Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2005 - Στρασβούργο

16. Ανθρώπινα δικαιώματα στη δυτική Σαχάρα

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση έξι προτάσεων ψηφίσματος σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Δυτική Σαχάρα⁽¹⁾.

  Karin Scheele (PSE), συντάκτρια. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, παρότι πιστεύω ότι η κατάρτιση του ψηφίσματος σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Δυτική Σαχάρα ήταν πραγματικά πολύ δύσκολη διαδικασία και ότι όλοι όσοι συμμετείχαν λογικά θα έχουν εξαντληθεί, χαίρομαι διότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αντιστάθηκε στην πίεση του Μαρόκου και σήμερα η Ολομέλεια αποφάσισε σχεδόν ομόφωνα ότι αυτό πρέπει να παραμείνει στην ημερήσια διάταξη και όχι να διαγραφεί από αυτήν, όπως αποφάσισε χθες η Διάσκεψη των Προέδρων. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό για την αυτοπεποίθησή μας, αλλά και για την εικόνα αυτοπεποίθησης του Κοινοβουλίου προς τα έξω.

Ένα σημαντικό σημείο σε αυτό το ψήφισμα είναι το αίτημα απελευθέρωσης των πολιτικών κρατουμένων από τη Σαχάρα και κυρίως της Aminatou Haidar, η οποία, ενώ έχει τραυματιστεί σοβαρά, φυλακίστηκε στις 17 Ιουνίου στο El Ayοun, όπου την έβαλαν στη λεγόμενη «μαύρη φυλακή». Το Κοινοβούλιο είχε αναλάβει και στο παρελθόν πρωτοβουλία για λογαριασμό της, καθώς τον Ιούλιο 178 βουλευτές του ΕΚ υπέγραψαν αίτημα απελευθέρωσής της. Το θετικό, όμως, σε αυτό το κείμενο είναι ότι καταδεικνύει το πραγματικό πρόβλημα, δηλαδή ότι το διεθνές δίκαιο εξακολουθεί να μην εφαρμόζεται στη Δυτική Σαχάρα και ότι δεν έχει βρεθεί καμία πολιτική λύση για αυτήν τη σύγκρουση.

Χαίρομαι που τουλάχιστον καταβάλλουμε προσπάθειες για να λάβουμε υπόψη σε αυτό το ψήφισμα το ζήτημα των πρώτων υλών, καθώς γνωρίζουμε ότι μια από τις αιτίες της σύγκρουσης στη Δυτική Σαχάρα είναι ο πλούτος της περιοχής σε πρώτες ύλες και αλιεία. Αν θέλουμε να βελτιώσουμε την κατάσταση, το Κοινοβούλιο οφείλει να αναφέρει ξεκάθαρα τις αιτίες αυτής της σύγκρουσης.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), συντάκτης. – (ES) Θα ήθελα να ξεκινήσω εκφράζοντας τη λύπη μου για την ακατανόητη προσπάθεια της οποίας γίναμε μάρτυρες να εμποδιστεί αυτό το Σώμα να εκφέρει γνώμη σχετικά με ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως αυτό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Δυτική Σαχάρα.

Αν αυτή η πρωτοβουλία είχε καταφέρει να μας εμποδίσει να εκφράσουμε αυτήν τη γνώμη, θα δημιουργούσε ένα πολύ ανησυχητικό προηγούμενο για μελλοντικές επείγουσες συζητήσεις και ψηφίσματα αναφορικά με άλλα θέματα που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Επομένως, χαίρομαι διότι τελικά επικράτησε η κοινή λογική και διότι σήμερα δεν συζητάμε απλώς, αλλά επίσης εγκρίνουμε, ελπίζω, ένα σημαντικό ψήφισμα.

Ένα ψήφισμα το οποίο, επιπλέον, είναι επείγον, για ορισμένους από τους λόγους που ανέφερε ήδη η κ. Scheele και στους οποίους θα ήθελα να επιμείνω, διότι πιστεύω ότι πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτήν την ευκαιρία για να καλέσουμε τους Μαροκινούς να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην επίλυση αυτής της σύγκρουσης.

Αυτήν τη στιγμή, αρκετοί άνθρωποι κρατούνται σε μαροκινές φυλακές υπό εντελώς απαράδεκτες συνθήκες, μία πτυχή που έχει επισημανθεί, κατακριθεί και καταδικαστεί σε εκθέσεις της Διεθνούς Αμνηστίας και της Παγκόσμιας Οργάνωσης κατά των Βασανιστηρίων.

Επίσης, τον Αύγουστο το Μέτωπο Πολισάριο απελευθέρωσε πολλούς πολιτικούς κρατουμένους, εκατοντάδες μαροκινούς αιχμαλώτους πολέμου. Αυτή ήταν η κατάλληλη στιγμή να δείξει το Μαρόκο την καλή του θέληση σε σχέση με τη διαχείριση αυτής της σύγκρουσης, κάνοντας μία θετική κίνηση, απελευθερώνοντας κρατούμενους και παρέχοντας πληροφορίες για τη μεταχείριση που τους επιφυλάσσεται στις μαροκινές φυλακές.

Αυτό δεν συνέβη. Επομένως αυτό το Σώμα –το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο– έπρεπε να εκφράσει τη γνώμη του: αυτό το ψήφισμα είναι σημαντικό και είναι επείγον να μιλήσουμε δυνατά και ξεκάθαρα, προκειμένου να βελτιώσουμε τις σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης-Μαρόκου και προκειμένου να μπορέσουμε να επιλύσουμε –επιμένω– όχι μόνο το συγκεκριμένο πρόβλημα των κρατούμενων, αλλά επίσης τη σύγκρουση στη Δυτική Σαχάρα μια για πάντα.

  Simon Coveney (PPE-DE), συντάκτης. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αισθάνομαι χαρά και ανακούφιση που έχω την ευκαιρία να μιλήσω υπέρ του κοινού ψηφίσματος. Θέλω να καταστήσω απολύτως σαφές ότι απορρίπτω πλήρως τις απόπειρες του Προέδρου του Κοινοβουλίου και της Διάσκεψης των Προέδρων να αναβάλουν αυτήν την πρόταση ψηφίσματος για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Δυτική Σαχάρα μέχρις ότου πραγματοποιηθεί η επίσκεψη κάποιας μελλοντικής αντιπροσωπείας της ΕΕ. Η απόφαση να προχωρήσουμε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος για τη Δυτική Σαχάρα ελήφθη μέσω των κανονικών και δεόντων διαύλων. Συζητήθηκαν διάφορες προτάσεις Ομάδων, συμφωνήθηκε ένα συμβιβαστικό κοινό κείμενο και ελήφθη μια απόφαση στην Ολομέλεια. Προσπάθειες της τελευταίας στιγμής για να εγκαταλειφθεί η πρόταση, χωρίς διαβούλευση, απειλούν να δημιουργήσουν ένα επικίνδυνο προηγούμενο, το οποίο, κατά τη γνώμη μου, θα έπληττε ουσιαστικά την αξιοπιστία τόσο της διαδικασίας του κατεπείγοντος όσο και, ίσως το κυριότερο, το έργο του Κοινοβουλίου στα θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων γενικά.

Στα ζητήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η πολιτική διάσταση του θέματος θα πρέπει να είναι δευτερεύουσας σημασίας μπροστά στην ανάγκη να σκιαγραφηθούν οι ανησυχίες και οι κριτικές –αν αυτές είναι εύλογες– επί τη βάσει αξιόπιστων δεδομένων. Η πολιτική διάσταση του ζητήματος της Δυτικής Σαχάρας είναι περίπλοκη και θέλω να επικεντρώσω τις παρατηρήσεις μου κυρίως στα ανθρώπινα δικαιώματα, παρόλο που, προφανώς, τα δύο αυτά συνδέονται.

Η πρόταση αυτή επικροτεί και αναγνωρίζει την απελευθέρωση των μαροκινών αιχμαλώτων πολέμου, αλλά απαιτεί από τις μαροκινές αρχές να απελευθερώσουν τους υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ζητεί επίσης την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων Σαχράουι και τη συνδρομή των αρχών στην επίλυση του ζητήματος των εξαφανισθέντων. Καλούμε και τις δύο πλευρές να συνεργαστούν πλήρως με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό στο ζήτημα όσων έχουν εξαφανιστεί ή αγνοούνται από τότε που άρχισε η σύγκρουση.

Η πρόταση εμμένει στην προστασία του πληθυσμού της Δυτικής Σαχάρας γενικά και κατά τρόπο συνεπή προς την Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ιδιαίτερα στον τομέα της ελευθερίας της έκφρασης και της ελεύθερης κυκλοφορίας και ζητεί η όποια οριστική πολιτική επίλυση να είναι συνεπής προς το διεθνές δίκαιο και το σχετικό ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Τέλος, η πρόταση απαιτεί ανοιχτή πρόσβαση σε όλα τα εδάφη της Δυτικής Σαχάρα για τους ανεξάρτητους παρατηρητές, τις ΜΚΟ και τα ελεύθερα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Χαίρομαι που υποστηρίζω την πρόταση και συνιστώ στο Σώμα να την ψηφίσει.

  Μάριος Ματσάκης (ALDE), συντάκτης. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να ενώσω τη φωνή μου με αυτήν των προηγούμενων ομιλητών και να πω πόσο υπέροχο ήταν που είδαμε να αποτυγχάνουν οι απόπειρες ορισμένων να εμποδίσουν το Κοινοβούλιο να περάσει σήμερα το κοινό ψήφισμα για τη Δυτική Σαχάρα. Ας αποτελέσει αυτό προηγούμενο και προειδοποίηση για το μέλλον: η υποκρισία και οι παραπλανητικές, επιτηδευμένες τακτικές δεν θα πρέπει ποτέ να εμποδίζουν τη βούληση και την αποφασιστικότητά μας να καταδικάζουμε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παντού στον κόσμο.

Οι πρόσφυγες προστατεύονται από διάφορα ψηφίσματα, πρωτόκολλα και συμβάσεις του ΟΗΕ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η προστασία αυτή είναι αποτελεσματική και σε πολλές περιπτώσεις σώζει ζωές. Σε άλλες περιπτώσεις, δυστυχώς, η κατάσταση δεν είναι αυτή που θα έπρεπε και αθώοι άμαχοι βιώνουν την πείνα, την κακομεταχείριση, τις ασθένειες, ακόμα και τον θάνατο.

Αυτό συμβαίνει επί του παρόντος σε μεγάλο αριθμό προσφύγων στη Δυτική Σαχάρα. Υπάρχουν αξιόπιστες αναφορές ότι εκατοντάδες άνθρωποι υπέστησαν απάνθρωπη μεταχείριση από τις μαροκινές αρχές στις περιοχές των αποκαλούμενων ισπανικών θυλάκων της Θέουτα και της Μελίλα, όπου πολλοί μετανάστες θανατώθηκαν ενώ επιχειρούσαν να εισέλθουν στο ισπανικό έδαφος. Τώρα, το γιατί υπάρχει ισπανικό έδαφος στο Μαρόκο, αυτό είναι άλλη ιστορία. Για τον ίδιο λόγο, φαντάζομαι, που υπάρχει βρετανικό έδαφος στην Κύπρο ή που υπάρχει –ή υπήρχε έως πρόσφατα– γαλλικό έδαφος σε μακρινές ωκεάνιες περιοχές.

Ίσως η σύγχρονη αποικιοκρατία δεν έχει τελειώσει ολοκληρωτικά, αλλά πάλι, ποιος θέλει να μιλά για τόσο ευαίσθητα θέματα; Στο κάτω-κάτω, μερικές από τις παλαιές αποικιοκρατικές δυνάμεις –τις οποίες μας υπενθυμίζουν συνεχώς στο Σώμα– αποτελούν εξαιρετικά παραδείγματα αγωνιστών υπέρ των αρχών της δημοκρατίας, της ελευθερίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ας είναι.

Επανερχόμενος στο αντικείμενο του ψηφίσματος και ολοκληρώνοντας, αυτό το κοινό ψήφισμα καθιστά απολύτως σαφές στην κυβέρνηση του Μαρόκου, και σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, ότι δεν αναμένουμε τίποτα λιγότερο από το να κάνουν το παν ώστε να διαφυλάξουν πλήρως τα δικαιώματα των προσφύγων στη Δυτική Σαχάρα.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), συντάκτης. – (PT) Θα ήθελα, καταρχάς, να εκφράσω την ικανοποίησή μου για την αποτυχία των προσπαθειών κατά του ψηφίσματος σχετικά με τη Δυτική Σαχάρα. Κατά τη γνώμη μας, η συζήτηση αυτή θα πρέπει να ολοκληρωθεί επιδεικνύοντας αλληλεγγύη στο αγώνα του λαού των Σαχράουϊ για αυτοδιάθεση, σύμφωνα με τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Όπως δηλώνει η πρόταση ψηφίσματος, μια δίκαιη και διαρκής λύση πρέπει να περιλαμβάνει το τέλος της αποικιοκρατίας, της οποίας θύμα είναι η Δυτική Σαχάρα, και τη δημιουργία ενός κυρίαρχου, ανεξάρτητου και βιώσιμου κράτους Σαχράουϊ.

Παρά τις εντατικές προσπάθειες, τις μονομερείς παραχωρήσεις και τις χειρονομίες καλής θέλησης εκ μέρους του Μετώπου Πολισάριο, του νόμιμου εκπροσώπου των συμφερόντων του λαού των Σαχράουϊ, όπως για παράδειγμα η πρόσφατη απελευθέρωση όλων των κρατουμένων πολέμου, η διαδικασία εξακολουθεί να παρακωλύεται από την αδιάλλακτη στάση της μαροκινής κυβέρνησης –μολονότι αυτό είναι το μικρότερο από τα εγκλήματά της– η οποία αρνείται να παράσχει θεμελιώδη δικαιώματα στον λαό των Σαχράουϊ. Συνεπώς, πρέπει να ληφθούν επείγοντα, αποτελεσματικά μέτρα με σαφή στόχο την ολοκλήρωση της διαδικασίας αποαποικιοποίησης της Δυτικής Σαχάρας. Πρέπει επίσης να υπάρξουν πρωτοβουλίες, ώστε να καταδικαστεί η καταπίεση του λαού των Σαχράουϊ στα κατεχόμενα εδάφη και να απαιτηθεί η απελευθέρωση των πατριωτών Σαχράουϊ που κρατούνται από τις μαροκινές αρχές.

Επιπλέον, πρέπει να δοθούν στον λαό των Σαχράουϊ αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης· όσοι βρίσκονται σε καταυλισμούς προσφύγων χρειάζονται ουσιαστική βοήθεια υπό τη μορφή τροφίμων, υγειονομικής περίθαλψης και εκπαίδευσης.

  Bernd Posselt, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, και εγώ χαίρομαι που διεξάγουμε αυτήν τη συζήτηση σήμερα· ελπίζω να αποτελέσει μια σαφή προειδοποίηση για τον Πρόεδρο και τη Διάσκεψη των Προέδρων, γιατί διαφορετικά θα είχε δημιουργηθεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο. Την Πέμπτη η Διάσκεψη των Προέδρων εξέφρασε την άποψη ότι η Δυτική Σαχάρα είναι ένα από τα τρία πιο κρίσιμα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, ενώ η ίδια άποψη επικράτησε και τη Δευτέρα.

Μετά ήρθε κάποιος πρέσβης, και λίγο αργότερα έγινε γνωστό ότι θα ερχόταν μια αντιπροσωπεία. Αυτό θα δημιουργούσε προηγούμενο. Στο μέλλον ένα ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα μπορούσε να διαγραφεί αυθαίρετα από την ημερήσια διάταξη εξαιτίας ενός δείπνου με τον κ. Πούτιν και την επόμενη φορά εξαιτίας ενός γεύματος με τον κινέζο Γενικό Πρόξενο, ή για κάποιον άλλο λόγο, και θα συνεχιζόταν αυτή η κατάσταση. Καμία Ομάδα στο Κοινοβούλιο δεν μπορεί να αποδεχθεί κάτι τέτοιο.

Ας επανέλθω στο θέμα μας. Υποστηρίζω το Μαρόκο και πιστεύω πραγματικά ότι σε αυτήν τη σύγκρουση η ευθύνη βαρύνει και τις δύο πλευρές. Τόσο το Μαρόκο όσο και η Δυτική Σαχάρα υπήρξαν θύματα της αποικιοκρατίας, αφού οι αποικιοκρατικές δυνάμεις χάραξαν απλώς με έναν χάρακα τα σύνορα στην έρημο, και γι’ αυτό το εν λόγω ζήτημα είναι προβληματικό και μπορεί να επιλυθεί μόνο μέσω διαπραγματεύσεων και αμοιβαίων συμφωνιών. Είναι προς το συμφέρον και των δύο πλευρών η αντιπροσωπεία μας εκεί να εργαστεί εντατικά και ανεμπόδιστα· πρόκειται για βασική προϋπόθεση η οποία πρέπει να θεωρείται αυτονόητη. Είναι ανήκουστο να διατυπώνεται η απειλή ότι ενδέχεται να μην της επιτραπεί να λειτουργήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο. Παρά το γεγονός ότι σεβόμαστε και τις δύο πλευρές και θέλουμε να συμβάλουμε στην εδραίωση της ειρήνης, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η ειρήνη είναι εφικτή μόνο στη βάση του δικαίου, και το δίκαιο στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει διεθνές δίκαιο με σεβασμό κυρίως στα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν μπορούν να υπάρξουν ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις χωρίς τον ανεπιφύλακτο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και χωρίς την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων. Γι’ αυτό ακριβώς είμαστε έτοιμοι να λειτουργήσουμε ως εταίροι και διαμεσολαβητές, γι’ αυτό παρέχουμε τις καλές μας υπηρεσίες και στις δύο πλευρές. Δεν παίρνουμε το μέρος της μιας ή της άλλης πλευράς –το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα αποκλείεται να κάνει κάτι τέτοιο– αλλά δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι πιστεύουμε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ανθρώπινα δικαιώματα, ότι οι πολιτικοί κρατούμενοι είναι πολιτικοί κρατούμενοι και ότι οι τελευταίοι πρέπει να απελευθερωθούν άνευ όρων, αν θέλουμε όντως να δώσουμε λύση σε αυτό το ακανθώδες ζήτημα.

  Luis Yáñez-Barnuevo García, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ανακεφαλαιώσω μερικές από τις απόψεις που έχουν διατυπωθεί, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται ορισμένες απόψεις πολύ καλών μου φίλων με τους οποίους μοιράζομαι πολλά πράγματα: αξίες, ιδέες και στόχους.

Η μακρά πολιτική μου εμπειρία, ιδιαίτερα στην εξωτερική πολιτική, μου δίδαξε ότι δεν είναι πάντα εκείνοι που φωνάζουν περισσότερο ή εγκρίνουν τα πιο δραστικά ψηφίσματα που επιτυγχάνουν τα καλύτερα αποτελέσματα. Όταν υιοθετείται μία θέση, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη πολλοί παράγοντες. Συζητάμε ένα διαδικαστικό θέμα, αλλά κανείς δεν επεσήμανε ότι αυτό που πρόκειται να δει ο έξω κόσμος είναι η υποκρισία μίας κοινοβουλευτικής ψηφοφορίας: 600 βουλευτές λένε ότι πρέπει να διεξαχθεί μία συζήτηση –και το ίδιο ψήφισα και εγώ, και βρίσκομαι εδώ– αλλά στη συζήτηση παρευρίσκονται μόνον 20, και στην ψηφοφορία θα παρευρίσκονται 70. Είναι αυτό αρκετό, ή μήπως είμαστε μόνον εμείς που πιστεύουμε στη σημασία αυτών των συζητήσεων τα απογεύματα της Πέμπτης; Πρέπει να είμαστε λίγο περισσότερο ρεαλιστές και να λαμβάνουμε υπόψη αυτούς τους παράγοντες.

Συμφωνώ με το κοινό ψήφισμα και με τον στόχο της υποστήριξης των απαιτήσεων του πληθυσμού Σαχράουϊ και, πάνω απ’ όλα, με το αίτημά τους για αυτοδιάθεση –το οποίο δεν έχει επιτευχθεί ακόμη μετά από τριάντα χρόνια– αλλά επίσης αυτό το θέμα πρέπει πάντα να αντισταθμίζεται με το πρόβλημα της ασφάλειας και της σταθερότητας που αντιμετωπίζουμε στα νότια σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και πρέπει να λάβουμε υπόψη τον παράγοντα Μαρόκο, μία χώρα 30 εκατομμυρίων ανθρώπων, όπου υπάρχει ένας λανθάνων κίνδυνος ισλαμικής οπισθοδρόμησης.

Μέσω της δράσης μας, ή μέσω της αδράνειάς μας, πρέπει να συμβάλουμε στην πολιτική μεταρρύθμιση και στη δημοκρατική διαδικασία σε αυτήν τη χώρα.

  Alyn Smith, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, προσυπογράφω ολόψυχα τα προηγούμενα σχόλια του συναδέλφου της Ομάδας μου, κ. Romeva i Rueda, και προσθέτω και τη δική μου δυσπιστία για το ότι η κατάσταση στη Δυτική Σαχάρα παραμένει τόσο κακή όσο προφανώς είναι μετά από όλα αυτά τα χρόνια ευρωπαϊκών παρεμβάσεων και υποτιθέμενης εμπλοκής. Η κατάσταση σήμερα παραμένει το ίδιο κρίσιμη όσο υπήρξε επί πολλά χρόνια. Η άτοπη, άθλια συζήτηση στη Διάσκεψη των Προέδρων χθες κατέδειξε τη χειρότερη έκφανση της Ευρώπης.

Όταν εμείς οι Ευρωπαίοι ασχολούμαστε με τις τακτικές, τις εσωτερικές πολιτικές, τις σκοπιμότητες των δικών μας εγχώριων καταστάσεων, είμαστε αδύναμοι και διαιρεμένοι. Αν θυμηθούμε τις βασικές αρχές μας περί προώθησης της δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ελευθερίας από τα βασανιστήρια και κυρίως διαλόγου, τότε θα μιλάμε με δυνατή και καθαρή φωνή. Η πρόταση αυτή είναι προς αυτήν την κατεύθυνση.

Πρέπει να εξετάσουμε την πρόταση που βρίσκεται ενώπιόν μας σήμερα, αλλιώς, ποιος ο ρόλος του Κοινοβουλίου; Η πρόταση είναι αξιόλογη και έγκυρη και ελπίζω ότι η αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου μας θα μιλήσει με μια όσο πρέπει ξεκάθαρη φωνή στο θέμα αυτό, όταν θα επισκεφτεί την περιοχή.

  Jaromír Kohlíček, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (CS) Στην Αφρική σήμερα, δεν υπάρχουν αποικίες ούτε κατάλοιπά τους· αυτή, τουλάχιστον, είναι η θεωρία που συχνά υποστηρίζουν στο Κοινοβούλιο αρκετοί συντηρητικοί βουλευτές του Σώματος. Η πραγματικότητα, βεβαίως, είναι εντελώς διαφορετική. Οι δύο θύλακες της Θέουτα και της Μελίλλα παραμένουν υπό αποικιακή διοίκηση, και η Δυτική Σαχάρα, η πρώην ισπανική αποικία του Rio de Oro, βρίσκεται εδώ και 20 χρόνια υπό την κατοχή του Μαρόκου. Στο ψήφισμα που έχουμε ενώπιόν μας, το Κοινοβούλιο στηρίζει το δημοψήφισμα για το μέλλον της χώρας, το οποίο συζητείται εδώ και αρκετό καιρό. Ας μην λησμονούμε, κυρίες και κύριοι, ότι θα είναι απαραίτητο όχι μόνο να στηρίξουμε την πραγματική διεξαγωγή του ίδιου του δημοψηφίσματος, αλλά και να καθορίσουμε τις τεχνικές λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα ποιοι θα έχουν δικαίωμα ψήφου.

Χαιρετίζω την απόφαση, η οποία ανακοινώθηκε σήμερα, να οργανωθεί μια αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου που θα επισκεφθεί τη χώρα τον ερχόμενο Ιανουάριο. Πιστεύω ότι οι βουλευτές που θα συμμετάσχουν δεν θα πρέπει να παραβλέψουν το γεγονός ότι πρόκειται για μια περιοχή της ερήμου, η οποία είναι πλούσια σε αποθέματα φωσφορικού άλατος, και θα πρέπει να συζητήσουν κάθε πτυχή του προβλήματος με τους εκπροσώπους του Μετώπου Πολισάριο, τη μαροκινή κυβέρνηση και τις δύο ακόμη χώρες με τις οποίες συνορεύει, και κυρίως την Αλγερία. Είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε μια αντικειμενική άποψη της όλης κατάστασης. Θα ήταν επίσης χρήσιμο να λάβουμε υπόψη τις απόψεις της Αφρικανικής Ένωσης.

Είναι σημαντικό να ορίσουμε τους κανόνες για τη συμμετοχή στο δημοψήφισμα. Υπάρχει μια μεγάλη κοινότητα μεταναστών από το Μαρόκο που διαμένουν στη χώρα, για παράδειγμα, ενώ πολλά άτομα από την πρώην ισπανική αποικία παραμένουν εκτός της επικράτειας. Σε αυτό το σημείο υπάρχει μια σειρά περαιτέρω, μέχρι στιγμής αναπάντητων, ερωτημάτων, και πιστεύω ότι η εκπλήρωση των απαιτήσεων που ορίζει το ψήφισμα μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για την απάντηση αυτών των ερωτημάτων και, εν συνεχεία, για την επίλυση του θέματος της αποαποικιοποίησης της Δυτικής Σαχάρας.

  Charles Tannock (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η περίοδος αιματηρών συγκρούσεων στη Δυτική Σαχάρα μεταξύ του Μαρόκου και του Πολισάριο άρχισε το 1975 και έληξε το 1991 με κατάπαυση του πυρός κατόπιν διαμεσολάβησης του ΟΗΕ, ο οποίος ζήτησε δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία, υπό την εποπτεία της Αποστολής των Ηνωμένων Εθνών για το Δημοψήφισμα στη Δυτική Σαχάρα (MINURSO). Οφείλω να πω ότι το δημοψήφισμα δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα. Ωστόσο, εβδομήντα έξι χώρες αναγνωρίζουν τώρα τη Δημοκρατία του Σαχράουι.

Το 2001, ο James Baker πρότεινε μια πενταετή περίοδο αυτονομίας υπό την κυριαρχία του Μαρόκου πριν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, αλλά το Πολισάριο την απέρριψε, ιδίως λόγω της διαφωνίας ως προς το ποιος θα είχε δικαίωμα ψήφου. Έτσι, από νομική άποψη, εξακολουθεί να ισχύει το Σχέδιο Επίλυσης του 1991 του ΟΗΕ. Εντωμεταξύ, το Μαρόκο συνέχισε τις πρακτικές καταστολής, συμπεριλαμβανομένων των πρόσφατων ανησυχητικών ισχυρισμών για αυθαίρετες συλλήψεις, της κακοποίησης κρατουμένων, ακόμη και βασανιστηρίων.

Η Αλγερία αποκόμισε τώρα απρόσμενα κέρδη από τα υψηλά έσοδα από το πετρέλαιο που εισπράττει και είναι, συνεπώς, σε θέση να επανεξοπλίσει το Πολισάριο. Αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, διότι μπορεί να υπάρξει αναζωπύρωση των εχθροπραξιών. Πρέπει να αποφύγουμε τις εχθροπραξίες και να σταματήσουμε πάση θυσία ένα νέο ξέσπασμα του πολέμου.

  Iratxe García Pérez (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, μερικούς μήνες πριν, σε αυτήν ακριβώς την Αίθουσα, συζητήσαμε για την ανάγκη να συνδράμουμε τους πληθυσμούς Σαχράουϊ μέσω ανθρωπιστικής βοήθειας. Εκμεταλλευτήκαμε εκείνη την ευκαιρία για να επισημάνουμε ότι αυτή η κατάσταση είναι το αποτέλεσμα μιας πολιτικής σύγκρουσης την οποία δεν έχουμε καταφέρει να επιλύσουμε μέχρι στιγμής.

Σήμερα, μιλάμε για μία σοβαρή και ανησυχητική κατάσταση, σχετικά με την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του πληθυσμού Σαχράουϊ: των δικαιωμάτων τους στην ελεύθερη έκφραση, στις διαδηλώσεις και στην ελεύθερη κυκλοφορία, παραβίαση η οποία διαπιστώθηκε τους τελευταίους μήνες τόσο μέσω των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσο και μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Επομένως, εμείς, σε αυτό το Κοινοβούλιο, απευθύνουμε σήμερα σθεναρή έκκληση στις μαροκινές αρχές να απελευθερώσουν τους πολιτικούς κρατουμένους Σαχράουϊ. Επιπλέον, πιστεύουμε ότι η επίσκεψη αυτής της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι ζωτικής σημασίας, προκειμένου να αποκτήσουμε ακριβείς πληροφορίες από πρώτο χέρι για την τρέχουσα κατάσταση στα εδάφη της Σαχάρας.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή η σύγκρουση απαιτεί αποφασιστική παρέμβαση, τόσο από διεθνείς οργανισμούς όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να τεθεί ένα τέλος σε τρεις δεκαετίες αδικίας και πόνου. Ο διορισμός του νέου αντιπροσώπου του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την Αποστολή των Ηνωμένων Εθνών για το δημοψήφισμα στη Δυτική Σαχάρα (MINURSO) είναι ένα καλό σημάδι. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να δημιουργήσουμε τις συνθήκες που θα επιτρέψουν την επίλυση αυτής της σύγκρουσης και για να αναγνωρίσουμε τη θεμιτή φιλοδοξία των Σαχράουϊ να αποφασίζουν το μέλλον τους.

Κυρίες και κύριοι, η σημερινή συζήτηση δεν πρέπει να είναι ακόμη μία συζήτηση, και το σημερινό ψήφισμα δεν πρέπει να είναι ακόμη ένα ψήφισμα που θα προστεθεί στα πολλά τα οποία έχουμε εγκρίνει σχετικά με αυτό το θέμα. Για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη, έχουμε το καθήκον να εργαστούμε προς αυτήν την κατεύθυνση.

  Olli Rehn, μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Επιτροπή εξακολουθεί να υποστηρίζει πλήρως τον ρόλο των Ηνωμένων Εθνών και τις προσπάθειές τους για πολιτική λύση στη σύγκρουση στη Δυτική Σαχάρα.

Συμμεριζόμαστε την ελπίδα ότι ο νέος προσωπικός απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, ο κ. Peter Van Walsum, καθώς και ο νέος ισπανός εκπρόσωπος, ο κ. Francesco Bastagli, θα δώσουν νέα ώθηση στην αναζήτηση πολιτικής λύσης. Η Επιτροπή ενθαρρύνει όλα τα εμπλεκόμενα μέρη και τη διεθνή κοινότητα να συνεργαστούν πλήρως μαζί τους προς τον σκοπό αυτόν.

Η Επιτροπή χαιρετίζει, επίσης, την απελευθέρωση 404 μαροκινών αιχμαλώτων πολέμου από το Μέτωπο Πολισάριο. Αυτό είναι ένα πολύ θετικό μέτρο, το οποίο αναμφίβολα θα συμβάλει στην εξεύρεση λύσης.

Όσον αφορά τις πρόσφατες εντάσεις στη Δυτική Σαχάρα, η Επιτροπή παρακολούθησε στενά τις διαδηλώσεις του περασμένου μήνα, τις συλλήψεις, τις δίκες και τις απεργίες πείνας και συνεχίζει να παρακολουθεί την κατάσταση.

Η Επιτροπή, μέσω της αντιπροσωπείας της στο Ραμπάτ, και σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, προέβη σε υψηλού επιπέδου διαβήματα προς τις μαροκινές αρχές και άλλα εμπλεκόμενα μέρη, εκφράζοντας ανησυχία και ζητώντας άμεση ενημέρωση για την κατάσταση και τα μέτρα που πρόκειται να αναληφθούν. Επιπλέον, η Επιτροπή εξακολουθεί να εργάζεται αποφασιστικά στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ουσιώδης αρχή των εξωτερικών σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στο πλαίσιο της διμερούς σχέσης μας με το Μαρόκο, ιδρύεται μια υποεπιτροπή για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον εκδημοκρατισμό και τη χρηστή διακυβέρνηση. Η ημερομηνία της πρώτης συνεδρίασής της θα καθοριστεί πιθανότατα στο Συμβούλιο Σύνδεσης με το Μαρόκο τον Νοέμβριο. Η υποεπιτροπή αυτή θα επιτρέψει στην Επιτροπή να προσεγγίσει τα θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνολικά, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας έκφρασης και του δικαιώματος του συνέρχεσθαι.

Τα θέματα αυτά –τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο εκδημοκρατισμός, η πολιτική και θεσμική μεταρρύθμιση– περιλαμβάνονται και στο σχέδιο δράσης που συμφωνήθηκε μεταξύ της Επιτροπής και του Μαρόκου στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας.

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα, στις 16.00.

(1) Βλ. συνοπτικά πρακτικά.