Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή των εγγράφων :

Κείμενα που κατατέθηκαν :

O-0095/2005 (B6-0346/2005)

Συζήτηση :

PV 01/02/2006 - 15
CRE 01/02/2006 - 15

Ψηφοφορία :

Κείμενα που εγκρίθηκαν :


Πληρη πρακτικα των συζητησεων
Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2006 - Βρυξέλλες Έκδοση ΕΕ

15. Αλιευτικοί πόροι της Μεσογείου
Συνοπτικά πρακτικά
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της προφορικής ερώτησης προς το Συμβούλιο σχετικά με την έγκριση διαχειριστικών μέτρων με εφαρμογή στους αλιευτικούς πόρους της Μεσογείου, του κ. Philippe Morillon, εξ ονόματος της Επιτροπής Αλιείας (O-0095/2005 – B6-0346/2005).

 
  
MPphoto
 
 

  Philippe Morillon (ALDE), συντάκτης. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Winkler, η προφορική ερώτηση στην οποία οφείλουμε την αποψινή συζήτηση, καθώς και οι προτάσεις που θα υποβληθούν στο Κοινοβούλιο στην αυριανή ψηφοφορία, βασίζονται στη διαπίστωση ότι τα μόνα μέτρα διαχείρισης που έχουν εφαρμοστεί έως σήμερα στην αλιεία στη Μεσόγειο χρονολογούνται από το 1994. Εντούτοις, αυτά τα μέτρα δεν είναι πλέον κατάλληλα για την κατάσταση των πόρων ή για τις αποφάσεις που λαμβάνονται σε άλλες ακτές της ΕΕ. Αυτές οι αποφάσεις αποσκοπούν στην εφαρμογή μιας κοινής αλιευτικής πολιτικής η οποία θα επιτρέπει τη βιώσιμη ανάπτυξη αυτού του τομέα της οικονομίας μας και τη διατήρηση των πόρων τους οποίους η Ένωση πρέπει να συνεχίσει –προκειμένου να τροφοδοτεί επαρκώς τους πολίτες της μακροπρόθεσμα– να μπορεί να αντλεί από την εκμετάλλευση των θαλασσών της.

Η εν λόγω χρονική υστέρηση οφείλεται, προπάντων, στο γεγονός ότι η Μεσόγειος αναγνωρίζεται ως μία από τις πλέον διαφοροποιημένες και πιο σύνθετες περιοχές, τόσο από βιολογικής όσο και από οικολογικής, κοινωνικής και οικονομικής άποψης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Κοινοβούλιό μας δεν ήταν σε θέση να καταλήξει σε συμφωνία κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου και ο λόγος για τον οποίο η έκθεση του κ. Lisi είχε ως αποτέλεσμα την αποδοχή της αποτυχίας. Αυτός είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο αυτό το θέμα επανήλθε στην ημερήσια διάταξη των εργασιών αυτής της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου ως προτεραιότητα και για αυτόν τον λόγο αποτέλεσε την αφορμή για μία πολύ λεπτή συμβιβαστική λύση στην ολοκλήρωση του έργου της εισηγήτριάς μας, κ. Carmen Fraga, στην προσωπική αφοσίωση της οποίας έχω καθήκον να αποτίσω φόρο τιμής μέσα σε αυτήν την Αίθουσα.

Η εν λόγω έκθεση εγκρίθηκε –πρώτα στην επιτροπή, και εν συνεχεία στην ολομέλεια– τον περασμένο Ιούνιο. Τα μέτρα τα οποία συστήνει δεν έχουν, έως σήμερα, αποτελέσει αντικείμενο εκτελεστικής απόφασης του Συμβουλίου. Γνωρίζουμε ορισμένους από τους λόγους αυτής της πολιτικής του «βλέποντας και κάνοντας», ωστόσο, εγώ προσωπικά είχα ενημερώσει τους συναδέλφους μου σχετικά με τα μέτρα σε μία απόπειρα να περάσω μια σειρά τροπολογιών που είχαν ως στόχο να προληφθεί η απαγόρευση για τη χρήση ορισμένων τύπων διχτυών τα οποία χρησιμοποιούνται παραδοσιακά από τους αλιείς στην περιοχή.

Αυτό το θέμα έθιγε, και συνεχίζει να θίγει, 75 πλοία τα οποία εξασφαλίζουν τα μέσα διαβίωσης 350 οικογενειών και τα οποία παράγουν το 80% του κύκλου εργασιών των αλιέων όταν χρησιμοποιούν αγκυροβολημένα δίχτυα, τα οποία είναι γνωστά ως «tenailles». Το μειονέκτημα αυτού του είδους της αλιείας ήταν η τυχαία σύλληψη δελφινιών. Αυτό συνέβαινε έως ότου ο κλάδος οριστικοποίησε ένα πρόγραμμα το οποίο επέτρεπε μείωση κατά 80% αυτών των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων μέσω της εφαρμογής απωθητικών συσκευών που παράγουν ήχους και της συστηματικής παρουσίας παρατηρητών επί των σκαφών.

Ο λόγος για τον οποίο επαναφέρω αυτό το θέμα είναι επειδή ο κοινωνικοοικονομικός αντίκτυπος των προτεινόμενων μέτρων χρήζει ασφαλώς περαιτέρω εις βάθος εξέτασης. Για αυτό υποστηρίζω, και για αυτό η Ομάδα μου θα υποστηρίξει, την πρόταση ψηφίσματος που υπέβαλε η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, το άρθρο 4 της οποίας απαιτεί τη δέουσα αποζημίωση των αλιέων που θίγονται από τον νέο κανονισμό και που εξαναγκάζονται να αλλάξουν τις αλιευτικές μεθόδους τους.

Κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνεδρίασης της επιτροπής μας, ο Ευρωπαίος Επίτροπος που είναι αρμόδιος για την αλιεία, ο Δρ. Joe Borg, μπόρεσε να εκτιμήσει πόσο εξαγριώθηκαν οι ισπανοί φίλοι μας με την προοπτική της απαγόρευσης των απλαδιών που χρησιμοποιούνται στην αλιεία σε ορισμένες ζώνες πλησίον της ισπανικής ακτής. Αυτή η απαγόρευση θα έχει ως αποτέλεσμα ένα αβέβαιο μέλλον για τον στόλο 80 πλοίων, που εξασφαλίζουν τα προς το ζην σε 1 500 άτομα. Πρόκειται για μία καθ’ όλα πανομοιότυπη περίπτωση με τη μικρής κλίμακας αλιεία στις γαλλικές ακτές της Μεσογείου.

Τούτου λεχθέντος, κύριε Πρόεδρε, και μολονότι είμαι σε θέση να κατανοήσω ότι ορισμένες από τις αποφάσεις που προτείνονται από την έκθεση Fraga χρήζουν περαιτέρω συζήτησης και ενδεχομένως να συμπληρωθούν με μια μελέτη επιπτώσεων, αυτό δεν θα δικαιολογούσε την επ’ αόριστον αναβολή της εφαρμογής του συνολικού περιεχομένου μίας έκθεσης η οποία, όπως συμφωνούν όλοι, συνιστά από μόνη της μια καλή συμβιβαστική λύση.

 
  
MPphoto
 
 

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κύριε Morillon, θέλετε να μάθετε αν η Ευρωπαϊκή Κοινότητα εκπληρώνει τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει στα διεθνή όργανα, αφού το Συμβούλιο δεν έχει ακόμη υιοθετήσει την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για μέτρα διαχείρισης που αφορούν την αειφόρο εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο.

Τον Φεβρουάριο του 2005, η Γενική Επιτροπή Αλιείας για τη Μεσόγειο, στην οποία η Κοινότητα είναι συμβαλλόμενο μέρος, ενέκρινε δεσμευτικές συστάσεις για τη βελτίωση των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης των αποθεμάτων της Μεσογείου. Οι συστάσεις αυτές ενσωματώθηκαν στη συμβιβαστική πρόταση της Προεδρίας που υποβλήθηκε στο Συμβούλιο «Γεωργία και Αλιεία» στη συνεδρίασή του στις 19 και 20 Σεπτεμβρίου του περασμένου χρόνου. Ωστόσο, εκείνο το διάστημα η Προεδρία συνειδητοποίησε ότι, επειδή ήταν σαφές κατά τις διαβουλεύσεις πως δεν υπήρχε επαρκής υποστήριξη, το Συμβούλιο δεν μπορούσε να επιτύχει πολιτική συμφωνία για την πρόταση κανονισμού που θα περιείχε τεχνικά μέτρα διαχείρισης για τη Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένων και των συστάσεων της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο. Το Συμβούλιο συνεχίζει τις διαβουλεύσεις για την πρόταση που αφορά μέτρα διαχείρισης για τη Μεσόγειο σε στενή συνεννόηση με την Επιτροπή και η Προεδρία προτίθεται να συμπεριλάβει το θέμα στην ημερήσια διάταξη της συνεδρίασης του Συμβουλίου που θα πραγματοποιηθεί τον Απρίλιο.

 
  
MPphoto
 
 

  Carmen Fraga Estévez, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, ως εισηγήτρια της Επιτροπής Αλιείας, έχω απόλυτη επίγνωση των δυσκολιών σχετικά με αυτή την πρόταση. Το Κοινοβούλιο έχει διαδραματίσει έναν αποτελεσματικό και ουσιαστικό ρόλο στην απεμπλοκή της μετά την υποβολή της πριν από δυόμισι χρόνια περίπου, βρίσκοντας ακόμα και μια διαδικασία η οποία επέτρεψε την επίτευξη συμβιβασμού μεταξύ της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου, προκειμένου να υπερκεραστούν οι δυσκολίες της πρότασης και η οποία, επιπλέον, είχε την υποστήριξη της πλειονότητας του κλάδου και των εθνικών διοικήσεων.

Όταν υπάρχει τόσο μεγάλη συναίνεση, είναι ακατανόητο γιατί το Συμβούλιο, από τον περασμένο Απρίλιο, καθυστερεί την έγκριση της δέσμης τεχνικών μέτρων που ίσως πρέπει να εγκριθεί ταχύτερα από κάθε άλλη αυτή τη στιγμή. Αυτή η ανευθυνότητα έχει πολλές επιπτώσεις: η Μεσόγειος είναι η μόνη κοινοτική περιοχή που απέχει ακόμη αρκετά από την εκπλήρωση των ελάχιστων απαιτήσεων της υπεύθυνης αλιείας και της αειφόρου ανάπτυξης, ενώ σε άλλα κοινοτικά ύδατα έχουν ληφθεί πολύ πιο δραστικά μέτρα σε αυτό το πλαίσιο.

Είναι επαίσχυντο το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των αλιέων της Μεσογείου έχει καταλάβει καλύτερα από το Συμβούλιο την επιτακτική ανάγκη ρύθμισης αυτών των αλιευτικών περιοχών, παρά το τίμημα που θα πρέπει να πληρώσουν.

Συνεπώς, αμφισβητείται σε μεγάλο βαθμό η αξιοπιστία του Συμβουλίου. Επίσης διατρέχουμε τον κίνδυνο να αποτύχουμε να συμμορφωθούμε με τις διεθνείς υποχρεώσεις μας στο πλαίσιο των δύο περιφερειακών οργανώσεων αλιείας που δραστηριοποιούνται στη Μεσόγειο.

Κύριε Πρόεδρε, πώς μπορούμε να έχουμε το θράσος να προτείνουμε ξανά πιο περιοριστικά μέτρα διαχείρισης σε τρίτες χώρες, όταν εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε ικανοί να τα εφαρμόσουμε στη δική μας επικράτεια;

Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, αντί να μας μιλάτε για το χρονοδιάγραμμα ως απάντηση στην ερώτηση που δεν έχετε απαντήσει ακόμη, σας ζητώ να εξηγήσετε στο Κοινοβούλιο γιατί, όταν δεν υπάρχει καμία αντίθετη μειοψηφία, το Συμβούλιο δεν είναι ικανό να λάβει μία απόφαση για αυτό το θέμα.

 
  
MPphoto
 
 

  Rosa Miguélez Ramos, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (ES) Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, η πλειονότητα των αλιευτικών πόρων της Μεσογείων θεωρείτο ότι αποτελούσε αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης για πολύ καιρό και υπάρχουν ορισμένα αποθέματα που έχουν υψηλή εμπορική αξία· συγκεκριμένα, αναφέρομαι στον τόνο, τα αποθέματα του οποίου είναι κάτω από το ελάχιστο όριο, σύμφωνα με όλους τους ειδικούς, συμπεριλαμβανομένων των οικολογικών οργανώσεων και των ίδιων των αλιέων.

Αν και οι στόχοι της κοινής αλιευτικής πολιτικής είναι οι ίδιοι στη Μεσόγειο όπως και σε άλλα κοινοτικά ύδατα, φαίνεται ότι η πολιτική διατήρησης στη Μεσόγειο Θάλασσα έχει αναπτυχθεί με πολύ διαφορετικό τρόπο και σήμερα είμαστε αντιμέτωποι με μια κατάσταση στην οποία τα μοναδικά μέτρα διαχείρισης που εφαρμόζονται σε αυτή τη θάλασσα μπορούν να χαρακτηριστούν μόνο ως εντελώς απαρχαιωμένα. Αυτή η έλλειψη ρύθμισης που υφίσταται η Μεσόγειος έχει οδηγήσει σε μια πολύ έκδηλη διάκριση μεταξύ των ευρωπαίων αλιέων που αλιεύουν στη Μεσόγειο και των ευρωπαίων αλιέων που αλιεύουν σε άλλα κοινοτικά ύδατα.

Πιστεύω, κύριε Πρόεδρε, και δεν νομίζω ότι κάνω λάθος, ότι είναι καθήκον μας να διασφαλίσουμε ότι η αλιευτική νομοθεσία στη Μεσόγειο θα εξελιχθεί στο βαθμό που θα είναι ισότιμη με τη νομοθεσία που ισχύει σε άλλες κοινοτικές περιοχές. Και σε αυτό το πλαίσιο, ανησυχούμε σαφώς για την παθητική στάση του Συμβουλίου, διότι αυτή η έλλειψη ενδιαφέροντος για αυτή τη θάλασσα θεωρώ ότι είναι εντελώς ανεξήγητη. Μιλάμε για μια θάλασσα και μια περιοχή τεράστιας σημασίας, με πολύ μεγάλες πολυπλοκότητες, είναι αλήθεια –συμπεριλαμβανομένων γεωπολιτικών πολυπλοκοτήτων– αλλά πιστεύω ότι το Συμβούλιο θα έπρεπε να το βλέπει αυτό περισσότερο ως κίνητρο παρά ως εμπόδιο. Και αυτή η στάση είναι ακόμη πιο ανεξήγητη υπό το πρίσμα αυτού που είπε μόλις η κ. Fraga: ότι αυτή η έκθεση εγκρίθηκε χάρη στη στενή συνεργασία –όπως εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο– που εδραιώθηκε μεταξύ της Επιτροπής Αλιείας και της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας.

Για όλους αυτούς τους λόγους, σας ζητώ να δώσετε την τελική ώθηση και να δείτε αυτό που έχει επιτευχθεί ως κάτι πολύ σημαντικό· και να μην κάνετε οπισθοδρομικά βήματα ούτε να επιτρέψετε συντομεύσεις που εξασθενίζουν το περιεχόμενο αυτής της έκθεσης.

 
  
MPphoto
 
 

  Marie-Hélène Aubert, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, και εγώ με τη σειρά μου –και θα δείτε ότι υπάρχει πραγματικά συναίνεση σε αυτό το θέμα– θα ήθελα να τονίσω την επείγουσα ανάγκη να δοθεί μία λύση σε αυτό το αδιέξοδο, καθώς η κατάσταση των πόρων στη Μεσόγειο είναι πραγματικά ανησυχητική. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όσον αφορά τον τόνο, καθώς επίσης και άλλα είδη, όπως επεσήμανε η συνάδελφος βουλευτής. Η πολιτική του «βλέποντας και κάνοντας», η απραξία και οι υπεκφυγές είναι, ως εκ τούτου, όντως καταστροφικές παράμετροι για το μέλλον της Μεσογείου.

Επιθυμούμε επίσης να διατηρήσουμε μία μικρής κλίμακας αλιεία, η οποία είναι πολύ σημαντική στις ενεχόμενες περιοχές όπου παρέχει τα μέσα διαβίωσης σε χιλιάδες ανθρώπους, όπως ειπώθηκε. Εντούτοις, δεν θα κατορθώσουμε να το πράξουμε αυτό, εξαιρώντας τη μικρής κλίμακας αλιεία από μία σειρά εύλογων μέτρων, αλλά μάλλον βοηθώντας την πρωτίστως να προσαρμοστεί και στηρίζοντάς την, ούτως ώστε να είναι σε θέση να συνεχίσει τις δραστηριότητές της σε συμμόρφωση με τις ρυθμίσεις, οι οποίες πρέπει να είναι αυτές που αναφέρονται στην έκθεση.

Πιστεύω, συνεπώς, ότι πρέπει να προστατεύσουμε τη Μεσόγειο: αυτό αποτελεί θέμα ζωτικής σημασίας από την άποψη του μέλλοντος της αλιείας και είναι επίσης μείζον θέμα από την άποψη του πολιτισμού. Το Συμβούλιο πρέπει να έχει πλήρη επίγνωση αυτού του γεγονότος και να είναι αποφασισμένο να επιλύσει το αδιέξοδο σε αυτήν την κατάσταση το συντομότερο δυνατόν.

 
  
MPphoto
 
 

  Ιωάννης Γκλαβάκης (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, η Μεσόγειος αντιπροσωπεύει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η μεσογειακή αλιεία αντιπροσωπεύει έναν σημαντικό τομέα της κοινοτικής αλιείας. Θέλουμε μια Μεσόγειο ζωντανή και όχι μια νεκρή θάλασσα. Για πολλούς από εμάς αυτή η θάλασσα είναι η ζωή μας. Θέλουμε τα ιχθυοαποθέματα να διατηρηθούν. Δεν θέλουμε την υπεραλίευση. Θέλουμε την αειφορία σε αυτή τη θάλασσα.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την Επιτροπή ενέκρινε σχέδιο διαχειριστικών μέτρων για την αλιεία στη Μεσόγειο. Ζητούμε επειγόντως την εφαρμογή και υλοποίηση αυτών που αποφασίστηκαν. Δεν θα ήθελα να παραφερθώ αλλά δεν θα ήταν υπερβολή, εάν έλεγα ότι είναι εγκληματική η οποιαδήποτε καθυστέρηση αυτού του θέματος. Ζητούμε μάλιστα την επέκταση των μέτρων μελλοντικά, να πιέσουμε δηλαδή και τις τρίτες χώρες της Μεσογείου να εφαρμόσουν τα μέτρα που εφαρμόζουμε εμείς. Αυτό είναι καθήκον μας, για να προστατέψουμε τη Μεσόγειο, που είναι η ζωή μας. Αλλά, πάνω και πρώτα απ’ όλα, σήμερα, και όχι αύριο, παρακαλούμε το Συμβούλιο να προχωρήσει στην εφαρμογή αυτών που συμφωνήθηκαν.

 
  
MPphoto
 
 

  Σταύρος Αρναουτάκης (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, μετά την παρέλευση ενός έτους από την έγκριση της έκθεσης επί της προτάσεως του Συμβουλίου για τη βιώσιμη αλιεία στη Μεσόγειο, είναι προφανές ότι δεν έχει υπάρξει απόφαση του Συμβουλίου για την εφαρμογή της.

Πληροφορηθήκαμε επίσης με μεγάλη έκπληξη στην Επιτροπή Αλιείας ότι ήδη μειώθηκε κατά 20% ο προϋπολογισμός για το Ταμείο Αλιείας. Αποτελεί φυσικό επακόλουθο, λοιπόν, το γεγονός ότι τα ζητήματα της αλιείας παραμένουν, οι πολίτες που εργάζονται στον τομέα αυτό επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά αγωνιούν, ενώ η κατάσταση περιπλέκεται, και θα έλεγα μάλιστα ότι επιδεινώνεται.

Την ίδια στιγμή, η λεκάνη της Μεσογείου κατοικείται συνεχώς από νέους πληθυσμούς, με αποτέλεσμα τη συνεχή επιβάρυνσή της λόγω βιομηχανικών, αστικών ή άλλων αποβλήτων με άμεσες και σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην αλιεία.

Οι σχετικές προτάσεις κανονισμών και σχεδίων εκθέσεων πριν τεθούν σε εφαρμογή, θα πρέπει σαφώς να περιλαμβάνουν και μελέτες της επιστημονικής κοινότητας για την επίδραση της μόλυνσης του περιβάλλοντος, των γεωλογικών μεταβολών, των πληθυσμιακών διαφορών αλλά και των αναγκών κατανάλωσης αλιευμάτων.

Δεν είναι δυνατόν να μην εφαρμόζεται η πολιτική η οποία έχει αποφασισθεί και συγχρόνως να παραμένουν εκκρεμότητες στον τομέα της αλιείας, που αφορούν κυρίως τους τρόπους αλίευσης, τη μείωση των αποθεμάτων αλλά και τη συνεχιζόμενη διάσταση μεταξύ επαγγελματιών και ερασιτεχνών ψαράδων. Είναι λοιπόν αναγκαίο να προχωρήσουμε με τα πολιτικά εκείνα μέσα που διαθέτουμε για την προώθηση της έκθεσης από το Συμβούλιο και να ξεκινήσουμε ήδη από τώρα το διάλογο με τους εμπλεκόμενους φορείς για τη βελτίωση του υπάρχοντος κανονισμού.

 
  
MPphoto
 
 

  Iles Braghetto (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι το ψήφισμα σχετικά με τη θέσπιση μέτρων διαχείρισης για τους αλιευτικούς πόρους της Μεσογείου, επί του οποίου θα αποφανθεί αύριο το Σώμα, έχει σημαντική οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική σημασία.

Όπως επισημάνθηκε, ο σημερινός κανονισμός χρονολογείται από το 1994 και εθεωρείτο ήδη από τότε ξεπερασμένος. Κύριε Πρόεδρε, πώς θα συνεχίσουμε να κατηγορούμε τους αλιείς για τη φαινομενική διακινδύνευση της περιβαλλοντικής αειφορίας της αλιευτικής δραστηριότητας, όταν οι κανόνες είναι αναχρονιστικοί και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις περιστάσεις; Όταν μάλιστα δεν έχει σημειωθεί καμία πρόοδος σχετικά με όσα ψήφισε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν από ένα χρόνο;

Ο τομέας της αλιείας δεν επιθυμεί διακρίσεις: θέλει αντιθέτως να νοιώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση κοντά στα προβλήματά και στις μοναδικές του ιδιαιτερότητες. Αρκεί να αναλογισθούμε τη μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη μορφολογία και στο βάθος του βυθού των ακτών της Αδριατικής σε σχέση με εκείνες του Ατλαντικού, το πρόβλημα της αλιείας μεικτού τύπου και το χρόνιο πρόβλημα του μεγέθους των αλιευμάτων, όταν τηρούνται ήδη οι διαστάσεις των ματιών και των διχτυών. Τέλος, πρέπει να αναλογισθούμε το εξίσου σημαντικό πρόβλημα της ύπαρξης των διαφορετικών κανόνων, οι οποίοι ισχύουν στα κράτη της Μεσογείου που δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, λόγω απουσίας δίκαιων διμερών συμφωνιών, έχουν ως αποτέλεσμα δύο μέτρα και δύο σταθμά στις ίδιες περιοχές αλιείας. Οι ανισότητες αυτές θα έπρεπε να είχαν ήδη καταργηθεί.

Ελπίζουμε συνεπώς ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο οποίο εκφράζουμε τον σεβασμό και την εμπιστοσύνή μας, θα στείλει με αυτήν την απόφαση το μήνυμα που τόσο καιρό περιμέναμε.

 
  
MPphoto
 
 

  David Casa (PPE-DE).(MT) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι εργάζονται στενά με τον τομέα της αλιείας, και ειδικά όσοι ασχολούνται με τη Μεσόγειο Θάλασσα, γνωρίζουν πολύ καλά πόσο σύνθετη είναι αυτή η περιοχή. Πρόκειται για μια περιοχή ιδιαίτερα ορατής βιολογικής και περιβαλλοντικής ποικιλομορφίας, η οποία έχει τεράστιες κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις στους κατοίκους της. Δυστυχώς, το Συμβούλιο των Υπουργών δεν ανέλαβε δέσμευση για την αναγνώριση αυτής της ποικιλομορφίας και για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων. Πρόκειται για μια κατάσταση που προκαλεί ανησυχία σε εμάς που καταθέτουμε αυτό το ψήφισμα, διότι γνωρίζουμε ότι αυτή η έλλειψη πρωτοβουλίας από το Συμβούλιο μας έχει οδηγήσει σε μια θέση που απέχει πολύ από τον στόχο μας της αειφόρου ανάπτυξης. Βρισκόμαστε σε ένα αδιέξοδο από το οποίο μπορούμε να απαλλαγούμε μόνο με την έγκριση πιο υπεύθυνων κανόνων που θα συμμορφώνονται περισσότερο με την κοινή αλιευτική πολιτική, καθιστώντας έτσι τους στόχους μας πολύ πιο εφικτούς. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι οι μόνοι κανόνες που υπάρχουν για τη διαχείριση της αλιείας ισχύουν εδώ και πάνω από δέκα χρόνια και ακόμα και αυτά τα μέτρα δεν είναι και τόσο καλά. Είναι πολύ σημαντικό να λάβουμε υπόψη ότι κινδυνεύουμε να αποτύχουμε στην εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεών μας όσον αφορά τη διαχείριση της αλιείας, ειδικά σχετικά με τις περιφερειακές οργανώσεις αλιείας και, συγκεκριμένα, με τη Διεθνή Επιτροπή για την Προστασία του Τόνου του Ατλαντικού και τη Γενική Επιτροπή Αλιείας για τη Μεσόγειο. Συνεπώς, καλώ μετ’ επιτάσεως το Συμβούλιο να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα χωρίς καθυστέρηση ώστε να επιτευχθεί μια ιδανική ισορροπία στη Μεσόγειο και να διασφαλιστεί η οικονομική επιβίωση των αλιέων. Μπορούμε στη συνέχεια να στρέψουμε την προσοχή μας σε άλλα σχέδια στη Μεσόγειο – μια περιφέρεια που, επαναλαμβάνω, έχει δυστυχώς παραμεληθεί για πολύ καιρό. Σας ευχαριστώ πολύ.

 
  
MPphoto
 
 

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τελειώνοντας ήθελα βασικά να πω μόνο ότι το Συμβούλιο κατανοεί τη σημασία του ζητήματος αυτού. Δεν είναι επομένως αλήθεια ότι το Συμβούλιο παραμένει αδρανές ή και αδιάφορο απέναντι στην κατάσταση των αλιευτικών αποθεμάτων και της αλιείας στη Μεσόγειο. Για λόγους που η Προεδρία δεν θα σχολιάσει, δεν έχει ακόμα επιτευχθεί συμφωνία.

Η αυστριακή Προεδρία ανέλαβε τώρα αυτό το θέμα και θα εργαστεί δραστήρια για να βρεθεί λύση. Όπως είπα, πρόθεσή μας είναι να ασχοληθούμε με το θέμα αυτό στο Συμβούλιο που θα γίνει τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους.

 
  
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. Ολοκληρώνοντας αυτή τη συζήτηση, έχω λάβει τρεις προτάσεις ψηφίσματος(1) σύμφωνα με το άρθρο 108, παράγραφος 5 του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο στις 11.00.

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 20.30 και συνεχίζεται στις 21.00.)

Γραπτή Δήλωση (Άρθρο 142 του Κανονισμού)

 
  
MPphoto
 
 

  Sebastiano (Nello) Musumeci (UEN). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κατά τη συζήτηση σχετικά με την αειφόρο εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων της Μεσογείου, είχα την ευκαιρία να πω ότι, αν και δεν προκάλεσε κύματα ενθουσιασμού, ο συμβιβασμός που επετεύχθη από το Κοινοβούλιο και την Επιτροπή αντιπροσωπεύει αναμφίβολα μια βελτίωση σε σχέση με την αρχική πρόταση.

Αυτή δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να υπενθυμίσουμε τα υπέρ και τα κατά του συμβιβασμού. Θα μπορούσα να πω πως τον θεωρώ, ή τουλάχιστον εύχομαι να είναι ένας σταθμός προς την ορθολογική διαχείριση των αλιευτικών πόρων της Μεσογείου, σε συνδυασμό με την αναγκαία υποστήριξη του χαμηλού επιπέδου απασχόλησης στον τομέα της αλιείας, ο οποίος αφορά χιλιάδες οικογένειες στις ακτές της Μεσογείου.

Ο κύβος ερρίφθη. Η επιστροφή στο παρελθόν είναι αδύνατη. Εύχομαι συνεπώς οι αποφάσεις του Συμβουλίου να μην εμπνέονται από τις προσευχές του νεαρού Αγίου Αυγουστίνου προς τον Παντοδύναμο, όπως διατυπώνονται στις «Εξομολογήσεις» του: «Κύριε, χάρισέ μου την αγνότητα, αλλά όχι αμέσως!».

Θα μπορούσαμε να περιμένουμε μερικούς μήνες ακόμη για την έγκριση του κανονισμού, αλλά δεν πρέπει να καθυστερήσουμε υπερβολικά: οι αλιείς μας αγωνιούν.

 
  
  

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ONESTA
Αντιπροέδρου

 
  

(1)Βλ. συνοπτικά πρακτικά.

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου