Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2006 - Βρυξέλλες

1. Επανάληψη της συνόδου

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. BORRELL FONTELLES
Προέδρου

(Η συνεδρίαση αρχίζει στις 15.00)

  Πρόεδρος. Κηρύσσω την επανάληψη της συνόδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που είχε διακοπεί την Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2006.

2. Έγκριση των συνοπτικών πρακτικών της προηγούμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

3. Δήλωση της Προεδρίας

  Πρόεδρος. Κυρίες και κύριοι, πριν ξεκινήσουμε τη συνεδρίαση της Ολομέλειας, πιστεύω ότι, λόγω των συνθηκών, η Προεδρία πρέπει να κάνει μία σύντομη δήλωση σχετικά με τα δύο τραγικά γεγονότα που έχουν συμβεί σε δύο χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όπως γνωρίζετε, το ατύχημα ενός σλοβακικού στρατιωτικού αεροσκάφους στις 19 Ιανουαρίου οδήγησε στον θάνατο 42 στρατιωτών οι οποίοι επέστρεφαν από ειρηνευτική αποστολή του NATO στο Κοσσυφοπέδιο. Αυτό μας θυμίζει άλλα παρόμοια τραγικά γεγονότα σχετικά με την παρουσία ισπανών στρατιωτών στο Αφγανιστάν. Αυτή τη φορά ήταν Σλοβάκοι.

Στις 28 Ιανουαρίου, στο Κατοβίτσε, η κατάρρευση της οροφής ενός εκθεσιακού περιπτέρου προκάλεσε τον θάνατο πολλών δεκάδων ατόμων και τον τραυματισμό περίπου εκατό ατόμων. Ο αριθμός των αγνοουμένων είναι άγνωστος. Ο πολωνικός λαός έχει συγκλονιστεί από αυτή την τραγωδία, όπως και όλοι οι άλλοι λαοί της Ευρώπης.

Έχω εκφράσει τα ειλικρινή συλλυπητήρια και την αλληλεγγύη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς τα θύματα και τις οικογένειές τους. Η σλοβακική και η πολωνική σημαία κυματίζουν μεσίστιες στο Κοινοβούλιό μας εις ένδειξη πένθους.

Εξ ονόματος όλων σας, απέστειλα επιστολή στους αρχηγούς και των δύο κρατών εκφράζοντάς τους τα συλλυπητήριά μας. Σας ζητώ τώρα να τηρήσουμε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη αυτών των θυμάτων.

(Το Σώμα, όρθιο, τηρεί ενός λεπτού σιγή)

4. Κατάθεση εγγράφων: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

5. Σύνθεση του Κοινοβουλίου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

6. Σύνθεση των επιτροπών και των αντιπροσωπειών: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

7. Διαβίβαση από το Συμβούλιο κειμένων συμφωνιών: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

8. Μεταφορές πιστώσεων: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

9. Συνέχεια που δόθηκε στις θέσεις και τα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

10. Ημερήσια διάταξη

  Πρόεδρος. Υπάρχουν παρατηρήσεις; Η κ. Frassoni έχει τον λόγο.

  Monica Frassoni (Verts/ALE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η παρέμβασή μου θα είναι πραγματικά απλή, πολύ σύντομη και καθόλου εντυπωσιακή: ήθελα να πω ότι η Ομάδα τωv Πρασίvωv/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία επιθυμεί να συνυπογράψει το ψήφισμα σχετικά με την Κούβα.

  Πρόεδρος. Σύμφωνοι, αυτό θα γίνει.

(Εγκρίνεται η διάταξη των εργασιών)

11. Προοπτικές της κοινής εξωτερικής πολιτικής για το 2006 – Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας – 2004

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση σχετικά με κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας επί των ακόλουθων σημείων:

– τη δήλωση του Ύπατου Εκπροσώπου για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας σχετικά με τις προοπτικές της κοινής εξωτερικής πολιτικής για το 2006· και

– την έκθεση (A6-0389/2005) του κ. Elmar Brok, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσον αφορά τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιονομικών επιπτώσεων στον γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης – 2004 (2005/2134(INI)).

Πριν δώσω τον λόγο στους ομιλητές, θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. De Keyser, πρόεδρο της αποστολής παρατηρητών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις παλαιστινιακές εκλογές, και τον κ. McMillan-Scott, ο οποίος ηγήθηκε της αντιπροσωπείας μας των 27 κοινοβουλευτικών παρατηρητών, για το έργο που επιτέλεσαν. Αναμφίβολα θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε τι έχουν να πουν κατά τη διάρκεια της συζήτησης, αλλά σε αυτό το σημείο θα ήθελα να υπογραμμίσω τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισαν οι βουλευτές μας παρέχοντας μία αντικειμενική άποψη για τη ζωτικότητα της εκλογικής διαδικασίας στα παλαιστινιακά εδάφη.

Πιστεύω επίσης ότι αυτή είναι μια καλή ευκαιρία να εκφράσουμε την ελπίδα μας ότι οι συνθήκες δεν θα εμποδίσουν τον Πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς να δεχτεί την ανοιχτή πρόσκληση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να έρθει εδώ όποτε το επιθυμεί.

  Javier Solana, Ύπατος Εκπρόσωπος για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας. (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω εκφράζοντας και τα δικά μου συγχαρητήρια, ιδιαίτερα, προς το άτομο που εκπροσώπησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της στην αποστολή εκλογικών παρατηρητών στις παλαιστινιακές εκλογές, την κ. De Keyser, καλή φίλη όλων μας και προσωπική μου καλή φίλη, για το σπουδαίο έργο που επιτέλεσε σε αυτή την πολύ δύσκολη εποχή, κατά την οποία η αποστολή παρατηρητών ήταν εξαιρετικά σημαντική. Δεν γνωρίζω αν η κ. De Keyser βρίσκεται στην αίθουσα, αλλά, εν πάση περιπτώσει, θα ήθελα να την ευχαριστήσω και να της εκφράσω τον θαυμασμό μου και να της πω για άλλη μία φορά ότι τη θεωρώ φίλη.

(Χειροκροτήματα)

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μπορώ να σας πω με κάθε ειλικρίνεια ότι μου είναι πολύ δύσκολο να ξεκινήσω αυτή τη συνεδρίαση της 1ης Φεβρουαρίου 2006. Αν γυρίζαμε πίσω ένα μήνα μόλις, στην 1η Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, και βλέπαμε τι έχει συμβεί στον κόσμο μέσα σε αυτές τις τριάντα ημέρες, θα αντιλαμβανόμασταν ότι ίσως είναι χρήσιμο να προβληματιστούμε εδώ, σε αυτό το Κοινοβούλιο· πρέπει να προβληματιστούμε για την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ασκήσει πολιτική, για την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διεθνή πολιτική και για την υποχρέωση που έχουμε όλοι μας. Αν δούμε προσεχτικά τι έχει συμβεί αυτές τις τριάντα ημέρες για τις οποίες πρόκειται να μιλήσω, θα εξαγάγουμε ορισμένα συμπεράσματα για το πώς δεν πρέπει να συνεχίσουμε να ενεργούμε και για το πώς θα έπρεπε να αρχίσουμε να ενεργούμε. Παρακαλώ επιτρέψτε μου, επομένως, να σας υπενθυμίσω πολύ σύντομα τι έχει συμβεί τις τελευταίες τριάντα ημέρες.

Πολλοί από εμάς ξενυχτήσαμε τη νύχτα της 1ης Ιανουαρίου 2006, προσπαθώντας να επιλύσουμε ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα που παρουσιάστηκε: η Ουκρανία και η Ρωσία είχαν ένα πρόβλημα που ήταν πολύ δύσκολο να επιλυθεί λόγω της έλλειψης μιας ενεργειακής συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών. Αν, αντί για την ενεργειακή συμφωνία, είχε διατηρηθεί η ασυμφωνία, αυτό θα είχε εξαιρετικά σοβαρές επιπτώσεις για τον ενεργειακό εφοδιασμό πολλών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή ήταν η πρώτη νύχτα του έτους.

Την τρίτη νύχτα του 2006, η ιρανική κυβέρνηση έλαβε μία εξαιρετικά σοβαρή απόφαση: την έναρξη του εμπλουτισμού ουρανίου. Και λιγότερο από μία εβδομάδα αργότερα, άρχισε να σπάζει τις σφραγίδες που είχαν τοποθετηθεί από τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας στη Βιέννη σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και του Διοικητικού Συμβουλίου αυτού του Οργανισμού.

Λίγες μέρες αργότερα, ο πρωθυπουργός Σαρόν εισήχθη σε νοσοκομείο στην Ιερουσαλήμ και, δυστυχώς, δεν έχει αναρρώσει πλήρως ακόμη. Αν μου επιτρέπετε, θα ήθελα να πω στην οικογένεια του πρωθυπουργού Σαρόν, εξ ονόματος όλων μας, ότι του ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση. Ανεξάρτητα από τις διαφορές που μπορεί να υπήρχαν ανάμεσά μας στο παρελθόν, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες και τις παρεξηγήσεις που μπορεί να είχαμε, οι άνθρωποι που έχουν αγωνιστεί, που έχουν συνεργαστεί μαζί μας, πρέπει να αναγνωρίζονται στις δύσκολες στιγμές τους.

Λίγες μέρες αργότερα, προέκυψαν σοβαρά προβλήματα με την έναρξη των εκλογών στην Παλαιστίνη και για άλλη μία φορά η κ. De Keyser ήταν εκεί προσπαθώντας να τα επιλύσει. Οι παλαιστινιακές εκλογές διεξήχθησαν στο τέλος του μήνα και το αποτέλεσμα προκάλεσε αναταραχή.

Μερικές μέρες αργότερα, στο πλαίσιο ενός άλλου θέματος, το οποίο είναι απολύτως σημαντικό για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Πρόεδρος Ρουγκόβα, Πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου, πέθανε ξαφνικά.

Επίσης τις τελευταίες μέρες του μήνα, πραγματοποιήθηκε μία κρίσιμη συνάντηση της Αφρικανικής Ένωσης, με την οποία συνεργαζόμαστε εξαιρετικά στενά σε μια προσπάθεια να επιλυθεί ένα σοβαρό πρόβλημα: το πρόβλημα του Νταρφούρ.

Τέλος, μόλις πριν από λίγες μέρες, επίσης κατά τη διάρκεια του Ιανουαρίου, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών μας κάλεσε να είμαστε έτοιμοι να λάβουμε μία απόφαση σχετικά με το ενδεχόμενο να συμμετάσχει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην ασφάλεια και στην προστασία των εκλογών που πρόκειται να διεξαχθούν σε λίγους μήνες στο Κονγκό.

Κυρίες και κύριοι, αν σκεφτούμε μόνο για λίγες στιγμές αυτές τις τελευταίες τριάντα ημέρες, θα δούμε ότι υπάρχουν σημαντικά διδάγματα για εμάς. Και πολλά από αυτά έχουν σχέση με την επιρροή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον κόσμο σήμερα, διότι σε σχέση με όλα αυτά τα θέματα που προανέφερα, σε όλα αυτά, η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε έναν σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει: στο θέμα της ενεργειακής ασφάλειας, το οποίο είναι θεμελιώδες και το οποίο θα συνεχίσει να είναι καθόλη τη διάρκεια του 2006· στο θέμα του Ιράν, το οποίο θα συνεχίσει να μας απασχολεί τις επόμενες μέρες και αναμφίβολα και αργότερα, και θα αναφερθώ σε αυτό σε λίγο· στις παλαιστινιακές εκλογές και τις συνέπειές τους· σχετικά με τον θάνατο του Προέδρου Ρουγκόβα και τις συνέπειες που θα έχει το 2006, και ας ελπίσουμε μόνο το 2006· στις τελικές συμφωνίες για το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου· και στα θέματα που σχετίζονται με τις αλλαγές που έχουν συμβεί στην Αφρικανική Ένωση, με την οποία οι σχέσεις μας χαρακτηρίζονται από βαθιά φιλία, αγάπη και συνεργασία.

Αν μου το επιτρέπει ο Πρόεδρος, θα σχολιάσω πολύ σύντομα αυτά τα θέματα που ανέφερα, τα πιο σημαντικά θέματα που προέκυψαν τον τελευταίο μήνα, και τα οποία αναμφίβολα θα αποτελέσουν τη βασική ατζέντα αυτού του Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2006, αλλά θα ήθελα να πω καταρχάς για άλλη μία φορά στην Προεδρία του Κοινοβουλίου και στους βουλευτές του ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας σημαντικός παράγοντας στη διεθνή πολιτική, ότι πρέπει να συνεχίσει να είναι, ότι η εμπειρία μας έχει δείξει ότι, είτε μας αρέσει είτε όχι, πρέπει να είμαστε, και ότι μόνο μέσα σε τριάντα μέρες έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τόσα πολλά θέματα, και μερικές φορές αυτό μας εμπόδιζε να σκεφτούμε· τόσο έντονη ήταν η δραστηριότητα που μας απορρόφησε όλον αυτό τον μήνα.

Σήμερα το πρωί, κυρίες και κύριοι, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου υποδέχθηκε δύο προσωπικότητες από την Ουκρανία: τον Υπουργό Εξωτερικών, κ. Tarasyuk, και την κ. Yulia Timoshenko, μία πολύ διακεκριμένη βουλευτή. Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων διαπίστωσε –ελπίζω ότι πολλοί από εσάς ήταν σε θέση να το πουν αυτό– την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζει η Ουκρανία, μία φίλη χώρα η οποία είναι σημαντική για τη σταθερότητα και την ασφάλεια της Ευρώπης. Περίπου ένα χρόνο πριν, όλοι μας, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και εγώ προσωπικά, προσπαθούσαμε να επιλύσουμε ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα στην Ουκρανία. Σήμερα, έναν χρόνο μετά, πολλά από τα προβλήματα που υπήρχαν τότε δεν είναι τόσο σοβαρά, αλλά δυστυχώς εξακολουθούν να είναι αρκετά σοβαρά ώστε να πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε, ειδικά προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι αυτή η χώρα δεν θα χάσει τον δρόμο της, ότι αυτή η μεγάλη χώρα θα συνεχίσει να σημειώνει πρόοδο στην πορεία της οικονομικής και πολιτικής ανάπτυξης, της ασφάλειας και της αυξανόμενης εγγύτητας με την Ευρώπη που όλοι θέλουμε να επιτευχθεί. Όσοι από εσάς ακούσατε σήμερα το πρωί τόσο τον Υπουργό Εξωτερικών όσο και την κ. Yulia Timoshenko θα έχετε αντιληφθεί ότι το πρόβλημα είναι δυστυχώς πολύ σοβαρό και ότι πρέπει να προσδώσουμε ιδιαίτερη σημασία σε αυτό.

Στα λίγα λεπτά που διαθέτω για αυτή την πρώτη ομιλία, δεν θα υπεισέλθω σε περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά θα ήθελα να πω ότι οι εκλογές που πρόκειται να διεξαχθούν στην Ουκρανία, όχι σε έναν χρόνο, αλλά σε δύο μήνες, θα είναι απολύτως σημαντικές για όλους μας, όχι μόνο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για την Ουκρανία, αναμφίβολα, και για όλες τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες θα επηρεαστούν από τα αποτελέσματά τους.

Θα ήταν εξαιρετικά λυπηρό για όλους μας αν αυτό που έναν χρόνο πριν αποκαλούσαμε Πορτοκαλί Επανάσταση έπαυε να είναι μια πορτοκαλί επανάσταση και γινόταν μια επανάσταση διαφορετικού χαρακτήρα ή ένα βήμα οπισθοδρόμησης μετά από μία σειρά βημάτων προόδου που έκανε αυτή η χώρα πριν από έναν χρόνο.

Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να προχωρήσω στο δεύτερο σημείο που επιθυμώ να σχολιάσω: την κατάσταση με το Ιράν. Πιστεύω ότι οι αξιότιμοι βουλευτές είναι καλά ενημερωμένοι σχετικά με τα όσα έχουν συμβεί στο Ιράν από τις 3 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, μόλις πριν από λίγο καιρό, και ιδιαίτερα σχετικά με τα όσα έχουν συμβεί στο Ιράν μετά τις 13 Ιανουαρίου, όταν, στο Βερολίνο, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να συγκαλέσει μια έκτακτη συνέλευση του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας και να καλέσει στη συνέχεια το Διοικητικό Συμβούλιο να διαβιβάσει τον φάκελο σχετικά με το Ιράν στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Πολλά έχουν συμβεί έκτοτε, διότι οι μέρες περνούν σαν λεπτά και οι μήνες σαν ώρες. Μπορώ να σας πω ότι, αυτή ακριβώς τη στιγμή, οι αντιπρόσωποι της Κίνας και της Ρωσίας βρίσκονται στην Τεχεράνη, με εντολή από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να καταβάλουν την τελική προσπάθεια προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία στη συνάντηση που θα διεξαχθεί στις 2 Φεβρουαρίου, δηλαδή αύριο. Μπορώ να σας πω ότι, προχθές τη νύχτα, τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν μια συνάντηση μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, η οποία πιστεύω ότι ήταν πολύ σημαντική, με τη Ρωσία και την Κίνα, προκειμένου να επιτευχθεί μια πιθανή συμφωνία για ένα σχέδιο ψηφίσματος. Και μπορώ να σας πω ότι καταλήξαμε σε αυτή τη συμφωνία και σήμερα το απόγευμα θα παρουσιαστεί στη Βιέννη προκειμένου να συζητηθεί αύριο.

Πρόκειται για ένα σχέδιο ψηφίσματος, κυρίες και κύριοι, που απευθύνει τις ακόλουθες εκκλήσεις: καταρχάς καλεί το Ιράν να επιστρέψει στην προηγούμενη κατάσταση, δηλαδή, να μην επιμείνει στις φιλοδοξίες του για τον εμπλουτισμό του ουρανίου, αλλά να επιστρέψει σε μία διαπραγματευτική θέση· και δεύτερον, ζητά να εγκριθεί το ψήφισμα που πρόκειται να υποβληθεί σήμερα το απόγευμα, με την υποστήριξη της Ρωσίας και της Κίνας, και να διαβιβαστεί αυτό το ψήφισμα, καθώς και όλα τα σχετικά ψηφίσματα που εγκρίθηκαν τους τελευταίους μήνες, στο Συμβούλιο Ασφαλείας και το εν λόγω Συμβούλιο να μην εγκρίνει κανένα ψήφισμα μέχρι την τακτική συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου τον Μάρτιο. Η πρόθεσή μας εδώ είναι να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα στις ιρανικές αρχές και, ταυτόχρονα, να επιτύχουμε τον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό συναίνεσης στο πλαίσιο της διεθνούς κοινότητας.

Το θέμα που μας απασχολεί είναι σημαντικό, συνδέεται με τη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, και επομένως πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο να επιτύχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συμφωνία μεταξύ των μελών της διεθνούς κοινότητας και, συγκεκριμένα, μεταξύ των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας. Δεν θέλω να πω ότι είμαι αισιόδοξος, διότι πιστεύω ότι είναι δύσκολο να είναι κανείς αισιόδοξος σε αυτά τα θέματα, αλλά πιστεύω ότι τις τελευταίες ώρες όλα τα μέλη της διεθνούς κοινότητας έχουμε εργαστεί εξαιρετικά σκληρά, καθοδηγούμενοι, χωρίς καμία απολύτως αμφιβολία, από τις θέσεις που διατηρεί η Ευρωπαϊκή Ένωση εδώ και αρκετούς μήνες και χρόνια.

(Χειροκροτήματα)

Επομένως, ελπίζουμε ότι η συζήτηση που θα αρχίσει αύριο, και αναμφίβολα θα διαρκέσει περισσότερο από μία μέρα, θα μας επιτρέψει να σημειώσουμε πρόοδο αναφορικά με τον εξορθολογισμό της θέσης του Ιράν στα πυρηνικά θέματα.

Το τρίτο σημείο που ήθελα να αναφέρω πολύ σύντομα, κύριε Πρόεδρε, καθώς ο χρόνος πιέζει, είναι οι παλαιστινιακές εκλογές. Ανέφερα ήδη το καλό έργο που επιτέλεσε η Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τους παρατηρητές· θα ήθελα να κάνω δύο ή τρία σχόλια σχετικά με τα αποτελέσματα. Κυρίες και κύριοι, τα αποτελέσματα εξέπληξαν τους πάντες: εξέπληξαν τη Χαμάς, εξέπληξαν τη Φατάχ, εξέπληξαν το Ισραήλ και εξέπληξαν τη διεθνή κοινότητα.

Σίγουρα αναμενόταν να επιτύχει η Χαμάς καλύτερα αποτελέσματα απ’ ό,τι στο παρελθόν, αλλά κανείς –ούτε στη Χαμάς, ούτε στη Φατάχ, ούτε στη διεθνή κοινότητα– δεν περίμενε ότι η Χαμάς θα είχε τόσο μεγάλη επιτυχία.

Ποιες είναι οι θέσεις που πιστεύω ότι πρέπει να υιοθετήσουμε αυτή τη στιγμή; Και αυτές δεν είναι προσωπικές θέσεις, είναι θέσεις που έχουν συμφωνηθεί από το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, από τους Υπουργούς Εξωτερικών Υποθέσεων τη Δευτέρα το πρωί –δηλαδή, πολύ πρόσφατα– και το απόγευμα, στην Τετραμερή, με τους φίλους μας από τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες και με τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.

Κυρίες και κύριοι, πιστεύουμε –και πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου– ότι πρέπει να συνεχίσουμε να βοηθάμε τον Πρόεδρο Αμπού Μάζεν. Συμμετείχε στις εκλογές με τις θέσεις που υποστηρίζαμε και εμείς: τη θέση της προόδου προς την ειρήνη· της αναγνώρισης της ανάγκης διαπραγματεύσεων με το Ισραήλ· του τερματισμού της Ιντιφάντα· και της εφαρμογής του οδικού χάρτη. Αυτές ήταν οι θέσεις του Προέδρου Αμπού Μάζεν, και είχαν τη μαζική υποστήριξη των παλαιστίνιων συμπολιτών του.

Στη συνέχεια διεξήχθησαν εκλογές στις οποίες νίκησε η Χαμάς με μία πολύ σημαντική πλειοψηφία, με απόλυτη πλειοψηφία, και στηριζόμενη σε μία θέση που ως ένα βαθμό είναι διαφορετική από τη θέση του Προέδρου Αμπάς. Δεν υπάρχει επομένως καμία αμφιβολία ότι στο μέλλον –όταν σχηματιστεί η κυβέρνηση κατόπιν των διαπραγματεύσεων που θα διεξαχθούν, πολύ πιθανόν σε μερικές εβδομάδες, και άρα είναι πολύ πιθανόν να μην έχουμε κυβέρνηση για δύο ή τρεις μήνες τουλάχιστον– μπορεί να υπάρχει μια σύγκρουση θέσεων μεταξύ των διαφορετικών κομμάτων, μεταξύ αυτού που εκπροσωπεί ο Πρόεδρος Αμπού Μάζεν και αυτού που εκπροσωπεί η Χαμάς.

Στη δήλωση της Δευτέρας του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών Υποθέσεων, η οποία στη συνέχεια αναγνωρίστηκε επίσης στη σύνοδο της Τετραμερούς, είπαμε ορισμένα πράγματα που πιστεύω ότι είναι σημαντικά και πρέπει να γίνουν γνωστά και, πάνω απ’ όλα, να εξηγηθούν. Δηλώσαμε σαφώς ότι, σύμφωνα με την έκθεση των παρατηρητών και ειδικά της προέδρου των παρατηρητών, οι εκλογές, διεξήχθησαν με ανοιχτό, σαφή και δίκαιο τρόπο. Στη συνέχεια αυτής της δήλωσης αναφέραμε ότι η Ευρώπη είναι απολύτως διατεθειμένη να συνεχίσει να συνεργάζεται με τους παλαιστίνιους φίλους μας, με τους οποίους συνεργαζόμαστε πολλά χρόνια –από τη διαδικασία του Όσλο– κατά τη διάρκεια των οποίων έχουμε επενδύσει ευρωπαϊκούς οικονομικούς πόρους και επίσης πολιτικούς και ψυχολογικούς πόρους, ως ένα μεγάλο βαθμό, και ότι είμαστε διατεθειμένοι να συνεχίσουμε να το κάνουμε· και δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ότι είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε στο διάστημα από τώρα μέχρι τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης. Αλλά όταν σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση, στην περίπτωση που καθοδηγείται από τη Χαμάς, αυτό το Σώμα θα πρέπει να προβληματιστεί και να θέσει ορισμένες προϋποθέσεις.

Θα ήταν δύσκολο για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της να μην πει ξεκάθαρα ορισμένα πράγματα στους παλαιστίνιους φίλους μας, συγκεκριμένα, τρία πράγματα: το πρώτο είναι ότι η βία δεν συνάδει με το εκλογικό αποτέλεσμα σε μια δημοκρατία. Σε μια δημοκρατία, τα κόμματα που έχουν εκλεγεί πρέπει να εγκαταλείψουν τη βία και πρέπει να κινούνται σύμφωνα με τους δημοκρατικούς κανόνες.

(Χειροκροτήματα)

Το δεύτερο που πρέπει να πούμε με την ίδια αγάπη και φιλία που νιώθαμε πάντα για τους παλαιστίνιους φίλους μας είναι ότι, αν θέλουν τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι σημαντικό η πολιτική τους να είναι σύμφωνη με τη θέση που διατηρεί το Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση από τις συμφωνίες του Όσλο το 1993. Θέλουμε να δούμε δύο κράτη που θα ζουν μαζί με ειρήνη και ευημερία· θέλουμε να διεξαχθούν διαπραγματεύσεις μέσω της ειρηνικής οδού –και όχι μέσω άλλων οδών– και επομένως καλούμε τις δύο πλευρές –αν αυτό επιθυμούμε– να αναγνωρίσουν η μία την άλλη. Το Κοινοβούλιο δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει τίποτα που δεν συνεπάγεται μία ρητή αναγνώριση εκ μέρους όλων των παλαιστινιακών αρχών, όποιες και αν είναι αυτές, ότι το Ισραήλ είναι μία πραγματικότητα με την οποία πρέπει να διεξάγουν διάλογο και να καταλήξουν σε συμφωνία.

Τρίτον, θα θέλαμε να πούμε στους παλαιστίνιους φίλους μας –το έχω πει αυτό προσωπικά σε αρκετές περιπτώσεις μετά τις εκλογές, και είμαι σε θέση να συνομιλώ με τον Πρόεδρο σχεδόν καθημερινά– ότι θα ήταν πολύ καλό η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει μετά από αυτές τις εκλογές, σε τρεις μήνες, να αναγνωρίσει επίσης όλες τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η Παλαιστινιακή Αρχή τα τελευταία χρόνια. Θα ήταν παράλογο να ξαναγυρίσουμε στο μηδέν μετά από όλο το έργο που έχουμε επιτελέσει σε ένα τόσο μακρύ χρονικό διάστημα και μετά το έργο που πολλοί από εσάς έχουν επίσης επιτελέσει σε ένα τόσο μακρύ χρονικό διάστημα.

Αυτό θέλουμε, λοιπόν, να πούμε πολύ απλά, κυρίες και κύριοι, και πιστεύω ότι όλοι πρέπει να το κατανοήσουν· και πιστεύω και ελπίζω ότι οι παλαιστίνιοι φίλοι μας, ανεξάρτητα από το κόμμα στο οποίο ανήκουν, ανεξάρτητα από το κόμμα ή τον κομματικό σχηματισμό που εκπροσωπούσαν σε αυτές τις εκλογές, θα καταλάβουν ότι αυτό δεν σημαίνει την επιβολή οποιωνδήποτε θέσεων σε κανέναν, ούτε την προσπάθεια της επιβολής της βούλησης κανενός, αλλά είναι θέμα επιβεβαίωσης με έναν σαφή και απλό τρόπο της θέσης που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι από χθες, αλλά από το 1993, όταν υπογράφηκαν οι συμφωνίες του Όσλο. Και πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι εδώ σε αυτό τον σκοπό· πιστεύω ότι, όπως κάναμε στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και όπως έκανε η Τετραμερής τη νύχτα μετά το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, πρέπει να είμαστε αποφασιστικοί σε αυτό το θέμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι τούτη τη δύσκολη στιγμή που ο Πρόεδρος Αμπού Μάζεν έχει την τεράστια ευθύνη να σχηματίσει κυβέρνηση και να έρθει σε επαφή με όλα τα διαφορετικά πολιτικά κόμματα δεν πρέπει να βοηθήσουμε, ούτε ότι δεν πρέπει να βοηθήσουμε τον Πρόεδρο Αμπού Μάζεν όσο το δυνατόν περισσότερο αυτή τη στιγμή που έχει ακόμη τον έλεγχο της κατάστασης, ούτως ώστε αυτούς τους τρεις μήνες που έχει σίγουρα στη διάθεσή του μέχρι να σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση, οι Παλαιστίνιοι να μην βρεθούν αντιμέτωποι με οικονομική χρεοκοπία.

Κατά την άποψή μου, θα ήταν ένα εξαιρετικά σοβαρό λάθος να εγκαταλείψουμε τώρα τον Πρόεδρο Αμπού Μάζεν, από οικονομικής άποψης, και να μην χρησιμοποιηθούν ή να μην δοθούν ποτέ αυτοί οι πόροι, και επομένως να διατρέξουμε τον κίνδυνο να βρεθεί η Παλαιστινιακή Αρχή σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση αυτή τη χρονική στιγμή.

(Χειροκροτήματα)

Αυτή είναι μία έκκληση προς όλους μας και προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο –αν κάποια στιγμή η Επιτροπή υποβάλει ένα αίτημα ή μία σύσταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με αυτό το θέμα, και ελπίζω ότι θα το κάνει– να έχουμε τη γενναιοδωρία να υποστηρίξουμε τον Πρόεδρο Αμπού Μάζεν τους μήνες που απομένουν μέχρι τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, ούτως ώστε να μπορέσει να εδραιώσει τον εαυτό του και να βρει μια θέση για τον εαυτό του και γι’ όσα εκπροσωπεί. Πιστεύω ότι πρέπει να πούμε «ναι», ένα ηχηρό «ναι», προκειμένου να συμβεί αυτό στο μέλλον.

Θα ήθελα να πω ότι αυτό που μας περιμένει θα είναι μία νέα κατάσταση, η οποία θα είναι δύσκολη, δεν θα είναι καθόλου εύκολη, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να παραμείνουμε αποφασισμένοι να διασφαλίσουμε ότι αυτή η ειρηνευτική διαδικασία θα προχωρήσει μπροστά υπό τις συνθήκες στις οποίες αναφέρθηκα προηγουμένως. Δεν είναι παράλογες συνθήκες, όπως είπα· δεν είναι συνθήκες που εμφανίστηκαν ως δια μαγείας, αλλά οφείλονται σε πολλά χρόνια δουλειάς, κοινής δουλειάς, δουλειάς με τους παλαιστίνιους φίλους μας προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι η διαδικασία θα μπορέσει να προχωρήσει.

Κύριε Πρόεδρε, θα πω τώρα μερικά πολύ σύντομα λόγια σχετικά με την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο μετά τον θάνατο του Προέδρου Ρουγκόβα. Είχα το δυσάρεστο καθήκον –αν και ήταν τιμή μου επίσης– να παραστώ στην κηδεία του Προέδρου Ρουγκόβα. Η οικογένεια μού ζήτησε να μιλήσω εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το έπραξα. Το έπραξα αναλογιζόμενος όλους εσάς, το έπραξα αναλογιζόμενος όλους τους πολίτες της Ευρώπης, των οποίων οι σκέψεις είμαι σίγουρος ότι συνόδευαν τον Πρόεδρο Ρουγκόβα εκείνη τη στιγμή. Αλλά ας μην υπάρχει καμία αμφιβολία· πρόκειται να είναι μία δύσκολη διαδικασία. Διότι αν η διαδικασία ήταν δύσκολη όταν ο Πρόεδρος Ρουγκόβα ζούσε και λειτουργούσε ως ένα είδος «ομπρέλας» για όλη την πολιτική επιχείρηση που αντιμετωπίζουμε, φανταστείτε πώς θα είναι χωρίς εκείνον. Στην ομιλία μου, κάλεσα τους πολιτικούς αρχηγούς του Κοσσυφοπεδίου και τον λαό γενικά να επιδείξουν γενναιοδωρία, ενότητα και υπευθυνότητα αυτή τη στιγμή προκειμένου να επιτευχθεί πρόοδος και πιστεύω ότι ως ένα βαθμό αυτά τα λόγια που ειπώθηκαν από μένα και από άλλους εισακούστηκαν: τώρα υπάρχει κάποιος που θα αντικαταστήσει τον Πρόεδρο Ρουγκόβα, κάτι που φοβόμουν ότι θα έπαιρνε πολύ περισσότερο καιρό, και ο οποίος πρόκειται επίσης να ηγηθεί της ομάδας που, υπό τη διεύθυνση του κ. Ahtisaari, πρώην Προέδρου της Φινλανδίας, θα διεξαγάγει από κοινού τις διαπραγματεύσεις με τους σέρβους φίλους μας.

Ας ελπίσουμε, επομένως, ότι θα μπορέσουμε να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση και ότι θα μπορέσουμε να κινηθούμε σχετικά γρήγορα, αλλά θα ήθελα να τονίσω για άλλη μία φορά ότι θα χρειαστεί μεγάλη ενέργεια προκειμένου να επιτευχθεί πρόοδος σε αυτή την πορεία προς μια οριστική λύση για την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο, η οποία θα αποτελούσε αναμφίβολα ένα σημαντικό βήμα προς τη σταθερότητα σε ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων, σταθερότητα για τις χώρες στις οποίες έχουμε προσφέρει ένα μέλλον στην Ευρώπη, στη Σύνοδο Κορυφής της Θεσσαλονίκης και σε πολυάριθμες περιπτώσεις.

Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι ο χρόνος μου τελειώνει και θα ήταν πολύ κρίμα να μην συζητήσουμε ορισμένα από τα άλλα θέματα που ήθελα να σας αναφέρω, δεδομένης της έντονης δραστηριότητας που έλαβε χώρα αυτές τις τελευταίες είκοσι μέρες. Θα ήθελα να σας πω ότι συνεχίζουμε να εργαζόμαστε πολύ σκληρά με την Αφρικανική Ένωση προκειμένου να προσπαθήσουμε να επιλύσουμε το πρόβλημα της ειρήνης στο Νταρφούρ. Έχουμε σημειώσει μεγάλη πρόοδο στις διαπραγματεύσεις Βορρά-Νότου, και έχουμε καταλήξει σε συμφωνία, αλλά δυστυχώς έχουμε τη διαδικασία της Abuja, στην οποία δεν έχει σημειωθεί καμία πρόοδος. Εργαζόμαστε όσο πιο σκληρά μπορούμε προς αυτή την κατεύθυνση. Ευτυχώς, η σύνοδος της Αφρικανικής Ένωσης βρήκε μια συμβιβαστική φόρμουλα σύμφωνα με την οποία, αντί να γίνει ο Πρόεδρος του Σουδάν Πρόεδρος της Αφρικανικής Ένωσης, γεγονός που θα συνιστούσε μεγάλο πρόβλημα για τις μελλοντικές διαπραγματεύσεις, επιλέχθηκε ο Πρόεδρος Brazzaville του Κονγκό. Επομένως, θα χαρούμε να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για να διασφαλίσουμε ότι η διαδικασία της Abuja θα προχωρήσει και ταυτόχρονα θα αρχίσουμε να σχεδιάζουμε –διότι θα χρειαστεί να αναλάβουμε πολλές ευθύνες– τη μετάβαση από μια δύναμη που βρίσκεται επί του παρόντος επιτόπου, υπό την ηγεσία της Αφρικανικής Ένωσης, σε μία δύναμη η οποία, αργά ή γρήγορα, αλλά μέσα σε μερικούς μήνες, θα είναι οι κυανόκρανοι των Ηνωμένων Εθνών και με την οποία αναμφίβολα θα πρέπει να συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε.

Το τελευταίο που θα ήθελα να πω, κύριε Πρόεδρε, είναι ότι, όπως γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι, έχουμε λάβει ένα αίτημα –ή τουλάχιστον η Προεδρία και εγώ έχουμε λάβει ένα αίτημα– από τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στο οποίο μας ρωτά αν θα μπορούσαμε να συνδράμουμε στις εκλογές που πρόκειται να διεξαχθούν στη Δημοκρατία του Κονγκό και οι οποίες θα δώσουν την τελική ώθηση για τη δημοκρατική μετάβαση του Κονγκό· αν αυτή είναι επιτυχής, θα φέρει σταθερότητα σε ένα σημαντικό μέρος της ραχοκοκαλιάς της Αφρικής· επομένως, αυτό το θέμα είναι σημαντικό για όλους μας. Ζητούν τη βοήθειά μας και σήμερα μία διερευνητική αποστολή βρίσκεται στην Κινσάσα, και ελπίζω ότι σε λίγες μέρες, στις 7 Φεβρουαρίου, θα είναι σε θέση να μας δώσει τα αποτελέσματά της, ούτως ώστε να δούμε αν, τελικά, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν να λάβουν την απόφαση να υποστηρίξουν τα Ηνωμένα Έθνη ανταποκρινόμενα σε αυτή την προσφορά ή αίτημα. Αν το πράξουμε, θα είναι μια καλή απόφαση.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ολοκληρώνω εδώ. Υπάρχουν άπειρα πράγματα που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτή την πρώτη μέρα του Φεβρουαρίου 2006, ενός έτους που ξεκίνησε με μια πραγματικά ξέφρενη δραστηριότητα, που θα μας κάνει όλους να κινηθούμε σε γρήγορους ρυθμούς και που πρέπει να μας κάνει να εργαστούμε με μια ενέργεια, ικανότητα και αφοσίωση που σπάνια βλέπουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μέσω της βούλησης των μελών του Κοινοβουλίου, μέσω της βούλησης των πολιτών της Ευρώπης και μέσω της βούλησης των κυβερνήσεων της Ευρώπης, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι ένας σημαντικός παράγοντας στη διεθνή σκηνή. Και όπως μόλις ακούσατε, κυρίες και κύριοι, δεδομένων των γεγονότων που έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα μόνο, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να διαδραματίσουμε αυτόν τον ρόλο, είτε μας αρέσει είτε όχι: δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια μας στα προβλήματα του κόσμου και θα ήθελα να σας πω ότι ο κόσμος θέλει να ενεργήσει η Ευρώπη. Όπου πηγαίνουμε, συναντούμε ανθρώπους, πολιτικούς ηγέτες να χτυπούν την πόρτα της Ευρώπης και να λένε «Ενεργείστε. Ενεργείστε, μας αρέσει ο τρόπος που ενεργείτε, ο τρόπος που ενεργείτε μας ταιριάζει, ο τρόπος που ενεργείτε είναι καλύτερος για τον κόσμο, τον πολύπλευρο κόσμο στον οποίο πιστεύουν οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Το Ευρωβαρόμετρο, κύριε Πρόεδρε, μας λέει κάθε μέρα, κάθε μήνα, κάθε δύο μήνες ή κάθε φορά που το ρωτάμε, τι θέλουν οι βουλευτές αυτού του Κοινοβουλίου. Ας συνεχίσουμε, επομένως, σε αυτόν τον δρόμο, ας διασφαλίσουμε ότι το Κοινοβούλιο και όλα τα θεσμικά όργανα μπορούν να εργαστούν μαζί, διότι είμαστε απαραίτητοι αν θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο.

Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω πολύ περισσότερα, αλλά γνωρίζω ότι αυτό δεν είναι δυνατό. Επομένως, θα σταματήσω και θα περιμένω τυχόν ερωτήσεις που επιθυμούν να μου απευθύνουν οι αξιότιμοι βουλευτές· θα προσπαθήσω να τις απαντήσω όσο καλύτερα μπορώ, με τον ίδιο σεβασμό και αγάπη που δείχνω πάντα σε αυτό το Κοινοβούλιο. Σας ευχαριστώ, κυρίες και κύριοι.

(Χειροκροτήματα)

  Elmar Brok (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Ύπατε Εκπρόσωπε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, αν εξετάσουμε τις αρχικές θέσεις της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας πριν από μερικά χρόνια, δεν μπορούμε παρά να διαπιστώσουμε ότι οι εμπλεκόμενοι σε αυτήν πέτυχαν κάποια εξαιρετικά αποτελέσματα και ότι στα Βαλκάνια, μέσω της τρόικα της ΕΕ, καθώς και σε πολλούς άλλους τομείς σημειώθηκαν επιτεύγματα που ήταν αδύνατα ως τότε και ότι με την πολιτική της διεύρυνσης, την πολιτική γειτνίασης, την πολιτική για τη Μεσόγειο και πολλά άλλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση συνέβαλε σημαντικά στην παγκόσμια σταθερότητα.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υποστήριξε διαρκώς αυτό το έργο και κατανοεί ότι δεν μπορεί να ασκήσει ενεργά εξωτερική πολιτική γιατί αυτό είναι καθήκον της εκτελεστικής εξουσίας. Το Κοινοβούλιο πρέπει, ωστόσο, να έχει τη δυνατότητα να ασκεί έλεγχο. Όμως αντιμετωπίζουμε την κατάσταση να μην μπορεί να διεξαχθεί ικανοποιητικά αυτός ο έλεγχος γιατί συνήθως ενημερωνόμαστε αργότερα και δεν συμπεριλαμβανόμαστε εκ των προτέρων στη διαδικασία της συζήτησης. Εδώ πρέπει να επεξεργαστούμε βελτιώσεις και να προωθήσουμε τα πράγματα σύμφωνα με αυτήν την ερμηνεία του άρθρου 21. Ελπίζω ότι θα είναι δυνατό να επιτύχουμε συμφωνία με ειρηνικά μέσα με το Συμβούλιο και την Επιτροπή.

Πρέπει όμως επίσης να καταλάβουμε ότι μέχρι τώρα, το Κοινοβούλιο μπορεί να προβάλλει σχεδόν αποκλειστικά μόνο επιχειρήματα που αφορούν τον προϋπολογισμό για να επιβάλει την άποψή του. Πρέπει να ξεφύγουμε από αυτήν την κατάσταση προκειμένου να μπορεί το Κοινοβούλιο να συμμετέχει στον έλεγχο και να ζητείται η γνώμη του.

Για παράδειγμα, θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει τι γίνεται στο Κονγκό. Όλοι διαβάσαμε στις εφημερίδες για τα σχέδια στρατιωτικής επέμβασης που εξετάζονται, όμως κανένας δεν σκέφτηκε ποτέ να ενημερώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή την αρμόδια επιτροπή εξαρχής γι’ αυτό. Νομίζω ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι εδώ.

Είπα ότι επιτεύχθηκαν πολλά θετικά πράγματα. Όμως μπορεί κανείς να θεωρήσει ότι ένα ποτήρι είναι είτε μισοάδειο είτε μισογεμάτο. Σε σύγκριση με τον προηγούμενο χρόνο, η κατάσταση που βρισκόμαστε είναι πολύ πιο δύσκολη και γι’ αυτό δεν φταίει η ευρωπαϊκή πολιτική, αλλά απλά οι συνθήκες – άλλωστε στην αρχή του χρόνου ο κ. Solana το επεσήμανε αυτό με μερικά παραδείγματα. Ας εξετάσουμε την κατάσταση στο Ιράν, όπου προσπαθούμε με κόπο να ξεκινήσουμε συνομιλίες και κανένας δεν έχει καμία σαφή ιδέα σχετικά με το πώς μπορεί να αποτραπεί η κλιμάκωση της κατάστασης στη χώρα αυτή. Τώρα υπάρχει πιθανότητα να αποκτήσει το Ιράκ κάποια στιγμή μία κυβέρνηση Σιιτών που θα μπορούσε να συμμαχήσει με το Ιράν. Η Χαμάς κέρδισε τις εκλογές στην Παλαιστίνη και έχει διασυνδέσεις με το Ιράν, το οποίο τη χρηματοδοτεί, για να μην μιλήσουμε για τη Χεζμπολάχ κι όλα τα υπόλοιπα. Αν αναλογιστούμε τι σημαίνει αυτό το σκηνικό για την παγκόσμια ειρήνη, αλλά ενδεχομένως και για την ενεργειακή μας ασφάλεια, κι αν σημειώσουμε ταυτόχρονα ότι η πολιτικά αφυπνισμένη Ρωσία χρησιμοποιεί την ενέργεια ως πολιτικό μέσον, έτσι ώστε γειτονικές μας χώρες να ανησυχούν για το αν θα μπορέσουν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους και την ελευθερία τους να λαμβάνουν αποφάσεις, τότε το σκηνικό αυτό μπορεί να γίνει καταθλιπτικό. Κι όλα αυτά είναι μόνο ένα μικρό μέρος του. Πρόκειται για ένα σκηνικό που δείχνει πως σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από πέρυσι από άποψη εξωτερικής πολιτικής και πως για τον λόγο αυτόν πρέπει να αναπτύξουμε την ανάλογη στρατηγική. Πρέπει να δραστηριοποιηθούμε πολύ περισσότερο και να συνδέσουμε τα πράγματα μεταξύ τους, είτε στην περίπτωση της Ουκρανίας είτε γενικότερα στην ενεργειακή πολιτική, έτσι ώστε να μην μπορεί να τιμωρείται μία και μόνο χώρα, αλλά να υπερασπιζόμαστε μαζί τα συμφέροντά μας. Τα κράτη μέλη μας και οι γείτονές μας πρέπει να καταλάβουν ότι έχουμε μια ελπίδα να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας μόνον εάν το κάνουμε αυτό μαζί και όχι ο καθένας για λογαριασμό του. Κανένας δεν μπορεί να σωθεί μόνος του, μόνο μαζί μπορούμε να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας. Αυτό πρέπει να το πούμε πιο ξεκάθαρα.

(Χειροκροτήματα)

Πρέπει να βοηθήσουμε και ένα μέρος που μπορούμε να το κάνουμε είναι τα Βαλκάνια, όπου εφέτος επίκεινται σημαντικές αποφάσεις με το δημοψήφισμα στο Μαυροβούνιο και τις διαπραγματεύσεις για το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου. Το ζήτημα του πώς θα συμπεριλάβουμε εδώ τη Σερβία είναι ένα από τα πραγματικά μεγάλα και δύσκολα καθήκοντά μας. Οι διατλαντικές σχέσεις πρέπει να βελτιωθούν ουσιαστικά προκειμένου να μπει μια τάξη, μέσω της κοινότητας αξιών που μας συνδέει, στο σκηνικό που περιέγραψα προηγουμένως.

Αυτό σημαίνει επίσης ότι πρέπει να φανούμε αρκετά δυνατοί ώστε να ασκήσουμε επιρροή στην αμερικανική πολιτική και να ενισχύσουμε την προληπτική πτυχή της πολιτικής και τον πολιτικό διάλογο, για να φροντίσουμε για μεγαλύτερη ασφάλεια μέσα σε έναν πολυμερή κόσμο.

Αυτό σημαίνει πως πρέπει να τελειοποιήσουμε ακόμα μερικά από τα μέσα μας. Θα θέλαμε να ήταν ο κ. Solana ο Ευρωπαίος Υπουργός Εξωτερικών την 1η Ιανουαρίου 2007. Αυτό δεν το καταφέραμε επειδή απέτυχε το σύνταγμα. Όμως αυτό σημαίνει πως πρέπει να βελτιωθούν τα μέσα ώστε να αποκτήσουν εδώ όλα τα θεσμικά όργανα τη μέγιστη δυνατή ικανότητα για δράση και όχι να κινούνται το ένα εναντίον του άλλου.

Ο κ. Solana είπε ότι αυτή η πολυμερής προσέγγιση είναι ένας λόγος που ο κόσμος θέλει μια ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Οι πολίτες θέλουν κι αυτοί το ίδιο. Τίποτα δεν ενδιαφέρει τόσο πολύ τους πολίτες όσο το να ενεργήσουμε εδώ ενωμένοι. Αυτό μας επιβάλλει την υποχρέωση να ξεπεράσουμε, μαζί με τους ομολόγους μας σε εθνικό επίπεδο, τα ημίμετρα του παρελθόντος και να συμφωνήσουμε ως προς τους τρόπους με τους οποίους θα μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε το δικαίωμα των πολιτών μας στη ζωή.

(Χειροκροτήματα)

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ο Ύπατος Εκπρόσωπος στην εισαγωγή της δήλωσής του επεσήμανε ότι οι πρώτες 31 ημέρες αυτού του χρόνου και συνεπώς και της αυστριακής Προεδρίας του Συμβουλίου ήταν μία ταραγμένη περίοδος, και πραγματικά, έτσι ήταν. Αυτό φαίνεται καθαρά από την ημερήσια διάταξη της πρώτης συνεδρίασης του Συμβουλίου υπό την προεδρία της Αυστρίας, η οποία πραγματοποιήθηκε πριν από δύο ημέρες.

Ήταν σημαντικό που ασχοληθήκαμε στο Συμβούλιο με τα θέματα αυτά, πολλά από τα οποία έθιξε ο κ. Solana, και λάβαμε αποφάσεις που δίνουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα, γιατί είναι πραγματικά σημαντικό να υιοθετεί προς τα έξω η Ευρωπαϊκή Ένωση μία ενιαία, σαφή και ξεκάθαρη στάση για τα σημαντικά ζητήματα του σημερινού κόσμου. Φυσικά, αυτό το κάνουμε μαζί με την Επιτροπή και επιζητούμε και τον διάλογο μαζί σας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι στις 31 ημέρες της αυστριακής Προεδρίας, η Υπουργός Εξωτερικών, πολλοί άλλοι προεδρεύοντες του Συμβουλίου και εγώ ο ίδιος είχαμε πολλές φορές την ευκαιρία να συζητήσουμε εδώ με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για πολλά θέματα που σας ενδιαφέρουν. Επίσης, χθες είχα την ευκαιρία –και σας ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό– να μιλήσω στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων για τις πτυχές της εξωτερικής πολιτικής της πρώτης συνεδρίασης του Συμβουλίου υπό την αυστριακή Προεδρία. Η αυστριακή Προεδρία δηλώνει ότι το Συμβούλιο εξακολουθεί να είναι πρόθυμο για συζήτηση και ότι θέλουμε να συνεχίσουμε τον διάλογο με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Σε αυτήν τη σύντομη δήλωση θα ήθελα να επικεντρωθώ κυρίως σε δύο σημεία: πρώτον, στην ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσον αφορά τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας –που αφορά αυτό το σημείο της ημερήσιας διάταξης– και δεύτερον, στις σχέσεις μεταξύ Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου στο πλαίσιο του προϋπολογισμού για την ΚΕΠΠΑ.

Πρώτον, το Συμβούλιο εκπόνησε μία έκθεση όπου παρουσιάζονται οι κύριες πτυχές και οι βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιονομικών επιπτώσεων στον γενικό προϋπολογισμό, όπως προβλέπεται στη διοργανική συμφωνία του 1999 για τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη βελτίωση της δημοσιονομικής διαδικασίας. Έτσι, το Συμβούλιο διαβίβασε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Απρίλιο του 2005 την έκθεση για το έτος 2004 που περιλαμβάνεται σήμερα στην ημερήσια διάταξη. Στην έκθεση αυτή του 2005, το Συμβούλιο προσπαθεί να ανταποκριθεί στο αίτημα του Κοινοβουλίου να προβληματιστεί για την ευρωπαϊκή στρατηγική ασφαλείας. Γι’ αυτό, η έκθεση δίνει ιδιαίτερη σημασία στα ουσιαστικά θέματα της στρατηγικής ασφαλείας. Αναφορά έγινε ιδίως σε σημεία της ΚΕΠΠΑ όπως για παράδειγμα: διαχείριση και πρόληψη κρίσεων, καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αφοπλισμός και μη διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής και μικρών όπλων, εξωτερικές σχέσεις σε διάφορες περιοχές του κόσμου και άλλα.

Έγινε προσπάθεια να εκπονηθεί μία περιεκτική έκθεση που θα καλύπτει πλήρως τα αποτελέσματα και τις δραστηριότητες που σχετίζονται με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. Οι εκθέσεις αυτές συμβάλλουν στο να κάνουν ορατό και διαφανές το έργο που επιτελείται σε σχέση με την ΚΕΠΠΑ και η εκπόνησή τους αποτελεί υποχρέωση. Επίσης, έγινε προσπάθεια να προσεγγίσουμε τις απόψεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και για τον σκοπό αυτόν περιλάβαμε στην έκθεση ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο που περιγράφει τις προβλεπόμενες δραστηριότητες και προτάσεις για τις δραστηριότητες του επομένου έτους, καθώς και ενδεχόμενες αντιδράσεις σε κρίσεις που ενδέχεται να εμφανιστούν.

Για το δεύτερο θέμα μου, τον προϋπολογισμό της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, θα ήθελα να παρατηρήσω τα εξής: η θέσπιση της ΚΕΠΠΑ και της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας είναι ασφαλώς μία από τις επιτυχίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι επιχειρήσεις που έγιναν για τη διαχείριση κρίσεων στα Βαλκάνια, την Αφρική, την Ασία και τη Μέση Ανατολή συνέβαλαν στη βελτίωση της εικόνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε διεθνές επίπεδο. Αποτελεί προτεραιότητα να συνεχίσουμε σε αυτόν τον δρόμο σύμφωνα με την ευρωπαϊκή στρατηγική ασφαλείας, για να το κάνουμε όμως αυτό με αποτελεσματικό τρόπο, χρειαζόμαστε την ανάλογη χρηματοδότηση. Στα συμπεράσματα της συμφωνίας για τις επόμενες δημοσιονομικές προοπτικές, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ζητεί από την αρμοδία επί του προϋπολογισμού αρχή να αυξήσει σημαντικά τους δημοσιονομικούς πόρους για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας για το διάστημα μετά το 2007 προκειμένου να καλυφθεί η προβλεπόμενη ανάγκη σε πόρους, η οποία εκτιμάται βάσει των ετησίων προγνώσεων του Συμβουλίου, ενώ πρέπει να μείνει και ένα ικανοποιητικό περιθώριο για απρόβλεπτες δραστηριότητες.

Ένα από τα αποτελέσματα του τριμερούς διαλόγου ήταν η συμφωνία για αύξηση του προϋπολογισμού της ΚΕΠΠΑ κατά 40 εκατ. ευρώ για το τρέχον έτος για να φθάσει στο συνολικό ποσό των 102,6 εκατ. ευρώ και παρόλο που είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση μπροστά μας βρίσκονται μεγάλες προκλήσεις. Ασφαλώς, η δραστηριοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Κοσσυφοπέδιο θα απαιτήσει ουσιαστικούς πόρους που δεν μπορούν να καλυφθούν από τον σημερινό προϋπολογισμό της ΚΕΠΠΑ για το 2006. Γίνεται επεξεργασία του τρόπου με τον οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί μια τέτοια κατάσταση.

Η έκθεση της Προεδρίας προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την ΕΠΑΑ απηύθυνε έκκληση στην αυστριακή Προεδρία να συνεχίσει την εργασία της για την εξασφάλιση της κατάλληλης χρηματοδότησης για πολιτικές αποστολές της ΕΠΑΑ μέσω του προϋπολογισμού της ΚΕΠΠΑ. Η Προεδρία περιμένει μία εποικοδομητική συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το ζήτημα αυτό και θα προβεί σύντομα σε μία πρώτη σχετική ενημέρωση του Σώματος βάσει της συμφωνίας που επιτεύχθηκε κατά τον τριμερή διάλογο για τον προϋπολογισμό 2006. Αναμένεται ότι ο εκπρόσωπος της επιτροπής πολιτικής και ασφάλειας θα ενημερώσει σχετικά τον Μάρτιο αυτού του χρόνου.

Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω και πάλι τελειώνοντας ότι η Προεδρία περιμένει με χαρά την εποικοδομητική συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να επιτευχθεί ο στόχος ενός αυξημένου και πιο αποτελεσματικού προϋπολογισμού για την ΚΕΠΠΑ στις διαπραγματεύσεις για τη μελλοντική διοργανική συμφωνία και στο πλαίσιο της δημοσιονομικής διαδικασίας του 2007.

(Χειροκροτήματα)

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, αν και το 2004 και το 2005 βιώσαμε το τραγικό σενάριο του τσουνάμι, συμφωνώ με τον κ. Solana ότι φέτος αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερες πολιτικές προκλήσεις.

Θα ήθελα να ξεκινήσω με την Ουκρανία και τη Ρωσία, διότι θέλω να αναφερθώ σε ένα πολύ σημαντικό θέμα. Όπως γνωρίζετε, η Επιτροπή –ο Πρόεδρος Barroso, ο Επίτροπος Piebalgs και εγώ– εργαζόμαστε τόσο στο παρασκήνιο όσο και στο προσκήνιο προκειμένου να διευκολυνθεί ο διάλογος ανάμεσα στην Ουκρανία και στη Ρωσία. Το σημαντικό είναι, πρώτον, ότι εμείς –όπως κι εκείνοι– έχουμε καταλήξει σε μια λύση. Δεύτερον, πήραμε επίσης ένα πολύ σημαντικό δίδαγμα από αυτό, δηλαδή ότι το θέμα της ενέργειας είναι μεγάλης σημασίας και πρέπει να τεθεί σε υψηλότερη προτεραιότητα στην πολιτική μας ατζέντα. Το θέμα της ενέργειας καλύπτει την ενεργειακή ασφάλεια, το ζήτημα της διαφοροποίησης και τους τρόπους αντιμετώπισης αυτού του ζητήματος στο μέλλον. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θα εκπονήσει μια ανακοίνωση σχετικά με αυτό το θέμα, η οποία θα λαμβάνει υπόψη όλα αυτά τα ζητήματα.

Το δεύτερο θέμα που θα ήθελα να θίξω αφορά τις εκλογές στην Παλαιστίνη. Θα ήθελα να αποτίσω φόρο τιμής στην κ. De Keyser. Συναντηθήκαμε στη Γάζα πριν δύο εβδομάδες υπό δυσχερείς συνθήκες, όταν η κατάσταση της ασφάλειας ήταν ακόμα ασαφής. Εκτιμούσαμε ότι η Χαμάς θα εξασφάλιζε το 30-40% των ψήφων. Όπως όλοι, αιφνιδιαστήκαμε. Εντούτοις, επιτρέψτε μου να πω ότι το πιο σημαντικό είναι πως οι εκλογές διεξήχθησαν με ελευθερία, δικαιοσύνη και σχετική ασφάλεια. Αυτό από μόνο του αποτελεί επίτευγμα. Με κάνει να πιστεύω ότι οι αποστολές εκλογικών παρατηρητών αποκτούν όλο και μεγαλύτερη σπουδαιότητα. Το διαπιστώνουμε στη Σρι Λάνκα, στην Παλαιστίνη, στη Γάζα και στο Αφγανιστάν, για να αναφέρω λίγα μόνο παραδείγματα. Στο μέλλον, θα το διαπιστώσουμε στο Κονγκό και στην Αϊτή. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό μέσο που σίγουρα θα θελήσουμε να αξιοποιήσουμε προς όφελος όλων των ευρωπαίων φίλων μας στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο και προς όφελος των ευρωπαίων πολιτών.

Για να επιστρέψω στην Παλαιστίνη, διεξαγάγαμε μια πολύ σημαντική σύνοδο του Συμβουλίου τη Δευτέρα και μια σύνοδο της Τετραμερούς τη Δευτέρα το απόγευμα. Ο κ. Solana αναφέρθηκε ήδη στην κύρια ώθηση των τριών σημαντικών αρχών: πρέπει να αναληφθεί δέσμευση αποφυγής της βίας, η νέα κυβέρνηση της Παλαιστίνης πρέπει να αναγνωρίσει το Κράτος του Ισραήλ και πρέπει επίσης να τηρήσει τις υπάρχουσες δεσμεύσεις της, δηλαδή το Όσλο και τον οδικό χάρτη.

Ωστόσο, όλοι αντιμετωπίζουμε μια πρόκληση. Η υπηρεσιακή κυβέρνηση μπορεί να παραμείνει στην εξουσία για δύο ή τρεις μήνες. Τι θα κάνουμε, ειδικά όσον αφορά την οικονομική ενίσχυση; Εμείς, στην Επιτροπή, πρέπει να βρούμε λύσεις. Έχω ήδη αναφέρει ότι θα προσπαθήσουμε να αποδεσμεύσουμε 10 εκατομμύρια ευρώ από τον μηχανισμό στήριξης υποδομών, καθώς υπάρχουν σε αυτό το μέσο κάποια χρήματα που μπορούν να δαπανηθούν. Είπαμε επίσης ότι θα βοηθήσουμε όσον αφορά τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, πληρώνοντας απευθείας τους Ισραηλινούς προκειμένου να ενισχύσουμε και αυτή την κυβέρνηση.

Ωστόσο, πρέπει να δούμε επίσης τι μπορεί να γίνει με τα χρήματα στο Ταμείο υπέρ των αναπτυσσόμενων χωρών που διατηρούμε στην Παγκόσμια Τράπεζα. Τα χρήματα ήταν δεσμευμένα και δεν εκταμιεύθηκαν διότι δεν είχαν επιτευχθεί ακόμα οι δείκτες αναφοράς. Μια αποστολή της Παγκόσμιας Τράπεζας θα μεταβεί επιτόπου και θα πρέπει να δει τι μπορεί να γίνει. Αυτό σημαίνει ότι θα προσπαθήσουμε να εργαστούμε με συνεκτικό τρόπο, μαζί με τον Πρόεδρο, το Συμβούλιο, τη γραμματεία του Συμβουλίου και τον κ. Solana για να διαπιστώσουμε ποια είναι τα κατάλληλα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν ώστε να καταστεί η εξωτερική πολιτική συνεκτική, άμεση και αποτελεσματική όσο το δυνατόν ταχύτερα.

Μιλώντας για το θέμα της εξωτερικής πολιτικής, επίκεινται οι ουκρανικές εκλογές. Πριν λίγη ώρα, συναντήθηκα με τον Boris Tarasyuk. Γνωρίζουμε πόσο σημαντικές θα είναι αυτές οι εκλογές. Και πάλι, μια ομάδα εκλογικών παρατηρητών από τον ΟΟΣΑ, ίσως με την υποστήριξή σας, θα είναι σημαντική.

Θα μπορούσαμε επίσης να πούμε ότι έγιναν πολλά το 2005, για παράδειγμα, σχετικά με το καθεστώς οικονομίας της αγοράς, για το οποίο συνεργαστήκαμε με τους Ουκρανούς. Θα μπορούσαμε να εργαστούμε για διάφορα θέματα που είναι σημαντικά, όπως η διευκόλυνση της χορήγησης θεωρήσεων και η επανεισδοχή. Ελπίζουμε ότι, μετά από τις ελεύθερες και δίκαιες εκλογές, θα μπορέσουμε να τους προσφέρουμε μια ενισχυμένη συμφωνία, ίσως μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου. Αυτό θα τους δώσει μια ακόμα καλύτερη στάση και προσέγγιση απέναντί μας.

Όλα αυτά με οδηγούν στα πιο γενικά θέματα. Τόσο ο κ. Brok όσο και ο Προεδρεύων του Συμβουλίου, κ. Winkler, τόνισαν τη σημασία της συνοχής ανάμεσα στα διάφορα μέσα που έχει στη διάθεσή της η Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο του πρώτου και του δεύτερου πυλώνα. Συμφωνώ απολύτως. Εκτιμούμε ότι είναι πολύ σημαντικό να διασφαλιστεί ότι όλα τα μέσα εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ –αναπτυξιακή βοήθεια, διπλωματία, πολιτική εμπορίου, στρατιωτική και μη στρατιωτική διαχείριση κρίσεων, ανάπτυξη θεσμών, ανθρωπιστική βοήθεια– θα λειτουργούν ως ένα συνεκτικό σύνολο, σαν τα γρανάζια μιας καλοκουρδισμένης μηχανής. Εξάλλου, αυτό είναι το σκεπτικό σύμφωνα με το οποίο η Επιτροπή «συμπράττει πλήρως» στην κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. Αντανακλά επίσης την κατεύθυνση προς την οποία μας οδηγούσε η Συνταγματική Συνθήκη. Όπως επισημαίνει η έκθεση του κ. Brok, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σχετικά με την ασφάλεια εκτείνονται σε τομείς που καλύπτονται και από τους τρεις πυλώνες της ΕΕ.

Η ασφάλεια δεν αφορά μόνο την άμυνα και τη στρατιωτική ανάπτυξη, αφορά επίσης τη μη στρατιωτική διαχείριση κρίσεων και τη συνετή διαχείριση διμερών σχέσεων – και έχουμε πολλές από αυτές. Αφορά επίσης τη δημόσια υγεία: σκεφτείτε τη γρίπη των πτηνών. Αφορά το περιβάλλον: σκεφτείτε το Πρωτόκολλο του Κιότο. Αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος. Χθες, είχαμε τη διάσκεψη για το Αφγανιστάν. Αφορά επίσης τη συνεργασία για την ανάπτυξη θεσμών ή για την καταπολέμηση της μάστιγας των ναρκωτικών. Έχουμε τόσα πολλά μέσα που μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε και να τα εφαρμόσουμε μαζί. Δεν αφορά μόνο τον ενεργειακό εφοδιασμό και τις τιμές, αλλά και την καταπολέμηση της φτώχειας στον κόσμο και την ικανότητά μας να ενσωματώσουμε τους πληθυσμούς των μεταναστών μας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται διαρκώς να αντιμετωπίσει αυτές τις παγκόσμιες ευθύνες στον τομέα της ειρήνης και της ασφάλειας. Τώρα διαθέτουμε μια εντυπωσιακή εργαλειοθήκη με την οποία μπορούμε να το επιτύχουμε. Ωστόσο, μια οργανωμένη εργαλειοθήκη δεν αρκεί αν τα μέσα δεν συνεργάζονται στενά μεταξύ τους. Αυτός, λοιπόν, πρέπει να είναι ο στόχος μας. Μια αποτελεσματική αντιμετώπιση κρίσεων απαιτεί μέσα που αλληλοσυμπληρώνονται. Χρειαζόμαστε ισχυρά κοινοτικά μέσα που θα συνεργαστούν με τα μέσα της ΚΕΠΠΑ. Αυτή η συνταγή μπορεί να είναι αποτελεσματική. Για παράδειγμα, η συνδρομή μας στην ειρηνευτική διαδικασία στο Ασέχ αποτελεί ένα μίγμα μέσων της ΚΕΠΠΑ και της Κοινότητας. Για παράδειγμα, η Επιτροπή χρηματοδότησε επίσης τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις του Προέδρου Ahtisaari χρησιμοποιώντας τον μηχανισμό ταχείας αντίδρασης. Προσπαθήσαμε, συνεπώς, να είμαστε ευέλικτοι.

Η ΚΕΠΠΑ εγκαινίασε την αποστολή παρατήρησης του Ασέχ για να παρακολουθήσει τη συμμόρφωση με την ειρηνευτική συμφωνία. Παράλληλα, για παράδειγμα, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη, συνεργαζόμενα με τη διεθνή κοινότητα, έθεσαν σε εφαρμογή μια δέσμη μακροπρόθεσμων μέτρων για την υποστήριξη της ειρηνευτικής συμφωνίας. Ένα άλλο παράδειγμα αποτελεί η αποστολή συνοριακής συνδρομής στη Μολδαβία και στην Ουκρανία, όπου η Επιτροπή χρηματοδοτεί την ανάπτυξη μηχανοκίνητων ομάδων για την παροχή συμβουλών και την πρακτική κατάρτιση μολδαβών και ουκρανών συνοριοφυλάκων και τελωνειακών υπαλλήλων.

Ο μακροπρόθεσμος στόχος της διευκόλυνσης μιας διευθέτησης της διένεξης της Υπερδεινστερίας είναι αντίστοιχος με αυτόν του Ειδικού Εντεταλμένου της ΕΕ. Ως εκ τούτου, η αποστολή συνοριακής συνδρομής και ο Ειδικός Εντεταλμένος της ΕΕ συνεργάζονται στενά. Ο επικεφαλής της αποστολής μας ενεργεί επίσης ως ανώτερος πολιτικός σύμβουλός του και μία από τις ομάδες του χρησιμοποιεί ως βάση τα γραφεία της αποστολής μας. Τα πρώτα αποτελέσματα είναι ιδιαιτέρως θετικά. Η κοινοτική βοήθεια ενισχύει το αποτέλεσμα της βοήθειας της ΚΕΠΠΑ και το αντίστροφο.

Σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν θα ήταν η συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ολοκληρωμένη ή ουσιαστική χωρίς την αξιοποίηση τόσο των κοινοτικών μέσων όσο και των μέσων της ΚΕΠΠΑ. Και το πιο σημαντικό είναι ότι οι πρακτικές συνέπειές της –στη ζωή των ανθρώπων– θα ήταν σημαντικά μειωμένες.

Πρέπει επίσης να ενισχύσουμε τα υφιστάμενα μέσα της ΕΕ προκειμένου να στηρίξουμε τους στόχους μας για την ασφάλεια. Η διπλωματία απαιτεί προσεγγίσεις επιβράβευσης και τιμωρίας, είτε αναφερόμαστε σε όπλα μαζικής καταστροφής είτε στην προώθηση της σταθερότητας και της ευημερίας στην περιοχή μας. Η πρόσβαση στη μεγαλύτερη εσωτερική αγορά του κόσμου ή τα μεγάλα προγράμματα βοήθειας αποτελούν σημαντικό κίνητρο. Αυτή η συμπληρωματική χρήση των κοινοτικών μέσων και των μέσων της ΚΕΠΠΑ πρέπει να γίνει ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.

Το 2006 το έργο όλων μας –του Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής– είναι να εργαστούμε για τη βελτίωση της συνοχής των πυλώνων και των πολιτικών μας. Το θέμα θα εξεταστεί επίσης στο έγγραφο ιδεών σχετικά με το εξωτερικό έργο της ΕΕ, το οποίο ανακοίνωσε ο Πρόεδρος Barroso στο Hampton Court και το οποίο προγραμματίστηκε τώρα για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου. Η Επιτροπή θα εστιάσει ειδικά στην ανάπτυξη των ικανοτήτων της όσον αφορά την ανταπόκριση στις κρίσεις. Στο πλαίσιο της Γενικής Διεύθυνσης Εξωτερικών Σχέσεων, μια «πλατφόρμα κρίσεων» θα βελτιώσει τον συντονισμό τόσο της εσωτερικής όσο και της εξωτερικής πολιτικής και θα διασφαλίσει επίσης μια πιο αποτελεσματική εφαρμογή των έργων και των ενεργειών. Θα συμπληρώσει τα υφιστάμενα μέσα μας, όπως ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας, η ανθρωπιστική βοήθεια και ο μηχανισμός ταχείας αντίδρασης.

Θέλουμε επίσης να αναπτύξουμε τη στρατηγική συναγερμού και ετοιμότητας σε περιπτώσεις καταστροφών. Στο πλαίσιο των νέων δημοσιονομικών προοπτικών, το μέσο σταθερότητας θα βοηθήσει επίσης στη διασφάλιση της συνέχειας μεταξύ των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων παρεμβάσεων. Στόχος μας είναι να αναπτύξουμε ευέλικτες και αποτελεσματικές λύσεις σε καταστάσεις κρίσης και συνεπώς να γίνουμε καλύτερος εταίρος του στρατιωτικού τμήματος της αντιμετώπισης κρίσεων.

Τέλος, θα συνεργαστούμε επίσης πολύ στενά με αμφότερα τα σκέλη της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής ώστε να διασφαλίσουμε επαρκείς πόρους για την ΚΕΠΠΑ. Η Επιτροπή χαιρετίζει τη σημαντική αύξηση του προϋπολογισμού της ΚΕΠΠΑ το 2006 προκειμένου να καλυφθούν συγκεκριμένες νέες απαιτήσεις. Γνωρίζουμε ότι θα υπάρξουν νέες απαιτήσεις.

Κατανοήσαμε επίσης τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου όσον αφορά τις μελλοντικές δημοσιονομικές προοπτικές. Κοινός στόχος μας πρέπει να είναι η επάρκεια των πόρων ώστε να καλυφθούν όλες οι προτεραιότητες των εξωτερικών σχέσεων, λαμβάνοντας υπόψη τη μείωση κατά 20% της πρότασης της Επιτροπής για την κατηγορία 4. Με βάση την πρότερη εμπειρία, ένα ειδικό θέμα θα είναι η διασφάλιση επαρκούς ευελιξίας για την ανταπόκριση σε απρόβλεπτες ανάγκες. Ελπίζω επίσης ότι θα υπάρχει συνεχής υποστήριξη για το μέσο σταθερότητας, ώστε να μπορέσουμε να σημειώσουμε πραγματική πρόοδο στην αντιμετώπιση κρίσεων και στη συνεκτικότητα.

Αυτή είναι τα ουσιαστικά σημεία σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα θέλαμε να αντιμετωπίσουμε το 2006 και τις πολιτικές προκλήσεις του.

(Χειροκροτήματα)

  João de Deus Pinheiro, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (PT) Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι καινούργιο για μένα, διότι εδώ και πολλά χρόνια συμφωνώ με όσα λένε οι φίλοι μου, κ. Solana και κ. Ferrero-Waldner. Στο μόνο σημείο που διαφωνώ είναι στην ιδέα ότι υπάρχουν επαρκείς πόροι για να αποτελέσει η ΕΕ σημαντικό παράγοντα στην παγκόσμια σκηνή, όπως το έθεσε ο κ. Solana, γεγονός που απαιτούν οι εταίροι μας και οι πολίτες. Αυτό δεν ισχύει. Δεν ισχύει είτε όσον αφορά τους πόρους είτε ως προς την οργάνωση και το σωστό θα ήταν να σκεφτούμε πώς θα χρησιμοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο τα μέσα που προβλέπονται στη Συνθήκη της Νίκαιας ώστε να συντονίσουμε πιο αποτελεσματικά τις εσωτερικές δράσεις και την οργάνωση.

Προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την έλλειψη πόρων, πρέπει να θέσουμε προτεραιότητες, και σε αυτό το πλαίσιο η υποστήριξη των θεσμικών οργάνων είναι καίρια. Επιπροσθέτως, η υποστήριξη του Κοινοβουλίου, μετά από προηγούμενη διαβούλευση και όχι μετά από κοινοποίηση κατόπιν εορτής, είναι καίρια για την επίτευξη συναίνεσης. Συνεπώς, δεν υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ των όσων λέει το Συμβούλιο και η Επιτροπή σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές. Ωστόσο, ούτε καν οι μεγαλύτεροι σεφ, ούτε οι καλύτεροι σεφ στον κόσμο όπως ο Bocuse ή ο Alain Ducas δεν είναι ικανοί να κάνουν μια υποφερτή ομελέτα χωρίς να σπάσουν αρκετά αυγά.

Από την άλλη πλευρά, εκτός από την ενότητα μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, είναι καίριας σημασίας σήμερα να διασφαλιστούν στρατηγικές εταιρικές σχέσεις με τους κύριους εταίρους, εκ των οποίων η πιο σημαντική είναι μια διατλαντική εταιρική σχέση, ακολουθούμενη από στρατηγικές εταιρικές σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα και, σε επόμενο επίπεδο, με την Ινδία, τη Βραζιλία, την Ινδονησία και το Πακιστάν. Αυτή η πτυχή είναι ζωτική στο πλαίσιο των διεθνών θεμάτων που διακυβεύονται, όπως το ξέπλυμα χρημάτων και το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, αλλά για να γίνει πραγματικότητα, πρέπει να υπάρχουν οι πόροι μέσω των διαφόρων διαύλων.

Ένα άλλο θέμα, κύριε Πρόεδρε, που ανέφερε εν συντομία η κ. Ferrero-Waldner είναι αυτό της μετανάστευσης. Η γήρανση του πληθυσμού της ΕΕ σημαίνει ότι στις προσεχείς δεκαετίες θα υπάρξει σημαντικός βαθμός μετανάστευσης, τόσο από τον Νότο όσο και από την Ανατολή. Θα πρέπει να παρακολουθούμε αυτή την κατάσταση, ενεργά και προορατικά, και θα χρειαστούμε εσωτερικές πολιτικές που θα μας δώσουν τη δυνατότητα να υποδεχθούμε και να ενσωματώσουμε αυτούς τους μετανάστες καταλλήλως και να ελέγξουμε τα εξωτερικά μας σύνορα πιο αποτελεσματικά, δεδομένου ότι η διεύρυνση άλλαξε τα σύνορα που ίσχυαν μέχρι πρόσφατα.

Όσον αφορά τα πιο επίμαχα θέματα αυτής της συζήτησης, θα ήθελα να πω ότι συμφωνούμε απόλυτα τόσο για την Παλαιστίνη όσο και για το Ιράν. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και συνετοί, αλλά πρέπει επίσης να μείνουμε αποφασιστικά πιστοί στις αρχές μας. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αθετήσουμε τις αρχές που μας καθοδηγούσαν πάντα και, ειδικά στο συγκεκριμένο θέμα, τις αρχές που ισχύουν από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990. Πρέπει επίσης να σχεδιάσουμε και κάποιο περιθώριο για ελιγμούς από την άλλη πλευρά. Η «σταθερότητα» και η «σύνεση» θα πρέπει να αποτελούν το σύνθημα σε αυτή τη συζήτηση για το Ιράν και τη Μέση Ανατολή. Σχετικά με το Κοσσυφοπέδιο, το οποίο αποτελεί βασικό στοιχείο εδώ και πολλά χρόνια όσον αφορά τα Βαλκάνια, συνεχίζουμε να τονίζουμε ότι η εδαφική ακεραιότητα πρέπει να διατηρηθεί και οι μειονότητες πρέπει να αντιμετωπίζονται με σεβασμό. Αν αυτές οι δύο αρχές δεν τηρηθούν στο Κοσσυφοπέδιο, θα είναι πολύ δύσκολο να επιτύχουμε σταθερότητα στην περιοχή.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ενεργειακή ασφάλεια αποτελεί ασφαλώς ένα τεχνικό θέμα, αλλά έχει γίνει και πολιτικό θέμα, διότι, ενώ η ζήτηση συνεχίζει να αυξάνεται, η τάση τα προσεχή χρόνια θα είναι η μείωση της παροχής. Κατά συνέπεια, η ένταση θα αυξηθεί και θα πρότεινα να εκπονήσουμε μια διεξοδική, ολοκληρωμένη μελέτη, όπως κάνουν και οι μεγάλες χώρες για τις ζωτικές τους προμήθειες, σχετικά με τα πιθανά σενάρια και τις στρατηγικές για την αντιμετώπιση αυτών των σεναρίων. Αν δεν τον κάνουμε αυτό, μας περιμένουν πολλές εκπλήξεις.

(Χειροκροτήματα)

  Martin Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ακούσαμε από τον κ. Solana έναν απολογισμό για το έτος 2006 που μας προσγείωσε. Ο κ. Winkler ουσιαστικά υπογράμμισε ότι σύμφωνα με την εκτίμηση της Προεδρίας, φέτος θα αντιμετωπίσουμε δύσκολους καιρούς. Η κ. Ferrero-Waldner παρουσίασε την ίδια κατάσταση από τη δική της πλευρά. Άρα, αντιμετωπίζουμε προκλήσεις.

Οι Ευρωπαίοι πρέπει επίσης να γνωρίζουν ότι αυτά που περιγράφουν ο κ. Solana, ο κ. Winkler και η κ. Ferrero-Waldner δεν είναι τίποτα άλλο από την πολιτική γειτνίασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιατί οι περιοχές κρίσεων που αναφέρονται, βρίσκονται δίπλα από την πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η εξέλιξη των κρίσεων αυτών κρύβει κινδύνους που απειλούν τον κάθε πολίτη της Ένωσης – δεν μπορούμε να το πούμε διαφορετικά.

Αν τα συγκρίνει κανείς αυτά με την περιγραφή που έκανε ο κ. Brok, ως εισηγητής που συνέταξε την έκθεση για την κατάσταση της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής στα χέρια των εκτελεστικών οργάνων, για τα μέσα που διαθέτουν τα ίδια τα θεσμικά όργανα και εμείς ως Κοινοβούλιο, ο απολογισμός είναι εξίσου απογοητευτικός.

Η εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι σήμερα περισσότερο παρά ποτέ ένα ουσιαστικό κομμάτι της ευρωπαϊκής πολιτικής και αξίζει να σημειώσουμε, όπως πολύ σωστά είπε ο κ. Brok, πως είναι ένα κομμάτι που ο πληθυσμός το θέλει και το στηρίζει. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς με τον ίδιο μας τον εαυτό: δεν διαθέτουμε όλα εκείνα τα μέσα που θα χρειάζονταν για μία αποτελεσματική ευρωπαϊκή πολιτική που θα μπορούσε να εκπληρώσει την αποστολή της. Γι’ αυτό πρέπει να ασκήσουμε πίεση ως Κοινοβούλιο ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την Ουκρανία. Όλοι είδαμε πριν από ένα χρόνο πόσο αποτελεσματικά μπορούμε να δράσουμε όταν είμαστε παρόντες επί τόπου με ενωμένες όλες μας τις ικανότητες. Τις εκπροσωπούν ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσής μας Javier Solana, που μπορεί να ενεργήσει και να μιλήσει εξ ονόματος όλων, ο πολωνός Πρόεδρος Kwaśniewski, αρχηγός ενός κράτους που συνορεύει άμεσα με την ΕΕ και έχει καλές δυνατότητες άσκησης επιρροής στη χώρα και διαρκή υποστήριξη από άλλους αρχηγούς κρατών που θα μπορούσαν με τη σειρά τους να ασκήσουν επιρροή σε άλλους παράγοντες όπως π.χ. η κυβέρνηση της Ρωσίας –μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης· τα πρόσωπα αυτά συνέβαλαν ώστε να έχουμε μία ειρηνική ολοκλήρωση της πορτοκαλί επανάστασης. Πέρασε ένας χρόνος και τώρα ακούμε από επισκέπτες από την Ουκρανία ότι πολλά από όσα επιτεύχθηκαν πέρυσι βρίσκονται και πάλι σε κίνδυνο και ότι υπάρχει οπισθοδρόμηση. Δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτα στην περιγραφή της απειλητικής κατάστασης εξαιτίας του ενεργειακού, που ως γνωστόν πλήττει σοβαρά και την Ουκρανία.

Πώς είναι όμως δυνατόν όλα αυτά για τα οποία πανηγυρίσαμε με τόσο ενθουσιασμό πριν από ένα χρόνο να παρουσιάσουν τέτοια οπισθοδρόμηση; Ο κ. Winkler έχει δίκιο, πρέπει να το εξετάσουμε, και μάλιστα και στο πλαίσιο των δημοσιονομικών προοπτικών, γιατί δεν είναι δυνατόν το Συμβούλιο να διακηρύσσει σε όλες του τις συναντήσεις ότι πρέπει να αναλάβουμε διεθνείς δεσμεύσεις και στη συνέχεια να κάνει περικοπές στους πόρους που χρειάζονται γι’ αυτό.

(Χειροκροτήματα)

Γι’ αυτό, είναι απολύτως σαφές, ιδιαίτερα όσον αφορά την οικονομική κατάσταση, ότι πρέπει να δεσμευτούμε σε ό,τι είναι απαραίτητο για να δημιουργήσουμε την όποια σταθερότητα μπορούμε στη Μέση Ανατολή. Η Χαμάς πρέπει να παραιτηθεί ασφαλώς από τη χρήση βίας, αλλά και η ΕΕ πρέπει να κρατήσει τον λόγο της. Αν δεν θέλουμε να επαναλάβουμε το λάθος που έγινε στην Αλγερία, δηλαδή να μην αναγνωρίσουμε εκλογές που ήταν νόμιμες, πρέπει να κάνουμε διάλογο με τη Χαμάς. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε, γιατί κρατώντας τον λόγο μας συνεισφέρουμε στην ειρήνη. Τότε θα μπορούμε και να απαιτήσουμε από τους άλλους, και ιδίως από τη Χαμάς, να προχωρήσουν προς τη δημοκρατία. Ελπίζω να το επιτύχουμε.

(Χειροκροτήματα)

  Graham Watson, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας που προάγει τις αξίες της Ευρώπης στον κόσμο και φέρνει ειρήνη και ασφάλεια στους γείτονές μας είναι ο στόχος των Φιλελεύθερων και Δημοκρατών. Αλλά είναι και αυτό που οι ηγέτες της Ευρώπης αποτυγχάνουν παταγωδώς να παράσχουν.

Αν συνεργαστούμε, η Ένωσή μας θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει την ισχύ της για να προωθήσει τη δημοκρατία και τη σταθερότητα. Αντ’ αυτού, οι πολιτικές της υποστήριξαν σιωπηρά τυραννικά καθεστώτα όπως της Τυνησίας, της Αιγύπτου και της Συρίας. Ποτέ δεν ζητήσαμε να στηριχθεί η διπλωματία στην απελευθέρωση δημοκρατών όπως ο Ayman Nour στην Αίγυπτο ή, στην Ασία, στο δικαίωμα ελεύθερης επιστροφής στην πατρίδα για τον ηγέτη της αντιπολίτευσης, Sam Rainsy, ο οποίος τώρα είναι εξόριστος ενώ εμείς χρηματοδοτούμε τη δικτατορία του Hun Sen.

Κυρία Ferrero-Waldner, κύριε Solana, γιατί αιφνιδιαστήκατε από το αποτέλεσμα των παλαιστινιακών εκλογών; Η Ευρωπαϊκή Ένωση μοίραζε υποσχέσεις δημοκρατίας, ειρήνης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Παλαιστίνη, ενώ η αναπτυξιακή μας βοήθεια έτρεφε την Αλ Φατάχ, τα μέλη της οποίας καίνε τώρα εικόνες ενός από τους πρωθυπουργούς μας, και οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις δεν οδήγησαν πουθενά. Η Ευρώπη όχι μόνο δεν αποτέλεσε βασικό παράγοντα, κύριε Solana, αλλά οι συνέπειες της αποτυχίας της είναι ορατές σε όλους.

Το Ισραήλ, ανεμπόδιστο, χτίζει ένα τείχος γύρω από την Ανατολική Ιερουσαλήμ κατά παράβαση των υποχρεώσεων που του επιβάλλει ο οδικός χάρτης και του διεθνούς δικαίου. Οι Παλαιστίνιοι, κουρασμένοι από την αργή πρόοδο και τις επαίσχυντες κοινωνικές υπηρεσίες, στρέφονται προς τη Χαμάς στην κάλπη. Και τώρα η πρόγνωση είναι χειρότερη από ποτέ. Μετά το αίτημα για δημοκρατία, ορισμένοι από τους ηγέτες της ΕΕ μιλούν για αποφυγή της μόνης δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης στον αραβικό κόσμο! Ασφαλώς, η Χαμάς πρέπει να αποκηρύξει τη βία και να δεσμευτεί για μια λύση δύο κρατών. Αλλά το ίδιο ισχύει και για το Ισραήλ. Όπως είπε σήμερα η εκπρόσωπος της Παλαιστινιακής Αρχής, κ. Leila Shahid: «χρειάζονται δύο για να χορέψουν ταγκό».

Η Επίτροπος αναφέρθηκε σε πολιτικές βασισμένες στα ανθρώπινα δικαιώματα, στο κράτος δικαίου και στις δημοκρατικές αρχές, αλλά πού είναι η έμφαση σε αυτές τις ύψιστες ιδέες όταν συχνά επικρατεί ο πραγματισμός χωρίς ίχνος αξιών;

Η παγκόσμια προσπάθεια για ειρηνική επίλυση της διένεξης θα αποτελούσε σημαντικό αντιστάθμισμα στην καταπιεστική προσέγγιση των ΗΠΑ. Θα διασφάλιζε την ασφάλεια, την ευημερία και την παγκόσμια φήμη της Ευρώπης και θα μας έδινε πολύ μεγαλύτερη ισχύ σε κρατίδια όπως οι Μαλδίβες ή οι Σεϋχέλλες, οι κυβερνήσεις των οποίων παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, παρά το γεγονός ότι εξαρτώνται σχεδόν απόλυτα από την ενίσχυση και το εμπόριό μας. Για τον λόγο αυτόν, οι Φιλελεύθεροι και Δημοκράτες πιστεύουν ότι ήρθε η στιγμή για μια υπεύθυνη και κατάλληλα χρηματοδοτούμενη ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική, η οποία θα στηρίζεται στις αξίες. Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, πρόκειται για μια επιθυμία την οποία συμμερίζεται το 70% των πολιτών μας.

Κύριε Solana, οι Φιλελεύθεροι και Δημοκράτες αντιτίθενται στην αγνόηση ή στην παράβλεψη των απόψεων του Κοινοβουλίου σε θέματα παγκόσμιας σημασίας. Θέλουμε να σας βλέπουμε λιγότερο στην τηλεόραση και περισσότερο εδώ, σε αυτή την Αίθουσα. Και έχουμε κουραστεί από τη μυστικότητα του Συμβουλίου και από την περιφρόνηση που δείχνει στο δικαίωμα του Κοινοβουλίου στην πρότερη διαβούλευση σχετικά με προτεραιότητες πολιτικής. Αυτά τα δικαιώματα τάσσονται στο άρθρο 21 της Συνθήκης και στη διοργανική συμφωνία του 1999.

Αντιμετωπίζουμε πολλές σοβαρές προκλήσεις: τον εκδημοκρατισμό της γείτονος περιοχής, ειδικά των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών που επί του παρόντος βρίσκονται στο έλεος των ενεργειακών πολιτικών της Ρωσίας, τη διασφάλιση ελεύθερων και δίκαιων εκλογών στη Λευκορωσία και τη διασφάλιση ότι τα δημοψηφίσματα στο Κοσσυφοπέδιο και στο Μαυροβούνιο δεν θα λήξουν με βία.

Ο ρόλος της εξωτερικής πολιτικής δεν πρέπει να σταματά εκεί. Γνωρίζω ότι η πώληση όπλων στην Κίνα έχει επιστρέψει στην ατζέντα του Συμβουλίου, ωστόσο η Κίνα δεν έχει αναγνωρίσει ακόμα τις δολοφονίες στην πλατεία Τιενανμέν, ούτε απελευθέρωσε, μετά από 16 χρόνια, όλους όσους φυλάκισε. Συνεπώς, απαιτούμε μια διαβεβαίωση από εσάς, κύριε Winkler, ότι η αυστριακή Προεδρία δεν θα άρει το εμπάργκο όπλων της Ένωσης κατά της Κίνας.

(Χειροκροτήματα)

Ακόμα πιο επιτακτικό είναι το θέμα του Ιράν. Το διοικητικό συμβούλιο του ΔΟΑΕ συνεδριάζει αύριο για να αποφασίσει αν θα παραπέμψει το Ιράν στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Η διακοπή της κατασκευής πυρηνικών όπλων από το Ιράν πρέπει να αποτελεί στόχο μας. Για τον λόγο αυτόν, η Ευρώπη πρέπει να δεσμευτεί ότι θα σεβαστεί τα ευρήματα του ΔΟΑΕ που αναμένονται τον Μάρτιο. Αλλά η επίτευξη προόδου ως προς τον αφοπλισμό των σημερινών πυρηνικών δυνάμεων, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που αναλάβαμε, αποτελεί το ισχυρότερο και πιο πειστικό μήνυμα που θα μπορούσαμε να στείλουμε. Μια Ευρώπη που μαθαίνει να χρησιμοποιεί τη δύναμή της για το καλό είναι πραγματικά μια δύναμη που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.

(Χειροκροτήματα)

  Daniel Marc Cohn-Bendit, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Ferrero-Waldner, κύριε Solana, κύριε Winkler, κυρίες και κύριοι,

(DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Solana, κυρίες και κύριοι, η κατάσταση είναι τώρα πραγματικά δύσκολη στην Παλαιστίνη και το Ιράν και δεν ζηλεύω κανέναν από όσους προσπαθούν να παρέμβουν. Θεωρώ ότι η μόνη ευκαιρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να μιλήσει ξεκάθαρα και να αποφύγει κάθε τι το διφορούμενο. Η χάρτα της Χαμάς του έτους 1988 είναι πραγματικά φοβερή και αρκεί να τη διαβάσει κανείς για να νοιώσει φρίκη. Όμως η Χαμάς εξελέγη και πρέπει να ξεκαθαρίσουμε απέναντί της ότι για την εξωτερική πολιτική και τη σχέση με το Ισραήλ αρμόδια δεν είναι η Χαμάς αλλά ο Πρόεδρος Αμπάς. Πρέπει να του δώσουμε επιτέλους μια ευκαιρία και να πούμε επιτέλους στο Ισραήλ να του δώσει την ευκαιρία να αποδείξει πως υπάρχει μια διαφορετική πολιτική από εκείνη της Χαμάς. Αν δεν το καταφέρουμε, θα χάσουμε.

Πρέπει να μιλήσουμε ξεκάθαρα στη Χαμάς, και μάλιστα όχι μόνο για το ζήτημα της ειρήνης, αλλά και για τον φονταμενταλισμό. Υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας μίας φονταμενταλιστικής κοινωνίας. Όμως θα θεωρηθούμε αξιόπιστοι μόνο αν είμαστε εξίσου σαφείς και απέναντι στο Ισραήλ. Το Ισραήλ πρέπει να καταλάβει πως η κατάκτηση και η κατοχή δεν προσφέρουν κανένα μέλλον στους Παλαιστινίους. Σε αυτόν τον τομέα της πολιτικής, η προσέγγισή του πρέπει να αλλάξει. Ένα τείχος που συμβολίζει την κατάκτηση δεν είναι τείχος που προσφέρει ασφάλεια.

(FR) Όταν εξετάζει κανείς την ιστορία μας –τη δική σας ιστορία, επί παραδείγματι– από τη στιγμή που διαδηλώνατε κατά του ΝΑΤΟ έως τη στιγμή που ήσασταν Γενικός Γραμματέας του· όταν κανείς εξετάσει τη δική μου ιστορία, όταν κανείς εξετάσει την ιστορία του κ. Fischer, λέει στον εαυτό του ότι είναι σημαντικό να μην εγκαταλείπεται ποτέ η ελπίδα ότι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν, και αυτό ισχύει και για τη Χαμάς.

(DE) Όμως δεν μπορούμε να περιμένουμε απλά να δούμε τι θα γίνει. Η αλλαγή αυτή είναι απαραίτητη για την ασφάλειά μας και πρέπει να υποχρεώσουμε τη Χαμάς να την κάνει. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν οι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι καταλάβουν πραγματικά ότι για την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν τίθεται θέμα διαλόγου: το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ δεν πρόκειται να συζητηθεί πλέον και δεν θα δεχτούμε πια καμία σχετική συζήτηση.

(Χειροκροτήματα)

Δεν πρόκειται να συζητηθεί πλέον το δικαίωμα ύπαρξης παλαιστινιακού κράτους και δεν θεωρούμε πια παραδεκτή καμία συζήτηση γι’ αυτό. Αυτά τα δύο είναι αδιαχώριστα. Και αν καταφέρουμε να γίνει αποδεκτό αυτό, θα έχουμε τη δυνατότητα να δράσουμε ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση.

Το ίδιο ισχύει και για το Ιράν. Το Ιράν έχει δικαίωμα στην εξασφάλιση ενέργειας. Ως Πράσινος δεν είμαι υπέρ της πυρηνικής ενέργειας, δεν μπορούμε όμως να έχουμε κάποια κράτη που δεν χρησιμοποιούν τίποτα άλλο εκτός της πυρηνικής ενέργειας, ενώ την ίδια ώρα λένε στους Ιρανούς ότι εκείνοι δεν μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν. Αυτό είναι ανήθικο, εντελώς ανήθικο. Ας πούμε «όχι» στην ατομική βόμβα, τότε όμως πρέπει να προσφέρουμε στο Ιράν ασφάλεια για την επικράτειά του, γιατί αυτός είναι ο μεγάλος του φόβος από τότε που το Ιράκ του επετέθη. Αυτό είναι το καθήκον μας – με σαφήνεια και ασφάλεια θα το επιτύχουμε.

  Francis Wurtz, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Solana, κυρία Ferrero-Waldner, κύριε Winkler, θα ήθελα να επωφεληθώ της πραγματικά σπάνιας ευκαιρίας που ο κ. Solana είναι παρών σε αυτήν την αίθουσα για να θίξω μία ή δύο πτυχές της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας τις οποίες η Ομάδα μου θεωρεί ιδιαίτερα προβληματικές. Θα στηρίξω τις παρατηρήσεις μου ειδικότερα στο επιχειρησιακό πρόγραμμα του Συμβουλίου για το 2006, εφόσον αυτό είναι το πιο πρόσφατο έγγραφο εργασίας. Τι μπορεί να παρατηρηθεί;

Καταρχάς, η υπέρμετρη σημασία η οποία αποδίδεται στη στρατιωτική διάσταση της ΚΕΠΠΑ. Το πρόγραμμα απαριθμεί με απερίφραστο πάθος έναν προς έναν τους καταλόγους των στρατιωτικών δυνάμεων, τις επιχειρήσεις ταχείας αντίδρασης, τις μάχιμες ομάδες, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας και τη στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Οι 25 έχουν κατ’ αυτόν τον τρόπο την εντύπωση ότι παίζουν με τα μεγάλα αγόρια, αλλά η έπαρσή τους είναι ψευδαισθητική και άστοχη.

Αφετέρου –και αυτή είναι η δεύτερη παρατήρησή μου– οι μεγάλες ανοιχτές πληγές σε ορισμένες από τις πλέον ευαίσθητες περιοχές στον κόσμο, πληγές οι οποίες απαιτούν συγκεκριμένα μια ορισμένη ευρωπαϊκή πολιτική δημιουργικότητα έναντι της ανεύθυνης προσέγγισης των ηγετών των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, είναι, αυτές καθαυτές, παραγκωνισμένες στην ατζέντα της ΚΕΠΠΑ. Συνεπώς, στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα για το 2006, συμβαίνει, σε 14 σελίδες κειμένου, να αναφέρονται στην Εγγύς Ανατολή λιγότερες από δυόμισι σειρές οι οποίες μας αποκαλύπτουν –και παραθέτω– ότι: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσει τις προσπάθειές της για την εφαρμογή του οδικού χάρτη». Δεν γίνεται καν λόγος για την επιλογή μίας μονομερούς στρατηγικής εκ μέρους των ισραηλινών ηγετών, η οποία αντιβαίνει σαφώς στο πνεύμα του οδικού χάρτη και οιασδήποτε ειρηνευτικής διαδικασίας. Το Ιράκ, από την πλευρά του, δικαιούται τρεις γραμμές, χωρίς την παραμικρή αναφορά στον πόλεμο ή την καταστροφική στρατηγική του Μπους, που μας βυθίζει όλους σε ένα τραγικό αδιέξοδο.

Αυτό με οδηγεί στην κυριότερη επικριτική μας παρατήρηση, την οποία είχα ήδη την ευκαιρία να εκφράσω σε αυτήν ακριβώς την Αίθουσα τον Ιούνιο του 2003 την εποχή της δημοσίευσης της έκθεσής σας για την ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας, η οποία εξακολουθεί να ισχύει, κύριε Solana. Η έκθεση δίνει μία αποκαλυπτική περιγραφή των νέων απειλών χωρίς να αναλύει τις βαθύτερες αιτίες, και με απόλυτη δυσπιστία διαβάζει κανείς –παραθέτω– ότι «εργαζόμενες από κοινού, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να καταστούν μείζων δύναμη για το καλό στον κόσμο».

Συνεπώς, ποια είναι η εκτίμησή σας, κύριε Solana, για τα δύο χρόνια εφαρμογής της εν λόγω στρατηγικής; Έχει γίνει ο κόσμος ασφαλέστερος και δικαιότερος; Κατά τη γνώμη μου, ένα καλό κριτήριο για να το κρίνει κανείς αυτό είναι η περίπτωση της Εγγύς Ανατολής, στην οποία θα στρέψω τώρα την προσοχή μου.

Ενώ βρισκόμαστε σε αυτό το θέμα, επιτρέψτε μου να επισημάνω στους συναδέλφους μας βουλευτές την παρουσία, στα θεωρεία μας, της κ. Leïla Shahid, της νέας επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Παλαιστίνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία θα ήθελα να καλωσορίσω θερμά.

(Χειροκροτήματα)

Πριν ακόμη από τις παλαιστινιακές εκλογές, ζήτησα να συμπεριληφθεί στην ημερήσια διάταξη του Κοινοβουλίου το θέμα της δριμείας αλλά ακριβούς έκθεσης των ευρωπαίων διπλωματών για την Ιερουσαλήμ, την οποία το Συμβούλιο κρατούσε μυστική για να μην επηρεάσει τις σχέσεις του με τις ισραηλινές αρχές.

Πού βρισκόμαστε σήμερα όσον αφορά αυτό το θέμα; Όπως αρκετοί συνάδελφοί μου βουλευτές, μόλις επέστρεψα από την Παλαιστίνη, όπου συμμετείχαμε σε αποστολή παρατηρητών των βουλευτικών εκλογών. Παρακολουθήσαμε με ευχαρίστηση και με συγκίνηση τον υποδειγματικό τρόπο με τον οποίο διεξήχθησαν οι εκλογές εκεί, την εορταστική ατμόσφαιρα στους δρόμους, παρά την κατοχή, και τον τρόπο με τον οποίο υποδέχονταν εμάς τους ξένους. Αυτή η υπερηφάνεια επειδή ήταν σε θέση να δείξουν στον κόσμο την ικανότητα του παλαιστινιακού λαού να εδραιώσει τη δημοκρατία του αποτελεί μείζον πλεονέκτημα για το μέλλον που το εκλογικό αποτέλεσμα δεν πρέπει να μας κάνει να λησμονήσουμε. Το ίδιο ισχύει για την επιθυμία των Παλαιστινίων για ειρηνική συμβίωση με το γειτονικό Ισραήλ και την ύπαρξη δύο λαών και δύο κρατών, θέμα το οποίο περιλαμβανόταν σε όλες τις συζητήσεις τις οποίες διεξήγαμε. Οιοσδήποτε λοιπόν αναλάμβανε το ρίσκο να στερήσει την τροφή σε αυτές τις γυναίκες, τους άνδρες και τα παιδιά, ή ακόμη να τους φανατίσει, διακόπτοντας την παροχή ζωτικής γι’ αυτούς ενίσχυσης, θα επωμιζόταν συνεπώς βαριά ευθύνη. Αντιθέτως, ας βασιστούμε στις προσδοκίες για δημοκρατία και για δίκαιη ειρήνη, οι οποίες φαίνεται να βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση στη σύγχρονη παλαιστινιακή κοινωνία και τις οποίες πρέπει να λαμβάνει υπόψη κάθε παλαιστινιακή αρχή. Αυτό που διακυβεύεται είναι το μέλλον αυτό καθαυτό της εταιρικής σχέσης μεταξύ των δύο περιοχών.

Όσον αφορά το εκλογικό αποτέλεσμα, ας φροντίσουμε να μην το αναλύσουμε αποκλειστικά υπό μία εσωτερική παλαιστινιακή οπτική γωνία. Φυσικά, η δημοφιλής απόρριψη της Φατάχ είναι πραγματική. Κάθε ηγεμονική εξουσία τείνει να αποστασιοποιείται από την κοινωνία. Εντούτοις, πώς μπορεί κανείς να μην δει ότι η Παλαιστινιακή Αρχή έχει πρωτίστως απολέσει την αξιοπιστία της στους πολίτες επειδή δεν κατόρθωσε να βελτιώσει τη μοίρα τους ή να τους προσφέρει νέες προοπτικές λόγω της παρεμπόδισης της ειρηνευτικής διαδικασίας; Κατόπιν των προ δεκαετίας μεγάλων προσδοκιών, το αίσθημα τώρα είναι η άκρατη οργή για τη συνεχιζόμενη κατοχή, την ανάπτυξη των εποικισμών, την κατασκευή του τείχους, τις «στοχευμένες» δολοφονίες, τις συλλήψεις, την κράτηση των φυλακισμένων, την καθημερινή βία, και την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης ως αποτέλεσμα της περιχαράκωσης των περιοχών. Όσον αφορά το παλαιστινιακό κράτος και την Ιερουσαλήμ, η Παλαιστινιακή Αρχή θεωρείται ότι έχει αποδεχτεί πολλά και ότι έχει επιτύχει πολύ λίγα.

Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Αναμφίβολα, όπως είπατε, κύριε Solana, πρέπει να ασκήσουμε πίεση στη Χαμάς να σταματήσει τη βία και τις δολοφονικές απόπειρες. Τι λέτε, ωστόσο, στις ισραηλινές αρχές; Δεν έχω ακούσει τίποτα για αυτό το θέμα. Πρέπει επίσης να δείξουμε σαφώς ότι, όσον αφορά εμάς, δεν υπάρχει εκδοχή «μεταβλητής γεωμετρίας» για το διεθνές δίκαιο. Όπως κάθε κράτος, το Ισραήλ έχει καθήκον να συμμορφώνεται με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Πρέπει επίσης να ακολουθεί τις συστάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου. Πρέπει να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του σύμφωνα με τον οδικό χάρτη.

Σε αυτό το πλαίσιο, κύριε Πρόεδρε, είναι εύλογο, τώρα περισσότερο από ποτέ, ότι η στάση που πρέπει να υιοθετηθεί σε σχέση με την έκθεση των διπλωματών μας για την Ιερουσαλήμ είναι η εξής: πρέπει να τη δημοσιεύσουμε άμεσα, να εφαρμόσουμε τις συστάσεις της και, γενικότερα, να επιλέξουμε τελικά μία πραγματική εναλλακτική της στρατηγικής του Προέδρου Μπους, η οποία απέτυχε στην Εγγύς Ανατολή και, μακρύτερα, στη Μέση Ανατολή. Ας μην κωφεύουμε στις προειδοποιητικές κραυγές που υψώνονται από τις κοινωνίες που βρίσκονται στα πρόθυρα της απόγνωσης.

  Πρόεδρος. Υποθέτω ότι όλοι οι ομιλητές γνωρίζουν ότι υπάρχει ένα θέμα στη συνέχεια της ημερήσιας διάταξής μας που αναφέρεται συγκεκριμένα στην ανάλυση της κατάστασης στη Μέση Ανατολή, στα αποτελέσματα των εκλογών στην Παλαιστίνη και στο αν αυτή η έκθεση στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Wurtz θα πρέπει να δημοσιευθεί ή όχι. Εσείς επιλέξατε να οργανώσετε τη συζήτηση μοιράζοντάς την κατ’ αυτόν τον τρόπο. Φαντάζομαι ότι αντιλαμβάνεστε ότι ουσιαστικά αλλάζετε την ημερησία διάταξη και συζητάτε θέματα που πρόκειται να συζητήσουμε αργότερα.

  Bastiaan Belder , εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, όταν, ακριβώς πριν μία εβδομάδα, εκτελούσα χρέη παρατηρητή στις παλαιστινιακές εκλογές εξ ονόματος αυτού του Σώματος, ένα τεράστιο πανό, ειδικά, έπεσε στην αντίληψή μου. Το είδα στη Ραμάλα και απεικόνιζε τον Αγιατολάχ Χομεϊνί μαζί με τους ηγέτες της Χαμάς, Γιασίν και Ραντίσι. Το πολιτικό μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Αντί να πασχίζουμε για επίλυση ή ειρήνη με το εβραϊκό κράτος, θα πρέπει να σκίσουμε τη σελίδα του από την ιστορία, διότι αυτό ζήτησε ο Χομεϊνί και, σύμφωνα με τον σημερινό ιρανό Πρόεδρο Ahmadinejad, τα λόγια του είναι σοφά.

Σε συνδυασμό με τις πυρηνικές φιλοδοξίες του καθεστώτος των μουλάδων στην Τεχεράνη –η ειρηνική φύση του οποίου τίθεται υπό σοβαρή αμφισβήτηση– αυτό αποτελεί ιδιαίτερα σκληρή πρόκληση για τον δυτικό κόσμο, την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Το σχόλιο του ιστορικού Dan Diner για τις παλαιστινιακές κοινοβουλευτικές εκλογές ήταν ότι «με τη Χαμάς στη Ραμάλα, το Ιράν πλησίασε πολύ περισσότερο στο Ισραήλ» και είχε δίκιο. Σύμφωνα με πρόσφατες αναφορές από την Τεχεράνη, πολλοί φιλοδυτικοί Ιρανοί θεωρούν αυτή την εξέλιξη ως βαθμιαία νίκη του βαρβαρισμού έναντι του πολιτισμού. Ειλικρινά ελπίζω ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, αντί να συμμερίζονται αυτό το αίσθημα παραίτησης, θα υποστηρίξουν σθεναρά το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ και, συνεπώς, τον δικό μας πολιτισμό.

  Inese Vaidere, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (LV) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι βουλευτές, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή του Συμβουλίου και της Επιτροπής σε τέσσερα θέματα επί των οποίων απαιτείται άμεση και συνεπής δράση στο πλαίσιο της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας.

Η πρώτη προτεραιότητα είναι η πολιτική γειτονίας. Πρώτον, ο δρόμος προς τα εμπρός για τη Ρωσία και την Ουκρανία. Πρέπει να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι επί του παρόντος η Ρωσία δεν έχει καλές σχέσεις με κανένα από τα γειτονικά της κράτη, καθώς δεν διαμορφώνει τις σχέσεις της με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό και το όφελος, αλλά κάνοντας αισθητή την παρουσία της μέσω οικονομικών ή ενεργειακών κυρώσεων και αρνούμενη να υπογράψει τις συμφωνίες που έχουν εκπονηθεί σχετικά με τα σύνορα. Αυτή τη στιγμή, η Ρωσία έχει επιβάλει εμπάργκο στην εξαγωγή τροφίμων από την Ουκρανία. Ως εκ τούτου, καλώ μετ’ επιτάσεως τον κ. Solana και την Επιτροπή να λάβουν άμεσα μέτρα για να ενθαρρύνουν την άρση αυτού του εμπάργκο και παράλληλα να υπενθυμίσουν στη Ρωσία ότι αυτή η δράση έρχεται σε σαφή αντίθεση με τις απαιτήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, στον οποίο η Ρωσία εξέφρασε τη βούληση να προσχωρήσει.

Δεύτερον, η κρίση της παροχής φυσικού αερίου στην Ουκρανία, στη Μολδαβία και στη Γεωργία αφύπνισε την Ευρώπη, αποδεικνύοντας ότι αυτές οι προμήθειες δεν είναι ασφαλείς, ότι απαιτείται διαφοροποίηση του ανεφοδιασμού, όπως και συντονισμός των πολιτικών ενέργειας και ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών.

Τρίτον, σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να αναφέρουμε τη συμφωνία που αφορά τον βορειοευρωπαϊκό αγωγό φυσικού αερίου, στην κατασκευή του οποίου συμμετέχει ο πρώην γερμανός Καγκελάριος ως πρόεδρος της κατασκευαστικής εταιρείας, προκαλώντας ανησυχίες για πολιτική διαφθορά. Με τη μη αξιολόγηση αυτού του γεγονότος από τη δική τους σκοπιά με τη δέουσα συνέπεια, τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα μειώνουν την εμπιστοσύνη των πολιτών της ΕΕ και, ως εκ τούτου, μας εμποδίζουν να μιλήσουμε για καταπολέμηση της διαφθοράς οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.

Τώρα, θα ήθελα να αναφερθώ σε μια άλλη περιοχή – στην Κίνα. Επί του παρόντος, η Κίνα βρίσκεται σε μια φάση ταχείας ανάπτυξης και είναι έτοιμη να δώσει υψηλή προτεραιότητα στη σύναψη συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν ο διάλογός μας με την Κίνα δεν γίνει πιο ειλικρινής και εποικοδομητικός, μπορεί να στρέψει τις στενότερες σχέσεις προς άλλη κατεύθυνση.

Τέλος, όσον αφορά τις σχέσεις του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου, θα θέλαμε να υπάρχει όχι μόνο διαβούλευση, αλλά να λαμβάνεται πραγματικά υπόψη η γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ειδικά ως προς την ιδέα «μιλώντας με μία φωνή».

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας πρέπει να αποτελεί μία από τις προτεραιότητες της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας. Η έκθεση ορθώς εφιστά την προσοχή στη σημασία του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών. Θα ήθελα με αυτή την ευκαιρία να εκφράσω την πλήρη και απόλυτη αλληλεγγύη μου στον δανό Πρωθυπουργό, ο οποίος υφίσταται επί του παρόντος τεράστια πίεση προκειμένου να λάβει μέτρα κατά των σκιτσογράφων που είχαν την τόλμη να απεικονίσουν τον προφήτη Μωάμεθ.

Οι ισλαμικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας –η οποία είναι υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ– καλούν τη Δανία να ζητήσει συγγνώμη και να επιβάλει κυρώσεις, ενώ επιμένουν ακόμα και για μποϊκοτάζ των δανικών προϊόντων. Ο Πρωθυπουργός Rasmussen έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει ότι δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς ελευθερία έκφρασης της γνώμης. Το Συμβούλιο, η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο θα πρέπει να σταθούν ενωμένα για την προάσπιση των ελευθεριών μας. Αν δεν το κάνουν, τότε δεν αξίζει τον κόπο να μιλούμε για πολιτική ασφάλειας και άμυνας, διότι δεν θα έχει μείνει τίποτα να προστατευθεί.

  Bogdan Klich (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, νωρίτερα σήμερα ο κ. Solana δήλωσε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι παγκόσμιος εταίρος. Συνεπώς, απαιτείται εδραίωση της κοινή εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας και η συνταγματική κρίση σαφώς δεν βοηθά την κατάσταση. Η συνοχή, ωστόσο, δεν μπορεί να επιτευχθεί πλήρως μέσω κοινών θεσμών. Επιτυγχάνεται κυρίως μέσω κοινής πολιτικής βούλησης. Πολλά, λοιπόν, θα εξαρτηθούν από τις προσωπικές δράσεις, την ορθή κρίση και τη δημιουργικότητα που θα επιδείξουν ο κ. Solana και η κ. Ferrero-Waldner κατά τη διάρκεια αυτού του έτους.

Η κ. Ferrero-Waldner δεσμεύτηκε επίσης για μια ειδική ανακοίνωση σχετικά με την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπροσθέτως, η έκθεση του κ. Brok αναφέρεται στην ανάγκη εκπόνησης μιας στρατηγικής για την ενεργειακή ασφάλεια. Στην πραγματικότητα, πρόκειται μόνο για μεσοβέζικες/πρόχειρες λύσεις. Αυτό που πραγματικά χρειάζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι να θέσουμε τον στόχο της δημιουργίας μιας αυθεντικής κοινής πολιτικής για την ενεργειακή ασφάλεια. Μόνο τότε θα είναι δυνατόν να αποτραπούν καταστάσεις όπως αυτή που προέκυψε πριν δυο χρόνια, όταν ρώσοι προμηθευτές κρατούσαν όμηρο τη Λευκορωσία ή h κατάσταση που προέκυψε στις αρχές αυτού του μήνα όταν η Ρωσία εκβίαζε την Ουκρανία. Επηρεάστηκαν επίσης και τα κράτη μέλη της Κεντρικής Ευρώπης. Θέλουμε πραγματικά να γίνουμε θύματα εκβιασμού αυτού του είδους στο μέλλον και θέλουμε πραγματικά να παγώσουμε όπως παγώνουν αυτή τη στιγμή οι άνθρωποι στη Γεωργία; Η μόνη εναλλακτική λύση είναι μια κοινή ενεργειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μια άλλη παρατήρηση που θα ήθελα να κάνω είναι ότι η πολιτική μας προς τη Ρωσία θα πρέπει να αλλάξει. Υπάρχει περιθώριο επικρίσεων για την έλλειψη προόδου σε ορισμένους τομείς. Δύο από αυτούς τους τομείς αναφέρονται στην έκθεση του κ. Brok, δηλαδή τα προβλήματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και η μείωση των όπλων στην περιοχή του Καλίνιγκραντ. Ο κατάλογος θα έπρεπε να είναι μακρύτερος και να περιλαμβάνει μια κοινή λύση στις περιφερειακές διενέξεις, κυρίως στην Υπερδνειστερία και στον Νότιο Καύκασο, μαζί με το όλο θέμα του Καλίνιγκραντ.

  Pasqualina Napoletano (PSE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ως Ευρωπαίοι δεν μπορούμε παρά να σεβασθούμε την ελεύθερη βούληση των Παλαιστινίων και να ενθαρρύνουμε τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης, η οποία, όπως είπε ο ίδιος ο Πρόεδρος Αμπού Μάζεν, θα επιλέξει τη διαπραγματευτική οδό, θα αναγνωρίσει το Ισραήλ και θα αποκηρύξει τη βία.

Η ψήφος αυτή αποτελεί επίσης έκφραση των δεινών και των ταπεινώσεων της καθημερινής ζωής υπό κατοχή, με τα σημεία ελέγχου, το τείχος και τους εποικισμούς, ενώ παράλληλα ηχεί ως μια αυστηρή προειδοποίηση προς τον παλαιστινιακό πολιτικό κόσμο. Για προφανείς λόγους, ακόμη και η μονομερής απόσυρση από τη Γάζα αποδυνάμωσε τον ρόλο του Προέδρου Αμπού Μάζεν. Από εδώ απορρέουν δύο υποχρεώσεις: να μην εγκαταλείψουμε την προσπάθεια για την επίτευξη της ειρήνης μέσω των διαπραγματεύσεων και να ζητήσουμε από τα δύο μέρη να εγκαταλείψουν τις ενέργειες που την θέτουν σε κίνδυνο.

Για τον λόγο αυτόν, συμφωνώ, κύριε Ύπατε Εκπρόσωπε, με τους όρους που θέσατε στους Παλαιστινίους. Παράλληλα, ωστόσο, σας ερωτώ: δεν έχετε τίποτε να επισημάνετε στο Ισραήλ, το οποίο δεν δέχθηκε ποτέ να συμμορφωθεί με το πλαίσιο του οδικού χάρτη; Η συζήτηση έχει αρχίσει στην ισραηλινή κοινωνία. Εξάλλου, η ίδια η Χαμάς απέδειξε ότι μπορεί να σεβαστεί επί έναν ολόκληρο χρόνο την ανακωχή που προέκυψε από διαπραγματεύσεις. Πιστεύω ότι το Ισραήλ οφείλει να σταματήσει τους εποικισμούς και να αποφύγει ενέργειες προσάρτησης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.

Όσον αφορά τη χρηματοοικονομική βοήθεια, συμφωνώ απολύτως μαζί σας: πρέπει να αποφύγουμε την κατάρρευση και να εκτιμήσουμε την κατάσταση όπως εξελίσσεται. Υπό αυτό ακριβώς το πρίσμα, θα ήθελα να ρωτήσω τον Ύπατο Εκπρόσωπο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή, εάν φρονούν πως πρέπει να ασκήσουν πιέσεις προς τις ισραηλινές αρχές προκειμένου να σταματήσουν το πάγωμα της μεταφοράς των φορολογικών εσόδων στους Παλαιστινίους. Με την επικρατούσα κατάσταση και δεδομένου ότι πρόκειται για χρήματα των Παλαιστινίων, θεωρώ ότι πρόκειται για μια ενέργεια που ρίχνει λάδι στη φωτιά.

  Annemie Neyts-Uyttebroeck (ALDE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, νόμιζα ότι ο χρόνος ομιλίας μου επεκτάθηκε κατά ένα λεπτό, αλλά μπορείτε αν θέλετε να το ελέγξετε ενόσω μιλάω. Κύριε Ύπατε Εκπρόσωπε, κυρία Επίτροπε, κύριε Πρόεδρε, στην αρχή αυτής της συζήτησης, μας παρουσιάσατε μια εκπληκτική ανασκόπηση των γεγονότων των τελευταίων 30 ημερών. Θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Solana και την Επίτροπο Ferrero-Waldner, καθώς και την Προεδρία, για την αποφασιστική τους αφοσίωση στην αντιμετώπιση των καταστροφών που ξέσπασαν και όλων αυτών των οδυνηρών γεγονότων. Θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να συγχαρώ τις αποστολές εκλογικών παρατηρητών της ΕΕ γενικά και ειδικά όσους έδρασαν στην παλαιστινιακές περιοχές, διότι το έργο τους θα πρέπει να ήταν ιδιαίτερα δύσκολο.

Εκτιμώ ότι μπορούμε να εξάγουμε δύο διδάγματα από την επισκόπηση που μας παρουσίασε ο κ. Solana. Το πρώτο δίδαγμα είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνο όταν είναι ενωμένη. Με μεγάλη ικανοποίηση, λοιπόν, άκουσα προχθές ότι το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων κατέληξε σε ομόφωνη απόφαση σχετικά με τους όρους υπό τους οποίους μπορεί να χορηγηθεί περαιτέρω οικονομική ενίσχυση στην Παλαιστινιακή Αρχή. Με ικανοποίηση επίσης έμαθα ότι τα τέσσερα κόμματα διεξήγαγαν έκτακτη συνέλευση το ίδιο απόγευμα. Φανταστείτε τις συνέπειες αν ένα αρχηγός κυβέρνησης είχε δηλώσει κάτι, ένα άλλος υπουργός κάτι άλλο και ένας τρίτος πρωθυπουργός είχε δώσει ένα εντελώς διαφορετικό μήνυμα.

Είναι προφανές ότι αυτό θα ήταν ολέθριο, αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη και ελπίζω ότι τα πράγματα θα παραμείνουν έτσι. Είναι περιττό να πω ότι χρειαζόμαστε ομοφωνία σχετικά με όλους τους φακέλους. Πρέπει επίσης να διατεθούν επαρκείς πόροι. Δεν είμαι τόσο βέβαιη όσο η Επίτροπος ότι αυτό θα προβλεφθεί στις δημοσιονομικές προοπτικές 2007-2013. Όπως κι εκείνη, θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι πρέπει να επιδείξουμε επαρκή ευελιξία. Τέλος, συμφωνώ ότι, στον βαθμό που ο Ύπατος Εκπρόσωπος, η Επίτροπος και ο Προεδρεύων του Συμβουλίου εντάσσουν το Κοινοβούλιο στις δραστηριότητές τους σε τακτική βάση, θα μπορούν να υπολογίζουν στη συνεχή υποστήριξή μας.

  Angelika Beer (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Solana, αναφέρατε τα Βαλκάνια. Θα ήθελα να πω μόνο εδώ ότι υποστηρίζουμε ολόψυχα τις προσπάθειές σας σε ένα μέρος όπου φέρουμε άμεση ευθύνη για την ειρήνη στην Ευρώπη. Κανένας δεν μπορεί να την αναλάβει για λογαριασμό μας και πρέπει να διευρύνουμε διαρκώς, με αξιοπιστία και ευθύτητα, την ευρωπαϊκή προοπτική της περιοχής.

Θα ήθελα να σας συγχαρώ διότι επιτύχατε να συνοψίσετε στην απόφαση που λάβατε το βράδυ της Δευτέρας πολλές και διάφορες απόψεις που επικρατούν στην Ευρώπη για το Ιράν. Θα ήθελα να απευθύνω έκκληση σε όλους να συνεχίσουν, ακολουθώντας τον δρόμο που χαράχτηκε, να αφήνουν μεγάλα περιθώρια για διπλωματικούς χειρισμούς και διαπραγματεύσεις. Το ότι τώρα θα γίνει συνάντηση των Ιρανών με την Κίνα και τη Ρωσία είναι μία καλή είδηση, πρέπει όμως να μην ξεχνάμε ότι για το αν ξεπεράστηκε το όριο και αν κινδυνεύει η παγκόσμια ειρήνη, δεν θα αποφανθεί ούτε ο κ. Schüssel ούτε ο κ. Steinmeier, αλλά αποκλειστικά και μόνο τα Ηνωμένα Έθνη.

Δεν μπορούμε να ελέγξουμε μόνοι μας την κατάσταση και όταν αντιμετωπίζουμε έναν κήρυκα του μίσους σαν τον Ahmadinejad, είναι δύσκολο να αναζητούμε διαρκώς δρόμους επαναφοράς του στη λογική. Αυτή όμως η λογική είναι μέρος της ευρωπαϊκής μας στρατηγικής για την ασφάλεια, την οποία παρουσιάσατε και βασίζεται στη μη διάδοση. Γνωρίζουμε ότι η πιθανή κλιμάκωση της κατάστασης στο Ιράν θα έθετε σε μεγάλο κίνδυνο ακριβώς εκείνα τα συμφέροντα που εκπροσωπούμε, συγκεκριμένα να εμποδίσουμε το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα και να μειώσουμε την απειλή για το Ισραήλ και να υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια γι’ αυτό. Ως εκ τούτου, ελπίζω ότι θα βρούμε εδώ έναν πιο ειρηνικό δρόμο, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό.

Επιτρέψτε μου να πω ως επικεφαλής της αντιπροσωπείας ότι υπάρχει και μια άλλη φωνή στο Ιράν. Δεν θα αφήσω τις διπλωματικές σχέσεις …

(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  Gerard Batten (IND/DEM). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η χθεσινή ημέρα σήμανε το θάνατο του 100ου βρετανού στρατιωτικού που σκοτώνεται στο Ιράκ. Αυτοί οι γενναίοι άνδρες έκαναν την απόλυτη θυσία δίνοντας τη ζωή τους για την πατρίδα τους. Αλλά προδόθηκαν. Εστάλησαν στον πόλεμο με βάση τα ψέματα και τις φαντασίες του πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ. Αυτό έγινε για έναν απλό λόγο: ο κ. Μπλερ και η κυβέρνηση των Εργατικών δεν έχουν καμία ιδέα σχετικά με το τι συνιστά το βρετανικό εθνικό συμφέρον.

Τώρα, ο κ. Μπλερ θέλει να εμπλέξει το βρετανικό έθνος σε άλλο ένα ψέμα. Αυτό το ψέμα είναι ότι το βρετανικό εθνικό συμφέρον εξαρτάται από κάτι που ονομάζεται κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική.

Η χθεσινή ημέρα σηματοδότησε κι ένα ακόμα σημαντικό γεγονός. Στο Λονδίνο, ο κ. Javier Solana μίλησε για το παλαιστινιακό ζήτημα εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προέβη σε αυτή την ομιλία με τον de facto ρόλο του Ευρωπαίου Υπουργού Εξωτερικών. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι η κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική θα έπρεπε να έχει απορριφθεί μετά την απόρριψη του ευρωπαϊκού συντάγματος. Αυτό αποτελεί σαφές μήνυμα ότι η κυβέρνηση των Εργατικών παραδίδει τον έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο καγκελάριος Βίσμαρκ είπε κάποτε την ιστορική φράση ότι τα Βαλκάνια δεν αξίζουν τα κόκαλα ούτε ενός πομερανού γρεναδιέρου. Λοιπόν, η κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και ο σχεδιαζόμενος ευρωπαϊκός στρατός δεν αξίζουν τα κόκαλα ούτε ενός βρετανού στρατιώτη.

  Ģirts Valdis Kristovskis (UEN). – (LV) Κυρία Ferrero-Waldner, κύριε Σολάνα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συζήτηση αφορά την ανάγκη για μια πιο ανοικτή, πιο αποτελεσματική και πιο υπεύθυνη κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι για το γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, έχει επιτελεστεί πολύ θετικό έργο για την πρόοδο της στρατιωτικής δύναμης της ΕΕ.

Δυστυχώς, ωστόσο, η έκθεση του κ. Brok αποκαλύπτει ότι υπάρχουν ακόμα υπερβολικά πολλές ανεπίλυτες ελλείψεις και προβλήματα με την ΚΕΠΠΑ. Υπάρχουν σοβαρές εγγενείς δυσκολίες στην υιοθέτηση αποφασιστικών θέσεων σχετικά με την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ) της Ευρώπης και με την Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (ΕΠΑΑ). Αυτές οι πολιτικές πάσχουν από σοβαρή έλλειψη πόρων και δίνεται επίσης έμφαση στην ανάγκη για δημοκρατικό κοινοβουλευτικό έλεγχο. Αυτά είναι λίγα μόνο από τα τρέχοντα ζητήματα που σχετίζονται με το θέμα της σημερινής συζήτησης.

Συνεπώς, εμείς ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα πρέπει να μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα προς το καλύτερο και αυτό περιλαμβάνει την απαίτηση για ορθό συντονισμό των πολιτικών προκειμένου να διασφαλιστεί ο εντατικός διάλογος μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για αυτά τα θέματα. Γνωρίζουμε ότι αυτό δεν είναι εύκολο, αλλά εξαρτάται από τη θεσμική επιρροή και ανάπτυξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η σαφής υποστήριξη από τους πολίτες της Ευρώπης για κοινή ευρωπαϊκή δράση σχετικά με την ασφάλεια επιβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το καθήκον να επεκτείνει τη θεσμική του επιρροή και τη συμμετοχή του στη λήψη αποφάσεων. Η ασφάλεια θα αυξηθεί μόνο αν τα μηνύματα του κ. Σιράκ, του κ. Σολάνα ή της κ. Μέρκελ ή οι αποφάσεις που λαμβάνονται στους τομείς των όπλων μαζικής καταστροφής, της καταπολέμησης της τρομοκρατίας ή της ενέργειας είναι προβλέψιμα και δεν αιφνιδιάζουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Jan Tadeusz Masiel (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, μια κοινή εξωτερική πολιτική θα μπορούσε να έχει αποτρέψει την ενεργειακή κρίση στην Ανατολική Ευρώπη. Θα μπορούσε επίσης να σημαίνει ότι λαμβάνονται υπόψη οι ανησυχίες της Πολωνίας σχετικά με την κατασκευή του ρωσογερμανικού αγωγού φυσικού αερίου κάτω από τη Βαλτική και ότι τα συμφέροντα της Πολωνίας αναγνωρίζονται ως συμφέροντα όλης της Ευρώπης. Οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και όλος ο κόσμος, περιμένουν από εμάς να ασκούμε μια κοινή εξωτερική πολιτική και να υπερασπιζόμαστε τους αδύναμους, με ή χωρίς Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Συνεπώς, δεν μπορεί να επιτραπεί στο Ισραήλ να μονοπωλεί την εξωτερική πολιτική στην περιοχή του. Η Χαμάς θα αποκηρύξει με ικανοποίηση την τρομοκρατία και τη βία όταν δημιουργηθεί ένα παλαιστινιακό κράτος, μειώνοντας έτσι την απειλή της τρομοκρατίας στον κόσμο. Όπως και ο κ. Cohn-Bendit, είμαι κατά των πυρηνικών όπλων, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επιτρέπεται στο Ισραήλ να έχει ατομική βόμβα ενώ δεν ισχύει το ίδιο για το Ιράν.

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όταν ακούω τη μακρά σειρά των κρίσεων και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, με προβληματίζει το γεγονός ότι πολλοί πιστεύουν πως η απάντηση σε αυτά τα προβλήματα είναι περισσότερη Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι φιλοδοξίες και οι αξιώσεις της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ εκτείνονται τώρα σε κάθε τομέα, από την άμυνα μέχρι τη μετανάστευση και τον ενεργειακό εφοδιασμό, και ελάχιστα θετικά αποτελέσματα βλέπουμε να προκύπτουν από αυτό. Θα προτιμούσα μια πιο μετριοπαθή προσέγγιση, με την Ευρωπαϊκή Ένωση να εστιάζει μόνο σε εκείνους τους τομείς στους οποίους μπορεί πραγματικά να προσθέσει πρακτική αξία μέσω της ανθρωπιστικής και αναπτυξιακής βοήθειας, της εκλογικής παρατήρησης και αντίστοιχων προσπαθειών.

Θα ήθελα επίσης να πω ότι σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς στους οποίους νέες δυνάμεις εμφανίζονται και απειλούν την ίδια τη φύση των ελεύθερων κοινωνιών μας, χρειαζόμαστε περισσότερη αλληλεγγύη μεταξύ των δημοκρατιών και λιγότερη αυτοπροβολή της ΕΕ. Τα διδάγματα των πρόσφατων χρόνων δείχνουν ότι όταν οι δυτικές δημοκρατίες διχάζονται, πλήττονται τα συμφέροντά τους. Οι εχθροί της δημοκρατίας θα εκμεταλλευτούν αυτούς τους διχασμούς για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοπούς.

Μόλις επέστρεψα από τη συμμετοχή μου στην αποστολή εκλογικών παρατηρητών στις περιοχές της Παλαιστινιακής Αρχής και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Τα αποτελέσματα των εκλογών ήταν μια κραυγή από τους δρόμους. Ορθώς λέτε ότι η ακριβής συγκρότηση της νέας κυβέρνησης των περιοχών της Παλαιστινιακής Αρχής δεν θα είναι σαφής για κάποιο διάστημα, αλλά αναμφίβολα θα αντανακλά τη νεοσυσταθείσα δύναμη της Χαμάς. Είναι πράγματι ζωτικής σημασίας να μην παράσχουμε υποστήριξη σε αυτή την κυβέρνηση αν δεν αποκηρύξει τη βία, αν δεν αναγνωρίσει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ και αν δεν συμμετάσχει θετικά στην ειρηνευτική διαδικασία.

Στο παρελθόν, εξέφρασα ανησυχίες σχετικά με τη φύση της χρηματοδότησης της ΕΕ και την επάρκεια των διασφαλίσεων για την αποτροπή κατάχρησης των πόρων μας. Αυτές οι ανησυχίες τώρα θα πολλαπλασιαστούν. Όχι μόνο πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η οικονομική ενίσχυση είναι διαφανής και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού, αλλά είναι επίσης επιτακτική ανάγκη να διασφαλίσουμε ότι τα χρήματά μας θα χρησιμοποιηθούν πιο αποτελεσματικά ώστε να ωφελήσουν άμεσα τον παλαιστινιακό λαό.

Τέλος, ας καταβάλουμε μεγαλύτερη προσπάθεια για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα υπάρχει διαφορά στην προσέγγιση μεταξύ των Ευρωπαίων και των Ηνωμένων Πολιτειών. Έχουμε κοινό συμφέρον στην ειρήνη και τη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Jan Marinus Wiersma (PSE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, ακούσαμε με μεγάλο ενδιαφέρον την ομιλία του κ. Solana, ειδικά το πρώτο μέρος στο οποίο έκανε μια αναφορά στα γεγονότα του Ιανουαρίου. Ελπίζω ότι αυτό δεν θα επηρεάσει την τάση για το υπόλοιπο έτος και ελπίζω ότι, κάθε μήνα, θα προστίθενται νέα στοιχεία στην εξωτερική ατζέντα. Αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν οι παρατηρήσεις που έκανε ο κ. Solana, ειδικά στην αρχή, σχετικά με την κατάσταση που προέκυψε στην Ευρώπη μετά τα προβλήματα της παροχής φυσικού αερίου στην Ουκρανία και σε άλλες χώρες.

Εκτιμώ ότι μια συνέπεια των γεγονότων που συνέβησαν στις αρχές Ιανουαρίου ήταν ότι η ενεργειακή πολιτική απέκτησε πιο εξέχουσα θέση στον κατάλογο των προτεραιοτήτων μας. Κατέληξα σε ορισμένα συμπεράσματα από αυτά τα πρόσφατα γεγονότα. Καταρχάς, οφείλω να ομολογήσω ότι μπορεί να μην οργανωθήκαμε πολύ καλά ως καταναλωτές, διότι ο ενεργειακός εφοδιασμός μας είναι τόσο τρωτός, υπερβολικά τρωτός κατά τη γνώμη μου, καθώς οι συνέπειες μιας απροσδόκητης ενεργειακής έλλειψης μπορούν να είναι σαρωτικές. Δεύτερον, παρατήρησα ότι ορισμένα κράτη μέλη είναι πιο ευάλωτα από άλλα, γεγονός που, ως ένα βαθμό, έρχεται σε αντίθεση με την ιδέα της αλληλεγγύης που αναπτύσσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υπάρχουν σίγουρα χώρες στη γύρω περιοχή που είναι ευάλωτες –αυτό κατέστη προφανές– και το ζήτημα της αμοιβαίας αλληλεγγύης, τουλάχιστον μεταξύ γειτόνων, σαφώς αποτελεί θέμα. Πρόκειται επίσης για ένα τεχνικό θέμα, ασφαλώς. Μπορούμε να επενδύσουμε σε καλύτερα και πιο διαφοροποιημένα μέσα για τον ενεργειακό ανεφοδιασμό μας. Η τρίτη παρατήρηση που θα ήθελα να κάνω, η οποία είναι και η πιο σημαντική, είναι ότι ο ενεργειακός ανεφοδιασμός και η πρόσβαση σε αυτόν χρησιμοποιούνται ως πολιτικά όπλα, σε αυτή την περίπτωση εναντίον της Ουκρανίας, αλλά και εναντίον της Μολδαβίας και, ως ένα βαθμό, και εναντίον της Γεωργίας.

Έχουμε εκδώσει προειδοποιήσεις σχετικά με αυτό θέμα στο παρελθόν. Οι Ρώσοι απείλησαν να το κάνουν αυτό και στο παρελθόν και εκτιμώ ότι, ως προς αυτό, πρέπει να είμαστε πολύ αυστηροί μαζί τους, διότι αυτό είναι απαράδεκτο. Πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι δεν θα είμαστε εξαρτημένοι από τη Ρωσία στον βαθμό που δεν θα τολμούμε πλέον να πούμε τίποτα στη Ρωσία και θα σιωπούμε λόγω της υπερβολικής μας εξάρτησης.

Θα ήθελα να κάνω μια τελευταία παρατήρηση σχετικά με τη φετινή ατζέντα. Αυτή η ατζέντα είναι αυτονόητη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να αγνοήσει την ευθύνη της. Πάνω απ’ όλα, θα ζητήσω από το Συμβούλιο και από την Επιτροπή να επανεξετάσουν το ερώτημα σχετικά με το πώς είναι δυνατόν, μετά από μια επιτυχία στη Γεωργία και στην Ουκρανία, αλλά και πριν στη Σερβία, να κινδυνεύουν τα πράγματα να ανατραπούν και πάλι. Κάναμε λάθη; Εκτιμώ ότι και αυτό είναι ένα θέμα που θα πρέπει να αναλύσουμε.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. FRIEDRICH
Αντιπροέδρου

  Bronisław Geremek (ALDE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να επισημάνω ότι, κατά την εξέταση της κοινής της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, καλά θα κάνει η Ευρώπη να επανεξετάσει και τις βασικές αρχές της. Πιστεύω ότι όσον αφορά την ασφάλεια και κατά συνέπεια την ειρήνη, είναι βασικό να υιοθετήσει η Ευρώπη την ιδέα της ανθρώπινης ασφάλειας. Αυτή αφορά την επίλυση θεμάτων όπως το πώς θα αντιμετωπίσουμε με τον καλύτερο τρόπο τις σοβαρές ασθένειες, τη λιμοκτονία, τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων και τις επιθέσεις κατά της δημοκρατίας.

Κατά την άποψή μου, ένα άλλο βασικό στοιχείο της πολιτικής ασφάλειας, το οποίο θα έπρεπε να εφαρμόζει η Ένωση, είναι μια πολιτική για την ενεργειακή ασφάλεια. Θα ήθελα να επισημάνω ότι η Ευρώπη δεν έχει λάβει υπόψη μέχρι στιγμής το γεγονός ότι ο ενεργειακός εφοδιασμός θα μπορούσε να αποτελέσει μέσο για μια ιμπεριαλιστική πολιτική. Αυτό που διακυβεύεται δεν είναι μια έλλειψη φυσικού αερίου ή πετρελαίου, αλλά η χρήση τεράστιων πηγών ενέργειας ως μέσο εφαρμογής μιας ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Κατά την άποψή μου, αυτή είναι μια μεγάλη πρόκληση για την Ευρώπη, στην οποία μέχρι στιγμής δεν έχουμε καταφέρει να ανταποκριθούμε.

  Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κύριε Πρόεδρε, διάβασα την έκθεση και άκουσα με προσοχή τον κ. Solana. Δεν είμαι σίγουρος αν υπηρετούν πρωτίστως τα συμφέροντα της Ευρώπης. Έχω την αίσθηση ότι εξακολουθούμε να υπηρετούμε τα συμφέροντα της Αμερικής, και αυτό είναι ένα πρόβλημα. Μας παρασύρουν σε μια εχθρότητα προς τη Ρωσία, σε μια πολεμικότητα κατά της Κίνας, το ίδιο και με το Ιράν.

Δεν πρέπει να εμπλακούμε στις λογικές της Αμερικής. Πρέπει να μάθουμε να λέμε «όχι» στην Αμερική, αν θέλουμε να έχουμε μια ουσιώδη εξωτερική πολιτική, η οποία, βέβαια, δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να είναι κοινή για τη Σουηδία και την Ελλάδα, την Κύπρο και την Εσθονία, εφόσον έχουμε τόσο διαφορετικά θέματα να αντιμετωπίσουμε ανά κράτος.

Είπε ο κ. Schulz ότι υπάρχει μια απειλή στο υπογάστριο της Ευρώπης. Ναι, υπάρχει απειλή. Το "casus belli" της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδας συνιστά απειλή. Η διαρκής, καθημερινή παραβίαση του εναέριου χώρου της Ελλάδας από πολεμικά αεροσκάφη της Τουρκίας συνιστά απειλή. Το τείχος που υπάρχει στη Λευκωσία συνιστά απειλή. Το τείχος της Ιερουσαλήμ συνιστά απειλή. Μπορούμε, λοιπόν, να πούμε να φύγουν όλοι οι στρατοί κατοχής από τις χώρες όπου βρίσκονται; Να φύγει ο στρατός κατοχής από την Κύπρο, να φύγει ο στρατός κατοχής του Ισραήλ...

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, πολλά θέματα τέθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης σχετικά με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά την άποψή μου, απαιτείται ασφάλεια τριών τύπων προκειμένου όλοι οι Ευρωπαίοι να αισθάνονται πραγματικά ασφαλείς.

Θα ξεκινήσω με την ενεργειακή ασφάλεια. Ολόκληρη η Ένωση προβληματίζεται ιδιαίτερα με αυτό το θέμα, καθώς και μεμονωμένα κράτη μέλη όπως η Πολωνία. Δεν φαίνεται να υπάρχει βούληση για κοινή δράση σε αυτόν τον τομέα. Η Γερμανία ενίσχυσε την ασφάλεια του δικού της ενεργειακού εφοδιασμού υπογράφοντας συμφωνία με τη Ρωσία για την κατασκευή του βόρειου αγωγού φυσικού αερίου. Δυστυχώς, αυτή η κίνηση της Γερμανίας συνέβαλε σημαντικά στην εξασθένιση της ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού της Πολωνίας. Η Ένωση δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να ανταποκριθεί σε αυτή την κατάσταση, αν και είναι απολύτως προφανές ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί την παροχή πρώτων υλών για την ενέργεια ως σημαντικό μέσο επιρροής των πολιτικών των άλλων χωρών. Η απόφαση της Ρωσίας να διακόψει την παροχή φυσικού αερίου στην Ουκρανία και στη Γεωργία απέδειξε πόσο σημαντικό μπορεί να είναι αυτό το μέσο.

Θα περάσω τώρα στην επισιτιστική ασφάλεια. Η ασφάλεια του εφοδιασμού τροφίμων μας βασίζεται στην κοινή γεωργική πολιτική, αλλά δυστυχώς αυτή η πολιτική δέχεται διαρκώς εντονότερη επίθεση. Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω τη φυσική ασφάλεια, η οποία τώρα βρίσκεται υπό πολύ μεγαλύτερη απειλή λόγω της τρομοκρατίας. Δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας χωρίς σημαντική πρόοδο στους τρεις τομείς που επεσήμανα. Ελπίζω ότι ο κ. Solana και η κ. Ferrero-Waldner θα λάβουν υπόψη τις παρατηρήσεις μου.

  Alojz Peterle (PPE-DE). – (SL) Είναι σαφές ότι η πολιτική κατάσταση σε όλο τον κόσμο, από χώρα σε χώρα και από περιφέρεια σε περιφέρεια, δεν συνάδει με τις αξίες, τις φιλοδοξίες και τις προσδοκίες μας ούτε γίνεται πιο ήρεμη ή πιο δημοκρατική. Ταυτόχρονα, ωστόσο, λαμβάνουμε ρητές εκκλήσεις για εντονότερη παρουσία της Ευρώπης από διάφορα μέρη του κόσμου. Στη Μογγολία λένε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο τρίτος γείτονάς τους. Και όταν επισκέπτομαι τα βαλκανικά κράτη, τη Λατινική Αμερική, την Υπερκαυκασία ή την Κεντρική Ασία, ακούω το ίδιο πράγμα – περισσότερη Ευρώπη.

Εντούτοις, ενώ πολλοί εταίροι ζητούν περισσότερη Ευρώπη, εμείς συχνά ασχολούμαστε με τους δικούς μας άγονους προβληματισμούς και ξεχνούμε τις θεμελιώδεις ιδέες του Schuman και άλλων πατέρων της Ευρώπης στην επιθυμία μας να αναπτύξουμε περισσότερη Ευρώπη με λιγότερα χρήματα. Δεν με εκπλήσσει καθόλου το γεγονός ότι οι εταίροι μας και οι πολίτες μας δεν κατανοούν τη «γλώσσα» μας σχετικά με τους διάφορους πυλώνες της πολιτικής μας, αλλά μπορούν να αισθανθούν ακριβώς πότε είμαστε ενωμένοι και πότε διχασμένοι και αναποτελεσματικοί.

Η εμπειρία με τον ενεργειακό εφοδιασμό μάς δίδαξε ότι οι εθνικές πολιτικές από μόνες τους δεν θα φέρουν ούτε μεγαλύτερη εσωτερική ασφάλεια ούτε μεγαλύτερη εξωτερική επιρροή. Έχω την εντύπωση ότι ακόμα και τώρα η πορεία των γεγονότων απαιτεί περισσότερη κοινή πολιτική από όση θα έφερνε η Συνταγματική Συνθήκη αν είχε ήδη επικυρωθεί. Αν θέλουμε πραγματικά να διαδραματίσουμε βασικό ρόλο στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Ευρώπη ή αλλού, πρέπει να βρούμε τρόπους να εκφράσουμε την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας πιο σθεναρά. Κάτι που σίγουρα θα συνέβαλε σε αυτό είναι η μεγαλύτερη αναγνώριση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο απέδειξε ότι αποτελεί δυναμικό και υπεύθυνο παράγοντα.

  Hannes Swoboda (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να συνεχίσω σχεδόν από εκεί που σταμάτησε ο κ. Peterle. Πράγματι, όπως είπατε, κύριε Solana, όταν λένε πολλοί στην Ευρώπη πως πρέπει να δράσουμε, τότε είναι πραγματικά καιρός για δράση.

Θα αναφέρω μόνο δύο παραδείγματα. Δεν δείχνω χαιρεκακία διαπιστώνοντας ότι βασικά η μεγάλη αμερικανική πρωτοβουλία για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής κατέρρευσε. Η επέμβαση στο Ιράκ δεν βελτίωση την κατάσταση. Η ελλιπής και διστακτική υποστήριξη της ειρηνευτικής πολιτικής και της πρωτοβουλίας για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή συνέβαλε στην εκλογική νίκη της Χαμάς. Θα ήθελα επίσης να αναφέρω εδώ παρενθετικά ότι η ίδια η Φατάχ φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης γι’ αυτό. Όσον αφορά το Ιράν, όλοι γνωρίζουμε ότι θα ήταν σημαντικό να δραστηριοποιηθούν περισσότερο οι ΗΠΑ στην πολιτική ασφαλείας προκειμένου να πεισθεί το Ιράν να μην προχωρήσει στην ανάπτυξη δικών του ατομικών όπλων. Ως εκ τούτου, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει τώρα να ξεκαθαρίσει –όχι σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, αυτό θα ήταν εντελώς παράλογο, αλλά μαζί με τις ΗΠΑ– πώς θα μπορούσε να διαμορφωθεί μία γενική εξωτερική πολιτική στη Μέση Ανατολή, η οποία θα συμπεριλαμβάνει τα πάντα, από μία έντονη ειρηνευτική πολιτική μέχρι την υποστήριξη της κοινωνίας των πολιτών στις επιμέρους χώρες.

Το δεύτερο παράδειγμα είναι η ενεργειακή πολιτική. Ειπώθηκε ήδη πως αφού είμαστε ένας μεγάλος καταναλωτής, πρέπει να δείξουμε μεγαλύτερη ενότητα στην παγκόσμια αγορά, να κινητοποιηθούμε και να συνασπιστούμε με άλλους καταναλωτές. Άλλωστε βλέπουμε καθαρά τι συμβαίνει όταν δεν κινούμαστε ενωμένοι, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του Ιράν. Αν η Ρωσία αρχίσει να χρησιμοποιεί την ενεργειακή πολιτική ως μέσο μιας εθνικιστικής πολιτικής, πρέπει να εξευρωπαΐσουμε τουλάχιστον μερικώς τη δική μας ενεργειακή πολιτική.

Κυρία Επίτροπε, περιμένουμε την έκθεση με ανυπομονησία. Σας είχα ρωτήσει για το θέμα αυτό ήδη κατά την ακρόαση για τον διορισμό σας. Είναι πολύ σημαντικό να λάβουμε τώρα αυτήν την έκθεση και να πούμε ξεκάθαρα πως χρειαζόμαστε βέβαια τις εθνικές μας ενεργειακές πολιτικές, που πρέπει όμως να συμπληρωθούν και να διευρυνθούν με μία ισχυρή ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική, η οποία είναι επίσης ένα ισχυρό μέσον άσκησης της εξωτερικής πολιτικής.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ο ρόλος της ΕΕ ως διεθνούς εταίρου είναι σημαντικός και έχει ενισχυθεί τα τελευταία χρόνια. Η ΕΕ επιτυγχάνει αποτελέσματα με ήπιο τρόπο, δηλαδή μέσω διαπραγματεύσεων, συζητήσεων, πειθούς και διαχείρισης κρίσεων. Πρόκειται ορισμένες φορές για μια αργή διαδικασία, αλλά δημιουργεί μια σταθερή βάση για μακροπρόθεσμες λύσεις και βιώσιμη κοινωνία. Στην εξωτερική πολιτική της, η ΕΕ τονίζει τη σημασία της δημοκρατίας και εμείς θέλουμε να το προωθήσουμε αυτό. Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήθελα η ΕΕ να τονίσει εντονότερα ότι χωρίς αλφαβητισμό δεν μπορεί να υπάρχει δημοκρατία, ούτε μπορεί να υπάρχει δημοκρατία χωρίς σεβασμό των δικαιωμάτων των γυναικών. Θα πρέπει, συνεπώς, να κάνουμε περισσότερα για να διασφαλίσουμε ότι παιδιά, νέοι και γυναίκες από όλα τα μέρη του κόσμου θα γνωρίζουν ανάγνωση. Αυτό θα δημιουργήσει μια μακροπρόθεσμη βάση για τη δημοκρατία, την ειρήνη και τον σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

  Mirosław Mariusz Piotrowski (IND/DEM). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η απόρριψη της Συνταγματικής Συνθήκης στα δημοψηφίσματα της Γαλλίας και της Ολλανδίας σημαίνει ότι το σύνολο του εγγράφου δεν είναι πλέον συναφές. Είναι πολύ δύσκολο για κάποιους να συμβιβαστούν με την εξαφάνιση μιας ιδέας που προωθούσαν για τόσα πολλά χρόνια. Η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας αποτελούσε ένα σημαντικό μέρος της Συνθήκης αυτής, αλλά θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι απορρίφθηκε απερίφραστα. Συνεπώς, μας προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι γίνονται προσπάθειες αναφοράς σε ένα έγγραφο που είναι απολύτως άνευ σημασίας και άκυρο. Η έκθεση του κ. Brock αποτελεί ένα παράδειγμα αυτής της προσέγγισης. Γελοιοποιεί το Κοινοβούλιο και καταπατά τις δημοκρατικές αρχές που υποστηρίζει η βάση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Η απαραίτητη περίοδος προβληματισμού μετά την απόρριψη αυτής της Συνθήκης δεν έπρεπε να αφιερωθεί στην προσπάθεια έγκρισης συγκεκριμένων κεφαλαίων του Συντάγματος με πλάγιο τρόπο. Αντ’ αυτού, ο χρόνος αυτός θα έπρεπε να αξιοποιηθεί για να επανεκτιμηθεί η κοινή δράση σε διεθνές επίπεδο και για να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στη σημασία θεμάτων όπως η ενεργειακή ασφάλεια και οι απειλές των επιδημιών και της τρομοκρατίας.

  Janusz Wojciechowski (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πραγματικά ευλογημένη που έχει μια αποτελεσματική πολιτική ασφάλειας, δηλαδή την κοινή γεωργική πολιτική. Εδώ και πολλά χρόνια, αυτή η πολιτική εγγυάται την ασφάλεια των τροφίμων για την Κοινότητα γενικά και για τους πολίτες, τα έθνη και τις χώρες της. Η ασφάλεια των τροφίμων είναι ζωτική για όλους. Η Ευρώπη έχει χορτάσει τώρα, αλλά έχει μια άσχημη τάση να ξεχνά πώς επετεύχθη αυτό και χάρη σε ποιον. Η κοινή γεωργική πολιτική υφίσταται επίθεση και έχει μετατραπεί σε πεδίο δοκιμής για ανεύθυνες μεταρρυθμίσεις, όπως η μεταρρύθμιση της αγοράς ζάχαρης, εξαιτίας της οποίας η Ευρώπη σύντομα θα εξαρτάται από τον υπόλοιπο κόσμο για τις προμήθειες ζάχαρης. Η προστασία των ευρωπαϊκών γεωργικών αγορών σταδιακά καταργείται, όπως γνωρίζουν όλοι οι αγρότες μας. Στην Πολωνία, οι παραγωγοί φρούτων είναι εκείνοι που δέχθηκαν το μεγαλύτερο πλήγμα.

Οι επιπόλαιες μειώσεις στην κοινή γεωργική πολιτική θα οδηγήσουν στην κατάρρευση της ασφάλειας των τροφίμων, η οποία είναι η πιο σημαντική ασφάλεια στην Ευρώπη. Υπάρχει ακόμα χρόνος να αποτραπεί αυτό, αλλά η πολιτική προσέγγιση στα γεωργικά θέματα πρέπει να αλλάξει. Τα πανό των πολωνικών αγροτικών οργανώσεων συχνά φέρουν συνθήματα που αναφέρουν τον ρόλο που διαδραμάτισε η παραγωγή τροφίμων στον δύσκολο αγώνα για την ανεξαρτησία της Πολωνίας καθώς και τη βούλησή τους να αγωνιστούν. Όταν συζητάμε και λαμβάνουμε αποφάσεις για γεωργικά θέματα, πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι οι αγρότες είναι εκείνοι που μας ταΐζουν και μας προστατεύουν και ότι εκείνοι είναι οι πραγματικοί φύλακες της ασφάλειας της Ευρώπης.

  Alexander Stubb (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, άκουγα με προσοχή και πίστευα ότι τα είχα ακούσει όλα, αλλά όταν άκουσα τον κ. Daniel Cohn-Bendit να υποστηρίζει την πυρηνική ενέργεια –έστω και στο Ιράν– οφείλω να πω ότι σοκαρίστηκα. Ποιος λέει ότι ο Joschka Fischer άλλαξε; Νομίζω ότι και ο «κόκκινος Danny» άλλαξε λίγο!

Θα θέσω το θέμα σε μια θεσμική προοπτική και θα κάνω τρεις παρατηρήσεις. Η πρώτη είναι ότι η ΚΕΠΠΑ και η άμυνα αποτελούν βασικούς τομείς για εμάς στο μέλλον. Είμαστε υπερδύναμη στο εμπόριο και στη βοήθεια, αλλά πολύ συχνά είμαστε αόρατοι στην ΚΕΠΠΑ και στην άμυνα. Κάτι πρέπει να γίνει και διαφωνώ με τον κ. Piotrowski. Το πρώτο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι ένα σύνταγμα.

Η δεύτερη παρατήρηση που θέλω να κάνω είναι ότι χρειαζόμαστε τρία πράγματα: πρώτον, χρειαζόμαστε κοινή άμυνα – χρειαζόμαστε τις εγγυήσεις ασφάλειας που μπορεί να μας δώσει το σύνταγμα. Δεύτερον, πρέπει να μιλάμε με μία φωνή. Για τον λόγο αυτό χρειαζόμαστε έναν Πρόεδρο και έναν Υπουργό Εξωτερικών. Τρίτον, πρέπει να αυξήσουμε τον προϋπολογισμό της ΚΕΠΠΑ. Όλα αυτά πρέπει να ενταχθούν στο ίδιο πλαίσιο. Αν καταφέρουμε να τα στηρίξουμε με πολιτική βούληση, πιστεύω ότι μπορεί να αποκτήσουμε μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας.

Η τρίτη παρατήρηση είναι ότι πρέπει πραγματικά να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τα διαφορετικά στοιχεία του συντάγματος και να το εξετάζουμε σε δύο διαφορετικά τμήματα. Υπάρχουν πράγματα που ήδη εφαρμόζουμε, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας, οι μάχιμες μονάδες και η ρήτρα αλληλεγγύης για την τρομοκρατία. Αλλά υπάρχουν και πράγματα που πρέπει να αρχίσουμε να εφαρμόζουμε το ταχύτερο δυνατό όταν τεθεί σε ισχύ το σύνταγμα. Αυτά τα θέματα περιλαμβάνουν τον Πρόεδρο, έναν Υπουργό Εξωτερικών, μια υπηρεσία εξωτερικών σχέσεων και την πρότερη διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η τελική παρατήρηση που ήθελα να κάνω είναι ότι αντί να εμμένουμε στη θεσμική μάχη μεταξύ της Επιτροπής, του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα θέματα της ΚΕΠΠΑ, πρέπει να ετοιμαστούμε, να φορέσουμε τα ρούχα εργασίας και να ενεργήσουμε μαζί.

  Poul Nyrup Rasmussen (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σχεδόν μπόρεσα να αισθανθώ τον πόνο του καλού μου φίλου, κ. Solana, όταν περιγράψατε τι συνέβη τον πρώτο μήνα του τρέχοντος έτους, σκεπτόμενος ότι αν ο υπόλοιπος χρόνος είναι σαν τον πρώτο μήνα, τότε δεν θα είναι καθόλου εύκολος! Έχω όμως άλλη μία παρατήρηση να κάνω.

Πιστεύω ότι αυτό που είπατε στην ουσία είναι ότι ο κόσμος το 2006 θα έλθει για άλλη μία φορά αντιμέτωπος με μια θεμελιώδη επιλογή: την επιλογή μεταξύ προληπτικών πολέμων ή προληπτικών πολιτικών. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι αυτό που λέτε και αυτό που είναι σαφές ως αποτέλεσμα της εμπειρίας σας είναι ότι το 2006 χρειαζόμαστε προληπτικές πολιτικές. Η ουσία των αξιών αυτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την εξωτερική πολιτική είναι οι προληπτικές πολιτικές. Όταν εξετάζουμε τα μέσα στα οποία τόσο εύγλωττα αναφέρθηκε η Επίτροπος, είναι εύλογο να πούμε ότι ναι, ίσως είναι η πιο δύσκολη επιλογή, αλλά ναι, είναι επίσης η επιλογή που, ιστορικά, έχει αποδειχθεί επιτυχής. Πρέπει να το θυμόμαστε αυτό σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.

Θέλω να σας πω, κύριε Solana, ότι αυτή τη στιγμή στην Παλαιστίνη υπάρχουν πάρα πολλοί που αναλαμβάνουν ηγετικό ρόλο προς τη λάθος κατεύθυνση και συνεπώς ο φτωχός λαός της Παλαιστίνης χρειάζεται μια ισχυρή ευρωπαϊκή φωνή. Αυτό που είπατε είναι σωστό: χρειαζόμαστε υπομονή, χρειαζόμαστε σοφία και ισορροπία. Χάρηκα ιδιαίτερα όταν σας άκουσα να λέτε ότι δεν θα πρέπει να γίνουμε αυτοί που απλώς κάνουν την Παλαιστίνη να χρεοκοπήσει, διότι εσείς κι εγώ γνωρίζουμε ότι θα υπάρξουν άλλοι που θα διασφαλίσουν ότι δεν θα συμβεί αυτό – το Ιράν, η Αίγυπτος και άλλοι. Δεν ισχύει αυτό για εμάς και, συνεπώς, σας εμπιστεύομαι. Θα είμαστε στο πλευρό σας διασφαλίζοντας, μαζί με την Επιτροπή και τον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου, κ. Winkler, ότι η Ευρώπη θα διατηρήσει ανοιχτές πόρτες και διάλογο και, αισίως, ανοιχτές πόρτες για άλλη μία φορά τους τρεις προσεχείς μήνες.

  Marek Maciej Siwiec (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, είμαι ευγνώμων για όλα όσα ειπώθηκαν σχετικά με το θέμα της Ουκρανίας. Ωστόσο, δεν πρέπει να χάσουμε τον στόχο από τα μάτια μας. Τα γεγονότα τους δύο προσεχείς μήνες θα καθορίσουν αν οι καρποί της Πορτοκαλί Επανάστασης θα καταφέρουν να ωριμάσουν πλήρως ή αν θα πέσουν στο έδαφος άγουροι. Η Ουκρανία χρειάζεται πολύ περισσότερη Ευρώπη τους δύο προσεχείς μήνες. Είναι πολύ σημαντικό να γίνει αισθητή η παρουσία των ευρωπαϊκών οργάνων εκεί. Πρέπει να διατηρήσουμε έναν συνεχή διάλογο με τους ηγέτες και την κοινωνία της Ουκρανίας. Πρέπει να δημιουργηθεί ένα φιλοευρωπαϊκό μέτωπο στην Ουκρανία.

Υπάρχει άνευ προηγουμένου ρωσική εμπλοκή στα γεγονότα που διαδραματίζονται αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία. Το φυσικό αέριο χρησιμοποιήθηκε ως όπλο. Ένα νέο σύνταγμα πρόκειται να εγκριθεί και το επόμενο κοινοβούλιο θα αποφασίσει αν η Ουκρανία θα προχωρήσει ολοταχώς προς την Ευρώπη ή αν θα ακολουθήσει τον δικό της δρόμο, όπως πολύ συχνά έκανε στο παρελθόν. Πρέπει να ενθαρρύνουμε τους ηγέτες των πολιτικών κομμάτων που αγωνίζονται για εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο να σχηματίσουν ένα ισχυρό φιλοευρωπαϊκό μέτωπο, ώστε να μπορούμε να υπολογίζουμε σε έναν καλό εταίρο για τα προσεχή τέσσερα χρόνια.

  Helmut Kuhne (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Wurtz ρώτησε τον κ. Solana τι βελτιώθηκε τα τελευταία δύο χρόνια, σαν να ήταν τρόπον τινά στη διακριτική ευχέρεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παίρνει σχετικές αποφάσεις και να βελτιώσει αποφασιστικά τον κόσμο. Όποιος ήθελε να μειωθεί η εξουσία της μοναδικής υπερδύναμης στον κόσμο και να φθάσουμε σε ένα πολυπολικό κόσμο, δεν μπορεί βασικά να απορεί που τα πράγματα είναι έτσι. Σε αυτά που είπαν ορισμένοι συνάδελφοι αντικατοπτρίζεται μια κάπως ευρωκεντρική θέαση και μια απογοήτευση για τη θέση μας μέσα σε αυτόν τον πολυπολικό κόσμο. Δεν μπορώ παρά να τους καλωσορίσω σε έναν κόσμο που δυστυχώς δεν έγινε πιο ωραίος μόνο και μόνο γιατί είναι πολυπολικός και γιατί γεννιούνται εκεί νέες δυνάμεις σε παγκόσμιο και περιφερειακό επίπεδο.

Ενόψει αυτής της κατάστασης, εμείς οι Ευρωπαίοι δεν τα πήγαμε και τόσο κακά και εκφράζω κι εγώ τα συγχαρητήριά μου στον κ. Solana για την επίτευξη της κοινής απόφασης με την Κίνα και τη Ρωσία σχετικά με το θέμα του αν οι πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν θα φθάσουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Ελπίζω βέβαια ότι αυτό θα οδηγήσει σε ένα αποτέλεσμα, αλλά δεν είμαι καθόλου δυσαρεστημένος από τη σημερινή προσέγγιση.

  Libor Rouček (PSE). – (CS) Στις εναρκτήριες παρατηρήσεις του, ο κ. Solana αναφέρθηκε σε ορισμένα γεγονότα που έλαβαν χώρα τον περασμένο μήνα και σε ορισμένες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της διένεξης για την παροχή φυσικού αερίου από τη Ρωσία, των εκλογών στην Παλαιστίνη και της κατάστασης στη Μέση Ανατολή, της απαισιόδοξης κατάστασης στο Ιράκ, της κρίσης σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και το ανεπίλυτο καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου. Όλα αυτά τα γεγονότα και τα προβλήματα έχουν ένα κοινό στοιχείο: καμία ευρωπαϊκή χώρα, ούτε καν η μεγαλύτερη, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα μόνη. Με άλλα λόγια, για να επιλύσουμε αυτά τα προβλήματα, πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αναπτύξουμε κοινές πολιτικές για τις εξωτερικές υποθέσεις, την ασφάλεια και την άμυνα. Αυτό θέλουν οι πολιτικοί από πολλές χώρες και, όπως ανέφεραν προηγούμενοι ομιλητές, αυτό θέλουν και οι πολίτες της Ευρώπης.

Η έκθεση του κ. Brok, επί της οποίας θα ψηφίσουμε αύριο, αναφέρεται στην πρόοδο στον τομέα της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας, αλλά αναφέρει επίσης διάφορα προβλήματα όπως η ανεπαρκής συμμετοχή του Κοινοβουλίου στη διαδικασία σχεδιασμού της κοινής εξωτερικής πολιτικής. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να ζητήσω από το Συμβούλιο να τηρεί το άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και να ζητά πάντα τη γνώμη του Κοινοβουλίου στην αρχή του έτους σχετικά με την πρόοδο και τα σχέδιά του, αντί να παρουσιάζει απλώς ανακεφαλαιώσεις από το προηγούμενο έτος.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να απαντήσω σε κάποιες από τις ερωτήσεις που τέθηκαν.

Το πιο σημαντικό θέμα, όπως είπαν πολλοί από εσάς, είναι ότι σήμερα χρειαζόμαστε μια ισχυρότερη Ευρώπη στην εξωτερική πολιτική. Για να επιτύχουμε μια ισχυρότερη Ευρώπη στην εξωτερική πολιτική πρέπει να συνεργαστούμε. Πρέπει να συνεργαστούμε, ειδικά στα θέματα αυτά που είναι τώρα πολύ επίκαιρα. Ένα από αυτά που αναφέρθηκε από πολλούς από εσάς ήταν η ενεργειακή πολιτική. Όπως είπα και πριν, εργαζόμαστε επί του παρόντος για το θέμα αυτό. Αυτό σημαίνει, ασφαλώς, ότι θα πρέπει να έχουμε μια καλύτερα καθοδηγούμενη ενεργειακή πολιτική, αν όχι μια κοινή εξωτερική πολιτική. Γνωρίζω ότι πρέπει να στοχεύσουμε τουλάχιστον σε αυτό και έχουμε ήδη αρκετά πολύτιμα μέσα με τα οποία μπορούμε να το κάνουμε, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών διαλόγων και των ειδικών διαλόγων για την ενέργεια. Επίσης υπάρχουν και οι πολυμερείς διάλογοι: πρέπει να εντάξουμε στην προσπάθεια τον ΟΠΕΚ. Πρέπει να μιλήσουμε περισσότερο με τον ΟΠΕΚ και με το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου.

Όπως είπα, η στρατηγική της διαφοροποίησης θα είναι καίρια για όλους μας. Πρέπει να εξετάσουμε την ενσωμάτωση στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας των ενεργειακών αγορών των γειτονικών χωρών, ακολουθώντας το παράδειγμα της Ενεργειακής Κοινότητας Νοτιοανατολικής Ευρώπης, για παράδειγμα. Διαθέτουμε επίσης πολλά χρηματοδοτικά μέσα για να ενθαρρύνουμε τη συγκέντρωση των ενεργειακών θεμάτων. Η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, όπως ήδη ανέφερα, είναι καίρια. Ως εκ τούτου, μπορώ να σας βεβαιώσω ότι εργαζόμαστε προς την κατεύθυνση αυτή και, μόλις εκδοθεί η σχετική ανακοίνωση, θα επιστρέψουμε σε αυτό το θέμα.

Όπως ανέφερε ο κ. Rasmussen, είναι επίσης πολύ σημαντικό να εξετάσουμε την προληπτική διπλωματία. Αυτό είναι καίριο. Συμφωνώ με αυτή την άποψη. Ασφαλώς, αυτού του είδους η διπλωματία απαιτεί υπομονή ορισμένες φορές. Δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθεί η φτώχεια από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν είναι δυνατόν να ασχοληθεί κανείς με όλα τα είδη διαχείρισης κρίσεων ή ακόμα και διαχείρισης μετά την κρίση και να επιτύχει άμεσες αλλαγές. Γι’ αυτό, χρειαζόμαστε μια βιώσιμη και συνεκτική πορεία προς τα εμπρός.

Η μετανάστευση είναι άλλο ένα πολύ σημαντικό νέο θέμα της εξωτερικής πολιτικής. Και πάλι, θα πρέπει να συνεργαστούμε με τις χώρες προέλευσης, με τις χώρες διέλευσης, με την Ευρωπαϊκή Ένωση για να βρούμε τον σωστό τρόπο εξισορρόπησης μιας εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής.

Η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η καταπολέμηση των ναρκωτικών: όλα αυτά θα μας πάρουν πολλά χρόνια, αλλά αυτές οι μάχες θα πρέπει να δοθούν από ένα ενωμένο μέτωπο. Τα όπλα μαζικής καταστροφής, η υποστήριξη της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των ελεύθερων εκλογών: όλα αυτά αναφέρονται στην πολιτική γειτονίας μας, συνεπώς θα τα λάβουμε επίσης πολύ σοβαρά υπόψη. Έχουμε ένα θετικό κίνητρο για αυτό στο πρόγραμμα της Βαρκελώνης, για παράδειγμα, αλλά χρειαζόμαστε επίσης κάθε υποστήριξη ώστε να μπορέσουμε να επιτύχουμε πραγματική πρόοδο με αυτή την πολιτική.

Οι στρατηγικές εταιρικές σχέσεις με μεγάλες δυνάμεις, όπως οι διατλαντικές σχέσεις, οι σχέσεις με την Κίνα, την Ινδία, τη Βραζιλία και οι πολύ καλές σχέσεις με τη Λατινική Αμερική: όλες αυτές είναι πολύ σημαντικές, διότι εδώ έχουμε τη δυνατότητα να εργαστούμε μαζί σε ένα πολυμερές πλαίσιο, συνεργαζόμενοι επίσης και με τα Ηνωμένα Έθνη, όπως έχει αναφερθεί. Ασφαλώς, είναι επίσης πολύ σημαντικό να μπορέσουμε να συνδυάσουμε το έργο για την προώθηση των κοινών αξιών μας στην πολυμερή στρατηγική.

Η πολιτική γειτονίας αποτελεί σημαντικό τμήμα της στρατηγικής ασφάλειας, διότι προσπαθούμε πραγματικά να εξαγάγουμε τη σταθερότητα συνεργαζόμενοι με την Ουκρανία, τον Νότιο Καύκασο και τις μεσογειακές χώρες. Ως εκ τούτου, έχουμε υψηλές φιλοδοξίες για να κάνουμε την Ευρώπη πιο ασφαλή. Γνωρίζουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε πολλές προκλήσεις, αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει άλλη οδός προόδου πέρα από αυτή της προσπάθειας να ενισχύσουμε όλα τα μέσα μας και να εργαστούμε για μια κοινή Ευρώπη βασισμένη σε κοινές αξίες μαζί με τον κόσμο.

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Solana, κυρίες και κύριοι, δεν είναι δυνατόν να επανέλθω μέσα στον λίγο χρόνο που έχω στη διάθεσή μου σε όλα αυτά τα θέματα που θίχθηκαν εδώ. Θα ήθελα ωστόσο να αναφερθώ σε ορισμένα σημεία που, ως εκπρόσωπος του Συμβουλίου, θεωρώ ουσιαστικά.

Ο Ύπατος Εκπρόσωπος ήταν ο πρώτος που είπε –και πολλοί από εσάς το επανέλαβαν– ότι υπάρχει παγκόσμια ζήτηση για μία ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Αυτό ενδιαφέρει και τους ευρωπαίους πολίτες και εμείς –το Συμβούλιο, η Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο– πρέπει να προσπαθήσουμε μαζί να ικανοποιήσουμε αυτήν την ανάγκη. Όπως ήδη είπε ο κ. Watson, πρέπει να θεμελιώσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση σε αξίες. Αυτό φυσικά ισχύει ιδίως για την εξωτερική πολιτική, όπου πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα αν θέλουμε να φέρουμε ειρήνη και σταθερότητα στον κόσμο. Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα με αυτό και να σας διαβεβαιώσω ότι και η αυστριακή Προεδρία –όπως και οι προηγούμενες και επόμενες Προεδρίες του Συμβουλίου– θα είναι πιστή στους έξι μήνες της θητείας της στις αξίες αυτές: την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις θεμελιώδεις ελευθερίες, αλλά και –όπως είπε ο κ. Geremek– αυτό που γενικά αποκαλείται ανθρώπινη ασφάλεια, την προσπάθεια για υγεία και τον αγώνα κατά των όπλων και του επανεξοπλισμού.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ασκεί μία ειρηνική εξωτερική πολιτική. Δεν είμαστε μία καθαυτό στρατιωτική δύναμη. Το σημαντικό είναι η προληπτική διπλωματία. Προσπαθούμε να ενεργούμε, στο πλαίσιο της πολυμερούς προσέγγισης, την οποία πιστεύουμε, με ειρηνικά μέσα σύμφωνα με τον χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Μόνο έτσι μπορούμε να διατηρήσουμε την αξιοπιστία μας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Θα ήθελα να σχολιάσω ορισμένα από τα θέματα που θίχθηκαν. Πολλοί ομιλητές ανέφεραν την ενεργειακή πολιτική και θα ήθελα να συμπληρώσω εδώ αυτό που είπε η Επίτροπος Ferrero-Waldner. Οπωσδήποτε, η Επιτροπή παίζει ουσιαστικό και σημαντικό ρόλο στον τομέα αυτόν και η προεδρία του Συμβουλίου συνεργάζεται εδώ πολύ στενά μαζί της. Το θέμα μιας ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής θα είναι στο επίκεντρο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου και εδώ έχει ήδη θέσει τον θεμέλιο λίθο η βρετανική Προεδρία. Θέλουμε να συνεχίσουμε αυτό που δρομολόγησε. Επίσης, στη συζήτηση αυτή έγινε αναφορά στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού που είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα, το οποίο αφορά τη διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών και δικτύων, αλλά και τον περιορισμό της μονόπλευρης εξάρτησης από προμηθευτές και δίκτυα ενέργειας και ειδικότερα την υποστήριξη και την ενεργό προώθηση των ανανεώσιμων και εναλλακτικών πηγών ενέργειας. Φυσικά, αυτό είναι ένα θέμα στο οποίο θα δώσουμε προσοχή.

Σε αυτό το πλαίσιο αναφέρθηκε επανειλημμένα η Ρωσία. Τόσο η ευρωπαϊκή πολιτική γειτνίασης γενικά όσο και η ευρωπαϊκή πολιτική απέναντι στη Ρωσία είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Η Ρωσία είναι ένας σημαντικός εταίρος και στον διάλογο που πρέπει να κάνουμε μαζί της, πρέπει να δώσουμε έμφαση στις αξίες για τις οποίες μίλησα. Αναμφίβολα, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ένα ακόμα ζήτημα που πρέπει να θιγεί στον διάλογο με τη Ρωσία, αυτό άλλωστε γίνεται ήδη μέσα σε ένα πολύ ευρύ διάλογο. Ωστόσο πιστεύω πως πρέπει να έχουμε συναίσθηση του γεγονότος ότι η Ρωσία είναι για την Ευρωπαϊκή Ένωση ένας στρατηγικός εταίρος το ίδιο σημαντικός με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ευχαριστώ ιδιαίτερα την κ. Beer που έθιξε το θέμα των Βαλκανίων, όπως έκανε και ο κ. Solana στην εισαγωγή του. Η αυστριακή Προεδρία του Συμβουλίου θα θεωρήσει κατά τους έξι μήνες της θητείας της το θέμα των Δυτικών Βαλκανίων ως θέμα υψίστης προτεραιότητας, προς το συμφέρον της σταθερότητας στην περιοχή και συνακόλουθα της ειρήνης και της σταθερότητας στην Ευρώπη.

Κάτι άλλο που ειπώθηκε για την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική είναι πως πρέπει να επικεντρωθούμε κυρίως στις γείτονες χώρες. Αυτό το κάνουμε και είναι σημαντικό να το κάνουμε, αλλά σήμερα δεν υπάρχει στον κόσμο ούτε κρίση ούτε κατάσταση που να μην άπτεται και των συμφερόντων και της σταθερότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό είναι που κάνει την Ευρωπαϊκή Ένωση παγκόσμιο παράγοντα και γι’ αυτό πρέπει η Ένωση να εξοπλιστεί με τους πόρους που χρειάζονται για να διαδραματίσει τον ρόλο αυτόν. Σήμερα, ο Ύπατος Εκπρόσωπος δεν κουράζεται –κυριολεκτικά– να ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο υπηρετώντας την ειρήνη, και το κάνει αυτό προς το συμφέρον μίας αξιόπιστης ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, προς το δικό μας συμφέρον και προς το συμφέρον της σταθερότητας και της ειρήνης στην Ευρώπη.

Τώρα θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα θέμα που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους πολίτες και συγκαταλέγεται επίσης στις προτεραιότητες της αυστριακής Προεδρίας του Συμβουλίου. Εννοώ την προστασία των ευρωπαίων πολιτών στις τρίτες χώρες, για την οποία εμείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση φέρουμε ευθύνη, όπως φάνηκε από τα πρόσφατα γεγονότα και κρίσεις. Η αυστριακή Προεδρία του Συμβουλίου θέλει να συμβάλει στη βελτίωση της οργάνωσης της συνεργασίας σε επίπεδο πρεσβειών προκειμένου να προστατεύονται οι πολίτες όταν ταξιδεύουν και να προσφέρει τους κατάλληλους γι’ αυτό πόρους.

Τέλος, επιτρέψτε μου να επανέλθω σε όσα λέχθηκαν για την Κίνα. Το μόνο που θέλω να πω για το εμπάργκο όπλων είναι ότι, όπως γνωρίζετε, σήμερα δεν υπάρχει συμφωνία ως προς αυτό στο Συμβούλιο. Το θέμα δεν βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη, ωστόσο ανεξάρτητα από το ποια θα είναι τελικά η απόφαση, είναι ζήτημα αρχής για το Συμβούλιο και την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική να μην αυξηθούν οι ποσότητες όπλων που εξάγονται στην Κίνα.

  Javier Solana, Ύπατος Εκπρόσωπος. (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω μόνο να κλείσω πολύ επιγραμματικά, διότι πολλά από όσα ανέφερα σε γενικές γραμμές ήταν επανάληψη αυτών που πιστεύουμε. Προσπαθούμε να επαναλάβουμε με διαφορετικές λέξεις αυτό που σκέπτεται η πλειοψηφία των πολιτών για την εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα προτιμούσα, αντί να απαριθμώ έναν κατάλογο θεμάτων κάθε φορά που συναντιόμαστε, να προσπαθούμε να επικεντρωνόμαστε σε ορισμένα από τα θέματα και να εμβαθύνουμε σε αυτά. Τελικά, έχουμε αναφέρει όλα τα προβλήματα του κόσμου μέσα σε δύο περίπου ώρες με κι εγώ δεν ξέρω πόσους ομιλητές. Θέλουμε να κάνουμε αυτή τη συζήτηση χρήσιμη. Γι’ αυτό, ευχαριστώ τον κ. Watson για την καλή του σύσταση να εμφανίζομαι λιγότερο στην τηλεόραση και αντ’ αυτού να έρχομαι εδώ. Σας υπόσχομαι ότι κάθε φορά, πριν βγω στην τηλεόραση, θα σας τηλεφωνώ για να σημειώνετε πόσο χρόνο αφιέρωσα στην τηλεόραση και πόσες ώρες αφιερώνω εδώ! Να το έχετε υπόψη, λοιπόν!

Αφού είπα αυτό ωραία και ευγενικά στον καλό μου φίλο, θα ήθελα, αν είναι δυνατόν, να οργανώσω μια συζήτηση ώστε να εμβαθύνουμε στο θέμα, το οποίο είναι πολύ σημαντικό. Θα προσπαθήσω να επικεντρωθώ σε έναν μικρό αριθμό θεμάτων που είναι πολύ σημαντικά.

Μπορούμε να μιλήσουμε για την κοινή εξωτερική πολιτική, αλλά αν αποτύχουμε, δεν θα είναι κοινή εξωτερική πολιτική. Αν αποτύχουμε, θα είναι σαν να κλείνουμε για πάντα. Δείτε για παράδειγμα τα Βαλκάνια: αν δεν είμαστε έτοιμοι και διατεθειμένοι να μιλήσουμε σωστά για τα Βαλκάνια, μπορούμε να μιλήσουμε για το Ιράν, μπορούμε να μιλήσουμε για ό,τι θέλετε, αλλά θα αποτύχουμε και δεν θέλω να αποτύχουμε. Συνεπώς, πάντα θα με βρίσκετε να εργάζομαι. Αυτό προσπαθώ να κάνω και αυτό θα συνεχίσω να κάνω.

Σας ευχαριστώ για τα ευγενικά σχόλια ορισμένων για το έργο μου. Ευχαριστώ επίσης εκείνους που δεν το εκτιμούν. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω την Leïla Shahid για τα ευγενικά λόγια που είπε για μένα τις τελευταίες ημέρες όταν υπερασπίζομαι, και όπως κι εκείνη θα πρέπει να υπερασπίζεται, τη θέση του Προέδρου Αμπού Μάζεν, τον οποίο θα πρέπει να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε. Εκτιμώ ότι είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο που πρέπει να στηρίξουμε αυτή τη στιγμή.

Όσον αφορά τα άλλα θέματα, ας δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Τις προσεχείς ώρες, θα πρέπει ίσως να λάβουμε ορισμένες πολύ σοβαρές αποφάσεις. Θα είμαι έτοιμος και διατεθειμένος, αν ο χρόνος το επιτρέψει και είστε έτοιμοι να έλθετε, να κάνω μια δήλωση για να δώσω διευκρινίσεις αν συμβεί κάτι μεγάλης σημασίας. Κύριε Πρόεδρε, το αφήνω σε εσάς. Αν θέλετε να συνεχίσετε, συνεχίστε. Αν δεν θέλετε, τότε μην το κάνετε.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο.

12. Τα αποτελέσματα των εκλογών στην Παλαιστίνη και η κατάσταση στην Μέση Ανατολή, καθώς και η απόφαση που ελήφθη από το Συμβούλιο να μην δημοσιεύσει την έκθεση για την Ανατολική Ιερουσαλήμ

  Πρόεδρος. Ακολουθούν οι δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με τα αποτελέσματα των εκλογών στην Παλαιστίνη, την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και την απόφαση του Συμβουλίου να μην δημοσιεύσει την έκθεση για την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, μολονότι στο σημείο 4 της ημερήσιας διάταξης ειπώθηκαν ήδη πάρα πολλά σχετικά με τις εκλογές στην Παλαιστίνη, τις συνέπειές τους και το πώς θα προχωρήσουμε στη συνέχεια, θα ήθελα να αναφερθώ σε μια σειρά σημείων με τα οποία ασχολήθηκε το Συμβούλιο στη συνεδρίασή του της Δευτέρας.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να πούμε –και θα ήθελα με αυτήν την ευκαιρία να ευχαριστήσω την κ. De Keyser και όλα τα άλλα μέλη που συμμετείχαν στην παρακολούθηση αυτών των εκλογών– είναι ότι οι εκλογές διεξήχθησαν όπως έπρεπε. Όλοι συμφωνούν ως προς αυτό και πιστεύω ότι οι εκλογές ήταν μια σαφής και δημοκρατική έκφραση της λαϊκής βούλησης. Αυτό είναι αναμφισβήτητο.

Η αντίδραση της Προεδρίας και ουσιαστικά όλων των Υπουργών Εξωτερικών των κρατών μελών της ΕΕ ήταν άμεση και οι Υπουργοί Εξωτερικών ενήργησαν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον, με τρόπο που δείχνει ότι αντέδρασαν βάσει των ίδιων αρχών. Παραπέμπω το Σώμα και στις δηλώσεις της Τετραμερούς για τη Μέση Ανατολή που έγιναν μεταξύ 26 και 30 Ιανουαρίου και καθιστούν σαφές πως η διεθνής κοινότητα εξακολουθεί να θεωρεί ότι μια βιώσιμη και ειρηνική λύση της κρίσης μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστίνης εξαρτάται από την αποφυγή της βίας, την αναγνώριση του δικαιώματος ύπαρξης του Ισραήλ και τη τήρηση όλων των σημερινών διμερών δεσμεύσεων.

Ήταν και είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι οι δηλώσεις του Συμβουλίου και των κρατών μελών της ΕΕ ήταν σχεδόν ταυτόσημες με εκείνες των εταίρων μας στην Τετραμερή. Τόσο η Τετραμερής όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση περιμένουν από κάθε μελλοντική παλαιστινιακή κυβέρνηση μια ξεκάθαρη αναγνώριση των αρχών που απαρίθμησα και υπογραμμίζουν ότι η διεθνής υποστήριξη της νέας Αυτόνομης Παλαιστινιακής Αρχής θα εξαρτηθεί απόλυτα από την τήρηση των εν λόγω αρχών.

Υπενθυμίζονται ξανά στην Αυτόνομη Παλαιστινιακή Αρχή και το Ισραήλ οι υποχρεώσεις τους που απορρέουν από τον οδικό χάρτη. Το Συμβούλιο υποστήριξε ουσιαστικά τη γραμμή της Τετραμερούς και περιμένει από το νεοεκλεγέν παλαιστινιακό νομοθετικό συμβούλιο να υποστηρίξει μια κυβέρνηση που θα αναγνωρίζει αυτές τις αρχές, δηλαδή μια ειρηνική λύση της σύγκρουσης με το Ισραήλ, η οποία θα επιτευχθεί μέσω διαπραγματεύσεων και θα βασίζεται στις υφιστάμενες συμφωνίες και στον οδικό χάρτη, το κράτος δικαίου, τις μεταρρυθμίσεις και τη χρηστή οικονομική διαχείριση. Εάν γίνουν όλα αυτά, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι πρόθυμη να συνεχίσει να υποστηρίζει τους Παλαιστινίους ως προς την οικονομική τους ανάπτυξη και τη δημιουργία ενός δημοκρατικού κράτους.

Στην παρούσα φάση θα ήταν πρόωρο να λάβουμε αποφάσεις και εφόσον δεν μπορούμε να το κάνουμε, πρέπει αντί γι’ αυτό να πούμε ξεκάθαρα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και οι άλλοι εταίροι που συνεισφέρουν, είναι διατεθειμένη να συνεχίσει να προσφέρει την υποστήριξή της εφόσον πληρούνται ορισμένοι όροι.

Θα ήθελα να πω δυο λόγια και για το θέμα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ που ήταν αρχικά το έναυσμα για τη συζήτηση αυτήν. Στην προηγούμενη συζήτηση εκδηλώθηκε πολύ καθαρά η προσδοκία να υιοθετήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση μία ισορροπημένη προσέγγιση, με μία συνεπή πολιτική στη Μέση Ανατολή που δεν θα έχει ως γνώμονα μόνο τα συμφέροντα είτε του Ισραήλ είτε των Παλαιστινίων, αλλά θα χαρακτηρίζεται από ισορροπία, που είναι εδώ απολύτως απαραίτητη.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανησυχεί επίσης για τις δραστηριότητες του Ισραήλ μέσα και γύρω από την Ανατολική Ιερουσαλήμ, που συμπεριλαμβάνουν την διαρκή εποικιστική δραστηριότητα και την προέκταση του τείχους, καθώς και την καταστροφή παλαιστινιακών οικιών. Οι δραστηριότητες αυτές αντιβαίνουν στο διεθνές δίκαιο, διακυβεύουν την οριστική διευθέτηση του θέματος της Ιερουσαλήμ και απειλούν να καταστήσουν ανέφικτη μία λύση που θα βασίζεται στη συνύπαρξη δύο βιώσιμων κρατών.

Οι προβληματισμοί αυτοί ώθησαν το Συμβούλιο να δώσει εντολή στις αντίστοιχες υπηρεσίες του να εκπονήσουν για την ΕΕ μία διεξοδική ανάλυση της κατάστασης στην Ανατολική Ιερουσαλήμ που θα είναι βασισμένη στα στοιχεία των κοινοτικών αποστολών στην Ιερουσαλήμ και τη Ραμάλα.

Ωστόσο, το Συμβούλιο αποφάσισε στις 12 Δεκεμβρίου, ενόψει της αλλαγής της κατάστασης και ιδίως της προοπτικής εκλογών για την Κνεσέτ στο Ισραήλ, να μην δημοσιεύσει αυτήν την ανάλυση αλλά να ενημερώσει υψηλόβαθμους εκπροσώπους της ισραηλινής κυβέρνησης για τις ανησυχίες της ΕΕ για το θέμα αυτό.

Έκτοτε έγιναν δύο διπλωματικά διαβήματα: ένα από την τρόικα της ΕΕ προς το ισραηλινό Υπουργείο Εξωτερικών στις 19 Δεκεμβρίου και ένα άλλο από την Προεδρία προς τα σημαντικότερα ισραηλινά πολιτικά κόμματα στις 23 Δεκεμβρίου.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέγραψε ως θετική την απόφαση του Ισραήλ να επιτρέψει μερικώς την διεξαγωγή εκλογών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, γεγονός που θα συμβάλει στην επιτυχή διεξαγωγή των εκλογών.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, όπως αναφέραμε στην προηγούμενη συζήτηση, αντιμετωπίζουμε πράγματι μια νέα πραγματικότητα. Τη Δευτέρα, οι Υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ και η Τετραμερής συναντήθηκαν για να συζητήσουν την αντίδρασή μας στην είσοδο της Χαμάς στην παλαιστινιακή εθνική πολιτική αρένα και τις επιπτώσεις για την ενίσχυση που παρέχουμε στην Παλαιστινιακή Αρχή.

Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω τρία στοιχεία. Το πρώτο είναι οι αρχές μας, οι οποίες θα πρέπει να είναι απολύτως σαφείς. Υποστηρίξαμε αυτές τις εκλογές παρέχοντας οικονομική ενίσχυση 18,5 εκατομμυρίων ευρώ. Επιπλέον, ακούσαμε για 240 εκλογικούς παρατηρητές υπό τη σπουδαία ηγεσία της κ. De Keyser. Επιδείξαμε επίσης τη δέσμευσή μας στην ανάπτυξη δημοκρατικών θεσμών. Εκτιμώ ότι αυτή είναι σαφώς μια θέση που υπαγορεύεται από τις αρχές μας. Πρέπει τώρα να εγκαταλείψουμε αυτή τη θέση σήμερα, επειδή δεν μας αρέσει το αποτέλεσμα των εκλογών; Πιστεύω ότι αυτό θα ήταν επίσης σαφώς λάθος. Αντιθέτως, θα πρέπει να απαιτήσουμε από όλους να σεβαστούν το αποτέλεσμα μιας δημοκρατικής εκλογικής διαδικασίας. Όταν επισκέφθηκα τη Γάζα, δήλωσα ξεκάθαρα ότι ήμασταν έτοιμοι να συνεργαστούμε με μια κυβέρνηση που θα επιδιώξει την ειρήνη με ειρηνικά μέσα. Όπως επανέλαβε η Τετραμερής, αυτό σημαίνει συνεργασία, σαφή δέσμευση στην αποκήρυξη της βίας, αναγνώριση του Ισραήλ και αποδοχή των προηγούμενων δεσμεύσεων, συμπεριλαμβανομένου του οδικού χάρτη και της συμφωνίας του Όσλο.

Δεύτερον, οι ευθύνες: η μπάλα βρίσκεται τώρα στο γήπεδο των παλαιστινίων ηγετών. Είναι ευθύνη τους να συμπεριφερθούν ως εταίροι και να εκπληρώσουν τα κριτήρια που έθεσε η διεθνής κοινότητα. Δεν είναι ακόμα σαφής ο τρόπος με τον οποίο η Χαμάς, στο πλαίσιο των αλλαγών και της μεταρρύθμισής της, θα ασκήσει τις ευθύνες που θα πρέπει να αναλάβει η νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση. Θα χρειαστεί χρόνος για να γίνει αυτό ορατό. Και στις δύο αυτές συζητήσεις, υποστήριξα ένα σαφές μήνυμα από τη διεθνή κοινότητα σχετικά με τις προσδοκίες μας. Είπα επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι έτοιμη να συνεργαστεί με οποιαδήποτε κυβέρνηση επιδιώξει πραγματικά την ειρήνη με ειρηνικά μέσα.

Εντούτοις, λαμβάνουμε υπόψη τις οικονομικές και ανθρωπιστικές ανάγκες του παλαιστινιακού λαού, οι οποίες είναι πράγματι σημαντικές. Λαμβάνουμε επίσης υπόψη τις εύλογες παλαιστινιακές φιλοδοξίες για την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους. Πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η χρηματοδότηση εκ μέρους των δωρητών είναι καίριας σημασίας για την ανακούφιση του δράματος των απλών Παλαιστινίων και για την αποτροπή του φαύλου κύκλου της φτώχειας και του εξτρεμισμού. Λαμβάνουμε όμως επίσης υπόψη και τη δέσμευσή μας για μια λύση δύο κρατών και τις ανάγκες ασφάλειας του Ισραήλ.

Ως εκ τούτου, πάνω απ’ όλα, περιμένουμε από τα μελλοντικά μέλη της παλαιστινιακής κυβέρνησης να δεσμευτούν σε αυτές τις τρεις αρχές. Αυτό ισχύει για την ενδιάμεση συμφωνία σύνδεσης μεταξύ της ΕΕ και των Παλαιστινίων, στην οποία ορίζεται σαφώς ότι η ελευθερία της δημοκρατίας, το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να είναι σεβαστά. Επιπροσθέτως, το σχέδιο δράσης στο πλαίσιο της πολιτικής γειτονίας προβλέπει με σαφήνεια ότι ο οδικός χάρτης πρέπει να είναι ο δρόμος προς την ειρήνη.

Ενώ η διαγωγή της Χαμάς, ως οργάνωση, θα συνεχίσει να αποτελεί αντικείμενο στενής παρακολούθησης, η νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση πρέπει να κριθεί καταρχάς από τις δράσεις της, συμπεριλαμβανομένης της παροχής ασφάλειας και σταθερότητας.

Η σταθεροποίηση των δημόσιων οικονομικών αποτελεί μεγάλη και άμεση πρόκληση. Είμαι έτοιμη να επιδείξω δημιουργικότητα απέναντι στα δημοσιονομικά προβλήματα της Παλαιστινιακής Αρχής –ειδικά τώρα για την προσωρινή κυβέρνηση και για την υπηρεσιακή κυβέρνηση– διευκολύνοντας τα προβλήματα ρευστότητάς τους. Αλλά πρέπει και άλλοι, επίσης, να διαδραματίσουν τον ρόλο τους. Σε αυτούς περιλαμβάνεται το Ισραήλ, το οποίο κλήθηκε να συνεχίσει να μεταφέρει τα τελωνειακά έσοδα στην Παλαιστινιακή Αρχή. Εγώ, καθώς και άλλα μέλη της Τετραμερούς, θα μιλήσουμε επίσης προσωπικά στους Ισραηλινούς για το θέμα αυτό.

Ο ρόλος των ίδιων των Παλαιστινίων θα είναι επίσης καίριος. Η Παγκόσμια Τράπεζα στέλνει μια αποστολή για να διαπιστώσει τι μπορεί να κάνει και πώς η Παλαιστινιακή Αρχή θα μπορούσε να επιτύχει τους δείκτες αναφοράς, ίσως με τη μείωση των κονδυλίων του προϋπολογισμού. Πρέπει να βρουν μια δυνατότητα άρσης της αναστολής των πληρωμών από το Ταμείο της Παγκόσμιας Τράπεζας υπέρ των αναπτυσσόμενων χωρών. Τριανταπέντε εκατομμύρια δολάρια περιμένουν ακόμα εκεί. Δεν έχουν εκταμιευθεί επειδή δεν ήταν δυνατόν να εκταμιευθούν. Ελπίζω ότι μπορώ να βασίζομαι στην υποστήριξη του Κοινοβουλίου για την εξεύρεση μιας βραχυπρόθεσμης λύσης. Εντούτοις, θα είναι επίσης σημαντικό για τη νέα κυβέρνηση να φέρει και πάλι στη σωστή πορεία τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Αυτό θα πρέπει να γίνει με το ίδιο πνεύμα με το οποίο συνεργαστήκαμε με την Παλαιστινιακή Αρχή στο παρελθόν.

Στο μεταξύ, η Επιτροπή σκοπεύει να συνεχίσει αυτά τα προγράμματα ενίσχυσης που προβλέπουν την κάλυψη των βασικών αναγκών των Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένου του μηχανισμού στήριξης υποδομών, της επισιτιστικής βοήθειας και της ανθρωπιστικής και μεταναστευτικής βοήθειας.

Ολοκληρώνοντας, επιτρέψτε μου να πω ότι η ειρηνευτική διαδικασία βρίσκεται –όπως όλοι γνωρίζουμε– σε μια πολύ κρίσιμη καμπή. Το 2005, επικράτησαν οι μονομερείς ισραηλινές δράσεις και η παλαιστινιακή θεσμική παράλυση. Η διεθνής κοινότητα πρέπει τώρα να παράσχει μια απτή προοπτική προόδου, χρησιμοποιώντας τις προσπάθειές μας και στις δύο πλευρές, με τους Ισραηλινούς και με την Παλαιστινιακή Αρχή. Σε αυτό το πλαίσιο, συμφωνώ ότι πρέπει να ενισχύσουμε τον Μαχμούντ Αμπάς και την εξουσία του για να επικρατήσει η σταθερότητα και να αποδειχθεί ότι οι διαπραγματεύσεις θα φέρουν θετικά αποτελέσματα. Για τον λόγο αυτό, θα ήθελα να υπογραμμίσω τη σημασία της αποφυγής όλων των μονομερών δράσεων που απειλούν να θέσουν σε κίνδυνο το τελικό καθεστώς των διαπραγματεύσεων, συμπεριλαμβανομένων τρομοκρατικών επιθέσεων, επεκτάσεων οικισμών και της κατασκευής του διαχωριστικού τείχους.

Κατά συνέπεια, τώρα πρέπει να συνεργαστούμε πολύ στενά: οι προσεχείς ημέρες και μήνες θα είναι απολύτως καίριας σημασίας για τον καθορισμό της σταθερότητας στη Μέση Ανατολή, καθώς και της δικής μας σταθερότητας.

  Edward McMillan-Scott (PPE-DE), πρόεδρος της αποστολής παρατηρητών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ήταν προνόμιο για εμένα να είμαι για άλλη μία φορά πρόεδρος της μεγαλύτερης εκλεγμένης αποστολής παρατηρητών στις παλαιστινιακές εκλογές: της ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους υπόλοιπους 26 βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που συμμετείχαν στην αποστολή για το έργο τους, και ειδικά την αντιπρόεδρο, κ. Napoletano, και φυσικά την κ. de Keyser με την ιδιότητά της ως επικεφαλής των παρατηρητών της ομάδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω το προσωπικό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που μας συνόδευσε και έκανε καταπληκτική δουλειά υπό πολύ δύσκολες συνθήκες.

Την περασμένη εβδομάδα, στους δρόμους της Παλαιστίνης, ακούσαμε την κραυγή για επιλογή και αλλαγή. Ακούσαμε τον θόρυβο της δημοκρατίας. Διαπιστώσαμε, όπως σχολίασε ένας από τους συναδέλφους μου, ότι η διαδικασία ήταν τέλεια. Οι ψηφοφόροι προσήλθαν ελεύθερα στις κάλπες, άνδρες, γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι. Τα εκλογικά τμήματα, συνήθως σε σχολεία και υπό τη διεύθυνση δασκάλων, ήταν επαρκή και καλά οργανωμένα. Σε γενικές γραμμές, οι ισραηλινές δυνάμεις κρατήθηκαν μακριά. Η διαδικασία ήταν τέλεια και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το αποτέλεσμα αντικατοπτρίζει τη βούληση του λαού, αλλά το αποτέλεσμα εκφράζει περισσότερο την απόγνωσή του για τη Φατάχ παρά την αγάπη του για τη Χαμάς. Πράγματι, οι άνθρωποι της Χαμάς που γνωρίσαμε δεν ήταν ιδιαίτερα αξιαγάπητοι.

Όχι μόνο στην Παλαιστίνη, αλλά και αλλού στον αραβικό κόσμο –συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου, όπου η Μουσουλμανική Αδελφότητα τα πήγε τόσο καλά τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο, καθώς και στις προσεχείς κοινοβουλευτικές εκλογές στο Μαρόκο– πρόκειται να δούμε την εμφάνιση φονταμενταλιστικών ισλαμικών πολιτικών σε όλο τον αραβικό κόσμο, έναν αραβικό κόσμο 250 εκατομμυρίων ανθρώπων. Αυτή είναι η πρόκληση για όλους τους θεσμούς μας. Πρέπει να εργαστούμε από κοινού, διότι κατά την άποψή μου, αν και μεταδώσαμε τη διαδικασία της δημοκρατίας, δεν μεταδώσαμε τις αξίες της δημοκρατίας, στις οποίες είμαστε τόσο συνηθισμένοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δημοκρατία, κράτος δικαίου, ανθρώπινα δικαιώματα και σεβασμός για την προστασία των μειονοτήτων: αυτές είναι οι αξίες που πρέπει να μεταδώσουμε.

  Véronique De Keyser, πρόεδρος της αποστολής παρατηρητών της ΕΕ στα παλαιστινιακά εδάφη. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, οι πρώτες μου σκέψεις πηγαίνουν στα μέλη της αποστολής που εξακολουθούν να βρίσκονται επιτόπου. Έχω λάβει πολλές ευχαριστίες τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ μαζί τους: έκαναν εξαιρετική δουλειά. Έλαβα επίσης πάρα πολλή βοήθεια από το Συμβούλιο, τον κ. Marc Otte, ο οποίος ήταν εκεί στην Παλαιστίνη, και από τη Jeanette. Θα ήθελα, ωστόσο, να ευχαριστήσω, ιδιαίτερα, εσάς κυρία Επίτροπε. Χρειάστηκε να με καθοδηγήσετε σε ορισμένες αποφάσεις οι οποίες ήταν δύσκολες.

Θα αναφέρω δύο από αυτές. Πρώτον, η ανάπτυξη της αποστολής μας στη Γάζα υπό επικίνδυνες συνθήκες όσον αφορά την ασφάλεια. Από την αρχή, ήμασταν η μοναδική αποστολή παρατηρητών που εγκαταστάθηκε στη Γάζα. Εν συνεχεία, η λεπτή απόφαση, κυρία Επίτροπε, για τη συνάντηση με τους υποψηφίους της «Αλλαγής και Μεταρρύθμισης», της λίστας υποψηφίων της Χαμάς. Προφανώς, επιλέξαμε τους υποψηφίους που επρόκειτο να συναντήσουμε· ήταν μετριοπαθείς υποψήφιοι. Θα ήθελα επίσης να πω, ωστόσο, ότι ήμασταν η μόνη αποστολή η οποία συνάντησε υποψηφίους του κόμματος «Αλλαγή και Μεταρρύθμιση» και ότι η ιστορία αποδεικνύει ότι πράξαμε το σωστό, εφόσον το 44% του παλαιστινιακού πληθυσμού ψήφισε υπέρ τους.

Θα ήθελα τώρα να επισημάνω ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τρεις προκλήσεις. Η πρώτη πρόκληση –την οποία θεωρώ επίσης δύσκολη– είναι να γίνει σεβαστή η επιλογή του παλαιστινιακού λαού, η οποία ήταν, όπως είπε ο κ. McMillan-Scott, υπέρ της αλλαγής και όχι απαραίτητα υπέρ του ριζοσπαστικού ισλαμισμού. Δεν ισχύει για όλους τους Παλαιστινίους, ή εν πάση περιπτώσει για το ήμισυ του πληθυσμού, ότι έγιναν ριζοσπάστες ισλαμιστές. Επιθυμούν την αλλαγή τόσο εντός όσο και εκτός της Παλαιστίνης, καθώς επίσης και την ειρήνη που καθυστερεί να έρθει.

Η δεύτερη πρόκληση, κυρία Επίτροπε, είναι να μην ενδώσει κανείς στον πειρασμό της μονομέρειας κατά την αναζήτηση της ειρήνης. Από την εποχή του Yitzhak Rabin δεν έχουμε αισθανθεί ούτε ίχνος διμερούς προσέγγισης στις αποφάσεις και τις διαπραγματεύσεις μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστίνης. Η απόσυρση από τη Γάζα ήταν μία μονομερής απόφαση. Η παρουσία της Χαμάς στην παλαιστινιακή κυβέρνηση σήμερα θα ενισχύσει αυτήν τη μονομέρεια και δεν θα οδηγήσει σε ειρήνη. Ελπίζω η Ευρωπαϊκή Ένωση να εργαστεί προς αυτήν την κατεύθυνση.

Η τρίτη πρόκληση συνίσταται στη διάκριση, ανεξαρτήτως των περιστάσεων, μεταξύ της παλαιστινιακής κυβέρνησης, η οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις ευθύνες της, και του παλαιστινιακού λαού, ο οποίος δεν μπορεί να περιέλθει σε ομηρία λόγω της επιλογής στην οποία προέβη. Ομολογουμένως, ο λαός έκανε αυτήν την επιλογή, έχει όμως βασικές ανάγκες που πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα καλυφθούν ό,τι και να επιφυλάσσει το μέλλον· ειδάλλως, οδεύουμε προς την καταστροφή.

Κλείνοντας, επιτρέψτε μου να σας πω τι μου είπε μία Παλαιστίνια αμέσως μετά τις εκλογές. Σε απάντηση στην ερώτησή μου: «δεν σας φοβίζει ότι σας κυβερνά ο νόμος της Σαρία;» είπε: «Όχι. Δεν φοβηθήκαμε να πούμε όχι στους Ισραηλινούς, οι οποίοι είναι δυνατότεροι από εμάς. Δεν φοβηθήκαμε να πούμε όχι στην Φατάχ επειδή μας απογοήτευσε. Θα μπορέσουμε να πούμε όχι στη Χαμάς, εάν στη συνέχεια μας απογοητεύσει». Ορίστε ολόκληρο το μάθημα κοινοβουλευτικής δημοκρατίας το οποίο οι Παλαιστίνιοι κατανόησαν πλήρως.

(Χειροκροτήματα)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. KAUFMANN
Αντιπροέδρου

  Ignasi Guardans Cambó, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, οι εκλογές είναι σαν μια εικόνα. Μάλιστα, είναι σαν μια ακτινογραφία μιας κοινωνίας σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αυτές οι εκλογές είναι μια έκκληση για ρεαλισμό προς όλους μας και μια έκκληση να τεθεί τέλος στην υποκρισία που επικρατεί στη διεθνή κοινότητα. Εκατομμύρια Παλαιστινίων είναι απεγνωσμένοι. Δεν έχουν τίποτα να χάσουν και ψηφίζουν εκείνους που τους υπόσχονται μια αλλαγή, μια μεταρρύθμιση και ένα τέλος στη διαφθορά.

Μιλάμε πάρα πολύ για τη Μέση Ανατολή και πολύ λίγο για την πραγματική κατάσταση των ανδρών, γυναικών, παιδιών και ηλικιωμένων, οι οποίοι, μαζί με τις οικογένειές τους, είναι απελπισμένοι. Πρέπει να σεβαστούμε αυτή τη βούληση. Πρέπει να δώσουμε ένα μήνυμα σεβασμού σε αυτή τη νέα πλειοψηφία. Ωστόσο, αυτό το μήνυμα πρέπει να συνδυαστεί με ένα μήνυμα επισήμανσης ότι η υποστήριξή μας βασίζεται στην προϋπόθεση να δοθεί ένα τέλος στη βία, στη βίαιη αντίσταση και στην τρομοκρατία. Αλλά πρέπει να σεβαστούμε τη βούληση του λαού.

Ας μην υποκρινόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να δείχνουμε την ίδια ταινία με το ίδιο σενάριο, αλλάζοντας απλώς έναν πρωταγωνιστή. Η συνταγή αυτή θα οδηγήσει σε αποτυχία. Αντιμετωπίζουμε ένα νέο σενάριο που απαιτεί νέες προτάσεις, νέα δέσμευση και νέες πιέσεις και προς τις δύο πλευρές. Η σημερινή κατάσταση ανέκυψε ακριβώς επειδή δεν ενεργήσαμε έτσι. Πρέπει να ασκηθούν νέες πιέσεις και προς τα δύο μέρη της σύγκρουσης. Πρέπει να καταβάλουμε προσπάθειες για την ειρήνη, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για πραγματικούς ανθρώπους.

  David Hammerstein Mintz, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, πιστεύω ότι ο διαμεσολαβητικός ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πιο απαραίτητος τώρα από ποτέ. Τώρα θα ήταν η χειρότερη δυνατή στιγμή να εγκαταλείψουμε την περιοχή και τον παλαιστινιακό λαό και ταυτόχρονα πρέπει να αντλήσουμε τα κατάλληλα διδάγματα. Τι έχουμε μάθει από την ανάμειξή μας στην περιοχή και από τη βοήθειά μας προς τον παλαιστινιακό λαό; Τι έχουμε μάθει λέγοντας για χρόνια ότι η λύση ήταν οι εκλογές και η δημοκρατία, ότι ήταν ένα βήμα μπροστά και μία προϋπόθεση για την ειρήνη, όταν τώρα βλέπουμε ότι αυτές οι εκλογές έχουν γίνει το πρόβλημα παρά η λύση;

Δεν άκουσα καμία αυτοκριτική από το Συμβούλιο ή από την Επιτροπή αναφορικά με το τι έχουμε κάνει λάθος, αφού πρώτα επενδύσαμε δισεκατομμύρια ευρώ.

Πιστεύω ότι αυτή η νίκη της Χαμάς αντανακλά μία κατάσταση στην οποία η ισραηλινή πολιτική κατάφερε να υλοποιήσει μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Για χρόνια έλεγαν: δεν υπάρχει παλαιστινιακός εταίρος για την ειρήνη. Λοιπόν, τελικά αυτό ακριβώς πέτυχαν.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταστήσει τώρα απολύτως σαφές ότι, αν η Χαμάς θέλει να συνεχίσει, πρέπει να δεχτεί τους κανόνες του παιχνιδιού και τις συμφωνίες που έχουν επιτευχθεί ήδη από την παλαιστινιακή κυβέρνηση, πρέπει να αναγνωρίσει το Ισραήλ και πρέπει να διαλύσει τις πολιτοφυλακές της. Και ταυτόχρονα πρέπει να εργαστούμε πολύ σκληρά για να ανοίξουμε μια προοπτική για την ειρήνη.

Ένας από τους βασικούς λόγους για τη νίκη της Χαμάς είναι ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα, δεν υπάρχει καμία ελπίδα για μια οριστική συμφωνία στη Μέση Ανατολή. Επιπλέον, η ποιότητα ζωής των Παλαιστινίων συνεχίζει να επιδεινώνεται χρόνο με το χρόνο. Οι δεσμεύσεις της Τετραμερούς σχετικά με τη βελτίωση της ευημερίας των Παλαιστινίων προχωρούν με ρυθμό χελώνας, πολύ αργά, και οι περίπλοκες διαδικασίες και τα εμπόδια δεν έχουν υπερκεραστεί πειστικά.

Εκτιμώ ότι πρέπει να διαμεσολαβήσουμε και να εργαστούμε όπως δεν το έχουμε κάνει ποτέ πριν για να ανοίξουμε αυτή την προοπτική για την ειρήνη.

  Αδάμος Αδάμου, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – Κυρία Πρόεδρε, πρώτα απ’ όλα να ευχαριστήσω και εγώ με τη σειρά μου τη Véronique de Keyser και τον Eduard McMillan-Scott για την προσπάθεια που κατέβαλαν μαζί με τους υπόλοιπους ευρωβουλευτές στην αποστολή τους.

Η εκλογική αναμέτρηση ανέδειξε τη Χαμάς ως πρώτη πολιτική δύναμη και αυτό το αποτέλεσμα πρέπει να γίνει σεβαστό. Παράλληλα, το αποτέλεσμα δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη. Είναι απόρροια πολλών παραγόντων και τοπικών και διεθνών.

Οι Παλαιστίνιοι, παρά τις διακηρύξεις των Δυτικών, δυστυχώς δεν είδαν ακόμη να προωθείται ο στόχος για δημιουργία δικού τους ανεξάρτητου κράτους. Είδαν όμως να νομιμοποιείται η ρατσιστική πολιτική του τείχους και του εποικισμού. Το αποτέλεσμα αποτελεί ένα μήνυμα τόσο προς το εσωτερικό των Παλαιστινίων, όσο και προς τη διεθνή κοινότητα και ειδικότερα προς εμάς για την ανεπαρκή πολιτική μας, η οποία δεν άσκησε πιέσεις προς το Ισραήλ για εφαρμογή του οδικού χάρτη και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ για προώθηση μιας πολιτικής διαδικασίας, παρά αρκέστηκε μόνο στην οικονομική ενίσχυση των Παλαιστινίων.

Δυστυχώς, δεν είμαι σίγουρος αν μπορέσαμε να πάρουμε αυτά τα μηνύματα, αφού και σήμερα προωθείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ένα ψήφισμα που είναι ετεροβαρές και μονομερές.

Η αντίδρασή μας προς τη νέα κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι η διακοπή των προσπαθειών για επανέναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας, όπως διακηρύσσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Παράλληλα η Χαμάς θα πρέπει να αποκηρύξει τη βία, να αναγνωρίσει το δικαίωμα ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ και να συνεργαστεί με τον Πρόεδρο Αμπάς στη συνέχιση της ειρηνευτικής διαδικασίας. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να επαναβεβαιωθεί, τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από τα υπόλοιπα μέλη του κουαρτέτου η δέσμευση για δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο κράτος του Ισραήλ, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

  Mario Borghezio, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Ευρώπη θερίζει ό,τι έσπειρε: τα δισεκατομμύρια που κατασπαταλήθηκαν στην Παλαιστίνη –χρήματα που χρησιμοποιήθηκαν με λάθος τρόπο και εντελώς ανεύθυνα– είχαν ως αποτέλεσμα το τσουνάμι της Χαμάς. Ανέλαβε συνεπώς την εξουσία μια τρομοκρατική οργάνωση, η οποία, όπως επιβεβαιώνουν οι υπεκφυγές με τις οποίες απήντησαν στις ερωτήσεις της αποστολής μας οι ηγέτες της, έχει ως στρατηγικό και δεδηλωμένο στόχο τη δημιουργία ενός κράτους υπό το καθεστώς της Σαρία, αποχαιρετώντας την ειρήνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των γυναικών και των θρησκευτικών μειονοτήτων. Η απάντηση της Χαμάς ήταν σαφής όταν απέρριψε όλα τα αιτήματα της Τετραμερούς για τη Μέση Ανατολή.

Η Σοσιαλιστική Διεθνής, δια στόματος του κ. Schulz, εκφράσθηκε ήδη υπέρ του ανοίγματος προς την Χαμάς, αν και δεν ύψωσε ποτέ τη φωνή της κατά της σκανδαλώδους χρήσης των ενισχύσεων προς την Παλαιστινιακή Αρχή. Η αλήθεια όμως είναι ότι όποιος υπολογίζει σε μια μετριοπαθή στροφή της Χαμάς, παραδίδει οριστικά την Παλαιστίνη στους φονταμενταλιστές και το πεπρωμένο αυτό δεν είναι αντάξιο του τολμηρού, μετριόφρονα, ευφυούς και φιλόπονου παλαιστινιακού λαού.

  Frank Vanhecke (NI). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, ανεξάρτητα από το αν η διαβόητη έκθεση των ευρωπαίων διπλωματών είναι επίσημη ή όχι, οφείλουμε να καταλήξουμε ότι σκοπός αυτού του εγγράφου, το οποίο αποτέλεσε το αντικείμενο μεγάλης συζήτησης, είναι, αν μη τι άλλο, να παράσχει ακόμα περισσότερες αποδείξεις για την υπερβολικά μονόπλευρη φιλοπαλαιστινιακή στάση των επίσημων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ευρωπαίοι αντιπρόσωποι ισχυρίζονται συνεχώς, όπως και ο Βίσμαρκ, ότι είναι τίμιοι μεσολαβητές, αλλά στην πραγματικότητα, υπερασπίζονται κυρίως τα παλαιστινιακά αιτήματα, γεγονός που είναι επιζήμιο για την ανεξαρτησία της ΕΕ.

Και μιας και το έφερε η συζήτηση, ίσως θα πρέπει να παραδεχθούμε το γεγονός ότι πολλά δισεκατομμύρια ευρώ των ευρωπαίων φορολογουμένων που διοχετεύτηκαν στην Παλαιστινιακή Αρχή τα τελευταία χρόνια ως ενίσχυση, συνέβαλαν κυρίως στη στήριξη ενός πλήρως διεφθαρμένου καθεστώτος. Απηύθυνα πολλές ερωτήσεις σχετικά με αυτό το θέμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, οι οποίες απορρίφθηκαν κάθε φορά και αυτό που μας μένει είναι να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες. Οι διεφθαρμένοι εξολοθρεύτηκαν από την εκλογική νίκη του ισλαμικού τρομοκρατικού κινήματος της Χαμάς. Η ευθύνη της ΕΕ ως προς αυτή την εξέλιξη είναι πολύ μεγάλη.

  José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra (PPE-DE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, μολονότι τα πρόσφατα αποτελέσματα των εκλογών στην Παλαιστίνη κάθε άλλο παρά αισιοδοξία εμπνέουν, πιστεύω ότι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που θα μπορούσε να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, γενικά, και αυτό το Κοινοβούλιο, ειδικά, θα ήταν να βγάλουν βιαστικά συμπεράσματα.

Αυτό που πιστεύω ότι μπορούμε να πούμε χωρίς καμία αμφιβολία είναι ότι η παρουσία της αποστολής εκλογικών παρατηρητών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν μία αξιοσημείωτη επιτυχία για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ότι –όπως είπε η Επίτροπος Ferrero-Waldner– αυξάνει την ορατότητα της Ένωσης και συμβάλλει στην εδραίωση της δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο. Πρέπει επομένως να συγχαρούμε την Επιτροπή και επίσης τους συναδέλφους μας τον κ. McMillan-Scott και την κ. De Keyser, όπως επίσης και τους άλλους βουλευτές του Κοινοβουλίου που τους συνόδευσαν.

Κυρία Πρόεδρε, εκτιμώ ότι θα ήταν πρόωρο να εξάγουμε το συμπέρασμα ότι η αργή ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή θα θαφτεί εξαιτίας αυτών των εκλογών ή ότι αυτές οι εκλογές προαναγγέλλουν τον θάνατο των συμφωνιών του Όσλο. Πιστεύω ότι πρέπει να αφήσουμε να περάσει λίγος καιρός και να δούμε τι κινήσεις γίνονται. Ειδικά, παρά τα λάθη που έχουν γίνει, πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον Πρόεδρο της Εθνικής Παλαιστινιακής Αρχής ως έναν νόμιμο συνομιλητή, να περιμένουμε μέχρι τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, χωρίς να ξεχνάμε –όπως είπε η κ. De Keyser– ότι το 75% των πολιτών που ψήφισαν αυτόν τον πολιτικό σχηματισμό δεν επιθυμούν την καταστροφή του Ισραήλ και, τελικά, κυρία Πρόεδρε, να αξιολογήσουμε τι αντίκτυπο θα έχει αυτή η εκλογική διαδικασία στις ισραηλινές εκλογές.

Ωστόσο, κυρία Επίτροπε, αργά ή γρήγορα, ανεξάρτητα από τα επείγοντα βραχυπρόθεσμα θέματα, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αποφανθεί σχετικά με κάτι που είναι σημαντικό: αν οι τεράστιες ανάγκες –όπως είπατε– του παλαιστινιακού λαού συνάδουν με την ύπαρξη της Χαμάς, το ιδρυτικό συνέδριο της οποίας ζητά τη διάλυση και καταστροφή του κράτους του Ισραήλ, και με το γεγονός ότι συμπεριλαμβάνεται στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σε αυτό το πλαίσιο, κυρία Πρόεδρε, η δράση της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν πρέπει να δείχνει την ύπαρξη διπλών μέτρων και σταθμών: πρέπει να αποκηρύξει τον τρόμο και τη βία ως μέσο πολιτικής δράσης ή να αποκηρύξει τη δράση και τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Pierre Schapira (PSE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. McMillan-Scott και την κ. De Keyser: οι εκλογές διεξήχθησαν ομαλά από κάθε άποψη. Πέραν αυτού, οι εκλογές αυτές είναι ιστορικές: αποτελούν την πρώτη δημοκρατική αλλαγή στον αραβικό κόσμο.

Ο παλαιστινιακός λαός δεν ψήφισε υπέρ της Χαμάς, καταψήφισε τη Φατάχ. Η Χαμάς κέρδισε βάσει ενός προγράμματος επικεντρωμένου στην καταπολέμηση της διαφθοράς και στη μεταρρύθμιση της ΟΑΠ, της μόνης οργάνωσης που είναι εξουσιοδοτημένη να διαπραγματεύεται. Προπάντων, κέρδισε βάσει ενός κοινωνικού προγράμματος που πρόκειται να εφαρμοστεί ειδικά εντός της Παλαιστίνης. Αυτές ήταν οι κύριες εντυπώσεις μου όταν, εκτός του πλαισίου της αποστολής μας, συναντήθηκα με τους παλαιστίνιους δημάρχους και την ένωσή τους, στην οποία επικρατεί η Χαμάς. Όσον αφορά την ενίσχυση, πρέπει να συνεχίσουμε να βοηθούμε τον παλαιστινιακό λαό, να διασφαλίσουμε την πληρωμή των υπαλλήλων και, πρωτίστως, να αποτρέψουμε την κατάρρευση του κράτους, ειδάλλως η Παλαιστινιακή Αρχή θα περιέλθει στα χέρια άλλου κράτους.

Επιβάλλεται να περιμένουμε, κυρίες και κύριοι, αλλά ας μην γινόμαστε αφελώς αισιόδοξοι. Διαβάστε τον Χάρτη της Χαμάς: είναι αχαρακτήριστος και απαράδεκτος. Πρέπει να καταστεί ανίσχυρος και άκυρος, ούτως ώστε η νέα κυβέρνηση να μπορεί να συμμετέχει στις συζητήσεις ως εταίρος. Πρέπει να ορίσουμε μία ημερομηνία –ένα χρονοδιάγραμμα– ούτως ώστε η Χαμάς να αντιμετωπίσει τις ευθύνες της, επειδή έχει εξελιχθεί σε νόμιμο κόμμα μίας δημοκρατικής χώρας.

  Frédérique Ries (ALDE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, θα είμαι σύντομη, καθώς έχω μόνον ένα λεπτό για να εκφράσω την απογοήτευσή μου για τη διαπίστωση ότι, σε αυτήν την αίθουσα, το Κοινοβούλιό μας επέλεξε προσεκτικά να αποφύγει «να πει την αλήθεια».

Υπάρχουν έξι αιτιολογικές αναφορές, επτά αιτιολογικές σκέψεις και δώδεκα άρθρα σε αυτό το κείμενο για το αποτέλεσμα των παλαιστινιακών εκλογών, και δεν επιτυγχάνουν ούτε μία φορά να αναφέρουν –έστω να αναφέρουν– τη Χαμάς και τον Χάρτη του μίσους ο οποίος στηρίζει την ιδεολογία της και τη δράση της. Ο κ. Schapira είπε μόλις πόσο αχαρακτήριστος –νομίζω ότι αυτός ήταν ο όρος που χρησιμοποίησε– είναι ο Χάρτης, και ο κ. Cohn-Bendit μίλησε για έναν απεχθή χάρτη. Σαφώς, συμμερίζομαι αυτές τις απόψεις.

Θα έλεγα ότι αξίζουμε βραβείο νόμπελ «στερεοτύπων» τη στιγμή που, παρά τον Χάρτη, ακούσαμε όντως την Τετραμερή για τη Μέση Ανατολή, τους ευρωπαίους υπουργούς, τα μέσα ενημέρωσης και τον κ. Solana, μόλις πριν από λίγα λεπτά, να θέτουν στον εαυτό τους το κρίσιμο ερώτημα: πώς μπορούμε να συνεργαστούμε με τη Χαμάς και να συνεχίσουμε να παρέχουμε τη ζωτική μας βοήθεια στους Παλαιστινίους, εάν η Χαμάς δεν αποκηρύξει την τρομοκρατία και δεν αναγνωρίσει το Ισραήλ; Ο Μαχμούντ Αμπάς, από την πλευρά του, δεν διατυπώνει τις απαιτήσεις του έναντι των ισλαμιστών με το γάντι.

Ναι, η ψηφοφορία ήταν δημοκρατική – τουλάχιστον από την άποψη του τρόπου με τον οποίο διεξήχθη. Ναι, κέρδισε η Χαμάς. Ναι, επιθυμούμε να συνεχίσουμε να βοηθούμε την Παλαιστινιακή Αρχή. Ναι, τελικά η λήψη των κρίσιμων αποφάσεων και της αλλαγής εναπόκειται σήμερα στη Χαμάς. Αυτό έπρεπε να ειπωθεί εξίσου σαφώς και άμεσα στους πραγματιστές και των δύο πλευρών: μία δημοκρατική ψηφοφορία έχει απλώς φέρει στην εξουσία μία μη δημοκρατική ιδεολογία. Αυτή είναι η επίμονη και δύσκολη εξίσωση που καλούμαστε να επιλύσουμε σήμερα.

  Margrete Auken (Verts/ALE). – (DA) Κυρία Πρόεδρε, οι εκλογές στην Παλαιστίνη διενεργήθηκαν με υποδειγματικό τρόπο. Θα ήθελα να συγχαρώ τους Παλαιστινίους και να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συναδέλφους μου. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμα προβλήματα στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη. Η Παλαιστίνη βρίσκεται υπό κατοχή. Το γεγονός αυτό επισημαίνεται σε έναν κατάλογο ψηφισμάτων του ΟΗΕ που καταδικάζουν τις συνεχείς παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από το Ισραήλ, καθώς και τις συμφωνίες, το φοβερό Τείχος και την προσπάθεια προσάρτησης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ – για να αναφέρω μόνο τα χειρότερα προβλήματα.

Η δύσκολη κατάσταση στην Παλαιστίνη αναφέρεται στην κοινή πρόταση ψηφίσματος, η οποία περιλαμβάνει αρκετές εποικοδομητικές παρατηρήσεις. Η πρόταση καθορίζει τους συναφείς όρους για τη Χαμάς. Πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση για να διασφαλίσουμε ότι η Χαμάς δεν θα καταφύγει ξανά στην τρομοκρατία, έχοντας διατηρήσει την ειρήνη για περισσότερο από ένα έτος. Ασφαλώς, δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε το δικαίωμα που έχουν σύμφωνα με τη Συνθήκη της Γενεύης για ένοπλη αντίσταση στην κατοχή, αλλά πρέπει να καταβάλουμε αποφασιστικές και προσεκτικά μελετημένες προσπάθειες να διασφαλίσουμε ότι η κατάσταση δεν θα βγει εκτός ελέγχου. Όλες οι μη κυβερνητικές ομάδες τόσο στην Παλαιστίνη όσο και μεταξύ των ισραηλινών αποίκων πρέπει να αφοπλιστούν. Πρέπει να αποθαρρύνουμε κάθε μορφή ριζοσπαστικής δράσης τόσο στην Παλαιστίνη όσο και στο Ισραήλ.

Η ανά χείρας πρόταση ψηφίσματος μπορεί να θεωρηθεί ως μονομερής αναγνώριση και, αν σκοπός μας είναι να επικρατήσει η ειρήνη, αυτό θα ήταν ασφαλώς επικίνδυνο. Ως εκ τούτου, καλώ τους βουλευτές να ψηφίσουν υπέρ των τροπολογιών της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, ειδικά την τροπολογία στην παράγραφο 10, η οποία περιέχει μια πολύ σαφή διατύπωση της απόφασης του Συμβουλίου να μην δημοσιεύσει την έκθεση για την Ανατολική Ιερουσαλήμ που εκπονήθηκε από τους αρχηγούς των αντιπροσωπειών στην Παλαιστίνη. Εφόσον αποσυρθούν οι επικρίσεις αυτής της έκθεσης σχετικά με την κατάσταση στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, μαζί με τις συναφείς συστάσεις, η πρόταση ψηφίσματος θα αποτελέσει ένα μέσο κατάλληλο για την επίτευξη περαιτέρω προόδου προς μια δίκαιη ειρήνη ανάμεσα στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη.

Καλώ όλους μας να είμαστε συνεπείς τώρα. Δεν εμπνέουμε αρκετή αξιοπιστία στους Παλαιστίνιους και είναι καιρός να αλλάξει αυτό.

  Luisa Morgantini (GUE/NGL). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, εκφράζω την ευγνωμοσύνή μου για την ευαισθησία και την οξυδέρκεια της Επιτροπής, της Véronique De Keyser, του Edward McMillan-Scott και όλων μας. Θεωρώ ωστόσο ότι η μη δημοσίευση της έκθεσης για την Ανατολική Ιερουσαλήμ –και αυτό αποτελεί ουσιαστικά το θέμα της συζήτησης– καθώς και η μη ανάληψη κατάλληλων πρωτοβουλιών, έδωσαν στην πραγματικότητα μια μικρή βοήθεια στη Χαμάς, γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ορισμένες αλήθειες δεν πρέπει να αποσιωπούνται.

Πιστεύω ότι η νίκη της Χαμάς ήταν αναμενόμενη. Μεγάλο μέρος της ευθύνης φέρει η διεθνής κοινότητα, η οποία, μετά την υπογραφή των συμφωνιών του Όσλο, δεν κατόρθωσε να επιβάλει τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου: δεν εφήρμοσε δηλαδή την αρχή «δύο λαοί, δύο κράτη», ούτε προσέφερε επαρκή υποστήριξη στον Μαχμούντ Αμπάς, καθώς στους Παλαιστίνιους δεν αρκεί η χρηματοδότηση και επιζητούν την πολιτική υποστήριξη, ενώ, παράλληλα δεν άσκησε τις αναγκαίες πιέσεις προς το Ισραήλ για να εμποδίσει την ανάπτυξη των οικισμών και την προσάρτηση εδαφών.

Ειδικότερα, θεωρώ ότι η διεθνής κοινότητα, αν και διαθέτει την αναγκαία ισχύ για να ασκήσει πιέσεις, δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει την ουσιαστική επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Παρόλα αυτά οι Παλαιστίνιοι απάντησαν με μια δημοκρατική διαδικασία και συμμετοχή, εκφράζοντας την ανάγκη τους για ζωή, δικαιοσύνη και ειρήνη.

Ως γυναίκα θεωρώ τη νίκη της Χαμάς κάτι τρομερό: είμαι ωστόσο βέβαιη ότι πρόκειται για μια ψήφο διαμαρτυρίας κατά της Αλ Φατάχ, η οποία κυριάρχησε με ηγεμονικό τρόπο στην παλαιστινιακή κοινωνία επί πολλά χρόνια και δεν μπόρεσε να υλοποιήσει τις υποσχέσεις της, αλλά και κατά της διαφθοράς, η οποία αποτελεί ωστόσο ένα μάλλον δημαγωγικό ζήτημα. Θεωρώ ειλικρινά ότι αποτελεί καθήκον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της διεθνούς κοινότητας να προωθήσουν και να συντηρήσουν τον διάλογο, προκειμένου να σταματήσει η βία τόσο από τη Χαμάς όσο και από το Ισραήλ και να αναγνωρίσουν στην πράξη την αρχή «δύο λαοί, δύο κράτη».

  James Hugh Allister (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η Χαμάς είναι διεφθαρμένη: είναι υπεύθυνη για ορισμένες από τις πιο ποταπές τρομοκρατικές επιθέσεις που έγιναν ποτέ. Το γεγονός ότι έλαβε τώρα μια δημοκρατική εντολή δεν αλλάζει ούτε εξασθενίζει τον τρομοκρατικό της χαρακτήρα. Μια και κατάγομαι από τη Βόρεια Ιρλανδία, μπορώ να μιλήσω με την εμπειρία από μια παρόμοια τρομοκρατική οργάνωση –τον IRA– η οποία εξασφάλισε επίσης μια εκλογική βάση. Εκεί έγιναν θεμελιώδη λάθη με την ελπίδα ότι θα ενθαρρυνθούν τα μέλη της να απομακρυνθούν από την οδό της τρομοκρατίας. Οι αξίες της δημοκρατίας διαστρεβλώθηκαν, δόθηκαν αδικαιολόγητα προνόμια επί προνομίων, αλλά μετά από κάθε αποδοχή προνομίου, προέκυπταν νέες απαιτήσεις. Έτσι σκέφτονται και λειτουργούν οι τρομοκρατικές οργανώσεις στον μακρύ και πολυμέτωπο πόλεμο που δίνουν.

Συνεπώς, καλώ μετ’ επιτάσεως να ακολουθηθεί μια σταθερή και αποφασιστική στάση, χωρίς υπερβολές και χωρίς υποχωρήσεις από την αρχή ότι θα διακοπεί η ενίσχυση από την ΕΕ προς μια αρχή που διοικείται από τους τρομοκράτες της Χαμάς. Αν αποκλίνουμε από αυτό τον κανόνα, οι χαμένοι θα είμαστε εμείς και η δημοκρατία.

  Antonio Tajani (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Ευρώπη πρέπει να έχει έναν βασικό στόχο για την οικοδόμηση της ειρήνης στη Μέση Ανατολή και για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και με πολιτικά μέσα: ο στόχος αυτός είναι η διασφάλιση της ύπαρξης και της ασφάλειας του Ισραήλ και παράλληλα της ίδρυσης ενός παλαιστινιακού κράτους. Πρόσφατα, χάρη στις προσπάθειες του Σαρόν και του Αμπού Μάζεν, πραγματοποιήθηκαν σημαντικά βήματα προόδου προς αυτήν την κατεύθυνση.

Η εκλογική επιτυχία της Χαμάς αποτελεί απειλή οπισθοδρόμησης; Απειλεί να μετατρέψει την Παλαιστίνη σε ένα νέο θεοκρατικό και ολοκληρωτικό καθεστώς; Τα λόγια του εκπροσώπου της Χαμάς, Mohammad Zahar, ο οποίος προανήγγειλε μια νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση χωρίς λαϊκούς γιατί «είναι φορείς του AIDS και ομοφυλόφιλοι», δεν αφήνουν πολλές ελπίδες. Όπως δυσοίωνες είναι επίσης και άλλες δηλώσεις σχετικά με το Ισραήλ.

Καθήκον της Ευρώπης είναι να κάνει γνωστές τις θέσεις της με ισχυρές πολιτικές πρωτοβουλίες, προκειμένου να ωθήσει τη Χαμάς στην πορεία που έχει ήδη ξεκινήσει. Η Ευρώπη πρέπει να κάνει κατανοητό στη νέα κυβέρνηση ότι, εάν προτίθεται να απειλήσει την ύπαρξη του Ισραήλ, θα χάσει τους πόρους που προορίζονται για την Παλαιστίνη. Εάν η Χαμάς επιλέξει τον δρόμο της μισαλλοδοξίας, θα επιφέρει σοβαρό πλήγμα στον λαό της και θα επηρεάσει αρνητικά το αποτέλεσμα των εκλογών στο Ισραήλ. Υποστηρίζουμε συνεπώς τον Αμπού Μάζεν και καλωσορίζουμε την επίσκεψή του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Υπερασπιζόμαστε επίσης τα δικαιώματα των χριστιανών Παλαιστινίων: πρόκειται για μια μειονότητα που κινδυνεύει με εξαφάνιση στη Μέση Ανατολή, η οποία αποτελεί ωστόσο σημαντικό στοιχείο ειρήνης και σταθερότητας.

Εργαζόμαστε ελπίζοντας να μην επικρατήσει η σκέψη του Arwan Zaboun, σύμφωνα με τον οποίο οι διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ είναι «haram», δηλαδή απαγορευμένες από τη θρησκεία. Είμαι πεπεισμένος ότι ο παλαιστινιακός λαός έχει διαφορετική άποψη.

  Lilli Gruber (PSE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, το νέο παλαιστινιακό κοινοβούλιο προέκυψε από εκλογές που αναγνωρίστηκαν γενικά από τη διεθνή κοινότητα. Σεβόμαστε το αποτέλεσμα αυτό και θα υποστηρίξουμε τον πρόεδρο Αμπού Μάζεν στην προσπάθειά του να συγκροτήσει μία κυβέρνηση που θα αγωνιστεί για την υπεράσπιση του διεθνούς δικαίου και θα αντιταχθεί στη βία.

Ως εκ τούτου, φαίνεται παράδοξο να διατυπώνεται σήμερα η απειλή ότι θα σταματήσει η ευρωπαϊκή χρηματοδοτική βοήθεια προς την Παλαιστινιακή Αρχή. Με τον τρόπο αυτόν θα διακινδυνεύαμε να πάρουν τη θέση της ΕΕ επιθετικά κράτη και ομάδες και να στρατολογήσει η Αλ Κάιντα άνεργους παλαιστινίους στρατιώτες και αστυνομικούς.

Ας θυμηθούμε πως στις 13 Ιουνίου 1980, στη σύνοδο κορυφής της Βενετίας, η ΕΚ ανεγνώρισε την ΟΑΠ. Συνέχισε να συνοδεύει μέσω του διαλόγου την πρώην τρομοκρατική οργάνωση στην πορεία της προς την αναγνώριση του δικαιώματος ύπαρξης του Ισραήλ και τη συμμετοχή στην ειρηνευτική διαδικασία. Η εκλογική νίκη της Χαμάς μάς φέρνει τώρα αντιμέτωπους με μία παρόμοια πρόκληση. Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από τις εκλογές, οι ΗΠΑ γνωστοποίησαν ότι πρέπει να γίνουν συνομιλίες με τη Χαμάς μολονότι αυτή συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει τώρα να συμβάλει με εποικοδομητικό τρόπο και να προσκαλέσει το συντομότερο δυνατόν μία αντιπροσωπεία του νεοεκλεγέντος παλαιστινιακού κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, γιατί τώρα είναι επειγόντως απαραίτητα μέτρα δημιουργίας εμπιστοσύνης και όχι απειλητικές χειρονομίες.

  Sajjad Karim (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, τις τελευταίες εβδομάδες είδαμε τον κύκλο των αντιθέσεων και των αντιφάσεων που κατέληξε να χαρακτηρίζει τη σχέση της ΕΕ με τη Μέση Ανατολή. Ζητούμε νομιμότητα και διαφάνεια από τους εταίρους μας, αλλά συγκαλύπτουμε την αλήθεια όταν μας υποχρεώνει νομικά να δράσουμε. Διευκολύνουμε τις δημοκρατικές εκλογές στην Παλαιστίνη, αλλά αμφισβητούμε τη φωνή του λαού όταν την ακούμε. Βοηθάμε τη διεφθαρμένη Φατάχ εδώ και χρόνια, αλλά μέσα σε λίγες μέρες αμφισβητούμε τις δηλωμένες ανθρωπιστικές προθέσεις της επερχόμενης νέας Παλαιστινιακής Αρχής. Αμφισβητούμε τη βούληση της νέας Παλαιστινιακής Αρχής να οικοδομήσει γέφυρες εμπιστοσύνης και συνεργασίας, αλλά παραβλέπουμε τη συνεχιζόμενη κατασκευή του διαχωριστικού τείχους από το Ισραήλ. Χρηματοδοτούμε ορθώς τους δημοκρατικούς θεσμούς στην Παλαιστίνη, αλλά εμποδίζουμε το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του λαού που είναι προσαρτημένος στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Καλούμε ορθώς τη Χαμάς να αποκηρύξει τη βία ή να αντιμετωπίσει τις συνέπειες, αλλά μένουμε αδρανείς όταν ο ισραηλινός στρατός πυροβολεί αθώα παιδιά στη Γάζα και στη Ραμάλα χωρίς καμία συνέπεια. Ζητούμε ορθώς από τη Χαμάς να αναγνωρίσει το Ισραήλ, αλλά σιωπούμε όταν το Ισραήλ χλευάζει τους διεθνείς νόμους.

Βασικά, οι Παλαιστίνιοι ρωτούν: η ΕΕ σημαίνει δημοκρατία ή καταστολή; Η ΕΕ σημαίνει γέφυρες ή τείχη; Η ΕΕ σημαίνει σεβασμό ή περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου; Η απόφαση της Χαμάς να αντικαταστήσει τις σφαίρες με ψήφους σηματοδοτεί ίσως μια στρατηγική αλλαγή κατεύθυνσης που μπορεί να οδηγήσει σε συνομιλίες με το Ισραήλ. Η ΕΕ πρέπει να ανταποκριθεί σε αυτή την αλλαγή κατεύθυνσης και να επιδείξει την καίρια ισότητα και αμεροληψία που απαιτείται για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους που θα ζει ειρηνικά με το Ισραήλ.

  Jana Bobošíková (NI). – (CS) Κυρίες και κύριοι βουλευτές, πρέπει να σταματήσουμε αμέσως τη ροή χρημάτων στην Παλαιστίνη όπου η Χαμάς έχει καταλάβει την εξουσία. Πρόκειται σαφέστατα για ένα τρομοκρατικό κίνημα που δεν αναγνωρίζει το κράτος του Ισραήλ, που δεν θέλει να αφοπλιστεί και που ζει σύμφωνα με τον νόμο της Σαρία. Πώς θα χρησιμοποιήσει η Χαμάς τα χρήματα των φορολογούμενων της ΕΕ; Θα καίει τα μάτια των ανθρώπων, θα λιθοβολεί γυναίκες ή θα κόβει τα χέρια τους; Πόσους ανθρώπους θα σκοτώσουν τα όπλα της Χαμάς;

Κυρίες και κύριοι, πρέπει να ομολογήσουμε ότι η Ένωση οφείλει να αναλάβει το μερίδιο των ευθυνών της για την έκρυθμη κατάσταση στη Μέση Ανατολή, καθώς έθαψε το κεφάλι της στην άμμο και επεδίωξε μια φιλόδοξη πολιτική. Είμαι Τσέχα και η χώρα μου ήταν μία από τις πρώτες χώρες που προμήθευσε όπλα στο νέο κράτος του Ισραήλ το 1948 για να υπερασπιστεί τα εδάφη του. Τότε, τα κράτη μέλη της ΕΕ εξέφρασαν τη φρίκη τους για το ολοκαύτωμα και υποστήριξαν τη συγκρότηση ενός εβραϊκού κράτους. Πώς ενήργησαν από τότε; Ποιους υποστήριξε απερίφραστα η Ένωση – το Ισραήλ ή τους παλαιστίνιους τρομοκράτες; Ας θέσουμε ένα τέλος σε αυτή την αμφίσημη γλώσσα και ας πούμε δυνατά και καθαρά ότι η Χαμάς, η οποία για αρκετά χρόνια λαμβάνει χρήματα έμμεσα από την Ένωση, εφαρμόζει άδικες πολιτικές και ότι οι πολίτες της ΕΕ δεν θα πληρώσουν για αυτές τις πολιτικές από τους φόρους τους.

  Elmar Brok (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, αντιδράσαμε με έκπληξη σε κάτι που είναι αυτονόητο: στις εκλογές κέρδισε μία παράταξη που έδωσε στους ανθρώπους την εντύπωση ότι φροντίζει γι’ αυτούς, ενώ οι άλλοι διαγράφονται γιατί είναι μια ομάδα διεφθαρμένων απατεώνων. Πρέπει να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας από αυτό. Πρέπει να εργαστούμε ακόμα πιο πολύ για να καταστήσουμε ορατή τη βοήθεια της ΕΕ, γιατί έτσι θα περάσουμε στους πολίτες το μήνυμα ότι αξίζει τον κόπο η υποστήριξη της ειρήνης και της δημοκρατίας. Νομίζω ότι αυτό δεν χρειάζεται να το ακούσουν μόνο οι κυβερνήσεις.

Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι καταστροφικό για την περιοχή. Ασφαλώς μπορούμε να μιλήσουμε για έναν πενταετή ρυθμό: πριν από δέκα περίπου χρόνια πέθανε ο Ράμπιν και ο Πέρες δεν εξελέγη εξαιτίας τρομοκρατικών ενεργειών. Πέντε χρόνια αργότερα ξεκίνησε η Ιντιφάντα και τώρα φθάσαμε και πάλι εδώ. Τα πράγματα διαρκώς ξαναρχίζουν από την αρχή.

Έστω και έτσι, εγώ δεν πιστεύω ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε την ελπίδα πως η Χαμάς θα διαδραματίσει τον ρόλο της στις εξελίξεις, αλλά πρέπει να ξεκαθαρίσουμε υπό ποιες προϋποθέσεις θα είναι δυνατόν αυτό. Αν η Χαμάς αναλάβει σύμφωνα με τη σύνθεση του κοινοβουλίου την παλαιστινιακή αρχή, πρέπει να συμφωνήσει να αποκηρύξει τη βία, να αναγνωρίσει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ και να δεχτεί τις υφιστάμενες συμφωνίες, διαφορετικά όλα θα ξαναρχίσουν από το μηδέν.

Ελπίζω να γίνουν όλα αυτά πριν από τις εκλογές στο Ισραήλ, έτσι ώστε να μπορέσουμε να αποφύγουμε αρνητικά γεγονότα που θα δυσκόλευαν ακόμα περισσότερο την προσέγγισή μας. Στο διάστημα αυτό, η Τετραμερής θα πρέπει να καταστήσει σαφές ότι αν αυτό λειτουργήσει, θα δοθεί οικονομική βοήθεια και εγγυήσεις για την ασφάλεια. Γι’ αυτό χαίρομαι τόσο που η Τετραμερής αντέδρασε τόσο γρήγορα το σαββατοκύριακο.

Θα ήθελα επίσης να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στην κ. De Keyser και την ομάδα της, καθώς και στην κοινοβουλευτική μας αντιπροσωπεία υπό την ηγεσία του κ. McMillan-Scott, για το έργο τους.

  Παναγιώτης Μπεγλίτης (PSE). – Κυρία Πρόεδρε, θέλω και εγώ με τη σειρά μου να συγχαρώ κατ’ αρχάς τους συναδέλφους, Véronique De Keyser και Edward McMillan-Scott, για τη σημαντική συμβολή τους στην επιτήρηση των παλαιστινιακών εκλογών.

Ο παλαιστινιακός λαός ψήφισε με δημοκρατικό τρόπο και πιστεύω ότι όλοι μας σήμερα πρέπει να σεβαστούμε τη δημοκρατική βούληση του παλαιστινιακού λαού και να διαμορφώσουμε τη νέα ευρωπαϊκή στρατηγική με βάση τη νέα πολιτική πραγματικότητα στη Μέση Ανατολή και στην Παλαιστίνη.

Δυστυχώς ο κ. Solana δεν είναι σήμερα εδώ, για να του πω ότι ήταν ένα πολύ σοβαρό λάθος η δήλωσή του, μία εβδομάδα πριν τις παλαιστινιακής εκλογές, ότι θα έπρεπε να παγώσει η οικονομική βοήθεια στην Παλαιστίνη, εάν κερδίσει η Χαμάς. Αυτή τη δήλωση του κ. Solana την αξιοποίησε η Χαμάς και ουσιαστικά λειτούργησε ως μπούμερανκ για τις μετριοπαθείς παλαιστινιακές προοδευτικές δυνάμεις.

Από εκεί και πέρα, βλέπω ένα σοβαρό έλλειμμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν βλέπω μια δήλωση, μια εκδήλωση ευαισθησίας σχετικά με τη μονομερή πολιτική της ισραηλινής κυβέρνησης, δεν βλέπω μια δήλωση για την πολιτική και την απόφαση του κ. Ολμέρτ να παγώσει τα 50 εκατομμύρια δολάρια επιστροφής προς την παλαιστινιακή αρχή.

Ένα πράγμα θέλω να ζητήσω από την Επιτροπή: να ζητήσει την παράταση της εκεχειρίας από τη Χαμάς. Αυτό είναι ένα σημαντικό θέμα και όχι διάφοροι όροι, μονομερείς προς την πλευρά των Παλαιστινίων.

  Charles Tannock (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, είχα σοβαρότατες επιφυλάξεις σχετικά με το αν θα έπρεπε να επιτραπεί σε μια μη αναμορφωμένη Χαμάς να θέσει υποψηφιότητα για τις παλαιστινιακές εκλογές. Ίσως ο κ. Μπους και άλλοι υπολόγιζαν ότι η Χαμάς δεν θα κέρδιζε ή ότι θα τροποποιούσε σημαντικά τη ρητορική και τις πολιτικές της αν έμπαινε στην εκλογική διαδικασία. Εγώ θα ήθελα να διαφοροποιηθώ.

Η Χαμάς παραμένει μια τρομοκρατική οργάνωση με διασυνδέσεις με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και τη Χεζμπολάχ. Έχει δεσμευθεί για την εξόντωση του Ισραήλ και την ίδρυση ενός ισλαμικού κράτους με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ. Πράγματι, από το καταστατικό της προκύπτει ότι είναι ταγμένη σε μια παγκόσμια Τζιχάντ, η οποία περιλαμβάνει τη χρήση βομβιστών αυτοκτονίας και την καθιέρωση μιας θεοκρατίας και ενός ισλαμικού χαλιφάτου παντού. Ασφαλώς, αν υποστήριζε αυτές τις απόψεις σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της ΕΕ, θα είχε απαγορευθεί ως πολιτικό κόμμα.

Πάντα επέκρινα την ανεξέλεγκτη διαφθορά υπό την Προεδρία του Αραφάτ και προσπάθησα να την ερευνήσω στο προηγούμενο Κοινοβούλιο, αλλά δυστυχώς τα ευρήματα της ομάδας εργασίας μου δεν συζητήθηκαν ποτέ στην Ολομέλεια. Τώρα βλέπουμε μια μαζική ψήφο διαμαρτυρίας από τους απλούς Παλαιστινίους. Εντούτοις, είναι σαφές ότι μια οργάνωση όπως η Χαμάς, η οποία έχει απαγορευθεί ως τρομοκρατική οργάνωση, δεν μπορεί να αποτελέσει νόμιμο συνομιλητή για την ΕΕ, ούτε να λάβει έστω και ένα ευρώ από τα χρήματα των φορολογούμενών μας μέχρι να αποκηρύξει τη βία και να αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ. Πάντα υποστήριζα το τείχος ασφαλείας λόγω του ότι έχει σώσει ανθρώπινες ζωές από την κακία των βομβιστών αυτοκτονίας. Έχει χωρίσει, δυστυχώς, κοινότητες, αλλά δεν συνιστά το τελικό σύνορο ενός μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους.

Ωστόσο, μια νίκη της Χαμάς θα καταστήσει πολύ πιο δύσκολη την επίτευξη μιας συμφωνίας βασισμένης στην αρχή «γη έναντι ειρήνης». Επίσης, η τελική επίλυση του ζητήματος της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, καθώς και του ζητήματος του δικαιώματος επιστροφής, θα είναι σχεδόν αδύνατη με τη Χαμάς στην κυβέρνηση της Παλαιστινιακής Αρχής.

  Carlos Carnero González (PSE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, η εκλογική νίκη της Χαμάς σίγουρα δεν αποτελεί καλή είδηση για τους δημοκράτες και τους προοδευτικούς, ούτε για τους ανθρώπους της αριστεράς, αλλά αυτή η νίκη ήταν το αποτέλεσμα δίκαιων εκλογών και πρέπει να το αναγνωρίσουμε αυτό. Υπάρχει επομένως κάτι που πρέπει να μας ικανοποιεί: η Χαμάς μπήκε τώρα στο πολιτικό παιχνίδι και αυτό είναι πρόοδος. Και προκειμένου να την τραβήξουμε περισσότερο μέσα στο πολιτικό παιχνίδι, πρέπει να είμαστε επίσης σε θέση να την ενσωματώσουμε πλήρως στις σχέσεις μεταξύ της Εθνικής Παλαιστινιακής Αρχής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι η πρώτη φορά που ένας εκλεγμένος σε αυτές τις εκλογές εκπρόσωπος της Χαμάς θα συναντηθεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να είναι στο πλαίσιο της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, η οποία θα διεξαχθεί στις 26 και 27 Μαρτίου. Επίσης, εκεί θα παρευρίσκονται οι νέοι βουλευτές του ισραηλινού κοινοβουλίου μετά τις εκλογές σε αυτή τη χώρα. Ας συμβάλουμε επομένως όλοι σε αυτό το κοινό φόρουμ για τον διάλογο και τον δημοκρατικό εκσυγχρονισμό της Χαμάς που θα είναι προς όφελος όλων.

  Jana Hybášková (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, τα στατιστικά στοιχεία είναι σαφή: μία ακόμη έδρα της Χαμάς σε εθνικό επίπεδο σημαίνει πολύ περισσότερες σε επαρχιακό επίπεδο. Ο λαός εμπιστεύεται τη Χαμάς στο τοπικό επίπεδο και πρέπει να το σεβαστούμε αυτό με ευφυή, διαφανή και υπεύθυνο τρόπο. Έχουμε ένα σχέδιο για να το πράξουμε αυτό; Έχουμε μια στρατηγική: μη βία, αφοπλισμός και η ύπαρξη του Ισραήλ.

Σχετικά με τη μη βία: αν τη μια μέρα έχουμε μια δήλωση αποκήρυξης της βίας και την επομένη υποστούμε τρομοκρατική επίθεση, τι θα κάνουμε; Η Χαμάς είναι ένα κίνημα αντίστασης. Αν συνεχιστεί η κατοχή, η κυβέρνηση δεν θα αποκλείσει τη βίαιη αντίσταση. Τι θα κάνουμε τότε;

Σχετικά με την ύπαρξη του Κράτους του Ισραήλ: αρκεί η έναρξη διαπραγματεύσεων μετά τις ισραηλινές εκλογές;

Σχετικά με τον αφοπλισμό: θέλουμε να συμπεριλάβουμε την πολιτοφυλακή της Χαμάς στις δυνάμεις ασφαλείας και τις αστυνομικές δυνάμεις της Παλαιστίνης; Υπό ποιες προϋποθέσεις; Έχουμε κάποιο σχέδιο;

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, φυσικά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο παρελθόν έγιναν λάθη, τώρα όμως είναι καιρός να κοιτάξουμε εμπρός. Τα συμπεράσματά μας δεν πρέπει να είναι πρόωρα και η στρατηγική για την επόμενη φάση πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο σοβαρής εξέτασης.

Στη συζήτηση ειπώθηκε –δικαιολογημένα– ότι φυσικά εξακολουθούμε να έχουμε έναν εταίρο στο πρόσωπο του προέδρου Αμπάς, με τον οποίο μπορούμε ακόμα να συζητήσουμε και με τον οποίο πρέπει να συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε. Μπορούμε να συνεχίσουμε να βασιζόμαστε σε αυτόν ως εταίρο, γιατί η νέα κυβέρνηση ούτε θέλει ούτε μπορεί να αλλάξει το σύνταγμα που θα τεθεί σε ισχύ. Δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε τις ελπίδες μας, το αντίθετο: πρέπει να κοιτάμε μπροστά.

Όμως είναι σαφές ότι –το είπε τη Δευτέρα το Συμβούλιο, αλλά το είπε και η Τετραμερής– ότι υπάρχουν αρχές από τις οποίες δεν πρέπει να παρεκκλίνουμε, δεν πρέπει δε να υπάρχει αμφιβολία για το ότι ανάμεσά τους είναι η μη βία, η αναγνώριση του δικαιώματος ύπαρξης του Ισραήλ και η συνέχιση της ειρηνευτικής διαδικασίας.

Επίσης, έχει λεχθεί επανειλημμένα ότι η ευρωπαϊκή πολιτική πρέπει να είναι ισορροπημένη και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με αυτό, γιατί είναι μία αυτονόητη αλήθεια. Στην εισαγωγική μου δήλωση διασαφήνισα επίσης τη θέση του Συμβουλίου ως προς τη σχέση μας με το Ισραήλ και την κριτική που διατυπώνουμε.

Το σημαντικό είναι να μιλά η Ευρώπη με μία φωνή. Αν θέλουμε να έχουμε κάποια επιρροή, πρέπει επίσης να μιλάμε την ίδια γλώσσα με τους εταίρους μας στην Τετραμερή, πράγμα που είναι επίσης σημαντικό. Ευχαριστώ ιδιαίτερα την Επιτροπή διότι ανέπτυξε μετά από προσεκτική εξέταση και χωρίς περιττή βιασύνη μα στρατηγική για να βοηθήσουμε τον παλαιστινιακό λαό. Όπως είπαν διάφοροι ομιλητές στη συζήτηση, ο παλαιστινιακός λαός υπέφερε πολλά και συνεχίζει να υποφέρει και δεν μπορούμε να τον εγκαταλείψουμε. Γνωρίζω, κυρία Ferrero-Waldner, ότι η αντίστοιχη πολιτική της Επιτροπής είναι πολύ συνεπής και πρέπει να της προσφέρουμε την υποστήριξή μας.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Winkler, κυρίες και κύριοι,

(EN) Καταρχάς, επιτρέψτε μου να σας ευχαριστήσω όλους για τα ευγενικά σας λόγια για τις εκλογές και τους παρατηρητές. Πρέπει να συγχαρούμε την κ. De Keyser και την ομάδα της, καθώς και τον κ. McMillan-Scott και την ομάδα του. Πρέπει να συγχαρούμε επίσης τον παλαιστινιακό λαό, ο οποίος απέδειξε ότι μπορεί να ψηφίσει με ελεύθερο και δίκαιο τρόπο, ακόμα και αν δεν μας ικανοποιεί πάντα το αποτέλεσμα.

Τώρα, πρέπει να συμφωνήσουμε να σεβαστούμε τη βούληση του παλαιστινιακού λαού. Όπως είπαμε στη δήλωση της Τετραμερούς, οι Παλαιστίνιοι ψήφισαν τώρα υπέρ της αλλαγής. Γνωρίζουμε γιατί. Ταυτόχρονα, επιθυμούν την ειρήνη. Τα δημοψηφίσματα καταδεικνύουν ότι μια μικρή πλειοψηφία τάσσεται υπέρ της ειρήνης με το Ισραήλ. Αυτός πρέπει να είναι ο δρόμος προς τα εμπρός. Είμαστε έτοιμοι να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τον παλαιστινιακό λαό. Θέλουμε να το κάνουμε, όπως το κάναμε και μέχρι σήμερα. Δεν υπάρχει άλλος οργανισμός εκτός από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ειδικά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που να έχει κάνει τόσα πολλά για τον παλαιστινιακό λαό εδώ και πολλά χρόνια.

Εντούτοις, η εκλογή και η ανάληψη της εξουσίας αποτελεί επίσης θέμα πολιτικής ευθύνης. Γι’ αυτό ζητάμε –και περιμένουμε– από τη νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση να επιβεβαιώσει τη δέσμευσή της για την ειρήνη με ειρηνικά μέσα, ειδικά μέσω των τριών όρων που αναφέρθηκαν στη δήλωση της Τετραμερούς: μη βία, αναγνώριση του Ισραήλ και σεβασμός των προγενέστερων υποχρεώσεων, δηλαδή της συμφωνίας του Όσλο και του οδικού χάρτη. Αυτοί οι όροι υποδεικνύουν σαφώς μια δέσμευση στην ειρήνη, στη λύση δύο κρατών, αλλά και σε μια φιλόδοξη ατζέντα μεταρρυθμίσεων για την Παλαιστινιακή Αρχή. Ήθελα πολύ να το αναφέρω αυτό.

Θα ήθελα επίσης να πω ότι η πολιτική της Τετραμερούς –και εδώ εργαζόμαστε πραγματικά από κοινού– είναι πολύ ισορροπημένη. Άκουσα κάποιους βουλευτές να λένε ότι είμαστε μονομερείς: όσοι δεν έχουν δει ακόμα την τελευταία δήλωση της Τετραμερούς, παρακαλώ να τη δουν. Θα ήθελα να σας παραπέμψω στην τελευταία παράγραφο, όπου δηλώνουμε: «η Τετραμερής επαναλαμβάνει τη δέσμευσή της στις αρχές που περιγράφονται στον οδικό χάρτη και στην προηγούμενη δήλωση και επαναβεβαιώνει τη δέσμευσή της σε μια δίκαιη, ολοκληρωμένη και μόνιμη διευθέτηση της διένεξης μεταξύ Αράβων και Ισραηλινών με βάση τα ψηφίσματα αρ. 242 και 338 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ». Πιστεύω πως αυτή η δήλωση, από μόνη της, αντανακλά την υποστήριξή μας για αμοιβαίες υποχρεώσεις.

Επιτρέψτε μου να επαναλάβω ότι ο πρώτος στόχος μας τώρα πρέπει να είναι να διασφαλίσουμε ότι το Ισραήλ θα μεταφέρει τα παλαιστινιακά φορολογικά έσοδα στην Αρχή. Για την ακρίβεια, πρόκειται για παλαιστινιακά χρήματα. Δεν πιστεύουμε ότι θα ήταν εποικοδομητικό για το Ισραήλ να τα κρατήσει σε μια τόσο κρίσιμη ώρα. Θα μιλήσω και εγώ στις ισραηλινές αρχές σχετικά με αυτό το θέμα και γνωρίζω ότι το ίδιο θα κάνουν και άλλοι συνάδελφοι από την Τετραμερή. Ελπίζω πραγματικά ότι οι πόροι θα μεταφερθούν σύντομα, διότι θα καλύψουν ένα σημαντικό ποσοστό των μισθών των υπαλλήλων της Παλαιστινιακής Αρχής και θα παράσχουν επίσης απαραίτητο εισόδημα για τις οικογένειες. Θα ήταν μια ανθρωπιστική πράξη από την πλευρά του Ισραήλ σε μια κρίσιμη στιγμή.

Με καθησύχασε επίσης ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ο οποίος έχει την ίδια γνώμη. Συναντήθηκα με τον κ. Wolfowitz χθες στο Λονδίνο. Σήμερα, δημοσιεύθηκε η ακόλουθη δήλωσή του: «η όλη διαδικασία θα διευκολυνθεί αν βελτιωθεί η ζωή του μέσου Παλαιστινίου· οφείλουμε να είμαστε οι τελευταίοι που θα τον εγκαταλείψουμε». Χαιρετίζω ιδιαιτέρως αυτή τη δήλωση και ελπίζω ότι θα βοηθήσει. Εντούτοις, αυτός είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο τα μέλη του Αραβικού Συνδέσμου θα πρέπει να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους για υποστήριξη το συντομότερο δυνατόν. Χθες, στη Διάσκεψη του Λονδίνου για το Αφγανιστάν, η αυστριακή Υπουργός Εξωτερικών, Ursula Plassnik, κι εγώ εκμεταλλευτήκαμε κάθε ευκαιρία που είχαμε για να συνομιλήσουμε με διάφορους άραβες αντιπροσώπους ώστε να γίνει αυτό δυνατό.

Συνεπώς, πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση αυτή την περίοδο. Είναι κρίσιμη περίοδος διότι έχουμε και τις εκλογές στο Ισραήλ. Θέλουμε να μπορέσει η ειρηνευτική διαδικασία να συνεχιστεί στο μέλλον. Ως εκ τούτου, καλώ τους βουλευτές να παραμείνουν στο πλευρό μας. Παρά τις δυσκολίες του, θέλουμε να κάνουμε τον δρόμο προς την ειρήνη λιγότερο ανώμαλο στο μέλλον.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση, δηλώνω ότι έχω λάβει έξι προτάσεις ψηφίσματος⁽¹⁾ σύμφωνα με το άρθρο 103, παράγραφος 2 του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο.

Γραπτή Δήλωση (Άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Alessandro Battilocchio (NI). – (IT) Ξεπερνώντας την έκπληξη για το αποτέλεσμα των εκλογών στην Παλαιστίνη, η Ευρώπη οφείλει να αναγνωρίσει τώρα τη νομιμότητα της εκλογικής διαδικασίας και της νέας κυβέρνησης και να δεχθεί μάλιστα με ευχαρίστηση τη μαζική συμμετοχή των παλαιστινίων πολιτών στην εκλογική διαδικασία. Μόνον εάν επιδείξουμε απόλυτη εμπιστοσύνη και εξακολουθήσουμε τη συνεργασία θα μπορέσουμε να απαιτήσουμε από τη νέα κυβέρνηση την αναγκαία δέσμευση για την ολοκλήρωση του οδικού χάρτη. Θα πρέπει ασφαλώς να είμαστε πιο προσεκτικοί, ακριβώς λόγω των μεγάλων εντάσεων που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια ανάμεσα στο κόμμα που κέρδισε τις εκλογές και την επονομαζόμενη δυτική κοινωνία, αλλά είμαι βέβαιος ότι οι τριβές αυτές δεν θα απαλειφθούν με την πολιτική της πυγμής. Αντιθέτως, πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία στη Χαμάς να αποδείξει ότι, όπως δήλωσε επανειλημμένα ο ίδιος ο Πρόεδρος Αμπάς, μπορεί να τηρήσει τη δέσμευση για εφαρμογή του χρονοδιαγράμματος, να σεβαστεί τις συμφωνίες και τις ανειλημμένες υποχρεώσεις και να επιδιώξει τη λύση της σύγκρουσης με το Ισραήλ μέσω των διαπραγματεύσεων. Κατά συνέπεια, η διακοπή της χρηματοδότησης της Παλαιστινιακής Αρχής δεν αποτελεί λύση. Θα πρέπει, ωστόσο, να είμαστε ανένδοτοι στην ενίσχυση του συστήματος ελέγχου με στενότερη συνεργασία σε διεθνές επίπεδο, προκειμένου οι πόροι αυτοί να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την οικονομική, πολιτική και κοινωνική ανάπτυξη του παλαιστινιακού λαού και όχι για την καταστροφή του δικού μας κόσμου.

(1) 1 Βλ. συνοπτικά πρακτικά

13. Η θέση της ΕΕ απέναντι στην κυβέρνηση της Κούβας

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της προφορικής ερώτησης των Graham Watson, Cecilia Malmström, Emma Bonino και Marco Pannella, εξ ονόματος της Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, προς το Συμβούλιο σχετικά με τη στάση της ΕΕ απέναντι στην κυβέρνηση της Κούβας (O-0112/2005 - B6-0675/2005).

  Cecilia Malmström (ALDE), συντάκτρια. – (SV) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κάπως επισκιασμένος από τα δραματικά γεγονότα στη Μέση Ανατολή, ζει στην Αβάνα ένας γενειοφόρος δικτάτορας που χλευάζει τον κόσμο εδώ και δεκαετίες. Διοικεί μια χώρα στην οποία τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται, στην οποία οι άνθρωποι ζουν σε μεγάλη φτώχεια και στην οποία οι αντιφρονούντες φυλακίζονται και διώκονται. Μετά την Κίνα, η Κούβα είναι η μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου για τους δημοσιογράφους.

Την άνοιξη του 2003, ένα κύμα καταπίεσης έπληξε το νησί. Ηγετικά πρόσωπα του δημοκρατικού κινήματος συνελήφθησαν και, μετά από παρωδίες δικών, 75 από αυτούς καταδικάστηκαν σε μακροχρόνιες ποινές φυλάκισης. Πέρυσι, μια μεγάλη ομάδα νέων συνελήφθη προληπτικά με το σκεπτικό ότι μπορεί να προκαλούσε προβλήματα. Αυτό δείχνει ακριβώς πόσος φόβος επικρατεί στο νησί. Όταν, αμέσως πριν τα Χριστούγεννα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απένειμε το Βραβείο Ζαχάρωφ στις Κυρίες στα Λευκά –τις συζύγους και τις κόρες των φυλακισμένων αντιφρονούντων– απαγορεύθηκε στις εκπροσώπους του κινήματος να φύγουν από το νησί για να μεταβούν στο Στρασβούργο.

Η Κούβα είναι μια φοβερή δικτατορία και τα γεγονότα που μόλις ανέφερα είναι ευρέως γνωστά. Τα τελευταία χρόνια, η κατάσταση επιδεινώθηκε. Για τους πολιτικούς κρατουμένους, η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή. Ο φίλος μου, Héctor Palacios, ο οποίος εκτίει ποινή φυλάκισης 25 ετών, είναι πολύ άρρωστος και οι γιατροί φοβούνται για τη ζωή του. Δεν λαμβάνει τη φροντίδα που έχει ανάγκη για την υψηλή αρτηριακή πίεση και για τις επιπλοκές που αφορούν την καρδιακή νόσο από την οποία πάσχει. Για να αναφέρω ένα άλλο παράδειγμα, ο Adolfo Fernandez Seinz –δημοσιογράφος που εκτίει ποινή φυλάκισης 15 ετών– είναι επίσης σε κακή κατάσταση και έχει χάσει 20 κιλά από τότε που φυλακίστηκε.

Εκτός φυλακής, οι αντιφρονούντες διώκονται επίσης, για παράδειγμα, ο νικητής του Βραβείου Ζαχάρωφ, Oswaldo José Payá Sardiñas, και ο τυφλός ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Juan Carlos Gonzalez Leiva, ο οποίος τελεί υπό κατ’ οίκον περιορισμό από τον Απρίλιο του 2004. Είναι, φυσικά, απολύτως απαράδεκτο να κρατούνται ακόμα άνθρωποι στην Κούβα λόγω των πεποιθήσεών τους. Είναι εξίσου απαράδεκτο ότι αυτοί οι κρατούμενοι δεν λαμβάνουν τη φροντίδα που έχουν ανάγκη όταν η υγεία τους είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση.

Όταν, πριν έναν χρόνο, το Συμβούλιο των Υπουργών αποφάσισε να αλλάξει την κοινή θέση που είχε για πολλά χρόνια και ξεκίνησε συνομιλίες με το καθεστώς, φανταζόταν ότι αυτό θα ήταν ένα άνοιγμα προς την Κούβα, με δυνατότητες εκεί. Μια πλειοψηφία αυτού του Σώματος επέκρινε αυτή την πολιτική και, έναν χρόνο αργότερα, πρέπει να αναγνωριστεί ότι αυτή η πολιτική δεν είχε αποτέλεσμα. Ήταν μια λανθασμένη απόφαση και θα πρέπει να επανεξεταστεί. Τι προτίθεται να κάνει τώρα το Συμβούλιο για να στηρίξει τους αντιφρονούντες στην Κούβα; Πώς θα στηρίξουμε εποικοδομητικά το δημοκρατικό κίνημα και τον κουβανικό λαό; Πρέπει να αυξήσουμε τις πιέσεις προς τον Φιντέλ Κάστρο και, παράλληλα, να βρούμε έναν στρατηγικό τρόπο αναγνώρισης των θετικών δυνάμεων δημοκρατίας που υπάρχουν. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να υποστηρίξουμε τις δυνάμεις της δημοκρατίας στην Κούβα όταν μπορούμε να το κάνουμε στη Λευκορωσία; Επικρατεί ακόμα ένα δυσάρεστο είδος ρομαντισμού γύρω από το όνομα του Κάστρο. Θα ήθελα πάρα πολύ να λάβω ορισμένες απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις από το Συμβούλιο.

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Malmström, το Συμβούλιο επικροτεί το διαρκές ενδιαφέρον του Κοινοβουλίου για τη βελτίωση της κατάστασης στην Κούβα και θα συνεχίσουμε τις κοινές μας προσπάθειες για να επιφέρουμε εκεί μία ειρηνική αλλαγή.

Η κοινή θέση που εκδώσαμε τον Δεκέμβριο του 1996 για την Κούβα εξακολουθεί να ισχύει και λέει μεταξύ άλλων τα εξής: «Ο στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις σχέσεις της με την Κούβα είναι να ενθαρρύνει μία διαδικασία μετάβασης σε μία πλουραλιστική δημοκρατία, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, καθώς και μία βιώσιμη ανάκαμψη και βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού της Κούβας. Οι περισσότερες πιθανότητες για μία ειρηνική μετάβαση θα υπήρχαν αν το σημερινό καθεστώς δρομολογούσε το ίδιο ή επέτρεπε μια τέτοια διαδικασία. Δεν είναι πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιχειρεί να επιφέρει αλλαγές με αναγκαστικά μέτρα με αποτέλεσμα να μεγαλώσει η οικονομική δυσπραγία του πληθυσμού της Κούβας.»

Προκειμένου να προαγάγει την ειρηνική αλλαγή στη χώρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση εγκαινίασε διάλογο με τις αρχές της Κούβας και με όλα τα τμήματα της κοινωνίας της, στο πλαίσιο των οποίων υπενθυμίζει τακτικά στις αρχές της Κούβας την θεμελιώδη υποχρέωσή τους ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα και ειδικά την ελεύθερη έκφραση γνώμης και το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι.

Δεν έχει νόημα η λήψη πολιτικών μέτρων αν δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα για τους ανθρώπους στον τόπο τους και έτσι το Συμβούλιο τροποποίησε ήδη μερικές πρακτικές λεπτομέρειες της πολιτικής του προκειμένου να την κάνει πραγματικά αποτελεσματική, ιδίως ως προς την εντατικοποίηση του διαλόγου με την ειρηνική αντιπολίτευση που επιδοκίμασε θερμά τις στενές αυτές επαφές.

Σύμφωνα με τα τελικά συμπεράσματα του Συμβουλίου της 31ης Ιανουαρίου 2005, τόσο η λουξεμβουργιανή όσο και η βρετανική Προεδρία, και κυρίως η αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αβάνα, έδωσαν νέα ώθηση στις σχέσεις με την αντιπολίτευση και με ανεξάρτητα στοιχεία και επικεντρώθηκαν εδώ μεταξύ άλλων σε σημαντικά μεσοπρόθεσμα θέματα που σχετίζονται με τη μετάβαση. Σε αυτά συγκαταλέγονται για παράδειγμα η διεύρυνση του διαλόγου με σημαντικά μέλη της ειρηνικής αντιπολίτευσης, ιδίως αναφορικά με τα συγκεκριμένα σχέδιά τους για το μέλλον, και άλλα μέσα για την υποστήριξη ανεξαρτήτων οργανώσεων και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών.

Ταυτόχρονα, το Συμβούλιο καταδίκασε ευθέως την απαράδεκτη συμπεριφορά εκ μέρους των αρχών της Κούβας όχι μόνο στην ίδια τη χώρα, αλλά και απέναντι σε ευρωπαίους πολιτικούς και επισκέπτες. Η Προεδρία έθεσε το θέμα της πρόσβασης σε υπουργεία στην Αβάνα και επεσήμανε στην κυβέρνηση της χώρας ότι δεν θα πρέπει να περιμένει διάλογο αν αρνείται την πρόσβαση στις πρεσβείες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν θέλει να αναγνωρίσει εκπροσώπους της ΕΕ ή να συνομιλήσει μαζί τους.

Το Συμβούλιο υπογράμμισε επίσης ότι είναι πρόθυμο να συνεχίσει τον εποικοδομητικό διάλογο με τις αρχές της Κούβας με βάση την αμοιβαιότητα και τη μη διάκριση σχετικά, μεταξύ άλλων, με τη χορήγηση θεώρησης διαβατηρίου για επισκέψεις στους εκπροσώπους των εν λόγω κυβερνήσεων.

Η Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέφρασε σε επίσημη δήλωση την λύπη της για την ενέργεια της κυβέρνησης της Κούβας να εμποδίσει τις επονομαζόμενες Damas de blanco – «Κυρίες στα λευκά» να μεταβούν στο Στρασβούργο για να λάβουν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το βραβείο Ζαχάρωφ 2005 για την πνευματική ελευθερία.

Τέτοιες περιπτώσεις, όπως και η άρνηση της κυβέρνησης να επιτρέψει στον Osvaldo Payá να ταξιδέψει τον Δεκέμβριο για να λάβει μέρος σε ένα φόρουμ ΜΚΟ για την ελευθερία έκφρασης, καθιστούν σαφές ότι οι αρχές της Κούβας περιφρονούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών τους που περιλαμβάνεται στο άρθρο 13 της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Το Συμβούλιο εκφράζει επίσης τη λύπη του γιατί δεν σημειώθηκε περαιτέρω πρόοδος ως προς την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων και κατήγγειλε τη σύλληψη και άλλων μελών της ειρηνικής αντιπολίτευσης το περασμένο καλοκαίρι και τα μέτρα που έλαβαν οι αρχές της Κούβας για να περιορίσουν την ελεύθερη έκφραση γνώμης, το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και την ελευθερία του Τύπου.

Το Συμβούλιο εξακολουθεί να ζητεί από την Κούβα να απελευθερώσει όλους τους πολιτικούς κρατουμένους. Η ΕΕ παρενέβη σε σχέση με την κατάσταση των φυλακισμένων που αντέδρασαν με απεργία πείνας στις συνθήκες κράτησής τους.

Επίσης, θα ήθελα τελειώνοντας να υπενθυμίσω στο Σώμα τον ενεργό ρόλο που συνεχίζει να διαδραματίζει η ΕΕ, με την φανερή υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπου πέρυσι συνυπέγραψε ένα ψήφισμα για το ζήτημα της Κούβας.

  José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, η Κούβα είναι η μοναδική χώρα στη Λατινική Αμερική που δεν συνδέεται με την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω μιας συμφωνίας σύνδεσης ή συνεργασίας. Αυτό δεν οφείλεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε στους πολλούς βουλευτές αυτού του Κοινοβουλίου, οι οποίοι έχουν εργαστεί σκληρά για να διατηρήσουν τους διαύλους του διαλόγου με τις αρχές και τον λαό της Κούβας.

Θλιβερά γεγονότα, όπως η απαγόρευση στις «Κυρίες στα Λευκά» να έρθουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή η αυξανόμενη καταπίεση –όπως αναφέρεται στο κείμενο του ψηφίσματος που θα εγκρίνει το Κοινοβούλιο αύριο– που υφίστανται ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι και που πρόσφατα καταδίκασαν οι Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα, ειρηνικοί αγωνιστές και ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταδεικνύουν σαφώς ότι τα πλέον θεμελιώδη δικαιώματα αγνοούνται συστηματικά σε αυτό το νησί.

Συνεπώς, το ψήφισμα δηλώνει ότι αυτά τα γεγονότα αποθαρρύνουν τη φιλοδοξία μας να βελτιώσουμε τις σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κούβας που είναι ο βασικός στόχος των αλλαγών στην κοινή θέση που διατύπωσε τον Ιανουάριο του 2005 το Συμβούλιο, και καλεί το Συμβούλιο, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, να ενεργήσει ανάλογα.

Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, ότι όταν εγκρίνατε την άρση των μέτρων που συνόδευαν την κοινή θέση του Συμβουλίου, ζητήσατε την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση των κρατουμένων και τώρα η κατάστασή τους έχει επιδεινωθεί.

Κυρία Πρόεδρε, ο Αντρέι Ζαχάρωφ έλεγε ότι οι φωνές που μετράνε περισσότερο είναι συχνά εκείνες που δεν ακούγονται. Και πιστεύω, κυρία Πρόεδρε, ότι αυτό το Κοινοβούλιο πρέπει να μιλήσει για άλλη μία φορά σε αυτή την Αίθουσα, η οποία εκπροσωπεί τους πολίτες της Ευρώπης, προκειμένου να υποστηρίξει τον σκοπό της ελευθερίας και προκειμένου να υπερασπιστεί και να αποκαλύψει τη σοβαρή κατάσταση των ανθρώπων εκείνων στην Κούβα που αγωνίζονται για την ελευθερία τους και την αξιοπρέπειά τους.

  Raimon Obiols i Germà, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (ES) Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, η Ομάδα μας είναι ικανοποιημένη για το γεγονός ότι το πλαίσιο στο οποίο διεξάγεται αυτή η συζήτηση σχετικά με την Κούβα είναι πιθανό να διασφαλίσει ευρεία συναίνεση για μία πρόταση ψηφίσματος. Πάντα πιστεύαμε ότι στο Κοινοβούλιο και στα θεσμικά όργανα της Ένωσης υπάρχει μία ευρεία βάση για συμφωνία και για την προώθηση των σχέσεων με την Κούβα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Ως Ομάδα, η θέση μας είναι σαφής: καταρχάς, στο παρόν πλαίσιο, δεν μπορούμε παρά να επιβεβαιώσουμε ότι οι κουβανικές αρχές δεν έχουν στείλει τα μηνύματα που ελπίζαμε όσον αφορά τη βελτίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα. Δεύτερον, διαπιστώνουμε ότι δεν είναι δυνατό να απονείμουμε το Βραβείο Ζαχάρωφ στις «Κυρίες στα Λευκά» και επομένως πρέπει να παροτρύνουμε τις κουβανικές αρχές να επιτρέψουν σε αυτή την ομάδα να επισκεφθεί την Ευρώπη ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ταυτόχρονα, εκτιμώ ότι πρέπει να ζητήσουμε από τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου να κάνει τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να διασφαλίσει ότι το βραβείο θα απονεμηθεί όπως πρέπει.

Ωστόσο, η άποψή μας είναι ότι, στο σημερινό κλίμα των σχέσεων, οι προοπτικές για πρόοδο είναι καλύτερες τώρα απ’ ό,τι ήταν με την προηγούμενη πολιτική του Συμβουλίου, η οποία μας οδήγησε σε αδιέξοδο, όπως, αν μη τι άλλο, και η πολιτική που επί δεκαετίες επέμενε στις κυρώσεις και στο εμπάργκο.

Πιστεύουμε ότι η τρέχουσα πολιτική του Συμβουλίου πρέπει να διατηρηθεί με δύο στόχους: πρώτον, να συνεχίσει να ζητά αποφασιστικά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κούβα, την απελευθέρωση των κρατουμένων συνείδησης και της ειρηνικής αντιπολίτευσης και τον σεβασμό των δημοκρατικών ελευθεριών και, δεύτερον, να διατηρήσει και να αυξήσει τις σχέσεις και τον διάλογο με όλους τους πολιτικούς και κοινωνικούς κλάδους στην Κούβα που εμπλέκονται ή ενδιαφέρονται για τις σχέσεις με την Ευρώπη και για την ανάπτυξη της χώρας και τις αναπόφευκτες αλλαγές που πρόκειται να δούμε στην Κούβα στο άμεσο μέλλον.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. VIDAL-QUADRAS ROCA
Αντιπροέδρου

  Raül Romeva i Rueda, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (ES) Συμφωνώ ότι υπάρχουν πολλά ανησυχητικά μηνύματα που υποδεικνύουν ότι το καθεστώς της Κούβας εξακολουθεί να εφαρμόζει μια πολιτική καταστολής των αντιφρονούντων, αυθαίρετης φυλάκισης των ομάδων αντιπολίτευσης, συνεχούς παρενόχλησης όλων εκείνων που εκφράζουν γνώμες αντίθετες προς την κυβερνητική γραμμή. Επίσης, προκαλεί ανησυχία η καταστολή ομάδων που έχουν στιγματιστεί από το καθεστώς, όπως οι ομοφυλόφιλοι και ορισμένοι διανοούμενοι.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση που εξετάζουμε, η άρνηση του καθεστώτος να επιτρέψει στις «Κυρίες στα Λευκά» να εξέλθουν από τη χώρα για να παραλάβουν το Βραβείο Ζαχάρωφ αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα αυτής της ανησυχητικής κατάστασης. Ωστόσο, όπως έχει ήδη αναφερθεί, η πολιτική του αποκλεισμού και της απομόνωσης, στην οποία έχει εκτεθεί η Κούβα από διάφορες δυτικές δυνάμεις για δεκαετίες, έχει απλά ενισχύσει τη θέση των σκληροπυρηνικών ομάδων του καθεστώτος. Χαίρομαι επομένως που, τον Ιούνιο του 2005, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισε να προσφέρει για άλλη μία φορά στην Κούβα μία ευκαιρία για πολιτικό διάλογο. Η πρόθεση εδώ, μεταξύ άλλων, ήταν να αρχίσει να προετοιμάζεται το έδαφος για αυτό που πολλοί από εμάς ελπίζουμε ότι θα είναι μια επικείμενη μετάβαση στη δημοκρατία.

Όσοι από εμάς έχουν περάσει μια δικτατορία ξέρουν πόσο δύσκολο είναι να δημιουργηθεί μια δημοκρατία, ειδικά όταν εκείνοι που θα έπρεπε να είναι σύμμαχοι από το εξωτερικό σου γυρίζουν την πλάτη. Από αυτή την άποψη, η εμφάνιση ολοένα και περισσότερων κοινοτικών, πανεπιστημιακών και επιστημονικών ομάδων, τόσο σε αγροτικές περιοχές όσο και στις πόλεις, στο πλαίσιο εκκλησιών ή εκπαιδευτικών ή κοινωνικών κέντρων, ομάδες που δεν υπήρχαν πριν και των οποίων το έργο μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην πολιτική ανάπτυξη στην Κούβα, είναι ένα ελπιδοφόρο μήνυμα. Ήλθε ο καιρός να αποδεχθεί το κουβανικό καθεστώς ότι το μέλλον του δεν έγκειται στη διατήρηση του status quo, αλλά στη σοβαρή και αξιόπιστη αντιμετώπιση της μετάβασης, την οποία ζητά, πάνω απ’ όλα, ο ίδιος ο λαός της Κούβας.

Ως εκ τούτου, εμείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταστήσουμε απολύτως σαφές ότι η πρόθεσή μας είναι απλά να βοηθήσουμε την Κούβα να εισέλθει στον σύγχρονο κόσμο μέσω της δημοκρατικής οδού και επομένως πρέπει να συνεχίσουμε να απαιτούμε την απελευθέρωση όλων των ατόμων που έχουν καταδικαστεί σε πολλά χρόνια φυλάκισης για την ειρηνική τους αντιπολίτευση στο καθεστώς.

  Willy Meyer Pleite, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να εκφράσω την αντίθεσή μου στην κοινή πρωτοβουλία επί της οποίας θα ψηφίσουμε αύριο. Η πρωτοβουλία βασίζεται –και αυτό απορρέει από κάθε πόρο του κειμένου– σε μια θέση η οποία είναι ασυνήθιστη, μια θέση που η Ευρωπαϊκή Ένωση διατηρεί εδώ και αρκετό καιρό. Είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο σε σχέση με την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση διατηρεί μια κατάσταση εξαίρεσης· δεν υπάρχουν άλλες περιπτώσεις. Πιστεύω ότι αυτό είναι άδικο και ότι, επιπλέον, δεν έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Είναι σαφές ότι αυτή η θέση θα ψηφιστεί αύριο και δεν θα έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Ζητώ να τεθεί ένα τέλος σε αυτή την κατάσταση εξαίρεσης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αντιμετωπίσει την Κούβα με τον ίδιο τρόπο όπως οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. Πρέπει να διατηρήσουμε μια θέση που θα επιτρέψει την ύπαρξη μιας ατζέντας για κοινή συζήτηση, η οποία θα εξετάσει όλα τα θέματα. Πρέπει, φυσικά, να απαιτήσουμε καταρχάς να άρουν οι Ηνωμένες Πολιτείες τον αποκλεισμό της νήσου της Κούβας. Ασφαλώς, πρέπει να συζητήσουμε το όλο θέμα της αίτησης έκδοσης του τρομοκράτη Posada Carriles και, φυσικά, να συμπεριληφθεί στην Ιβηροαμερικανική Σύνοδο Κορυφής οτιδήποτε σχετίζεται με τα όσα συζητήθηκαν στην Ιβηροαμερικανική Σύνοδο Κορυφής μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κούβας.

Η Κούβα έχει ασφαλώς πολλά ελαττώματα, αλλά είναι υποδειγματική όσον αφορά τη συνεργασία Νότου/Νότου. Η κουβανική κοινωνία είναι επίσης υποδειγματική αναφορικά με όλες τις δημόσιες υπηρεσίες της, δεδομένου ότι είναι μια φτωχή χώρα.

Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να κατευθύνεται από τις υπαγορεύσεις του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Δεν πρέπει να το κάνει αυτό. Επομένως, ζητώ, φυσικά, μια ανεξάρτητη θέση η οποία θα θέσει τέλος στην κατάσταση εξαίρεσης μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Κούβας.

  Alessandro Battilocchio (NI). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, λαμβάνω τον λόγο εξ ονόματος του Νέου Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Η έλλειψη σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κούβα έχει συζητηθεί πάρα πολλές φορές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Λόγια, λόγια, λόγια, ενώ περιμένουμε θετικά μηνύματα από ένα θνήσκον καθεστώς που δεν έχει καμία πρόθεση να αλλάξει τακτική.

Τον Ιανουάριο 2005, το Συμβούλιο προχώρησε σε ορισμένα ανοίγματα, προσδοκώντας μια διαφορετική στάση. Οι ελπίδες διαψεύσθηκαν πλήρως: η ελευθερία έκφρασης αποτελεί δυστυχώς ακόμη μια χίμαιρα, όπως αποδεικνύει η άρνηση να επιτραπεί στις «Κυρίες στα Λευκά» να παραστούν στην απονομή του βραβείου Ζαχάρωφ 2005.

Δεν μπορούμε πλέον να περιμένουμε. Ως Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουμε υποχρέωση και καθήκον να κάνουμε περισσότερα, ταχύτερα και καλύτερα. Είμαι σοσιαλιστής και μεταρρυθμιστής και συνεπώς ονειρεύομαι μια κοινωνία βασισμένη στις αρχές της ελευθερίας, της συμμετοχής, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Είμαι επίσης ο νεότερος βουλευτής του Σώματος και εμπνέομαι από τις ίδιες ελπίδες και φιλοδοξίες των κουβανών συνομηλίκων μου, οι οποίοι επιθυμούν να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία και ονειρεύονται μια χώρα που θα είναι επιτέλους πιο ανοικτή, πιο σύγχρονη και πιο δίκαιη.

  José Ribeiro e Castro (PPE-DE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, απευθύνθηκα αρκετές φορές σε αυτό το Σώμα για να προειδοποιήσω σχετικά με τη δυστυχία στην Κούβα, ειδικά των ανθρώπων που συνεχίζουν να αγωνίζονται ειρηνικά για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δυστυχώς, η θλιβερή πραγματικότητα ορίζει ότι πρέπει να εκδώσουμε νέες καταδίκες και διαμαρτυρίες. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας συνόδου της ολομέλειας του περασμένου έτους, διαπιστώσαμε τα επίπεδα μισαλλοδοξίας στα οποία βυθίστηκε το καθεστώς του Φιντέλ Κάστρο. Απαγορεύθηκε σε μια ομάδα γυναικών που το μόνο τους έγκλημα ήταν ότι ζητούσαν την ελευθερία των συζύγων και των γιων τους, οι οποίοι είναι πολιτικοί κρατούμενοι από τον Μάρτιο του 2003 όταν λήφθηκαν σκληρότερα μέτρα εναντίον τους, να προσέλθουν στο Κοινοβούλιο για να δεχθούν το Βραβείο Ζαχάρωφ, καθώς και τα δικά μας εγκώμια και τα μηνύματα σεβασμού από τον λαό της Ευρώπης.

Δυστυχώς, αυτή η απόφαση και η στάση που την προκάλεσε δεν αποτελούν έκπληξη. Ο Oswaldo Payá, νικητής του Βραβείου Ζαχάρωφ το 2002, επίσης δεν κατάφερε επανειλημμένως να έλθει στην Ευρώπη για να μας πει αυτοπροσώπως τι συμβαίνει πραγματικά στην Κούβα και να συζητήσει την κατάσταση μαζί μας. Το Κοινοβούλιο, συνεπώς, διατηρεί ανοικτή πρόσκληση προς εκείνον ώστε να έλθει αμέσως μόλις του επιτραπεί. Τώρα θα επεκτείνουμε αυτή την πρόσκληση στις Damas de Blanco και θα διεξαγάγουμε εκστρατεία για να μπορέσουν να έλθουν και να δεχθούν τα θερμά εγκώμιά μας και εκφράσεις αλληλεγγύης αυτοπροσώπως. Θα μπορούσαμε ίσως να απονείμουμε το βραβείο στην Αβάνα, αλλά αυτό δεν θα μας ικανοποιούσε. Αυτή θα έπρεπε να είναι η ελάχιστη απαίτησή μας, αλλά πρέπει πάντα να ζητάμε περισσότερα. Δεν πρέπει να δεχόμαστε προσωρινές ή ύπουλες χειρονομίες, ούτε πρέπει να υποκλινόμαστε στις ιδιοτροπίες της δικτατορίας.

Πρέπει να δοθεί ένα δημόσιο βήμα στον Oswaldo Payá και στις Damas de Blanco προκειμένου να εκφράσουν το μήνυμα της ειρηνικής εκστρατείας τους για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη. Οι πολίτες της Ευρώπης, και ειδικά οι νέοι, πρέπει να ενημερωθούν για την ιστορία τους και για τον υποδειγματικό αγώνα τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ελπίζω ότι το αποτέλεσμα αυτής της συζήτησης θα είναι να μην αμφιβάλει κανείς όταν καταδικάζει μια βάναυση δικτατορία. Ας ελπίσουμε ότι το Συμβούλιο θα αναγνωρίσει τελικά το λάθος του και θα σταματήσει να αυταπατάται, γεγονός που, όπως είδαμε, οδηγεί μόνο σε σκληρότερη καταπίεση και μεγαλύτερη αδικία. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για μια πιο σθεναρή δράση της Ευρώπης. Ας μην επιτρέψουμε σε κανέναν να πει ότι το Κοινοβούλιο αθέτησε τη σαφή καταδίκη του για το δικτατορικό καθεστώς. Αυτή είναι η έκκλησή μου, από δημοκράτες προς δημοκράτες.

  Miguel Angel Martínez Martínez (PSE). – (ES) Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Ομάδα μου, η οποία μου επιτρέπει να μιλήσω μολονότι γνωρίζει ότι δεν συμφωνώ με τη θέση της. Δεν πρόκειται να ψηφίσω υπέρ του ψηφίσματος, το οποίο πιστεύω ότι είναι άνισο, άσκοπο και επιζήμιο για την εικόνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Επιπλέον, το γεγονός ότι υπάρχουν μόνο είκοσι βουλευτές στην Αίθουσα αποδεικνύει τον βαθμό προτεραιότητας που αποδίδουν οι βουλευτές σε αυτή τη συζήτηση.

Προτιμούσα τη σοσιαλιστική πρόταση, αλλά στη συνέχεια βασικές πτυχές όπως το εμπάργκο των Ηνωμένων Πολιτειών και το Γκουαντάναμο, η πιο σκανδαλώδης παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που λαμβάνει χώρα στο νησί, χάθηκαν. Η έλλειψη ισορροπίας είναι ακόμη μεγαλύτερη δεδομένου ότι το ψήφισμα δεν αναγνωρίζει ορισμένες από τις δράσεις της Κούβας, ειδικά το έργο που επιτελεί σε σχέση με τη συνεργασία με τις χώρες της Καραϊβικής, της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής, ακόμη και της Ασίας.

Την περασμένη εβδομάδα, κατά τη συζήτηση για την αναπηρία και την ανάπτυξη, επισημάναμε το γεγονός ότι, το 2005, 208 000 τυφλοί από αυτές τις χώρες υποβλήθηκαν σε δωρεάν επεμβάσεις στην Κούβα. Αυτό μπορεί να μην είναι σημαντικό εδώ, αλλά είναι πολύ σημαντικό για τους ανθρώπους των οποίων η όραση αποκαταστάθηκε και για τις χώρες τους. Το γεγονός ότι υπάρχουν περισσότεροι από 20 000 κουβανοί γιατροί και σχεδόν άλλοι τόσοι γυμναστές και εκπαιδευτικοί που εργάζονται σε αυτό το ίδιο πεδίο της αλληλεγγύης του Νότου αποδεικνύει κάτι που πολλοί εδώ αρνούνται ή αποσιωπούν, αλλά η προκατειλημμένη προσέγγισή τους, η οποία οδηγεί σε ψηφίσματα όπως αυτό, ζημιώνει την εικόνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μεταξύ των χωρών και των λαών του Νότου που αισθάνονται σεβασμό και ευγνωμοσύνη προς την Κούβα.

Τέλος, το μόνο που θα πετύχει αυτό το ψήφισμα θα είναι να επιβεβαιώσει την πεποίθηση των κουβανικών αρχών ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ένας ανεξάρτητος συνομιλητής, αλλά απλά μια προέκταση των συμφερόντων και των στρατηγικών της κυβέρνησης Μπους, και δεν θα τις πείσει να κάνουν το παραμικρό για να κινηθούν στην κατεύθυνση προς την οποία πολλοί από εμάς θα θέλαμε να δούμε να σημειώνουν πρόοδο τα πράγματα στη χώρα τους· με άλλα λόγια, σε αυτό το πλαίσιο επίσης, αυτό το ψήφισμα είναι ουσιαστικά άσκοπο για όλους εκτός από εκείνους σε αυτό το Σώμα των οποίων ο στόχος είναι απλά να κάνουν διακρίσεις κατά της Κούβας και να συνεχίσουν να την αντιμετωπίζουν ως εξαίρεση και με τρόπο διαφορετικό από τον τρόπο που αντιμετωπίζουν άλλες χώρες με παρόμοια καθεστώτα. Το πιο λυπηρό είναι ότι, υιοθετώντας αυτή την προσέγγιση, η Ευρώπη γίνεται όλο και λιγότερο σημαντική σε ένα μεγάλο μέρος της διεθνούς σκηνής.

Για όλους αυτούς τους λόγους, επαναλαμβάνω ότι δεν πρόκειται να ψηφίσω υπέρ του ψηφίσματος και ελπίζω ότι οι συνάδερφοί μου θα ακούσουν τουλάχιστον τα επιχειρήματά μου, ανεξάρτητα με το πώς θα ψηφίσουν αύριο. Αν ψηφίσουν όπως εγώ, τόσο το καλύτερο.

  Erik Meijer (GUE/NGL). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, για κάποιους ανθρώπους, και στην Ευρώπη, η Κούβα είναι παράδεισος, ενώ για άλλους είναι κόλαση. Αν συγκριθεί με τον σημερινό γνώμονα της πολυκομματικής δημοκρατίας της Ευρώπης και των ατομικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αυτή η χώρα έχει πολλές ελλείψεις. Για μισό αιώνα σχεδόν, το ίδιο κίνημα και ο ίδιος ηγέτης βρίσκονται στην εξουσία. Οι Κουβανοί δεν είναι ελεύθεροι να ταξιδέψουν στο εξωτερικό, ούτε καν για να παραλάβουν ένα βραβείο που τους απονεμήθηκε.

Τα αντίπαλα κόμματα έχουν ελάχιστες ευκαιρίες να οργανωθούν και αν, παρά ταύτα, επιτύχουν, δεν τους δίνεται η ευκαιρία να μετρήσουν τη δημόσια αποδοχή τους στις εκλογές. Όπως ο μεγάλος της γείτονας, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κούβα εξακολουθεί να εφαρμόζει την θανατική ποινή και αυτό είναι κάτι που μπορεί, και θα έπρεπε, να καταδικαστεί. Με όλες αυτές τις επικρίσεις που συσσωρεύονται για την Κούβα, δεν νομίζω ότι έχουμε να κάνουμε με μια απλή δικτατορία. Η χώρα έχει καταφέρει αρκετά και, εδώ και χρόνια, αποτελεί παράδειγμα για την υπόλοιπη Λατινική Αμερική στους τομείς της εκπαίδευσης, της υγειονομικής περίθαλψης και άλλων δημόσιων υπηρεσιών, καθώς και της προστασίας των πιο ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού.

Όσον αφορά τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν ήταν σίγουρα σε χειρότερη κατάσταση από την υπόλοιπη Λατινική Αμερική. Εξακολουθεί να αποτελεί πηγή έμπνευσης για αυτούς τους ψηφοφόρους –μια πλειοψηφία– που υποστηρίζουν τον εκσυγχρονισμό στη Βενεζουέλα, στη Βολιβία, στη Χιλή, στην Αργεντινή και στην Ουρουγουάη. Η Ευρώπη δεν ακολούθησε ποτέ την τακτική απομόνωσης της Κούβας που εφάρμοσε η Βόρεια Αμερική και ορθώς δεν το έκανε διότι πολλά από τα κακώς κείμενα στην Κούβα ενισχύονται από αυτή ακριβώς την τακτική. Αν θέλουμε να βελτιωθεί η Κούβα, πρέπει να εργαστούμε για την οικοδόμηση μιας ανοικτής σχέσης.

  Frank Vanhecke (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, το γεγονός ότι η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε αυτό το μουσείο σταλινισμού, την κομουνιστική δικτατορία που ονομάζεται Κούβα, έχει επιδεινωθεί, αποτελεί ασφαλώς ντροπή, αλλά θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή του Κοινοβουλίου στον δικό μας ευρωπαίο Επίτροπο, τον βέλγο ευρωπαίο Επίτροπο Louis Michel, ο οποίος μπορεί να κατηγορηθεί εν μέρει γι’ αυτό. Ο Louis Michel ήταν εκείνος που, πριν από λίγο καιρό, μετά από μια κοινωνική τετραήμερη επίσκεψη στην Αβάνα, συμβούλευσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, με έντονο τρόπο, να μην επιβάλει διπλωματικές κυρώσεις.

Ο Louis Michel ήταν επίσης εκείνος που ανταπάντησε στις οργανώσεις για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ότι δεν θα έπρεπε να προκαλούν το καθεστώς του Φιντέλ Κάστρο. Ενώ, για παράδειγμα, η οργάνωση Human Rights Watch κάλεσε μετ’ επιτάσεως την Ευρωπαϊκή Ένωση να μην ομαλοποιήσει τις οικονομικές σχέσεις της με την Κούβα τουλάχιστον μέχρι να ελευθερωθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι και να εφαρμοστούν δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, ο κ. Michel δήλωσε ότι ήταν υπέρ μιας άνευ όρων επέκτασης της Συμφωνίας του Κοτονού ώστε να συμπεριλάβει την Κούβα. Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι ο Louis Michel διατηρεί φιλικές σχέσεις με τους Αδόλφους Χίτλερ, τους Στάλιν και τους Μάο της εποχής μας, διότι αυτό ακριβώς είναι ο Φιντέλ Κάστρο.

  Peter Šťastný (PPE-DE). – (SK) Η κατάσταση στην Κούβα είναι πολύ σοβαρή. Τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών εκεί περιορίζονται όλο και περισσότερο και ο αριθμός των πολιτικών κρατουμένων αυξάνεται.

Η Ευρώπη θα μπορούσε να δώσει ένα καλό παράδειγμα. Ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο οποίος, μαζί με τους συναδέλφους μου, κυρία Pleštinská και κύριο Gaľa, ανέλαβε τη φροντίδα ενός κουβανού πολιτικού κρατουμένου, θα ήθελα να ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση στον Φιντέλ Κάστρο μέσω της διεθνούς κοινής γνώμης. Θα ήθελα να πιστεύω ότι μία από τις πρώτες αποφάσεις που θα ληφθούν υπό το βάρος της κοινής γνώμης θα είναι η ελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων που υπόκεινται κακομεταχείριση και εκτίθενται σε απάνθρωπες συνθήκες στις φυλακές.

Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τον οποίο υποστηρίζω το σχέδιο ψηφίσματος σχετικά με τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι της κουβανικής κυβέρνησης, στο οποίο η παράγραφος 9 αφορά τις κυρώσεις που επιβάλλονται εκ νέου στην Κούβα από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν γνωρίζω γιατί οι κυρώσεις ανεστάλησαν προσωρινά στις 31 Ιανουαρίου 2005, καθώς η παράγραφος 1 του σχεδίου δηλώνει σαφέστατα ότι η Κούβα δεν έχει επιτύχει σημαντική βελτίωση στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το 2003. Ήταν ανταμοιβή για την αδιαφορία που επέδειξε ή εμπλέκονται άλλα συμφέροντα;

Θα ήθελα να πιστεύω ότι αυτή τη φορά το Συμβούλιο θα επιβάλει εκ νέου κυρώσεις πιο αποτελεσματικά. Για να διασφαλιστεί αυτό, απαιτείται συνεργασία. Ιδανικά, αυτό σημαίνει συνεργασία κυρίως με τον ΟΗΕ και με την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Γνωρίζω ότι η επίτευξη συναίνεσης στον ΟΗΕ είναι σχεδόν αδύνατη, αλλά οι κυρώσεις που θα είναι συντονισμένες με τις Ηνωμένες Πολιτείες και ίσως με τον Καναδά, ενδέχεται να φέρουν το απαιτούμενο αποτέλεσμα. Κύριε Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα θεσμικά της όργανα δεν μπορούν να δείξουν, και ποτέ δεν θα δείξουν, αδιαφορία για το μέλλον εκατομμυρίων ατόμων που ζουν υπό συνθήκες καταπίεσης και για τους πολλούς ανθρώπους που εκτίθενται σε φρικτές συνθήκες στη φυλακή.

  Margrietus van den Berg (PSE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, το 2005 οι ίδιοι οι Κάστρο και Ροκ ήταν οι πρώτοι που έθεσαν το θέμα της μετά Κάστρο Κούβας. Στο μεταξύ, ο λαός της Κούβας έχει κουραστεί να παλεύει για να κρατήσει το κεφάλι του έξω από το νερό και οι ζωές των μικρών ομάδων Κουβανών που έχουν το θάρρος να δραστηριοποιηθούν πολιτικά ή κοινωνικά γίνονται κόλαση. Η Ευρώπη πρέπει να μιλήσει με μία φωνή στην Αβάνα κατά των σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπέρ ενός διαλόγου με τις αρχές για τις πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις που δεν θα επιτρέψουν να μείνουν ανεκμετάλλευτα τα επιτεύγματα στους τομείς της υγειονομικής περίθαλψης και της εκπαίδευσης που σημειώθηκαν στα πρώτα πέντε χρόνια της επανάστασης.

Αυτός ο διάλογος πρέπει, ωστόσο, να θέσει και ένα τέλος στο ολοκληρωτικό καθεστώς και στο εμπάργκο των οικονομικών μεταρρυθμίσεων. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν οι Κουβανοί, μέσω των δικών τους πρωτοβουλιών, της γεωργίας τους και των μικρών αγορών τους, να ανακτήσουν μια προοπτική για τις καλύτερες και χωρίς βία εποχές που επίκεινται και δεν θα προέλθουν από το Μαϊάμι. Η Ευρώπη πρέπει τώρα να εξετάσει την ιδέα να προσφέρει στη μετά Κάστρο Κούβα μια κοινωνική, οικονομική και δημοκρατική προοπτική. Ο κ. Σολάνα, η Επιτροπή και το Συμβούλιο πρέπει να εμπλακούν σε έναν διάλογο με αυτή τη χώρα. Πρέπει να συνδυάσουμε όλες τις προσπάθειές μας και να εστιάσουμε στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε έναν διάλογο που θα προσφέρει πλήθος νέων προοπτικών. Από τον Κάστρο και τον Ροκ εξαρτάται να δείξουν τον χαρακτήρα τους και να συμμετάσχουν σε αυτόν τον διάλογο.

Ήμουν στην Κούβα τον Ιανουάριο, από όπου οι Damas de Blanco στέλνουν τους θερμότερους χαιρετισμούς τους και τις ευχαριστίες τους για το βραβείο που τους απονεμήθηκε.

  András Gyürk (PPE-DE). – (HU) «Η τυραννία φοβάται πιο πολύ εκείνους που ασκούν την ελευθερία» – η φράση του José Martín, ενός ήρωα του 19ου αιώνα που αγωνίστηκε για την ανεξαρτησία της Κούβας, είναι ακόμα και σήμερα τόσο επίκαιρη όσο ήταν και όταν την είπε ο ίδιος. Μπορούμε επίσης να προσθέσουμε ότι εκτός από τους αντιπάλους της, μια δικτατορία φοβάται επίσης εκείνους που ασκούν την ελευθερία σε άλλες χώρες. Ως εκ τούτου, εμείς, ως αντιπρόσωποι των ευρωπαϊκών δημοκρατιών, πρέπει να έχουμε επίγνωση της εξαιρετικά μεγάλης ευθύνης που φέρουμε όταν συζητούμε για ένα από τα τελευταία κομμουνιστικά καθεστώτα.

Ως προσωπική σκέψη, παρακαλώ επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι ως νέος ούγγρος πολιτικός, έχω απόλυτη επίγνωση αυτής της ευθύνης, διότι η γενιά μου ανατράφηκε από τους γονείς και τους παππούδες της με φόντο μια σοσιαλιστική δικτατορία παρόμοια με αυτή της Κούβας. Το χρωστάμε και σε εκείνους να υπερασπιστούμε σθεναρά τις αρχές μας.

Έχει ήδη καταστεί σαφές ότι η περυσινή άρση των μέτρων καταναγκασμού που λήφθηκαν κατά της Κούβας δεν κατάφερε να επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, παρά μόνο επέτρεψε στην κουβανική κυβέρνηση να εντείνει την καταπίεση. Οι συλλήψεις ήταν συνεχείς και το 2005 περίπου 30 μέλη της αντιπολίτευσης φυλακίστηκαν, γεγονός που σημαίνει ότι τώρα ο αριθμός όσων κρατούνται για πολιτικούς λόγους, συχνά υπό απάνθρωπες συνθήκες, έχει υπερβεί τους 300. Κατά συνέπεια, οι εικόνες μιας κωμικής δικτατορίας με ηγέτη έναν αστείο επαναστάτη του σαλονιού είναι ψεύτικες. Στο μεταξύ, οι ξένοι παρατηρητές δεν επιτρέπεται να ταξιδέψουν στη χώρα, γεγονός που βίωσα πρόσφατα κι εγώ. Πέρυσι, όπως συνέβη και με πολλούς άλλους συναδέλφους βουλευτές, απορρίφθηκε η αίτησή μου για θεώρηση της εισόδου μου στη χώρα προκειμένου να συμμετάσχω σε συνάντηση της αντιπολίτευσης. Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζαμε μέχρι τώρα, μπορούμε τώρα να μάθουμε το γεγονός ότι μια δικτατορία –είτε προέρχεται από τον δεξιό είτε από τον αριστερό χώρο– δεν επιτρέπει συμβιβασμούς. Αυτός είναι άλλος ένας λόγος για τον οποίο δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε την άρση των μέτρων καταναγκασμού.

Η ιστορία αποτελεί αναμφίβολο μάρτυρα: τα αντίπαλα κινήματα του πρώην σοσιαλιστικού μπλοκ δεν θα είχαν επιτύχει τους στόχους τους χωρίς την παρακίνηση των δυτικοευρωπαϊκών δημοκρατιών. Σήμερα εναπόκειται στην επανενωμένη Ευρώπη να ενισχύσει όλους εκείνους που αντιπροσωπεύουν τις αξίες της δημοκρατίας στη σκιά της δικτατορίας.

  Filip Andrzej Kaczmarek (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει μια πολωνική παροιμία ότι ένας πλούσιος δεν μπορεί να καταλάβει έναν φτωχό. Παρά ταύτα, όσοι από εμάς γνωρίζουν πώς είναι να σου στερούν την ελευθερία σου μπορούν πιο εύκολα να καταλάβουν τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Κούβα. Όσοι διαφωνούν με την υιοθέτηση μιας σκληρής γραμμής απέναντι στην Κούβα υποστηρίζουν ότι αυτό θα έχει αρνητικές συνέπειες στους απλούς πολίτες. Αναρωτιέμαι αν ενδιαφέρθηκαν να μάθουν τι πιστεύει ο λαός της Κούβας. Ο Κάστρο άραγε ενδιαφέρεται για το τι πιστεύουν οι Κουβανοί;

Τη δεκαετία του 1980, οι πολωνοί κομμουνιστές απάντησαν στις οικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ, που επίσης θα είχαν υποτίθεται αρνητικές επιπτώσεις για τους πολωνούς πολίτες, ανακοινώνοντας, ως αντίποινα, ότι θα έστελναν χίλιους υπνόσακους στους άστεγους της Νέας Υόρκης. Ποια ήταν η αντίδραση των απλών πολιτών στην Πολωνία; Άρχισαν να κυκλοφορούν μικρές αγγελίες στον Τύπο, στις οποίες πρόσφεραν ανταλλαγές ευρύχωρων διαμερισμάτων στη Βαρσοβία για υπνόσακους στη Νέα Υόρκη. Πολλοί Κουβανοί φαίνεται ότι σκέπτονται με παρόμοιο τρόπο και η Αβάνα είναι πολύ πιο κοντά στη Νέα Υόρκη από ό,τι η Βαρσοβία.

Όταν οι μεγάλοι εξτρεμιστές όπως ο Φιντέλ Κάστρο δέχονται ήπια συμπεριφορά, την ερμηνεύουν ως σημάδι αδυναμίας. Δεν έχει έλθει πλέον η ώρα να αποδείξουμε ότι η Ευρώπη δεν είναι αδύναμη; Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι η Κούβα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί σαν ένα απόρθητο κάστρο ολοκληρωτισμού. Αν ο Κάστρο συνεχίσει να αρνείται να επιτρέψει στους αποδέκτες του βραβείου Ζαχάρωφ να ταξιδέψουν στην Κούβα, τότε δεν θα πρέπει να ταξιδεύουμε στην Κούβα σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.

Κατά την άποψή μου, οφείλουμε να πείσουμε τους Ευρωπαίους να μην κάνουν την Κούβα προορισμό των διακοπών τους, με άλλα λόγια, να μην ταξιδεύουν εκεί ως τουρίστες. Η Κούβα δεν είναι τόπος κατάλληλος για διακοπές. Κανείς δεν πάει για διακοπές στο Άουσβιτς ή σε ένα γκουλάγκ. Θα ήταν παράλογο. Είναι εξίσου παράλογο να συμβάλουμε σε μια τουριστική βιομηχανία που βοηθά στην υποστήριξη ενός καθεστώτος όπου η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι καθημερινό φαινόμενο.

  Anna Záborská (PPE-DE). – (SK) Δύο γεγονότα του Δεκεμβρίου 2005 χαρακτηρίζουν την κατάσταση στην Κούβα: οι Κυρίες στα Λευκά κέρδισαν το Βραβείο Ζαχάρωφ για την ελευθερία της σκέψης. Οι κουβανικές αρχές τους απαγόρευσαν να φύγουν από τη χώρα και να παραλάβουν το βραβείο αυτοπροσώπως. Η ελευθερία της σκέψης δεν βραβεύεται στην Κούβα. Αυτή είναι μια ισχυρή απόδειξη ότι το βραβείο δόθηκε στα κατάλληλα άτομα. Το Βραβείο Ζαχάρωφ απονεμήθηκε στις συζύγους και στις μητέρες των κουβανών πολιτικών κρατουμένων που ήταν ένοχοι μόνο για την ελεύθερη σκέψη τους.

Η απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων στην Κούβα παραμένει το βασικό αίτημα του κινήματος Κυρίες στα Λευκά. Σήμερα που πολλά μέρη του κόσμου μαστίζονται από τη βία, τον πόλεμο και τον τρόμο, είναι πολύ ενθαρρυντικό να βλέπει κανείς ότι μια ομάδα άοπλων γυναικών μπορεί να ασκήσει μεγάλη ηθική πίεση με μη βίαια μέσα.

Καθώς προέρχομαι από μια περιφέρεια που μόλις λίγα χρόνια πριν υπόκειτο στην εξουσία ενός κομμουνιστικού καθεστώτος, το οποίο επίσης φυλάκιζε πολίτες διότι σκέφτονταν ελεύθερα, μπορώ να βεβαιώσω ότι η υποστήριξη από δημοκρατικές χώρες έχει τεράστια σημασία. Ως εκ τούτου, καλώ τα δημοκρατικά ευρωπαϊκά όργανα να χρησιμοποιήσουν όλα τα ειρηνικά μέσα που έχουν στη διάθεσή τους για να ασκήσουν πίεση στο καθεστώς του Κάστρο και να το υποχρεώσουν να ελευθερώσει τους πολίτες που κρατούνται μόνο λόγω της ανεξάρτητης σκέψης. Η πολιτική των υπεκφυγών και των παραχωρήσεων που εφαρμόζεται απέναντι σε ένα από τα λιγότερο δημοκρατικά καθεστώτα στον κόσμο, απλά παρατείνει το μαρτύριο των ανθρώπων εκεί και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Με την υποστήριξη της δημοκρατικής αντιπολίτευσης στην Κούβα και με την άσκηση συνεχούς πίεσης στο καθεστώς του Κάστρο, η Ευρώπη μπορεί να διασφαλίσει τον σεβασμό των δημοκρατικών αρχών σε αυτή τη σοσιαλιστική χώρα. Για να επιτύχουν και να είναι αποτελεσματικές οι προσπάθειες της ΕΕ για δημοκρατικές αλλαγές, πρέπει να διαμορφώσουμε μια σαφή θέση σχετικά με το πώς θα επιτευχθούν αυτές οι αλλαγές και πώς θα εδραιωθεί η δημοκρατία στην Κούβα.

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ γι’ αυτήν τη συζήτηση. Άκουσα προσεκτικά και σημείωσα αρκετά θέματα για μένα και το Συμβούλιο. Νομίζω ότι πρέπει να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε ενεργά τις αξίες που εκπροσωπεί η Ευρωπαϊκή Ένωση: τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις θεμελιώδεις ελευθερίες της έκφρασης γνώμης και του συνέρχεσθαι.

Σημείωσα επίσης την επιθυμία του Σώματος να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε ενεργά την ειρηνική αντιπολίτευση και να ασκούμε πίεση για την απελευθέρωση των φυλακισμένων.

Είναι ωστόσο γεγονός –και πρέπει να το παραδεχτούμε– ότι οι δυνατότητές μας είναι περιορισμένες εάν η Κούβα δεν δείξει μία, έστω και ελάχιστη, καλή θέληση. Και για να είμαστε ειλικρινείς, η πολιτική της αντιπαράθεσης και του εμπάργκο που προτάθηκε ορισμένες φορές στο παρελθόν, δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι πρέπει να συνεχίσουμε την πολιτική μας της κριτικής μέσα στον διάλογο, της δέσμευσης και της ενθάρρυνσης των μεταρρυθμίσεων.

  Πρόεδρος. Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση, δηλώνω ότι έχω λάβει έξι προτάσεις ψηφίσματος⁽¹⁾ σύμφωνα με το άρθρο 108, παράγραφος 5 του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο στις 11.00.

(1) Βλ. συνοπτικά πρακτικά.

14. Εθνικές δηλώσεις διαχείρισης - Ευθύνη των κρατών μελών σε ό,τι αφορά την εκτέλεση του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την προφορική ερώτηση προς το Συμβούλιο σχετικά με τις εθνικές δηλώσεις διαχείρισης – Ευθύνη των κρατών μελών σε ό,τι αφορά την εκτέλεση του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του κ. Szabolcs Fazakas, του κ. Terence Wynn και του κ. Jan Mulder, εξ ονόματος της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού (O-0102/2005 – B6-0347/2005).

  Terence Wynn (PSE), Συντάκτης. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η προφορική ερώτηση περιλαμβάνει έξι ειδικές ερωτήσεις στις οποίες ελπίζω ότι θα απαντήσει ο Προεδρεύων του Συμβουλίου. Ωστόσο, υπάρχει μια εξίσου σημαντική έβδομη ερώτηση, η οποία αφορά το παλαιό θέμα των εθνικών δηλώσεων. Θα μπορούσε το Συμβούλιο να καθίσει και να συζητήσει αυτό το θέμα με το Κοινοβούλιο, ώστε να μπορέσουμε να αναζητήσουμε έναν κοινό στόχο; Αυτή είναι η μία πτυχή αυτής της παλαιάς συζήτησης που λείπει από τότε που ψηφίσαμε σχετικά με την απαλλαγή σε αυτή την Αίθουσα. Τότε, υποβάλαμε τις συστάσεις στις οποίες αναφέρεται η συζητούμενη προφορική ερώτηση.

Ζητήσαμε από τα κράτη μέλη να τακτοποιήσουν τα οικονομικά τους, να μας παράσχουν τη διαβεβαίωση ότι τα συστήματα ελέγχου που εφαρμόζουν είναι επαρκή και αποτελεσματικά και ότι τα χρήματα της ΕΕ δαπανώνται σωστά. Το πρόβλημα που έχουμε είναι ότι όταν το Ελεγκτικό Συνέδριο υποβάλλει έκθεση κάθε χρόνο και δεν μπορεί να εκδώσει θετική δήλωση αξιοπιστίας, αυτό οφείλεται σε προβλήματα των κρατών μελών. Αν δεν έχουμε έναν αξιωματούχο της Επιτροπής να εποπτεύει σχεδόν κάθε δαπάνη του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού στα κράτη μέλη, δεν πρόκειται ποτέ να επιλύσουμε το πρόβλημα.

Είναι επιτακτικό για τα κράτη μέλη να μας βοηθήσουν να διασφαλίσουμε ότι τα χρήματα των ευρωπαίων φορολογούμενων δαπανώνται σωστά. Οφείλω να ευχαριστήσω ειδικά τον Επίτροπο Kallas για τον τρόπο με τον οποίο ενθάρρυνε το Κοινοβούλιο, πείθοντας την Επιτροπή να λάβει υπόψη αυτές τις συστάσεις και να καταρτίσει έναν οδικό χάρτη με σκοπό την έκδοση θετικής δήλωσης αξιοπιστίας.

Σε αυτή τη διαδικασία, διεξαγάγαμε μια διήμερη ακρόαση, την οποία οργάνωσε η Επιτροπή και η προηγούμενη Προεδρία, σχετικά με τον τρόπο που αυτό μπορεί ή δεν μπορεί να επιτευχθεί. Ήμουν παρών σε αυτή την ακρόαση και τις δύο ημέρες. Με απογοήτευσε η αρνητικότητα ορισμένων κρατών μελών που ήθελαν απλώς να συνεχιστεί η παρούσα κατάσταση. Ισχυρίστηκαν ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα και ότι τίποτα δεν χρειαζόταν να αλλάξει. Δύο πράγματα έγιναν σαφή από αυτή την ακρόαση: ενδεχομένως να υπήρχαν και άλλα δευτερεύοντα προβλήματα, αλλά δύο ήταν τα σημαντικά προβλήματα. Το πρώτο σημαντικό πρόβλημα ήταν ότι τα ανώτατα ελεγκτικά όργανα των κρατών μελών φοβήθηκαν ότι κατά κάποιο τρόπο επρόκειτο για διεκδίκηση των αρμοδιοτήτων τους από το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο. Ευτυχώς, αυτός ο φόβος κατευνάστηκε. Συμμετείχα στην ετήσια συνάντηση των ανώτατων ελεγκτικών οργάνων με το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο στη Στοκχόλμη και συμπέρανα τελικά ότι αποδέχθηκαν ότι δεν ήταν αυτή η πρόθεσή του. Συμπέρανα επίσης ότι τα ανώτατα ελεγκτικά όργανα είναι προετοιμασμένα να διαδραματίσουν τον ρόλο τους ώστε να μας βοηθήσουν να επιλύσουμε αυτό το πρόβλημα.

Το άλλο σημαντικό πρόβλημα που προέκυψε από αυτή τη διήμερη ακρόαση, και ίσως το μεγαλύτερο, ήταν το γεγονός ότι ζητήσαμε μια πολιτική υπογραφή από τα κράτη μέλη για να δώσουν αυτές τις εθνικές δηλώσεις. Για ορισμένα κράτη μέλη, όπως οι Κάτω Χώρες, αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα. Αυτό το καθήκον εμπίπτει στις υποχρεώσεις του Υπουργού και κανείς δεν θα ισχυριζόταν ότι θα έπρεπε να ανατεθεί σε άλλον. Εντούτοις, για πολλά κράτη μέλη αποτέλεσε σημαντικό πρόβλημα. Σκεπτόμενος και πάλι την κατάσταση, μπορώ να πω ότι αν είχαμε αφαιρέσει τη φράση «πολιτική υπογραφή» κατά την έκθεση απαλλαγής μας ίσως να μην είχαμε φοβίσει το Συμβούλιο τόσο πολύ. Τώρα, βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου πρέπει να επιτύχουμε συμφωνία με το Συμβούλιο για τον τρόπο έκδοσης των εθνικών δηλώσεων, η οποία θα ικανοποιεί όχι μόνο το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, αλλά και την Επιτροπή και τα ίδια τα κράτη μέλη, ώστε να διασφαλιστεί ότι θα μπορούμε να αποδείξουμε στους ευρωπαίους φορολογούμενος ότι τα χρήματά τους δαπανώνται σωστά.

Ελπίζω ότι ο Προεδρεύων του Συμβουλίου θα μας δώσει σαφείς απαντήσεις στις έξι ερωτήσεις που τίθενται στην προφορική ερώτηση και ότι δεν θα μας δώσει τις απαντήσεις που μας έδωσε το Ecofin στις 8 Νοεμβρίου 2005. Ειλικρινά, αυτό δεν μας οδηγούσε προς τη σωστή κατεύθυνση. Θα ήθελα να απαντήσει και στην έβδομη ερώτηση, την οποία θα θέσω προφορικά: θα μπορούσε το Συμβούλιο να καθίσει και να συζητήσει αυτό το θέμα με το Κοινοβούλιο με την ελπίδα να βρεθεί μια λύση σε αυτό;

(Χειροκροτήματα)

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ γι’ αυτήν την ευκαιρία να εξηγήσω την άποψη του Συμβουλίου γι’ αυτό το σημαντικό ζήτημα, δηλαδή τη δήλωση αξιοπιστίας που πρέπει να δώσει το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο για την εκτέλεση του κοινοτικού προϋπολογισμού, και θα ήθελα να αρχίσω με τη μάλλον αυτονόητη παρατήρηση ότι η διαχείριση του κοινοτικού προϋπολογισμού είναι πολύ περίπλοκη και είναι κάτι μοναδικό στον κόσμο.

Καλύπτει πολλά διοικητικά επίπεδα, από τις διάφορες υπηρεσίες της Επιτροπής μέχρι τις κεντρικές, περιφερειακές και τοπικές κυβερνήσεις στα κράτη μέλη και τους επιμέρους τελικούς αποδέκτες. Είναι προς το συμφέρον όλων των εμπλεκομένων, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι δημοσιονομικές αρχές και οι αρχές χορήγησης απαλλαγής, να συμβάλλουν στη χρηστή διαχείριση των δημοσιονομικών πόρων.

Όπως εσείς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έτσι κι εμείς εκφράσαμε στο Συμβούλιο επανειλημμένα την απογοήτευσή μας για την κατάσταση, ειδικά ως προς τις διαδικασίες χορήγησης απαλλαγής. Μετά από διεξοδικές συζητήσεις στο Συμβούλιο και τα όργανά του, το Συμβούλιο υιοθέτησε στις 8 Νοεμβρίου συμπεράσματα για την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τον οδικό χάρτη, και σας διαβεβαιώνω ότι αυτό δεν ήταν εύκολο.

Το έγγραφο αυτό συνοψίζει τις συζητήσεις μίας ομάδας εμπειρογνωμόνων από όλα τα κράτη μέλη που εκπροσωπούσαν τα εκάστοτε Υπουργεία Οικονομικών και τις διοικητικές και ελεγκτικές αρχές, οι οποίες διεξήχθησαν σε διήμερη ακρόαση μαζί με την Επιτροπή. Η προεργασία αυτή ήταν μια καλή βάση για τις διεξοδικές συζητήσεις στα όργανα του Συμβουλίου και αποδείχθηκε χρήσιμη, αφού επιτεύχθηκε συμφωνία με τη μορφή των συμπερασμάτων του Συμβουλίου που προανέφερα. Υποθέτω ότι είχατε ήδη την ευκαιρία να διαβάσετε το έγγραφο αυτό και έτσι δεν χρειάζεται να αναφέρω εδώ παρά μόνο τα ουσιαστικότερα σημεία του.

Θέλω να αφήσω για το τέλος την πτυχή των δηλώσεων που πρέπει να γίνουν από τα επιμέρους κράτη μέλη. Γνωρίζω ότι αυτό το θέμα έχει ιδιαίτερη σημασία για εσάς, αλλά σας παρακαλώ να δείξετε υπομονή.

Το Συμβούλιο υπογραμμίζει στα συμπεράσματά του ότι έγιναν ήδη πολλές προσπάθειες για βελτίωση της υγιούς δημοσιονομικής διαχείρισης: θέσπιση εσωτερικών ελέγχων, αυστηρότερες διατάξεις για την υποχρέωση λογοδοσίας των υπολόγων της Επιτροπής και εφαρμογή του ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης και ελέγχου – για να αναφέρω μόνο μερικά από αυτά.

Ενόψει της σημασίας των διαρθρωτικών ταμείων στον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στις προσπάθειες που έγιναν για τη σύσταση αρχών πληρωμής και την περαιτέρω επέκταση των εσωτερικών και των εκ των υστέρων ελέγχων των διαρθρωτικών μέτρων. Ένα από τα πρώτα σημεία που αναφέρονται στα συμπεράσματα του Συμβουλίου είναι η ισορροπημένη σχέση μεταξύ των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής και των κρατών μελών ως προς την εκτέλεση του προϋπολογισμού της ΕΕ σύμφωνα με τη Συνθήκη, που πρέπει να ληφθεί υπόψη όταν θα γίνει βελτίωση των αντίστοιχων ελέγχων και της χορήγησης αξιοπιστίας.

Επίσης, το Συμβούλιο θεωρεί εξαιρετικά σημαντικό να βασιστούν οι βελτιώσεις αυτές στις υφιστάμενες ελεγκτικές δομές και να επιδιώξουμε να βελτιώσουμε τη σχέση κόστους/ωφελείας και να απλουστεύσουμε το σύστημα. Το Συμβούλιο θεωρεί ότι ένα αποτελεσματικό ολοκληρωμένο πλαίσιο εσωτερικού ελέγχου με βάση τις αρχές που εκτίθενται στη γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τον μεμονωμένο έλεγχο θα προσφέρει εγγυήσεις σχετικά με τη διαχείριση του κινδύνου σφάλματος στις σχετικές πράξεις.

Ένα από τα πιο σημαντικά θέματα στα συμπεράσματα του Συμβουλίου αφορά τη βελτίωση των συστημάτων ελέγχου. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή πρέπει να βελτιστοποιήσουν την αποτελεσματικότητα, την οικονομικότητα και την αποδοτικότητα των σημερινών συστημάτων ελέγχου. Παρά τις διαφορές των διοικητικών διατάξεων ανάμεσα στα διάφορα κράτη μέλη, το Συμβούλιο θεωρεί ότι πρέπει να θεσπιστούν γενικές κοινές αρχές και στοιχεία για τους εσωτερικούς ελέγχους.

Κατά την άποψη του Συμβουλίου, τα κράτη μέλη πρέπει να συνεχίσουν να συνεργάζονται με την Επιτροπή για τη διεξαγωγή και βελτίωση ελέγχων που αφορούν τους πόρους, για τη διαχείριση των οποίων μοιράζονται την ευθύνη. Θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι αρμοδιότητες βάσει της Συνθήκης, του Δημοσιονομικού Κανονισμού και των σχετικών διατάξεων των τομεακών ρυθμίσεων.

Για παράδειγμα, ορισμένα κράτη μέλη είναι διατεθειμένα να λάβουν προληπτικά μέτρα στο πλαίσιο όσων ορίζονται στο Σύμφωνο Εμπιστοσύνης για τα προγράμματα των διαρθρωτικών ταμείων. Εφόσον τα κράτη μέλη συμφωνούν στο Συμβούλιο, δεν μιλάω μόνο εξ ονόματος του Συμβουλίου αλλά και εξ ονόματος όλων των κρατών μελών.

Όπως γνωρίζετε, οι υπηρεσίες της Επιτροπής δημοσίευσαν μία πρώτη ανάλυση των ελλειμμάτων του πλαισίου εσωτερικού ελέγχου τους σε σύγκριση με τις αρχές ελέγχου της πρότασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου για ένα πλαίσιο εσωτερικού ελέγχου της Κοινότητας. Σε συνάρτηση με τη μοιρασμένη διαχείριση, το Συμβούλιο ζήτησε από την Επιτροπή να εφαρμόσει τις ισχύουσες διατάξεις για τους δειγματοληπτικούς ελέγχους πράξεων, αρχών πληρωμής και δραστηριοτήτων των εκτελεστικών οργάνων.

Στα συμπεράσματα του Συμβουλίου προτείνεται να προβεί η Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, σε αξιολόγηση των σημερινών ελέγχων σε τομεακό και περιφερειακό επίπεδο και της αξίας των υφισταμένων δηλώσεων.

Επανέρχομαι τώρα στο θέμα του ελέγχου. Κατά τη δημιουργία του πλαισίου εσωτερικού ελέγχου πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ εσωτερικών ελέγχων και εξωτερικού λογιστικού ελέγχου. Κάθε μορφή συνεργασίας μεταξύ ανεξαρτήτων ανώτατων ελεγκτικών αρχών μπορεί να έχει ως βάση μόνο τη Συνθήκη, αφού αυτές οι αρχές δεν ανήκουν στο πλαίσιο εσωτερικού ελέγχου. Αυτό είναι σημαντικό. Ορισμένες ελεγκτικές αρχές είναι πρόθυμες να συζητήσουν με το Ελεγκτικό Συνέδριο πώς μπορούν να αυξήσουν την συνεισφορά τους. Σας διαβεβαιώνω ότι όλα τα κράτη μέλη εξέφρασαν την πρόθεσή τους να κάνουν ό,τι μπορούν για να περιοριστεί ο κίνδυνος σφαλμάτων και να βελτιωθούν οι έλεγχοι.

Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίσουν ότι η προσέγγισή τους ως προς το ολοκληρωμένο πλαίσιο εσωτερικού ελέγχου θα βασίζεται σε κοινές προδιαγραφές για τον έλεγχο και να συζητήσουν πώς μπορούν να εφαρμοστούν οι προδιαγραφές αυτές με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο.

Το Συμβούλιο προτρέπει τα κράτη μέλη να διεξαγάγουν διμερείς συζητήσεις με το Ελεγκτικό Συνέδριο για τα αποτελέσματα των ελέγχων DAS με σκοπό την επίλυση συστημικών προβλημάτων. Ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει έκθεση σχετικά με λύσεις για τα προβλήματα που είναι κοινά σε περισσότερα κράτη μέλη. Τέλος –και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό– το Ελεγκτικό Συνέδριο πρότεινε να καταλήξουν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο σε μία κοινή άποψη αναφορικά με τους κινδύνους που πρέπει να γίνονται αποδεκτοί στις σχετικές πράξεις.

Τα συμπεράσματα του Συμβουλίου δίνουν ιδιαίτερη σημασία σε αυτήν την κοινή άποψη και το Συμβούλιο περιμένει με ανυπομονησία περαιτέρω προόδους ως προς αυτό.

Περνάω τώρα σε ένα θέμα που είναι πολύ σημαντικό για όλους μας. Υπάρχει ανάγκη απλούστευσης ως προς την εναρμόνιση των αρχών του ελέγχου, της νομοθεσίας και των απαιτήσεων του ελέγχου σε συνάρτηση με τις διατάξεις που πρέπει να εγκριθούν για την περίοδο προγραμματισμού 2007-2013. Το Συμβούλιο είναι της γνώμης ότι η απλούστευση δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να οδηγήσει σε αύξηση των σημερινών διοικητικών και ελεγκτικών δαπανών. Αντίθετα, πρέπει να εξασφαλίσει ότι θα καταργηθούν οι πολλαπλοί εσωτερικοί έλεγχοι από τους διάφορους παράγοντες που εμπλέκονται στο πλαίσιο ελέγχου.

Τελειώνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στο εξαιρετικά σημαντικό θέμα των δηλώσεων στο πλαίσιο της αποκεντρωμένης διαχείρισης πόρων της ΕΕ. Το Συμβούλιο θεωρεί τις υφιστάμενες δηλώσεις σε λειτουργικό επίπεδο ως ένα μέσον που προσφέρει στην Επιτροπή και τελικά στο Ελεγκτικό Συνέδριο εγγυήσεις που πρέπει να είναι χρήσιμες και οικονομικές και μπορούν να ληφθούν υπόψη όταν το ζητούμενο είναι να επιτευχθεί μία θετική δήλωση αξιοπιστίας. Πρέπει να δοθεί προσοχή ώστε να μην διακυβευτεί η υφιστάμενη ισορροπία μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών.

Καταλαβαίνω ότι περιμένατε περισσότερα από αυτήν την άποψη, είμαι όμως βέβαιος ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου πως το ίδιο το κείμενο μπορεί να θεωρηθεί ένα ουσιαστικό και σημαντικό βήμα προόδου. Για να σημειωθεί περαιτέρω πρόοδος στο θέμα αυτό, το Συμβούλιο συμφώνησε να εξετάσει επ’ ευκαιρία της διαδικασίας χορήγησης απαλλαγής για το 2004 το σχέδιο δράσης της Επιτροπής για την κάλυψη των κενών του σημερινού πλαισίου ελέγχου. Τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 8ης Νοεμβρίου θα ακολουθήσουν, φυσικά, περαιτέρω βήματα το 2006.

Μία θετική δήλωση αξιοπιστίας είναι, όπως ήδη ειπώθηκε, ένας σημαντικός και πολύ φιλόδοξος στόχος που δεν μπορεί να επιτευχθεί από τη μια μέρα στην άλλη. Θεωρώ, ωστόσο, ότι τα συμπεράσματα του Συμβουλίου είναι ένα σημαντικό βήμα προς την επίτευξη του στόχου αυτού και επιβεβαιώνουν επίσης πως το Συμβούλιο εξακολουθεί να υποστηρίζει τις προσπάθειες της Επιτροπής να συμβάλει ενεργά στη δημοσιονομική διαχείριση σε όλα τα επίπεδα.

Ορισμένοι από εσάς ίσως να θεωρούν ότι το Συμβούλιο έπρεπε να έχει κάνει ένα βήμα παραπάνω και αυτό μπορώ να το καταλάβω πολύ καλά. Θα πρέπει όμως να θυμάστε ότι η Προεδρία περιορίστηκε σε αυτό το ζήτημα από την ανάγκη για ομοφωνία. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας!

  Siim Kallas, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, ήδη καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας αυτής της Επιτροπής έχουμε μια κοινή ανησυχία για την επίτευξη θετικής DAS. Αυτό δεν στάθηκε δυνατό. Πρόκειται για ένα πολύ τεχνικό θέμα με πολύ κακό πολιτικό αποτέλεσμα, γεγονός που φαίνεται ότι προσφέρει ένα καλό επιχείρημα σε όποιον θέλει να πει ότι τα χρήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν δαπανήθηκαν δεόντως. Φυσικά, αυτό είναι απολύτως αναληθές.

Εργαστήκαμε από κοινού για να βρούμε λύσεις και τρόπους συνένωσης όλων των προσπαθειών μας για την παροχή επαρκών στοιχείων ώστε το Ελεγκτικό Συνέδριο να δηλώσει ότι οι πράξεις είναι αξιόπιστες. Δεν αρνούμαστε ότι τα κράτη μέλη καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για να διασφαλίσουν τα κατάλληλα συστήματα ελέγχου. Μόλις επέστρεψα από ένα κράτος μέλος όπου συναντήθηκα με την εθνική ελεγκτική αρχή και έχει γίνει τεράστιο έργο για να διασφαλιστεί η δέουσα χρήση των εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων στους τομείς επιμερισμένης διαχείρισης.

Η Επιτροπή δεν αρνείται την ευθύνη της για την εκτέλεση του προϋπολογισμού, συμπεριλαμβανομένης της επιμερισμένης διαχείρισης. Ωστόσο λείπει ένας κρίκος: ο τρόπος με τον οποίο θα καταστούν όλα τα αποτελέσματα του ελεγκτικού έργου αναγνώσιμα στο τελικό στάδιο για το ανώτατο επίπεδο, το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Η Επιτροπή, λοιπόν, υποστήριξε θερμά την πρόταση που υποβλήθηκε στο Συμβούλιο από τον εισηγητή, κ. Wynn, και την Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού για την υποβολή μιας πολιτικής δήλωσης, μιας υπογραφής σε εθνικό επίπεδο, η οποία, κατά την άποψή μας, θα καλύψει αυτόν τον χαμένο κρίκο. Αυτή η πρόταση απορρίφθηκε τον περασμένο Νοέμβριο και τώρα πρέπει να σκεφτούμε τι θα κάνουμε στη συνέχεια, διότι το πρόβλημα θα συνεχίσει να υφίσταται.

Η Επιτροπή ενέκρινε ένα σχέδιο δράσης στις 17 Ιανουαρίου και το απέστειλε στο Συμβούλιο και στο Κοινοβούλιο. Το σχέδιο δράσης προσδιορίζει 16 συγκεκριμένες δράσεις σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς. Η δράση 5 συγκεκριμένα αφορά το θέμα της σημερινής συζήτησης και αναφέρει: «Τα κράτη μέλη πρέπει να ορίσουν ένα εθνικό όργανο συντονισμού ανά τομέα πολιτικής το οποίο να μπορεί (…) να παρέχει σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη μια συνολική εικόνα της διαθέσιμης βεβαιότητας όσον αφορά τις ενέργειες της Επιτροπής υπό επιμερισμένη και έμμεση διαχείριση στο οικείο κράτος μέλος. Η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών είναι απαραίτητη για την ένταξη της διάταξης αυτής στην επικείμενη νομοθεσία και για την εξασφάλιση της εφαρμογής της μέσω κανόνων εφαρμογής και κατευθυντήριων γραμμών».

Ίσως αυτό να είναι μια λύση ή τουλάχιστον μια ενδιάμεση λύση που θα μπορέσει να συνδέσει τα τεχνικά επίπεδα, τους οργανισμούς πληρωμής και τους εσωτερικούς ελέγχους και θα παράσχει χρήσιμα στοιχεία για τη γενική απαλλαγή.

  José Javier Pomés Ruiz, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, στην πραγματικότητα περιμέναμε περισσότερα από εσάς, κύριε Winkler. Περιμέναμε περισσότερα από την αυστριακή Προεδρία σε αυτό το πλαίσιο. Δεν είναι η πρώτη φορά που το Κοινοβούλιο βλέπει το Συμβούλιο να υστερεί σε σχέση με αυτό που ζητάμε.

Τώρα εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα: στις δημοσιονομικές προοπτικές, το Κοινοβούλιο ήθελε να δαπανήσουμε 1,14%, αλλά ο Προεδρεύων του Συμβουλίου, ο κ. Μπλερ, μείωσε αυτό το ποσοστό στο 1,04%. Αυτό δίνει την εντύπωση ότι οι κοινοτικές πολιτικές, οι οποίες είναι τόσο αποτελεσματικές και έχουν συμβάλει τόσο πολύ στην πρόοδο της Ευρώπης, δεν υπόκεινται σε σωστή διαχείριση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι, επομένως, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μειώσουμε τον προϋπολογισμό, διότι δεν γίνεται σωστή διαχείριση. Σε αυτή την περίπτωση, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να φροντίσουμε να μην υπάρχουν καθόλου ευρωπαϊκές πολιτικές, αλλά εθνικές πολιτικές: ας επανεθνικοποιήσουμε την κοινή γεωργική πολιτική, ας δαπανούμε στα κράτη μέλη. Πίσω από αυτό κρύβεται το γεγονός ότι για 10 χρόνια το Ελεγκτικό Συνέδριο λέει ότι δεν μπορεί να εγκρίνει τις ευρωπαϊκές οικονομικές καταστάσεις. Μα ποιες ευρωπαϊκές οικονομικές καταστάσεις, όταν το 80% του κοινοτικού προϋπολογισμού το διαχειρίζονται και το δαπανούν τα κράτη μέλη; Όταν μόνο το ένα πέμπτο το διαχειρίζονται οι Βρυξέλλες; Τι συμβαίνει; Ορισμένες εθνικές αρχές, οι οποίες θέλουν να πληρώνουν λιγότερα και οι οποίες θέλουν να έχουν οι κοινοτικές πολιτικές λιγότερους πόρους, τώρα που είμαστε μια Ευρώπη των 25 και πρόκειται να γίνουμε Ευρώπη των 27, μας λένε, «δεν δαπανείτε σωστά».

Τι ζητά η Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού; Ζητάμε να μας λένε πού δεν δαπανώνται σωστά τα χρήματα· αν ένα κράτος μέλος δεν δαπανά σωστά, θέλουμε να ειπωθεί ότι το συγκεκριμένο κράτος δεν δαπανά σωστά, και όχι οι Βρυξέλλες. Θέλουμε να μας πουν αν τα προβλήματα έχουν προκύψει εδώ στις Βρυξέλλες ή εκεί στο κράτος μέλος. Και για τον σκοπό αυτό, θα ήταν χρήσιμο για εμάς αν τα κράτη μέλη επιβεβαίωναν τον τρόπο με τον οποίο δαπανώνται τα κοινοτικά χρήματα.

Πιστεύω ότι τα κοινοτικά χρήματα δαπανώνται καλύτερα και πιο αποτελεσματικά στις Βρυξέλλες απ’ ό,τι στο μέσο κράτος μέλος. Ωστόσο, λόγω του συστήματος που έχουμε, οι Βρυξέλλες είναι εκείνες που κατηγορούνται για κακή διαχείριση, αντί για τα κράτη μέλη. Ξέρω ότι το Συμβούλιο πρέπει να υπερασπιστεί το καλό όνομα των κρατών μελών.

Ζητάμε να υπάρχει συνυπευθυνότητα, μια έγκριση, από οποιαδήποτε αρχή, είτε πρόκειται για τον Υπουργό Οικονομικών είτε για το αρμόδιο Ελεγκτικό Συνέδριο, η οποία θα επιβεβαιώνει ότι κάθε κράτος μέλος διαχειρίζεται τους λογαριασμούς με τον τρόπο που επιθυμούν οι ευρωπαίοι πολίτες, ούτως ώστε να μην κατηγορείται πάντα ο Αντιπρόεδρος Kallas ή η Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού· οι ευθύνες πρέπει να καταμερίζονται και οι υπεύθυνοι να αποκαλύπτονται.

Ως εκ τούτου, ζητώ να επιβεβαιώσετε πώς δαπανά κάθε κράτος μέλος τα χρήματα των ευρωπαίων πολιτών.

  Szabolcs Fazakas, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (HU) Ως Πρόεδρος της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού και ως ένας εκ των αντιπροσώπων των νέων κρατών μελών, θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για την ευκαιρία της συζήτησης επί του θέματος των εθνικών δηλώσεων με τα μέλη της Επιτροπής και του Συμβουλίου. Ελπίζω πραγματικά ότι, ως αποτέλεσμα αυτής της συζήτησης, δεν θα λάβουμε απλά μια ήδη έτοιμη δήλωση από τον Υπουργό, κ. Winkler, αλλά και συγκεκριμένες απαντήσεις στις ερωτήσεις που υπέβαλε ο Terence Wynn και εμείς. Ελπίζουμε ότι θα λάβουμε τις απαντήσεις, καθώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι πολιτικά υπεύθυνο να βεβαιώσει τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την έννομη και ορθή αξιοποίηση των πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με δεδομένο ότι το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο δεν μπορεί να εκδώσει θετική δήλωση αξιοπιστίας (DAS) απουσία εθνικών δηλώσεων αξιοπιστίας, αρχίζει να αναπτύσσεται μια αρνητική κοινή γνώμη, σύμφωνα με την οποία τα ευρωπαϊκά κονδύλια χρησιμοποιούνται με αδιαφανή τρόπο και όχι πάντα σε συμμόρφωση με τους κανονισμούς. Για τον λόγο αυτό, η έκθεση που εκπονήθηκε από τον συνάδελφό μου Terence Wynn, η οποία υποστηρίζεται από τη μεγάλη πλειοψηφία του Κοινοβουλίου και επιβεβαιώνεται και από την έκθεση Böge σχετικά με τις δημοσιονομικές προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άσκησε πιέσεις για την εισαγωγή της εθνικής δήλωσης αξιοπιστίας στην πορεία της διαδικασίας απαλλαγής πέρυσι. Επιπροσθέτως, μας ικανοποιεί το γεγονός ότι αυτό συμπεριελήφθη επίσης στον οδικό χάρτη προς ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο εσωτερικού ελέγχου, ο οποίος ανακοινώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και συγκεκριμένα από τον Αντιπρόεδρο, Siim Kallas. Αυτή η μεταρρύθμιση, η οποία αφορά το Κοινοβούλιο, την Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, βασίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και στη στενή συνεργασία, αλλά εκτός από αυτό, χρειαζόμαστε και την υποστήριξη του Συμβουλίου και της Προεδρίας, διότι ορισμένα κράτη μέλη συνεχίζουν να αρνούνται την εισαγωγή των εθνικών δηλώσεων αξιοπιστίας. Ως αντιπρόσωπος της Ουγγαρίας, θα ήθελα επίσης να επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι τα νέα κράτη μέλη όχι μόνο είχαν προετοιμαστεί για την αποδοχή του κοινοτικού κεκτημένου και για τη λήψη των διαρθρωτικών ταμείων, αλλά γνώριζαν επίσης ότι έπρεπε να καταρτίσουν τα συστήματα πληρωμών και ελέγχου τους σύμφωνα με τις αρχές της νομιμότητας και της συμμόρφωσης με τους κανονισμούς. Συνεπώς, δεν θα ήταν δύσκολο για αυτές τις χώρες να συμμορφωθούν με τις προσδοκίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής, διότι με αυτόν τον τρόπο θα συνέβαλλαν σε μια Ευρώπη που λειτουργεί πιο αποδοτικά, καθώς και με πιο ρυθμισμένο και διαφανή τρόπο.

  Jan Mulder, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, το ψήφισμα επί του οποίου συζητούμε σήμερα είναι αυτονόητο. Αποτελεί άμεσο αποτέλεσμα του ψηφίσματος του κ. Wynn σχετικά με την απαλλαγή το 2003. Είναι σημαντικό να αποκτήσουμε καλύτερο έλεγχο των κοινοτικών πόρων. Όλοι γνωρίζουμε ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν έχει καταφέρει να εκδώσει θετική δήλωση αξιοπιστίας τα τελευταία 11 χρόνια. Είναι υπέρ της Επιτροπής το γεγονός ότι ενέκρινε τις συστάσεις του Κοινοβουλίου σχεδόν στο σύνολό τους. Αυτό θα πρέπει να επικροτηθεί.

Τα κράτη μέλη, δυστυχώς, έχουν διαφορετική άποψη και πολύ πιο αδιαφανή και γι’ αυτό ακριβώς η σημερινή συζήτηση γίνεται κυρίως με το Συμβούλιο. Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν με κέρδισαν απολύτως οι απαντήσεις και οι παρατηρήσεις του κ. Winkler σήμερα. Στην πραγματικότητα, αυτό που απαιτούμε σε αυτό το ψήφισμα δεν διαφέρει και πολύ από αυτό που ήδη συμβαίνει σε ορισμένες περιπτώσεις. Θα θέλαμε να παραπέμψουμε στην προηγούμενη δήλωση στην οποία ζητούμε να υπογράφει τη δήλωση η ανώτατη πολιτική αρχή.

Σε αυτό το ψήφισμα, δεν προχωρούμε πέρα από τις δηλώσεις σε κατώτερο επίπεδο. Αν μελετήσουμε την ισχύουσα πρακτική στις γεωργικές δαπάνες, υπάρχουν ήδη όργανα πιστοποίησης που εποπτεύουν τους οργανισμούς πληρωμών ανεξάρτητα και διενεργούν ανεξάρτητους ελέγχους. Δεν καταλαβαίνω γιατί τα κράτη μέλη μπορούν να το δεχθούν αυτό στον τομέα των γεωργικών δαπανών, αλλά όχι σε όλους τους τομείς των δημοσιονομικών δαπανών, όπως στις διαρθρωτικές δαπάνες. Η σημερινή συζήτηση φέρνει μαζί της και κάποιες δεσμεύσεις. Υποθέτω ότι το Συμβούλιο γνωρίζει το ψήφισμα Böge σχετικά με τις δημοσιονομικές προοπτικές.

Όχι μόνο ζητούμε περισσότερους πόρους σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου, αλλά ζητούμε επίσης καλύτερη δημοσιονομική εποπτεία, η οποία είναι και ο σκοπός του ψηφίσματος που ελπίζουμε ότι θα εγκριθεί αύριο.

  Bart Staes, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, εδώ πρόκειται για μια συζήτηση που διεξαγάγεται, πρώτα απ’ όλα, με το Συμβούλιο. Πρέπει να πω ότι θεωρώ την απόδοση του Υπουργού απογοητευτική, καθώς δεν απάντησε πραγματικά στην ερώτησή μας και μάλιστα σε μια εποχή που η εμπιστοσύνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε κατώτερο επίπεδο από κάθε άλλη φορά. Αύριο, η Επίτροπος Wallström θα υποβάλει ένα Λευκό Βιβλίο σχετικά με την επικοινωνία ως μέσο ενίσχυσης της εμπιστοσύνης στην ΕΕ, αλλά, κατά την άποψή μου, ούτε χίλια λευκά βιβλία ή χίλια μέτρα δεν μπορούν να αλλάξουν κάτι αν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να δαπανήσει τους πόρους της με συνετό τρόπο.

Γι’ αυτό σας ρωτώ, για άλλη μία φορά, γιατί οργανώνετε οργανωμένη ανευθυνότητα εδώ; Γιατί εσείς, το Συμβούλιο, κάνετε τα κράτη μέλη να δαπανούν το 80% των ευρωπαϊκών πόρων αντί να διασφαλίζετε ότι τα μεμονωμένα κράτη μέλη και οι περιφέρειες, όταν είναι υπεύθυνα να το πράξουν, θα μπορούν να πουν ότι οι πόροι που δαπανούν εποπτεύονται δεόντως και ότι οι πόροι δαπανώνται συνετά; Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το Συμβούλιο δεν μπορεί να ενεργήσει σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Κοινοβουλίου όσον αφορά αυτό το θέμα. Πιστεύω ότι προκαλείτε τεράστια δυσκολία σε αυτό το Σώμα.

  Jeffrey Titford , εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Εθνικές δηλώσεις διαχείρισης! Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ρωτήσω τον κ. Kallas, θα είναι και αυτές όπως οι ίδιοι λογαριασμοί της ΕΕ, στους οποίους οι γενικοί διευθυντές της Επιτροπής εγκρίνουν τα αντίστοιχα τμήματά τους με επιφυλάξεις, διότι δεν έχουν την παραμικρή ιδέα σχετικά με το πού πήγαν τα χρήματα; Διότι αν είναι έτσι, μου φαίνεται ότι μοιάζει κάπως με την προσπάθεια να διορθωθεί μια κομμένη αρτηρία με αυτοκόλλητο επίδεσμο: είναι πολύ λίγο και πολύ αργά.

Όπως όλοι γνωρίζουν, δεν πιστεύω στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τη θεωρώ εχθρό της δημοκρατίας και προσεγγίζω αυτό το θέμα από την αντίθετη κατεύθυνση. Κανένα κράτος δεν θα έπρεπε να ξοδεύει τα χρήματα των φορολογουμένων σε ένα διεφθαρμένο σύστημα. Μετά από 11 μακρά έτη κατά τη διάρκεια των οποίων οι λογαριασμοί της ΕΕ απορρίπτονταν από τους ίδιους τους εσωτερικούς ελεγκτές της, αυτή η διστακτική προσπάθεια αλλαγής του συστήματος μου φαίνεται σαν να ρίχνει κανείς τεράστιες ποσότητες σκόνης χρυσού μέσα από κόσκινο σκεπτόμενος «ίσως θα ήταν καλύτερα να προσπαθήσουμε να βουλώσουμε μερικές τρύπες». Κανείς δεν σκέφτεται αν είναι φρόνιμο καν το να ρίχνει τη σκόνη μέσα από το κόσκινο και πολύ απλά ο τρόπος για να σταματήσει να χάνεται η σκόνη είναι να σταματήσει κανείς να τη ρίχνει.

Ως εκ τούτου, καλώ τους βουλευτές που παρίστανται εδώ να επιστρέψουν στις χώρες τους και να κάνουν επιτακτικές συστάσεις στις κυβερνήσεις τους να θέσουν ένα τέλος. Να σταματήσουν απλώς να πληρώνουν αυτή την τερατώδη γραφειοκρατική δικτατορία, η οποία δεν σέβεται ούτε τις κυβερνήσεις ούτε τον λαό της Ευρώπης. Έχουμε μια παροιμία στη χώρα μου: «η φιλανθρωπία αρχίζει από το σπίτι». Κρατήστε τα χρήματα που τώρα σπαταλάτε στην ΕΕ, ένα μεγάλος μέρος των οποίων χάνεται έτσι κι αλλιώς από την απάτη και τη διαφθορά.

  Πρόεδρος. Κύριε Titford, σας καλώ να επανέλθετε στην τάξη. Σε δύο περιπτώσεις κατηγορήσατε τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα για εγκλήματα. Είπατε «απάτη» και «διαφθορά» δύο φορές. Σας παρακαλώ στο μέλλον να έχετε υπόψη ότι, σε αυτό το Κοινοβούλιο, οι κατηγορίες εις βάρος ατόμων ή θεσμών για εγκλήματα πρέπει να υποστηρίζονται με αποδείξεις. Διαφορετικά, κάνετε κατάχρηση της ελευθερίας του λόγου των βουλευτών του Κοινοβουλίου.

  Hans-Peter Martin (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, όταν το Σώμα συζητάει για οικονομικά ζητήματα, δεν συμβαίνει συχνά να είμαι λιγότερο ευθύς από τους προηγούμενους ομιλητές. Δεν τολμώ καν να ονειρευτώ αυτήν την εθνική ευθύνη, ωστόσο δεν ξέχασα, κύριε Winkler, τι είπε ο Καγκελάριός σας –που είναι και δικός μου– όταν βρισκόταν στη θέση που είσαστε τώρα εσείς εδώ στο Σώμα για το θέμα των επιδοτήσεων με κοινοτικούς πόρους. Ο Καγκελάριος Schüssel είπε υπό την ιδιότητά του ως Προέδρου του Συμβουλίου τα εξής: «Είναι σωστό να δημοσιεύονται τέτοιες πληροφορίες προκειμένου ο κόσμος να ξέρει συγκεκριμένα ποιος επωφελήθηκε». Επαναλαμβάνω: «Είναι σωστό να δημοσιεύονται τέτοιες πληροφορίες» – δημοσιεύστε τις λοιπόν!

Σε μερικά κράτη μέλη που έχουν πολύ πιο κριτική αντιμετώπιση για πολλά θέματα, όπως π.χ. το Ηνωμένο Βασίλειο, αυτό είναι αυτονόητο. Κάντε λοιπόν την Αυστρία ένα λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση και πείτε μας επιτέλους τι θα γίνει με το 80%! Ποιος θα πάρει τι, πόσα και πότε;

Το δεύτερο αίτημά μου ίσως να σας φανεί πιο εύκολο: συνταχθείτε με την πολιτική σας Ομάδα και συγκεκριμένα με την κ. Gräßle, που φέρνει στον νέο δημοσιονομικό κανονισμό μεταρρυθμίσεις, με τις οποίες θα μπορούμε πραγματικά να εργαστούμε και οι οποίες θα σας δώσουν τη δυνατότητα να αποκρούσετε πολύ εύκολα την αδικαιολόγητη κριτική – με την προϋπόθεση ότι θα αποκτήσετε μεγαλύτερη διαφάνεια.

  Paulo Casaca (PSE). – (PT) Πιστεύω ότι αυτή η συζήτηση ήταν ιδιαιτέρως πολύτιμη στο πλαίσιο των διαδικασιών ελέγχου του προϋπολογισμού της ΕΕ. Το βασικό θέμα που διακυβεύεται εδώ είναι η νομοθετική αποσαφήνιση. Εκτιμώ ότι, τόσο με τα διαρθρωτικά ταμεία όσο και με την κοινή γεωργική πολιτική, οι κανονισμοί καθιστούν σαφές ότι τα κράτη μέλη πρέπει να διενεργούν έναν ανεξάρτητο εσωτερικό έλεγχο τόσο εκ των προτέρων όσο και εκ των υστέρων. Αυτοί οι κανονισμοί έχουν παραμείνει αμετάβλητοι από την αρχή του ισχύοντος πλαισίου δημοσιονομικού προγραμματισμού. Σε αυτό το πλαίσιο, η βασική προτεραιότητα, κατά την άποψή μου, είναι να διασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη συμμορφώνονται με τους κανονισμούς και ότι η Επιτροπή εποπτεύει αυτή τη συμμόρφωση. Οτιδήποτε άλλο μόνο σε έλλειψη σαφήνειας θα οδηγήσει όσον αφορά τις ευθύνες.

Θα ήθελα, συνεπώς, να ζητήσω και από τα δύο θεσμικά όργανα να αποσαφηνίσουν το επίπεδο συμμόρφωσης με τους κοινοτικούς κανονισμούς όσον αφορά τους εκ των προτέρων και εκ των υστέρων εσωτερικούς ελέγχους, ώστε να είμαστε δεόντως ενημερωμένοι όταν λαμβάνουμε μέτρα.

Τέλος, θα ήθελα να πω λίγα λόγια σχετικά με την πληροφόρηση για το ποιος έχει λάβει κοινοτικά κονδύλια. Υπέβαλα αυτό το αίτημα σε μια έκθεση που εκπόνησα πριν από αρκετά χρόνια και χαίρομαι που ο κ. Kallas ακολούθησε αυτή την πρωτοβουλία. Ελπίζω, όταν επικρίνετε τους πολιτικούς για έλλειψη διαφάνειας, να θυμάστε ότι το Κοινοβούλιο ζήτησε αυτή τη διαφάνεια αρκετά χρόνια πριν σε μια έκθεση που εγώ εκπόνησα.

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, άκουσα πολύ προσεκτικά τα σχόλιά σας και φυσικά θα διαβιβάσω στο Συμβούλιο τις απόψεις που διατυπώσατε. Θα ήθελα όμως να επαναλάβω κάτι: βρίσκομαι εδώ για να εκπροσωπήσω το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη, πράγμα που σημαίνει πως οι απόψεις που διατυπώνονται εδώ από την Προεδρία του Συμβουλίου αντανακλούν μία ομόφωνη απόφαση στο Συμβούλιο. Λυπάμαι αν απογοήτευσα ορισμένους από εσάς, όμως δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω στην παρούσα φάση. Μπορώ όμως να επαναλάβω –και ελπίζω ότι θα έχετε την καλοσύνη να το δεχτείτε– ότι συμφωνήσαμε να εξετάσουμε, επ’ ευκαιρία της χορήγησης απαλλαγής για το 2004, το σχέδιο δράσης της Επιτροπής. Επίσης, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι το Συμβούλιο θα συνεχίσει να υποστηρίζει τις προσπάθειες της Επιτροπής να συμβάλει ενεργά στη δημοσιονομική διαχείριση σε όλα τα επίπεδα.

Το Συμβούλιο ασφαλώς θα αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης του και δεν προτίθεται να το απαρνηθεί. Θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με την Επιτροπή για να βρούμε λύσεις που θα μπορούν να τις δεχτούν όλοι, και όλοι εσείς εδώ στο Σώμα. Φοβάμαι ότι σε ένα τόσο πρώιμο στάδιο της αυστριακής Προεδρίας δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω.

  Siim Kallas, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ πολύ για αυτή τη συζήτηση. Το θέμα αυτό φαίνεται ότι είναι πολύ τεχνικό. Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσει κανείς στο ευρύ κοινό τι βρίσκεται πραγματικά πίσω από αυτή τη δήλωση αξιοπιστίας. Ωστόσο, πρέπει να εργαστούμε για την εξεύρεση λύσεων που δεν θα οδηγούν στο πολύ αρνητικό πολιτικό αποτέλεσμα της παραδοχής ότι τα χρήματα δεν είναι υπό έλεγχο. Ως εκ τούτου, ελπίζω ότι το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη θα εξετάσουν αυτή τη νέα βάση συγχώνευσης του έργου τους. Αυτό γίνεται ήδη στο επίπεδο των οργανισμών πληρωμής και άλλων αρχών εφαρμογής. Ας προσπαθήσουμε να παράσχουμε μια ενιαία ολοκληρωμένη διαβεβαίωση, η οποία θα παρέχει επίσης θετικά στοιχεία στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Ας προσπαθήσουμε να βρούμε λύσεις.

Όπως ανέφερα νωρίτερα, η Επιτροπή γνωρίζει πλήρως τους τομείς της ίδιας της Επιτροπής στους οποίους το Ελεγκτικό Συνέδριο βρήκε πολλά λάθη στις εσωτερικές πολιτικές και στην έρευνα και ανάπτυξη. Το σχέδιο δράσης περιλαμβάνει 16 δράσεις, μόνο μία εκ των οποίων έχει ως άμεσο στόχο τα κράτη μέλη. Εντούτοις, ελπίζω ότι αυτή η συνεργασία θα αποδώσει καρπούς.

Θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση σχετικά με τη δήλωση ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο απέρριψε τους λογαριασμούς μας. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Κατά τη διάρκεια της θητείας μου, το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν απέρριψε ποτέ τους λογαριασμούς μας. Δεν μπορεί πάντα να βεβαιώσει τη νομιμότητα και την κανονικότητα των υποκείμενων πράξεων, όπως προβλέπει η Συνθήκη. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι εκατομμύρια πράξεις ελέγχθηκαν δεόντως. Αυτό είναι αλήθεια.

Είναι επίσης πολύ σημαντικό όταν μιλάμε με δημοσιογράφους να περιγράφουμε την πολυπλοκότητα της κατάστασης. Πρόκειται για μια τεράστια άσκηση. Η δημοσιονομική απαλλαγή περιλαμβάνει εκατομμύρια λεπτομέρειες. Μια καλύτερη κατανόηση της συνολικής εικόνας σαφώς θα βοηθήσει.

  Jeffrey Titford (IND/DEM). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να θέσω ένα διαδικαστικό ζήτημα δυνάμει του άρθρου 145 του Κανονισμού. Φοβάμαι ότι υπάρχει μια παρεξήγηση σχετικά με τον λόγο για τον οποίο βρισκόμαστε εδώ. Νόμιζα ότι μιλούσαμε για τις κατευθυντήριες γραμμές διαχείρισης και ο λόγος για τον οποίο ζητούσαμε να θεσπιστούν αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές ήταν επειδή έχουν χαθεί χρήματα.

Ως μέλος της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού, ο ρόλος μου ήταν πάντα να εξετάζω πού χάθηκαν χρήματα ή έγινε κακοδιαχείριση και πού έγιναν λάθη – η φράση που μόλις χρησιμοποίησε ο κ. Kallas. Όλη η δουλειά μου βασίστηκε στην υπόθεση ότι ο λόγος για τον οποίο ζητούμε αυτές τις δηλώσεις ήταν ότι τα κράτη μέλη θα εξέταζαν από πού προήλθε η σπατάλη και η απάτη και ίσως ακόμα και η διαφθορά. Υπό αυτούς τους όρους προσπάθησα να εκφράσω τις απόψεις μου στην ομιλία μου.

  Terence Wynn (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σχετικά με ένα θέμα επί της διαδικασίας δυνάμει του άρθρου 108 του Κανονισμού· επρόκειτο για μια προφορική ερώτηση με έξι ερωτήματα. Προσέθεσα ένα έβδομο ερώτημα προφορικά σήμερα και δεν λάβαμε απάντηση ούτε καν σε ένα από αυτά. Θα μπορούσε η Προεδρία να μας δώσει αυτές τις απαντήσεις τουλάχιστον γραπτώς, παρακαλώ;

  Πρόεδρος. Ναι, κύριε Wynn, θα έχετε τις απαντήσεις γραπτώς.

Κύριε Titford, σέβομαι απόλυτα κάθε πολιτική γνώμη σε αυτή την Αίθουσα. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν σας διέκοψα και σας επέτρεψα να ολοκληρώσετε την ομιλία σας. Θα ήθελα απλώς να σας θυμίσω ότι η γλώσσα που χρησιμοποιούμε σε αυτή την Αίθουσα θα πρέπει να εκφράζει τις απόψεις μας και τις πολιτικές θέσεις μας. Ήταν απλώς μια φιλική παρατήρηση από την πλευρά μου ως προέδρου αυτής της συνεδρίασης ότι θα πρέπει θα προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε γλώσσα και λέξεις που δεν είναι αδίκως προσβλητικές ή ασεβείς. Πέρα από αυτό, έχετε απόλυτη ελευθερία έκφρασης εδώ, κύριε Titford.

Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση, έχω λάβει μία πρόταση ψηφίσματος⁽¹⁾ που κατατέθηκε σύμφωνα με το άρθρο 108, παράγραφος 5 του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο στις 11.00.

(1) Βλ. συνοπτικά πρακτικά.

15. Αλιευτικοί πόροι της Μεσογείου

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της προφορικής ερώτησης προς το Συμβούλιο σχετικά με την έγκριση διαχειριστικών μέτρων με εφαρμογή στους αλιευτικούς πόρους της Μεσογείου, του κ. Philippe Morillon, εξ ονόματος της Επιτροπής Αλιείας (O-0095/2005 – B6-0346/2005).

  Philippe Morillon (ALDE), συντάκτης. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Winkler, η προφορική ερώτηση στην οποία οφείλουμε την αποψινή συζήτηση, καθώς και οι προτάσεις που θα υποβληθούν στο Κοινοβούλιο στην αυριανή ψηφοφορία, βασίζονται στη διαπίστωση ότι τα μόνα μέτρα διαχείρισης που έχουν εφαρμοστεί έως σήμερα στην αλιεία στη Μεσόγειο χρονολογούνται από το 1994. Εντούτοις, αυτά τα μέτρα δεν είναι πλέον κατάλληλα για την κατάσταση των πόρων ή για τις αποφάσεις που λαμβάνονται σε άλλες ακτές της ΕΕ. Αυτές οι αποφάσεις αποσκοπούν στην εφαρμογή μιας κοινής αλιευτικής πολιτικής η οποία θα επιτρέπει τη βιώσιμη ανάπτυξη αυτού του τομέα της οικονομίας μας και τη διατήρηση των πόρων τους οποίους η Ένωση πρέπει να συνεχίσει –προκειμένου να τροφοδοτεί επαρκώς τους πολίτες της μακροπρόθεσμα– να μπορεί να αντλεί από την εκμετάλλευση των θαλασσών της.

Η εν λόγω χρονική υστέρηση οφείλεται, προπάντων, στο γεγονός ότι η Μεσόγειος αναγνωρίζεται ως μία από τις πλέον διαφοροποιημένες και πιο σύνθετες περιοχές, τόσο από βιολογικής όσο και από οικολογικής, κοινωνικής και οικονομικής άποψης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Κοινοβούλιό μας δεν ήταν σε θέση να καταλήξει σε συμφωνία κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου και ο λόγος για τον οποίο η έκθεση του κ. Lisi είχε ως αποτέλεσμα την αποδοχή της αποτυχίας. Αυτός είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο αυτό το θέμα επανήλθε στην ημερήσια διάταξη των εργασιών αυτής της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου ως προτεραιότητα και για αυτόν τον λόγο αποτέλεσε την αφορμή για μία πολύ λεπτή συμβιβαστική λύση στην ολοκλήρωση του έργου της εισηγήτριάς μας, κ. Carmen Fraga, στην προσωπική αφοσίωση της οποίας έχω καθήκον να αποτίσω φόρο τιμής μέσα σε αυτήν την Αίθουσα.

Η εν λόγω έκθεση εγκρίθηκε –πρώτα στην επιτροπή, και εν συνεχεία στην ολομέλεια– τον περασμένο Ιούνιο. Τα μέτρα τα οποία συστήνει δεν έχουν, έως σήμερα, αποτελέσει αντικείμενο εκτελεστικής απόφασης του Συμβουλίου. Γνωρίζουμε ορισμένους από τους λόγους αυτής της πολιτικής του «βλέποντας και κάνοντας», ωστόσο, εγώ προσωπικά είχα ενημερώσει τους συναδέλφους μου σχετικά με τα μέτρα σε μία απόπειρα να περάσω μια σειρά τροπολογιών που είχαν ως στόχο να προληφθεί η απαγόρευση για τη χρήση ορισμένων τύπων διχτυών τα οποία χρησιμοποιούνται παραδοσιακά από τους αλιείς στην περιοχή.

Αυτό το θέμα έθιγε, και συνεχίζει να θίγει, 75 πλοία τα οποία εξασφαλίζουν τα μέσα διαβίωσης 350 οικογενειών και τα οποία παράγουν το 80% του κύκλου εργασιών των αλιέων όταν χρησιμοποιούν αγκυροβολημένα δίχτυα, τα οποία είναι γνωστά ως «tenailles». Το μειονέκτημα αυτού του είδους της αλιείας ήταν η τυχαία σύλληψη δελφινιών. Αυτό συνέβαινε έως ότου ο κλάδος οριστικοποίησε ένα πρόγραμμα το οποίο επέτρεπε μείωση κατά 80% αυτών των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων μέσω της εφαρμογής απωθητικών συσκευών που παράγουν ήχους και της συστηματικής παρουσίας παρατηρητών επί των σκαφών.

Ο λόγος για τον οποίο επαναφέρω αυτό το θέμα είναι επειδή ο κοινωνικοοικονομικός αντίκτυπος των προτεινόμενων μέτρων χρήζει ασφαλώς περαιτέρω εις βάθος εξέτασης. Για αυτό υποστηρίζω, και για αυτό η Ομάδα μου θα υποστηρίξει, την πρόταση ψηφίσματος που υπέβαλε η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, το άρθρο 4 της οποίας απαιτεί τη δέουσα αποζημίωση των αλιέων που θίγονται από τον νέο κανονισμό και που εξαναγκάζονται να αλλάξουν τις αλιευτικές μεθόδους τους.

Κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνεδρίασης της επιτροπής μας, ο Ευρωπαίος Επίτροπος που είναι αρμόδιος για την αλιεία, ο Δρ. Joe Borg, μπόρεσε να εκτιμήσει πόσο εξαγριώθηκαν οι ισπανοί φίλοι μας με την προοπτική της απαγόρευσης των απλαδιών που χρησιμοποιούνται στην αλιεία σε ορισμένες ζώνες πλησίον της ισπανικής ακτής. Αυτή η απαγόρευση θα έχει ως αποτέλεσμα ένα αβέβαιο μέλλον για τον στόλο 80 πλοίων, που εξασφαλίζουν τα προς το ζην σε 1 500 άτομα. Πρόκειται για μία καθ’ όλα πανομοιότυπη περίπτωση με τη μικρής κλίμακας αλιεία στις γαλλικές ακτές της Μεσογείου.

Τούτου λεχθέντος, κύριε Πρόεδρε, και μολονότι είμαι σε θέση να κατανοήσω ότι ορισμένες από τις αποφάσεις που προτείνονται από την έκθεση Fraga χρήζουν περαιτέρω συζήτησης και ενδεχομένως να συμπληρωθούν με μια μελέτη επιπτώσεων, αυτό δεν θα δικαιολογούσε την επ’ αόριστον αναβολή της εφαρμογής του συνολικού περιεχομένου μίας έκθεσης η οποία, όπως συμφωνούν όλοι, συνιστά από μόνη της μια καλή συμβιβαστική λύση.

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κύριε Morillon, θέλετε να μάθετε αν η Ευρωπαϊκή Κοινότητα εκπληρώνει τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει στα διεθνή όργανα, αφού το Συμβούλιο δεν έχει ακόμη υιοθετήσει την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για μέτρα διαχείρισης που αφορούν την αειφόρο εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο.

Τον Φεβρουάριο του 2005, η Γενική Επιτροπή Αλιείας για τη Μεσόγειο, στην οποία η Κοινότητα είναι συμβαλλόμενο μέρος, ενέκρινε δεσμευτικές συστάσεις για τη βελτίωση των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης των αποθεμάτων της Μεσογείου. Οι συστάσεις αυτές ενσωματώθηκαν στη συμβιβαστική πρόταση της Προεδρίας που υποβλήθηκε στο Συμβούλιο «Γεωργία και Αλιεία» στη συνεδρίασή του στις 19 και 20 Σεπτεμβρίου του περασμένου χρόνου. Ωστόσο, εκείνο το διάστημα η Προεδρία συνειδητοποίησε ότι, επειδή ήταν σαφές κατά τις διαβουλεύσεις πως δεν υπήρχε επαρκής υποστήριξη, το Συμβούλιο δεν μπορούσε να επιτύχει πολιτική συμφωνία για την πρόταση κανονισμού που θα περιείχε τεχνικά μέτρα διαχείρισης για τη Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένων και των συστάσεων της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο. Το Συμβούλιο συνεχίζει τις διαβουλεύσεις για την πρόταση που αφορά μέτρα διαχείρισης για τη Μεσόγειο σε στενή συνεννόηση με την Επιτροπή και η Προεδρία προτίθεται να συμπεριλάβει το θέμα στην ημερήσια διάταξη της συνεδρίασης του Συμβουλίου που θα πραγματοποιηθεί τον Απρίλιο.

  Carmen Fraga Estévez, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, ως εισηγήτρια της Επιτροπής Αλιείας, έχω απόλυτη επίγνωση των δυσκολιών σχετικά με αυτή την πρόταση. Το Κοινοβούλιο έχει διαδραματίσει έναν αποτελεσματικό και ουσιαστικό ρόλο στην απεμπλοκή της μετά την υποβολή της πριν από δυόμισι χρόνια περίπου, βρίσκοντας ακόμα και μια διαδικασία η οποία επέτρεψε την επίτευξη συμβιβασμού μεταξύ της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου, προκειμένου να υπερκεραστούν οι δυσκολίες της πρότασης και η οποία, επιπλέον, είχε την υποστήριξη της πλειονότητας του κλάδου και των εθνικών διοικήσεων.

Όταν υπάρχει τόσο μεγάλη συναίνεση, είναι ακατανόητο γιατί το Συμβούλιο, από τον περασμένο Απρίλιο, καθυστερεί την έγκριση της δέσμης τεχνικών μέτρων που ίσως πρέπει να εγκριθεί ταχύτερα από κάθε άλλη αυτή τη στιγμή. Αυτή η ανευθυνότητα έχει πολλές επιπτώσεις: η Μεσόγειος είναι η μόνη κοινοτική περιοχή που απέχει ακόμη αρκετά από την εκπλήρωση των ελάχιστων απαιτήσεων της υπεύθυνης αλιείας και της αειφόρου ανάπτυξης, ενώ σε άλλα κοινοτικά ύδατα έχουν ληφθεί πολύ πιο δραστικά μέτρα σε αυτό το πλαίσιο.

Είναι επαίσχυντο το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των αλιέων της Μεσογείου έχει καταλάβει καλύτερα από το Συμβούλιο την επιτακτική ανάγκη ρύθμισης αυτών των αλιευτικών περιοχών, παρά το τίμημα που θα πρέπει να πληρώσουν.

Συνεπώς, αμφισβητείται σε μεγάλο βαθμό η αξιοπιστία του Συμβουλίου. Επίσης διατρέχουμε τον κίνδυνο να αποτύχουμε να συμμορφωθούμε με τις διεθνείς υποχρεώσεις μας στο πλαίσιο των δύο περιφερειακών οργανώσεων αλιείας που δραστηριοποιούνται στη Μεσόγειο.

Κύριε Πρόεδρε, πώς μπορούμε να έχουμε το θράσος να προτείνουμε ξανά πιο περιοριστικά μέτρα διαχείρισης σε τρίτες χώρες, όταν εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε ικανοί να τα εφαρμόσουμε στη δική μας επικράτεια;

Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, αντί να μας μιλάτε για το χρονοδιάγραμμα ως απάντηση στην ερώτηση που δεν έχετε απαντήσει ακόμη, σας ζητώ να εξηγήσετε στο Κοινοβούλιο γιατί, όταν δεν υπάρχει καμία αντίθετη μειοψηφία, το Συμβούλιο δεν είναι ικανό να λάβει μία απόφαση για αυτό το θέμα.

  Rosa Miguélez Ramos, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (ES) Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, η πλειονότητα των αλιευτικών πόρων της Μεσογείων θεωρείτο ότι αποτελούσε αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης για πολύ καιρό και υπάρχουν ορισμένα αποθέματα που έχουν υψηλή εμπορική αξία· συγκεκριμένα, αναφέρομαι στον τόνο, τα αποθέματα του οποίου είναι κάτω από το ελάχιστο όριο, σύμφωνα με όλους τους ειδικούς, συμπεριλαμβανομένων των οικολογικών οργανώσεων και των ίδιων των αλιέων.

Αν και οι στόχοι της κοινής αλιευτικής πολιτικής είναι οι ίδιοι στη Μεσόγειο όπως και σε άλλα κοινοτικά ύδατα, φαίνεται ότι η πολιτική διατήρησης στη Μεσόγειο Θάλασσα έχει αναπτυχθεί με πολύ διαφορετικό τρόπο και σήμερα είμαστε αντιμέτωποι με μια κατάσταση στην οποία τα μοναδικά μέτρα διαχείρισης που εφαρμόζονται σε αυτή τη θάλασσα μπορούν να χαρακτηριστούν μόνο ως εντελώς απαρχαιωμένα. Αυτή η έλλειψη ρύθμισης που υφίσταται η Μεσόγειος έχει οδηγήσει σε μια πολύ έκδηλη διάκριση μεταξύ των ευρωπαίων αλιέων που αλιεύουν στη Μεσόγειο και των ευρωπαίων αλιέων που αλιεύουν σε άλλα κοινοτικά ύδατα.

Πιστεύω, κύριε Πρόεδρε, και δεν νομίζω ότι κάνω λάθος, ότι είναι καθήκον μας να διασφαλίσουμε ότι η αλιευτική νομοθεσία στη Μεσόγειο θα εξελιχθεί στο βαθμό που θα είναι ισότιμη με τη νομοθεσία που ισχύει σε άλλες κοινοτικές περιοχές. Και σε αυτό το πλαίσιο, ανησυχούμε σαφώς για την παθητική στάση του Συμβουλίου, διότι αυτή η έλλειψη ενδιαφέροντος για αυτή τη θάλασσα θεωρώ ότι είναι εντελώς ανεξήγητη. Μιλάμε για μια θάλασσα και μια περιοχή τεράστιας σημασίας, με πολύ μεγάλες πολυπλοκότητες, είναι αλήθεια –συμπεριλαμβανομένων γεωπολιτικών πολυπλοκοτήτων– αλλά πιστεύω ότι το Συμβούλιο θα έπρεπε να το βλέπει αυτό περισσότερο ως κίνητρο παρά ως εμπόδιο. Και αυτή η στάση είναι ακόμη πιο ανεξήγητη υπό το πρίσμα αυτού που είπε μόλις η κ. Fraga: ότι αυτή η έκθεση εγκρίθηκε χάρη στη στενή συνεργασία –όπως εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο– που εδραιώθηκε μεταξύ της Επιτροπής Αλιείας και της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας.

Για όλους αυτούς τους λόγους, σας ζητώ να δώσετε την τελική ώθηση και να δείτε αυτό που έχει επιτευχθεί ως κάτι πολύ σημαντικό· και να μην κάνετε οπισθοδρομικά βήματα ούτε να επιτρέψετε συντομεύσεις που εξασθενίζουν το περιεχόμενο αυτής της έκθεσης.

  Marie-Hélène Aubert, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, και εγώ με τη σειρά μου –και θα δείτε ότι υπάρχει πραγματικά συναίνεση σε αυτό το θέμα– θα ήθελα να τονίσω την επείγουσα ανάγκη να δοθεί μία λύση σε αυτό το αδιέξοδο, καθώς η κατάσταση των πόρων στη Μεσόγειο είναι πραγματικά ανησυχητική. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όσον αφορά τον τόνο, καθώς επίσης και άλλα είδη, όπως επεσήμανε η συνάδελφος βουλευτής. Η πολιτική του «βλέποντας και κάνοντας», η απραξία και οι υπεκφυγές είναι, ως εκ τούτου, όντως καταστροφικές παράμετροι για το μέλλον της Μεσογείου.

Επιθυμούμε επίσης να διατηρήσουμε μία μικρής κλίμακας αλιεία, η οποία είναι πολύ σημαντική στις ενεχόμενες περιοχές όπου παρέχει τα μέσα διαβίωσης σε χιλιάδες ανθρώπους, όπως ειπώθηκε. Εντούτοις, δεν θα κατορθώσουμε να το πράξουμε αυτό, εξαιρώντας τη μικρής κλίμακας αλιεία από μία σειρά εύλογων μέτρων, αλλά μάλλον βοηθώντας την πρωτίστως να προσαρμοστεί και στηρίζοντάς την, ούτως ώστε να είναι σε θέση να συνεχίσει τις δραστηριότητές της σε συμμόρφωση με τις ρυθμίσεις, οι οποίες πρέπει να είναι αυτές που αναφέρονται στην έκθεση.

Πιστεύω, συνεπώς, ότι πρέπει να προστατεύσουμε τη Μεσόγειο: αυτό αποτελεί θέμα ζωτικής σημασίας από την άποψη του μέλλοντος της αλιείας και είναι επίσης μείζον θέμα από την άποψη του πολιτισμού. Το Συμβούλιο πρέπει να έχει πλήρη επίγνωση αυτού του γεγονότος και να είναι αποφασισμένο να επιλύσει το αδιέξοδο σε αυτήν την κατάσταση το συντομότερο δυνατόν.

  Ιωάννης Γκλαβάκης (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, η Μεσόγειος αντιπροσωπεύει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η μεσογειακή αλιεία αντιπροσωπεύει έναν σημαντικό τομέα της κοινοτικής αλιείας. Θέλουμε μια Μεσόγειο ζωντανή και όχι μια νεκρή θάλασσα. Για πολλούς από εμάς αυτή η θάλασσα είναι η ζωή μας. Θέλουμε τα ιχθυοαποθέματα να διατηρηθούν. Δεν θέλουμε την υπεραλίευση. Θέλουμε την αειφορία σε αυτή τη θάλασσα.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την Επιτροπή ενέκρινε σχέδιο διαχειριστικών μέτρων για την αλιεία στη Μεσόγειο. Ζητούμε επειγόντως την εφαρμογή και υλοποίηση αυτών που αποφασίστηκαν. Δεν θα ήθελα να παραφερθώ αλλά δεν θα ήταν υπερβολή, εάν έλεγα ότι είναι εγκληματική η οποιαδήποτε καθυστέρηση αυτού του θέματος. Ζητούμε μάλιστα την επέκταση των μέτρων μελλοντικά, να πιέσουμε δηλαδή και τις τρίτες χώρες της Μεσογείου να εφαρμόσουν τα μέτρα που εφαρμόζουμε εμείς. Αυτό είναι καθήκον μας, για να προστατέψουμε τη Μεσόγειο, που είναι η ζωή μας. Αλλά, πάνω και πρώτα απ’ όλα, σήμερα, και όχι αύριο, παρακαλούμε το Συμβούλιο να προχωρήσει στην εφαρμογή αυτών που συμφωνήθηκαν.

  Σταύρος Αρναουτάκης (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, μετά την παρέλευση ενός έτους από την έγκριση της έκθεσης επί της προτάσεως του Συμβουλίου για τη βιώσιμη αλιεία στη Μεσόγειο, είναι προφανές ότι δεν έχει υπάρξει απόφαση του Συμβουλίου για την εφαρμογή της.

Πληροφορηθήκαμε επίσης με μεγάλη έκπληξη στην Επιτροπή Αλιείας ότι ήδη μειώθηκε κατά 20% ο προϋπολογισμός για το Ταμείο Αλιείας. Αποτελεί φυσικό επακόλουθο, λοιπόν, το γεγονός ότι τα ζητήματα της αλιείας παραμένουν, οι πολίτες που εργάζονται στον τομέα αυτό επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά αγωνιούν, ενώ η κατάσταση περιπλέκεται, και θα έλεγα μάλιστα ότι επιδεινώνεται.

Την ίδια στιγμή, η λεκάνη της Μεσογείου κατοικείται συνεχώς από νέους πληθυσμούς, με αποτέλεσμα τη συνεχή επιβάρυνσή της λόγω βιομηχανικών, αστικών ή άλλων αποβλήτων με άμεσες και σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην αλιεία.

Οι σχετικές προτάσεις κανονισμών και σχεδίων εκθέσεων πριν τεθούν σε εφαρμογή, θα πρέπει σαφώς να περιλαμβάνουν και μελέτες της επιστημονικής κοινότητας για την επίδραση της μόλυνσης του περιβάλλοντος, των γεωλογικών μεταβολών, των πληθυσμιακών διαφορών αλλά και των αναγκών κατανάλωσης αλιευμάτων.

Δεν είναι δυνατόν να μην εφαρμόζεται η πολιτική η οποία έχει αποφασισθεί και συγχρόνως να παραμένουν εκκρεμότητες στον τομέα της αλιείας, που αφορούν κυρίως τους τρόπους αλίευσης, τη μείωση των αποθεμάτων αλλά και τη συνεχιζόμενη διάσταση μεταξύ επαγγελματιών και ερασιτεχνών ψαράδων. Είναι λοιπόν αναγκαίο να προχωρήσουμε με τα πολιτικά εκείνα μέσα που διαθέτουμε για την προώθηση της έκθεσης από το Συμβούλιο και να ξεκινήσουμε ήδη από τώρα το διάλογο με τους εμπλεκόμενους φορείς για τη βελτίωση του υπάρχοντος κανονισμού.

  Iles Braghetto (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι το ψήφισμα σχετικά με τη θέσπιση μέτρων διαχείρισης για τους αλιευτικούς πόρους της Μεσογείου, επί του οποίου θα αποφανθεί αύριο το Σώμα, έχει σημαντική οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική σημασία.

Όπως επισημάνθηκε, ο σημερινός κανονισμός χρονολογείται από το 1994 και εθεωρείτο ήδη από τότε ξεπερασμένος. Κύριε Πρόεδρε, πώς θα συνεχίσουμε να κατηγορούμε τους αλιείς για τη φαινομενική διακινδύνευση της περιβαλλοντικής αειφορίας της αλιευτικής δραστηριότητας, όταν οι κανόνες είναι αναχρονιστικοί και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις περιστάσεις; Όταν μάλιστα δεν έχει σημειωθεί καμία πρόοδος σχετικά με όσα ψήφισε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν από ένα χρόνο;

Ο τομέας της αλιείας δεν επιθυμεί διακρίσεις: θέλει αντιθέτως να νοιώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση κοντά στα προβλήματά και στις μοναδικές του ιδιαιτερότητες. Αρκεί να αναλογισθούμε τη μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη μορφολογία και στο βάθος του βυθού των ακτών της Αδριατικής σε σχέση με εκείνες του Ατλαντικού, το πρόβλημα της αλιείας μεικτού τύπου και το χρόνιο πρόβλημα του μεγέθους των αλιευμάτων, όταν τηρούνται ήδη οι διαστάσεις των ματιών και των διχτυών. Τέλος, πρέπει να αναλογισθούμε το εξίσου σημαντικό πρόβλημα της ύπαρξης των διαφορετικών κανόνων, οι οποίοι ισχύουν στα κράτη της Μεσογείου που δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, λόγω απουσίας δίκαιων διμερών συμφωνιών, έχουν ως αποτέλεσμα δύο μέτρα και δύο σταθμά στις ίδιες περιοχές αλιείας. Οι ανισότητες αυτές θα έπρεπε να είχαν ήδη καταργηθεί.

Ελπίζουμε συνεπώς ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο οποίο εκφράζουμε τον σεβασμό και την εμπιστοσύνή μας, θα στείλει με αυτήν την απόφαση το μήνυμα που τόσο καιρό περιμέναμε.

  David Casa (PPE-DE). – (MT) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι εργάζονται στενά με τον τομέα της αλιείας, και ειδικά όσοι ασχολούνται με τη Μεσόγειο Θάλασσα, γνωρίζουν πολύ καλά πόσο σύνθετη είναι αυτή η περιοχή. Πρόκειται για μια περιοχή ιδιαίτερα ορατής βιολογικής και περιβαλλοντικής ποικιλομορφίας, η οποία έχει τεράστιες κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις στους κατοίκους της. Δυστυχώς, το Συμβούλιο των Υπουργών δεν ανέλαβε δέσμευση για την αναγνώριση αυτής της ποικιλομορφίας και για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων. Πρόκειται για μια κατάσταση που προκαλεί ανησυχία σε εμάς που καταθέτουμε αυτό το ψήφισμα, διότι γνωρίζουμε ότι αυτή η έλλειψη πρωτοβουλίας από το Συμβούλιο μας έχει οδηγήσει σε μια θέση που απέχει πολύ από τον στόχο μας της αειφόρου ανάπτυξης. Βρισκόμαστε σε ένα αδιέξοδο από το οποίο μπορούμε να απαλλαγούμε μόνο με την έγκριση πιο υπεύθυνων κανόνων που θα συμμορφώνονται περισσότερο με την κοινή αλιευτική πολιτική, καθιστώντας έτσι τους στόχους μας πολύ πιο εφικτούς. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι οι μόνοι κανόνες που υπάρχουν για τη διαχείριση της αλιείας ισχύουν εδώ και πάνω από δέκα χρόνια και ακόμα και αυτά τα μέτρα δεν είναι και τόσο καλά. Είναι πολύ σημαντικό να λάβουμε υπόψη ότι κινδυνεύουμε να αποτύχουμε στην εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεών μας όσον αφορά τη διαχείριση της αλιείας, ειδικά σχετικά με τις περιφερειακές οργανώσεις αλιείας και, συγκεκριμένα, με τη Διεθνή Επιτροπή για την Προστασία του Τόνου του Ατλαντικού και τη Γενική Επιτροπή Αλιείας για τη Μεσόγειο. Συνεπώς, καλώ μετ’ επιτάσεως το Συμβούλιο να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα χωρίς καθυστέρηση ώστε να επιτευχθεί μια ιδανική ισορροπία στη Μεσόγειο και να διασφαλιστεί η οικονομική επιβίωση των αλιέων. Μπορούμε στη συνέχεια να στρέψουμε την προσοχή μας σε άλλα σχέδια στη Μεσόγειο – μια περιφέρεια που, επαναλαμβάνω, έχει δυστυχώς παραμεληθεί για πολύ καιρό. Σας ευχαριστώ πολύ.

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τελειώνοντας ήθελα βασικά να πω μόνο ότι το Συμβούλιο κατανοεί τη σημασία του ζητήματος αυτού. Δεν είναι επομένως αλήθεια ότι το Συμβούλιο παραμένει αδρανές ή και αδιάφορο απέναντι στην κατάσταση των αλιευτικών αποθεμάτων και της αλιείας στη Μεσόγειο. Για λόγους που η Προεδρία δεν θα σχολιάσει, δεν έχει ακόμα επιτευχθεί συμφωνία.

Η αυστριακή Προεδρία ανέλαβε τώρα αυτό το θέμα και θα εργαστεί δραστήρια για να βρεθεί λύση. Όπως είπα, πρόθεσή μας είναι να ασχοληθούμε με το θέμα αυτό στο Συμβούλιο που θα γίνει τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους.

  Πρόεδρος. Ολοκληρώνοντας αυτή τη συζήτηση, έχω λάβει τρεις προτάσεις ψηφίσματος⁽¹⁾ σύμφωνα με το άρθρο 108, παράγραφος 5 του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο στις 11.00.

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 20.30 και συνεχίζεται στις 21.00.)

Γραπτή Δήλωση (Άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Sebastiano (Nello) Musumeci (UEN). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κατά τη συζήτηση σχετικά με την αειφόρο εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων της Μεσογείου, είχα την ευκαιρία να πω ότι, αν και δεν προκάλεσε κύματα ενθουσιασμού, ο συμβιβασμός που επετεύχθη από το Κοινοβούλιο και την Επιτροπή αντιπροσωπεύει αναμφίβολα μια βελτίωση σε σχέση με την αρχική πρόταση.

Αυτή δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να υπενθυμίσουμε τα υπέρ και τα κατά του συμβιβασμού. Θα μπορούσα να πω πως τον θεωρώ, ή τουλάχιστον εύχομαι να είναι ένας σταθμός προς την ορθολογική διαχείριση των αλιευτικών πόρων της Μεσογείου, σε συνδυασμό με την αναγκαία υποστήριξη του χαμηλού επιπέδου απασχόλησης στον τομέα της αλιείας, ο οποίος αφορά χιλιάδες οικογένειες στις ακτές της Μεσογείου.

Ο κύβος ερρίφθη. Η επιστροφή στο παρελθόν είναι αδύνατη. Εύχομαι συνεπώς οι αποφάσεις του Συμβουλίου να μην εμπνέονται από τις προσευχές του νεαρού Αγίου Αυγουστίνου προς τον Παντοδύναμο, όπως διατυπώνονται στις «Εξομολογήσεις» του: «Κύριε, χάρισέ μου την αγνότητα, αλλά όχι αμέσως!».

Θα μπορούσαμε να περιμένουμε μερικούς μήνες ακόμη για την έγκριση του κανονισμού, αλλά δεν πρέπει να καθυστερήσουμε υπερβολικά: οι αλιείς μας αγωνιούν.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ONESTA
Αντιπροέδρου

(1) Βλ. συνοπτικά πρακτικά.

16. Παρεμβάσεις ενός λεπτού επί σημαντικών πολιτικών θεμάτων

  Πρόεδρος. – Συνεχίζουμε τη συνεδρίασή μας με παρεμβάσεις ενός λεπτού επί σημαντικών πολιτικών θεμάτων.

  James Nicholson (PPE-DE). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να θέσω υπόψη του Σώματος μια έκθεση αυτής της εβδομάδας, σύμφωνα με την οποία τρεις από τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες στον κόσμο δεν έχουν πλέον στην άμεση ιδιοκτησία τους σταθμούς ανεφοδιασμού καυσίμων στη Βόρεια Ιρλανδία. Αποχώρησαν, όπως φαίνεται, λόγω των συνεχών προβλημάτων διασυνοριακού λαθρεμπορίου και νομιμοποίησης παρανόμως αποκτηθέντων καυσίμων.

Πέρυσι, το Κοινοβούλιο καταδίκασε απερίφραστα το Sinn Féin –τον IRA– για τις συνεχιζόμενες εγκληματικές του δραστηριότητες. Είναι σαφές ότι τα δεκάδες εκατομμύρια στερλίνες που εκτιμώνται ότι προκύπτουν ετησίως από το εμπόριο παρανόμως νομιμοποιηθέντων καυσίμων αρκούν για να διασφαλίσουν την αδιαφορία των πολιτικών αντιπροσώπων σε αυτές τις επικρίσεις. Η όγδοη έκθεση της ανεξάρτητης εποπτικής επιτροπής που δημοσιεύθηκε σήμερα δηλώνει ότι τα μέλη του IRA είναι ακόμα έντονα αναμεμιγμένα στο λαθρεμπόριο καυσίμων και ότι το επίπεδο του λαθρεμπορίου έχει παραμείνει περίπου σταθερό. Αρκετά με τον ισχυρισμό του Sinn Féin ότι είναι ένα κανονικό πολιτικό κόμμα.

Είναι τραγικό να σκεφτεί κανείς ότι το 2006, σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι υπερήφανη για τις δεσμεύσεις της στην ελευθερία του εμπορίου και στην ελευθερία της κυκλοφορίας, ένα κράτος μέλος μπορεί να μαστίζεται από μια οργάνωση τόσο μοχθηρή που ούτε οι παγκόσμιες πετρελαϊκές εταιρείες δεν μπορούν να υπερνικήσουν την απειλή της. Ελπίζω ότι το Κοινοβούλιο θα συνεχίσει να καταδικάζει όσους δεν συμμερίζονται τη δέσμευσή μας στις θεμελιώδεις ελευθερίες.

  Marianne Mikko (PSE). – (ET) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ως μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος από το νέο κράτος μέλος της ΕΕ, την Εσθονία, εξακολουθώ να είμαι προβληματισμένη για την επέκταση και τη διατήρηση των διπλών μέτρων και σταθμών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Την προηγούμενη Δευτέρα τέθηκε σε ισχύ μια οδηγία σχετικά με τους «πολίτες των τρίτων χωρών». Αυτό δημιούργησε μια παράλογη κατάσταση βάσει της οποίας οι πολίτες των νέων κρατών μελών δεν είναι ούτε καν πολίτες δεύτερης κατηγορίας στην αγορά εργασίας. Οι περιστάσεις «συνωμότησαν» έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια κατάσταση στην οποία η αγορά εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ανοικτή στους πολίτες ορισμένων τρίτων χωρών, αλλά δεν είναι ανοικτή στους πολίτες άλλων τρίτων χωρών που πληρούν τις ίδιες προϋποθέσεις. Όμως ποιοι είμαστε εμείς που προστατευόμαστε από ποιους σε αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση των 25 κρατών μελών;

Έχω ήδη ζητήσει μια εξήγηση από τον Υπουργό Οικονομικών και Εργασίας, Martin Bartenstein, σχετικά με το πότε μπορούμε να περιμένουμε αποτελέσματα από το έργο της Αυστρίας ως κάτοχος της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά το άνοιγμα της αγοράς εργασίας. Την περασμένη Τετάρτη ο υπουργός δεν ήταν σε θέση να μου δώσει μια άμεση απάντηση στην ερώτησή μου. Θα ήθελα να τονίσω ότι τα θέματα που αφορούν το άνοιγμα της αγοράς εργασίας θα παραμείνουν μέσα στις προτεραιότητές μου. Η ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών είναι μία από τις τέσσερις βασικές ελευθερίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η παρεμπόδιση αυτής της ελευθερίας μπορεί να εγκριθεί μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

  Danutė Budreikaitė (ALDE). – (LT) Το λεγόμενο σκάνδαλο κατασκοπίας στη Μόσχα επέδειξε τις πραγματικές προθέσεις του Κρεμλίνου να καταστείλει τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών στη Ρωσία και στις χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ.

Εκμεταλλευόμενη την εξάρτηση των ευρωπαϊκών κρατών από τη ρωσική ενέργεια και χρησιμοποιώντας την παροχή ενέργειας για να ασκήσει πιέσεις, η Ρωσία κατανέμει όλο και συχνότερα πόρους σε καταφανείς προπαγανδιστικές εκστρατείες.

Στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, αυτές οι εκστρατείες στοχεύουν κυρίως κατά των μη κυβερνητικών οργανώσεων και ειδικά κατά των ιδρυμάτων που υποστηρίζονται οικονομικά από τον G. Soros. Στόχος είναι να υποβαθμιστεί η εμπιστοσύνη της κοινωνίας σε όργανα που μεταδίδουν δυτικές αξίες και να παραμείνει η κοινωνία στη σφαίρα της πολιτιστικής και πολιτικής επιρροής της Ρωσίας. Η ΕΕ θα έπρεπε να είναι πιο δραστήρια στην προώθηση των δημοκρατικών διαδικασιών στη μετά Σοβιέτ εποχή και στους ανατολικούς γείτονες της ΕΕ. Θα έπρεπε να εκφράσει τη γνώμη της για την αντιδυτική προπαγάνδα και δεν θα έπρεπε να εφαρμόζει διπλά μέτρα και σταθμά απέναντι στη Ρωσία λόγω της εξάρτησης από τη ρωσική ενέργεια.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL). – (PT) Οι οργανώσεις που εκπροσωπούν εργαζόμενους από τη βιομηχανία ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού στην Πορτογαλία ανέφεραν ότι τα τελευταία τρία χρόνια περισσότερα από 8 000 άτομα απολύθηκαν από τις πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, όπως η Lear, η Vishay, η Philips, η Yazaky Saltano, η Alcoa Fujikura και η Delphi, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα σοβαρές μειώσεις στα επίπεδα της απασχόλησης. Η κατάσταση θα επιδεινωθεί αν πραγματοποιηθούν οι απειλές για υποβολή παραγγελιών αλλού και για μετεγκατάσταση των πολυεθνικών εταιρειών, η οποία έχει οδηγήσει σε απώλεια άνω των 6 000 θέσεων απασχόλησης.

Με αυτόν τον τρόπο, οι πολυεθνικές έφτασαν σε τέτοιο σημείο ώστε να εκβιάσουν τους εργαζόμενους, μεταξύ άλλων, μειώνοντας τους μισθούς, κάνοντας πιο ευέλικτες τις ώρες εργασίας και καθιστώντας τις συνθήκες εργασίας πιο επισφαλείς. Πρέπει να εφαρμοστούν μέτρα που έχουν καταρτιστεί εδώ και καιρό, προκειμένου να σταματήσει αυτός ο αγώνας δρόμου για μέγιστο κέρδος και μέγιστη εκμετάλλευση, ο οποίος διεξάγεται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι κοινωνικές επιπτώσεις και, ορισμένες φορές, για ανεξήγητους λόγους, με την υποστήριξη από κοινοτικούς οικονομικούς πόρους.

  Urszula Krupa (IND/DEM). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να εκφράσω μια διαμαρτυρία σχετικά με την απεικόνιση της πολωνικής κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού ως χαρακτήρες κωμικής όπερας από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε όλη την Ένωση. Το πιο πρόσφατο τεύχος του European Voice έπεσε επίσης σε αυτό το επίπεδο. Οι δυνάμεις του φιλελευθερισμού αρνούνται να δεχθούν τη βούληση του έθνους. Το έθνος ψήφισε σε ελεύθερες εκλογές και αποφάσισε να εμπιστευτεί την εξουσία σε Καθολικούς για τους οποίους ο Θεός, η αλήθεια και η καλοσύνη είναι πιο σημαντικά από την ελεύθερη αγορά. Ωστόσο, οι νέοι ηγέτες μας κατατρέχονται και επικρίνονται από τους φιλελεύθερους στα μέσα ενημέρωσης.

Η δημοκρατία χρησιμοποιείται επίσης ως προπέτασμα καπνού για την τρομοκρατία των μέσων ενημέρωσης που διαπράττεται επί του παρόντος με ατιμωρησία στην Πολωνία. Στόχος είναι ο ιερέας που διευθύνει τον ραδιοφωνικό σταθμό Radio Maryja, ο οποίος έχει εκατομμύρια ακροατές στη χώρα. Ο φιλελεύθερος τύπος δημοσίευσε τουλάχιστον 18 χιλιάδες προσβλητικά άρθρα τα τελευταία οκτώ έτη. Το ερώτημα είναι γιατί οι φορείς της Ένωσης, που σκοπός τους είναι να προστατεύουν τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες και να καταπολεμούν τη μισαλλοδοξία, αντιδρούν μόνο σε ορισμένου τύπου παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κλείνοντας τα αυτιά και τα μάτια όταν αυτές αφορούν Καθολικούς. Μάλιστα, αυτοί οι φορείς μιμούνται ακόμα και τη συμπεριφορά εκείνων των τμημάτων των μέσων ενημέρωσης που αντιτίθενται στις παραδοσιακές αξίες. Θα ήθελα να υπενθυμίσω στο Σώμα ότι μια δημοκρατία που δεν βασίζεται στην αλήθεια θα γίνει αναπόφευκτα δικτατορία βασισμένη στον σχετικισμό.

  Ryszard Czarnecki (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, τα πολωνικά μέσα ενημέρωσης ανακοίνωσαν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να μην χορηγήσει επιδότηση από το Ταμείο Συνοχής για την κατασκευή της αντιπλημμυρικής δεξαμενής Racibórz Dolny στον ποταμό Oder. Οι κάτοικοι της λεκάνης του ποταμού Oder απογοητεύτηκαν βαθύτατα από αυτή την είδηση και έχασαν σε μεγάλο βαθμό την πίστη τους στα ευρωπαϊκά όργανα.

Τον Ιούλιο του 1997 σημειώθηκε καταστροφική πλημμύρα στη λεκάνη του ποταμού Oder. Πενήντα τέσσερα άτομα έχασαν τη ζωή τους και οι υλικές ζημιές ανήλθαν σε 5 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου. Η πολωνική κυβέρνηση ξεκίνησε αμέσως την ανασυγκρότηση των περιοχών που επλήγησαν. Αν και η Πολωνία αντιμετώπισε τεράστιες οικονομικές δυσκολίες, το πρόγραμμα για την κατασκευή αντιπλημμυρικών φραγμάτων ολοκληρώνεται με συνέπεια και αποτελεσματικότητα. Έχουν δημιουργηθεί εκ νέου αντιπλημμυρικά φράγματα μήκους άνω των χιλίων χιλιομέτρων και η κοίτη πλημμύρων αυξήθηκε κατά περισσότερα από 150 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα. Καθ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος, η χώρα μου συνεργάστηκε στενά με τις γείτονες χώρες, τη Γερμανία και τη Δημοκρατία της Τσεχίας.

Η Πολωνία εκπληρώνει τις ενταξιακές της υποχρεώσεις σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων της οδηγίας πλαίσιο για τα ύδατα στη διασυνοριακή περιοχή της λεκάνης του ποταμού Oder. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να ρωτήσω τους λόγους για τους οποίους δεν χορηγήθηκε στην Πολωνία οικονομική ενίσχυση για αυτό το έργο και σχετικά με την πιθανότητα άμεσης διάθεσης χρημάτων από το Ταμείο Συνοχής για τον σκοπό αυτόν.

  Milan Gaľa (PPE-DE). – (SK) Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους για την έκφραση συμπάθειας και τη συμπαράσταση στο τραγικό περιστατικό που συγκλόνισε τον λαό της Σλοβακίας πριν δύο εβδομάδες. Όπως όλοι γνωρίζετε, στις 19 Ιανουαρίου συνετρίβη ένα σλοβακικό στρατιωτικό αεροσκάφος με 43 στρατιώτες και στρατιωτικό προσωπικό. Δυστυχώς, μόνο ένας επιβαίνων επέζησε από την καταστροφή.

Το αεροσκάφος πετούσε από την Πρίστινα του Κοσσυφοπεδίου, όπου οι σλοβάκοι στρατιώτες μαζί με άλλα στρατεύματα της διεθνούς κοινότητας συμμετείχαν στην ειρηνευτική αποστολή του ΝΑΤΟ. Για τη Σλοβακία, η 23η Ιανουαρίου ήταν ημέρα εθνικού πένθους.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο του ΕΚ για την απόφασή του να δώσει εντολή να αναρτηθεί μεσίστια η σημαία της Δημοκρατίας της Σλοβακίας μπροστά στο κτίριο του Κοινοβουλίου την ημέρα εκείνη. Αυτές οι εκφράσεις συμπαράστασης σημαίνουν πολλά για τον λαό της Σλοβακίας. Δεν ήταν μόνο απώλεια εξαίρετων επαγγελματιών του στρατού, αλλά και απώλεια νέων ανθρώπων στην αρχή της σταδιοδρομίας τους και της ζωής τους, γιων και συζύγων, αλλά και πατέρων 36 ορφανών παιδιών. Ας αναπαυθούν εν ειρήνη.

  Csaba Sándor Tabajdi (PSE). – (HU) Στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, ο γάλλος Πρωθυπουργός, Dominique de Villepin, απέδωσε την κρίση της Ευρώπης στη διεύρυνση. Σύμφωνα με τον γάλλο Πρωθυπουργό, η λήψη αποφάσεων έχει καταστεί δυσκολότερη ως αποτέλεσμα της προσχώρησης των δέκα νέων κρατών μελών και η αποδοχή των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης θεωρείται συχνά στο δυτικό μισό της ηπείρου ως υπερβολικά επαχθές οικονομικό βάρος. Η δήλωση του Πρωθυπουργού de Villepin είναι εξωφρενική και απαράδεκτη. Φαίνεται ότι ο Πρωθυπουργός της Γαλλίας, του ιδρυτικού κράτους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν γνωρίζει καν τις βασικές διαδικασίες. Η κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία πράγματι βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση, δεν οφείλεται στα νέα κράτη μέλη, το αντίθετο μάλιστα. Η διεύρυνση κοστίζει σε κάθε πολίτη των παλιών κρατών μελών 20 ευρώ ετησίως. Υπό αυτό το πρίσμα, το σχόλιο του Πρωθυπουργού de Villepin ότι το οικονομικό βάρος είναι υπερβολικό δεν έχει νόημα. Επιπλέον, η οικονομική στασιμότητα στη Γαλλία ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Είναι ατυχές το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Borrell, ο οποίος ήταν παρών εκείνη τη στιγμή, δεν υπερασπίστηκε τα νέα κράτη μέλη.

(FR) Δεν θα έπρεπε να είμαστε τα εξιλαστήρια θύματα για την τρέχουσα κρίση της Γαλλίας.

  Gerard Batten (IND/DEM). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, υπάρχουν πρόσφατες αναφορές στον βρετανικό Τύπο σχετικά με ένα συνέδριο που διεξήχθη στο Σάλτσμπουργκ με οικοδεσπότη την αυστριακή Προεδρία. Ο σκοπός όπως φαίνεται ήταν να συζητηθούν οι τρόποι επανασύνδεσης της Ευρώπης με τους πολίτες της. Αυτή η εκδήλωση έτυχε να συμπίπτει περίπου με την 250η επέτειο από τη γέννηση του αθάνατου και ένδοξου Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ. Ο Μότσαρτ παρουσιάστηκε σε αυτό το συνέδριο ως ένα είδος πρωτο-ευρωπαίου φεντεραλιστή, με βάση το γεγονός και μόνο ότι στη σύντομη καλλιτεχνική του πορεία ταξίδεψε εκτενώς στην Ευρώπη.

Ωστόσο, ποιες ήταν οι πολιτικές απόψεις του Μότσαρτ, αν είχε; Ακούγοντας τα νέα της απελευθέρωσης του Γιβραλτάρ από τη Βρετανία και της νίκης επί του γαλλικού ναυτικού στο Trincomalee, έγραψε στον πατέρα του, Λεοπόλδο: «Πράγματι, άκουσα για τις νίκες της Αγγλίας και είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος, διότι γνωρίζεις ότι είμαι πέρα για πέρα Άγγλος». Γνώριζε η αυστριακή Προεδρία ότι τιμούσε τη γέννηση ενός αυτοανακηρυγμένου Άγγλου;

  James Hugh Allister (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, την περασμένη Παρασκευή η Βόρεια Ιρλανδία υπέστη το διπλό πλήγμα της απώλειας δύο εργοστασίων, λόγω της αδυναμίας να ανταγωνιστούν τις φθηνές εισαγωγές. Η επιχείρηση «Farm-Fed Chickens», ένα εργοστάσιο πουλερικών με μακροχρόνια πορεία στο Coleraine, ανακοίνωσε το κλείσιμό της με απώλεια 350 θέσεων απασχόλησης, ενώ το άλλο θύμα ήταν η επιχείρηση «Barber Threads» στο Lisburn με απώλεια 85 θέσεων απασχόλησης στον κλωστοϋφαντουργικό κλάδο.

Οι φθηνές εισαγωγές αποτελούν τώρα την πληγή των βιοτεχνικών και μεταποιητικών βιομηχανιών της ΕΕ. Με την προσέγγιση του Επιτρόπου Mandelson στον ΠΟΕ, φαίνεται ότι η Επιτροπή θέλει να μπει ακόμα πιο βαθιά στον δρόμο της καταστροφής. Εξ ονόματος εκείνων που χάνουν την εργασία τους σε όλη την Ευρώπη, ζητώ μια ολοκληρωτική επανεκτίμηση της προσέγγισής μας στις φθηνές εισαγωγές, ώστε να ληφθούν δεόντως υπόψη οι κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες.

Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να χάνουμε τοπικές θέσεις απασχόλησης στην προσπάθεια εφαρμογής ενός πραγματικά απαράδεκτου δόγματος.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που το Συμβούλιο κατέληξε τελικά σε συμβιβασμό σχετικά με τις μελλοντικές δημοσιονομικές προοπτικές τον Δεκέμβριο. Παρά ταύτα, εκτιμώ ότι η λεγόμενη μέθοδος «των δώρων του νέου έτους» που εφάρμοσε η βρετανική Προεδρία είναι ανεύθυνη και δεν ευνοεί την ευρωπαϊκή πολιτική συνοχής. Επιπλέον, οι δραστικές μειώσεις στις δαπάνες της διαρθρωτικής χρηματοδότησης δεν βοηθούν ασφαλώς να οικοδομηθεί μια Ευρώπη αλληλεγγύης. Υπάρχουν, επίσης, ανησυχίες για την έλλειψη σαφών κριτηρίων σχετικά με τον τρόπο που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν τα μελλοντικά αποθεματικά κεφάλαια των μη χρησιμοποιημένων πόρων του Ταμείου Συνοχής. Εκτιμώ ότι το πιθανό αποτέλεσμα θα είναι ότι, αντί να ενισχυθεί η Ευρώπη, θα διχάζεται όλο και περισσότερο.

Ο πρώτος μήνας της αυστριακής Προεδρίας έχει παρέλθει και το νέο Συμβούλιο θα έπρεπε να είναι έτοιμο να προχωρήσει σε συγκεκριμένες συζητήσεις με το Κοινοβούλιο. Στο μεταξύ, η απουσία διαπραγματευτικής εντολής μάς έχει κάνει ασφαλώς να συνειδητοποιήσουμε ότι ο χρόνος είναι χρήμα. Όσο περισσότερο πρέπει να περιμένουμε για έναν συμβιβασμό τόσο πιο πιθανό είναι να βγούμε ζημιωμένοι λόγω των καθυστερήσεων στην εφαρμογή των νέων προγραμμάτων, ειδικά των προγραμμάτων που σχετίζονται με τη διαρθρωτική πολιτική σε μια διευρυμένη Ευρώπη.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL). – (PT) Τις δύο τελευταίες ημέρες, είναι υπό συζήτηση η Στρατηγική της Λισαβόνας και η επανεξέτασή της. Πρόκειται για ένα θέμα ύψιστης σημασίας. Οι βουλευτές των εθνικών κοινοβουλίων συμμετείχαν στη συζήτηση, η οποία εστίασε στην επί τόπου κατάσταση στα κράτη μέλη.

Τόσο η Επιτροπή όσο και το Συμβούλιο πρέπει τώρα να λάβουν υπόψη την κατάσταση σε κάθε κράτος μέλος, όπου η ανεργία μεγαλώνει και τα υψηλά επίπεδα φτώχιας και κοινωνικού αποκλεισμού παραμένουν, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που ανακοινώθηκαν πριν από έξι χρόνια στη σύνοδο κορυφής της Λισαβόνας. Αυτό που απαιτείται επίσης είναι ένα διάλειμμα από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων, των ελευθερώσεων και της πρότασης οδηγίας Bolkestein, ώστε να βελτιωθούν οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και να εφαρμοστεί αποτελεσματικά μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική συνοχή στην ΕΕ.

  Πρόεδρος. – Οι παρεμβάσεις ενός λεπτού επί σημαντικών πολιτικών θεμάτων ολοκληρώθηκαν.

17. Η σημερινή κατάσταση όσον αφορά την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και τυχόν μελλοντικές ενέργειες

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0404/2005) της κ. Maria Carlshamre, εξ ονόματος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, σχετικά με τη σημερινή κατάσταση όσον αφορά την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και τυχόν μελλοντικές ενέργειες (2004/2220(INI).

  Maria Carlshamre (ALDE), εισηγήτρια. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το θέμα της βίας που ασκούν οι άνδρες κατά των γυναικών δεν είναι ένα μικρό πρόβλημα στο περιθώριο της κοινωνίας. Απαντάται παντού και επηρεάζει το σύνολο της κοινωνίας άμεσα και έμμεσα. Είμαι ευγνώμων για αυτό που θεωρώ αυξανόμενη κατανόηση του εύρους αυτού του προβλήματος. Θέλω να ευχαριστήσω τους συναδέλφους μου βουλευτές στην Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων για την πολύτιμη βοήθεια και υποστήριξη που μου πρόσφεραν κατά τη διάρκεια αυτού του έργου. Είμαι επίσης ικανοποιημένη από το γεγονός ότι ο Επίτροπος Franco Frattini επέδειξε ισχυρή και ειλικρινή δέσμευση. Έχουμε τώρα μια σοβαρή ευκαιρία να αναγνωρίσουμε όλες τις γυναίκες που υπέστησαν βία αλλά δεν δικαιώθηκαν.

Ο ακρογωνιαίος λίθος της έκθεσής μου είναι ότι χρειαζόμαστε ακριβή στοιχεία. Σε επίπεδο ΕΕ, δεν υπάρχουν αξιόπιστες μελέτες. Εντούτοις, τρεις εθνικές μελέτες επιπολασμού που διεξήχθησαν στη Φιλανδία το 1999, στη Σουηδία το 2001 και στη Γερμανία το 2004 δείχνουν ότι οι προηγούμενες εκτιμήσεις υποτίμησαν σε τεράστιο βαθμό την έκταση του προβλήματος. Χρησιμοποιώντας τον ορισμό του ΟΗΕ για τη βία κατά των γυναικών ως σημείο αναφοράς, οι εν λόγω μελέτες δείχνουν ότι το 40-50% των γυναικών σε αυτές τις τρεις χώρες σε κάποια στιγμή της ζωής τους υπέστησαν τη βία ενός άνδρα. Θα ήθελα να το τονίσω αυτό: το 40-50% όλων των γυναικών ηλικίας μεταξύ 16 και 67 ετών. Ο αντίστοιχος αριθμός για ολόκληρη την ΕΕ θα ήταν πολύ υψηλός: 80 με 100 εκατομμύρια γυναίκες.

Προφανώς, τα αποτελεσματικά μέτρα πρέπει να βασίζονται σε ακριβή γεγονότα και αριθμητικά στοιχεία και η ανάγκη για παρόμοιες μελέτες σε άλλα κράτη μέλη είναι επιτακτική. Το ίδιο το μέγεθος του προβλήματος υποδεικνύει ότι όλα τα κράτη μέλη παραβιάζουν επανειλημμένα τους βασικούς κανόνες των αστικών ελευθεριών και το κράτος δικαίου σε μια κλίμακα που δεν έχουμε κατανοήσει ακόμα. Μπορεί να θεωρήσετε ότι αυτό είναι υπερβολή. Δεν είναι όμως.

Θα ήθελα να επικαλεστώ έναν κλασικό φιλελεύθερο. Πάνω από 300 χρόνια πριν, ο βρετανός φιλόσοφος, Τζον Λοκ, εισήγαγε μια θεμελιώδη ιδέα: μια κυβέρνηση πρέπει να θεωρείται εργαλείο προάσπισης των θεμελιωδών ελευθεριών, και το θεμελιωδέστερο πολιτικό δικαίωμα είναι το δικαίωμα στη ζωή και στη σωματική ασφάλεια. Αυτή είναι η ηθική, κανονιστική βάση για το κράτος και, συνακόλουθα, ο λόγος ύπαρξής του. Οι πολίτες δέχονται να υπακούουν στους νόμους, αυτό όμως προϋποθέτει με τη σειρά του ότι το κράτος εκπληρώνει τη βασική του δέσμευση, δηλαδή να προστατεύει τις ζωές, την ελευθερία και την ιδιοκτησία των πολιτών του. Κάθε κράτος που αποτυγχάνει σε αυτήν την αποστολή έχει παραβιάσει το συμβόλαιο. Όταν πρόκειται για τη βία κατά των γυναικών, η αποτυχία είναι μετρήσιμη σε όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης. Κάθε μορφή βίας είναι πρόκληση για τον πολιτισμό μας και για το κράτος δικαίου. Αλλά η βία που ασκούν οι άνδρες κατά των γυναικών είναι μια ειδική πρόκληση για το συμβόλαιο, έκφραση του οποίου αποτελεί κάθε κοινή πολιτική.

Υπάρχει μια συστηματική διαφορά μεταξύ του τρόπου αντιμετώπισης των εγκλημάτων βίας ανάλογα με το φύλο του θύματος. Η βία που κατά βάση υφίστανται οι άνδρες λαμβάνει χώρα σε δημόσιο χώρο και διαπράττεται από γνωστό ή συνήθως άγνωστο άνδρα. Οι γυναίκες υφίστανται βία στον ιδιωτικό χώρο, όπου ο δράστης είναι γνωστός στο θύμα, συχνά κάποιος άνδρας με τον οποίο η γυναίκα έχει ή είχε κάποια σχέση. Η πιο καίρια διαφορά από πολιτικής απόψεως είναι ότι η ιδιωτική βία κατά των γυναικών δεν διώκεται το ίδιο σοβαρά όσο η δημόσια βία κατά των ανδρών. Το θέμα της βίας των ανδρών κατά των γυναικών δεν αποτελεί ένα μικρό πρόβλημα στο περιθώριο της κοινωνίας, υπάρχει και ιστορικό παρελθόν.

Ενώ η βία στον δρόμο –η οποία κυρίως πλήττει τους άνδρες– αποτελεί ποινικό αδίκημα στην Ευρώπη εδώ και αιώνες, η βία που ασκείται στο σπίτι μόλις σχετικά πρόσφατα κατέστη ποινικό αδίκημα. Όταν είχε μπει για τα καλά ο 20ός αιώνας, η Ευρώπη είχε πολλούς νόμους που δικαιολογούσαν την ενδοοικογενειακή βία των ανδρών σε βάρος των γυναικών. Τα κατάλοιπα αυτής της ιστορικής κληρονομιάς εξακολουθούν να υφίστανται στην ΕΕ. Μπορούμε να το διαπιστώσουμε αυτό στη νομολογία, στις συμπεριφορές και τις αντιλήψεις σε σχέση με τη λιγότερο σοβαρή φύση της ιδιωτικής βίας.

Το θέμα της βίας των ανδρών κατά των γυναικών δεν αποτελεί ένα μικρό πρόβλημα στο περιθώριο της κοινωνίας. Η βία των ανδρών κατά των γυναικών υπήρξε επίσης ένας τρόπος διατήρησης των ανδρών γενικά σε θέση ισχύος.

Όταν η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε το 1993 τη Διακήρυξη για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, ήταν η πρώτη φορά που ένα έγγραφο του ΟΗΕ έθετε το ζήτημα της βίας των ανδρών κατά των γυναικών υπό το πρίσμα της ισχύος των φύλων. Συνδέει ρητά τη βία με την ανώτερη θέση των ανδρών. Αυτό που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι να δράσουμε. Πρώτα να διασφαλίσουμε ακριβή στοιχεία και στη συνέχεια, να προχωρήσουμε στις κατάλληλες λύσεις. Το θέμα της βίας των ανδρών κατά των γυναικών δεν αποτελεί ένα μικρό πρόβλημα στο περιθώριο της κοινωνίας, μας αφορά όλους. Απαιτώ μηδενική ανοχή της βίας των ανδρών κατά των γυναικών.

  Franco Frattini, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (IT) Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ πλήρως με την έκθεση και την παρέμβαση της εισηγήτριας. Αναμφίβολα η βία κατά των γυναικών αποτελεί σήμερα την πιο διαδεδομένη παγκοσμίως περίπτωση παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρόκειται για μια μορφή βίας που δεν γνωρίζει γεωγραφικά σύνορα ή όρια ηλικίας των θυμάτων ούτε κάνει διακρίσεις κοινωνικής τάξης, μορφωτικού επιπέδου και οικογενειακής κατάστασης. Είναι πραγματικά το πλέον διαδεδομένο έγκλημα παγκοσμίως, κατά του οποίου έχουν θεσμικό και ηθικό καθήκον να αντιδράσουν με αποφασιστικότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Χαιρετίζω με ιδιαίτερη ικανοποίηση την έκθεση που συζητούμε σήμερα, καθώς αντιμετωπίζει τα βασικά θέματα με τα οποία πρέπει να ασχοληθούν τα ευρωπαϊκά όργανα. Η Επιτροπή έχει δρομολογήσει ορισμένες πρωτοβουλίες για να βοηθήσει τα κράτη μέλη στη θέσπιση αποτελεσματικών πολιτικών πρόληψης και αντίδρασης, προκειμένου να καταπολεμηθεί η βία κατά των γυναικών. Αναπτύσσουμε νομικά όργανα για να διευκολύνουμε τη στενή συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών στη δραστηριότητα της αστυνόμευσης, στον προσδιορισμό των αδικημάτων που συχνά δεν συμπίπτουν και, ασφαλώς, στην ενίσχυση των μέσων με σκοπό την καταπολέμηση και την εκρίζωση αυτών των αδικημάτων από την κοινωνία, καθώς και τη διασφάλιση αποτελεσματικότερης προστασίας για τα θύματα της βίας.

Η πλειονότητα των ενεργειών που αναφέρονται στην έκθεση εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος Daphne που όλοι γνωρίζουμε: πρόκειται για ενέργειες με σκοπό την υποστήριξη και την κατάρτιση των θυμάτων, προγράμματα επανένταξης στον κοινωνικό ιστό των θυμάτων της βίας, σχέδια μελετών και έρευνας, ανάπτυξης ευρωπαϊκών πολιτικών, συγκέντρωσης δεδομένων και προσδιορισμού των δεικτών, τα οποία δυστυχώς απουσιάζουν σήμερα.

Το πρόγραμμα Daphne, το οποίο η Επιτροπή προτίθεται να εφαρμόσει και να αναπτύξει περαιτέρω, καλύπτει όλες τις μορφές βίας, συμπεριλαμβανομένης της ενδοοικογενειακής βίας που αποτελεί μία από τις σοβαρότερες περιπτώσεις, οι οποίες δυστυχώς διαφεύγουν από τις δικαστικές στατιστικές καθώς η τεράστια πλειοψηφία των θυμάτων δεν καταγγέλλουν τα επεισόδια ενδοοικογενειακής βίας. Οι εν λόγω ενέργειες αποσκοπούν επίσης στην αποτελεσματική καταπολέμηση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, μιας αποτρόπαιης πρακτικής κατά της οποίας πρέπει να αντιδράσουμε με αποφασιστικότητα, και των αποκαλούμενων «εγκλημάτων τιμής», τα οποία θα έπρεπε να αποκαλούνται «εγκλήματα ατίμωσης»: αλίμονο σε όποιον χαρακτηρίζει ως εγκλήματα «τιμής» τα εγκλήματα κατά των γυναικών για τέτοιου είδους αιτίες.

Η έκθεση επισημαίνει την ανάγκη συγκέντρωσης δεδομένων και στατιστικών, καθώς οι αξιόπιστες στατιστικές αποτελούν μία από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τη λήψη αποτελεσματικότερων αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Επιτροπή εργάζεται επί του ζητήματος αυτού και έχει εγκαινιάσει, σε συνεργασία με την Eurostat, ένα ευρωπαϊκό σύστημα στατιστικών σχετικά με την εγκληματικότητα και την ποινική δικαιοσύνη: ασφαλώς η βία κατά των γυναικών είναι ένας από τους τομείς για τους οποίους θα δημοσιεύσουμε πολύ σύντομα στατιστικές που προκύπτουν από τις πρωτοβουλίες και από τα δεδομένα που θέτουν στη διάθεσή μας τα κράτη μέλη. Πιστεύω ότι εντός του Ιουνίου του τρέχοντος έτους, θα μπορέσουμε να δημοσιεύσουμε για πρώτη φορά μια σειρά ευρωπαϊκών στατιστικών σχετικά με τα εγκλήματα και τις ποινικές τους διώξεις, οι οποίες θα περιλαμβάνουν ασφαλώς ένα κεφάλαιο σχετικά με τη βία κατά των γυναικών.

Όσον αφορά τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων, η Επιτροπή, στο πλαίσιο πάντα του προγράμματος Daphne, χρηματοδοτεί πολυάριθμες πρωτοβουλίες που είχαν θετικά αποτελέσματα. Μπορώ να προσθέσω επίσης ότι, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής δράσης στους τομείς της μετανάστευσης και του πολιτικού ασύλου, η οδηγία σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για την αναγνώριση του δικαιώματος πολιτικού ασύλου χαρακτηρίζει τις πράξεις σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών ως επαρκή λόγο για την αναγνώριση του καθεστώτος του πολιτικού πρόσφυγα. Μπορώ επίσης να διαβεβαιώσω την εισηγήτρια ότι, μολονότι δεν αναφέρονται ρητά στο κείμενο της υπό συζήτηση οδηγίας, η Επιτροπή θεωρεί τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων ως πράξη σεξουαλικής βίας, η οποία περιλαμβάνεται, κατά την άποψή μου, μεταξύ των λόγων που δικαιολογούν την αναγνώριση του καθεστώτος του πολιτικού πρόσφυγα.

Κύριε Πρόεδρε, ανέφερα αυτό το παράδειγμα για να επαναλάβω την ανάγκη να αντιμετωπίσουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε κάθε δυνατό πεδίο το ζήτημα της βίας κατά των γυναικών: από την εμπορία ανθρώπων και τις πολιτικές μετανάστευσης έως τις ίσες ευκαιρίες –και συνεπώς την ανάγκη καταπολέμησης των διακρίσεων– και γενικότερα να χρησιμοποιήσουμε τη δικαιοσύνη, την πολιτική απασχόλησης και τις κοινωνικές πολιτικές ως μέσα αποτελεσματικής αντιμετώπισης. Αισθάνομαι θεσμικά, πολιτικά, αλλά και ηθικά δεσμευμένος όσον αφορά αυτούς τους στόχους, οι οποίοι θα αποτελέσουν συνεπώς σημαντικές προτεραιότητες στο έργο των προσεχών μηνών.

  Piia-Noora Kauppi, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια για το έργο της και για αυτή την ευκαιρία να συζητήσουμε τη βία που υφίστανται οι γυναίκες στην καθημερινή τους ζωή.

Η βία σε βάρος των γυναικών δεν αποτελεί ένα περιθωριακό πρόβλημα: γυναίκες από όλες τις κοινωνικές ομάδες μπορούν να πέσουν θύματα της βίας. Ορισμένες φορές οι επιτυχημένες επαγγελματικά γυναίκες πιστεύουν ότι το πρόβλημα δεν μπορεί να τις αγγίξει. Κάθε γυναίκα μπορεί να κακοποιηθεί. Δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτό δεν αποτελεί δικό μας πρόβλημα ή πρόβλημα των γυναικών της ΕΕ.

Αν και η έκθεση εστιάζει στη βία των ανδρών σε βάρος των γυναικών, και ειδικά στην ενδοοικογενειακή βία, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή δεν είναι η μοναδική μορφή βίας, παρά το γεγονός ότι, αναμφισβήτητα, είναι η πιο κοινή. Δυστυχώς, και τα παιδιά γίνονται συχνά στόχοι της ενδοοικογενειακής βίας, όπως και οι άνδρες. Μολονότι δεν αποτελεί αντικείμενο της σημερινής μας συζήτησης, δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι συμβαίνει και αυτό.

Κανένα από αυτά τα είδη ενδοοικογενειακής βίας δεν θα πρέπει να επιτρέπεται. Η εισηγήτρια αναφέρει τον αριθμό των 100 εκατομμυρίων γυναικών στην ΕΕ που έχουν υποστεί βία από άνδρες. Η Επιτροπή εκτιμά ότι περίπου 1 000 γυναίκες πεθαίνουν στην Ευρώπη ετησίως λόγω της βίας στις προσωπικές τους σχέσεις. Μόνο στη Φιλανδία, η αστυνομία κάνει 80 000 επισκέψεις σε σπίτια, εκ των οποίων οι 17 000 οφείλονται σε ενδοοικογενειακή βία – και είμαστε μια χώρα που έρχεται πέμπτη στην παγκόσμια κατάταξη ισότητας των φύλων.

Αυτά είναι τρομακτικά νούμερα. Πρέπει να δράσουμε. Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν; Πρώτον, θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας. Η αποτελεσματικότερη νομοθεσία και η πραγματική εφαρμογή της είναι καίριας σημασίας, καθώς και ο συντονισμός μεταξύ όλων των εμπλεκομένων σε αυτό τον τομέα. Θα πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη τις μελέτες που διεξήχθησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έδειξαν έναν σαφή συσχετισμό μεταξύ της κακοποίησης των ζώων και της ενδοοικογενειακής βίας. Έχει διαπιστωθεί ότι σε πολλές περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας προηγήθηκε κακοποίηση ζώων. Εμείς στην Ευρώπη μπορούμε ίσως να διδαχθούμε κάτι από αυτό.

Πέρα από τις πιο παραδοσιακές μορφές βίας κατά των γυναικών, πρόσφατα παρατηρήθηκε μια αύξηση των εγκλημάτων τιμής και των ακρωτηριασμών των γεννητικών οργάνων. Με ιδιαίτερη ικανοποίηση άκουσα ότι η Επιτροπή δίνει περισσότερη έμφαση σε αυτό το ανθρώπινο δικαίωμα. Κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα να αποφασίζει για το σώμα της. Αυτό είναι πολύ σημαντικό.

  Anna Hedh, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, δράττομαι αυτής της ευκαιρίας για να ευχαριστήσω την εισηγήτρια για το γεγονός ότι μας δόθηκε σήμερα η δυνατότητα να συζητήσουμε αυτό το εξαιρετικά σημαντικό θέμα στην ΕΕ. Εκτός από ποινικό αδίκημα και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η βία των ανδρών κατά των γυναικών αποτελεί ένα σοβαρό κοινωνικοπολιτικό πρόβλημα σε όλον τον κόσμο. Εμείς, στη Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εκτιμούμε ότι η βία των ανδρών κατά των γυναικών συνδέεται με τις άνισες σχέσεις εξουσίας μεταξύ ανδρών και γυναικών και το πρόβλημα θα αυξηθεί αν τα κράτη μέλη δεν χρησιμοποιήσουν τη νομοθεσία προκειμένου να αντιμετωπίσουν σθεναρά και ξεκάθαρα αυτή τη βία.

Η βία των ανδρών κατά των γυναικών έχει φυσικά σημαντικές κοινωνικές και ανθρώπινες συνέπειες. Πάντα πιστεύω ότι, πίσω από κάθε γυναίκα που κακοποιείται υπάρχουν, πολλοί συχνά, τα παιδιά της, τα οποία, εκτός από το σημαντικό σωματικό και ψυχολογικό τραύμα που υφίστανται, πιστεύουν ότι έτσι είναι τα πράγματα, άποψη που, μακροπρόθεσμα, μπορεί να οδηγήσει στην υιοθέτηση της ίδιας συμπεριφοράς και από τα παιδιά όταν μεγαλώσουν. Πρέπει να σπάσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο. Επίσης, συχνά ξεχνούμε τα παιδιά σε αυτές τις περιπτώσεις. Είναι σημαντικό τα παιδιά που βλέπουν τις μητέρες τους να κακοποιούνται να θεωρούνται επίσης θύματα και να δικαιούνται να ακουστεί η άποψή τους στο δικαστήριο.

Έχει επίσης αποδειχθεί ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί σημαντικό παράγοντα στη ζωή των γυναικών και των κοριτσιών που πέφτουν θύματα της εμπορίας ανθρώπων και της πορνείας. Θα ήθελα επίσης με αυτή την ευκαιρία να επισημάνω ότι θα πρέπει να καταπολεμήσουμε τη στάση ότι η πορνεία ισοδυναμεί με άσκηση ενός επαγγέλματος. Αυτή η μορφή βίας και σοβαρής παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι απολύτως απαράδεκτη. Η πορνεία και η εμπορία ανθρώπων και όλες οι μορφές βίας κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένου του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων και των εγκλημάτων τιμής, ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Η ΕΕ πρέπει να δώσει ένα καλό παράδειγμα και να πάρει θέση στην καταπολέμηση αυτών των εκφράσεων διάκρισης μεταξύ των φύλων και της άνισης κατανομής εξουσίας μεταξύ τους. Είναι επίσης σημαντικό να εκπονηθεί προληπτικό έργο υπό τη μορφή έρευνας, παροχής πληροφοριών και ανταλλαγής γνώσης ανάμεσα στα κράτη μέλη. Πολύ συχνά, εστιάζουμε, όπως είναι πολύ φυσικό, στα θύματα, αλλά απαιτούνται επίσης ενεργές προληπτικές στρατηγικές με στόχο τους δράστες της βίας και όσους κινδυνεύουν να γίνουν δράστες.

Τέλος, θέλω μόνο να αναφέρω μία από τις τροπολογίες μου που αφορά τη σχέση ανάμεσα στο αλκοόλ και στη βία. Το αλκοόλ αποτελεί συχνό παράγοντα σε πράξεις βίας και είναι σημαντικό να μην γίνονται δεκτοί από τα δικαστήρια οι ισχυρισμοί μέθης ως ελαφρυντικό όσον αφορά τη βία ανδρών κατά γυναικών. Όταν επανεξεταστούν οι στρατηγικές για τη μείωση των επιπτώσεων του αλκοόλ στη κοινωνία, πρέπει να ληφθεί, ωστόσο, υπόψη η επίδραση που έχει το αλκοόλ στην πρόκληση βίαιης συμπεριφοράς των ανδρών κατά των γυναικών.

(Χειροκροτήματα από διάφορες πλευρές)

  Raül Romeva i Rueda, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, με λυπεί πάρα πολύ το γεγονός ότι πρέπει να διεξαγάγουμε αυτή τη συζήτηση σχετικά με τη βία κατά των γυναικών, καθώς αυτό σημαίνει ότι μιλάμε για ένα υπαρκτό, ενεργό πρόβλημα.

Η έκθεση της κ. Carlshamre, την οποία συγχαίρω για το έργο της, μας υπενθυμίζει, μεταξύ άλλων, ότι η βία κατά των γυναικών είναι μια μάστιγα που δεν γνωρίζει εθνικά, θρησκευτικά, κοινωνικά ή οικονομικά όρια· αντιθέτως, όπως έχει ειπωθεί, αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο, που σχετίζεται με τις ανισότητες που υπάρχουν στις κοινωνίες μας αναφορικά με την κατανομή της εξουσίας και των ρόλων μεταξύ των φύλων. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο η απάντηση πρέπει να είναι αποφασιστική, εδώ στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες, όπως στο Μεξικό ή στη Γουατεμάλα, όπου η κατάσταση έχει επιδεινωθεί τόσο πολύ που γίνεται λόγος ακόμη και για «γυναικοκτονίες». Ο καιρός της ρητορικής και των επικρίσεων έχει, ωστόσο, παρέλθει προ πολλού. Τώρα είναι καιρός να δράσουμε, να υιοθετήσουμε μέτρα υποστήριξης των θυμάτων, να εφαρμόσουμε ενεργητικές και προληπτικές στρατηγικές και να θεσπίσουμε αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές κυρώσεις. Αλλά προκειμένου να είναι αποτελεσματικά αυτά τα μέτρα, πρέπει να τους παράσχουμε τους απαραίτητους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους.

Πριν λίγες μέρες γιορτάσαμε την πρώτη επέτειο του νόμου σχετικά με τη βία κατά των γυναικών στην Ισπανία. Αυτή η ημέρα μας δίνει την ευκαιρία να επιμείνουμε, όπως το κάνει και η έκθεση Carlshamre, ότι η βία κατά των γυναικών πρέπει να θεωρείται σαφής παραβίαση των πιο θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι, εκτός από μέτρα αντίδρασης, πρέπει να θεσπίσουμε προγράμματα ολιστικού χαρακτήρα για να αντιμετωπίσουμε σοβαρά το θέμα της κατανομής των ρόλων στην κοινωνία μας και, ειδικά, την αντίληψη που επικρατεί μεταξύ πολλών αντρών ότι οι γυναίκες είναι απλά αντικείμενα που έχουν στη διάθεσή τους και ότι επομένως έχουν το δικαίωμα να τις χτυπούν ή να τις κακομεταχειρίζονται ή ακόμα και να τις σκοτώνουν ορισμένες φορές.

Εν συντομία, φοβάμαι ότι το αληθινό πρόβλημα υπάρχει στο μυαλό πολλών αντρών και εκεί είναι που πρέπει να αναληφθεί δράση.

  Ilda Figueiredo, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Η βία εναντίον των γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της εμπορίας ανθρώπων, της πορνείας, της βίας στο σπίτι και στον χώρο εργασίας, αποτελεί ένα εξαιρετικά σοβαρό θέμα.

Από αυτές τις εκδηλώσεις βίας, η ενδοοικογενειακή βία είναι η πιο συχνή και πλήττει εκατομμύρια γυναίκες στην Ευρώπη. Η εισηγήτρια, την οποία θα ήθελα να συγχαρώ για το έργο της, μας παρουσίασε ορισμένα στοιχεία, αν και είναι γνωστό ότι δεν έχουν διεξαχθεί μελέτες σε κοινοτικό επίπεδο. Κύριε Επίτροπε, πρέπει να ληφθούν μέτρα χωρίς καθυστέρηση ώστε να καταστεί αυτό το φαινόμενο πιο ορατό. Εξάλλου, είναι τραγικό το γεγονός ότι τα θύματα της βίας που πεθαίνουν κάθε χρόνο στην ΕΕ περιλαμβάνουν πάνω από 100 000 γυναίκες και πολλά παιδιά, άλλος ένας τομέας που πρέπει να ληφθεί υπόψη.

Ως εκ τούτου, ελπίζω ότι, μετά από αυτή τη συζήτηση, τα πράγματα δεν θα συνεχίσουν να είναι όπως ήταν. Ας ελπίσουμε ότι τα θεσμικά όργανα θα ενισχυθούν πραγματικά, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις, θα εφαρμοστούν μέτρα και θα εκδηλωθεί πολιτική βούληση για αποτελεσματική αλλαγή σε αυτόν τον τομέα.

  Urszula Krupa , εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. –(PL) Κύριε Πρόεδρε, δεν θέλω να υποβαθμίσω τη σπουδαιότητα αυτού του σημαντικού θέματος. Εντούτοις, ως μέλος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, θα ήθελα να επισημάνω ότι η βία δεν είναι μόνο στοιχείο της ανδρικής συμπεριφοράς. Αποτελεί ένδειξη μιας προσωπικότητας που δεν αναπτύχθηκε σωστά και μπορεί να παρατηρηθεί τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Η ψυχολογική βία που ασκούν οι γυναίκες είναι λιγότερο άμεσα ορατή, αλλά μπορεί να είναι εξίσου τραυματική, όπως επιβεβαιώνει η έρευνα για περιπτώσεις βίας στις σχέσεις μεταξύ ατόμων ίδιου φύλου. Πρέπει να τονίσουμε ότι οι κοινωνικοί παράγοντες διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη διάδοση της βίας. Αναφέρομαι στην επιθετικότητα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στον ηδονιστικό και φιλελεύθερο τρόπο ζωής που προωθείται σήμερα και που δεν υπόκειται σε περιορισμούς, κανόνες ή απαγορεύσεις. Είναι ένας τρόπος ζωής που χαρακτηρίζεται από ένα αδυσώπητο ρεύμα πανσεξουαλισμού και πορνογραφίας και από την άποψη ότι οι άνθρωποι είναι αντικείμενα που μπορούν να αγοραστούν ή να πωληθούν. Τέλος, ο νεοϋποστηριζόμενος πόλεμος των φύλων, ο οποίος παραπέμπει στην κομμουνιστική ταξική διαμάχη, έχει ενισχύσει την επιθετικότητα παρά την έχει μειώσει.

  Irena Belohorská (NI). – (SK) Κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στην εισηγήτρια, κ. Carlshamre, για την έκθεσή της που υπογραμμίζει τις πολύ σημαντικές πτυχές της καταπολέμησης της βίας που ασκείται κατά των γυναικών. Συμφωνώ μαζί της και πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να υιοθετήσουμε όλοι μας τη μηδενική ανοχή προς κάθε μορφή βίας.

Λένε ότι μια αλυσίδα είναι τόσο γερή όσο ο πιο αδύναμος κρίκος της και η κοινωνία μας πρέπει να είναι αδύναμη αν δεν μπορεί να προστατεύσει τον αδύναμο κρίκο της, δηλαδή τα παιδιά της. Τα φεμινιστικά κινήματα εκθέτουν τη βία κατά των γυναικών και πάντα αγωνίζονται για τα δικαιώματα των γυναικών. Καθώς παρατηρούμε ότι η ηλικία των θυμάτων ολοένα μειώνεται, η κοινωνία πρέπει να έχει το σθένος να προστατεύσει τα νεαρά κορίτσια από τη βία και την κακοποίηση. Ωστόσο, οι ένοχοι σπάνια αποκαλύπτονται και συνήθως όταν είναι ήδη πολύ αργά.

Είναι λυπηρό το γεγονός ότι οι τραγικές ιστορίες γίνονται καλά άρθρα και αυξάνουν τα έσοδα των σκανδαλοθηρικών εφημερίδων. Δυστυχώς για το θύμα, αυτό είναι ένα τραγικό γεγονός. Τα νεαρά κορίτσια συνήθως δεν έχουν την ευκαιρία να ζήσουν την παιδική τους ηλικία – λόγω της βίας γίνονται γυναίκες και συχνά μητέρες πρόωρα. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, υψώνω κι εγώ τη φωνή μου σήμερα, προκειμένου να επιστήσουμε την προσοχή σε αυτό το θέμα και να βοηθήσουμε στις προσπάθειες που στοχεύουν στην εξάλειψη της βίας που όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχει στην κοινωνία, αν και συνηθίζουμε να περιμένουμε από τους άλλους να την καταπολεμήσουν για εμάς.

Εκτιμώ ότι είναι πολύ σημαντικό να εγκρίνουμε νόμους, συστάσεις και κανονισμούς, αλλά πρέπει να υποστηρίζουμε επίσης τη συνεπή εφαρμογή και συμμόρφωση στην καθημερινή μας ζωή. Όχι μακριά από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μια νεαρή γυναίκα στέκεται στον δρόμο με ένα ή δύο μωρά κρατώντας ένα κύπελλο και ζητιανεύοντας χρήματα. Επειδή είναι γυναίκα από διαφορετική εθνοτική ομάδα, προσποιούμαστε ότι αυτό δεν μας απασχολεί, της ρίχνουμε δυο σεντς και προχωράμε.

  Anna Záborská (PPE-DE). – (SK) Επιτρέψτε μου καταρχάς να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς την εισηγήτρια, κ. Maria Carlshamre, και προς όλους τους συναδέλφους που βοήθησαν στην εκπόνηση αυτής της έκθεσης.

Η βία είναι μια κατάχρηση της ανωτερότητας εκ μέρους της μία πλευράς, αλλά πρέπει να αναφερθεί ότι η μη πρόληψη της βίας αποτελεί επίσης μια μορφή βίας. Η βασική στάση μας πρέπει να χαρακτηρίζεται από μηδενική ανοχή προς όλες τις μορφές βίας κατά των γυναικών. Οποιαδήποτε λύση θα εξαρτηθεί ειδικά από την ανάπτυξη του σεβασμού προς τους άλλους και από την εντατική συνεργασία μεταξύ κυβερνήσεων, κοινοβουλίων και μη κυβερνητικών οργανώσεων. Αυτά τα όργανα θα πρέπει να αναπτύξουν από κοινού διαδικασίες για την καταπολέμηση αυτού του φαινομένου.

Τα στατιστικά στοιχεία είναι απαραίτητα, αλλά η επιτυχία μας εξαρτάται κυρίως από τα αποτελεσματικά προληπτικά μέτρα, ειδικά καθώς κάθε περιστατικό βίας στην οικογένεια επηρεάζει και τα παιδιά και μεταβιβάζεται στις μελλοντικές γενιές. Οι κοινότητες και οι εθνοτικές μειονότητες με διαφορετικές κουλτούρες και με τις δικές τους μορφές βίας πρέπει επίσης να βρεθούν στο επίκεντρο της προσοχής μας. Κάθε κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να θεσπίσει ολοκληρωμένη και αποτελεσματική νομοθεσία όσον αφορά την ενδοοικογενειακή βία, η οποία θα ποινικοποιήσει ορισμένες μορφές βίας. Ούτε οι εθιμικές πρακτικές ούτε το αλκοόλ πρέπει να θεωρούνται ελαφρυντικοί παράγοντες. Πρέπει να επιδείξουμε με σαφήνεια ότι η βία είναι απλώς απαράδεκτη στην κοινωνία.

Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ακράδαντα ότι η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί όνειδος για τη δημοκρατική και αναπτυγμένη κοινωνία στην οποία ζούμε, καθώς συνιστά βία που διαπράττεται κατά της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η πρόληψη της βίας κατά των γυναικών πρέπει να είναι αποστολή όλων μας.

  Iratxe García Pérez (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, αυτή η έκθεση που συζητάμε σήμερα μας δίνει την ευκαιρία να απευθύνουμε μία σοβαρή έκκληση στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και στα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν κάτι που είναι πραγματικότητα: τη βία κατά των γυναικών μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες. Δεν μπορούμε να μείνουμε απαθείς σε μια κατάσταση όπως αυτή· είναι υποχρέωσή μας να εφαρμόσουμε κάθε απαραίτητο μέσο προκειμένου να θέσουμε τέλος σε αυτή την κοινωνική μάστιγα. Η βία κατά των γυναικών αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως η ελευθερία, η ισότητα, η ζωή και η μη διακριτική μεταχείριση. Πρέπει να ζητήσουμε από τα κράτη μέλη να επιβάλλουν πιο σκληρές ποινές και να εφαρμόσουν ολοκληρωμένη νομοθεσία προκειμένου να ανταποκριθούν σε αυτή την πραγματικότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ισπανία δίνει ένα σαφές παράδειγμα σε όλη την Ευρώπη με τον νόμο που ενέκρινε πέρυσι για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Μολονότι αυτού του είδους η βία δεν πρόκειται να σταματήσει από τη μια μέρα στην άλλη, αυτός ο νόμος αποτελεί μια σαφή δέσμευση για την αποφασιστική καταπολέμησή της με όλα τα απαραίτητα μέσα.

Δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση για αυτό το πρόβλημα σήμερα, χάρη στις προσπάθειες των γυναικείων οργανώσεων στον αγώνα τους εναντίον κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών. Μπορούμε τώρα να πούμε ότι δεν είναι πλέον ένα αόρατο έγκλημα, αλλά αντίθετα ότι είναι ένα έγκλημα που επιφέρει μια καθολική απόρριψη. Σημαντικές πτυχές όπως η προστασία των θυμάτων πρέπει να συνοδεύονται από άλλα μέτρα, όπως ειδικά προγράμματα για την πρόσβαση στην εργασία ή στην κοινωνική στέγαση, ώστε να καταστεί δυνατή η αντιμετώπιση αυτής της πραγματικότητας με έναν ολοκληρωμένο τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη πτυχές που σχετίζονται με την εκπαίδευση, τη νομική συνδρομή και την υγεία και χωρίς να ξεχνάμε ότι αυτές οι βίαιες καταστάσεις επηρεάζουν συχνά και τους ανήλικους στο οικογενειακό περιβάλλον.

Δεν πρέπει να υπάρχει καμία δικαιολογία για να μην αντιμετωπίσουμε τη βία κατά των γυναικών με αποφασιστικότητα και αφοσίωση, διότι μια κοινωνία δεν μπορεί να προοδεύσει όταν τα δικαιώματα ενός τόσο σημαντικού μέρους της –των γυναικών– παραβιάζονται. Μιλάμε για ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα και θα απαιτηθεί κάθε δυνατή προσπάθεια από μέρους μας αν θέλουμε να τεθεί ένα τέλος σε αυτό. Το βήμα που κάνουμε σήμερα είναι ένα ακόμη βήμα προς τον τελικό στόχο. Πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Η βία κατά των γυναικών υπήρχε σε όλες τις φάσεις της ανθρώπινης ιστορίας. Προκειμένου να αναπτύξουμε αποτελεσματικές στρατηγικές για την εξάλειψη αυτού του σοβαρού κοινωνικού προβλήματος, πρέπει να κατανοήσουμε πλήρως αυτό το φαινόμενο και τα στοιχεία του που είναι ειδικά για τους διαφορετικούς λαούς.

Οι μετακομμουνιστικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Σλοβακίας, αγνοούν αυτό το θέμα εδώ και πολύ καιρό. Οι ισχυρές παραδόσεις κρατούσαν πάντα την ενδοοικογενειακή βία κρυμμένη πίσω από κλειστές πόρτες. Ένας άλλος καθοριστικός παράγοντας ήταν το γεγονός ότι ορισμένες μορφές βίας αφορούσαν πολύ ευαίσθητα θέματα. Για τον λόγο αυτό, το θύμα συχνά δεν κατήγγειλε μια επίθεση, ειδικά λόγω του φόβου που του προκαλούσε ο δράστης, του φόβου για τα παιδιά ή λόγω της αφοσίωσης στην οικογένεια. Αυτές οι χώρες, ειδικά, είχαν συνήθως χαμηλά επίπεδα καταγγελιών σεξουαλικών επιθέσεων. Εκτιμάται ότι ο πραγματικός αριθμός των περιστατικών είναι πενταπλάσιος έως και δεκαπλάσιος από τον αριθμό των περιστατικών που καταγγέλλονται.

Πολύ συχνά, οι γυναίκες δυσκολεύονται να μιλήσουν για τη βία, είτε λόγω του σοκ που έχουν περάσει είτε από ντροπή και δεν πιστεύουν ότι μπορεί κάποιος να τις βοηθήσει. Άλλες δεν αναγνωρίζουν καν την εμπειρία ως βία. Για τους λόγους αυτούς, συμφωνώ με την εισηγήτρια, κ. Carlshamre, η οποία τόνισε στην έκθεσή της ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην αύξηση του επιπέδου ευαισθητοποίησης σχετικά με αυτό το πρόβλημα στο σύνολο της κοινωνίας. Η έκθεση προκαλεί τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών να λάβουν μέτρα με σκοπό την εξάλειψη της σιωπής που καλύπτει τη βία κατά των γυναικών. Η βία δεν μπορεί να είναι προσωπικό ζήτημα. Πρέπει να γίνει δημόσιο ζήτημα για όλους μας.

Η ακριβής συλλογή στοιχείων είναι ο μόνος τρόπος για να φτάσουμε στην ουσία αυτού του σοβαρού προβλήματος και να εστιάσουμε τις προσπάθειες στην εξάλειψή του. Σε αυτή την προσπάθεια δεν μπορούν να συμβάλουν μόνο οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα ερευνητικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, αλλά και όλοι εμείς που αρνούμαστε να ανεχθούμε ένα τόσο σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Κλείνοντας, επιτρέψτε μου να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς την εισηγήτρια για το έργο της.

  Marianne Mikko (PSE). – (ET) Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς ούτε εγώ είμαι άνδρας, αλλά μια ακόμα γυναίκα σε αυτή τη συζήτηση, και θα ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια, κ. Maria Carlshamret, για την πολύ επίκαιρη έκθεσή της. Η έκθεση υποστηρίζει δικαίως ότι η βία κατά των γυναικών συνδέεται με την ανωτερότητα των ανδρών στην κοινωνία. Η έκθεση δίνει μεγάλη προσοχή στην ανησυχητική εξάπλωση των εγκλημάτων τιμής και του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτές είναι παραδόσεις που οι μετανάστες φέρνουν από χώρες όπου η ισορροπία δυνάμεων ανάμεσα στα φύλα είναι πιο ασύμμετρη από ό,τι στην Ευρώπη.

Τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορούν να παραβλέψουν αυτή την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων απλώς και μόνο επειδή αυτή η βία διαπράττεται μέσα στην οικογένεια. Χρειαζόμαστε ισχυρά μέτρα και ανάλογες, ισορροπημένες ποινές που θα αποτελούν αποτρεπτικό στοιχείο, όπως υποδεικνύεται στην έκθεση. Η άμεση τιμωρία θα πρέπει να υποστηρίζεται από μέτρα που στόχο θα έχουν τη βελτίωση της ισορροπίας δυνάμεων ανάμεσα στα φύλα. Θα ήθελα να επισημάνω άλλη μια μορφή βίας που αντιπροσωπεύει και συμβολίζει την άνιση κατανομή της εξουσίας καλύτερα από κάθε άλλη. Μιλώ για την πώληση των σωμάτων των γυναικών. Η αγορά σεξουαλικών υπηρεσιών συνιστά βία και διάπραξη βίας. Το πρόσφορο έδαφος της πορνείας σχετίζεται πολύ στενά με την ανεργία των γυναικών και με τους χαμηλούς μισθούς των γυναικών. Η συνεχιζόμενη βία και τα κοινωνικά προβλήματα που συνδέονται με αυτή καθιστούν πολύ δύσκολο να ενταχθούν οι γυναίκες στην αγορά εργασίας. Συμφωνώ με τη συνάδελφό μου, κ. Figueiredo, η οποία είπε ότι «Πορνεία δεν σημαίνει ίση συμμετοχή στην αγορά εργασίας».

Στην πατρίδα μου, προσπαθώ να καταστήσω την αγορά σεξουαλικών υπηρεσιών ποινικό αδίκημα. Δεν θέλω να συνεχιστεί η βία κατά των γυναικών και η ανισότητα των φύλων. Δεν θέλω η υποβάθμιση του περιβάλλοντος διαβίωσης που συνοδεύει τη βιομηχανία των οίκων ανοχής να συνεχίσει να απειλεί τις πόλεις μας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να συζητήσει σοβαρά τη μετατροπή της αγοράς σεξουαλικών υπηρεσιών σε ποινικό αδίκημα σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό θα αποτελούσε ένα βήμα προόδου για την ισότητα των φύλων και μια μεγάλη συνδρομή στην εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας!

  María Esther Herranz García (PPE-DE). – (ES) Τα πράγματα δεν πηγαίνουν τόσο άσχημα: συζητάμε αυτό το θέμα επί μία δεκαετία σχεδόν και το ότι η κατάσταση βελτιώνεται αποδεικνύεται από το γεγονός ότι είμαστε εδώ σήμερα, ότι συνεχίζουμε να συζητάμε και ότι οι γυναίκες τώρα καταγγέλλουν τη βία που υφίστανται. Αυτή η μορφή βίας συνεχίζεται εδώ και πολύ καιρό και οι γυναίκες υποφέρουν στη σιωπή, και όχι μόνο στην προσωπική τους σιωπή, αλλά και στη συνένοχη σιωπή των οικογενειών τους, των γειτόνων και όλης της κοινωνίας. Όπως έχει αναφερθεί εδώ σήμερα, αυτή η μάστιγα πλήττει όλα τα στρώματα της κοινωνίας: πλούσιους, φτωχούς, μορφωμένους, λιγότερο μορφωμένους… Ο καθένας από εμάς γνωρίζει κάποιον που έχει υποστεί αυτή τη βία. Ωστόσο, δεν πρέπει να εκπονηθούν μελέτες μόνο για τη φύση της ενδοοικογενειακής βίας, αλλά αξίζει επίσης να διερευνηθεί αν, σε περιπτώσεις βίας στο οικογενειακό περιβάλλον, το άτομο που την ασκεί χρησιμοποιεί επίσης βία στον χώρο εργασίας, αν ασκεί επίσης «παρενόχληση» και προσπαθεί να καταστρέψει τους ανθρώπους γύρω του σωματικά και ψυχολογικά, επειδή κατά βάθος, οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό είναι άρρωστοι και δεν ξέρουν κανέναν άλλο τρόπο να εκφράζονται πέρα από αυτό το είδος βίας.

Επομένως, πρέπει να εξετάσουμε επίσης τι μέτρα πρέπει να εφαρμόσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι πολύ καλό να νομοθετούμε, αλλά είναι επίσης σημαντικό να παρέχουμε προσωρινή βοήθεια, να παρέχουμε εκπαίδευση και να εφαρμόζουμε προγράμματα όπως το Daphne, διότι όλη αυτή η βοήθεια συμβάλλει σταδιακά στην εξάλειψη αυτής της μάστιγας και αυτής της επίμονης κηλίδας στην κοινωνία μας.

Ασφαλώς, είναι αλήθεια επίσης ότι πρέπει να παράγουμε στατιστικά στοιχεία και να παρακολουθούμε την εξέλιξή τους, διότι αν θέλουμε να παράσχουμε αληθινούς πόρους, αν δεσμευόμαστε πραγματικά και διαθέτουμε τα χρήματα που χρειάζονται για την εφαρμογή αυτών των απαραίτητων προγραμμάτων, πρέπει να είμαστε σε θέση να δούμε πώς εξελίσσονται ούτως ώστε να μπορούμε να διορθώσουμε τα πράγματα εγκαίρως και να είμαστε όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικοί. Διαχειριζόμαστε δημόσια χρήματα και αυτά τα χρήματα πρέπει να δικαιολογούνται δεόντως και, πάνω απ’ όλα, πρέπει να χρησιμοποιούνται για τον σκοπό που προορίζονται, ο οποίος είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, να τεθεί ένα τέλος στη βία κατά των γυναικών, όχι μόνο εδώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και στις τρίτες χώρες, τις οποίες βοηθάμε, αλλά χωρίς να απαιτούμε οι νόμοι που εφαρμόζονται εδώ να τηρούνται και εκεί.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η βία κατά των γυναικών συχνά υποβαθμίζεται ή απλά δεν αναφέρεται. Ωστόσο, αποτελεί ένα πρόβλημα που πλήττει μία στις τρεις γυναίκες σε όλον τον κόσμο. Η βία που διαπράττεται από τους άνδρες εναντίον των γυναικών αποτελεί έγκλημα και παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως το δικαίωμα στη ζωή, στην ασφάλεια, στην αξιοπρέπεια και στο απαραβίαστο του σώματος. Κατά κανόνα, απαγορεύεται διά νόμου, αλλά δυστυχώς εξακολουθεί να είναι ανεκτή από την κοινωνία και τα στατιστικά στοιχεία μαρτυρούν ότι ένα δισεκατομμύριο γυναίκες στον κόσμο εξακολουθούν να κακοποιούνται, να εξαναγκάζονται να συμμετάσχουν σε σεξουαλικές σχέσεις παρά τη θέλησή τους και να υφίστανται κακοποίηση με άλλους τρόπους.

Αυτό δεν είναι αποκλειστικά πρόβλημα του αναπτυσσόμενου κόσμου. Ακόμα και στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά μέσο όρο τρεις γυναίκες πεθαίνουν κάθε μέρα εξαιτίας ενδοοικογενειακής βίας. Αυτό σημαίνει ότι τα θύματα των ενδοοικογενειακών φόνων ζούσαν ανάμεσά μας, όχι σε κάποιο μακρινό μέρος. Η βία μέσα στην οικογένεια αποτελεί ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που προκύπτει από την άνιση κατανομή εξουσίας μεταξύ των φύλων σε όλη την ιστορία τους. Σήμερα, κάθε κράτος θα πρέπει να προστατεύσει τα δικαιώματα όλων των πολιτών του και συνεπώς θα πρέπει να καταπολεμήσει τις διακρίσεις και τη βία εις βάρος των γυναικών με την κατάρτιση και την εφαρμογή των κατάλληλων νομικών διατάξεων.

  Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, και εγώ θα ήθελα να συγχαρώ την κ. Carlshamre για την έκθεση που με πάθος συνέταξε διατηρώντας στην επικαιρότητα ένα πρόβλημα για την πολιτισμένη ανθρώπινη κοινωνία.

Όπως προκύπτει και από την έκθεση που με μεθοδικότητα συνέταξε η αρμόδια διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και δημοσιεύθηκε το Δεκέμβριο του 2005 αλλά και από την έρευνα του Συμβουλίου της Ευρώπης, η βία κατά των γυναικών είναι η κυριότερη αιτία θανάτου γυναικών μεταξύ 16 και 44 ετών.

Αν και, όπως είπατε κύριε Επίτροπε, δεν υπάρχει παγκόσμια αναγνωρισμένος ορισμός της βίας που πλήττει τις γυναίκες, το φαινόμενο διαπερνά τα σύνορα και δεν εμποδίζεται από την κοινωνική θέση. Οποιαδήποτε γυναίκα μπορεί να πέσει θύμα βίας αλλά κάθε μορφή βίας συνιστά παράβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παράβαση των δικαιωμάτων στη ζωή, στην ασφάλεια, στην αξιοπρέπεια, στη σωματική και διανοητική ακεραιότητα. Αποτελεί εμπόδιο για την ανάπτυξη μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Απομακρύνει τις γυναίκες από την κοινωνική ζωή και την αγορά εργασίας. Μπορεί να οδηγήσει στην περιθωριοποίηση και στη φτώχεια. Το κοινωνικό αυτό πρόβλημα πρέπει να εξαλειφθεί εν όψει και της προσπάθειας ένταξης περισσότερων γυναικών στην αγορά εργασίας.

Μια μορφή βίας είναι και η ψυχολογική: ο εξευτελισμός, η απειλή, η ύβρις, που αποσταθεροποιούν την προσωπικότητα της γυναίκας και διαταράσσουν τη συμπεριφορά της, έτσι ώστε να μην είναι ικανή να προσφέρει στο περιβάλλον της.

Για να υπάρξουν όμως αποτελέσματα, η βία πρέπει να δηλώνεται και γι’ αυτό πρέπει να αυξηθεί η εμπιστοσύνη στις αρχές, στις υπεύθυνες υπηρεσίες, στις δικαστικές αρχές. Τα μέτρα που θα ληφθούν πρέπει να είναι συντονισμένα, γι’ αυτό σας συγχαίρω, κύριε Επίτροπε, που δείξατε τη διάθεση να πάρετε αυτά τα μέτρα, βρίσκοντας τις κατάλληλες νομικές βάσεις και απομακρύνοντας το πρόγραμμα για την καταπολέμηση της βίας από άλλα θέματα.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, στις 11.00.

18. Ισότητα γυναικών και ανδρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0401/2005) της κ. Edite Estrela, εξ ονόματος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, σχετικά με την ισότητα γυναικών και ανδρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2004/2159(INI).

  Vladimír Špidla, Μέλος της Επιτροπής. (CS) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να συγχαρώ την κ. Estrela για την έκθεσή της και για την πρόταση ψηφίσματος σχετικά με την ισότητα των φύλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ισότητα των φύλων δεν είναι μόνον ακρογωνιαίος λίθος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά είναι επίσης ένας τομέας στον οποίο η Ευρώπη έχει χαράξει τον δρόμο και ήταν ανέκαθεν ένα βήμα πριν από τις κοινωνικές εξελίξεις. Η θέση των γυναικών στην Ευρώπη έχει αλλάξει σημαντικά χάρη στην κοινοτική δράση, πρώτον μέσω της νομοθεσίας, και εν συνεχεία μέσω των διαρθρωτικών ταμείων και της ενσωμάτωσης των θεμάτων που άπτονται της ισότητας των φύλων σε όλους τους τομείς της κοινοτικής πολιτικής. Τα κράτη μέλη κατέστησαν σαφές, επί τη ευκαιρία της δεκάτης επετείου της πλατφόρμας δράσης για τις γυναίκες στο Πεκίνο, η οποία εορτάστηκε ακριβώς πριν από έναν χρόνο, ότι το θέμα της ισότητας των φύλων έχει την ολόψυχη υποστήριξή τους. Παρ’ ότι έχει σημειωθεί αδιαμφισβήτητα πρόοδος στον τομέα της ισότητας των φύλων, έχουμε να επιτελέσουμε ακόμη σημαντικό έργο. Η Επιτροπή το επισημαίνει στην έκθεση για την ισότητα των φύλων, η οποία υποβάλλεται κάθε χρόνο στην εαρινή σύνοδο κορυφής αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων. Πρέπει να επιμείνουμε και να ενισχύσουμε τις νομικές βάσεις. Η πρόταση ψηφίσματος αναφέρεται ρητά σε αυτό και επισημαίνει μεθ’ επιτάσεως ότι η προώθηση της ισότητας βασίζεται σε τρεις πυλώνες, οι οποίοι είναι οι εξής:

1. η νομοθεσία η οποία εγγυάται την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών και τα θεμελιώδη δικαιώματα όλων των ανθρώπων, διασφαλίζοντας παράλληλα την αποτελεσματική εφαρμογή της εν λόγω νομοθεσίας·

2. η ενσωμάτωση ζητημάτων που αφορούν την ισότητα των φύλων στις πολιτικές μας, ειδικά στη στρατηγική της Λισαβόνας και σε πολιτικές που στοχεύουν στην κοινωνική ένταξη και υποστηρίζονται από τις αρχές της χρηστής διακυβέρνησης και της πολιτικής δέσμευσης στο ανώτατο επίπεδο·

3. η εφαρμογή ειδικών μέτρων για τη στήριξη συγκεκριμένων ομάδων και στόχων, όπως η πρόσβαση των γυναικών σε θέσεις λήψης αποφάσεων και η ενσωμάτωση των μεταναστριών και των γυναικών που προέρχονται από εθνικές μειονότητες.

Η Επιτροπή επεδίωξε αυτήν την προσέγγιση στο παρελθόν και θα συνεχίσει να την επιδιώκει στο μέλλον. Η δέσμευσή της στον τομέα της ισότητας των φύλων θα επιβεβαιωθεί στον οδικό χάρτη για την ισότητα των φύλων, τον οποίο ο Πρόεδρος Barroso και εγώ γνωστοποιήσαμε πριν από ορισμένους μήνες και τον οποίο η Επιτροπή σκοπεύει να υποβάλει τον Μάρτιο. Ο εν λόγω οδικός χάρτης θα ορίζει καθήκοντα και μέτρα τα οποία προορίζονται για τη στήριξη της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών για την περίοδο 2006 έως 2010, και θα αναφέρει λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύει η Ένωση να αντιμετωπίσει αυτά τα θέματα στο πλαίσιο των πολιτικών της. Τα περισσότερα από τα μέτρα για τα οποία γίνεται αναφορά στην πρόταση ψηφίσματος θα τεθούν ως προτεραιότητες στον οδικό χάρτη, συμπεριλαμβανομένης της στήριξης για την οικονομική ανεξαρτησία ανδρών και γυναικών, της ίσης πρόσβασης στις θέσεις λήψης αποφάσεων, της συμμόρφωσης με την αρχή ίσης μεταχείρισης και της καταπολέμησης της ενδοοικογενειακής βίας και της εμπορίας ανθρώπων.

  Edite Estrela (PSE), εισηγήτρια. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η έκθεση της Επιτροπής για την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών στην ΕΕ παρουσιάζει την πρόοδο που έχει σημειωθεί όσον αφορά την ισότητα των φύλων, καταλήγει όμως στο συμπέρασμα ότι μένουν ακόμη πολλά να γίνουν εάν σκοπεύουμε να θέσουμε ένα τέρμα στις διακρίσεις και προκειμένου να απολαμβάνουν οι γυναίκες ίσους όρους ανταγωνισμού με τους άνδρες τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό βίο. Προς τούτο, πρέπει να υπάρξει συνδυασμός του οικογενειακού και του επαγγελματικού βίου, ενίσχυση της θέσης των γυναικών στην αγορά εργασίας, περισσότερες υποδομές παιδικής μέριμνας και φροντίδας άλλων εξαρτώμενων ατόμων καθώς και ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου σε τομείς όπως η μετανάστευση και η ένταξη.

Υπάρχουν δύο μείζονες προκλήσεις στη βάση κάθε πολιτικής για την ισότητα των φύλων. Η μία είναι η άμβλυνση της μισθολογικής διαφοράς μεταξύ των δύο φύλων, και η άλλη η διευκόλυνση του συνδυασμού επαγγελματικού και οικογενειακού βίου και για τους άνδρες και για τις γυναίκες. Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι οι γυναίκες είναι οι τελευταίες που έχουν πρόσβαση στις θέσεις εργασίας και οι πρώτες που καθίστανται υπεράριθμες, ακόμη και αν είναι αποδοτικές και αφοσιωμένες ως εργαζόμενες. Το χάσμα μεταξύ των ανδρών και των γυναικών στην απασχόληση ανέρχεται στο 15,8%, ενώ το ποσοστό των γυναικών σε θέσεις μερικής απασχόλησης αγγίζει το 30,4%, σε σύγκριση με το 6,6% των ανδρών. Το ποσοστό απασχόλησης μεταξύ γυναικών με μικρά παιδιά είναι κατά 13,6% χαμηλότερο του ποσοστού των γυναικών χωρίς παιδιά, ενώ οι άνδρες με μικρά παιδιά κατέχουν ποσοστό απασχόλησης 10% υψηλότερο από ό,τι οι άνδρες χωρίς παιδιά.

Οι γυναίκες εκτελούν τη μερίδα του λέοντος των οικιακών εργασιών και, ως εκ τούτου, έχουν λιγότερο χρόνο για αμειβόμενη εργασία. Στα ζευγάρια με παιδιά ηλικίας έως έξι ετών, οι άνδρες εκτελούν λιγότερο από το 40% των οικιακών καθηκόντων και είναι υπεύθυνοι για το 25% με 35% της φροντίδας των παιδιών. Η παροχή κατάλληλων υποδομών παιδικής μέριμνας παραμένει βασικό μέσο προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στις γυναίκες να ενταχθούν στην αγορά εργασίας και να παραμείνουν εκεί. Υπάρχει έλλειψη γυναικών σε όλους τους τομείς εργασίας, ειδικά σε αυτούς τους τομείς που θεωρούνται παραδοσιακά ανδρικοί. Έχει αποδειχθεί ότι οι γυναίκες είναι καλά διευθυντικά στελέχη, και οι δημιουργικές και καινοτόμες ικανότητες τους στον πολεοδομικό σχεδιασμό και τον τομέα των κατασκευών αναγνωρίζονται ευρέως. Όπως είπε κάποτε μία επιτυχημένη ιταλίδα αρχιτέκτονας, ο λόγος που οι άνδρες δεν κατασκευάζουν κατάλληλα διαμορφωμένες λωρίδες πεζών ή δεν ασχολούνται με αρχιτεκτονικές δυσκολίες είναι ότι δεν φορούν ψηλά τακούνια, ή δεν σπρώχνουν καροτσάκια.

Κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να επωφεληθώ της ευκαιρίας για να μοιραστώ μαζί σας ορισμένες ανησυχίες που χρήζουν περαιτέρω εξέτασης. Το να αντιλαμβάνεται κανείς τα σημάδια ούτως ώστε να σταματά την κατάσταση πριν επιδεινωθεί αποτελεί ευθύνη των πολιτικών. Έγινε απλή αναφορά, όπως έγινε και στην τελευταία έκθεση, στην ενδοοικογενειακή βία, και θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στη νεανική βία και στο γεγονός ότι βρίσκεται σε έξαρση. Οι εικόνες των πρόσφατων γεγονότων στη Γαλλία που μεταδόθηκαν σε όλον τον κόσμο ήγειραν το ερώτημα για το τι οδηγεί εκατοντάδες νέους να χρησιμοποιούν τη βία για να προσελκύσουν την προσοχή στα προβλήματά τους. Οι οικογένειες, οι υπεύθυνοι λήψης πολιτικών αποφάσεων και οι κοινωνίες στο σύνολό τους πρέπει να συζητήσουν για να εξακριβώσουν που έσφαλαν και γιατί. Το πρόβλημα αυτό δεν περιορίζεται στη Γαλλία. Παντού υπάρχει υψηλό επίπεδο βίας μεταξύ των νέων, και αυτό συνιστά ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Τι οδηγεί νέους 13 και 17 ετών να επιτίθενται ακόμη και να σκοτώνουν ανυπεράσπιστα άτομα εν είδει διασκέδασης; Τα γεγονότα τα οποία ήρθαν στο φως είναι συγκλονιστικά. Μία ομάδα νέων λήστευε επαίτες και μετανάστες απλώς για διασκέδαση και μαγνητοσκοπούσαν τα πάντα στα κινητά τους τηλέφωνα προκειμένου να κάνουν φιγούρα στους συμμαθητές τους στη συνέχεια. Μία άλλη ομάδα έριξε πετρέλαιο σε μία άστεγη και της έβαλε φωτιά. Η γυναίκα πέθανε από τα εγκαύματά της. Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια σε τόση αγριότητα. Δεν αρκεί απλώς να καταδικάζουμε· αυτό που χρειάζεται είναι δράση, ούτως ώστε να μην καταλήξουμε να αισθανόμαστε τύψεις στη συνέχεια, και να πούμε, όπως είπε ο πατέρας ενός από αυτούς τους νεαρούς, αισθάνομαι αποτυχημένος ως πατέρας.

Η κύρια αιτία, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, είναι η απουσία των γονέων. Υπάρχουν χιλιάδες νέοι στην ΕΕ που έχουν παραδοθεί στην τηλεόραση, στο Διαδίκτυο και στους δρόμους από τότε που ήταν παιδιά. Οι γονείς περνούν άνω των 12 ωρών εκτός σπιτιού, αφήνοντας τα παιδιά ανεπιτήρητα και στο έλεος όλων των μορφών αρνητικής επιρροής, με αποτέλεσμα τη σχολική αποτυχία, την πρόωρη διακοπή της σχολικής φοίτησης, την οκνηρία, τα ναρκωτικά και τον αποκλεισμό. Η δεύτερη αιτία είναι η απραξία. Όταν δεν έχουν τι να κάνουν, ούτε σχολείο ούτε δουλειά, οι νέοι γίνονται ανεύθυνοι. Προσθέστε σε αυτό μια ανεκτική νοοτροπία στο πλαίσιο της οποίας οι άνθρωποι έχουν λίγα ή καθόλου καθήκοντα και όσα δικαιώματα επιθυμούν· δεν υπάρχει πειθαρχία, δεν προβάλλονται απαιτήσεις και δεν προσδίδεται καμία αξία στην εργασία ή την αρετή.

Θα ήθελα η Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο να εξετάσουν αυτό το πρόβλημα και να λάβει τα δέοντα μέτρα όσο είναι ακόμα καιρός. Ελπίζω ότι η επόμενη έκθεση της Επιτροπής θα είναι σε θέση να μιλήσει για περισσότερη πρόοδο στον τομέα της ισότητας. Θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στους βουλευτές και τη γραμματεία της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων για τη βοήθειά τους στην εκπόνηση αυτής της έκθεσης.

  Edit Bauer, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (HU) Φαίνεται συχνά ότι δεν υπάρχει τίποτα καινούριο να ειπωθεί για την ισότητα ανδρών και γυναικών. Πολύ συχνά επαναλαμβάνουμε απλώς τα ίδια πράγματα συνεχώς. Δυστυχώς, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει μείνει τίποτα να ειπωθεί για αυτό το θέμα. Αυτό που σημαίνει είναι ότι μιλούμε για τις ίδιες ανησυχίες συνεχώς, επειδή στην πράξη η πρόοδος είναι σχετικά αργή, και ένα βήμα προς τα εμπρός ακολουθείται συχνά από ένα βήμα προς τα πίσω. Η καλύτερη απόδειξη αυτής της κατάστασης είναι ότι παρά τις αναρίθμητες οδηγίες και προτάσεις που αφορούν τις ίσες ευκαιρίες ανδρών και γυναικών, που έχουν δημιουργηθεί κατόπιν της συμφωνίας της Ρώμης, η κατάσταση δεν αλλάζει πολύ γρήγορα.

Η έκθεση (για την οποία συγχαίρω την εισηγήτρια) επισημαίνει επανειλημμένως ότι η οδηγία 75/117/ΕΚ, η οποία τέθηκε σε ισχύ ακριβώς πριν από τριάντα χρόνια, απαγορεύει τα διαφορετικά επίπεδα αμοιβής ανδρών και γυναικών, αναφέρει όμως επίσης ότι σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, η διαφορά μεταξύ των επιπέδων αμοιβής ανδρών και γυναικών εξακολουθεί να είναι κατά μέσον όρο 15% (μεταξύ 4% και 25%). Ένα άλλο ερώτημα είναι, πόσες χώρες έχουν πράγματι εφαρμόσει και εκτελέσει την τελευταία οδηγία 113/2004; Ή ας ρίξουμε μία ματιά στη μοίρα των δεσμεύσεων που ανέλαβε το Συμβούλιο στη Βαρκελώνη το 2002, να διευκολύνει τον συνδυασμό του οικογενειακού βίου και της επαγγελματικής σταδιοδρομίας. Αυτά έχουν σχέση με το υψηλότερο ποσοστό απασχόλησης των γυναικών, θα μπορούσαν όμως επίσης να αποτελέσουν αποφασιστική καμπή στη δημογραφική κρίση.

Η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθίσταται αναξιόπιστη. Οι κανονισμοί μπορούν να παραβιάζονται διαρκώς, χωρίς συνέπειες. Η εξουσία των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης πλήττεται εάν οι δεσμεύσεις της υφίστανται μόνον επί χάρτου. Πιστεύω ότι στο μέλλον η Επιτροπή θα ελέγχει με μεγαλύτερη σοβαρότητα την εφαρμογή και εκτέλεση του κεκτημένου.

  Justas Vincas Paleckis, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, μέχρι τώρα η πλειοψηφία των φωνών που ακούστηκαν σχετικά με αυτό το σημαντικό θέμα –και με την προηγούμενη έκθεση– ήταν γυναικείες. Ως εκ τούτου, είναι τιμή μου να εξισορροπήσω αυτή την ασυμφωνία ως κάποιο βαθμό και να τονίσω ότι η ισότητα των φύλων μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την υποστήριξη και την ενεργητική συμμετοχή των ανδρών. Ελπίζω ότι αυτό το θέμα και η έκθεση γενικά θα τύχουν της επιδοκιμασίας της απόλυτης πλειοψηφίας όλων των ανδρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μια πολύ σημαντική δέσμευση αυτής της έκθεσης είναι το κλείσιμο της ψαλίδας των αμοιβών ανάμεσα στα φύλα και η δημιουργία συνταξιοδοτικών συστημάτων που δεν θα κάνουν διακρίσεις εις βάρος των γυναικών. Η εμπειρία των Βόρειων χωρών δείχνει ότι το υψηλότερο επίπεδο διαβίωσης και ποιότητας ζωής μπορεί να επιτευχθεί σε εκείνες τις χώρες όπου οι γυναίκες σημειώνουν την ίδια ακριβώς επιτυχία με τους άνδρες στην κατάληψη των ανώτερων πολιτικών θέσεων.

Θα πρέπει να επικεντρωθούμε περισσότερο στο αποτρόπαιο και ανησυχητικό ποσοστό της παράνομης διακίνησης γυναικών, η οποία, κατά κάποιον τρόπο, συγκρίνεται με το εμπόριο ναρκωτικών και η οποία, δυστυχώς, παρουσιάζει τεράστια ζήτηση στα νέα και στα παλαιά κράτη μέλη. Τέτοιου είδους εγκλήματα αξίζουν αυστηρότερης τιμωρίας σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

Η ισότητα των φύλων υπήρξε πάντα μία από τις πιο σημαντικές ενδείξεις των ευρωπαϊκών αξιών για τα νέα κράτη μέλη. Με ικανοποίηση τονίζω σήμερα ότι αυτά τα κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Λιθουανίας, έχουν σε πολλές περιπτώσεις ξεπεράσει τα «παλαιά» κράτη μέλη.

Όπως και οι συνάδελφοί μου, είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Ισότητας Ανδρών και Γυναικών. Τα νέα κράτη μέλη έχουν ένα ισχυρό επιχείρημα για την εγκατάσταση αυτού του ιδρύματος σε αυτά. Η Λιθουανία, η οποία σε πολλές περιπτώσεις κατέχει ηγετική θέση στην εφαρμογή των πολιτικών για την ισότητα των φύλων, είναι πανέτοιμη να υποδεχθεί αυτό το ίδρυμα στο Βίλνιους.

Για άλλη μία φορά, θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτρια, κ. Estrela.

  Raül Romeva i Rueda, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, για άλλη μία φορά έχω τη χαρά να συγχαρώ την κ. Estrela για την υποβολή μιας έκθεσης που είναι σημαντική στον αγώνα για την ισότητα μεταξύ αντρών και γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς, δυστυχώς, ο τρόπος που αντιμετωπίζονται τα δύο φύλα εξακολουθεί να είναι εντελώς άδικος, ειδικά όσον αφορά τους μισθούς, την αναγνώριση και τις ευκαιρίες.

Ωστόσο, ο βαθμός αυτής της αδικίας ποικίλει ανάλογα με το κράτος μέλος. Η Επιτροπή πρέπει, επομένως, να παρακολουθήσει σοβαρά την εφαρμογή από τα κράτη της κοινοτικής νομοθεσίας σχετικά με τις ίσες ευκαιρίες και να λάβει τα απαραίτητα μέτρα σε περιπτώσεις που αυτή δεν γίνεται σεβαστή.

Επιπλέον, καθώς θα γίνω πατέρας σε δύο μήνες, ανησυχώ επίσης για την έλλειψη προσοχής που εξακολουθεί να αποδίδεται γενικά στον συνδυασμό της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής και, ειδικά, στη δυσκολία που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν πολλοί άντρες σε πολλές χώρες στην προσπάθειά τους να διαδραματίσουν έναν υπεύθυνο γονικό ρόλο, πράγμα που σημαίνει ότι οι γυναίκες πρέπει να αναλάβουν περισσότερες ευθύνες στο οικογενειακό περιβάλλον εις βάρος της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας.

Συνοπτικά, πρέπει να υποστηρίξουμε μέτρα για τη διασφάλιση της ισότητας στην απασχόληση και στην πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και στην παροχή τους.

  Věra Flasarová, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (CS) Κυρίες και κύριοι, όπως κατέστησαν σαφές και η Στρατηγική της Λισαβόνας και η έκθεση της κ. Estrela, μία ολοκληρωμένη κοινότητα βασίζεται στην ελευθερία, την αλληλεγγύη και την ισότητα· εντούτοις εξακολουθεί να υπάρχει ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών σε αρκετούς τομείς. Προσυπογράφω ολόθερμα τις εκκλήσεις για περιορισμό της μισθολογικής διαφοράς μεταξύ ανδρών και γυναικών και για την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας. Πρέπει, ωστόσο, να προειδοποιήσω, ότι οι γυναίκες δεν μειονεκτούν μόνο σε σχέση με τον μισθό, αλλά πέφτουν συχνά θύματα διακριτικής μεταχείρισης· οι εργοδότες δεν επιδεικνύουν πάντα ευαισθησία έναντι των εγκύων γυναικών, επί παραδείγματι. Στην Τσεχική Δημοκρατία οι γυναίκες υφίστανται αυτό το οποίο αναφέρεται ως σιωπηρή διακριτική μεταχείριση. Οι εργοδότες συχνά εικάζουν ότι οι έγκυες γυναίκες είναι αδύναμες και ευάλωτες. Πρέπει να θεσπισθούν, στην Τσεχική Δημοκρατία, νόμοι κατά των διακρίσεων οι οποίοι θα αποσκοπούν στην προστασία των γυναικών. Σε ορισμένες χώρες υφίσταται σιωπηρή διακριτική μεταχείριση εις βάρος των υπαλλήλων ιδίως λόγω ηλικίας, μητρότητας, υγείας και αναπηρίας. Έχει έρθει ο καιρός για αλλαγή.

  Urszula Krupa, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, είμαι μία γυναίκα η οποία μεγάλωσα στην Πολωνία, όπου οι χριστιανικές αρχές χαίρουν καθολικής αναγνώρισης. Μπορώ να διαβεβαιώσω το Κοινοβούλιο ότι δεν υπέστην ποτέ διακριτική μεταχείριση στο σπίτι, στο σχολείο, στην ανώτατη εκπαίδευση ή στην εργασία. Δυστυχώς ωστόσο, οι γυναίκες διατρέχουν τον κίνδυνο να υποστούν διακριτική μεταχείριση ως αποτέλεσμα των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν μπορώ, ως εκ τούτου, να κατανοήσω την ανησυχία που εκφράζει η συντάκτρια της έκθεσης σχετικά με την ισότητα γυναικών και ανδρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά το γεγονός ότι το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών ηλικίας μεταξύ 15 και 24 ετών δεν έχει αυξηθεί. Πρόκειται για την περίοδο κατά την οποία οι νέες γυναίκες βρίσκονται στην εκπαίδευση ή ενδεχομένως ξεκινούν οικογένειες.

Το 2007 χαρακτηρίστηκε «Ευρωπαϊκό έτος ίσων ευκαιριών για όλους». Με αυτό κατά νου, θα ήθελα να ζητήσω επίσης ίσες ευκαιρίες για τα παιδιά. Τα παιδιά πρέπει να είναι τουλάχιστον σε θέση να απολαμβάνουν την ίδια ευκαιρία που είχαμε εμείς να δεθούμε με τις μητέρες μας. Τα παιδιά δεν πρέπει να χωρίζονται από τις μητέρες τους στέλνοντας τη μητέρα στην εργασία και τα παιδιά σε ένα κέντρο παιδικής μέριμνας. Από ιατρικής άποψης τα σχέδια χορήγησης άδειας μητρότητας στους άνδρες αντί στις γυναίκες φαίνονται μάλλον παράδοξα. Σε τελική ανάλυση, οι γυναίκες χρειάζονται πράγματι αυτόν τον χρόνο για να συνέλθουν από τον τοκετό. Για τα μωρά, είναι μία περίοδος προσαρμογής στη ζωή εκτός της μήτρας.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό οι πρώτοι μήνες ζωής να περνούν σε στενή επαφή με μία στοργική μητέρα, της οποίας η φροντίδα είναι ζωτικής σημασίας για τη σωστή ανάπτυξη των νεογνών και των νηπίων. Αντί της χορήγησης χρόνου στους πατέρες, θα ήταν πιο ενδεδειγμένο να αυξηθούν τα οικογενειακά επιδόματα και να αναγνωριστεί ο χρόνος που δαπανάται για την ανατροφή των παιδιών κατά τον υπολογισμό των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Οι άνδρες δεν διαθέτουν μητρικό ένστικτο και η πατρική υπευθυνότητα αναπτύσσεται αρκετά αργότερα. Για μία ακόμη φορά, απευθύνω έκκληση για υπευθυνότητα, για μεταχείριση των γυναικών με σεβασμό και αξιοπρέπεια, και για να μην υποβάλλονται τα παιδιά σε κοινωνικά πειράματα.

  Rolandas Pavilionis, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (LT) Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σε αρκετά θέματα. Πιστεύω ότι θα βρεθεί μια πρόσφορη λύση στο πρόβλημα της ισότητας των φύλων. Πρώτον, όταν ενσωματωθεί η εκπαίδευση για την ισότητα των φύλων στο πρόγραμμα σπουδών του σχολείου και του πανεπιστημίου. Δεύτερον, όταν δεν θα περιοριζόμαστε πλέον σε κυβερνητικές και υπουργικές εκθέσεις και θα απαιτείται από τις κυβερνήσεις να προβάλουν συγκεκριμένα παραδείγματα σχετικά με τις πολιτικές για την ισότητα των φύλων. Τρίτον, όταν το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων, το οποίο βρίσκεται επί του παρόντος υπό σύσταση, δεν θα περιοριστεί στη συλλογή στατιστικών δεδομένων, αλλά θα διορίζει αντικειμενικούς παρατηρητές, ικανούς να αξιολογήσουν την κατάσταση σε κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Φυσικά, θα υποστηρίζαμε μία πρόταση για την εγκατάσταση ενός τέτοιου ινστιτούτου στη Λιθουανία. Τέταρτον, όταν θα ληφθεί υπόψη το σχόλιο που έγινε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ότι δεν έχει ληφθεί ούτε μία αίτηση προγράμματος από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις των Βαλτικών Χωρών, οι οοπίες ασχολούνται με την εφαρμογή των πολιτικών ισότητας των φύλων, απλώς επειδή οι εν λόγω οργανώσεις δεν διαθέτουν πόρους για συγχρηματοδότηση. Συνεπώς στερούνται επίσης πρόσβασης σε διαρθρωτικά ταμεία.

  Jan Tadeusz Masiel (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, άνδρες και γυναίκες απολαμβάνουν απολύτως τα ίδια δικαιώματα σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ένωσης. Μάλιστα, η Ένωση το αντιλαμβάνεται αυτό ως ένα από τα βασικά της καθήκοντα σε σχέση με την πρακτική εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είμαι βέβαιος ότι κανείς από εμάς δεν πιστεύει ότι θα έπρεπε να είναι διαφορετικά. Φυσικά τασσόμαστε υπέρ της προόδου στους τομείς αυτούς που οι άνδρες και οι γυναίκες δεν έχουν ακόμη ισότιμη μεταχείριση. Φυσικά οι γυναίκες δεν πρέπει να υφίστανται βία στα χέρια των ανδρών, αν και επί των ημερών μας υπάρχουν επίσης πολλές περιπτώσεις κακοποιημένων ανδρών. Φυσικά, οι γυναίκες πρέπει να λαμβάνουν ίση αμοιβή για ισάξια εργασία.

Στη χώρα μου περισσότερες γυναίκες από ό,τι άνδρες συνεχίζουν τις σπουδές τους και αποκτούν τίτλους ανώτατης εκπαίδευσης. Κατά την άποψη μου, ο λόγος για τον οποίο οι γυναίκες αυτές δεν συνεχίζουν περαιτέρω τις σπουδές τους ή δεν καταλαμβάνουν σημαντικές θέσεις στον επιχειρηματικό τομέα ή την πολιτική είναι επειδή υπόκεινται σε διακριτική μεταχείριση. Απλώς οι γυναίκες έχουν άλλες προτεραιότητες στη ζωή. Πρέπει να επιτύχουν πολύ σημαντικότερους και επείγοντες στόχους από ό,τι οι άνδρες. Είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι ο παράγοντας του χρόνου λειτουργεί αρκετά διαφορετικά στην πορεία της ζωής ενός άνδρα και μίας γυναίκας. Οι γυναίκες πρέπει να γεννήσουν τα παιδιά τους σε μία συγκεκριμένη περίοδο της ζωής τους. Ζουν περισσότερο από τους άνδρες για να την αναπληρώσουν. Δεν υπάρχει τίποτα το οποίο να εμποδίζει τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν γυναίκες για να τους εκπροσωπήσουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επί παραδείγματι. Δεν ευθυνόμαστε εμείς που οι ίδιες οι γυναίκες προτιμούν να ψηφίζουν υπέρ των ανδρών. Προσωπικά, ψήφισα τον καλύτερο υποψήφιο στην εκλογική μας περιφέρεια, και ο εν λόγω υποψήφιος έτυχε να είναι γυναίκα.

Ολόκληρη η παγκόσμια τάξη μας βασίζεται στο γεγονός ότι υπάρχουν δύο εκδοχές της ανθρώπινης ύπαρξης, το αρσενικό και το θηλυκό. Ο δημιουργός, ή η φύση εάν προτιμάτε, κυρίες και κύριοι, έχει καθορίσει ότι αν και είναι ίσοι, οι άνδρες και οι γυναίκες δεν είναι ίδιοι. Διαφέρουν βιολογικά και καλούνται να διαδραματίσουν διαφορετικούς ρόλους στην κοινωνία. Δυστυχώς, η οικονομική τους κατάσταση διαφέρει επίσης, και αυτό πρέπει να αποκατασταθεί. Υπάρχουν επίσης ορισμένες ψυχολογικές διαφορές μεταξύ των δύο φύλων. Προτρέπω τις γυναίκες να αναγνωρίσουν τις θετικές πτυχές της γυναικείας φύσης και να κατανοήσουν ότι το να έχουν ακριβώς τα ίδια με τους άνδρες δεν σημαίνει πάντοτε να έχουν τα ίδια πράγματα.

  Ρόδη Κράτσα-Τσαγκαροπούλου (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Επίτροπε, το θέμα της έκθεσης Estrela βρίσκεται στην καρδιά του προβληματισμού μας για την ποιότητα της ευρωπαϊκής δημοκρατίας αλλά είναι επίσης άμεσα συνδεδεμένο με τους αναπτυξιακούς μας στόχους, και συγκεκριμένα με τη στρατηγική της Λισαβόνας, που απασχόλησε τη συνάντηση του Κοινοβουλίου μας με τα εθνικά κοινοβούλια τις τελευταίες μέρες.

Έχει δε ιδιαίτερη σημασία η έκθεση της κ. Estrela, γι’ αυτό την ευχαριστώ για την πρωτοβουλία της να την εκπονήσει, διότι είναι η πρώτη έκθεση που αναφέρεται στην κατάσταση της ισότητας των δύο φύλων στην Ευρώπη των 25.

Παρ’ όλο τον περιγραφικό της χαρακτήρα, μας δίνει χρήσιμες πληροφορίες για αυτήν την κατάσταση και την ανάγκη αντιμετώπισης των ανισοτήτων. Παρατηρούμε ότι, παρά την οικονομική επιβράδυνση, υπάρχει αύξηση της απασχόλησης των γυναικών. Το 55,1%, που είναι ο σημερινός μέσος όρος, είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα ότι μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους της Λισαβόνας για το 60% το 2010. Μια βαθύτερη όμως και προσεκτικότερη ανάλυση μάς δίνει να καταλάβουμε ότι η θέση των γυναικών στην αγορά εργασίας είναι επισφαλής, διότι η ανεργία αυξάνει εις βάρος των γυναικών, το μερίδιο της μερικής απασχόλησης είναι πολύ μεγαλύτερο στις γυναίκες απ’ ό,τι στους άνδρες, οι διαφορές αμοιβών εξακολουθούν να υπάρχουν σε όλους τους τομείς και ορισμένες κατηγορίες, όπως αυτές των μεταναστριών, είναι θύματα ιδιαίτερων διακρίσεων στην αγορά εργασίας.

Μεγάλη πρόκληση εξακολουθεί να αποτελεί η εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, κυρίως για τις γυναίκες με μικρά παιδιά. Οι προτάσεις της έκθεσης Estrela νομίζω ότι αποτέλεσαν αντικείμενο ομοφωνίας στην επιτροπή μας, υποστηρίζω και εγώ ότι χρειάζεται μια εθνική στρατηγική με καλά συντονισμένους στόχους στα κράτη μέλη, που από τη μια μεριά προωθούν το mainstreaming σε όλες τις πολιτικές και από την άλλη εφαρμόζουν τα μέτρα για την άρση των διακρίσεων, εκεί όπου υπάρχουν. Χρειάζεται όμως και μια πολύ καλή συνεργασία των κυβερνητικών φορέων με τους κοινωνικούς εταίρους, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, κυρίως τις γυναικείες, και, από την πλευρά της Επιτροπής, χρειάζεται παρακολούθηση της εφαρμογής του κοινοτικού κεκτημένου και βαθύτερη προσέγγιση του θέματος με ποιοτικότερα στοιχεία ανάλυσης.

  Marian Harkin (ALDE). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτρια για αυτή την πολύ ολοκληρωμένη έκθεση. Αντίθετα από ορισμένους άλλους ομιλητές, εγώ τη θεωρώ απαραίτητη και επίκαιρη. Θα επισημάνω μόνο τρία θέματα.

Το χάσμα των αμοιβών ανάμεσα στα φύλα παραμένει απαράδεκτα υψηλό σε όλη την Ευρώπη σε ποσοστό 16%. Στην Ιρλανδία, αγγίζει περίπου το 15% και έχει σοβαρές επιπτώσεις για το επίπεδο διαβίωσης των γυναικών, για τις οικογένειές τους και για την ποιότητα ζωής τους. Αυτό το θέμα πρέπει να αντιμετωπιστεί σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο.

Δεύτερον, υποστηρίζω την έκκληση της εισηγήτριας προς όλα τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την ίση πρόσβαση των γυναικών στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Στην Ιρλανδία, οι σύζυγοι των ελεύθερων επαγγελματιών ή των αγροτών συχνά δεν δικαιούνται άμεση κοινωνική ασφάλιση, ακόμα και όταν απασχολούνται στην εκμετάλλευση ή στην επιχείρηση. Ως εκ τούτου, χάνουν πολλές παροχές και δικαιώματα. Δημιουργούνται λοιπόν διακρίσεις και αυτό πρέπει να αλλάξει.

Τέλος, υπάρχει απόλυτη ανάγκη για θετική διάκριση υπέρ των γυναικών στο πολιτικό σύστημα από τα πολιτικά κόμματα σε όλα τα επίπεδα, ειδικά στο επίπεδο της επιλογής υποψηφίων. Προτείνω ένα ποσοστό 50% γυναικών. Σε όσους θα πουν ότι με αυτό τον τρόπο δεν επιλέγονται τα καλύτερα άτομα, θα πω ότι αυτά είναι ανοησίες: το 51% του πληθυσμού είναι γυναίκες. Θα έχετε την ίδια ποιότητα από εκεί όπως και από το υπόλοιπο 49%. Και γιατί επιμένω σε αυτό; Διότι θέματα όπως η φροντίδα στο σπίτι, η ενδοοικογενειακή βία, η σωματεμπορία γυναικών και πολλά άλλα θέματα που θεωρούνται γυναικεία δεν είναι απλά γυναικεία θέματα, είναι κοινωνικά θέματα. Μέχρι να υπάρξει επαρκής αριθμός γυναικών στο επίπεδο λήψης αποφάσεων, τα θέματα αυτά δεν θα εντάσσονται στην πολιτική ανταπόκριση και δεν θα αντιμετωπίζονται επαρκώς.

  Vladimír Špidla, Μέλος της Επιτροπής. (CS) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για αυτήν την ενδιαφέρουσα συζήτηση, κατά την οποία συμμετείχε ένας σχετικά μεγάλος αριθμός ανδρών. Το εκλαμβάνω αυτό ως σημάδι ότι έχουμε σημειώσει πρόοδο στον τομέα των ίσων ευκαιριών. Η ισότητα των φύλων δεν είναι μόνον ένα κοινωνικό ζήτημα, αλλά είναι επίσης οικονομικό, και οι πολιτικές μας θα είναι όλο και περισσότερο αποτελεσματικές εάν λαμβάνουν υπόψη αυτό το θέμα. Η ισότητα πρέπει να βασίζεται σε μία ευρεία προσέγγιση, η οποία θα περιλαμβάνει ειδικά μέτρα και θα εκτείνεται σε όλες τις πολιτικές μας. Η πολιτική της ισότητας των φύλων πρέπει να τονώνεται μέσω πολιτικής δέσμευσης στο ανώτατο επίπεδο, η οποία θα συνεπάγεται τη συμμόρφωση με τη νομοθεσία και τη χρηστή διαχείριση σε όλα τα επίπεδα εξουσίας. Καταβάλλουμε κοπιώδεις προσπάθειες προς αυτήν την κατεύθυνση και αισθάνομαι βέβαιος ότι ο οδικός μας χάρτης για τα θέματα ισότητας, τον οποίο πρέπει να υποβάλουμε τον Μάρτιο, θα αποτελέσει σημαντική συνεισφορά.

Θα ήθελα, εάν μπορώ, να απαντήσω σε μία από τις ερωτήσεις που τέθηκαν. Η οδηγία 73/2002 τέθηκε σε ισχύ στις 5 Οκτωβρίου 2005, και οι περισσότερες χώρες την έχουν μεταφέρει στην εθνική τους νομοθεσία. Η Επιτροπή αναλύει επί του παρόντος την κατάσταση και, όπου είναι εφαρμοστέα, θα κινήσει τις δέουσες διαδικασίες.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, στις 11.00.

Γραπτή Δήλωση (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Zita Gurmai (PSE). – (EN) Η έναρξη που αναφέρει η κ. Estrela για την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών στην ΕΕ διαδραματίζει καίριο ρόλο στον οριζόντιο τρόπο αντιμετώπισης των θεμάτων ισότητας. Ο στόχος ήταν κοινός: να υποβληθεί η δεύτερη ετήσια έκθεση για την ισότητα και η πρώτη να καλύψει τη διευρυμένη ΕΕ των 25 κρατών μελών. Είμαι βαθύτατα πεπεισμένη ότι μετρήσιμα αποτελέσματα μπορούν να προκύψουν μόνο με συστηματική εργασία. Ένα σημαντικό μήνυμα της έναρξης είναι ότι κάθε χρόνο θα υποβάλλεται μια ετήσια έκθεση. Η έκθεση αναφέρει τις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές της πολιτικής για την ισότητα. Θα ήθελα να τονίσω δύο από τους σημαντικότερους τομείς που θα πρέπει να διασφαλιστούν για όλους: αξιοπρεπής εργασία και ίση αμοιβή για ίση εργασία. Κατά τη γνώμη μου, οι γυναίκες κρατούν το κλειδί για την επίτευξη του κυρίαρχου στόχου της Στρατηγικής της Λισαβόνας σχετικά με τη δημιουργία περισσότερης ανάπτυξης και θέσεων απασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το κύριο καθήκον είναι η αύξηση των οικονομικά προσιτών υπηρεσιών παιδικής μέριμνας, ακολουθώντας το παράδειγμα της Σουηδίας και της Δανίας. Η στρατηγική ανάπτυξης και επενδύσεων της Ομάδας ΕΣΚ εστιάζεται στο σημείο αυτό, το οποίο έχει συμφωνηθεί από τις κοινωνικές δημοκρατικές κυβερνήσεις σε όλη την Ευρώπη. Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, μπορούμε να επιτύχουμε τα προαναφερόμενα αποτελέσματα μόνο με την ενεργό συμμετοχή των ανδρών στην ισότητα των φύλων.

19. Εφαρμογή της ταχυδρομικής οδηγίας

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0390/2005) του κ. Markus Ferber, εξ ονόματος της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού, σχετικά με την εφαρμογή της ταχυδρομικής οδηγίας (οδηγία 97/67/ΕΚ) όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2002/39/ΕΚ (2005/2086(INI)).

  Markus Ferber (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα αρχικά να ευχαριστήσω θερμά την Επιτροπή διότι συνέταξε μία πολύ φιλόδοξη έκθεση για την εφαρμογή της ταχυδρομικής οδηγίας που θα αποτελέσει τη βάση για τη σημερινή συζήτηση και την αυριανή ψηφοφορία εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Έχει φανεί πολύ καθαρά –και εκφράζεται επίσης στο ψήφισμα που εγκρίναμε στην Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού– ότι ο δρόμος που χαράξαμε το 1992 με την Πράσινη Βίβλο για την ανάπτυξη των ταχυδρομικών υπηρεσιών συνεχίστηκε με επιτυχία μέχρι σήμερα. Επιτύχαμε έναν συμβιβασμό μεταξύ της παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών ευρείας κλίμακας και υψηλής ποιότητας και του αυξανόμενου ανταγωνισμού στον τομέα αυτόν, που είναι δύο ουσιαστικά αντίθετοι στόχοι. Φυσικά, αυτός είναι ο συγκεκριμένος στόχος για το 2006, αν θέλουμε να εκπληρωθούν οι υποχρεώσεις που απορρέουν από την ισχύουσα ταχυδρομική οδηγία. Κύριε Επίτροπε, χαίρομαι πολύ διότι η Επιτροπή πρότεινε ένα πολύ φιλόδοξο χρονοδιάγραμμα, διότι ανατέθηκε τώρα η εκπόνηση της διερευνητικής μελέτης που αναφέρεται στην οδηγία και διότι βάσει της εν λόγω μελέτης θα μπορούμε στη συνέχεια να λάβουμε περαιτέρω αποφάσεις.

Φυσικά, δεν μπορούμε να αρκεστούμε στα όσα επιτύχαμε ως σήμερα. Πρέπει να εξασφαλίσουμε την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς και σε αυτόν τον τομέα. Όμως οι ταχυδρομικές υπηρεσίες δεν είναι τηλεπικοινωνίες, ούτε ηλεκτρική ενέργεια ή φυσικό αέριο. Ως εκ τούτου, πρέπει να εξετάσουμε καλύτερα πώς μπορούμε να επιτύχουμε εδώ περαιτέρω ανάπτυξη. Στην έκθεσή μας προσπαθήσαμε να θέσουμε μία σειρά ερωτημάτων που, φυσικά, θα θέλαμε πολύ να απαντηθούν, κύριε Επίτροπε, όταν θα παρουσιάσετε τις μελέτες που έχετε προγραμματίσει για το τρέχον έτος. Αυτό θα μας προσφέρει το απαραίτητο υλικό για να μπορέσουμε να λάβουμε αποφάσεις.

Το ερώτημα είναι πώς μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι οι ταχυδρομικές υπηρεσίες θα λειτουργούν σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση – όχι μόνο στις μεγάλες πόλεις, στο ευρύτερο Λονδίνο, στην κοιλάδα του Ruhr, στο Βερολίνο, τη Μαδρίτη ή τη Ρώμη, αλλά παντού στην ΕΕ. Πώς μπορούμε να εξασφαλίσουμε μόνιμα την υψηλή ποιότητα που στο μεταξύ έχουμε επιτύχει ακόμα και σε διασυνοριακό επίπεδο και πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό σε έναν τομέα που –όπως αναφέρεται και στην ανακοίνωση της Επιτροπής– συνεχίζει να αναπτύσσεται; Θυμάμαι ακόμα τις συζητήσεις εδώ στο Σώμα, στις οποίες επικρατούσε η άποψη πως οι ταχυδρομικές υπηρεσίες θα εξέλιπαν ούτως ή άλλως επειδή μπορούμε να χρησιμοποιούμε fax και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Τα ταχυδρομεία είναι ένας αναπτυσσόμενος τομέας. Πώς μπορούμε λοιπόν να κινητοποιήσουμε δυνάμεις της αγοράς για να αναπτύξουμε νέα προϊόντα και να δημιουργήσουμε έτσι περισσότερες θέσεις εργασίας στον τομέα αυτόν;

Αυτά είναι ερωτήματα που η επιτροπή μας περιμένει να απαντηθούν από την Επιτροπή στη διάρκεια αυτού του χρόνου. Είναι ερωτήματα που τα έχουμε συμπεριλάβει στην παρούσα έκθεση.

Αν μπορέσουμε να συνεργαστούμε πολύ εντατικά εφέτος –η Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, που αυτήν τη στιγμή δεν εμπλέκεται τόσο αλλά κάποια στιγμή θα συμμετάσχει– θα καταστήσουμε δυνατές περαιτέρω εξελίξεις στον τομέα αυτόν που σε τελική ανάλυση ανταποκρίνεται σε όλες αυτές τις προϋποθέσεις.

Ευχαριστώ θερμά όλους τους συναδέλφους που εργάστηκαν με τόσο ζήλο για το θέμα αυτό. Οι ταχυδρομικές υπηρεσίες μάς αφορούν όλους. Σε κάθε μία από τις εκλογικές μας περιφέρειες υπάρχουν πολλοί πελάτες του ταχυδρομείου, πολλά ταχυδρομικά καταστήματα και γραφεία ταξινόμησης, που σε ορισμένες περιπτώσεις ανήκουν σε διαφορετικούς παρόχους ταχυδρομικών υπηρεσιών. Για τον λόγο αυτόν, γίνονται πάντα πολύ ζωηρές συζητήσεις τόσο στην επιτροπή όσο και εδώ στο Σώμα. Ευχαριστώ πολύ όλους εκείνους που με βοήθησαν στην εκπόνηση αυτής της έκθεσης. Θα ήθελα επίσης να ξεκαθαρίσω ότι κάθε εισηγητής χαίρεται όταν υποβάλλονται λίγες μόνο τροπολογίες. Η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών υπέβαλε μία τροπολογία που ασφαλώς βοηθά στη βελτίωση της διατύπωσης ενός σημείου που δεν βγήκε πολύ σαφές από την ψηφοφορία στην επιτροπή. Ελπίζω ότι θα τύχει ευρείας έγκρισης. Τότε θα έχουμε σε γενικές γραμμές μια καλή έκθεση που προσφέρει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μία καλή θέση για να ολοκληρώσει με επιτυχία τα περαιτέρω νομοθετικά του καθήκοντα.

  Charlie McCreevy, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω ιδιαιτέρως αυτή την ευκαιρία να ενημερώσω εν συντομία το Σώμα σχετικά με την κατάσταση της κοινοτικής πολιτικής για τα ταχυδρομεία από την πλευρά της Επιτροπής και να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου σχετικά με το πώς βλέπω την ανάπτυξη αυτής της πολιτικής το 2006. Αλλά, καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Ferber για την έκθεσή του, η οποία είναι πολύ επίκαιρη, εποικοδομητική, ισορροπημένη και καλά ενημερωμένη. Μάλιστα, τα ευρήματα της έκθεσης αντιστοιχούν στο σκεπτικό μας. Όπως και η έκθεση, είμαστε πεπεισμένοι ότι η μεταρρύθμιση στον τομέα των ταχυδρομείων στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιφέρει θετικά αποτελέσματα για όλους τους εμπλεκόμενους και έχει συμβάλει σημαντικά στην ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτή η οδηγία έχει ήδη προετοιμάσει το έδαφος προς τη σωστή κατεύθυνση ζητώντας από την Επιτροπή να υποβάλει φέτος τρεις πρωτοβουλίες: μια τρίτη έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της ταχυδρομικής οδηγίας, μια διερευνητική μελέτη σχετικά με τις επιπτώσεις των ανταγωνιστικών ταχυδρομικών αγορών στις καθολικές ταχυδρομικές υπηρεσίες και μια πρόταση σχετικά με το μέλλον της πολιτικής της ΕΕ για τα ταχυδρομεία. Η μορφή αυτής της πρότασης θα επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες. Ένας από αυτούς, και ίσως ο πιο σημαντικός, είναι η επίπτωση των κοινοτικών κανόνων στον ταχυδρομικό τομέα.

Η ταχυδρομική οδηγία, όπως τροποποιήθηκε, καθιερώνει ισορροπημένες αρχές που επιτρέπουν τη σταδιακή είσοδο του ανταγωνισμού, διατηρώντας παράλληλα τις απαραίτητες διασφαλίσεις για την παροχή μιας καθολικής υπηρεσίας. Οφείλω να πω, σε αυτό το πλαίσιο, ότι οι εξελίξεις μέχρι στιγμής δεν παρέχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν την ανάγκη για αλλαγή των προθεσμιών τις οποίες ορίζει η ταχυδρομική οδηγία. Ως εκ τούτου, ως έτος αναφοράς για το έργο μας παραμένει το 2009.

Η Επιτροπή θα διασφαλίσει ότι η επιβολή των διατάξεων της Συνθήκης για τον ανταγωνισμό θα συνοδεύσει τη διαδικασία ελευθέρωσης. Όσον αφορά τους σχετικούς κανόνες κρατικών ενισχύσεων, τον Ιούλιο του 2005 η Επιτροπή ενέκρινε μια δέσμη μέτρων που παρέχουν καθοδήγηση σχετικά με τις αρχές βάσει των οποίων εκτιμά την αποζημίωση δημόσιων υπηρεσιών για υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος.

Επιπροσθέτως, η Επιτροπή γνωρίζει πλήρως την κοινωνική συνάφεια των ταχυδρομικών υπηρεσιών και θα λάβει σοβαρά υπόψη την κατάσταση κάθε κράτους μέλους ώστε να καταφέρει να επιτύχει κοινές θέσεις. Τα αποτελέσματα της διερευνητικής μελέτης θα μας βοηθήσουν σε αυτή την προσπάθεια και θα συμβάλουν στην ανάλυση των συνθηκών για μια επιτυχημένη εσωτερική ταχυδρομική αγορά.

Περαιτέρω στοιχεία θα παρασχεθούν μέσω των αποτελεσμάτων της πρόσφατης δημόσιας ηλεκτρονικής διαβούλευσης που διεξαγάγαμε για το μέλλον των ευρωπαϊκών ταχυδρομικών υπηρεσιών. Η Επιτροπή θα συνεχίσει το προπαρασκευαστικό της έργο με πλήρη διαφάνεια και θα επιδιώξει τον διάλογο με όλους τους ενδιαφερομένους.

Αυτή η έκθεση πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποτελεί μια πολύ καλή βάση για περαιτέρω συζητήσεις. Χαιρετίζω ιδιαιτέρως αυτή την πρωτοβουλία και ευχαριστώ θερμά τον κ. Ferber και τους συναδέλφους του από την Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού για το άριστο έργο τους.

  Georg Jarzembowski, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών υποστηρίζει πλήρως επί της ουσίας τη θέση του εισηγητή κ. Ferber για την έκθεση προόδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Με τη θέση που διατυπώνει ο εισηγητής θέλουμε να εξασφαλίσουμε ότι η Επιτροπή θα χρησιμοποιήσει τα μέτρα που έχουν εξαγγελθεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου τρέχοντος έτους για να εξετάσει προσεκτικά τις οικονομικές, τεχνολογικές, κοινωνικές και γεωγραφικές πτυχές του προοδευτικού ανοίγματος της αγοράς των ταχυδρομικών υπηρεσιών και να μας ενημερώσει για τα αποτελέσματά του.

Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω, κύριε Επίτροπε, και θέλω πολύ να ακούσω την απάντησή σας, ότι μέχρι σήμερα, από όσα γνωρίζουμε εμείς και ο εισηγητής, δεν έχουν μεταφέρει όλα τα κράτη μέλη σωστά και εμπρόθεσμα την ταχυδρομική οδηγία στην εσωτερική τους νομοθεσία. Θεωρώ ότι είναι καθήκον της Επιτροπής να παρακολουθεί με μεγάλη προσοχή την εφαρμογή των μέχρι τώρα μέτρων στο κάθε κράτος μέλος, να τα παροτρύνει να τηρούν τις υποχρεώσεις τους και αν είναι αναγκαίο, να τα παραπέμπει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Το κοινοτικό δίκαιο πρέπει να εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη μέλη. Όμως θα ήθελα να πω με πνεύμα συμφιλίωσης ότι, κατά τη γνώμη μου, βάσει των γενικά θετικών εξελίξεων υπέρ των καταναλωτών στον τομέα των ταχυδρομείων, η Επιτροπή πρέπει να εμμείνει στην κοινή απόφαση να ανοίξουν οριστικά οι ταχυδρομικές υπηρεσίες το 2009.

Θα ήθελα επίσης να σας παρακαλέσω να ασχοληθείτε μία ακόμα φορά διεξοδικά με το θέμα της καθολικής υπηρεσίας. Αν μου επιτρέπετε να συνοψίσω, η καθολική υπηρεσία πρέπει να σημαίνει πως μπορούμε να περιμένουμε σε όλα τα κράτη μέλη υπηρεσίες υψηλής ποιότητας σε λογικές τιμές. Αυτός είναι ο στόχος μας, αλλά πρέπει να τον εξετάσουμε προσεκτικά. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: αν τώρα ακόμα και η Γερμανία αποκλίνει από την αρχή ότι το ταχυδρομικό τέλος για ένα συνηθισμένο γράμμα πρέπει να είναι το ίδιο όταν αποστέλλεται στο εσωτερικό της κάθε χώρας και προς τα υπόλοιπα 24 κράτη μέλη, πρέπει να εξετάσουμε τι σημαίνει αυτό. Ένα συνηθισμένο γράμμα κοστίζει τώρα στη Γερμανία 55 λεπτά, αλλά το ίδιο γράμμα προς όλες τις άλλες χώρες της Ένωσης κοστίζει 70 λεπτά και είναι η πρώτη φορά που σημειώνεται εδώ διαφορά. Αν αυτό σημαίνει πως το ταχυδρομικό τέλος εξαρτάται από το κόστος –την απόσταση και τον τρόπο παράδοσης– τότε πώς δικαιολογείται η ύπαρξη της καθολικής υπηρεσίας; Πώς δικαιολογείται τότε ο περιορισμός του ανταγωνισμού μέσω της ρυθμισμένης αποκλειστικής χρήσης;

Πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά τι είναι η καθολική υπηρεσία, τι θέλουμε να εξασφαλίσουμε με αυτήν και αν χρειαζόμαστε γι’ αυτό την αποκλειστική χρήση. Ως εκ τούτου, περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον την αξιολόγηση και τη γνώμη σας. Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Επίτροπε.

  Gary Titley, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, είναι προφανώς σημαντικό το γεγονός ότι διεξάγουμε αυτή τη συζήτηση σήμερα, διότι την 1η Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε το τελευταίο βήμα για τη μείωση στα 50 γραμμάρια όσον αφορά τον αποκλειστικό τομέα και αναμένουμε τη μελέτη της Επιτροπής –η οποία αισίως θα δημοσιευθεί το καλοκαίρι– για την επίτευξη της εσωτερικής αγοράς μέχρι το 2009.

Ο ταχυδρομικός τομέας βρίσκεται αντιμέτωπος με μεγάλες προκλήσεις, αλλά και μεγάλες ευκαιρίες. Οι ταχυδρομικές υπηρεσίες πρέπει να συμβαδίζουν με τις εξελίξεις σε άλλους τομείς, τουλάχιστον με την αλλαγή των δραστηριοτήτων από καταναλωτή σε καταναλωτή σε επιχείρηση και καταναλωτή, αλλά και όσον αφορά την ενιαία αγορά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κατακριτέα για το γεγονός ότι 13 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς, υπάρχουν τεράστια εμπόδια στη διασυνοριακή ταχυδρομική δραστηριότητα, στο έργο της επέκτασης του κλάδου των αγορών από το σπίτι αλλά και για τους εκδότες εφημερίδων και περιοδικών.

Για να λειτουργήσει σωστά αυτή η διαδικασία, πρέπει να έχουμε διαφάνεια, σαφήνεια και βεβαιότητα και τη σαφή συμμετοχή των πελατών και καταναλωτών της ταχυδρομικής αγοράς. Αναγνωρίζουμε ασφαλώς ότι κάθε ταχυδρομική αγορά είναι μοναδική, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί τη σοβαρή ρυθμιστική ασυμμετρία που οδηγεί σε σοβαρές στρεβλώσεις της αγοράς. Πρέπει να έχουμε μια διάρθρωση βάσει της οποίας οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές πρέπει να εργαστούν από κοινού. Πρέπει να έχουμε μεγαλύτερη σαφήνεια και διαφάνεια στη διαδικασία αδειοδότησης και αυτός είναι ένας τομέας στον οποίο πρέπει να εστιάσει η Επιτροπή. Πρέπει τα κράτη μέλη να εγκρίνουν και να εφαρμόσουν τις προδιαγραφές ποιότητας των υπηρεσιών που όρισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τυποποίησης ώστε να μπορούμε να συγκρίνουμε όμοια στοιχεία. Πρέπει να διασφαλίσουμε τη συμμετοχή των πελατών των ταχυδρομικών υπηρεσιών, μεγάλων και μικρών, στην όλη διαδικασία.

Τελικά, η επιτυχία ή η αποτυχία αυτής της προσπάθειας θα εξαρτηθεί από το αν θα μπορέσουμε να ικανοποιήσουμε τους πολίτες ώστε οι μητέρες μας που ζουν σε απομονωμένα μέρη να έχουν ακόμα στη διάθεσή τους μια καθολική υπηρεσία. Αν απαντήσουμε σε αυτό, η διαδικασία θα είναι επιτυχής.

  Nathalie Griesbeck, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα και εγώ να ευχαριστήσω τον συνάδελφό μας βουλευτή κ. Ferber για την έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας. Επιτρέψτε μου να παρουσιάσω την άποψή μου υπό δύο οπτικές γωνίες.

Πρώτον, μαζί με την Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, είμαι περιχαρής που αυτή η έκθεση θα μας δώσει εφεξής την ευκαιρία να συζητήσουμε το νομικό πλαίσιο που πρέπει να εφαρμόσει η Ένωσή μας έως το 2009 με σκοπό τη ρύθμιση της ελευθέρωσης των ταχυδρομικών υπηρεσιών. Δεύτερον, υποστηρίζω την προταθείσα μέθοδο, η οποία μας προσφέρει μία ελεγχόμενη και ταυτόχρονα ισορροπημένη προσέγγιση της διαδικασίας εκσυγχρονισμού αυτού του τομέα.

Εντούτοις, κυρίες και κύριοι, ενώ ο στόχος της ελευθέρωσης των ταχυδρομικών υπηρεσιών είναι, όπως εξηγήθηκε μόλις, ο εκσυγχρονισμός του εν λόγω τομέα δραστηριότητας και η βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πελάτες, κανείς δεν αγνοεί τι διακυβεύεται με τη μεταρρύθμιση ή τους θεμιτούς φόβους των συμπολιτών μας ότι δεν θα διατηρηθεί μία υπηρεσία υψηλής ποιότητας και ότι η υπηρεσία δεν θα καλύπτει πλέον όλες τις περιοχές, συμπεριλαμβανομένων των πιο απομακρυσμένων. Αναμένω, συνεπώς, με πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τη μελέτη οικονομικών επιπτώσεων η οποία προβλέπεται να υποβληθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά τη διάρκεια αυτού του έτους. Πρέπει να βασιστεί σε αξιόπιστα οικονομικά δεδομένα και στα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, από τις συνδικαλιστικές ενώσεις έως τα εμπορικά και βιομηχανικά επιμελητήρια, μέσω όλων των εμπλεκόμενων κοινωνικών εταίρων.

Εφιστώ επίσης την προσοχή της Επιτροπής, καθώς και την προσοχή του Συμβουλίου στην ανάγκη καταπολέμησης της στρέβλωσης του ανταγωνισμού σε όλες της τις μορφές. Αναλογίζομαι, ιδιαίτερα, την επιβάρυνση του ΦΠΑ και τη φορολογική εναρμόνιση.

Κλείνοντας, αναμένω από την Επιτροπή να προτείνει κατάλληλα και δίκαια συστήματα χρηματοδότησης της καθολικής υπηρεσίας, χωρίς επικρίσεις κατά των επιλογών τις οποίες το Κοινοβούλιο θα είναι υποχρεωμένο να κάνει επειδή, εν εσχάτη ανάγκη, κυρίες και κύριοι, εναπόκειται αναμφίβολα στο Κοινοβούλιο, ως δημοκρατικό μας όργανο, να εξηγήσει στα 450 εκατομμύρια Ευρωπαίους ότι η ισχυρή Ευρώπη την οποία επιθυμούμε να οικοδομήσουμε από κοινού ανήκει σε αυτούς.

  Eva Lichtenberger, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όταν συζητάμε για το μέλλον των ταχυδρομικών υπηρεσιών, θα πρέπει να αρχίσουμε εξετάζοντας τι προσπαθούμε να επιτύχουμε. Η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός, πρέπει όμως –όπως αναφέρεται σε όλες τις δηλώσεις προθέσεων– να φέρει θετικά αποτελέσματα για τους πολίτες της Ευρώπης.

Ωστόσο είναι ήδη φανερό ότι σε διάφορα κράτη μέλη, στα οποία οι υπηρεσίες αποδυναμώθηκαν, σημειώθηκαν τεράστιες επιπτώσεις στις απομακρυσμένες περιφέρειες και στις αραιοκατοικημένες περιοχές. Ακόμα και στις δυσπρόσιτες περιοχές, οι άνθρωποι δεν πρέπει να είναι αποκομμένοι από τις υπηρεσίες. Όπως είπε και ο εισηγητής στην επιτροπή, η ιδέα ότι το άνοιγμα τις αγοράς εξασφαλίζει αυτόματα πως οι υπηρεσίες θα παρέχονται ακόμα και σε όσους μένουν στα ψηλά βουνά αποδείχθηκε εσφαλμένη με τη βοήθεια κλασικών παραδειγμάτων.

Γι’ αυτό, μία μελέτη σαν αυτήν που εκπονήθηκε τώρα δεν πρέπει να θέτει τα ερωτήματα έτσι ώστε στην ουσία να προεξοφλεί την επιθυμητή απάντηση, όπως συνέβη για παράδειγμα στο σημείο 13. Εδώ φαίνεται καθαρά η επιθυμία του ερωτώντα να λάβει μία συγκεκριμένη απάντηση, και μάλιστα τόσο καθαρά ώστε να καθιστά σχεδόν περιττή τη μελέτη. Όταν αναθέτουμε την εκπόνηση μίας μελέτης, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε όλη την αλήθεια.

  Γεώργιος Τούσσας, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, η απελευθέρωση των ταχυδρομικών υπηρεσιών αποτελεί τμήμα του παζλ της γενικής απελευθέρωσης των υπηρεσιών, της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, και πλήττει όλους τους εργαζόμενους.

Η κοινωνική ανάγκη για αξιόπιστες σύγχρονες ταχυδρομικές υπηρεσίες γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης για να εξασφαλισθούν μεγαλύτερα κέρδη για το κεφάλαιο.

Με πρόσχημα τα νέα επιχειρηματικά πρότυπα, οι απολύσεις και η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων στις ταχυδρομικές υπηρεσίες παίρνουν μαζικό χαρακτήρα.

Με πρόσχημα, πάλι, τη μεταβολή της επικοινωνιακής συμπεριφοράς, η έκθεση ανοίγει το δρόμο για να επανεξετασθεί ο ορισμός της καθολικής υπηρεσίας. Επιχειρείται να καταργηθεί η υποχρέωση που έχει ο φορέας αυτής της υπηρεσίας για εύκολη πρόσβαση στο ταχυδρομικό δίκτυο όλων των χρηστών σε επαρκή σταθερά σημεία πρόσβασης με συλλογή και διανομή που να καλύπτει τις εθνικές και διασυνοριακές υπηρεσίες.

Αυτές οι τροποποιήσεις, σε μια πορεία απελευθέρωσης των ταχυδρομικών υπηρεσιών και στην ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς των ταχυδρομικών υπηρεσιών στο έτος 2009, όπως αναφέρεται στην έκθεση, δίνουν αντικειμενικά τη δυνατότητα στα ιδιωτικά ταχυδρομεία να αποσπάσουν το μεγαλύτερο μερίδιο της ταχυδρομικής αγοράς σε βάρος των δημόσιων ταχυδρομείων με οδυνηρές επιπτώσεις για τους χρήστες και γενικότερα για τους εργαζομένους. Γι’ αυτό είμαστε αντίθετοι και θα καταψηφίσουμε την έκθεση.

  Michael Henry Nattrass , εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, είδαμε την απόρριψη του προτεινόμενου Συντάγματος για την Ευρώπη από τους Γάλλους και τους Ολλανδούς. Οι οδηγίες για τις εφευρέσεις που εφαρμόζονται σε υπολογιστή και για τις λιμενικές υπηρεσίες επίσης απορρίφθηκαν. Παρά αυτές τις απορρίψεις, η τάση προς εναρμόνιση συνεχίζεται ανελέητα, αν και δεν έχει καμία σχέση με το εμπόριο ή με την αποτελεσματικότητα της ΕΕ και είναι κακή για τους πολίτες.

Ορίστε, λοιπόν, άλλη μια νομοθετική πράξη δεύτερης κατηγορίας, η ταχυδρομική οδηγία. Η ΕΕ δεν έχει καμία δουλειά να ασχολείται με τέτοια θέματα και τη συμβουλεύω να μην αναμιχθεί. Η ταχυδρομική οδηγία προσπαθεί να επιβάλει φόρο προστιθέμενης αξίας στα ταχυδρομικά τέλη σε μια εποχή όπου η συμβατική αλληλογραφία δέχεται έντονο ανταγωνισμό από την ηλεκτρονική αλληλογραφία. Το ΗΒ δεν το θέλει! Το Βρετανικό Ταχυδρομείο έχει σήμερα ηλικία 371 ετών και οι Βρετανοί ήταν εκείνοι που εξέδωσαν το πρώτο γραμματόσημο το 1840 με την κεφαλή της βασίλισσας Βικτωρίας.

Τώρα η ΕΕ θέλει να βάλει τη σφραγίδα της ανικανότητάς της πάνω του. Ένα υψηλό υδατογράφημα φιλοτελικής παρέμβασης, διάτρητο μόνο λόγω άγνοιας της βρετανικής παράδοσης και με σκοπό να καταργήσει για πάντα τη συμβατική αλληλογραφία. Από το Penny Black στην επίθεση της ΕΕ, μέσα σε 166 χρόνια! Είναι αυτή πρόοδος;

Το 2004, ο Γενικός Διευθυντής των Βασιλικών Ταχυδρομείων δήλωσε κατηγορηματικά ότι η βρετανική κυβέρνηση δεν ήθελε την επιβολή ΦΠΑ στα γραμματόσημα. Τα Βασιλικά Ταχυδρομεία μου είπαν αυτή την εβδομάδα ότι δεν το θέλουν, καθώς θα ήταν κακό για τις μικρές επιχειρήσεις, τα φιλανθρωπικά ιδρύματα και τους πελάτες. Ο βρετανικός λαός δεν το θέλει. Ήδη πληρώνει το κόστος της κοινής γεωργικής πολιτικής της ΕΕ.

Τι θα έλεγε ο Stanley Gibbons από το Strand στο Λονδίνο αν ήταν ακόμα ζωντανός; Μάλλον θα εξέδιδε ένα βιβλίο με τις φωτογραφίες των βουλευτών του ΕΚ που παίζουν με τις βρετανικές ταχυδρομικές παραδόσεις με τίτλο «Κατάλογος Stanley Stamps Gibbon».

Στην ψηφοφορία γι’ αυτή την έκθεση, το Κόμμα της Ανεξαρτησίας του ΗΒ θα ψηφίσει σύμφωνα με τις επιθυμίες των πολιτών του ΗΒ. Ελπίζω οι βρετανοί βουλευτές να υποστηρίξουν τη Βρετανία. Οι πολίτες θα παρακολουθούν, καθώς οι ευρωπαϊστές θα υποβάλλουν τις χώρες τους σε άλλο ένα υπερβολικό αποτύπωμα εξουσίας της ΕΕ. Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, και καλή τύχη στους διερμηνείς!

  Πρόεδρος. – Κύριε Nattrass, προς ενημέρωσή σας, η Ομάδα σας μπορεί να μιλήσει σήμερα πέντε λεπτά, καταμερισμένα ως εξής: ένα λεπτό η κ. Krupa, ένα λεπτό ο κ. Bloom, ακόμη ενάμισι λεπτό η κ. Krupa και ενάμισι λεπτό εσείς, και όχι δυόμισι. Εάν ο κ. Farage σας «πούλησε» πέντε λεπτά, τότε σας πούλησε κάτι που δεν του ανήκε.

  Seán Ó Neachtain, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η ταχυδρομική οδηγία θα έπρεπε να εξυπηρετεί όλους τους καταναλωτές και ειδικά τις ανάγκες των κατοίκων της υπαίθρου. Η ελευθέρωση των υπηρεσιών πολύ συχνά ωφελεί όσους διαμένουν σε πυκνοκατοικημένες περιοχές εις βάρος των καταναλωτών στις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές.

Ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη Δυτική και Βορειοδυτική Ιρλανδία, εκπροσωπώ μια κυρίως αγροτική επαρχία. Σύμφωνα με την εμπειρία μου, πολλές οδηγίες κατά τη διάρκεια των ετών είχαν αρνητική επίπτωση στις αγροτικές περιοχές και στην αγροτική ανάπτυξη, διότι ακούσια ή εκούσια ωφελούσαν πυκνοκατοικημένες περιοχές όπου οι φιλελεύθερες πολιτικές ήταν πιο εύκολο να ακολουθηθούν.

Το τοπικό ταχυδρομείο στις αγροτικές κοινότητες αποτελεί έναν ζωτικό οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό θεσμό και τα δικαιώματα των κατοίκων της υπαίθρου στις ταχυδρομικές υπηρεσίες δεν μπορούν να αγνοηθούν κατά τη διαμόρφωση σχεδίων ελευθέρωσης αυτών των υπηρεσιών στην ΕΕ. Η παροχή και η πρόσβαση σε αυτές τις υπηρεσίες είναι η ουσία της αειφόρου αγροτικής ανάπτυξης.

Πρέπει να επισημανθεί ότι το άνοιγμα των ταχυδρομικών υπηρεσιών δεν επιφέρει πάντα οφέλη όσον αφορά την αύξηση της απασχόλησης και θα ήθελα να ζητήσω από την Επιτροπή να το εξετάσει αυτό σε μια λεπτομερή μελέτη που θα προσανατολίζεται στην ποιότητα, στην αποτελεσματικότητα και στους πελάτες στον ταχυδρομικό τομέα, ειδικά όσον αφορά αυτές τις περιφερειακές περιοχές.

Η πρόθεση πίσω από την ταχυδρομική οδηγία ήταν καλή, αλλά, όπως με όλες τις καλές προθέσεις, η εφαρμογή δεν ήταν τόσο καλή. Θα ζητήσω από την Επιτροπή και από τον εισηγητή να προσπαθήσουν να καταρτίσουν ένα σύστημα ταχυδρομικών υπηρεσιών που θα είναι δίκαιο για όλους, μια καθολική υπηρεσία.

  Armando Dionisi (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η διαδικασία της σταδιακής ελευθέρωσης του ταχυδρομικού τομέα που δρομολογήθηκε τα τελευταία χρόνια, είχε θετικά αποτελέσματα καθώς παρείχε κίνητρα στους φορείς για να βελτιώσουν την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών και της παραγωγικής διαδικασίας.

Η έκθεση του κ. Ferber σχετικά με την εφαρμογή της ταχυδρομικής οδηγίας είναι ισορροπημένη: επισημαίνει τα θετικά αποτελέσματα της ελευθέρωσης που εφαρμόσθηκε μέχρι σήμερα, αλλά τονίζει και την ανάγκη να αξιολογηθούν οι συνέπειες στην κοινωνία και στην απασχόληση ενός ακόμη βήματος προς την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς, λαμβάνοντας υπόψη τις εθνικές ιδιαιτερότητες. Το νέο αυτό βήμα θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από τα αποτελέσματα της μελέτης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σκοπός της οποίας είναι να αξιολογήσει για κάθε κράτος μέλος τις επιπτώσεις από την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς καθολικής υπηρεσίας. Κατά συνέπεια, κάθε πρόβλεψη σε σχέση με αυτήν τη μελέτη θα ήταν άκαιρη.

Ο ρόλος του Κοινοβουλίου σε αυτήν τη φάση είναι να επιβεβαιώσει ότι οι επιπτώσεις από την ελευθέρωση της καθολικής ταχυδρομικής υπηρεσίας πρέπει να αξιολογηθούν σε σχέση με τις εθνικές διαφορές και τις γεωγραφικές, κοινωνικές και οικονομικές ιδιαιτερότητες και ότι οι πολιτικές επιλογές της ελευθέρωσης πρέπει να σέβονται απόλυτα την αρχή της αναλογικότητας και της επικουρικότητας.

Σε ορισμένες περιοχές, η ταχυδρομική υπηρεσία αντιπροσωπεύει ένα θεμελιώδες μέσον επικοινωνίας για τους συμπολίτες μας. Η διατήρηση των σημερινών επιπέδων καθολικής υπηρεσίας απαιτεί μια σταδιακή προσέγγιση. Για τους λόγους αυτούς η ιταλική αντιπροσωπεία δεν μπορεί να υποστηρίξει την τροπολογία που πρότεινε ο κ. Ferber, καθώς θέτει εμμέσως υπό αμφισβήτηση την αναγκαιότητα της καθολικής υπηρεσίας, η οποία, κατά την άποψή μου, αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα και βασική υποχρέωση των ευρωπαϊκών ταχυδρομικών υπηρεσιών.

  Gilles Savary (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι πολύ σύντομος λέγοντας ότι οι ταχυδρομικές υπηρεσίες δεν είναι σαν τις άλλες υπηρεσίες. Έχουν μία ανθρώπινη διάσταση, όπως επισημάνθηκε, έχουν όμως επίσης μία κοινωνική και εδαφική διάσταση, γεγονός το οποίο συνεπάγεται ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες διαφέρουν κατά πολύ από τη μία χώρα στην άλλη.

Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της εξυπηρέτησης ενός πυκνού πληθυσμού, όπως ο πληθυσμός των Κάτω Χωρών, ο οποίος είναι συγκεντρωμένος σε μία πολύ επίπεδη επιφάνεια, και της εξυπηρέτησης, επί ίσοις όροις, ισάριθμου πληθυσμού εξαπλωμένου σε χιλιάδες νησιά, όπως στην Ελλάδα, ή σε μία πολύ ανομοιογενή περιοχή, όπως η Γαλλία.

Κατά συνέπεια, ελπίζω ότι η αξιολόγηση η οποία σχεδιάζεται από την Επιτροπή θα είναι αντικειμενική και δεν θα βασίζεται στην πεποίθηση που συμμερίζονται ορισμένοι σε αυτό το Κοινοβούλιο, ότι δεν υπάρχει δηλαδή ανάγκη πλαισίου επειδή η αγορά, η ίδια η αγορά στο σύνολό της, ισοδυναμεί με τη ρύθμιση των ταχυδρομικών υπηρεσιών. Ελπίζω επίσης ότι η εν λόγω αξιολόγηση θα βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι το άνοιγμα της αγοράς ταχυδρομικών υπηρεσιών –κάτι το οποίο χρειάζεται η Ευρώπη– θα πραγματοποιηθεί κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να γίνεται σεβαστό αυτό το οποίο εκπροσωπούν οι ταχυδρομικές υπηρεσίες: μία καθολική υπηρεσία, η εδαφική και κοινωνική διάσταση της οποίας είναι αναντικατάστατη.

  Guntars Krasts (UEN). – (LV) Ο στόχος ελευθέρωσης του τομέα ταχυδρομικών υπηρεσιών έως το 2009 είναι πραγματικός και εφικτός. Τα αποτελέσματα στα κράτη μέλη όπου η ταχυδρομική μεταρρύθμιση ήταν ταχύτερη αποδεικνύουν το γεγονός αυτό. Είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς για ποιον λόγο η έκθεση τονίζει ότι ως αποτέλεσμα του ανταγωνισμού στον τομέα των ταχυδρομικών υπηρεσιών δεν διατηρήθηκαν πάντα τα πρότερα επίπεδα απασχόλησης. Ο στόχος της μεταρρύθμισης των ταχυδρομικών υπηρεσιών δεν είναι η διατήρηση των θέσεων εργασίας, ούτε φυσικά η μείωσή τους. Οι θέσεις εργασίας μπορούν να απολεσθούν επίσης χωρίς ελευθέρωση – ως αποτέλεσμα του τεχνολογικού εκσυγχρονισμού, επί παραδείγματι. Δεν πρέπει να εξετάζουμε τη μεταρρύθμιση του τομέα υπό την οπτική γωνία του ταχυδρομικού τομέα ως επιχείρηση. Η ανάπτυξη των ταχυδρομικών δραστηριοτήτων και η προσαρμογή τους στις νέες συνθήκες της αγοράς είναι ζητήματα διοίκησης επιχειρήσεων.

Ο θεμελιώδης στόχος της αναδιάρθρωσης του τομέα ταχυδρομικών υπηρεσιών είναι η καλύτερη κάλυψη των συμφερόντων των καταναλωτών, δίνοντας στους κατοίκους της Ευρωπαϊκής Ένωσης τη δυνατότητα παροχής μίας καθολικής υπηρεσίας. Ταυτόχρονα, ωστόσο, οι ταχυδρομικές υπηρεσίες δεν πρέπει να παραμείνουν απλώς μία βιομηχανία για τη διατήρηση της καθολικής υπηρεσίας. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η πλειοψηφία των πελατών των ταχυδρομικών υπηρεσιών –στην πραγματικότητα άνω του 90 τοις εκατό– είναι εταιρικοί πελάτες, των οποίων οι απαιτήσεις από τον ταχυδρομικό τομέα μπορεί να είναι διαφορετικές. Πρέπει να αναπτυχθεί ευρύ φάσμα ταχυδρομικών υπηρεσιών υψηλής ποιότητας, προκειμένου η βιομηχανία όχι μόνο να επιβιώσει αλλά και να αναπτυχθεί.

Το φάσμα των ταχυδρομικών υπηρεσιών αλληλεπιδρά όλο και περισσότερο με άλλους τομείς όπως οι υπηρεσίες χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, η διαφήμιση και το εμπόριο. Το μέλλον των ταχυδρομικών υπηρεσιών θα εξαρτηθεί από την επιτυχία της εν λόγω αλληλεπίδρασης. Η ανάπτυξη του ταχυδρομικού τομέα αποτελεί μία από τις κινητήριες δυνάμεις για την οικονομική ανάπτυξη, την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δυστυχώς, η πρόοδος προς την κατεύθυνση μίας κοινής ευρωπαϊκής αγοράς ταχυδρομικών υπηρεσιών παραμένει αργή.

  Inés Ayala Sender (PSE). – (ES) Για άλλη μία φορά διεξαγάγουμε μια συζήτηση που αφορά μία από τις πιο εμβληματικές δημόσιες υπηρεσίες της ευρωπαϊκής κοινωνίας, η οποία έχει μεγάλη συμβολική αξία και εμπνέει μεγάλη εμπιστοσύνη, εξ ου και η πολυμορφία της και οι ισχυρές της ρίζες. Επιπλέον, οι ταχυδρομικές υπηρεσίες είναι βασικές λόγω της σημασίας τους όσον αφορά το εντατικό εργατικό δυναμικό τους: ένα εργατικό δυναμικό με ένα επίπεδο κατάρτισης και μια αίσθηση αφοσίωσης στην υπηρεσία που αξίζουν τεράστιο σεβασμό και αναγνώριση.

Επιπλέον, η ικανότητα των ταχυδρομικών υπηρεσιών να ενισχύουν την κοινωνική και εδαφική συνοχή είναι σημαντική σε μια διευρυμένη και ολοένα και πιο ατομικιστική Ευρώπη. Σε αυτή τη νέα φάση που αρχίζει –και σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναγνωρίσω τη συμβολή του κ. Simpson, ο οποίος εύχομαι να ήταν παρών και ελπίζω ότι θα είναι εδώ αργότερα– θα ήθελα, επομένως, να πω στην Επιτροπή ότι είναι σημαντικό η νέα διαδικασία να έχει πραγματική και αποδεκτή αιτιολόγηση και να είναι απολύτως αξιόπιστη, διότι μας λένε ότι οι υπηρεσίες θα είναι καλύτερες μετά, αλλά αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι ότι αυτό που μας προτείνεται είναι μεγαλύτερη ανασφάλεια όσον αφορά τις θέσεις απασχόλησης, με έναν μεγάλο αριθμό ερωτηματικών σχετικά με την υπηρεσία.

Πρέπει επομένως να υποστηρίξουμε ότι είναι βασικό να διασφαλιστεί πλήρως η καθολική υπηρεσία με όλες τις προϋποθέσεις ποιότητας υπηρεσιών και τιμών και να υποστηρίξουμε επίσης ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη η κοινωνική και η εδαφική συνοχή και η πολυμορφία των σημερινών συστημάτων όσον αφορά τα καλά τους στοιχεία – δεν μπορούν να ομογενοποιηθούν όλα.

  Emanuel Jardim Fernandes (PSE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή, κ. Ferber, για την εξαιρετική έκθεσή του, η οποία αποσαφηνίζει την κοινωνική και οικονομική σημασία των ταχυδρομικών υπηρεσιών, ενόψει των ενδείξεων ανεργίας και συγκέντρωσης. Είναι απαραίτητο, κατά την άποψη μου, να αποτραπεί η μετατροπή αυτής της δημόσιας υπηρεσίας, με την έλευση της ελευθέρωσης, σε μία απλώς οικονομική υπηρεσία, στην οποία μόνο τα πλουσιότερα τμήματα της κοινωνίας θα είναι σε θέση να απολαμβάνουν το βασικό δικαίωμα αποστολής μίας επιστολής, ενώ τα λιγότερο προνομιούχα μέλη της κοινωνίας και όσοι ζουν σε απόμακρες περιοχές θα στερούνται την καθολική παροχή υπηρεσίας.

Θα ήθελα, ως εκ τούτου να ζητήσω από την Επιτροπή, στις μελλοντικές αναλύσεις του τομέα, να διαφοροποιεί βάσει των δαπανών που συνδέονται με τη χρηματοδότηση την καθολική υπηρεσία, ιδιαίτερα από την άποψη των γεωγραφικών και δημογραφικών περιορισμών, προκειμένου να διασφαλίζεται πρόσβαση για όλους σε αυτήν την υπηρεσία γενικού συμφέροντος.

Συμμερίζομαι την άποψη του εισηγητή ότι οι ταχυδρομικές υπηρεσίες είναι θεμελιώδεις για την ΕΕ, και ότι έχουν θετική επιρροή σε διάφορους τομείς της κοινωνίας, όπως το εμπόριο, οι υπηρεσίες και οι θέσεις εργασίας, εκσυγχρονίζοντας επενδύσεις που δύνανται να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα, την ποιότητα και την αποδοτικότητα, που με τη σειρά τους καθιστούν δυνατή τη μικρότερη επιβάρυνση των πολιτών και των επιχειρήσεων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, συνεισφέρουν αποφασιστικά στην επίτευξη των στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας, ως τομέας ικανός να δημιουργεί θέσεις εργασίας και ανάπτυξη.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο στις 11.00.

Γραπτή Δήλωση (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Hélène Goudin (IND/DEM). – (SV) Συμμερίζομαι το γεγονός ότι η έκθεση τονίζει ότι η αρχή της επικουρικότητας πρέπει να εφαρμόζεται στην διαδικασία αδειοδότησης. Επικροτώ επίσης την επισήμανση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι η Επιτροπή πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στις επιπτώσεις που θα έχει η ελευθέρωση της αγοράς ταχυδρομικών υπηρεσιών στους κατοίκους των αραιοκατοικημένων περιοχών (παράγραφος 9).

Αυτό, ωστόσο, το οποίο θα ήθελα να είχα δει είναι αυστηρές διατυπώσεις οι οποίες θα καθιστούσαν σαφές ότι μία χειρότερη υπηρεσία για τους πληθυσμούς των απομονωμένων περιοχών της Ευρώπης είναι απαράδεκτη. Η Επιτροπή δεν έχει εγκρίνει μία θέση για τις τροποποιήσεις των κανόνων που ρυθμίζουν το πόσο συχνά πρέπει να διανέμεται η αλληλογραφία (βλέπε προφορική ερώτηση H-1135/05). Ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι σαφές σχετικά με αυτό το θέμα.

Μία βασική προϋπόθεση για να καταστεί δυνατή η χρησιμοποίηση των ταχυδρομικών υπηρεσιών στο μέλλον από ανθρώπους οι οποίοι ζουν σε αραιοκατοικημένες περιοχές είναι ότι οι υπηρεσίες πρέπει να τιμολογούνται σε επίπεδο συγκρίσιμο με αυτό το οποίο εφαρμόζεται στην υπόλοιπη χώρα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν υιοθετεί μία θέση για αυτό το θέμα στην έκθεση. Ούτε η Επιτροπή το έχει κάνει.

Δεν συμμερίζομαι επίσης την κριτική του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά τον εθνικό φόρο προστιθέμενης αξίας επί της αγοράς ταχυδρομικών υπηρεσιών (παράγραφος 18) και την πρόταση ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να διερευνήσει πώς αντιμετωπίζονται οι συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις των δημόσιων φορέων παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών (παράγραφος 17). Αυτά είναι θέματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπίζονται σε εθνικό επίπεδο.

Θα καταψηφίσω αυτήν την έκθεση.

20. Κανόνες σχετικά με τις ονομαστικές ποσότητες για προσυσκευασμένα προϊόντα

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0412/2005) του κ. Toubon, εξ ονόματος της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών, σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τις ονομαστικές ποσότητες για προσυσκευασμένα προϊόντα, την κατάργηση των οδηγιών 75/106/ΕΟΚ και 80/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου και για την τροποποίηση της οδηγίας 76/211/ΕΟΚ του Συμβουλίου (COM(2004)0708 – C6 0160/2004 – 2004/0248(COD)).

  Günther Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, η προτεινόμενη οδηγία σχετικά με τις προσυσκευασίες φαίνεται ότι είναι ένας πολύ τεχνικός φάκελος. Εντούτοις, στην πραγματικότητα, αποτελεί μέρος της μεγάλης πρωτοβουλίας πολιτικής που υποστηρίζεται έντονα από τα θεσμικά μας όργανα για την καλύτερη ρύθμιση και την απλούστευση.

Υπάρχει κοινοτική νομοθεσία για τις προσυσκευασίες, αλλά η ισχύουσα νομική κατάσταση δεν είναι ούτε ικανοποιητική ούτε σαφής. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουμε ένα σταθερό νομικό πλαίσιο για το κρασί και τα οινοπνευματώδη, όπου, μέσω της Κοινότητας, τα προϊόντα πωλούνται σε συμφωνημένες ποσότητες. Για περίπου άλλα 70 προϊόντα, η ισχύουσα νομοθεσία έχει εισαγάγει την προαιρετική εναρμόνιση, στο πλαίσιο της οποίας τα κράτη μέλη έχουν εγκρίνει διαφορετικές προσεγγίσεις. Κράτη μέλη όπως το Βέλγιο ή οι Κάτω Χώρες έχουν καταργήσει εντελώς τα μεγέθη των συσκευασιών. Σε άλλες χώρες, για παράδειγμα στη Σουηδία, η κοινοτική νομοθεσία για τα μεγέθη των συσκευασιών έχει καταστεί προαιρετική για τους κατασκευαστές. Άλλα κράτη μέλη έχουν καταστήσει υποχρεωτική τη ρύθμιση, αλλά μόνο για τους εγχώριους παραγωγούς. Ορισμένοι εθνικοί κανόνες βασίζονται πλήρως στις ισχύουσες προαιρετικές κοινοτικές οδηγίες, αλλά σε άλλες χώρες, όπως στη Γερμανία, οι εθνικοί κανόνες διαφέρουν από τις κοινοτικές διατάξεις. Συνεπώς, από νομικής άποψης, η κατάσταση είναι κάπως πολύπλοκη, για να το θέσω ήπια.

Ταυτόχρονα, τα προϊόντα κυκλοφορούν ελεύθερα από χώρα σε χώρα και οι καταναλωτές βρίσκουν μια πληθώρα προϊόντων στην αγορά. Μέχρι σήμερα, κανένας καταναλωτής δεν έχει διαμαρτυρηθεί για το γεγονός ότι υπάρχουν υπερβολικά πολλές επιλογές. Η πρόταση της Επιτροπής στοχεύει στην απλούστευση της νομικής κατάστασης, αφήνοντας παράλληλα το όφελος της ελεύθερης επιλογής στους καταναλωτές. Η Επιτροπή προτείνει την εφαρμογή ενός ενιαίου νομικού πλαισίου σε όλη την Ένωση από όλα τα κράτη μέλη. Ουσιαστικά, η Επιτροπή προτείνει να διατηρήσει την ελεύθερη επιλογή που απολαμβάνουν επί του παρόντος οι καταναλωτές και να ρυθμίσει τα μεγέθη των συσκευασιών μόνο για έναν περιορισμένο αριθμό τομέων, συγκεκριμένα για τον οίνο και τα οινοπνευματώδη.

Η Επιτροπή σημειώνει ότι η Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών εγκρίνει αυτή την προσέγγιση επί της αρχής. Εντούτοις, έχουμε διαφορετικές απόψεις για τους τομείς οι οποίοι θα πρέπει να υπόκεινται στον κοινοτικό κανονισμό που ρυθμίζει τις ονομαστικές ποσότητες.

Όσον αφορά την Επιτροπή, και βάσει μιας ευρείας διαβούλευσης με τους καταναλωτές σε όλα τα κράτη μέλη και τις ευρωπαϊκές εμπορικές ομοσπονδίες, μόνο οι οίνοι και τα οινοπνευματώδη πρέπει να υπόκεινται σε ρυθμίσεις. Ωστόσο, βάσει μιας προηγούμενης δέσμευσης προς το Κοινοβούλιο, η Επιτροπή συμπεριέλαβε επίσης στην πρότασή της τη ρύθμιση του διαλυτού καφέ και της λευκής ζάχαρης.

Ενώ υποστηρίζει τη γενική προσέγγιση, η Επιτροπή Εσωτερική Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών προτείνει να υπόκεινται σε ρύθμιση περαιτέρω τομείς, όπως το γάλα κατανάλωσης, το βούτυρο, ο καβουρδισμένος καφές, τα ξηρά ζυμαρικά, το ρύζι και η μαύρη ζάχαρη. Η Επιτροπή αμφισβητεί τη δικαιολόγηση της επιβολής ρυθμίσεων σε αυτούς τους τομείς. Η ευρωπαϊκή βιομηχανία, με εξαίρεση τον τομέα του καφέ, δεν είναι υπέρ της ρύθμισης και οι καταναλωτές δεν ζήτησαν ρυθμίσεις που θα περιορίζουν τις επιλογές τους. Η προτεινόμενη τροπολογία θα συνεπαγόταν την εξαφάνιση ορισμένων προϊόντων που διατίθενται σήμερα στην αγορά. Επιπροσθέτως, θα σήμαινε επίσης ότι τα κράτη μέλη που δεν είχαν ποτέ ρυθμίσεις ή που τις είχαν καταργήσει θα έπρεπε να επανεισάγουν τη ρύθμιση του μεγέθους των συσκευασιών. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τους πολιτικούς στόχους της καλύτερης ρύθμισης και απλούστευσης και δεν προστατεύει τους καταναλωτές. Η Επιτροπή εκτιμά το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο έχει διενεργήσει μια εκτίμηση των επιπτώσεων αυτών των τροπολογιών. Αυτή η πρωτοβουλία αντανακλά την κοινή ανησυχία της Επιτροπής για καλύτερη ρύθμιση και απλούστευση.

Εν κατακλείδι, κατά τη γνώμη της Επιτροπής, η προστασία των καταναλωτών σήμερα δεν θα πρέπει να βασίζεται στον περιορισμό των επιλογών τους, αλλά θα πρέπει να επικεντρώνεται στην παροχή σωστών πληροφοριών στους καταναλωτές και στην απαγόρευση των τακτικών παραπλάνησης, επιτρέποντας στους καταναλωτές να κάνουν μια καλά ενημερωμένη και συνειδητή επιλογή.

Πρέπει να αναφερθεί ότι η Επιτροπή, όπως και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, λαμβάνει ως σημείο αναφοράς τον μέσο καταναλωτή, ο οποίος είναι επαρκώς ενημερωμένος και επαρκώς παρατηρητικός και επιφυλακτικός. Οι ευάλωτοι καταναλωτές δεν γίνονται λιγότερο ευάλωτοι με κανόνες επί των ονομαστικών ποσοτήτων, αλλά με την καλύτερη εφαρμογή του ισχύοντος κοινοτικού δικαίου για την προστασία των καταναλωτών, όπως η επισήμανση και η απαγόρευση των παραπλανητικών συσκευασιών. Η Επιτροπή εργάζεται από κοινού με τις εθνικές αρχές με σκοπό την καλύτερη εφαρμογή αυτών των κοινοτικών κανόνων προκειμένου να βελτιωθεί αποτελεσματικά η προστασία των ευάλωτων καταναλωτών.

  Jacques Toubon (PPE-DE), εισηγητής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η έκθεση την οποία υποβάλλω εξ ονόματος της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών έχει αλλάξει σημαντικά την πρόταση της Επιτροπής. Εγκρίθηκε με 28 ψήφους υπέρ και μία αποχή.

Προτείνω να γίνει δεκτή η απορρύθμιση των μεγεθών, που αποτελεί την επιλεχθείσα λύση της Επιτροπής λαμβάνοντας υπόψη τη νομολογία στην υπόθεση Cidrerie Ruwet. Η Επιτροπή προτείνει επίσης τη διατήρηση υποχρεωτικών κατηγοριών σε ορισμένους συγκεκριμένους τομείς: οίνοι, οινοπνευματώδη ποτά, διαλυτός καφές και λευκή ζάχαρη. Η Επιτροπή ζητεί αυτή η παρέκκλιση να περιοριστεί σε μία περίοδο είκοσι ετών.

Τα μέλη της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών αμφισβήτησαν άμεσα τη σημασία της πρότασης και την ποιότητα της μελέτης επιπτώσεων στην οποία βασίστηκε. Οδηγήθηκα, ως εκ τούτου, να προτείνω την υπαγωγή και άλλων βασικών προϊόντων στις υποχρεωτικές κατηγορίες. Αυτά είναι ο καφές, το βούτυρο, το ρύζι, τα ζυμαρικά και το γάλα κατανάλωσης. Οι κατηγορίες οι οποίες προτείνω είναι αρκετά ευρείες από την άποψη του φάσματος το οποίο καλύπτουν, για να μην αναφέρω το γεγονός ότι, κάτω του μικρότερου μεγέθους και άνω του μεγαλυτέρου, δεν υπάρχει απολύτως κανένας περιορισμός. Προτείνω επίσης να είναι δυνατή η αναθεώρηση της ρύθμισης ανά οκταετία, και όχι ανά εικοσαετία, όπως προτείνει η Επιτροπή.

Για ποιον λόγο η Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών σας παρουσιάζει αυτήν την πρόταση; Πρώτον, για να προστατεύσει τους καταναλωτές, ιδιαίτερα τους πλέον ευάλωτους, όπως οι ηλικιωμένοι και τα άτομα με προβλήματα όρασης, που κάθε άλλο παρά έχουν κατανοήσει πλήρως την τιμή ανά μονάδα μέτρησης που θεσπίστηκε το 1998. Εν συνεχεία, για να ληφθεί υπόψη η ανεξάρτητη μελέτη επιπτώσεων που εκπονήθηκε κατά παραγγελία της επιτροπής μας και η οποία επιβεβαιώνει ότι η απορρύθμιση εγκυμονεί κινδύνους για τον καταναλωτή και ότι δεν οδηγεί σε μεγαλύτερο ανταγωνισμό μεταξύ των παραγωγών και των διανομέων. Τέλος, επειδή βελτίωση της νομοθεσίας δεν σημαίνει απόλυτη απουσία της νομοθεσίας. Όπως είπε ο Lacordaire τη δεκαετία του 1830: μεταξύ του ισχυρού και του ασθενούς, η ελευθερία είναι εκείνη που καταπιέζει και η νομοθεσία εκείνη που απελευθερώνει. Θα δείτε ότι αυτό το φαινομενικά ασήμαντο και τεχνικό κείμενο μας δίνει τη δυνατότητα να θέσουμε σημαντικά ερωτήματα.

Κλείνοντας, θα ήθελα να υπογραμμίσω τρεις παράγοντες: τη μελέτη επιπτώσεων που θα χρηματοδοτηθεί από το ίδιο το Κοινοβούλιο και δεν θα εξαρτάται ούτε από την Επιτροπή ούτε από ομάδες συμφερόντων, κάτι που αποτελεί πρωτιά· την έννοια της βελτίωσης της νομοθεσίας που είναι εμπνευσμένη μόνον από τα συμφέροντα των συμπολιτών μας και όχι από μια ιδεολογική στάση· και το μέλημα να διατηρηθούν οι εθνικοί πολιτισμοί μας, επειδή τα έθνη μας είναι πολύ συνδεδεμένα με τις διατροφικές παραδόσεις τους και τις καταναλωτικές τους συνήθειες.

  John Purvis (PPE-DE), συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας χαιρετίζει την πρωτοβουλία της Επιτροπής να καταργήσει τις ρυθμίσεις και να ελευθερώσει τα μεγέθη των συσκευασιών. Η επιτροπή μου εκτιμά ότι μια ελεύθερη αγορά λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων του καταναλωτή. Πειστήκαμε να δεχθούμε την πρόταση της Επιτροπής για την εφαρμογή εξαιρέσεων στα οινοπνευματώδη ποτά, στον διαλυτό καφέ, στη λευκή ζάχαρη –εμείς προσθέσαμε τη μαύρη ζάχαρη για λόγους συνέπειας– και στα αερολύματα. Για λόγους συνέπειας, προτείναμε επίσης τη ρύθμιση του μεγέθους των 750 cl για τις φιάλες των οινοπνευματωδών, το οποίο είναι το ευρέως αποδεκτό μέγεθος των φιαλών οίνου. Υπάρχει ορατός κίνδυνος να παραπλανηθούν οι καταναλωτές όταν υπάρχει μια τυποποιημένη φιάλη των 750 cl για το κρασί και μια τυποποιημένη φιάλη των 700 cl για τα οινοπνευματώδη. Ως εκ τούτου, λυπόμαστε που αυτή η πρόταση απορρίφθηκε από την Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών.

Εκτιμούμε ότι η Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και ο πολύ ευσυνείδητος εισηγητής της και καλός μου φίλος, κ. Toubon, έχουν εξετάσει αυτά τα θέματα πολύ διεξοδικά. Εντούτοις, εμείς στην Επιτροπή Βιομηχανίας απογοητευόμαστε όταν βλέπουμε προτάσεις από αυτή την επιτροπή για την εισαγωγή καθορισμένων, εναρμονισμένων, υποχρεωτικών μεγεθών σε ένα πλήρες φάσμα προϊόντων που αποτελούν τη βάση της διατροφής μας, τα οποία δεν ήταν τόσο εναρμονισμένα στο παρελθόν. Έχουμε απαιτήσεις επισήμανσης. Απαγορεύουμε την παραπλανητική διαφήμιση. Η νομοθεσία της ΕΕ απαιτεί την αναγραφή της τιμής ανά μονάδα προϊόντος, ώστε να είναι υποχρεωτική η εμφάνιση της τιμής για μια τυπική ποσότητα και αυτό βοηθά τους καταναλωτές να συγκρίνουν τις τιμές αμερόληπτα. Η δυνατότητα ελεύθερης απόφασης για τα μεγέθη των συσκευασιών είναι υπέρ των συμφερόντων των μικρών επιχειρήσεων, των νεοεισερχόμενων στην αγορά, των καινοτόμων επιχειρήσεων και, ως εκ τούτου, είναι επίσης προς όφελος των καταναλωτών. Δεν υπάρχει τίποτα που να σταματά την προώθηση στην αγορά των παραδοσιακών μεγεθών, δεν υπάρχει τίποτα που να σταματά τη χρήση των παραδοσιακών μεγεθών. Η πρόταση της Επιτροπής δεν ανέφερε καν το γάλα. Τίποτα δεν χρειαζόταν να αλλάξει από την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων.

Η Επιτροπή Βιομηχανίας προτείνει να υποστηρίξει το Κοινοβούλιο την αξιέπαινη προσπάθεια της Επιτροπής για μείωση των περιττών ρυθμίσεων και να καταψηφίσει την πρόταση της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς για επέκταση των υποχρεωτικών μεγεθών σε όλα αυτά τα επιπρόσθετα προϊόντα.

  Malcolm Harbour, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Toubon για το έργο του και ειδικά να επιδοκιμάσω την προσέγγισή του, η οποία κατέστησε την Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών την πρώτη επιτροπή στο Κοινοβούλιο που ανέθεσε την εκπόνηση μιας αξιολόγησης επιπτώσεων εκεί όπου εμείς επιλέξαμε –σε αυτή την περίπτωση υπέρ των συμφερόντων των καταναλωτών– να προσθέσουμε επιπλέον βάρος στη ρύθμιση που πρότεινε η Επιτροπή.

Αυτή η έκθεση τίθεται στην κρίση των συναδέλφων. Υπέδειξε ότι παρά το γεγονός ότι θα υπήρχε μεγαλύτερη πολυπλοκότητα, η οικονομική ανάλυση απέδειξε ότι τα ανταγωνιστικά αποτελέσματα ήταν συγκριτικά μικρά και αποδέχθηκε την άποψη του εισηγητή ότι υπήρχαν οφέλη για τους καταναλωτές που θα την αντιστάθμιζαν. Θα διεξαχθούν περαιτέρω συζητήσεις για αυτό το θέμα, αλλά παρά ταύτα δεν θα ήθελα να περάσει αυτό χωρίς να συγχαρώ την Επιτροπή γενικά για την κατεύθυνση προς την οποία προσπαθεί να οδηγήσει το θέμα. Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα προϊόντων, πέρα από τις εξαιρέσεις, που περιλαμβάνονται σε αυτή την αξιέπαινη πρόταση και δεν θα πρέπει να το ξεχνούμε αυτό όταν μιλάμε για ορισμένα ειδικά θέματα.

Όπως πολύ καλά γνωρίζει ο Επίτροπος, στη χώρα μου, το Ηνωμένο Βασίλειο, έχει προκληθεί ως κάποιο βαθμό μια απολύτως παραπλανητική σύγκρουση στον Τύπο σχετικά με αυτή την πρόταση. Θα περιοριστώ να σχολιάσω αυτό το γεγονός προς ενημέρωσή σας απόψε. Καταρχάς, όσον αφορά την αξίωση ότι συμφωνούμε για τη συμπερίληψη του γάλακτος κατανάλωσης, είναι ασφαλώς εξαιρετικά σημαντικό τα παραδοσιακά μεγέθη φιαλών στα οποία διανέμεται το γάλα στο ΗΒ να είναι απολύτως προστατευμένα. Είμαι βέβαιος ότι οι συνάδελφοι θα το δεχθούν αυτό πλήρως και συνεπώς θα ασχοληθούν με τυχόν θέματα σχετικά με την απώλεια της παραδοσιακής βρετανικής μονάδας όγκου «πίντα».

Δεύτερον, αλλά πιο ουσιαστικό, το ψωμί είναι ένα αγαθό που ρυθμίζεται σε εθνικό επίπεδο από πολλές ειδικές διατάξεις. Στο ΗΒ, καταναλώνουμε πολύ μεγάλες ποσότητες προσυσκευασμένου ψωμιού σε φέτες και πιστεύω ότι αυτό είναι πολύ ισχυρό επιχείρημα για να εξαιρεθεί εντελώς από τη ρύθμιση, επιτρέποντας στη Βρετανία να διατηρήσει τα ισχύοντα ρυθμισμένα μεγέθη συσκευασιών για αυτό το πολύ σημαντικό καταναλωτικό αγαθό.

  Evelyne Gebhardt, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριε Toubon, ευχαριστώ πολύ για την εξαίρετη έκθεση που μόλις μας παρουσιάσατε. Θα ήθελα να πω στον κ. Harbour ότι είναι πολύ σημαντικό να σεβόμαστε τον πολιτισμό και τις παραδόσεις των κρατών μελών. Αυτό πρέπει να το κάνουμε πάντα όταν θεσπίζουμε νομοθεσία. Θεωρώ ότι και η Ομάδα μου θα υποστηρίξει αυτές τις τροπολογίες – δεν θα υπάρξει πρόβλημα.

Κύριε Verheugen, μόλις τώρα είπατε ότι χρειαζόμαστε καλύτερη νομοθεσία και, κυρίως, καλύτερη εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, θα ήθελα ωστόσο να σας υπενθυμίσω ότι είναι θέμα της Επιτροπής να φροντίσει ώστε να εφαρμόζεται η κοινοτική νομοθεσία. Σας ζητώ να είσαστε πολύ αυστηρός σε αυτά τα θέματα, γιατί ως Ευρωπαία θέλω να εφαρμόζονται οι αποφάσεις που παίρνουμε στην Ευρώπη.

Από την άλλη, είπατε επίσης ότι παίρνετε ως γνώμονα τον μέσο καταναλωτή, όπως κάνει και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αυτό είναι κατανοητό – όλοι χρειαζόμαστε ένα σημείο αναφοράς στις εργασίες μας. Όμως επειδή ανήκω στους σοσιαλδημοκράτες, εγώ παίρνω σε τέτοιες περιπτώσεις ως σημείο αναφοράς εκείνους ακριβώς τους ανθρώπους που δεν ανήκουν στον μέσο όρο, επειδή είναι ανάπηροι, επειδή είναι ηλικιωμένοι ή επειδή για οποιονδήποτε λόγο εκμεταλλεύονται τις διάφορες δυνατότητες που υπάρχουν στα κράτη μέλη και τις οποίες προσφέρουν οι επιχειρήσεις. Ειδικά σε αυτές τις περιπτώσεις, έχει ιδιαίτερη σημασία η αξιοπιστία κατά την αγορά βασικών ειδών διατροφής όπως το ψωμί ή το γάλα. Γι’ αυτό, πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι θα διατηρηθεί στα καταστήματά μας αυτή η αξιοπιστία και, ως εκ τούτου, θα εγκρίνουμε τις προτάσεις του εισηγητή.

  Toine Manders, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Toubon για την αφοσίωσή του και για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε εν γένει τα πράγματα, αλλά επίσης, να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στην Επιτροπή και τον Επίτροπο Verheugen για την πρόταση την οποία υπέβαλαν για την εκπόνηση καλύτερης νομοθεσίας και την απορρύθμιση. Μας φαίνεται συνεπώς κάπως παράξενο ότι το Κοινοβούλιο απαντά τώρα με σωρεία εξαιρέσεων. Εμείς στις Κάτω Χώρες, μία χώρα που απέρριψε τη Συνταγματική Συνθήκη, θεωρούμε περιττή την εμπλοκή της Ευρώπης σε θέματα όπως το μέτρο για τον καφέ ή το γάλα, επειδή για αυτόν τον λόγο υπάρχει η εσωτερική αγορά και οι μετρήσεις και τα προϊόντα υπόκεινται σε αμοιβαία αναγνώριση.

Μας λυπεί συνεπώς πολύ η προσθήκη πρόσθετων εξαιρέσεων ή προϊόντων στις κατηγορίες που δικαιούνται εναρμόνιση. Θα καταψηφίσουμε λοιπόν αυτές τις εξαιρέσεις και αν δεν επιτύχουμε την αφαίρεση τους και δεν μπορέσουμε να εμμείνουμε στην πρόταση της Επιτροπής, εμείς ως Φιλελεύθεροι θα καταψηφίσουμε την πρόταση στο σύνολό της, γεγονός το οποίο θα μας στεναχωρούσε, επειδή αυτό θα μπορούσε τελικά να αποτελέσει παράδειγμα. Ελπίζω ότι δεν θα χρειαστεί να το αντιμετωπίσουμε αυτό τώρα και ελπίζω ότι δεν θα είμαι υποχρεωμένος, όταν επιστρέψω στη χώρα μου, να ομολογήσω σε κάποιο μελλοντικό ψήφισμα για τη Συνταγματική Συνθήκη ότι εμείς σε αυτό το Κοινοβούλιο υπεισερχόμαστε σε λεπτομέρειες, οι οποίες θα έπρεπε να εναπόκεινται στον άνδρα και στη γυναίκα της γειτονιάς.

Η νομοθεσία ήδη προβλέπει ρητά την τιμή ανά μονάδα λίτρου ή χιλιόγραμμου προς όφελος του καταναλωτή. Εφόσον αυτό είναι ήδη ενσωματωμένο στην τιμή, νομίζω ότι δεν πρέπει να υποτιμούμε το ευρωπαϊκό κοινό, ή να τους πατρονάρουμε και να τους συμπεριφερόμαστε σαν παιδιά ή πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Πιστεύω ότι πρέπει να έχουμε πίστη στα άτομα που μπορούν να κάνουν τις δικές τους επιλογές, και εξαρτάται από εμάς να τους δώσουμε αυτές τις επιλογές. Ομοίως, θα ήταν θλιβερό, κατά τη γνώμη μου, εάν επρόκειτο να ταξιδέψουμε σε άλλες χώρες στην Ευρώπη, ως τουρίστες ή με άλλη ιδιότητα, και δεν ήμασταν πλέον σε θέση να απολαύσουμε τα μέτρα και τα σταθμά που εφαρμόζονται εκεί, όπως, επί παραδείγματι, η πίντα στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Είναι θλιβερό, κατά τη γνώμη μου, το ότι δεν προτιμήσαμε τη βελτίωση της νομοθεσίας και την απορρύθμιση όπως πρότεινε η Επιτροπή, και μας λυπούν οι προτάσεις για εξαιρέσεις.

  Carl Schlyter, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, δεν συμβαίνει, όντως, συχνά να μπορώ να συμφωνήσω με την Επιτροπή σχετικά με τα προγράμματα ελευθέρωσης, αλλά αυτό συνιστά μία συνετή μορφή ελευθέρωσης. Διαπιστώνω ότι ο κ. Toubon έχει κάνει σοβαρή δουλειά και διενήργησε αξιολόγηση αντίκτυπου, αυτό όμως δεν είναι επαρκής λόγος για την έκδοση κανονισμών σε επίπεδο ΕΕ. Εάν μία χώρα επιθυμεί να ρυθμίσει τα μεγέθη των καρβελιών και των ζυμαρικών, μπορεί να το πράξει, όχι όμως σε επίπεδο ΕΕ. Υπάρχει κίνδυνος να γίνουν τα πράγματα μάλλον γελοία όταν η ΕΕ υπεισέρχεται σε τέτοια πράγματα.

Αυτό το οποίο αναμένουν οι καταναλωτές είναι, φυσικά, η προστασία από επικίνδυνα πρόσθετα και επιθεώρηση των προσθέτων που όντως χρησιμοποιούμε. Αναμένουν επίσης σαφή επισήμανση, αρκετά ευμεγέθη ώστε να είναι ευανάγνωστη και στη δική τους γλώσσα, ούτως ώστε να καταλαβαίνουν ποια συστατικά περιλαμβάνονται στα εν λόγω προϊόντα. Οι κανόνες καταπολέμησης του παραπλανητικού μάρκετινγκ καλύπτουν τα προβλήματα αυτά που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν οι καταναλωτές λόγω ασαφών μεγεθών συσκευασίας. Αυτό το είδος νομοθεσίας έχει πραγματικό αντίκτυπο στις ανάγκες των καταναλωτών.

Όσον αφορά το αλκοόλ, συμφωνώ με την Επιτροπή ότι αυτό είναι άλλο θέμα. Σε αυτόν τον τομέα, είναι ζήτημα ελέγχου της κατανάλωσης με άλλον τρόπο, και οι υφιστάμενοι κανόνες και αυτοί που προτείνονται από την Επιτροπή ενδείκνυνται για αυτό. Υπάρχουν λόγοι για την ύπαρξη κανονισμών σε αυτό το πεδίο. Πιστεύω ότι η πρόταση που υπέβαλε η Επιτροπή, δηλαδή η μη αύξηση της κοινοτικής νομοθεσίας, είναι εύστοχη.

  Charlotte Cederschiöld (PPE-DE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε Verheugen, κύριε Toubon, θα ήθελα να χαιρετίσω την πρόταση της Επιτροπής για την απορρύθμιση των συσκευασιών. Ελπίζω ότι η συνεχιζόμενη συζήτηση θα φέρει την προσέγγισή μας πλησιέστερα σε αυτήν της Επιτροπής, ούτως ώστε αυτός που επιλέγει να είναι ο καταναλωτής και όχι οι πολιτικοί.

Ο εισηγητής, κ. Toubon, έδειξε ότι είναι έτοιμος και πρόθυμος να δεχτεί την τροπολογία μου η οποία διασώζει τις σουηδικές συσκευασίες γάλακτος, ούτως ώστε οι άνθρωποι να συνεχίσουν να μπορούν να έχουν γάλα για τον καφέ τους στη δουλειά. Εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη πράγματα τα οποία πρέπει να γίνουν όσον αφορά την απορρύθμιση του βουτύρου και των ζυμαρικών και τη λιγότερο λεπτομερή ρύθμιση εν γένει. Θα ήταν κακό για τον ανταγωνισμό και για τους καταναλωτές εάν επιδεινώναμε την κατάσταση για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και χρησιμοποιούσαμε πολιτικά μέτρα προκειμένου να δώσουμε μερίδια της αγοράς στις μεγάλες κοινοπραξίες. Όσοι από εμάς προερχόμαστε από μία μικρή χώρα δεν μπορούμε να δεχτούμε την έκθεση σε αυτήν τη μορφή. Είχαμε αρκετές συζητήσεις για τα αγγούρια και τις φράουλες. Ας αποφύγουμε μία συζήτηση για τη «διάσωση του γάλακτος» και ας συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε με στόχο να επιτύχουμε μεγαλύτερη ελευθερία για τον καταναλωτή. Πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά προκειμένου να κλείσει επιτυχώς αυτό το ζήτημα.

  Anna Hedh (PSE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, για πολλές χώρες, οι αλλαγές του κ. Toubon στην πρόταση της Επιτροπής σημαίνουν τη θέσπιση νέων κανόνων σε επίπεδο ΕΕ για μία ήδη λειτουργική αγορά. Εμείς οι σουηδοί σοσιαλδημοκράτες δεν πιστεύουμε ότι οι τροπολογίες του εισηγητή συνεπάγονται κάποιο όφελος για τους καταναλωτές. Τουναντίον. Εάν συμμεριζόμασταν την προσέγγιση του εισηγητή, αυτό θα επέφερε μείζον κόστος μετατροπής για πολλές ευρωπαϊκές εταιρείες, και χωρίς καν την ανάγκη ή την επιθυμία για αυτές τις αλλαγές εκ μέρους των ομάδων τις οποίες λέμε ότι εκπροσωπούμε.

Επί παραδείγματι, η Ένωση Σουηδών Καταναλωτών, η οποία εργάζεται ενεργά με αρκετές ομάδες και ενώσεις συνεργασίας για ακριβώς αυτά τα θέματα που αφορούν τη συσκευασία, δεν έχει, στο πλαίσιο των επαφών μας με την εν λόγω Ένωση, ποτέ ακούσει εκπεφρασμένες επιθυμίες σχετικά με τα καθορισμένα μεγέθη συσκευασιών. Επιπλέον, τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα δεν θα συνάδουν με τη φιλοδοξία τους να βελτιώσουν την ποιότητα της νομοθεσίας αποφεύγοντας τη λεπτομερή ρύθμιση. Εμείς οι σουηδοί σοσιαλδημοκράτες δεν έχουμε τίποτα εναντίον της επιβολής αυστηρών απαιτήσεων στις επιχειρήσεις με στόχο την επίτευξη καλύτερης προστασίας των καταναλωτών. Αντιθέτως. Όπως επισημάνθηκε, ωστόσο, οι ρυθμίσεις είναι στην προκειμένη περίπτωση, περιττές, και ως εκ τούτου θα καταψηφίσουμε την έκθεση.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, στις 11.00.

Γραπτή Δήλωση (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  David Martin (PSE). – (EN) Χαιρετίζω αυτή την έκθεση σχετικά με τους κανόνες των ονομαστικών ποσοτήτων για τα προσυσκευασμένα προϊόντα.

Είμαι υπέρ της διατήρησης ειδικών ποσοτήτων για τα προϊόντα που αποτελούν τη βάση της διατροφής μας, καθώς πιστεύω ότι είναι σημαντικό να διατηρηθούν οι ονομαστικές ποσότητες προς όφελος του βρετανού καταναλωτή. Η έκθεση διατηρεί βασικά τμήματα της ισχύουσας νομοθεσίας και, ειδικά, καταργεί την αδικαιολόγητη προσπάθεια από την Επιτροπή να καταργήσει τα καθορισμένα μεγέθη μετά από 20 χρόνια. Δεδομένης της πολυπλοκότητας της «αναγραφής της τιμής ανά μονάδα προϊόντος», αυτοί οι νόμοι προστασίας θα διασφαλίσουν ότι δεν θα τεθεί σε κίνδυνο η ισχύουσα πώληση της βρετανικής πίντας γάλακτος. Σε αντίθεση με τις ανακριβείς τρομακτικές ιστορίες των ευρωσκεπτικιστών που προκάλεσαν τόσες διαφωνίες από τους καταναλωτές, η επιλογή των βρετανών καταναλωτών προστατεύεται.

21. Ημερήσια διάταξη της επόμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

22. Λήξη της συνεδρίασης

(Η συνεδρίαση λήγει στις 23.25)