Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2005/2134(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή των εγγράφων :

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A6-0389/2005

Συζήτηση :

PV 01/02/2006 - 11
CRE 01/02/2006 - 11

Ψηφοφορία :

PV 02/02/2006 - 8.4
CRE 02/02/2006 - 8.4
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P6_TA(2006)0037

Πληρη πρακτικα των συζητησεων
Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2006 - Βρυξέλλες Έκδοση ΕΕ

9. Αιτιολογήσεις ψήφου
Συνοπτικά πρακτικά
  

- Έκθεση Markov (A6-0005/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Gyula Hegyi (PSE). – (HU) Με ιδιαίτερη ευχαρίστηση ψήφισα για τη νομοθεσία που αφορά τις συνθήκες εργασίας των οδηγών που εργάζονται στις οδικές μεταφορές. Είμαι πολύ ικανοποιημένος που χορηγούνται στους οδηγούς εγγυημένες περίοδοι ανάπαυσης, και πιστεύω ότι ο έλεγχός της εφαρμογής τους είναι επίσης σημαντικός. Ωστόσο, πρέπει να τονίσω ότι η αύξηση του όγκου των οδικών μεταφορών έρχεται σε αντίθεση με τη θεμελιώδη αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης. Η αλόγιστη κατανάλωση ενέργειας, η σοβαρή ατμοσφαιρική ρύπανση και η επιδείνωση των δρόμων και του περιβάλλοντος είναι άμεσες συνέπειες της αύξησης της κυκλοφορίας των φορτηγών. Ως εκ τούτου, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προσπαθήσει να αναπτύξει εναλλακτικές μεθόδους μεταφοράς. Πέρα από τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των οδηγών, πρέπει επίσης να εξετάσουμε την κατάσταση εκείνων που ζουν στις πόλεις και τα χωριά από τα οποία περνούν θορυβωδώς τα φορτηγά, μέρα και νύχτα.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Χαιρετίζω τον νέο κανονισμό, ο οποίος αποσκοπεί κυρίως στην ενίσχυση και βελτίωση της κοινωνικής νομοθεσίας η οποία διέπει το καθεστώς των οδηγών που εκτελούν οδικές μεταφορές.

Ο κανονισμός περιλαμβάνει τέσσερα βασικά στοιχεία. Ορίζεται ότι σε όλα τα νέα οχήματα πρέπει να εγκαθίστανται ψηφιακοί ταχογράφοι, ενώ ορίζεται επίσης ότι «κανονική ημερήσια περίοδος ανάπαυσης» είναι κάθε περίοδος ανάπαυσης χωρίς διακοπή, διάρκειας τουλάχιστον 11 ωρών, η οποία μπορεί εναλλακτικά να χωρίζεται σε δύο περιόδους. Επιπλέον, επετεύχθη συμφωνία σχετικά με νέο ορισμό του «χρόνου οδήγησης», καθώς και με τις διατάξεις της ευρωπαϊκής συμφωνίας για την εργασία των πληρωμάτων οχημάτων που εκτελούν διεθνείς οδικές μεταφορές, οι οποίες εναρμονίζονται τώρα με τις διατάξεις της οδηγίας. Τέλος, αναγνωρίζεται ότι πρέπει να τηρείται ο μέγιστος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας των 60 ωρών ανά εβδομάδα.

Σε γενικές γραμμές, λοιπόν, συμφωνώ ότι ο κανονισμός συμβάλλει σημαντικά στην ενίσχυση της οδικής ασφάλειας στην Ευρώπη.

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η έκθεση Markov, επί της οποίας ψήφισε σήμερα το Κοινοβούλιο, εγείρει μια σειρά ζητημάτων για τις χώρες που βρίσκονται στη γεωγραφική περιφέρεια της Ευρώπης, όπως η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ελλάδα.

Γνωρίζω τις προσπάθειες που κατεβλήθησαν καθ’ όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Πρέπει επίσης να πω ότι το θέμα αυτό πρέπει να επιλυθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να συμβάλλει όχι μόνο στη βελτίωση της οδικής ασφάλειας στους ευρωπαϊκούς αυτοκινητόδρομους αλλά και στη διασφάλιση της οικονομικής ισότητας όσον αφορά την ανάπτυξη και την οικονομική μεγέθυνση στον τομέα των μεταφορών στο σύνολο των κρατών μελών.

Η ανάγνωση των κειμένων αυτών με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι, παρά τις προσπάθειες που κατεβλήθησαν από τους διαπραγματευτές, αυτές οι προτάσεις καταρτίστηκαν με γνώμονα τις μεταφορικές επιχειρήσεις της Κεντρικής Ευρώπης, των οποίων τα ταξίδια είναι γενικά μικρότερα ως προς την απόσταση.

Ως εκλεγμένος εκπρόσωπος της Πορτογαλίας, πρέπει, κατά συνέπεια, να ψηφίσω κατά αυτών των ρυθμίσεων και οφείλω να επισημάνω ότι η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς επιβάλλει να ληφθούν υπόψη και οι χώρες εκείνες στις οποίες η δραστηριότητα αυτή λαμβάνει χώρα σε μεγαλύτερες αποστάσεις, άρα πρέπει να αντικατοπτρίζει τα συμφέροντα όλων των κρατών μελών χωρίς εξαίρεση.

 
  
  

- Έκθεση Markov (A6-0006/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Οι βουλευτές του Κομμουνιστικού Κόμματος Πορτογαλίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε συνεργασία με τους εκπροσώπους των οργανώσεων εργαζομένων στους αυτοκινητόδρομους και στις αστικές συγκοινωνίες, αγωνίζονται εδώ και πολλά χρόνια για τη βελτίωση των εργασιακών δικαιωμάτων των επαγγελματιών οδηγών, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι τηρούνται οι νόμιμες ώρες εργασίας και περίοδοι ανάπαυσης των οδηγών και ότι ο ιερός και απαραβίαστος ανταγωνισμός, με την αδηφάγο τάση εκμετάλλευσης που τον χαρακτηρίζει, δεν υπονομεύει τα δικαιώματα αυτά.

Όπως επεσήμαναν οι ενώσεις, παρότι ο κανονισμός που μόλις εγκρίθηκε ενδέχεται να βελτιώνει τις συνθήκες εργασίας σε ορισμένες χώρες, υστερεί σε σχέση με τη συλλογική σύμβαση εργασίας που ισχύει στην Πορτογαλία όσον αφορά την οργάνωση του χρόνου εργασίας, τον καθορισμό ελάχιστων ημερήσιων και εβδομαδιαίων περιόδων ανάπαυσης, και την παρακολούθησή τους.

Μεταξύ άλλων πτυχών, ο κανονισμός ζητεί τη διατήρηση δύο διαφορετικών εννοιών, ήτοι τον «χρόνο οδήγησης» και τον «χρόνο εργασίας», γεγονός που ταλανίζει τους εργαζόμενους. Επιπλέον, οι «νέες» έννοιες των μειωμένων περιόδων ανάπαυσης καθιστούν δυσκολότερο το καθήκον της παρακολούθησης της συμμόρφωσης με τις ελάχιστες περιόδους ανάπαυσης και αυξάνουν την πιθανότητα οι ημέρες και εβδομάδες εργασίας των οδηγών να είναι υπερφορτωμένες. Ελπίζουμε, ως εκ τούτου, ότι η έγκριση του κανονισμού δεν θα λειτουργήσει ως (δήθεν) πρόσχημα για να δικαιολογηθούν (κακώς) οι νέες επιθέσεις κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων

(Η αιτιολόγηση ψήφου συντομεύθηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 163, παράγραφος 1, του Κανονισμού)

 
  
MPphoto
 
 

  Jörg Leichtfried (PSE), γραπτώς. (DE) Ο κανονισμός για την εναρμόνιση της κοινωνικής νομοθεσίας που αφορά τις οδικές μεταφορές είχε ως στόχο να θεσπίσει ενιαίους κανόνες για τις συνθήκες εργασίας και την οδική ασφάλεια στον τομέα των οδικών μεταφορών, που απαιτούντο εδώ και καιρό. Απομένει να δούμε αν η συμφωνία αυτή θα βελτιώσει πραγματικά την κοινωνική θέση των εν λόγω οδηγών. Μπορεί να επιτύχαμε τελικά ενιαίους χρόνους οδήγησης και περιόδους ανάπαυσης στον τομέα των οδικών μεταφορών, ωστόσο στην τελική εκδοχή δεν περιλαμβάνονται στοιχεία που θεωρώ σημαντικά, όπως μεταξύ άλλων οι εκτενείς παραπομπές στην οδηγία για τον χρόνο εργασίας.

Θεωρώ εξαιρετικά λυπηρό το γεγονός ότι ο κανονισμός που εγκρίναμε σήμερα δεν θα περιλαμβάνει την απαγόρευση πληρωμής των οδηγών ανάλογα με την απόσταση που διήνυσαν και το φορτίο που μετέφεραν. Εγώ αγωνίστηκα γι’ αυτό, διότι είναι ένα μέσο για να βελτιωθούν οι κοινωνικές συνθήκες για τους οδηγούς φορτηγών. Η σταθερή αμοιβή διαφυλάσσει πραγματικά τα προς το ζην για κάθε εργαζόμενο, και πιστεύω ότι έχουν δικαίωμα σε αυτό οι εργαζόμενοι στον τομέα των οδικών μεταφορών.

Η απόφαση επιβολής ενιαίων κοινωνικών προδιαγραφών στις ευρωπαϊκές οδικές μεταφορές είναι σε γενικές γραμμές σωστή, εξετάζοντας όμως τις βελτιώσεις που αρχικά έλπιζα να δω ως προς τις συνθήκες που αφορούν τους οδηγούς, το αποτέλεσμα πραγματικά μας προσγειώνει. Ως εκ τούτου, δεν μπορώ παρά να καταψηφίσω και τους δύο αυτούς φακέλους.

 
  
MPphoto
 
 

  Karin Scheele (PSE), γραπτώς. (DE) Μολονότι είναι γενικά πολύ επιθυμητή η εναρμόνιση των κοινωνικών προδιαγραφών στον ευρωπαϊκό τομέα των μεταφορών, πρέπει να βελτιωθούν και οι κοινωνικές συνθήκες για τους οδηγούς των οχημάτων. Αφού αυτό δεν έγινε στην παρούσα ευκαιρία, καταψήφισα και τους δύο φακέλους.

Στόχος του κανονισμού για την εναρμόνιση της κοινωνικής νομοθεσίας που αφορά τον τομέα των οδικών μεταφορών ήταν να θεσπιστούν στον εν λόγω τομέα ενιαίοι κανόνες για τις συνθήκες εργασίας και την οδική ασφάλεια, που ήταν αναγκαίοι εδώ και πολύ καιρό. Μπορεί να καταφέραμε να επιβληθούν ενιαίοι χρόνοι οδήγησης και περίοδοι ανάπαυσης στις οδικές μεταφορές, αλλά η τελική έκδοση δεν περιλαμβάνει σημαντικά στοιχεία όπως, μεταξύ άλλων, εκτενείς παραπομπές στην οδηγία για τον χρόνο εργασίας.

Θεωρώ εξαιρετικά λυπηρό το γεγονός ότι ο κανονισμός που εγκρίναμε σήμερα δεν θα περιλαμβάνει την απαγόρευση πληρωμής των οδηγών ανάλογα με την απόσταση που διήνυσαν και το φορτίο που μετέφεραν, μολονότι η σταθερή αμοιβή διαφυλάσσει πραγματικά τα προς το ζην για κάθε εργαζόμενο και, φυσικά, οι εργαζόμενοι στον τομέα των οδικών μεταφορών έχουν δικαίωμα σε αυτό.

 
  
  

- Έκθεση Toubon (A6-0412/2005)

 
  
MPphoto
 
 

  James Hugh Allister (NI), γραπτώς. – (EN) Σήμερα καταψήφισα την πρόταση της Επιτροπής για την ενοποίηση των συστημάτων μέτρησης των προϊόντων διατροφής, συμπεριλαμβανομένων του άρτου και του γάλακτος. Η εν λόγω πρόταση θα επέφερε την κατάργηση του βρετανικού συστήματος μέτρησης του εμφιαλωμένου γάλακτος σε πίντες και τη μεταβολή των τυποποιημένων μεγεθών στα προϊόντα άρτου.

Εκτός του ότι επιβάλλουν μια ανούσια ομοιογένεια, οι δύο αυτές προτάσεις θα επιβάρυναν με τεράστια κόστη τις βιομηχανίες παραγωγής προϊόντων άρτου και γάλακτος του Ηνωμένου Βασιλείου, εξαιτίας της ανάγκης ανανέωσης του εξοπλισμού. Συνομίλησα με εκπροσώπους της αρτοβιομηχανίας στη Βόρεια Ιρλανδία και δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι η επιβολή αυτών των μέτρων θα ήταν δυσβάστακτη και δαπανηρή.

Συνεπώς, χαίρομαι που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέρριψε αυτήν την πτυχή της πιο πρόσφατης παρανοϊκής πρότασης των Βρυξελλών.

 
  
MPphoto
 
 

  Lena Ek και Cecilia Malmström (ALDE), γραπτώς. (SV) Αν θέλουμε να αποκτήσουμε μια λειτουργική ευρωπαϊκή αγορά αγαθών, είναι σημαντικό να διασφαλίζονται επίσης τα δικαιώματα των καταναλωτών. Οι αλλαγές που επέφερε η Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών στη νομοθετική πρόταση της Επιτροπής που αφορά τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τις ονομαστικές ποσότητες για προσυσκευασμένα προϊόντα δεν πρόκειται, ωστόσο, να οδηγήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Ο εισηγητής προτείνει κανόνες για τη συσκευασία, για παράδειγμα, του βουτύρου, του γάλακτος, των ζυμαρικών και του ρυζιού. Θέλω οι ευρωπαίοι καταναλωτές να έχουν τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ πολλών προϊόντων, και δεν έχει καμία ουσιαστική αξία η χρησιμοποίηση κανονισμών για να απαλλαγούμε από τις σουηδικές συσκευασίες γάλακτος που κυκλοφορούν σήμερα στη Σουηδία και περιέχουν, για παράδειγμα, 300 ml γάλακτος. Οι καταναλωτές έχουν σήμερα τη δυνατότητα να αποφασίζουν οι ίδιοι τι επιθυμούν να αγοράσουν συγκρίνοντας τιμές. Πρέπει να νομοθετήσουμε, προκειμένου να βελτιώσουμε τις βασικές συνθήκες ανταγωνισμού και να αυξήσουμε την προστασία των καταναλωτών. Ωστόσο, πρέπει, σύμφωνα με τη φιλοδοξία της Επιτροπής, να καταργήσουμε τους περιττούς κανόνες. Ψήφισα, συνεπώς, υπέρ μιας πιο απλουστευμένης αλλά πιο επικεντρωμένης ΕΕ, στην οποία δεν έχουν θέση οι περιττοί κανονισμοί που συνεπάγονται περιττό κόστος για τη βιομηχανία τροφίμων.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Σε γενικές γραμμές, η πρόταση οδηγίας που ψηφίστηκε σήμερα στην Ολομέλεια σε πρώτη ανάγνωση αποτελεί μέρος της εκστρατείας, την οποία στηρίζει η Επιτροπή, για την απλούστευση της νομοθεσίας της εσωτερικής αγοράς. Σκοπός αυτής της πρότασης είναι να ενοποιήσει την υφιστάμενη νομοθεσία σε μια ενιαία πράξη και να καταργήσει (ή να θέσει εκτός ρύθμισης) όλα τα μεγέθη συσκευασιών που υπάρχουν.

Ορισμένοι τομείς θα συνεχίσουν, ωστόσο, να υπόκεινται στην υφιστάμενη ρύθμιση που βασίζεται στην πλήρη εναρμόνιση. Σύμφωνα με την πρόταση, η επιβολή υποχρεωτικών σειρών μεγεθών θα δικαιολογούνταν σε πολύ ειδικούς τομείς, όπως στους τομείς του οίνου, των οινοπνευματωδών, του διαλυτού καφέ, των αερολυμάτων και της λευκής ζάχαρης, όπου η κοινοτική νομοθεσία έχει ήδη καθορίσει εναρμονισμένες υποχρεωτικές σειρές μεγεθών.

Το Κοινοβούλιο έχει επίσης διευκρινίσει ότι η οδηγία δεν θα εφαρμοστεί για τον προσυσκευασμένο άρτο, τα λίπη προς επάλειψη, ή το τσάι, προϊόντα για τα οποία θα εξακολουθούν να ισχύουν οι εθνικοί κανόνες για τις ονομαστικές ποσότητες. Όλοι οι τομείς θα μπορούν να παρασκευάζουν, και οι καταναλωτές να αγοράζουν, προϊόντα σε δυνητικά απεριόριστη σειρά μεγεθών.

Η έκθεση θεωρεί επίσης ότι ορισμένα βασικά αγαθά, όπως ο καφές, το βούτυρο, το αλάτι, το ρύζι, τα ζυμαρικά και το γάλα κατανάλωσης θα εξακολουθήσουν να διέπονται από τις υποχρεωτικές σειρές μεγεθών, εξαιρούμενα από την ελευθέρωση.

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Η έκθεση συζητά μια πρόταση απορύθμισης αλλά και, ταυτόχρονα, εναρμόνισης του επιτρεπόμενου μεγέθους συσκευασίας των τροφίμων. Από τη μία πλευρά, μπορεί, από την άποψη της εσωτερικής αγοράς, να είναι καλό να έχουμε προδιαγραφές που τελικά θα ωφελήσουν τον καταναλωτή. Από την άλλη πλευρά, η έκθεση περιλαμβάνει μια πρόταση για εκτεταμένη λεπτομερή ρύθμιση σε επίπεδο ΕΕ.

Μία εκ των τροπολογιών που ενέκρινε η επιτροπή του Κοινοβουλίου αναφέρει ότι οι μελέτες που διεξάγονται από την Επιτροπή δείχνουν ότι οι τιμές ανά μονάδα μέτρησης ούτε χρησιμοποιούνται αλλά ούτε και είναι κατανοητές από τους καταναλωτές. Οι αναφορές αυτές παρουσιάζουν κατά κάποιον τρόπο τους πολίτες των κρατών μελών ως ανίκανους να χειριστούν τις δικές τους υποθέσεις και καταμαρτυρούν, επομένως, μια δυσάρεστη στάση απέναντι στους πολίτες.

Σήμερα ψήφισα κατά της έκθεσης, διότι αφορά τη ρύθμιση ενός τομέα στον οποίο οι σχετικές αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται, στην πραγματικότητα, όχι σε επίπεδο ΕΕ αλλά σε κάθε κράτος μέλος ξεχωριστά.

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Χαιρετίζω την προσπάθεια της Επιτροπής να απλουστεύσει τη νομοθεσία. Ένα από τα σοβαρότερα εμπόδια για την οικονομική απόδοση στα κράτη μέλη της ΕΕ είναι η υπερβολική νομοθεσία και οι κανονισμοί που δημιουργούν σύγχυση – με άλλα λόγια, αυτό που στα αγγλικά ονομάζεται «red tape».

Είμαι υπέρ αυτής της πρότασης για την απλούστευση και την ελευθέρωση, η οποία μετριάστηκε κάπως χάρη στον προληπτικό χαρακτήρα των τροπολογιών που κατέθεσε το Κοινοβούλιο. Η ελευθέρωση περιορίστηκε εκεί όπου έχει αποδειχθεί χωρίς αμφιβολία ότι δεν εξυπηρετεί κανέναν ωφέλιμο σκοπό ή ότι λειτουργεί ακόμη κατά των συμφερόντων των καταναλωτών. Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ.

 
  
MPphoto
 
 

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Οι επιπτώσεις ορισμένων από τις προτάσεις της Επιτροπής σε μια σειρά βιομηχανιών της ΕΕ, και ειδικότερα στη βιομηχανία παραγωγής ουίσκι της Σκωτίας, θα ήταν αρνητικές, και γι’ αυτό εκφράζω την ικανοποίησή μου για τις αλλαγές που επέφερε η Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών, τις οποίες στηρίζω ευχαρίστως. Η εσωτερική αγορά έχει προσφέρει τεράστια πλεονεκτήματα στους παραγωγούς της ΕΕ, και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να τα διαφυλάξει στο ακέραιο.

 
  
  

- Έκθεση Brok (A6-0389/2005)

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, υπάρχουν αυτήν τη στιγμή δύο εστίες κρίσης που απαιτούν την πλήρη προσοχή μας, καθώς και μεγάλη ευαισθησία, και που δεν πρόκειται να τις εξαλείψουν τα ωραία λόγια που ακούμε τώρα από την αυστριακή Προεδρία του Συμβουλίου.

Πρώτον, πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη νίκη της Χαμάς στις παλαιστινιακές εκλογές, που είναι σαφές ότι πρέπει να γίνει αποδεκτή ως έκφραση δημοκρατικής βούλησης. Ωστόσο, η Χαμάς είναι ένα κίνημα που δεν έχει ακόμα αποκηρύξει τη βία, ενώ ο παλαιστινιακός λαός χρειάζεται περισσότερο παρά ποτέ την αρωγή της Ευρώπης – και την οικονομική. Φυσικά, σε περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης από τη Χαμάς, θα πρέπει να απαιτήσουμε να αποκηρύξει τη βία.

Ως προς το Ιράν, μακάρι να μην είναι ακόμα πολύ αργά γι’ αυτό που θα προτιμούσαμε, δηλαδή μία διπλωματική λύση, φυσικά σε συμφωνία με τη Ρωσία και την Κίνα. Εφόσον το Ιράν φαίνεται διατεθειμένο να συνομιλήσει με τη Ρωσία για τον εμπλουτισμό ουρανίου, αυτή θα πρέπει να είναι η πρώτη μας γραμμή προσέγγισης, όμως είναι επίσης σημαντικό να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στη συνεργασία μεταξύ ΗΠΑ και Ινδίας στον τομέα των πυρηνικών, η οποία φαίνεται να επιβεβαιώνει ότι είναι υποκριτική η αρνητική εκτίμηση της Τεχεράνης για τις ΗΠΑ ως «αυτοδιορισμένου παγκόσμιου αστυφύλακα».

 
  
MPphoto
 
 

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. – (EN) Θα υπερψηφίσω την έκθεση Brok σχετικά με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. Είδαμε τα διαδοχικά στάδια εξέλιξης της Ευρώπης σε βιομηχανική, κοινωνική καθώς και οικονομική και νομισματική ένωση. Τώρα ζούμε σε μια Ένωση η οποία είναι μεγαλύτερη από τις ΗΠΑ, με πληθυσμό 451 εκατ. πολιτών, ενώ η οικονομία της είναι επίσης ισχυρότερη από την οικονομία των ΗΠΑ. Παρόλα αυτά, συνεχίζουμε να μην έχουμε ενιαία φωνή στο διεθνές προσκήνιο.

Αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη είναι μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας η οποία θα μας επιτρέπει να έχουμε ενιαία φωνή. Η έκθεση του κ. Brok αποτελεί βήμα προόδου προς την ορθή κατεύθυνση. Θα δώσουμε πολλές μάχες για τη διαμόρφωση των λεπτομερειών αυτής της πολιτικής, αλλά την χρειαζόμαστε και πρέπει να την αποκτήσουμε.

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Για μία ακόμη φορά εμφανίζεται στην ημερήσια διάταξη μια έκθεση για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της ΕΕ, ή την ΚΕΠΠΑ. Η Λίστα του Ιουνίου έχει τη σθεναρή πεποίθηση ότι τα ζητήματα που αφορούν την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας δεν πρέπει να εξετάζονται από την ΕΕ, αλλά σε επίπεδο κρατών μελών.

Η έκθεση δηλώνει επίσης ότι πρέπει να ζητείται η γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όταν σχεδιάζονται οι κατευθυντήριες γραμμές της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας στην αρχή κάθε έτους. Με αυτόν τον τρόπο, το Κοινοβούλιο προσπαθεί να εξασφαλίσει περισσότερες αρμοδιότητες για το ίδιο, και αυτό είναι κάτι στο οποίο η Λίστα του Ιουνίου αντιτίθεται.

Για τους παραπάνω λόγους, ψήφισα κατά της έκθεσης στη σημερινή ψηφοφορία.

 
  
MPphoto
 
 

  Richard Howitt (PSE), γραπτώς. – (EN) Το Εργατικό Κόμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επικροτεί την έκθεση του κ. Brok για την προσήλωσή της σε μια ισχυρή ΚΕΠΠΑ, με έμφαση στην επίλυση συγκρούσεων, τον αγώνα κατά της φτώχειας και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ευχαριστούμε τον εισηγητή για τα συλλυπητήρια που εξέφρασε ενόψει των βομβιστικών επιθέσεων στο Λονδίνο. Ωστόσο, θέλω επίσης να σημειωθεί ότι στηρίζουμε τις διατάξεις που αφορούν το εμπόριο και τις ενισχύσεις προς τη Βόρεια Κύπρο, και όχι τη διατύπωση της τροπολογίας 1, ενώ διατηρούμε την αντίθεσή μας στην υπαγωγή των αμυντικών δαπανών στον κοινοτικό προϋπολογισμό.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Χαιρετίζω αυτήν την έκθεση, στην οποία το Κοινοβούλιο διεκδικεί το δικαίωμα να μετέχει πιο αποτελεσματικά σε διαδικασίες διαβούλευσης και να διαδραματίζει πιο ενεργό ρόλο στην κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας καθώς και στην ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας της ΕΕ. Στην έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων ορίζονται αναγκαίες προτεραιότητες για την πρόληψη των συγκρούσεων και την ανάπτυξη της διεθνούς συνεργασίας βάσει του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου.

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης που έχουμε ενώπιόν μας, διότι ταυτίζομαι με το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου της, τόσο ως προς το ποιες είναι –και ποιες πρέπει να είναι– οι κύριες αιτίες ανησυχίας σε διεθνές επίπεδο, όσο και ως προ το ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες της ΕΕ σε σχέση με αυτό.

Αν και δεν προσυπογράφω εξ ολοκλήρου κάποιες από τις απόψεις που διατυπώνει, ιδίως όσον αφορά τα θεσμικά θέματα, φρονώ ότι η γενική κοσμοθεωρία που προκύπτει από αυτήν την έκθεση είναι η σωστή. Πιστεύω επίσης ότι ο διεθνής ρόλος της ΕΕ εξαρτάται περισσότερο από συγκεκριμένη δράση και από την ικανότητά μας να κατανοούμε τις κοινές ανησυχίες παρά από οποιαδήποτε συζήτηση για θεωρητικά μοντέλα. Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, η πραγματικότητα είναι, κατά κανόνα, ισχυρότερη από οποιαδήποτε θεωρητική αντιμετώπιση.

Τέλος, με χαρά μου παρατηρώ ότι οι τόνοι της συμφωνίας μεταξύ των διατλαντικών εταίρων ανεβαίνουν, και αυτό μου φαίνεται ότι είναι ζωτικό στοιχείο στον δρόμο για την ειρήνη, τη δημοκρατία και την ευημερία του κόσμου.

 
  
MPphoto
 
 

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Οι Συντηρητικοί μπορούν να στηρίξουν ορισμένες από τις διατάξεις της έκθεσης αυτής, όπως τις συστάσεις για τη διατήρηση του εμπορικού αποκλεισμού όπλων που έχει επιβληθεί στην Κίνα, την επανάληψη των διαπραγματεύσεων μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων και την υποχρέωση των αφρικανικών κυβερνήσεων να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους για προσήλωση στη δημοκρατία και το κράτος δικαίου.

Εντούτοις, η έκθεση περιλαμβάνει επίσης πολλές προτάσεις με τις οποίες διαφωνούμε κατηγορηματικά. Σε γενικές γραμμές, επιδιώκει να επεκτείνει το πεδίο εφαρμογής της ΚΕΠΠΑ σε κάθε τομέα της εθνικής εξωτερικής πολιτικής. Στην παράγραφο 4 γίνεται θρασύτατη αναφορά σε μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί «στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων της νέας Συνταγματικής Συνθήκης», παρά την ευπρόσδεκτη απόρριψη του Συντάγματος. Στην παράγραφο 10, η «εσωτερική άμυνα» θεωρείται εσφαλμένα «ζωτικό τμήμα της στρατηγικής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης», ενώ πρόκειται για αποκλειστική αρμοδιότητα των εθνικών κυβερνήσεων. Το ΝΑΤΟ, ακρογωνιαίος λίθος της ευρωπαϊκής άμυνας για περισσότερο από μισό αιώνα και βασικός οργανισμός για διεθνείς αποστολές διαχείρισης κρίσεων οι οποίες απαιτούν την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων, δεν αναφέρεται σχεδόν καθόλου στην έκθεση, ενώ στην παράγραφο 12 ο ρόλος του ΝΑΤΟ περιορίζεται κατά τρόπο παραπλανητικό «στο πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της Ευρώπης». Διαφωνούμε επίσης με την ιδέα μιας στρατιωτικής αποστολής της ΕΕ στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, καθώς και με τον αμυντικό προϋπολογισμό της ΕΕ.

Συνεπώς, απείχαμε από την τελική ψηφοφορία.

 
  
  

- Έκθεση Carlshamre (A6-0404/2005)

 
  
MPphoto
 
 

  Jan Andersson, Anna Hedh, Ewa Hedkvist Petersen, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. (SV) Ψηφίσαμε υπέρ της έκθεσης. Ερμηνεύουμε την έννοια του «ελάχιστου εισοδήματος» που εμφανίζεται στην παράγραφο 4, σημείο στ) ως ένα εγγυημένο λογικό επίπεδο διαβίωσης, καθώς είμαστε ευνοϊκά διακείμενοι σε ένα εγγυημένο λογικό επίπεδο διαβίωσης αλλά αντίθετοι στην καθιέρωση ελάχιστων μισθών ρυθμιζόμενων από κράτος.

 
  
MPphoto
 
 

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. (SV) Η αντιπροσωπεία των σουηδών συντηρητικών επέλεξε σήμερα να απόσχει από την ψηφοφορία για τη σημερινή κατάσταση όσον αφορά την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και τυχόν μελλοντικές ενέργειες. Δεν μπορέσαμε να υποστηρίξουμε την έκθεση, διότι επιδιώκει σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό να υποβάλει τομείς της εθνικής αρμοδιότητας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων σε επίπεδο ΕΕ. Είμαστε άκρως πεπεισμένοι ότι τα ζητήματα που αφορούν την ισότητα των φύλων και την πολιτική για το έγκλημα πρέπει να αποφασίζονται αποκλειστικά από τα κράτη μέλη, τα οποία είναι τα πλέον κατάλληλα να λαμβάνουν αποφάσεις σε αυτούς τους τομείς. Οι συντηρητικοί είναι εκείνοι που άνοιξαν τον δρόμο σε εθνικό επίπεδο όσον αφορά πολλά από τα μέτρα που συζητούνται στην έκθεση.

Πιστεύουμε ότι το κράτος πρέπει να εκπληρώνει το πρωταρχικό του καθήκον, ήτοι την προστασία των ανθρώπων από τις εγκληματικές επιθέσεις, ανεξάρτητα από το φύλο του θύματος και του δράστη. Πρέπει να δώσουμε έμφαση στην ευθύνη των μεμονωμένων δραστών αντί να ενεργούμε βάσει μιας άποψης της κοινωνίας που μειώνει την ευθύνη του ατόμου.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Το Κοινοβούλιο πρέπει να εκφράσει τη θέση του όσον αφορά τη βία κατά των γυναικών. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που επηρεάζει γυναίκες όλων των ηλικιών, όλων των μορφωτικών επιπέδων και των κοινωνικών υποβάθρων, αν και υπάρχουν κάποιες μορφές βίας που συνδέονται ιδιαίτερα με τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Υποστηρίζουμε τη σύσταση ότι τα κράτη μέλη πρέπει να υιοθετήσουν μια προσέγγιση μηδενικής ανοχής σε όλες τις μορφές βίας κατά των γυναικών, γεγονός που συνεπάγεται την εφαρμογή αποτελεσματικών μεθόδων πρόληψης και τιμωρίας καθώς και μέτρων που στοχεύουν στην αύξηση της ευαισθητοποίησης για το πρόβλημα και στην καταπολέμησή του.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η βία που ασκούν οι άντρες κατά των γυναικών είναι ένα φαινόμενο που συνδέεται με την άνιση κατανομή της δύναμης μεταξύ των φύλων, η οποία είναι από μόνη της ένας περαιτέρω λόγος για τον οποίο αυτός ο τύπος εγκλήματος δεν έχει καταγγελθεί και καταδικαστεί σε ικανοποιητικό βαθμό.

Χαιρετίζω την έγκριση –αν και μόνο μερική– ορισμένων από τις προτάσεις που καταθέσαμε, ιδίως την αναγνώριση του γεγονότος ότι η φτώχεια και η περιθωριοποίηση είναι οι υποκείμενες αιτίες της αύξησης της εμπορίας των γυναικών και ότι η πορνεία δεν αποτελεί επάγγελμα.

Λυπάμαι, ωστόσο, για την απόρριψη της πρότασης που αποσκοπούσε στη δημιουργία των μέσων που απαιτούνται για την ανάπτυξη αποτελεσματικών προγραμμάτων υπέρ της κοινωνικής ένταξης των γυναικών που έχουν εμπλακεί στην πορνεία, με απώτερο στόχο τη βαθμιαία μείωση και τελική εξάλειψη της πορνείας.

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Συμμερίζομαι πολλές από τις απόψεις της εισηγήτριας για το θέμα αυτό. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση του κοινού για αυτά τα ζητήματα στα κράτη μέλη. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης, διότι δεν προτείνει συγκεκριμένα τη θέσπιση νομοθεσίας σε επίπεδο ΕΕ. Μια σειρά συστάσεων παρουσιάζονται τόσο στην Επιτροπή όσο και στα κράτη μέλη με σκοπό την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Πιστεύω ότι πρόκειται τελικά για ένα ζήτημα για το οποίο τα εθνικά κοινοβούλια οφείλουν να λάβουν τα όποια νομοθετικά μέτρα κρίνονται απαραίτητα.

 
  
MPphoto
 
 

  Filip Andrzej Kaczmarek (PPE-DE), γραπτώς. (PL) Η βία κατά των γυναικών είναι μια τραυματική εμπειρία, όχι μόνο για τις ίδιες τις γυναίκες αλλά και για τα παιδιά τους, τους οικείους τους, ακόμη και για εκείνους που προσπαθούν να βοηθήσουν τα θύματα. Έχω προσωπική εμπειρία από αυτό. Οδήγησα κάποτε με το αυτοκίνητό μου στο νοσοκομείο και στο αστυνομικό τμήμα μια γυναίκα που είχε ξυλοκοπηθεί από τον σύζυγό της. Τότε, με είχε κατακλύσει ένα συναίσθημα το οποίο πιθανόν είναι ίδιο με αυτό που αισθάνονται συχνά οι γυναίκες. Μια αδύναμη οργή. Αισθάνεται κανείς την ίδια οργή όταν ακούει ότι η αστυνομία έστειλε έναν αλκοολικό που έχει καταδικαστεί για κακομεταχείριση της οικογένειάς του πίσω στο σπίτι της πρώην γυναίκας του και όταν ακούει την αστυνομία να δικαιολογεί την πράξη της λέγοντας ότι η τελευταία δηλωμένη κατοικία του άντρα αυτού ήταν το σπίτι της πρώην γυναίκας του.

Πριν από λίγα χρόνια ένα τραγικό περιστατικό συνέβη στην πόλη μου. Ένας άντρας έφυγε από ένα από εκείνα τα κέντρα όπου οδηγούνται οι μεθυσμένοι για να ξεμεθύσουν. Τα κέντρα αυτά δεν είναι φυλακές. Κατάφερε να περπατήσει ένα-δύο χιλιόμετρα, σκότωσε τη γυναίκα του και πέταξε το πτώμα της από το παράθυρο. Δεν θέλω να ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο.

Η βία δεν είναι οικιακό θέμα. Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ούτε να ειδωθεί με σχετικούς όρους. Το σύνολο της κοινωνίας πρέπει να προβάλλει αντίσταση στη βία. Δεν μπορούμε να αφήνουμε αυτό το πρόβλημα να τίθεται στο περιθώριο ή να αποκρύπτουμε το πραγματικό του μέγεθος από την κοινωνία. Ούτε πρέπει να υποβαθμίζουμε την κλίμακα του φαινομένου.

Υποστήριξα την έκθεση της κ. Carlshamre, διότι είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να εξαλείψουμε τη βία κατά των γυναικών. Η αρχή της μηδενικής ανοχής δεν είναι πάντα απαραίτητη, αλλά σε αυτήν την περίπτωση είναι πραγματικά ουσιαστική.

 
  
MPphoto
 
 

  Timothy Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Εγώ και οι βρετανοί συντηρητικοί συνάδελφοί μου καταδικάζουμε κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών. Καταδικάζουμε, άλλωστε, τη βία που στρέφεται κατά των δύο φύλων, ανεξαρτήτως του φύλου των δραστών, και γενικώς τη βία την οποία ασκεί οιοσδήποτε κατά οιουδήποτε άλλου. Θεωρούμε επίσης ότι οι γυναίκες πρέπει να προστατεύονται από βίαιες ενέργειες και οι δράστες τέτοιων ενεργειών πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά.

Εντούτοις, απείχαμε από την ψηφοφορία επί της έκθεσης αυτής, διότι πρόκειται για μια χαμένη ευκαιρία αντιμετώπισης ενός σοβαρού προβλήματος. Η ανεύθυνη γλώσσα που χρησιμοποιείται υποβαθμίζει το σημαντικό μήνυμα που επιχειρείται να σταλεί μέσω της έκθεσης.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Χαιρετίζω αυτήν την έκθεση, η οποία επιβεβαιώνει ότι η βία την οποία ασκούν οι άνδρες κατά των γυναικών συνιστά παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι δράστες τέτοιων ενεργειών πρέπει να διώκονται εξίσου αυστηρά με τις περιπτώσεις στις οποίες η βία ασκείται κατά ανδρών. Επικρατεί ανισότητα όσον αφορά τον τρόπο αντιμετώπισης και τιμωρίας των εγκλημάτων βίας ανάλογα με το φύλο του θύματος. Η αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών βίας ως ποινικών αδικημάτων δεν πρέπει να εξαρτάται από το εάν εκδηλώνονται σε δημόσιο ή ιδιωτικό χώρο.

Ενώ αναγνωρίζεται ότι η διακήρυξη, την οποία ενέκρινε το 1993 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, υπήρξε σημαντικό ορόσημο για την αναγνώριση του προβλήματος της ενδοοικογενειακής βίας κατά των γυναικών, στην έκθεση του ΕΚ επισημαίνεται ορθώς ότι, εντός της ΕΕ, μπορούν να γίνουν περισσότερα.

Στηρίζω ιδιαίτερα τις προτάσεις που διατυπώνονται στην έκθεση για τη διενέργεια εμπεριστατωμένης ανάλυσης ως προς την έκταση του προβλήματος ενόψει των μελετών που έχουν διεξαχθεί σε τρεις χώρες της ΕΕ και καταδεικνύουν ότι το 40-50% των γυναικών υπέστησαν τη βία ενός άνδρα σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Στην ΕΕ, έχουμε καθήκον να αναγνωρίζουμε και να εγγυόμαστε τα δικαιώματα των γυναικών στη ζωή και τη σωματική ασφάλεια στο πλαίσιο του κράτους δικαίου.

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. (DE) Τα θέματα που σχετίζονται με τα δικαιώματα των γυναικών συγκαταλέγονται στα προβλήματα που προέκυψαν από τη μαζική εισροή άλλων πολιτισμών που αγνοήθηκαν επί δεκαετίες εξαιτίας μίας παρερμηνευμένης ανοχής. Τα γεγονότα καθιστούν σαφές ότι, τη στιγμή που μία στις τέσσερεις γυναίκες στην ΕΕ υφίσταται βία από κάποιον άντρα της οικογένειας, που οι μισοί φόνοι γίνονται μέσα στην οικογένεια και που ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων εφαρμόζεται σε περίπου 500 000 γυναίκες, είναι πια καιρός να επιβάλουμε εδώ επιτέλους περιορισμούς.

Ως εκ τούτου, δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί ντροπή το γεγονός ότι είναι δυνατόν στην ΕΕ μας να εκδίδονται κανονισμοί για την καμπυλότητα του αγγουριού και της μπανάνας, ενώ δεν θεσπίζονται γενικοί κανόνες για το πώς πρέπει να τιμωρείται η βία κατά των γυναικών. Εξίσου θλιβερό είναι να κάνουν οι κρατικές υπηρεσίες ότι δεν βλέπουν τις περιπτώσεις πολυγαμίας ή και να τις υποστηρίζουν, ενθαρρύνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Προεδρία του Συμβουλίου είναι βέβαια αξιέπαινη, διότι αντιδρά σε αυτήν την κατάσταση δηλώνοντας ότι προτίθεται να κάνει περισσότερα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, ωστόσο δεν αρκεί να γίνει λίγο καλύτερη η ενημέρωση από τους γιατρούς, τους δασκάλους και την αστυνομία. Το κύριο πρόβλημα σχετίζεται με τα πρότυπα του ανδρικού ρόλου. Τα πρότυπα αυτά είναι ανταγωνιστικά ως προς τη φύση τους στη δυτική μας κοινωνία, πράγμα καθόλου ιδανικό, αλλά τα πρότυπα της μουσουλμανικής ιδεολογίας φθάνουν μέχρι το μίσος κατά των γυναικών, και από εδώ πρέπει να αρχίσουμε.

 
  
MPphoto
 
 

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς.(FR) Τουλάχιστον ένα τρίτο των γυναικών σε κάποια φάση της ζωής τους πέφτουν θύματα σωματικής ή σεξουαλικής βίας. Αυτό είναι το ανησυχητικό νούμερο που προκύπτει από την εξαίρετη έκθεση της συναδέλφου μου στην Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, κ. Maria Carlshamre.

Μπροστά σε αυτήν την αύξηση της βίας κατά των γυναικών και τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται σε καθημερινό φαινόμενο, υπάρχει μόνο μια σθεναρή, κατάλληλη απάντηση: μηδενική ανοχή στη βία είτε είναι εντός είτε εκτός γάμου.

Η Ευρώπη έχει, επιπλέον, αναγνωρίσει τις ευθύνες της για να καταπολεμήσει αυτήν τη μορφή βίας που επηρεάζει γυναίκες από κάθε κοινωνική ομάδα. Στο πλαίσιο του προγράμματος Δάφνη ΙΙ, 50 εκατ. ευρώ δεσμεύθηκαν την περίοδο 2004-2008 για την προστασία των γυναικών που κινδυνεύουν περισσότερο. Πρόκειται για συμβολικό ποσό, διότι όλοι γνωρίζουμε ότι, για να είναι αποτελεσματικές οι πολιτικές πρόληψης και προστασίας των θυμάτων, πρέπει να υλοποιούνται σε εθνική βάση.

Είναι, ως εκ τούτου, ανησυχητικό να μαθαίνουμε ότι κάθε χρόνο ένας αριθμός μεταξύ 5 και 10 εκατ. παιδιών γίνονται αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες τέτοιων απάνθρωπων πράξεων.

Είναι, συνεπώς, ζωτικής σημασίας οι ποινικές νομοθεσίες των 25 κρατών μελών να θεωρούν στο εξής θύματα, εκτός από τις μητέρες και τα παιδιά.

Η κοινωνία μας έχει υποτιμήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό τη σοβαρότητα των βίαιων πράξεων κατά των γυναικών. Πρέπει να θέσουμε ένα τέλος σε αυτήν τη δειλία.

 
  
MPphoto
 
 

  Peter Skinner (PSE), γραπτώς. – (EN) Στηρίζω αυτήν την έκθεση για πολλούς και σοβαρούς λόγους. Τα περισσότερα μέλη της κοινωνίας θεωρούν απαράδεκτη τη βία κατά των γυναικών, όμως γνωρίζουμε ότι υφίσταται.

Η βία μεταξύ ανθρώπων που γνωρίζουν ο ένας τον άλλον, όπως οι σύντροφοι, πρέπει να αντιμετωπίζεται με εξαιρετική αυστηρότητα από τις αρχές. Στηρίζω τις προτεινόμενες ενέργειες για τη διευκόλυνση των αλλαγών, ιδίως στους τομείς της διακίνησης ανθρώπων και της ενδοοικογενειακής βίας.

 
  
  

- Έκθεση Estrela (A6-0401/2005)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς.(FR) Ψήφισα υπέρ της εξαίρετης έκθεσης της συναδέλφου μου, κ. Edite Estrela, σχετικά με την ισότητα γυναικών και ανδρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και χαίρομαι πολύ που εγκρίθηκε σχεδόν ομόφωνα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Οι ίσες ευκαιρίες αποτελούν μέρος των σπουδαίων δημοκρατικών αρχών της Γαλλίας, και μάχομαι υπέρ του σεβασμού τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο σύμφωνα, για παράδειγμα, με τη Συνθήκη της Ρώμης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και με τον Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ. Κάθε ανισότητα λόγω του φύλου ενός ατόμου είναι πηγή αδικίας, κοινωνικής βίας και έλλειψης κατανόησης μεταξύ των συμπολιτών μας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καθήκον να διασφαλίσει την ίση μεταχείριση των ανθρώπων, η οποία είναι πηγή αρμονίας, ειρήνης και προόδου. Με αυτόν τον τρόπο, η ΕΕ θα δώσει ένα σαφές παράδειγμα σε ολόκληρο τον κόσμο υπέρ των αξιών που προασπίζουμε και που αποτελούν έναν από τους πυλώνες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

 
  
MPphoto
 
 

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. (SV) Η αντιπροσωπεία των σουηδών συντηρητικών επέλεξε σήμερα να απόσχει από την ψηφοφορία σχετικά με την ισότητα γυναικών και ανδρών στην ΕΕ. Εμείς, οι Συντηρητικοί, επιθυμούμε την καταπολέμηση της έλλειψης ελευθερίας που προκύπτει από την ανισότητα και τις προκαταλήψεις. Δεν είναι, ωστόσο, καθήκον της ΕΕ να καθορίσει ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν από τα κράτη μέλη ή από τους άλλους παράγοντες της κοινωνίας. Δεν μπορούμε, συνεπώς, να υποστηρίξουμε την έκθεση, η οποία περιέχει πολυάριθμες προτάσεις που καταπατούν τους τομείς αρμοδιότητας των κρατών μελών, για παράδειγμα προτάσεις που αφορούν την παροχή παιδικής μέριμνας, εκεί όπου οι παραδόσεις και τα ιδιαίτερα πολιτιστικά χαρακτηριστικά διαφέρουν τόσο πολύ από το ένα κράτος μέλος στο άλλο.

Επιπλέον, η έκθεση ξεφεύγει σε τομείς που ούτε καν τα κράτη μέλη δεν πρέπει να ρυθμίζουν, για παράδειγμα το αν τα πολιτικά κόμματα εξετάζουν στρατηγικές για να προσελκύσουν περισσότερες γυναίκες στις κομματικές δομές. Υπάρχουν, ωστόσο, άλλα σημαντικά θέμα που συζητούνται στην έκθεση, για παράδειγμα η ανάγκη συλλογής συγκρίσιμων στατιστικών που αφορούν, αντίστοιχα, τους μισθούς ανδρών και γυναικών και την καταπολέμηση των διακρίσεων.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Ψηφίσαμε υπέρ αυτής της έκθεσης διότι εγκρίνουμε το περιεχόμενό της. Γνωρίζουμε, ωστόσο, ότι πρόκειται απλώς για μία ακόμη δήλωση από την πλευρά του Κοινοβουλίου, η οποία έρχεται σε διάσταση με τις πολιτικές που εφαρμόζονται ήδη στα κράτη μέλη, πολιτικές που σε ορισμένες περιπτώσεις υπονομεύουν τα ίσα δικαιώματα και επιδεινώνουν τις διακρίσεις, για παράδειγμα στην αγορά εργασίας.

Χαιρετίζουμε την έγκριση μιας πρότασης που προτρέπει την Επιτροπή να ενημερώνει το Κοινοβούλιο για την πρόοδο που σημειώνεται στα διάφορα κράτη μέλη σε σχέση με την εφαρμογή της πλατφόρμας δράσης του Πεκίνου, ιδιαίτερα στον τομέα της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, και να δημοσιεύει στατιστικές οι οποίες θα καλύπτουν κάθε κράτος μέλος.

Ελπίζουμε επίσης ότι θα δοθούν στο Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Ισότητας Ανδρών και Γυναικών οι απαραίτητοι πόροι, ώστε να μπορέσει να έχει μια θετική συνεισφορά στην προώθηση των ίσων δικαιωμάτων και στη διασφάλιση ότι οι γυναίκες τυγχάνουν της αξιοπρεπούς μεταχείρισης που δικαιούνται.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Χαιρετίζω την έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων σχετικά με το μέλλον της στρατηγικής της Λισαβόνας σε σχέση με την προοπτική του φύλου. Συμφωνώ με την ανάγκη λήψης μέτρων για την προαγωγή της απασχόλησης των γυναικών και τη μείωση των διαρθρωτικών ανισοτήτων μεταξύ γυναικών και ανδρών.

Στην έκθεση τονίζεται ότι εξακολουθούν να υπάρχουν ανισότητες σε βασικούς τομείς, όπως η απασχόληση, οι μισθολογικές αποκλίσεις, η διά βίου μάθηση και η επαγγελματική κατάρτιση. Αξιολογούνται επίσης οι τρόποι με τους οποίους μπορούν να συνδυαστούν ο επαγγελματικός, ο οικογενειακός και ο ιδιωτικός βίος.

 
  
MPphoto
 
 

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς.(FR) Η αντιμετώπιση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών σημαίνει πάνω από όλα το να έχουμε επίγνωση του πόση πρόοδος έχει σημειωθεί στη διάρκεια ενός αιώνα και πλέον, από τους πρώτους αγώνες για τη χειραφέτηση της γυναίκας μέχρι σήμερα, αλλά επίσης σημαίνει το να έχουμε κατά νου πόσα χρειάζεται ακόμη να γίνουν, προκειμένου η ισότητα των φύλων να καταστεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χαιρετίζω την έγκριση σήμερα το μεσημέρι της έκθεσης της κ. Estrela, η οποία επισημαίνει διάφορες μορφές διακρίσεων που υφίστανται οι εκπρόσωποι του γυναικείου φύλου, διακρίσεις που είναι στη βάση τόσων πολλών προκλήσεων που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Θα αναφέρω μόνο δύο από αυτές: μισθολογική απόκλιση που εκτιμάται στο 16% και ποσοστό απασχόλησης των γυναικών ηλικίας μεταξύ 15 και 24 ετών το οποίο παραμένει σταθερό, παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες αυτής της ηλικιακής ομάδας έχουν υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο.

Η άρση των εμποδίων για την είσοδο των γυναικών στην αγορά εργασίας σημαίνει προφανώς τη δημιουργία ενός ικανοποιητικού αριθμού δημόσιων ή ιδιωτικών δομών υποδοχής παιδιών, και αυτό τουλάχιστον έως την ηλικία της υποχρεωτικής σχολικής φοίτησης. Σημαίνει επίσης ότι πρέπει να εφαρμοστεί στην πράξη η ισότητα των γονικών δικαιωμάτων. Προκειμένου να εξασφαλιστούν όλες αυτές οι βελτιώσεις της καθημερινής ζωής, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προασπίσει τα βέλτιστα πρότυπα και να σηκώσει το βλέμμα προς τα πάνω και να εμπνευστεί από την επιτυχία των σκανδιναβικών χωρών όσον αφορά τα μέτρα για την ισότητα των φύλων.

 
  
MPphoto
 
 

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς.Το ΚΚΕ καταψηφίζει την έκθεση, γιατί αξιοποιούνται κοινωνικά προβλήματα της εργατικής λαϊκής οικογένειας για την επιτάχυνση και γενίκευση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και στα δύο φύλα.

Για την αντιμετώπιση της ανεργίας των γυναικών προτείνεται διεύρυνση των «ευλύγιστων μορφών απασχόλησης». Για την ανυπαρξία κρατικών δομών πρόνοιας, προτείνεται μεταφορά του βάρους στην οικογένεια, αλλά με ισοτιμία! Δηλαδή να καταφύγει και ο άντρας στη μερική απασχόληση για να υποκαταστήσει την έλλειψη κρατικής φροντίδας στην αναπαραγωγή, τη φροντίδα ηλικιωμένων ή των ΑΜΕΑ, και τελικά η λαϊκή οικογένεια να αδυνατεί να καλύψει στοιχειώδεις ανάγκες.

Η λεγόμενη εξάλειψη του διαχωρισμού των φύλων στην εργασία χρησιμοποιήθηκε σαν άλλοθι για αφαίρεση δικαιωμάτων που απορρέουν από τις ιδιαίτερες ανάγκες των γυναικών λόγω της αναπαραγωγικής τους λειτουργίας.

Καταγγέλλουμε ως αποπροσανατολιστική τη φιλολογία για «αλλαγή στη σύνθεση του φύλου της εξουσίας». Την πολιτική δεν την καθορίζει το φύλο. Η εξουσία της πλουτοκρατίας δεν θα αλλάξει με περισσότερες γυναίκες στους θεσμούς που την υπηρετούν.

Τα προβλήματα των γυναικών έχουν αφετηρία τους το καπιταλιστικό σύστημα που εκμεταλλεύεται τις γυναίκες και τους άντρες, αξιοποιώντας το φύλο και την ηλικία για γενίκευση της πολιτικής του κεφαλαίου και στα δύο φύλα.

Βάσεις για την ισοτιμία μπορούν να τεθούν μόνο στο πλαίσιο μιας λαϊκής εξουσίας, όπου μέσα παραγωγής και παραγόμενα αγαθά θα είναι λαϊκή περιουσία.

 
  
  

- Έκθεση Ferber (A6-0390/2005)

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Queiró (PPE-DE). – (PT) Όσον αφορά την ψηφοφορία για την ταχυδρομική οδηγία, φρονώ ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναφέρουμε την ανάγκη να διατηρηθεί η διασφάλιση της καθολικής υπηρεσίας. Η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς στον τομέα των ταχυδρομικών υπηρεσιών πρέπει να λάβει υπόψη όχι μόνο την οικονομική σπουδαιότητα του τομέα αλλά και την αναντικατάστατη εδαφική και κοινωνική διάσταση.

Οι τοπικές υπηρεσίες που παρέχουν τα ταχυδρομικά γραφεία σε κάθε κράτος μέλος διαδραματίζουν έναν αξιόλογο κοινωνικό ρόλο που δεν πρέπει να χάσουμε. Πρέπει, συνεπώς, να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στην εδαφική και κοινωνική διάσταση των ταχυδρομικών δικτύων όταν καλούμεθα να λάβουμε αποφάσεις σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις στον τομέα, υπό το πρίσμα του εκτεταμένου αντίκτυπου που ενδέχεται να έχουν αυτές οι αποφάσεις όταν οι ταχυδρομικές υπηρεσίες ανοίξουν εντελώς στον ανταγωνισμό. Πιστεύω, ως εκ τούτου, ότι είναι σημαντικό η σχεδιαζόμενη μελέτη να αναλύει αν οι διατάξεις της ταχυδρομικής οδηγίας είναι αρκετά σαφείς όσον αφορά την υποχρέωση παροχής μιας καθολικής υπηρεσίας και αν θεσπίζεται ένα ικανοποιητικό πλαίσιο για τα κράτη μέλη.

Δεν πρέπει να θέσουμε σε κίνδυνο τον βασικό στόχο της οδηγίας, που είναι η διασφάλιση της παροχής εδαφικών και κοινωνικών ταχυδρομικών υπηρεσιών σε κοινοτικό επίπεδο, που θα περιλαμβάνει μια ελάχιστη προσφορά υπηρεσιών συγκεκριμένης ποιότητας και σε προσιτές τιμές.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Η ελευθέρωση των ταχυδρομικών υπηρεσιών αποτελεί μέρος της αποκαλούμενης «στρατηγικής της Λισαβόνας» και αποσκοπεί στο άνοιγμα του τομέα στα ιδιωτικά κεφάλαια. Απώτερος στόχος είναι η ιδιωτικοποίηση αυτού του δημόσιου τομέα, ξεκινώντας από τα πλέον επικερδή τμήματα και εξακολουθώντας «προφανώς» να υποστηρίζεται με δημόσια χρηματοδότηση (το μοντέλο που εφαρμόζεται στη διοίκηση ξενοδοχείων αποτελεί σχετικό παράδειγμα).

Ο αγώνας των εργαζομένων στον τομέα, και των καταναλωτών –αναφέρομαι συγκεκριμένα στις πολυάριθμες διαδηλώσεις κατά του κλεισίματος των ταχυδρομικών γραφείων και υπέρ της διασφάλισης των ταχυδρομικών διανομών– είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση και σε ορισμένες περιπτώσεις την πραγματική παρακώλυση αυτής της διαδικασίας, σε κάποιες από τις πλέον επιζήμιες πτυχές της.

Ο σκοπός αυτής της έκθεσης του Κοινοβουλίου είναι να αξιολογήσει τον αντίκτυπο της ελευθέρωσης μέχρι στιγμής στα κράτη μέλη της ΕΕ, ενόψει νέων πρωτοβουλιών της Επιτροπής που αποσκοπούν στην εμβάθυνσή της.

Η έκθεση δεν καταφέρνει να κρίνει την τρέχουσα διαδικασία ελευθέρωσης ή να εκθέσει τις δυσμενείς συνέπειές της, όπως το κλείσιμο των ταχυδρομικών γραφείων, τις περικοπές στις καθημερινές κατ’ οίκον διανομές και τη μείωση των ποσοστών απασχόλησης· στην ουσία, κάνει ακριβώς το αντίθετο. Επίσης, δεν θέτει υπό αμφισβήτηση την ελευθέρωση του τομέα το 2009, αλλά αντίθετα προωθεί το άνοιγμα του τομέα και την υπεροχή του ανταγωνισμού από αυτήν την άποψη.

Εξ ου και την καταψηφίσαμε.

 
  
MPphoto
 
 

  Jörg Leichtfried (PSE), γραπτώς. (DE) Το 1997 άρχισε η διαδικασία ελευθέρωσης των ευρωπαϊκών ταχυδρομικών υπηρεσιών με σκοπό να δημιουργηθεί μία ανοιχτή αγορά, στην οποία θα έχουν πρόσβαση όλοι οι φορείς παροχής υπηρεσιών και στα 25 πλέον κράτη μέλη.

Οι εθνικές ταχυδρομικές υπηρεσίες αντέδρασαν στην πίεση αυτής της διαδικασίας ελευθέρωσης αρχίζοντας να τροποποιούν τις δομές και τη θέση τους.

Παρά τις προόδους αυτές, η μεταφορά της οδηγίας σε εθνικό επίπεδο πρέπει να παρακολουθείται στενά. Για παράδειγμα, είναι απαράδεκτο η αυστριακή νομοθεσία για τα ταχυδρομεία να επιβάλλει δυσανάλογα μεγάλες κυρώσεις σε εκείνους που παραλείπουν να τοποθετήσουν νέα γραμματοκιβώτια στα σπίτια τους. Γι’ αυτό δεν μπορεί να κατηγορηθεί η κοινοτική οδηγία του 2002 για τα ταχυδρομεία, γιατί δεν προβλέπει τέτοιες κυρώσεις σε εθνικό επίπεδο. Μια τέτοια εφαρμογή οδηγιών ενισχύει τον σκεπτικισμό με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι πολίτες την ΕΕ και την πεποίθησή τους ότι την ευθύνη για την κατάσταση αυτή φέρουν οι Βρυξέλλες και κανένας άλλος.

Απευθύνω έκκληση στην Επιτροπή να παρακολουθήσει τη μεταφορά της οδηγίας για τις ταχυδρομικές υπηρεσίες, προσέχοντας ιδίως να εξασφαλιστεί πως οι ποινές σε εθνικό επίπεδο δεν θα είναι δυσανάλογες και δεν θα θέτουν σε κίνδυνο τη λειτουργία της ταχυδρομικής αγοράς. Θα πρέπει επίσης να δοθεί προτεραιότητα στην εξέταση του θέματος αυτού κατά την επικείμενη μελέτη προοπτικών.

Εφόσον αυτή η έκθεση πρωτοβουλίας εκφράζει αιτήματα που είναι και δικά μου, την επικροτώ.

 
  
  

- Πρόταση ψηφίσματος: Κατάσταση στη Μέση Ανατολή (RC-B6-0086/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Η κατάσταση είναι εξαιρετικά περίπλοκη, αλλά τα αποτελέσματα των εκλογών δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να υπονομεύσουν το αναφαίρετο δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού στην ελευθερία, σε ένα ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος, με πρωτεύουσά του την Ανατολική Ιερουσαλήμ, και στην αντίσταση κατά της κατοχής του. Ούτε πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να θέσουν σε κίνδυνο τη χρηματοδοτική βοήθεια προς την Παλαιστινιακή Αρχή, βοήθεια που ικανοποιεί τις βασικότερες ανάγκες του παλαιστινιακού λαού, ή να τροφοδοτήσουν την αυξανόμενη στρατιωτική ανάμειξη των ΗΠΑ σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Η επίδειξη της αλληλεγγύης μας με τον ηρωικό αγώνα του παλαιστινιακού λαού και με το παλαιστινιακό εθνικό κίνημα είναι τόσο ζωτική όσο ήταν ανέκαθεν.

Τέλος, θα ήθελα να εκφράσω την απογοήτευσή μου για το γεγονός ότι η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου απέρριψε τις τροπολογίες που κατέθεσε η ομάδα μου, οι οποίες καλούσαν το Ισραήλ να συμμορφωθεί με τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και τις συστάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου και οι οποίες επεδίωκαν να θέσουν στην κορυφή της λίστας των προτεραιοτήτων μας την ανάγκη να βρεθεί μια λύση στο αδιέξοδο της ειρηνευτικής διαδικασίας και να τεθεί τέλος στη στρατιωτική κατοχή, στους εποικισμούς, στο τείχος, στις δολοφονίες, στις φυλακίσεις, στις αρνήσεις ελευθέρωσης των κρατουμένων, στη βία που υφίσταται ο παλαιστινιακός λαός και στη δραματική πτώση του βιοτικού επιπέδου του.

(Η αιτιολόγηση ψήφου συντομεύθηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 163, παράγραφος 1, του Κανονισμού)

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την κοινή πρόταση ψηφίσματος σχετικά με την κατάσταση στην Παλαιστίνη. Παρότι ορθώς καλούμε τη Χαμάς να αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ και να εγκαταλείψει την τρομοκρατία, δεν πρέπει να αμφισβητούμε τα αποτελέσματα ελεύθερων και δίκαιων εκλογών. Η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να προσφέρει βοήθεια στον παλαιστινιακό λαό και να παραμείνει προσηλωμένη, ως μέλος της Τετραμερούς, στην προώθηση του «οδικού χάρτη για την ειρήνη».

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Όταν η δημοκρατία δημιουργεί ένα ανεπιθύμητο αποτέλεσμα, αντιμετωπίζουμε την πρόκληση να καταδικάσουμε την ιδέα ότι ένα τέτοιο αποτέλεσμα μπορεί να προκύψει. Αυτό είναι κατανοητό, αλλά δεν έχει καμία αξία. Αυτό που πρέπει να προσπαθεί να κάνει η δημοκρατία είναι να λειτουργεί αποτελεσματικά για να εμποδίζει τους ανθρώπους να εντάσσονται σε τέτοια κινήματα.

Αυτό που είναι κάθε άλλο παρά σίγουρο είναι ότι υπάρχει δημοκρατία στην Παλαιστίνη, ασχέτως του αν οι εκλογές διεξήχθησαν ομαλά, και εκεί πρέπει να εστιάζονται οι ανησυχίες μας. Η δημοκρατία και το κράτος δικαίου που συνεπάγονται, μεταξύ άλλων, την ειρηνική συνύπαρξη με άλλες χώρες, το να μην επιθυμεί κανείς να καταστρέψει τους γείτονές του και, προφανώς, την εξάλειψη της τρομοκρατίας, πρέπει να αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής μας σε σχέση με αυτό το μέρος του κόσμου.

Ανεξάρτητα από τον σημερινό χαρακτήρα του κινήματος που νίκησε στις παλαιστινιακές εκλογές, το σημαντικό τώρα είναι να ζητήσουμε από την εκλεγμένη κυβέρνηση της Παλαιστινιακής Αρχής να σεβαστεί τις διεθνείς συμφωνίες και να υπερασπίσει τις αρχές που απαιτούνται για την ειρηνική συνύπαρξη των δύο χωρών, χωρίς την οποία θα είναι αδύνατον να βοηθηθούν οι Παλαιστίνιοι. Παρά το γεγονός ότι αυτό το αποτέλεσμα αντικατοπτρίζει τη βούληση του λαού, οι πιθανές συνέπειες εξακολουθούν να είναι πολύ σοβαρές.

 
  
MPphoto
 
 

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η εκλογική νίκη της Χαμάς ήταν αποτέλεσμα της δημοκρατικής βούλησης του παλαιστινιακού λαού και, παρότι διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις όσον αφορά τις πολιτικές της εν λόγω οργάνωσης, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αποτελεί τη νόμιμη κυβέρνηση. Η ενίσχυση την οποία προσφέρει η ΕΕ στην ειρηνευτική διαδικασία μπορεί, και πρέπει, να εξαρτάται από τη συνέχιση των βημάτων προς την κατεύθυνση της ειρήνευσης. Η διακοπή των ενισχύσεων σε αυτό το στάδιο θα δημιουργούσε τον κίνδυνο αποξένωσης μιας οργάνωσης με την οποία η ΕΕ πρέπει να παραμείνει σε επαφή. Φρονώ ότι η διαρκής άσκηση πιέσεων από την ΕΕ θα συμβάλει στην επίτευξη μιας μακροπρόθεσμης λύσης. Δεν μπορούμε να αποσυρθούμε τώρα από τη διαδικασία λόγω αντιπάθειας προς έναν από τους εταίρους με τους οποίους είμαστε υποχρεωμένοι να συνεργαστούμε.

 
  
  

- Πρόταση ψηφίσματος: Κούβα (RC-B6-0075/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  James Hugh Allister (NI), γραπτώς. – (EN) Σήμερα υπερψήφισα το κοινό ψήφισμα για την Κούβα, αν και θα προτιμούσα να περιελάμβανε τη ρητή έκφραση λύπης για την άρση των κυρώσεων το 2005.

Δεδομένου ότι είναι μια κοινωνία η οποία έχει οικοδομηθεί βάσει της αρχής της κυριαρχίας του μαρξισμού, δεν προξενεί έκπληξη το γεγονός ότι η Κούβα αποτελεί σύμβολο καταπιεστικού καθεστώτος, στο οποίο η διαφωνία συντρίβεται και η ελευθερία αποτελεί άπιαστο όνειρο.

Το γεγονός ότι το Sinn Fein/IRA διατηρεί αντιπροσωπεία στην Κούβα αποκαλύπτει το ολοκληρωτικό και μαρξιστικό πρόσωπό του, το οποίο κρύβει πίσω από ένα δημοκρατικό προσωπείο. Αυτό αποκαλύφθηκε με τον πιο απαίσιο τρόπο όταν, το 2001, ο αντιπρόσωπος της οργάνωσης στην εν λόγω χώρα, ο Niall Connolly, προσφέρθηκε, σε συνεργασία με άλλους, να εκπαιδεύσει αντάρτες της οργάνωσης FARC στην Κολομβία.

Η άρση των κυρώσεων της ΕΕ το 2005 αποτέλεσε τεράστια αποτυχία. Οι καταστρατηγήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν αυξηθεί, δεν έχουν μειωθεί. Όπως κάνουν πάντα οι ακραίοι μαρξιστές, είτε πρόκειται για τον Κάστρο είτε για το Sinn Fein, επωφελούνται απλώς από τις παραχωρήσεις και συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο. Νομίζω ότι είναι πια καιρός να διδαχθούμε από αυτό και να σκληρύνουμε ξανά τη στάση μας έναντι αυτού του απαίσιου καθεστώτος.

 
  
MPphoto
 
 

  Bastiaan Belder (IND/DEM), γραπτώς.(NL) Η Κούβα απέχει μακράν από το ιδεατό στον τομέα των θεμελιωδών ελευθεριών, όπως είναι προφανές τόσο από την προφορική ερώτηση όσο και από το σημερινό, κατά τα άλλα επαρκές, ψήφισμα.

Υπάρχει ένα ζήτημα το οποίο θα ήθελα να υπογραμμίσω, και αυτό είναι η θέση των θρησκευτικών συναθροίσεων σε σπίτια. Η νέα νομοθεσία που περιέχεται στην οδηγία 43 και στο ψήφισμα 46 απαιτεί όλες οι κοινότητες που λειτουργούν σε σπίτια να εγγραφούν στις αρχές. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο οι αιτήσεις καταχώρισης να καταλήγουν σε εξαιρετικά περίπλοκες διαπραγματεύσεις με τις αρχές. Αυτές περιλαμβάνουν λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τα μέλη της κοινότητας και τους ιερείς τους. Η νέα νομοθεσία έχει ήδη επιφέρει το κλείσιμο αρκετών εκκλησιών που λειτουργούν σε σπίτια.

Το 1992, οι κουβανικές αρχές άλλαξαν το σύνταγμα, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη μετάβαση της χώρας από αθεϊστικό σε λαϊκό καθεστώς. Αυτό ήταν το πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η νέα νομοθεσία, ωστόσο, φαίνεται ότι παρουσιάζει μια τάση προς νέους περιορισμούς. Ενώ το κουβανικό σύνταγμα αναγνωρίζει το δικαίωμα των πολιτών στη θρησκευτική ελευθερία, επιβάλλονται ολοένα και περισσότεροι ουσιαστικοί περιορισμοί. Γιατί οι χριστιανικές εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είναι καταχωρημένες, παρακολουθούνται και ελέγχονται τόσο στενά ή δέχονται παρεισφρήσεις από ξένα στοιχεία, με σκοπό την παρακολούθηση ή την εξόντωσή τους; Αυτό δεν μπορεί ούτε κατά διάνοια να χαρακτηριστεί αληθινή θρησκευτική ελευθερία στην Κούβα.

Θα ήθελα να ζητήσω από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να θέσουν αυτά τα ζητήματα στις συνομιλίες με τις κουβανικές αρχές.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Ψήφισα κατά του ψηφίσματος, διότι δεν εγκρίνω το περιεχόμενό του, που δεν λαμβάνει διόλου υπόψη το πλαίσιο στο οποίο αναγκάστηκε να ζήσει η Κούβα για πολλά χρόνια, ήτοι τον εμπορικό αποκλεισμό των Ηνωμένων Πολιτειών και όλες τις άλλες επιθέσεις που υπέστη.

Το ψήφισμα παραλείπει επίσης οποιαδήποτε αναφορά στην ύπαρξη της αμερικανικής βάσης στο Γκουαντανάμο, όπου η κυβέρνηση Μπους κρατά φυλακισμένους χωρίς δίκη και καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη Σύμβαση της Γενεύης.

Δεν κάνει επίσης καμία αναφορά στους πέντε κουβανούς πολίτες που κρατούνται ακόμη στις ΗΠΑ, σε ορισμένους εκ των οποίων δεν επιτρέπεται να δέχονται οικογενειακές επισκέψεις, και αυτό παρά το γεγονός ότι το Δικαστήριο της Ατλάντα ανέτρεψε την απόφαση που είχε οδηγήσει στην αρχική φυλάκισή τους.

Η θέση αυτή, την οποία τηρεί η πλειονότητα των βουλευτών του Κοινοβουλίου είναι στην ουσία υιοθέτηση δύο μέτρων και δύο σταθμών, και ευθυγραμμίζεται με τη γραμμή των Ηνωμένων Πολιτειών, που συνίσταται στη συνεχή πίεση των λαών και των κυβερνήσεων που δεν ακολουθούν τις κατευθυντήριες γραμμές τους και αντιδρούν στην υποδούλωσή τους.

Είναι εξίσου απογοητευτικό το ότι δεν υπάρχει ούτε μία λέξη για τη σημαντική συνεισφορά της Κούβας στην κοινωνική ανάπτυξη των πληθυσμών της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής. Νέοι από αυτές τις περιοχές μεταβαίνουν στην Κούβα για να μορφωθούν και να καταρτιστούν και η Κούβα στέλνει χιλιάδες γιατρούς και άλλους επαγγελματίες σε άλλες χώρες.

(Η αιτιολόγηση ψήφου συντομεύθηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 163, παράγραφος 1, του Κανονισμού)

 
  
MPphoto
 
 

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. – (EN) Θα υπερψηφίσω με επιφυλάξεις αυτό το κείμενο. Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κούβα δεν είναι επ’ ουδενί τέλεια, ενώ ορισμένες φορές οι κουβανικές αρχές υπονομεύουν οι ίδιες τη θέση τους με τον χειρότερο τρόπο, όπως όταν απαγόρευσαν προσφάτως σε εκπροσώπους των Κυριών στα Λευκά να μεταβούν στο Στρασβούργο για να παραλάβουν το βραβείο Ζαχάρωφ. Εντούτοις, κατά τη γνώμη μου, στην Αβάνα δεν επικρατεί κλίμα τρομοκρατίας, όπως αυτό που διαπίστωσα στο Κασμίρ ή, μέχρι πρόσφατα, στο Άτσεχ.

Εν προκειμένω, τίθεται ζήτημα αναλογικότητας. Πράγματι, η Κούβα καταστρατηγεί τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά όχι στον βαθμό που αυτό συμβαίνει στην Κολομβία με τα τάγματα θανάτου, ή στην Αϊτή όπου επικρατεί αναρχία, ενώ η δράση εγκληματικών συμμοριών και το βίαιο πολιτικό κλίμα έχουν προκαλέσει περισσότερους από 1 000 θανάτους. Ας ελπίσουμε ότι οι εκλογές της επόμενης εβδομάδας θα συμβάλουν στον σταδιακό τερματισμό αυτής της κατάστασης. Πού είναι η ανησυχία του Κοινοβουλίου γι’ αυτές και άλλες περιπτώσεις καταστρατήγησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις περιοχές εκτός της Κούβας; Πού είναι η ανησυχία μας για την «κατεχόμενη» Κούβα, στον Κόλπο του Γκουαντανάμο, όπου, σύμφωνα με τις πληροφορίες που λαμβάνουμε, η κατάσταση είναι χειρότερη και από τις χειρότερες φυλακές της Κούβας;

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Φυσικά και πιστεύω ότι η Κούβα πρέπει να γίνει κοινοβουλευτική δημοκρατία. Πιστεύω, επίσης, ότι η εξωτερική πολιτική είναι ένα θέμα που εμπίπτει στην εθνική αρμοδιότητα και ότι οι πολυμερείς δίαυλοι, όπως τα Ηνωμένα Έθνη, είναι η μόνη αποδεκτή εναλλακτική για τον επηρεασμό χωρών που δεν είναι γείτονες της ΕΕ.

Για τους παραπάνω λόγους, ψήφισα κατά του ψηφίσματος.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Διακόσιες λέξεις δεν θα είναι ποτέ αρκετές για να εξουδετερώσουν ακόμη έναν δεξιοτεχνικό ελιγμό που αποτελεί μέρος της πολιτικής απομόνωσης και διακρίσεων κατά της Κούβας που εφαρμόζει η ΕΕ, η οποία υποκύπτει δουλικά στις απατήσεις των ΗΠΑ.

Είναι η ίδια ΕΕ που –μη τυχόν και το ξεχάσουμε– απηύθυνε έκκληση για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος στην Κούβα στην κοινή θέση της του 1996, παρεμβαίνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο σε ένα ζήτημα που υπάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του κουβανικού λαού.

Η πλειονότητα του ίδιου αυτού Κοινοβουλίου κατέκρινε, σε μια κυνική κίνηση, τον εμπορικό αποκλεισμό των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της Κούβας, ενώ ταυτόχρονα ζητούσε την επιβολή συνεχών κυρώσεων από την ΕΕ στην Κούβα. Επιπλέον, το ψήφισμα δεν περιέχει ούτε μία λέξη αλληλεγγύης για του πέντε κουβανούς πατριώτες που κρατούνται στις ΗΠΑ, επειδή υπεράσπισαν τη χώρα τους κατά της τρομοκρατίας.

Αν και είναι ένα θέμα που θλίβει την πλειονότητα του Σώματος, η Κούβα σημαίνει ελπίδα και πίστη σε μια αξιοπρεπή ζωή για εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες. Είναι μια χώρα που, παρά τον εμπορικό αποκλεισμό, πέτυχε το 2005 την υψηλότερη οικονομική ανάπτυξη τα τελευταία 45 χρόνια, μια χώρα που πρόκειται να αναλάβει την προεδρία του κινήματος των αδεσμεύτων και να φιλοξενήσει τη διάσκεψη κορυφής του κινήματος το 2006, καθώς και μια χώρα που στέλνει χιλιάδες γιατρούς, δασκάλους και προπονητές σε άλλες χώρες, και όχι στρατεύματα για να καταλάβουν, να εκμεταλλευτούν και να καταπιέσουν.

(Η αιτιολόγηση ψήφου συντομεύθηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 163, παράγραφος 1, του Κανονισμού)

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η Κούβα είναι απόδειξη ότι στον δυτικό κόσμο δεν έχουν πέσει όλα τα τείχη της ντροπής. Μεταξύ του παράλογου ιδεαλισμού κάποιων και του αναίσχυντου πραγματισμού κάποιων άλλων, υπάρχουν εκείνοι που φαίνονται αποφασισμένοι να ξεχάσουν ότι στην Κούβα δεν υπάρχει δημοκρατία, δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα, δεν υπάρχει ελευθερία, τίποτα που θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε θεμέλιο λίθο των κοινωνιών μας. Κανένας ακατανόητος ρομαντισμός, κανένας πραγματισμός δεν μπορεί να δικαιολογήσει οποιαδήποτε μεταβολή προς τη βασική θέση: συνεχή καταδίκη της Κούβας και εκκλήσεις για εκδημοκρατισμό, χωρίς τον οποίο δεν θα είναι δυνατόν να διατηρηθούν στενοί δεσμοί με αυτήν την τυραννική κυβέρνηση.

 
  
MPphoto
 
 

  Esko Seppänen (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την κοινή πρόταση ψηφίσματος για την Κούβα, από την οποία όμως απουσιάζουν ορισμένα σημαντικά στοιχεία σχετικά με την πολιτική κατάσταση.

Η βασική αιτία για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Κούβα είναι ο αποκλεισμός του οποίου ηγούνται οι ΗΠΑ και οι απειλές τις οποίες εκτοξεύουν οι ΗΠΑ κατά της Κούβας.

Ο τερματισμός του αποκλεισμού και των απειλών των ΗΠΑ θα ήταν το σημαντικότερο βήμα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας προσφορότερου κλίματος για την ανάπτυξη γνήσιας δημοκρατίας στην Κούβα.

Ωστόσο, η επιθετική πολιτική των ΗΠΑ δεν είναι η μόνη αιτία για τους σοβαρούς περιορισμούς στην ελευθερία έκφρασης και τη δημοκρατία στην Κούβα. Η ευθύνη βαρύνει και την ίδια την κουβανική κυβέρνηση.

Ένα παράδειγμα, μεταξύ άλλων, είναι η απόφαση να μην επιτραπεί στις Κυρίες στα Λευκά να ταξιδέψουν εκτός της χώρας για να παραλάβουν το βραβείο Ζαχάρωφ στο Στρασβούργο.

Υπερψήφισα το κείμενο, αλλά διαμαρτύρομαι για την απόφαση της κουβανικής κυβέρνησης να απαγορεύσει την έξοδο από τη χώρα στις Κυρίες στα Λευκά.

 
  
MPphoto
 
 

  Jonas Sjöstedt (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την πρόταση ψηφίσματος για την Κούβα, παρότι από αυτήν απουσιάζουν ορισμένα σημαντικά στοιχεία σχετικά με την πολιτική κατάσταση.

Η βασική αιτία για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Κούβα είναι ο αποκλεισμός του οποίου ηγούνται οι ΗΠΑ και οι απειλές τις οποίες εκτοξεύουν οι ΗΠΑ κατά της Κούβας.

Ο τερματισμός του αποκλεισμού και των απειλών των ΗΠΑ θα ήταν το σημαντικότερο βήμα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας προσφορότερου κλίματος για την ανάπτυξη γνήσιας δημοκρατίας στην Κούβα.

Ωστόσο, η επιθετική πολιτική των ΗΠΑ δεν είναι η μόνη αιτία για τους σοβαρούς περιορισμούς στην ελευθερία έκφρασης και τη δημοκρατία στην Κούβα. Η ευθύνη βαρύνει και την ίδια την κουβανική κυβέρνηση.

Ένα παράδειγμα, μεταξύ άλλων, είναι η απόφαση να μην επιτραπεί στις Κυρίες στα Λευκά να ταξιδέψουν εκτός της χώρας για να παραλάβουν το βραβείο Ζαχάρωφ στο Στρασβούργο.

Υπερψήφισα το κείμενο, παρά τις ατέλειές του, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την απόφαση της κουβανικής κυβέρνησης να απαγορεύσει την έξοδο από τη χώρα στις Κυρίες στα Λευκά.

 
  
MPphoto
 
 

  Sahra Wagenknecht (GUE/NGL), γραπτώς. (DE) Απορρίπτω το παρόν ψήφισμα για την Κούβα, διότι είναι μονόπλευρο και δεν ανταποκρίνεται ούτε στο ελάχιστο στην πολύπλοκη πραγματικότητα στη χώρα. Αν καταδικάσουμε την Κούβα,

– αντιμετωπίζουμε ως αμελητέες τις προσπάθειες της χώρας να ακολουθήσει έναν διαφορετικό αναπτυξιακό δρόμο, πράγμα που κάνει αντιμετωπίζοντας σθεναρά την αντίσταση που προβάλλεται από πολλές πλευρές·

– αγνοούμε τα υποδειγματικά επιτεύγματα της Κούβας ως προς την ευημερία του λαού της, τα οποία διατηρεί παρά τον εμπορικό αποκλεισμό των ΗΠΑ και τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα·

– αρνούμαστε ότι η συνέχιση της ύπαρξης του συστήματος της Κούβας προσφέρει μια μικρή ελπίδα σε εκείνους στον επονομαζόμενο Τρίτο Κόσμο που είναι οι χαμένοι στον κόσμο της παγκοσμιοποίησης, όπου οι αγορές και τα κέρδη έχουν μεγαλύτερη σημασία από οτιδήποτε άλλο.

Το παρόν ψήφισμα μειώνει την έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, με τον τρόπο που τα χρησιμοποιεί, φανερώνει μία απαράδεκτη διπλή ηθική. Στόχος του ψηφίσματος δεν είναι η προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά η καταδίκη του συστήματος της Κούβας και η συνεισφορά στην κατάρρευσή του. Εγώ δεν θα συμμετάσχω σε αυτό.

 
  
  

- Πρόταση ψηφίσματος: Δημοσιονομική διαχείριση της ΕΕ (RC-B6-0074/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Η εκτέλεση του κοινοτικού προϋπολογισμού, δηλαδή η εξασφάλιση ότι οι πολιτικές αποφάσεις εφαρμόζονται πραγματικά, είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα.

Δυστυχώς, η διαδικασία του προϋπολογισμού είναι ολοένα και λιγότερο διαφανής και πιο διασκορπισμένη, καθιστώντας δύσκολο το να διαπιστωθεί ποιος είναι ο τελικός προορισμός των κονδυλίων.

Η δημοσιονομική πειθαρχία που επιβάλλεται από το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και τις μεγάλες εισφέρουσες χώρες σημαίνει ότι, κατόπιν της έγκρισης του ετήσιου κοινοτικού προϋπολογισμού, πολλοί τομείς προτεραιότητας χρηματοδοτούνται ανεπαρκώς, και αυτό έχει οδηγήσει σε πολιτική αναδιανομής και περικοπές σε όλες τις δημοσιονομικές κατηγορίες, καθώς και αμέτρητους διορθωτικούς προϋπολογισμούς. Με άλλα λόγια, η μη εκτέλεση ενθαρρύνεται σε ορισμένους τομείς για τη χρηματοδότηση άλλων, ανεξάρτητα από τον εγκριθέντα προϋπολογισμό.

Υπάρχουν επίσης πολιτικές και μέσα, όπως το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που είναι παράγοντες οι οποίοι συντελούν στη μη εκτέλεση. Από αυτήν την άποψη, η Επιτροπή και το Συμβούλιο δεν μπορούν να απεκδυθούν των ευθυνών τους ενόψει της συνεχούς μείωσης των πληρωμών όσον αφορά τις εξουσιοδοτήσεις.

Η ευθύνη των κρατών μελών σε ό,τι αφορά την εκτέλεση του προϋπολογισμού πρέπει να συνοδεύεται από τον καθορισμό των εθνικών προτεραιοτήτων επί τόπου, ιδίως όσον αφορά τα διαρθρωτικά ταμεία. Ανεξάρτητα από τα μέσα που προτάθηκαν τώρα, δεν νομίζουμε ότι οι διαπραγματεύσεις για τις νέες δημοσιονομικές προοπτικές πρέπει να εξαρτηθούν από την έγκριση των προτάσεων.

(Η αιτιολόγηση ψήφου συντομεύθηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 163, παράγραφος 1, του Κανονισμού)

 
  
  

- Πρόταση ψηφίσματος: Αλιευτικοί πόροι (RC-B6-0076/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Η πρόταση ψηφίσματος επί της οποίας μόλις ψηφίσαμε υπογραμμίζει την ανάγκη να ληφθούν νέα μέτρα διαχείρισης για τη Μεσόγειο. Πρέπει πάντα να μεριμνούμε για τη διαφύλαξη της αρχής ότι η βιωσιμότητα των αλιευτικών πόρων πρέπει να διασφαλίζεται, προκειμένου να είναι βιώσιμες οι αλιευτικές δραστηριότητες, να μπορούν οι στόλοι να συνεχίσουν τη λειτουργία τους, να διατηρούνται οι θέσεις εργασίας και να μπορούν να αναπτυχθούν οι αλιευτικές κοινότητες.

Φρονούμε, ως εκ τούτου, ότι το Συμβούλιο πρέπει να υιοθετήσει τον κανονισμό διαχείρισης σχετικά με τον οποίο αποφάνθηκε τώρα το Κοινοβούλιο.

Δεδομένου ότι η τρέχουσα κατάσταση ενδέχεται να καταλήξει σε διακρίσεις μεταξύ των αλιέων που δραστηριοποιούνται σε άλλα ύδατα, ωστόσο, πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρξει αποτελεσματική αποκέντρωση και οι κύριοι ενδιαφερόμενοι, δηλαδή οι αλιείς και οι φορείς που τους εκπροσωπούν, να συμμετέχουν στη λήψη των αποφάσεων διαχείρισης, δεδομένου ότι τα πρακτικά μέτρα πρέπει να αντικατοπτρίζουν την ιδιαίτερη πραγματικότητα κάθε αλιευτικής ζώνης ή περιοχής.

Επίσης, φρονούμε ότι ο κανονισμός για τη διαχείριση πρέπει να συνοδεύεται από τη λήψη των μέτρων που απαιτούνται για την αντιστάθμιση του κοινωνικού και οικονομικού αντικτύπου που προκαλείται από τον ίδιο τον κανονισμό, με τη χορήγηση κοινοτικής χρηματοδότησης. Όλα τα μέτρα πρέπει να βασίζονται σε επιστημονική έρευνα για την αλιεία.

 
  
MPphoto
 
 

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Πολλές φορές μια ΕΕ των 25 κρατών μελών μοιάζει παράλογη, ενώ οι προκρούστειες προσεγγίσεις δεν είναι πλέον αποτελεσματικές – αν υπήρξαν ποτέ. Δεν είναι λογικό μια βουλευτής του ΕΚ από τη Σκωτία να αποφασίζει για τις εξελίξεις στη Μεσόγειο και, ως εκ τούτου, απείχα από την ψηφοφορία. Η ΕΕ πρέπει να αναζητήσει νέους τρόπους λειτουργίας οι οποίοι θα διασφαλίζουν τη νομιμοποίηση των αποφάσεών μας. Η εμμονή στην αντίληψη ότι οι πάντες ενδιαφέρονται εξίσου για τα πάντα είναι αστήρικτη και δυσφημεί την ίδια την ΕΕ.

 
  
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. – Οι αιτιολογήσεις ψήφου έληξαν.

 
Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου