Doslovný záznam ze zasedání

Čtvrtek, 16. února 2006 - Štrasburk

14.2. Situace na Srí Lance

  Presidente. L'ordine del giorno reca la discussione su sei proposte di risoluzione sulla situazione nello Sri Lanka.

  Robert Evans (PSE), author. – Mr President, I am sure everyone appreciates that we are at a very crucial time, with the peace talks due to start next week.

I may be the only person here who has seen at first hand the damage that has been done by the war in the north and east of Sri Lanka: the devastation to property and lives; the real suffering – of the Tamil people in particular – and the dreadful attacks on Colombo, Kandi and other places in Sri Lanka. The deaths of many leading figures and ordinary people have gone without investigation. The tragedy and misery have been compounded by last year’s tsunami.

Now there is a real chance to restart. I hope that all those involved in the peace talks will appreciate how important these are, recognise their responsibilities and be prepared to compromise and not look for recriminations. Nobody in Sri Lanka would benefit from a return to conflict.

Personally I regret the absence of representatives of the Muslims, Buddhists and Colonel Karuna’s forces there, which I believe will make things more difficult. The ban on the LTTE people travelling to the European Union makes it rather anomalous that we have to have these talks in either Geneva or Norway. Nevertheless, we in the European Parliament should do everything we can, with the Commission and the Council, to assist, not hinder, the negotiations.

I wish them well.

  Erik Meijer (GUE/NGL), Auteur. – Voorzitter, de meerderheid van de inwoners van Sri Lanka bestaat uit Singalezen die zichzelf zien als de enige echte bewoners van hun eiland. In het noordoosten vormt een andere bevolkingsgroep de meerderheid, de Tamils. Met hun afwijkende taal, godsdienst en cultuur worden zij door velen gezien als ongewenste indringers uit het zuiden van Indië. De elkaar afwisselende regeringspartijen van links en van rechts proberen dus de gunst van de kiezers te winnen door mekaar te overtreffen in doofheid voor de verlangens van de Tamils.

Daardoor woedt er al vele jaren oorlog, staan delen van het land niet onder controle van de regering, zijn plannen voor zelfbestuur van het noordoosten uiteindelijk niet uitgevoerd en leidt buitenlandse bemiddeling niet tot resultaten. Vooral vanuit Noorwegen is daarin veel energie gestoken en de vroegere bemiddelaar is daar nu minister. Het lijkt erop dat de buitenwereld zich erbij neerlegt dat dit probleem nooit wordt opgelost, dat de gewelddadige strijd eindeloos doorgaat, met veel verwoesting en doden als gevolg, en dat een deel van de inwoners als vluchteling het land verlaat.

Uit het oogpunt van mensenrechten en democratie is berusting onaanvaardbaar. Daarom zou het goed zijn als dit Parlement binnenkort het signaal afgeeft dat we in Europa verontwaardigd zijn over het gebrek aan wil om tot een oplossing te komen en dat wij alles ondernemen om alsnog resultaten te bereiken.

  Marcin Libicki (UEN), autor. – Panie Przewodniczący! Jak zwykle w czwartek zajmujemy się naruszaniem praw człowieka.

Kiedy mówiliśmy o Azerbejdżanie, mówiliśmy o prawach człowieka w bardzo specjalnej sferze – sferze kultury. Kultura jest istotnym elementem prawa człowieka. Znacznie bardziej dramatyczna sytuacja jest wtedy, gdy omawiamy sytuację na Sri Lance. Rzeczywiście nie możemy się doczekać, kiedy wreszcie zapanuje tam pokój. Z jednej strony moglibyśmy przypomnieć stare powiedzenie, że "za szaleństwa władców płacą narody" i po prostu powiedzieć, że winni są ci, którzy prowadzą ten spór, a nie ten lud, który jest spragniony pokoju. Jednak z drugiej strony spotykamy się tam z tą sytuacją, która na świecie nie jest rzadka, że są mieszkańcy pierwotni i są przybysze. Ten konflikt między pierwotnymi Syngalezami a przybyszami – Tamilami ma znacznie głębsze historyczne korzenie i niestety, cokolwiek byśmy dzisiaj sobie wyobrażali – że można zapomnieć o historii i mówić tylko o przyszłości – jest po prostu nie możliwe.

Musimy rozumieć pewne upokorzenie pierwotnych mieszkańców, którzy uważają, że mają jednak lepsze prawa od tych, którzy przyjechali później niezaproszeni, czyli nie w wyniku ich decyzji, lecz w wyniku decyzji zupełnie zewnętrznych – tak jak miało to miejsce na Sri Lance. Dlatego starajmy się o to, by jak najprędzej został zawarty pokój, by jak najprędzej ludy na Sri Lance przestały płacić za szaleństwa władców. Jednak musimy też wziąć pod uwagę, że prawa historyczne są takimi samymi prawami do rządów jak prawo własności kogoś, kto został tej własności pozbawiony.

Mam nadzieję, że Unia Europejska zrobi wszystko, co w jej mocy, żeby na Sri Lance zapanował pokój.

  Elizabeth Lynne (ALDE), author. – Mr President, it probably would have been better if we had been able to postpone this debate, but it was already on the agenda. We all know the reason we wanted to postpone it was because of the scheduled meeting between the Sri Lankan Government and LTTE in Geneva on 22-23 February.

I, along with everybody else, sincerely hope the talks will be successful. It will be a small step in the right direction if they are. That should improve the implementation of the ceasefire, which, as we all know, is not observed fully by either the Tamil Tigers or the government. We still see a lot of recruitment of child soldiers, which is an absolute scandal.

If we want to achieve a permanent political solution, it is important that we do not just look at the security issues. However, any talks that take place on a political solution must involve the Muslims and other Tamil organisations, as well as the government and the Tamil Tigers. Only by doing that can we have a clear way forward to a permanent solution.

  James Nicholson (PPE-DE), author. – Mr President, we very much welcome the negotiations to be held next week in Geneva between the Government of Sri Lanka and the LTTE. Three years have passed since the last talks and, for the sake of all the people of Sri Lanka, it is vitally important that violence should cease and that there should be real progress in the peace process.

We do not believe that it would be helpful for this Parliament to express its views formally at this sensitive moment, so we have agreed with other political groups that there should be no resolution.

Sri Lanka has suffered from an upsurge of violence since December 2005, which has claimed over 200 lives. Not surprisingly, there has been a breakdown in trust between the Government and the LTTE, which is impeding political progress and economic recovery. We note with concern that even the unarmed observers comprising the Sri Lankan monitoring mission have come under attack on many occasions during this period. Although the Sri Lankan Government has shown restraint in its response so far, both sides must refrain from acts of violence and dedicate themselves to the impending negotiations.

For peace and stability to return to Sri Lanka, the Government and the LTTE must be prepared to make compromises. A useful confidence-building measure would be for both sides to cease the use of anti-personnel landmines and to assist in their removal. To this end, the Sri Lankan Government should set an example by signing the Ottawa Convention, and the LTTE should sign the Geneva Call Deed of Commitment. Such a gesture of good will would verify their commitment to peace and could lay the foundations for further mutually beneficial initiatives.

The European Union and individual Member States can take action to facilitate the peace process. European countries should monitor the financial support provided by their Tamil communities to ensure that it is not being used by persons or for activities that undermine the already fragile ceasefire agreement.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), Autor. – Señor Presidente, esperemos, efectivamente, que nada se tuerza en el camino y que la semana próxima, como se ha dicho, tengan lugar esas conversaciones de paz entre el Gobierno de Sri Lanka y el movimiento de los tigres tamiles, pero el proceso para llegar aquí no ha sido nada fácil y no lo será en el futuro.

El alto el fuego de 2002 se ha roto numerosas veces, centenares de personas han muerto en estos dos últimos años, las personas desplazadas internas se cuentan por miles, siguen produciéndose secuestros, torturas y abusos varios, y las expectativas creadas, tras el tsunami de diciembre de 2004, de aprovechar esa desgracia para afrontar de forma constructiva el conflicto interno, se han ido frustrando reiteradamente. Además, ninguno de los mecanismos de investigación de los derechos humanos parece haberse podido implementar de forma satisfactoria.

Por todo ello, cabe felicitarse de la tenacidad de las autoridades noruegas a la hora de facilitar, en tan difíciles circunstancias, un proceso de paz. Un proceso de paz que supone una nueva lección de lo importante que es invertir en construir la paz, en lugar de en armar la guerra.

Si uno analiza las inversiones que ha hecho Europa en estos últimos tiempos, no solamente en el país, sino en la región en general, verá que hemos invertido mucho en armar la guerra y mucho menos —por no decir muy poco— en armar y facilitar la paz.

Espero, por tanto, que esas conversaciones, que tendrán lugar la semana próxima y que espero, en definitiva, que concluyan en un proceso, no solamente de paz, sino de construcción de una paz justa y duradera, sean realmente una oportunidad que pueda copiarse en otros modelos, que pueda asimilarse a otros procesos de paz, sobre todo, llevando a la práctica lo que ya ha dicho la señora Lynne: hay que incorporar a todos los actores implicados en el conflicto; no se puede excluir a nadie, ni siquiera a aquellos a los que uno considera los mayores enemigos.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, w imieniu grupy PSE. – Panie Przewodniczący! Sytuacja polityczna, gospodarcza i społeczna na Sri Lance staje się - jak wszyscy na tej sali jednogłośnie zauważają - coraz bardziej niestabilna. Lokalna społeczność, w tym głównie kobiety i dzieci, padają ofiarami niekontrolowanej i brutalnej przemocy. Zabójstwa i udział w nich sił militarnych to elementy codziennej rzeczywistości Sri Lanki.

Porozumienie o zawieszeniu broni z 2002 r. jest obecnie poważnie zagrożone wybuchem nowego konfliktu. Sri Lanka potrzebuje wyraźnego wsparcia międzynarodowego w celu zagwarantowania stabilnego zawieszenia broni, które jest absolutnie niezbędne dla jakiegokolwiek postępu w tym regionie.

Kraj ten powinniśmy my - Parlament Europejski - wspomóc we wszelkich działaniach na rzecz stabilizacji, pokoju oraz demokracji. Za priorytet powinno się uznać zwalczanie wszelkich przejawów dyskryminacji rasowej czy etnicznej, która dotyka każdego dnia lokalną społeczność i utrudnia, zwłaszcza poszkodowanym przez tsunami, dostęp do należnych im odszkodowań. Nie wystarczy bowiem przesłać pieniądze i poczuć satysfakcję ze spełnionego dobrego uczynku, trzeba zapewnić także uczciwą ich dystrybucję - wtedy tylko pomoc finansowa Unii Europejskiej przyniesie konkretne rezultaty, inaczej stać się może przyczyną dodatkowych konfliktów.

  Tobias Pflüger, im Namen der GUE/NGL-Fraktion. – Herr Präsident! Nach jahrelangem Bürgerkrieg und Zehntausenden von Toten gibt es jetzt endlich wieder Verhandlungen, und wir müssen ganz klar feststellen: Es kann keine militärische Lösung dieses Konfliktes in Sri Lanka geben, sondern ausschließlich eine politische. Ich begrüße sehr, dass die norwegische Regierung die Initiative für diese Verhandlungen ergriffen hat. Es ist ganz interessant, dass es Norwegen ist, und nicht die Europäische Union. Es stellt sich aber ein ganz wesentliches Problem: Die Gespräche können nicht im Bereich der Europäischen Union stattfinden, weil es die so genannte EU-Terrorliste gibt. Auf dieser Terrorliste steht die LTTE, und damit können die Verhandlungsführer gar nicht in die EU einreisen. Das zeigt die Absurdität dieser EU-Terrorliste, und ich glaube, dass sie sehr häufig instrumentell benutzt wird, um gegen diejenigen vorgehen zu können, die man politisch nicht mag.

Ich will ganz deutlich sagen, dass ich mit dem Prozedere, heute nicht abzustimmen, nicht ganz glücklich bin, weil ich nämlich glaube, es hat durchaus politischen Druck gegeben, dass wir heute nicht abstimmen. Mir wäre es lieber, dass wir ganz klar sagen: Wir begrüßen diese Verhandlungen, und wir wollen, dass es tatsächlich zu einem friedlichen Prozess in Sri Lanka kommt.

  Joe Borg, Member of the Commission. Mr President, once again I should like to thank the honourable Members for their contributions.

First of all, let me state that the Commission is continuing to follow the situation in Sri Lanka very closely and we welcome the interest shown by European Parliament political groups in the resolutions calling for a peaceful solution to the conflict for the people of Sri Lanka.

The Commission welcomes the agreement between the Government of Sri Lanka and the LTTE to hold talks in Geneva on 22 and 23 February, with a view to reinforcing and improving the implementation of the ceasefire agreement concluded in February 2002. We congratulate the Norwegian Minister, Erik Solheim, for his tireless efforts and reiterate our full support for him and for Norway’s role as facilitator in the peace process.

Regarding the situation in Sri Lanka, although violence appears to have declined since the announcement of the Geneva talks on 25 January, we are extremely concerned by the escalation of violence in the past few months. Over 200 people were killed between the election of the new president in November 2005 and the end of January 2006. The European Union has expressed its grave concern about the continuing violence in Sri Lanka and urged all those engaged in violence and those with influence on them to put an end to it and stop the descent into conflict.

The year 2005 and the early part of 2006 were bad periods for the peace process, with the failure of the P-TOMS, the assassination of Foreign Minister Kadirgamar and the electoral boycott imposed in parts of the north and east. We therefore welcome the Geneva talks as an important step, which we hope will help stabilise the situation in Sri Lanka and lead to the long hoped for peaceful resolution of the bitter conflict.

Regarding the comments made about the tsunami funds, we have started delivering tsunami reconstruction, despite the failure of the P-TOMS. The Commission allocated tsunami victims in Sri Lanka EUR 5.5 million of assistance to revitalise livelihoods in the north and east and provide affected communities there with basic economic opportunities. That comes on top of a large EC assistance programme already running in the north and the east.

What we expected from P-TOMS was to move to a full reconstruction process where the government, the LTTE and the Muslim community would agree on priorities and projects. We had put all our weight behind P-TOMS and had earmarked EUR 50 million to go through the mechanism. Commissioner Ferrero-Waldner made that public in March 2005 in Colombo, where we pressed very hard for a quick agreement. We still consider that that was the right thing to do. If P-TOMS had come to life, we would have reversed the negative trend in the peace process.

In addition to that, we should not forget that the Commission, through its Directorate General for Humanitarian Aid, has provided more than EUR 23 million to victims of the conflict in the north and east since the peace process began, and over EUR 40 million of aid to tsunami victims. A large part of that aid has been directed at linking humanitarian aid to the reconstruction effort.

  Presidente. La discussione è chiusa.

Poiché tutte le proposte di risoluzione sull'argomento sono state ritirate, non avrà luogo alcuna votazione.