Volledig verslag van de vergaderingen

Maandag 13 maart 2006 - Straatsburg

17. Gedwongen prostitutie bij grote internationale sportevenementen – EU-acties tegen mensenhandel en lancering van een dag tegen de mensenhandel. (debat)

  De Voorzitter. Aan de orde is de gecombineerde behandeling van:

- de mondelinge vraag (O-0006/2006) van Anna Záborská, namens de Commissie rechten van de vrouw en gendergelijkheid, aan de Commissie over gedwongen prostitutie bij grote internationale sportevenementen (B6-0008/2006),

- de mondelinge vraag (O-0011/2006) van Karin Riis-Jørgensen en Elizabeth Lynne, namens de Fractie Alliantie van Liberalen en Democraten voor Europa, aan de Commissie over EU-acties tegen mensenhandel en lancering van een dag tegen de mensenhandel (B6-0011/2006),

- de mondelinge vraag (O-0017/2006) van Hiltrud Breyer, namens de Fractie De Groenen/Vrije Europese Alliantie, aan de Commissie over EU-acties tegen mensenhandel en de invoering van een Dag tegen de mensenhandel (B6-0014/2006),

- de mondeling vraag (O-0019/2006) van Lissy Gröner, namens de Sociaal-democratische Fractie in het Europees Parlement, aan de Commissie over EU-acties tegen mensenhandel en de invoering van een Dag tegen de mensenhandel (B6-0015/2006), en

- de mondelinge vraag (O0021/2006) van Eva-Britt Svensson, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Kartika Tamara Liotard, Feleknas Uca, Ilda Figueiredo en Věra Flasarová, namens de Confederale Fractie Europees Unitair Links/Noords Groen Links, aan de Commissie over EU-acties tegen mensenhandel en de invoering van een Dag tegen de mensenhandel (B6-0016/2006).

  Anna Záborská (PPE-DE), auteur. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, Commissaris, dames en heren, ik spreek vandaag als voorzitster van de Commissie rechten van de vrouw en gender equality van dit Parlement. Ik spreek tevens als vrouw die solidair is met vrouwen die tot prostitutie worden gedwongen.

Het is onaanvaardbaar dat een vrouw wordt gedwongen tot prostitutie; het is onaanvaardbaar dat zij haar lichaam moet verkopen. Dames en heren, nog nooit is het nieuws zo droevig geweest. In de hoofdstad van Duitsland is onlangs vlak bij het Olympisch Stadion een “megabordeel” geopend van 3 000 vierkante meter, dat 650 klanten tegelijk kan ontvangen. Meer dan 40 000 arme jonge vrouwen worden uit het Oosten “geïmporteerd” om te voldoen aan de behoeften van de bezoekers van het wereldkampioenschap voetbal na de wedstrijden.

De bestrijding van vrouwenhandel en de bestrijding van gedwongen prostitutie vormen eveneens een prioriteit voor vrouwelijke politici, zonder twijfel ook voor Angela Merkel. Laten wij een beroep op haar doen zich bij ons aan te sluiten.

Als volksvertegenwoordigers van alle politieke richtingen beschikken wij over krachtige middelen. Laten wij die decadentie afwijzen en laten wij onze stem horen, niet alleen hier, in het Europees Parlement, maar ook in onze lidstaten, in de Raad van Europa en in alle fora waar wij onze stem kunnen laten horen. Wij moeten luid en duidelijk van ons laten horen. Het is niet de eerste keer dat de verschillende organisaties van de Verenigde Naties, de Raad van Europa en de EU-instellingen de sport gebruiken als een instrument om een boodschap uit te dragen van goed burgerschap en vooruitgang.

De verantwoordelijken willen ons doen geloven dat het hier om een ongelukkige samenloop van omstandigheden gaat. Maar de advocaat van het concern dat dit “paleis van plezier” heeft gebouwd, heeft verklaard dat ”voetbal en seks hand in hand gaan”. Hoe komt het dat niemand in de hoogste regionen van het voetbal hieraan aanstoot lijkt te nemen?

Niemand lijkt geschokt te worden door het feit dat jonge mannen worden aangemoedigd om deel te nemen aan georkestreerde beestachtigheden tegen jonge vrouwen, en er wordt niet verontwaardigd gereageerd op het feit dat niets wordt ondernomen om deze praktijken te voorkomen en de slachtoffers te beschermen tegen deze georganiseerde perversie. De voorzitter van de FIFA, Joseph Blatter, heeft de Commissie rechten van de vrouw schriftelijk laten weten dat zijn organisatie niet verantwoordelijk is voor datgene wat buiten de stadions gebeurt. Noch de UEFA noch de helden van de nationale elftallen hebben zich hierover uitgelaten.

De UEFA heeft zich ten doel gesteld het voetbal in Europa te bevorderen, in een geest van vrede, zonder enige vorm van discriminatie. De wereld van het voetbal is een mannenwereld: dat blijkt wel uit de taferelen in de stadions. Mannen vragen om de diensten van prostituees en misbruiken vrouwen. Daarom richt ik mij ook tot de mannen, tot de mannelijke leden van het Parlement en tot alle mannen in een machtspositie.

Tot slot, dames en heren, wil ik erop wijzen dat wij reeds kunnen rekenen op de openbare steun van mannen in onze strijd tegen de vrouwenhandel en de gedwongen prostitutie.

Ik wil onze collega Heaton-Harris, die zelf scheidsrechter is, bedanken dat hij van de gemengde parlementaire commissie Sport een spreekbuis heeft gemaakt tegen de vrouwenhandel en de gedwongen prostitutie. Ik wil onze collega Coveney bedanken, die als lid van dit Parlement de activiteiten van “zakenlieden tegen de vrouwenhandel” en de campagne “Stop the Traffic” leidt.

Ik roep u allen ten slotte op om het indrukwekkende werk te ondersteunen van de Raad van Europa, die op 16 mei 2005 in Warschau het eerste “Verdrage inzake acties ter bestrijding van mensenhandel” in het leven heeft geroepen: tot op de dag van vandaag hebben slechts elf van onze lidstaten deze ondertekend. Geen van hen heeft deze nog geratificeerd.

Mijnheer de Voorzitter, commissaris, dames en heren, alle wettelijke instrumenten en alle mogelijke politieke maatregelen moeten worden aangewend om te voorkomen dat vrouwen handelsartikelen worden die alleen maar dienen als seksobject, niet alleen in Berlijn, maar ook op de hele wereld.

VOORZITTER: DAGMAR ROTH-BEHRENDT
Ondervoorzitter

  Elizabeth Lynne (ALDE), auteur. – (EN) Mevrouw de Voorzitter, het kwaad van de mensenhandel vormt een duidelijk voorbeeld van een terrein waarop de EU kan en moet handelen. Daarom hebben Karin Riis-Jørgensen en ik onze mondelinge vraag gesteld. Indien mogelijk willen we vandaag nog antwoord krijgen.

Er wordt onvoldoende publiciteit gegeven aan deze immorele handel. In veel gevallen worden de slachtoffers als de daders beschouwd: we moeten dat omdraaien. Ik ben blij met de aandacht die dit onderwerp recentelijk op EU-niveau heeft gekregen. Er is een initiatiefverslag van het Parlement in de maak; de Raad heeft in december een actieplan goedgekeurd; we hebben het Verdrag van de Raad van Europa; en toch wordt er nog maar weinig vooruitgang geboekt. Het heeft geen zin dat de lidstaten met elkaar gaan praten tenzij er snel concrete actie wordt ondernomen.

Op dit moment krijgen deze vrouwen – het gaat hoofdzakelijk om vrouwen en meisjes – geen gegarandeerde bescherming. Zij worden als illegale immigranten behandeld en uitgezet en vervolgens in veel gevallen opnieuw verhandeld. Er kunnen bepaalde acties worden ondernomen: deze zijn onder meer neergelegd in het Europees Verdrag tegen mensenhandel. We hebben een veilige haven nodig zodat jonge vrouwen en meisjes beschermd kunnen worden. We hebben ten minste de adempauze van dertig dagen nodig die in het verdrag wordt genoemd, zodat deze vrouwen kunnen beslissen of ze mee willen doen aan de vervolging van de handelaren.

In het Verenigd Koninkrijk is slechts één opvangcentrum met 25 plaatsen. Naar schatting worden per jaar meer dan 1 000 mensen het Verenigd Koninkrijk binnengesmokkeld seksueel te worden uitgebuit. We kunnen niet volstaan met de constatering dat dit probleem niet wordt aangepakt. Het Verenigd Koninkrijk en andere landen moeten het Verdrag van de Raad van Europa ondertekenen.

Ten slotte moeten we in de aanloop naar het WK voetbal in Duitsland veel meer doen om mensen bewust te maken van deze problematiek. Verwacht wordt dat gedurende het WK duizenden vrouwen en kinderen verhandeld en tot prostitutie gedwongen zullen worden. Bij deze mondelinge vraag en in dit debat gaat het niet om een vorm van prostitutie waarbij de prostituees weten wat ze doen. Het gaat hier om moderne slavernij waarbij vrouwen en kinderen niet kunnen kiezen of ze al dan niet als prostituee willen werken. Deze twee verschillende zaken moeten we gescheiden houden. Daarom neem ik deel aan de campagne om een rode kaart aan gedwongen prostitutie te geven en ik hoop dat alle fans, voetballers en sportbonden zich samen met alle andere organisaties achter deze campagne zullen scharen, zodat we dit kwaad uit de wereld kunnen helpen.

  Hiltrud Breyer (Verts/ALE), rapporteur. – (DE) Mevrouw de Voorzitter, ik hoop dat deze resolutie een voltreffer wordt. Ik hoop dat we ervoor kunnen zorgen dat dit onderwerp eindelijk uit de taboesfeer wordt gehaald, dat het in het openbaar wordt besproken. Over gedwongen prostitutie willen de daders het niet hebben, en de slachtoffers helaas ook niet. We moeten veel beter duidelijk maken wat het verband is tussen het migratiebeleid en het werkgelegenheidsbeleid.

Het is een enorm succes dat er een bres is geslagen in de verdedigingsmuur van de Duitse Voetbalbond, die dit onderwerp taboe vond en er liever niet over had willen praten. Er is al gezegd dat we de mensenhandel en de gedwongen prostitutie de rode kaart moeten geven. We moeten duidelijk maken dat fair play in de sport natuurlijk ook betekent dat we heel duidelijke nee zeggen tegen gedwongen prostitutie. We mogen geen enkel geval van gedwongen prostitutie dulden. Maar, mijnheer Frattini, we verwachten ook dat u zich niet alleen bezighoudt met de daders, en natuurlijk ook met de mensensmokkelaars, maar dat u ook zoekt naar een oplossing waardoor niet meer alleen de vrouwen worden gecriminaliseerd, zoals dat tot nu toe het geval was. Ik hoop dat u daarop in zult gaan wanneer u straks het woord tot ons richt.

Ik verwacht dat we niet alleen maar een visum gaan eisen, want daarvan zouden de vrouwen het slachtoffer worden. We moeten ook aan preventie doen, we moeten deze vrouwen ook begeleiden. We moeten net als in de Italiaanse immigratiewet vrouwen die bereid zijn om als getuige op te treden garanderen, dat ze in het land mogen blijven. We moeten meer doen om de vrouwen in staat te stellen om uit de gedwongen prostitutie te stappen.

  Lissy Gröner (PSE), rapporteur. – (DE) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer de commissaris, geachte collega´s, “De wereld te gast bij vrienden”, dat is het motto van het wereldkampioenschap voetbal in Duitsland. De sportfans bereiden zich voor, maar ook georganiseerde smokkelbendes staan klaar om duizenden vrouwen naar Duitsland te halen en ze te exploiteren. De vrouwen wordt van alles voorgespiegeld om ze naar Duitsland te lokken, en daarna worden ze met geweld tot prostitutie gedwongen. Armoede is een van de belangrijkste oorzaken hiervoor, en dat moet ons uitgangspunt zijn. Bij de gastvrijheid in Duitsland hoort ook dat we niet de andere kant opkijken, dat we de vrouwen beschermen die in een noodsituatie zitten.

Overal ter wereld worden tot 800 000 vrouwen het slachtoffer van mensenhandel, 100 000 daarvan komen uit de EU. Hoeveel het er deze zomer in Duitsland zullen zijn kunnen we niet zeggen, maar we moeten de mensenhandelaren een rode kaart geven. Mijnheer Frattini, ik verwacht dat u concrete maatregelen zult nemen aan de hand van de voorstellen die de Vrouwencommissie in het verslag-Prets heeft gedaan en van de voorstellen in het Actieplan tegen vrouwenhandel.

We moeten ervoor zorgen dat er voldoende financiële middelen zijn om de campagnes van de vrouwenorganisaties te ondersteunen, om telefoonhotlines in allerlei talen aan te bieden. We moeten zorgen voor een goede bescherming van de slachtoffers. Er is al gezegd dat de asielrichtlijn uit 2002 in de lidstaten maar halfslachtig is omgezet, dus moeten we meer druk uitoefenen. België biedt vrouwen die bereid zijn om getuigenis af te leggen en willen proberen om uit de prostitutie te stappen sinds kort een verblijfsrecht, en helpt die vrouwen dan ook. Dat is een uitstekend beleid.

Europol moet nauwer worden betrokken bij die programma’s voor een werkelijk doelmatige strijd tegen de moderne vrouwenhandel. Bovendien moeten de sportbonden natuurlijk ook een bijdrage leveren. Daarom verwachten we dat ze mee zullen helpen en dat ze met de fans spreken. Die moeten namelijk ook hun ogen open houden en iets doen. Het is echter wat kort door de bocht om van vrouwen een speciaal visum te eisen. Denk alstublieft nog eens goed na over de maatregelen.

  Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), auteur. – (SV) Mevrouw de Voorzitter, miljoenen mensen over de hele wereld verheugen zich op het komende WK voetbal, maar hoeveel duizenden vrouwen moeten het slachtoffer worden van de wens om niet alleen voetbal te zien maar ook gemakkelijk toegankelijke seksuele diensten te kopen? Om voldoende seksuele diensten te kunnen aanbieden moeten tienduizenden vrouwen, vaak onder dwang, de reeds grote groep prostituees in Duitsland aanvullen. Deze mensenhandel is schandelijk en diep onmenselijk en geeft blijk van een onderdrukkende visie op de vrouw en ook van een onderschatting van alle mannen die naar het voetbal komen kijken.

Om het geweld tegen vrouwen en kinderen te stoppen moet de verantwoordelijkheid voor de handel in seksslavinnen en de prostitutie niet bij de slachtoffers worden gelegd, maar bij degenen die zich het recht toe-eigenen om de lichamen van vrouwen te kopen en te verhandelen. De term “gedwongen prostitutie” kan worden uitgelegd alsof het tegendeel bestaat, dus een vorm van zogenaamde vrijwillige prostitutie. Er bestaat echter geen vrijwillige prostitutie. Vrouwen kiezen niet voor prostitutie; ze worden er door diverse factoren toe gedwongen. Het kan zijn dat ze het slachtoffer van de georganiseerde misdaad zijn, maar armoede en werkloosheid zijn andere oorzaken. Er zijn echter vooral duidelijke verbanden tussen prostitutie en eerdere blootstelling aan lichamelijke, psychische en seksuele gewelddaden.

Het verband tussen de legalisering van prostitutie en de toenemende handel in seksslavinnen moet nader worden toegelicht. Wat betekent het feit dat prostitutie in Duitsland legaal is bijvoorbeeld voor de toename van het aantal slachtoffers van de handel in seksslavinnen in verband met het WK voetbal? Wetgeving die prostitutie toestaat moet worden geëvalueerd en moet worden vergeleken met bijvoorbeeld de Zweedse wetgeving, waarin de klant strafbaar wordt gesteld. De Zweedse wetgeving heeft aangetoond dat als de vraag vermindert, daarmee ook het aantal slachtoffers van trafficking en prostitutie afneemt. De verantwoordelijkheid wordt op de juiste plaats gelegd, namelijk bij de klanten. Zij zijn degenen die de verantwoordelijkheid op zich moeten nemen voor hun seksualiteit, zonder de lichamen van vrouwen te kopen.

Als wij accepteren dat mannen zich het recht toe-eigenen om lichamen van vrouwen te kopen, dan betekent dat ook dat we moeten accepteren dat ongeveer vier miljoen vrouwen en kinderen in en tussen landen worden getransporteerd om seksueel te worden uitgebuit.

Het veroordelen van seksuele exploitatie en prostitutie betekent niet dat men vrouwen in de prostitutie de schuld geeft. Integendeel. Wij willen alle vrouwen recht op seksualiteit geven, zonder onderdrukking en op gelijke voorwaarden. Vrouwen zijn geen handelswaar. Vrouwen zijn niet te koop.

(Verspreid applaus)

  Franco Frattini, vice-voorzitter van de Commissie. (IT) Mijnheer de Voorzitter, geachte afgevaardigden, de vragen die de voorzitter van de Vrouwencommissie, mevrouw Záborská, en andere afgevaardigden hebben gesteld vereisen een gedetailleerd antwoord van mijn kant. Het is juist en ook mijn plicht u concrete antwoorden te geven. In totaal zijn er zestienverschillende punten aan de orde gesteld met zeer precieze vragen, waar ik op zal proberen te antwoorden.

In het algemeen gesproken vind ik het onvoorstelbaar dat een sportevenement – dat in principe juist positieve waarden zou moeten stimuleren – wordt misbruikt om gedwongen prostitutie te tolereren of aan te moedigen. Ik heb daarover de zeer droevige opmerking gehoord dat voetbal en seks samengaan, alsof gedwongen prostitutie het onvermijdelijke gevolg zou zijn van een groot sportevenement. Dat zou echter de ontkenning betekenen van de meest gezonde waarden van de sport.

Daarom is het noodzakelijk te beginnen bij de Europese wetgeving die we op dit terrein hebben goedgekeurd. Die voorziet de strafbaarstelling van degenen die met hun handelingen bijdragen tot de gedwongen prostitutie van personen, met name vrouwen en kinderen maar – het moet gezegd – ook mannen.

Zoals u weet, bestaat er in dit verband een Europees kaderbesluit. In Duitsland is in 2005 een nationale wet in werking getreden die al volledig toepasbaar is. Voor eind april zullen we de Raad en het Parlement een verslag voorleggen over de toepassing van het kaderbesluit inzake mensenhandel en maatregelen in verband met de strafbaarstelling van dat misdrijf. Het doel is te garanderen dat alle lidstaten wettelijke maatregelen nemen om het kaderbesluit om te zetten voor het wereldkampioenschap voetbal begint.

Tot de belangrijkste voorschriften van het kaderbesluit behoort de plicht van de lidstaten om verdachten strafrechtelijk te vervolgen in het land van herkomst en niet in het land waar het misdrijf is gepleegd. Het kaderbesluit heeft daarmee tot doel te verzekeren dat er daadwerkelijk wordt geprocedeerd en straffen worden opgelegd.

Nadat wij uiterlijk eind april het rapport zullen hebben voorgelegd, zullen de Raad en – als het dat nodig acht – ook het Parlement zich inhoudelijk kunnen bezighouden met verdere wetgevende maatregelen die op Europees niveau zouden kunnen worden getroffen. Zonder nu al vooruit te lopen op definitieve antwoorden zou mijns inziens in dat verband gedacht moeten worden aan maatregelen als het strafbaar stellen van klanten die weten dat zij gebruik maken van de diensten van slachtoffers van dwang en, in bepaalde gevallen, van ware mensenhandel die tot slavernij leidt.

De wetgeving van de lidstaten betreffende het al of niet legale karakter van prostitutie loopt natuurlijk sterk uiteen. Voor de situatie echter waarin de klant beseft dat hij zich ophoudt met een persoon die het slachtoffer is van mensenhandel of van dwang, moet er volgens mij nog verder nagedacht worden, ook met het oog op mogelijke strafrechtelijke sancties.

In dit verband dienen Europol en Eurojust natuurlijk een grotere rol te spelen. Tijdens mijn gesprekken met de voorzitter van Eurojust en de directeur van Europol heb ik als een van de prioritaire onderwerpen de versterking van de bevoegdheden van Europol en Eurojust aan de orde gesteld bij de toepassing van het actieplan ter bestrijding van mensenhandel dat wij, zoals het Parlement weet, eind vorig jaar hebben gepresenteerd. Europol kan een zeer belangrijke rol spelen bij het coördineren van acties op Europees niveau tegen deze vreselijke vorm van criminaliteit. Bij het bestrijden van pedofilie hebben wij daar al succes mee geboekt. Dankzij een actie van Europol zijn we erin geslaagd een netwerk van pedofielen in 13 Europese landen op te rollen. Ook deze weg dienen wij te bewandelen.

Voorts hebben we dan het specifieke probleem van het wereldkampioenschap voetbal. Bij de eerste discussie hierover had ik het Parlement beloofd dit thema formeel onder de aandacht te brengen van de Duitse minister van Binnenlandse Zaken. Dat heb ik natuurlijk gedaan en minister Schäuble heeft mij enkele dagen geleden in zijn antwoord de formele verzekering gegeven dat de van kracht geworden federale wet strikt zal worden toegepast en dat hij bovendien met bijzondere aandacht de initiatieven ter preventie van dit verschijnsel zal volgen in alle Duitse steden waar tijdens het WK wedstrijden zullen worden gespeeld.

Ik kan dan ook met stelligheid beweren dat de Duitse federale regering zich bij monde van haar minster van Binnenlandse Zaken niet alleen bereid verklaart volledig samen te werken maar tevens de Raad van ministers van Binnenlandse Zaken die in april bijeenkomt zal aansporen het onderwerp te bespreken teneinde een operationele strategie te formuleren. In dit geval gaat het niet om wetgeving maar om operationele preventieve maatregelen in het veld om te voorkomen dat dit sportevenement gebruikt wordt om met dat verschrikkelijke middel een groot aantal mensen te verhandelen.

Nu zou ik twee opmerkingen willen maken over de concrete maatregelen die ik als vertegenwoordiger van de Commissie voornemens ben te presenteren tijdens de vergadering van de Raad van ministers van Binnenlandse Zaken eind april. Ten eerste kan ik wat betreft de visa de geachte afgevaardigde Gröner, maar ook degenen die mij na het seminar van 8 maart daarover een brief hebben gestuurd, met stelligheid bevestigen dat ik van plan ben geweest noch de wil of de gedachte heb gehad visa voor vrouwen in te voeren. Visumplicht is niet gebaseerd op categorieën mensen maar op landen, nationaliteiten. Ik had aangekondigd te zullen nagaan of er voor bepaalde derde landen die een aanzienlijk risico vormen nu nog geen visumplicht geldt. Op basis van die beoordeling zou het dan eventueel raadzaam kunnen zijn ook voor landen die een mogelijke bron van mensenhandel zijn een tijdelijke visumplicht in te voeren. Het gaat om de inwoners van zo’n land en natuurlijk niet om de vrouwen. Daarom verontschuldig ik mij als mijn woorden op het seminar van 8 maart verkeerd begrepen zijn.

Ik heb me in het onderwerp verdiept en ik kan u antwoorden dat er volgens de gegevens van de verschillende politiediensten geen mensenhandel bestaat richting Europese Unie vanuit derde landen die geen visumplicht kennen voor reizen naar de lidstaten. Het is derhalve niet nodig wijzigingen aan te brengen in de huidige visumregeling, daar volgens de statistieken alle zogenaamde risicolanden al onder de visumplicht vallen. Maar er zou hoe dan ook nooit een visum voor vrouwen zijn ingevoerd, er zou alleen voor bepaalde landen meer controle zijn geweest. Het probleem is dus onbestaand, maar het is wel duidelijk dat er meer controle moet worden uitgeoefend door de consulaten op de werkelijke reisdoelen van groepen bezoekers en ik zal de Raad daar een voorstel voor doen. Het is namelijk klip en klaar dat degenen die vrouwen verhandelen met seksuele uitbuiting als doel daarvoor valse redenen opgeven of laten opgeven.

De controle moet dus plaatsvinden aan de grenzen en in de consulaten – waarvoor samenwerking tussen alle lidstaten van de Europese Unie nodig is – en dient op intensievere wijze het waarheidsgehalte van de opgegeven reisdoelen na te gaan. Zoals u weet, wordt er vaak verklaard dat een reis toeristische doeleinden heeft terwijl dat niet waar is. Daarom is grondiger controle noodzakelijk.

Zoals meerdere sprekers hebben gezegd, zijn ook concrete maatregelen noodzakelijk ter ondersteuning van de slachtoffers. Persoonlijk ben ik voorstander van het opzetten van telefonische hulpdiensten met simultaanvertolking om in zo veel mogelijk talen onmiddellijk bijstand te kunnen verlenen.

Die maatregelen gelden natuurlijk zowel voor het wereldkampioenschap voetbal als voor de periode daarna, daar je dergelijke diensten niet vanaf juli dit jaar kunt stopzetten. Deze op het bieden van directe en concrete bijstand gerichte maatregelen kunnen dankzij Europese projecten en kredieten voor dergelijke concrete voorstellen een plaats krijgen in het Europees actieprogramma.

Een andere maatregel die mij noodzakelijk lijkt, is een vergelijkende studie van de wetgeving van alle lidstaten betreffende prostitutie en de relatie tussen prostitutie en mensenhandel met seksuele oogmerken in de landen waar prostitutie is toegestaan. Er bestaat een duidelijke relatie tussen de stijging van de vraag en, laten we het zo maar noemen, de prikkel voor de handelaars hun verachtelijke activiteit te bedrijven. Het Parlement heeft een studie laten uitvoeren naar transnationale criminaliteit. Op basis daarvan ben ik voornemens een vergelijkende studie te laten maken teneinde een duidelijker beeld te krijgen van de band tussen de stijging van de vraag en de toename van de handel.

In het kader van het Daphne-programma kan de Europese Unie natuurlijk initiatieven cofinancieren ter versterking van het bewustzijn van de publieke opinie betreffende de noodzaak de vraag naar prostitutie te verminderen. Het verminderen van de vraag leidt of draagt bij tot de beperking van mensenhandel met seksuele doeleinden.

Een ander mogelijk voorstel is het intensiveren van de contacten met de lagere overheid, dat wil zeggen met regionale en stedelijke bestuurders. Verschijnselen als mensenhandel kennen natuurlijk hun vertakkingen over het hele grondgebied van de Unie. Zoals u weet bestaat er een Europees netwerk voor criminaliteitspreventie. We zullen nagaan of dit Europees netwerk of andere verbanden de mogelijkheid bieden de lagere overheid meer te betrekken bij enerzijds preventieactiviteiten en anderzijds hulp aan de slachtoffers van mensenhandel.

Voor slachtofferhulp is het bovendien mogelijk de normen toe te passen die net genoemd zijn. Op basis daarvan hebben vrouwen en slachtoffers van mensenhandel of gedwongen prostitutie in het algemeen een gegarandeerde status. De Europese wetgeving, en meer in het bijzonder de Europese richtlijn van 2004, garandeert een verblijfsvergunning, waar een spreker hier zo juist om gevraagd heeft. De lidstaten hebben tot 6 augustus dit jaar de tijd om de richtlijn om te zetten en gelukkig heeft een aantal lidstaten de richtlijn al verwerkt in nationale wetgeving. Om de lidstaten die aan het eind van de lente – dus ruim voor de maand augustus – de richtlijn nog niet hebben omgezet aan te moedigen, zal ik een technische bijeenkomst met de vertegenwoordigers van alle lidstaten organiseren om duidelijk te krijgen welke problemen de nationale omzetting van de richtlijn tot dan toe hebben tegengehouden. Dan zal ik tevens voor het verstrijken van de termijn alle lidstaten formeel verzoeken uiterlijk eind augustus de slachtoffers van seksuele uitbuiting en mensenhandel de voorkeursbehandeling te geven die de Europese regelgeving voorschrijft.

Er zijn nog andere belangrijke zaken die regeling behoeven, zoals bijvoorbeeld de noodzaak te beschikken over concrete statistische data betreffende dit verschijnsel. Zoals ik al heb laten weten, zijn we van plan over enkele weken met een publicatie over dit thema een aanzet te geven tot verder denkwerk. Tevens zullen we een Europese mededeling het licht laten zien over een typologie voor Europese criminaliteitsstatistieken, met een speciale verwijzing naar dit soort misdrijven. Daarmee moeten we dan in ieder geval de zekerheid hebben te beschikken over betrouwbare statistische gegevens over dit verschijnsel, de slachtoffers, het aantal ingediende aanklachten en de opgelegde straffen.

Het initiatief richt zich natuurlijk niet uitsluitend op het WK voetbal in Duitsland maar ook op de middellange termijn. Mevrouw de Voorzitter, ik ben aan het eind van mijn betoog aangekomen en ik verontschuldig mij voor de lengte ervan. Ik had echter 16 verschillende punten te behandelen en ik wilde het verwijt voor zijn bepaalde vragen niet beantwoord te hebben.

We zullen een programma starten om op Europees niveau het bewustzijn betreffende het verschijnsel groter te maken. Persoonlijk ben ik voor een Europese dag tegen mensenhandel en gedwongen prostitutie. De komende weken ben ik van plan een seminar te organiseren op technisch niveau – dat natuurlijk voor iedereen toegankelijk zal zijn – om de beste praktijken ter voorkoming van dit verschijnsel met elkaar uit te wisselen. Dank u wel.

  De Voorzitter. Dank u, commissaris, u was zo gedreven aan het woord dat ik het hart niet had u te onderbreken toen uw tien minuten spreektijd waren verstreken. Maar de tijd dringt en daarom gaan we nu snel verder.

  Nicole Fontaine, namens de PPE-DE-Fractie. – (FR) Mevrouw de Voorzitter, dames en heren, de beschaafde wereld heeft duizenden jaren nodig gehad om de slavenhandel, de onmenselijke arbeidsomstandigheden en de onderdrukking van de vrouw uit te roeien, om nog maar te zwijgen over de doodstraf, hoewel de strijd hiertegen nog niet afgelopen is.

De eeuw die pas is begonnen, moet de eeuw worden waarin we die nieuwe vorm van slavernij, de gedwongen prostitutie, waarvan elk jaar duizenden vrouwen en kinderen het slachtoffer worden, uit onze samenleving verbannen. Dat is de boodschap van de mondelinge vragen die onze Commissie rechten van de vrouw en gender equality vandaag heeft ingediend.

Het Europees Parlement – het verheugt me hierop te kunnen wijzen – wordt in geheel Europa en ook ver daarbuiten beschouwd als een onvermoeibaar pleitbezorger voor de universele waarden van de mens en de menselijke waardigheid. Toen wij op 16 januari met een overweldigende meerderheid stemden voor het verslag van mevrouw Prets, gaven wij reeds een zeer sterk signaal af dat bij u, mijnheer Frattini, in goede aarde is gevallen, wat u zojuist hebt bevestigd met uw opmerkingen, als dat nodig al was.

Onze mondelinge vragen van vandaag liggen in het verlengde van de stemming in januari en van onze actie op 8 maart en brengen opnieuw onze verontwaardiging tot uiting. Wij zijn diep geschokt dat in het kader van de voorbereidingen voor het komende wereldkampioenschap voetbal niet alleen de bouw maar ook de commerciële promotie oogluikend wordt geduld van een etablissement dat sommigen zelfs durven op te hemelen als het grootste bordeel ter wereld. Zoals u, mijnheer Frattini, reeds hebt gezegd, is het onaanvaardbaar dat internationale sportwedstrijden zijn verworden tot afzetmarkt voor gedwongen en georganiseerde prostitutie.

Mijnheer Frattini, hoe luid onze protesten ook mogen zijn, ze zijn niet toereikend, en u hebt dat begrepen. Wij willen u bedanken dat u het merendeel van onze vragen hebt beantwoord. Aangezien binnenkort het wereldkampioenschap voetbal in Duitsland plaatsvindt, is haast geboden. Alle initiatieven die u zojuist hebt genoemd, zijn uitstekend, maar ik wil uw aandacht vestigen op het feit dat ze op tijd uitgevoerd moeten worden. Daarom moeten wij ze nauwlettend in de gaten houden. Het Europees Parlement zal alles doen wat in zijn macht ligt om hieraan een bijdrage te leveren.

  Christa Prets, namens de PSE-Fractie. – (DE) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer de commissaris, ik ben blij dat veel van de voorstellen in mijn verslag zijn aangenomen. Het is belangrijk dat dit werkelijk een brede discussie wordt. We moeten daarvoor kunnen beschikken over de cijfers en de statistieken, maar ook over gezamenlijke regels, niet alleen binnen de Europese Unie, maar ook in derde landen. We weten namelijk dat de vrouwen uit derde landen komen, dus moeten ook zij hierbij worden betrokken.

Mijnheer de commissaris, ik ben blij dat u dit onderzoek met de titel “Gevolgen van de prostitutie voor de mensenhandel” wilt laten verrichten. Dat mag echter niet alleen ingaan op de legale prostitutie, maar moet ook de illegale prostitutie behandelen. Ook de vraag hoe het eruitziet in de landen waar de prostitutie verboden is moet worden beantwoord. Hoe zit dat met de mobiliteit van de klanten? Ook dat moet in het onderzoek aan de orde komen.

U heeft al uitgelegd wat u wilt bereiken met een visumplicht voor het WK. Ik hoop en ik ga ervan uit dat u daarmee wilt zorgen voor een betere controle op het verstrekken van visa, en niet een tijdelijk visum wilt invoeren. Dan zou namelijk de vraag zijn: waar begin je, en waar hou je op? Nu is het wereldkampioenschap voetbal de aanleiding, omdat het een goede gelegenheid is om op dit probleem te wijzen, daarmee bereiken we een groot publiek. Gedwongen prostitutie vindt echter ook plaats in de marge van congressen en beurzen, en ook hier in Straatsburg wanneer het Europees Parlement er vergadert. Daarom is het geen goed idee om een tijdelijke visumplicht in te voeren.

Ik zou u willen verzoeken om tijdens de vergadering van de Raad in april prioriteiten te stellen. Oostenrijk moet zich voorbereiden op de aanpak van dit probleem, want in 2008 vindt het Europees kampioenschap daar plaats. Daarom hebben we allemaal goede ideeën nodig.

U heeft gewezen op het belang van Europol. Dat betekent de facto echter ook dat Europol meer personeel en meer bevoegdheden moet krijgen, anders wordt het niets. Er valt nog heel veel te zeggen over deze kwestie, maar misschien doen mijn collega's dat.

  Maria Carlshamre, namens de ALDE-Fractie. – (EN) Mevrouw de Voorzitter, we bevinden ons nu op een kruispunt in de strijd tegen de mensenhandel. Vorige week op 8 maart en ook nu weer heeft commissaris Frattini aangekondigd dat er dit jaar uitgebreid onderzoek zal worden gedaan naar de wijze waarop de prostitutiewetgeving de mensenhandel in de verschillende lidstaten beïnvloedt. Dat is beslist goed nieuws.

Vorig jaar september heeft de Commissie rechten van de vrouw en gendergelijkheid een soortgelijk maar kleiner onderzoek naar deze kwestie gepresenteerd. Het was het eerste onderzoek op dit gebied. Dat onderzoek gaf ons sterke aanwijzingen dat criminalisering van de vraag naar mensenhandel een zeer krachtige uitwerking had en dat het aantal gesmokkelde meisjes en jonge vrouwen daardoor sterk wordt verminderd. Legalisering heeft het tegenovergestelde effect. Het aantal slachtoffers van mensenhandel neemt erdoor toe.

Uit de cijfers blijkt ook duidelijk dat door de legalisering van prostitutie niet alleen het legale deel van de bedrijfstak, maar ook de illegale prostitutie groeit. Met het komende onderzoek van de Commissie zullen we de feitelijke basis voor maatregelen tegen mensensmokkel versterken en vooral de vraag criminaliseren. Het gaat niet langer om een meningsverschil; de feiten spreken heldere taal. Ik ben bijzonder blij met het werk dat commissaris Frattini op dit punt verricht. Willen we de mensenhandel werkelijk bestrijden? Er is een manier om dat te doen. De vraag is of we voldoende lef hebben om de daad bij het woord te voegen.

  Margrete Auken, namens de Verts/ALE-Fractie. – (DA) Mevrouw de Voorzitter, persoonlijk houd ik niet van de term “gedwongen prostitutie”, want alle prostitutie is min of meer gedwongen, maar onze fractie steunt natuurlijk de gepresenteerde resolutie. Mensenhandel is slavenhandel – een discriminerend, onwaardig en een afschuwelijk misdrijf. Het is van cruciaal belang dat we een extra inspanning leveren om deze extreem kwetsbare en zwakke groep verhandelde kinderen en vrouwen te hulp te komen.

Op persoonlijke titel wil ook graag ik mijn genoegen uitspreken over het feit dat er überhaupt een goed debat over prostitutie wordt gevoerd. Het is belangrijk dat we een eind maken aan de mythe van de gelukkige prostituee. Het merendeel van de prostituees leidt een armzalig leven, met gevaar voor overvallen, verkrachting, geslachtsziekten enzovoort. Nergens anders in onze samenleving wordt geaccepteerd dat het uitoefenen een beroep zulke grote risico’s met zich meebrengt. En wie van de aanwezigen hier zou blij zijn als zijn of haar dochter prostituee werd? We moeten dus zorgen dat hierover een debat op gang komt.

  Vittorio Agnoletto, namens GUE/NGL-Fractie. – (IT) Mevrouw de Voorzitter, geachte collega’s, het wereldkampioenschap voetbal in Duitsland is een gelegenheid om de strijd aan te binden tegen de uitbuiting van mensen.

Volgens mij dienen we de initiatieven van de Vrouwencommissie te steunen. Ik ben het eens met het idee een educatieve informatiecampagne op te zetten om seksuele uitbuiting te bestrijden.

We dienen op Europees niveau initiatieven te nemen, mede via internationale instrumenten als het Verdrag van de Raad van Europa. Het is echter net zo belangrijk een duidelijk onderscheid aan te brengen tussen gedwongen prostitutie en de beoefening van dit beroep uit vrije keuze. Er bestaan namelijk verenigingen van vrouwen en mannen die zich prostitueren. Een delegatie van die verenigingen is hier in het Parlement geweest teneinde de erkenning van hun beroep te vragen, om te beginnen met het opstellen van een handvest van rechten en een beginselverklaring.

Op politiek vlak is het noodzakelijk te bepalen of een vrouw die daartoe niet gedwongen is de vrijheid heeft zich te prostitueren of niet. Het erkennen van vrijwillige prostitutie en het verlenen van een beroepsstatus aan deze activiteit betekent de erkenning van een reeks rechten en plichten. Daaronder vallen het recht in vrijheid en veiligheid te leven, zonder enige dwang zijn beroep uit te oefenen en te trouwen, daar dat in een aantal landen niet is toegestaan.

(Spreker wordt door de Voorzitter onderbroken)

  Urszula Krupa, namens de IND/DEM-fractie. – (PL) Mevrouw de Voorzitter, het debat van vandaag over mensenhandel en gedwongen prostitutie rondom grote internationale sportevenementen maakt het drama zichtbaar van duizenden vrouwen die worden uitgebuit in de sexindustrie, en toont aan hoe absurd de liberale visie op vrijheid is. Die vrijheid waarin "alles moet kunnen" leidt tot geweld, het verspreiden van ziekten, drugsverslaving, prostitutie en andere ellende.

Ware vrijheid heeft pas betekenis wanneer ze ten dienste staat van de liefde en de waarheid. Dat betekent dat geweld, manipulatie en zwendel als destructief en ontoelaatbaar worden beschouwd, maar ook dat prostitutie wordt gezien als misbruik van mensen. De zogenaamde "rode kaart" voor de gedwongen prostitutie om te proberen deze moderne vorm van slavernij te bestrijden lijkt me een zwakke en nogal willekeurige maatregel die weinig effect zal hebben binnen de contekst van de liberale propaganda. Er moeten wettelijke maatregelen komen.

  Jan Tadeusz Masiel (NI). – (PL) Mevrouw de Voorzitter, ik heb in 1999 in België meegemaakt hoe een Poolse vrouw, die was verkracht door een Albanees, werd behandeld. Nadat ze aangifte had gedaan bij de politie kreeg ze het bevel het land te verlaten. Wat er met de verkrachter is gebeurd, is niet bekend. Misschien wel niets, want hij was een arme asielzoeker. Het slachtoffer kreeg van niemand enige vorm van schadevergoeding, en ook geen slachtofferhulp, ook al wilde men haar die hulp wel geven. Ze kon geen gebruik maken van die hulp omdat ze binnen drie dagen het Belgisch grondgebied moest verlaten.

Daarom is het belangrijk dat we een speciale status verlenen aan de slachtoffers van geweldsdelicten, verkrachtingen en gedwongen prostitutie, door hen een tijdelijke verblijfsstatus en wat financiële hulp te geven.

  Edit Bauer (PPE-DE). – (SK) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer Frattini, mensenhandel vormt ontegenzeglijk een fundamentele schending van de mensenrechten en een van de meest ellendige verschijnselen in de wereld van vandaag. In een beschaafde samenleving kan geen plaats zijn voor deze vorm van slavernij waar wij getuige van zijn. Het betreft een grootschalige illegale handel waar honderdduizenden in Europa het slachtoffer van zijn. Naar schatting beloopt het aantal seksueel misbruikte vrouwen en meisjes 85 procent van alle slachtoffers.

In dit verband zou ik graag op twee punten willen ingaan. Het Europees Verdrag inzake de bestrijding van mensenhandel dient als rechtsinstrument, maar volgens informatie op de website van de Raad van Europa hebben dertien Europese landen, lidstaten van de Europese Unie, dit verdrag niet ondertekend en is het tot nu toe nog door geen enkel land geratificeerd. Zelfs de Europese Gemeenschap heeft dit document niet ondertekend. Wat gaat de heer Frattini, de verantwoordelijke commissaris, hier aan doen? Daarnaast zou ik de vraag willen stellen hoe wij mensenhandel doelmatig kunnen bestrijden als de vraag grotendeels onopgemerkt blijft, op enkele gevallen na, en als deze diensten gedoogd blijven worden. Volgens sommige analyses geven Europeanen miljarden euro’s uit aan dergelijke diensten, waardoor de vraag de drijvende kracht wordt achter deze succesvolle handel.

Ik zie uit naar de strategie en de toegezegde mededeling over actieplannen om mensenhandel te bestrijden. Deze zullen mijns inziens een passend kader bieden om onze discussie over deze ernstige zaken voort te zetten en onze meningen te uiten.

  Martine Roure (PSE). – (FR) Mevrouw de Voorzitter, in vele landen worden duizenden vrouwen uitgebuit en gedwongen tot prostitutie, en de slachtoffers van die gedwongen prostitutie zijn voor het merendeel jong en kwetsbaar.

De zwaksten zijn overgeleverd aan souteneurs, die hen in de gaten houden en hen lichamelijk, financieel en geestelijk straffen; ze worden vaak met de dood bedreigd. Het is derhalve de vraag waarom deze vrouwen hun souteneurs niet aangeven. Ze worden soms tegengehouden door liefde, maar meestal door angst. Deze weerloze vrouwen laten deze nachtmerrie over zich heen komen omdat ze geen keus meer hebben.

Sommigen van hen ervaren de prostitutie in het begin bijna als iets aangenaams. Wij zien deze nieuwe slavinnen tegenwoordig echter steeds vaker op straat, zonder echt notitie van hen te nemen. Wanneer het meisje niet genoeg werkt, wordt ze keer op keer mishandeld. De souteneur oefent constant druk op haar uit om haar tot werken aan te zetten. Als de prostitutie legaal is, komt de souteneur op voor het meisje, brengt haar in contact met bordeelhouders en dwingt haar zich te voegen naar de wensen van het milieu waarin hij verkeert. Hij verleidt, dreigt en gebruikt geweld om zijn doelen te bereiken. Het slachtoffer wordt gedwongen haar inkomsten rechtsreeks of via een tussenpersoon af te staan.

Blootgesteld als ze worden aan geweld, moeten deze jonge vrouwen grote schulden terugbetalen om de kosten te vergoeden van hun reis en hun identiteitspapieren. Aangezien ze illegaal in een land verblijven en meestal geen geld meer hebben, hebben ze geen enkele hoop meer op verbetering van hun situatie. Wanneer ze zich verzetten tegen de druk van de smokkelaars, worden zij, hun kinderen of hun families bedreigd. Deze situatie is uitzichtloos, en door de aard van de omgeving waarin ze werken, raken ze vaak verslaafd aan drugs.

Niemand kan zijn handen in onschuld wassen ten aanzien van dergelijke tragische zaken. Wij hebben een plicht: deze verachtelijke praktijken bestrijden, zoals anderen hebben gestreden tegen slavernij, racisme en willekeurige opsluiting. Dit debat gaat ons allen aan, in alle landen van Europa.

  Milan Horáček (Verts/ALE). – (DE) Mevrouw de Voorzitter, het is een goede zaak dat de strijd tegen de vrouwenhandel en tegen de mensenhandel aan de vooravond van het wereldkampioenschap voetbal in Duitsland wordt besproken. Het gaat namelijk om duizenden prostituees meer, en het merendeel zal dit werk niet vrijwillig doen, maar onder dwang. Ik heb jaren ervaring met NGO's die zich bezig houden met de bestrijding van kinderprostitutie aan de Tsjechisch-Duitse en aan de Tsjechisch-Oostenrijkse grens. Daarom ben ik van mening dat we deze criminaliteit alleen maar kunnen bestrijden door de wetten te verbeteren en de verschillende instellingen en organen meer bevoegdheden te geven. Bovendien moet er een grensoverschrijdende samenwerking komen met de landen in Centraal- en Oost-Europa. Op de lange termijn moeten we de armoede bestrijden en informatiecampagnes voeren. Zo kunnen we de gedwongen prostitutie de rode kaart geven. We kunnen de burgers attent maken op dit probleem door een “Dag tegen de mensenhandel” te organiseren.

  Johannes Blokland (IND/DEM). – Voorzitter, de ingediende vragen zijn verdienstelijk ten aanzien van de aanpak van mensenhandel en prostitutie. Vooral de vragen over een onderzoek naar het verband tussen beide en die over de gang van zaken rond het WK voetbal ondersteun ik van harte. De beantwoording van commissaris Frattini vond ik uitstekend. Ik ben verheugd dat de Commissie bereid is vergelijkend onderzoek te doen naar de wijze waarop lidstaten prostitutie in juridische en praktische zin behandelen en welk effect dat beleid heeft.

Mijnheer de Commissaris, mijnheer Frattini, wilt u daarbij ook letten op de mate van transparantie in en de beheersbaarheid van de prostitutie, op de mate van gedwongen prostitutie, op de mogelijkheden van prostituees om het beroep te verlaten en op de vraag naar prostitutie. Het antwoord interesseert mij, omdat het nuttige informatie kan opleveren over de meest effectieve wijze waarop de nadelige gevolgen van prostitutie kunnen worden bestreden. Tenslotte, ik ben erg verheugd over de toon van dit debat.

  Christa Klaß (PPE-DE). – (DE) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer de commissaris, dames en heren, een vriendin van mijn twintigjarige dochter vertelde mij onlangs dolgelukkig dat ze een baantje had gekregen als hostess tijdens het wereldkampioenschap voetbal. Ik heb haar toen gevraagd hoe ze dat baantje had gekregen, en zij vertelde dat ze aan sport doet en bij de Duitse Sportfederatie had gesolliciteerd.

In dit geval weet ik zeker dat het een serieuze zaak is. Stelt u zich echter eens voor dat u in armoede leeft, en dat uw dochter u vertelt dat ze de kans krijgt om in de zomer naar Duitsland te reizen omdat ze daar een fantastische baan kan krijgen! Iedere vader, iedere moeder is natuurlijk blij als het eigen kind een kans krijgt, maar wie denkt er aan de gevaren? Wie probeert werkelijk om er achter te komen of het een serieuze zaak is? Dat is slechts een van de vele manieren waarop zulke dingen kunnen gebeuren.

Dat moet ons uitgangspunt zijn, de voorlichting in de landen van herkomst. Er is al veel onderzoek verricht, mijnheer de commissaris, daar heeft u al op gewezen. We moeten er echter ook voor zorgen dat de mensen – de ouders en de kinderen – te horen krijgen wat de gevaren zijn die achter dergelijke dubieuze voorstellen schuil kunnen gaan. We weten dat de vraag naar seksuele diensten tijdens dergelijke grote evenementen enorm stijgt, en dat geldt natuurlijk ook voor de criminaliteit, zoals mensenhandel en gedwongen prostitutie.

Er zijn maar heel weinig vrouwen die dit werk buiten een bordeel en zonder souteneur verrichten. Duizenden worden onder valse voorwendsels hier naartoe gebracht uit Centraal- en Oost-Europa, uit Afrika, Azië en Latijns Amerika. Ze komen vanwege de armoede in hun eigen land, en om hun familie te onderhouden. Ze komen hier naartoe, worden met geweld gewillig gemaakt en geëxploiteerd, en daardoor verliezen ze uiteindelijk ook hun waardigheid en hun trots.

Naast de voorlichting in de landen van herkomst zijn ook de maatregelen in de landen waar de evenementen plaatsvinden belangrijk. We moeten het publiek informeren, zorgen voor een meertalige telefoonhotline, 24 uur per dag, dat is allemaal al voorbereid, en daarom steunen wij deze acties. Binnenkort begint het wereldkampioenschap voetbal, en het is de hoogste tijd voor een rode kaart. We moeten hierover spreken.

  Katerina Batzeli (PSE). – (EL) Mevrouw de Voorzitter, de vrouwenhandel en het rondsleuren met vrouwen vormen een probleem met een werelddimensie. Dit verschijnsel doet zich vooral sterk voor tijdens sportevenementen. Het lijdt geen twijfel dat geen onderscheid gemaakt mag worden tussen gedwongen en “vrijwillige” prostitutie, aangezien beide vormen dezelfde wortel hebben. Zij komen voort uit bittere armoede, sociale uitsluiting, uit verschijnselen die vrouwen op de rand van uitbuiting brengen. Ook vanuit juridisch oogpunt bekeken moet men zich afvragen hoe, in geval van een proces, een onderscheid gemaakt kan worden tussen iemand die het slachtoffer is van gedwongen prostitutie en iemand die zich prostitueert, en hoe dit onderscheid gemaakt kan worden bij de bestraffing van degenen die tot prostitutie aanzetten.

Het is absoluut noodzakelijk duidelijk te maken dat sportwedstrijden in eenieders bewustzijn verankerd moeten zijn als een soort routekaart van waarden en beschavingen. Alles wat een schaduw kan werpen op dergelijke culturele bijeenkomsten moet worden afgeschaft. Mijnheer Frattini, de voorstellen die u zojuist noemde, maar ook de voorstellen van mevrouw Prets, vormen mijns inziens een serieus kader op Europees en internationaal vlak.

  Carlos Coelho (PPE-DE). – (PT) Mevrouw de Voorzitter, vice-voorzitter Frattini, beste collega’s, om te beginnen zou ik commissaris Frattini willen feliciteren met de aandacht die hij heeft geschonken aan het probleem mensenhandel. Het is inderdaad een de van meest weerzinwekkende uitdrukkingsvormen van de internationale criminaliteit. Het is een ernstige schending van de mensenrechten en van de wetgeving betreffende immigratie en arbeid en vormt zowel voor de nationale als voor de internationale veiligheid een ernstig gevaar.

Deze vorm van criminaliteit heeft een zorgwekkende omvang aangenomen. Volgens data van de VN is het nu de derde winstgevende activiteit voor de georganiseerde misdaad. Het is een transnationaal verschijnsel dat vele landen van herkomst, doorvoer of bestemming grote zorgen baart.

Er is derhalve een globaal en gecoördineerd antwoord nodig, waarvoor de inspanningen op wetgevend en operationeel vlak dienen te worden geïntensiveerd. Op wetgevend vlak was het belangrijk dat in 2002 het kaderbesluit werd goedgekeurd dat de strafrechtelijke bepalingen van de lidstaten en de bijbehorende sancties onderling heeft aangepast. Op basis daarvan kan de rechter van een lidstaat een Europees arrestatiebevel uitvaardigen voor misdadigers die zich schuldig maken aan mensenhandel.

Dat kaderbesluit had begin augustus 2004 moeten zijn omgezet. Wij wachten nog steeds op een evaluatieverslag over de door de lidstaten genomen maatregelen en op informatie of alle lidstaten het kaderbesluit inderdaad hebben uitgevoerd.

Op operationeel vlak is het mijns inziens vooral van belang de rol van Europol, die niet voldoende uit de verf komt, te versterken. Er bestaat behoefte aan globale instrumenten om slachtoffers snel hulp te kunnen verlenen. Door direct hulp te bieden moeten zij beschermd worden. Ook dient er een betere uitwisseling van informatie en statistische gegevens te komen, waar de commissaris in zijn inleidend betoog al op gewezen heeft.

  Edite Estrela (PSE). – (PT) Mevrouw de Voorzitter, vice-voorzitter van de Commissie, beste collega’s, mensenhandel is een plaag die we met alle mogelijke middelen dienen te bestrijden. Elke jaar worden er 700 000 vrouwen en kinderen door de netwerken van handelaars gestrikt. Alleen al in Europa worden er jaarlijks 100 000 vrouwen verhandeld en onderworpen aan praktijken die hun fysieke integriteit en geestelijke gezondheid aantasten.

Handel in vrouwen en kinderen is de sterkst gegroeide misdadige activiteit. Het is bekend dat de omvang ervan verder toeneemt rond grote sportevenementen. Vrouwenhandel is verbonden met illegale immigratie. Duizenden arme vrouwen worden gelokt met de belofte van een fatsoenlijke en goed betaalde baan om vervolgens als prostituee aan het werk gezet te worden.

Gezien alles wat hier is gezegd heeft de Commissie met het wereldkampioenschap voetbal een uitmuntende gelegenheid op voorbeeldige wijze vrouwenhandel en seksuele uitbuiting van vrouwen te bestrijden en snel doeltreffende maatregelen te nemen voor slachtofferhulp. Bij dergelijke maatregelen denk ik met name aan programma’s die zijn gericht op sociale integratie en terugkeer in de maatschappij, juridische, medische en psychologische hulp en bijstand door een tolk.

  Manolis Mavrommatis (PPE-DE). – (EL) Mevrouw de Voorzitter, de uitbuiting van vrouwen en kinderen via gedwongen prostitutie, vooral tijdens grote sportevenementen, is een van de hedendaagse plagen. In een tijd waarin gelijkheid van mannen en vrouwen, vrijheid van gedachten en mensenrechten in het middelpunt van onze belangstelling staan, is het mijns inziens een provocatie dat dankzij de open grenzen van de vrije en democratische Europese Unie de georganiseerde misdaad de mogelijkheid heeft om ongehinderd zijn gang te gaan en vrouwen en kinderen te dwingen tot prostitutie.

De cijfers die worden genoemd in verband met de wereldkampioenschappen in Duitsland tarten elke verbeelding. Het is nauwelijks voorstelbaar dat veertig-, vijftig-, honderdduizend vrouwen en kinderen uit heel de wereld naar dit Europese land zullen toestromen om daar aan de slag te gaan. Dat zijn vrouwen en kinderen die door hun armoede, maar ook door het onvermogen van de publieke opinie van de wereld om het probleem op te lossen, worden gedwongen seks te verkopen en zich te prostitueren.

Goede raadgevingen noch nationale wetgevingen volstaan, mijnheer de commissaris, om dit verschijnsel te bestrijden. Evenmin is het voldoende om ernstige, voor de gezondheid gevaarlijke ziekten ten gevolge van gekochte seks te voorkomen door tijdens grote sportevenementen gratis duizenden, miljoenen condooms uit te delen. Het is onze plicht om te voorkomen dat wij met ons stilzwijgen het vernederen van vrouwen en kinderen legitimeren, die door gedwongen prostitutie in de afgrond van de belangen worden gestort, en daarin heel de samenleving meesleuren.

Tot slot wil ik, mijnheer de commissaris, er nog op wijzen dat u tijdens uw recente bezoek aan Athene hebt voorgesteld om 25 maart uit te roepen tot de internationale dag tegen vrouwenhandel. Ik wil u verzoeken die datum met een dag te verplaatsen, aangezien 25 maart een nationale feestdag is in Griekenland, een van de belangrijkste feestdagen in onze geschiedenis. Vrouwen verdienen gerespecteerd te worden, maar hetzelfde geldt voor nationale feestdagen. Bij voorbaat dank.

VOORZITTER: JANUSZ ONYSZKIEWICZ
Ondervoorzitter

  De Voorzitter. Er is één ontwerpresolutie⁽¹⁾ ingediend, overeenkomstig artikel 108, lid 5, van het Reglement

Het debat is gesloten.

De stemming vindt op woensdag om 11.30 uur plaats.

Schriftelijke verklaring (artikel 142)

  Godfrey Bloom (IND/DEM). – (EN) Mensenhandel, of slavernij zoals we vroeger zeiden, werd door het Britse Imperium met behulp van de Royal Navy uitgeroeid. Helaas heeft deze slavernij onder het nieuwe Brusselse Imperium weer de kop opgestoken. Deze weerzinwekkende handel wordt onbewust bevorderd door een beleidsagenda die bepaald wordt door mannen hatende lesbiennes die geen kennis of begrip van de echte wereld hebben. Als u daaraan twijfelt, ga dan maar eens naar hun website en oordeel zelf.

(1) Zie notulen.