Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 14 Μαρτίου 2006 - Στρασβούργο

12. Αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Kauppi (A6-0050/2006)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της εξαιρετικής εργασίας της συναδέλφου μου κ. Kauppi, σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση της οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τη σύσταση της ανωνύμου εταιρείας και τη διατήρηση και τις μεταβολές του κεφαλαίου της.

Παράλληλα με την προστασία των δικαιωμάτων των μετόχων και των πιστωτών, καθίστατο επείγουσα η απλοποίηση των μέσων διατήρησης και μεταβολής του κεφαλαίου των ανωνύμων εταιρειών ενόψει του μεγάλου αριθμού διαφορετικών καταστάσεων που αντιμετωπίζουν οι οικονομικοί παράγοντες. Διευρύνοντας τη θεώρηση του θέματος προς την κατεύθυνση των απόψεων στις οποίες θεμελιώνονται αυτές οι νομοθετικές εξελίξεις, πιστεύω ότι υπάρχει ανάγκη να αρχίσουμε μια ευρύτερη πολιτική συζήτηση. Ο στόχος μιας τέτοιας συζήτησης, ιδιαίτερα όσον αφορά φυσικά ή νομικά πρόσωπα που δεν είναι κάτοικοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα είναι η ρύθμιση της πρόσβασης –τόσο άμεσης όσο και έμμεσης– στο κεφάλαιο εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά.

Έκθεση: Gröner, Sartori (A6-0043/2006)

  Frank Vanhecke (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να πω, για λόγους σαφήνειας, ότι καταψήφισα την έκθεση Gröner, όχι διότι διαφωνώ με την ισότητα των φύλων, κάτι που απέχει πολύ από την πραγματικότητα, αλλά διότι αυτή η έκθεση και ο θεσμός της ισότητας των φύλων στον οποίο αναφέρεται είναι τυπικά στοιχεία της ασφυκτικής πολιτικής ορθότητας που βαθμιαία εξαπλώνεται στην Ευρώπη.

Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, ένα πολιτικώς ορθό έγγραφο που εκφράζει την πολιτική της αριστερής πτέρυγας και επιβάλλεται από έναν εξίσου πολιτικώς ορθό οργανισμό θεμελιωδών δικαιωμάτων, μαζί με τα ποσοστά των θέσεων εργασίας και τα υπόλοιπα μέτρα που προτείνονται στο νεκρό τώρα, αλλά πάντα υφέρπον, Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, πλαισιώνονται από την ίδια ιδεολογία.

Σας καλώ να αγνοήσετε αυτά τα θέματα υπέρ αυτού που έχει πραγματική σημασία, δηλαδή ότι οι γυναίκες δικαιούνται την ίδια απασχόληση και πρέπει να λαμβάνουν ίση αμοιβή για ίση εργασία. Όλοι είμαστε σύμφωνοι σε αυτό. Τα υπόλοιπα είναι απλή πολιτική ορθότητα.

  Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, ήθελα να τονίσω ότι είμαι απολύτως πεπεισμένη για την ανάγκη να κατοχυρωθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, ανδρών και γυναικών, αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι το συγκεκριμένο κείμενο κατοχυρώνει τα δικαιώματα αυτά ή την επικουρικότητα των κρατών μελών στα θέματα τα οποία αφορά.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Ψηφίσαμε υπέρ διότι αναγνωρίζουμε τη σημασία της ίδρυσης ενός Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων. Θέλουμε επίσης να τονίσουμε ότι αυτό το Ινστιτούτο δεν πρέπει να ασχολείται αποκλειστικά με μελέτες, αναλύσεις και με την εκπόνηση στατιστικών, όσο σημαντική και αν είναι αυτή η δραστηριότητα.

Η συνεργασία και ο διάλογος με τις ΜΚΟ και με τα όργανα που ειδικεύονται στον τομέα των ίσων ευκαιριών πρέπει επίσης να ενισχυθούν, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς και με τις τρίτες χώρες. Πρέπει, επίσης, να υποστηριχθούν μέτρα για να τεθεί τέλος στις διακρίσεις.

Είναι επίσης αναγκαίο να αναλύσουμε και να παρακολουθήσουμε την ισότιμη μεταχείριση των φύλων σε όλες τις πολιτικές και στη δημοσιονομική διαδικασία της ΕΕ, ειδικά όσον αφορά την επίπτωση των συναφών εθνικών κοινοτικών πολιτικών στους άνδρες και στις γυναίκες. Αυτό ήταν κάτι που προτείναμε εμείς αλλά που, δυστυχώς, δεν εγκρίθηκε.

Τέλος, ελπίζουμε ότι θα δοθεί προσεχώς επαρκής κοινοτική χρηματοδότηση και ότι θα πρυτανεύσει η κοινή λογική στο θέμα του διορισμού του διοικητικού συμβουλίου.

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Η έκθεση προτείνει την ίδρυση ενός νέου Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων.

Η βασική στάση της Λίστας του Ιουνίου είναι ότι τα θέματα της ισότητας έχουν πολύ υψηλή προτεραιότητα. Η ίση μεταχείριση μεταξύ γυναικών και ανδρών αποτελεί επιτακτική απαίτηση που όλες οι χώρες της ΕΕ πρέπει να εκπληρώσουν. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι η ΕΕ θα πρέπει να ιδρύσει άλλον έναν γραφειοκρατικό θεσμό για αυτόν τον σκοπό. Η Σουηδία έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο στο έργο της για την ισότητα και η Λίστα του Ιουνίου είναι πεπεισμένη ότι αυτό το έργο επιτυγχάνεται καλύτερα σε εθνικό επίπεδο. Ένα Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων σε ευρωπαϊκό επίπεδο σημαίνει αυξημένη γραφειοκρατία και λιγότερη αποτελεσματικότητα.

Ο αγώνας για την ισότητα πρέπει να διεξάγεται από κάτω προς τα πάνω στα κράτη μέλη και όχι από πάνω προς τα κάτω από διορισμένους ευρωκράτες, αν θέλουμε τη συμμετοχή πολιτών και των δύο φύλων σε αυτήν την προσπάθεια. Η Eurostat μπορεί να καλύψει την ανάγκη για συγκριτικά στατιστικά στοιχεία σε αυτόν τον τομέα.

Ως εκ τούτου, επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση στο σύνολό της.

  Timothy Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. (EN) Εγώ και οι βρετανοί Συντηρητικοί συνάδελφοί μου είμαστε ένθερμοι υποστηρικτές των ίσων ευκαιριών στην κοινωνία. Πιστεύουμε ότι τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες έχουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη ζωή τόσο του έθνους μας όσο και αλλού και είμαστε αντίθετοι σε οποιαδήποτε διάκριση λόγω φύλου.

Ωστόσο καταψηφίσαμε σήμερα την παρούσα έκθεση, καθώς δεν υποστηρίζουμε τον πολλαπλασιασμό των νέων υπηρεσιών και ινστιτούτων της ΕΕ, ο οποίος θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους φορολογούμενους και θα αυξήσει τη γραφειοκρατία χωρίς κανένα αποδεδειγμένο όφελος για τους ανθρώπους που υποτίθεται ότι θα υπηρετήσουν. Η σύσταση ενός χωριστού ινστιτούτου για το ζήτημα αυτό, απειλεί να οδηγήσει στον σχηματισμό ενός γκέτο αφήνοντάς το ανοιχτό σε μονοθεματικές ομάδες πίεσης οι οποίες είναι ευκολότερο να αγνοηθούν και να περιθωριοποιηθούν. Το ζήτημα της ισότητας των φύλων θα πρέπει να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο της σφαιρικής προσέγγισης των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

  Christa Klaß (PPE-DE), γραπτώς. (DE) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξήγγειλε τη σύσταση του ευρωπαϊκού ινστιτούτου για την ισότητα των φύλων πριν ακόμη παρουσιάσει τη σχετική έκθεσή του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η διαδικασία αυτή δεν είναι σωστή. Σήμερα θα ψηφίσουμε γι’ αυτό και η φωνή του Κοινοβουλίου έχει βαρύτητα στην υπόθεση αυτή.

Πρόκειται να δημιουργηθεί ένα ειδικό ινστιτούτο με προϋπολογισμό 54,5 εκατ. ευρώ που θα παρακολουθεί την ισότητα ευκαιριών ανδρών και γυναικών καταρτίζοντας στατιστικές και εκθέσεις. Όμως πέρυσι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε σύσταση να υπαχθεί για πρακτικούς και οικονομικούς λόγους το ινστιτούτο για την ισότητα των φύλων στον ευρωπαϊκό οργανισμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για μια αποτελεσματική δράση στον τομέα της ισότητας απαιτούνται περισσότερες ενέργειες και πόροι, που ωστόσο δεν υπάρχουν ακόμα. Η αρχική ιδέα της συνένωσης των δύο οργανισμών σε έναν κοινό οργανισμό για τα θεμελιώδη δικαιώματα πρέπει ως εκ τούτου να επικροτηθεί.

Για τον λόγο αυτόν υπέβαλα την τροπολογία αριθ. 73. Η απόρριψη της σύστασης ενός ανεξάρτητου ινστιτούτου για την ισότητα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ενέργεια που στρέφεται κατά της πολιτικής για τις γυναίκες. Τα χρήματα που είναι διαθέσιμα πρέπει να επενδυθούν στην εκπαίδευση των γυναικών. Αυτό είναι το πρώτο βήμα προς την ισότητα. Η σύσταση ενός επιπλέον οργανισμού δεν είναι ούτε εύλογη ούτε μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητή από τους πολίτες, και βάσει της σημερινής συζήτησης για τον περιορισμό της γραφειοκρατίας στην Ευρώπη. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν ψήφισα υπέρ της έκθεσης.

  Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. (DE) Αγωνίζομαι εδώ και παραπάνω από 40 χρόνια για τα δικαιώματα των γυναικών και την ισότητα των φύλων.

Συνεπώς, δεν μπορεί κανείς να με κατηγορήσει ότι δεν έχω κατανόηση γι’ αυτό το ζήτημα.

Το γεγονός ότι, παρόλ’ αυτά, αναρωτιέμαι αν είναι αναγκαία η σύσταση ενός Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την ισότητα των φύλων, οφείλεται στο ότι έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που τέθηκε επί τάπητος –πριν από 10 και πλέον χρόνια– η ιδέα ενός ινστιτούτου για την ισότητα και σήμερα υπάρχουν άλλες προτεραιότητες αναφορικά με το πώς μπορούμε να δαπανήσουμε πιο αποτελεσματικά τα λίγα διαθέσιμα χρήματα.

Μπορώ να φανταστώ καλύτερους τρόπους για να δαπανήσουμε τα παραπάνω από 50 εκατ. ευρώ προς όφελος των ίσων ευκαιριών για τις γυναίκες και τους άνδρες από τη δημιουργία ενός ινστιτούτου, του οποίου τα καθήκοντα και οι αρμοδιότητες επικαλύπτονται με πολλές υφιστάμενες εθνικές, ευρωπαϊκές και παγκόσμιες υπηρεσίες.

Εξετάζοντας αυτήν τη «λίστα αγορών» που την αποτελούν 85 τροπολογίες με πιάνει φόβος για το ενδεχόμενο κόστος αυτού του εγχειρήματος που θα είναι μια τεράστια παιδική χαρά για κάποιες οπαδούς της χειραφέτησης με απαρχαιωμένες ιδέες.

Υποστηρίζω την τροπολογία που υπενθυμίζει ότι το Σώμα έχει ήδη αποφασίσει πως αυτό το ινστιτούτο θα ανήκει στον οργανισμό για τα θεμελιώδη δικαιώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό, εν πάση περιπτώσει, θα περιόριζε τουλάχιστον τη ζημιά.

Ενόψει των πολλών στοιχείων της που δεν έχουν νόημα και της έλλειψης των οικονομικών προοπτικών, δεν μπορώ να υπερψηφίσω σήμερα αυτήν την έκθεση.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Χαιρετίζω την έκθεση και ιδιαίτερα την προσπάθεια σύστασης ενός ανεξάρτητου φορέα που θα επικεντρωθεί ειδικά στα ζητήματα της ισότητας των δύο φύλων. Συμφωνώ με την ιδέα ενός φορέα που θα ασχολείται αποκλειστικά με ζητήματα που αφορούν την ισότητα των φύλων, εφόσον διασφαλίζει ότι ο στόχος της ισότητας των φύλων, όπως καθορίζεται στη Συνθήκη, δεν θα μπει σε δεύτερη μοίρα έναντι οποιασδήποτε άλλης πολιτικής κατά των διακρίσεων σε επίπεδο ΕΕ.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Το γεγονός ότι οι γνώμες κυριολεκτικά αστυνομεύονται και ότι η μονόπλευρη λογική έχει σχεδόν καθιερωθεί έχει μετατρέψει σοβαρές, επίκαιρες συζητήσεις για κρίσιμα ζητήματα σε επαναβεβαιώσεις της πίστης σε ορισμένες πολιτικές. Αυτό ισχύει σαφέστατα και στην περίπτωση της καλούμενης «πολιτικής για τα φύλα».

Άλλο είναι να αναγνωρίζουμε την ανάγκη για μια καλύτερα ισορροπημένη κοινωνία, η οποία χαρακτηρίζεται από μια κατανομή της εργασίας περισσότερο σύμφωνη με τον σύγχρονο κόσμο και από μεγαλύτερη ελευθερία επιλογής, και άλλο είναι να μας επιβάλλονται συχνά πολιτικές που υποτίθεται ότι εφαρμόζουν αυτές τις ιδέες.

Δίνεται η εντύπωση ότι ορισμένοι τομείς πολιτικής αποκλείουν την πιθανότητα διαφορετικής γνώμης για τις μεθόδους και τους μηχανισμούς. Αυτή είναι η ουσία της βασικής μου αντίρρησης στην ιδέα ενός Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων. Το γεγονός ότι υποστηρίζω, όπως είπα προηγουμένως, μια μεγαλύτερη ισορροπία στον τρόπο με τον οποίο είναι οργανωμένες οι κοινωνίες μας δεν με οδηγεί στην υποστήριξη της δημιουργίας αυτού του Ινστιτούτου.

Το να καταστήσουμε την ελευθερία γραφειοκρατική δεν πιστεύω ότι είναι ο σωστός τρόπος να προχωρήσουμε μπροστά. Ο σκοπός δεν αγιάζει πάντα τα μέσα. Επιπλέον, η εξάπλωση των «οργανισμών» και των «ινστιτούτων» δεν μου δίνει την εντύπωση ενός κατάλληλου μοντέλου για την οργάνωση των κοινοτικών θεσμικών οργάνων.

  Reinhard Rack (PPE-DE), γραπτώς. (DE) Εμείς, οι βουλευτές του αυστριακού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είμαστε υπέρ της ισότητας των φύλων και υπέρ του ενεργού ρόλου της πολιτικής στον τομέα αυτόν. Ως εκ τούτου, θεωρούμε πως η συμπερίληψη αυτού του θέματος στον προγραμματισμένο ευρωπαϊκό οργανισμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ένα σωστό μήνυμα και δηλώνουμε πως συμφωνούμε με το ότι τα θέματα της ισότητας των φύλων θεωρούνται σημαντικό καθήκον του εν λόγω οργανισμού στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 26ης Μαΐου 2006 για την έκθεση Kinga Gal.

Είμαστε όμως κατά της σύστασης πρόσθετων ανεξάρτητων οργανισμών που θα έχουν ως τελικό αποτέλεσμα μια νέα και ακριβή γραφειοκρατία και, αφού δεν έχει λυθεί το θέμα της χρηματοδότησης, απορρίπτουμε τις προβλεπόμενες μη καθορισμένες οικονομικές υποχρεώσεις ύψους 52 εκατ. ευρώ περίπου.

  Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. (SV) Η ΕΕ έχει υπερβολικά πολλές αρχές και οργανισμούς. Παρά ταύτα, ψηφίζω υπέρ της ίδρυσης αυτού του ινστιτούτου. Η ισότητα των φύλων είναι μια καταστροφή, η οποία χαρακτηρίζεται ειδικά από απαρχαιωμένους κανόνες που διέπουν τη γονική άδεια, από παντελή έλλειψη εκπαίδευσης των φύλων, από πολύ ανεπαρκή νομοθεσία και από το γεγονός ότι το 83% των ανώτερων θέσεων καταλαμβάνονται από άνδρες. Ίσως αξίζει τον κόπο να δαπανήσουμε λίγα εκατομμύρια ευρώ στην προσπάθεια να βελτιωθεί κάπως αυτή η κατάσταση με τη βοήθεια ενός ινστιτούτου που σκοπό έχει να συμπληρώσει αυτό που ήδη υπάρχει για την καταπολέμηση των διακρίσεων εις βάρος των μειονοτήτων. Ίσως μάλιστα να είναι λογική η ύπαρξη ενός ινστιτούτου για την καταπολέμηση των διακρίσεων εις βάρος της πλειοψηφίας, δηλαδή των γυναικών.

Έκθεση: Παπαδημούλη (A6-0027/2006)

  Liam Aylward (UEN), γραπτώς. (EN) Πρόκειται για μια εξαιρετική έκθεση. Συνειδητοποιήσαμε πλήρως τις συχνότερες και σοβαρότερες φυσικές καταστροφές ανά την ΕΕ και τον κόσμο. Αν κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν, θα διαπιστώσουμε ότι τους τελευταίους 15 μήνες για παράδειγμα, γίναμε μάρτυρες της καταστροφής που προκάλεσε το παλιρροϊκό κύμα στην Ασία, του ισχυρού τροπικού κυκλώνα στη Λουϊζιάνα και στον Μισισιπή, των καταστροφικών πλημμυρών στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, την Ελβετία, την Αυστρία, τη Γερμανία και τη Γαλλία, της εκτεταμένης ξηρασίας στην Ισπανία και την Πορτογαλία και των πυρκαγιών που έχουν καταστρέψει περίπου 180 000 εκτάρια δασικών εκτάσεων στην Πορτογαλία. Είναι σαφές ότι οι φυσικοί κίνδυνοι αποτελούν παγκόσμια απειλή και χρήζουν παγκόσμιας αντιμετώπισης.

Χαιρετίζω επομένως την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου και την έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ειδικά όσον αφορά την έννοια της πρόληψης ως μέτρο αντιμετώπισης από την ΕΕ των φυσικών καταστροφών. Η πρόληψη είναι από όλες τις απόψεις εξίσου σημαντική με την αντίδραση στις φυσικές καταστροφές και χαιρετίζω τη συμπερίληψη της εν λόγω έννοιας στην έκθεση.

Συμφωνώ επίσης με το ότι η νομική βάση είναι σαφέστερη υπό το άρθρο 175 παράγραφος 1 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και στηρίζω τον εισηγητή.

Συμφωνώ ότι το δόγμα της ΕΕ για την πολιτική προστασία πρέπει να βασίζεται σε μια προσέγγιση «από κάτω προς τα πάνω» και ότι την πρωταρχική ευθύνη για την πολιτική προστασία θα πρέπει να την φέρουν τα κράτη μέλη.

  Johannes Blokland (IND/DEM), γραπτώς. – (NL) Οι βουλευτές της Χριστιανικής Ένωσης και SGP δεν μπορούν να υποστηρίξουν τη σύσταση προς το Συμβούλιο σχετικά με το μέσον ταχείας επέμβασης και ετοιμότητας για σοβαρές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Συγκεκριμένα, δεν υποστηρίζουμε την αλλαγή στη νομική βάση, την επέκταση του πεδίου εφαρμογής του μέσου για να χρηματοδοτηθούν τα προληπτικά μέτρα ή την αύξηση του προϋπολογισμού.

Λυπούμαστε ειδικά για την αλλαγή στη νομική βάση, καθώς το Κοινοβούλιο αποφάσισε ότι το άρθρο 308 είναι η μόνη ορθή νομική βάση σε προηγούμενες, ανάλογες ψηφοφορίες. Η επέκταση του ορισμού του άρθρου 175 της Συνθήκης, ώστε να εμπίπτει αυτό το μέσο στο πεδίο εφαρμογής του δεν είναι ο σωστός τρόπος προόδου και μπορεί να ερμηνευθεί μόνον ως πλειοψηφική θέση στο Κοινοβούλιο προκειμένου αυτό να επεκτείνει την επιρροή του ώστε να συμπεριλαμβάνει θέματα που δεν θεωρούνται ότι εμπίπτουν στην αρμοδιότητά του στη Συνθήκη.

Επιπροσθέτως, οι οικονομικές συνέπειες της χρήσης ομάδων ενίσχυσης δεν θα πρέπει να αποκλειστούν από ένα κοινοτικό όργανο, αλλά πρόκειται μάλλον για θέμα αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών.

  David Casa (PPE-DE), γραπτώς. (MT) Αν και σημειώθηκαν πολλές βελτιώσεις όσον αφορά την απόκριση σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης λόγω μιας καταστροφής, εκτιμώ ότι, δυστυχώς, πρέπει ακόμα να γίνουν πολλά και, συνεπώς, υπάρχει ανάγκη για μια συλλογική προσπάθεια ώστε να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο προετοιμασμένοι για την αποφυγή αυτών των καταστροφών.

Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε πως, δεσμευόμενοι να εργαστούμε προκειμένου να προληφθούν οι καταστροφές εθνικής κλίμακας, γλιτώνουμε τις χώρες μας και την Ευρωπαϊκή Ένωση από τις δαπάνες που αντιμετωπίζουμε λόγω της τρέχουσας πολιτικής μας.

Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να επενδύσουμε και χρήματα αλλά και ανθρώπινους πόρους προκειμένου να εκπονηθεί μια μελέτη που θα υποδεικνύει με σαφήνεια, ή καλύτερα ακόμη, θα αξιολογεί τις περιοχές και τις περιφέρειες που είναι πιο ευάλωτες στις καταστροφές.

Με αυτόν τον τρόπο, θα είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο που μπορεί να προκύψει και, όπως επεσήμανα νωρίτερα, δεν θα εξοικονομήσουμε μόνο πολλά εκατομμύρια αλλά θα εκπληρώσουμε και το ηθικό καθήκον μας να προστατεύσουμε τη ζωή των ανθρώπων που είναι περισσότερο ευάλωτοι σε αυτές τις καταστροφές.

Πιστεύω ότι θα πρέπει να δώσουμε μια πολιτική κατεύθυνση ώστε, μέσω αυτής, κάθε χώρα να μπορεί να βασιστεί στη βοήθεια από την Ένωση για να ξεκινήσει έργα για τη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης των ανθρώπων που ζουν σε αυτές τις περιφέρειες που είναι πιο ευάλωτες σε προβλήματα μεγάλης κλίμακας.

Πιστεύω ότι η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία και γι’ αυτό πρέπει να εστιάσουμε την ενέργειά μας προκειμένου να είμαστε έτοιμοι για παν ενδεχόμενο.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Οι πρόσφατες φυσικές καταστροφές, για παράδειγμα, οι πλημμύρες, η σοβαρή ξηρασία και οι δασικές πυρκαγιές που δεν έπληξαν μόνο τις χώρες της ΕΕ, αλλά και χώρες εκτός της ΕΕ –για παράδειγμα, το ασιατικό τσουνάμι και οι τυφώνες στις ΗΠΑ– καταδεικνύουν τη σημασία των αποτελεσματικών μηχανισμών πολιτικής προστασίας.

Το μέσο ταχείας επέμβασης και ετοιμότητας για σοβαρές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που προτείνει η Επιτροπή έχει σκοπό να ενισχύσει την ικανότητα απόκρισης της ΕΕ στο πλαίσιο του μηχανισμού πολιτικής προστασίας και να μεγιστοποιήσει τη βοήθεια όσον αφορά την ετοιμότητα και την άμεση επέμβαση σε σοβαρές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, δεν πραγματεύεται το θέμα της πρόληψης. Ως εκ τούτου, εκτιμούμε ότι αυτή η έκθεση πρέπει να εγκριθεί, δεδομένου ότι δίνει προτεραιότητα σε αυτό το θέμα, προτείνοντας να συμπεριληφθεί στο πεδίο εφαρμογής αυτού του μέσου.

Θέλουμε επίσης να τονίσουμε τις προτάσεις για ολοκληρωμένες προσεγγίσεις στον τομέα του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων, συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης των δασών, των περιοχών που κινδυνεύουν περισσότερο από τις πλημμύρες, των υγροτόπων και άλλων ευαίσθητων οικοσυστημάτων, καθώς και την εκτίμηση του κινδύνου στις αστικές περιοχές. Επιπροσθέτως, χαιρετίζουμε την εξέχουσα σημασία που δίδεται στις απομακρυσμένες περιοχές, στη μεγαλύτερη πληροφόρηση και στην ευαισθητοποίηση του κοινού και στην περισσότερη και καλύτερη κατάρτιση για όσους εργάζονται στον τομέα.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Το κείμενο που υπέβαλε η Επιτροπή περιέχει ορισμένες καλές προτάσεις για την κοινωνική προστασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τα μέτρα και οι δραστηριότητες για τις οποίες μπορεί να ενεργοποιηθεί αυτό το μέσο θα οδηγήσουν σε σημαντικά οφέλη όσον αφορά την ετοιμότητα και την ταχεία επέμβαση για σοβαρές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

Με τις τροπολογίες που κατέθεσε το Κοινοβούλιο, η πρόληψη αυτών των φαινομένων διαδραματίζει τώρα έναν ρόλο στην εφαρμογή του μέσου. Αυτό είναι καθοριστικό στην προσπάθεια εφαρμογής σημαντικών στόχων όπως η προστασία των κοινοτήτων, του περιβάλλοντος και των περιουσιών.

Σε μια χώρα όπως η Πορτογαλία που επί χρόνια υφίστατο δασικές πυρκαγιές και ξηρασία, οι οποίες άφησαν ανεξίτηλες πληγές, αυτή η πρόταση θα καταστήσει δυνατή την κατάρτιση εξειδικευμένου προσωπικού, τη συγκρότηση μηχανισμών ετοιμότητας και την ανταλλαγή εξοπλισμού και βέλτιστης πρακτικής με χώρες πιο προηγμένες σε αυτόν τον τομέα.

Ως εκ τούτου, εγκρίνω την έκθεση Παπαδημούλη και τις τροπολογίες στο κείμενο της Επιτροπής.

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Υπάρχουν καλοί λόγοι για να δώσουν προτεραιότητα οι κυβερνήσεις των κρατών μελών σε μέτρα που θα μειώσουν τον κίνδυνο των φυσικών καταστροφών. Εντούτοις, αμφιβάλλουμε αν η ΕΕ θα πρέπει να έχει τον κυρίαρχο ρόλο που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέλει να έχει σε αυτόν τον τομέα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μεταξύ άλλων, θέλει:

– να διαδραματίσει η ΕΕ ενεργό ρόλο στην πρόληψη καταστροφών όπως η σοβαρή ξηρασία στην Ισπανία και την Πορτογαλία ή οι πυρκαγιές στις νότιες ευρωπαϊκές χώρες·

– να συμμετέχει η ΕΕ σε καταστροφές εκτός ΕΕ μέσω της παρέμβασης κοινωνικής προστασίας, για παράδειγμα·

– και να αυξηθεί ο προϋπολογισμός για το μέσο ταχείας επέμβασης και ετοιμότητας κατά 105 εκατ. ευρώ (υπερβαίνοντας το ποσό που πρότεινε η Επιτροπή) για την περίοδο 2007–2013.

Πιστεύουμε ότι είναι πρωτίστως καθήκον κάθε κράτους μέλους να αναλάβει δράση στον τομέα των φυσικών καταστροφών. Πολλές μορφές φυσικών καταστροφών (όπως ξηρασία και πυρκαγιές) είναι περιοδικές και μπορούν να προβλεφθούν. Θα πρέπει τα κράτη μέλη να είναι απολύτως σε θέση να κάνουν ανεξάρτητα επενδύσεις που ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο να ξεσπάσουν καταστροφές αυτού του είδους.

Επιπλέον, ο ΟΗΕ έχει ήδη θέσει σε λειτουργία ένα σύστημα που βοηθά τις χώρες που πλήττονται από καταστροφές και σοβαρά ατυχήματα. Τα κράτη μέλη καλά θα κάνουν να χρησιμοποιήσουν αυτό το σύστημα αντί να αναπτύξουν μια παράλληλη δομή διακινδυνεύοντας έτσι να οδηγηθούν σε περιττή αλληλεπικάλυψη της προσπάθειας. Με βάση αυτόν τον συλλογισμό, επιλέξαμε να καταψηφίσουμε αυτήν την έκθεση.

  Françoise Grossetête (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ αυτού του κανονισμού.

Με ιδιαίτερη ικανοποίηση καλωσορίζω τη βελτίωση των μηχανισμών πολιτικής προστασίας για σοβαρές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό το κοινοτικό μέσο επέμβασης πρέπει να είναι ορατό, συντονισμένο και σε υψηλό βαθμό ετοιμότητας, καθώς οι φυσικές καταστροφές δίνουν το παράγγελμα για μια κούρσα ενάντια στον χρόνο. Το κλειδί για την επιτυχία σε αυτές τις δραστηριότητες είναι η πλήρης συνεργασία μεταξύ των διαφόρων εμπλεκομένων φορέων.

Ήλπιζα να χρησιμοποιήσω τις τροπολογίες για να δώσω έμφαση στην πτυχή της πρόληψης: ενώ είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς πρέπει να αντιδρούμε σε καταστροφές, είναι ακόμη πιο σημαντικό να γνωρίζουμε με ποιον τρόπο να τις αποφεύγουμε. Η πρόληψη είναι θεμελιώδης συνιστώσα της μείωσης του κινδύνου. Για παράδειγμα, οι πυρκαγιές πολύ συχνά προκαλούνται από ανθρώπινες δραστηριότητες. Κατά συνέπεια, μια έκκληση για επαγρύπνηση συνοδευόμενη από ενημέρωση σχετικά με τις συναφείς κυρώσεις είναι ένα προληπτικό μέτρο που δεν πρέπει να αγνοούμε.

Ωστόσο, πριν εκπονήσουμε σχέδια δράσης, χρειάζεται να προβούμε στη σύνταξη λεπτομερούς καταλόγου του υφιστάμενου εξοπλισμού και των ανθρωπίνων πόρων. Αυτή η λεπτομερής καταγραφή θα πρέπει να συντάσσεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε συνεργασία με τα κράτη μέλη.

Τέλος, η αρχική ευθύνη για την πολιτική προστασία ανήκει στα κράτη μέλη. Αυτοί οι κοινοτικοί μηχανισμοί επέμβασης πρέπει κατά συνέπεια να συμπληρώνουν τις πολιτικές που εφαρμόζουν οι εθνικές, περιφερειακές ή τοπικές αρχές.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Φυσικά εγκρίνουμε τις προτάσεις στην έκθεση που σκοπό έχουν, μεταξύ άλλων, να εισαγάγουν και να θέσουν σε προτεραιότητα τη διάσταση της πρόληψης στο πλαίσιο αυτού του μέσου, ως βασικό παράγοντα για τη μείωση των κινδύνων των φυσικών καταστροφών, να ενισχύσουν τον ρόλο του ΟΗΕ στη διαχείριση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και στην παροχή βοήθειας προς τις κοινότητες και να διασφαλίσουν την προστασία της δημόσιας υγείας και της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Ωστόσο, η συζήτηση για την αλληλεγγύη ανάμεσα στις διάφορες χώρες σε περίπτωση καταστροφής αποδεικνύει επίσης –ή μάλλον, επιδεικνύει με ανακούφιση– τη φρικτή δαπάνη πόρων της κούρσας των εξοπλισμών και τη στρατικοποίηση των διεθνών σχέσεων των οποίων ηγούνται οι μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις και ο αρχηγός τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Αναρωτιέται κανείς τι θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη διοχέτευση των κολοσσιαίων οικονομικών πόρων της στρατικοποίησης και του πολέμου στην πρόληψη, στην έκτακτη βοήθεια και στην άμεση επέμβαση, καθώς και στην αποκατάσταση περιοχών στην περίπτωση καταστροφών.

Πόσες ζωές, πόσος πόνος, πόσες δαπάνες οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών πόρων θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, αν υπήρχε μια πολιτική διπλωματικής αποκλιμάκωσης στις διεθνείς σχέσεις, ειρηνικής επίλυσης των διαφορών, αφοπλισμού και αποτελεσματικής, αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας ανάμεσα στις χώρες και στους ανθρώπους;

  Caroline Jackson (PPE-DE), γραπτώς. (EN) Οι βρετανοί Συντηρητικοί υποστηρίζουν την άποψη ότι μπορεί να υπάρξουν επείγουσες καταστάσεις μείζονος σημασίας όπου τα κράτη μέλη θα θελήσουν να εκφράσουν την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη τους με μια συλλογική εισφορά μέσω του προϋπολογισμού της ΕΕ, ώστε να συμπληρώσουν τις προσπάθειες ενός μεμονωμένου κράτους μέλους ή κρατών. Ψηφίζουμε επομένως υπέρ της έκθεσης ως σύνολο. Δεν υποστηρίζουμε όμως τις προτεινόμενες αλλαγές στη νομική βάση, ούτε την ιδέα για επέκταση της αντιμετώπισης των επειγουσών καταστάσεων εκτός της ΕΕ, ούτε και την αύξηση του προϋπολογισμού. Αν μια τέτοια αντιμετώπιση έπρεπε να εφαρμόζεται για ολόκληρο τον κόσμο, θα ήταν ασύλληπτο το μέγεθος του προϋπολογισμού που θα χρειαζόταν η ΕΕ για αυτήν. Το Κοινοβούλιο δεν πρέπει να δημιουργεί ελπίδες που η ΕΕ δεν θα θέλει να εκπληρώσει.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι τα φτωχά λαϊκά στρώματα αποτελούν τα πρώτα θύματα της εγκληματικής πολλές φορές έλλειψης κατάλληλων μέτρων θωράκισης απέναντι στις φυσικές καταστροφές.

Οι μεγάλες πλημμύρες της Ν. Ορλεάνης σκότωσαν χιλιάδες ανθρώπους μολονότι μπορούσαν, γιατί ήξεραν, να πάρουν προληπτικά μέτρα. Αντίθετα, στην Κούβα με το να υπάρχει κρατική καθολική πρόληψη και προστασία δεν υπήρξαν θύματα.

Με αυτή την έννοια χρειάζονται μέτρα πρόληψης και προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος που την ευθύνη θα έχει αποκλειστικά το δημόσιο και όχι οι ΜΚΟ και φυσικά να διατίθενται επαρκείς πόροι.

Η πρόταση της Επιτροπής αγνοεί το θέμα της πρόληψης, γιατί τότε θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τα κοινωνικοοικονομικά αίτια που προκαλούν ή επιδεινώνουν τις συνέπειες και να διαθέσει τα απαιτούμενα κονδύλια, που παραμένουν ανεπαρκή.

Όμως αποτελεί αξιοπερίεργο πως στις έκτακτες καταστάσεις και στην ανάγκη κοινοτικής αλληλεγγύης από φυσικές, βιομηχανικές ή τεχνολογικές καταστροφές, συμπεριλαμβάνεται η αλληλεγγύη και για τρομοκρατικές ενέργειες. Μπαίνει έτσι από το παράθυρο το πιο απεχθές άρθρο του «ευρωσυντάγματος» περί αλληλεγγύης σε περίπτωση τρομοκρατικών ενεργειών. Γιατί είναι γνωστό ότι ο ορισμός της τρομοκρατίας είναι λάστιχο, που το ευρωενωσιακό κεφάλαιο προσαρμόζει κατά περίπτωση και με κύριο αποδέκτη το μαζικό λαϊκό κίνημα και τον αγώνα του ενάντια στην αντιλαϊκή, κατασταλτική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η ΕΕ υπήρξε προορατική και επέδειξε αλληλεγγύη ανταποκρινόμενη στα αιτήματα των κρατών μελών για παροχή βοήθειας σε περίπτωση σοβαρών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Τούτου λεχθέντος, οι πρόσφατες σοβαρές καταστροφές, όπως η σοβαρή ξηρασία και οι δασικές πυρκαγιές στην Πορτογαλία και την Ισπανία, επέδειξαν ότι η ενίσχυση του κοινοτικού μηχανισμού κοινωνικής προστασίας θα πρέπει να τεθεί σε άμεση προτεραιότητα πριν προκύψουν νέες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

Το ανά χείρας κείμενο βελτιώνει φανερά την πρόταση της Επιτροπής για επέκταση του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού και για αύξηση της χρηματοδότησης για την πρόληψη, την ετοιμότητα και τη βοήθεια σε περίπτωση καταστροφής.

Υπάρχει επίσης το θέμα της θαλάσσιας ρύπανσης. Εξάλλου, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι μια παράκτια χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της μια κατάστασης περιβαλλοντικής έκτακτης ανάγκης που οφείλεται σε μια ευρείας κλίμακας πετρελαιοκηλίδα στις ακτές της.

Είμαστε επίσης μια ανοικτή Ένωση με πολιτικές που αποσκοπούν στη διεθνή αλληλεγγύη. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε όταν άλλες κοινότητες πλήττονται από σοβαρές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, καθώς η καίρια προτεραιότητα σε αυτό το θέμα είναι η ενίσχυση της αμοιβαίας συνδρομής μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.

Συνοψίζοντας, αυτά τα μέτρα θα μας δώσουν τη δυνατότητα να αντιδράσουμε με τον καταλληλότερο τρόπο στα αιτήματα για παροχή βοήθειας και γι’ αυτό ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. (SV) Οι χώρες της ΕΕ θα πρέπει να αναπτύξουν δομές για την παροχή αμοιβαίας βοήθειας σε περίπτωση δασικών πυρκαγιών και άλλων φυσικών καταστροφών. Αυτοί είναι συνήθως τομείς στους οποίους ο διεθνής συντονισμός είναι εποικοδομητικός και αναγκαίος. Το Κοινοβούλιο αλλάζει επίσης τη νομική του βάση, εξέλιξη που θα αυξήσει τις ευκαιρίες της κοινωνίας των πολιτών να ασκήσει επιρροή.

Ως εκ τούτου, ψηφίζω υπέρ της πρότασης, παρά το γεγονός ότι ανήκα σε μια πλειοψηφία που διαφωνούσε με τη συμπερίληψη των τρομοκρατικών επιθέσεων στην πρόταση. Εκτιμώ ότι αυτές οι επιθέσεις έχουν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα από τις άλλες καταστροφές και ότι, προκειμένου να προστατευθούμε από αυτές, απαιτούνται τελείως διαφορετικές μέθοδοι. Συνεπώς, δεν θα πρέπει να καλύπτονται από το ταμείο. Στην περίπτωση της τρομοκρατίας, απαιτείται ένα άλλο είδος παρέμβασης, και θα πρέπει να καλύπτονται μόνον οι καθαρά πολιτικές πτυχές αυτής της παρέμβασης, όπως η βοήθεια στην ανασυγκρότηση μετά από μια επίθεση.

Η τρομοκρατία πλήττει κυρίως χώρες με επεκτατικές εξωτερικές πολιτικές. Αντί να αλλάξουν αυτές τις πολιτικές, όπως θα έπρεπε, αυτές οι χώρες θέλουν, ωστόσο, να τις εξαγάγουν, μαζί με τις συνέπειές τους, σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Τώρα, μόνον ένα υπερβολικά μικρό ποσοστό του ταμείου θα χρησιμοποιηθεί ενδεχομένως γι’ αυτούς τους σκοπούς, ωστόσο, και ως εκ τούτου η πρόταση εξακολουθεί να είναι αποδεκτή.

Έκθεση: Hamon (A6-0022/2006)

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Το ΔΝΤ είναι ένα από τα θεσμικά όργανα του Bretton Woods, που, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και η ΓΣΔΕ/ΠΟΕ, συνέβαλαν στην εμβάθυνση της άνισης ανάπτυξης του κέντρου και των εξωτερικών άκρων του καπιταλιστικού κόσμου. Αυτό βοήθησε στην ελευθέρωση του εμπορίου αγαθών και υπηρεσιών και προώθησε την κρατούσα νεοφιλελεύθερη ιδεολογία που υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, τη μείωση του ρόλου του κράτους, τις ιδιωτικοποιήσεις και μια πιο ευέλικτη αγορά εργασίας, στοιχεία που αποτελούν μέρος της ονομαζόμενης «Στρατηγικής της Λισαβόνας».

Τα σχέδια διαρθρωτικής προσαρμογής αποτελούν μια προσπάθεια προσαρμογής των οικονομιών των νότιων χωρών στην αποκαλούμενη οικονομία της αγοράς και του ανταγωνισμού, μέσω της οποίας οι αγορές αυτών των χωρών θα ανοίξουν στις ξένες επενδύσεις και θα εγκαινιαστούν μοντέλα οικονομικής εξειδίκευσης που ευνοούν το κέντρο. Οι καταστροφικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες αυτών των σχεδίων είναι πολύ γνωστές. Ακόμα και η περίφημη σταθεροποίηση, στην οποία ισχυρίζονται ότι αποσκοπούν, δεν επιτυγχάνεται. Επιπροσθέτως, το διεθνές νομισματικό σύστημα γίνεται πιο ασταθές και οι κρίσεις ξεσπούν με μεγαλύτερη συχνότητα.

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα διαφορετικό νομισματικό σύστημα, με τον ΟΗΕ στον πυρήνα του, βασισμένο στο αμοιβαίο όφελος και στην προώθηση της ανάπτυξης. Η μεταρρύθμιση του ΔΝΤ, ακόμα και αν βασιζόταν σε μεγαλύτερη συμμετοχή των αναπτυσσόμενων χωρών, πράγμα που δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα, δεν αλλάζει τη φύση του. Εξ ου και η αποχή μας.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Χαιρετίζω την παρούσα έκθεση, η οποία ενθαρρύνει τη στενή συνεργασία των κρατών μελών κατά τις διαπραγματεύσεις στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεδομένης της έλλειψης πλήρους αναγνώρισης οποιουδήποτε αντιπροσωπευτικού συνόλου της ΕΕ, εξουσιοδοτημένου από τα κράτη μέλη να τα εκπροσωπεί, τα μεμονωμένα κράτη μέλη της ΕΕ συνεχίζουν να εκπροσωπούνται στο ΔΝΤ. Υπάρχουν πολλά σημαντικά ζητήματα, όπως η ανάπτυξη, τα οποία απαιτούν τη συνένωση πολλών φωνών προκειμένου να προωθηθεί μια άποψη.

  Claude Moraes (PSE), γραπτώς. (EN) Χαιρετίζω τη στενή συνεργασία των κρατών μελών κατά τις διαπραγματεύσεις στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Πιστεύω ότι ελλείψει πλήρους αναγνώρισης οποιουδήποτε αντιπροσωπευτικού συνόλου της ΕΕ, εξουσιοδοτημένου από τα κράτη μέλη να τα εκπροσωπεί, τα μεμονωμένα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να εξακολουθήσουν να εκπροσωπούνται στο ΔΝΤ. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση πολλών άλλων διεθνών φορέων, όπως τα Ηνωμένα Έθνη. Υπάρχουν σημαντικά ζητήματα, όπως τα θέματα που αφορούν την ανάπτυξη, τα οποία απαιτούν τη συνένωση πολλών φωνών στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων προκειμένου να προωθηθεί μια άποψη.

  Peter Skinner (PSE), γραπτώς. (EN) Το Το Εργατικό Κόμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο(EPLP) χαιρετίζει τη στενή συνεργασία των κρατών μελών κατά τις διαπραγματεύσεις στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Πιστεύει ότι ελλείψει πλήρους αναγνώρισης οποιουδήποτε αντιπροσωπευτικού συνόλου της ΕΕ, εξουσιοδοτημένου από τα κράτη μέλη να τα εκπροσωπεί, τα μεμονωμένα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να εξακολουθήσουν να εκπροσωπούνται στο ΔΝΤ. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση πολλών άλλων διεθνών φορέων, όπως τα Ηνωμένα Έθνη. Υπάρχουν πολλά σημαντικά ζητήματα, όπως τα ζητήματα που αφορούν την ανάπτυξη, τα οποία απαιτούν τη συνένωση πολλών φωνών στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων προκειμένου να προωθηθεί μια άποψη. Η μείωση των φωνών που εκπροσωπούν την ΕΕ σε μία μπορεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, να έχει σαφείς επιπτώσεις στη βαρύτητα της διεθνούς κοινής γνώμης.

Έκθεση: Hutchinson (A6-0013/2006)

  Oldřich Vlasák (PPE-DE). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να εξηγήσω τον λόγο για τον οποίο καταψήφισα αυτήν την έκθεση. Πρόκειται για μια έκθεση περιττή και μη ισορροπημένη που δεν βασίζεται σε πραγματικά αποτελέσματα, αλλά μόνο σε αβάσιμες υποθέσεις. Η επέκταση της προθεσμίας προστασίας από πέντε σε επτά έτη είναι απαράδεκτη και παραβιάζει τις αρχές της ελεύθερης κυκλοφορίας. Αν συνεχίσουμε να εκδίδουμε περαιτέρω κανονισμούς, αντί να άρουμε τους περιορισμούς για τις επιχειρήσεις και να ελευθερώνουμε την αγορά εργασίας και υπηρεσιών, δεν θα βοηθήσουμε την οικονομία της ΕΕ, αλλά αντίθετα θα οδηγηθούμε στην περαιτέρω στασιμότητά της.

  Jan Andersson, Anna Hedh, Ewa Hedkvist Petersen, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. (SV) Σε γενικές γραμμές, εμείς οι σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες υποστηρίζουμε την έκθεση του κ. Hutchinson, αλλά έχουμε την εξής άποψη για την μετεγκατάσταση. Δεν πιστεύουμε ότι οι πόροι της ΕΕ θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά της παραγωγής, διότι, στην πράξη, αυτό σημαίνει τη μεταφορά της ανεργίας και τον ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων σε διαφορετικές περιφέρειες. Ωστόσο, δεν πιστεύουμε ότι όλες οι μετεγκαταστάσεις είναι λάθος εκ φύσεως. Πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα μετεγκατάστασης των βιομηχανιών, αν πρόκειται για την ανάπτυξή τους. Ένα αυξημένο επίπεδο γνώσεων και ικανοτήτων σε μια περιφέρεια ή χώρα μπορεί να δημιουργήσει την ανάγκη για μετεγκαταστάσεις, προκειμένου να είναι δυνατή η ανάπτυξη της περιφέρειας.

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με τις μετεγκαταστάσεις στο πλαίσιο της περιφερειακής ανάπτυξης, επειδή είναι ζωτικής σημασίας να διαβεβαιώσουμε τους συμπολίτες μας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πηγή λύσεων όσον αφορά τις σημερινές βαθιές οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές, και όχι αιτία προβλημάτων.

Η σοβαρότητα των οικονομικών και κοινωνικών θεμάτων που συνδέονται με τις μετεγκαταστάσεις απαιτεί μια ισχυρή ευρωπαϊκή πολιτική που να στοχεύει στον συμβιβασμό των αναγκαίων αλλαγών με τον στόχο της συνοχής. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που υπογραμμίζω το αίτημα για τη συγκέντρωση μελλοντικών, αντικειμενικών στοιχείων σχετικά με το φαινόμενο των μετεγκαταστάσεων. Τα στοιχεία αυτά θα είναι κρίσιμης σημασίας για εμάς, ιδιαίτερα στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου σχετικά με τους οικονομικούς κλάδους οι οποίοι είναι εκτεθειμένοι σε αυτές τις αλλαγές που μπορεί να είναι ιδιαίτερα σκληρές. Επίσης, ήταν επείγον να διευκρινιστούν οι συμφωνίες ευρωπαϊκών ενισχύσεων όσον αφορά τις μετεγκαταστάσεις, ιδιαίτερα δημιουργώντας μία σύνδεση ανάμεσα στις ενισχύσεις και στην υποχρέωση παραγωγής στο έδαφος της ΕΕ.

Τέλος, καλωσορίζω το αίτημα της εισαγωγής κοινωνικών ρητρών στις διεθνείς συνθήκες, και αυτό με βάση τις συμφωνίες προτεραιότητας της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.

  Brigitte Douay (PSE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Hutchinson σχετικά με τις μετεγκαταστάσεις στο πλαίσιο της περιφερειακής ανάπτυξης έχοντας συμμετάσχει στις συζητήσεις στην επιτροπή με τις οποίες τροποποιήθηκε η έκθεση.

Η έκθεση προτείνει να μην προωθούν τα διαρθρωτικά ταμεία μέτρα που συμβάλλουν στις μετεγκαταστάσεις οι οποίες δημιουργούν ένα τόσο υψηλό κοινωνικό κόστος για τις περιφέρειές μας.

Υποστηρίζει τη θέσπιση ευρωπαϊκής στρατηγικής για την καταπολέμηση των μετεγκαταστάσεων και τη σύσταση ευρωπαϊκού παρατηρητηρίου μετεγκαταστάσεων για την εκτίμηση της πραγματικής επίπτωσης των ευρωπαϊκών ενισχύσεων στις μετεγκαταστάσεις.

Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την επιστροφή σε μια κατευθυνόμενη οικονομία, ούτε θίγει τον ελεύθερο και θεμιτό ανταγωνισμό, ο οποίος αποτελεί το θεμέλιο της κοινής αγοράς. Ούτε πρόκειται για έλεγχο όλων των επιχειρήσεων ή παρεμπόδιση της ανάπτυξης των νέων κρατών μελών. Ωστόσο, είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι τα διαρθρωτικά ταμεία πρέπει να είναι τα εργαλεία για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή, όχι όπλα για πόλεμο ανάμεσα στις περιφέρειές μας, διότι, ακόμη και στις πλουσιότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχουν ακόμη περιοχές όπου οι εργαζόμενοι παρακολουθούν με απόγνωση καθώς οι θέσεις εργασίας τους εξαφανίζονται, αφήνοντάς τους συχνά χωρίς δυνατότητα αλλαγής επαγγελματικής ειδίκευσης.

  Lena Ek και Cecilia Malmström (ALDE), γραπτώς. (SV) Ένας ακόμα πιο παγκοσμιοποιημένος κόσμος δημιουργεί νέες απαιτήσεις. Θέτει νέους προβληματισμούς που πρέπει να κατανοηθούν και δημιουργεί νέες ευκαιρίες προς αξιοποίηση. Σήμερα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίζει επί της έκθεσης πρωτοβουλίας του κ. Hutchinson σχετικά με τις μετεγκαταστάσεις στο πλαίσιο της περιφερειακής ανάπτυξης. Επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση διότι εκτιμούμε ότι ακολουθεί λάθος οδό για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της μετεγκατάστασης εταιρειών.

Συμφωνούμε ότι δεν δικαιολογείται η χρήση πόρων της ΕΕ από τα Διαρθρωτικά Ταμεία, επί παραδείγματι, για να χρηματοδοτηθούν οι βελτιωμένες συνθήκες ανταγωνισμού για ευρωπαϊκές εταιρείες που μετά από μικρό χρονικό διάστημα αποφασίζουν να μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους εκτός ΕΕ. Εντούτοις, ούτε οι κρατικές ούτε οι κοινοτικές αρχές θα πρέπει να παρεμβαίνουν για να ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες διαχειρίζονται τις υποθέσεις τους και να ορίζουν τα αναγκαία ώστε να αποτρέπεται η λήψη εύλογων αποφάσεων από τις εταιρείες προκειμένου να επιβιώσουν.

Δεν θα δημιουργήσουμε πλήρη απασχόληση μέσω του αυξημένου κρατικού ελέγχου. Θα το επιτύχουμε καθιστώντας ευκολότερες τις συνθήκες για περισσότερες εταιρείες και διευκολύνοντας νέες επενδύσεις στην ιδιωτική αγορά. Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να ψηφίσουμε ούτε υπέρ του περαιτέρω περιορισμού της κυκλοφορίας των εταιρειών στην εσωτερική αγορά, όπως προτείνει η έκθεση. Για να ξεπεράσουμε τα προβλήματα και να διαχειριστούμε τις μετεγκαταστάσεις της παγκοσμιοποιημένης αγοράς, χρειαζόμαστε ένα σημείο εκκίνησης διαφορετικό από αυτήν τη νέα τάση που βασίζεται στον οικονομικό πατριωτισμό.

  Anne Ferreira (PSE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Hutchinson σχετικά με τις μετεγκαταστάσεις, η οποία υπογραμμίζει πόσο επείγον είναι η ΕΕ να λάβει υπόψη τη σοβαρότητα των συνεπειών που υφίστανται άνθρωποι και περιοχές από τις μετεγκαταστάσεις επιχειρήσεων.

Οφείλουμε να ρίξουμε περισσότερο φως στην εξέλιξη αυτού του φαινομένου καθώς και στις συνέπειες που αυτό προκαλεί, και ένα παρατηρητήριο θα μας έδινε τη δυνατότητα να το πράξουμε.

Ωστόσο, κάτι τέτοιο χρειάζεται να περάσει μέσα από ένα περιοριστικό νομοθετικό πλαίσιο στους κόλπους της ΕΕ και από τη συμπερίληψη κοινωνικών και περιβαλλοντικών ρητρών στο διεθνές εμπόριο.

Τα συμφέροντα των εργαζομένων και η προστασία των θέσεων εργασίας πρέπει να είναι ο πυρήνας των πολιτικών ανησυχιών μας. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας αν πρόκειται να επιτύχουμε τον στόχο της πλήρους απασχόλησης και τους στόχους της στρατηγικής της Λισαβόνας όπως διατυπώθηκαν το 2000 – χωρίς ευρωπαϊκή βιομηχανική πολιτική δεν θα μπορέσουμε να πετύχουμε τους στόχους αυτούς.

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Η παρούσα έκθεση, η οποία υφίσταται εκτός της νομοθετικής διαδικασίας, αφορά ένα σημαντικό θέμα. Ωστόσο, θα θέλαμε να είχαμε διαμορφώσει τα προβλήματα που αφορούν αυτό το θέμα διαφορετικά.

Εκτιμούμε ότι η μετεγκατάσταση των εταιρειών σε τρίτες χώρες εκτός της ΕΕ είναι κάτι στο οποίο δεν μπορούμε να παρέμβουμε. Οι συνθήκες της αγοράς, κατά κανόνα, είναι εκείνες που θα πρέπει να καθορίζουν πού στον κόσμο θα εγκαθίστανται τελικά οι εταιρείες. Σε αυτό το πλαίσιο, τα κράτη μέλη της ΕΕ μπορούν να προσπαθήσουν να γίνουν ανταγωνιστικά στον τομέα, για παράδειγμα, της παροχής γνώσεων, ικανοτήτων και σταθερότητας.

Όσον αφορά τη μετεγκατάσταση των εταιρειών εντός της ΕΕ, πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα που προκύπτει από το γεγονός ότι τα μεμονωμένα κράτη μέλη συμπληρώνουν τη διαρθρωτική ενίσχυση της ΕΕ με τη μορφή φορολογικών ελαφρύνσεων και κρατικών επιδοτήσεων. Αυτό συνέβη το 2002 όταν το εργοστάσιο ελαστικών στο Gislaved έκλεισε και η εν λόγω εταιρεία, η Continental, επένδυσε αντ’ αυτού σε ένα εργοστάσιο ελαστικών στη βόρεια Πορτογαλία. Το γεγονός ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί στην εσωτερική αγορά της ΕΕ αποτελεί, κατά την άποψή μας, μεγάλο πρόβλημα.

Στην αιτιολογική του έκθεση, ο εισηγητής δηλώνει επίσης ότι θα μπορούσε να συσταθεί ένα Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για τις Μετεγκαταστάσεις στην ΕΕ. Αντί για τη συγκρότηση ενός νέου εποπτικού οργάνου, θα πρέπει να αναθέσουμε στην Επιτροπή να παρακολουθεί το κλείσιμο επιχειρήσεων ως αποτέλεσμα της αναδιάρθρωσης και των φορολογικών συστημάτων που εισάγουν διακρίσεις.

Ως εκ τούτου, επιλέγουμε να καταψηφίσουμε την έκθεση. Πιστεύουμε ότι το θέμα είναι σημαντικό επί της αρχής, αλλά θα θέλαμε να δούμε μια επανάσταση με διαφορετική προσέγγιση σε αυτό το σημαντικό θέμα.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Το ψήφισμα που ενέκρινε το Κοινοβούλιο σχετικά με τις μετεγκαταστάσεις των επιχειρήσεων ήταν το μόνο εφικτό ψήφισμα, διότι, απορρίπτοντας τις τροπολογίες που προτείναμε, η συμβιβαστική συμφωνία μεταξύ των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων, δηλαδή των Σοσιαλδημοκρατών και της Δεξιάς, αρνούνταν ένα πιο μεγαλεπήβολο ψήφισμα. Οι προτάσεις μας ήταν οι εξής.

- να τονίσει το γεγονός ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, ο σκοπός των μετεγκαταστάσεων των επιχειρήσεων είναι η εξασφάλιση του μέγιστου κέρδους, των φορολογικών απαλλαγών και της οικονομικής βοήθειας και η εκμετάλλευση φθηνών εργατικών χεριών χωρίς δικαιώματα·

- να τονίσει το γεγονός ότι οι μετεγκαταστάσεις αποτελούν μέρος της παγκόσμιας ελευθέρωσης του εμπορίου και της κατάργησης των ρυθμίσεων της αγοράς εργασίας, υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου·

- να συγκροτήσει ένα ρυθμιστικό νομικό πλαίσιο, το οποίο, μεταξύ άλλων πτυχών, θα περιλαμβάνει: τον συμβατικό ορισμό μιας ελάχιστης επταετούς περιόδου, τη διασφάλιση σταθερής και διαρκούς απασχόλησης και περιφερειακής οικονομικής ανάπτυξης, την πρόβλεψη εφαρμογής κυρώσεων στην περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις συμβατικές υποχρεώσεις (επιστροφή της χορηγούμενης ενίσχυσης και απαγόρευση λήψης περαιτέρω κοινοτικής ενίσχυσης) και την προστασία των εργαζομένων τηρώντας τους ενήμερους και παρέχοντάς τους τη δυνατότητα ουσιαστικής συμμετοχής, συμπεριλαμβανομένων δικαιωμάτων ψήφου·

- να εκπονήσει μια ετήσια ανακοίνωση σχετικά με τις μετεγκαταστάσεις και τις επιπτώσεις τους.

Ελπίζουμε, ωστόσο, ότι όσα εγκρίθηκαν τουλάχιστον θα εφαρμοστούν.

  Marine Le Pen (NI), γραπτώς. – (FR) Ζητώντας την επιστροφή των ευρωπαϊκών ενισχύσεων που έχουν καταβληθεί σε εταιρείες οι οποίες μετεγκαθίστανται, η έκθεση του κ. Hutchinson υιοθετεί μια από τις προτάσεις που έκανε το Εθνικό Μέτωπο στην περιφέρεια Île de France κατά τη διάρκεια των περιφερειακών εκλογών, όσον αφορά τις επιδοτήσεις από το περιφερειακό συμβούλιο.

Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα αρχίζουν να λαμβάνουν υπόψη τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες των πολιτικών επιλογών τους: πολλές από τις επιχειρήσεις μας έχουν αναγκαστεί να μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους σε άλλη χώρα, επειδή η εξαφάνιση των συνόρων τους έχει θέσει σε ανταγωνισμό με προϊόντα πολύ χαμηλού εργατικού κόστους.

Για να προστατευθούν οι οικονομίες μας από το κοινωνικό ντάμπινγκ και για να προστατεύσουμε το κοινωνικό μοντέλο μας, οφείλουμε να ακολουθήσουμε μια διαφορετική πολιτική: να οικοδομήσουμε εκ νέου τα σύνορά μας, και να καταστήσουμε τις επιχειρήσεις μας ανταγωνιστικότερες χρηματοδοτώντας την κοινωνική ασφάλισή μας από ένα συντελεστή κοινωνικού ΦΠΑ αντί για εισφορές. Για να καταστεί αυτό δυνατό, οι εθνικές κυβερνήσεις πρέπει να διατηρήσουν την εθνική κυριαρχία τους στον τομέα της φορολογίας.

Αυτά είναι μερικά από τα οικονομικά και κοινωνικά μέτρα κοινής λογικής που μπορούν να ληφθούν, όχι από την τωρινή Ευρώπη των Βρυξελλών την οποία ο γαλλικός λαός αποκήρυξε τον περασμένο χρόνο, αλλά από μια Ευρώπη ελεύθερων, κυρίαρχων εθνών.

  Toine Manders (ALDE), γραπτώς. – (NL) Η αντιπροσωπεία του ολλανδικού Λαϊκού Κόμματος για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (VVD) θεώρησε ότι θα πρέπει να καταψηφίσει την έκθεση Hutchinson σχετικά με τις μετεγκαταστάσεις στο πλαίσιο της περιφερειακής ανάπτυξης, διότι αυτή η έκθεση υποστηρίζει ανοιχτά την πρόταση της Επιτροπής για τη δημιουργία ενός ταμείου παγκοσμιοποίησης, στο οποίο το VVD είναι απολύτως αντίθετο, καθώς αυτή η μορφή κρατικής παρέμβασης έρχεται σε αντίθεση με την εσωτερική αγορά. Η κοινωνική πολιτική αποτελεί ένα θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί από τα ίδια τα κράτη μέλη. Επιπλέον, υπάρχει ήδη ένα ευρωπαϊκό σύστημα που προβλέπει τις δυνατότητες επανεκπαίδευσης των εργαζομένων, καθώς τα υφιστάμενα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία δίνουν στα κράτη μέλη το οικονομικό περιθώριο να (επαν)εκπαιδεύσουν τους πολίτες τους. Η έκθεση Hutchinson περιέχει επίσης αρκετές περιττές και παρεμβατικές γραφειοκρατικές διατάξεις που περιορίζουν την ελευθερία εγκατάστασης και προκαλούν την απώλεια της δυναμικής της εσωτερικής αγοράς.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Χαιρετίζω την παρούσα έκθεση για τη μετεγκατάσταση στο πλαίσιο της περιφερειακής ανάπτυξης. Σύμφωνα με την αρχή της εταιρικής σχέσης, αποτελεί αρμοδιότητα των κρατών μελών και της Επιτροπής να αρνούνται οποιαδήποτε συμμετοχή στα διαρθρωτικά ταμεία σε εταιρείες οι οποίες, αφού εισπράξουν ενισχύσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα εντός επτά ετών από τη χορήγηση της ενίσχυσης.

Όσον αφορά το ζήτημα αυτό, είναι αναγκαίο να χαράξει η ΕΕ μια ευρωπαϊκή στρατηγική για να καταπολεμήσει τις μετεγκαταστάσεις σε συνεργασία με όλα τα κράτη μέλη, καθώς και να συστήσει ένα Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Μετεγκαταστάσεων, το οποίο να μελετά, να αξιολογεί και να παρακολουθεί την κατάσταση και να υποβάλλει συγκεκριμένες προτάσεις για το θέμα των μακροπρόθεσμων συμφωνιών στον τομέα της απασχόλησης και της τοπικής ανάπτυξης.

Λόγω της αύξησης των περιοχών της Σκοτίας που έχουν σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία επηρεαστεί, είναι σήμερα περισσότερο σημαντικό από ποτέ να ληφθούν θετικά μέτρα, ώστε να διασφαλιστεί ότι τα διατεθέντα κονδύλια δαπανώνται αποτελεσματικά και αφορούν ολόκληρη την περίοδο προγραμματισμού.

  Jean-Claude Martinez (NI), γραπτώς. – (FR) Η δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς μεταξύ 25 κρατών με πολύ διαφορετικά εργατικά, κοινωνικά και φορολογικά κόστη ήταν βέβαιο ότι θα οδηγούσε στην μετεγκατάσταση επιχειρήσεων προς τις χώρες με χαμηλότερα κόστη παραγωγής, και όντως αυτό ακριβώς έγινε. Τα δέκα νέα κράτη μέλη προσελκύουν επιχειρήσεις από την «παλαιά Ευρώπη» αλλά και επιχειρήσεις των ΗΠΑ που ήσαν προηγουμένως εγκατεστημένες στο Μεξικό.

Είναι ιδιαίτερα συγκλονιστικό το γεγονός ότι οι χώρες αυτές παρέχουν ένα ελκυστικό φορολογικό κλίμα, και στη συνέχεια το υγειονομικό, το κοινωνικό, το οδικό τους δίκτυο και οι λοιπές βελτιώσεις των υποδομών τους χρηματοδοτούνται από τις δυτικές χώρες, οι οποίες, αυξάνοντας τους φόρους τους για να χρηματοδοτήσουν τα δέκα νέα κράτη μέλη, επιδεινώνουν τα δικά τους προβλήματα παραγωγής.

Για τις μετεγκαταστάσεις εκτός ΕΕ, υπάρχει μια βασική λύση. Χρειάζεται να επινοήσουμε δασμούς χρησιμοποιώντας νέες τεχνολογίες με τρία χαρακτηριστικά. Πρέπει να είναι μεταβλητοί σύμφωνα με τη διαφορά κόστους μεταξύ των δύο εν λόγω χωρών. Πρέπει να είναι επιστρεφόμενοι, με τους δασμούς που καταβάλλει ο εξαγωγέας να μετατρέπονται σε «πίστωση φόρου» εκπιπτόμενου από αγορές από την οικονομία του εισαγωγέα. Με άλλα λόγια, οι δασμοί θα έδιναν στον εξαγωγέα ένα τραβηκτικό δικαίωμα επί της οικονομίας του εισαγωγέα, και αυτό δημιουργεί μια κατάσταση αμοιβαίου οφέλους για το διεθνές εμπόριο.

Τέλος, οι δασμοί πρέπει να επιστρέφονται όταν ο εισαγωγέας θέλει να χορηγήσει ένα πλεονέκτημα στον εξαγωγέα. Η πίστωση δασμών θα μπορούσε έτσι να καταστεί μια πίστωση αντιστοίχησης του είδους που προβλέπεται ήδη στο διεθνές φορολογικό δίκαιο.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η υποστήριξή μου για την έκθεση βασίζεται στη διάγνωση, ενώ, κατά τη γνώμη μου, το φάρμακο που χορηγήθηκε ακολουθεί μια οδό που έχει αποδειχθεί ότι είναι σε μεγάλο βαθμό ανεπιτυχής.

Σε αυτό το πλαίσιο, παρά αυτές τις ενστάσεις, συμμερίζομαι την ιδέα που εκφράζεται στην έκθεση ότι όλοι συχνά εξετάζουμε τις μετεγκαταστάσεις μετά από την πραγματοποίησή τους. Αυτό πιστεύω ότι είναι όχι μόνο περιττό, αλλά και ενδεικτικό μιας τρομερής ανικανότητας να προβλέπουμε καταστάσεις. Κατά συνέπεια, εκτιμώ ότι θα πρέπει να προταθούν διάφορα νομοθετικά μέτρα με σκοπό να προληφθεί η κατάχρηση των δημόσιων χρημάτων και να απαγορευθεί η χρήση της κρατικής ενίσχυσης όταν η διαχείριση των ιδιωτικών προσώπων δεν γίνεται με το δέον αίσθημα ευθύνης.

Ωστόσο, δεν πιστεύω ότι ορισμένες μορφές μετεγκατάστασης μπορούν να αποφευχθούν. Επίσης, έχω την άποψη ότι αυτή η συζήτηση δεν θα μπορούσε να διεξαχθεί χωρίς να ληφθεί υπόψη ο πλήρης ισολογισμός, συμπεριλαμβανομένων τόσο των πλεονεκτημάτων όσο και των μειονεκτημάτων. Με άλλα λόγια, εκτός από την άθροιση του αριθμού των θέσεων εργασίας που χάθηκαν λόγω του ανοίγματος της αγοράς, πρέπει να συμπεριλάβουμε και τις θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν στην εξίσωση, καθώς και τα οφέλη για τον καταναλωτή. Ναι, πρέπει να εμποδίσουμε την κυριαρχία του «νόμου της ζούγκλας», αλλά ταυτόχρονα δεν πρέπει να απορρίψουμε κάτι που είναι αναγκαίο. Το αντίθετο μάλιστα, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να αντλήσουμε το μέγιστο όφελος από αυτό.

Έκθεση: Ματσάκη (A6-0044/2006)

  Milan Gaľa (PPE-DE). – (SK) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, απείχα από την ψηφοφορία επί της έκθεσης Ματσάκη σχετικά με την κοινοτική στρατηγική για τον υδράργυρο και θα ήθελα να εξηγήσω τον λόγο. Το επαγγελματικό μου υπόβαθρο είναι αυτό του οδοντιάτρου και γνωρίζω ότι οι τροπολογίες που αφορούν την άμεση απαγόρευση των αμαλγαμάτων στην οδοντιατρική δεν είναι εφικτές, ειδικά στα νέα κράτη μέλη, και κυρίως για οικονομικούς λόγους. Καθώς τα οδοντικά σφραγίσματα που κατασκευάζονται από άλλα υλικά εκτός από αμάλγαμα είναι τρεις φορές ακριβότερα, η εφαρμογή τους θα επέβαλλε ένα αδικαιολόγητο βάρος στις εταιρείες ιατρικής ασφάλισης. Ταυτόχρονα, τα στοιχεία που αφορούν τις επιβλαβείς επιπτώσεις των αμαλγαμάτων είναι ασαφή και ατελή. Ασφαλώς θα πρέπει να βελτιώσουμε την απόρριψη των αποβλήτων αμαλγάματος στα οδοντιατρικά τμήματα, αλλά δεν πρέπει να απαγορεύσουμε τη χρήση του υδραργύρου από τους οδοντιάτρους. Πιστεύω επίσης ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι υπεύθυνα για τη σχετική νομοθεσία. Την ίδια άποψη συμμερίζεται και το Οδοντιατρικό Επιμελητήριο της Σλοβακίας και γι’ αυτό δεν ψήφισα υπέρ της έγκρισης της έκθεσης.

  Johannes Blokland (IND/DEM), γραπτώς. – (NL) Ενώ οι βουλευτές της Χριστιανικής Ένωσης και του ΣΣΑ μπορούν να υποστηρίξουν το σχέδιο ψηφίσματος σχετικά με τη στρατηγική για τον υδράργυρο, θα ήθελαν να προσθέσουν ότι θα πρέπει να εξακολουθήσει να υπάρχει η δυνατότητα εξαιρέσεων στην απαγόρευση της χρήσης υδραργύρου στον εξοπλισμό μετρήσεων και ελέγχων.

Μία από αυτές τις εξαιρέσεις θα πρέπει να ισχύει για την παραγωγή παραδοσιακών βαρομέτρων υδραργύρου, όπως υποδεικνύεται στο εγκεκριμένο κείμενο του ψηφίσματος. Η ποσότητα που χρησιμοποιείται για την παραγωγή είναι ελάχιστη και ο κίνδυνος για το περιβάλλον, εφόσον περιέχεται σε γυαλί, είναι σχετικά μικρός.

Διάφορες μικρές επιχειρήσεις στην ΕΕ στηρίζονται στην παραγωγή αυτών των οργάνων για το εισόδημά τους και, λόγω της έλλειψης επαρκών εναλλακτικών λύσεων, θα έπρεπε να κλείσουν αν εφαρμοζόταν πλήρης απαγόρευση. Εκτιμούμε ότι η παραγωγή αυτής της ευρωπαϊκής κληρονομιάς θα πρέπει να εξακολουθήσει να επιτρέπεται σε ελεγχόμενο περιβάλλον.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Ο σκοπός αυτής της πρότασης από την Επιτροπή είναι να καλύψει τα κενά και να προτείνει μια ευρωπαϊκή στρατηγική για τα προσεχή έτη όσον αφορά την παραγωγή και τη χρήση υδραργύρου στην Ευρώπη.

Μεταξύ των σημαντικών θεμάτων που τέθηκαν σε αυτήν την έκθεση είναι η κατάργηση των εξαγωγών υδραργύρου, η κατάργηση της χρήσης υδραργύρου στον εξοπλισμό μετρήσεων και στα οδοντιατρικά αμαλγάματα, οι έλεγχοι των εκπομπών και οι μελέτες των επιπτώσεων του υδραργύρου στα εμβόλια, κάτι που μπορεί να ωφελήσει σημαντικά τη δημόσια υγεία.

Η άδεια που προβλέπεται στην τροπολογία 2 διασφαλίζει τις δραστηριότητες των μικρών παραγωγών υπό ελεγχόμενες συνθήκες, τα μουσειακά εκθέματα, τα παραδοσιακά βαρόμετρα και τα αντικείμενα με ιστορική αξία. Η τροπολογία 6 προτείνει την προθεσμία για τον περιορισμό των εξαγωγών. Αυτό μπορεί να αποτελέσει απότομη κίνηση και ενδέχεται να βλάψει την Ευρώπη ευνοώντας μόνο τους εξαγωγείς υδραργύρου από τρίτες χώρες.

Υποστηρίζω την πρόταση της Επιτροπής και την κύρια ώθηση της έκθεσης Ματσάκη.

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Η Λίστα του Ιουνίου υποστηρίζει την πρόταση για τη λήψη μέτρων προκειμένου να μειωθούν και τελικά να καταργηθούν οι εκπομπές υδραργύρου. Πρόκειται για ένα διασυνοριακό περιβαλλοντικό θέμα για το οποίο αιτιολογείται μια κοινή και συντονισμένη στρατηγική. Συνεπώς, επιλέξαμε να ψηφίσουμε υπέρ αυτής της έκθεσης.

Εντούτοις, έχουμε απόψεις σχετικά με ορισμένα μεμονωμένα σημεία στην πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πιστεύουμε, επί παραδείγματι, ότι τα κράτη μέλη είναι απολύτως ικανά να διεξαγάγουν ενημερωτικές εκστρατείες όσον αφορά τους κινδύνους για την υγεία από την έκθεση στον υδράργυρο. Επίσης, είμαστε της άποψης ότι αποτελεί πρωταρχικό καθήκον των κρατών μελών, και όχι της ΕΕ, η αντιμετώπιση των κοινωνικών συνεπειών του κλεισίματος των μεταλλείων υδραργύρου.

  Françoise Grossetête (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ αυτού του κειμένου.

Οφείλουμε να έχουμε μια σταθερή κοινοτική στρατηγική όσον αφορά τον υδράργυρο. Τούτου λεχθέντος, το να είναι κανείς σταθερός σημαίνει επίσης ότι είναι και ρεαλιστής.

Το merthiolate, το οποίο περιέχει υδράργυρο, χρησιμοποιείται ως συντηρητικό σε ορισμένα φάρμακα, περιλαμβανομένων των εμβολίων. Υπάρχουν περίπου 1 εκατομμύριο δόσεις εμβολίου που παράγονται χρησιμοποιώντας το merthiolate ως απολυμαντικό. Αυτό αντιπροσωπεύει το 0,0000003% του υδραργύρου που χρησιμοποιείται ετησίως στην Ευρώπη.

Λαμβάνοντας υπόψη τη σημαντική θετική επίπτωση που έχουν τα εμβόλια στη δημόσια υγεία, περιλαμβανομένων των αναπτυσσόμενων χωρών, δεν θα ήταν, κατά συνέπεια, δικαιολογημένη η επιβολή άμεσης απαγόρευσης της χρήσης αυτού του προϊόντος στα εμβόλια.

Παρά ταύτα, αρμόζει να ενθαρρύνεται η έρευνα προς την κατεύθυνση εναλλακτικών μεθόδων έτσι ώστε να μειωθεί ή να καταργηθεί η μελλοντική χρήση του merthiolate.

Θα ήθελα να επισημάνω επίσης ότι, βάσει της φαρμακευτικής νομοθεσίας, οι κατασκευαστές πρέπει να αποδεικνύουν ότι τα προϊόντα τους δεν βλάπτουν το περιβάλλον.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Χαιρετίζω την παρούσα έκθεση σχετικά με τη στρατηγική της Κοινότητας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του υδραργύρου στο περιβάλλον και στον άνθρωπο. Ο υδράργυρος είναι μια εξαιρετικά τοξική ουσία και είναι ιδιαίτερα σημαντικό να χρησιμοποιηθούν τα επιστημονικά στοιχεία ώστε να καθοριστεί σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια και σε ποιες πρέπει να απαγορευθεί. Καλώ την Επιτροπή να παρουσιάσει τα αποτελέσματα της έρευνάς της επειγόντως.

  Linda McAvan (PSE), γραπτώς. (EN) Οι Εργατικοί βουλευτές υποστηρίζουν τη στρατηγική για τον έλεγχο του υδραργύρου που πρότεινε η Επιτροπή. Ο υδράργυρος αποτελεί μια εξαιρετικά τοξική ουσία, η οποία πρέπει να υπόκειται σε αυστηρούς ελέγχους. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι οι απαγορεύσεις και οι περιορισμοί θα πρέπει να επιβληθούν μόνο κατόπιν διαλόγου με τα ενδιαφερόμενα μέρη και ύστερα από ενδελεχή εκτίμηση των επιπτώσεων, ενώ παράλληλα πρέπει να δοθεί στη βιομηχανία ο απαραίτητος χρόνος προσαρμογής στις αλλαγές.

  Claude Moraes (PSE), γραπτώς. (EN) Ο λόγος για τον οποίο ψήφισα έτσι επί της έκθεσης του κ. Ματσάκη σχετικά με μια στρατηγική της Επιτροπής για την αντιμετώπιση του υδραργύρου στο περιβάλλον, είναι ότι η Επιτροπή έχει εντοπίσει τους τομείς που επιθυμεί να διερευνήσει περισσότερο πριν προβεί σε συστάσεις για περαιτέρω νομοθετικά μέτρα και δράση στην ΕΕ. Η άποψή μου είναι να αναγνωρίσουμε ότι ο υδράργυρος αποτελεί μια εξαιρετικά τοξική ουσία και να στηρίξουμε τη στρατηγική της Επιτροπής και την αξιολόγηση των επιπτώσεων.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Εγκρίνοντας, την Τρίτη, την έκθεση του συναδέλφου μου, κ. Ματσάκη, σχετικά με την κοινοτική στρατηγική για τον υδράργυρο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα στη διεθνή κοινότητα: οι πλέον τοξικές χημικές ουσίες πρέπει να ελέγχονται αυστηρά, και η Ευρώπη των 25 πρέπει να δίδει το παράδειγμα απαγορεύοντας χωρίς καθυστέρηση την εξαγωγή τους.

Αυτή θα είναι η μοίρα που θα επιφυλαχθεί στο μέλλον για τον υδράργυρο, ένα βαρύ μέταλλο το οποίο είναι τοξικό για τον άνθρωπο και τα οικοσυστήματα και του οποίου η Ευρώπη είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας παγκοσμίως.

Καλωσορίζω ιδιαίτερα την έγκριση της παραγράφου 17, η οποία προτείνει τον περιορισμό της χρήσης υδραργύρου στα οδοντιατρικά αμαλγάματα έως το τέλος του 2007. Το Κοινοβούλιο επιβεβαιώνει έτσι την ψήφο του της 25ης Ιανουαρίου επί της δικής μου έκθεσης που αφορούσε το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης για το περιβάλλον και την υγεία, του οποίου το σημείο 6 πρότεινε τη χρήση ασφαλέστερων ουσιών εναλλακτικών προς τον υδράργυρο που χρησιμοποιείται σε οδοντιατρικά αμαλγάματα. Εδώ πρυτάνευσε η κοινή λογική. Η έκθεση του ανθρώπου στο μέταλλο αυτό πρέπει να περιοριστεί στο απολύτως ελάχιστο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι εξίσου κρίσιμης σημασίας η Ευρωπαϊκή Ένωση να βρει γρήγορα λύση στο πρόβλημα χειρισμού των 12 000 τόνων αποβλήτων υδραργύρου τα οποία οι βιομηχανίες χλωρίου και νατρίου θα παράξουν τα επόμενα 15 χρόνια.

  Karin Scheele (PSE), γραπτώς. (DE) Ο υδράργυρος και οι ενώσεις του είναι εξαιρετικά τοξικές ουσίες για τον άνθρωπο, τα οικοσυστήματα και τα άγρια ζώα. Ο υδράργυρος κατατάχθηκε στις εξαιρετικά επικίνδυνες ουσίες στην οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα και, επιπροσθέτως, επιβραδύνει τις μικροβιολογικές διεργασίες μέσα στο έδαφος.

Ο υδράργυρος είναι ένα σταθερό στοιχείο και στο περιβάλλον μπορεί να μετατραπεί σε μεθυλικό υδράργυρο που έχει τεράστιες αρνητικές επιδράσεις στην ανθρώπινη υγεία.

Το οδοντιατρικό αμάλγαμα που απελευθερώνεται από τις οδοντιατρικές επεμβάσεις και τους κλιβάνους είναι μία σημαντική πηγή εκπομπής υδραργύρου.

Ως εκ τούτου, είναι ανάγκη να γίνεται σωστά η διαχείριση των αποβλήτων αμαλγάματος.

Η χρησιμοποίηση υδραργύρου στο οδοντιατρικό αμάλγαμα είναι ένα καυτό θέμα. Πρέπει να υποστηριχτεί η προσέγγιση να εξεταστούν όλοι οι εν δυνάμει κίνδυνοι της χρησιμοποίησης υδραργύρου στο οδοντιατρικό αμάλγαμα και να ληφθούν μέτρα ανάλογα με τα πορίσματα της εξέτασης.

Έκθεση: Paasilinna (A6-0036/2006)

  Nina Škottová (PPE-DE). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις για να εξηγήσω την καταψήφιση της έκθεσης σχετικά με μία ευρωπαϊκή κοινωνία της πληροφορίας για την ανάπτυξη και την απασχόληση του κ. Paasilinna. Οι στόχοι του Προγράμματος 2010 περιλαμβάνουν την καινοτομία και την επένδυση στην έρευνα. Με έκπληξη διαπίστωσα ότι η έκθεση δεν καλύπτει το θέμα της έρευνας λεπτομερώς και δεν του δίνει την προσοχή που του αξίζει. Η έρευνα αναφέρεται μόνον ως προς τη στήριξη για την έρευνα σε μεμονωμένες τεχνολογίες.

Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, η έρευνα δίνει αφορμή σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης προσπάθειας να απαιτήσουν τεχνολογία πληροφοριών και επικοινωνιών. Ακριβώς αυτή η πτυχή της ανατροφοδότησης εκτιμώ ότι λείπει από αυτήν την έκθεση, αν και μπορεί να γίνει ένας από τους μοχλούς για οικονομική ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων απασχόλησης στο πλαίσιο της Στρατηγικής της Λισαβόνας. Η σύντομη αναφορά στο Έβδομο Πρόγραμμα Πλαίσιο δεν είναι ανάλογη της σημασίας αυτού του προγράμματος για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Οι εργασιακές ικανότητες στις ψηφιακές τεχνολογίες θεωρούνται τώρα ως μία από τις βασικές αρμοδιότητες και πρέπει να τις αναπτύξουμε στο πλαίσιο της διά βίου μάθησης.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θέλουμε λοιπόν να προωθήσουμε με νέες πρωτοβουλίες την επέκταση της ψηφιακής τεχνολογίας. Οι ψηφιακές βιβλιοθήκες και οι ταχογράφοι, τα βιομετρικά διαβατήρια και η ηλεκτρονική διακυβέρνηση αναμένεται να κάνουν θαύματα. Πραγματικά, η συμμετοχή κατά 40% της τεχνολογίας πληροφοριών και επικοινωνιών στην οικονομική ανάπτυξη είναι εντυπωσιακή.

Ωστόσο, δεν πρέπει μέσα σε αυτήν την ευφορία για τις νέες τεχνολογίες να ξεχνάμε την πραγματικότητα. Ακόμη και αν οι προοπτικές για την ανάπτυξη του ψηφιακού κλάδου είναι και πάλι καλές, έτσι θα καταργηθούν περισσότερες θέσεις εργασίας από αυτές που θα δημιουργηθούν, γιατί ειδικά ο τομέας της υψηλής τεχνολογίας παρουσιάζει ιδιαίτερη κινητικότητα και μετακινείται αρχικά στα ανατολικά κράτη μέλη και ύστερα, σε εύθετο χρόνο, σε χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα.

Εδώ γι’ άλλη μια φορά δεν θα πραγματοποιηθούν τα όνειρα της ΕΕ να γίνουν οι μεγάλοι όμιλοι επιχειρήσεων δημιουργοί θέσεων εργασίας. Ευτυχώς, όμως, οι μεσαίες επιχειρήσεις βελτιώνουν διαρκώς τον εξοπλισμό τους, προκειμένου να γίνουν πιο παραγωγικές και να κατακτήσουν νέες αγορές. Αυτές τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις θα πρέπει να τις υποστηρίξουμε περισσότερο.

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με μια ευρωπαϊκή κοινωνία της πληροφορίας για την ανάπτυξη και την απασχόληση επειδή πιστεύω ότι η πρόσβαση στις τεχνολογίες της πληροφορίας και των επικοινωνιών αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο. Η χρήση αυτών των τεχνολογιών επηρεάζει πρακτικά όλους τους τεχνικούς, διοικητικούς, εμπορικούς, πολιτιστικούς, κοινωνικούς και υγειονομικούς κλάδους, μεταξύ άλλων. Είναι επιτακτικό όλοι οι κάτοικοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης να έχουν ίσες ευκαιρίες όσον αφορά την πρόσβαση σε αυτές τις τεχνολογίες, με κόστος το οποίο να αντιστοιχεί στις κανονικές τιμές της αγοράς. Καλωσορίζω την ιδέα της καταπολέμησης του ψηφιακού χάσματος, και αξίζει να επισημανθεί τι ακριβώς έχει χάσει η Ευρωπαϊκή Ένωση από τη μη εφαρμογή μιας συνεκτικής πολιτικής όσον αφορά τις άδειες της τρίτης γενιάς κινητής τηλεφωνίας –UMTS (Παγκόσμιο Σύστημα Κινητών Τηλεπικοινωνιών)– οι οποίες δημοπρατήθηκαν από τα κράτη μέλη με τραγικούς όρους, δεδομένων των δυνατοτήτων που πρόσφερε αυτή η τεχνολογία όσον αφορά την πολιτική συνοχή. Αυτό το λάθος δεν μπορεί να επαναληφθεί. Στηρίζω με όλες τις δυνάμεις μου την ανάγκη για επενδύσεις στην έρευνα και την καινοτομία σε αυτές τις τεχνολογίες, οι οποίες αποτελούν σημαντικούς καταλύτες ανταγωνιστικότητας, ανάπτυξης και απασχόλησης.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Απογοητευτήκαμε διότι οι τροπολογίες σε αυτήν τη έκθεση που κατατέθηκαν από την ομάδα μου, τη Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς, δεν εγκρίθηκαν. Οι τροπολογίες μας αποσκοπούσαν στη διασφάλιση της ελεύθερης πρόσβασης στην τεχνολογία και στη γνώση, στην ελευθερία της κυκλοφορίας και της ανταλλαγής γνώσεων και στην ενίσχυση του ρόλου της πνευματικής ιδιοκτησίας αναφορικά με την ελεύθερη κυκλοφορία και τη διάδοση της γνώσης. Ειδάλλως, υπάρχει ο κίνδυνος η κοινωνία που βασίζεται στη γνώση να περιοριστεί σε μια ελίτ.

Η έκθεση υποστηρίζει τη συνεχή πολιτική ελευθέρωσης και τη χρήση των επικοινωνιών για τον σκοπό της διάδοσης «ευρωπαϊκών ιδεών και αξιών», με άλλα λόγια για τη μετατροπή της τεχνολογίας πληροφοριών και επικοινωνιών (ΤΠΕ) σε άλλο ένα εργαλείο προπαγάνδας της ΕΕ.

Αν και η έκθεση αναφέρεται στον ρόλο των ΤΠΕ στην προώθηση της κοινωνικής και εδαφικής συνοχής και προειδοποιεί ότι η νέα τεχνολογία μπορεί να συμβάλει στην εμβάθυνση του κοινωνικού αποκλεισμού, παραλείπει να αναπτύξει το θέμα και δεν υποβάλλει προτάσεις για την πρόληψη αυτής της εξέλιξης.

Απείχαμε λόγω των αντιφάσεων της έκθεσης.

  Marian Harkin (ALDE), γραπτώς. (EN) Υποστηρίζω την ουσία της έκθεσης του κ. Paasilinna και αναγνωρίζω πλήρως τη σημαντική συμβολή που μπορούν να έχουν οι ΤΠΕ στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας. Ωστόσο, είμαι αντίθετος στη δημιουργία μιας κοινής ενοποιημένης φορολογικής βάσης για τις εταιρείες, καθώς πιστεύω ότι η αρχή της επικουρικότητας θα πρέπει να εφαρμόζεται και οι αποφάσεις που σχετίζονται με τη φορολογία πρέπει να εξακολουθήσουν να λαμβάνονται σε εθνικό επίπεδο.

  Sérgio Marques (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Paasilinna για τη σημαντική και επίκαιρη έκθεσή του σχετικά με μια ευρωπαϊκή κοινωνία της πληροφορίας για την ανάπτυξη και την απασχόληση, στην οποία παρέχω την πλήρη υποστήριξή μου. Χαιρετίζω ειδικά την έκκληση για την πρόωρη έγκριση του 7ου προγράμματος πλαισίου για την έρευνα και του προγράμματος για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία (2007-2013), τα οποία και τα δύο έχουν στόχο να παράσχουν επαρκείς χρηματοδοτικούς πόρους για την ενίσχυση των ΤΠΕ ως κινητήριων δυνάμεων της ανταγωνιστικότητας, της ανάπτυξης και της απασχόλησης.

Αυτά τα δύο προγράμματα θα συμβάλουν στην ανάπτυξη επιχειρηματικού πνεύματος και επιχειρηματικής κουλτούρας στην ΕΕ, τα οποία είναι σημαντικά για την περιφερειακή ανάπτυξη, καθώς θα θέσουν τέλος στην «ψηφιακή απομόνωση» και θα στηρίξουν τις ΜΜΕ στην ανάπτυξη καινοτόμων προγραμμάτων.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Χαιρετίζω την παρούσα έκθεση, η οποία άρχισε να συντάσσεται τον Ιούνιο του 2005 με σκοπό να προωθήσει την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης στην κοινωνία της πληροφορίας και στον τομέα των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Η έκθεση θέτει τρεις πρωταρχικούς στόχους. Πρώτον την προώθηση ενός χώρου πληροφόρησης χωρίς σύνορα, δεύτερον την τόνωση της καινοτομίας μέσω επενδύσεων και έρευνας και τρίτον την προσβασιμότητα των ΤΠΕ από παντού και από όλους στην ΕΕ.

Παρά τις ανησυχίες σχετικά με την θέσπιση και άλλων κανονισμών, είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι η πρωτοβουλία i2010 θα προσκομίσει οφέλη σε όλους τους πολίτες, συμβάλλοντας στη γεφύρωση του ψηφιακού χάσματος και στη μείωση των κοινωνικών και περιφερειακών ανισορροπιών.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Υπάρχουν δύο βασικές ιδέες σε αυτήν την έκθεση που με οδήγησαν να την υπερψηφίσω, αν και δεν συμφωνώ με άλλα σημεία που αναφέρονται στην έκθεση.

Αφενός, πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι, όσον αφορά τις νέες τεχνολογίες, σχεδόν όλα όσα αναφέρονται αντανακλούν μια οπισθοδρομική προσέγγιση. Δεν γνωρίζουμε ποιο θα είναι το μέλλον, γνωρίζουμε μόνο ότι θα κινείται γρήγορα και θα είναι νέο. Συναφώς, ο σκοπός αυτού του κανονισμού θα πρέπει να είναι, αφενός, το άνοιγμα των αγορών στον ανταγωνισμό, και αφετέρου, η ενίσχυση της επένδυσης στην καινοτομία. Η οικονομία της Ευρώπης θα γίνει ανταγωνιστική μόνον αν βασίζεται στην καινοτομία και αν γίνει μια οικονομία του εγγύς μέλλοντος και όχι του παρόντος.

Τούτου λεχθέντος, συμμερίζομαι την ανησυχία για τα θέματα της ιδιωτικής ζωής και της ασφάλειας των πληροφοριών. Η κοινωνία που δημιουργείται κινδυνεύει να γίνει μια κοινωνία σε επαγρύπνηση υπό συνεχή παρακολούθηση και αυτό θα αποτελέσει μια μεγάλη σύγχρονη τραγωδία όσον αφορά τις δημόσιες ελευθερίες.

Τέλος, αναγνωρίζουμε ότι η καινοτομία, ειδικά η νέα τεχνολογία, είναι υπεύθυνη για μια δημοκρατική επανάσταση στις σύγχρονες κοινωνίες και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να επικροτηθεί, να διατηρηθεί και να ενθαρρυνθεί.