Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 15 Μαρτίου 2006 - Στρασβούργο

1. Έναρξη της συνεδρίασης

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. BORRELL FONTELLES
Προέδρου

(Η συνεδρίαση αρχίζει στις 9.05)

2. Τροποποίηση της ημερήσιας διάταξης (γεγονότα στην Παλαιστίνη)

  Πρόεδρος. Καλημέρα, κυρίες και κύριοι. Πριν προχωρήσω στα θέματα της ημερησίας διάταξης, πρέπει να σας ενημερώσω για κάτι που ήδη γνωρίζετε. Δεν θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε τον Πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς σήμερα.

Λίγες ώρες μετά την άφιξή του στο Στρασβούργο χθες, ο σημερινός καλεσμένος μας, Πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς, έπρεπε να επιστρέψει στη Ραμάλα. Η αιτία ήταν φυσικά τα τρομερά και λυπηρά γεγονότα που συνέβησαν στην Ιεριχώ και τα οποία δημιούργησαν μια βίαιη και επικίνδυνη κατάσταση.

Χθες το βράδυ τον πληροφόρησα ότι το Κοινοβούλιο κατανοεί απόλυτα ότι η κρίση που δημιουργήθηκε στην Παλαιστίνη τον υποχρέωνε να επιστρέψει στη χώρα του για να αναλάβει τον έλεγχο της κατάστασης.

Η μοίρα και η τύχη δημιούργησαν μια άκρως συμβολική κατάσταση. Το γεγονός ότι έπρεπε να φύγει από το Στρασβούργο αμέσως μετά την άφιξή του χωρίς να μπορέσει να παραστεί στο Κοινοβούλιο θυμίζει κάτι από τον συμβολισμό αρχαίας ελληνικής τραγωδίας.

Ο κ. Αμπάς εκπροσωπεί την πλειοψηφία των Παλαιστινίων που εξακολουθούν να υποστηρίζουν μια λύση διαπραγμάτευσης στη σύγκρουση με το Ισραήλ παρά τα βάσανα και τις απογοητεύσεις που έχουν περάσει. Εκπροσωπεί τους ανθρώπους εκείνους που, σε πείσμα όλων, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι δυνατόν να εξευρεθεί μια λύση με ειρηνικά μέσα.

Είναι ένας άνθρωπος που προσπαθεί να επιτύχει την ειρήνη μέσω διαπραγματεύσεων από τη δεκαετία του εβδομήντα και η παρουσία του εδώ ανάμεσά μας σήμερα θα ήταν, συνεπώς, μια χρυσή ευκαιρία να υποστηρίξουμε τη στάση του· άλλη μια χαμένη ευκαιρία εξαιτίας μιας περιττής και παράνομης στρατιωτικής επιχείρησης και της βίας που προκάλεσε.

Όλος ο κόσμος αναρωτιέται σήμερα γιατί και πώς μια στρατιωτική επιχείρηση αυτού του είδους μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση της ασφάλειας του Ισραήλ, γιατί και πώς οι εξευτελιστικές εικόνες που είδαμε στην τηλεόραση ή η καταστροφή εκείνης της φυλακής από τις μπουλντόζες μπορούν να συμβάλουν στην ασφάλεια του Ισραήλ. Εμείς οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να πληρώσουμε για μια νέα φυλακή, όπως και για τόσα άλλα πράγματα που καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια αυτών των τραγικών συγκρούσεων.

Η βία που ακολούθησε αυτή τη στρατιωτική δράση είναι εξαιρετικά ανησυχητική. Όπως γνωρίζετε, οι ειδήσεις σήμερα το πρωί επιβεβαιώνουν ότι υπάρχουν τρεις όμηροι από χώρες της Δύσης, μεταξύ των οποίων δύο ευρωπαίοι πολίτες − δύο γάλλοι πολίτες. Υπάρχουν φήμες για περισσότερες απαγωγές, αλλά δεν έχουν επιβεβαιωθεί.

Χθες το βράδυ, πριν φύγει ο κ. Αμπάς για το αεροδρόμιο, τον επισκέφτηκα στο ξενοδοχείο του και μου μίλησε για τις προσπάθειες που είχε καταβάλει κατά τη διάρκεια της ημέρας να σταματήσει αυτή τη στρατιωτική επιχείρηση και να αποτρέψει την κλιμάκωση της βίας πριν αυτή γίνει ανεξέλεγκτη.

Ο Πρόεδρος της Εθνικής Παλαιστινιακής Αρχής μου ζήτησε να σας εξηγήσω τους λόγους που τον ανάγκασαν να επιστρέψει στην χώρα του, προκειμένου να προσπαθήσει να ελέγξει την κατάσταση και να αποτρέψει περισσότερες απαγωγές πολιτών από τη Δύση, γεγονός που προκαλεί τεράστια ανησυχία αυτή τη στιγμή. Το προσωπικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ελέγχει τα σύνορα μεταξύ Γάζας και Αιγύπτου είχε επίσης προβλήματα ασφάλειας.

Επίσης, πρέπει να σας πληροφορήσω ότι ο Πρόεδρος Αμπάς υποσχέθηκε να επιστρέψει στο Στρασβούργο και να μιλήσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το συντομότερο δυνατόν: πιθανότατα κατά την προσεχή περίοδο συνόδου του Απριλίου. Αν συμβεί αυτό, θα έχουμε τότε την ευκαιρία να ακούσουμε πώς σκοπεύει να αντιμετωπίσει τη σοβαρή κρίση στην χώρα του.

Τον ρώτησα αν ήθελε να διανεμηθεί γραπτώς η ομιλία που σκόπευε να απευθύνει σήμερα στους βουλευτές του Κοινοβουλίου. Ο κ. Αμπάς θεώρησε ότι ήταν ξεπερασμένη και ότι ήταν προτιμότερο να δει πώς θα εξελιχθεί η παρούσα κατάσταση και ότι επιθυμεί να έλθει να μας δει όσο το δυνατόν συντομότερα του επιτρέψουν οι συνθήκες.

Πιστεύω ότι αυτή είναι μια καλή ευκαιρία για τους αρχηγούς των πολιτικών ομάδων που επιθυμούν να μιλήσουν να το πράξουν. Μερικοί από αυτούς το έχουν ζητήσει. Εκείνοι που επιθυμούν να μιλήσουν μπορούν επομένως να το κάνουν για το σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα των τριών λεπτών.

  Hans-Gert Poettering, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, είμαστε όλοι βαθιά συγκλονισμένοι από τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη Μέση Ανατολή και η Ομάδα μας λυπάται βαθύτατα που ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς δεν είναι σήμερα σε θέση να μιλήσει εδώ ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Οι πρόεδροι των Ομάδων αποφάσισαν, μετά από πρότασή σας, κύριε Πρόεδρε, να καλέσουν εδώ τον κ. Μαχμούντ Αμπάς διότι είναι για εμάς ένας άνθρωπος του αυτοελέγχου, της συμφιλίωσης και της ειρήνης. Γι’ αυτό είμαστε βαθιά συγκλονισμένοι που δεν μπορεί να μιλήσει σήμερα εδώ. Κύριε Πρόεδρε, μας εξηγήσατε τους λόγους.

Σε μια τέτοια κατάσταση είμαστε πραγματικά πολύ αδύναμοι. Προειδοποιώ ότι δεν πρέπει να οδηγηθούμε τώρα σε εσπευσμένα συμπεράσματα. Πρέπει να φανούμε προσεκτικοί και να μην ενισχύσουμε κι άλλο τον κύκλο της βίας. Πρέπει όμως να απαιτήσουμε να ερευνηθεί η έφοδος στις αστυνομικές φυλακές της Ιεριχούς. Πρέπει να μας δοθεί μια απάντηση στο γιατί έγινε αυτό και η απάντηση αυτή πρέπει να είναι πειστική – αν βέβαια μπορεί να δοθεί εδώ κάποια απάντηση.

Προειδοποίησα να μην βγάλουμε εσπευσμένα συμπεράσματα και σε μια ώρα σαν κι αυτήν είναι καλό να θυμόμαστε τις αρχές μας. Είμαστε υπέρ ενός κράτους του Ισραήλ με ασφαλή σύνορα, αλλά και υπέρ ενός κράτους των Παλαιστινίων με ασφαλή σύνορα. Η θέση των Ισραηλινών είναι ίδια με εκείνη των Παλαιστινίων και το αντίστροφο. Είμαι πεπεισμένος ότι παρά τις εικόνες που είδαμε στην τηλεόραση, οι περισσότεροι άνθρωποι τόσο στο Ισραήλ όσο και στην Παλαιστίνη θέλουν να ζήσουν ειρηνικά. Θέλουμε να τους ενθαρρύνουμε όλους να βαδίσουν στην οδό της συνεννόησης. Τους καλούμε όλους να σταματήσουν τη βία, να απελευθερώσουν τους ομήρους –ανεξάρτητα από το αν είναι ή όχι Ευρωπαίοι– γιατί η αξιοπρέπεια του ανθρώπου είναι δικαίωμα όλων.

Ελπίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορέσει να συμβάλει στην ειρήνη στην περιοχή με μία αντικειμενική, δίκαιη και αμερόληπτη δήλωση. Η Ομάδα μας υποστηρίζει όλα όσα μπορούν να συμβάλουν στην ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Ελπίζουμε ότι –όπως είπατε, κύριε Πρόεδρε– θα έρθει πολύ γρήγορα η ώρα που ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής κ. Μαχμούντ Αμπάς θα μπορέσει να εκφωνήσει την ομιλία του εδώ μπροστά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτό αποτελεί ειλικρινή επιθυμία μας.

(Χειροκροτήματα)

  Martin Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, συμφωνώ με όσα είπε ο κ. Poettering και ιδίως με όσα είπατε εσείς, κύριε Πρόεδρε. Λυπούμαστε όλοι για τα γεγονότα των τελευταίων ωρών. Κυρίως λυπούμαστε διότι δεν μπορεί να μας μιλήσει τώρα ο Μαχμούντ Αμπάς, και δεν λυπόμαστε για εμάς, αλλά γιατί μπορούσε να έχει έρθει. Το γεγονός ότι ήταν ήδη εδώ, ότι μπορούσε να έρθει στο Κοινοβούλιο, ότι μπόρεσε να ανταποκριθεί στην πρότασή μας, ήταν ήδη ενθαρρυντικό, ιδίως το ότι είμαστε σε θέση να υποδεχτούμε εδώ τον εκλεγμένο πρόεδρο των Παλαιστινίων. Έτσι προσφέρουμε ένα πλαίσιο, στο οποίο –όπως μόλις είπε ο κ. Poettering– εργαζόμαστε βήμα-βήμα για ένα παλαιστινιακό κράτος δίνοντας στον κ. Αμπάς αυτό που του αρμόζει, δηλαδή να είναι μελλοντικά ο αρχηγός ενός κράτους και να εκπροσωπεί την χώρα του στην περιοχή ως ισότιμος εταίρος, βάσει της πλήρους ανεξαρτησίας. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας και κάθε μικρή ειρηνική συμβολή σε αυτό είναι ένα θετικό έργο.

Θα ήταν καλό να είχε καταφέρει ο κ. Αμπάς να εκμεταλλευτεί αυτό το πλαίσιο, όμως τώρα αυτό αναβλήθηκε. Λέμε συνειδητά «αναβλήθηκε» διότι ελπίζουμε ότι θα υποδεχτούμε εδώ τον κ. Αμπάς το συντομότερο δυνατό.

Αναφορικά όμως με τα γεγονότα των περασμένων ωρών στην Ιεριχώ, η Ομάδα μας θέτει το ερώτημα που τίθεται πάντα στη διεθνή πολιτική όταν γίνονται τέτοιες ενέργειες – το συζήτησα χθες βράδυ και σήμερα το πρωί με τους συναδέλφους που ήταν εκλογικοί παρατηρητές εκεί τις τελευταίες εβδομάδες: ποιος κερδίζει από αυτά; Ποιος ωφελείται από όσα γίνονται εκεί; Φυσικά, μπορεί κανείς να κάνει μόνο υποθέσεις, και οι υποθέσεις δεν είναι απαντήσεις.

Επιτρέψτε μου να θέσω παρ’ όλ’ αυτά τρία ερωτήματα. Το πρώτο είναι: άραγε υπάρχει κανείς που να κερδίζει από την έφοδο σε αυτήν την φυλακή; Δεν αρκούν οι απαντήσεις που παίρνουμε σήμερα από τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης. Θεωρώ ότι δεν φαίνεται λογικό ένα κράτος, του οποίου οι υπηρεσίες είναι σε θέση να δολοφονούν στοχοθετημένα, να έχει ανάγκη την έφοδο σε μια φυλακή εξαιτίας της εν δυνάμει απελευθέρωσης των εκεί κρατουμένων. Ασφαλώς υπάρχουν τρόποι να αποτρέψει κανείς ένα τέτοιο ενδεχόμενο χωρίς να εισβάλει στην εν λόγω φυλακή.

Το δεύτερο ερώτημα είναι: γιατί έγινε τότε αυτή η ενέργεια, μολονότι διεθνείς παρατηρητές παρακολουθούσαν αυτήν την φυλακή στο πλαίσιο μίας διεθνούς συμφωνίας; Γιατί δεν έγινε σεβαστή αυτή η διεθνής συμφωνία; Γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε;

Τρίτον: ελπίζω να μην οδήγησαν στην ενέργεια αυτή εσωπολιτικοί λόγοι του Ισραήλ. Θα ήταν καταστροφικό ο πραγματικός λόγος να είναι τα εσωπολιτικά γεγονότα που θα γίνουν τον Μάρτιο. Κάτι τέτοιο θα μας λυπούσε βαθύτατα γιατί δεν ωφελεί κανένα. Μπορεί να φέρει μια σύντομη επιτυχία στο εσωτερικό της χώρας, μακροπρόθεσμα όμως θα προκαλέσει ζημία σε ολόκληρη την περιοχή.

(Χειροκροτήματα)

  Graham Watson, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εξ ονόματος της Ομάδας των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών, εκφράζω και εγώ τη λύπη μου για το γεγονός ότι ο κ. Αμπάς αναγκάστηκε να επιστρέψει πίσω υπό αυτές τις συνθήκες και σας ευχαριστώ εκ μέρους της Ομάδας μου για τη δήλωση την οποία κάνατε χθες επ’ αυτού του θέματος.

Εκτιμούμε βέβαια ότι όπου οι τεκτονικές πλάκες των τριών μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών –του Χριστιανισμού, του Ιουδαϊσμού και του Ισλάμ– προσκρούουν η μία στην άλλη και προκαλούν σπινθήρες, πρέπει να προχωρούμε με εξαιρετική προσοχή. Το Κοινοβούλιο δεν πρέπει να υποτιμά τον κίνδυνο μιας ευρύτερης σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή. Τα τραγικά γεγονότα της 9ης Σεπτεμβρίου και η εξίσου τραγική αντίδραση έχουν απειλήσει σοβαρά τις ευκαιρίες για διαρκή ειρήνη στον κόσμο μας. Ακριβώς όπως η διπλωματία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το Ιράν υπονομεύεται από τον Τζορτζ Μπους, ο οποίος καταπατά τη Συνθήκη περί μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων στις συμφωνίες του με την Ινδία, το ίδιο διακυβεύεται η διπλωματία μας και στη Μέση Ανατολή από τις χθεσινές ενέργειες του Ισραήλ. Ελπίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω του Συμβουλίου και της Επιτροπής, θα διαμαρτυρηθούν κατά τον δριμύτερο τρόπο προς την ισραηλινή κυβέρνηση σχετικά με αυτές τις ενέργειες.

Υπάρχουν ερωτήματα τα οποία πρέπει να τεθούν σχετικά με το εάν υπήρχε συνωμοσία μεταξύ των βρετανών και αμερικανών εποπτών που φρουρούσαν τη φυλακή και οι οποίοι έφυγαν λίγο πριν από την εγκατάσταση των Ισραηλινών, και ελπίζω ότι το Συμβούλιο θα επανέλθει στο Κοινοβούλιο με μια έκθεση μόλις πληροφορηθούμε τα ακριβή γεγονότα της κατάστασης.

Τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την επίθεση στη φυλακή. Ούτε μπορεί τίποτα να δικαιολογήσει την ομηρία που ακολούθησε. Ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να κινηθούμε γρήγορα προκειμένου να αποκαταστήσουμε την ηρεμία και την εμπιστοσύνη και ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να δούμε πάλι τον κ. Αμπάς σε αυτό το Κοινοβούλιο υπό πιο ήρεμες συνθήκες, ούτως ώστε να μπορέσουμε να συζητήσουμε σοβαρά με όλες τις πλευρές τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να δημιουργήσουμε μία ασφαλή και διαρκή ειρήνη σε αυτήν την ταραγμένη περιοχή.

(Χειροκροτήματα)

  Daniel Marc Cohn-Bendit, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το γεγονός ότι ο Μαχμούντ Αμπάς δεν μπόρεσε να μιλήσει εδώ δεν είναι τραγικό, είναι όμως δύσκολο να το ανεχτεί κανείς από πολιτική άποψη, γιατί το Κοινοβούλιο είναι ένα βήμα που θα έδειχνε μια προοπτική για τη σημερινή κατάσταση στη Μέση Ανατολή.

Η μονόπλευρη πολιτική σαν αυτήν που ασκείται τώρα στην περιοχή αυτή –και μάλιστα και από τις δύο πλευρές– οδηγεί στην καταστροφή. Η μονόπλευρη αμοιβαία περιφρόνηση οδηγεί σε απάνθρωπες ενέργειες. Αυτό μπορούμε να το παρατηρήσουμε στην πράξη στην περιοχή αυτήν. Βασικά πρέπει να εμμείνουμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση, να εμμείνουν το Συμβούλιο, η Επιτροπή και ο κ. Σολάνα, στο να σταματήσει πια η μονόπλευρη πολιτική. Το Ισραήλ δεν μπορεί να αποφασίσει μόνο του πώς θα πρέπει να είναι το παλαιστινιακό κράτος. Αυτό δεν γίνεται και δεν μπορεί να το ανεχτεί η διεθνής κοινότητα. Οι Παλαιστίνιοι και η κυβέρνηση της Χαμάς δεν μπορούν να αποφασίσουν μόνοι τους πώς και πότε επιτρέπεται η χρήση βίας κατά του Ισραήλ και πότε όχι. Αυτό δεν επιτρέπεται να το αγνοήσουν η Ευρώπη και ολόκληρος ο κόσμος.

Αν και οι δύο πλευρές πιστεύουν ότι μπορεί η νόμιμη θέση τους να τους δώσει δικαίωμα δράσης με γενικό κύρος, που θα τους επιτρέψει να μην συζητούν με τους άλλους και να τους περιφρονούν, η διεθνής κοινότητα πρέπει να το σταματήσει αυτό. Αυτό σημαίνει επίσης ότι η απόφαση για το πότε και πώς θα αναλαμβάνει δράση το Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη, ακόμα και για προβλήματα ασφαλείας, δεν μπορεί να λαμβάνεται μονόπλευρα από το Ισραήλ. Κύριε Schulz, είναι σαφέστατο: πρόκειται για τοπικές εκλογές. Ο κ. Olmert και το κόμμα Kadima είχαν πει ότι θα επέστρεφαν κάποιους οικισμούς. Έτσι κέρδισαν πόντους από την αριστερά. Τώρα θέλουν να κερδίσουν πόντους από τη δεξιά και γι’ αυτό προέβησαν σε αυτήν την ενέργεια. Ας μην κοροϊδευόμαστε: είναι απλά ένας εκλογικός τακτικός ελιγμός. Το κακό είναι ότι θυσιάζεται για τις εκλογές το μέλλον της περιοχής.

Γι’ αυτό λέω σε όλους μας εδώ στο Σώμα: ας μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Η ενέργεια των Ισραηλινών ήταν απαράδεκτη. Η φυλακή της Ιεριχούς δεν ήταν πια φυλακή – είναι κι αυτό αλήθεια. Εκεί διοργανώθηκε μια συνέντευξη Τύπου με 500 δημοσιογράφους. Θα ήθελα να δω σε ποια φυλακή στον κόσμο μπορεί κανείς να το κάνει αυτό – και έχω βρεθεί κατά καιρούς στη φυλακή. Και τα δύο είναι μονόπλευρες και απαράδεκτες ενέργειες, αυτό πρέπει να το παραδεχτούμε. Όταν θέλει κανείς να βγάλει κάποιον από τη φυλακή –αυτό γίνεται– υπάρχουν σύννομα μέσα για να το κάνει. Αυτό θα έπρεπε να κάνουν οι Παλαιστίνιοι και η Χαμάς. Το Ισραήλ δεν έχει όμως το δικαίωμα να εισβάλει σε ένα ίδρυμα απλά και μόνο γιατί κάτι δεν πάει καλά. Ας είμαστε λοιπόν ειλικρινείς: αυτό που πρέπει να καταπολεμήσουμε είναι οι μονόπλευρες και αυθαίρετες ενέργειες και των δύο πλευρών.

(Χειροκροτήματα)

  Francis Wurtz, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, η ταχύτητα με την οποία ο Πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς αποδέχτηκε την πρόσκλησή σας καταδεικνύει τη σημασία που απέδωσε στην επίσκεψή του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αυτό υπογραμμίζει ακόμη περισσότερο τη βαρύτητα της απόφασης που αναγκάστηκε να λάβει, να γυρίσει εσπευσμένα στη χώρα του. Εκτίμησε, πράγματι, ότι μπορούσε να είναι άκρως σοβαρή για τη χώρα του η κατάσταση που δημιουργήθηκε με αυτή τη νέα και, όπως δικαιολογημένα αναφέρατε, σκόπιμα ταπεινωτική κλιμάκωση της ισραηλινής βίας και των αναπόφευκτων συνεπειών της, που όλες τους, όπως εξάλλου αυτές οι απαγωγές, ήταν απολύτως απαράδεκτες, πλην όμως αναπόφευκτες και προβλέψιμες.

Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ανησυχεί γι’ αυτό το ζήτημα από πολλές απόψεις, καταρχάς διότι ένα κράτος μέλος, και συγκεκριμένα το Ηνωμένο Βασίλειο, συνήψε με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Παλαιστινιακή Αρχή μια συμφωνία, βάσει της οποίας οι εν λόγω δύο δυτικές χώρες εξασφάλιζαν την επιτήρηση αυτής της φυλακής. Αυτήν ακριβώς τη συμö

  Irena Belohorská (NI). – (SK) Κυρίες και κύριοι, αυτή είναι μια ακόμη επίδειξη μισαλλοδοξίας μεταξύ δύο κρατών τα οποία εμείς σεβόμαστε αλλά αρνούνται να σεβαστούν το ένα το άλλο. Μια επίθεση κατά μιας φυλακής και κατά πολιτικών κρατουμένων δεν μπορεί ποτέ και πουθενά να θεωρηθεί αποδεκτή, και αυτό ισχύει για όλες τις περιόδους της Ιστορίας. Ακόμη και οι πολιτικοί κρατούμενοι έχουν το δικαίωμα να κρατούνται σε μια φυλακή στην οποία δεν θα είναι εκτεθειμένοι στον κίνδυνο εξωδικαστικών εκτελέσεων. Η σημερινή επίθεση κατά της φυλακής μού θυμίζει κατά κάποιον τρόπο την εκτέλεση μιας τέτοιας απόφασης. Φυσικά, το γεγονός αυτό θα προκαλέσει περαιτέρω αντιδράσεις και εντάσεις από τις δύο πλευρές, οδηγώντας ουσιαστικά σε έναν ατέρμονα «φαύλο κύκλο». Ανέμενα με ειλικρινές ενδιαφέρον τη σημερινή ομιλία του παλαιστινίου προέδρου στο Σώμα, τη συνέντευξη Τύπου και το κοινό μας γεύμα, ενώ περίμενα να ακούσω ποιο όραμα σκοπεύει να εισφέρει στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων η Παλαιστίνη με την ελπίδα της εξασφάλισης της ειρήνης για τους πολίτες αυτής της περιοχής του κόσμου. Ήλπιζα, και ενδεχομένως προσδοκούσα, ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα αναλάμβανε ρόλο διαμεσολαβητή. Επιθυμώ ειλικρινά να μπορέσουμε να βοηθήσουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο, καθόσον και οι δύο πλευρές έχουν επιτέλους ανάγκη την ειρήνη.

  Elmar Brok (PPE-DE), Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αυτή είναι μία από τις στιγμές που αισθάνεται κανείς μεγάλη ανασφάλεια, που δεν ξέρει πώς θα συνεχιστεί η κατάσταση και γι’ αυτό ανησυχεί μήπως αυτή είναι η αρχή μίας κακής εξέλιξης, ενώ για πολλά χρόνια, από την έναρξη της διαδικασίας του Όσλο, είχαμε την ελπίδα ότι θα επέλθει συμφωνία σε αυτό το νευραλγικό σημείο της διεθνούς πολιτικής. Ο πρόεδρος Αμπάς, που εξελέγη άμεσα από τους παλαιστίνιους συμπολίτες του, και ως εκ τούτου, διαθέτει νομιμοποίηση, φαινόταν να αναλαμβάνει ρόλο μεσάζοντα για να διαπραγματευτεί μεσολαβώντας ανάμεσα σε εκείνους που είναι κατά της βίας και υπέρ της αναγνώρισης του δικαιώματος ύπαρξης του Ισραήλ, και στη Χαμάς που μέχρι τώρα δεν το αναγνωρίζει αυτό, αλλά κέρδισε τις εκλογές, έτσι ώστε να μπορεί να γίνει προσέγγιση. Φοβάμαι ότι σήμερα καθίσταται φανερό πως αυτός ο ρόλος εγκαταλείπεται και δεν ξέρουμε ποιος άλλος θα μπορούσε να τον αναλάβει.

Η ενέργεια της Ιεριχούς είναι ένα σημαντικό, φορτισμένο γεγονός που προξενεί προβλήματα στην παλαιστινιακή πλευρά. Ωστόσο, φοβάμαι πολύ περισσότερο ότι αν αποχωρήσουν οι διεθνείς παρατηρητές από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία, η Τετραμερής θα χάσει την αξιοπιστία της ως παράγοντας σταθερότητας και εγγυητής της ασφάλειας. Φοβάμαι ότι το όλο θέμα πηγαίνει πολύ πιο βαθιά.

Από την άλλη είδαμε από την ενέργεια της Φατάχ στη Γάζα ότι και εκείνοι που μέχρι τώρα ήταν, υπό την ηγεσία του Αμπάς, κατά της βίας, τώρα που έχασαν τις εκλογές και τις πηγές κέρδους τους, αναλαμβάνουν έναν νέο ρόλο. Από την άλλη, η Χαμάς δεν είναι ακόμα εδώ. Εκείνοι που καταδίκαζαν τη βία εγκαταλείπουν τη θέση αυτήν και οι άλλοι δεν την έχουν υιοθετήσει ακόμα. Αυτή νομίζω ότι είναι η σημερινή κατάσταση. Τόσο ο πρόεδρος Αμπάς όσο και η Τετραμερής έχασαν την αξιοπιστία τους ως προς τη ρύθμιση της κατάστασης. Έτσι νομίζω πως είναι τώρα τα πράγματα. Ελπίζω, για το συμφέρον μας, ότι αυτή η εικόνα της κατάστασης θα αποδειχθεί εσφαλμένη.

(Χειροκροτήματα)

  Véronique De Keyser (PSE), επικεφαλής της αποστολής παρατηρητών της ΕΕ στα παλαιστινιακά εδάφη. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, είχα την ευκαιρία, με τον συνάδελφό μου κ. McMillan-Scott, να συναντηθώ για σαράντα πέντε λεπτά, χθες βράδυ, με τον Πρόεδρο Αμπάς, και θέλω να σας εκφράσω ειλικρινά την οδυνηρή έκπληξη που νιώσαμε με τα τελευταία γεγονότα και την αγανάκτηση που μας προκαλούν.

Είπατε, κύριε Πρόεδρε, ότι ήταν μοιραία ή τυχαία γεγονότα. Στην πράξη, δεν είχαν καμία σχέση ούτε με τη μοίρα ούτε με την τύχη. Το γεγονός ότι η φυλακή της Ιεριχούς υπέστη επίθεση, ενώ ο Παλαιστίνιος Πρόεδρος είναι σήμερα στην Ευρώπη για να υπερασπιστεί την υπόθεσή του, συνοδευόμενος από τον Saeb Erakat, τον ισχυρό άνδρα της Ιεριχούς, δεν είναι διόλου τυχαίο. Η σημερινή σκηνοθεσία ημίγυμνων φυλακισμένων, με δεμένα τα μάτια, τα χέρια δεμένα πισθάγκωνα, δεν είναι διόλου τυχαία σε μια χώρα που, όπως γνωρίζουμε είναι καθημαγμένη. Το πιο ασήμαντο γεγονός μπορεί να πυροδοτήσει τη βία και η γελοιοποίηση ελλοχεύει.

Αντιμετωπίζουμε, λοιπόν, σήμερα ένα άκρως σοβαρό γεγονός που, όπως μόλις είπε ο κ. Brok, στοχεύει στην υπονόμευση του ανθρώπου που είναι ο θεματοφύλακας της σταθερότητας του Ισραήλ, αλλά που είναι επίσης ο θεματοφύλακας της αντίστασης έναντι της Χαμάς, προκειμένου να τη συμπαρασύρει στην οδό της ειρήνευσης. Αυτοί ακριβώς οι στόχοι επιχειρήθηκε να πληγούν σήμερα.

Δεν ξέρω ποιος θα επωφεληθεί από το έγκλημα, γνωρίζω όμως σε κάθε περίπτωση ότι εμείς εδώ, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν πρέπει να ξεγελαστούμε ούτε να καταστούμε συνένοχοι σε αυτό το έγκλημα: οφείλουμε να το καταγγείλουμε.

Είναι γεγονός ότι η κατάσταση είναι δυσχερής, είναι γεγονός ότι βρίσκονταν σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις με θέμα τον φυλακισμένο, τον κ. Saadate. Είναι γεγονός ότι ο τελευταίος είχε εμπλακεί στον φόνο ενός ισραηλινού υπουργού, φόνος που και ο ίδιος αποτελούσε απάντηση στον φόνο ενός ηγέτη του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Θα ξαναμπούμε, άραγε, σε αυτόν τον κύκλο βίας; Όχι, δεν πρέπει. Οφείλουμε να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, οφείλουμε όμως να καταγγείλουμε σθεναρά αυτό που συνέβη χθες. Η κατάσταση είναι πραγματικά εξαιρετικά σοβαρή, κύριε Πρόεδρε.

(Χειροκροτήματα)

  Edward McMillan-Scott (PPE-DE), Πρόεδρος της αντιπροσωπείας εκλογικών παρατηρητών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Παλαιστίνη. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όπως λέτε, προήδρευσα της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις προεδρικές εκλογές τον Ιανουάριο του 2005, όταν ο πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς εκλέχτηκε ελεύθερα και δίκαια από τον λαό της Παλαιστίνης, και ξανά τον Ιανουάριο του 2006 όταν οι κοινοβουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν υπό αυτές τις αμφιλεγόμενες συνθήκες. Ήταν, ωστόσο, ελεύθερες και δίκαιες.

Βρισκόμαστε με έναν άνδρα –τον Μαχμούντ Αμπάς– του οποίου την ιστορία περιγράψατε έως τη δεκαετία του 1970 και του οποίου η αφοσίωση στην ειρήνη και η παρουσία εδώ σήμερα σε μια συνέλευση 25 εθνών, άμεσα εκλεγμένη, εκπροσωπεί τις ίδιες ακριβώς αξίες που επιδιώκουμε να προωθήσουμε σε άλλα μέρη του κόσμου και ειδικά στη Μέση Ανατολή: τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, τα ελεύθερα μέσα ενημέρωσης, και ούτω καθεξής. Αυτές είναι αξίες τις οποίες πιστεύω ότι ο πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς προτίθετο να αποδεχτεί και για τις οποίες μίλησε στην εναρκτήρια ομιλία του τον Ιανουάριο του 2005.

Μιλώντας ως Βρετανός, και με έντονη αφοσίωση στην ειρηνευτική διαδικασία και τη δημοκρατία στον αραβικό κόσμο, θεωρώ παράδοξο, ειρωνικό και τραγικό το γεγονός ότι δύο χώρες που μιλούν τόσο πολύ για τη δημοκρατία στον αραβικό κόσμο είναι οι ίδιες χώρες –οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο– που αποχώρησαν από αυτήν τη φυλακή, που αποποιήθηκαν τις διεθνείς ευθύνες τους αντί να ενισχύσουν την ασφάλεια της φυλακής. Γνωρίζαμε ότι υπήρχε πρόβλημα· γνώριζαν ότι υπήρχε πρόβλημα. Ήταν καθήκον τους να το αντιμετωπίσουν. Δεν το έπραξαν: αποχώρησαν.

Ελπίζω, κύριε Πρόεδρε, ότι, όταν η Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση, της οποίας προεδρεύετε, συνεδριάσει στις Βρυξέλλες σε λίγες μέρες, θα ακούσουμε μια δήλωση από την Επιτροπή και το Συμβούλιο σχετικά με το τι συνέβη ακριβώς, για ποιον λόγο συνέβη, πότε συνέβη και ποιος έλαβε τις διαταγές. Υπάρχει ένα θέμα το οποίο πρέπει να απαντηθεί εδώ και ένα θέμα το οποίο ενδεχομένως να χρειαστεί να απαντηθεί στη διεθνή κοινότητα, ξεκινώντας όμως από αυτό το Κοινοβούλιο.

(Χειροκροτήματα)

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, ο Μαχμούντ Αμπάς θα μιλούσε σήμερα ενώπιον του Κοινοβουλίου, αλλά για τους γνωστούς λόγους, η εμφάνιση αυτή ακυρώθηκε. Ως εκ τούτου, είναι αυτονόητο ότι θέλησαν να μιλήσουν εδώ οι αρχηγοί των Ομάδων και άλλοι σημαντικοί συνάδελφοι.

Ωστόσο, θα ήθελα να επωφεληθώ της ευκαιρίας για να εκφράσω εν συντομία, εξ ονόματος του Συμβουλίου, τη μεγάλη μας ανησυχία για τη συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη βία στη Μέση Ανατολή. Η Υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας και πρόεδρος του Συμβουλίου, κ. Plassnik, καταδίκασε τις βίαιες επιθέσεις ακραίων Παλαιστινίων σε όργανα της ΕΕ και υποστήριξε τις εκκλήσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών σε σχέση με αυτά τα γεγονότα.

Προτεραιότητα έχει η αποκατάσταση της ειρήνης και της τάξης και η προστασία της ζωής των ανθρώπων. Πρέπει να υπενθυμίσουμε σε όλους τους υπευθύνους ότι είναι καθήκον τους η προστασία της ζωής των ανθρώπων και η απελευθέρωση των ομήρων που εξακολουθούν να κρατούνται.

Όπως πολύ σωστά είπε ο κ. Poettering, δεν είναι καιρός για βιαστικά συμπεράσματα. Και το Συμβούλιο θα εξετάσει τώρα ποια συγκεκριμένα βήματα πρέπει να γίνουν. Συμφωνώ και με τον κ. Schulz που είπε ότι όλα τα θεσμικά όργανα –το Κοινοβούλιο, αλλά και το Συμβούλιο και η Επιτροπή– πρέπει να φροντίσουν με υπευθυνότητα να μην διακοπεί οριστικά η ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή, αλλά να μπορέσει να συνεχιστεί.

Ζητούμε από το Ισραήλ και την Παλαιστινιακή Αρχή να δείξουν αυτοσυγκράτηση προκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση. Θα ήθελα σε αυτό το πλαίσιο να συμφωνήσω και με τον κ. Cohn-Bendit ότι πρέπει να προλάβουμε και να αποτρέψουμε τη μονόπλευρη δράση. Δεν είναι αυτός ο δρόμος για τη λύση των προβλημάτων στη Μέση Ανατολή. Τις τελευταίες εβδομάδες και μήνες, οι Υπουργοί Εξωτερικών ασχολήθηκαν επανειλημμένα και εντατικά με το πρόβλημα της Μέσης Ανατολής – η τελευταία φορά ήταν το περασμένο σαββατοκύριακο, στην άτυπη συνεδρίαση των Υπουργών Εξωτερικών στο Σάλτσμπουργκ, για την οποία θα σας μιλήσει σήμερα η κ. Plassnik.

Οι επιθέσεις σε θεσμούς, οι ομηρίες και κάθε είδος βίας δεν είναι μόνο αντίθετες με τις αξίες μας, αλλά διακόπτουν και εμποδίζουν τις ειρηνευτικές προσπάθειες. Ελπίζουμε ότι όλοι μαζί θα καταφέρουμε να φέρουμε και πάλι στον σωστό δρόμο την ειρηνευτική διαδικασία.

(Χειροκροτήματα)

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (PT) Κυρίες και κύριοι, συμμερίζομαι το αίσθημα απογοήτευσης που επικρατεί στο Σώμα ενόψει της αδυναμίας του Προέδρου Μαχμούντ Αμπάς να εκφωνήσει την ομιλία του από αυτό το βήμα. Είχα προγραμματίσει και εγώ προσωπική συνάντηση μαζί του και η ακύρωσή της με λυπεί. Εν πάση περιπτώσει, η Επίτροπος Ferrero Waldner συναντήθηκε εχθές με τον Πρόεδρο Αμπάς και, εξ ονόματος της Επιτροπής, του μετέφερε τη στήριξή μας για τις προσπάθειές του με σκοπό την ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή.

Θέλω να δηλώσω με ιδιαίτερη σαφήνεια ότι καταδικάζουμε ανεπιφύλακτα κάθε πράξη βίας, ανεξαρτήτως του ποια πλευρά την διέπραξε, και καλούμε όλες τις πλευρές να ενεργήσουν με υπευθυνότητα επιδεικνύοντας τη μέγιστη δυνατή αυτοσυγκράτηση. Συμμεριζόμαστε την ανησυχία που εξέφρασαν ορισμένοι ομιλητές σχετικά με την εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση στην περιοχή.

Οφείλουμε βεβαίως να υπογραμμίσουμε το γεγονός ότι ορισμένοι Ευρωπαίοι κρατούνται ως όμηροι και ότι τα συμφέροντα της ΕΕ και ορισμένων κρατών μελών σε αυτή την περιοχή έχουν πληγεί.

Θέλω να επισημάνω ότι κανείς δεν έχει βοηθήσει τον παλαιστινιακό λαό περισσότερο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ΕΕ υπήρξε και εξακολουθεί να είναι χορηγός ενισχύσεων προς τους Παλαιστινίους, και γι’ αυτό απευθύνουμε σαφή και δυναμική έκκληση να αποφευχθεί με κάθε κόστος η βία κατά των συμφερόντων της ΕΕ ή των υπηκόων μας και καλούμε όλες τις πλευρές να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση, προκειμένου να αποτραπεί η επιδείνωση της κατάστασης. Θα επιδιώξουμε τη συνεργασία προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι λαοί του Ισραήλ και της Παλαιστίνης θα μπορέσουν να ζήσουν υπό ειρηνικές συνθήκες.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Στο τέλος των αγορεύσεων, θα ήθελα να επισημάνω ότι η Διάσκεψη των Προέδρων θα εξετάσει τις προτάσεις που θα υποβάλουν οι πρόεδροι των πολιτικών ομάδων και ότι σε δέκα ημέρες θα διεξαχθεί στις Βρυξέλλες η συνεδρίαση της ολομέλειας της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, η οποία θα σηματοδοτήσει το τέλος της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτόν τον θεσμό.

Θα ήθελα επομένως να απευθύνω έκκληση προς όλους να διασφαλίσουν ότι αυτή η συνεδρίαση θα χρησιμοποιηθεί για να εξασφαλίσει ότι ο διάλογος που ανέφεραν όλοι σήμερα το πρωί θα διεξαχθεί κανονικά. Συγκεκριμένα, ζητώ από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να διασφαλίσουν ότι η παρουσία τους σε αυτή την Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση θα είναι στο ύψος των περιστάσεων, διότι σε προηγούμενες συνεδριάσεις δεν ήταν ίσως τόσο παρόντες όσο θα θέλαμε ή είχαμε ζητήσει.

Ελπίζω ότι σε αυτή την Ευρωμεσογειακή Συνέλευση η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα μπορέσουν να υποβάλουν εκθέσεις, μέτρα και προτάσεις που θα συνεισφέρουν στον ευρωμεσογειακό διάλογο και στη συνδρομή που μπορεί να έχει η Ευρώπη στην επίλυση των προβλημάτων στη Μέση Ανατολή, τα οποία σαφώς δεν έχουν βελτιωθεί μετά τα χθεσινά γεγονότα.

  Hans-Peter Martin (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, επικαλούμαι το άρθρο 142 σε συνδυασμό με τα άρθρα 132 και 137 του Κανονισμού. Η δημοκρατία μπορεί να λειτουργήσει μόνον εάν η ατομική συμπεριφορά των αντιπροσώπων του λαού δεν έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με τις επιθυμίες των εκλογέων και τις υποσχέσεις που τους δόθηκαν. Όταν ζητάμε –πράγμα που κάποιες φορές πρέπει να κάνουμε– να γίνουν θυσίες όταν στενεύουν τα περιθώρια των κρατικών προϋπολογισμών, θα ήθελα να σας παρακαλέσω να αρχίζετε επιτέλους στην ώρα σας τις συνεδριάσεις. Σήμερα αρχίσαμε πάλι με πέντε λεπτά καθυστέρηση. Η ατομική σας συμπεριφορά με το πλήθος των καθυστερήσεων έχει ήδη κοστίσει εκατοντάδες ευρώ στους φορολογουμένους. Θα ήθελα να απευθύνω έκκληση στους συναδέλφους που είχαν ως κεντρική προεκλογική υπόσχεση ότι θα χρησιμοποιήσουν έντιμα τους πόρους –και βασίζομαι στα σημερινά φύλλα των κορυφαίων ημερησίων εφημερίδων ολόκληρου του κόσμου, της International Herald Tribune και της New York Times– να τηρήσουν επιτέλους την υπόσχεσή τους.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

Είναι σκληρό το ότι τώρα προσπαθείτε να μου αφαιρέσετε τον λόγο.

  Πρόεδρος. Κύριε Martin, σε τι συνίσταται η ένστασή σας επί της διαδικασίας;

  Hans-Peter Martin (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, έκανα την παρατήρηση και απηύθυνα έκκληση να προσπαθήσετε να έρχεστε εδώ στην ώρα σας. Ο προκάτοχός σας κ. Cox γλίτωσε τους ψηφοφόρους από εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ κάνοντάς το. Το ίδιο ισχύει για τις επιτροπές. Η ζημία που προκύπτει, ανέρχεται σε 12 εκατ. ευρώ ετησίως. Δεν μπορούμε μετά να λέμε πως δεν έχουμε χρήματα για σημαντικά κοινωνικά έργα.

  Πρόεδρος. Κύριε Martin, αυτό δεν είναι ένσταση επί της διαδικασίας. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι ο χρόνος που σπαταλάτε κοστίζει επίσης χρήματα στον φορολογούμενο πολίτη.

  Robert Atkins (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέτω ένα θέμα επί της διαδικασίας. Δεν θα ήθελα να καθυστερήσω πολύ το Κοινοβούλιο, αλλά είμαι υποχρεωμένος να θέσω αυτό το θέμα διότι αποτελεί σοβαρό ζήτημα. Σύμφωνα με το άρθρο 191, παράγραφος 8, του Κανονισμού, σχετικά με την Επιτροπή Αναφορών, της οποίας είμαι μέλος, ένας αναφέρων προς το Κοινοβούλιο δύναται να απαιτήσει την ανωνυμία του. Ωστόσο, σε πρόσφατη περίπτωση , η οποία εξεταζόταν από την Επιτροπή Αναφορών, η ανωνυμία της κ. X, πρώην μέλους της Lloyd’s, παραβιάστηκε, και ως άμεση συνέπεια αυτού του γεγονότος, η κ. X διώκεται από την βρετανική κυβέρνηση στην πλήρη έκταση του νόμου.

Αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί εάν είχε διατηρηθεί η ανωνυμία της. Είναι, ως εκ τούτου, απαραίτητο το Κοινοβούλιο να προστατεύσει τη θέση της, να στηρίξει τα δικαιώματα των αναφερόντων και να ορθώσει το ανάστημά του στη βρετανική κυβέρνηση. Ο πρόεδρος της επιτροπής σας έχει απευθύνει επιστολή με χαρακτήρα κατεπείγοντος, αλλά μέχρι στιγμής δεν του προσφέρθηκε καν η ευγένεια μιας απάντησης. Πότε θα απαντήσετε, κύριε Πρόεδρε, και θα προστατεύσετε τα δικαιώματα και τα προνόμια του Κοινοβουλίου και των αναφερόντων σε αυτό;

  Πρόεδρος. Κύριε Atkins, έχετε το δικαίωμα να ζητάτε ό,τι θέλετε, αλλά όχι με τη μορφή θέματος επί της διαδικασίας. Ούτε η διαδικασία που ακολουθήσατε είναι η ενδεδειγμένη. Σας παρακαλώ όλους να χρησιμοποιείτε τις ενδεδειγμένες διαδικασίες που προβλέπονται από τον Κανονισμό προκειμένου να διατυπώνετε τα θέματά σας.

Αυτό δεν είναι θέμα επί της διαδικασίας που αφορά τη σημερινή συνεδρίαση. Ωστόσο, θα εξετάσω το θέμα της επιστολής που λέτε ότι μου αποστείλατε και την απάντηση που φαντάζομαι ότι ετοιμάζεται.

Σας παρακαλώ μην επικαλείστε θέματα επί της διαδικασίας, τα οποία αφορούν αποκλειστικά το έργο της συνεδρίασης που διεξάγεται, προκειμένου να εγείρετε άλλα θέματα που, όσο σημαντικά και αν είναι, δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται για τον σκοπό των αιτημάτων που διατυπώνετε.

3. Προετοιμασία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου / Στρατηγική της Λισαβόνας (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση σχετικά με τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής για την προετοιμασία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και τη Στρατηγική της Λισαβόνας.

Εφόσον αλλάξαμε τη διάταξη των εργασιών μας λόγω της ακύρωσης της πανηγυρικής συνεδρίασης, αυτή η συζήτηση θα παραταθεί περίπου μέχρι τις δώδεκα. Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί μετά τη συζήτηση.

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μία εβδομάδα πριν από την εαρινή σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η σημερινή συζήτηση αποτελεί μια θαυμάσια ευκαιρία για να συζητήσουμε τις κύριες προτεραιότητες με τις οποίες θα ασχοληθεί η σύνοδος αυτή. Όπως γνωρίζετε, την κεντρική θέση θα έχει στη σύνοδο αυτήν η εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας. Εννοείται πως η καλύτερη προϋπόθεση για την επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι η συστηματική προετοιμασία. Γι’ αυτό, τα ειδικά συμβούλια που είναι αρμόδια για τα διάφορα ζητήματα εξέτασαν τις προτεραιότητες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου από τη δική τους σκοπιά και υπέβαλαν τις απόψεις τους. Το σχέδιο των συμπερασμάτων θα εξεταστεί στο πλαίσιο της καθορισμένης διαδικασίας.

Την πρώτη ημέρα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, δηλαδή στις 23 Μαρτίου, θα γίνει –όπως συνήθως– η τριμερής κοινωνική σύνοδος κορυφής που έχει ως στόχο να εξασφαλίσει τη συνεργασία μεταξύ Συμβουλίου, Επιτροπής και κοινωνικών εταίρων, ιδίως στους τομείς της απασχόλησης, της οικονομικής πολιτικής και της κοινωνικής προστασίας.

Σε αυτό το πλαίσιο επιδοκιμάζουμε σαφώς τις πρωτοβουλίες των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων για μεγαλύτερη υπευθυνότητα και ιδιοκτησία σε επίπεδο Κοινότητας, καθώς και την πολύτιμη συμβολή, για παράδειγμα της δεύτερης διακοινοβουλευτικής συνάντησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τα εθνικά κοινοβούλια. Εδώ ζητούνται επίσης πολλά από το κοινό.

Οι κυβερνήσεις των κρατών μελών έχουν καθήκον να κάνουν τους πολίτες τους να καταλάβουν καλύτερα ότι η υλοποίηση αυτής της εταιρικής σχέσης είναι επειγόντως απαραίτητη για τις θέσεις εργασίας και την ανάπτυξη. Από αυτή την άποψη, είναι σημαντικό να συμπεριληφθούν στη διαμόρφωση και εφαρμογή των εθνικών μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων οι φορείς τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης –στο πλαίσιο των εκάστοτε συνταγμάτων– και η κοινωνία των πολιτών.

Με αυτό το εποικοδομητικό πνεύμα θα κάνουμε και στο πλαίσιο της σημερινής συζήτησης έναν ανοιχτό διάλογο για τις δυνατότητες επίλυσης των κοινών οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων της Ευρωπαϊκής μας Ένωσης και για τον σημαντικό ρόλο που έχετε εδώ εσείς ως εκπρόσωποι του λαού.

Ως γνωστόν, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε τον Μάρτιο του 2005 μια βαθιά ανανέωση της στρατηγικής της Λισαβόνας και επέσπευσε τη διαδικασία. Ο νέος κύκλος διακυβέρνησης βασίζεται στην εταιρική σχέση και την υπευθυνότητα. Στο πλαίσιο της συνόδου τους στο Hampton Court, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων έδωσαν κι άλλες σημαντικές ωθήσεις στην ανανεωμένη στρατηγική της Λισαβόνας και επικεντρώθηκαν στο ερώτημα πώς μπορούν οι ευρωπαϊκές αξίες να επιφέρουν ενίσχυση του εκσυγχρονισμού της οικονομίας και της κοινωνίας μέσα σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο.

Επίσης, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πέτυχε στη σύνοδο του περασμένου Δεκεμβρίου πολιτική συμφωνία για τις δημοσιονομικές προοπτικές της περιόδου 2007-2013. Αυτό είναι κατά βάσιν μια σημαντική ένδειξη για το ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σε θέση να βρει λύσεις, μολονότι φυσικά γνωρίζουμε ότι διεξάγουμε έναν εντατικό και δύσκολο διάλογο μαζί σας, τον οποίο θέλουμε να διεξαγάγουμε με εποικοδομητικό τρόπο προκειμένου να υλοποιήσουμε μαζί με εσάς αυτήν τη συμφωνία μεταξύ των κυβερνήσεων.

Η Ευρώπη αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις. Σε αυτές συγκαταλέγονται η ένταση της πίεσης του εξωτερικού ανταγωνισμού από οικονομική και τεχνολογική άποψη, η γήρανση του πληθυσμού, η αύξηση της τιμής της ενέργειας και η ανάγκη να διατηρηθεί η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού.

Από το τέλος του 2005 διαφαίνεται μία αργή, αλλά και βέβαιη οικονομική ανάκαμψη. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση προβλέπεται ότι θα δημιουργηθούν στο διάστημα 2005-2007 έξι εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας. Έτσι, η ανεργία θα μειωνόταν το 2007 κατά σχεδόν μία ποσοστιαία μονάδα. Η περαιτέρω μείωση της ανεργίας, που σήμερα πλήττει σχεδόν 19,5 εκατομμύρια ανθρώπους, η αύξηση της παραγωγικότητας και του αναπτυξιακού δυναμικού παραμένουν, ωστόσο, οι μεγαλύτερες προκλήσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτή η –μετριασμένη έστω– ανάκαμψη της οικονομίας είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για να προωθηθούν αποφασιστικά οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε συμφωνία με τα εθνικά μεταρρυθμιστικά προγράμματα και να γίνει εντατικότερη δημοσιονομική εξυγίανση σε συμφωνία με το νέο σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης. Οι συγκεκριμένοι στόχοι και χρονοδιαγράμματα είναι ένα χρήσιμο μέσον για την επιτάχυνση της διεξαγωγής των προγραμματισμένων μεταρρυθμίσεων και την επίτευξη καλύτερων αποτελεσμάτων σε σχέση με την ανάπτυξη και την απασχόληση.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υιοθέτησε ολοκληρωμένες στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές επί τη βάσει των αποφάσεων που έλαβε την άνοιξη του 2005. Σε αυτήν τη βάση, τα κράτη μέλη εκπόνησαν στη συνέχεια εθνικά μεταρρυθμιστικά προγράμματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εκάστοτε χώρας. Η Επιτροπή υπέβαλε ένα «κοινοτικό πρόγραμμα της Λισαβόνας», όπου προτείνονται μέτρα που θα έπρεπε να ληφθούν σε επίπεδο Κοινότητας. Επίσης, η ετήσια έκθεση προόδου της Επιτροπής συμβάλλει σημαντικά στη λειτουργία της διαδικασίας της ανανεωμένης στρατηγικής της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση.

Όλα τα κράτη μέλη επεξεργάστηκαν γρήγορα και συστηματικά τα εθνικά μεταρρυθμιστικά τους προγράμματα. Τα εν λόγω προγράμματα, που είναι προσαρμοσμένα στις εκάστοτε ανάγκες και στη συγκεκριμένη κατάσταση κάθε κράτους μέλους, εξυπηρετούν την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων. Τα εθνικά μεταρρυθμιστικά προγράμματα είναι ένα καθοριστικό πρώτο βήμα στην πορεία, με μεγαλύτερη ατομική ευθύνη και περισσότερη συναίσθηση των προτεραιοτήτων της μεταρρύθμισης. Αυτά τα προγράμματα είναι γενικά μια καλή βάση για τη συνέχιση των εργασιών για την ατζέντα της μεταρρύθμισης.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα εδώ τον πρόεδρο της Επιτροπής κ. Barroso για την εργασία της Επιτροπής, που είναι εξαιρετικά σημαντική για την προετοιμασία της συνόδου κορυφής, και κυρίως για το ότι η εργασία αυτή έγινε πολύ γρήγορα και συστηματικά. Κατά την άποψη της Επιτροπής, όμως, ορισμένα προγράμματα θα πρέπει να έχουν πιο εξειδικευμένους στόχους και χρονοδιαγράμματα και να περιλαμβάνουν περισσότερες λεπτομέρειες για τις δημοσιονομικές πτυχές των προτεινομένων μεταρρυθμίσεων, αλλά και να ασχολούνται πιο διεξοδικά με θέματα που αφορούν τον ανταγωνισμό και την άρση των εμποδίων πρόσβασης στην αγορά.

Τα απαραίτητα μέσα υπάρχουν. Ως εκ τούτου, πρώτη προτεραιότητα των κρατών μελών για το 2006 θα είναι η έγκαιρη και συνολική υλοποίηση των στόχων μας. Για τον σκοπό αυτόν, τα κράτη μέλη θα εντατικοποιήσουν, αν χρειαστεί, τα μέτρα που έχουν ήδη προτείνει.

Η Επιτροπή δεν πρότεινε ενημέρωση των κατευθυντηρίων γραμμών για την ανάπτυξη και την απασχόληση, πράγμα που σημαίνει πως οι κατευθυντήριες αυτές γραμμές θα εξακολουθήσουν να έχουν πλήρη ισχύ. Μετά από τις μεγάλες αλλαγές του περασμένου χρόνου, τώρα πρέπει να εστιαστούμε σε περισσότερη δράση και συνέχεια.

Τα κράτη μέλη κατέβαλαν, σε συμφωνία με τη νέα γραμμή της στρατηγικής, συγκεκριμένες προσπάθειες προκειμένου να συμπεριλάβουν στη διαμόρφωση των εθνικών τους προγραμμάτων τα εθνικά κοινοβούλια και εκπροσώπους της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης, καθώς και τους κοινωνικούς εταίρους και άλλους εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών.

Οι πολίτες της Ευρώπης πρέπει τώρα να εμπλακούν πιο ενεργά στη διαδικασία, προκειμένου να τους πείσουμε ότι οι έγκαιρες και σωστά εφαρμοσμένες μεταρρυθμίσεις θα συμβάλουν σε μεγαλύτερη και πιο σωστά κατανεμημένη ευημερία.

Για να το κάνουμε αυτό χρειαζόμαστε πραγματικά τη συμπαράσταση του Σώματος. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί να μας βοηθήσει να επιτύχουμε μεγαλύτερη υπευθυνότητα εκ μέρους των ενδιαφερομένων, περισσότερη ιδιοκτησία για τη στρατηγική της Λισαβόνας και να εξασφαλίσουμε τη συμμετοχή και στο μέλλον. Συζητήσεις σαν τη σημερινή προσφέρουν εδώ μια εξαιρετικά ευπρόσδεκτη ευκαιρία.

Σε αυτό το πλαίσιο θα ήθελα επίσης να αναφέρω ότι η αυστριακή Προεδρία δίνει εξαιρετική σημασία στον συμβιβασμό που επιτεύχθηκε σε πρώτη ανάγνωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την οδηγία για τις υπηρεσίες. Το αποτέλεσμα είναι ισορροπημένο και αποτελεί μια καλή βάση για τις περαιτέρω εργασίες. Ο σημαντικός αριθμός των τροπολογιών που υποβλήθηκαν δείχνει βέβαια πόσο αμφισβητούμενο είναι ακόμα αυτό το ζήτημα. Υπό το φως αυτού του αποτελέσματος και της μέχρι τώρα συζήτησης στο Συμβούλιο, η Προεδρία επιδιώκει να απευθύνει το Συμβούλιο τώρα έκκληση προς την Επιτροπή να υποβάλει το συντομότερο την αναθεωρημένη πρόταση και διατυπώνει την ελπίδα ότι τα θεσμικά όργανα θα μπορέσουν να ολοκληρώσουν σύντομα τη νομοθετική διαδικασία.

Σκοπός της Προεδρίας είναι να ορίσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο πλαίσιο των ολοκληρωμένων κατευθυντηρίων γραμμών που εγκρίθηκαν πέρυσι, δράσεις με προτεραιότητα που θα πρέπει να υλοποιηθούν μέχρι το τέλος του 2007. Η εαρινή σύνοδος κορυφής θα είναι αφιερωμένη, στο πλαίσιο της ανανεωμένης στρατηγικής της Λισαβόνας, σε εκείνα τα θέματα που θεωρήθηκε ότι έχουν προτεραιότητα στα εθνικά μεταρρυθμιστικά προγράμματα και στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δηλαδή την έρευνα, την ανάπτυξη και την καινοτομία, την πολιτική για τις ΜΜΕ, την απασχόληση και την ενέργεια. Φυσικά, θα πρέπει να συνεχίσουν να λαμβάνονται μέτρα και μελλοντικά, στο πλαίσιο και των τριών τομέων της στρατηγικής της Λισαβόνας – τον οικονομικό, τον κοινωνικό και τον περιβαλλοντικό. Για να περάσουμε σε μία συγκεκριμένη φάση υλοποίησης και σε ορατά αποτελέσματα, πρέπει να επιδιώξουμε έναν καλό συνδυασμό ελέγξιμων εθελοντικών ενεργειών των 25 κρατών μελών και συστάσεων της Επιτροπής. Το πόσο μεγάλες θα πρέπει να είναι οι φιλοδοξίες μας αποτελεί αυτή τη στιγμή ακόμα αντικείμενο των συζητήσεων για την προετοιμασία του Συμβουλίου.

Ένας από τους πυλώνες της στρατηγικής της Λισαβόνας είναι η έρευνα και η καινοτομία ως κινητήρια δύναμη για την παραγωγή και την αξιοποίηση της γνώσης. Έχουν περάσει 4 χρόνια από τότε που θέσαμε ως στόχο να επιτύχουμε το 2010 στην Ευρώπη δαπάνες ύψους 3% για την έρευνα, ενώ σημαντικό μέρος αυτών των δαπανών, συγκεκριμένα τα δύο τρίτα, θα χρηματοδοτήσει ο ιδιωτικός τομέας. Θα ήταν καλή ιδέα να αυξηθούν από κοινού με τις εθνικές μας προσπάθειες οι πόροι που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Για τον σκοπό αυτόν, πρέπει επίσης να ενταθεί η συνεργασία των πανεπιστημίων, της έρευνας και των επιχειρήσεων έτσι ώστε να βοηθήσουν στην αύξηση των πόρων για την έρευνα.

Όπως όμως όλοι γνωρίζουμε, ειδικά σε αυτόν τον τόσο καθοριστικό για το μέλλον μας τομέα δεν πάμε στην πραγματικότητα πολύ καλά – οι δαπάνες για την έρευνα φθάνουν σήμερα στην ΕΕ σε ποσοστό μόνο περίπου 1,9%.

Χάρη στις κοινές μας προσπάθειες με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μπορέσαμε να αναπτύξουμε μία δυναμική και να κάνουμε τα κράτη μέλη να καταλάβουν ότι οι συγκεκριμένοι στόχοι και οι αυτοδεσμεύσεις για την αύξηση των δαπανών για την έρευνα είναι σημαντικές. Σχεδόν όλα τα κράτη μέλη έχουν ήδη αυξήσει τις φιλοδοξίες τους σε σχέση με αυτό και έχουν θέσει τους ανάλογους εθνικούς στόχους.

Εκτός αυτού, στη γρήγορη κοινωνία της πληροφορίας οι σύγχρονες στρατηγικές επικοινωνίας παίζουν σημαντικό ρόλο για την προώθηση καινοτομιών. Αναφορικά με την ανώτατη παιδεία, σκοπεύουμε να ζητήσουμε από τα κράτη μέλη να διευκολύνουν –ανάλογα με τις εθνικές τους συνήθειες– μέχρι το 2007 την πρόσβαση των πανεπιστημίων σε επιπλέον ιδιωτικές χορηγίες και να άρουν τα εμπόδια της συνεργασίας μεταξύ των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των επιχειρήσεων.

Δεύτερον, πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να διευρυνθούν οι όροι πλαίσιο για τις επιχειρήσεις, το επιχειρηματικό δυναμικό και, ιδίως, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Αυτό πρέπει επίσης να αποτελέσει αντικείμενο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν μεγάλο τμήμα της ευρωπαϊκής οικονομίας και μπορούν δικαιολογημένα να χαρακτηριστούν η κινητήριά της δύναμη. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν περίπου 23 εκατομμύρια μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που προσφέρουν σχεδόν 75 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Ως εκ τούτου, τα μέτρα για την ενίσχυση και προώθηση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, που είναι η ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής οικονομίας, μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην ανάπτυξη και την απασχόληση. Επίσης, θέλουμε να μειώσουμε τα διοικητικά εμπόδια που συναντούν οι ΜΜΕ, καθώς και τον χρόνο και τα έξοδα της σύστασης επιχειρήσεων.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Πρόεδρος. Κύριε Winkler, με συγχωρείτε, συνήθως δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στον χρόνο αγόρευσης του Συμβουλίου και της Επιτροπής, αλλά σήμερα το πρωί έχουμε προβλήματα χρονοδιαγράμματος, λόγω του χρόνου που αφιερώσαμε στην προηγούμενη συζήτηση. Σας παρακαλώ, αν μπορείτε, να περιορίσετε τον χρόνο αγόρευσής σας ώστε να μπορέσουν να μιλήσουν και οι βουλευτές. Θα σας ήμουν ευγνώμων.

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, ζητώ συγγνώμη αν μίλησα πολύ. Θα είμαι πιο σύντομος και θα ολοκληρώσω. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη δράσης σε μια σειρά θεμάτων. Η παρέμβασή μου δεν θα ήταν πλήρης αν δεν αναφερόμουν και στην αγορά εργασίας και ιδίως στην προώθηση της ενσωμάτωσης των νέων σε αυτήν. Ειδικά στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θέλουμε να ασχοληθούμε ιδιαίτερα με την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων. Ένα μέλημά μας είναι να μειωθεί μέχρι το 2010 ο αριθμός των νέων που εγκαταλείπουν το σχολείο και να φροντίσουμε ώστε να είναι περισσότεροι οι νέοι με δευτεροβάθμια σχολική εκπαίδευση. Επίσης, στο επίκεντρο των προσπαθειών μας πρέπει να είναι η μακροχρόνια ανεργία.

Τέλος, ιδιαίτερα σημαντική θέση θα έχει και το θέμα της ενέργειας, όχι μόνο εξαιτίας της σημασίας του τομέα για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ανάπτυξη, αλλά φυσικά και ενόψει των πρόσφατων γεγονότων. Ελπίζω ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα δώσει και εδώ –όπως και σε όλα τα άλλα θέματα που ανέφερα– σημαντικές ωθήσεις που θα ασκήσουν καθοριστική επιρροή στο μελλοντικό έργο όλων των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Πρόεδρος. Όχι, κύριε Πρόεδρε. Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στον χρόνο αγόρευσης που διαθέτουν η Προεδρία του Συμβουλίου και η Επιτροπή, αλλά σήμερα πρέπει να μοιραστούμε τον διαθέσιμο χρόνο, έναν λιγοστό και μη ανανεώσιμο πόρο.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι βουλευτές, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της ερχόμενης εβδομάδας συνέρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή. Παρατηρούμε στην παρούσα φάση τις πρώτες ενθαρρυντικές ενδείξεις της ενίσχυσης της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στην Ευρώπη: οι επενδύσεις ανακάμπτουν, τα στοιχεία της οικονομικής ανάπτυξης βελτιώνονται προοδευτικά. Έχουμε, εν προκειμένω, καλά νέα. Ας επωφεληθούμε αυτού του ευνοϊκού οικονομικού πλαισίου για να κάνουμε ένα νέο άλμα προς τα εμπρός, προς τον στόχο μας για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Ας ανεβάσουμε ταχύτητα.

Την περασμένη χρονιά, προτείναμε σε βάθος αναθεώρηση του τρόπου κατεύθυνσης της οικονομικής πολιτικής στην Ευρώπη. Συμφωνήσαμε να εργαστούμε από κοινού στο πλαίσιο μιας εταιρικής σχέσης. Κατανείμαμε τις ευθύνες. Επανεστιάσαμε τη στρατηγική μας και τις ανησυχίες μας στα βασικά. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρείχε τη μαζική του υποστήριξη σε αυτή τη νέα προσέγγιση και θέλω να το συγχαρώ για τον ρόλο που διαδραμάτισε σχετικά.

Στην έκθεσή της προς το εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, η Επιτροπή προτείνει πολλά μέτρα προτεραιότητας υπέρ της οικονομικής ανάπτυξης και της απασχόλησης. Δεν θέλω να υπεισέλθω στις λεπτομέρειες για όλα τα ειδικά μέτρα που προτείνουμε να αναληφθούν, αλλά θα επισημάνω κάποια θέματα που τα θεωρώ σήμερα ιδιαίτερα σημαντικά.

Χαίρομαι, σήμερα, που έχουν εγκριθεί 25 εθνικά μεταρρυθμιστικά προγράμματα, όπου περιγράφεται ο τρόπος που καθένα από τα κράτη μέλη επιδιώκει να πραγματώσει, στο πλαίσιο των προσιδιαζόντων εθνικών του χαρακτηριστικών, τις κατευθυντήριες γραμμές που συμφωνήθηκαν από κοινού για την οικονομική ανάπτυξη και την απασχόληση. Βέβαια, τα εθνικά σχέδια μεταρρυθμίσεων δεν έχουν όλα τους το ίδιο επίπεδο φιλοδοξιών, βεβαίως και δεν είναι όλα της ίδιας ποιότητας: συνιστούν πάντως μια σταθερή βάση εργασίας.

Ας είμαστε σαφείς. Δεν πρόκειται εν προκειμένω παρά για ένα πρώτο στάδιο και όλοι γνωρίζουν ότι οι εκθέσεις δεν δημιουργούν θέσεις απασχόλησης. Μένει τώρα να δούμε την πολιτική βούληση, την αποφασιστικότητα στην εφαρμογή, ακριβώς, αυτών των προθέσεων.

Για αυτό και φέτος είναι πλέον καιρός να μετουσιώσουμε τα λόγια σε πράξεις. Στη διάρκεια των επόμενων μηνών, η Επιτροπή θα συνεργαστεί στενά με τα κράτη μέλη με στόχο να συνδράμει στην υλοποίηση των εθνικών τους προγραμμάτων και να διασφαλίσει την παρακολούθησή τους. Είμαι λίαν ευγνώμων προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τον ρόλο που αναλαμβάνει σε σχέση με αυτό. Οι μικτές κοινοβουλευτικές σύνοδοι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τους εκπροσώπους των εθνικών κοινοβουλίων, οι οποίες αφορούν τη στρατηγική της Λισαβόνας, συνέβαλαν αποφασιστικά στη συνειδητοποίηση των διακυβευμάτων από τους βουλευτές των εθνικών κοινοβουλίων και τους ενθάρρυναν να συμμετάσχουν ενεργά στη διαδικασία.

Είναι πάντως γεγονός, κυρίες και κύριοι βουλευτές, ότι μένει ακόμη να γίνει δουλειά σε ό,τι αφορά την ουσιαστική αφομοίωση από κάθε κράτος μέλος αυτής της νέας στρατηγικής για την οικονομική ανάπτυξη και την απασχόληση. Στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης, τα κράτη μέλη αντλούν διδάγματα από την εμπειρία των υπολοίπων. Καθένας έχει κάτι να προσφέρει και να διδαχθεί, όσο και να επιμείνω όμως δεν θα είναι αρκετό για να υπογραμμίσω ότι χρειαζόμαστε δράση, όχι μόνο αποκλειστικά σε επίπεδο Επιτροπής, Συμβουλίου, Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά χρειάζεται επίσης να ενθαρρύνουμε την ενεργό συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων, των κοινωνικών εταίρων, των εθνικών κομμάτων –και όχι μόνο των ευρωπαϊκών κομμάτων– και της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση για την επιτυχία της ανανεωμένης στρατηγικής μας για την οικονομική ανάπτυξη και την απασχόληση.

Άλλο πολύ σημαντικό ζήτημα είναι η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων. Σημείωσα ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο ψήφισμα που πρότεινε με το πέρας της συζήτησης, ζητούσε, και διαβάζω, «να προχωρήσουμε το ταχύτερο δυνατόν στην κατεύθυνση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων και των άλλων πολιτών εντός της ΕΕ και να αναλάβουμε αποφασιστική δράση για την προαγωγή της ποιότητας της εργασίας σε όλες της τις εκφάνσεις». Ασπάζομαι καθ’ ολοκληρία αυτή την πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Τα γεγονότα, άλλωστε, σας επιβεβαιώνουν. Μια πρόσφατη ανάλυση της Επιτροπής δείχνει σαφώς ότι η ροή των εργαζομένων των κρατών μελών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης προς τα δεκαπέντε παλαιότερα κράτη μέλη της ΕΕ είχε, κατά βάση, θετικές συνέπειες. Αυτός είναι ένας μόνο από τους λόγους για τους οποίους η Επιτροπή επικροτεί την εξαγγελία στην οποία προέβησαν πρόσφατα –μετά τη δημοσίευση της ανακοίνωσής μας– αρχικά η Φινλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, τώρα δε και οι Κάτω Χώρες, ότι θα ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ιρλανδίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Σουηδίας σχετικά με την άρση των περιορισμών στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στην Ευρώπη. Προσβλέπω με ανυπομονησία να ακολουθήσουν και άλλες χώρες.

(Χειροκροτήματα)

Σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, κανένα κράτος μέλος δεν έχει την πολυτέλεια να δρα μεμονωμένα. Δεν είναι καιρός για οικονομικό εθνικισμό. Με εθνικιστικές ρητορείες δεν θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε την Ευρώπη του αύριο.

(Χειροκροτήματα)

Η βραχυπρόθεσμη προάσπιση των εθνικών πρωταθλητών τους οδηγεί κατά κανόνα μακροπρόθεσμα στη δεύτερη κατηγορία. Οι πιο αποδοτικές επιχειρήσεις, που αναγκάστηκαν να υποστούν όλη την πίεση του ανταγωνισμού, θα ξεπεράσουν τους εθνικούς πρωταθλητές όταν παρουσιαστούν στις διεθνείς αγορές. Ας είμαστε σαφείς, κυρίες και κύριοι βουλευτές, εκείνο που χρειαζόμαστε δεν είναι εθνικοί πρωταθλητές, αλλά παγκόσμιοι πρωταθλητές με βάση την Ευρώπη, αντλώντας το μέγιστο όφελος από την εσωτερική μας αγορά.

(Χειροκροτήματα)

Ας μην υπάρχει, πάντως, καμία παρανόηση. Η Επιτροπή θα ασκήσει τις εξουσίες της αν υπάρξουν επιχειρήσεις που καταχραστούν τη δεσπόζουσα θέση τους στην αγορά. Έχει τη νομική υποχρέωση να μεριμνά για την εφαρμογή των κανόνων του ανταγωνισμού και για την προστασία του καταναλωτή. Αναλαμβάνει πλήρως αυτό το καθήκον.

(EN) Η πρόκληση της παγκοσμιοποίησης απαιτεί την ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς. Η ελευθερία παροχής υπηρεσιών αποτελεί βασικό στοιχείο της εσωτερικής αγοράς και έχουμε ήδη πει ότι ο τομέας των υπηρεσιών, αφενός, και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αφετέρου, είναι οι πλέον κατάλληλες κινητήριες δυνάμεις σήμερα για την απασχόληση στην Ευρώπη.

Θέλω να σας ευχαριστήσω για το αποτέλεσμα της πρώτης ανάγνωσης της οδηγίας για τις υπηρεσίες στο Κοινοβούλιο. Καταθέσατε τροπολογίες που βασίζονται γενικά σε ευρεία συναίνεση, η οποία μπορεί τώρα να μας επιτρέψει να προχωρήσουμε. Η Επιτροπή θα ανταποκριθεί θετικά στη συναίνεσή σας.

Στις αρχές του προσεχούς μήνα θα υποβάλουμε μια τροποποιημένη πρόταση, η οποία θα βασίζεται κατά μεγάλο μέρος σε αυτήν την πρώτη ανάγνωση και τις συζητήσεις στο Συμβούλιο. Γνωρίζουμε ότι η αυστριακή Προεδρία θα εργαστεί για την κοινή θέση του Συμβουλίου αμέσως μετά. Ελπίζω ότι αυτή η νομοθεσία θα μπορέσει εν συνεχεία να εγκριθεί ομαλά, δεδομένου ότι πρέπει να σημειώσουμε πρόοδο σε αυτόν τον τομέα εάν επιθυμούμε σοβαρά την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας.

(Χειροκροτήματα)

Οι ενεργειακές προκλήσεις του 21ου αιώνα απαιτούν σθεναρή και αποτελεσματική ανταπόκριση. Μετά από μια μακρά περίοδο σχετικής σταθερότητας, δεν μπορούμε πλέον να θεωρούμε δεδομένο τον ασφαλή και προσιτό ενεργειακό εφοδιασμό. Η αυξημένη εξάρτηση από τις εισαγωγές, οι υψηλότερες τιμές ενέργειας και η κλιματική μεταβολή αποτελούν κοινές προκλήσεις για όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνον μια ευρωπαϊκή απάντηση, βασισμένη στη βιωσιμότητα, στην ανταγωνιστικότητα και στην ασφάλεια, μπορεί να ανταποκριθεί στο μέγεθος αυτών των προκλήσεων.

Στην Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής υπογραμμίσαμε έξι βασικές δράσεις. Πρέπει να δημιουργήσουμε μια πραγματικά ενιαία ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου. Πρέπει να επιτύχουμε καλύτερη ολοκλήρωση. Με την καλύτερη ολοκλήρωση επιτυγχάνεται περισσότερη αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών σε καιρούς κρίσης. Πρέπει να επιταχύνουμε τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλής κατανάλωσης άνθρακα, χρησιμοποιώντας τόσο τις νέες μορφές ενέργειας όσο και υφιστάμενες μορφές για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας. Πρέπει να αλλάξουμε όχι μόνο τον ενεργειακό εφοδιασμό αλλά και την ενεργειακή ζήτηση. Υπάρχουν σημαντικές δυνατότητες για την αποδοτικότερη χρήση της ενέργειας προς όφελος του κλίματος, των καταναλωτών και της ασφάλειάς μας.

Η Ευρώπη βρίσκεται στην αιχμή της ανάπτυξης τεχνολογιών χαμηλού άνθρακα. Πρέπει να μείνουμε εκεί. Χρειαζόμαστε περισσότερη ευρωπαϊκή καινοτομία για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ό,τι αφορά τις φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες. Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, πρέπει να ενισχύσουμε μια πιο συνεκτική και ολοκληρωμένη προσέγγιση στις σχέσεις μας με τρίτες χώρες και στα διεθνή φόρουμ.

Ακούω ορισμένες φορές τους ανθρώπους να λένε ότι δεν είναι εφικτή η ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική διότι αγγίζει τομείς στους οποίους τα κράτη μέλη έχουν εθνικά στρατηγικά συμφέροντα. Δεν χρειάζεται να σας υπενθυμίσω ότι η ίδια η βάση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ήταν στην πραγματικότητα μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική για τον άνθρακα και τον χάλυβα, τους δύο τομείς που θεωρούνταν οι πλέον ευαίσθητοι από την άποψη των εθνικών στρατηγικών συμφερόντων των κρατών μελών εκείνη την εποχή. Ακριβώς επειδή η ενέργεια είναι στρατηγικής σημασίας χρειαζόμαστε μια ευρωπαϊκή στρατηγική και όχι 25 εθνικές στρατηγικές. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο χρειαζόμαστε αυτήν τη στρατηγική.

(Χειροκροτήματα)

Η Πράσινη Βίβλος καλεί τους πάντες να συνεισφέρουν σε αυτήν τη σημαντική συζήτηση. Με ενθάρρυνε πολύ η θετική ανταπόκριση που έλαβε η Πράσινη Βίβλος μας και η αφοσιωμένη υποστήριξη της αυστριακής Προεδρίας, και προσβλέπω στη σθεναρή υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για αυτήν τη νέα στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θέλω επίσης να τονίσω την ανάγκη να θεωρηθεί η κοινωνική συνοχή αναπόσπαστο τμήμα της ανάπτυξης και της στρατηγικής για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η Επιτροπή γνωρίζει πλήρως την ανάγκη διασφάλισης θέσεων εργασίας υψηλής ποιότητας και αποφυγής επισφαλών συνθηκών εργασίας. Πιστεύω ότι η παγκοσμιοποίηση προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες, δεν μπορούμε όμως και δεν πρέπει να αγνοούμε την πίεση που ασκείται στις εταιρείες και στους εργαζομένους, η οποία είναι αποτέλεσμα ανηλεούς διεθνούς ανταγωνισμού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Επιτροπή έχει προτείνει ένα ευρωπαϊκό ταμείο προσαρμογής στην παγκοσμιοποίηση. Το ταμείο αυτό θα δράσει ως απορροφητής των κραδασμών στην ισχυρή μηχανή της παγκοσμιοποίησης. Θα συμπληρώσει τις προσπάθειες των κρατών μελών προκειμένου να βοηθηθούν οι θιγέντες εργαζόμενοι να σταθούν ξανά στα πόδια τους. Το σημαντικό είναι να επανεκπαιδευτούν τα άτομα και να επιστρέψουν στην επαγγελματική σταδιοδρομία με βιώσιμο τρόπο. Πρέπει να συμπεριλάβουμε του κοινωνικούς εταίρους στις συζητήσεις μας για τις θέσεις απασχόλησης και τις αγορές εργασίας.

Το οικονομικό μέλλον της Ευρώπης εξαρτάται από την απόκτηση του καλύτερα εκπαιδευμένου και καταρτισμένου δυναμικού, με πλήρες φάσμα δεξιοτήτων και την απαιτούμενη προσαρμοσιμότητα για μια οικονομία της γνώσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να ενισχύσουμε σημαντικά τις επενδύσεις στην ανώτερη εκπαίδευση. Η Επιτροπή προτείνει τον στόχο του 2% του ΑΕγχΠ έως το 2010.

Ταυτόχρονα, πρέπει να ενισχύσουμε τις δαπάνες της Ευρώπης για την έρευνα και την ανάπτυξη στο 3% του ΑΕγχΠ έως το 2010. Αυτό συνεπάγεται πιο φιλόδοξους εθνικούς στόχους και πιο φιλόδοξα μέτρα για την επίτευξή τους. Διαθέτουμε ορισμένα εξαιρετικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα τα οποία θα ωφεληθούν πραγματικά από τη μεγαλύτερη χρηματοδότηση. Τα συστήματά μας είναι, ωστόσο, κατακερματισμένα. Υπάρχει κενό μεταξύ της ανώτερης εκπαίδευσης και της έρευνας, αφενός, και των εταιρειών και της οικονομίας αφετέρου. Δεν φαίνεται να συνδέονται.

Πάρα πολλές από τις κορυφαίες διάνοιές μας εγκαταλείπουν την Ευρώπη. Γι’ αυτόν τον λόγο η Επιτροπή, σε αναζήτηση της αριστείας, πρότεινε ένα ευρωπαϊκό ινστιτούτο τεχνολογίας. Ένα ευρωπαϊκό ινστιτούτο τεχνολογίας θα συμπληρώσει τα άλλα μέτρα· θα χρησιμοποιήσει τους πόρους που διαθέτουν οι συμμετέχοντες εταίροι και θα το πράξει αποτελεσματικότερα προς όφελός τους και προς όφελος της οικονομίας ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι ένα φιλόδοξο σχέδιο. Θα ζητήσω από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων να προσυπογράψουν την ιδέα και ζητώ από το Κοινοβούλιο την υποστήριξή του. Τα προγράμματα Airbus και Galileo μας έδειξαν τη σημασία των επιτυχημένων ευρωπαϊκών ναυαρχίδων. Το ευρωπαϊκό ινστιτούτο τεχνολογίας πρέπει να είναι το επόμενο· αποτελεί σύμβολο του ευρωπαϊκού στόχου, δεν είναι όμως απλά ένα σύμβολο: προσθέτει αξία στις συλλογικές μας προσπάθειες όσον αφορά την έρευνα, την εκπαίδευση και την καινοτομία.

Έχω επίσης επίγνωση της ανάγκης να κάνουμε περισσότερα σε αυτόν τον τομέα και πιστεύω ότι αυτό μπορεί να αποτελέσει σαφή δέσμευση τώρα για αυτό το τρίγωνο της γνώσης. Εν ολίγοις, περισσότερη αφοσίωση στην Ευρώπη θα φέρει περισσότερη ευημερία και ελευθερία στους πολίτες μας.

Σας ευχαριστώ θερμά για την υποστήριξή σας που εκφράσατε τόσο καλά στην πρόταση ψηφίσματός σας. Την προσεχή εβδομάδα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πρέπει να επιδείξει παρόμοια δέσμευση στην ανάπτυξη και την απασχόληση. Έχει έρθει τώρα ο καιρός για την επίτευξη αποτελεσμάτων, όχι για περισσότερα λόγια αλλά για δράση.

(Χειροκροτήματα)

  Hans-Gert Poettering, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρίες και κύριοι, η Λισαβόνα σημαίνει ανάπτυξη και απασχόληση και έτσι στο επίκεντρό της βρίσκεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της ΕΕ και χαίρομαι για την προσωπική δέσμευση του προέδρου της Επιτροπής και για το ότι θα εστιάσει στον τομέα αυτόν τις προσπάθειες της Επιτροπής του.

Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, σας ευχαριστώ διότι λέτε ότι η επιστροφή στον οικονομικό εθνικισμό ή –αφού μερικοί θέλουν να το περιγράφουν με θετικούς όρους– στον οικονομικό πατριωτισμό θα σήμαινε την κατάρρευση της ευρωπαϊκής οικονομίας και θα οδηγούσε στο να μην είμαστε καθόλου διεθνώς ανταγωνιστικοί στον κόσμο της παγκοσμιοποίησης.

(Χειροκροτήματα)

Γι’ αυτό σας ευχαριστώ για την αγωνιστική σας στάση. Ελπίζω να τα πείτε αυτά και στο Συμβούλιο, κατά τη συνάντηση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Κύριε Winkler, σας εκτιμούμε πολύ ως προσωπικότητα και εκτιμούμε την παρουσία σας εδώ, όταν όμως είναι εδώ ο Πρόεδρος της Επιτροπής, θα έπρεπε να εκπροσωπείται σε παρόμοια υψηλό επίπεδο και η προεδρία του Συμβουλίου, από έναν υπουργό. Και αυτό πρέπει να το θυμόμαστε. Θέλω να διασαφηνίσω ότι έχω μεγάλο σεβασμό στο πρόσωπό σας, όμως τα θεσμικά όργανα πρέπει να εκπροσωπούνται παρόμοια σε τέτοιες συζητήσεις. Αυτό το λέω ανεξάρτητα από οποιαδήποτε πολιτική ή κομματική τοποθέτηση. Το θέμα αφορά τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δίνει μεγάλη προτεραιότητα στη διαδικασία της Λισαβόνας που ως γνωστόν είναι διαρκής και δεν περιορίζεται στο 2010. Γι’ αυτό συστήσαμε την ομάδα συντονισμού υπό την προεδρία του κ. Daul. Χαίρομαι διότι οι τρεις μεγάλες Ομάδες –ίσως κάποια μέρα προστεθούν και οι άλλες, κύριε Wurtz– το κάνουν αυτό επίκεντρο των εργασιών τους, το ίδιο φυσικά και η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, ακόμα κι αν τώρα δεν είναι εδώ, και ίσως και μερικοί άλλοι …

(Διαμαρτυρίες)

... ναι, οι πρόεδροι δεν είναι εδώ, θα έπρεπε λοιπόν να χαίρεστε που τους δίνω τόση σημασία. Η κοινή εσωτερική αγορά, η ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, αγαθών, υπηρεσιών και κεφαλαίου είναι προϋπόθεση για να είναι ανταγωνιστική η Ευρωπαϊκή Ένωση στις παγκόσμιες αγορές.

Απευθύνω έκκληση στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων και στις κυβερνήσεις να παραδειγματιστούν από τις προσπάθειες του Κοινοβουλίου σχετικά με την οδηγία για τις υπηρεσίες. Λέω απευθυνόμενος στις κυβερνήσεις ότι όποιος τώρα θέλει να επιτύχει κάτι άλλο, θα καταστρέψει αυτόν τον συμβιβασμό για την οδηγία για τις υπηρεσίες. Γι’ αυτό καλώ τις κυβερνήσεις να πάρουν ως πρότυπο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Επικροτώ επίσης το γεγονός –δεν είναι δική μου δουλειά, χαίρομαι όμως ως αρχηγός της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών– ότι τώρα βρίσκεται εδώ ένας από τους αρχηγούς των Πρασίνων. Μαζί θα φτιάξουμε την Ευρώπη, κύριε Cohn-Bendit.

Χρειαζόμαστε επιχειρηματικό πνεύμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άλλωστε, οι επιχειρήσεις δεν είναι κάτι αφηρημένο και η δραστηριοποίηση σημαίνει την πραγμάτωση της ελευθερίας. Το επιχειρηματικό πνεύμα σημαίνει τη δημιουργία θέσεων εργασίας και εδώ χρειαζόμαστε μια θετική προοπτική.

Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, επιδοκιμάζουμε την πρότασή σας για ένα ευρωπαϊκό ινστιτούτο τεχνολογίας. Αυτό δεν θα πρέπει να σημαίνει τη δημιουργία μίας νέας, μεγάλης πανεπιστημιακής υπηρεσίας, αλλά ενός δικτύου που θα συνδέει τα διάφορα υπάρχοντα ευρωπαϊκά τεχνολογικά ινστιτούτα, προκειμένου να έχουμε προστιθέμενη αξία και να γίνει η Ευρώπη πραγματικά από τους κορυφαίους παράγοντες στον κόσμο ως προς την έρευνα και την καινοτομία. Αναφέρατε το GALILEO και το Airbus. Χρειαζόμαστε νέα έργα και ως εκ τούτου υποστηρίζουμε τις ιδέες σας.

Και μια τελευταία παρατήρηση: εγώ δεν έχω 15 λεπτά στη διάθεσή μου όπως το Συμβούλιο και η Επιτροπή. Και εδώ θα πρέπει κάποτε να εξετάσουμε, κύριε Πρόεδρε, πώς θα επιτύχουμε μεγαλύτερη ισορροπία. Είμαι υπέρ του να συνεργαστεί στενά και σε αυτά τα ζητήματα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τα εθνικά κοινοβούλια, γιατί είναι κοινό μας καθήκον, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, να κάνουμε πιο ανταγωνιστική την Ευρώπη και να επιτύχουμε μία καλή οικονομική και γενική εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(Χειροκροτήματα)

  Christopher Beazley (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εγείρω ένα θέμα επί της διαδικασίας σύμφωνα με το άρθρο 166, παράγραφος 1, και άρθρο 121, παράγραφος 2, του Κανονισμού. Ζητώ συγνώμη για τη διακοπή της συζήτησης, αλλά πριν από την έναρξή της ο Sir Robert Atkins έθεσε ένα θέμα επί της διαδικασίας το οποίο εσείς κρίνατε ότι δεν ευσταθούσε διότι δεν αφορούσε την ημερήσια διάταξη. Στην πραγματικότητα αναφερόταν σε ένα εξαιρετικά σημαντικό θέμα, το οποίο καλύπτεται από το άρθρο 166 του Κανονισμού. Όταν αγνοείται ο Κανονισμός του Κοινοβουλίου, είναι δέον για έναν βουλευτή να σας επιστήσει την προσοχή σε αυτό.

Ο Sir Robert δήλωσε ότι η βρετανική κυβέρνηση ενδεχομένως να ενεργεί καθ’ υπέρβαση εξουσίας και κατά παράβαση της κοινοτικής νομοθεσίας όσον αφορά την παραβίαση του καθήκοντος εχεμύθειας. Η ενεχόμενη επιτροπή σάς έχει απευθύνει επιστολή. Σας ρωτώ αν είναι δυνατόν να δώσετε την απάντηση σας στον Sir Robert Atkins πριν από την ψηφοφορία.

Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω για μία ακόμη φορά ότι αναφέρομαι στο άρθρο 166, παράγραφος 1, και στο άρθρο 121, παράγραφος 2, του Κανονισμού.

Ζητώ συγνώμη για αυτήν τη διακοπή.

  Πρόεδρος. Και εγώ λυπάμαι επίσης για αυτή τη διακοπή.

Κυρίες και κύριοι, στο εξής, η Προεδρία θα πρέπει να είναι πιο αυστηρή κατά την εξέταση αιτημάτων για θέματα επί της διαδικασίας, διότι, επανειλημμένα, κάνετε χρήση αυτής της διαδικασίας για σκοπούς για τους οποίους δεν προορίζεται.

  Martin Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όταν δρομολογήθηκε η διαδικασία της Λισαβόνας, ήταν η πρώτη σωστή και κατά τη γνώμη μου συστηματικά προετοιμασμένη προσπάθεια να δοθεί μία ευρωπαϊκή απάντηση στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης. Η αφετηρία που χρησιμοποιήθηκε στη Λισαβόνα ήταν ότι θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε στον παγκόσμιο ανταγωνισμό και να διατηρήσουμε μακροπρόθεσμα την ανταγωνιστικότητά μας απέναντι στις άλλες ηπείρους μόνον εάν αποκτήσουμε την πιο ισχυρή παγκοσμίως, βασισμένη στη γνώση κοινωνία και εθνική οικονομία –αλλά σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Το βήμα αυτό ήταν σωστό, όμως τι έγινε έκτοτε; Εκείνοι που αποφάσισαν αυτό το βήμα δεν μπορούν να αποφασίσουν αν θέλουν να το πραγματοποιήσουν σε ευρωπαϊκό ή σε εθνικό επίπεδο. Είναι διχασμένοι ανάμεσα στο μήνυμα ότι «σε αυτόν τον ανταγωνισμό μπορούμε να επιβιώσουμε μόνο ως ενωμένη Ευρώπη», που είναι σωστό, και στο μήνυμα στις πατρίδες τους ότι «στην πραγματικότητα είμαστε καταρχήν αρκετά δυνατή κυβέρνηση ώστε να το κάνουμε μόνοι μας», το οποίο βέβαια αρέσει περισσότερο στους ψηφοφόρους. Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν γίνονται αρκετές επενδύσεις στην διαδικασία της Λισαβόνας ούτε σε ευρωπαϊκό ούτε σε εθνικό επίπεδο. Αυτός είναι ο απολογισμός μετά από έξι χρόνια.

(Χειροκροτήματα)

Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, σας ευχαριστώ γι’ αυτό που είπατε, αλλά ταυτόχρονα λυπάμαι διότι αποσιωπείτε κάτι άλλο. Υπάρχει ένα μεγάλο κενό ανάμεσα σε αυτό που περιγράψατε και πάλι ως αναγκαία –και οικονομικά μεταξύ άλλων– δέσμευση και σε αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα. Περιγράψατε μαζί με την Επιτροπή σας τι χρειάζεται τα επόμενα επτά χρόνια για τη χρηματοδότηση της ΕΕ και το Συμβούλιο αποφάσισε μία χρηματοδοτική βάση, αλλά το πρόβλημα είναι πως ανάμεσα στο αίτημά σας και την απόφαση του Συμβουλίου υπάρχει ένα κενό 40,82 %!

Το Συμβούλιο αποφάσισε 40,82 % λιγότερα από αυτά που είχατε προτείνει για τις δημοσιονομικές προοπτικές. Αυτά είναι, κύριε Πρόεδρε, τα διαφορετικά μηνύματα, οι διαφορετικοί δομικοί λίθοι. Δεν μπορεί κανείς να χτίσει ένα όμορφο σπίτι με διαφορετικά τούβλα – δεν μπορεί καν να χτίσει μια καλύβα. Δεν μπορεί κανείς να χτίσει ούτε μια καλύβα για σκι στο Arlberg am Lech –ή μάλλον στο Lech am Arlberg– για να τραγουδάει εκεί τα βράδια τα τραγούδια των ναυτικών. Καλώς ήλθατε στην κοιλάδα, κύριε Πρόεδρε! Τώρα τελείωσε ο κατήφορος.

(Γέλια)

Ο τριμερής διάλογος για τις δημοσιονομικές προοπτικές που θα παρακολουθήσουμε τις επόμενες ημέρες και στη συνέχεια η σύνοδος κορυφής θα καταστήσουν και πάλι φανερή αυτήν την αντίφαση: την τρόικα κυβερνούν οι τσιγκούνηδες που μαζεύουν και το τελευταίο ευρώ για να μην μπορεί να δοθεί στην Ευρώπη.

(Χειροκροτήματα)

Και μετά από τρεις ημέρες θα συναντηθούν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων και θα διακηρύξουν και πάλι πόσο σημαντική είναι η σύνοδος κορυφής και οι στόχοι της Λισαβόνας. Ακριβώς αυτό είναι που αναχαιτίζει την Ευρώπη: ότι δεν υπάρχει συνεπής και συνεκτική αντιμετώπιση της διαδικασίας της Λισαβόνας!

Προσπαθήσαμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να επιτύχουμε έναν συνδυασμό της απαιτούμενης για την Ευρώπη ευελιξίας και της απαραίτητης κοινωνικής συνοχής, γιατί αυτά τα δύο πάνε μαζί. Κύριε Winkler, έχετε δίκιο – όποιος θέλει τη συμπαράσταση του λαού, όποιος θέλει να ακολουθήσουν οι άνθρωποι, πρέπει να περιγράψει την παγκοσμιοποίηση ως ευκαιρία, αλλά πρέπει και να περιορίσει τον κίνδυνο να χρησιμοποιηθεί η παγκοσμιοποίηση για την κατάργηση κοινωνικών προδιαγραφών. Προσπαθήσαμε να πούμε με την οδηγία για τις υπηρεσίες ότι πρέπει να υπάρχει ευελιξία όπου αυτό χρειάζεται και είναι εφικτό, αλλά μόνο με παράλληλη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής. Γι’ αυτό θεωρώ τώρα δεδομένο ότι η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα αποτελέσει για την Επιτροπή και το Συμβούλιο τη βάση των περαιτέρω διαβουλεύσεων για την οδηγία για τις υπηρεσίες. Σας προειδοποιώ να μην παρεκκλίνετε από αυτό. Δώσατε αυτήν την υπόσχεση, κύριε Winkler, και είπατε σήμερα ότι θα την τηρήσετε. Και να είστε σίγουρος ότι εμείς θα διασφαλίσουμε ότι θα το κάνετε.

Έχουν ήδη γραφτεί αρκετά γύρω από το μέλλον της διαδικασίας της Λισαβόνας. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι επενδύσεις στην έρευνα και την εξειδίκευση προκειμένου να μην φεύγουν σε άλλες ηπείρους οι καλύτεροι της Ευρώπης. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι επενδύσεις στη διά βίου μάθηση, γιατί αν τα καλά επαγγελματικά προσόντα είναι προϋπόθεση για την πρόσβαση στην αγορά εργασίας, τότε η διά βίου μάθηση συνιστά θεμελιώδες δικαίωμα που θα εξασφαλίσει σε όλους αυτήν την πρόσβαση.

Χθες ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας μάς έδειξε τις επιθυμίες των νέων στην Ευρώπη χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το Erasmus. Κι όμως, το Erasmus είναι ένα από τα σημεία στα οποία το Συμβούλιο έκανε τις περισσότερες περικοπές στις δημοσιονομικές προοπτικές. Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι όλα είναι παράταιρα στη διαδικασία της Λισαβόνας.

(Χειροκροτήματα)

  Graham Watson, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, περισσότερο παρά ποτέ στην ιστορία της Ένωσης υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ αυτών που επιδιώκουν να προχωρήσουν μπροστά και αυτών που επιθυμούν να στραφούν προς τα πίσω· μεταξύ εκείνων που υπερασπίζονται την ενιαία αγορά και την ατζέντα της Λισαβόνας ως το καλύτερο μέσο εγγύησης μακροπρόθεσμης αποδοτικότητας, ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης, και μεταξύ εκείνων που απορρίπτουν το ελεύθερο εμπόριο υπέρ του οικονομικού πατριωτισμού που προσομοιάζει –όπως είπε ο Giulio Tremonti– με αυτόν αμέσως πριν από τον πόλεμο 1914-18.

Η ειρωνεία είναι ότι ο αποκαλούμενος πατριωτισμός –ελαφρώς συγκαλυμμένος οικονομικός εθνικισμός– θα αποφέρει εξίσου λίγα οφέλη στους πολίτες της Γαλλίας, της Ισπανίας ή της Πολωνίας όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, διότι ο θεμιτός ανταγωνισμός είναι αυτός που κινεί την παγκόσμια αγορά, αυξάνει την ποιότητα και μειώνει τις τιμές, και τον θεμιτό ανταγωνισμό υπονομεύει ο προστατευτισμός. Εάν μια εταιρεία θεωρεί ότι είναι εμπορικά λογική η συγχώνευσή της με μια άλλη, τι δουλειά έχουμε εμείς να υψώνουμε εμπόδια στην πορεία της; Η μεγάλη επιτυχία του ευρώ, όπως επισήμανε ο Πρόεδρος της Επιτροπής, είναι ότι οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές προχωρούν ταχέως. Η ευρωπαϊκή βιομηχανία ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του ανταγωνισμού σε μια παγκόσμια οικονομία.

Αυτά είναι θέματα για το εαρινό Συμβούλιο. Είναι θέματα για την Επιτροπή διότι η Επιτροπή θα δοκιμαστεί σε αυτό το κλίμα ως υπερασπιστής και εγγυητής των Συνθηκών. Αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου επίθεση στην εσωτερική αγορά, η Επιτροπή πρέπει να μείνει σταθερή στις Συνθήκες, να μείνει σταθερή στις βασικές ελευθερίες και να μιλήσει απερίφραστα αν καταστεί απαραίτητο –όπως πράξατε εσείς, Πρόεδρε Barroso, και όπως έπραξαν επίσης οι Επίτροποι McCreevy και Kroes– και να ενεργήσει υπέρ της Ένωσης. Η υπεράσπιση όμως της ενιαίας αγοράς δεν εναπόκειται μόνο στην Επιτροπή· το Συμβούλιο διαδραματίζει επίσης έναν ρόλο, όπως τονίζουμε στην πρόταση ψηφίσματος που συζητούμε σήμερα. Αυτό συνεπάγεται ότι το εαρινό Συμβούλιο πρέπει να προβεί στην επίσπευση της μεταφοράς και εφαρμογής των οδηγιών της Ένωσης προκειμένου να επιτευχθεί μια ενιαία αγορά με ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών, υπηρεσιών και κεφαλαίων. Θέλουμε να δούμε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αντιμετωπίζει σοβαρά την ελεύθερη κυκλοφορία υπηρεσιών, εργαζομένων και κεφαλαίων. Δεδομένου ότι συζητούν τη μελλοντική χρηματοδότηση της Ένωσής μας, ας αφήσουμε τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων να βρουν τους αναγκαίους πόρους για την κατάρτιση του εργατικού δυναμικού μας, για τα διευρωπαϊκά δίκτυα και για την έρευνα και την ανάπτυξη μέσω του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Τεχνολογίας, το οποίο θα διασφαλίσει μελλοντικό οικονομικό δυναμισμό.

Είναι πλέον καιρός οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεών μας να επισημοποιήσουν τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου που διεξάγονται τον Μάρτιο και τον Οκτώβριο. Οι συνεδριάσεις αυτές δεν πρέπει να διαφημίζονται ως διασκέψεις κορυφής αμιγώς οικονομικής πολιτικής· οι απαιτήσεις της ενεργειακής ασφάλειας, της ειρήνης στη Μέση Ανατολή και της καταπολέμησης του διεθνώς οργανωμένου εγκλήματος είναι εξίσου επείγουσες και πρέπει να συμπεριληφθούν στην ατζέντα της προσεχούς εβδομάδας. Πρέπει να διεξαχθεί επίσης δημόσια συζήτηση για τη ραγδαία αναπτυσσόμενη πολιτική άμυνας της Ένωσης, η οποία επί του παρόντος σχεδιάζεται κεκλεισμένων των θυρών. Η αυστριακή Προεδρία επέτρεψε τον δημόσιο έλεγχο σε μια πρόσφατη συνεδρίαση του Συμβουλίου Περιβάλλοντος· γιατί να μην καταστεί αυτή η διαφάνεια καθολική πρακτική στο Συμβούλιο;

Η Ομάδα μου επικροτεί την πρόταση της Επιτροπής να υποβάλει ένα εννοιολογικό έγγραφο ώστε να μπορέσουμε να συζητήσουμε την πολιτική άμυνας εδώ στο Κοινοβούλιο και να συμπεριλάβουμε τους πολίτες μας στη συζήτηση σχετικά με το πώς μπορεί να εξελιχθεί η ήπειρός μας.

Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, πριν από έναν αιώνα η χώρα σας είχε έναν Υπουργό Εξωτερικών που σπούδασε στο Στρασβούργο, αποκατέστησε το παλαιό καθεστώς και κυριάρχησε στην πολιτική της ηπείρου επί τριάντα έτη. Εάν η κ. Plassnik δύναται να συναγωνιστεί τα επιτεύγματα του Μέτερνιχ, η Ευρώπη θα ευημερήσει. Εάν αποτύχει, μπορεί πάντα να ακολουθήσει το παράδειγμά του και να διαφύγει στη Βρετανία.

  Rebecca Harms, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Winkler, κύριε Barroso, η Ομάδα μου διαπίστωσε με την πάροδο του χρόνου ότι η στρατηγική της Λισαβόνας δεν είναι πια η στρατηγική που είχε οριστεί στην αρχή αυτής της πολύ ενδιαφέρουσας διαδικασίας. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην ομιλία του κ. Winkler. Είναι τώρα μια πολύ μονόπλευρη στρατηγική για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Το γεγονός ότι ο στόχος της αειφορίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, όπως διατυπώθηκε στο Γκέτεμποργκ, πρέπει να αποτελεί μέρος αυτής της στρατηγικής παραμελήθηκε εντελώς. Μετά τις συζητήσεις που παρακολούθησα στη συντονιστική ομάδα για τη Λισαβόνα και βάσει όσων περιλαμβάνει η πρόταση ψηφίσματός μας για την οποία θα ψηφίσουμε σήμερα, φοβάμαι ότι υπάρχει κίνδυνος να μην είναι πλέον έτοιμο το Κοινοβούλιο να εφαρμόσει αυτήν τη φιλόδοξη στρατηγική του συνδυασμού της αειφορίας και της ανάπτυξης.

Γιατί το λέω αυτό; Δεν υπάρχει καμία απολύτως διάθεση συζήτησης για σημαντικά μέσα που θα εγγυώνταν την επιτυχία. Προσπαθήσαμε σε αυτήν τη συντονιστική ομάδα να συζητήσουμε για τη φορολογική πολιτική. Όταν δεν είναι κανείς διατεθειμένος να εξετάσουμε το ενδεχόμενο της ενιαίας φορολόγησης των επιχειρήσεων μέσα στην ΕΕ, πώς θα βγούμε από τον αρνητικό ανταγωνισμό ως τόπος εγκατάστασης; Όταν δεν είναι κανείς διατεθειμένος να συζητήσει για οικολογικούς φόρους, πώς μπορεί το κράτος να προαγάγει ελεγχόμενα την αειφορία; Ορισμένοι συνάδελφοι δεν έχουν καν διάθεση να χρησιμοποιήσουν τον όρο «φόροι». Φοβούνται μήπως τρομάξουν τους πολίτες. Δίνουν υποσχέσεις στους πολίτες χωρίς να φροντίζουν να δημιουργηθούν μέσα που θα καθιστούσαν δυνατή την εκπλήρωση αυτών των φιλόδοξων υποσχέσεων.

Ας πάρουμε ένα σημαντικό επίκαιρο παράδειγμα: την ενεργειακή πολιτική. Κύριε Verheugen, κύριε Barroso, αν δεν είσαστε διατεθειμένοι να συμπεριλάβετε την πολιτική των μεταφορών στις στρατηγικές για την ενεργειακή πολιτική, αν δεν είσαστε διατεθειμένοι να θέσετε πραγματικά στο επίκεντρο των στρατηγικών τη διατήρηση των πόρων και την αποδοτικότητα, αλλά συνεχίζετε να επικεντρώνεστε στην παράταση της διάρκειας λειτουργίας σταθμών ατομικής ενέργειας, τότε δεν μπορεί παρά να αποτύχετε. Ούτε θα μειώσετε τις εξαρτήσεις ως προς τις πρώτες ύλες, ούτε θα μπορέσετε να διασφαλίσετε δίκαιες τιμές στην αγορά ενέργειας. Κοιτάξτε τις χώρες με μεγάλο ποσοστό ενέργειας από ατομική ενέργεια. Είναι φθηνή η ηλεκτρική ενέργεια στη Γαλλία και τη Γερμανία; Όχι, είναι ακριβή.

Κύριε Barroso, έχω ένα αίτημα για την αγορά: εμπιστευτείτε τις προτάσεις που έκανε την περασμένη εβδομάδα η κ. Kroes. Τώρα, η αγορά δεν μπορεί να εφαρμοστεί για την ενέργεια. Χρειαζόμαστε τον διαχωρισμό της παραγωγής και της διανομής ενέργειας, της παραγωγής και του δικτύου. Η κ. Kroes είπε πολύ σωστά ότι πολιτικά, θα έχουμε μα ευκαιρία απέναντι στους ενεργειακούς γίγαντες μόνο εάν επιβάλουμε πραγματικά την αγορά εναντίον τους.

(Χειροκροτήματα)

  Francis Wurtz, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κύριε Winkler, η Επιτροπή έχει κατά κανόνα την τάση να βρίσκει βαρύγδουπα ονόματα του παρελθόντος για τα προγράμματά της: Erasmus, Socrates και πάει λέγοντας. Ε λοιπόν, θα μπορούσε να αποκαλέσει τη στρατηγική της Λισαβόνας «Ιανό», από το όνομα της διάσημης ρωμαϊκής θεότητας, που είθισται να απεικονίζεται με δύο πρόσωπα, το ένα γυρισμένο προς το μέλλον, το άλλο προς το παρελθόν, ακριβώς όπως και η Ατζέντα της Λισαβόνας.

Ένα από αυτά τα πρόσωπα της Στρατηγικής της Λισαβόνας για τη δεκαετία 2000–2010 είναι ευχάριστο και φέρνει στο νου το κείμενο συμπερασμάτων του Εαρινού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του 2005, όπου αναφέρεται η ανάγκη και παραθέτω: «να γίνουν επενδύσεις στο ανθρώπινο κεφάλαιο, [που αποτελεί] το πολυτιμότερο κεφάλαιο της Ευρώπης»· ανακοινώνονται περισσότερες θέσεις απασχόλησης, ακόμη και πλήρης απασχόληση, καθώς και θέσεις απασχόλησης καλύτερης ποιότητας· υπογραμμίζεται η σημασία της έρευνας, της εκπαίδευσης, της καινοτομίας, καθώς και ένας εδραίος βιομηχανικός ιστός στο σύνολο της επικράτειας της Ένωσης· προτάσσεται ακόμη και ο στόχος που επιδιώκεται, και διαβάζω, «του να τεθεί μέχρι το 2010 τέρμα στην απώλεια βιολογικής ποικιλομορφίας».

Αυτό το πρόσωπο του ευρωπαίου Ιανού στρέφεται προς το μέλλον. Φαίνεται να προοιωνίζεται μια εποχή κοινωνικής, οικονομικής και οικολογικής προόδου, την οποία δύσκολα κατανοούμε εκ πρώτης όψεως, γιατί η Επιτροπή θεωρεί, και διαβάζω, «ότι μένουν ακόμη πολλά να γίνουν για να πείσουμε τους πολίτες ότι οι μεταρρυθμίσεις θα συμβάλουν στην έλευση μιας αυξημένης ευημερίας για όλους και για να τους συνδέσουμε με αυτές».

Γιατί, όμως; Επειδή υπάρχει το άλλο πρόσωπο της Στρατηγικής της Λισαβόνας, που στρέφεται προς τις ακραιφνώς φιλελεύθερες εμμονές των ηγετών της Ένωσης. Παραπέμπω στην τελευταία ανακοίνωση της Επιτροπής, με τις αναφορές της στην ανάγκη βελτίωσης της ελκυστικότητας της Ευρώπης στα μάτια των επιχειρηματικών κύκλων, στη μεταρρύθμιση των συντάξεων, του τομέα της υγείας, της αγοράς εργασίας, στη δημοσιονομική εξυγίανση, στην επιμήκυνση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, στη μέριμνα για την ύπαρξη πραγματικού ανταγωνισμού στον τομέα των υπηρεσιών, στην εξασφάλιση της προώθησης αυξημένου ανταγωνισμού στις αγορές ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, κλπ.

Η Επιτροπή αναμένει μάλιστα από τα συνδικάτα να διαδραματίσουν ρόλο στη διάχυση αυτής της φιλελεύθερης στρατηγικής, αναμένει δε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να μεταλαμπαδεύσει τις αρετές της.

Βλέπουμε τους γερμανούς δημοσίους υπαλλήλους να κινητοποιούνται κατά της επιμήκυνσης του χρόνου εργασίας και της μείωσης των αποδοχών, τους ιταλούς μισθωτούς να απαιτούν την εκ βάθρων αναθεώρηση του νόμου 30, αυτού του μηχανισμού δημιουργίας εργασιακής ανασφάλειας. Βλέπουμε τους γάλλους νέους να εναντιώνονται στο σχέδιο διετούς σύμβασης εργασίας, που θα επιτρέπει στην εργοδοσία να απολύει κατά το δοκούν, τις βρετανίδες μισθωτούς να αντιτίθενται στο σχέδιο για επιμήκυνση του ορίου συνταξιοδότησης από τα 60 στα 65 και τους μισθωτούς των νέων κρατών μελών της Κεντρικής Ευρώπης, που δεν θέλουν οι χώρες τους να θεωρούνται ζώνη χαμηλού εργασιακού κόστους και διεκδικούν τα δικαιώματά τους στην κοινωνική πρόοδο. Απέναντι σε όλους αυτούς τους ανθρώπους ή και σε όλους εκείνους, που αντιτίθενται στη στρατηγική συμπίεσης των δημόσιων και κοινωνικών δαπανών η οποία υλοποιείται υπό την αιγίδα του Συμφώνου Σταθερότητας, σας εκλιπαρώ να μην υπολογίζετε σε εμάς για να τους εξηγήσουμε ότι σφάλλουν, επειδή στο επίκεντρο της Στρατηγικής της Λισαβόνας βρίσκεται, κι ας μην φαίνεται αυτό εκ πρώτης όψεως, η ευημερία τους.

Στην πραγματικότητα, τα δύο σκέλη της Λισαβόνας είναι ασύμβατα. Πρέπει να απορριφθεί το δεύτερο, ώστε να καταστεί δυνατό να ευδοκιμήσει το πρώτο. Αυτή είναι η επιλογή που αντιμετωπίζουμε.

  Jens-Peter Bonde, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (DA) Κύριε Πρόεδρε, μετά την απόρριψη του Συντάγματος από τους Γάλλους και τους Ολλανδούς, στη διάσκεψη κορυφής της ΕΕ αποφασίστηκε να υπάρξει ένα διάλειμμα στο οποίο να σκεφτούμε σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης. Τώρα αποδεικνύεται ότι δεν επρόκειτο για παύση για περισυλλογή αλλά, απεναντίας, ήταν μια αλλαγή ως προς τη σειρά και τον χρόνο επικύρωσης του κειμένου από τις διάφορες χώρες. Μετά τις δύο αρνητικές ψήφους, το Σύνταγμα έχει εγκριθεί στο Λουξεμβούργο, την Κύπρο, τη Μάλτα, τη Λετονία και, τελευταία, στο Βέλγιο. Η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη στην Εσθονία, ενώ η Φινλανδία θα εγκρίνει το Σύνταγμα προτού αναλάβει την Προεδρία την 1η Ιουλίου. Μια αντιπροσωπεία της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων επισκέφθηκε τις προάλλες το Ελσίνκι. Μόνο ένα μικρό κόμμα, το οποίο αντιπροσωπεύει τους πραγματικούς Φινλανδούς, θα σεβαστεί το «όχι» των Γάλλων και των Ολλανδών. Στο Σύνταγμα προτείνεται να επιτραπεί η συνέχιση των επικυρώσεων μέχρις ότου το κείμενο να έχει εγκριθεί από το 80% των χωρών, οπότε θα διεξαχθεί έκτακτη σύνοδος κορυφής. Ωστόσο, οι διατάξεις του Συντάγματος δεν μπορούν να αποτελέσουν τη βάση αλλαγής της Συνθήκης της Νίκαιας, σύμφωνα με την οποία ισχύει ο κανόνας της ομοφωνίας. Ως εκ τούτου, το Σύνταγμα είναι επισήμως νεκρό μετά την απόρριψή του στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες. Η κυβέρνηση των Κάτω Χωρών έχει δηλώσει ότι δεν θα επικυρώσει το απορριφθέν έγγραφο, ενώ το ίδιο δηλώνει και η πολιτική ηγεσία της Γαλλίας. Είναι, λοιπόν, παράνομη η συνέχιση των επικυρώσεων χωρίς να ληφθεί κάποια νέα απόφαση, εκτός εάν η Γαλλία και οι Κάτω Χώρες υποκρίνονται και υποστηρίζουν διαφορετικές θέσεις στο εσωτερικό της χώρας και διαφορετικές στις Βρυξέλλες.

Θέλω να ρωτήσω την Προεδρία εάν η Γαλλία και οι Κάτω Χώρες έχουν συμφωνήσει επισήμως ότι οι επικυρώσεις μπορούν να συνεχιστούν χωρίς να επέλθουν αλλαγές στο απορριφθέν κείμενο. Δεν θα ήταν καλύτερο να χρησιμοποιήσουμε τον χρόνο περισυλλογής για να επεξεργαστούμε νέες ιδέες και να καταρτίσουμε έτσι ένα κείμενο το οποίο θα μπορούν οι πολίτες να εγκρίνουν με δημοψηφίσματα σε όλες τις χώρες την ίδια ημέρα, ένα κείμενο οι βασικές ενότητες του οποίου θα είναι η διαφάνεια, η δημοκρατία και η εγγύτητα με τον λαό;

  Brian Crowley, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου, κ. Winkler, και τον Πρόεδρο Barroso για τις παρουσιάσεις τους εδώ σήμερα.

Έχοντας εξετάσει και συζητήσει το θέμα για αρκετά χρόνια, ένα από τα πράγματα που μου έρχεται στο νου είναι: τι θέλουμε πραγματικά από τη Στρατηγική της Λισαβόνας; Τα βασικά στοιχεία και στόχοι εξακολουθούν να ισχύουν σήμερα όπως ίσχυαν και όταν συμφωνήθηκε αρχικά: να καταστεί η Ευρώπη η πλέον δυναμική και καινοτόμος οικονομία στον κόσμο έως το 2010. Δυστυχώς ακούμε σήμερα ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς σχετικά με το τι θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνεται στο πεδίο εφαρμογής της Στρατηγικής της Λισαβόνας. Ίσως είμαστε υπερβολικά φιλόδοξοι ή υπερβολικά ανοιχτοί όσον αφορά τους τομείς που επιθυμούμε να συμπεριληφθούν.

Ένα από τα πιο σημαντικά θέματα –το οποίο αναφέρθηκε από όλους τους ομιλητές στο Κοινοβούλιο σήμερα– ήταν η επένδυση σε ανθρώπινο κεφάλαιο: το θέμα της κατάρτισης, της εκπαίδευσης και του τρόπου με τον οποίο αυτό οδηγεί σε περαιτέρω έρευνα και μελλοντική καινοτομία και ανάπτυξη. Ας δούμε πραγματικά τι συμβαίνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην παρούσα φάση. Κοιτάξτε τη δημογραφική κατάσταση, όπου παρατηρούμε μια γήρανση του πληθυσμού, ένα πτωτικό ποσοστό γεννήσεων στα περισσότερα κράτη μέλη, και δεν έχουμε στρατηγικές προκειμένου να ανταποκριθούμε σε αυτό. Χρειαζόμαστε στρατηγικές που θα στηρίζονται στη θετική πλευρά αυτού του γηράσκοντα πληθυσμού, στην εμπειρία που έχουν αποκομίσει· αλλά και στρατηγικές που είναι ρεαλιστικές ως προς την αναγνώριση ότι οι άνθρωποι στερούνται ευκαιριών πρόσβασης στη νέα αγορά εργασίας. Πρέπει να τους δώσουμε τις δεξιότητες και την κατάρτιση που χρειάζονται προκειμένου να εργαστούν στη λεγόμενη ψηφιακή οικονομία.

Παρ’ όλα τα μελίρρυτα λόγια που ενδεχομένως αναφέρουμε εδώ, η αλήθεια για το ποιος είναι ο ικανότερος να παράγει αποτελέσματα σε αυτές τις στρατηγικές –για το ποιος είναι ο ικανότερος να δώσει αυτές τις δεξιότητες στους νέους εργαζόμενους, φοιτητές ή μεγαλύτερους ανθρώπους που θέλουν να επανακαταρτιστούν ή επανεκπαιδευτούν– είναι ότι δεν μπορεί να το κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά κάθε κράτος μέλος. Αυτός είναι ο λόγος που ζητήσαμε εθνικά σχέδια με σαφείς στόχους που θα εγγυηθούν την επιστροφή των επενδύσεων.

Όταν μιλούμε για την ευρωπαϊκή στρατηγική απασχόλησης, την κοινωνική συνοχή και την κοινωνική εταιρική σχέση, είναι ζωτικής σημασίας να ακολουθούν οι πολίτες, είναι όμως επίσης ζωτικής σημασίας να ξυπνήσουν οι πολίτες και να δουν την πραγματικότητα αυτού που συμβαίνει με τη μετεγκατάσταση της βιομηχανίας –όπως συζητήθηκε χθες– και την έλλειψη επενδύσεων στην έρευνα και την ανάπτυξη. Κοιτάξτε τις 20 ηγετικές εταιρείες βιοτεχνολογίας στον κόσμο. Οι 19 είναι αμερικανικές και μία είναι ελβετική – καμία δεν είναι στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εάν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές σχετικά με τη δυνατότητα να γίνουμε οι πλέον δυναμικοί τότε πρέπει να λάβουμε δύσκολες αποφάσεις που θα εκφράζουν αυτήν τη θέση.

(Χειροκροτήματα)

  Leopold Józef Rutowicz (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, στην έκθεση της ομάδας υψηλού επιπέδου υπό την προεδρία του κ. Wim Kok παρουσιάζεται μια ρεαλιστική περιγραφή της κατάστασης της οικονομίας της ΕΕ, η οποία κινδυνεύει να περιθωριοποιηθεί έναντι των ασιατικών και αμερικανικών αγορών. Η παγκόσμια αγορά ευνοεί τους οικονομικούς οργανισμούς οι οποίοι είναι αποτελεσματικοί και ανταγωνιστικοί και προσφέρουν φθηνά, καλής ποιότητας προϊόντα και υπηρεσίες. Η άμεση συμμετοχή των κρατών μελών και των κοινοβουλίων στην εφαρμογή προγραμμάτων μπορεί να θεωρηθεί μία από τις δραστηριότητες οι οποίες αποσκοπούν στην υλοποίηση της στρατηγικής της Λισαβόνας. Οι ενέργειες που σχετίζονται με το πρόγραμμα ενεργειακής ασφάλειας μπορούν επίσης να διαμορφώσουν καλύτερες και σταθερότερες συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης. Το γεγονός ότι μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων μετέχει στην υλοποίηση της στρατηγικής μπορεί επίσης να θεωρηθεί λόγος αισιοδοξίας. Το πρόβλημα έγκειται στην αποτελεσματικότητα των ενεργειών και στις αντιδράσεις που αντιμετωπίζουν. Οι εν λόγω ενέργειες περιλαμβάνουν τη δημιουργία μιας εσωτερικής αγοράς, μιας αγοράς εργασίας, κατάλληλων συνθηκών για αναδιαρθρώσεις και δημιουργία επιχειρήσεων καθώς και την ανάπτυξη της καινοτομίας, καταργώντας συγχρόνως την ανεργία και αυξάνοντας τις αποδοχές των εργαζομένων. Χρειαζόμαστε συναίνεση μεταξύ των πολιτικών ομάδων, των συνδικαλιστικών ενώσεων και των εργοδοτών. Ορθώνονται πολύ σημαντικά εμπόδια στη διαδικασία αναδιάρθρωσης, οργάνωσης της αγοράς γεωργικών προϊόντων και περιορισμού του κόστους της γεωργικής παραγωγής. Η έλλειψη βιωσιμότητας σε ορισμένους παραγωγικούς τομείς συνεπάγεται ότι πολυάριθμες περιουσίες έρχονται αντιμέτωπες με τον κίνδυνο της ρευστοποίησης και ότι αυξάνονται η ανεργία και οι ακαλλιέργητες εκτάσεις. Γι’ αυτό έχει ζωτική σημασία να αναλάβουμε γρήγορα δράση για τη δημιουργία ενός συστήματος γεωργικής παραγωγής με εγγυημένη αγορά, όπως τα βιοκαύσιμα και η βιομάζα. Χρειαζόμαστε ένα πολυετές πρόγραμμα προσαρμογής της γεωργίας στις νέες συνθήκες της αγοράς. Η διαδικασία κατάργησης του προστατευτισμού, η οποία δεν δημιουργεί αλλά μόνο μειώνει την προστιθέμενη αξία και αυξάνει το κοινωνικό κόστος, έρχεται αντιμέτωπη με τεράστια εμπόδια. Επιτρέψτε μου, τέλος, να παραθέσω μια αισιόδοξη φράση του γερμανού Προέδρου: «Οφείλουμε να μετατρέψουμε τις προκλήσεις σε ευκαιρίες για επιτυχίες». Φρονώ ότι είμαστε σε θέση να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο.

  Othmar Karas (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρίες και κύριοι, εύχομαι καλή επιτυχία σε όλα τα θεσμικά όργανα για τις ενέργειες που θα αποφασιστούν τις επόμενες εβδομάδες ή στη σύνοδο κορυφής, που πρέπει να αποτελέσουν αφετηρίες για το μέλλον της Ευρώπης. Όλες οι συνεδριάσεις των επομένων εβδομάδων πρέπει να έχουν ως σύνθημα «έργα αντί για λόγια», όπως είπε ο κ. Barroso.

Ζητάμε έργα που δεν θα αφήνουν καμία αμφιβολία για τη σαφή απόρριψη του κομματικού ωφελιμισμού, του προστατευτισμού και της νοοτροπίας ότι πρέπει να κοιτάμε πρώτα τον εαυτό μας. Ζητάμε θαρραλέες, συγκεκριμένες, επαληθεύσιμες ευρωπαϊκές πράξεις των κρατών μελών με στόχο την ανάπτυξη, την απασχόληση και την ενεργειακή πολιτική. Ζητάμε να ευθυγραμμιστούν επιτέλους τα κράτη μέλη ως προς την οδηγία για τις υπηρεσίες και τις δημοσιονομικές προοπτικές και να μην παραμείνουν σε ακινησία.

Τι θέλουμε; Πρώτον, θέλουμε αποφασιστικές ενέργειες για να μπορέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση να μετεξελιχθεί σε μία πιο θαρραλέα, πιο αξιόπιστη και πιο αποφασιστική πολιτική ένωση. Η πολιτική ένωση είναι ο πρωταρχικός μας στόχος.

Δεύτερον, πρέπει να δημιουργήσουμε μία λειτουργική εσωτερική αγορά και να ενεργήσουμε προκειμένου να εξελιχθεί επιτέλους σε μία εγχώρια αγορά. Πότε θα μπορούμε να μιλάμε για μία εγχώρια αγορά για όλους; Αν εφαρμόσουμε το συντομότερο δυνατόν τις τέσσερις ελευθερίες για όλους τους πολίτες μιας ΕΕ χωρίς σύνορα. Ελευθερία και ευθύνη αντί για δεσμά, προστατευτισμό, εθνικισμό και μεταβατικούς κανόνες που διαχωρίζουν, αυτά είναι οι στόχοι μας που θα δημιουργήσουν μια κοινή προστιθέμενη αξία για τους πολίτες της Ευρώπης.

(Χειροκροτήματα)

Τρίτον, όποιος εθνικοποιεί αντί να εξευρωπαΐζει ρίχνει στάχτη στα μάτια των ανθρώπων. Πού είναι οι πρωτοβουλίες και τα έργα για την εφαρμογή του σχεδίου Δ και για τη συμμετοχή των πολιτών στο ευρωπαϊκό σχέδιο; Τέταρτον, ζητώ επίσης συναπόφαση για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε όλα τα θέματα που αφορούν την εσωτερική αγορά, σε θέματα ανάπτυξης και απασχόλησης και στις δημοσιονομικές προοπτικές. Είναι φανερό ότι ο κανόνας της ομοφωνίας στο Συμβούλιο εμποδίζει την πρόοδο και τις ευρωπαϊκές λύσεις και ενισχύει τον ωφελιμισμό, και αυτό δεν το θέλουμε.

Πέμπτον, χρειαζόμαστε συγκεκριμένα ευρωπαϊκά έργα και όχι μόνο εθνικά σχέδια δράσης: τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού πλαισίου για την έρευνα, τη δημιουργία μίας ευρωπαϊκής υποδομής, τη δημιουργία μίας ευρωπαϊκής ενεργειακής αγοράς, τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού εναέριου χώρου, τη δημιουργία μίας ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας σύστασης επιχειρήσεων και καινοτομίας, την επέκταση των ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Γι’ αυτό, θέλουμε να δούμε έργα και πράξεις και όχι μόνο δηλώσεις. Έκτον, δεν έχουμε κοινή οικονομική πολιτική και γι’ αυτό πρέπει να συντονίσουμε πολύ καλύτερα τις οικονομικές πολιτικές. Η ΕΕ είναι μια ευκαιρία. Ο ωφελιμισμός και ο προστατευτισμός είναι κίνδυνοι που κατασκευάζουμε οι ίδιοι.

(Χειροκροτήματα)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. McMILLAN-SCOTT
Αντιπροέδρου

  Robert Goebbels (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Winkler, κύριε Barroso, μια στρατηγική χωρίς μέσα είναι όπως ο Ναπολέων χωρίς στρατεύματα: αδύναμη και εν τέλει άχρηστη. Αυτή είναι η απειλή που επικρέμεται πάνω από τη στρατηγική της Λισαβόνας. Ισχνές δημοσιονομικές προοπτικές, ελλειμματικοί εθνικοί προϋπολογισμοί, ένας κοινοτικός προϋπολογισμός που αντιπροσωπεύει το ένα τρίτο του δημοσιονομικού ελλείμματος των ΗΠΑ: μήπως λοιπόν η Ένωση περιορίζεται σε χειρονομίες;

Το σχέδιο ψηφίσματος που εκπόνησα από κοινού με τον εξαίρετο συνάδελφό μου, κ. Lehne, επισημαίνει ορισμένα ενδιαφέροντα πεδία, έστω και αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενίοτε αρνείται να κοιτάξει την αλήθεια κατάματα. Έτσι, η πλειονότητα παραγνώρισε το γεγονός ότι μεγάλο τμήμα του πλεονάσματος της οικονομικής μεγέθυνσης των Ηνωμένων Πολιτειών αυτά τα τελευταία χρόνια ήταν αποτέλεσμα της ενσωμάτωσης άνω των δέκα εκατομμυρίων νόμιμων μεταναστών. Χρειαζόμαστε μια πιο γενναιόδωρη ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική. Μια τέτοια πολιτική μπορεί να ασκηθεί, άραγε, σε βάρος των αναπτυσσόμενων χωρών; Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, τα εμβάσματα των μεταναστών προς τις οικογένειές τους αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το μισό της διεθνούς αναπτυξιακής βοήθειας. Η θεαματική οικονομική ανάπτυξη της Ινδίας, της Κίνας, της Ταϊβάν, του Χονγκ Κονγκ, οφείλει πολλά στη δημιουργία επιχειρήσεων από πρώην μετανάστες, που επέστρεψαν στη χώρα τους.

Μένει να οικοδομηθεί η Ευρώπη της έρευνας. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι κυρίως αυτές που δεν επενδύουν αρκετά. Μία από τις αιτίες αυτού του φαινομένου είναι η υπέρμετρη γραφειοκρατία που δημιουργεί προσκόμματα στην πρόσβαση στα ευρωπαϊκά ταμεία. Μια άλλη αιτία είναι η έλλειψη συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων και πανεπιστημίων. Τα πανεπιστήμια θα πρέπει να είναι σε θέση να αποκτούν επιπλέον μέσα αξιοποιώντας τις δραστηριότητες έρευνας μέσω της κατοχύρωσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, αδειών, και επενδύοντας σε πολλά υποσχόμενα «νέα ταλέντα».

Στα ενεργειακά θέματα, η Ευρώπη πρέπει να συμμαχήσει με τους λοιπούς μεγάλους καταναλωτές, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιαπωνία, την Κίνα και την Ινδία για να αντισταθμίσει τα καρτέλ και τα ολιγοπώλια που δεσπόζουν στους τομείς του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Απέναντι σε μια αγορά που κυριαρχείται από μια δράκα παραγωγών χωρών, είναι μάταιο να αναζητείται η σωτηρία μόνο στην ελευθέρωση της ευρωπαϊκής αγοράς, κυρίως όταν αυτή η ελευθέρωση καταλήγει στη δημιουργία ορισμένων λεγόμενων ευρωπαίων πρωταθλητών, που τελικά θα διαμοιραστούν την αγορά. Η ελευθέρωση της αμερικανικής αγοράς ενέργειας απείχε πολύ του να είναι επιτυχημένη.

Η δημογραφική εξέλιξη, την οποία αντιμετωπίζει η Ευρώπη, δεν συνιστά πρόκληση μόνο για τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης. Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής κατά δέκα ή είκοσι χρόνια για πληθυσμούς με κατά κανόνα καλή φυσική κατάσταση και υγεία συνιστά και μεγάλη τύχη. Πρέπει να επεξεργαστούμε στρατηγικές που να επιτρέπουν στους ανθρώπους να παραμένουν ενεργοί καθώς γηράσκουν, καθώς και να τους παρέχουν ευρύ φάσμα συνταξιοδοτικών επιλογών και να επιτρέπουν την ενεργό συμμετοχή τους στην κοινωνική ζωή. Η Ευρώπη πρέπει να αποκηρύξει τον απαισιόδοξο λόγο της για το μέλλον και να εκμεταλλευθεί, αντίθετα, όλες τις νέες ευκαιρίες για να οικοδομήσει αυτή τη δυναμική και περιεκτική κοινωνία, την οποία έχει σχεδιαστεί να δημιουργήσει η Στρατηγική της Λισαβόνας.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ONYSZKIEWICZ
Αντιπροέδρου

  Alexander Lambsdorff (ALDE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ένα χρόνο μετά την ενδιάμεση αξιολόγηση της ατζέντας της Λισαβόνας, είναι καιρός να αναρωτηθούμε ξανά σε ποιο στάδιο βρίσκεται η Ευρώπη. Η απάντηση δυστυχώς μας προσγειώνει: μετά από το πολιτικό σοκ που προκάλεσε η απόρριψη του συντάγματος, τώρα μας απειλεί οικονομική παράλυση. Η Λισαβόνα απειλεί να γίνει πανηγυριώτικό θέαμα σαν εκείνη τη διάσημη γυναίκα που της λείπει το κάτω μέρος του σώματος. Υπάρχει ασφαλώς συμφωνία ότι η εφαρμογή της στρατηγικής είναι υπόθεση των κρατών μελών, όμως ακριβώς αυτά βλέπουμε να διαπράττουν λάθη προστατευτισμού με σύνθημα τον οικονομικό πατριωτισμό, και αυτό προκαλεί σοβαρές ανησυχίες.

Η ιδέα ότι θα μπορούσαμε να επιτύχουμε «περισσότερη Λισαβόνα» και περισσότερη ανταγωνιστικότητα με λιγότερη εσωτερική αγορά δείχνει είτε απώλεια επαφής με την πραγματικότητα είτε ανειλικρίνεια. Η οικονομική επιτυχία της Ευρώπης βασιζόταν τα τελευταία 50 χρόνια στις τέσσερις ελευθερίες της εσωτερικής αγοράς, από τις οποίες οι τρεις διατρέχουν άμεσο κίνδυνο. Αυτό άρχισε πριν από δύο χρόνια, όταν –μεταξύ άλλων– η Γερμανία και η Αυστρία επέβαλαν περιορισμό της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού από τα κράτη μέλη της ΕΕ στην Ανατολική Ευρώπη. Τώρα όμως φαίνεται ότι χώρες που δεν είχαν παρέμβει στην κινητικότητα των εργαζομένων όπως η Μεγάλη Βρετανία, έχουν να αναφέρουν θετικές εμπειρίες.

Ας πάρουμε την ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίου: η Ιταλία απαγορεύει την αγορά μεριδίων ιταλικών τραπεζών, η Πολωνία αντιδρά στη συγχώνευση της UniCredit και της HBV, οι Γάλλοι και οι Ισπανοί αντιδρούν στην εξαγορά εγχώριων προμηθευτών ενέργειας. Αυτό αποτελεί ειρωνεία γιατί ειδικά στον ενεργειακό τομέα επιβάλλεται ένας ευρωπαϊκός τρόπος δράσης. Μήπως πιστεύουμε ότι μπορούμε να επιτύχουμε μία κοινή ενεργειακή πολιτική χωρίς μια εσωτερική αγορά ενέργειας; Στο σημείο αυτό είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη η σαφής γλώσσα της Επιτροπής. Ελπίζω ότι το Συμβούλιο θα ακολουθήσει τις συστάσεις της.

Η τρίτη ελευθερία –της παροχής υπηρεσιών– βρίσκεται επίσης σε κίνδυνο. Η αποδυνάμωση της οδηγίας για τις υπηρεσίες από τη Γερμανία, το Βέλγιο και τη Γαλλία δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από το ότι δεν επίκειται ακόμα ο καταμερισμός εργασίας στον τομέα αυτόν. Για την κυκλοφορία αγαθών, αυτό θα σήμαινε ότι, για παράδειγμα, η Renault θα μπορούσε να εξάγει τα αυτοκίνητά της στη Γερμανία μόνο εάν κοστίζουν εκεί ακριβώς όσο κι ένα Volkswagen. Και τι να σκεφτούμε για τη Škoda; Οι εργάτες στο Mladá Boleslav κερδίζουν λιγότερα από τους συναδέλφους τους που συναρμολογούν Audi ή Citroën. Είναι κι αυτό κοινωνικό ντάμπινγκ; Με τη λογική της επιχειρηματολογίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων για την οδηγία για τις υπηρεσίες, είναι μόνο θέμα χρόνου να προβάλουν απαίτηση επιβολής δασμών με χαρακτήρα ποινής σε βιομηχανικά προϊόντα κρατών μελών με χαμηλότερες αμοιβές. Παρενθετικά, αν εξετάσουμε με συνέπεια το θέμα, αυτό ακριβώς συνιστούν οι απαιτήσεις προς τα νέα κράτη μέλη να αυξήσουν τους φόρους των επιχειρήσεών τους.

Η Λισαβόνα δεν είναι αυτοσκοπός, ούτε βέβαια και η εσωτερική αγορά. Η Ευρώπη χρειάζεται νέα, περισσότερη ανάπτυξη στον ηπειρωτικό πυρήνα της, για να δώσει μια νέα προοπτική στα εκατομμύρια των ανέργων. Αυτή είναι μία πολιτική, κοινωνική και τελικά και ηθική υποχρέωση. Όποιος θέτει σε κίνδυνο την εσωτερική αγορά, διαπράττει έγκλημα σε βάρος των ανέργων της Ευρώπης, απέναντι στους οποίους έχουμε υποχρεώσεις, διότι για το δικό τους το καλό, για το καλό των πιο αδύναμων μελών της κοινωνίας μας είναι που πρέπει να φροντίσουμε για την επιτυχία της Λισαβόνας. Αυτό ισχύει και για τους ηλικιωμένους. Το ψήφισμα του Κοινοβουλίου υπογραμμίζει τη σημασία της δημογραφικής αλλαγής. Οι σημερινοί και οι αυριανοί ηλικιωμένοι αξίζουν κι αυτοί την προσοχή μας. Χρειαζόμαστε ανάπτυξη για να σταθεροποιήσουμε τα συστήματα κοινωνικής ασφάλειάς μας. Δεν αρκεί η απλή ανακατανομή. Κατά τα άλλα, θεωρώ ότι αυτή η συζήτηση θα έπρεπε να γίνει στις Βρυξέλλες κι όχι στο Στρασβούργο.

  Pierre Jonckheer (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Winkler, κύριε Barroso, κύριε Verheugen, είμαι οικολόγος, αλλά δεν θα σας μιλήσω περί ενέργειας. Έχω συναδέλφους, τους οποίους γνωρίζετε και οι οποίοι είναι λίαν αρμόδιοι επί του θέματος.

Θα ήθελα να σας μιλήσω για τον ρόλο της Επιτροπής στη Στρατηγική της Λισαβόνας. Επιμείνατε, επανειλημμένα και δικαίως, στο γεγονός ότι, για να επιτύχει αυτή η στρατηγική, απαιτείται τεράστια λαϊκή υποστήριξη και πρέπει τα εθνικά κοινοβούλια και όλοι οι κοινωνικοί φορείς να εμπλακούν κατά τον προσήκοντα τρόπο. Πιστεύω ότι καλό είναι, για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή να αποστείλει δύο σαφή μηνύματα.

Το πρώτο μήνυμα συνίσταται στο να πούμε ότι η Στρατηγική της Λισαβόνας δεν είναι συνώνυμο ενός ξέφρενου ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών μελών. Προασπιζόμαστε αντιθέτως ένα μοντέλο συνεργασίας και αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών.

Το δεύτερο μήνυμα συνίσταται στο να πούμε ότι σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση των 25 κρατών μελών, δεν πρέπει να υπάρχουν πολίτες και εργαζόμενοι πρώτης και δεύτερης κατηγορίας.

Σας δίνω επί του παρόντος τρία συγκεκριμένα παραδείγματα, επί των οποίων προσδοκώ εκ μέρους σας μια πιο θετικά ενεργή στάση. Πρώτο παράδειγμα, η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων. Κάνατε σχετική αναφορά, δημοσιεύσατε μια έκθεση –πράγμα που πρέπει να επικροτήσουμε– και εκφράζετε τη χαρά σας διότι ορισμένα εθνικά κράτη ευθυγραμμίζονται με την Επιτροπή. Θα περίμενα από τον Πρόεδρο της Επιτροπής και το Σώμα των Επιτρόπων προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης να πουν στα κράτη που δεν θέλουν να συνταχθούν με την Επιτροπή ή που διστάζουν ότι ακολουθούν λάθος δρόμο.

Έρχομαι, τώρα, σε ένα δεύτερο παράδειγμα. Όσον αφορά την οδηγία για τις υπηρεσίες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέρριψε την αρχή της χώρας προέλευσης (ΑΧΠ). Ποιο ήταν το πρόβλημα με αυτή την αρχή; Είναι ότι δεν θέλαμε να οργανώσουμε την ενιαία αγορά θέτοντας σε ανταγωνισμό εθνικούς κανόνες χωρίς επαρκή εναρμόνιση. Πρέπει τώρα, για να καθησυχάσουμε τους εργαζόμενους, να δηλώσετε με σαφήνεια ότι ο Πορτογάλος, ο Γερμανός και ο Σλοβάκος που εργάζονται σε ένα εργοτάξιο στην Πολωνία πρέπει να έχουν τον ίδιο μισθό, και αντίστροφα. Με άλλα λόγια, η οδηγία περί απόσπασης των εργαζομένων πρέπει να ενισχυθεί και έχετε την αρμοδιότητα να το πράξετε.

Στο τρίτο παράδειγμα, τώρα. Στο ζήτημα της εξέλιξης της φορολογίας στην Ευρώπη, η Επιτροπή σημείωσε πρόοδο στο θέμα της εναρμόνισης της φορολογικής βάσης στο πλαίσιο της φορολόγησης των επιχειρήσεων. Πρέπει, το 2007-2008, να υποβάλετε μια έκθεση για τον προϋπολογισμό και τους μελλοντικούς πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να έχετε την πολιτική βούληση και το θάρρος να πείτε ότι είναι απαράδεκτο –και το έθιξαν αυτό άλλοι συνάδελφοι– να μειωθεί ο προϋπολογισμός μέχρι σημείου τα κονδύλια που προβλέπονται για τους νέους φοιτητές ή τους νέους εργαζόμενους να περικοπούν κατά το εν τρίτο.

Με άλλα λόγια, κύριε Barroso, περιμένω, για την υλοποίηση της Στρατηγικής της Λισαβόνας, όχι μόνο να βρίσκετε καταφύγιο πίσω από τις πλάτες των κρατών μελών, ακόμη και αν έχουν έναν σημαντικό ρόλο να διαδραματίσουν, αλλά να υπερβείτε τον ρόλο σας του έντιμου διαμεσολαβητή και να βρείτε πραγματικά, επειδή έχετε το μονοπώλιο της νομοθετικής πρωτοβουλίας, τη δύναμη να προασπιστείτε το ευρωπαϊκό συμφέρον, που απειλείται από την άνοδο των εθνικιστικών αμυντικών ανακλαστικών.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL). – (PT) Είναι καιρός να ακούσουμε τις διαμαρτυρίες και τις αντιδράσεις έναντι των νεοφιλελεύθερων μέτρων που περιλαμβάνονται στην προσφάτως αναθεωρηθείσα στρατηγική της Λισαβόνας, οι συνέπειες της οποίας δεν συνάδουν με τις υποσχέσεις που δόθηκαν το 2000 στη σύνοδο κορυφής της Λισαβόνας.

Με την ενίσχυση της ελευθέρωσης των αγορών, της ιδιωτικοποίησης των δημοσίων υπηρεσιών και της προαγωγής της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, ή της «flexisecurity» (συνδυασμός ευελιξίας και ασφάλειας) όπως την αποκαλεί τώρα η Επιτροπή, τα αποτελέσματα που διαπιστώνουμε είναι η μείωση της οικονομικής μεγέθυνσης, η αύξηση της ανεργίας, η αύξηση της ανασφάλειας στην εργασία, η αύξηση της φτώχειας και η όξυνση των ανισοτήτων ως προς την κατανομή του πλούτου, και όλα αυτά στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και του ελεύθερου ανταγωνισμού.

Έχει πλέον καταστεί εμφανέστερο ότι οι δύο πυλώνες των νεοφιλελεύθερων πολιτικών είναι το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και η λεγόμενη στρατηγική της Λισαβόνας, για να μην αναφέρουμε τις δραστικές περικοπές στα κοινοτικά ταμεία, οι οποίες καθιστούν την οικονομική και κοινωνική συνοχή απλή χίμαιρα.

Συνεπώς, όπως προτείνουμε στο ψήφισμα που καταθέσαμε, επιβάλλεται η αντικατάσταση της στρατηγικής της Λισαβόνας από μια ευρωπαϊκή στρατηγική αλληλεγγύης και βιώσιμης ανάπτυξης, η οποία θα προάγει επενδύσεις στην έρευνα και την καινοτομία με σκοπό την ισορροπημένη και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη, στην ποιότητα της εργασίας από όλες τις απόψεις, στη βελτίωση της κατάρτισης, στη δημιουργία βασικών υποδομών για τη στήριξη της βιομηχανίας, στις δημόσιες επιχειρήσεις, στην προστασία του περιβάλλοντος και στην περιβαλλοντική τεχνολογία, ιδίως όσον αφορά την ενέργεια και τις μεταφορές, στη βελτίωση της νομοθεσίας στους τομείς της εργασίας, της κοινωνίας, του περιβάλλοντος και της ασφάλειας, προκειμένου να επιτευχθεί εναρμόνιση στα υψηλότερα επίπεδα, καθώς και στην κοινωνική οικονομία.

Απαιτείται επίσης αναπροσανατολισμός της κοινωνικής πολιτικής, με σκοπό την ανάπτυξη μιας κοινωνίας...

(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  John Whittaker (IND/DEM). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Barroso θέλει να εμπλακεί η Ευρωπαϊκή Ένωση με την κοινωνία των πολιτών· ο κ. Winkler θέλει να παρακινήσει τους πολίτες της ΕΕ. Όμως δεν υπάρχει τίποτα πιο κατάλληλο να κάνει τους παρατηρητές της Ευρωπαϊκής Ένωσης να χασμουρηθούν ή να αναστενάξουν ή να πουν, «ωχ, όχι πάλι!», από τη συζήτηση για την ατζέντα της Λισαβόνας. Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι η στρατηγική της Λισαβόνας έχει υποβαθμιστεί, ακριβώς όπως έχει υποβαθμιστεί και το Σύμφωνο Σταθερότητας, γεγονός που είναι άκρως ατυχές διότι σε αυτό στηρίζεται το νόμισμα του ευρώ; Εάν η στρατηγική της Λισαβόνας δεν έχει υποβαθμιστεί, γιατί πρέπει συνεχώς να την ανανεώνουμε;

Όλοι θέλουμε οικονομική ανάπτυξη και απασχόληση· όλοι θέλουμε οι οικονομίες της Ευρώπης να ευημερούν. Ωστόσο, είναι μάλλον καιρός να αναγνωρίσουμε ότι δεν έχουμε τη σωστή φόρμουλα. Αντί να είναι η ΕΕ η κινητήριος δύναμη των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων, είναι εκείνη που με τους ατελείωτους κανονισμούς της και την παρέμβασή της ανακόπτει τις οικονομίες της Ευρώπης. Οι πρόσφατες μέτριες βελτιώσεις που σημειώθηκαν σε ορισμένες οικονομίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επετεύχθησαν παρά την ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι περισσότερο αποτέλεσμα παγκόσμιας ανάπτυξης.

Οι οικονομίες της ΕΕ δεν χρειάζονται μια στρατηγική της Λισαβόνας: χρειάζονται να μείνουν ήσυχες για να επιτρέψουν στις αγορές να λειτουργήσουν και στους επιχειρηματίες να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι συνεχίζοντας να μιλάμε για τη στρατηγική της Λισαβόνας, η Ευρωπαϊκή Ένωση υπογραμμίζει τη δική της ανικανότητα; Συνιστώ συνεπώς μια περίοδο σιωπής: σταματήστε να μιλάτε για μια ατζέντα η οποία, χρόνο με το χρόνο, αναγνωρίζεται γενικά ως αποτυχία.

  Guntars Krasts (UEN). – (LV) Κύριε Πρόεδρε, μετά την αναθεώρηση της διαδικασίας της Λισαβόνας πέρυσι δημιουργήθηκε η ελπίδα ότι η στρατηγική θα αποκτούσε νέο δυναμισμό, αλλά τα γεγονότα του τελευταίου εξαμήνου καταδεικνύουν τη συνέχιση των καθυστερήσεων όσον αφορά τη λήψη πρακτικών μέτρων για την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής.

Κατά την αξιολόγηση των προγραμμάτων των κρατών μελών για την υλοποίηση της στρατηγικής της Λισαβόνας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάνει λόγο για επικάλυψη ενεργειών στην προσπάθεια επίτευξης των στόχων της Λισαβόνας. Φρονώ ότι επί του παρόντος ένα βασικό στοιχείο προόδου θα ήταν η μείωση κατά το ήμισυ των προσπαθειών οι οποίες αποσκοπούν στην αποφυγή των στόχων της Λισαβόνας. Το πιο πρόσφατο εξόφθαλμο παράδειγμα είναι η οδηγία για τις υπηρεσίες, η οποία θα προσέδιδε σημαντική ώθηση στην ελευθέρωση της εσωτερικής αγοράς και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, ενώ θα λειτουργούσε επίσης ως ένας από τους θεμέλιους λίθους της στρατηγικής της Λισαβόνας. Το συμβιβαστικό κείμενο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ελάχιστα θα συμβάλει στην ενεργοποίηση της κοινής αγοράς, τουλάχιστον όσο εξακολουθεί να ισχύει η στρατηγική της Λισαβόνας. Ομοίως, σε άλλους τομείς διαπιστώνουμε όλο και περισσότερο ότι τυχόν αλλαγές ή μεταρρυθμίσεις έρχονται αντιμέτωπες με αυξημένες κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις. Καταναλώνεται τεράστια ενέργεια για τη διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης και τον περιορισμό των αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, αλλά στην πραγματικότητα οι μεταρρυθμίσεις της εσωτερικής αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η εντατικοποίηση της ολοκλήρωσής της είναι οι βασικοί παράγοντες που μπορούν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον το οποίο θα ευνοεί την υλοποίηση της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Ελάχιστα έχουν επιτευχθεί μέχρι στιγμής για τη συντονισμένη χρηματοδοτική στήριξη των στόχων της Λισαβόνας. Στις έντονες συζητήσεις για το δημοσιονομικό πλαίσιο, οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων των κρατών μελών δεν ενδιαφέρονταν για στρατηγικές επιλογές, οπότε το δημοσιονομικό πλαίσιο ελάχιστα αντικατοπτρίζει την προσπάθεια επίτευξης των στόχων της Λισαβόνας. Ομοίως, ελάχιστη προσπάθεια έχει καταβληθεί για τον συντονισμό της χρήσης των διαρθρωτικών ταμείων με τις προτεραιότητες της Λισαβόνας. Η χρήση των διαρθρωτικών ταμείων και ο καλύτερος συντονισμός της στρατηγικής της Λισαβόνας πρέπει να επιτευχθούν στο επίπεδο τόσο της ΕΕ όσο και των κρατών μελών μέσω της εναρμόνισης των εθνικών αναπτυξιακών σχεδίων με τα προγράμματα υλοποίησης της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Η βάση κάθε στρατηγικής συνίσταται στην ικανότητα υποταγής των βραχυπρόθεσμων συμφερόντων σε μακροπρόθεσμους στόχους. Για τον λόγο αυτόν, η επίτευξη της στρατηγικής της Λισαβόνας θα εξαρτηθεί επίσης από το πώς και πότε θα μπορέσουν τα κράτη μέλη και η Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά να πείσουν τους πολίτες της ΕΕ για το γεγονός ότι, εάν δεν επιτευχθεί η στρατηγική της Λισαβόνας σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα δεν θα είναι εφικτή η επίτευξη των στόχων της ανάπτυξης και της απασχόλησης.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η στρατηγική της Λισαβόνας αποσκοπεί να μετατρέψει την Ευρώπη στην ισχυρότερη οικονομία του κόσμου, και θεωρώ ότι επικρατεί ευρεία συναίνεση στο Σώμα ως προς αυτόν τον στόχο, παρότι διατηρώ αμφιβολίες για τον τρόπο με τον οποίο επιδιώκεται. Δεν μπορώ παρά να συμπεράνω ότι η σημερινή Ευρώπη εξακολουθεί να ενδιαφέρεται υπερβολικά για τις επιδοτήσεις εις βάρος των επενδύσεων και της καινοτομίας.

Η ευθύνη γι’ αυτό δεν βαρύνει μόνο τα διάφορα κράτη μέλη, αλλά και την ίδια την Επιτροπή. Ενώ η Επιτροπή είχε προτείνει τον διπλασιασμό των δαπανών για την επιστήμη και την ανάπτυξη σε 10 δισ. ευρώ ετησίως αρχής γενομένης από το 2007, το Συμβούλιο απέρριψε αυτή την πρόταση με το σκεπτικό ότι κάτι τέτοιο θα συνεπαγόταν σημαντικές περικοπές στις γεωργικές επιδοτήσεις, τις περιφερειακές ενισχύσεις και τα διαρθρωτικά ταμεία.

Όταν σκέφτομαι τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία, μου έρχεται αυτομάτως στον νου ο πίθος των Δαναΐδων της Βαλονίας, για παράδειγμα, στον οποίο χάνονται κάθε έτος εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να πραγματοποιούνται κανενός είδους διαρθρωτικές αλλαγές, τις οποίες εμποδίζει ένα διεφθαρμένο, πανταχού παρόν Parti Socialiste. Αυτό το επιβεβαιώνουν τώρα και διάφοροι πολιτικοί της Βαλονίας και διακεκριμένοι οικονομολόγοι.

Τώρα όμως εμφανίζεται η κ. Danuta Hübner, Ευρωπαία Επίτροπος αρμόδια για την περιφερειακή πολιτική, η οποία ισχυρίζεται ότι η Βαλονία καταφέρνει να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τα διαρθρωτικά ταμεία και ότι τα έργα που υλοποιούνται στη Βαλονία είναι χαρακτηριστικά των λεγομένων αξιόλογων διαρθρωτικών αλλαγών που υλοποιούνται στην εν λόγω περιοχή. Εν πάση περιπτώσει, δεδομένου ότι αυτά λέγονται από ένα πρόσωπο το οποίο είναι εν μέρει αρμόδιο για την παρακολούθηση της στρατηγικής της Λισαβόνας, η όλη διαδικασία τίθεται σίγουρα υπό αμφισβήτηση.

  Klaus-Heiner Lehne (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αρχικά θα ήθελα να επωφεληθώ κι εγώ της ευκαιρίας να ευχαριστήσω θερμά τον συνεισηγητή μου κ. Goebbels για την καλή συνεργασία στη συντονιστική ομάδα. Κατορθώσαμε να συντάξουμε στην ομάδα ένα σχέδιο για την Ολομέλεια και για τη Διάσκεψη των Προέδρων, το οποίο αποτελεί λογική συνέχεια όσων επιτύχαμε πέρυσι στο πλαίσιο της ενδιάμεσης αναθεώρησης.

Το Κοινοβούλιο εξακολουθεί να υποστηρίζει καταρχήν τη στρατηγική της Επιτροπής. Ειδικότερα, καταστήσαμε επανειλημμένα σαφές ότι η ανάπτυξη και η απασχόληση είναι οι προϋποθέσεις για να επιτύχουμε όπως θέλουμε τους άλλους κύριους στόχους της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Το Κοινοβούλιο συμμετείχε και στον καθορισμό των προτεραιοτήτων. Στο ψήφισμά μας αναφέρονται τρεις από αυτές: το δημογραφικό, η ενεργειακή πολιτική και η καινοτομία.

Το μόνο μου παράπονο αφορά κάτι που έθιξαν ήδη πολλοί προηγούμενοι ομιλητές. Το κυριότερο πρόβλημά μας δεν είναι η στρατηγική προσέγγιση, που είναι σωστή. Είναι η τελική εκτέλεση. Πολύ πρακτικά και ξεκάθαρα: κατά τη γνώμη μου, το πιο αρνητικό παράδειγμα είναι αυτό που βλέπουμε πάντα μόλις το θέμα περάσει στα χέρια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Αποφασίζει μια καλή και ουσιαστικά σωστή στρατηγική, μετά διεξάγει συνέντευξη Τύπου και την παρουσιάζει και το αποτέλεσμα είναι να καταγράφεται. Την άλλη μέρα ή μετά από μερικές ημέρες, οι Υπουργοί Οικονομικών παίρνουν πάλι πίσω αυτά που είχαν αποφασιστεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Αυτό είναι ένα βασικό στρατηγικό πρόβλημα και δεν ξέρω πώς μπορούμε να το λύσουμε. Συμβάλλει σημαντικά στο να αντιλαμβάνεται μερίδα των πολιτών την ευρωπαϊκή πολιτική ως ανειλικρινή, με αποτέλεσμα να ελπίζουν όλο και πιο λίγο στην Ευρώπη. Σε αυτήν τη σύνοδο πρέπει να καταστεί σαφές ότι δεν μπορούμε να έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά, αλλά αντίθετα, οι στρατηγικοί στόχοι πρέπει να αντανακλώνται στην πολιτική που εφαρμόζεται.

Το τελευταίο σημείο που θέλω να θίξω είναι η εκτίμηση των επιπτώσεων της νομοθεσίας, που αναφέρεται και στο ψήφισμά μας. Θέλουμε να επισημάνουμε ότι περιμένουμε να συμπεριληφθεί στην εκτίμηση των νομικών επιπτώσεων και ένας ανεξάρτητος παράγοντας προκειμένου να έχουμε ένα πραγματικά ουδέτερο αποτέλεσμα. Αυτό άλλωστε εντάσσεται και στη βελτίωση της νομοθεσίας. Το αίτημα αυτό απευθύνεται προς την Επιτροπή.

  Harlem Désir (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, το 2005 ήταν η πρώτη χρονιά υλοποίησης της αναθεωρημένης στρατηγικής της Λισαβόνας. Η στρατηγική πλέον είναι πιο γνωστή, συζητήθηκε στα κράτη μέλη, εγκρίθηκαν τα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων. Αυτό συνιστά πρόοδο, είναι όμως λίγο πολύ η μόνη πρόοδος που σημειώθηκε.

Κατά τα λοιπά, ο κ. Winkler ήταν λίαν παράτολμος λέγοντας προ ολίγου ότι η Στρατηγική της Λισαβόνας ανανεώθηκε. Στην πράξη, μάλλον είναι αποτελματωμένη. Όπως είπε ο κ. Schulz, αποτελματώθηκε λόγω των λιλιπούτειων δημοσιονομικών προοπτικών, της αναιμικής μεγέθυνσης εντός της ευρωζώνης. Αποτελματώθηκε λόγω της κραυγαλέας έλλειψης επενδύσεων στην έρευνα και στην καινοτομία, στα πανεπιστήμια, στη διά βίου μάθηση, είτε πρόκειται περί επενδύσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο είτε σε επίπεδο κρατών μελών. Ομοίως, αγωνιζόμαστε να περατώσουμε τα διευρωπαϊκά δίκτυα, οι δε ανανεώσιμες ενέργειες και οι βιοτεχνολογίες εξακολουθούν να είναι ο πτωχός συγγενής από πλευράς προσπαθειών στις επενδύσεις και στην έρευνα.

Ας ανεβάσουμε ταχύτητα, είπατε, κύριε Barroso. Αν βάλουμε έστω την πρώτη ταχύτητα, θα ήταν ήδη μια αρχή, τείνω να σας απαντήσω. Για να επιτύχει η Στρατηγική της Λισαβόνας, θα απαιτήσει μέσα, συνεκτικές δημοσιονομικές προοπτικές, με καθορισμένες προτεραιότητες, επενδύσεις σε επίπεδο κάθε κράτους μέλους και ένα μακροοικονομικό πλαίσιο, που να υποστηρίζει πραγματικά τη μεγέθυνση.

Θα χρειαστεί, όμως, να ενστερνιστούν πλήρως και οι πολίτες τη στρατηγική της Λισαβόνας, όπως αναφέρατε, κύριε Πρόεδρε. Η ενεργός υποστήριξη της στρατηγικής της οικονομικής ανάπτυξης που καθόρισε η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί προϋπόθεση για την επιτυχία της. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα συνιστούσε διπλό σφάλμα η αποκήρυξη της κοινωνικής διάστασης αυτής της στρατηγικής, το να αφεθούμε να συμπαρασυρθούμε στον ολισθηρό δρόμο της άνευ όρων ελευθέρωσης των πάντων, της εργασιακής αβεβαιότητας, της αποδυνάμωσης των κοινωνικών δικαιωμάτων και της υπονόμευσης των δημοσίων υπηρεσιών. Αυτό θα σημάνει αποδυνάμωση των βάσεων της μελλοντικής ανταγωνιστικότητας της Ένωσης, απάρνηση της Ευρώπης της αριστείας. Θα στρέψει όμως επίσης τους πολίτες μακριά από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις πολιτικές της.

Η κοινωνική διάσταση δεν είναι εχθρός της ανταγωνιστικότητας. Οι βόρειες χώρες, όπως συχνά αναφέραμε σε αυτή τη συζήτηση, κατάφεραν να ολοκληρώσουν επιτυχώς μεταρρυθμίσεις διότι τις διαπραγματεύτηκαν και διότι τις συνόδευσαν, όχι μόνο με μια νέα οικονομική ευελιξία και σημαντικά αντισταθμίσματα για τους εργαζόμενους, στον κοινωνικό τομέα, στον τομέα της διά βίου μάθησης, της προστασίας των δικαιωμάτων, αλλά και με μια συλλογική προσπάθεια επενδύσεων στην έρευνα και την καινοτομία. Αυτό προϋποθέτει, πάντως, τη διατήρηση ενός υψηλού επιπέδου φορολογικών εκπτώσεων και κοινωνικής αναδιανομής. Παρομοίως, η Γερμανία ξαναβρήκε όλα της τα πλεονεκτήματα σε ό,τι αφορά τις εξαγωγές και, όπως άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δείχνει ότι ακόμη και με υψηλά μισθολογικά κόστη, ακόμη και με ένα σύστημα κοινωνικής προστασίας που είναι από τα πλέον αποδοτικά της Ευρώπης και από τα πλέον σημαντικά στον κόσμο, μπορεί να κρατήσει τη θέση της στον διεθνή ανταγωνισμό.

Συνεπώς, ας πάψουμε να επικαλούμαστε τον παγκόσμιο ανταγωνισμό για να αμαυρώνουμε το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. Ας τον επικαλεστούμε για να επενδύσουμε περισσότερο στα πλεονεκτήματα της Ευρώπης, στο ανθρώπινο κεφάλαιο, στην έρευνα και την καινοτομία.

Η τόνωση της ανάπτυξης εξαρτάται κατά βάση σήμερα από την ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης, την εμπιστοσύνη των καταναλωτών, την τόνωση της αγοραστικής δύναμης, καθώς και από μια πιο δίκαιη αναδιανομή των εσόδων και της προστιθέμενης αξίας μεταξύ των μετόχων και των μισθωτών.

Για να ολοκληρώσω, κύριε Winkler, κύριε Barroso, θέλω να πω ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα κριθεί από δύο πράγματα: αφενός, από τα διδάγματα που θα αντλήσει από την ψήφο του Κοινοβουλίου επί της οδηγίας για τις υπηρεσίες –σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επανέλθετε στην οδηγία Bolkestein– και, αφετέρου, από την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων των νέων κρατών μελών εντός της Ένωσης. Είναι καιρός να τους δώσουμε αυτή τη θεμελιώδη ελευθερία!

(Χειροκροτήματα)

  Paolo Costa (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρίες και κύριοι, θεωρώ θετικό το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εκμεταλλεύεται το πολιτικό της βάρος ούτως ώστε το σύνολο να υπερβαίνει το άθροισμα των μερών ενισχύοντας έρευνα και ανάπτυξη για να απελευθερωθεί το δυναμικό των επιχειρήσεων, να ενισχυθεί η διεύρυνση και η καλύτερη χρήση της ποιότητας του εργατικού δυναμικού και για παρεμβάσεις που θα διασφαλίσουν τον εφοδιασμό σε ενέργεια. Ωστόσο, όλα αυτά υπό μία προϋπόθεση: η ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία εκφράζεται πλήρως μόνον εάν μπορεί να είναι καρπός της εργασίας μιας πραγματικά ενωμένης ευρωπαϊκής κοινωνίας και οικονομίας και τα αποτελέσματα επιτυγχάνονται με τη στρατηγική δραστηριότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η δημιουργία της ενιαίας αγοράς και μιας κοινωνικά και πολιτικά ενοποιημένης Κοινότητας για την αξιοποίηση του πλούτου των πολιτιστικών ταυτοτήτων είναι ένας παράγοντας που πρέπει να επισημάνουμε με έμφαση: δεν υπάρχει κοινή αγορά και ευρωπαϊκή κοινωνία ικανή να εκφράσει όλο το δυναμικό της χωρίς πραγματική ολοκλήρωση της Ευρώπης, χωρίς υποδομές και υπηρεσίες μεταφορών που θα διασφαλίζουν κινητικότητα και πρόσβαση από κάθε σημείο Α σε κάθε σημείο Β της Ένωσης.

Ο στόχος αυτός δεν πρέπει να θεωρείται ξεπερασμένος σε σχέση με τις νέες συνθήκες που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, καθώς αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση: δεν υπάρχει αναπτυγμένη έρευνα χωρίς δυνατότητα στενής επαφής· δεν υπάρχει πραγματικό δυναμικό των επιχειρήσεων χωρίς ολοκλήρωση των αγορών. Αυτή είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση, την οποία είχαμε υποσχεθεί ότι θα δημιουργήσουμε πριν από έναν χρόνο με το ψήφισμα 884/2004 που ενέκρινε το Σώμα, αναλαμβάνοντας τη δέσμευση για την ταχύτερη δυνατή υλοποίηση του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών μέχρι το 2020.

Δυστυχώς, στην ανακοίνωση της Επιτροπής δεν υπάρχει ίχνος από αυτόν τον στόχο, σε αντίθεση με την αρχική πρόταση και με όσα συνέβησαν πέρυσι, όταν προγραμμάτισε επισήμως και ενέκρινε αυτήν την κατεύθυνση, παροτρύνοντας μάλιστα τα κράτη μέλη να κινηθούν κατ’ αυτόν τον τρόπο. Εάν σε αυτά προσθέσουμε τις προτάσεις του Συμβουλίου για δραστική περικοπή του προϋπολογισμού σε αυτόν τον τομέα, με την οποία καθίσταται σχεδόν αδύνατος ή τουλάχιστον απομακρύνεται κατά πολύ ο στόχος, διαπιστώνουμε ότι βρισκόμαστε σε κρίσιμο σημείο.

Πιστεύω ότι, με την παρέμβασή του, το Κοινοβούλιο επιχειρεί κατά κάποιον τρόπο να διορθώσει την κατάσταση και καλεί όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη να διασφαλίσουν την ολοκλήρωση του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών.

Απευθύνω θερμή έκκληση προς το Σώμα να αποφύγουμε ένα σοβαρότατο πολιτικό σφάλμα: ένα μεγάλο πολιτικό σφάλμα, καθώς, μετά το ψήφισμα 884, απελευθερώθηκαν στην Ευρώπη πνευματικές, πολιτικές και χρηματοοικονομικές δυνάμεις και τεράστιες προσδοκίες όσον αφορά την ελπίδα της συνέχισης του σχεδίου των ΔΕΔ. Δεν υπάρχει σημείο της Ευρώπης στο οποίο δεν συζητιούνται τα ΔΕΔ. Τα ΔΕΔ αποτελούν σήμερα εκ των πραγμάτων ένα από τα μη προβλεπόμενα κεφάλαια και κατά συνέπεια δεν υποστηρίζονται καταλλήλως από το σχέδιο Δ, το οποίο σχεδιάστηκε με σκοπό να καλύψει το χάσμα που χωρίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση από τους πολίτες της.

Εάν δεν τηρήσουμε τις υποσχέσεις και δεν ανταποκριθούμε στις προσδοκίες, οι συνέπειες θα είναι πολύ οδυνηρές και σοβαρές για τους στόχους που έχουμε θέσει στην προσπάθεια υλοποίησης του ευρωπαϊκού σχεδίου. Ελπίζω η πρόταση αυτή να μην εγκριθεί και να γίνει ό,τι είναι δυνατόν για να αποφύγουμε τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε μια ενδεχόμενη αναστολή του προγράμματος στις προσδοκίες πολλών ευρωπαίων πολιτών.

  Bernat Joan i Marí (Verts/ALE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εάν οραματιζόμαστε να γίνει η Ευρώπη η πιο ανταγωνιστική οικονομία γνώσης στον κόσμο, πρέπει να τονώσουμε τις επενδύσεις στην εκπαίδευση και στον τομέα της έρευνας και της ανάπτυξης. Δυστυχώς, η Ευρώπη μαστίζεται από υψηλό ποσοστό μετανάστευσης των ερευνητών μας προς τις ΗΠΑ. Στη σημερινή Ευρώπη ο καλύτερος τρόπος για να αριστεύσει ένας ερευνητής είναι να ενταχθεί σε ένα σημαντικό αμερικανικό πανεπιστήμιο. Πρέπει να ανταγωνιστούμε τις ΗΠΑ βελτιώνοντας τις πολιτικές μας προκειμένου να βοηθήσουμε τους ακαδημαϊκούς μας να παραμείνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πρέπει να ξεκινήσουμε έναν ευρωπαϊκό τομέα έρευνας, με στόχο την ανάλυση και την εξεύρεση τρόπων για τη βελτίωση του πεδίου έρευνας και τη μετατροπή του σε χρήσιμο εργαλείο για τις ανάγκες και τους σκοπούς των ερευνητών μας. Πιστεύω ότι πρέπει να συνδέσουμε τη στρατηγική της Λισαβόνας με τη διαδικασία της Μπολόνια προκειμένου να εδραιωθεί μία καλή σύνδεση ανάμεσα στο πανεπιστημιακό μας σύστημα και στους στόχους της οικονομικής πολιτικής και της πολιτικής πρόνοιας.

Εάν δεν βελτιώσουμε τα υφιστάμενα εκπαιδευτικά μέσα και τα μέσα Ε&Α σε επίπεδο κράτους μέλους της ΕΕ και σε επίπεδο υπερκρατικών φορέων, η στρατηγική της Λισαβόνας θα αποδειχτεί μεγάλη αποτυχία.

  Helmuth Markov (GUE/NGL). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, περιττό να πούμε ότι είναι σωστοί οι στόχοι της στρατηγικής της Λισαβόνας να δημιουργηθούν 20 εκατ. θέσεις εργασίας, να έχουμε μέση ετήσια αύξηση του ΑΕγχΠ κατά 3% και να αυξηθούν στο 3% οι δαπάνες για την έρευνα και την ανάπτυξη, όμως, κύριε Lehne, το πρόβλημα δεν είναι ο ορισμός των στόχων, αλλά είναι στην πραγματικότητα η στρατηγική με την οποία σκοπεύουμε να τους πραγματοποιήσουμε

Ας εξετάσουμε τη σημερινή πραγματικότητα: έχουμε μέση οικονομική ανάπτυξη 1,5%, δημιουργήσαμε μόνο περίπου το ένα τέταρτο από τις νέες θέσεις εργασίας που ελπίζαμε – και πρόκειται για εξαιρετικά κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα. Εδώ και έξι χρόνια συνεχίζεται η πορεία αυτή, και οι κατευθυντήριες γραμμές που εγκρίθηκαν πρόσφατα και τώρα πρέπει να εφαρμοστούν στο πλαίσιο των εθνικών σχεδίων, το αντικατοπτρίζουν αυτό.

Κοιτάξτε! Σε όλα τα κράτη μέλη, τα κέρδη από την παραγωγικότητα αυξάνονται εντυπωσιακά. Οι αυξήσεις των αποδοχών όμως παραμένουν στα ίδια επίπεδα. Πώς θέλετε λοιπόν να αυξήσετε τη ζήτηση στην εσωτερική αγορά; Μονίμως δίδεται η εντύπωση ότι οι κοινωνικές παροχές έχουν κάποιο αρνητικό αποτέλεσμα για μία εθνική οικονομία. Όμως δεν είναι έτσι, κάνουν κάτι καλό! Οι υψηλές αποδοχές τελικά φέρουν και οικονομική ανάπτυξη, αυτό όμως απαιτεί μια γενική επανεξέταση της πολιτικής.

Αυτό που δεν μας χρειάζεται είναι η μόνιμη ελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση. Χρειαζόμαστε τον ανταγωνισμό, αλλά έναν ανταγωνισμό που θα αφορά υψηλότερες κοινωνικές και περιβαλλοντικές προδιαγραφές. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τα αγαθά που παράγουμε πρέπει να παράγονται σύμφωνα με τους διεθνείς εργασιακούς κανόνες. Αυτό είναι απαραίτητο. Έτσι θα έχουμε μια ευκαιρία να οδηγήσουμε τη στρατηγική της Λισαβόνας πραγματικό στον στόχο που θέλουμε να επιτύχουμε, και όχι με τη διαρκή μείωση των κοινωνικών παροχών προκειμένου να δοθεί ακόμα μεγαλύτερη ελευθερία στις επιχειρήσεις. Αυτός είναι ο λάθος δρόμος!

(Συγκρατημένα χειροκροτήματα)

  Johannes Blokland (IND/DEM). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, τον Μάρτιο κάθε έτους διεξάγουμε συζητήσεις για την προετοιμασία της εαρινής συνόδου κορυφής και, μετά το 2001, συζητούμε τους λόγους για τους οποίους η στρατηγική της Λισαβόνας αποτυγχάνει να επιτύχει τους στόχους που έχουν τεθεί. Η απάντηση που δινόταν σε αυτό το ερώτημα στην έκθεση Kok, το 2004, ήταν κατηγορηματική: τα κράτη μέλη οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να προβούν σε μεταρρύθμιση των οικονομιών τους και του κράτους πρόνοιας, προσφέροντας έτσι περιθώρια για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την απασχόληση. Τώρα που η οικονομική ανάπτυξη ανακάμπτει, οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις κινδυνεύουν να τεθούν κατά μέρος, αλλά η ανάπτυξη από μόνη της δεν επαρκεί για τη συντήρηση του κοινωνικού μας προτύπου.

Μπορεί ο κ. Επίτροπος να δηλώσει τι σκοπεύει να πράξει η Επιτροπή για να αποσοβήσει αυτόν τον κίνδυνο και να εφαρμόσει τα συμπεράσματα της έκθεσης Kok; Ευελπιστώ ότι θα συζητηθεί επίσης η περίοδος προβληματισμού, η οποία είναι απολύτως αναγκαία. Φαίνεται ότι η ελίτ της Ευρώπης αδυνατεί να συζητήσει το μέλλον της ΕΕ χωρίς το βαρίδι ενός συντάγματος το οποίο έχει ήδη απορριφθεί. Εννέα μήνες προβληματισμού έπρεπε να αρκούν για να αποφασιστεί ποια συνέχεια ενδείκνυται να δοθεί σε πρώτη φάση.

  Wojciech Roszkowski (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, είναι πολύ κρίμα που οι μεγαλόστομες δηλώσεις σχετικά με την εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας παρέμειναν απλά λόγια.

Η στρατηγική της Λισαβόνας αφορά κυρίως την ανταγωνιστικότητα της Ένωσης. Όπως όλοι γνωρίζουμε, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας απαιτεί κυρίως αύξηση της παραγωγικότητας, η οποία με τη σειρά της απειλεί τις θέσεις απασχόλησης. Η απειλή αυτή δεν υλοποιείται εάν η αύξηση των εισοδημάτων που προκύπτει λόγω της μεγαλύτερης παραγωγικότητας είναι αρκετά υψηλή και δεν περιορίζεται σε επιμέρους χώρες, αλλά ισχύει επίσης για ολοκληρωμένες οικονομίες, όπως οι οικονομίες της ΕΕ.

Εντούτοις, η αυξημένη παραγωγικότητα δεν προϋποθέτει μόνο την εφαρμογή τεχνολογικών καινοτομιών, αλλά και τη μετεγκατάσταση της παραγωγής από περιοχές στις οποίες το κόστος της είναι υψηλότερο σε περιοχές με χαμηλότερο κόστος. Η αύξηση των εισοδημάτων που προκύπτει από αυτές τις δραστηριότητες ωφελεί το σύνολο της Ένωσης, ενώ η εγκατάλειψη της διαδικασίας δημιουργεί τον κίνδυνο στασιμότητας και μειωμένης ανταγωνιστικότητας, καθώς ο κόσμος δεν σταματά να κινείται. Συνεπώς, καλούμαστε να επιλέξουμε είτε τη βέβαιη στασιμότητα είτε μια διακινδύνευση η οποία μπορεί να αποδειχθεί επωφελής.

Η στρατηγική της Λισαβόνας δεν πρέπει να μας φοβίζει. Αποτελεί μια ευκαιρία για όλους μας.

  Alessandro Battilocchio (NI). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, λαμβάνω τον λόγο εξ ονόματος του Νέου Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Κατά την άποψή μας, οι δράσεις για την επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας –ανάπτυξη, απασχόληση και ανταγωνιστικότητα– ήταν λίγες και όχι πολύ σαφείς.

Χρειάζεται περισσότερη υποστήριξη στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούν τον θεμέλιο λίθο του βιομηχανικού μας ιστού, με καλύτερη πρόσβαση στις πιστώσεις, στις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις και στα προγράμματα έρευνας και τεχνολογίας, καθώς και καλύτερη προστασία της ποιοτικής ευρωπαϊκής βιομηχανίας από τις επιθέσεις του αθέμιτου διεθνούς ανταγωνισμού, όπως αυτές που δέχονται ο τομέας της κλωστοϋφαντουργίας και των τροφίμων.

Χρειαζόμαστε ένα ενεργειακό σχεδιασμό που θα απελευθερώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση από τη σημερινή γεωπολιτική αστάθεια, ενώ πρέπει να επικεντρώσουμε όλο μας το ενδιαφέρον στις νέες πηγές ενέργειας, προκειμένου να διασφαλίσουμε την αειφόρο και βιώσιμη ανάπτυξη και στο επίπεδο του περιβάλλοντος.

Θα πρέπει να επενδύσουμε πραγματικά στην εκπαίδευση, στην κατάρτιση, στην έρευνα και στην καινοτομία για να εξασφαλίσουμε την ανταγωνιστικότητα των παραγωγικών μας διαδικασιών. Πρέπει τέλος να προστατεύσουμε τον βασικό μας πόρο: τους εργαζόμενους και το ανθρώπινο δυναμικό.

Η απασχόληση και η ευημερία των συμπολιτών μας δεν πρέπει να περιέλθουν σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τους νόμους της αγοράς και το διεθνές εμπόριο. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι η βιομηχανία πρέπει να τίθεται στην υπηρεσία των εργαζομένων και όχι το αντίστροφο.

  Marianne Thyssen (PPE-DE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι πρόεδροι, κυρίες και κύριοι, δεν συνηθίζω τις φιλοφρονήσεις, αλλά σε αυτή τη συζήτηση θα ήταν πραγματική αγένεια να μην εκφράσουμε την εκτίμησή μας στους συνεισηγητές, τους κκ. Lehne και Goebbels. Αξίζουν τα συγχαρητήριά μας για το σχέδιο ψηφίσματος που έχουν καταρτίσει, το οποίο είναι περισσότερο από ικανοποιητικό και το οποίο στηρίζουμε 100%.

Εννοείται ότι ως συντονίστρια της πολιτικής μου ομάδας στη συντονιστική ομάδα για τη Λισαβόνα, θέλω επίσης να εκφράσω την εκτίμησή μου στους συναδέλφους οι οποίοι συνεισέφεραν τον αναγκαίο προβληματισμό. Η συζήτηση αυτού του ψηφίσματος ήταν πολύ πιο εποικοδομητική στο Κοινοβούλιο από ό,τι πέρυσι, και ευελπιστώ ότι αυτό αποτελεί θετικό προμήνυμα για την ίδια την επιθυμητή υλοποίηση της ανανεωμένης στρατηγικής ανάπτυξης και απασχόλησης.

Η ενδιάμεση αναθεώρηση μοιάζει εποικοδομητική, τα κράτη μέλη φαίνεται να συνεργάζονται, και εύχομαι καλή δύναμη στα πιο τολμηρά κράτη μέλη και στα υπόλοιπα εύχομαι να έχουν το θάρρος και την πεποίθηση ώστε να ξεκινήσουν ή να επιταχύνουν τις προσπάθειές τους. Βεβαίως, φέρουμε και εμείς ευθύνη ως ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο, και σε αυτό το πλαίσιο χαιρετίζω την πρόθεση που εξέφρασαν τόσο η Επιτροπή όσο και η Προεδρία του Συμβουλίου να ασχοληθούν άμεσα με την οδηγία για τις υπηρεσίες και να σεβαστούν τη δύσκολη ισορροπία στην οποία οδήγησαν οι επίπονες προσπάθειες τις οποίες κατέβαλε το παρόν Σώμα.

Γνωρίζουμε το είδος και το μέγεθος των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη. Θέλουμε να ζούμε καλά στην Ευρώπη και επιθυμούμε αυτό να συνεχιστεί, αλλά για να πραγματοποιηθεί το όνειρό μας, για να διατηρήσουμε το επίπεδο ευημερίας μας και να διασφαλίσουμε την ακεραιότητα του κοινωνικού μας προτύπου, οφείλουμε να καταστούμε ανταγωνιστικός παγκόσμιος παίκτης.

Δεν μπορώ να το διατυπώσω καλύτερα από τον γερμανό Πρόεδρο στη χθεσινή του δήλωση: πρέπει να βελτιωνόμαστε όσο αυξάνεται και το κόστος μας. Πρέπει να μετατρέψουμε την ανησυχία μας σε δημιουργικότητα και να είμαστε βέβαιοι ότι μόνον αλλάζοντας μπορούμε να διατηρήσουμε την ικανότητα πραγματοποίησης των φιλοδοξιών μας. Γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε. Ας ενεργήσουμε αναλόγως σε όλα τα μέτωπα, διότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

  Poul Nyrup Rasmussen (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ο πρόεδρος της Ομάδας μου, της Ομάδας των Σοσιαλιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μίλησε για την αναγκαιότητα δράσης τώρα. Είναι ώρα για δράση. Θα επικεντρωθώ σε αυτό. Όλοι γνωρίζουμε ότι έχουμε μια ελαφρώς καλύτερη οικονομική ανάπτυξη, όμως η ανάπτυξη του 2,2% αντί του 2,1% ανά έτος κατά μέσο όρο δεν δημιουργεί αρκετή απασχόληση προκειμένου να μειωθεί σοβαρά η ανεργία μας που πλήττει 19,5 εκατομμύρια άτομα. Συνεπώς συμφωνώ ουσιαστικά με τον Πρόεδρο Barroso και τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Χρειαζόμαστε περισσότερη ανάπτυξη.

Έχω δύο σύντομα ερωτήματα. Πρώτο: επενδύσεις. Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, διαβλέπετε ότι στην προσεχή συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου οι κυβερνήσεις μπορούν να συμφωνήσουν –ίσως δεν έχουμε τη δυνατότητα και την εξουσία στη Συνθήκη να τις εξαναγκάσουμε– να συνάψουν ένα είδος διακυβερνητικής συμφωνίας προκειμένου να αποφασίσουν να επενδύσουν μέσα στα επόμενα δύο-τρία χρόνια στους στόχους που προτείνατε στα έγγραφα και στις συστάσεις σας; Εάν μπορείτε να το προβλέψετε αυτό, θα ήμουν ευτυχής διότι τότε θα κάναμε ένα βήμα προς τη συντονισμένη επενδυτική δράση.

Δεύτερον, με ικανοποίηση διαπίστωσα ότι το Συμβούλιο Απασχόλησης έλαβε μια απόφαση σχετικά με τον συγκερασμό ευελιξίας και ασφάλειας με βάση τις προτάσεις της Επιτροπής. Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, εκτιμάτε ότι τα συμπεράσματα θα διασφαλίσουν όχι μόνο την ευελιξία, αλλά και τη σύγχρονη ασφάλεια; Στη Γαλλία βλέπω μια κυβέρνηση η οποία επικεντρώνεται μόνον στην ευελιξία και είδα τις αντιδράσεις των νέων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο απαραίτητο να διασφαλίσουμε και τα δύο. Θα ήθελα την απάντησή σας και αν μπορούσατε να μας δώσετε σήμερα αυτήν την απάντηση θα ήταν πολύ επίκαιρο και συνετό.

Είναι ώρα για έργα και ελπίζω ότι θα ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις μας. Θα κάνω ό,τι μπορώ στο Κόμμα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και γνωρίζω ότι ο συνάδελφός μου, ο πρόεδρος της Ομάδας μας, θα κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να παραγάγει αποτελέσματα, διότι είναι πλέον η ώρα και οι άνθρωποι περιμένουν από εμάς να το πράξουμε.

  Nils Lundgren (IND/DEM). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να αναπτύξω ορισμένες γενικές σκέψεις σχετικά με την ατζέντα της Λισαβόνας συνολικά. Κατά τη γνώμη μου, στηρίζεται στην παρανόηση του τρόπου με τον οποίο οι οικονομίες –καθώς και οι ίδιοι οι ανθρώπινοι πολιτισμοί– αναπτύσσονται στο διάβα της Ιστορίας.

Υπήρξε μια περίοδος της Ιστορίας –η οποία ξεκίνησε στα τέλη του δεκάτου όγδοου αιώνα και συνεχίστηκε κατά τον δέκατο ένατο– κατά τη διάρκεια της οποίας η Ευρώπη έγινε η πιο δυναμική βασισμένη στη γνώση περιοχή του κόσμου. Αυτή η διαδικασία ξεκίνησε με ορισμένες αλλαγές στο Ηνωμένο Βασίλειο, περιλαμβανομένης της νομοθεσίας για τα οικονομικά θέματα και της κατάργησης του συστήματος των συντεχνιών. Σημειώθηκε τεράστια πρόοδος με πολύ ταχείς ρυθμούς, η οποία επεκτάθηκε σύντομα σε μεγάλα τμήματα του κόσμου. Η χρήση των ατμομηχανών και των αυτόματων κλωστηρίων επεκτάθηκε και σε άλλες χώρες. Έτσι λειτουργεί η εξέλιξη.

Η αντίληψη ότι μπορεί σήμερα να υπάρχουν ασυνήθιστα ευφυείς άνθρωποι οι οποίοι γνωρίζουν λεπτομερώς ποια μέτρα πρέπει να λάβουν οι ευρωπαϊκές χώρες προκειμένου να συμβάλουν στη μετεξέλιξη της Ευρώπης σε μια δυναμική βασισμένη στη γνώση περιοχή είναι απολύτως εσφαλμένη. Οι ίδιες οι χώρες προσπαθούν να βρουν λύσεις, παρακολουθώντας η μια τις επιλογές της άλλης και αντιγράφοντας εποικοδομητικές λύσεις. Έτσι προχωρά η εξέλιξη. Αν συνεχίσουμε κατά τον ίδιο τρόπο θα καταλήξουμε σε εσφαλμένους τρόπους σκέψης. Πρέπει να ασχοληθούμε με τα θέματα που αφορούν άμεσα την Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Françoise Grossetête (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, η ερχόμενη Εαρινή Σύνοδος Κορυφής θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της εποχής μας, συμπεριλαμβανομένων των περιβαλλοντικών προκλήσεων και των προκλήσεων της ενεργειακής πολιτικής. Πρέπει να ληφθούν υπόψη οι προσδοκίες της νεολαίας και καθήκον μας είναι επίσης η αναγνώριση του γεγονότος ότι ο αριθμός των ηλικιωμένων ολοένα και αυξάνεται. Όλα αυτά προϋποθέτουν την προσαρμογή των υποδομών μας. Η κοινωνία μας είναι σε πλήρη μετάλλαξη και αυτό ακριβώς είναι που ανησυχεί τους συμπολίτες μας. Πρέπει, λοιπόν, να τους υποστηρίξουμε, να καταφέρουμε να υπερβούμε τις δυσκολίες στις ερχόμενες δεκαετίες.

Το κράτος πρόνοιας της δεκαετίας του ’80 δεν αποτελεί πλέον την απάντηση. Πρέπει να συμφιλιώσουμε ευελιξία και ασφάλεια, να βρούμε άλλους δρόμους για να δώσουμε προτεραιότητα στην απασχόληση, να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μας στους εαυτούς τους – εμπιστοσύνη στις πολιτικές τους, εμπιστοσύνη σε μια Ευρώπη που συντονίζει το έργο της. Αυτού του είδους η εμπιστοσύνη δύναται αυθόρμητα να συντελέσει στην ανάπτυξη της μεγέθυνσης, στην άνοδο της γεννητικότητας, που αποτελεί ένα καλό βαρόμετρο της κατάστασης της κοινωνίας μας. Αυτού του είδους η εμπιστοσύνη θα μας επιτρέψει να θεωρούμε τη μετανάστευση ως μεγάλη ευκαιρία και, αντί να θέτει προσκόμματα στην ιδιωτική πρωτοβουλία, θα την απελευθερώνει, θα την ενθαρρύνει, θα την υποστηρίζει. Αυτή η αποκατεστημένη εμπιστοσύνη θα μας επιτρέψει να καταρτίζουμε καλύτερα και να κρατούμε κοντά μας τους ερευνητές μας. Όλα αυτά είναι προς το συμφέρον μιας πιο επιτυχημένης κοινωνίας της γνώσης, όταν όμως βλέπουμε τι γίνεται με το Erasmus, τότε υπάρχουν λόγοι ανησυχίας για τις προοπτικές μιας τέτοιας κοινωνίας. Πρόκειται, τέλος, για μια Ευρώπη που δεν έχει ταμπού, που συνεπώς θα τολμά να μιλά για πυρηνική ενέργεια και ενεργειακή ανεξαρτησία. Θα μπορούσα να δώσω πολλά ακόμη παραδείγματα για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε.

Χωρίς όμως ανάλογο προϋπολογισμό, σε τι ωφελούν τα λόγια; Μας λένε σήμερα ότι θα πρέπει να επιλέξουμε, κύριε Barroso, μεταξύ των μεγάλων διευρωπαϊκών δικτύων και του Galileo. Είναι, άραγε, αυτό δυνατόν; Απαντώ «όχι». Χρειαζόμαστε το Galileo και πρέπει να ολοκληρώσουμε την εσωτερική αγορά μέσω καλύτερων επικοινωνιών. Επιτρέψτε μου, επίσης, να πω και δυο λόγια υποστήριξης για το έργο σιδηροδρομικής σύνδεσης Λυών-Τορίνο.

Συνεπώς, δεν θα ήθελα αυτό το πρωινό να είναι η πολλοστή ευκαιρία για να μιλήσουμε για τη Στρατηγική της Λισαβόνας. Λόγια, λόγια, λόγια... Είναι καιρός να περάσουμε στις πράξεις. Καλώ τους αρχηγούς των κυβερνήσεων να επιδείξουν ιδιαίτερο σθένος. Η Στρατηγική της Λισαβόνας είναι το μόνο αντίδοτο απέναντι στους κάθε μορφής εθνικούς προστατευτισμούς.

  Jan Andersson (PSE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θα εκμεταλλευτώ αυτή τη δυνατότητα σύντομης παρέμβασης για να αναφερθώ σε μια τροπολογία της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην οποία χαιρετίζουμε την πρόταση των αρχηγών κυβερνήσεων έξι κρατών για την κατάρτιση ενός ευρωπαϊκού συμφώνου ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Προτείνουμε μέτρα σε τρεις τομείς. Επιδιώκουμε, πρώτον, τη μείωση της ανισορροπίας μεταξύ των δύο φύλων στην αγορά εργασίας, δεύτερον, τη διευκόλυνση του συνδυασμού ενός επικερδούς επαγγέλματος και της ανατροφής παιδιών και, τρίτον, την εισαγωγή της προοπτικής της ισότητας, η οποία πρέπει να επιδιωχθεί σε όλους τους τομείς πολιτικής.

Σκοπός αυτού του συμφώνου ισότητας δεν είναι η δημιουργία μιας νέας διαδικασίας αλλά η ενίσχυση υφιστάμενων διαδικασιών, όπως η διαδικασία της Λισαβόνας, έτσι ώστε να καταστούν εφικτοί οι στόχοι της βιώσιμης ανάπτυξης, της πλήρους απασχόλησης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι στόχοι όσον αφορά την παιδική μέριμνα και τη δυνατότητα συνδυασμού ενός επικερδούς επαγγέλματος με την ανατροφή παιδιών είναι ιδιαιτέρως σημαντικοί.

  Timothy Kirkhope (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η σύνοδος του Συμβουλίου στα τέλη του μήνα θα δώσει τη δυνατότητα στις κυβερνήσεις των κρατών μελών να επιβεβαιώσουν τη ζωτική ανάγκη να προχωρήσει η μεταρρύθμιση ταχύτερα από ό,τι στο παρελθόν.

Για δύο θέματα πιστεύω ότι το Συμβούλιο θα πρέπει να μιλήσει καθαρά και σθεναρά στα συμπεράσματά του. Υπό το πρίσμα του εγγράφου της Επιτροπής «Ώρα να ανεβάσουμε ταχύτητα», το οποίο υποβλήθηκε τον Ιανουάριο, ασφαλώς δεν είναι τώρα η ώρα να ξεμείνουν οι οδηγοί από καύσιμα. Με ευχαριστεί το γεγονός ότι ο κ. Barroso φαίνεται ότι «καίει» καύσιμα υψηλών οκτανίων και μακάρι να συνεχίσει να το κάνει για καιρό, το αυξανόμενο όμως κύμα προστατευτικής ρητορείας και προστατευτικών ενεργειών από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών είναι απαράδεκτο. Είναι εντυπωσιακό ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να έχει ακόμη κυβερνήσεις προσκολλημένες σε μια απηρχαιωμένη προστατευτική νοοτροπία και στην προώθηση του οικονομικού και βιομηχανικού πατριωτισμού.

Επικροτώ τις δηλώσεις της Επιτροπής που καταδικάζουν αυτή την τάση. Χαιρετίζω τις πρόσφατες παρατηρήσεις του γερμανού Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος είπε ότι δεν χρειαζόμαστε τον βιομηχανικό πατριωτισμό και ότι οι ξένοι επενδυτές θα πρέπει να χαίρουν ολόθερμης υποδοχής και όχι απλώς να γίνονται ανεκτοί. Εάν τα σχέδια εθνικής μεταρρύθμισης που υποβλήθηκαν από τις κυβερνήσεις μοιάζουν στο ελάχιστο με αυτά που κατέθεσε η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, τότε ας μας βοηθήσει ο Θεός.

Η συζήτηση για τον προστατευτισμό αγγίζει την καρδιά της συζήτησης σχετικά με τη μελλοντική οικονομική ανάπτυξη. Δεν υπάρχει περιθώριο για τις πολιτικές που είδαμε τελευταία. Ο καιρός των διπλωματικών αβροτήτων έχει παρέλθει. Πρέπει να επιτρέψουμε να ακουστεί η φωνή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Όσον αφορά την οδηγία για τις υπηρεσίες, το συμβιβαστικό πακέτο που συμφωνήθηκε από το Κοινοβούλιο πρέπει να βελτιωθεί από τις κυβερνήσεις. Έχουμε σημειώσει πρόοδο, όχι όμως αρκετή. Το Συμβούλιο πρέπει να συντονίσει τις ενέργειές του για τον γύρο της Ντόχα και να εργαστεί σκληρότερα για την επίτευξη συμφωνιών παγκόσμιου εμπορίου.

Φοβάμαι ότι επί του παρόντος ότι δεν έχει ληφθεί ακόμη απόφαση. Καλώ μετ’ επιτάσεως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να επιδείξει την ίδια ζέση και αποφασιστικότητα με τον κ. Barroso. Το καλώ να αποφύγει τη συνήθη υπεκφυγή στη συνεδρίαση στα τέλη του μήνα και να αναλάβει πραγματικά ηγετικό ρόλο. Θα μπορέσουμε τότε να το κρίνουμε βάσει της αποφασιστικότητάς του και εν συνεχεία να εκδώσουμε την ετυμηγορία μας.

  Maria Berger (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ακόμα και ο κ. Poettering αναγκάστηκε σήμερα να επικρίνει στην εισαγωγική του δήλωση την εκπροσώπηση της αυστριακής Προεδρίας –συγκεκριμένα την απουσία του καγκελάριου Schüssel– και ίσως αυτή η απουσία να έχει να κάνει και με το ότι το μήνυμα που είχε να μας δώσει η αυστριακή Προεδρία δεν ήταν ούτε κάτι για το οποίο μπορεί κανείς να καυχηθεί ούτε καν ικανοποιητικό. Ένα τέτοιο άχαρο καθήκον το αφήνει κανείς ευχαρίστως σε άλλους.

Το μήνυμα είναι φτωχό και ανεπαρκές σε σχέση με τους στόχους, ιδίως ως προς τη μείωση της ανεργίας, αν θυμηθούμε την έκταση της ανεργίας και τους αρχικούς μας στόχους ως προς τη διαδικασία της Λισαβόνας, είναι όμως φτωχό και ανεπαρκές, αλλά και λανθασμένο και ως προς τα μέσα που θα εφαρμοστούν – μόνο με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν θα επιτύχουμε ούτε καν αυτούς τους φτωχούς στόχους.

Η Ένωση και τα κράτη μέλη πρέπει να αποκτήσουν περισσότερα χρήματα. Οι μουσικοί δεν παίζουν χωρίς πληρωμή – το μάθαμε κι αυτό από τον Μότσαρτ.

  Jacek Emil Saryusz-Wolski (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, μια ανταγωνιστική ευρωπαϊκή οικονομία όπως ορίζεται από την ατζέντα της Λισαβόνας δεν μπορεί να οικοδομηθεί πάνω σε επισφαλείς παροχές φυσικού αερίου και πετρελαίου. Δεν μπορεί να οικοδομηθεί πάνω σε διαφοροποιημένη και άνιση πρόσβαση στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού. Αντίκειται στη λογική της ενιαίας αγοράς και των αρχών του ανταγωνισμού. Είναι θετικό, ωστόσο, το γεγονός ότι η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού συνιστά μία από τις προτεραιότητες της Προεδρίας και της Επιτροπής.

Είναι ώρα να αναλάβει η Ένωση συγκεκριμένη δράση σε αυτόν τον τομέα. Η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομική δραστηριότητα και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της ΕΕ στο σύνολό της. Η ενέργεια, όπως διαπιστώσαμε προσφάτως, χρησιμοποιείται ορισμένες φορές και ως όπλο για την άσκηση πολιτικής επιρροής. Συνεπώς, πρέπει να εξεταστεί επίσης στο πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της Ένωσης.

Τα πρόσφατα προβλήματα με τον ενεργειακό εφοδιασμό εκθέτουν την αδυναμία, την τρωτότητα και την εξάρτησή μας από τρίτους. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας για την ΕΕ να αναπτύξει μια πραγματική ενεργειακή πολιτική. Εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την εσωτερική αγορά και την ατζέντα της Λισαβόνας σοβαρά, θα πρέπει να παράσχουμε στους οικονομικούς φορείς και στους πολίτες μας ίση πρόσβαση και ασφάλεια στον ενεργειακό εφοδιασμό. Τα μέτρα που ελήφθησαν από την Προεδρία, και ειδικά η Πράσινη Βίβλος της Επιτροπής, ακολουθούν τη σωστή κατεύθυνση, αν και είναι πολύ μετριοπαθή.

Η αλληλεγγύη είναι μία από τις κύριες αρχές της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης· δημιουργεί μια υποχρέωση για την παροχή βοήθειας προς όλα αυτά τα κράτη που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Πρέπει να επεκτείνουμε αυτή την αρχή της αλληλεγγύης σε προβλήματα που συνδέονται με τις ελλείψεις ενεργειακού εφοδιασμού οι οποίες προκαλούνται από την πολιτική δράση. Αυτό που χρειαζόμαστε για τη διασφάλιση εξωτερικού ενεργειακού εφοδιασμού είναι συνεργασία και αλληλεγγύη, όχι ανταγωνισμός μεταξύ των κρατών μελών.

Η ενεργειακή ασφάλεια έχει επίσης μια οικονομική πτυχή: οι μεγαλύτερες περικοπές στις δημοσιονομικές προοπτικές, όπως συμφωνήθηκαν από το Συμβούλιο, πραγματοποιήθηκαν στον τομέα των διευρωπαϊκών δικτύων ενέργειας. Πρέπει να διορθώσουμε αυτή την κατάσταση κατά τη διάρκεια του τριμερούς δημοσιονομικού διαλόγου, διαφορετικά οι προτεραιότητές μας θα παραμείνουν επί χάρτου.

Η ενεργειακή ασφάλεια συνιστά επίσης έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της πολιτικής γειτονίας. Η στενή συνεργασία στον τομέα της ενεργειακής ασφάλειας είναι αναντικατάστατη και το πλέον αποδοτικό μέτρο για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης, τόσο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και μεταξύ της Ένωσης και των γειτόνων της.

  Gary Titley (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, υπάρχουν τρεις προτεραιότητες για την εαρινή σύνοδο κορυφής – δράση, δράση, δράση: δράση βάσει του γεγονότος ότι πάνω από το ένα τρίτο του πληθυσμού μας σε εργασιακή ηλικία είναι οικονομικά ανενεργό, γεγονός που είναι επαίσχυντο. Δεν μπορείτε να ενστερνίζεστε την παγκοσμιοποίηση εγκαταλείποντας ταυτόχρονα μεγάλο αριθμό των πολιτών μας. Χρειαζόμαστε προορατικές αγορές εργασίας.

Πρέπει να αναλάβουμε δράση για την εφαρμογή της νομοθεσίας: πάρα πολλά κράτη μέλη δεν εφαρμόζουν τη νομοθεσία στην οποία έχουν συμφωνήσει και, ειλικρινά, αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη.

Τέλος, 13 χρόνια μετά τη δημιουργία της ενιαίας αγοράς, είναι καιρός να δεχτούμε ότι υπάρχει μια ευρωπαϊκή ενιαία αγορά η οποία απαιτεί ευρωπαίους πρωταθλητές, όχι εθνικούς πρωταθλητές.

Συνεπώς, ας ακούσουμε λιγότερα λόγια για αυτή τη σύνοδο κορυφής και αντ’ αυτού ας δούμε πολύ περισσότερα σχέδια συγκεκριμένης δράσης από τα κράτη μέλη. Υλοποιήστε, μην μιλάτε!

  Ria Oomen-Ruijten (PPE-DE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, αυτή η συζήτηση αφορά την εαρινή σύνοδο κορυφής και διαθέτουμε ένα θαυμάσιο ψήφισμα με εξαιρετικές συστάσεις. Εξάλλου, οι ευρωπαίοι πολίτες συνεχίζουν να λαμβάνουν υποσχέσεις για περισσότερη ανάπτυξη και θέσεις απασχόλησης, αλλά δεν υπάρχει λόγος να κοροϊδευόμαστε, καθώς τα χαρτιά μπορούν να περιμένουν. Όταν, μετά τη σύνοδο κορυφής, την επόμενη εβδομάδα, οι πρόεδροι των κυβερνήσεων επιστρέψουν στις πρωτεύουσές τους, πρέπει να μεταφέρουν μαζί τους την ευθύνη για την υλοποίηση της στρατηγικής της Λισαβόνας, διότι τα ίδια τα κράτη μέλη, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, τους εθνικούς και περιφερειακούς πολιτικούς, καλούνται εντέλει να επιτύχουν την αύξηση της απασχόλησης.

Το μήνυμα προς τα κράτη μέλη είναι απλό και σαφές. Η εσωτερική αγορά πρέπει να καταστεί πραγματικότητα, ό,τι και αν συμβεί. Πρέπει να γίνουν περισσότερα στους τομείς της έρευνας και ανάπτυξης· η καινοτομία πρέπει να υποστηριχθεί και η εκπαίδευση και η κατάρτιση πρέπει να οργανωθούν στη βάση της ενίσχυσης της αποτελεσματικότητας και της ποιότητας. Ωστόσο, η στρατηγική της Λισαβόνας περιλαμβάνει επίσης μια κοινωνική διάσταση. Δεν θα γίνουμε ανταγωνιστικοί εάν υποβαθμίσουμε τις αρχές και τις αξίες μας για αλληλεγγύη προς τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας, την ευθύνη μας ως πολιτών, την κοινωνική δικαιοσύνη ή τους μισθούς μας σε επίπεδα αντίστοιχα των ασιατών ανταγωνιστών μας. Δεν είναι αυτή η ευρωπαϊκή απάντηση την οποία θα εμπιστευθούν οι πολίτες των χωρών μας.

Οι μεταρρυθμίσεις, όμως, είναι αναγκαίες. Οι δημογραφικές αλλαγές, με τη μορφή της γήρανσης του πληθυσμού και της μείωσης του ποσοστού γεννήσεων, πρέπει να αντιμετωπιστούν. Πρέπει να έχουμε το θάρρος να εξετάσουμε τους τρόπους χρηματοδότησης των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης των χωρών μας, διότι η πραγματικότητα των δημογραφικών δεδομένων οδηγεί με όλο και ταχύτερους ρυθμούς σε αδιέξοδο. Δεν υπάρχει λόγος να εξετάζουμε τη δημιουργία κλίματος φιλικού για τις επιχειρήσεις ή τη διά βίου μάθηση, αν αδυνατούμε να τα υλοποιήσουμε στην πράξη. Μας περιμένει πολλή δουλειά ακόμη.

Έχουμε σχεδιάσει τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά προγράμματα κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλίζεται ότι τα τρία τέταρτα, ή 55 δισ., θα διατεθούν για την επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας και, αν δεν επαρκούν οι πόροι για τα προγράμματα αυτά ή αν τα κράτη μέλη δεν είναι διατεθειμένα να συνεισφέρουν, τότε οφείλω να επισημάνω ότι η ανάπτυξη και η απασχόληση σύμφωνα με τη στρατηγική της Λισαβόνας δεν πρόκειται να επιτευχθούν.

Όσον αφορά τη γήρανση του πληθυσμού και τη μείωση του αριθμού των νέων, θα χρειαστεί να προσαρμόσουμε τις πολιτικές κοινωνικής ασφάλισης και απασχόλησης έτσι ώστε οι δραστήριοι νέοι και οι ικανοί ηλικιωμένοι να μπορούν να συμβάλουν με τον δικό τους τρόπο στην κοινωνία στο εγγύς μέλλον, προς όφελος της ευημερίας και της ευτυχίας των πολιτών μας.

  Libor Rouček (PSE). – (CS) Κυρίες και κύριοι, σήμερα θέλω να αναφερθώ σε δύο από τα θέματα τα οποία θεωρώ ότι έχουν μείζονα σημασία για την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας, δηλαδή της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Το πρώτο θέμα είναι η ολοκλήρωση της κοινής εσωτερικής αγοράς. Φαίνεται ότι οι τέσσερις ελευθερίες στις οποίες στηρίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, δυστυχώς, μένουν συνήθως μόνο στα χαρτιά. Πραγματοποιήσαμε ένα πολύ σημαντικό βήμα εδώ στο Κοινοβούλιο τον περασμένο μήνα κατά την πρώτη ανάγνωση της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Έχω δε την πεποίθηση ότι επρόκειτο για βήμα προς την ορθή κατεύθυνση, όμως θέλω να επισημάνω κάτι σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων. Στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην οποία έγινε ήδη αναφορά, υπογραμμίζεται ότι η κινητικότητα του εργατικού δυναμικού, όχι μόνο μεταξύ των νέων και των παλαιών κρατών μελών αλλά και στο εσωτερικό της «παλαιάς» ΕΕ, εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής. Και όμως, σε αυτήν ακριβώς την κινητικότητα στηρίζεται η οικονομική ανάπτυξη. Το δεύτερο θέμα είναι η έγκριση των δημοσιονομικών προοπτικών.

Κυρίες και κύριοι, εάν δεν καταλήξουμε στην έγκριση των δημοσιονομικών προοπτικών έως τα μέσα του έτους, η Ευρώπη θα περιέλθει σε κρίση: οικονομική κρίση, πολιτική κρίση, φοβούμαι δε και κρίση εμπιστοσύνης. Ως εκ τούτου, καλώ και τα τρία θεσμικά όργανα να εργαστούν σκληρά για την αντιμετώπιση αυτού του θέματος έτσι ώστε οι δημοσιονομικές προοπτικές να έχουν, ούτως ειπείν, τακτοποιηθεί έως τα τέλη του Ιουνίου, με άλλα λόγια πριν από τη λήξη της αυστριακής Προεδρίας.

  John Bowis (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα καταρχάς να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο Αμπάς που μου έδωσε αυτήν την απροσδόκητη ευκαιρία να συμβάλω στη συζήτηση. Ευχαριστώ τη Λισαβόνα που μας έδωσε την ατζέντα και τον γιο της Λισαβόνας στο πρώτο έδρανο της Επιτροπής για την ηγεσία του όσον αφορά την εν λόγω ατζέντα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό για την Ευρώπη από τη διασφάλιση της επιτυχίας της ατζέντας της Λισαβόνας. Αυτός είναι ο τρόπος για να δώσουμε στους πολίτες μας νέα ελπίδα ότι η Ευρώπη θα συνεισφέρει στο μέλλον τους και ότι μπορούμε να συνεργαστούμε μαζί για να δώσουμε νέα ελπίδα και σε άλλα μέρη του κόσμου.

Θέλω να υπογραμμίσω δύο πτυχές της ατζέντας που υπογραμμίζονται σε αυτό το ψήφισμα. Η πρώτη είναι η υγεία των λαών της Ευρώπης, διότι εκτιμώ ότι αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση της Λισαβόνας. Χωρίς υγιείς ανθρώπους δεν υπάρχει υγιής οικονομία. Είναι σημαντικό να εξετάσουμε πρώτα ορισμένες από τις απειλές για την υγεία τις οποίες αντιμετωπίζουμε, συμπεριλαμβανόμενης της πιθανότητας πανδημίας γρίπης, και τις ευκαιρίες για την υγεία, όπως αυτές που ανακύπτουν τώρα από την κινητικότητα των ασθενών, και να τις αντιμετωπίσουμε ως τμήμα της ατζέντας.

Όπως είπαν οι συνάδελφοί μου, πρέπει να εξετάσουμε τον γηράσκοντα πληθυσμό προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι η γήρανση είναι μια ευκαιρία και όχι μόνον βάρος. Πρέπει να δούμε επίσης ως απαραίτητη προϋπόθεση για την οικονομία μας ένα υγιές περιβάλλον. Αυτό επίσης δεν είναι απειλή. Οι ευκαιρίες για τις επιχειρήσεις να καινοτομήσουν και να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των υψηλότερων προδιαγραφών που αναμένουμε στο περιβάλλον μας θα τις βγάλουν ασπροπρόσωπες απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο. Έχουμε την ευκαιρία να γίνουμε ηγέτες στον κόσμο όσον αφορά την αειφορία, την καινοτομία, την οικολογική σήμανση και ούτω καθεξής, και πιστεύω ότι αυτό αποτελεί μια πρόκληση την οποία πρέπει να αναλάβει η Επιτροπή μαζί με το Κοινοβούλιο.

Τέλος, επιτρέψτε μου να αναγνωρίσω και να αποδώσω φόρο τιμής στην αυστριακή Προεδρία για το έργο που έχει επιτελέσει και στους δύο αυτούς τομείς, σε σχέση τόσο με τους υγιείς ανθρώπους όσο και με το υγιές περιβάλλον, διότι αυτό θα οδηγήσει στην υγιή οικονομία που μπορεί να μας φέρει η Λισαβόνα στο πολύ άμεσο μέλλον.

  Edit Herczog (PSE). – (HU) Κύριε Πρόεδρε, στις 15 Μαρτίου η Ουγγαρία μνημονεύει τον αγώνα για την ελευθερία και την επανάσταση του 1848. Εκ των υστέρων, μπορούμε να πούμε ότι τα διαρκή επιτεύγματα της επανάστασης υπήρξαν η αλλαγή του οικονομικού συστήματος, η ελευθερία των ανθρώπων και η μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα της χώρας.

Σήμερα, ο ανταγωνισμός δεν εμφανίζεται πλέον μεταξύ εθνικών κρατών, αλλά μεταξύ ηπείρων, σε διεθνές επίπεδο. Συνεπώς, πρέπει να επιτευχθεί και σε αυτό το επίπεδο μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται να μεταβάλει δραστικά την οικονομική της φιλοσοφία. Οφείλουμε, επιτέλους, να μετακινηθούμε από τον παρωχημένο, αντιπαραγωγικό ανταγωνισμό μεταξύ κρατών μελών σε μια ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά η οποία θα διασφαλίζει το υψηλότερο δυνατό επίπεδο ελευθερίας και ανθρώπινης αξιοπρέπειας στους πολίτες της.

Η στρατηγική της Λισαβόνας δεν είναι απλώς ένα πενταετές πρόγραμμα, αλλά το θεμέλιο της ανταγωνιστικότητας και της επιβίωσής μας τα επόμενα 100-150 χρόνια. Το 1848, οι πολιτικοί αντελήφθησαν το μήνυμα των καιρών και ηγήθηκαν της αλλαγής. Καλώ το Συμβούλιο, την Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και τους πρωθυπουργούς που προετοιμάζονται για την εαρινή σύνοδο κορυφής να αντιληφθούν επιτέλους και να κάνουν πράξη το μήνυμα του 21ου αιώνα. Αυτή την προσδοκία έχουμε ως ευρωπαίοι πολίτες.

  Vito Bonsignore (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τον Μάρτιο του 2000 οι ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν τι έπρεπε να είναι η Ευρώπη το 2010. Είχαν κατανοήσει ότι οι παρεμβάσεις των μεμονωμένων κρατών μελών θα ήταν ακόμη πιο αποτελεσματικές εάν είχαν τη συλλογική υποστήριξη των άλλων κρατών μελών.

Σήμερα, το αυξανόμενο χάσμα ανάπτυξης της Ευρώπης σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ασία, καθώς και η γήρανση του πληθυσμού, επιβάλλουν την επείγουσα και αποτελεσματική εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας με σκοπό την ανάκτηση του χαμένου εδάφους. Θα μπορούσαν επίσης να επιτευχθούν καλύτερα αποτελέσματα με πρόσθετες πρωτοβουλίες και διαρθρωτικές αλλαγές στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πρέπει να παρέμβουμε εγκαίρως στους τομείς που είχαν προσδιορισθεί εν ευθέτω χρόνω, προκειμένου να καταστεί η Ευρώπη πιο ελκυστική για τους ερευνητές και τους επιστήμονες, να ολοκληρώσουμε την εσωτερική αγορά για να επιτραπεί η ελεύθερη κυκλοφορία των προϊόντων και των κεφαλαίων και να δημιουργήσουμε μια πραγματική ενιαία αγορά υπηρεσιών. Για να δημιουργηθεί ένα ευνοϊκότερο περιβάλλον για τις επιχειρήσεις, πρέπει να εφαρμόσουμε εγκαίρως τις συστάσεις της ευρωπαϊκής ομάδας εργασίας για την απασχόληση.

Τα μεμονωμένα κράτη μέλη έχουν σημειώσει προόδους σε ορισμένους από αυτούς τους τομείς, αλλά κανένα δεν έχει πετύχει θετικά και διαρκή αποτελέσματα. Για την επίτευξη των στόχων της η Ευρώπη οφείλει να καταβάλει πολύ μεγαλύτερες προσπάθειες, ασκώντας μάλιστα πιέσεις στα μεμονωμένα κράτη μέλη. Τα κράτη μέλη πρέπει να απαρνηθούν τις παλιές εθνικές μεθόδους και να αφιερώσουν περισσότερους πόρους στην οικοδόμηση της Ευρώπης. Στους πολίτες θα πρέπει να μεταφέρουμε το μήνυμα ότι οι σημερινές θυσίες θα ανταμειφθούν από τις επιτυχίες του μέλλοντος.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη στρατηγική της ανάπτυξης και την προσπάθεια οικοδόμησης μιας νέας Ευρώπης. Πρέπει συνεπώς να παρεμβαίνει όλο και περισσότερο για να παροτρύνει όλους όσους ενδιαφέρονται για την ανάκαμψη της Ευρώπης.

  Reino Paasilinna (PSE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, είναι εμφανές ότι έχουμε πλέον οδηγηθεί σε μια γωνία της Ένωσης. Τα περισσότερα κράτη μέλη επιβραδύνουν τους ρυθμούς εφαρμογής της στρατηγικής της Λισαβόνας για απολύτως ιδιοτελείς λόγους, οι οποίοι είναι, επιπλέον, κοντόφθαλμοι. Κάθε εβδομάδα, για παράδειγμα, σημειώνουμε σοβαρή υστέρηση έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Ιαπωνίας όσον αφορά τις επενδύσεις στις τεχνολογίες της πληροφορίας και των επικοινωνιών. Συγχρόνως, η Κίνα και η Ινδία ανταγωνίζονται μαζί μας όλο και πιο έντονα. Βρισκόμαστε σε κατάσταση πλήρους αδιεξόδου και ακινησίας.

Οι σκανδιναβικές χώρες, όμως, διατηρούν σε υψηλά επίπεδα την ανταγωνιστικότητά τους, το κράτος πρόνοιας και μια εκτεταμένη βάση γνώσεων. Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί τώρα. Θέλω να ρωτήσω τον κ. Barroso, Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εάν διαθέτετε το μεσογειακό ταμπεραμέντο να μεταφέρετε αυτό το παράδειγμα σε όσους συνεχίζουν να φοβούνται τις τολμηρές λύσεις που εμείς υιοθετήσαμε πριν από πολύν καιρό. Δεν αναποδογύρισαν τις κοινωνίες μας, ενώ ούτε καν οι ψυχροί χειμώνες δεν μας έκαναν να αλλάξουμε κατεύθυνση. Με άλλα λόγια, είναι εφικτό· και γιατί όχι άλλωστε;

  Gunnar Hökmark (PPE-DE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, όταν συζητούμε τη διαδικασία της Λισαβόνας, διαπιστώνουμε πώς οι διάφορες χώρες επιτυγχάνουν την εφαρμογή της σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Οι χώρες οι οποίες έχουν υιοθετήσει αλλαγές και μεταρρυθμίσεις αντιμετωπίζουν καλύτερα την παγκοσμιοποίηση και είναι επίσης πιο ανταγωνιστικές. Οι χώρες οι οποίες δεν έχουν προβεί σε μεταρρυθμίσεις επιτυγχάνουν χαμηλότερες επιδόσεις.

Το αξιοσημείωτο, όμως, είναι ότι έχουν γίνει ελάχιστα από κοινού σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ έχουμε προσφέρει περιορισμένα περιθώρια επέκτασης στις νέες επιχειρήσεις, υπηρεσίες και αγορές και ελάχιστες δυνατότητες ανάπτυξης νέων προϊόντων. Ο πρώτος και κύριος στόχος της Επιτροπής είναι η καταπολέμηση των νέων μορφών προστατευτισμού που εμφανίζονται μεταξύ των κυβερνήσεων και των πολιτικών της Ευρώπης. Αυτός ο νέος προστατευτισμός στρέφεται κατά των νέων κρατών μελών και του εξωτερικού κόσμου στον οποίο υπάρχουν οι μεγάλες μελλοντικές αγορές. Ωστόσο, στρέφεται επίσης κατά των παλαιών κρατών, καθώς εμφανίζεται όλο και περισσότερο στις μεταξύ τους σχέσεις.

Εάν επιθυμούμε την επιτυχή διαχείριση της διαδικασίας της Λισαβόνας, ο βασικός στόχος είναι η καταπολέμηση αυτού του προστατευτισμού, ο οποίος παραβιάζει τη Συνθήκη και το σύνολο των αρχών στις οποίες στηρίζεται η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Η Ευρώπη έχει εξαιρετικές δυνατότητες, ενώ όπου εφαρμόσαμε μεταρρυθμίσεις σημειώσαμε επιτυχία. Δείτε, για παράδειγμα, την τηλεπικοινωνιακή αγορά, στην οποία έχουμε σημειώσει τον μεγαλύτερο βαθμό επιτυχίας.

Καθήκον της Επιτροπής είναι να καταστήσει σαφή τη σημασία της διασφάλισης του ελευθέρου εμπορίου, το οποίο αποτελεί το θεμέλιο της ευρωπαϊκής ευημερίας. Πρέπει να αντιμετωπίζει με θετικό τρόπο την παγκοσμιοποίηση αλλά πρέπει, πρωτίστως, να μεριμνά για τη λήψη μέτρων με σκοπό τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων και θέσεων απασχόλησης. Αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι τα αποτελέσματα και όχι οι στόχοι. Μόνον έτσι θα μπορέσουμε να διασφαλίσουμε ένα νέο μέλλον για την Ευρώπη.

  Edite Estrela (PSE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Barroso, θέλω απλώς να διατυπώσω δύο επισημάνσεις. Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της ανάπτυξης και της δημιουργίας θέσεων εργασίας, η ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στη στρατηγική της Λισαβόνας πρέπει να ενισχυθεί, ιδίως στο πλαίσιο των γενικών κατευθυντηρίων γραμμών για την οικονομική πολιτική και την απασχόληση. Πρέπει να αυξήσουμε το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών, να σχεδιάσουμε μια στρατηγική ενεργού γήρανσης και να οικοδομήσουμε μια κοινωνία η οποία θα χαρακτηρίζεται από τη διά βίου μάθηση.

Η δεύτερη επισήμανση αφορά τις δημοσιονομικές προοπτικές. Είναι αναγκαίο να επιτευχθεί άμεσα διοργανική συμφωνία. Δεν έχουμε καιρό για χάσιμο. Το Συμβούλιο, η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο πρέπει να επιδιώξουν την επίτευξη συμφωνίας το ταχύτερο δυνατόν. Οι πολίτες της Ευρώπης δεν θα δεχτούν περαιτέρω αναβολές. Είναι καιρός να «λισαβονοποιήσουμε» την ΕΕ και να εγκρίνουμε έναν προϋπολογισμό ο οποίος θα προάγει την ανάπτυξη και τη δημιουργία περισσότερων και καλύτερης ποιότητας θέσεων εργασίας για όλους, περιλαμβανομένων των γυναικών. Χωρίς τις γυναίκες, η στρατηγική της Λισαβόνας δεν πρόκειται να επιτύχει τους στόχους της.

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, υπόσχομαι να είμαι όσο γίνεται πιο σύντομος. Έγιναν πολλές σημαντικές και ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις για το θέμα και μπορώ να διαβεβαιώσω τόσο τον κ. Poettering όσο και την κ. Berger ότι ο καγκελάριος παρακολουθεί συστηματικά, παρά την απουσία του, τα όσα λέει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτά φυσικά θα παίξουν σημαντικό ρόλο και στην προετοιμασία. Θα ήθελα να πω στην κ. Berger πως το γεγονός ότι σήμερα βρίσκομαι εγώ εδώ δεν πρέπει να ερμηνευτεί ως έλλειψη φιλοδοξίας, το αντίθετο: η αυστριακή Προεδρία φιλοδοξεί να επιτύχει μαζί με την Επιτροπή σπουδαία πράγματα προς το συμφέρον των ευρωπαίων πολιτών.

Μπορώ επίσης να πω στον κ. Schulz ότι φυσικά κατανοούμε πως πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι κατάλληλοι οικονομικοί πόροι. Δεν πρόκειται μόνο για ευρωπαϊκούς, αλλά και για εθνικούς πόρους, και το σημαντικό είναι η ποιότητα και η αποδοτικότητά τους. Δεν πρέπει να κοιτάμε πάντα μόνο το ύψος των πόρων, αλλά και το να διατίθενται στα σωστά σημεία.

(EN) Κύριε Watson, συμφωνώ ασφαλώς μαζί σας ότι υπάρχουν πολλά θέματα τα οποία το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο οφείλει να αντιμετωπίσει, αλλά σε περιορισμένο χρόνο δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν τα πάντα.

Όσον αφορά την αναφορά σας στον Μέτερνιχ, σας βεβαιώνω ότι ο Μέτερνιχ δεν αποτελεί ρόλο πρότυπο για εμάς. Ο τρόπος με τον οποίο έβλεπε την Ευρώπη δεν είναι ίδιος με τον τρόπο που εμείς βλέπουμε την Ευρώπη. Δεν θέλουμε ένα διευθυντήριο πέντε μεγάλων χωρών που κυβερνούν τις υπόλοιπες. Ας θυμηθούμε ότι ήταν επικεφαλής ενός αστυνομικού κράτους, που ούτε αυτό επιθυμούμε.

(DE) Στην κ. Harms θα ήθελα να πω ότι ασφαλώς η αειφορία διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω στο Σώμα ότι η στρατηγική για την αειφορία θα έχει αναθεωρηθεί πριν από τα μέσα του 2006. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η αειφορία διαδραματίζει, φυσικά, σημαντικό ρόλο και σε όλες τις προσπάθειες που καταβάλλουν το Συμβούλιο και η Επιτροπή.

Θέλω επίσης να πω κάτι στον κ. Bonde. Θέλω να αντικρούσω με έμφαση την άποψη ότι τα κράτη που θέλουν να συνεχίσουν να ασκούν τα κυρίαρχα δικαιώματά τους συνεχίζοντας τη διαδικασία επικύρωσης της συνταγματικής συνθήκης ενεργούν παράνομα.

(Χειροκροτήματα από τη δεξιά πτέρυγα)

Σας παραπέμπω στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου, με την οποία ορίστηκε η περίοδος περισυλλογής και όπου είχε λεχθεί ρητά ότι δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση η εγκυρότητα της συνέχισης της διαδικασίας επικύρωσης.

Θεωρώ ότι και το Συμβούλιο προχωρεί ολοταχώς για την υλοποίηση των στόχων που έχουμε επιλέξει.

Μπορεί κάλλιστα, κύριε Kirkhope, το Συμβούλιο να μην λειτουργεί με καύσιμα υψηλών οκτανίων, σε αντίθεση με τον Πρόεδρο της Επιτροπής. Ίσως λειτουργούμε περισσότερο με βιοκαύσιμα, σύμφωνα με το πνεύμα του καιρού μας.

(DE) Πολλοί ομιλητές ανέφεραν, σε αυτό το πλαίσιο, και την πρωτοβουλία της Επιτροπής για τη βελτίωση της νομοθεσίας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον Επίτροπο Verheugen, που είναι σήμερα μαζί μας, και να τον ενθαρρύνω να συνεχίσει αυτήν την πρωτοβουλία, γιατί είναι ένα είδος πρωτοβουλίας που το καταλαβαίνουν οι πολίτες και που φέρνει και πάλι την Ευρωπαϊκή Ένωση κοντά τους.

Ο κ. Rasmussen και άλλοι έθιξαν το θέμα της «flexicurity». Μπορώ να επιβεβαιώσω και να υπογραμμίσω ότι πρόκειται εδώ για ευελιξία μέσω της ασφάλειας ως ένα γενικό υπόδειγμα για μεταρρυθμίσεις στα πεδία του εργατικού δικαίου και της κοινωνικής πολιτικής. Φυσικά, το ζητούμενο είναι να επιτευχθεί μία ισορροπημένη σχέση ευελιξίας και ασφάλειας στις ευρωπαϊκές αγορές εργασίας.

(EN) Κύριε Titley, συμφωνώ μαζί σας ότι χρειάζεται δράση, διότι αυτό θα πείσει τους πολίτες μας. Εμείς, μαζί με την Επιτροπή, είμαστε αποφασισμένοι να λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα για την ανάληψη αυτής της δράσης.

  Günther Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η ανάπτυξη και η απασχόληση είναι οι λέξεις-κλειδιά της στρατηγικής της Λισαβόνας, νομίζω όμως ότι αυτές οι έννοιες πρέπει να εξηγηθούν ακόμη μία φορά.

Όταν μιλάμε για ανάπτυξη στην Ευρώπη του 21ου αιώνα, δεν μπορούμε παρά να μιλάμε για αειφόρο, κοινωνικά αποδεκτή και οικολογικά υπεύθυνη ανάπτυξη. Οτιδήποτε άλλο σημαίνει πως δεν μάθαμε τίποτα από τις προηγούμενες δεκαετίες. Σας παρακαλώ να το καταλάβετε επιτέλους αυτό. Όταν η Επιτροπή μιλάει για ανάπτυξη, εννοεί την αειφόρο ανάπτυξη, στην οποία συμπεριλαμβάνεται η περιβαλλοντική καινοτομία, η ενεργειακή απόδοση, ο ανταγωνισμός για καλύτερη ποιότητα και οπωσδήποτε όχι ο ανταγωνισμός για χαμηλότερες κοινωνικές και περιβαλλοντικές προδιαγραφές ή για χαμηλότερους μισθούς. Ελπίζω ότι αυτό ξεκαθαρίστηκε τώρα μια για πάντα.

Όταν μιλάμε για απασχόληση, δεν μιλάμε για οποιαδήποτε απασχόληση, αλλά έχουμε καταλάβει πως το μεγάλο κοινωνικό ζήτημα της εποχής μας είναι αν θα καταφέρουμε να διαθέσουμε μέσα στις αναταραχές της παγκοσμιοποίησης αρκετές καλά πληρωμένες και εξειδικευμένες θέσεις εργασίας. Αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα εδώ. Δεν πρόκειται για οποιεσδήποτε θέσεις εργασίας, αλλά για θέσεις εργασίας που θα έχουν διάρκεια μέσα σε μια εποχή όπου εντείνεται ο ανταγωνισμός.

Από αυτό απορρέει ότι πρέπει να διατυπωθούν μερικές σαφείς απαιτήσεις από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της σημερινής κατάστασης. Πρέπει να τους πούμε ξεκάθαρα ότι ήρθε ο καιρός να αλλάξουμε πορεία. Τώρα πρέπει να κάνουμε με τη μέγιστη δυνατή αποφασιστικότητα το βήμα προς την κοινωνία της γνώσης. Δεν μπορούμε να έχουμε στην Ευρώπη κοινωνίες με μία εκπαιδευτική πολιτική που επιφέρει αποκλεισμό αντί για προώθηση ή διακρίσεις αντί για ενσωμάτωση. Χρειαζόμαστε μία εκπαιδευτική πολιτική που θα εξαντλεί πλήρως τα μορφωτικά αποθέματα της ηπείρου μας.

Δεν μπορούμε να έχουμε μία κοινωνική πολιτική που ναι μεν προσφέρει στις νέες γυναίκες μια καλή παιδεία, αλλά στη συνέχεια δεν τους δίνει την ευκαιρία να την αξιοποιήσουν επειδή η οικογένεια και το επάγγελμα δεν μπορούν να συμβιβαστούν. Και δεν μπορούμε να έχουμε μία κοινωνική πολιτική που απλά πετάει τους ηλικιωμένους εργαζόμενους έξω από τη διαδικασία παραγωγής επειδή θεωρεί ότι δεν είναι πια χρήσιμοι. Όλα αυτά δεν είναι σήμερα πλέον βιώσιμα και αυτό το λέμε ξεκάθαρα στη στρατηγική μας.

Επίσης, λέμε ότι η ευρωπαϊκή ενιαία αγορά και μια πολιτική που αντιμετωπίζει τον διεθνή ανταγωνισμό είναι ευνοϊκές για την ανάπτυξη και την απασχόληση, και γι’ αυτό η Επιτροπή αυτή δεν πιστεύει σε οποιουδήποτε είδους οικονομικό πατριωτισμό. Επισημαίνουμε και πάλι ότι όποιος θέλει τη μεγάλη ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά, πρέπει και να αποδεχτεί την ίδρυση επιχειρήσεων που θα έχουν διασυνοριακή δραστηριότητα λειτουργώντας σε αυτήν την αγορά.

(Χειροκροτήματα)

Στην ευρωπαϊκή αγορά συγκαταλέγονται και οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Η Επιτροπή παρατηρεί με ανησυχία την επανεθνικοποίηση της οικονομικής σκέψης σε ορισμένα μέρη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και απευθύνει προειδοποίηση γι’ αυτήν την επανεθνικοποίηση. Ο σωστός δρόμος είναι –όπως είπαν εδώ σχεδόν όλοι οι ομιλητές– να αντιμετωπίσουμε μαζί τα προβλήματα της Ευρώπης.

Έχω όμως να πω και κάτι στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις: εδώ και χρόνια ασκούμε μια πολιτική βελτίωσης των όρων για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Ειδικά τώρα, όμως, που οι μεγαλύτερες από αυτές πάνε τόσο καλά όσο ποτέ πριν στην ιστορία τους, περιμένουμε από τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να συνειδητοποιήσουν την ευθύνη τους για την Ευρώπη ως τόπο εγκατάστασης. Οι επιχειρήσεις δεν έχουν μόνο ευθύνη για βραχυπρόθεσμα κέρδη, αλλά και για τον τόπο όπου αποκτούν αυτά τα κέρδη.

(Χειροκροτήματα)

Κι όταν μια επιχείρηση καταφεύγει στο πλαίσιο διαρθρωτικών αλλαγών στις απολύσεις, γι’ αυτό δεν είναι πρωταρχικά υπεύθυνη η πολιτική, αλλά πρόκειται κυρίως για αποτυχία των επιχειρήσεων, διότι οι επιχειρήσεις μπορούν να διακρίνουν έγκαιρα πότε χρειάζονται διαρθρωτικές αλλαγές και πότε αυτές πρέπει να διεξαχθούν. Και εμείς ζητάμε από τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να κάνουν περισσότερα για τη θετική έκβαση των διαρθρωτικών αλλαγών. Οι απολύσεις είναι πάντα το χειρότερο από όλα τα μέσα και δεν πρέπει να καταφεύγουν σε αυτό.

(Χειροκροτήματα)

Πρέπει όμως να πούμε κάτι ακόμα στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις: μπορούν να αναπτυχθούν και χρησιμοποιώντας μεγάλα επιχειρηματικά κέρδη για τη δημιουργία νέων προϊόντων και τεχνολογιών, για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και δυνατοτήτων, κι όχι μόνο αγοράζοντας άλλες επιχειρήσεις.

Θα ήθελα να επισημάνω –όσο πιο φιλικά μπορώ– ότι όλες οι εμπειρίες της τελευταίας εικοσαετίας από την αγορά άλλων επιχειρήσεων δείχνουν πως στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπήρξε θετικό αποτέλεσμα για τις επιχειρήσεις ή για την οικονομία γενικότερα. Θα προτιμούσα να χρησιμοποιούν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις τα μεγάλα κέρδη που σημείωσαν το τελευταίο διάστημα για επενδύσεις σε νέες δυνατότητες για έρευνα και παραγωγή στην Ευρώπη αντί να χρηματοδοτούν εκστρατείες για να εξαγοράσουν άλλες επιχειρήσεις.

Υπάρχει και κάτι που πρέπει να κάνουν οι ευρωβουλευτές. Δικαιολογημένα ακούστηκαν εδώ παράπονα ότι δεν συμπεριελήφθη το κοινό στη χάραξη της στρατηγικής για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Αυτό είναι καθήκον της εθνικής πολιτικής και των εθνικών κοινοβουλίων.

Κυρίες και κύριοι, σας παρακαλώ να συζητήσετε στις πατρίδες σας με τους συναδέλφους σας στα εθνικά κοινοβούλια για να μπει το θέμα αυτό στην ημερήσια διάταξη της εθνικής πολιτικής. Ασφαλώς δεν είναι καθήκον της Επιτροπής να παρακινεί τους πολιτικούς της αντιπολίτευσης στα κράτη μέλη να κάνουν τη δουλειά τους και να φροντίσουν να μπει το θέμα αυτό στην ημερήσια διάταξη. Αυτό είναι καθήκον των βουλευτών. Σας παρακαλώ λοιπόν να ασκήσετε εδώ επιρροή. Μόνο αν καταφέρουμε να κινήσουμε μια ευρεία πολιτική συζήτηση στα κράτη μέλη και τα νομοθετικά τους σώματα, θα δημιουργήσουμε την απαραίτητη συναίσθηση ότι για να διατηρήσουμε την ανταγωνιστικότητά μας απαιτείται κοινή προσπάθεια όχι μόνο της πολιτικής, αλλά και των πολιτών.

(Ζωηρά χειροκροτήματα)

  Martin Schulz (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον Επίτροπο Verheugen για την ομιλία του, που ήταν εξαίρετη. Μπόρεσα να την ακούσω με τα ακουστικά. Πρέπει όμως να πω πως αν δεν τα είχα χρησιμοποιήσει, κύριε Πρόεδρε, δεν θα την είχα καταλάβει, μολονότι υπάρχουν εδώ μεγάφωνα.

(Χειροκροτήματα)

Και είναι άσκοπο να λέτε στη γλώσσα σας, με την ευγένεια που σας χαρακτηρίζει, στο μικρόφωνο να καθήσουν οι συνάδελφοι, γιατί δεν το καταλαβαίνουν όταν δεν υπάρχει μετάφραση. Αν θέλατε να τους κάνετε να καθήσουν, θα έπρεπε να χρησιμοποιήσετε τη σφύρα.

Θα ήθελα να απευθύνω μία παράκληση στο Σώμα, ως ένα από τα μέλη του: θεωρώ απαράδεκτο να μην έχουμε την ελάχιστη ευγένεια να ακούμε εδώ μέσα αυτούς που μας απευθύνουν τον λόγο!

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. – Ευελπιστώ ότι όλες και όλοι οι παρόντες θα λάβουν σοβαρά υπόψη αυτά που είπατε. Αποδέχομαι την κριτική και, ως εκ τούτου, θα ανακαλώ τους συναδέλφους στην τάξη είτε σε μια ευρύτερα ομιλούμενη γλώσσα της ΕΕ είτε χρησιμοποιώντας το σφυρί.

Έχω λάβει δύο προτάσεις ψηφίσματος⁽¹⁾, οι οποίες κατατέθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Τετάρτη, στις 12.00.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ΤΡΑΚΑΤΕΛΛΗ
Αντιπροέδρου

  Sarah Ludford (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να θίξω ένα μικρό θέμα ρουτίνας. Ορισμένοι από εμάς δεν έχουμε λάβει ηλεκτρονικά μηνύματα από τις 11 η ώρα σήμερα το πρωί, παρά μόνον μέσω webmail. Δεν γνωρίζω πόσους αφορά αυτό, επειδή υπάρχουν περισσότεροι από ένας εξυπηρετητές. Ωστόσο, ένας εξυπηρετητής είναι εκτός λειτουργίας και ήταν εκτός λειτουργίας για κάποιο διάστημα χθες το πρωί επίσης. Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα πρόβλημα που αφορά ειδικά το Στρασβούργο, δίνοντάς μας έτσι άλλον έναν λόγο να χαιρόμαστε που ερχόμαστε εδώ.

(Χειροκροτήματα)

Θα μπορούσατε να διασφαλίσετε ότι η διοίκηση θα δώσει προτεραιότητα στην επίλυση αυτού του προβλήματος, το οποίο είναι άκρως ενοχλητικό;

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. – Θα το λάβουμε υπόψη, κυρία Ludford.

  Carl Schlyter (Verts/ALE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να επικαλεστώ το άρθρο 140 του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, έχουμε δικαίωμα άμεσης πρόσβασης στο εσωτερικό σύστημα πληροφορικής του Κοινοβουλίου για να συμβουλευόμαστε διάφορα έγγραφα. Σας παρακαλώ να αναθεωρήσετε τη συμφωνία με την ιδιωτική εταιρεία η οποία υποτίθεται ότι παρέχει αυτή την υπηρεσία. Εξυπηρετεί τόσο τα δημοκρατικά όσο και τα οικονομικά μας συμφέροντα να το πράξουμε.

  Πρόεδρος. – Ευχαριστώ πολύ. Θα το εξετάσουμε.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142)

  Richard Corbett (PSE). – (EN) Η εαρινή σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που θα εξετάσει την οικονομία της Ευρώπης θα διεξαχθεί ακριβώς τη στιγμή μιας έξαρσης του προστατευτισμού σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, ειδικά στη Γαλλία.

Ο Πρόεδρος Σιράκ επιχειρεί συχνά να παρουσιάσει τη Γαλλία ως πρωταθλητή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και κατηγορεί άλλες χώρες για οιαδήποτε παρατηρούμενη έλλειψη ενθουσιασμού. Ωστόσο, η επίδοση της Γαλλίας όσον αφορά την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ είναι μία από τις χειρότερες, η στάση της στις διασυνοριακές συγχωνεύσεις είναι παρεμποδιστική, έχει εσκεμμένα παραλείψει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης και επιβραδύνει σταθερά τον ρυθμό μεταρρύθμισης της ΚΓΠ.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα πρέπει να αποτελέσει μια ευκαιρία για τα άλλα κράτη μέλη να ασκήσουν πίεση στη Γαλλία να τακτοποιήσει τις υποθέσεις της.

  Dominique Vlasto (PPE-DE). – (FR) Τα θέματα που συνδέονται με την ανταγωνιστικότητα και τη μεγέθυνση ήταν ανέκαθεν στο επίκεντρο της Στρατηγικής της Λισαβόνας.

Σήμερα, και αυτό είναι έξοχο, το ψήφισμα που θα θέσουμε σε ψηφοφορία εισάγει την κοινωνική διάσταση. Δεν πρέπει να θεωρηθεί παράταση του χρόνου υλοποίησης των στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας αφού, μεταξύ άλλων, επιτρέπει στο σύνολο των υπηκόων της Ευρωπαϊκής Ένωσης να έχουν πρόσβαση σε εκπαίδευση υψηλού επιπέδου και σε διά βίου μάθηση. Υπογραμμίζω τη σημασία ενός ευρωπαϊκού προγράμματος ανταλλαγών για τους μαθητευόμενους.

Θέλω επίσης να υπογραμμίσω τον ρόλο που διαδραματίζουν οι ΜΜΕ στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας. Αυτού του είδους οι επιχειρήσεις είναι ένα από τους κύριους πόλους δημιουργίας θέσεων εργασίας του αύριο. Πρέπει λοιπόν να αποκτήσουμε τα μέσα για να άρουμε τα εμπόδια, που βαρύνουν τις επιχειρήσεις αυτές, ιδίως τις πιο μικρές, πέραν δε αυτού, να τους δώσουμε καινοτόμα μέσα, εξ ου και η σημασία ενός φιλόδοξου προϋπολογισμού για το Πρόγραμμα για την Ανταγωνιστικότητα και την Καινοτομία.

Όπως θα έχετε αντιληφθεί, λυπούμαι ιδιαίτερα για την απουσία ενός προϋπολογισμού στο ύψος των φιλοδοξιών που καθορίζονται από τη Στρατηγική της Λισαβόνας, και ελπίζω να καταφέρουμε να βελτιώσουμε τις δημοσιονομικές προοπτικές προς αυτή την κατεύθυνση.

(1) Βλ. συνοπτικά πρακτικά.

4. Ώρα των ψηφοφοριών

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την Ώρα των Ψηφοφοριών.

(Για τα αποτελέσματα και λοιπές πληροφορίες επί της ψηφοφορίας: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά)

4.1. Αλιευτική συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των Ομόσπονδων Πολιτειών της Μικρονησίας (ψηφοφορία)

4.2. Ελάχιστες πληροφορίες που πρέπει να περιλαμβάνονται στις άδειες αλιείας (ψηφοφορία)

4.3. Αξιολόγηση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης (ψηφοφορία)

4.4. Κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Τσαντ (ψηφοφορία)

4.5. Δημοσιονομικός κανονισμός που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ψηφοφορία)

- Eπί της τροπολογίας 136, δεύτερο μέρος:

  Ingeborg Gräßle (PPE-DE), εισηγήτρια. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ να αλλάξει το δεύτερο μέρος της τροπολογίας, να φύγει ο αριθμός που υπάρχει εκεί και να αντικατασταθεί με το ανάλογο σύμβολο.

(Η προφορική τροπολογία κρατείται)

  Ingeborg Gräßle (PPE-DE), εισηγήτρια. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ζητώ την αναβολή της ψηφοφορίας για το ψήφισμα νομοθετικού περιεχομένου βάσει του άρθρου 53, παράγραφος 1 του Κανονισμού.

(Το Σώμα εγκρίνει την αίτηση αναπομπής στην επιτροπή)

4.6. Καταναγκαστική πορνεία στο πλαίσιο των παγκόσμιων αθλητικών διοργανώσεων (ψηφοφορία)

4.7. 4ο Παγκόσμιο Φόρουμ για το Νερό στην Πόλη του Μεξικού (16-22 Μαρτίου 2006) (ψηφοφορία)

-Eπί της τροπολογίας 1 στην παράγραφο 12:

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εφόσον το πρόβλημα της θέρμανσης του πλανήτη δεν μπορεί να επιλυθεί μόνον από την ΕΕ, η προφορική τροπολογία μου επιδιώκει να διευρύνει το ακροατήριο προσθέτοντας τη φράση «καθώς και τη διεθνή κοινότητα» μετά από «την ΕΕ και τα κράτη μέλη της».

(Η προφορική τροπολογία κρατείται)

4.8. Αναδιαρθρώσεις και απασχόληση (ψηφοφορία)

- Eπί της παραγράφου 9:

  Roselyne Bachelot-Narquin (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να υποβάλω μια τροπολογία για να διευκρινιστούν τα πράγματα. Πράγματι, θα δημιουργηθεί ένα ταμείο υποστήριξης προς τους εργαζομένους που πλήττονται από τις αναδιαρθρώσεις. Στην έκθεση του κ. Cottigny αναφέρεται ως ταμείο προσαρμογής στην οικονομική ανάπτυξη και προτείνω να επανέλθουμε στην ονομασία που χρησιμοποιεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή: ευρωπαϊκό ταμείο προσαρμογής στην παγκοσμιοποίηση, προς αποφυγή σύγχυσης.

(Η προφορική τροπολογία κρατείται)

4.9. Κοινωνική προστασία και κοινωνική ενσωμάτωση (ψηφοφορία)

4.10. Προσανατολισμοί για τη διαδικασία του προϋπολογισμού 2007 (ψηφοφορία)

- Eπί της παραγράφου 47, δεύτερο μέρος:

  Anne E. Jensen (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Ομάδα μου θα ήθελε να προτείνει μια προφορική τροπολογία σε αυτήν την παράγραφο. Η ψηφοφορία μας κατά τμήματα αφορά τη διαγραφή του χρονικού ορίου. Θα θέλαμε αντί αυτού να εισαγάγουμε την πρόταση: «το οποίο πρέπει να τεθεί σε ισχύ το ταχύτερο δυνατό». Αυτή η προσθήκη γίνεται προς συμμόρφωση με τη διατύπωση που θα προταθεί στην έκθεση απαλλαγής του 2004, στην παράγραφο 55.

(Η προφορική τροπολογία κρατείται)

4.11. Φιλικότερες προς το περιβάλλον μέθοδοι αλιείας (ψηφοφορία)

4.12. Προετοιμασία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου / Στρατηγική της Λισαβόνας (ψηφοφορία)

- Επί της τροπολογίας 24:

  Robert Goebbels (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να παρέμβω για να προτείνω την απόσυρση της τροπολογίας 1, που απορρίφθηκε τελικά. Σε ό,τι αφορά την τροπολογία αριθ. 24, θέλω να προτείνω στους συναδέλφους των Φιλελευθέρων να αλλάξουν μια λέξη μέσω μιας προφορικής τροπολογίας. Πρόκειται για αντικατάσταση του όρου «παιδεία» από τον όρο «ανώτατη παιδεία», διότι εν προκειμένω στοχεύουμε στη συνεργασία μεταξύ έρευνας, ιδιωτικού τομέα και ανώτατης εκπαίδευσης. Νομίζω πως μπορώ να πω ότι υποβάλλω αυτή την τροπολογία εξ ονόματος του κ. Lehne και του κ. Lambsdorff, που επίσης συμφωνεί.

(Η προφορική τροπολογία κρατείται)

Πρόεδρος. – Η Ώρα των Ψηφοφοριών έληξε.

5. Αιτιολογήσεις ψήφου

- Έκθεση Miguélez Ramos (A6-0035/2006)

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Κατά τη γνώμη μου, η σύμπραξη μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Μικρονησίας (ΗΠΜ) για την αλιεία στις ΗΠΜ πρέπει να ολοκληρωθεί σύμφωνα με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου.

Ο Δυτικός Ειρηνικός είναι μία από τις πλουσιότερες θυνναλιευτικές θάλασσες του κόσμου και οι επιστημονικές μελέτες καταδεικνύουν ότι η τρέχουσα κατάσταση των πληθυσμών τόνου επιτρέπει την εκμετάλλευσή τους και από τρίτες χώρες.

Η συμφωνία προσφέρει οφέλη και στις δύο πλευρές, ενώ διασφαλίζει την εφαρμογή μιας βιώσιμης αλιευτικής πολιτικής εκ μέρους των ΗΠΜ.

Παρότι στηρίζω αυτή την αλιευτική συμφωνία, θέλω να επιστήσω την προσοχή στο υπερβολικό κόστος των αδειών για τα παραγαδιάρικα, το οποίο συνιστά απαγορευτική επιβάρυνση για ορισμένους πλοιοκτήτες.

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Επικρίνουμε εντόνως τις καταστροφικές αλιευτικές συμφωνίες της ΕΕ με τρίτες χώρες και, ως εκ τούτου, εκφράζουμε τη λύπη μας για το γεγονός ότι η ΕΕ επιλέγει να συνάψει αλιευτικές συμφωνίες με νέες χώρες.

Μια σειρά εκθέσεων έχει ρίξει φως στις επιζήμιες επιπτώσεις τέτοιων συμφωνιών για τους παράκτιους πληθυσμούς των χωρών οι οποίες συνάπτουν τις συμφωνίες. Οι εν λόγω συμφωνίες οδηγούν σε υπερεκμετάλλευση των αλιευτικών υδάτων, κάτι που πλήττει τους τοπικούς πληθυσμούς. Τόσο η Επιτροπή όσο και η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιλέγουν, ωστόσο, να κλείνουν πεισματικά τα μάτια τους σε τέτοιες επικρίσεις. Σύμφωνα με μία από τις γνωμοδοτήσεις του Κοινοβουλίου, η εν λόγω αλιευτική συμφωνία ενδέχεται, επιπλέον, να έχει αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Την ίδια στιγμή που η ΕΕ συνιστά την ενίσχυση των προσπαθειών προσφοράς βοήθειας, τα χρήματα των φορολογουμένων χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση αλιευτικών συμφωνιών οι οποίες λειτουργούν εις βάρος της ανάπτυξης. Αυτή η πολιτική δεν είναι ούτε συνεπής ούτε αξιόπιστη.

Θεωρούμε ότι οι αλιευτικές συμφωνίες πρέπει σταδιακά να καταργηθούν, με τελικό στόχο την οριστική τους ακύρωση. Τα κράτη μέλη της ΕΕ τα αλιευτικά σκάφη των οποίων δραστηριοποιούνται στα ύδατα τρίτων χωρών πρέπει να επιβαρύνονται με το κόστος των συμφωνιών. Τα ίδια αυτά κράτη μέλη πρέπει τότε να αποφασίσουν ανεξάρτητα κατά πόσον θα χρηματοδοτήσουν αυτές τις δαπάνες καλύπτοντας το κόστος των δικών τους αλιευτικών σκαφών.

- Έκθεση Braghetto (A6-0037/2006)

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Ενόψει της μεταρρύθμισης της κοινής αλιευτικής πολιτικής, έχει καταστεί ζωτική η σημασία της ενημέρωσης του κανονισμού αριθ. 3690/93 της 20ής Δεκεμβρίου 1993. Οι πληροφορίες ως προς τα αλιευτικά σκάφη πρέπει να είναι σύμφωνες με τους νέους κανόνες σχετικά με τη διαχείριση της διατήρησης των αλιευτικών αποθεμάτων, προκειμένου να διασφαλιστεί η συμμόρφωση προς τη βασική αρχή της «διαχείρισης της αλιευτικής προσπάθειας».

Οι προτεινόμενες τροπολογίες, όπως η θέσπιση του αριθμού μητρώου του κοινοτικού αλιευτικού στόλου και η εναλλαγή των αλιευτικών μεθόδων που χρησιμοποιεί το σκάφος, περιλαμβάνουν σημαντικά στοιχεία τα οποία δεν εμφανίζονταν στον αρχικό κανονισμό.

Η πρόταση της Επιτροπής και οι τροπολογίες τις οποίες κατέθεσε ο εισηγητής στην έκθεσή του αξίζουν την υποστήριξή μου.

- Έκθεση Hazan (A6-0049/2006)

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. – (SV) Εμείς, οι Μετριοπαθείς, επιλέξαμε να υπερψηφίσουμε την προκειμένη έκθεση, αλλά εκφράζουμε τη λύπη μας για το γεγονός ότι η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων δεν έχει τονιστεί επαρκώς σε επίπεδο ΕΕ και θεωρούμε ότι η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων πρέπει να επεκταθεί στα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα τα οποία σχετίζονται επίσης με θέματα εσωτερικής ασφάλειας.

  Lena Ek (ALDE), γραπτώς. – (SV) Χάρη στην έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας της κ. Hazan σχετικά με την αξιολόγηση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, μπορούμε να ενισχύσουμε περαιτέρω την ασφάλεια δικαίου της οποίας απολαύουν οι πολίτες μας. Στην έκθεση επισημαίνονται οι βελτιώσεις που έχουν επέλθει. Επιθυμώ, ωστόσο, να υπογραμμίσω τα προβλήματα που αναφέρονται στην έκθεση και τα οποία εξακολουθούν να θέτουν εμπόδια στην εγγύηση της ασφάλειας δικαίου.

Έχει τεράστια σημασία να διασφαλίζεται για τα άτομα που συλλαμβάνονται στο πλαίσιο εφαρμογής του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης νομική βοήθεια και συνδρομή με τη μορφή υπηρεσιών μετάφρασης και διερμηνείας. Είναι ευθύνη ενός εκάστου των κρατών μελών να επιλύσει αυτό το σημαντικό πρόβλημα το οποίο οδηγεί επί του παρόντος σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η έκθεση αυτή καταδεικνύει με σαφήνεια τις προσπάθειες που καταβάλλονται για την επίτευξη ενισχυμένης συνεργασίας στον τομέα του ποινικού δικαίου. Το Συμβούλιο καλείται να απαγορεύσει στα κράτη μέρη να επανεισαγάγουν τον συστηματικό έλεγχο της διπλής ενοχοποίησης, καθώς και να εντάξει το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης στον πρώτο πυλώνα.

Η έκθεση αποκαλύπτει σοβαρά προβλήματα τα οποία άπτονται της εφαρμογής του εντάλματος σύλληψης. Τα κράτη μέλη έχουν καταστήσει σαφές ότι επιθυμούν να διατηρήσουν ορισμένες πτυχές του παραδοσιακού συστήματος έκδοσης.

Ορισμένες χώρες έχουν αρνηθεί να εφαρμόσουν το ένταλμα σύλληψης εις βάρος των πολιτών τους, επικαλούμενες διακρίσεις ή παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων. Άλλες έχουν διατηρήσει ή επανεισαγάγει τον συστηματικό έλεγχο της διπλής ενοχοποίησης.

Η Λίστα του Ιουνίου πιστεύει ότι αυτές είναι σαφείς ενδείξεις ότι τα κράτη μέλη διασφαλίζουν την κυριαρχία τους στον τομέα του ποινικού δικαίου. Ελάχιστα είναι τα μέτρα τα οποία μπορούν να ληφθούν κατά ενός ατόμου και τα οποία έχουν εξίσου σοβαρές επιπτώσεις με την άσκηση δίωξης ή την υποχρέωση έκτισης ποινής. Γι’ αυτό η ασφάλεια δικαίου πρέπει να υπερέχει της απλούστευσης και της αποτελεσματικότητας τις οποίες επιτυγχάνει, σύμφωνα με την έκθεση, το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης.

Η Λίστα του Ιουνίου απορρίπτει την ενίσχυση του υπερεθνικού προτύπου και θεωρεί ότι το θέμα αυτό πρέπει να υπάγεται στην αρμοδιότητα των επιμέρους κρατών. Ως εκ τούτου, επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Όπως επισημάναμε το 2001, η Επιτροπή κατέθεσε προτάσεις, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, στις οποίες υποστηριζόταν ο υπερεθνικός χειρισμός καίριων πτυχών της δικαιοσύνης, παρακάμπτοντας έτσι την αναγκαία συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και τα ισχύοντα νομικά μέσα όπως η διαδικασία έκδοσης. Αυτό ισοδυναμούσε με πλήγμα κατά της κυριαρχίας των κρατών μελών και του καθήκοντός τους να διασφαλίζουν τα δικαιώματα των πολιτών τους.

Τότε είχαμε δηλώσει ότι το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, το οποίο αποσκοπεί, μεταξύ άλλων, στην κατάργηση της αρχής «ου δις δικάζειν», έστω και σε περιορισμένο βαθμό, θα αποτελούσε δούρειο ίππο ο οποίος θα έδινε περαιτέρω ώθηση στην ανάπτυξη του υπερεθνικού προτύπου.

Η προκειμένη έκθεση επιβεβαιώνει τις επικρίσεις μας. Αντιμετωπίζει τη δικαστική κυριαρχία ως εμπόδιο και αναφέρεται στην τρέχουσα «ανάμειξη» των πολιτικών αρχών στη διαδικασία έκδοσης, αν και γίνεται επίκληση στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Είναι σημαντικό το γεγονός ότι το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάσισε την ακύρωση της νομοθεσίας για τη μεταφορά του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης και ότι, ενόψει της εν λόγω απόφασης, μια σειρά κρατών μελών έχουν επαναφέρει τη χρήση των διαδικασιών έκδοσης. Η εισηγήτρια επικρίνει αυτές τις αποφάσεις και υποστηρίζει την ενεργοποίηση της «γέφυρας» στην οποία αναφέρεται το άρθρο 42 της Συνθήκης ΕΕ, ενσωματώνοντας έτσι το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης στον πρώτο πυλώνα.

  Marine Le Pen (NI), γραπτώς. – (FR) Όπως συμβαίνει και με τις ευρωπαϊκές μεταναστευτικές πολιτικές, το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης είναι λίαν επικίνδυνο και ενέχει σοβαρές συνέπειες για ολόκληρο τον κόσμο. Στοχεύει, πράγματι, εξίσου στα σοβαρά και στα ήσσονος σημασίας αδικήματα (τρομοκρατία, κλοπές, εκούσια πρόκληση φθοράς περιουσίας, προσβλητική συμπεριφορά σε συνεδριάσεις, λόγια που κρίνονται ρατσιστικά και ξενοφοβικά και ούτω καθεξής) και, σε κάθε περίπτωση, τα δικαιώματα των ανθρώπων προστατεύονται λιγότερο σε σύγκριση με τη διαδικασία που υφίστατο πριν και που επέτρεπε στην πολιτική εξουσία να προβαίνει σε έκδοση ατόμου ή να την αρνείται. Σήμερα, το ένταλμα κατέστη αποκλειστικώς δικαστική διαδικασία λόγω της απάλειψης του διοικητικού και του πολιτικού σταδίου, καθώς και του ελέγχου που ασκείται από τις διοικητικές αρχές.

Αυτό το ένταλμα σύλληψης δημιουργήθηκε βεβιασμένα, ως αντίδραση στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, οι δε αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν δίστασαν, στο όνομα της φροντίδας της επικοινωνιακής τους εικόνας μάλλον, αντί να προσπαθούν να επιδείξουν σωφροσύνη και ευθύνη, να ξεπουλήσουν τις ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα υπεράσπισης του καθενός.

Μπορεί οι ευρωκράτες να συνέλαβαν την ιδέα του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης ιδανικά ως ένα πλεονέκτημα για την προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ατόμου, σήμερα όμως το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης αποκαλύπτεται ως αυτό που πραγματικά είναι: ένα όργανο ολοκληρωτικής καταστολής και δυνητικά επικίνδυνο για τον καθένα μας.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Χαιρετίζω αυτήν την έκθεση η οποία επιχειρεί να αξιολογήσει το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, την αποτελεσματικότητά του και τα προβλήματα που προέκυψαν από την έγκρισή του κι έπειτα. Ο ρόλος του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης στην ενίσχυση της δικαστικής συνεργασίας και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης είναι εξαιρετικά καινοτόμος και βελτιώνει την ικανότητα των κρατών μελών να καταπολεμήσουν το οργανωμένο έγκλημα και την τρομοκρατία.

Συμφωνώ με τη σύσταση ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να συμμετέχει περισσότερο στην αξιολόγηση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης και ότι τα θεμελιώδη δικαιώματα στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης πρέπει να διασφαλίζονται προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι οι πολίτες της ΕΕ από όλα τα κράτη μέλη δεν υφίστανται οιαδήποτε διάκριση.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Το Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης αποτελεί έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα μέτρων ολοκλήρωσης του θεσμικού πλέγματος θωράκισης της εξουσίας του κεφαλαίου, στα πλαίσια του ευρωενωσιακού «χώρου ασφάλειας και δικαιοσύνης». Επιτρέπει την έκδοση υπηκόων των κρατών μελών, καταργεί ουσιαστικά την αρχή του διπλού αξιοποίνου και την δυνατότητα απόφασης της πολιτικής ηγεσίας για έκδοση κάποιου προσώπου, ανατρέποντας έτσι βασικές αρχές και εγγυήσεις προστασίας ατομικών δικαιωμάτων, που ήταν κατοχυρωμένα στο προγενέστερο δίκαιο της έκδοσης. Περιορίζει την εθνική κυριαρχία, αφού αμφισβητεί το δικαίωμα κάθε κράτους μέλους να ασκεί ποινική δικαιοδοσία στους πολίτες του, ενώ ταυτόχρονα θίγει βασικά συνταγματικά κατοχυρωμένα ατομικά δικαιώματα και εγγυήσεις.

Η Έκθεση ζητάει την ακόμη πιο αντιδραστική τροποποίηση του Ε.Ε.Σ., προτείνοντας επέκταση της κατάργησης του διπλού αξιοποίνου, κατάργηση κάθε δυνατότητας παρέμβασης πολιτικής εξουσίας στην έκδοση προσώπων για λόγους εθνικής πολιτικής και σκοπιμότητας, καθώς επίσης και κατάργηση κάθε δικαστικού ελέγχου για τη συμβατότητα του Εντάλματος με τα θεμελιώδη δικαιώματα.

Η «τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα» γι’ ακόμη μία φορά χρησιμοποιούνται από το Ευρωκοινοβούλιο σαν το απαραίτητο πρόσχημα, ώστε να θεμελιωθεί σταθερότερα ένα ακόμη μέσο περιορισμού των δικαιωμάτων και ελευθεριών για να χρησιμεύσει ενάντια στους λαϊκούς, αγώνες, σε όλους εκείνους που αγωνίζονται και αμφισβητούν τον ιμπεριαλισμό και το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα.

  Tobias Pflüger (GUE/NGL), γραπτώς. (DE) Ο ενθουσιασμός που προκλήθηκε από την έκθεση Hazan για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, η οποία εγκρίθηκε σήμερα με μεγάλη πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είναι εντελώς ακατανόητος. Άκρως απαράδεκτο είναι το γεγονός ότι συνιστάται να μην απαιτείται από τον δικαστή που εκτελεί το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης να εξετάσει συστηματικά τη συμφωνία του με τα θεμελιώδη δικαιώματα. Αλλά και γενικά, το ζητούμενο είναι κυρίως η κατάργηση των δικαστικών ελέγχων. Με την απόφαση αυτήν, η Ευρώπη συνεχίζει να ακολουθεί έναν λάθος δρόμο που αντιτίθεται στα θεμελιώδη δικαιώματα. Αν εφαρμοστεί η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης δικαστικών και εξωδικαστικών αποφάσεων εν τη απουσία ενιαίων προδιαγραφών, τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα χάσουν, γιατί έτσι οι κατηγορούμενοι θα κινδυνεύουν να συνθλιβούν ανάμεσα στα εντελώς διαφορετικά ποινικά συστήματα που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στην έκθεση δεν αναφέρεται πουθενά ότι απορρίφθηκαν από συνταγματικά δικαστήρια προσπάθειες που έγιναν σε επιμέρους κράτη μέλη, π.χ. στη Γερμανία, για ενσωμάτωση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης στους νόμους τους, επειδή είναι απόλυτα αντισυνταγματικές. Παρ’ όλ’ αυτά, τα κράτη μέλη εξακολουθούν να καλούνται να λάβουν άμεσα τα απαραίτητα μέτρα για να άρουν τα συνταγματικά ή νομικά εμπόδια για την εφαρμογή του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης στους υπηκόους τους. Αυτό απλά σημαίνει ότι ο γερμανός νομοθέτης καλείται να παραβεί το σύνταγμα της χώρας του προκειμένου να μπορέσει να επιβληθεί το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η θετική πτυχή της ανάλυσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης είναι ότι ασχολείται με έναν από τους σημαντικότερους μηχανισμούς δικαστικής συνεργασίας στην ΕΕ σε μια περίοδο κατά την οποία η συνεργασία αυτή είναι όλο και πιο αναγκαία και όλο και πιο δύσκολη.

Παραδοσιακά, οι εθνικές αρχές δυσκολεύονται όσον αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών οι οποίες άπτονται της ασφάλειας και τη συνεργασία σε δικαστικά θέματα. Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης έρχεται σε αντίθεση με τη συγκεκριμένη νοοτροπία καθώς αποσκοπεί στην επιβολή της συνεργασίας, η οποία είναι ζωτικής σημασίας, από την άποψη τόσο της ενίσχυσης της ασφάλειας –είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος αποτροπής της εκμετάλλευσης των πλεονεκτημάτων της ελευθερίας κυκλοφορίας από τους εγκληματίες– όσο και της αύξησης της ασφάλειας δικαίου, η οποία είναι επίσης πλεονέκτημα θεμελιώδους σημασίας.

Τούτου λεχθέντος, είναι λυπηρό το γεγονός ότι πρέπει να υπενθυμίζεται στα κράτη μέλη ότι οφείλουν να λάβουν «τα μέτρα που επιβάλλονται για την άρση κάθε εμποδίου, συνταγματικού ή νομικού, στην εφαρμογή του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης στους υπηκόους τους». Θέλουμε επίσης να επισημάνουμε, με κάποια υπερηφάνεια, ότι η Πορτογαλία ήταν ένα από τα πρώτα κράτη μέλη που μετέφεραν την εν λόγω απόφαση πλαίσιο στο εθνικό τους δίκαιο.

- Έκθεση GräBle (A6-0057/2006)

  Robert Goebbels (PSE), γραπτώς. – (FR) Απείχα της ψηφοφορίας επί της έκθεσης Grässle που στοχεύει στη μεταρρύθμιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού. Εκτιμώ ότι αντί να διευρύνει την ευθύνη των διαχειριστικών οργάνων, κάτι που συνεπάγεται μεγαλύτερη ευελιξία και σαφέστερους κανόνες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιτείνει τον περίπλοκο και γραφειοκρατικό χαρακτήρα. Όλα αυτά δεν εξυπηρετούν την αποτελεσματικότητα της κοινοτικής δράσης και δεν οδηγούν σε καλύτερη διαχείριση των πόρων της Ένωσης.

Δεν γνωρίζω καμία άλλη δημόσια οντότητα, πόσο δε μάλλον ιδιωτική, όπου το 40% του προσωπικού να εμπλέκεται στην οικονομική και ελεγκτική διαχείριση. Η Ένωση θα διαθέτει προσεχώς περισσότερους ελεγκτές παρά ελεγχόμενους.

  Jean-Claude Martinez (NI), γραπτώς. – (FR) Ένας Δημοσιονομικός Κανονισμός είναι το ίδιο με ένα δημοσιονομικό σύνταγμα. Είναι, λοιπόν, σημαντικός. Πρέπει να μεταρρυθμίσουμε αυτόν τον κανονισμό, που μπλοκάρει την ευρωπαϊκή διοικητική μηχανή, διότι είναι το βαρόμετρο ή η έκφραση της παθολογικά αυξανόμενης ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας.

Αν απαιτούνται ογκώδη εγχειρίδια για την κατανόηση αυτού του κανονισμού, αν χρειάστηκε η δημιουργία «γραφείου υποστήριξης» για να συνδράμει σε καθημερινή βάση δημοσίους υπαλλήλους χαμένους στον δαίδαλο των διαδικασιών του, αν οι επιχειρήσεις, τα ινστιτούτα, οι οργανισμοί, οι αγρότες, οι πολίτες δεν μπορούν να επωφεληθούν του συνόλου των επιχορηγήσεων ούτε να συμμετάσχουν σε όλες τις αγορές, αυτό συμβαίνει πολύ απλά διότι ο Δημοσιονομικός Κανονισμός βασίζεται στη θεμελιώδη φιλοσοφική αρχή που διέπει συνολικά την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση: την αρχή του καπνού και των καθρεπτών, που ο ιταλός κεφαλαιούχος Puviani αποκαλούσε, το 1905, αρχή των οικονομικών αυταπατών και συνίσταται στην απόκρυψη της αλήθειας μέσω της πολυπλοκότητας, εν προκειμένω της ευρωπαϊκής.

- Καταναγκαστική πορνεία στο πλαίσιο των παγκόσμιων αθλητικών διοργανώσεων – (ΚΨ-B6-0160/2006)

  Proinsias De Rossa (PSE), γραπτώς. (EN) Υποστηρίζω πλήρως το παρόν ψήφισμα και καλώ μετ’ επιτάσεως την Ένωση Ποδοσφαίρου, καθώς και τις ποδοσφαιρικές ομάδες, να βοηθήσουν να τεθεί τέλος στην εμπορία ανθρώπων και στην καταναγκαστική πορνεία και να αποτρέψουν την πυροδότηση δραματικών εξάρσεων αυτού του φρικτού εμπορίου από διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις.

Πρέπει να δείξουν «κόκκινη κάρτα στην καταναγκαστική πορνεία». Πρέπει να συνεργαστούν με τις ποδοσφαιρικές ομάδες προκειμένου να ενημερώσουν και να εκπαιδεύσουν το ευρύ κοινό, και ειδικά τους οπαδούς και τους υποστηρικτές των αθλημάτων, σχετικά με την κλίμακα του προβλήματος της καταναγκαστικής πορνείας και της εμπορίας ανθρώπων.

Έως 800 000 γυναίκες πέφτουν θύματα εμπορίας κάθε χρόνο, 100 000 εξ αυτών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή είναι μία από τις πιο σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο σήμερα. Οι οργανωμένοι εγκληματίες προετοιμάζονται τώρα να εκμεταλλευτούν το Παγκόσμιο Κύπελλο. Χιλιάδες φτωχές γυναίκες θα παρασυρθούν στη Γερμανία με ψεύτικες υποσχέσεις για εργασία, μόνο για να εξαναγκαστούν στην πορνεία και σε μια ζωή αθλιότητας.

Χρειαζόμαστε πανευρωπαϊκή δράση και τη συμμετοχή όχι μόνο της αστυνομίας και των πολιτικών αλλά και της Ένωσης Ποδοσφαίρου, των ομάδων και των ίδιων των φιλάθλων. Προτρέπω όλους τους φιλάθλους που θα παρακολουθήσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο να επαγρυπνούν για αυτό το σκάνδαλο και να καταγγέλλουν οιεσδήποτε υποψίες για εμπορία που τυχόν έχουν.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ψηφίσαμε υπέρ αυτού του κειμένου σχετικά με την καταναγκαστική πορνεία, στο οποίο αναγνωρίζεται η κατάσταση που επικρατεί στη Γερμανία και η ανάγκη εκμετάλλευσης της ευκαιρίας που προσφέρει το Παγκόσμιο Κύπελλο για την καταδίκη της εμπορίας ανθρώπων και της πορνείας. Εντούτοις, ανέκαθεν υποστηρίζαμε ότι ο όρος καταναγκαστική πορνεία είναι άστοχος, καθόσον υπονοεί ότι υπάρχει και εθελοντική πορνεία.

Βεβαίως, η καταπολέμηση της καταναγκαστικής πορνείας και της εμπορίας ανθρώπων είναι πολύ σημαντική, αλλά δεν πρέπει να λησμονούμε ότι κάθε μορφή πορνείας είναι καταναγκαστική, ακόμα και στις περιπτώσεις στις οποίες δεν υπάρχει εμπορία. Οφείλεται δε στη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την ανεργία, την ανασφάλεια στην εργασία και τις χαμηλές αποδοχές, καθώς και στην ψυχολογική πίεση που ασκεί η καταναλωτική κοινωνία. Συνεπώς, η πορνεία αποτελεί σε κάθε περίπτωση προσβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της γυναικείας αξιοπρέπειας και ισοδυναμεί με δουλεία. Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι καταβάλλεται προσπάθεια εμπορευματοποίησης των πάντων, ακόμη και του γυναικείου σώματος.

Σε αυτές τις σκέψεις στηρίζεται ο αγώνας μας για κοινωνική ένταξη και προάσπιση του δικαιώματος σεβασμού της αξιοπρέπειας όλων των γυναικών. Καταδικάζουμε επίσης κάθε μορφή εμπορίας ανθρώπων και ζητούμε τη λήψη αποτελεσματικών μέτρων τα οποία να διασφαλίζουν την αξιοπρεπή διαβίωση όλων των γυναικών και όλων των ανθρωπίνων όντων.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Είναι τεχνητός ο διαχωρισμός της νόμιμης και της εξαναγκαστικής πορνείας. Επίσης είναι υποκριτική η καταγγελία της εξαναγκαστικής πορνείας, γιατί σταθεροποιεί και επεκτείνει τη νόμιμη πορνεία.

Νόμιμη ή εξαναγκαστική πορνεία, αυτό που πουλιέται είναι το ανθρώπινο σώμα-εμπόρευμα, πάνω στο οποίο θα λειτουργήσουν όλοι οι κανόνες της αγοράς. Το νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει υγειονομικούς κανόνες που πρέπει να τηρούν οι καταγραμμένες πόρνες, στην ουσία του έμμεσα αναγνωρίζει την πορνεία ως επάγγελμα και διαχειρίζεται το πρόβλημα. Έτσι μπροστά στην έκρηξη του κοινωνικού αυτού φαινομένου, νομιμοποιείται η πορνεία ως επάγγελμα, δηλαδή την αποσυνδέει από τις κοινωνικές αιτίες που παράγουν και αναπαράγουν την πορνεία (ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση, έλλειψη κοινωνικών παροχών). Με άλλα λόγια, αποκρύπτεται και αθωώνεται η σαπίλα του εκμεταλλευτικού συστήματος, αποποιούμενο τις ευθύνες του και ανάγοντας το πρόβλημα στην ατομική σφαίρα.

Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί επάγγελμα ή ελεύθερη επιλογή η πορνεία, διότι είναι ασυμβίβαστη με την αξία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, είναι έσχατη μορφή προσβολής των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η πορνεία, όταν χαρακτηρίζεται ως επάγγελμα, μπαίνει στη λίστα του επαγγελματικού προσανατολισμού, σαν εναλλακτική πρόταση στην ανεργία που πλήττει με τέτοια βαρβαρότητα τις νέες γυναίκες. Ταυτόχρονα νομιμοποιεί την επένδυση σε επιχειρήσεις της πορνικής αγοράς, καθιερώνοντας την πορνοκουλτούρα, προωθεί την εκπόρνευση των νέων γυναικών. Εμείς λέμε όχι σε κάθε μορφής πορνεία.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Χαιρετίζω αυτό το ψήφισμα, το οποίο, ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου, επιχειρεί να θέσει τέλος στη δραματική αύξηση της ζήτησης σεξουαλικών υπηρεσιών προστατεύοντας τις διακινούμενες γυναίκες που είναι θύματα του οργανωμένου εγκλήματος.

Το ψήφισμα τονίζει την ανάγκη μιας ολοκληρωμένης πανευρωπαϊκής εκστρατείας και συνεπώς καλεί τα κράτη μέλη να ξεκινήσουν και να προωθήσουν την εκστρατεία για την «Κόκκινη κάρτα» σε στενή συνεργασία με τις ΜΚΟ, την αστυνομία, τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου, τις εκκλησίες και τις ιατρικές υπηρεσίες.

Εκτός από την ενημέρωση του ευρέος κοινού, το ψήφισμα καλεί τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή και τις αθλητικές ενώσεις, συμπεριλαμβανομένης της FIFA, της UEFA, της Γερμανικής Ένωσης Ποδοσφαίρου και άλλων, καθώς και αθλητές και αθλήτριες, να υποστηρίξουν την εκστρατεία «Κόκκινη κάρτα» και να καταδικάσουν απερίφραστα την εμπορία ανθρώπων και την καταναγκαστική πορνεία.

  Claude Moraes (PSE), γραπτώς. (EN) Ψηφίζοντας υπέρ αυτού του ψηφίσματος με ανησυχεί το γεγονός ότι ειδικά το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA δημιουργεί μείζονα και απαράδεκτη αύξηση της εμπορίας γυναικών. Για την αντιμετώπιση αυτών των περιστατικών, και γενικότερα, η Επιτροπή και άλλοι θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι προτεραιότητα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση των συμμοριών που εξωθούν τις γυναίκες σε αυτές τις καταστάσεις, αντί των «ηπιότερων επιλογών» στόχευσης συχνά ευάλωτων γυναικών που εξωθούνται στη σεξουαλική δουλεία.

  Jonas Sjöstedt και Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), γραπτώς. – (SV) Στηρίζουμε το ψήφισμα καθόσον θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να εστιαστούμε σε μέτρα τα οποία θα μειώνουν τον αριθμό των θυμάτων της εμπορίας ανθρώπων με σκοπό την εκμετάλλευσή τους ως σεξουαλικών σκλάβων. Εντούτοις, θεωρούμε ότι το πεδίο εφαρμογής του ψηφίσματος πρέπει να διευρυνθεί ώστε να περιλαμβάνει κάθε μορφή πορνείας. Ο όρος «καταναγκαστική πορνεία» μπορεί να παρερμηνευθεί έτσι ώστε να θεωρηθεί ότι υπάρχει και το αντίθετό της, ήτοι η εθελοντική πορνεία. Θεωρούμε ότι κάθε μορφή πορνείας είναι καταναγκαστική, διότι καμία γυναίκα δεν επιλέγει ελεύθερα να εκπορνευτεί. Εξαναγκάζεται να το πράξει για πολλούς και διάφορους λόγους, όπως λόγου χάρη η φτώχεια και η ανεργία. Πάνω από όλα, ωστόσο, υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ της επιλογής μιας γυναίκας να εκπορνευτεί και της ύπαρξης ιστορικού σωματικής, ψυχολογικής και/ή σεξουαλικής κακοποίησής της.

- 4ο Παγκόσμιο Φόρουμ για το Νερό στην Πόλη του Μεξικού (16-22 Μαρτίου 2006) (ΚΨ-B6-0149/2006)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα το κοινό ψήφισμα για το τέταρτο Παγκόσμιο Φόρουμ για το Νερό, που διεξάγεται στο Μεξικό από 16 ως 22 Μαρτίου 2006, επειδή θεωρώ ότι το νερό θα είναι ένα από τα μείζονα θέματα της ευημερίας των συμπολιτών μας και της ειρήνης στον κόσμο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από αυτή την παγκόσμια πρόκληση, που συνίσταται στο να δώσει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε αυτόν τον πολύτιμο φυσικό πόρο, το νερό. Έχουμε μια συλλογική ευθύνη να παρακολουθήσουμε αυτό το ζήτημα που επηρεάζει τα θεμελιώδη δικαιώματα των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών. Την ίδια ώρα, αναρωτιέμαι μήπως ήλθε η στιγμή να εξετάσουμε αν η Ένωση πρέπει να στοχαστεί σχετικά με μια συνολική ευρωπαϊκή πολιτική για το νερό προκειμένου να εγγυηθεί σε σταθερή και ανανεώσιμη βάση την παροχή του, σε ικανοποιητική ποιότητα και ποσότητα, προς τους πολίτες της Ένωσης, όπου κι αν βρίσκονται στην επικράτεια της ΕΕ. Θεωρώ ότι η Επιτροπή πρέπει να επισπεύσει την υποβολή, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της έκθεσης δυνάμει του άρθρου 18 παρ. 1 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2000 για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Το νερό παρέχεται δωρεάν στη φύση, ανήκει σε όλους και πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι άνθρωποι. Δεν μπορεί να είναι εμπορεύσιμο είδος για την κερδοφορία του κεφαλαίου, γιατί η πρόσβαση στο νερό αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα, στενά συνυφασμένο με την υγεία, την προστασία του περιβάλλοντος, την ανάπτυξη, την ποιότητα ζωής.

Η διαχείριση των υδάτινων πόρων πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από το δημόσιο για καθολική παροχή νερού καλής ποιότητας, σε προσιτή τιμή.

Το Δ' Παγκόσμιο Φόρουμ Νερού στο Μεξικό θα είναι ουσιαστικά υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Τράπεζας και της ταξικής πολιτικής της. Δηλαδή της ιδιωτικοποίησης των συστημάτων παροχής νερού, που σημαίνει στέρηση πόσιμου νερού για τα φτωχά λαϊκά στρώματα, και νέα κέρδη για το κεφάλαιο.

Η ΕΕ προωθεί την πολιτική απελευθέρωση των υπηρεσιών στα πλαίσια της Λισαβόνας. Συμφώνησε με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα στις διαπραγματεύσεις του ΠΟΕ για τις υπηρεσίες (GATS).

Στη λογική της κερδοφορίας, περιφρονώντας βασικές ανθρώπινες ανάγκες, εντάσσεται η ιδιωτικοποίηση και καταστροφή δασικών εκτάσεων και ορεινών όγκων που αποτελούν σημαντικούς αποταμιευτήρες νερού.

Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ εκφράζουμε την αντίθεσή μας στο Δ' Παγκόσμιο Φόρουμ, γιατί μπρος στο κέρδος περιφρονούνται βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Καλούμε την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα με τους αγώνες τους να ματαιώσουν τα αντιλαϊκά βάρβαρα σχέδια των εκμεταλλευτών τους.

- Έκθεση Cottigny (A6-0031/2006)

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, σε μια περίοδο όπου αυξάνονται τα μερίσματα και τα κέρδη, και μαζί τους οι αμοιβές των μάνατζερ, μειώνεται, αντίθετα, ο αριθμός των θέσεων εργασίας. Σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι θέσεις που πλήττονται από αναδιαρθρώσεις είναι πενταπλάσιες από εκείνες που πλήττονται από την αφερεγγυότητα. Μόνο στην Αυστρία, τα τελευταία χρόνια υπολογίζεται ότι χάθηκαν 15 000-20 000 θέσεις εργασίας επειδή μεταφέρθηκαν στα νέα κράτη μέλη. Η αναδιάρθρωση είναι το θαυματουργό μέσον με το οποίο οι σημερινές επιχειρήσεις θέλουν να παρουσιάσουν γρήγορες επιτυχίες, τουλάχιστον στα χαρτιά. Στον δημόσιο τομέα έγιναν, και εξαιτίας των οδηγιών της ΕΕ, πολύ περισσότερες αναδιαρθρώσεις από ό,τι στον ιδιωτικό.

Στο μεταξύ αρχίζει να γίνεται συνειδητό ότι η εξοικονόμηση δαπανών συχνά είχε υψηλό τίμημα: απώλεια ποιότητας, τεχνογνωσίας, προσόντων, κινήτρων των εργαζομένων και στρατηγικού δυναμικού. Όταν η αναδιάρθρωση χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο μίας σαφούς στρατηγικής, ο κίνδυνος αποτυχίας είναι μεγάλος. Ως τώρα, η ΕΕ ενθάρρυνε μάλιστα αυτήν την τάση με κατευθυντήριες γραμμές για την ιδιωτικοποίηση και ευνοώντας τον τουρισμό επιδοτήσεων. Είναι καιρός να αντιμετωπίσει την ευθύνη της, να μην προβεί σε περαιτέρω διευρύνσεις που είναι συνυπεύθυνες για την εξέλιξη αυτήν και να μεριμνήσει ξανά για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη.

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση για τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση αφού πρέπει ακατάπαυστα να καταδεικνύουμε στους συμπολίτες μας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πηγή λύσεων στο πλαίσιο των σημερινών μεγάλων οικονομικών και κοινωνικών μεταβολών και όχι πηγή προβλημάτων.

Η σοβαρότητα των οικονομικών και κοινωνικών ζητημάτων που συνδέονται με τις αναδιαρθρώσεις, ιδίως τις βιομηχανικές, χρήζει μιας ισχυρής ευρωπαϊκής πολιτικής προκειμένου να συμφιλιωθούν οι αναγκαίες μεταβολές με την ανταγωνιστικότητα της Ένωσης. Επικροτώ την πρόταση για τη σύσταση ενός ευρωπαϊκού ταμείου προσαρμογής στην παγκοσμιοποίηση. Καθίστατο επείγον να μπορέσουμε να συμφιλιώσουμε, αφενός, τις αναπόφευκτες βιομηχανικές αναδιαρθρώσεις που συνδέονται με τις οικονομικές μεταβολές και, αφετέρου, την προστασία των πρώτων θυμάτων, που είναι οι απολυμένοι εργαζόμενοι και οι οικονομικές δραστηριότητες που εξαρτώνται από τους αναδιαρθρώμενους τομείς, ο σημαντικότερος των οποίων είναι ο τομέας των υπεργολαβιών. Τέλος, υποστηρίζω πλήρως την ιδέα να παρέμβει η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέρ των περιφερειών που, έχοντας υποστεί αναδιαρθρώσεις, χρειάζεται να αλλάξουν οικονομικό προσανατολισμό.

  Jean Louis Cottigny (PSE), γραπτώς. – (FR) Τάχθηκα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος για τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση, που προτείνει χρηματοοικονομικά μέσα, ενισχυμένο ρόλο των κοινωνικών εταίρων, εργαλεία ανάλυσης και πρόβλεψης των αναδιαρθρώσεων.

Οι επιχειρήσεις αναδιαρθρώνονται για διαφόρους λόγους, άλλοτε για να αμυνθούν και άλλοτε προκειμένου να καταστούν μαχητικότερες, οι αναδιαρθρώσεις έχουν όμως πάντα τις ίδιες συνέπειες για τους εργαζομένους, οι οποίοι αποτελούν τη μεταβλητή προσαρμογής των στρατηγικών των βιομηχανικών ομίλων.

Είναι και αξιέπαινο και αναγκαίο η Ευρωπαϊκή Ένωση να εγκύψει σε αυτό το πρόβλημα με στόχο να προβλέψει τις συνέπειες των αναδιαρθρώσεων για τους εργαζομένους, αποτελεί όμως καθήκον της ΕΕ να καθορίσει μια δυναμική οικονομική και βιομηχανική πολιτική, που να μεριμνά για τη διαφύλαξη και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης για τους ευρωπαίους πολίτες, καθώς και για την κοινωνική και εδαφική συνοχή.

Λυπάμαι, λοιπόν, που η ίδια η ΕΕ ευνοεί τον ανταγωνισμό μεταξύ των κρατών μελών αφήνοντας να ασκούνται πρακτικές κοινωνικού και φορολογικού ντάμπινγκ.

  Brigitte Douay (PSE), γραπτώς. – (FR) Οι βιομηχανικές αναδιαρθρώσεις είναι ένα παλαιό και διαρκές φαινόμενο, που προκαλείται από την τεχνολογική πρόοδο και τη βελτίωση της παραγωγικότητας. Συχνά, είναι αναπόφευκτες προκειμένου να εξασφαλιστεί η διατήρηση της ανταγωνιστικότητας και, άρα, της μακροπρόθεσμης απασχόλησης. Έχουν πάντα αυξημένο κοινωνικό κόστος, ιδίως στις παραδοσιακές βιομηχανικές περιοχές, όπου οι κατά βάση ανειδίκευτοι εργαζόμενοι με χαμηλό βαθμό κινητικότητας δυσκολεύονται να αλλάξουν επαγγελματικό προσανατολισμό. Πρέπει, λοιπόν, να ελαχιστοποιηθούν οι κοινωνικές συνέπειες των αναδιαρθρώσεων.

Αυτός είναι ο για τον οποίον υπερψήφισα με θέρμη την έκθεση Cottigny για τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση. Εύχομαι, πραγματικά, Συμβούλιο και Επιτροπή να υποστηρίξουν τις προτάσεις της και αυτές να οδηγήσουν σε πρακτικά μέτρα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δημιουργήσει εργαλεία για να προβλέπει καλύτερα τις αναδιαρθρώσεις, να προσαρμόσει τις απαντήσεις και να ενισχύσει τον ρόλο των κοινωνικών εταίρων.

Η αυξημένη προσοχή στις ΜΜΕ, η δημιουργία ενός ταμείου προσαρμογής στην παγκοσμιοποίηση, το δικαίωμα στη διά βίου μάθηση, κλπ. είναι όλα μέτρα δράσης, που δύνανται να μας επιτρέψουν να δείξουμε στους πολίτες ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση συμμερίζεται τις ανησυχίες τους και ότι έχει την ίδια έγνοια με αυτούς για πραγματική κοινωνική συνοχή.

  Lena Ek και Cecilia Malmström (ALDE), γραπτώς. – (SV) Στην έκθεση σχετικά με τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση, ο εισηγητής, κ. Cottigny, υιοθετεί την ίδια ατυχή στάση η οποία χαρακτηρίζει επίσης την έκθεση σχετικά με τις μετεγκαταστάσεις στο πλαίσιο της περιφερειακής ανάπτυξης, η ψηφοφορία επί της οποίας διεξήχθη εχθές. Καταψηφίσαμε αυτά τα μέτρα οικονομικού προστατευτισμού εχθές και το ίδιο θα πράξουμε σήμερα. Για μία ακόμη φορά, εκφράζουμε τη σταθερή μας πεποίθηση ότι δεν πρέπει το κράτος ή η ΕΕ να επιβάλλουν στις εταιρείες τους τρόπους με τους οποίους θα επιδιώξουν την αναδιάρθρωσή τους. Τούτου λεχθέντος, είναι προφανές ότι δεν πρέπει να στρουθοκαμηλίζουμε και να υποκρινόμαστε ότι οι αναδιαρθρώσεις και οι μετεγκαταστάσεις επιχειρήσεων δεν επηρεάζουν σε ορισμένες περιπτώσεις τους κατοίκους και τις βασικές κοινωνικές συνθήκες στις περιοχές τις οποίες αφορούν. Στηρίζουμε το αίτημα εντατικοποίησης του διαλόγου μεταξύ των κοινωνικών εταίρων ως προς τα θέματα αυτά, αλλά μπορούμε να αντισταθμίσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις των αναδιαρθρώσεων με άλλους τρόπους, εκτός της ανάσχεσης της ανάπτυξης του ιδιωτικού τομέα. Οφείλουμε, απεναντίας, να στρέψουμε τις προσπάθειές μας στη βελτίωση των βασικών προϋποθέσεων για τη δημιουργία μεγαλύτερου αριθμού σταθερών θέσεων εργασίας από περισσότερες εταιρείες.

  Anne Ferreira (PSE), γραπτώς. – (FR) Τάχθηκα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος για τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση, που προτείνει χρηματοοικονομικά μέσα, ενισχυμένο ρόλο των κοινωνικών εταίρων, εργαλεία ανάλυσης και πρόβλεψης των αναδιαρθρώσεων.

Οι επιχειρήσεις αναδιαρθρώνονται για διαφόρους λόγους, άλλοτε για να αμυνθούν και άλλοτε προκειμένου να καταστούν μαχητικότερες, οι αναδιαρθρώσεις έχουν όμως πάντα τις ίδιες συνέπειες για τους εργαζομένους, που αποτελούν τη μεταβλητή προσαρμογής των στρατηγικών των βιομηχανικών ομίλων.

Είναι και αξιέπαινο και αναγκαίο η Ευρωπαϊκή Ένωση να εγκύψει σε αυτό το πρόβλημα με στόχο να προβλέψει τις συνέπειες των αναδιαρθρώσεων για τους εργαζομένους, αποτελεί όμως καθήκον της ΕΕ να καθορίσει μια δυναμική οικονομική και βιομηχανική πολιτική, που να μεριμνά για τη διαφύλαξη και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης για τους ευρωπαίους πολίτες, καθώς και για την κοινωνική και εδαφική συνοχή.

Συνεπώς, λυπούμαι που η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση ευνοεί τον ανταγωνισμό μεταξύ των κρατών μελών αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στο κοινωνικό και φορολογικό ντάμπινγκ.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Το απόγευμα θα βρίσκομαι στη πόλη Le Syndicat, στα Βόσγια. Συμβαίνει ένα γεγονός χαρακτηριστικό ως προς τις συνέπειες των πολιτικών που καθορίζονται στις Βρυξέλλες.

Ο όμιλος SEB θα κλείσει εκεί μια μονάδα παραγωγής, μια και ο ανταγωνισμός με τις φθηνές κινεζικές εισαγωγές έχει καταστεί δυσβάστακτος. Περισσότεροι από 400 εργαζόμενοι μένουν στον δρόμο, για να μην μιλήσουμε για τους υπεργολάβους, που χάνουν έναν από τους βασικότερους πελάτες τους και που επίσης με τη σειρά τους θα πρέπει να προβούν σε απολύσεις. Μιλάμε για έναν πόλο δημιουργίας θέσεων εργασίας που πλήττεται ανεπανόρθωτα. Ωστόσο, ο όμιλος SEB είναι σε καλή κατάσταση. Τα κέρδη του βαίνουν αυξανόμενα. Επεκτείνεται στο εξωτερικό, εξαγοράζει μάρκες και ούτω καθεξής, κλείνει, όμως, εργοστάσια στη Γαλλία. Στριμωγμένος ανάμεσα στους γραφειοκρατικούς και οικονομικούς αντικειμενικούς περιορισμούς –άμεσα ή έμμεσα ευρωπαϊκούς– και τον αχαλίνωτο παγκόσμιο ανταγωνισμό που διαπραγματεύεται η ΕΕ, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Δεν είναι ο SEB εκείνος που καθόρισε τους κανόνες του παιχνιδιού, αλλά οι Βρυξέλλες.

Σήμερα, σε μια προσπάθεια άμβλυνσης των λογικών συνεπειών των ευρωπαϊκών πολιτικών ανταγωνισμού (αναδιαρθρώσεις, μετεγκαταστάσεις και ούτω καθεξής), η έκθεση Cottigny προτείνει μια λίστα γραφειοκρατικών μέτρων, που δεν θα επιλύσουν το πρόβλημα, αλλά αντίθετα θα το μεγεθύνουν και θα το επιταχύνουν. Πρέπει να αλλάξει η όλη λογική του πράγματος, αρχίζοντας από τη λατρεία του «ελεύθερου» ανταγωνισμού, η οποία προστίθεται στον πολλαπλασιασμό των ρυθμιστικών και φορολογικών περιορισμών. Αν γίνει αυτό, θα βγει κερδισμένη η αγορά εργασίας.

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η ΕΕ λαμβάνει επί σειρά ετών πολιτικά μέτρα για την αντιμετώπιση των αναδιαρθρώσεων εντός διαφορετικών τομέων. Στην προκειμένη έκθεση περιλαμβάνονται ορισμένες εποικοδομητικές προτάσεις αλλαγής αυτών των μέτρων βάσει των οποίων, για παράδειγμα, θα παρακολουθείται αποτελεσματικότερα η χρηματοδότηση η οποία προσφέρεται μέσω κοινοτικών κονδυλίων, ενώ τα εν λόγω κονδύλια δεν θα χρησιμοποιούνται για την προώθηση μετεγκαταστάσεων εντός της ΕΕ.

Η βασική θέση της Λίστας του Ιουνίου είναι ότι οι επιπτώσεις των μετεγκαταστάσεων και των αναδιαρθρώσεων αφορούν τα επιμέρους κράτη. Δεν θεωρούμε ότι η ΕΕ πρέπει να λαμβάνει μέτρα ώστε να διασφαλίζει την ανάληψη της ευθύνης για αντιστάθμιση αυτών των επιπτώσεων από τις εταιρείες. Οι αποφάσεις για τόσο σοβαρά θέματα πρέπει να λαμβάνονται από τα κράτη μέλη.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιθυμεί, μεταξύ άλλων:

– να θεσπίσει κριτήρια τα οποία θα ορίζουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα επιτρέπονται οι αναδιαρθρώσεις (για τη διάσωση θέσεων εργασίας ή τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και όχι, για παράδειγμα, ως μοχλός αύξησης της κερδοφορίας)·

– να δημιουργήσει ειδικό ταμείο «προσαρμογής στην οικονομική μεγέθυνση»·

– να αναλάβει η ΕΕ την ευθύνη αντιμετώπισης των «συγκαλυμμένων επιπτώσεων» των αναδιαρθρώσεων, όπως οι συνέπειες στην υγεία των εργαζομένων, τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και το αυξημένο ποσοστό θνησιμότητας των απολυμένων·

– να επιτύχει τη συμμετοχή των εργαζομένων στο μετοχικό κεφάλαιο, έτσι ώστε να μπορούν να μετέχουν στη λήψη των αποφάσεων όσον αφορά τις αναδιαρθρώσεις·

– και να καταδικάσει την απόφαση κρατών μελών να ζητούν την πρόωρη συνταξιοδότηση εργαζομένων ενόψει των αναδιαρθρώσεων.

Ανεξαρτήτως των πολιτικών απόψεων που μπορεί να έχει κανείς για τα ανωτέρω θέματα, πρόκειται για θέματα τα οποία πρέπει να χειρίζονται τα επιμέρους κράτη. Ως εκ τούτου, επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση.

  Carl Lang (NI), γραπτώς. – (FR) Η «στρατηγική» της Λισαβόνας, που υποτίθεται ότι θα μας παράσχει ένα λαμπρό μέλλον, θα αποτελέσει παταγώδη αποτυχία και δεν πρόκειται μερικά συμπληρωματικά ταμεία στήριξης να περισώσουν τις απώλειες ενός βιομηχανικού κλάδου, που στην περιφέρειά μου, στο Nord-Pas-de-Calais, είδε να καταστρέφονται οι θέσεις εργασίας του για το τίποτα. Πρόκειται για μια θυσία που δεν θα επιτρέψει να εξαγάγουμε την οικονομική και κοινωνική ευημερία αλλού στον κόσμο.

Όχι μόνο δεν χρειαζόμαστε την αγαθοεργία, δεν χρειαζόμαστε ούτε άλλη μια παρεμβατική έκθεση που επιδιώκει να διορθώσει τις κακές συνήθειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η καταστροφή των θέσεων εργασίας στη Γαλλία και στη διευρυμένη Ευρώπη θα συνεχιστεί παρά την παραγωγή τόνων χαρτιού που δεν εκφράζει άλλο από την αδυναμία μας και την υποταγή μας στους κανόνες της αχαλίνωτης παγκοσμιοποίησης και της ακραιφνώς φιλελεύθερης θεώρησης των ζηλωτών ευρωπαϊστών. Η Ευρώπη νοσεί επίσης από έναν νεομαρξισμό, που επιδιώκει περισσότερο κρατικό παρεμβατισμό, προσθέτοντας την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία στην εθνική μας γραφειοκρατία, η οποία ήδη χαρακτηρίζεται από τα διοικητικά της βάρη και την επιβολή ασφυκτικής φορολογίας.

Οι κινητήριες δυνάμεις της οικονομίας μας φεύγουν για να αντικατασταθούν από μια μαζική μετανάστευση, η αρνητική συμβολή της οποίας συνιστά ένα δυσβάστακτο οικονομικό και κοινωνικό βάρος. Χρειάζεται οικονομικός εθνικισμός, αποκατάσταση των τελωνειακών και δασμολογικών συνόρων, κοινοτικό προτιμησιακό καθεστώς στην Ευρώπη και η προστασία και εθνική προτίμηση στη Γαλλία.

  Thomas Mann (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Ενέκρινα την έκθεση Cottigny αφού προηγουμένως είχαν λάβει επαρκή πλειοψηφία οι τροπολογίες που κατέθεσε η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι προτάσεις μου στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. Η αναδιάρθρωση επιχειρήσεων πρέπει να εξετάζεται υπό ένα διαφορετικό πρίσμα.

Αφενός η μετεγκατάσταση επιχειρήσεων σε φθηνότερα μέρη στο εξωτερικό καταλήγει στο να συγκρούονται διαφορετικές επιχειρηματικές κουλτούρες, χάνονται τα αποτελέσματα της συνέργιας που έχουν εξαγγελθεί πολλές φορές και μένουν στα μισά του δρόμου οι εργαζόμενοι, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εργάζονται στο επίπεδο της διοίκησης. Αφετέρου, οι αναδιαρθρώσεις είναι αναγκαίες όταν πρέπει να αντιδράσουν οι επιχειρήσεις στις απαιτήσεις που έχουν οι νέες αγορές, στην προσέγγιση του πελάτη και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.

Για να είναι οι εργαζόμενοι στην ΕΕ καλύτερα προετοιμασμένοι για την απαραίτητη κινητικότητα, χρειάζονται επαρκή υποστήριξη για την εκπαίδευση και επανεκπαίδευση, καθώς και για την ένταξή τους σε προγράμματα διά βίου μάθησης. Από τις ενισχύσεις για την αναδιάρθρωση, που πρέπει να συμφωνούν με τους στόχους της Λισαβόνας, θα πρέπει να επωφεληθούν πρωταρχικά οι ΜΜΕ. Πρέπει να διευκολυνθεί η ιχνηλασιμότητα των πόρων προκειμένου να κριθεί η νομιμότητα των ενισχύσεων και να διευκολυνθεί η ανάκτηση των πόρων που δόθηκαν παράνομα.

Εφόσον δεν αρκούν τα σημερινά διαρθρωτικά ταμεία, επικροτώ την ίδρυση ειδικού ταμείου ύψους 500 εκατ. ευρώ ετησίως για επανεκπαίδευση και βοήθεια στην αλλαγή επαγγέλματος, ως έκφραση της αλληλεγγύης μας. Όμως πρέπει ακόμα να συζητηθούν τα σχετικά κριτήρια, γιατί η πρόβλεψη είναι μόνο για μετεγκαταστάσεις σε κράτη εκτός ΕΕ και για απολύσεις περισσότερων από 1 000 εργαζομένων ανά επιχείρηση. Η διαχείρισή του δεν πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα νέα γραφειοκρατία στην Επιτροπή και τις εθνικές υπηρεσίες.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Χαιρετίζω την έκθεση που εκπονήθηκε σε απάντηση της ανακοίνωσης της Επιτροπής για τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση. Η έκθεση συμφωνεί ότι οι αναδιαρθρώσεις δεν είναι απαραίτητα συνώνυμες κοινωνικών υποχωρήσεων, υπό την προϋπόθεση ότι γίνεται ορθή πρόβλεψη και διαχείριση αυτών των μέτρων μέσω της καλής συνεργασίας ανάμεσα στις θιγόμενες εταιρείες και στις συνδικαλιστικές ενώσεις, καθώς και μιας κατάλληλης πολιτικής για την κατάρτιση των εργαζομένων.

Η έκθεση ζητεί να δοθεί στήριξη στις ΜΜΕ και προτείνει τα δημοσιονομικά προγράμματα που συζητούνται για την περίοδο 2007-2013 να προσανατολίζονται περισσότερο στην πρόβλεψη και τη διαχείριση των αναδιαρθρώσεων. Για την πρόληψη του «τουρισμού των επιχορηγήσεων», η έκθεση υποστηρίζει ότι οι εταιρείες που επιχορηγούνται από ευρωπαϊκά κονδύλια δεν πρέπει να λάβουν εκ νέου κοινοτικές ενισχύσεις για ένα δεδομένο διάστημα εάν μετεγκαθιστούν πλήρως ή εν μέρει την παραγωγή τους εντός της ΕΕ.

  Claude Moraes (PSE), γραπτώς. (EN) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Cottigny σχετικά με τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση. Ψήφισα υπέρ της παραγράφου 9, τμήμα 2, σχετικά με την τροφοδότηση του ταμείου παγκοσμιοποίησης και προσαρμογής από τις επιχειρήσεις καθώς πρόκειται για εθελοντική δωρεά.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι απλώς μια διαδικασία σύγκλισης, μείωσης των αποστάσεων και αύξησης της κλίμακας· είναι επίσης μια διαδικασία επιτάχυνσης. Την περίοδο που διανύουμε, όλα εξαρτώνται από την κινητικότητα και όλα κινούνται με μεγαλύτερες ταχύτητες. Συνεπώς, είναι κατανοητό το γεγονός ότι ορισμένοι άνθρωποι φοβούνται τους ταχείς ρυθμούς της σύγχρονης εποχής. Η ολοκλήρωση ενός κύκλου, η καταστροφή ενός προτύπου, η ρήξη με το παρελθόν: διανύουμε μια εποχή κρίσης. Είναι σαφώς απίθανο τα θύματα αυτών των διαδικασιών να πιστέψουν στα πλεονεκτήματα της «δημιουργικής καταστροφής». Αυτό, όμως, είναι εξίσου πραγματικό με την ίδια την καταστροφή.

Προβαίνω σε αυτές τις επισημάνσεις ενόψει της έκθεσης Cottigny σχετικά με τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση, η οποία είναι άστοχη ακριβώς επειδή δεν συμβαδίζει με την πραγματικότητα. Οι κοινωνικές δομές, ιδίως στον δημόσιο τομέα, πρέπει να είναι σε θέση να απορροφήσουν τον αντίκτυπο των μετασχηματισμών που αναπόφευκτα θα συνοδεύουν αυτή την περίοδο οικονομικής επανάστασης. Εξάλλου, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε όσους έχουν αποκλειστεί από την πρόοδο. Από την άλλη πλευρά, δεν θεωρώ επιθυμητή ούτε την πλήρη αναστροφή της διαδικασίας. Στόχος μας πρέπει να είναι να προσπαθήσουμε να εκμεταλλευτούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας προς όφελος των οικονομιών και των πολιτών μας, και προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινούνται οι προσπάθειές μας.

  Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. – (SV) Η έκθεση είναι σε γενικές γραμμές εποικοδομητική και ρίχνει φως σε πολλά από τα προβλήματα που εμφανίζονται σε μια οικονομία η οποία είναι προσανατολισμένη στη βραχυπρόθεσμη κερδοσκοπία. Συνεπώς, την υπερψηφίζω. Εντούτοις, στην έκθεση γίνεται θετική αναφορά στο ταμείο το οποίο επιθυμεί να δημιουργήσει η Επιτροπή. Το εν λόγω ταμείο θα προσφέρει άμεση χρηματοδότηση σε άτομα και θα σημάνει την έναρξη μιας διαδικασίας βάσει της οποίας η ΕΕ θα αναλάβει αρμοδιότητες στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής, εξέλιξη η οποία θα ήταν ατυχής.

Εφόσον πάντως δημιουργηθεί αυτό το ταμείο, θα ήταν χρήσιμο να χρηματοδοτείται εν μέρει από ιδιωτικά κεφάλαια. Καταψηφίζω τις νέες κοινοτικές οδηγίες σχετικά με την εργασιακή νομοθεσία στον τομέα των αναδιαρθρώσεων, καθόσον θα υπονόμευαν το σουηδικό πρότυπο των συλλογικών συμβάσεων μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.

- Έκθεση Bauer (A6-0028/2006)

  Carlo Fatuzzo (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Bauer σχετικά με την ενσωμάτωση και την κοινωνική προστασία και θα ήθελα να απευθύνω μια ερώτηση προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στους είκοσι πέντε δηλαδή αρχηγούς των κυβερνήσεων, στην οποία ελπίζω να απαντήσουν: γιατί οι συνταξιούχοι λαμβάνουν σήμερα συντάξεις που μειώνονται συνεχώς και επαρκούν ολοένα και λιγότερο για να ζήσουν και να επιβιώσουν;

Οι μεταρρυθμίσεις που εφαρμόζουν οι είκοσι πέντε αρχηγοί των κυβερνήσεων αποσκοπούν στη συνεχή μείωση των συντάξεων. Μόνο στην Ιταλία, το 2050 οι σημερινοί νέοι θα παίρνουν σύνταξη που θα φτάνει μόλις το ένα τρίτο του τελευταίου τους μισθού.

Θα ήθελα να στείλω την παρέμβασή μου, ηχογραφημένη σε DVD, στους είκοσι επτά αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων και ελπίζω να απαντήσουν με σαφήνεια ποιες είναι οι προθέσεις τους. Να καταργήσουν την κατηγορία των συνταξιούχων ή να επιτρέψουν την επιβίωση και αυτών που εργάσθηκαν όλη τους τη ζωή και δεν μπορούν να εργασθούν πλέον λόγω ηλικίας.

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει έναν εκτεταμένο κατάλογο εκκλήσεων προς τα κράτη μέλη όσον αφορά τις ενέργειες στις οποίες πρέπει να προβούν για την αντιμετώπιση της σχετικής φτώχειας στα επιμέρους κράτη μέλη. Είναι προφανές ότι τα κράτη μέλη έχουν βάσιμους λόγους να συνεργάζονται σε τέτοιου είδους θέματα μέσω, λόγου χάρη, της εθελοντικής ανταλλαγής εμπειριών και βέλτιστων πρακτικών.

Εντούτοις, η κοινωνική ένταξη και η φτώχεια είναι θέματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπίζονται σε εθνικό επίπεδο ή μέσω εθελοντικής συνεργασίας μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών μελών. Δύσκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί ποια είναι η προστιθέμενη αξία ή η ιδιαίτερη ικανότητα που συνεισφέρει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όταν γνωμοδοτεί γι’ αυτά ή άλλα παρόμοια θέματα.

Η έκθεση περιλαμβάνει προτάσεις σύμφωνα με τις οποίες:

– τα κράτη μέλη πρέπει να προάγουν την πρόσβαση στη διά βίου κατάρτιση (παράγραφος 11)·

– τα κράτη μέλη πρέπει να διευκολύνουν την πρόσβαση σε ποιοτικές και προσιτές υπηρεσίες μέριμνας για τα παιδιά (παράγραφος 24)·

– τα συνταξιοδοτικά συστήματα των κρατών μελών πρέπει να μεταρρυθμιστούν έτσι ώστε να διασφαλίζουν τη μέγιστη δυνατή κοινωνική δικαιοσύνη (παράγραφος 44)·

– οι μεταρρυθμίσεις των δημοσίων συνταξιοδοτικών συστημάτων στα κράτη μέλη πρέπει να αποφεύγουν την αύξηση του συνολικού φορολογικού βάρους που επωμίζονται οι εργαζόμενοι (παράγραφος 45)·

Η Λίστα του Ιουνίου προτείνει σοβαρά θέματα όπως τα ανωτέρω να επιλύονται μέσω ευρύτατου διαλόγου σε εθνικό επίπεδο, ενώ τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν τη δυνατότητα, είτε ανεξάρτητα είτε στο πλαίσιο εθελοντικής συνεργασίας με άλλους ενδιαφερόμενους φορείς, να χρησιμοποιούν τους συνήθεις δημοκρατικούς διαύλους για τη λήψη των αποφάσεων σχετικά με την ενδεδειγμένη νομοθεσία ή τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Ως εκ τούτου, καταψηφίσαμε την έκθεση.

  Sérgio Marques (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την κοινωνική προστασία και την κοινωνική ενσωμάτωση επιβεβαιώνει ότι τα κράτη μέλη εντείνουν τις προσπάθειές τους για την καταπολέμηση της φτώχειας και τη διατήρηση της δυνατότητας των συνταξιοδοτικών συστημάτων να προσφέρουν επαρκή εισοδήματα στους συνταξιούχους. Στην εν λόγω έκθεση, ωστόσο, επισημαίνεται ότι το 2002 περισσότερα από 68 εκατ. άτομα –ή το 15% του πληθυσμού της ΕΕ– ζούσαν υπό την απειλή της φτώχειας.

Παρά τις σημαντικές διαρθρωτικές βελτιώσεις στην αγορά εργασίας της ΕΕ, η απασχόληση και η συμμετοχή διατηρούνται σε ανεπαρκή επίπεδα. Η ανεργία παραμένει αυξημένη σε αρκετά κράτη μέλη, ιδίως μεταξύ των νέων, των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων και των γυναικών. Σύμφωνα με την έκθεση, ο αποκλεισμός από την αγορά εργασίας, πέραν της εθνικής διάστασης, έχει επιπλέον τοπική και περιφερειακή διάσταση.

Στηρίζω ολόψυχα την έκθεση Bauer, στην οποία επικροτούνται τα μέτρα τα οποία προτείνει η Επιτροπή με σκοπό να βοηθηθούν τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ορισμένα μειονεκτούντα άτομα και να προαγάγουν την ενσωμάτωση των εν λόγω ατόμων, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την κατάρτιση και την επαγγελματική ανέλιξη, τον συνδυασμό επαγγελματικού και οικογενειακού βίου, καθώς και το δικαίωμα ίσης πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη και σε αξιοπρεπή στέγαση, διασφαλίζοντας επίσης τη βιωσιμότητα των συστημάτων κοινωνικής προστασίας.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Χαιρετίζω την παρούσα έκθεση, η οποία επικεντρώνεται σε αρκετές βασικές προτεραιότητες πολιτικής όπως: η αύξηση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας, ο εκσυγχρονισμός των συστημάτων κοινωνικής προστασίας, η αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών μειονεκτημάτων, η εξάλειψη της παιδικής φτώχειας, η διασφάλιση αξιοπρεπούς στέγασης, η βελτίωση των συνθηκών στέγασης και η αντιμετώπιση της έλλειψης κοινωνικής στέγασης για ευάλωτες ομάδες, η βελτίωση της πρόσβασης σε υπηρεσίες ποιότητας, όπως οι υπηρεσίες υγείας και μακροπρόθεσμης περίθαλψης, οι κοινωνικές υπηρεσίες και οι μεταφορές, η υπέρβαση των διακρίσεων και η αύξηση της ενσωμάτωσης των εθνοτικών μειονοτήτων και των μεταναστών.

- Έκθεση Grech (A6-0058/2006)

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. – (SV) Στην τελική ψηφοφορία, επιλέξαμε να υπερψηφίσουμε τις κατευθυντήριες γραμμές για τη διαδικασία του προϋπολογισμού του 2007, παρά τις σοβαρές αντιρρήσεις μας όσον αφορά δύο επιμέρους ζητήματα.

Διαφωνούμε με τη θέσπιση ενός καθεστώτος για τους βοηθούς των βουλευτών, καθώς έτσι θα δημιουργούνταν ο κίνδυνος να ζουν υπό τελείως διαφορετικές συνθήκες από ό,τι οι πολίτες με τους οποίους οφείλουν να συνεργάζονται στενά στις εκλογικές περιφέρειες. Θα ανέκυπτε επίσης ο κίνδυνος μετατροπής της θέσης του βοηθού βουλευτή σε ισόβια επαγγελματική σταδιοδρομία.

Διαφωνούμε επίσης με την ίδρυση Κέντρου Ευρωπαϊκών Σπιτιών στις Βρυξέλλες με σκοπό την εφαρμογή μιας πολιτικής πληροφόρησης σχετικά με την ΕΕ.

  Gérard Deprez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Στήριξα την έκθεση του κ. Grech, η οποία είναι κάθε άλλο παρά πολιτικά ανώδυνη.

Έτσι, για παράδειγμα, στον τομέα της πολιτικής για την ενημέρωση, αν εφαρμοστεί η γενική αρχή που επαναλαμβάνεται στις παραγράφους 17, 28 και 62 (μείωση των δραστηριοτήτων που δεν κομίζουν καμία προστιθέμενη αξία), κατ’ εμέ πρέπει να γίνουν σοβαρές αλλαγές. Καθημερινά, λαμβάνουμε ενημερωτικά φυλλάδια που συντάσσονται από «ειδικούς». Είμαι πεπεισμένος ότι, για να εμπνεύσουμε εμπιστοσύνη στους ευρωπαίους πολίτες, είναι καλύτερα να τους ενημερώνουμε μέσω των μέσων ενημέρωσης που συνήθως τους βρίσκουν εκεί που είναι, παρά να σχεδιάζουμε ακριβά ενημερωτικά φυλλάδια, που δεν θα τα διαβάσουν ή δεν θα τα καταλάβουν.

Άλλος τομέας όπου πρέπει να εφαρμοστούν οι αρχές της έκθεσης είναι αυτός των βοηθητικών υπαλλήλων συνεδριάσεων. Στα θέματα της απασχόλησης, ο εισηγητής μας συνηγορεί υπέρ του να προσληφθεί προσωπικό με συμβάσεις μακράς διαρκείας αντί να προσφεύγουμε σε συμβασιούχους. Αν υποστηρίξουμε αυτή την αρχή –όπως κάνω εγώ– τι καθεστώς θα προτείνουμε στο τέλος αυτής της χρονιάς στους 300 βοηθητικούς υπαλλήλους συνεδριάσεων των οποίων η σύμβαση δεν θα μπορεί να ανανεωθεί ως έχει, λόγω της απάλειψης της νομικής βάσης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 78 των «όρων απασχόλησης του λοιπού προσωπικού»;

  Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Καταψήφισα την έκθεση Grech, διότι δεν συμφωνώ με την επανεξέταση του ορισμού της έδρας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο και τον ορισμό του Λουξεμβούργου ως τόπου εργασίας.

  Claude Moraes (PSE), γραπτώς. (EN) Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης Grech. Ψήφισα υπέρ και των δύο μερών του άρθρου 47, διότι πιστεύω ότι θα πρέπει να έχει τεθεί σε ισχύ ένα καθεστώς για τους βοηθούς των βουλευτών έως το 2009.

- Έκθεση Ó Neachtain (A6-0019/2006)

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Χαιρετίζουμε τη θέσπιση φιλικότερων προς το περιβάλλον μεθόδων αλιείας. Εντούτοις, δεν υποστηρίζουμε την πρόταση σύμφωνα με την οποία η ΕΕ καλείται να θεσπίσει ένα σύστημα ενίσχυσης και παροχής αποζημιώσεων σε επαγγελματίες αλιείς για τους οποίους οι μέθοδοι αυτοί έχουν αρνητικές επιπτώσεις. Στην έκθεση δεν γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένα ποσά αποζημίωσης, ενώ δεν διευκρινίζεται επίσης από ποιο δημοσιονομικό κονδύλιο πρέπει να αντληθούν οι πόροι για τις εν λόγω αποζημιώσεις.

Τασσόμαστε υπέρ της συμμετοχής των αλιέων και των αντιπροσωπευτικών τους ενώσεων στον καθορισμό των μέτρων προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος και αποκατάστασης των ελαττωμένων αλιευτικών αποθεμάτων (τροπολογία 1). Διαφωνούμε, όμως, με την πρόταση χρηματοδότησης των προτεινόμενων μέτρων αποζημίωσης των αλιέων από την Κοινότητα (τροπολογία 2).

Αποδοκιμάζουμε την αύξηση των δημοσιονομικών δαπανών εντός της ΕΕ και επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση στο σύνολό της.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Μετά τη συζήτηση που προηγήθηκε, χαιρετίζουμε τη στήριξη που παρείχε ο Επίτροπος Αλιείας, κ. Borg, στην τροπολογία την οποία καταθέσαμε, στην οποία αναφέρεται ότι η αποκέντρωση και η συνδιαχείριση είναι δύο αρχές θεμελιώδους σημασίας τόσο για τη διασφάλιση της συμμετοχής των αλιέων και των αντιπροσωπευτικών ενώσεών τους στη λήψη αποφάσεων για μέτρα προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος και αποκατάστασης των ελαττωμένων αλιευτικών αποθεμάτων, όσο και για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας αυτών των μέτρων, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αλιείς και οι ενώσεις τους είναι αυτοί που θα κληθούν να εφαρμόσουν τα εν λόγω μέτρα, ενώ γνωρίζουν από πρώτο χέρι την κατάσταση των αλιευτικών πόρων και ενδιαφέρονται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο για τη διατήρησή τους.

Σημειώνουμε επίσης την προθυμία του να εξετάσει την πρόταση τροπολογίας μας, στην οποία καλείται η Επιτροπή να προτείνει μέτρα κοινωνικοοικονομικής αποζημίωσης, με εγγυημένη κοινοτική χρηματοδότηση, στο πλαίσιο των προγραμμάτων αποκατάστασης των ελαττωμένων αλιευτικών αποθεμάτων.

Η πλειοψηφία των μελών του Κοινοβουλίου απέρριψε αδικαιολόγητα αυτές τις προτάσεις, γεγονός για το οποίο εκφράζουμε τη λύπη μας.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η ύπαρξη ενός βιώσιμου αλιευτικού τομέα ο οποίος θα στηρίζεται στα αποτελέσματα των πιο πρόσφατων επιστημονικών και τεχνολογικών ερευνών είναι καίριας σημασίας προκειμένου να επιτύχουμε έναν από τους κεντρικούς στόχους της ΕΕ: την εκμετάλλευση των έμβιων θαλάσσιων πόρων κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζονται βιώσιμες οικονομικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνθήκες.

Αυτή η ανακοίνωση της Επιτροπής αποτελεί βήμα προς την ορθή κατεύθυνση, καθώς διαδραματίζει ισχυρότερο ρόλο στην προαγωγή της οικολογικά βιώσιμης διαχείρισης της αλιείας.

Θέλω να τονίσω τη σπουδαιότητα αυτών των μέτρων για τους αλιείς: το να καταστεί οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα φιλικότερη προς το περιβάλλον είναι προς το συμφέρον τους, καθόσον τους εξασφαλίζει υγιή αλιευτικά αποθέματα. Δεδομένου ότι τα μέτρα αυτά ενδέχεται να έχουν σοβαρές κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, τα ενδιαφερόμενα μέρη πρέπει να συμμετέχουν στις σχεδιαζόμενες μεταρρυθμίσεις και πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους αποζημίωσης των αλιέων οι οποίοι θα πληγούν, σε βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, από τη φιλική προς το περιβάλλον αλιεία.

Ενόψει των επισημάνσεων αυτών, θεωρώ ότι το περιεχόμενο της υπό εξέταση ανακοίνωσης συμβάλλει σημαντικά και με θετικό τρόπο στην οικοδόμηση ενός θετικού μέλλοντος για τα άτομα ο βιοπορισμός των οποίων εξαρτάται από την αλιεία, καθώς και για την προστασία του περιβάλλοντος.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Εννοείται ότι ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης που ενθαρρύνει μεθόδους αλιείας φιλικότερες προς το περιβάλλον.

Σήμερα, η προτεραιότητα είναι να καταφέρουμε να μειώσουμε την ένταση της αλιευτικής δραστηριότητας προκειμένου να επιτρέψουμε την ανασύσταση των αποθεμάτων. Το θέμα είναι ευαίσθητο, το γνωρίζουμε· όμως επείγει. Πράγματι, 46% των 28 000 ειδών ιχθύων που καταγράφονται στον κόσμο απειλούνται. Επιπλέον, το πρόγραμμα αξιολόγησης των οικοσυστημάτων των Ηνωμένων Εθνών υπογραμμίζει ότι το 25% των εμπορικών ειδών υφίσταται υπέρμετρη εκμετάλλευση.

Πρέπει προφανώς να λάβουμε υπόψη μας τις κοινωνικοοικονομικές επιταγές και να μην τιμωρήσουμε τον κλάδο της αλιείας που ήδη υφίσταται υπέρμετρους περιορισμούς. Η μείωση της αλιευτικής δραστηριότητας μπορεί να εξεταστεί αν συνδέεται με αποζημίωση. Άλλα μέτρα, όμως, δύνανται να επιφέρουν ουσιαστικά αποτελέσματα, όπως είναι η ενίσχυση της καταπολέμησης της ρύπανσης από τα σκάφη ή η προώθηση βιώσιμων αλιευτικών μεθόδων.

Η βιωσιμότητα των αλιευτικών πόρων αποτελεί ουσιαστικό στόχο και προς αυτή την κατεύθυνση προσανατόλισα την έκθεση γνωμοδότησής μου για την ανακοίνωση της Επιτροπής, σε σχέση με μια κοινοτική προσέγγιση όσον αφορά τα προγράμματα οικολογικής σήμανσης των προϊόντων αλιείας.

- Προετοιμασία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου/Στρατηγική της Λισαβόνας (ΚΨ - B6-0161/2006)

  Brian Crowley (UEN), γραπτώς. (EN) Υποστηρίζω τον στόχο εκσυγχρονισμού της ευρωπαϊκής οικονομίας μέσω της εταιρικής σχέσης της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Δέχομαι ότι και αυτή η στρατηγική πρέπει να εξεταστεί στο ευρύτερο πλαίσιο των απαιτήσεων της αειφόρου ανάπτυξης – ότι οι τρέχουσες ανάγκες μας θα πρέπει να ικανοποιούνται χωρίς να διακυβεύεται η δυνατότητα των μελλοντικών γενιών να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες. Αναμφίβολα η Ευρώπη έχει τους πόρους να στηρίξει το υψηλό βιοτικό μας επίπεδο, πρέπει όμως να αναλάβουμε δράση προκειμένου να τους αποδεσμεύσουμε.

Θα ήθελα να συμπεριληφθεί στα πρακτικά ότι ενώ υποστηρίζω τον γενικό στόχο του ψηφίσματος του Κοινοβουλίου για την εαρινή σύνοδο κορυφής του 2006, δεν υποστηρίζω τις τροπολογίες που δηλώνουν ότι η πυρηνική ενέργεια αποτελεί μια βιώσιμη εναλλακτική λύση στη σημερινή ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης. Η Ιρλανδία δεν υποστηρίζει επ’ ουδενί τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας.

  Emanuel Jardim Fernandes (PSE), γραπτώς. – (PT) Έχει παρέλθει σχεδόν ένα έτος από την αναζωογόνηση της στρατηγικής της Λισαβόνας η οποία συμφωνήθηκε στο εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του περασμένου Μαΐου.

Στην ετήσια έκθεση προόδου της για τη στρατηγική της Λισαβόνας, την οποία δημοσίευσε στις 25 Ιανουαρίου, πριν από το ερχόμενο εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, η Επιτροπή δηλώνει ότι, παρότι αναγνωρίζει τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί εν τω μεταξύ, πρέπει πλέον να δοθεί προτεραιότητα στην επίτευξη αποτελεσμάτων, ενώ είναι καιρός να επιταχυνθούν οι μεταρρυθμίσεις.

Ως εκ τούτου, έχει εντοπίσει τέσσερις θεμελιώδεις προτεραιότητες, σύμφωνα με τις οποίες οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ πρέπει να δεσμευτούν να λάβουν τα εξής συγκεκριμένα πρόσθετα μέτρα, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο: αύξηση των επενδύσεων στην εκπαίδευση και την καινοτομία, απελευθέρωση του δυναμικού των επιχειρήσεων, ιδίως των ΜΜΕ, ανταπόκριση στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης και της γήρανσης του πληθυσμού και εξασφάλιση των προϋποθέσεων για μια αποτελεσματική, ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική.

Στην υπό εξέταση πρόταση ψηφίσματος διατυπώνονται σχόλια και προτάσεις όσον αφορά τις τέσσερις αυτές προτεραιότητες, τις οποίες στηρίζω ολόψυχα. Συνεπώς, υπερψήφισα το κείμενο.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Παρότι αισθάνομαι απογοήτευση για την απόρριψη της πρότασης ψηφίσματος που καταθέσαμε, αξίζει να σημειωθεί ότι περίπου 100 βουλευτές αυτού του Σώματος είτε ψήφισαν υπέρ (79) είτε απείχαν (20), και ο αριθμός αυτός είναι σχεδόν διπλάσιος από τον αριθμό των μελών της πολιτικής μας ομάδας και μεγαλύτερος από το σύνολο των μελών της Συνομοσπονδιακής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών και της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας. Εξίσου σημαντικό ήταν το γεγονός ότι ο αριθμός των βουλευτών οι οποίοι αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν το κοινό ψήφισμα, το οποίο εγκρίθηκε παρ’ όλα αυτά από την πλειοψηφία, ήταν ακόμη μεγαλύτερος.

Η εμπειρία μας διδάσκει ότι η ανοικτή μέθοδος συντονισμού, η οποία προβλέπεται στη στρατηγική της Λισαβόνας, δεν έχει μειώσει τη φτώχεια. Στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας, προτεραιότητα δόθηκε στην ελευθέρωση και την ιδιωτικοποίηση του δημοσίου τομέα και των υπηρεσιών του.

Δεδομένου ότι η φτώχεια αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στα αίτια που την προκαλούν. Ως εκ τούτου, πρέπει να ληφθούν τα ενδεδειγμένα μέτρα προαγωγής της κοινωνικής ενσωμάτωσης, βάσει διεπιστημονικής προσέγγισης.

Συνεπώς, προτείνουμε να αντικατασταθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης από ένα γνήσιο σύμφωνο ανάπτυξης και προόδου και η στρατηγική της Λισαβόνας από μια κατάλληλη στρατηγική οικονομικής και κοινωνικής συνοχής. Στο ίδιο πνεύμα, θεωρούμε ότι δεν χρειάζεται να δοθεί έμφαση στην πρόταση οδηγίας για τη δημιουργία της εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών.

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. (EN) Θα υποστηρίξω αυτό το ψήφισμα, μαζί με τους συναδέλφους μου στην Ομάδα των Σοσιαλιστών και στην αντιπροσωπεία των Εργατικών, πρέπει ωστόσο να επισημάνω μια βασική παράλειψη στο τμήμα για την ενεργειακή πολιτική, δηλαδή την παλιρροϊκή ενέργεια.

Η θέρμανση του πλανήτη μάς απομακρύνει από τη συμβατική ενέργεια, ενώ οι ανησυχίες για την ασφάλεια και την προστασία απειλούν την πυρηνική ενέργεια. Το κενό μπορεί να συμπληρωθεί με μεγάλη δυσκολία από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, είτε πρόκειται για την ηλιακή, την αιολική ή τα βιοκαύσιμα. Η μόνη δυνατότητα που παραμελείται είναι η παλιρροϊκή ενέργεια. Οι Γάλλοι δημιούργησαν τον σταθμό παραγωγής ενέργειας στην εκβολή La Ranche επιδεικνύοντας την τεχνολογία· στο Ηνωμένο Βασίλειο τόσο το Mersey, σε μικρή κλίμακα, όσο και το Severn, σε μαζική κλίμακα, είναι κατάλληλες τοποθεσίες. Μόνο το σχέδιο Severn θα μπορούσε να καλύψει περίπου το 10% των ενεργειακών αναγκών της Βρετανίας. Γιατί παραμελούμε τις «μεγάλες» ανανεώσιμες πηγές ενέργειας επιλέγοντας να καλύψουμε τους λόφους μας με ανεμόμυλους και τις οροφές μας με συλλέκτες ηλιακής ενέργειας;

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Ο γενικός κανόνας στα ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που αφορούν τις προετοιμασίες για τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια είναι να επιδιδόμαστε σε μια λιτανεία επιθυμιών που τίθενται υπόψη των κυβερνήσεων και της Επιτροπής. Το κοινό τους σημείο είναι πως ποτέ δεν επισημαίνουν ότι οι δυσχέρειες που βιώνουν οι χώρες μας οφείλονται στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και ζητούν πάντα περισσότερες παρεμβάσεις από τις Βρυξέλλες στις πολιτικές των κρατών μελών. Η σωτηρία δεν μπορεί να έλθει από την Ευρώπη των Βρυξελλών, διότι η πλειονότητα των προβλημάτων που αναφέρονται σε αυτό το κείμενο προκαλούνται από αυτή.

Είμαστε, για παράδειγμα, σήμερα στο σημείο όπου οι δυσλειτουργίες που οφείλονται στην ελευθέρωση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας, την οποία επιζητούν οι Βρυξέλλες και η οποία ερείδεται στη μοναδική και απαραβίαστη έννοια του ανταγωνισμού, ωθούν τους βουλευτές να απευθύνουν έκκληση για μια κοινή, και μάλιστα ενιαία, πολιτική ενέργειας, ενώ αυτός ο τομέας παρέμβασης δεν υφίσταται στις Συνθήκες και δεν αναφέρεται για έναν καλό λόγο: εξαιτίας της εναντίωσης των κυβερνήσεων που έχουν επίγνωση της στρατηγικής σημασίας αυτού του τομέα και της απόκλισης των συμφερόντων τους.

Η γενική εντύπωση είναι ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, ως έχει σήμερα, αποτελεί αυτοσκοπό, αυτοτροφοδοτείται από τις αρνητικές συνέπειες των σφαλμάτων της. Πρέπει να τελειώνουμε με αυτόν τον φαύλο κύκλο.

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Στο προκείμενο ψήφισμα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπεισέρχεται σε τομείς με τους οποίους οφείλουν να ασχοληθούν τα κοινοβούλια των κρατών μελών προκειμένου να επιτευχθούν οι συμφωνηθέντες ευρωπαϊκοί στόχοι όσον αφορά την ενίσχυση της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Η στρατηγική της Λισαβόνας στηρίζεται στην υλοποίηση της υποχρέωσης των κρατών μελών να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα.

Η στρατηγική της Λισαβόνας δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα για τη διαρκή απαίτηση αύξησης των δημοσιονομικών κονδυλίων της ΕΕ. Η Λίστα του Ιουνίου θεωρεί, απεναντίας, ότι οι προϋπολογισμοί των κρατών μελών πρέπει να καλύπτουν τις ανάγκες που προκύπτουν από την εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας. Στην παράγραφο 3 του ψηφίσματος υποστηρίζεται ότι προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής της Λισαβόνας πρέπει να αυξηθεί ο κοινοτικός προϋπολογισμός. Για τον λόγο αυτόν, επιλέξαμε να καταψηφίσουμε το κείμενο.

Το ψήφισμα περιλαμβάνει πολλές θετικές προτάσεις αλλά στηρίζεται στην ύπαρξη κοινοτικών δημοσιονομικών προοπτικών με τις οποίες δεν συμφωνούμε. Η ευθύνη για την εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας βαρύνει τα κράτη μέλη, και γι’ αυτό είναι σημαντικό να μην αυξηθούν οι συνεισφορές τους στην ΕΕ. Πρέπει, απεναντίας, να έχουν τη δυνατότητα να μεριμνήσουν τα ίδια για την κάλυψη των απαιτήσεων της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Ως εκ τούτου, καταψηφίσαμε το κείμενο της πρότασης ψηφίσματος το οποίο κατέθεσαν η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η διάσκεψη που θα διεξαχθεί στις 16 και 17 Μαρτίου θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα είδος γενικής συνέλευσης των εργοδοτών, και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι θα πραγματοποιηθεί λίγο πριν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Παρόντες θα είναι ο αυστριακός Καγκελάριος και Προεδρεύων του Συμβουλίου, ο Πρόεδρος και τα μέλη της Επιτροπής, καθώς και η αφρόκρεμα των επιχειρήσεων, της βιομηχανίας, του περιβάλλοντος, της έρευνας και των μέσων ενημέρωσης, για να μην αναφέρουμε τους εκπροσώπους κυβερνήσεων που ασχολούνται με τα λεγόμενα προγράμματα εθνικών μεταρρυθμίσεων.

Οι κεφαλές της βιομηχανίας θα εκθέσουν τον κατάλογο των απαιτήσεών τους ζητώντας την υλοποίηση των λεγομένων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, έκφραση η οποία είναι ευφημισμός για την εφαρμογή των πολιτικών της Δεξιάς, ενώ το πραγματικό της νόημα είναι πολύ γνωστό στους εργαζόμενους: συγκεκριμένα, μεγαλύτερη ανασφάλεια στην απασχόληση, χαμηλότεροι μισθοί, παράταση του εργασιακού βίου και των ωρών εργασίας, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αποδιάρθρωση και εντέλει ελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών, με ιδιαίτερη έμφαση στην ενέργεια και τις επικοινωνίες, την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία και την εκπαίδευση, καθώς και την έρευνα, με αποτέλεσμα την εκμετάλλευση, την ανεργία και τη φτώχεια.

Η πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο έχει ταυτιστεί με την επιδίωξη αυτών των στόχων, παρά τη δική μας αντίθετη ψήφο.

  Timothy Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. (EN) Εγώ και οι βρετανοί Συντηρητικοί συνάδελφοί μου υποστηρίζουμε πλήρως όλα τα μέτρα στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας, τα οποία ενισχύουν πραγματικά την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών οικονομιών. Αυτό απαιτεί πραγματική οικονομική μεταρρύθμιση που θα οδηγήσει σε περισσότερη ανάπτυξη, σε ευέλικτες αγορές εργασίας και σε υψηλότερη απασχόληση σε ολόκληρη την ΕΕ.

Ενώ υποστηρίζουμε πλήρως τις προσπάθειες του Προέδρου της Επιτροπής και ορισμένων κρατών μελών για τη μείωση των επιβαρύνσεων στις επιχειρήσεις και των εμποδίων στη δημιουργία θέσεων εργασίας, μας ανησυχεί το γεγονός ότι ορισμένα από τα μέτρα που περιγράφονται στο ψήφισμα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε υψηλότερο κόστος για τις επιχειρήσεις και να αποσπάσουν την προσοχή από την κυρίαρχη προτεραιότητα να καταστεί η Ευρώπη περισσότερο ανταγωνιστική στην παγκόσμια αγορά και, ως εκ τούτου, να μειωθούν σημαντικά τα επίπεδα ανεργίας.

Δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε αυτές τις προτάσεις στο ψήφισμα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε δημοσιονομικές προοπτικές υψηλότερες από τις συμφωνηθείσες στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο του 2005.

Για αυτούς αλλά και για άλλους λόγους, αποφασίσαμε να απέχουμε από το ψήφισμα.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Το κοινό ψήφισμα που υπογράφουν και προωθούν μαζί στο Ευρωκοινοβούλιο, Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες και Φιλελεύθεροι για τη Στρατηγική της Λισαβόνας, στοχεύει στην ακόμη μεγαλύτερη επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, μέσα από την κατάρτιση των εθνικών προγραμμάτων. Η επίθεση του ευρωενωσιακού κεφαλαίου εντείνεται και αγκαλιάζει όλους τους βασικούς κρίκους, με την εισβολή του κεφαλαίου και την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Ενέργειας, την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, το σάρωμα των όποιων κατακτήσεων της εργατικής τάξης με τη νέα επίθεση στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά της δικαιώματα.

Θεμέλιο και της Στρατηγικής της Λισαβόνας αποτελεί η Συνθήκη του Μαάστριχτ και οι τέσσερις ελευθερίες (κεφαλαίου, εμπορευμάτων, εργαζομένων, υπηρεσιών) που από κοινού ψήφισαν στη χώρα μας ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ.

Το ΚΚΕ έχει έγκαιρα προειδοποιήσει την εργατική τάξη και το λαό για τους στόχους της Στρατηγικής της Λισαβόνας. Καλεί την εργατική τάξη να εντείνει την πάλη της ενάντια στην βάρβαρη επίθεση του κεφαλαίου, να δώσει στον αγώνα της αντιμονοπωλιακά, αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά, να οικοδομήσει τη συμμαχία της για τη λαϊκή εξουσία και ευημερία.

  Tobias Pflüger (GUE/NGL), γραπτώς. (DE) Αποτελεί σκάνδαλο το γεγονός ότι ακριβώς 20 χρόνια μετά την καταστροφή του Τσερνομπίλ, τα δύο τρίτα των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εγκρίνοντας το ψήφισμα για τη στρατηγική της Λισαβόνας, ψήφισαν και υπέρ της συνέχισης της χρήσης πυρηνικής ενέργειας. Η πυρηνική ενέργεια παραμένει μια επικίνδυνη τεχνολογία με απρόβλεπτες συνέπειες.

Στο πλαίσιο της αυξανόμενης χρησιμοποίησης πυρηνικής ενέργειας παραβιάζονται θεμελιώδη δικαιώματα και χειροτερεύουν αμετάκλητα οι συνθήκες ζωής των μελλοντικών γενεών: η σχάση του ουρανίου συνδέεται με τεράστια εκμετάλλευση της φύσης και με τη ραδιενεργή μόλυνση των υπογείων υδάτων. Με τον εμπλουτισμό του ουρανίου μπορεί να παραχθεί και υλικό κατάλληλο για πυρηνικά όπλα. Δεν είναι στην πραγματικότητα εφικτός ο απόλυτος διαχωρισμός της «πολιτικής» από τη στρατιωτική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Ακόμα και η φυσιολογική λειτουργία πυρηνικών αντιδραστήρων σημαίνει διαρκή κίνδυνο εξαιτίας παραγόντων όπως η χαμηλή ακτινοβολία και ο κίνδυνος μόλυνσης ποταμών που χρησιμοποιούνται για την ψύξη των αντιδραστήρων.

Οι εγκαταστάσεις επανεπεξεργασίας γίνονται όλο και πιο μεγάλες και προξενούν ραδιενεργή μόλυνση σε ολόκληρες εκτάσεις στην ξηρά και τις θάλασσες. Μέχρι σήμερα παραμένει ανεπίλυτο το ζήτημα της διαχείρισης και τελικής εναπόθεσης των εξαιρετικά ραδιενεργών αποβλήτων, τα περισσότερα εκ των οποίων παράγονται καθημερινά και θα παραμείνουν ραδιενεργά για τουλάχιστον 10 000 ακόμα χρόνια. Τα 3,1 δισ. ευρώ που προβλέπονται για την πυρηνική έρευνα στο 7ο πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα (2007-2011) είναι διπλάσια από εκείνα του προηγουμένου προγράμματος πλαισίου. Αντί να επενδύει σε πυρηνικές τεχνολογίες, η ΕΕ θα έπρεπε να κάνει περισσότερα για την ανάπτυξη των ανανεώσιμων ενεργειών. Μόνο με έναν αποκεντρωμένο εφοδιασμό από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορεί να εξασφαλιστεί μακροπρόθεσμα η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την πρόταση ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη συμβολή στο εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του 2006 όσον αφορά τη στρατηγική της Λισαβόνας, καθόσον συμφωνώ με την πλειονότητα των θεμάτων που θίγει και των προτάσεων που περιλαμβάνει. Επικροτώ ιδιαιτέρως τις προτάσεις όσον αφορά μια απαιτητική, ανταγωνιστική και καινοτόμο προσέγγιση στην ευρωπαϊκή οικονομία, η οποία θα καθορίζει έναν οδικό χάρτη οικονομικών μεταρρυθμίσεων στην Ευρώπη στον οποίο θα κυριαρχούν η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς, οι επενδύσεις στην έρευνα και ανάπτυξη, καθώς και η αλληλεγγύη μεταξύ των κοινοτήτων και των γενεών.

Θεωρώ ότι πρέπει να διευκρινιστούν ορισμένα ζητήματα.

Κατά τη γνώμη μου, είναι λυπηρό το γεγονός ότι, ενώ έχει παρέλθει ένα έτος από το εαρινό Συμβούλιο του 2005, βρισκόμαστε ακόμη στο σημείο περίπου από το οποίο είχαμε ξεκινήσει, σε πολλούς τομείς, όπως η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, η ελευθερία εγκατάστασης των πολιτών από τα νέα κράτη μέλη, η εμβάθυνση της εσωτερικής αγοράς και η μεταρρύθμιση των δημοσιονομικών προτεραιοτήτων. Βεβαίως, τα ζητήματα αυτά δεν με οδήγησαν στην καταψήφιση του κειμένου, αλλά εντείνουν την απογοήτευσή μου ενόψει της μειωμένης δέσμευσης για τις μεταρρυθμίσεις στην ΕΕ.

6. Διορθώσεις και προθέσεις ψήφου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

(Η συνεδρίαση, που είχε διακοπεί στις 1.20 μ.μ. επαναλαμβάνεται στις 3 μ.μ.)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. DOS SANTOS
Αντιπροέδρου

(Η συνεδρίαση συνεχίζεται στις 15.00)

7. Έγκριση των συνοπτικών πρακτικών της προηγούμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

8. Αποτελέσματα του άτυπου Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών της 10ης/11ης Μαρτίου 2006 (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με τα αποτελέσματα του άτυπου Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών της 10ης/11ης Μαρτίου 2006.

  Olli Rehn, Επιτροπή. (EN) Κύριε Πρόεδρε, στα Δυτικά Βαλκάνια η ΕΕ μπορεί πράγματι να κάνει τη διαφορά. Αυτό συζητήθηκε στη συνεδρίαση Gymnich των Υπουργών Εξωτερικών στο Σάλτσμπουργκ.

Η περιοχή βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση και η ΕΕ θα την κατευθύνει στην ειρηνική και μεταρρυθμιστική οδό. Διαπιστώσαμε πολλές θετικές εξελίξεις τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν πρέπει να εφησυχάζουμε σε μια ψεύτικη αίσθηση ασφάλειας.

Φέτος τα εναπομείναντα θέματα όσον αφορά το καθεστώς, το Κοσσυφοπέδιο και το Μαυροβούνιο, πρέπει να επιλυθούν με υπομονή και αποφασιστικότητα. Πρέπει επίσης να απομακρύνουμε την περιοχή από την εποχή του πολέμου. Πρέπει, συνεπώς, να ελευθερώσουμε την οδό προς την πρόοδο όσον αφορά τα θέματα που ενδιαφέρουν πραγματικά τους πολίτες της περιοχής: η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και η μετάβαση των χωρών στον ευρωπαϊκό κορμό.

Πώς μπορούμε να ενθαρρύνουμε καλύτερα τις χώρες να τηρήσουν μια φιλόδοξη μεταρρυθμιστική ατζέντα; Πρέπει, προπάντων, να τηρήσουμε τη δέσμευσή μας ότι οι χώρες μπορούν να σημειώσουν πρόοδο προς την ΕΕ με απώτερο στόχο την προσχώρηση μόλις καταφέρουν να ικανοποιήσουν τα αυστηρά κριτήρια ένταξης. Επιπλέον, πρέπει να προσπαθήσουμε να καταστήσουμε αυτήν την προοπτική συγκεκριμένη και απτή, όπως έπραξε η Επιτροπή στην πρόσφατη ανακοίνωσή της. Επιτρέψτε μου να αναφέρω ορισμένα παραδείγματα των συγκεκριμένων στόχων και προτάσεων μας.

Πρώτον, θα πρέπει να άρουμε τα εμπόδια στο εμπόριο, στην παραγωγή και στις επενδύσεις. Η Επιτροπή, μαζί με το σύμφωνο σταθερότητας και με τις ενδιαφερόμενες χώρες, επιδιώκει τη δημιουργία μιας περιφερειακής συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου, η οποία θα αντικαταστήσει το σημερινό μωσαϊκό των 31 διμερών συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ταυτόχρονης διεύρυνσης και εκσυγχρονισμού της ζώνης ελεύθερων συναλλαγών της Κεντρικής Ευρώπης (CEFTA), θέμα το οποίο θα εξετάσει η συνάντηση κορυφής της CEFTA τον Απρίλιο στο Βουκουρέστι.

Δεύτερον, θα πρέπει να εξευρωπαΐσουμε την επόμενη γενιά – ή γιατί όχι τη σημερινή γενιά; Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προτείναμε την αύξηση της κινητικότητας των ερευνητών και των σπουδαστών αυξάνοντας τον αριθμό των υποτροφιών που τους παρέχονται.

Τρίτον, πρέπει να διευκολύνουμε τις επαφές μεταξύ των λαών. Θα προτείνουμε μέτρα για τη διευκόλυνση των θεωρήσεων και ευελπιστώ ότι τα κράτη μέλη θα τα προωθήσουν γρήγορα μέσω του Συμβουλίου, ούτως ώστε να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε τις διαπραγματεύσεις για τις συμφωνίες σχετικά με τη διευκόλυνση των θεωρήσεων και την επανεισδοχή. Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω το γεγονός ότι όσο περισσότερα μπορούν να κάνουν οι χώρες στην περιοχή προκειμένου να διασφαλίσουν τους διασυνοριακούς ελέγχους και την ασφάλεια των εγγράφων, τόσο ευκολότερο θα είναι να πεισθούν τα κράτη μέλη της ΕΕ να σημειώσουν πρόοδο όσον αφορά τη διευκόλυνση των θεωρήσεων.

Είμαι ευτυχής για το γεγονός ότι οι Υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ επικύρωσαν το περασμένο σαββατοκύριακο στο Σάλτσμπουργκ αυτά τα πρακτικά μέτρα και, αν και δεν παρίσταται σήμερα, θα ήθελα να αποδώσω ιδιαίτερο φόρο τιμής στην κ. Plassnik και στην προσωπική της δέσμευση για τη διασφάλιση προόδου στα Δυτικά Βαλκάνια.

Τέλος, πρέπει να πω λίγα λόγια για τον θάνατο του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Όταν λάβαμε την είδηση του θανάτου του στο τέλος της συνεδρίασης Gymnich, η άμεση αντίδρασή μου ήταν να θυμηθώ την επίσκεψή μου στη Σρεμπρένιτσα τον περασμένο Ιούλιο, στη δέκατη επέτειο της πιο αποκρουστικής σφαγής στην μεταπολεμική Ευρώπη. Λυπάμαι που ο Μιλόσεβιτς πέθανε πριν αποδοθεί δικαιοσύνη για τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα των εγκλημάτων για τα οποία παραπέμφθηκε στη δικαιοσύνη.

Στα απομνημονεύματά του, ο Καγκελάριος Κολ γράφει ότι κάθε γενιά πρέπει να εργαστεί για την επίτευξη της απαραίτητης επίγνωσης της ιστορίας προκειμένου να αποφύγει να επαναλάβει τα λάθη μας και να διασφαλίσει ότι «ακούγονται οι φωνές των θυμάτων». Αυτά είναι πολύ σοφά λόγια.

Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία καταγράφει στοιχεία τα οποία θα βοηθήσουν τους Σέρβους της σημερινής γενιάς και των μελλοντικών γενεών να κατανοήσουν ότι πολλά εγκλήματα διαπράχθηκαν στο όνομα της Σερβίας, ενώ συγκεκριμένα άτομα ήταν υπεύθυνα για αυτά τα εγκλήματα.

Ο θάνατος του Μιλόσεβιτς καθιστά ακόμη σημαντικότερη την ολοκλήρωση του έργου του Δικαστηρίου της Χάγης και τη μεταφορά των εναπομενόντων κατηγορουμένων εκεί. Αυτό θα βοηθήσει τη Σερβία να κλείσει το τραγικό κεφάλαιο της ιστορίας για το οποίο ευθυνόταν ο Μιλόσεβιτς και να συμβιβαστεί με την κληρονομιά του παρελθόντος της.

Σήμερα η Σερβία είναι πραγματικά σε δίλημμα και ελπίζω ειλικρινά ότι οι ηγέτες και ο λαός της Σερβίας θα έχουν τη βούληση και τη σύνεση να επιλέξουν το ευρωπαϊκό μέλλον αντί του εθνικιστικού παρελθόντος. Η χώρα κράτα τώρα το μέλλον της στα δικά της χέρια. Μπορούμε να βοηθήσουμε τους Σέρβους να κάνουν τη σωστή επιλογή διατηρώντας για εκείνους ανοικτή την ευρωπαϊκή προοπτική.

  Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, έχει αναγγελθεί συζήτηση με το Συμβούλιο και μόλις είπατε ότι το Συμβούλιο δεν έχει φθάσει ακόμα. Εγώ πιστεύω ότι θα πρέπει να περιμένουμε το Συμβούλιο, γιατί θέλουμε να ακούσουμε την ενημέρωση για τη διάσκεψη κορυφής του Σάλτσμπουργκ και ύστερα να συζητήσουμε σχετικά. Δεν έχει νόημα να συζητήσουμε και να ακούσουμε ύστερα τη δήλωση. Θα ήταν μια άσκοπη διαδικασία.

  Πρόεδρος. – Συμφωνώ με τις επισημάνσεις του κ. Posselt, αν και πληροφορήθηκα ότι η κ. Υπουργός θα είναι σύντομα εδώ.

  José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να προσθέσω τη φωνή μου στη διαμαρτυρία του κ. Posselt, διότι πιστεύω ότι εμείς στο Κοινοβούλιο δεν πρέπει να αγνοούμε αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό απλώς λόγω αδυναμίας να συμμορφωθούμε με τις τυπικές διαδικασίες και εφόσον έχει προγραμματιστεί μια συζήτηση με την Επιτροπή και το Συμβούλιο, το Συμβούλιο θα έπρεπε να είναι παρόν.

Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω ότι, σαν να μην ήταν αρκετά περίπλοκη η κατάσταση στη Μέση Ανατολή και στην Παλαιστίνη μετά τη νίκη της Χαμάς, η επίθεση στη φυλακή της Ιεριχούς από τα ισραηλινά στρατεύματα −την οποία πιστεύω ότι πρέπει να καταδικάσουμε− περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση και έχει εξαπολύσει ένα κύμα ανεξέλεγκτης βίας, η οποία έβλαψε τους πολίτες και τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την οποία πρέπει να καταδικάσουμε κατηγορηματικά.

Κύριε Πρόεδρε, καθώς γνωρίζω ότι συζητήθηκε στο άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών, θα ήθελα να ρωτήσω την Επιτροπή τι προσέγγιση πρόκειται να υιοθετήσουν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο, το οποίο δυστυχώς εξακολουθεί να είναι απόν, σχετικά με τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Παλαιστίνη και αν πρόκειται να επιμείνουν, όπως είναι λογικό, στην ανάγκη να απαιτήσουν από τη Χαμάς να αποκηρύξει τη βία και να αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ και τις προηγούμενες συμφωνίες.

Δεύτερον, κύριε Πρόεδρε, αναφορικά με το θέμα του Ιράν, το οποίο αναφέρθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, θα ήθελα να ρωτήσω την Επιτροπή αν προτιμά μια σταδιακή προσέγγιση, δηλαδή, να εκδώσει το Συμβούλιο Ασφαλείας μια δήλωση, ή αν ελπίζει ότι θα εφαρμοστούν κυρώσεις.

Αναφορικά με τη διεύρυνση, κύριε Πρόεδρε, υπό το πρίσμα των σχολίων του γάλλου Υπουργού Εσωτερικών, κ. Sarkozy, ότι υπάρχει ένας βαθμός κούρασης όσον αφορά τη διεύρυνση και το αίτημά του για μία συζήτηση στο Συμβούλιο τον Ιούνιο σχετικά με την εκτίμηση των ορίων της ικανότητας απορρόφησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης −και η έκθεση του κ. Brok είναι το επόμενο θέμα της ημερήσιας διάταξης− θα ήθελα να μάθω αν η Επιτροπή συμφωνεί με το αίτημα του κ. Sarkozy προς το Συμβούλιο και αν πιστεύει ότι η αυστριακή Προεδρία της Ένωσης θα πρέπει να δώσει μια οριστική απάντηση στο θέμα των γεωγραφικών ορίων του πολιτικού σχεδίου μας.

  Πρόεδρος. – Ορισμένα από τα θέματα που θίγετε πρέπει να απευθυνθούν στην κ. Ferrero-Waldner, η οποία επί του παρόντος απουσιάζει, όμως πολλά από τα υπόλοιπα ερωτήματά σας θα απαντηθούν στο πλαίσιο της συζήτησης σχετικά με την Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση, η οποία θα διεξαχθεί προσεχώς.

  Olli Rehn, Επιτροπή. (EN) Κύριε Πρόεδρε, λόγω του περιορισμένου χρόνου ομιλίας της Επιτροπής σε αυτήν τη συζήτηση θα ήταν αδύνατον να αναφερθώ σε ένα τόσο ευρύ φάσμα θεμάτων, καλύπτοντας όλες τις εξωτερικές υποθέσεις, όλα τα παγκόσμια θέματα· συμφωνήθηκε ότι η κ. Ferrero-Waldner θα ασχοληθεί με το Ιράν και την Παλαιστίνη και με την κρίση των γελοιογραφιών στην ομιλία της αργότερα απόψε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο επικεντρώθηκα στις πολιτικές που αφορούν τα Δυτικά Βαλκάνια.

Έτσι θα κατανεμηθεί η συνδρομή της Επιτροπής, γεγονός που σημαίνει ότι μετά τη συζήτηση θα απαντήσω σχετικά με τα Δυτικά Βαλκάνια και η κ. Ferrero-Waldner θα απαντήσει επί των άλλων θεμάτων αργότερα απόψε.

  Doris Pack (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ο Επίτροπος Rehn περιέγραψε την κατάσταση. Ας συζητήσουμε λοιπόν τώρα για την έκθεση του κ. Brok που αφορά τη διεύρυνση κι ας κάνουμε μετά όλα τα υπόλοιπα, όταν θα έχει έρθει η κ. Plassnik. Σας παρακαλώ θερμά να το κάνουμε έτσι, γιατί διαφορετικά θα φανούμε άδικοι απέναντι στον κ. Επίτροπο και η συζήτηση δεν θα γίνει με τη σωστή σειρά.

  Πρόεδρος. – Αντιλαμβάνομαι ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ασυνήθιστη κατάσταση, αλλά, δυστυχώς, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη, η συζήτηση της έκθεσης του κ. Brok θα διεξαχθεί μετά τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής.

  Elmar Brok (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, έχω κι εγώ μια πρόταση. Φυσικά, μπορούμε να διακόψουμε αν η απούσα προεδρία του Συμβουλίου κερνάει στο μεσοδιάστημα καφέ.

(Γέλια)

  José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra (PPE-DE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, γνωρίζω πολύ καλά τις πιέσεις που υπάρχουν κατά την κατάρτιση της ημερήσιας διάταξης του Κοινοβουλίου, αλλά είπατε ότι έχουμε μια συγκεκριμένη ημερήσια διάταξη και αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε είναι να καθορίζουμε ένα θέμα της ημερησίας διάταξης που λέει ότι πρόκειται να ασχοληθούμε με το άτυπο Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών όταν αποδεικνύεται ότι η αρμόδια Επίτροπος για την πλειονότητα των θεμάτων που σχετίζονται με αυτό το Συμβούλιο έχει αποφασίσει ότι αυτό πρέπει να γίνει σε μεταγενέστερο σημείο της συζήτησής μας.

Πιστεύω ότι αυτό που πρότειναν ο κ. Posselt και η κ. Pack είναι απολύτως δικαιολογημένο. Αν η αρμόδια Επίτροπος δεν είναι εδώ για να ασχοληθεί με τα κύρια θέματα του άτυπου Συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών, ας συζητήσουμε την έκθεση του κ. Brok και μετά μπορούμε να εξετάσουμε αυτό το θέμα όταν έλθει η αρμόδια Επίτροπος, διότι είναι απαράδεκτο να κατανέμονται τα θέματα χωρίς να ακούγεται η γνώμη των βουλευτών.

  Πρόεδρος. – Αντιλαμβάνομαι τους προβληματισμούς που εκφράζετε, αλλά οφείλω να δηλώσω ότι δεν έχω υπόψη μου κάποια διάταξη του Κανονισμού η οποία θα συνέβαλλε στην επίλυση αυτού του προβλήματος.

  Hannes Swoboda (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, το πρόβλημα είναι ασφαλώς ότι ορισμένοι συνάδελφοι που έχουν προετοιμαστεί για την έκθεση Brok δεν είναι τώρα εδώ αλλά θα έρθουν αργότερα. Φυσικά, μπορούμε να κάνουμε κάποιες αλλαγές. Η κ. Napoletano είναι πρόθυμη να μιλήσει αργότερα κι εγώ μιλάω τώρα διότι θα μιλήσω κυρίως για τα Βαλκάνια. Μπορούμε, φυσικά, τώρα να τα συνδυάσουμε αυτά. Όμως μερικοί συνάδελφοι θα δυσαρεστηθούν που δεν θα μπορέσουν να μιλήσουν για την έκθεση Brok επειδή δεν είναι εδώ. Αυτό είναι το πρόβλημα.

  Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να ρωτήσω, με κάθε ευγένεια, αν ξέρετε πότε θα φθάσει εδώ το Συμβούλιο; Γιατί αν είναι σωστό αυτό που άκουσα, ότι θα έρθει σε ένα τέταρτο, τότε μπορούμε να περιμένουμε αφού έχει συμβεί πολλές φορές να έχουμε εδώ ένα τέταρτο καθυστέρηση. Προτείνω λοιπόν να διακόψουμε για ένα τέταρτο, αν πρόκειται να φθάσει τότε το Συμβούλιο. Αν πρόκειται να έρθει σε μία ώρα, θα πρέπει να σκεφτούμε κάτι άλλο. Δεν έχουμε απολύτως καμία πληροφορία – ίσως να έχετε εσείς.

  Πρόεδρος. – Προτείνω τη διακοπή της συνεδρίασης για λίγα λεπτά εν αναμονή της άφιξης της εκπροσώπου του Συμβουλίου.

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 15.20 και συνεχίζεται στις 15.35)

– Δεδομένου ότι η εκπρόσωπος του Συμβουλίου έχει προσέλθει, μπορούμε να συνεχίσουμε τη συνεδρίασή μας.

  Ursula Plassnik, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, ζητώ συγγνώμη για την καθυστέρησή μας. Συναντήσαμε δύο τροχαία, ένα πηγαίνοντας στο αεροδρόμιο της Βιέννης και ένα από το Entzheim προς τα εδώ.

Σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να σας ενημερώσω για την άτυπη συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών, τη συνάντηση Gymnich, που έγινε το περασμένο σαββατοκύριακο στο Σάλτσμπουργκ. Βασικά ασχοληθήκαμε με δύο θεματικές ενότητες: πρώτον, με τις επίκαιρες προκλήσεις της εξωτερικής πολιτικής, τις οποίες αντιμετωπίζουμε, και κυρίως το ζήτημα των εξελίξεων της Μέσης Ανατολής και τις επικείμενες εκλογές στη Λευκορωσία και την Ουκρανία. Η δεύτερη ημέρα ήταν αφιερωμένη στα Βαλκάνια, την ατζέντα της Θεσσαλονίκης, την εφαρμογή και το μέλλον της.

Με την άδειά σας, θα ήθελα να αναφερθώ πρώτα στα θέματα της Μέσης Ανατολής και ύστερα στα Βαλκάνια.

Σχετικά με τη Μέση Ανατολή, η περιοχή αυτή βρίσκεται σε μια μεταβατική φάση μετά από τις εκλογές για το νομοθετικό συμβούλιο της Παλαιστίνης και πριν από τις εκλογές στο Ισραήλ. Σε αυτήν τη μεταβατική φάση, πρέπει να απευθύνουμε ένα πολύ σαφές και συνεπές μήνυμα στη μελλοντική παλαιστινιακή κυβέρνηση, γιατί το ζητούμενο είναι να διασαφηνίσουμε τις θεμελιώδεις αρχές μας, βάσει των οποίων είμαστε διατεθειμένοι για περαιτέρω συνεργασία. Οι αρχές αυτές είναι πολύ σαφείς. Αποτελούνται από τρία στοιχεία: απευθύνουμε έκκληση για την κατάργηση της βίας, για να γίνουν αποδεκτές οι διαπραγματεύσεις –πράγμα που σημαίνει την αναγνώριση των υφισταμένων συμφωνιών– και να αναγνωριστεί το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ.

Η πολιτική μας θα αναπτυχθεί πάνω σε αυτήν τη σαφή και συνεπή βάση. Σε αυτήν τη βάση, άλλωστε, απευθύναμε και μια έκκληση προς τους εταίρους μας στη Μέση Ανατολή. Θα είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσει η Χαμάς ότι βρίσκεται τώρα σε ένα σταυροδρόμι και πρέπει να λάβει αποφάσεις για τον δρόμο που θα ακολουθήσει. Πρέπει να ξεκαθαρίσει ποια πορεία πρόκειται να ακολουθήσει. Από την πλευρά μας, οι όροι έχουν ξεκαθαριστεί και τίποτα δεν έχει αλλάξει σε αυτό. Εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε τον παλαιστινιακό λαό και συζητήσαμε και στη συνάντηση Gymnich για το πώς μπορεί να διαμορφωθεί μια μελλοντική οικονομική υποστήριξη. Είναι σαφές ότι μια τέτοια υποστήριξη πρέπει να είναι προς όφελος του παλαιστινιακού λαού και όχι να χρησιμοποιηθεί για τη βία ή την τρομοκρατία.

Ως εκ τούτου, παρακολουθούμε με μεγάλη προσοχή τις εξελίξεις, καθώς και τις προσπάθειες που γίνονται αναφορικά με τη σύνθεση και το πρόγραμμα της μελλοντικής παλαιστινιακής κυβέρνησης. Χθες ήταν στη Βιέννη ο πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς με την αντιπροσωπεία του και είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε μαζί του για τα θέματα αυτά. Τον υποστηρίζουμε, το ίδιο και τη μεταβατική κυβέρνηση, σε αυτήν τη δύσκολη φάση και αν έχω αργότερα την ευκαιρία να αναφερθώ διεξοδικότερα στα τρέχοντα γεγονότα, θα το κάνω με μεγάλη ευχαρίστηση.

Σχετικά με τα Βαλκάνια, είναι ένα θέμα που, όπως γνωρίζετε, ενδιέφερε και ενδιαφέρει ιδιαίτερα την αυστριακή Προεδρία. Ως εκ τούτου, θεωρώ τη συνάντηση Gymnich και την ενασχόληση με αυτό το θέμα ως ένα μήνυμα ενθάρρυνσης, και μάλιστα διπλό, που απευθύνεται στους πολίτες των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων: ότι αξίζει τον κόπο ο δύσκολος δρόμος προς την Ευρώπη και την εκπλήρωση των ευρωπαϊκών προδιαγραφών και ότι έχουν τις ευχές και την υποστήριξή μας σε αυτήν την πορεία.

Είναι όμως και ένα σήμα ενθάρρυνσης προς τους δικούς μας λαούς, ώστε να πιστέψουν ότι ασφαλώς είναι δυνατόν να βρεθούν λύσεις για δύσκολα, ακόμα και για πολύ δύσκολα προβλήματα. Συνεπώς, το ότι επιτύχαμε με τη δήλωση του Σάλτσμπουργκ να ενισχύσουμε την ευρωπαϊκή προοπτική των κρατών των Βαλκανίων και να την κάνουμε ορατή ήταν για μένα ένα μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας.

Διότι, ειδικά σε καιρούς όπου γίνεται λόγος για «κούραση από τη διεύρυνση», ήταν σημαντικό να δοθεί αυτό το μήνυμα και να προσφέρει στους εταίρους μας μια ιδέα για το τι έχουν να περιμένουν ενόψει των εξαιρετικά δύσκολων αποφάσεων που θα πρέπει να λάβουμε το 2006. Από τον κατάλογο των προσκεκλημένων στη συνάντηση του Σάλτσμπουργκ φαίνεται καθαρά πόσο απαιτητική θα είναι η φετινή πορεία μας, καθώς ανάμεσα στους προσκεκλημένους μας ήταν ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο Martti Ahtisaari και ο αντιπρόσωπός του Albert Rohan, με τους οποίους είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για το μέλλον της περιοχής αυτής. Είχαμε καλέσει επίσης τον ύπατο εκπρόσωπο για τη Βοσνία Ερζεγοβίνη Christian Schwarz-Schilling. Παρών ήταν και ο Søren Jensen-Petersen, επικεφαλής της UNMIK, με την αντιπροσωπεία του, το ίδιο και ο διάδοχος του Ibrahim Rugova, ο πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου Fatmir Sejdiu. Χάρηκα επίσης διότι σε αυτό το μέρος της συνάντησής μας στο Σάλτσμπουργκ καταφέραμε να επιτύχουμε μια πρωτιά με την παρουσία του προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων κ. Brok, ο οποίος συμμετείχε στις συζητήσεις μας.

Τα Βαλκάνια βρίσκονται στην καρδιά της Ευρώπης και χωρίς αυτά δεν θα είναι πλήρης η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Γνωρίζουμε ότι ο δρόμος που μας περιμένει είναι δύσκολος, είμαστε όμως αποφασισμένοι να τον βαδίσουμε. Αποφασίσαμε να υιοθετήσουμε μια σταδιακή προσέγγιση για το έργο μας, να επεξεργαστούμε ένα-ένα τα θέματα και να βρίσκουμε έτσι λύσεις γι’ αυτά.

Το κεντρικό ζήτημα για καθεμιά από αυτές τις χώρες είναι η εργασία σε σχέση με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Χθες με επισκέφτηκε στη Βιέννη ο Βόσνιος Πρωθυπουργός και μου είπε ότι το καθοριστικό δεν είναι μία ημερομηνία ή ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο μιας εξέλιξης, αλλά η κοινή εργασία σχετικά με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Ο Χαβιέ Σολάνα, που παρακολουθεί εδώ και πολύν καιρό τις εξελίξεις, χαρακτήρισε όσα έχουν επιτευχθεί μετά από την Θεσσαλονίκη το 2003 ως μια επιτυχία που φαίνεται από την ημερήσια διάταξη και πιο συγκεκριμένα από την ημερήσια διάταξη της συνάντησης του Σάλτσμπουργκ, αφού τα θέματά της ήταν η διευκόλυνση και βελτίωση των εμπορικών συμφωνιών, η καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, οι νέοι και η διευκόλυνση των ταξιδιών. Ασχοληθήκαμε με το θέμα της θεώρησης διαβατηρίων για να ανταποκριθούμε στις σχετικές προσδοκίες των λαών των εν λόγω χωρών. Πρέπει, ωστόσο, και να τους διασαφηνίσουμε ποιες δυνατότητες διαθέτουμε και να αναζητήσουμε μαζί, βήμα-βήμα, λύσεις για τα προβλήματα που παραμένουν ανοιχτά εκεί και αλλού.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ευρώπη διαδραματίζει έναν καίριο ρόλο στην περιοχή αυτήν, όμως υπογραμμίσαμε επίσης την ευθύνη που έχουν οι εν λόγω χώρες για τον εαυτό τους, καθώς σε μερικές από αυτές πρέπει τώρα, μετά τη σταθεροποίησή τους, να περάσουμε στον δυναμικό εξευρωπαϊσμό τους. Καθώς θα προχωρούμε, πρέπει να τους διασαφηνίσουμε ότι πρέπει να δείξουν τη διάθεση να αναλάβουν την κατάλληλη δράση και να δείξουν αυτό που περιγράφει τόσο καλά η αγγλική λέξη ownership.

Υπογραμμίσαμε την ανάγκη περιφερειακής συνεργασίας, ιδίως αναφορικά με το έργο που γίνεται για μία περιφερειακή ζώνη ελευθέρου εμπορίου, με μία κοινή συμφωνία ελευθέρου εμπορίου βασισμένη στη CEFTA, η οποία θα αντικαταστήσει 31 επιμέρους συμφωνίες. Προσωπικά, ευγνωμονώ τον Επίτροπο Rehn και ολόκληρη την Επιτροπή για τον ζήλο τους. Το Συμβούλιο και η Επιτροπή εργάζονται εδώ πλάι-πλάι με την καλύτερη σημασία του όρου. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή για την ανακοίνωσή της στο τέλος Ιανουαρίου και για την προθυμία της να συνεχίσει να συνεργάζεται μαζί μας για την επίτευξη των στόχων της δήλωσης του Σάλτσμπουργκ.

Χρειάζεται επίσης να συνεχίσουν να εργάζονται οι υπουργοί των εθνικών κυβερνήσεων στους τομείς τους, γιατί εκείνοι είναι που θα πρέπει μεταξύ άλλων να δικτυωθούν με τους ομολόγους τους στις χώρες των Βαλκανίων για την αντιμετώπιση των σημερινών προβλημάτων. Ιδίως οι Υπουργοί Εσωτερικών δείχνουν μεγάλο ζήλο και φέρουν μεγάλη ευθύνη γι’ αυτό, διότι εκείνοι και η συνεργασία τους θα καθορίσουν τις προόδους που μπορούν να πραγματοποιηθούν σε σημαντικά ζητήματα.

Συζητήσαμε επίσης το θέμα της ικανότητας αφομοίωσης της ΕΕ και αναλύσαμε τις επιπτώσεις του. Όπως γνωρίζετε, πρόκειται για ένα θέμα που το έφερα εγώ περισσότερο στο προσκήνιο το περασμένο φθινόπωρο και πιστεύω ότι καλά έκανα, γιατί δεν θέλουμε να προσθέσουμε ένα ακόμα εμπόδιο, αλλά βασικά να συνειδητοποιήσουμε κάτι που θα έπρεπε να είναι οφθαλμοφανές, ότι δηλαδή δεν πρέπει να ζητάμε να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους μόνο οι υποψήφιες χώρες, αλλά και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε αυτήν την κοινή συνεδρίαση, όταν ήμασταν όλοι ενωμένοι γύρω από ένα τραπέζι στο Σάλτσμπουργκ, βιώσαμε κάτι που δεν ήταν μόνο ανησυχητικό, αλλά ταυτόχρονα μας έδωσε και μια αίσθηση ελπίδας και αισιοδοξίας: οι διαβουλεύσεις μας διακόπηκαν από την είδηση του θανάτου του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και το γεγονός ότι εκείνη τη στιγμή είχαμε τη δυνατότητα να εργαζόμαστε για το κοινό ευρωπαϊκό μέλλον μας ήταν συμβολικό για την Ευρώπη.

(Χειροκροτήματα)

  Hannes Swoboda, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να κάνω μόνο δύο σύντομες παρατηρήσεις για το θέμα της Μέσης Ανατολής. Πρώτον, δικαιολογημένα ζητούμε να αντιμετωπίσει η Χαμάς την πραγματικότητα και να αποκηρύξει τη βία, αλλά αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί άδεια για να συνεχίσει το Ισραήλ την πολιτική της μονόπλευρης βίας, όπως αυτή που μόλις είδαμε. Δεύτερον, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ πρέπει να δείξουν συνέπεια στην πολιτική τους για τα πυρηνικά, ιδίως ως προς τον διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης της Ινδίας και του Ιράν, και πρέπει να δοθεί σημαντικότερος ρόλος στη Διεθνή Αρχή για την Ατομική Ενέργεια στη Βιέννη μέσα σε ένα πολυμερές σύστημα εμπλουτισμού ουρανίου και διαχείρισης πυρηνικών αποβλήτων. Αν εμμείνουμε σε αυτές τις αρχές, θα σημειώσουμε πρόοδο.

Αναφορικά με τα Βαλκάνια, μου φαίνεται πως οι πράξεις μας είχαν ως γνώμονα την αρχή ότι πρόοδος είναι ό,τι δεν είναι οπισθοδρόμηση. Πρέπει να πω ότι η Ομάδα μου και εγώ αισθανόμαστε μεγάλη αμηχανία εξαιτίας της συμπεριφοράς ορισμένων κρατών μελών, που είναι υπεύθυνα για το πώς το θέμα της προετοιμασίας της Ευρώπης για την εισδοχή νέων κρατών μελών χρησιμοποιείται εναντίον της προοπτικής ένταξης των βαλκανικών χωρών. Ωστόσο, η Ευρώπη δεν πρόκειται να γίνει πιο δυνατή αν στερηθούν οι χώρες των Βαλκανίων την προοπτική της ένταξης ή αν η προοπτική αυτή αναβληθεί για πολύ αργότερα. Το όραμα της ένταξης στην ΕΕ, το οποίο τόσες φορές το Σώμα –και η Ομάδα μου– ενέκρινε ομόφωνα, πρέπει να παραμείνει η αρχή που θα τις οδηγεί. Όσο κατανοητό κι αν είναι ότι θα πρέπει να ζητήσουμε από την ΕΕ να γίνει πιο ικανή να υποδεχθεί νέα μέλη –σκέφτομαι για παράδειγμα το σύνταγμα και την οικονομική βάση– αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε βάρος των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και σαν μέσον εξουδετέρωσης των προσπαθειών τους για ένταξη. Οι προετοιμασίες γι’ αυτό από την πλευρά μας και από την πλευρά των Βαλκανίων πρέπει να είναι παράλληλες. Η προετοιμασία και των δύο πλευρών πρέπει να είναι συνεπής και προσεκτική και στη διάρκειά της πρέπει να γίνουν πρακτικά βήματα για την προετοιμασία των χωρών των Βαλκανίων για την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στα οποία συγκαταλέγεται και η διευκόλυνση και απλοποίηση των διαδικασιών για την θεώρηση διαβατηρίων. Αναφορικά με όσα είπατε για τους Υπουργούς Εσωτερικών, την κ. Gottes και τον κ. Ohr, ελπίζω ότι θα κάνουν κάτι συγκεκριμένο για να δώσουν ειδικά στους νέους της περιοχής μια ευκαιρία να γνωρίσουν επιτέλους την Ευρώπη. Παρά τον θάνατο του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς –που ήταν πρόωρος από πολλές απόψεις– εξακολουθεί να είναι προς το συμφέρον των θυμάτων και του κοινού μέλλοντος της Ευρώπης να προσαχθούν στο δικαστήριο της Χάγης όλοι εκείνοι που διέπραξαν εγκλήματα και ασφαλώς πρέπει να εμμείνουμε σε αυτό.

Οι χώρες των Βαλκανίων, που υπήρξαν τόσο συχνά στην ιστορία της ηπείρου μας παιχνιδάκια στα χέρια των ευρωπαϊκών μεγάλων δυνάμεων, πρέπει να ενσωματωθούν προοδευτικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να δεχτούμε την επαναφορά τους σε ένα προηγούμενο στάδιο της σχέσης τους με την ΕΕ. Όταν ψηφίσουμε αύριο για την έγκριση της έκθεσης Brok, πρέπει να εγκρίνουμε ξεκάθαρα μόνο αυτό που λέει το κείμενο και όχι τις ερμηνείες που δυστυχώς του δόθηκαν τις τελευταίες ώρες με αποτέλεσμα την αλλοίωση του περιεχομένου του. Υπερασπιζόμαστε τις προοπτικές ένταξης των χωρών των Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

(Χειροκροτήματα)

  Annemie Neyts-Uyttebroeck, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ήλπιζα ότι θα προέκυπτε ένα ισχυρό και θετικό μήνυμα από τη Βαλκανική Διάσκεψη. Πιστεύω ότι αυτή ήταν επίσης η ελπίδα τόσο της Προεδρίας του Συμβουλίου όσο και της Επιτροπής. Και οι δύο στερείστε τη δυνατότητα να εκφράσετε την αποδοκιμασία σας, συνεπώς θα το κάνω εγώ για σας.

Όλοι αναγνωρίζουμε ότι ολόκληρη η περιοχή των Βαλκανίων παραμένει ευμετάβλητη και εν δυνάμει ασταθής, γι’ αυτό η σαφήνεια είναι απολύτως απαραίτητη. Η κοινή δήλωση τύπου, σημαντικά ασθενέστερη από τις προηγούμενες δηλώσεις, δηλώνει ότι το μέλλον των Δυτικών Βαλκανίων βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρατηρούμε την απουσία κάθε αναφοράς στην προσχώρηση. Προσθέτει ότι μια συζήτηση για τη στρατηγική διεύρυνσης αναμένεται το 2006 και ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη η ικανότητα απορρόφησης της ΕΕ. Αυτό είναι απογοητευτικό. Θα επανέλθω σε αυτό κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την έκθεση Brok.

Επιτρέψτε μου να διατυπώσω παρατηρήσεις σχετικά με τη Μέση Ανατολή. Συμμερίζομαι πλήρως την αντίδραση του προέδρου της Ομάδας μου στην άθλια και απαράδεκτη συμπεριφορά του Ισραήλ στην Ιεριχώ χθες, για να μην αναφέρω την παράξενη συμπεριφορά –αν μη τι άλλο– των στρατευμάτων των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Περιττό να λεχθεί ότι η πράξη αυτή καθιστά δυσχερέστερη τη θέση της ΕΕ. Ενώ η Ομάδα μου συμφωνεί σθεναρά ότι η Χαμάς πρέπει να αποκηρύξει τη βία και να επικυρώσει τις υπάρχουσες διεθνείς συνθήκες και συμφωνίες, πρέπει να παρατηρήσουμε με θλίψη ότι το Ισραήλ καθιστά ολοένα δυσκολότερη τη διατήρηση αυτής της στάσης. Θα το πράξουμε παρά ταύτα, πρέπει όμως να καταστήσουμε απολύτως σαφές ότι πράξεις σαν αυτές που παρακολουθήσαμε χθες αντίκεινται πλήρως στην αναζήτηση ειρηνικής έκβασης.

  Angelika Beer, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Plassnik, ο λόγος που διακόψαμε την συνεδρίασή μας για να σας περιμένουμε είναι ότι υπάρχουν πράγματα που μας ανησυχούν πολύ και θέλουμε να τα συζητήσουμε μαζί σας.

Όταν ανέλαβε η αυστριακή Προεδρία, σχεδίαζε την Θεσσαλονίκη ΙΙ, όμως στη δήλωση του Σάλτσμπουργκ δεν υπάρχει λέξη γι’ αυτό, ούτε και ακούγεται πια κάτι για την προοπτική των χωρών των Βαλκανίων για ένταξη. Η δήλωση αυτή είναι ένας συμβιβασμός χωρίς ουσία, που γίνεται δεκτός με κριτικό πνεύμα στα Βαλκάνια και δεν είναι καθόλου μήνυμα ενθάρρυνσης, αλλά στην καλύτερη περίπτωση παροτρύνει σε παρερμηνείες. Έτσι αξιολογώ εγώ τουλάχιστον τη δήλωση του κ. Brok, που συμμετείχε στη διάσκεψη του Σάλτσμπουργκ και μιλάει από τη Δευτέρα στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης για το τέλος της ευρωπαϊκής προοπτικής των Βαλκανίων, για αυτό που αποκαλεί «τρίτο δρόμο», δηλαδή μία προνομιακή εταιρική σχέση.

Αν η Ευρώπη θέλει να έχει κάποια αξιοπιστία, πρέπει να διατηρήσουμε την ευρωπαϊκή προοπτική των Βαλκανίων όχι μόνο στα λόγια, αλλά και έμπρακτα, και εδώ συμφωνώ με όσα είπε ο Επίτροπος Rehn.

Κύριε Brok, επιτρέψτε μου να πω τελειώνοντας ότι ο τρίτος δρόμος είναι αυτό που επιζητούσε ήδη στη δεκαετία του ’80 ο πρόεδρος της Λιβύης Καντάφι. Εκείνος ευτυχώς απέτυχε οικτρά και το ίδιο θα συμβεί και σε εσάς.

  Elmar Brok (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να πω δυο λόγια για τα θέματα που δεν έχουν καμία σχέση με τις χώρες τις διεύρυνσης, γιατί με αυτές θα ασχοληθώ σε λίγο στο πλαίσιο της έκθεσής μου. Θέλω να πω δυο λόγια για τη Μέση Ανατολή.

Αντιμετωπίζουμε ολοένα μεγαλύτερες δυσκολίες όχι μόνο εξαιτίας των εξελίξεων των προηγουμένων ημερών, αλλά και εξαιτίας όσων συνέβησαν τις τελευταίες εβδομάδες και μήνες. Από τη μια έχουμε την κατάσταση που διαμορφώνεται τώρα και από τις δύο πλευρές στους Αγίους Τόπους, και από την άλλη το ερώτημα πόσο πιθανό είναι να εμποδίσουμε το Ιράν να υλοποιήσει το στρατιωτικό πυρηνικό του πρόγραμμα. Αν λοιπόν, πράγμα όντως πιθανό, κλείσει ο κύκλος –με το Ιράν, τη Συρία, μια πολυμερή συμφωνία στον Λίβανο με την Χεζμπολάχ και με επαφές με τη Χαμάς– υπάρχει μεγάλος κίνδυνος σύναψης μιας συμμαχίας που είναι εξαιρετικά προβληματική και για την οποία θα πρέπει να βρούμε μια απάντηση, όχι μόνο για να εξασφαλίσουμε την ειρήνη και να καταπολεμήσουμε την τρομοκρατία, αλλά και για να εξασφαλίσουμε τον ενεργειακό μας εφοδιασμό.

Σας ευχαριστώ, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, γιατί είχα τη δυνατότητα να παρευρεθώ σε μερικές από τις συζητήσεις. Στις διαπραγματεύσεις θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε σκληρά πολιτικά γεγονότα, πρέπει όμως και να εξασφαλίσουμε πως θα γίνει ένας πραγματικός διάλογος μεταξύ πολιτισμών, προκειμένου να μην μπορέσουν οι φονταμενταλιστές να εμποδίσουν τους μετριοπαθείς –που υπάρχουν σε όλες τις περιοχές– να σχηματίσουν πλειοψηφία.

Κυρία Προεδρεύουσα, επιτρέψτε μου να θίξω ένα άλλο σημείο που είναι πολύ ουσιαστικό για ορισμένους τομείς, συγκεκριμένα το θέμα της αποστολής της ΕΕ στο Κονγκό. Θα ήθελα πολύ να μάθω αν υπάρχει ήδη η σχετική εντολή που θα καθορίζει τι πρέπει να γίνει, για πόσο διάστημα και πού, και αν οι αρχές του Κονγκό έχουν απευθύνει επίσημη πρόσκληση για ένα τέτοιο σχέδιο ζητώντας την συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν ληφθούν αποφάσεις γι’ αυτό τόσο εδώ όσο και αλλού, είναι εξαιρετικά σημαντικό να υπάρχει σαφήνεια σχετικά με το τι κάνουν η Προεδρία του Συμβουλίου και ο Ύπατος Εκπρόσωπος για να οργανώσουν αυτήν την εντολή.

  Cecilia Malmström (ALDE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, είναι εξαιρετικό το γεγονός ότι μεριμνάτε ιδιαιτέρως για τα Βαλκάνια. Η σταθεροποίηση και ο εκδημοκρατισμός της περιοχής μας ενδιαφέρει όλους μας, και η ΕΕ έχει πραγματικά την ευκαιρία να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο. Εύχομαι και στους δύο σας καλή επιτυχία στην προσπάθεια ανύψωσης των φιλοδοξιών των συναδέλφων σας στα υπόλοιπα κράτη μέλη στο ίδιο υψηλό επίπεδο. Σας διαβεβαιώ ότι σε αυτή σας την προσπάθεια έχετε τη στήριξη της Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη.

Οι διάφορες πρωτοβουλίες ενθάρρυνσης της συνεργασίας των χωρών μεταξύ τους και με την ΕΕ είναι θαυμάσιες. Θετικό είναι επίσης το γεγονός ότι, εντέλει, αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί ως βάση για την επιδίωξη αυτού του στόχου η CEFTA, η οποία ήδη υπάρχει και λειτουργεί, αντί να δημιουργηθεί κάποιο νέο όργανο, όπως είχε συζητηθεί αρχικά. Φρονώ ότι η απόφαση αυτή υπήρξε εξαιρετικά συνετή. Συγχρόνως, αναφερόμαστε επίσης σε διαφορετικές χώρες με διαφορετικές παραδόσεις, διαφορετικές ιστορίες και βαθμούς ανάπτυξης. Είναι, συνεπώς, σημαντικό να συνεχίσουμε να στέλνουμε το μήνυμα ότι όλες αυτές οι χώρες μπορούν κάλλιστα να υποβάλουν αίτηση ένταξής τους στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα εφόσον το επιθυμούν και ότι, σε μια τέτοια περίπτωση, θα αντιμετωπιστούν βάσει των ιδιαίτερων επιτευγμάτων τους. Αυτή την περίοδο υπάρχει σε ορισμένους κύκλους η ανησυχία ότι σκοπεύουμε να αντιμετωπίσουμε για μία ακόμη φορά τις διάφορες υποψήφιες χώρες ως ενιαίο σύνολο. Φρονώ ότι η εν λόγω ανησυχία είναι υπερβολική, αλλά είναι πολύ σημαντικό να είμαστε απολύτως σαφείς επ’ αυτού: κάθε χώρα δηλαδή πρέπει να αντιμετωπιστεί ανεξάρτητα και βάσει των ιδιαίτερων επιτευγμάτων της.

Όσον αφορά τον θάνατο του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, μιλάμε για έναν άθλιο δικτάτορα, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τους θανάτους εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων και για μεγάλο μέρος της τραγωδίας που σημειώθηκε. Λυπούμαι επίσης που δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί η δίκη, ενώ φρονώ ότι ήταν ένας εμφανώς αξιολύπητος άνθρωπος η ζωή του οποίου είχε φτάσει στο τέρμα της. Πρέπει πάντως να επιμείνουμε με απόλυτη σαφήνεια στην άμεση έκδοση των Ράντοβαν Κάρατζιτς και Ράτκο Μλάντιτς. Επ’ αυτού δεν υπάρχουν περιθώρια συμβιβασμών.

  Margie Sudre (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Υπουργέ, κύριε Επίτροπε, αγαπητοί συνάδελφοι, οι Υπουργοί Εξωτερικών της Ένωσης επαναπροσδιόρισαν το Σάββατο την ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων και διευκρίνισαν ότι ο τελικός σκοπός της τρέχουσας διαδικασίας σταθεροποίησης και σύνδεσης με αυτές τις χώρες είναι η πλήρης ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Προχώρησαν, λοιπόν, πολύ μακρύτερα από τη Δήλωση της Θεσσαλονίκης του 2003, η οποία μιλούσε για τη μεγάλη πρόκληση που αντιπροσωπεύει η ολοκλήρωση των πέντε χωρών των Βαλκανίων και η εν ευθέτω χρόνω ένταξή τους στην Ένωση. Οι ευρωβουλευτές του UMP ασπάζονται αυτό το όραμα και αυτή την προοπτική και είναι πεπεισμένοι πως, χωρίς τα Βαλκάνια, η ευρωπαϊκή ενοποίηση δεν είναι ολοκληρωμένη. Συμμερίζονται επίσης την άποψη ότι ο δρόμος θα είναι μακρύς, γεμάτος εμπόδια, ζητούν όμως πρωτίστως να τεθούν τα πραγματικά ζητήματα με σαφήνεια τόσο για τα Βαλκάνια όσο και για κάθε άλλη προοπτική διεύρυνσης. Ποια, άραγε, πραγματικά ζητήματα τίθενται; Καταρχάς, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει, άραγε, την ικανότητα να απορροφήσει αυτές τις χώρες; Υπενθυμίζω ότι αυτό είναι ένα από τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, ένα υπερβολικά συχνά λησμονημένο κριτήριο· οικονομική, θεσμική αλλά και πολιτική ικανότητα. Τα κράτη μέλη μας και οι λαοί τους είναι, άραγε, έτοιμοι να υποδεχθούν στους κόλπους της Ένωσης άλλα κράτη μέλη και, αν ναι, πότε και με ποιον τρόπο;

Άλλο ζήτημα: ένα άλλο μέλος της Ένωσης, η Γαλλία, τροποποίησε το Σύνταγμά της και κατέστησε υποχρεωτικό το δημοψήφισμα για κάθε νέα διεύρυνση, μετά από εκείνες της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας και της Κροατίας. Οι εταίροι μας είναι ελεύθεροι να επιχαίρουν ή να λυπούνται, αυτή όμως είναι πλέον η θεσμική πραγματικότητα.

Τέλος, οι ευρωβουλευτές του UMP ζητούν εδώ και χρόνια μια σε βάθος συζήτηση στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το θέμα των συνόρων της Ευρώπης. Είναι πλέον καιρός να πραγματοποιηθεί αυτή η συζήτηση! Πρέπει να κοιτάξουμε κατάματα την πραγματικότητα και να προβούμε σε μια ώριμη επιλογή για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης από πλευράς πολιτικού περιεχομένου και γεωγραφικών συνόρων. Είναι ένα καθήκον έναντι ημών των ιδίων, αλλά και έναντι των χωρών που κρούουν τις θύρες μας. Ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας.

  Silvana Koch-Mehrin (ALDE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, θα ήθελα να υποστηρίξω όσα είπε η κ. Neyts-Uyttebroeck για τη στάση της Ομάδας μου ως προς την πολιτική του Ισραήλ των τελευταίων ημερών, θα ήθελα όμως και να απαντήσω σε όσα είπατε για τη σημασία αυτής της μεταβατικής περιόδου. Σε αυτήν τη φάση, η ΕΕ πρέπει να στείλει ένα σαφές μήνυμα υπογραμμίζοντας τις αρχές της συνεργασίας, δηλαδή την αποκήρυξη της βίας, την αποδοχή των υφισταμένων συμφωνιών και την αναγνώριση του δικαιώματος ύπαρξης του Ισραήλ. Αυτό έχει τεράστια σημασία και η ΕΕ δεν πρέπει να αποκλίνει καθόλου από αυτό. Για τον λόγο αυτόν, θεωρώ ότι η ΕΕ διαπράττει σοβαρό λάθος συνεχίζοντας να προσφέρει οικονομική υποστήριξη στη μεταβατική κυβέρνηση.

Η ΕΕ θα πρέπει βέβαια να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στα παλαιστινιακά εδάφη και να βοηθά τους ανθρώπους που ζουν εκεί, δεν πρέπει όμως να υποστηρίζει τις τοπικές αρχές, διότι η Χαμάς ούτε έχει αναγνωρίσει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ ούτε έχει αποκηρύξει τη βία, και το μήνυμα που στέλνουμε είναι αμείλικτο, αφού η Χαμάς επανέλαβε την άποψή της πως η απόφαση της ΕΕ να συνεχίσει να στέλνει χρήματα είναι ένδειξη αποδοχής της πολιτικής της, ενώ εκείνη εξακολουθεί να αρνείται διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ εφόσον δεν αναγνωρίζει τη νομιμότητά του.

Στόχος της υποστήριξης από την ΕΕ είναι η προαγωγή της ειρηνευτικής διαδικασίας, όμως είναι λάθος να προσφέρουμε οικονομική υποστήριξη σε εκείνους που επιδιώκουν να τη σταματήσουν. Η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει τη μέχρι τώρα πορεία της και να μην εγκαταλείψει το σημαντικότερο ατού της στις διαπραγματεύσεις, την οικονομική βοήθεια, και για τον λόγο αυτόν σας ζητώ να επανεξετάσετε το ζήτημα.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. SARYUSZ-WOLSKI
Αντιπροέδρου

  Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, καταρχάς σας συγχαίρω για το ιστορικό σας επίτευγμα στο Λουξεμβούργο, με το οποίο ανοίξατε τον δρόμο για την ένταξη της Κροατίας, της μόνης κεντροευρωπαϊκής χώρας, εκτός της Ελβετίας, που δεν είναι ακόμα μέλος της ΕΕ. Θα ήθελα επίσης να σας συγχαρώ για το μεγάλο θάρρος με το οποίο δρομολογήσατε τη συζήτηση για τα σύνορα της Ευρώπης, που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και καιρό.

Δεύτερον, επιτρέψτε μου να σας εκφράσω τις ευχαριστίες μου διότι στο Σάλτσμπουργκ ταχθήκατε υπέρ της προοπτικής ένταξης των άλλων χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Πραγματικά, πιστεύω ότι δεν πρέπει να υποχωρήσουμε στο θέμα αυτό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία για το ότι τα κράτη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης είναι πραγματικά ευρωπαϊκά και έχουν το δικαίωμα να γίνουν πλήρη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μόλις εκπληρωθούν όλα τα κριτήρια – στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το κριτήριο της διεύρυνσης που αφορά εμάς.

Τρίτον –κι εδώ διαφωνώ με την κ. Koch-Mehrin– θα ήθελα να πω ότι δεν πρέπει μόνο να προσφέρουμε ανθρωπιστική βοήθεια στην Παλαιστίνη, αλλά και να τη βοηθήσουμε να επιτύχει τον πλουραλισμό, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό, πράγμα που πρέπει να παραδεχτούμε. Το κράτος της Φατάχ ήταν διεφθαρμένο και αμφισβητήσιμο, όμως ένα κράτος με κυβέρνηση της Χαμάς θα είναι ακόμα πιο αμφισβητήσιμο. Πρέπει να προωθήσουμε την ειρηνευτική διαδικασία και τον πλουραλισμό με όλα τα μέσα που διαθέτουμε, προκειμένου να εμποδίσουμε τη δημιουργία μιας ζώνης επιρροής του Ιράν που θα εκτείνεται από τον Κόλπο ως τη Μεσόγειο.

Τέταρτον, το Ιράν, που είναι μετά την Κίνα η αρχαιότερη μεγάλη δύναμη στον κόσμο, δεν είναι κάτι το ενιαίο και γι’ αυτό πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με έναν συνδυασμό αυστηρότητας και εντατικής διπλωματικής προσπάθειας. Και εδώ δεν πρέπει να χάσουμε την πίστη μας στον διάλογο, όσο απαράδεκτος και αν είναι ο σημερινός πρόεδρος της χώρας. Το Ιράν δεν είναι μόνο ο πρόεδρός του. Είναι μία από τις αρχαιότερες χώρες του κόσμου και εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ενισχύσουμε τις πλουραλιστικές δυνάμεις στη χώρα και να εμποδίσουμε την παρακμή της σε μία επιθετική ομοιομορφία.

  Ursula Plassnik, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, για να επανέλθω στο θέμα των Βαλκανίων, εγώ πιστεύω ότι η ώρα είναι η κατάλληλη και αισθάνομαι ότι είναι σωστή η απόφασή μου να κάνω τα Βαλκάνια θέμα προτεραιότητας για την αυστριακή Προεδρία του Συμβουλίου. Ήταν η σωστή ώρα για μια συζήτηση για τη διεύρυνση, και η σχετική συζήτηση στο Σάλτσμπουργκ πήγε καλά. Αυτό το θεωρώ πρόοδο, γιατί το χειρότερο είναι να σιωπά κανείς και να μην θίγει τα θέματα που πρέπει να θιγούν, να μην τα παρουσιάζει στην κοινή γνώμη ή να μην εξηγεί τι συμβαίνει, τι γίνεται και γιατί. Έτσι, χαίρομαι για τη συζήτηση που έγινε και για το ότι δώσαμε σημασία στην απογοήτευση που αισθάνονται οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων.

Δεν δέχομαι ότι η δήλωση του Σάλτσμπουργκ ήταν ένας επιφανειακός συμβιβασμός ή και μία οπισθοδρόμηση και σας παρακαλώ να εξετάσετε προσεκτικά το κείμενο. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι στην παράγραφο 3 αναφέρουμε καθαρά ως απώτερο στόχο την πλήρη ένταξη στην ΕΕ: “ultimate goal in conformity with the Thessaloniki Declaration”. Επομένως, το ζητούμενο, που ήταν και μέλημά μας στη συζήτηση, είναι να γίνει η προοπτική της ένταξης πιο αξιόπιστη και απτή, και για τους λαούς των Δυτικών Βαλκανίων. Αυτό εξηγεί γιατί συζητήσαμε αυτά τα θέματα και γιατί το κάναμε αυτό με πολύ εποικοδομητικό πνεύμα.

Ως προς το Κονγκό, γίνονται εργασίες για να διασαφηνιστούν οι όροι από άποψη χρόνου, χώρου και ουσίας. Αυτό γίνεται στο Συμβούλιο μαζί με τον κ. Σολάνα και σε επαφή με τις αρχές του Κονγκό. Η διασαφήνιση αυτού του ζητήματος είναι κάτι που μας ενδιαφέρει όλους πολύ.

Σχετικά με το Ιράν, τώρα περνάμε μία περίοδο διπλωματικής μάχης στα Ηνωμένα Έθνη και όπως υπογράμμισε ένας ομιλητής, αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι να ενισχυθεί η Διεθνής Αρχή για την Ατομική Ενέργεια και να προωθηθεί η εφαρμογή των πολλών ψηφισμάτων που αφορούν αυτό το ζήτημα.

Επιτρέψτε μου να πω τελειώνοντας δυο λόγια για όσα συμβαίνουν τώρα στην Ιεριχώ και τη Γάζα. Αυτά που έγιναν χτες προκαλούν σοβαρότατες ανησυχίες στην Προεδρία. Υπογραμμίσαμε την ανάγκη κατάλληλης δράσης για την αποκατάσταση της ειρήνης και της τάξης και είπαμε ότι η χρήση βίας στην Ιεριχώ από το Ισραήλ και η αντίδραση των παλαιστίνιων εξτρεμιστών μπορούν να προκαλέσουν περαιτέρω αποσταθεροποίηση της κατάστασης στη Μέση Ανατολή, που ήδη είναι τεταμένη.

Συστήσαμε αυτοσυγκράτηση τόσο στο Ισραήλ όσο και στην Παλαιστινιακή Αρχή. Τώρα πρέπει και οι δύο πλευρές να εξετάσουν πολύ προσεκτικά τις συνέπειες των πράξεών τους. Καταδικάσαμε κατηγορηματικά την σύλληψη ομήρων και –όπως σας είπε σήμερα ο κ. Winkler– απευθύναμε αμέσως έκκληση στην Παλαιστινιακή Αρχή να κάνει ό,τι πρέπει και τώρα και στο μέλλον προκειμένου να διασφαλίσει και να προστατεύσει τους ευρωπαίους πολίτες και κτίρια. Πρέπει να πούμε ότι ενώ είμαστε διατεθειμένοι να προσφέρουμε βοήθεια –συγκεκριμένα, ανθρωπιστική βοήθεια– αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα σε ένα ειρηνικό περιβάλλον και όλες οι πλευρές πρέπει να συμβάλουν στη δημιουργία ενός τέτοιου περιβάλλοντος.

  Olli Rehn, Επιτροπή. (EN) Κύριε Πρόεδρε, όπως είπα πριν από το διάλειμμα, η Επίτροπος Ferrero-Waldner θα παρουσιάσει τις απόψεις της Επιτροπής για τη Μέση Ανατολή, την Παλαιστίνη και το Ισραήλ αργότερα απόψε.

Θα σχολιάσω το επόμενο θέμα της ημερήσιας διάταξης: τα θέματα που σχετίζονται με τη διεύρυνση και την ικανότητα απορρόφησης. Θα ήθελα επίσης να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία για να συγχαρώ την κ. Plassnik για την προσωπική της αφοσίωση στην πολιτική σχετικά με τα Δυτικά Βαλκάνια. Ήταν εξαιρετικά σημαντική, και η αυστριακή Προεδρία έχει λάβει νέα μέτρα για την ενσωμάτωση αυτής της περιοχής στον ευρωπαϊκό κορμό. Αυτό είναι απολύτως απαραίτητο για την ασφάλεια και τη σταθερότητα ολόκληρης της Ευρώπης και της Ένωσης.

Όλοι οι συμμετέχοντες στη συζήτηση αναγνώρισαν ότι ο δρόμος προς την πρόοδο για τα Δυτικά Βαλκάνια είναι γεμάτος προκλήσεις και ότι πρέπει να εφαρμοστούν πολλές μεταρρυθμίσεις προκειμένου οι χώρες να ικανοποιήσουν τα απαιτούμενα κριτήρια.

Είναι εξίσου σαφές ότι υπάρχει συναίνεση σε αυτό το Σώμα σχετικά με τον απολύτως θεμελιώδη ρόλο που διαδραματίζει και πρόκειται να διαδραματίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση στα Δυτικά Βαλκάνια μέσω μιας αξιόπιστης προοπτικής προσχώρησης – αν και μεσοπρόθεσμης έως μακροπρόθεσμης, ωστόσο αξιόπιστης προοπτικής προσχώρησης. Αυτή είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από τις μεταρρυθμίσεις και αυτή είναι η βάση του έργου μας για την ασφάλεια και τη σταθερότητα.

Ειδικά στο πλαίσιο της διαδικασίας για το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου, όλοι πρέπει να είμαστε εξαιρετικά υπεύθυνοι όσον αφορά τα Δυτικά Βαλκάνια και τη σταθερότητά τους. Δεν πρέπει να υπονομεύουμε την προοπτική της ΕΕ, η οποία αποτελεί τη βάση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή. Συνεπώς, προκειμένου να αποφύγουμε την υποβάθμιση της αξιοπιστίας μας, δεν πρέπει να πάρουμε πίσω με το αριστερό χέρι αυτά που δώσαμε με το δεξί. Οι βασικοί στόχοι που πρέπει να επιτευχθούν είναι η ασφάλεια, η σταθερότητα και η πρόοδος στα Δυτικά Βαλκάνια.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

9. Έγγραφο στρατηγικής για τη διεύρυνση (2005) (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0025/2006) του κ. Brok, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με το έγγραφο στρατηγικής της Επιτροπής για τη διεύρυνση – 2005 (2005/2206(INI)).

  Elmar Brok (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, μέχρι σήμερα η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπήρξε η πιο επιτυχημένη πτυχή της εξωτερικής της πολιτικής, γιατί ήταν ένα μέσον επέκτασης της ζώνης σταθερότητας και ειρήνης στην Ευρώπη και περαιτέρω προόδου ως προς την ειρήνη, την ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου. Αυτό είναι ένα σημαντικό θέμα που δεν πρέπει να το ξεχάσουμε ούτε τώρα, ούτε στο μέλλον.

Πρέπει, ωστόσο, να μας είναι σαφές ότι η σταθερότητα είναι ένας στόχος που μπορεί να επιτευχθεί μόνον εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αρκετά ισχυρή ώστε να αναπτύξει την ικανότητα να φέρει σε πέρας αυτά τα καθήκοντα. Γι’ αυτό, για παράδειγμα, η συνταγματική συνθήκη ήταν μία εκ των υστέρων προσπάθεια να καταστεί πραγματικά πραγματοποιήσιμη από θεσμική άποψη και από άποψη στοχοθεσίας η διεύρυνση κατά δέκα νέα κράτη μέλη και ο λόγος που υπάρχουν τώρα τόσες δυσκολίες είναι ότι η διαδικασία επικύρωσης δεν προχωρεί.

Πρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι η ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για υποδοχή νέων μελών είναι μία από τις ουσιαστικές πτυχές των κριτηρίων της Κοπεγχάγης, μολονότι είχε μέχρι τώρα χαρακτήρα διακήρυξης εξαιτίας σοβαρών λόγων. Ωστόσο, όταν φθάσουμε σε ένα τέτοιο κομβικό σημείο μετά από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, θα πρέπει να το κάνουμε λειτουργικό και να το ορίσουμε εκ νέου. Γι’ αυτό ζητούμε από την Επιτροπή να ορίσει μέχρι το τέλος του χρόνου πώς εννοεί την ικανότητα απορρόφησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε συνάρτηση με αυτό, προκειμένου να μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε. Αυτό που το κάνει τόσο σημαντικό είναι πως δεν πρόκειται απλά για ένα θεσμικό ζήτημα, αλλά άπτεται και θεμάτων που σχετίζονται με τις οικονομικές δυνατότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με πολλά άλλα.

Πιστεύω επίσης πως πρέπει να διασαφηνίσουμε σε ποιον βαθμό μπορεί η Ένωση να δεχτεί νέα μέλη και ότι αυτό μπορεί να επηρεάσει τελικά την θετική ή αρνητική απόφαση. Η ευρωπαϊκή προοπτική δεν προσφέρεται μόνο σε χώρες που βρίσκονται ήδη σε ενταξιακές διαπραγματεύσεις, έχουν το καθεστώς υποψήφιας χώρας ή τους έχει δοθεί η υπόσχεση ένταξης μετά τη Θεσσαλονίκη –υπόσχεση που, επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω για να διαλυθούν οι προηγούμενες αμφιβολίες και να ξεκαθαρίσω γι’ άλλη μία φορά τα πράγματα, δεν μπορεί να αναιρεθεί– αλλά είναι και ένα σοβαρό κίνητρο για εξαιρετικά σημαντικές εσωτερικές μεταρρυθμίσεις και για χώρες σαν την Ουκρανία, όπου υπάρχουν ακόμα δικτατορίες και είναι ανάγκη να υπάρχει μια τέτοια προοπτική για να εξακολουθήσουν να στρέφονται προς τη Δύση.

Δεν αρκεί γι’ αυτό η πολιτική γειτνίασης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ίδιες οι χώρες ή η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρούν ότι τώρα πάει πάρα πολύ να το συνδυάσουν αυτό με την προοπτική πλήρους ένταξης, γιατί σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί παρά μόνο σε μία δεκαπενταετία. Για να είναι αξιόπιστο αυτό το σχέδιο, χρειάζεται κάτι που να βρίσκεται στη μέση, κάτι που θα δίνει σε αυτές τις χώρες την προοπτική της πλήρους ένταξης χωρίς να υποστούμε την καθόλου ρεαλιστική πίεση να την υλοποιήσουμε αμέσως.

Η δυνατότητα αυτή θα πρέπει να είναι ανοιχτή σε κάθε κράτος που δεν είναι τώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα ήθελα να υπογραμμίσω και πάλι ότι αυτό μπορεί να είναι η τελική ευθεία για χώρες όπως η Νορβηγία –που είναι επίσης μέλος της συνθήκης Σένγκεν– εάν το αποφασίσουν στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου. Αν μου επιτρέπετε να χρησιμοποιήσω τον όρο «Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος συν», με ένα τέτοιο πολυμερές σχέδιο μπορούν να γίνουν πολλά στους τομείς της εσωτερικής αγοράς, της εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας, της περιβαλλοντικής πολιτικής και σε πολλούς άλλους.

Αυτό μπορεί όμως να είναι και ένα ενδιάμεσο στάδιο. Αν χώρες που έχουν σήμερα, μετά από τη Θεσσαλονίκη, μια προοπτική ένταξης –όπως για παράδειγμα οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων που η ανάπτυξή τους αναμένεται να απαιτήσει διαφορετικά χρονικά διαστήματα– αποφασίσουν να το χρησιμοποιήσουν σαν ενδιάμεσο στάδιο πριν από την πλήρη ένταξη, τότε οι υποσχέσεις της Θεσσαλονίκης δεν ακυρώνονται. Σε αυτή τη βάση μπορούμε να επιτύχουμε έναν νέο βαθμό ευελιξίας καθιστώντας την προοπτική αυτήν αξιόπιστη, γιατί μπορεί να συμβεί κάτι άμεσα χωρίς να περάσουν 15 χρόνια με διαπραγματεύσεις, και τότε θα πρέπει να πούμε «ναι» ή «όχι».

Βλέπω, ασφαλώς, ότι σε ορισμένες χώρες η διεύρυνση συνδέεται με δημοψηφίσματα και δεν ξέρουμε αν τελικά θα γίνει η επικύρωση. Αυτό λοιπόν δεν είναι μόνο μια προσπάθεια εφαρμογής μιας στρατηγικής του «όλα ή τίποτα», αλλά και μια προσπάθεια να βρεθούν τρόποι για να δοθούν σε αυτές τις χώρες αξιόπιστες προοπτικές, ταυτόχρονα με τη διάσωση και προαγωγή του πολιτικού σχεδίου που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

(Χειροκροτήματα)

  Ursula Plassnik, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Σώμα και τον πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικής Πολιτικής για τη διεξοδική έκθεση που αφορά το στρατηγικό έγγραφο της Επιτροπής του 2005. Το θέμα αυτό αποτελεί αντικείμενο διαρκών συζητήσεων στο Συμβούλιο, και σε συνάρτηση με τις συγκεκριμένες αποφάσεις που πρέπει να λάβουμε. Όπως αναφέρθηκε, είχαμε στο Gymnich μία πολύ καλή και διεξοδική συζήτηση για το θέμα αυτό και θα τη συνεχίσουμε. Θεωρώ πολύ σημαντικό να το κάνουμε, γιατί η άρνηση συζήτησης προκαλεί τη δυσπιστία της κοινής γνώμης και πρέπει να φροντίσουμε να ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη των ευρωπαίων πολιτών στο ευρωπαϊκό σχέδιο γενικότερα και να δημιουργήσουμε περισσότερη εμπιστοσύνη και σαφήνεια. Αυτό είναι ένα από τα κεντρικά μου μελήματα ως Προεδρεύουσας του Συμβουλίου και, ως εκ τούτου, επιδοκιμάζω τη συζήτηση που άρχισε.

Χρειαζόμαστε την υποστήριξη της κοινής γνώμης για τη διαδικασία της διεύρυνσης και γι’ αυτό πρέπει να βελτιώσουμε τη ροή της ενημέρωσης και τις δημόσιες σχέσεις μας, παράλληλα δε να εξηγούμε καλύτερα τα επιμέρους βήματα που γίνονται. Πρέπει πολύ απλά να διασαφηνίσουμε ότι θα ενεργήσουμε με προσοχή και περίσκεψη και ότι δεν θα δείξουμε βέβαια βιασύνη, αλλά δεν θα πατήσουμε και αυθαίρετα φρένο. Αυτό το θεωρώ σημαντικό.

Ο όρος «ικανότητα απορρόφησης» που καθιερώσαμε σε καμία περίπτωση δεν θα αποτελέσει ένα αυθαίρετο επιπλέον εμπόδιο. Αντίθετα, το ζητούμενο είναι να έχουμε επίγνωση, να αποκτήσουμε επίγνωση και να κάνουμε τους άλλους να συνειδητοποιήσουν ορισμένες πολύ ουσιαστικές και αυτονόητες βασικές αλήθειες. Κάθε βήμα της διεύρυνσης, κάθε νέα εισδοχή, απαιτεί δύο συμμετέχοντες: ο ένας είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο άλλος η χώρα που θα ενταχθεί.

Θέλουμε να προετοιμαστούμε όσο καλύτερα γίνεται για τις επόμενες εισδοχές. Το Σάλτσμπουργκ ήταν για μένα σημαντικό και από αυτήν τη σκοπιά, γιατί ήταν σημαντικό να κάνουμε επισκόπηση των τριών προηγουμένων ετών και να εξετάσουμε τα επόμενα πρακτικά βήματα, προκειμένου να έχουμε όλοι μια σαφέστερη εικόνα της κατάστασης και του βαθμού ετοιμότητας τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Μπορούμε επίσης να έχουμε εμπιστοσύνη στις ειδικές γνώσεις που αποκτήσαμε κατά την τελευταία διεύρυνση και θα πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουμε σε εταιρική βάση τη γνώση που αποκτήσαμε για τον μετασχηματισμό.

Όπως είπαμε και στην προηγούμενη συζήτηση, και η ownership υπογραμμίζει τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές, που θα πρέπει να εφαρμοστούν με δικαιοσύνη, αλλά και αυστηρότητα, όπως διασαφηνίστηκε απόλυτα στην έκθεση της Επιτροπής του Νοεμβρίου 2005.

Όμως σε αυτήν την συζήτηση πρέπει επίσης να είμαστε ειλικρινείς σε σχέση με τις προσδοκίες που έχουν οι άνθρωποι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ιδίως τις προσδοκίες των ανθρώπων που ζουν σε αυτήν. Οφείλουμε σαφήνεια ο ένας στον άλλον και μόνο εμείς μπορούμε να το προσφέρουμε αυτό. Δεν πρέπει να εκδίδουμε ακάλυπτες επιταγές.

Επιπλέον, συνιστώ μια πιο διαφοροποιημένη προσέγγιση για κάθε επιμέρους χώρας γιατί πρέπει να είμαστε δίκαιοι στις συναλλαγές μας με την καθεμιά από αυτές και πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι θα είναι βέβαιο αυτό. Η Προεδρία θα δώσει, ως εκ τούτου, στη συνέχεια της συζήτησης ιδιαίτερη προσοχή στις αγορεύσεις εδώ στο Σώμα.

Επιτρέψτε μου να σκιαγραφήσω με δυο λόγια τις συγκεκριμένες αποφάσεις που επεξεργαζόμαστε τώρα. Η πρώτη έχει να κάνει με τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, για τις οποίες έχουμε ενθαρρυντικές εκθέσεις και ήδη έχουμε ως στόχο την ένταξη την 1η Ιανουαρίου 2007, μολονότι υπάρχει πιθανότητα καθυστέρησης κατά ένα χρόνο. Έχουν αρχίσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία και την Κροατία, με επίσημη ημερομηνία έναρξης την 3η Οκτωβρίου του περασμένου χρόνου. Τώρα αναλύουμε το κοινοτικό κεκτημένο. Η Προεδρία απηύθυνε επιστολή στην Κροατία και την Τουρκία καλώντας τις να εκθέσουν τη διαπραγματευτική τους θέση για το πρώτο κεφάλαιο, που είναι η έρευνα και ανάπτυξη.

Συμφωνούμε με την άποψη του Σώματος ότι είναι απαραίτητες διαρκείς πρόοδοι ως προς την εκπλήρωση όλων των πολιτικών και οικονομικών κριτηρίων και την αποτελεσματική υλοποίηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας. Αναφορικά με την Τουρκία, η Προεδρία επιδοκιμάζει το κλείσιμο της υπόθεσης του Ορχάν Παμούκ και διασαφήνισε στην πρόσφατη συνεδρίαση της Τρόικα στη Βιέννη ότι περιμένουμε την ίδια αντιμετώπιση για τις δίκες που εκκρεμούν βάσει του άρθρου 301 του τουρκικού ποινικού κώδικα ή και την αλλαγή του νόμου.

Παρακολουθούμε κι εμείς στενά την εφαρμογή του πρωτοκόλλου της Άγκυρας και θα φροντίσουμε να γίνει εφέτος η αναθεώρησή του στα αρμόδια όργανα σύμφωνα με τη δήλωση του Συμβουλίου της 21ης Σεπτεμβρίου.

Θεωρούμε εξίσου σημαντική την έναρξη της ενταξιακής εταιρικής σχέσης με την Κροατία και επιδοκιμάσαμε την προσπάθεια του πρωθυπουργού της χώρας να εξασφαλίσει την απεριόριστη συνεργασία με το διεθνές ποινικό δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία και τη συνέχισή της. Συμφωνούμε με το Σώμα ότι η Κροατία συμβάλλει περισσότερο στην περιφερειακή συνεργασία και ότι χρειάζονται περαιτέρω προσπάθειες.

Είπα όσα χρειάζεται για τα Δυτικά Βαλκάνια. Η στρατηγική του Συμβουλίου για να επιτύχει την πλήρη συνεργασία της Σερβίας και του Μαυροβουνίου με το διεθνές δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου είναι επίσης σαφής και εμείς στείλαμε ένα πολύ ξεκάθαρο μήνυμα γι’ αυτό στην τελευταία μας συνεδρίαση. Υποστηρίζουμε το έργο του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο Martti Ahtisaari και πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τις προσπάθειες του ειδικού απεσταλμένου της Χαβιέ Σολάνα, θα μπορέσει να βοηθήσει με πολύ θετικό και διπλωματικό τρόπο στην επίτευξη συμφωνίας για τις συνθήκες του δημοψηφίσματος της 21ης Μαΐου.

(Χειροκροτήματα)

  Olli Rehn, Επιτροπή. (EN) Κύριε Πρόεδρε, εφόσον είναι ακόμη εδώ, επιτρέψτε μου να επαινέσω τον κ. Brok για τη σημαντική έκθεσή του. Όπως σωστά είπε, η διεύρυνση είναι πράγματι ένα από τα πιο ισχυρά μέσα πολιτικής της ΕΕ για την επιδίωξη της ειρήνης και της ευημερίας, της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Η διεύρυνση του 2004 προς ανατολάς σφράγισε την ειρηνική επανένωση της Δυτικής και της Ανατολικής Ευρώπης. Τώρα η ενέργειά μας επικεντρώνεται στην ειρηνική ενοποίηση της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η βαθμιαία και προσεκτικά ελεγχόμενη διαδικασία προσχώρησης που ακολουθούμε βασίζεται σε τρεις σημαντικές αρχές.

Πρώτον, παγιώσαμε την ατζέντα διεύρυνσης. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί πριν αναλάβουμε νέες δεσμεύσεις, πρέπει όμως να τηρήσουμε επίσης τις επικρατούσες δεσμεύσεις μας προς τις υποψήφιες ή τις εν δυνάμει υποψήφιες χώρες που βρίσκονται ήδη στη διαδικασία. Η παγιωμένη ατζέντα διεύρυνσης εστιάζει στη Νοτιοανατολική Ευρώπη: στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, στην Τουρκία και την Κροατία και στις υπόλοιπες χώρες των Δυτικών Βαλκανίων.

Δεύτερον, εφαρμόζουμε αυστηρές προϋποθέσεις. Σε συνδυασμό με μια αξιόπιστη προοπτική προσχώρησης, η εφαρμογή προϋποθέσεων είναι αποτελεσματική. Βοήθησε στη μετατροπή της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης σε σύγχρονες δημοκρατίες. Προσφάτως, ενέπνευσε γενναίες και σημαντικές μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία και ολοένα περισσότερες στα Δυτικά Βαλκάνια. Αυτό αποδεικνύεται επίσης από ορισμένα πρόσφατα σημαντικά γεγονότα, όπως ότι ο στρατηγός Ante Gotovina βρίσκεται στη φυλακή στη Χάγη, ενώ ο συγγραφέας Ορχάν Παμούκ είναι ελεύθερος να εκφράσει τις απόψεις του.

Οι πολιτικές διεύρυνσης και γειτονίας αλληλοσυμπληρώνονται. Επιπλέον, η Επιτροπή προτίθεται να εμβαθύνει περαιτέρω και να αναβαθμίσει τη συνεργασία με τους εταίρους γειτονίας μας μόλις αντιμετωπιστούν δεόντως οι κύριες προτεραιότητες στα τρέχοντα σχέδια δράσης.

Ταυτόχρονα, πρέπει να αποφύγουμε τις παγίδες μιας υπερβολικά θεωρητικής συζήτησης σχετικά με τα οριστικά σύνορα της Ευρώπης. Δεδομένου ότι έχουμε τώρα μια παγιωμένη ατζέντα διεύρυνσης, μια θεωρητική συζήτηση, επί παραδείγματι σχετικά με το αν η Ουκρανία πρέπει να προσχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα ωφελήσει ούτε εμάς ούτε τους Ουκρανούς, τώρα που διακυβεύεται η μελλοντική πορεία και η δημοκρατική ανάπτυξη της Ουκρανίας.

Ασφαλώς, ο ρυθμός της διεύρυνσης πρέπει να λάβει υπόψη του την ικανότητα απορρόφησης της ΕΕ. Η Επιτροπή είχε ανέκαθεν αυτήν την άποψη. Η διεύρυνση είναι η από κοινού εφαρμογή ενός σχεδίου που βασίζεται σε κοινές αρχές, πολιτικές και θεσμούς. Η Ένωση πρέπει να διασφαλίσει ότι μπορεί να διατηρήσει την ικανότητά της να ενεργεί και να αποφασίζει σύμφωνα με μια δίκαιη ισορροπία στο πλαίσιο των θεσμικών οργάνων της, τηρώντας τα δημοσιονομικά όρια και εφαρμόζοντας κοινές πολιτικές που λειτουργούν καλά και επιτυγχάνουν τους στόχους τους.

Για περισσότερες από τρεις δεκαετίες, η ΕΕ απορρόφησε επιτυχώς ένα πολύ διαφορετικό σύνολο χωρών, όπως μπορούμε να δούμε από τη σύνθεση του Κοινοβουλίου, επί παραδείγματι, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου που έχει την ευθύνη αυτής της συζήτησης και του ενεχόμενου Επιτρόπου. Αναπτύσσοντας πολιτικές και οργανισμούς, η Ένωση απάντησε θετικά στις νέες συνθήκες, όπως η πτώση των δικτατοριών, η κατάρρευση του κομμουνισμού και η άνοδος της οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Η διεύρυνση έχει αποδειχτεί ένας επιτυχημένος απορροφητής κραδασμών για την Ευρώπη.

Τρίτον, χρειαζόμαστε καλύτερη επικοινωνία. Η έκθεση ορθά απαιτεί μια στρατηγική επικοινωνίας και, πράγματι, η ευρεία δημόσια υποστήριξη είναι απαραίτητη για όλα όσα κάνει η Ένωση, συμπεριλαμβανομένης της διεύρυνσης. Βασίζομαι στην πολιτική και οικονομική στήριξη του Κοινοβουλίου για την επίτευξη μιας καλά ενημερωμένης συζήτησης για τη διεύρυνση.

Εν κατακλείδι, η εδραίωση ήταν απαραίτητη για να αποφευχθεί η επέκταση των δεσμεύσεών μας σχετικά με τη διεύρυνση. Ας έχουμε όμως επίσης κατά νου το δικό μας στρατηγικό συμφέρον: θα ήταν άκρως ανεύθυνο να διαταραχθεί μια πολύτιμη διαδικασία που βοηθά στη δημιουργία σταθερών και αποτελεσματικών εταίρων στα πιο ασταθή τμήματα της Ευρώπης. Εάν αμφιταλαντευόμαστε σχετικά με την ευρωπαϊκή προοπτική για τα Δυτικά Βαλκάνια, η επωφελής επιρροή μας, η πολιτική ισχύς μας, ο αντίκτυπος μας θα υποβαθμίζονταν σοβαρά, σε μια εποχή όπου η περιοχή εισέρχεται σε δύσκολη περίοδο συνομιλιών σχετικά με το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου.

Η προοπτική της ΕΕ αποτελεί το κλειδί για τη βιώσιμη επίλυση του ζητήματος του Κοσσυφοπεδίου και της δημοκρατικής ανάπτυξης της Σερβίας και της υπόλοιπης περιοχής. Αποτελεί τα θεμέλια που διατηρούν την περιοχή σε μια ειρηνική και μεταρρυθμιστική πορεία. Συνεπώς, για χάρη της Ευρώπης, ας μην σείσουμε αυτά τα θεμέλια, διασφαλίζοντας ότι το ακόμη εύθραυστο οικοδόμημα των Βαλκανίων δεν θα καταρρεύσει στα πόδια μας, μέσα στην ίδια μας την αυλή!

(Χειροκροτήματα)

  Γιώργος Δημητρακόπουλος, εξ ονόματος της ομάδας PPE-DE. – Κύριε Πρόεδρε, κυρία προεδρεύουσα του Συμβουλίου, κύριε Επίτροπε, κατ’ αρχήν θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή και πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, Brok, για την πολύ σημαντική έκθεσή του και, ταυτόχρονα, να συγχαρώ και εσάς, κυρία προεδρεύουσα του Συμβουλίου, για το ενδιαφέρον και την αποφασιστικότητα που δείχνετε και ως Υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας αλλά και ως προεδρεύουσα τώρα του Συμβουλίου για το θέμα των Βαλκανίων. Συγχαρητήρια επίσης και στον Επίτροπο για τη σφαιρική και άρτια ανακοίνωση της Επιτροπής, την οποία μας παρουσίασε.

Πολύ γρήγορα θα ήθελα να κάνω τις εξής παρατηρήσεις:

Πρώτον, η κεντρική άποψη της έκθεσης Brok, για τη σημασία που έχει η ευρωπαϊκή προοπτική για έναν αριθμό χωρών, όπου το κύριο μέρος είναι στα Βαλκάνια, είναι σωστή. Ταυτόχρονα, οι παράγραφοι 5, 9 και 10 της έκθεσης, εάν αναγνωσθούν μαζί, δίνουν το στίγμα με βάση το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση βλέπει πλέον τη συνέχεια της διεύρυνσης.

Σε ό,τι αφορά την Τουρκία, θέλω να σας πω ότι εγώ στηρίζω την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, νομίζω όμως ότι πρέπει, όπως πολύ σωστά είπατε, να επικεντρωθούμε, κατ' αρχήν, στο θέμα του Πρωτοκόλλου της Άγκυρας. Πρέπει να κυρωθεί –υπογραμμίζω– μόνον το Πρωτόκολλο και όχι η μονομερής δήλωση και, βέβαια, το θέμα του εκσυγχρονισμού του νομικού πλαισίου μέσα στο οποίο θα κινείται αυτή η χώρα.

Σε ό,τι αφορά το Κοσσυφοπέδιο, συμφωνώ με την προσοχή στις διαπραγματεύσεις για το τελικό καθεστώς, πρέπει όμως να ετοιμαζόμαστε και για το πώς θα εφαρμοσθεί η απόφαση που θα ληφθεί για το τελικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου.

Σε ό,τι αφορά την Φύρομ, έχει πλέον καθεστώς υποψήφιας χώρας –αυτό είναι σωστό– αλλά, ακριβώς επειδή έχει καθεστώς υποψήφιας χώρας, έχει και δικαιώματα και υποχρεώσεις, μία από τις οποίες είναι να δείχνει εποικοδομητικό πνεύμα στο διάλογο με την Ελλάδα ώστε να λυθεί το τελευταίο ζήτημα που μένει εκκρεμές και αυτό είναι το θέμα του ονόματος.

Τέλος, σε ό,τι αφορά τη Σερβία, εγώ συμφωνώ με την ανάγκη και με το γεγονός ότι η συνεργασία της Σερβίας με το Δικαστήριο της Χάγης είναι υποχρέωσή της, όμως αυτό είναι ένα μέρος ενός συνόλου κριτηρίων που πρέπει να πληροί η Σερβία και θέλω να παρακαλέσω να είμαστε προσεκτικοί για να μην «κροατικοποιήσουμε» και την υπόθεση της Σερβίας. Γι’ αυτό το θέμα, κυρία Υπουργέ, εσείς έχετε και προσωπική άποψη.

  Jan Marinus Wiersma, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η Επιτροπή δεν μασάει τα λόγια της στο έγγραφό της: ενώ δεν πρόκειται να υπάρξει νέος γύρος διεύρυνσης με την ταυτόχρονη ένταξη μεγάλου αριθμού χωρών, υποστηρίζει –ορθώς, κατά τη γνώμη μου– ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι, και θα παραμείνει, ένας οργανισμός ο οποίος είναι ανοικτός σε νέα μέλη, αλλά υπό προϋποθέσεις. Παρότι η ένταξη δέκα νέων χωρών το 2004 ήταν επιτυχημένη, δεν συμμερίζονται όλοι οι πολίτες αυτή την άποψη. Απαιτείται λοιπόν να καταβληθεί επιπλέον προσπάθεια επανεκτίμησης αυτής της επιτυχίας.

Εξ ονόματος της Ομάδας μου, μπορώ να δηλώσω ότι στηρίζουμε τον προσανατολισμό της έκθεσης Brok, τον οποίο θέλω να ευχαριστήσω για τον ενδιαφέροντα γύρο προετοιμασιών στον οποίο μετείχαμε τους τελευταίους μήνες. Οι Σοσιαλδημοκράτες τάσσονται ρητώς υπέρ του να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στο κριτήριο της ικανότητας απορρόφησης. Το αδιέξοδο ως προς την κύρωση της Συνταγματικής Συνθήκης διαδραματίζει κεντρικό ρόλο επ’ αυτού. Χωρίς εσωτερικές μεταρρυθμίσεις, θα είναι δύσκολη η αποτελεσματική διαχείριση της ένταξης νέων κρατών μελών.

Όπως αναφέρεται σε προηγούμενα ψηφίσματα, θεωρούμε ότι η Συνθήκη της Νίκαιας δεν είναι κατάλληλη βάση για τη λήψη νέων αποφάσεων σχετικά με τη διεύρυνση. Συνεπώς, είναι εντονότερη η ανάγκη περαιτέρω διευκρίνισης της έννοιας της ικανότητας απορρόφησης, όπως ορίζεται στα κριτήρια της Κοπεγχάγης, και ορθώς η έκθεση εστιάζεται και σε αυτή την πτυχή.

Θέλω, επί τη ευκαιρία, να εκθέσω τις γενικές θέσεις των Σοσιαλδημοκρατών ως προς το ενδεχόμενο ένταξης διαφόρων χωρών. Όσον αφορά τους ανατολικούς μας γείτονες, την Ουκρανία και τη Μολδαβία, θεωρούμε ότι η τρέχουσα περίοδος δεν είναι κατάλληλη για τη συζήτηση του θέματος της ένταξής τους. Πρέπει, απεναντίας, να εστιάσουμε τις προσπάθειές μας στην πρακτική συνεργασία. Έχουμε συμφωνήσει κοινά σχέδια δράσης με τις εν λόγω χώρες, και οφείλουμε να προσπαθήσουμε να τα ολοκληρώσουμε επιτυχώς.

Όσον αφορά τα Βαλκάνια, στηρίζουμε τη θέση του Συμβουλίου. Καταρχήν, οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων έχουν τη δυνατότητα ένταξης, παρότι η ένταξή τους δεν θα γίνει ταυτόχρονα. Όσον αφορά την περίπτωση της Τουρκίας, κατά τη δική μας άποψη, θα συνεχίσουμε να ακολουθούμε την πορεία που έχει ήδη επιλεγεί. Βρισκόμαστε στις απαρχές μιας διαδικασίας η οποία θα διαρκέσει πολλά χρόνια, και είναι άκρως σημαντικό να τηρηθούν αυστηρώς οι υποσχέσεις που έχουν δοθεί, αλλά και οι προϋποθέσεις που έχουν τεθεί.

Με την ευκαιρία αυτής της αναφοράς στα Βαλκάνια, θέλω να προσθέσω ότι, ενώ είναι αυτονόητο ότι τα κριτήρια της Κοπεγχάγης εξακολουθούν να είναι ζωτικής σημασίας για εμάς, η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν παύει να υπογραμμίζει ότι θεωρεί σημαντικό κριτήριο τη συνεργασία με το δικαστήριο για τη Γιουγκοσλαβία. Φρονώ επίσης –και το θέμα αυτό έχει συζητηθεί εκτεταμένα– ότι η περιφερειακή συνεργασία μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη σύγκλιση των χωρών αυτών με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τέλος –και αυτή είναι ίσως η σημαντικότερη πτυχή της όλης συζήτησης– στην έκθεση γίνεται αναφορά στο ενδεχόμενο δημιουργίας ενός νέου πολυμερούς πλαισίου για τις ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες δεν έχουν ακόμη ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για ορισμένες χώρες, αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει εναλλακτική επιλογή αντί της ένταξης, ενώ για άλλες θα μπορούσε να αποτελέσει ενδιάμεσο στάδιο στην πορεία προς την ένταξη. Για την Ουκρανία και τη Μολδαβία, λόγου χάρη, ένας τέτοιος μηχανισμός θα μπορούσε να αποτελέσει εύλογο περαιτέρω βήμα προσέγγισης, αλλά για τις χώρες οι οποίες έχουν ήδη γίνει δεκτές ως υποψήφια μέλη, θέλω να τονίσω ότι θα αποτελούσε επιλογή και όχι υποχρέωση.

Αυτό άλλωστε αναφέρεται με ιδιαίτερη σαφήνεια στην έκθεση Brok. Είναι μια επιλογή η οποία προσφέρεται σε αυτές τις χώρες, εφόσον αποφασίσουν ότι τις εξυπηρετεί. Δεν αποτελεί εναλλακτική της πλήρους ένταξης. Αυτό ισχύει εξίσου για την Τουρκία όσο και για τις χώρες των Βαλκανίων. Θέλω δε να υπογραμμίσω ότι αυτή την ερμηνεία δίδουμε στην παράγραφο 10 του σχεδίου ψηφίσματος. Μόνον υπό αυτή την προϋπόθεση μπορέσαμε να καταλήξουμε σε συμφωνία με τον εισηγητή στους κόλπους της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων.

  Cecilia Malmström, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, η διεύρυνση είναι η μεγαλύτερη επιτυχία της ΕΕ στο πεδίο της ευρωπαϊκής συνεργασίας. Η ενοποίηση της ανατολικής και της δυτικής Ευρώπης τον Μάιο του 2004 σήμανε τον τερματισμό της διαίρεσης της Ευρώπης και κατέδειξε την ισχύ του οράματος μιας ενωμένης Ευρώπης βάσει της δημοκρατίας, του ελεύθερου εμπορίου και του σεβασμού του κράτους δικαίου. Η προοπτική ένταξης στην ΕΕ ήταν το κίνητρο που ζωογόνησε τις δυνάμεις της μεταρρύθμισης στις πρώην κομουνιστικές δικτατορίες. Η προοπτική ένταξης στην ΕΕ έχει επίσης τεράστια σημασία για τις διαπραγματεύσεις και τις μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία και στα κράτη των Βαλκανίων. Στις περιοχές αυτές, η ΕΕ έχει τεράστια αποθέματα της λεγόμενης ήπιας ισχύος, η οποία συμβάλλει στην ενίσχυση της σταθερότητας και της δημοκρατίας στην Ευρώπη. Τα μέλη της Ομάδας μου θεωρούμε ότι είναι σημαντικό, σύμφωνα με τη Συνθήκη, να αφήσουμε ανοικτή την προοπτική συνέχισης της διεύρυνσης. Φυσικά, τα κριτήρια πρέπει να τηρούνται, ενώ και η ικανότητα της ΕΕ να δέχεται νέες χώρες πρέπει να λαμβάνεται εξίσου σοβαρά υπόψη. Πρέπει, ωστόσο, να προβούμε σε εσωτερικές αλλαγές και να επιδοθούμε στον διάλογο για τη διεύρυνση χωρίς να την κατηγορούμε για τα όποια προβλήματα.

Γνωρίζω ότι σε πολλές χώρες βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις και εκφράζονται ανησυχίες για τους ταχείς ρυθμούς διεύρυνσης της ΕΕ και για τις πιθανές μελλοντικές εξελίξεις. Αυτή η συζήτηση πρέπει να διεξάγεται με σεβασμό και ευθύτητα, αλλά πρέπει επίσης να τολμούμε να υπερασπιζόμαστε και να τονίζουμε τα πλεονεκτήματα της διεύρυνσης. Στο πλαίσιο αυτό, η συζήτηση περί οικονομικού προστατευτισμού είναι άκρως ανησυχητική. Έχουμε ευθύνη έναντι των γειτονικών μας χωρών. Οι υποσχέσεις τις οποίες δώσαμε στις χώρες των Βαλκανίων και στην Τουρκία πρέπει να τηρηθούν. Οι ίδιες είναι υπεύθυνες για τον ρυθμό προόδου τους, και εμείς πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να επιταχύνουμε τις εξελίξεις. Πρέπει επίσης να αφήσουμε ανοικτό το ενδεχόμενο ένταξης χωρών όπως η Ουκρανία και ίσως, κάποτε, η Λευκορωσία, αν και η κατάσταση που επικρατεί εκεί επί του παρόντος είναι εξαιρετικά δύσκολη. Η ελπίδα ένταξης στην ΕΕ διατηρεί ζωντανές στη χώρα την αντιπολίτευση και τις δυνάμεις της δημοκρατίας.

Γι’ αυτό τασσόμαστε κατά της περιχαράκωσης των γεωγραφικών ορίων της Ευρώπης. Το παρόν Σώμα έδωσε ώθηση στη διεύρυνση και, πριν από ένα έτος, συγκεντρωθήκαμε στο κτίριο των Βρυξελλών και, φορώντας τα πορτοκαλί φουλάρια μας, χειροκροτήσαμε τον Πρόεδρο Γιουσένκο. Εγκρίναμε ένα ψήφισμα στο οποίο αναφερθήκαμε στις προοπτικές ένταξης της Ουκρανίας. Πρόκειται για έναν στόχο, έστω και αν είναι μακρινός. Όπως ακριβώς ανέφερε ο κ. Brok, ο ουκρανικός λαός βρίσκεται σε μια επικίνδυνη κατάσταση ισορροπίας μεταξύ της δημοκρατίας και της δικτατορίας. Εάν περιχαρακώσουμε τα σύνορα της Ευρώπης, θα θεωρήσουν ότι τους κλείνουμε την πόρτα κατάμουτρα. Αυτό θα ήταν μείζον ιστορικό λάθος.

Αντί να εισάγουμε νέες έννοιες όπως οι πολυμερείς συμφωνίες, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία –όπως εξάλλου ανέφερε ο Επίτροπος κ. Rehn– προκειμένου να προσαρμόσουμε τη στρατηγική γειτονίας στις ανάγκες των υποψηφίων κρατών μελών και να της δώσουμε πρακτικό περιεχόμενο. Το να προτείνουμε τώρα νέες έννοιες, τις οποίες δεν έχουμε συζητήσει επαρκώς και τις επιπτώσεις των οποίων δεν γνωρίζουμε, δεν φαίνεται να είναι ιδιαιτέρως παραγωγικό επί του παρόντος.

(Χειροκροτήματα από ορισμένες πλευρές)

  Joost Lagendijk, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, η πολιτική μου ομάδα υπερψήφισε την έκθεση Brok για δύο λόγους. Θεωρούμε ότι η έννοια της ικανότητας απορρόφησης πρέπει να οριστεί καλύτερα. Είναι μια έννοια του συρμού η οποία ταιριάζει σε πολλές και διάφορες καταστάσεις και την οποία μπορεί κανείς να ερμηνεύσει όπως θέλει, γεγονός που σημαίνει ότι το ζήτημα των γεωγραφικών συνόρων πρέπει να επιλυθεί, καθόσον δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να το αποφεύγουμε.

Συμφωνούμε με την άποψη ότι είναι αναγκαίο να εξετάσει η ΕΕ ένα ενδιάμεσο βήμα μεταξύ της πλήρους ένταξης και της σχέσης γειτονίας, προς όφελος των χωρών εκείνων οι οποίες δεν μπορούν ακόμη να προσβλέπουν σε πλήρη ένταξη. Συνεπώς, δεν αναφέρομαι στην Τουρκία ή στα Βαλκάνια, αλλά μάλλον στην Ουκρανία, τη Μολδαβία ή τη Λευκορωσία. Οφείλω να δηλώσω ότι η Ομάδα μου και εγώ απογοητευθήκαμε βαθύτατα, μπορώ μάλιστα να πω ότι ενοχληθήκαμε εξαιρετικά, βλέποντας ότι τις παραμονές της σημερινής συζήτησης, τα μέσα ενημέρωσης διαστρέβλωσαν το νόημα της έκθεσης, με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται η ακριβώς αντίθετη εικόνα σε μια σειρά σημαντικών θεμάτων.

Εάν είχαμε διαβάσει όσα ανέφεραν τα μέσα ενημέρωσης πριν από τη σημερινή συζήτηση, το συμπέρασμα στο οποίο θα καταλήγαμε είναι ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα ενδιάμεσο στάδιο για χώρες όπως η Τουρκία και οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός –και καλό είναι να είμαστε ειλικρινείς επ’ αυτού– ότι αυτή συμβαίνει να είναι η άποψη του εισηγητή, την οποία άλλωστε ποτέ δεν απέκρυψε. Ο κ. Brok είχε εξαρχής ταχθεί κατά της έναρξης διαπραγματεύσεων με την Τουρκία ενώ, μετά την απόρριψη του Συντάγματος, εκφράζει αυξανόμενο σκεπτικισμό όσον αφορά τις ενταξιακές προοπτικές των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων. Ο εισηγητής έχει κάθε δικαίωμα να υποστηρίζει τις απόψεις του, αλλά τις απόψεις αυτές δεν τις υποστηρίζει η πλειονότητα των μελών της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Επιπλέον, οι εν λόγω απόψεις δεν υποστηρίζονται καν στην ίδια την έκθεσή του.

Δεν είναι ασυνήθιστο να περιγράφει ο εισηγητής, εκτός του Κοινοβουλίου, το περιεχόμενο της έκθεσής του, εφόσον δεν συγχέει το περιεχόμενό της με τις δικές του απόψεις. Αυτό που υποστηρίζει στην προκειμένη έκθεση το Κοινοβούλιο είναι ότι δεν επιθυμούμε να παρέμβουμε στην ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας και των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων και ότι τα ενδιάμεσα στάδια θα αποτελούσαν διαθέσιμη επιλογή μόνο για τις χώρες εκείνες οι οποίες θα αποφασίσουν οι ίδιες ότι αυτό επιθυμούν. Όλοι γνωρίζουμε εξίσου καλά ότι το σύνολο των χωρών αυτών των Δυτικών Βαλκανίων και η Τουρκία δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν αυτή την κατεύθυνση· επιδιώκουν την πλήρη ένταξη. Είναι καιρός να σταματήσουμε να δημιουργούμε αμφιβολίες εντός του Σώματος, αλλά και, κυρίως, εκτός του Κοινοβουλίου.

  Erik Meijer, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, μέχρι πρότινος, η ταχεία και εκτεταμένη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρούνταν εξαιρετικό βήμα προόδου, κάτι που έχρηζε γενικής στήριξης. Χαιρετιζόταν ως επανένωση της Ευρώπης και επισφράγιση της νίκης της Δύσης στον Ψυχρό Πόλεμο. Μετά την εκτεταμένη διεύρυνση του 2004, το κλίμα αυτό άλλαξε δραστικά. Η κοινή γνώμη στα παλαιά κράτη μέλη δεν θεωρεί ότι η διεύρυνση αυτή συνιστά επιτυχία, ιδίως ενόψει της αυξανόμενης εκμετάλλευσης της ανισότητας μεταξύ των χωρών με υψηλούς και των χωρών με χαμηλούς μισθούς.

Και οι ίδιοι οι πολιτικοί αποστασιοποιούνται από αυτή τη διεύρυνση. Η αλλαγή αυτή είναι εμφανής στην έκθεση σχετικά με τη στρατηγική για τη διεύρυνση που αποτελεί το θέμα της σημερινής μας συζήτησης. Δίνεται έμφαση στην ικανότητα απορρόφησης της ΕΕ, στα εξωτερικά σύνορα, στο κόστος που συνεπάγεται η διεύρυνση και στα διοικητικά προβλήματα που αποδίδονται στην απουσία ενός ευρωπαϊκού συντάγματος. Συνεπώς, είναι πιθανό ότι η Ρουμανία και η Βουλγαρία θα είναι οι τελευταίες χώρες στις οποίες θα επιτραπεί να ενταχθούν στην ΕΕ στο εγγύς μέλλον. Άλλα ευρωπαϊκά κράτη παραπέμπονται στην πολιτική γειτονίας. Ακόμη και στις τρεις χώρες οι οποίες έχουν ήδη επιλεγεί ως υποψήφιες δεν έχει δοθεί ημερομηνία ένταξης.

Στο σύνολο των Δυτικών Βαλκανίων, τόσο σε αναγνωρισμένα κράτη όσο και σε ομόσπονδα κρατίδια ή προτεκτοράτα τα οποία πασχίζουν να ανεξαρτητοποιηθούν, όπου ζουν ομάδες ανθρώπων οι οποίοι μιλούν διαφορετικές γλώσσες και πιστεύουν σε διαφορετικές θρησκείες και οι οποίοι, κατά τη δεκαετία του 1990, βρίσκονταν σε εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ τους, η κοινή γνώμη αναμένει τώρα θαύματα και μια ταχεία διαδικασία ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ΕΕ εκμεταλλεύεται αυτές τις προσδοκίες για να απαιτήσει την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, παρεμβαίνει έντονα στις επιλογές των χωρών αυτών όσον αφορά τον τρόπο διακυβέρνησής τους.

Η ΕΕ δεν επιθυμεί επί του παρόντος τη διεύρυνση, αλλά επιθυμεί να ασκεί επιρροή εκτός των συνόρων της. Γι’ αυτό η Βοσνία-Ερζεγοβίνη διαθέτει τώρα ένα φορολογικό σύστημα το οποίο κανείς δεν είχε ζητήσει, ενώ η περιφερειακή αυτονομία την οποία της εγγυήθηκαν στο πλαίσιο της συμφωνίας του Ντέιτον αναβάλλεται για το απώτερο μέλλον. Σύμφωνα με τα προπαγανδιστικά φυλλάδια, χάρη στη στρατιωτική παρουσία της ΕΕ η χώρα αυτή βρίσκεται καθ’ οδόν προς την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο Μαυροβούνιο και το Κοσσυφοπέδιο, περιοχές στις οποίες το ευρώ εισήχθη πριν από τέσσερα χρόνια ως νόμιμο χρήμα, μαζί με τα 12 κράτη μέλη, η κοινή γνώμη θεωρεί δεδομένο ότι σύντομα θα ενταχθούν στην ΕΕ ως ανεξάρτητα κράτη, ενώ η ουγγρόφωνη κοινότητα της Βοϊβοδίνας αναμένει προστασία έναντι της σλαβικής κυριαρχίας.

Μέχρι στιγμής, όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν απογοητευθεί από τη στάση της ΕΕ. Δεν έχουμε τίποτε άλλο να προσφέρουμε σε αυτές τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων πέραν της πρόσκλησης για συμμετοχή σε μια κοινή αγορά στο έδαφος της πρώην Γιουγκοσλαβίας και της προσαρμογής της οικονομίας και του τρόπου διακυβέρνησής τους στις δικές μας επιθυμίες, χωρίς να τους προσφέρουμε προοπτική ένταξης πριν από το 2020; Η πολιτική μου ομάδα αδυνατεί να υποστηρίξει με ιδιαίτερο ενθουσιασμό αυτή την πρόταση.

Αναγνωρίζουμε επίσης, ωστόσο, ότι, χάρη στο κείμενο αυτό, μπορούμε να τονίσουμε ότι το επικείμενο δημοψήφισμα στο Μαυροβούνιο πρέπει να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα και ότι η αντιπαράθεση σχετικά με τη χρήση του ονόματος Μακεδονία πρέπει να επιλυθεί σύντομα και στο πλαίσιο μιας διαδικασίας διαβούλευσης μεταξύ της Ελλάδας και του βορείου γείτονά της. Θετικό είναι επίσης το γεγονός ότι στο Κοσσυφοπέδιο πρέπει να εξευρεθεί σύντομα μια λύση η οποία θα καλύπτει τις ανάγκες τόσο της μεγάλης αλβανικής πλειονότητας όσο και των μειονοτήτων των Σέρβων και των Ρόμα.

  Bastiaan Belder, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, είναι δύσκολο να συμφιλιωθεί ο υπερεθνικισμός, γνωστός και ως σοβινισμός, με την ιδιότητα μέλους της ΕΕ, και αυτό βεβαίως ισχύει εξίσου για τις υποψήφιες χώρες. Με λύπη διαπιστώνουμε ότι υπάρχει μια υποψήφια χώρα η οποία διαπνέεται από σοβινισμό: η χώρα αυτή είναι η Τουρκία, ως προς την οποία επικρατεί ήδη αρκετή διχογνωμία.

Στο τρέχον πλαίσιο, θέλω να θέσω δύο ερωτήσεις στον Επίτροπο κ. Rehn. Είναι καθόλου βάσιμη η πληροφορία, την οποία μου μετέφερε εχθές το βράδυ ένας ειδήμονας, ότι η θέση των χριστιανικών εκκλησιών στην Τουρκία έχει επιδεινωθεί ορατά το τελευταίο διάστημα;

Υπό το πρίσμα αυτής της πληροφορίας, η δολοφονία του ιταλού ιερέα Andrea Santoro στο λιμάνι της Τραπεζούντας στις 5 Φεβρουαρίου δεν είναι απομονωμένο περιστατικό. Απόπειρα δολοφονίας με παρόμοια χαρακτηριστικά σημειώθηκε πολύ πρόσφατα στην πόλη της Μερσίνας, ενώ εκτοξεύονται ευθείες απειλές κατά εκκλησιών μέσω τηλεφώνου, ακόμη και από τις στήλες εφημερίδων. Παρεμπιπτόντως, σύμφωνα με τον αγγλικανό εφημέριο Ian Sherwood, ο οποίος δραστηριοποιείται στην Κωνσταντινούπολη, η τουρκική ελίτ θεωρεί τη διάδοση χριστιανικών κειμένων στην τουρκική γλώσσα πνευματικά απαράδεκτη, αν όχι δυνητικά παράνομη. Πώς μπορεί, κύριε Επίτροπε, να συνάδει κάτι τέτοιο με τη θρησκευτική ελευθερία στην Τουρκία; Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, δεν σημειώνεται η παραμικρή πρόοδος όσον αφορά το σημαντικό αυτό θέμα στο πλαίσιο των κριτηρίων της Κοπεγχάγης.

Πληροφορήθηκα μάλιστα εχθές το βράδυ ότι η Τραπεζούντα βρίσκεται κοντά στη λεγόμενη κοιλάδα των λύκων. «Κοιλάδα των λύκων» είναι επίσης ο τίτλος μιας τουρκικής κινηματογραφικής παραγωγής η οποία στάζει κυριολεκτικά σοβινισμό και είναι γνωστό ότι είναι ριζικά αντιχριστιανική, αντισημιτική, αντιαμερικανική και αντικουρδική. Σημειώνει ήδη τεράστια εισπρακτική επιτυχία στην Τουρκία, ενώ έχει τύχει ενθουσιώδους επιδοκιμασίας από τον στενό κύκλο του πρωθυπουργού Ερντογάν και τον πρόεδρο του τουρκικού κοινοβουλίου.

Θέλω να ρωτήσω τον κ. Επίτροπο αν έχει θίξει στον πρωθυπουργό κ. Ερντογάν και τον υπουργό κ. Γκιουλ αυτό το θέμα του τουρκικού σοβινισμού, ο οποίος είναι απολύτως ασύμβατος με τις ευρωπαϊκές αξίες.

  Konrad Szymański, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι η έκθεση την οποία εκπόνησε ο κ. Elmar Brok μας προσέφερε σήμερα την ευκαιρία να συζητήσουμε το θέμα της διεύρυνσης.

Πρέπει οπωσδήποτε να ενισχύσουμε την πολιτική γειτονίας, ενώ χρειαζόμαστε μια νέα και πιο σοβαρή σχέση μεταξύ της Ένωσης και των χωρών με τις οποίες έχει κοινά σύνορα. Μέχρι στιγμής, το μέσο της πολιτικής γειτονίας δεν μπορεί να θεωρηθεί επαρκές. Αυτό το αποδεικνύει το γεγονός ότι, κατά τη διάρκεια της εφαρμογής του, οι χώρες τις οποίες αφορούσε διήλθαν περιόδους κρίσης και αποσταθεροποίησης σε τεράστια κλίμακα.

Οι νέες μορφές συνεργασίας, όπως αυτές που προτείνονται στην έκθεση, δεν μπορούν ωστόσο να αποκλείουν την προοπτική ένταξης. Οφείλουμε να γνωρίζουμε από τώρα ότι είτε θα προσφέρουμε στις χώρες που βρίσκονται πέρα από τα ανατολικά μας σύνορα την προοπτική της ένταξης είτε οι εκκλήσεις μας υπέρ της δημοκρατίας, της οικονομίας της αγοράς και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα μείνουν λόγια κενά περιεχομένου. Εάν δεν τους προσφέρουμε τουλάχιστον την προοπτική ένταξης στο μακρινό μέλλον, οι χώρες αυτές θα επιστρέψουν στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας, με όλα όσα αυτό συνεπάγεται για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Εντούτοις, στην ίδια αυτή έκθεση παρατηρούμε την εξέλιξη και ενίσχυση των απόψεων σχετικά με τη διεύρυνση και την ικανότητα απορρόφησης. Ο όρος αυτός δεν είχε ποτέ οριστεί με σαφήνεια και σήμερα δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα ευφυολόγημα που λειτουργεί ως πρόφαση, μια φθηνή δικαιολογία για την υπαναχώρηση όσον αφορά τη διαδικασία διεύρυνσης. Αν κριτήριο της ικανότητας απορρόφησης μπορεί να θεωρηθεί η αποδοχή της Συνταγματικής Συνθήκης, τότε κινδυνεύει να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι συντάκτες αυτού του κειμένου επιδιώκουν σίγουρα να κλείσουν την πόρτα στους πάντες. Η εν λόγω Συνθήκη δεν μπορεί ποτέ να επανέλθει ως πρόταση στη σημερινή της μορφή.

Η απαίτηση να ορίσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα σύνορα της Ένωσης αποτελεί σφάλμα. Θα πυροδοτήσει απλώς αμήχανες πολιτικές συζητήσεις για θέματα γεωγραφίας και οπωσδήποτε θα αποδυναμώσει την επιρροή που ασκεί η Ένωση στις διαδικασίες εκδημοκρατισμού, σταθεροποίησης και ενίσχυσης των φιλοδυτικών πολιτικών σε γειτονικές χώρες. Το παρόν Κοινοβούλιο βρέθηκε πολύ συχνά στην πρώτη γραμμή της διαδικασίας ολοκλήρωσης. Έχει θέσει μακρόπνοους στόχους. Σήμερα, το ίδιο αυτό Κοινοβούλιο εμφανίζεται ως το πλέον συντηρητικό και αδρανές όργανο. Τούτο δε εγείρει το εξής απλό ερώτημα: γιατί;

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να επιστήσω την προσοχή σας σε ορισμένες ατέλειες και αντιφάσεις που περιλαμβάνει η έκθεση σχετικά με την Τουρκία. Είναι τέτοιος ο κατάλογος των θεμελιωδών προβλημάτων που περιλαμβάνονται στην έκθεση ώστε να αναρωτιέται κανείς γιατί δεν κατέστη δυνατή η συναγωγή του μόνου λογικού συμπεράσματος, ότι δηλαδή η έναρξη διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν εξαρχής εσφαλμένη.

Όπως εξήγησε λεπτομερώς προ ολίγου ο κ. Belder, σημειώνονται παραβιάσεις των δικαιωμάτων εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων. Τα βασανιστήρια εξακολουθούν να είναι διαδεδομένα ενώ, δυνάμει του άρθρου 301 του ποινικού κώδικα, μεταξύ άλλων, η ελεύθερη έκφραση γνώμης και η ελευθεροτυπία δεν είναι εγγυημένες. Επίσης, η Τουρκία αρνείται κατηγορηματικά να τηρήσει τις υποχρεώσεις της όσον αφορά την τελωνειακή ένωση. Τα κυπριακά πλοία και αεροσκάφη εξακολουθούν να μην γίνονται δεκτά στην τουρκική επικράτεια.

Τις τελευταίες εβδομάδες, παρακολουθήσαμε επίσης την κλιμάκωση της έντασης μεταξύ των τουρκικών αρχών και ορισμένων κουρδικών ομάδων. Ο ίδιος ο υπαρχηγός του γενικού επιτελείου του τουρκικού στρατού κατηγορείται ότι σκηνοθέτησε μια βομβιστική επίθεση με σκοπό να ενοχοποιηθούν οι Κούρδοι. Ορισμένα στελέχη του στρατού θεωρούν ότι αυτή η κατηγορία αποτελεί τέχνασμα ενορχηστρωμένο από την κυβέρνηση, η οποία επιδιώκει να υπονομεύσει τη θέση του εν λόγω στρατηγού λόγω της στάσης του έναντι του μουσουλμανικού φονταμενταλισμού.

Σε ορισμένους κύκλους, συζητείται ακόμη και το ενδεχόμενο νέου στρατιωτικού πραξικοπήματος, εφόσον η κατάσταση κλιμακωθεί περαιτέρω.

Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι οι προοπτικές μοιάζουν δυσοίωνες, και μάλιστα για μια χώρα η οποία φιλοδοξεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε λίγα χρόνια. Ουσιαστικά, οφείλουμε να φανούμε ειλικρινείς και να παραδεχτούμε ότι αυτό είναι τελείως παράλογο. Στην έκθεση ορθώς υπενθυμίζεται ότι τα κριτήρια της Κοπεγχάγης περιλαμβάνουν και τη δική μας ικανότητα απορρόφησης. Και μόνον αυτό αρκεί ως λόγος ανάκλησης της απόφασής μας να ξεκινήσουμε διαπραγματεύσεις με την Τουρκία.

  Doris Pack (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, ως πρόεδρος της αντιπροσωπείας για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη υποστηρίζω πλήρως όσα αναφέρονται στην έκθεση του κ. Brok για την κάθε χώρα και τις εκάστοτε απαιτήσεις που προβάλλονται. Η κάθε χώρα έχει τα δικά της, ιδιαίτερα προβλήματα και πρέπει να κριθεί βάσει των δικών της επιτευγμάτων και έτσι θα ήταν ιδιαίτερα επιθυμητό να εξεταστεί η δυνατότητα να ενταχθεί σύντομα η Κροατία. Αυτό θα αποτελούσε ένα σημαντικό μήνυμα σταθεροποίησης για ολόκληρη την περιοχή, αφού τα επιτεύγματα της Κροατίας τόσο στον πολιτικό, όσο και στον οικονομικό τομέα δεν είναι καθόλου μικρότερα από εκείνα των δύο άλλων υπό ένταξη χωρών.

Τώρα όμως που πλησιάζουμε στο τέλος της συζήτησης, θα ήθελα να ασχοληθώ με μια ιδέα που υπάρχει συγκαλυμμένη στην έκθεση Brok, αλλά είναι πιο φανερή στα δημόσια μέσα ενημέρωσης. Αναφέρομαι στις νύξεις για αλλαγές στη στρατηγική της διεύρυνσης. Τίθεται το ερώτημα πού βρίσκονται τα σύνορα της ΕΕ, αλλά κανείς δεν δίνει μια απάντηση. Ο ίδιος ο Επίτροπος Rehn είπε προηγουμένως ότι αυτό είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί και ακριβώς αυτό είναι που έχει ανησυχήσει την κοινή γνώμη. Εγώ προσωπικά θεωρώ ότι με την ένταξη της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, η ΕΕ θα φθάσει στα όριά της. Για όλες τις άλλες χώρες σχεδιάσαμε το νέο μέσον της πολιτικής γειτνίασης και πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε. Οι εσπευσμένες διαπραγματεύσεις με την Τουρκία έκαναν ό,τι έμενε να γίνει για να αποσταθεροποιήσουν και να αποπροσανατολίσουν τους πολίτες μας.

Για δέκα χρόνια λέγαμε ότι δεν πρέπει να γίνει διεύρυνση χωρίς θεσμικές μεταρρυθμίσεις στην ΕΕ, το Συμβούλιο όμως δεν ανταποκρίθηκε σε αυτό παρά μόνο μετά την τελευταία διεύρυνση και τιμωρηθήκαμε όλοι γι’ αυτό με τα δημοψηφίσματα στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες. Ωστόσο, θα ήταν μοιραίο να συμπεράνουμε από αυτό ότι δεν πρέπει να γίνουν άλλες προσχωρήσεις. Πρέπει να δημιουργήσουμε το συντομότερο δυνατόν τα απαραίτητα μέσα, τα οποία προβλέπει, βέβαια, η συνταγματική συνθήκη, και να τα χρησιμοποιήσουμε για να αποκαταστήσουμε την ικανότητά μας να δεχτούμε νέα μέλη. Αν δεν θέλουμε να διακινδυνεύσουμε τον μεγάλο ζήλο που δείξαμε μέχρι τώρα στα Βαλκάνια, πρέπει να παραμείνουμε συνεπείς και επικεντρωμένοι στον στόχο μας να φέρουμε τις χώρες αυτές πιο κοντά στην ΕΕ.

Επιδοκιμάζω θερμά όσα είπαν για το θέμα αυτό ο Επίτροπος Rehn και η κ. Plassnik. Δικαίως υποσχεθήκαμε σε όλες αυτές τις χώρες την ένταξη εφόσον εκπληρώσουν τα κριτήρια. Αυτό ήταν και παραμένει σημαντικό κίνητρο για αλλαγή μετά από τις τρομερές συγκρούσεις στην πρώην Γιουγκοσλαβία και τη δικτατορία του Εμβέρ Χότζα στην Αλβανία. Κάθε λογικός άνθρωπος που έχει ρίξει μια ματιά στον χάρτη της περιοχής καταλαβαίνει πως βρίσκεται στο κέντρο της ΕΕ. Αν η περιοχή αυτή έχει σταθερότητα, τότε έχουμε κι εμείς. Το αντίθετο το διαπιστώσαμε με οδυνηρό τρόπο το 1990. Φοβάμαι ωστόσο –και μπορώ να πω στην Προεδρεύουσα του Συμβουλίου ότι αφορμή γι’ αυτό μου δίνουν οι ασαφείς και ανακριβείς δηλώσεις του Σάλτσμπουργκ– ότι ορισμένοι Ευρωπαίοι θέλουν να αφήσουν για δεύτερη φορά ακάλυπτα τα κράτη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και αυτό δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε.

  Helmut Kuhne (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, επιδοκιμάζω την αλλαγή προοπτικής που παρουσιάζει η έκθεση Brok. Οι συζητήσεις μας δεν μπορεί να συνεχίσουν να αφορούν την προτίμησή μας για τη μία ή την άλλη χώρα. Αντίθετα, πρέπει να απαντήσουμε επιτέλους στο ερώτημα ποιο είδος πολιτικού συστήματος μπορεί να αντέξει η Ευρώπη προκειμένου να βελτιωθεί η ικανότητά της να λαμβάνει αποφάσεις και να ενεργεί ανάλογα. Αυτό είναι το βασικό θέμα από το οποίο εξαρτώνται όλα τα άλλα.

Για τον λόγο αυτόν, το επόμενο βήμα μας πρέπει να είναι να διασαφηνίσουμε τους όρους που δεν έχουν ακόμα διασαφηνιστεί. Τα κριτήρια της Κοπεγχάγης αναφέρουν την έννοια της ικανότητας αφομοίωσης, χωρίς ωστόσο να την ορίζουν. Κατά την άποψή μου, η έννοια αυτή πρέπει να συμπεριλαμβάνει τουλάχιστον τις πολιτικές και θεσμικές ρυθμίσεις της συνταγματικής συνθήκης.

Άκουσα με προσοχή όσα είπε ο Επίτροπος και παρακαλώ να με διορθώσει αν κάνω λάθος, όμως δεν άκουσα να λέει τίποτα γι’ αυτό. Στην απόφαση για το τι αποτελεί κριτήριο της ικανότητας αφομοίωσης ενυπάρχει η ενδεχόμενη πηγή διαφωνίας ανάμεσα σε εμάς και την Επιτροπή. Ανάμεσα στα σημαντικά κριτήρια είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να θεμελιωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει ένα βιώσιμο μέλλον και να γίνει αποδεκτή από τους ανθρώπους που ζουν εκεί. Μια και μιλάμε για αξιοπιστία, η αξιοπιστία αυτή και τα κριτήρια που είναι σωστό να εφαρμοστούν για την ικανότητα απορρόφησης υπαγορεύουν να μην είναι δυνατόν να προσχωρήσει στο άμεσο μέλλον κάποια άλλη χώρα μετά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Η αξιοπιστία είναι κάτι παραπάνω από μία υπόσχεση να γίνουν δεκτοί κάποτε κάποιοι άνθρωποι. Αφορά επίσης τον προσδιορισμό των προϋποθέσεων υπό τις οποίες μπορούν να γίνουν δεκτοί, και αυτό σημαίνει πως πρέπει να είμαστε πιο ακριβείς σε σχέση με έννοιες όπως η «προοπτική διεύρυνσης» ή η «προοπτική προσχώρησης».

Πρέπει να καταλάβουμε πολύ καλά ότι η πεποίθηση πως η προσχώρηση μιας χώρας θα λύσει τις εντάσεις και τα προβλήματα εσωτερικής ασφάλειας είναι εσφαλμένη. Οι παρόμοιες εντάσεις και προβλήματα πρέπει να λυθούν πριν από την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ONESTA
Αντιπροέδρου

  Annemie Neyts-Uyttebroeck (ALDE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, στην έκθεση Brok τίθενται μείζονα ερωτήματα και παρέχονται απαντήσεις, ακόμη και αν δεν συμφωνώ με το σύνολό τους. Καθίστανται επίσης εμφανείς οι αμφιβολίες πολλών βουλευτών έναντι της περαιτέρω διεύρυνσης. Γι’ αυτό δίνεται τόσο μεγάλη έμφαση στην ικανότητα απορρόφησης, η οποία, αν η έκθεση εγκριθεί χωρίς τροποποιήσεις, θα προσλάβει ακόμη και γεωγραφική διάσταση.

Συμμερίζομαι την άποψη πολλών συναδέλφων της πολιτικής ομάδας μου ότι η ικανότητα απορρόφησης δεν προϋποθέτει γεωγραφική περιχαράκωση προκειμένου να αποκτήσει περιεχόμενο, καθόσον η περιχαράκωση της Ένωσης θα είναι πρωτίστως πολιτική – όχι ότι έτσι θα είναι λιγότερο δύσκολη. Εκείνο όμως που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι ότι η ΕΕ πρέπει να τηρήσει την υπόσχεσή της όσον αφορά τη διεύρυνση, αν μη τι άλλο στην περίπτωση των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων. Παρότι οι εν λόγω χώρες απέχουν ακόμη πολλά χρόνια από το ενδεχόμενο ένταξής τους, είναι καιρός να καταλήξουμε σε δεσμευτικές συμφωνίες επί του θέματος, ακόμη και να προτείνουμε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Εννοείται, βεβαίως, ότι πρέπει να πληρούνται όλα τα κριτήρια, ιδίως τα πολιτικά.

Από ό,τι καταλαβαίνω, αυτό ακριβώς υποστήριξε στην απάντησή της η Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. Θεωρώ ότι η αοριστία σχετικά με το ενδεχόμενο ένταξης και η περαιτέρω ανάπτυξη των κριτηρίων θα καθυστερήσουν απλώς τη διαδικασία, καθόσον αυτή η αοριστία θα χρησιμοποιούνταν ως δικαιολογία, κάτι που δεν συμφέρει κανέναν.

  Cem Özdemir (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η έκθεση ζητάει να οριστούν τα γεωγραφικά όρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η φύση της. Μερικοί Χριστιανοδημοκράτες, αλλά και μερικοί Σοσιαλδημοκράτες αναζητούν εναλλακτικές λύσεις για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα ήθελα να υπενθυμίσω στο Σώμα ότι πριν από λίγα χρόνια, οι πολιτικοί επιστήμονες και αναλυτές δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι θα ερχόταν μια ημέρα που δεν θα υπήρχε πια το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Κι όμως, αυτό συνέβη και μας προκαλεί χαρά. Προειδοποιώ το Σώμα να δείξει προσοχή όταν προβλέπει πώς θα είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση σε είκοσι, τριάντα ή σαράντα χρόνια, όταν οι περισσότεροι από εμάς θα έχουν από καιρό σταματήσει να ασχολούνται ενεργά με την πολιτική. Πιστεύω ότι θα μας έκανε καλό ενόψει του λάθους που κάναμε οι περισσότεροι εκτιμώντας τι θα γινόταν το 1989.

Το άλλο που ήθελα να πω είναι πως όλοι μιλούν για την ανάγκη εφαρμογής του πρωτοκόλλου της Άγκυρας, και δικαίως, αλλά πρέπει επίσης να πούμε ότι η Τουρκία και η Βόρεια Κύπρος είναι υπέρ μιας λύσης και έχουμε δώσει και υποσχέσεις. Η παλιά αρχή “pacta sunt servanda” (οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται) ισχύει και αυτό σημαίνει πως πρέπει να σταματήσει η απομόνωση του βόρειου τμήματος της Κύπρου, όπως υποσχέθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Θα ήθελα να πω στον κ. Brok πως θα ήθελα να μην εμφανίζεται ο Χέλμουτ Κολ μόνο στα βιβλία ιστορίας αλλά να παίζει από καιρό σε καιρό και πάλι ρόλο στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής της CDU.

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, η πολιτική μου ομάδα δεν θα υπερψηφίσει την έκθεση Brok για τους εξής, κυρίως, λόγους:

Η έκθεση, και κυρίως το σημείο 10, με τη σκόπιμη ασάφειά του, αποτυπώνει μια διπλή στρατηγική. Αφήνει εντελώς ανοικτή την πίσω πόρτα η προοπτική της ένταξης να μετατραπεί σε φόρμουλα της ειδικής σχέσης: τον μεγάλο έρωτα της γερμανικής χριστιανοδημοκρατίας. Το σημείο για το Κοσσυφοπέδιο, με τις θολές του διατυπώσεις, αποτυπώνει τη διγλωσσία στο εσωτερικό της Ένωσης και την τάση σταδιακής απαγκίστρωσης από τις σαφείς προϋποθέσεις του ψηφίσματος 1244 του ΟΗΕ.

Η πολιτική μου ομάδα υπογραμμίζει την απαίτηση να υλοποιήσει η Τουρκία τις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, με πρώτη την πιστή εφαρμογή, χωρίς παρασπονδίες, του Πρωτοκόλλου της Άγκυρας.

Τέλος, η πολιτική μου ομάδα υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, την τροπολογία 19 για την αμοιβαία αποδεκτή επίλυση στο πρόβλημα με την ονομασία της Φυρόμ, καθώς και την αναθεωρημένη τροπολογία 4 που αφορά στην Κύπρο.

  Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κύριε Πρόεδρε, το πρώτο θέμα που πρέπει να συζητήσουμε είναι πού φθάνουν τα όρια της Ευρώπης. Δεν ξέρουμε πλέον ποια είναι η Ευρώπη: Φτάσαμε στο Ντιαρμπακίρ και, αν αύριο οι Αμερικανοί μας πουν ότι πρέπει να μπει και το Ιράκ στην Ευρώπη για λόγους ισορροπίας, θα φθάσουμε στον Ινδικό Ωκεανό; Αυτό είναι το ζητούμενο. Ποίος αποφασίζει ποιος θα μπει στην Ευρώπη. Μέχρι χθες λέγαμε όχι στην Κροατία. Έλεγε η εισαγγελέας, κ. Κάρλα ντελ Πόντε, «όχι», πίεσε η Αυστρία, μπαίνει η Κροατία. Αυτή είναι η πολιτική βούληση της Ευρώπης; Και, βεβαίως, να πούμε στους φίλους μας τους Τούρκους ότι δεν πρέπει να προπηλακίζουν τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου, δεν είναι πάρα πολύ κομψό. Δεν είναι πολύ κομψό να τους πηγαίνουμε 139 εκατομμύρια ευρώ στα κατεχόμενα και να πετάνε αυγά και πέτρες στους ευρωβουλευτές. Πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία, όχι μόνο ένα άρθρο στο σύνταγμά τους. Δεν μπορούν να έχουν αυτή την περιποίηση. Δεν μπορούν να απειλούν κράτος της Ευρώπης με πόλεμο, «casus belli», και εμείς να συζητάμε να τους βάλουμε μέσα. Δεν μπορούν να αναγνωρίσουν μια κυβέρνηση που έχουν αναγνωρίσει οι υπόλοιποι 24; Αυτά δεν είναι λογικές επεξεργασίες.

Και έρχομαι στα Σκόπια τα οποία, βεβαίως, διεκδικούν ένα όνομα. Να σας θυμίσω ότι όταν κάνατε την αίτηση να μπείτε στον ΟΗΕ ως Γερμανική Δημοκρατία της Αυστρίας η Γερμανία –η ηττημένη τότε Γερμανία– έβαλε βέτο και μπήκατε ως Αυστρία; Να θυμίσω ότι οι Βρετανοί δεν άφησαν να μπει μέσα η Μεγάλη Βρετανία διότι είχαν τη Βρετάνη και μπήκαν ως Ηνωμένο Βασίλειο; Για ποιο λόγο λοιπόν δεν στηρίζετε και εμάς όταν έχουμε μία ιστορία 3000 χρόνων με τη Μακεδονία;

Γιατί δε λέτε τα πράγματα με το όνομά τους; Γιατί δεν έχουμε, επί τέλους, αυτόνομη πολιτική και πρέπει να παρακολουθούμε το παιχνίδι των Αμερικάνων; Να κοντράρουμε τη Ρωσία, να τους παίρνουμε τους δορυφόρους, να ανοίγουμε μέτωπο με το Ιράν και όλα αυτά. Πότε επί τέλους η Ευρώπη –και αυτό είναι το ζητούμενο– θα αποφασίσει ότι δεν είναι το μικρό παιδί των Αμερικανών; Δεν χρειαζόμαστε παιδονόμους για να αναπτύξουμε τις δικές μας πρωτοβουλίες.

  Inese Vaidere (UEN). – (LV) Κυρίες και κύριοι, μέχρι στιγμής η διαδικασία διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπήρξε αναμφίβολα επιτυχημένη, καθόσον προήγαγε τις μεταρρυθμίσεις σε πολλά κράτη διευρύνοντας τον χώρο ειρήνης, σταθερότητας και υπερίσχυσης του κράτους δικαίου στην Ευρώπη.

Η συνέχιση της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αναγκαία, αλλά πρέπει να αναζητήσουμε νέους μηχανισμούς και τρόπους εξόδου της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το αδιέξοδο της σημερινής της ικανότητας να απορροφά νέα κράτη. Βεβαίως, μέσω του ορισμού σαφών κριτηρίων η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλει να αναπτύξει αυτή την έννοια της ικανότητας απορρόφησης. Εκτός της δυνατότητας πλήρους ένταξης, πρέπει επίσης να προσφέρουμε διάφορες μορφές πολυμερούς συνεργασίας και εταιρικών σχέσεων με χώρες οι οποίες, τουλάχιστον σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, δεν θα μπορούν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θέλω εν προκειμένω να δηλώσω ότι συμφωνώ πλήρως με τη δήλωση του κ. Brok. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε να δώσουμε κίνητρα στην Τουρκία, την Ουκρανία και τις χώρες των Βαλκανίων, για παράδειγμα –και αργότερα σε άλλες χώρες– προκειμένου να στραφούν προς την κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων και της εφαρμογής των ευρωπαϊκών αξιών.

  Ryszard Czarnecki (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, είναι μύθος η άποψη ότι, χωρίς περαιτέρω διεύρυνση, η Ένωση θα είναι ισχυρή και ανταγωνιστική. Το ίδιο όμως ισχύει και για τη δυνατότητα της Ένωσης να επεκτείνει επ’ αόριστον τα σύνορά της, με την ένταξη, λόγου χάρη, της Ρωσίας.

Είναι προτιμότερο να εστιάσουμε απλώς την προσοχή μας στις προτεραιότητες όσον αφορά τη διεύρυνση. Μετά τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, οι οποίες πρέπει να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2007 και όχι το 2008, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Μετά την Κροατία και την ΠΓΔΜ, πρέπει να ξεκινήσουμε έναν νέο γύρο διεύρυνσης με τη Σερβία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, το Μαυροβούνιο, το Κοσσυφοπέδιο και την Αλβανία. Αυτή είναι η λογική σειρά που πρέπει να ακολουθηθεί. Είναι ζήτημα στρατηγικής σκέψης, καθώς και ενίσχυσης της ασφάλειας της Γηραιάς Ηπείρου. Σε γενικές γραμμές, θα είναι επωφελής από οικονομική άποψη, καθώς θα δαπανήσουμε λιγότερα χρήματα αν διευρύνουμε την Ένωση εντάσσοντας τα επόμενα κράτη των Βαλκανίων, αντί να σπαταλούμε πόρους στον πίθο των Δαναΐδων που θα αποτελούν τα ταμεία των εν λόγω χωρών στο προενταξιακό στάδιο. Η επίλυση μακροχρόνιων συγκρούσεων σε αυτή την περιοχή της Ευρώπης κοστίζει περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε η ένταξή τους στην Ευρώπη, οπότε θα όφειλαν να τηρούν τους κανόνες του πολιτικού και οικονομικού παιχνιδιού που ισχύουν στην ΕΕ.

Δεν πρέπει να φοβόμαστε την επέκταση της Ένωσης με την ένταξη των επομένων χωρών. Γνωρίζω ότι ο φόβος αυτός είναι πλέον, ούτως ειπείν, «του συρμού». Είναι ιδιαιτέρως χρήσιμος στις προεκλογικές εκστρατείες οι οποίες βρίσκονται σε εξέλιξη σε διάφορα κράτη μέλη της ΕΕ. Εάν επιθυμούμε η Ένωσή μας να καταστεί οικονομικά πιο αποτελεσματική και να μην σημειώσει υστέρηση έναντι της Αμερικής και της Ασίας, οφείλει να καταργήσει σταδιακά τη διαίρεση της Ευρώπης σε δύο τμήματα: Ευρώπη Α, με άλλα λόγια η Ευρωπαϊκή Ένωση, και Ευρώπη Β, δηλαδή όλες οι χώρες οι οποίες δεν αποτελούν τμήμα της Ένωσης. Η Ιστορία μας έχει επίσης διδάξει ότι μια Ένωση η οποία διευρύνεται είναι και πιο ασφαλής. Μια πρόσκληση σε ενταξιακές διαπραγματεύσεις, ακόμη και χωρίς άμεση προοπτική ένταξης στην Ένωση στο εγγύς μέλλον, μοιάζει με την ύψωση της σημαίας που σηματοδοτεί την έναρξη ενός αγώνα ταχύτητας. Οι οδηγοί πρέπει να έχουν κάποιον στόχο· πρέπει να γνωρίζουν πού βρίσκεται η γραμμή του τερματισμού. Έτσι μπορούν να καλύψουν μεγάλες αποστάσεις, περνώντας πολλές στροφές, ακόμη και ξεπερνώντας σοβαρά μηχανικά προβλήματα. Το σημαντικό είναι, όμως, να αρχίσουν να κινούνται οι τροχοί της ένταξης.

Στην πρόταση ψηφίσματος του Κοινοβουλίου ορθώς υπογραμμίζεται το γεγονός ότι αυτό ακριβώς το κίνητρο έχει ενθαρρύνει τις μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία, την Κροατία και τα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων. Πράγματι, η διεύρυνση κοστίζει, ιδίως βραχυπρόθεσμα, αλλά μακροπρόθεσμα αποτελεί αξιόλογη επένδυση.

  Jacek Emil Saryusz-Wolski (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω αυτήν τη γενικά θετική έκθεση του κ. Brok. Χαιρετίζω τη γενναιότητά του να αναγνωρίσει το γεγονός ότι τα Δυτικά Βαλκάνια πρέπει να αποτελέσουν αναπόσπαστο τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο μέλλον. Είμαι πεπεισμένος ότι πρέπει να σεβαστούμε τις δεσμεύσεις μας· δεν μπορούμε να κλείσουμε τις πόρτες στις χώρες στις οποίες προσφέρθηκε μια προοπτική προσχώρησης ή στις χώρες που αξίζουν αυτή την προοπτική στο μέλλον υπό το πρίσμα των διατάξεων της Συνθήκης για την ΕΕ.

Ας μην επαναλάβουμε, ωστόσο, τα παλιά μας λάθη. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τη διεύρυνση. Πρώτον και κύριο πρέπει να παράσχουμε τη χρηματοδότηση. Πρέπει επίσης να προετοιμάσουμε τους πολίτες μας για την προοπτική της διεύρυνσης εξηγώντας τα σημαντικά οφέλη της. Πρέπει να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε την προηγούμενη και τη μελλοντική διεύρυνση ως εξιλαστήριο θύμα για τα εσωτερικά μας, κυρίως εγχώρια, προβλήματα και την αδράνεια.

Κατά την προετοιμασία για τη διεύρυνση, πρέπει να είμαστε αυστηροί, πρέπει να τηρούμε τις προϋποθέσεις, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τους εταίρους μας. Ας μην είμαστε, ωστόσο, υπερβολικά δογματικοί. Είναι απολύτως εφικτό να ανοίξουμε τις πόρτες για την Κροατία χωρίς τη Συνταγματική Συνθήκη. Αρκεί να εισαγάγουμε τις απαραίτητες προσαρμογές στη Συνθήκη Προσχώρησης. Η Κροατία δεν πρέπει να γίνει θύμα ή όμηρος των προβλημάτων μας με τη Συνταγματική Συνθήκη.

Επικροτώ την καινοτομία και το σθένος της έκθεσης. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε την ιδέα ενδιάμεσων μέτρων για την επίτευξη της προσχώρησης υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα είναι μόνιμα – ενδιάμεσα μέτρα, ναι, όχι όμως ως υποκατάστατο της ιδιότητας μέλους. Οι διάφοροι προβληματισμοί δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για αδράνεια ή για να κλείσουν οι πόρτες στις χώρες που μια μέρα θα αξίζουν την ιδιότητα του μέλους, όπως η Ουκρανία. Τα σύνορα της Ένωσης ορίστηκαν ήδη από τη Συνθήκη της ΕΕ, η οποία προβλέπει ότι «Κάθε ευρωπαϊκό κράτος το οποίο σέβεται τις αρχές...», κλπ.

Τέλος, επιτρέψτε μου να επαναλάβω: η διεύρυνση είναι μία από τις πιο επιτυχείς πολιτικές της Ένωσης και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να κάνουμε σωστή χρήση του δυναμικού της για την οικοδόμηση μιας ισχυρής, ασφαλούς και σημαίνουσας Ένωσης, πιστής στις αξίες της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και της διαφάνειας.

  Józef Pinior (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να υπογραμμίσω την ιδιαίτερη ευθύνη την οποία φέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση για τη δημιουργία στην ευρωπαϊκή ήπειρο μιας κοινότητας χωρών, εθνών και πολιτών η οποία θα στηρίζεται στην ειρήνη, τη φιλελεύθερη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την οικονομία της αγοράς και το κράτος δικαίου.

Ωστόσο, σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το ερώτημα κατά πόσον η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τη δυνατότητα να διευρυνθεί περαιτέρω και να επιδείξει γνήσιο ανοικτό πνεύμα, αντιμετωπίζοντας συγχρόνως το πρόβλημα του καθορισμού του χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβανομένων των γεωγραφικών της συνόρων.

Η ικανότητα απορρόφησης περιπλέκεται επί του παρόντος από το αδιέξοδο στη διαδικασία κύρωσης της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης και από τα εμπόδια που ορθώνονται στην πορεία πολιτικής εμβάθυνσης και στρατηγικής ολοκλήρωσης των 25 κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγχρόνως, κατά τη διάρκεια των προσεχών ετών, τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης καλούνται να εφαρμόσουν στρατηγικές διεύρυνσης οι οποίες θα στηρίζονται σε αυστηρούς όρους, λαμβάνοντας υπόψη τις υποχρεώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι της Τουρκίας, της Κροατίας και των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει επίσης να καταρτίσει μια μακρόπνοη ευρωπαϊκή προοπτική έναντι των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, κυρίως δε της Ουκρανίας.

  Alexander Lambsdorff (ALDE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όταν συζητάμε για τη διεύρυνση, στην ουσία συζητάμε για το πώς αντιλαμβανόμαστε την Ευρωπαϊκή Ένωση. Την εννοούμε ως μέσο για κάποιον σκοπό ή ως μία αυτοτελή πολιτική οντότητα; Θέλουμε έναν ΟΑΣΕ με ελεύθερο εμπόριο για τη σταθεροποίηση μιας προβληματικής γειτνίασης ή μία πολιτική ένωση που θα μπορεί να ενεργεί βάσει των δικών της νόμων; Η έκθεση Brok είναι καλή επειδή πραγματικά αλλάζει την προοπτική υπέρ της δεύτερης επιλογής.

Γενικά λένε για εμάς τους πολιτικούς ότι δεν είμαστε ικανοί να επαινέσουμε, όμως ο κ. Kuhne του SPD μόλις μίλησε βάσει ενός εξαίρετου εγγράφου που ενέκριναν οι γερμανοί σοσιαλδημοκράτες και το εξαιρετικό σε αυτό είναι ότι ορίζει τη θέση του SPD για τη διεύρυνση.

Πραγματικά, έχουν ληφθεί οι αποφάσεις σχετικά με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, πρέπει όμως να εξετάσουμε τη δυνατότητα να τις αντιμετωπίσουμε χωριστά αν αυτό απαιτείται βάσει των επιδόσεων τους. Το σημαντικό δεν είναι τα μέσα αλλά ο σκοπός. Είναι αρκετά πιθανό οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία να καταλήξουν σε κάτι διαφορετικό από την πλήρη ένταξη, και εδώ έχουμε μια πρόταση-κλειδί: «Δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε άλλο με την προοδευτική αποδυνάμωση των κριτηρίων για την ένταξη» λένε οι γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες και εμείς οι γερμανοί Ελεύθεροι Δημοκράτες συμφωνούμε απόλυτα μαζί τους.

Ορίζεται και η ικανότητα απορρόφησης. Εδώ το κύριο πρόβλημα είναι πως η ικανότητα απορρόφησης νέων μελών από την ΕΕ εξαρτάται μερικώς από την καταρχήν συμφωνία των πολιτών των κρατών μελών. Αυτό το θεωρώ κεφαλαιώδες αν θέλουμε να έχουμε μαζί μας τους πολίτες. Αν θέλουμε να μείνουν καλοί και πιστοί πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τις επιθυμίες τους.

  Tatjana Ždanoka (Verts/ALE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εκτιμώ ιδιαιτέρως τις αναφορές στην έκθεση του κ. Brok για την ανάγκη σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, κυρίως των δικαιωμάτων των μειονοτήτων στην Τουρκία, στην Κροατία και στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων.

Κατά τη συζήτηση της τουρκικής αίτησης προσχώρησης στην Ένωση, προέτρεψα την Επιτροπή να μην επαναλάβει τα λάθη που έγιναν στην περίπτωση προσχώρησης της χώρας μου, της Λετονίας, στην οποία δεν χρησιμοποιήθηκε αυτή η διαδικασία για την προώθηση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Η Ομάδα Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία ζήτησε από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να προτρέψουν την τουρκική κυβέρνηση να βελτιώσει την πολιτική της για τις εθνοτικές, θρησκευτικές και γλωσσικές μειονότητες. Δυστυχώς, δεν βλέπουμε καμία πρόοδο εδώ και, συγκεκριμένα, αθώοι πολίτες εξακολουθούν να σκοτώνονται στο Κουρδιστάν. Πριν από δύο εβδομάδες δολοφονήθηκαν οι γονείς του Derwich Ferho, του διαπρεπούς υποστηρικτή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προέδρου του κουρδικού ινστιτούτου με έδρα τις Βρυξέλλες. Οι ενδείξεις υποδεικνύουν ότι εμπλέκονται οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις. Είμαι υπέρ της περαιτέρω διεύρυνσης, είμαι όμως υπέρ της διεύρυνσης που βασίζεται αυστηρά στα κριτήρια της Κοπεγχάγης.

  Κυριάκος Τριανταφυλλίδης (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, σε ό,τι αφορά την παράγραφο 29 της έκθεσης, η απόφαση του Συμβουλίου για τη δέσμη της χρηματοδοτικής βοήθειας προς τους Τουρκοκυπρίους ήταν μια εξέλιξη προς τη σωστή κατεύθυνση και γι’ αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω την κυρία Υπουργό.

Όσον αφορά το ζήτημα του εμπορίου, ακόμη μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα στα πλαίσια της πρόσφατης συμφωνίας για συζήτηση ενός πακέτου μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Στο κοινό ανακοινωθέν μετά τη συνάντηση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στο Παρίσι με τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι θα ήταν επωφελές για όλους τους ενδιαφερόμενους και θα βελτίωνε τα μέγιστα την ατμόσφαιρα για περαιτέρω συνομιλίες εάν μπορούσε να επιτευχθεί πρόοδος στην περαιτέρω απαγκίστρωση δυνάμεων και στην αποστρατικοποίηση στο Νησί, στην πλήρη αποναρκοθέτηση της Κύπρου και στο θέμα της Αμμοχώστου.

Ειδικότερα, η πρόοδος στο θέμα της Αμμοχώστου θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόοδο και στο ζήτημα του εμπορίου. Είναι γνωστή η σχετική πρόταση της κυβέρνησης της Κύπρου, σύμφωνα με την οποία η επιστροφή της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της και η επαναλειτουργία του λιμανιού της Αμμοχώστου θα μπορούσε να επιλύσει το ζήτημα του εμπορίου από και προς τις κατεχόμενες περιοχές. Δυστυχώς όμως, κύριε Πρόεδρε, μέχρι στιγμής δεν έχει τοποθετηθεί η Τουρκία και η Τουρκοκυπριακή Ηγεσία στο συγκεκριμένο ζήτημα.

  Roger Knapman (IND/DEM). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πρώτον, ο παραπλανημένος εισηγητής μας επικροτεί το γεγονός ότι το έγγραφο στρατηγικής της Επιτροπής «συνηγορεί υπέρ μιας εξωστρεφούς Ένωσης». Δεν εννοεί πραγματικά μια εξωστρεφή Ένωση· αυτό που εννοεί είναι μια επεκτατική Ένωση και όχι, προφανώς, μια περίοδο περισυλλογής μετά τα δημοψηφίσματα των Κάτω Χωρών και της Γαλλίας – κάθε άλλο! Είπαν «όχι», ειδικά στην Τουρκία. Αυτό που εισπράττουμε εδώ είναι περισσότερος συγκεντρωτισμός ταυτόχρονα με περισσότερη επέκταση που δημιουργούν ένα ανέφικτο σύνολο, και όλα αυτά την ίδια ακριβώς εβδομάδα που έγινε σύσταση στη Γερμανία να τακτοποιήσει τα οικονομικά της! Αντί να στέλνουν τεράστια ποσά χρημάτων στην Ανατολική Ευρώπη, θα ήταν προτιμότερο να διασφαλίσουν ότι δεν διακυβεύεται η ευημερία της Ευρώπης στο σύνολό της.

Είναι της μόδας αυτόν τον καιρό να προσποιούμαστε ότι υπάρχει μεγάλη ουρά χωρών που επιθυμούν να προσχωρήσουν στην ΕΕ. Η πραγματικότητα είναι ότι οι βαλκανικές χώρες μόλις εγκατέλειψαν μια αυταρχική, γραφειοκρατική, διεφθαρμένη οργάνωση που ονομάζεται Γιουγκοσλαβία και δεν επιθυμούν να προσχωρήσουν σε μια οργάνωση με παρόμοια χαρακτηριστικά απλώς προς όφελος της υγείας τους. Η αλήθεια είναι ότι θέλουν χρήματα. Θέλουν ακόμη περισσότερα χρήματα. Αυτό που δεν θα έπρεπε να κάνουν στις βαλκανικές χώρες είναι να ανταλλάξουν την κυριαρχία τους σαν να πρόκειται για εμπόρευμα διότι σε αυτήν την οδό υπάρχει μεγάλη απογοήτευση. Φοβάμαι ότι τους περιμένει μεγάλη απογοήτευση στο μέλλον.

  Hans-Peter Martin (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμα μέλη της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ειδικά εσείς από τη Γερμανία και την Αυστρία, συγχαρητήρια! Αντί να κάνετε όπως συνηθίζετε, δηλαδή να χρησιμοποιήσετε τον λαϊκισμό σαν ρόπαλο –η έκφραση είναι δική σας– και να χτυπάτε τους προηγούμενους αρχηγούς του κόμματός σας ή κορυφαίους υποψηφίους, τώρα το χτυπήσατε στο δικό σας κεφάλι. Ο κόσμος αφυπνίζεται από αυτά που λένε οι ψηφοφόροι, από τα ρεαλιστικά μεγέθη της οικονομίας και, ελπίζω, φθάνει σε κάποιο είδος κατανόησης. Οι συζητήσεις που γίνονταν για χρόνια στην Ομάδα σας κατέληξαν σε ένα έγγραφο με το οποίο κάτι μπορούμε τελικά να κάνουμε.

Μπράβο, κύριε Kuhne! Αλλαγή προοπτικής, προοπτικές ένταξης, ικανότητα αφομοίωσης – ακριβώς για αυτά πρόκειται. Εδώ υπάρχει λόγος να ελπίζουμε, γιατί αυτά που υποστηρίζετε μπορούν να λάβουν την υποστήριξη της πλειοψηφίας όχι μόνο των δικών σας ψηφοφόρων, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Με μία σωστή προοπτική μπορεί να προχωρήσουν τα πράγματα, ασφαλώς όμως αυτό δεν γίνεται αν συνεχίσουμε να μην θίγουμε το θέμα, όπως κάναμε ως σήμερα.

  Camiel Eurlings (PPE-DE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, οι διευρύνσεις υπήρξαν επωφελείς για την Ευρωπαϊκή Ένωση· όχι μόνο για τους πολίτες των νέων χωρών, αλλά και για τους πολίτες των υπολοίπων χωρών, οι οποίοι έχουν επίσης αντλήσει οφέλη.

Το κυρίαρχο συναίσθημα στη χώρα μου κατά τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος ήταν ο φόβος ότι θα πλημμυρίσουμε από πολωνούς υδραυλικούς. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική: μετά την πρόσφατη διεύρυνση με την ένταξη των χωρών αυτών, οι Κάτω Χώρες κερδίζουν 2 δισ. ευρώ ετησίως. Οι ίδιοι άνθρωποι οι οποίοι υποστήριξαν εξαρχής αυτή τη διεύρυνση οφείλουν επίσης να γνωστοποιήσουν αυτά τα στοιχεία σχετικά με τη διεύρυνση, χωρίς ταυτόχρονα να λησμονούν την ισορροπία μεταξύ της διεύρυνσης και της εμβάθυνσης, η οποία αυτή την περίοδο έχει ανατραπεί. Η Συνθήκη της Νίκαιας δεν είναι σίγουρα επαρκής για 25, και σίγουρα δεν θα είναι επαρκής όταν προσεχώς θα ενταχθούν δύο ακόμη χώρες, η Ρουμανία και η Βουλγαρία. Φρονώ ότι θα ήταν καλό να φροντίσουμε πρώτα τα του οίκου μας, με την έγκριση μιας νέας συνθήκης, προτού δεχθούμε δύο ακόμη χώρες. Οφείλουμε δε να αναλάβουμε μια τέτοια δέσμευση με δική μας πρωτοβουλία.

Δεύτερον, θεωρώ ότι είναι σημαντικό οι χώρες οι οποίες βρίσκονται στα πρόθυρα της ένταξης να μην περιμένουν την Ευρωπαϊκή Ένωση να φέρει σε πέρας τις υποχρεώσεις της προτού ξεκινήσουν οι ίδιες τη διαδικασία εμβάθυνσης μέσω κάποιου είδους εταιρικής σχέσης. Αν επιθυμούν να γίνουν πραγματικά μέλη, και η Ευρώπη φαίνεται ότι είναι σε θέση να τις ενσωματώσει, η πορεία προς την πλήρη ένταξη μπορεί να αποτελέσει γι’ αυτές το επόμενο βήμα.

Η υπό εξέταση έκθεση επ’ ουδενί δεν μειώνει τα δικαιώματα των υποψηφίων χωρών οι οποίες έχουν ήδη αναγνωριστεί ως τέτοιες, και αυτό θέλω να καταστεί απολύτως σαφές. Εντούτοις, αυτή μας η αξιοπιστία πρέπει να συνοδεύεται επίσης από την αξιοπιστία την οποία εμείς προσδίδουμε στα κριτήρια. Τούτο σημαίνει, όπως ορθώς επεσήμανε η κ. Plassnik, ότι η Τουρκία οφείλει να παρακολουθεί τον σεβασμό του δικαιώματος στην ελευθερία της γνώμης, όχι μόνο προς όφελος ενός συγκεκριμένου συγγραφέα, αλλά για τον καθέναν, πρέπει να διασφαλίζει τη θρησκευτική ελευθερία και, επιπλέον, να σημειώσει πρόοδο στο θέμα της Κύπρου.

Χαιρετίζουμε τη συνολική συμφωνία που επετεύχθη, αλλά θα ήταν θαυμάσιο –και ευελπιστώ ότι ο κ. Επίτροπος θα το λάβει αυτό υπόψη του– αν μπορούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να κυρώσει και να εφαρμόσει το πρωτόκολλο. Πώς σκοπεύετε να επιτύχετε αυτή τη διευκρίνιση, κύριε Επίτροπε; Διότι, εφόσον επιτευχθεί αυτός ο στόχος, θα σημειωθεί επίσης σημαντική πρόοδος στο ίδιο το θέμα της Κύπρου. Από αυτή την άποψη, υποστηρίζω πλήρως την τροπολογία 4, στην οποία τα μέλη του παρόντος Σώματος δηλώνουμε για μία ακόμη φορά ότι θέλουμε να πράξουμε το καθήκον μας προς όφελος των κατοίκων τόσο του νοτίου όσο και του βορείου τμήματος του νησιού.

  Richard Howitt (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η διεύρυνση είναι η μεγαλύτερη ιστορία επιτυχίας της Ευρώπης, η οποία έχει εξαπλώσει και θα εξαπλώσει σταθερότητα, ασφάλεια, ευημερία και δημοκρατία σε ολόκληρη την ήπειρό μας. Εντούτοις, όταν η γνώμη της πλειοψηφίας σε επτά κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένου του δικού μου, αντίκειται στη μελλοντική διεύρυνση, είναι καιρός να υποστηρίξουμε το θέμα δημόσια και να αντιμετωπίσουμε εκείνους που προσπαθούν να παρεμποδίσουν την πρόοδο· να απορρίψουμε εκείνους που ακόμη και σε αυτό το ψήφισμα επιζητούν να χρησιμοποιήσουν γλώσσα όπως «λειτουργικές δυνατότητες» ή «αναχάραξη των συνόρων» για να υπονομεύσουν τις υφιστάμενες δεσμεύσεις της Ευρώπης· να αντιμετωπίσουμε άτομα όπως οι βρετανοί Συντηρητικοί που λένε ότι η Ευρώπη πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στη διεύρυνση και στην εμβάθυνση – εμείς δεν το λέμε· να αντιμετωπίσουμε την άκρα δεξιά που εσκεμμένα τροφοδοτεί τον φόβο ότι η νέα μετανάστευση απειλεί τις θέσεις εργασίας των πολιτών και τα εισοδήματά τους, όταν τα στοιχεία δείχνουν ακριβώς το αντίθετο· να εκθέσουμε εκείνους που, ακόμη και σε αυτό το ψήφισμα πάλι, χαιρετίζουν την πρόοδο της Κροατίας, όχι όμως την ίδια πρόοδο στην Τουρκία· να αναγνωρίσουμε ότι οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί στη Μακεδονία, στη Βοσνία και στην Αλβανία έχουν επίσης ένα κοινό ευρωπαϊκό πεπρωμένο· και να υπογραμμίσουμε ότι μια παύση για περισυλλογή σχετικά με τη Συνταγματική Συνθήκη δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία για να τεθεί τέλος στη νέα διεύρυνση.

  István Szent-Iványi (ALDE). – (HU) Κύριε Πρόεδρε, η περιφερειακή ολοκλήρωση των Δυτικών Βαλκανίων αποτελεί κρίσιμη παράμετρο της στρατηγικής της Επιτροπής για τη διεύρυνση. Αυτό το εγχείρημα είναι ορθό καθόσον ενθαρρύνει τη συνεργασία και την ανάληψη ευθύνης, ενώ προσφέρει επίσης οικονομικά πλεονεκτήματα.

Εντούτοις, δεν είναι σωστό να επιβάλλεται μια οικονομική ή πολιτική ενοποίηση όταν αυτή δεν είναι επιθυμητή από τους ενδιαφερόμενους, ή όταν δεν είναι από μόνη της βιώσιμη. Θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό να επεκτείνουμε την ήδη υπάρχουσα CEFTA, όπως προτείνει η κροατική κυβέρνηση, καθόσον έχει ήδη αποδειχθεί ότι αποτελεί μια επιτυχημένη και θετική μορφή συνεργασίας, η οποία πρέπει να συμπεριλάβει τις χώρες των Βαλκανίων.

Η πραγματική διασφάλιση της σταθερότητας στα Δυτικά Βαλκάνια θα επιτευχθεί μέσω της ειλικρινούς υπόσχεσης για ένταξη στην ΕΕ. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι εξαιρετικά ανησυχητικό το γεγονός ότι, βάσει της πρότασης του Συμβουλίου, στο μέλλον οι ενδιαφερόμενες χώρες δεν θα λαμβάνουν επαρκή οικονομική ενίσχυση, καθώς η οικονομική ενίσχυση το προσεχές έτος, καθώς και τα επόμενα έτη, θα μειωθεί σε σύγκριση με τα τρέχοντα επίπεδα. Αυτό δημιουργεί αβεβαιότητα όσον αφορά την αξιοπιστία της συνολικής ενταξιακής διαδικασίας. Ως εκ τούτου, ζητούμε τη σημαντική αύξηση των διαθέσιμων πόρων.

Τρίτον, κατά την αξιολόγηση των επιμέρους χωρών, οφείλουμε να λαμβάνουμε υπόψη τα επιτεύγματα μιας εκάστης, χωρίς να επιτρέπονται κανενός είδους μαζικές αξιολογήσεις, διότι οι χώρες αυτές πρέπει να αποδείξουν οι ίδιες την ωριμότητά τους.

Η Κροατία έχει καταβάλει σημαντικές προσπάθειες για να καταστεί το ταχύτερο δυνατόν κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε αυτές τις προσπάθειες, διότι η Κροατία αξίζει να ολοκληρώσει με επιτυχία τις διαπραγματεύσεις το ταχύτερο δυνατόν.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE-DE). – (LT) Καταρχάς, θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Brok για την πολύ εποικοδομητική και λογική έκθεσή του. Είμαι βέβαιη ότι, εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούσε να τοποθετηθεί κατά τον ίδιο τρόπο για όλα τα θέματα, οι πολίτες της θα μπορούσαν να την κατανοήσουν και να την υποστηρίξουν πολύ πιο εύκολα. Θέλω να αναφερθώ στο τμήμα της έκθεσης που αφορά την Τουρκία. Συμφωνώ απολύτως με την άποψη ότι η στρατηγική διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναμφίβολα ενθαρρύνει τις δημοκρατικές, πολιτικές και άλλες μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία και στις υπόλοιπες χώρες που κατονομάζονται στο ψήφισμα. Εντούτοις, είναι εξίσου σημαντικό να επισημάνουμε ότι, και παραθέτω, «παρ’ όλο που έχει δρομολογηθεί η διαδικασία πολιτικής μετάβασης της Τουρκίας, ο ρυθμός της αλλαγής επιβραδύνθηκε το 2005 και η υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων παραμένει άνιση». Αυτή ακριβώς την απάντηση έδωσε εχθές ο Επίτροπος κ. Rehn στην προφορική μου ερώτηση σχετικά με την εφαρμογή του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Το ίδιο αναφέρεται και στο σχέδιο ψηφίσματος που συζητούμε σήμερα, ότι δηλαδή ο ρυθμός υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων στην Τουρκία το 2005 δεν ήταν απλώς ανεπαρκής, αλλά σημείωσε και επιβράδυνση. Αυτό ενδέχεται να σημαίνει ότι η Τουρκία δεν είναι έτοιμη να προβεί σε μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα την έφερναν πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ή ίσως δεν είναι καν πρόθυμη να δεσμευτεί ως προς την τήρηση των στοιχειωδών υποχρεώσεων που απορρέουν από την προοπτική ένταξής της.

Συμμερίζομαι επίσης τη λύπη που εκφράζεται στην έκθεση του κ. Brok και στο ψήφισμα για τη μονομερή δήλωση στην οποία προέβη η Τουρκία κατά την υπογραφή του πρόσθετου πρωτοκόλλου της Συμφωνίας της Άγκυρας. Φρονώ ότι είναι αναγκαίο να υπενθυμιστεί στην Τουρκία ότι η αναγνώριση όλων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ενταξιακής διαδικασίας.

Είναι αλήθεια ότι αυτό που θα πω δεν περιλαμβάνεται στην έκθεση, αλλά είμαι βέβαιη ότι η γενοκτονία που διαπράχθηκε εις βάρος του αρμενικού λαού πριν από 90 χρόνια πρέπει να αναγνωριστεί από την Τουρκία στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, καθόσον αυτό θα καταδείκνυε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ότι η στάση της Τουρκίας, ακόμη και για τα οδυνηρά αυτά γεγονότα του παρελθόντος, συνάδει με το πνεύμα των κριτηρίων της Κοπεγχάγης.

  Csaba Sándor Tabajdi (PSE). – (HU) Κύριε Πρόεδρε, στην έκθεση Brok δεν αναφέρεται τίποτε συγκεκριμένο όσον αφορά τις εθνικές μειονότητες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρησιμοποιεί συχνά δύο ή ακόμη και τρία μέτρα και σταθμά όταν προβάλλει πολύ διαφορετικές απαιτήσεις έναντι δύο υποψηφίων χωρών, ενώ σχεδόν αγνοεί τις ενέργειες των κρατών μελών της σε θέματα που αφορούν εθνικές μειονότητες.

Μετά από μια ένοπλη εξέγερση, οι Αλβανοί που ζουν στην ΠΓΔΜ απέκτησαν ευρύτατη διοικητική, ακόμη και περιφερειακή, αυτονομία, ενώ στην περίπτωση της Ρουμανίας η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ασκεί πιέσεις για τοπική αυτονομία της ουγγρικής κοινότητας που ζει στην περιοχή Székely, ο πληθυσμός της οποίας ανέρχεται σχεδόν σε ένα εκατομμύριο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπόσχεται ανεξαρτησία στο Κοσσυφοπέδιο, ενώ στην περίπτωση της Βοϊβοδίνας δεν συνιστά καν την αποκατάσταση της αυτονομίας την οποία είχε καταργήσει ο Μιλόσεβιτς.

Σας παρακαλώ να στηρίξετε τις ουγγρικές προτάσεις τροπολογιών οι οποίες αποσκοπούν στη διατήρηση του πολυεθνικού χαρακτήρα της Βοϊβοδίνας, στην προστασία των μειονοτήτων και στη διεύρυνση της τοπικής αυτονομίας. Ο Επίτροπος Olli Rehn γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν υπάρχει λύση χωρίς αυτονομία των σουηδόφωνων Φινλανδών στη Φινλανδία, όπως δεν μπορεί να υπάρξει λύση για τα Βαλκάνια ή για τους Κούρδους που ζουν στην Τουρκία.

  Παναγιώτης Μπεγλίτης (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα ειλικρινείς και να παραδεχθούμε ότι η στρατηγική της διεύρυνσης δεν είναι η αιτία της θεσμικής κρίσης στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση. Μπορεί όμως η διεύρυνση, ως στρατηγικός στόχος, να αποτελέσει το εξιλαστήριο θύμα των συλλογικών ευρωπαϊκών αδιεξόδων και αυτό, κατά την άποψή μου, πρέπει να αποφευχθεί. Είναι, πράγματι, στο πλαίσιο αυτό, ιδιαίτερα σημαντικό το μήνυμα που έστειλε η Αυστριακή Προεδρία και η συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών στο Σάλτσμπουργκ, σχετικά με τον τελικό στόχο της ένταξης των χωρών των δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Λέμε «ναι» στην ένταξη των χωρών και «όχι» στην προνομιακή σχέση.

Από αυτή την πλευρά, η Επιτροπή πρέπει να επισπεύσει την υποβολή της πρότασής της για τη χορήγηση θεώρησης εισόδου στους πολίτες των χωρών των Βαλκανίων. Το ζήτημα είναι βαθιά πολιτικό και δεν είναι γραφειοκρατικό. Προκαλεί ανησυχία η διγλωσσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το Κοσσυφοπέδιο. Η απουσία κοινής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα έχει αρνητικές συνέπειες.

Τέλος, αναφορικά με το Κυπριακό, κυρία Υπουργέ, κύριε Επίτροπε, πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να αναληφθούν πολιτικές πρωτοβουλίες για τη δημιουργία της αναγκαίας πολιτικής και κοινωνικής ώσμωσης στο επίπεδο της κοινωνίας των πολιτών μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων. Ο ρόλος του καταλύτη ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Marianne Mikko (PSE). – (ET) Κυρίες και κύριοι, ο εισηγητής κ. Brok εργάστηκε με ιδιαίτερη επιμέλεια για να δείξει στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων τον δρόμο προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εντούτοις, ως επικεφαλής της αντιπροσωπείας για τη Μολδαβία, έχω καθήκον να υπενθυμίσω σε όλους μας το γεγονός ότι υπάρχουν δύο χώρες οι οποίες βρίσκονται πολύ πιο κοντά στο κέντρο της Ευρώπης και οι οποίες έχουν ανάγκη την υπόσχεση ότι θα ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση στον ίδιο βαθμό με τις χώρες των Βαλκανίων και την Τουρκία.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δήλωσε με σαφήνεια ότι στηρίζει την ενταξιακή προοπτική της Ουκρανίας και της Μολδαβίας. Επί δύο χρόνια η Μολδαβία καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες.

Η Ουκρανία εξέφρασε επίσης πρόσφατα την επιθυμία της να γίνει ευρωπαϊκή χώρα, κάτι που ένιωσα πολύ έντονα όταν επισκέφθηκα την περασμένη εβδομάδα την Ουκρανία.

Μου προξενεί απογοήτευση, ωστόσο, η υπερβολική έμφαση που δίνεται στην έκθεση στο τέταρτο κριτήριο της Κοπεγχάγης. Συγχρόνως, συμφωνώ με τον Elmar Brok ως προς το ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλει να ορίσει το ταχύτερο δυνατόν την έννοια της ικανότητας απορρόφησης. Δεν πρέπει να γίνεται εκμετάλλευση μιας τέτοιας αόριστης δικαιολογίας για την απόρριψη χωρών οι οποίες επιθυμούν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μετά τη σύνοδο κορυφής της Θεσσαλονίκης του 2003, η ένωσή μας έχει μετασχηματιστεί. Αυτή είναι η επιτυχημένη πορεία των χωρών οι οποίες εκπλήρωσαν τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Οι πιθανές υποψήφιες χώρες πρέπει και στο μέλλον να αξιολογούνται βάσει διαφανών κριτηρίων.

Η διεύρυνση πρέπει να συνεχιστεί, διότι η Ευρώπη χρειάζεται τη σταθερότητα όπως ακριβώς χρειάζεται και το οξυγόνο.

  Ursula Plassnik, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ γι’ αυτήν την ενδιαφέρουσα και ασφαλώς γεμάτη ένταση συζήτηση, που θα είναι σημαντική και για το Συμβούλιο.

Κυρίες και κύριοι, κατάγομαι από μία χώρα που βάσει όλων των διαθέσιμων αριθμών και δεδομένων επωφελήθηκε πολύ από την τελευταία διεύρυνση. Παρ’ όλ’ αυτά, η άποψη των πολιτών τόσο για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και για τη διεύρυνσή της είναι επικριτική και γι’ αυτό, επιτρέψτε μου να κάνω ορισμένες προσωπικές παρατηρήσεις για το θέμα αυτό.

Δεν πρόκειται να υπάρξει Ευρώπη χωρίς σύνορα. L’Europe sans frontières n’existera pas – ωστόσο, η Ευρώπη ήταν ανέκαθεν ένα πολιτικό σχέδιο. Ως εκ τούτου, ούτε οι γεωγράφοι ούτε οι ιστορικοί ή οι χάρακες θα μας βοηθήσουν στις πολιτικές αποφάσεις που πρέπει να λάβουμε. Το καθοριστικό θα είναι η κοινή βούληση όλων όσων μοιράζονται αυτήν την κοινότητα αξιών και δικαίου, δηλαδή η δική μας και –όπως είναι αυτονόητο στις δημοκρατίες– εκείνη των ίδιων των λαών. Πού βρισκόμαστε λοιπόν τώρα; Αν το δούμε αντικειμενικά, στις 3 Οκτωβρίου του περασμένου χρόνου ελήφθησαν πολιτικές αποφάσεις με μεγάλες συνέπειες. Τώρα έχουμε μπροστά μας –και εννοώ το Συμβούλιο και την Επιτροπή μαζί με τους ανά τον κόσμο εταίρους μας– μία φάση ήρεμης εργασίας πάνω σε αυτά τα θέματα.

Επιτρέψτε μου να κάνω τρεις ακόμα παρατηρήσεις για τα γεωγραφικά ζητήματα στα Βαλκάνια: περί τίνος πρόκειται στην ουσία; Για ποιο πράγμα εργαζόμαστε; Εγώ πιστεύω ότι εργαζόμαστε για την Ευρώπη ως ένα σχέδιο ειρήνης, για την επανένωσή της, για την υπέρβαση του διαχωρισμού σε Ανατολή και Δύση, για την απάλειψη της διαίρεσης που προκάλεσε ο κομμουνισμός. Είναι απαράδεκτο να καταλήξουν τα Βαλκάνια σε μια ευρωπαϊκή ουδέτερη ζώνη. Πρέπει να διασαφηνίσουμε ξανά πού βλέπουμε την προστιθέμενη αξία για εμάς, για τους λαούς μας και για τους λαούς των Βαλκανίων – μια προστιθέμενη αξία αποτελούμενη από το κράτος δικαίου, την ασφάλεια και οικονομικές ευκαιρίες.

Σχετικά με το θέμα της Τουρκίας, στο οποίο αναφέρθηκαν πολλοί βουλευτές, η Επιτροπή και το Συμβούλιο δεν αναφέρονται στο πλαίσιο της τρέχουσας διαδικασίας μόνο στις προόδους που έκανε η Τουρκία στη μεταρρυθμιστική της διαδικασία, αλλά και –συγκεκριμένα και άμεσα– σε αυτά που απομένουν να γίνουν σε τομείς όπως η θρησκευτική ελευθερία και η ελεύθερη έκφραση γνώμης. Αυτό το κάναμε στη συνάντηση της Τρόικα.

Επιτρέψτε μου να πω κάτι για την Ουκρανία. Η Επίτροπος Ferrero-Waldner κι εγώ πήγαμε πρόσφατα στην Ουκρανία σε μία αποστολή της Τρόικα και μπορώ να σας δώσω το ίδιο μήνυμα που μετέδωσα εκεί: ότι η Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, θα ήθελε να δει μια σταθερή, γεμάτη αυτοπεποίθηση και επιτυχημένη Ουκρανία, πρώτα απ’ όλα όμως θα ήθελε να δει μια Ουκρανία που αντιμετωπίζει το καθήκον του μετασχηματισμού και το αναλαμβάνει με αποφασιστικότητα. Η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας και το σχέδιο δράσης, του οποίου επίκειται η πρώτη επανεξέταση στη διάρκεια της αυστριακής Προεδρίας, μας προσφέρουν μια σειρά καλών και κατάλληλων μέσων. Υπάρχει επίσης σημαντικό δυναμικό, για παράδειγμα για μια βαθύτερη συμφωνία που θα μπορούσε να περιλαμβάνει μία ευρεία συμφωνία ελευθέρου εμπορίου.

  Olli Rehn, Επιτροπή. (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω μεταφέροντας σας ορισμένα κρίσιμα νέα: οι αποφάσεις που λήφθηκαν στα τέλη του 2005 δημιούργησαν ένα στέρεο πολιτικό πλαίσιο για την πολιτική διεύρυνσής μας για την περίοδο 2006-2010 και σε ορισμένες περιπτώσεις για ακόμη μεγαλύτερη περίοδο. Επί παραδείγματι, οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία θα διαρκέσουν πιθανώς 10 έως 15 χρόνια. Δεν πιστεύω ότι αμφισβητεί κανείς σοβαρά τις υφιστάμενες δεσμεύσεις μας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη διότι είναι πραγματικά θέμα της δικής μας ασφάλειας και σταθερότητας να μπορέσουμε να ενισχύσουμε την ειρήνη, τη δημοκρατία και να αυξήσουμε την ευημερία σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα.

Τώρα έχουμε μια παγιωμένη και επαρκώς απαιτητική ατζέντα διεύρυνσης. Το τραίνο της διεύρυνσης δεν είναι τραίνο βολίδα, ούτε TGV, ούτε Eurostar· είναι ένα συνηθισμένο τραίνο ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και τοπικό τραίνο, το πιο σημαντικό όμως είναι ότι αυτό το τραίνο είναι εν κινήσει, είναι εν μέσω της διαδικασίας και, ως εκ τούτου, αλλάζει τις χώρες που βρίσκονται σε άμεση γειτονία με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όσον αφορά τα σύνορα της Ευρώπης, η Επιτροπή εργάζεται βάσει του άρθρου 49 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο ορίζει ότι κάθε ευρωπαϊκό κράτος που σέβεται και εφαρμόζει τις ευρωπαϊκές αξίες της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών ελευθεριών μπορεί να ζητήσει να γίνει μέλος της Ένωσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε ευρωπαϊκή χώρα πρέπει να υποβάλει αίτηση ή ότι η ΕΕ πρέπει να αποδεχτεί όλες τις χώρες, παράλληλα όμως σημαίνει ότι δεν είναι λογικό να κλείνει η πόρτα για πάντα με τη χάραξη μιας γραμμής κατά μήκος του χάρτη για τον καθορισμό της Ευρώπης άπαξ δια παντός, γεγονός που θα ζημίωνε σοβαρά τις δυνατότητές μας να ασκούμε επωφελή επιρροή και στρατηγική ισχύ στην άμεση γύρω περιοχή μας.

Εν τω μεταξύ, αν και δεν έχουν καθοριστεί ακόμη οριστικά σύνορα για την Ένωση, η ΕΕ αναπτύσσει άλλες μορφές εταιρικής σχέσης και συνεργασίας με τις γειτονικές μας χώρες, επί παραδείγματι υπό τη μορφή της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας, η οποία μπορεί να αναπτυχθεί και να αναβαθμιστεί περαιτέρω.

Έχουν γίνει ορισμένα σχόλια και παρατηρήσεις όσον αφορά την ικανότητα απορρόφησης. Θα ήθελα να κάνω μια πολύ σύντομη ιστορική επισκόπηση. Αυτή η ιδέα αναφέρθηκε ρητά για πρώτη φορά στην Κοπεγχάγη το 1993 όταν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δήλωσε ότι η ικανότητα της Ένωσης να απορροφήσει νέα μέλη, διατηρώντας παράλληλα την ορμή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, είναι επίσης μια σημαντική παράμετρος προς το γενικό συμφέρον της Ένωσης και των υποψηφίων χωρών. Αυτή η ιδέα και οι επιπτώσεις της εξετάζονται τακτικά από την Επιτροπή.

Στην ατζέντα της για το 2000 –και είμαι ευτυχής που αναφέρομαι σε αυτό διότι ήμουν μέλος της διευθύνουσας ομάδας για την ατζέντα του 2000, η οποία εγκρίθηκε το 1997– η Επιτροπή εξέτασε τις επιπτώσεις της προσχώρησης των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης από δύο οπτικές γωνίες: τον αντίκτυπό της στις πολιτικές της ΕΕ, όπως η γεωργία ή η περιφερειακή πολιτική, και οι δημοσιονομικές επιπτώσεις της. Ως αποτέλεσμα, αυτή η εργασία οδήγησε στον καθορισμό καίριων παραμέτρων στις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν, στις αποφάσεις της διάσκεψης του Βερολίνου τον Μάρτιο του 1999 και το 2003, όταν επιτράπηκε στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης να προσχωρήσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό διευκόλυνε την προσχώρηση της ΕΕ των 10 και, με αυτά τα μέσα, συνδυάσαμε επιτυχώς την ιστορική μας αποστολή να επανενώσουμε την ευρωπαϊκή ήπειρο και να μεριμνήσουμε για τις πρακτικές παραμέτρους, οι οποίες ενδιαφέρουν επίσης τους πολίτες μας σήμερα.

Εν συνεχεία, εξετάσαμε αυτή την ιδέα κατά τη διάρκεια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, σε ορισμένα κεφάλαια συγκεκριμένα, όπως το κεφάλαιο για την ελεύθερη κυκλοφορία των ατόμων και τα οικονομικά κεφάλαια, και πιο πρόσφατα η Επιτροπή εξέτασε επίσης αυτή την ιδέα στο θεματικό έγγραφο του 2004 σχετικά με τα ζητήματα που ανακύπτουν από την προοπτική προσχώρησης της Τουρκίας.

Θα συνιστούσα αυτό το έγγραφο του Οκτωβρίου 2004 σε όλα τα κράτη μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αξίζει ακόμα να διαβαστεί και περιγράφει πολύ καλά τις ευρείες επιπτώσεις της ενδεχόμενης τουρκικής προσχώρησης στην Ένωση εάν, κάποια μέρα, η Τουρκία ικανοποιήσει όλες τις προϋποθέσεις για την προσχώρηση.

Συνεπώς, η αύξηση της κινητικότητας είναι μια σημαντική ιδέα και έχει επίσης αναφερθεί στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την Τουρκία και την Κροατία. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι το έχουμε αυτό κατά νου καθ’ όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και αποτελεί επίσης βασική ιδέα στο έγγραφο στρατηγικής μας του περασμένου Νοεμβρίου. Βασίζουμε το έργο μας σε αυτή την ιδέα και είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος.

Τέλος, αναφορικά με όσα είπε ο κ. Eurlings σχετικά με την εμβάθυνση και τη διεύρυνση, ανήκω στο στρατόπεδο εκείνων που πιστεύουν ότι η εμβάθυνση της πολιτικής ένταξης είναι απαραίτητη προκειμένου να καταστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση πιο αποδοτική και δημοκρατική. Πρέπει να βελτιώσουμε τη λειτουργία της Ένωσης και αυτός ήταν και είναι ο σκοπός της Συνταγματικής Συνθήκης. Ως εκ τούτου, χρειαζόμαστε μια συνταγματική συζήτηση και, εγκαίρως –όσο το δυνατόν συντομότερα– πρέπει να αποφασίσουμε για τον τρόπο με τον οποίο θα μεταρρυθμίσουμε τις δομές μας ούτως ώστε να είναι πιο αποδοτικές και δημοκρατικές και ούτως ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να ασκεί περισσότερη επιρροή στις εξωτερικές σχέσεις, στην κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας και στη διαφύλαξη της ασφάλειας των ίδιων των πολιτών της έναντι του διεθνούς εγκλήματος και της τρομοκρατίας.

Αυτό πρέπει να γίνει στο εγγύς μέλλον, όχι στο απώτερο μέλλον –όχι σε 10 έως 15 χρόνια, επί παραδείγματι, όταν ενδεχομένως η Τουρκία θα είναι σε θέση να προσχωρήσει– για χάρη της Ευρώπης και το χρειαζόμαστε ήδη για την Ευρωπαϊκή Ένωση των 25 ή των 27 κρατών μελών. Συνεπώς, αντί να μιλήσω για την ικανότητα απορρόφησης, θα προτιμούσα να μιλήσω για την ικανότητα λειτουργίας της υφιστάμενης Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να διασφαλιστεί ότι υπηρετούμε τους πολίτες μας καλύτερα τόσο από πλευράς πολιτικών όσο και από πλευράς θεσμικών οργάνων.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, Πέμπτη, στις 12.00.

Γραπτή Δήλωση (Άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Cristiana Muscardini (UEN). – (IT) Η έκθεση του κ. Brok είναι πλήρης και άρτια όσον αφορά τη σημερινή κατάσταση της διεύρυνσης και εξετάζει χώρες, οι οποίες αναμφίβολα καταβάλλουν σημαντικές προσπάθειες για την επίτευξη των πολιτικών και οικονομικών στόχων που απαιτείται για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ειδικότερα, συμφωνούμε με την πρόσκληση προς την Κροατία για την «επίλυση των εκκρεμών διμερών θεμάτων περιουσιακής φύσεως», αλλά επισημαίνουμε με θλίψη ότι δεν γίνεται καμία αναφορά στα προβλήματα που αφορούν την προσαρμογή της νομοθεσίας της χώρας όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά ακινήτων των πολιτών της Κοινότητας και ειδικότερα των ιταλών και των προσφύγων από τη Venezia Giulia και από τη Δαλματία. Σε κανέναν πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να απαγορεύεται η εγκατάσταση σε άλλο κράτος μέλος και η πρόσβαση στην αγορά ακινήτων.

Η αιτιολόγηση της απαγόρευσης με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαιότητας δεν αρκεί για να υποστηρίξουμε ότι η Κροατία πληροί σήμερα όλα τα κριτήρια για να γίνει δεκτή ως υποψήφια χώρα για ένταξη στην Ένωση. Αν και ψηφίζουμε υπέρ της έκθεσης, η παραβίαση μιας αρχής ελευθερίας που αναγνωρίζεται πλέον σε όλα τα κράτη μέλη μας αναγκάζει να ζητήσουμε να απαιτηθεί από την Κροατία να καλύψει αυτό το κενό, το οποίο, εάν συνεχιστεί, δεν θα μας επιτρέψει να υποστηρίξουμε την ένταξή της.

10. Τροποποίηση της ημερήσιας διάταξης (συζήτηση σχετικά με περιπτώσεις παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου): βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

11. Συγχωνεύσεις στην εσωτερική αγορά (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τώρα τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τις συγχωνεύσεις στην εσωτερική αγορά.

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όπως είναι φυσικό, στη συζήτηση αυτή θα κυριαρχήσει σε μεγάλο βαθμό η δήλωση της Επιτροπής. Υποθέτω ότι οι βουλευτές που παρευρίσκονται, θα ενδιαφέρονται ιδιαίτερα να ακούσουν τι έχει να πει η Επιτροπή. Γι’ αυτό, εγώ θα αρκεστώ σε λίγες μόνο παρατηρήσεις εξ ονόματος του Συμβουλίου, διότι είμαστε πεπεισμένοι ότι εφαρμόζοντας τις νέες διατάξεις και τους κοινοτικούς κανόνες για τον ανταγωνισμό, η Επιτροπή δείχνει μεγάλη υπευθυνότητα ως προς την επίτευξη των στόχων της πολιτικής του ανταγωνισμού σύμφωνα με το πνεύμα της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Οι τομεακές μελέτες που ήδη προετοιμάζει η Επιτροπή και που ελπίζει να εμβαθύνει περαιτέρω αποτελούν μια ουσιαστική βάση γι’ αυτό, ενώ σε αυτό το πλαίσιο είναι επίσης σημαντικό το θέμα της οριοθέτησης της αγοράς. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως κατά τη λήψη αποφάσεων για τις συγχωνεύσεις θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες πτυχές.

Η οικονομία δεν είναι στατική αλλά δυναμική και έτσι, οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν καθημερινά την πρόκληση να εξοπλιστούν για το μέλλον και να παραμείνουν ανταγωνιστικές. Στην ΕΕ υπάρχουν περισσότερες από 23 εκατομμύρια επιχειρήσεις και κάθε μέρα ιδρύονται νέες, ενώ άλλες κλείνουν.

Συνεχίζοντας τη συζήτηση που έγινε σήμερα το πρωί, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε γι’ άλλη μία φορά ότι το 99% των επιχειρήσεων είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που προσφέρουν το 80% της απασχόλησης. Συνεπώς, η ανταγωνιστικότητα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην αγορά εργασίας και προϋποθέτει έναν αποτελεσματικό ανταγωνισμό. Δεν πρέπει να υπάρχει στην εσωτερική αγορά στρέβλωση του ανταγωνισμού. Αυτό είναι μία από τις ουσιαστικές προϋποθέσεις για την επιτυχία της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς και της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η διεύρυνση της ΕΕ και η μείωση των εμποδίων του διεθνούς εμπορίου και των επενδύσεων θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη αναδιοργάνωση των επιχειρήσεων, που θα έχει και τη μορφή συγκεντρώσεων. Τέτοιες αναδιοργανώσεις είναι ευπρόσδεκτες εφόσον συμφωνούν με τις απαιτήσεις του δυναμικού ανταγωνισμού και είναι πιθανόν να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας βελτιώνοντας τους όρους της οικονομικής ανάπτυξης και το βιοτικό επίπεδο στην Κοινότητα. Αυτό είναι απόλυτα σύμφωνο με τους στόχους της Λισαβόνας που συζητήθηκαν σήμερα.

Το θέμα που μας απασχολεί συζητείται σήμερα εξαιτίας των πρόσφατων παραδειγμάτων συγκέντρωσης ιδίως στον ενεργειακό τομέα. Σε αυτό το πλαίσιο, ιδιαίτερα σημαντικές για το κοινό και τους καταναλωτές είναι η εξέλιξη των τιμών, που επηρεάζεται αρνητικά από την έλλειψη ανταγωνισμού, και οι σκέψεις γύρω από τη διατήρηση των θέσεων εργασίας.

Οι καταναλωτές εύκολα μπορούν να φανταστούν ότι οι αδικαιολόγητες αυξήσεις στις τιμές μπορούν να αποφευχθούν μόνο με επαρκή ανταγωνισμό. Είναι όμως επίσης αλήθεια πως οι θέσεις εργασίας μπορούν να εξασφαλιστούν μακροπρόθεσμα μόνον εάν οι επιχειρήσεις είναι ανταγωνιστικές. Συνεπώς πρέπει να ασκήσουμε μια πανευρωπαϊκή πολιτική ανταγωνισμού στο πλαίσιο των τεσσάρων θεμελιωδών ελευθεριών.

Ένα άλλο σημαντικό καθήκον της πολιτικής του ανταγωνισμού είναι να εξασφαλίσει ότι τα μέτρα αναδιοργάνωσης και συγκέντρωσης δεν θα επιφέρουν μόνιμη ζημία στον ανταγωνισμό. Ως εκ τούτου, όπως γνωρίζετε, το κοινοτικό δίκαιο περιλαμβάνει διατάξεις για τις συγκεντρώσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν στρέβλωση του ανταγωνισμού είτε σε ολόκληρη την κοινή αγορά, είτε σε μεγάλο μέρος της.

Να το ξαναπώ: είμαστε πεπεισμένοι ότι η Επιτροπή θα αναλάβει τη σωστή δράση και θα ενεργήσει με υπευθυνότητα. Η νομιμότητα και η συνακόλουθη προβλεψιμότητα των αποφάσεων έχουν ιδιαίτερη σημασία για την επιτυχία της Ευρώπης ως τόπου εγκατάστασης. Για τον σκοπό αυτόν θα πρέπει να γίνει ακόμα σοβαρότερο έργο σχετικά με την επονομαζόμενη more economic-based approach. Αν μετά από μία φάση αξιολόγησης φανεί ότι το νομικό πλαίσιο για τις συγχωνεύσεις χρειάζεται κάποια σχετική συμπλήρωση, το Συμβούλιο θα το αναλάβει κι αυτό.

Είναι επίσης σαφές πως δεν είναι δυνατόν να συμπεριληφθούν στις ρυθμίσεις όλες οι ενδεχόμενες περιπτώσεις. Αντίθετα, απαιτείται ένα κάποιο επίπεδο αφαίρεσης. Η Προεδρία του Συμβουλίου υποθέτει επίσης ότι η Επιτροπή, όταν θα λαμβάνει τις αποφάσεις που επίκεινται, θα κρίνει με μεγάλη προσοχή θέματα όπως η οριοθέτηση της αγοράς και η διαπίστωση της αποτελεσματικότητας.

  Neelie Kroes, Επιτροπή. (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Ευρώπη αντλεί δύναμη από την άρση των φραγμών μεταξύ των κρατών μελών, όχι από την ανύψωσή τους. Οι ανοιχτές και ανταγωνιστικές αγορές αποτελούν βασικές κινητήριες δυνάμεις για την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας στην Ευρώπη. Οι εταιρείες οι οποίες δραστηριοποιούνται με επιτυχία στην ευρωπαϊκή αγορά έχουν, επίσης, καλή θέση στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

Η Επιτροπή θα αντιμετωπίζει πάντα με ανησυχία κάθε απόπειρα των εθνικών κυβερνήσεων, άμεση ή έμμεση, να παρέμβουν αδικαιολόγητα στη διαδικασία της διασυνοριακής εταιρικής αναδιάρθρωσης στην Ευρώπη. Η Συνθήκη διαφυλάσσει την αρχή ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει αδικαιολόγητο κώλυμα στις θεμελιώδεις ελευθερίες που θεσπίζει –ειδικά στην ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων– ή στο δικαίωμα εγκατάστασης εντός της. Θεμελιώδης ως προς αυτά τα δικαιώματα είναι η ελευθερία αναδιάρθρωσης των εταιρειών, στην οποία συμπεριλαμβάνεται η αλλαγή ιδιοκτησίας.

Η στέρηση αυτής της δυνατότητας από τις εταιρείες ως θέμα αρχής ή λόγω αδυναμίας σωστής εφαρμογής των διατάξεων της τομεακής νομοθεσίας της ΕΚ, η οποία θεσπίζει τον ανταγωνισμό στις αγορές –όπως των υπηρεσιών ενέργειας, τηλεπικοινωνιών και των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών– θα αποτελούσε σοβαρό περιορισμό της ικανότητάς τους να προσαρμόζονται στις προκλήσεις που δημιουργεί η ολοκλήρωση των αγορών στην ΕΕ, στις ταχείες εξελίξεις στην τεχνολογία, τις οποίες βιώνουν πολλοί κλάδοι, και γενικά στην εξελισσόμενη δυναμική του επιχειρείν στη σημερινή Ευρώπη.

Η ευρωπαϊκή βιομηχανία ανταποκρίνεται σε αυτές τις προκλήσεις και μέσω της εμφάνισης ενός αυξανόμενου αριθμού διασυνοριακών ευρωπαϊκών επιχειρήσεων. Αν και τα αποτελέσματα των μεμονωμένων συγχωνεύσεων πρέπει να αποτιμηθούν ανά περίπτωση με βάση τους συναφείς κανόνες του ανταγωνισμού, οι συγχωνεύσεις μεταξύ εταιρειών που είναι εγκατεστημένες σε διαφορετικά κράτη μέλη πιθανώς να αυξήσουν τον ανταγωνισμό στο εν λόγω κράτος μέλος, συμβάλλοντας έτσι στη δημιουργία συγκεκριμένων οφελών για τους ευρωπαίους καταναλωτές με τη μορφή χαμηλότερων τιμών και περισσότερων επιλογών. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον τομέα της ενέργειας. Το Πράσινο Βιβλίο που δημοσίευσε η Επιτροπή την περασμένη εβδομάδα ήταν απολύτως σαφές. Η αειφόρος, ανταγωνιστική και ασφαλής ενέργεια δεν θα επιτευχθεί χωρίς ανοιχτές και ανταγωνιστικές αγορές ενέργειας, με βάση τον ανταγωνισμό μεταξύ των εταιρειών οι οποίες προσβλέπουν να γίνουν πανευρωπαϊκοί ανταγωνιστές και όχι κυρίαρχοι εθνικοί παράγοντες. Οι ανοιχτές αγορές θα ενισχύσουν την Ευρώπη και θα της επιτρέψουν να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της. Ταυτόχρονα, η διαδικασία της διασυνοριακής εταιρικής αναδιάρθρωσης αυξάνει την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων εξοπλίζοντάς τις ώστε να επιτύχουν στις παγκόσμιες αγορές.

Κάθε παρέμβαση στη διαδικασία αυτή από τις εθνικές κυβερνήσεις, η οποία δεν αιτιολογείται από εύλογο ενδιαφέρον όπως προβλέπουν οι Συνθήκες, η παράγωγη νομοθεσία και η νομολογία, κινδυνεύει να αποβεί εξαιρετικά επιζήμια για τις προοπτικές της Ευρώπης να αποκομίσει οφέλη από τις ευκαιρίες που προσφέρουν η ολοκλήρωση της αγοράς και η παγκοσμιοποίηση.

Η Επιτροπή, όπως γνωρίζετε, έχει δύο κύρια νομικά μέσα στη διάθεσή της –τους κανόνες της ενιαίας αγοράς στη Συνθήκη ΕΚ και το άρθρο 21 του Κανονισμού ΕΚ για τις συγχωνεύσεις– για την αντιμετώπιση αθέμιτων παρεμβάσεων εκ μέρους των εθνικών αρχών σχετικά με την εταιρική αναδιάρθρωση. Έχει καθήκον να ενισχύσει αυτούς τους κανόνες ανάλογα, όποτε είναι σκόπιμο.

Ως θεματοφύλακας της Συνθήκης ΕΚ και ως το θεσμικό όργανο που είναι αρμόδιο για τον έλεγχο των συγχωνεύσεων για λόγους ανταγωνισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η Επιτροπή είναι αποφασισμένη να παράσχει εγγυήσεις για το γεγονός ότι οι εταιρείες μπορούν να επωφεληθούν αποτελεσματικά από τα πλεονεκτήματα της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ. Γι’ αυτόν τον λόγο η εφαρμογή των εν λόγω διατάξεων αποτελεί, και θα παραμείνει, μία από τις κεντρικές προτεραιότητες της Επιτροπής.

  Klaus-Heiner Lehne, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η εσωτερική αγορά περνάει από δοκιμασία, ιδίως δε στον τομέα της ενέργειας, θα μπορούσαμε ακόμα και να πούμε ότι κινδυνεύει. Η προώθηση των εθνικών πρωταθλητών καταλήγει σε εθνικά μονοπώλια, πράγμα που σημαίνει πως δεν υπάρχει ανταγωνισμός και πως έτσι δεν υπάρχει πια ανταγωνισμός και στην εσωτερική ευρωπαϊκή αγορά. Αυτό το σενάριο είναι κακό για τους καταναλωτές.

Επιπροσθέτως, οι ευρωπαϊκές ενεργειακές επιχειρήσεις έχουν το πρόβλημα ότι εάν δεν είναι ανταγωνιστικές στην Ευρώπη δεν θα μπορούν να είναι και διεθνώς ανταγωνιστικές στο μέλλον. Και αυτό επιβαρύνει την κατάσταση στην Ευρώπη. Παρενθετικά, αυτό επιβαρύνει επίσης την κατάσταση για όλες τις υπόλοιπες επιχειρήσεις, καθώς υποχρεώνονται να πληρώνουν ακριβά την ενέργεια και έτσι χάνουν επίσης ως προς τη διεθνή ανταγωνιστικότητα.

Μολονότι υποστηρίζω κατηγορηματικά τις προσπάθειες της Επιτροπής και ειδικότερα της αρμοδίας Επιτρόπου, πιστεύω ότι απλά η Επιτροπή έχει περιορισμένες δυνατότητες. Η Επιτροπή προσπαθεί να παρουσιάσει μέσα που αφορούν τον νόμο περί ανταγωνισμού, αλλά η περίφημη διάταξη των δύο τρίτων για τις συγχωνεύσεις εφαρμόζεται σχεδόν πάντα, ειδικά στον τομέα της ενέργειας, και έτσι το περιθώριο παρέμβασης της Επιτροπής είναι ελάχιστο.

Γνωρίζω ότι η κ. Kroes εξετάζει τη δυνατότητα να το αλλάξει αυτό, όμως κάτι τέτοιο απαιτεί ομοφωνία στο Συμβούλιο και δεν νομίζω ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί στην παρούσα φάση. Γι’ αυτό, είναι ζωτικής σημασίας να ασχοληθεί και το Συμβούλιο με το εν λόγω πρόβλημα. Μπορεί κανείς επίσης να περιμένει από τις κυβερνήσεις να συμμορφωθούν με τις Συνθήκες και την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Σε τελευταία ανάλυση, το θέμα είναι ότι θέλουμε να έχουμε μια εσωτερική αγορά ειδικά στον τομέα των ενεργειακών επιχειρήσεων και γι’ αυτό περιμένω να ασχοληθεί το Συμβούλιο με αυτό το ζήτημα.

Θα ήθελα να κάνω μία παρατήρηση για τη νομοθεσία των εξαγορών: σύμφωνα με όσα έγραψαν οι εφημερίδες των τελευταίων ημερών, υποτίθεται ότι το ευρωπαϊκό δίκαιο για τις εξαγορές προάγει αυτήν την εξέλιξη. Εγώ θεωρώ ότι δεν ισχύει αυτό. Μπορούμε να περιμένουμε από τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τον νόμο για τις εξαγορές, αλλά εδώ πρόκειται για σχέσεις μεταξύ επιχειρήσεων και αυτό δεν έχει καμία σχέση με πολιτικές επιρροές. Η άσκηση πολιτικής επιρροής δεν καλύπτεται από αποφάσεις του δικαίου για τις εξαγορές σε ευρωπαϊκό επίπεδο και γι’ αυτό πρέπει να αποφεύγεται και να εμποδίζεται. Είναι καθοριστικό το θέμα αυτό να τεθεί ανοιχτά στο Συμβούλιο και να απευθυνθεί έκκληση προς όλους τους υπεύθυνους εντός του Συμβουλίου.

  Ieke van den Burg, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, φανταστείτε ο Πρόεδρος Barroso να διοργάνωνε το προσεχές σαββατοκύριακο συνέντευξη Τύπου για να ανακοινώσει τη συγχώνευση του Euronet, του Deutsche Börse και του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου. Όνειρο ή εφιάλτης; Τείνω να πω τίποτα από τα δύο, αλλά σημειώνω απλά ότι είναι μάλλον απίθανο να συμβεί.

Το μήνυμα της Ομάδας μου, ωστόσο, είναι ότι ο Πρόεδρος Barroso, η Επίτροπος και οι συνάδελφοί τους δεν θα πρέπει να πιαστούν στον ύπνο στην κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τώρα, με τις συγχωνεύσεις, τις εξαγορές και τις εξελίξεις που βλέπουμε στις χρηματοπιστωτικές αγορές, στην ενέργεια και σε άλλους κλάδους – κλάδους οι οποίοι όλοι είναι πολύ σημαντικοί για την ευρωπαϊκή οικονομία.

Εμείς οι Σοσιαλδημοκράτες ακόμη πιστεύουμε ότι το κράτος έχει έναν ρόλο να διαδραματίσει στην οικονομία ως διαμεσολαβητής, ως ρυθμιστής και ως υπέρμαχος του δημόσιου συμφέροντος. Δεν λέω ότι εμείς οι πολιτικοί θα πρέπει να έχουμε τον πρωταγωνιστικό ρόλο και να είμαστε το επίκεντρο των συνεντεύξεων Τύπου, αλλά θα πρέπει να διαδραματίζουμε έναν ρόλο στη σιωπηλή διπλωματία και στη δημιουργία των συνθηκών για ένα διάλογο με τις εταιρείες· δεν θα πρέπει μόνο να ξεκινήσουμε με αυτά που συνέβησαν, αλλά και να προλάβουμε αυτά που θα συμβούν.

Γι’ αυτόν τον λόγο δεν μου αρέσει η προσέγγισή σας, κυρία Επίτροπε, η οποία είναι μόνο αρνητική και επιδιώκει να εμποδίσει τις αρχές από το να παρεμβαίνουν σε ό,τι συμβαίνει στις επιχειρήσεις. Πιστεύω ότι θα πρέπει να υπάρχει μια προληπτική προσέγγιση και θα αναφέρω τρία ζητήματα, τα οποία θα πρέπει να συζητήσουμε διεξοδικά στην Ευρώπη.

Το πρώτο είναι η βιομηχανική πολιτική. Χάρηκα πολύ με ορισμένες από τις παρατηρήσεις του Επιτρόπου Verheugen σήμερα το πρωί, οι οποίες έγιναν περισσότερο από τη σκοπιά της βιομηχανικής πολιτικής.

Το δεύτερο –το οποίο ανέφερε επίσης ο κ. Lehne– αφορά αυτά που συμβαίνουν στις εξαγορές και τον τρόπο με τον οποίο οργανώνουμε αυτό το θέμα. Χρειαζόμαστε μια συζήτηση επ’ αυτού, όχι μόνο σχετικά με τη δημοκρατία των μετόχων, την οποία κηρύττουν οι εφημερίδες Financial Times και The Economist, αλλά και σχετικά με άλλες πτυχές.

Το τρίτο είναι η ευρωπαϊκή προσέγγιση έναντι της εθνικής προσέγγισης.

  Vittorio Prodi, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, βρισκόμαστε ενώπιον μιας πραγματικά πολύ σημαντικής κατάστασης για την Ευρώπη: τα κράτη μέλη παραμένουν ακόμη προσκολλημένα στην αντίληψη μιας εθνικής διάστασης, η οποία θεωρείται κυρίαρχη, ενώ λησμονούμε ότι υπήρξε μια αλλαγή διάστασης και ότι πρέπει να βαδίσουμε συνειδητά προς μια ηπειρωτική διάσταση, έχοντας συνείδηση ότι αυτή είναι η πορεία μας και γνωρίζοντας πώς θα την κατευθύνουμε.

Να γιατί αδυνατώ να κατανοήσω, για παράδειγμα, τις δυσκολίες που εγείρονται όσον αφορά τις τραπεζικές συγχωνεύσεις στην Πολωνία, καθώς εμείς στην Ιταλία δεχθήκαμε την ανάληψη του ελέγχου της Banca Nazionale del Lavoro με αυτήν ακριβώς την προοπτική. Στις δυσκολίες αυτές διαβλέπω μια σύγκρουση συμφερόντων, ακριβώς γιατί πολύ συχνά πρόκειται για επιχειρήσεις, οι οποίες ανήκουν πλήρως ή κατά πλειοψηφία στο δημόσιο.

Είναι μια σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ του άμεσου πολιτικού συμφέροντος και των μακροπρόθεσμων συμφερόντων όχι μόνο των καταναλωτών, αλλά και της συνολικής αποτελεσματικότητας του ευρωπαϊκού συστήματος. Το ίδιο συνέβη και στην περίπτωση Enel και Suez, από την οποία προκύπτει μια ιδιάζουσα σύγκρουση ανάμεσα στην απαίτηση εξορθολογισμού των επιχειρήσεών μας προκειμένου να καταστούν πραγματικά παράγοντες ικανοί να αντέξουν στον διεθνή ανταγωνισμό και στην ανάγκη να αποφύγουμε την υποβάθμισή τους σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Ζητώ επίσης την οργάνωση του ανταγωνισμού. Σήμερα συζητήσαμε το ζήτημα του ανταγωνισμού στην ενέργεια με την Επίτροπο Kroes, την οποία ευχαριστώ για την προθυμία της να αναλάβει δράση. Πρέπει να δημιουργήσουμε δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας και αερίου σε εντελώς ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτή είναι η αποστολή μας και ζητώ να κινηθούμε γρήγορα προς αυτήν την κατεύθυνση.

  Claude Turmes, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κατανοώ πλήρως τον θυμό της Ιταλίας και της Ισπανίας προς αυτό που θα αποκαλούσα γερμανογαλλικό ενεργειακό ιμπεριαλισμό στην Ευρώπη. Η γερμανική και η γαλλική οικονομία είναι εκείνες που πληρώνουν το μεγαλύτερο τίμημα γι’ αυτόν. Οι τιμές για το ηλεκτρικό ρεύμα και το φυσικό αέριο στην Αυστρία είναι κατά 20% χαμηλότερες από εκείνες στη Γερμανία διότι η πρώτη έχει χαμηλότερο κόστος δικτύου και διότι έχει μεγαλύτερο ανταγωνισμό στην αγορά της από ό,τι η γερμανική αγορά.

Η απάντηση στα όσα συνέβησαν τις τελευταίες εβδομάδες, κυρία Kroes και κύριε Barroso, δεν είναι οι ευρωπαίοι πρωταθλητές. Οι ευρωπαίοι πρωταθλητές στην ενέργεια θα αποκομίσουν ακόμη περισσότερα χρήματα από τη μείζονα βιομηχανία και τους καταναλωτές μας, και από εμάς ως πολίτες, και θα τα διανείμουν στους μετόχους τους. Επομένως η μόνη λύση είναι να έχουμε ανταγωνιστικές αγορές, οι οποίες πρέπει να ενισχυθούν με ισχυρούς και ανεξάρτητους ρυθμιστές, ισχυρές αρχές ανταγωνισμού και πλήρη αποδέσμευση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος.