Indiċi 
 Preċedenti 
 Li jmiss 
 Test sħiħ 
Proċedura : 2005/0042A(COD)
Ċiklu ta' ħajja waqt sessjoni
Ċiklu relatat mad-dokument : A6-0030/2006

Testi mressqa :

A6-0030/2006

Dibattiti :

PV 16/03/2006 - 5
CRE 16/03/2006 - 5

Votazzjonijiet :

PV 16/03/2006 - 9.1
CRE 16/03/2006 - 9.1
Spjegazzjoni tal-votazzjoni

Testi adottati :

P6_TA(2006)0093

Rapporti verbatim tad-dibattiti
Il-Ħamis, 16 ta' Marzu 2006 - Strasburgu

5. Programm t'azzjoni Komunitarja (2007-2013), "Saħħa" (dibattitu)
Minuti
MPphoto
 
 

  Przewodniczący. Kolejnym punktem porządku dziennego jest sprawozdanie sporządzone przez Antoniosa Trakatellisa w imieniu Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej wspólnotowy program działań w dziedzinie zdrowia i ochrony konsumentów na lata 2007-2013 – aspekty zdrowotne [COM(2005)0115 - C6-0097/2005 - 2005/0042A(COD)] (A6-0030/2006).

 
  
MPphoto
 
 

  Μάρκος Κυπριανού, Μέλος της Επιτροπής. Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα, πρώτα απ' όλα, να ευχαριστήσω τον εισηγητή, τον Αντιπρόεδρο κύριο Τρακατέλλη, για την εξαιρετική εργασία του κατά την προετοιμασία αυτής της έκθεσης. Θα ήθελα όμως να ευχαριστήσω και τα μέλη των δύο επιτροπών για την εξαιρετική δουλειά που έχουν προσφέρει μελετώντας και εξετάζοντας αυτό το πρόγραμμα. Και, πραγματικά, χαίρομαι για τον μεγάλο αριθμό και των ομιλητών αλλά και των εισηγήσεων που έχουν υποβληθεί πάνω στο πρόγραμμα αυτό. Επίσης, θέλω ήδη από τώρα να αναφέρω ότι, πραγματικά, δεν θα μπορούσα, υπό διαφορετικές περιστάσεις, να διαφωνήσω με την ουσία των όσων προτείνονται.

Μπορεί σε ό,τι αφορά τον διαχωρισμό των δύο προγραμμάτων να έχουμε διαφορετικές προσεγγίσεις, οι εισηγήσεις όμως εμπλουτίζουν τις δράσεις του προγράμματος, διευρύνουν το πεδίο του και το κάνουν πιο αποτελεσματικό ώστε να καλύπτει περισσότερους τομείς. Επιπλέον - κάτι που είναι εξίσου σημαντικό - όχι μόνο προβλέπονται οι πόροι που ζήτησε η Επιτροπή για να στηρίξει το πρόγραμμά της, αλλά αυξάνεται περαιτέρω και ο προϋπολογισμός του.

Δυστυχώς όμως, με τα σημερινά δεδομένα - και αναφέρομαι ειδικά στα οικονομικά δεδομένα - πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και, εδώ θα χρησιμοποιήσω μια λέξη που δεν συμπαθώ ιδιαίτερα, 'ρεαλιστές'. Το σοβαρότερο ζήτημα που εκκρεμεί αυτή τη στιγμή είναι η κατάληξη των συζητήσεων για τις δημοσιονομικές προοπτικές. Και εδώ το Κοινοβούλιο έχει σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει: στο σημείο αυτό σημειώνω την υποστήριξη και τις θετικές θέσεις Κοινοβουλίου και Επιτροπής για την οικονομική ενίσχυση του προγράμματος.

Είναι γεγονός ότι εάν ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου παραμείνει, αυτό θα σημαίνει σημαντική συρρίκνωση του προγράμματος. Ο Πρόεδρος Barroso έχει ήδη στείλει σχετική επιστολή στον Πρόεδρο Borrell, στην οποία επισημαίνει ότι, εάν η διευθέτηση παραμείνει όπως είχε τον Δεκέμβριο, ο τομέας της υγείας και της προστασίας των καταναλωτών όχι μόνο δεν θα διαθέτει αρκετά κονδύλια αλλά, επιπλέον, ο τομέας αυτός θα διαθέτει το 2007 λιγότερους οικονομικούς πόρους από ό,τι διέθετε το 2006. Με άλλα λόγια, θα υπάρχουν λιγότερα χρήματα για την Ευρώπη των 25 και των 27 κρατών μελών από όσα υπήρχαν για την Ευρώπη των 15. Πιστεύω ότι, και αυτό το επισημαίνει και ο Πρόεδρος Barroso στην επιστολή του, η προσέγγιση αυτή δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, ειδικά σε μια περίοδο που θέλουμε να φέρουμε την Ευρώπη κοντά στους πολίτες της. Και για τον λόγο αυτό, ζητεί από τον Πρόεδρο Borrell να καταβάλει το Κοινοβούλιο μία ακόμη προσπάθεια για τη συνεργασία σε αυτόν τον τομέα.

Η πρόταση της Επιτροπής για το πρόγραμμα αντικατοπτρίζεται και στον σχετικό προϋπολογισμό. Εάν όμως επέλθει τελικά η σημαντική μείωση στην οποία αναφέρθηκα προηγουμένως, αυτό θα σημαίνει ότι πολλές δράσεις και πολλοί τομείς της πρότασης θα πρέπει να εγκαταλειφθούν, διότι δεν έχει νόημα να αφιερώνουμε μικρά ποσά σε πολλούς τομείς κατά τρόπο που, στην ουσία, να μην ενισχύεται κανένας τομέας αποτελεσματικά.

Γι' αυτό, θα πρέπει να επανεκτιμηθεί το όλο πρόγραμμα, να τεθούν προτεραιότητες, να μειωθούν σημαντικά οι δράσεις, οι πρωτοβουλίες και οι τομείς που θα καλυφθούν, ώστε να μπορέσουμε να καλύψουμε αποτελεσματικά έστω και αυτούς τους λίγους τομείς που θα έχουν επιλεχθεί.

Βεβαίως, θέλω εδώ να εκφράσω την ελπίδα ότι στις συζητήσεις που θα ακολουθήσουν θα διορθωθεί αυτή η κατάσταση και θα γίνει αντιληπτό ότι μάλλον πρόκειται για λάθος και ότι, δεδομένης της μεγάλης πολιτικής σημασίας που έχουν τόσο το ζήτημα της υγείας όσο το ζήτημα της προστασίας των καταναλωτών, θα προστεθούν, τουλάχιστον, στο πρόγραμμα κάποια έστω και μικρά ποσά.

Όσον αφορά το θέμα του διαχωρισμού του προγράμματος, κατανοώ τις θέσεις που έχουν εκφραστεί. Ξέρω ότι και οι δύο επιτροπές προτιμούν να υπάρχει χωριστό πρόγραμμα, αντιλαμβάνομαι τα επιχειρήματα, αντιλαμβάνομαι και τις ανησυχίες. Εμείς όμως εξακολουθούμε ουσιαστικά να θεωρούμε ότι υπάρχουν οφέλη αν διατηρηθεί ένα κοινό πρόγραμμα. Μπορεί να γίνει καλύτερη αξιοποίηση των πόρων. Όμως, εν πάση περιπτώσει, μέχρι να ξεκαθαρίσει το θέμα των δημοσιονομικών προοπτικών, η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να αποφασίσει οριστικά κατά πόσον θα αποδεχθεί τον διαχωρισμό ή όχι. Γι' αυτό, στο παρόν στάδιο, η Επιτροπή θα απορρίψει τις τροπολογίες που προωθούν τον διαχωρισμό των δύο προγραμμάτων και όταν έχουμε την τελική κατάληξη της συζήτησης για τις δημοσιονομικές προοπτικές, τότε θα εξετάσουμε ξανά αυτό το θέμα. Το Κοινοβούλιο έχει κάνει σαφή τη θέση του και το σημειώνουμε αυτό.

Δεν θα υπεισέλθω σε άλλες λεπτομέρειες λόγω ελλείψεως χρόνου. Είχα την ευχαρίστηση να συζητήσω για το πρόγραμμα με την αρμόδια επιτροπή. Θέλω απλώς να τονίσω, επειδή δεν υπάρχει χρόνος και είναι πολλές οι τροπολογίες, ότι θα κυκλοφορήσει γραπτώς η θέση της Επιτροπής για την κάθε μία από τις τροπολογίες και θα παρακαλούσα αυτό να συμπεριληφθεί στα πρακτικά αυτής της συζήτησης(1). Θέλω όμως να επιμείνω στο γεγονός ότι οι τροπολογίες που απορρίπτονται δεν απορρίπτονται λόγω διαφωνίας ως προς την ουσία αυτών που πρεσβεύουν - και υπενθυμίζω, βεβαίως, ότι πολλές από αυτές γίνονται δεκτές - αλλά εκείνες που απορρίπτονται δεν γίνονται δεκτές κυρίως για την ανάγκη να υπάρξουν, αφενός, κάποιες προτεραιότητες στα πλαίσια των οικονομικών δεδομένων και, αφετέρου, για θέματα επικουρικότητας, να μην επέμβουμε δηλαδή στις αρμοδιότητες των κρατών μελών και, βεβαίως, να μην επικαλύπτουμε και να μην επαναλαμβάνουμε δράσεις που καλύπτονται από άλλες κοινοτικές πολιτικές και δράσεις.

Κλείνοντας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και πάλι, κύριε Πρόεδρε, και θα παρακολουθήσω με πολύ ενδιαφέρον τη συζήτηση από τα μέλη.

 
  
MPphoto
 
 

  Αντώνιος Τρακατέλλης (PPE-DE), Εισηγητής. – Κύριε Πρόεδρε, το πρόβλημα της γρίπης των πτηνών ήταν - και ασφαλώς θα συμφωνήσετε - μια ευκαιρία για την Ένωση και τα κράτη μέλη να δράσουν συντονισμένα και αποτελεσματικά ενισχύοντας την εμπιστοσύνη και το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Πρόσφερε όμως και μια πρόσθετη απόδειξη για την αξία που έχει η κοινοτική δράση στον τομέα της δημόσιας υγείας.

Θεωρώ γι' αυτό τη χρονική στιγμή της συζήτησης την πλέον κατάλληλη, ώστε να υποστηριχθεί η παρούσα εισήγηση, περιλαμβανομένης της αυξημένης χρηματοδότησης, αναγκαίας βάσης για την εκπλήρωση των στόχων. Των στόχων, που όπως και οι βασικοί άξονες δράσης, εξασφαλίζουν τη συνέχεια και, συγχρόνως, την εξέλιξη του προηγούμενου προγράμματος. Αυτό επιτυγχάνεται με ένα συνδυασμό στόχων και δράσεων όπως η προστασία των πολιτών από τις απειλές για την υγεία, φυσικές, χημικές, βιολογικές, μεταδοτικές ασθένειες και άλλες. Χρειαζόμαστε ένα κοινό αμυντικό σύστημα και συντονισμένη απάντηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο για ενδεχόμενη πανδημία, όπως αποδεικνύει η επικαιρότητα της γρίπης των πτηνών.

Η προώθηση πολιτικών που οδηγούν σε υγιέστερο τρόπο ζωής - καθοριστικοί παράγοντες υγείας. Οφείλουμε στα παιδιά μας, στις επόμενες γενιές, να εργαστούμε για την υιοθέτηση προτύπων ζωής λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τους καθοριστικούς παράγοντες υγείας: σωστές διατροφικές συνήθειες, απαλλαγή από το κάπνισμα, κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που δεν υποβάλλουν σε υπερβολικό στρες.

Η πρόληψη νόσων δεν μπορεί παρά να βασιστεί κυρίως στην αντιμετώπιση των καθοριστικών παραγόντων υγείας οι οποίοι, αποδεδειγμένα, επηρεάζουν την υγεία - σωματική και ψυχική.

Η συμβολή στη μείωση της συχνότητας εμφάνισης νοσηρότητας και θνησιμότητας για μείζονα νοσήματα και τραυματισμούς αποτελεί έναν πρόσθετο άξονα δράσης που απαιτεί επίσης συντονισμένη και κοινή δράση.

Η βελτίωση της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας των συστημάτων υγείας: πρέπει να εξετάσουμε από κοινού τα συστήματα υγείας των κρατών μελών για να εξασφαλίσουμε τη συμβατότητά τους που θα επιτρέψει την καλύτερη απόδοσή τους για τους πολίτες της Ευρώπης.

Η βελτίωση της πληροφόρησης και γνώσης, αφενός, για την ανάπτυξη της υγείας και, αφετέρου, για την ενσωμάτωση των στόχων πολιτικής που εφαρμόζεται στους τομείς της υγείας στις άλλες πολιτικές πρέπει να γίνουν κτήμα όλων, τόσο των απασχολουμένων στα επαγγέλματα υγείας όσο και των απλών πολιτών.

Η καλύτερη ιατρική πρακτική η οποία όχι μόνο αποτελεί το αποτελεσματικότερο μέσο αντιμετώπισης των ασθενειών αλλά περιορίζει και περαιτέρω απώλειες στην υγεία μας. Είναι δε προφανές ότι κριτήριο αξιολόγησης των θεραπευτικών δράσεων δεν μπορεί να είναι το οικονομικό κόστος αλλά η αποτελεσματικότητα που, μακροπρόθεσμα, είναι και οικονομικώς συμφέρουσα.

Ακόμη, δίδεται έμφαση σε δράσεις όπως η επίδραση του περιβάλλοντος στην υγεία, καθώς και η συλλογή δεδομένων σχετικά με την υπογεννητικότητα, την υπογονιμότητα και στειρότητα που εξελίσσονται σε μάστιγα για τις γερασμένες ευρωπαϊκές κοινωνίες, απειλούμενες ήδη από το δημογραφικό πρόβλημα. Η συλλογή δεδομένων και ανάπτυξης στρατηγικών για την κινητικότητα των ασθενών, η περαιτέρω ανάπτυξη της ηλεκτρονικής κάρτας υγείας, οι μηχανισμοί για την προώθηση των μεταμοσχεύσεων οργάνων, η συνεργασία της Επιτροπής με τα κράτη μέλη, όσο και με διεθνείς οργανισμούς όπως είναι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ή το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων, είναι απαραίτητη ώστε να υπάρχει ανταλλαγή απόψεων και προώθηση των δράσεων υγείας. Τα κράτη μέλη καλούνται και αυτά να διαδραματίσουν έναν σημαντικό ρόλο δεδομένου ότι μεγάλο μέρος των δεδομένων θα προέλθουν από αυτά.

Το στοιχείο λοιπόν του συντονισμού του προγράμματος, κύριε Επίτροπε, θεωρώ ότι είναι ουσιαστικό και απαραίτητο για την επιτυχία του και σίγουρα η ανοικτή μέθοδος συντονισμού μπορεί να συμβάλει σε θέματα επικουρικότητας μέσω ενίσχυσης στρατηγικών στον τομέα της υγείας και υγειονομικής περίθαλψης όπως είναι η κινητικότητα των ασθενών.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μπορούσα να συνεχίσω με έναν ατέλειωτο κατάλογο σε θέματα πρόληψης και θεραπείας. Όμως, είμαι βέβαιος πως αποτελεί κοινό τόπο πια η ανάγκη μιας συντονισμένης παρέμβασης που θα συνδυάζει την κοινή δράση στο ευρωπαϊκό επίπεδο με τη δυνατότητα και ικανότητα των κρατών μελών να ενισχύουν τη δική τους αποτελεσματικότητα. Αυτή τη φιλόδοξη, είναι αλήθεια, επιδίωξη υπηρετεί το προτεινόμενο δεύτερο πρόγραμμα. Είναι αρτιότερο, δεδομένης δε και της εμπειρίας που έχουμε αποκομίσει, πιστεύω ότι θα αποδώσει συγκριτικά υπέρτερα αποτελέσματα.

Υπό αυτή τη σκοπιά, πιστεύω πως η τροπολογία 64, η οποία εισηγείται ένα αυξημένο ποσό, διότι και το πρόγραμμα πλέον είναι πληρέστερο και διαφορετικό από αυτό το οποίο έχει υποβάλει η Επιτροπή, είναι απαραίτητη διότι χωρίς χρηματοδότηση τα καλύτερα προγράμματα δεν πρόκειται να αποδώσουν τίποτε. Επομένως, ως εισηγητής, υπερθεματίζω να υπερψηφίσετε την τροπολογία 64 και πιστεύω ότι με την ενέργεια αυτή θα δώσετε ένα μήνυμα αποφασιστικότητας προς το Συμβούλιο αλλά και ένα μήνυμα ελπίδας προς τους ευρωπαίους πολίτες ότι πραγματικά ασχολούμαστε και μας ενδιαφέρει η υγεία των πολιτών της Ευρώπης.

 
  
MPphoto
 
 

  Anders Samuelsen (ALDE), ordfører for udtalelse fra Budgetudvalget. – Hr. formand! Jeg vil starte med at takke hr. Trakatellis for hans store arbejde med den sag, som vi behandler i dag. Det er helt sikkert et af de områder, som man virkelig kan sikre folkelig opbakning bag. Der tales meget om en lidt defensiv tilgang til det europæiske samarbejde i øjeblikket, ikke mindst efter afstemningerne om forfatningstraktaten i Holland og Frankrig. Alle undersøgelser viser imidlertid, at det er meget svært at finde folkelig modstand mod grænseoverskridende samarbejde på netop de områder, som vi behandler i dag. Derfor er det selvfølgelig også vigtigt for mig at understrege, at vi bakker om det arbejde, som er gjort hidtil. Vi bakker op om forsøget på at få splittet de to programmer op, og vi bakker op om at sikre en så god økonomi bag programmerne som overhovedet muligt.

Jeg vil specielt fremhæve, at betænkningen omfatter et forslag fra Budgetudvalget, som skal sikre, at Kommissionen kan bevilge en grundlæggende finansiering for to år ad gangen gennem rammeaftaler for partnerskab. Det skulle gerne sikre, at de færreste midler går til bureaukrati, og de fleste midler går til en forstærket indsats på de områder, som vi er enige om. Med disse ord vil jeg gerne endnu en gang sige tak til hr. Trakatellis for hans store indsats og håbe, at det virkelig lykkes at sende et klart signal til Europas borgere om, at EU kan gøre en forskel til gavn for os alle sammen på dette område.

 
  
MPphoto
 
 

  John Bowis, on behalf of the PPE-DE Group. – Mr President, I warmly commend my colleague’s report and indeed I welcome what he and the Commissioner said in their opening statements about the budget. I think that is something Parliament needs to listen to. At the moment we have an absurd budget of 0.15 cents per EU citizen – that is the total we spend each year on health in this European Union – and yet we have so many health threats, health challenges and health opportunities.

This week I met with iatrogenic patients. The Commissioner and my honourable friend the rapporteur will understand what that means, because it is Greek, but for other colleagues it means patients who have suffered severe disability or severe health problems as a result of accidents in hospital. It is one of the patient-safety issues on our agenda and was rightly put there during the British Presidency.

We face the challenge of an ageing population, with people living longer – mainly healthy – lives, but then becoming frail in older age and facing all the neuro-degenerative disease challenges that brings. We now have a drugs bill for Parkinson’s disease higher than the drugs bill for cancer.

We need to raise standards, and we raise standards in the European Union by describing good standards, not prescribing them. That is the way forward; it is not very expensive; we have done it on cancer screening, starting with the Irish Presidency and continuing with the Austrian Presidency. We are calling for that on diabetes, particularly type 2 diabetes, and the Commission itself is calling for something along those lines for mental health, one of the biggest challenges of our time. One in three of us will probably, at some point in our lives, have cause for concern, and indeed thanks are due if we have managed to make headway in that field.

But the budget is a concern. One of the greatest threats at the moment is the flu pandemic. One of the greatest needs is the establishment of the effective running of the European Centre for Disease Control. One of the problems, as we have heard directly from that board, is that it is under-resourced, under-financed and will not be able to do its job properly if the pandemic hits in the coming months, or even years. That must be a priority for us, but it must not be a priority which destroys the rest of our health work. We must devote time and energy and some resources to getting right the opportunities that are coming through the European courts for patient mobility. We need to concentrate on all those ranges of disease where there is public concern, whether it is heart or respiratory, rheumatological or brain disease.

We also need to think of the entire range of medical science, including those newest areas, like complementary medicine, which can play their part. I recently benefited from a course of acupuncture to remove the pain of sciatica and can guarantee and vouch for the effectiveness of at least one type of complementary treatment. I also commend that element of this report to the House.

 
  
MPphoto
 
 

  Linda McAvan, on behalf of the PSE Group . – Mr President, firstly I want to join those who are congratulating Professor Trakatellis for his work and for the open and cooperative way in which he has conducted the drafting of this report.

We all know that the EU has limited powers and limited resources, maybe even smaller resources than we would hope, to carry out work in field of health. It is, therefore, important that we focus our work on areas where the EU can add value and make a real difference. That is why the PSE Group has tried to ensure that we have real focus in the health programme.

We need a health programme that forms part of a health strategy for the European Union. At the moment we have a lot of ad-hoc initiatives, often coming from Presidencies, on this or that condition. That is not good enough: we need a strategy and we need to define what the strategy should cover. For my part I say it should include trans-border health threats; we have heard about those, we know about the flu pandemic. Secondly, it should include patient health mobility issues: with more and more people travelling, we have got to get the health card right. I get a lot of casework from people who still have problems with their health card. Then there are people travelling, who want health care abroad with the E112. We have to stop letting the Court make the rules about healthcare; the legislators have to make the healthcare rules. Thirdly, there is the area of cooperation, of exchange of good practice on tackling health determinants. As Mr Trakatellis said, that is extremely important. We get a lot of lobbying on this from organisations asking us to include in the programme actions on one or other disease or condition. The PSE Group does not support including a list of conditions in the report, because we feel we should be focusing on the health determinants. We do not want to create a hierarchy of diseases and conditions, because many of these diseases and conditions are terrible for those who have them.

Keeping this sharp focus on health in the health programme is not going to be easy. We need only look at the number of amendments tabled for plenary – nearly 200 – and at the many competing demands that are being made. However, unless we have focus in the programme, unless we can show that the EU is adding value and not just making a series of declarations at summits or conferences, it will be very difficult to convince the Council and the public of the need for an increased budget.

So, it is over to the Commission. I hope it will come forward with a health strategy, I hope we will have focus in a future health programme. We will be voting for Amendment 64; we think it is very important to send a signal that healthcare matters. We know the public is sceptical about Europe, but if people see us acting on things they care about, they might feel friendlier towards Europe.

I very much hope we will defend a good budget but also keep an eye on focus in the programme.

 
  
MPphoto
 
 

  Holger Krahmer, im Namen der ALDE-Fraktion. – Herr Präsident! Herr Kommissar, verehrte Kollegen! Die Gesundheitspolitik liegt im Wesentlichen in der Zuständigkeit der Mitgliedstaaten. Das hat einen guten Grund. Die Gesundheitssysteme sind beitrags- und steuerfinanziert und die jeweiligen Systeme auf die spezifischen Bedürfnisse ausgerichtet. Darüber hinaus ist für den Bereich der Gesundheitsdienste und der medizinischen Versorgung das Subsidiaritätsprinzip geltend.

Die Mitgliedstaaten sind nach Artikel 152 des EU-Vertrags verpflichtet, ein hohes Maß an Gesundheitsschutz zu gewährleisten. Die EU kann darüber hinaus Maßnahmen ergreifen, die die Politiken der Mitgliedstaaten unterstützen. Zuweilen bekomme ich den Eindruck, dass die Kommission und auch einige der Kollegen am liebsten den nationalen Gesundheitspolitiken Konkurrenz machen würden. Wir haben bei der Gesundheitspolitik das Problem, das auch in anderen Bereichen immer wiederkehrt: Europa krankt daran, dass es das Wichtige, worauf es sich besinnen sollte, nicht machen kann. Im Ergebnis umklammert die EU viele Politikbereiche, die im Zweifel besser von den Mitgliedstaaten geregelt werden sollten, und regiert fleißig in deren Angelegenheiten hinein.

Das heißt natürlich nicht, dass Europa die Finger von der Gesundheitspolitik lassen soll. Die EU muss sich vielmehr auf Dinge konzentrieren, die einen echten europäischen Mehrwert haben, und hier kann ich direkt an das anknüpfen, was meine Vorrednerin gesagt hat: Europa sollte vor allem in grenzüberschreitenden Fragen, die ein Mitgliedstaat nicht allein bewältigen kann, tätig werden. Ein verbesserter Austausch von Informationen und die engere Zusammenarbeit bei der Koordination im Bereich der Bekämpfung von Seuchen und ansteckenden Krankheiten muss höchste Priorität haben. Die gesundheitlichen Risiken, die von der Vogelgrippe ausgehen, zeigen, wie dringend nötig eine grenzüberschreitende Koordination der Maßnahmen ist.

Das gilt auch für HIV und Aids, ein großes Problem vor allem in den neuen Mitgliedstaaten, das bei steigenden Ansteckungsraten zunehmend in Vergessenheit gerät und vernachlässigt wird.

Die EU sollte bei der Bekämpfung von Krankheiten stärkere Prioritäten setzen. Meine Fraktion hat dazu Änderungsanträge eingereicht, für deren Zustimmung ich nochmals werben möchte. Der Schwerpunkt sollte auf die wichtigsten Volkskrankheiten wie Diabetes, Krebs und Herz-Kreislauf-Krankheiten gesetzt werden, auf die sich die Maßnahmen und knappen Mittel der EU konzentrieren müssen.

Wir sollten es uns nicht zur Aufgabe machen, eine Shoppingliste zu erstellen. Wir haben im Ausschuss viel darüber diskutiert, welchen Krankheiten und welcher Krankheitsbekämpfung das Aktionsprogramm Priorität einräumen soll. Lassen Sie uns hier in unserer Forderung konsistent bleiben. Die Entschließung des Parlaments vom Dezember 2005 zum Arbeitsprogramm fordert explizit Maßnahmen zur Bekämpfung von Diabetes, Krebs und Herz-Kreislauf-Krankheiten. Der Vorschlag für das Aktionsprogramm der Kommission war zu allgemein, zu breit angelegt. Es ist an der Zeit, dass wir politische Prioritäten setzen und uns auf die am weitesten verbreiteten Krankheiten konzentrieren.

Ich möchte kurz noch auf den Haushalt und die Finanzierung der NGOs eingehen. Meine Fraktion unterstützt den Vorschlag des Berichterstatters, den Haushalt für das Aktionsprogramm auf 1,2 Mrd. Euro aufzustocken. Wenn wir die Prioritäten, die wir mit diesem Programm setzen, ernst nehmen, brauchen wir dafür natürlich die entsprechenden Mittel. Patientenverbände und Nichtregierungsorganisationen spielen eine zunehmend wichtige Rolle, die die Unterstützung dieser Organisationen von Seiten der EU rechtfertigt. Bei der Finanzierung der NGOs müssen wir aber auf strenge Kriterien und Transparenz achten. Es kann nicht angehen, dass einige Organisationen – ähnlich wie im Umweltbereich – so großzügig bedacht werden, dass sie quasi als Subunternehmen der EU-Kommission Brüsseler Büros finanzieren.

 
  
MPphoto
 
 

  Hiltrud Breyer, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident! Die Grüne Fraktion unterstützt ganz klar ein eigenständiges, gut ausgestattetes Gesundheitsprogramm.

Gesundheit steht auf der Wunschliste der Europäerinnen und Europäer auf Platz 1, und wir müssen heute ein ganz klares Zeichen setzen, dass die Gesundheitspolitik auch für uns im Europäischen Parlament, in der Europäischen Union eine Priorität ist. Natürlich sind die Dienste und die Systeme national angelegt, aber grenzüberschreitend und gemeinsam in Europa müssen wir die Ziele der Gesundheitspolitik diskutieren. Wenn eine Milliarde Euro jährlich für die Subvention von Tabak ausgegeben wird, dann muss uns die Gesundheitspolitik denselben Betrag wert sein.

Finanzierung von NGOs: Wir möchten als Grüne Fraktion ganz klar, dass nur diejenigen NGOs finanziert werden, die von der Industrie unabhängig sind. Wir haben leider sehr viele NGOs, die vor den Karren der Pharmaindustrie gespannt werden und ihr Sprachrohr sind und die einzig und allein die Aufgabe haben, Werbung für überteuerte Medikamente zu betreiben. Das ist nicht unser Anspruch. Wir wollen unabhängige NGOs unterstützen. Und, Herr Krahmer, es ist ein Widerspruch zu sagen, die dürfen nicht auch noch staatliche Mittel bekommen. Was sollen sie denn sonst bekommen? Sollen sie wirklich von der Pharmaindustrie finanziert und an der langen Leine geführt werden? Das wollen wir doch nicht! Selbstverständlich brauchen diese NGOs auch eine Finanzierung, um ihre Öffentlichkeitsarbeit leisten zu können.

Ganz zentral ist für uns die Unterstützung der Komplementär- und Alternativmedizin. Ich freue mich, dass schon positive Erfahrungen damit gemacht worden sind. Wir haben Millionen Menschen in der Europäischen Union, die sehr positive Erfahrungen mit komplementärer und alternativer Medizin gemacht haben, wobei auch die Umweltmedizin nicht zu vergessen ist. Von daher ist es diskriminierend, dass die Europäische Union diese Medizin nicht berücksichtigt, die noch nicht einmal ein Schattendasein führt.

Wenn die Kommission ernst meint, was sie mit Lissabon verkündet, nämlich dass wir eine Innovationsgesellschaft sind, dann müssen wir das Wissen und die Innovation der Alternativ- und Komplementärmedizin nutzen, sie ausbauen und für die Menschen in der Europäischen Union verfügbar machen. Das ist wirklich ganz zentral, und ich finde, dass die Kommission viel zu sehr nur auf die Interessen der großen Pharmaindustrie mit ihrem Anspruch auf die Blockbuster-Pharmazeutika gesetzt hat. Das darf nicht länger sein. Wir dürfen hier nicht versteckte Industrie- und Pharmaforschung betreiben, sondern unser Ziel muss sein, wirklich Innovation auf den Weg zu bringen. Da muss die Komplementär- und Alternativmedizin natürlich ihren Platz haben.

Letzter Punkt: Wir bitten alle noch einmal ausdrücklich, dass wirklich keine Diskriminierung, keine genetische Auslese betrieben werden darf. Von daher möchten wir Herrn Trakatellis auch noch einmal nahelegen, unseren Änderungsantrag als Zusatz zu akzeptieren, in dem wir ganz klar sagen: Nur postnatal und nur da, wo auch Therapien zur Verfügung stehen, sollte in diesem Bereich weitergearbeitet werden.

 
  
MPphoto
 
 

  Αδάμος Αδάμου, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, κύριε Τρακατέλλη, οφείλω να σας συγχαρώ για την πραγματικά εξαίσια δουλειά που έχετε κάνει σε ένα τόσο πολύπλοκο θέμα και να συμφωνήσω μαζί σας για πολλά πράγματα αλλά, κατά κύριο λόγο, όσον αφορά την αύξηση του χρηματοδοτικού πλαισίου του προγράμματος.

Παρ' όλα αυτά, δεν μπορώ να συμφωνήσω με την επιθυμία σας να μην αναφέρονται ονομαστικά συγκεκριμένες ασθένειες που είναι και οι μεγάλοι δολοφόνοι και σίγουρα δεν είναι λίστες για ψώνια, όπως είπε ο κ. Krahmer.

Καρκίνος: Ένας στους τέσσερις θανάτους οφείλεται στον καρκίνο. Ένας στους τρεις Ευρωπαίους πολίτες θα νοσήσει από κάποια μορφή καρκίνου κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Καρδιολογικά νοσήματα: Πρώτη αιτία θανάτου.

Ρευματολογικά νοσήματα: Παραπάνω από 150 ασθένειες και σύνδρομα. Ένας στους πέντε Ευρωπαίους είναι σε χρόνια θεραπεία για ρευματικό νόσημα ή αρθρίτιδα. Οι ρευματοπάθειες είναι η δεύτερη πιο συχνή αιτία επίσκεψης στο γιατρό. Στις περισσότερες χώρες, το 20% της πρωτοβάθμιας περίθαλψης αφορά ρευματοπάθειες. Ακολουθούν άλλα νοσήματα, όπως ο διαβήτης και τα ψυχικά νοσήματα.

Δεδομένου ότι οι ασθένειες που έχω προαναφέρει πλήττουν ένα τόσο μεγάλο ποσοστό του ευρωπαϊκού πληθυσμού και είναι τόσον άμεσα συνδεδεμένες με την ποιότητα της ζωής των Ευρωπαίων, είμαι της άποψης ότι πρέπει να συμπεριληφθούν ονομαστικά στο εν λόγω πρόγραμμα. Έχω, συνεπώς, εκ μέρους της ομάδας μου καταθέσει σχετική τροπολογία, την 156, την οποία θα ήθελα να σας παρακαλέσω να ψηφίσετε.

Είναι γεγονός, ότι τα εύπορα μέλη της κοινωνίας μας απολαμβάνουν άμεση και εύκολη πρόσβαση, όχι μόνον όσον αφορά την πληροφόρηση σε θέματα υγείας, αλλά και όσον αφορά την πρόσβαση στις υγειονομικές υπηρεσίες. Είναι καλά πληροφορημένα για τους κινδύνους και τις απειλές όσον αφορά τα θέματα υγείας και έχουν τη δυνατότητα να συμβουλεύονται τακτικά και έγκαιρα γιατρούς.

Αντίθετα, οι δυσπραγούντες δεν έχουν άμεση και εύκολη πρόσβαση στην πληροφόρηση και είναι σχεδόν βέβαιη η μακρά αναμονή τους προκειμένου να τύχουν ιατρικής περίθαλψης. Συνεπώς, θα πρέπει να καταβάλλουμε μεγάλες προσπάθειες, ούτως ώστε να συμπεριλάβουμε τις ανάγκες αυτών των ομάδων και των οργανώσεων που τις αντιπροσωπεύουν στα συστήματα υγείας μας. Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τις εμπειρίες τους ούτως ώστε να δημιουργήσουμε συστήματα υγείας ειδικά σχεδιασμένα τα οποία να φροντίζουν τις ανάγκες των Ευρωπαίων που είναι θύματα διακρίσεων και τυγχάνουν δυσμενούς μεταχείρισης. Και γι' αυτόν τον λόγο έχει υποβληθεί η σχετική τροπολογία, η 157, την οποία πάλι σας καλώ να ψηφίσετε και, τελειώνοντας, θέλω να σας συγχαρώ ακόμη μία φορά κύριε Τρακατέλλη για την πραγματικά εξαίσια δουλειά που έχετε κάνει.

 
  
MPphoto
 
 

  Johannes Blokland, namens de IND/DEM-Fractie. – Voorzitter, allereerst wil ik collega Trakatellis bedanken voor zijn werk op dit dossier. Het is goed dat hij zich zo inzet voor een verbetering van de volksgezondheid in Europa. Het grootste deel van dit verslag kan ik steunen. Op een drietal punten wil ik echter nog enkele opmerkingen maken.

Allereerst het budget. In amendement 64 wordt dit, hoewel indicatief, substantieel verhoogd. Ik ben van mening dat dit amendement niet op zijn plaats is in dit verslag, omdat de hoogte van het budget niet hier vandaag bepaald wordt, maar afhangt van het resultaat van de onderhandelingen over de financiële perspectieven.

Ten tweede, spreek ik mij uit voor amendement 148 van de EVP-Fractie. Genetische screening kan een waardevolle aanvulling zijn op de huidige diagnosetechnieken, maar alleen als ze daar ethisch verantwoord mee omgaan. We moeten voorkomen dat bijvoorbeeld verzekeraars op grond van het genetisch profiel van een persoon deze a priori gaan uitsluiten van een verzekering.

Als laatste zou ik de aandacht van de commissaris willen vestigen op de zeer bureaucratische wijze waarop de verdeling van het onderzoekbudget nu plaatsvindt. Mij is gebleken dat een enkele aanvraag duizenden euro's kan kosten. Daarnaast is het voor aanvragers onzeker op welke criteria er uiteindelijk getoetst wordt en op welke gronden aanvragen worden toegekend of afgewezen. Ook is de Commissie naar de aanvragers zeer streng, wanneer het gaat om termijnoverschrijdingen, maar als ze zelf het besluit uitstelt, heeft dat geen consequenties. Dat levert natuurlijk veel frustratie op.

Ik stel voor om te gaan werken met een voortraject waarin aanvragen op een beperkt aantal punten getoetst worden. Vervolgens wordt alleen van de echt kansrijke projecten een volledige aanvraag verlangd. Daarmee wordt de werkdruk bij de Commissie verminderd en kunnen de lasten voor de aanvragers ook aanmerkelijk dalen. Graag hoor ik hier een reactie van de commissaris op.

 
  
MPphoto
 
 

  Liam Aylward, on behalf of the UEN Group. – Mr President, public health in each country is crucial to the citizens and is clearly a matter for each Member State. One of the great advantages, however, of being a Member State of the European Union is having access to other Member States’ cooperation and knowledge base. It matters in any field and, in this case, if public health, by reason of its scale or effects, can be better achieved through the cooperation of Member States, then this should be encouraged.

The Irish Government continues to aim for top-quality healthcare for its citizens, including appropriate, prompt and safe healthcare in the right setting: healthcare provided in a way that is fair to patients, taxpayers and health professionals. It aims to provide professional staff ready for the job, training, equipment and support for promoting healthier living in a healthier environment.

In this age, in Ireland and across the European Union, we have major health challenges to tackle: cardiovascular disease, neuropsychiatric disorders, cancer, digestive diseases, respiratory diseases, sense organ disorders, obesity and diabetes, to mention a few. No one country can tackle this alone. The European Union, through the experience of its Member States and experts and by virtue of this proposal, which has been greatly improved by the Committee on the Environment, Public Health and Food Safety, is rising to the challenge of assisting Member States in public health. I also wish to compliment Mr Trakatellis on his contribution in this report.

Communications, education, access to modern methods, application of sound medical advice and bridging gaps in the issue of public health at Member State level are vital.

Further, and more specifically, I welcome the amendments regarding the inclusion of alternative medicine in the programme. Better knowledge about complementary and alternative medicine can provide an important contribution to the ability of citizens to make better informed and responsible choices regarding their health.

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI). – Herr Präsident! Viele der Krankheiten, unter denen die Menschen in Europa heute leiden, hängen mehr oder weniger direkt mit unserer Lebensweise zusammen. Man denke beispielsweise nur an die Zunahme ernährungsbedingter Krankheiten oder solcher, die auf Bewegungsmangel zurückzuführen sind. Es ist demnach sicher ein wichtiger Ansatz, wenn wir Strategien zu gesünderer Lebensweise fördern. Fraglich ist jedoch deren Erfolg, wenn etwa 1,4 Milliarden Euro in ein System zur Information über Gesundheitsfragen gesteckt werden, das lediglich dem Austausch von Gesundheitsreportagen dient. Denn das Gros der Krankheiten, unter denen die Menschen auch hier in Europa leiden, entsteht ja nicht durch einen Mangel an Informationsangeboten.

Gesundheit fängt in Wahrheit ja bei der Lebenseinstellung an. Wer sich reichlich bewegt und spärlich, aber natürlich isst, bleibt gesünder – das weiß jedes Kind. Die Bürger wissen längst, was gesundheitsschädigend ist, auch ohne dementsprechende Aufschriften auf Zigarettenpackungen, Bier und Wein, Süßigkeiten oder Fertigprodukten, die den einzelnen Bürger, der ja ein mündiger Bürger sein will, nur entmündigen und bevormunden.

Der Erfolg solcher vermeintlich abschreckender Maßnahmen ist fraglich und von den Bürgern meines Erachtens auch nicht gewünscht. In einer Umfrage sprachen sich bekanntlich 66 % dafür aus, gesundheitsbewusstes Verhalten zu fördern, etwa durch Rabatte bei den Versicherungsbeiträgen für regelmäßige Teilnahme an Vorsorgeuntersuchungen. In diese zukunftsträchtige Richtung sollten wir uns verstärkt bewegen. Und überdies ist eines ja völlig klar: Krankheiten vorzubeugen würde unser Gesundheitssystem auch finanziell entlasten.

 
  
MPphoto
 
 

  Ria Oomen-Ruijten (PPE-DE). – Voorzitter, een goede gezondheid staat bij Europese burgers altijd bovenaan het lijstje van de wensen die zij hebben. Als Europa daaraan kan bijdragen, dan is dat zeer legitiem, neen beter nog, we moeten eraan bijdragen, want we moeten een hoog niveau van volksgezondheid garanderen volgens het Verdrag.

Voorzitter, mijn gelukwensen voor het programma en de rapporteur. De rapporteur heeft een open oog en oor gehad voor de wensen van zijn collega's, terechte wensen van zijn collega's, en de Europese Commissie heeft een goed programma geleverd, een programma dat echter wel nog op een paar punten door het Parlement is verbeterd. Mag ik beginnen met een van die verbeteringen. Uitdrukkelijk is nu vastgesteld dat de inkoop en de levering van gezondheidszorg moeten worden vergemakkelijkt via samenwerking tussen de lidstaten.

Voorzitter, ik kom uit een grensregio waar we in Maastricht een universitair ziekenhuis hebben, waar we in Luik een universitair ziekenhuis hebben, waar we in Aken een universitair ziekenhuis hebben. Als je boven op de Vaalser berg staat - we noemen dat in een Limburg een berg, die is goed 300 meter hoog - dan kun je die drie academische topklinieken bijna zien liggen. Het is toch noodzakelijk en dan gaat kost voor de baat uit, dat er samengewerkt wordt in die regio's, zodat niet al die topvoorzieningen stilstaan en ons allen erg veel geld kosten.

Voorzitter, ik ben dus blij met de uitbreiding van het programma op die grensoverschrijdende mogelijkheden, dat is het eerste punt. Het tweede punt, gezondheidssystemen staan overal onder druk, enerzijds door demografie en anderzijds doordat we meer en dus ook vaak duurdere voorzieningen hebben. Elke lidstaat is bezig met het aanpassen van de zorgsystemen. Waarom moeten we overal het wiel opnieuw uitvinden? Waarom zouden we niet kunnen leren van elkaar? Ook daarvoor moet aandacht komen.

Voorzitter, ten aanzien van de financiering. Kost gaat voor de baat uit. Vogelgriep, het is niet óf, maar wanneer. Als ik dan nu zie - en ook collega Bowis heeft erover gesproken - dat het managementteam van Stockholm voor overdraagbare ziekten zegt: "ik kan niet functioneren in een tijd waarin zo'n calamiteit zich gaat voordoen", dan denk ik dat we met elkaar nieuwe afspraken moeten maken en ik hoop ook dat de Commissie dat doet.

Voorzitter, ook de uitbreiding naar de complementerende alternatieve zorg en voorzieningen vind ik belangrijk in dit programma. Voorzitter, ook ten aanzien van ziekten als kanker, diabetes, Parkinson, moet meer gedaan worden.

 
  
MPphoto
 
 

  Ευαγγελία Τζαμπάζη (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να συγχαρώ τον κ. Τρακατέλλη για τη διάθεση συνεργασίας.

Το κοινοτικό πρόγραμμα δράσης στον τομέα της υγείας αποτελεί ένα σημαντικό κείμενο καθώς στοχεύει στην εξασφάλιση αποτελεσματικής πρόληψης, βελτιωμένων υπηρεσιών υγείας και καλύτερης ποιότητας ζωής για όλους, κάτι που αποτελεί πρωταρχικό πολιτικό μας στόχο.

Βασική προτεραιότητα του προγράμματος αποτελεί η καταπολέμηση των ανισοτήτων στην υγεία μέσα από την ενίσχυση των υφιστάμενων δικτύων στον τομέα της δημόσιας υγείας.

Σε ό,τι αφορά τα άτομα με αναπηρία, οφείλουμε να λάβουμε υπόψη ότι η αναπηρία δεν συνεπάγεται ασθένεια ή ανικανότητα αλλά μια διαφορετική κατάσταση υγείας, η οποία πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την επεξεργασία και εφαρμογή όλων των κοινοτικών πολιτικών και προγραμμάτων. Μεγάλη σημασία έχει η ανάπτυξη στρατηγικών και η ανταλλαγή ορθών πρακτικών με στόχο την προαγωγή της υγείας των ατόμων με αναπηρία, καθώς επίσης και την παροχή αξιόπιστης πληροφόρησης σε μορφές προσβάσιμες προς τους αναπήρους, οι οποίοι αποτελούν μία από τις κατηγορίες-στόχους του προγράμματος. Οφείλουμε επίσης να διασφαλίσουμε την ισότιμη πρόσβαση στα αντίστοιχα ιατροφαρμακευτικά συστήματα.

Άλλη βασική προτεραιότητα είναι η διασφάλιση της προστιθέμενης αξίας των κοινοτικών δράσεων σε σχέση με τις εθνικές δράσεις για την υγεία, ώστε να ενισχυθεί η διακρατική συνεργασία σε καινοτόμους τομείς, όπως π.χ. η τηλεματική ιατρική. Για τα άτομα με αναπηρία, οι δράσεις αυτές μπορούν να χαράξουν νέους δρόμους που θα τους επιτρέψουν να διεκδικήσουν αυξημένη ποιότητα ζωής, έγκαιρη και κατάλληλη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας ενώ, ταυτόχρονα, θα συμβάλουν στον εξορθολογισμό των δαπανών στον τομέα της υγείας.

 
  
MPphoto
 
 

  Georgs Andrejevs (ALDE). – Priekšsēdētāja kungs! Godātie kolēģi! Vispirms vēlos apsveikt kolēģi profesoru Trakatellis ar labo ziņojumu. Jaunajā Komisijas Kopienas rīcības programmā, veselības un patērētāju jomā 2007. – 2013. gadam Komisija ir uzsvērusi Eiropas Savienības nozīmīgo lomu samazināt saslimšanu skaitu, svarīgo, es uzsveru, svarīgo slimību jomā. Kardiovaskulārās slimības, kā mums visiem zināms, pavisam viennozīmīgi ir viens no galvenajiem nāves cēloņiem Eiropā. Katru gadu 2 miljoni Eiropas Savienības iedzīvotāju mirst tieši šo saslimšanu rezultātā. Īrijas prezidentūras laikā pieņemtie Eiropas Savienības Padomes lēmumi bija un ir labs aizsākums, lai mēs pievērstos kardiovaskulārajām saslimšanām. Tādēļ uzskatu, līdzīgi kā daudzi citi mani kolēģi šeit, ka šajā likumdošanas dokumentā pavisam noteikti ir jāpiemin arī kardiovaskulārās saslimšanas. Lietas ir jāsauc īstajos vārdos. Tādēļ vēlos aicināt kolēģus atbalstīt 142. un 143. grozījumu, kuri konkretizē skaidrojumu, kas tad ir nosaucamas par galvenajām saslimšanām Eiropā un pret kurām mums kopīgi ir nepieciešams vērsties, aktivizējot šo slimību profilaksi, skrīningu un ārstēšanu. Es pateicos Jums priekšsēdētāja kungs.

 
  
MPphoto
 
 

  Caroline Lucas (Verts/ALE). – Mr President, I warmly welcome Mr Trakatellis’s report. I thank and congratulate him for his excellent work on it. I also want to add my voice to those who deplore the reduced funding for the area concerned. My group will support Amendment 64. In fact my group originally proposed an even higher level of funding, as you may recall.

I should like to highlight, once again, one of the key issues that has already been raised and on which my group has tabled an amendment, namely the contribution of complementary and alternative medicine. Over 100 million EU citizens are already using complementary medicine and its popularity is growing rapidly. Improving people’s knowledge about complementary and alternative medicine can be an important way of enabling them to make more responsible and better informed choices about their health. Therefore, I believe it is vital that we bring that area of medicine out of the ghetto and into the mainstream and recognise the very real benefits it can bring.

Heightened public awareness of the dangers of chemicals in the food chain, growing resistance to antibiotics through over-use and concern about the side-effects of some conventional drugs are all contributing to a massive re-think about the way we live and how we seek to regain our health. Complementary medicines with a holistic and person-centred approach are attracting an ever-widening public. It is important to acknowledge that as a phenomenon. Yet there is still a huge disparity between public demand for those medicines and the negligible amount of funding for research in that field. It is vital that we close that gap.

I strongly support those amendments which refer to the seriousness of environmental pollution as a risk to health and a major source of concern for European citizens. That needs to be addressed urgently as part of a preventive healthcare strategy.

As Mrs Breyer has already set out, our group believes that the participation of civil society is vitally important to the formulation and implementation of European health policy. I welcome the proposed increase in funding to enable its greater involvement, as I do the criteria outlined in Amendment 53, which makes clear the need for independence from industry, commercial and business interests.

Amendment 141, by the Liberals, however, muddies the water and takes away precisely the legal certainty that Amendment 53 sets out. For that reason I would urge colleagues to reject it.

 
  
MPphoto
 
 

  Bairbre de Brún (GUE/NGL). – (The speaker spoke Irish)

Mr President, current fears regarding any possible mutation of bird flu means that the public is aware of the need for a joined-up strategy in relation to communicable diseases. At the same time, we need to recognise that non-communicable diseases are by far the greatest causes of the burden of disease and we need to put our resources where they will be most effective.

I also ask the House to support the amendment that calls for the involvement of disadvantaged communities in the shaping of future health policies. We cannot hope to tackle the inequalities in health without the active input of those whose life experience makes them experts in this field.

I also support the inclusion of complementary and alternative medicine in the action supported by the programme and I strongly support health as a separate programme from consumer protection.

The Community action programme in health has the potential to support the mainstreaming of health in all Community policies. The EU is in a unique position to complement the work undertaken in Member States, to study the impact of other policies on health, to promote access to information, to improve the early detection evaluation and communication of risks and to make recommendations on best practice.

(The speaker spoke Irish)

 
  
MPphoto
 
 

  Urszula Krupa (IND/DEM). – Panie Przewodniczący! Jako lekarz, szczególnie chciałabym zwrócić uwagę, że współczesna nauka upatruje podłoże psychiczne większości chorób, określanych jako psychosomatyczne, począwszy od otyłości, przez choroby układu krążenia, nadciśnienie, ale też choroby z autoagresji albo też nowotwory, o czym powinno być informowane społeczeństwo oparte na wiedzy, a zwłaszcza przywódcy tworzący prawo w Unii Europejskiej.

Polityka wspólnotowa mogłaby odegrać znaczną rolę w zakresie profilaktyki i ochrony zdrowia publicznego i to nie tylko w stosunku do chorób, określanych jako cywilizacyjne, ale i zaburzeń psychicznych. Jednak konieczna jest zmiana modelu życia, z liberalnego, nie respektującego zasad etycznych na styl życia oparty o zasady etyczne i moralne, jak i poprzez porządek duchowy i integrację psychiczną stanowi profilaktykę niedorozwoju osobowego z zaburzeń psychicznych i wszelkich form uzależnień, obejmujących nikotynizm, alkoholizm, narkomanię i inne prowadzące do samozniszczenia.

Na leczenie skutków samych tylko uzależnień przeznaczane są ogromne środki finansowe, które są jednak marnotrawione z powodu braku prawnych ograniczeń. Podobny problem dotyczy ochrony konsumentów, która niekiedy jest deklaratywna z powodu przewagi na rynku bogatych monopoli, które bronią swoich interesów, przeznaczając ogromne środki na reklamę. Zalew manipulacyjnych informacji należałoby zastąpić wdrażaniem w życie chociażby unijnych sztandarowych haseł przestrzegania praw podstawowych.

 
  
MPphoto
 
 

  Irena Belohorská (NI). – Vážené dámy, vážení pani. Dovoľte mi, aby som sa aj ja poďakovala pánu poslancovi Trakatellisovi za kvalitnú správu. Plne podporujem jeho myšlienku rozdelenia na dve časti, zvlášť na podporu zdravia a zvlášť na podporu ochrany spotrebiteľov na obdobie rokov 2007 až 2013. K danej správe som aj ja prispela viacerými pozmeňujúcimi a doplňujúcimi návrhmi a som rada, že niektoré z nich boli prijaté. Hlavne ten, ktorý je pre mňa najdôležitejší, a to návrh týkajúci sa nových členských štátov.

Medzi systémami zdravotnej starostlivosti v členských štátoch Európskej únie existujú markantné rozdiely. Najhoršie sú na tom nové členské štáty. Nové členské štáty čelia značným problémom v zdravotníctve a majú menej finančných prostriedkov na zlepšenie situácie. Nedostatočné investície do zdravotníctva v týchto štátoch predstavujú hlavnú prekážku v ich rozvoji, ako aj v raste Európskej únie ako celku. Je potrebné zdôrazniť, že existuje možnosť financovania programov, ktoré sú zamerané na zdravotnícke účely, zo štrukturálnych fondov Európskej únie. Pre nové členské štáty môže znamenať aj táto informácia možnosť a nádej, ako zlepšiť kvalitu služieb.

Je chybou, že zdravotníctvo nepatrí do právomoci Európskej únie, ale v rámci subsidiarity podlieha národnej legislatíve. Oceňujem snahu zahrnúť do správy ochranu bezpečnosti pacienta. Komplikovaný prístup občana Európskej únie k zdravotníckym službám v inom štáte je prekážkou realizácie voľného pohybu. Je potrebné presnejšie vymedziť nejednoznačné predpisy, ktoré sa týkajú preplácania úhrad za zdravotnícke výkony, pretože aj súčasné ustanovenia a rozhodnutia Európskeho súdneho dvora sú nejasné a pre európskeho občana nezrozumiteľné. Pre dobro pacienta by možno bolo vhodné, aby vznikla databáza informácií o poskytovateľoch zdravotníckych služieb na území iných členských štátov. Určite by to prinieslo pozitíva pre pacientov, možno práve odstránenie dlhých čakacích dôb na niektoré úkony.

K zlepšeniu zdravia populácie môžu prispieť aj médiá. Bolo by vhodné nahradiť rôzne „reality show“ a pútavou formou sa dotknúť problémov výživy, ktorá v konečnom dôsledku prispieva k vzniku obezity, ako aj kardiovaskulárnych a nádorových ochorení. Zapojenie médií do zdravotníckej problematiky je dôležité v súčasnom období aj z hľadiska bezpečnosti štátu, pretože sa objavila možnosť teroristických útokov rozširovaním infekčných chorôb. Obyvatelia tak pri vypuknutí epidémie ovládajú základné princípy, ako sa brániť proti týmto ochoreniam. Je nutné, aby sa zdravotníckej problematike venovala väčšia pozornosť a väčší rozpočet, keďže si musíme uvedomiť, že bez zdravej populácie nebude možné naplniť ciele Lisabonskej stratégie.

 
  
MPphoto
 
 

  Thomas Ulmer (PPE-DE). – Herr Präsident, Herr Kommissar, meine sehr verehrten Damen und Herren Kollegen! Zunächst herzlichen Dank an meinen Kollegen Trakatellis für die ausgezeichnete Zusammenarbeit und seinen exzellenten Bericht.

Die drei gemeinsamen Kernziele der EU-Politik in den Bereichen Gesundheit und Verbraucherschutz werden deutlich und klar formuliert: Schutz der Bürger vor Risiken und Gefahren, auf die der Einzelne keinen Einfluss hat und die von einzelnen Mitgliedstaaten nicht effektiv oder nicht vollständig bewältigt werden können. Hier ist ein ganz deutlicher Fokus gesetzt. Stärkung der Entscheidungsfähigkeit der Bürger in Bezug auf ihre Gesundheit – in diesem Zusammenhang ist auch eine Initiative der Kommission lobenswert, die die Restriktionen bei der Informationspolitik der pharmazeutischen Industrie reduzieren will. Drittens, die Einbeziehung der Gesundheitspolitik in die anderen Politikfelder der Gemeinschaft.

Im Bereich Gesundheit werden mit diesem Bericht drei neue Schwerpunktthemen eingeführt, die auf die neuen Herausforderungen unserer Zeit Bezug nehmen: Die Reaktion auf Bedrohungen – hier als Beispiel die Epidemien, die uns momentan mit der Vogelgrippe sehr deutlich vor Augen geführt werden. Zweitens die Prävention von Erkrankungen und Verhaltensmustern – beispielhaft hier nur Rauchen, Dickleibigkeit, Suchtverhalten und Bewegungsmangel. Drittens die erforderliche Zusammenarbeit der nationalen Gesundheitsbehörden, die sicher noch auf vielen Ebenen verbesserungsbedürftig ist. Hier sehe ich keine Aushöhlung der Subsidiarität, sondern vielmehr eine bessere Zusammenarbeit, Synergieeffekte und eine Stärkung der Subsidiarität.

Ich halte die Trennung in Verbraucherschutz und Gesundheitsschutz für wichtig und richtig, da es sich um zwei Politikfelder handelt, die sich auf unterschiedliche Rechtsgrundlagen stützen und somit auch innerhalb der Gemeinschaft unterschiedliche Befugnisse der Union zur Folge haben. Persönlich ist es für mich erstaunlich, was wir mit 1,5 Milliarden in sieben Jahren insgesamt alles bewegen wollen. Ich wünsche mir, dass ein großer Teil davon in Erfüllung gehen wird. Denken wir nur daran, dass allein die Bundesrepublik Deutschland im Bereich der gesetzlichen Sozialversicherungen pro Jahr 180 Milliarden Euro umsetzt.

Ich stimme dem Änderungsantrag 64 zur Erweiterung des Finanzrahmens zu. Ich glaube, es ist ein Minimum, um überhaupt sinnvolle Arbeit leisten zu können. Im Vergleich zu den Beträgen für die Subventionen zum Anbau von Tabak, die die Gemeinschaft in sieben Jahren aufwendet, ist dieser Betrag immer noch verschwindend gering. Er macht nur etwa ein Fünftel der Tabaksubventionen aus.

Wir können in einem Rahmenprogramm sicher nicht alle Wünsche der Bürger und Institutionen Europas befriedigen. Wir haben versucht, möglichst gerecht und ausgleichend zu Werke zu gehen. Ich sehe hier eine große Chance, dass wir durch gemeinsame Öffentlichkeitsarbeit Europa wieder ein Stück weit in den Mittelpunkt der Bürger rücken können.

 
  
  

PRÉSIDENCE DE M. ONESTA
Vice-président

 
  
MPphoto
 
 

  Dorette Corbey (PSE). – Voorzitter, commissaris, collega's, allereerst mijn welgemeende complimenten aan collega Trakatellis. Zijn kennis over gezondheid is een bijdrage aan ons debat. Gezondheid is een belangrijk politiek thema, maar in de eerste plaats is gezondheid een nationale bevoegdheid. Het is terecht dat Europa aandacht besteedt aan de gezondheid, maar Europa moet alleen in actie komen als er een duidelijke toegevoegde waarde is. Commissaris, ik verwacht niettemin veel van uw beleid.

Allereerst hoop ik dat u actief al uw collega's aanspoort tot een gezond beleid. Kijk eens door de ogen van de gezondheid naar de landbouwsubsidies; moeten we echt doorgaan met een subsidie op vet, suiker en tabak? Wat mij betreft kiezen we liever groenten en fruit. Of, commissaris, meng u in het gevecht tussen DG Industrie en DG milieu over luchtkwaliteit, chemicaliën en pleit met kracht voor gezondheid. Dat kost geen geld en dat is een van de belangrijkste diensten die u de Europese burgers kan bewijzen.

In de tweede plaats, voer de strijd tegen ongelijkheid en hier sluit ik aan bij wat gezegd is door mevrouw Belohorská. Burgers van Europa hebben een zeer ongelijke toegang tot adequate behandeling. Kankerpatiënten hebben in sommige landen aanzienlijk meer kans om te overleven dan in andere landen. Behandelingsmethoden verschillen, de toegang tot gezondheid is ongelijk. De kennis van patiënten over hun ziekte verschilt per land. Preventie heeft niet in alle landen de aandacht die ze verdient.

Commissaris, breng kennis bij elkaar. Lidstaten, ziekenhuizen, patiëntenverenigingen, behandelaars kunnen van elkaar leren; breng preventie en behandeling bij elkaar. Ik roep u op vooral geen algemene statistieken te verzamelen over de gezondheidstoestand van de bevolking, maar juist heel praktische informatie te verzamelen ten aanzien van de belangrijkste ziekten zoals kanker, reuma, diabetes, longaandoeningen en natuurlijk hart- en vaatziekten en dan kijken waar verbeteringen mogelijk zijn. Misschien kunt u kenniscentra oprichten en netwerken die een waardevolle bron van informatie voor de behandelaar en patiënten kunnen zijn; op die manier levert de Europese Unie een waardevolle bijdrage.

Collega's, mag ik u tenslotte allemaal oproepen om verklaring nr.1 te ondertekenen, verklaring nr.1 gaat over diabetes en is door verschillende collega's ingediend. Wij hebben al 260 handtekeningen, er zijn er nog 80 nodig, dus graag uw handtekening.

 
  
MPphoto
 
 

  Frédérique Ries (ALDE). – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, santé et protection des consommateurs sont deux domaines − cela se confirme et ne cesse de se confirmer d'Eurobaromètre en Eurobaromètre − pour lesquels les citoyens demandent plus d'Europe et, à ce titre, je tiens à remercier nos deux rapporteurs, M.Trakatellis et, pour cet après midi, Mme Thyssen, qui ont fait preuve de bon sens en nous proposant la scission des deux programmes.

Cette remarque préliminaire étant faite, je voudrais également me joindre à tous ceux qui sont aux côtés du professeur Trakatellis, de vous M. le Commissaire et de bien d'autres, qui se sont exprimés en faveur d'un programme "Santé" ambitieux, même si, nous le savons bien, nous n'obtiendrons pas le milliard et demi d'euros demandé, ni n'atteindrons, sans doute, la barre très symbolique du pour cent du budget européen. Nous serons donc amenés in fine à faire des coupes, des sacrifices douloureux. C'est pourquoi il me paraît important de concentrer notre action sur les cinq à sept maladies qui sont les principales causes de mortalité en Europe. Nous devons, par conséquent, tenir compte de ce que nous dit l'OMS et soutenir l'amendement 142, proposé par le groupe libéral, ne pas avoir peur de citer nommément certaines maladies et mettre les bouchées doubles en matière de prévention, par exemple, des maladies cardio-vasculaires et des différents cancers, car ambition ne veut pas dire dispersion.

Les citoyens demandent à l'Europe d'être efficace et transparente: il s'agit de ne pas les décevoir en faisant du saupoudrage. Ils nous demandent aussi d'être réactifs et de les rassurer, surtout aujourd'hui. À ce titre, on ne peut pas laisser décemment le Centre européen de prévention et de contrôle des maladies de Stockholm sans un budget décent. Rappelons tout de même qu'il fut mis sur orbite en 2005, suite à la propagation fulgurante du SRAS il y a deux ans! Nous avons donc tout intérêt à voir le CEPMC remplir sa mission, aujourd'hui que la grippe aviaire s'est posée sur notre continent.

Enfin et pour conclure, M. le Commissaire, une question, à vous-même et au Conseil également: comment allez-vous financer le plan d'action santé et environnement et le faire cohabiter avec ce nouveau programme de santé publique? L'Europe doit, on le sait, se donner les moyens de combattre les pollutions environnementales, qui touchent les plus vulnérables d'entre nous, les femmes enceintes, les enfants. Protéger les plus jeunes d'entre nous, c'est aussi donner toutes ses chances à l'Europe de demain.

 
  
MPphoto
 
 

  Carl Schlyter (Verts/ALE). – Herr talman! Tack till både Trakatellis och Kyprianou. Ni har gjort ett gott arbete. Men vi befinner oss i en absurd situation när vi ger fem gånger mer pengar till tobakstöd än till att främja hälsa. Fem gånger mer pengar till att förstöra hälsan än att hjälpa till.

Vad jag tycker är bra är att detta betänkande fokuserar på förebyggande arbete. Resurserna är så små att de bara räcker till för att dela med sig av goda exempel, sprida information och samarbeta. Men det är på nationell nivå som de stora pengarna finns och där det stora arbetet kommer att ske. Det som är bra med Europaparlamentets ändringar, och som jag vill betona som viktigt, är ändringsförslag 53. Då pengarna är så begränsade får de inte gå till lobbyorganisationer, eller dolda lobbyorganisationer, för läkemedelsindustrin. Det är bra att det noggrant kontrolleras att så inte blir fallet.

Ändringsförslag 92 och 144, som handlar om jämställdheten har vi inte nämnt hittills. Jag tycker det är en viktig aspekt som vi måste beakta. För stor del av pengarna går till män och mäns sjukvård och för lite går till kvinnors sjukvård. Men de stora insatser som Europa kan göra här avser hälsa och handel. Artiklarna om folkhälsa i fördraget tillämpas knappt alls på handelspolitiken. När det gäller alkohol – var finns hälsodimensionen i den politiken? Samma sak gäller kemikalier och bekämpningsmedel – det är där de stora insatserna måste göras.

Herr kommissionär, ni kan göra en första insats för den helhetssynen genom att inte godkänna de åtta nya bekämpningsmedel som är på gång. De är biopersistenta, endokrinstörande och cancerogena klass 2. Ja, det är en lång uppräkning på de perfekta orsakerna till att förbjuda en kemikalie. Den chansen kan ni ta nu.

 
  
MPphoto
 
 

  Kathy Sinnott (IND/DEM). – Mr President, I congratulate Professor Trakatellis on the report. It is important to reaffirm that health is a national competence. However, it is appropriate for the EU to encourage health-promoting lifestyles and at least require minimum health service standards in the various countries. That is especially so in a country like mine, Ireland, which has the strongest economy in Europe while its health service is inadequate and people are put at risk because they cannot get the basic health services they need.

Diabetes is a good example of a disease that is under-funded in my wealthy constituency. We have half a diabetic nurse post to cater for 250 people, when there should be one for 50 people in order to be effective. Other experiences in the Irish health system have informed my reading of this report. On human organs, tissue and blood, I will request an oral amendment to include the concept of traceability. Our hepatitis C scandals in Ireland illustrated the medical dangers of not being able to trace sources of contamination. In the Irish organ retention scandal, dead children were routinely stripped of organs without the knowledge or consent of their families, illustrating the ethical necessity of traceability to ensure that human products are obtained legitimately.

To conclude, Europe has a role to play in promoting health. However, I do not think EU funds should be used to promote profit-making health industries; they have plenty of funds to promote themselves.

 
  
MPphoto
 
 

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – Velmi si vážím práce, kterou zpravodaj a člen IPP pan Trakatellis věnoval přípravě této zprávy, v níž má EP svůj důležitý hlas Také občané a zdravotníci ocení nový akční plán, o kterém vedeme diskusi. Především však politici a manažeři ve zdravotnictví v něm naleznou společnost cestu pro řešení problémů, které přesahují hranice členských států. Zpráva dává zelenou moderní strategii, zejména koordinaci aktivit, ale bohužel již není provázena odpovídající finanční podporou z evropských zdrojů poté, co unijní rozpočet zásadně změnila Rada. Unii čekají nemalé úkoly a to hlavně takové, které nejsou schopny řešit jednotlivé státy samy. Především jde o boj s vážnými přenosnými nemocemi, které neznají hranice, jako je AIDS či chřipka, ale jde i o boj s šířením drogové závislosti či civilizačních nemocí. To odůvodňuje vznik Evropského střediska pro prevenci a kontrolu nemocí s vazbou na národní referenční laboratoře. Snížení rozpočtu není dobrou zprávou a ukazuje na mezery v prioritách politických špiček pětadvacítky i některých poslanců.

Chci zde upozornit i na další problém: moderní medicína umožňuje vysokou kvalitu života a jeho prodlužování, ale toto všechno stojí víc a více peněz, 60 až 90 % z veřejných financí. Čím vyšší je podíl společnosti na financování zdravotních služeb, tím menší je odpovědnost jednotlivých občanů za své zdraví. Stejně tak platí, že čím stát více reguluje, tím se zákonitě snižuje osobní odpovědnost jednotlivců. Důkazem toho je zkušenost států, které prošly obdobím centrálně řízeného a plně regulovaného zdravotnictví, kde se rozhodovalo o zdraví pacientů bez jejich vlivu na rozhodování o prevenci a léčbě, a tudíž i nákladech na péči. I když došlo k určitým reformám, myšlení a staré zvyky u pacientů, lékařů i politiků mají obrovskou setrvačnost a jsou příčinou méně efektivního systému a prodražování služeb. Proto apeluji, aby programy, které měly podporovat informovanost klientů zdravotních služeb a také kompatibilitu systému, nebyly v žádném případě kráceny. Tyto prostředky se totiž mnohonásobně vrátí.

Dělám si ale další starosti s efektivitou některých regulací, které lehkovážně přijímáme, protože se tváří jako zásadní přínos k ochraně zdraví a životního prostředí. Obávám se, že někdy jde jen o benefit určitých průmyslových lobby a že vynaložené náklady nejsou přiměřené přínosu pro zdraví občanů. Proto zde též apeluji na Komisi, aby věnovala větší část kapacit na systémové analýzy založené na důkazech, aby naše rozhodování o regulacích bylo odpovědnější, abychom znali obojí, tj. reálný dopad na veřejné zdraví a zároveň ekonomickou náročnost, a tím i dopad na evropské hospodářství. Také proto podpořím pozměňovací návrh číslo 64.

 
  
MPphoto
 
 

  Anne Ferreira (PSE). – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, je tiens d'abord, comme d'autres collègues l'ont fait, à saluer la décision de ne pas fusionner les volets "Santé" et "Consommateurs" du programme d'action communautaire dans le domaine de la santé et de la protection des consommateurs.

Outre la nature différente des compétences de l'Union européenne dans ces deux domaines, la politique de la santé ne peut être considérée comme un produit de consommation courante.

Si je soutiens la création d'un espace de "e-santé", celui-ci ne doit pas offrir l'occasion d'expérimenter une politique d'information qui ne dirait pas son nom.

Je remercie M. Trakatellis pour avoir proposé d'augmenter considérablement la dotation budgétaire de ce programme, augmentation nécessaire pour mener à bien nos objectifs et nos actions. Un financement supérieur aurait été préférable au regard des défis à relever, mais nous aurons déjà une certaine satisfaction si le Conseil accepte d'augmenter les dotations en matière de santé dans le cadre des perspectives financières 2007–2013.

Je souhaite mettre l'accent sur deux priorités. La première: il faut améliorer la coopération et la coordination dans le domaine de la santé pour pouvoir faire face plus rapidement aux menaces sanitaires transfrontalières. Si tel avait été le cas, nous aurions pu aujourd'hui éviter l'ampleur prise par l'épidémie de chikungunya. Ceci doit inciter l'Union européenne, les États membres et les laboratoires pharmaceutiques à avoir un système de veille et de recherche par rapport à ce type de maladie, certes rare au regard de la population mondiale, mais catastrophique localement.

Seconde priorité: pour atteindre l'objectif d'une meilleure santé pour tous les Européens, il faut prendre en compte l'impact des conditions de vie environnementales et sociales sur la santé. Pour mieux soigner certaines pathologies, il faut s'attaquer à leurs causes. Chacun sait que les populations en situation d'exclusion ou de précarité sont sujettes, plus que d'autres, à certaines maladies. Nous devons aider les plus fragiles.

Si les États progressaient rapidement dans ces deux domaines, nos citoyens se sentiraient un peu plus protégés par l'Union européenne.

 
  
MPphoto
 
 

  Marios Matsakis (ALDE). – Mr President, I congratulate Mr Trakatellis on his report, which was excellent as expected. An important aspect of the EU's health problem is protection against disease through prevention. The three main preventable curses affecting human health – tobacco, excessive alcohol and poor nutrition – are responsible for the premature deaths of millions of European citizens every year. Tobacco especially is thought to be implicated in the cause of death of one in every three smokers. Smoking kills far more people than drug addiction, road traffic accidents and HIV infection all put together. So, with tobacco being such a big killer, are we really doing enough to help our citizens get rid of this self-destructive habit? I think not quite enough.

First, we continue to subsidise tobacco growing in the EU. Surely this is unwise, as has been mentioned by many colleagues already. Second, we allow the ever-more powerful multinational tobacco manufacturers to lobby and influence important decision-making centres freely; they certainly freely lobby MEPs. Third, we lag behind in implementing an effective information strategy. For instance, we put scary warnings on cigarette packets which nobody takes any notice of any more, whereas the tobacco companies pay for movie star idols to smoke on screen.

We have no structured anti-smoking teaching programmes in our schools. We build expensive hospital departments to treat patients suffering from serious diseases caused by smoking, and yet we tolerate many doctors working in such departments giving the worst possible example by smoking in public themselves. Many Member States pay for expensive departments for smoking-related diseases, but they do not pay for smokers to go on anti-smoking programmes before they become ill. Finally, many Member States still leave passive smokers at the mercy of smokers, be it at work or in places of entertainment.

Now that we have a strongly anti-smoking Health Commissioner it is perhaps time to wage a truly full-scale war on the tobacco giants of death and be reasonably optimistic of winning.

 
  
MPphoto
 
 

  Avril Doyle (PPE-DE). – Mr President, let me start by saying that I agree with absolutely every word the last speaker said; I shall not repeat it all, but well done! I should like to thank Mr Trakatellis for an excellent report and I also thank the Commissioner for being so honest with us here this morning and stating that this Community action plan on health already needs to be reviewed if it is to be effective, so that we can prioritise areas, because of – and I use his words – ‘the accounting muddle’. All I can say about that is that it is an embarrassment!

The EC Treaty states that ‘a high level of human health protection should be ensured in the definition and implementation of all Community policies’. This report is an important first step in making our citizens’ right to health protection, enshrined in the Charter of Fundamental Rights, a reality.

While health is a Member State competence, the European Community can add value and complement the activities of Member States through urgently needed coordination and collation of best practice models so that we can learn from each other and create centres of excellence. By mainstreaming health into all EU policies, by conducting extended health impact assessments and evaluations on all EU legislation and by promoting healthy lifestyles, the EU can provide the necessary platform for joined-up thinking across its Member States.

According to the World Health Organisation, in 2000, for the first time in history, the number of overweight people in the world equalled those who were underweight – more than one billion overweight, 300 million of whom are obese – with the huge implications this has for morbidity. In this respect, it is imperative that we encourage a preventive approach and I welcome a number of recent Commission initiatives in this area.

The broader behavioural, social and environmental factors that determine health can be optimally addressed at Community level through a holistic, as opposed to fragmented, approach. Complementary and alternative medicines, where scientifically substantiated, must be included in any Community action programme in the field of health.

The European Community is optimally positioned to combat transnational health problems, such as the threat posed by epidemics of infectious diseases and food-related incidences. BSE, SARS and the recent avian influenza concerns have all, to our cost, underlined the imperative of having proactive, pre-emptive coordinated action in the area of health.

The proliferation of EU agencies in the field of health – the European Centre for Disease Prevention and Control, the European Food Safety Authority and others – is a very welcome and necessary development in tackling these health threats. However, these bodies cannot function without a clear Community-level policy and the necessary designated financial resources to underpin them. If the money is not secured in the budget and a preventive approach cannot be taken, the consequences, financial and otherwise, may be much greater. Less money from an EU of 25 than from an EU of 15 is not acceptable and is, frankly, irresponsible.

Could the Commissioner tell us where our health services directive is and when we will have a draft proposal?

 
  
MPphoto
 
 

  Karin Jöns (PSE). – Herr Präsident, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Auch ich danke Antonios Trakatellis ganz herzlich für seinen ausgezeichneten Bericht. Hier allen berechtigten Interessen weitestgehend gerecht zu werden, gleichzeitig aber stringent zu bleiben, ist in der Tat sehr schwierig. So bedaure ich zum Beispiel, dass Krebs im neuen Gesundheits-Aktionsprogramm überhaupt nicht mehr expressis verbis prioritär auftaucht.

Aber lieber Herr Kollege, Sie weisen in Ihrem Bericht mehr als zu Recht darauf hin, dass es für alle Ziele, die wir uns gesetzt haben, natürlich auch genügend Mittel geben muss. Davon sind wir aber zurzeit weit entfernt, ganz zu schweigen davon, dass wir heute den Kommissionsvorschlag für ein gemeinsames Aktionsprogramm für Gesundheit und Verbraucherschutz als völlig inakzeptabel ablehnen werden.

Die Bürgerinnen und Bürger wollen auch in der Gesundheitspolitik mehr und nicht weniger Schutz aus Europa. Unter den von ihnen benannten Prioritäten europäischer Politik steht die Gesundheitspolitik auf Platz 4. Schon von daher ist dringend geboten, wieder ein eigenes Gesundheits-Aktionsprogramm zu bekommen.

Unverständlich ist mir, wie schon die Kommission einen derart niedrigen Haushaltsansatz veranschlagen konnte, den der Rat noch einmal im negativen Sinne getoppt hat. Wir versuchen hier also heute, zwei Kardinalfehler zu beheben: Wir wollen zwei getrennte Programme, und wir wollen mehr Geld. Das sage ich vor allem in Richtung des Rates. Die von Ihnen gewollte weitere Kürzung – würde sie denn Realität – würde bedeuten, dass wir nur noch ein Drittel des bisherigen Finanzumfangs hätten für später 27 Staaten. Das aber würde bedeuten, dass wir weder den Bereichen der Primär- und Sekundärprävention bestimmter Krankheiten noch dem dringend gebotenen Schutz vor Gefahren der globalisierungsbedingten Krankheitsrisiken in irgendeiner Weise gerecht werden könnten.

 
  
MPphoto
 
 

  Frederika Brepoels (PPE-DE). – Voorzitter, mijnheer de commissaris, collega's, uiteraard wil ook ik allereerst rapporteur Trakatellis feliciteren voor zijn schitterend verslag, maar vooral ook voor het feit dat hij steeds een luisterend oor had voor alle collega's, die uiteindelijk ook graag hun bezorgdheden vertaald zagen in het verslag. Het is een zeer belangrijk verslag, omdat het de communautaire actieprogramma's op het vlak van de volksgezondheid formuleert voor de komende zes jaar, die niet door de lidstaten afzonderlijk kunnen worden ingevuld. Ik denk dat ik mag zeggen dat de rapporteur er perfect in geslaagd is om voor een dergelijk omvangrijk en ook gevoelig gebied, dat volkgezondheid toch is, alle relevante en specifieke aspecten aan bod te brengen.

Ik ben in het bijzonder heel blij dat voor het eerst ook in de mogelijkheid wordt voorzien om de aanvullende en alternatieve geneeskunde op te nemen in de acties, waardoor de burger meer doordachte en verantwoorde keuzes kan maken in verband met zijn eigen gezondheid. Ik besef maar al te goed dat alternatieve geneeswijzen nog al te vaak op hoongelach worden onthaald, maar de vele mensen die er baat bij ondervinden, getuigen natuurlijk van het tegendeel. En nochtans noemt de Europese Commissie zelf een cijfer volgens hetwelk niet minder dan 30% van de bevolking en enkele honderdduizenden artsen en therapeuten hierom vragen.

Een betere kennis van die aanvullende geneeskunde voor onze volksgezondheid zal een belangrijke stap vooruit betekenen. Ik ondersteun ook ten zeerste dat het probleem van het organentekort overal in de Unie wordt aangepakt; zowel het opzetten van gemeenschappelijke platforms voor donoren en ontvangers, als het ontwikkelen van activiteiten ter verbetering van de veiligheid en de kwaliteit van organen kunnen hierbij helpen.

Als lid van de Milieucommissie wil ik vooral de effecten van milieufactoren op de gezondheid benadrukken. Al te vaak blijven mensen in het ongewisse over bijvoorbeeld de impact van blootstelling aan bepaalde giftige stoffen. Het aanleveren van eenduidige informatie, gesteund op wetenschappelijk onderzoek, zou veel menselijk leed kunnen voorkomen en ook misverstanden vermijden.

Zowel op het vlak van preventie, detectie, sensibilisering als van informatie bij ernstige ziekten worden in het actieprogramma specifieke maatregelen voorzien. Als lid van het pas opgerichte MAC, hier in de schoot van het Parlement, de MEPs against Cancer, kan ik deze concrete stappen alleen maar toejuichen. Maar een punt ligt mij nog op mijn lever en ook bij vele andere collega's.

Zolang er geen overeenstemming is bereikt over de financiële vooruitzichten voor de volgende periode blijft dit actieprogramma natuurlijk dode letter. Nochtans zijn de noden groot, de ambities zijn zelfs nog groter en het Parlement zal er in de volgende maanden dus nauw op moeten toezien dat de nodige middelen ook daadwerkelijk ter beschikking komen.

(Applaus)

 
  
MPphoto
 
 

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (PSE). – Panie Przewodniczący! Mimo że usługi zdrowotne stanowią domenę państw członkowskich, Unia Europejska powinna w interesie całej Wspólnoty jak najlepiej wykorzystać możliwości uzupełnienia działań podejmowanych na szczeblu krajowym. Niedopuszczalnym jest zatem, aby w budżecie Unii na przyszłe lata ograniczać wydatki w obszarach wpływających na poziom życia obywateli, w tym zwłaszcza na opiekę zdrowotną.

Unia Europejska może i powinna przyczyniać się do ochrony zdrowia i bezpieczeństwa swych obywateli, tym bardziej, że po ostatnim rozszerzeniu dysproporcje w sektorze ochrony zdrowia państw członkowskich jeszcze się nasiliły. Wyraźne różnice dotyczące średniej długości życia obywateli, stanu ich zdrowia oraz dostępu do opieki zdrowotnej związane są ściśle z poziomem rozwoju poszczególnych państw.

Nowy program ochrony zdrowia mający na celu ogólną poprawę zdrowia obywateli oraz szeroko rozumianą profilaktykę powinien te różnice zniwelować. Wysokie standardy ochrony zdrowia powinny być celem wszystkich polityk wspólnotowych. Obecnie należy przede wszystkim dążyć do redukowania nierówności w dostępie i jakości opieki zdrowotnej w państwach członkowskich poprzez wprowadzenie porównywalnych standardów i zapewnienie większej przejrzystości krajowych systemów zdrowotnych. Nowy program może być szczególnie przydatny w przypadku zagrożeń dla zdrowia publicznego o wymiarze transgranicznym, gdyż umożliwiłby podjęcie wspólnych strategii i działań w celu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa usuwania ewentualnych zagrożeń, promowania związanych ze zdrowiem interesów ekonomicznych obywateli oraz zmniejszania kosztów przez nich ponoszonych. Lepszy przepływ informacji na temat już dostępnych usług medycznych oraz możliwości refundacji ich kosztów na terenie Unii Europejskiej przyczyni się jednocześnie do promocji mobilności pacjentów i specjalistów w zakresie ochrony zdrowia, co stanowi jedno z wyzwań Unii Europejskiej w sektorze zdrowia, co słusznie podkreśla autor tego bardzo ważnego sprawozdania, pan profesor Trakatellis.

 
  
MPphoto
 
 

  Christofer Fjellner (PPE-DE). – Herr talman! Jag har haft flera synpunkter på kommissionens hälsoplan och jag har bråkat en del, men jag tycker att det har blivit riktigt bra och därför vill jag tacka dels Kyprianou, men också Trakatellis.

Att hälsa främst är en fråga för medlemsstaterna har för mig varit självklart. Jag gläder mig åt att majoriteten av kammaren är av samma uppfattning. Det vi gör på EU-nivå ska ge ett tydligt mervärde för patienterna. Här finns det tre områden som jag har varit med och slagits för och som jag särskilt vill lyfta fram i dag. Först och främst gäller det utgångspunkten för detta betänkande, som är och alltid måste vara att individens eget engagemang i sin egen hälsa är viktigast. Därför måste vi politiker, i sjukvården och i folkhälsoarbetet, alltid betrakta medborgarna, även om de råkar vara sjuka, som vuxna människor – med rättigheter och skyldigheter. Med rätten att styra sina egna liv och sin egen sjukvård. Vi får aldrig glömma att det egna engagemanget i den egna hälsan alltid är den bästa medicinen. Det är just därför tråkigt att socialdemokraterna vill stryka de formuleringar som syftar just på eget engagemang i sin egen hälsa.

Som Europaparlamentariker måste vi också underlätta rörligheten inom och mellan länderna, så att alla kan söka den behandling och den vård de själva tror på mest. I dag är den fria rörligheten i EU minst för dem som behöver den mest, dvs. patienterna. För dem blir gränserna i Europa till små Berlinmurar som står i vägen för deras möjlighet att få behandling. För dem kan den fria rörligheten vara en fråga om liv och död. Vi skall inte tro att de viktigaste delarna av det goda samhället kan regleras och organiseras med planekonomi, som så tydligt har visat sig vara den ekonomiska modell som är mest förödande för skaparkraft och hushållning. Vi måste ha mer valfrihet och rörlighet.

Vi måste också arbeta för att få bättre tillgång till information från sjukvården. Till oss som beslutsfattare, till utförarna och inte minst till användarna. Vi måste kunna jämföra utfall, och inte bara som i dag kostnaderna. Det behövs dels för att man ska kunna lära av varandra men också för att användarna ska kunna använda sig av den rörlighet och valfrihet som EG-domstolen har gett dem. Det är till förmån för Europas patienter.

Fram till andra världskriget ungefär var man ett offer när man kom i kontakt med sjukvården. Man var oftast friskare innan läkaren tillkallades än efter. Genom att behandlingsmetoder har utvecklats och läkemedel har tillkommit så har vi blivit patienter i vårdsystemet. Men jag är övertygad om att vi inom en snar framtid kommer att vara sjukvårdskonsumenter, och detta perspektivskifte måste vi bidra till att skapa. Offer igår, patienter i dag, sjukvårdskonsumenter imorgon. Det vore en fantastisk utveckling som jag tror gör oss friskare, men också friare.

 
  
MPphoto
 
 

  David Casa (PPE-DE). – Jien ukoll nixtieq ningħaqad mal-kollegi tiegħi u nirringrazzja lill-Professur Tracatelli tax-xogħol eċċellenti li għandna quddiemna llum. Li pajjiż ikollu sistema tas-saħħa hija prijorità ta' kull gvern dan għaliex dan is-settur jolqot lil kulħadd mingħajr eċċezzjoni, huwa settur mingħajr fruntieri, settur li huwa l-polz ta' kull pajjiż. Il-Karta tad-Drittijiet Fundamentali tal-Bniedem telenka dan u tagħmel enfasi biex dan il-qasam jingħata attenzjoni u prijorità neċessarja mill-Unjoni Ewropea. L-Unjoni Ewropea għandha d-dmir u l-obbligu li tintervjeni u taġixxi billi tistabbilixxi miri li jtejbu s-sistema tas-saħħa pubblika, tgħin sabiex tipprevjeni l-mard li jittieħed u tipprova telimina kull riskju li jipperikola s-saħħa tal-Komunità. U għalhekk importanti ħafna li nħarsu lejn il-programm ta' azzjoni komunitarju fil-qasam tas-saħħa b'mod oġġettiv u distint, mod li jista' jiffoka esklussivament fuq dan is-settur partikulari u ma nistgħux nippermettu li jkollna programm wieħed li jservi għal żewġ oqsma differenti anke jekk dawn jistgħu jkunu relatati b'xi mod. Dan għaliex nibża' li tintilef is-sustanza u jsir aktar deni milli ġid. Li qiegħed ngħid jgħodd ukoll għall-programm ta' protezzjoni tal-konsumatur li fih innifsu huwa suġġett kumpless li jrid attenzjoni partikulari u distinta. Irridu li jkollna programm li minn naħa jippromwovi l-armonija fis-sistemi tas-saħħa tal-pajjiżi differenti u minn naħa l-oħra jgħin sabiex kull pajjiż jilħaq il-miri individwali tiegħu. Ma nistax ma nsemmix ukoll l-importanza partikulari li trid tingħata lill-każijiet ta' persuni li jbagħtu b'mard kroniku u dawk li għandhom xi diżabilità. Irridu nassiguraw li dawn ma jkunx emarginati u aktar minn hekk li huma wkoll irid ikollhom livell għoli ta' għejxien. Għandna jkollna l-opportunità li nibbenefikaw minn għajnuniet li jagħmlulna ħajjitna aktar faċli u kemm minn programmi ta' riċerka li tista' ssir biex ittejjeb il-kundizzjonijiet ta' min għandu xi diffikultajiet. Għandna wkoll nżommu f'moħħna l-irwol importanti ta' dawk li jieħdu ħsieb dawn il-persuni, u dan bi programm għandna nassiguraw li permezz tiegħu dawn in-nies ikollom it-taħriġ neċessarju sabiex iwettqu dmirhom b'aktar effiċjenza. Għandna programm li se jkun strument importanti sabiex il-pazjenti jkunu jistgħu jibbenefikaw mill-aqwa kura u mill-aqwa mediċini. Għandna programm li ser jeduka liċ-ċittadini Ewropej u li jgħinhom jagħmlu l-aħjar għażliet għall-benefiċċju ta' saħħithom. Dan il-program ser jgħin sabiex jitnaqqas id-diżlivell fil-qasam tas-saħħa tal-pajjiżi ta' l-Unjoni Ewropea, sabiex kull pajjiż ikollu livell ogħla ta' servizz. Iva, quddiemna għandna sfida, sfida li trid twassalna għall-prevenzjoni effettiva, għall-servizz tas-saħħa aktar effiċjenti u għal kwalità ta' ħajja aħjar.

 
  
MPphoto
 
 

  Péter Olajos (PPE-DE). – Tisztelt Elnök Úr! Először is szeretnék köszönetet mondani Trakatellis professzornak a kiváló és alapos munkáért.

Az egészség a legfőbb érték, ezért jó, hogyha ezzel az Európai Unió is foglalkozik. Csatlakoznék a Fjellner kolléga által elmondottakhoz, és új tagországbeli képviselőként örülök, hogy szétválasztásra került az egészségvédelem és a fogyasztóvédelem területe, hiszen a két területet nálunk teljesen más típusú problémák jellemzik.

Nem elég, ha sokáig élünk, de legalább ilyen fontos, hogy minél tovább egészségesek maradjunk. Ezért rendkívül pozitívnak tartom, hogy a program középpontjába állítja a várható egészséges élettartam növelését, hiszen az európai polgárok jóléte szempontjából döntő, hogy minél tovább örvendhessenek jó egészségnek.

Napjaink demográfiai kihívásainak tükrében ennek a szociális ellátórendszerek fenntarthatósága szempontjából is nagy jelentősége van. Különösen fontos feladat ez Magyarországon, ahol a várható egészséges életévek száma majd tíz évvel kevesebb, mint az Európai Unió régebbi tagországaiban. Az új programnak ezért külön erőfeszítéseket kell tartalmaznia az uniós polgárok egészségi állapotában tapasztalható különbségek csökkentésére.

A legfontosabb teendőnk a megelőzés, melyre e program szintén nagy hangsúlyt fektet. Ezért javasoltam módosító indítványomban magam is a gyermekek és a fiatalok egészségére való összpontosítást, hiszen a korai életszakaszban kialakított egészséges életmódnak döntő jelentősége van a későbbi problémák elkerülése szempontjából.

Végezetül felhívnám a figyelmet arra a tényre, hogy minden cent, amelyet az emberek egészségi állapotának javítására költünk el, sokszorosan megtérül. Az egészségnél előnyösebb befektetést aligha találhatunk az európai adófizetők pénzének elhelyezésére. Ezért remélem, hogy az előttünk fekvő program sikeres megvalósításához a megfelelő anyagi háttér is rendelkezésre fog állni.

Köszönöm még egyszer az alapos munkát mindannyiunk nevében Trakatellis professzornak, és remélem, hogy meg is fog valósulni mindaz, ami ebben a programban benne van.

 
  
MPphoto
 
 

  Richard Seeber (PPE-DE). – Herr Präsident! Auch ich möchte mich den Dankesworten an unseren Freund Trakatellis anschließen, er hat wirklich sehr gut gearbeitet. Aber ich möchte auch dem Kommissar meinen Dank aussprechen, weil auch die Kommission insbesondere im Bereich der Vogelgrippe, der damit eng zusammenhängt, sehr gut arbeitet.

Die Gesundheit ist sicher der Bereich, der uns alle und natürlich auch unsere Bürger am meisten interessiert. Man stellt natürlich fest, dass die Lebenserwartung in den letzten Jahren extrem gestiegen ist. Es gibt Zahlen, die sagen, dass seit 1840 die Lebenserwartung pro Dekade um 2,5 Jahre linear zunimmt. Das bedeutet natürlich auch neue Herausforderungen für unsere Gesundheits- und Sozialsysteme. Das heißt, wir werden zwar älter, aber wir müssen dafür Sorge tragen – insbesondere von Seiten der Politik und der Medizin –, dass die Lebenserwartung in Gesundheit länger wird und die Menschen nicht nur älter, sondern auch gesünder werden.

Wir stehen vor neuen Herausforderungen. Sie wurden teilweise schon angesprochen, wie die Vogelgrippe, die zu einer Pandemie mutieren und Europa vor noch nie dagewesene Probleme stellen könnte. Hier müssen wir gut gerüstet sein, um rechtzeitig das Richtige tun zu können. Ich darf auch daran erinnern, dass Probleme rund um Aids, Krebs, Diabetes, Herz- und Kreislauferkrankungen noch immer auf der Tagesordnung zu stehen haben, weil sie weiterhin große Gefahren für unsere Bürger darstellen.

Es muss uns auch klar sein, dass natürlich grundsätzlich die Mitgliedstaaten für die Gesundheit zuständig sind. Wir müssen uns von europäischer Seite aber überlegen, wo wir konkret diesen vielzitierten europäischen Mehrwert einbringen können, wo wir von Europa her etwas dazu tun können, dass unsere Bürger länger in Gesundheit leben. Ein Bereich ist sicher dieser grenzüberschreitende Faktor. Krankheiten machen nicht an Grenzen Halt.

Ein weiterer Faktor sind sicher die Erkenntnisse. Ich möchte hier noch eine Zahl nennen: Gerade die Erkenntnisse in der Medizin sind extrem gewachsen, und sie sind natürlich auch mit Kosten verbunden. Würden wir den Kenntnisstand von Bismarck annehmen und den auf die heutige Zeit übertragen, so wären unsere Gesundheitsbudgets nur mit 1 % belastet. Die restlichen 99 % beruhen auf Erkenntnissen, die später gemacht wurden. Das heißt natürlich auch, dass Gesundheit Geld kostet. Deshalb unterstütze ich den Berichterstatter sehr stark, wenn er die 1,5 Milliarden Euro auch von der Europäischen Union fordert. Wir können nicht großartige Gesundheitsprogramme beschließen und dann nicht das nötige Geld zur Verfügung stellen.

Ein anderer Punkt ist der gesamte Bereich der Vorsorge. Wie ich schon vorher ausgeführt habe, werden die Menschen älter. Das bedeutet auch, die gesunde Lebensweise und die Vorsorge werden zunehmen. Wichtiger: Hier ist viel an Forschungsarbeit zu leisten, um unsere Gesundheitsbudgets langfristig zu sanieren.

Insgesamt sind wir auf einem richtigen Weg, aber wir dürfen nicht die Augen vor den Herausforderungen verschließen, die kommen werden.

 
  
MPphoto
 
 

  Markos Kyprianou, Member of the Commission. Mr President, I should like to thank the Members for a very interesting debate. I will make a few brief comments.

First of all, on the issue of the agencies, I totally agree that both the ECDC and EISS are very important policies, but they should not be at the cost of the other health policies. Unless we have increased financing, we will be faced with the impossible choice of either funding fully the two agencies and doing absolutely nothing else, or splitting the money, which I am not sure would be of benefit either. That is an important issue.

With regard to funding, I should like to thank the Members for their support. Given the way that we work in the Union in the area of health, which involves mostly non-legislative initiatives, more money is required. When you legislate, it is much easier to send the proposals that have been adopted and expect Member States to implement them. But when you want to take other initiatives of coordination, of recommendations, or of exchange of best practices, then you need more money. I agree that we will not expand into the competence of the Member States. We will emphasise and target areas where we can have European added value by taking action at European level. That is in fact what the programme is doing.

Health services fall within the competence of Member States. There is no question about that. But in a Union of solidarity, I do not believe we can accept the health inequalities that exist today in the European Union, where we have a life expectancy variation of more than ten years from one Member State to the other.

Patient mobility is an important issue. It is a reality that we have to deal with. We will produce proposals in that respect. But the target should be that patients be offered a high level of treatment where they live, where their families are, where they speak the language. That can be achieved through programmes of centres of reference, exchange of best practices, coordinating Member States, coordinating healthcare systems and working together and achieving the highest level of service. I repeat: that would not interfere with the issues of competence and subsidiarity.

We are working not only with ‘blockbusting’ medicine; on the contrary, I would like to remind you that there is provision in the programme for rare diseases, which is also followed by orphan drugs. We are promoting that area as well.

As regards tobacco, I could not agree more, and I would be very happy if we ever have the opportunity to have a specific debate on the tobacco area. The issue of subsidies is correct, but I would also like to add that subsidies will eventually be phased out and that is a decision which has already been taken, but the tobacco fund that we financed in European-level campaigns gets money through those subsidies. Once the subsidies finish, we will have no more money left for Europe-wide campaigns on tobacco, so that, again, is an impossible situation and I hope we come up with a solution in the near future.

As regards alcohol, I would like to remind you that by the end of this year, or some time after the summer, we will produce the Community strategy proposal for a European strategy on alcohol. I have noted the comments made about pesticides.

On financing, I would like to address Mrs Doyle: I raise an accounting error – or, at least, I hope it is an accounting error – because I cannot really believe that it was intentionally decided to reduce the funding of health and consumer protection. I hope in the overall arrangement that somebody noticed the impact that compromise would have on those two specific areas, which means it can be corrected. If it was intentional, then I very much regret that and I cannot say much more than that.

On the issue of complementary medicine, I have noted the comments made. We feel that this is more of an area of subsidiarity. The Commission proposal does not deal with specific medicine as such.

Regarding environment and health – I am addressing Mrs Ries – we already have measures under the current programme and they will continue under a new programme especially as regards environmental determinants on health.

Coming to the various diseases, I can assure you that cancer is our priority among other diseases, but we have included a new strand which provides for the reduction of disease burden, but we believed that in a seven-year programme we needed more flexibility, so we do not list specific diseases; however, that can be done through different decisions that can be taken in the course of the programme. By listing some diseases, you effectively exclude others, so we wanted a more flexible approach on this.

I would also like to remind the Members that I will be bringing forward a proposal on the health strategy, which will be more detailed and will elaborate on the programme based on the funding that we will eventually obtain; so there will be a fully-fledged, broader strategy and that will be done together with the stakeholders and citizens.

In conclusion, I would like once again to thank Mr Trakatellis for the excellent job he has done, as well as the members of the committee. I thank you again for your support in this very important policy area.

(Applause)

 
  
MPphoto
 
 

  Le Président. – Le débat est clos.

Nous remercions tous, une fois de plus, le professeur Trakatellis pour son excellent travail.

Le vote aura lieu aujourd'hui, à l'Heure des votes.

Annexe - Position de la Commission

 
  
  

Trakatellis report (A6-0030/2006)

The Commission can accept Amendments 4, 6, 7, 8, 9, 11, 12, 13, 17, 20, 21, 22, 24, 25, 30, 34, 35, 36, 44, 51, 55, 59, 60, 61, 65, 66, 69, 70, 72, 78, 80, 84, 85, 86, 88, 99, 100, 101, 102, 103, 106, 108, 111, 113, 119, 120, 122, 123, 124, 126, 132, 135, 139, 146 and 149.

Amendments 16, 31, 32, 56, 57 and 90 can be accepted in part.

Amendments 10, 14, 23, 26, 27, 28, 29, 39, 46, 50, 63, 67, 71, 73, 79, 81, 91, 110, 115, 116, 118 and 137 can be accepted subject to modifications.

The Commission cannot accept Amendments 5, 33, 47, 54, 58, 64, 68, 82, 83, 89, 95, 96, 98, 104, 105, 112, 128, 130, 141, 142, 143, 145, 147, 148, 150, 151, 152, 153, 154, 155, 156 and 157.

The Commission rejects mainly on grounds of split or resources Amendments 1, 2, 3, 15, 18, 19, 37, 38, 40, 41, 42, 43, 45, 48, 49, 52, 53, 62, 74, 75, 76, 77, 87, 92, 93, 94, 97, 107, 109, 114, 117, 121, 125, 127, 129, 131, 133, 134, 136, 138, 140 and 144.

(Amendments underlined are new amendments tabled by political groups on 8 March 2005.)

 
  

(1) Θέση της Επιτροπής επί των τροπολογιών του Κοινοβουλίου: βλ. παράρτημα

Avviż legali - Politika tal-privatezza