Hannu Takkula (ALDE), γραπτώς. – (FI) Κύριε Πρόεδρε, αυτή η έκθεση του κ. Brok έχει μεν τεχνικό χαρακτήρα, αλλά είναι πολύ σημαντική. Υπερψήφισα το κείμενο της έκθεσης και θεωρώ ότι, με την έγκριση αυτής της συμφωνίας, εμείς οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποδεικνύουμε την επιθυμία μας να ενισχύσουμε τις σχέσεις μας με το ανεξάρτητο κράτος του Ισραήλ, το μόνο δημοκρατικό κράτος στη Μέση Ανατολή.
Είναι σημαντικό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να υποστηρίζει χώρες στις οποίες εφαρμόζονται οι ευρωπαϊκές αξίες, όπως η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι αρχές του κράτους δικαίου. Ως εκ τούτου, το Ισραήλ χρειάζεται την αμέριστη στήριξή μας.
Ευελπιστώ ότι αυτή η ψηφοφορία θα στείλει το μήνυμα ότι εμείς, οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σεβόμαστε τις θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αρχές και ότι δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη συνεργασία ή τις διαπραγματεύσεις με την τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς, η οποία ανήλθε στην εξουσία στα παλαιστινιακά αυτόνομα εδάφη. Για να μπορέσουμε ακόμη και να αρχίσουμε να μιλάμε περί διαπραγματεύσεων, η Χαμάς οφείλει απερίφραστα: 1) να αναγνωρίσει το δικαίωμα του Ισραήλ να είναι εβραϊκό κράτος, 2) να σταματήσει κάθε τρομοκρατική ενέργεια, 3) να αφοπλιστεί, 4) να αρνηθεί την παροχή στήριξης σε άλλες ομάδες που ασκούν βία και 5) να σεβαστεί τις υφιστάμενες διεθνείς συμφωνίες μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής Αρχής (συμφωνίες του Όσλο, οδικός χάρτης κλπ.).
Ευελπιστώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εμμείνει στις θεμελιώδεις αξίες της. Είναι σημαντικό να υποστηρίξουμε ένα ανεξάρτητο, δημοκρατικό Ισραήλ και το δικαίωμά του να υπάρχει.
Andreas Schwab (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, οι συνάδελφοι αρχίζουν να φεύγουν και γι’ αυτό θα είμαι σύντομος. Αφού δεν μπόρεσα να λάβω τον λόγο κατά την ψηφοφορία την περασμένη εβδομάδα στο Στρασβούργο, θέλω να επαναλάβω ότι είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τα προγράμματα για την προστασία του καταναλωτή από τα προγράμματα για την υγεία, ακόμη κι αν η Επιτροπή δεν το αξιολόγησε αυτό θετικά επειδή σε τελευταία ανάλυση τα δύο προγράμματα έχουν διαφορετικές νομικές βάσεις, και έτσι η προστασία του καταναλωτή πρέπει να εξασφαλιστεί με διαφορετικό τρόπο.
Δεύτερον, θα ήθελα με την ευκαιρία της επεξήγησης ψήφου να επαναλάβω ότι, γενικά, η προσπάθεια δημιουργίας περαιτέρω οργανισμών της ΕΕ και η συνακόλουθη ευρύτερη κατανομή αρμοδιοτήτων των διαφόρων υπηρεσιών δεν είναι αποτελεσματικός δρόμος γιατί μειώνει τη διαφάνεια. Για τον λόγο αυτόν επιδοκιμάζω την έκθεση Thyssen της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας του Καταναλωτή που λαμβάνει πλήρως υπόψη αυτό το μέλημα. Η σημερινή έγκριση της έκθεσης με την προφορική τροπολογία για τη χρηματοδότηση ήταν μια καλή λύση.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Υπερψηφίσαμε αυτή την έκθεση, καθόσον προσφέρει αυτονομία στο πρόγραμμα προστασίας καταναλωτών, σε αντίθεση με την απόπειρα της Επιτροπής να δημιουργήσει ένα ενιαίο πρόγραμμα στο οποίο θα περιλαμβάνεται και η υγεία.
Πέρα από αυτή τη θεμελιώδη διαφορά, με την οποία συμφωνούμε, η έκθεση εισάγει σημαντικές βελτιώσεις, όσον αφορά τους τομείς που θα καλύπτονται, το σύνολο της χρηματοδότησης, ενώ προβλέπει αύξηση των δαπανών για τη λειτουργία ευρωπαϊκών καταναλωτικών οργανώσεων οι οποίες εκπροσωπούν τα συμφέροντα των καταναλωτών.
Παρότι σε ορισμένους τομείς θα προτιμούσαμε να είχαμε προχωρήσει περισσότερο, ευελπιστούμε τώρα ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα αποδεχτούν τη θέση του Κοινοβουλίου.
David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Χαιρετίζω το πρόγραμμα κοινοτικής δράσης για τη δημιουργία κοινού προγράμματος στον τομέα της υγείας και της προστασίας των καταναλωτών. Το εν λόγω πρόγραμμα δράσης αποσκοπεί στην παρουσίαση μιας γνωμοδότησης προς την, αρμόδια επί της ουσίας, Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών σχετικά με την πτυχή της προστασίας των καταναλωτών.
Αυτό θα επιτευχθεί μέσω της εναρμόνισης της προστασίας των καταναλωτών στο σύνολο της εσωτερικής αγοράς, κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι πολίτες να μπορούν να μετακινούνται ελεύθερα εντός της ΕΕ και να αγοράζουν αγαθά με την ίδια εμπιστοσύνη όπως θα συνέβαινε εάν ευρίσκονταν στη χώρα καταγωγής τους.
Μέσω της βελτίωσης της κατανόησης των καταναλωτών και των αγορών, το πρόγραμμα δράσης προστατεύει τους πολίτες από τους κινδύνους και τις απειλές που διαφεύγουν του ελέγχου ενός μεμονωμένου ατόμου. Υποστηρίζω επίσης αυτό το πρόγραμμα δράσης διότι θα θέσει τα θέματα που αφορούν την υγεία και τους καταναλωτές στο επίκεντρο της εκπόνησης των πολιτικών στην ΕΕ.
Bernadette Vergnaud (PSE), γραπτώς. – (FR) Θέλω να συγχαρώ την κ. Thyssen, που έκανε εξαιρετική δουλειά. Την ευχαριστώ επιπλέον επειδή επέδειξε προθυμία να ενσωματώσει τις τροπολογίες που κατέθεσα όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ καταναλωτών και βιοτεχνικών επιχειρήσεων.
Οι βιοτέχνες διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο καθημερινά από πλευράς παροχής ενημέρωσης και συμβουλών προς τους καταναλωτές, με τους οποίους είναι σε άμεση επαφή.
Είμαι επίσης ικανοποιημένη για το γεγονός ότι τα δύο προγράμματα παρέμειναν διακριτά: υγεία και προστασία του καταναλωτή. Αυτές οι πολιτικές έχουν την ίδια σημασία για τους ανθρώπους και το καθένα από τα προγράμματα δεν μπορεί παρά να ενισχυθεί από αυτό.
Ωστόσο, εξακολουθούν να με ανησυχούν εξαιρετικά οι προτάσεις του Συμβουλίου που αφορούν τον κοινοτικό προϋπολογισμό 2007-2013, οι οποίες θα οδηγούσαν σε λίγα χρόνια σε δραστική μείωση της τρέχουσας πολιτικής για την προστασία των καταναλωτών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι αδιανόητο να μειωθεί αυτός ο προϋπολογισμός σε 5 εκατομμύρια ευρώ το 2009, ήτοι ένα λεπτό του ευρώ ετησίως για κάθε ευρωπαίο καταναλωτή. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν αρκεί για τη χρηματοδότηση μιας πολιτικής για την προστασία των καταναλωτών αντάξια του ονόματός της, επιπλέον δε, θεμελιώδους σημασίας για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων.
Παρά ταύτα, υπερψηφίζω αυτή την έκθεση.
- Ασφάλεια εφοδιασμού σε ενέργεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση (RC-B6-0189/2006)
Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, συμπεριλαμβάνω και την έκθεση Parish λέγοντας ότι η Ευρώπη χρειάζεται τρία πράγματα για να εξασφαλίσει το μέλλον της: πρώτον, ένα υγιές περιβάλλον, ιδίως ως προς την ατμόσφαιρα, το νερό και το έδαφος, δεύτερον, υγιεινά και αρκετά τρόφιμα, και τρίτον, ενέργεια.
Οι αγροτικές περιοχές μπορούν να μας προσφέρουν σε επαρκή μέτρο αυτά τα τρία πράγματα, ανεξάρτητα από εξωτερικές πηγές που θα μας δημιουργούσαν μόνο εξάρτηση. Από αυτήν την άποψη ήταν καταστροφικό ότι πριν από λίγους μήνες, ο Τόνι Μπλερ συκοφάντησε σε αυτήν εδώ την αίθουσα ειδικά τους αγρότες της Ευρώπης ως οπισθοδρομικούς. Κάθε λεπτό που επενδύουμε στη γεωργία και τις αγροτικές περιοχές είναι μια επένδυση στο μέλλον της Ευρώπης. Πρόκειται για τρεις τομείς ζωτικής σημασίας που είναι γεμάτοι καινοτομία και προοπτικές για το μέλλον.
Το κλειδί για την εξασφάλιση του μέλλοντος της Ευρώπης έγκειται όλο και πιο πολύ στην ύπαιθρο και σε αγροτικές αποκεντρωμένες δομές –και αυτή είναι μια επαναστατική εξέλιξη που δεν την έχουμε ακόμα λάβει επαρκώς υπόψη.
Eija-Riitta Korhola (PPE-DE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να παραθέσω ορισμένους υπολογισμούς ως αιτιολόγηση της ψήφου μου υπέρ της πυρηνικής ενέργειας. Αν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ΕΕ μειωθούν κατά 100 εκατ. τόνους περίπου στο πρώτο στάδιο της εμπορίας εκπομπών, η τιμή αγοράς για τις άδειες εκπομπών θα είναι 2,5 δισ. ευρώ ετησίως σε τρέχουσες τιμές. Σύμφωνα με μια συντηρητική εκτίμηση, η τιμή του ηλεκτρισμού στην ευρωπαϊκή χονδρική αγορά ηλεκτρισμού μπορεί να αυξηθεί κατά μέσο όρο κατά 10 ευρώ ανά MWh, εξαιτίας της εμπορίας εκπομπών.
Δεδομένου ότι η κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος στην ΕΕ ανέρχεται σε 3 000 TWh ετησίως, το κόστος της εμπορίας εκπομπών στη χονδρική αγορά ηλεκτρισμού θα ανέρχεται σε περίπου 30 δισ. ευρώ ετησίως. Μια επιλογή η οποία αντιβαίνει στην αρχή της αγοράς θα ήταν η φορολόγηση του ηλεκτρισμού. Δεν το συνιστώ μεν, αλλά προτείνω ένα νοητικό πείραμα. Αν η εμπορία εκπομπών αντικατασταθεί από έναν φόρο επί του ηλεκτρισμού και τα έσοδα χρησιμοποιηθούν για πραγματικές επενδύσεις με σκοπό τη μείωση των εκπομπών, τα 30 δισ. ευρώ περίπου ετησίως θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως επενδυτική ενίσχυση για τη δημιουργία τεραστίων δυνατοτήτων, οι οποίες θα εξάλειφαν την ανάγκη για ορυκτά καύσιμα.
Η πυρηνική ενέργεια είναι μια μορφή ενέργειας απαλλαγμένη από εκπομπές επιβλαβών αερίων την οποία η αγορά ηλεκτρισμού δεν υποστηρίζει και η οποία στην πραγματικότητα δεν είναι καν αναγκαία, σε αντίθεση με πολλές άλλες μορφές ενέργειας. Αν, όμως, σκεφτείτε ότι μια επένδυση 3 δισ. ευρώ θα οδηγούσε σε μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 10 εκατ. τόνους περίπου μέσω της χρήσης πυρηνικής ενέργειας, τα 30 δισ. θα οδηγούσαν ουσιαστικά σε αυτή την ετήσια μείωση των εκπομπών μέσω της κατασκευής σταθμών παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, με τη διαφορά ότι ο παραγόμενος ηλεκτρισμός θα μπορούσε να πουληθεί.
(Χειροκροτήματα)
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα το κοινό ψήφισμα που υπέβαλαν τέσσερις πολιτικές ομάδες σχετικά με τον ενεργειακό εφοδιασμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το θέμα της ενέργειας θα καταστεί καίριο στη μετα-πετρελαϊκή εποχή από πλευράς διασφάλισης της φιλικής προς το περιβάλλον οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής προόδου. Το γεγονός ότι η πυρηνική ενέργεια δεν αποτελεί πλέον θέμα ταμπού αποτελεί θετική εξέλιξη και χαίρομαι ιδιαιτέρως που επισημάνθηκαν οι βιώσιμες ενεργειακές πηγές, μαζί με την επείγουσα ανάγκη για προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης προκειμένου να επιταχυνθεί ο ρυθμός προόδου σε αυτόν τον τομέα. Λυπούμαι που δεν υιοθετήθηκε η ιδέα θέσπισης ενός κοινοτικού εργαλείου ελέγχου των πετρελαϊκών τιμών. Σε αυτή την πρόταση ψηφίσματος, δεν τίθεται θέμα εναντίωσης στην αύξηση των πετρελαϊκών τιμών, η οποία είναι αναπόφευκτη, αλλά μάλλον άμβλυνσης των ωμών συνεπειών αυτής της αύξησης καθιστώντας την ετήσια. Τέλος, είναι πολύ σημαντικό το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να σχεδιάσει μια σαφή πολιτική σε αυτόν τον τομέα που –πρέπει να επισημανθεί αυτό– δεν αποτελεί ευθύνη της Ευρώπης, αυτό δε, προκειμένου να μην καλλιεργούμε ψεύτικες ελπίδες στους συμπολίτες μας οι οποίοι, αν δεν ήταν ικανοποιημένοι, θα στρέφονταν για μια ακόμη φορά κατά του ευρωπαϊκού ιδεώδους.
Giles Chichester (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Η Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ αποφάσισε να απόσχει από την ψηφοφορία επί των παραγράφων 10, 22, 27 και 29 όχι επειδή διαφωνούμε ως προς το περιεχόμενο, αλλά επειδή οι εν λόγω παράγραφοι προέρχονται απευθείας από το κείμενο της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας.
Η εν λόγω πολιτική ομάδα καταχράται τακτικά τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων για την εκπόνηση κοινών προτάσεων ψηφίσματος. Μέχρι την τελευταία στιγμή τα μέλη της επιτυγχάνουν εντέχνως την εισαγωγή αρκετών παραγράφων οι οποίες προέρχονται από το δικό τους ψήφισμα και τη διαγραφή τμημάτων του κειμένου με τα οποία διαφωνούν, αλλά στο τέλος αρνούνται να υπογράψουν το κοινό ψήφισμα, επικαλούμενοι κάποια δικαιολογία όπως το ότι μια λέξη του κειμένου είναι απαράδεκτη για τους Πράσινους.
Συμβιβασμός σημαίνει αμοιβαίες υποχωρήσεις από όλες τις πλευρές, οι οποίες αποδέχονται εν τέλει ένα κείμενο το οποίο μπορεί να διαφέρει από αυτό που επιθυμούσαν αρχικά.
Η Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ θεωρεί ότι, αν η Ομάδα των Πρασίνων επιθυμεί να λειτουργεί με δημοκρατικό και δίκαιο τρόπο, οφείλει να σέβεται τους κανόνες του παιχνιδιού.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Όπως αναφέρεται στο ψήφισμα, ο βαθμός εξάρτησης των 25 κρατών μελών της ΕΕ από την εισαγωγή ενέργειας είναι εξαιρετικά υψηλός – 48% το 2002, με προοπτική αύξησης σε 71% το 2030 αν δεν ληφθούν πρόσθετα μέτρα.
Ορισμένα από τα δεδομένα προσφέρουν μια πολύ σαφή εικόνα:
- το 76,6% της ζήτησης της ΕΕ για πετρέλαιο, το 53% της ζήτησης για φυσικό αέριο, το 35,4% για άνθρακα και σχεδόν το 100% της ζήτησης για ουράνιο και προϊόντα ουρανίου καλύπτονται από εισαγωγές·
- η μικτή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην ΕΕ των 25 προέρχεται κατά 31% από πυρηνική ενέργεια, 25% από στερεά καύσιμα (κατά κύριο λόγο άνθρακα), 18% από φυσικό αέριο, 14% από ΑΠΕ και 5% από πετρέλαιο·
- η τελική χρήση της ενέργειας στην ΕΕ των 25 ήταν 28% στον βιομηχανικό τομέα, 31% για τις μεταφορές και 41% για τα κτίρια.
Συνεπώς, είναι σαφές ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για την ενίσχυση της συνεργασίας, της έρευνας, των δημοσίων πολιτικών και των ενδεδειγμένων επενδύσεων, προκειμένου να μειωθεί η εξάρτηση των κρατών μελών και να αυξηθεί η ενεργειακή αποδοτικότητα. Στο ψήφισμα περιλαμβάνονται ορισμένες προτάσεις με τις οποίες διαφωνούμε, όπως η έμφαση στην ελευθέρωση του τομέα, στον ανταγωνισμό και στην εσωτερική αγορά ενέργειας. Αυτές οι επιλογές ενισχύουν απλώς τους χρηματοοικονομικούς ομίλους και δεν πρόκειται να ωφελήσουν τις πιο αδύναμες οικονομικά χώρες και τους ανθρώπους που ζουν σε αυτές.
Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Συμφωνούμε, εν μέρει, με τις δηλώσεις που έγιναν σε αυτό το ψήφισμα: την ανησυχία για την εξάρτηση των χωρών μας από την ενέργεια και τις ενδεχόμενες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες· και την ανάγκη προώθησης των τοπικών ανανεώσιμων ενεργειακών πηγών που είναι φιλικότερες προς το περιβάλλον, επενδύσεων στην ενεργειακή αποδοτικότητα ή στη διερεύνηση νέων τρόπων εξοικονόμησης ενέργειας. Δεν επιδεικνύεται, εντούτοις, η δέουσα προσοχή στην προβλεπόμενη εξάντληση των παγκόσμιων αποθεμάτων ορυκτών καυσίμων.
Από την άλλη πλευρά, δεν συμφωνούμε με τον ρόλο που επωμίστηκε η Επιτροπή στον ενεργειακό τομέα, έναν ρόλο που δεν περιλαμβάνεται στις Συνθήκες, που ακόμη και το Ευρωπαϊκό σας Σύνταγμα περιόρισε σε μια επαναβεβαίωση της υφιστάμενης κατάστασης, αλλά που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιθυμεί να αναπτύξει.
Η ελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας δεν οδηγεί παρά σε αύξηση της τιμής της ενέργειας για τους καταναλωτές, διακοπές στον εφοδιασμό και μια γενική στροφή προς τη συγχώνευση επιχειρήσεων. Ακόμη και η χώρα μου, όπου σχεδόν το 90% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας προέρχεται από την πυρηνική ενέργεια ή από βιώσιμους ενεργειακούς πόρους και που παραδοσιακά παράγει πλεόνασμα, αντιμετωπίζει τώρα αυτά τα προβλήματα. Χάρη στις Βρυξέλλες!
Η αρχή της αγοράς από μόνη της δεν είναι συμβατή με την επιδίωξη εθνικών στρατηγικών στόχων ή τη διαφύλαξη των ζωτικών συμφερόντων μιας χώρας. Τα κράτη μέλη πρέπει να παραμείνουν οι μόνοι κυρίαρχοι της δικής τους ενεργειακής πολιτικής.
Claude Moraes (PSE), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα το κείμενο καθόσον, ως βουλευτής του ΕΚ από το Λονδίνο, θεωρώ ότι μελέτες που δημοσιεύθηκαν προσφάτως σχετικά με τον ενεργειακό τομέα κατέληξαν στο πόρισμα ότι ορισμένες επιχειρήσεις της ηπειρωτικής Ευρώπης ενέχονται σε πρακτικές καθορισμού των τιμών. Αυτές ακριβώς οι πρακτικές καθορισμού των τιμών και σύναψης μακροπρόθεσμων συμβάσεων ευθύνονται για τις ανισότητες στις τιμές του φυσικού αερίου μεταξύ του Λονδίνου και της ηπειρωτικής Ευρώπης. Καλώ την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να χειριστεί με αυστηρότητα αυτή την κατάσταση. Με απασχολούν επίσης ορισμένα καίρια ζητήματα που άπτονται της έλλειψης καυσίμων στην εκλογική μου περιφέρεια, τα οποία δεν καλύπτονται από αυτό το ψήφισμα.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η Πράσινη Βίβλος της Επιτροπής σχετικά με μια ευρωπαϊκή στρατηγική για αειφόρο, ανταγωνιστική και ασφαλή ενέργεια προσφέρει μια ακριβή ανάλυση των προβλημάτων ενεργειακού εφοδιασμού που ήλθαν προσφάτως στην επιφάνεια.
Το λεγόμενο «ενεργειακό ζήτημα» είναι το αναμενόμενο αποτέλεσμα της οικονομικής προόδου, σε συνδυασμό με τις περιορισμένες δυνατότητες παραγωγής και επεξεργασίας των παραδοσιακών πηγών ενέργειας. Το σοβαρότερο πρόβλημα είναι ότι αυτές οι παράμετροι της εξίσωσης δεν είναι καθόλου εύκολο να αλλάξουν. Η οικονομική μεγέθυνση γιγάντων όπως η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία και η Κίνα αποτελεί αναμενόμενη και, ευτυχώς, αναμφίλεκτη πραγματικότητα. Επιπλέον, ακόμη και αν αυξηθούν οι δυνατότητες παραγωγής και επεξεργασίας –αν υποθέσουμε ότι θα επιλυθεί εγκαίρως το ζήτημα της χωρητικότητας των διυλιστηρίων– ο πεπερασμένος χαρακτήρας αυτών των πόρων είναι επίσης αναμφίλεκτος. Θέλω δε να προσθέσω ότι τρέφω σοβαρές αμφιβολίες ως προς την άμεση αποτελεσματικότητα της μείωσης της κατανάλωσης, εκτός εάν η διαδικασία αυτή μπορεί να επεκταθεί και στους τομείς της παραγωγής αγαθών και εξοπλισμού, των μεταφορών και των κτιρίων.
Θεωρώ επίσης ότι η συζήτηση δεν μπορεί να είναι ρεαλιστική αν η πυρηνική ενέργεια δεν εξετάζεται παράλληλα με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Τέλος, στηρίζω την Πράσινη Βίβλο, καθώς και το ψήφισμα, δεδομένου ιδίως ότι εισάγει στη συζήτηση το ζήτημα της ασφάλειας.
- Διατήρηση της ειρήνης στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (B6-0190/2006)
Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, όποιος έχει πετάξει πάνω από την Αφρική στη διάρκεια της ημέρας, γνωρίζει ότι η δημοκρατία του Κονγκό είναι στο γεωστρατηγικό της κέντρο. Για τον λόγο αυτόν πρέπει να προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε εκεί την δημοκρατία και τη σταθερότητα.
Ωστόσο θα πρέπει να δούμε την παρούσα κρίσιμη συζήτηση για το θέμα αυτό ως τελευταία προειδοποίηση ότι πρέπει να δημιουργηθούν επιτέλους οι αναγκαίες δομές, και για τη διασφάλιση των συμφερόντων της Ευρώπης σε μια γειτονική ήπειρο με τόσο μεγάλη στρατηγική σημασία. Δικαιολογημένα ασκούμε πολιτική σε άλλες ηπείρους, αναλαμβάνουμε ευθύνη για την ειρήνη και την ελευθερία, δεν καταφέρνουμε όμως να προσφέρουμε τα αναγκαία μέσα. Χρειαζόμαστε επιτέλους έναν ευρωπαϊκό στρατό, έναν επαγγελματικό στρατό που θα συμπληρώσει τους τακτικούς και άλλους στρατούς. Οι εθνικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να εξακολουθήσουν να ασχολούνται με την εθνική ασφάλεια, όμως σε γενικές γραμμές δεν έχουμε ακόμα τα μέσα για επεμβάσεις σε άλλες ηπείρους. Διακινδυνεύουμε να αναλάβουμε πάρα πολλά και γι’ αυτό συμφωνώ με αυτήν την ανάπτυξη δυνάμεων. Ωστόσο πρέπει να το θεωρήσουμε αυτό ως σοβαρή προειδοποίηση ότι πρέπει να βεβαιωθούμε επιτέλους ότι η εξωτερική πολιτική και η πολιτική ασφαλείας μας διαθέτει τα απαραίτητα μέσα για τη διατήρηση της ειρήνης.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η τρέχουσα κατάσταση στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό είναι πολύ ανησυχητική. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η χώρα υποφέρει από την έντονη αστάθεια, η οποία έχει οδηγήσει σε λιμό, σε άσκηση βίας εις βάρος αμάχων και σε μια πολύ σοβαρή κατάσταση στο σύνολο της περιοχής των Μεγάλων Λιμνών. Μας ενθαρρύνει, ωστόσο, το γεγονός ότι αυτή την περίοδο προετοιμάζονται εκλογές.
Εμείς, τα μέλη της Λίστας του Ιουνίου, διαφωνούμε εντόνως με την εκμετάλλευση της αποστολής στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό για την περαιτέρω ενίσχυση της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ.
Η κατάσταση στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό πρέπει να διευθετηθεί, αλλά όχι μέσω της ανάπτυξης μιας κοινής στρατιωτικής δύναμης της ΕΕ. Επαφίεται στο κάθε κράτος μέλος να αποφασίσει, κατόπιν αιτήματος του ΟΗΕ, αν πρέπει να αναπτυχθούν στρατεύματα ή όχι.
Για τους λόγους αυτούς, καταψηφίσαμε το κείμενο.
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η Αφρική είναι ένας εξαιρετικά ελκυστικός καρπός. Οι μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις προσπαθούν να την θέσουν υπό τον έλεγχό τους για να εκμεταλλευθούν τους τεράστιους πόρους της. Αυτό καθίσταται εμφανές από την αύξηση της παρουσίας στην ήπειρο, καθώς και από τον αριθμό των επιχειρήσεων και στρατιωτικών βάσεων, των ΗΠΑ, της Γαλλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γερμανίας.
Η στρατιωτική δράση στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό εντάσσεται σε αυτή την προσέγγιση και προετοιμάζει το έδαφος για περαιτέρω στρατιωτικές επιχειρήσεις στο μέλλον. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι αυτή είναι η δεύτερη επέμβαση στη χώρα υπό την αιγίδα της ΕΕ, μετά την επιχείρηση «Άρτεμις», με συμμετοχή γαλλικών στρατευμάτων, το 2003.
Οι μεγάλες δυνάμεις της ΕΕ, συγκεκριμένα η Γαλλία και η Γερμανία, με τη στήριξη της πορτογαλικής κυβέρνησης, αρνήθηκαν να προωθήσουν τον τερματισμό της παράνομης εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων –δραστηριότητα στην οποία εμπλέκονται επιχειρήσεις από χώρες της ΕΕ– και τον τερματισμό των εξωτερικών επεμβάσεων στη χώρα, αρνήθηκαν να ανταποκριθούν στις εκκλήσεις των Ηνωμένων Εθνών για ανθρωπιστική βοήθεια και, τέλος, αρνήθηκαν να προωθήσουν και να προσφέρουν οικονομική ενίσχυση για τον αφοπλισμό και τη διαδικασία κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης, διασφαλίζοντας έτσι ότι ο ίδιος ο τοπικός πληθυσμός θα χρησιμοποιεί και θα ωφελείται από τους φυσικούς πόρους της χώρας. Απεναντίας, έστειλαν περισσότερα στρατεύματα σε μια χώρα στην οποία σταθμεύουν ήδη περισσότεροι από 15 000 στρατιώτες, μέλη της Αποστολής των Ηνωμένων Εθνών στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (MONUC). Ως εκ τούτου, καταψηφίσαμε το κείμενο.
Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Η απόφαση της ΕΕ για αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων του Ευρωστρατού στη ΛΔ του Κονγκό σχετίζεται με τον ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τον έλεγχο των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, του Κονγκό και της ευρύτερης περιοχής της Αφρικής, η οποία έχει πληρώσει με εκατομμύρια νεκρούς αυτή την πολιτική.
Ο μανδύας της διασφάλισης της ειρήνης και της εκλογικής διαδικασίας χρησιμοποιείται από την ΕΕ για να καλύψει τους πραγματικούς στόχους και να δημιουργήσει δεδομένα και τετελεσμένα για μελλοντικές επεμβάσεις.
Άλλωστε αυτή η αποστολή τού Ευρωστρατού αποτελεί την πρώτη εφαρμογή της αντιδραστικής αναθεώρησης του ΟΗΕ, η οποία προβλέπει την ένταξη περιφερειακών οργανισμών (ΝΑΤΟ, Ευρωστρατός) στους μηχανισμούς του ΟΗΕ, ώστε να «νομιμοποιούνται» οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι στο ψήφισμα γίνεται αναφορά στην ανάγκη ανοικοδόμησης της ΛΔ του Κονγκό σύμφωνα με το πρότυπο του Ιράκ που προβλέπεται από τη διακήρυξη του ΟΗΕ για τα 60 χρόνια.
Η δεύτερη οργανωμένη στρατιωτική αποστολή του Ευρωστρατού μετά τη Βοσνία αποδεικνύει και τον επιθετικό, επεμβατικό χαρακτήρα του.
Οι λαοί του Κονγκό και της Αφρικής δε χρειάζονται «διεθνείς προστάτες» οι οποίοι άλλωστε είναι υπεύθυνοι για τους πολέμους και την απελπιστική κατάσταση που βιώνουν.
Geoffrey Van Orden (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Οι βρετανοί Συντηρητικοί αντιτίθενται στη συμμετοχή της ΕΕ σε στρατιωτικές δραστηριότητες, οι οποίες αποτελούν μια από τις πτυχές της πολιτικής ολοκλήρωσης της ΕΕ, δεν συνεισφέρουν πρόσθετες στρατιωτικές δυνατότητες και υπονομεύουν τις υφιστάμενες στρατιωτικές συμμαχίες. Στο Κονγκό βρίσκεται σε εξέλιξη μια τραγωδία, αλλά η προτεινόμενη ανάπτυξη διεθνών στρατιωτικών δυνάμεων δεν αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα. Η ΕΕ δεν είναι σχεδιασμένη και δεν διαθέτει τον εξοπλισμό για τον στρατιωτικό χειρισμό παρομοίων θεμάτων. Άλλωστε, δεν είναι αυτός ο ρόλος της. Η ΕΕ δεν έχει καταφέρει καν να εκπληρώσει τις ελάχιστες υποχρεώσεις της ως προς την ασφάλεια στο Σουδάν, όπου επέμεινε να αναλάβει ρόλο όταν το ΝΑΤΟ ήταν ήδη απασχολημένο. Έχουν σταλεί δύο πολιτικές αποστολές της ΕΕ στο Κονγκό και δεν είναι σαφές ποια θα είναι τώρα η εντολή τυχόν στρατιωτικής αποστολής στη χώρα. Η κυβέρνηση του Κονγκό δεν έχει ζητήσει αυτή την αποστολή. Είναι προφανές ότι αυτό το εγχείρημα είναι διακοσμητικό, καθώς αποσκοπεί περισσότερο στη γνωστοποίηση του ονόματος της ΕΕ παρά στην επίλυση των προβλημάτων του Κονγκό. Η ΕΕ πρέπει να ανταποκρίνεται στα αιτήματα του ΟΗΕ χρησιμοποιώντας τα μέσα που έχει στη διάθεσή της για την παρακολούθηση της πολιτικής και ανθρωπιστικής κατάστασης ή των εκλογικών διαδικασιών και για την προσφορά αναπτυξιακής βοήθειας. Ανάλογα με τις εκάστοτε περιστάσεις, τα ζητήματα αυτά πρέπει να αποτελούν ευθύνη επιμέρους κρατών, του ΝΑΤΟ ή του ΟΗΕ. Εμείς, οι βρετανοί Συντηρητικοί στηρίζουμε τον ΟΗΕ στα πολλά και δύσκολα καθήκοντά του, αλλά όχι τις στρατιωτικές περιπέτειες της ΕΕ. Συνεπώς, καταψηφίσαμε το κείμενο.
Carlo Fatuzzo (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είμαι ευτυχής που μπορώ να εξηγήσω για ποιον λόγο ψήφισα υπέρ της έκθεσης Leinen σχετικά με τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα και τη λειτουργία τους. Όταν αναφωνώ στην Ιταλία «επίθεση, συνταξιούχοι!» με ακολουθούν όλοι οι συνταξιούχοι και μαζί τους και οι νέοι, γιατί πιστεύουν στο Κόμμα των Συνταξιούχων του οποίου είμαι ο αρχηγός.
Είμαι βέβαιος ότι αν αναφωνούσα «επίθεση, συνταξιούχοι!» στις 25 γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα με ακολουθούσαν και οι συνταξιούχοι των άλλων 24 κρατών της Ένωσης, γιατί το ευρωπαϊκό πολιτικό κόμμα μιλά στην καρδιά των πολιτών. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα οικοδομήσουμε την Ευρώπη όταν ιδρύσουμε τα ευρωπαϊκά κόμματα, όπως το Κόμμα των Συνταξιούχων ιδρύει το Ευρωπαϊκό Κόμμα των Συνταξιούχων. Επίθεση, συνταξιούχοι!
Frank Vanhecke (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, την έκθεση Leinen διαπνέει η αντίληψη ότι είναι αναγκαία η ύπαρξη ισχυρών ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων, διότι ωφελούν πραγματικά τη δημοκρατία σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Νομίζω ότι δεν θα ήταν υπερβολή να υποστηρίξουμε ότι στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο. Η ανεξέλεγκτη αύξηση της κλίμακας στην οποία λειτουργεί η διαδικασία λήψης αποφάσεων σε μια Ευρώπη η οποία –προσέξτε το αυτό– πρέπει να αποτελείται από πολύ διαφορετικά και οπωσδήποτε κυρίαρχα κράτη μέλη, είναι ο πιο σίγουρος τρόπος μείωσης της δημοκρατίας και της διαφάνειας ως προς τη λήψη αποφάσεων εξαιτίας της λειτουργίας μιας γραφειοκρατίας η οποία είναι σχεδόν αδύνατον να ελεγχθεί – και, παρεμπιπτόντως, υπάρχουν ήδη πολλά αντίστοιχα παραδείγματα. Αρκεί να δει κανείς τον ολοκληρωτικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει αυτό το Κοινοβούλιο την απόρριψη του Ευρωπαϊκού Συντάγματος στα δημοκρατικά δημοψηφίσματα της Γαλλίας και των Κάτω Χωρών.
Συνεπώς, η πρόθεση είναι να χρησιμοποιηθούν τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα για την απορρόφηση ακόμη περισσότερων χρημάτων από τον φορολογούμενο και την προσφορά περισσότερων χρημάτων στα πολιτικά κόμματα – μόνον, βεβαίως, στα πολιτικώς ορθά κόμματα. Εξυπακούεται ότι, όταν η Ευρώπη μιλά για δημοκρατία, καλό είναι να προσέχουμε.
Richard Corbett (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, παρότι διαφωνώ με τον προηγούμενο ομιλητή και υποστηρίζω ότι χρειαζόμαστε κόμματα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο προκειμένου να προσφέρουμε δυνατότητες επιλογών στους πολίτες μας, θέλω επίσης να σημειωθεί ότι διαφωνώ με μια από τις προτάσεις υποστηρίζεται στο πλαίσιο της έκθεσης Leinen, συγκεκριμένα ότι στις εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πρέπει να χρησιμοποιούμε εκλογικούς καταλόγους σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Καταρχάς, για να εφαρμοστεί μια τέτοια πρόταση θα απαιτούνταν η άμεση τροποποίηση των Συνθηκών, ενώ ακόμη διανύουμε την περίοδο περισυλλογής σχετικά με το τι πρέπει να πράξουμε όσον αφορά την τροποποίηση της Συνθήκης.
Θεωρώ επίσης ότι αυτό δεν είναι αναγκαίο. Ένας τέτοιος κατάλογος θα δημιουργούσε κίνδυνο απομάκρυνσης από τους πολίτες των βουλευτών που θα εκλέγονταν κατ’ αυτόν τον τρόπο σε σύγκριση με τους βουλευτές που εκλέγονται στις περιφέρειες, όπως συμβαίνει για τους περισσότερους από εμάς. Ένας χρήσιμος τρόπος σύνδεσης των ευρωπαϊκών εκλογών με την ιδέα της επιλογής των πολιτών θα ήταν ίσως η εφαρμογή της ιδέας που πρότεινε προ ολίγου ο εισηγητής μας, ότι δηλαδή κάθε ευρωπαϊκό πολιτικό κόμμα πρέπει να προτείνει δικό του υποψήφιο για Πρόεδρο της Επιτροπής. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα συνδεόταν η ψήφος για το Κοινοβούλιο και η συνακόλουθη σύνθεση του εκτελεστικού σώματος, πρακτική η οποία είναι οικεία στους πολίτες, καθώς εφαρμόζεται στις εθνικές εκλογές στις ευρωπαϊκές χώρες.
Jan Andersson, Anna Hedh, Ewa Hedkvist Petersen, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. – (SV) Θεωρούμε σημαντική την ύπαρξη πολιτικών κομμάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο όσον αφορά την παροχή πολιτικής πληροφόρησης και γνώσης σχετικά με την ευρωπαϊκή πολιτική, καθώς και την προαγωγή των δημοκρατικών αξιών και τη δημιουργία ευρωπαϊκής συνείδησης. Δεν θεωρούμε, όμως, ότι η ΕΕ πρέπει να αποφασίζει τον τρόπο χειρισμού των θεμάτων που άπτονται της συμμετοχής στα εν λόγω κόμματα, των εκλογικών καταλόγων και της υποβολής υποψηφιοτήτων. Κάθε κόμμα πρέπει να αποφασίζει το ίδιο τους εσωτερικούς κανόνες του για τον χειρισμό παρομοίων θεμάτων.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η αρνητική ψήφος μας είναι συνεπής με τη θέση μας σχετικά με τα πολιτικά κόμματα της Ευρώπης. Ενόψει του τεραστίου χάσματος μεταξύ των πολιτών και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, η λύση δεν είναι η δημιουργία περισσοτέρων ευρωπαϊκών κομμάτων ή η αύξηση της χρηματοδότησης των ήδη υπαρχόντων κομμάτων. Κάθε εθνικό κόμμα πρέπει να διατηρήσει τη δυνατότητα αυτόνομης οργάνωσής του, μεταξύ άλλων, όσον αφορά τις σχέσεις του με την Ένωση και το Κοινοβούλιο.
Προκειμένου να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των πολιτών στην πολιτική σε κοινοτικό επίπεδο, αυτό που απαιτείται είναι η δραστική απομάκρυνση από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, η κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, η απόσυρση της λεγόμενης οδηγίας Bolkestein και η αντικατάσταση της στρατηγική της Λισσαβόνας από μια στρατηγική η οποία θα χαρακτηρίζεται από την αλληλεγγύη, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Αυτό που απαιτείται είναι περισσότερες θέσεις εργασίας υψηλής ποιότητας με δικαιώματα, βελτίωση των δημοσίων υπηρεσιών, περισσότερες επενδύσεις για τη δημιουργία απασχόλησης και ενίσχυση της κοινωνικής ένταξης, σε συνδυασμό με τη δικαιότερη κατανομή του πλούτου.
Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα είναι απλώς άκρως επικερδείς οργανισμοί. Το βασικό σημείο αυτής της έκθεσης συνίσταται σε ένα αίτημα να αποκτήσουν περισσότερα χρήματα και μεγαλύτερη ελευθερία στον τρόπο χρησιμοποίησής τους, καθώς και πιο αναβαθμισμένο καθεστώς και φοροαπαλλαγές. Για ποιόν λόγο, όμως; Απλώς και μόνο για να υπάρχουν και να συνεδριάζουν, για την ώρα.
Αφού ο στόχος είναι να χορηγήσουμε σε αυτά τα κόμματα μονοπώλιο στη διάδοση της ιδέας του ευρωπαϊσμού. Η δημιουργία τους εξαρτάται, επιπλέον, από ένα απαράδεκτο πιστοποιητικό ευρωπαϊκού «ορθώς σκέπτεσθαι» που χορηγείται από το παρόν θεσμικό όργανο, με βάση τα προγράμματα που τους ζητείται να υποβάλλουν στις αρχές του. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι θα θέλατε τουλάχιστον μερικές από τις έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να προορίζονται για εκείνους που εκλέγονται από λίστες που καταρτίζονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, λίστες που μπορούν να υποβληθούν μόνο από ευρωπαϊκά κόμματα. Η τελική έκβαση για εσάς θα ήταν να εξουσιοδοτηθούν να συμμετέχουν υπό αυτή τους την ιδιότητα σε εθνικές και τοπικές εκλογές, επιτρέποντας έτσι την απαράδεκτη πολιτική ανάμιξη σε όλα τα επίπεδα των αποφάσεων στα κράτη μέλη.
Η δημοκρατία συνίσταται στο να επιτρέπεται στα έθνη να αυτοκυβερνώνται ή να επιλέγουν αντιπροσώπους για την προάσπιση των συμφερόντων τους στο πλαίσιο αρχών λήψης αποφάσεων, κοινοβουλίων ή κυβερνήσεων. Η επιβολή τεχνητών οντοτήτων που δεν εκπροσωπούν παρά μόνο τον εαυτό τους και υπόκεινται στην ιδεολογία των Βρυξελλών κάθε άλλο παρά δημοκρατία είναι.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Τασσόμαστε κατά του συστήματος επιδοτήσεων που αναπτύσσεται αυτή την περίοδο για τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα. Τα κόμματα πρέπει να δημιουργούνται από τη βάση από τα κόμματα που δραστηριοποιούνται στα κράτη μέλη. Αν αυτά τα κόμματα δεν θεωρούν σκόπιμο να αυξήσουν τις εισφορές τους στα ευρωπαϊκά κόμματα στα οποία εντάσσονται, αξίζει να αναρωτηθούμε αν είναι όντως αναγκαία η ύπαρξη ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων. Διαφωνούμε με τη δημιουργία κομμάτων σε επίπεδο ΕΕ τα οποία λαμβάνουν σημαντικές επιδοτήσεις εις βάρος των ευρωπαίων φορολογουμένων.
Ως εκ τούτου, καταψηφίζουμε αυτή την έκθεση.
Erik Meijer (GUE/NGL), γραπτώς. – (NL) Σήμερα, σχεδόν το 85% των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συμφώνησαν στην αύξηση των ενισχύσεων που ωφελούν τα πολιτικά τους κόμματα και στη χαλάρωση των κανόνων σχετικά με τον τρόπο χρησιμοποίησης αυτών των χρημάτων. Επιπλέον, ο τρέχων προϋπολογισμός ύψους 8,4 εκατ. ευρώ που χρησιμοποιήθηκε πέρυσι για την ενίσχυση των ευρωπαϊκών κομμάτων θα αυξηθεί περαιτέρω, ενώ τα εν λόγω κόμματα θα έχουν τη δυνατότητα να αποταμιεύουν αυτές τις ενισχύσεις εάν δεν τις εξαντλήσουν κατά τη διάρκεια του έτους.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι πολιτικοί αναπτύσσουν μια δική τους λογική, η οποία είναι τελείως ανεξάρτητη από το εκλογικό τους σώμα. Αυτό συνέβη όσον αφορά την αποτυχημένη πρόταση για ένα Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και ισχύει ακόμη περισσότερο όσον αφορά τις ενισχύσεις αυτού του είδους. Αρχικά, χρησιμοποιούνταν πόροι τους οποίους είχε εγκρίνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, παρανόμως για τη συνεργασία μεταξύ πολιτικών κομμάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Στις 18 Ιουνίου 2003, καταψήφισα τη νομοθεσία που προωθούσε αυτή την κατάχρηση και σήμερα καταψηφίζω μια ακόμη επέκτασή της. Εάν ορισμένα εθνικά κόμματα επιθυμούν να συγκροτήσουν ευρωπαϊκά κόμματα είναι δική τους υπόθεση, αλλά δεν αντιλαμβάνομαι γιατί δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν τα ίδια τις δραστηριότητές τους. Το γεγονός ότι τώρα ζητούν αύξηση των ενισχύσεων και εφαρμογή χαλαρότερων κανόνων ως προς τη χρήση τους δημιουργεί την εντύπωση ότι οι πολιτικοί ενδιαφέρονται περισσότερο για τα συμφέροντα των ομάδων τους παρά για τα συμφέροντα του εκλογικού τους σώματος.
Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Το ΚΚΕ έχει ταχθεί εναντίον της απόφασης της ΕΕ για τη δημιουργία Ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων, τα οποία θέλει να ελέγχει και να τα χρησιμοποιεί για να υπερασπίζουν ή να προωθούν τον Ευρωμονόδρομο.
Η Έκθεση προωθεί την αναβάθμιση του ρόλου τους, τροποποιεί το σύστημα χρηματοδότησης με πιο ευέλικτούς όρους, για να τα χρησιμοποιήσει σαν μέρος του μηχανισμού πλύσης εγκεφάλου που προετοιμάζει για το «Ευρωσύνταγμα» και την πολιτική της, ώστε να κάμψει τις λαϊκές αντιστάσεις.
Στα πλαίσια της ονομαζόμενης «"Ευρωπαϊκής πολιτικής Επικοινωνίας», δηλαδή της ιδεολογικής επίθεσης τού κεφαλαίου και αξιοποιώντας την «περίοδο περισυλλογής» κινητοποιεί κοινοβούλια, περιφερειακές αρχές, ΜΚΟ, ΜΜΕ, δημοσιογράφους και πολιτικά κόμματα του Ευρωμονόδρομου για να «προπαγανδίζουν» και να νεκραναστήσουν το Ευρωσύνταγμα και να ανορθώσουν την «χαμένη τιμή» της ΕΕ, στα μάτια των εργαζομένων της Ευρώπης.
Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνει στη νεολαία ενισχύοντας τα «Ευρωπαϊκά Κόμματα» για να δημιουργήσουν Ευρωπαϊκές οργανώσεις νεολαίας.
Παράλληλα, διασφαλίζει τον απόλυτο έλεγχο και την εξάρτηση αυτών των κομμάτων μέχρι του σημείου να καθορίζει και τον εσωτερικό τρόπο λειτουργίας του.
Καταψηφίζουμε την Έκθεση αρνούμενοι να δώσουμε δήλωση νομιμοφροσύνης στην ιμπεριαλιστική συμμαχία τού κεφαλαίου, την ΕΕ και καλούμε σε αντίσταση, απειθαρχία και ανυπακοή.
Carlo Fatuzzo (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πριν πάρω το αεροπλάνο για να έλθω σήμερα στις Βρυξέλλες, φώναξα όπως πάντα «επίθεση, συνταξιούχοι!». Γύρισα και είδα να με ακολουθούν ηλικιωμένοι και νέοι, γιατί το Κόμμα των Συνταξιούχων εργάζεται για όλους ανεξαιρέτως, είτε είναι ηλικιωμένοι είτε νέοι.
Στην έκθεση του κ. Philip Bushill Matthews, τον οποίο ευχαριστώ για την προσπάθεια, γίνεται ορθώς αναφορά στην αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών. Κύριε Πρόεδρε, νέοι και συνταξιούχοι, με ρώτησαν όλοι και αναρωτιέμαι και εγώ: είναι οι ηλικιωμένοι εκείνοι που πρέπει να προσφέρουν στους νέους ή μήπως οι νέοι που πρέπει να προσφέρουν στους ηλικιωμένους; Ασφαλώς είναι οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι αφού αφιέρωσαν όλη τους τη ζωή στην κοινωνία, πρέπει και ως ηλικιωμένοι να προσφέρουν τη σύνταξή τους στους νέους. Πιστεύω πως αυτό επιθυμούν οι κυβερνήσεις των 25 κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά είμαστε βέβαιοι πώς αυτό είναι το σωστό; Δεν θα ήταν ίσως καλύτερα να προσφέρουμε στους ηλικιωμένους την αναγνώριση που τους αξίζει από τους νέους; Ζήτω οι συνταξιούχοι!
Frank Vanhecke (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, απείχα από την ψηφοφορία σχετικά με την τρέχουσα έκθεση του κ. Bushill-Matthews καθόσον διαφωνώ με ορισμένες από τις συστάσεις που περιλαμβάνει.
Αναφέρομαι, για παράδειγμα, στην αιτιολογική σκέψη 70 σχετικά με τη μεταναστευτική πολιτική, παρότι οφείλω, παρεμπιπτόντως, να ομολογήσω ότι ακόμη και αυτή η αιτιολογική σκέψη περιλαμβάνει μια φράση η οποία είναι ασυνήθιστα προσεγμένη για το παρόν Σώμα.
Ομολογουμένως, στην πραγματικότητα η έκθεση είναι σχετικά ισορροπημένη και, αν μη τι άλλο, παρουσιάζει το πλεονέκτημα ότι θέτει για μια ακόμη φορά στην ημερήσια διάταξη το δημογραφικό πρόβλημα της Ευρώπης. Ένα στοιχείο, όμως, που δεν μπόρεσα να εντοπίσω σε αυτή την έκθεση είναι το συμπέρασμα ότι πάρα πολλοί γονείς επιλέγουν ακόμη και σήμερα εθελοντικά να μένουν στο σπίτι τους και αποφασίζουν να δημιουργήσουν οικογένεια, καθώς και ότι ίσως να ήταν μεγαλύτερος ο αριθμός των ανθρώπων που θα έκαναν την ίδια επιλογή αν η κυβέρνηση την είχε καταστήσει οικονομικά βιώσιμη.
Σε αυτό το πλαίσιο, η πολιτική ομάδα μου παλαιόθεν τάσσεται υπέρ της παροχής πλήρους μισθού γονέα, περιλαμβανομένης κοινωνικής ασφάλισης και συσσώρευσης συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων για τον γονέα που μένει στο σπίτι και ασχολείται με τη φροντίδα ανηλίκων τέκνων. Είμαι πεπεισμένος ότι αυτό το μέτρο θα μπορούσε να συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην επίλυση της τεράστιας δημοσιονομικής κρίσης την οποία αντιμετωπίζουμε.
Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, τα σύγχρονα μέσα υμνούν τον εργένη ως μέτρο όλων των πραγμάτων, ενώ οι οικογένειες με πολλά παιδιά σχεδόν θεωρούνται αντικοινωνικές. Όμως όσο μεγαλύτερη είναι η αναλογία των ατέκνων σήμερα, τόσο περισσότεροι νέοι θα θέλουν να παραμείνουν κι αυτοί άτεκνοι. Κατά τη γνώμη μου, οι αυριανοί γονείς πρέπει να μεγαλώσουν με παιδιά για να μάθουν να τα εκτιμούν. Ως εκ τούτου πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας προκειμένου να διορθώσουμε τη σύγχρονη εικόνα της οικογένειας.
Αν θέλουμε να αποφύγουμε το σενάριο να είναι οι μόνες παραδοσιακές οικογένειες στις πόλεις εκείνες των μεταναστών, θεωρώ ότι πρέπει να προσανατολίσουμε περισσότερο την ενίσχυση της οικογένειας και στον αυτόχθονα πληθυσμό της Ευρώπης.
Φυσικά, ένα ουσιαστικό σημείο εκκίνησης είναι ο συμβιβασμός της οικογένειας και της σταδιοδρομίας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι χώρες που το πέτυχαν αυτό έχουν υψηλότερο ποσοστό γεννήσεων.
Jan Andersson, Anna Hedh, Ewa Hedkvist Petersen, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. – (SV) Υπερψηφίσαμε την έκθεση σχετικά με τις δημογραφικές προκλήσεις και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών. Καταψηφίσαμε, ωστόσο, τη διατύπωση σύμφωνα με την οποία η αύξηση των φόρων για τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλειας είναι λιγότερο βιώσιμη μακροπρόθεσμα. Επιπλέον, θεωρούμε ότι η αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης αποτελεί αύξηση του πραγματικού και όχι του νομίμου ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης. Δεδομένου ότι η σχετική διατύπωση δεν ήταν αρκετά σαφής, δεν μπορούσαμε να προσφέρουμε τη στήριξή μας. Τέλος, διαφωνούμε με την έκκληση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς τα κράτη μέλη και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις να αποσυνδέσουν την παροχή υψηλότερου επιπέδου μισθού από την ηλικία του εργαζομένου.
Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner και Gunnar Hökmark (PPE-DE), γραπτώς. – (SV) Οι σουηδοί Συντηρητικοί επέλεξαν σήμερα να απόσχουν από την ψηφοφορία επί της έκθεσης σχετικά με τις δημογραφικές προκλήσεις και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών.
Παρότι στην έκθεση περιλαμβάνονται πολλές σημαντικές προτάσεις, δεν μπορούμε να την υπερψηφίσουμε. Τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι αφορά θέματα τα οποία εμπίπτουν στο πεδίο αρμοδιότητας των κρατών μελών.
Gérard Deprez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση του κ. Bushill-Matthew σχετικά με τις δημογραφικές προκλήσεις και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών.
Τα γεγονότα είναι εδώ και είναι αδιαμφισβήτητα: η Ευρώπη γερνάει. Στη χώρα μου, η εξίσωση είναι απλή: εφόσον ζούμε σε ένα σύστημα ανακατανομής για την καταβολή νόμιμων συντάξεων, όπου η κάθε γενιά εργαζομένων πληρώνει για τις συντάξεις της αμέσως προηγούμενης γενιάς, αυτό σημαίνει, πολύ πρακτικά, ότι λιγότεροι εργαζόμενοι θα πρέπει να χρηματοδοτήσουν τις συντάξεις και την υγειονομική περίθαλψη μεγαλύτερου αριθμού συνταξιούχων, οι οποίοι θα ζουν όλο και περισσότερο.
Αν δεν γίνει τίποτα, είτε οι μελλοντικές γενιές θα πρέπει να επωμιστούν πολύ μεγαλύτερες δαπάνες σε βάρος του δικού τους βιοτικού επιπέδου ή, αν αρνηθούν να το πράξουν, οι αυριανοί συνταξιούχοι θα περιέλθουν σταδιακά σε ένα οριακό βιοτικό επίπεδο και στην παροχή υγειονομικής περίθαλψης με το δελτίο.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, καμία από αυτές τις δυνατότητες δεν είναι αποδεκτή. Και καμιά τους δεν θα γίνει αποδεκτή σε καμία περίπτωση. Πρέπει να βρούμε άλλους τρόπους και επειγόντως· όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αντιμέτωπες με αυτή την πρόκληση. Καθήκον μιας δημοκρατίας είναι να κοιτά μπροστά για μια απάντηση στις προκλήσεις που γνωρίζει ότι είναι αναπόφευκτες. Το χρωστάμε στις μελλοντικές γενιές των Ευρωπαίων.
David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Χαιρετίζω αυτή την έκθεση, η οποία αποτελεί απάντηση στις τάσεις των δημογραφικών αλλαγών.
Σύμφωνα με την Επιτροπή, προκειμένου να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των δημογραφικών αλλαγών, η Ευρώπη πρέπει να θέσει τρεις βασικές προτεραιότητες: η επιστροφή στη δημογραφική αύξηση, η διασφάλιση της ισορροπίας μεταξύ των γενεών και η «εξεύρεση νέων τρόπων μετάβασης από τη μια ηλικία στην άλλη».
Στην κοινωνία μας, επιβάλλεται τώρα περισσότερο παρά ποτέ να αντιμετωπίσουμε τις δημογραφικές προκλήσεις και να αξιοποιήσουμε τη γνώση των μεγαλύτερων σε ηλικία πολιτών μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Jean-Claude Martinez (NI), γραπτώς. – (FR) Από την Κίνα ως την Ευρώπη, περνώντας από τη Ρωσία, για να μην αναφερθούμε στην Αφρική, αναδύεται ένα τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα. Ο κόσμος γερνάει. Το χειρότερο είναι ότι σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης ο πληθυσμός μειώνεται ή πρόκειται να μειωθεί, όπως στη Γερμανία ή τη Ρωσία.
Οι δημογραφικές συνέπειες είναι πολύ γνωστές: αύξηση στις δαπάνες για την υγεία και τις συντάξεις, ανάγκη για εκατομμύρια θέσεις εργασίας που θα παρέχουν προσωπική υγειονομική περίθαλψη, και έλλειψη προσωπικού, γεγονός που οδηγεί σε μεταναστευτική εισροή, η οποία έχει ως ψυχολογική συνέπεια την ώθηση των κοινωνιών σε επιφυλακτικές, αδρανείς στάσεις και μαλθουσιανές πολιτικές χωρίς προοπτική μέλλοντος, έκφραση των οποίων αποτελεί το «σύμφωνο δημοσιονομικής λιτότητας» από την εποχή του Μάαστριχτ.
Με άλλα λόγια, ποιος θα πληρώσει τους φόρους για τη χρηματοδότηση αυτής της κατάστασης; Οι θεοί του σταδίου ή οι ηλικιωμένοι που μόλις βαστιούνται στα πόδια τους;
Βέβαια, οι οικογενειακές πολιτικές θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν συνεισφέροντες και εισφορές. Ενόσω όμως περιμένουμε την αύξηση στο ποσοστό γεννήσεων και, άρα, νέων εργαζομένων, στο κενό της προσεχούς εικοσαετίας, οι βελγικοί, ολλανδικοί ή ελβετικοί νόμοι για την ευθανασία, οι οποίοι καταρτίζονται ως δικαίωμα προσωπικής επιλογής στον θάνατο, δείχνουν το «Ταξίδι στο Τέλος της Νύχτας» που ξεκίνησαν οι πολιτικές, ιδίως στην Ευρώπη.
José Albino Silva Peneda (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πρωτοφανές δημογραφικό πρόβλημα.
Το 2030, στην ΕΕ θα υπάρχουν 18 εκατ. λιγότεροι νέοι από ό,τι σήμερα, ενώ το 2050 η Ένωση θα έχει 60 εκατ. λιγότερους κατοίκους. Μεταξύ των ετών 2005 και 2030, θα αυξηθεί κατά 52,3% ο αριθμός των ατόμων άνω των 65 ετών (αύξηση κατά 40 εκατ.), ενώ θα μειωθεί κατά 6,8% ο πληθυσμός που ανήκει στην ηλικιακή ομάδα μεταξύ 15 και 64 ετών (μείωση κατά 21 εκατ.). Το ποσοστό του ανενεργού πληθυσμού (νέοι, ηλικιωμένοι και άλλα εξαρτημένα άτομα) σε σχέση με τον πληθυσμό σε ηλικία εργασίας θα αυξηθεί από 49% το 2005 σε 66% το 2030.
Οι εξελίξεις αυτές μπορούν να αποδοθούν σε δύο παράγοντες: πρώτον, οι άνθρωποι ζουν περισσότερο και, δεύτερον, ο δείκτης γεννήσεων έχει μειωθεί. Η προσδοκώμενη μέση διάρκεια ζωής για τα άτομα 60 ετών έχει αυξηθεί κατά πέντε χρόνια σε σύγκριση με το 1960 για τις γυναίκες, και κατά τέσσερα σχεδόν χρόνια για τους άνδρες, γεγονός που σημαίνει ότι ο αριθμός των ατόμων ηλικίας άνω των 80 ετών θα αυξηθεί κατά 180% έως το 2050, ενώ ο δείκτης γεννήσεων σημειώνει πτώση. Ο αριθμός των παιδιών ανά γυναίκα το 2003 ήταν 1,48, ενώ για τη διατήρηση του πληθυσμού σε σταθερά επίπεδα απαιτούνται τουλάχιστον 2,1 παιδιά ανά γυναίκα.
Λαμβάνοντας υπόψη τις επιπτώσεις αυτών των παραγόντων για την ευημερία, το επίπεδο διαβίωσης και τις σχέσεις μεταξύ των γενεών, υπερψήφισα την έκθεση.
Eija-Riitta Korhola (PPE-DE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω σθεναρά τη μέγιστη ανάπτυξη της βιοενέργειας, αλλά όταν αναφερόμαστε στην προώθηση των φυτικών καλλιεργειών που δεν προορίζονται για διατροφή σε συνδυασμό με την ενεργειακή αυτάρκεια, οφείλουμε να επισημαίνουμε ότι τα υγρά βιοκαύσιμα δεν είναι σε καμία περίπτωση οικονομικώς αποδοτικά. Επίσης, η ΕΕ δεν μπορεί να παραγάγει αρκετά βιοκαύσιμα για την επίτευξη ακόμη και των στόχων που τέθηκαν στο πλαίσιο της οδηγίας για τα βιοκαύσιμα.
Φρονώ ότι είναι σημαντικό να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, προκειμένου να μην καταλήξουμε σε μια κατάσταση στο πλαίσιο της οποίας η Γενική Διεύθυνση Γεωργίας θα αρχίσει να διαχειρίζεται την ενεργειακή πολιτική της ΕΕ, χωρίς να το έχουμε αντιληφθεί. Συνεπώς, το ζήτημα πρέπει να είναι οι γεωργικές ενισχύσεις, και όχι η αποδοτικότητα ως προς το διοξείδιο του άνθρακα ή η ενεργειακή αυτάρκεια, στον βαθμό που το κόστος των υγρών βιοκαυσίμων υπερβαίνει σαφώς το κόστος των συμβατικών καυσίμων που αναμένεται να αντικαταστήσουν, ή στον βαθμό που η ενέργεια από ορυκτά καύσιμα που χρησιμοποιείται για την παραγωγή τους υπερβαίνει την ενέργεια που παράγουν τα ίδια. Αυτή είναι η τρέχουσα κατάσταση, ιδίως όσον αφορά την ενέργεια από βιομάζα στις σκανδιναβικές χώρες.
Συνεπώς, η αύξηση της χρήσης βιοκαυσίμων θα αυξήσει τόσο το κόστος της ενέργειας στην ΕΕ όσο και τις τιμές των τροφίμων. Αναπόφευκτα, αυτό θα έχει επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα της ΕΕ. Όσον αφορά τα υγρά βιοκαύσιμα, χρειαζόμαστε μια έντιμη ανάλυση κύκλου ζωής, την οποία θα διενεργήσει μια ανεξάρτητη, αμερόληπτη υπηρεσία.
(Χειροκροτήματα)
Liam Aylward (UEN), γραπτώς. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, στηρίζω την έκθεση του κ. Parish.
Μην ξεχνάτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι, χρησιμοποιώντας τη ζάχαρη ως πρώτη ύλη, η Βραζιλία είναι η παγκόσμια υπερδύναμη στον τομέα της αιθανόλης, με ενδιαφέρον καθεστώς ιδιοκτησίας του τομέα, ο οποίος δεν είναι στο σύνολό του σε βραζιλιάνικα χέρια.
Εκφράζω τη βαθύτατη απογοήτευση και τη λύπη μου για την απόφαση κλεισίματος του τελευταίου εργοστασίου ζάχαρης στην Ιρλανδία. Εκατοντάδες θέσεις εργασίας θα χαθούν. Πρόκειται για ένα σκληρό πλήγμα κατά όλων εκείνων των ανθρώπων οι οποίοι υπηρέτησαν πιστά αυτή τη βιομηχανία για γενιές ολόκληρες. Η απόφαση της Επιτροπής για μεταρρύθμιση της βιομηχανίας ζάχαρης και περικοπή των ενισχύσεων που κατέβαλλε στους καλλιεργητές ποτέ δεν ευνόησε την ιρλανδική βιομηχανία ζάχαρης. Πρέπει τώρα να διασφαλίσουμε ότι οι άνθρωποι που υπηρέτησαν πιστά για πολλά χρόνια τη βιομηχανία ζάχαρης θα λάβουν δίκαιη αποζημίωση.
Το σύνολο του τομέα των εναλλακτικών καλλιεργειών οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν, μεταξύ άλλων, για την παραγωγή βιοαιθανόλης πρέπει τώρα να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη και να στηριχθεί τόσο σε κοινοτικό όσο και εθνικό επίπεδο, ιδίως όσον αφορά τον τομέα των ζαχαροτεύτλων.
Τα βιοκαύσιμα προσφέρουν θαυμάσιες νέες ευκαιρίες και μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αξιόλογη εμπειρία των ιρλανδών γεωργών. Τα βιοκαύσιμα θα συμβάλουν στην ενεργειακή αυτάρκεια της Ευρώπης, σε μια περίοδο αύξησης των τιμών του πετρελαίου και ενόψει της πρόσφατης αντιπαράθεσης σχετικά με την προμήθεια φυσικού αερίου από τη Ρωσία.
Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner και Gunnar Hökmark (PPE-DE), γραπτώς. – (SV) Υπερψηφίσαμε την έκθεση σχετικά με την προώθηση των καλλιεργειών που δεν προορίζονται για τη διατροφή διότι θεωρούμε ότι είναι καλή ιδέα να στραφούν οι γεωργοί σε άλλες καλλιέργειες, εκτός των παραδοσιακών, όταν οι τελευταίες δεν είναι οικονομικώς αποδοτικές. Η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι σημαντική όσον αφορά τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, ενώ γνωρίζουμε επίσης τις ευκαιρίες που προσφέρει η αναδιάρθρωση της γεωργικής πολιτικής.
Δεν θεωρούμε, ωστόσο, ότι η στροφή στις ενεργειακές καλλιέργειες πρέπει να επιτρέψει την επιβράδυνση της σταδιακής κατάργησης της κοινής γεωργικής πολιτικής. Είναι σημαντικό τα νέα αυτά προϊόντα να αναπτυχθούν και να ακμάσουν σε μια ελεύθερη αγορά χωρίς επιδοτήσεις. Στον βαθμό που παρέχονται, οι προσωρινές ενισχύσεις πρέπει να αποσκοπούν όχι στην επιδότηση της παραγωγής αλλά στη λήψη μέτρων για τη δημιουργία υποδομών με σκοπό την ομαλή ανάπτυξη των συναφών δραστηριοτήτων.
Gérard Deprez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Με την ευκαιρία της ψήφισης αυτής της έκθεσης, την οποία υποστήριξα, θέλω να αναφερθώ στις πρόσφατες εξελίξεις στον τομέα της βιοενέργειας στο Βέλγιο. Πέραν των μικροοικονομικών έργων που αφορούν τη χρήση βιοκαυσίμων στη γεωργία, τεράστιας κλίμακας βιομηχανικά έργα αναδύονται επιτέλους στη χώρα μου και αυτό με χαροποιεί ιδιαιτέρως. Όσον αφορά την παραγωγή, βρίσκονται επί του παρόντος σε εξέλιξη έξι μείζονα έργα, με τα δύο πλέον σημαντικά να βρίσκονται στη Ghent (τομέας ντίζελ βιολογικής προέλευσης) και στη Wanze (τομέας βιοαιθανόλης).
Ακόμη σημαντικότερο, το πρόγραμμα φοροαπαλλαγής για τα βιοκαύσιμα, που νομοθέτησε το Βέλγιο και ενέκρινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθορίζει, στην περίπτωση του ντίζελ βιολογικής προέλευσης, την αναλογία στο μείγμα με το παραδοσιακό ντίζελ στο 3,37% για το 2006 και στο 4,29% για το 2007. Για τη βιοαιθανόλη, το μείγμα καθορίστηκε στο 7%. Με αυτούς τους ρυθμούς, ενδεχομένως να επιτύχουμε ακόμη και τον στόχο που προτείνεται στην οδηγία 2003/30, δηλαδή μέχρι το 2010 το 5,75% όλων των πωλούμενων καυσίμων να είναι οικολογικό.
Για τον σκοπό αυτόν, η έκθεση Parish καλεί αυτοί οι στόχοι να γίνουν υποχρεωτικοί. Η αξιοποίηση των γεωργικών προϊόντων για ενεργειακούς σκοπούς, η οποία αποτελεί και πραγματική ανάγκη για το μέλλον των γεωργών μας και είναι φιλική προς το περιβάλλον, εξυπηρετεί πράγματι τον καθορισμό περιοριστικών στόχων, ιδίως αν είναι λογικοί.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ο εισηγητής υποστηρίζει –και συμφωνούμε– ότι «η παραγωγή ανανεώσιμων πρώτων υλών και η χρήση οργανικών αποβλήτων δύνανται να συνεισφέρουν στην αναβάθμιση του περιβάλλοντος, στην αειφόρο παραγωγή ενέργειας, στην απασχόληση και στην περιφερειακή ισορροπία, συμμετέχοντας παράλληλα στη μεγαλύτερη διαφοροποίηση και αυτάρκεια μιας πολυλειτουργικής γεωργίας».
Εντούτοις, θεωρούμε ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στις υπάρχουσες δυνατότητες στον τομέα των εναλλακτικών πηγών ενέργειας και στην υφιστάμενη σχέση μεταξύ της ενέργειας, του περιβάλλοντος και της γεωργίας στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης. Αυτό εν τέλει θα ωφελήσει τους πολίτες και την ποιότητα ζωής τους, καθώς και τους συναφείς τομείς οικονομικής δραστηριότητας.
Θεωρούμε, ωστόσο, ότι πρέπει να επιτευχθεί η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ των καλλιεργειών που προορίζονται για τη διατροφή και των ενεργειακών καλλιεργειών, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν θα τεθούν σε κίνδυνο η διατροφική κυριαρχία και η ασφάλεια των τροφίμων.
Τα προϊόντα καλλιεργειών που δεν προορίζονται για τη διατροφή δεν προστατεύονται από την ΚΓΠ, δεδομένου ότι οι ενισχύσεις είναι λιγότερες από 80 ευρώ ανά εκτάριο ετησίως, ενώ ο εισηγητής ζητά τη λήψη μέτρων για τον τερματισμό των δημοσίων ενισχύσεων. Αυτό το μέτρο θα οδηγήσει σε εξάρτηση αυτής της παραγωγής από την ενεργειακή βιομηχανία και τους κανόνες του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Συνεπώς, απείχα από την ψηφοφορία.
Glyn Ford (PSE), γραπτώς. – (EN) Χαιρετίζω καταρχήν την έκθεση του συναδέλφου μου Neil Parish σχετικά με την προώθηση των καλλιεργειών που δεν προορίζονται για τη διατροφή. Αν και οι τεχνικές αυτές δεν θα λύσουν τα ενεργειακά μας προβλήματα, μπορούν να συμβάλουν σε μικρό αλλά σημαντικό βαθμό. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν ιτιές οι οποίες παρουσιάζουν αυξημένο ρυθμό ανάπτυξης και λεύκες, όπως είδα πριν από λίγα χρόνια στην Αυστρία, για την παραγωγή ηλεκτρισμού για μικρής κλίμακας εγκαταστάσεις σε απομακρυσμένες και απομονωμένες περιοχές. Η ελαιοκράμβη και ο σίτος μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά την παραγωγή βιοκαυσίμων, είτε ντίζελ είτε βενζίνης, μειώνοντας τις εκπομπές CO2. Μια προειδοποίηση όμως: τα προγράμματα αυτά πρέπει να είναι μέρος της λύσης, και όχι του προβλήματος. Όταν είναι εύλογα από οικονομική, περιβαλλοντική και ενεργειακή άποψη, θα τα υποστηρίξω· όταν, όμως, διατηρούν απλώς τις γεωργικές δαπάνες και έρχονται σε αντίθεση με την κοινή λογική, δεν πρόκειται να τα υποστηρίξω.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η προκειμένη έκθεση αποτελεί απλώς την απόπειρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με το επίμαχο θέμα και δεν εντάσσεται στο πλαίσιο της νομοθετικής διαδικασίας. Αποσκοπεί στην περαιτέρω διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της υφιστάμενης κοινής γεωργικής πολιτικής στις ενεργειακές καλλιέργειες. Υπάρχουν πολλά ακόμη που μπορούν να λεχθούν στη συζήτηση σχετικά με τις ενεργειακές καλλιέργειες.
Επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση.
David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Η έκθεση σχετικά με την προώθηση των καλλιεργειών που δεν προορίζονται για τη διατροφή είναι εξαιρετικά επίκαιρη ενόψει της ταχείας εξάντλησης των αποθεμάτων ορυκτών καυσίμων. Η καλλιέργεια βιομάζας, για παράδειγμα, μπορεί να συμβάλει αποτελεσματικά στη μείωση του φαινομένου του θερμοκηπίου, το οποίο οφείλεται πρωτίστως στις εκπομπές CO2, μέσω της εξουδετέρωσης των εκπομπών CO2.
Τάσσομαι υπέρ της προώθησης της ανανεώσιμης ενέργειας μέσω της παραγωγής φυτικών καλλιεργειών. Αρκετές από τις τρέχουσες τεχνολογίες, όπως η ενέργεια που προέρχεται από τη βιομάζα, είναι οικονομικά βιώσιμες και ανταγωνιστικές και μπορούν μάλιστα να ανοίξουν νέες αγορές για τους γεωργούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προάγοντας έτσι την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανάπτυξη.