Index 
Volledig verslag van de vergaderingen
PDF 548k
Donderdag 23 maart 2006 - Brussel Uitgave PB
1. Opening van de vergadering
 2. Agenda: zie notulen
 3. Ingekomen stukken: zie notulen
 4. Wit-Rusland - de politieke situatie na de verkiezingen (debat)
 5. Demografische uitdagingen en solidariteit tussen de generaties (debat)
 6. Bevordering gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden (debat)
 7. Goedkeuring van de notulen van de vorige vergadering: zie notulen
 8. Bevoorrading van de erkende liefdadigheidsinstellingen voor de uitvoering van het Europees voedselhulpprogramma voor de armste medeburgers (schriftelijke verklaring): zie notulen
 9. Samenstelling fracties: zie notulen
 10. Samenstelling Parlement: zie notulen
 11. Stemmingen
  11.1. Wielen voor personenauto's en aanhangwagens ervan (ontwerpreglement ECE/VN) (stemming)
  11.2. Goedkeuring van adaptieve koplampsystemen (AFS) voor motorvoertuigen (stemming)
  11.3. Protocol bij de Euro-mediterrane overeenkomst met de staat Israël naar aanleiding van de uitbreiding (stemming)
  11.4. Overeenkomst EG/Denemarken betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (stemming)
  11.5. Overeenkomst EG/Denemarken inzake de betekening en de kennisgeving van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken (stemming)
  11.6. Communautair actieprogramma op het gebied van de consumentenbescherming (2007-2013) (stemming)
  11.7. Juridische beroepen en het belang van het algemeen bij goed functionerende rechtsstelsels (stemming)
  11.8. Het Europees verbintenissenrecht en de herziening van het acquis: verdere maatregelen (stemming)
  11.9. Veiligheid van de energievoorziening in de Europese Unie (stemming)
  11.10. Criteria van de Europese Unie voor de handhaving van de vrede, met name in de Democratische Republiek Congo (stemming)
  11.11. Herziening van de Overeenkomst van Cotonou en vaststelling van het bedrag voor het 10e EOF (stemming)
  11.12. Invloed van de economische partnerschapsovereenkomsten op de ontwikkeling (stemming)
  11.13. Europese politieke partijen (stemming)
  11.14. Demografische uitdagingen en solidariteit tussen de generaties (stemming)
  11.15. Bevordering gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden (stemming)
 12. Stemverklaringen
 13. Rectificaties stemgedrag/voorgenomen stemgedrag: zie notulen
 14. Besluiten inzake bepaalde documenten: zie notulen
 15. Verzending van de tijdens deze vergadering aangenomen teksten: zie notulen
 16. Rooster van de volgende vergaderingen: zie notulen
 17. Onderbreking van de zitting


  

VOORZITTER: DAGMAR ROTH-BEHRENDT
Ondervoorzitter

 
1. Opening van de vergadering
  

(De vergadering wordt om 9.00 uur geopend)

 

2. Agenda: zie notulen

3. Ingekomen stukken: zie notulen

4. Wit-Rusland - de politieke situatie na de verkiezingen (debat)
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Aan de orde zijn de verklaringen van de Raad en de Commissie over Wit-Rusland – de politieke situatie na de verkiezingen.

 
  
MPphoto
 
 

  Hans Winkler, fungerend Voorzitter van de Raad. (DE) Mevrouw de Voorzitter, dames en heren, ik wilde deelnemen aan dit belangrijke debat omdat ook het Parlement namelijk een duidelijk signaal moet laten horen. Het moet duidelijk zijn dat de Europese Unie zich ernstige zorgen maakt over de situatie en de ontwikkelingen in Wit-Rusland.

De Raad houdt zich niet pas sinds vorige week zondag, sinds de verkiezingen, bezig met Wit-Rusland. De schending van de mensenrechten en de situatie van de oppositie en van het maatschappelijk middenveld in Wit-Rusland zijn voor de Raad al lang een reden tot bezorgdheid. Daarom heeft de Raad al voor de verkiezingen een hele serie maatregelen genomen als reactie op de aankondiging van de Wit-Russische regering en van de president dat ze hard zouden optreden tegen eventuele demonstranten. Het woord terrorist is gebruikt, er was zelfs sprake van de doodsstraf, en de Raad heeft daarop duidelijk gereageerd.

Helaas zijn de verkiezingen inderdaad slecht verlopen, zoals we na de voorafgaande gebeurtenissen al hadden verwacht. De oppositie heeft geen ruimte gekregen, er bestond geen vrijheid van meningsuiting. Dat heeft ertoe geleid dat het geen vrije verkiezingen waren, en dat hebben met name de verkiezingswaarnemers van de OVSE/ODIHR vastgesteld. Zij hebben gezegd dat het geen eerlijke verkiezingen waren, dat ze niet vrij waren en niet voldoen aan de normen van de OVSE. Het voorzitterschap heeft direct gereageerd op de gebeurtenissen in Wit-Rusland; al tijdens de Raad Algemene Zaken op maandag 20 maart hebben we hierover een verklaring afgegeven. De Raad heeft deze kwestie besproken, en de verklaring die de OVSE/ODIHR 's middags heeft afgegeven met nadruk gesteund.

Nu is de vraag natuurlijk wat het gevolg van deze gebeurtenissen zal zijn, hoe de Europese Unie zich op moet stellen. In ieder geval heeft de Raad snel willen reageren en een duidelijk standpunt in willen nemen. Ik wil nogmaals zeggen dat ik het ten zeerste waardeer dat het Parlement zo snel op deze situatie heeft gereageerd teneinde een duidelijk politiek standpunt af te geven. De Raad zal in de komende dagen en weken overwegen welke maatregelen we concreet kunnen en moeten nemen om duidelijk te maken dat we niet tevreden zijn met de situatie in Wit-Rusland, maar ook om invloed uit te oefenen op de toekomstige ontwikkelingen in dit land.

Daarom is het volgens mij ook zo moeilijk, maar ook zo nodig, om de juiste stappen te zetten. We zouden toch niet willen dat wat we nu doen ten koste gaat van de bevolking en van het maatschappelijk middenveld. Integendeel, we moeten alles in het werk stellen om de vrije burgers en de vrije organisaties een steuntje in de rug te geven. We moeten manieren bedenken om met hen samen te werken, we moeten onze solidariteit betuigen met de moedige personen die daar bijeenkomen, die daar niet weggaan. We moeten overwegen hoe het verder moet. Daarom heeft de Raad op maandag besloten om samen met de Commissie tot in de details te bespreken hoe deze maatregelen eruit zouden kunnen zien.

Het is heel belangrijk dat ook de partners van de Europese Unie zich aansluiten bij de maatregelen die wij hebben genomen en zullen nemen. Niet minder dan veertig landen hebben zich aangesloten bij de verklaring die het voorzitterschap gistermiddag heeft afgegeven, en dat is een duidelijk signaal. Het waren de kandidaat-lidstaten, maar ook de landen van het Stabilisatie- en Associatieverdrag Albanië, Bosnië-Herzegovina en Servië-Montenegro, de EVA-landen IJsland, Liechtenstein en Noorwegen, en Oekraïne en Moldavië. Het is belangrijk dat we een brede meerderheid tot stand brengen, zodat we een duidelijk geluid kunnen laten horen.

We moeten natuurlijk ook met Rusland spreken, ook dat is een heel belangrijk element. We moeten in alle duidelijkheid vertellen dat ook Rusland zich moet houden aan de gemeenschappelijke waarden van de Europese Unie, en dat de vier ruimtes, die telkens weer worden genoemd in verband met het partnerschap met Rusland, alleen maar tot stand kunnen komen wanneer ook Rusland zich houdt aan de spelregels van de democratie. Dat zullen we in onze contacten met Rusland uiteraard ter sprake brengen.

Tot slot kan ik u verzekeren dat de Raad deze situatie heel serieus neemt, dat we ons zorgen maken over dit land, het laatste land in Europa waar de mensenrechten niet worden gerespecteerd, waar de vrijheid van vergadering en de vrijheid van meningsuiting niet worden gegarandeerd. We zullen ons ook in de toekomst intensief met deze situatie bezig houden en streven naar verbetering. De Oostenrijkse minister van Buitenlandse Zaken heeft over de situatie na de verkiezingen spontaan gezegd: "Ook in Minsk duurt de winter niet eeuwig!"

 
  
MPphoto
 
 

  Ole Krarup (GUE/NGL). – (DA) Mevrouw de Voorzitter, neemt u mij niet kwalijk dat ik in strijd met de basisregels handel. Ik wil alleen protest aantekenen tegen het voeren van dit debat. In het beste geval kan dit debat als je reinste tijdverspilling worden gezien. Het is duidelijk in strijd met het Reglement van orde dat men plotseling, na dit slechts een paar uur of minuten van te voren te hebben aangekondigd, overgaat tot een debat over een zeer belangrijk onderwerp. Dit is een heel belangrijk onderwerp, maar wat er nu gebeurt, komt in een democratische context neer op een ongemene zelfgenoegzaamheid, die zich afspiegelt in de reacties op de Wit-Russische verkiezingen en de vormen van repressie die hebben plaatsgevonden. Dit is geen onderwerp dat men op zo'n korte termijn op de agenda kan zetten. Dat is in strijd met het Reglement van orde en ik wil dan ook dat wij het debat over dit onderwerp stoppen en overgaan tot de eigenlijke agenda.

 
  
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Hartelijk dank, mijnheer Krarup. Gisteren is al aangekondigd dat een verzoek tot wijziging van de agenda zou worden ingediend; ik neem aan dat hierover overleg is gevoerd in de fracties. De agendawijziging heb ik vanochtend bekendgemaakt, samen met de namen van degenen van wie het wijzigingsvoorstel afkomstig is, de betrokken fracties en het aantal leden dat het verzoek heeft ondertekend. Er zijn geen bezwaren gemaakt in dit Huis. Ik ben er zeker van, mijnheer Krarup, dat u de zaak aan de orde zult stellen in uw fractie.

 
  
MPphoto
 
 

  László Kovács, lid van de Commissie. (EN) Mevrouw de Voorzitter, de verkiezingen in Wit-Rusland van onlangs en de gebeurtenissen op zondag in de hoofdstad, Minsk, hebben duidelijk bevestigd dat president Loekasjenko vastbesloten is om met alle mogelijke middelen vast te houden aan de macht. Dat is geen verrassing, want het gaat om een onderdrukkend regime dat geen enkele politieke tegenstand duldt. Het slechte nieuws is dat de president en het regime nog steeds enige mate van steun houden onder een belangrijk deel van de bevolking. De vreedzame demonstraties hebben echter laten zien dat de pluralistische krachten in het land zich geconsolideerd hebben; dat is een positieve ontwikkeling.

Het eerste rapport van de OVSE en het Bureau voor Democratische Instellingen en Mensenrechten concludeert dat de verkiezingen van 19 maart niet voldoen aan de criteria van de OVSE voor democratische verkiezingen, vanwege het niet in acht nemen van de basisrechten van vrijheid van vergadering, vereniging en meningsuiting en vanwege het willekeurig gebruik van de staatsmacht, de wijdverspreide aanhoudingen en de problemen met het tellen van de vóór de verkiezingsdag uitgebrachte stemmen en met het tabelleringsproces.

In het licht van deze ernstige problemen is de Commissie van mening dat de presidentsverkiezingen in Wit-Rusland fundamenteel ondeugdelijk zijn verlopen. Daardoor zijn er ernstige twijfels gerezen over de vraag of de verkiezingsresultaten wel echt de wil van het Wit-Russische volk weerspiegelen. De Commissie betreurt het eveneens dat de aangekondigde en geregistreerde waarnemers van de OVSE en de Europese Unie, waaronder leden van het Europees Parlement, niet zijn toegelaten. We betreuren het instellen van strafzaken tegen leden van de oppositie en de arrestaties van activisten van de oppositie en van vreedzame demonstranten. We dringen er bij de Wit-Russische autoriteiten op aan hen onmiddellijk vrij te laten.

De Commissie is nu aan het nadenken over sancties. Het is belangrijk dat sanctiemaatregelen specifiek gericht zijn tegen de personen die verantwoordelijk zijn voor de verkiezingsfraude. We moeten voorkomen dat we de bevolking treffen en dat moeten we heel duidelijk maken. De Commissie zal volledig betrokken zijn bij de voorbereiding van dergelijke maatregelen.

Als we nu kijken naar de toekomst, dan moeten we doorgaan met onze pogingen om het democratiseringsproces en het maatschappelijk middenveld te ondersteunen. We zijn de laatste hand aan het leggen aan een voorstel met betrekking tot onze hulpstrategie voor 2007 en verder. In lijn met de conclusies van de Raad zullen we het democratiseringsproces op verschillende manieren en met verschillende middelen blijven ondersteunen. We zullen ook doorgaan met het ondersteunen van de behoeften van de bevolking door ons te richten op sociale en economische ontwikkelingen in de Wit-Russische samenleving. Dit kunnen we doen met behulp van ons toekomstige Europees nabuurschapsinstrument. Door dit type hulp zullen we in staat zijn contacten te onderhouden met functionarissen uit het tweede echelon teneinde het zelfgekozen isolement van Wit-Rusland te doorbreken; samen te werken met NGO’s; en hulp te geven die direct ten goede komt aan de bevolking, bijvoorbeeld in de gezondheidszorg, op milieugebied of in de gebieden waar de gevolgen van Tsjernobyl voelbaar zijn.

De televisie- en radioprogramma’s die momenteel worden uitgezonden naar Wit-Rusland en worden ondersteund door de Europese Gemeenschap vormen een belangrijke bijdrage aan de democratisering en aan de zichtbaarheid van de Europese Unie in Wit-Rusland. Het is belangrijk dat we de Wit-Russische bevolking duidelijk kunnen maken welke aanzienlijke financiële inspanningen de EU zich getroost en wat de potentiële voordelen van het Europees nabuurschapsbeleid kunnen zijn. We zullen ons uiterste best doen om door middel van onze hulp directe contacten met individuele burgers te stimuleren en we streven naar maximale flexibiliteit binnen de grenzen van onze financiële regels.

 
  
MPphoto
 
 

  Bogdan Klich, namens de PPE-DE-Fractie. - (PL) Mevrouw de Voorzitter, dit debat van vandaag is erg belangrijk. Het besluit om dit punt op de agenda te zetten heeft een zeer positieve weerslag op het Europees Parlement, evenals de toespraak van de commissaris van vandaag een goede weerslag heeft op de Europese Commissie. Kennelijk spreken het Parlement en de Commissie voor het eerst sedert lang weer dezelfde taal en dat is een goed teken.

De Wit-Russen verwachten van ons een blijk van politieke solidariteit. Aleksander Milinkevitsj deed daar een beroep op toen hij enkele maanden geleden hier in het Parlement op bezoek was. Hij heeft toen commissaris Ferrero-Waldner en de heer Solana ontmoet, en werd als democratische partner erkend door de politieke leiders van de Europese Unie. Politieke solidariteit is meer dan het afleggen van politieke verklaringen: daarvoor moet ook de politiek van onze Unie worden herzien. Dit verstrekkende herzieningsproces moet tot doel hebben de machthebbers te isoleren zonder de Wit-Russische samenleving te isoleren; het moet de Wit-Russische samenleving steunen zonder de autoriteiten te steunen.

Dit Parlement dringt er al geruime tijd op aan dat de Unie op een intelligente manier optreedt en alleen sancties oplegt die de overheidsdienaren, degenen die verantwoordelijk zijn voor de schending van de burgerrechten en de democratische vrijheden, treffen. Wij vragen dat de lijst met mensen voor wie een inreisverbod voor de EU geldt, aanzienlijk wordt uitgebreid. Als delegatie van het Europees Parlement voor de betrekkingen met Wit-Rusland hebben wij het relevante document aan commissaris Ferrero-Waldner en de heer Solana voorgelegd. Het is ook erg belangrijk dat wij de deur van de Europese Unie openzetten voor de Wit-Russen die in eigen land geen plaats kunnen vinden. Het is ook van vitaal belang dat de jongeren van Wit-Rusland die nu van de universiteit zijn uitgesloten, omdat zij deel hebben genomen aan de vredesdemonstraties, worden opgenomen in speciale beurzenprogramma’s in EU-lidstaten. Dat zijn wij onze Wit-Russische partners verschuldigd.

 
  
MPphoto
 
 

  Jan Marinus Wiersma, namens de PSE-Fractie. Mevrouw de Voorzitter, als we terugkijken naar afgelopen zondag, is het denk ik vrij helder dat het enige dat bij de verkiezingen van die dag in Wit-Rusland past, een ernstige veroordeling is.

Deze verkiezingen waren niet vrij, ze waren niet eerlijk en in feite was de situatie erger dan bij de presidentsverkiezingen van vier jaar geleden. Ik denk ook dat het de Europese Unie past om dat ook helder en duidelijk te zeggen en ons publiek duidelijk te maken dat we niet accepteren dat zich in dat land via dit soort verkiezingen een dictatuur handhaaft.

Dan rijst natuurlijk de vraag wat te doen. Ik sluit me aan bij wat collega Klich gezegd heeft met betrekking tot de noodzaak om te bezien hoe we verder kunnen gaan met het uitbreiden van wat wij slimme sancties noemen.

Wij denken ook dat het geen zin heeft om sancties te ontwikkelen die de bevolking van het land raken. Wat we met die bevolking vooral moeten doen, is kijken of we haar kunnen helpen op het gebied van een verdere bewustwording of door meer ruimte te maken voor pluralisme in het land.

Ik denk dat het aan de Raad en de Commissie is om heel helder en duidelijk te maken hoe we dat regime na deze verkiezingen karakteriseren en dat we het in even harde bewoordingen moeten beschrijven als de Amerikanen. Dan is in ieder geval op zijn minst duidelijk wat wij van dat regime vinden.

Ik denk ook dat we zouden kunnen kijken of de rol van de hoge vertegenwoordiger kan worden uitgebreid. Waarom niet ook een speciaal vertegenwoordiger van de Europese Unie voor Wit-Rusland?

Een kernpunt is natuurlijk, de heer Winkler heeft daar al naar verwezen, de relatie met Rusland. Het is mooi om 40 handtekeningen te hebben onder een verklaring van de Europese Unie, hartstikke goed, maar één handtekening ontbreekt. Die staat wel onder een telegram dat de heer Poetin geloof ik zondag al naar de heer Loekasjenko heeft gestuurd, om hem nogmaals te feliciteren met de fantastische uitslag, waarbij de heer Poetin hoopt dat hij in de toekomst samen met de heer Loekasjenko aan de verdere democratische ontwikkeling van beide landen kan werken.

Dat is de situatie waarmee we te maken hebben. Ik hoop dat deze zaken op de bijeenkomst van de G8, maar misschien vooral in het kader van het reguliere overleg tussen de Europese Unie en Rusland aan de orde worden gesteld. Ik denk dat het van immens belang is dat de EU samenwerkt met buurlanden als Oekraïne, maar ook met de Verenigde Staten, als het gaat om het verder ontwikkelen van beleid om te zorgen voor verandering in het land waar we het over hebben.

Ik denk ook dat een meer zichtbare beleid van de Europese Unie op dit moment op vruchtbare bodem terecht zou komen. Er is in de media in al onze landen heel veel aandacht aan deze verkiezingen besteed. Van dat momentum zouden we ook gebruik moeten maken.

Tot slot dan. We zullen over deze kwestie nog een uitgebreider debat houden over twee weken in Straatsburg, waar we misschien wat uitgebreider kunnen ingaan op de maatregelen die de Europese Unie zou kunnen ontwikkelen. Ik wil daarbij één ding vragen aan de Raad en dat is om met een goed programma te komen, met goede voorstellen om de oppositie en de civiele maatschappij in het land te ondersteunen. Ik denk dat dat van groot belang is: zoeken naar meer mogelijkheden om met name de oppositie te steunen. Die heeft dat nodig, die verdient dat en het is waarschijnlijk ook de enige weg vooruit, naar een verandering in het land. Ik ben het met de heer Winkler eens: het kan niet altijd winter blijven in Minsk.

 
  
MPphoto
 
 

  Jeanine Hennis-Plasschaert, namens de ALDE-Fractie. Voorzitter, de Raad en de Commissie hebben aangegeven zich over sancties en maatregelen te beraden en terecht. Het verrast me eerlijk gezegd dat niet op voorhand al een plan van aanpak is opgesteld. De huidige situatie in Wit-Rusland is immers voor niemand een verrassing.

Vele voorbeelden van mogelijke sancties en maatregelen zijn inmiddels de revue gepasseerd en die steun ik van harte. De uitbreiding van het visumverbod voor regeringsvertegenwoordigers bijvoorbeeld, juist een soepel beleid met laaggeprijsde visa voor gewone Wit-Russen, het bevriezen van buitenlandse tegoeden, het beter afstemmen van de Europese financiële programma's op de specifieke situatie in Wit-Rusland en ga zo maar door.

Wat naar mijn mening echter nog altijd onderbelicht blijft, is de rol van Rusland in dit verhaal. Collega Wiersma ging er daarnet al even op in. Belangrijker nog is de rol die de Unie op dit gebied kan en moet spelen. Poetin feliciteerde Loekasjenko, ik herhaal het nog maar even, zonder blikken of blozen met zijn overwinning. Hiermee gaf hij aan simpelweg lak aan de voorlopige OVSE-conclusies te hebben. Poetin is ook de man die de economie van Wit-Rusland draaiende houdt met goedkope grondstofleveranties.

Wordt het niet eens tijd dat Raad en Commissie inzetten op een constructief gesprek met Poetin? De voorzitter van de Raad zei net dat hij ervan uitgaat dat een en ander in de contacten met Rusland naar voren wordt gebracht. Nobel, maar nog steeds onvoldoende. Het kan toch niet normaal gevonden worden dat Poetin zijn beleid met droge ogen voortzet en Loekasjenko feliciteert, terwijl mensenrechten overduidelijk geschonden worden.

Of dreigen we met een té heldere stellingname een conflict te creëren met andere prioriteiten, zoals het veiligstellen van de Europese energiebevoorrading? Het zou me werkelijk een lief ding waard zijn, dames en heren, als het eigenbelang hier niet aan de haal gaat met de idealen waarop de EU is gebaseerd.

 
  
MPphoto
 
 

  Elisabeth Schroedter, namens de Verts/ALE-Fractie. (DE) Mevrouw de Voorzitter, ik vind het heel belangrijk dat we een duidelijk geluid laten horen. We moeten duidelijk maken dat alle Europese instellingen van mening zijn dat deze verkiezingen een farce waren! Loekasjenko beweert dat hij gekozen is, maar daarvoor kan hij geen overtuigend bewijs leveren. Hij heeft zich door bedrog aan de macht weten te handhaven! Zo is het, en niet anders.

De bevolking schenkt dit bedrog al minder geloof, anders waren tienduizenden burgers niet tijdens de verkiezingsnacht op zondag ondanks de dreigingen van Loekasjenko en van de inlichtingendienst bijeengekomen op het Oktoberplein. Dat is de hoop voor Wit-Rusland, deze mensen op het Oktoberplein. Daarom zou ik ze vanuit dit Parlement een hart onder de riem willen steken, zij zijn namelijk onze toekomstige partners!

Het is dus onze eerste prioriteit om deze mensen als partners te erkennen, we moeten hun democratische activiteiten ondersteunen en ervoor zorgen dat degenen die deze mensen arresteren geen visum meer kunnen krijgen. Wat deze mensen doen is tenslotte niet meer en niet minder dan gebruik maken van hun democratische recht op vrijheid van meningsuiting, ze uiten de wens om net als anderen in een democratie te mogen leven.

Ook ik wil nog even terugkomen op Rusland. Op dit moment vindt de Top van de G8 plaats. Het is van het grootste belang dat we de vraag hoe het verder moet met Wit-Rusland als speciaal punt op de agenda van die Top plaatsen. Wie met slaafse trouw achter het regime in Wit-Rusland en achter Loekasjenko blijft staan, kan geen serieuze partner van de Europese Unie zijn. Wit-Rusland is een hindernis voor een goede samenwerking tussen Rusland en de EU, en daarom moet dat worden besproken, Ik verwacht dat het voorzitterschap verslag uitbrengt over het verloop van deze gesprekken. Dat is de enige manier om verder te komen en diegenen te steunen die zich niet van het Oktoberplein laten verjagen.

 
  
MPphoto
 
 

  Michał Tomasz Kamiński, namens de UEN-Fractie. - (PL) Mevrouw de Voorzitter, het feit dat de vertegenwoordigers van de diverse fracties vandaag allemaal met één stem spreken, stemt ons verbazingwekkend optimistisch. Dit debat is een goed voorbeeld van wat Europese solidariteit in feite inhoudt, en het toont aan dat alle hier aanwezigen, of tenminste de overgrote meerderheid van de hier aanwezigen, hetzelfde belang hechten aan de fundamentele normen inzake mensen- en burgerrechten, die momenteel op zulk brutale wijze in Wit-Rusland worden geschonden.

Ik schaar mij achter degenen die hier vandaag in zulke krachtige bewoordingen duidelijk hebben gemaakt dat het regime van president Loekasjenko, en al hetgeen momenteel in Wit-Rusland gebeurt, onmogelijk zou zijn geweest indien hij zich niet zeker voelde van de steun van invloedrijke beschermers en machtige vrienden in het Kremlin. Wij moeten wel beseffen dat de sleutel voor de oplossing van de situatie in Wit-Rusland niet alleen in Wit-Rusland zelf te vinden is, maar ook in Rusland, waar wij, als burgers van de Europese Unie, de autoriteiten ervan moeten overtuigen dat de situatie aan de overkant van de oostgrens van de Europese Unie voor ons absoluut onaanvaardbaar is.

Dames en heren, ik wilde een vraagstuk noemen dat tot nu toe in het debat niet aan bod is gekomen. Wij hebben immers gesproken over de misdaden die tijdens de verkiezingen van enkele dagen geleden in Wit-Rusland zijn begaan. Wij mogen evenwel niet uit het oog verliezen dat er een zekere continuïteit bestaat in het vraagstuk van de mensenrechtenschendingen in Wit-Rusland, en dat dit vraagstuk niet alleen verband houdt met het verkiezingsproces. Daarom wil ik erop aandringen dat de Europese Unie meer onderneemt, niet alleen op het gebied van de mensenrechten, in de zin van electorale rechten, maar ook voor de bevordering van de vrijheid van informatie en media in Wit-Rusland. President Loekasjenko kan namelijk ook aan de macht blijven omdat hij de burgers eenvoudig bedriegt.

 
  
MPphoto
 
 

  Charles Tannock (PPE-DE). (EN) Mevrouw de Voorzitter, Wit-Rusland werd onverwacht een onafhankelijke staat in 1991. Het heeft een verschrikkelijke geschiedenis achter de rug, waarbij het met name erg heeft te lijden gehad van de radioactieve neerslag van Tsjernobyl. Ik was in het vorige Parlement een van de auteurs van een amendement dat ten doel had de hulp te verhogen aan kinderen die tot op de dag van vandaag lijden onder de consequenties van de radioactiviteit.

In Wit-Rusland zit nu een paranoïde dictator in het zadel, in een zelfverkozen isolement, de heer Loekasjenko. Ik heb het land beschreven als het ‘Cuba van Europa’. De heer Loekasjenko heeft geen tijd voor eerlijke en vrije verkiezingen. Hij houdt het liever bij een schertsvertoning. Hij gelooft in het Stalinistische gezegde dat het er niet toe doet hoe de stemming wordt georganiseerd, maar wie het tellen van de stemmen controleert. Bizar genoeg kan het zelfs zo zijn dat de heer Loekasjenko voldoende steun onder de bevolking zou hebben gehad - 55 tot 60 procent - om te winnen in vrije verkiezingen. Dat was echter niet genoeg voor een man als hij: hij wilde een veel grotere meerderheid als dictator, omdat hij bang was dat hij een volgende keer, als hij misschien minder populair zou zijn, niet over de ruimte zou beschikken om terug te kunnen vallen op die 55 tot 60 procent.

Helaas levert Rusland onder de heer Poetin gas aan Wit-Rusland voor vijftig dollar per duizend kubieke meter, en de Wit-Russische economie is nog wel zo rooskleurig dat de heer Loekasjenko de stemmen van gepensioneerden, de militairen, de politie en het staatsapparaat kan kopen. Gelukkig zijn de jongeren cynischer en ik verwelkom de moed van al diegenen die de straat op gegaan zijn om te protesteren en die te maken hebben gekregen met de wreedheid en de woede van de milities en de KGB onder de heer Loekasjenko.

Uiteindelijk moeten we de heer Loekasjenko in het Westen tot een paria maken en we moeten voor alle leden van het regime het reisverbod verscherpen en financiële tegoeden bevriezen. We moeten het maatschappelijk middenveld en NGO’s steunen en we hebben een speciaal en genereus gefinancierd bezoekersprogramma nodig in de Europese Unie om studenten, journalisten en leden van het maatschappelijk middenveld - de beslissers en de opinieleiders - naar ons Parlement te halen om te laten zien hoe democratie in actie werkelijk werkt.

(Applaus)

 
  
MPphoto
 
 

  Joseph Muscat (PSE).(MT) Dank u mevrouw de Voorzitter. De dappere mensen op het Oktoberplein schrijven geschiedenis in hun land. Dat doen ze door het afbreken van de muur van angst en apathie die Wit-Rusland in zijn greep hield. Dit is een enorme klap in het gezicht van de mensen die niet in democratie geloven. En ze zetten alles op het spel: hun baan, hun studie, hun gezin, hun leven. Ondanks de dreigementen wisten de dappere jongeren op het Oktoberplein sinds afgelopen zondag vol moed een dagelijkse wake te houden, die in elk geval tot komende zaterdag door zal gaan. We eisen dat er geen geweld wordt gebruikt tegen deze mensen. Wij zullen dat niet accepteren. Een aantal van deze jongeren is van de universiteit gestuurd omdat ze aan de demonstraties meedoen. We moeten de solidariteit waar we het al zo lang over hebben, nu in de praktijk brengen. Als de situatie niet verbetert, moeten we deze jongeren de mogelijkheid bieden hier aan onze universiteiten verder te studeren. De woorden die we al zo lang uitspreken, moeten nu worden omgezet in daden. Het signaal is afgegeven, en het teken aan de wand is daar voor wie het wil zien. Niemand maakt zichzelf ook maar iets wijs. Maar het is vanaf nu wel de vraag wie er langer weerstand zal kunnen bieden. De tijd van excuses is voorbij. We kunnen ons niet verschuilen achter bureaucratische of diplomatieke obstakels die ons helaas verhinderen deze democratische krachten te hulp te schieten. Het initiatief van uitzendingen naar dit land is een stap in de goede richting, maar ik weet eerlijk gezegd niet wat daarvan terecht is gekomen. Afgezien daarvan mogen we ons niet aan onze verantwoordelijkheid onttrekken, alleen maar omdat we immers dit initiatief al genomen hebben. Wat in Wit-Rusland gebeurt is onze zaak, omdat het bij ons gebeurt. Dank u.

 
  
MPphoto
 
 

  Janusz Onyszkiewicz (ALDE). - (PL) Ook ik wil pleiten voor echte actie. Wij hebben al gezegd dat de lijst met mensen die niet op het grondgebied van de Europese Unie toegelaten mogen worden, uitgebreid moet worden. Ik wilde daar echter aan toevoegen dat deze lijst drastisch moet worden uitgebreid, en niet enkel met zeven of acht namen. Deze lijst moet honderden personen omvatten en ook in Wit-Rusland openbaar worden gemaakt. Verder moet die lijst ondertekend worden door niet alleen de lidstaten van de Europese Unie, maar ook de landen die lid willen worden van de Europese Unie. Op die manier willen wij ervoor zorgen dat degenen die momenteel de demonstranten vervolgen, niet de kans krijgen om in Turkije, Roemenië of Bulgarije op vakantie te gaan. Een andere mogelijkheid is om de rekeningen van deze mensen te bevriezen, zodat zij tenminste geen dingen van ons kunnen kopen. Neemt u mij niet kwalijk dat ik dit vraagstuk op wat triviale wijze benader maar ik wilde heel specifiek zijn. Er is nog een derde punt dat vaak in het Europees Parlement besproken is en ook naar voren komt in resoluties van het Parlement, namelijk de noodzaak om als Parlement anders op te treden als het gaat om maatregelen ter ondersteuning van het maatschappelijk middenveld in Wit-Rusland en in andere landen, of ter ondersteuning van acties in naam van de democratie.

Het is enigszins pijnlijk dat hiervoor zo weinig middelen zijn ingezet. Ik spreek niet over de middelen die voor dit doel zijn uitgetrokken - want uitgetrokken zijn er veel - maar over de daadwerkelijk uitgegeven middelen. Dat waren er niet veel, en dat is te wijten aan de ellenlange procedures. Daarom wil ik nog eens aandringen op de instelling van een soort fonds, van een soort Westminster Foundation, of een stichting zoals die in Duitsland of Nederland bestaan, opdat het proces van financiële transfers aanzienlijk kan worden verbeterd.

Tot slot wil ik nog zeggen dat het de moeite waard zou zijn om eens na te denken over de mogelijkheid om de Wit-Russen te laten zien dat - terwijl de heer Loekasjenko Wit-Rusland van de wereld afsnijdt, geen educatieve reizen of zelfs reizen om gezondheidsredenen toestaat en al degenen die naar het buitenland willen, opzadelt met bepaalde grensformaliteiten - de Europese Unie zou kunnen besluiten om kosteloos een visum te verlenen aan degenen die voor een inreisvisum in aanmerking komen. Dat zou mijns inziens een uitstekende aanpak zijn en een uitmuntend gebaar.

 
  
MPphoto
 
 

  Konrad Szymański (UEN). – (PL) Wij wisten al jarenlang wat deze dictator aan de andere kant van onze oostgrens uitspookte, maar het probleem was dat wij niet goed wisten wat wij daaraan moesten doen.

De periode van politieke hulpeloosheid is echter voorbij want het Parlement heeft besloten om het voortouw te nemen, vooral tijdens deze zittingsperiode. Ik ben ervan overtuigd dat het Parlement in dit opzicht een historische daad verricht. Nu moeten wij de strijd aanbinden tegen de hulpeloosheid waarvan Europa en de vrije wereld blijk geeft als het gaat om praktisch optreden. Op korte termijn moeten wij de lijst met mensen die niet welkom zijn op het grondgebied van de Europese Unie aanzienlijk uitbreiden. Op middellange termijn moeten wij methoden vinden om het maatschappelijk middenveld en met name de media effectief te ondersteunen. Het doorbreken van de informatieblokkade is zeer belangrijk als wij willen dat in Wit-Rusland opnieuw vertrouwen ontstaat in een alternatieve ontwikkelingsweg. Wij moeten ons optreden op dit gebied versterken. De eerste stappen zijn reeds gezet, maar zij mogen slechts als beginstappen worden beschouwd. Het allerbelangrijkste is echter dat, op de lange termijn, de Wit-Russen ook het gevoel krijgen dat deze stappen ergens toe leiden.

Wij moeten hun de weg naar het Westen openen en een echt Europees perspectief bieden. Anders zullen de Wit-Russen nooit geloven dat zij zich kunnen ontworstelen aan de greep van deze of gene dictator. Ook zonder dit perspectief zal het regime van Loekasjenko voorbij gaan, maar dan zal zijn plaats worden ingenomen door iemand anders die de Russische politiek zal opleggen of de Russische invloedsfeer in het gebied zal herstellen. Er is geen derde weg voor dit deel van Europa. Als Pool weet ik maar al te goed waar ik het over heb.

 
  
MPphoto
 
 

  Árpád Duka-Zólyomi (PPE-DE). – (SK) De uitslag van de presidentsverkiezingen in Wit-Rusland komt niet onverwacht. De uitkomst weerspiegelt het gebruik van geweld, fraude en massa-arrestaties, met andere woorden de grove schending van de grondregels voor vrije en democratische verkiezingen. Hoe zal de situatie zich nu ontwikkelen, na de verkiezingen? Het ziet ernaar uit dat een hoofdstuk in de strijd voor democratie in Wit-Rusland is afgesloten, maar we moeten niet werkeloos blijven toezien. In de straten van Minsk zijn mensen nu al vijf dagen aan het protesteren.

Wat kunnen we onder deze omstandigheden in het Europees Parlement en de Europese Unie doen? Ten eerste moeten we de verkiezingsuitslag niet accepteren. Dat betekent dat we de president van Wit-Rusland moeten afwijzen, negeren en isoleren van de rest van de wereld.

Ten tweede moeten de Europese Unie en het Europees Parlement van nu af aan ondubbelzinnig alleen nog de democratische krachten van de oppositie en burgerorganisaties, ofwel het maatschappelijk middenveld steunen, zoals hier al is voorgesteld. Dit moet niet alleen morele steun zijn, maar ook specifieke steun, waaronder financiële hulp. Ook het integreren van de Wit-Russische oppositiepartijen in de Europese partijstructuren zou een effectieve stap kunnen zijn. In Slowakije heeft de SMK, de Hongaarse coalitiepartij, het goede voorbeeld gegeven door vorig jaar een overeenkomst te sluiten met het Wit-Russisch Volksfront en de Verenigde Burgerpartij, en tegelijkertijd is de SMK dit aan het bepleiten bij de Fractie van de Europese Volkspartij (Christen-democraten) en Europese Democraten. Als gevolg daarvan zullen deze twee partijen de status van waarnemer krijgen op het congres dat we volgende week in Rome zullen houden.

Ten derde moet de Europese Unie, en met name de Commissie, een nieuwe strategie ontwerpen die helder, effectiever en consistenter is. We moeten niet toestaan dat financiële steun van de EU via de regering van Loekasjenko loopt, waar we geen controle meer hebben over de aanwending ervan. De Republiek Slowakije is voorstander van strengere en hardere procedures.

Dames en heren, de Europese Unie moet Loekasjenko niet zijn gang laten gaan en overgaan tot de orde van de dag - als de belangrijkste handelspartner van Wit-Rusland heeft de EU in feite niet weinig bijgedragen aan de instandhouding van dit regime.

 
  
MPphoto
 
 

  Rolandas Pavilionis (UEN).(LT) De recente gebeurtenissen in Wit-Rusland hebben twee dingen duidelijk gemaakt: ten eerste dat het nodig is om de strategie van de Europese Unie met betrekking tot Wit-Rusland zo snel mogelijk grondig te herzien en concreet te maken, en de positieve en voorzichtige ontluiking van een maatschappelijk middenveld moet de leiders van de Europese Unie en de parlementen en regeringen van de lidstaten niet in slaap sussen. De golf van onderdrukking zal niet afnemen, maar toenemen; het eerste doel moet daarom zijn om de krachten die zich tegen de regering hebben gekeerd en hun leiders te beschermen tegen de onderdrukking. Een dergelijke concrete, bindende strategie moet strikt worden gevolgd door de parlementen en regeringen van alle lidstaten van de Europese Unie, niet alleen door de lidstaten die een grens met Wit-Rusland delen. Op de tweede plaats moeten we, nadat we het leiderschap van het regime hebben geïsoleerd, alle mogelijke middelen inzetten om de informatievoorziening aan het Wit-Russische volk te versterken, bestaande contacten verder uit te bouwen en nieuwe contacten te leggen met alle geledingen van het maatschappelijk middenveld: ondernemers, academici, mensen uit de wereld van kunst en cultuur, en journalisten. Ik denk dat een geslaagd, concreet voorbeeld al is gegeven door Litouwen, dat onderdak heeft gegeven aan wat de enige vrije universiteit van Wit-Rusland was, maar die later gedwongen in ballingschap is gegaan. Het bieden van zulke studeermogelijkheden aan jonge mensen in Wit-Rusland bij instellingen voor hoger onderwijs en universiteiten in de Europese Unie is zonder twijfel de eerste prioriteit van een gemeenschappelijke EU-strategie als deze.

 
  
MPphoto
 
 

  Ryszard Czarnecki (NI). – (PL) Mevrouw de Voorzitter, ik was lid van de delegatie van het Europees Parlement die naar Wit-Rusland ging. Ik heb de handschoen opgenomen: ik werd tegengehouden aan de grens en heb met eigen ogen de belachelijke scène kunnen aanschouwen. Het was absurd: de trein moest een uur wachten aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland, de mensen keken met angst en verschrikking toe en gingen toen de grens over. Toen ik naar de ambtenaren keek die de paspoorten controleerden moest ik terugdenken aan het communistisch tijdperk. Het leek wel of ik naar een film uit die dagen keek. Ik zag ook kleine smokkelaars.

De grens wordt gevormd door de rivier Bug en is een belachelijk soort Berlijnse muur. Wij hebben volkomen gelijk als wij zeggen dat de autoriteiten geïsoleerd moeten worden. Wij moeten echter in staat zijn bruggen te slaan en daarom vraag ik dringend dat de Wit-Russische samenleving, de jongeren, de studenten, de journalisten, de academici en de mensen die voor NGO’s werken niet worden geïsoleerd, want zij worden reeds gediscrimineerd in Wit-Rusland. Wij hebben bruggen nodig die de Wit-Russen in staat stellen zich Europeaan te voelen en ervan doordrongen te raken dat zij betrokken kunnen en moeten worden bij het verdedigen van waarden als democratie en vrijheid.

 
  
MPphoto
 
 

  Hans Winkler, fungerend Voorzitter van de Raad. (DE) Mevrouw de Voorzitter, ik ben het Huis werkelijk heel dankbaar voor de unanieme, duidelijke en indrukwekkende steun voor onze inspanningen en die van de Commissie.

Onze neuzen staan in dezelfde richting, en nu moeten we een doelmatige manier vinden om het regime verantwoordelijk te stellen voor de huidige situatie en voor het verloop van de verkiezingen. We moeten echter ook diegenen ondersteunen die er iets aan willen doen. Daarover zijn we het allemaal eens. Natuurlijk zijn we van plan om veel van de voorstellen die hier zijn gedaan in de praktijk te brengen.

Ik kan niet op alle bijdragen ingaan, en daarom wil ik de punten noemen die ik het interessantst vond. De heer Klich heeft eraan herinnerd dat Alexander Milinkevitsj in dit Parlement is ontvangen. Ik wil eraan herinneren dat Alexander Milinkevitsj ook door de Raad is ontvangen, en bij dat debat tijdens een vergadering van de Raad waren niet minder dan veertien ministers van Buitenlandse Zaken aanwezig. We hebben heel duidelijk gezegd dat we de oppositie ten zeerste bewonderen voor haar moed, en alle steun zullen geven.

Meerdere sprekers hebben het gehad over restrictieve maatregelen, over sancties. Daar gaat het nu inderdaad om. Er gelden nu al beperkingen voor het verlenen van visa, en we moeten deze restrictieve maatregelen nu uitbreiden. Mevrouw Schroedter heeft gezegd dat we alle verantwoordelijken een visum moeten weigeren, en terecht. Daarom denken we nu na over mogelijke scenario's. Dat doen we natuurlijk niet pas sinds gisteren, maar we kunnen nu pas concrete maatregelen nemen, want we weten nu pas wie in Wit-Rusland verantwoordelijk is voor deze situatie, al moeten we dit nog nader bestuderen om te bepalen wie we een visum willen weigeren.

Tegelijkertijd – en dat hebben heel wat sprekers gezegd – moeten we manieren bedenken om de mensen te helpen die naar het buitenland willen, die onze landen willen bezoeken, die een opleiding willen volgen, die mee willen maken hoe de democratie functioneert. Ik ben ook commissaris Kovács heel dankbaar dat hij zo concreet heeft gereageerd op de voorstellen van de Commissie voor de geplande maatregelen. Ook de Commissie, die onze volledige steun geniet, moet namelijk geloofwaardige en coherente programma's ontwikkelen.

Er is gesproken over intelligente sancties. Inderdaad, dat is het sleutelwoord, maar ik moet eerlijk bekennen: dat is vaak makkelijker gezegd dan gedaan. We moeten de juiste maatregelen nemen en vermijden dat de verkeerden er het slachtoffer van worden.

Er is ook gezegd dat de verkiezingswaarnemers van de EU niet tot het land zijn toegelaten. Dat vinden wij bijzonder onfortuinlijk. Ik wil erop wijzen dat we in de verklaring die het voorzitterschap gisteren heeft afgelegd over de situatie in Wit-Rusland met nadruk betreuren dat de waarnemers van de EU en de leden van het Europees Parlement niet zijn toegelaten tot Wit-Rusland. Dat bewijst wel hoe bang het bewind is, als ze vrije afgevaardigden het land niet in durven te laten.

Het is inderdaad onze taak om de jongeren en de maatschappelijke organisaties te steunen, diegenen te steunen die ook nu, bij temperaturen onder het vriespunt, niet van het plein vertrekken. Samen met de Commissie zullen we naar wegen zoeken om dat doel te bereiken.

De heer Kamiński zei dat de onafhankelijke media een sleutelrol vervullen. Dat is absoluut juist. Uit het verleden weten we allemaal – en ik als Oostenrijker kan dat heel goed beoordelen – hoe belangrijk de vrije radio en de vrije televisie indertijd zijn geweest voor onze buurlanden, voor Hongarije en Tsjechoslowakije. In die geest moeten wij er nu voor zorgen dat diegenen die er belangstelling voor hebben de mogelijkheid krijgen om het nieuws te horen, zonder censuur en zonder controle. Wij zullen proberen om daarvoor te zorgen.

 
  
MPphoto
 
 

  László Kovács, lid van de Commissie. (EN) Mevrouw de Voorzitter, de Europese Unie is zeker een gemeenschap van gedeelde waarden, een gemeenschap van democratische landen. En derhalve moeten we expliciet duidelijk maken dat we het repressieve regime van president Loekasjenko niet accepteren; dat we de schending van mensenrechten en de fundamentele vrijheden; de schending van de verkiezingscampagnevrijheden van de geregistreerde kandidaten van de oppositie en de arrestatie van leden van de oppositie en vreedzame demonstranten niet accepteren.

Beleidsverklaringen zijn belangrijk, maar zijn zeker niet voldoende. We moeten daarom sancties opleggen en handhaven die duidelijk ons standpunt weergeven. We moeten algemene economische sancties die de bevolking zouden treffen uit de weg gaan. Onze sancties moeten specifiek gericht zijn tegen de personen die verantwoordelijk zijn voor de verkiezingsfraude en voor het overleven van het repressieve bewind in Wit-Rusland. Dergelijke sancties zouden bijvoorbeeld de uitbreiding van reisverboden of de bevriezing van financiële tegoeden in de lidstaten kunnen inhouden.

Parallel aan de sancties en het vergroten van de steun aan het maatschappelijk middenveld en de democratische krachten in het land, moeten we directe contacten tussen mensen aanmoedigen en mogelijk maken, bijvoorbeeld door op een ad-hocbasis af te zien van aan visa verbonden leges.

Ook moeten we NGO’s steunen. We zijn ons bewust van het probleem dat we volgens onze eigen regels alleen steun kunnen geven aan officieel geregistreerde NGO’s, maar de Commissie heeft hier een oplossing voor gevonden. We zijn nu overeengekomen dat we financiële steun kunnen geven aan NGO’s die buiten Wit-Rusland geregistreerd staan, maar waarvan het werk ten goede komt aan het land en de bevolking van Wit-Rusland.

Het debat hier was erg stimulerend. Het laat zien dat de leden van het Europees Parlement, de lidstaten - bij monde van het voorzitterschap - en de Commissie op één lijn zitten. Door dezelfde lijn te volgen en nauw samen te werken zullen we uiteindelijk democratische veranderingen in Wit-Rusland bevorderen.

 
  
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Het debat is gesloten.

Schriftelijke verklaringen (artikel 142)

 
  
MPphoto
 
 

  Alessandro Battilocchio (NI).(IT) Mevrouw de Voorzitter, waarde collega’s, namens de Italiaanse Nieuwe Socialistische Partij sluit ik mij volledig aan bij de protesten tegen de verkiezingsfraude tijdens de verkiezingen in Wit-Rusland waarvan de herverkiezing van president Loekasjenko het omstreden resultaat was.

Ik betuig mij volkomen solidair met de betogers in Minsk: duizenden jongeren gaan al dagenlang vreedzaam de straat op en zetten ondanks talrijke obstakels hun democratische strijd voor een andere en betere toekomst voor hun land voort. De ambities van het nieuwe Wit-Rusland verschillen hemelsbreed van de doelstellingen van de laatste dictator van Europa, Alexander Loekasjenko, die vals heeft gespeeld bij de verkiezingen, die de demonstrerende oppositie bedreigt en die de gevangenissen net zo gebruikt als Stalin deed in zijn tijd.

Wij staan naast de Wit-Russische dissidenten, die geïsoleerd worden, die kou moeten doorstaan, die geslagen en vernederd worden, in hun strijd om ook in dat deel van de USSR een toekomst van vrijheid en rechtvaardigheid op te eisen. De klok van de geschiedenis moet ook in Minsk weer gaan functioneren.

 
  
MPphoto
 
 

  Marcin Libicki (UEN). – (PL) Het is een lovenswaardige zaak dat de Raad, de Commissie en het Europees Parlement met één stem spreken over het vraagstuk van Wit-Rusland en dat zij dat voor het eerst in zulke krachtige bewoordingen doen.

De situatie in Wit-Rusland is ernstig genoeg voor de Raad, de Commissie en de leden van het Europees Parlement om de Russische instemming met en ondersteuning van het ondemocratisch regime van Aleksander Loekasjenko te veroordelen. Wij mogen ons in geen geval te coulant opstellen ten aanzien van de positie van Rusland.

Laten wij eerlijk zijn en toegeven dat de instellingen van de Europese Unie te lang hebben gewacht en te traag hebben gereageerd op de gebeurtenissen in Wit-Rusland. Wij deden het kalmpjes aan en ons optreden zette geen zoden aan de dijk, niet alleen omdat wij president Poetin niet tegen ons in het harnas wilden jagen of omdat wij weinig bevoegdheden en middelen hadden om op te treden, maar ook omdat, zoals de heer Onyszkiewicz al zei, de procedures zo lang zijn en het geld via de verkeerde kanalen loopt. Het is de taak van de Commissie ervoor te zorgen dat de middelen voor de hulp aan Wit-Rusland op juiste wijze worden uitgegeven. Zij moet zich met meer efficiëntie en effectiviteit van haar taak kwijten.

Als leden van het Europees Parlement moeten wij de Commissie vragen om ons regelmatig op de hoogte te houden en ons te zeggen hoe zij haar werk doet, en of de procedure voor het overmaken en uitgeven van de hulp is verbeterd.

Wij moeten er ook op aandringen dat de Raad en de Commissie in de toekomst een sterker standpunt innemen en de steun van Rusland aan deze laatste ondemocratische tiran in Europa veroordelen.

 

5. Demografische uitdagingen en solidariteit tussen de generaties (debat)
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Aan de orde is het verslag (A6-0041/2006) van Philip Bushill-Matthews, namens de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken, over de demografische uitdagingen en solidariteit tussen de generaties (2005/2147(INI)).

 
  
MPphoto
 
 

  Philip Bushill-Matthews (PPE-DE), rapporteur. (EN) Mevrouw de Voorzitter, ik ben blij dat de commissaris prioriteit geeft aan dit onderwerp. Dat dit onderwerp prioriteit verdient, wordt door alle fracties in dit Parlement onderkend en gesteund. Het feit dat er meer dan tweehonderd amendementen zijn ingediend tijdens de commissiefase op wat een initiatiefverslag was en is, is hopelijk een weerspiegeling van die prioritaire status en niet in de eerste plaats van het tekortschieten van de rapporteur.

Ik wil beginnen met het bedanken van mijn collega’s van de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken, en in het bijzonder de schaduwrapporteurs, voor hun belangrijke bijdragen. Ik wil de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid en met name de Commissie rechten van de vrouw en gendergelijkheid - waarmee we de samenwerking hadden versterkt, zowel officieel als in de praktijk - bedanken voor hun waardevolle meningen en voor de vele ideeën die zij hebben aangedragen voor dit verslag.

Een rechtstreeks gevolg van dit alles is echter dat het verslag te lang is geworden; een blijk van ons collectieve enthousiasme wellicht. Ik hoop, met de hulp van collega’s bij de stemming vandaag, dat we het wat korter kunnen maken.

De insteek van het verslag moet echter duidelijk blijven: de uitdagingen van een vergrijzende bevolking, met meer mensen die langer leven, met meer oudere mensen die inactief zijn en door anderen onderhouden moeten worden, en met meer oudere mensen die actief zijn en zichzelf moeten onderhouden, vormen niet alleen een probleem voor de ouderen zelf, maar voor de samenleving als geheel. De uitdagingen van een dalend geboortecijfer, met minder mensen in de werkzame leeftijd, die vanuit rekenkundig perspectief niet in staat zullen zijn om het grotere aantal gepensioneerden financieel te onderhouden; met veel ouders die meer kinderen willen terwijl ze worstelen met de druk die de combinatie van werk en gezin met zich meebrengt, maar die rekenkundig bekeken de eindjes niet aan elkaar kunnen knopen, vormen niet alleen een probleem voor jonge mensen, maar zijn dat ook weer voor de samenleving als geheel. Het zijn uitdagingen voor regeringen; het zijn uitdagingen voor bedrijven. Er bestaan geen algemene oplossingen, maar, zoals ze in de ‘X-Files’ zeggen: "The truth is out there!"

Er zijn veel verschillende ideeën en verschillende ervaringen om uit te putten, niet alleen in de Europese Unie. Een aantal gedachten en suggesties is verwerkt in dit verslag. Nu is het nodig dat mensen zich openstellen, maar voor alles hebben we acties nodig om een vervolg te geven aan deze ideeën.

Ik hoop dat de commissaris ook vindt dat dit verslag niet alleen zijn eigen prioriteitsstelling weerspiegelt, maar ook zijn eigen persoonlijke gevoel van urgentie, en dat iedereen het erover eens zal zijn dat het echte werk nu gaat beginnen.

 
  
MPphoto
 
 

  Vladimír Špidla, lid van de Commissie. - (CS) Mevrouw de Voorzitter, dames en heren, ik wil de heer Bushill-Matthews, de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken en de Commissie rechten van de vrouw en gendergelijkheid van harte bedanken voor hun inderdaad zeer inspirerende verslag. Het verheugt mij enorm dat het Parlement steun geeft aan ons Groenboek. Het verslag van het Parlement komt als geroepen en zal een belangrijke impuls geven aan de werkzaamheden die de Commissie verricht voor de nieuwe mededeling over demografie, waaraan wij in de komende weken de laatste hand zullen leggen. Dankzij de goede timing kunnen wij dus op praktische manier gebruik maken van uw verslag. Daarin worden enkele zeer belangrijke vraagstukken aangestipt, die een plaats in de nieuwe mededeling verdienen. In de mededeling zullen wij conclusies trekken uit de reacties die wij op ons Groenboek hebben gekregen en uit de effectbeoordelingen die gedurende de door het Europees Parlement georganiseerde proefactiviteiten werden gefinancierd. Daarin wordt uiteengezet welke mogelijkheden bestaan om de samenwerking op Europees niveau bij de aanpak van demografische vraagstukken voort te zetten.

Dames en heren, Europa heeft recentelijk uitzonderlijke successen geboekt. Ik wil dit op niet mis te verstane wijze duidelijk maken, omdat wij dit niet uit het oog mogen verliezen. De vergrijzing van onze samenleving is een van de gevolgen van deze successen. Zij heeft een weerslag op twee hoeken en op twee lagen van de bevolkingspiramide. De gemiddelde levensverwachting is gestegen en tegelijkertijd heeft de geneeskunde sprongen vooruit gemaakt. Zo heeft men nu in grote mate de hart- en vaatziekten onder controle, waardoor de levensverwachting van personen van middelbare leeftijd aanzienlijk is gestegen. Dankzij belangrijke medische vooruitgang op het gebied van de kinderzorg en de perinatale zorg zijn de sterftecijfers van kinderen en baby’s gedaald tot een ongekend niveau, dat enkele tientallen jaren geleden waarschijnlijk nog voor onmogelijk werd gehouden. Dit is een onbetwistbaar succes. Eigenlijk genieten wij van een leven dat in vergelijking met onze voorouders dubbel zo lang duurt. Tot mijn genoegen heb ik tijdens de besprekingen met verzekeringsmaatschappijen kunnen vernemen dat zij nu werken met mortaliteitstabellen niet tot 80 maar tot 120 jaar.

Dit succes heeft echter consequenties, dat spreekt vanzelf, aangezien er door vergrijzing veranderingen optreden in alle sectoren van onze samenleving. Wij moeten wel beseffen dat er een holistische respons nodig is, een geïntegreerde en allesomvattende respons. De vergrijzing heeft niet alleen een weerslag op de pensioenstelsels, de gezondheid, het onderwijs, de stadsplanning enzovoort. Ik vraag mij zelfs af of er überhaupt een gebied van menselijke activiteiten is dat géén weerslag ondervindt van de vergrijzing. Zelfs de strijdkrachten worden erdoor getroffen. Daarom moeten wij proberen van actief ouder worden een realiteit te maken. Wij moeten de mogelijkheden voor kinderopvang en ouderenzorg ontwikkelen. Wij moeten nieuwe producten en diensten ontwikkelen om beter in te spelen op de behoeften van oudere mensen, en natuurlijk op de behoeften van een alom vergrijzende samenleving, van een samenleving waarvan het leeftijdsprofiel verandert. Wij moeten tot slot meer investeren in de ontwikkeling van ons menselijk kapitaal; wij moeten proberen dit vast te houden, opdat een hoge participatie op de arbeidsmarkt kan worden verzekerd en oudere mensen in staat kunnen worden gesteld om langer actief en aan de slag te blijven. In de reacties die wij tijdens het overleg over het Groenboek hebben gekregen, en met name in de reacties van de lidstaten, wordt nadrukkelijk de klemtoon gelegd op de noodzaak om ons privé-, gezins- en beroepsleven beter op elkaar af te stemmen.

Nu al ontstaat er door de migranten een ommekeer in de patronen van de bevolkingsafname in bepaalde lidstaten. Om ervoor te zorgen dat migratie werkelijk een weldaad is, moet zij hand in hand gaan met meer inspanningen op het gebied van integratie en bij het overbruggen van de verschillen. Desalniettemin is het, dames en heren, duidelijk dat migranten, die wij als een permanent kenmerk van onze samenlevingen beschouwen, in de toekomst geen antwoord zijn op de door de demografische problemen opgeworpen vragen. Zij zijn een van de factoren, maar mogen nooit als de oplossing worden beschouwd.

Ik wil enkele vraagstukken noemen die in de komende jaren in ons werkprogramma opgenomen moeten worden. Wij willen opnieuw onze aandacht toespitsen op de verenigbaarheid van gezins- en beroepsleven, aangezien wel duidelijk is dat de Europese burgers meer kinderen willen dan zij momenteel hebben. Om hun natuurlijke verlangens en wensen in vervulling te doen gaan, moeten wij mijns inziens aandachtig naar onze samenleving in haar geheel kijken, naar onze gewoonten, onze manier van werken en de dingen die we doen. Wij zouden graag een Europees forum voor bevolking en demografie willen opzetten, om een beter begrip te krijgen van de verschillende aspecten waaraan het hoofd moeten worden geboden als wij een demografische dimensie willen opnemen in al onze individuele beleidsvormen, aspecten waarop wij gewezen worden door vooraanstaande deskundigen en vrijwilligersorganisaties. In 2007 zal de Commissie een verslag indienen over de maatregelen die de lidstaten hebben genomen om de bepalingen van Richtlijn 2000/78/EG betreffende discriminatie op grond van leeftijd om te zetten in hun nationale wetgeving. Om de twee jaar zullen wij bij gelegenheid van de voltallige vergadering van het forum een verslag publiceren over bevolking en demografie in Europa en daarin een beschrijving geven van de demografische trends in Europa in de context van de ontwikkelingen in de wereld.

Dames en heren, de toegevoegde waarde van Europa komt voornamelijk voort uit de organisatie van informatie-uitwisselingen, uit vergelijking van efficiënt gebleken benaderingen en de presentatie en verspreiding van de daaruit voortvloeiende gegevens. Wij doen dit reeds op een groot aantal gebieden, met name op de gebieden in verband met de Strategie van Lissabon. Dames en heren, onze samenleving verandert door de demografische ontwikkelingen. Dat was in het verleden al zo en dat zal ook in de toekomst het geval zijn. Onze samenleving wordt, demografisch gesproken, technisch ouder, maar wij kunnen ook met zekerheid zeggen dat onze samenleving wijzer wordt, aangezien wijsheid verband houdt met ervaring en in alle samenlevingen een kenmerk is van degenen die geluk hebben gehad en lang genoeg hebben geleefd om uit hun ervaringen te kunnen putten. In onze debatten moeten wij mijns inziens uitzoeken hoe wij de uitdagingen tegemoet kunnen treden die voortvloeien uit het enorme succes dat onze samenleving heeft kunnen boeken met de verbetering van de levensverwachting en de levenskwaliteit. Wij moeten er daarbij voor zorgen dat de toekomstige generaties de koers volgen die wij uitzetten, hetgeen natuurlijk met zich meebrengt dat zij zich terdege bewust moeten zijn van de levenskwaliteit, de menselijke dimensie en de sociale waarden waar wij allen zo aan hechten.

 
  
MPphoto
 
 

  Thomas Ulmer (PPE-DE), rapporteur voor advies van de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid. (DE) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer de commissaris, dames en heren, allereerst zou ik de heer Bushill-Matthews hartelijk willen bedanken voor zijn uitstekende verslag. Tegen de heer Špidla zou ik willen zeggen dat ik heel graag 120 jaar zou willen worden. Voor mijn pensioenverzekering bereik ik immers pas het break-even punt als ik 116 jaar oud ben.

Het verbaast me dat in het Groenboek inzake de demografische veranderingen niet meer rekening wordt gehouden met de gevolgen voor de gezondheid. De vergrijzing van de samenleving heeft niet alleen maar economische gevolgen. We zien nu al dat bepaalde aandoeningen zich nadrukkelijker manifesteren: de verschillende vormen van dementie – of het nu Alzheimer is of de subcorticale dementie – vaatziekten, coronaire hartaandoeningen, nierinsufficiëntie, stofwisselingsziektes, en daarbij denk ik primair aan diabetes, artrose van de wervelkolom en de grote gewrichten, osteoporose, om er maar een paar te noemen. Daarom is het motto: preventie, gezond leven voor iedereen die nog fit is, en als er een behandeling nodig is moet die voor alle Europeanen optimaal zijn. We willen de kwaliteit van het leven en de mobiliteit handhaven.

We moeten met onze samenleving een nieuwe koers varen om aan deze uitdagingen het hoofd te bieden. De tijd na de pensionering is intussen een derde van ons hele leven. We moeten die op een zinvolle manier gebruiken, ouderen moeten verrijkende sociale taken uit kunnen voeren, drempelvrij kunnen wonen, er moeten nieuwe woonvormen komen, en wanneer dat nodig is ook optimale verzorging en medische behandeling.

Ik heb echter wel enige kritiek op de wat ondoordachte premisse dat de daling van het bevolkingscijfer voor de samenleving alleen maar negatieve gevolgen zou hebben; dat wordt in het Groenboek min of meer aangeduid. Daarom moeten we volgens mij nadenken over een aantal vragen. In hoeverre kunnen we de negatieve gevolgen van de daling van de bevolking compenseren door innovatie, een hogere participatie op de arbeidsmarkt en het moderniseren van het stelsel van sociale zekerheid? Kan die daling ook positieve gevolgen hebben, bijvoorbeeld voor het milieu, het verkeer, de ruimtelijke ordening? Kunnen we misschien definiëren wat voor Europa het pareto-optimale aantal inwoners zou zijn?

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (PSE), rapporteur voor advies van de Commissie rechten van de vrouw en gendergelijkheid.(PT) Ik wil om te beginnen de heer Bushill-Matthews gelukwensen met zijn uitstekende verslag en hem bedanken voor de goede samenwerking bij het opstellen van onze verslagen.

In 2004 bedroeg de natuurlijk aanwas van de Europese bevolking 0,04 procent. Volgens de voorspellingen zullen er tussen 2005 en 2030 bijna 20 miljoen mensen verdwijnen. Vanaf 2025 zal de bevolking als gevolg van immigratie een klein beetje groeien, maar vervolgens weer afnemen. Immigratie is dus maar een deel van de oplossing. Europeanen hebben niet zoveel kinderen als ze zouden willen. Onderzoek heeft aangetoond dat ze gemiddeld 2,3 kinderen willen, maar er slechts 1,5 hebben. Dat is te weinig om de bevolking op peil te houden.

Er is een aantal redenen voor het lage geboortecijfer, waaronder de hier volgende: late opname in het arbeidsproces of instabiele betrekkingen; ouders krijgen hun eerste kind pas op latere leeftijd; het ontbreken van belastingprikkels en gezinsuitkeringen; onvoldoende ouderschapsverlof; gebrek aan dagopvang voor kinderen en andere afhankelijke personen; verschillen in de beloning van mannen en vrouwen; problemen bij het op elkaar afstemmen van werk en gezin.

Volgens demograaf Phillip Longman krijgen in Europa conservatieve christenen en moslims de meeste kinderen. Dat zal de samenstelling van onze maatschappijen wijzigen. Wat kan er worden gedaan om de ontwikkelingen te beïnvloeden? Phillip Longman doet een aantal suggesties. Zweden is erin geslaagd het geboortecijfer te laten stijgen door sociale uitkeringen te verhogen en dagopvangverblijven en crèches te bouwen. In Italië zou het helpen als het eenvoudiger wordt om geld te lenen voor de aanschaf van een huis – dat is nu heel moeilijk. Eén ding staat vast: in de meeste lidstaten bestaat een sterke correlatie tussen hoge geboortecijfers en een hoge arbeidsparticipatie van vrouwen. Als weinig vrouwen werken is het geboortecijfer laag.

 
  
  

VOORZITTER: JACEK EMIL SARYUSZ-WOLSKI
Ondervoorzitter

 
  
MPphoto
 
 

  Struan Stevenson, namens de PPE-DE-Fractie. (EN) Mijnheer de Voorzitter, in de woorden van commissaris Špidla, het onderwerp demografische veranderingen is niet alleen actueel, maar is ook een van de grootste uitdagingen waarvoor Europa zich vandaag de dag gesteld ziet. Dat is waarom het verslag van Philip Bushill-Matthews zowel op een goed moment komt als relevant is.

Het probleem met politici is tegenwoordig dat we alleen nog maar in perioden van vijf jaar denken. Het wordt niet gezien als politiek voordelig om zaken aan te snijden die een dramatische impact zullen hebben op onze levens over tien of twintig jaar. Ik heb de afgelopen maanden een werkgroep van de Fractie van de Europese Volkspartij (Christen-democraten) en Europese Democraten over specifieke aspecten van de demografische veranderingen voorgezeten, en we zijn met een paar tamelijk nuttige conclusies over dit punt op de proppen gekomen.

Ten eerste, op het terrein van demografie en gezinnen, Europa moet zich niet neerleggen bij een daling van de bevolking. Het verbeteren van de algehele situatie van kinderen en van jonge mensen en het vergroten van de mogelijkheden voor mannen en vrouwen om werk en gezinsleven te combineren, in combinatie met belastingprikkels, kunnen een belangrijke stimulans zijn voor een stijging van het geboortecijfer.

Ten tweede, het is duidelijk dat we meer keuze en flexibiliteit op de arbeidsmarkt nodig hebben in Europa. In dit verband moeten we de participatie van vrouwen en jonge en oudere mensen in de actieve bevolking vergroten, door nieuwe kansen te bieden door middel van bijvoorbeeld het flexibeler maken van werktijden en het stimuleren van deeltijdwerk en zelfstandige arbeid. Onderwijsstelsels moeten worden hervormd om de effectiviteit en de studeersnelheid in het hoger onderwijs te vergroten, om op die manier tot een snellere intrede op de arbeidsmarkt te komen.

Ten derde, we moeten gespecialiseerde werknemers uit derde landen aantrekken, maar volgens onze werkgroep moeten we immigratie niet zien als de enige oplossing voor de toekomstige demografische en arbeidsmarktproblemen van Europa. Immigranten moeten over bepaalde talenten en vaardigheden beschikken waar we in Europa een tekort aan hebben en moeten bereid zijn om te integreren in onze samenlevingen en onze gemeenschappelijke waarden te aanvaarden.

Om aan de uitdagingen van demografische veranderingen het hoofd te kunnen bieden en een almaar veranderende samenleving in stand te kunnen houden, moeten we de implementatie van de Lissabon-agenda vastberaden ter hand nemen. Vasthouden aan de status quo is geen optie. Om zich te ontwikkelen en tot bloei te komen, heeft Europa - om een van de lievelingswoorden van de heer Barroso te gebruiken - ‘flexizekerheid’ en innovatie nodig. Zekerheid en flexibiliteit op de arbeidsmarkt zal ons in staat stellen om de uitdagingen van de globalisering aan te gaan. Om dit te bereiken moeten we onze pensioenstelsels hervormen en ons concentreren op groei en werkgelegenheid, door innovatieve maatregelen te nemen om het geboortecijfer te ondersteunen en door op een verstandige wijze gebruik te maken van immigratie.

Alleen door innovatie, door het opnieuw uitvinden van onszelf, kunnen we er zeker van zijn dat de uitdagingen van de demografische veranderingen de groeikansen van morgen worden.

 
  
MPphoto
 
 

  Joel Hasse Ferreira, namens de PSE-Fractie.(PT) Dat dit een belangrijk onderwerp is zal niemand ontkennen. Een groot deel van Europa wordt ouder. De geboortecijfers zijn laag, al zijn er hier en daar uitzonderingen. Als gevolg daarvan wordt de duurzaamheid van een aantal mechanismen voor solidariteit, sociale bescherming en sociale zekerheid bedreigd. Immigratie vanuit landen buiten Europa heeft in een aantal lidstaten tot een evenwichtiger geboortecijfer geleid, maar daar zijn wel sociale consequenties aan verbonden, niet alleen op het gebied van maatschappelijk integratie, maar ook als het gaat om gezinssteun.

Het debat over de demografische uitdaging is door de recente overname van het Europese sociale model in Zweden opnieuw opportuun geworden. Het is kennelijk heel belangrijk dat een verhoogde productiviteit en een beter concurrentievermogen gecombineerd wordt met een hoge arbeidsparticipatie van vrouwen. Het geboortecijfer stijgt en de regelingen voor vaderschapsverlof en steun voor moeders zijn verbeterd.

In Europa zullen we er dus hard aan moeten werken om werk en gezin in alle lidstaten beter op elkaar af te stemmen. Dat kan door flexibeler werktijden in te stellen en een geschiktere infrastructuur voor assistentie te ontwikkelen. Van belang is ook dat er wederzijds meer bekend wordt over de verschillende systemen voor sociale zekerheid. Mensen moeten zonder problemen van het ene op het andere nationale stelsel kunnen overstappen, of dat nu een openbaar of een particulier systeem dan wel een onderling waarborgstelsel is. Dat is heel belangrijk voor werknemers die in een bepaalde lidstaat sociale bijdragen betalen en dan weer naar hun land van oorsprong terugkeren of voor mensen die naar een andere lidstaat verhuizen om daar te werken. Dat moet gemakkelijk kunnen.

We zullen onze stelsels voor sociale bescherming moeten verbeteren en actief ouder worden aanmoedigen. Al deze punten zijn besproken door de rapporteurs, de heer Bushill-Matthews en mevrouw Estrela, en de leden van de verschillende commissies die zich met dit onderwerp bezig houden. Tot slot wijs ik erop dat de demografische uitdaging waar Europa zich nu voor gesteld ziet weliswaar heel serieus is – er zijn toch mogelijkheden om op deze uitdaging een antwoord te formuleren. Laten we dat dus doen en zo verzekeren dat er tussen de verschillende generaties meer solidariteit ontstaat.

 
  
MPphoto
 
 

  Marian Harkin, namens de ALDE-Fractie. (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik wil de rapporteur feliciteren met zijn veelomvattende verslag over dit zeer belangrijke probleem dat in alle vijfentwintig landen van de EU speelt, namelijk de uitdaging van de demografische veranderingen en het belang van solidariteit tussen de generaties. Wat het verslag in essentie voorstelt, is een verbetering van de kwaliteit van het bestaan voor iedereen, in alle fasen van het leven, en dat erkend wordt dat beleidsbeslissingen en de vastgestelde wetgeving moeten bijdragen aan dat kerndoel. Vanwege de beperkte tijd zal ik kort twee punten noemen.

Ik ben blij dat in het verslag de aanbeveling aan de lidstaten is opgenomen dat de diensten van algemeen belang in rurale gebieden moeten worden verbeterd, om zo een billijker evenwicht tot stand te brengen tussen het leven in de stad en het leven op het platteland, met name voor oudere mensen.

Ik vraag ook om steun voor amendement 20, waarin gevraagd wordt om erkenning van het potentieel van begeleid wonen. Ik gebruik als model daarvoor het Saint Brendan’s Village-project in County Mayo in het westen van Ierland, en het Habitat-Extra Zorgprogramma van het SLE in Lille in Frankrijk.

In een rapport van de Europese verbindingscommissie voor sociale huisvesting, dat is opgesteld in het kader van het VN-jaar van de ouderen, is een van de belangrijkste aanbevelingen dat regeringen en dienstverleners mensen moeten helpen om in hun eigen gemeenschappen te blijven wonen wanneer ze ouder worden. Volgens het rapport vormen de twee projecten die ik zojuist genoemd heb goede voorbeelden van projecten die gebouwd zijn om tegemoet te komen aan lokale behoeften. Ze helpen om oudere mensen in de gemeenschap te houden waar ze het grootste deel van hun leven gewoond hebben, met steun van familie, vrienden en dienstverleners, en in een vertrouwde omgeving. Dat is zeker solidariteit tussen de generaties.

Wij allen in dit Huis - als we het geluk hebben dat we lang genoeg leven - zullen oud worden. Voor sommigen van ons is dat dichterbij dan voor anderen. Persoonlijk zou ik echter liever onafhankelijk blijven wonen in mijn eigen gemeenschap, met maatschappelijke en medische hulp op het niveau dat ik nodig heb. De twee projecten die ik noemde zijn Europese voorbeelden van ‘beste praktijken’ op dit terrein en kunnen worden gekopieerd in alle vijfentwintig landen van de EU.

 
  
MPphoto
 
 

  Sepp Kusstatscher, namens de Verts/ALE-Fractie. (DE) Mijnheer de Voorzitter, de demografische veranderingen zijn naast de klimaatverandering waarschijnlijk onze grootste uitdaging. We hebben in onze samenleving steeds minder kinderen en dus ook minder toekomst. De daling van het geboortecijfer heeft tal van oorzaken.

Het is een buitengewoon ingewikkelde kwestie, en ik wil maar één aspect ervan belichten: de pensioenregeling voor moeders. Wat moeders presteren, vooral moeders van meerdere kinderen, wordt onvoldoende gewaardeerd. Een van de grootste problemen is dat vrouwen die een aantal jaren niet willen of kunnen werken omdat ze de kinderen moeten opvoeden en verzorgen daardoor later nadelen ondervinden, eerst in hun carrière, en daarna in hun pensioen.

Het opvoeden en verzorgen van kinderen zou in onze rijke samenleving minstens evenveel erkenning moeten krijgen als werk in de productie of in de dienstensector. Die periode zou volledig moeten worden meegenomen bij de opbouw van pensioenrechten. De eenvoudigste en meest volledige oplossing zou een automatisch basisinkomen voor iedereen zijn.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo, namens de GUE/NGL-Fractie.(PT) De demografische veranderingen die zich nu in Europa voltrekken zullen onze maatschappijen in het algemeen meer goed dan kwaad doen. Onze levensverwachting is toegenomen als gevolg van een hogere levensstandaard en een betere gezondheidszorg. Dat leidt tot nieuwe uitdagingen en we zullen daar een antwoord op moeten formuleren.

Seksuele en reproductieve gezondheid, gendermainstreaming bij elk onderzoek en op elk beleidsterrein, de verbetering van de levenstandaard en meer economische en sociale samenhang en integratie zijn voorbeelden van die uitdagingen. De Commissie heeft deze in haar Groenboek niet adequaat behandeld.

In de voorstellen die onze fractie heeft gepresenteerd ligt daarom de nadruk op stabiliteit in de werksfeer, veiligheid op de werkplek en minder lang werken. Zo kun je ervoor zorgen dat zowel jongere als oudere werknemers toegang krijgen tot behoorlijk betaald werk. Werknemers zullen zo ook meer tijd hebben: voor hun gezin, voor de ondersteuning van hun kinderen en voor levenslang leren.

Bij het beheer van de demografische veranderingen moeten de volgende prioriteiten gelden: banen met rechten, een eerlijker inkomensverdeling, een sterke sociale zekerheid gebaseerd op de solidariteit tussen de generaties, en openbare diensten van goede kwaliteit, vooral op het gebied van gezondheid, onderwijs, huisvesting en sociale bescherming. Het komt er dus op neer dat wij voorstellen de huidige trend te keren. Die geeft immers prioriteit aan mededinging en liberalisering, wat leidt tot onzekere en slecht betaalde banen en meer werkloosheid. De openbare diensten worden geprivatiseerd en de rechten van werknemers worden met voeten getreden. We dringen er op aan dat dit beleid radicaal wordt herzien.

 
  
MPphoto
 
 

  Kathy Sinnott, namens de IND/DEM-Fractie. (EN) Mijnheer de Voorzitter, in 1981 was ik in Ierland bij een lezing van dr. Herbert Ratner, een professor in de volksgezondheid en medische ethiek. Daarin beschreef hij de demografie van het continentale West-Europa. Hij voorspelde accuraat het patroon dat we nu zien: een scherpe daling van het geboortecijfer tegen het jaar 2000 en de uiteindelijke daling van de bevolking rond 2020, die nu onvermijdelijk is geworden.

In deze lezing waarschuwde dr. Ratner zijn Ierse toehoorders dat ze voor het leven moesten blijven kiezen en op die manier, onder de vele voordelen die dat met zich meebrengt, de demografische zelfmoord te vermijden die onze Europese buren aan het plegen waren. Twee jaar later kozen we voor het leven, in een referendum over de bescherming van het menselijk leven vanaf de conceptie tot aan de natuurlijke dood. Het geboortecijfer van Ierland is nu aan het dalen, maar we hebben de trend twintig jaar weten uit te stellen, en hoewel we op dit moment net onder het reproductiecijfer zitten, hebben we nog steeds het gezondste geboortecijfer, de jongste beroepsbevolking en de sterkste economie van de EU. Zoals het Groenboek over demografie van de Commissie stelt, is er geen economische groei zonder bevolkingsgroei.

Ik kan veel goede redenen bedenken waarom de EU de cultuur van het leven en de waardigheid van de mens en God zou moeten omarmen. Maar we moeten, al was het maar om economische groei en een levensvatbare toekomst voor Europa te waarborgen, onze houding tegenover de heiligheid van het leven, de positie van het gezin en steun aan moeders en andere thuisverzorgers heroverwegen.

 
  
MPphoto
 
 

  Amalia Sartori (PPE-DE).(IT) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, ook ik bedank de rapporteur voor zijn uitstekende werk. De kwesties waarop ik persoonlijk de aandacht wil vestigen, zijn de twee grote uitdagingen waar wij voor staan: ten eerste, een vergrijzende bevolking waarvoor wij een zo goed en zo waardig mogelijke oude dag willen waarborgen, en ten tweede, een te laag geboortecijfer. Wij willen op ons continent de balans herstellen tussen de verwachtingen van vrouwen en die van onze landen.

Om de eerste uitdaging het hoofd te kunnen bieden, moeten we een tweeledig beleid voeren. Enerzijds moeten we allerlei ontmoedigingsmaatregelen afschaffen zodat mensen langer kunnen blijven werken, en dat betekent dat we dus alle beleidsmaatregelen moeten toestaan die erop gericht zijn ouderen zo lang mogelijk rechtstreeks bij het arbeidsproces betrokken te houden. Anderzijds moeten we ouderen de mogelijkheid bieden zo lang mogelijk deel te blijven uitmaken van hun gemeenschap. Al het sociaal beleid moet hierop gericht zijn: dat mensen binnen hun familiekring blijven, in hun eigen huis, en alleen in laatste instantie naar een bejaarden- of verzorgingstehuis gaan.

Wat het beleid ten aanzien van het geboortecijfer betreft denk ik dat het, zoals altijd in het leven, helpt om naar concrete feiten te kijken. Ik zou erop willen wijzen dat in de afgelopen jaren juist die landen die een intelligent beleid zijn gaan voeren vanuit een nieuwe belastingoptiek – Frankrijk is daar een interessant voorbeeld van – uiteindelijk goede resultaten hebben bereikt. Wat we nodig hebben is dus een nieuwe belastingoptiek, uitgebreide arbeidskansen voor vrouwen op de arbeidsmarkt, de mogelijkheid om tot de arbeidsmarkt toe te treden en zeer beslist ook een nieuwe en andere kwaliteit van diensten.

 
  
MPphoto
 
 

  Karin Jöns (PSE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer de commissaris, geachte collega's, de demografische veranderingen zijn op dit moment ongetwijfeld één van de grootste uitdagingen voor alle lidstaten van de Europese Unie.

We moeten ze echter ook als een kans zien; zo kunnen we een nieuwe vorm van solidariteit tussen de generaties tot stand brengen die ervoor zorgt dat de jeugd een goede opleiding krijgt, er voor iedereen werk is en we allemaal op een waardige manier oud kunnen worden. We zouden een heel belangrijke stap in die richting nemen als we de gevolgen van de demografische veranderingen zouden integreren in alle beleidsvormen op zowel nationaal als Europees niveau. Dat moet ook gelden voor het werk van de Europese Commissie.

We moeten ook van elkaar leren en de uitwisseling van ervaringen niet alleen tussen de regeringen, maar ook tussen de sociale partners, intensiveren. Zij spelen een hoofdrol bij het handhaven van een bijzonder kenmerk van het Europese sociale model: de sociale cohesie. Daarom ben ik blij dat er aan de lidstaten is gevraagd om nieuwe partnerschappen aan te gaan met de sociale partners, en dat er is voorgesteld om snel een hoorzitting met de sociale partners te organiseren over het combineren van werk en gezin.

 
  
MPphoto
 
 

  Gabriele Zimmer (GUE/NGL). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, een serieuze discussie over de demografische veranderingen is volgens mij alleen maar mogelijk als we de mens als individu beschouwen, en niet als een productiefactor. Deze fout wordt volgens mij gemaakt in het Groenboek van de Commissie en in dit verslag van de heer Bushill-Matthews.

Wat in de discussie volgens mij ook onvoldoende belicht wordt is de mondiale dimensie van de demografische veranderingen. Het is toch glashelder dat de millenniumdoelstellingen en de strijd tegen de armoede in de wereld in ons debat over de demografische veranderingen geen enkele rol spelen. Het probleem is niet primair dat de bevolking in Europa daalt, het probleem is ten eerste dat die daling ongelijkmatig in de verschillende delen van de wereld plaatsvindt, ten tweede dat de sociale cohesie gevaar loopt en ten derde dat we het verband niet zien tussen de demografische veranderingen in Europa en de bevolkingsexplosie in de rest van de wereld.

Als we de vergrijzing van de samenleving in Europa bespreken kijken we vrijwel uitsluitend naar het dalende aantal arbeidskrachten. Daarbij verliezen we helemaal uit het oog hoe de productiviteit zich ontwikkelt. Tegelijkertijd misbruiken we dit fenomeen om bijstandsuitkeringen, uitkeringen uit de ziektewet, betalingen voor ziektekosten en pensioenen te beknotten, en een rechtvaardiging te geven voor een enorme verlenging van het werkzame leven. Ik hoef alleen maar te verwijzen naar onderzoek dat de Commissie heeft verricht en gepubliceerd. Daarin is sprake van 71 jaar.

Daarom eis ik dat we prioriteiten anders leggen. We moeten zorgen voor een kindvriendelijke samenleving, waarin we daadwerkelijk met kinderen samen willen leven. We moeten het debat heel anders voeren. We mogen kinderen niet alleen maar beschouwen als een investering in de economie, als toekomstige werknemers en betalers van pensioenen. Het is niet genoeg om te zeggen dat we beroep, gezin en vrije tijd beter met elkaar willen combineren. Er staat meer op het spel, het kind moet centraal staan en als individu worden beschouwd.

We moeten samen natuurlijk ook de uitdagingen van de vergrijzing aangaan, we moeten bijvoorbeeld meer investeren in de verzorging, in het huisvestingsbeleid meer rekening houden met de wensen van ouderen, het verkeer kindvriendelijker en ouderenvriendelijker maken. Alles staat met elkaar in verband, dat vergeten we wel eens.

 
  
MPphoto
 
 

  Ria Oomen-Ruijten (PPE-DE). – Voorzitter, je hoeft geen econoom of politicoloog te zijn om te weten dat de trend om zaken te willen verzilveren en de verdwijning van het groen in onze samenleving een groot aantal consequenties met zich meebrengt.

Voorzitter, wat wij als politici weten, maar wat de meeste burgers niet weten, is dat de mondialisering en de demografische veranderingen een groot aantal problemen met zich meebrengen. Het verslag van collega Bushill-Matthews probeert een perspectief te bieden en ik dank hem daarvoor hartelijk. Maar wat wij zouden moeten doen, is niet alleen kijken naar wat de Commissie zegt. We moeten ervoor zorgen dat het geboortecijfer stijgt. Het is evenwel geen zaak van de politiek, maar van ouders om ervoor te zorgen dat er kinderen komen.

Wat de politiek moet doen, is ervoor zorgen dat er een kindvriendelijke samenleving komt, een samenleving waarin kinderen geen belasting zijn, maar een verrijking. Dat betekent ook dat men er dan voor moet zorgen dat mensen kinderen ook goed kunnen verzorgen. Dit heeft consequenties voor de flexibiliteit op de arbeidsmarkt, de flexibiliteit in de levensloop en de flexibiliteit in de arbeidstijden. Daar is de politiek dan weer aan zet.

Wanneer we een goede samenleving willen hebben, een rechtvaardige samenleving waarin jong en oud kunnen functioneren, en dat is nodig, dan moeten we er ook voor zorgen dat de wetgeving op Europees, maar zeer zeker ook op nationaal niveau, op kindvriendelijkheid is gericht.

 
  
MPphoto
 
 

  Marianne Mikko (PSE). – (ET) Dames en heren, rapporteur. De heer Bushill-Matthews heeft een zeer noodzakelijk verslag opgesteld. Als wij er niet in slagen om verder te kijken dan naar de politiek van alledag, zal Europa worden getroffen door een demografische en sociale ramp met de omvang van een tsoenami.

Het voortbestaan van de Europese levenswijze loopt gevaar. De jonge generatie werkt lange dagen voor een schijntje, waarbij lichaam en geest worden overbelast. Wat wordt gepresenteerd als vrije keuze, wordt in werkelijkheid opgedrongen door een samenleving waarin de winnaar alles krijgt. Loonslavernij of werkloosheid, carrière maken of niet aangenomen worden, dat zijn de keuzen waar onze hoogopgeleide jongeren voor staan.

Wanneer iemand ondanks wetgeving per dag twaalf uur of meer werkt, helpen flexibele arbeidstijden en langere openingstijden in de winkel- en dienstensector niet. Er is gewoon geen tijd voor een privé-leven of het krijgen van kinderen.

Vanuit macro-economisch oogpunt komt dit door de noodzaak de pensioenen en steeds duurder wordende medische verzorging van de oudere generatie te financieren. Het onderhavige verslag moet slechts een startpunt zijn. Om de hoge levensstandaard in Europa te behouden, moeten politici nog een berg extra werk verzetten en snel handelen.

Ik dank u voor uw aandacht.

 
  
MPphoto
 
 

  Marie Panayotopoulos-Cassiotou (PPE-DE). – (EL) Mijnheer de Voorzitter, de rapporteur, de heer Bushill-Matthews, die wij allen kennen als een nauwgezet en zeer gevoelig iemand, heeft dit verslag met veel geduld opgesteld en daarin terecht gewezen op de oplossingen die mogelijk zijn voor het demografisch probleem. Hij zegt dat in de eerste plaats middelen moeten worden gevonden om de lage economische ontwikkeling en de hoge werkloosheid aan te pakken.

Er worden, al naar gelang het geval, verschillende benaderingen gevolgd. Zoals terecht wordt gezegd, moet bij al deze benaderingen echter de vrijheid van keuze worden geëerbiedigd en tegelijkertijd de uitoefening van de fundamentele mensenrechten worden bevorderd, opdat de Europese gezinnen net zoveel kinderen kunnen krijgen als zij willen, zonder daarvan weerhouden te worden door moeilijkheden bij het combineren van beroeps- en gezinsleven. Daarom is het de verantwoordelijkheid van de lidstaten om de desbetreffende hinderpalen en de hinderpalen zowel binnen als buiten de arbeidssfeer (belasting, woning, kosten voor onderwijs, gezondheid en verzekeringen) op te sporen. De bevoegdheid voor de uitwerking van zowel het economisch als het gezinsbeleid berust immers uitsluitend bij de lidstaten.

Immigratie was historisch gezien vaak de oplossing van het probleem van bevolkingsvernieuwing, en ook nu weer vult immigratie het gat op dat wij hebben doen ontstaan met onze keuze om geen kinderen te krijgen of slechts één kind op niet meer zo jonge leeftijd. Wat heeft ons echter in deze tijd van vrede en welvaart ertoe aangezet om die keuzes te maken? Het opsporen van de oorzaken van de demografische veranderingen is geen taak voor de Europese Commissie, noch voor de regeringen. Daarvoor is de Europese Unie niet bevoegd. Bevoegd is elke Europese burger die zich boven zijn of haar menselijke mogelijkheden wil verheffen, zowel bij het plannen van een nieuw leven als bij het beëindigen daarvan.

Onderwijs, scholing, en een baan in een omgeving met duurzame ontwikkeling zijn de absolute voorwaarden voor een hoge levensstandaard. Om demografische problemen te voorkomen en ervoor te zorgen dat er Europese kinderen worden geboren en de Europeanen op een waardige manier oud kunnen worden, moeten de toekomstige ouders veeleisend zijn tegenover zichzelf, geloofwaardig zijn in hun persoonlijke betrekkingen en, algemeen gesproken, een levensideaal hebben voor het heden en de toekomst.

 
  
MPphoto
 
 

  Aloyzas Sakalas (PSE).(LT) Als lid van het Europees Parlement voor Litouwen vind ik het demografische probleem bijzonder relevant. Het aantal inwoners van Litouwen daalt namelijk gestaag, niet zozeer als gevolg van emigratie, maar vooral als gevolg van de snelle daling van het geboortecijfer, wat al geleid heeft tot de sluiting van een aantal scholen. De stappen die de Litouwse regering heeft ondernomen om een oplossing te vinden voor dit probleem zijn duidelijk niet voldoende en daarom is het verschijnen van documenten op Europees niveau welkom. De daling van het geboortecijfer is echter niet alleen een probleem voor Litouwen, maar voor heel Europa, en terwijl onze gezinnen statistisch gezien gemiddeld minder dan 1,5 kind krijgen, worden in Aziatische landen, waaronder ook de kandidaat voor het lidmaatschap van de Europese Unie Turkije, massa’s kinderen geboren. Wat dit zou kunnen betekenen in de niet zo heel verre toekomst is de moeite van het overdenken waard. We kunnen en moeten deze demografische crisis overwinnen door middel van echte acties en programma’s. Deze acties en programma’s moeten het voor gezinnen aantrekkelijk maken om ten minste drie kinderen te krijgen. Dat is precies de geest die uit dit document spreekt, en wanneer ze eenmaal zijn aangenomen, moeten praktische oplossingen volgen.

 
  
MPphoto
 
 

  Roselyne Bachelot-Narquin (PPE-DE). – (FR) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, ik wil Philip Bushill-Matthews bedanken voor zijn uitmuntende verslag.

Van oudsher zijn er drie manieren om bevolkingskrimp aan te pakken: een weloverwogen, gereguleerde immigratiepolitiek, mobilisering van de arbeidskrachten, en een actief gezinsbeleid en geboortebevorderingsbeleid.

Dit laatste type aanpak wordt over het algemeen aan de lidstaten overgelaten. De Europese Unie zou er echter volkomen verkeerd aan doen zich deze middelen te ontzeggen. De werking ervan is bewezen en wat dat betreft kan Frankrijk als voorbeeld dienen: belastingvoordelen voor gezinnen, ouderschapsverlof, financiële bijstand en bovenal kinderopvang – voorschoolse en buitenschoolse opvang, uiteenlopende opvangmodaliteiten voor de allerjongsten en opvang voor kinderen met een handicap. Het is bovendien zinnig eraan te herinneren dat het niet mogelijk zal zijn vrouwen massaal de arbeidsmarkt op te krijgen als er geen fatsoenlijke opvang is voor hun kinderen.

Het ontbreekt Europa niet aan mogelijkheden, mits het de politieke wil en de financiële middelen heeft. Het is dan ook van essentieel belang dat in de beleidsregelingen voor de territoriale samenhang krachtiger de nadruk wordt gelegd op de noodzaak van de financiering van kinderopvangstructuren. Er wordt momenteel heftig gedebatteerd over de aard van het Europees sociaal model. Welnu, kinderen en gezinnen dienen, in al hun verscheidenheid, een hoeksteen uit te maken van dat model.

 
  
MPphoto
 
 

  Vladimír Špidla, lid van de Commissie. - (CS) Dames en heren. Ik wil u bedanken voor dit debat. Daaruit is gebleken dat de demografie een van de belangrijkste vraagstukken is waar Europa mee geconfronteerd is. Ook is hiermee licht geworpen op de talloze aspecten van dit vraagstuk. Mijns inziens hebt u duidelijk de fundamentele zienswijze bevestigd dat dit vraagstuk ingrijpende veranderingen met zich meebrengt en dat daarvoor - zoals reeds eerder werd gezegd - een holistische, horizontale aanpak nodig is. Eveneens werd aandacht geschonken aan de diverse aspecten van het meer algemene probleem. Zo werd bijvoorbeeld gezegd dat in het Groenboek de twee groepen van problemen niet dezelfde aandacht krijgen: de problemen in verband met de gezondheidssector en de problemen in de internationale context. U zult uit mijn verslag hebben kunnen opmaken dat de internationale context aan de orde zal komen in voortgangsverslagen, aangezien er daarvoor reeds een specifieke, voorlopige respons bestaat. De gezondheidszorg is een van de meest fundamentele vraagstukken, en mijns inziens kunnen wij uit dit debat inspiratie putten voor de verdere overpeinzingen op dit gebied in de toekomst.

Door dit probleem worden niet alleen technische en organisatorische vraagstukken opgeworpen. Er doet zich ook een hele reeks ethische problemen voor, aangezien door de vergrijzing steeds meer situaties zullen ontstaan waarin mensen onder extreme omstandigheden moeten leven door een combinatie van het noodlot en hun persoonlijke gezondheidstoestand. Het zal dus heel moeilijk zijn om een gepast ethisch antwoord te geven. Daarover zal lang en diep moeten worden nagedacht.

Mijns inziens werd ook duidelijk - en volgens mij terecht - de aandacht gevestigd op de kwestie van kinderen krijgen en de lage geboortecijfers, evenals op de vraag hoe wij hier verandering in kunnen brengen of in ieder geval hoe wij dit kunnen beïnvloeden. Uit het debat is duidelijk geworden dat dit vraagstuk zich algemeen in Europa voordoet. Ierland heeft weliswaar het hoogste aantal geboren kinderen per vrouw op de vruchtbare leeftijd maar toch is dit aantal gedurende de afgelopen twintig jaar sterker gedaald dan elders, en het huidig niveau is niet voldoende om de demografische stabiliteit te behouden. Er zijn natuurlijk landen die in een veel slechtere positie verkeren en waar de situatie over een aantal generaties wel eens zeer penibel zou kunnen zijn.

Het lijdt evenmin twijfel dat wij serieus moeten nadenken over het feit dat niet elke samenleving mensvriendelijk is. De oude Romeinen plachten te zeggen: “Inter arma silent Musae”, oftewel: als de samenleving onder druk staat of zich in een extreme situatie bevindt, wordt de creativiteit tot zwijgen gebracht. Mijns inziens is kinderen krijgen een diepe behoefte en een diep verlangen. Kinderen opvoeden en voor kinderen zorgen is ook een activiteit waarvoor heel veel creativiteit nodig is, en het is duidelijk dat als wij willen dat Europese burgers besluiten kinderen te nemen, gezorgd moet worden voor meer veiligheid in deze wereld, die aan razendsnelle en ingrijpende veranderingen onderhevig is.

In het debat werd - mijns inziens terecht - ook gesproken over evenwicht tussen mannen en vrouwen. Staat u mij toe een punt te lichten uit een Spaanse studie. Daarin staat dat mannen in Spanje 52 miljoen uur per jaar besteden aan zorg voor afhankelijke personen, dat wil zeggen voor kinderen of oudere familieleden en dat vrouwen daaraan 200 miljoen uur per jaar besteden. Deze gemeenschappelijke last valt dus vooral op de schouders van de vrouwen. De onevenwichtigheid is groot: de vrouwen doen vier keer zoveel als mannen. Volgens mij moeten wij ook dergelijke kwesties aanpakken. Dames en heren, ik wil u nogmaals bedanken voor het debat en voor het zeer bondige verslag. Daaruit blijkt dat wij duidelijk naar dezelfde aanpak tenderen binnen de context van het sociale en politieke denkproces in Europa. Dat geeft naar mijn mening goede hoop dat wij erin zullen slagen onze standpunten te coördineren en de vaak moeizame veranderingen die het gevolg zijn van verkiezingen - vijf jaar is immers voor talrijke vraagstukken maar heel weinig tijd - te boven zullen komen.

 
  
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Het debat is gesloten.

De stemming vindt vandaag om 11.00 uur plaats.

Schriftelijke verklaringen (artikel 142)

 
  
MPphoto
 
 

  Zita Gurmai (PSE). (EN) Demografische uitdagingen en solidariteit tussen de generaties vormen een complex probleem dat van grote invloed is op onze Europese samenlevingen. Dit zijn twee allesomvattende uitdagingen en de lidstaten hebben de verantwoordelijkheid om er een toekomstgerichte langetermijnoplossing voor te vinden.

De oplossing moet bestaan uit een brede, globale, consistente en rechtvaardige strategie die het onderlinge begrip en blijvende solidariteit bevordert tussen het toenemend aantal generaties dat naast elkaar leeft.

Beleidsoplossingen voor de demografische uitdagingen, zoals de vergrijzing, de verhouding tussen mannen en vrouwen, de arbeidsmarkt, pensioenen en migratie moeten leiden tot een nieuwe en coherente visie op een Europese samenleving.

Hoewel er aanzienlijke verschillen in de lokale omstandigheden van de lidstaten bestaan, zijn de uitdagingen en doelen overal vergelijkbaar - er moet een oplossing worden gevonden voor de steeds groter wordende uitdaging van de vergrijzing van de Europese bevolking, met in het achterhoofd de Lissabon-doelstelling om van Europa de meest concurrerende en dynamische kenniseconomie van de wereld te maken, met een hechtere sociale samenhang, meer duurzame economische groei en betere banen.

Het antwoord op de demografische uitdagingen moet een langetermijnoplossing zijn die veel verder gaat dan de deadlines van de Lissabon-agenda. Voor het bereiken van deze doelen zijn complexe politieke, economische en sociale strategieën nodig.

 
  
MPphoto
 
 

  Nils Lundgren (IND/DEM). – (SV) De lidstaten staan voor belangrijke demografische uitdagingen. De problemen en omstandigheden verschillen echter nogal per lidstaat. Zowel om deze reden als om democratische redenen zijn nationaal georiënteerde oplossingen nodig. Het is absurd dat het Europees Parlement gedetailleerde beleidsaanbevelingen doet en verwacht dat ze geschikt zijn voor alle lidstaten.

Het onderhavige verslag bevat een lange lijst met oproepen tot allerlei maatregelen die de lidstaten op belangrijke terreinen zoals sociale verzekeringen, belastingen, arbeidstijden en immigratie moeten nemen. De keuze voor een aanpak op belangrijke specifieke beleidsterreinen moet echter door iedere lidstaat zelf via nationale democratische processen worden bepaald. Die mag niet van bovenaf worden opgelegd.

Politieke en sociale vooruitgang komt tot stand doordat landen experimenteren en verschillende oplossingen uitproberen en die met elkaar vergelijken. Dan leren landen van elkaar. Juist door zulke processen heeft de Europese cultuur zich ontwikkeld en heeft zij in feite de wereld veroverd. Europese oplossingen en manieren van denken zijn juist succesvol geworden doordat ze zijn ontstaan door institutionele concurrentie tussen verschillende landen, in plaats van dat ze op centraal niveau werden bepaald.

Het verslag dat wij nu bespreken vormt het zoveelste voorbeeld van de manier waarop het Europees Parlement langzaam maar zeker steeds meer invloed probeert te krijgen op nationale beleidsvraagstukken. Ik betreur dat proces en ik vind het laakbaar dat er in het Europees Parlement nauwelijks verzet is tegen deze ondemocratische ontwikkeling.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE). (EN) Het is duidelijk dat als Europa aan de demografische uitdagingen het hoofd wil bieden, het probleem van de balans tussen werk en privé-leven in de toekomst veel effectiever moet worden geregeld dan nu het geval is. Als we ouders van jonge kinderen, ouderen en andere groepen willen aantrekken voor wie de standaard ‘negen tot vijf-baan’ onhaalbaar is, moeten we zorgen voor flexibelere werktijden, betere en toegankelijkere kinderopvang, een gezinsvriendelijker belastingbeleid en meer gelijkheid op het werk. Het is echter duidelijk dat we, zelfs wanneer we meer inwoners van Europa aan het werk krijgen, nog steeds te maken zullen hebben met een gebrek aan gespecialiseerde werknemers. Dat is waarom we ook een evenwichtig immigratiebeleid nodig hebben.

 

6. Bevordering gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden (debat)
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Aan de orde is het verslag (A6-0040/2006) van Neil Parish, namens de Commissie landbouw en plattelandsontwikkeling, over de bevordering van gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden (2004/2259(INI)).

 
  
MPphoto
 
 

  Neil Parish (PPE-DE), rapporteur. (EN) Mijnheer de Voorzitter, het doet mij zeer veel genoegen om mijn verslag over biobrandstoffen te kunnen presenteren. Het betreft een initiatiefverslag van de Commissie landbouw en plattelandsontwikkeling. Het is geweldig om de commissaris hier te zien en ik wil haar en haar staf bedanken voor de hulp die ik van ze heb gekregen bij het opstellen van dit verslag.

Het opwindende van biobrandstoffen, biomassa en biogas is dat ze een grote toekomst hebben. Wanneer we de president van de Verenigde Staten tijdens de State of the Union horen zeggen dat de Amerikaanse economie niet alleen op minerale olie kan blijven draaien, dan laat dat zien dat er zaken aan het veranderen zijn, en hier in Europa hebben we grote mogelijkheden. Historisch gezien hebben boeren altijd brandstof voor transport geleverd, in de tijd dat het vervoer nog met paarden ging, dus waarom zou het leveren van brandstof nu wel een probleem zijn?

Met de nieuwe betalingen in de landbouw, de nieuwe hervormingen van het gemeenschappelijk landbouwbeleid, de ontkoppelde betalingen en de bedrijfstoeslagen die de koppeling tussen productie en subsidies verbreken, moeten we ook nieuwe markten vinden voor onze producten, en zoals ik gezegd heb, is dat waar graangewassen en koolzaadolie voor biodiesel en tarwe voor bio-ethanol om de hoek komen kijken. We kunnen er ook zeker van zijn dat we meer biomassa kunnen creëren. In veel landen van Europa zie je ook werkelijk dat bossen effectiever worden gebruikt. Waar geen bossen zijn, kunnen we wilgen en miscanthus telen om ervoor te zorgen dat we energie kunnen produceren.

Het kan om grote projecten voor krachtcentrales gaan, of om kleine projecten voor lokale warmtecentrales en voor scholen en ziekenhuizen. Er is van alles mogelijk. Als het niet alleen om brandstoffen maar om de energievoorziening als geheel gaat, vormen biobrandstoffen en bio-energie misschien niet het volledige antwoord, maar ze vormen wel één van de antwoorden. Waar bijvoorbeeld Rusland op elk moment de gastoevoer kan afsluiten, moeten we denk ik naar alternatieven zoeken. Wat we altijd moeten beklemtonen is dat dit type brandstoffen en biomassa zeer milieuvriendelijk is. Dat is het geweldige: het is niet alleen goed voor boeren, het is ook goed voor het milieu.

We hebben de huidige generatie biobrandstoffen en biomassa tot onze beschikking, maar we zullen ook zien dat nieuwe ontwikkelingen opkomen en dat bioplastics hun intrede gaan doen. Ik denk dat daar een grote toekomst voor bestaat. Er bestaat een nieuw proces om papier te maken van stro, ook weer met behulp van veel milieuvriendelijker chemicaliën. Uit een ton stro kun je een halve ton papierpulp maken en een kwart ton bio-ethanol. Het is dus duidelijk te zien dat er vooruitgang wordt geboekt bij al deze projecten.

Wat betreft het gemeenschappelijk landbouwbeleid, we hebben braakgelegde terreinen, grond waarop we niets telen. Een deel van die braakgelegde grond is zeer effectief als het gaat om de bevordering van het milieu, maar ik denk dat we met een positieve grondhouding moeten onderzoeken of we andere braakgelegde grond kunnen gebruiken voor de productie van biobrandstoffen.

Met betrekking tot biobrandstoffen, Volkswagen in Duitsland is op zeer sympathieke wijze bezig met het mengen van brandstoffen en het ontwerpen van motoren die kunnen draaien op biobrandstoffen, maar we moeten druk uitoefenen op de auto-industrie om hier een veel welwillender houding tegenover aan te nemen. Ik denk ook dat we op veel grotere schaal brandstoffen moeten mengen, om een kwaliteit te krijgen die geschikt is voor verbrandingsmotoren.

Een ander punt met betrekking tot het gebruik van grond voor de productie van biobrandstoffen en biomassa is dat het de grond in productie houdt, zodat als we die grond in de toekomst nodig mochten hebben voor de productie van voedsel, deze al in productie is en we weer terug kunnen schakelen naar voedselproductie. Dat is een zeer grote bonus.

Tot slot wil ik alle leden van de Commissie landbouw en plattelandsontwikkeling bedanken voor hun hulp. Ik heb veel landen bezocht om te kijken wat daar gebeurt. We gaan een opwindende tijd tegemoet. Commissaris, ik denk dat nu de tijd is aangebroken dat het Parlement en de Commissie, samen met de lidstaten, de handen ineen moeten slaan om belastingprikkels te creëren en alles op zijn plaats te krijgen, zodat we een zeer goed biobrandstoffen- en biomassabeleid voor Europa kunnen afleveren.

 
  
MPphoto
 
 

  Mariann Fischer Boel, lid van de Commissie. (EN) Mijnheer de Voorzitter, in de afgelopen zes maanden is energie in het brandpunt van de belangstelling komen te staan. Dit werd nog eens bevestigd door de staatshoofden en regeringsleiders in Hampton Court, en dit is een kans die we gewoon moeten aangrijpen en dat is wat de Commissie aan het doen is.

Ik vind het bijzonder stimulerend om te zien dat het Parlement voor dezelfde positieve benadering kiest en precies hetzelfde doet. Als commissaris voor landbouw en plattelandsontwikkeling is de niet-voedingstoepassing van gewassen voor mij natuurlijk een bijzonder interessant onderwerp. Ik zie hierin een erg interessante nieuwe afzetmarkt voor de agrarische sector en een interessante bron van inkomsten, niet alleen voor landbouwers, maar voor de hele plattelandseconomie. Ik verwelkom daarom zeer het verslag dat we vandaag zullen behandelen. De timing ervan is uitstekend en het verslag levert een waardevolle bijdrage aan het debat over niet-voedingstoepassingen van agrarische gewassen. Ik wil met name de rapporteur, de heer Parish,en de leden van de Commissie landbouw en plattelandsontwikkeling bedanken voor al het werk dat zij verricht hebben.

De Commissie heeft onlangs twee mededelingen gedaan teneinde het gebruik van biomassa te stimuleren: het biomassa-actieplan en de Europese strategie voor biobrandstoffen. De kaderprogramma’s voor onderzoek van de Commissie hebben jarenlang pionierswerk ondersteund op het gebied van hernieuwbare biomaterialen, waaronder plastic en agro-chemicaliën en -geneesmiddelen. Het zevende kaderprogramma voor onderzoek zal speciale nadruk leggen op de ontwikkeling van duurzame niet-voedingstoepassingen. Behalve dat het nieuwe kansen biedt aan landbouwers, is de ontwikkeling van niet-voedingstoepassingen van agrarische grondstoffen geheel in lijn met de hele Lissabon-strategie. De aanpak is innovatief en vertegenwoordigt een hoog niveau aan Europese toegevoegde waarde.

Wat betreft het gebruik van biomassa voor de productie van energie schatten Eurostat en het Gemeenschappelijk Onderzoekscentrum in dat het potentieel voor de productie van biomassa aanwezig is om onze doelstellingen voor 2010 te halen. Door de hervorming van het gemeenschappelijk landbouwbeleid worden landbouwers aangemoedigd om te reageren op de groeiende vraag. Naast onze specifieke steun voor energiegewassen van 45 euro per hectare kunnen landbouwers braakgelegde grond gebruiken om niet-voedingsgewassen te telen. Vorig jaar is ongeveer 900.000 hectare aan braakgelegde grond gebruikt voor de productie van biomassa met energiedoeleinden. Door de suikerhervorming komen nu ook suikerbieten in aanmerking voor alle programma’s die de productie van bio-energie ondersteunen.

Op het gebied van de verwerking daarentegen is nog behoefte aan grote vooruitgang en zijn hoge investeringen nodig. In onze nieuwe programmeringsperiode voor plattelandsontwikkeling hebben we de kans om investeringen en andere acties ten behoeve van de productie van biomassa voor energiedoeleinden en andere niet-voedingstoepassingen te ondersteunen. Cohesiebeleid kan ook een belangrijke rol spelen.

Wat betreft het milieu, ik ben het er mee eens dat we scherp moeten letten op eventuele ongewenste gevolgen van de ontwikkeling van de niet-voedingssector. Dit moet nauwkeurig gemonitord worden.

Het gebruik van biomassa neemt toe in alle regio’s van de wereld, met name het gebruik van biobrandstoffen. Dat kan uiteraard gunstig zijn in economisch en sociaal opzicht, en ook voor het milieu, maar we moeten er ook op letten dat we een goede balans houden tussen de productie van voedsel en niet-voedsel. We willen geen niet-voedingssector ontwikkelen die onze agrovoedingsindustrie of de voedselprijzen voor de consument negatief beïnvloedt, zowel in de Europese Unie als in de ontwikkelingslanden. Ook dat is iets wat we nauwkeurig moeten monitoren.

Ik kijk uit naar een debat hier in het Parlement over manieren waarop we actiever gebruik kunnen maken van hernieuwbare energiebronnen.

 
  
MPphoto
 
 

  Agnes Schierhuber, namens de PPE-DE-Fractie. (DE) Mijnheer de Voorzitter, mevrouw de commissaris, dames en heren, allereerst zou ik de rapporteur oprecht willen bedanken voor zijn ambitieuze initiatiefverslag. Ik ben ook blij dat hij de moeite heeft genomen om naar verschillende lidstaten te gaan om ter plaatse te bekijken wat daar al voor mogelijkheden bestaan op het gebied van energiegewassen.

De commissaris heeft al gezegd dat energie in de afgelopen zes maanden het belangrijkste onderwerp van discussie is geworden. Een ecologisch en economisch gezonde energy-mix is essentieel voor Europa. Energiegewassen en hernieuwbare energiebronnen zouden de hoofdelementen van die energy-mix kunnen zijn. Windenergie, waterkracht, zonnecellen en biogas zijn natuurlijk ook heel belangrijk, maar energiegewassen kunnen ook onze behoefte aan bouwmateriaal, isolatiemateriaal en grondstoffen voor de farmaceutische industrie dekken.

We hebben eeuwenlang levensmiddelen en planten verbouwd om er energie uit te winnen. Toen we massaal zijn overgestapt op fossiele energiebronnen zijn we afgestapt van plantaardige energie voor de trekdieren. Voor de landbouw en de bosbouw in Europa en voor het platteland is de productie van energiegewassen van het grootste belang. Die biedt de boeren nieuwe bronnen van inkomsten en heeft er een grote bijdrage aan geleverd dat de werkgelegenheid op het platteland niet alleen wordt gehandhaafd, maar er zelfs nieuwe banen worden gecreëerd.

Het zou verstandig zijn als de Europese Unie energiegewassen als een belangrijke factor voor de energievoorziening zou beschouwen. Daardoor zou de Unie minder afhankelijk zijn van de internationale energieleveranciers, en vooral ook van politiek instabiele regio's. Ik zou de rapporteur dus willen bedanken en feliciteren.

 
  
MPphoto
 
 

  Stéphane Le Foll, namens de PSE-Fractie. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, mevrouw de commissaris, dames en heren, allereerst zou ik, in navolging van de voorgaande sprekers, de heer Parish willen complimenteren met zijn werk, en ik zou u willen zeggen dat ik vierkant achter de doelstellingen in dit verslag sta.

In de eerste plaats een totaalbenadering van het milieuvraagstuk: bio-energie, biomassa en biologisch afbreekbare stoffen. In de tweede plaats een grotere diversificatie van onze energiebronnen, gezien het feit dat we ons moeten voorbereiden op het opraken van de fossiele brandstoffen over een jaar of veertig à vijftig en we alles in het werk moeten stellen om het broeikaseffect te bestrijden. In de derde plaats – en die is het voornaamst; het gaat immers om de landbouw – het creëren van nieuwe markten voor onze Europese landbouw.

Ik zou hieraan willen toevoegen dat er twee voorwaarden zijn voor de verwezenlijking daarvan, mevrouw de commissaris. Ten eerste vormen de biobrandstoffen alleen niet het totale landbouwbeleid en moeten we in het kader van dat landbouwbeleid vasthouden aan twee pijlers: een die verband houdt met de productie en een die verband houdt met de territoriale en sociale samenhang. Daarnaast heeft het nieuwe bio-energiebeleid alleen zin als het, met name, volledig deel uitmaakt van een politieke lijn en een politieke wil om van het landbouwmodel een duurzame-ontwikkelingsmodel te maken. Om die reden moeten we ons mijns inziens ook beraden op de nieuwe modellen die een diversificatie van de landbouwproductie mogelijk maken en tegelijkertijd een goed milieuevenwicht op onze gehele grondgebieden.

 
  
MPphoto
 
 

  Willem Schuth, namens de ALDE-Fractie. (DE) Mijnheer de Voorzitter, mevrouw de commissaris, mijnheer de rapporteur, geachte collega's, allereerst zou ik Neil Parish van harte geluk willen wensen met zijn evenwichtige verslag, waar mijn fractie volledig achter staat. Het produceren van gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden biedt de boeren in de Europese Unie de mogelijkheid om nieuwe afzetmarkten te veroveren. Daarom is het van het grootste belang dat we deze sector ondersteunen en onderzoek verrichten. Het gebruik van hernieuwbare grondstoffen en hernieuwbare energiebronnen is een enorme kans voor het Europese platteland. Ik kom van het platteland, uit Nedersaksen, een grote deelstaat van de Bondsrepubliek Duitsland. Juist voor ons in Nedersaksen is de bio-energie een essentieel alternatief inkomen voor de landbouw en de bosbouw. Voor bepaalde producten, met name biogas, liggen we al op kop in Europa. We hebben ongeveer 430 productie-installaties voor biogas.

Mevrouw de commissaris, ik kan u zeggen dat ik bijzonder ingenomen ben met de nieuwe initiatieven van de Commissie op dit vlak, met het actieplan biomassa en met de mededeling inzake biobrandstoffen. Het Europees Parlement zal een initiatiefverslag schrijven over de strategie van de EU voor biomassa en biobrandstoffen en het onderwerp dan nogmaals behandelen. Ook de Commissie landbouw en plattelandsontwikkeling zal hier een advies over schrijven. Ik ben blij dat ik als rapporteur voor advies kan uitgaan van het goede werk van mijn collega Neil Parish.

 
  
MPphoto
 
 

  Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf, namens de Verts/ALE-Fractie. (DE) Mijnheer de Voorzitter, mevrouw de commissaris, het is frappant dat we bij het woord voorzieningscrisis allemaal denken aan de gaskraan die Poetin mogelijk kan dichtdraaien. Niemand denkt eraan dat Europa een van de grootste importeurs van levensmiddelen ter wereld is en dat - als we op dezelfde voet blijven doorleven - we nauwelijks in staat zullen zijn om in onze voedselbehoefte te voorzien.

Als er wordt gesproken over alternatieve bronnen van inkomen is het interessant om te horen dat de teelt van suikergewassen niets of nauwelijks wat opbrengt als de suiker als voedingsmiddel wordt gebruikt, maar pas winstgevend is als die suiker wordt gebruikt om er bio-ethanol van te maken. Waarom is dat? Ik zie de logica er niet van. Dan nog iets over de ecologische kant van de zaak. Hoe zit dat met het gebruik van de biotechnologie voor gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden? Doet zich dan niet het probleem van contaminatie voor als gemodificeerde gewassen worden verbouwd in de buurt van niet gemodificeerde gewassen? Ik zeg ja, dat probleem is er! Ook bij de productie van gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden werken we met on-ecologische methodes. Dat lijkt me niet erg milieuvriendelijk.

Over de broeikasgassen wil ik even zeggen dat ze ook dan gebonden worden als de gewassen worden verbouwd voor de menselijke voeding. De rapporteur is een beetje te enthousiast, ik pleit voor wat meer gezond verstand. We moeten ons wat meer concentreren op de afvalproducten uit de landbouw, die als grondstof kunnen worden gebruikt. Het is toch interessant dat we minder energie uit gras halen wanneer het wordt ingezet voor de productie van melk dan wanneer we het in de biogasinstallatie stoppen?

Als we al zulke grondstoffen willen gebruiken moeten we sterker de nadruk leggen op stro, hout en struikgewas. Het is geen goed idee om het areaal dat geschikt is voor de productie van levensmiddelen te gebruiken voor gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden. We moeten nog eens nadenken en ons enthousiasme een beetje beteugelen.

 
  
MPphoto
 
 

  Bairbre de Brún, namens de GUE/NGL-Fractie. (EN) Ik verwelkom het voorstel in het verslag voor een belastingvrijstelling voor biobrandstoffen. Een dergelijk beleid zou de EU-doelstelling van 5,75 procent voor het gebruik van biobrandstoffen dichterbij brengen.

De actieve ontwikkeling van hernieuwbare energiebronnen zal in zekere mate bijdragen aan een oplossing voor de crisis op het gebied van de fossiele brandstoffen. Het kan leiden tot verbeteringen op milieugebied, hoewel ik het eens ben met wat zowel de rapporteur als de commissaris hier vanochtend heeft gezegd over het monitoren van deze gevolgen voor het milieu. Het kan en zal ook economische voordelen met zich meebrengen, door de ontwikkeling van nieuwe technologieën, nieuwe banen en nieuwe machinerie in de agrarische sector, met name daar waar suikerfabrieken zullen worden gesloten.

(Spreekster sprak Iers)

 
  
MPphoto
 
 

  Jeffrey Titford, namens de IND/DEM-Fractie. (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik ben een voorstander van het ontwikkelen van biobrandstoffen als een van de vele oplossingen waar nationale regeringen behoefte aan hebben in het licht van de ophanden zijnde energiecrisis. Aangezien de Europese Unie zo opzichtig heeft gefaald bij het beschermen van mijn land tegen de prijsafspraken door energiebedrijven op het Europese vasteland, is deze behoefte zelfs nog groter.

Ik geloof echter niet in pan-Europese acties op dit terrein, vooral niet als het gaat om het vaststellen van verplicht te halen doelen. De obsessie van de EU met voor iedereen geldend beleid leidt ertoe dat nationale regeringen sneller voor kortetermijnoplossingen kiezen. In Groot-Brittannië gaan we die kant op met de technologie voor windturbines. Ons platteland is bezig te veranderen in een monstrueuze meccanodoos, alleen maar om de door de Europese Commissie bedachte doelstellingen op het gebied van hernieuwbare energie te halen.

Het andere probleem is de neiging van de EU om wetgeving in te voeren lang voordat de nationale regeringen de benodigde infrastructuur kunnen creëren om die wetgeving te ondersteunen. Weer heeft mijn land hieronder geleden, niet in de laatste plaats door de groeiende berg koelkasten die op ontmanteling wacht.

Belangengroeperingen die opkomen voor de ontwikkeling van bio-diesel zouden bij hun nationale regering moeten lobbyen, niet in Brussel. Onze eigen regering is veel beter in staat om met adequate voorstellen te komen om de op zichzelf zinvolle ontwikkeling van biobrandstoffen in Groot-Brittannië te stimuleren dan de EU, die naar alle waarschijnlijkheid een regime zal invoeren dat niet geschikt is voor ons allemaal. De behoeften van elke natie zijn verschillend en het wordt tijd dat de EU dat eens tot zich door laat dringen.

 
  
MPphoto
 
 

  Bruno Gollnisch (NI).(FR) Mijnheer de Voorzitter, in zijn uitstekende verslag over de bevordering van gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden verwoordt de heer Parish goed waar het om gaat: in een tijd van almaar stijgende olieprijzen en slinkende gas- en oliereserves als gevolg van de groeiende behoeften van de opkomende landen is het verstandig om te zorgen voor vervangende energiebronnen.

Biobrandstoffen, waarvan wij de ontwikkeling al lange tijd steunen, beantwoorden, zij het slechts deels, aan de behoeften van de landbouweconomie: verbetering van het milieu door terugdringing van de broeikasgassen – naar men zegt –, de productie van hernieuwbare energiebronnen die bevorderlijk zijn voor de energie-onafhankelijkheid, het scheppen van werkgelegenheid, het herstel van een evenwicht tussen de diverse gebieden ter bestrijding van de plattelandsontvolking en de ontginning van braakliggend land voor niet-voedingsdoeleinden.

Er blijft echter een aantal vragen onbeantwoord. Hoe gaan we het ambitieuze streefaandeel van 5,75 procent voor biobrandstoffen in 2010 halen als het in Frankrijk vandaag de dag nog niet verder is gekomen dan 1 procent? Anderzijds: als de olieprijs per vat blijft stijgen worden de biobrandstoffen vanzelf concurrerend, zodat de belastingvrijstellingen niet meer nodig zijn, maar zo niet, zullen de lidstaten dan een inkomstenderving van honderden miljoenen euro's aanvaarden? Tot slot, als de uitvoerrestituties in 2013 worden afgeschaft, zoals besloten is bij de WTO, en de interne steun wordt verlaagd, zullen de graanbouwers zich meer gaan richten op de teelt van niet-voedingsgewassen.

 
  
MPphoto
 
 

  Markus Pieper (PPE-DE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, biomassa zal in de toekomst ongetwijfeld een rol spelen bij de Europese energievoorziening. Ongeacht onze steun voor biomassa mogen we de fouten uit het verleden echter niet herhalen. Daarmee bedoel ik primair dat we sterker de nadruk op de markt moeten leggen.

We mogen dus niet meteen beginnen met een marktordening voor biomassa in de EU, of met een groot subsidieprogramma. We moeten de boeren niet weer aan subsidies laten wennen, enkel om een paar jaar later weer vast te stellen dat ons goedbedoelde beleid niet compatibel is met de regels van de WTO. In plaats daarvan moeten we erkennen dat de stijgende olieprijzen ertoe leiden dat het produceren van biomassa ook zonder overheidssubsidies lucratief wordt.

We moeten alleen ingrijpen waar de kritieke massa voor het opbouwen van een markt ontbreekt. De subsidies moeten in de tijd beperkt en degressief zijn, en er moet ruimte worden gegeven aan de vooruitgang, en daarmee bedoel ik de biotechnologie. Vooral voor energiegewassen kan de biotechnologie grote economische voordelen bieden op de wereldmarkt.

Er is in Europa dus een goede markt voor gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden. De politiek moet zorgen voor een klimaat waarin dit kleine plantje kan groeien en ons later veel energie kan leveren.

 
  
MPphoto
 
 

  María Isabel Salinas García (PSE). - (ES) Mijnheer de Voorzitter, mevrouw de commissaris, ook ik wil allereerst de rapporteur, de heer Parish, feliciteren met zijn werk in de Commissie landbouw en plattelandsontwikkeling.

De resolutie die dit Parlement vandaag indient verwelkomt de initiatieven van de Commissie ter bevordering van gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden, en roept de Commissie gezien het grote belang van de zaak op tot een zo spoedig mogelijke tenuitvoerlegging.

Vooral in noodlijdende plattelandsgebieden of gebieden die met specifieke problemen te kampen hebben, kijkt men met extra belangstelling uit naar initiatieven als het Actieplan biomassa en de nieuwe wetgeving inzake biobrandstoffen. In mijn land, Spanje, worden gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden bijvoorbeeld gezien als een echte sociaal-economische oplossing voor gebieden die nadelen ondervinden van het verminderen of verdwijnen van traditionele gewascultures, zoals na de recente GMO’s voor katoen en suikerbieten.

Maar als we willen dat deze gewascultures een echt alternatief zijn, moeten we met behulp van een prijsbeleid en gunstige fiscale regelingen zorgen dat ze levensvatbaar zijn.

Mevrouw de commissaris weet heel goed dat het er niet alleen om gaat landbouwers in moeilijkheden een uitweg te bieden. Dit nieuwe initiatief betekent ook dat het milieu zal verbeteren dankzij het gebruik van schone brandstoffen. Er zal geld worden verdiend, en tegelijkertijd zal de ontvolking worden tegengegaan. Met andere woorden, we gaan er allemaal op vooruit.

Daarom wil ik deze gelegenheid gebruiken om de Commissie te vragen of ze van plan is naar dit Parlement te luisteren en, zoals in onze resolutie staat, een aanbeveling zal doen aan de lidstaten met betrekking tot fiscale prikkels en verlagingen van belastingen en accijnzen.

Zo’n mededeling is, dat beseffen wij terdege, niet bindend, maar zou wel een grote stimulans zijn voor het gebruik van hernieuwbare energie en de productie van de grondstoffen die ervoor nodig zijn.

Ik denk dat we deze kans niet mogen laten schieten. Het uiterst belangrijke debat over energie gaat van start op een moment dat de discussie in dit Parlement volop aan de gang is.

 
  
MPphoto
 
 

  James Hugh Allister (NI). (EN) Mijnheer de Voorzitter, de groeiende belangstelling voor groene energie en de huidige druk op de traditionele landbouw zorgen er samen voor dat agrarische productie voor niet-voedingsdoeleinden door sommigen als een alternatief wordt gezien, omdat zij diversificatie nodig achten.

Ervaringen met het gebruik van biomassa voor de productie van energie in alle landen van de Europese Unie, zowel met hernieuwbare grondstoffen als met organisch afval van landbouwbedrijven, moeten gebundeld worden, zodat de meest waardevolle initiatieven in de hele EU gekopieerd kunnen worden.

Mijn regering heeft onlangs zijn voornemen aangekondigd om Noord-Ierland te ontwikkelen tot een centrum van excellentie op het gebied van alternatieve energie. De EU moet die onderneming financieel ondersteunen. Belastingprikkels, meer hulp bij het gebruik van grond voor het telen van energiegewassen en een gericht gebruik van de structuurfondsen: allemaal hebben ze een rol te spelen.

Op dezelfde manier moet planningsbeleid de vooruitgang stimuleren, niet tegenhouden. In mijn kiesdistrict heeft een fabriek voor anaërobe vertering zijn deuren gedwongen moeten sluiten vanwege starre en onnodige bureaucratische obstakels. We hebben duidelijk een gezamenlijke aanpak door verschillende departementen nodig.

 
  
MPphoto
 
 

  Duarte Freitas (PPE-DE).(PT) Ook ik wil de heer Parish graag gelukwensen met zijn verslag. Ik ben daar heel blij mee. Dit is een heel belangrijk initiatief – het wijst op een probleem waar we met z’n allen een antwoord op zullen moeten formuleren.

Om te beginnen geloof ik dat gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan Europa’s energiesector. Dat onderwerp wordt nu bestudeerd. Het wordt steeds belangrijker dat we de energiezekerheid in de Europese Unie garanderen en dat we in dit opzicht minder afhankelijk worden van de wereld buiten de EU. Ik geloof dat biobrandstoffen daartoe kunnen bijdragen. Verder geloof ik dat het bevorderen van gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden goed is voor de landbouw, zeker als het gaat om gewassen die voor de productie van energie gebruikt worden. Dat kan voor de toekomst van de Europese landbouw en het verguisde gemeenschappelijk landbouwbeleid heel gunstig zijn.

Het is heel belangrijk dat we blijven zoeken naar alternatieven om de landbouw te redden. De toekomst van de Europese voedselproductie ziet er immers somber uit. Deze sector moet concurreren met landen waar de sociale lasten veel lager zijn en de milieunormen minder streng, zodat de productiekosten laag kunnen blijven.

 
  
MPphoto
 
 

  Csaba Sándor Tabajdi (PSE). – (HU) Mijnheer de Voorzitter, namens de nieuwe lidstaten, waaronder Hongarije, wil ik de heer Parish bedanken, die heeft opgemerkt dat de nieuwe lidstaten geen financiële steun voor het telen van gewassen voor energiedoeleinden kunnen ontvangen. Daarom is het in dit verslag geformuleerde verzoek aan de Europese Commissie om de obstakels weg te nemen die in de weg staan van de ontwikkeling van de teelt van gewassen voor energiedoeleinden in de nieuwe lidstaten en om het geven van financiële steun door de Europese Unie mogelijk te maken, van bijzonder belang.

Een ander zeer positief element is dat volgens het verslag steun moet worden gegeven buiten de regeling inzake één enkele areaalbetaling om, los van de “phasing in” met betrekking tot de directe betalingen. Het verslag van het Europees Parlement steunt de belangen van de nieuwe lidstaten ondubbelzinnig, en daarom vraag ik mevrouw Fischer Boel en de Commissie om deze voorstellen in overweging te nemen, omdat steun aan energiedoeleinden uitermate belangrijk is in de nieuwe lidstaten, om banen te creëren.

 
  
MPphoto
 
 

  Jan Tadeusz Masiel (NI). – (PL) Mijnheer de Voorzitter, het is een uitstekend idee om de teelt van gewassen te bevorderen die niet bestemd zijn voor voedingsdoeleinden. Dit komt ook als geroepen, nu de Poolse boeren na toetreding tot de Europese Unie rechtstreeks hebben kunnen ervaren wat het betekent de melkproductie te moeten beperken of de suikerproductie over boord te gooien, en zelf hebben kunnen vaststellen dat de steunniveaus in de Unie niet overal dezelfde zijn.

De productie van biomassa en biobrandstof zal niet alleen de milieutoestand verbeteren en voor meer werkgelegenheid in de plattelandsgebieden zorgen, maar zal ook de menselijke waardigheid kunnen beschermen door meer inkomen voor hele gezinnen. In plaats van zich zorgen te moeten maken over de dalende prijzen van de slachtvarkens, zullen de landbouwers zich kunnen verheugen over de gestegen brandstofprijzen. Tot nu toe hebben de landbouwers ons beschermd tegen dreigende honger. Nu kunnen zij ons redden van een energiecrisis en het gemeenschappelijk landbouwbeleid nieuw leven inblazen.

 
  
MPphoto
 
 

  Elisabeth Jeggle (PPE-DE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, mevrouw de commissaris, dames en heren, allereerst zou ik de rapporteur, de heer Parish, hartelijk willen bedanken. Hij heeft met zijn initiatiefverslag uitstekend werk geleverd.

De energy-mix en het aandeel hernieuwbare energie in de totale energiebehoefte zijn na de recente gebeurtenissen zeer actueel. Daar ligt een kans voor een toenemend gebruik van gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden, een kans die we moeten grijpen. Op het braakliggend areaal kunnen de boeren na de hervorming van het landbouwbeleid energiegewassen verbouwen, in aanvulling op de productie van levensmiddelen, die nog steeds een hogere prioriteit heeft.

Dat is een eerste stap, en er moeten meer stappen volgen. Dat betekent dat we moeten zorgen voor meer onderzoek en ontwikkeling voor de toepassing van de moderne biotechnologie in de praktijk. We moeten hulp bieden voor het opbouwen van een markt en voor het versterken van de concurrentiepositie. Dat betekent dat we steun moeten geven aan de ecologisch zinvolle productie van bio-energie op basis van gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden. Daarvoor moeten we een duurzaam financieel draagvlak creëren. We moeten de werkgelegenheid op het platteland bevorderen.

 
  
MPphoto
 
 

  Mariann Fischer Boel, lid van de Commissie. (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik wil u nogmaals danken voor de waardevolle bijdrage van het Europees Parlement op dit zeer belangrijke terrein. Ik ben erg onder de indruk van de overweldigende steun die ik hier vandaag in het Parlement heb gezien.

We hebben veel werk voor de boeg. Het jaar 2006 zal in het bijzonder uitdagend zijn, met een aantal essentiële punten die we moeten regelen: ten eerste de doelstellingen voor biobrandstoffen in de context van de herziening van de biobrandstoffenrichtlijn; ten tweede de mogelijkheid om het mengen van biobrandstoffen in conventionele brandstoffen te laten toenemen - er wordt al gewerkt aan de herziening van de richtlijn betreffende de kwaliteit van brandstof; en ten derde de regeling voor energiegewassen, die we dit jaar ook zullen herzien. Er is genoeg te doen en we zijn zeer toegewijd. Dat is waarom we op mijn departement een nieuwe eenheid hebben opgezet die speciaal verantwoordelijk is voor biomassa en biobrandstoffen.

We zullen ook doorgaan met het vinden van wegen om het enorme economische, sociale en milieupotentieel van niet-voedingstoepassingen aan te boren, met name die welke in het verslag naar voren worden gebracht.

Ik geloof er sterk in dat de hele economie kan winnen bij de bijdrage die hernieuwbare biomaterialen kunnen leveren aan een duurzame toekomst voor Europa.

(Applaus)

 
  
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Het debat is gesloten.

De stemming vindt vandaag om 11.00 uur plaats.

Schriftelijke verklaring (artikel 142)

 
  
MPphoto
 
 

  Gábor Harangozó (PSE).(EN) De bevordering van gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden is een unieke kans, die potentieel aanzienlijke sociale, economische en milieuvoordelen voor Europese landbouwers en plattelandseconomieën met zich mee kan brengen. Het verslag legt trouwens duidelijk de nadruk op het potentieel dat het ontwikkelen en het plegen van investeringen in niet-voedingsgewassen heeft voor landbouwers. Ontwikkeling van de niet-voedingsgewassensector heeft zeer waarschijnlijk positieve gevolgen voor landbouwers die de consequenties ondervinden van de hervorming van de gemeenschappelijke marktordening voor suiker. We moeten daarom de ontwikkeling van deze sector ondersteunen, omdat het voor alternatieve productie zorgt voor Europese landbouwers die met zware concurrentie te kampen hebben. Bovendien is het duidelijk dat het steunen van gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden in lijn is met de doelstellingen van de strategieën van Lissabon en Göteborg voor de ontwikkeling en het gebruik van hernieuwbare energie, omdat gewascultures voor energiedoeleinden voor een groot potentieel zorgen waarmee tegemoet kan worden gekomen aan de energiebehoeften van de Europese Unie.

 
  
  

VOORZITTER: Gérard ONESTA
Ondervoorzitter

 

7. Goedkeuring van de notulen van de vorige vergadering: zie notulen

8. Bevoorrading van de erkende liefdadigheidsinstellingen voor de uitvoering van het Europees voedselhulpprogramma voor de armste medeburgers (schriftelijke verklaring): zie notulen

9. Samenstelling fracties: zie notulen

10. Samenstelling Parlement: zie notulen

11. Stemmingen
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – We gaan nu over tot de stemming.

(Uitslagen en nadere bijzonderheden betreffende de stemmingen: zie notulen)

 

11.1. Wielen voor personenauto's en aanhangwagens ervan (ontwerpreglement ECE/VN) (stemming)

11.2. Goedkeuring van adaptieve koplampsystemen (AFS) voor motorvoertuigen (stemming)

11.3. Protocol bij de Euro-mediterrane overeenkomst met de staat Israël naar aanleiding van de uitbreiding (stemming)

11.4. Overeenkomst EG/Denemarken betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (stemming)

11.5. Overeenkomst EG/Denemarken inzake de betekening en de kennisgeving van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken (stemming)
  

Vóór de stemming

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin (IND/DEM). – (SV) Mijnheer de Voorzitter, ik zou het op prijs stellen als de Voorzitter iets langzamer zou willen spreken, want de vertaling blijft wat achter.

 
  
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Ik lees de titels van verslagen inderdaad wat sneller voor als ze lang en ingewikkeld zijn. Ik hoop dat de tolken, die de tekst ook voor zich hebben liggen, een en ander kunnen volgen.

 

11.6. Communautair actieprogramma op het gebied van de consumentenbescherming (2007-2013) (stemming)
MPphoto
 
 

  Gerard Batten (IND/DEM).(EN) U heeft misschien later ergens anders nog een afspraak, dat weet ik niet, maar we zijn hier om ons werk te doen en te stemmen. U gaat zo ontzettend snel dat we onze handen niet op tijd kunnen opsteken om te stemmen. Zou u alstublieft iets langzamer kunnen gaan?

(Gemengde reacties)

 
  
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Wat mijn tijdschema betreft, kan ik u geruststellen; ik verlaat het Parlement niet voor morgenochtend, dus ik heb tijd genoeg. Ik vraag me af of dat voor alle leden geldt.

(Applaus)

Vóór de stemming over amendement 59

 
  
MPphoto
 
 

  Ingeborg Gräßle (PPE-DE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, ik doe een verzoek om verduidelijking, een toevoeging. Na

(EN) "beheersuitgaven voor"

(DE) moeten we de volgende woorden invoegen:

(EN) "enig uitvoerend agentschap dat is opgericht of uitgebreid voor de afwikkeling van dit programma"

 
  
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Zijn er bezwaren tegen dit mondeling amendement?

(Het mondeling amendement wordt in aanmerking genomen)

 

11.7. Juridische beroepen en het belang van het algemeen bij goed functionerende rechtsstelsels (stemming)

11.8. Het Europees verbintenissenrecht en de herziening van het acquis: verdere maatregelen (stemming)

11.9. Veiligheid van de energievoorziening in de Europese Unie (stemming)
  

Vóór de stemming over overweging C

 
  
MPphoto
 
 

  Robert Goebbels (PSE).(FR) Mijnheer de Voorzitter, ik wil een mondeling amendement indienen tot wijziging van overweging C. Het gaat om de vervanging van de woorden – ik lees ze voor in het Engels want dat is de enige versie die ik heb:

(EN) … ‘milieubescherming’ door ‘duurzaamheid’ …

(FR) Volgens mij zijn dat de gebruikelijke termen. De tekst zou dan dus als volgt komen te luiden:

(EN) … ‘overwegende dat een energiebeleid van de EU drie hoofddoelen moet dienen: continue levering, concurrentievermogen en duurzaamheid’.

 
  
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Zijn er bezwaren tegen dit mondeling amendement?

(Het mondeling amendement wordt niet in aanmerking genomen)

 

11.10. Criteria van de Europese Unie voor de handhaving van de vrede, met name in de Democratische Republiek Congo (stemming)
  

Vóór de stemming

 
  
MPphoto
 
 

  Gerard Batten (IND/DEM).(EN) Mijnheer de Voorzitter, ik verzet me tegen een punt van orde op grond van artikel 151 over de niet-ontvankelijkheid van amendementen. Ik zou graag willen dat u bepaalt dat geen enkele van deze amendementen ontvankelijk is, omdat om kwart voor elf vanmorgen, toen we voor het laatst hebben gekeken, er geen stemlijst in het elektronische systeem stond. We hebben derhalve geen stemlijst en we gaan dus stemmen over iets dat we niet kunnen zien. Ik vraag u daarom met alle respect om door te gaan naar het volgende agendapunt en dit uit te stellen tot we een goede stemlijst hebben.

 
  
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Dames en heren, de diensten geven aan dat de stemlijsten gisteravond al beschikbaar waren. Wel zou het zo kunnen zijn dat ze niet te vinden waren op de plaats waar u ze gezocht hebt op de website van het Parlement; ze hebben namelijk een andere plaats gekregen in verband met de wijziging van de opzet van de site. Desondanks zie ik, afgaande op wat de diensten me vertellen, geen reden actie te ondernemen naar aanleiding van uw opmerking; de stemlijsten waren gisteravond immers wel degelijk op internet beschikbaar.

 

11.11. Herziening van de Overeenkomst van Cotonou en vaststelling van het bedrag voor het 10e EOF (stemming)

11.12. Invloed van de economische partnerschapsovereenkomsten op de ontwikkeling (stemming)
  

Vóór de stemming over overweging J

 
  
MPphoto
 
 

  Miguel Ángel Martínez Martínez (PSE). - (ES) Mijnheer de Voorzitter, een klein amendement, ter precisering van de tekst: ik zou de term “van oudsher” willen vervangen door “herhaaldelijk”.

 
  
MPphoto
 
 

  Luisa Morgantini (GUE/NGL), rapporteur.(IT) Mijnheer de Voorzitter, collega’s, ik geef er verreweg de voorkeur aan de originele tekst te handhaven omdat het woord "herhaaldelijk" een duidelijke verandering van de betekenis inhoudt. Maar ik dank de heer Martínez voor zijn amendement en ga ermee akkoord.

 
  
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Zijn er bezwaren tegen dit mondeling amendement?

(Het mondeling amendement wordt niet in aanmerking genomen)

 

11.13. Europese politieke partijen (stemming)
  

Vóór de stemming

 
  
MPphoto
 
 

  Jo Leinen (PSE), rapporteur. (DE) Mijnheer de Voorzitter, geachte collega's, dit Parlement heeft veel gedaan voor de totstandkoming van Europese partijen. Intussen bestaan er tien, en dat bewijst toch wel dat we een rijke politieke cultuur hebben. Dit verslag is een verdere stap om het werk van deze partijen te bevorderen en makkelijker te maken.

Europese partijen zijn nodig voor de Europese democratie, en we hopen vooral dat de partijen voor de volgende verkiezingen voor het Europees Parlement topkandidaten voordragen voor het ambt van voorzitter van de Commissie. Dan kunnen de burgers kiezen tussen personen en programma's, en zo meebeslissen over wat voor Europa ze willen.

(Applaus)

Ik zou de voorzitters en de secretarissen-generaal van de partijen willen bedanken voor hun goede voorstellen. Dit is een van de weinige begrotingslijnen waarover het Parlement alleen beslist. Daarom willen we ook de Conferentie van voorzitters en de diensten van het Parlement bedanken omdat ze deze delicate begrotingslijn voor de Europese partijen heel goed hebben aangepakt. Ik vraag u om voor dit verslag te stemmen.

(Applaus van links)

 
  
  

Na de stemming over de ontwerpresolutie als geheel

 
  
MPphoto
 
 

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE).(EN) Mijnheer de Voorzitter, kunt u ons vertellen of er leden van dit Huis zijn die voor de stemming over dit laatste verslag hebben aangegeven dat ze financieel belang hebben?

 
  
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Voorzover ik weet, heeft geen enkele afgevaardigde een verklaring dienaangaande afgelegd.

Misschien mag ik u herinneren aan de regels die hiervoor gelden: we hebben een speciaal register waarin iedere afgevaardigde eenmaal, voor alle gelegenheden, opgave doet van alle financiële belangen, om te voorkomen dat steeds weer, bij ieder debat, verklaringen hieromtrent afgelegd moeten worden. Om discussie op dit punt te vermijden, is het dus zaak de juiste informatie in het register op te nemen.

 

11.14. Demografische uitdagingen en solidariteit tussen de generaties (stemming)
  

Vóór de stemming over paragraaf 28, punt vi)

 
  
MPphoto
 
 

  Marian Harkin (ALDE).(EN) Mijnheer de Voorzitter, dit is een mondeling amendement, bedoeld om de woorden ‘de schooltijden beter af te stemmen op de werktijden’ te vervangen door ‘de werktijden beter af te stemmen op de schooltijden’.

 
  
MPphoto
 
 

  Philip Bushill-Matthews (PPE-DE), rapporteur.(EN) Mijnheer de Voorzitter, ik wil graag zeggen dat ik, als rapporteur, in eerste instantie niet dacht dat dit enig verschil zou maken voor de tekst. Na nadere bestudering denk ik echter dat het de tekst sterker maakt en dus ben ik persoonlijk voor dit amendement.

 
  
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Zijn er bezwaren tegen dit mondeling amendement?

(Het mondeling amendement wordt in aanmerking genomen)

 

11.15. Bevordering gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden (stemming)
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Hiermee is de stemming beëindigd.

 

12. Stemverklaringen
  

- verslag-Brok (A6-0059/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Hannu Takkula (ALDE), schriftelijk. - (FI) Mijnheer de Voorzitter, dit verslag van de heer Brok is formeel technisch, maar desondanks van groot belang. Ik heb voor de aanneming van het verslag gestemd en ik ben van mening dat wij in het Europees Parlement met het aannemen van deze overeenkomst kenbaar maken dat wij onze betrekkingen willen aanhalen met de onafhankelijke staat Israël, het enige democratische land in het Midden-Oosten.

Het is belangrijk dat wij in het Europees Parlement landen steunen waar Europese waarden als democratie, mensenrechten en de beginselen van de rechtsstaat gelden. Daarom heeft Israël onze onverdeelde steun nodig.

Ik hoop dat deze stemming duidelijk maakt dat wij in het Europees Parlement fundamentele Europese waarden respecteren en dat wij samenwerking of onderhandelingen met de terroristische organisatie Hamas, die in de Palestijnse autonome gebieden aan de macht is gekomen, niet toestaan. Voordat wij ook maar kunnen praten over onderhandelingen, moet Hamas ondubbelzinnig 1) het recht van Israël erkennen om een joodse staat te zijn, 2) alle terroristische activiteiten stopzetten, 3) zijn wapens neerleggen, 4) weigeren andere gewelddadige groeperingen te steunen en 5) de bestaande overeenkomsten tussen Israël en de Palestijnse Autoriteit respecteren, zoals de Oslo-akkoorden en de Routekaart naar Vrede.

Ik hoop dat de Europese Unie vasthoudt aan haar fundamentele waarden. Het is belangrijk het onafhankelijke en democratische Israël en zijn bestaansrecht te steunen.

 
  
  

- verslag-Thyssen (A6-0032/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Schwab (PPE-DE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, de collega's verlaten de zaal, dus zal ik het kort houden. Vorige week in Straatsburg heb ik tijdens de stemming niet het woord kunnen voeren. Daarom zou ik er nogmaals op willen wijzen dat het belangrijk is dat we de programma's voor de consumentenbescherming en voor de gezondheidszorg van elkaar scheiden. De Commissie was daar niet zo voor, maar ze hebben niet dezelfde rechtsgrondslag en daarom verdient de bescherming van de consument een eigen aanpak.

Ten tweede wil ik deze stemverklaring gebruiken om er nogmaals op te wijzen dat het in het algemeen niet zinvol is om in de Europese Unie allerlei agentschappen op te richten. Op die manier worden de bevoegdheden sterker verdeeld, wat ten koste van de transparantie gaat. Daarom ben ik blij met het verslag van mevrouw Thyssen namens de Commissie interne markt en consumentenbescherming. Zij gaat in principe in op mijn wens. We hebben een mondeling amendement over de financiering aangenomen, en daardoor hebben we het verslag vandaag aan kunnen nemen.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), schriftelijk.(PT) Wij hebben voor dit verslag gestemd, omdat het zich uitspreekt voor een autonoom Programma voor Consumentenbescherming. De Commissie heeft daarentegen geprobeerd om één enkel programma op te zetten, waar ook de gezondheidszorg onder zou moeten vallen.

Dat is een heel belangrijk verschil. Afgezien daarvan introduceert het verslag ook een aantal belangrijke verbeteringen, of het nu gaat om de onderwerpen die aandacht behoeven, de bedragen die hiervoor moeten worden gereserveerd of de noodzaak om meer middelen toe te kennen aan Europese consumentenorganisaties die de belangen van consumenten behartigen.

Ook al zouden we zelf op een aantal punten wat verder zijn gegaan, we hopen toch dat de Commissie en de Raad in ieder geval rekening zullen houden met het standpunt van de Parlement.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), schriftelijk.(EN) Ik verwelkom het communautaire actieprogramma op het gebied van gezondheid en consumentenbescherming. In het kader van het actieprogramma zal een verslag worden opgesteld over consumentenbescherming voor de Commissie interne markt en consumentenbescherming - de verantwoordelijke commissie.

De opzet van dit actieprogramma is dat de consumentenbescherming in de gehele interne markt wordt geharmoniseerd, waardoor burgers vrij kunnen bewegen in de EU en overal met evenveel vertrouwen goederen kunnen kopen als in hun landen van herkomst.

Door te zorgen voor een beter begrip van consumenten en markten, beschermt dit actieprogramma burgers tegen risico’s en bedreigingen die individuele personen onmogelijk kunnen controleren. Ik ben met name ook een voorstander van dit actieprogramma omdat het gezondheid en consumentenaangelegenheden in het centrum van de beleidsvorming van de EU plaatst.

 
  
MPphoto
 
 

  Bernadette Vergnaud (PSE), schriftelijk. – (FR) Ik wil mevrouw Thyssen graag feliciteren met het uitstekende werk dat zij heeft verricht. Ik wil haar des te meer bedanken daar zij bereid is geweest de door mij voorgestelde amendementen omtrent de betrekkingen tussen consumenten en ambachtelijke bedrijven in haar verslag op te nemen.

Ambachtslieden spelen in het dagelijks leven een essentiële rol op het stuk van informatie van en advies aan de consument, met wie zij in direct contact staan.

Het stemt mij eveneens tevreden dat de opsplitsing van de twee programma's tussen gezondheid en consumentenbescherming is gehandhaafd. Gezondheids- en consumentenbeleid zijn allebei van even groot belang voor de burgers en dit kan het gewicht van elk van beide programma's alleen maar ten goede komen.

Anderzijds blijf ik buitengewoon bezorgd over de voorstellen van de Raad ten aanzien van de communautaire begroting voor de periode 2007-2013, die in een aantal jaren tot een drastische inkrimping zouden leiden van de consumentenbescherming op Europees niveau. Het is onvoorstelbaar dat dit budget wordt teruggebracht tot 5 miljoen euro per jaar in 2009, ofwel een eurocent per consument per jaar. Dat is volstrekt onvoldoende voor de financiering van een consumentenbeleid dat die naam waardig is en dat bovendien van fundamenteel belang is voor het dagelijks leven van de burgers.

Niettemin stem ik voor dit verslag.

 
  
  

- Veiligheid van de energievoorziening in de Europese Unie (RC-B6-0189/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, ik refereer aan het verslag Parish als ik zeg dat Europa voor zijn toekomst drie dingen nodig heeft. Ten eerste een gezond milieu, dat betekent vooral schone lucht, schoon water en schone grond, ten tweede voldoende en gezonde levensmiddelen en ten derde energie.

Dat zijn drie dingen die alleen het platteland ons kan bieden. We mogen ons niet afhankelijk maken van het buitenland. Daarom was het rampzalig dat Tony Blair een paar maanden geleden in deze zaal uitgerekend onze boeren in een kwaad daglicht heeft gesteld. Hij heeft gezegd dat ze op het verleden gericht zijn. Volgens mij is iedere cent die we uitgeven voor de landbouw en voor het platteland echter een investering in de toekomst van Europa. Dit zijn drie sectoren van vitaal belang, waar veel innovatie plaatsvindt en waar allerlei kansen voor de toekomst liggen.

De toekomst van Europa ligt al meer op het platteland, in de landbouw, in onze decentrale structuren. Dat is een revolutionaire ontwikkeling waarvan men veel te weinig nota neemt.

 
  
MPphoto
 
 

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE). – (FI) Mijnheer de Voorzitter, ik wil een berekening voorleggen die verklaart waarom ik voor kernenergie heb gestemd. Wanneer emissies in de Europese Unie in de eerste fase van de emissiehandel met ongeveer honderd miljoen ton CO2 worden gereduceerd, zal de marktprijs in de vorm van uitstootrechten 2,5 miljard euro per jaar tegen de huidige prijzen bedragen. Het is een voorzichtige schatting dat de prijs van elektriciteit op de Europese elektriciteitsmarkt gemiddeld 10 euro per megawattuur zal stijgen als gevolg van de emissiehandel.

Aangezien het elektriciteitsverbruik in de Europese Unie op ongeveer 3000 terawattuur per jaar ligt, bedragen de kosten van emissiehandel op de elektriciteitsmarkt ongeveer dertig miljard euro per jaar. Een optie die indruist tegen het principe van de markt is het belasten van elektriciteit. Dat stel ik niet voor, maar ik wil een gedachte-experiment voorleggen. Als emissiehandel zou worden vervangen door elektriciteitsbelasting en de opbrengst zou worden gebruikt voor concrete investeringen in emissiereductie, kan de ongeveer dertig miljard euro per jaar worden gebruikt als investeringssteun om een enorme hoeveelheid capaciteit te bouwen die de behoefte aan fossiele brandstoffen zou wegnemen.

Kernenergie is een voorbeeld van een emissievrije vorm van energie die op de elektriciteitsmarkt niet wordt gesteund en die in feite ook niet hoeft te worden gesteund, in tegenstelling tot andere vormen van energie. Als je echter bedenkt dat een investering van drie miljard zorgt voor een reductie van ongeveer tien miljoen ton CO2 door het gebruik van kernenergie, dan zal de dertig miljard in feite zorgen voor de jaarlijkse emissiereductie door het bouwen van kerncentrales, met dat verschil dat de geproduceerde elektriciteit nog verkocht kan worden.

(Applaus)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), schriftelijk. – (FR) Ik heb voor de door vier fracties ingediende gezamenlijke ontwerpresolutie over de veiligstelling van de energievoorziening in de Europese Unie gestemd. In het vooruitzicht van het post-olietijdperk zal het energievraagstuk namelijk van cruciaal belang worden voor wat betreft het veilig stellen van milieuvriendelijke economische ontwikkeling en sociale vooruitgang. Gelukkig rust er niet langer een taboe op kernenergie, en ik ben blij dat de nadruk is gelegd op duurzame energiebronnen en op de dringende noodzaak om de onderzoeks- en ontwikkelingsprogramma's op dat gebied te intensiveren. Ik betreur daarentegen dat het idee om na te denken over een communautair instrument voor het reguleren van de olieprijzen geen ingang heeft gevonden. Dat voorstel beoogt niet om de stijging van de olieprijzen, die onafwendbaar is, te bestrijden, maar om de schokeffecten ervan te dempen door de prijs voor een jaar vast te stellen. Tot slot is het van zeer groot belang dat de Europese Raad een duidelijk beleid vaststelt voor deze sector, die – daar zij op gewezen – niet onder de

bevoegdheid van Europa valt; dit om geen valse hoop te wekken bij onze medeburgers, die zich, als zij in die hoop zouden worden teleurgesteld, eens te meer van het Europese ideaal zouden afkeren.

 
  
MPphoto
 
 

  Giles Chichester (PPE-DE), schriftelijk.(EN) De Fractie van de Europese Volkspartij (Christen-democraten) en Europese Democraten heeft besloten zich van stemming te onthouden over de paragrafen 10, 22, 27 en 29, niet omdat we bezwaren hebben tegen de inhoud van deze paragrafen, maar omdat ze duidelijk zijn geschreven in bewoordingen die afkomstig zijn van de Fractie De Groenen/Vrije Europese Alliantie.

Deze fractie maakt regelmatig misbruik van de onderhandelingen over gezamenlijke moties. Tot op het laatste moment slagen ze erin om op handige wijze verschillende paragrafen die afkomstig zijn uit hun eigen resolutie de tekst binnen te smokkelen en teksten die hen niet bevallen te laten verwijderen, maar aan het einde van het liedje weigeren ze de gezamenlijke resolutie te ondertekenen, meestal om de reden dat bijvoorbeeld een bepaald woord in de tekst zogenaamd onacceptabel is voor de Groenen.

Het sluiten van compromissen betekent geven en nemen aan beide kanten en uiteindelijk akkoord gaan met iets dat niet precies is wat je oorspronkelijk wilde.

De Fractie van de Europese Volkspartij (Christen-democraten) en Europese Democraten vindt dat als de Fractie De Groenen/Vrije Europese Alliantie haar rol op democratische en eerlijke wijze wil vervullen, zij het spel mee moet spelen.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), schriftelijk.(PT) Zoals de resolutie stelt zijn de 25 lidstaten van de EU voor hun energie in hoge mate afhankelijk van invoer. In 2002 werd 48 procent van de energie ingevoerd. Als er geen extra maatregelen worden genomen kan de invoerafhankelijkheid in 2030 oplopen tot 71 procent.

Een aantal gegevens spreekt voor zich:

- 76,6 procent van de EU-vraag naar olie, 53 procent van de vraag naar gas, 35,4 procent van de vraag naar kolen en bijna 100 procent van de vraag naar uranium en uraniumproducten wordt via invoer bevredigd;

- Bij de opwekking van elektriciteit in de 25 EU-landen is de verdeling als volgt (brutoproductie): 31 procent kernenergie, 25 procent vaste brandstof (voornamelijk kolen), 18 procent gas, 14 procent hernieuwbare energiebronnen en 5 procent olie;

- de energie wordt in de EU van de 25 op de volgende wijze gebruikt: 28 procent in de industrie, 31 procent voor vervoer en 41 procent in gebouwen.

Om efficiënter met energie om te gaan en de afhankelijkheid van de lidstaten terug te brengen zullen er dus maatregelen moeten worden genomen op het gebied van samenwerking en onderzoek. Het beleid zal beter geformuleerd moeten worden en er zullen adequate investeringen moeten worden gedaan. Wij zijn het met een aantal van de in de resolutie opgenomen voorstellen niet eens, en dat geldt vooral voor het feit dat de nadruk wordt gelegd op de liberalisering van de sector, mededinging en een interne energiemarkt. Dat zal alleen de economische en financiële consortia ten goede komen, en geen verbetering inhouden voor de economisch zwakkere landen en de mensen die daar wonen.

 
  
MPphoto
 
 

  Bruno Gollnisch (NI), schriftelijk. – (FR) We zijn het deels eens met hetgeen in deze resolutie wordt geconstateerd: de zorg om de energieafhankelijkheid van onze landen en de mogelijke economische en sociale consequenties daarvan, en de noodzaak milieuvriendelijkere, hernieuwbare energiebronnen op eigen bodem te stimuleren, te investeren in energie-efficiëntie of onderzoek te doen naar nieuwe manieren om energie te besparen. Daarbij wordt overigens voorbijgegaan aan de voorspelde uitputting van de wereldwijde fossiele brandstofbronnen.

We zijn het echter oneens met de rol die de Commissie zichzelf in de energiesector heeft toebedacht, een rol die niet in de Verdragen voorkomt, een rol die zelfs in die Europese Grondwet van u werd teruggebracht tot een bevestiging van de huidige situatie, maar die het Parlement wil uitbouwen.

De liberalisering van de elektriciteits- en gasmarkt leidt enkel tot een stijging van de energieprijzen voor de consument, onderbrekingen in de levering en een algemene tendens naar concentratie van ondernemingen. Zelfs mijn eigen land, waar bijna 90 procent van de elektriciteitsproductie afkomstig is uit kernenergie of hernieuwbare energiebronnen, en dat van oudsher een overschot produceerde, heeft vandaag de dag te kampen met dit soort problemen. Met dank aan Brussel!

Een beleid van louter marktwerking is niet verenigbaar met het nastreven van nationale strategische doelstellingen of het veilig stellen van de vitale belangen van een land. De lidstaten dienen zelf de ongedeelde zeggenschap te houden over hun energiebeleid.

 
  
MPphoto
 
 

  Claude Moraes (PSE), schriftelijk.(EN) Ik heb als afgevaardigde voor Londen voor deze resolutie gestemd omdat naar mijn mening recente onderzoeken naar de energiesector aan het licht hebben gebracht dat een aantal bedrijven van het Europese vasteland zich schuldig heeft gemaakt aan prijsafspraken. Het zijn dit soort prijsafspraken en langetermijncontracten die hebben geleid tot ongelijke gasprijzen in Londen en het Europese vasteland. Ik wil dat de Europese Commissie hier met kracht iets tegen doet. Ik maak me ook zorgen over een belangrijk onderwerp als de energieschaarste in mijn kiesdistrict, dat niet aan de orde komt in de resolutie.

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Queiró (PPE-DE), schriftelijk.(PT) Het Groenboek van de Commissie over een Europese strategie voor duurzame, concurrerende en continu geleverde energie voor Europa bevat een accurate analyse van de energievoorzieningsproblemen die de laatste tijd zijn gesignaleerd.

Het probleem dat we met term “energiekwestie” zouden kunnen aanduiden is welbeschouwd het te verwachten gevolg van economische vooruitgang, gekoppeld aan de beperkte productie- en transformatiecapaciteit van de traditionele energiebronnen. Het belangrijkste knelpunt is wel dat het heel moeilijk is de onderdelen van deze vergelijking te veranderen. De economische groei van giganten als Brazilië, Rusland, India en China is een voorspelbaar en – gelukkig – onomkeerbaar gegeven. Zelfs als de productie- en transformatiecapaciteit iets zou toenemen (gesteld dat de capaciteit van de raffinaderijen op tijd kan worden aangepast), het blijft ook een onomkeerbaar gegeven dat de traditionele energiebronnen niet onuitputtelijk zijn. Ik wil daaraan toevoegen dat ik niet geloof dat het terugbrengen van het verbruik snel resultaten zal opleveren, tenzij die besparingen ook zouden worden doorgevoerd bij de productie van goederen en apparatuur, en in de sectoren vervoer en bouw.

Verder geloof ik dat dit debat alleen realistisch is als er behalve over hernieuwbare energiebronnen ook over kernenergie kan worden gediscussieerd.

Tot slot spreek ik mijn steun uit voor dit Groenboek en deze Resolutie, vooral omdat de kwestie veiligheid nu ook aan de orde wordt gebracht.

 
  
  

- Handhaving van de vrede in de Democratische Republiek Congo (B6-0190/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, wie ooit bij daglicht over Afrika is gevlogen weet dat Congo het geostrategische hart van dit continent is. Daarom moeten we proberen om daar te zorgen voor democratie en stabiliteit.

De discussie die tegenwoordig wordt gevoerd over dit land moet echter een laatste waarschuwingssignaal zijn; we moeten eindelijk zorgen voor de nodige structuren waarmee ook de belangen van Europa worden behartigd op een strategisch zo belangrijk en dichtbij gelegen continent. We voeren terecht een beleid voor andere continenten, we dragen daar een verantwoordelijkheid voor vrede en vrijheid, maar het lukt ons niet om de nodige instrumenten ter beschikking te stellen. Het is de hoogste tijd voor een Europees leger, voor een beroepsleger, als aanvulling op ons leger van dienstplichtigen en andere legers. In de lidstaten blijft het eigen leger verantwoordelijk voor de nationale veiligheid, maar voor interventies op andere continenten beschikken we eigenlijk niet over de nodige instrumenten. Het gevaar bestaat dat we te veel hooi op onze vork nemen. Daarom zeg ik ja tegen deze missie. We moeten deze waarschuwing echter serieus nemen, we moeten er eindelijk voor zorgen dat we voor de handhaving van de vrede in het kader van ons buitenlands en veiligheidsbeleid over de nodige instrumenten kunnen beschikken.

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin en Nils Lundgren (IND/DEM), schriftelijk. – (SV) De huidige situatie in de Democratische Republiek Congo is buitengewoon zorgwekkend. Het land wordt al heel lang geteisterd door ernstige instabiliteit. Dit heeft geleid tot hongersnood, wreedheden tegen burgers en een zeer ernstige situatie in de hele regio van de Grote Meren. Het feit dat nu verkiezingen worden georganiseerd, zien wij echter als een positieve ontwikkeling.

Wij van Junilistan zijn er absoluut op tegen dat deze missie in de Democratische Republiek Congo wordt gebruikt om het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid van de EU verder te versterken.

De situatie in de Democratische Republiek Congo moet worden opgelost, maar niet door het inzetten van een gemeenschappelijke EU-troepenmacht. Het is aan de afzonderlijke lidstaten om te bepalen of men de door de VN gevraagde troepen wil sturen of niet.

Wij hebben derhalve tegen de resolutie gestemd.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), schriftelijk.(PT) Afrika is een uiterst smakelijke vrucht. De grootste kapitalistische mogendheden zijn erop uit het te onderwerpen en de immense rijkdommen van dit werelddeel te exploiteren. Dat blijkt ook uit het feit dat het aantal militaire bases van de VS, Frankrijk, het VK en Duitsland en de militaire operaties in Afrika blijven toenemen.

Militaire interventie in de Democratische Republiek Congo is een voortvloeisel van deze benadering. Het baant de weg voor toekomstige militaire operaties. We mogen niet vergeten dat dit na “Artemis”, een operatie met Franse troepen in 2003, al de tweede interventie onder aegide van de EU is.

Er zou een einde moeten worden gemaakt aan de illegale exploitatie van de natuurlijke hulpbronnen, waar ook bedrijven uit EU-lidstaten aan meewerken; er zou een einde moeten komen aan de inmenging in Congo; we zouden moeten ingaan op het verzoek van de Verenigde Naties om humanitaire hulp te sturen; we zouden de ontwapening en de economische en sociale ontwikkeling met financiële middelen moeten steunen en ervoor moeten zorgen dat de exploitatie van de natuurlijke hulpbronnen van Congo de bevolking van het land ten goede komt. In plaats daarvan sturen de grote mogendheden van de EU – Frankrijk en Duitsland – met instemming van de Portugese regering meer troepen naar een land waar zich in het kader van MONUC al meer dan 15 000 soldaten bevinden. Daarom hebben we tegen gestemd.

 
  
MPphoto
 
 

  Athanasios Pafilis (GUE/NGL), schriftelijk. - (EL) Het besluit van de EU om militaire troepen van het Euro-leger naar de Democratische Republiek Congo te sturen houdt verband met de wedijver tussen de imperialistische machten, die de controle willen krijgen over de markten, de natuurlijke rijkdommen van Congo en heel Afrika, dat reeds met miljoenen doden heeft moeten betalen voor dit beleid.

De EU gebruikt vredeshandhaving en verkiezingen als dekmantel voor haar daadwerkelijke doelstellingen en als voorwendsel om voldongen feiten te creëren met het oog op toekomstige interventies.

Deze Europese militaire missie is trouwens de eerste toepassing van de reactionaire hervorming van de VN, die tot doel heeft regionale organisaties (NAVO, Europese strijdmachten) op te nemen in de VN-mechanismen opdat de imperialistische interventies gelegitimeerd kunnen worden.

Het is eveneens geen toeval dat in de resolutie wordt verwezen naar de noodzaak om de wederopbouw van de Democratische Republiek Congo te bevorderen overeenkomstig het Iraaks model, zoals in de verklaring van de VN naar aanleiding van de zestigste verjaardag staat.

De tweede georganiseerde militaire missie van de Europese strijdmachten na Bosnië bevestigt eveneens het agressieve, interventionistisch karakter van deze strijdmachten.

 
  
MPphoto
 
 

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE), schriftelijk.(EN) De Britse Conservatieve Partij is tegen de bemoeienis van de Europese Unie met militaire activiteiten, die een aspect vormt van de politieke integratie van de EU, niet voor extra militaire capaciteit zorgt en bestaande militaire allianties ondermijnt. Er is een tragedie op komst in Congo, maar de voorgestelde internationale inzet van militairen gaat hieraan voorbij. De EU is noch ontworpen, noch toegerust om dit soort problemen met militaire middelen aan te pakken. En moet dat ook niet zijn. De EU is zelfs niet in staat gebleken haar magere veiligheidsverplichtingen met betrekking tot Soedan na te komen, waar zij per se een rol wilde spelen, ook al was de NAVO al ingeschakeld. Er zijn twee civiele missies van de EU in Congo geweest en het is niet duidelijk welk mandaat een eventuele militaire missie van de EU nu zou moeten krijgen. De Congolese regering heeft daartoe geen verzoek ingediend. Dit is duidelijk een cosmetische exercitie, die eerder gericht is op het genereren van publiciteit voor het merk EU dan op het oplossen van de problemen van Congo. De EU moet op de verzoeken van de VN reageren met het inzetten van haar politieke en humanitaire instrumenten, door waarnemers te sturen naar verkiezingen en ontwikkelingshulp te geven. Afhankelijk van de context moet dit soort zaken de verantwoordelijkheid zijn van naties, van de NAVO of van de VN. De Britse Conservatieve Partij steunt de VN bij hun vele moeilijke taken, maar steunt geen militaire avonturen van de EU. Daarom hebben we tegen de resolutie gestemd.

 
  
  

- verslag-Leinen (A6-0042/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Carlo Fatuzzo (PPE-DE).(IT) Mijnheer de Voorzitter, collega’s, met veel genoegen leg ik u uit waarom ik vóór het verslag van Jo Leinen heb gestemd over de reglementering van de Europese politieke partijen en over de wijze waarop zij gefinancierd worden. Wanneer ik in Italië “Ouderen, ten aanval!” roep, volgen alle gepensioneerden mij, en niet alleen gepensioneerden, maar ook jongeren, omdat zij geloven in de Ouderenpartij waarvan ik leider ben.

Ik ben ervan overtuigd dat als ik in de 25 talen van de Europese Unie “Ouderen, ten aanval!” zou roepen, ook de gepensioneerden uit de 24 andere lidstaten mij zouden volgen, omdat de Europese politieke partij rechtstreeks tot het hart van de bevolking spreekt. Ik ben er volkomen zeker van dat wij, wanneer wij eenmaal de Europese partijen tot stand zullen hebben gebracht, Europa zelf tot stand zullen brengen, net zoals de Ouderenpartij bouwt aan de Europese Ouderenpartij. Ouderen, ten aanval!

 
  
MPphoto
 
 

  Frank Vanhecke (NI). – Voorzitter, het credo van het verslag-Leinen is dat volwaardige Europese politieke partijen noodzakelijk zijn, omdat ze de democratie op Europees niveau waarachtig ten goede komen.

Ik denk dat we zonder overdrijven mogen zeggen dat net het omgekeerde waar is. De ongeremde schaalvergroting van het besluitvormingsproces in een Europa dat nota bene uit zeer verscheiden en zeer soevereine lidstaten moet bestaan, is de zekerste weg naar minder democratie en nog ondoorzichtiger besluitvorming door nauwelijks nog te controleren bureaucratie en daar zijn trouwens vandaag reeds zeer veel voorbeelden van, denk maar aan de totalitaire wijze waarop men in dat Parlement omspringt met de verwerping van de Europese grondwet in democratische referenda in Frankrijk en Nederland.

De Europese politieke partijen moeten dienen om opnieuw massa's geld van de belastingbetalers af te leiden naar de zoveelste extra partijfinanciering, en dan nog alleen voor politiek correcte partijen. Als Europa over democratie spreekt, passen we dus maar beter op onze tellen.

 
  
MPphoto
 
 

  Richard Corbett (PSE).(EN) Mijnheer de Voorzitter, terwijl ik het oneens ben met de vorige spreker en van mening ben dat ook op Europees niveau politieke partijen de burgers keuze moeten bieden, wil ik in de notulen laten opnemen dat ik het niet eens ben met een van de suggesties die al een tijdje in de lucht hangen in de context van het verslag-Leinen, namelijk dat we Europese lijsten moeten krijgen bij de verkiezingen voor het Europees Parlement. Voor een dergelijk voorstel zouden om te beginnen al de Verdragen moeten worden aangepast, terwijl we nog steeds in de periode van bezinning zitten over wat we moeten doen met betrekking tot het aanpassen van de Verdragen.

Ik denk ook dat het niet nodig is. Het risico van zulke lijsten is dat parlementsleden die via die lijsten zijn gekozen verder van de burgers af komen te staan dan parlementsleden die in de regio’s zijn gekozen, zoals de meeste van ons. Wat wel een nuttige manier zou kunnen zijn om de Europese verkiezingen te verbinden met het idee van keuze voor de burgers, en iets wat we zouden kunnen onderzoeken, is datgene wat de rapporteur een paar minuten geleden heeft gezegd, namelijk het idee dat elke Europese politieke partij zijn kandidaat voor het voorzitterschap van de Commissie zou moeten noemen. Dat zou een verbinding leggen tussen een stem voor het Parlement en de resulterende samenstelling van de Europese Commissie, en de mensen zijn ook gewend aan deze constructie als ze stemmen bij nationale verkiezingen in de Europese landen.

 
  
MPphoto
 
 

  Jan Andersson, Anna Hedh, Ewa Hedkvist Petersen, Inger Segelström en Åsa Westlund (PSE), schriftelijk. – (SV) Het is belangrijk dat wij politieke partijen op Europees niveau hebben. Zij spelen een belangrijke rol bij de verspreiding van politieke informatie en kennis over het Europese beleid, en ook bij de bevordering van democratische waarden en bij de ontwikkeling van een Europagevoel. Wij vinden echter niet dat de EU moet bepalen hoe het lidmaatschap, de lijsten en de kandidaatstelling moeten worden geregeld. Iedere partij moet zelf regels vaststellen die bepalen hoe hiermee moet worden omgegaan.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), schriftelijk.(PT) Onze stem tegen sluit aan bij ons standpunt aangaande Europa’s politieke partijen. Een enorme kloof scheidt de burgers van de Europese instellingen. De oplossing van dat probleem ligt niet in het opzetten van meer Europese partijen of het toekennen van extra middelen aan de reeds bestaande partijen. Elke nationale partij moet zichzelf onafhankelijk kunnen blijven organiseren, zeker als het gaat om de deelname van die partijen in de Unie en het Europees Parlement.

Om ervoor te zorgen dat de burgers in sterkere mate betrokken geraken bij de politiek – ook op Europees niveau – moeten we het neoliberale beleid radicaal omgooien. Het groei- en stabiliteitspact moet buiten werking worden gesteld, de Bolkestein-Richtlijn moet worden ingetrokken en de Strategie van Lissabon moet worden vervangen door een strategie gericht op solidariteit, duurzame groei en sociale cohesie. We hebben behoefte aan meer banen van goede kwaliteit, met rechten, betere openbare diensten, meer banen scheppende investeringen, meer sociale integratie en een eerlijker verdeling van de welvaart.

 
  
MPphoto
 
 

  Bruno Gollnisch (NI), schriftelijk. – (FR) De Europese politieke partijen zijn slechts verenigingen met een aanmerkelijk winstoogmerk. De kern van dit verslag bestaat in het verzoek om ze meer geld te geven en ze het vrijelijker te laten gebruiken, en om ze een gunstige status en een fiscale uitzonderingsregeling te verlenen. Maar waarvoor? Vooralsnog alleen om te bestaan en om bijeen te komen.

Want het doel is om deze partijen het monopolie te geven op het verspreiden van de pro-Europese blijde boodschap. Overigens hangt hun oprichting af van een onaanvaardbaar brevet van conformisme aan de Europese gedachte dat wordt afgegeven door deze instelling, op basis van de programma's die zij verplicht zijn in te dienen bij haar instanties. We weten ook dat u graag wilt dat ten minste een deel van de zetels van dit Parlement wordt gereserveerd voor afgevaardigden van op Europees niveau samengestelde kieslijsten, die alleen kunnen worden ingediend door Europese partijen. Het summum voor u zou zijn dat ze als zodanig zouden mogen meedoen aan nationale en lokale verkiezingen, langs welke weg een onaanvaardbare politieke inmenging mogelijk zou worden op alle besluitvormingsniveaus van de lidstaten.

Democratie betekent dat de volkeren in staat worden gesteld zichzelf te besturen of afgevaardigden te kiezen die hun belangen vertegenwoordigen in besluitvormende instanties, parlementen of regeringen. Het opdringen van kunstmatige entiteiten die alleen zichzelf vertegenwoordigen en die zijn onderworpen aan de Brusselse ideologie is allesbehalve democratisch.

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin en Nils Lundgren (IND/DEM), schriftelijk. – (SV) Wij zijn tegen het gesubsidieerde systeem dat nu voor de Europese politieke partijen wordt ontwikkeld. Partijen moeten van onderop worden opgebouwd door de partijen in de lidstaten. Als deze nationale partijen het kennelijk niet nodig vinden hun bijdragen aan hun Europese partijen te verhogen, kan men zich afvragen of er werkelijk behoefte bestaat aan Europese politieke partijen. Wij vinden het onjuist om partijen op Europees niveau op te richten die zwaar worden gesubsidieerd door de Europese belastingbetalers.

Derhalve stemmen wij tegen het verslag.

 
  
MPphoto
 
 

  Erik Meijer (GUE/NGL), schriftelijk. Bijna 85 procent van de leden van dit parlement stemt vandaag in met een verhoging van de subsidies aan zijn eigen politieke partij en met een versoepeling van de regels over de vraag waarvoor dat geld uitgegeven mag worden. Bovendien zal het huidige budget van 8,4 miljoen EUR dat afgelopen jaar aan subsidie voor Europese partijen is uitgegeven, verder worden verhoogd en mogen die partijen voortaan reserves aanleggen, als het niet lukt om de subsidie binnen één jaar uit te geven.

Vaak ontwikkelen politici een geheel eigen logica, los van hun kiezers. Dat was het geval bij het mislukte voorstel voor een Europese grondwet en dat is nog meer het geval bij dit soort subsidies. Eerst werd illegaal geld van het parlement gebruikt voor Europese samenwerkingsverbanden van partijen. Op 18 juni 2003 heb ik tegen legalisering van dit misbruik gestemd en vandaag stem ik tegen een verdere uitbreiding. Of nationale partijen zich in Europese partijen willen verenigen, moeten ze zelf weten, maar ik zie niet in waarom ze een en ander niet zelf zouden bekostigen. Het feit dat ze nu vragen om een verhoging van de subsidies en een versoepeling van de regels die erop van toepassing zijn, wekt de indruk dat politici meer de belangen van hun eigen groep nastreven dan die van hun kiezers.

 
  
MPphoto
 
 

  Athanasios Pafilis (GUE/NGL), schriftelijk. - (EL) De Communistische Partij van Griekenland verzet zich tegen het besluit van de EU om Europese politieke partijen op te richten. Zij wil daar controle op kunnen uitoefenen en ze voor haar kar kunnen spannen bij de bescherming en bevordering van het eenzijdig Europees beleid.

In het verslag wordt gepleit voor een versterkte rol van deze partijen. De financieringsvoorwaarden worden versoepeld om deze partijen te kunnen gebruiken als een rader in het hersenspoelingsmechanisme dat op touw is gezet met de Europese Grondwet en het Europees beleid, die tot doel hebben het volksverzet te breken.

In het kader van het zogenaamde “Europees communicatiebeleid” - dat wil zeggen van de ideologische aanval van het kapitaal - worden, onder gebruikmaking van de “denkpauze”, parlementen, regionale autoriteiten, NGO’s, media, journalisten en politieke partijen gemobiliseerd om het Europees eenrichtingverkeer te volgen en “propaganda” te bedrijven voor de Europese Grondwet, opdat deze uit den dode kan herrijzen en de “verloren eer” van de EU in de ogen van de Europese werknemers kan herstellen.

Groot belang wordt gehecht aan de jeugd. De “Europese partijen” krijgen steun voor de oprichting van Europese jeugdorganisaties.

Tegelijkertijd wordt absolute controle over deze partijen verzekerd en worden deze volledig afhankelijk gemaakt. Men bepaalt zelfs hoe de partijen hun interne gang van zaken moeten regelen.

Wij hebben tegen het verslag gestemd omdat wij weigeren aan het kapitaal en de EU een getrouwheidsverklaring af te leggen, en wij roepen op tot verzet, weerstand en ongehoorzaamheid.

 
  
  

- verslag-Bushill-Matthews (A6-0041/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Carlo Fatuzzo (PPE-DE). (IT) Mijnheer de Voorzitter, waarde collega’s, voordat ik gisteren op het vliegtuig stapte om hier vandaag in Brussel te zijn, riep ik zoals altijd “Ouderen, ten aanval!” Ik keerde mij om en zag dat ouderen en jongeren mij volgden, want in de Ouderenpartij werkt iedereen samen, zowel ouderen als jongeren.

In zijn verslag heeft Philip Bushill-Matthews, die ik overigens bedank voor zijn gebruikelijke inzet, het terecht over de solidariteit tussen de generaties. Mijnheer de Voorzitter, iedereen, oud en jong, heeft mij de vraag gesteld die ik ook mijzelf stel: zijn het de ouderen die moeten geven aan de jongeren of zijn het daarentegen de jongeren die moeten geven aan de ouderen? Het zijn zonder twijfel de ouderen die, nadat ze zich hun hele leven hebben ingezet voor de gemeenschap en de mensen die erin leven, geacht worden nu ze bejaard zijn ook hun pensioen aan de jongeren af te staan. Dit is volgens mij althans wat de regeringen van de 25 lidstaten van de Europese Unie zouden willen, maar zijn wij er zelf van overtuigd dat dit het beste is? Zou het niet beter zijn als jongeren ouderen eindelijk de erkenning gaven waar ze recht op hebben? Leve de ouderen!

 
  
MPphoto
 
 

  Frank Vanhecke (NI). – Voorzitter, ik heb mij bij de stemming over het voorliggende verslag-Bushill-Matthews onthouden, omdat ik het met diverse aanbevelingen niet eens kan zijn.

Ik denk dan bijvoorbeeld in het bijzonder aan overweging 70 over het immigratiebeleid, al moet ik tussen haakjes wel erkennen dat zelfs die overweging 70 over het immigratiebeleid een voor dit Parlement merkwaardig genuanceerde formulering bevat.

Het moet gezegd zijn dat dit verslag eigenlijk toch wel relatief evenwichtig is en tenminste de verdienste heeft het demografische probleem van Europa nog eens op de agenda te plaatsen. Wat ik in dit verslag mis, is de vaststelling dat zeer vele ouders vandaag nog steeds vrijwillig voor thuiswerk in en voor het eigen gezin kiezen en dat allicht nog veel meer mensen voor deze weg zouden kiezen, mocht dat door de overheid financieel haalbaar gemaakt worden.

Mijn partij pleit in verband hiermee al lang voor een volwaardig ouderschapsloon, inclusief sociale verzekeringen en opbouw van pensioenrechten voor de thuiswerkende ouder met minderjarige kinderen. Ik ben ervan overtuigd dat deze maatregel ook een flink stuk zou kunnen bijdragen tot een antwoord op de enorme demografische uitdaging waar wij ons voor geplaatst zien.

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, de media van tegenwoordig zien het single-zijn zo ongeveer als de maat der dingen. Wie een groot gezin heeft wordt bijna voor asociaal versleten. Hoe hoger het aandeel kinderlozen van vandaag, des te groter is het aantal jongeren dat later ook geen kinderen wil. Kinderen zijn de ouders van morgen, maar dat geldt volgens mij alleen maar als ze met andere kinderen opgroeien en zien hoe waardevol dat is. Daarom moeten we meer doen om het imago van het gezin in de hedendaagse samenleving weer te verbeteren.

Als we niet willen dat in de grote steden alleen nog immigranten klassieke gezinnen vormen moeten we een actiever gezinsbeleid voeren, en dat moet volgens mij sterker gericht zijn op de autochtone bevolking van Europa.

In dat verband is het natuurlijk ook belangrijk dat we meer doen voor het combineren van werk en gezin. Het is geen toeval dat de staten die daarin zijn geslaagd ook een hoger geboortepercentage hebben.

 
  
MPphoto
 
 

  Jan Andersson, Anna Hedh, Ewa Hedkvist Petersen, Inger Segelström en Åsa Westlund (PSE), schriftelijk. – (SV) Wij hebben voor het verslag over de demografische uitdagingen en de solidariteit tussen de generaties gestemd. Wij hebben echter tegen het tekstgedeelte gestemd waarin staat dat belastingverhogingen om de sociale zekerheid te financieren op de lange termijn een minder duurzame oplossing bieden. Bovendien vatten wij een verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd op als een verhoging van de feitelijke pensioenleeftijd, en niet van de wettelijk voorgeschreven pensioenleeftijd. Omdat de tekst op dit punt niet duidelijk genoeg was, konden wij die niet steunen. Wij zijn ook tegen de oproep van het Europees Parlement aan de lidstaten en de bedrijven om de automatische koppeling tussen leeftijd en loonsverhogingen los te laten.

 
  
MPphoto
 
 

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner en Gunnar Hökmark (PPE-DE), schriftelijk. – (SV) De Zweedse conservatieven hebben zich vandaag bij de stemming over de demografische uitdagingen en de solidariteit tussen de generaties van stemming onthouden.

Hoewel het verslag veel zinvolle voorstellen bevat, kunnen wij het toch niet steunen. De reden daarvoor is dat het verslag over vraagstukken gaat die onder de bevoegdheid van de lidstaten vallen.

 
  
MPphoto
 
 

  Gérard Deprez (ALDE), schriftelijk. – (FR) Ik heb voor het verslag van de heer Bushill-Matthews over de demografische uitdagingen en solidariteit tussen de generaties gestemd.

Het is een onweerlegbaar feit: Europa vergrijst. In mijn eigen land is de vergelijking eenvoudig: bij ons worden de wettelijke pensioenen betaald via een omslagstelsel, volgens welke iedere werkende generatie de pensioenen betaalt van de generaties die voor haar hebben gewerkt. Dat betekent heel concreet dat minder werkenden de pensioenen en de gezondheidszorg van een groter aantal steeds langer levende gepensioneerden zullen moeten financieren.

Als er niets wordt gedaan zijn er twee mogelijkheden: ofwel de toekomstige generaties zullen veel zwaardere lasten moeten dragen, ten koste van hun eigen levensstandaard, ofwel, als deze dat weigeren, de gepensioneerden van morgen zullen in toenemende mate genoegen moeten nemen met een bestaansminimum en gerantsoeneerde gezondheidszorg.

Het spreek voor zich dat geen van deze twee mogelijkheden acceptabel is. Sowieso zal geen van beide geaccepteerd worden. We moeten dus dringend op zoek naar andere oplossingen, want alle landen van de Unie hebben met deze uitdaging te maken. Het is de plicht van een democratie om vooruit te zien naar een antwoord op de uitdagingen waarvan zij weet dat die onvermijdelijk zijn. Dat zijn we de toekomstige generaties verplicht.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), schriftelijk.(EN) Ik verwelkom dit verslag, dat een antwoord is op trends die resulteren in demografische veranderingen.

Volgens de Commissie moet Europa, om het hoofd te bieden aan de demografische veranderingen, drie essentiële prioriteiten stellen: terugkeer naar demografische groei, het waarborgen van een balans tussen de generaties, en ‘het slaan van nieuwe bruggen tussen de verschillende levensfasen’.

In onze samenleving is het belangrijker dan ooit dat we de demografische uitdagingen waarvoor we ons gesteld zien niet uit de weg gaan en zo veel mogelijk gebruik maken van de kennis van onze oudere burgers.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Claude Martinez (NI), schriftelijk. – (FR) Van China via Rusland tot Europa, om het maar niet te hebben over Afrika, tekent zich een enorm demografisch probleem af. De wereld vergrijst. Erger nog, in sommige landen van Europa krimpt de bevolking of gaat ze weldra krimpen, zoals in Duitsland of in Rusland.

De demografische consequenties zijn bekend: stijgende kosten voor gezondheidszorg en pensioenen, een behoefte aan miljoenen banen voor het verlenen van individuele zorg, gebrek aan personeel dat leidt tot een aanzuiging van migranten, de psychologische omslag van samenlevingen naar behoedzaam conservatisme en malthusiaans "no future"-beleid, waarvan het "begrotingsschraalheidspact" sinds Maastricht de uitingsvorm is.

Anders gezegd: wie gaat de belasting betalen om deze situatie te financieren? De jonge goden of de ouderen op hun laatste benen?

Natuurlijk zal men via gezinsbeleid trachten meer premiebetalers geboren te laten worden om meer bijdragen te laten binnenkomen. Maar in afwachting van de stijgende geboortecijfers en daarmee nieuwe werkenden, en in het luchtledige van de twintig jaren die voor ons liggen, valt aan de Belgische, Nederlandse en Zwitserse euthanasiewetgevingen, onder het mom van het recht de eigen dood te kiezen, af te lezen aan wat voor "Reis naar het einde van de nacht" de politiek, met name in Europa, is begonnen.

 
  
MPphoto
 
 

  José Albino Silva Peneda (PPE-DE), schriftelijk.(PT) Europa ziet zich voor een demografisch probleem van tot nu toe ongekende omvang gesteld.

In 2030 zullen er in Europa 18 miljoen jonge mensen minder zijn dan nu het geval is. In 2050 zullen er 60 miljoen minder mensen in Europa wonen. Het aantal mensen van 65 jaar en ouder zal tussen 2005 en 2030 met 52,3 procent (40 miljoen mensen) toenemen. In de leeftijdscategorie van 15 tot 64 jaar zullen er 21 miljoen mensen minder zijn – een afname van 6,8 procent. Er zullen naar verhouding meer inactieve mensen – jongeren, ouderen en andere afhankelijke personen – zijn dan nu. In 2005 was dat 49 procent; in 2030 zal dat 66 procent zijn.

Deze ontwikkelingen kunnen worden herleid tot twee factoren. Mensen leven langer, en het geboortecijfer is teruggelopen. De gemiddelde levensverwachting van zestigjarigen is sinds 1960 voor vrouwen met vijf jaar toegenomen; voor mannen is dat vier jaar. Dat betekent dat het aantal tachtigplussers in 2050 met 180 procent gestegen zal zijn, en dat terwijl het geboortecijfer omlaag is gegaan. Het aantal kinderen per vrouw bedroeg 1,48 in 2003. Om de bevolking op hetzelfde peil te houden zou elke vrouw tenminste 2,1 kinderen moeten hebben.

Eén en ander zal gevolgen hebben voor de welvaart, de levensstandaard en de betrekkingen tussen de generaties. Ik heb derhalve voor gestemd.

 
  
  

- verslag-Parish (A6-0040/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE). – (FI) Mijnheer de Voorzitter, ik ben een groot voorstander van de maximale ontwikkeling van bio-energie, maar als wij het hebben over het bevorderen van de teelt van niet-voedingsgewassen in verband met de zelfvoorziening in energie, moeten wij constateren dat biobrandstoffen absoluut niet rendabel zijn. De Europese Unie is ook niet in staat genoeg biobrandstoffen te produceren om de doelen in de richtlijn inzake biobrandstoffen te bereiken.

Het is naar mijn mening belangrijk de dingen bij hun juiste naam te noemen om een situatie te voorkomen waarin, zonder dat wij het merken, het directoraat-generaal Landbouw het energiebeleid van de Europese Unie gaat leiden. Het gaat dus om landbouwsteun, en niet om CO2-efficiëntie of de zelfvoorziening in energie, zolang de kosten van vloeibare biobrandstoffen duidelijk hoger zijn dan de kosten van de traditionele brandstoffen die zij moeten gaan vervangen, of als er bij de productie ervan meer fossiele energie wordt verbruikt dan dat ze opbrengen. Dat is nu de situatie, vooral wat de Noordse, uit akkers gehaalde energie betreft.

Als gevolg hiervan zal een toenemend gebruik van biobrandstoffen zowel de energiekosten in de Europese Unie als de voedselprijzen verhogen. Dat heeft beslist invloed op het concurrentievermogen van de Europese Unie. Wat vloeibare biobrandstoffen betreft hebben wij een eerlijke analyse van de levenscyclus nodig, die door een onafhankelijke en onpartijdige instantie moet worden uitgevoerd.

(Applaus)

 
  
MPphoto
 
 

  Liam Aylward (UEN), schriftelijk.(EN) Mijnheer de Voorzitter, ik steun het verslag-Parish.

Denk eraan, collega’s, dat Brazilië de grootmacht is als het gaat om het gebruik van suiker als grondstof voor de productie van ethanol, met een interessant eigenaarschap in de sector - dat niet honderd procent Braziliaans is.

Ik ben diep teleurgesteld en zeer verdrietig over het besluit om de laatste suikerfabriek van Ierland te sluiten. Honderden banen gaan verloren. Dit is een harde klap voor al die mensen die generaties lang de suikerindustrie trouw hebben gediend. De beslissing van de Commissie om de suikerindustrie te hervormen en geen steun meer te geven aan de telers, is nooit gunstig geweest voor de Ierse suikerindustrie. We moeten nu er nu voor zorgen dat degenen die gedurende vele jaren de suikerindustrie loyaal hebben gediend een billijke compensatie krijgen.

Er moet nu serieus worden nagedacht en steun worden gegeven aan het hele onderwerp van het telen van alternatieve gewassen die onder andere gebruikt kunnen worden voor de productie van bio-ethanol, zowel op Europees als op nationaal niveau, en met name met betrekking tot de suikerbietensector.

Biobrandstoffen bieden fantastische nieuwe kansen, waarbij gebruikt gemaakt kan worden van de expertise van de Ierse landbouwers. Biobrandstoffen zullen bijdragen aan Europese zelfvoorziening op het gebied van energie, in een tijd van stijgende olieprijzen en in het licht van de recente controverse over de gasleveranties door Rusland.

 
  
MPphoto
 
 

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner en Gunnar Hökmark (PPE-DE), schriftelijk. – (SV) Wij hebben voor het verslag over de bevordering van gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden gestemd. Wij vinden het namelijk een goed idee dat boeren, op het moment dat de traditionele gewassen niet langer lonend zijn, andere gewassen gaan verbouwen. Technologische ontwikkeling is belangrijk als het gaat om alternatieve vormen van energie, en wij zien ook de mogelijkheden die ontstaan als gevolg van de herstructurering van het landbouwbeleid.

Wij vinden echter dat de overgang naar energiegewassen niet mag leiden tot vertraging van het proces van de geleidelijke afbouw van het gemeenschappelijk landbouwbeleid. Het is belangrijk dat deze nieuwe producten worden ontwikkeld en kunnen floreren op een vrije markt zonder subsidies. Als er al tijdelijke ondersteuning moet komen, dan moet die gericht zijn op infrastructurele maatregelen ter stimulering van deze ontwikkeling, en niet op gesubsidieerde productie.

 
  
MPphoto
 
 

  Gérard Deprez (ALDE), schriftelijk. – (FR) Nu dit verslag, dat ik heb gesteund, is aangenomen, zou ik gewag willen maken van de recente ontwikkelingen omtrent bio-energie in België. Naast micro-economische projecten voor het gebruik van biobrandstoffen op de boerderij zien in mijn land eindelijk – tot mijn vreugde – grootschalige industriële projecten het licht. Op het vlak van de productie lopen er momenteel zes grote projecten, waarvan de twee belangrijkste in Gent (productieketen voor biodiesel) en Wanze (productieketen voor bio-ethanol).

Daarnaast is in het kader van het door België aangenomen en door de Europese Commissie goedgekeurde belastingvrijstellingsprogramma voor biobrandstoffen het bijmengingspercentage van biodiesel in traditionele diesel voor 2006 op 3,37 procent gesteld en voor 2007 op 4,29 procent, terwijl voor bio-ethanol een bijmengingspercentage van 7 procent is vastgesteld. In dit tempo zouden we zelfs de in Richtlijn 2003/30/EG voorgestane doelstelling kunnen halen, te weten dat per 2010 5,75 procent van de totale hoeveelheid verkochte brandstof "groen" is.

Daarom wordt in het verslag-Parish zelfs opgeroepen deze streefcijfers verplicht te stellen. De benutting van landbouwproducten voor energiedoeleinden vormt een reële, milieuvriendelijke toekomstmogelijkheid voor onze landbouwers en verdient bindende doelstellingen, zeker als die ook redelijk zijn.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), schriftelijk.(PT) De rapporteur stelt – en wij zijn het daarmee eens – dat “de productie van hernieuwbare grondstoffen en het gebruik van organisch afval kunnen bijdragen tot de verbetering van het milieu, duurzame energieproductie, werkgelegenheid en een evenwicht tussen de diverse gebieden, terwijl tegelijk wordt bijgedragen aan een grotere diversificatie en autonomie van een multifunctionele landbouw”.

Wij geloven echter ook dat er aandacht zou moeten worden geschonken aan de nu reeds beschikbare alternatieve energiebronnen en de nu bestaande relatie tussen energie, het milieu en de landbouw, en dat alles binnen de context van duurzame ontwikkeling. Dat zal de burgers en de kwaliteit van hun bestaan ten goede komen. Ook de betrokken economische sectoren zullen er wel bij varen.

Wij geloven intussen wel dat er een goed evenwicht moet worden gevonden tussen voedingsgewassen en energiegewassen, om te verzekeren dat de voedselsoevereiniteit en -veiligheid niet in gevaar worden gebracht.

Gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden vallen niet onder het gemeenschappelijk landbouwbeleid: de steun bedraagt minder dan 80 euro per hectare per jaar. De rapporteur dringt er zelfs op aan dat de overheidssteun wordt stopgezet. Dan zou de productie afhankelijk worden van de energie-industrie en de regels van de WHO. Ik heb daarom tegen gestemd.

 
  
MPphoto
 
 

  Glyn Ford (UEN), schriftelijk.(EN) Ik verwelkom in principe dit verslag van mijn collega Neil Parish over de bevordering van gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden. Ook al zullen deze technieken onze energieproblemen niet oplossen, ze kunnen wel een kleine maar belangrijke bijdrage leveren. Snelgroeiende wilgen en populieren kunnen worden gebruikt, zoals ik een paar jaar geleden in Oostenrijk heb gezien, om op kleine schaal warmte en elektriciteit te produceren in afgelegen, geïsoleerde gebieden. Koolzaadolie en tarwe kunnen worden gebruikt bij de productie van biobrandstoffen, of dat nu diesel of petroleum is, en helpen bij het beperken van de CO2-uitstoot. Eén waarschuwing echter: de plannen moeten deel uitmaken van de oplossing, niet van het probleem. Waar ze goed zijn voor de economie, het milieu en de energievoorziening zal ik ze steunen, maar waar ze alleen bedoeld zijn om de landbouwuitgaven op hetzelfde niveau te houden, ten koste van het gezond verstand, zal ik dat niet doen.

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin en Nils Lundgren (IND/DEM), schriftelijk. – (SV) Het verslag geeft slechts de eigen mening van het Europees Parlement over deze zaak weer. Het betreft geen wetgevingsprocedure. Het is erop gericht het huidige gemeenschappelijke landbouwbeleid uit te breiden tot het terrein van de energiegewassen. Over energiegewassen valt echter veel meer te zeggen.

Wij hebben besloten tegen het verslag te stemmen.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), schriftelijk.(EN) Het verslag over de bevordering van gewascultures voor niet-voedingsdoeleinden komt uiterst gelegen, gezien de snelle afname van de reserves aan fossiele brandstoffen. De productie van biomassa kan bijvoorbeeld op efficiënte wijze bijdragen aan het beperken van het broeikaseffect, waarvan CO2 de belangrijkste veroorzaker is, door de uitstoot van die CO2 in te dammen.

Ik ben voorstander van het bevorderen van hernieuwbare energie door middel van de productie van landbouwgewassen. Diverse nieuwe technologieën, zoals energie uit biomassa, zijn economisch levensvatbaar, zijn concurrerend en zullen ook weer nieuwe markten openen voor landbouwers in de Europese Unie, en op die manier, behalve dat ze goed zijn voor het milieu, ook de economische en sociale groei bevorderen.

 

13. Rectificaties stemgedrag/voorgenomen stemgedrag: zie notulen

14. Besluiten inzake bepaalde documenten: zie notulen

15. Verzending van de tijdens deze vergadering aangenomen teksten: zie notulen

16. Rooster van de volgende vergaderingen: zie notulen

17. Onderbreking van de zitting
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. – Ik verklaar de zitting van het Europees Parlement te zijn onderbroken.

(De vergadering wordt om 12.35 uur gesloten)

 
Juridische mededeling - Privacybeleid