Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 4 Απριλίου 2006 - Στρασβούργο

6. Κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών - Γενικοί προσανατολισμοί της οικονομικής πολιτικής για το 2006 (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση των ακόλουθων εκθέσεων:

- A6-0086/2006 της κ. Kósáné Kovács, εξ ονόματος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τις κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών (COM(2006)0032 - C6-0047/2006 - 2006/0010(CNS)),

- A6-0077/2006 του κ. García-Margallo y Marfil, εξ ονόματος της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, σχετικά με την κατάσταση της ευρωπαϊκής οικονομίας: προπαρασκευαστική έκθεση σχετικά με τους γενικούς προσανατολισμούς της οικονομικής πολιτικής για το 2006 (2006/2047(INI)).

  Günther Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, στον πυρήνα της νέας πολιτικής ανάπτυξης και απασχόλησης, με την οποία επιδιώκουμε να προχωρήσουμε την ατζέντα της Λισαβόνας, βρίσκονται οι ολοκληρωμένες οικονομικές κατευθυντήριες γραμμές· είναι ολοκληρωμένες, διότι αντανακλούν τη συνειδητοποίηση ότι δεν μπορούμε αποτελεσματικά να φέρουμε στην Ευρώπη περισσότερη ανάπτυξη και περισσότερες θέσεις εργασίας αν δεν καταφέρουμε να συνδέσουμε στενά τους μακροοικονομικούς στόχους, τους μικροοικονομικούς στόχους και τους στόχους απασχόλησης.

Οι οικονομικές κατευθυντήριες γραμμές αποτελούν το πλαίσιο εντός του οποίου τα κράτη μέλη και τα θεσμικά όργανα της Κοινότητας εκπονούν τα αντίστοιχα σχέδιά τους για την υλοποίηση της στρατηγικής για την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας. Η Επιτροπή τις παρουσίασε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους και είμαι ευγνώμων στο Σώμα για τη μεγάλη προσοχή που τους έδωσε, διότι θα αποτελέσουν οδηγό –όχι μόνο στη διάρκεια αυτού του έτους, αλλά και στη συνέχεια– για αυτό που σκεφτόμαστε να κάνουμε και για τη βάση επί της οποίας θα το κάνουμε.

Είναι γεγονός ότι η στρατηγική για την ανάπτυξη και την απασχόληση, την οποία προσπαθούμε εδώ και περίπου έναν χρόνο να υλοποιήσουμε, είναι ένα εντελώς νέο είδος διαδικασίας. Δεν είναι τόσο απλό να κρίνουμε οριστικά τις συνιστώσες αυτής της νέας διαδικασίας, αλλά ένα μπορούμε σήμερα να πούμε, αν και με μεγάλη προσοχή, ότι τα κράτη μέλη στα εθνικά τους προγράμματα μεταρρυθμίσεων βασικά αφέθηκαν να καθοδηγηθούν από τις προτεραιότητες που καθορίζουν οι ολοκληρωμένες οικονομικές κατευθυντήριες γραμμές, όπως έκανε και η Επιτροπή με την πρότασή της για ένα κοινοτικό πρόγραμμα δράσης.

Έχει σημασία να επισημάνω ότι η στρατηγική για την ανάπτυξη και την απασχόληση βασίζεται σε έναν τριετή κύκλο. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση τροποποίησης των κατευθυντήριων γραμμών από τη μία χρονιά στην άλλη. Μπορούν, όμως, να προσαρμοστούν, ώστε να λαμβάνουν υπόψη τη διαφοροποιημένη πραγματικότητα και τις γνώσεις που αποκομίζουμε από την εμπειρία μας, και αυτό φυσικά θα είναι απαραίτητο, αλλά δεν βλέπουμε, επί του παρόντος, κανένα λόγο τροποποίησης αυτών των κατευθυντήριων γραμμών το 2006· αποτελούν ακόμη στερεή βάση για τις συνομιλίες που διεξάγει επί του παρόντος η Κοινότητα με τα κράτη μέλη, αντικείμενο των οποίων είναι η πραγματική υλοποίηση των εθνικών προγραμμάτων μεταρρυθμίσεων.

(Χειροκροτήματα)

Όσον αφορά τους μεμονωμένους πυλώνες αυτής της στρατηγικής, οι συνάδελφοι Επίτροποι κκ. Almunia και Špidla θα πουν περισσότερα για τη μακροοικονομική πτυχή και την πτυχή της απασχόλησής της. Θα ήθελα, εν συντομία, να αναφερθώ στη μακροοικονομική διάστασή της και να τονίσω τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί εν προκειμένω σε ορισμένους τομείς, ιδιαίτερα όσον αφορά το καίριο για το οικονομικό μέλλον της Ευρώπης θέμα, δηλαδή τη μετάβαση σε μια κοινωνία βασισμένη στη γνώση και τη μετατροπή της σε μια οικονομία βασισμένη στην καινοτομία, την έρευνα και την ανάπτυξη. Για αυτόν το λόγο, επιμείναμε τόσο πολύ στην επιβολή ποσοτικών στόχων για την έρευνα και ανάπτυξη.

Θα γνωρίζετε ότι αυτός ήταν ένας τομέας στον οποίο οι επιδόσεις των εθνικών προγραμμάτων μεταρρυθμίσεων ήταν μάλλον απογοητευτικές, διότι, κατά μέσο όρο, θα επιτύγχαναν ποσοστό της τάξης του 2,2% έως το 2010 αντί του επιθυμητού 3%. Στις λίγες εβδομάδες φέτος κατά τις οποίες μπορέσαμε να επιληφθούμε του θέματος, καταφέραμε να αποσπάσουμε μεγαλύτερες δεσμεύσεις από τα κράτη μέλη. Αν εμμείνουν σε αυτές, θα μπορέσουμε να επιτύχουμε 2,6% έως το 2010, κάτι που αποτελεί βελτίωση, αλλά –και πρέπει να το διευκρινίσω– δεν είναι αρκετό και, επομένως, η Επιτροπή θα εξακολουθήσει να ασκεί πίεση.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που συνήλθε την προπερασμένη εβδομάδα, και για το οποίο θα συζητήσετε αύριο, συζήτησε επίσης και κατέληξε σε συμπεράσματα για σημαντικές πτυχές της υλοποίησης της στρατηγικής· σας παραπέμπω, ειδικότερα, στα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την προώθηση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, τη βελτίωση της νομοθετικής διαδικασίας και την ενεργειακή πολιτική.

Από καιρού εις καιρόν, συζητείται –σε σχέση με τις κατευθυντήριες γραμμές– αν η Επιτροπή, κατά την αξιολόγηση των εθνικών σχεδίων μεταρρυθμίσεων στο μέλλον θα πρέπει ή όχι να κάνει ειδικές για την εκάστοτε χώρα συστάσεις. Αποφύγαμε να το κάνουμε στον πρώτο γύρο για έναν λόγο τον οποίο θεωρήσαμε σημαντικό, δηλαδή το γεγονός ότι δεν γνωρίζαμε τη μορφή που θα είχαν τα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων, αλλά θα ήθελα να επισημάνω ότι η Επιτροπή, αυτονόητα, εξακολουθεί να διατηρεί την εναλλακτική επιλογή της συμπερίληψης συγκεκριμένων για κάθε χώρα συστάσεων στις μελλοντικές εκθέσεις προόδου και ότι αυτή είναι μια εναλλακτική την οποία θα ασκήσουμε όπως και όταν κρίνουμε απαραίτητο.

Επί του παρόντος, όμως, πιστεύω ότι το πιο σημαντικό είναι να εργαστούμε όλοι μαζί, ώστε το ευρύ ευρωπαϊκό κοινό να συνειδητοποιήσει το γεγονός ότι πράγματι έχουμε μια κοινή στρατηγική για την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, να συνειδητοποιήσει τις κοινές μας προτεραιότητες και το γεγονός ότι συνεργαζόμαστε για να έχουμε αποτελέσματα ως προς αυτές.

(Χειροκροτήματα)

  Joaquín Almunia, Μέλος της Επιτροπής. (ES) Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ με την εκτίμηση που έκανε μόλις ο Αντιπρόεδρος Verheugen σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζουμε την αναθεωρημένη στρατηγική της Λισαβόνας που θέσαμε σε εφαρμογή πέρυσι.

Διαβάζοντας την έκθεση του κ. García-Margallo σχετικά με την ευρωπαϊκή οικονομία και τους γενικούς προσανατολισμούς της οικονομικής πολιτικής, διαπιστώνω έναν σημαντικό βαθμό συμφωνίας, και επίσης διαπιστώσαμε αυτήν τη συμφωνία στο πλαίσιο της Επιτροπής, με τους ίδιους στόχους και την ίδια διαδικασία προς την επίτευξή τους, στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Πιστεύω ότι αυτή η βασική συμφωνία μεταξύ των τριών ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων είναι κρίσιμη για την αξιοπιστία της διαδικασίας, την αποδοχή των στόχων αυτής της στρατηγικής από όλους τους οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες, και όχι μόνο από τα ευρωπαϊκά και εθνικά θεσμικά όργανα, και είναι μία από τις προϋποθέσεις –η οποία πιστεύω ότι είναι σημαντική– για την επίτευξη μεγαλύτερης ανάπτυξης και απασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όσον αφορά τα μακροοικονομικά θέματα, θα ήθελα να αναφερθώ σε τρία σημεία. Καταρχάς, είναι σαφές ότι, όπως έχουμε πει σε πολλές περιπτώσεις, και πιστεύω ότι συμφωνούμε με την άποψη του Κοινοβουλίου, είναι σημαντικό να επιτευχθεί μεγαλύτερος συγχρονισμός μεταξύ των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας, προκειμένου να επιτευχθεί περισσότερη ανάπτυξη και περισσότερη απασχόληση, και της εφαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Τον τελευταίο χρόνο, αυτό έχει επιτευχθεί. Υπάρχει περισσότερος συντονισμός και καλύτερη σχέση μεταξύ τους και πιστεύω ότι επιτυγχάνουμε πολύ θετικά αποτελέσματα στην πράξη. Η ευρωπαϊκή οικονομία σημειώνει μεγαλύτερη πρόοδο σήμερα σε σχέση με έναν χρόνο πριν προς τη φορολογική εδραίωση, ως μία από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για πιο σταθερή ανάπτυξη και ανάπτυξη ικανή να παράγει απασχόληση. Η εμπιστοσύνη των οικονομικών παραγόντων βελτιώνεται, τα αποτελέσματα της δραστηριότητας υποδεικνύουν ότι το 2006 πρόκειται να επιφέρει καλύτερα αποτελέσματα από το 2005 και οι προοπτικές που ανοίγονται για το μέλλον είναι επίσης θετικές.

Δεύτερον, συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λέει η έκθεση του κ. García-Margallo αναφορικά με τη σημασία της μεγαλύτερης προσοχής στη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών και, ιδιαίτερα, όσον αφορά τον τρόπο αντιμετώπισης των συνεπειών της γήρανσης του πληθυσμού. Πριν από λίγες εβδομάδες, η Επιτροπή και η Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής, η οποία αποτελείται από όλα τα κράτη μέλη, δημοσίευσε μια έκθεση σχετικά με τις οικονομικές και δημοσιονομικές επιπτώσεις της γήρανσης του πληθυσμού. Αυτές οι επιπτώσεις είναι σημαντικές, αλλά η εν λόγω έκθεση επισημαίνει επίσης ότι επιτυγχάνονται αποτελέσματα ενεργώντας έγκαιρα και πραγματοποιώντας μεταρρυθμίσεις, όπως αυτές που συμπεριλαμβάνονται σε πολλά εθνικά προγράμματα της στρατηγικής της Λισαβόνας και όπως αυτές τις οποίες προωθούν τα διάφορα κράτη μέλη μέσω των πρωτοβουλιών τους, ιδιαίτερα των πρωτοβουλιών του Επιτρόπου Špidla στο δημογραφικό πεδίο, και υπάρχουν τώρα ευρωπαϊκές χώρες που είναι σε καλύτερη θέση σήμερα από ό,τι ήταν δέκα χρόνια πριν αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της γήρανσης του πληθυσμού. Τον Οκτώβριο, η Επιτροπή πρόκειται να δημοσιεύσει μια έκθεση σχετικά με αυτό το θέμα, το οποίο ελπίζω ότι και το Κοινοβούλιο θα συζητήσει και θα παρακολουθήσει.

Και ένα τελευταίο σημείο. Χαίρομαι ιδιαίτερα που, εκτός από μια γενική ανάλυση της ευρωπαϊκής οικονομίας και του ρόλου της στρατηγικής της Λισαβόνας και των διαφόρων μέσων που συμπεριλαμβάνονται στους γενικούς προσανατολισμούς της οικονομικής πολιτικής για την οικονομία των είκοσι πέντε, η έκθεση του κ. García-Margallo κάνει ιδιαίτερη αναφορά στις προκλήσεις και τις ανάγκες της ευρωζώνης, στην οποία οι δώδεκα χώρες που μοιράζονται το ενιαίο νόμισμα, το ευρώ, χρειάζονται μηχανισμούς συντονισμού και ειδική προσοχή προκειμένου να εξασφαλίσουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα από την οικονομική και νομισματική ένωση. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον κ. García-Margallo που το επεσήμανε αυτό στην έκθεσή του.

  Vladimír Špidla, Μέλος της Επιτροπής. (CS) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θέλω εξ ονόματος της Επιτροπής να ευχαριστήσω την εισηγήτρια, την κ. Kósáné Kovács, για την εξαιρετική έκθεση που παρουσίασε η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. Η έκθεση αυτή είναι εποικοδομητική κατά δύο τρόπους: προσθέτει στην υφιστάμενη βάση γνώσης και θα πρέπει να επιταχύνει την έγκριση του Συμβουλίου, σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια.

Στην εαρινή σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αναφέρθηκε ότι η Ένωση θα μπορούσε να δημιουργεί 2 εκατομμύρια θέσεις εργασίας ετησίως. Ωστόσο, δεν θα υπάρξει δημιουργία θέσεων εργασίας και μείωση της ανεργίας αν δεν αξιοποιήσουμε την τρέχουσα οικονομική ανάπτυξη για να συνεχίσουμε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Η σύνοδος επιβεβαίωσε ότι εξακολουθούν να ισχύουν οι ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές, καθορίζοντας, συγχρόνως, τις προτεραιότητες στις οποίες θα δινόταν μεγαλύτερη έμφαση. Χαίρομαι που η κοινοβουλευτική επιτροπή υποστηρίζει παρόμοια προσέγγιση και που δεν συμφώνησε σε υπερβολικές αλλαγές των αρχών που διέπουν την πολιτική απασχόλησης. Είμαστε ανοιχτοί σε αλλαγές στα σημεία αιτιολόγησης, αλλά κατά τον ίδιο τρόπο θέλουμε να διατηρηθεί η αρχική διατύπωση του ίδιου του κειμένου.

Πέρυσι, η στρατηγική της Λισαβόνας επαναπροσδιορίστηκε όσον αφορά την ολοκληρωμένη δέσμη των βασικών αρχών της πολιτικής απασχόλησης και τις κατευθυντήριες γραμμές της οικονομικής πολιτικής. Η στρατηγική είναι τριετούς φύσης, προς όφελος της δημιουργίας ενός σαφούς και σταθερού πολιτικού πλαισίου για τους φορείς στους οποίους έχει ανατεθεί η υλοποίησή της. Μια μελέτη που εκπόνησε η Επιτροπή σχετικά με τα πρώτα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων αποκάλυψε συγκεκριμένα μειονεκτήματα όσον αφορά την υλοποίηση εκ μέρους των κρατών μελών, τα οποία ωστόσο δεν υπονομεύουν την ισχύ των βασικών αρχών. Θα ήταν, συνεπώς, ανάρμοστο να δοθεί η εντύπωση ότι επιθυμούμε αλλαγή της κατεύθυνσης ή του περιεχομένου των πολιτικών αυτήν τη στιγμή. Το κείμενο που πρότεινε η Επιτροπή σκόπιμα άφησε ανοιχτή την πιθανότητα συμπλήρωσης των σημείων αιτιολόγησης με συγκεκριμένες πολιτικές προτεραιότητες. Συμφωνεί, συνεπώς, σαφώς με την επιθυμία του Κοινοβουλίου να συμπεριληφθούν στα σημεία αιτιολόγησης ορισμένα στοιχεία οικονομικής και κοινωνικής φύσης τα οποία απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή, ειδικά όπου συμφωνούν με τα συμπεράσματα της τελευταίας εαρινής συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Η σύνοδος έδωσε έμφαση στην ανάγκη αύξησης της απασχόλησης, ιδιαίτερα των νέων, των γυναικών και των ηλικιωμένων και των ατόμων με προβλήματα υγείας, των νόμιμων μεταναστών και των μειονοτήτων. Στην περίπτωση των νέων, επιβεβαιώθηκε ο στόχος της μείωσης κατά 10% του αριθμού εκείνων που δεν τελειώνουν το σχολείο και της προσφοράς σε κάθε νέο απασχόλησης, εργασιακής εμπειρίας ή περαιτέρω εκπαίδευσης εντός έξι μηνών από την αποφοίτηση από το σχολείο έως το 2007 και εντός τεσσάρων μηνών έως το 2010, όπως προβλέπεται στις υφιστάμενες κύριες αρχές. Στην περίπτωση των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων, δόθηκε έμφαση στην ανάγκη θέσπισης ολοκληρωμένης στρατηγικής επί τη βάσει ποιοτικών θέσεων εργασίας και εξειδίκευσης. Αναφορικά με τις ίσες ευκαιρίες για άντρες και γυναίκες, η εαρινή σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Ισότητα των Φύλων, και το Συμβούλιο επίσης ενέκρινε την πρόταση της Επιτροπής να ξεκινήσει ευρεία συζήτηση, η οποία θα πρέπει να οδηγήσει στην έγκριση κοινών αρχών όσον αφορά την ευελιξία και την ασφάλεια («flexsecurity») έως τα τέλη του 2007. Ο στόχος αυτής της συζήτησης με τα κράτη μέλη και τους κοινωνικούς εταίρους είναι η μείωση του κατακερματισμού της αγοράς εργασίας και η επίτευξη της κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ της ευελιξίας και της ασφάλειας.

Θα ήθελα, επίσης, να πω πόσο χαίρομαι που έτυχε θετικής υποδοχής κατά την εαρινή σύνοδο η πρόταση της Επιτροπής να θεσπιστεί ένα ευρωπαϊκό ταμείο προσαρμογής στην παγκοσμιοποίηση. Αυτό μαρτυρά την επιθυμία για αποτελεσματικότερη χρήση των κοινοτικών πόρων για την υποστήριξη της ευρωπαϊκής στρατηγικής απασχόλησης και είναι σύμφωνο με τις επιθυμίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ONYSZKIEWICZ
Αντιπροέδρου

  Magda Kósáné Kovács (PSE), εισηγήτρια. – (HU) Στους ευρωπαίους πολίτες δεν αρέσει ο πολιτικός κώδικας που χρησιμοποιούν οι εμπειρογνώμονες. Δυστυχώς, η «διαδικασία της Λισαβόνας» αρχίζει και αυτή να γίνεται κωδικοποιημένη φράση, παρότι αποτελεί το κοινό μας μέλλον. Αν τα κράτη μέλη της Ένωσης είναι ανταγωνιστικά, θα έχουμε περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας. Αν βρίσκουν δουλειά περισσότεροι άνθρωποι, θα μειωθεί η φτώχεια. Ακόμη, θα υπάρξουν έτσι περισσότεροι πόροι για τη μεταρρύθμιση των κοινωνικών συστημάτων και θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε το περιβάλλον μας για τα εγγόνια μας. Θα ήθελα να τονίσω ιδιαίτερα ότι η εργασία η οποία δεν συνοδεύεται από κοινωνική ασφάλιση και δεν στηρίζεται σε αυτήν δεν μπορεί να αποφέρει σημαντικά οικονομικά αποτελέσματα. Και αν αυτό αληθεύει, που αληθεύει, τότε μπορούμε να επικροτήσουμε την απόφαση του Συμβουλίου και της Επιτροπής, ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποτιμούν την εφαρμογή των οδηγιών για την απασχόληση και την οικονομική ανάπτυξη στις ολοκληρωμένες οδηγίες αξιολογώντας τα δύο θέματα σε συνδυασμό. Μπορούμε να δούμε ότι η εικόνα είναι πια πληρέστερη, ειδικά δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει τώρα αξιολογήσει τα σχέδια δράσης 25 κρατών μελών. Η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων αναγνώρισε και αποδέχθηκε ότι, επί τη βάσει των διοργανικών συμφωνιών, το Κοινοβούλιο δεν θα αλλάζει ετησίως τις κατευθυντήριες γραμμές –και πιστεύω ότι αυτό θα είναι επίσης προς όφελος των κρατών μελών– και ότι θα τις αλλάζει μόνο σε περίπτωση κατά την οποία προκύπτουν προβλήματα στην αγορά εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγχρόνως, στις προδιαγραφές των πολιτικών στόχων –που περιλαμβάνονται στο προοίμιο– θεωρήσαμε σημαντικό να συμπεριλάβουμε στο κοινοβουλευτικό έγγραφο τα διδάγματα που αποκομίσαμε από την πρώτη έκθεση που συντάχθηκε μετά την είσοδο των δέκα νέων κρατών μελών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η επιτροπή συμφώνησε, σχεδόν ομόφωνα, ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να συμμετέχει πιο ενεργά στον έλεγχο της εφαρμογής των κατευθυντήριων γραμμών. Στο πλαίσιο αυτό, θα επικοινωνήσουμε με τον αρμόδιο αξιωματούχο της Επιτροπής. Στην έκθεσή μου θέλησα να συμπληρώσω την παρουσίαση της Επιτροπής όσον αφορά τρία σημαντικά ζητήματα αρχής· οι συνάδελφοί μου, τα μέλη της επιτροπής, συνέβαλαν σημαντικά στη διασφάλιση της σαφούς και πλήρους παρουσίασής τους. Πρωτίστως, εφιστούμε ιδιαίτερα την προσοχή στη βελτίωση των ευκαιριών της αγοράς εργασίας για τις ποικίλα μειονεκτούσες κοινωνικές ομάδες. Και, όπως ανέφεραν οι κκ. Επίτροποι, αυτό αποτελεί προϋπόθεση περαιτέρω οικονομικής ανάπτυξης. Ένα μεγάλο απόθεμα για την αύξηση των εργατικών πόρων αποτελεί, κατά πρώτον, η αύξηση της δραστηριότητας των γυναικών, κατά δεύτερον, η παραμονή στην αγορά εργασίας του εργατικού δυναμικού που γερνά ή έχει γεράσει ή η ενθάρρυνσή του να επιστρέψει και, κατά τρίτον, η παροχή βοήθειας στους νέους για να βρουν δουλειά και να μπουν στην αγορά εργασίας. Ωστόσο, φρονούμε ότι είναι τουλάχιστον εξίσου σημαντική η εξάλειψη των μειονεκτημάτων που κρατούν μέρος του πληθυσμού εκτός της αγοράς εργασίας σήμερα. Εφιστούμε, επίσης, την προσοχή στην αμφιλεγόμενη κατάσταση στην οποία εργαζόμενοι από τρίτες χώρες ενδεχομένως να είναι σε ευνοϊκότερη θέση στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας από ό,τι πολίτες από τα νέα κράτη μέλη. Θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε αυτό το πρόβλημα σε συνδυασμό με την έκθεση Őry, αλλά θα ήθελα ήδη να πω, με βάση το νέο που πρόσφατα ακούσαμε, ότι καλωσορίζουμε τις Κάτω Χώρες στην «ομάδα των 6» (ως έβδομη χώρα από το 2007). Και τέλος, κατά τρίτον, φρονούμε ότι χωρίς μακροπρόθεσμες δημοσιονομικές προοπτικές δεν είναι επίσης δυνατόν να παρέχουμε στα κράτη μέλη επαρκείς πόρους για τις εργασίες που ορίζονται ως θεμελιώδεις στόχοι στις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές.

Συνηθίζονται εδώ οι ευγένειες, αλλά αυτό δεν αποτελεί ευγένεια ή συνήθεια: θα ήθελα να πω ένα ειλικρινές ευχαριστώ στους συναδέλφους μου –ανεξαρτήτως κόμματος– και στους εκπροσώπους των διαφόρων πολιτικών ομάδων για τη βοήθεια και τη συμβολή τους, και ιδιαίτερα στην Ana Mato Adrover, συνεισηγήτρια της έκθεσης. Υπάρχει ελπίδα η φράση «ενότητα μέσω της πολυμορφίας» να μην είναι μόνο ένα σύνθημα αλλά και μια ευκαιρία.

  José Manuel García-Margallo y Marfil (PPE-DE), εισηγητής. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Επίτροποι, η συζήτηση των γενικών προσανατολισμών της οικονομικής πολιτικής μάς έχει προκαλέσει αρκετούς πονοκεφάλους τα προηγούμενα χρόνια.

Προκειμένου να βεβαιωθούμε ότι αυτός ο πονοκέφαλος δεν θα είναι τόσο σοβαρός φέτος, θα περιοριστώ σε τρία ερωτήματα: γιατί αποφάσισε το Κοινοβούλιο να εκπονήσει έκθεση, παρά το γεγονός ότι η Επιτροπή επέλεξε να επικυρώσει τις προηγούμενες εκθέσεις; Τι μπορούμε να κάνουμε για να διασφαλίσουμε ότι οι εκθέσεις μας ακούγονται; Και τρίτον, τι είναι αυτό που θέλουμε να ακούσει η Επιτροπή;

Καταρχάς, γιατί μια έκθεση; Διότι οι προηγούμενες εκθέσεις περιείχαν πληθώρα συστάσεων που η Επιτροπή δεν έχει λάβει υπόψη. Δεύτερον, διότι, από τη συζήτηση της προηγούμενης έκθεσης, έχουν προκύψει νέοι παράγοντες: η σχετική αποτυχία του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, οι νέες δημοσιονομικές προοπτικές, κάποιες πρώτες αυξήσεις επιτοκίων, τρεις υποψήφιες χώρες που φιλοδοξούν να προσχωρήσουν στην ευρωζώνη, και ο Γύρος της Ντόχα, ο οποίος συνεχίζει τις εμπορικές συζητήσεις του Χονγκ Κονγκ.

Δεύτερον, διότι υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που έχουμε συμπεριλάβει σε άλλες εκθέσεις, αλλά οι οποίοι έχουν αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία με το πέρασμα του χρόνου. Ο Επίτροπος Almunia αναφέρθηκε στη γήρανση του πληθυσμού και πρέπει να μιλήσουμε επίσης για τις επιπτώσεις της μετανάστευσης, για τις επιπτώσεις των κινεζικών εισαγωγών, μόλις τεθεί τέλος στους ποσοτικούς περιορισμούς, για τις παγκόσμιες ανισότητες, ειδικά σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, και τέλος για την ενεργειακή κρίση.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να ακουστούμε; Αυτή η έκθεση εκπονήθηκε με πνεύμα συναίνεσης, το οποίο υποχρέωσε πολλούς από εμάς να απαρνηθούμε τις ιδιαίτερες απόψεις μας, και θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους εκπροσώπους των άλλων κοινοβουλευτικών ομάδων για το γεγονός αυτό.

Αν θέλουμε να ακουστούμε, το πρώτο πράγμα που πρέπει να επισημάνω εδώ είναι ότι αυτό δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα. Αυτή η έκθεση αρχίζει με ένα είδος καταλόγου παραπόνων, μια λίστα συστάσεων που έχουμε κάνει και που η Επιτροπή δεν έχει ακολουθήσει.

Ζητήσαμε τη μεταφορά των οδηγιών, η οποία δεν έχει συμβεί, τη μείωση των ελλειμμάτων –ο Επίτροπος Almunia επεσήμανε ότι 12 από τα 25 κράτη μέλη βρίσκονται αυτήν τη στιγμή σε κατάσταση υπερβολικού ελλείμματος– μια ανακοίνωση σχετικά με την παγκοσμιοποίηση προκειμένου να διασαφηνιστούν στην κοινή γνώμη οι ευκαιρίες και οι προκλήσεις που θέτει –και αν αυτή η ανακοίνωση είχε γίνει, θα μας είχε γλιτώσει από αρκετούς πονοκεφάλους– και ζητήσαμε επίσης την εφαρμογή των χαρτών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, κάτι που δεν έχει γίνει.

Δεύτερον, αυτή η έκθεση εξετάζει θέματα που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε θεσμικά, είτε συνταγματικού χαρακτήρα είτε όχι. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ενεργού προβληματισμού –που δεν είναι ούτε προβληματισμός ούτε ενεργός– εξετάζουμε τα ερωτήματα εκείνα που εκκρεμούν από τη Συνέλευση και τα οποία δεν έχουν απαντηθεί: ποιοι είναι οι στόχοι και οι αρμοδιότητες της Ένωσης; Ποιες είναι οι αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με σεβασμό πάντα στην ανεξαρτησία της; Τι πρέπει να κάνουμε προκειμένου να ενισχύσουμε το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης; Ποιες είναι οι νομικές βάσεις για την τροποποίηση της φορολογίας στην Ένωση και στα κράτη μέλη;

Υπάρχει μία ρητή σύσταση που θα ήθελα να ζητήσω από την Επιτροπή να λάβει ιδιαίτερα υπόψη: το Κοινοβούλιο δεν θα εγκρίνει καμία οδηγία μέσω της διαδικασίας Lamfalussy αν δεν επιλυθεί το πρόβλημα της ανάκλησης μέχρι το 2008, και τελικά η διεθνής εκπροσώπηση της ευρωζώνης.

Ο Αντιπρόεδρος της Επιτροπής αναφέρθηκε στον συντονισμό των γενικών προσανατολισμών της οικονομικής πολιτικής και των κατευθυντήριων γραμμών απασχόλησης σε ένα ενιαίο κείμενο: είναι αλήθεια, αλλά εξακολουθούν να υπόκεινται σε διαφορετικές διαδικασίες πληροφόρησης και διαβούλευσης, γεγονός που καθιστά δύσκολη την κατανόησή τους. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να ενσωματωθούν και άλλα έγγραφα προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν θα είναι αποσπασματικό.

Όσον αφορά τη φορολογία από θεσμική άποψη, ζητούμε από την Επιτροπή να ανταποκριθεί σε αυτό που είπε το Ανώτατο Δικαστήριο: ένας ομοιόμορφος ορισμός της φορολογικής κατοικίας, ως επέκταση της ιθαγένειας, η αρχή της μη διακριτικής μεταχείρισης και μια σύμβαση για τη διπλή φορολόγηση. Όσον αφορά τον συντονισμό, χαίρομαι για τα ευγενικά λόγια του Επιτρόπου Almunia: είναι αλήθεια ότι πρέπει να συντονιστούμε περισσότερο, πρέπει να κάνουμε μια ακριβή διάγνωση, να σχεδιάσουμε μια σωστή θεραπεία, μια ανάλυση των όσων έχουν συμβεί και να προσδιορίσουμε τον ρόλο της Ευρωομάδας.

Στον τομέα της μακροοικονομικής πολιτικής, δεν υπεισερχόμαστε στο θέμα των επιτοκίων, δεν εκφράζουμε τη γνώμη μας. Λέμε, όμως, ότι πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να διασφαλίσουμε ότι οι τιμές δεν θα αυξηθούν και ότι τα επιτόκια θα μείνουν χαμηλά. Αναφερόμαστε στο δημόσιο χρέος, με όρους που χρησιμοποίησε ο Επίτροπος: λιγότεροι τόκοι, λιγότερες εξοφλήσεις, σημαίνει περισσότερες δαπάνες για τη γήρανση, περισσότερη Λισαβόνα.

Όσον αφορά το επιχειρηματικό κλίμα, ζητάμε σοβαρό προβληματισμό. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πολύ μπροστά μας. Εκατόν σαράντα τέσσερις από τις κορυφαίες επιχειρήσεις στον κόσμο είναι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών ο αριθμός αυτός ανέρχεται στις 206. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις διπλασιάζουν την απασχόλησή τους στα πρώτα δύο έτη, κάτι που δεν συμβαίνει στην Ευρώπη. Ζητάμε να εφαρμοστούν οι θετικές διακρίσεις υπέρ των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με ειδική αναφορά στη χρηματοδότηση κεφαλαίου επιχειρηματικών συμμετοχών.

Στον τομέα της φορολογίας, για να το θέσω με απλά λόγια, ζητάμε να χρησιμοποιηθεί για τις επιχειρήσεις το σύστημα φορολογίας στο κράτος καταγωγής, προκειμένου να εφαρμοστεί η αρχή του τόπου καταγωγής αναφορικά με τον ΦΠΑ.

Δεν έχω τίποτα να πω όσον αφορά το ανθρώπινο κεφάλαιο. Η συνάδελφός μου το εξέφρασε πολύ καλά.

Στον τομέα των επενδύσεων: διευρωπαϊκά δίκτυα. Θα χρειαστούν είκοσι έτη για να ολοκληρωθούν.

Ενέργεια, έρευνα και ανάπτυξη και επενδύσεις, περισσότερη αγορά, περισσότερος ανταγωνισμός, περισσότερη ανταγωνιστικότητα.

(Χειροκροτήματα)

  Ana Mato Adrover, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να αρχίσω επισημαίνοντας το καλό έργο και τη θαυμάσια συνεργασία της εισηγήτριας, κ. Kósáné Kovács, και θα ήθελα να την συγχαρώ για τις προσπάθειές της και για την έκθεση που παρουσίασε.

Όπως γνωρίζουμε, σχεδόν πριν από έναν χρόνο, εγκρίθηκαν οι κατευθυντήριες γραμμές της απασχόλησης και είχα την τιμή να είμαι εισηγήτρια σε εκείνη την περίσταση. Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές καθόριζαν τη γενική προσέγγιση της απασχόλησης και τις προτεραιότητες για τα επόμενα τρία χρόνια, και ο σκοπός τους ήταν να συμβάλουν αποτελεσματικά στην ανάπτυξη της απασχόλησης, στην παραγωγικότητα της οικονομίας και, φυσικά, στην ενίσχυση της κοινωνικής ενσωμάτωσης και συνοχής.

Αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές που συζητήθηκαν από κοινού με τους γενικούς προσανατολισμούς της οικονομικής πολιτικής, τους οποίους φέτος παρουσίασε εξαιρετικά ο κ. García-Margallo y Marfil, υιοθετήθηκαν και μεταφράστηκαν σε συγκεκριμένους στόχους στα εθνικά προγράμματα μεταρρύθμισης, τα οποία εγκρίθηκαν μόλις πριν από έξι μήνες από τα κράτη μέλη. Τόσο βάσει κοινής λογικής –εγκρίθηκαν σχεδόν έναν χρόνο πριν και ισχύουν εδώ και τρία χρόνια– όσο και ως αποτέλεσμα του περιεχομένου των ίδιων των κατευθυντήριων γραμμών, προχωρήσαμε στην επικαιροποίησή τους.

Σε τι συνίστατο αυτή η επικαιροποίηση; Σε τρεις μεγάλους τομείς.

Καταρχάς, συγκεντρώσαμε τα θέματα προτεραιότητας που έχουν επισημανθεί στις μεγάλες ευρωπαϊκές διασκέψεις κορυφής που διεξήχθησαν φέτος: πρώτον, επενδύσεις στην έρευνα, ανάπτυξη και καινοτομία και διάδοση των τεχνολογιών πληροφορίας, μια πτυχή που απέχει πολύ από την επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας· δεύτερον, πραγματική και αποτελεσματική ισότητα ευκαιριών, την οποία η Ομάδα μας υποστήριζε πάντα και η οποία συμπεριλαμβάνει την ενσωμάτωση των γυναικών, μόνιμες θέσεις για τις γυναίκες και την προαγωγή τους στον χώρο εργασίας και, ασφαλώς, ίση αμοιβή· και, τρίτον, υποστηρίζουμε κατηγορηματικά τη σταθερή απασχόληση, και το λέω αυτό διότι το μεγάλο ποσοστό της απασχόλησης που δημιουργείται είναι επισφαλής απασχόληση. Στη χώρα μου, για παράδειγμα, το 52% της συνολικής απασχόλησης που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία δύο έτη ήταν προσωρινή απασχόληση, και αυτό είναι απαράδεκτο.

Δεύτερον, επαναλάβαμε ορισμένα βασικά θέματα που δεν έχουν αντιμετωπιστεί επαρκώς από την Επιτροπή. Στην καταπολέμηση των ατυχημάτων στον χώρο εργασίας υποστηρίξαμε μια ευρεία συμφωνία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η οποία πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητη, καθώς στην Ισπανία, για παράδειγμα, 990 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους το 2005, και επίσης βοήθεια προς τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας προκειμένου να βρουν δουλειά.

Τέλος, δεδομένου ότι τις επικαιροποιούμε τώρα, θέλουμε να είναι σε θέση αυτό το Κοινοβούλιο να παρακολουθεί τις κατευθυντήριες γραμμές απασχόλησης και την τήρησή τους από τα κράτη μέλη.

(Χειροκροτήματα)

  Udo Bullmann, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε Verheugen, Επίτροπε Almunia, Επίτροπε Špidla, κυρίες και κύριοι, όλοι συμφωνούμε ότι η ενιαία ευρωπαϊκή αγορά μας αποτελεί τη μεγάλη μας ευκαιρία, μια μεγάλη ευκαιρία για εμάς, με τα περίπου 450 εκατομμύρια πληθυσμού μας, για να βρούμε τον δρόμο μας στην παγκοσμιοποίηση, έναν δρόμο που πρέπει να χαρακτηρίζεται από οικονομική ευημερία και υγιή οικονομικά, φέροντας παράλληλα αποτελέσματα τα οποία να είναι απτά για τον απλό κόσμο.

Αυτό που πρέπει να εξετάσουμε –και η συζήτηση αυτή είναι πολύ σημαντική ως προς αυτό– είναι αν έχουμε εξοπλιστεί με όλα τα μέσα που θα χρειαστούμε σε αυτό το ταξίδι και αν χρησιμοποιούμε σωστά τα μέσα που διαθέτουμε, ώστε να δώσουμε σε αυτήν την εσωτερική αγορά το σωστό πλαίσιο και να επηρεάσουμε τις διαδικασίες της οικονομικής ανάπτυξης μακροπρόθεσμα.

Επιτρέψτε μου να κάνω δύο παρατηρήσεις που δεν αφορούν μόνο τη σημερινή συζήτηση και τις εκθέσεις ενώπιόν μας. Δεν θα επιτύχουμε τον στόχο μας αν δεν καταφέρουμε –και σύντομα– να θέσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση σε μια ανεξάρτητη και υπόλογη οικονομικά βάση, ούτε θα τον επιτύχουμε αν δεν καταφέρουμε να μιλήσουμε για απαγορευμένα θέματα, συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης για κοινή δημοσιονομική πολιτική στην Ευρωπαϊκή μας Ένωση.

Το λέω αυτό διότι, στην οικονομική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία για κανενός είδους απαγορευμένο ζήτημα. Όποιος φέρνει νέα πνοή στη συζήτηση έχει την υποστήριξή μου, διότι, αν εξετάσουμε την οικονομική κατάσταση, απλά δεν έχουμε το περιθώριο να συνεχίσουμε να επιτρέπουμε στις συζητήσεις να είναι τυπολατρικές και να αποκλείουν τη νέα πνοή από το Σώμα και τις συζητήσεις μας. Το 2005, η οικονομική μας ανάπτυξη υπολειπόταν αυτής του 2004· ο ρυθμός ανεργίας μας είναι ακόμη ανησυχητικά υψηλός, γύρω στο εννέα τοις εκατό, και η μακροχρόνια ανεργία ιδιαίτερα αυξάνεται και πάλι. Χαίρομαι πολύ που ακούω τον Επίτροπο Almunia να λέει –και έχει την υποστήριξή μου σε αυτό– ότι υπάρχουν ενδείξεις πως η οικονομία αναπτύσσεται προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά πρέπει να του πω ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορέσει να τροφοδοτήσει την ίδια της την ανάκαμψη.

Γι’ αυτό πρέπει να μιλήσουμε για το τι πρέπει να περιλαμβάνει η ατζέντα. Πότε θα θεσπίσουμε επιτέλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση κοινή επενδυτική πολιτική; Αυτό είναι το πιο επείγον που πρέπει να κάνουμε. Πότε θα αρχίσουμε να επενδύουμε, ως Κοινότητα, στην έρευνα και ανάπτυξη; Τα τελευταία δέκα χρόνια, καταφέραμε να αυξήσουμε αυτήν την επένδυση από το 1,8% στο 1,9%. Πότε θα ξεκινήσουμε τις καλύτερες και μακροπρόθεσμες επενδύσεις στην εκπαίδευση, με μια συντονισμένη στρατηγική στα κράτη μέλη; Πότε θα αρχίσουμε να αξιοποιούμε τις μεγάλες δυνατότητες ενεργειακής αποδοτικότητας; Εκεί βρίσκεται το κλειδί για την επόμενη τεχνολογική επανάσταση, επομένως ας στρωθούμε στη δουλειά!

Πού επενδύουν, σε αυτόν τον τομέα, χρήματα τα κράτη μέλη; Πού οδηγείται η πανευρωπαϊκή συζήτηση επ’ αυτού; Βλέποντας τον κλάδο των μεταφορών, μερικές φορές αισθανόμαστε ότι θα πρέπει ουσιαστικά να γράψουμε εκ νέου τη Λευκή Βίβλο του Ντελόρ ενόψει των πολλών μειονεκτημάτων των μεταφορών στον εν λόγω τομέα και αν τα αντιμετωπίζαμε και επενδύαμε περισσότερα, θα μπορούσαμε να σημειώσουμε πρόοδο.

Η φροντίδα των παιδιών αποτελεί ένα από τα κεντρικά θέματα. Αν επενδύσουμε περισσότερα στη φροντίδα των παιδιών, θα έχουμε υψηλότερα ποσοστά γεννήσεων και περισσότερους ανθρώπους –γυναίκες ιδιαίτερα– στην εργασία· αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι στατιστικές. Υποστηρίζουμε όλους όσοι θέλουν να επιτευχθεί πρόοδος στον τομέα αυτόν.

Σας προτρέπω, μια για πάντα, να θέσετε τη συνεργασία με το Σώμα σε σωστή θεσμική βάση, και τότε δεν θα χρειαζόμαστε πλέον –και ευχαριστώ τον κ. García-Margallo που το επεσήμανε– να καταναλώνουμε τον χρόνο μας απλά συντάσσοντας εκθέσεις ιδίας πρωτοβουλίας, αλλά οι συζητήσεις στο Σώμα θα διεξάγονται σε διαφορετική και σταθερή βάση.

  Margarita Starkevičiūtė, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (LT) Πριν από καιρό οι επιστήμονες απέδειξαν ότι δεν υπάρχει θαυματουργό φάρμακο που θα βοηθήσει στη δημιουργία θέσεων εργασίας, στην επίλυση όλων των προβλημάτων της απασχόλησης και στην ενθάρρυνση της ανταγωνιστικότητας· αντιθέτως, υπάρχει μια πλειάδα παραγόντων και εμείς πρέπει απλώς να βρούμε έναν καλό συνδυασμό αυτών. Το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο συνδυασμός παραγόντων διαφέρει από χώρα σε χώρα και πρέπει να λάβει υπόψη του τις ιδιαιτερότητες της εθνικής οικονομίας. Με βάση την αποτυχημένη εμπειρία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην προσπάθεια δημιουργίας ενός ενιαίου καθολικού προτύπου, είναι αμφίβολο αν θα πρέπει να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε ένα πρότυπο οικονομικής στρατηγικής σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Φρονώ ότι πρέπει να τονίσουμε τρία βασικά σημεία. Πρώτα από όλα, οφείλουμε να συμφωνήσουμε με την άποψη του κ. Garcia-Margallo ότι πρέπει να ενοποιήσουμε όλα τα έγγραφα οικονομικής πολιτικής· είναι πάρα πολλά και επαναλαμβανόμενα. Κατά δεύτερον, πρέπει να προσδιορίσουμε έναν μηχανισμό αλληλεπίδρασης μεταξύ των οικονομικών στρατηγικών εθνικού και ευρωπαϊκού επιπέδου. Και κατά τρίτον, αυτό μπορεί να επιτευχθεί με καθορισμό σαφών και συγκεκριμένων προτεραιοτήτων οι οποίες να αλληλοσυμπληρώνονται.

  Elisabeth Schroedter, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κκ. Επίτροποι, κυρίες και κύριοι, ο Επίτροπος Verheugen είπε ότι οι κατευθυντήριες γραμμές της πολιτικής απασχόλησης πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο της στρατηγικής της Λισαβόνας, και είχε δίκιο. Οι κατευθυντήριες γραμμές της πολιτικής απασχόλησης τώρα όχι μόνο αποτελούν την επίσημη βάση των εθνικών σχεδίων απασχόλησης, αλλά επηρεάζουν αισθητά τη μορφή και την ανάπτυξη των εθνικών αγορών εργασίας και, επομένως, δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους το γεγονός ότι το Συμβούλιο κέρδισε τον τέταρτο πυλώνα της ευρωπαϊκής πολιτικής απασχόλησης, την ισότητα των ευκαιριών για τις γυναίκες στην αγορά εργασίας. Η ανεργία πλήττει πολύ περισσότερο τις γυναίκες από ό,τι τους άντρες· εκείνες είναι που ακόμη καταλαμβάνουν τις περισσότερες θέσεις μερικής απασχόλησης. Κερδίζουν ακόμη 15% λιγότερα από τους άντρες για αντίστοιχη εργασία, και έχουν λιγότερες ευκαιρίες προαγωγής. Δυσκολεύονται ακόμη να επανέλθουν στην αγορά εργασίας, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει γενική, ελεύθερης πρόσβασης ολοήμερη φροντίδα των παιδιών.

Η ενσωμάτωση της διάστασης των δύο φύλων πρέπει ακόμη να υποστηριχθεί με προληπτικά μέτρα για την προώθηση των συμφερόντων των γυναικών και, επομένως, είμαι ευγνώμων στην κ. Kósáné Kovács που καθιστά δυνατή τη συμφωνία επί ενός συμβιβασμού, τουλάχιστον στις αιτιολογικές σκέψεις, ούτως ώστε να ενσωματώσουμε στις κατευθυντήριες γραμμές μετρήσιμους δείκτες για την προαγωγή της ισότητας των ευκαιριών.

Θα ήθελα επίσης να επιστήσω την προσοχή σας σε μια δεύτερη τροπολογία. Θέλουμε να διαγραφεί η κατευθυντήρια γραμμή αριθ. 22. Φρονούμε ότι οι μισθοί θα πρέπει να καθορίζονται από τα ενδιαφερόμενα μέρη με συλλογική σύμβαση και δεν πρέπει να εμπλέκονται πολιτικές αποφάσεις. Πρέπει να σημειώσω, προς μεγάλη μου ανησυχία, ότι φαίνεται να υπάρχει στο Σώμα μια σιωπηρή συμφωνία μεταξύ των δύο μεγάλων Ομάδων ως προς το ότι, στο μέλλον, οι αποφάσεις κυβερνητικής πολιτικής, με τη μορφή εθνικών σχεδίων απασχόλησης, θα πρέπει να διασφαλίζουν τη συμφωνία των συνολικών τάσεων στους μισθούς με την αύξηση της παραγωγικότητας στον οικονομικό κύκλο. Πίστευα ότι η σχεδιασμένη οικονομία, με την οποία είχαμε εξοικειωθεί στην πρώην Ανατολική Γερμανία, είχε εξοστρακιστεί από την Ευρώπη μια για πάντα, έως ότου συνειδητοποίησα ότι οι κατευθυντήριες γραμμές καθορίζουν την υποστήριξη που θα χορηγηθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Δεν είναι συμβατό με το ΕΚΤ να καθορίζει μισθούς· αυτό είναι κάτι που μπορούν κάλλιστα να κάνουν οι δύο πλευρές της αγοράς και θα πρέπει να το αφήσουμε σε αυτές.

  Ilda Figueiredo, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Το μεγαλύτερο τμήμα των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών για την ανάπτυξη της απασχόλησης περιέχει τους κύριους φραγμούς σε μια αποτελεσματική πολιτική απασχόλησης, η οποία δίνει προτεραιότητα στη δημιουργία υψηλής ποιότητας θέσεων εργασίας με δικαιώματα, κοινωνική και εδαφική συνοχή και στην ευημερία των ανθρώπων.

Αυτό συμβαίνει, καταρχάς, διότι δίνεται προτεραιότητα στη διασφάλιση της οικονομικής σταθερότητας, στη μεγέθυνση και την εμβάθυνση της εσωτερικής αγοράς, στο άνοιγμα των αγορών και την προώθηση του ανταγωνισμού και στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος περισσότερο φιλικού προς τις επιχειρήσεις. Όλα αυτά ηχούν πολύ ωραία στα μεγάλα οικονομικά συγκροτήματα και στους κυρίαρχους του διεθνούς εμπορίου οι οποίοι, απολαμβάνοντας τους καρπούς της εκμετάλλευσης φτηνής εργασίας από τρίτες χώρες, προτιμούν τις τεράστιες αποδόσεις που φέρνει η μετεγκατάσταση της παραγωγής από τη διατήρηση και ανάπτυξη θέσεων εργασίας με δικαιώματα στα κράτη μέλη της ΕΕ.

Επιπλέον, οι κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση είναι εξαιρετικά ασαφείς, καθώς παραλείπουν βασικούς τομείς, όπως η ανάγκη αύξησης της γυναικείας συμμετοχής στην αγορά εργασίας και διασφάλισης υψηλής ποιότητας θέσεων εργασίας με δικαιώματα. Αυτό θα βοηθούσε στην καταπολέμηση των διακρίσεων που σχετίζονται με τους μισθούς και τη σταδιοδρομία, τις οποίες συνεχίζουν να υφίστανται οι γυναίκες και δεν θα είχε ως αποτέλεσμα την επισφαλή και χαμηλά αμειβόμενη εργασία που γνωρίζουμε σήμερα.

Είναι, επίσης, κρίσιμης σημασίας η τόνωση των περιφερειακών οικονομιών, η προώθηση των πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και η δημιουργία θέσεων εργασίας σε περιφέρειες με υψηλά επίπεδα ανεργίας.

Πρέπει να υποστηρίξουμε και τις οικογένειες, όσον αφορά τόσο την εκ νέου διευθέτηση και μείωση των ωρών εργασίας, χωρίς απώλεια δικαιωμάτων, όσο και τις επενδύσεις στις δημόσιες υπηρεσίες για την υποστήριξη της οικογένειας, καθώς αυτό θα συμβάλει στη δημιουργία θέσεων εργασίας οι οποίες καλύπτουν καλύτερα τις τοπικές και περιφερειακές ανάγκες. Απαιτούνται, συνεπώς, επειγόντως μεγαλύτερες δημόσιες επενδύσεις στην υγεία, τη στέγαση και την εγγυημένη πρόσβαση στη δωρεάν, υψηλής ποιότητας εκπαίδευση και κατάρτιση. Υποβάλαμε, επομένως, μια πρόταση να επισυναφθούν οι κατευθυντήριες γραμμές στις κατατεθειμένες προτάσεις, καθώς φρονούμε ότι η συμπερίληψή τους στις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση είναι κρίσιμης σημασίας .

  Eoin Ryan, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, οι γενικοί προσανατολισμοί οικονομικής πολιτικής είναι ουσιώδους σημασίας, προκειμένου να υπάρξει ένα συνεκτικό πλαίσιο για την καθοδήγηση των κρατών μελών ως προς την επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας. Η πρόκληση για την Ιρλανδία και την Ευρώπη συνίσταται στην εφαρμογή των συμφωνημένων προσανατολισμών μέσω των εθνικών μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων. Είναι ύψιστης σημασίας να αποκτήσει η Ευρώπη οικονομική σταθερότητα.

Ωστόσο, απορρίπτω πλήρως κάθε ενότητα της έκθεσης αυτής η οποία ζητεί την υποστήριξη της κοινής ενοποιημένης βάσης φόρου εταιρειών την οποία προτείνει η Επιτροπή. Ο καθορισμός κοινής βάσης συνδέεται εγγενώς με έναν εναρμονισμένο συντελεστή. Τα κράτη μέλη πρέπει να επιδείξουν ρεαλισμό και να αναγνωρίσουν ότι η θέσπιση κοινής φορολογικής βάσης αποτελεί απλώς την απαρχή της πορείας προς τη φορολογική εναρμόνιση.

Η Ιρλανδία, αλλά και κανένα άλλο κράτος μέλος, δεν έχει δικαίωμα να διαδραματίσει ρόλο στον καθορισμό του φορολογικού συντελεστή άλλου κράτους μέλους. Η ενότητα της Ευρώπης δεν κινδυνεύει από την πληθώρα των φορολογικών πολιτικών, αντιθέτως η ανταγωνιστικότητα της ΕΕ υπονομεύεται από τις λάθος φορολογικές πολιτικές. Ο ανταγωνισμός μπορεί, μάλιστα, να έχει ως αποτέλεσμα την εναρμόνιση. Φρονώ ότι ο φορολογικός ανταγωνισμός εναρμονίζει τις ευκαιρίες εντός της ΕΕ και επιτρέπει στις μικρές χώρες της περιφέρειας της Ένωσης να είναι ανταγωνιστικές.

Τέλος, σε γενικές γραμμές επικροτώ τον ρόλο που διαδραματίζει η κρατική ενίσχυση στην υποστήριξη των στόχων της Λισαβόνας. Ωστόσο, θέλω να τονίσω ότι οι κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για τον αποκλεισμό της Ιρλανδίας ή οποιουδήποτε άλλου κράτους μέλους από τον ανταγωνισμό έναντι μη ευρωπαϊκών χωρών στην προσέλκυση σημαντικών άμεσων ξένων επενδύσεων. Η Ευρώπη χρειάζεται ευελιξία προκειμένου να προχωρήσει και να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης. Η Ευρώπη πρέπει να προχωρήσει σε μεταρρύθμιση των οικονομιών της και αυτό θα πρέπει να κάνουν όλες οι χώρες.

  Derek Roland Clark, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση σχετικά με τις πολιτικές απασχόλησης βρίθει καίριων φράσεων, και το ύφος τους αποσαφηνίζεται ήδη εξαρχής: νομοθεσία, κοινοτική παρακολούθηση και επιβολή. Στη συνέχεια, έχουμε την ειδική σημασία των νεότερων και πιο ηλικιωμένων εργαζομένων· μετά, την ΕΕ χωρίς φραγμούς –δίδεται η διαταγή να αρθούν– με σαφείς και μετρήσιμες προτεραιότητες· οι κατευθυντήριες γραμμές θα επανεξετάζονται κάθε τρία χρόνια, αλλά το Κοινοβούλιο πρέπει να είναι πιο δραστήριο στα μεσοδιαστήματα· να εξετάζονται τα εθνικά μεταρρυθμιστικά προγράμματα των κρατών μελών. Λοιπόν, ας το κάνουμε. Οι Γάλλοι πέτυχαν εβδομάδα εργασίας 35 ωρών και όχι 48 ωρών. Όμως, όταν η οδηγία για τον χρόνο εργασίας απέκτησε υπόσταση πέρυσι, πολλοί εργαζόμενοι διαμαρτυρήθηκαν για παρέμβαση της ΕΕ .

Οι εργαζόμενοι στα λιμάνια διαμαρτυρήθηκαν στις αρχές του έτους για μεγαλύτερη παρέμβαση της ΕΕ. Γαλλικές πόλεις βρίσκονται τώρα υπό πολιορκία, λόγω των νέων πολιτικών απασχόλησης νέων. Ποιος θα πει στον κ. Σιράκ ή στον κ. Ντε Βιλπέν ότι κάνουν λάθος, ότι δεν ενεργούν σύμφωνα με τους προσανατολισμούς; Και βέβαια δεν θα το πείτε. Οι Γάλλοι θα ελέγξουν την κατάσταση μόνοι τους, όπως θα πρέπει να κάνουμε όλοι μας, ως ώριμες δημοκρατίες. Το πιο περίεργο όλων, όμως, στην έκθεση, είναι ο προσανατολισμός 19: συνεχής επανεξέταση των κινήτρων και αντικινήτρων τα οποία απορρέουν από τα φορολογικά συστήματα και τα συστήματα παροχών. Ήδη, σήμερα το πρωί, κάποιος συνάδελφος μίλησε για ενιαία δημοσιονομική πολιτική. Αποτελεί αυτό την απαρχή της ευρωπαϊκής εναρμόνισης της φορολογικής πολιτικής σε όλη την Ένωση – κάτι που έλεγαν ότι δεν θα συμβεί ποτέ; Κυρίες και κύριοι, τα φορολογικά συστήματά σας βρίσκονται υπό απειλή. Έχετέ το υπόψη σας!

  Jana Bobošíková (NI). – (CS) Οι υπό συζήτηση σήμερα εκθέσεις παρέχουν επιτέλους σαφή εικόνα της ζοφερής κατάστασης της ευρωπαϊκής οικονομίας και προσδιορίζουν σωστά τις αιτίες της: κακή ρύθμιση, έλλειψη διαρθρωτικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων και έλλειψη ευελιξίας στην οικονομία. Έχουμε, επίσης, ανεπαρκή επιχειρηματικό δυναμισμό, αδύναμες αγορές εργασίας, νωθρή ανάπτυξη της παραγωγικότητας, έλλειψη επενδύσεων, έλλειψη καινοτομίας και κακά εκπαιδευτικά συστήματα. Ζητούμε εδώ την ενθάρρυνση του επιχειρηματικού πνεύματος, τη μείωση του κόστους εργασίας και καλύτερα επίπεδα διδασκαλίας στα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες. Η περιγραφή είναι πολύ συνοπτική, αλλά πολύ υποκριτική. Το Κοινοβούλιο μπορεί να λάβει συγκεκριμένα μέτρα για την παραγωγικότητα, την ευελιξία και την ενθάρρυνση του επιχειρηματικού πνεύματος και να απελευθερώσει πραγματικά –όχι μόνο τυπικά– την αγορά των υπηρεσιών, αντί να παραδίνεται με δειλία στους διαδηλωτές της εκάστοτε περιοχής. Φοβάμαι ότι οι σημερινές εκθέσεις δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα όσο οι εθνικές κυβερνήσεις συμπεριφέρονται κατά τον ίδιο λαϊκιστικό και υποκριτικό τρόπο με το Κοινοβούλιο, αντί να αντιμετωπίζουν δύσκολες αλήθειες και να λαμβάνουν δυσάρεστα μέτρα για την επιβίωση.

  José Albino Silva Peneda (PPE-DE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, σε μια περίοδο κατά την οποία το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης έχει οριστικά καθορίσει πολλές από τις πτυχές των οικονομικών και κοινωνικών συστημάτων όλων των χωρών μας, πρέπει να γνωρίζουμε ότι κάθε εμπόδιο στην ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, αγαθών, κεφαλαίων και υπηρεσιών αποτελεί μείζονα φραγμό στην ανταγωνιστικότητα, την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η ιδέα ότι τα συμφέροντα κάποιας συγκεκριμένης χώρας μπορούν να προστατευτούν μέσω του περιορισμού της ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της ΕΕ είναι χίμαιρα. Αυτού του είδους η στάση μπορεί να λειτουργήσει ως βραχυπρόθεσμη λύση, αλλά ποτέ δεν θα αποτελέσει την απάντηση στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ.

Προκειμένου να αποκτήσει η Ευρώπη μεγαλύτερο έρεισμα στον όλο και πιο παγκοσμιοποιημένο κόσμο, χρειάζεται, πρώτα και κύρια, να προχωρήσει με την απελευθέρωση των αγορών. Όπως γνωρίζουμε, η δημογραφική κατάσταση της ευρωπαϊκής ηπείρου και το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης καθιστούν επιτακτική την ανάγκη να προχωρήσουμε σε μια σειρά μεταρρυθμίσεων των κοινωνικών και οικονομικών μοντέλων πολλών κρατών μελών της ΕΕ. Όσο μεγαλύτερη είναι η οικονομική ανάπτυξη στην Ευρώπη, τόσο πιο εύκολη θα είναι η υλοποίηση αυτών των μεταρρυθμίσεων, αλλά, για να υπάρξει αυτή η ανάπτυξη, πρέπει να λειτουργεί πλήρως η εσωτερική αγορά. Όσο η Ευρώπη αναπτύσσεται με ρυθμούς της τάξης του 1, 2 ή ακόμα και 3%, είναι πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν αυτές οι μεταρρυθμίσεις, οι οποίες είναι τόσο ουσιαστικές για την ειρήνη και την κοινωνική σταθερότητα στην ΕΕ.

Θέλω, συνεπώς, να υπογραμμίσω το γεγονός ότι η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς περιέχει, φυσικά, μια οικονομική συνιστώσα, αλλά υπάρχει ένα ακόμη κρίσιμο στοιχείο και αυτό είναι η κοινωνική πολιτική. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο υποστηρίζω τις έως τώρα προσπάθειες της Επιτροπής σε αυτόν τον τομέα.

Θα ήθελα να κάνω μια τελευταία παρατήρηση σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων. Θέτοντας ορισμένους φραγμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, μερικά κράτη μέλη βρίσκονται στην πραγματικότητα στην απαράδεκτη θέση να βοηθούν εργαζομένους τρίτων χωρών να έχουν το προβάδισμα στην απόκτηση πρόσβασης στις θέσεις εργασίας έναντι εκείνων που προέρχονται από τα νέα κράτη μέλη της ΕΕ.

  Jan Andersson (PSE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ξεκινήσω ευχαριστώντας την εισηγήτρια, την κ. Kovács, για την πολύ εποικοδομητική εργασία της. Εμείς στο Κοινοβούλιο ταχθήκαμε, φυσικά, υπέρ του να είναι οι κατευθυντήριες γραμμές μακροπρόθεσμοι τριετείς κύκλοι και να ολοκληρωθούν. Όταν θεσπιστούν κατάλληλα μακροπρόθεσμες ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές, είναι εξαιρετικά μεγάλης σημασίας να εξετάσουμε τα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων. Είναι σημαντικό να το κάνει αυτό η Επιτροπή, αλλά είναι σημαντικό να συμμετάσχει και το Κοινοβούλιο στην εξέταση και την παρακολούθηση των εθνικών προγραμμάτων μεταρρυθμίσεων.

Ο Επίτροπος Almunia είπε ότι η οικονομική προοπτική είναι καλύτερη τώρα. Είναι αλήθεια, αλλά η κατάσταση της απασχόλησης στην Ευρώπη είναι κάθε άλλο παρά ενθαρρυντική. Πιθανότατα να μπορεί να βελτιωθεί, αλλά επιτρέψτε μου να εξετάσω τρεις τομείς που προκαλούν μεγάλη ανησυχία.

Κατά πρώτον, υπάρχει το ζήτημα της ανεργίας των νέων. Είναι πολύ ανησυχητικό διότι, αν οι νέοι τελειώνουν την εκπαίδευση και αμέσως μένουν άνεργοι –και μάλιστα μακροχρόνια άνεργοι– είναι εξαιρετικά δύσκολο να μπουν και πάλι στην αγορά εργασίας στη συνέχεια. Δεν πιστεύω στο γαλλικό μοντέλο ούτε πιστεύω, όπως ορισμένοι άλλοι σαφώς πιστεύουν, ότι η απασχόληση τονώνεται όταν η μία ή η άλλη ομάδα καθίσταται λιγότερο ασφαλής. Η απασχόληση τονώνεται μέσω πολιτικών για τη βιομηχανία και την αγορά εργασίας.

Όσον αφορά το μεγαλύτερο σε ηλικία εργατικό δυναμικό, αντιμετωπίζουμε το δίλημμα ότι οι άνθρωποι αφήνουν την αγορά εργασίας της ΕΕ πολύ νωρίς στις μέρες μας. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι πρέπει να μπορούν να αναπτύξουν σε μεγαλύτερο βαθμό τις δεξιότητές τους, αλλά πρέπει, επίσης, να βελτιώσουμε την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους εργασίας.

Έρχομαι, τέλος, στην ισότητα των φύλων, η οποία πρέπει να διαποτίζει τα πάντα. Επικροτώ το Σύμφωνο για την Ισότητα των Φύλων, το οποίο αποτελεί τώρα, ή θα αποτελέσει εν καιρώ, μέρος της διαδικασίας της Λισαβόνας. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αναπτυχθεί η φροντίδα των παιδιών και άλλοι τομείς, ώστε να μπορούν άντρες και γυναίκες εξίσου να εργάζονται και οι δύο και να έχουν μια κανονική οικογενειακή ζωή. Αυτές αποτελούν πτυχές τις οποίες θα ήθελα να συμπεριλάβετε.

  Wolf Klinz (ALDE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, το κύριο πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η υψηλή ανεργία. Προκειμένου τα 20 εκατομμύρια των ανέργων μας να κερδίζουν τα προς το ζην τους, χρειάζεται αλλαγή πολιτικής και μάλιστα στην πράξη και όχι στη θεωρία. Οι κατευθυντήριες γραμμές αποτελούν το κύριο μέσο συντονισμού των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών με την απαιτούμενη αποτελεσματικότητα, όμως μέχρι στιγμής η πρόοδος δεν είναι καθόλου ικανοποιητική.

Η Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη ζητά, συνεπώς, να καταβληθούν νέες προσπάθειες· αυτό που αναμένουμε από τα κράτη μέλη είναι πιο υγιείς δημοσιονομικές πολιτικές, πραγματικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, καθώς και στην υγεία και τις συντάξεις, και σημαντικά περισσότερες επενδύσεις στην εκπαίδευση και την έρευνα. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ζητάμε τη δημιουργία ενιαίας φορολογικής βάσης για τη φορολόγηση των επιχειρήσεων, βελτιώσεις στα συστήματα ΦΠΑ, την έγκριση της 14ης οδηγίας για τις εταιρείες, η οποία θα καταστήσει ευκολότερη τη διεθνή δραστηριοποίησή τους· περαιτέρω μειώσεις των επιδοτήσεων, τη θέσπιση ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας και το συνεπές άνοιγμα των αγορών. Μόνον όταν θα έχουμε τακτοποιήσει τα του οίκου μας κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορούμε να εξετάσουμε τη θέσπιση πανευρωπαϊκών φόρων, που ζητά ο κ. Bullmann. Μόνον αν υπάρξει πραγματική αλλαγή πολιτικής, θα μπορέσει η Ευρώπη να ανταποκριθεί στις μεγάλες προκλήσεις αποτελεσματικά.

  Jiří Maštálka (GUE/NGL). – (CS) Κυρίες και κύριοι, θέλω να ξεκινήσω εκφράζοντας τις ειλικρινείς ευχαριστίες μου στην κ. Kovács για την έκθεσή της. Η εισηγήτρια εξέτασε ορισμένα θεμελιώδη θέματα σχετικά με την απασχόληση, τα οποία αυτήν την εποχή –μια εποχή εμμονής με την οικονομική ανάπτυξη– συχνά παραβλέπουμε και σε αυτά περιλαμβάνονται τα θέματα των ίσων ευκαιριών για τους άντρες και τις γυναίκες, της πρόσβασης των νέων και των ηλικιωμένων στην απασχόληση, της υγείας και ασφάλειας στην εργασία και της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων σε όλη την Ένωση. Επί τη βάσει της εμπειρίας μου από τη Δημοκρατία της Τσεχίας και συζητήσεων με συναδέλφους, αλλά εξετάζοντας και την παρούσα κατάσταση στη Γαλλία, γνωρίζω ότι το θέμα της πρώτης εργασίας των πτυχιούχων, για παράδειγμα, είναι συχνά ένα από τα πλέον δύσκολα.

Παρά το γεγονός ότι κατεβλήθησαν προσπάθειες για επίλυση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι συστάσεις και τα μέσα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μέχρι στιγμής δεν έφεραν μεγάλα αποτελέσματα, εν μέρει λόγω της ανομοιογενούς εφαρμογής τους από τα κράτη μέλη, όπως ανέφερε η εισηγήτρια. Σε αυτόν ακριβώς τον τομέα θα πρέπει να επιστήσουμε κυρίως την προσοχή μας σε συνδυασμό με τις διακρίσεις λόγω ηλικίας στην αγορά εργασίας. Η ισότητα των ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών στην αγορά εργασίας είναι αναμφισβήτητα σημαντικό θέμα. Γνωρίζουμε από τα στατιστικά στοιχεία ότι, παρότι οι γυναίκες αποτελούν ένα αυξανόμενο τμήμα της κοινωνίας, η τάση αυτή δεν αντανακλάται στο μερίδιο που καταλαμβάνουν στην απασχόληση. Ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η αναλογία των γυναικών στις ηγετικές θέσεις. Πρέπει να προτρέψουμε όλα τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τους νόμους κατά των διακρίσεων με αυστηρότητα και χωρίς καθυστέρηση, ούτως ώστε να μπορέσει να αντιστραφεί αυτή η εικόνα.

  Guntars Krasts (UEN). – (LV) Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα, καταρχάς, να ευχαριστήσω την εισηγήτρια διότι στην έκθεση εφιστά την προσοχή σε περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία της εργασίας εντός της εσωτερικής αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δυστυχώς, η τελευταία διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης έγινε αντιληπτή στην εσωτερική αγορά ως απειλή, αντί για νέα ευκαιρία. Ο θρυλικός πολωνός υδραυλικός, ο οποίος στην πραγματική ζωή θα ήταν ευπρόσδεκτος αλλά είναι δυσεύρετος, αντανακλά σαφώς τους φόβους που έχουν επικρατήσει στην εσωτερική αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά τη διεύρυνση. Βλέπουμε μια αρνητική στάση απέναντι και στις τέσσερις ελευθερίες της αγοράς και όχι μόνο στην ελεύθερη κυκλοφορία της εργασίας.

Είναι, συνεπώς, κρίμα που η έκθεση δεν παρέχει καμία αξιολόγηση του σχεδίου της οδηγίας για τις υπηρεσίες, όπως το μετρίασε το Κοινοβούλιο, που με την εκδοχή την οποία προωθούσε η Επιτροπή επρόκειτο τα επόμενα χρόνια να αποτελέσει το βασικό κίνητρο για την αγορά εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Παρομοίως, η έκθεση δεν αξιολόγησε τις αρνητικές επιπτώσεις στην απασχόληση των περιορισμών στην ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων. Σε αυτούς τους περιορισμούς περιλαμβάνονται εκείνοι που ενέκρινε το Κοινοβούλιο στην περίοδο συνόδου του προηγούμενου μήνα στο Στρασβούργο. Αναφέρομαι στην έκθεση με τίτλο «Αναδιάρθρωση και απασχόληση» και ιδιαίτερα στην έκθεση με τίτλο «Μετεγκατάσταση στο πλαίσιο της περιφερειακής ανάπτυξης». Η κύρια επωδός και των δύο εκθέσεων είναι η δημιουργία περιορισμών οι οποίοι αποτρέπουν τις επιχειρήσεις από την ελεύθερη μετεγκατάσταση εντός της εσωτερικής αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτή είναι μια περίοδος ανεκμετάλλευτων ευκαιριών για την τόνωση της αγοράς εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ανάπτυξη και ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί το πλέον αποτελεσματικό μέσο προετοιμασίας των αγορών εργασίας των κρατών μελών για τον αυξημένο παγκόσμιο ανταγωνισμό. Επομένως, πρέπει να εξετάσουμε τη βασική προσέγγιση των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών σε στενή σχέση με τον στόχο της ανάπτυξης των δυνατοτήτων της εσωτερικής αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Johannes Blokland (IND/DEM). – (NL) Ο κ. García-Margallo y Marfil συνέταξε την προηγούμενη έκθεσή του για τις οικονομικές κατευθυντήριες γραμμές το 2003 και τώρα, τρία χρόνια αργότερα, κρίνοντας από τη θέση που κατέχει το περιβάλλον στην οικονομική πολιτική, φαίνεται ότι η συνεργασία μέσω της ανοιχτής μεθόδου συντονισμού δεν κατάφερε να έχει τον απαραίτητο αντίκτυπο.

Στη Διάσκεψη Κορυφής της Στοκχόλμης αποφασίστηκε να καταβληθεί προσπάθεια ενσωμάτωσης της περιβαλλοντικής πολιτικής και της κοινωνικής πολιτικής στις κατευθυντήριες γραμμές οικονομικής πολιτικής, με στόχο τη δημιουργία μιας βιώσιμης και κοινωνικής οικονομίας της αγοράς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Καθώς, κατά τη γνώμη μου, οι περιβαλλοντικές πτυχές της οικονομικής πολιτικής τυγχάνουν άσχημης μεταχείρισης, ζητώ να συμπεριληφθούν στις κατευθυντήριες γραμμές της οικονομικής πολιτικής σαφείς και συγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί στόχοι, εκτός από τις αναφορές στη σημασία του περιβάλλοντος. Θα πρέπει, επίσης, να υπάρχουν στόχοι όσον αφορά την ενεργειακή κατανάλωση και τη μείωση των εκπομπών του CO2. Η οικονομική ανάπτυξη θα πρέπει να προχωρά χέρι-χέρι με την υπεύθυνη χρήση των φυσικών πόρων και για αυτόν τον λόγο θα υποστηρίξω τις τροπολογίες του κ. Lipietz.

  Hans-Peter Martin (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, το καθήκον όσων στο Σώμα είναι και βουλευτές και συντάκτες, όπως εγώ, πρέπει βέβαια να είναι, κατά τρόπο πρωτοποριακό και εποικοδομητικό, να χρησιμοποιούν την κριτική ως μέσο για να ξυπνήσουν τους μεγάλους οι οποίοι πρέπει να ανταποκριθούν στην κριτική μας με πρακτικό τρόπο. Βλέπω ότι επόμενος στον κατάλογο για να λάβει το λόγο είναι ο κ. Karas· λοιπόν, Othmar, θα κάνω τα πράγματα εύκολα για σένα. Το αποτέλεσμα αυτού που συμβαίνει τώρα είναι ότι η πλειοψηφία της ΕΕ τρίβει τα μάτια της και λέει, «ναι, πράγματι έχουμε πρόβλημα»· εγώ, όμως, σας ζητώ να σκεφτείτε την επόμενη κίνηση. Η μελέτη Prognos αποτελεί εντυπωσιακή απόδειξη του ότι δεν θα επιτύχουμε, φυσικά, πλήρη απασχόληση στις επόμενες δύο δεκαετίες. Αντιθέτως, θα κινηθούμε προς την κατεύθυνση αυτού που ένας δημοσιογράφος των New York Times αποκαλεί τον «αναλώσιμο Αμερικανό» ή, στα καθ’ ημάς, τον «αναλώσιμο Ευρωπαίο». Σε αυτό πρέπει να βρούμε λύσεις. Έχουμε ένα τεράστιο πρόβλημα με την απώλεια των υπηρεσιών οι οποίες έδιναν θέσεις εργασίας προς αντικατάσταση των θέσεων εργασίας που χάνονταν στη βιομηχανία. Ως προς αυτό πρέπει να προχωρήσουμε, ως προς αυτό χρειαζόμαστε προσεγγίσεις οι οποίες να μην είναι εφήμερες. Πράγματι, ένα κεντρικό θέμα, ένα πιθανό σημείο εκκίνησης, είναι η ανακατανομή όλων εκείνων των εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων που είναι ακόμα κρυμμένα στον προϋπολογισμό της ΕΕ και δαπανώνται σε ανούσια θέματα. Αναφέρομαι, για παράδειγμα, στον τρόπο με τον οποίο ο πλέον επιδοτούμενος αγροτικός τομέας στη Γαλλία είναι η παραγωγή ρυζιού. Έχουμε, επίσης, την ευκαιρία, με την υφιστάμενη απουσία διαμορφωμένων δημοσιονομικών προοπτικών, να επιφέρουμε περισσότερες βελτιώσεις εδώ και να επιτύχουμε ακόμα και τώρα αυτό που σε αντίθετη περίπτωση δεν θα κάνουμε παρά μετά από άλλα πέντε ή δέκα χρόνια, όταν, και πάλι, θα είναι μάλλον πολύ αργά.

  Othmar Karas (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε Almunia, Επίτροπε Špidla, κυρίες και κύριοι, γιατί χρειαζόμαστε τις κατευθυντήριες γραμμές οικονομικής πολιτικής; Τις χρειαζόμαστε διότι δεν έχουμε κοινή οικονομική πολιτική και ο λόγος για τον οποίο δεν έχουμε κοινή οικονομική πολιτική είναι ότι τα μέσα για μια προληπτική οικονομική πολιτική βρίσκονται στα χέρια των κρατών μελών – πολιτική για την έρευνα, δημοσιονομική πολιτική, εκπαιδευτική πολιτική, για να αναφέρω τρεις μόνον τομείς.

Από την τελευταία μας έκθεση, από πολλές απόψεις οι συνθήκες έχουν οξυνθεί. Καθίσταται ολοένα και πιο φανερό ότι οι δυνατότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ανάπτυξη δεν αξιοποιούνται στο έπακρο, ότι δεν είμαστε επαρκώς προετοιμασμένοι για τις δημογραφικές αλλαγές και ότι δεν έχουμε ακόμη αξιοποιήσει πλήρως τις ευκαιρίες που προσφέρει η παγκοσμιοποίηση για την ήπειρό μας. Αυτό που δείχνει η ενεργειακή κρίση και η υψηλή ανεργία είναι ότι τα προβλήματά μας δεν είναι μόνο εσωτερικής προέλευσης, αλλά πηγάζουν και από διαρθρωτικές και παγκόσμιες αιτίες και ότι αυτές είναι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε κατά τρόπο προληπτικό.

Θέλουμε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συναποφασίζει σε όλα τα θέματα που άπτονται της ενιαίας αγοράς, διότι σε όλα χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη σε συνεργασία με τα κράτη μέλη από ό,τι έχουμε τώρα στην πραγματικότητα. Η έκθεση αυτή, επομένως, αποτελεί την απαίτησή μας για μεταφορά όλων των οδηγιών σχετικά με την εσωτερική αγορά, των οποίων η ασυνεπής εφαρμογή στρεβλώνει τον ανταγωνισμό και μας κοστίζει σε ανάπτυξη και θέσεις εργασίας.

Ζητούμε μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης εκ μέρους των κρατών που έχουν υπερβολικά ελλείμματα, διότι η αδυναμία αποκατάστασης των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και συντάξεων δεν θα μας επιτρέψει να συμμετέχουμε στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Θα ήθελα, επίσης, να προτρέψω για την πλήρη εφαρμογή του Χάρτη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

  Pervenche Berès (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Επίτροποι, κυρίες και κύριοι, η συνεδρίαση αυτή είναι προφανώς σημαντική, διότι η συζήτηση σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές αναδεικνύει τα μέσα για την εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας. Δίδεται επίσης η ευκαιρία για έναν εκ των προτέρων συντονισμό των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών.

Εδώ, στο Κοινοβούλιο, υποστηρίξαμε την ολοκλήρωση των κατευθυντήριων γραμμών των πολιτικών απασχόλησης εντός των ευρέων κατευθυντήριων γραμμών οικονομικής πολιτικής. Πιστεύω ότι, από άποψη νοητικής συνεκτικότητας, αυτή ήταν η ορθή προσέγγιση, υπό τον όρο ότι αυτές δεν χάνουν την ουσία τους, και ιδίως υπό τον όρο ότι και οι εξουσίες αυτού του Κοινοβουλίου είναι εναρμονισμένες. Στηρίζω, ως προς τούτο, τις προτάσεις του εισηγητή.

Στο πλαίσιο των ευρέων κατευθυντήριων γραμμών οικονομικής πολιτικής, διαπιστώνουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα παράδοξο: ενώ η Κεντρική Τράπεζα έχει μόλις αυξήσει τα επιτόκια κατά μία ποσοστιαία μονάδα σε σύντομο χρονικό διάστημα από την τελευταία αύξηση, ενώ οι αυξανόμενες τιμές του πετρελαίου θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο τις συνθήκες οικονομικής ανάκαμψης στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ενώ οι προϋποθέσεις για ανάκαμψη της εγχώριας ζήτησης υποτιμούνται ευρέως από διάφορους εκπροσώπους σε επίπεδο ΕΕ, αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές δεν αλλάζουν.

Έχουμε την εντύπωση ότι, από αυτήν την άποψη, χρειάζεται να κάνουμε περισσότερα μαζί όσον αφορά τουλάχιστον ένα σημείο: αναφέρομαι στην επενδυτική στρατηγική. Η Ομάδα μου έχει καταθέσει τροπολογία ως προς αυτό το θέμα, η οποία ελπίζω να εγκριθεί από την Ολομέλεια. Η τροπολογία τονίζει την ανάγκη, αν όντως πρόκειται να εφαρμόσουμε την στρατηγική της Λισαβόνας, να εκπονήσουμε, σε επίπεδο ΕΕ, τα επενδυτικά σχέδια τα οποία χρειαζόμαστε προκειμένου να στηρίξουμε τις πολιτικές που θα μας δώσουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας όσον αφορά τη γνώση, την κατάρτιση και την απασχόληση.

Θα ήθελα να ολοκληρώσω τονίζοντας το θέμα της φορολογίας, η οποία αποτελεί το θεμέλιο ολόκληρου του οικονομικού μας συστήματος. Ελπίζω το σύνολο της Επιτροπής, καθώς και το Συμβούλιο, να το λάβουν υπόψη και να στηρίξουν τις προσπάθειες του Επιτρόπου Kovács στο θέμα αυτό.

  Danutė Budreikaitė (ALDE). – (LT) Οι αλλαγές στην παγκόσμια οικονομία, οι διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης και ο αντίκτυπός τους για την ανταγωνιστικότητα οικονομικών συνασπισμών και εταιρειών σε ορισμένους κλάδους των εθνικών οικονομιών – αυτές είναι οι νέες προκλήσεις ενώπιον των οποίων βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία χάνει όλο και περισσότερο την ανταγωνιστικότητά της και δεν είναι έτοιμη να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης. Η ΕΕ χάνει τη μάχη του ανταγωνισμού έναντι των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ινδίας. Η ΕΕ πρέπει να προετοιμαστεί για τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης μέσω μιας διαδικασίας εσωτερικής μεταρρύθμισης. Δεν καταφέραμε να εγκρίνουμε το Σύνταγμα, οι δημοσιονομικές προοπτικές έχουν περιέλθει σε αδιέξοδο και διατίθενται λιγότεροι πόροι για τα διευρωπαϊκά δίκτυα. Χωρίς μια κοινή ενεργειακή πολιτική, η προμήθεια ενεργειακών πόρων, η οποία αποτελεί τη βάση της ανταγωνιστικότητας μιας οικονομίας, απειλείται, όπως άλλωστε και η ασφάλεια. Με την προσχώρηση των νέων υποψηφίων μελών, της Σλοβενίας και της Λιθουανίας, η διεύρυνση της ευρωζώνης μπορεί να αποτελέσει μία από τις ενέργειες και αποφάσεις που θα προαγάγουν την οικονομική ανάπτυξη. Επιτρέψτε μου να αναφέρω δύο σημαντικούς παράγοντες ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ: την επένδυση στην πληροφορία και τις καινοτομίες και την επιτάχυνση της διαδικασίας διαμόρφωσης μιας κοινής ενεργειακής πολιτικής. Οι παράγοντες αυτοί είναι αλληλεξαρτώμενοι: οι καινοτομίες επιτρέπουν την εμφάνιση κορυφαίων εταιρειών, ενώ στον τομέα της ενέργειας, ο οποίος είναι καθοριστικός για την ανταγωνιστικότητα, οι καινοτομίες επιτρέπουν τη δημιουργία νέων πόρων ενέργειας και την ορθολογική και οικονομική χρήση των υφιστάμενων. Ενόσω εξακολουθούν να βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις σχετικά με τις δημοσιονομικές προοπτικές της περιόδου 2007-2013, πρέπει να επανεξετάσουμε τις χρηματοδοτικές προτεραιότητες και να αυξήσουμε τη χρηματοδότηση της επιστήμης, της έρευνας και των διευρωπαϊκών δικτύων. Ως προς το θέμα της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της ΕΕ, θέλω να επισημάνω ένα από τα πιο επιτυχημένα εγχειρήματα της ΕΕ – την εισαγωγή του κοινού νομίσματος, του ευρώ, σε 12 κράτη μέλη. Η επικείμενη διεύρυνση της ευρωζώνης συνοδεύεται επίσης από ορισμένα μειονεκτήματα: οι όροι του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης δεν τηρούνται, παρατηρείται αυξημένο κρατικό χρέος και σε διάφορες περιόδους σχεδόν όλα τα μέλη της ευρωζώνης δεν κατάφεραν να εκπληρώσουν το κριτήριο της σταθερότητας των τιμών. Η εμπειρία των τελευταίων πέντε ετών καταδεικνύει την ανάγκη βελτίωσης των ιδίων των κριτηρίων του Μάαστριχτ. Εντούτοις, κατά βάση, η ευρωζώνη ήταν και παραμένει ένα πολιτικό εγχείρημα, το οποίο έχει αποδείξει τη χρησιμότητά του και πρέπει να προχωρήσει σε ένα νέο στάδιο διεύρυνσης.

  Konrad Szymański (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, αν έπρεπε να ξεχωρίσουμε μια κεντρική έννοια όσον αφορά την ευρωπαϊκή πολιτική απασχόλησης, αυτή θα ήταν η ευελιξία.

Ένα τέτοιο εργασιακό δίκαιο, το οποίο θα είναι ευέλικτο όσον αφορά τόσο τον τόπο απασχόλησης όσο και το ωράριο εργασίας ενθαρρύνει τη δραστηριοποίηση των γυναικών στην αγορά εργασίας. Για τις γυναίκες, η μητρότητα αντιπροσωπεύει μια τεράστια πρόκληση για την εργασιακή τους ζωή. Η ευελιξία επιτρέπει επίσης στους νεότερους και τους μεγαλύτερους σε ηλικία εργαζόμενους να ενταχθούν στο εργατικό δυναμικό και να κερδίσουν κάποια θέση απασχόλησης, κάτι που σήμερα αποτελεί μείζον πρόβλημα. Αυτή η ευελιξία δεν υποστηρίζεται από όλους στην Ευρώπη, όπως καθιστούν εμφανές τα γεγονότα που διαδραματίζονται στους δρόμους του Παρισιού. Συνεπώς, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι να μειώσουμε την εναρμόνιση σε αυτόν τον τομέα, έτσι ώστε να επιτευχθεί η ευελιξία σε ορισμένες τουλάχιστον χώρες και περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αν έπρεπε να ξεχωρίσουμε μια κεντρική έννοια όσον αφορά την οικονομική πολιτική, αυτή θα ήταν ο ανταγωνισμός, σε συνδυασμό με τον φορολογικό ανταγωνισμό. Αντίθετα με ό,τι υποστηρίζεται στην έκθεση, ο ανταγωνισμός δεν είναι επιζήμιος για τη χρηματοδότηση των κοινωνικών αναγκών. Στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο, καθόσον έχουν παρατηρηθεί αυξημένα έσοδα στους εθνικούς προϋπολογισμούς χωρών οι οποίες προέβησαν σε ριζική μεταρρύθμιση των φορολογικών τους συστημάτων, ιδίως μέσω της μείωσης της φορολογίας των επιχειρήσεων. Ο φορολογικός ανταγωνισμός σε χώρες όπως η Ιρλανδία ή η Σλοβακία συμβάλλει επίσης στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στο σύνολο της Ευρώπης, βελτιώνοντας έτσι την ανταγωνιστικότητά μας σε διεθνές επίπεδο.

Ως εκ τούτου, ο φορολογικός ανταγωνισμός δεν απειλεί με κανέναν τρόπο την Ευρώπη. Απεναντίας, αντιπροσωπεύει μια τεράστια ευκαιρία. Φοβούμαι, ωστόσο, ότι ενδεχομένως είναι μία από τις ελάχιστες πραγματικές ευκαιρίες που έχουμε στη διάθεσή μας, αν όχι η μοναδική.

  Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κύριε Πρόεδρε, χρειαζόμαστε 40 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα μόνο, χρειαζόμαστε 1 εκατομμύριο. Μπορούμε να τις υποσχεθούμε; Δεν μπορούμε να τις υποσχεθούμε. Δεν μπορεί η Ευρώπη να εξασφαλίσει αυτές τις θέσεις εργασίας. Το 10% του ενεργού πληθυσμού θα ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Θα ζει με επιδόματα ανεργίας. Δεν έχουμε δική μας ενέργεια. Το αέριο από τη Ρωσία, το πετρέλαιο από τη Μέση Ανατολή, ενέργεια που διαρκώς θα ακριβαίνει από την υπερζήτηση της Κίνας και των Ινδιών. Με ένα πανίσχυρο νόμισμα που απαγορεύει τις εξαγωγές· δείτε το φθηνό δολάριο τι εξαγωγές δίδει στην Αμερική. Με τους πολύ σφικτούς δείκτες του Μάαστριχτ, ευημερούν οι δείκτες και πάσχουν οι άνθρωποι. Αυτή είναι μια πραγματικότητα.

Τα κινέζικα προϊόντα διαρκώς κατακλύζουν την αγορά και θα την κατακλύζουν όλο και περισσότερο. Δεν μπορείς να βρεις ούτε ένα κουκλάκι που να κατασκευάζεται από ευρωπαϊκό εργοστάσιο. Και αυτό ακόμη είναι κινέζικο. Τα εργοστάσια της Ευρώπης πηγαίνουν σε τρίτες χώρες και μαζί βεβαίως πηγαίνουν και τα μεροκάματα. Οι αγρότες πάσχουν. Το βαμβάκι και ο καπνός στην Ελλάδα έχουν ασφαλισθεί στις αποθήκες. Πρέπει να αλλάξουμε ρότα, διαφορετικά δεν θα μπορέσει να επιβιώσει ο Ευρωπαίος πολίτης.

  Sergej Kozlík (NI). – (SK) Στη δήλωσή μου θέλω να επιστήσω την προσοχή σε αρκετές ιδέες που περιλαμβάνονται στο ψήφισμα σχετικά με την έκθεση για τον ενεργειακό τομέα, και θα το πράξω στο πλαίσιο των ευρύτερων στόχων της οικονομικής πολιτικής για το 2006.

Οι ιδέες αυτές αφορούν καίριες πτυχές του ζητήματος, χωρίς να συνοδεύονται από περιττές μεμψιμοιρίες σχετικά με την οικονομική ύφεση στην Ευρώπη. Θαύματα, απλούστατα, δεν γίνονται και, ως εκ τούτου, συμφωνώ με την άποψη ότι είναι αναγκαία η εις βάθος ανάλυση των πολιτικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων της τελευταίας δεκαετίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα αποσαφηνιστούν τα αίτια των σταθερά μειωμένων ρυθμών ανάπτυξης και της ανεπαρκούς παραγωγικότητας. Σημαντική επίσης είναι η έκκληση για την εφαρμογή της λεγόμενης «ευφυούς αναπτυξιακής στρατηγικής». Η εν λόγω στρατηγική αναμένεται να συνενώσει τις διαφορετικές προσεγγίσεις ως προς την οικονομική πολιτική της ΕΕ για την εφαρμογή μιας συνεπούς στρατηγικής.

Στόχος είναι η ενίσχυση των δυνατοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά μια νέα γενιά προϊόντων και μεθόδων παραγωγής μέσω της εκμετάλλευσης των τεχνολογιών της πληροφορίας και των επικοινωνιών. Στηρίζω επίσης την έκκληση προς τα κράτη μέλη της ΕΕ να προαγάγουν τις ιδιωτικές επενδύσεις. Η στροφή των δημοσίων και ιδιωτικών δαπανών σε επενδύσεις οι οποίες ενισχύουν εν γένει τις οικονομικές επιδόσεις και την παραγωγικότητα είναι επίσης σημαντική. Εντούτοις, αυτή η προσέγγιση επιβάλλεται να υιοθετηθεί και να εφαρμοστεί επίσης στο πλαίσιο των δαπανών από τα ταμεία της ΕΕ, καθώς είναι αλήθεια ότι οι τομείς που χρήζουν της προσοχής μας είναι συνήθως αυτοί που μας αφορούν πιο άμεσα.

  Ján Hudacký (PPE-DE). – (SK) Καταρχάς, θέλω να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κ. García-Margallo, για την ισορροπημένη και πολύ εύστοχη έκθεσή του. Όπως συχνά επαναλαμβάνεται στην έκθεση, ένα από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει επί του παρόντος η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το γεγονός ότι τα περισσότερα κράτη μέλη υποτιμούν την ανάγκη εφαρμογής εκτεταμένων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Κατά παράδοξο τρόπο, ορισμένα κράτη μέλη προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, το οποίο αποτελεί φυσική απόρροια της έλλειψης τέτοιων μεταρρυθμίσεων, εφαρμόζοντας νέα μέτρα προστασίας των αγορών τους, γεγονός που επιδεινώνει απλώς το πρόβλημα. Οφείλουμε για μία ακόμη φορά να παραδεχτούμε ότι η εσωτερική αγορά δεν λειτουργεί με ολοκληρωμένο τρόπο και δεν επιτρέπει την ελεύθερη κυκλοφορία του εργατικού δυναμικού και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών. Οι συνέπειες αυτής της προσέγγισης είναι εξαιρετικά αρνητικές. Πολλές επιχειρήσεις μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους σε περιοχές με φθηνότερα εργατικά χέρια ή, εναλλακτικά, επιλέγουν τη λύση της εξωτερικής ανάθεσης, γεγονός που επίσης οδηγεί σε μείωση των θέσεων εργασίας.

Σε μακροοικονομικούς όρους, ένα σοβαρό αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η επιβράδυνση της ανάπτυξης και, δεδομένου ότι δεν έχει μεταβληθεί η διάρθρωση των δημοσίων οικονομικών, η επιδείνωση του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης, το οποίο συχνά υπερβαίνει τα όρια που έχουν επιβληθεί βάσει του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Αν συνυπολογίσουμε και τις μειωμένες επενδύσεις στους τομείς της έρευνας, της τεχνολογικής ανάπτυξης και της καινοτομίας, και αν προσθέσουμε επίσης την αυξημένη ενεργειακή εξάρτηση των περισσοτέρων κρατών μελών, δεν μπορούμε να αναμένουμε σοβαρή ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας έναντι μεγάλων διεθνών παραγόντων όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα. Πρέπει να ανταποκριθούμε ταχύτατα σε αυτές τις προκλήσεις υλοποιώντας μια πλήρως λειτουργική εσωτερική αγορά, η οποία θα λειτουργεί χωρίς διακρίσεις και χωρίς επαχθείς περιττές ρυθμίσεις.

Η εναρμόνιση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας πρέπει να προάγει και όχι να ορθώνει εμπόδια στο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Οι προσπάθειες εναρμόνισης της φορολογίας των εταιρικών εσόδων αποτελεί ατυχές παράδειγμα τέτοιου εμποδίου. Προκειμένου να ενισχυθεί η εσωτερική ανταγωνιστικότητα των κρατών μελών, και συνεπώς του συνόλου της ΕΕ, η αρχή της επικουρικότητας πρέπει να καταστεί μείζων παράμετρος όλων των πρωτοβουλιών της Επιτροπής. Σε αυτό το πλαίσιο, χαιρετίζω επίσης το πρόγραμμα δράσης σχετικά με τη μεταρρύθμιση των κρατικών ενισχύσεων, το οποίο δημιουργεί προϋποθέσεις ενίσχυσης των επενδύσεων στους τομείς της έρευνας, της τεχνολογικής ανάπτυξης και της καινοτομίας, προς όφελος των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Στο ίδιο πλαίσιο, οφείλουμε να επικροτήσουμε την Πράσινη Βίβλο για μια ευρωπαϊκή στρατηγική βιώσιμου, ανταγωνιστικού και ασφαλούς ενεργειακού εφοδιασμού.

  Zita Gurmai (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η ευρωπαϊκή στρατηγική απασχόλησης, με σωστή και ρεαλιστική υλοποίηση από τα κράτη μέλη, μπορεί να επιτύχει τους στόχους απασχόλησης που τέθηκαν στο πλαίσιο των στόχων απασχόλησης της Λισαβόνας. Θα πρέπει, πράγματι, να αντανακλά μια ευρεία πολιτική κατά των διακρίσεων, καθώς η προώθηση της ισότητας των φύλων αποτελεί μέσο για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων των φύλων στην αγορά εργασίας.

Η ευρωπαϊκή στρατηγική απασχόλησης δεν πρέπει να θεωρείται μόνο ως μέσο προσέλκυσης περισσότερων ανθρώπων στην αγορά εργασίας· θα πρέπει να αποτελεί, επίσης, ευνοϊκή και ανοικτή ευκαιρία να ενταχθούν στην αγορά εργασίας όσοι έχουν ιδιαίτερα περιορισμένη πρόσβαση στην απασχόληση, όπως οι μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες, οι μονογονεϊκές οικογένειες και οι εθνικές μειονότητες. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η πρόκληση της γηράσκουσας κοινωνίας της Ευρώπης μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την αυξημένη συμμετοχή αυτών των κοινωνικών ομάδων στην αγορά εργασίας, όπως είπε ο Επίτροπος Špidla.

Πρέπει να αρθούν οι φραγμοί κάθε είδους. Πασχίζουμε για περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας και έχουμε ανακηρύξει το 2006 Ευρωπαϊκό Έτος Κινητικότητας Εργαζομένων. Για το εργατικό δυναμικό της Ευρώπης, η κινητικότητα προσφέρει νέες δεξιότητες, νέες εμπειρίες, ευελιξία και ικανότητα προσαρμογής στις διαφορετικές εργασιακές συνθήκες και τις διαρκώς μεταβαλλόμενες ανάγκες της αγοράς. Η κινητικότητα αποτελεί αξία, η οποία είναι προς όφελος ολόκληρης της ευρωπαϊκής οικονομίας. Αποτελεί επιτακτική ανάγκη, την οποία πρέπει να αναγνωρίσουν ορισμένα κράτη μέλη που θέτουν ακόμη φραγμούς στο εργατικό δυναμικό των νέων χωρών της ΕΕ.

Τέλος, πιστεύω ότι η ΕΣΑ έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί στη στρατηγική εκείνη που θα μας επιτρέψει να προχωρήσουμε προς την πλήρη απασχόληση, καθιστώντας την εργασία πραγματική επιλογή για όλους, με αύξηση της ποιότητας και της παραγωγικότητας της εργασίας και πρόβλεψη και διαχείριση των αλλαγών, με ιδιαίτερη έμφαση σε μια πιο συνεκτική κοινωνία ίσων ευκαιριών για όποιον πασχίζει να προωθήσει την πολυμορφία και την απαγόρευση των διακρίσεων.

Η ουγγαρέζα συνάδελφός μου, η κ. Kósáné Kovács, εκπόνησε μια εξαιρετική έκθεση μεγάλης αξίας και προτείνω την έγκριση των συστάσεών της.

  Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, λαμβάνοντας τον λόγο σε αυτήν τη συζήτηση, θέλω να επισημάνω ότι ορισμένες από τις συστάσεις προς τα κράτη μέλη που περιλαμβάνονται στις εκθέσεις δεν θα ωφελήσουν την οικονομική ανάπτυξη και την απασχόληση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα σχολιάσω ορισμένες μόνον εξ αυτών.

Πρώτον, η αντίθεση στον φορολογικό ανταγωνισμό και η πρόταση εναρμόνισης των λύσεων σχετικά με τον φόρο εισοδήματος που καταβάλλουν νομικά πρόσωπα, όταν η μείωση του φόρου εισοδήματος έχει προφανή αντίκτυπο για την επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης. Δεύτερον, η αντιμετώπιση των μετεγκαταστάσεων, οι οποίες αποτελούν αντικειμενική οικονομική διαδικασία στο πλαίσιο της προσπάθειας μείωσης του κόστους κατασκευής και βελτίωσης, ως εκ τούτου, της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων στη διεθνή οικονομία. Τρίτον, η θέσπιση πρόσθετων κανονισμών σχετικά με τις οικονομικές και κοινωνικές διαδικασίες, ενώ απαιτείται η δραστική μείωση παρόμοιων μέτρων. Τέλος, παρά τις θετικές εμπειρίες χωρών όπως η Μεγάλη Βρετανία και η Ιρλανδία μετά το άνοιγμα των αγορών εργασίας τους, οι αγορές εργασίας των μεγαλύτερων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης παραμένουν κλειστές για τους εργαζόμενους από τα νέα κράτη μέλη.

Αυτός είναι, άλλωστε, ένας από τους λόγους για τους οποίους η Ευρωπαϊκή Ένωση αναπτύσσεται με πολύ πιο αργούς ρυθμούς από ό,τι οι Ηνωμένες Πολιτείες και τα παλαιά κράτη μέλη της Ένωσης αναπτύσσονται με πιο αργούς ρυθμούς από ό,τι τα νέα κράτη μέλη.

  Leopold Józef Rutowicz (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τους εισηγητές για το θαυμάσιο έργο τους. Φαίνεται, ωστόσο, ότι η έκθεση δεν εστιάζει όπως έπρεπε στον πιο δύσκολο τομέα της οικονομίας, ο οποίος καταναλώνει και τους περισσότερους κοινοτικούς πόρους, χρήζει προστασίας και χαρακτηρίζεται από ανεπαρκή οικονομική εκμετάλλευση. Αναφέρομαι στον γεωργικό τομέα με την ευρεία έννοια.

Τα μεγαλύτερα ποσά ωφελούν τους μεγάλους παραγωγούς, ενώ οι μικρές εκμεταλλεύσεις χρεοκοπούν και οι ακαλλιέργητες εκτάσεις αυξάνονται παράλληλα με τον αριθμό των ατόμων που χάνουν τις θέσεις εργασίας τους και κάθε ελπίδα για το μέλλον. Οι τεράστιες δυνατότητες του τομέα παραμένουν ανεκμετάλλευτες, παρότι η εφαρμογή ορθών πολιτικών θα του επέτρεπαν να συμβάλει θετικά στην ανάπτυξη του συνόλου της οικονομίας.

Το πρόγραμμα δραστηριοτήτων που αποσκοπεί στην ανάπτυξη βιομηχανικών καλλιεργειών δεν είναι αρκετά φιλόδοξο, ενώ το πρόγραμμα έρευνας και υλοποίησης δεν προσφέρει την αναγκαία υποστήριξη για την επίτευξη ταχείας προόδου. Σημειώνουμε υστέρηση έναντι χωρών οι οικονομίες των οποίων είναι αποτελεσματικές σε αυτόν τον τομέα. Το θέμα αξίζει να συζητηθεί ευρύτερα και να αναληφθεί αποτελεσματική δράση κατά τη διάρκεια του 2006.

  Gunnar Hökmark (PPE-DE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να επισημάνω δύο ζητήματα. Το πρώτο είναι ότι οι ευρωπαϊκές οικονομίες οι οποίες είναι πιο ανοικτές στην παγκοσμιοποίηση παρουσιάζουν τώρα τη μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη. Το δεύτερο είναι ότι οι χώρες οι οποίες διαθέτουν τις πιο ευέλικτες αγορές εργασίας παρουσιάζουν επίσης τους μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης όσον αφορά τις νέες θέσεις εργασίας. Υπό το πρίσμα αυτό, θέλω να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κ. García-Margallo y Marfil, για το έργο που έχει επιτελέσει, διότι οι αλλαγές και οι πολιτικές κατευθύνσεις που προτείνονται στην έκθεσή του αποτελούν την προσέγγιση η οποία μπορεί να προσφέρει περισσότερες θέσεις εργασίας και αυξημένη ευημερία.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι κατά πόσον όλα αυτά θα οδηγήσουν σε αλλαγές και κατά πόσον θα αλλάξει η εφαρμοζόμενη πολιτική σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε επίπεδο κρατών μελών. Ένας σουηδός πολιτικός είχε πει κάποτε ότι, αν αφήσουμε τα πράγματα να λειτουργούν όπως και στο παρελθόν, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε. Τώρα έχουμε περισσότερους από 20 εκατομμύρια ανέργους. Αυτό είναι οικονομικό θέμα, αλλά είναι επίσης στον ύψιστο βαθμό κοινωνικό θέμα. Δεν υπάρχει τίποτε πιο σημαντικό για την κοινωνική προστασία από την ανάπτυξη νέων θέσεων εργασίας. Σε αυτόν τον τομέα, η Επιτροπή καλείται να αναλάβει τις ευθύνες της και να λάβει μια σειρά μέτρων.

Πρώτον, πρέπει να εφαρμόσει τις οδηγίες οι οποίες επιτρέπουν την ενίσχυση του ανταγωνισμού. Δεύτερον, πρέπει να αναλάβει δράση για τη δημιουργία προϋποθέσεων ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας, γεγονός που φέρνει στο προσκήνιο το σύνολο της πολιτικής ανταγωνισμού. Δημιουργία νέων επιχειρήσεων δεν σημαίνει μόνο ανάπτυξη μικρών επιχειρήσεων. Σημαίνει επίσης τη δυνατότητα δημιουργίας νέων διασυνοριακών επιχειρήσεων στην Ευρώπη οι οποίες θα μπορούν να λειτουργήσουν ως «παγκόσμιοι πρωταθλητές». Η Επιτροπή πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για την υλοποίηση αυτών των στόχων, αλλά τα κράτη μέλη οφείλουν επίσης να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις εκείνες οι οποίες θα προαγάγουν τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων. Τέλος, πρέπει να διασφαλίσουμε την ενίσχυση της ελαστικότητας των αγορών εργασίας στην Ευρώπη. Διαφορετικά, θα αποκλείουμε εκατομμύρια άτομα από την αγορά εργασίας και την κοινωνική προστασία. Όσοι τάσσονται υπέρ της κοινωνικής προστασίας και της οικονομικής ανάπτυξης τάσσονται επίσης υπέρ των πιο ευέλικτων αγορών εργασίας. Αυτό το δηλώνω με ικανοποίηση στους Σοσιαλδημοκράτες, καθόσον την ασφάλεια την προσφέρουν οι μεταρρυθμίσεις.

  Dariusz Rosati (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η σημερινή συζήτηση αφορά το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι οικονομίες της Ευρώπης αναπτύσσονται με αργούς ρυθμούς, έχουμε υψηλά ποσοστά ανεργίας και τα δημόσια οικονομικά μας διέρχονται κρίση. Η κατάσταση παραμένει αμετάβλητη επί σειρά ετών και ενδέχεται να έχει ως αποτέλεσμα να χάσει η Ευρώπη τον ηγετικό της ρόλο στον κόσμο. Απαιτούνται μείζονες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, σε συνδυασμό με αλλαγή της οικονομικής πολιτικής.

Στους γενικούς προσανατολισμούς της οικονομικής πολιτικής τους οποίους πρότεινε η Επιτροπή επισημαίνονται ορθώς τα βασικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Σε αυτά περιλαμβάνονται η περαιτέρω ευελιξία των αγορών εργασίας και η δημιουργία περιβάλλοντος φιλικού για τις επιχειρήσεις, σε συνδυασμό με την προαγωγή της εκπαίδευσης, της κατάρτισης και της έρευνας. Η Επιτροπή υποστηρίζει επί σειρά ετών όλους αυτούς τους στόχους, χωρίς όμως να βρίσκει σοβαρή ανταπόκριση. Υπενθυμίζω δε στο Σώμα ότι τα αίτια της αδυναμίας των ευρωπαϊκών οικονομιών είναι πασίγνωστα. Το ίδιο και τα μέτρα που απαιτούνται για την προαγωγή της οικονομικής ανάπτυξης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Δυστυχώς, οι πολιτικοί στα κράτη μέλη διστάζουν να λάβουν τα αναγκαία μέτρα φοβούμενοι την πτώση της δημοτικότητάς τους ή εξαιτίας κοντόθωρων πολιτικών υπολογισμών ή ακόμη ενίοτε και άγνοιας. Η Ευρώπη πάσχει ουσιαστικά από κρίση πολιτικής ηγεσίας.

Η σημερινή συζήτηση έπρεπε να απευθύνεται κυρίως στις κυβερνήσεις των κρατών μελών και τους πολιτικούς κύκλους που τις υποστηρίζουν. Έπρεπε να είχε ως στόχο να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου ως προς το ότι, αν δεν πραγματοποιηθούν μεταρρυθμίσεις, η Ευρώπη πιθανώς θα οδηγηθεί σε στασιμότητα και οπισθοδρόμηση. Η οικονομική και κοινωνική πρόοδος την οποία έχει επιτύχει θα απειληθεί επίσης. Καθήκον του πολιτικού είναι να επιλύει συγκεκριμένα προβλήματα, και όχι να εξαρτάται από τις δημοσκοπήσεις και τις ιδιοτροπίες των ψηφοφόρων. Στηριζόμαστε στην ικανότητα των πολιτικών των κρατών μελών να επιδιώξουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και να πείσουν τους πολίτες τους ότι είναι όντως αναγκαίες.

Απευθύνω έκκληση στην Επιτροπή να αναλάβει σχετική δράση με σοβαρότητα και αποφασιστικότητα.

  Andreas Schwab (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, με ευχαριστεί βεβαίως το γεγονός ότι έχω τη δυνατότητα να μιλήσω για το χρονικό διάστημα περίπου που μου δόθηκε αρχικά. Αξιότιμα μέλη της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω θερμά τον εισηγητή για την επιμέλεια με την οποία εργάστηκε για την εκπόνηση αυτού του κειμένου. Στην έκθεση επισημαίνεται για μία ακόμη φορά το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προσφέρει στους λαούς της Ευρώπης, ενόψει της παγκοσμιοποίησης, μια ευκαιρία να επιτύχουν έναν δίκαιο συμβιβασμό μεταξύ, αφενός, των οικονομικών προτύπων και, αφετέρου, των κοινωνικών προτύπων. Το πρόβλημα είναι, όμως, ότι αυτό το αγνοούν τελείως οι πολίτες της Ευρώπης. Τα 20 εκατομμύρια των ανέργων και τα εκατοντάδες εκατομμύρια άτομα που φοβούνται για τις θέσεις εργασίας τους αποδίδουν την κατάστασή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρά στην παγκοσμιοποίηση. Οι υπόλοιποι, οι θέσεις εργασίας των οποίων παραμένουν ασφαλείς χάρη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το έργο της Επιτροπής και του παρόντος Σώματος, αγνοούν παντελώς αυτό το γεγονός και το αποδίδουν στις εθνικές κυβερνήσεις.

Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με τον κ. Rosati: θα ήταν πραγματικά πολύ επιθυμητό, κατά την εξέταση αυτών των σημαντικών θεμάτων, να επιδοθεί το Συμβούλιο –το οποίο είναι το μόνο αρμόδιο για τη λήψη μέτρων σε πολλά από αυτά τα θέματα στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας– με μεγαλύτερο σθένος στην προσπάθεια επίτευξης των συναφών στόχων και, αν οι συζητήσεις σε αυτό το Σώμα δεν ήταν στα χέρια μόνο των μελών του και των μελών της Επιτροπής, και ενώ ισχύει όντως ότι η Επιτροπή έχει τον σημαντικό ρόλο να διασφαλίζει ότι τα μέτρα που έχουν ήδη εγκριθεί στο επίπεδο του Συμβουλίου εφαρμόζονται όντως από τα κράτη μέλη, οφείλουμε, παρόλα αυτά, να είμαστε έντιμοι, διότι –όπως πιθανώς θα διαπιστώσουμε αργότερα κατά τη συζήτηση της έκθεσης Őry– αυτό που έχει σημασία εντέλει είναι να εφαρμόζουν τα κράτη μέλη τις αποφάσεις τις οποίες τα ίδια έλαβαν στο παρελθόν.

Γι’ αυτό είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι η Επιτροπή υποστήριξε –όπως άλλωστε δηλώνει και ο Επίτροπος Špidla στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης– ότι η μεγαλύτερη ευελιξία στις αγορές εργασίας είναι ο μόνος τρόπος για να προσφέρουμε εδώ στην Ευρώπη περισσότερες θέσεις εργασίας στους πολίτες μας, καθώς και ότι αυτό, ως μέσο δημιουργίας θέσεων εργασίας, δεν πρέπει να αποτελεί λόγο ανησυχίας. Αυτό ακριβώς άλλωστε επιδιώκουμε όλοι μας.

Συνεπώς, σας προτρέπω θερμά να επισημάνετε με μεγαλύτερη έμφαση στα κράτη μέλη ότι οι αποφάσεις τις οποίες έχει λάβει το Συμβούλιο πρέπει, επιτέλους, να τεθούν σε εφαρμογή.

  Alejandro Cercas (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Επίτροποι, κυρίες και κύριοι, θα ξεκινήσω λέγοντας ότι είμαι περισσότερο αισιόδοξος από ορισμένους προηγούμενους ομιλητές, διότι πιστεύω ότι οι εκθέσεις που έχουμε σήμερα και αυτή η συζήτηση θα είναι χρήσιμες και προσφέρουν μια περαιτέρω ευκαιρία για την προώθηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής απασχόλησης και της διαδικασίας της Λισαβόνας.

Σε τελική ανάλυση, αυτή είναι η μόνη μας ελπίδα: η μόνη ελπίδα να εργαστεί η Ευρώπη με συντονισμένο τρόπο προς την κατεύθυνση που ακολούθησε πέρυσι της ενίσχυσης του οικονομικού και κοινωνικού οράματος με νέες κατευθυντήριες γραμμές που εμπίπτουν σε αυτό το πλαίσιο της ολοκλήρωσης.

Ο Επίτροπος Verheugen είπε ότι χρειαζόμαστε να είναι ορατή αυτή η στρατηγική. Αυτό είναι ένα από τα μειονεκτήματά μας, όπως είναι και το έλλειμμα αξιοπιστίας μας επίσης, όπως είπε ο Επίτροπος Almunia. Χρειαζόμαστε αυτές τις θέσεις εργασίας, όπως είπε ο Επίτροπος Špidla.

Στον πολύ λίγο χρόνο που έχω στη διάθεσή μου, λοιπόν, θα ήθελα να σας ζητήσω να διαβάσετε αυτές τις δύο εκθέσεις του Κοινοβουλίου. Είναι οριζόντιες εκθέσεις, με τις οποίες ταυτίζεται η τεράστια πλειοψηφία των βουλευτών του Κοινοβουλίου και οι οποίες πιστεύω ότι αντανακλούν πολλή θετική σκέψη για το μέλλον και μια μεγάλη προσπάθεια για την επίτευξη ενότητας.

Διαβάστε όσα λένε αυτές οι εκθέσεις και επιδείξτε την ηγεσία που χρειάζεται η Ευρώπη σήμερα. Οι άνθρωποι της Επιτροπής πρέπει να είναι δραστήριοι, προκειμένου να υποχρεώσουν τις κυβερνήσεις να εφαρμόσουν αυτήν την ευρωπαϊκή στρατηγική απασχόλησης.

Παρακαλείστε να επιδείξετε συνέπεια, εξετάστε τις τροπολογίες μας. Εξετάστε την τροπολογία 2, για παράδειγμα. Πρέπει να εφαρμοστεί η ευρωπαϊκή νομοθεσία που έχουμε ήδη, καθώς καθιστά το έργο μεταξύ των κρατών μελών πολύ πιο συνεκτικό.

Διαβάστε επίσης την τροπολογία 5. Σε αυτό το ευρωπαϊκό έτος της κινητικότητας, λάβετε μέτρα για την άρση των εμποδίων στην κινητικότητα των ευρωπαίων εργαζομένων.

  Manuel António dos Santos (PSE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμα μέλη της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, οι συστάσεις τις οποίες εκπόνησε ο κ. Garcia-Margallo, τον οποίο θέλω να συγχαρώ, έρχονται την κατάλληλη στιγμή για την αντιστροφή της οικονομικής κατάστασης της ΕΕ. Το μόνο που απομένει είναι να ληφθούν σοβαρά υπόψη.

Όπως έχουν τα πράγματα, πρέπει να αναφερόμαστε σε εμβάθυνση και όχι σε αναθεώρηση της στρατηγικής της Λισαβόνας, δεδομένου ότι αυτό που διαπιστώνουμε –και διαπιστώσαμε εξαρχής– είναι η αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης και των θέσεων εργασίας, στοιχεία τα οποία συμβάλλουν στη μακροπρόθεσμη διατήρηση των κοινωνικών προτύπων και στη βραχυπρόθεσμη εξασφάλιση επαρκούς κοινωνικής συνοχής.

Παρά την πρόσφατη πρόοδο, τα κεντρικά ζητήματα παραμένουν ανεπίλυτα. Η ανεργία βρίσκεται σε απαράδεκτο επίπεδο και η συνολική οικονομική ανάπτυξη δεν επαρκεί για την αντιστροφή αυτής της τάσης. Συνεπώς, απαιτείται μεγαλύτερη ολοκλήρωση και συντονισμός των οικονομικών πολιτικών, ενώ πρέπει να αναπτυχθεί το έργο των θεσμικών οργάνων που σχηματίζουν την ανερχόμενη οικονομική κυβέρνηση της Ένωσης.

Το Συμβούλιο αποφάσισε να στηρίξει την προσπάθεια της Επιτροπής για την κατάρτιση μιας κοινής ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής. Παρότι η απόφαση αυτή ήταν ενδιαφέρουσα, εξακολουθεί να μην ανταποκρίνεται στις τρέχουσες ανάγκες. Η ενεργειακή εξάρτηση της Ένωσης δεν είναι βιώσιμη. Οι εισαγωγές πετρελαίου ισοδυναμούν επί του παρόντος με το 2,3% του κοινοτικού ΑΕγχΠ, ποσοστό δυόμισι φορές μεγαλύτερο από τον προϋπολογισμό που διατίθεται για το σύνολο των ευρωπαϊκών πολιτικών. Έως το 2030, η εξάρτηση αυτή ενδέχεται να αποδειχθεί εξουθενωτική, ιδίως στον πετρελαϊκό τομέα (94% της εξάρτησης από το εξωτερικό). Οι απλές συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών τις οποίες προωθεί το Συμβούλιο είναι, συνεπώς, ανεπαρκείς.

Η αύξηση του ανταγωνισμού αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για τη δημιουργία μιας κοινής ενεργειακής πολιτικής. Ένας κοινός κανονισμός θα απαιτήσει, πρωτίστως, τεράστιες επενδύσεις για τη βελτίωση των υφιστάμενων δικτύων και την επίτευξη ουσιαστικής προόδου, για μία ακόμη φορά, στον τομέα των εναλλακτικών πηγών ενέργειας και της εξοικονόμησης ενέργειας. Όλα αυτά έχουν ζωτική σημασία για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της βιώσιμης ανάπτυξης.

  Günther Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η συζήτηση κατέδειξε την πρόοδο που έχουμε σημειώσει από κοινού, ενώ κατέδειξε επίσης ότι η νέα στρατηγική ανάπτυξης και απασχόλησης γίνεται όλο και περισσότερο κατανοητή και ότι ασκούνται αυξανόμενες πιέσεις για τη σοβαρή αντιμετώπιση και την υλοποίηση των προτεραιοτήτων τις οποίες έχουμε θέσει. Η Επιτροπή παρακολούθησε τη συζήτηση με μεγάλη προσοχή και θα μελετήσουμε πολύ σοβαρά τις απόψεις τις οποίες μας μετέφεραν οι πολιτικές ομάδες και οι ομιλητές και, σε μελλοντικές συζητήσεις, θα προσπαθήσουμε να λάβουμε υπόψη τις επιθυμίες και τις προτάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Επιτρέψτε μου εν κατακλείδι να επαναλάβω, με απόλυτη σαφήνεια, ότι ο λόγος για τον οποίο η ανάπτυξη και η απασχόληση αποτελούν προτεραιότητες για τα επόμενα χρόνια είναι ότι, χωρίς μεγαλύτερη ανάπτυξη και δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας, δεν θα καταφέρουμε να υλοποιήσουμε τους σημαντικότατους πολιτικούς στόχους μας. Δεν θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε υψηλά περιβαλλοντικά και κοινωνικά πρότυπα και δεν θα καταφέρουμε να διατηρήσουμε το υψηλό επίπεδο διαβίωσής μας χωρίς ισχυρές οικονομικές βάσεις οι οποίες θα μπορούν να υποστηρίξουν το βάρος τους, και γι’ αυτό υποστηρίζουμε ότι η ανάπτυξη και η απασχόληση είναι ο κύριος στόχος μας.

Οι γενικοί προσανατολισμοί, τους οποίους συζητήσαμε σήμερα, είναι ένα από τα κύρια μέσα τα οποία θα μας επιτρέψουν ενδεχομένως να διασφαλίσουμε ότι η Ευρώπη θα μπορέσει να κάνει την ανάγκη φιλοτιμία. Η αδυναμία μας να εφαρμόσουμε κοινή οικονομική πολιτική αποτελεί, βεβαίως, μειονέκτημα, αλλά μπορεί να μετατραπεί σε πλεονέκτημα αν μπορέσουμε να συμφωνήσουμε μια νέα μορφή συνεργασίας όπως αυτή που αναπτύξαμε στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης για την ανάπτυξη και την απασχόληση.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα, στις 12.00.

Γραπτή δήλωση (άρθρο 142)

  Gábor Harangozó (PSE). – (EN) Τα τελευταία χρόνια, η ΕΕ αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα: η ανάπτυξη της Ένωσης είναι κατώτερη των δυνατοτήτων της σε σύγκριση με τις ΗΠΑ ή με τις αναδυόμενες χώρες, όπως η Κίνα ή η Ινδία. Η ευρωπαϊκή οικονομία πάσχει από χαμηλότερη δημογραφική ανάπτυξη, ποσοστό απασχόλησης και παραγωγικότητα. Η Ευρώπη πρέπει να προβλέψει μακροχρόνιες στρατηγικές και επαρκείς πόρους για να επενδύσει στο μέλλον της. Οι στρατηγικές εκπονήθηκαν για να αντιμετωπίσουν αυτά τα προβλήματα, αλλά η κατάσταση επιδεινώνεται. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για αυτήν την κατάσταση: έλλειψη κατάλληλης υποδομής, ανεπαρκείς ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις, καθυστερήσεις στην ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιών και ακατάλληλη επαγγελματική κατάρτιση και εκπαίδευση.

Η Ευρώπη χρειάζεται να αποκτήσει σαφές όραμα για πιο ανταγωνιστική οικονομία. Σύμφωνα με τους στόχους απασχόλησης και ανάπτυξης της στρατηγικής της Λισαβόνας, απαιτούνται διαρθρωτικές αλλαγές: υποστήριξη της Ε&Α, ενθάρρυνση των ιδιωτικών και δημόσιων επενδύσεων, ανάπτυξη καινοτόμων δράσεων σε τομείς όπως οι βιοτεχνολογίες, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και οι τεχνολογίες των πληροφοριών και των επικοινωνιών (ΤΠΕ). Εκτός από τις διαρθρωτικές αλλαγές και την ανάπτυξη καινοτόμων τομέων, η περιβαλλοντική προστασία και η ποιότητα των προϊόντων πρέπει να εξακολουθήσουν να αποτελούν, στο πλαίσιο της παγκόσμιας οικονομίας, πραγματική ευρωπαϊκή ιδιαιτερότητα. Τέλος, είναι υψίστης σημασίας η προώθηση της σχετικής εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις και να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις της οικονομικής ανάπτυξης.