Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 5 Απριλίου 2006 - Στρασβούργο

7. Αιτιολογήσεις ψήφου

- Χρονοδιάγραμμα 2007

  Timothy Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. (EN) Από κοινού με τους βρετανούς Συντηρητικούς συναδέλφους στηρίζω εδώ και καιρό τις προσπάθειες για να εξασφαλιστεί ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έχει μόνο μία επίσημη έδρα, η οποία θα πρέπει να βρίσκεται στις Βρυξέλλες. Το κόστος της έδρας του Στρασβούργου για τους φορολογούμενους υπολογίζεται σε περίπου 150 εκατ. στερλίνες ετησίως. Πρόκειται για απεχθή σπατάλη δημόσιων κονδυλίων. Τα χρήματα των βρετανών φορολογούμενων αξίζει να δαπανώνται σωστά.

Θέλουμε να πραγματοποιήσουμε το έργο μας εξ ονόματος των υποψηφίων μας εκεί όπου αυτό είναι πιο αποτελεσματικό και αποδοτικό σε σχέση με το κόστος, ήτοι στις Βρυξέλλες. Το κόστος διατήρησης των κοινοβουλευτικών εργασιών και στο Στρασβούργο και στις Βρυξέλλες έχει γίνει τώρα αδικαιολόγητο, και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την ύπαρξη έδρας του Κοινοβουλίου μελλοντικά μόνο στις Βρυξέλλες.

- Έκθεση Roure (A6-0064/2006)

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ενέκρινα την έκθεση Roure γιατί πρόκειται για μία πολύ θετική πρωτοβουλία για την αύξηση της ασφάλειας. Θεσμοθετείται και ρυθμίζεται συγκεκριμένα για πρώτη φορά η συνεργασία των αξιωματικών συνδέσμων που έρχονται από τα κράτη μέλη και δραστηριοποιούνται σε τρίτες χώρες. Επίσης, για πρώτη φορά εξασφαλίζεται η συνεργασία των αξιωματικών συνδέσμων με τους αξιωματικούς συνδέσμους της Europol και ο συντονισμός τους από αξιωματικούς συνδέσμους της Europol στις τρίτες χώρες. Εκτός αυτού, εάν τα κράτη μέλη δεχθούν ενδεχομένως απειλή από κράτη στα οποία δεν έχουν τα ίδια αξιωματικούς συνδέσμους, μπορούν να λάβουν έγκαιρα πληροφορίες από τους αξιωματικούς συνδέσμους άλλων κρατών μελών.

Με αυτήν τη θεσμοθετημένη συνεργασία των αξιωματικών συνδέσμων επιτυγχάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια στην περιοχή κοντά και γύρω από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτό είναι προς το συμφέρον των πολιτών και της ασφάλειας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Carlos Coelho (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η παρούσα πρόταση ακολουθεί την απόφαση 170/2003, στο πλαίσιο της οποίας ενισχύεται η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά την απόσπαση αξιωματικών συνδέσμων σε τρίτες χώρες ή διεθνείς οργανισμούς.

Εγκρίνω την ιδέα εισαγωγής των απαιτούμενων τροπολογιών προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η τρέχουσα πρακτική όσον αφορά τη χρήση αξιωματικών συνδέσμων της Ευρωπόλ καλύπτεται και είναι νομικώς δεσμευτική.

Με αυτόν τον τρόπο, οι αξιωματικοί σύνδεσμοι από τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθιερώνουν και να διατηρούν άμεσες επαφές με τις αρμόδιες αρχές του κράτους υποδοχής ή της διεθνούς οργάνωσης, προκειμένου να διευκολύνεται και να επιταχύνεται η συλλογή και η ανταλλαγή πληροφοριών, οι οποίες θα πρέπει στη συνέχεια να μεταβιβάζονται στην Ευρωπόλ.

Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα πνεύμα ευρωπαϊκής συνεργασίας ανάμεσα στις αστυνομικές αρχές, με άλλα λόγια, μια κοινοτική προσέγγιση στα καθήκοντα που ανατίθενται στους αξιωματικούς συνδέσμους και άμεση ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ αυτών των αξιωματικών και της κεντρικής διοίκησης της Ευρωπόλ. Με αυτόν τον τρόπο θα ενισχυθεί η συνέπεια και η αποτελεσματικότητα των καθηκόντων που ανατίθενται στους εν λόγω αξιωματικούς και θα αποτραπούν προβλήματα έλλειψης συντονισμού, συνεργασίας, ακόμα και αλληλεπικάλυψης.

Ως εκ τούτου, υποστηρίζω τις τροπολογίες που κατέθεσε η εισηγήτρια και ελπίζω ότι θα μπορέσει να επιτευχθεί συμφωνία στην πρώτη ανάγνωση.

- Έκθεση Takkula (A6-0076/2006)

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η κατεύθυνση του προγράμματος της έκθεσης Takkula αντανακλά τέλεια την υπεροπτική, συγκαταβατική στάση της επίσημης Ευρώπης μετά τα δημοψηφίσματα στη Γαλλία και στις Κάτω Χώρες. Οι ανόητοι Γάλλοι και Ολλανδοί δεν κατάλαβαν το μήνυμα και έπρεπε να επανεκπαιδευτούν. Ο τέλειος εκπρόσωπος αυτής της υπεροπτικής ελίτ είναι ο Επίτροπος Michel, ο οποίος δήλωσε κυριολεκτικά ότι οι πολίτες δεν έχουν πάντα δίκιο και ότι σε περιπτώσεις όπως αυτές, οι πολιτικοί θα πρέπει να χαράξουν τον δρόμο.

Το σημερινό πρόγραμμα «Πολίτες για την Ευρώπη» εντάσσεται σε αυτή την αμφισβητούμενη στρατηγική πληροφόρησης και επικοινωνίας. Επενδύοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε διάφορα ανούσια, πολιτικώς ορθά έργα και οργανισμούς, η Επιτροπή θέλει να φέρει τους πολίτες πιο κοντά στην Ένωση, όπως λέει τουλάχιστον. Κατά ειρωνικό τρόπο, το έγγραφο αναφέρεται επίσης στο Σχέδιο Δ που σημαίνει δημοκρατία, διάλογος και συζήτηση, αλλά τον ίδιο μήνα που παρουσιάστηκε το σχέδιο, ξεκίνησαν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, αν και ήταν γνωστό τοις πάσι ότι η πλειοψηφία των πολιτών στην Ευρώπη ήταν αντίθετοι όσον αφορά αυτό το θέμα. Αυτή ακριβώς η υποκρισία είναι που συναντά την αντίσταση ενός αυξανόμενου αριθμού Ευρωπαίων.

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση του συναδέλφου μου, κ. Takkula, σχετικά με την πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση του προγράμματος με σκοπό την προώθηση της ενεργού συμμετοχής του ευρωπαίου πολίτη στα κοινά για την περίοδο 2007-2013. Είναι, πράγματι, βασικό να υπογραμμίσουμε αυτή την πρωτοτυπία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, να παράσχουμε δηλαδή στους Ευρωπαίους μια διπλή ιθαγένεια: εθνική και ευρωπαϊκή.

Η ικανότητα των κρατών μελών να εκφράζουν κοινές φιλοδοξίες επιβεβαιώνοντας παράλληλα τις αξίες μας εξαρτάται άμεσα από τη διασύνδεση των λαών με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Συνεπώς, πρέπει να εργαστούμε όλοι μας επ’ αυτού, ιδίως δε οι ευρωβουλευτές σε συνεργασία με τους συναδέλφους μας των εθνικών κοινοβουλίων, που εκπροσωπούν την εθνική ιθαγένεια των κατοίκων των κρατών μελών.

Η ευρωπαϊκή ιθαγένεια είναι το ενοποιητικό στοιχείο που πρέπει να προαχθεί παντού, μαζί με την υπερηφάνεια του να ανήκουμε σε ένα ξεχωριστό και μοναδικό εγχείρημα στον κόσμο: στην ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δεν είναι έθνος, αλλά δημιούργημα ενός ανθρωπιστικού πολιτισμού σε ένα ειρηνικό πλαίσιο και μέσω της δημοκρατίας.

  Gerard Batten, Graham Booth, Derek Roland Clark, Roger Knapman, Michael Henry Nattrass, Jeffrey Titford και Thomas Wise (IND/DEM), γραπτώς. (EN) Το Κόμμα της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου καταψήφισε τις τροπολογίες 62 και 63 σχετικά με το πρόγραμμα «Πολίτες για την Ευρώπη», διότι πιστεύει ότι τα προτεινόμενα σχέδια, απέναντι στα οποία είναι θετικά διακείμενο, θα πρέπει να οργανωθούν και να χρηματοδοτηθούν σε εθνικό επίπεδο.

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. (SV) Οι σουηδοί Συντηρητικοί αποφάσισαν σήμερα να απόσχουν από την ψηφοφορία επί της έκθεσης σχετικά με το πρόγραμμα «Πολίτες για την Ευρώπη». Η έκθεση δίνει έμφαση σε εποικοδομητικές λύσεις όπως η σημασία της διάδοσης της γνώσης σχετικά με τα θύματα του ναζισμού και του κομουνισμού. Είναι επίσης καλό να παράσχουν τα θεσμικά όργανα της ΕΕ πληροφορίες σχετικά με τις δραστηριότητές τους και σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται η ευρωπαϊκή ιθαγένεια. Αποδοκιμάζουμε, ωστόσο, την αύξηση των πιστώσεων που προβλέπονται για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης με σκοπό την ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής ταυτότητας. Η ευρωπαϊκή ταυτότητα αναπτύσσεται με συναντήσεις μεταξύ των ανθρώπων και με πιο θερμή συνεργασία, όχι με τις προσπάθειες των δημόσιων οργάνων να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. (PT) Απείχα από την τελική ψηφοφορία επί αυτής της έκθεσης διότι οι τροπολογίες 62 και 63, τις οποίες υπογράφω, δεν εγκρίθηκαν. Κατά τη γνώμη μου, αυτή η προσπάθεια επανεγγραφής της Ιστορίας είναι τρομερή. Τα θύματα του φασισμού και άλλων δικτατορικών καθεστώτων που κυριάρχησαν στην Ευρώπη στο πρόσφατο παρελθόν δεν πρέπει να ξεχαστούν. Η καταψήφιση των τροπολογιών 62 και 63 αποτελεί ιστορικό και πολιτικό λάθος.

Δεδομένου ότι ο βασικός στόχος αυτού του νέου προγράμματος είναι να προωθηθούν οι αξίες, οι κατακτήσεις και η πολιτισμική πολυμορφία της Ευρώπης, να ενισχυθεί η προσέγγιση μεταξύ των πολιτών, ενισχύοντας έτσι τους δεσμούς ανάμεσα στους πολίτες και στα θεσμικά όργανα της Ευρώπης, και να ενισχυθεί η συνοχή μεταξύ των Ευρωπαίων, δεν μπορούμε να παραλείψουμε τα θύματα του φασισμού ή να παραβλέψουμε τη σημασία της ιστορικής κατάκτησης της ελευθερίας και της δημοκρατίας, χωρίς τις οποίες χώρες όπως η Πορτογαλία δεν θα είχαν καταφέρει να αποτελούν μέρος του ευρωπαϊκού σχεδίου.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Η προώθηση της ιθαγένειας συνεπάγεται πολύ περισσότερα από την απλή ενίσχυση της δημοκρατίας και της πολιτικής και κοινωνικής ενσωμάτωσης στην Ευρώπη, τις οποίες ισχυρίζεται ότι υποστηρίζει η έκθεση. Η προώθηση της ιθαγένειας συνεπάγεται την ενθάρρυνση των πολιτών να συμμετάσχουν στον καθορισμό των πολιτικών που τους επηρεάζουν άμεσα και έμμεσα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί, μεταξύ άλλων, με τα εξής: ίσες ευκαιρίες για άνδρες και γυναίκες, προώθηση κρατικής εκπαίδευσης υψηλής ποιότητας χωρίς αποκλεισμούς, δικαίωμα στην εργασία και εργασία με δικαιώματα, δικαίωμα στην ελεύθερη και υψηλής ποιότητας υγειονομική περίθαλψη, δικαίωμα στον πολιτισμό, πρόσβαση στον νόμο, πρόσβαση σε αξιοπρεπείς συνθήκες στέγασης και ειρήνη. Αυτός είναι, στην πραγματικότητα, ένας κατάλογος των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών ελευθεριών, εγγυήσεων και δικαιωμάτων που παγιώνονται στο Σύνταγμα της Πορτογαλικής Δημοκρατίας.

Πιστεύουμε ότι η ατομική και συλλογική ταυτότητα των πολιτών διαμορφώνεται από τη συλλογική τους μνήμη και ότι αυτή πρέπει να έλθει στο προσκήνιο ώστε να γνωρίζουμε όλοι από πού προερχόμαστε και να προσδιορίσουμε πού θέλουμε να πάμε.

Λυπούμαστε, ωστόσο, για το γεγονός ότι η εγκεκριμένη έκθεση θα συμβάλει στη μόλυνση της ευρωπαϊκής ιστορίας και ότι η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου επέλεξε να μολύνει τη συλλογική μνήμη στην οποία θα βασιστεί η ταυτότητα των σημερινών και των μελλοντικών γενεών. Για παράδειγμα, απέρριψαν τις προτάσεις για την υποστήριξη πρωτοβουλιών προς τιμήν των θυμάτων του φασισμού …

(Η αιτιολόγηση ψήφου συντομεύτηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 163, παράγραφος 1, του Κανονισμού)

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Δεν συμφωνούμε καθόλου με ορισμένες από τις τροπολογίες της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Η έκθεση βασίζεται κυρίως σε μια στάση εμφανούς ακατανοησίας για την χαμηλή προσέλευση στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του 2004 και για το γεγονός της καταψήφισης του σχεδίου Συντάγματος στα δημοψηφίσματα της Γαλλίας και των Κάτω Χωρών. Το πρόγραμμα «Πολίτες για την Ευρώπη» δεν θα συμβάλει στην αλλαγή της πολιτικής κατάστασης.

Διαφωνούμε με την αύξηση του προϋπολογισμού αυτού του προγράμματος πάνω από τα 235 εκατ. ευρώ που προβλέφθηκαν για την περίοδο 2007-2013, όπως προτείνει η τροπολογία 36. Το ποσό αυτό είναι ήδη υπερβολικά γενναιόδωρο.

Το έργο που αφορά τα τοπικά ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία χαρακτηρίζεται από περιφρόνηση για τους πολίτες. Με τον ίδιο τρόπο, επισημαίνουμε ότι, καθώς είναι σημαντικό να διατηρήσουν οι Ευρωπαίοι τις μνήμες τους για τις δικτατορίες και τις τραγωδίες στην ιστορία τους, αυτό θα πρέπει να συμβεί σε εθνικό επίπεδο. Δεν είναι κάτι στο οποίο πρέπει να συμμετάσχουν οι ευρωκράτες των Βρυξελλών.

Κατά συνέπεια, καταψηφίσαμε αυτή την έκθεση.

  Anna Hedh (PSE), γραπτώς. (SV) Είμαι υπέρ της έκθεσης στον βαθμό που αφορά την ανάγκη των πολιτών της ΕΕ να γίνουν μέρος της και να ενημερωθούν για την ΕΕ και για τις ευκαιρίες που έχουν να ασκήσουν επιρροή. Υποστηρίζω επίσης την άποψη του εισηγητή ότι το πρόγραμμα θα πρέπει να είναι προσβάσιμο σε όλους και όχι να απευθύνεται μόνο στις μορφωμένες και προνομιούχες ομάδες. Ωστόσο, επικρίνω τη διατύπωση που αναφέρεται στο νέο Σύνταγμα και τη φιλοδοξία για κοινή ευρωπαϊκή ιθαγένεια.

  Timothy Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. (EN) Από κοινού με τους βρετανούς Συντηρητικούς συναδέλφους συμφωνώ ότι υπάρχει ευρεία αποξένωση απέναντι στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα εκ μέρους των πολιτών της ΕΕ. Από αποδείχθηκε από τα αρνητικά δημοψηφίσματα στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες σχετικά με το Σύνταγμα της ΕΕ. Αποδείχθηκε επίσης από τη μικρή συμμετοχή των ψηφοφόρων στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2004.

Πιστεύουμε ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα πρέπει να γίνουν πιο διαφανή και υπόλογα απέναντι στο εκλογικό σώμα. Πρέπει επίσης να γίνουν πιο αποτελεσματικά και αποδοτικά σε σχέση με το κόστος. Το Κοινοβούλιο και τα υπόλοιπα θεσμικά όργανα πρέπει να λειτουργούν με τρόπο που θα κερδίζει την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό. Η έκθεση αυτή προσεγγίζει αυτά τα προβλήματα ουσιαστικά με λάθος τρόπο. Θα υπονομεύσει περισσότερο την εμπιστοσύνη στην ΕΕ, διότι ζητά ένας προϋπολογισμός σχεδόν 300 εκατ. ευρώ από τα χρήματα των φορολογουμένων να δαπανηθεί σε αυθαίρετα σχέδια που επιδιώκουν να επιβάλουν μια τεχνητή ευρωπαϊκή ταυτότητα.

Θα θέλαμε να καταστήσουμε σαφές ότι οι βρετανοί Συντηρητικοί είναι σθεναρά υπέρ επίσημων πράξεων μνήμης των δεινών που ο ναζισμός και ο σταλινισμός επέφεραν σε εκατομμύρια ανθρώπους στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι τέτοιες πράξεις ανήκουν στα μεμονωμένα κράτη μέλη και τους λαούς τους.

  Sérgio Marques (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Οι πολίτες της Ευρώπης αισθάνονται πολύ απογοητευμένοι και αποκομμένοι από τα θεσμικά όργανα και τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η απόρριψη της Συνταγματικής Συνθήκης στη Γαλλία και στις Κάτω Χώρες οδήγησε σε ακόμα ταχύτερη χαλάρωση της κατάστασης. Σε αυτό το πλαίσιο, η Επιτροπή κατέθεσε το πρόγραμμά της «Πολίτες για την Ευρώπη» με σκοπό την προώθηση των ευρωπαϊκών αξιών και της ενεργού συμμετοχής του ευρωπαίου πολίτη στα κοινά.

Το πρόγραμμα προβλέπει την εφαρμογή μέτρων που θα φέρουν κοντά τους ευρωπαίους πολίτες προκειμένου να μοιραστούν και να ανταλλάξουν εμπειρίες, απόψεις και αξίες, να ενθαρρυνθεί η συζήτηση και ο προβληματισμός για την ευρωπαϊκή ιθαγένεια, μέσω της συνεργασίας οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, να πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις ευρείας προβολής, να εκπονηθούν μελέτες και έρευνες και να ενισχυθούν άλλα μέσα πληροφόρησης και διάδοσης.

Σε γενικές γραμμές, εγκρίνω τις τροπολογίες που κατατέθηκαν σε αυτή την έκθεση, ειδικά όσον αφορά τον τίτλο του προγράμματος. Ο τίτλος «Ευρώπη για τους πολίτες» ενισχύει την ιδέα ότι η Ευρώπη θα πρέπει να ενεργήσει ως μέσο εκπλήρωσης των φιλοδοξιών των πολιτών και όχι το αντίθετο.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Μέσα από το πρόγραμμα «Πολίτες για την Ευρώπη» η Επιτροπή και το Ευρωκοινοβούλιο εξαπολύουν εκστρατεία πλύσης εγκεφάλου των λαών της Ευρώπης για να αντιμετωπίσουν την αυξανόμενη δυσαρέσκεια και καταδίκη της πολιτικής της και την αμφισβήτηση της ίδιας της ΕΕ.

Το ιδεολογικό της οπλοστάσιο στηρίζεται σε δυο πυλώνες. Στον καθαγιασμό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας σαν μονόδρομο για τους λαούς και στον αντικομουνισμό με την επαναφορά από το παράθυρο του «μνημονίου» ταυτίζοντας τον φασισμό με τον κομμουνισμό.

Με τη διάθεση 235 εκατομμυρίων ευρώ για την πληρωμή και εξαγορά των πάσης φύσης υμνητών και προπαγανδιστών του Ευρωμονοδρόμου κινητοποιεί τους κατασκευασμένους από χρόνια μηχανισμούς και τις ονομαζόμενες ΜΚΟ για να καλλιεργήσουν θετικό κλίμα και να σπείρουν αυταπάτη στους λαούς για το χαρακτήρα και την πολιτική της ΕΕ. Ανάλογη αποστολή αναθέτει και στις συμβιβασμένες ηγεσίες συνδικαλιστικών οργανώσεων, για να κρύψουν κάτω από τον τίτλο «πολίτες της Ευρώπης» τις μεγάλες και ασυμφιλίωτες ταξικές αντιθέσεις της κοινωνίας μεταξύ των κεφαλαιοκρατών και της εργατικής τάξης.

Οι Ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καταψηφίζουν την έκθεση. Σε ό,τι αφορά την τροπολογία που αναφέρεται στην καταδίκη του ναζισμού και των δικτατοριών της Ευρώπης απείχαμε από την ψηφοφορία γιατί δεν κατονομάζονται με σαφήνεια οι δικτατορίες της Ισπανίας, Πορτογαλίας και Ελλάδας, αλλά διατυπώνεται έτσι που να μπορούν να ερμηνευθούν ως δικτατορίες τα σοσιαλιστικά καθεστώτα.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Όπως γνωρίζουμε, η ΕΕ διέρχεται χαλεπούς καιρούς. Νέες προκλήσεις εμφανίζονται από διάφορα μέτωπα: η ασθενής οικονομική ανάπτυξη είχε κοινωνικές επιπτώσεις και έθεσε παγκόσμιες προκλήσεις στις οποίες δεν έχουμε βρει ακόμα λύσεις. Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή, ωστόσο, είναι αυτή της γνώμης των πολιτών για το ευρωπαϊκό σχέδιο. Η αύξηση του σκεπτικισμού και η σαφής έλλειψη ικανοποίησης για το σχέδιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης διευρύνει το χάσμα μεταξύ των πολιτών και των πολιτικών φορέων λήψης αποφάσεων. Συνεπώς, πρέπει να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούν οι δημοκρατικοί θεσμοί της Ευρώπης.

Εκτιμώ ότι αυτό το πρόγραμμα αποτελεί ένα σημαντικό μέσο για την ενίσχυση της ευαισθητοποίησης για τις ευρωπαϊκές αξίες σε όλους τους πολίτες. Περιλαμβάνει ένα εύρος προγραμμάτων πολιτών, υποστήριξη για την παροχή πληροφόρησης στην ευρωπαϊκή κοινωνία των πολιτών και την πραγματοποίηση εκδηλώσεων ευρείας προβολής και άλλων εκδηλώσεων που θα συμβάλουν στην αύξηση της γνώσης για την ευρωπαϊκή μνήμη.

Το ευρωπαϊκό σχέδιο χαρακτηρίζεται από σεβασμό για την πολυμορφία και τον πολιτισμικό πλούτο. Αυτό επιτυγχάνεται με τη βοήθεια μέτρων που εμβαθύνουν τη συνοχή μεταξύ των Ευρωπαίων, η οποία είναι ζωτικής σημασίας αν θέλουμε να ολοκληρωθεί η εσωτερική αγορά και να επιτευχθεί η αειφόρος ανάπτυξη των κοινωνιών μας.

Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Στηρίζω βεβαίως αυτή την έκθεση, που θέλει να φέρει τους πολίτες πιο κοντά στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, ένας στόχος, αν όχι μια αναγκαιότητα στη σημερινή Ευρώπη, όπου ο σκεπτικισμός δεν σταματά να κερδίζει έδαφος.

Αυτή η έκθεση διερευνά νέα πεδία στον επικοινωνιακό τομέα, προγράμματα για τους πολίτες με διεθνικό χαρακτήρα, κυρίως δε ένα καθήκον «ενεργού ευρωπαϊκής μνήμης», που είναι μια ενοποιητική πρωτοβουλία με στόχο την απότιση φόρου τιμής στα θύματα των εκτοπίσεων και των μαζικών εξολοθρεύσεων, που διέπραξαν το ναζιστικό και το κομμουνιστικό καθεστώς. Καταψήφισα κάθε προσπάθεια άμβλυνσης του κειμένου, καθώς ορισμένα μέλη του ΕΚ επιδίωξαν να αναφερθούν σε άλλες μορφές ολοκληρωτισμού στην Ευρώπη. Οι ωμότητες που διέπραξαν αυτά τα δύο καθεστώτα και τις υπέστησαν όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί είναι η αιτία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Είναι ουσιώδες να μην τις υποβαθμίσουμε σε μια κοινοτοπία.

Πέραν αυτής της πρωτοβουλίας, ο ρόλος μας είναι να ενημερώνουμε, να κάνουμε διάλογο, να πείθουμε, να ενεργούμε κατά τρόπο που κάθε πολίτης να γνωρίζει με ποιον τρόπο η Ευρώπη πλαισιώνει την καθημερινή του ζωή, να ενισχύουμε το αίσθημα του ανήκειν στην Ευρώπη, να καταπολεμούμε κάθε μορφής εθνικιστική αναδίπλωση, να μεριμνούμε ώστε όλοι να βιώνουν την προστιθέμενη αξία της Ευρώπης και να θυμόμαστε ότι πρόκειται εν προκειμένω για το πιο ωραίο ιδεώδες του 20ου αιώνα.

Ας μη λησμονούμε ότι σε μια στιγμή που ορισμένοι από μας εκφράζουν αμφιβολίες, ο υπόλοιπος κόσμος ονειρεύεται την Ευρώπη!

  Lydia Schenardi (NI), γραπτώς. – (FR) Το πρόγραμμα «Πολίτες για την Ευρώπη» δεν είναι παρά ένα προπαγανδιστικό εργαλείο στην υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η έκθεση διαπιστώνει ότι η συνταγματική συνθήκη απορρίφθηκε στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες και ότι οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τη διεύρυνση, εννοώντας κατά βάση την Τουρκία. Μακράν όμως του να αντλεί διδάγματα από αυτή την καυστική αποδοκιμασία, η εν λόγω έκθεση θέλει να «επανεκπαιδεύσει» τους πολίτες! Μια πρωτοβουλία που απέδειξε την αξία της εδώ και καιρό, όπως η αδελφοποίηση των πόλεων, υποκλέπτεται αναίσχυντα, ενώ εκατομμύρια ευρώ θα σπαταληθούν σε κύκλους διαφήμισης και επικοινωνιακές δράσεις.

Μάλιστα, μια τροπολογία, η τροπολογία αριθ. 14, ενθαρρύνει τις δράσεις σε κοινοτικό επίπεδο! Αναφερόμενη στις δράσεις στον τομέα του αθλητισμού, η έκθεση επισημαίνει, και διαβάζω, «Έτσι μπορούν να προσεγγισθούν οι παθητικοί ή και ευρωσκεπτικιστές πολίτες». Θέλετε πραγματικά να κυνηγήσετε κάθε ευρωπαίο πολίτη που δεν βαυκαλίζεται με τις αυταπάτες σας! Ο νεολογισμός «‘ενεργοί’ ευρωπαϊκές αξίες» που υπόσχεται αυτή η έκθεση δεν σημαίνει τίποτα. Μια αξία δεν είναι ούτε ενεργός ούτε παθητική, δεν είναι ένας διακόπτης που ανοιγοκλείνουμε, εκτός κι αν πράττουμε όπως εσείς και συμπεριφερόμαστε ως ιδεολόγοι.

- Έκθεση Prets (A6-0061/2006)

  John Attard-Montalto (PSE). – (MT) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Καταρχάς, θέλω να ευχαριστήσω όλους εκείνους τους βουλευτές που αντιστοιχούν στο 30% του Κοινοβουλίου, οι οποίοι, από σεβασμό προς τη χώρα μου, άκουσαν την ομιλία που απηύθυνε ο Πρόεδρος της Μάλτας. Ωστόσο, ήθελα να μιλήσω σήμερα για να εξηγήσω την ψήφο μου όσον αφορά την έκθεση σχετικά με την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Υπήρξε μια παρανόηση χθες. Υποτίθεται ότι ήταν προγραμματισμένο να μιλήσω, αλλά για κάποιον λόγο, δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να το πράξω. Στην πραγματικότητα, αυτό που ήθελα να πω ήταν ότι απείχα, όπως και οι συνάδελφοι βουλευτές από τη Μάλτα από την αντιπροσωπεία του Σοσιαλιστικού Κόμματος, διότι, από τα νέα κράτη μέλη, η χώρα μας βρισκόταν στο τέλος του καταλόγου των υποψήφιων χωρών και, από όλα τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων των δύο νέων χωρών που θα προσχωρήσουν στην Ένωση, βρισκόταν αμέσως πριν το τέλος του ίδιου καταλόγου. Πιστεύω ότι είναι άδικο να βρίσκεται η Μάλτα σε μια θέση στην οποία θα πρέπει να περάσουν τουλάχιστον δώδεκα χρόνια για να μπορέσει να υποβάλει υποψηφιότητα. Σας ευχαριστώ.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Ψηφίσαμε υπέρ των τροπολογιών της εισηγήτριας, οι οποίες βελτιώνουν την αρχική πρόταση της Επιτροπής και διασφαλίζουν τα συμφέροντα της Πορτογαλίας. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η αναδιατύπωση του άρθρου 13, το οποίο απονέμει την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης στην Πορτογαλία το 2012.

Απλουστεύει επίσης τις διοικητικές διαδικασίες για την επιλογή και την εποπτεία των «Πολιτιστικών Πρωτευουσών της Ευρώπης» και διασφαλίζει τη διεξαγωγή εκτίμησης σύμφωνα με τα νέα και πιο ολοκληρωμένα κριτήρια. Όσον αφορά το πρόγραμμα, η μόνη απαίτηση είναι ότι πρέπει να είναι συνεπές με την εθνική πολιτιστική στρατηγική ή πολιτική των κρατών μελών.

Συνεπώς, η πολυμορφία και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πολιτιστικής κληρονομιάς κάθε κράτους μέλους της ΕΕ θα αναδειχθούν, κατά τη γνώμη μας, και θα διευκολυνθεί ο διάλογος μεταξύ των διαφόρων πολιτισμών.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Είμαστε υπέρ της βασικής ιδέας της εκδήλωσης Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Εντούτοις, βλέπουμε, παράλληλα, ότι η εκδήλωση θα λάβει νέες διαστάσεις στο πλαίσιο της οργάνωσης που την περιβάλλει και των δεσμεύσεων της ΕΕ.

Η ιδέα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης είναι καλή· τόσο καλή μάλιστα που θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί με πολλούς άλλους τρόπους, για παράδειγμα μέσω τοπικών χορηγιών. Οι δημοσιονομικοί πόροι από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα πρέπει υποχρεωτικά να κατανεμηθούν για την επιβίωση αυτού του έργου.

Συνεπώς, καταψηφίζουμε την έκθεση αλλά δεν διαφωνούμε με την ιδέα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. (DE) Η απονομή του τίτλου της πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης πρέπει και μπορεί να βελτιώσει πολύ το γόητρο μιας πόλης. Όμως οι πολιτιστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης δεν πρέπει να έχουν ως πρωταρχικό σκοπό ένα φεστιβάλ διάρκειας ενός χρόνου στην πόλη και τη βραχυπρόθεσμη εμπορευματοποίηση της τοπικής κουλτούρας. Το Newcastle και το Bilbao δείχνουν ότι ο πολιτισμός μπορεί να έχει και μακροπρόθεσμη επίδραση.

Σε καιρούς όπου οι προϋπολογισμοί είναι απελπιστικοί, συχνά ξεχνιούνται τα έξοδα που συνοδεύουν τα νέα αντικείμενα γοήτρου. Με τη διαδικτυακή πύλη που έχει ήδη προταθεί ως μέσον ανταλλαγής εμπειριών και παροχής βοήθειας θα μπορούσαν να αποφευχθούν εκ των προτέρων προβλήματα σχετικά με την οργάνωση και την υλοποίηση του πολιτιστικού έτους. Έτσι θα ήταν πολύ πιο πιθανό να αποφευχθεί να δαπανήσουν οι υποψήφιοι χωρίς λόγο ποσά εκατομμυρίων για ακριβές διαφημιστικές εκστρατείες χωρίς να λάβουν τελικά τα χρήματα ή και να υποχρεωθούν, όπως είδαμε στο παράδειγμα της πρώην πολιτιστικής πρωτεύουσας Βαϊμάρης, να κλείσουν το μουσείο της πόλης εξαιτίας μεγάλων οικονομικών απωλειών.

Το 2009 θα λάβει και πάλι τον τίτλο της πολιτιστικής πρωτεύουσας μια αυστριακή πόλη, το Linz. Οι προετοιμασίες άρχισαν ήδη και θα δούμε αν ο προγραμματισμός έγινε με την απαραίτητη πρόβλεψη.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Η αναδιάρθρωση του θεσμού της πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης εντάσσεται σε μια γενικότερη προσπάθεια ενσωμάτωσης και ομογενοποίησης του πολιτιστικού πλέγματος κάθε χώρας με στόχο τη δημιουργία ενός ενιαίου υπόβαθρου «Ευρωπαϊκού Πολιτισμού» που θα περιέχει ένα μείγμα υποκουλτούρας, φολκλορικής παρουσίας των εθνικών πολιτισμών και σύγχρονων εμπορικών κατασκευασμάτων.

Ήδη η εμπειρία της χώρας μας από την Αθήνα το 1985 και τη Θεσσαλονίκη το 1997 είναι θλιβερή στον πολιτιστικό και στον οικονομικό τομέα. Πολυδάπανα, ιστορικά ασύνδετα, επιφανειακά πολιτιστικά προγράμματα επιχειρηματικών γραφείων, ατζέντηδων και χορηγών με χυδαία εμπορικά-κερδοσκοπικά κριτήρια που έπνιξαν όποιες φωτεινές εξαιρέσεις. Κοσμικές εκδηλώσεις, πλούσιοι μπουφέδες, πανηγυριώτικες κακόγουστες δράσεις που περιθωριοποίησαν ή απώθησαν ότι προοδευτικό υπήρχε στον τόπο και στις γειτονικές χώρες. Αυτό είναι το «Ευρωπαϊκό πολιτιστικό μοντέλο» το οποίο και λειτουργεί ως πηγή τεραστίων κερδών για τις διάφορες εταιρείες.

Η προτεινόμενη τροποποίηση διατηρεί τον ίδιο χαρακτήρα, μεταφέρει το κόστος στα κράτη μέλη και δυναμώνει την επιτήρηση και τον έλεγχο από την ΕΕ. καλεί το λαό να πληρώσει σε εθνικό επίπεδο τα κέρδη των επιχειρηματιών και το κόστος της πολιτικής της ΕΕ να επιβάλλει την ευρωπαϊκή υποκουλτούρα και τις «αξίες» της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Καταψηφίζουμε την Έκθεση καλώντας τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους της Τέχνης και του Πολιτισμού να αντισταθούν.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Από την έναρξή του το 1985, το πρόγραμμα «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» βοήθησε στην προσέγγιση των ευρωπαίων πολιτών, αναδεικνύοντας τον πλούτο, την πολυμορφία και τα χαρακτηριστικά της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρώπης.

Η τεράστια επιτυχία που είχε το πρόγραμμα στους πολίτες βοήθησε να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή διάσταση και η κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη στις επιλεγμένες πόλεις.

Αυτά τα οφέλη μπορούν να αυξηθούν γεωμετρικά αν λάβουμε νέα μέτρα, διαμορφώνοντας μια βασική μεθοδολογία που θα μας δώσει τη δυνατότητα να καθιερώσουμε συνέργιες, οι οποίες διαφορετικά δεν θα ήταν εφικτές. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η δημιουργία ενός δικτυακού τόπου με πληροφορίες σχετικά με τις πόλεις που ανακηρύχθηκαν πολιτιστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης, τα υφιστάμενα δίκτυα επαφών και την ανταλλαγή εμπειριών – μια στρατηγική που θα πρέπει να επεκταθεί σε όλα τα κοινοτικά προγράμματα. Θα ήθελα επίσης να πω ότι, με την καινοτομία και την επιτυχία του, αυτό το πρόγραμμα αποτέλεσε την έμπνευση για τις προτάσεις που κατέθεσα και που εγκρίθηκαν από το Κοινοβούλιο, με σκοπό τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Προορισμού Αριστείας, ο οποίος θα συμβάλει επίσης στην προώθηση της Ευρώπης παγκοσμίως.

Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. (SV) Αυτή η απόφαση δεν συνεπάγεται νέες δαπάνες αλλά δίνει στα νέα κράτη μέλη και στις διευρυμένες χώρες την ευκαιρία να επιλέξουν Πολιτιστικές Πρωτεύουσες. Η πολιτιστική συνεργασία είναι κάτι που μπορεί να προσφέρει στους ανθρώπους γνώση για τους άλλους και αμοιβαίο σεβασμό, και αυτό είναι θετικό. Η αρμοδιότητα της Επιτροπής είναι περιορισμένη, καθώς οι χώρες και οι πόλεις είναι υπεύθυνες για τη διευθέτηση των λεπτομερειών.

Όλα αυτά είναι ενθαρρυντικά, σε αντίθεση με τη νομοθεσία της ΕΕ που επιβάλλεται στους πολίτες και περιορίζει τις δημοκρατικές ευκαιρίες τους για ενεργή συμμετοχή. Συνεπώς, ψήφισα υπέρ της πρότασης, παρά το γεγονός ότι περιέχει ως έναν βαθμό ασαφή ευρωεθνικισμό.

- Έκθεση Őry (A6-0069/2006)

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, παρουσιάζω την αιτιολόγηση ψήφου της αντιπροσωπείας του Λαϊκού Κόμματος της Αυστρίας.

Καταψηφίσαμε την έκθεση διότι ζητεί την κατάργηση των υφισταμένων μεταβατικών περιόδων για την ελεύθερη κινητικότητα των εργαζομένων. Την καταψηφίσαμε διότι περιμένουμε να τηρηθεί η συνθήκη προσχώρησης που ως γνωστόν την έχουν υπογράψει όλοι –και τα νέα κράτη μέλη– και οι μεταβατικές διατάξεις της για την προστασία της αυστριακής αγοράς εργασίας. Αυτό είναι εύλογο διότι η στατιστική έδειξε πως τα τελευταία δύο χρόνια έχει ήδη διπλασιαστεί το εργατικό δυναμικό από τα νέα κράτη μέλη.

Η αντιπροσωπεία του Λαϊκού Κόμματος της Αυστρίας είναι κατά της έκθεσης γιατί και τώρα και μελλοντικά, μόνο η Αυστρία μπορεί να αποφασίσει και θα αποφασίσει για πόσο θα διατηρήσει τους περιορισμούς εισόδου που διασφαλίζει η συνθήκη προσχώρησης –μπορεί να είναι μέχρι και επτά χρόνια– προς το συμφέρον των αυστριακών εργαζομένων.

  Oldřich Vlasák (PPE-DE). – (CS) Κύριε Πρόεδρε κυρίες και κύριοι, έχοντας υπόψη ότι η ανακοίνωση της Επιτροπής COM 2006 σχετικά με τη λειτουργία των μεταβατικών μέτρων δείχνει ότι η εισροή εργαζομένων από τα 10 κράτη μέλη της ΕΕ στα κράτη με ανοιχτές αγορές εργασίας δεν ήταν ιδιαίτερα σημαντική και, αντιθέτως, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, είχε θετικές επιπτώσεις αυξάνοντας την απόδοση και βελτιώνοντας την οικονομία, και επίσης έχοντας υπόψη το γεγονός ότι οι μεταβατικές περίοδοι συνέβαλαν αισθητά στην αύξηση του αριθμού των παράνομων εργαζομένων, θεωρώ την έγκριση της έκθεσης του κ. Őry σημαντική πρωτοβουλία που θα βοηθήσει στο άνοιγμα των αγορών εργασίας στα κράτη σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να εκπληρώσουμε όλες τις ελευθερίες που ορίζονται στη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και να ενισχύσουμε την οικονομία όλης της ΕΕ. Κατά συνέπεια, ψήφισα υπέρ της έγκρισης αυτής της έκθεσης.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Η ελεύθερη κυκλοφορία των ανθρώπων και η πρόσβαση στις αγορές εργασίας συνιστούν έναν από τους πυλώνες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Αν δεν τηρήσουμε αυτή την αρχή σύμφωνα με τις βασικές αξίες της Κοινότητας, δεν θα προλάβουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμα και αν η Αμερική προσέγγιζε εμάς, ούτε θα καταφέρουμε να επιβραδύνουμε την ασταμάτητη ασιατική δύναμη.

Πιστεύω ακράδαντα ότι οι ανησυχίες ορισμένες χωρών της Ευρώπης των 15 είναι αβάσιμες και είναι λυπηρό το γεγονός ότι δεν δέχονται τις συστάσεις από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που εκπονήθηκε σύμφωνα με τις συνθήκες προσχώρησης. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να επαινέσουμε τις αποφάσεις που λαμβάνουν εκείνες οι χώρες που θα ανοίξουν τις αγορές εργασίας τους κατά τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Έτους για την Κινητικότητα των Εργαζομένων.

Γι’ αυτούς τους λόγους, η έκθεση Öry θα πρέπει να αντιμετωπιστεί όχι τόσο ως μπαμπούλας, αλλά περισσότερο ως απλώς οδηγός για τον τρόπο επίτευξης της σταδιακής εκπλήρωσης των αναθεωρημένων στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας. Αποτελεί μια προσπάθεια να διασφαλιστούν ίσα δικαιώματα για τα παλαιά και νέα κράτη μέλη σε μια ενωμένη Ευρώπη. Για τον λόγο αυτόν, ψήφισα υπέρ της έκθεσης.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, και κατά την ένταξη της Ελλάδας και της Πορτογαλίας υπήρχαν μεταβατικές διατάξεις για την προσαρμογή των αγορών εργασίας στα νέα δεδομένα. Δεν πρόκειται συνεπώς για ένα μέσον χαρακτηρισμού των νέων κρατών μελών ως κρατών δεύτερης κατηγορίας. Επιπροσθέτως, οι μεταβατικές διατάξεις είναι ευπρόσδεκτες και στις ανατολικές χώρες της διεύρυνσης στο μέτρο που εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα. Ενόψει της μεγάλης ανεργίας, ιδίως στην Αυστρία και τη Γερμανία, καθώς και της αυξανόμενης πίεσης στον τομέα των χαμηλόμισθων, μία άμεση ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων θα ήταν εντελώς ανεύθυνη.

Ήδη αντιμετωπίζουμε μεγάλο αριθμό ατόμων που υποκρίνονται τους αυτοαπασχολούμενους, μέρος των οποίων αποφεύγει τις κοινωνικές και φορολογικές εισφορές. Όσο μεταναστεύουν εταιρίες στα ανατολικά κράτη που έχουν χαμηλή φορολογία, και προσπαθούν να ξεφύγουν από συλλογικές συμβάσεις, όσο η αγορά δεν έχει προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα ή δεν έχουν ληφθεί τα ανάλογα συνοδευτικά μέτρα, δεν είναι υπεύθυνο να υπάρχει απόλυτα ελεύθερη κινητικότητα εργαζομένων. Γι’ αυτό καταψήφισα αυτήν την έκθεση.

  Hynek Fajmon (PPE-DE). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, οι τέσσερις ευρωπαϊκές ελευθερίες, δηλαδή η ελευθερία κυκλοφορίας αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίου και, πάνω απ’ όλα, ατόμων, ανήκαν πάντα μεταξύ των πραγμάτων που οι πολίτες θεωρούσαν ιδιαιτέρως σημαντικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνεπώς, είναι ακατανόητο, άδικο και μεροληπτικό το γεγονός ότι οι πολίτες οκτώ νέων κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένης της Τσεχικής Δημοκρατίας, δεν απολαμβάνουν ακόμα σε αυτόν τον τομέα τα ίδια δικαιώματα με τους πολίτες των υπόλοιπων κρατών της ΕΕ. Οι λόγοι για τον περιορισμό αυτής της θεμελιώδους ευρωπαϊκής ελευθερίας είναι απολύτως αβάσιμοι και παράλογοι. Τα παραδείγματα του Ηνωμένου Βασιλείου, της Σουηδίας και της Ιρλανδίας αποδεικνύουν ότι οι αγορές εργασίας δεν τίθενται υπό οποιαδήποτε απειλή. Χαίρομαι που και άλλα κράτη θα ανοίξουν τις αγορές εργασίας τους και ελπίζω ότι θα το πράξουν πολύ σύντομα. Χρειαζόμαστε μια Ένωση στην οποία όλοι οι πολίτες θα έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις και όχι μια Ένωση στην οποία κάποιοι είναι ίσοι αλλά άλλοι είναι πιο ίσοι, όπως στη Φάρμα των Ζώων του Τζορτζ Όργουελ. Κατά συνέπεια, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Őry.

  Milan Cabrnoch (PPE-DE). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μαζί με άλλους βουλευτές από το Αστικό Δημοκρατικό Κόμμα, υποστήριξα την έκθεση του συναδέλφου μου κ. Őry σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων. Σεβόμαστε απόλυτα το δικαίωμα των κυβερνήσεων των κρατών μελών να αποφασίζουν για προσωρινούς περιορισμούς όσον αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, στο πλαίσιο της Συνθήκης Προσχώρησης. Εκτιμούμε επίσης την απόφαση της Μεγάλης Βρετανίας, της Ιρλανδίας και της Σουηδίας να μην ασκήσουν αυτό το δικαίωμα και χαιρετίζουμε την απόφαση των κυβερνήσεων της Φινλανδίας, της Ισπανίας, των Κάτω Χωρών και της Πορτογαλίας να θέσουν τέλος σε αυτούς τους περιορισμούς. Είμαστε πεπεισμένοι ότι δεν υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι για τον περιορισμό της ελευθερίας της κυκλοφορίας των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι πολιτικοί λόγοι για τον περιορισμό αυτής της ελευθερίας, ωστόσο, φαίνονται τόσο επιτακτικοί για τα κράτη μέλη όσο σημαντική είναι η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων για τα νέα κράτη μέλη. Συνεπώς, υποστηρίξαμε μια έκκληση προς όλες τις κυβερνήσεις να καταργήσουν τους περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Η ψηφοφορία επί αυτής της έκθεσης σχετικά με το μεταβατικό καθεστώς που περιορίζει την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στις αγορές εργασίας της ΕΕ είναι ενδεικτική των αντιφάσεων στο Κοινοβούλιο.

Αφενός, οι βουλευτές ισχυρίζονται ότι προστατεύουν την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων και ότι θέλουν να θέσουν τέλος στην άδικη κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι εργαζόμενοι από τα νέα κράτη μέλη.

Αφετέρου, όταν αυτή η ελεύθερη κυκλοφορία μπορεί να οδηγήσει σε ίσα δικαιώματα, ψηφίζουν κατά, γεγονός που σημαίνει ότι θέλουν ελευθερία της κυκλοφορίας μόνο όταν οδηγεί σε χαμηλούς μισθούς και στην απώλεια των δικαιωμάτων.

Έτσι, οι προτάσεις που καταθέσαμε και δυστυχώς απορρίφθηκαν είναι οι εξής:

- εκτιμά ότι είναι σημαντικό να τερματισθούν σοβαρές καταστάσεις εκμετάλλευσης των εργαζομένων σε διάφορες χώρες της ΕΕ στο πλαίσιο της παράνομης απασχόλησης στην οποία είναι εκτεθειμένοι πολλοί εργαζόμενοι που προέρχονται από τα νέα κράτη μέλη αλλά και από παλαιά όπως η Πορτογαλία·

- επιμένει ότι υπάρχει ανάγκη αποτελεσματικών ελέγχων και διαρκών παρεμβάσεων με στόχο να τερματισθούν οι διακρίσεις, η άνιση μεταχείριση και η παράνομη εργασία για την προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και την εφαρμογή μιας ενιαίας νομοθεσίας σχετικά με την εργασία και την πρόνοια για όλους τους εργαζόμενους σε ένα κράτος μέλος ανεξαρτήτως χώρας καταγωγής της ΕΕ

Εξ ου και η απόφασή μας να απόσχουμε.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Είμαστε υπέρμαχοι μιας αποτελεσματικής εσωτερικής αγοράς και υποστηρίζουμε πλήρως την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στην ΕΕ. Πρόκειται για μία από τις θεμελιώδεις ελευθερίες που προβλέπει η Συνθήκη ΕΚ. Η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων βοηθά στη δημιουργία περισσότερων θέσεων απασχόλησης και στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ. Είμαστε υπερήφανοι για το γεγονός ότι η Σουηδία είναι μία από τις τρεις χώρες που δεν εισήγαγαν μεταβατικούς κανόνες.

Εκφράζουμε την απογοήτευσή μας για το γεγονός ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων αποφάσισαν να εισαγάγουν μεταβατικά μέτρα στη συμφωνία προσχώρησης με τα δέκα νέα κράτη μέλη. Παράλληλα, σεβόμαστε το γεγονός ότι κάθε κράτος μέλος επιλέγει να ενεργήσει με βάση τις ευκαιρίες που παρέχονται από τη συνθήκη προσχώρησης η οποία συνήφθη.

Στην έκθεση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλεί τα κράτη μέλη να καταργήσουν τα εν ισχύι μεταβατικά μέτρα. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτό το θέμα θα πρέπει να αποφασιστεί από τα μεμονωμένα κράτη μέλη σε εθνικό επίπεδο. Συνεπώς, διαφωνούμε με τη διαμόρφωση γνώμης που επιχειρεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με σκοπό να επηρεάσει τα κράτη μέλη να ακολουθήσουν μια συγκεκριμένη γραμμή σε αυτό το σημαντικό θέμα.

Ούτε πιστεύουμε ότι η ΕΕ θα πρέπει να διεξαγάγει εκστρατείες ενημέρωσης σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων. Είμαστε βέβαιοι ότι οι αρμόδιες εθνικές αρχές μπορούν να διεξαγάγουν αυτό το έργο ικανοποιητικά. Αμφισβητούμε επίσης την πρόταση να θεσπιστεί ένα σύστημα «εντατικού ελέγχου των διακινούμενων εργαζομένων εντός της ΕΕ και να παράσχουν τους αναγκαίους για τη χρηματοδότηση αυτών των δράσεων πόρους» (παράγραφος 11).

Επιλέξαμε να καταψηφίσουμε αυτή την έκθεση.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Από την 1η Μαΐου 2004, τα τρία «παλαιά» κράτη μέλη (η Ιρλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Σουηδία) άνοιξαν την αγορά εργασίας τους χωρίς περιορισμούς στους υπηκόους των «νέων» κρατών μελών. Τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΕΕ των 15 επέλεξαν να εφαρμόσουν εθνικούς περιορισμούς στο πλαίσιο των διεθνικών ρυθμίσεων.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μετά το άνοιγμα της αγοράς εργασίας, 60 000 άτομα που αναζητούσαν εργασία κατέφτασαν από τα νέα κράτη μέλη το 2004· οι δύο κύριοι τομείς ενδιαφέροντος ήταν η γεωργία και η αλιεία. Δεδομένου του υψηλού αριθμού διαθέσιμων θέσεων, η εισροή αυτή σίγουρα δεν αύξησε την ανεργία σε αυτούς τους δύο τομείς. Αντίθετα, η άμεση επίπτωση που είχε ήταν ότι βελτίωσε την αποδοτικότητα και την ανταγωνιστικότητα των σχετικών επιχειρήσεων, αυξάνοντας την παραγωγικότητά τους και ενισχύοντας την οικονομική τους θέση.

Σε μακροοικονομικούς όρους, η πολιτική του ανοίγματος της αγοράς εργασίας μεταφράζεται σε αξιοσημείωτη αύξηση του βρετανικού ρυθμού ανάπτυξης. Σύμφωνα με τις εκθέσεις των εμπειρογνωμόνων που διαθέτουμε, η μετανάστευση εργαζομένων από τα δέκα νέα κράτη μέλη βοήθησε στην αύξηση της παραγωγής και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ενώ μείωσε ουσιαστικά τον αριθμό των παράνομα εργαζομένων. Χαιρετίζω αυτά τα θετικά οφέλη.

  Erik Meijer (GUE/NGL), γραπτώς. – (NL) Η συμπλήρωση της ελεύθερης κυκλοφορίας κεφαλαίου με την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων χαιρετίζεται ως πράξη αλληλεγγύης. Στην πραγματικότητα όμως, ισχύει το αντίθετο. Ενισχύει την εκμετάλλευση και δημιουργεί περιττή σύγκρουση μεταξύ των εργαζομένων από διάφορα κράτη μέλη.

Η βιαστική εφαρμογή οδηγεί τις χώρες υποδοχής σε ανεπαρκή έλεγχο της εφαρμογής ελάχιστων μισθών και συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Παρά τους περιορισμούς που ισχύουν μέχρι το 2011, χρησιμοποιούνται ήδη εργαζόμενοι από τα νέα κράτη μέλη προκειμένου να μειωθεί το κόστος της εργασίας. Μια μελέτη που εκπονήθηκε από το κόμμα μου, το Σοσιαλιστικό Κόμμα των Κάτω Χωρών, κατέδειξε ότι η εισροή εργαζομένων από τα νέα κράτη μέλη οδήγησε στον παραγκωνισμό ατόμων στην αγορά εργασίας, σε αθέμιτο ανταγωνισμό για τις μικρές επιχειρήσεις, σε εκμετάλλευση φθηνών εργατικών χεριών, σε κακές συνθήκες στέγασης και εργασίας και σε μισθούς κάτω από 3 ευρώ την ώρα. Πολλοί ολλανδοί οδηγοί φορτηγών έχουν ήδη αντικατασταθεί από πολωνούς οδηγούς.

Σύμφωνα με μελέτη που εκπόνησε το Σοσιαλιστικό Κόμμα μεταξύ των εργολάβων στην περιοχή της Χάγης στο παρελθόν, πολλές οικοδομικές εταιρείες πλήττονται επίσης από τον αθέμιτο ανταγωνισμό από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, εναντίον των οποίων τα ολλανδικά συνδικάτα εξαπέλυσαν εκστρατεία τον Μάρτιο. Σε ορισμένες χώρες προέλευσης, υπάρχει ήδη έλλειψη ικανών εργαζομένων σε ορισμένους τομείς. Δεδομένου ότι το κόμμα μου πραγματοποιεί εκστρατεία εναντίον μιας νεοφιλελεύθερης ανοιχτής αγοράς, θα καταψηφίσω την έκθεση Öry.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η έκθεση σχετικά με το μεταβατικό καθεστώς που περιορίζει την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στις αγορές εργασίας της ΕΕ είναι επίκαιρη, καθώς συμπίπτει με την έκδοση της πορτογαλικής, της ισπανικής και της φινλανδικής απόφασης να καταργήσουν τους φραγμούς που ισχύουν από την 1η Μαΐου 2004.

Η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων αποτελεί βασικό στοιχείο της ΕΕ, διότι αντανακλά τη γενναιοδωρία της Ένωσης και είναι ενδεικτική της πραγματικής οικοδόμησης ενός κοινού χώρου.

Κάποτε οι κάτοικοι της Ανατολικής Ευρώπης ήθελαν να φύγουν από τις χώρες τους αλλά δεν μπορούσαν να το κάνουν. Σήμερα υπάρχει ασφαλώς ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον για τις χώρες αυτές και οι προσδοκίες που γεννήθηκαν με την προσχώρηση οδήγησαν σε μια πεποίθηση ότι οι εθνικές τους οικονομίες μπορούν να αναπτυχθούν, όπως απέδειξαν τα γεγονότα. Επιπλέον, οι χώρες που κατάργησαν τους περιορισμούς, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία και η Σουηδία, δεν βίωσαν σοβαρές κρίσεις στα μεταναστευτικά τους ρεύματα σε σύγκριση με άλλα κράτη μέλη –χορηγήθηκαν ορισμένες, κυρίως προσωρινές, άδειες εργασίας– και στην πραγματικότητα επιβεβαίωσαν ότι αυτοί οι μετανάστες είχαν θετική επίδραση στις οικονομίες τους, όπως σωστά αναφέρθηκε.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Βεβαίως και λέμε καταρχήν ναι στο άνοιγμα των αγορών εργασίας στην επικράτεια των Δεκαπέντε στους εργαζομένους οκτώ νέων κρατών μελών.

Το 2004, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία και η Σουηδία άνοιξαν τα σύνορά τους χωρίς περιορισμούς. Δύο χρόνια αργότερα, μια έκθεση της Επιτροπής προασπίζεται αυτή την πολιτική κατεύθυνση με την υποστήριξη αριθμητικών στοιχείων: πιο περιορισμένες μεταναστευτικές ροές σε σύγκριση με τις προβλεπόμενες, οι οποίες καλύπτουν τα κενά στο εργατικό δυναμικό σε ορισμένους τομείς.

Καθώς όμως δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να επιδεικνύουν αφελή αισιοδοξία, υποστηρίζω επίσης τις μεταβατικές διατάξεις που ελήφθησαν σε αυτόν τον τομέα από την πλειονότητα των κρατών μελών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον υποστηρίζω τη θέση που έλαβε η βελγική ομοσπονδιακή κυβέρνηση να διατηρήσουμε ορισμένες προϋποθέσεις πρόσβασης στην αγορά εργασίας, το αργότερο μέχρι το 2009.

Αυτοί οι περιορισμοί έχουν σαφές πεδίο εφαρμογής και δεν αφορούν τους ελεύθερους επαγγελματίες, όπως τους εμπόρους, τους βιοτέχνες και τα ελευθέρια επαγγέλματα, που από τη διεύρυνση και μετά χαίρουν πλήρους ελευθερίας εγκατάστασης.

Πρωτίστως όμως, αυτοί οι περιορισμοί έχουν σαφή χρονικό ορίζοντα και ανταποκρίνονται τόσο στην κατά τόπους πραγματικότητα όσο και στον ενίοτε αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ ευρωπαίων εργαζομένων και εργοδοτών. Πρέπει να δώσουμε στα «ανέτοιμα» κράτη μέλη τον χρόνο να δημιουργήσουν τις δομές καταγραφής και ελέγχου που απαιτούνται για την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων εκτός των συνόρων της χώρας προέλευσής τους.

  José Albino Silva Peneda (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Πρόσφατα γιορτάσαμε τα 20 έτη της προσχώρησης της Πορτογαλίας στο ευρωπαϊκό σχέδιο. Από την αρχή, οι πορτογάλοι εργαζόμενοι είδαν να περιορίζεται η ελευθερία κυκλοφορίας τους από φραγμούς που ύψωναν τα κράτη μέλη φοβούμενα ότι θα διαταραχθούν οι αγορές εργασίας τους.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται και οι εργαζόμενοι από οκτώ νέα κράτη μέλη της Ανατολικής Ευρώπης αντιμετωπίζουν τώρα τις ίδιες δυσκολίες.

Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης διότι έχει αποδειχθεί ότι, όπως και το 1986, η μετανάστευση από αυτές τις χώρες είχε θετικά αποτελέσματα στις οικονομίες των κρατών μελών που αποφάσισαν να ανοίξουν τις αγορές εργασίας τους. Αυτές οι χώρες διαπίστωσαν ότι δεν υπάρχουν πλέον βάσιμοι λόγοι για τη διατήρηση αυτών των περιορισμών στην ελεύθερη κυκλοφορία. Ακριβώς οι περιορισμοί αυτού του είδους είναι εκείνοι που υποθάλπουν την παράνομη εργασία και την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Πάνω απ’ όλα, πρόκειται για ένα θέμα αλληλεγγύης προς τα νέα κράτη μέλη.

Η ΕΕ δεν πρέπει να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του κόσμου με τον εθνικισμό και τον προστατευτισμό που εξασκούν ορισμένα από τα κράτη μέλη της. Όλοι οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι είναι απαραίτητοι για να βελτιωθεί η επιχειρηματική ανταγωνιστικότητα και κατά συνέπεια η οικονομική ανάπτυξη στην ΕΕ.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Υποστηρίζω την έκθεση Öry σχετικά με το μεταβατικό καθεστώς που περιορίζει την ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων στις αγορές εργασίας της ΕΕ και το κάνω διότι συμμερίζομαι την άποψη ότι θα ήταν καλύτερα αν όλα τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένου του Βελγίου, καταργούσαν τα μεταβατικά μέτρα.

Οι τρεις χώρες που άνοιξαν τα σύνορά τους δεν αντιμετώπισαν μεταναστευτικό ρεύμα μεγάλης κλίμακας. Στο μεταξύ, έχουμε αποδείξεις ότι οι μεταβατικές περίοδοι οδήγησαν σε σημαντικά περισσότερη παράνομη εργασία και πλαστή αυτοαπασχόληση, γεγονός που θέτει τους μισθούς υπό πίεση και δημιουργεί άσχημες και άδικες συνθήκες εργασίας για τους εργαζομένους.

Ο περιορισμός της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων από τα νέα κράτη μέλη εισάγει διακρίσεις, οδηγεί σε εκμετάλλευση και μαρτυρεί βραχυπρόθεσμη σκέψη που δεν έχει επαφή με τη σημερινή πραγματικότητα. Αυτή η έκθεση μπορεί να διασφαλίσει ότι, με την κατάργηση των μεταβατικών περιόδων, τα κοινωνικά δικαιώματα δεν θα περιορίζονται πλέον και ότι θα ανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνική και δίκαιη Ευρώπη.

Το σημαντικό είναι να δημιουργηθεί μια ευρωπαϊκή αγορά εργασίας όπου θα υπάρχει ίση αμοιβή για ίση εργασία, θα ισχύουν ίσες συνθήκες εργασίας και όλοι οι εργαζόμενοι θα έχουν ίση πρόσβαση στα κοινωνικά δικαιώματα. Παράλληλα, πρέπει επίσης να ενισχυθούν και να συνεργαστούν σε διακρατικό επίπεδο οι κοινωνικές επιθεωρήσεις.

  Gary Titley (PSE), γραπτώς. (EN) Η έκθεση αυτή σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων αναγνωρίζει τη βελτίωση της αποδοτικότητας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων στην Ιρλανδία, τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο – χώρες που έχουν ανοίξει την αγορά εργασίας τους.

Η εμπειρία των Βρετανών έχει αποδείξει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ορθώς έκανε το γενναίο βήμα του ανοίγματος της αγοράς εργασίας του. Οι ρυθμοί της βρετανικής ανάπτυξης και παραγωγικότητας έχουν αποδείξει ότι είναι αβάσιμοι οι φόβοι για το άνοιγμα των αγορών εργασίας στην ΕΕ.

Μια ενιαία αγορά δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά τη στιγμή που οι αγορές εργασίας παραμένουν προστατευμένες και καλυμμένες. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει αποδείξει πώς οι ελεύθερες αγορές εργασίας, σε συνδυασμό με την κατάλληλη κοινωνική προστασία, μπορούν να δώσουν ώθηση σε μια ευημερούσα οικονομία. Αυτό οδήγησε στην πιο μακρά, από όσο θυμόμαστε, περίοδο βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Το Εργατικό Κόμμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πιστεύει ότι οι ευρωπαϊκές αγορές εργασίας θα πρέπει να είναι ανοιχτές, όπως του Ηνωμένου Βασιλείου, και δεν θα πρέπει να φοβούνται μεταναστευτικά κύματα.