13. Μέτρα για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας (SAFETY) και μέτρα ασφάλειας στον τομέα των μεταφορών, περιλαμβανομένης της χρηματοδότησής τους (SECURITY) (συζήτηση)
Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τώρα τη δήλωση του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τα μέτρα για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας (SAFETY) και μέτρα ασφάλειας στον τομέα των μεταφορών, περιλαμβανομένης της χρηματοδότησής τους (SECURITY).
Hubert Gorbach, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να σας εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για το γεγονός ότι εντάξατε το θέμα της οδικής ασφάλειας στη σημερινή ημερήσια διάταξη. Όπως γνωρίζετε, η ακόμη μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση των ανθρώπων σε κάθε ευρωπαϊκό κράτος σχετικά με αυτό το ζήτημα είναι ένα από τα ιδιαίτερα μελήματα της αυστριακής Προεδρίας, η οποία επιθυμεί να αποτελέσει η συζήτηση αυτή άλλον έναν ζωτικό θεμέλιο λίθο για μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική οδικής ασφάλειας.
Αυτό οδήγησε την Προεδρία να συγκαλέσει την άτυπη σύνοδο στο Bregenz της Αυστρίας στις 2 και 3 Μαΐου, με σκοπό να αφιερωθούν δύο ολόκληρες μέρες, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στο θέμα της οδικής ασφάλειας, αποκλείοντας οποιοδήποτε άλλο θέμα. Στη διάρκεια αυτής της συνόδου, και κατά τη διάρκεια πολλών διμερών συζητήσεων, κατορθώσαμε να δικαιώσουμε το σύνθημα της αυστριακής Προεδρίας: «Διέλευση των συνόρων με οδική ασφάλεια – Δημιουργία ενός διευρωπαϊκού πολιτισμού οδικής ασφάλειας».
Είμαι, συνεπώς, ιδιαίτερα ευγνώμων προς την Επιτροπή για την παρουσίαση του ενδιάμεσου απολογισμού του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Δράσης για την οδική ασφάλεια, το οποίο συζητήθηκε κατά τη διάρκεια της άτυπης συνόδου των Υπουργών Μεταφορών στις 2 και 3 Μαρτίου, την οποία ήδη ανέφερα, και πιο πρόσφατα στο Συμβούλιο των Υπουργών Μεταφορών στις 27 Μαρτίου στις Βρυξέλλες. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να κάνω μια προκαταβολική ανακοίνωση σχετικά με το ότι η αυστριακή Προεδρία θα επιδιώξει επίσης την έγκριση τελικών συμπερασμάτων για την οδική ασφάλεια στο επίσημο Συμβούλιο Υπουργών στο Λουξεμβούργο, στις 9 Ιουνίου.
Το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Δράσης για την οδική ασφάλεια, το οποίο χρονολογείται από το 2003 και αποσκοπεί στη μείωση κατά το ήμισυ του αριθμού των θυμάτων σε τροχαία ατυχήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση από σήμερα έως το 2010, ορίζει στόχους όσον αφορά την οδική ασφάλεια σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την περίοδο 2003-2010 και περιλαμβάνει 60 μέτρα που θα εφαρμοστούν σε ολόκληρη την ΕΕ, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι νομοθετικού χαρακτήρα. Αυτό αποτελεί μια συνεπή επανάληψη της προτεραιότητας στην οδική ασφάλεια, η οποία είχει ήδη θεσπιστεί στη Λευκή Βίβλο για τις Μεταφορές του 2001.
Θεμέλιο όλων αυτών των προσπαθειών προς την κατεύθυνση της οδικής ασφάλειας είναι η αποφασιστικότητα ότι στο μέλλον κανένας πολίτης της ΕΕ δεν πρέπει να σκοτώνεται ή να τραυματίζεται σοβαρά σε τροχαία ατυχήματα. Απαιτούνται ακόμη πολλές κοινές προσπάθειες για την επίτευξη αυτού του στόχου. Κατέστη ιδιαίτερα σαφές από τον ενδιάμεσο απολογισμό του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Δράσης για την Οδική Ασφάλεια, τον οποίο παρουσίασε ο Αντιπρόεδρος Barrot στη σύνοδο που προανέφερα, ότι η Ευρώπη μπορεί μεν να βρίσκεται στον σωστό δρόμο, αλλά προχωρά ακόμη με πολύ μικρή ταχύτητα.
Επιτρέψτε μου να αναφέρω μόνο δύο-τρία εντυπωσιακά νούμερα, τα οποία ήδη ο κ. Barrot μας παρουσίασε. Ο στόχος του να έχουμε περίπου 25 000 θύματα από τροχαία το 2010, παρόλο που εξακολουθεί να είναι ένα θλιβερό νούμερο, θα μπορούσε να επιτευχθεί εύκολα αν είχαμε ήδη σημειώσει μεγαλύτερη πρόοδο. Αν θέλαμε να κάνουμε υπολογισμούς βάσει των όσων έχουμε επιτύχει μέχρι σήμερα, θα καταλήγαμε με έναν αριθμό 32 500 νεκρών. Πρέπει να εντείνουμε όλες τις προσπάθειές μας προκειμένου να επιτύχουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τον φιλόδοξο στόχο που έχουμε θέσει.
Μια επιτυχημένη πολιτική μεταφορών στηρίζεται σε τρεις βασικούς πυλώνες – τα άτομα, τα οχήματα και τις υποδομές και, στη διάρκεια της συνόδου που προανέφερα, μπορέσαμε να συζητήσουμε λεπτομερώς και τα τρία. Αυτό που προκαλεί ανησυχία –και αυτό είναι κάτι που θέλω να τονίσω ιδιαίτερα σήμερα– είναι η τάση που παρατηρείται όσον αφορά τον αριθμό αυτών που σκοτώνονται με μοτοσικλέτες και μοτοποδήλατα. Αυτοί αποτελούν τη μόνη κατηγορία χρηστών δρόμων μεταξύ των οποίων ο αριθμός των θανάτων αυξάνεται αντί να μειώνεται. Αν αυτή η τάση δεν ανακοπεί, το 2010, ο αριθμός των ανθρώπων που πεθαίνουν στους ευρωπαϊκούς δρόμους θα έχει μειωθεί στο ήμισυ, αλλά ο ένας στους τρεις θα είναι μοτοσικλετιστής, ενώ σήμερα η αναλογία αυτή είναι ένας στους έξι.
Περνώντας στις υποδομές, η Ευρώπη πρέπει να γνωρίζει την ευθύνη που έχει όσον αφορά τη διάθεση των κατάλληλων μέσων στους φορείς εκμετάλλευσης των υποδομών, διότι μόνο αν το κάνει θα καταφέρουμε να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο για εκείνους που ταξιδεύουν στα ευρωπαϊκά οδικά δίκτυά μας. Όσον αφορά τα οχήματα, πρέπει να τονίσουμε ότι η σύγχρονη τεχνολογία ηλεκτρονικής ασφάλειας (e-safety) μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη βελτίωση της οδικής ασφάλειας. Η τεχνολογία ηλεκτρονικής ασφάλειας έχει ως στόχο να διασφαλίσει έναν έξυπνο σύνδεσμο μεταξύ του ανθρώπου και της μηχανής και να απαλλάξει τους οδηγούς από κάποιες κινήσεις ρουτίνας.
Ένα από τα σημεία στα οποία επικεντρώθηκε το άτυπο Συμβούλιο στο Bregenz της Αυστρίας ήταν το θέμα της ευαισθητοποίησης του κοινού. Εκεί, είχαμε μια πολύ σύντομη και συμπυκνωμένη ευκαιρία να μελετήσουμε και να συγκρίνουμε τις δραστηριότητες των ευρωπαίων συναδέλφων μας για την αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού. Η αξιολόγηση των διαφόρων δραστηριοτήτων των εκστρατειών ενημέρωσης έδειξε ότι όταν είναι στοχοθετημένες, μπορούν πράγματι να επιτύχουν πολλά. Και εμείς στην Αυστρία έχουμε κάνει πολλά ως προς αυτό τα τελευταία χρόνια: αφυπνίσαμε τους ανθρώπους, σκεφτήκαμε ή τους κάναμε να σκεφτούν και –το τελευταίο και πιο σημαντικό– τους κάναμε να αλλάξουν συμπεριφορά προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης οδικής ασφάλειας και λιγότερων θυμάτων στον δρόμο, λιγότερων τραυματισμών, σοβαρών και μη, στα τροχαία ατυχήματα.
Συμφωνήσαμε επίσης ότι μια κοινή ευρωπαϊκή ενημερωτική εκστρατεία για το θέμα αυτό θα μπορούσε να φέρει αποτελέσματα συνέργιας και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Από μια σφυγμομέτρηση διαπιστώσαμε ότι τα θέματα των μεθυσμένων και κουρασμένων οδηγών θα πρέπει να αντιμετωπιστούν πρώτα από όλα. Λέω με χαρά μου ότι η Επιτροπή υποσχέθηκε να προσφέρει την υποστήριξή της κυρίως σε οργανωτικά ζητήματα και, φυσικά, στο πλαίσιο των κανόνων που ισχύουν και πρότεινε να ζητηθεί από την Ομάδα Υψηλού Επιπέδου για την οδική ασφάλεια να υποβάλει σχετική έκθεση.
Η πρόθεση της Επιτροπής να καθιερώσει και μία Ευρωπαϊκή Ημέρα Οδικής Ασφάλειας είναι επίσης απόλυτα σύμφωνη με τους κοινούς μας στόχους για βελτίωση της οδικής ασφάλειας. Είμαι βέβαιος ότι μία τέτοιου είδους πρωτοβουλία θα βοηθήσει επίσης στη δημιουργία μεγαλύτερης συνειδητοποίησης του κοινού σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στο σημείο αυτό ευχαριστώ ιδιαίτερα τον Αντιπρόεδρο και τον Επίτροπο Jacques Barrot για τον ιδιαίτερο ζήλο που επέδειξαν.
Από το 2001 έγιναν σημαντικές προσπάθειες για να γίνουν πιο ασφαλείς οι δρόμοι της Ευρώπης. Λήφθηκαν ορισμένα νομοθετικά μέτρα τόσο στον τεχνικό όσο και στον ρυθμιστικό τομέα, όπως για παράδειγμα διατάξεις που αφορούν τις ζώνες ασφαλείας, τον ψηφιακό ταχογράφο, τους χρόνους οδήγησης και ανάπαυσης, την άδεια οδήγησης ή διατάξεις που αφορούν τους επαγγελματίες οδηγούς φορτηγών. Εδώ πρέπει να αναφερθούν επίσης πρωτοβουλίες όπως το CARS 21 ή ο Ευρωπαϊκός Χάρτης για την Οδική Ασφάλεια, που δημιουργούν επίγνωση στις ευρωπαϊκές τοπικές αρχές, τις περιφέρειες, τις επιχειρήσεις, τους συνδέσμους κλπ. Οι δραστηριότητες και πρωτοβουλίες του Αντιπρόεδρου Barrot, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι προτάσεις που έχουν ήδη εξαγγελθεί για τα ημερήσια φώτα πορείας, τα κάτοπτρα οδήγησης τυφλής γωνίας και για τον τομέα των υποδομών, θα μας βοηθήσουν να κάνουμε πιο ασφαλείς τους δρόμους μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι αν τα προβλήματα σε ορισμένα κράτη μέλη με μεγάλη διασυνοριακή κυκλοφορία είναι ακόμα μεγαλύτερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, θα πρέπει να αρχίσουμε από εκεί όπου οι αριθμοί δεν μειώνονται πολύ ή όπου εξακολουθούν να αυξάνονται σε κάποιες περιπτώσεις τα θανατηφόρα ατυχήματα. Κάθε θάνατος στους δρόμους της Ευρώπης είναι ένας περιττός θάνατος.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω το Κοινοβούλιο διότι μου έδωσε σήμερα την ευκαιρία να μιλήσω για το σημαντικό θέμα της οδικής ασφάλειας και να πω ότι δεν πρέπει να σταματήσουμε τις προσπάθειές μας να κάνουμε τους δρόμους της Ευρώπης όσο πιο ασφαλείς γίνεται, προλαμβάνοντας έτσι πολλή δυστυχία και πόνο.
Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Gorbach, κυρίες και κύριοι βουλευτές, η συζήτηση στην ημερήσια διάταξη αφορά δύο θέματα: την οδική ασφάλεια και τα μέτρα ασφάλειας στον τομέα των μεταφορών.
Θέλω να επικροτήσω την εξαιρετική παρέμβαση του κ. Gorbach και να τον ευχαριστήσω απευθείας για την προσωπική του δέσμευση στην υπηρεσία αυτής της μεγάλης υπόθεσης, της οδικής ασφάλειας. Ευχαριστώ, κύριε Gorbach, που θέσατε στο επίκεντρο των προτεραιοτήτων της αυστριακής Προεδρίας αυτό το μείζον πρόβλημα της οδικής ασφάλειας.
Όπως υποχρεώθηκα να πράξω όταν παρουσίασα την αξιολόγησή μας, μετά την παρέλευση πενταετίας, για το πρόγραμμα που θέσπισε η Ευρωπαϊκή Ένωση το 2002, οφείλουμε να διαπιστώσουμε ότι οι χώρες που απαρτίζουν σήμερα την Ευρωπαϊκή Ένωση είχαν 50 000 νεκρούς στους δρόμους το 2001. Ο κοινός στόχος που προτάθηκε το 2001 και επικαιροποιήθηκε σήμερα είναι να μην υπερβούμε τους 25 000 νεκρούς το 2010. Να γλιτώσουν 25 000 ζωές!
Πού βρισκόμαστε τώρα σε σχέση με αυτό το ζήτημα; Το 2005, καταγράψαμε 41 600 θανάτους. Αυτό αντιστοιχεί σε μείωση της τάξης του 17,5% σε μια τετραετία. Σημειώθηκε αισθητή πρόοδος ιδίως σε ορισμένα κράτη, δεν αρκεί όμως. Όπως είπατε, κύριε Gorbach, ο αριθμός των νεκρών στην Ένωση κινδυνεύει να αυξηθεί σε 32 500 το 2010 αν δεν μεριμνήσουμε να δώσουμε μια νέα ώθηση σε αυτή την πολιτική οδικής ασφάλειας. Απαιτούνται αυξημένες προσπάθειες και πρέπει να αμβλύνουμε τις διαφορές μεταξύ των κρατών μελών.
Η αυστριακή Προεδρία μάς επέτρεψε, και θέλω να την ευχαριστήσω για μίαν ακόμη φορά, να σημειώσουμε πρόοδο αναφορικά με μια συμφωνία για την ευρωπαϊκή άδεια οδήγησης. Υπενθυμίζω ότι αυτή η άδεια οδήγησης συνοδεύεται από μια άδεια για τα μοτοποδήλατα και μια άδεια ανά κατηγορία για τις μοτοσικλέτες μεγαλύτερου κυβισμού. Αυτό θα μας επιτρέψει να μειώσουμε τον αριθμό των νεκρών από δίτροχα, που αυξάνεται σε λίαν ανησυχητικά επίπεδα.
Πέραν αυτού του απολογισμού και πέραν της προόδου που σημειώθηκε στη διάρκεια αυτής της Προεδρίας, η Επιτροπή θα υποβάλει, το 2006, νέες πρωτοβουλίες, οι οποίες θα συμπεριληφθούν στο σχέδιο δράσης που θα προτείνω στην αναθεωρημένη Λευκή Βίβλο.
Καταρχάς, μια πρόταση οδηγίας για τη διαχείριση της οδικής ασφάλειας στα διευρωπαϊκά δίκτυα. Το θέμα δεν είναι να εξηγήσουμε με ποιον τρόπο πρέπει να κάνουμε τους δρόμους πιο ασφαλείς, αλλά να επιβεβαιώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, σε καθένα από τα κράτη μέλη, ότι αποδίδεται πολύ μεγάλη προσοχή στην ασφάλεια όταν κατασκευάζεται ένας νέος δρόμος ή όταν βελτιώνεται μια ήδη υφιστάμενη οδός.
Δεύτερον, μια πρόταση οδηγίας που θα επιτρέψει τη διασυνοριακή δίωξη στις πιο σοβαρές περιπτώσεις παραβάσεων του κώδικα οδικής κυκλοφορίας: υπερβολική ταχύτητα, οδήγηση σε κατάσταση μέθης και μη χρησιμοποίηση της ζώνης ασφαλείας. Δεν είναι λογικό ο υπεύθυνος σοβαρής παράβασης να μπορεί να αποφύγει μια κύρωση, απλώς και μόνο περνώντας τα σύνορα.
Τέλος, όπως είπατε, κύριε Gorbach, θα καλύψουμε ένα κενό στην ισχύουσα νομοθεσία όσον αφορά τα υφιστάμενα κάτοπτρα τυφλής γωνίας των βαρέων οχημάτων μεταφοράς. Επιχειρούμε επίσης να προωθήσουμε την ιδέα τρίτων «ημερήσιων» φώτων πορείας. Ορισμένα κράτη μέλη επιθυμούν πλέον να ζητείται αυτός ο πρόσθετος εξοπλισμός για τα αυτοκίνητα. Θα εξετάσουμε τώρα με τον συνάδελφό μου, κ. Verheugen, τον τρόπο αντιμετώπισης αυτού του ζητήματος και τη συνέχεια που θα δώσουμε στις προτάσεις της Ομάδας CARS 21, η οποία απαρίθμησε ολόκληρη σειρά εξαρτημάτων εξοπλισμού ασφαλείας που δύνανται να είναι λίαν ευεργετικά για τα οχήματα, τα οποία κυκλοφορούν στους δρόμους της Ευρώπης.
Για να ολοκληρώσω αυτό το πρώτο σημείο, θέλω να επιβεβαιώσω ότι η αξιολόγηση της προόδου που σημειώνεται στον τομέα της οδικής ασφάλειας θα είναι ετήσια. Ο κ. Gorbach πρότεινε επίσης την ιδέα μιας Ευρωπαϊκής Ημέρας για την Οδική Ασφάλεια, καθώς και την έναρξη ενημερωτικών εκστρατειών ευαισθητοποίησης και κάθε είδους εκδηλώσεων που θα πρέπει να διεξαχθούν σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Για όλα αυτά, μπορώ να διαβεβαιώσω το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι εργαζόμαστε σε συμφωνία με την Προεδρία.
Επί του παρόντος, αν μου επιτρέπετε, θέλω να προσεγγίσω το ζήτημα της ασφάλειας των μέσων μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένου του δύσκολου ζητήματος της χρηματοδότησής τους. Γνωρίζω ότι αυτό το ερώτημα απασχολεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή. Μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, η Επιτροπή πρότεινε έναν κανονισμό-πλαίσιο, με στόχο τη θέσπιση κοινών κανόνων στον τομέα της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας. Η στήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως και του Συμβουλίου, ήταν ουσιαστικές για την αίσια ολοκλήρωση αυτής της νομοθετικής διαδικασίας. Αυτός ο κανονισμός συνοδεύτηκε και από μια διοργανική δήλωση, στην οποία τα τρία θεσμικά μας όργανα επαναβεβαίωσαν την αποφασιστικότητά τους να ενισχύσουν την ποιότητα των συστημάτων ασφαλείας της αεροπορίας στην Κοινότητα. Επιπλέον, φάνηκε αναγκαίο να αποφευχθεί κάθε είδους στρέβλωση του εσωτερικού και εξωτερικού ανταγωνισμού.
Τέλος, τα τρία θεσμικά όργανα σημείωσαν την πρόθεση που εξεδήλωσε η Επιτροπή να αναθέσει μια μελέτη αναφορικά με την κατανομή της χρηματοδότησης της ασφάλειας ανάμεσα στις δημόσιες αρχές και τους φορείς εκμετάλλευσης. Η Επιτροπή δεσμεύτηκε να υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο τα αποτελέσματα και τις προτάσεις στις οποίες θα κατέληγε αυτή η μελέτη. Παρόμοια στάση τηρήθηκε κατά την έγκριση, το 2004, του κανονισμού που αφορά τη βελτίωση της ασφάλειας των πλοίων και των λιμενικών εγκαταστάσεων. Αναγνωρίστηκε ότι η αποτελεσματική και ομοιόμορφη εφαρμογή των μέτρων ασφαλείας εγείρει σημαντικά ζητήματα που ανέκαθεν συνδέονταν με τη χρηματοδότηση. Εν προκειμένω, η Επιτροπή όφειλε επίσης να αναλάβει μια μελέτη για τη διαβίβαση πληροφοριών προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και να εξετάσεις τις όποιες προτάσεις ενδέχεται να υποβάλει το ΕΚ.
Η Επιτροπή δημιούργησε, ήδη από το 2004, ένα σύστημα επιθεώρησης που συνέβαλε αποφασιστικά στην ενίσχυση της αεροπορικής ασφάλειας. Μέχρι σήμερα, η Επιτροπή προέβη σε εξήντα εννιά επιθεωρήσεις σε όλα τα κράτη μέλη. Υπό το πρίσμα αυτών των επιθεωρήσεων, η Επιτροπή πρότεινε στα τέλη του 2005 την αναθεώρηση του κανονισμού 2320/2002, η οποία συζητείται αυτόν τον καιρό στην Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού και για την οποία, κύριε Costa, είστε ο εισηγητής. Με αυτή την πρόταση αναθεώρησης, η Επιτροπή παρουσίασε την πρώτη ετήσια έκθεση εφαρμογής του κανονισμού που ισχύει επί του παρόντος, καθώς και τα βασικά αποτελέσματα των επιθεωρήσεων.
Εξάλλου, θέλω να υπογραμμίσω ότι η κανονιστική επιτροπή που δημιουργήθηκε με τον κανονισμό-πλαίσιο του 2002 επιτέλεσε αξιοσημείωτο έργο και επέτρεψε την έγκριση οκτώ εκτελεστικών κανονισμών. Η Επιτροπή άρχισε επίσης να εκπονεί δύο μελέτες καθοριστικής σημασίας, οι οποίες επιβεβαίωσαν τη σημασία του ζητήματος της χρηματοδότησης.
Σε ό,τι αφορά την αεροπορία, η μελέτη περατώθηκε ήδη το 2004. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στον δικτυακό τόπο της Επιτροπής. Η μελέτη για τη χρηματοδότηση της ασφάλειας της ναυτιλίας ολοκληρώνεται προσεχώς. Μόλις τα αποτελέσματα είναι διαθέσιμα, θα σας υποβληθούν.
Όσον αφορά την ασφάλεια της πολιτικής αεροπορίας, η πραγματοποιούμενη μελέτη καταδεικνύει ότι οι δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν εντός της Ένωσης, η οποία τότε αποτελούνταν από δεκαπέντε κράτη μέλη, κυμαίνονταν το 2002 μεταξύ 2,5 και 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ. Μπορούμε να θεωρήσουμε αυτό το ποσό σημαντικό, υπογραμμίζοντας όμως παράλληλα ότι, για τις διακοινοτικές μεταφορές, το άθροισμα των τελών και φόρων αερολιμένα και ασφάλειας αντιπροσώπευαν 1% με 2% της μέσης τιμής των αεροπορικών εισιτηρίων.
Αυτή η μελέτη ανέδειξε επίσης ορισμένες διαφορές στις μορφές χρηματοδότησης. Υφίστανται μεγάλες διαφορές όσον αφορά τον ρόλο του κράτους. Κατέδειξε, επιπλέον, μια κάποια έλλειψη διαφάνειας όσον αφορά τους φόρους και τα τέλη ασφάλειας. Οφείλω, εν προκειμένω, να διευκρινίσω στο Κοινοβούλιο ότι αποφάσισα να οργανώσω αύριο και μεθαύριο συνάντηση με όλους τους φορείς εκμετάλλευσης της εναέριας κυκλοφορίας. Αυτή η διαβούλευση θα αφορά κατά βάση τους φόρους αερολιμένα, υπάρχει όμως σίγουρα ζήτημα με αυτά τα προβλήματα ασφάλειας και το κόστος τους.
Όσον αφορά την ασφάλεια της ναυτιλίας, τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της μελέτης επιβεβαιώνουν επίσης ότι τα κόστη είναι αξιοσημείωτα, έστω κι αν οι δαπάνες στο ναυτιλιακό τομέα είναι πιο περιορισμένες σε σύγκριση με τα συνολικά κόστη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αριθμεί περισσότερους από 1 200 λιμένες και περίπου 3 700 λιμενικές εγκαταστάσεις, στις οποίες ο μέσος όρος των επενδύσεων για την ασφάλεια ανέρχεται, σύμφωνα με αυτή τη μελέτη, σε άνω των 400 000 ευρώ, με τρέχοντα έξοδα άνω των 200 000 ευρώ ετησίως. Όσον αφορά την ασφάλεια των πλοίων, ο μέσος όρος επένδυσης είναι 100 000 ευρώ, τα δε έξοδα εκμετάλλευσης είναι περίπου 25 000 ευρώ ετησίως.
Αυτά είναι τα δεδομένα αυτού του περίπλοκου προβλήματος. Αναγνωρίζω τη μείζονα σημασία του, αλλά οφείλω να παραδεχθώ επίσης ότι σήμερα είναι δύσκολο να επιβεβαιώσω ότι μπορούμε να εξεύρουμε μια λύση που να μπορεί να επιβληθεί σε όλους. Για αυτό και πρέπει να μελετήσουμε από κοινού αυτά τα προβλήματα ασφαλείας και τη χρηματοδότησή τους και χαίρομαι που ακούω τις συμβολές σας επί του θέματος. Πρόκειται για ένα πρόβλημα που προδήλως πρέπει να αντιμετωπιστεί με πολύ σθένος στο μέλλον.
Αυτά ήθελα να πω, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι βουλευτές, και να ευχαριστήσω και εσάς και την αυστριακή Προεδρία που μας επιτρέπει αυτή την ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τα δύο θέματα, της οδικής ασφάλειας και των προβλημάτων ασφάλειας.
Georg Jarzembowski, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ με το ερώτημά σας και θα έπρεπε να συζητήσουμε στο προεδρείο πώς μπορούμε να καταλήξουμε σε μια λογική διαδικασία σεβόμενοι όλα τα συνταγματικά δικαιώματα των θεσμικών οργάνων. Δεν γίνεται να μιλούν συνολικά το Συμβούλιο και η Επιτροπή για 25 λεπτά σε μια συζήτηση με προβλεπόμενη διάρκεια μισής ώρας. Πότε λοιπόν θα συζητήσουν μαζί μας; Αν αυτά τα δύο θεσμικά όργανα θέλουν να συζητήσουν μεταξύ τους, ασφαλώς μπορούν να το κάνουν στο Συμβούλιο.
Ωστόσο, θέλω να επιστρέψω στον πυρήνα του θέματος, που δεν είναι η οδική ασφάλεια. Σας ευχαριστώ γι’ αυτό που είπατε, κύριε αντικαγκελάριε, και συμφωνώ μαζί σας. Ο πυρήνας του θέματος είναι το απλό ερώτημα πώς μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε μέτρα ασφαλείας για τις αερομεταφορές. Το πρόβλημα αυτό τέθηκε με την έκθεση Costa και είναι πια καιρός να το συζητήσουμε. Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι το 2002 συμφωνήσαμε ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πως οι δαπάνες για τα μέτρα ασφαλείας στον τομέα των αερομεταφορών, τα οποία προέκυψαν εξαιτίας της τρομοκρατίας, πρέπει να καλύπτονται από τα κράτη μέλη. Η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας είναι δημόσιο καθήκον και, ως εκ τούτου, και η χρηματοδότησή της είναι επίσης δημόσιο καθήκον. Ύστερα, επειδή δεν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε, στη νομοθετική διαδικασία για τον βασικό κανονισμό το 2002 συμβιβαστήκαμε τουλάχιστον με μία διοργανική συμφωνία βάσει της οποίας η Επιτροπή πρέπει να υποβάλει μία πρόταση για τη δημόσια χρηματοδότηση τέτοιων μέτρων ασφαλείας για τον τομέα των αερομεταφορών.
Κύριε Αντιπρόεδρε, ξέρετε πόσο πολύ σας εκτιμώ, όμως δεν περιμένω από εσάς να παρουσιάσετε μελέτες, αλλά μία σαφή έκθεση με σαφείς νομοθετικές προτάσεις. Μετά από τέσσερα χρόνια, θα έπρεπε να είστε σε θέση –τουλάχιστον θα έπρεπε να έχετε την καλοσύνη να ασχοληθείτε με αυτό– να πείτε πότε θα παρουσιάσετε μία οριστική πρόταση. Ακούστηκαν φήμες ότι αυτό θα γίνει τον Απρίλιο. Τώρα λένε για το τέλος του χρόνου. Μετά από τέσσερα χρόνια, αυτό είναι πια απαράδεκτο.
Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, θέλω επίσης να κάνετε μία σαφή δήλωση για το εξής: εφόσον συμφωνούμε ότι τα πρόσθετα μέτρα μετά το 2001 ήταν μέτρα για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, πιστεύετε και ότι τα μέτρα αυτά θα πρέπει να χρηματοδοτούνται από το κράτος; Ναι ή όχι; Εμείς πιστεύουμε ότι έτσι πρέπει.
Saïd El Khadraoui, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, συμμεριζόμενος την άποψη του κ. Jarzembowski, πιστεύω ότι το θέμα της οδικής ασφάλειας αξίζει να συζητηθεί μόνο του και ότι θα θέλαμε να το αναπτύξουμε σε μια άλλη περίσταση.
Θα ήθελα να περιοριστώ στο θέμα της χρηματοδότησης της ασφάλειας. Από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου κι έπειτα, η ασφάλεια στον τομέα των μεταφορών αποτελεί σημαντικό θέμα ανησυχίας τόσο για την Ευρώπη όσο και για όλους, και εύλογα. Ο λιμενικός τομέας έχει εξεταστεί, η ευρωπαϊκή νομοθεσία άλλαξε ολοσχερώς την ασφάλεια στα αεροδρόμια και χαίρομαι που βλέπω ότι ακολουθούν και άλλα μέτρα.
Αν θέλουμε, ωστόσο, να υιοθετήσουμε μια υγιή πολιτική ασφάλειας, δεν θα πρέπει να καταρτίζουμε μόνο κοινές κατευθυντήριες γραμμές ασφαλείας, οι οποίες είναι περιττό να ειπωθεί ότι θα πρέπει να εφαρμόζονται παντού με τον ίδιο τρόπο, αλλά πρέπει επίσης να είμαστε σαφείς και ως προς το ποιος πληρώνει για όλα αυτά. Ως εκ τούτου, χρειαζόμαστε γι’ αυτό κοινούς ευρωπαϊκούς κανόνες, καθώς και ένα ισότιμο πλαίσιο. Δεν μπορεί να επικρατεί μια κατάσταση στην οποία σε ένα κράτος μέλος όλες οι δαπάνες μετακυλίονται στους επιβάτες, ενώ σε άλλο κράτος μέλος τις περισσότερες δαπάνες τις επωμίζεται το κράτος. Ένας κανονισμός σε αυτό το πλαίσιο είναι απόλυτα επιτακτικός, διότι οι δαπάνες που συνοδεύουν τα νέα μέτρα ασφάλειας συνεχίζουν να διογκώνονται. Συνεπώς, από το 2001, το αεροδρόμιο των Βρυξελλών διπλασίασε το συμπλήρωμα ασφάλειάς του, το οποίο χρεώνει στους επιβάτες του. Αρχίσαμε επίσης τώρα να καταρτίζουμε νέα νομοθεσία.
Όπως αναφέρθηκε ήδη, ωστόσο, για το ίδιο ακριβώς θέμα είχε καταρτιστεί μια διοργανική δήλωση ήδη από το 2002. Αυτή η δήλωση συνοδευόταν από τη δέσμευση ότι σύντομα θα κατατίθετο μια λύση για το πρόβλημα της χρηματοδότησης. Η Επιτροπή δεσμεύτηκε να υποβάλει μια ανακοίνωση σχετικά με μια στρατηγική για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος μέχρι τα τέλη του 2005. Ακόμα περιμένουμε αυτή την ανακοίνωση. Πριν από λίγο καιρό, υπήρχε η φήμη ότι θα την είχαμε στα χέρια μας μέχρι τα τέλη Απριλίου, κάτι που αποδείχθηκε ανακριβές. Θα ήθελα να ρωτήσω τον Επίτροπο πότε μπορούμε να περιμένουμε αυτή την ανακοίνωση.
Είναι αλήθεια ότι, υπό αυτές τις συνθήκες, είναι δύσκολο για εμάς, ως συν-νομοθέτες, να κάνουμε τη δουλειά μας σωστά. Μπορεί να συζητάμε σχετικά με την αλλαγή του κανονισμού 2320, αλλά δεν έχουμε ιδέα για το πού πάμε όσον αφορά ένα σημαντικό μέρος του φακέλου. Δέχομαι ότι είναι δύσκολο, κύριε Επίτροπε, αλλά θα πρέπει να υποβάλετε μια σειρά ιδεών το συντομότερο δυνατόν, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να διεξαγάγουμε μια εκτενή συζήτηση.
Paolo Costa, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, στη χώρα μου, η λέξη «sicurezza» (ασφάλεια) αποδίδει τόσο τον αγγλικό όρο «safety» όσο και τον όρο «security». Πιστεύω, ωστόσο, ότι η σύγχυση που επικράτησε σήμερα δεν οφείλεται μόνο στον γλωσσικό παράγοντα.
Πρόκειται για δύο πολύ σημαντικά θέματα που δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίσουμε από κοινού. Πρέπει, ωστόσο, να παραδεχθώ ότι, χάρη στη συμβολή του Κοινοβουλίου, στον τομέα της ασφάλειας, υπό την έννοια του «safety», συντελέσθηκαν σημαντικά βήματα προόδου όσον αφορά τον χρόνο και τις άδειες οδήγησης.
Θα ήθελα να υπενθυμίσω ένα μόνο σημείο: θα μπορούσαμε ίσως να συμβάλουμε πολύ περισσότερο στην οδική ασφάλεια εάν περιορίσουμε τον αριθμό των ανθρώπων που κυκλοφορούν στο οδικό δίκτυο και, συνεπώς, εάν εργασθούμε περισσότερο και ταχύτερα για το τρίτο σιδηροδρομικό πακέτο, η συμβολή μας θα ήταν ίσως πολύ πιο σημαντική από κάθε άλλη πρόταση που παρουσιάσθηκε σήμερα.
Όσον αφορά τον τομέα του «security» και τη χρηματοδότησή του –η οποία αποτελεί ένα πρόβλημα που με αφορά άμεσα ως εισηγητή αυτού του μέτρου– θα ήθελα να θέσω το εξής ερώτημα: μπορούμε να τροποποιήσουμε τον κανονισμό για τα πρότυπα ασφαλείας, χωρίς να απαντήσουμε στην ερώτηση που μας απευθύνουν οι συμπολίτες μας σχετικά με το ποιος πληρώνει την τροποποίηση αυτή; Πιστεύω πως αυτό είναι το καίριο σημείο. Είναι λίγο δύσκολο να απαντήσουμε καταφατικά, καθώς στην πορεία αντιληφθήκαμε πως η ασφάλεια είναι μία και όχι 25 διαφορετικές και κάθε κράτος μέλος δεν μπορεί να ορίζει τη δική του ασφάλεια.
Εάν όμως υπάρχει μία μόνο ασφάλεια για όλες τις χώρες, τα μέτρα που θα λάβουμε δεν μπορούν να μην είναι ουσιαστικά ομοιόμορφα και να μην ορίζουμε με σαφήνεια και διαφάνεια τον τρόπο της χρηματοδότησής τους. Στη συνέχεια, θα μπορέσουν ασφαλώς να ληφθούν και πρόσθετα αυστηρότερα μέτρα που θα ισχύουν μόνο σε ορισμένες χώρες, αλλά, ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι τα μέτρα αυτά δεν επηρεάζουν αρνητικά και δεν έχουν αντίκτυπο στην ασφάλεια των άλλων χωρών;
Ενώ εμείς περιμένουμε, η κατάσταση εξελίσσεται. Σήμερα, έχουμε ουσιαστικά μια βασική ασφάλεια που χρηματοδοτείται με μια τιμολογιακή πολιτική και προσαυξήσεις στα εισιτήρια και συγχρηματοδοτείται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό από τα κράτη μέλη, αναλόγως με το επίπεδο ασφάλειας που επιδιώκουν. Το σύστημα αυτό απαιτεί διαφορετική ρύθμιση: πιστεύω πως τα κράτη μέλη πρέπει να αναλάβουν τουλάχιστον τα πρόσθετα μέτρα και είναι ανάγκη να υπάρξει σαφήνεια όσον αφορά το βασικό επίπεδο συγχρηματοδότησης μεταξύ φορέων εκμετάλλευσης, ή μάλλον κρατών μελών χρηστών. Οι αρχές αυτές είναι αναγκαίες για να συνεχίσουμε το έργο μας.
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. KAUFMANN Αντιπροέδρου
Eva Lichtenberger, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η σημερινή συζήτηση ανάγεται σε μία πολύ σοβαρή ερώτηση της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού σχετικά με τη χρηματοδότηση των σημερινών και μελλοντικών μέτρων στον τομέα της ασφάλειας. Γι’ αυτό θέλω να μιλήσω. Για την ασφάλεια των μεταφορών μπορούσαμε να συζητήσουμε και επ’ ευκαιρία της έκθεσης Titley.
Αυτό συζητείται λοιπόν τώρα, και δεν μιλάμε καταρχάς μόνο για τη χρηματοδότηση πρόσθετων μέτρων σε επιμέρους κράτη που ζητούν περισσότερη ασφάλεια στα αεροδρόμια, αλλά και –κι αυτό είναι σοβαρό– για το όλο σύστημα. Μας είχε δοθεί η υπόσχεση ότι θα γίνει εδώ μια ανακοίνωση που θα μας έδινε τη βάση για τη συζήτηση αυτή. Τώρα ζητείται από το Σώμα να υποβάλει προτάσεις. Είμαι βέβαιη ότι όλοι συμφωνούμε πως θέλουμε μία καλή βάση για να το κάνουμε αυτό.
Ωστόσο, δεν μιλάμε μόνο για τις αερομεταφορές. Τα τραγικά γεγονότα της Μαδρίτης μάς έδωσαν αφορμή να αναλογιστούμε ότι και άλλα είδη και τρόποι μεταφοράς αντιμετωπίζουν την ίδια πρόκληση. Αν όμως θέλουμε δίκαιο ανταγωνισμό μεταξύ των διαφόρων τρόπων μεταφοράς, πρέπει και να υπάρχουν δίκαιοι κανόνες για τη χρηματοδότηση μέτρων ασφαλείας. Γι’ αυτό, ερωτώ: πότε μπορούμε να περιμένουμε τη μελέτη; Θα συμπεριλαμβάνει την πτυχή αυτήν και μπορούμε να υπολογίζουμε πως θα μπορέσουμε επί τη βάσει της μελέτης αυτής να κάνουμε καλά σχέδια για περαιτέρω ενέργειες;
Reinhard Rack (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κύριε Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, μπορούμε να δώσουμε στους ανθρώπους μια θετική εικόνα για την Ευρώπη μόνον εάν έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερα συγκεκριμένα παραδείγματα προκειμένου να καταστήσουμε σαφές ότι η δράση σε ευρωπαϊκό επίπεδο προσφέρει στους ανθρώπους αναμφίβολη προστιθέμενη αξία.
Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι θα επωφεληθούν από την αύξηση της ασφάλειας στον τομέα των μεταφορών, ιδίως των οδικών: περισσότερη ασφάλεια, λιγότερα ατυχήματα, λιγότερος ανθρώπινος πόνος. Αυτό το δείχνει η ενδιάμεση αναθεώρηση που αναφέρθηκε αρκετές φορές, δείχνει όμως επίσης ότι έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε.
Από αυτήν τη σκοπιά, είναι σημαντικό να γίνουν νέες προσπάθειες, όμως θα είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντικό να είναι όλα τα έργα και όλα τα μέτρα καλά οργανωμένα. Ο προτεινόμενος συνδυασμός πολιτικών φαίνεται λογικός, αλλά θα έχει και οικονομικό κόστος. Σε συνάρτηση με αυτό, πρέπει να καταβάλουμε προσπάθειες ώστε να χρησιμοποιηθεί το ευρωπαϊκό χρήμα λογικά, με τον κατάλληλο τρόπο και με φειδώ. Φυσικά, είναι επίσης σημαντικό να καταλήξουν αυτοί οι περιορισμένοι ευρωπαϊκοί πόροι τελικά στους ανθρώπους και να μην χαθούν στον δρόμο.
Λέγοντας αυτά δεν εννοώ καθόλου την περίπτωση κατάχρησης, απάτης κλπ. αλλά έχω στον νου μου το γεγονός ότι ειδικά στις αερομεταφορές, οι περισσότεροι ευρωπαϊκοί αερολιμένες και οι φορείς εκμετάλλευσής τους εισπράττουν μεγάλα ποσά χρημάτων. Πριν από τέσσερα χρόνια συμφωνήσαμε τη δημόσια συγχρηματοδότηση στη διοργανική συμφωνία κι αν τώρα ρευστοποιήσουμε χρήματα –πράγμα που θα πάρει κάποιον χρόνο– είμαι σχεδόν σίγουρος ότι οι πολίτες δεν θα επωφεληθούν από τα χρήματα αυτά, αλλά θα έχουμε ένα νέο τέλος που μετά πιθανόν να αντισταθμιστεί από την επιστροφή άλλων τελών. Αν λοιπόν ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο και χρησιμοποιήσουμε δημόσιους πόρους, θα πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι οι πολίτες και οι επιβάτες των αεροπλάνων θα έχουν από αυτό κάποιο απτό όφελος.
Jörg Leichtfried (PSE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Αντικαγκελάριε, κύριε Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, τώρα μάλλον μπερδεύτηκα. Η κ. Lichtenberger είπε ήδη ότι το σημερινό θέμα έπρεπε να είναι –όπως ήθελε και η Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού– η ασφάλεια των μεταφορών και όλα τα σχετικά. Τώρα ακούω τον αντικαγκελάριο, που δεν λέει ούτε λέξη για την ασφάλεια των μεταφορών. Κατά τη γνώμη μου, αυτός δεν είναι τρόπος αντιμετώπισης του Σώματος. Τουλάχιστον ένα μέρος της ομιλίας σας έπρεπε να αναφέρεται σε αυτό το θέμα. Στο κάτω-κάτω, αυτό ήθελε το Κοινοβούλιο. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν έγινε αυτό, διότι δεν πιστεύω ότι για εσάς πέρασε απαρατήρητη η 11η Σεπτεμβρίου. Η μόνη εξήγηση είναι ίσως ότι το Συμβούλιο δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτό το θέμα, όμως αυτή θα ήταν μια λανθασμένη προσέγγιση.
Φυσικά, ως προς το περιεχόμενο συμφωνώ με τους συναδέλφους μου ότι η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας είναι σαφώς ευθύνη των κρατών και ότι πρέπει να γίνει εδώ ένας σαφής διαχωρισμός. Πρέπει να διασαφηνιστεί ότι σε ορισμένες χώρες πληρώνουν γι’ αυτό οι φορολογούμενοι, σε άλλες οι αεροπορικές εταιρίες και σε άλλες τα αεροδρόμια και οι επιβάτες. Για τον λόγο αυτόν ζητώ από την Επιτροπή να λάβει σχετικά σύντομα μέτρα, προκειμένου να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα αυτό στην πράξη και να εξασφαλίσουμε ως νομοθέτες ότι η κατάσταση είναι σαφής και ότι δεν υπάρχουν στον τομέα αυτόν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού.
Hubert Gorbach, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα κάνω ό,τι μπορώ για να είμαι σύντομος. Η αυστριακή Προεδρία σκοπεύει να ασχοληθεί με το θέμα της χρηματοδότησης των μέτρων ασφαλείας στην επόμενη ομάδα εργασίας του Συμβουλίου που θα λάβει χώρα αύριο, 6 Απριλίου, και να συζητήσει ειδικότερα το πώς θα προχωρήσει αυτός ο φάκελος, ιδίως επειδή η Επιτροπή ανακοίνωσε τώρα ότι δεν θα παρουσιάσει τη μελέτη της για το θέμα αυτό πριν από το τέλος του 2006. Οπωσδήποτε, η στενή επαφή μεταξύ της προεδρίας του Συμβουλίου, της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου είναι ουσιαστική για το συγκεκριμένο ζήτημα, ιδίως επειδή θέλουμε να επιτύχουμε γρήγορα συμφωνία με το Κοινοβούλιο. Ευχαρίστως θα συζητήσω αναλυτικά την άποψη της Προεδρίας για όλα τα θέματα χρηματοδότησης, όμως σήμερα δεν έχουμε χρόνο γι’ αυτό. Προσπάθησα να αναφερθώ στην οδική ασφάλεια, στην οποία επικεντρώθηκε το Συμβούλιο τις τελευταίες εβδομάδες και μήνες, και μάλιστα σε στενή επαφή με την Επιτροπή που επικεντρώθηκε περισσότερο στη χρηματοδότηση της ασφάλειας, π.χ. στον τομέα των αερομεταφορών.
Η δυσκολία του θέματος της χρηματοδότησης φαίνεται από το γεγονός ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως δείχνει η έκθεση Costa, αλλά και όσα είπατε, κύριε Jarzembowski. Φυσικά, γνωρίζω το ίδιο καλά με εσάς ότι χρειαζόμαστε σαφείς κανόνες, έστω και μόνο για να έχουμε δίκαιους όρους ανταγωνισμού και για λόγους διαφάνειας. Επίσης, πιστεύω ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και ότι αυτό πρέπει να είναι εθνικό καθήκον, γιατί αν το μεταβιβάσουμε στις αεροπορικές εταιρίες, η ευθύνη θα καταλήξει και πάλι στους επιβάτες και δεν πιστεύω ότι αυτό είναι σωστό. Οι επιβάτες έχουν δικαίωμα σε επαρκή προστασία από απειλές, με τη μια ή την άλλη μορφή. Γι’ αυτό, σαφής θέση μου είναι πως όλα αυτά αποτελούν εθνικό καθήκον και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε.
Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Gorbach, κυρίες και κύριοι βουλευτές, σε αντίθεση με όσα είπε ένας από σας, έχω πλήρη επίγνωση της σημασίας τόσο της οδικής ασφάλειας όσο και των προβλημάτων ασφάλειας. Εργαζόμαστε επ’ αυτού και άκουσα με πολλή προσοχή τις διάφορες παρεμβάσεις σας.
Θέλω να υπενθυμίσω ότι, στην ανακοίνωσή της σχετικά με τις συνέπειες των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου στον κλάδο των αερομεταφορών, η Επιτροπή υπογράμμισε ήδη ότι δημόσια αρχή πρέπει να αναλάβει την ευθύνη της ενίσχυσης ορισμένων μέτρων ασφαλείας που λαμβάνονται από τις κρατικές αρχές μετά τις επιθέσεις οι οποίες στρέφονταν κατά ολόκληρης της κοινωνίας και όχι μόνο κατά των παραγόντων που εμπλέκονται στις μεταφορές. Συντάσσομαι με την άποψη του κ. Costa σε σχέση με αυτή τη διάκριση, που πιθανότατα θα είναι μία από τις κατευθυντήριες αρχές της διαμόρφωσης μελλοντικής θέσης των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.
Είπα, λοιπόν, κυρία Πρόεδρε, ότι πραγματοποιήθηκαν οι μελέτες για την αεροπορική ασφάλεια και ότι οι μελέτες για την ασφάλεια της ναυτιλίας θα τεθούν σε εύθετο χρόνο σε γνώση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Εκείνο που αναφέρουν αυτές οι μελέτες –παρέθεσα αριθμητικά στοιχεία– είναι ότι το κόστος των μέτρων ασφαλείας μπορεί να είναι υψηλό ακόμη και αν, σε σύγκριση με το συνολικό κόστος των μεταφορών, φαίνεται περιορισμένο. Παρά ταύτα, όμως, σε απόλυτους όρους, είναι κόστος και επεσήμανα πριν από λίγο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι αύριο και μεθαύριο, σε αυτή τη συνάντηση των αεροπορικών εταιρειών και των αεροδρομίων, σίγουρα θα αναφερθούμε σε αυτή την υπόθεση.
Είναι γεγονός ότι παρατηρούμε διαφοροποιημένη προσέγγιση από το ένα κράτος μέλος στο άλλο όσον αφορά τη χρηματοδότηση και είναι γεγονός επίσης ότι ελλείπει η διαφάνεια και ότι πρέπει να αξιολογήσουμε και να διορθώσουμε τυχόν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού.
Σημείωσα με προσοχή την ανυπομονησία σας, κύριε Jarzembowski, κύριε El Khadhraoui και κυρία Lichtenberger. Θέλω να διευκρινίσω ότι η Επιτροπή, εν αναμονή των οριστικών αποτελεσμάτων της μελέτης για την ασφάλεια της ναυτιλίας, προετοιμάζει μια έκθεση πριν το καλοκαίρι, που θα ανταποκρίνεται στη διοργανική δήλωση για τον κανονισμό σχετικά με την εφαρμογή κοινών κανόνων στον τομέα της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας, καθώς και στον κανονισμό για τη βελτίωση της ασφάλειας των πλοίων και των λιμενικών εγκαταστάσεων. Σας επιβεβαιώνω, λοιπόν, ότι θα έχουμε ετοιμάσει αυτή την έκθεση μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού.
Υπολογίζω, βέβαια, να επωφεληθώ της σημερινής συζήτησης, έστω κι αν είναι εξαιρετικά σύντομη για να μπορέσουμε να εξαντλήσουμε το θέμα. Ευχαριστώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη δέσμευσή του σε αυτόν τον σημαντικό φάκελο και ευχαριστώ την Προεδρία, που μας επέτρεψε να αναφερθούμε σε αυτό το δύσκολο, πλην όμως λίαν σημαντικό θέμα.