Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 16 Μαΐου 2006 - Στρασβούργο

4. Οι συνεισφορές της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου 2006 (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη δήλωση της Επιτροπής σχετικά με τις συνεισφορές της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου 2006: ένα σχέδιο για τους πολίτες· απτά αποτελέσματα για την Ευρώπη, περίοδος σκέψης και το «Σχέδιο Δ».

  Margot Wallström, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, το πρώτο μήνυμα που θα ήθελα να στείλω σήμερα είναι ότι η Επιτροπή ακούει τους πολίτες. Θέλουμε να βασίσουμε τη δράση μας στις προσδοκίες και τις ανησυχίες τους και να τις ικανοποιήσουμε. Το να ακούμε τους πολίτες αποτελεί τον πυρήνα του Σχεδίου Δ. Η Επιτροπή υλοποίησε μια σειρά δράσεων για να τονώσει τη συζήτηση σε όλα τα κράτη μέλη και προσέφερε υποστήριξη σε όσες χώρες τη ζήτησαν.

Μπορούμε να αποκομίσουμε ορισμένα σημαντικά διδάγματα από τις εθνικές συζητήσεις, τα οποία επιβεβαιώνονται απολύτως από τις έρευνες του Ευρωβαρόμετρου. Κατά πρώτον, οι πολίτες ανησυχούν για το υψηλό ποσοστό ανεργίας και τις αρνητικές συνέπειες της παγκοσμιοποίησης. Αυτό για τους περισσότερους από εμάς δεν αποτελεί έκπληξη. Η κοινωνική προστασία βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων και το αίτημα για συγκρίσιμο βιοτικό επίπεδο είναι πιεστικό σχεδόν παντού.

Η διεύρυνση είναι το δεύτερο κεντρικό θέμα. Όλο και περισσότεροι πολίτες αμφισβητούν, αν όχι την ίδια την αρχή, το εύρος και τον ρυθμό των μελλοντικών προσχωρήσεων. Πρέπει να δείξουμε ότι η διεύρυνση δεν συμβαίνει αυτόματα αλλά τους λόγους για τους οποίους είναι απαραίτητη.

Το τρίτο δίδαγμα που μπορούμε να αποκομίσουμε είναι ότι οι Ευρωπαίοι θέλουν περισσότερη και όχι λιγότερη Ευρώπη. Θέλουν, όμως, να βλέπουν αποτελέσματα και να συμμετέχουν περισσότερο στη διαδικασία χάραξης πολιτικής. Αντιλαμβάνονται την Ένωση ως μια οντότητα η οποία μπορεί να τους προστατεύσει. Ζητούν περισσότερη ασφάλεια, καθώς και υψηλότερο επίπεδο περιβαλλοντικής προστασίας, ασφάλειας των τροφίμων και σταθερότερο ενεργειακό εφοδιασμό. Η Επιτροπή προτίθεται να ανταποκριθεί σε αυτές τις ανησυχίες. Γι’ αυτόν τον λόγο εγκρίναμε ένα πρόγραμμα δράσης για τους πολίτες για την Ευρώπη.

Δεν προτείνουμε μια εντελώς νέα στρατηγική. Το έργο μας παραμένει αγκιστρωμένο στους τρεις θεμέλιους λίθους της ευημερίας, της αλληλεγγύης και της ασφάλειας, με διαρκή έμφαση στις θέσεις εργασίας και την ανάπτυξη, σύμφωνα με τη στρατηγική της Λισαβόνας. Εστιάζουμε, ωστόσο, περισσότερο στους πολίτες.

Τι προτείνουμε; Η βαθύτερη οικονομική ολοκλήρωση θα πρέπει να προχωρά χέρι-χέρι με την αλληλεγγύη. Η Ευρώπη δεν είναι μόνο μια αγορά· έχει και μια κοινωνική διάσταση. Του χρόνου, θα ξεκινήσουμε, επομένως, ένα πρόγραμμα δράσης για την πρόσβαση και την αλληλεγγύη. Εξετάσαμε, επίσης, την ιδέα μιας «κάρτας δικαιώματος», που θα διευκολύνει την πλήρη πρόσβαση των πολιτών στα δικαιώματά τους και θα καθιστά τα δικαιώματα αυτά πιο ορατά. Θα συνεχίσουμε, ακόμη, να υλοποιούμε το πρόγραμμα δράσης για την αειφόρο ανάπτυξη.

Επιπλέον, θα ξεκινήσουμε μια συνολική αναθεώρηση της ενιαίας αγοράς, η οποία θα ολοκληρωθεί το επόμενο έτος. Η ενιαία αγορά έφερε τεράστια οφέλη στους πολίτες, αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη στους τομείς της ενέργειας, των τραπεζικών χρεώσεων και των τελών περιαγωγής, για παράδειγμα. Πρέπει να εξαλείψουμε τους εναπομείναντες φραγμούς.

Οι ευρωπαίοι πολίτες δικαίως αναμένουν από την Ευρώπη να είναι ένα δίκαιο και ασφαλές μέρος για να ζουν. Αλλά η Ευρώπη δεν έχει πάντα τη δυνατότητα να καταπολεμά την τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα. Τα υφιστάμενα μέσα λήψης αποφάσεων δημιουργούν αθέμιτες καθυστερήσεις και, αυτό είναι ακόμη πιο λυπηρό, δεν διασφαλίζουν τον σωστό δημοκρατικό έλεγχο. Η Επιτροπή προτείνει τη βελτίωση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων σε αυτούς τους τομείς. Αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε χρησιμοποιώντας τις διατάξεις των ισχυουσών συνθηκών.

Προτού αναφερθώ στα θεσμικά ζητήματα, θα ήθελα να αναφέρω δύο ακόμη τομείς στους οποίους προτείνεται περαιτέρω δράση. Τιμώντας τις δεσμεύσεις μας σχετικά με τη διεύρυνση, δεν πρέπει να χάσουμε την ευρεία υποστήριξη της κοινής γνώμης σε αυτό το σημαντικό τμήμα του ευρωπαϊκού σχεδίου. Η Επιτροπή θα προωθήσει τη συζήτηση για τη διεύρυνση και την προστιθέμενη αξία της και αυτό θα αποτελέσει μέρος της έκθεσης της Επιτροπής σχετικά με τη στρατηγική για τη διεύρυνση, η οποία θα υποβληθεί το φθινόπωρο.

Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, η Επιτροπή είναι πρόθυμη να βελτιώσει τη συνεκτικότητα και την αποδοτικότητα της δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διεθνή σκηνή. Θα παρουσιάσουμε συγκεκριμένες προτάσεις την ερχόμενη εβδομάδα.

Σε όλες μας τις δράσεις, θα εμμείνουμε με σθένος στην προσήλωσή μας στην επικουρικότητα, τον ανοιχτό χαρακτήρα και τη διαφάνεια, καθώς και στις προσπάθειές μας για βελτίωση της νομοθεσίας. Θα επιδιώξουμε να εμπλέξουμε περισσότερο τα εθνικά κοινοβούλια στη διαδικασία χάραξης πολιτικής. Ωστόσο, κύριος συνομιλητής της Επιτροπής παραμένει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Επιτρέψτε μου τώρα να στραφώ στα θεσμικά θέματα. Πέντε χώρες, οι οποίες δεν είχαν επικυρώσει το Σύνταγμα πριν την έναρξη της περιόδου προβληματισμού, το έχουν πράξει τώρα. Επιπλέον, το Κοινοβούλιο της Εσθονίας ενέκρινε το Σύνταγμα στις 9 Μαΐου, επομένως οι χώρες που το έχουν επικυρώσει ανέρχονται τώρα στις 15. Μας ικανοποιεί το γεγονός ότι η Φινλανδία, η οποία θα αναλάβει την επερχόμενη προεδρία, σχεδιάζει επίσης να επικυρώσει το Σύνταγμα. Χαιρετίζουμε τις νέες επικυρώσεις. Δείχνουν ότι τα κράτη μέλη είναι προσηλωμένα στις αρχές και τις αξίες του Συντάγματος. Πρέπει να ακούσουμε τις απόψεις και τις θέσεις των χωρών που είπαν «όχι», αλλά είναι εξίσου σημαντικό να ακούσουμε τη φωνή όσων λένε «ναι».

Ελπίζω ότι δεν υπάρχει καμία παρανόηση μεταξύ μας ως προς το ακόλουθο σημείο. Η Επιτροπή εξακολουθεί να προσυπογράφει τις αρχές και τις βελτιώσεις που θα φέρει το Σύνταγμα. Το Σύνταγμα είναι βέβαιο ότι θα καταστήσει την Ένωση περισσότερο αποτελεσματική, περισσότερο ανοιχτή και περισσότερο δημοκρατική. Αυτό είναι φυσικό για ένα Σύνταγμα στην εκπόνηση του οποίου οι βουλευτές αποτέλεσαν την πλειοψηφία. Φυσικά, θα θέλαμε να δούμε την επικύρωση της Συνταγματικής Συνθήκης και στα 25 κράτη μέλη. Συμφωνούμε με το Κοινοβούλιο ως προς αυτό.

Προτάθηκαν πολλές επιλογές σχετικά με το πώς θα ξεπεράσουμε το σημερινό αδιέξοδο. Συζητούνται πολλές ιδέες. Όμως, δεν υπάρχει συναίνεση για το πώς θα προχωρήσουμε. Ήρθε ο καιρός για να παρουσιαστεί μια λύση; Για να χρησιμοποιήσω μια διατύπωση η οποία μας είναι οικεία, είναι τώρα ώρα να εργαστούμε πάνω στο κείμενο (text) ή έχουμε ακόμα καιρό για να εργαστούμε πάνω στο πλαίσιο (context);

Πρέπει να οικοδομήσουμε εκ νέου κλίμα εμπιστοσύνης και σιγουριάς. Πρέπει να έρθουμε και πάλι σε επαφή με τους πολίτες και να αποδείξουμε, με απτά αποτελέσματα, ότι η Ένωση μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες και τις προσδοκίες των πολιτών. Ας είμαι σαφής: η επίτευξη αποτελεσμάτων για τους πολίτες μέσω βασικών πολιτικών δεν αποτελεί εναλλακτική της αντιμετώπισης των θεσμικών θεμάτων. Είναι μέρος μιας διπλής προσέγγισης, στην οποία η πρόοδος στον ένα τομέα καθιστά ευκολότερη την πρόοδο στον άλλο.

Προτείνουμε, το επόμενο έτος, να εγκρίνουν από κοινού και τα τρία θεσμικά όργανα μια δήλωση. Αυτό θα αποτελέσει τη βάση για να λάβει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσεις σχετικά με μια διαδικασία η οποία θα οδηγεί σε μελλοντική συνολική θεσμική διευθέτηση. Θεωρώ τη δήλωση ως σαφή απόδειξη της ακλόνητης βούλησης των κρατών μελών, του Κοινοβουλίου και της Επιτροπής για εξεύρεση λύσης στο συνταγματικό αδιέξοδο. Αναμένω από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο ως προς αυτό. Όπως κι εσείς, ελπίζω ότι μαζί μπορούμε να επιτύχουμε συνταγματική διευθέτηση έως τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2009.

Η άσκηση ακρόασης αποδείχθηκε επιτυχής και θα πρέπει να συνεχιστεί. Το Σχέδιο Δ δεν ήταν μεμονωμένη επιχείρηση. Υποσχέθηκα στην Επιτροπή ότι μετά τη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου θα εξετάσω ποια θα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματά μας – αν θέλετε, τη δεύτερη φάση του Σχεδίου Δ.

Το πρόγραμμα δράσης για τους πολίτες μας θα επιδείξει την προστιθέμενη αξία της Ένωσης και έτσι θα συμβάλει στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών. Ερχόμενοι και πάλι σε επαφή με τους πολίτες μπορούμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για μελλοντική συνολική θεσμική διευθέτηση.

Αναμένω με ενδιαφέρον τη συζήτηση μαζί σας σήμερα και θα ήθελα να ευχαριστήσω τους προέδρους των πολιτικών ομάδων για τη συνεισφορά τους στη διαμόρφωση της πολιτικής της Επιτροπής.

(Χειροκροτήματα)

  Íñigo Méndez de Vigo, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Wallström, Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, η Ομάδα μου υποστήριξε το Σχέδιο Δ της Επιτροπής διότι πίστευε, και εξακολουθεί να πιστεύει, ότι είναι ένας καλός τρόπος να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη αυτές τις στιγμές. Συνεπώς, σας παροτρύνουμε να συνεχίσετε.

Είπατε ότι πρόκειται να περάσουμε στη δεύτερη φάση του Σχεδίου Δ· η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών θα σας κάνει μια πρόταση: ας μην το αποκαλούμε πλέον συζήτηση, διότι μια συζήτηση που διαρκεί τόσον πολύ καιρό μπορεί να δώσει την εντύπωση ότι απλά ξεκουραζόμαστε και δεν κάνουμε τίποτα περισσότερο· ας την αποκαλούμε ανάλυση, διότι πιστεύω ότι αυτό που ακολουθεί μια ανάλυση είναι μια πρόταση, και σε αυτό αναφερθήκατε με την κοινή δήλωση των τριών θεσμικών οργάνων.

Πιστεύω ότι αυτή η κοινή δήλωση των τριών θεσμικών οργάνων είναι καλή ιδέα, κυρία Wallström, καταρχάς διότι σηματοδοτεί τη συμβολική επέτειο των Συνθηκών της Ρώμης, οι οποίες αποτέλεσαν το σημείο αφετηρίας για την Κοινότητα, αλλά επίσης διότι σημαίνει πως το Συμβούλιο, η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο θέλουν να προωθήσουν από κοινού προτάσεις για μια διέξοδο από την κατάσταση της Συνταγματικής Συνθήκης.

Επομένως, μπορείτε να υπολογίζετε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για αυτή τη θεσμική δήλωση, αλλά αυτό σημαίνει ότι θέλουμε να συμμετάσχουμε στη σύνταξή της, όχι μόνο να την υπογράψουμε στο τέλος.

Πιστεύω πως το γεγονός ότι η διαδικασία επικύρωσης του Συντάγματος συνεχίστηκε στην Εσθονία και ότι το Φινλανδικό Κοινοβούλιο αποφάσισε να το επικυρώσει είναι θετικό και αποδεικνύει ότι όλοι όσοι προέβλεπαν ότι το Σύνταγμα είναι νεκρό έκαναν λάθος. Κανείς δεν επικυρώνει κάτι που είναι νεκρό.

Πιστεύω ότι το καθήκον που έχουμε αυτή τη στιγμή –και λέγοντας καθήκον, γνωρίζω ότι αυτό που ζητάω δεν είναι απλό– είναι να πείσουμε τους ευρωπαίους πολίτες γι’ αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε «το κόστος του μη Συντάγματος».

Θυμηθείτε ότι πολλά χρόνια πριν, όταν ήταν υπό συζήτηση η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη, υπήρχε μια έκθεση με τίτλο «το κόστος της μη Ευρώπης», με άλλα λόγια, ποιο θα ήταν το κόστος για τους πολίτες αν η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη δεν ετίθετο σε ισχύ και δεν δημιουργούταν η εσωτερική κοινή αγορά.

Πιστεύω ότι αυτό που πρέπει να κάνουμε σε αυτή τη συζήτηση σχετικά με τη Συνταγματική Συνθήκη είναι κάτι παρόμοιο: να εξηγήσουμε στους πολίτες, με παραδείγματα, τι θα έλειπε από τη ζωή τους αν δεν υπήρχε Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Είμαι βέβαιος ότι αυτή είναι μια καλή αποστολή για τη δεύτερη φάση της ανάλυσης, διότι θα μπορούσε να παραγάγει προτάσεις που θα βοηθούσαν τελικά να επιτευχθεί αυτό που θέλουμε όλοι μας, η Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο: να έχει η Ευρώπη προστιθέμενη αξία για τους πολίτες, να προστατεύει η Ευρώπη τις κοινές μας αξίες και τέλος, να κάνει η Ευρώπη τη ζωή των πολιτών πιο αποτελεσματική, πιο δίκαιη, πιο ελεύθερη και πιο αλληλέγγυα.

  Martin Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστούμε πολύ, Επίτροπε Wallström. Είστε μία από τις πραγματικά εξέχουσες προσωπικότητες της Επιτροπής, η οποία δεν τάσσεται μόνο υπέρ του σχεδίου Δ, αλλά και υπέρ του εκδημοκρατισμού της Ευρώπης στο σύνολό της, καθώς και της μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας στις δραστηριότητες της Επιτροπής. Είστε –και αυτό το δηλώνω εξ ονόματος της Ομάδας μας– μία από τις προσωπικότητες, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πολύτιμο κεφάλαιο για την πρόοδο της Ευρώπης. Η ομιλία σας κατέστησε για μία ακόμα φορά σαφές ότι είστε, ως η Αντιπρόεδρος της Επιτροπής υπεύθυνη για το σχέδιο Δ, ένας άνθρωπος στον οποίο μπορούμε να δείξουμε εμπιστοσύνη και να στηριχθούμε.

Ποια απτά αποτελέσματα προέκυψαν μέχρι σήμερα από αυτήν την περίοδο προβληματισμού, η οποία, όπως επεσήμανε ήδη ο κ. Méndez de Vigo, διατρέχει συνεχώς τον κίνδυνο να περιπέσει σε λήθαργο;

Αυτό που θέλουν οι πολίτες της Ευρώπης είναι περισσότερη διαφάνεια. Θέλουν να κατανοούν καλύτερα ό,τι συμβαίνει στα θεσμικά όργανα. Θέλουν μια σαφέστερη κατανομή αρμοδιοτήτων: ποιος κάνει τι, πού, πότε, σε ποια νομική βάση; Θέλουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στη νομοθεσία και τη διοίκηση. Θέλουν την ενίσχυση της αρχής της επικουρικότητας. Δεν είναι ανάγκη να γίνονται τα πάντα στις Βρυξέλλες – ορισμένα πράγματα μπορούν να γίνονται στις εκάστοτε χώρες. Ωστόσο, τα θέματα που δεν μπορούν να επιλυθούν στις χώρες, θα πρέπει να ρυθμίζονται από τις Βρυξέλλες. Αυτό είναι ένα σαφές μήνυμα. Συνεπώς, οι πολίτες θέλουν ακόμη ισχυρότερη παρουσία της ΕΕ στη διεθνή πολιτική. Θέλουν η ΕΕ να καταστεί αποτελεσματική στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας. Όλα αυτά τα γνωρίζουμε, και εξαρτάται από εμάς, το Συμβούλιο και την Επιτροπή, να τα επιτύχουμε. Όλα αυτά, ωστόσο, περιλαμβάνονται στο Σύνταγμα. Όλοι γνωρίζουμε ότι χρειαζόμαστε το Σύνταγμα, εάν σκοπεύουμε να εκπληρώσουμε αυτές τις απαιτήσεις των πολιτών. Στο τέλος της περιόδου προβληματισμού, είναι πλέον σαφέστερο από ποτέ ότι οι απαιτήσεις των πολιτών δεν είναι δυνατόν να εκπληρωθούν με βάση τη Συνθήκη της Νίκαιας. Δεν ήταν καν δυνατό με 15 κράτη μέλη –γι’ αυτό έπρεπε να τροποποιηθεί η Νίκαια και να αντικατασταθεί από το Σύνταγμα– και σύντομα θα έχουμε 27 κράτη μέλη και ακόμα δεν έχουμε το Σύνταγμα. Πώς μπορεί να είναι δυνατό τώρα; Η Επιτροπή είναι ο θεματοφύλακας των Συνθηκών. Αναμφίβολα, κανείς δεν θα έπρεπε να αγωνίζεται περισσότερο για το Σύνταγμα απ’ ό,τι ο Πρόεδρος της Επιτροπής.

Για τον λόγο αυτόν, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω, κυρία Wallström, αλλά θα ήθελα να δηλώσω σαφώς στον Πρόεδρο της Επιτροπής ένα πράγμα: πώς μπορείτε να προσέρχεστε σε μια διακοινοβουλευτική διάσκεψη, όπως αυτή της προηγούμενης εβδομάδας, όπου η συντριπτική πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών από τα εθνικά κοινοβούλια και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τάχθηκε υπέρ του Συντάγματος, και ο επόμενος Προεδρεύων του Συμβουλίου κ. Vanhanen δήλωσε ότι, κατά τη διάρκεια της Προεδρίας του, η Φινλανδία σκοπεύει να επικυρώσει συμβολικά το Σύνταγμα, και μετά, ως Πρόεδρος της Επιτροπής να εγείρετε αμφιβολίες –οι οποίες είναι όντως υπαρκτές– για το κατά πόσον είστε εσείς ο ίδιος προετοιμασμένος να δηλώσετε στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων: εάν δεν συνταχθείτε μαζί μου στην εφαρμογή του Συντάγματος, η διευρυμένη Ευρώπη θα ακινητοποιηθεί σταδιακά; Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα: 25 Υπουργοί Εργασίας και εκπρόσωποι της Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου παρευρέθηκαν στην τελευταία άτυπη συνεδρίαση του Συμβουλίου στο Λουξεμβούργο, στην οποία συζητήθηκε η οδηγία σχετικά με τις υπηρεσίες. Ύστερα από την αρχική συζήτηση διάρκειας δυόμισι ωρών, κάθε Υπουργός μπορούσε να ομιλήσει για τρία λεπτά. Αυτός ο χρόνος είναι πολύς σε σχέση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ωστόσο ήταν εντελώς δυσανάλογος συγκριτικά με το θέμα της ημερήσιας διάταξης. Η Ευρώπη δεν μπορεί να ασκήσει καμία λογική πολιτική σε ένα τέτοιο γιγαντιαίο όργανο, όπως το Ecofin: πρόκειται μάλλον για το άκρο αντίθετο της χρηστής διακυβέρνησης, της σαφούς νομοθεσίας και της αποτελεσματικότητας! Φθάνουμε τα όρια των υφιστάμενων δομών. Εάν θέλουμε να καταστήσουμε την Ευρώπη πιο δημοκρατική, πιο διαφανή πιο αποτελεσματική –εάν θέλουμε να παράγουμε αποτελέσματα για τους πολίτες– πρέπει να αφήσουμε τα λόγια και να περάσουμε στην πράξη. Αυτός είναι ο λόγος που χρειαζόμαστε το Σύνταγμα. Όσο το Προεδρείο της Επιτροπής και, συγκεκριμένα, ο Πρόεδρός της αποστέλλουν μηνύματα τα οποία δημιουργούν αμφιβολίες για το κατά πόσον το συγκεκριμένο θεσμικό όργανο είναι πράγματι αποφασισμένο να εφαρμόσει το Σύνταγμα, τόσο οι πολέμιοι του Συντάγματος θα μπορούν κάλλιστα να πιστεύουν ότι έχουμε παραιτηθεί. Όχι, εκείνοι που υποστηρίζουν το Σύνταγμα είναι μαζί σας, κυρία Wallström, και αποτελούν την πλειονότητα. Υπάρχουν όμως σε αυτό το Κοινοβούλιο εκείνοι που αντιτίθενται στο Σύνταγμα.

(Αποδοκιμασίες)

Αυτοί που μόλις τώρα ύψωσαν τις φωνές τους, αποτελούν μειονότητα. Η συντριπτική πλειονότητα αυτού του Σώματος τάσσεται υπέρ του Συντάγματος. Η συντριπτική πλειονότητα των κρατών μελών τάσσεται υπέρ του Συντάγματος. Η συντριπτική πλειονότητα της Επιτροπής τάσσεται υπέρ του Συντάγματος. Όλοι, λοιπόν έχουμε ευκαιρίες, ας αγωνιστούμε όλοι μαζί, το ίδιο ισχύει και για τον κ. Barroso.

(Χειροκροτήματα)

  Marielle De Sarnez, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, η Ευρώπη διέρχεται σοβαρή κρίση, πιθανώς τη σοβαρότερη στην ιστορία της. Τη βλέπουμε καθημερινά η Ευρώπη όχι μόνο δεν προχωρά, αλλά ούτε καν παραμένει στάσιμη· οπισθοχωρεί, ενώ ταυτόχρονα οι εθνικοί εγωισμοί ενισχύονται και το αίσθημα μεταξύ των λαών ότι μοιράζονται ένα κοινό πεπρωμένο σημειώνει οπισθοδρόμηση.

Ενόψει του επόμενου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, καταθέσατε μια σειρά προτάσεων σε μια προσπάθεια να απαντήσετε σε αυτή την κρίση. Ανάμεσα σε αυτές τις προτάσεις η Ομάδα μας διακρίνει μερικά διστακτικά βήματα εμπρός.

Για παράδειγμα, θα αποστείλετε όλες τις νομοθετικές προτάσεις σας απευθείας στα εθνικά κοινοβούλια ταυτόχρονα με την αποστολή τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αυτή είναι μια καλή κίνηση, η οποία όμως δεν αλλάζει τίποτε.

Θα προτείνετε στα κράτη μέλη τη μεταρρύθμιση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων στον τομέα της δικαστικής και της αστυνομικής συνεργασίας. Αυτό είναι καλύτερο, αλλά χρειαζόταν πραγματικά ένας χρόνος για να γίνει αυτή η πρόταση; Πιστεύετε πραγματικά ότι αυτές οι προτάσεις θα αποκαταστήσουν το κλίμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στους πολίτες και την Ευρώπη;

To σχέδιο αναζωογόνησης που προτείνετε, τόσο όσον αφορά τον τομέα της χάραξης πολιτικών όσο και τον τομέα των θεσμικών οργάνων, δεν βρίσκεται στο ύψος των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε. Φαίνεται ότι είστε ικανοποιημένοι με το να κάνετε πολύ μικρά βήματα, αλλά αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα τεράστιο βήμα εμπρός.

Καταρχάς, στη δική σας Ευρώπη των αποτελεσμάτων λείπει σε σημαντικό βαθμό η φιλοδοξία όσον αφορά τη χάραξη πολιτικών. Θα ήθελα να σας ακούσω να υποστηρίζετε κοινές πολιτικές, οι οποίες είναι ζωτικής σημασίας προκειμένου να προετοιμαστούμε καλύτερα για το μέλλον. Αυτή η ανάγκη κοινών πολιτικών αφορά ιδιαίτερα την έρευνα, όπου συνεχώς χάνουμε έδαφος έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ιαπωνίας σήμερα, και έναντι της Κίνας και της Ινδίας αύριο. Άλλος τομέας που χρειάζεται κοινές πολιτικές είναι ο τομέας της ενέργειας: είναι σαφές ότι το θέμα της ενέργειας και ο ενεργειακός εφοδιασμός θα αποτελέσει μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις αυτού του αιώνα.

Το θέμα της μετανάστευσης είναι επίσης κρίσιμο. Στον τομέα αυτό χρειαζόμαστε κοινή πολιτική, επειδή είναι σαφές ότι τα θέματα μετανάστευσης και συνεργασίας για την ανάπτυξη χρειάζεται να αντιμετωπιστούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Επιπλέον, θα θέλαμε να ακούσουμε ορισμένες προτάσεις για το θέμα της οικονομικής διακυβέρνησης. Αν θέλουμε να επιτύχουμε ανάπτυξη, και κατά συνέπεια απασχόληση, πρέπει προφανώς να ενισχύσουμε τον οικονομικό, δημοσιονομικό και βιομηχανικό συντονισμό μας, τουλάχιστον εντός της ευρωζώνης. Αυτό είναι όντως θέμα επείγουσας ανάγκης.

Η έλλειψη προτάσεων εκ μέρους σας σχετικά με τα θεσμικά όργανα είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα ακόμη πιο σοβαρό θέμα. Σχετικά με το βασικό ζήτημα που έχει να κάνει με το μέλλον των θεσμικών οργάνων μας, και κατά συνέπεια και της δημοκρατίας μας, αρκεστήκατε να σχολιάσετε ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει συναίνεση ανάμεσα στα κράτη μέλη.

Κυρία Wallström, ο ρόλος της Επιτροπής δεν είναι να διατυπώνει απλώς παρατηρήσεις, αλλά να παρουσιάζει προτάσεις. Ήταν καθήκον της Επιτροπής να καθορίσει μια πορεία, και να υπερασπιστεί το όραμα που θα έπρεπε να έχει, και σε αυτό έχετε αποτύχει.

Πρέπει να πάψουμε να λέμε ψέματα στον εαυτό μας. Ακόμη και αν η διαδικασία επικύρωσης συνεχίζεται συμβολικά, όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό το Σύνταγμα δεν θα δει ποτέ το φως της ημέρας. Πρέπει να ξαναγράψουμε το Σύνταγμα, να παρουσιάσουμε ένα νέο κείμενο που θα είναι μικρότερης έκτασης, απλούστερο, πιο ευανάγνωστο και πιο αυστηρά επικεντρωμένο στις σημαντικές αρχές πάνω στις οποίες είναι θεμελιωμένη η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ένα τέτοιο κείμενο θα πρέπει να μας λέει ποιοι είμαστε, τι θέλουμε και ποιες αξίες ενστερνιζόμαστε και υπερασπιζόμαστε. Αν θέλουμε να είμαστε σε θέση να επικυρώσουμε ένα πολιτικό σχέδιο αυτού του χαρακτήρα το 2009, όταν θα διεξαχθούν οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε όλα τα κράτη μέλη, πρέπει να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε από τώρα.

Αυτές είναι, κυρία Επίτροπε, οι ανησυχίες της Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη.

Την περασμένη εβδομάδα, ο κ. Barroso πολύ σωστά ζήτησε από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων να αναλάβουν την ευθύνη για το ευρωπαϊκό σχέδιο ενώπιον των πολιτών τους. Σήμερα, ζητούμε από την Επιτροπή να αναβιώσει την έμπνευση χωρίς την οποία τίποτε το σημαντικό δεν μπορεί να επιτευχθεί.

(Χειροκροτήματα)

  Johannes Voggenhuber, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, στην αρχαία Ρώμη, όταν ένας αριστοκράτης καταδικαζόταν, είχε το δικαίωμα να ζητήσει από κάποιον τρίτο να εκτίσει την ποινή για λογαριασμό του. Κατά τα φαινόμενα, σήμερα βρίσκεστε σε μια τέτοια θέση, και δεν το αξίζετε.

Ωστόσο, ο Πρόεδρος της Επιτροπής πρέπει να ακούσει την ετυμηγορία αυτού του Κοινοβουλίου σχετικά με τον ρόλο του στη συνταγματική διαδικασία και ελπίζω να φροντίσετε γι’ αυτό. Διαδραμάτισε έναν μάλλον καταστροφικό ρόλο: δειλός, χωρίς φαντασία, αντιφατικός και άκρως αντιπαραγωγικός. Ίσως φιλοδοξεί να κερδίσει τη θέση του νεκροθάφτη του Ευρωπαϊκού Συντάγματος· ασφαλώς έχει πολλές πιθανότητες να την κερδίσει. Γνωρίζω ότι ο Πρόεδρος της Επιτροπής είναι αυθεντία στις παρερμηνείες: εμείς τουλάχιστον πάντοτε τον παρερμηνεύουμε. Μόλις κάποιος επικαλεστεί μια δήλωσή του αυτολεξεί, ισχυρίζεται στην ίδια ομιλία ακριβώς το αντίθετο, ενώ όποτε κάποιος προσπαθήσει να τον στριμώξει, ισχυρίζεται ότι εννοούσε κάτι εντελώς διαφορετικό.

Είναι, ωστόσο, ενδιαφέρον ότι ολόκληρη η Ευρώπη κατάλαβε το ίδιο μήνυμα από την αυθεντία στις παρερμηνείες: δεν υπάρχει ελπίδα. Τίποτε δεν πρόκειται να συμβεί για πολλά χρόνια. Η Νίκαια; Δεν ήταν τόσο κακή, όσο όλα αυτά! Όπως ο ίδιος ανέφερε, η γη θα εξακολουθήσει να γυρίζει και χωρίς το Σύνταγμα. Το χειρότερο όμως είναι ότι οι πολίτες περιμένουν ακόμα αποτελέσματα και όχι ρητορείες. Πρόκειται φυσικά για ακόμα μία παρερμηνεία, οι πολίτες όμως κατάλαβαν πολύ καλά.

Από την αρχή της θητείας του, ο Πρόεδρος της Επιτροπής δεν κατέβαλε την παραμικρή προσπάθεια, προκειμένου να εξευρεθεί λύση σε αυτήν τη συνταγματική διαμάχη. Δεν υπήρξε επ’ ουδενί υπέρμαχος του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Για τον Πρόεδρο είναι ένα απλό παιχνίδι με βώλους για τις πολιτικές ελίτ, μια ομφαλοσκόπηση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων – μια έκφραση του κ. Μπλερ, παραλλαγές της οποίας αναφέρει διαρκώς.

Κυρία Επίτροπε, έτσι δεν πρόκειται να επιτύχουμε καμία πρόοδο. Το Κοινοβούλιο έλαβε μία απόφαση. Εξαρχής υπήρχε ελλιπής υποστήριξη εκ μέρους της Επιτροπής και υπήρξαν ορισμένες σημαντικές παρερμηνείες. Η Νίκαια μπορεί πράγματι να επιτρέπει μερικά βήματα προς την ολοκλήρωση, κυρία Επίτροπε: γνωρίζουμε ότι υπάρχουν «γέφυρες». Υπάρχουν δυνατότητες για μια ομαλή, σχεδόν διακριτική ολοκλήρωση, αλλά είναι αυτό που πραγματικά θέλετε; Χωρίς έναν Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων; Χωρίς τον πλήρη εκδημοκρατισμό της Ένωσης; Χωρίς ικανότητα για ανάληψη δράσεων; Χωρίς τον μοχλό της ομοφωνίας σε πολλούς τομείς; Τη θέλετε πραγματικά χωρίς κοινωνικά δικαιώματα; Τη θέλετε χωρίς ένα σύνταγμα που θα δημιουργήσει το πολιτικό περιβάλλον, στο οποίο τα συμφέροντα των ευρωπαίων πολιτών θα λαμβάνονται καλύτερα υπόψη; Μεγαλύτερη νομιμότητα, θέσπιση ευρύτερης εκπροσώπησης στις αποφάσεις, περισσότερη διαφάνεια και ενημέρωση για τους πολίτες, μεγαλύτερη λογοδοσία έναντι των πολιτών, περισσότεροι έλεγχοι και ισορροπίες, περισσότεροι κοινοβουλευτικοί και δικαστικοί έλεγχοι: αυτό ακριβώς είναι το περιεχόμενο του Συντάγματος! Όλα αυτά δεν είναι απλώς τύποι και άκρατες ρητορείες, όπως διαρκώς προσπαθεί να υπονοήσει ο Πρόεδρος της Επιτροπής σε αυτήν τη συζήτηση.

Ισχυρίζεστε ότι ακούει τους ανθρώπους. Μου προκάλεσαν μεγάλη έκπληξη οι έρευνες του Ευρωβαρόμετρου, μετά τα δημοψηφίσματα στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες, οι οποίες κατέδειξαν σαφώς ότι περισσότεροι από τα δύο τρίτα εκείνων που ψήφισαν «όχι» τάσσονταν υπέρ της βελτίωσης του Συντάγματος και ότι ήθελαν οι βελτιώσεις αυτές να έχουν ως στόχο μια κοινωνική Ευρώπη. Με άλλα λόγια, η διαμάχη αυτή αφορά μια ευρωπαϊκή δημοκρατία και την κοινωνική διάσταση της Ευρώπης ως απάντηση στην παγκοσμιοποίηση. Και τι πράττει ο κ. Barroso; Αφουγκράζεται τους ανθρώπους, αλλά ακούει κάτι εντελώς διαφορετικό. Μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε υπέρμαχο μιας Ευρώπης των κυβερνήσεων.

Η ουσία και η αιτία της κρίσης είναι η Ευρώπη των κυβερνήσεων. Δεν κατανόησε ότι οι άνθρωποι διαμαρτύρονταν κατά του δημοκρατικού ελλείμματος, κατά της έλλειψης διαφάνειας; Δεν άκουσε; Δεν ανέφεραν την τρομοκρατία. Ναι, η αυστριακή Προεδρία αναφέρεται στην επικουρικότητα και τη γραφειοκρατία και το ΔΕΚ, οι πολίτες όμως όχι. Ενώ οι κυβερνήσεις έχουν αγκιστρωθεί στις αξιώσεις τους για εξουσία, οι πολίτες θέλουν μια ευρωπαϊκή δημοκρατία, θέλουν μια κοινωνική διάσταση, θέλουν τα βασικά τους δικαιώματα και θέλουν ένα καλύτερο σύνταγμα.

Αποτελεί ιστορική ευθύνη του Προέδρου της Επιτροπής να ξεκινήσει και να στηρίξει αυτήν τη διαδικασία βελτίωσης και θα ήταν σκόπιμο να κάνει κάτι τέτοιο.

  Gabriele Zimmer, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε Wallström, κυρίες και κύριοι, η Επιτροπή και ένα σημαντικό ποσοστό αυτού του Κοινοβουλίου έχουν πραγματικά αποστασιοποιηθεί από τους ευρωπαίους πολίτες. Οι πολίτες δεν θέλουν μόνο να κατανοούν καλύτερα τι συμβαίνει στα θεσμικά όργανα – θέλουν μεγαλύτερη συμμετοχή. Θέλουν να ερωτώνται για το τι θέλουν, θέλουν να λαμβάνουν αποφάσεις, θέλουν να συμμετέχουν σε συζητήσεις για το μέλλον της Ευρώπης και θέλουν όλα αυτά να ληφθούν υπόψη.

Κατά συνέπεια, έχω μια μάλλον διαφορετική αντίληψη για την έννοια του όρου «ακούω», που τόσο πολύ αρέσει στον κ. Barroso. Εδώ ακριβώς χρειάζεται να προβούμε σε αλλαγές, ούτως ώστε να καταφέρουμε να πραγματοποιηθεί τελικά μια ουσιαστική συζήτηση για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στα πολυάριθμα ταξίδια του, ο Πρόεδρος δεν θα έπρεπε να έχει αναλωθεί μόνο στο κήρυγμα, αλλά να ακούει πραγματικά. Όλοι οι συμμετέχοντες θα μπορούσαν να είχαν ακούσει, από πολλούς ανθρώπους, πολύ συγκεκριμένες ιδέες, σχετικά με τη μορφή που θα έπρεπε να λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο μέλλον.

Λίγες ημέρες μετά το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ στην Αθήνα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέθεσε συνέντευξη Τύπου, προκειμένου να παρουσιάσει την πρωτοβουλία της για ένα πρόγραμμα δράσης με βάση τα αιτήματα των πολιτών. Ωστόσο, εάν αναμένατε ότι θα υπήρχε οποιαδήποτε αναφορά στις συζητήσεις κατά τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, στο οποίο συμμετείχαν 35 000 άνθρωποι, θα απογοητευόσασταν. Εντούτοις, τα μέλη της Ομάδας μου λαμβάνουν αυτό το Φόρουμ στα σοβαρά και τόσο πριν, όσο και κατά τη διάρκεια του Φόρουμ, συμμετείχαν στις συζητήσεις που αφορούσαν μια ευρωπαϊκή έκκληση –η Ευρώπη δίνει τον λόγο στους πολίτες– και τον Χάρτη Αρχών για μια διαφορετική Ευρώπη. Το γεγονός αυτό αντικρούει όλους τους υπαινιγμούς ότι η Αριστερά εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι προετοιμασμένη να συμμετάσχει σε συζητήσεις για το μέλλον της ΕΕ ή για το Σύνταγμα.

Συμμερίζομαι τις ιδέες που χρησιμοποιούνται ως σημεία εκκίνησης και στα δύο έγγραφα. Είναι αναγκαίο να πραγματοποιήσουμε μια αληθινά δημοκρατική συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης και την πορεία που θα ακολουθήσουμε, και η εν λόγω συζήτηση πρέπει να βασίζεται στην υπόθεση ότι η αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου πρέπει να είναι ιερή και πρέπει να γίνεται σεβαστή και να διαφυλάσσεται. Κατά την άποψή μου, είναι μάλλον τραγελαφικό ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να δηλώνει, όπως έπραξε στις 10 Μαΐου 2006, ότι πρέπει να παράγουμε αποτελέσματα για την Ευρώπη μέσω ενός προγράμματος δράσης με βάση τα αιτήματα των πολιτών.

Σήμερα εγκρίναμε την πρότασή μας για ένα πρόγραμμα δράσης με βάση τα αιτήματα των πολιτών· η ανακοίνωση προτείνει έντεκα πρωτοβουλίες, που σχετίζονται κυρίως με την εσωτερική αγορά. Ο Πρόεδρος Barroso παραμένει ιδιαίτερα πιστός στο συγκεκριμένο θέμα. Εμμένει στη βασική του πεποίθηση ότι ο σκοπός της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να είναι η διατήρηση της ανταγωνιστικότητάς της ως σύνολο στην παγκόσμια αγορά. Ωστόσο, αυτό δεν πρόκειται ποτέ να οδηγήσει σε μια πραγματικά κοινωνική Ευρώπη αλληλεγγύης, με την κοινωνική συνοχή στο επίκεντρο. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ασκούν δριμεία κριτική οι πολίτες της Ευρώπης. Αυτή είναι η πορεία που οι πολίτες δεν θέλουν να ακολουθήσει η Ένωση. Θέλουν να οριστούν διαφορετικές προτεραιότητες και θεωρώ ότι είναι πλέον καιρός να ληφθεί υπόψη το συγκεκριμένο θέμα. Αυτό είναι που πρέπει να συζητήσουμε στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο της συνταγματικής διαδικασίας και της συζήτησης για το σχέδιο Δ.

  Nigel Farage, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, τι να πει κανείς; Η ομιλία της Επιτρόπου Wallström ήταν θλιβερή και εσωστρεφής, σχεδόν στρουθοκαμήλιζε. Το μόνο που μπορώ να συμπεράνω ότι το Σχέδιο D αντιπροσωπεύει τη λέξη «delusional» (ψευδαίσθηση). Μάλλον πρέπει να βγαίνετε περισσότερο έξω, διότι μου φαίνεται ότι περιβάλλεστε από Επιτρόπους, αξιωματούχους, συκοφάντες και βουλευτές, οι οποίοι σαφώς δεν αντιπροσωπεύουν την άποψη τουλάχιστον των μισών πολιτών της Ευρώπης. Και ο ίδιος ο κ. Barroso δεν είναι καλύτερος, διότι όταν δεν εργάζεται στην Επιτροπή βρίσκεται σε πολυτελείς θαλαμηγούς, κάνοντας διακοπές με τους εκατομμυριούχους.

Νομίζω ότι ίσως έχω το φάρμακο που χρειάζεστε. Θα ήθελα να σας προσκαλέσω, Επίτροπε Wallström, να έρθετε στην παμπ της γειτονιάς μου ένα μεσημέρι Κυριακής και να συναντήσετε μερικούς πραγματικούς ανθρώπους. Μπορώ να κάνω και κάτι καλύτερο: μπορώ να σας προσκαλέσω στο Oval να παρακολουθήσετε έναν φιλικό αγώνα. Ελάτε να παρακολουθήσετε κρίκετ και να γνωρίσετε μερικούς πραγματικούς ανθρώπους! Αν δεν έχετε χρόνο γι’ αυτό, μπορείτε να διαβάσετε την ίδια σας την έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, η οποία δείχνει ότι τώρα λιγότεροι από τους μισούς πολίτες της Ευρώπης πιστεύουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει καλή δουλειά. Όλα αυτά τα αγνοείτε· στην πραγματικότητα υιοθετείτε αμυντική στάση, και αυτό είναι ίσως καλό, διότι τουλάχιστον δείχνει ότι πλησιάζει το τέλος!

Κάθε οργανισμός με αίσθημα τιμής θα σεβόταν τα αποτελέσματα του γαλλικού και του ολλανδικού δημοψηφίσματος και η περαιτέρω ολοκλήρωση θα είχε σταματήσει τελείως. Αντιθέτως, συνωμοτήσατε όλοι κατά του γαλλικού και του ολλανδικού λαού· συνωμοτήσατε κατά των ίδιων σας των κανόνων, όταν είπατε εδώ ότι θα έπρεπε η έγκριση να είναι ομόφωνη, και συνεχίζετε να προχωράτε με αυτό το τρελό σχέδιο. Το χάσμα μεταξύ των πολιτικών τάξεων και των αληθινών λαών της Ευρώπης διευρύνεται καθημερινά. Ντροπή σε όλους σας!

  Ryszard Czarnecki (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι η Επίτροπος προτιμά το χόκεϊ από το κρίκετ και είμαι υποχρεωμένος να συμφωνήσω μαζί της σε αυτό.

Για να είμαι ειλικρινής, το Σχέδιο Δ έχει μεγαλύτερη σχέση με το δημοκρατικό έλλειμμα παρά με τη δημοκρατία, και με την έλλειψη διαλόγου από ό,τι με τον διάλογο. Διεξάγεται μάλλον επιπόλαιη συζήτηση παρά ουσιαστική αντιπαράθεση απόψεων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία τονίζει ότι το Σχέδιο Δ δεν αποτελεί επιχείρηση για τη διάσωση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, μου θυμίζει το σοβιετικό πρακτορείο TASS, το οποίο αρνούνταν πάντα ότι συνέβαιναν καταστροφές στη Σοβιετική Ένωση ή ότι υπήρχε φτώχια.

Αυτό το οποίο κάνετε, κατ’ ουσίαν, είναι να συγκρίνετε προφανείς ενέργειες προκειμένου να ξεπεράσετε για λίγο τις δυσκολίες και να αντέξετε έως ότου γίνει δεκτό το Σύνταγμα, σχεδόν σίγουρα σε αμετάβλητη μορφή, σε λίγα μόλις χρόνια. Εάν η Επιτροπή ήθελε πραγματικά και ειλικρινά να εισάγει ένα πραγματικό Σχέδιο Δ, η πρώτη της απόφαση θα ήταν να ζητήσει συνταγματικά δημοψηφίσματα στις χώρες όπου το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα εγκρίθηκε με κοινοβουλευτικό διάταγμα, συχνά διά βοής. Μόνον τέσσερις από τις δώδεκα έως τώρα χώρες διεξήγαγαν δημοψηφίσματα. Δύο από αυτές τις χώρες επικύρωσαν το Σύνταγμα, ενώ δύο το απέρριψαν. Αυτό αντικατοπτρίζει την πραγματική συζήτηση που διεξήχθη στην κοινωνία και την έλλειψη πραγματικής συζήτησης στο πλαίσιο των δομών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ας σταματήσει επιτέλους η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μοιάζει με κινεζική χορωδία όπερας, η οποία τραγουδά «Ας φύγουμε, ας φύγουμε» για τρεις ολόκληρες πράξεις, αλλά δεν μετακινείται ούτε πόντο. Η Επίτροπος Wallström έχει την ευκαιρία να διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο από τον ρόλο του μαέστρου της χορωδίας.

  Timothy Kirkhope (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το έγγραφο «Ένα σχέδιο για τους πολίτες: απτά αποτελέσματα για την Ευρώπη» είναι ευπρόσδεκτο ως προς το ότι δίνει έμφαση στην εφαρμογή της πολιτικής αντί για τα θεσμικά μεγάλα σχέδια. Ακόμη κι αν δεν συμφωνώ με όλες τις προτεινόμενες λύσεις, επικροτώ ιδιαίτερα τη δέσμευση για μια συνολική αναθεώρηση της ενιαίας αγοράς. Ελπίζω ότι η εν λόγω αναθεώρηση θα είναι ιδιαίτερα έντονη προς το άνοιγμα των αγορών, την απελευθέρωση και την άρση των οικονομικών φραγμών που υπάρχουν ακόμη στην Ευρώπη. Γνωρίζω ότι ο Πρόεδρος της Επιτροπής είναι προσωπικά προσηλωμένος –όπως κι εγώ– στην οικονομική μεταρρύθμιση και την απελευθέρωση ως τον μόνο τρόπο διασφάλισης της ανάπτυξης και της μεγαλύτερης ευημερίας.

Δεν επικροτώ, ωστόσο, το προτεινόμενο πρόγραμμα δράσης στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων. Είναι αλήθεια ότι οι πολίτες στην Ευρώπη θέλουν να δουν μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών στην καταπολέμηση και πάταξη των απειλών που αντιμετωπίζουμε όλοι στον σύγχρονο κόσμο –ιδιαίτερα της τρομοκρατίας– αλλά εγώ θέλω να δω μεγαλύτερο διακυβερνητικό συντονισμό στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας, αντί για μια προσπάθεια να καταστούν τα θέματα αυτά αντικείμενο ψηφοφορίας με ειδική πλειοψηφία. Είναι θέματα που άπτονται του πυρήνα του εθνικού κράτους και των ευθυνών του απέναντι στους πολίτες του σε κάθε περίπτωση. Στους τομείς αυτούς θα πρέπει να διατηρηθεί το εθνικό δικαίωμα αρνησικυρίας. Η βρετανική κυβέρνηση παίζει επί του παρόντος με τη φωτιά με την αναποφασιστικότητά της στο θέμα.

Αντιθέτως, προτρέπω την Επιτροπή να επικεντρωθεί στην εφαρμογή της ατζέντας της οικονομικής μεταρρύθμισης. Οι πολίτες στην Ευρώπη θέλουν δράση· θέλουν δράση όσον αφορά την ανάπτυξη και θέλουν δράση όσον αφορά τις θέσεις εργασίας. Δεν έχουν όρεξη για ατελείωτες συζητήσεις επί συνταγματικών, θεσμικών δομών. Δεν θέλουν μεγάλα σχέδια τα οποία διαβρώνουν την κυριαρχία των εθνών τους ή επηρεάζουν τις πιθανότητές τους να βρουν δουλειά. Επομένως, το μήνυμά μου προς τους ηγέτες για τη σύνοδο κορυφής του Ιουνίου είναι απλό: θα πρέπει να επικεντρωθούν στις προτεραιότητες των πολιτών, ιδιαίτερα στη δεινή θέση των 18 εκατομμυρίων που είναι άνεργοι στην Ευρώπη. Το υφιστάμενο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα δεν περιέχει τίποτα γι’ αυτούς. Η Ευρώπη πρέπει να αποδείξει σαφώς και κατηγορηματικά ότι αποκόμισε ορισμένα διδάγματα από τις ψηφοφορίες επί του Συντάγματος. Πρέπει να δείξει ότι είναι έτοιμη να προχωρήσει προς ένα φιλόδοξο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που να αντιμετωπίζει αυτά τα θέματα στα οποία αναφέρθηκα, δηλαδή τη χαμηλή ανάπτυξη, την υψηλή ανεργία και τις απειλές κατά του περιβάλλοντός μας. Χρειάζεται δραστική μεταρρύθμιση του κοινωνικού προτύπου. Πώς να μιλήσει κανείς για ένα κοινωνικό πρότυπο που καταδικάζει τόσο πολλούς στην αθλιότητα της ανεργίας;

Η αντίθεσή μου στο Σύνταγμα επί του παρόντος δεν είναι δογματική, αλλά είναι γνωστό –από όσο γνωρίζω– ότι το Σύνταγμα δεν θα ήταν καλό για τους λαούς της Ευρώπης. Πιστεύω ότι αυτό είπαν οι λαοί της Ευρώπης, ιδιαίτερα στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες. Είναι τώρα καιρός να ξυπνήσουν οι κυβερνήσεις της Ευρώπης. Χρειαζόμαστε μεταρρύθμιση. Πρέπει να είμαστε περισσότερο υπόλογοι απέναντι στον πολίτη, περισσότερο διαφανείς και πρέπει να αναμορφώσουμε τις προτεραιότητες. Πρέπει να ανταποκριθούμε στις επιθυμίες και τις ανάγκες των πολιτών, και αυτό είναι που μας ανατέθηκε στο Λάκεν και στο οποίο, δυστυχώς, έχουμε τώρα αποτύχει. Καθώς προχωρούμε προς μια ΕΕ των 27, ας γιορτάσουμε την πολυμορφία της σύγχρονης Ευρωπαϊκής Ένωσης· ας αξιοποιήσουμε αυτήν την πολυμορφία για να συνεργαστούμε για μια πραγματική Ευρώπη εθνικών κρατών.

  Hannes Swoboda (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, υποστηρίζω απόλυτα όσα είπατε σήμερα, και γνωρίζω τη μεγάλη σας αφοσίωση στο σχέδιο Δ. Ωστόσο, όσα αναφέρατε σήμερα για το Σύνταγμα δεν περιλαμβάνονται στα έγγραφα. Αναφέρομαι κυρίως στο πρόγραμμα δράσης με βάση τα αιτήματα των πολιτών. Ως εκ τούτου, συμμερίζομαι την κριτική που ασκήθηκε από τον κ. Schulz και πολλούς άλλους ότι, διαβάζοντας τα εν λόγω έγγραφα, σχηματίζει κανείς την εντύπωση ότι η Επιτροπή έπαψε να αγωνίζεται για το Σύνταγμα. Αυτό νομίζω ότι είναι πολύ άδικο, διότι όχι μόνο απογοητεύσατε ιδιαιτέρως πολλούς πολίτες, οι οποίοι έχουν επίσης αγωνιστεί υπέρ του Συντάγματος – για παράδειγμα στα δημοψηφίσματα. Αυτό χρήζει όντως κριτικής. Υπάρχουν δύο μεγάλα ελλείμματα, στα οποία ελάχιστα αναφερθήκατε σε αυτό το έγγραφο. Το πρώτο είναι το θεσμικό έλλειμμα: αυτό θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί μέσω του Συντάγματος, και συμφωνώ με τον κ. Méndez de Vigo ότι δεν έχει αναφερθεί το κόστος της έλλειψης Συντάγματος. Το δεύτερο έλλειμμα σχετίζεται με την έλλειψη χρηματοδοτικών πόρων. Και αυτό το θέμα αναφέρθηκε ελάχιστα.

Θα προχωρήσω τώρα σε αυτό που θεωρώ βασικό πρόβλημα. Συμφωνώ μαζί σας, κυρία Αντιπρόεδρε, ότι είναι εξαιρετικά κρίσιμο, όχι μόνο να περιμένουμε και να αγωνιστούμε για το Σύνταγμα και μια καλύτερη χρηματοδότηση, αλλά να αναλάβουμε τώρα δράση. Αναφέρομαι κυρίως στο πρόβλημα της ανεργίας. Είπατε ορισμένα πολύ ωραία πράγματα εδώ, με τα οποία μπορώ να συμφωνήσω, αλλά πού είναι συγκεκριμένες προτάσεις για όλα αυτά που συζητήσαμε στο παρελθόν σε σχέση με τη Λισαβόνα και ούτω καθεξής; Πού είναι οι συγκεκριμένες προτάσεις σε σχέση π.χ. με τον συντονισμό στην οικονομική πολιτική, ο οποίος είναι απολύτως απαραίτητος, ειδικά στη ζώνη του ευρώ, αλλά και εκτός αυτής, προκειμένου να δημιουργηθούν καλύτερες οικονομικές συνθήκες;

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής συμφώνησε να καταβάλει προσπάθειες προκειμένου να διασφαλίσει τον καλύτερο συντονισμό των δημόσιων επενδύσεων στις υποδομές, καθώς δεν διαθέτουμε αρκετά χρήματα για να χρηματοδοτηθούν τα πάντα από την Ευρώπη, και πολλά θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν σε εθνικό επίπεδο. Ωστόσο, τίποτε από αυτά δεν αναφέρεται στα έγγραφα. Και, όσον αφορά την ενεργειακή πολιτική: συζητήσαμε το γεγονός ότι, ανεξάρτητα από το Σύνταγμα –το οποίο εκχώρησε επίσης στην Ευρώπη περισσότερες αρμοδιότητες στην ενεργειακή πολιτική– χρειάζεται να κάνουμε ορισμένα σημαντικά βήματα, ιδίως σε σχέση με τις υποδομές. Τίποτε από αυτά δεν ορίζεται συγκεκριμένα στα έγγραφα που υποβλήθηκαν. Το ίδιο συμβαίνει και όσον αφορά την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, για την οποία μπορεί να αναφερθεί, αφετέρου, ότι είναι αναγκαίο να προχωρήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε χωρίς Σύνταγμα, αλλά επίσης ότι είναι πολύ σημαντικό να αποκτήσουμε ένα Σύνταγμα, ούτως ώστε να μπορούμε να προχωρήσουμε ακόμα περισσότερο.

Ζητάτε μια ευρωπαϊκή απάντηση στην παγκοσμιοποίηση, αλλά και εν προκειμένω υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις όσον αφορά τη μορφή που θα μπορούσε να λάβει αυτή η ευρωπαϊκή απάντηση, προκειμένου να δημιουργήσει ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο, προωθώντας ταυτόχρονα τον εκσυγχρονισμό και διατηρώντας την ανταγωνιστικότητα. Και αυτό αποτελεί ένα πρόγραμμα δράσης με βάση τα αιτήματα των πολιτών και είναι ακριβώς αυτό που πολλοί πολίτες περιμένουν από εμάς. Επομένως, θα σας ζητούσα ακόμα μία φορά να αποσαφηνίσετε τη στάση της Επιτροπής σε σχέση με το Σύνταγμα. Δεν πρέπει να μείνουμε απλώς ακίνητοι· είμαι απολύτως σύμφωνος να προβούμε στα κατάλληλα βήματα εν παραλλήλω. Μην παραβλέψετε όμως τις θεσμικές προϋποθέσεις, διότι θα απογοητεύσετε τους πολίτες, εάν δεν τους δηλώσετε σαφώς ότι ένα Σύνταγμα είναι επίσης απαραίτητο προκειμένου να είναι δυνατό να υλοποιηθούν τα συμφέροντά τους σε παγκόσμιο επίπεδο.

  Cecilia Malmström (ALDE). – (SV) Η περίοδος προβληματισμού πλησιάζει στο τέλος της, αλλά δεν υπάρχει η αίσθηση ότι έχει εξεταστεί σοβαρά το ζήτημα της Ευρώπης. Η ζωηρή συζήτηση που επρόκειτο να ξεκινήσει σε όλα τα κράτη μέλη και που όλοι οι πρωθυπουργοί υποσχέθηκαν στη σύνοδο κορυφής τους στις 18 Ιουνίου του περασμένου χρόνου έλαμψε διά της απουσίας της. Ούτε η Προεδρία προφανώς πιστεύει ότι αξίζει τον κόπο να συμμετάσχει σε αυτή τη συζήτηση.

Αυτό δεν συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι δεν θέλουν να μιλήσουν για την Ευρώπη. Γνωρίζετε, όπως και εγώ και όλοι μας, ότι οι άνθρωποι θέλουν να συζητήσουν για την Ευρώπη. Σε σχολεία, σε χώρους εργασίας και σε συζητήσεις, οι άνθρωποι παντού είναι αφοσιωμένοι στη συζήτηση του θέματος και έχουν απόψεις και ιδέες όσον αφορά το σε τι θα πρέπει να συνίσταται η ευρωπαϊκή συνεργασία μας, σχετικά με το πώς μπορεί να αλλάξει και να βελτιωθεί και τι δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει. Αυτό το οποίο λείπει είναι η ηγεσία. Οι ευρωπαίοι ηγέτες είναι πολύ απορροφημένοι στα εσωτερικά τους προβλήματα για να μπορέσουν να υψώσουν το βλέμμα τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι καιρός, ωστόσο, να συγκροτηθούμε και να επιδείξουμε την απαιτούμενη ηγετική ικανότητα. Εάν οι πρωθυπουργοί και υπουργοί εξωτερικών δεν επιθυμούν να δείξουν ηγετική ικανότητα, τότε πρέπει να το πράξουμε εμείς.

Φυσικά, πρέπει να γίνουν ορισμένα πράγματα σε θεσμικό επίπεδο. Αρκετές από τις προτάσεις σας είναι εξαιρετικά εποικοδομητικές. Πιστεύω ότι, εάν εισαχθεί περισσότερη διαφάνεια στο Συμβούλιο και ασκηθεί μεγαλύτερος έλεγχος και αν αρχίσει να παρακολουθείται ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόζεται η επικουρικότητα –όλα αυτά είναι πράγματα που μπορούν να συμβούν χωρίς αλλαγή στη Συνθήκη– τότε αυτό θα είναι ένα βήμα προς τα εμπρός. Έχουμε υψηλές προσδοκίες από τη φινλανδική Προεδρία. Σχετικά με αυτό το θέμα, το φως φαίνεται να έρχεται από την ανατολή.

Χρειαζόμαστε, ασφαλώς, ένα σύνταγμα υπό την έννοια μιας δέσμης κανονισμών που θα παρέχει νομιμότητα. Πιστεύω επίσης, ότι στο τέλος, θα υπάρξει ένα αναθεωρημένο Σύνταγμα διαφορετικό από αυτό που έχουμε επί του παρόντος, το οποίο όμως ιδεωδώς θα πρέπει να στηρίζεται στις ίδιες βασικές ιδέες. Πρέπει να είμαστε προορατικοί και αφοσιωμένοι στην εξωτερική πολιτική και την καταπολέμηση του εγκλήματος και να αντεπεξέλθουμε στη διεύρυνση. Ελπίζω ότι μπορούμε να εκπονήσουμε πρακτικές προτάσεις στο εγγύς μέλλον. Γνωρίζουμε όλοι ότι η περίοδος προβληματισμού θα παραταθεί. Πρέπει να δείξουμε ότι η ΕΕ είναι απαραίτητη για τις θέσεις εργασίας και την οικονομία και προκειμένου να επιτευχθούν συνεχείς μεταρρυθμίσεις της εσωτερικής αγοράς. Πρέπει να δείξουμε ότι η ΕΕ είναι απαραίτητη στον κόσμο και πρέπει να επισημάνουμε τα πλεονεκτήματα της διεύρυνσης.

Μεταξύ των θεμάτων που συζητήθηκαν πολύ στην Ευρώπη και τα οποία συγκαταλέγονται μεταξύ των κορυφαίων θεμάτων στον ιστότοπο της Επιτροπής είναι θεσμικά θέματα και το θέμα της έδρας του Κοινοβουλίου. Ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων σε ολόκληρη την Ευρώπη θεωρούν παράξενο ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνεδριάζει σε δύο τοποθεσίες. Το γεγονός αυτό κοστίζει πολλά χρήματα και δίνει στο Κοινοβούλιο μια αίσθηση γελοίου. Ελπίζω ότι αυτή η πρωτοβουλία πολιτών θα βρεθεί σύντομα στο γραφείο της κ. Wallström με ένα εκατομμύριο υπογραφές.

  Bastiaan Belder (IND/DEM). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, δεν είναι η πρώτη φορά που το παρόν Κοινοβούλιο συζητάει το μέλλον της Ευρώπης. Η συνεισφορά της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου 2006, που αποτελεί το θέμα της σημερινής συζήτησης, προσφέρει λίγα από την άποψη της ανάλυσης, δυστυχώς. Θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση και τρεις συστάσεις.

Όπως γνωρίζει η Επίτροπος από εσωτερικές εκθέσεις, ένας από τους κύριους λόγους για το ολλανδικό «όχι» ήταν η απώλεια της κυριαρχίας. Είναι άξιο απορίας ότι η Επιτροπή εν συνεχεία προσπαθεί, από την πίσω πόρτα, να επεκτείνει τις εξουσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους τομείς της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης.

Τάσσομαι απολύτως υπέρ της παράτασης της περιόδου προβληματισμού, υπό την προϋπόθεση ότι ο χρόνος δαπανάται όντως για περισυλλογή σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης. Πρέπει να απομακρυνθούμε από το κείμενο του συντάγματος, και η αναδιοργάνωση των υφιστάμενων συνθηκών πρέπει να οδηγήσει σε θεσμικό πλαίσιο φιλικό προς το χρήστη. Το εν λόγω πλαίσιο –μπορείτε να το αποκαλείτε βασική συνθήκη εάν θέλετε– πρέπει να προτάσσει τη συγκεκριμένη πολιτική σε σχέση με τη θέσπιση νέων θεσμών, όπως ένας ευρωπαίος υπουργός εξωτερικών. Αυτή η πορεία δράσης θα ωφελήσει τελικά τον πολίτη περισσότερο από μία άνευ νοήματος υπογραφή από έναν πρωθυπουργό, όπως πρότεινε ο κ. Barroso, σε δήλωση αφοσίωσης. Αυτό δεν θα μας βοηθήσει περαιτέρω και δεν θα εντυπωσιάσει τον ολλανδό ψηφοφόρο – κάτι το οποίο δεν χρειάζεται να ειπωθεί στους ολλανδούς συναδέλφους μου.

  Alexander Stubb (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, έχω τρεις παρατηρήσεις. Καταρχάς, συμφωνώ με τον κ. Kirkhope ότι το Σύνταγμα δεν έχει πεθάνει και αυτό θα πρέπει να μας χαροποιεί.

Η περασμένη εβδομάδα ήταν καταπληκτική: είχαμε το διακοινοβουλευτικό φόρουμ, η Επιτροπή παρουσίασε ένα έγγραφο, η Εσθονία επικύρωσε το Σύνταγμα, η Φινλανδία έστειλε ένα σαφές μήνυμα ότι θα το επικυρώσει και η κ. Merkel έκανε μια πολύ καλή ομιλία. Ο κ. Farage δεν είναι πλέον εδώ, αλλά είχε ενδιαφέρον ότι το μήνυμά του προς τον «λαό του κρίκετ» ήταν ότι θέλει να αποφασίσουν η Γαλλία και οι Κάτω Χώρες για όλους τους υπόλοιπους το πώς θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το Σύνταγμα. Είναι ένα ενδιαφέρον μήνυμα προς τον βρετανικό λαό.

Η δεύτερη παρατήρησή μου, επαναλαμβάνοντας τα όσα είπε ο κ. Méndez de Vigo, είναι ότι η συζήτηση αυτή έχει πέντε στάδια. Το πρώτο στάδιο ήταν η σκέψη, όχι η σιέστα, όπως θα ήθελαν να πουν ορισμένοι. Τώρα προχωράμε προς το δεύτερο στάδιο, που είναι η ανάλυση. Η αυστριακή Προεδρία πρέπει να προχωρήσει από την περίοδο προβληματισμού σε μια περίοδο ανάλυσης και να ενστερνιστεί την εξαιρετική ιδέα του κ. Méndez de Vigo ότι θα πρέπει να εκπονηθεί μια μελέτη του κόστους που θα συνεπάγεται το να μην έχουμε Σύνταγμα. Τρίτον, θα υπάρξει ένα στάδιο προτάσεων και, τέταρτον, ένα στάδιο διαπραγματεύσεων. Τέλος, όπως είπε και η κ. Επίτροπος, ελπίζω ότι θα υπάρξει μια φάση επικυρώσεων το 2009.

Η τελευταία παρατήρησή μου αφορά την απόδοση ευθυνών. Μου φαίνεται, ακούγοντας τη συζήτηση στο Κοινοβούλιο και τη δημόσια συζήτηση, ότι παίζουμε το παιχνίδι της απόδοσης ευθυνών. Φαίνεται ότι τα κράτη μέλη κατηγορούν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Επιτροπή για ό,τι πηγαίνει στραβά. Η Επιτροπή έχει την τάση να κατηγορεί τα κράτη μέλη, και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατηγορεί τόσο την Επιτροπή όσο και τα κράτη μέλη. Πρέπει να σταματήσουμε αυτό το παιχνίδι της απόδοσης ευθυνών και να αρχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα περισσότερο ως ομάδα. Η ιδέα μιας κοινής δήλωσης, στην οποία θα συμμετάσχει και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είναι καλή.

Επιτρέψτε μου μόνο να επισημάνω ότι συζητάμε για το μέλλον της Ένωσης, προετοιμάζοντας το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, και μόνο ένας ηγέτης Ομάδας είναι παρών στο Σώμα: ο κ. Poettering. Ο κ. Schulz δεν βρίσκεται πλέον εδώ, αλλά ανέφερε συναντήσεις του Συμβουλίου Υπουργών, στις οποίες κάθε ένα από τα 25 κράτη μέλη έχει στη διάθεσή του τρία λεπτά για να μιλήσει, που συνολικά μας κάνει 75 λεπτά. Αν πάρετε αυτό το παράδειγμα και το εφαρμόσετε στο Σώμα μας, με δύο λεπτά για κάθε έναν από τους 732 βουλευτές, το σύνολο είναι 1 464 λεπτά. Οι συζητήσεις στο Συμβούλιο δεν είναι απαραίτητα ελκυστικές, αλλά θα μπορούσαμε να βελτιώσουμε και αυτόν τον τομέα.

Η τελευταία μου παρατήρηση απευθύνεται προς την κ. Επίτροπο. Μόλις είπατε ότι είναι πολύ καλό που ορισμένα κράτη μέλη επικυρώνουν τη Συνθήκη. Πέντε το έπραξαν μετά τα αρνητικά αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων και σύντομα θα υπάρξει και μια έκτη επικύρωση. Σας προτρέπω να πείτε στον πρωθυπουργό σας, τον κ. Persson, ότι καλό θα ήταν να την επικύρωνε και η Σουηδία. Αυτή δεν είναι μια δήλωση ενόψει του παγκόσμιου πρωταθλήματος χόκεϊ στον πάγο. Είναι μια απλή δήλωση ότι και η Σουηδία θα πρέπει να το πράξει.

(Χειροκροτήματα)

  Jan Marinus Wiersma (PSE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης προβλέπεται να συνεχιστεί για λίγο διάστημα ακόμη. Στην πραγματικότητα, η συζήτηση για την πορεία και την πολιτική της ΕΕ θα είναι μόνιμο στοιχείο. Η Επιτροπή δικαίως επισημαίνει ότι το Σχέδιο Δ δεν συνδέεται μόνον με τη συζήτηση για τη συνταγματική συνθήκη, όσο σημαντική και να είναι. Αποτελεί μια πρώτη άσκηση σε πιο ανοιχτή, πιο προορατική ευρωπαϊκή επικοινωνία. Η ολοένα περισσότερη επικοινωνία αποτελεί βασική προϋπόθεση για επιτυχή ευρωπαϊκή συνεργασία.

Την περασμένη εβδομάδα, η Επιτροπή παρουσίασε τα πρώτα αποτελέσματα της επιχείρησης «Σχέδιο Δ», τα οποία χαιρετίζω με ανοιχτές αγκάλες. Η Επιτροπή επισημαίνει σαφώς τη συγκεκριμένη δράση που έχει αναληφθεί, η οποία, αυτή καθ’ αυτή αποδεικνύει ότι η Επιτροπή αποδίδει μεγάλη σημασία στην αποστολή σαφούς μηνύματος. Ταυτόχρονα, πρέπει να προσέξουμε να μην πέσουμε στην παγίδα της επικοινωνίας προς χάριν της επικοινωνίας. Στην επικοινωνία, ουκ εν τω πολλώ το ευ. Επίσης, ο τρόπος με τον οποίο επιτελείται αποτελεί ένα μόνο από τα δύο συστατικά της επιτυχούς επικοινωνίας. Πρέπει επίσης να αναρωτηθούμε τι ακριβώς θέλουμε να πούμε για το μέλλον της Ευρώπης και, προπάντων, πώς συνδέεται το εν λόγω μήνυμα με τη δράση την οποία έχει αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι πληροφορίες που έχουν παράγει οι δραστηριότητες της Επιτροπής έως τώρα είναι από αυτήν την άποψη πολύ ενδιαφέρουσες. Δημόσιες έρευνες –αναφέρομαι ιδιαίτερα στο Ευρωβαρόμετρο –έχουν αποκαλύψει ότι οι Ευρωπαίοι έχουν υψηλές προσδοκίες για την Ευρωπαϊκή Ένωση σε πολλούς τομείς, γεγονός που μας οδηγεί αναπόφευκτα στο συμπέρασμα ότι μια αρνητική ψήφος για την ΕΕ αποδίδεται εν πάση περιπτώσει εν μέρει στο γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποδίδει με τον τρόπο τον οποίο θα έπρεπε. Δεν έχω, συνεπώς, κανένα πρόβλημα να εστιάσει η Επιτροπή σε μια συγκεκριμένη ατζέντα πολιτικής. Υπογραμμίζει, ωστόσο, αυτό επαρκώς το πλαίσιο στο οποίο πρέπει να λειτουργήσουμε; Έχω ορισμένες παρατηρήσεις να διατυπώσω.

Πρώτον, το πρόγραμμα δράσης για τους πολίτες πρέπει να είναι επαρκώς ουσιαστικό προκειμένου να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών τουλάχιστον σε ορισμένο βαθμό. Έχει η Επιτροπή επιτύχει αρκετά εν προκειμένω ή εξετάζει μόνον πολιτική που έχει ήδη δρομολογηθεί; Επίσης, δεν πρέπει να εξετάζουμε μόνον τις προσδοκίες –που η Επιτροπή έχει σαφώς εκπληρώσει– αλλά επίσης την αντίληψη των πολιτών για το περιβάλλον. Δεν θα έπρεπε να διεξάγουμε μελέτες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι πολίτες αντιλαμβάνονται την Ευρώπη και να αναρωτηθούμε κατά πόσον το πρόγραμμα δράσης για τους πολίτες μπορεί να συμβάλει θετικά στην καθημερινή ζωή;

Δεύτερον, ένα πρόγραμμα δράσης όπως αυτό δημιουργεί προσδοκίες στις οποίες πρέπει να ανταποκριθούμε. Πράγματι, εάν δηλώσουμε σαφώς αυτό που θέλουμε να επιτύχουμε και στη συνέχεια δεν το κατορθώσουμε, τότε αυτό θα συντελέσει μόνον σε μια αρνητική άποψη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα το οποίο με φέρνει στο τελευταίο θέμα μου.

Το οποίο αφορά το ζήτημα της κατεύθυνσης της συζήτησης σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης στα διάφορα κράτη μέλη. Ενώ η Επιτροπή, βάσει όσων ανέκυψαν από την έρευνα του ευρωβαρόμετρου, έχει κατορθώσει να επισημάνει τα θέματα τα οποία αφορούν τους Ευρωπαίους, πώς εκτιμά την κατάσταση των πραγμάτων σε όλες αυτές τις εθνικές συζητήσεις σχετικά με την ευρωπαϊκή συνεργασία, την κατεύθυνση στην οποία οδεύουμε, και το σύνταγμα; Έχει επιτευχθεί κάποιος βαθμός σύγκλισης, ή δεν έχουμε προχωρήσει ακόμη πέραν του σημείου στο οποίο βρισκόμασταν το 2005;

Όλα τα θεσμικά όργανα διαδραματίζουν ορισμένο ρόλο, αλλά ασφαλώς ως βουλευτής του παρόντος Κοινοβουλίου, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή του Συμβουλίου στην ιδιαίτερη αρμοδιότητά του για την εκτέλεση μιας ουσιαστικής πολιτικής ατζέντας απαραίτητης προκειμένου να πείσει το κοινό να στηρίξει το ευρωπαϊκό σχέδιο.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MANUEL ANTÓNIO DOS SANTOS
Αντιπροέδρου

  Sarah Ludford (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αυτό που διδαχθήκαμε από το γαλλικό και το ολλανδικό δημοψήφισμα ήταν ότι πολλοί άνθρωποι, δυστυχώς, θεωρούν την ΕΕ ως μέρος της απειλής της παγκοσμιοποίησης, αντί για ένα ασφαλές λιμάνι από τους κρύους ανέμους της παγκοσμιοποίησης. Πρέπει να τονίσουμε πώς η ΕΕ προσφέρει αφενός ασφάλεια με την κλασσική έννοια και αφετέρου εσωτερική ενδυνάμωση και δυναμισμό, που μας καθιστούν ικανούς να ανταγωνιστούμε στον κόσμο και να έχουμε ευημερία. Με την ευκαιρία, η δράση της Επιτροπής για τις χρεώσεις της περιαγωγής της κινητής τηλεφωνίας είναι εξαιρετική.

Θέλω να εστιάσω στην ασφάλεια στον τομέα της δικαιοσύνης. Η πλέον ορατή απόδειξη της χρησιμότητας της ΕΕ στους εκλογείς μου στο Λονδίνο, την οποία βίωσα, ήταν πέρσι το καλοκαίρι. Με το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, ένας ύποπτος για δολοφονία ήρθε από τη Λετονία σε τέσσερις εβδομάδες και ένας ύποπτος για τρομοκρατία ήρθε από την Ιταλία σε έξι εβδομάδες. Αυτό ήταν μια πραγματική απόδειξη ότι η ΕΕ πράγματι προσφέρει αυξημένη ασφάλεια έναντι της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας που θέλουν οι πολίτες μας. Οι βρετανοί συντηρητικοί, παρεμπιπτόντως, αντιτιθέμενοι στο ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης θέτουν σε κίνδυνο την έννομη τάξη. Υποστηρίζω, επομένως, θερμά την ώθηση που προσφέρει ο Πρόεδρος Barroso για τη βελτίωση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων στα θέματα της δικαιοσύνης, με τη βελτίωση των νόμων για την αστυνομική και δικαστική συνεργασία και τη νόμιμη μετανάστευση μέσω περισσότερο αποτελεσματικών, δημοκρατικών και ανοιχτών μεθόδων.

Όμως, η ΕΕ θα πρέπει, επίσης, να είναι ενωμένη, σταθερή και δραστήρια στα θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπάρχει ευρεία υποστήριξη υπέρ του να διαδραματίζει η ΕΕ έναν ισχυρό ρόλο παγκοσμίως, στην προώθηση της ειρήνης, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Ουδέποτε όμως υπήρξε κοινή θέση του Συμβουλίου ή κοινή δράση στο πλαίσιο του αιτήματος της ΚΕΠΠΑ για κλείσιμο της βάσης του Γκουαντάναμο.

Πρόσφατα, η Προσωρινή Επιτροπή μας για τις έκτακτες εκδόσεις άκουσε τον Χαβιέ Σολάνα να λέει ότι δεν είχε αρμοδιότητα να ελέγχει αν τα κράτη μέλη τηρούσαν τις δεσμεύσεις τους όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είπα ότι αυτό δημιουργεί μια θλιβερή εικόνα της ΕΕ. Τώρα ο Τόνι Μπλερ, αντί να διεξάγει μια εθνική συζήτηση για τα οφέλη της Ευρώπης, συμπράττει κατά τρόπο απαράδεκτο σε μια επικίνδυνη και λαϊκίστικη επίθεση των Συντηρητικών και των μέσων μαζικής ενημέρωσης κατά της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τη Διασφάλιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Ας επικεντρωθούμε στη δημιουργία μιας πραγματικής Ευρώπης των πολιτών, ασφάλειας από την τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα και τις παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων και τις διακρίσεις, και στην προώθηση της ήρεμης δύναμης της Ευρώπης στον κόσμο.

  Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κύριε Πρόεδρε, μιλάμε για το μέλλον της Ευρώπης! Ποια Ευρώπη; Αυτή της οποίας δεν γνωρίζουμε τα σύνορα; Ποιος, μέσα στην αίθουσα γνωρίζει τα σύνορα της Ευρώπης; Κανένας μας! Ποια Ευρώπη; Αυτή η οποία δεν έχει εξωτερική πολιτική, αλλά άγεται και φέρεται από τους αμερικανούς; Ποια Ευρώπη; Αυτή η οποία δεν έχει δικό της στρατό και έχει ένα στρατό ευρωπαϊκό με αμερικανό αρχιστράτηγο όπως είναι το ΝΑΤΟ; Ποια Ευρώπη; Αυτή η οποία δεν έχει ενεργειακή πολιτική. Βυσσοδομούμε εις βάρος του Πούτιν που θα μας δώσει αέριο και εμπλεκόμαστε στις φασαρίες που θέλουν οι Αμερικάνοι στον Κόλπο για να μην έχουμε φθηνό πετρέλαιο; Ποια Ευρώπη; Αυτή η οποία δεν έχει επαρκή δημοκρατία; Πείτε μου ένα ενιαίο σύστημα εκλογής! Διαφορετικά εκλέγεστε εσείς, διαφορετικά εκλέγομαι εγώ, διαφορετικά εκλέγεται κάποιος άλλος. Ποια Ευρώπη; Αυτή η οποία δεν μπορεί να έχει ένα ενιαίο δημοψήφισμα διότι σε άλλες χώρες αρμόδια είναι τα κοινοβούλια και σε άλλες χώρες οι λαοί;

Επομένως, δεν είμαστε μια Ευρώπη η οποία έχει μέλλον. Γιατί μια χώρα, ένα έθνος, μια ένωση, για να έχει μέλλον πρέπει να ξέρει τι είναι και που θέλει να πάει. Ευτυχώς, όμως, που χθες πήραμε μαθήματα: μαθήματα πατριωτισμού και πολιτισμού από έναν Ινδιάνο: τον κ. Morales! Ο οποίος, βεβαίως, σώθηκε από την εθνοκάθαρση που κάναμε εμείς οι Ευρωπαίοι πηγαίνοντας στη χώρα του. Και ήταν μια μεγάλη μέρα για το Κοινοβούλιο που ακούσαμε αυτόν τον φλογερό πατριώτη.

  Elmar Brok (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Αντιπρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σε απάντηση αυτών που ανέφερε ο προηγούμενος ομιλητής και ορισμένοι άλλοι, πρέπει να πω ότι δεν είναι ένα όραμα που απέκτησα μόλις χθες· αντιθέτως, το ευρωπαϊκό ιδεώδες είναι το όραμα, καθότι είναι το ιδεώδες που μας έχει προσφέρει εδώ και δεκαετίες ειρήνη και ευημερία, κάτι που μόνο λίγα μέρη του κόσμου έχουν βιώσει κατά τη διάρκεια της Ιστορίας. Αυτό θα πρέπει να ανακαλούμε στη μνήμη μας, και είναι ένα κρίσιμο θέμα. Είναι κάτι που πλέον εκλαμβάνεται ως δεδομένο και δεν το θεωρούμε –όπως κάποτε– θετικό στοιχείο. Ούτε είναι πλέον αρκετό το «όχι πια πόλεμος», καθώς και το γεγονός ότι δεν έχει γίνει κανένας, παρότι παραμένει σημαντικό επίτευγμα. Μολονότι γνωρίζουμε πόσο εύθραυστος είναι ο πολιτισμός, αδυνατούμε να μεταδώσουμε στους πολίτες μας τους πραγματικούς λόγους για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, επειδή ό,τι συζητούμε εμείς δεν υπερβαίνει ποτέ τα όρια του τετριμμένου, και με το «εμείς» εννοώ συγκεκριμένα τις κυβερνήσεις. Όταν σκέφτομαι ότι κάποιοι συζητούσαν αποκλειστικά και μόνο για την ιδιότητά τους ως καθαροί εισφορείς, ενώ άλλοι, οι οποίοι είχαν ήδη λάβει πέντε δισεκατομμύρια, εξέφραζαν παρόλα αυτά παράπονα ότι δεν έλαβαν δέκα επιπλέον δισεκατομμύρια, με αποτέλεσμα αυτά τα δέκα δισεκατομμύρια να αναδεικνύονται σε μοναδικό αντικείμενο συζήτησης και να θεωρούνται ως απόδειξη της έλλειψης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, είναι επόμενο ότι δεν θα πρέπει να εκπλησσόμαστε από την παρούσα κατάσταση όσον αφορά τους ψηφοφόρους.

Θα ήθελα να προτρέψω τις εθνικές κυβερνήσεις να πουν επιτέλους και πάλι την αλήθεια και να παρέχουν πλήρεις πληροφορίες στους πολίτες –και την Επιτροπή να μην τις απαλλάξει από αυτήν την υποχρέωση– καθώς και να μην είναι τόσο επιφυλακτική εν προκειμένω. Ελπίζω ότι το έγγραφο που υποβλήθηκε σήμερα για να το εξετάσουμε θα αποτελέσει ένα πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση.

Θα πρέπει, ωστόσο, να επισημανθεί ότι τυχόν παρερμηνείες στο συγκεκριμένο θέμα πρέπει να αποφευχθούν. Αληθεύει ότι αυτό που έχει σημασία είναι η Ευρώπη μας, με τη σημερινή της σύσταση, να δραστηριοποιηθεί εκ νέου, επιτυγχάνοντας πρόοδο –γεγονός που από μόνο του είναι πειστικό– σε σημαντικούς τομείς. Δεν πρέπει να δοθεί η εντύπωση –όπως παρουσιάστηκε εν μέρει στα μέσα μαζικής ενημέρωσης– ότι πρόκειται για ένα πρόγραμμα εναλλακτικό του Συντάγματος. Πρέπει να καταστεί σαφές ότι εμείς, με τον τρόπο αυτόν, τασσόμαστε υπέρ του Συντάγματος και ότι θέλουμε να αξιοποιήσουμε τον χρόνο που απομένει μέχρι να τεθεί σε ισχύ, αλλά και ότι είναι απαραίτητο να επιτύχουμε ορισμένους κρίσιμους στόχους, όχι μόνο σε θεσμικά ζητήματα, όπως τα δικαιώματα ψήφου, ο αριθμός των εδρών, η εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, αλλά κυρίως όσον αφορά το καλό των πολιτών. Πρέπει να καταστεί σαφές ότι μόνο το Σύνταγμα θέτει τον πολίτη στο επίκεντρο· ότι αυτό δεν είναι απλώς μια ένωση κρατών, αλλά επίσης μια ένωση πολιτών, και ότι αυτοί οι πολίτες έχουν δικαιώματα· ότι ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων είναι κεφαλαιώδους σημασίας για τη μελλοντική σύλληψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης· και ότι οι ευρωπαϊκές εκλογές έχουν κάποια σχέση με την επιλογή του Προέδρου της Επιτροπής από τους πολίτες και επομένως με την εναρμόνιση της Επιτροπής με τη λαϊκή βούληση. Αυτά είναι τα καθοριστικά θέματα, στα οποία πρέπει να υπάρξει πρόοδος και στα οποία μας λείπει μερικές φορές η τόλμη.

Ήμουν εξαιρετικά αισιόδοξος όταν ένα νέο κράτος μέλος, δύο χρόνια μετά την ένταξή του στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επικύρωσε την Ημέρα της Ευρώπης –την Ημέρα Schuman– το Σύνταγμα με ψήφους 73 υπέρ και 1 κατά· μιλώ συγκεκριμένα για την Εσθονία. Εξίσου αξιοσημείωτο είναι το σπουδαίο επίτευγμα του φινλανδικού κοινοβουλίου την περασμένη εβδομάδα. Ελπίζω ότι αυτό θα αποτελέσει κίνητρο για τις χώρες –όπως η Πορτογαλία– που θα διαδεχθούν τη Φινλανδία στην Προεδρία του Συμβουλίου. Πέραν όσων δήλωσε η καγκελάριος Merkel στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο την προηγούμενη εβδομάδα, θεωρώ δεδομένο ότι η γερμανική Προεδρία θα απαλλαγεί από την υποχρέωση που απορρέει από τη συμφωνία συνασπισμού της. Θέλουμε αυτήν τη συνταγματική συνθήκη και θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για την επικύρωσή της. Ελπίζω, κυρία Αντιπρόεδρε, ότι η Επιτροπή θα συνταχθεί μαζί μας σε αυτήν την προσπάθεια με όλες τις δυνάμεις που διαθέτει.

(Χειροκροτήματα από τη δεξιά πτέρυγα και το κέντρο)

  Richard Corbett (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επικροτώ το Σχέδιο Δ της Επιτροπής. Χρειαζόμαστε τις συζητήσεις και γνωρίζω από εμπειρία στη χώρα μου ότι όσο περισσότερο ενημερωμένοι είναι οι πολίτες σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο πιο θετικοί απέναντί της τείνουν να είναι. Γι’ αυτό άνθρωποι όπως ο Nigel Farage και το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου αντιτίθενται συνεχώς στο Σχέδιο Δ, τη χρηματοδότησή του και το γεγονός ότι προκαλεί συζητήσεις για την Ευρώπη. Θέλουν οι πολίτες να βασίζονται στις παραπληροφορημένες προκαταλήψεις τους για την Ευρώπη. Πρέπει να αντιταχθούμε σε αυτό. Πρέπει να προκαλέσουμε την ευρύτερη δυνατή συζήτηση.

Πιστεύω ότι είναι σωστό να παραταθεί η συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης. Χρειαζόμαστε τουλάχιστον έναν χρόνο ακόμη. Χρειαζόμαστε ευρύτερη και βαθύτερη σκέψη. Είναι σωστό ότι μέχρι τώρα η σκέψη αφορούσε λιγότερο το κείμενο και περισσότερο το πλαίσιο. Ωστόσο, γνωρίζουμε επίσης ότι, εν ευθέτω χρόνω, θα πρέπει να ασχοληθούμε με το τι θα κάνουμε με αυτό το κείμενο. Η συζήτηση θα πρέπει να γίνει πιο δομημένη και πιο εστιασμένη, ίσως στο πλαίσιο των όσων μόλις είπαν ο κ. Méndez de Vigo και ο κ. Stubb. Θα πρέπει να επιληφθούμε του θέματος.

Είναι εξαιρετικά απλουστευτικό να λέμε, όπως είπαν ο κ. Farage και ο κ. Kirkhope, ότι οι λαοί μίλησαν και τάχθηκαν κατά του Συντάγματος. Αυτό απλά δεν είναι αληθές. Έχουμε διαφορετικές απαντήσεις σε όλη την Ευρώπη. Μια πλειοψηφία υποστηρίζει το Σύνταγμα, ακόμα και σε χώρες στις οποίες διεξήχθησαν δημοψηφίσματα. Αν προσθέσετε όλα τα δημοψηφίσματα, περισσότεροι ψήφισαν «ναι» παρά «όχι». Συνολικά, όπως είπε η Επίτροπος Wallström, σύντομα θα έχουμε 16 κράτη υπέρ. Μάλιστα, αν προσθέσετε τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, έως τα τέλη του επόμενου μήνα θα έχουμε 18 επικυρώσεις. Αυτό προχωρά. Είναι θέμα αποκλίσεων, όχι αντίθεσης με το Σύνταγμα. Όταν έχουμε αποκλίσεις στην Ένωση, τις συζητάμε για να βρούμε λύση, ώστε να τις καταστήσουμε αποδεκτές από όλους, αναγνωρίζοντας την πλειοψηφική τάση και προσπαθώντας να βρούμε τις απαραίτητες προσαρμογές ούτως ώστε να μπορέσουν να γίνουν αποδεκτές και από τη μειοψηφία. Έχουμε χρέος προς τη μειοψηφία να τις συζητήσουμε και να βρούμε συμβιβασμούς, αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και τη βούληση της πλειοψηφίας.

  Alexander Lambsdorff (ALDE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, Αντιπρόεδρε Wallström, κυρίες και κύριοι, το βασικό ερώτημα είναι το εξής: τι θέλουν οι πολίτες από τα πολιτικά θεσμικά όργανα; Αυτό που θέλουν είναι η επίλυση προβλημάτων και, ενίοτε ένα όραμα –ναι, και αυτό– καθώς και να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη τα προβλήματά τους, οι φόβοι και οι ανησυχίες τους.

Αυτό που καταδεικνύεται από τα αποτελέσματα στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες είναι ότι αυτή η Ευρωπαϊκή μας Ένωση δεν έχει επιτύχει, μέχρι σήμερα, αρκετά προς αυτήν την κατεύθυνση. Αυτή η απόρριψη, ωστόσο, δεν βύθισε την Ευρωπαϊκή Ένωση σε κρίση· δεν έκανε τίποτε παραπάνω από το να αποκαλύψει την κρίση στην οποία βρισκόταν ήδη η ΕΕ. Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, ακόμη και στη Γερμανία, μόνο το 38% των πολιτών πιστεύουν ότι η ψήφος τους μετράει. Επομένως, χρειάζεται έντονη προσπάθεια, προκειμένου να επιτύχουμε την έγκριση των πολιτών για την ΕΕ και τώρα έχουμε την ευκαιρία γι’ αυτό, καθώς η αλήθεια είναι ότι το πρώτο βήμα είναι πολύ απλό. Πρέπει να αποδείξουμε ότι το «όχι» που εκφράστηκε από δύο χώρες της ΕΕ γίνεται πράγματι αποδεκτό ως τέτοιο.

Αυτό που είναι χειρότερο από μια αρνητική ψήφο, είναι μια αρνητική ψήφος που δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από τους πολιτικούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι το Σύνταγμα είναι νεκρό, αλλά αποτελεί λόγο για το γεγονός ότι δεν μπορούμε να ψηφίσουμε εκ νέου για μια συνταγματική συνθήκη, χωρίς αυτή να έχει υποστεί τροποποιήσεις. Το Σύνταγμα πρέπει να αναθεωρηθεί, διαχωρίζοντας τα συστατικά του στοιχεία από τις ειδικές πολιτικές. Πρέπει απλά να καταστεί σαφές ότι, για παράδειγμα, οι στόχοι και οι αξίες της ΕΕ δεν ταυτίζονται με τις ειδικές πολιτικές στον τομέα της αλιείας ή των αποβλήτων ηλεκτρονικού εξοπλισμού.

Άλλωστε, όσον αφορά τη διαφωνία –την καθημερινή πολιτική διαφωνία– μάς είναι και αυτή απαραίτητη. Το μεγαλύτερο μέρος της αφορά τις τομεακές πολιτικές. Εάν η όλη συζήτηση για την οδηγία για τις υπηρεσίες έδειξε ένα πράγμα, αυτό είναι, αναμφίβολα, ότι οι πολίτες πράγματι ενδιαφέρονται για το τι συμβαίνει σε αυτό το μέρος. Η διαφωνία είναι το αλάτι της δημοκρατίας· πολλοί σε αυτό το Σώμα θα γνωρίζουν ότι δεν ήμουν καθόλου ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα της οδηγίας για τις υπηρεσίες, αλλά χάρηκα που 30 000 άνθρωποι βρέθηκαν εδώ στο Στρασβούργο για να διαδηλώσουν, καθώς αυτός είναι γνήσιος διάλογος με τους πολίτες, ενώ το σχέδιο Δ του προσδίδει μια μάλλον τεχνητή υπόσταση.

Πρέπει επίσης να καταστεί σαφές σε μας ότι πρέπει να παραμείνουμε πιστοί στον διαχωρισμό των αρμοδιοτήτων. Αυτός, άλλωστε, είναι ο λόγος που θέλω να δηλώσω με σαφήνεια στο Σώμα ότι όποιος υπόσχεται, σήμερα στο Σώμα αυτό, ότι εθνικά μοντέλα κοινωνικού κράτους θα μεταφερθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προσπαθεί να εξαπατήσει τους πολίτες. Δεν διαθέτουμε ούτε τα χρήματα, ούτε τη νομική βάση, αλλά ούτε και τις αρμοδιότητες για κάτι τέτοιο. Εάν θέλετε να διαμορφώσετε κοινωνική πολιτική –κάτι που είναι πολύ λογικό να θέλετε να πράξετε– τότε παρακαλώ χρησιμοποιήστε τα εθνικά κοινοβούλια ως βάση για κάτι τέτοιο. Εάν δίνουμε κενές υποσχέσεις, τότε δεν πρόκειται να υπάρξει ελπίδα για τα 20 εκατομμύρια ανέργων, ενώ το μόνο που θα εισπράξουμε από όλους τους άλλους είναι ένα αίσθημα απογοήτευσης για την Ευρώπη.

Για τον λόγο αυτό απευθύνω έκκληση: αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε είναι να εκδημοκρατίσουμε τις εξουσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να εκτελούμε σωστά τις λειτουργίες της και να διασφαλίσουμε, στις επόμενες ευρωπαϊκές εκλογές, ότι θα υπάρξει ένα πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα για το αναθεωρημένο κείμενο του Συντάγματος, καθώς επίσης και να εκλέξουμε τον Πρόεδρο της Επιτροπής από τις τάξεις μας.

  Jens-Peter Bonde (IND/DEM). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, αφήστε κατά μέρος το Σύνταγμα και ξεκινήστε εκ νέου. Ας εκλέξουμε, με άμεσα μέσα, μια συνέλευση στην οποία θα ανατεθεί το καθήκον να εκπονήσει ένα δημοκρατικό σύνταγμα και μια συμφωνία συνεργασίας μεταξύ δημοκρατιών. Ας επιλέξουν τότε οι ψηφοφόροι μεταξύ τους σε δημοψήφισμα σε κάθε χώρα την ίδια μέρα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα επιτύχουμε τους βασικούς κανόνες τους οποίους επιθυμεί ο λαός μας. Έως τότε πρέπει να εισαγάγουμε πρακτικές μεταρρυθμίσεις που χαρακτηρίζονται από διαφάνεια, δημοκρατία και εγγύτητα έναντι των ανθρώπων. Να δημιουργήσουμε νέους Κανονισμούς για το Συμβούλιο και την Επιτροπή ούτως ώστε, εφεξής, όλες οι συνεδριάσεις να είναι ανοιχτές και να δημοσιοποιούνται όλα τα έγγραφα εκτός αν υπάρχουν ικανά επιχειρήματα για διεξαγωγή της συνεδρίασης κεκλεισμένων των θυρών ή την αντιμετώπιση ενός θέματος εν κρυπτώ.

Ας απευθύνουν τα εθνικά κοινοβούλια ερωτήσεις στον Επίτροπό τους κάθε Παρασκευή, και γιατί όχι οι ψηφοφόροι να μην επιλέξουν τον Επίτροπό τους άμεσα την επόμενη φορά. Να αποφασίσουμε ότι δεν θα ψηφίσουμε ποτέ υπέρ ενός κοινοτικού νόμου που δεν έχει συγκεντρώσει πλειοψηφία ούτε στο εθνικό κοινοβούλιο ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πέρσι, η ΕΕ ενέκρινε 3 124 κανονισμούς. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενεπλάκη μόνον σε 57 εξ αυτών. Βάλτε ένα τέρμα στο δημοκρατικό έλλειμμα τώρα, και ακούστε επίσης αυτούς που ψήφισαν «όχι». Ο κ. Barroso και η κ. Wallström θα επισκεφτούν την Κοπεγχάγη την Παρασκευή. Το επίσημο πρόγραμμα δεν προβλέπει ούτε έναν ομιλητή που να εκπροσωπεί τη γαλλική και την ολλανδική αρνητική ψήφο. Ακούτε κυρίως τους εαυτούς σας, ενώ η Επιτροπή πληρώνει εκδηλώσεις, εργαστήρια ιδεών και κινήματα υπέρ του αποτυχημένου Συντάγματος. Σφίξτε τα κορδόνια του βαλαντίου όσον αφορά την προπαγάνδα ή χρηματοδοτήστε μόνον εκδηλώσεις που είναι πλουραλιστικές.

  Σταύρος Λαμπρινίδης (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, ήρθε επιτέλους η ώρα, ένα χρόνο μετά τα «όχι» σε Γαλλία και Ολλανδία αλλά και τα «ναι» στην πλειοψηφία των κρατών μελών και πολιτών της Ευρώπης, να αρχίσουμε επιτέλους να «αποδαιμονοποιούμε» το Ευρωσύνταγμα και να προχωρήσουμε την Ευρώπη μπροστά.

Αποφασίσαμε τότε –και καλά κάναμε– ότι μετά τα «όχι» θα έπρεπε να εστιάσουμε περισσότερο τη συζήτηση στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα του Ευρωσυντάγματος, δηλαδή στο context, και να αφήσουμε λίγο το text στο πλάι. Αλλά, δυστυχώς, ελάχιστα μιλήσαμε για την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και, αντιθέτως, αφήσαμε να γιγαντωθεί μια φιλολογία ότι το πρόβλημα ήταν πραγματικά στο text. Αν όμως κοιτάξουμε, για παράδειγμα, τον χώρο ελευθερίας, δικαιοσύνης και ασφάλειας θα δούμε ότι τον τελευταίο χρόνο είναι μάλλον το context που αποτελεί πρόβλημα, αντί για το text.

Έτσι, το Ευρωσύνταγμα θωρακίζει τη δημοκρατικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δίνοντας ρόλο συναπόφασης στο Κοινοβούλιο για τα περισσότερα θέματα στον χώρο ελευθερίας και ασφάλειας. Η ενσωμάτωση της Χάρτας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων αποδεικνύει ότι δεν θεωρούμε τα θεμελιώδη δικαιώματα μια «ουρά» της απαραίτητης προστασίας της ασφάλειας των πολιτών αλλά κεντρικό κομμάτι της πολιτικής μας.

Αντίθετα με το text, το context εδώ και ένα χρόνο γίνεται ολοένα και πιο προβληματικό: έχουμε μια σειρά νόμων που αυξάνουν την αντιτρομοκρατική συνεργασία. Την ίδια στιγμή όμως, το Συμβούλιο διατείνεται ακόμα ότι η πολυπόθητη και απαραίτητη απόφαση-πλαίσιο για την προστασία δεδομένων στον τρίτο πυλώνα ούτε καν στο τέλος του 2006 δεν θα έχει εγκριθεί.

Ας μην επιτρέψουμε το context να μετατραπεί σε pretext ώστε να μην συζητήσουμε το text. Η Ευρώπη χρειάζεται ηγέτες σήμερα, δεν χρειάζεται υπεκφυγές.

  Jo Leinen (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Αντιπρόεδρε, το πρόγραμμα δράσης με βάση τα αιτήματα των πολιτών είναι μια πρωτοβουλία καλών προθέσεων, αλλά, σε τελική ανάλυση, μια χαμένη ευκαιρία και επομένως μια απογοήτευση. Είναι μια χαμένη ευκαιρία, επειδή δίνετε την εντύπωση ότι όλο το πρόγραμμα θα μπορούσε να υλοποιηθεί με την υπάρχουσα Συνθήκη της Νίκαιας και ότι η συνταγματική συνθήκη θα μπορούσε να τεθεί σε δεύτερη μοίρα. Αυτή, εν πάση περιπτώσει, είναι η εντύπωση που έδωσε ο κ. Barroso στις ομιλίες και τις δηλώσεις του, και αυτό πιστεύουν πλέον και οι ευρωπαίοι πολίτες.

Το νέο Σχέδιο Δ οφείλει να τα επιτύχει και τα δύο. Θα πρέπει να σκιαγραφήσετε τις μεγάλες προκλήσεις, καθώς και τους τρόπους επίλυσής τους, αλλά και να εξηγήσετε στους πολίτες τι λειτουργεί με την υπάρχουσα Συνθήκη και τι θα λειτουργήσει καλύτερα με τη νέα. Αυτό ακριβώς είναι που δεν κατορθώνετε να μεταδώσετε· αντ’ αυτού, κρύβεστε πίσω από τις κυβερνήσεις και αφήνετε εμάς στο Κοινοβούλιο να επιτελέσουμε το μεγαλύτερο μέρος αυτού του έργου. Αυτό δεν αρκεί.

Η όλη στάση σας σε σχέση με την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς δεν πρόκειται να βοηθήσει να ξεπεραστούν οι προκαταλήψεις έναντι της νέας συνθήκης, γεγονός που ωθεί τους πολίτες να διαδίδουν φήμες περί υπερκράτους, νεοφιλελεύθερης αντίληψης, περί απόλυτου συγκεντρωτισμού και στρατιωτικοποίησης της ΕΕ. Και αυτό το Σχέδιο Δ ουδόλως συμβάλλει στην καταπολέμηση των εν λόγω προκαταλήψεων. Όταν έλθει η ώρα της αλήθειας –πράγμα που θα γίνει– θα πρέπει να φροντίσουμε να εγκριθεί η συνθήκη στα υπόλοιπα κράτη μέλη και το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι πολλά μικρά σχέδια για την Ευρώπη δεν υποκαθιστούν το μεγάλο ευρωπαϊκό σχέδιο, το οποίο είναι το Σύνταγμα. Ελπίζω ότι θα καταφέρετε να συνδυάσετε και τα δύο· μόνο τότε θα έχετε επιτελέσει το έργο σας.

  Carlos Carnero González (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι η περίοδος περισυλλογής και συζήτησης τώρα αρχίζει πραγματικά, καθώς μέχρι τώρα ήταν μια περίοδος περισυλλογής και σιωπής. Ξεκινά χάρη στο κοινοβουλευτικό φόρουμ που διεξαγάγαμε στις Βρυξέλλες την περασμένη εβδομάδα, το οποίο ήταν πραγματικά επιτυχές. Επίσης, ενθαρρύνεται από την απόφαση της Εσθονίας, την ανακοίνωση που έκανε η Φινλανδία, τη δήλωση του ιρλανδού Πρωθυπουργού, την ομιλία της κ. Μέρκελ στη Bundestag και τα λόγια του Προέδρου Napolitano ο οποίος, όταν ανέλαβε το αξίωμά του χθες, δήλωσε σαφώς ότι δεν υπάρχει καμία εναλλακτική λύση στην ευρωπαϊκή συνταγματική διαδικασία.

Ενθαρρύνεται από όλους αυτούς τους παράγοντες, κυρία Επίτροπε, αλλά όχι ιδιαίτερα από τα λόγια του κ. Barroso. Ο κ. Barroso θα έπρεπε να είναι ικανός να παρέχει την πολιτική ηγεσία ενός Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που συμμετείχε στην εκπόνηση του Συντάγματος και είναι υπέρ αυτού. Το αντίθετο είναι αδιανόητο.

Χθες διάβασα την ανακοίνωσή σας στο Συμβούλιο πολύ προσεχτικά. Για να είμαι ειλικρινής, θα ήταν πιο ενδιαφέρον για οποιονδήποτε πολίτη να διαβάσει το πρώτο και το δεύτερο μέρος του Συντάγματος που είναι προφανώς πιο κατανοητά από αυτό το έγγραφο. Παρά τις καλές προθέσεις σας, κανείς δεν θα το καταλάβει. Ποιος είναι ο στόχος του; Ποιος είναι ο σκοπός του;

Θα γίνουν επίσημες δηλώσεις το προσεχές έτος που θα λένε ότι χρειαζόμαστε μια Ευρώπη σχεδίων παρά ένα σχέδιο για την Ευρώπη. Όχι, δεν υπάρχει καμία Ευρώπη σχεδίων, αλλά ένα σχέδιο για την Ευρώπη, και αυτό το σχέδιο είναι το Σύνταγμα. Ο στόχος δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο εκτός από την εφαρμογή του εντός του σωστού χρονοδιαγράμματος, δηλαδή με τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν και σε ένα διαφορετικό πολιτικό πλαίσιο, αλλά χωρίς να χάσουμε τον δρόμο μας.

  Brian Crowley (UEN). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να καλωσορίσω την Επίτροπο. Θα ήθελα, επίσης, να ενημερώσω τον συνάδελφό μου, κ. Stubb, ότι στη διάρκεια της συζήτησης ήταν παρόντες στο Σώμα περισσότεροι του ενός αρχηγοί Ομάδων.

Όταν βλέπουμε το τι συνέβη στην Ευρώπη και εξετάζουμε όλα τα λόγια, τα συναισθήματα και τα όσα έχουν δημοσιευτεί σχετικά με το μελλοντικό σχέδιο για την Ευρώπη, παραβλέπουμε ένα βασικό στοιχείο. Αυτό που παραβλέπουμε είναι ότι αυτό που εξέφρασαν οι πολίτες σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι μόνο στα δημοψηφίσματα για το Σύνταγμα αλλά και σε προηγούμενες ευρωπαϊκές εκλογές, ήταν μια κραυγή για βοήθεια. Ήθελαν μεγαλύτερη κατανόηση και μεγαλύτερη γνώση του τι είναι η Ευρώπη. Ο κόσμος τον οποίο συναντάμε στον δρόμο καθημερινά δεν φοβάται την Ευρώπη ή την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν φοβάται ούτε καν την περαιτέρω ανάπτυξη ή διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, υπάρχει έλλειψη εμπλοκής στην Ευρωπαϊκή Ένωση και συχνά έλλειψη εμπιστοσύνης για την κατεύθυνση προς την οποία ο κόσμος βλέπει να οδεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όταν μιλάμε για το Σχέδιο Δ για τη δημοκρατία και ούτω καθεξής και παρουσιάζουμε αυτά τα σχέδια, πρέπει να βασίζονται σε αυτό που θέλει ο κόσμος.

Πολλοί συνάδελφοι μίλησαν για το παιχνίδι της απόδοσης ευθυνών και για το ποιος ευθύνεται περισσότερο, διότι ο Πρόεδρος Barroso δεν είπε το ένα ή η κυβέρνηση δεν είπε το άλλο. Ας είμαστε ρεαλιστές. Ορισμένα κράτη μέλη συμφώνησαν σε ένα κείμενο για το Σύνταγμα για το μέλλον της Ευρώπης και τελικά εναπόκειται σε εκείνα να εκπληρώσουν τη συμφωνία τους, να εξασφαλίσουν ότι θα πείσουν τους λαούς τους. Σε καμία περίπτωση δεν θα τολμούσα να πάω στη Γαλλία, τις Κάτω Χώρες ή τη Γερμανία και να πω στους ψηφοφόρους τι θα πρέπει να κάνουν. Εναπόκειται στους ίδιους τους εκπροσώπους των χωρών αυτών να είναι ρεαλιστές και όχι υποκριτές, να μην παίζουν κομματικά παιχνίδια και να μην κρύβονται πίσω από τη διγλωσσία.

Αυτό δεν ήταν ποτέ πιο εμφανές από ό,τι στην οδηγία για τις υπηρεσίες. Οι κυβερνήσεις είχαν προηγουμένως συμφωνήσει, στη μυστικότητα του Συμβουλίου, για μια οδηγία για τις υπηρεσίες, αυτή συντάχθηκε και μετά ξαφνικά ασκήθηκε πίεση και όλοι έκαναν πίσω και είπαν ότι πρέπει να αλλάξει. Τελικά αυτό απέβη υπέρ του Κοινοβουλίου, διότι μας έκανε να φαινόμαστε δυνατοί. Μπορούμε να ενστερνιστούμε τις ανησυχίες των πολιτών και να επιβάλουμε μια αλλαγή σε αυτές τις τροπολογίες.

Το Σχέδιο Δ πρέπει να αφορά τη σωστή συζήτηση και εμπλοκή με τους πολίτες· τον σεβασμό της πολυμορφίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση· τον ορισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κυρίως, όμως, πρέπει να αφορά την απομυθοποίηση των μύθων, όχι μόνο εκείνων που υπάρχουν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης αλλά και εκείνων που εμείς οι ίδιοι διαιωνίζουμε.

  Margot Wallström, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, σας ευχαριστώ όλους για τις παρεμβάσεις σας αλλά και για την κριτική σας. Πιστεύω ότι θα βοηθήσει στη συνεχιζόμενη συζήτηση.

Όταν μπήκα στην πολιτική πριν από πολλά χρόνια, έμαθα ότι κάθε πολιτικό κόμμα ή οργανισμός είχε τρία βασικά καθήκοντα. Το πρώτο: να μπορεί να περιγράφει την πραγματικότητα, ούτως ώστε οι πολίτες να την αναγνωρίζουν ως έχει και να συμφωνούν ότι είναι ο σωστός τρόπος περιγραφής του κόσμου στον οποίο ζουν. Το δεύτερο καθήκον είναι να μπορούν να παρουσιάζουν ένα όραμα, να λένε «εκεί θέλουμε να πάμε, αυτό θέλουμε να επιτύχουμε μια μέρα». Και, τρίτον, να μπορούν να αλλάζουν την πραγματικότητα, να υλοποιούν ή να επιβάλλουν τις αλλαγές που θέλουμε να επιτύχουμε.

Πιστεύω ότι αυτό ισχύει ακόμα. Αυτή ακριβώς είναι η γραμμή της Επιτροπής. Έχουμε σχέδιο. Είμαστε διατεθειμένοι να επιδείξουμε ηγετική στάση, καταρχάς μπορώντας να περιγράψουμε την πραγματικότητα που ζούμε. Πράγματι, προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε περιγράφοντας αυτά που ακούσαμε κατά τη διάρκεια των δράσεών μας στο πλαίσιο του Σχεδίου Δ και από τα κράτη μέλη και από όλα τα εμπλεκόμενα σε αυτές τις δράσεις θεσμικά όργανα, συμπεριλαμβανομένων επισκέψεων σε παμπ. Την περασμένη Παρασκευή ήμουν στο Λονδίνο για να ακούσω τους φόβους που εξέφρασαν οι Βρετανοί σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δεύτερον, επαναλαμβάνουμε συνεχώς ότι θέλουμε αλληλεγγύη, ευημερία και ασφάλεια, τις αξίες που έχουμε ορίσει στις συνθήκες μας. Τρίτον, δείχνουμε τον δρόμο, αλλάζοντας την πραγματικότητα του κόσμου στον οποίο ζούμε. Αυτός είναι ο τρόπος για να εμπλέξουμε τους πολίτες και να αποδείξουμε την προστιθέμενη αξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης: συνεργαζόμενοι για να αλλάξουμε την καθημερινή ζωή των πολιτών. Αυτό το γνωρίζουμε από τις έρευνες του Ευρωβαρόμετρου και από όλες τις επαφές μας. Αυτό περιμένουν οι πολίτες από εμάς. Έτσι μπορούμε να επιστρέψουμε και να προσεγγίσουμε τα συνταγματικά θέματα, διότι αυτός είναι ο τρόπος για να αποδείξουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο λήψης αποφάσεών μας. Πρέπει να αποδείξουμε ότι πρέπει να καταστήσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση πιο ανοιχτή και δημοκρατική. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε αυτό το έργο τώρα και να πούμε ότι απλά θα περιμένουμε ένα σύνταγμα. Πρέπει να τα κάνουμε και τα δύο. Πρέπει να κινούμαστε παράλληλα και στις δύο κατευθύνσεις. Είναι ο μόνος τρόπος για να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Αισθάνομαι μεγάλη απογοήτευση, όπως κι εσείς, που χάσαμε ένα σχέδιο όπως αυτό που αντιπροσωπεύει το Σύνταγμα. Δεν θα διορθώσουμε όμως τα πράγματα με προσωπικές επιθέσεις ή απόπειρες θρασείας μόνο ρητορικής. Υπήρξε έλλειψη απτών συστάσεων ως προς το τι να κάνουμε στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες, όπου είχαμε ένα «όχι» και όπου πρέπει να έρθουμε και πάλι σε επαφή με τους πολίτες για να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη τους σε κάποιο συνταγματικό σχέδιο. Αυτό είναι που πρέπει να συζητήσουμε στην πραγματικότητα. Ποιο σχέδιο μπορούμε να διαμορφώσουμε για να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη στις χώρες εκείνες που αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα;

Μια ιδέα που αναφέρθηκε έχει την θερμή μου υποστήριξη. Ο κ. Méndez de Vigo πρότεινε να εξετάσουμε το κόστος της μη Ευρώπης. Πιστεύω ότι αυτή είναι μια εξαιρετική ιδέα που αξίζει να εξετάσουμε. Ας δούμε αν μπορούμε να το κάνουμε μαζί και στη συνέχεια να περιγράψουμε τα πορίσματά μας. Έχουμε πολλά παραδείγματα για να περιγράψουμε στον κόσμο το κόστος της μη Ευρώπης: η ενεργειακή πολιτική και το γεγονός ότι δεν έχουμε υπουργό εξωτερικών, κλπ.

Θα μας καταστήσει λιγότερο αποτελεσματικούς, λιγότερο ορατούς, λιγότερο δημοκρατικούς και λιγότερο ανοιχτούς. Πρέπει σίγουρα να σταματήσουμε το παιχνίδι της απόδοσης ευθυνών, γιατί δεν είμαστε μόνοι: χρειαζόμαστε τις κυβερνήσεις των κρατών μελών. Γιατί θα πρέπει η σουηδική κυβέρνηση, ή όποια άλλη κυβέρνηση δεν έχει ακόμα επικυρώσει, να συμμετάσχει σε ένα σχέδιο ή να διακινδυνεύσει σε μια κατάσταση στην οποία βλέπει ότι δεν υπάρχει λύση; Κανείς μέχρι στιγμής δεν έχει παρουσιάσει κάποια λύση, αλλά υπάρχουν τουλάχιστον επτά ή οκτώ ιδέες για το πώς πρέπει να προχωρήσει αυτό το σχέδιο. Η ιδέα της Επιτροπής, επομένως, είναι να ξεκινήσουμε αποδεικνύοντας την προστιθέμενη αξία του ευρωπαϊκού σχεδίου αλλάζοντας την πραγματικότητα και καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια για να ανταποκριθούμε στις ανησυχίες των πολιτών. Είτε πρόκειται για την ενεργειακή πολιτική, την αντιμετώπιση της ανεργίας ή την καταπολέμηση του εγκλήματος και της τρομοκρατίας, πρέπει να αναλάβουμε δράση. Εν τω μεταξύ, θα πρέπει, επίσης, να επισημάνουμε ότι μια συνταγματική διευθέτηση θα μας βοηθούσε πολύ να ενεργούμε ακόμα πιο αποτελεσματικά. Συγχρόνως, πρέπει να συνεργαστούμε με τις κυβερνήσεις, ούτως ώστε να διασφαλίσουμε ότι συμμεριζόμαστε αυτά που θέλουμε να πραγματοποιηθούν στο μέλλον και ότι μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες και ιδέες για το μέλλον. Αυτό είναι ένα βήμα προς την επίτευξη συνταγματικής διευθέτησης.

Δεν θέλουμε Ευρώπη δύο ταχυτήτων ούτε βασικές Ομάδες. Πιστεύουμε ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενεργούν με ενότητα και ότι θα πρέπει να διατηρήσουμε τη συνοχή του ευρωπαϊκού σχεδίου. Αυτό σημαίνει να προχωρήσουμε και προς τις δύο κατευθύνσεις ταυτόχρονα.

Αποδείξαμε εδώ ότι έχουμε ακούσει αυτά που μας είπε ο κόσμος σχετικά με τις προτεραιότητες και πιστεύω ότι συμφωνείτε μαζί μου. Τα πρώτα θέματα που θέτουν οι πολίτες όταν τους μιλάμε στις παμπ, τα πανεπιστήμια ή αλλού είναι τα απτά θέματα. Θέλουν καθιέρωση πολιτικών· θέλουν να αναλάβουμε δράση γι’ αυτά που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή τους. Αυτό περιμένουν από εμάς. Αυτό καθιστά, επίσης, ευκολότερη την επιστροφή στα συνταγματικά θέματα.

Μπορούμε σίγουρα να προχωρήσουμε την ιδέα της περιγραφής του κόστους της μη Ευρώπης. Θα πρέπει επίσης να εκπονήσουμε ένα χρονοδιάγραμμα για μια συνταγματική διευθέτηση. Γι’ αυτό αναφέραμε την ευκαιρία να συμφωνήσουν τα κράτη μέλη το επόμενο έτος, κατά τον εορτασμό της 50ής επετείου της Συνθήκης της Ρώμης, για τον τρόπο με τον οποίο θα προχωρήσουμε. Αυτή είναι η απάντησή μας στις ανησυχίες των πολιτών. Το να μπορέσουμε να εξηγήσουμε ένα σχέδιο για τους πολίτες –τις προτεραιότητες των λαών– είναι ένα βήμα προόδου.

Ο κ. Kirkhope δεν είναι παρών, αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας αποτελεί ένα πολύ σημαντικό επιχείρημα. Είμαστε πράγματι πεπεισμένοι ότι θα πρέπει να διατηρηθούν τα εθνικά δικαιώματα αρνησικυρίας; Το ευρωπαϊκό ένταλμα συγκέντρωσης αποδεικτικών στοιχείων αποτελεί ένα παράδειγμα, και ακόμα παρεμποδίζεται στο Συμβούλιο. Αυτή είναι μια πολύ σημαντική πρόταση, η οποία θα βοηθήσει τις αρχές επιβολής της νομοθεσίας μας να επιτελέσουν το έργο τους αποτελεσματικότερα. Θα προχωρήσουμε με αυτές τις προτάσεις. Το Σύνταγμα δεν έχει πεθάνει. Οι Εσθονοί εξήγησαν ότι το επικύρωσαν, όχι επειδή πιστεύουν ότι το θέμα αυτό θα επιλυθεί άμεσα, αλλά ως πολιτική δήλωση. Αυτός ήταν ο σκοπός τους. Ωστόσο, συνειδητοποιούν, επίσης, ότι πρέπει να αναζητήσουμε λύσεις οι οποίες να ικανοποιούν αφενός τους Γάλλους και τους Ολλανδούς και αφετέρου τα άλλα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είπαν «ναι». Δεν είναι τόσο εύκολο να πούμε σε αυτές τις χώρες ότι πρέπει να το ξανακάνουν επειδή επιφέραμε μερικές αλλαγές. Σήμερα δεν βλέπουμε άμεσες λύσεις στο πρόβλημα, αλλά θα εξακολουθήσουμε να επιδεικνύουμε ηγετική στάση στα συνταγματικά θέματα καθώς και στην αλλαγή της πραγματικότητας των ανθρώπων και θα καθορίσουμε μια πολιτική ατζέντα, μια ατζέντα για τους πολίτες.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.