Kazalo 
 Prejšnje 
 Naslednje 
 Celotno besedilo 
Potek postopka na zasedanju
Potek postopka za dokument :

Predložena besedila :

RC-B6-0342/2006

Razprave :

PV 15/06/2006 - 14.2
CRE 15/06/2006 - 14.2

Glasovanja :

PV 15/06/2006 - 18.2
CRE 15/06/2006 - 18.2

Sprejeta besedila :


Dobesedni zapisi razprav
Četrtek, 15. junij 2006 - Strasbourg Pregledana izdaja

14.2. Sirija: Kršitve človekovih pravic
Zapisnik
MPphoto
 
 

  Předseda. Dalším bodem pořadu jednání je rozprava o Sýrii o porušování lidských práv(1).

 
  
MPphoto
 
 

  Marios Matsakis (ALDE), Author. – Mr President, Syria has in recent years been set on a course of democratic reform, especially after the accession to power of President Bashar Al-Assad. Unfortunately, progress has been disappointingly slow, mainly because the emergency laws, introduced under exceptional circumstances 43 years ago, are still in operation today. Regrettably, in the past few months in particular, numerous violations of human rights against politicians, lawyers, writers and other civilians have been reported and confirmed by independent agencies such as Amnesty International. Some, but not all, of those incidents are listed in the motion for a resolution.

We hope and expect that the Syrian Government will take immediate and decisive steps to remedy the human rights situation. Ratification, without further delay, of the Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment would certainly be a step in the right direction. As, of course, would the immediate release from custody and cessation of harassment of human rights activitists living and working in Syria.

Syria and the EU have many political, economic and cultural ties and it is our firm wish and honest desire that such ties be strengthened in the future. To this end, an association agreement between the EU and Syria is currently waiting to be signed. We are optimistically confident that the Syrian authorities will note the concerns expressed in this motion for a resolution with due seriousness and that they will view the necessity of enhancing respect for human rights in their country with the importance it so rightly deserves. Furthermore, that they will accordingly abide by the international principles of respect for human rights diligently and responsibly.

 
  
MPphoto
 
 

  Józef Pinior (PSE), autor. – Panie Przewodniczący! Parlament Europejski wielokrotnie podnosił kwestię naruszania praw człowieka i podstawowych wolności politycznych w Syrii.

Władze syryjskie notorycznie zatrzymują działaczy społeczeństwa obywatelskiego, prawników-obrońców w sprawach politycznych, a także uczestników konferencji za granicą poświęconych prawom człowieka po ich powrocie do kraju. Te aresztowania naruszają art. 38 Konstytucji Syrii gwarantujący każdemu obywatelowi "prawo do wolnego i otwartego wyrażania opinii w mowie, na piśmie i przez wszystkie inne środki wyrazu". Na podstawie obowiązującego w Syrii od 8 marca 1963 r. prawa stanu wyjątkowego nie da się także uzasadnić aresztowań oraz przetrzymywania osób w aresztach bez procesu sądowego ze względu na swobodne wyrażanie przez nich opinii.

W maju br. syryjska służba bezpieczeństwa Amn al-Dawla zatrzymała 12 sygnatariuszy petycji wzywającej władze Syrii do poprawy stosunków pomiędzy Syrią a Libanem na bazie respektowania suwerenności każdego z tych krajów. W pierwszej połowie maja pod tą petycją zebrano około 300 podpisów intelektualistów, działaczy społeczeństwa obywatelskiego w Syrii i w Libanie. 14 maja zatrzymano Michela Kilo – znanego dziennikarza oraz szanowanego powszechnie przedstawiciela krajowej opozycji. 16 maja aresztowano dwóch następnych działaczy praw człowieka Nidala Darwisha oraz Mahmuda Mera, następnego dnia zatrzymano m.in. znanego obrońcę Anwara al-Bunni. Na dziesięć dni przed zatrzymaniem Syryjskie Stowarzyszenie Adwokatów zawiesiło członkowstwo Anwara al-Bunni w tej korporacji zawodowej. Anwar al-Bunni miał zostać dyrektorem Centrum Praw Człowieka finansowanego przez Unię Europejską, które miało rozpocząć działalność w Damaszku. Większość zatrzymanych w dniach 14 – 17 maja została umieszczona w centralnym więzieniu w Adra w pobliżu Damaszku.

Parlament Europejski zwraca się do rządu i do parlamentu syryjskiego o natychmiastowe uwolnienie tych osób, o respektowanie przez system polityczny w Syrii podstawowych praw politycznych i obywatelskich.

 
  
MPphoto
 
 

  Tobias Pflüger (GUE/NGL), Verfasser. – Herr Präsident! Syrien wird von außen sehr offen mit Krieg bedroht. Die USA setzten Syrien zum Beispiel auf die so genannte „Achse des Bösen“. Auch von der EU wird sehr deutliche Kritik am syrischen Regime geübt.

Gleichzeitig gibt es aber eine sehr enge Zusammenarbeit mit Syrien. Es werden zum Beispiel Terrorverdächtige nach Syrien ausgeflogen, man lässt sie dort foltern. Auch in verschiedenen EU-Staaten gibt es eine sehr enge Zusammenarbeit mit Syrien, zum Beispiel ist es so, dass der niederländische Staat syrische Flüchtlinge in den Niederlanden direkt mit Regimevertretern konfrontiert.

Innenpolitisch nehmen die Repressionen gegen die demokratische Opposition zu, insbesondere gegen die Unterzeichner der so genannten Damaskus-Beirut-Petition, die „die Notwendigkeit einer definitiven Anerkennung der Unabhängigkeit des Libanon durch Syrien“ betont. Gleichzeitig steht in dieser Deklaration, dass die Einflussnahme und die Aggression von außen, zum Beispiel von Seiten Israels und der USA, zurückgewiesen wird. Das ist auch Teil dieser Petition.

Die Fraktion der Linken hatte vor einigen Monaten Michel Kilo von der syrischen Opposition hierher eingeladen. Heute sitzt er im Gefängnis in Syrien. Unter den Festgenommenen sind auch viele Linke, das sollte man einfach auch einmal zur Kenntnis nehmen. Wir fordern die Freilassung all dieser Gefangenen und wir sagen gleichzeitig, dass die Bedrohung Syriens von außen insbesondere durch die USA, aber auch durch die EU endlich beendet werden muss. Wir müssen die demokratische Opposition Syriens unterstützen!

 
  
MPphoto
 
 

  Jana Hybášková (PPE-DE), Author. – Mr President, firstly I would like to welcome four representatives from the Syrian opposition who have come here from different parts of Europe to support their countrymen.

Anwar al-Bunni, Michel Kilo, Khalil Hussein, Safwan Tayfour, Mahmoud Issa, Fateh Jammous, Suleiman Achmar, Nidal Derwiche, Suleiman Shummor, Ghalem Amer, Muhammad Mahfud, Mahmoud Mer’i and Kamal Labwani are only a few of those who were imprisoned in the cruel and inhuman jails of the Syrian intelligence services on 19 May. They were imprisoned because they, together with 500 other intellectuals, signed a petition calling for the normalisation of relations with Lebanon. They were imprisoned because they want peace, stability and normal life to prevail in the Middle East. They were imprisoned because they want the very same things that we want.

Kamal Labwani came to us a year ago to share here with us the outlook as regards the situation in Syria. He told us that when he went back he would be imprisoned. He arrived at Damascus airport and was imprisoned. Today he faces a life sentence and so far we have done nothing to help. Anwar al-Bunni had just accepted the post of Director in the Centre for Human Rights financed by the European Union. He was therefore immediately imprisoned.

Our responsibility for their imprisonment is clear. Let us be responsible for their freedom. How can we work and live here in dignity if those who come here to talk and to work for us face life imprisonment? We urge you, Commission, Council, Member States, and especially the European public, to help us free those who are tortured, abused, imprisoned and killed, because they want their country and their countrymen to live in dignity and peace.

The authoritarian regime in Syria runs an enormous number of abnormally cruel political prisons. Let Syria free all its political prisoners before we have further dialogue on the Syrian association agreement.

 
  
MPphoto
 
 

  Alyn Smith (Verts/ALE), Author. – Mr President, we are correct and honour-bound in this Chamber to take note of and highlight human rights abuses in Syria. To express our concern is the very least we can do. This motion does, in truth, little more than that.

I grew up in the Middle East, so I know the region pretty well. We also need to take account of the wider backdrop to these issues. The fact is that we in Europe are not seen as the good guys. We are not seen as having clean hands. I would refer you to the official government statement of the Ministry of Foreign Affairs of Syria issued on 19 May 2006. It says: ‘States which allowed secret flying prisons to cross their airspace and to use their airports and which permitted secret prisons on their territories, which represents a clear infraction of the simplest human rights and international treaties related to this topic, do not have the right to propagate the defence of human rights.’

We have left ourselves in a position where Syria can accuse us of breaching human rights. It is a crazy world, right enough. We are not seen as being the good guys. Hypocrisy is the most odious charge we can be accused of. We stand accused of it right now, with some justification. We need to do more to put our own house in order, as well as look after Syria’s.

 
  
MPphoto
 
 

  Bogusław Sonik, w imieniu grupy PPE-DE. – Panie Przewodniczący! Niedawno byłem w Libanie i widziałem jak tam rodzi się nadzieja na zbudowanie demokracji, demokratycznego kraju i opanowania całego terytorium przez suwerenność państwową.

Dlatego Syria jest kluczem również do pokoju na Bliskim Wschodzie. Syria odmawia uznania Libanu i nawiązania z nim stosunków dyplomatycznych. Kraj ten przetrzymuje ludzi, którzy podpisali petycję bejrucką domagającą się normalizacji stosunków pomiędzy Syrią a Libanem. Pod trywialnymi zarzutami aresztuje się dziennikarzy, prawników, pracowników, funkcjonariuszy i opozycjonistów.

My musimy nalegać na to, by władze syryjskie uwolniły tych bezprawnie więzionych. Zmianie muszą ulec warunki, w jakich są przetrzymywani więźniowie. Również powinna Syria powinna również uwolnić więźniów, którzy są od lat przetrzymywani i uznani w Libanie za zaginionych, a których matki prosiły o interwencje oraz o ich uwolnienie. Należy nalegać, aby Syria ratyfikowała konwencję w sprawie zakazu tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania.

 
  
MPphoto
 
 

  Marek Aleksander Czarnecki (NI). – Panie Przewodniczący! Każdy człowiek pragnie godnego życia w wolności i na takie zasługuje. Propagowanie praw człowieka i zasad demokracji to zadanie o zasięgu ogólnoświatowym, to również zadanie Parlamentu Europejskiego.

Jak pokazuje historia, często najnowsza, najlepszym gwarantem praw człowieka jest właściwie funkcjonujące państwo demokratyczne. Państwo w którym respektowane są prawa obywatela, a każdy obywatel bez względu na płeć, wyznanie lub przynależność kastową traktowany jest jednakowo.

Nie możemy godzić się, by w XXI wieku życie kobiety poświęcane było na ołtarzu honoru rodziny. Nie możemy godzić się na to, by w cywilizowanym świecie dla usprawiedliwienia nadużyć wprowadzano stan wyjątkowy, który ma być parawanem dla bezpodstawnych aresztowań, stosowania tortur, czy mordów na osobach cywilnych, dziennikarzach, prawnikach lub działaczach walczących w obronie praw człowieka. Z tych względów jestem za przyjęciem rezolucji.

 
  
MPphoto
 
 

  Tadeusz Zwiefka (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Moi przedmówcy mówili tutaj o dramatycznych przypadkach zatrzymania opozycjonistów syryjskich w ostatnich miesiącach, a przecież łamanie praw podstawowych w Syrii ma miejsce od ponad 40 lat.

Nie do przyjęcia jest sytuacja, kiedy w kraju, który jest bliskim sąsiadem Unii Europejskiej, władzę absolutną sprawuje jeden klan rodzinny powiązany ze swoimi krewnymi i przyjaciółmi, od ponad 40 lat utrzymywany jest stan wyjątkowy, parlament jest instytucją całkowicie podległą jednej partii – partii Baas, pozbawioną władzy ustawodawczej. Obywatele nie mają żadnych praw wyborczych, nie mają prawa do wolnego zgromadzenia, nie mają praw politycznych, w związku z czym nie ma jakiejkolwiek legalnej opozycji. Krytyka władz jest niemożliwa, a tajne służby wszechobecne, skorumpowane sądy z nieograniczonym prawem do aresztowania i stosowania tortur dopełniają tego dramatycznego obrazu.

Jednak jednym z najbardziej palących problemów Syrii jest dyskryminacja mniejszości – mniejszości kurdyjskiej. W tej chwili półtoramilionowa mniejszość kurdyjska jest pozbawiona najbardziej elementarnych praw obywatelskich. Istnieje całkowity zakaz używania języka kurdyjskiego, jak również manifestowania kultury kurdyjskiej. Kurdowie nie posiadają obywatelstwa syryjskiego, a w konsekwencji także paszportów, nie mają dostępu do edukacji, służby zdrowia, ani prawa do posiadania ziemi.

Nie możemy pozostać wobec tego bezczynni.

 
  
MPphoto
 
 

  Michael Gahler (PPE-DE). – Herr Präsident! Ich habe kurzfristig die Redeminute meines Kollegen Maat übernommen. Ich teile seine große Besorgnis hinsichtlich der Menschenrechtssituation in Syrien. Das Recht auf freie Meinungsäußerung ist praktisch nicht vorhanden. Die Repression richtet sich nicht nur gegen Journalisten und Aktivisten der Zivilgesellschaft, sondern auch zunehmend gegen ethnische und religiöse Minderheiten. Entscheidend ist, dass die EU ein Assoziationsabkommen mit Syrien erst unterzeichnet, wenn die Menschenrechtslage sich substanziell verbessert hat. Wir wissen alle, dass Papier geduldig ist. Der Druck wäre vom Regime genommen, wenn wir unterzeichnen, obwohl Oppositionelle immer noch inhaftiert und gefoltert werden, obwohl sich in Sachen Meinungsfreiheit nichts ändert und Syrien die Aussöhnung mit Libanon nicht betreibt. Dieser Druck der EU ist keine Bedrohung Syriens, sondern aus meiner Sicht ein legitimes Verhalten einer Union demokratischer Staaten gegenüber einem ziemlich autoritären Regime.

 
  
MPphoto
 
 

  Vladimír Špidla, člen Komise. Vážený pane předsedající, vážené paní poslankyně, vážení páni poslanci, děkuji Vám, že jste mi dali příležitost dnes promluvit o vážné situaci týkající se lidských práv v Sýrii.

Komise pozorně sleduje situaci a je znepokojena posledním vývojem.

Začátkem tohoto roku jsme již měli několik důvodů k optimismu. Vláda propustila stovky politických vězňů. Také se zavázala omezit využití mimořádných zákonů tím, že omezila jejich použití na činnosti ohrožující bezpečnost státu. Dále připravuje sestavení národní rady pro lidská práva. Tehdy jsme tyto pozitivní kroky velmi uvítali.

Dnes však můžeme jen litovat neúspěchů. Orgány si vynucují další omezování základních svobod. Květnová vlna zatýkání postihující intelektuály a obhájce lidských práv, kteří podepsali prohlášení z Damašku a Bejrútu, je nejmarkantnější příklad tohoto znepokojujícího trendu.

Pane předsedo, vážené paní poslankyně, vážení páni poslanci,

jak vy, tak i my známe osobně některé z těchto činitelů občanské společnosti. Mají mírumilovné úmysly. Nemůžeme akceptovat pronásledování a zastrašování obhájců lidských práv a kritiků vládních politik, svévolné zatýkání a používání izolační vazby. Sýrie nerespektuje své povinnosti vyplývající z úmluv OSN o občanských a politických právech. Proto EU dne 19. května rozhodně zareagovala veřejným prohlášením vyzývajícím k okamžitému propuštění všech politických vězňů.

Komise má obavy zejména proto, že jedna z uvězněných osob vede projekt v rámci Evropské iniciativy pro demokracii a lidská práva.

Učinit veřejné prohlášení ovšem nestačí. Musíme sledovat jednotlivé případy a zvýšit náš zájem o syrské partnery. Tím, že neexistují platné euro – středomořské dohody o přidružení v Sýrii, chybí nám politická základna pro otevřené řešení těchto otázek s vládou, jako je tomu v jiných zemích. Spolu s velvyslanectvími členských zemí v Damašku však plně využíváme diplomatických cest a budeme v této činnosti i nadále pokračovat.

Jsem přesvědčen o tom, že Evropský parlament bude naším neochvějným spojencem při podpoře tohoto úsilí.

 
  
MPphoto
 
 

  Předseda. Rozprava je ukončena.

Hlasování proběhne v 17:00.

 
  

(1)viz zápis

Pravno obvestilo - Varstvo osebnih podatkov