Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου 2006 - Στρασβούργο

6. Καταπολέμηση της βίας (Δάφνη) (2007-2013) (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0193/2006) της κ. Gröner, εξ ονόματος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, σχετικά με την πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τη θέσπιση, για την περίοδο 2007-2013, του ειδικού προγράμματος «Καταπολέμηση της βίας (Δάφνη) και πρόληψη των ναρκωτικών και σχετική ενημέρωση» στο πλαίσιο του γενικού προγράμματος «Θεμελιώδη δικαιώματα και δικαιοσύνη» (COM(2005)0122 – COM(2006)0230 – C6-0388/2005 – 2005/0037A(COD)).

  László Kovács, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κυρία Πρόεδρε, εξ ονόματος της Επιτροπής θα ήθελα καταρχάς να εκφράσω τις ευχαριστίες μας προς τις δύο εισηγήτριες, την κ. Gröner και την κ. Angelilli, για την εξαιρετική εργασία τους. Πρέπει να σας πω ότι με πολλή χαρά ανταποκρίθηκα στο αίτημα του συναδέλφου Επιτρόπου, κ. Frattini, να τον αντικαταστήσω, τουλάχιστον στην αρχή της συζήτησης, διότι αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα το οποίο με ενδιαφέρει ιδιαίτερα.

Θέλω, επίσης, να σας πω ότι η Επιτροπή είναι σταθερά προσηλωμένη στο πρόγραμμα Δάφνη, το οποίο στοχεύει στην πρόληψη και την καταπολέμηση κάθε είδους βίας κατά των γυναικών, των παιδιών και των νέων. Γνωρίζουμε ότι και το Κοινοβούλιο το εκτιμά πολύ. Το πρόγραμμα Δάφνη θα είναι δέκα ετών, αλλά αυτό που προτείνει η Επιτροπή είναι ήδη η τρίτη έκδοση του προγράμματος. Κατά τη διάρκεια αυτή, οι επιτυχίες του αναγνωρίστηκαν ευρέως. Συνέβαλε στη χρηματοδότηση πάρα πολλών σχεδίων τα οποία βοήθησαν να επιτευχθεί πρόοδος στην καταπολέμηση της βίας.

Η προσήλωση στο πρόγραμμα Δάφνη εκ μέρους του Κοινοβουλίου και πολλών τμημάτων της κοινωνίας των πολιτών αντανακλάται στην πρότασή τους να σταματήσει η Επιτροπή να παρουσιάζει μέτρα του Δάφνη και δράση για την πρόληψη της χρήσης ναρκωτικών στην ίδια κατηγορία προγράμματος. Όπως γνωρίζετε, η Επιτροπή ενστερνίστηκε τις επιθυμίες του Κοινοβουλίου και στις 24 Μαΐου υπέβαλε δύο ξεχωριστές προτάσεις προγραμμάτων.

Παρότι το πρόγραμμα Δάφνη ΙΙ ισχύει έως το τέλος του 2008, είναι ουσιαστικής σημασίας να εγκριθεί το Δάφνη ΙΙΙ έως το τέλος του έτους, ώστε οι νέες μορφές δράσης που προβλέπει η πρόταση απόφασης, καθώς και οι πιστώσεις του προϋπολογισμού, που είναι πολύ υψηλότερες από ό,τι στο παρελθόν, να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από την αρχή κιόλας του επόμενου έτους.

Αναμένω με ενδιαφέρον τη σημερινή συζήτηση.

  Lissy Gröner (PSE), εισηγήτρια. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, αρχικά, η Επιτροπή είχε προτείνει να θεσπιστεί το Δάφνη ως κοινό πρόγραμμα τόσο για την καταπολέμηση της βίας όσο και την πρόληψη των ναρκωτικών και τη σχετική ενημέρωση. Απαιτήθηκε σκληρός αγώνας για να αποσύρει αυτήν την πρόταση η Επιτροπή, με κοινές δηλώσεις της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων και οργανώσεων γυναικών, και αισθάνομαι πραγματική ανακούφιση διότι απέτρεψαν την ανάμιξη των ναρκωτικών και της βίας, και έτσι μπορούμε σήμερα να συνεχίσουμε ένα από τα πιο επιτυχημένα προγράμματα της ΕΕ.

Ωστόσο, μέχρι τώρα κατέστη δυνατό να χρηματοδοτηθεί από το Δάφνη Ι και ΙΙ μόνο περίπου 17% των καλών προτάσεων που είχαν υποβληθεί. Αυτό δείχνει ότι η ζήτηση είναι τεράστια και, για τον λόγο αυτόν, η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων ζητά αύξηση των πόρων.

Σήμερα στέλνουμε δύο πολύ σαφή μηνύματα. Πρώτον, η Ευρώπη θα δώσει μεγαλύτερο βάρος στην καταπολέμηση της βίας και δεν θα την αναμίξει με άλλες πτυχές. Δεύτερον, αναγνωρίζουμε και υποστηρίζουμε το πολύτιμο έργο των οργανώσεων επί τόπου, όπως: οργανώσεων γυναικών, πολλών οργανώσεων αυτοβοήθειας και υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώσεων νέων και των δικτύων τους.

Η καθημερινή βία αυξάνεται, ιδίως τα διασυνοριακά φαινόμενα βίας. Εδώ αρχίζει το πρόγραμμα Δάφνη που γεννήθηκε ως αντίδραση σε αυτό. Το γυναικείο κίνημα επικέντρωσε την εργασία του στην ενδοοικογενειακή βία, την κακομεταχείριση των παιδιών, το εμπόριο γυναικών για σεξουαλική εκμετάλλευση κλπ, και καταφέραμε να αναπτύξουμε πάρα πολλά καλά σχέδια για την αντιμετώπισή τους. Καταφέραμε να ευαισθητοποιήσουμε την κοινή γνώμη, και αυτό όχι μόνο από την περίοδο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου.

Τα Δάφνη Ι και ΙΙ μας προσέφεραν πολύτιμες γνώσεις. Ένα από τα αποτελέσματά τους ήταν ότι όλα τα σχέδια συναποτέλεσαν ένα σύνολο εργαλείων φιλικό για τον χρήστη, που στη συνέχεια κατέστη δυνατό να διαβιβαστεί στις διάφορες επαγγελματικές οργανώσεις. Επίσης, τέθηκαν μελέτες στη διάθεση ενός μεγάλου επαγγελματικού κοινού, ενώ έγιναν επαφές που ξεπερνούν κατά πολύ τα ευρωπαϊκά σύνορα.

Τώρα έχουμε, όμως, μπροστά μας και νέα καθήκοντα. Με το Δάφνη ΙΙΙ, η διασυνοριακή δικτύωση απέκτησε πολύ μεγαλύτερη σημασία. Υπάρχουν νέα φαινόμενα στον τομέα της μετανάστευσης και πολλά πρέπει να γίνουν όσον αφορά το εμπόριο ανθρώπων. Προτείναμε να υποστηρίξουμε οικονομικά ένα δίκτυο διαμεσολαβητών για παιδιά και να καθιερώσουμε έναν ενιαίο τηλεφωνικό αριθμό έκτακτης ανάγκης για παιδιά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Θέλουμε επίσης να ενισχύσουμε τα δίκτυα των οργανώσεων που ασχολούνται με τη βία στο Διαδίκτυο. Υπάρχει ένας μακρύς κατάλογος με διάφορες δραστηριότητες και, για τον λόγο αυτόν, το αίτημα να δοθούν 120 ή 125 εκατ. ευρώ, όπως πρότεινε η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών, δεν είναι λάθος και ελπίζω ότι το Σώμα θα βοηθήσει ώστε να ανταποκριθούμε σε αυτήν την τεράστια ανάγκη που φαίνεται από αυτό το αίτημα.

Στο πλαίσιο του Δάφνη είχαμε πολύ καλές εμπειρίες με τις υπηρεσίες αρωγής, τη θέσπιση των οποίων είχαμε καταφέρει να εξασφαλίσουμε ως Κοινοβούλιο στην τελευταία φάση του Δάφνη. Με τη βοήθειά του οι οργανώσεις είχαν τη δυνατότητα να κάνουν επαφές σε διασυνοριακό επίπεδο και να βρουν τους κατάλληλους εταίρους. Ως προς τη δημιουργία ενός εργαστηρίου ιδεών, πρέπει να καταφύγουμε και στον τεράστιο θησαυρό γνώσεων που έχουν συγκεντρώσει οι οργανώσεις, αξιοποιώντας και εμβαθύνοντας τις γνώσεις αυτές.

Ωστόσο, δεν θα ήθελα να παραφορτώσω το Δάφνη και γι’ αυτό ζητώ να δείξετε προσοχή ως προς την τροπολογία αριθ. 56. Πρέπει να ξεκαθαριστεί απόλυτα ότι η κύρια ομάδα στόχος του Δάφνη είναι τα παιδιά, οι γυναίκες και οι νέοι και ότι σε αυτήν δεν συγκαταλέγονται και ομάδες όπως οι κοινωνικοί λειτουργοί, το προσωπικό συνοριακού ελέγχου, η αστυνομία κλπ. Το μήνυμά μου είναι πως η σαφής ομάδα στόχος είναι χωρίς καμία αμφιβολία οι γυναίκες, τα παιδιά και οι νέοι, μολονότι οι άλλοι μπορούν να συμπεριληφθούν, όπως φαίνεται στην τροπολογία 57 και αλλού.

Επιμένουμε στο αίτημά μας για ένα Ευρωπαϊκό Έτος Κατά της Βίας Εναντίον των Γυναικών. Είναι και αυτό ένα παλιό αίτημα που είχαμε προβάλει ήδη στα Δάφνη Ι και ΙΙ και συνεχίζουμε να επιμένουμε με συνέπεια για αυτό. Με αυτήν την ευκαιρία ζητώ να εστιαστούμε ξεκάθαρα σε όλες ανεξαιρέτως τις μορφές βίας. Η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων εργάστηκε για αυτό μαζί με την Επιτροπή, και ελπίζω ότι με τη φινλανδική Προεδρία θα καταλήξουμε σε ένα αποτέλεσμα μέχρι από το τέλος του χρόνου. Εμείς είμαστε πραγματικά πρόθυμοι για αυτό.

  Roberta Angelilli (UEN), συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς θα ήθελα να συγχαρώ την κ. Gröner και όλους τους συναδέλφους που εργάσθηκαν για αυτήν την έκθεση. Ευχαριστώ επίσης τον Επίτροπο για την υποστήριξη και για τα λόγια του σήμερα το πρωί. Είμαι πεπεισμένη ότι με τη συνεργασία όλων μπορούν να επιτευχθούν σημαντικά αποτελέσματα, όπως αυτά που επετεύχθησαν εδώ. Καταρχάς, διασφαλίσθηκε η συνέχεια του προγράμματος Δάφνη, ενός σημαντικού προγράμματος που είναι πολύτιμο για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και των ανηλίκων, το οποίο στο παρελθόν είχε σημαντικά και, εν μέρει, απροσδόκητα αποτελέσματα. Επίσης, διασφαλίσθηκε για το πρόγραμμα μια ad hoc γραμμή του προϋπολογισμού, η οποία, όπως είπε και η εισηγήτρια, ορθώς διαφέρει από το πρόγραμμα για την καταπολέμηση των ναρκωτικών.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι μεταξύ των πιθανών στόχων του προγράμματος Δάφνη ετέθησαν και ορισμένες σημαντικές προτεραιότητες, μεταξύ των οποίων η καταπολέμηση της οικιακής βίας, ενός φαινομένου που παρουσιάζει συνεχή και ανησυχητική αύξηση, και η μάστιγα του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων. Σημαντική ήταν επίσης η διευκρίνιση ότι ο όρος «παιδιά» περιλαμβάνει την ηλιακή ομάδα από μηδέν έως δεκαοκτώ ετών, αν και οι δράσεις μπορούν ασφαλώς να αφορούν νέους έως είκοσι πέντε ετών.

Διευκρινίζεται επίσης ότι, εκτός από τους ανηλίκους, τις γυναίκες και τις ευάλωτες ομάδες, η πρόληψη της βίας πρέπει να αφορά και τα βρέφη. Πράγματι, η κακομεταχείριση και η εγκατάλειψη των βρεφών αποτελούν φαινόμενα που αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και συνδέονται συχνά με καταστάσεις ψυχολογικής και κοινωνικής αποσύνθεσης. Πρόκειται για φαινόμενα που θα μπορούσαν να αποφευχθούν με την υποστήριξη των μητέρων και των οικογενειών που αντιμετωπίζουν εξαιρετικές δυσκολίες.

Είναι προφανές ότι πρόκειται για φιλόδοξους στόχους, για τους οποίους προβλέπεται, δυστυχώς, ανεπαρκής προϋπολογισμός. Κλείνοντας, ελπίζω ότι με την αναθεώρηση του μεσοπρόθεσμου προϋπολογισμού θα εκχωρηθούν για το πρόγραμμα Δάφνη περισσότεροι πόροι και, για τον σκοπό αυτόν, υπολογίζουμε, κύριε Επίτροπε, και στην υποστήριξή σας.

  Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου, εξ ονόματος της ομάδας PPE-DE. – Κυρία Πρόεδρε, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι με τη σημερινή ανεξάρτητη έκθεση η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, προτείνοντας το ειδικό πρόγραμμα για την καταπολέμηση της βίας κατά των παιδιών, των νέων, των γυναικών και των ομάδων υψηλού κινδύνου, διορθώνει προς την ορθή κατεύθυνση την προτεινόμενη απόφαση για το συνολικό πρόγραμμα που, εκτός από την αντιμετώπιση της βιαιοπραγίας και των ζωωδών αντιδράσεων από άνθρωπο σε άνθρωπο, προωθούσε και την πρόληψη των ναρκωτικών και την ενημέρωση του κοινού στο πλαίσιο του γενικού προγράμματος "Θεμελιώδη δικαιώματα και δικαιοσύνη".

Η συντάκτρια της έκθεσης, κυρία Gröner, η πρόεδρος της επιτροπής, κυρία Záborská, και όλα τα μέλη σχεδόν ομόφωνα προσδιόρισαν με ευαισθησία τον στόχο προστασίας από τη βία, που είναι οι πλέον ευάλωτες κατηγορίες συνανθρώπων μας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα προστατεύεται κάθε κατηγορία αδικουμένων και βιαζομένων χωρίς διακρίσεις.

Γι' αυτό και η ομάδα μας, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, δεν συμφωνεί με τις τροπολογίες που περιλαμβάνουν καταλόγους με περιπτώσεις και κατηγορίες θυμάτων. Στην πλειοψηφία τους οι τροπολογίες της επιτροπής αξιοποιούν τα συμπεράσματα της αξιολόγησης των δύο επιτυχών, κατά γενική ομολογία, προηγουμένων προγραμμάτων Δάφνη Ι και ΙΙ.

Καθώς η χρηματοδότηση του Δάφνη ΙΙΙ είναι κατά τη γνώμη μας ικανοποιητική στο πλαίσιο της συμφωνίας για τις δημοσιονομικές προοπτικές, πρέπει να αναμένουμε ότι τα αποτελέσματα των ενεργειών θα είναι θεαματικά και θα εξαλείψουν τη βία από την πολιτισμένη ευρωπαϊκή κοινωνία και όχι μόνο κατά 50%, όπως προτείνει η εισηγήτρια, αλλά κατά το δυνατόν εξ ολοκλήρου, με τη συστηματική εργασία και συνεργασία των αρχών, των τοπικών φορέων, των οργανώσεων και της κοινωνίας των πολιτών.

Η όλη δράση αναμένεται να βασισθεί στο τρίπτυχο: "πρόληψη με ενημέρωση συνεχώς ανανεούμενη, αντιμετώπιση του κακού στη ρίζα του, θεραπεία-φροντίδα για τα θύματα αλλά και επανένταξη-ενασχόληση με τους θύτες".

Επιτρέψτε μου όμως να παρατηρήσω ότι η επιτυχία του προγράμματος εξαρτάται επίσης από την αποφυγή της πολυδιάσπασης των κέντρων ενδιαφέροντος και από την αποφυγή της εμπλοκής στο γενικότερο πεδίο της εγκληματικότητας. Γι' αυτό και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα δεν υπερψηφίζει την τροπολογία 69.

Τα θετικά αποτελέσματα επίσης αναμένονται μέσα από τη διαφάνεια κατά την ανάμιξη των μη κυβερνητικών οργανώσεων που πρέπει έχουν καταξιωμένη δράση και εγγύηση για τη θετική προσφορά τους στην αποστείρωση των πληγών της βίας. Τέτοιοι φορείς είναι η ευρωπαϊκή ομοσπονδία για τα παιδιά που έχουν εξαφανιστεί η οποία περιλαμβάνει 19 οργανώσεις καθώς και το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Συνηγόρων του Παιδιού, που είναι καταξιωμένο στα κράτη μέλη.

Ελπίζουμε ότι η επιτυχία του νέου προγράμματος θα εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα των προγραμμάτων μετά τη λήξη της χρηματοδότησής τους και έτσι θα μπορέσουμε να ...

(Η Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  Κατερίνα Μπατζελή, εξ ονόματος της ομάδας PSE. – Κυρία Πρόεδρε, κατ' αρχήν θα ήθελα να συγχαρώ την κυρία Gröner τόσο για την έκθεσή της, όσο και για τη συνεχή προσπάθειά της που στόχο έχει την ενδυνάμωση αυτού του προγράμματος. Όπως όλοι γνωρίζουμε, εάν το πρόγραμμα αυτό δεν εφαρμοσθεί στο εύρος στο οποίο προτείνεται στην έκθεση της κ. Gröner, δεν θα μπορέσουμε να περιορίσουμε ούτε επικοινωνιακά ούτε ουσιαστικά το φαινόμενο της βίας που είναι παρόν σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα, μίας βίας η οποία διευρύνει τον κοινωνικό της ιστό και συνεχώς επεκτείνεται σε μεγάλες κοινωνικές ομάδες οι οποίες βρίσκονται πλέον αντιμέτωπες με αυτήν και, για τον λόγο αυτόν, νομίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της.

Θα ήθελα να τονίσω ότι καλώς η Επιτροπή δεν συγχώνευσε το πρόγραμμα Δάφνη ΙΙΙ με το πρόγραμμα για τα ναρκωτικά, μία πάγια θέση της Σοσιαλιστικής Ομάδας και της κυρίας Gröner.

Όμως, θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι, διαβάζοντας τον προϋπολογισμό του 2007, μας εξέπληξε η θέση του Συμβουλίου το οποίο μείωσε τους κοινοτικούς πόρους για τη Δάφνη ΙΙΙ, σε αντίθεση με την πρόταση της Επιτροπής.

Εάν δεν είμαστε υποκριτές απέναντι στα θύματα της βίας που απλώνεται σε μετανάστες και πρόσφυγες, σε παιδιά και σε βρέφη, θα πρέπει να τονώσουμε και να ενισχύσουμε τον προϋπολογισμό για τη Δάφνη ΙΙΙ διότι αυτή η πολιτική περικοπών έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις δεσμεύσεις για περαιτέρω ενίσχυση και αναβάθμιση του προγράμματος και την εξασφάλιση της αποτελεσματικότητας των δράσεων του.

Μία πολιτική καταπολέμησης της άσκησης βίας εις βάρος των γυναικών, παιδιών και νέων για να είναι αποτελεσματική και να αποτελεί προτεραιότητα της ΕΕ θα πρέπει, πέρα από τον κατάλληλο σχεδιασμό και την οργάνωση των δράσεων, να συνοδεύεται από επαρκείς πόρους για την υλοποίησή τους.

  Maria Carlshamre, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η Δάφνη είναι μια νέα γυναίκα στην ελληνική μυθολογία την οποία κυνηγούσε ο θεός Απόλλων. Σκοπός του ήταν να την βιάσει, αλλά απέτυχε. Μόλις την άγγιξε ο Απόλλων, η Δάφνη μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό και σώθηκε από τον βιασμό.

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το όνομα Δάφνη σημαίνει μια σημαντική πρωτοβουλία. Πριν από δέκα χρόνια, στα τέλη του καλοκαιριού του 1996, η Ευρώπη συγκλονίστηκε από τη γνώση αυτού που έγινε γνωστό ως υπόθεση Dutroux. Η ανακάλυψη των σωρών ενός αριθμού αγνοούμενων κοριτσιών σε μια πόλη του Βελγίου γέννησε σοβαρά ερωτηματικά όσον αφορά το τι πρέπει να κάνουμε για να προστατέψουμε τις γυναίκες και τα παιδιά από αυτούς που τα κακοποιούν και τα εκμεταλλεύονται για το κέρδος.

Τον Απρίλιο του 1997, μεγάλος αριθμός εκπροσώπων ΜΚΟ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπηρεσίες επιβολής του νόμου και άλλοι εμπειρογνώμονες συγκεντρώθηκαν στις Βρυξέλλες για μια ακρόαση επ’ αυτών των θεμάτων. Το πιο σημαντικό ίσως αποτέλεσμα αυτής της ακρόασης ήταν η δέσμευση της Επιτροπής να ξεκινήσει την πρωτοβουλία Δάφνη. Ουσιαστικά πρόκειται για ενίσχυση των λόγων· δίνεται στην εκστρατεία κατά της βίας σημαντικός προϋπολογισμός.

Η ιδέα πίσω από αυτό είναι πολύ απλή: να στηριχθούν οικονομικά προγράμματα στα οποία ΜΚΟ από δύο τουλάχιστον κράτη μέλη συνεργάζονται στην έρευνα, τη συλλογή δεδομένων και την ανάλυση, στην αναγνώριση και ανταλλαγή ορθών πρακτικών, στην ανταλλαγή κατάρτισης και δικτύωσης, σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης, αλλά και σε άμεση δράση για τη στήριξη θυμάτων βίας και την κατάρτιση κατευθυντήριων γραμμών και πρωτοκόλλων. Φαίνεται αρκετά απλό, και ποιος θα μπορούσε να είναι αντίθετος σε αυτό; Όμως, όπως όλοι γνωρίζουμε, η κοινωνία μας χαρακτηρίζεται από συστηματική απαξίωση όσων λένε, κάνουν και αποφασίζουν οι γυναίκες. Αυτή η δομή της εξουσίας με βάση το φύλο επηρεάζει τα πάντα και είναι περισσότερο ορατή στο φαινόμενο της βίας των ανδρών κατά των γυναικών. Λόγω αυτού, η πρωτοβουλία Δάφνη απειλείται συνεχώς αφότου ξεκίνησε. Θα έπρεπε να είναι προφανές ότι δεν πρέπει να συγχέουμε την καταπολέμηση της βίας με την καταπολέμηση των ναρκωτικών· αποτελούν απλά δύο διαφορετικούς τομείς.

Η Επιτροπή χειρίζεται το πρόγραμμα Δάφνη, αλλά στο Κοινοβούλιο, όταν συζητάμε την «αναγεννημένη» πρωτοβουλία Δάφνη, πρέπει να επαινούμε και να στηρίζουμε τη Lissy Gröner. Ανήκει στους πρωτοπόρους. Φυσικά, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο, προτού επιτύχουμε την απαραίτητη μηδενική ανοχή έναντι της βίας κατά των γυναικών και των παιδιών. Η μακροπρόθεσμη σημασία της πρωτοβουλίας Δάφνη έγκειται στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να επηρεάσει τις οργανώσεις της βάσης, οι οποίες είναι βαθιά ριζωμένες σε όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης. Η μηδενική ανοχή είναι ο στόχος, και το πρόγραμμα Δάφνη είναι ένα από τα μέσα επίτευξής του.

  Hiltrud Breyer, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, ευχαριστούμε και εμείς την εισηγήτρια. Πιστεύω πως το γεγονός ότι επιτεύχθηκε να μην συνδυαστεί το Δάφνη με το πρόγραμμα κατά των ναρκωτικών είναι μια μεγάλη επιτυχία για τις γυναίκες σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το Κοινοβούλιο έδωσε έτσι ένα μήνυμα και επανέλαβε ότι το πρόγραμμα καταπολέμησης της βίας εναντίον των γυναικών, των παιδιών και των νέων πρέπει να παραμείνει ανεξάρτητο.

Το Δάφνη είναι ένα μικρό, αλλά πολύ επιτυχημένο πρόγραμμα με το οποίο επιτεύχθηκαν ήδη σημαντικές πρόοδοι στην καταπολέμηση της βίας εναντίον των γυναικών. Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ιδιωτική υπόθεση παρά θέμα εσωτερικής ασφάλειας. Το πιο επικίνδυνο μέρος για τις γυναίκες είναι το σπίτι τους. Ενώ για πολλούς η οικογένεια και το σπίτι αντιπροσωπεύουν την ειρήνη και την ασφάλεια, για εκατομμύρια γυναικών είναι ένας τόπος μαρτυρίου, κακομεταχείρισης, βασανισμού, ακόμα και θανάτου.

Όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως φύλου, πρέπει να έχουν όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Την παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων των γυναικών δεν μπορούν να την δικαιολογήσουν ούτε η κουλτούρα ούτε η παράδοση. Ως εκ τούτου, η βία κατά των γυναικών δεν είναι υπόθεση μόνο των γυναικών, αλλά αφορά εξίσου τους άντρες, που πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες στους και να αναλάβουν δράση για την αντιμετώπιση και την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, τόσο στις εμπόλεμες ζώνες όσο και στις κρεβατοκάμαρες.

Ωστόσο, η συνέχιση του Δάφνη δεν μπορεί να είναι το μόνο μέτρο για την καταπολέμηση της βίας εναντίον των γυναικών. Θέλουμε να δείξει η Επιτροπή με μια ξεχωριστή οδηγία ότι η καταπολέμηση της βίας είναι ύψιστη πολιτική της προτεραιότητα. Μια ανάλογη πρόταση έπρεπε να έχει υποβληθεί εδώ και χρόνια. Είναι κυριολεκτικά σκανδαλώδες ότι η Επιτροπή κλείνει τα μάτια μπροστά σε αυτό το αίτημα και αγνοεί την ανάγκη εναρμόνισης της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Είναι πολύ σημαντικό να αποκτήσουμε πραγματικά μια ανεξάρτητη οδηγία και θα ήθελα, μια και αναφέρομαι σε αυτό το ζήτημα, να πει σήμερα κάτι ακόμα σχετικά η Επιτροπή. Το Κοινοβούλιο έχει υιοθετήσει πολλά ψηφίσματα για το ζήτημα αυτό, και στην Ημέρα της Γυναίκας και με άλλες ευκαιρίες.

Ελπίζουμε επίσης ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα ολοκληρώσουν τώρα το συντομότερο δυνατόν τις διαπραγματεύσεις για το Δάφνη για να μπορέσει να αρχίσει έγκαιρα το 2007 η νέα χρηματοδότηση. Ειδικά τώρα που η αγωνίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών Seyran Ateş υποχρεώθηκε από κακοήθεις απειλές να εγκαταλείψει τη δραστηριότητά της ως δικηγόρου στη Γερμανία, είναι για εμάς σημαντικό να θέσουμε στο επίκεντρο και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστριών και να πούμε και εδώ: μηδενική ανοχή.

  Eva-Britt Svensson, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (SV) Κυρία Πρόεδρε, θέλω, καταρχάς, να ευχαριστήσω την εισηγήτρια, την κ. Gröner, για την εξαιρετική της έκθεση και για την προσήλωση με την οποία χειρίστηκε τα σχετικά θέματα. Θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω τους συναδέλφους μου στην Επιτροπή για τα Δικαιώματα των Γυναικών και την Ισότητα των Φύλων για την προσήλωσή τους όσον αφορά την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.

Οι γυναίκες και τα παιδιά που υφίστανται βία χρειάζονται το πρόγραμμα Δάφνη ΙΙΙ. Η βία κατά των γυναικών εκ μέρους των ανδρών υφίσταται σε όλες τις κοινωνικές ομάδες. Δεν μπορεί κανείς να ξεχωρίσει μόνο συγκεκριμένες ομάδες ή συγκεκριμένους παράγοντες όπως είναι η κατάχρηση ναρκωτικών και αλκοόλ – υπάρχει βία κατά γυναικών και παιδιών σε όλο το κοινωνικό φάσμα. Παρά το γεγονός ότι οι μελέτες επιβεβαιώνουν η μία μετά την άλλη ότι η βία υφίσταται σε όλες τις κοινωνικές ομάδες, πολλοί αρνούνται ακόμα να δουν την αλήθεια, ότι δηλαδή η βία υφίσταται σε όλο το φάσμα. Οι μύθοι σχετικά με τον ρόλο του αλκοόλ και των ναρκωτικών εξακολουθούν να ανθούν. Προκειμένου να καταπολεμήσουμε τη βία κατά των γυναικών, πρέπει να εξαλείψουμε αυτούς τους μύθους ότι η βία κατά των γυναικών και των παιδιών διαπράττεται από «τους μεν» ή «τους δε» ή τους «εθισμένους». Είναι εξίσου πιθανό να είναι ο γείτονάς μας, ο συνάδελφός μας ή ο συγγενής μας που διαπράττει τέτοιες πράξεις βίας.

Αυτός είναι ένας από τους λόγους που το πρόγραμμα Δάφνη πρέπει να διαχωριστεί σε δύο ξεχωριστά προγράμματα – ένα πρόγραμμα ειδικά για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και των παιδιών και ένα άλλο για την πρόληψη της χρήσης ναρκωτικών και την παροχή πληροφοριών ως προς αυτήν. Η ύπαρξη ενός κοινού προγράμματος για αυτά τα δύο κοινωνικά προβλήματα σημαίνει τη διαιώνιση των μύθων ότι υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ της χρήσης ναρκωτικών και αλκοόλ και της βίας κατά των γυναικών εκ μέρους των ανδρών. Καταλήγουμε έτσι να πιστεύουμε ότι επιλύοντας τα προβλήματα των ναρκωτικών και του αλκοόλ επιλύουμε επίσης το πρόβλημα της βίας, αλλά αυτό δεν ισχύει. Είναι και τα δύο κοινωνικά προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν, αλλά απαιτούν διαφορετικά μέτρα προκειμένου να επιλυθούν. Χαίρομαι, συνεπώς, που βλέπω ότι η Επιτροπή αποδέχτηκε τον διαχωρισμό σε δύο ξεχωριστά προγράμματα.

Η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών υποστηρίζει πλήρως την έκθεση. Πιστεύουμε ότι είναι ιδιαιτέρως σημαντικό να αντιμετωπίσει το πρόγραμμα και την εμπορία γυναικών και παιδιών για σεξουαλικούς σκοπούς. Αυτό είναι σημαντικό διότι πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να καταπολεμήσουμε αυτό το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο. Είναι, επίσης, σημαντικό προκειμένου να αναδείξουμε το γεγονός ότι αυτό το σκλαβοπάζαρο αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα της βίας στην οποία υπόκεινται γυναίκες και παιδιά.

Υπάρχουν δύο όροι στην έκθεση οι οποίοι θα ήθελα να αλλάξουν. Ο πρώτος από αυτούς τους όρους είναι η «οικιακή βία», την οποία πιστεύω ότι θα πρέπει να αποκαλούμε «βία κατά των γυναικών εκ μέρους των ανδρών» αφού αυτό ακριβώς είναι. Η βία κατά των γυναικών δεν υφίσταται μόνο μέσα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού. Οι γυναίκες οι οποίες βρίσκονται σε καταχρηστικές σχέσεις ζουν αυτό το σωματικό και ψυχολογικό μαρτύριο 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Ο άλλος όρος τον οποίο αμφισβητώ είναι η «ιδιωτική ζωή». Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ της δημόσιας και της ιδιωτικής ζωής. Η βία κατά των γυναικών αποτελεί εγκληματική πράξη, είτε διαπράττεται δημόσια είτε ιδιωτικά.

  Urszula Krupa, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς, θα ήθελα να αναφέρω τον διαχωρισμό του εγγράφου Δάφνη σε δύο ξεχωριστά προγράμματα. Θα είναι ένα θετικό βήμα αν η πρόθεση ήταν να διεξαχθεί μια πραγματική έρευνα του προβλήματος της τοξικομανίας και της βίας, καθώς και της πρόληψής τους, αντί για μια εγωκεντρική αντίληψη του προβλήματος και αποτυχία κατανόησης των πραγματικών αιτιών αυτών των κοινωνικών πληγών.

Η βία αποτελεί σοβαρό πρόβλημα και, όπως και με άλλες διαταραχές, ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος καταπολέμησής της είναι η εξάλειψη των αιτίων και των παραγόντων κινδύνου. Σε αυτούς περιλαμβάνονται νευροβιολογικοί δείκτες, καθώς και χαρακτηριστικά όπως ο εγωισμός, η εχθρότητα, η παρορμητικότητα, ο εκνευρισμός, η ανηδονία, η μικρή ευφυΐα, η κακή ανταπόκριση του μυαλού στα ερεθίσματα, καθώς και η απουσία σεβασμού προς αξίες και η αντικοινωνική συμπεριφορά.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η αυξανόμενη μάστιγα της επιθετικότητας, των ψυχικών διαταραχών, των υποανάπτυκτων προσωπικοτήτων και των εθισμών είναι αποτέλεσμα όχι μόνον ενός ηδονιστικού τρόπου ζωής, αλλά απορρέει επίσης από την κυριαρχία μιας υλιστικής παγκόσμιας άποψης η οποία δεν εκτιμά τον ρόλο της πνευματικής ανάπτυξης του ατόμου. Ο τεράστιος όγκος γνώσης που έχει συλλεχθεί έως σήμερα δεν αντιστοιχεί στους πρωτεύοντες περιβαλλοντικούς παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη μιας καλά ισορροπημένης προσωπικότητας. Ένας από τους εν λόγω παράγοντες είναι η υγιής και στοργική οικογένεια, κατά προτίμηση μια οικογένεια πλήρης με πολλά παιδιά, στην οποία τα παιδιά είναι επιθυμητά, περιβάλλονται από αγάπη και μαθαίνουν να ζουν μαζί με άλλους και για τους άλλους.

  Lydia Schenardi (NI). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, καθημερινά εκατομμύρια γυναίκες πέφτουν θύματα κακοποίησης παντός είδους, συμπεριλαμβανομένης της βίας από μέλη της οικογένειας, του εκφοβισμού στην εργασία, της ψυχολογικής βίας, της σεξουαλικής κακοποίησης και της αναγκαστικής πορνείας.

Στην ΕΕ, μία στις πέντε γυναίκες υφίσταται οικογενειακή κακοποίηση, όπως την αποκαλούμε, δηλαδή βία που ασκείται από τον σύζυγο ή τον σύντροφό της. Ας μην ξεχνάμε, ωστόσο, ότι αυτά τα στοιχεία λαμβάνουν υπόψη μόνον τα καταγγελθέντα περιστατικά βίας. Πράγματι, ο φόβος, η ντροπή και η περιορισμένη πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες εξηγούν πάρα πολύ συχνά γιατί ορισμένα περιστατικά βίας δεν καταγγέλλονται. Επιπλέον, ορισμένες μορφές βίας δεν συνυπολογίζονται, διότι δεν μπορούν να ενταχθούν στους καθιερωμένους ορισμούς και δεν λογίζονται ως αδικήματα, διότι θεωρούνται θέματα ταμπού.

Το πρόγραμμα Δάφνη για την καταπολέμηση της βίας σε βάρος των γυναικών που πρότεινε το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο πριν από έξι και πλέον χρόνια καλύπτει όλες τις μορφές κακοποίησης, πλην της οικογενειακής βίας, που υφίστανται οι γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο. Από αυτήν την άποψη, έμφαση θα πρέπει να δοθεί στο γεγονός ότι τα περισσότερα περιστατικά κακοποίησης τέτοιου είδους σχετίζονται με συγκεκριμένους πολιτισμούς και κοινωνίες, και ειδικότερα με το Ισλάμ και με χώρες όπου ισχύει ο ισλαμικός νόμος, και στις οποίες ο λιθοβολισμός, ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων, η θυσία και ο καταναγκαστικός γάμος αποτελούν μέρος του πολιτισμού, της θρησκείας και των εθίμων.

Το πρόγραμμα Δάφνη θα πρέπει να κατευθύνει τις προσπάθειές του στον αγώνα για το δικαίωμα της γυναίκας στην ενημέρωση, στην προστασία και στην τιμωρία των αυτουργών της κακοποίησης και θα πρέπει να συμβάλει στην αλλαγή ορισμένων νοοτροπιών και βάρβαρων εθίμων που εξακολουθούν να υφίστανται σε πολλές χώρες που διέπονται από τον ισλαμικό νόμο.

  Amalia Sartori (PPE-DE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, εκφράζω και εγώ την ικανοποίησή μου για αυτό το μέτρο. Από τη συζήτηση στο Κοινοβούλιο σήμερα το πρωί διαπίστωσα με χαρά ότι πολλοί εξέφρασαν μια ανάγκη με την οποία συμφωνώ απόλυτα: την εκπόνηση μιας οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη βία.

Είναι ώρα να εναρμονισθούν οι νομοθεσίες για το ζήτημα αυτό και, εν αναμονή αυτών των εξελίξεων, θα πρέπει η Επιτροπή, με τα μέτρα που επεξεργάζεται, να καθορίσει από τώρα μια πολύ σαφή και πολύ αυστηρή θέση όσον αφορά τις πολιτικές που οφείλουν να εφαρμόζουν η Ένωση και τα κράτη μέλη, έτσι ώστε η θέση μας για τα ζητήματα αυτά να είναι σαφής.

Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια υπήρξε σημαντική πρόοδος στον τομέα της ισότητας και ότι τα μεμονωμένα κράτη μέλη έλαβαν μέτρα για πολλά ζητήματα, παρέμειναν ωστόσο ορισμένες μαύρες τρύπες που αφορούν αυτό ακριβώς το ζήτημα. Θα πρέπει να ενεργήσουμε με σαφείς και συγκεκριμένες πολιτικές, καθώς, αν και όλες οι γυναίκες συμφωνούμε με τη μηδενική ανοχή προς τη βία, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε στα εργαλεία για την επίτευξη αυτού του σκοπού. Για να αποφύγουμε, συνεπώς, τους κινδύνους αυτής της ριψοκίνδυνης πολιτικής, τα προγράμματα που θα χρηματοδοτούνται μέσω του προγράμματος Δάφνη θα πρέπει να ανταποκρίνονται σε σαφείς και αυστηρές πολιτικές που θεσπίζει η Ένωση.

  Teresa Riera Madurell (PSE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, και εγώ επίσης θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτρια για το έργο της και να πω ότι ο διαχωρισμός του προγράμματος Δάφνη III από το πρόγραμμα σχετικά με την πρόληψη των ναρκωτικών και τη σχετική ενημέρωση, όπως ζήτησε αυτό το Κοινοβούλιο, ήταν κρίσιμος για τη σωστή λειτουργία του προγράμματος Δάφνη. Ήταν μια πραγματική επιτυχία της εισηγήτριας η επίτευξη αυτού του διαχωρισμού· αύξησε τη δύναμη και την ορατότητα του προγράμματος Δάφνη, το οποίο αποτελεί βασικό μέσο στήριξης των γυναικείων οργανώσεων για την καταπολέμηση της βίας λόγω φύλου.

Πέρα από τη δημοσιονομική αύξηση που έχει ήδη αναφερθεί, θα ήθελα να υπογραμμίσω ορισμένες σημαντικές συνεισφορές της έκθεσης της κ. Gröner: καταρχάς, τη ρητή συμπερίληψη της εμπορίας ανθρώπων και της εξαναγκαστικής πορνείας ως μορφές βίας και την απολύτως σαφή αναφορά του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων και των εγκλημάτων τιμής ως μορφές βίας λόγω φύλου που έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αιτιολογείται η βία κατά των γυναικών βάση της παράδοσης ή πολιτιστικών πρακτικών και επίσης πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό παιδιά που βλέπουν τις μητέρες τους να κακοποιούνται να συμπεριλαμβάνονται ως θύματα της βίας λόγω φύλου.

Είναι επίσης πολύ επίκαιρο το γεγονός ότι η έκθεση ζητάει να επιστήσει το πρόγραμμα ιδιαίτερη προσοχή σε ορισμένες ομάδες γυναικών, όπως πρόσφυγες, μετανάστριες, γυναίκες που διαβιούν σε κατάσταση φτώχειας, γυναίκες με αναπηρία και ηλικιωμένες γυναίκες, ως ομάδες που εκτίθενται σε μεγαλύτερο κίνδυνο βίας. Είναι επίσης πολύ σημαντικό ότι η έκθεση προτείνει να συμπεριληφθεί ο προσδιορισμός της νομικής βάσης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών μεταξύ των τομέων που παρέχουν ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία. Ταυτόχρονα, πρέπει να τεθούν συγκεκριμένοι στόχοι, όπως η μείωση του αριθμού των θυμάτων βίας και της εμπορίας ανθρώπων στο μισό κατά τα προσεχή δέκα έτη.

Κυρίες και κύριοι, το Ευρωπαϊκό Έτος Κατά της Βίας Εναντίον των Γυναικών μπορεί αναμφισβήτητα να προωθήσει την ευαισθητοποίηση και την ανταλλαγή καλών πρακτικών και, επομένως, είναι πολύ σημαντικό αυτό το Έτος να υποστηριχτεί επίσης στο πλαίσιο του προγράμματος Δάφνη.

  Marian Harkin (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, στηρίζω πλήρως την εξαιρετική πρόταση της εισηγήτριας να διαχωρίσει τα χρηματοδοτικά προγράμματα πλαίσιο σε δύο ειδικά προγράμματα. Αυτό πρέπει να βοηθήσει στο να διασφαλιστεί ότι και τα δύο προγράμματα είναι περισσότερο επικεντρωμένα και ότι καθένα αποκτά το επίπεδο προβολής και χρηματοδότησης που δικαιούται.

Το πρόγραμμα Δάφνη έχει αποτελέσει σημαντικό μέσο για την ευαισθητοποίηση και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, των παιδιών και των νέων. Στην Ιρλανδία, όπως και αλλού, η βία κατά των γυναικών αποτελεί πολύ σημαντικό πρόβλημα, και στατιστικά στοιχεία διαφόρων εκθέσεων δείχνουν ότι μία στις τέσσερις γυναίκες έχει βιώσει κάποιας μορφής σεξουαλική βία στη διάρκεια της ζωής της. Η χρηματοδότηση από το πρόγραμμα Δάφνη επηρέασε θετικά την εργασία πολλών ομάδων γυναικών της Ιρλανδίας. Ωστόσο, δυστυχώς, η εθνική χρηματοδότηση πρωτοπόρων υπηρεσιών αρωγής γυναικών και παιδιών ακόμα δεν είναι επαρκής, ενώ η διαμονή σε στέγες για όσους κινδυνεύουν είναι ανεπαρκής.

Θα ήθελα να αναφέρω ορισμένες από τις προτεινόμενες τροπολογίες και την ιδιαίτερη στήριξή μου προς αυτές. Χαίρομαι που, στην τροπολογία 14, μαζί με άλλες ευάλωτες ομάδες, αναφέρθηκαν ειδικά οι γυναίκες με αναπηρία ως ιδιαίτερα ευάλωτες στη βία. Είναι, επομένως, κρίσιμης σημασίας να διασφαλίσουμε ότι θα θεσπιστούν μέτρα για την προστασία εκείνων που υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις.

Η τροπολογία 14 αναφέρει επίσης τις γυναίκες που διαβιούν σε κατάσταση φτώχειας σε αγροτικές ή απομακρυσμένες κοινότητες. Πρέπει να θεσπιστούν υπηρεσίες επικούρησης, ώστε αυτές οι γυναίκες και τα παιδιά να μπορούν να απευθυνθούν στις απαραίτητες υπηρεσίες και να προστατευθούν από τη βία.

Χαίρομαι, επίσης, που βλέπω στην εν λόγω έκθεση αναφορές στην εμπορία ανθρώπων και την εξαναγκαστική πορνεία, στα παιδιά που γίνονται μάρτυρες βίας και στις ειδικές δράσεις με στόχο την αποφυγή της κακοποίησης βρεφών.

Ωστόσο, σε τελική ανάλυση, κανείς δεν πρέπει να κινδυνεύει, είτε είναι βρέφος είτε ηλικιωμένος, πολίτης ή μετανάστης, αγρότης ή αστός. Μάλιστα, η καταπολέμηση της βίας πρέπει να τοποθετηθεί στο πλαίσιο της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως κατοχυρώνονται στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.

Τέλος, θα ήθελα να προσφέρω την πλήρη στήριξή μου στην προβολή του Ευρωπαϊκού Έτους Κατά της Βίας Εναντίον των Γυναικών: η ευαισθητοποίηση είναι κρίσιμης σημασίας.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, ενάμιση χρόνο πριν, η Ισπανία βρισκόταν στην πρώτη γραμμή της Ευρώπης όσον αφορά την καταπολέμηση της αντρικής βίας κατά των γυναικών, όταν ενέκρινε έναν ολοκληρωμένο νόμο κατά της συγκεκριμένης βίας. Ωστόσο, μέχρι στιγμής φέτος έχουν σκοτωθεί 51 άτομα λόγω αυτής της μάστιγας, αυτού του είδους βίας. Επομένως, δεν μπορούμε φυσικά να νιώθουμε ικανοποιημένοι.

Ο νόμος ήταν απαραίτητος, και αυτό ακριβώς είπαμε, αλλά, όπως μπορούμε να δούμε, δυστυχώς ένας νόμος δεν είναι αρκετός. Η ουσία αυτού του είδους βίας είναι βαθιά ριζωμένη στις νοοτροπίες των ανθρώπων και σε κουλτούρες που υποφέρουν από αυτές τις νοοτροπίες και ένα έτος, ή ένα χαρτί, δεν θα είναι αρκετά για να αλλάξει αυτό.

Το πρόγραμμα Δάφνη, ο στόχος του οποίου είναι να καταπολεμήσει τη βία κάθε μορφής, αποτελεί επομένως ένα βασικό μέσο και δεν μπορούμε ούτε πρέπει να το εγκαταλείψουμε. Πρέπει να καταπολεμηθούν πολλές μορφές βίας κατά των γυναικών: το εμπόριο των ανθρώπων, η σωματική και ψυχολογική κακοποίηση, πρακτικές όπως η κλειτοριδεκτομή ή η εξάπλωση της φτώχειας μεταξύ των γυναικών και πολλές άλλες. Όλες τους απαιτούν επείγουσα δράση και πόρους. Ωστόσο, δεν θα είναι ποτέ επαρκείς, ανεξάρτητα από το πόσο πολλοί είναι ή φαίνονται να είναι.

Επομένως, πρέπει να καλέσουμε για άλλη μία φορά τις κυβερνήσεις να ξυπνήσουν από τον ευρωπαϊκό λήθαργό τους και να καταλάβουν ότι δεν είναι δυνατόν να κάνουμε περισσότερα πράγματα με λιγότερα χρήματα και ότι, όσον αφορά τη βία γενικά και την αντρική βία κατά των γυναικών ειδικότερα, δεν μπορούμε να απαιτούμε μεγάλες δράσεις εκτός αν παρέχουμε επίσης τα μέσα και τους πόρους που χρειάζονται για να τις υλοποιήσουμε.

Η παροχή του προγράμματος Δάφνη με πόρους και με πολιτική σημασία δεν είναι μια καθαρά γραφειοκρατική διαδικασία. Ας μην ξεχνάμε ότι ο απώτατος στόχος του είναι να σώσει ζωές. Αν και, όπως και ο ισπανικός νόμος κατά της βίας λόγω φύλου, δεν είναι επαρκές, είναι ωστόσο σημαντικό.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL). – (PT) Έχει εξαιρετικά μεγάλη σημασία να εγκριθεί η έκθεση αυτή της κ. Gröner, και θέλω να την επαινέσω για την εργασία της. Το πρόγραμμα Δάφνη μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των παιδιών, των νέων και των γυναικών και στην προστασία των θυμάτων, έναν τομέα ο οποίος πρέπει να ενισχυθεί. Με τον τρόπο αυτόν, θα υπάρχει συνέχεια με τα προηγούμενα προγράμματα Δάφνη και θα επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής των εν λόγω προγραμμάτων.

Η βία κατά των γυναικών και η οδύνη και σε πολλές περιπτώσεις ο θάνατος στον οποίο οδηγεί δεν πρέπει να είναι πλέον ανεκτά. Είναι ένας αγώνας που απαιτεί συνεχή προσπάθεια και δράση και δεν πρέπει να συγχέεται με άλλες δράσεις. Προκειμένου να υπερασπιστούμε αποφασιστικά τα δικαιώματα των γυναικών, το πρόγραμμα Δάφνη ΙΙΙ πρέπει, όπως προτείνει η έκθεση ενώπιόν μας, να παραμείνει ξεχωριστό και απαιτείται αυξημένη χρηματοδότηση ώστε να καταπολεμήσουμε πιο αποτελεσματικά τη σωματική, σεξουαλική και ψυχολογική βία, συμπεριλαμβανομένης της βίας που σχετίζεται με την εμπορία ανθρώπων για σκοπούς σεξουαλικής εκμετάλλευσης, και της οικιακής βίας, και των απειλών για διάπραξη τέτοιων πράξεων των οποίων κύρια θύματα είναι οι γυναίκες, οι νέοι και τα παιδιά.

Πρέπει να αναληφθεί προληπτική δράση με τη μορφή εκστρατειών ευαισθητοποίησης, όπως για παράδειγμα το Ευρωπαϊκό Έτος Κατά της Βίας Εναντίον των Γυναικών. Επιπλέον, πρέπει να αναληφθεί δράση για την υποστήριξη των θυμάτων. Προκειμένου να καθοριστούν σαφείς, αξιόπιστοι στόχοι για την αποτελεσματική μείωση της βίας, η δημόσια πολιτική πρέπει να είναι περισσότερο προληπτική και απαιτείται μεγαλύτερη χρηματοδότηση προς τις οργανώσεις που συμμετέχουν σε αυτόν τον αγώνα. Εξού και η ενίσχυση την οποία προτείναμε και η οποία ελπίζουμε ότι θα εγκριθεί.

  Johannes Blokland (IND/DEM). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς, θα ήθελα να συγχαρώ την κ. Gröner για την έκθεσή της η οποία περιλαμβάνει έναν αριθμό πολύ θετικών προτάσεων. Αναφέρομαι κυρίως στην απομάκρυνση όλων των θεμάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά. Η χρήση ναρκωτικών και η βία, εκτός από μια ορισμένη διπλοκάλυψη, κρατήθηκαν χώρια, και δικαιολογημένα. Η έμφαση που δίνει το πρόγραμμα στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων είναι, κατά την άποψή μου, το άλλο κύριο όφελος. Θα ήθελα, ωστόσο, με την ευκαιρία αυτή να υπογραμμίσω τη σημασία της πραγματικής δράσης.

Οι προσπάθειες που κατέβαλαν πολλοί για να αναλάβουν δράση κατά της εξαναγκαστικής πορνείας και της εμπορίας ανθρώπων κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου δεν ανταμείφθηκαν με εποικοδομητική δράση εκ μέρους των εμπλεκόμενων μερών. Υπάρχει ελπίδα ότι το Σώμα και η Επιτροπή, από κοινού, μπορούν να πείσουν, και πιθανώς να αναγκάσουν, τα κράτη μέλη, τις ΜΚΟ και τους πολίτες να σεβαστούν τα δικαιώματα των συνανθρώπων προκειμένου να μειωθεί η εκμετάλλευση αυτού του είδους.

Δεν διάκειμαι τόσο θετικά απέναντι στις απόψεις σχετικά με την κατανομή αρμοδιοτήτων. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι κυβερνήσεις δεν έχουν καμία δουλειά να επεμβαίνουν στην ιδιωτικότητα των ατόμων χωρίς σοβαρό λόγο. Αυτό αιτιολογείται μόνο όταν ξεπερνώνται τα όρια του ποινικού δικαίου. Καθώς τα όρια αυτά ποικίλλουν μεταξύ των κρατών μελών, η εγγύηση της επιβολής εναπόκειται στα κράτη μέλη εν προκειμένω.

Καθώς είναι αδύνατον να αιτιολογηθεί ο ενεργός ρόλος της Ευρώπης στον τομέα αυτόν, η Ομάδα μου ζήτησε να διεξαχθούν ξεχωριστές ψηφοφορίες για μια σειρά από αυτές τις τροπολογίες, υπέρ των οποίων θα ταχθώ εφόσον απομακρυνθούν αυτά τα στοιχεία.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, είναι τρομακτικό ότι σε ολόκληρο τον κόσμο, μία στις τρεις γυναίκες πέφτει θύμα βίας στη διάρκεια της ζωής της. Επιτρέψτε μου να κάνω μερικές σχετικές παρατηρήσεις.

Όσον αφορά την άσκηση βίας από τους νέους, είναι απαράδεκτο να μπορούν οι νέοι να έχουν όπλα, να προκαλούν τραυματισμούς και χειρότερα πράγματα και να κυκλοφορούν μεταξύ τους «party drugs» και άλλα ναρκωτικά. Ως εκ τούτου, χρειάζεται εκπαίδευση του διδακτικού μας προσωπικού για να αποτραπεί η βία, οι κλοπές, ο βανδαλισμός και το εμπόριο ναρκωτικών.

Ένας άλλος τομέας που προάγει τη βία είναι το Διαδίκτυο, που δεν δίνει μόνο τη δυνατότητα στους διεστραμμένους να έρθουν σε επαφή με εν δυνάμει θύματα, αλλά σε πολλές ιστοσελίδες προσφέρει και αναλυτικές οδηγίες για τη χρήση βίας. Κατά τη γνώμη μου, εδώ πρέπει να γίνει πιο αυστηρή η ποινική δίωξη.

Τέλος, δεν μπορώ παρά να αναφερθώ στη βία που υπάρχει στις κοινότητες των μεταναστών. Οι άνθρωποι που προέρχονται από πολιτισμικούς κύκλους με μια εντελώς διαφορετική -εννοώ αρχαϊκή- αντιμετώπιση της βίας, θεωρούν ότι μπορούν να διατηρούν την τάση τους για βία και μέσα στην ΕΕ. Επομένως, πρέπει να εμποδίσουμε την είσοδο ατόμων που μπορεί να αποδειχθούν βίαια και να κάνουμε προτεραιότητα της ολοκλήρωσης την εγκατάλειψη της βίας.

  Anna Záborská (PPE-DE). – (SK) Καταρχάς, επιτρέψτε μου να καλωσορίσω θερμά την αντιπροσωπεία γυναικών από την πόλη Λάτσιο της Ιταλίας, οι οποίες παρακολουθούν τη συζήτησή μας από τον εξώστη.

Ξεκινώντας, θα ήθελα να υπενθυμίσω αυτό που από κοινού επιτύχαμε. Χάρη στη στενή και καλή συνεργασία του Κοινοβουλίου και της Επιτροπής έχει τώρα διαχωριστεί αυτό που ήταν αρχικά ένα διττό κοινοτικό πρόγραμμα – καταπολέμηση της βίας εναντίον των γυναικών και καταπολέμηση των ναρκωτικών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, τονίσαμε πόσο σημαντικός είναι πραγματικά ο καθένας από αυτούς τους δύο αγώνες. Επιθυμώ να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς τον Επίτροπο Frattini και την ομάδα του, και ιδιαίτερα προς την εισηγήτριά μας, την κ. Gröner, για την εξαιρετική εργασία της, καθώς και προς όλους τους συναδέλφους μου στην επιτροπή για τη συνεργασία τους. Είμαι υπερήφανη για αυτό το επίτευγμα.

Το πρόγραμμα Δάφνη, ωστόσο, δεν θα είναι αποτελεσματικό αν οι άνδρες –τόσο όσοι είναι στο σπίτι όσο και όσοι εμπλέκονται στην πολιτική και τη δημόσια ζωή– δεν συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία. Ως προς αυτό, εκτιμώ τη δράση που ανέλαβε η αυστριακή και η φινλανδική Προεδρία υπέρ της εμπλοκής των ανδρών στην προώθηση της ισότητας των φύλων.

Από το 1946, έχουν εγκριθεί δεκάδες κανονισμοί, και όμως υπάρχει ακόμη αυξανόμενη βία. Ελπίζω ότι η παρούσα έκθεση δεν θα καταλήξει να είναι άλλος ένας κανονισμός, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι το πρόβλημα δεν θα επιλυθεί μόνο με διοικητικές ενέργειες και με τη χρηματοδότηση βραχυπρόθεσμων, αποσπασματικών εκστρατειών επικεντρωμένων στη βία κατά των γυναικών και των παιδιών. Δεν αρκεί να ασχολούμαστε μόνο με τις συνέπειες. Πρέπει να εστιάσουμε στην πρόληψη, καθώς και στη συστηματική εκπαίδευση και την προώθηση του σεβασμού και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου. Αυτό και μόνο θα είναι γόνιμο. Πρέπει να εστιάσουμε στη θεραπεία των βίαιων ατόμων μόλις εκδηλώνουν βίαιες τάσεις. Αλλιώς, η χρήση των κονδυλίων του Δάφνη θα είναι αναποτελεσματική, αν όχι απολύτως άχρηστη.

Θα ήθελα να ολοκληρώσω αναφέροντας τη βία κατά των παιδιών, με την οποία επίσης ασχολείται το πρόγραμμα Δάφνη. Αυτήν τη στιγμή, ένα κόμμα παιδοφίλων στις Κάτω Χώρες προωθεί το πρόγραμμά του με στόχο τη νομιμοποίηση της παιδοφιλίας και της σεξουαλικής δραστηριότητας με παιδιά – εφόσον τα παιδιά συναινούν. Σχεδόν κανείς δεν μιλά για το θέμα. Αναρωτιέμαι γιατί…

Αν δεν μπορέσουμε να εφαρμόσουμε τα νομικά μας μέσα και να χρησιμοποιήσουμε την υποστήριξη των πολιτικών για να σταματήσουμε την κακοποίηση των ανηλίκων, δεν θα κερδίσουμε ποτέ τον αγώνα κατά της βίας εναντίον των γυναικών και των παιδιών.

  Pia Elda Locatelli (PSE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς θέλω να εκφράσω την ικανοποίησή μου για τη συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων και της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων με σκοπό να διαχωριστεί σε δύο ειδικά προγράμματα το περιεχόμενο του προγράμματος για το οποίο συζητάμε. Η συμφωνία αυτή οφείλεται στην πραγματικότητα στην Επιτροπή, πράγμα για το οποίο θέλω να ευχαριστήσω τον Επίτροπο Frattini.

Τούτου λεχθέντος, θέλω να εκφράσω την απόλυτη συμφωνία μου με την έκθεση της κ. Gröner, την οποία συγχαίρω, επισημαίνοντας παράλληλα μια τροπολογία την οποία θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική, την τροπολογία δηλαδή που αναφέρει ρητώς μεταξύ των στόχων της πρωτοβουλίας ευαισθητοποίησης τις εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές. Θέλω, λοιπόν, να εξηγήσω τον λόγο: πριν από λίγες ημέρες σημειώθηκαν στο Μιλάνο ορισμένα περιστατικά βίας με θύματα νέες γυναίκες. Αυτά τα επεισόδια βίας προκάλεσαν ασφαλώς την κατακραυγή, αλλά εκφράσθηκαν και ορισμένα σχόλια που επιβεβαιώνουν ακόμη μία φορά μια μάλλον εδραιωμένη πεποίθηση μεταξύ των αρχών, σύμφωνα με την οποία υπάρχει ένα είδος συνυπευθυνότητας των θυμάτων της βίας.

Είμαι βέβαιη πως θα θυμάστε όλοι την αποκαλούμενη «απόφαση των παντελονιών τζιν». Ανάμεσα στα άλλα σχόλια θα ήθελα να αναφέρω εκείνο του νομάρχη της Ρώμης, ο οποίος δήλωσε ότι το τελευταίο επεισόδιο του βιασμού δύο νεαρών Γαλλίδων που δέχθηκαν να μπουν στο αυτοκίνητο δύο αγνώστων, οφείλεται κυρίως στην απερισκεψία.

Πέραν των καλών ασφαλώς προθέσεων του νομάρχη, η δήλωση αυτή είναι ενδεικτική ενός τρόπου σκέψης σύμφωνα με τον οποίο για τον βιασμό μιας γυναίκας είναι εν μέρει υπεύθυνη και η ίδια. Η απερισκεψία είναι όμως αδίκημα; Δεν το πιστεύω και δεν θα ήθελα να γυρίσουμε στις εποχές που καλούσαν τις γυναίκες να μένουν στο σπίτι τους τα βραδιά για να μην κινδυνεύουν.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω, λοιπόν, ότι συζητάμε για προγράμματα που διασφαλίζουν την ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως χώρου ελευθερίας, και υπογραμμίζω τη λέξη «ελευθερία», ασφάλειας και δικαιοσύνης.

  Lena Ek (ALDE). – (SV) Κυρία Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, κυρίες και κύριοι, έχουμε ηττηθεί αφού ακόμη και σήμερα, στα τέλη του καλοκαιριού το 2006, πρέπει να είμαστε εδώ και να μιλάμε για βία που προέρχεται από διαφορές φύλου, εγκλήματα τιμής και ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων. Το γεγονός ότι αυτό συμβαίνει δείχνει ότι η εν λόγω συμπεριφορά είναι, στην πραγματικότητα, ακόμη αποδεκτή κατά κάποιον τρόπο στην κοινωνία και κάτι που δεν έχουμε ακόμη ξεπεράσει. Διότι, όσο δεν συμφωνούμε ότι η κακοποίηση, τόσο η σωματική όσο και η ψυχολογική, αποτελεί επίσης παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών και των παιδιών, εκατομμύρια γυναίκες και παιδιά θα την υφίστανται.

Ένας τρόπος για να δείξουμε ότι συμφωνούμε να την χαρακτηρίσουμε ως απαράδεκτη συμπεριφορά είναι να εγκρίνουμε και να αναδείξουμε τις διεθνείς συμφωνίες που υπάρχουν – τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Γυναικών, τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Παιδιών, τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και το μέσο που αποτελεί το πρόγραμμα Δάφνη. Εξοργίζομαι που ακούω ότι η Ομάδα Ανεξαρτησία και Δημοκρατία θα καταψηφίσει τμήματα του εν λόγω προγράμματος.

Απειλές, βία και άλλες βιαιοπραγίες που περιλαμβάνουν τρομερές ενέργειες όπως ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων εξηγούνται ή δικαιολογούνται κατά καιρούς με το σκεπτικό της παράδοσης ή του πολιτισμού. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ανακινήσουμε τη συζήτηση στους εργασιακούς χώρους, στα σχολεία, στο οικογενειακό τραπέζι, ακόμα και μεταξύ των στρατιωτών των ειρηνευτικών δυνάμεων που στέλνουμε στο εξωτερικό εξ ονόματος του ΟΗΕ.

Οι χώρες με τις οποίες έχουμε συνάψει συμφωνίες χρειάζονται υποστήριξη. Συζητούσα για το ίδιο ακριβώς θέμα με γυναίκες στο Κίεβο της Ουκρανίας το περασμένο μόλις Σάββατο. Το συζήτησα, επίσης, εκτενώς με γυναικείες ομάδες από την Τουρκία. Πολλά πρέπει να γίνουν στον τομέα αυτόν. Πολλές από τις προτάσεις της σημερινής έκθεσης είναι εξαιρετικά εποικοδομητικές.

Πρέπει, επίσης, να αναθεωρήσουμε την κλίμακα των ποινών. Στη Σουηδία, για παράδειγμα, η μέγιστη ποινή για σοβαρές σεξουαλικές επιθέσεις εναντίον παιδιών είναι η ίδια με την ποινή για σοβαρή απάτη. Υπάρχει περιθώριο για σκέψη στο θέμα αυτό.

Στη Νέα Υόρκη μείωσαν επιτυχώς τα εγκλήματα που διαπράττονται κατά των γυναικών και τη βία κατά των γυναικών. Το θεωρώ ως ένα πρώτο βήμα ώστε να μπορέσουμε να επιτύχουμε το ίδιο και στην Ευρώπη, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να συμφωνήσουμε στο πόσο ακριβώς απαράδεκτη και απεχθής είναι αυτή η κατάσταση.

  Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κυρία Πρόεδρε, και μόνο το ότι μιλάμε το 2006 για βία κατά των γυναικών δείχνει ότι βρισκόμαστε σε μία παρακμή. Πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια, στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, την εποχή του Σωκράτη, δεν υπήρχε έγκλημα, δεν υπήρχε βία κατά των γυναικών. Εθεωρείτο απαράδεκτο. Και μετά από δυόμισι χιλιάδες χρόνια έχουμε αυτήν τη βία, την ακατάσχετη βία, εις βάρος των γυναικών.

Πρέπει λοιπόν να ληφθούν μέτρα. Δεν ξέρω αν φθάνει το πρόγραμμα Δάφνη ή χρειάζεται κάτι περισσότερο. Αίφνης, να γίνουν αυστηρότερες οι ποινές. Δεν είναι αυστηρές οι ποινές σε κάποιον ο οποίος βιάζει μία γυναίκα. Έχουμε σήμερα, το 2006, περισσότερη εκπόρνευση των γυναικών από ό,τι είχαμε πριν από 50 χρόνια, μετά τον πόλεμο.

Σήμερα, από όσες γυναίκες έρχονται στη χώρα μας, στην Ελλάδα - που δεν είναι μια πλούσια χώρα - από τις πρώην ανατολικές χώρες, οι μισές εκδίδονται. Αυτό είναι έγκλημα. Για να πολεμήσουμε λοιπόν τη βία εις βάρος των γυναικών πρέπει, πρώτα απ' όλα, να πολεμήσουμε τη φτώχεια που οδηγεί στη βία.

Πρέπει να πολεμήσουμε αποτελεσματικά τα ναρκωτικά. Η χώρα μου είναι η πρώτη χώρα σε θανάτους από ηρωίνη. Και είναι η φτωχότερη χώρα στη ζώνη του ευρώ. Πρέπει λοιπόν να κοιτάξουμε αποτελεσματικά την πρόληψη αλλά και αποτελεσματικές ποινές για τους ενόχους.

  Christa Prets (PSE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, σήμερα ακούσαμε ήδη ότι το Δάφνη είναι το πιο σημαντικό πρόγραμμα καταπολέμησης της βίας. Έτσι, είναι ακόμα πιο σημαντικό να παραμείνει το πρόγραμμα αυτό ξεχωριστό από το πρόγραμμα καταπολέμησης των ναρκωτικών. Ασφαλώς, ο συνδυασμός τους θα οδηγούσε σε ακόμα περισσότερες παρεξηγήσεις και σε έλλειψη κατανόησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κυρίως από εκείνους που αφορούν τα προγράμματα αυτά. Χαίρομαι που δεν θα συμβεί αυτό.

Αυτό το επιτυχημένο πρόγραμμα πρέπει να συνεχιστεί όσο πιο ορατά και κατανοητά γίνεται ως απάντηση στην αύξηση της βίας. Ακριβώς αυτόν τον σκοπό εξυπηρετεί ο διαχωρισμός. Είμαι επίσης βέβαιη ότι ο διπλασιασμός του προϋπολογισμού δεν είναι μόνο ευχάριστος, αλλά και αναγκαίος, καθώς επιτρέπει να διευρυνθεί σημαντικά το φάσμα των στόχων και των δράσεων. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφερθώ ειδικά στην καταπολέμηση του εμπορίου ανθρώπων και ιδίως στο εμπόριο παιδιών και γυναικών, που απαιτεί πολύ μεγαλύτερη προσοχή και πάρα πολλή δουλειά, αφού πρέπει να επεκτείνουμε τα δίκτυα και χρειαζόμαστε τα κατάλληλα κονδύλια για αυτό.

Γι’ αυτό, θα ήθελα να υποστηρίξω ολόψυχα την πρόταση της κ. Gröner να επεκτείνουμε τα σχέδια συνεργασίας για την καταπολέμηση του εμπορίου ανθρώπων και σε τρίτες χώρες, γιατί είναι σημαντικό να συνεργαζόμαστε με τις χώρες προέλευσης.

Παρόλα αυτά, το Δάφνη είναι σταγόνα στον ωκεανό. Η καταπολέμηση της βίας πρέπει να συνεχιστεί και να ενισχυθεί κυρίως στα κράτη μέλη, αλλά και να θεσπιστεί διά νόμου. Παραπέμπω εδώ και στον νόμο περί έξωσης, που εφαρμόζεται εδώ και πολύ καιρό στην Αυστρία και υιοθετήθηκε και από πολλές άλλες χώρες και που λέει ότι όποιος ασκεί βία πρέπει να εγκαταλείψει το σπίτι του. Θα ήθελα να αναφέρω και τον νόμο κατά της παρενόχλησης που υπάρχει τώρα στην Αυστρία και έχει ως στόχο την αντιμετώπιση της ψυχολογικής βίας, γιατί αυτήν δεν την παίρνουμε ακόμα στα σοβαρά.

(Η Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  Andrzej Tomasz Zapałowski (IND/DEM). – (PL) Σήμερα, για άλλη μία φορά συζητάμε την καταπολέμηση της βίας. Φαίνεται ίσως περιττό να συζητάμε και πάλι αυτό το θέμα. Ωστόσο, τίποτα δεν απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Κάθε χρόνο, χιλιάδες γυναίκες και παιδιά γίνονται θύματα εμπορίας εντός των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αποτελέσουν αντικείμενα σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Πολύς λόγος γίνεται για πρόληψη και παροχή υποστήριξης στα θύματα. Ωστόσο, πού είναι οι ενέργειες των αρμόδιων υπηρεσιών για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου;

Φυσικά, αναλαμβάνεται δράση απλώς για το θεαθήναι. Λίγο αποδίδει εκτός από τη δημιουργία δημοσιότητας. Τι συμβαίνει με το γεγονός ότι υπάρχουν στρατόπεδα εργασίας σε μεγάλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις ακτές της Μεσογείου όπου, σύμφωνα με τον Τύπο, εργάστηκαν 20 000 άνθρωποι από άλλα κράτη μέλη; Εργάζονταν δεκαπέντε ώρες ημερησίως. Τα στρατόπεδα στα οποία διέμεναν περιβάλλονταν από συρματόπλεγμα και περιπολούνταν από ένοπλους φρουρούς. Όσοι δεν ήθελαν να εργαστούν δολοφονούνταν. Ο βιασμός, παρουσία των συζύγων, ήταν συχνό φαινόμενο.

Παρά την παρέμβαση διπλωματικών υπηρεσιών και εκκλήσεων ανθρώπων που είχαν αποδράσει, η αστυνομία παρενέβη μόνο μετά από μερικούς μήνες. Ωστόσο, οι φωτισμένοι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επωφελήθηκαν από αυτήν την καταναγκαστική εργασία. Είναι δυνατόν να μην γνώριζαν τίποτα οι τοπικές αρχές; Εξάλλου, το θέμα αφορούσε χιλιάδες ανθρώπους. Αυτά συνέβησαν πριν από λίγες εβδομάδες.

Επομένως, συζητάμε σημαντικά θέματα τα οποία θα έπρεπε να έχουν επιλυθεί προ πολλού. Ορισμένοι, όπως ο αρχηγός των Σοσιαλιστών, δημιουργούν διεθνή σάλο επειδή δεν επιτρέπονται αμφιλεγόμενες διαδηλώσεις, ωστόσο κάνουμε τα στραβά μάτια στην εμφάνιση μιας νέας μορφής…

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Zita Gurmai (PSE). – (HU) Είναι ντροπή που η βία κατά των γυναικών έχει καταστεί σήμερα ένα παγκόσμιο φαινόμενο, ενώπιον του οποίου τα εθνικά σύνορα δεν έχουν καμία σημασία. Αυτού του είδους η βία προκαλεί μεγάλη οδύνη και καταστρέφει τη ζωή εκατομμυρίων γυναικών και, συνεπώς, ολόκληρων οικογενειών. Στην Ευρώπη και μόνον, μία στις πέντε γυναίκες είναι θύμα βίας, οι συνέπειες της οποίας μπορούν να διαπιστωθούν στη ζημία που προκαλείται στη σωματική και πνευματική τους υγεία και στην υγεία των παιδιών και των μελών της οικογένειάς τους. Διότι η βία μπορεί να υφέρπει σε φαινομενικά ειρηνικές οικογένειες, καθώς και στην οικειότητα του εργασιακού χώρου, στους ολοένα και πιο σκληρούς τρόπους συμπεριφοράς μεταξύ των φύλων, στη σεξουαλική παρενόχληση και στη σκληρότατη μορφή με την οποία εκδηλώνεται στην εξαναγκαστική πορνεία, η οποία αποτελεί τη σύγχρονη εκδοχή της δουλείας.

Δεν μπορούμε να αγνοούμε το γεγονός ότι οι αμέτρητες μορφές βίας και σεξουαλικά μειωτικής συμπεριφοράς απορρέουν από ορισμένα κοινωνικά έθιμα και παραδόσεις τα οποία είναι απαράδεκτα για τους Ευρωπαίους. Σε αυτά περιλαμβάνονται ο εξαναγκαστικός ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων και ο θεσμός του αναγκαστικού γάμου. Δυστυχώς, αυτές οι απαράδεκτες μορφές συμπεριφοράς έκαναν ήδη την εμφάνισή τους στο εσωτερικό της ΕΕ. Όλα αυτά τα φαινόμενα παραβιάζουν θεμελιωδώς τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία αποτελούν έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και της Ένωσης. Η υπεράσπιση αυτών των δικαιωμάτων απαιτεί τη συνεργασία των αρχών επιβολής του νόμου και των δικαστικών αρχών, καθώς και κοινή δράση εκ μέρους των κρατών μελών και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.

Το πρόγραμμα Δάφνη ΙΙΙ μπορεί να βασίζεται στην ευρεία δημόσια υποστήριξη, διότι, κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου και μόνον, η εκστρατεία μας κατά της εξαναγκαστικής πορνείας κατόρθωσε να συγκεντρώσει 100 000 υπογραφές και τη συνδρομή του Επιτρόπου Frattini, καθώς και την εθελοντική συνεργασία των αστυνομικών δυνάμεων των ενδιαφερομένων χωρών. Αφού μπορέσαμε να κρατήσουμε καθαρό τον αθλητισμό, θα πρέπει επίσης να αγωνιστούμε για να διατηρήσουμε την ειρήνη και την καθαρότητα της οικογενειακής ζωής και να βρούμε την απαραίτητη δύναμη για κοινοτική δράση.

  Britta Thomsen (PSE). – (DA) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια, την κ. Gröner, για την εξαιρετική έκθεσή της για το πρόγραμμα Δάφνη ΙΙΙ. Η βία κατά των γυναικών αποτελεί ένα μεγάλο και εντεινόμενο πρόβλημα στο εσωτερικό των χωρών της ΕΕ. Η ζωή πολλών γυναικών και των παιδιών τους καταστρέφεται ως αποτέλεσμα της βίας και, ειδικά, των απειλών βίας. Κάθε χρόνο, πεθαίνουν στην Ευρώπη εκατοντάδες γυναίκες ως αποτέλεσμα της οικιακής βίας, ενώ επιπλέον αναφέρεται και μεγάλος αριθμός από απόπειρες δολοφονίας. Έχει, συνεπώς, εξαιρετική σημασία να αποτελέσει ξεχωριστό θέμα στην ατζέντα της ΕΕ η βία κατά των γυναικών και των παιδιών. Η βία κατά των γυναικών και των παιδιών αποτελεί ειδικό πρόβλημα, το οποίο απαιτεί ειδικές πρωτοβουλίες και ειδικές λύσεις.

Η πρόταση του Κοινοβουλίου εστιάζει στις βιαιοπραγίες που διαπράττονται καθημερινά στα νοικοκυριά και στις αλλαγές οι οποίες θα επιβάλλουν στα εθνικά κοινοβούλια να λάβουν θέση απέναντι σε αυτά τα σοβαρά θέματα. Υπάρχει ανάγκη για ένα πρόγραμμα το οποίο θα εστιάζει αποκλειστικά στη βία και θα συμβάλει στη γνωστοποίηση του προβλήματος, ενώ ταυτόχρονα θα βοηθήσει στην προώθηση μιας δημόσιας συζήτησης για τη βία. Πρέπει να καταπολεμήσουμε τα ταμπού και τη σιωπή που περιβάλλει τη βία, και τα κράτη μέλη πρέπει να καταβάλουν τεράστια προσπάθεια για να ενημερώσουν τον κόσμο –τόσο τα θύματα όσο και τους δράστες της βίας– για το πώς θα αναζητήσουν βοήθεια. Τα ταμπού αποτελούν επίσης μεγάλο εμπόδιο για το έργο της πρόληψης και πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια των πολιτών της ΕΕ για να δουν τα πολλά θύματα που ζουν καθημερινά με το φόβο της επίθεσης. Η βία δεν αποτελεί ιδιωτικό θέμα, ανεξάρτητα από τον τομέα της ζωής στον οποίο συμβαίνει και από το ποιος είναι ο δράστης και ανεξάρτητα από το αν διαπράττεται στην οικογένεια ή στη δημόσια ζωή ή αν αποτελεί υπόθεση κρατικής βίας.

Η βία κατά των γυναικών παίρνει πολλές μορφές – σωματική, ψυχολογική και σεξουαλική βία, εξαναγκαστική πορνεία και εμπορία γυναικών. Ο πρωτεύων στόχος της δράσης της ΕΕ για την αντιμετώπιση της βίας είναι η πρόληψη και καταπολέμηση όλων των μορφών της βίας προκειμένου να εξαλειφθεί πλήρως αυτή η μορφή εγκληματικότητας, η οποία αποτελεί επίσης σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η καταπολέμηση της βίας θα πρέπει να αναγνωριστεί ως μέρος της προστασίας των βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών μας.

  Iratxe García Pérez (PSE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς πρέπει να χαιρετίσουμε την πρόταση που υποβλήθηκε σχετικά με την πρωτοβουλία της κ. Gröner και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, η οποία προωθεί αυτό το συγκεκριμένο πρόγραμμα, καθώς με αυτόν τον τρόπο αναγνωρίζεται το μέγεθος του προβλήματος και προτείνονται συγκεκριμένα μέτρα για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.

Πρέπει να προσφέρουμε στις γυναίκες τα μέσα και τους πόρους που απαιτούνται για να ξεφύγουν από μια πραγματικότητα η οποία, χρόνο με τον χρόνο, σκοτώνει εκατοντάδες γυναίκες από όλες τις χώρες της Ένωσης. Η βία εναντίον των γυναικών και των παιδιών αποτελεί παραβίαση των βασικών θεμελιωδών δικαιωμάτων και, επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή η παραβίαση είναι ακόμη πιο σοβαρή όταν επηρεάζει ορισμένες ομάδες, όπως μειονότητες και άτομα που διαβιούν στη φτώχεια ή έχουν αναπηρίες.

Δεδομένων των ανησυχητικών στατιστικών στοιχείων σχετικά με τα θύματα αυτής της βίας, πρέπει να κάνουμε μια πραγματική κοινωνική επανάσταση, καθώς δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι, πίσω από τις στατιστικές και τους αριθμούς, υπάρχει η ιστορία χιλιάδων γυναικών που κάθε μέρα υποφέρουν στα χέρια εκείνων που τις κακομεταχειρίζονται απλά επειδή είναι γυναίκες. Επομένως, πρέπει να υπερασπιστούμε σθεναρά ένα ειδικό πρόγραμμα που σημειώνει πρόοδο στην επίλυση ενός κοινωνικού προβλήματος αναφορικά με το οποίο πρέπει να δράσουν όλες οι δημόσιες δυνάμεις για να προωθήσουν μια αλλαγή που θα οδηγήσει σε μια πιο ισότιμη κοινωνία.

Η ισπανική κυβέρνηση έχει εφαρμόσει έναν νόμο κατά της βίας εναντίον των γυναικών, με σαφή δέσμευση για την καταπολέμηση αυτής της κοινωνικής μάστιγας. Αν και είναι αλήθεια ότι αυτός ο νόμος δεν μπορεί να θέσει τέλος από τη μια μέρα στην άλλη στην πραγματικότητα που υφίστανται οι γυναίκες, προσφέρει σημαντική υποστήριξη.

Αυτή είναι η κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει και η υπόλοιπη Ένωση, αναλαμβάνοντας αποφασιστικές δεσμεύσεις με την πεποίθηση ότι, αν δεν κάνει τίποτα αυτήν τη στιγμή, αυτό θα σήμαινε ότι γυρίζουμε την πλάτη μας σε χιλιάδες γυναίκες που περιμένουν την απάντησή μας.

  Πρόεδρος. Τώρα τον λόγο θα είχε η κ. Lévai, την οποία επίσης δεν βλέπω εδώ. Έτσι εξαντλήθηκε ο κατάλογος ομιλητών. Θα δώσω τον λόγο στον κ. Frattini, ζητώντας συγγνώμη διότι το Σώμα είναι ανήσυχο, επειδή ανυπομονούμε να περάσουμε στην ψηφοφορία. Κύριε Frattini, η εισηγήτρια και όλοι εμείς θέλουμε, παρόλα αυτά, να σας ακούσουμε.

Πρέπει να ενημερώσω την αξιότιμη βουλευτή ότι δεν μπορώ να την βάλω στο τέλος του καταλόγου ομιλητών. Όχι, λυπάμαι, αλλά όταν σας φώναξα δεν ήσασταν στη θέση σας. Το ίδιο ισχύει και για εσάς, κυρία Kauppi.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν κάποιος δεν βρίσκεται στη θέση του κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης, εναπόκειται στον Πρόεδρο της συνεδρίασης να αποφασίσει να μην του δώσει τον λόγο στη συνέχεια.

(Χειροκροτήματα)

Είναι ζήτημα ευγένειας, κυρία Kauppi, να είστε εδώ όχι μόνο την ώρα της ομιλίας σας, αλλά και για να ακούτε τους άλλους.

  Piia-Noora Kauppi (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση επί διαδικαστικού σχετικά με την ημερήσια διάταξη. Επικοινώνησα με τη Γραμματεία Συνεδριάσεων στις 11.15 περίπου το πρωί. Μου είπαν ότι η ώρα της ομιλίας μου θα αναβαλλόταν για τις 21.00.

Μόλις πληροφορήθηκα ότι το όνομά μου είχε εμφανιστεί στον κατάλογο, εκτύπωσα την ομιλία μου, έτρεξα στους ανελκυστήρες και ήρθα εδώ, διότι παρατήρησα ότι έπρεπε να βρίσκομαι εδώ πριν από τις 21.00! Φυσικά, κατανοώ ότι δεν μπορώ να κάνω τώρα χρήση του χρόνου ομιλίας μου, αλλά λυπάμαι ειλικρινά που η Γραμματεία Συνεδριάσεων ενημέρωσε τόσο αργά τους βουλευτές ότι η συζήτηση θα συνεχιζόταν και δεν θα τελείωνε στις 11.30, όπως προβλεπόταν. Δεν είναι τρόπος συμπεριφοράς προς τους βουλευτές του Σώματος.

  Πρόεδρος. Κυρία Kauppi, είμαι παλιά βουλευτής του Κοινοβουλίου. Ξέρω ότι είναι δύσκολο να γνωρίζει κανείς πότε ακριβώς θα είναι η ώρα της ομιλίας του, αλλά λέω και πάλι, και με κάθε ταπεινότητα, ότι προσωπικά –εσείς μπορεί να έχετε άλλη άποψη– θεωρώ ευγενικό να παρακολουθεί κανείς μια συζήτηση, να βρίσκεται εδώ πριν από την ώρα της ομιλίας του. Αν αυτό ίσχυε κάθε φορά, τότε αυτό δεν θα συνέβαινε. Το όνομά σας εμφανίστηκε στην οθόνη, όπως και τα ονόματα άλλων βουλευτών – όπως της κ. Geringer de Oedenberg, για παράδειγμα. Εξεπλάγησαν που ορισμένοι βουλευτές δεν ήταν παρόντες, επομένως η ώρα ομιλίας τους επισπεύσθηκε κατά πέντε λεπτά. Δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό. Μπορώ μόνο να καλώ όποιον μιλά σε μια συζήτηση να βρίσκεται εδώ από την αρχή της συζήτησης. Αν αυτό ισχύσει, τότε αυτό δεν θα σας συμβεί ξανά. Αυτό ισχύει για όλους όσοι ήταν απόντες από την Αίθουσα, όταν κάλεσα τα ονόματά τους. Κάλεσα πέντε ή έξι ανθρώπους οι οποίοι δεν ήταν εδώ σήμερα και, επομένως, δεν μπόρεσαν να μιλήσουν.

Κανονικά, όταν έχουμε πολύ χρόνο, χαίρομαι πολύ, όπως και κάθε Αντιπρόεδρος, να προσθέτω ονόματα στο τέλος της συζήτησης. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να συμβεί σήμερα, καθώς πρέπει να ψηφίσουμε επί της έκθεσης.

Θα ήθελα τώρα να δώσω τον λόγο στον Επίτροπο Frattini.

  Franco Frattini, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ζητώ από όλους συγνώμη για την καθυστερημένη άφιξη της πτήσης μου στο Στρασβούργο. Δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω το πρώτο μέρος της συζήτησης, στην οποία παραβρέθηκε ωστόσο ο Επίτροπος Kovács.

Σε γενικές γραμμές, εκφράζω την ειλικρινή μου ικανοποίηση για τον τρόπο με τον οποίο εργάσθηκαν τους τελευταίους μήνες το Κοινοβούλιο και η Επιτροπή στην εκπόνηση του προγράμματος Δάφνη. Ευχαριστώ επίσης θερμά την εισηγήτρια και την Πρόεδρο της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, οι οποίες γνωρίζουν καλά ότι, πριν από ένα περίπου έτος, είχα εκφράσει από την πρώτη στιγμή τη συμφωνία μου στην ιδέα διαχωρισμού του τμήματος του προγράμματος Δάφνη που αφορά τη βία κατά των γυναικών και των παιδιών από το τμήμα που αφορά την καταπολέμηση των ναρκωτικών, προκειμένου να αποφευχθούν ανεπιθύμητες συγχύσεις.

Είμαι πολύ ικανοποιημένος γιατί σήμερα διαπιστώνεται μια γενική συμφωνία επί του θέματος και γιατί μπορούμε να επικεντρωθούμε στο ζήτημα της πρόληψης και της καταπολέμησης όλων των μορφών βίας που πλήττουν παιδιά και γυναίκες με πιο σοβαρό και αποτελεσματικό τρόπο και με διπλάσιους σχεδόν πόρους σε σχέση με το παρελθόν.

Πιστεύω ειδικότερα ότι η Επιτροπή δεν είναι απλώς έτοιμη, αλλά και απόλυτα πρόθυμη να συνεχίσει τη στενή συνεργασία με το Κοινοβούλιο στις δραστηριότητες εφαρμογής, υπό την έννοια ότι θα ενημερώνει συνεχώς το Κοινοβούλιο για τον τρόπο κατανομής των προγραμμάτων Δάφνη και για τα συγκεκριμένα αποτελέσματα των χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων και σχεδίων.

Στο τελευταίο μέρος της συζήτησης που παρακολούθησα, ορισμένοι συνάδελφοι αναφέρθηκαν στο σημαντικό ζήτημα του ρόλου των κρατών μελών και της Ευρώπης.

Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θεωρώ το ζήτημα ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς δεν πρέπει να υπογραμμίζουμε μόνο τον ρόλο των εθνικών κρατών, των αστυνομικών και δικαστικών οργάνων στη δίωξη και στην πάταξη της βίας σε εθνικό επίπεδο. Χρειάζεται μια ισχυρή ευρωπαϊκή φωνή κατά κάθε μορφής βίας που πλήττει πλέον όλο και πιο συχνά τα παιδιά και τις γυναίκες.

Να γιατί το πρόγραμμα Δάφνη είναι αναγκαίο και αποκτά προστιθέμενη αξία, η οποία δεν περιορίζει καθόλου το χρέος των εθνικών αστυνομικών και δικαστικών οργάνων για δίωξη και πάταξη των μεμονωμένων περιστατικών βίας. Είναι, ωστόσο, αναγκαία και η φωνή της Ευρώπης για την αντιμετώπιση ενός οργανωμένου εγκλήματος με διαρκώς διευρυνόμενο υπερεθνικό χαρακτήρα, το οποίο έχει ως θύματα τις γυναίκες σε όλες τις μορφές εμπορίας με σκοπό τον εξαναγκασμό σε πορνεία ή τα παιδιά σε όλες τις εκφάνσεις του αποτρόπαιου εγκλήματος της παιδοφιλίας, η οποία μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε διεθνές έγκλημα. Σε όσους τρέφουν ακόμη αμφιβολίες, πρέπει να πούμε ότι η προστιθέμενη αξία της ευρωπαϊκής δράσης σε αυτόν τον τομέα είναι σαφής και προφανής.

Θα ήθελα να διατυπώσω στο σημείο αυτό λίγα μόνο σχόλια σχετικά με ορισμένες τροπολογίες, στις οποίες επισημαίνονται κάποιοι ιδιαίτεροι τύποι βίας. Θα πρέπει να προσέξουμε ώστε να μην αποκλείσομε άλλους τύπους βίας, υπό την έννοια ότι, εάν το κείμενο του σχεδίου αναφέρεται μόνο σε ορισμένους τύπους δράσης που μπορούν να χρηματοδοτηθούν από το πρόγραμμα Δάφνη, υπάρχει ο κίνδυνος να εξαιρεθούν άλλες μορφές βίας, οι οποίες θα πρέπει επίσης να χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα. Θα προτιμούσα μια γενικότερη διατύπωση που να αφορά την πρόληψη και την καταπολέμηση όλων των μορφών βίας, χωρίς να προσδιορίζονται ορισμένες από αυτές με κίνδυνο τον αποκλεισμό άλλων.

Μια τροπολογία αφορά ειδικότερα την ευρωπαϊκή ομοσπονδία για τα παιδιά που έχουν εξαφανιστεί και τα παιδιά που αποτελούν αντικείμενο σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Η προτεινόμενη συμβιβαστική τροπολογία αριθ. 72 επιβεβαιώνει τη δυνατότητα χρηματοδότησης αυτής της ομοσπονδίας, αλλά προσθέτει και το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Συνηγόρων του Παιδιού. Τάσσομαι υπέρ της συμβιβαστικής τροπολογίας, η οποία, αφενός, επιτρέπει τη χρηματοδότηση σαφώς προσδιορισμένων οργανισμών που δραστηριοποιούνται ήδη, αλλά, αφετέρου, διευρύνει κατά κάποιον τρόπο με αυτήν τη δεύτερη οργάνωση τον τύπο των οργανισμών που δικαιούνται τη χρηματοδότηση.

Δύο τελευταίες παρατηρήσεις: η πρώτη αφορά την ευρωπαϊκή τηλεφωνική γραμμή για παιδιά που χρειάζονται βοήθεια. Η πρωτοβουλία είναι ιδιαίτερα σημαντική, και σήμερα μπορώ να σας ανακοινώσω ότι επεξεργαζόμαστε ήδη ένα σχέδιο απόφασης πλαισίου. Τη δέσμευση αυτή είχε αναλάβει η Επιτροπή και εγώ προσωπικά, όταν σας παρουσίασα τον Ιούνιο την ανακοίνωση για τα δικαιώματα των παιδιών, και σήμερα μπορώ να σας ανακοινώσω ότι η προετοιμασία της απόφασης πλαισίου σχετικά με την ενιαία ευρωπαϊκή τηλεφωνική γραμμή είναι υπό εξέλιξη και πρόκειται να υποβληθεί σύντομα. Είναι μια πρωτοβουλία που θα βοηθήσει πολύ και ουσιαστικά και, για τον λόγο αυτόν, θέλω να ευχαριστήσω όσους ομιλητές αναφέρθηκαν σε αυτό το ζήτημα.

Το τελευταίο ζήτημα που έθιξαν ορισμένοι βουλευτές αφορά την ιδέα της εκπόνησης μιας ευρωπαϊκής οδηγίας σχετικά με τη βία κατά των γυναικών. Εκτιμώ ιδιαίτερα αυτήν την ιδέα, η οποία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά τρέφω μια ανησυχία σχετικά με την αναζήτηση μιας κατάλληλης νομικής βάσης. Η βάση αυτή πρέπει να βρεθεί, καθώς δεν γνωρίζω εάν στις συνθήκες υπάρχει η κατάλληλη νομική βάση για μια οδηγία σχετικά με τη βία κατά των γυναικών, αλλά, εάν κατορθώσουμε να λύσουμε αυτό το ζήτημα της νομικής βάσης, θα ήμουν πολιτικά υπέρ της ιδέας εναρμόνισης τουλάχιστον των κατευθυντήριων ευρωπαϊκών γραμμών για την αυστηρή τιμωρία των περιπτώσεων εγκληματικής βίας κατά των γυναικών.

Είναι η αρχή ενός προβληματισμού, στον οποίο θα μπορούσαμε να επανέλθουμε. Ευχαριστώ όλους όσοι συμμετείχαν σε αυτήν τη συζήτηση και δηλώνω πρόθυμος να συνεχίσω τη συνεργασία μαζί σας για αυτά τα ζητήματα.

  Πρόεδρος. Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Επίτροπε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα μόνο να υπενθυμίσω σε όσους δεν ήταν εδώ προηγουμένως γιατί είχαμε προβλήματα σήμερα με τον χρόνο της συζήτησης. Ο Επίτροπος Mandelson αποφάσισε να μιλήσει για 28 λεπτά αντί για 12 ή 15 λεπτά το ανώτερο. Πρέπει να τα διευκρινίζουμε αυτά στη σχέση μεταξύ Κοινοβουλίου και Επιτροπής. Δεν μπορούμε να το επιλύσουμε σήμερα, αλλά αυτό δημιουργεί τα προβλήματα. Λυπάμαι για το γεγονός ότι η ώρα της ψηφοφορίας αναγκαστικά καθυστέρησε.

  Lissy Gröner (PSE), εισηγήτρια. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου εξ ονόματος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων και να σας ζητήσω να εφαρμόσετε αυτά που είπατε στο τέλος και να αναπτύξετε ένα νομικό μέσο για την ενεργό καταπολέμηση της βίας εναντίον παιδιών, γυναικών και νέων. Σήμερα, όλες σχεδόν οι Ομάδες υποστήριξαν αυτήν την πρόταση. Σας παρακαλώ να αρχίσετε τώρα τη συζήτηση για να καταλήξουμε σύντομα σε ένα αποτέλεσμα. Η συνεργασία μας είναι δεδομένη.

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί στις 12.00.

Γραπτή δήλωση (άρθρο 142)

  Véronique Mathieu (PPE-DE). – (FR) Το πρόγραμμα Δάφνη έχει επιφέρει σημαντική πρόοδο στην καταπολέμηση της βίας σε βάρος των γυναικών, των νέων και των παιδιών. Σημαντικό εργαλείο για την αύξηση της ευαισθητοποίησης και την εισαγωγή καλών πρακτικών, το πρόγραμμα Δάφνη έχει καταστήσει δυνατή την κινητοποίηση της συνδρομής των ΜΚΟ, ενώ ενισχύει την ευαισθητοποίηση του κοινού για μορφές βίας που επί πολλά χρόνια θεωρούνταν ταμπού.

Ωστόσο, πέραν αυτών των αποτελεσμάτων, τα οποία πρέπει να παγιωθούν και να ενισχυθούν μέσω της αύξησης της χρηματοδότησης, αυτό αποτελεί απτή απόδειξη της προστιθέμενης αξίας της δράσης που αναλαμβάνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η οποία μας υπενθυμίζει ότι η αρχική ιδέα της Ευρώπης είναι η οικοδόμηση μιας πολιτικής ομάδας βασισμένης σε θεμελιώδεις αξίες όπως η προστασία των ευάλωτων ατόμων. Αυτή, και όχι η οικονομική ισχύς, συνιστά την κύρια ώθηση της ευρωπαϊκής δέσμευσης σήμερα.

Πέραν από τους διακηρυγμένους «στόχους φιλόδοξων αποτελεσμάτων», επιθυμούμε να τονίσουμε την ανάγκη για σαφείς, αξιόπιστους στόχους μείωσης της βίας ακόμη περισσότερο, διότι πολλά απομένουν ακόμη να γίνουν. Κατά συνέπεια, μπορούμε να καλωσορίσουμε τις υπηρεσίες αρωγής που παρέχονται στις συμμετέχουσες οργανώσεις, και την επέκταση της βοήθειας σε ευρύτερο φάσμα ΜΚΟ, η οποία έχει καταστεί αναγκαία λόγω της διεθνούς εξάπλωσης του οργανωμένου εγκλήματος.

Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η επιτυχία των προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα Δάφνη έγκειται στη συμμετοχή των φορέων που φέρουν εις πέρας το ζωτικής σημασίας έργο προσέγγισης και παρακολούθησης.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. FRIEDRICH
Αντιπροέδρου