Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2006 - Στρασβούργο

8. Αιτιολογήσεις ψήφου

– Έκθεση Capoulas Santos (A6-0242/2006)

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτή την έκθεση σχετικά με τη σύναψη συμφωνίας αλιευτικής σύμπραξης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ένωσης των Κομορών. Την τελευταία φορά που ψηφίσαμε για το ίδιο θέμα, πριν από μερικά χρόνια, είχα καταθέσει τροπολογία στην οποία ζητούσα να αναληφθεί κοινή δράση από την ΕΚ και την Ένωση των Κομορών για την προστασία του κοιλάκανθου, αυτού του ζωντανού απολιθώματος, το οποίο, ενώ θεωρούνταν ότι είχε εκλείψει πριν από δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, ανακαλύφθηκε σε μεγάλα βάθη στα ανοικτά των Κομορών τη δεκαετία του 1940. Εξ όσων γνωρίζω, ελάχιστα έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση. Ευελπιστώ ότι αυτή τη φορά θα καταβληθούν πραγματικές προσπάθειες για την προστασία αυτού του μοναδικού επιζώντος από τα βάθη της ιστορίας του κόσμου.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης σχετικά με τη σύναψη της συμφωνίας σύμπραξης μεταξύ της Ένωσης των Κομορών και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

Η εν λόγω συμφωνία εντάσσεται στη νέα προσέγγιση για τις συμπράξεις στο πλαίσιο της εξωτερικής διάστασης της κοινής αλιευτικής πολιτικής, την οποία επιδιώκει να εφαρμόσει η ΕΕ. Στόχος της συμφωνίας είναι η ανάπτυξη και βελτίωση των αλιευτικών συνθηκών στην Ένωση των Κομορών, η οποία θα λάβει τμήμα της χρηματοδότησης που χορηγεί η ΕΕ για τον σκοπό της δημιουργίας νέων υποδομών και τεχνολογίας η οποία είναι καταλληλότερη για τη βιώσιμη ανάπτυξη των αλιευτικών πόρων της χώρας.

Από την πλευρά της, η ΕΕ θα εγγυηθεί, σε μια άλλη τρίτη χώρα, αλιευτικές ευκαιρίες οι οποίες θα συμβάλουν στη συνέχιση της λειτουργίας του υπερπόντιου αλιευτικού της στόλου.

Μια αρνητική πτυχή είναι το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο καλείται μόλις τώρα να προσφέρει τη γνωμοδότησή του σχετικά με τη νομοθετική πρόταση που αφορά την εν λόγω συμφωνία, ενώ το συνημμένο πρωτόκολλο εγκρίθηκε από το ίδιο το Κοινοβούλιο τον Οκτώβριο του 2005 στο πλαίσιο ξεχωριστής διαδικασίας.

– Έκθεση Estévez (A6-0241/2006)

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Ενόψει των συμπερασμάτων του Συμβουλίου του Ιουλίου 2004 σχετικά με τη νέα προσέγγιση όσον αφορά τις διεθνείς αλιευτικές συμφωνίες, είναι αναγκαίο να επαναφέρουμε μηχανισμούς οι οποίοι έχουν εξαφανιστεί, όπως το ανεξήγητα καταργηθέν καθεστώς μικτών εταιρειών, το οποίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία όσον αφορά την ανάπτυξη της αλιευτικής οικονομίας διαφόρων χωρών.

Ως εκ τούτου, κατέστη αναγκαία η προσαρμογή των τρεχουσών συμφωνιών στη φιλοσοφία που υιοθετήθηκε και κατοχυρώθηκε στα συμπεράσματα του Συμβουλίου Αλιείας του 2004.

Ένας από τους παράγοντες τους οποίους θεωρώ ζωτικής σημασίας για την επιτυχία αυτών των νέων συμφωνιών είναι η ενισχυμένη συμμετοχή των αρχών τρίτων χωρών στην εστιασμένη στο περιβάλλον παρακολούθηση των πόρων τους.

Φρονώ, συνεπώς, ότι η έκθεση αυτή πρέπει να εγκριθεί. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα γίνουν σεβαστές οι αρχές οι οποίες κατοχυρώνονται στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αυτές οι αλιευτικές συμφωνίες δεν κάνουν τίποτε περισσότερο από το να εξάγουν τις καταστροφικές μας πολιτικές στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Είναι δικαιολογημένες μόνο στον εικονικό κόσμο της κοινής αλιευτικής πολιτικής, μιας πολιτικής η οποία έχει προκαλέσει τεράστιες καταστροφές στις αλιευτικές κοινότητες, τα αλιευτικά αποθέματα και το περιβάλλον γενικότερα στα ευρωπαϊκά ύδατα. Ως εκ τούτου, καταψήφισα την έκθεση.

– Έκθεση Ilves (A6-0246/2006)

  Marco Cappato (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψηφίσαμε υπέρ της έκθεσης σχετικά με τη συμφωνία σταθεροποίησης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Αλβανίας που παρουσίασε ο κ. Ilves και πιστεύουμε ότι μόνο η ενίσχυση της ολοκλήρωσης με την ταχεία ένταξη της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα αποτελέσει την καλύτερη απάντηση στα προβλήματα των Βαλκανίων και ασφαλώς της ίδιας της Αλβανίας.

Τα γεγονότα που συντάραξαν τα Βαλκάνια τη δεκαετία του ’90 θα έπρεπε να μας είχαν διδάξει ότι ο εγωισμός των εθνικών κρατών δεν μπορεί να προσφέρει ποτέ τη λύση. Μετά το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου, η υπόθεση των Τσάμηδων αποτελεί το τελευταίο μεγάλο εθνικό ζήτημα που αφορά τους αλβανόφωνους λαούς και, όπως συνέβη με το Κοσσυφοπέδιο, έτσι και με το ζήτημα των Τσάμηδων εμείς οι ριζοσπάστες ήμασταν από τους πρώτους που κατήγγειλαν στο Σώμα τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων αυτού του λαού.

Η συμφωνία αυτή θέτει τις βάσεις για την εγκαθίδρυση ενός διαλόγου σχετικά με το ζήτημα των πολιτιστικών δικαιωμάτων και την επιστροφή των περιουσιών των Τσάμηδων που κατοικούν στην Ελλάδα, ο οποίος δεν θα βασίζεται μόνο σε λογικές αντιπαράθεσης μεταξύ εθνικών εγωισμών, αλλά στη συμμετοχή της Ευρώπης και των διεθνών οργανισμών.

  Koenraad Dillen (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, διαφθορά, μαφιόζικες πρακτικές του δεκάτου ενάτου αιώνα, ισλαμισμός... η Αλβανία σήμερα εξακολουθεί να υφίσταται τις συνέπειες μιας σταλινικής δικτατορίας η οποία διήρκεσε 50 χρόνια. Δεν είναι καθόλου έτοιμη να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρότι, σε αντίθεση με την Τουρκία για παράδειγμα, ανήκει βεβαίως, από ιστορική άποψη, στην ευρωπαϊκή πολιτισμική κοινότητα. Ωστόσο, μια ορθή πολιτική γειτονίας θα είναι ίσως αρκετή ώστε να καλλιεργηθεί αυτός ο ιστορικός δεσμός με την Ευρώπη. Μια τέτοια πολιτική γειτονίας πρέπει να επαρκεί επίσης για την αντιμετώπιση των τεράστιων προβλημάτων τα οποία αντιμετωπίζει η εν λόγω χώρα και τα οποία καταργούν κάθε προοπτική ένταξή της στην ΕΕ. Συνεπώς, δεν πρέπει να καλλιεργούμε φρούδες ελπίδες στον αλβανικό πληθυσμό.

Για τους λόγους αυτούς, καταψήφισα το κείμενο του ψηφίσματος σχετικά με τη συμφωνία σταθεροποίησης και σύνδεσης με την Αλβανία, με το σκεπτικό ότι συνιστά ένα πρώτο βήμα –και δεν πρέπει να έχουμε την παραμικρή αμφιβολία γι’ αυτό– προς την κατεύθυνση της ένταξης της Αλβανίας, και η Ευρώπη, όπως και στην περίπτωση της Τουρκίας, επιλέγει να αγνοεί τη γνώμη των πολιτών της.

  Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. – (SV) Παρά τις ορθές αναφορές σε μια κοινωνική οικονομία, το κείμενο αυτής της έκθεσης, στο οποίο φαίνεται να εκθειάζεται η ανάπτυξη, χαρακτηρίζεται δυστυχώς από πληθώρα αρνητικών στοιχείων. Οι προτεινόμενες εκστρατείες δημόσιας προπαγάνδας για την εμπέδωση του μηνύματος ότι η διεθνής κοινότητα χρειάζεται μεταρρύθμιση δεν συνάδουν με το πνεύμα των καιρών, όπως και οι αξιώσεις για επέκταση της εσωτερικής αγοράς η οποία οδηγεί σε μη βιώσιμη ανάπτυξη. Υπάρχουν αναφορές στις οποίες το σχέδιο συνθήκης για τη θέσπιση ευρωπαϊκού συντάγματος θεωρείται μέσο ενίσχυσης της κοινωνικής Ευρώπης, ενώ το εν λόγω σχέδιο συντάγματος συνεπαγόταν, απεναντίας, περαιτέρω βήμα στην κατεύθυνση της νεοφιλελεύθερης εσωτερικής αγοράς και του στρατιωτικού επανεξοπλισμού. Κατά τον τρόπο αυτόν, οι ψηφοφόροι εξαπατώνται.

– Έκθεση Silva Peneda - De Rossa (A6-0238/2006)

  Milan Cabrnoch (PPE-DE). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, οι βουλευτές του τσεχικού Δημοκρατικού Κόμματος Πολιτών στο ΕΚ καταψήφισαν την έκθεση σχετικά με ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο για το μέλλον. Στην έκθεση ορθώς επισημαίνεται ότι δεν υπάρχει πραγματικό ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο· παρ’ όλα αυτά, κατά τρόπο αποκαλυπτικό, περιγράφεται μια σειρά αξιών τις οποίες αναγνωρίζουμε από κοινού και παρατίθενται τα προβλήματα τα οποία κάθε χώρα πρέπει να αντιμετωπίσει όσον αφορά την κοινωνική της πολιτική. Η έκθεση αποτελεί καλό σημείο εκκίνησης για περαιτέρω διάλογο, αλλά δεν υποστηρίζουμε τη λύση που προτείνεται σε αυτήν. Δεν συμφωνούμε με την υποστήριξη που παρέχεται στο κείμενο της έκθεσης προς το προταθέν Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, το οποίο έχει πλέον απορριφθεί. Κατά τη γνώμη μας, η έκθεση θα οδηγήσει σε περιορισμούς του ανταγωνισμού στους τομείς της κοινωνικής και φορολογικής πολιτικής, καθώς και σε απώλεια της κυριαρχίας των κρατών μελών στους εν λόγω τομείς.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την έκθεση Peneda/De Rossa διότι το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο μπορεί να επιτευχθεί μόνον εάν μειωθεί ο αριθμός των ανέργων και των ατόμων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Πρέπει, μεταξύ άλλων, να αναλάβουμε μακροπρόθεσμη δράση για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της αποσύνθεσης των κοινωνικών υπηρεσιών και του ντάμπιγκ των μισθών και, ιδίως, να συνειδητοποιήσουμε ότι ένα κοινωνικό πρότυπο δεν μπορεί να θεμελιωθεί στη μερική απασχόληση και σε μισθούς πείνας. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε περισσότερα άτομα σε θέσεις πλήρους απασχόλησης και ελάχιστες προδιαγραφές υψηλού επιπέδου σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Ειδικά τα κράτη όπου η κοινωνική ασφάλεια προσφέρει ένα ισχυρό δίκτυο παροχών –ένα από τα οποία είναι η Αυστρία– είναι αυτά που φθάνουν στα όρια της οικονομικής τους βιωσιμότητας και γι’ αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση του κοινωνικού προτύπου και για το εργατικό δυναμικό κάθε χώρας να τηρούνται με αυστηρότητα οι μεταβατικές περίοδοι για την αγορά εργασίας αναφορικά με τους εργαζομένους από τα νέα κράτη μέλη από την Ανατολική Ευρώπη.

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση των συναδέλφων μου κ. Silva Peneda και κ. De Rossa σχετικά με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, διότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να κατανοήσουν οι συμπολίτες μας ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση προσδίδει κοινωνική διάσταση στις φιλοδοξίες μας για την οικοδόμηση ενός ανθρωπιστικού πολιτισμού. Προφανώς πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη όσον αφορά τη συνοχή του μοντέλου μας για την αειφόρο ανάπτυξη το οποίο συνδυάζει την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική φιλοδοξία και τον σεβασμό προς το περιβάλλον. Αυτή η έκθεση περιγράφει μερικές πολύ ελπιδοφόρες πρωτοβουλίες τις οποίες υποστηρίζω, ενώ επίσης είμαι ικανοποιημένος με το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εν τη σοφία του, απέρριψε την πρόταση να νομοθετεί σχετικά με τις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος, καθώς είναι σαφές ότι τώρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για ένα τέτοιο βήμα. Πιστεύω ειλικρινά ότι ένα δίκαιο και ισορροπημένο κοινωνικό μοντέλο αποτελεί καίριο στοιχείο της οικονομικής επίδοσης της Ένωσης και ότι, αντιθέτως, η υπερβολική έμφαση στην κοινωνική πολιτική θα καταστρέψει την οικονομική ανάπτυξη και τελικά θα αποβεί αντιπαραγωγική, καθώς δεν θα υπάρχουν επαρκή μέσα για τη χρηματοδότηση των κοινωνικών μέτρων. Στο θέμα αυτό, ας είμαστε ξεκάθαροι ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα χρησιμοποιήσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση και ας μην κρύβουμε την αλήθεια από τους συμπολίτες μας, και ιδίως τους νέους.

  Philip Bushill-Matthews (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Οι βουλευτές του ΕΚ που ανήκουν στην παράταξη των Συντηρητικών διαφωνούν με πολλές πτυχές αυτής της έκθεσης, όπως οι αναφορές σε φορολογικό συντονισμό και στο Σύνταγμα – γι’ αυτό, προκειμένου να καταστήσουμε τη θέση μας απολύτως σαφή, ζήτησα ξεχωριστές ονομαστικές ψηφοφορίες γι’ αυτές τις παραγράφους. Αυτές οι πτυχές θα αρκούσαν από μόνες τους για να καταψηφίσουμε το σύνολο της έκθεσης. Ωστόσο, υπάρχει και μια θετική πλευρά, η οποία συνίσταται στο ότι εργαστήκαμε σκληρά για να συμπεριλάβουμε αναφορές στη στρατηγική της Λισαβόνας, στην ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς και στη συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων: αυτή είναι η πρώτη φορά που γίνονται αποδεκτές τέτοιες αναφορές σε μια έκθεση για θέματα κοινωνικής πολιτικής αυτού του είδους.

Καθοριστικό ρόλο στην τελική μας απόφαση διαδραμάτισε η ανάγκη για μεταρρύθμιση. Στην τροπολογία αριθ. 1 την οποία κατέθεσα αυτό περιγράφεται πολύ συγκεκριμένα, γεγονός που αποδέχτηκαν πρόθυμα οι συνάδελφοί μου στην Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ. Με αντάλλαγμα τη συμφωνία μας να απόσχουμε από την τελική ψηφοφορία, αντί να καταψηφίσουμε το κείμενο, οι Σοσιαλιστές συμφώνησαν να επιτρέψουν την έγκριση αυτής της τροπολογίας. Η ανταμοιβή υπήρξε η επίσημη αναγνώριση για πρώτη φορά από την πλειοψηφία των βουλευτών του ΕΚ της πραγματικής ανάγκης μεταρρύθμισης του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Πρόκειται για πραγματικό επίτευγμα, στο οποίο οι Συντηρητικοί του Ηνωμένου Βασιλείου διαδραμάτισαν ηγετικό ρόλο. Η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε τώρα είναι να συνεργαστούμε για την υλοποίηση αυτού του στόχου.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Εκφράζουμε τη μεγάλη μας απογοήτευση διότι, για μια ακόμη φορά, όσοι μιλούν τόσο πολύ για ένα αξιοπρεπές ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο έχουν ουσιαστικά εγκρίνει μια έκθεση η οποία, στην πραγματικότητα, δίνει το πράσινο φως και νομιμοποιεί μια διαδικασία η οποία βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη σε αρκετά κράτη μέλη, ήτοι η κατάργηση των υψηλών κοινωνικών προτύπων, η μείωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των πολιτών στο πλαίσιο ενός δημοσίου, καθολικού και υψηλής ποιότητας συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, και η υπονόμευση της καθολικής πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες υψηλού επιπέδου σε τομείς όπως η υγεία, η εκπαίδευση και η στέγαση.

Εκφράζουμε τη λύπη μας για την απόρριψη των τροπολογιών τις οποίες καταθέσαμε, στις οποίες εκφράζαμε τη βαθύτατη πεποίθησή μας ότι ένα κράτος με ισχυρή κοινωνική προστασία, το οποίο τηρεί ενισχυμένα πρότυπα στους τομείς της περιβαλλοντικής, κοινωνικής και εργατικής πολιτικής και χαρακτηρίζεται από προοδευτική φορολογία και αναδιανομή του εισοδήματος και του παραγόμενου πλούτου, προσφέρει τη δυνατότητα θετικών οικονομικών επιδόσεων.

Εκφράζουμε επίσης τη λύπη μας για την απόρριψη της πρότασής μας για ένα μακροοικονομικό πλαίσιο στήριξης της βιώσιμης ανάπτυξης, με ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης, η οποία είναι φιλική για το περιβάλλον και συμβατή με τον στόχο της πλήρους απασχόλησης, κατά τρόπο που να επιτυγχάνεται οικονομική και κοινωνική συνοχή.

Για τους λόγους αυτούς, καταψηφίσαμε την έκθεση.

  Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Σε αυτή την έκθεση, οι εισηγητές προτείνουν πλήθος μέτρων τα οποία πρέπει να ληφθούν προκειμένου να επιλυθούν προβλήματα που σχετίζονται με την απασχόληση και την κοινωνική πολιτική. Ορισμένα τμήματα αυτών των προτάσεων μπορεί να είναι αξιόλογα, όμως εμείς, τα μέλη της Λίστας του Ιουνίου, υποστηρίζουμε κατηγορηματικά ότι, κατά την άποψή μας, οι πολιτικοί τομείς που εξετάζονται στην έκθεση πρέπει να ανήκουν αποκλειστικά στο πεδίο αρμοδιότητας των κρατών μελών. Απορρίπτω τις αναφορές στο Σύνταγμα, τους περιορισμούς στα φορολογικά συστήματα των κρατών μελών, τις απόψεις σχετικά με τη μεταρρύθμιση των συνταξιοδοτικών συστημάτων και τις νουθεσίες σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να λάβουν τα κράτη μέλη προκειμένου να επιτύχουν αυξημένο επίπεδο ευημερίας.

Συμμερίζομαι την άποψη που εκφράζεται στην αιτιολογική σκέψη ΙΔ, ότι δηλαδή τα κράτη μέλη πρέπει να είναι αρμόδια για τη χρηματοδότηση των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και τη λήψη αποφάσεων σε αυτόν τον τομέα, αλλά υποχρεώθηκα να καταψηφίσω την εν λόγω αιτιολογική σκέψη εξαιτίας της αναφοράς στο Σύνταγμα.

Συνεπώς, καταψήφισα την έκθεση στο σύνολό της.

  Jean Lambert (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία στήριξε σήμερα την τελική έκθεση σχετικά με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, όχι επειδή είναι τέλεια, αλλά επειδή θεσπίζει σημαντικά κριτήρια για το Κοινοβούλιο όσον αφορά τη σπουδαιότητα της κοινωνικής διάστασης στην ανάπτυξη της ΕΕ.

Εκφράζουμε τη λύπη μας διότι εξακολουθεί να δίνεται έμφαση στην οικονομική ανάπτυξη χωρίς να λαμβάνονται υπόψη η ποιότητα και τα αποτελέσματά της. Η διαδικασία της Λισαβόνας δεν αποτελεί, για την Ομάδα μου, μονόδρομο, καθόσον δεν λαμβάνει επαρκώς υπόψη τη σημασία της κοινωνικής διάστασης κατά την ευρύτερή της έννοια – δεν αφορά μόνο την απασχόληση αλλά και τις αυθόρμητες και κοινωνικές πτυχές της ζωής μας. Λυπούμαστε διότι η οδηγία πλαίσιο για τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας δεν έτυχε της στήριξης της πλειοψηφίας: οφείλουμε με κάποιον τρόπο να διαχωρίσουμε τις αναγκαίες βασικές υπηρεσίες οι οποίες παρέχονται για λόγους κοινής ωφέλειας από τις υπηρεσίες τις οποίες επιλέγουμε ως άτομα.

Εντούτοις, στην έκθεση αναγνωρίζεται ότι η όποια μεταρρύθμιση των κοινωνικών συστημάτων δεν πρέπει να συνιστά οπισθοδρόμηση αλλά να καλύπτει στοιχειώδεις ανάγκες: για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι αναγκαία η διασφάλιση ελαχίστου βασικού εισοδήματος. Ευελπιστούμε ότι η έκθεση αυτή θα αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο στις συζητήσεις μας με το Συμβούλιο και την Επιτροπή και ότι η υπόλοιπη νομοθεσία θα προστατεύει, αντί να υπονομεύει, την κοινωνική Ευρώπη.

  Carl Lang (NI), γραπτώς. – (FR) Επί μακρόν, η Δυτική Ευρώπη αποτέλεσε ένα επιτυχές οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο, βασιζόμενο σε μια ακμάζουσα γεωργία, μια ισχυρή βιομηχανία, δυναμικούς και ομοιογενείς λαούς, εδραία εθνικά κράτη, που διασφάλιζαν στους υπηκόους τους ταυτόχρονα την ελευθερία της επιχειρηματικότητας και την κοινωνική προστασία.

Εδώ και είκοσι χρόνια, η Ευρώπη των Βρυξελλών χωρίς σύνορα, με τη συνενοχή των κυβερνήσεών μας, παραδίδει τις βιομηχανίες μας στον ανταγωνισμό των ασιατικών οικονομιών, που εφαρμόζουν το κοινωνικό ντάμπινγκ, αφήνει κάθε χρόνο να εισέρχονται ένα εκατομμύριο μετανάστες από χώρες εκτός της ΕΕ, εφαρμόζει κατά των γεωργών μας μια γνήσια μορφή μαλθουσιανισμού, αποδιαρθρώνει τα συστήματα κοινωνικής προστασίας μας και τις πολιτικές μας για την οικογένεια.

Μιλάμε εν προκειμένω για γενικευμένη κοινωνική υποβάθμιση, την οποία αντικατοπτρίζουν κυρίως οι πάνω από 20 εκατομμύρια άνεργοι, η βιομηχανική αποδιάρθρωση, τα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα σε αγρανάπαυση, οι ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες οι θάνατοι ξεπερνούν τις γεννήσεις, οι εκτεταμένες περιφέρειες που κατακερματίζονται. Αυτός είναι ο απολογισμός αυτής της Ευρώπης την οποία απέρριψαν την περασμένη χρονιά ο γαλλικός και ο ολλανδικός λαός στα δημοψηφίσματα για το ευρωπαϊκό σύνταγμα.

Μόνο μια Ευρώπη των εθνών, θεμελιωμένη στις αρχές που ανέδειξαν το μεγαλείο του πολιτισμού μας –το έθνος, η οικογένεια και η ελευθερία– θα επιτρέψουν στην ήπειρό μας να δημιουργήσει ένα νέο κοινωνικό μοντέλο.

  Claude Moraes (PSE), γραπτώς. – (EN) Υπερψηφίζοντας την έκθεση De Rossa και Silva Peneda σχετικά με ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο για το μέλλον, οι Εργατικοί βουλευτές του ΕΚ στηρίζουν τις κοινωνικές και οικονομικές πολιτικές οι οποίες διασφαλίζουν θέσεις απασχόλησης, παραγωγικότητα και δίκαιες συνθήκες στην εργασία.

Οι Εργατικοί βουλευτές του ΕΚ αναλύουν κάθε νομοθετική πρόταση ξεχωριστά σε σχέση με τον αντίκτυπό της στην επιχειρηματικότητα και το εργατικό δυναμικό του Ηνωμένου Βασιλείου. Η στάση μας κατά την ψηφοφορία για την έκθεση De Rossa δεν αποκλίνει καθόλου από αυτή τη θέση.

Ειδικότερα, οι Εργατικοί βουλευτές του ΕΚ έχουν τη σταθερή πεποίθηση ότι η φορολογική πολιτική είναι αρμοδιότητα ενός εκάστου των κρατών μελών, και βάσει αυτής της αρχής ενεργήσαμε κατά την ψηφοφορία για την έκθεση De Rossa και Silva Peneda.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο πρέπει να μεταρρυθμιστεί. Τίθεται, ωστόσο, το ερώτημα πώς πρέπει να μεταρρυθμιστεί κάτι που αποτελεί ουσιαστικά «εμβληματικό» χαρακτηριστικό της σημερινής Ευρώπης.

Η απάντηση είναι: χωρίς φόβο.

Πρέπει να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί και να συμβάλουμε στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών μας. Δεν πρέπει λοιπόν να διστάζουμε να λάβουμε αποφάσεις οι οποίες αποσκοπούν στη βελτίωση της ζωής των πολιτών μας.

Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι ένα από τα αποτελεσματικότερα μέτρα θα είναι η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς.

Πρέπει να μείνουμε πιστοί στους στόχους της Λισαβόνας ώστε να διασφαλίσουμε τη λήψη μέτρων οικονομικού συντονισμού και την εφαρμογή πολιτικών απασχόλησης και κοινωνικής προστασίας οι οποίες θα οδηγήσουν σε οικονομική ανάπτυξη, ενισχυμένη ανταγωνιστικότητα και δημιουργία περισσοτέρων και καλύτερων θέσεων απασχόλησης, κατά τρόπο βιώσιμο.

Μένουν ακόμη να γίνουν πολλά, και εδώ και στις πρωτεύουσές μας.

Δεν αρκεί να ανακοινώνουμε απλώς μεταρρυθμίσεις και να υποσχόμαστε περισσότερες θέσεις απασχόλησης.

Δεν αρκεί να συζητούμε απλώς μεταξύ μας. Πρέπει να επιτύχουμε τους στόχους μας όσον αφορά την απασχόληση, την εκπαίδευση και την κατάρτιση.

Προκειμένου να μπορέσουμε εν τέλει να διατηρήσουμε τις κοινωνικές αξίες της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης στην Ευρώπη απαιτείται νέα νοοτροπία, ανταλλαγή πληροφοριών, μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας των επιχειρήσεων και της κατάρτισης και δημιουργία καταρτισμένου εργατικού δυναμικού.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. – (EN) Το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο είναι μοναδικό. Στην ΕΕ μπορούμε να εξισορροπήσουμε την κοινή αγορά με την κοινωνική δικαιοσύνη. Οφείλουμε δε να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να διατηρήσουμε αυτή την ισορροπία.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Το ΚΚΕ καταψηφίζει την έκθεση για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο, προϊόν της σύμπλευσης ΕΛΚ και σοσιαλδημοκρατών, αποκαλύπτει με τον πιο κυνικό τρόπο το εφιαλτικό μέλλον που προετοιμάζει το ευρωενωσιακό κεφάλαιο για τους εργαζόμενους. Οι πολιτικοί και ιδεολογικοί εκφραστές του κεφαλαίου αναπτύσσουν μία τεράστια προπαγανδιστική εκστρατεία, χρησιμοποιώντας το πρόβλημα της ανεργίας και επισείοντας απειλές για τη δημογραφική γήρανση, τον «κίνδυνο κατάρρευσης» των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, ώστε να εμφανίσουν ως επείγουσα ανάγκη τη «μεταρρύθμιση» των υπαρχόντων συστημάτων κοινωνικής προστασίας. Η προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, στα πλαίσια της Στρατηγικής της Λισσαβόνας, απαιτεί την πλήρη κατεδάφιση όλων των κατακτήσεων των εργαζομένων (που κι αυτές βέβαια ήταν κάτω από το επίπεδο των λαϊκών αναγκών) μέσα από την πάλη των αγώνων του εργατικού κινήματος και την πίεση της ύπαρξης του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Έτσι, προωθείται η μεγαλύτερη δυνατή εκμετάλλευση της εργατικής τάξης μέσα από την πλήρη αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων και τη γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, η αποδιάρθρωση των συστημάτων συνταξιοδότησης, υγειονομικής περίθαλψης, πρόνοιας και κοινωνικής προστασίας (προστασία ανέργων, προστασία μητρότητας, στέγαση κλπ), η κατάργηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα των κοινωφελών υπηρεσιών. Το μόνο που θα απομείνει στη θέση τους θα είναι το κατώτατο δυνατό επίπεδο προστασίας από την απόλυτη εξαθλίωση, για να αποφεύγονται οι κοινωνικές εκρήξεις.

– Έκθεση Bowis (A6-0249/2006)

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα και την έκθεση Bowis, διότι θεωρώ ότι πραγματικά δεν χρειάζεται να μας εκπλήσσει η αύξηση των ψυχικών ασθενειών. Οι άνθρωποι είναι εκτεθειμένοι σε διαρκώς αυξανόμενη πίεση στην εργασία και στο σχολείο και αυτή η πίεση έχει ως αποτέλεσμα να μην έχουμε πλήρη απόδοση.

Η βελτίωση της αγωγής με ψυχοφάρμακα μπορεί στην καλύτερη περίπτωση να καταπολεμήσει τα συμπτώματα, όχι όμως και τις αιτίες. Θα βοηθούσε περισσότερο να βελτιώσουμε το αίσθημα της προσωπικής αξίας των ευρωπαίων πολιτών μεταδίδοντάς τους τις αυθεντικές, πραγματικές και χριστιανικές θεμελιώδεις αξίες μας. Είναι αναμφισβήτητο ότι οι άνθρωποι με βαθιές ρίζες στο οικογενειακό πνεύμα, τον πατριωτισμό και την εθνική ταυτότητα είναι λιγότερο ευάλωτοι στις ψυχικές ασθένειες.

  Carlo Fatuzzo (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την αναγνώριση της σημασίας της ψυχικής υγείας στην Ευρώπη, με εισηγητή τον φίλο μου, John Bowis, η παρουσία και μόνον του οποίου αποτελεί εγγύηση ότι το σημαντικό αυτό ζήτημα θα αντιμετωπισθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Η φήμη του κ. Bowis έχει εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη και σήμερα στα θεωρεία είναι παρούσα μια θαυμάστριά του ονόματι Silvana Moggi, η οποία ταξίδεψε από την Ιταλία, και συγκεκριμένα από την πόλη του Salsomaggiore (όπου διεξάγονται τα καλλιστεία για την ανάδειξη της Μις Ιταλία), γιατί ήθελε να είναι παρούσα όταν το μεγάλο της είδωλο, ο κ. John Bowis, θα παρουσίαζε στη συζήτηση τη σημαντικότατη πρότασή του, προκειμένου να παρέχεται στην Ευρώπη η καλύτερη δυνατή φροντίδα όταν κάποιος έχει την ατυχία να ασθενεί ψυχικά και όχι μόνο σωματικά.

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έξοχη έκθεση του κ. Bowis σχετικά με την πρόταση ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – προς μια στρατηγική σχετικά με την ψυχική υγεία για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένας στους τέσσερις θα βιώσει στη διάρκεια της ζωή του ένα πρόβλημα ψυχικής υγείας. Οι σωματικές και διανοητικές αδυναμίες αυξάνονται με την ηλικία, σε συνάρτηση με την επιμήκυνση της διάρκειας ζωής. Σε έναν κόσμο που περιπλέκεται υπό την πίεση εκτεταμένων, βίαιων και ραγδαίων αλλαγών, πρέπει να κατανοήσουμε μια συλλογική πρόκληση, να προλάβουμε και να αντιμετωπίσουμε τα ζητήματα ψυχικής υγείας αποφεύγοντας τον στιγματισμό, την απόρριψη ή, ακόμη χειρότερο, την περιφρόνηση των ασθενών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δώσει το παράδειγμα, διασφαλίζοντας στους συμπολίτες της μια διανοητικώς υγιή ζωή. Είμαι, εν προκειμένω, υπερήφανος που προέρχομαι από τη Γαλλία, ένα κράτος μέλος το οποίο, υπό την ηγεσία του Προέδρου Ζακ Σιράκ, ανέκαθεν ακολουθούσε την πλέον διαυγή, φιλόδοξη και, εν τέλει, ανθρώπινη πολιτική θεραπείας της ψυχικής νόσου.

  Liam Aylward (UEN), γραπτώς. – (EN) Η ψυχική υγεία είναι ένα θέμα εξαιρετικά σημαντικό για όλους μας, είτε είμαστε πάσχοντες, φροντιστές ή πάροχοι υπηρεσιών σε αυτόν τον τομέα. Ο ρόλος των νομοθετών στον εν λόγω τομέα είναι ακόμη μεγαλύτερος καθώς, στο επίπεδο της ΕΕ και των κρατών μελών, και στο πλαίσιο διαβούλευσης και συμπράξεων, μπορούμε να προσφέρουμε καλύτερο και πιο αισιόδοξο μέλλον στους πάσχοντες, τις οικογένειες και τους φροντιστές.

Για εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα οι ψυχικές νόσοι δεν βρέθηκαν στο επίκεντρο της νομοθετικής μας δραστηριότητας και, όπως καθιστά σαφές η Πράσινη Βίβλος της Επιτροπής και τα ανησυχητικά ευρήματα που περιλαμβάνει, στη συνείδηση του κοινού, μέσω της βελτίωσης της πληροφόρησης, γίνεται σταδιακά αντιληπτό ότι οι ψυχικές νόσοι και οι συνέπειές τους επηρεάζουν βασικό ποσοστό του πληθυσμού μας. Το 25% του πληθυσμού της ΕΕ και της Ιρλανδίας βιώνει τουλάχιστον ένα σημαντικό επεισόδιο ψυχικής διαταραχής στη διάρκεια της ζωής του.

Είναι καιρός να αντιδράσουμε! Χαιρετίζω θερμά αυτή την Πράσινη Βίβλο ως ερέθισμα για την έναρξη ευρωπαϊκού διαλόγου όσον αφορά τις μαθησιακές δυσκολίες, τη μείζονα κατάθλιψη, την αυτοκτονία, τη φυλάκιση πασχόντων και τις συνέπειες των ακατάλληλων συνθηκών φυλάκισης, έτσι ώστε τα κράτη μέλη να μπορέσουν να ανταλλάξουν ερευνητικά δεδομένα και βέλτιστες πρακτικές προς όφελος των πολιτών μας.

Από τη δεκαετία του 1980 η Ιρλανδία υποστηρίζει μια πολιτική αποϊδρυματισμού, με σκοπό την ανάπτυξη σύγχρονων υπηρεσιών ψυχικής υγείας μέσω ενός συστήματος περίθαλψης σε επίπεδο κοινότητας, το οποίο προάγει την ψυχική υγεία, προσφέρει στους ψυχικώς πάσχοντες τη δυνατότητα να ζουν όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητα και τους παρέχει πλήρη περίθαλψη, ενώ απομακρύνεται από την πρακτική του εγκλεισμού σε ψυχιατρικά νοσοκομεία.

(Η αιτιολόγηση ψήφου συντομεύθηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 163, παράγραφος 1, του Κανονισμού)

  Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η ψυχική υγεία του πληθυσμού σε κάθε κράτος μέλος είναι θέμα ο χειρισμός του οποίου πρέπει να γίνεται αποκλειστικά σε εθνικό επίπεδο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να εκφέρει άποψη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τα κονδύλια που πρέπει να χορηγούνται στον κόσμο της ψυχικής υγείας και το είδος των μέτρων που πρέπει να λαμβάνονται σε αυτόν τον τομέα. Η πρόταση για σύσταση από την Επιτροπή «ομάδας για τον συντονισμό και την παρακολούθηση της ψυχικής υγείας» είναι μία μόνο από τις πολλές υπερβολικά λεπτομερείς και δαπανηρές προτάσεις. Συνεπώς, καταψήφισα την έκθεση.

  Ole Krarup, Kartika Tamara Liotard, Erik Meijer, Esko Seppänen, Jonas Sjöstedt και Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Η έκθεση περιλαμβάνει πολλά σημαντικά θετικά στοιχεία όσον αφορά ζητήματα ψυχικής υγείας που επηρεάζουν γυναίκες και παιδιά.

Ως εκ τούτου, στηρίζουμε την έκθεση.

Εντούτοις, θέλουμε να τονίσουμε ότι, καταρχήν, τα μέτρα και οι αποφάσεις στον τομέα της υγείας υπάγονται στο πεδίο αρμοδιότητας των επιμέρους κρατών μελών.

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συγχαίρω θερμά τον εισηγητή μας για την έκθεση αυτή, στην οποία επισημαίνεται η συχνά οδυνηρή έλλειψη προόδου όσον αφορά τον χειρισμό των ζητημάτων ψυχικής υγείας στο σύνολο της Ένωσης. Πολύ συχνά η ψυχική υγεία είναι η Σταχτοπούτα των υπηρεσιών υγείας μας, παρότι οι επιπτώσεις της κακής ψυχικής υγείας εξαντλούν τους πόρους μας, ενώ είναι καταστροφικές σε προσωπικό επίπεδο. Χαιρετίζω τα συμπεράσματα που περιλαμβάνονται σε αυτή την έκθεση και ευχαρίστως τα προσυπογράφω.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. – (EN) Η ψυχική υγεία αγνοείται και παραμελείται για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Η σημερινή έκθεση, παρότι είναι έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας, επιτρέπει την ένταξη της ψυχικής υγείας στην ευρωπαϊκή πολιτική ημερησία διάταξη. Χαιρετίζω αυτή τη συζήτηση.

– Έκθεση Morillon (A-0228/2006)

  Marie-Arlette Carlotti (PSE), γραπτώς. – (FR) Η ΚΑΠ δεν ανταποκρίνεται πλέον στις προσδοκίες των αλιέων της Μεσογείου. Γι’ αυτόν τον λόγο, χαιρετίζω αυτό το σχέδιο, το οποίο περιλαμβάνει αρκετές θετικές κατευθύνσεις: τον σημαντικό περιορισμό των βαρών και καταναγκασμών που υφίστανται οι αλιείς την αναθεώρηση και εναρμόνιση των διατάξεων ελέγχου και εποπτείας, υπό την αιγίδα της Κοινοτικής Υπηρεσίας Ελέγχου της Αλιείας, την οποία πρόσμεναν ιδιαιτέρως οι αλιείς της Μεσογείου, οι οποίοι υπερβολικά συχνά αισθάνονται ότι «παρενοχλούνται» και τη στενότερη συμμετοχή των επαγγελματιών στον καθορισμό των προσανατολισμών (διαχείριση των αλιευτικών δραστηριοτήτων, μέτρα ελέγχου και περιορισμός των αλιευμάτων), κάτι που ανταποκρίνεται σε ένα επιτακτικό αίτημα το οποίο εκφράζω στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξ ονόματος των αλιέων της Μεσογείου.

Υποστηρίζω, επίσης, το αίτημα του Κοινοβουλίου να επιτελέσει πλήρως τον ρόλο που του αναλογεί, αρνούμενο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τη δυνατότητα να αποφασίσει μόνη της για τα «τεχνικά μέτρα». Οι αλιείς γνωρίζουν πράγματι και με το παραπάνω πόσο πολύ αυτά τα τεχνικά μέτρα έχουν άμεσες και ευθείες συνέπειες στη δραστηριότητά τους.

Θα υπερψηφίσω, λοιπόν, αυτή την έκθεση, παρότι θα προτιμούσα να ήταν ακόμη πιο προοδευτική, ζητώντας ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την αλιεία στη Μεσόγειο. Σε ό,τι με αφορά, θα συνεχίσω να διεξάγω αυτή τη μάχη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο πλευρό των αλιέων της περιφέρειάς μου.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Συμφωνώ πλήρως με τους στόχους που έχει θέσει η Επιτροπή, ειδικότερα δε με το σχέδιο δράσης σε τομείς προτεραιότητας όπως η πολιτική διατήρησης και ο έλεγχος των αλιευτικών δραστηριοτήτων.

Αυτή η πρόταση αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, καίριο παράγοντα προσαρμογής της ΚΑΠ στη σημερινή πραγματικότητα της αλιείας στην ΕΕ. Μεταξύ των βασικών σημείων της περιλαμβάνονται τα εξής: η εκ των προτέρων διαβούλευση (προηγούμενη διαβούλευση σε πρώιμο στάδιο) με τα όργανα τα οποία μετέχουν άμεσα ή έμμεσα στην αξιολόγηση των αλιευτικών πόρων, ήτοι η διαβούλευση με τα Περιφερειακά Γνωμοδοτικά Συμβούλια και τη Συμβουλευτική Επιτροπή Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας· η πιο συχνή προσφυγή σε αξιολογήσεις αντικτύπου όσον αφορά τα θεσπιζόμενα μέτρα· και η αναθεώρηση της νομικής δομής των ισχυουσών διατάξεων με σκοπό να αποσαφηνιστούν τα κείμενα, να καταστούν πιο συνεκτικά, κατανοητά και ευανάγνωστα και να καταργηθούν οι απαρχαιωμένες διατάξεις.

Θέλω επίσης να υπογραμμίσω την ανάγκη να παρατείνει η Επιτροπή τη διαδικασία βελτίωσης των διαδικασιών όσον αφορά τις συμφωνίες σύμπραξης, ειδικότερα δε όσον αφορά τη διαδικασία ελέγχου και υλοποίησης των εν λόγω συμφωνιών.

Θα υπερψηφίσω την πρόταση.

  Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η Λίστα του Ιουνίου έχει καταστήσει επανειλημμένα σαφές ότι διαφωνούμε με την κοινή αλιευτική πολιτική. Θεωρούμε ότι οι καταστροφικές και ανήθικες αλιευτικές συμφωνίες της ΕΕ πρέπει να καταργηθούν. Επικρίνω ιδιαιτέρως την παράγραφο 22 της έκθεσης, στην οποία επισημαίνεται η σημασία των κοινοτικών ενισχύσεων για τη χρηματοδότηση τεχνολογικών βελτιώσεων στα αλιευτικά σκάφη.

Εντούτοις, στην έκθεση δίνεται έμφαση στην αξία της ενισχυμένης ευελιξίας, της σαφέστερης νομοθεσίας και των απλούστερων κανόνων, καθώς και στην ανάγκη βελτίωσης της διαβούλευσης με τα εμπλεκόμενα μέρη. Οι στόχοι αυτοί είναι αξιέπαινοι. Ως εκ τούτου, υπερψήφισα την έκθεση.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ενόψει ζητημάτων τα οποία άπτονται της πολυπλοκότητας και της αναγνωσιμότητας της κοινοτικής νομοθεσίας όσον αφορά την κοινή αλιευτική πολιτική, επιβάλλεται η βελτίωση και απλούστευση της εν λόγω νομοθεσίας.

Η απλούστευση των διαδικασιών, οι σαφείς και κατανοητές από όλους τους ενδιαφερόμενους διατυπώσεις, η πρόβλεψη επαρκούς χρονικού διαστήματος μεταξύ της θέσπισης και της εφαρμογής της νομοθεσίας, καθώς και η αξιολόγηση του οικονομικού, κοινωνικού και περιβαλλοντικού αντικτύπου της είναι θέματα τα οποία πρέπει να μελετηθούν προσεκτικά προς όφελος της διαφάνειας και της δικαιοσύνης κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας.

Αυτή, όμως, η διαδικασία δεν μπορεί να χρησιμεύσει ως πρόσχημα για την υπονόμευση των ισχυουσών ρυθμίσεων, ενώ πρέπει να ασκείται έλεγχος από τα εθνικά κοινοβούλια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τον τομέα και τις οργανώσεις εκπροσώπησης των εργαζομένων στον εν λόγω τομέα.

Το γεγονός ότι παραδεχόμαστε την ανάγκη απλούστευσης της διαδικασίας δεν συνεπάγεται αυτομάτως ότι συμφωνούμε με το περιεχόμενο της κοινής αλιευτικής πολιτικής· απεναντίας, διατηρούμε σοβαρές επιφυλάξεις. Για παράδειγμα, ο εισηγητής τάσσεται υπέρ ενός κοινοτικού συστήματος επιθεωρήσεων. Διαφωνούμε με αυτή την πρόταση διότι θεωρούμε ότι οι επιθεωρήσεις πρέπει να ανήκουν στο πεδίο αρμοδιότητας των κρατών μελών, ως τμήμα της κυριαρχίας τους επί της ζώνης αποκλειστικής οικονομικής εκμετάλλευσής τους. Επιπλέον, δεν κατανοούμε την ανησυχία του εισηγητή όσον αφορά την επέκταση της αρχής βάσει της οποίας τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν μέτρα διατήρησης και διαχείρισης των πόρων στα ύδατά τους πέραν των 12 ναυτικών μιλίων.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την τροπολογία η οποία θα προσέφερε στις χώρες ΑΚΕ τη δυνατότητα να επιλέξουν τη μη σύναψη αλιευτικών συμφωνιών, εφόσον θεωρούν ότι τέτοιες συμφωνίες βλάπτουν τα συμφέροντά τους.

Η απλούστευση της κοινής αλιευτικής πολιτικής είναι ελκυστική ιδέα, ενόψει των συγκεντρωτικών, δυσκίνητων και συχνά μυστικοπαθών διαδικασιών βάσει των οποίων λαμβάνονται οι διοικητικές αποφάσεις.

Η γνώμη μου, όπως και πολλών Σκωτσέζων, είναι ότι η ΚΑΠ πρέπει να αφορά την αγορά αλιευτικών προϊόντων, ενώ ο έλεγχος και η διαχείριση των αποθεμάτων και των αλιευτικών ευκαιριών πρέπει να επανέλθουν στη Σκωτία.

  Fernand Le Rachinel (NI), γραπτώς. – (FR) Τα σχέδια πάνε κι έρχονται, το Ευρωπαϊκό Ταμείο για την Αλιεία αντικαθιστά το ΧΜΠΑ, οι συμβουλευτικές επιτροπές πολλαπλασιάζονται, η Κοινοτική Υπηρεσία Ελέγχου της Αλιείας αναπτύσσει τις δραστηριότητές της χωρίς όλα αυτά να οδηγούν σε βελτίωση της επαγγελματικής κατάστασης των αλιέων. Το ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο ετοιμάζεται να εξοντώσει την αλιεία και τους γάλλους αλιείς, όπως το κανονιστικό πλαίσιο για τη γεωργία πρόκειται να εξολοθρεύσει τους γεωργούς μας.

Δύο βασικά προβλήματα δεν θίγονται σε αυτή την έκθεση, παρότι αποτελούν την προϋπόθεση, μακροπρόθεσμα, της διατήρησης ή μη του γαλλικού αλιευτικού στόλου: ο αθέμιτος ανταγωνισμός από μη κοινοτικά αλιευτικά σκάφη, τα οποία δεν σέβονται όλους τους περιορισμούς που επιβάλλονται στους αλιείς μας βάσει του κανονιστικού πλαισίου, του ελέγχου και της εποπτείας, καθώς και το κόστος των καυσίμων από τότε που οι Βρυξέλλες ζήτησαν από τη Γαλλία να καταργήσει το ταμείο κάλυψης απρόβλεπτων καταστάσεων στην αλιεία, ή ταμείο για τα καύσιμα.

Η απλούστευση του κανονιστικού πλαισίου είναι βεβαίως απαραίτητη, ουδόλως όμως θα βελτιώσει την κατάσταση των αλιέων μας. Για μια ακόμη φορά, ας μου επιτραπεί η έκφραση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τους άγει και τους φέρει. Δεν απομένουν πλέον παρά μόνο 5 500 αλιευτικά σκάφη. Πόσα θα έχουν μείνει το 2010 με τη νέα κοινή αλιευτική πολιτική;

  José Ribeiro e Castro (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Είναι αναμφίβολα σημαντικό να απλουστευθούν οι κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Ως εκ τούτου, χαιρετίζω τα μέτρα που περιλαμβάνονται σε αυτή την πρόταση και αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της ασάφειας των υφιστάμενων κειμένων και στην απλούστευση της διατύπωσής τους, καθόσον αυτό θα φέρει πιο κοντά τα ενδιαφερόμενα μέρη και θα επιτρέψει στον αλιευτικό τομέα να τηρεί καλύτερα τη νομοθεσία.

Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις, οι αλιείς εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προβλήματα όσον αφορά την ενημέρωσή τους και την κατανόηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Πρέπει να διευκολυνθεί τόσο η κατανόηση όσο και η υλοποίηση της εν λόγω πολιτικής.

Χαιρετίζω τη σταδιακή υιοθέτηση νέων τεχνολογιών στα αλιευτικά σκάφη και τη δέσμευση για χορήγηση κοινοτικών ενισχύσεων με σκοπό την ανάπτυξη αυτών των τεχνολογιών και την προσφορά της απαιτούμενης ειδικής κατάρτισης.

Τα μέτρα αυτά θα ωφελήσουν τόσο την αλιευτική κοινότητα όσο και τους καταναλωτές.

Θεωρώ επίσης αναγκαίο να αποσαφηνιστούν οι διαδικασίες διαχείρισης των αδειών αλιείας εκτός των κοινοτικών υδάτων.

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η κοινή αλιευτική πολιτική έχει προκαλέσει τόσο τεράστια καταστροφή στις αλιευτικές κοινότητες, τα αλιευτικά αποθέματα και το περιβάλλον γενικότερα στα ύδατά μας ώστε να μην μπορεί να υποστεί ουσιαστική μεταρρύθμιση και πρέπει να καταργηθεί εξολοκλήρου. Εντούτοις, ακόμη και η ελάχιστη πρόοδος δεν παύει να είναι πρόοδος, και η έκθεση αυτή περιλαμβάνει ορισμένες χρήσιμες προτάσεις, οπότε προσέφερα τη στήριξή μου, διαμαρτυρόμενος για το γεγονός ότι οι εν λόγω προτάσεις δεν είναι καθόλου αρκετές.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. – (EN) Παρότι θεωρώ ότι οι αλιευτικές συμφωνίες με τρίτες χώρες πρέπει να τύχουν μεγαλύτερης επεξεργασίας, δεν μπορώ στην προκειμένη περίπτωση να στηρίξω τις τροπολογίες 1 και 2, καθώς αμφότερες υπερβαίνουν τον στόχο του σχεδίου δράσης.

– Εκθέσεις Capoulas Santos (A-0242/2006) και Fraga Estévez (A-0241/2006)

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αυτές οι αλιευτικές συμφωνίες δεν κάνουν τίποτε περισσότερο από το να εξάγουν τις καταστροφικές μας πολιτικές στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Είναι δικαιολογημένες μόνο στον εικονικό κόσμο της κοινής αλιευτικής πολιτικής, μιας πολιτικής η οποία έχει προκαλέσει τεράστιες καταστροφές στις αλιευτικές κοινότητες, τα αλιευτικά αποθέματα και το περιβάλλον γενικότερα στα ευρωπαϊκά ύδατα. Ως εκ τούτου, καταψήφισα την έκθεση.

  Margie Sudre (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφαίνεται σήμερα σχετικά με δύο αλιευτικές συμφωνίες οι οποίες είναι σημαντικές για τον Ινδικό Ωκεανό: η μία με τη Δημοκρατία των Σεϋχελλών, η άλλη με τη Δημοκρατία των Κομορών.

Αυτές οι συμφωνίες, με προβλεπόμενη διάρκεια 6 και 7 χρόνια αντίστοιχα, και με δυνατότητα ανανέωσης, έχουν τους ακόλουθους στόχους: την οικονομική, χρηματοδοτική, τεχνική και επιστημονική συνεργασία στον τομέα της αλιείας τον καθορισμό των προϋποθέσεων πρόσβασης των κοινοτικών αλιευτικών πλοίων στα χωρικά ύδατα των Σεϋχελλών και των Κομορών τη δημιουργία συμπράξεων μεταξύ επιχειρήσεων, με στόχο την ανάπτυξη, προς το κοινό συμφέρον, των οικονομικών δραστηριοτήτων που άπτονται του τομέα της αλιείας και των συνδεόμενων με αυτή δραστηριοτήτων. Οι Σεϋχέλλες και οι Κομόρες θα λάβουν χρηματοδοτική εισφορά ως αντιστάθμισμα για την εκμετάλλευση των αλιευτικών τους πόρων.

Ως εκλεγμένη εκπρόσωπος των υπερπόντιων εδαφών και έχοντας επίγνωση του ρόλου της αλιείας στην υπερπόντια οικονομία, κυρίως δε στην οικονομία της Réunion, εκφράζω τη χαρά μου που η Ευρώπη συμμετέχει στην εγκαθίδρυση μιας υπεύθυνης αλιείας στον Ινδικό Ωκεανό και της βιώσιμης εκμετάλλευσης των αλιευτικών πόρων. Γι’ αυτό και υπερψήφισα αυτές τις δύο συμφωνίες.