Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2006 - Στρασβούργο

8. Αιτιολογήσεις ψήφου

– έκθεση Wallis (A6-0250/2006)

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Προσχωρώντας στη Συνδιάσκεψη της Χάγης για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο, η αποστολή της οποίας είναι να εργάζεται για την «προοδευτική εξομοίωση» των κανόνων του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, το Κοινοβούλιο κάνει για πρώτη φορά ένα ρεαλιστικό βήμα προς την εναρμόνιση των ιδιαίτερων νομικών κανόνων κάθε κράτους μέλους.

Πράγματι, υπάρχουν δύο τρόποι επίτευξης της νομικής εναρμόνισης. Ο πρώτος, τον οποίο υποστηρίζουν οι θιασώτες της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας, συνίσταται στην υποχρεωτική εξομοίωση των ουσιαστικών κανόνων δικαίου καθενός από τα είκοσι πέντε κράτη μέλη· ενώ ο δεύτερος, ο οποίος ικανοποιεί τη θεμελιώδη απαίτηση τόσο για νομική ασφάλεια όσο και για νομική αποτελεσματικότητα, συνίσταται στην εξομοίωση μόνον των κανόνων σύγκρουσης των νόμων και των κανόνων δικαιοδοσίας, δηλαδή συνίσταται στο να ορίσει τόσο το αρμόδιο δικαστήριο όσο και τον ισχύοντα εθνικό νόμο σε μια νομική σχέση. Επομένως, τα κράτη μέλη διατηρούν τους νομικούς τους κανόνες, τα συστήματα και τις νομικές τους παραδόσεις, ωστόσο, ως αποτέλεσμα, οι ασάφειες που μπορούν να προκύψουν από την εφαρμογή και τη σύγκρουση εθνικών νόμων στις διάφορες περιοχές της Ένωσης περιορίζονται σημαντικά.

Ως εκ τούτου, υποστηρίζουμε την έκθεση και την προσχώρηση της ευρωπαϊκής Κοινότητας στη Συνδιάσκεψη της Χάγης.

– έκθεση Belder (A6-0257/2006)

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Belder και θα ήθελα να τον συγχαρώ για την εργασία που επιτέλεσε. Η στάση της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι πραγματικά από μόνη της ένα επιχείρημα υπέρ της υπερψήφισης αυτής της έκθεσης, καθώς επέκριναν αυτό που είδαν ως την υπερβολική προσοχή που δόθηκε στην έκθεση στην κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα.

Όπως και να έχει, γεγονός είναι ότι η κατάσταση στην εν λόγω χώρα δεν έχει ασφαλώς βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια, ούτε καν μετά τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Πλατεία Τιενανμέν, και είναι σαφές σε μας ότι οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις, και άλλοι φορείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι όλοι τους υπερβολικά πρόθυμοι να έχουν απλά δοσοληψίες με ένα κομμουνιστικό καθεστώς στην Κίνα, χωρίς ωστόσο καμία υποχρέωση βελτίωσης της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Jan Andersson, Ewa Hedkvist Petersen και Inger Segelström (PSE), γραπτώς. (SV) Θεωρούμε καλό το ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να προσπαθεί να κάνει περισσότερα σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα. Αυτό που πιστεύουμε ότι λείπει από την έκθεση, ωστόσο, είναι οι αναφορές στις διμερείς προσπάθειες και στο εμπόριο που πρέπει να κατέχει κεντρική θέση σε αυτές. Επειδή η Κίνα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της ΕΕ, οι αποδοτικές επαφές είναι σημαντικές.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση του κ. Belder εξαντλεί το σύνολο των παραβιάσεων που διαπράχθηκαν από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, τόσο σε σχέση με τις διεθνείς εμπορικές δεσμεύσεις της στον ΠΟΕ (ντάμπινγκ κάθε είδους, απομιμήσεις και πειρατεία, εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι εμπορικοί εταίροι της Κίνας για την πρόσβαση στην αγορά της κλπ.), όσο και σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σε αυτό το τελευταίο σημείο, ο κατάλογος είναι μεγάλος: στρατόπεδα συγκέντρωσης (τα στρατόπεδα Laogai), καταναγκαστική εργασία, εμπόριο οργάνων των εκτελεσθέντων φυλακισμένων, θρησκευτικές διώξεις, ιδιαίτερα της ρωμαιοκαθολικής μειονότητας – μάρτυρες του Θιβέτ, και ούτω καθεξής.

Εκείνο το οποίο προκαλεί έκπληξη είναι το γεγονός ότι η έκθεση Belder κατορθώνει να καταδικάζει τις εν λόγω καταστάσεις χωρίς να αναφέρει πουθενά το γεγονός ότι η Κίνα είναι μια χώρα κομουνιστική, μια δικτατορία μαρξιστική, η οποία διεκδικεί σε πολιτικό επίπεδο την πιο φονική ιδεολογία του εικοστού αιώνα.

Ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη –αλλά μπορεί αλήθεια να μας καταπλήξει κάτι σε αυτό το Σώμα;– προκαλεί το γεγονός ότι η έκθεση δεν καταλήγει στην απαίτηση επιβολής κυρώσεων, ούτε καν καταδίκης, αλλά στην ανάγκη για μια ελεύθερη, ανταγωνιστική και διαφανή αγορά στην Κίνα! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην Ευρώπη που μας επιφυλάσσετε το χρήμα θα είναι πάντα πιο σημαντικό από τους ανθρώπους.

  Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Κίνα είναι ένας πολύ σημαντικός εμπορικός εταίρος. Η ΕΕ και η Κίνα είχαν μια στενή εμπορική σχέση την τελευταία δεκαετία. Η έκθεση πρέπει να θεωρηθεί ως ένα βήμα προς τη βελτίωση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών συνθηκών στην Κίνα. Η Λίστα του Ιουνίου πιστεύει ότι τα αιτήματα για βελτιώσεις σε αυτούς τους τομείς είναι μια προϋπόθεση για μακροχρόνια και βιώσιμη εμπορική συνεργασία.

Ψήφισα, επομένως, υπέρ της έκθεσης στο σύνολό της.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου ενέκρινε ένα ψήφισμα για τις σχέσεις ΕΕ-Κίνας το οποίο, στις πολλές παραγράφους του, δεν περιέχει καμία αναφορά στις διμερείς σχέσεις, επιλέγοντας αντιθέτως σε σχέση με την Κίνα μια πολιτική κατάφωρης παρέμβασης.

Μεταξύ των πολλών σημείων που αξίζουν να σχολιαστούν, θα ήθελα απλά να υπογραμμίσω την υποστήριξη του Κοινοβουλίου στην υποβάθμιση των σχέσεων ΕΕ-Κίνας σε μια θέση δευτερεύουσας σημασίας πίσω από το πλαίσιο της «αμερικανικής πρωτοβουλίας για την έναρξη στρατηγικού διαλόγου με την Ευρώπη όσον αφορά την άνοδο της Κίνας – ένα βασικό νέο στοιχείο της πολιτικής του "νέου" κόσμου έναντι του "παλαιού"– ενθαρρύνοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της να αναπτύξουν μαζί με τις ΗΠΑ μια στρατηγική συναίνεση όσον αφορά τις σχέσεις τους με την Κίνα».

Επιπλέον, «εκφράζει την ανησυχία του για την ανάπτυξη της ανισότητας και της μη δίκαιης κατανομής του πλούτου, τη μαζική ανεργία και την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των πόλεων, την άνοδο της εγκληματικότητας και της διαφθοράς, καθώς επίσης και για τα περιβαλλοντικά προβλήματα της Κίνας». Οι ανησυχίες αυτές εκφράζουν την υποκρισία ανθρώπων που, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν έχουν κανέναν ηθικό δικαίωμα να εκφράζουν αυτές τις ανησυχίες· ας πάρουμε, για παράδειγμα, τη βίαιη αντικοινωνική επίθεση της οποίας ηγείται η ΕΕ και τη φοβερή κοινωνική σήψη στα κράτη μέλη.

Επομένως, καταψηφίσαμε την έκθεση.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Οι σχέσεις με την Κίνα είναι ένα ζήτημα για το οποίο, τουλάχιστον, οι ερωτήσεις πρέπει να απευθύνονται σε εκείνους που είναι αρμόδιοι για την εξωτερική πολιτική των κρατών μελών της ΕΕ.

Αφενός, πρόκειται για ένα ολοκληρωτικό καθεστώς που δεν δείχνει κανέναν σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, ούτε το ελάχιστο ενδιαφέρον για τα ανθρωπιστικά ζητήματα, το περιβάλλον, την ολοκληρωμένη ανάπτυξη, την προαγωγή της ελευθερίας ή τον σεβασμό των ελάχιστων αξιών του ανθρώπινου γένους. Είναι επίσης αναμφισβήτητα μια σημαντική οικονομία που συνεχώς αναπτύσσεται. Τα στοιχεία επίσης δείχνουν ότι η οικονομική πρόοδος –στην οποία συνέβαλε η ενίσχυση των σχέσεων ΕΕ-Κίνας– έχει παράγει το επιθυμητό αποτέλεσμα της ανάπτυξης μιας αστικής μεσαίας τάξης, η οποία ελπίζουμε ότι με τον καιρό θα αποτελέσει μια τόνωση για τη δημοκρατία.

Εν τω μεταξύ, και αυτό ήταν ένα σημείο που προτείναμε, η εμπειρία του Μακάο και του Χονγκ Κονγκ, την οποία η ΕΕ παρακολούθησε στενά, αποδεικνύει ότι είναι δυνατό να εδραιωθεί ένα καλύτερο σύστημα από αυτό που υπάρχει στην ηπειρωτική Κίνα.

Τέλος, θέλω να εκφράσω τη θλίψη μου για τη στάση της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που προσπάθησε να αποσύρει την έκθεση, καθώς προέβλεπε ένα αποτέλεσμα που δεν θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντά της. Αυτό είναι απρέπεια.

  Kathy Sinnott (IND/DEM), γραπτώς. (EN) Είμαι αντίθετη ως προς την πολιτική της Κίνας για ένα παιδί και άλλες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν υποστηρίζω μια πολιτική για μία Κίνα!

– έκθεση Fraga Estévez (A6-0219/2006)

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. (SV) Ψηφίσαμε σήμερα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την έναρξη διαδικασίας διαλόγου με θέμα την κοινοτική θεώρηση των συστημάτων οικολογικής επισήμανσης των αλιευτικών προϊόντων. Είμαστε υπέρ της θέσπισης σε επίπεδο ΕΕ κοινών ελάχιστων κανόνων για την οικολογική επισήμανση των αλιευτικών προϊόντων και υπέρ της συμμόρφωσής τους με τα ισχύοντα διεθνή πρότυπα.

Σε άμεση αντίθεση με την έκθεση, θεωρούμε ότι είναι καλό, ωστόσο, να υπάρχουν διάφορες επισημάνσεις ιδιωτικής πρωτοβουλίας και όλη η οικολογική επισήμανση των αλιευτικών προϊόντων να γίνεται από ιδιωτικούς οργανισμούς. Επίσης, δεν συμμεριζόμαστε την πεποίθηση της εισηγήτριας ότι η κοινή αλιευτική πολιτική συμβάλει στην πλέον φιλική προς το περιβάλλον αλιεία. Αντιθέτως, είμαστε πεπεισμένοι ότι η κοινή αλιευτική πολιτική ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την υπεραλίευση και τα περιβαλλοντικά προβλήματα.

  Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Τα μέτρα που προορίζονται για την καταπολέμηση της παράνομης, μυστικής και μη ρυθμισμένης αλιείας γίνονται δεκτά με ικανοποίηση. Ωστόσο, αμφισβητώ την ανάγκη κεντρικής θέσπισης από την ΕΕ ενός συστήματος οικολογικής επισήμανσης των αλιευτικών προϊόντων. Η καθιέρωση ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος οικολογικής επισήμανσης κινδυνεύει να δημιουργήσει περιττή γραφειοκρατία και μπορεί να περιορίσει τις δυνατότητες των εταιρειών, των αλιευτικών οργανώσεων και των κρατών μελών να παράγουν τα δικά τους συστήματα οικολογικής επισήμανσης.

Ψηφίζω, ως εκ τούτου, κατά της έκθεσης.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Όπως έδειξε η συζήτηση, η δημιουργία οικολογικής επισήμανσης για τα αλιευτικά προϊόντα εγείρει σημαντικά ζητήματα.

Η εισηγήτρια λέει ότι ένα είδος κριτηρίου θα μπορούσε να βασίζεται σε αντικειμενικούς παράγοντες όπως η επιστημονική ανάλυση, η οποία προκύπτει από την εφαρμογή των κοινοτικών κανόνων που έχουν στόχο να διασφαλίσουν ότι όλη η αλιευτική δραστηριότητα στα κράτη μέλη της ΕΕ είναι βιώσιμη.

Τούτου λεχθέντος, η εισαγωγή άλλων ειδών κριτηρίων όπως οι πιο επιλεκτικές μέθοδοι παραγωγής, που θα οδηγούσε στην εφαρμογή ενός a posteriori κριτηρίου. Αυτό θα αντίκειτο στην αρχή ότι οι συνέπειες στους αλιευτικούς πόρους πρέπει να αναλύονται βάσει της απόφασης για τα τεχνικά μέτρα, και όχι εκ των υστέρων.

Υπάρχει επίσης η εισαγωγή κριτηρίων που σχετίζονται με την ασφάλεια των τροφίμων, που θα έθετε το ζήτημα του κινδύνου των αλιευτικών προϊόντων που αλιεύονται στην ανοικτή θάλασσα και δεν είναι κατάλληλα για κατανάλωση από τον άνθρωπο. Στην προκειμένη περίπτωση το πρόβλημα δεν είναι η επισήμανση. Τέτοιου είδους αλιευτικά προϊόντα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να πιάνονται, πόσο μάλλον να πουλιούνται. Να τι συμβαίνει όταν υπάρχει η πεποίθηση πως υπάρχει κάποιας μορφής θαλάσσια μόλυνση που οδηγεί σε απαγόρευση της αλιείας.

Ως εκ τούτου, παραμένουμε πιστοί σε όσα είπαμε στην παρέμβασή μας.

– Κατάσταση στη Μέση Ανατολή (B6-0469/2006)

  Marco Cappato (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ήθελα απλώς να υπογραμμίσω ότι, μολονότι υποστήριξα το ψήφισμα για τον Λίβανο, πολλοί από το Σώμα, μεταξύ των οποίων και ο Ύπατος Εκπρόσωπος κ. Σολάνα, χρησιμοποιούν συχνά ως συνώνυμα τους όρους «Ευρωπαϊκή Ένωση» και «κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης» υποστηρίζοντας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαδραμάτισε και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην κρίση του Λιβάνου και στην αποστολή της Unifil. Αυτό δεν αληθεύει, καθώς τον ρόλο αυτό έχουν αναλάβει κάποια από τα εθνικά κράτη μέλη.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δυστυχώς παραιτήθηκε ακόμη και από τη χρήση των μικρών και ασθενών μέσων εξωτερικής πολιτικής που διαθέτει. Ο ρόλος που θα μπορούσε να διαδραματίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση έγκειται στη δημιουργία μιας προοπτικής ένταξης για της χώρες της Νοτίου Μεσογείου, την Τουρκία, το Ισραήλ, αλλά και για τις δημοκρατίες από την άλλη πλευρά της Μεσογείου. Η πολιτική των κρατών μελών για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη είναι μια πολιτική ηττοπάθειας.

  Romano Maria La Russa (UEN). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, παρά το ότι είμαι απολύτως σύμφωνος με την αποστολή Unifil 2, επιτρέψτε μου να εκφράσω τους ενδοιασμούς μου όσον αφορά την πραγματική κινητοποίηση των ευρωπαϊκών κρατών, τα οποία, με εξαίρεση την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ισπανία, θα περιοριστούν στην παροχής μιας μάλλον συμβολικής συμμετοχής.

Μέχρι σήμερα, οι εκκλήσεις της Ευρώπης ήταν αδύναμες και τα λόγια του Ύπατου Εκπροσώπου για την εξωτερική πολιτική κ. Σολάνα, ο οποίος ζητούσε μια δυναμική ανταπόκριση από όλες τις χώρες της Ένωσης, διασκορπίστηκαν στον αέρα των Βρυξελλών. Ακόμη και αν ήθελα να παραβλέψω έναν συγκαλυμμένο φιλοπαλαιστινιακό προσανατολισμό που διακατέχει τα ευρωπαϊκά όργανα και ο οποίος πολλές φορές καταλήγει σε αντισημιτισμό, δεν θα μπορούσα να μην επισημάνω ακόμα μια φορά την ανικανότητα της Ευρώπης, η οποία, κινούμενη από τη συνήθη προσπάθεια αναζήτησης του πολιτικά ορθού, δεν θέλησε να λάβει μια σαφή και ξεκάθαρη θέση.

Αναρωτιέμαι ωστόσο πώς είναι δυνατόν να μιλάμε για ίσες αποστάσεις.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Αδάμος Αδάμου (GUE/NGL), γραπτώς. – Για 34 μέρες ο κόσμος παρακολουθούσε μια στρατιωτική επιχείρηση, ενός υπερεξοπλισμένου στρατού που- χάρη στην πρόνοια των ΗΠΑ και των υπερσύγχρονων πυραύλων που έστελναν μέχρι τέλους- ισοπέδωσε εισβάλλοντας τον νότιο Λίβανο, σκότωσε εκατοντάδες αμάχους, προσφυγοποίησε το ένα τρίτο του πληθυσμού και πήγε την οικονομία της χώρας είκοσι χρόνια πίσω. Το Ισραήλ είναι ένοχο για πάμπολλα εγκλήματα πολέμου που διεπράχθησαν- αυτό επιβεβαιώνουν και οι εκθέσεις της Διεθνούς Αμνηστίας και της Human Rights Watch.

Η σύλληψη των ισραηλινών στρατιωτών από τη Χιζμπολλάχ υπήρξε πρόφαση για εφαρμογή ενός προσχεδιασμένου πλάνου. Έχοντας, ως Κύπριοι, ίδια εμπειρία στρατιωτικής επέμβασης, απορρίπτουμε τη λογική των ίσων αποστάσεων που τηρείται στο κείμενο του ψηφίσματος του Κοινοβουλίου και κάθε πιθανότητα εξίσωσης θύτη και θύματος.

Υποστηρίζουμε το εμπάργκο στην αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στο Ισραήλ, προκειμένου να ανακοπεί η λειτουργία της στρατιωτικής αυτής μηχανής και να περάσει το μήνυμα ότι η διεθνής κοινότητα διαφωνεί με τη γενοκτονία που επιχειρείται ενάντια στον Παλαιστινιακό και τους γειτονικούς του λαούς. Απαιτούμε τη δημιουργία στην περιοχή μας, συμπεριλαμβανομένου και του Ισραήλ, ζώνης ελεύθερης από πυρηνικά.

Απαιτείται ξεκάθαρη καταδίκη της πολιτικής του Ισραήλ όσο αφορά την Παλαιστίνη και απόφαση για άμεση επιστροφή στις συνομιλίες με στόχο την ταχεία επίτευξη τελικής λύσης.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Είναι φοβερό το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο επέλεξε να υιοθετήσει την άποψη που εκφράζει αυτή η έκθεση, δηλαδή να βάλει το Ισραήλ και την Παλαιστίνη –δηλαδή τον θύτη και το θύμα– στο ίδιο καζάνι, όταν αυτό που χρειάζεται είναι μια σαφή καταδίκη τόσο των εγκλημάτων πολέμου που διαπράττει το Ισραήλ στον Λίβανο όσο και των επιθέσεων και της εσωτερικής τρομοκρατίας που συνεχίζει να διαπράττει το Ισραήλ στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, μεταξύ των οποίων και η Γάζα. Είναι μια κακή αρχή.

Σε μια ιδιαιτέρως περίπλοκη και δύσκολη περίοδο, αυτό που πρέπει να κάνει η ΕΕ είναι, τουλάχιστον, να ζητήσει τη συμμόρφωση του Ισραήλ με τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών όσον αφορά την κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών, την άμεση παύση των επιχειρήσεων του Ισραήλ στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, την άμεση άρση του αποκλεισμού της Γάζας, ανοίγοντας εκ νέου τα σύνορα με την Αίγυπτο και επιτρέποντας την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και αγαθών, την επιστροφή των Υψιπέδων του Γκολάν στη Συρία και των Shebaa Farms στον Λίβανο, την άμεση απελευθέρωση των εκλεγμένων παλαιστινίων υπουργών και μελών του κοινοβουλίου, την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την ανταλλαγή φυλακισμένων, το τέλος των εποικισμών και, τέλος, να ξαναρχίσει το Ισραήλ την επιστροφή των παλαιστινιακών φορολογικών και τελωνειακών εσόδων.

Η διαρκής ειρήνη στη Μέση Ανατολή εξαρτάται από τον σεβασμό των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού, του συριακού και του λιβανέζικου λαού στην αυτοκυριαρχία τους.

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. (EN) Σε αυτή τη συζήτηση σχετικά με την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, θα ήθελα να υπενθυμίσω στους συναδέλφους ότι στις 31 Μαΐου 2005, το Κοινοβούλιο ψήφισε, μέσω ψηφίσματος με θέμα «Η κοινότητα των Ασσυρίων και η κατάσταση στις φυλακές του Ιράκ».

Φοβούμαι ότι θα πρέπει να αναφέρω ότι η κατάσταση των Χριστιανών στο Ιράκ, και των Ασσυρίων ειδικότερα, εξακολουθεί να επιδεινώνεται. Μόλις μάθαμε ότι ο Δρ. Donny George, διευθυντής του Μουσείου του Ιράκ και ένας από τους επιφανέστερους Ασσυρίους της χώρας, διέφυγε στη Συρία μαζί με την οικογένειά του.

Ο απερχόμενος πρέσβης του Ηνωμένου Βασιλείου, William Patey, ανέφερε ότι το Ιράκ βρίσκεται ήδη σε ακήρυχτο εμφύλιο πόλεμο.

Τι πρέπει να γίνει; Πρέπει να υποστηρίξουμε πλήρως τους ηγέτες της εκκλησίας και την εκστρατεία «Σώστε τους Ασσυρίους», την οποία υποστηρίζω και η οποία με υποστηρίζει, στην εκστρατεία που θα διεξαγάγουν στο βόρειο Ιράκ αυτόν τον μήνα.

Εμείς στην Ευρώπη και τα Ηνωμένα Έθνη πρέπει να ασκήσουμε πιέσεις ώστε η αυτή η γηγενής ιρακινή κοινότητα, όπως και οι Κούρδοι, οι Σουνίτες και οι Σιίτες, να έχει τη δική της διοικητική περιοχή στο εσωτερικό ενός ενωμένου Ιράκ, όπως αναφέρεται στο Σύνταγμα του Ιράκ. Διαφορετικά, οι προοπτικές για τη χριστιανική κοινότητα της Μέσης Ανατολής, η οποία κάποτε ανήρχετο στο 20% του πληθυσμού, είναι να εκδιωχθεί εντελώς.

  Patrick Gaubert (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Στην ομιλία μου στην Ολομέλεια στις 6 Σεπτεμβρίου απηύθυνα έκκληση για μια ισορροπημένη εκτίμηση της κατάστασης πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου, των συνεπειών της για τους εμπλεκόμενους πληθυσμούς και του μέλλοντος της περιοχής.

Η κοινή πρόταση ψηφίσματος δεν νομίζω ότι ανταποκρίνεται σε αυτή τη μέριμνα για ισορροπία, στο πλαίσιο, μεταξύ άλλων, των αιτιολογικών σκέψεων Α και Β και των παραγράφων 17, 20 και 25.

Ως εκ τούτου, καταψήφισα το κείμενο του ψηφίσματος.

  Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Η Λίστα του Ιουνίου λυπάται βαθιά για τη σημερινή κατάσταση στον Λίβανο. Σε έναν πόλεμο, οι ανυπεράσπιστοι και οι αθώοι είναι πάντα εκείνοι που πληρώνουν το υψηλότερο τίμημα. Η σύγκρουση στον Λίβανο είναι ένα κλασσικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η βία γεννά βία, και αποκηρύσσουμε σθεναρά όλες τις μορφές βίας που διαπράττονται και από τις δύο πλευρές. Η έκθεση στο σύνολό της περιέχει πολλές καλές προτάσεις και ιδέες, αλλά πιστεύουμε ότι τα Ηνωμένα Έθνη πρέπει να είναι το όργανο με την ύψιστη εξουσία σε αυτή την περιοχή. Η έκθεση θίγει επίσης ένα ευαίσθητο ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής, σχετικά με το οποίο οι κυβερνήσεις των κρατών μελών διαφωνούν. Πιστεύουμε ότι εναπόκειται στην κυβέρνηση κάθε κράτους μέλους να υιοθετήσει μια θέση επί αυτού του ζητήματος. Πιστεύουμε ότι το ζήτημα συνολικά ανήκει στο πεδίο αρμοδιοτήτων των Ηνωμένων Εθνών και όχι της ΕΕ.

Η Λίστα του Ιουνίου απέχει, συνεπώς, από την ψηφοφορία.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Μεταξύ των άλλων πτυχών που αξίζουν επίκρισης, επιδιώκοντας να συγχύσει τον επιτιθέμενο, το Ισραήλ, και τα εγκλήματά του, με τα θύματά του, τον παλαιστινιακό και τον λιβανέζικο λαό και τον εύλογο αγώνα της αντίστασής τους στην εισβολή και την κατοχή, το Κοινοβούλιο, για μία ακόμη φορά, ένιψε με επονείδιστο τρόπο τας χείρας του από την ευθύνη του Ισραήλ για τα εγκλήματά του.

Συγχωνεύει επίσης τα ψηφίσματα 1701 και 1559 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, αντί να τονίσει ότι «ο απώτερος στόχος πρέπει να ο αφοπλισμός όλων των ενόπλων ομάδων, μεταξύ των οποίων και της Χεζμπολάχ». Επιπλέον, δεν προχωρά πέρα από την απλή αναφορά των ψηφισμάτων 242, 338, 426 και 520.

Μολαταύτα, δεδομένων των συγκλονιστικών στοιχείων για τις σοβαρές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, μπροστά στη βίαιη επίθεση του Ισραήλ εναντίον του παλαιστινιακού και του λιβανέζικου λαού και, συγκεκριμένα, δεδομένης της αποφασιστικής, σθεναρής αντίστασης του λαού αυτών των χωρών, το Κοινοβούλιο αναγνωρίζει κάτι που ήταν αναγκαίο εδώ και καιρό: «η δίκαιη και διαρκής λύση στην ισραηλινοπαλαιστινιακή διένεξη είναι αναγκαία για την εμπέδωση της ειρήνης και της ασφάλειας σε ολόκληρη την περιοχή, μια “συνολική, διαρκής και βιώσιμη λύση” στα προβλήματα της περιοχής, βάσει των “σχετικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών”».

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Επιδοκιμάζω το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την Μέση Ανατολή. Η πρόοδος προς την κατεύθυνση μιας διαρκούς ειρήνης στη Μέση Ανατολή θα επιτευχθεί μόνο όταν η αμοιβαία συνύπαρξη ενός ισραηλινού και ενός παλαιστινιακού κράτους, με ασφαλή αλλά και αναγνωρισμένα σύνορα, γίνει σεβαστή και αποδεκτή από τη διεθνή κοινότητα. Υπό το πρίσμα αυτό, καλώ την ΕΕ να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να εξασφαλιστεί αυτό το αποτέλεσμα.

Ενώ η διαμάχη συνεχιζόταν στον Λίβανο, διέφυγαν της διεθνούς προσοχής οι 250 αεροπορικές επιδρομές, οι 1000 επιθέσεις πυροβολικού και οι περισσότερες από 200 δολοφονίες που έπληξαν τον λαό της Γάζας, καθώς και, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη καταμέτρηση, η κράτηση περίπου 300 παλαιστίνιων παιδιών σε φυλακές του Ισραήλ. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει στρατιωτική λύση σε αυτήν την κρίση και ότι η ΕΕ θα πρέπει να καλέσει το Ισραήλ να παύσει τις επιθετικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην περιοχή και να απελευθερώσει αμέσως τα φυλακισμένα παιδιά των Παλαιστινίων που έχουν συλληφθεί από τον ισραηλινό στρατό.

  Mary Lou McDonald (GUE/NGL), γραπτώς. (EN) Η ανθρωπιστική καταστροφή της οποίας υπήρξαμε μάρτυρες στον Λίβανο, με εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες και από τις δύο πλευρές, ζημίες σε ζωτικής σημασίας υποδομές και με εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένους δεν έληξε με την κατάπαυση του πυρός. Είναι σαφές ότι μια δίκαιη και διαρκής λύση στη διαμάχη μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων είναι απαραίτητη για την ειρήνη και τη σταθερότητα σε ολόκληρη την περιοχή.

Απαιτείται ισχυρή και θετική ηγεσία ώστε να επανέλθει η ειρηνευτική διαδικασία της Μέσης Ανατολής στην κορυφή της διεθνούς πολιτικής ατζέντας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να διαδραματίσει κάποιο ρόλο παρέχοντας ένα μέρος αυτής της ηγεσίας, καθώς και επανεξετάζοντας την προσέγγισή της σχετικά με την παροχή βοήθειας στην Παλαιστίνη και τις σχέσεις της με τη Χαμάς.

  Willy Meyer Pleite (GUE/NGL), γραπτώς. (ES) Γνωμοδοτούμε σήμερα σχετικά με μια πρόταση ψηφίσματος για την κρίση στη Μέση Ανατολή, αποδεικνύοντας ότι, σε αντίθεση με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Κοινοβούλιο στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Ψηφίζω υπέρ διότι αυτό το ψήφισμα περιλαμβάνει ορισμένα στοιχεία που είναι κρίσιμα για της ενίσχυση της εύθραυστης ανακωχής μεταξύ του ισραηλινού στρατού και της πολιτοφυλακής της Χεζμπολάχ. Όπως υποδεικνύει το κείμενο, μόνο ο πολιτικός διάλογος μπορεί να επιλύσει αυτή τη σύγκρουση, ποτέ η στρατιωτική δράση.

Παρά το γεγονός αυτό, ορισμένα θέματα παραμένουν επί τάπητος, όπως, για παράδειγμα, η ατιμωρησία του Ισραήλ μετά τη σύγκρουση. Η ΕΕ πρέπει να είναι θαρραλέα και να ηγηθεί την έκκλησης προς το Ισραήλ να μοιραστεί το κόστος της ανοικοδόμησης μετά την καταστροφή που προκλήθηκε από τον βομβαρδισμό των υποδομών και των πολιτικών στόχων.

Ειδικά επειδή η συνεχιζόμενη κατοχή και οι επιθέσεις κατά της Παλαιστίνης δεν πρέπει να ξεχαστούν, είναι αναγκαία η διεξαγωγή μιας Διεθνούς Διάσκεψης για την επίλυση της κρίσης της Μέσης Ανατολής. Η εν λόγω Διάσκεψη θα αναζητούσε μέτρα κυρώσεων κατά του κράτους του Ισραήλ και την επιστροφή του στο σεβασμό του διεθνούς δικαίου και θα διασαφήνιζε τον Οδικό Χάρτη που αποσκοπεί στην επίλυση της σύγκρουσης.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Tο ΚΚΕ καταψηφίζει το απαράδεκτο κοινό ψήφισμα που υπογράφτηκε από εκπροσώπους όλων των πολιτικών ομάδων.

Ταυτίζεται με τη στάση της ΕΕ που έχει εγκρίνει το σχέδιο ΝΑΤΟ- ΗΠΑ "νέα Μέση Ανατολή" συνέπεια του οποίου ήταν και ο πόλεμος κατά του Λιβάνου τον οποίο ονομάζει ως "σύγκρουση" αθωώνοντας το Ισραήλ.

Επιχειρώντας να παρουσιασθεί η ΕΕ με ίσες αποστάσεις βάζει στην ίδια μοίρα θύτες και θύματα, ενοχοποιεί την αντίσταση των λαών κατά της ιμπεριαλιστικής πολιτικής του Ισραήλ- ΗΠΑ.

Εγκρίνει το ψήφισμα 1701, χαιρετίζει την αποστολή Ευρωπαϊκών κατοχικών στρατευμάτων, πιέζει για αφοπλισμό λαϊκών δυνάμεων που αντιστάθηκαν ηρωικά στον άδικο επιθετικό πόλεμο. Με αυτόν τον τρόπο συναινεί στην υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Αποδίδει τις ευθύνες στους Παλαιστίνιους χωρίς να καταγγέλλει τη γενοκτονία τους από το Ισραήλ.

Δεν αναφέρεται στην αναγνώριση παλαιστινιακής κυβέρνησης ούτε στην απελευθέρωση χιλιάδων κρατουμένων Λιβανέζων- Παλαιστινίων στις Ισραηλινές φυλακές.

Χαιρετίζει την κατοχική παρουσία της ΕΕ στη Μέση Ανατολή που δεν εγγυάται ειρήνη σε όφελος των λαών, αλλά θα πυροδοτήσει όξυνση της κατάστασης στοχεύοντας στην υλοποίηση του ΝΑΤΟϊκού σχεδίου για τον έλεγχο της περιοχής

Οι πολιτικές δυνάμεις που υπογράφουν έχουν τεράστιες ευθύνες απέναντι στους λαούς, τις λαϊκές δυνάμεις και οργανώσεις που μάχονται μακροχρόνια δίνοντας ποταμούς αίματος.

Στον αγώνα αυτό, το ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του καλώντας τούς λαούς να δυναμώσουν την πάλη κατά του Αμερικανοευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού.

  Tobias Pflüger (GUE/NGL), γραπτώς. (DE) Η συμφωνία για την αποστολή στρατευμάτων στον Λίβανο φανερώνει άγνοια των κανόνων εμπλοκής.

Αν και είναι θετικό το ότι το Σώμα αυτό εξέφρασε την υποστήριξή του σχετικά με τη σύγκληση ειρηνευτικής διάσκεψης για τη Μέση Ανατολή, είναι θλιβερό το γεγονός ότι η θετική ψήφος των μελών του υπέρ της αποστολής στρατευμάτων στον Λίβανο έγινε επί τη βάσει μιας εντολής η οποία δεν ήταν από καμία άποψη σαφής. Δεν έλαβαν καμία ενημέρωση ή άλλες πληροφορίες σχετικά με τους κανόνες εμπλοκής της προσωρινής δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στον Λίβανο (UNIFIL), οι οποίοι παραμένουν μυστικοί.

Στο ψήφισμα του Σώματος αναφέρεται ότι θα ήταν ευπρόσδεκτη μια «ισχυρή εντολή» για τις δυνάμεις που πρόκειται να σταλούν στον Λίβανο. Ωστόσο, δεν αποκλείεται ρητώς η πιθανότητα να αποτελεί ο αφοπλισμός της Χεζμπολάχ μέρος της αποστολής των στρατιωτών της UNIFIL, καθώς και των στρατιωτών των κρατών μελών της ΕΕ. Είναι απερίσκεπτα παράλογο να υποστηρίζονται στρατιωτικές ενέργειες αυτού του είδους, και το de facto αποτέλεσμα είναι να δίνεται το πράσινο φως για χρησιμοποίηση των ευρωπαϊκών στρατευμάτων για τη διεξαγωγή πολέμου στον Λίβανο.

Είναι επαίσχυντο το γεγονός ότι στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο πόλεμος στον Λίβανο περιγράφεται απλώς ως «υπερβολική αντίδραση» εκ μέρους του Ισραήλ στις επιθέσεις της Χεζμπολάχ και, ενόψει του αριθμού των θυμάτων μεταξύ του άμαχου πληθυσμού, αυτό μόνο κυνικό μπορεί να θεωρηθεί.

Προφανώς υπάρχουν ορισμένοι που δεν ικανοποιούνται με τον αριθμό των θυμάτων, καθώς στο ψήφισμα υποστηρίζεται ότι «η παρουσία πολυεθνούς δύναμης στον Λίβανο θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο που θα πρέπει να ακολουθηθεί και στη διαδικασία των συνομιλιών για τη διευθέτηση της ισραηλινοπαλαιστινιακής διένεξης». Απεναντίας, αυτό που χρειάζεται είναι μια πολιτική λύση και όχι η συνεχής αποστολή νέων δυνάμεων.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Μερικές φορές το μόνο πράγμα για το οποίο πρέπει να μιλάμε είναι η ειρήνη. Δεν είναι ώρα για αντεγκλήσεις, αντιπαραθέσεις ή τακτοποίηση παλαιών λογαριασμών. Η ειρήνη στη Μέση Ανατολή μπορεί να οικοδομηθεί μόνο μεταξύ λαών, χωρών και κρατών που είναι ελεύθερα και δημοκρατικά, υπεύθυνα για τις δικές τους πράξεις και ικανά να διαχειριστούν το έδαφός τους. Η δημοκρατία, η ελευθερία και η ανάπτυξη είναι το καλύτερο αντίδοτο σε ιδεολογίες σύμφωνα με τις οποίες κάποιοι άτυχοι άνθρωποι γίνονται όμηροι της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού.

Είναι επίσης αναγκαίο αυτή τη στιγμή να μιλήσουμε για ασφάλεια χωρίς την οποία δεν μπορεί να εδραιωθεί η ειρήνη. Κατά συνέπεια, η αποστολή μιας σημαντικής στρατιωτικής δύναμης με επιχειρησιακή ικανότητα στον νότιο Λίβανο είναι μια λύση που θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία των γεγονότων και που θα μπορούσε να συμβάλει στην πρόληψη μιας επανάληψης των επιθέσεων και των πολέμων.

Ωστόσο, γνωρίζουμε τους κινδύνους. Δεν έχουν όλοι τις καλύτερες των προθέσεων, ούτε όλα τα καθεστώτα έχουν τη διάθεση να υιοθετήσουν μια συμβιβαστική στάση. Αυτό δεν θα σταθεί εμπόδιο για την ειρήνη, αλλά θα κάνει τους ανθρώπους να πάψουν να είναι αφελείς.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. (NL) Προσυπογράφω το συμβιβαστικό κείμενο για τη Μέση Ανατολή. Δεν υπάρχει στρατιωτική λύση στα προβλήματα της περιοχής αυτής. Πρέπει να καταδικάσουμε όχι μόνο την εξόφθαλμη και σκοπίμως αδιάκριτη χρήση βίας από το Ισραήλ, υπό τη μορφή βομβαρδισμού μη στρατιωτικών στόχων, τη χρήση παράνομων όπλων, τη μεγάλης κλίμακας καταστροφή μη στρατιωτικών υποδομών και τη σοβαρή καταστροφή που έγινε στην ακτογραμμή, αλλά και τις γενικευμένες επιθέσεις με πυραύλους που εξαπολύει η Χεζμπολάχ.

Τα κράτη μέλη πρέπει να εμποδίσουν την επανάληψη ενός αγώνα εξοπλισμών στην περιοχή εφαρμόζοντας αυστηρά τον κώδικα συμπεριφοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξαγωγή όπλων σε όλα τα όπλα που προορίζονται για την περιοχή. Τώρα που η πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή αποδείχθηκε αποτυχημένη, είναι ζωτικής σημασίας να διεξαχθεί μια νέα περιφερειακή διάσκεψη για την ειρήνη –μια «Μαδρίτη ΙΙ»– προκειμένου να βρεθεί μια συνολική, διαρκής και εφικτή λύση βάσει του δικαιώματος του κράτους του Ισραήλ να ζει εντός ασφαλών και αναγνωρισμένων συνόρων και του δικαιώματος των Παλαιστινίων σε ένα βιώσιμο δικό τους κράτος, που θα βασίζεται στα κατεχόμενα εδάφη, με μεγάλη προσοχή να δίδεται στην ασφάλεια και στον αφοπλισμό.

Η ΕΕ πρέπει να αναβιώσει τον διάλογο με τη Συρία και να εμπλέξει τη χώρα στις ειρηνευτικές προσπάθειες, μεταξύ άλλων υπογράφοντας την κοινή συμφωνία σύνδεσης ως ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκεί με αποτελεσματικότερο τρόπο.

  Κυριάκος Τριανταφυλλίδης (GUE/NGL), γραπτώς. – Για 34 μέρες ο κόσμος παρακολουθούσε μια στρατιωτική επιχείρηση, ενός υπερεξοπλισμένου στρατού που- χάρη στην πρόνοια των ΗΠΑ και των υπερσύγχρονων πυραύλων που έστελναν μέχρι τέλους- ισοπέδωσε εισβάλλοντας το νότιο Λίβανο, σκότωσε εκατοντάδες αμάχους, προσφυγοποίησε το ένα τρίτο του πληθυσμού και πήρε την οικονομία της χώρας είκοσι χρόνια πίσω. Το Ισραήλ είναι ένοχο για πάμπολλα εγκλήματα πολέμου που διεπράχθησαν- αυτό επιβεβαιώνουν και οι εκθέσεις της Διεθνούς Αμνηστίας και της Human Rights Watch.

Η σύλληψη των ισραηλινών στρατιωτών από τη Χιζμπολλάχ υπήρξε πρόφαση για εφαρμογή ενός προσχεδιασμένου πλάνου. Έχοντας ως Κύπριοι ίδια εμπειρία στρατιωτικής επέμβασης, απορρίπτουμε τη λογική των ίσων αποστάσεων που τηρείται στο κείμενο του ψηφίσματος του κοινοβουλίου και κάθε πιθανότητα εξίσωσης θύτη και θύματος.

Υποστηρίζουμε το εμπάργκο στην αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στο Ισραήλ, προκειμένου να ανακοπεί η λειτουργία της στρατιωτικής αυτής μηχανής και να περάσει το μήνυμα ότι η διεθνής κοινότητα διαφωνεί με τη γενοκτονία που επιχειρείται ενάντια στον Παλαιστινιακό και τους γειτονικούς του λαούς. Απαιτούμε τη δημιουργία στην περιοχή μας, συμπεριλαμβανομένου και του Ισραήλ, ζώνης ελεύθερης από πυρηνικά.

Απαιτείται ξεκάθαρη καταδίκη της πολιτικής του Ισραήλ όσο αφορά την Παλαιστίνη και απόφαση για άμεση επιστροφή στις συνομιλίες με στόχο την ταχεία επίτευξη τελικής λύσης.

– Πυρκαγιές στα δάση και πλημμύρες (B6-0460/2006)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα το κείμενο του κοινού ψηφίσματος που κατατέθηκε από έξι πολιτικές ομάδες σχετικά με τις δασικές πυρκαγιές και τις πλημμύρες. Καταρχάς είμαι ικανοποιημένος διότι, εκτός από τις πυρκαγιές, προστέθηκαν και οι πλημμύρες στο αρχικό κείμενο. Ουσιαστικά, είναι σαφές ότι, προϊόντος του χρόνου, η αυξανόμενη έκταση των φυσικών καταστροφών και των άλλων συμφορών που πλήττουν τα εδάφη και τους πληθυσμούς ενίοτε υπερβαίνουν τις ικανότητες ορισμένων κρατών μελών για την αντιμετώπισή τους και καθιστούν απαραίτητη τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν φαίνεται να συμμετέχει επαρκώς στην αντιμετώπιση αυτών των κρίσεων και λυπούμαι διότι στο ψήφισμα δεν υποστηρίζεται με σαφή και ακόμη πιο απόλυτο τρόπο η ιδέα της δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής δύναμης πολιτικής προστασίας. Αυτό δεν θα σήμαινε την πρόσληψη υπαλλήλων αρμοδίων για την πολιτική προστασία αλλά την ύπαρξη ενός σώματος επικεφαλής σε ευρωπαϊκό επίπεδο που να έχει την εξουσία του συντονισμού ορισμένων δυνάμεων πολιτικής προστασίας εντός της επικράτειας της Ένωσης, και αυτό κατόπιν αιτήματος ενός κράτους μέλους το οποίο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια συγκεκριμένη κατάσταση.

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. (SV) Καταψηφίσαμε σήμερα το κοινό ψήφισμα για τις πυρκαγιές στα δάση.

Λυπούμαστε για τον μεγάλο αριθμό εκτεταμένων δασικών πυρκαγιών και πλημμύρων που έπληξαν την Ευρώπη. Πιστεύουμε ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, η ΕΕ πρέπει να παράσχει οικονομική βοήθεια στις πληγείσες χώρες και περιφέρειες όταν συμβαίνουν ακραίες φυσικές καταστροφές. Αυτού του είδους η βοήθεια δεν πρέπει, ωστόσο, να προκαλέσει μια κατάσταση στην οποία οι δασικές πυρκαγιές θα οδηγούν σε οικονομικό όφελος.

Δεν πιστεύουμε, ωστόσο, ότι οι πυρκαγιές και πλημμύρες που επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο στις ίδιες περιοχές δικαιολογούν είτε κοινά μέσα για την καταπολέμηση αυτών των γεγονότων ή κοινή χρηματοδότηση για την αποζημίωση των πληγέντων. Πιστεύουμε, αντιθέτως, ότι το σημαντικότερο έργο για την καταπολέμηση αυτών των πυρκαγιών και των αιτών τους πρέπει να γίνεται τοπικά και εθνικά και πρέπει επίσης να ξεκινά και να χρηματοδοτείται σε αυτά τα επίπεδα.

  Den Dover (PPE-DE), γραπτώς. (EN) Οι βρετανοί Συντηρητικοί συμπονούν τα θύματα των δασικών πυρκαγιών του καλοκαιριού. Ωστόσο, αυτό το ψήφισμα δεν αντιμετωπίζει επαρκώς το γεγονός ότι οι περισσότερες από αυτές τις πυρκαγιές φαίνονται να έχουν τεθεί σκοπίμως από εμπρηστές. Ακόμα και ο ίδιος ο Υπουργός Περιβάλλοντος της ισπανικής κυβέρνησης άφησε να εννοηθεί ότι ορισμένες από τις πυρκαγιές ίσως να είχαν τεθεί από εργαζομένους στον δασικό τομέα που είχαν εξαγριωθεί επειδή δεν είχαν αποσπαστεί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού από τα περιφερειακά πυροσβεστικά σώματα. Είναι απαραίτητο κάθε κράτος μέλος να αναλάβει περισσότερες προληπτικές δράσεις για να σταματήσουν την επανάληψη τέτοιων σκόπιμων ενεργειών. Για αυτόν τον λόγο, οι βρετανοί Συντηρητικοί δεν θα υποστηρίξουν την κοινή πρόταση ψηφίσματος.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Ψηφίσαμε υπέρ της έκθεσης, αλλά είμαστε απογοητευμένοι με την απόρριψη της πρότασής μας να κληθεί η Επιτροπή να παράσχει έκτακτη οικονομική βοήθεια στην Πορτογαλία, προκειμένου να υποστηριχθεί η αποκατάσταση των δασικών περιοχών που κάηκαν στα εθνικά πάρκα Peneda-Gerês και Serras d’Aire e Candeeiros, εξαιτίας του ανυπολόγιστου οικολογικού και οικονομικού ενδιαφέροντός τους καθώς και του ενδιαφέροντος από άποψη τοπίου.

Χαιρετίζουμε, ωστόσο, το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο κάλεσε για μία ακόμη φορά την Επιτροπή να κινητοποιήσει το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τρόπο ευέλικτο, διευκολύνοντας την εφαρμογή του σε περιπτώσεις όπως οι τραγωδίες που προκλήθηκαν από τις δασικές πυρκαγιές. Οι δασικές πυρκαγιές δεν προκαλούν μόνο τεράστιες ζημίες, αλλά επηρεάζουν επίσης τον τρόπο ζωής των ανθρώπων, ιδίως στις λιγότερο ευημερούσες περιοχές, οι οποίοι καλούνται να αντιμετωπίσουν τις καταστροφικές συνέπειες επί των υποδομών, του οικονομικού δυναμικού, της απασχόλησης, της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, του περιβάλλοντος και του τουρισμού, γεγονός που συνεπάγεται αρνητικές επιπτώσεις επί της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής.

Χαιρετίζουμε την έμφαση στην ανάγκη το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το πρόγραμμα «Έμφαση στα Δάση» να κατευθύνουν τις προσπάθειές τους στην πρόληψη των δασικών πυρκαγιών στις νότιες χώρες.

  Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Η Λίστα του Ιουνίου χαιρετίζει τη διεθνή αλληλεγγύη όταν μια χώρα πλήττεται από δασικές πυρκαγιές και πλημμύρες. Λυπούμαστε, ωστόσο, που τα θεσμικά όργανα της ΕΕ προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τραγικά γεγονότα για να ενισχύσουν την επιρροή της ΕΕ σε διαφόρους τομείς πολιτικής. Είναι βασικά ευθύνη των κρατών μελών να λαμβάνουν μέτρα για τη μείωση της πιθανότητας εκδήλωσης πυρκαγιών, για παράδειγμα. Οι πόροι μπορούν να συντονιστούν και να αναληφθεί κοινή δράση εκτός του πλαισίου της ευρωπαϊκής συνεργασίας.

Καταψήφισα, συνεπώς, αυτό το ψήφισμα.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Δυστυχώς κ. Πρόεδρε στο ψήφισμα υπάρχει περιορισμένη μόνο αναφορά στη δυνατότητα μη αναδάσωσης των ιδιωτικών περιοχών που είναι χαρακτηρισμένες ως δασικές. Ο αποχαρακτηρισμός δασών και δασικών εκτάσεων που οδηγούν σε αλλαγές χρήσης γης, οι νομιμοποιήσεις των μεγάλων καταπατητών αποτελούν, τουλάχιστον για την Ελλάδα, βασική αιτία εκδήλωσης των πυρκαγιών που σε μεγάλο βαθμό οφείλονται σε εμπρησμούς.

Ηθικός αυτουργός αυτών των εγκλημάτων είναι οι πολιτικές εμπορευματοποίησης, ιδιωτικοποίησης, και εκμετάλλευσης της δασικής γης, για άλλες δραστηριότητες θυσιάζοντας έτσι στο βωμό του κέρδους σημαντικούς πνεύμονες ζωής και επιβαρύνοντας σημαντικά το περιβάλλον.

Στην Ελλάδα μάλιστα προτείνεται ακόμα και η αλλαγή του σχετικού άρθρου του συντάγματος που προστατεύει τα δάση, ό,τι δηλαδή έχει απομείνει από αυτά, κυρίως γύρω από τις μεγάλες πόλεις και στις αναπτυσσόμενες τουριστικά και οικιστικά περιοχές ώστε να μην υπάρχουν εμπόδια στην υλοποίηση αυτής της αντιλαϊκής αντιπεριβαλλοντικής πολιτικής.

Στις εγκληματικές πολιτικές συμβάλλει η ανεπάρκεια των μέσων και της έλλειψης προσωπικού, αναδεικνύονται άμεσα οι πολιτικές ευθύνες ΕΕ και κυβερνήσεων και οι απάνθρωπες και αντιπεριβαλλοντικές συνέπειες των πολιτικών που εφαρμόζουν.

Η ανάγκη αποζημιώσεων και ενισχύσεων στους πληγέντες είναι και μεγάλη και άμεση. Ακόμα μεγαλύτερη είναι όμως η ανάγκη μιας άλλης πολιτικής.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Μόλις γυρίσαμε από τις διακοπές μας. Κανονικά θα έπρεπε να είμαστε ανανεωμένοι και να ανυπομονούμε να ξεκινήσουμε.

Αυτή τη χρονιά, ωστόσο, επιστρέψαμε φτωχότεροι, μετά τις πυρκαγιές που κατέστρεψαν δάση, επιτέθηκαν σε σπίτια και προκάλεσαν απώλειες ανθρώπινων ζωών. Έχουμε κουραστεί να ακούμε δικαιολογίες και νιώθουμε αναμφισβήτητα απογοητευμένοι.

Το σενάριο της ξηρασίας, των θερμών καλοκαιριών και των πυρκαγιών επαναλαμβάνεται το δίχως άλλο τα τελευταία χρόνια. Δεν αρκεί να συμβιβαζόμαστε με έναν ακριβή υπολογισμό για το πότε θα ξεσπάσουν κρίσεις. Μπορούν και πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα.

Τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για τη διαχείριση των εκτάκτων καταστάσεων στην επικράτειά τους και πρέπει να καλούνται να λογοδοτήσουν όταν δεν κάνουν ό,τι μπορούν για να αποτρέψουν τέτοιου είδους καταστροφές. Καταδικάζω, συνεπώς, την αδυναμία της κυβέρνησής μου να καθαρίσει τους θάμνους, κάτι για το οποίο είναι υπεύθυνη στο εθνικό πάρκο Peneda-Gerês. Αυτή η αδυναμία είναι ακατανόητη. Αυτή η αδυναμία προκάλεσε τον εμπρησμό.

Πρέπει να εκφράσω τη θλίψη μου για την απώλεια ανθρώπινων ζωών σε διάφορες πυρκαγιές στη χώρα μου και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αν χρειαζόμασταν λόγους για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί, οι δράσεις που ανελήφθησαν στις χώρες μας και τα μέτρα ενίσχυσης της Ένωσης είναι συνυφασμένα με την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Πρέπει να είμαστε αποφασιστικοί στον αγώνα μας κατά των πυρκαγιών, στον αγώνα ενάντια στην καταστροφή της περιουσίας και των δασών μας, και στη διαφύλαξη του μέλλοντος.

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. (EN) Κύριε Πρόεδρε, υποστήριξα απρόθυμα αυτό το ψήφισμα καθώς είχα ψηφίσει κατά της ιδέας, που περιλαμβάνεται σε αυτό, να αποσταλεί μια αντιπροσωπεία σε πλήρη σύνθεση του Κοινοβουλίου για να επιθεωρήσει τις ζημίες που προκάλεσαν οι πυρκαγιές σε διάφορες περιοχές. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει αναλογία μεταξύ αυτού και των ζητημάτων και δεν νομίζω ότι τα κονδύλια που προορίζονται για να χρησιμοποιηθούν σε αυτό το εγχείρημα θα ήταν καλύτερο να χρησιμοποιηθούν κάπου αλλού.

– Διακοπή των διαπραγματεύσεων σχετικά με την Ατζέντα της Ντόχα για την ανάπτυξη (ADD) (B6-0465/2006)

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. (EN) Είναι τραγικό που αυτό έπληξε τη γεωργία, όταν αυτή αντιστοιχεί σε λιγότερο του 5% του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών και όμως είναι τόσο ζωτικής σημασίας για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Ενώ η Ινδία έχει υποβάλει πρόταση να τερματίσει τις αγροτικές επιδοτήσεις έως το 2013, φαίνεται ότι οι ΗΠΑ κλίνουν αποφασιστικά στο να αυξήσουν τις αγροτικές επιδοτήσεις. Μπορούμε απλώς να ελπίζουμε να επανέλθει η λογική σε αυτές τις διαπραγματεύσεις που είναι τόσο σημαντικές και τόσο ζωτικές για πολλούς!

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Αυτό που αντιλαμβανόμαστε από τις δηλώσεις που έκαναν η UNICE και ο κ. Mandelson είναι ότι αυτοί που κινδυνεύουν να βγουν περισσότερο χαμένοι από τη διακοπή των διαπραγματεύσεων στον ΠΟΕ είναι οι λιγότερο αναπτυγμένες χώρες. Οι δηλώσεις συγκαλύπτουν το περιεχόμενο της Ατζέντας της Ντόχα, η οποία επιδιώκει την προώθηση της ελευθέρωσης αγαθών και υπηρεσιών, καθώς η κεντρική ιδέα είναι ότι η ανάπτυξη προωθείται μέσω του ελεύθερου εμπορίου οποιουδήποτε εμποδίου στις μεγάλες πολυεθνικές και ότι υπάρχει μια αντίφαση ανάμεσα στις πολυμερείς και περιφερειακές διμερείς εμπορικές συμφωνίες. Αυτό απέχει παρασάγγας από την αλήθεια.

Ο ΠΟΕ είναι υποχείριο των μεγάλων πολυεθνικών, καθώς τους παρέχει επεκτεινόμενες αγορές, ενισχύει τα κέρδη τους, τους δίνει πρόσβαση σε πρώτες ύλες και τους ανοίγει τον δρόμο για την περαιτέρω εκμετάλλευση της καπιταλιστικής περιφέρειας.

Με τον παρόντα περιορισμό στην επέκταση της αγοράς και την αυξανόμενη δύναμη των αναδυόμενων δυνάμεων, οι κεντρικοί ανταγωνισμοί εντείνονται και γίνεται πιο δύσκολο να δεχτεί κανείς στα τυφλά την περιφέρεια. Επιπλέον, αυξήθηκε η αντίσταση στις καταστροφικές πολιτικές του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΠΟΕ καθώς και στην αδηφάγα κυριαρχία των πολυεθνικών.

Εξ ου και η πίεση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων να δεχτεί η περιφέρεια την Ατζέντα, όπως συνέβη στον Γύρο της Ουρουγουάης, ο οποίος χρειάστηκε οκτώ χρόνια για να ολοκληρωθεί.

Συνεπώς, καταψηφίσαμε το ψήφισμα.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Ελπίζω αυτό το ψήφισμα σχετικά με την αναστολή του Γύρου της Ντόχα να στείλει σαφές μήνυμα στις διαπραγματευόμενες πλευρές σχετικά με τη συνεχή δέσμευση αυτού του Κοινοβουλίου στον πολυμερισμό ως κινητήριας δύναμης της παγκόσμιας ανάπτυξης.

Είναι αλήθεια ότι οι χώρες δεν προσέρχονται στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων επί ίσοις όροις στο διεθνές εμπόριο. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τιμήσουμε τις δεσμεύσεις μας της Ντόχα για «λιγότερη από πλήρη αμοιβαιότητα» στις διαπραγματεύσεις για την πρόσβαση στην αγορά μη γεωργικών προϊόντων (NAMA), για ειδική και διαφορετική μεταχείριση και για τη βοήθεια για το εμπόριο προς τις φτωχότερες χώρες. Σημαίνει ιδιαίτερα ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να επιτρέπουμε στη γεωργία, η οποία αντιστοιχεί μόνο στο 2% της οικονομίας μας, να παραμένει το εμπόδιο αυτών των συνομιλιών.

Ελπίζω ότι αυτή η περίοδος απογραφής στον ΠΟΕ θα επιτρέψει στις πλευρές να εξετάσουν όχι μόνο το πώς πρέπει να αλλάξει αυτός ο οργανισμός, αλλά και σχετικά με τις αξίες αυτού του οργανισμού – ενός μοναδικού φορέα στο διεθνές δίκαιο. Ο διμερισμός –με τους άνισους όρους του– αποτελεί ανεπαρκές υποκατάστατο για τις αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες θα αναγκαστούν να αποδεχτούν λιγότερο ευνοϊκούς όρους σχετικά με την πρόσβαση στην αγορά και τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Ψήφισα υπέρ μιας ανανεωμένης δέσμευσης σε αυτόν τον γύρο ΠΟΕ, ως ένα φιλόδοξο γύρο εμπορίου αλλά και ως τον αναπτυξιακό γύρο που προοριζόταν αρχικά να είναι.

  Jean-Claude Martinez (NI), γραπτώς. – (FR) Στη σύνοδο κορυφής της Γενεύης τον Ιούνιο του 2006, η Ευρώπη επέδειξε ευελιξία μέχρις ότου υπέκυψε στις εμπορικές διαπραγματεύσεις του ΠΟΕ. Μετά την αποδοχή, στις 18 Δεκεμβρίου 2005 στο Χονγκ-Κονγκ, της κατάργησης των επιστροφών κατά τις αγροτικές μας εξαγωγές από το 2013, ο κ. Mandelson, ο Επίτροπός μας και επικεφαλής των διαπραγματεύσεων, έκανε στη Γενεύη τη μεγαλειώδη χειρονομία η οποία επέτρεψε την επίτευξη μιας παγκόσμιας συμφωνίας: τη μείωση έως 50% της τελωνειακής προστασίας στην αγορά των αγροτικών μας προϊόντων.

Ωστόσο, η Βραζιλία, στην οποία επίκεινται προεδρικές εκλογές, και οι ΗΠΑ, οι οποίες έχουν προσεχώς εκλογές στο Κογκρέσο, δεν ανέλαβαν την παραμικρή διακινδύνευση: μείωση των εσωτερικών τους επιδοτήσεων όσον αφορά τις ΗΠΑ, και άνοιγμα της βιομηχανικής της αγοράς όσον αφορά τη Βραζιλία.

Οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν τελικά, όμως ήδη γνωρίζουμε ότι η Επιτροπή υποχώρησε στο θέμα των επιδοτήσεων για τις εξαγωγές και στο θέμα της προστασίας της γεωργίας και της αμπελουργίας μας έναντι του κοινωνικού ντάμπινγκ τρίτων χωρών, όπου οι πολυεθνικές επιδίδονται στην παραγωγή αγαθών χωρίς εργατικό ή κοινωνικό δίκαιο.

Η λύση για το 2007, προκειμένου να αρθεί το αδιέξοδο, συνίσταται στο κατά πόσον θα επιδειχθεί φαντασία για την εξεύρεση ευέλικτων, πληρωτέων και προεξοφλήσιμων δασμών, δηλαδή τελωνειακών δασμών που μπορούν να αφαιρεθούν.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Όποιος πιστεύει ότι το εμπόριο είναι μία από τις κινητήριες δυνάμεις της οικονομικής ανάπτυξης και, το σημαντικότερο, ότι φέρνει κοντά ανθρώπους από διαφορετικές χώρες, πρέπει να είναι οικτρά απογοητευμένος με την απόφαση του Ιουλίου να διακοπούν επ’ αόριστον οι διαπραγματεύσεις του Γύρου της Ντόχα. Το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις έφτασαν σε αδιέξοδο είναι μια πολύ κακή είδηση.

Το εν λόγω ζήτημα δεν αφορά την προώθηση του ολοκληρωτικού, άμεσου ανοίγματος όλων των συνόρων ή την άμεση διακοπή κάθε κρατικής ενίσχυσης. Στα οικονομικά, οι ουτοπίες τείνουν να είναι επικίνδυνες και η απερίσκεπτη συμπεριφορά δαπανηρή. Είναι απολύτως επιθυμητό, ωστόσο, να ελευθερωθεί το παγκόσμιο εμπόριο και έτσι να επιτραπεί το ανώτατο ποσό εμπορικών συναλλαγών μεταξύ βορρά και νότου, μεταξύ των χωρών του νότου και μεταξύ των πλέον και των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών. Αυτό πρέπει να γίνει με δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο, και με έναν τρόπο που θα ωφελεί τους πλέον ανταγωνιστικούς παραγωγούς, τους πιο σκληρά εργαζόμενους εξαγωγείς και, εκείνον τον εξίσου σημαντικό αλλά συχνά ξεχασμένο παράγοντα, τον καταναλωτή.

Η ΕΕ πρέπει να φανεί αντάξια του καθήκοντος να προχωρήσει μπροστά, επιτυγχάνοντας μια ικανοποιητική συμφωνία μεταξύ των κρατών μελών της και διαδραματίζοντας ηγετικό ρόλο στον ΠΟΕ. Ένας κόσμος με πιο ελεύθερο εμπόριο είναι ένας πιο ελεύθερος κόσμος.

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. (EN) Κύριε Πρόεδρε, τα ζητήματα που άπτονται του εμπορίου πρέπει να αντιμετωπίζονται σφαιρικά, όποτε αυτό είναι δυνατό, και αξίζει τον κόπο να συνεχίζονται οι προσπάθειες εάν δεν μπορεί να βρεθεί συμφωνία επί του παρόντος. Η εναλλακτική λύση είναι ένα τέλμα άνισων διμερών συμφωνιών, οι οποίες θα είναι ως επί το πλείστον επιζήμιες για τον αναπτυσσόμενο κόσμο, και βλέπουμε ήδη αυτήν την τάση να επιδεινώνεται. Η συμφωνία θα χρειαστεί προφανώς περισσότερο χρόνο, αν και βραχυπρόθεσμα υπάρχουν άλλα όπλα στο οπλοστάσιό μας. Η ατζέντα «Βοήθεια για το Εμπόριο» προβλέπει ένα χρήσιμο μέσο εργασίας για την αποτελεσματική ανάπτυξη και θα ήθελα να το δω να προοδεύει, ενώ φυσικά ελπίζω ότι η Επιτροπή θα συνεχίσει να ασκεί πιέσεις για ουσιαστική πρόοδο του ίδιου του ΠΟΕ.

– Παραποίηση/απομίμηση φαρμάκων (B6-0467/2006)

  Brigitte Douay (PSE), γραπτώς. – (FR) Ο γαλλικός Τύπος δημοσίευσε πολλές φορές τους τελευταίους μήνες άρθρα σχετικά με τις ζημίες που η απομίμηση προϊόντων και εμπορικών σημάτων επιφέρει στην οικονομία. Αυτό αποδεικνύει ότι το συγκεκριμένο φαινόμενο, με την παγκοσμιοποίηση, αποκτά πολύ ανησυχητικές διαστάσεις, τις οποίες συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο οι δημόσιες αρχές και οι πολίτες. Κατά συνέπεια, εκτιμάται ότι 100 000 θέσεις εργασίας χάθηκαν στην Ευρώπη εξαιτίας της παραγωγής και κυκλοφορίας προϊόντων που αποτελούν απομιμήσεις.

Ωστόσο, πέρα από την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, ενδέχεται επίσης να υπάρχουν καταστροφικές συνέπειες όσον αφορά την υγεία. Αυτό συμβαίνει στην περίπτωση της απομίμησης φαρμάκων και εμβολίων, η οποία θέτει σε κίνδυνο τη ζωή εκατομμυρίων ατόμων, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες, και κυρίως στην Αφρική.

Η προστασία των καταναλωτών αποτελεί σημαντικό καθήκον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επομένως, η Ένωση πρέπει να εναρμονίσει και να ενισχύσει τη νομοθεσία της προκειμένου να καταπολεμήσει αυτή τη μάστιγα η οποία αποκτά ανησυχητικές διαστάσεις. Πρέπει επίσης να συμβάλει στην ενίσχυση της νομοθεσίας στις τρίτες χώρες.

Κατά συνέπεια, ψήφισα με μεγάλο ενδιαφέρον υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με την παραποίηση φαρμάκων.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Δεν είχα πρόβλημα να υποστηρίξω αυτό το ψήφισμα. Η παραποίηση των φαρμάκων είναι η πιο σοβαρή και πιο ανήθικη μορφή παραποίησης, δεδομένου ότι θέτει σε κίνδυνο την υγεία εκατομμυρίων καταναλωτών. Αυτό το πρόβλημα εμφανίζεται κυρίως σε αναπτυσσόμενες χώρες όπου κυκλοφορούν φάρμακα χωρίς τις απαραίτητες δραστικές ουσίες (σε ορισμένες χώρες σε ποσοστό που αγγίζει το 50% των διαθέσιμων φαρμάκων) και χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση θανατηφόρων παθήσεων όπως ο ιός του AIDS, η φυματίωση και ελονοσία.

Δεν υπάρχει λόγος να μην αποτελεί η παραποίηση των φαρμάκων και η διανομή τους εντός ή εκτός συνόρων ποινικό αδίκημα στο διεθνές δίκαιο. Εγώ και οι συνάδελφοί μου θα θέλαμε να δούμε περισσότερο συντονισμό των εθνικών και διεθνικών φορέων που συμμετέχουν στον αγώνα κατά της πειρατείας. Υποστηρίζω επίσης την ανάληψη από την ΕΕ ενός ηγετικού ρόλου στην ενίσχυση της ρυθμιστικής ικανότητας και της ικανότητας ελέγχου της ποιότητας για τα φαρμακευτικά προϊόντα και τον ιατρικό εξοπλισμό που εισάγεται στην αγορά χωρών με έλλειψη πόρων.

Θα ήθελα να απευθύνω έκκληση στις αρχές και τις φαρμακευτικές εταιρείες να συνεχίσουν να εγγυώνται την προέλευση και την ποιότητα των φαρμάκων που διατίθενται, αναγνωρίζοντας την ύψιστη σημασία της καταπολέμησης αυτής της επικίνδυνης μορφής πειρατείας.

– Ευρωπαϊκό δίκαιο των συμβάσεων (B6-0464/2006)

  Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, μια μάλλον αντιφατική προσέγγιση μπορεί να διαπιστωθεί σήμερα στο Κοινοβούλιο. Από τη μια πλευρά, έχουμε μια έκθεση της κ. Wallis στην οποία προτείνεται η προσχώρηση στη Συνδιάσκεψη της Χάγης προκειμένου να εξομοιωθούν οι κανόνες σύγκρουσης νόμων, προσέγγιση την οποία θεωρώ εξαίρετη. Από την άλλη πλευρά, έχουμε την τάση να επιθυμούμε την εξομοίωση του ουσιαστικού κανόνα του ευρωπαϊκού δικαίου των συμβάσεων. Πιστεύω ότι η πρώτη προσέγγιση είναι η σωστή ενώ η δεύτερη είναι πολύ πιο αμφισβητήσιμη.

Όσον αφορά το ευρωπαϊκό δίκαιο των συμβάσεων, νομίζω ότι θα αρκούσε να αποφασιστεί για παράδειγμα ότι ο εφαρμόσιμος νόμος θα είναι εκείνος που επέλεξαν τα εμπλεκόμενα μέρη, ενώ, αν δεν έχουν επιλέξει εφαρμόσιμο νόμο, ότι ο εφαρμόσιμος νόμος θα είναι εκείνος του τόπου σύναψης της σύμβασης και, τέλος, αν η σύμβαση συνήφθη μεταξύ μερών που προέρχονται από διαφορετικές περιοχές, ότι ο εφαρμόσιμος νόμος στη σύμβαση θα είναι εκείνος του τόπου εκτέλεσής της. Η διατύπωση αυτού του πολύ απλού κανόνα πρέπει απλώς να καλύψει τη θεμιτή ανάγκη για νομική ασφάλεια χωρίς να πρέπει υποχρεωτικά να εξομοιωθεί, με τρόπο μάλλον αυθαίρετο και αυταρχικό, το εσωτερικό δίκαιο κάθε κράτους μέλους.

– έκθεση in 't Veld (A6-0252/2006)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Οι αεροπορικές εταιρίες που διενεργούν επιβατικές πτήσεις προς τις ΗΠΑ παρέχουν στις υπηρεσίες ασφαλείας των ΗΠΑ προσωπικά δεδομένα που περιέχονται στα μητρώα ονομάτων επιβατών (PNR), κατόπιν αιτήματος των αρχών, με το πρόσχημα του λεγόμενου «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Σε αυτά τα δεδομένα περιλαμβάνονται 34 κατηγορίες πληροφοριών, για παράδειγμα: ξενοδοχείο και ταξιδιωτικές κρατήσεις, αριθμοί τηλεφώνου, διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, διευθύνσεις οικίας και εργασίας, αγαπημένα φαγητά, αριθμοί πιστωτικών καρτών και πολλά άλλα.

Το Κοινοβούλιο απεφάνθη ότι αυτή η συμφωνία μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ είναι παράνομη. Επέκρινε την έλλειψη νομικής σαφήνειας και την υπερβολή όσον αφορά τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των πολιτών, των ελευθεριών και των εγγυήσεων και την προστασία των προσωπικών δεδομένων που διακηρύττεται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το Δικαστήριο στήριξε την άποψη του Κοινοβουλίου όσον αφορά τη νομική βάση ακυρώνοντας την απόφαση του Συμβουλίου που θα ίσχυε από την 1η Οκτωβρίου 2006.

Πρόκειται για μία ακόμη απαράδεκτη κατάσταση στην οποία πρέπει να τεθεί ένα τέλος, διότι υπονομεύει τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και τις εγγυήσεις, και αποτελεί μέρος της τρέχουσας τάσης εμμονής με την ασφάλεια. Σημαίνει επίσης ότι η κυριαρχία των ΗΠΑ έχει προβάδισμα έναντι της κυριαρχίας των επιμέρους κρατών μελών, δεδομένου ότι δυνάμει της συμφωνίας, θα ισχύει η σημερινή και μελλοντική νομοθεσία των Ηνωμένων Πολιτειών σε αυτό το πεδίο.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Μια συμφωνία μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ σχετικά με τη χρήση δεδομένων από τα μητρώα ονομάτων επιβατών (PNR) είναι επειγόντως απαραίτητη, υπό το πρίσμα του επικείμενου νομικού κενού που θα υπάρξει από την 1η Οκτωβρίου 2006. Πρέπει να διασφαλίσουμε, ως εκ τούτου, ότι είμαστε σαφείς σχετικά με τις αρχές που φέρνουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών μας είναι αναμφίβολα η ραχοκοκαλιά κάθε διαπραγμάτευσης σε αυτόν τον τομέα. Ωστόσο, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι ο κόσμος είναι τρομακτικός και ότι η πρόληψη και η καταπολέμηση της τρομοκρατίας είναι μια ολοένα και σημαντικότερη αξία και στόχος.

Ενώ η παγκοσμιοποίηση άνοιξε προοπτικές για νέους κόσμους και νέο εμπόριο και επέτρεψε στους πολίτες να διερευνήσουν νέα εδάφη, επέτρεψε επίσης σε νέα τέρατα να δείξουν τα νύχια τους. Η τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα είναι παραδείγματα αυτού.

Υπάρχουν μέτρα που πρέπει να ληφθούν γρήγορα, βάσει σαφών και επακριβών αρχών, για την προστασία των πολιτών μας από οιαδήποτε επίθεση κατά της ζωής τους, της περιουσίας τους και των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους. Δεν έχω, συνεπώς, καμία αμφιβολία ότι αυτές είναι οι αρχές που θα κατευθύνουν τους εταίρους μας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και ότι οι διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία θα γίνουν με γνώμονα την προστασία των πολιτών μας.

– έκθεση Σηφουνάκη (A6-0260/2006)

  Bernadette Bourzai (PSE), γραπτώς. – (FR) Επικροτώ το εξαιρετικό έργο του συναδέλφου μου, κ. Σηφουνάκη, σχετικά με την προστασία της ευρωπαϊκής φυσικής, αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της υπαίθρου και των νησιωτικών περιοχών.

Ως εκλεγμένη αντιπρόσωπος αγροτικής περιοχής της οποίας η φυσική κληρονομιά προστατεύεται, η αρχιτεκτονική κληρονομιά είναι αρχαία και η πολιτιστική κληρονομιά πλούσια, αναγνωρίζω τη σημασία αυτής της έκθεσης.

Επίσης πιστεύω ότι ο πολύμορφος χαρακτήρας και η έντονη ταυτότητα της κληρονομιάς της υπαίθρου και των νησιωτικών περιοχών μας συνιστούν την ιδιαιτερότητα και τον πλούτο τους.

Συμφωνώ πλήρως με τις συστάσεις της έκθεσης σχετικά με τα κατάλληλα μέτρα προστασίας, αναστήλωσης και αξιοποίησης μικρών παραδοσιακών οικισμών.

Πρέπει να επιστρατευθούν οι απαραίτητοι πόροι τόσο από τα διαρθρωτικά ταμεία όσο και από τις πιστώσεις που προορίζονται για τις περιβαλλοντικές και εθνικές χορηγήσεις.

Όλες οι ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες, όπως το «Βραβείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πολιτιστική κληρονομιά» και οι «Ευρωπαϊκές Ημέρες πολιτιστικής κληρονομιάς», πρέπει να ενθαρρύνονται και να γίνονται ευρύτερα γνωστές προκειμένου να αξιοποιηθεί η ποικιλία και ο πλούτος της ευρωπαϊκής κληρονομιάς, η οποία συνιστά παράγοντα κοινωνικής συνοχής.

Επιπλέον, φρονώ ότι έπρεπε να δοθεί μεγαλύτερη σημασία στη διατήρηση και μετάδοση των τοπικών γλωσσών, των διαλέκτων και ιδιωμάτων της υπαίθρου και των νησιωτικών περιοχών μας, που αποτελούν επίσης τμήμα της κληρονομιάς μας.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Σηφουνάκη σχετικά με την προστασία της ευρωπαϊκής φυσικής, αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της υπαίθρου και των νησιωτικών περιοχών, διότι πιστεύω ότι η πολιτιστική κληρονομιά πρέπει να ενισχυθεί και να ενσωματωθεί πλήρως στις πολιτικές και τους οικονομικούς πόρους της ΕΕ, μέσω της χρήσης, για παράδειγμα, των Διαρθρωτικών Ταμείων.

Δεδομένου ότι οι αγροτικές περιοχές καλύπτουν περίπου το 90% του εδάφους της διευρυμένης Ευρώπης και συνιστούν μια πολύτιμη δεξαμενή φυσικής ζωής και πολιτιστικού κεφαλαίου, είναι καίριο να επενδύσουμε περισσότερα στην ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών, έτσι ώστε να αντιστρέψουμε την τάση μείωσης των αγροτικών πληθυσμών, να ενθαρρύνουμε και να στηρίξουμε τον «εναλλακτικό, βιώσιμο τουρισμό» και να διαφυλάξουμε την τοπική τεχνογνωσία και τα παραδοσιακά επαγγέλματα.

  Emanuel Jardim Fernandes (PSE), γραπτώς. (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Σηφουνάκη (Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Ελλάδα) σχετικά με την προστασία της ευρωπαϊκής φυσικής, αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της υπαίθρου και των νησιωτικών περιοχών, διότι πιστεύω ότι η ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά των αγροτικών νησιωτικών περιοχών πρέπει να έχει σημαντική συνεισφορά στην ενίσχυση της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης αυτών των περιοχών.

Πιστεύω επίσης ότι η θετική πτυχή αυτής της έκθεσης έγκειται στην προώθηση της έννοιας της βιώσιμης ανάπτυξης, που θα είναι ικανή να επιτύχει μια ζωτική ισορροπία μεταξύ των τοπικών κοινοτήτων και του περιβάλλοντος, καθώς και στην ολοκληρωμένη στάση που προτείνει για τις παραδοσιακές γεωργικές περιοχές. Όσον αφορά τη συμμετοχή των πολιτών στην κοινωνία των πολιτών, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε την έμφαση που δίνει ο κ. Σηφουνάκης στην ανάγκη εμπλοκής των ντόπιων στην προετοιμασία και την υλοποίηση πολιτικών, κάποιες εκ των οποίων περιέχονται στην έκθεση: συστηματική μελέτη της πολιτιστικής κληρονομιάς και δημιουργία του νομικού πλαισίου για την προστασία της· οικονομική βοήθεια για την αναπαλαίωση τοπικών μνημείων και τη συνέχιση παραδοσιακών αγροτικών πρακτικών· συνολική αναστήλωση των παραδοσιακών οικισμών και των παραδοσιακών αρχιτεκτονικών μορφών· και τέλος, μετάδοση της τεχνογνωσίας και των παραδοσιακών επαγγελμάτων στις επόμενες γενιές.

Κατά συνέπεια, η θετική μου ψήφος βασίζεται στην ποιότητά της. Θέλω, ως εκ τούτου, να συγχαρώ τον κ. Σηφουνάκη.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Αν και η έκθεση περιέχει ορισμένες αντιφάσεις και ένα-δυο σημεία τα οποία δεν προσυπογράφουμε, ψηφίσαμε υπέρ του τελικού ψηφίσματος, διότι πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να υποστηρίξουμε την προστασία και διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς μέσω των Διαρθρωτικών Ταμείων και των υφιστάμενων κοινοτικών πρωτοβουλιών όπως οι LEADER+, URBAN II και INTERREG III, που πρόκειται να ενσωματωθούν στα νέα χρηματοδοτικά μέσα της ΚΓΠ την επόμενη δημοσιονομική περίοδο (2007-2013).

Χαιρετίζουμε επίσης την ιδέα να καλέσουμε την Επιτροπή να υιοθετήσει μέτρα για τη διευκόλυνση της μεγαλύτερης προσβασιμότητας και για την ενθάρρυνση των μικρών εταιρειών, των παραδοσιακών τεχνών και επαγγελμάτων και των τοπικών παραδόσεων και εθίμων, μέσω μιας εκτεταμένης εκστρατείας για την προώθηση των χωριών και των κοινοτήτων στο εσωτερικό των κρατών μελών και για την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας και τον περιορισμό της ερήμωσης της υπαίθρου.

Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη καλούνται επίσης να συνεργαστούν με το Συμβούλιο της Ευρώπης με σκοπό την περαιτέρω προώθηση των παραδοσιακών κοινοτήτων και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς στην ύπαιθρο και τις νησιωτικές περιοχές στο πλαίσιο των «Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς» έτσι ώστε το κοινό να ευαισθητοποιηθεί περισσότερο για την αξία των τοπικών και περιφερειακών πολιτιστικών ταυτοτήτων.

  Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Η Λίστα του Ιουνίου πιστεύει ότι, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, τα κράτη μέλη, οι περιφέρειες και οι τοπικές αρχές είναι εκείνες που μπορούν και πρέπει να προστατεύουν την φυσική, αρχιτεκτονική και πολιτιστική κληρονομιά.

Απορρίπτουμε σαφώς την τεχνητή δημιουργία μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς σε επίπεδο ΕΕ. Η ιδέα της δημιουργίας ενός νομικού πλαισίου σε επίπεδο ΕΕ για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς στις αγροτικές περιοχές δεν είναι ρεαλιστική. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να γίνει σε επίπεδο κράτους μέλους.

Όπως πάντα, η Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιδόθηκε σε εξάρσεις της φαντασίας στην έκθεσή της. Η παράγραφος 21 του σχεδίου έκθεσης προτείνει συστηματική δράση υπέρ των μικρών, παραδοσιακών κοινοτήτων, αντίστοιχη με εκείνη του θεσμού των πολιτιστικών πρωτευουσών. Αυτό θα πρόσθετε νέες δαπάνες στον προϋπολογισμό της ΕΕ.

Η παράγραφος 24 του σχεδίου έκθεσης προτείνει προσπάθειες για τη θέσπιση ενός «Ευρωπαϊκού Έτους Πολιτιστικής Κληρονομιάς». Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προτείνει συχνά την αφιέρωση ειδικών ετών σε διάφορα θέματα. Ωστόσο, θα ήταν πρακτικά αδύνατο να καθοριστούν όλα αυτά.

Ψηφίζω κατά της έκθεσης στο σύνολό της.

  Sérgio Marques (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Θέλω να συγχαρώ τον κ. Σηφουνάκη για τη σημαντική και επίκαιρη έκθεσή του σχετικά με την προστασία της ευρωπαϊκής φυσικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς στις αγροτικές και νησιωτικές περιοχές της Ευρώπης, έκθεση την οποία υποστηρίζω. Χαιρετίζω ιδιαίτερα την αναφορά στην ανάγκη λήψης κοινών μέτρων από την ΕΕ για την προστασία της κληρονομιάς, η οποία περιλαμβάνει τόσο την αρχιτεκτονική και φυσική κληρονομιά των περιοχών, και έχει σημαδευτεί από τον τρόπο ζωής των ανθρώπων στη διάρκεια των χρόνων.

Η διατήρηση των πολυάριθμων στοιχείων πολιτιστικής κληρονομιάς παρέχει ένα θεμέλιο για περαιτέρω κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη και ενισχύει, ως εκ τούτου, την περιβαλλοντική προστασία, τις ευκαιρίες απασχόλησης και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, ενώ συμβάλει στην πρόληψη της εγκατάλειψης και της μείωσης του πληθυσμού.