Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2006 - Στρασβούργο

15. Απαλλαγή 2004: Τμήμα Ι, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0280/2006) του κ. Ferber, εξ ονόματος της Επιτροπής Ελέγχου των Προϋπολογισμών, σχετικά µε την απαλλαγή όσον αφορά την εκτέλεση του γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2004: Τμήμα I – Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο [N6-0027/2005 C6-0357/2002 2005/2091 (DEC)].

  Markus Ferber (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να διαπιστώσω από την αρχή ότι στην έκθεση για την οποία συζητάμε τώρα και θα ψηφίσουμε αύριο αναφέρεται πως χορηγούμε απαλλαγή στον πρόεδρο του Κοινοβουλίου. Έτσι, λυπάμαι πολύ, διότι ο κ. πρόεδρος του Κοινοβουλίου δεν συμμετέχει στη συζήτηση αυτή. Θα ήθελα να επισημάνω ότι έχει ιδιαίτερη υποχρέωση να βρίσκεται εδώ.

Βασικά, είχαμε ολοκληρώσει την απαλλαγή για τον προϋπολογισμό 2004 του Κοινοβουλίου τον Απρίλιο, όμως χάρη στην προσεκτική ανάγνωση της τοπικής εφημερίδας εδώ στο Στρασβούργο επισημάναμε ένα γεγονός που ασφαλώς είναι αρκετά δραματικό.

Θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ότι, παρόλο που η διοίκηση του Κοινοβουλίου είχε ήδη ενημερωθεί τον Νοέμβριο του 2005 από την πόλη του Στρασβούργου ότι η τελευταία έπρεπε να διεξαγάγει ακόμα διαπραγματεύσεις με ένα συνταξιοδοτικό ταμείο των Κάτω Χωρών για τα δύο κτίρια –τα IPE 1 και IPE 2, όπως αποκαλούνται– τόσο η διοίκηση όσο και το Προεδρείο του Σώματος προώθησαν τις διαπραγματεύσεις για την αγορά και η ματαίωσή της κατέστη δυνατή μόνον χάρη στη δική μας πρωτοβουλία. Οπωσδήποτε όσα διαπιστώσαμε κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης δείχνουν πως πρόκειται για μια αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία και σε αυτήν θα ήθελα να επικεντρωθώ στα λίγα λεπτά που έχω στη διάθεσή μου.

Όταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξελέγη για πρώτη φορά άμεσα, το 1979, είχε πει πως χρειαζόμαστε χώρους γραφείων. Γι’ αυτό δεν μπορεί να υπάρξει αντίρρηση. Το Κοινοβούλιο παρακάλεσε την πόλη του Στρασβούργου να διαθέσει τους χώρους αυτούς. Και γι’ αυτό δεν μπορεί να υπάρξει αντίρρηση. Η πόλη του Στρασβούργου διαπίστωσε ότι δεν μπορεί να το κάνει και ανέθεσε σε έναν τρίτο, συγκεκριμένα στο προαναφερθέν συνταξιοδοτικό ταμείο των Κάτω Χωρών, την ανέγερση ενός κτιρίου για γραφεία. Έτσι δημιουργήθηκε μία συμφωνία υπενοικίασης που είχε ως αποτέλεσμα να διατεθούν 30 έως 60 εκατομμύρια ευρώ παραπάνω –οι μελέτες που έχουμε γι’ αυτό αποκλίνουν εδώ– στην πόλη του Στρασβούργου από όσα εκείνη κατέβαλε στη συνέχεια στο συνταξιοδοτικό ταμείο, μολονότι το 1980 η Επιτροπή Προϋπολογισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και οι κοσμήτορες είχαν αποφασίσει ότι δεν πρέπει να καταβληθούν στην πόλη του Στρασβούργου περισσότερα χρήματα από όσα θα καταβάλει η ίδια στο συγκεκριμένο ταμείο.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήταν αυτό που εξέτασε το 1983 αν το μίσθωμα είναι παραδεκτό και ανέπτυξε ένα νέο σύστημα υπολογισμού βασισμένο στη σύγκριση, με το οποίο υπολογίστηκε ξανά το μίσθωμα. Κατά τη φάση αποκορύφωσης του πληθωρισμού στη Γαλλία κατά τη δεκαετία του 1980, η πόλη του Στρασβούργου προτίμησε να χρησιμοποιήσει συντελεστές για το μισθωτήριο συμβόλαιο, χωρίς να θέσει όμως χρονικό όριο.

Γι’ αυτό, στην έκθεσή μας που έχω την ευκαιρία να σας παρουσιάσω σήμερα καταλήγουμε βασικά σε δύο συμπεράσματα. Πρώτον, οι υπηρεσίες που ανέλαβαν τη διαχείριση αυτού του θαυμάσιου κτιρίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεν έχουν ασχοληθεί ξανά ποτέ, το αργότερο από το 1983, με τις συμβάσεις μίσθωσης που συνάψαμε με την πόλη του Στρασβούργου. Αυτό είναι απαράδεκτο, γιατί με την καθιέρωση του ευρώ, για παράδειγμα, η χρησιμοποίηση συντελεστών έχασε τη σημασία της, για να αναφέρω ένα εντελώς συγκεκριμένο παράδειγμα. Δεύτερον –αυτό θα ήθελα να το διατυπώσω εδώ εντελώς ξεκάθαρα– ούτε το Στρασβούργο, η πόλη που φιλοξενεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν υπήρξε υπόδειγμα καλής και γεμάτης εμπιστοσύνης συνεργασίας μεταξύ του θεσμικού αυτού οργάνου και της πόλης.

Σε όλους τους ελέγχους διαπιστώσαμε ότι δεν υπήρξε διαφθορά, ούτε απάτη, ούτε κακοδιαχείριση ή κατάχρηση χρημάτων. Λυπάμαι πολύ, διότι δεν είναι παρευρίσκεται σήμερα ο συνάδελφος που συνήθιζε να κάθεται εδώ φορώντας αντιασφυξιογόνο μάσκα και να ισχυρίζεται ότι βρωμάει διαφθορά.

Καθήκον μας δεν ήταν να αποφασίσουμε εάν είναι έξυπνο να ορίζεται στις ευρωπαϊκές συνθήκες πού είναι η έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λυπάμαι πολύ, διότι δεν είναι σήμερα εδώ ούτε η συνάδελφος που κατοικεί στις Βρυξέλλες και προφανώς κακοπερνάει στον ξενώνα νέων στο Στρασβούργο, η οποία επίσης δεν συνέβαλε στις εργασίες για την εκπόνηση αυτής της έκθεσης. Έπρεπε να επεξεργαστούμε όσα συνέβησαν στο παρελθόν, και αυτό κάναμε. Ευχαριστώ θερμά όλους τους συναδέλφους που συνέβαλαν σε αυτό. Όμως, αποστολή μας δεν ήταν να αποφασίσουμε για το πού θα είναι η έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, γιατί αυτό το θέμα εναπόκειται στην άπειρη σοφία των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων και ασφαλώς όλοι γνωρίζουμε ότι είναι ασφαλές στα δικά τους χέρια.

Ευχαριστώ λοιπόν όλους όσους συνεργάστηκαν και λυπάμαι για όλους εκείνους που προσπάθησαν να το κάνουν μία εκστρατεία στα μέσα ενημέρωσης, ενώ δεν συμμετείχαν ποτέ στο πραγματικό έργο της ομάδας εργασίας και της Επιτροπής Ελέγχου των Προϋπολογισμών.

Παρ’ όλες αυτές τις παρατηρήσεις διατυπώνουμε προτάσεις για το μέλλον και χορηγούμε τελικά την απαλλαγή για το έτος 2004. Ωστόσο, θα επανέλθουμε σε δεδομένο χρόνο στις περαιτέρω εξελίξεις σε μελλοντικές εκθέσεις.

  Simon Busuttil, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κ. Ferber. Το βασικό συμπέρασμα της έρευνας για τους ισχυρισμούς που αφορούν τα δύο κτίρια στο Στρασβούργο είναι ότι δεν υπάρχει ένδειξη παρανομίας. Επομένως, υπό αυτήν την έννοια, οι ισχυρισμοί υπήρξαν αβάσιμοι. Ωστόσο, προέκυψαν αρκετά ευρήματα τα οποία, αν και δεν είναι παράνομα, θα πρέπει να επισημανθούν σήμερα εδώ.

Το πρώτο είναι ότι υπήρξε πράγματι μια υπερβολική καταβολή ενοικίου της τάξης των 32 με 60 εκατομμυρίων ευρώ.

Δεύτερον, η πόλη του Στρασβούργου έκανε κατάχρηση της αρχής εμπιστοσύνης όταν προέβη σε πράξεις τις οποίες γνώριζε ότι δεν θα γίνονταν ποτέ αποδεκτές από το Κοινοβούλιο, όπως το ότι διατήρησε μέρος του ενοικίου και το ότι διαπραγματεύθηκε περικοπή της τάξεως των 29 εκατ. ευρώ από την τιμή αγοράς.

Τρίτον, η διοίκηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου παρουσίασε κενά, διότι κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης περιόδου 30 ετών απέτυχε να διασφαλίσει ότι το ενοίκιο που κατέβαλλε στο Στρασβούργο για τα κτίρια δεν θα ήταν υπερβολικό.

Τέλος, το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν ήταν ενωμένο όσον αφορά αυτό το θέμα, ειδάλλως πώς θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε το γεγονός ότι η Επιτροπή Ελέγχου των Προϋπολογισμών ενημερώθηκε για τους ισχυρισμούς έναν μήνα μετά από ό,τι το ίδιο το Προεδρείο του Κοινοβουλίου; Πώς αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε το γεγονός ότι, ενώ διεξαγόταν η έρευνά μας, το Προεδρείο μας συνέχιζε να διαπραγματεύεται την αγορά των κτιρίων, υπονομεύοντας με αυτόν τον τρόπο το πολιτικό κύρος της ίδιας της έρευνας;

Παρόλο που κανένα από αυτά τα σημεία δεν συνιστά παράνομη πράξη, ασφαλώς δεν μπορούμε να τα αγνοήσουμε, πόσο μάλλον να τα επαναλάβουμε.

(Χειροκροτήματα)

  Edith Mastenbroek (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν θα μιλήσω σήμερα με την ιδιότητά μου της επίσημης σκιώδους εισηγήτριας της Σοσιαλιστικής Ομάδας, επομένως δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσω τα τρία λεπτά του χρόνου αγόρευσης. Θα ήθελα μόνον να πω ότι υποστηρίζω τα συμπεράσματα της έκθεσης Ferber.

Η έκθεση αυτή ισχυρίζεται ότι υπάρχει στην πραγματικότητα κατάχρηση εμπιστοσύνης μεταξύ του Δήμου του Στρασβούργου και αυτού του θεσμικού οργάνου. Αυτό είναι κάτι με το οποίο συμφωνώ απόλυτα. Δύο δημόσιοι φορείς που διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα θα έπρεπε να συμπεριφέρονται με έναν τρόπο που όχι μόνον είναι νομικά σωστός αλλά επιπλέον δεοντολογικά και ηθικά αποδεκτός. Έχοντας συμμετάσχει σε αυτήν την ομάδα εργασίας, διαπιστώνω ότι στις τριμερείς διαπραγματεύσεις η μία πλευρά ενήργησε με συνέπεια σύμφωνα με αυτές τις ηθικά ορθές αρχές και η άλλη πλευρά, δηλαδή ο δήμος του Στρασβούργου, δεν το έκανε.

Έγινα γνωστή κατά τη μικρή θητεία μου στο Κοινοβούλιο ως ένα από τα άτομα που ηγήθηκαν της εκστρατείας κατά της έδρας του Στρασβούργου. Δεν συνηθίζω να χρησιμοποιώ λέξεις όπως «κατά» επειδή, βασικά, δεν μου αρέσει ο τρόπος που ηχεί. Κατέβαλα κάθε δυνατή προσπάθεια για να αποτρέψω τη σύνδεση των συζητήσεων για την έδρα του Κοινοβουλίου με τις συζητήσεις για το αν τα χρήματα των φορολογούμενων χρησιμοποιήθηκαν σωστά. Θα ήθελα να πω στο Κοινοβούλιο σήμερα ότι οι μόνοι άνθρωποι που συνέδεαν συνεχώς αυτά τα δύο θέματα υπήρξαν, πρώτον, η δήμαρχος του Στρασβούργου, η οποία όταν απευθύνθηκε σε μας κατά τη διάρκεια της ακρόασής της, μας υπενθύμισε ότι θα ήταν σχεδόν επικίνδυνο να διεξαχθεί μια τέτοια συζήτηση, επειδή η περιοχή της Αλσατίας έχει ένα ιδιαίτερα συμβολικό νόημα. Είμαι πεπεισμένη ότι αυτό είναι αλήθεια και συμφωνώ απόλυτα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα ήθελα να χρησιμοποιήσω τον λίγο χρόνο που μου αναλογεί σε αυτήν τη συνεδρίαση, για να ρωτήσω τον δήμο του Στρασβούργου –αν αυτό που ισχυρίζεται πράγματι αληθεύει και αν πιστεύει πραγματικά ότι πρόκειται για μια περιοχή που αξίζει να τιμούμε– γιατί από το 1979 ενήργησε συνεχώς με έναν τρόπο ο οποίος, ας το θέσω με ήπιο τρόπο, δεν συνάδει με αυτόν τον σκοπό;

Υπάρχουν δύο δημόσιοι φορείς που προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο για τους πολίτες τους. Βρίσκομαι εδώ, επειδή επιθυμώ να διασφαλίσω ότι τα χρήματα που οι ολλανδοί πολίτες καταβάλλουν στον λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης δαπανώνται σωστά.

Θα ήθελα απλώς να επισημάνω ότι, σύμφωνα με την έκθεση των ελεγκτών, δεν δαπανήθηκαν σωστά και ότι στην πραγματικότητα, για να το θέσω με ήπιο τρόπο, …

(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  Jan Mulder, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η χορήγηση απαλλαγής του 2004 σημαδεύτηκε από μια περίεργη σειρά γεγονότων. Αν δεν ήταν ένα άρθρο εφημερίδας που εμφανίστηκε ακριβώς πριν από την ημερομηνία της χορήγησης απαλλαγής, εφιστώντας την προσοχή στο στοιχείο της αποζημίωσης που περιλαμβανόταν στην αγορά δύο νέων κτιρίων στο Στρασβούργο, πιθανότατα θα είχαμε απλά χορηγήσει την απαλλαγή τον Απρίλιο. Μόλις δημοσιοποιήθηκε η έκθεση, η διοίκηση αντέδρασε άψογα ακυρώνοντας την αγορά αυτών των δύο κτιρίων. Πρέπει επίσης να πω ότι η Επιτροπή Προϋπολογισμών αντέδρασε ικανοποιητικά συστήνοντας αμέσως μια εξεταστική επιτροπή για να διερευνήσει όλες τις πτυχές της υπόθεσης. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι σε εκείνην τη διαδικασία και σε εκείνην την εξεταστική επιτροπή, ο κ. Ferber διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο, και πρέπει να τον επαινέσουμε γι’ αυτό. Η εξεταστική επιτροπή έκανε επίσης καλή δουλειά σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Το συμπέρασμα που συνήγαγα, όπως και άλλοι –με τον κίνδυνο να επαναλάβω πράγματα ήδη γνωστά– είναι ότι υπήρχε μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο δημοσίων οργανισμών, μεταξύ του δήμου του Στρασβούργου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η οποία, ως αποτέλεσμα αυτού του ζητήματος, δέχτηκε ένα τεράστιο πλήγμα. Το γεγονός ότι δύο δημόσιοι οργανισμοί βγάζουν κέρδος ο ένας στην πλάτη του άλλου είναι ασυγχώρητο, διότι πρόκειται για χρήματα φορολογούμενων.

Από νομικής απόψεως, ωστόσο, όλα είναι στεγανά, επομένως πολύ λίγα είναι αυτά που μπορούμε να ανακτήσουμε από εκεί. Κατά την άποψή μου, η έκθεση Ferber ορθώς διαπιστώνει ότι η αγορά των κτιρίων, υπό ορισμένους όρους –με την προϋπόθεση ότι η τιμή είναι λογική και ότι θα αγοράσουμε γη και κτίρια μαζί– εξακολουθεί να είναι η καλύτερη επιλογή για τον φορολογούμενο. Προσυπογράφω αυτήν την άποψη και πιστεύω ότι αυτό θα συμβεί σύντομα. Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι αυτή η αγορά του κτιρίου δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το ζήτημα των εδρών. Όπως έχει ήδη πει ο κ. Ferber, μια απόφαση των αρχηγών κυβερνήσεων θα μπορούσε να το αλλάξει αυτό. Το Κοινοβούλιο μπορεί να έχει τη δική του άποψη, αλλά δεν είναι σε θέση να αλλάξει τίποτα. Αυτό που έχει σημασία είναι τα χρήματα των φορολογούμενων. Πιστεύω ότι, αν η τιμή είναι λογική, μακροπρόθεσμα, και ακόμη και σε σχετικά βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, η αγορά θα ήταν φθηνότερη από το να συνεχίσουμε να πληρώνουμε ενοίκιο.

Μια χορήγηση απαλλαγής αφορά πάντα το παρελθόν. Πέρα από τα κτίρια, η έκθεση περιέχει επίσης έναν κατάλογο ενδιαφερόντων πραγμάτων με συστάσεις για το μέλλον. Περιέχει χρήσιμες συστάσεις σχετικά με τις συμβάσεις που πρέπει να δοθούν στους βοηθούς των βουλευτών, καθώς και με τις νέες ευκαιρίες που μας προσφέρουν οι τεχνολογίες επικοινωνίας, με τις οποίες πασχίζω και ο ίδιος να εξοικειωθώ καθημερινά.

Όσο για τα γενικά συμπεράσματα, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι η ομάδα μου επικροτεί σε γενικές γραμμές τις απόψεις του κ. Ferber.

  Bart Staes, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεχωρίσω δύο κομμάτια από την εξαίρετη έκθεση του κ. Ferber: την πολιτική για τα κτίρια και το ταμείο εθελούσιας συνταξιοδότησης. Στρεφόμενος πρώτα στην πολιτική για τα κτίρια, σχετικά με την οποία όλοι οι ομιλητές είχαν κάτι να πουν, έχουμε τώρα ενώπιον μας μια δεύτερη έκθεση ως αποτέλεσμα αυτού του άρθρου στον Τύπο. Συστήθηκε μια ειδική ομάδα εργασίας, στην οποία πιστεύω ότι όλοι εργαστήκαμε πολύ σκληρά και πολύ καλά μαζί, και στην οποία προσπαθήσαμε να δώσουμε στον κ. Ferber τη μέγιστη στήριξη.

Τα συμπεράσματα είναι, ως εκ τούτου, πανομοιότυπα για όλους, και οι περισσότεροι βουλευτές τα ανέφεραν. Δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε κάποια παράνομη ενέργεια ή διαφθορά, αλλά αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι, στη διάρκεια των 20 τελευταίων ετών, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατέβαλε στον δήμο του Στρασβούργου υπέρ του δέοντος χρήματα σε ενοίκια, τουλάχιστον 32 εκατομμύρια ευρώ, πιθανώς και περισσότερα, μεταξύ 42 και 60 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό που είναι επίσης απαράδεκτο, κατά την άποψή μου, είναι ότι ο δήμος του Στρασβούργου έλαβε τη μονομερή απόφαση σε κάποια φάση να βάλει στην άκρη 11 εκατομμύρια καθ’ όλη την περίοδο, λέγοντας ότι το κάνει για να καλύψει τον κίνδυνο σε περίπτωση που αποφασίσει κάποτε το Κοινοβούλιο να εγκαταλείψει την έδρα του στο Στρασβούργο.

Οι ενέργειες αυτές κατέφεραν βαρύ πλήγμα στη σχέση μεταξύ του δήμου του Στρασβούργου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και δεν αποτελεί έκπληξη επομένως που τα γεγονότα αυτά έδωσαν το έναυσμα για τη συζήτηση σχετικά με την έδρα του Κοινοβουλίου. Παρόλο που γνωρίζω ότι η παρούσα έκθεση απαλλαγής δεν αφορά αυτό το θέμα, πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο πρέπει, σε μια σύσταση προς το Συμβούλιο, να λάβει τελικά μια απόφαση και να πει αν θέλει να συνεχίσει να έχει την έδρα του στην πόλη αυτή ή όχι.

Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω το ταμείο εθελούσιας συνταξιοδότησης, που αποτελεί μια άλλη σημαντική πτυχή της έκθεσης του κ. Ferber. Στο τέλος του 2004, το ταμείο είχε ένα ασφαλιστικό έλλειμμα ύψους 43 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο, ευτυχώς, μειώθηκε σε 28 εκατομμύρια ευρώ έως το τέλος του 2005. Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στην τροπολογία μου αριθ. 5, η οποία δηλώνει ρητά ότι το ίδιο το Κοινοβούλιο δεν πρέπει ποτέ να θεωρηθεί υπόχρεο για τα ελλείμματα του ταμείου συντάξεων. Πρόκειται για ένα ταμείο εθελούσιας συνταξιοδότησης, τη διαχείριση του οποίου ασκούν μάνατζερ. Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε ελλείμματα επιβαρύνουν εκείνους, όχι το Κοινοβούλιο ούτε τον φορολογούμενο. Οι μάνατζερ είναι εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για την ανήθικη, ή εσφαλμένη, διαχείριση τεράστιων χρηματικών ποσών.

  Janusz Wojciechowski, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Ferber για το έργο του, ιδίως επειδή κατάφερε να εκπονήσει μια έκθεση που είναι ικανή και εύστοχη βάσει των λιγοστών πληροφοριών.

Αρκετά γενικά σχόλια όσον αφορά το σύστημα ελέγχου και τη μέθοδο ελέγχου της εκτέλεσης του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης έρχονται στον νου στο πλαίσιο της συζήτησης για τη χορήγηση απαλλαγής. Παρατηρώ με θλίψη ότι το σύστημα ελέγχου είναι μάλλον γενικό και επιφανειακό. Πολλά λέγονται σχετικά με την αξιοπιστία των βιβλίων, τον αριθμό των σφαλμάτων και τις ανεπάρκειες του συστήματος ελέγχου. Γενικές παρατηρήσεις αυτού του είδους επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουμε μια πλήρη κατανόηση του πώς εκτελείται ο προϋπολογισμός της Ένωσης.

Ζητήματα όπως αυτά που αφορούν τα κτίρια του Στρασβούργου και πριν από αυτά η υπόθεση Eurostat και παρόμοιες παρατυπίες τείνουν να αναγνωρίζονται από τον Τύπο. Το σύστημα ελέγχου δεν είναι εξυπηρετικό σε αυτό. Το σύστημα πρέπει να επανεξεταστεί, να διασφαλιστεί ότι θα είναι πιο στοχοθετημένο και συγκεκριμένο και ίσως ότι θα μοιάζει περισσότερο με το σύστημα που χρησιμοποιούν οι εθνικές υπηρεσίες ελέγχου, το οποίο είναι πιο αποτελεσματικό από το σύστημα της Ένωσης.

  Jeffrey Titford , εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αισθάνομαι αιώνια ευγνωμοσύνη σε αυτό το αξιοσέβαστο όργανο που μου επιτρέπει για ένα φτωχό ενάμισι λεπτό να σχολιάσω την απαλλαγή όσον αφορά την εκτέλεση του προϋπολογισμού για το 2004. Δεδομένου ότι η έκθεση περιγράφει το Κοινοβούλιο ως «το δημοκρατικό αντιπροσωπευτικό όργανο στην ΕΕ», ας είναι όλοι σαφείς για το πόσο λίγο αξίζει αυτόν τον χαρακτηρισμό. Δεν διεξάγονται συζητήσεις σε αυτό το θεσμικό όργανο, αλλά ισχύει ένας αυστηρά ελεγχόμενος και ενορχηστρωμένος χρόνος αγόρευσης χωρίς δυνατότητα απάντησης, με αποτέλεσμα το Κοινοβούλιο να είναι άδειο απόψε. Απλώς εξετάζουμε τις προτάσεις σε αυτό που αποτελεί τη χλομή σκιά ενός κοινοβουλίου. Λειτουργεί ως φύλο συκής της δημοκρατικής ευυποληψίας, σχεδιασμένο να παραπλανά τους λαούς της Ευρώπης ώστε να νομίζουν ότι έχουν δικαίωμα άποψης στη διαχείριση του αποκαλούμενου ευρωπαϊκού σχεδίου.

Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα για αυτό από το ένα εκατομμύριο υπογραφές της αναφοράς που ζητούσε να τεθεί τέλος στο εντελώς άσκοπο και τερατωδώς δαπανηρό μηνιαίο προσκύνημα στο Στρασβούργο. Αγνοώντας αυτήν την παράκληση από τους ανθρώπους που υποτίθεται ότι εκπροσωπούμε, το Κοινοβούλιο εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να αγοράσει αυτά τα κτίρια και να καταστήσει μόνιμη αυτήν την περίεργη ρύθμιση. Μπορεί αυτή η έκθεση να αμφισβητεί την καλή πίστη του δήμου του Στρασβούργου, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο δήμος…

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MOSCOVICI
Αντιπροέδρου

  Alexander Stubb (PPE-DE). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να επισημάνω ότι ο κ. Titford από το βρετανικό Κόμμα Ανεξαρτησίας μόλις προέβαλε με πάθος ένα από τα πιο σοβαρά επιχειρήματα υπέρ ενός Ευρωπαϊκού Συντάγματος: υποστήριξε την πρωτοβουλία ενός εκατομμυρίου Ευρωπαίων και ότι το να διαθέτουμε σύνταγμα μόνο νομικά δεσμευτικό μπορεί να είναι.

Θα ήθελα να επισημάνω τρία σημεία. Πρώτον, συγχαρητήρια στον κ. Ferber για την εξαιρετική έκθεση. Ήταν καλή ιδέα να αναβληθεί η έκθεση χορήγησης απαλλαγής λόγω της έλλειψης σαφήνειας όσον αφορά τη σχέση του δήμου του Στρασβούργου με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Υποστηρίζω πλήρως το περιεχόμενο της έκθεσης και τον τρόπο με τον οποίο συντάχθηκε. Ασχοληθήκαμε με αυτό στην Επιτροπή Ελέγχου των Προϋπολογισμών, όπου η έκθεση εγκρίθηκε με 25 ψήφους υπέρ και μόνο μία κατά.

Το δεύτερο σημείο αφορά το παιχνίδι επίρριψης ευθυνών. Είναι αλήθεια ότι και οι δύο πλευρές υπέχουν ευθύνες: η διοίκηση του Κοινοβουλίου, η οποία υπήρξε ίσως λίγο αφελής, και ο δήμος του Στρασβούργου. Δεν υπάρχει αμφιβολία επ’ αυτού. Συμφωνώ με την κ. Mastenbroek και τον κ. Busuttil, οι οποίοι είπαν ότι ο δήμος του Στρασβούργου εργάστηκε μαζί μας κακόπιστα. Η εμπιστοσύνη μου στον τρόπο λειτουργίας αυτού του δήμου κλονίστηκε.

Το τελευταίο σημείο που θέλω να τονίσω αφορά το αν αυτή η έκθεση και η έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συνδέονται κατά κάποιον τρόπο. Δεν συνδέονται, αλλά την ίδια στιγμή προκύπτει ζήτημα όσον αφορά τον τρόπο διαχείρισης των χρημάτων. Όπως συμβαίνει και σε έναν γάμο, είναι σημαντικό να συζητούμε λεπτά ζητήματα. Αναγνωρίζω απολύτως ότι πρόκειται ένα λεπτό ζήτημα, αλλά δεν πρέπει να λησμονούμε ότι δεν μας απασχολεί απλώς το ενοίκιο. Η αλήθεια είναι ότι ερχόμαστε εδώ κοστίζει 209 εκατομμύρια ευρώ στους ευρωπαίους φορολογούμενους κάθε χρόνο. Αυτό αποτελεί σπατάλη, και υποστηρίζω την ιδέα που υποβλήθηκε στην εκστρατεία «oneseat.eu», να υπάρχει μία μόνον έδρα. Ας μιλήσουμε ανοιχτά για αυτό και ας προσπαθήσουμε να βρούμε μια λύση, ξεχωριστά όμως από αυτήν την έκθεση.

  Herbert Bösch (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, εκφράζω τα θερμά μου συγχαρητήρια στον εισηγητή μας και στην ομάδα εργασίας που συνέστησε η Επιτροπή Προϋπολογισμών για τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετώπισαν αυτό το ζήτημα. Φάνηκε, και την ίδια αίσθηση έχει κανείς και στη σημερινή μας συνεδρίαση, ότι αυτοί ακριβώς που ζητούν διαφάνεια στο τέλος δεν θέλουν ουσιαστικά να έρθουν στο φως τα γεγονότα. Όπως ήδη επισήμανε ο εισηγητής, κάποτε τα συμπεράσματα δεν είναι τόσο σκανδαλώδη και μεγαλοπρεπή όσο θα ήθελαν ενδεχομένως κάποιοι να τα δουν στις εφημερίδες. Ωστόσο, η Επιτροπή Ελέγχου των Προϋπολογισμών, ο εισηγητής και η ομάδα εργασίας εκπόνησαν αυτά τα έγγραφα με έντιμα μέσα και τα υπερασπίζονται. Τους συγχαίρω θερμά για τα αποτελέσματα που έφεραν στο φως.

Δεν θα ήθελα να επαναλάβω άλλη μία φορά πόσο βαριά φορτωμένη ήταν η συζήτηση. Ο καθένας έχει άποψη για το Στρασβούργο, για τις Βρυξέλλες και για καθετί άλλο και έτσι δεν είναι εύκολο να γίνει σωστή δουλειά. Νομίζω όμως ότι αυτό επιτεύχθηκε σε αρκετό βαθμό. Η έκθεση του κ. Ferber αξίζει την έγκρισή μας.

Αυτά που θα πρέπει να μάθουμε είναι τα εξής: πρώτον, η διοίκησή μας, το Προεδρείο μας –στο οποίο νομίζω ότι ανήκετε και εσείς, κύριε Πρόεδρε– είχαν πληροφορίες που δεν μας τις διέθεσαν σε μία χρονική στιγμή όπου ο κ. Ferber εργαζόταν ήδη για την εκπόνηση της έκθεσης. Αυτό είναι απαράδεκτο και πρέπει να αλλάξει. Μελλοντικά πρέπει τα πράγματα να γίνονται διαφορετικά, αλλιώς θα πρέπει να προσέχουμε τον εαυτό μας.

Δεύτερον, θεωρώ ότι πρέπει να μάθουμε από όσα έγραψε ο κ. Ferber πως η διοίκησή μας πρέπει υποχρεωτικά να επεξεργάζεται τις παλιές συμβάσεις και όχι απλώς να περιμένει μέχρι να παρουσιαστεί κάτι άλλο μετά από χίλια χρόνια. Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε αυτό.

Τρίτον, νομίζω ότι όλοι εκείνοι που πιστεύουν ότι μπορεί κανείς να συνδέσει τη συζήτηση για την κτιριακή πολιτική στο Στρασβούργο που κάνουμε τώρα με τη συζήτηση για τη μία έδρα, πρέπει πρώτα να είναι σίγουροι –εγώ δεν είμαι– για το τι συμβαίνει με την κτιριακή πολιτική του Σώματος στα άλλα μέρη όπου συνεδριάζει.

  Bill Newton Dunn (ALDE). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να διαθέσω τον χρόνο ενός λεπτού που μου διατίθεται για να μιλήσω σχετικά με την παράγραφο 88 και το σύστημα συνταξιοδότησης των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τον τρόπο με τον οποίο καταβάλλονται οι εισφορές.

Πρώτον, εκφράζω τη βαθιά λύπη μου για το γεγονός ότι μερικοί συνάδελφοι του Κοινοβουλίου σπιλώνουν άλλους συναδέλφους. Αυτοί που σπιλώνουν συναδέλφους δεν είναι παρόντες σε αυτήν τη συζήτηση και δεν έχουν αποδείξεις. Είναι ντροπή να κάνουν δηλώσεις στον Τύπο και να προσπαθούν να αναδειχθούν σπιλώνοντας αξιότιμους βουλευτές αυτού του Κοινοβουλίου. Ας προσκομίσουν αποδείξεις προτού διαδώσουν τέτοια πράγματα.

Δεν έχω αντίρρηση –και δεν έχω ακούσει αντιρρήσεις– για την απευθείας παρακράτηση των εισφορών μας στο σύστημα συνταξιοδότησης από τους τραπεζικούς λογαριασμούς μας. Δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα με αυτό. Πρέπει όμως να έχουμε υπόψη ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει προφανώς να προσλάβει πέντε επιπλέον υπαλλήλους πλήρους απασχόλησης για αυτήν τη δουλειά, με ετήσιο κόστος 400 000 ευρώ, προκειμένου να ελέγχεται ότι μεταφέρονται τα σωστά ποσά από τους λογαριασμούς των εθνικών τραπεζών στον κεντρικό κορβανά. Αυτό θα συμβεί επειδή ορισμένες τράπεζες χρεώνουν έξοδα εμβάσματος και άλλες όχι, με αποτέλεσμα τα ποσά να ποικίλλουν. Επιπλέον, εφόσον 13 από τα κράτη μέλη μας δεν έχουν ως νόμισμα το ευρώ, οι μηνιαίες καταβολές θα ποικίλλουν και αυτές, με διακυμάνσεις στη συναλλαγματική ισοτιμία των εθνικών νομισμάτων έναντι του ευρώ. Όλα αυτά συνεπάγονται πολύ σημαντικές δαπάνες και πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι και να μην εκτοξεύουμε ύβρεις.

  Jens-Peter Bonde (IND/DEM). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, είμαι ο βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με την πιο μακρά θητεία και εκείνος που έχει κάνει τα περισσότερα ταξίδια προς το Στρασβούργο. Ήμουν μέλος της Επιτροπής Προϋπολογισμών και της Διάσκεψης των Προέδρων, όταν η πλειοψηφία αποφάσισε ότι η γραμματεία πρέπει να έχει την έδρα της στο Λουξεμβούργο και ότι οι συνεδριάσεις θα διεξάγονται εκ περιτροπής στο Στρασβούργο και στις Βρυξέλλες. Όταν χρειάστηκε να επιλέξουμε μεταξύ Στρασβούργου και Βρυξελλών, ψήφισα υπέρ του Στρασβούργου, και επομένως δεν σας μιλώ από την αντιγαλλική πλευρά.

Ένα εκατομμύριο υπογραφές έχουν συγκεντρωθεί υπέρ της ύπαρξης μίας και μοναδικής έδρας. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή έκφραση της γνώμης του λαού. Δεν θέλουμε να δαπανούμε πλέον τα χρήματα των φορολογούμενων και τον χρόνο εργαζομένων και βουλευτών του ΕΚ. Πρέπει, ως εκ τούτου, να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να ανταποκριθούμε στις επικρίσεις των πολιτών. Όταν καθορίσουμε το χρονοδιάγραμμα των συνόδων για το 2008, θα μπορούσαμε να αποφασίσουμε να συναντιόμαστε κάθε Τρίτη στην πόλη όπου συνεδριάζει η Επιτροπή. Θα μπορούσαμε να παίρνουμε μια έκθεση με τις αποφάσεις της ημέρας και να πραγματοποιούμε όλες τις ψηφοφορίες που απαιτούν απόλυτη πλειοψηφία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ανάγκη μετακίνησης μεταξύ των δύο πόλεων θα μειωνόταν δραστικά. Το μπαλάκι θα βρισκόταν στο γήπεδο του πρωθυπουργού, και τότε θα αναγκάζονταν να θεσπίσουν έναν και μοναδικό τόπο εργασίας. Αυτό είναι κάτι που μπορούμε να το κάνουμε χωρίς να παραβιάσουμε τη Συνθήκη.

Μπορούμε επίσης να στείλουμε ένα μήνυμα με την μη εξαγορά νέων κτιρίων επί του παρόντος. Κατέθεσα την τροπολογία 9 με σκοπό να αποτραπεί ή να αναβληθεί η αγορά τους. Κανενός ο νους δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο δήμος του Στρασβούργου θα εκμεταλλευόταν οικονομικά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τους ευρωπαίους φορολογούμενους. Δεν θυμάμαι να είχε ποτέ εκφραστεί αυτή η ιδέα σε κάποια συνεδρίαση, και δεν θα κατηγορήσω για αμέλεια διαδοχικούς γενικούς γραμματείς. Πρέπει να μπορούμε να περιμένουμε ότι οι δημόσιες αρχές είναι έντιμες και να δείχνουμε πίστη ο ένας στον άλλο. Γνωρίζω, επίσης, ότι το Στρασβούργο δεν έχει παραβεί τον νόμο. Επομένως, ο νόμος πρέπει να τροποποιηθεί έτσι, ώστε οι δημόσιες αρχές να έχουν καθήκον πληροφόρησης στις μεταξύ τους δοσοληψίες. Εδώ στο Κοινοβούλιο, ωστόσο, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να αγοράσουμε κτίρια από τον δήμο του Στρασβούργου. Έχουμε αρκετά κτίρια και τώρα πρέπει να ενωθούμε στο αίτημα για έναν και μοναδικό τόπο εργασίας.

  Albert Jan Maat (PPE-DE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Ferber για τον τρόπο με τον οποίο παρουσίασε τη χορήγηση απαλλαγής και την έκθεση, καθώς και για τις μεθόδους εργασίας του. Εγώ –ως απλός αναπληρωτής μέλους της Επιτροπής Ελέγχου των Προϋπολογισμών– θα ήθελα επίσης να εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου στους συναδέλφους μου στην ομάδα, στον κ. Busuttil, στον κ. Stubb και στην κ. Grässle, για την εξαίρετη σχέση συνεργασίας που είχαμε με τον κ. Ferber, ιδίως στις προπαρασκευαστικές συνεδριάσεις της ομάδας εργασίας της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών.

Ο κ. Ferber κατέθεσε μια έκθεση επικριτική – επικριτική σχετικά με τα κτίρια και σχετικά με ορισμένες υπηρεσίες, παρόλ’ αυτά όμως δίκαιη. Περιέχει σειρά από λογικές συστάσεις για τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να γίνουν αλλαγές προς το καλύτερο. Για παράδειγμα, μια έκθεση χορήγησης απαλλαγής πρέπει να χρησιμοποιείται προκειμένου να ελέγχεται αποτελεσματικότερα η διαχείριση και ο προϋπολογισμός του Κοινοβουλίου. Περιττό να πούμε ότι ο εισηγητής αφιέρωσε την απαραίτητη προσοχή στο ζήτημα των κτιρίων και το πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε με τον δήμο του Στρασβούργου. Τόνισε με απόλυτη σαφήνεια, αλλά επίσης αμερόληπτα, ότι κατά καιρούς ευθύνεται σε κάποιον βαθμό και το Κοινοβούλιο και όχι μόνον τα άλλα μέρη της διένεξης.

Κατά συνέπεια, ενώ εμείς, οι ολλανδοί Χριστιανοδημοκράτες προσυπογράφουμε το περιεχόμενο της έκθεσης Ferber σε σχέση με τις δαπάνες του προϋπολογισμού του Κοινοβουλίου του 2004, όπως προετοιμάστηκε και εγκρίθηκε στην Επιτροπή Ελέγχου των Προϋπολογισμών, θα ήθελα, μολαταύτα, να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις, τις οποίες απομονώνω από την έκθεση Ferber, και αυτό διότι ο εισηγητής έχει κάνει εξαιρετική δουλειά σε σχέση με το Στρασβούργο.

Αύριο, στην Επιτροπή Προϋπολογισμών, θα συζητήσουμε μια πιθανή αγορά. Είναι προφανές ότι το κόμμα μου αντιτίθεται σε αυτό, ιδίως λόγω του γεγονότος ότι η συζήτηση που διεξάγεται σε σχέση με αυτό το θέμα –και θα παραπέμψω απλά στα λεγόμενα του κ. Stubb, με τα οποία συμφωνώ– πρέπει στην πραγματικότητα να πραγματοποιηθεί πριν από την αγορά των κτιρίων. Επιπλέον, για να είμαι ακριβής, το Κοινοβούλιο δεν μπορεί να συζητά το θέμα αυτό για άλλα δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια της χορήγησης απαλλαγής για το 2006, καθώς δεν μου φαίνεται ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να χειριζόμαστε τις υποθέσεις μας.

Θέλω επίσης να κάνω ένα σχόλιο σε σχέση με το περιεχόμενο αυτής της αγοράς, σχετικά με την πιθανή παρουσία αμίαντου. Οι περιβαλλοντικές πτυχές εν προκειμένω δεν έχουν εξεταστεί ικανοποιητικά. Ενώ θα ήθελα να συγχαρώ για μία ακόμη φορά τον κ. Ferber, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε στην αγορά του κτιρίου αυτήν τη χρονική στιγμή λόγω των ζητημάτων που ανέφερα.

  Inés Ayala Sender (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κ. Ferber, για το έργο του και για τον δυναμισμό που ενστάλαξε στην ομάδα εργασίας και στην Επιτροπή Ελέγχου των Προϋπολογισμών. Ωστόσο, δεν συμφωνούμε απόλυτα με ορισμένα από τα συμπεράσματά του στην επιτροπή και με την απόφασή του να επανεξετάσει άλλα θέματα, τα οποία πιστεύω ότι έχουν θολώσει εν μέρει τα συμπεράσματα που ήταν πολύ σαφή στην αρχική εντολή.

Αυτή επρόκειτο να είναι περισσότερο μια άσκηση έγκρισης διαχείρισης για το Κοινοβούλιο, αλλά οι πληροφορίες που δόθηκαν προφανώς στον Τύπο από τον δήμο του Στρασβούργου σχετικά με το κέρδος που είχε σε σχέση με την τιμή που πλήρωσε το Κοινοβούλιο –χρησιμοποιώντας ένα είδος ενδιάμεσης σύμβασης που δεν εξήγησε ποτέ– οδήγησαν, ή μετέτρεψαν αυτήν την άσκηση, σε κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον, από το οποίο έχουμε κερδίσει σημαντικές εμπειρίες.

Η ομάδα εργασίας διαπίστωσε ότι η πρακτική ήταν νόμιμη και ήταν επίσης συνήθης σε αυτές τις μεσιτικές συμβάσεις δημοσιονομικής διαχείρισης, όπως ήταν και η ανάρμοστη, κατά την άποψή μου, χρήση μεσαζόντων. Πρέπει να αναγνωριστεί ότι οι μεσάζοντες κέρδισαν πραγματικά τα χρήματά τους.

Αν, λοιπόν, υπήρχε υπερβολική εμπιστοσύνη από τη μία πλευρά και έλλειψη καλής πίστης από την άλλη, πιστεύω ότι εμείς, ως Κοινοβούλιο, μάθαμε να μην εμπιστευόμαστε τόσο πολύ την καλή πίστη των άλλων θεσμικών οργάνων. Όλη αυτή η άσκηση είναι, επομένως, ευπρόσδεκτη αν μπορεί να δημιουργήσει μεγαλύτερη επίγνωση των κινδύνων που ενέχονται στις μεσιτικές συναλλαγές και αν μπορούμε, επομένως –και πιστεύω ότι σε αυτό στοχεύουμε– να αποφύγουμε ανάλογες δυσάρεστες εκπλήξεις ξανά στο μέλλον, καθώς καθιστούν ολοένα και πιο δύσκολο για το Κοινοβούλιο να έχει την απαραίτητη εμπιστοσύνη στις ίδιες τις έδρες μας.

Όσον αφορά τα δύο άλλα θέματα που συμπεριελήφθησαν και πάλι από την πίσω πόρτα –συντάξεις και έδρα του Κοινοβουλίου– επιβεβαιώνω ότι συμμερίζομαι την άποψη που εκφράστηκε αρκετές φορές σε αυτό το Σώμα ότι δεν είναι αυτή η λύση που προτείνει η πλειοψηφία.

  Nathalie Griesbeck (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω και εγώ με τη σειρά μου τον κ. Ferber για τον εξαίρετο τρόπο με τον οποίο διεξήγαγε τις εργασίες παρακολούθησης σε ένα πλαίσιο το οποίο δεν ήταν μόνον νομικά περίπλοκο αλλά και αρκετά συχνά ταραγμένο. Είμαι ασφαλώς ευγνώμων στην Επιτροπή Ελέγχου των Προϋπολογισμών για την ολοκλήρωση των ερευνών της, προκειμένου να διασαφηνιστεί λίγο η συζήτησή μας.

Παρότι λυπάμαι και εγώ βαθιά για τον αδέξιο τρόπο με τον οποίο ο δήμος του Στρασβούργου διαχειρίστηκε αυτήν την υπόθεση, αποκομίζω από αυτήν δύο διδάγματα. Το ένα αφορά τη λειτουργία του Κοινοβουλίου μας: όπως επισημαίνει ο εισηγητής, στο μέλλον θα πρέπει να προσέχουμε περισσότερο το νομικό καθεστώς των συμβάσεών μας, ακόμη και όταν είναι περίπλοκες.

Το δεύτερο δίδαγμα είναι πιο θεμελιώδες και είναι πολιτικής φύσης. Ωστόσο, εξακολουθεί να αφορά την απαλλαγή. Ελπίζω πως η έγκριση της απαλλαγής θα μας επιτρέψει να θέσουμε οριστικά τέλος στις συνεχείς συγκεχυμένες απόπειρες να στραφεί και πάλι η προσοχή στο κόστος της έδρας του Στρασβούργου, η οποία καθορίζεται από τις Συνθήκες και από τη σύνεση των αρχηγών κρατών, όπως επεσήμανε ο κ. Ferber. Αν δεν τα καταφέρουμε, προτείνω δύο λύσεις: είτε να επαναπατριστούν όλα τα όργανα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο είναι το κατ’ εξοχήν δημοκρατικό όργανο, και να έχουμε πλέον μία μόνον έδρα, όπως ανέφερε ένας από τους συναδέλφους μας· είτε να διεξαχθεί τουλάχιστον έλεγχος για να προσδιορίσουμε το κόστος όλων των ευρωπαϊκών οργάνων που είναι διάσπαρτα σε όλη την Ευρώπη και να αντλήσουμε τα σχετικά συμπεράσματα.

  Ingeborg Gräßle (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θέλω και εγώ 25% παραπάνω χρόνο ομιλίας.

Με προβληματίζει εξαιρετικά η επαναφορά αυτής της συζήτησης στην υπόθεση της μίσθωσης του κτιρίου στο Στρασβούργο – που γίνεται επί 28 χρόνια.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια.)

Μου αφήνει μόνιμες αμφιβολίες για τον επαγγελματισμό της διαχείρισης κτιρίων του Σώματος και για το πόσο σημαντική είναι η σχέση κόστους-ωφέλειας για εκείνους που ασκούν την οικονομική διαχείριση. Από την πλευρά της διοίκησης του Σώματος, επί 28 χρόνια δεν γινόταν κανένας έλεγχος για το αν οι συμβάσεις είναι ακόμα συμφέρουσες – ούτε καν μετά από την απόσβεση του αρχικού κόστους κεφαλαίου, ούτε και όταν το 1997 ορίστηκε στη Συνθήκη του Άμστερνταμ πως η έδρα μας θα ήταν στο Στρασβούργο, γιατί, το αργότερο, τότε θα έπρεπε να αξιολογηθεί ο σχετικός κίνδυνος.

Για πολλά χρόνια καταβάλλονταν υπέρογκα μισθώματα. Αυτό ζημίωσε σημαντικά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τους ευρωπαίους φορολογουμένους, όπως παραδέχεται ακόμα και ο πραγματογνώμων που διόρισε η Γαλλική Δημοκρατία: τουλάχιστον μεταξύ 28 και 32 δισ. ευρώ. Ποιος είναι βασικά υπεύθυνος γι’ αυτό; Γιατί δεν επιτέλεσαν το έργο τους οι εσωτερικοί ελεγκτές του Σώματος; Αυτές οι ερωτήσεις παραμένουν αναπάντητες και αυτό με κάνει να αγανακτώ. Ως βουλευτής θα φροντίσω –και θα φροντίσουμε όλοι– ώστε να μην ξεχαστούν τα ερωτήματα αυτά αλλά να αποτελέσουν αντικείμενο παρακολούθησης.

Αύριο θα αποδεσμευτούν 80 εκατομμύρια ευρώ για την αγορά αυτών των κτιρίων, που βασικά τα έχουμε πληρώσει εδώ και καιρό. Το ένα κτίριο μάλιστα θα μας το χαρίσουν, όμως δεν ξέρουμε τι επιβαρύνσεις φέρει. Συνήφθη μία σύμβαση με σοβαρή πίεση χρόνου, χωρίς να γίνουν νέες διαπραγματεύσεις για την τιμή αγοράς ενόψει του ιστορικού της σύμβασης. Αν η νέα σύμβαση είναι της ίδιας ποιότητας με τις παλιές, τότε σύντομα θα πρέπει να ξανασυζητηθεί εδώ.

  Markus Ferber (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να επισημάνω απλώς αυτό που είπα και στην αγόρευσή μου πριν φθάσετε: περιμένω την επόμενη φορά να είναι παρών ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου κατά τη συζήτηση για τη χορήγηση απαλλαγής στο Κοινοβούλιο.

  Πρόεδρος. – Θα τον ενημερώσουμε για αυτό το αίτημα. Επισημαίνω απλώς ότι, την ίδια στιγμή που εμείς συνεδριάζουμε εδώ, το Προεδρείο, από την πλευρά του, συνεδριάζει υπό την προεδρία του προέδρου του Κοινοβουλίου. Αυτή είναι η εξήγηση που μπορώ να σας δώσω. Ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου δεν έχει τη δυνατότητα να βρίσκεται παντού την ίδια στιγμή, δεν είναι πανταχού παρών, όπως ο Fregoli.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο.