Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έξοχη έκθεση του συναδέλφου μου Μανώλη Μαυρομμάτη, η οποία αφορά τη σημαντική υπόθεση της σχέσης μεταξύ μέσων ενημέρωσης και ανάπτυξης. Κατοχυρωμένη στο άρθρο 19 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η οποία εγκρίθηκε το 1948 από τα Ηνωμένα Έθνη, η ελευθερία της έκφρασης και της ενημέρωσης αναγνωρίζεται ως θεμελιώδες δικαίωμα. Η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης είναι αναγκαία για τη χρηστή διακυβέρνηση των δημοσίων ή ιδιωτικών φορέων και συνδράμει στην πραγμάτωση των στόχων της Χιλιετίας για την ανάπτυξη, που αποσκοπούν στο να έχουμε το 2015 έναν ασφαλή κόσμο, χωρίς φτώχεια.
Η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης αποτελεί προϋπόθεση για την πρόσβαση στη γνώση και τη διαφάνεια, υπό συνθήκες πλήρους ανεξαρτησίας. Συμβάλλει τα μάλα στην καταπολέμηση της άγνοιας, αρχαιότατης μάστιγας του ανθρώπου, και αποτρέπει τη διαφθορά. Ακόμη και αν λυπάμαι που δεν αναλύθηκε το ζήτημα της ευθύνης των συντακτών, κατόχων, χρηστών και διανομέων πληροφοριών, ιδίως προσωπικών πληροφοριών, χαιρετίζω τη σημαντική συμβολή αυτής της έκθεσης στην ελευθερία, την ειρήνη και τη δημοκρατία στον κόσμο.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Στην έκθεσή του, ο εισηγητής πραγματεύεται τον σπουδαίο ρόλο που διαδραματίζουν τα μέσα ενημέρωσης για την ανάπτυξη μιας χώρας. Μια δημοκρατία χρειάζεται ελευθερία έκφρασης και ελευθεροτυπία. Προκειμένου δε να λειτουργεί ομαλά μια κοινωνία, απαιτείται η καλή πρόσβαση όλων των κοινωνικών ομάδων στα μέσα ενημέρωσης.
Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένες πτυχές της έκθεσης με τις οποίες διαφωνούμε πλήρως. Εμμένουμε σαφώς στη θέση μας ότι η διαχείριση των ενισχύσεων δεν πρέπει να γίνεται σε κοινοτικό επίπεδο. Είναι ζήτημα των κρατών μελών. Επιπλέον, κατά τον ίδιο τρόπο, η ΕΕ δεν πρέπει να διενεργεί ενημερωτικές εκστρατείες στο εσωτερικό των κρατών μελών.
Συνολικά, ωστόσο, θεωρούμε ότι το περιεχόμενο της έκθεσης είναι καλό. Ως εκ τούτου, την υπερψηφίσαμε στη σημερινή ψηφοφορία.
Daniel Strož (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Θέλω να σχολιάσω την έκθεση Μαυρομμάτη, επί της οποίας ψηφίσαμε χωρίς να προηγηθεί συζήτηση. Παρότι προσφέρει αρκετές αναμφίβολα ενδιαφέρουσες ιδέες και συμπεράσματα, η έκθεση περιλαμβάνει πάρα πολλές κενές περιεχομένου, περιττές γενικολογίες οι οποίες όχι μόνο δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματική κατάσταση στα κράτη μέλη της ΕΕ, αλλά και δεν συμβάλλουν στην επίλυση των προβλημάτων που θα έπρεπε να αντιμετωπίζει η Ένωση σε αυτόν τον τομέα.
Θέλω επίσης να υπογραμμίσω το γεγονός ότι σε ορισμένα κράτη μέλη δεν υπάρχουν μέσα ενημέρωσης τα οποία θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει έστω και ελάχιστα ανεξάρτητα ή επαγγελματικά. Τα μέσα ενημέρωσης στις χώρες αυτές δεν αποτελούν επ’ ουδενί «ουσιώδη και θεμελιώδη διαδικασία για την ανθρώπινη ανάπτυξη», για να αναφέρω τη διατύπωση της έκθεσης. Στην Τσεχική Δημοκρατία, λόγου χάρη, τα μέσα ενημέρωσης είναι απλώς εξαρτήματα της αγοράς και σαφές όργανο πολιτικής χειραγώγησης με σκοπό την παραπληροφόρηση του κοινού. Είναι άλλωστε γνωστό ότι τα μεγαλύτερα μέσα ενημέρωσης στην Τσεχική Δημοκρατία ανήκουν σε ξένα συμφέροντα, ενώ ο περιφερειακός Τύπος ανήκει σε μια γερμανική εκδοτική εταιρεία.
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο αυτής της κατάστασης είναι η περιθωριοποίηση, κυρίως, των αριστερών απόψεων, η αντιμετώπιση μεγάλων ομάδων του πληθυσμού ως εγκληματιών και περιθωριακών, καθώς και ο υποβιβασμός του ρόλου των δημοσιογράφων σε μισθοφόρους οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να υπερασπίζονται τυφλά τις πολιτικές θέσεις των εκδοτών. Δεν ισχύουν περιορισμοί όσον αφορά τη συγκέντρωση μέσων ενημέρωσης στα χέρια των εκδοτών.
Η κενή περιεχομένου φραστική υπεράσπιση της ηθικής και της ανθρωπότητας είναι σαφώς βαθύτατα αφελής και ισοδυναμεί με εθελοτυφλία έναντι των πραγματικών προβλημάτων στον τομέα των μέσων ενημέρωσης στην ΕΕ.
Tomáš Zatloukal (PPE-DE). – (CS) Υπερψήφισα την έκθεση Beazley σχετικά με πρωτοβουλίες για τη συμπλήρωση των σχολικών προγραμμάτων σπουδών με τα κατάλληλα υποστηρικτικά μέτρα για τη συμπερίληψη της ευρωπαϊκής διάστασης. Είναι σαφές ότι η συμπερίληψη της ευρωπαϊκής ιστορίας, της κοινής πολιτισμικής κληρονομιάς και η κατανόηση των ειδήσεων που αφορούν την Ευρώπη πρέπει να συνδέονται στενά με την ανάπτυξη άλλων τομέων, όπως η ενίσχυση της πολυγλωσσίας. Χαιρετίζω το γεγονός ότι ο κ. Beazley ανέφερε την εκπαιδευτική δικτυακή πύλη «ηλεκτρονικό σχολικό δίκτυο» και τις δραστηριότητές της. Θέλω επίσης να υπογραμμίσω τη σημασία του προγράμματος eTwinning, το οποίο ευθύνεται για τη διασύνδεση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων από διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες με σκοπό τη δημιουργία κοινών προγραμμάτων. Περισσότερα από 17 000 ευρωπαϊκά σχολεία έχουν ενταχθεί στο εν λόγω πρόγραμμα. Αυτή η έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας είναι ένας καλός τρόπος να βοηθήσουμε τα κράτη μέλη να εντάξουν ευρωπαϊκά θέματα στα εκπαιδευτικά τους συστήματα.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έξοχη έκθεση του συναδέλφου μου Christopher Beazley σχετικά με τις πρωτοβουλίες για τη συμπλήρωση των εθνικών προγραμμάτων διδακτέας ύλης με κατάλληλο διδακτικό υλικό ώστε να περιλαμβάνεται η ευρωπαϊκή διάσταση. Καθώς προχωρεί η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, ο καθένας αντιλαμβάνεται πόσο απαραίτητο είναι να εμφυσήσουμε την ευρωπαϊκή κουλτούρα στους πολίτες, ιδίως στους νέους: αποτελεί προϋπόθεση της επιτυχίας του ευρωπαϊκού εγχειρήματος με στόχο τη δημιουργία ενός ανθρωπιστικού πολιτισμού. Πέραν της εκμάθησης των γλωσσών, η ιστορία και η γεωγραφία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει, μαζί με τις τέχνες και την πολιτική αγωγή, να αποτελέσουν διδακτική ύλη, της οποίας πρέπει να προτάσσεται η ευρωπαϊκή διάσταση. Συμμερίζομαι πλήρως τις προτάσεις που διατυπώνονται σε αυτή την έκθεση, ιδίως όσον αφορά τη διασύνδεση των εκπαιδευτικών με την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής διάστασης στη διδακτέα ύλη. Καλό θα είναι, κατά τη γνώμη μου, να προβούμε σε παρόμοιες ενέργειες για τα πανεπιστήμια και σε σχέση με τη διά βίου μάθηση.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Παρότι δεχόμαστε ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ και εντός των κρατών μελών όσον αφορά τη συμπερίληψη της ευρωπαϊκής διάστασης στην εκπαίδευση και ότι, ενόψει της κρίσιμης σημασίας των γλωσσών, τα προγράμματα COMENIUS και LINGUA πρέπει να λάβουν μεγαλύτερη κοινοτική χρηματοδότηση, διαφωνούμε με την άποψη ότι υπάρχει μια ενιαία άποψη των λεγόμενων ευρωπαϊκών αξιών και ιστορίας.
Κάθε χώρα έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και κάθε λαός την ιστορία του· εντούτοις, μπορούν να υπάρξουν διαφορετικές προσεγγίσεις ανάλογα με την προοπτική του καθενός.
Θεωρούμε ότι ο πλούτος της Ευρώπης οφείλεται στην πολυμορφία των πολιτισμών και των γλωσσών της, και αυτό πρέπει να διατηρηθεί. Κάθε μορφή τυποποίησης πρέπει να αποφεύγεται.
Ως εκ τούτου, παρότι στην έκθεση τονίζονται ορισμένες θετικές πτυχές σχετικά με τις γλωσσικές και άλλες δεξιότητες, στο πνεύμα προηγούμενων εκθέσεων και υφιστάμενων κοινοτικών προγραμμάτων, διαφωνούμε με κάθε απόπειρα τυποποίησης στην οποία μπορεί να οδηγήσει. Γι’ αυτό απείχαμε από την ψηφοφορία.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η Λίστα του Ιουνίου έχει επισημάνει στο παρελθόν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο –και το επαναλαμβάνει εν προκειμένω– ότι τα κράτη μέλη έχουν αποκλειστική αρμοδιότητα για την οργάνωση της διδασκαλίας και το περιεχόμενο των εκπαιδευτικών συστημάτων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι, μεταξύ άλλων, επιθυμεί να εμπλακεί στη διδασκαλία των γλωσσών και την προσαρμογή των εκπαιδευτικών συστημάτων σε τομείς όπως οι νέες τεχνολογίες και η ψηφιοποίηση. Τώρα είναι η σειρά της ευρωπαϊκής διάστασης να εισαχθεί στα σχολικά προγράμματα σπουδών.
Πώς, όμως, θα οριστεί η ευρωπαϊκή διάσταση στην κοινή ιστορία και πολιτισμική κληρονομιά της Ευρώπης; Και από ποιον;
Πρέπει να δράσουμε σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας. Είναι ευθύνη των ίδιων των κρατών μελών να προωθούν τη δημοκρατία και την ανεκτικότητα στην Ευρώπη όταν καταρτίζουν τα σχολικά τους προγράμματα σπουδών και απευθύνονται στους πολίτες τους. Τα θέματα αυτά δεν πρέπει να ρυθμίζονται σε επίπεδο ΕΕ.
Συνεπώς, καταψηφίσαμε την έκθεση.
Timothy Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Αυτή η έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας δεν αποτελεί προσπάθεια παρέμβασης στις εθνικές αρμοδιότητες στον τομέα της εκπαίδευσης. Κατ’ ουσίαν, με την εν λόγω έκθεση ζητείται η αποσαφήνιση της έννοιας της «ευρωπαϊκής διάστασης».
Υπάρχει μια σειρά προγραμμάτων ανταλλαγών για καθηγητές και φοιτητές, όπως το πρόγραμμα ERASMUS/SOCRATES. Ωστόσο, στο Ηνωμένο Βασίλειο πολλοί φοιτητές δεν γνωρίζουν την ύπαρξη αυτών των ευκαιριών και το Ηνωμένο Βασίλειο υπολείπεται έναντι άλλων χωρών όσον αφορά την αποστολή φοιτητών στο εξωτερικό.
Καθόσον η κυβέρνηση των Εργατικών κατέστησε προαιρετικές τις ξένες γλώσσες στο απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ο αριθμός των φοιτητών που διδάσκονται γαλλικά και γερμανικά μόνον εφέτος σημείωσε μείωση κατά 14% έναντι του προηγούμενου έτους.
Λόγω της διατύπωσης της προφορικής τροπολογίας, η οποία είναι αμφίσημη, οι βρετανοί Συντηρητικοί δεν μπόρεσαν να εγκρίνουν αυτή την έκθεση στο σύνολό της.
Bairbre de Brún και Mary Lou McDonald (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Στηρίζουμε την έκθεση Beazley λόγω της επιθυμίας μας να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη διδασκαλία των ξένων γλωσσών ώστε να καλλιεργηθεί η πολυγλωσσία στα εκπαιδευτικά μας συστήματα στην Ιρλανδία. Θεωρούμε επίσης ότι όλοι οι πολίτες πρέπει να έχουν πρόσβαση σε λεπτομερή και αμερόληπτη ενημέρωση σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζει τις ζωές μας.
Η στήριξη που προσφέρει το Σιν Φέιν στην έκθεση Beazley (A6-0267/2006) «Πρωτοβουλίες για τη συμπλήρωση των εθνικών προγραμμάτων διδακτέας ύλης με κατάλληλο διδακτικό υλικό ώστε να περιλαμβάνεται η ευρωπαϊκή διάσταση» δεν πρέπει να ερμηνευθεί ως επιθυμία ενίσχυσης του ρόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα εκπαιδευτικά συστήματα των κρατών μελών. Η εκπαίδευση είναι ευθύνη ενός εκάστου των κρατών μελών και αυτό δεν πρέπει να αλλάξει.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η συζήτηση σχετικά με την ευρωπαϊκή διάσταση στα σχολεία θα μπορούσε εύκολα να περάσει απαρατήρητη. Πρόκειται, όμως, για μια συζήτηση η οποία εγείρει θεμελιώδη ζητήματα.
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι κάθε απόφαση που λαμβάνουμε στον τομέα της εκπαίδευσης θα έχει αποφασιστικό αντίκτυπο στις μελλοντικές γενιές, στη ζωή και στην κοσμοθεωρία τους.
Θεωρώ λοιπόν ότι οι παρατηρήσεις του κ. Beazley σχετικά με τις γλωσσικές δεξιότητες είναι εξαιρετικά εύστοχες, και θα υπογράμμιζα ότι ο ευρωπαϊκός δείκτης γλωσσικών γνώσεων δεν πρέπει να αφήνει περιθώρια παρανοήσεων: η ενίσχυση της ευρείας διδασκαλίας ορισμένων μόνων ευρωπαϊκών γλωσσών θα ήταν αντιπαραγωγική.
Επιβάλλεται να προωθήσουμε και άλλες γλώσσες εκτός της Ευρώπης. Πρόκειται για έναν θησαυρό γνώσεων τον οποίο ολόκληρη η Ευρώπη οφείλει να προωθεί.
Σε αυτό το πλαίσιο, θα έπρεπε να ακολουθούμε το παράδειγμα ορισμένων χωρών όπως η Αυστρία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Σλοβενία. Η θέση της ευρωπαϊκής διάστασης στα εκπαιδευτικά συστήματα αυτών των χωρών είναι εδραιωμένη, και το κοινό ενθαρρύνεται να διδαχθεί ευρωπαϊκές γλώσσες.
Η ευρωπαϊκή διάσταση στα σχολεία δεν πρέπει να παραμελείται, ιδίως ενόψει της θέσης της Ευρώπης στον κόσμο, των νέων προκλήσεων ως προς την οικονομική ανάπτυξη που αντιμετωπίζουμε και των στόχων των πολιτικών συνεργασίας με τον υπόλοιπο κόσμο.
Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Συγχαίρω τον εισηγητή μας για την πρωτοβουλία του. Η εκπαίδευση υπάγεται και πρέπει να συνεχίσει να υπάγεται στο πεδίο αρμοδιότητας των κρατών μελών. Μάλιστα, στη Σκωτία ελέγχουμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα, κάτι που ισχύει εδώ και αιώνες. Ωστόσο, ο εισηγητής μας καταλήγει στην πολύ εύλογη διαπίστωση ότι συχνά οι νέοι μας ολοκληρώνουν τη σχολική εκπαίδευση χωρίς να διαθέτουν τα κατάλληλα εφόδια που θα τους επιτρέψουν να μετέχουν στα κοινά ως πολίτες, ενώ συχνά γνωρίζουν ελάχιστα για την ΕΕ ή άλλες κυβερνήσεις οι οποίες εργάζονται γι’ αυτούς. Τα μέτρα που περιλαμβάνονται σε αυτή την έκθεση αποτελούν ενδιαφέρον αντικείμενο μελέτης για τους εκπαιδευτικούς στο σύνολο της ΕΕ.
Geoffrey Van Orden (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Παρότι στηρίζω τις πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της διδασκαλίας ξένων γλωσσών, τη βελτίωση των γνώσεων σχετικά με τον πολιτισμό και την ιστορία των διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών και την προαγωγή ουσιαστικού διαλόγου σχετικά με τον χαρακτήρα της ΕΕ, περιλαμβανομένων των πολλών θεμελιωδών αρνητικών πτυχών της, διαφωνώ πλήρως με μέτρα τα οποία έχουν σκοπό την προπαγάνδα υπέρ της στήριξης των σχεδίων της ΕΕ για πολιτική ολοκλήρωση και τη δημιουργία μιας ψευδεπίγραφης «ευρωπαϊκής» ιθαγένειας. Στην έκθεση υπάρχει σύγχυση μεταξύ αυτών των διαφορετικών πτυχών. Ως εκ τούτου, απείχα από την ψηφοφορία.
Richard Seeber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ο καθαρός αέρας είναι αναμφισβήτητα ένα κεντρικό ζήτημα για όλους μας και πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι ασφαλώς οι δαπάνες που προκύπτουν εξαιτίας της κακής ποιότητας του αέρα στην Ευρώπη είναι μεγαλύτερες από τις δαπάνες εφαρμογής για τις επιχειρήσεις και τη βιομηχανία. Ωστόσο οι αποκλίσεις και οι δυνατότητες παράτασης που περιλαμβάνονται στο έγγραφο συμβιβασμού είναι πολύ περίπλοκες και προφανώς θα προξενήσουν σοβαρά διοικητικά προβλήματα και για τον λόγο αυτόν, η αντιπροσωπεία του Λαϊκού Κόμματος της Αυστρίας απέρριψε κατά μεγάλο μέρος αυτούς τους συμβιβασμούς, που πρέπει επίσης να τους δούμε σε σχέση με την «βελτίωση της νομοθεσίας», την οποία δεν φαίνεται να επιτυγχάνουν. Γι’ αυτό έπρεπε να απορριφθεί στο μεγαλύτερο μέρος του το πακέτο αυτό. Εμείς θα προτιμούσαμε τη θέση του Συμβουλίου.
Joseph Muscat (PSE). – (MT) Όσον αφορά τις εκθέσεις Krahmer και Corbey, ψήφισα υπέρ υψηλότερων επιπέδων για την ποιότητα του αέρα και της εφαρμογής αυστηρότερων ελέγχων σε αυτόν τον τομέα. Βασικό κίνητρό μου είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται επί του παρόντος οι πολίτες της Μάλτας και του Γκόζο από τις αρχές της χώρας. Όχι μόνο δεν γίνονται σεβαστά τα ευρωπαϊκά πρότυπα, αλλά και οι πολίτες δεν λαμβάνουν καν την πληροφόρηση την οποία δικαιούνται προκειμένου να προστατέψουν την υγεία τους και το περιβάλλον. Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα σχετικά με αυτό ήταν το γεγονός ότι μόνο μετά από δική μου παρέμβαση παραδέχτηκαν δημοσίως οι αρχές ότι παραβιάζονται οι ευρωπαϊκές οδηγίες σχετικά με τις εκπομπές από τους σταθμούς παραγωγής ενέργειας της χώρας. Επιπλέον, επί του παρόντος ο εξοπλισμός για τη μέτρηση της ρύπανσης από τους σταθμούς παραγωγής ενέργειας Marsa και Delimara είναι εκτός λειτουργίας επί σειρά μηνών, αφότου, σύμφωνα με πληροφορίες, χτυπήθηκε από κεραυνό. Η μαλτέζικη εφημερίδα l-orizzont αποκάλυψε εχθές ότι συνεχίζουμε να μην λαμβάνουμε επαρκή μέτρα, δεδομένου ότι δεν έχει ακόμη αγοραστεί νέα συσκευή. Αυτό είναι απαράδεκτο και οι αρμόδιες αρχές και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλουν να παρακολουθήσουν πιο προσεκτικά αυτή την παράβαση.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση του κ. Krahmer σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη. Αυτή η πρόταση οδηγίας θα αντικαταστήσει πέντε διακριτά νομικά μέσα και συμβάλλει στη διαδικασία βελτίωσης της νομοθεσίας, και αυτό είναι πολύ θετικό βήμα. Η καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι καθήκον έναντι των μελλοντικών γενεών και ήταν φυσικό, υπό το πρίσμα των πρόσφατων επιστημονικών και υγειονομικών εξελίξεων, να αναθεωρήσουμε και να απλουστεύσουμε τα ισχύοντα κείμενα. Πρέπει να επικροτήσουμε τις προσπάθειες που έγιναν από τους βιομηχάνους και τις εταιρείες μεταφορών που εφάρμοσαν ένα κανονιστικό πλαίσιο η αυστηρότητα του οποίου είναι ανάλογη των όσων διακυβεύονται· ιδιαιτέρως σε θέματα υγείας των συμπολιτών μας. Οφείλουμε να μεριμνήσουμε για τη μεταφορά και την πλήρη εφαρμογή του από τα κράτη μέλη.
Jens-Peter Bonde (IND/DEM), γραπτώς. – (DA) Στηρίζουμε τα κοινά ελάχιστα πρότυπα για την ατμοσφαιρική ρύπανση. Η οδηγία στηρίζεται σε ικανοποιητική νομική βάση, στα άρθρα 175 και 176, στα οποία δηλώνεται ότι τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρούν και να θεσπίζουν μέτρα ενισχυμένης προστασίας. Ωστόσο, στο άρθρο 176 αναφέρεται επίσης ότι τα εν λόγω μέτρα πρέπει να κοινοποιούνται στην Επιτροπή, ενώ πρέπει να συνάδουν με τις Συνθήκες. Οι οριακές τιμές για την ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να έρχονται σε αντίθεση με την εσωτερική αγορά, οπότε δεν θεωρούμε ότι μια οδηγία η οποία χρησιμοποιεί ως νομική βάση τα άρθρα 175 και 176 προσφέρει από μόνη της επαρκείς εγγυήσεις για την ικανότητα των κρατών μελών να διατηρούν ή να θεσπίζουν μέτρα ενισχυμένης προστασίας.
Παρ’ όλα αυτά, ψηφίζουμε «ναι», διότι θεωρούμε τα κοινά ελάχιστα πρότυπα επιθυμητά, οπότε θα καταθέσουμε προτάσεις κατά τη δεύτερη ανάγνωση στο Κοινοβούλιο για μια νομική βάση η οποία θα διασφαλίζει το δικαίωμα των κρατών μελών να εφαρμόζουν αυστηρότερα μέτρα, καθιστώντας σαφές ότι έχουν αυτό το δικαίωμα.
Anne Ferreira (PSE), γραπτώς. – (FR) Καθαρός αέρας για τους πολίτες, για την υγεία τους και για την ποιότητα ζωής τους· η πρόθεση είναι καλή.
Δυστυχώς, η έκθεση που μόλις ψηφίσαμε δεν στέκεται στο ύψος των όσων διακυβεύονται.
To κείμενο υπολείπεται των συστάσεων της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και ελλείπει το κατεπείγον του πράγματος.
Τα ΑΣ2,5 είναι τα μικρότερα και πιο επικίνδυνα σωματίδια για τον οργανισμό, γι’ αυτό και η οριακή τους τιμή δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 12 μικρογραμμάρια.
Επιπλέον, οι προθεσμίες εφαρμογής, που επεκτείνονται μέχρι το 2015, δεν αντικατοπτρίζουν τη σοβαρότητα του προβλήματος, ενώ δεν επιτρέπεται να υπάρχει μάλιστα δυνατότητα εξαιρέσεων.
Λυπούμαι, επίσης, που αυτή η πρώτη ανάγνωση αποτέλεσε άμεσα αντικείμενο συμβιβασμού μεταξύ των πολιτικών ομάδων, εμποδίζοντας την πλήρη επιτέλεση του κοινοβουλευτικού έργου και περιορίζοντάς μας σε μια θέση που υστερεί κατά πολύ έναντι των πολιτικών μας στόχων.
Τέλος, αυτή η έκθεση δεν ανταποκρίνεται στη φιλοδοξία που, ωστόσο, σαφώς εκφράσαμε για περιβαλλοντικά θέματα, τόσο στη διεθνή κονίστρα όσο και έναντι των ευρωπαίων πολιτών.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Τα υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης ιδίως σε αστικές περιοχές και κέντρα της ΕΕ με μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού είναι ένας από τους παράγοντες που προκαλούν αμέτρητες ασθένειες του αναπνευστικού και σοβαρές καταστροφές του οικοσυστήματος. Περισσότερο κινδυνεύουν τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι και τα άτομα που ζουν στις πιο πολυάνθρωπες πόλεις ή κοντά σε πολυσύχναστους δρόμους.
Οι οριακές τιμές ρύπανσης που προτείνονταν στην πρώτη πρόταση της Επιτροπής αποτελούσαν βήμα οπισθοδρόμησης έναντι της συμφωνίας του 1999, ήτοι της οδηγίας 1999/30/ΕΚ. Ως εκ τούτου, θέλω να τονίσω ιδιαιτέρως το θέμα των ανωτάτων ορίων συγκέντρωσης των μικροσωματιδίων (ΑΣ2,5), τα οποία είναι εξαιρετικά αυξημένα και υπερβαίνουν τα αντίστοιχα όρια της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας.
Οι προτάσεις της Συνομοσπονδιακής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών, δυστυχώς, απορρίφθηκαν κατά τη συζήτηση στο Σώμα.
Ως εκ τούτου, το έγγραφο που εγκρίθηκε προσφέρει περιορισμένα οφέλη, παρότι περιλαμβάνει ορισμένες ευπρόσδεκτες προτάσεις οι οποίες αποσκοπούν στην επίτευξη κάποιας ισορροπίας ως προς την καταπολέμηση της ρύπανσης, έστω και αποδυναμωμένα. Γι’ αυτό απείχαμε από την ψηφοφορία.
Robert Goebbels (PSE), γραπτώς. – (FR) Απείχα από την ψηφοφορία επί της έκθεσης Krahmer, η οποία στα βασικά της στοιχεία είναι ακατανόητη στον κοινό θνητό, περιλαμβανομένου του νομοθέτη που υποτίθεται ότι νομοθετεί. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θέλοντας να υποστηρίξει την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα, θα έπρεπε να περιοριστεί στον καθορισμό των βασικών αρχών και του γενικού πλαισίου και θα έπρεπε να αφήσει στους ειδικούς τη μέριμνα για τον καθορισμό των επιτρεπτών ορίων.
Vasco Graça Moura (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα είναι ζωτικός παράγοντας για την υγεία και την ποιότητα ζωής των ευρωπαίων πολιτών.
Αυτή η πρόταση είναι, συνεπώς, υψίστης σημασίας. Στο πλαίσιο της προσπάθειας απλούστευσης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, συγκεντρώνονται πέντε από τις ισχύουσες διατάξεις σχετικά με την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα σε μία οδηγία. Προτείνονται δε πιο φιλόδοξοι στόχοι από ό,τι στις ισχύουσες διατάξεις.
Συμφωνούμε λοιπόν με τη θέσπιση νέων στόχων για τα ΑΣ10 και, πάνω από όλα, με τη θέσπιση τιμών στόχων ως προς τη μέτρηση των ΑΣ2,5, που θεωρούνται τα πιο επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία σωματίδια, αλλά δεν καλύπτονται ακόμη από την κοινοτική νομοθεσία.
Καταθέσαμε μια σειρά τροπολογιών για τη λήψη μέτρων όπως η πενταετής αναθεώρηση της οδηγίας προκειμένου να μπορούν να ληφθούν υπόψη τα πιο πρόσφατα επιστημονικά ευρήματα, οι εγγυήσεις για την ποιότητα του αέρα, η εξαίρεση ορισμένων περιοχών τις οποίες δεν θεωρούμε σημαντικές επειδή η πρόσβαση του κοινού σε αυτές είναι περιορισμένη ή υπόκεινται ήδη σε ικανοποιητικούς ελέγχους και, τέλος, η απλούστευση των κριτηρίων κατά την επιλογή των σημείων δειγματοληψίας.
Οι πορτογάλοι Σοσιαλδημοκράτες βουλευτές του ΕΚ στηρίζουμε την έκθεση Krahmer, με τις ανωτέρω τροπολογίες.
Sebastiano (Nello) Musumeci (UEN), γραπτώς. (IT) Ο μεγάλος αριθμός ασθενειών του αναπνευστικού και απωλειών σε ανθρώπινες ζωές, ο οποίος οφείλεται στο υψηλό επίπεδο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης καταδεικνύει πόσο επείγουσα και πιεστική είναι η ανάγκη για ακόμη ένα κοινοτικό νομοθετικό μέτρο για την προστασία της υγείας που θα περιορίζει ακόμη περισσότερο τις επιβλαβείς για τον άνθρωπο εκπομπές.
Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα ασυνήθιστα υψηλά ποσοστά συγγενών ανωμαλιών σε ορισμένες βιομηχανικές περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η περίπτωση των πετροχημικών εργοστασίων της Σικελίας είναι χαρακτηριστική: από τα 13 000 παιδιά που γεννήθηκαν μεταξύ του 1992 και του 2002, περίπου τα 1 000 παρουσιάζουν καρδιακές ανωμαλίες καθώς και δυσπλασίες στα άκρα και στο πεπτικό σύστημα, ενώ το ποσοστό θνησιμότητας των ανδρών με καρκίνο στο στομάχι είναι 57% υψηλότερο σε σχέση με τον ιταλικό εθνικό μέσο όρο.
Επίσης, σε ορισμένες αστικές περιοχές, όπως στην πόλη της Μεσσήνας, η οποία απορροφά μέρα και νύχτα την κυκλοφορία των οχημάτων που κατευθύνονται από τη Σικελία προς την ευρωπαϊκή ήπειρο και αντιστρόφως, η κατάσταση έχει γίνει ανυπόφορη.
Η θέση της Ομάδας Ένωση για την Ευρώπη των Εθνών υπέρ της έκθεσης Krahmer αποτελεί ένα ακόμη κίνητρο, προκειμένου να ενισχυθεί κατά τα επόμενα χρόνια ο αγώνας για την καταπολέμηση της μόλυνσης της ατμόσφαιρας στην Ευρώπη.
Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η ρύπανση του αέρα αποτελεί μείζον θέμα δημόσιας υγείας. Επί παραδείγματι, τα μικροσωματίδια που εκλύονται από ορισμένες ανθρώπινες δραστηριότητες προκαλούν μείωση του προσδόκιμου ζωής των Ευρωπαίων περίπου κατά 9 μήνες. Μόνο στο Βέλγιο, περίπου 13 000 άτομα πεθαίνουν κάθε χρόνο πρόωρα λόγω, κυρίως, των σωματιδίων που εκλύουν οι πετρελαιοκινητήρες. Όλα αυτά τα αναπνευστικά νοσήματα μπορούν να αποφευχθούν και οι νομοθέτες πρέπει να στείλουν ένα απλό μήνυμα: ο καθαρός αέρας στην Ευρώπη εξαρτάται κατ’ ανάγκη από δραστικούς κανόνες κατά της ρύπανσης.
Δεν είναι αυτό το μήνυμα που στέλνει σήμερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγκρίνοντας την έκθεση του κ. Holger Krahmer σχετικά με την οδηγία CAFE. Λυπούμαι που σε ένα θέμα μείζονος σημασίας για τους πολίτες, το θέμα του αντίκτυπου της ρύπανσης στην ανθρώπινη υγεία, οι συνάδελφοί μου δεν επέδειξαν αρκετή φιλοδοξία, κυρίως για να μην συγκρουστούν με ορισμένους βιομηχανικούς κλάδους. Διατηρώ την ελπίδα ότι σε δεύτερη ανάγνωση το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα επανορθώσει, θα φανεί πιο δεκτικό έναντι των επιχειρημάτων των εμπειρογνωμόνων σχετικά με την περιβαλλοντική υγεία και θα αποφύγει την παγίδα ενός κανονιστικού πλαισίου που ορίζει λιγότερο περιοριστικούς κανόνες σε σύγκριση με τους ήδη ισχύοντες. Διότι με αυτή την ψηφοφορία, η Καλιφόρνια ποτέ δεν φάνηκε να απέχει τόσο πολύ!
Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Είναι πραγματικά σκανδαλώδες το γεγονός ότι σήμερα το Κοινοβούλιο αποδυναμώνει σημαντικά τους ισχύοντες κανόνες για την ποιότητα του αέρα. Για πρώτη φορά, το παρόν Σώμα υιοθετεί μια θέση η οποία είναι ακόμη πιο αδύναμη και από αυτή του Συμβουλίου. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν επαρκή επιστημονικά στοιχεία τα οποία καταδεικνύουν ότι τα μικροσωματίδια της ατμοσφαιρικής ρύπανσης ευθύνονται για την απώλεια περίπου 3,6 εκατ. ανθρωποετών, κάτι που ισοδυναμεί με 348 000 πρόωρους θανάτους.
Έως το 2020, η ατμοσφαιρική ρύπανση που προκαλείται από το όζον και τη λεπτόκοκκη σκόνη θα κοστίζει στην Ευρώπη 189 έως 609 δισ. ευρώ ετησίως! Η θέση του Κοινοβουλίου υπολείπεται κατά πολύ των συστάσεων της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, και αυτά τα επίπεδα έχουν αποδειχθεί εφικτά σε μεγάλες πόλεις βιομηχανοποιημένων χωρών. Το χειρότερο είναι ότι το Κοινοβούλιο προσφέρει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να αυξήσουν τον αριθμό ημερολογιακών ημερών κατά τις οποίες οι τιμές των μικροσωματιδίων ΑΣ10 ανά ημερολογιακό έτος μπορούν να υπερβαίνουν τα ισχύοντα όρια από 35 σε 55 ημέρες, κάτι που ισοδυναμεί με στρουθοκαμηλισμό. Οι ΗΠΑ, εφαρμόζοντας ως ετήσια οριακή τιμή τα 15 μg/m3 για τα ΑΣ2,5 μετά το 1997, απέδειξαν ότι είναι εφικτή η τήρηση πιο αυστηρής στάσης. Οι οριακές τιμές πρέπει να έχουν επιτευχθεί το αργότερο έως το 2010. Παρεμπιπτόντως, η πολιτεία της Καλιφόρνια προχωρά ακόμη περισσότερο, υιοθετώντας από το 2003 ως οριακή τιμή τα 12 μg/m3. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εμμένει στην υπόσχεσή του να επιτύχει τα 20 μg/m3 έως το... 2015! Αν το Συμβούλιο δεν προσφέρει επαρκή ανταλλάγματα ως αντιστάθμισμα γι’ αυτό το αποδυναμωμένο μέτρο, η μόνη επιλογή της Επιτροπής θα είναι να αποσύρει την πρόταση.
Richard James Ashworth (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Οι βρετανοί Συντηρητικοί σημειώνουν με ικανοποίηση την επισήμανση του Ελεγκτικού Συνεδρίου ότι έχει σημειωθεί πρόοδος όσον αφορά την εξυγίανση των λογαριασμών της ΕΕ. Με λύπη, όμως, διαπιστώνουμε ότι οι ελεγκτές δηλώνουν ότι εξακολουθούν να υφίστανται αδυναμίες στα συστήματα εποπτείας και ελέγχου και συμφωνούμε με την άποψη του εισηγητή ότι πρέπει να δοθεί μέγιστη προτεραιότητα στην αντιμετώπισή τους.
Όσον αφορά τη μίσθωση των κτιρίων του Στρασβούργου από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αναγνωρίζουμε και συμφωνούμε με τη διαπίστωση που περιλαμβάνεται στην έκθεση, ότι δηλαδή οι αρχές του Κοινοβουλίου συμπεριφέρθηκαν κατά τον ενδεδειγμένο τρόπο, αλλά η δημοτική αρχή του Στρασβούργου δεν επέδειξε καλή πίστη. Ωστόσο, θεωρούμε ότι η συνεχιζόμενη ύπαρξη δύο εδρών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι οικονομικώς ασύμφορη για τον ευρωπαίο φορολογούμενο και, ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να στηρίξουμε πρόταση αγοράς των κτιρίων του Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο.
Για τους λόγους αυτούς, οι βρετανοί Συντηρητικοί απείχαμε από την τελική ψηφοφορία επί της έκθεσης Ferber.
Robert Goebbels (PSE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την απαλλαγή, απείχα όμως από την ψηφοφορία επί του κειμένου του ψηφίσματος, επειδή η Επιτροπή Ελέγχου των Προϋπολογισμών επιμένει μετά μανίας να συγχέει πραγματικά και ψεύτικα προβλήματα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν μπορεί να αλλάξει απλώς με την υιοθέτηση ενός ψηφίσματος μια έδρα η οποία έχει κατοχυρωθεί με Συνθήκη.
Στο ζήτημα των ενοικίων που καταβλήθηκαν και της τιμής αγοράς των κτιρίων του Στρασβούργου, η Επιτροπή Ελέγχου των Προϋπολογισμών σφάλλει πλήρως. Στην οικονομία της αγοράς, είναι αδύνατο να μιλά κανείς για δίκαιο ενοίκιο, αφού κάθε ενοίκιο ή κάθε τιμή αγοράς είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης μεταξύ του ιδιοκτήτη και του ενοικιαστή, αντίστοιχα του αγοραστή. Ακόμη και αν εκτιμούμε ότι ο τρόπος κατά τον οποίο κινήθηκε ο Δήμος ήταν άκομψος, δεν υπήρξε καμία παρανομία ή κακοδιαχείριση. Αυτό ακριβώς ισχυρίστηκαν ορισμένοι βουλευτές και ορισμένα ΜΜΕ, προφανώς χωρίς ίχνος απόδειξης. Θέλω να κρατήσω αποστάσεις από αυτά τα απωθητικά πρόσωπα.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η Λίστα του Ιουνίου θεωρεί ότι δεν πρέπει να χορηγηθεί απαλλαγή στον Πρόεδρο για το δημοσιονομικό έτος 2004 για δύο, κυρίως, λόγους.
Ο πρώτος είναι ότι πιστεύουμε ότι η ηγεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι υπεύθυνη όσο και ο δήμος του Στρασβούργου για το γεγονός ότι, επί σειρά ετών, καταβαλλόταν υπερβολικό τίμημα για την ενοικίαση των εγκαταστάσεων στο Στρασβούργο. Αυτό κόστισε στους φορολογουμένους της ΕΕ τεράστια χρηματικά ποσά, και το Κοινοβούλιο όφειλε, εν προκειμένω, να τηρήσει αυστηρή στάση και να διασφαλίσει την επιστροφή του επιπλέον τιμήματος. Δεδομένου ότι, ως έχουν τα πράγματα, εξακολουθεί να υπάρχει έλλειψη πληροφόρησης όσον αφορά το ύψος του πρόσθετου τιμήματος (βλ. την πέμπτη παύλα της παραγράφου 19 του σχεδίου έκθεσης), θεωρούμε επίσης ότι δεν έχει ακόμη διαλευκανθεί πλήρως αυτό το θέμα.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι θεωρούμε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως θεσμικό όργανο δεν πρέπει να καταστεί υπεύθυνο για τις ελλείψεις του συστήματος επικουρικής σύνταξης των βουλευτών του ΕΚ. Τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα που συσσωρεύουν οι βουλευτές του ΕΚ πρέπει να συνδέονται με τις επενδυτικές επιδόσεις του συνταξιοδοτικού τους ταμείου. Αυτό ισχύει για τους απλούς πολίτες σε ολόκληρη την ΕΕ, και οι βουλευτές του ΕΚ δεν πρέπει να απολαύουν προνομιακού καθεστώτος σε αυτόν τον τομέα.
Silvana Koch-Mehrin (ALDE), γραπτώς. (DE) Η ψηφοφορία για την έκθεση για τη χορήγηση απαλλαγής 2004 (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) αναβλήθηκε για να εξεταστούν τα δεδομένα που αφορούν τη μίσθωση του κτιρίου του Στρασβούργου. Στη συνέχεια το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατέβαλε στην πόλη του Στρασβούργου 60 εκατ. ευρώ επιπλέον και δεν υπάρχει δυνατότητα αποζημίωσης γι’ αυτό.
Επιπροσθέτως, σημειώθηκε έλλειψη ειλικρίνειας, διαφάνειας και αποφασιστικότητας. Παρ’ όλ’ αυτά θα πρέπει να αποφασίσουμε για την αγορά του κτιρίου του Στρασβούργου. Οι εκπρόσωποι του FDP στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρούν ότι είναι λάθος να αγοράσει το Κοινοβούλιο το κτίριο στο Στρασβούργο διότι θα ήταν ανεύθυνο να συνδεθεί μακροπρόθεσμα με το Στρασβούργο.
Ως εκ τούτου, απορρίψαμε τις αντίστοιχες τροπολογίες. Το FDP υποστηρίζει την εγκατάσταση του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Τεχνολογίας στο Στρασβούργο και συνηγορεί υπέρ του να έχει το Σώμα μόνο μία έδρα στις Βρυξέλλες.
Kartika Tamara Liotard και Erik Meijer (GUE/NGL), γραπτώς. – (NL) Αυτή η έκθεση δεν περιορίζεται στην επικύρωση των λογαριασμών του δημοσιονομικού έτους 2004. Χωρίς την τροπολογία 9, προσφέρει επίσης στο Προεδρείο του Κοινοβουλίου την άδεια να δαπανήσει το αποθεματικό για την αγορά κτιρίων στο Στρασβούργο.
Δεν διαφωνούμε με τον υπολογισμό που καταδεικνύει ότι η αγορά θα αποδειχθεί πιο επωφελής μακροπρόθεσμα από ό,τι η παράταση της συμφωνίας μίσθωσης. Θα ψηφίζαμε υπέρ αν αυτό ήταν το μόνο θέμα που διακυβεύεται. Το σημαντικότερο, όμως, θέμα είναι ότι αυτό θα συνέβαλλε σημαντικά στη δυνατότητά μας να πραγματοποιούμε τις μηνιαίες περιόδους συνόδου στο Στρασβούργο κατά τρόπο μόνιμο.
Αυτές οι περίοδοι συνόδου μας κοστίζουν περισσότερα από 200 000 000 ευρώ ετησίως. Τον Σεπτέμβριο του 1999, το ολλανδικό κοινοβούλιο εκφράστηκε ομόφωνα κατά της συνεχιζόμενης ύπαρξης δύο εδρών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε δύο διαφορετικές πόλεις. Ως εκ τούτου, οι ολλανδοί εκπρόσωποι σε όλα τα όργανα της ΕΕ κλήθηκαν να θέσουν τέρμα σε αυτή την πρακτική με την πρώτη ευκαιρία. Αυτό αντικατοπτρίζει τις συζητήσεις στα μέσα ενημέρωσης των Κάτω Χωρών και την άποψη της κοινής γνώμης για το θέμα αυτό επί σειρά ετών.
Ενώ οι Κάτω Χώρες θεωρούν ότι η αγορά των κτιρίων στο Στρασβούργο αποτελεί μια από τις πιο κρίσιμες αποφάσεις αυτού του Κοινοβουλίου, το θέμα, το οποίο συγκαλύπτει η εξουσιοδότηση για την αγορά, δεν αντιμετωπίζεται ξεχωριστά στην ημερήσια διάταξη. Ως εκ τούτου, θα καταψηφίσουμε το κείμενο.
Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Η βασική αρετή της έκθεσης Ferber συνίσταται στο ότι τερματίζει μια πολεμική που παρακράτησε. Γι’ αυτό και υπερψήφισα την απαλλαγή.
Ωστόσο, δεν είμαι ικανοποιημένη από ορισμένα στοιχεία που περιλαμβάνει. Αν και αναφέρεται ότι ο δήμος του Στρασβούργου δεν διέπραξε καμία νομική παρατυπία, ο άκομψος χειρισμός που του προσάπτεται παραείναι βολική δικαιολογία για ορισμένους βουλευτές του ΕΚ, οι οποίοι επιχαίρουν για την ευκαιρία να επαναφέρουν το ζήτημα της έδρας.
Επειδή παρακολούθησα την υπόθεση των κτιρίων σε όλες της τις λεπτομέρειες, μου φαίνεται ξεκάθαρο ότι κυριάρχησε η κακοπιστία. Όταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με τη φωνή των βουλευτών του, που δεν είχαν επαρκή ενημέρωση για μια περίπλοκη νομική διαδικασία, βεβαιώνει ότι δεν είχε λάβει γνώση για την υπενοικίαση των κτιρίων, αυτό πολύ απλά δεν αληθεύει. Ουδέποτε είχε ο δήμος του Στρασβούργου την πρόθεση να «μαδήσει» το Σώμα.
Τέλος, η σκοπούμενη αγορά των τριών κτιρίων είναι καλό νέο για των ευρωπαίο φορολογούμενο.
Διαπιστώνω με λύπη μου ότι το συνταξιοδοτικό ταμείο των βουλευτών δέχθηκε αδικαιολόγητες επιθέσεις, κατά το αξίωμα του «συκοφαντήστε, συκοφαντήστε, όλο και κάτι θα μείνει».
Cecilia Malmström και Anders Wijkman (PPE-DE), γραπτώς. – (SV) Επιλέξαμε σήμερα να υπερψηφίσουμε την έκθεση του κ. Ferber σχετικά µε την απαλλαγή όσον αφορά την εκτέλεση του γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2004. Δεν κατέστη δυνατή η επιβεβαίωση παράνομων δραστηριοτήτων σχετικά με τη μίσθωση δύο εκ των κτιρίων τα οποία χρησιμοποιεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο. Συγχρόνως, είναι σαφές ότι η αρχή της «χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης», όπως ορίζεται στον δημοσιονομικό κανονισμό, δεν τηρήθηκε πλήρως.
Η αγορά των εν λόγω κτιρίων είναι καλή επιχειρηματική κίνηση μακροπρόθεσμα, από καθαρά οικονομική άποψη. Παρ’ όλα αυτά, θεωρούμε ότι, στις τρέχουσες περιστάσεις, θα ήταν επιθυμητή η αναβολή μιας τέτοιας απόφασης, ιδίως ενόψει του γεγονότος ότι το θέμα των δύο εδρών του Κοινοβουλίου προκαλεί έντονες συζητήσεις. Ένα εκατομμύριο πολίτες της ΕΕ έχουν υπογράψει την πρωτοβουλία των πολιτών η οποία αποσκοπεί στον τερματισμό της περιπλάνησης μεταξύ Βρυξελλών και Στρασβούργου. Στηρίζουμε ολόψυχα την έκκληση να διαθέτει το Κοινοβούλιο μία έδρα, τις Βρυξέλλες.
Η έκθεση αφορά επίσης σημαντικά θέματα όπως οι αποζημιώσεις των βουλευτών του ΕΚ και των γραμματέων, καθώς και το πρόγραμμα προαιρετικής συνταξιοδότησης. Επιλέξαμε να μην ενταχθούμε στο συνταξιοδοτικό πρόγραμμα. Κατά τη γνώμη μας, είναι παράλογο να υποχρεώνονται οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι να συμβάλουν στη χρηματοδότηση ενός τέτοιου συστήματος ανεξαρτήτως του εάν θα αποφέρει κέρδος ή όχι.
Véronique Mathieu (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε την ικανοποίησή μας για την υπογραφή της συμφωνίας πλαισίου που επιτρέπει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να αγοράσει, έχοντας την αποκλειστική κυριότητα, τα κτίρια WIC, SDM και IPE3 αντί του ποσού των 143 125 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, αυτή η συμφωνία πολύ δύσκολα θα εξαλείψει την υποψία και την απώλεια εμπιστοσύνης που αμαύρωσαν τις σχέσεις μεταξύ Στρασβούργου και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Πολλά διδάγματα μπορεί να αντλήσει κανείς. Καταρχάς, δεν πρέπει να πραγματοποιούνται συναλλαγές στο πλαίσιο κάθε κτηματαγοράς στην οποία εμπλέκονται πολλοί παράγοντες, αφού αυτό συνεπάγεται λίαν περίπλοκες νομικές και οικονομικές συμφωνίες, οι οποίες αντιβαίνουν στην αρχή της διαφάνειας. Ομοίως, οφείλουμε να αναθεωρήσουμε ριζικά την ιδιοκτησιακή πολιτική του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του συνόλου των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, με τη δημιουργία Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Κτιρίων με σαφώς καθορισμένες αποστολές και εξουσίες.
Όσον αφορά την τρέχουσα συζήτηση για τη μοναδική έδρα, οφείλουμε να θυμίσουμε ότι το σχετικό σημείο αναφοράς είναι η Συνθήκη του Άμστερνταμ και το Πρωτόκολλό της αριθ. 12 και ότι, συνεπώς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι εν προκειμένω αναρμόδιο.
Τέλος, θεωρώ επιβεβλημένο η χρήση της αποζημίωσης γραμματείας να είναι πιο διαφανής και, κυρίως, να προταθεί σύντομα για τους συνεργάτες μας σαφές καθεστώς προκειμένου να ρυθμιστούν οι συνθήκες εργασίας, τα φορολογικά και ασφαλιστικά ζητήματα. Η κοινωνική Ευρώπη αρχίζει από τα του οίκου μας.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Το θέμα της έδρας των θεσμικών οργάνων δεν είναι αποκλειστικά γεωγραφικό, λογιστικό ή οικονομικό. Όταν μια συγκεκριμένη πόλη επιλέγεται ως έδρα ενός κοινοτικού θεσμικού οργάνου, εμπλέκονται πάντα και πολιτικοί παράγοντες, κάτι που είναι απολύτως εύλογο, αν και δεν σημαίνει ότι κάθε πολιτική απόφαση είναι ορθή ανεξαρτήτως του οικονομικού ή λογιστικού της σκεπτικού.
Στην περίπτωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η επιλογή του Στρασβούργου στηρίχθηκε σε ιστορικούς παράγοντες, όμως σήμερα, από άποψη οικονομίας και πρακτικότητας, δεν είναι πλέον βιώσιμη. Αν και δεν είναι αυτό το επίμαχο ζήτημα, αξίζει να το έχουμε υπόψη.
Θα περίμενε κανείς ότι ο δήμος του Στρασβούργου θα κατέβαλλε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να βοηθήσει το Κοινοβούλιο να εγκατασταθεί στην πόλη, ακόμη και αναλαμβάνοντας μέρος του κόστους, όπως συχνά επιβάλλουν σε τέτοιες περιπτώσεις οι κανόνες της φιλοξενίας. Ωστόσο, αυτό που διαπιστώνουμε –ή μάλλον υποπτευόμαστε, καθόσον οι εν λόγω αρχές δεν βοηθούν στην πλήρη αποσαφήνιση της κατάστασης– είναι ότι η φιλοξενία του Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο αποτελεί απλώς κτηματομεσιτική δραστηριότητα από την οποία οι αρχές αντλούν κέρδος το οποίο δεν αξίζουν. Η απουσία καλής πίστης, ικανοποιητικής φιλοξενίας και εντιμότητας που αποκαλύπτεται είναι κάτι που οφείλουμε να καταδικάσουμε ευθέως, ενώ πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά τη λήψη των τελικών αποφάσεων όσον αφορά την έδρα του Κοινοβουλίου.
Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα κατά της πρότασης εγκατάστασης του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Τεχνολογίας στο Στρασβούργο, διότι θεωρώ μια τέτοια ιδέα ανόητη. Αξίζει να μελετήσουμε σοβαρά τις προτάσεις τις οποίες διατυπώνει η Επιτροπή σχετικά με το ΕΙΤ και δεν πρέπει να τις χρησιμοποιήσουμε ως δικαιολογία για να λύσουμε το δικό μας δίλημμα όσον αφορά την εγκατάλειψη του Στρασβούργου ως έδρας του ΕΚ. Το Κοινοβούλιο πρέπει να έχει μία έδρα, στις Βρυξέλλες, και η ιδέα σχετικά με το ΕΙΤ πρέπει να τύχει περαιτέρω επεξεργασίας. Τα δύο θέματα δεν συνδέονται και είναι ανεύθυνο να προσπαθούμε να τα συνδέσουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. – (EN) Η αναφορά την οποία υπογράφουν ένα εκατομμύριο πολίτες και στην οποία ζητείται να έχει μόνο μία έδρα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες, πρέπει να χαιρετισθεί. Δεδομένου ότι είναι το μόνο κοινοβούλιο στον κόσμο το οποίο δεν είναι αρμόδιο να αποφασίσει τον τόπο εγκατάστασής του, το Συμβούλιο των Υπουργών οφείλει, άπαξ διά παντός, να θέσει τέρμα σε αυτή την κατάσταση. Ο λαός της Ευρώπης μίλησε. Η φωνή του πρέπει να ακουστεί. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να διαθέτει μία έδρα, η οποία πρέπει να βρίσκεται στις Βρυξέλλες.
Όσον αφορά ένα διαφορετικό ζήτημα, θέλω να καταγραφεί στα πρακτικά η διαφωνία μου με το πρόγραμμα εθελούσιας συνταξιοδότησης. Καθόσον απορρίφθηκε η τροπολογία 5, δεν μπορώ να στηρίξω την έκθεση και είμαι υποχρεωμένη να την καταψηφίσω.
Jeffrey Titford (IND/DEM), γραπτώς. – (EN) Δεδομένου ότι στην έκθεση το παρόν Κοινοβούλιο περιγράφεται ως «το αντιπροσωπευτικό όργανο στην Ευρωπαϊκή Ένωση», ας είμαστε όλοι σαφείς όσον αφορά το πόσο λίγο αξίζει μια τέτοια περιγραφή.
Σε τούτο το όργανο δεν διεξάγουμε συζητήσεις, αλλά εφαρμόζουμε ένα σύστημα αυστηρά ελεγχόμενου και ενορχηστρωμένου χρόνου ομιλίας, χωρίς δυνατότητα δευτερολογίας. Ακολουθούμε απλώς με μηχανικό τρόπο τυπικές διαδικασίες οι οποίες μιμούνται την ουσιαστική λειτουργία ενός κοινοβουλίου.
Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από την αναφορά η οποία συνοδεύεται από ένα εκατομμύριο υπογραφές και στην οποία ζητείται να σταματήσει το τελείως άσκοπο και εξοργιστικά δαπανηρό μηνιαίο προσκύνημα στο Στρασβούργο. Αγνοώντας αυτή την έκκληση του λαού τον οποίο υποτίθεται ότι εκπροσωπούμε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο αγοράς των κτιρίων και μονιμοποίησης αυτής της παράλογης κατάστασης.
Στην έκθεση αυτή μπορεί κάλλιστα να αμφισβητείται η «καλή πίστη» της δημοτικής αρχής του Στρασβούργου, όμως η αλήθεια είναι ότι ο εν λόγω δήμος επεδίωξε την καλύτερη δυνατή συμφωνία που μπορούσε να εξασφαλίσει. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την υπέγραψε πειθήνια, χωρίς να κάνει τον κόπο να επαληθεύσει τους όρους ή να προσπαθήσει να διαπραγματευθεί ευνοϊκότερους όρους. Με άλλα λόγια, μας κατάλαβαν αμέσως!
Helga Trüpel (Verts/ALE), γραπτώς. (DE) Εγκρίναμε σήμερα την έκθεση Ferber, μολονότι αποτελεί μια βάση για την αγορά του κτιρίου του Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο. Ωστόσο, η έγκρισή μας δεν σημαίνει ότι προαποφασίζουμε σχετικά με την έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μαζί με περισσότερους από ένα εκατομμύριο άλλους Ευρωπαίους, υποστηρίξαμε την πρωτοβουλία OneSeat.eu και θα συνεχίσουμε μαζί με τους πολίτες να υποστηρίζουμε τη μετάθεση των δραστηριοτήτων του Κοινοβουλίου από το Στρασβούργο στις Βρυξέλλες.
Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η καταδίκη ορισμένων δραστηριοτήτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι απολύτως εύλογη. Εντούτοις, δεν κατέστη δυνατόν να αποδειχθεί η διάπραξη παράνομων πράξεων.
Τα συστήματα εθελούσιας συνταξιοδότησης των βουλευτών του ΕΚ προσφέρουν μια μορφή συμπληρωματικής συνταξιοδοτικής ασφάλειας εκτός από τη βασική σύνταξη ενός βουλευτή του ΕΚ. Στο πλαίσιο αυτού του συστήματος, οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι καλούνται να καταβάλουν τα δύο τρίτα του συνόλου των εισφορών (επί του παρόντος 2 088 ευρώ μηνιαίως ανά βουλευτή που έχει επιλέξει να ενταχθεί σε αυτό το σύστημα). Το ένα τρίτο που απομένει καταβάλλεται μέχρι στιγμής από την αποζημίωση γραμματείας των βουλευτών του ΕΚ, παρά το γεγονός ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο επέκρινε αυτή τη διευθέτηση ήδη από το 1999, δηλώνοντας ότι οι εισφορές πρέπει να γίνονται σε αποκλειστικά ιδιωτική βάση προκειμένου να αποφευχθούν κατηγορίες για «χρήση δημοσίων πόρων για τη χρηματοδότηση ιδιωτικών συνταξιοδοτικών συστημάτων». Αυτή η παρατήρηση μπορεί να μοιάζει παράδοξη, καθόσον το σύστημα στηρίζεται κατά τα δύο τρίτα σε εισφορές που προέρχονται από τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Φρονώ ότι το όλο σύστημα πρέπει να καταργηθεί σταδιακά το ταχύτερο δυνατόν.
Επιπλέον, υπερψήφισα τις τροπολογίες οι οποίες εμποδίζουν την αγορά των κτιρίων του Στρασβούργου από το Κοινοβούλιο. Βραχυπρόθεσμα, η αγορά των κτιρίων θα οδηγήσει σε εξοικονόμηση πόρων, αλλά, σε μια τέτοια περίπτωση, ο σκοπός πρέπει να είναι η χρηματοδότηση της αγοράς από την πώληση του κτιρίου του Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες. Αυτό που έχει σημασία είναι η έδρα της ΕΕ να βρίσκεται σε έναν χώρο.
Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, οι σπουδές στο εξωτερικό και η εξ αποστάσεως εκπαίδευση γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλείς, ιδίως χάρη στις κοινοτικές ενισχύσεις που ανέρχονται σε πολλά εκατομμύρια ευρώ. Αυτό αφενός είναι πολύ θετικό για τους ίδιους τους φοιτητές, που αποκτούν τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις ατομικές τους δεξιότητες ενώ παράλληλα εξειδικεύονται, αφετέρου όμως και τα πανεπιστήμια έχουν ολοένα αυξανόμενο αριθμό αλλοδαπών φοιτητών. Ωστόσο, εμένα μου προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι, στην Αυστρία για παράδειγμα, παρά το χαμηλό ποσοστό των πτυχιούχων ανωτάτης εκπαίδευσης στο σύνολο του πληθυσμού, το ποσοστό τους είναι υψηλό μεταξύ των ανέργων. Σε αυτό το πλαίσιο θα άξιζε τον κόπο να εξετάσουμε μήπως πρέπει να υποστηρίξουμε περισσότερο την πρακτική άσκηση στο εξωτερικό και να αυξήσουμε τις ευκαιρίες για εκπαίδευση επί του έργου και εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Γι’ αυτό ενέκρινα την έκθεση Prets.
Tomáš Zatloukal (PPE-DE). – (CS) Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με τη διακρατική κινητικότητα λόγω της σημασίας αυτής της δραστηριότητας για τις δεξιότητες και ικανότητες που αποκτούν οι σπουδαστές, καθώς και επειδή αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για την επιτυχημένη εφαρμογή αυτών των δεξιοτήτων και ικανοτήτων στον χώρο εργασίας. Χαιρετίζω το γεγονός ότι η έκθεση περιλαμβάνει αρχές οι οποίες, εφόσον εφαρμοστούν σωστά, θα ενισχύσουν την αποτελεσματικότητα όλων των μορφών οργανωμένης κινητικότητας στον τομέα της εκπαίδευσης. Μέσω του Ευρωδιαβατηρίου, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και οι εργαζόμενοι θα ενημερώνονται με διαφανή τρόπο σχετικά με την πρόοδο και την ποιότητα της εργασιακής πείρας και της ειδικής πρακτικής του σπουδαστή. Η έκθεση αποτελεί ευπρόσδεκτη συμβολή στην περαιτέρω ενίσχυση της γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης.
Christopher Beazley (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Λόγω της σπουδαιότητας της έκθεσης της κ. Prets σχετικά με τη διακρατική κινητικότητα εντός της Κοινότητας για σκοπούς εκπαίδευσης και κατάρτισης, η αντιπροσωπεία των βρετανών Συντηρητικών της Ομάδας ΕΛΚ-ΕΔ θα υπερψηφίσει την εν λόγω έκθεση.
Εντούτοις, η αντιπροσωπεία μας εμμένει στη διαφωνία της με τη φράση «πολιτική ολοκλήρωση» που αναφέρεται στην τροπολογία 3 επί της αιτιολογικής σκέψης 1α (νέα), καθόσον αυτό προϋποθέτει μια συνταγματική συμφωνία στους κόλπους της ΕΕ, η οποία δεν αντικατοπτρίζει την τρέχουσα κατάσταση και δεν έχει τύχει της έγκρισης των 25 κρατών μελών.
Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την έκθεση Prets (A6-0255/2006) σχετικά με τον ευρωπαϊκό χάρτη ποιότητας για την κινητικότητα διότι υποστηρίζω θερμά τη λήψη μέτρων με σκοπό τη σημαντική αύξηση της κινητικότητας, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ευρωπαϊκής ιθαγένειας.
Ο ευρωπαϊκός χάρτης ποιότητας για την κινητικότητα αναμένεται να συμβάλει στην άνοδο των συνολικών επιπέδων ποιότητας της κινητικότητας στην Ευρώπη, στην επέκταση της αναγνώρισης των περιόδων εκπαίδευσης ή επαγγελματικής κατάρτισης, καθώς και των τίτλων σπουδών, των προσόντων και των παροχών κοινωνικής ασφάλισης, και στη δημιουργία αμοιβαίας εμπιστοσύνης με σκοπό τη βελτίωση και την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των αρχών, των οργανώσεων και των ενδιαφερόμενων για την κινητικότητα.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η Λίστα του Ιουνίου υποστηρίζει θερμά την αυξημένη κινητικότητα στην Ευρώπη, ιδίως στον τομέα της εκπαίδευσης και κατάρτισης. Πρέπει, όμως, να τίθενται πάντα ορισμένα ερωτήματα όταν οι επίσημες αρχές ασχολούνται με κάτι χρήσιμο. Υπερψηφίζουμε τη συμβιβαστική θέση, αλλά διαφωνούμε με την τροπολογία 47. Με αυτή την τροπολογία γίνεται η εξής προσθήκη: «Ο χάρτης πρέπει να παραδοθεί από τις αρχές, τους οργανισμούς ή άλλους φορείς κινητικότητας, ως βασικό πλαίσιο αναφοράς, στις χώρες προέλευσης και υποδοχής, σε όλους τους σπουδαστές και στους εκπαιδευόμενους στη μητρική τους γλώσσα.»
Θεωρούμε ότι τα επιμέρους κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων τις οποίες έχουν αναλάβει.
Sérgio Marques (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Θέλω να συγχαρώ την κ. Prets για την επίκαιρη έκθεσή της σχετικά με την πρόταση σύστασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τη διακρατική κινητικότητα εντός της Κοινότητας για σκοπούς εκπαίδευσης και κατάρτισης: Ευρωπαϊκός χάρτης ποιότητας για την κινητικότητα, την οποία στηρίζω ολόψυχα. Χαιρετίζω ιδιαιτέρως τις τροπολογίες οι οποίες έχουν ως στόχο να ενθαρρύνουν τις δημόσιες αρχές της Ευρώπης να εφαρμόσουν μέτρα βελτίωσης της κινητικότητας στην Ευρώπη και να διευκολύνουν την κινητικότητα των ερευνητών, των σπουδαστών και των διδασκόντων στην ΕΕ.
Η κινητικότητα στην εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση βοηθά, πάνω από όλα, τα άτομα να αισθανθούν ότι ανήκουν στην Ευρώπη και, ως εκ τούτου, συμβάλλει στην καλλιέργεια ευρωπαϊκής συνείδησης. Επιπλέον, προάγει την ευρωπαϊκή ιθαγένεια και τη δημιουργία μιας κοινωνίας η οποία στηρίζεται στη γνώση, την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα.
José Albino Silva Peneda (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Όταν οι πολίτες της Ευρώπης χρησιμοποιούν ένα κοινοτικό πρόγραμμα, αυτό αποτελεί ένδειξη της επιτυχίας του προγράμματος. Αυτό ακριβώς συνέβη στην περίπτωση των προγραμμάτων για την προαγωγή της κινητικότητας μεταξύ των σπουδαστών. Έχουν μετάσχει τόσα πολλά άτομα σε αυτά ώστε ορισμένοι αρχίζουν ήδη να μιλούν για τη «γενιά του Erasmus», ενώ οι αριθμοί συνεχίζουν να αυξάνονται κάθε χρόνο.
Μάλιστα, τέτοιου είδους επιτυχίες κάνουν κάποιον να πιστέψει στην ιδέα της ευρωπαϊκής ιθαγένειας.
Τούτου λεχθέντος, η πολιτική πρωτοβουλία της ΕΕ υποσκελίστηκε γρήγορα από την επιτυχία των κοινοτικών προγραμμάτων. Τώρα είναι αναγκαίο να καλύψουμε τον χαμένο χρόνο και να λάβουμε μια σειρά μέτρων τα οποία θα αποσκοπούν στην κατάργηση των (νομικών, διοικητικών και οικονομικών) εμποδίων που απομένουν, αντλώντας έτσι το μέγιστο όφελος από την κινητικότητα στην εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση.
Χαιρετίζω την έκθεση διότι υποστηρίζει την υιοθέτηση ενός ευρωπαϊκού χάρτη ποιότητας για την κινητικότητα, στον οποίο δίνεται έμφαση όχι μόνο στην αύξηση της κινητικότητας, αλλά και στη βελτίωση της ποιότητάς της και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, στην ανάπτυξη των ανθρωπίνων πόρων στο έπακρο.
Αναμφίβολα, οποιαδήποτε βελτίωση της κινητικότητας στην εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση θα συμβάλει στη δημιουργία μιας κοινωνίας βασισμένης στη γνώση που θα ευνοεί τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και τη βιώσιμη ανάπτυξη, οι οποίες αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους της στρατηγικής της Λισαβόνας.
Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, απείχα από την ψηφοφορία για την έκθεση Trüpel διότι η απόκτηση των επονομαζόμενων βασικών ικανοτήτων προϋποθέτει βασικές δεξιότητες όπως η ανάγνωση, η γραφή, η αριθμητική, η λογική σκέψη και η κριτική ικανότητα. Όπως όμως δείχνει η μελέτη PISA, στον τομέα αυτόν έχουμε προβλήματα. Το μεγάλο ποσοστό αλλοδαπών στις σχολικές τάξεις προξενεί σοβαρά προβλήματα στην απόκτηση αυτών των βασικών δεξιοτήτων.
Αν δεν θεσπίσουμε σύντομα ανώτατα όρια για το ποσοστό αλλοδαπών στις τάξεις, τότε οι τάξεις αυτές όχι μόνο θα συνεχίσουν να πλήττονται από προσχεδιασμένες συγκρούσεις των διαφόρων ομάδων και πολιτισμών, αλλά και θα δυσκολεύονται ολοένα και πιο πολύ ως προς την απόκτηση των βασικών ικανοτήτων.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση της συναδέλφου μου, κ. Trüpel, σχετικά με την πρόταση σύστασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις βασικές ικανότητες για την εκπαίδευση και τη διά βίου μάθηση. Πράγματι, είναι βασικό θέμα για τους ευρωπαίους πολίτες να μπορούν, μέσω της κατάρτισης, να εξασφαλίζουν, σε λογικά πλαίσια, την απασχολησιμότητά τους σε μια κοινωνία της γνώσης, όπως αυτή ορίζεται από τη στρατηγική της Λισαβόνας. Σημειώνω με ικανοποίηση ότι το επιχειρηματικό πνεύμα περιλαμβάνεται στις οκτώ βασικές ικανότητες τις οποίες πρέπει να διαθέτει κάθε Ευρωπαίος. Πράγματι, καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι, αν και τα διπλώματα είναι αναγκαία, δεν είναι πλέον επαρκή και οφείλουμε να μεταδώσουμε το «επιχειρηματικό πνεύμα», το οποίο θα είναι σημαντικό πλεονέκτημα για αυτούς που θα το κάνουν κτήμα τους χάρη στον τρόπο εφαρμογής αυτής της σύστασης από τα κράτη μέλη.
Christopher Beazley (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Λόγω της σπουδαιότητας της έκθεσης της κ. Trüpel σχετικά με τις βασικές ικανότητες για τη διά βίου μάθηση, η αντιπροσωπεία των βρετανών Συντηρητικών της Ομάδας ΕΛΚ-ΕΔ θα υπερψηφίσει την εν λόγω έκθεση.
Εντούτοις, παρά το γεγονός ότι στηρίζει συνολικά την έκθεση, όσον αφορά την τροπολογία 1 επί της αιτιολογικής σκέψης 4, η αντιπροσωπεία μας δεν συμφωνεί με την άποψη ότι ο καθορισμός στόχων ως προς τα ποσοστά απασχόλησης συμβάλλει αποτελεσματικά στην επίτευξη αυξημένων ποσοστών απασχόλησης, αν και γνωρίζει ότι η εν λόγω τροπολογία αποτελεί αναδιατύπωση της θέσης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Sérgio Marques (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Θέλω να συγχαρώ την κ. Trüpel για την έκθεσή της σχετικά με την πρόταση σύστασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τις βασικές ικανότητες για τη διά βίου μάθηση, στην οποία προσφέρω τη στήριξή μου. Χαιρετίζω ιδίως την αναφορά στην ανάγκη αύξησης των επενδύσεων στην εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση.
Θεωρώ επίσης ότι είναι πολύ σημαντικό, σε αυτό το πλαίσιο, να προσφέρουμε στους πολίτες της Ευρώπης τα αναγκαία μέσα ώστε να προσαρμοστούν στη μορφή της αγοράς εργασίας που χαρακτηρίζει μια κοινωνία της γνώσης.
Zita Pleštinská (PPE-DE), γραπτώς. – (SK) Η παγκοσμιοποίηση δημιουργεί διαρκώς νέες προκλήσεις για την ΕΕ, οι οποίες υποχρεώνουν τους ευρωπαίους πολίτες να βελτιώνουν διαρκώς τις γνώσεις, τις δεξιότητες, καθώς και τις γενικότερες ικανότητές τους, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο και επαγγελματικό τους βίο. Η ανάγκη πρόσβασης στις βασικές ικανότητες που αποτελούν τη βάση της προσωπικής ανάπτυξης, της κοινωνικής ένταξης, της ενεργού ιθαγένειας και της απασχόλησης επιβάλλεται από την ανάπτυξη της κοινωνίας της γνώσης στο πλαίσιο της διαδικασίας της Λισαβόνας και συνδέεται με την τοποθέτηση στην αγορά εργασίας.
Για τους λόγους αυτούς υπερψήφισα την έκθεση Trüpel, περιλαμβανομένων των συστάσεων της Επιτροπής, καθόσον συνιστά ένα ευρωπαϊκό μέσο αναφοράς για βασικές ικανότητες και προσφέρει τρόπους διασφάλισης της πρόσβασης όλων των ευρωπαίων πολιτών σε αυτές τις ικανότητες, μέσω της διά βίου μάθησης. Το έγγραφο αυτό συμβάλλει σημαντικά στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση και, ειδικότερα, στην υλοποίηση του προγράμματος εργασίας «εκπαίδευση και κατάρτιση 2010».
José Albino Silva Peneda (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Καθώς προέρχομαι από μια χώρα στην οποία συνεχίζουν να παρατηρούνται υψηλά ποσοστά αναλφαβητισμού και μακροχρόνιας ανεργίας, και στην οποία το 50% των μαθητών δεν ολοκληρώνει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στήριξα αυτή την έκθεση, η οποία αντιμετωπίζει τη διά βίου μάθηση ως βασική προτεραιότητα στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης των αγορών εργασίας.
Η πίεση που ασκεί η παγκοσμιοποίηση και οι νέες τεχνολογίες έχει αναδείξει με σαφήνεια αρκετά κενά σε μια σειρά από βασικές δεξιότητες, οι οποίες δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο τις προσπάθειες των εργαζομένων να προσαρμοστούν σε όλο και πιο ευέλικτες αγοράς εργασίας.
Με την υιοθέτηση ενός ευρωπαϊκού πλαισίου αναφοράς, αυτό καθίσταται τόσο προληπτική δράση –στον βαθμό που στηρίζεται η εκπαίδευση και η κατάρτιση των νέων ώστε να αποκτήσουν τις βασικές γνώσεις που απαιτούνται για να ξεκινήσουν να εργάζονται– όσο και συμπληρωματική δράση, μέσω της ανάπτυξης και επικαιροποίησης βασικών δεξιοτήτων των εργαζομένων στο πλαίσιο της διά βίου μάθησης. Η δράση αποσκοπεί, συνεπώς, τόσο στην απόκτηση των δεξιοτήτων όσο και στην ανάπτυξη και συνεχή επικαιροποίησή τους.
Αυτή η πρωτοβουλία εντάσσεται στους στόχους της στρατηγικής της Λισαβόνας όσον αφορά την επένδυση στην ανάπτυξη και την απασχόληση, ενώ θα χρηματοδοτείται από τη νέα γενιά κοινοτικών προγραμμάτων (2007-2013), όπως το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, μία από τις προτεραιότητες του οποίου είναι η διά βίου μάθηση.
Χαιρετίζω αυτή την έκθεση, διότι προάγει μια σύγχρονη κοινωνική πολιτική, λαμβάνοντας υπόψη τις νέες πραγματικότητες της κοινωνίας στην οποία ζούμε και εργαζόμαστε.
Richard Seeber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω τη στρατηγική που επεξεργάστηκε η εισηγήτρια, αλλά θα ήθελα να ασκήσω κριτική σε δύο σημεία: πρώτον, η ευρωπαϊκή στρατηγική για την ατμοσφαιρική ρύπανση δεν έχει δεσμευτικούς στόχους, ενώ θα έπρεπε, και δεύτερον, η Κοινότητα πρέπει να επιτρέπει στα κράτη μέλη και τις περιφέρειες να αποφασίζουν αυτόνομα πώς θα επιτύχουν τους στόχους αυτούς. Αυτή η ελευθερία επιλογής περιορίζεται από τον μεγάλο αριθμό κοινοτικών διατάξεων. Ας θυμηθούμε για παράδειγμα την οδηγία για το κόστος υποδομών που δεν επιτρέπει την επιβολή διοδίων για τα βαρέα οχήματα σε περιοχές όπου υπάρχει σοβαρή περιβαλλοντική και ατμοσφαιρική ρύπανση.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Στην έκθεσή της, η εισηγήτρια πραγματεύεται τη θεματική στρατηγική της Επιτροπής για την ατμοσφαιρική ρύπανση.
Η Λίστα του Ιουνίου θεωρεί ότι τα διασυνοριακά περιβαλλοντικά προβλήματα αποτελούν θέμα το οποίο πρέπει να αντιμετωπίζεται σε κοινοτικό επίπεδο. Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι παράδειγμα ενός τέτοιου προβλήματος.
Στην παράγραφο 25, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Επιτροπή και το Συμβούλιο καλούνται να συνάψουν διοργανική συμφωνία στην οποία θα εκφράζουν την προσήλωσή τους στους στόχους για την ποιότητα του αέρα. Η Λίστα του Ιουνίου επιθυμεί επίσης σαφώς τη βελτίωση της νομοθεσίας, όμως θεωρούμε ότι αυτό θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί εάν η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία έχουν αποφασίσει εκ των προτέρων το περιεχόμενο των κανόνων που θα ισχύσουν στο μέλλον. Κατά συνέπεια, καταψηφίσαμε την έκθεση στη σημερινή ψηφοφορία.
Péter Olajos (PPE-DE). – (HU) Κύριε Πρόεδρε, τα δύο τρίτα του πληθυσμού της χώρας μου, της Ουγγαρίας, ζουν σε πόλεις. Εκτίθενται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος που προκαλείται από τη βιομηχανία και τις μεταφορές. Αυτό συνιστά επαρκή λόγο ώστε να καταβάλουμε ιδιαίτερες προσπάθειες για τη βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος.
Η κατάσταση στη Βουδαπέστη είναι πολύ κακή και, ως εκ τούτου, θεώρησα σημαντικό να στηρίξω αυτή την έκθεση, παρότι περιλαμβάνει αρκετά μη αποδεκτά στοιχεία. Ο κ. Hegyi επιθυμεί κοινοτικά πρότυπα σε πολλούς τομείς οι οποίοι υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών ή των τοπικών αρχών. Κατανοώ τα κίνητρά του καθόσον, όπως εγώ, ζει στη Βουδαπέστη, όπου τα τελευταία χρόνια δεν έχει καταβληθεί καμία προσπάθεια βελτίωσης της ποιότητας του περιβάλλοντος.
Τα κοινοτικά πρότυπα μπορούν πράγματι να χρησιμεύσουν ως σημαντικά κίνητρα, ενώ η τήρησή τους πρέπει να παρακολουθείται αυστηρά. Δεν μπορούμε, ωστόσο, να αναμένουμε από την Ένωση να λύσει τα περιβαλλοντικά προβλήματα των ευρωπαϊκών πόλεων με τη θέσπιση προτύπων τα οποία θα περιγράφουν συγκεκριμένα, λεπτομερή προγράμματα. Αυτό είναι καθήκον των περιφερειακών τοπικών αρχών, και το Στρασβούργο ή οι Βρυξέλλες δεν μπορούν να καλύψουν τις αδυναμίες τους.
Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την έκθεση Hegyi (A6-0233/2006) σχετικά με τη θεματική στρατηγική για το αστικό περιβάλλον, διότι επιβάλλεται να βελτιωθούν οι συνολικές επιδόσεις των πόλεων στην Ευρώπη στον τομέα του περιβάλλοντος, μειώνοντας τη γραφειοκρατία, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα στην υλοποίηση της περιβαλλοντικής πολιτικής και ενθαρρύνοντας τον μακροπρόθεσμο περιβαλλοντικό σχεδιασμό.
Περίπου 80% των πολιτών της Ευρώπης ζουν σε αστικές περιοχές, όμως οι ανάγκες και τα συμφέροντά τους συχνά υποεκπροσωπούνται στα κοινοτικά ταμεία, προγράμματα, πρωτοβουλίες και στρατηγικές. Συνεπώς, προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των κατοίκων αστικών κέντρων στην Ευρώπη, η κοινοτική νομοθεσία πρέπει να προχωρήσει περισσότερο, υιοθετώντας σχέδια βιώσιμης αστικής διαχείρισης και μεταφορών.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση την οποία μόλις ενέκρινε το Κοινοβούλιο έχει ορισμένες θετικές πτυχές τις οποίες στηρίζουμε· για παράδειγμα, η ευρύτερη χρήση πιο φιλικών προς το περιβάλλον μέσων μεταφοράς, η ενθάρρυνση της χρήσης δημοσίων μέσων μεταφοράς, η μείωση της πυκνότητας της αστικής δόμησης, η αύξηση των χώρων πρασίνου σε αστικές περιοχές, η ανακαίνιση ερειπωμένων κτιρίων και, κυρίως, ιστορικών κέντρων, καθώς και η βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων των κτιρίων όσον αφορά τη μόνωση και τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Είναι επίσης σημαντικό, όπως αναφέρεται στην έκθεση, να προαχθούν η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών σε κοινοτικό επίπεδο όσον αφορά τη στρατηγική και τον σχεδιασμό της βιώσιμης αστικής διαχείρισης, καθώς και η ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στον δημόσιο διάλογο στο στάδιο του σχεδιασμού.
Εντούτοις, όλα αυτά προϋποθέτουν αυξημένη κοινοτική χρηματοδότηση, κάτι που, δυστυχώς, δεν ισχύει. Απεναντίας: η ΕΕ εισάγει όλο και περισσότερες υποχρεώσεις και πρότυπα χωρίς να διαθέτει τους αναγκαίους οικονομικούς πόρους, γεγονός το οποίο ενδέχεται να οξύνει τις ανισότητες μεταξύ των πλουσιότερων χωρών και περιοχών και άλλων περιοχών οι οποίες υστερούν.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η προσβασιμότητα είναι θεμελιώδης προϋπόθεση της βιώσιμης ανάπτυξης και, ως εκ τούτου, οι μεταφορές βρίσκονται στο επίκεντρο κάθε συζήτησης σχετικά με την αστική πολιτική.
Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλές ιδέες οι οποίες αποσκοπούν στην επίλυση περιβαλλοντικών ζητημάτων και της συμφόρησης από την οποία υποφέρουν οι πόλεις μας, φρονώ ότι πρέπει να στρέψουμε τις προσπάθειές μας στην αντιμετώπιση των συνεπειών για τη δημόσια υγεία και την ποιότητα ζωής, στο πλαίσιο του κοινωνικοοικονομικού δυναμισμού.
Η ιδέα που αφορά τα σχέδια βιώσιμων αστικών μεταφορών είναι αδιαμφισβήτητα σημαντική· ωστόσο, δεν πρέπει να παραβλέπουμε την ανάγκη χρησιμοποίησης αυτού του μέσου με ευέλικτο τρόπο, προσαρμόζοντάς το στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε πόλης.
Η χρήση φιλικών προς το περιβάλλον μέσων μεταφοράς και τεχνολογιών είναι αποφασιστική για την επίτευξη καθαρότερου περιβάλλοντος. Ο μόνος τρόπος διάδοσής της, όμως, είναι η ανταλλαγή εμπειριών και βέλτιστων πρακτικών μεταξύ τοπικών και εθνικών αρχών.
Θεωρώ, συνεπώς, σαφές ότι, προκειμένου να εφαρμόσουμε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στον τομέα της αστικής πολιτικής, είναι αναγκαίο να προαγάγουμε συμπράξεις μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου τομέα και να διαχειριστούμε αποτελεσματικά τα υπάρχοντα κοινοτικά μέσα για την ενίσχυση της αστικής πολιτικής.
Μόνον εάν εφαρμόσουμε μέτρα προσαρμοσμένα στις ιδιαίτερες συνθήκες που ισχύουν σε κάθε κράτος μέλος θα μπορέσουμε να προσφέρουμε βιώσιμο μέλλον στις πόλεις μας και να επιτύχουμε την αρμονική ανάπτυξη των κοινωνιών μας.
Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. – (SV) Ψηφίζω υπέρ αυτής της έκθεσης παρά το γεγονός ότι περιλαμβάνει αρνητικές πτυχές όπως, για παράδειγμα, οι στόχοι των κατά κεφαλήν χώρων πρασίνου και της μείωσης της έντασης της μουσικής από οικιακά ηχοσυστήματα στο αστικό περιβάλλον, καθόσον πρόκειται για τοπικά θέματα τα οποία πρέπει να αποφασίζονται σε τοπικό επίπεδο. Οι θετικές πτυχές της έκθεσης, όπως η επιβολή τελών συμφόρησης, η μείωση της χρήσης των αυτοκινήτων και τα τοπικά σχέδια βιωσιμότητας υπερισχύουν, ωστόσο, των αρνητικών, ενώ οι συντηρητικές κυβερνήσεις μπορεί να έχουν ανάγκη μια τέτοια πίεση από την ΕΕ ως προς τα θέματα αυτά.
Τούτου λεχθέντος, το περιεχόμενο της έκθεσης οφείλει να παραμείνει συμβουλευτικού χαρακτήρα και να μην οδηγήσει σε θέσπιση λεπτομερούς νομοθεσίας.
Renate Sommer (PPE-DE), γραπτώς. (DE) Ως σκιώδης εισηγήτρια της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών για την έκθεση σχετικά με τη θεματική στρατηγική για το αστικό περιβάλλον, απηύθυνα έκκληση στα μέλη της Ομάδας μου να απέχουν σήμερα από την τελική ψηφοφορία.
Η έκθεση επιχειρεί να καταστρέψει την αρχή της επικουρικότητας.
Παρ’ όλ’ αυτά θεώρησα αδικαιολόγητη την πλήρη απόρριψη της έκθεσης διότι στο μεγαλύτερο μέρος της περιγράφει υφιστάμενες ρυθμίσεις, ζητεί ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ πόλεων και ζητεί απλά από την Επιτροπή να παρουσιάσει κατευθυντήριες γραμμές. Ιδίως στα νέα κράτη μέλη, είναι οπωσδήποτε ζωτικής σημασίας να βελτιωθεί το αστικό περιβάλλον με τη βοήθεια τέτοιων μέτρων.
Gabriele Stauner (PPE-DE), γραπτώς. (DE) Απείχα από την ψηφοφορία για την έκθεση σχετικά με τη θεματική στρατηγική για το αστικό περιβάλλον.
Η έκθεση επιχειρεί να καταστρέψει την αρχή της επικουρικότητας.
Παρ’ όλ’ αυτά θεώρησα αδικαιολόγητη την πλήρη απόρριψη της έκθεσης διότι στο μεγαλύτερο μέρος της περιγράφει υφιστάμενες ρυθμίσεις, ζητεί ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ πόλεων και ζητεί απλά από την Επιτροπή να παρουσιάσει κατευθυντήριες γραμμές. Ιδίως στα νέα κράτη μέλη, είναι οπωσδήποτε ζωτικής σημασίας να βελτιωθεί το αστικό περιβάλλον με τη βοήθεια τέτοιων μέτρων.
Thomas Ulmer (PPE-DE), γραπτώς. (DE) Καταψήφισα την έκθεση αυτή, όχι επειδή θέλω να μειώσω την αξία της εργασίας του κ. Hegy, αλλά επειδή περιφρονείται η επικουρικότητα και η ΕΕ με τα θεσμικά της όργανα παρεμβαίνει σε εθνικά ζητήματα. Αυτό το θεωρώ αδικαιολόγητο. Αυτή η τάση διαρκούς επέμβασης της Ευρώπης στην καθημερινή ζωή των πολιτών της, ακόμα και όπου δεν είναι απαραίτητο, είναι ένας από τους κύριους λόγους που οι άνθρωποι απογοητεύονται τόσο πολύ από την Ευρώπη.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Δεδομένης της σπουδαιότητας της αμοιβαίας αναγνώρισης των προσόντων μεταξύ διαφορετικών κρατών μελών της ΕΕ για τα άτομα που μετακινούνται σε τρίτες χώρες, ένα Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων ενδέχεται να αποδειχθεί ωφέλιμο.
Συμφωνώ με την άποψη που εκφράζεται στην έκθεση, ότι δηλαδή η θέσπιση περιοριστικών κριτηρίων για τις μεθόδους μάθησης ή για τη διάρκεια και τον τόπο των μαθημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης πρέπει να απορριφθεί. Χαιρετίζουμε επίσης τη θέση ότι η οργάνωση και η επικύρωση της διά βίου μάθησης εμπίπτει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών και ότι το ΕΠΠ δύσκολα μπορεί να παρέμβει σε αυτόν τον τομέα.
Πρέπει, όμως, να εστιαστούμε στον τρόπο διαμόρφωσης του ΕΠΠ, στις βάσεις στις οποίες θα στηρίζεται και στους στόχους τους οποίους επιδιώκουμε.
Ως προς αυτό, η έκθεση περιλαμβάνει ορισμένες αντιφάσεις, όπως, λόγου χάρη, η προσπάθεια συμμόρφωσης του ΕΠΠ με τη λεγόμενη διαδικασία της Μπολόνια και τη λεγόμενη στρατηγική της Λισαβόνας, η οποία, όπως γνωρίζουμε, αποβλέπει κυρίως στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών ομίλων. Συνεπώς, απείχαμε από την ψηφοφορία.
José Albino Silva Peneda (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Στηρίζω αυτή την έκθεση διότι έχω την πεποίθηση ότι η θέσπιση ενός Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων (ΕΠΠ) θα συμβάλει στην απασχολησιμότητα και τη γεωγραφική κινητικότητα του εργατικού δυναμικού στην ΕΕ.
Χαιρετίζω μια τέτοια ευρωπαϊκή προσέγγιση διότι αντιμετωπίζει ευθέως τις νέες προκλήσεις που δημιουργεί μια κοινωνία βασισμένη στη γνώση και αποσκοπεί στην κάλυψη των νέων απαιτήσεων στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας. Εξάλλου, η φιλοσοφία στην οποία στηρίζεται το ΕΠΠ είναι η προαγωγή της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας και της κοινωνικής συνοχής, σύμφωνα με τους στόχους της στρατηγικής της Λισαβόνας.
Χαιρετίζω θερμά τις πρωτοβουλίες οι οποίες θέτουν στην κορυφή των προτεραιοτήτων μας τις δυνατότητες πρόσβασης των πολιτών στην απασχόληση, ενθαρρύνοντας την επαγγελματική κινητικότητα μέσω της αναγνώρισης, της συγκρισιμότητας και της δυνατότητας μεταφοράς προσόντων επαγγελματικής κατάρτισης εντός της Κοινότητας.
Λυπούμαι, ωστόσο, διότι η προκειμένη πρωτοβουλία δεν αντικατοπτρίζει επαρκώς την πραγματική κατάσταση στην αγορά εργασίας και παραβλέπει τη σημασία της επαγγελματικής κατάρτισης, επιλέγοντας την εστίαση κυρίως στην ακαδημαϊκή εκπαίδευση.