Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2006 - Στρασβούργο

8. Αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση Hutchinson (A6-0270/2006)

  Nirj Deva (PPE-DE), γραπτώς. (ΕΝ) Οι βρετανοί συντηρητικοί συνάδελφοί μου και εγώ υποστηρίζουμε αυτή την έκθεση, αλλά διαφωνούμε ουσιαστικά με την παράγραφο 58 της έκθεσης, η οποία ζητεί από τα κράτη μέλη να εργαστούν προς την κατεύθυνση «μιας ενιαίας ψήφου», δηλαδή μιας έδρας που θα εκπροσωπεί την ΕΕ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ωστόσο, καθώς αυτή η παράγραφος αποτελεί απλώς «ανάκληση» μιας παλαιότερης θέσης, είμαστε σε θέση να υποστηρίξουμε την έκθεση.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Είναι γνωστό ότι η Λίστα του Ιουνίου αντιτίθεται στο να τεθεί η βοήθεια υπό την αιγίδα της ΕΕ. Υπάρχει μια σειρά από λόγους που το υπαγορεύουν αυτό. Η πολιτική χορήγησης βοήθειας, όπως και η εξωτερική πολιτική, είναι εθνικό θέμα και ως τέτοιο δεν πρέπει να εκχωρείται στις Βρυξέλλες.

Είμαστε αντίθετοι στο μεγαλύτερο μέρος της έκθεσης, περιλαμβανομένων των εκκλήσεων για αυξήσεις στα κονδύλια. Ο εισηγητής υπεισέρχεται επίσης σε άλλα αυστηρώς εθνικά θέματα, όπως η παρακολούθηση και εποπτεία της διμερούς βοήθειας. Υπάρχει, επίσης, πρόταση να διεξαγάγει η Επιτροπή στρατηγικό σχεδιασμό της βοήθειας που χορηγείται από τα κράτη μέλη. Αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο.

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. (ΕΝ) Συγχαίρω τον εισηγητή μας για αυτή την έκθεση, η οποία περιέχει αρκετές εξαιρετικές πρωτοβουλίες για την καλύτερη στοχοθέτηση της ενίσχυσης. Η ΕΕ έχει πλούσια δράση όσον αφορά τη διεθνή ανάπτυξη, συχνά σημαντικά εντυπωσιακότερη από τα περισσότερα κράτη μέλη. Ωστόσο, θα μπορούσαμε να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα, πολύ καλύτερα, και αυτή η έκθεση περιέχει αρκετές καλές ιδέες, τις οποίες με χαρά μου υποστηρίζω.

Έκθεση Maat (A6-0265/2006)

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Η βασική άποψη της Λίστας του Ιουνίου είναι ότι τα θέματα που αφορούν την αλιεία πρέπει να αντιμετωπίζονται στο πλαίσιο υφιστάμενων διεθνών οργανισμών. Αυτό σημαίνει ότι η ΕΕ δεν πρέπει να ασκεί μια κοινή αλιευτική πολιτική ή να καθορίζει ποσοστώσεις αλιευμάτων. Η βιώσιμη αλιεία είναι προϋπόθεση για τη συνεχιζόμενη ύπαρξη της αλιευτικής βιομηχανίας. Η εμπειρία δείχνει ότι η ΕΕ δεν θέτει σε προτεραιότητα τη βιώσιμη αλιεία. Παράδειγμα αυτού είναι ότι, μεταξύ άλλων, ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών για τη Διατροφή και τη Γεωργία ασκεί έντονη κριτική στις καθοριζόμενες αλιευτικές ποσοστώσεις για τον μπακαλιάρο της Βαλτικής Θάλασσας.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (ΕΝ) Χαιρετίζω αυτή τη λεπτομερή έκθεση για τις δυνατότητες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν ΕΕ και Ινδία επιδιώκοντας στενότερες διμερείς εμπορικές σχέσεις. Συμφωνώ πλήρως με την έκκληση του εισηγητή να τονισθεί η στρατηγική σημασία των εμπορικών σχέσεων με την Ινδία, δεδομένης της εντυπωσιακής οικονομικής ανάπτυξής της και της θέσης της ως ηγέτιδας των G20 στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.

Καθώς η χώρα ευημερεί διεθνώς, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών εντός των συνόρων της διευρύνεται, και, επομένως, υποστηρίζω την έμφαση που προσδίδει αυτή η έκθεση στην από κοινού αντιμετώπιση των εμπορικών και αναπτυξιακών ζητημάτων. Η Ινδία έχει ευθύνη απέναντι στους πολίτες της να εφαρμόσει τα βασικά πρότυπα εργασίας και να ικανοποιήσει τα περιβαλλοντικά πρότυπα. Συγχρόνως, η ΕΕ, ως παγκόσμιος ηγέτης και κύριος εμπορικός εταίρος της Ινδίας, πρέπει να συνεργαστεί με τις ινδικές αρχές προκειμένου να εξασφαλίσει, αφενός, ότι το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων θα συνεχίσει να υποστηρίζει την ινδική βιομηχανία και, αφετέρου, ότι θα εξευρεθεί μια ευαίσθητη ισορροπία μεταξύ της ανάγκης για εφαρμογή των διεθνών κανονισμών σχετικά με την πνευματική ιδιοκτησία και της διασφάλισης της διατήρησης της παραδοσιακής γνώσης και της πρόσβασης στα φάρμακα για ασθένειες σχετιζόμενες με τη φτώχεια.

  Glenis Willmott (PSE), γραπτώς. (ΕΝ) Παρότι υπερψηφίζει την έκθεση, η αντιπροσωπεία του βρετανικού εργατικού κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (EPLP) επιθυμεί να καταγραφεί ότι χαιρετίζει τον ρόλο της Περιφερειακής Συμβουλευτικής Επιτροπής Βορείου Θαλάσσης ως παρόχου συμβουλών και σημαντικού παράγοντα της διαβούλευσης στο πλαίσιο της ΚΑΠ. Η EPLP επίσης λυπάται που η έκθεση δεν αναγνώρισε σαφέστερα τη σύνδεση μεταξύ των μέτρων διαχείρισης των αποθεμάτων χωματίδας και γλώσσας στη Βόρεια Θάλασσα και του πεδίου εφαρμογής του προγράμματος ανασύστασης του βακαλάου. Τα επίπεδα ανασύστασης του αποθέματος βακαλάου της Βόρειας Θάλασσας είναι χαμηλά, και είναι ζωτικής σημασίας να παραμείνουν όλες οι πτυχές της αλιείας που έχουν αντίκτυπο σε αυτά στο πεδίο εφαρμογής του προγράμματος ανασύστασης τoυ βακαλάου.

Έκθεση Graefe zu Baringdorf (A6-0253/2006)

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Η Επιτροπή επιδιώκει να τροποποιήσει τον Κανονισμό EΟΚ αριθ. 2092/91, που ισχύει στην παρούσα φάση, ο οποίος θεσπίζει κανόνες για την εισαγωγή βιολογικών προϊόντων, με στόχο τη διαμόρφωση πιο αυστηρού διαδικαστικού πλαισίου για την αναγνώριση εισαγόμενων βιολογικών προϊόντων. Υπολείπεται, όμως, αυτού που απαιτείται.

Εξ ου η σειρά τροπολογιών, τις οποίες υπέβαλε η Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου με στόχο την προστασία τόσο των καταναλωτών όσο και των παραγωγών σε εθνικό επίπεδο. Κατά συνέπεια, δόθηκε έμφαση στην ανάγκη ελέγχου των προϊόντων τα οποία εισάγονται από τρίτες χώρες, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το προϊόν εξασφαλίστηκε σύμφωνα με τις προδιαγραφές παραγωγής οι οποίες ισχύουν αντίστοιχα και για την βιολογική παραγωγή στην Κοινότητα και ότι αυτό ανταποδίδεται.

Δεν θα ήταν δίκαιο για τους γεωργούς και τους καταναλωτές της ΕΕ αν τα προϊόντα τρίτων χωρών δεν υποχρεούνται να υποστούν τους ίδιους ελέγχους, στους οποίους υποχρεούνται οι ευρωπαίοι γεωργοί. Επιπλέον, οι αρμόδιες εθνικές αρχές πρέπει, τουλάχιστον, να εμπλακούν στη διαδικασία αναγνώρισης των ελεγκτικών οργάνων τρίτων χωρών. Η καταπολέμηση της απάτης δεν θα είναι αποτελεσματική παρά μόνο εφόσον υφίσταται έλεγχος και αναγνώριση εκ μέρους των εθνικών αρχών των κρατών εισαγωγής.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Η Λίστα του Ιουνίου καταλαβαίνει ότι χρειάζεται να θεσπιστούν προδιαγραφές για τα βιολογικά προϊόντα από τρίτες χώρες, ταυτόσημες με αυτές που ισχύουν στην ΕΕ. Ωστόσο, τα συστήματα παρακολούθησης για αυτό δεν πρέπει να προκαλούν αδικαιολόγητα υψηλές δαπάνες και πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι επιδοτήσεις τις οποίες λαμβάνουν οι παραγωγοί της ΕΕ προκειμένου να παράγουν τα βιολογικά τους προϊόντα.

Αντιμετωπίζουμε με σκεπτικισμό την πρόταση τροπολογίας της Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, η οποία προωθεί την ιδέα αυστηρότερων απαιτήσεων, οι οποίες να ισχύουν για τα βιολογικά προϊόντα από τρίτες χώρες και αναρωτιόμαστε αν υπάρχουν συγκεκαλυμμένα κίνητρα προστατευτισμού πίσω από την τροπολογία της επιτροπής στην πρόταση κανονισμού.

Συνεπώς, δεν είμαστε έτοιμοι να υποστηρίξουμε την επιτροπή και, επομένως, καταψηφίσαμε την τροπολογία και την πρόταση ψηφίσματος που υπέβαλε.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Το 70% των εισαγομένων προϊόντων βιολογικής παραγωγής γίνεται με «εξουσιοδοτήσεις εισαγωγής».

Οι έλεγχοι γίνονται βάση εγγράφων και όχι μέσω επιτόπιας δειγματοληψίας. Η διαδικασία αυτή δίκαια επικρίνεται.

Προκύπτει έτσι ζήτημα διασφάλισης, ότι τα βιολογικά προϊόντα που διατίθενται στην αγορά με το ισχύον σε ολόκληρη την ΕΕ σήμα των βιολογικών προϊόντων, πρέπει να έχουν παραχθεί, χωρίς εξαίρεση, σύμφωνα με τις αρχές και διατάξεις του κανονισμού (ΕΟΚ) 2092/91.

Με αυτή την έννοια, οι προτεινόμενες τροπολογίες του εισηγητή βελτιώνουν τους όρους και ελέγχους εισαγωγής βιολογικών προϊόντων στην ΕΕ από τρίτες χώρες, ώστε τα εισαγόμενα να είναι τα ίδια περίπου με τα εγχώρια. Γιατί ο κοινοτικός κανονισμός που ρυθμίζει τους όρους παραγωγής βιολογικών προϊόντων στις χώρες της ΕΕ είναι πολύ πιο αυστηρός από το κώδικα Codex Alimentarius.

Επίσης συμφωνούμε με τον προτεινόμενο κανονισμό για την παραγωγή, επισήμανση και εισαγωγή βιολογικών προϊόντων. Ωστόσο, διαφωνούμε στο σημείο που αναφέρεται ότι η πιστοποίηση μπορεί να γίνεται από διαπιστευμένους ιδιωτικούς φορείς με εύλογα τέλη πιστοποίησης.

Πιστεύουμε ότι το δημόσιο συμφέρον δεν μπορεί να προστατεύεται αποτελεσματικά από ιδιωτικούς φορείς, έστω και αν είναι διαπιστευμένοι από αντίστοιχους κρατικούς φορείς και ελέγχονται δειγματοληπτικά από αυτούς. Το δημόσιο συμφέρον προστατεύεται αποτελεσματικότερα από δημόσιους φορείς που θα παρέχουν δωρεάν την πιστοποίηση προς τους βιοκαλλιεργητές, αποτελώντας δωρεάν παροχή υπηρεσίας, κίνητρο ανάπτυξης της βιοκαλλιέργειας.

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. (ΕΝ) Με ιδιαίτερη χαρά συγχαίρω τον συνάδελφό μου στην Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία για αυτή την έκθεση. Τα βιολογικά τρόφιμα είναι μια αναπτυσσόμενη αγορά στη Σκωτία, αλλά η εμπιστοσύνη στα πρότυπα που ισχύουν στον κλάδο είναι ύψιστης σημασίας, εάν θέλουμε να δούμε τον τομέα να αναπτύσσεται. Αυτή η έκθεση βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση, αλλά εμείς ως ΕΕ οφείλουμε να προχωρήσουμε περισσότερο και να υπογραμμίσουμε επίσημα την υποστήριξή μας προς τη βιολογική γεωργία και τους τρόπους προστασίας και προώθησής της.

Πρόταση ψηφίσματος: Galileo (B6-0511/2006)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Όταν χρησιμοποιείται για μη στρατιωτικούς σκοπούς και δεν αποτελεί μέρος της τάσης για κατασταλτικού τύπου ασφάλεια, το πρόγραμμα Galileo –το ευρωπαϊκό δορυφορικό πρόγραμμα ραδιοπλοήγησης– είναι σημαντικό μέσο, το οποίο στοχεύει στην παροχή δημόσιας υπηρεσίας. Συναφώς, μπορεί να αποτελέσει μεγάλη ευκαιρία για συνεργασία, επιστημονική και τεχνική πρόοδο, και για την ανταλλαγή και πρόσβαση σε πληροφορίες, χωρίς να θίγονται τα δικαιώματα, οι εγγυήσεις και οι ελευθερίες των πολιτών.

Το Galileo μπορεί να συμβάλει στο να δοθεί ένα τέλος στην εξάρτηση από το υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ σύστημα GPS, το οποίο το διαχειρίζεται ο στρατός των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ μάλιστα εμποδίζουν την πρόσβαση και χρήση όταν διεξάγουν τις στρατιωτικές τους επιθέσεις σε λαούς και χώρες.

Συνεπώς, λυπούμαστε που η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου καταψήφισε τις τροπολογίες, τις οποίες υπέβαλε η Ομάδα μας και οι οποίες στόχευαν στην καταδίκη της χρήσης του Galileo για στρατιωτικούς σκοπούς και τόνιζαν ότι το πρόγραμμα μπορεί να επιτρέψει την ισότιμη πρόσβαση όλων των χρηστών. Επιπλέον, το κοινό πρέπει να έχει δωρεάν πρόσβαση στις διαθέσιμες πληροφορίες.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Το Galileo είναι το ιδανικό κοινοτικό έργο για την εκπλήρωση των στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας.

Το ευρωπαϊκό δορυφορικό πρόγραμμα ραδιοπλοήγησης είναι μια νέα τεχνολογική πρόκληση, που σκοπεύει να φέρει μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη για την ευρωπαϊκή οικονομία και τις επιχειρηματικές ευκαιρίες. Συνεπώς, εναπόκειται σε εμάς να διασφαλίσουμε ότι δεν πρόκειται απλώς για ένα ακόμη έργο. Αυτή η πρώτη ευρωπαϊκή υποδομή, τη διαχείριση της οποίας θα έχει η Κοινότητα, είναι κρίσιμος παράγοντας στην επίτευξη της Στρατηγικής της Λισαβόνας.

Δεδομένου ότι η Ευρώπη είναι γεμάτη μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τώρα παρουσιάζεται μια μεγάλη ευκαιρία.

Τα θεσμικά όργανα της Κοινότητας πρέπει, λοιπόν, να εγγυηθούν την καλή τους διαχείριση, πρέπει να διασφαλίσουν διαφανείς, αποτελεσματικούς κανόνες για τις συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού και πρέπει να διασφαλίσουν ότι θα αντλήσουμε το μέγιστο δυνατό όφελος από αυτό το έργο.

Κατά συνέπεια, πρέπει να επωφεληθούμε πλήρως από τις ευκαιρίες που παρέχει το έργο και αυτό μπορεί να γίνει αν αντιληφθούμε ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος να κινηθούμε.

Προτάσεις ψηφίσματος: κοινή πολιτική μετανάστευσης (RC-B6-0508/2006)

  Koenraad Dillen (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα αυτή την πρόταση ψηφίσματος επειδή αποτελεί παράδειγμα πολιτικώς ορθού λόγου περί μετανάστευσης, αφού η πολιτική ορθότητα έχει αναχθεί σε δόγμα, το οποίο επικράτησε σε αυτό το θεσμικό όργανο και η αμφισβήτηση του οποίου απαγορεύεται όσο απαγορευόταν στον Μεσαίωνα η αμφισβήτηση του θρησκευτικού δόγματος.

Σε μια περίοδο όπου τα μεσογειακά μας σύνορα –μπορεί κανείς να σκεφτεί τη Lampedusa ή τις Κανάριες Νήσους– δεν μπορούν να ανασχέσουν την πλημμυρίδα οικονομικών μεταναστών, η Ευρώπη ακόμα δεν είναι πρόθυμη να παραδεχθεί ότι δεν μπορούμε –και ήταν σοσιαλιστής πρωθυπουργός αυτός που το έθεσε τόσο εύστοχα– να επωμιστούμε την εξαθλίωση όλου του κόσμου. Μολονότι εμείς στην Ευρώπη δεχόμαστε πρόθυμα αυτούς τους μετανάστες, οι οποίοι είναι προετοιμασμένοι να αφομοιωθούν, πρέπει να πούμε σε εκείνους που δεν είναι διατεθειμένοι να γυρίσουν πίσω στις χώρες προέλευσής τους.

Πρέπει, επίσης, να ζητήσουμε πλήρες πάγωμα της μετανάστευσης, διαμορφώνοντας παράλληλα μια φιλόδοξη αναπτυξιακή πολιτική με στόχο τη μείωση της πίεσης που ασκείται σε ανθρώπους να αφήσουν τον αναπτυσσόμενο κόσμο και ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει καθόλου χώρος στην Ευρώπη για τον ισλαμικό φονταμενταλισμό.

Την περασμένη Κυριακή, σε ένα δημοψήφισμα, ο λαός της Ελβετίας επέλεξε με συντριπτική πλειοψηφία να διατηρήσει την ταυτότητά του. Οι Ελβετοί είναι ελεύθερος και ανεξάρτητος λαός και η Ευρώπη καλά θα κάνει να ακολουθήσει το παράδειγμά τους αντί να γονατίζει στην ιδεολογική τρομοκρατία του λόμπι της μετανάστευσης.

  Charlotte Cederschiöld (PPE-DE), γραπτώς. (SV) Η αντιπροσωπεία των Σουηδών Συντηρητικών επέλεξε να καταψηφίσει την απόφαση της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατιών, καθώς είμαστε σφόδρα αντιτιθέμενοι στην ελάχιστη κοινή λίστα ασφαλών χωρών προέλευσης, όπως αναφέρεται στην τελευταία πρόταση της παραγράφου 9.

Πιστεύουμε, επίσης, ότι αυτή η εκδοχή του ψηφίσματος επισημαίνει ελάχιστα το γεγονός ότι τα όποια μέτρα για την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης πρέπει να συμβαδίζουν με τις εγγυήσεις και τα θεμελιώδη δικαιώματα του ατόμου, όπως ορίζονται στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τη διασφάλιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών.

Δεν είμαστε τελείως αντίθετοι με την παράγραφο 4 (σχετικά με την υποχρέωση ενημέρωσης των άλλων μερών όταν εφαρμόζονται περισσότερο φιλελεύθεροι κανόνες), εκφράζουμε όμως τον σκεπτικισμό μας, δεδομένου ότι μπορεί να είναι το πρώτο βήμα προς την πλήρη υπερεθνικοποίηση του ασύλου και της μετανάστευσης.

  Maria da Assunção Esteves (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Το Συμβούλιο του Τάμπερε έθεσε ένα φιλόδοξο πολιτικό πρόγραμμα για την Ευρώπη, την οικοδόμηση ενός κοινού ευρωπαϊκού χώρου, όπου θέματα ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης μπορούν να αντιμετωπιστούν σε απολύτως ξεκάθαρο πλαίσιο. Ωστόσο, η ισορροπία που επιδιώχθηκε τότε, σήμερα παραμένει υπερβολικά εύθραυστη. Αυτό που βλέπουμε είναι μια τάση να προτάσσονται οι ανησυχίες για την ασφάλεια έναντι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της παράνομης μετανάστευσης σαφώς κυριάρχησαν στην ατζέντα του Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων.

Το νέο Πρόγραμμα της Χάγης του 2004 στερείται οράματος για το μέλλον. Το θέμα της μετανάστευσης επιτάσσει με κραυγαλέο τρόπο την λήψη απόφασης εκ μέρους της Κοινότητας –δηλαδή, τη νομιμοποίηση που υπαγορεύεται από την παρέμβαση του Κοινοβουλίου στη διαδικασία της συναπόφασης– και χρειάζεται έναν δεσμευτικό Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Η πολιτική μετανάστευσης πρέπει να είναι μια πολιτική της Ένωσης, η οποία να βασίζεται σε ανθρωπιστικές ανησυχίες, πρόληψη και συνεργασία με τις χώρες προέλευσης. Αυτό που απαιτείται είναι η δέσμευση και η αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών, με βάση τις κοινές ευθύνες. Ειδεμή, η πολιτική δεν θα είναι δίκαιη.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. (PT) Υπερψήφισα την κοινή πρόταση ψηφίσματος για την κοινή πολιτική μετανάστευσης της ΕΕ (RC-B6-0508/2006), με δεδομένη την ανάγκη να εγκρίνει η Ένωση κατάλληλη κοινή πολιτική μετανάστευσης και να άρει όλα τα εμπόδια σε αυτού του είδους το ευρωπαϊκό σύστημα χορήγησης ασύλου, όπου μπορούν να καθοριστούν οι κοινοί κανόνες για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων μεταναστών και αιτούντων άσυλο στην ΕΕ.

Η ΕΕ πρέπει να υιοθετήσει μια οριζόντια προσέγγιση, η οποία ανοίγει διαύλους για νόμιμη μετανάστευση και ενθαρρύνει την ενσωμάτωση των μεταναστών στη χώρα υποδοχής. Αυτή η προσέγγιση πρέπει να βασιστεί στη νομική ενσωμάτωση στην αγορά εργασίας, στο δικαίωμα στην εκπαίδευση και στην κατάρτιση, στην πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες και στην υγειονομική περίθαλψη και την αποτελεσματική εμπλοκή μεταναστών στον κοινωνικό, πολιτιστικό και πολιτικό βίο της χώρας υποδοχής. Είναι επίσης ζωτικής σημασίας να υποστηρίξουμε την ανάπτυξη χωρών προέλευσης προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τα βαθύτερα αίτια της μετανάστευσης.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Σύμφωνα με τη γνώμη της Λίστας του Ιουνίου, η κοινή πολιτική μετανάστευσης της ΕΕ είναι μία από τις πρωταρχικές αιτίες της τραγικής κατάστασης την οποία βιώνουν πολλοί μετανάστες όταν, με την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, ξεκινούν για ένα ταξίδι για την ΕΕ, το οποίο κάλλιστα μπορεί να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους. Είναι απολύτως σωστό να επισημανθεί σε αυτό το ψήφισμα ότι ο κανονισμός Δουβλίνο II υπήρξε και συνεχίζει να είναι αποτυχία. Ο κανονισμός σημαίνει ότι δόθηκε σε χώρες στα νότια και ανατολικά τμήματα της ΕΕ, καταρχάς, η ικανότητα να αποφασίζουν για τη μοίρα των μεταναστών χωρίς να λαμβάνουν καθόλου υπόψη τις πολιτικές για τη μετανάστευση και τις ανάγκες των λοιπών κρατών μελών. Είναι λίαν περίεργο, όσο και απαράδεκτο, ότι η ΕΕ πειραματίζεται με μια κοινή πολιτική μετανάστευσης επί μια δεκαετία. Όλα αυτά τα πολιτικά πειράματα υπονόμευσαν το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των κρατών μελών σε σχέση με τη μετανάστευση, παράλληλα δε, προκάλεσαν πολύ μεγάλα βάσανα στους μετανάστες. Η λύση στην κατάσταση που αντιμετωπίζουμε σήμερα δεν είναι να δώσουμε στην ΕΕ ακόμη μεγαλύτερες εξουσίες στον τομέα της μετανάστευσης ώστε να μπορέσει να συνεχίσει την αποτυχημένη μεταναστευτική της πολιτική, αλλά να δώσουμε πίσω στα κράτη μέλη το δικαίωμά τους για αυτοδιάθεση.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Το ψήφισμα περιέχει ορισμένα σημεία, τα οποία επικροτούμε. Για παράδειγμα, αναγνωρίζει την τραγωδία που εκτυλίσσεται και επισημαίνει την ανάγκη να ανοίξουν δίαυλοι νόμιμης μετανάστευσης, μαζί με την ανάγκη για αποτελεσματική ενσωμάτωση και για αναπτυξιακά σχέδια στις χώρες «προέλευσης».

Θεωρούμε, πάντως, ότι παραλείπει να καταδικάσει την κατασταλτικού χαρακτήρα και με εμμονή στην ασφάλεια πολιτική της ΕΕ, η οποία ενοχοποιεί την παράνομη μετανάστευση, όταν λαμβάνονται μέτρα για το σφράγισμα των συνόρων, τη δημιουργία κέντρων κράτησης και για την απέλαση μεταναστών.

Είμαστε, επίσης, αντίθετοι στη δημιουργία κοινής πολιτικής για τη μετανάστευση, δεδομένου ότι αυτό δεν είναι η ορθή απάντηση στα ερωτήματα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, όπως αποδεικνύουν τα αποτελέσματα άλλων κοινών πολιτικών. Η πραγματικότητα της μετανάστευσης διαφέρει από το ένα κράτος μέλος της ΕΕ στο άλλο και οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με αυτή την πολιτική πρέπει να λάβει υπόψη την κυριαρχία κάθε χώρας χωριστά, μολονότι αυτό βεβαίως δεν αποτρέπει τις χώρες από τη συνεργασία επί του θέματος.

Αντί μιας κοινής πολιτικής, αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια διαφορετική πολιτική και άλλα μέτρα, τα οποία προστατεύουν αποτελεσματικά τα δικαιώματα των μεταναστών –όπως η επικύρωση της και η συμμόρφωση προς τη Σύμβαση του ΟΗΕ για την «Προστασία Όλων των Μεταναστών Εργαζομένων και των Μελών των Οικογενειών τους»– και αντιμετωπίζουν τα βαθύτερα αίτια της μετανάστευσης.

  Timothy Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. (ΕΝ) Παρότι αυτή η πρόταση αφορά το θέμα μιας κοινής προσέγγισης της μετανάστευσης στην Ευρώπη, μπορεί να υποστηριχθεί διότι δηλώνει σθεναρά εκ νέου τις αρμοδιότητες και τις ευθύνες των επιμέρους κρατών μελών και υπογραμμίζει την ανάγκη για συνεργασία και όχι εναρμόνιση.

  Carl Lang (NI), γραπτώς. – (FR) Καθημερινά, ολοένα και περισσότερες πιρόγες και αυτοσχέδιες βάρκες από τη Σενεγάλη, το Μάλι, τη Μαυριτανία ή την Γκάμπια προσαράζουν στις ακτές των Καναρίων Νήσων.

Συνολικά, περίπου 300 000 Αφρικανοί εισέρχονται κάθε χρόνο παράνομα στην ΕΕ. Οι ευρωπαίοι ηγέτες είναι υποχρεωμένοι να αντιληφθούν την έκταση αυτού του φαινομένου και να αρχίσουν να ανησυχούν για τις καταστροφικές συνέπειες –τις οποίες, ωστόσο, δεν καταδικάζουν– των άδικων συμφωνιών Σένγκεν και του τρόπου με τον οποίον οι μαζικές νομιμοποιήσεις των παράνομων μεταναστών στην Ισπανία και την Ιταλία (περισσότεροι από 1 150 000 αλλοδαποί έχουν νομιμοποιηθεί από την Ισπανία από το 1985) έχει λειτουργήσει ως ισχυρό κίνητρο για άλλους πιθανούς μετανάστες.

Προς το παρόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση περιορίζεται στο να νουθετεί την Ισπανία επειδή, κατά την άποψή της, ήταν υπερβολικά «επιεικής» σχετικά με τη νομιμοποίηση των μεταναστών. Προφανώς δεν τίθεται θέμα αλλαγής των νόμων σχετικά με τη μετανάστευση και το δικαίωμα για άσυλο, κατά το παράδειγμα της Ελβετίας, η οποία, με ποσοστό 68%, υπερψήφισε έναν νέο νόμο σχετικά με τη μετανάστευση και τις αυστηρότερες συνθήκες πρόσβασης στο δικαίωμα για άσυλο, αποκτώντας έτσι μία από τις πιο αυστηρές νομοθεσίες στην Ευρώπη.

Η περίοδος της υποταγής και της παθητικότητας πρέπει να τελειώσει. Η λύση για να σταματήσει αυτό το μεταναστευτικό κύμα είναι τώρα ο επανακαθορισμός των συνόρων, η μηδενική μετανάστευση και η παύση των πολιτογραφήσεων.

  Marine Le Pen (NI), γραπτώς. – (FR) Φαίνεται ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες ανησυχούν για την παράνομη μετανάστευση. Επιτέλους! Είναι αλήθεια ότι αυτό γίνεται μόνο από το 1995 και τις καταστροφικές συμφωνίες Σένγκεν που το Εθνικό Μέτωπο δεν παύει να προβάλλει και να προειδοποιεί σχετικά με τις αναπόφευκτες ζημίες που προκαλούνται από την κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα της ΕΕ.

Έπρεπε να δει η Ισπανία την αποβίβαση του αριθμού ρεκόρ των περισσότερων από 25 000 αφρικανών μεταναστών στις Καναρίους Νήσους από τον Ιανουάριο και εξής και η ιταλική ακτοφυλακή να μεταφέρει σε στρατόπεδα προσφύγων του μικρού νησιού Lampedusa νότια της Σικελίας περισσότερους από 12 000 μετανάστες μέσα σε εννέα μήνες, για να ανησυχήσουν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και οι ευρωπαίοι δημοτικές αρχές της Ευρώπης για την αναπόφευκτη μετανάστευση που αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο.

Η Ευρώπη αποδεικνύεται τελικά αδύναμη να διαχειριστεί τα θαλάσσια και χερσαία σύνορά της. Επιπλέον, ο συμβολικός Ευρωπαϊκός Οργανισμός για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα , ο οποίος είναι ιδιαίτερα αργός και ελλιπής σε προσωπικό και πόρους, δεν είναι αυτός που θα δώσει μια αποτελεσματική απάντηση στο μεταναστευτικό κύμα.

Ας επανακαθορίσουμε τα εσωτερικά σύνορα της Ευρώπης και ας σταματήσουμε τη νομιμοποίηση των παράνομων εργαζομένων, η οποία απλώς επιφέρει περισσότερη μετανάστευση. Αυτές είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για το άμεσο σταμάτημα του μεταναστευτικού κύματος.

  Patrick Louis και Philippe de Villiers (IND/DEM), γραπτώς. – (FR) Ψηφίσαμε κατά αυτών των δύο ψηφισμάτων που μας προτάθηκαν. Παρουσίασαν, με ορισμένες διαφορές, τη δυσκολία ελέγχου της εισόδου και της κυκλοφορίας των παράνομων μεταναστών, αλλά δεν ανέφεραν καθόλου το γεγονός ότι αυτή η δυσκολία προκύπτει ακριβώς από την κατάργηση των εθνικών συνόρων.

Τα ψηφίσματα επαναλαμβάνουν την ιδέα, που συμμερίζεται ο κ. Sarkozy, της ολικής κατάργησης της ομόφωνης ψηφοφορίας στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων, δηλαδή της πλήρους κατάργησης της κυριαρχίας των κρατών μελών στην ίδια την επικράτειά τους. Αυτό είναι ένα ακόμα παράδειγμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης που χρησιμοποιείται ως λύση στο πρόβλημα που θέτει. Εκείνοι που, όπως η Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ, προσπαθούν σήμερα στο Κοινοβούλιο αυτό να περιορίσουν τη μετανάστευση προκαλούν στην πραγματικότητα περισσότερα προβλήματα από όσα λύνουν. Δεν θα έπρεπε να είχαμε δεχτεί τη Συμφωνία του Σένγκεν με την κατάργηση των μόνιμων ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα και δεν θα έπρεπε να είχαμε δεχτεί τη Συνθήκη του Άμστερνταμ, δηλαδή την κοινοτικοποίηση του όγκου των πολιτικών σχετικά με το άσυλο, τις θεωρήσεις και τη μετανάστευση, συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης της παράνομης μετανάστευσης. Ανοίξαμε τις πύλες της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης και, την ίδια στιγμή, στερήσαμε από τα κράτη μέλη τις εξουσίες τους, απλώς για να τις μεταφέρουμε σε μια Ένωση που έχει αναπόφευκτα παραλύσει.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η μετανάστευση είναι σημάδι οικονομικής ικμάδας και διαδραματίζει ρόλο στην προσέλκυση ενεργών, χαρισματικών ανθρώπων. Η παράνομη μετανάστευση, από την άλλη πλευρά, συνιστά οργανωμένο έγκλημα, το οποίο επαπειλεί τις ζωές των αιτούντων και τροφοδοτεί μια μαύρη, απάνθρωπη αγορά εργασίας.

Γι’ αυτόν τον λόγο, η ιδέα για έκτακτη νομοθεσία είναι μια περίπτωση καλών προθέσεων και κακής έκβασης. Αυτό είναι μικρή επιβράβευση για τους παράνομους μετανάστες και μείζων θρίαμβος για τα δίκτυα παράνομης διακίνησης ανθρώπων.

Πρέπει να αποδεχθούμε το καίριας σημασίας θέμα του πόσους μπορεί να αντέξει η αγορά, αν θέλουμε μετανάστευση με θετικό αντίκτυπο. Αυτό δεν θα επιτευχθεί, όμως, με σαφείς, πρακτικούς κανόνες, οι οποίοι διευκολύνουν τη νόμιμη μετανάστευση και εμποδίζουν την παράνομη μετανάστευση, ένα πανευρωπαϊκό πρόβλημα. Θέλω, συνεπώς, να αδράξω την ευκαιρία αυτή για να πω ότι το στοιχείο της προστασίας των εξωτερικών συνόρων, το οποίο είναι κοινός μας στόχος, πρέπει να ληφθεί υπόψη όταν επανεξοπλιστούν οι ένοπλες δυνάμεις.

Τέλος, θέλω να πω ότι δεν πιστεύω πως η λύση εξαρτάται απλώς από την επιτάχυνση της εφαρμογής του νόμου. Η πορεία για την καταπολέμηση της αχαλίνωτης μετανάστευσης, της φτώχειας και της τρομοκρατικής απειλής συνεπάγεται την εξαγωγή πλούτου, οικονομικής ευημερίας και του μοντέλου μας της φιλελεύθερης δημοκρατίας.

  Margie Sudre (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Η μαζική εισροή παράνομων μεταναστών προς τις Κανάριες Νήσους υπενθύμισε στους πολίτες και στις κυβερνήσεις τα σοβαρά και περίπλοκα προβλήματα που τίθενται από την παράνομη μετανάστευση.

Θα ήθελα να τονίσω στους ευρωπαίους συναδέλφους μου ότι αυτό το φαινόμενο δεν είναι κάτι καινούριο για τα υπερπόντια διαμερίσματα της Γαλλίας, και κυρίως για το Μαγιότ, τη Γουιάνα, τη Μαρτινίκα και τη Γουαδελούπη, λόγω της εγγύτητάς τους με ορισμένες από τις πιο φτωχές χώρες του πλανήτη. Το Μαγιότ απέχει μερικά μόνο ναυτικά μίλια από τις Νήσους Κομόρες, και τα σύνορα της Γουιάνας είναι μια περιοχή με δάση του Ισημερινού που ελέγχεται δύσκολα. Οι ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιοχές, όπως οι Κανάριες Νήσοι και τα υπερπόντια διαμερίσματα της Γαλλίας, θα αποκόμιζαν επομένως σημαντικά οφέλη από την ύπαρξη μιας κοινής μεταναστευτικής πολιτικής.

Κατά την άποψή μου, είναι ζωτικής σημασίας να τονίσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πέντε πτυχές αυτής της μελλοντικής πολιτικής: καλύτερα στοχευμένη βοήθεια για την ανάπτυξη, ανάπτυξη εταιρικών σχέσεων με τις χώρες προέλευσης, διασφάλιση των συνόρων και καταπολέμηση της σωματεμπορίας, ενίσχυση της πολιτικής επιστροφής, και πιο αποτελεσματική ένταξη των νόμιμων μεταναστών στις χώρες υποδοχής τους.

Χρειαζόμαστε σαφή νομοθεσία, η οποία θα εντοπίζει συγκεκριμένες και λειτουργικές προτεραιότητες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί πλέον να αρκείται σε δηλώσεις προθέσεων.

Προτάσεις ψηφίσματος: Κατάσταση στο Νταρφούρ (RC-B6-0512/2006)

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. (ΕΝ) Παρατηρούμε την κατάσταση στο Νταρφούρ να επιδεινώνεται, και είναι αποκαρδιωτική η αίσθηση της αδυναμίας μας ενώπιον μιας τέτοιας επίθεσης. Έχω παρακολουθήσει στενά τη διαπραγμάτευση αυτού του ψηφίσματος και το υποστηρίζω, μολονότι θα ήθελα να δω μεγαλύτερη δραστηριότητα από μέρους μας.

Έκθεση Karim (A6-0256/2006)

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Η Λίστα του Ιουνίου είναι σθεναρά υπέρ της πραγμάτωσης της εσωτερικής αγοράς. Για να το πετύχει αυτό, η ΕΕ πρέπει να έχει μια κοινή εμπορική πολιτική έναντι άλλων κρατών. Παρά ταύτα, δεν είναι δουλειά της ΕΕ να εγείρει αντιρρήσεις για τις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις της Ινδίας.

Ο εισηγητής διαπιστώνει υστέρηση, μεταξύ άλλων, της γραφειοκρατίας στην Ινδία, της διάρθρωσης του δημόσιου τομέα και της περιφερειακής πολιτικής της κεντρικής κυβέρνησης της Ινδίας.

Η Λίστα του Ιουνίου προωθεί την υπόθεση της εθνικής αυτοδιάθεσης και κυριαρχίας, ασχέτως του αν η εν λόγω χώρα είναι στην ΕΕ ή οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Καταψηφίσαμε, λοιπόν, αυτή την έκθεση.

Επιπλέον, δεν απορρίπτουμε την ιδέα η Ινδία να έχει τις δικές της απόψεις για την εμπορική και τη γεωργική πολιτική της ΕΕ.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Αυτή η σημαντική έκθεση σχετικά με τις σχέσεις ΕΕ-Ινδίας θίγει πάρα πολλά θέματα, με μερικά από τα οποία δεν συμφωνούμε.

Μολονότι εκφράζονται ορισμένες ανησυχίες στην έκθεση, τις οποίες συμμεριζόμαστε, αποτελεί μέρος μιας στρατηγικής ελευθέρωσης του παγκοσμίου εμπορίου στο πλαίσιο του ΠΟΕ ή μέσω της διάδοσης διμερών ή πολυμερών συμφωνιών για το ελεύθερο εμπόριο, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού και των δεσμών με τις ΗΠΑ, πράγμα το οποίο μας βρίσκει σφόδρα αντίθετους.

Η έκθεση προωθεί το λεγόμενο «Αναπτυξιακό Πρόγραμμα της Ντόχα» και τη συνέχιση διαπραγματεύσεων, οι οποίες στην παρούσα φάση έχουν περιέλθει σε αδιέξοδο, για την ελευθέρωση του εμπορίου και των αγορών στον κόσμο.

Η έκθεση τονίζει και πάλι την ανάγκη η ΕΕ να παρωθήσει την Ινδία και τη G20 να «συνειδητοποιήσουν» (???) ότι «η ευρωπαϊκή προσφορά για τη γεωργία πρέπει να γίνει δεκτή από τις Ηνωμένες Πολιτείες και να ακολουθηθεί από λογική προσφορά από τη G20 για την πρόσβαση στην αγορά των μη γεωργικών προϊόντων και των υπηρεσιών», πράγμα το οποίο είναι απαράδεκτο.

Εξ ου και την καταψηφίσαμε.

  Jörg Leichtfried (PSE), γραπτώς. (DE) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Karim σχετικά με τις οικονομικές και εμπορικές σχέσεις της EΕ με την Ινδία. Θεωρώ ότι συμπεριέλαβε τις ιδιαίτερα σημαντικές κοινωνικές πτυχές και ότι επικεντρώθηκε στο κοινωνικό χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, μεταξύ Νότου-Δύσης και Βορρά-Ανατολής. Πιο συγκεκριμένα θα ήθελα να τονίσω τη σημασία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) για όλους τους ινδούς εργαζόμενους. Παρά το γεγονός ότι η έκθεση καλεί τους αλλοδαπούς επενδυτές να ασκήσουν τις πολιτικές τους ευθύνες μέσω της εφαρμογής των βασικών προτύπων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, θα ήθελα να επισημάνω ότι αυτό θα έπρεπε αυτονόητα να ισχύει και για τους ινδούς εργοδότες, ούτως ώστε να διαμορφωθούν στο εσωτερικό της Ινδίας δομές που χαρακτηρίζονται από συνοχή, με στόχο να διευθετηθούν οι ανισότητες και να βελτιωθεί η ποιότητα εργασίας.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η έκθεση πρωτοβουλίας που εξετάζουμε έχει τη μεγάλη αξία να μας θυμίζει τη σημασία για το μέλλον μας μιας ενδεδειγμένης στρατηγικής έναντι των σχέσεών μας με την Ινδία. Οι χώρες ΒΡΙΚ (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα) είναι καίριος παράγοντας στην κατανόηση της τρέχουσας κατάστασης στο παγκόσμιο εμπόριο, μολονότι δεν πρέπει να σκεφθούμε να εκπονήσουμε ταυτόσημες στρατηγικές όσον αφορά τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Κίνα ή την Ινδία.

Οι σχέσεις μας με τις χώρες ΒΡΙΚ πρέπει να συνεχιστούν κατά τέτοιο τρόπο ώστε η παγκοσμιοποίηση, η οικονομική ανάπτυξη και η μεγέθυνση του παγκόσμιου εμπορίου να αποτελέσουν παράγοντες ευημερίας για όλους ή τουλάχιστον για τον μέγιστο δυνατό αριθμό ανθρώπων και αυτό σημαίνει την υιοθέτηση διακριτών στρατηγικών. Η δημοκρατική, πολυπληθής Ινδία είναι διαφορετική από τη μη δημοκρατική, πολυπληθή Κίνα και τη γειτονική μας Ρωσία.

Αν θέλουμε να είμαστε ένα επιτυχές σχέδιο, μια από τις προτεραιότητές μας πρέπει να συνίσταται αφενός στο να δούμε το μέλλον μας σε σχέση με την ανάπτυξη αυτών των χωρών και αφετέρου στο να εκπονήσουμε ενδεδειγμένες στρατηγικές για τις σχέσεις μας με κάθε μια εξ αυτών. Η Ινδία έχει μείζονα σημασία και από γεωγραφική, πολιτική και οικονομική άποψη η κατάσταση της χώρας απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, καθώς προσδοκούμε να αποτελέσει σημαντικό σύμμαχο στο μέλλον.

Έκθεση Breyer (A6-0254/2006)

  Hynek Fajmon (PPE-DE). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα μέλη του ΕΚ από το τσεχικό κόμμα ODS αρνήθηκαν να στηρίξουν την έκθεση της κ. Breyer σχετικά με τις προοπτικές των γυναικών στο διεθνές εμπόριο. Αυτή η έκθεση είναι δείγμα αριστερής, φεμινιστικής πρόκλησης αναταραχής, που δεν μπορεί να αποφέρει κανένα θετικό αποτέλεσμα. Είμαστε σφόδρα αντίθετοι στη θεωρία της ισότητας των φύλων και σε όλες τις απαιτήσεις, οι οποίες βασίζονται σε αυτή τη λανθασμένη προσέγγιση της ανθρώπινης κοινωνίας. Αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους ως αυτοτελείς πολίτες με ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες κατοχυρωμένες από το κράτος και όχι ως συλλογικές ομάδες, οι οποίες προκαθορίζονται από το φύλο τους και με συλλογικά δικαιώματα. Η ισότητα ενώπιον του νόμου υπήρξε επί μακρόν πραγματικότητα σε όλες τις χώρες. Στα κράτη μέλη της ΕΕ όλοι και όλες απολαμβάνουν ελευθερίας, την οποία τη χρησιμοποιούν με διάφορους τρόπους, όπως το θεωρούν καλύτερο, παράδειγμα δε αυτού του πράγματος είναι ο τρόπος που οι γυναίκες αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στη μέριμνα των παιδιών σε σύγκριση με τους άνδρες. Η απαίτηση για ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών αντιβαίνει στην ιδέα της ελευθερίας. Κατά συνέπεια, σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε τις ποσοστώσεις για τις γυναίκες στα διοικητικά συμβούλια δημοσίων επιχειρήσεων, όπως προτείνεται σε αυτή την έκθεση. Διαφωνώ επίσης με την πεποίθηση της εισηγήτριας ότι η ελευθέρωση του παγκόσμιου εμπορίου θα κομίσει σε όλους και όλες σε ολόκληρο τον κόσμο νέες ευκαιρίες για αυτοεκπλήρωση και μεγαλύτερο πλούτο. Κατά συνέπεια, καταψηφίσαμε την έκθεση.

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. (SV) Καταψηφίσαμε την έκθεση σχετικά με τις προοπτικές των γυναικών στο διεθνές εμπόριο.

Το ελεύθερο εμπόριο αυξάνει τον πλούτο και μειώνει τη φτώχεια. Τις τελευταίες δεκαετίες, η παγκοσμιοποίηση οδήγησε σε δραματική βελτίωση των συνθηκών ζωής, ιδίως δε όσον αφορά τις γυναίκες και τα παιδιά. Το ελεύθερο εμπόριο δημιουργεί μεγαλύτερο αριθμό επίσημων θέσεων απασχόλησης, ενώ αντίθετα με ό,τι διατείνεται η έκθεση, παρέχει στις γυναίκες που απασχολούνται ανεπίσημα ενισχυμένη ασφάλεια και μια οδό διαφυγής από τη φτώχεια.

Αυτή η έκθεση επικεντρώνεται στον τύπο και όχι στην ουσία. Η ισότητα είναι σημαντική, ιδίως για τον κόσμο της εργασίας, όπου μια κατάσταση στην οποία οι γυναίκες οι γυναίκες λαμβάνουν τον δικό τους μισθό συμβάλλει τα μάλα στο να καταστούν ανεξάρτητες και να αποκτήσουν τον έλεγχο της ζωής τους. Περισσότερη παγκοσμιοποίηση και όχι εκτεταμένα θεσμικά όργανα της ΕΕ είναι ο ορθός τρόπος αύξησης της αυτονομίας των γυναικών.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Υπερψηφίσαμε αυτό το ψήφισμα επειδή, παρά τις ενστάσεις που είχαμε σε ορισμένες ενότητες, έχει μια θετική έποψη του ρόλου της γυναίκας και της καταπολέμησης των διακρίσεων, ειδικότερα στο πεδίου του διεθνούς εμπορίου.

Πρέπει, ωστόσο, να επισημάνουμε ότι η έκθεση πρέπει να εμβαθύνει περισσότερο δεδομένου ότι παρέλειψε να επικρίνει την ελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου και τον αρνητικό αντίκτυπο που αυτό έχει στους ανθρώπους των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών, ιδίως δε στις γυναίκες. Θα έπρεπε επίσης να έχει ασκήσει κριτική στις προσπάθειες της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών να εμποδίσουν μια πιο προοδευτική προσέγγιση του αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών.

Επιπλέον, έπρεπε να καταδικάσει τις επαίσχυντες πράξεις των πολυεθνικών, οι οποίες χρησιμοποιούν το έργο των γυναικών σε μια χώρα μέχρις ότου βρουν μιαν άλλη χώρα, στην οποία μπορούν να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη κερδοφορία, εθελοτυφλώντας για τον αντίκτυπο που έχει στις γυναίκες η αυξανόμενη ανεργία και η επιδείνωση των συνθηκών ζωής.

  Robert Goebbels (PSE), γραπτώς. – (FR) Αρνήθηκα να συμμετάσχω στην ψηφοφορία σχετικά με την έκθεση Breyer η οποία, βασιζόμενη στην απαραίτητη προώθηση των γυναικών σε όλους τους τομείς της οικονομίας, έγινε ένα καζάνι ιδεών όπου αναμειγνύεται το καλύτερο και, κυρίως, το χειρότερο.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (ΕΝ) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, επειδή αναγνωρίζει τον ζωτικό, αν και συχνά παραγνωρισμένο, ρόλο των γυναικών στην υποστήριξη των οικονομιών παγκοσμίως. Κρίνει ότι η ανισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών συνεχίζει να υφίσταται τόσο εντός όσο και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τις ευκαιρίες τους για μόρφωση και εργασία. Συγχρόνως, η έκθεση εφιστά την προσοχή στο σημαντικό γεγονός ότι η αποκαλούμενη «γυναικεία εργασία», που περιλαμβάνει τη φροντίδα της οικογένειας και την παροχή κοινωνικής μέριμνας, παραδοσιακά δεν αναγνωρίζεται και δεν αμείβεται.

Γεγονός είναι ότι οι γυναίκες ήδη συνεισφέρουν σημαντικά στην οικονομία τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Πολλές πολιτικές διεθνούς εμπορίου και ανάπτυξης έχουν αποτύχει στο παρελθόν να αναγνωρίσουν τον βαθμό στον οποίο οι γυναίκες των αναπτυσσόμενων χωρών απασχολούνται σε προσοδοφόρες δραστηριότητες και ελέγχουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Χαιρετίζω, επομένως, και υποστηρίζω τις εκκλήσεις για πολιτικές που αποσκοπούν στην ενθάρρυνση της μεγαλύτερης οικονομικής συμμετοχής των γυναικών με στόχο να βελτιωθεί περαιτέρω η κατάστασή τους και να ενισχυθεί το εισόδημα και τα περιουσιακά τους στοιχεία. Υποστηρίζω επίσης τη σύσταση της έκθεσης ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ θα πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Νορβηγίας που προβλέπει ένα ποσοστό 40% γυναικείας εκπροσώπησης στα συμβούλια των μετοχικών εταιρειών της.

  Cristiana Muscardini (UEN), γραπτώς. (IT) Η σχέση που υφίσταται μεταξύ των ζητημάτων που αφορούν το φύλο και του εμπορίου δεν είναι σημαντική μόνο από οικονομικής πλευράς, αλλά αντανακλά δυστυχώς μια παράδοση που υπάρχει σε διάφορα μέρη του κόσμου, όπου η γυναίκα εξακολουθεί να βρίσκεται στο κοινωνικό περιθώριο.

Στην έκθεση υποστηρίζεται ότι η ανάπτυξη του εμπορίου διευκόλυνε και επιτάχυνε την είσοδο των γυναικών στη σύγχρονη βιομηχανική οικονομία. Επιτρέψτε μου να κάνω μία παρατήρηση: πολύ συχνά, δυστυχώς, οι δηλώσεις αρχής δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Στην πραγματικότητα, οι γυναίκες επιχειρηματίες εξακολουθούν να συναντούν τεράστια προβλήματα, εν μέρει επειδή συχνά εκπροσωπούν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ή διανομείς και τη βιοτεχνία, τομείς που πλήττονται ολοένα και περισσότερο από την παγκοσμιοποίηση των αγορών, η οποία είναι μια διαδικασία που πολύ συχνά, δυστυχώς, στερείται σαφών και κοινών κανόνων.

Στην πραγματικότητα, απαιτείται περισσότερη οικονομική, αλλά και διαρθρωτική βοήθεια, προκειμένου να στηρίξουμε τις γυναίκες στον κόσμο της εργασίας και των επιχειρήσεων και να αντισταθούμε με σθένος σε αυτή την ψευδοπαράδοση, η οποία αγνοεί τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα των γυναικών –όπως καθιερώνονται από το πρόγραμμα δράσης του Πεκίνου– ή, ακόμα χειρότερα, τα χαρακτηρίζει ως εμπόδια.

Παρά την ευνοϊκή μας ψήφο για την έκθεση, πρέπει να επισημάνω ότι πολιτικό και πρακτικό καθήκον της Ένωσης είναι να αντιμετωπίσει με θαρραλέες προτάσεις τις αρνητικές πτυχές που θέτουν σε μειονεκτική θέση ευρεία στρώματα γυναικών, ιδίως στις φτωχότερες χώρες αλλά και στα κράτη μέλη της Ένωσης.

  Lydia Schenardi (NI), γραπτώς. – (FR) Οφείλω να συγχαρώ τη συνάδελφό μου, κ. Breyer, για την έκθεσή της. Πράγματι, δεν μπορώ παρά να επιδοκιμάσω τα συμπεράσματά της που προτείνουν επί λέξει: «να αλλάξουν ριζικά οι εμπορικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Χρειάστηκε μια έκθεση της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων για να ληφθούν επιτέλους υπόψη τα δικαιώματα των γυναικών, καθώς και όλων των εργαζομένων, στην τρέχουσα διαδικασία παγκοσμιοποίησης που επεδίωξαν και υπέστησαν οι Βρυξέλλες.

Η εισηγήτρια είναι σχεδόν αφελής όταν φαίνεται να ανακαλύπτει ότι η πίεση του ανταγωνισμού σε μια οικονομία ολοένα και πιο παγκοσμιοποιημένη οδηγεί στη μείωση των μισθών, των εξόδων λειτουργίας, στην ανεργία, στις μετακινήσεις και στο κλείσιμο επιχειρήσεων. Τα μεγέθη είναι πράγματι πολύ ανησυχητικά: το 70% των 1,3 δισεκατομμυρίων ατόμων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας ανά τον κόσμο είναι γυναίκες.

Ωστόσο, οφείλω να αναγνωρίσω ότι εδώ αξίζει να τονιστεί πως η ανισότητα μεταξύ των φύλων, κυρίως στην Ασία και την Αφρική, όπου η γυναίκα ταπεινώνεται, εξευτελίζεται και θεωρείται κατώτερη του άνδρα, προκαλεί προφανώς δυσκολίες στον οικονομικό, εμπορικό, κοινωνικό και πολιτικό τομέα. Πάνω από όλα, είναι απολύτως σαφές ότι πρέπει να αναθεωρήσουμε αμέσως την ίδια την κατάσταση της γυναίκας σε όλες αυτές τις χώρες όπου πολύ συχνά επικρατεί ο ισλαμικός νόμος.

Έκθεση Gueirrero (A6-0266/2006)

  Marie-Arlette Carlotti (PSE), γραπτώς. – (FR) Ανάμεσα σε οικονομικές δυσκολίες, εξάντληση των αποθεμάτων και εξονυχιστικούς ελέγχους, η ευρωπαϊκή αλιεία ακολουθεί αρνητική πορεία. Οι αλιείς της Μεσογείου πλήττονται βαριά. Είναι καιρός να αποκομίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση το διδάγματά της από αυτή τη διαπίστωση.

Αυτή η έκθεση περιλαμβάνει αρκετές θετικές κατευθύνσεις, οι οποίες είναι καρποί της ένωσης των δυνάμεών μας με τους αλιείς της περιφέρειάς μου και της υποστήριξης της πολιτικής μου ομάδας. Πρώτον, καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναθεωρήσει το έργο της και να διατυπώσει πιο συγκεκριμένες και πιο φιλόδοξες προτάσεις, για να ανταποκριθεί στη σοβαρότητα της κρίσης που πλήττει τον τομέα. Δεύτερον, στηρίζει τις οργανώσεις επαγγελματιών αλιέων και τον ρόλο τους (συνδιαχείριση) στην εφαρμογή της ΚΑΠ και στη βελτίωση της διαχείρισης των πόρων. Τέλος, εντάσσει αρκετές από τις τροπολογίες μας που στοχεύουν στη διαφύλαξη της αλιείας μικρής κλίμακας στη Μεσόγειο.

Στο πλαίσιο αυτό, θα ψηφίσω υπέρ αυτής της έκθεσης, καθώς αποτελεί ένα ισχυρό πολιτικό σήμα που ανοίγει τον δρόμο για μια φιλόδοξη πολιτική της ΕΕ.

Θα ήθελα, ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να είχε προχωρήσει περισσότερο ζητώντας ένα ειδικό πρόγραμμα για την αλιεία της Μεσογείου. Η τροπολογία μας σχετικά με το θέμα αυτό απορρίφθηκε. Δεν θα μείνουμε εκεί. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα στο πλευρό των αλιέων της περιφέρειάς μου.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Με αυτή την ψηφοφορία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επικύρωσε τις βασικές προτάσεις, τις οποίες υιοθέτησε ομοφώνως η Επιτροπή Αλιείας, με στόχο τη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης στον τομέα της αλιείας και αυτό είναι κάτι το οποίο χαιρετίζουμε.

Αυτές οι προτάσεις εκπροσώπων του τομέα αλιείας έχουν τεθεί επί τάπητος εδώ και πολύ καιρό και στοχεύουν στην αντιμετώπιση της τρέχουσας οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, η οποία επιδεινώθηκε από τη ραγδαία αύξηση του κόστους των καυσίμων.

Επικροτούμε τη συμπερίληψη στο τελικό κείμενο, βάσει της πρότασής μας, του καθορισμού σαφών προτεραιοτήτων για τους αλιευτικούς πόρους και την αλιεία, με επαρκή χρηματοδότηση μέσω του Έβδομου Κοινοτικού Προγράμματος-Πλαισίου για την έρευνα, την τεχνολογική ανάπτυξη και τις δοκιμές επίδειξης.

Επικροτούμε, επίσης, το γεγονός ότι παρά την πίεση από τις βασικές χώρες, που είναι γνωστές ως «καθαροί εισφέροντες», όπως η Γερμανία, συμπεριελήφθη το αίτημα για αύξηση της χρηματοδότησης μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας αυτό δε με δεδομένους τους ανεπαρκείς πόρους για τη χρηματοδότηση των μέσων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, όπως επισημαίνεται στο ψήφισμα που εξετάζουμε.

Εναπόκειται πλέον στην Επιτροπή να υποβάλει πρωτοβουλίες με στόχο τη θέσπιση αυτών των πόρων.

Λυπούμαστε, όμως, που απαλείφτηκε το αίτημα καθιέρωσης μιας δημόσιας ασφαλιστικής πολιτικής για τον τομέα της αλιείας, για την αντιμετώπιση απροσδόκητων γεγονότων. Αυτό είναι ιδιαίτερα απογοητευτικό, δεδομένου ότι το Κοινοβούλιο ζήτησε να υπάρξει ανάλογη πολιτική για άλλους τομείς, όπως αυτός της γεωργίας.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Ο κλάδος της αλιείας είναι σημαντικός τόσο στη διατροφική αλυσίδα, όσο και στην τοπική οικονομική ανάπτυξη περιοχών. Ειδικά σε περιοχές απομακρυσμένες, όπως είναι τα νησιά του Αιγαίου στην Ελλάδα, η επιβίωση εξαρτάται από την αλιεία συμβάλλοντας ταυτόχρονα στη διατήρηση των τοπικών πολιτιστικών παραδόσεων.

Τα τελευταία χρόνια τα προβλήματα, ειδικά στην παράκτια αλιεία, είναι πολλά και σε αυτά συνέβαλαν η ΚΟΑ, τα προγράμματα απόσυρσης σκαφών, η μείωση τιμών πώλησης από τους ψαράδες -χωρίς αυτό να συνεπάγεται μείωση και για τους καταναλωτές- και η αύξηση του κόστους λόγω πετρελαίου. Αποτέλεσμα ο κλάδος να είναι σε κρίση, τα εισοδήματα να μειώνονται δραστικά και περιοχές να ερημώνουν.

Η ανακοίνωση της Επιτροπής εντοπίζει τη δυσχέρεια του κλάδου , ωστόσο οι λύσεις που προτείνει είναι μη βιώσιμες.

Όχι μόνο δεν λύνουν προβλήματα αλλά θα δημιουργήσουν ακόμη περισσότερα. Επιπλέον σε καμιά περίπτωση δεν προβλέπει ενισχύσεις που είναι αναγκαίες για τον κλάδο, όπως σωστά επισημαίνει ο εισηγητής.

Αντίθετα προτείνει «μείωση της αλιευτικής προσπάθειας» και «προσαρμογή του στόλου». Δηλαδή παύση της δραστηριότητας οδηγώντας σε ανεργία σημαντικό αριθμό μικρομεσαίων ψαράδων και τη συγκέντρωση του κλάδου σε λίγες μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτή η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων είναι καταδικαστέα, γιατί δημιουργεί καρτέλ στους περισσότερους κλάδους, που εκμεταλλεύονται παραγωγούς και καταναλωτές.

  Jan Mulder (ALDE), γραπτώς. (NL) Η αντιπροσωπεία VVD υπερψήφισε την έκθεση Guerreiro με βάση το γεγονός ότι το κόμμα μας επιζητεί τη βελτίωση της οικονομικής θέσης του τομέα της αλιείας. Έχουμε επίγνωση ότι πολλοί από αυτούς που απασχολούνται στον τομέα της αλιείας αντιμετώπισαν οικονομική ανασφάλεια τα τελευταία χρόνια λόγω της αύξησης της τιμής των καυσίμων. Περάν αυτού όμως, είμαστε υπέρμαχοι ενός βιώσιμου αλιευτικού τομέα, επομένως, είμαστε αντίθετοι στην ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του αλιευτικού στόλου, παρά μόνο αν αυτός πραγματοποιείται με κριτήρια βιωσιμότητας. Είμαστε επίσης αντίθετοι στην καταβολή αποζημιώσεων επειδή αυτό θα αποτελούσε τεχνητή επιδότηση του αλιευτικού τομέα.

  Seán Ó Neachtain (UEN), γραπτώς. (ΕΝ) Χαιρετίζω αυτή την ανακοίνωση της Επιτροπής, που αναγνωρίζει το δριμύ οικονομικό κλίμα που έχει να αντιπαλέψει ο κλάδος της αλιείας της ΕΕ.

Είναι πολύ ωραίο να λέμε ότι η παύση της δραστηριότητας των σκαφών και η αφαίρεση της πλεονάζουσας ικανότητας θα οδηγήσει σε αυξημένη αποδοτικότητα, ενώ στην πραγματικότητα ουκ ολίγες παράκτιες κοινότητες έχουν καταστραφεί από μια τέτοια κίνηση. Αυτό συνέβη τόσο στην παράκτια κοινότητα του Algarve στην Πορτογαλία, που επισκεφθήκαμε πριν από λίγες εβδομάδες, όσο και σε παραδοσιακές αλιευτικές κοινότητες στη νήσο της Ιρλανδίας.

Δέχομαι ότι πρέπει να επιτευχθεί μια ισορροπία μεταξύ αλιευτικών πόρων και αριθμών στόλου, αλλά δεν δέχομαι ότι αυτό πρέπει να αποβεί εις βάρος των μικρών αλιευτικών στόλων, που αποτελούν το 80% του ευρωπαϊκού στόλου. Χρειαζόμαστε ένα πλαίσιο ίσων όρων όσον αφορά τα μέτρα διατήρησης που λαμβάνονται κατά των μικρών αλιευτικών στόλων και εκείνα που λαμβάνονται κατά της αλιείας ανοικτής θαλάσσης.

Πιστεύω ότι η ΚΑΠ δεν ήταν επιτυχής ως κοινοτικό μέσο όσον αφορά την προστασία αυτών των παραδοσιακών αλιευτικών στόλων και των κοινοτήτων στις οποίες ανήκουν, και είναι καιρός να αλλάξουμε την πολιτική ώστε να επιτύχουμε μια καλύτερη ισορροπία.

  Glenis Willmott (PSE), γραπτώς. (ΕΝ) Η έκθεση αναγνωρίζει τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κλάδος. Ωστόσο, προκειμένου να διατηρήσει μια σταθερή θέση για τα μείζονα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος της αλιείας –πλεονάζουσα ικανότητα και υπεραλιεία η EPLP επιθυμεί να καταγραφεί η διαφωνία της ως προς τη θέση που υιοθετείται από την έκθεση σε τέσσερα θέματα:

1. Παύση δραστηριότητας και παροπλισμός – η EPLP πιστεύει ότι αυτή πρέπει να είναι μια επιλογή στο πλαίσιο των στρατηγικών για την αντιμετώπιση της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας.

2. Προτεινόμενη αύξηση της ελάχιστης ενίσχυσης, πληρωμές που μπορούν να καταβληθούν στον αλιευτικό κλάδο για μέτρα που διαφορετικά θα θεωρούνταν ότι διαστρεβλώνουν τον ανταγωνισμό ή αυξάνουν την ικανότητα – η έκθεση ζήτησε μια αύξηση του ποσού στα 100 000 ευρώ. Η Επιτροπή πρότεινε 30 000 ευρώ και η EPLP υποστηρίζει μια επιφυλακτικότερη προσέγγιση.

3. Αντικατάσταση κινητήρων και Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας – η έκθεση έχει αιφνιδιαστεί από τη συμφωνία συμβιβασμού για το ΕΤΑ, αλλά η EPLP εμμένει στην άποψή της ότι δεν πρέπει να υπάρχει επιδότηση για αντικατάσταση σκαφών ή κινητήρων.

4. Μηχανισμοί επιδότησης/αποζημίωσης – η έκθεση τους προτείνει, αλλά δεν αναγνωρίζει τον ρόλο τους όσον αφορά την τροφοδότηση της πλεονάζουσας ικανότητας της αλιείας.

Έκθεση Miguélez Ramos (A6-0263/2006)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Αυτή η έκθεση καλεί την επιτροπή να προσαρμόσει τους κανόνες για την αλιεία καρχαριών με αυτό που πραγματικά συμβαίνει στην Κοινότητα όσον αφορά την αναλογία βάρους των πτερυγίων, η οποία στην παρούσα φάση έχει καθοριστεί στο 5%, επί του συνολικού βάρους του αλιεύματος.

Αυτό το όριο μεταφέρθηκε αυτούσιο από την πραγματικότητα που ισχύει στις ΗΠΑ και δεν ενδείκνυται για τα είδη τα οποία αλιεύουν τα κράτη μέλη της ΕΕ, για παράδειγμα, για τον γλαυκοκαρχαρία, ο οποίος αλιεύεται κυρίως από πορτογαλικούς αλιευτικούς στολίσκους στα ύδατα ανοιχτά των Αζορών.

Κατόπιν αυτού, συμφωνούμε με την εισηγήτρια ότι αυτό το όριο πρέπει να αυξηθεί στο 6,5%, σύμφωνα με τις υφιστάμενες επιστημονικές μελέτες και κατόπιν αιτήματος διαφόρων κρατών μελών, οι στολίσκοι των οποίων δέχθηκαν πλήγμα λόγω του τρέχοντος αδιεξόδου στην Επιτροπή. Αυτή η κατάσταση αναφέρθηκε στην έκθεση της διεθνούς επιτροπής για τη διατήρηση του τόνου του Ατλαντικού.

Στην περίπτωση της Πορτογαλίας, κινδυνεύουν 11 αλιευτικά σκάφη επιφανείας με παραγάδια για την αλιεία ξιφιών και πελαγικών ειδών, για τα οποία ισχύει η ποσόστωση του 5%.

Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι, ακόμη και σε τροπολογίες που υποβλήθηκαν, υπάρχει ένας βαθμός αντίφασης μεταξύ επιστημονικών και τεχνικών ευρημάτων, πιστεύουμε ότι πρέπει να διεξαχθεί ένα τεχνικό φόρουμ με συμμετοχή επιστημόνων και εργαζομένων του τομέα με στόχο να επιτευχθεί επιστημονική συναίνεση και να αποσαφηνιστεί αν χρειάζεται αλλαγή του ορίου και κατά πόσο.

  Glenis Willmott (PSE), γραπτώς. (ΕΝ) Η EPLP χαιρέτισε θερμά τον κανονισμό του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1185/2003 σχετικά με την αφαίρεση πτερυγίων καρχαρία επί του σκάφους, ως σημαντικό για τους σκοπούς της διατήρησης των ιχθύων. Ο κανονισμός στοχεύει στην παρεμπόδιση της αφαίρεσης πτερυγίων εκεί όπου τα σώματα των καρχαριών απορρίπτονται στη θάλασσα αφού έχουν αφαιρεθεί τα υψηλής αξίας πτερύγια καρχαρία. Η πρακτική της αφαίρεσης πτερυγίων καρχαρία είναι γνωστό ότι θέτει σε κίνδυνο την επιβίωση αρκετών ειδών καρχαρία.

Σε αυτό το πλαίσιο, η EPLP αισθάνεται αποτροπιασμό και απογοήτευση για αυτή την έκθεση της κ. Miguélez Ramos που έχουμε ενώπιόν μας και που απειλεί να αυξήσει την αφαίρεση πτερυγίων καρχαρία. Η παράγραφος 5 της έκθεσης απαιτεί την αύξηση από 5% σε 6,5% του ποσοστού ζωντανού καρχαρία μεταξύ των πτερυγίων και του σώματος, ειδικά για τους γλαυκοκαρχαρίες. Η παράγραφος 5 της έκθεσης υπονοεί εσφαλμένα ότι ο CIEM και η CICTA υποστηρίζουν μια αύξηση του ποσοστού ζωντανού καρχαρία μεταξύ των πτερυγίων και του σώματος για τον γλαυκοκαρχαρία. Ένα έγγραφο υποβλήθηκε στον CIEM το 2005, αλλά ο CIEM δεν έχει εξετάσει αυτό το έγγραφο ούτε έχει εκδώσει γνωμοδότηση. Παρομοίως και στην CICTA, όπου οι επιστήμονες έχουν επανεξετάσει τις αναλογίες πτερυγίου/σώματος αλλά δεν έχουν συστήσει αύξηση της αναλογίας πτερυγίου/σώματος.

Η EPLP υποστήριξε αυτές τις τροπολογίες που θα βοηθούσαν να απαλλαγούμε από τη βάρβαρη πρακτική της αφαίρεσης πτερυγίων καρχαρία.

- τροπολογία 1 που θα ανέστελλε οποιαδήποτε αλλαγή στην αναλογία πτερυγίου/σώματος ενώ εκκρεμεί αναθεώρηση· (…)

(Η παρέμβαση συντομεύτηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 163, παράγραφος 1, του Κανονισμού)

Έκθεση Ransdort (A6-0216/2006)

  Robert Goebbels (PSE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Ransdorf επειδή τονίζει τη σημασία των νανοεπιστημών και νανοτεχνολογιών σε διάφορους τομείς όπως η ιατρική, η χειρουργική, η ενέργεια, τα ηλεκτρονικά είδη, η μεταλλουργία κλπ. Ωστόσο, ψήφισα κατά των τροπολογιών που κατέθεσε η Ομάδα μου των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας και κατά ορισμένων παραγράφων που, με το πρόσχημα της αρχής της προφύλαξης, θέλουν να πείσουν τον κόσμο ότι οι νανοτεχνολογίες είναι επικίνδυνες, επειδή χειρίζονται τα μικρότερα σωματίδια – τα άτομα και τα μόρια. Είναι γελοίο. Εκεί όπου οι Αμερικανοί διακρίνουν ευκαιρίες, οι Ευρωπαίοι θέλουν αρχικά να προφυλάσσονται απέναντι σε κάθε πιθανό κίνδυνο!

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η εμφάνιση νέων επιστημών δημιουργεί πάντα ενθουσιασμό, ελπίδα, αμφισβήτηση και αντιπαραθέσεις. Οι νανοτεχνολογίες, οι επιστήμες που αφορούν τα αντικείμενα που έχουν τη διάσταση ατόμου, δεν είναι η εξαίρεση στον κανόνα.

Ως μέλος της Ομάδας των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, φυσικά τείνω να στηρίζω το έργο των ερευνητών των νανοεπιστημών και τον έλεγχο της σύνθεσης των ατόμων. Το έργο τους είναι επαναστατικό και πίσω του κρύβεται μια τεράστια δυνατότητα τεχνολογικών εφαρμογών σε τομείς τόσο διαφορετικούς όπως τα οχήματα, τα τρόφιμα, τα φάρμακα και η αναπαραγωγική ιατρική.

Πρέπει να ενισχύσουμε τη θέση της Ευρώπης όσον αφορά τη νανοτεχνολογία απέναντι στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Πρέπει να αποδεσμευτούν κονδύλια άνω των 610 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως από το 7ο ΠΠΕΑ. Είναι επίσης ζωτικής σημασίας να δοθούν σαφείς απαντήσεις στους πολίτες που ανησυχούν για την πιθανότητα να είναι τοξικά τα νανοσωματίδια για το περιβάλλον, την τροφική αλυσίδα και τον οργανισμό.

Η υποστήριξη των πολιτών δεν είναι δεδομένη· κερδίζεται και απαιτεί παιδεία, υπομονή και διαφάνεια. Για τον λόγο αυτόν, η Ένωση και τα κράτη μέλη πρέπει να αποφύγουν να κάνουν στο θέμα αυτό τα ίδια λάθη που έγιναν σχετικά με το ζήτημα των ΓΜΟ, όπου η ασάφεια της πληροφόρησης και των μέτρων είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός Ευρωπαίων που γίνονται δύσπιστοι και απορρίπτουν μια επιστήμη που, ωστόσο, υπόσχεται τόσα πολλά.