Volledig verslag van de vergaderingen

Woensdag 25 oktober 2006 - Straatsburg

3. Vredesproces in Spanje (debat)

  De Voorzitter. - Aan de orde zijn de verklaringen van de Raad en de Commissie over het vredesproces in Spanje.

  Paula Lehtomäki, fungerend voorzitter van de Raad. - (FI) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, de Europese Gemeenschap is ontstaan vanuit een streven naar vrede en stabiliteit. Vrede en stabiliteit vormen nog steeds de basis voor de ontwikkeling van de Europese Unie, en het is zeer belangrijk dat deze vraagstukken ook worden besproken. Het is ook niet meer dan logisch dat het Europees Parlement de beginselen van vrede en stabiliteit bespreekt.

Op 23 en 24 maart van dit jaar gaf de premier van Spanje de Europese Raad uitleg over de verklaring van de terroristische organisatie ETA over een permanente wapenstilstand. De Raad zei toen tevreden te zijn met de uitleg van de Spaanse premier. Sindsdien heeft de Raad deze zaak niet meer behandeld, en hij blijft dan ook bij zijn toenmalige verklaring.

Veiligheid is een zeer actueel vraagstuk, dat alle Europeanen aangaat. Het Finse voorzitterschap is tevreden met alle maatregelen die zijn genomen om ervoor te zorgen dat de ETA haar terroristische activiteiten staakt en er een vreedzame oplossing komt binnen de democratische staatsinstellingen van Spanje.

Zoals wij hier allemaal weten, bestrijdt de Europese Unie het terrorisme en de oorzaken ervan op actieve wijze. De Raad geeft opnieuw zijn steun aan de maatregelen die de lidstaten hebben genomen en zullen nemen om terrorisme te bestrijden in overeenstemming met het beginsel van de rechtsstaat.

  Franco Frattini, vice-voorzitter van de Commissie. - (EN) Mijnheer de Voorzitter, terrorisme is een van de ergste bedreigingen van de democratische samenleving die men zich kan voorstellen. Door terroristische aanslagen wordt niet alleen de veiligheid in gevaar gebracht, maar ook een aanval gepleegd op de fundamentele waarden van de mensenrechten, de democratie en de rechtstaat.

De Commissie steunt de strijd tegen het terrorisme ten zeerste en is van plan om te blijven ijveren voor preventie van terrorisme en bescherming van onze burgers en infrastructuur door terroristen te vervolgen en zo adequaat mogelijk te reageren op terroristische aanslagen, teneinde zo veel mogelijk onschuldige levens te redden. De specifieke maatregelen op Europees niveau zijn duidelijk uiteengezet in de Europese antiterrorismestrategie en het actieplan ter bestrijding van terrorisme.

De Commissie is uiteraard diep bezorgd over de verontrustende omvang van de terroristische activiteiten van de ETA in Spanje. Tijdens het vier decennia lang durende terrorisme zijn er meer dan achthonderd moorden en andere aanslagen gepleegd en waren economische criminaliteit en afpersing aan de orde van de dag. Gezagsgetrouwe burgers hebben geleerd in angst te leven. Velen van hen zijn in hun dagelijkse leven bedreigd. Het ernstige misdrijf dat gisteren in Zuid-Frankrijk is gepleegd - volgens de Franse openbare aanklager vermoedelijk door de ETA - is een bron van zorg. De wijze waarop de Spaanse maatschappij zich gedurende al deze jaren heeft opgesteld, is een voorbeeld. De vastberadenheid en de overtuiging dat het terrorisme op democratische wijze en met eerbiediging van de rechtstaat moet worden bestreden, hebben vruchten afgeworpen en geleid tot een toenemende verzwakking van de ETA.

Nogmaals betuigt de Commissie haar medeleven met alle slachtoffers van de door de ETA gepleegde terroristische aanslagen en herhaalt hoe belangrijk het is dat zij geholpen worden en dat geleden schade wordt vergoed. In het kader hiervan wil de Commissie nogmaals wijzen op de verklaring van de Europese Raad van maart 2006, waarin het verslag van de Spaanse premier met de aankondiging van een permanent staakt-het-vuren van terroristische organisatie ETA werd toegejuicht. De Commissie wijst eveneens nogmaals op de verklaring die de voorzitter van de Europese Commissie heeft afgelegd naar aanleiding van de aankondiging van de Spaanse premier dat er een vredesdialoog met de ETA op gang zou worden gebracht. Daarin zegt hij de hoop te delen van al degenen die uitzien naar een toekomst waarin Spanje verlost is van de gesel van het terrorisme. De Commissie hoopt van ganser harte dat deze verklaringen zullen leiden tot de volledige ontwapening en ontbinding van de terroristische organisatie.

Tevens is de Commissie zich bewust van het feit dat dit initiatief zeer complex is en dat het gaat om een uitermate gevoelige zaak. Zij is er echter van overtuigd dat Spanje via zijn democratische instellingen de juiste wijze zal weten te vinden om een einde te maken aan de terroristische activiteiten van de ETA en de vrede te herstellen, met eerbiediging van de grondbeginselen van de democratie en de rechtstaat.

Wij zullen vandaag niet verdeeld zijn. Dit debat gaat immers over een gemeenschappelijke vijand van Spanje en Europa: het terrorisme.

(Applaus)

  Hans-Gert Poettering, namens de PPE-DE-Fractie. - (DE) Mijnheer de Voorzitter, mevrouw de fungerend voorzitter van de Raad, mijnheer de commissaris, geachte collega’s, het bevorderen van de vrede is een van de nobelste taken in de politiek. Wij streven allen naar vrede in de wereld, in Europa en in Spanje. We verschillen echter wel vaak van mening als het gaat om de manier waarop dit doel moet worden bereikt, en dat is ook vandaag weer het geval.

Het gaat in dit debat niet om partijpolitieke spelletjes of voordelen, maar om principes en fundamentele overtuigingen. Daarom verzoek ik u allen dit debat met het nodige respect te voeren en elkaar geen gebrek aan goede wil te verwijten, die juist ten grondslag ligt aan onze overtuigingen. Als Fractie van de Europese Volkspartij (Christen-democraten) en Europese Democraten vragen wij ons af hoe wij vertrouwen kunnen stellen in de ETA en Batasuna, hoe wij ervan op aan kunnen dat zij vrede willen, als ze de families van de ruim 800 mensen die ze hebben vermoord, geen spijt betuigen, geen excuses aanbieden en om vergiffenis vragen. Zolang dit niet gebeurt, moeten we rekening houden met de mogelijkheid dat ze opnieuw zullen moorden als ze hun doelstellingen niet via onderhandelingen kunnen bereiken.

Vandaag geven wij de slachtoffers van de terreur en het geweld van de ETA en Batasuna een blijk van medeleven, respect en solidariteit. Ik zie onze gewaardeerde collega Barbara Dührkop Dührkop, wier echtgenoot als voorzitter van de socialistische partij van het Baskenland in 1984 is vermoord. Op onze collega Carlos Iturgaiz zijn meerdere aanslagen gepleegd en zeven van zijn politieke vrienden van de Partido Popular in het Baskenland zijn vermoord. Wij zijn het de slachtoffers verschuldigd dat de moordenaars worden bestraft. Dit is in overeenstemming met de richtsnoeren en grondbeginselen van onze rechtsstaat. Als men een geloofwaardig proces van verzoening wil, moet dit op gang worden gebracht tussen de daders en de slachtoffers, met inbegrip van hun nabestaanden.

Wij roepen de ETA en Batasuna op de slachtoffers die zij op hun geweten hebben, een teken van verzoening en verontschuldiging te geven. Wij willen erop wijzen dat de ETA en Batasuna op de lijst van terroristische organisaties van de Europese Unie staan. Zij hebben hun wapens niet ingeleverd. Deze wapens vormen nog steeds een bedreiging voor de constitutionele orde van Spanje, maar ook van Frankrijk en dus van heel Europa. De commissaris heeft eraan herinnerd wat eergisteren in Nimes is gebeurd. Een vrouw en twee kinderen zijn gegijzeld, en de Franse autoriteiten hebben officieel vastgesteld dat het om een wapenroof door de ETA ging. Wapens worden dus nog steeds ingezet om politieke conflicten uit te vechten. We moeten ons afvragen welk doel de ETA en Batasuna hebben. Op 24 oktober is op Euronews het standpunt van een hoge vertegenwoordiger van de ETA en Batasuna bekendgemaakt. Daarin wordt gezegd dat men weigert de wapens in te leveren zolang het Baskenland - zoals het genoemd wordt - niet onafhankelijk is.

Als Parlementariërs hebben wij een brief van Batasuna gekregen. Daarin staat in het Engels: Regarding the negotiation between ETA and the Spanish and French states, it will be them who decide all about the demilitarisation of the conflict. Deze formulering belooft niet veel goeds, want als de onderhandelingen mislukken, krijgen de Spaanse en Franse staat vandaag al de schuld in de schoenen geschoven.

Als PPE-ED-Fractie zeggen wij voorstander te zijn van een dialoog. Spanje en Frankrijk zijn vrije democratische landen. Het zijn geen dictaturen, geen tirannieën waartegen je met geweld verzet kunt plegen. Nee, het zijn vrije staten, en in vrije en democratische staten gebruiken we een democratische dialoog in plaats van geweld. Omdat we hier diep van overtuigd zijn, heeft onze fractie, de PPE-ED-Fractie, een resolutie ingediend. Het is niet slechts een resolutie van onze Spaanse vrienden van de Partido Popular, maar een gemeenschappelijke resolutie van heel de fractie. We zijn allen solidair en staan juist vandaag in dit debat stil bij de slachtoffers.

(Applaus van rechts)

  Martin Schulz, namens de PSE-Fractie. - (DE) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, het terrorismeprobleem in Spanje is geen binnenlandse aangelegenheid maar een Europees probleem. Het terrorisme is een aanslag op onze waarden. Het terrorisme is altijd een aanslag op alles waar wij in dit Parlement met onze gemeenschappelijke Europese overtuigingen voor staan. Geen enkele vorm, maar dan ook geen enkele vorm van terrorisme is gerechtvaardigd! Wij moeten allen proberen dit terrorisme een halt toe te roepen, omdat ook wij - als verdedigers van onze waarden - het slachtoffer zijn van elke terroristische aanslag die plaatsvindt.

Geachte collega Poettering, dank voor uw verwijzing naar mijn vriendin Barbara Dührkop Dührkop, die ook een slachtoffer is. Vandaag bevinden zich in deze zaal veel toehoorders uit het Baskenland, die zelf het slachtoffer zijn, omdat ze familieleden zijn kwijtgeraakt of omdat ze persoonlijk schade hebben geleden. Deze toehoorders zijn hier omdat ze ‘ja’ zeggen tegen de weg van de dialoog, want alleen via een dialoog zullen we een einde kunnen maken aan de geweldsspiraal.

Ik heb veel bewondering voor de mensen die het diepe leed moesten dragen dat deze slachtoffers was aangedaan en die desondanks zeggen: geen doden meer, geen geweld meer, er moet een einde komen aan deze spiraal! Deze morele kracht moet onze drijfveer zijn om de problemen van het geweld het hoofd te bieden, niet alleen in het Baskenland, maar overal. Daarom is het een Europees probleem waarover we vandaag debatteren.

Ik bewonder de moed van de Spaanse regering om te kiezen voor een risicovolle en omstreden weg. Deze weg is het beste te omschrijven door middel van een citaat dat ik u wil voorlezen:

(ES) Ter wille van de vrede en ter wille van uw rechten zullen wij ons niet afsluiten, maar ons juist openstellen voor de vrede, voor hoop, vergiffenis en mildheid, en we zullen ons uiterste beste doen om er, met ieders steun en beste verwachtingen, voor te zorgen dat die vrede definitief wordt.

(Applaus)

(DE) Dat is een prachtige zin die precies aangeeft waar het om gaat. De zin komt van de Spaanse minister-president die zijn staatssecretarissen op pad stuurde om met de ETA te onderhandelen. Het is een zin van de Spaanse minister-president José María Aznar uit 1998. Met deze zin in het achterhoofd zouden we samen een oplossing voor dit probleem van geweld kunnen bereiken, omdat de aanpak van de huidige Spaanse regering voortborduurt op de traditie van haar voorgangers.

(Applaus)

Daarom was het mooi geweest als we een gezamenlijke resolutie hadden ingediend. Het zal geen verbazing wekken dat de heer Aznar en ik niet altijd dezelfde mening zijn toegedaan, maar op dit punt had hij gelijk, waarde collega’s van de PPE-DE-Fractie en van de Partido Popular. Hij was immers uw partijleider. Met deze gedachte in het achterhoofd kunnen we allen zeggen: ja, om dit grondrecht te waarborgen zijn we bereid om via dialoog een oplossing te bewerkstelligen. Onze voormalige collega’s, mijnheer de Voorzitter, die met terrorisme geconfronteerd waren, wisten altijd welke risico’s ze liepen. Toen onze ex-collega’s John Hume en David Trimble samen aan het werk gingen, wisten ze maar al te goed dat er allerlei gevaren loerden en succes allerminst verzekerd was. De wapenroof van gisteren in Frankrijk - die wij ten scherpste veroordelen - laat zien dat als je de geweldsspiraal wilt doorbreken, er altijd het gevaar bestaat dat iemand met geweld probeert hier een stokje voor te steken. Dit mag echter geen reden zijn het niet te proberen. Want wat is het alternatief? Als we in een impasse blijven steken, komt er geen eind aan het geweld. De dialoog die op gang is gebracht, is daarom een grote kans, en ik vraag u allen om allen tezamen, met een gezamenlijk platform van alle fracties, tot deze dialoog besluiten!

(Applaus van links)

  Graham Watson, namens de ALDE-Fractie. - (EN) Mijnheer de Voorzitter, de Europese Unie wordt wel het grootste voorbeeld voor het oplossen van conflicten in de geschiedenis genoemd. Wij moeten aandacht schenken aan de conflicten die intern zijn overgebleven evenals aan de conflicten buiten de grenzen van de Europese Unie.

Het is niet aan het Europees Parlement om tussen beide te komen tussen de Spaanse overheid en de politieke partijen in het langslepende conflict in het Baskenland, maar wij mogen evenmin onze ogen sluiten. Wij moeten de beste kans op vrede gedurende de laatste generatie aanmoedigen.

Ik betoon mijn solidariteit en medeleven met al de gezinnen die door het geweld beroofd zijn van hun geliefden. Het beste antwoord dat wij als democratische politici die ontelbare slachtoffers echter kunnen geven, is voorkomen dat er nog meer slachtoffers vallen. Daarom steunt de Alliantie van Liberalen en Democraten voor Europa fractie de resolutie waar vandaag in het Parlement over gestemd wordt. Dit is geen gelegenheid of onderwerp om politiek te scoren. Ik ben er diep van overtuigd dat alle democratische krachten die het geweld en de verschrikkingen in het Baskenland - en elders in Spanje waar gruweldaden zijn gepleegd - op vreedzame wijze willen beëindigen, de inspanningen van ongeacht welke Spaanse regering moeten steunen.

Eerder dit jaar heeft het Parlement de aankondiging van het staakt-het-vuren van de ETA toegejuicht. Terecht willen daar nu op voortbouwen en een proces op gang brengen dat dit kan consolideren, zonder vooruit te lopen of commentaar te leveren op de resultaten van welke politieke dialoog of regeling dan ook.

Net als met het vredesproces in Noord Ierland - dat weliswaar anders is maar niettemin een aantal belangrijke lessen op het gebied van conflictoplossing biedt - moeten ook hier de politici zo nu en dan risico’s nemen omwille van de vrede. Ik herinner u eraan dat onze oud-collega John Hume en zijn opponent, unionist David Trimble, in 1998 na het akkoord van Goede Vrijdag in Noord Ierland de Nobelprijs voor de vrede hebben gekregen. Zij namen risico’s omwille van de vrede. Ik speel de terroristen hiermee niet de overwinning in handen, zoals sommigen misschien zullen zeggen, maar breng hun eerder een nederlaag toe. Er kan namelijk geen sprake zijn van een dialoog tussen democraten zolang een van de partijen van plan is te blijven moorden.

We moeten niet denken dat een huis van vrede gemakkelijk te bouwen is. Er zullen tegenslagen zijn, zoals de vondst van een verborgen voorraad wapens in Zuid-Frankrijk. Het is echter onze plicht om een huis van vrede te bouwen met onze inspanningen als bakstenen en onze volharding als cement.

Daarom doet mijn fractie vandaag een beroep op allen in het Parlement om de partijpolitiek opzij te zetten en ons verenigd in te zetten voor dit vredesperspectief, net zoals we verenigd zijn in onze afschuw van terroristisch geweld.

(Applaus van links)

  Monica Frassoni, namens de Verts/ALE-Fractie. - (ES) Mijnheer de Voorzitter, de Fractie De Groenen/Vrije Europese Alliantie steunt het proces dat in Spanje in gang is gezet om het terrorisme van de ETA voorgoed te verslaan en een oplossing te vinden voor het conflict in Baskenland. Tegelijkertijd willen wij alle slachtoffers van het terrorisme nogmaals onze innige solidariteit en ons respect betuigen.

Wij ondersteunen dit proces omdat het geweld verwerpt, omdat het alle opties voor een definitieve oplossing open laat, omdat het niemand uitsluit en omdat het ook de Baskische politieke partijen en de Baskische samenleving in het algemeen verantwoordelijk houdt voor de beëindiging van dit conflict.

Dat we over dit onderwerp debatteren in het Europees Parlement betekent niet dat we ons mengen in het beleid van een lidstaat. Dit betekent alleen dat we een reeds op gang gebracht proces aanmoedigen en opnieuw bevestigen dat terrorisme en geweld schadelijk zijn voor elke Europeaan.

Hoe moeilijk dit proces en hoe onzeker de uitkomst ook mogen zijn, wij zullen onze steun blijven geven aan de mensen die besloten hebben het risico te nemen om een andere weg in te slaan dan de regering Aznar die overduidelijk geen echte resultaten bereikt heeft. Zoals Ghandi zei: “Er is geen weg naar vrede. Vrede is de weg”.

Wij vinden het gepast om hier over dit proces te debatteren, en wij zijn altijd voor een dergelijk debat geweest, ook toen de Europese Volkspartij vastbesloten was om dit conflict naar het Europees Parlement te brengen om steun te krijgen voor haar beleid, dat wij altijd als onjuist hebben beschouwd omdat het gebaseerd was op het idee dat je, om het terrorisme te verslaan, de Baskische samenleving moest verdelen in plaats van haar eenwording te ondersteunen.

De Basken en de meeste Spanjaarden zijn dit beleid van confrontatie moe. Dialoog, geweldloosheid en eerbiediging van het beslissingsrecht van de burgers van Baskenland zijn in onze ogen de sleutel voor het welslagen van dit proces. Met deze doelstellingen in gedachte zullen we dit proces begeleiden, als vrienden en overtuigde bondgenoten in de strijd tegen het terrorisme, tegen elke vorm van terrorisme.

(Applaus van links)

  Francis Wurtz, namens de GUE/NGL-Fractie. - (FR) Mijnheer de Voorzitter, mijn fractie heeft terroristische daden altijd veroordeeld, ongeacht de daders, de omvang en de redenen waarmee men deze probeert te rechtvaardigen. We zijn voorstander van politieke strijd, met uitsluiting van iedere vorm van geweld. Wij keuren geweld onder alle omstandigheden af, behalve wanneer - zoals bepaald in de preambule van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens - een volk wordt "gedwongen om in laatste instantie zijn toevlucht te nemen tot opstand tegen tirannie en onderdrukking". En zelfs dan achten wij aanvallen op burgers verwerpelijk. Reden te meer waarom wij de aanslagen van de ETA, die honderden onschuldige mensen de dood in hebben gejaagd, altijd scherp hebben veroordeeld. We houden de nagedachtenis van deze slachtoffers in ere en blijven onze verbondenheid uiten met hun nabestaanden.

Al lange tijd koesterden wij de hoop dat deze bladzijde eindelijk definitief zou kunnen worden omgeslagen. U kunt zich dus voorstellen hoe tevreden wij waren met het bericht van het permanente staakt-het-vuren van de ETA, en hoezeer wij de open en verantwoordelijke houding waardeerden waarmee de Spaanse premier, José Luis Zapatero, deze gelegenheid aangreep om met alle mogelijke middelen te ijveren voor vrede, met name in zijn redevoering van 28 juni jongstleden, toen hij de weg van de dialoog koos zonder af te wijken van de in zijn land geldende wettelijke voorschriften en procedures. Het zou het Europees Parlement tot eer strekken indien het steun gaf aan dit initiatief.

In die geest heeft de Confederale Fractie Europees Unitair Links/Noords Groen Links zich aangesloten bij de Sociaal-democratische Fractie in het Europees Parlement, de Fractie De Groenen/Vrije Europese Alliantie en de Alliantie van Liberalen en Democraten voor Europa fractie, middels een gezamenlijke ontwerpresolutie. Ik wil daaraan toevoegen dat het ons inziens een goede zaak zou zijn als de collega's van de andere fracties eveneens hun steun gaven aan dit initiatief, dat - niets meer en niets minder - aansluit bij de wens van de meerderheid van de Spaanse bevolking, te weten de opening van een vredesproces binnen een wettelijk kader.

(Applaus van links)

  Brian Crowley, namens de UEN-Fractie. - (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik wil mij graag aansluiten bij mijn collega’s en zeggen dat we vandaag in het Parlement een uiterst gevoelige zaak bespreken. In al onze overwegingen moeten we stil staan bij de slachtoffers van terroristisch geweld, en vandaag in het bijzonder bij de mensen die de afgelopen jaren het slachtoffer zijn geworden van het geweld van de ETA in Spanje. We moeten echter ook naar de toekomst kijken en voorkomen dat er door een gebrek aan politieke oplossingen voor de problemen in Spanje, Frankrijk en heel de Europese Unie nog meer slachtoffers vallen.

Ik denk dat het verkeerd is vergelijkingen te maken of te zeggen dat alle processen eender zijn. Eerdere vredesprocessen kunnen echter wel een indicatie zijn voor wat er kan gebeuren, voor het soort problemen dat opgelost moet worden en voor de uitdagingen die het hoofd geboden moeten worden. Een dialoog kan enkel succesvol zijn indien beide partijen daarvoor open staan. Men kan niet praten over toekomstige ontwikkelingen met gebonden handen. Men moet de zekerheid hebben dat de gesprekspartners een compromis willen bereiken en tot een oplossing willen komen. Tijdens een vredesproces moet men vrede sluiten met zijn vijanden en niet met zijn vrienden. Dat is het belangrijkste om te onthouden, en dat kan voor veel interne problemen zorgen.

(Applaus)

We moeten de kansen grijpen die het proces ons nu biedt. We mogen er echter niet vanuit gaan dat iedereen zijn zin kan krijgen. Het is van het grootse belang dat we niet met een beschuldigende vinger wijzen naar mensen in de Partido Popular of de socialistische partij, maar dat we de grote democratische krachten aanmoedigen om zich te verenigen en samen een oplossing te vinden voor alle burgers van Spanje, in plaats van verdeeld te raken in onenigheid. Het bagatelliseren of ontkennen van de aangedane ellende is in ieder geval niet de juiste manier.

Kan iemand zich voorstellen wat dat gevoelsmatig betekent een geliefde te moeten verliezen wegens zogenaamd politieke motieven? In Ierland weten we wat dat gevoelsmatig betekent, waar er de afgelopen dertig jaar drieduizend slachtoffers zijn gevallen als gevolg van terroristisch geweld. Toch wisten wij een uitweg te vinden en extreme opvattingen bij elkaar brengen. Indien men bereid is in alle eerlijkheid te handelen, ontstaat er een kans.

Een kans blijft echter niet eeuwig liggen, maar zal voorbij gaan. Laten we de kans grijpen en onze steun geven.

(Applaus van links en van het centrum)

  Jens-Peter Bonde, namens de IND/DEM-Fractie. - (DA) Mijnheer de Voorzitter, mijn fractie wil zich niet mengen in de binnenlandse politiek van Spanje, maar er zijn volkenrechtelijke beginselen waaraan alle landen zich moeten houden. Soms geven ze geen eenduidig antwoord. Het zelfbeschikkingsrecht van volkeren is een onschendbaar beginsel. Elk volk heeft het recht om zijn eigen lot te kiezen. Elk volk heeft het recht op zijn eigen land.

Er zijn echter slechts tien tot twaalf landen in de wereld waar volk, natie en geografische eenheid in een hogere eenheid opgaan. In alle andere landen moet men door onderhandelen tot oplossingen komen die door verschillende volkeren en naties binnen dezelfde territoriale eenheid worden gerespecteerd. De EU mengt zich niet in de regeringsvorm van de lidstaten. Het is de eigen bevoegdheid van de lidstaten om te bepalen of ze een eenheidsstaat willen, een federale gemeenschap, regelingen voor zelfbestuur of een verdeling in meerdere staten. De staten moeten minderheden beschermen en de mensenrechten eerbiedigen. Nationale discriminatie is verboden. Dus wat kan de EU doen in Baskenland om het terrorisme te stoppen en om een duurzame oplossing met vrede en verdraagzaamheid te garanderen? We kunnen onze Spaanse collega’s aanmoedigen om door onderhandelingen tot een oplossing te komen en we kunnen bijdragen met financiële lokmiddelen, zoals steun voor economische ontwikkeling, opleidingen en banen in plaats van terrorisme.

Ik kom uit het grensgebied tussen Denemarken en Duitsland, waar eeuwenlang oorlog is gevoerd en haatgevoelens hebben bestaan. Mijn grootvader was een Duitse soldaat met Deense sympathieën. Mijn vader werd verwekt in Duitsland maar geboren in Denemarken, omdat Noord-Sleeswijk na een referendum weer bij Denemarken kwam. Onze nationale leider Hans Peter Hansen was een gematigd mens en wilde geen Duitsgezinde gebieden terugeisen voor Denemarken toen Duitsland de Eerste Wereldoorlog had verloren. Wat een geluk! Daar begon de verzoening tussen Denen en Duitsers, en nu erkent iedereen de grens. Denemarken geeft de Duitse minderheid meer rechten dan de Denen, en hetzelfde geldt voor de Deense minderheid in Duitsland - bijvoorbeeld de uitzondering op de kiesdrempel van vijf procent. Erkenning, geëerbiedigde rechten, bijzondere rechten: dat is de sleutel tot begrip en vrede.

Als jongen moest ik er niet aan denken om iets te kopen in een winkel van een Duitser. Vandaag lijkt dat ongelooflijk, en tegenwoordig werk ik samen met de Duitse minderheid in Denemarken en de Deense minderheid in Duitsland. We hebben samen het voorstel tot bescherming van de minderheden geformuleerd in het Handvest van de grondrechten. Ik hoop dat de Basken en de andere volkeren van Spanje hun weg naar verzoening zullen vinden. In het geval van Duitsland en Denemarken was het referendum over de bijzondere rechten een middel tot verzoening. Referenda doen niet zo’n pijn als kruit en kogels. Je kunt het verleden inderdaad achter je laten!

(Applaus)

  James Hugh Allister (NI). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, omdat ik uit Noord-Ierland afkomstig ben - waar men een proces heeft meegemaakt dat zo en nu dan eufemistisch een vredesproces werd genoemd - ben ik in staat om griezelige gelijkenissen en wijze lessen te zien. ETA-Batasuna en IRA-Sinn Féin zijn beide revolutionaire, marxistisch georiënteerde organisaties die als doel hebben de burgerbevolking hun ideologie aan te smeren, indien nodig met boosaardig geweld. Het is geen verrassing dat er nauwe terroristische banden tussen deze organisaties bestaan. Bovendien zijn beide bedreven in het misbruiken van de vredestaal, terwijl ze in het verleden prat gingen - en nog steeds gaan - op het exploiteren van geweld en zich daarbij meesterlijk van de ene fase van de strijd in de andere manoeuvreren.

Leert u van onze fouten! In 1994 kondigden de leden van de IRA een staakt-het-vuren af, wat vooral een tactische zet bleek te zijn, aangezien ze achttien maanden later de beruchte bomaanslag op de Canary Wharf pleegden en vervolgens naar geweld grepen wanneer het hun uitkwam. In 1998 beloofden ze zich binnen twee jaar te ontbinden, maar het duurde tot 2005 voordat ze wat noemenswaardigs lieten zien op dat vlak. Ze werden dom genoeg veel te vroeg toegelaten tot de regering van Noord-Ierland. Binnen die regering zetten ze enkel hun spionagenetwerk “Stormontgate” op. Eind 2004 gaven ze de indruk eerlijke politieke onderhandelingen te willen voeren, maar ze planden tegelijkertijd de grootste overval in de geschiedenis van Engeland: de roofoverval op de Northern Bank, en een paar weken later werd Robert McVartney door IRA-leden vermoord. Nu willen ze opnieuw opgenomen worden in de regering maar denken daarbij hun Army Council te kunnen behouden.

Laat u zich daarom niet misleiden door vredesbeloften van mensen die niets anders te bieden hebben dan dubbelhartigheid en grof geweld! Onderwerpt u hen aan een langdurig en grondig onderzoek. Anders wordt er ook van uw welwillendheid misbruik gemaakt.

  De Voorzitter. - Tot besluit van het debat zijn er twee ontwerpresoluties ingediend⁽¹⁾, overeenkomstig artikel 103, lid 2, van het Reglement.

Het debat is gesloten.

De stemming vindt vandaag om 12.30 uur plaats, na de plechtige vergadering met de president van de Republiek Hongarije.

(1) Zie notulen.