- Σχέδιο γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Οικονομικό έτος 2007
Gerard Batten, Nigel Farage, Jeffrey Titford και Thomas Wise (IND/DEM), γραπτώς. (EN) To UKIP ψήφισε υπέρ κάθε μείωσης ή ακύρωσης των πληρωμών, ιδιαίτερα εκείνων που αφορούν επιχορηγήσεις και προπαγάνδα, βάσει της αρχής ότι οι πόροι αυτοί δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν για αυτούς τους σκοπούς.
Σχετικά με το Euronews, πρόκειται για κατάφωρη προπαγάνδα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα πρέπει να παραμείνουν ανεξάρτητα.
Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. (EN) Το κάπνισμα σκοτώνει 500 000 πολίτες της ΕΕ κάθε χρόνο. Το κάπνισμα είναι η κυριότερη αιτία νόσων που μπορούν να προληφθούν σε όλη την ΕΕ. Είναι απογοητευτικό που απορρίφθηκαν οι τροπολογίες 376, 489 και 529 (232 ψήφοι υπέρ έναντι 333 ψήφων κατά). Οι επιχορηγήσεις για την καλλιέργεια καπνού στην ΕΕ πρέπει να τερματιστούν.
Marian Harkin (ALDE). – (EN) Απείχα από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 3, επειδή δεν ήμουν αρκετά σίγουρη για την πρόθεση της μελέτης που προτάθηκε στην παράγραφο 23, αλλά υποστηρίζω πλήρως την παράγραφο 23 αυτή καθαυτή.
Jan Andersson, Anna Hedh και Inger Segelström (PSE), γραπτώς. (SV) Θέλουμε ο προϋπολογισμός να συμβάλει στη βιώσιμη κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική ανάπτυξη στην ΕΕ σύμφωνα με τη στρατηγική της Λισαβόνας. Επιλέξαμε, ως εκ τούτου, να ψηφίσουμε υπέρ των τροπολογιών που δίνουν προτεραιότητα στην έρευνα, την ανάπτυξη, την εκπαίδευση και την κατάρτιση. Δεν επιθυμούμε, ωστόσο, να υποστηρίξουμε τις τροπολογίες που δίνουν περισσότερα χρήματα για άμεσες γεωργικές ενισχύσεις και εξαγωγικές επιδοτήσεις για τα γεωργικά προϊόντα, καθώς οι ενισχύσεις αυτές είναι ήδη υπερβολικέ και έχουν επίσης ως αποτέλεσμα μια μη αποδοτική γεωργία που καταστρέφει το περιβάλλον και που, μέσω της απόρριψης των πλεονασμάτων, συμβάλει στη διεύρυνση της ψαλίδας μεταξύ φτωχών και πλούσιων στον κόσμο.
Επίσης, δεν θέλουμε να δοθούν χρήματα για την επιδότηση της καλλιέργειας καπνού, καθώς ο καπνός ευθύνεται για προβλήματα δημόσιας υγείας. Πιστεύουμε ότι οι ενισχύσεις αυτές πρέπει να περιοριστούν γρήγορα και στη συνέχεια να καταργηθούν εντελώς. Τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, για παράδειγμα, για τη χρηματοδότηση μέτρων που προορίζονται για τη μείωση της κατανάλωσης καπνού και της εξάρτησης από αυτόν.
Brigitte Douay (PSE), γραπτώς. – (FR) Την Πέμπτη, 26 Οκτωβρίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε την πρώτη ανάγνωση του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2007. Ανέρχεται σε 120 δισ. ευρώ και είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιούνται οι νέες δημοσιονομικές προοπτικές για την περίοδο 2007-2013, οι οποίες εγκρίθηκαν τον Μάιο του 2006 και τις οποίες δεν ενέκριναν οι γάλλοι σοσιαλιστές, επειδή θεώρησαν ότι δεν μας επιτρέπουν να ανταποκριθούμε στις μεγάλες προκλήσεις του μέλλοντος.
Στο πλαίσιο αυτό, ο προϋπολογισμός για το 2007 αποδεικνύεται πολύ μετριοπαθής, καθώς αντιστοιχεί στο 1,04% του ΑΕΕ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι πολλές δυσκολίες, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, τις οποίες αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, οδήγησαν το Κοινοβούλιο να διαχωρίσει τις προτεραιότητες που θα έπρεπε να επιτρέπουν στους Ευρωπαίους να αντιλαμβάνονται καλύτερα την προστιθέμενη αξία που παρέχεται από την ΕΕ.
Η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε επομένως να υπερψηφίσει αυτόν τον προϋπολογισμό του 2007, αφού έλαβαν εγγυήσεις σχετικά με τις προτεραιότητές τους όσον αφορά τις στρατηγικές της Λισαβόνας και του Γκέτεμποργκ. Οι προτεραιότητες αυτές περιλαμβάνουν, ειδικότερα, την εκπαίδευση, την κατάρτιση, την έρευνα και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Η αναβίωση της πολιτικής επικοινωνίας και η ανάδυση νέων πιλοτικών σχεδίων είναι επίσης ενθαρρυντικά για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Edite Estrela (PSE), γραπτώς. (PT) Καταψήφισα την τροπολογία 811, η οποία αναφέρεται στο πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης της Επιτροπής Προϋπολογισμών, και την τροπολογία 3 στην παράγραφο 23, διότι περιορίζουν τη χρηματοδότηση για την αγροτική ανάπτυξη και μπλοκάρουν την «προαιρετική διαφοροποίηση» με τη μορφή που προτάθηκε από την Επιτροπή.
Glyn Ford (PSE), γραπτώς. (EN) Αυτός ο προϋπολογισμός αποτυγχάνει για άλλη μια φορά να βρει τα χρήματα για να εκπληρώσουμε τις δεσμεύσεις μας, ιδίως όσον αφορά την αναδυόμενη κοινή εξωτερική μας πολιτική και πολιτική ασφαλείας και την αναπτυξιακή μας πολιτική. Η ικανότητα της ΕΕ να διαδραματίσει παγκόσμιο ρόλο υπονομεύεται από εκείνους που «μετρούν τα φασόλια» στην εθνική μας πρωτεύουσα. Αυτοί φέρουν μεγάλο φορτίο ευθύνης γι’ αυτό.
Εξαιτίας δύο λεπτομερειών, θα καταψηφίσω την τροπολογία των υπερεθνικιστών και καθολικών φονταμεταλιστών μας από την Πολωνία που ζητούν να αντιτεθούμε στις υποχρεωτικές ή «αναγκαστικές» αμβλώσεις. Φυσικά και είμαι αντίθετος σε μια τέτοια ιδέα, αλλά η ΕΕ δεν υποστηρίζει τέτοιο πρόγραμμα. Μάλλον πρόκειται για μια απόπειρα να εισαχθεί η μισαλλοδοξία των ευαγγελιστών χριστιανών των ΗΠΑ στην αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο πρέπει να καταψηφιστεί.
Δεύτερον, θέλω δέοντα έλεγχο των δαπανών και καλή αξιοποίηση των πόρων. Ορισμένοι, όμως, απορρίπτουν αυτά τα αιτήματα, επειδή τα θεωρούν τρόπο ανάλωσης του προσωπικού της Επιτροπής σε υπερβολικά γραφειοκρατικούς κανονισμούς που παρακωλύουν και δυσχεραίνουν τις εργασίες αντί να τις βοηθούν.
Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Η Λίστα του Ιουνίου πιστεύει ότι ο προϋπολογισμός της ΕΕ πρέπει να περιοριστεί στο 1% του μέσου ΑΕΕ των κρατών μελών. Επέλεξα, κατά συνέπεια, να ψηφίσω κατά όλων των αυξήσεων που προτείνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενώ την ίδια στιγμή η Λίστα του Ιουνίου καλωσορίζει τις λίγες εξοικονομήσεις πόρων που προτείνονται υπό τη μορφή τροπολογιών είτε από την Επιτροπή Προϋπολογισμών είτε από μεμονωμένους βουλευτές.
Υπάρχουν αρκετά κονδύλια του προϋπολογισμού που θεωρούμε ατυχή, αλλά η Λίστα του Ιουνίου λυπάται ιδιαίτερα για τη μεγάλη ποσότητα των ενισχύσεων για τη γεωργική πολιτική της ΕΕ, το Ταμείο Συνοχής και τον αλιευτικό κλάδο, καθώς και για τα κονδύλια του προϋπολογισμού στο πλαίσιο των οποίων πρόκειται να επιδοτηθούν διάφορες μορφές εκστρατειών ενημέρωσης.
Η Λίστα του Ιουνίου πιστεύει επίσης ότι πρέπει να γίνει κάτι σχετικά με τα συνεχή ταξίδια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μεταξύ Στρασβούργου και Βρυξελλών και ότι η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή καθώς και η Επιτροπή των Περιφερειών πρέπει να κλείσουν.
Αυτή την εβδομάδα (που ξεκίνησε στις 23 Οκτωβρίου 2006), το Ελεγκτικό Συνέδριο της ΕΕ επεσήμανε για δέκατη τρίτη συνεχόμενη φορά ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί παρά για ένα μικρό μέρος του προϋπολογισμού της ΕΕ ότι χρησιμοποιήθηκε σωστά ή για τους επιδιωκόμενους σκοπούς.
Πώς μπορεί να συνεχιστεί αυτός ο παραλογισμός, όπου κάθε χρόνο κατανέμονται χρηματοοικονομικοί πόροι, εκ των οποίων μόνο για ένα μικρό ποσοστό μπορεί να εγγυηθεί κανείς ότι θα διατεθεί για τους σκοπούς για τους οποίους προορίζεται;
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Ενώ θέλουμε να δηλώσουμε εκ νέου την αντίθεσή μας με τις βασικές πτυχές της διαπραγματευτικής στρατηγικής και των προτεραιοτήτων που καθόρισε το Κοινοβούλιο σχετικά με τον προϋπολογισμό της ΕΕ για το έτος 2007, νιώθουμε επίσης ότι πρέπει να υποστηρίξουμε την έγκριση κάποιων από τις προτάσεις μας, που αποσκοπούν:
στην αύξηση των πιστώσεων που εγγράφονται στον προϋπολογισμό για τη σύγκλιση στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο·
- στην προώθηση της συνεργασίας και της δημιουργίας ενώσεων μεταξύ πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων·
- στην προστασία και διατήρηση των δασών, με μέτρα και δράσεις για την παρακολούθηση και την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών·
- στην προαγωγή, διατήρηση και προστασία της πολιτισμικής κληρονομιάς, όπως η Κιστερκιανή Διαδρομή και οι τοποθεσίες παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO·
- στην προώθηση της συνεργασίας μεταξύ γεωργικών οργανώσεων και άλλων ενδιαφερομένων στις αγροτικές περιοχές, με σκοπό την αναζωογόνηση των περιοχών αυτών· και στην προώθηση της οικογενειακής, μικρής και μεσαίας κλίμακας γεωργίας, καθώς και της γεωργίας μεταξύ των νέων·
- στην εκπόνηση μελετών και εκθέσεων για την παιδική εργασία στην ΕΕ, για τις μετεγκαταστάσεις επιχειρήσεων και την απασχόληση, το ενιαίο νόμισμα, την τιμή των βασικών αγαθών και τα τραπεζικά τέλη και προμήθειες, καθώς και για τον αντίκτυπο των νέων τεχνολογιών στον χώρο εργασίας και στις ασθένειες που σχετίζονται με την εργασία·
- παροχή πληροφοριών και επεξήγηση των δικαιωμάτων των ατόμων που απασχολούνται σε εποχιακές εργασίες έξω από τη χώρα προέλευσής τους.
Jens Holm, Kartika Tamara Liotard, Erik Meijer και Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), γραπτώς. (EN) Είμαστε αντίθετοι στη συνεχή διεύρυνση του προϋπολογισμού της ΕΕ, που σήμερα είναι ήδη υπερβολικά ευρύς, με μεγάλο μέρος των πόρων να χορηγούνται για λάθος σκοπούς. Σήμερα, φαίνεται πως υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ των νέων στόχων για την Ένωση και των αιτήσεων χρηματοδότησης μέσω της ΕΕ. Αυτά σημαίνουν νέες απαιτήσεις πληρωμών από τα κράτη μέλη, αλλά και ότι οι νέοι πόροι μεταβιβάζονται σε ένα σύστημα που είναι γραφειοκρατικό, αναποτελεσματικό και περίπλοκο. Εντούτοις, υπάρχουν πολλές επιθυμητές πρωτοβουλίες που χρηματοδοτούνται μέσω του προϋπολογισμού και υποστηρίζουμε τις λογικές αλλαγές των υφιστάμενων μέσων. Αλλά η αντίθεσή μας στη συνεχή αύξηση του προϋπολογισμού είναι σταθερή και, ως εκ τούτου, επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση στην τελική ψηφοφορία.
Marie-Noëlle Lienemann (PSE), γραπτώς. – (FR) Αυτή η ψηφοφορία είναι αποτέλεσμα ενός απαράδεκτου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου. Η λεπτομερής εξέταση των κονδυλίων του προϋπολογισμού καταδεικνύει την κατάφωρη ανεπάρκεια των πιστώσεων σε διάφορους τομείς όπως η έρευνα, η καινοτομία, τα μεγάλα τεχνολογικά έργα όπως το Galileo και τα μεγάλα πανευρωπαϊκά δίκτυα. Αυτός ο προϋπολογισμός δεν θα ενθαρρύνει την ανάκαμψη της ανάπτυξης στην Ευρώπη.
Οι ευρωπαϊκές ενισχύσεις προς τις χώρες του Νότου, την Αφρική και το Μαγκρέμπ απέχουν έτη φωτός από μια πολιτική ανάπτυξης που θα έπρεπε να εφαρμοστεί άμεσα για να αντιμετωπιστεί η φτώχεια και οι μεταναστευτικές ανισορροπίες.
Πρέπει επειγόντως να δημιουργηθεί ένας ευρωπαϊκός φόρος ο οποίος θα διασφαλίζει υψηλό επίπεδο ιδίων πόρων για έναν ευρωπαϊκό προϋπολογισμό που θα στέκεται επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων.
David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Για άλλη μία φορά υιοθετούμε έναν προϋπολογισμό που δεν ανταποκρίνεται στις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει τα όργανα της ΕΕ. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όσον αφορά την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας και την αναπτυξιακή πολιτική. Είναι βέβαιο ότι ενισχύσει την εντύπωση της διεθνούς κοινής γνώμης ότι η ΕΕ γίνεται πολύ φτωχή όταν πρόκειται να χρηματοδοτήσει τις εξαγγελίες της.
Τούτου λεχθέντος, επικροτώ την έμφαση που δίδεται σε αυτόν τον προϋπολογισμό στον δέοντα έλεγχο και στη βέλτιστη αξιοποίηση των πόρων.
Astrid Lulling (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, λυπάμαι που οι παράγραφοι 18 και 44 της έκθεσης Grech δεν αποτέλεσαν αντικείμενο ξεχωριστής ψηφοφορίας, γιατί θα τις είχα καταψηφίσει. Ορισμένα μέλη της Επιτροπής Προϋπολογισμών διεξάγουν συνεχώς μάχες οπισθοφυλακής κατά των αποφάσεων των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων όσον αφορά τους τρεις χώρους εργασίας του Κοινοβουλίου μας. Πράγματι, οι τρεις χώροι εργασίας αυξάνουν το κόστος. Ωστόσο, ο χαρακτηρισμός αυτών των δαπανών ως «περιττών» είναι, τουλάχιστον, ατυχής. Η αποκέντρωση έχει επίσης πολύ θετικές επιπτώσεις για τους βουλευτές και για το Κοινοβούλιο. Εξάλλου, η επανεξέταση της αναγκαιότητας της παρουσίας των υπαλλήλων μας στο Στρασβούργο κατά τις συνεδριάσεις της Ολομέλειας είναι πραγματική προσβολή για τη διοίκηση, η οποία γνωρίζω ότι επιλέγει με μεγάλη προσοχή τους υπαλλήλους που στέλνει.
Θα είχα επίσης καταψηφίσει την παράγραφο 44, η οποία παρουσιάζει μια αρνητική άποψη σχετικά με την «εμπειρία του Στρασβούργου». Διαφωνώ με τους υπαινιγμούς αυτής της παραγράφου. Αγοράζοντας τα τρία κτίρια στο Στρασβούργο που δεν του ανήκαν, το Κοινοβούλιο όντως απέκτησε πραγματικές ευκαιρίες. Είναι μια πάρα πολύ εύστοχη δαπάνη, η οποία, σε αντίθεση με τη δαπάνη του ενοικίου, επιτρέπει να γίνουν σημαντικές οικονομίες στο δημόσιο χρήμα. Θα περίμενα μια πιο αντικειμενική κρίση από ορισμένα μέλη της Επιτροπής Προϋπολογισμών, δεδομένου ότι οφείλουν να σέβονται τις αποφάσεις σχετικά με την έδρα του Κοινοβουλίου, είτε τους αρέσουν είτε όχι.
Bastiaan Belder (IND/DEM), γραπτώς. (NL) Οι εισηγητές, κ. Grech και κ. Elles, πολύ σωστά τάσσονται υπέρ της αύξησης της απόδοσης κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού για το έτος 2007.
Ο καθορισμός προτεραιοτήτων είναι επίσης ένα απαραίτητο και λογικό στοιχείο της στρατηγικής του κ. Elles. Αυτό δεν σημαίνει αυτομάτως, ωστόσο, ότι θα διατεθούν περισσότερα κονδύλια για τα κονδύλια του προϋπολογισμού που έχουν προτεραιότητα. Αντ’ αυτού, πρέπει να πραγματοποιηθεί μια πιο κριτική αξιολόγηση των κονδυλίων του προϋπολογισμού που δεν αποτελούν προτεραιότητα. Στην πλειονότητα των τροπολογιών, ωστόσο, ελήφθη δυστυχώς τελικά μια απόφαση για την αύξηση των μέσων που αναγράφονται στον προϋπολογισμό
Σε σχέση με την πολυγλωσσία, χαιρετίζω το γεγονός ότι καταβάλλονται προσπάθειες για να βελτιωθεί η απόδοση και σε αυτόν τον τομέα. Τα μέτρα μείωσης του κόστους δεν θα πρέπει να οδηγήσουν, ωστόσο, στο να απειληθεί η πολυγλωσσία.
Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. (SV) Ψηφίσαμε σήμερα υπέρ των εκθέσεων για τον προϋπολογισμό της ΕΕ για το έτος 2007. Χαιρετίζουμε τις προσπάθειες για να εξασφαλιστεί ότι τα χρήματα των φορολογούμενων θα έχουν μεγαλύτερη αξία. Υποστηρίζουμε επίσης τις επενδύσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη και τη φιλοδοξία να ενισχυθεί ο ρόλος της ΕΕ στην παγκόσμια σκηνή. Απορρίπτουμε, ωστόσο, τις προτάσεις για την αύξηση των πιστώσεων για τις γεωργικές ενισχύσεις και τις περιφερειακές ενισχύσεις. Όπως πάντα, είμαστε επιφυλακτικοί σχετικά με κεντρικά σχεδιαζόμενες εκστρατείες και προσπάθειες διαμόρφωση γνώμης.
Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με τις πιστώσεις για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Λυπάμαι ωστόσο που οι παράγραφοι 18 και 44 δεν αποτέλεσαν αντικείμενο ξεχωριστής ψηφοφορίας, γιατί θα τις είχα καταψηφίσει.
Ορισμένα μέλη της Επιτροπής Προϋπολογισμών πράγματι διεξάγουν συνεχώς μάχες οπισθοφυλακής κατά των αποφάσεων των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων όσον αφορά τους τρεις χώρους εργασίας του Κοινοβουλίου μας, δηλαδή το Στρασβούργο, το Λουξεμβούργο και τις Βρυξέλλες. Πράγματι, αυτός ο διακανονισμός είναι δαπανηρός, αλλά ο χαρακτηρισμός αυτής της δαπάνης ως «περιττής» είναι τουλάχιστον επικίνδυνος. Για τους βουλευτές, καθώς και για το Κοινοβούλιο, η αποκέντρωση –την οποία η πλειονότητα των μελών της Επιτροπής Προϋπολογισμών χαρακτηρίζει αδίκως ως γεωγραφική διασπορά– έχει ορισμένες πολύ θετικές επιπτώσεις. Η αμφισβήτηση της ανάγκης να παρίστανται οι υπάλληλοί μας στο Στρασβούργο για τις συνεδριάσεις της Ολομέλειας είναι πραγματική προσβολή για το Προεδρείο και, κυρίως, για τη διοίκηση, η οποία γνωρίζω ότι επιλέγει πολύ προσεκτικά τους υπαλλήλους που στέλνει στο Στρασβούργο.
Θα είχα επίσης καταψηφίσει την παράγραφο 44 στην οποία ζητείται από τη διοίκηση, μετά την «εμπειρία του Στρασβούργου», όπως την αποκαλεί με τρόπο μειωτικό, «να εφαρμόσει πιο αυστηρές, πιο στεγανές και πιο διαφανείς διαδικασίες για την αγορά των κτιρίων»...
(Η αιτιολόγηση ψήφου συντομεύτηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 163 του Κανονισμού)
- Πρόταση κανονισμού (C6-0295/2006)
Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Ενόψει της διαρθρωτικής, οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης του αλιευτικού τομέα στις άκρως απόκεντρες περιφέρειες, και της έγκρισης του νέου Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας, είναι σημαντικό να παραταθούν οι παρεκκλίσεις που θεσπίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) 639/2004 σχετικά με τα κριτήρια και τους όρους που διέπουν διαρθρωτικές δράσεις που σχετίζονται με την προστασία και βιώσιμη χρήση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής.
Η πρόταση για έναν κανονισμό του Συμβουλίου που θα προβλέπει την παράταση αυτών των παρεκκλίσεων για τις άκρως απόκεντρες περιφέρειες μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2006 και την πρακτική εφαρμογή των μέτρων που υιοθετήθηκαν εν τω μεταξύ μέχρι το 2008, πρέπει να υιοθετηθεί οπωσδήποτε το συντομότερο δυνατό, έτσι ώστε να μπορέσει πραγματικά να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα επί τόπου.
Μολονότι συμφωνώ με την ουσία της πρότασης και με το περιεχόμενο αυτού του εγγράφου, είμαι πολύ απογοητευμένος που το σχέδιο εφαρμογής για την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του στόλου των άκρως απόκεντρων περιφερειών δεν μπορεί να τεθεί σε ισχύ μέχρι την περίοδο των επόμενων δημοσιονομικών προοπτικών, και όχι σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που καθορίστηκε για το 2008.
Παρόλ’ αυτά, και επειδή η παρέκκλιση αυτή αντιπροσωπεύει θετική διάκριση υπέρ των άκρως απόκεντρων περιφερειών, θα ψηφίσω υπέρ αυτού του προτεινόμενου κανονισμού.
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Ο σκοπός αυτής της πρότασης είναι να παραταθούν οι παρεκκλίσεις που έχουν χορηγηθεί στους αλιευτικούς στόλους των άκρως απόκεντρων περιφερειών μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2006, και στη συνέχεια μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2007. Οι παρεκκλίσεις αυτές σχετίζονται με τα καθεστώτα εισόδου/εξόδου από την αλιευτική ικανότητα του στόλου και με την παροχή ενισχύσεων για την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του στόλου.
Ήταν επείγουσα ανάγκη να εγκριθεί αυτή η πρόταση, ενόψει της ειδικής διαρθρωτικής, κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας του αλιευτικού κλάδου των άκρως απόκεντρων περιφερειών, για παράδειγμα των Αζορών και της Μαδέιρα, σε συνδυασμό με τις μόνιμες δυσκολίες και περιορισμούς που αντιμετωπίζουν οι περιφέρειες αυτές, όπως οι περιορισμένες αγορές τους και ο απομακρυσμένος χαρακτήρας τους.
Η ουσία του θέματος είναι ότι οι υφιστάμενες οικονομικές δραστηριότητες –στην προκειμένη περίπτωση η αλιεία– πολλών εξ αυτών των περιφερειών έχουν τεράστια οικονομική και κοινωνική σημασία, για παράδειγμα για τη διασφάλιση ότι θα υπάρχει φρέσκο ψάρι προς κατανάλωση.
Δεδομένης της ανάγκης για αυτές τις παρεκκλίσεις, και ενόψει του γεγονότος ότι η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι στόλοι οφείλεται σε διαρθρωτικούς παρά σε οικονομικούς παράγοντες, όπως έχουν αναγνωρίσει η Επιτροπή και το Συμβούλιο, οι παρεκκλίσεις πρέπει να καταστούν μόνιμες και να συμπεριληφθούν στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας για την περίοδο 2007-2013.
Margie Sudre (PPE-DE), γραπτώς. – Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίζει σήμερα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος έναν κανονισμό του Συμβουλίου σχετικά με τη διαχείριση των αλιευτικών στόλων που έχουν καταγραφεί στις ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιφέρειες, ο οποίος παρατείνει κατά ένα έτος την ισχύ του υφιστάμενου κανονισμού.
Οι κύριες αποκλίσεις που επιτρέπονται αφορούν την προσθήκη αλιευτικών πλοίων στον στόλο, τις κρατικές ενισχύσεις για την ανακαίνιση των πλοίων και τις ενισχύσεις για τον εκσυγχρονισμό.
Αυτός ο κανονισμός λαμβάνει υπόψη την κατάσταση του τομέα της αλιείας στις ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιφέρειες, όπου υπάρχουν ακόμη άφθονοι αλιευτικοί πόροι και σημαντικά περιθώρια ανάπτυξης. Θα ήταν, συνεπώς, αδιανόητο και αντιπαραγωγικό να εμποδίσουμε τους αλιευτικούς στόλους αυτών των περιφερειών να επωφελούνται από τέτοιες διευκολύνσεις!
Ελπίζω ότι όσοι εμπλέκονται στην αλιεία στις ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιοχές θα μπορούν να επωφεληθούν αυτής της νέας επέκτασης για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό του στόλου τους.
Λυπάμαι, ωστόσο, που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει προτείνει μέχρι σήμερα πιο μακροπρόθεσμες κατευθυντήριες γραμμές. Έχω ήδη ζητήσει αρκετές φορές να παραταθούν αυτές οι αποκλίσεις πέραν του 2006. Θα ήταν πιο λογικό να δεχτούμε αυτή την πρόταση εξαρχής, παρά να ζητούμε κάθε χρόνο από το Κοινοβούλιο να παραταθούν οι αποκλίσεις, οι οποίες είναι ζωτικής σημασίας για την αλιεία στις περιφέρειές μας, για ένα ακόμα έτος.
Glyn Ford (PSE), γραπτώς. (EN) Θα υποστηρίξω αυτό το ψήφισμα. Η τραγωδία αυτής της αποτυχημένης επανάστασης, η οποία κατεστάλη βάναυσα από τα σοβιετικά ιμπεριαλιστικά στρατεύματα με τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, έγκειται στο ότι έκλεισε μια εξελικτική πορεία αποτίναξης της σοβιετικής καταδυνάστευσης και προσέγγισης στον υπόλοιπο κόσμο, μια βραδεία αλλά βέβαιη πορεία προς τον πλουραλισμό και τη δημοκρατία. Αντ’ αυτού, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι τράπηκαν σε φυγή ως πρόσφυγες.
Θυμάμαι ήμουν έξι χρονών όταν με έστειλαν να συναντήσω και να φέρω για την πρώτη του ημέρα στο σχολείο ένα προσφυγόπουλο ουγγρικής καταγωγής που επρόκειτο να γίνει συμμαθητής μου στο Gloucestershire. Η δυστυχία και η ανέχεια του παιδιού αυτού και της οικογένειάς του ήταν πιθανώς η πρώτη μου εμπειρία των επιπτώσεων της καταπίεσης στη ζωή και το μέλλον των απλών ανθρώπων. Δεν το ξέχασα ποτέ.
Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Οι Ευρωβουλευτές του ΚΚΕ αρνηθήκαμε να συμμετάσχουμε στην ψηφοφορία για τα 50 χρόνια από τα αντεπαναστατικά γεγονότα στην Ουγγαρία που εξελίχθηκε σε αντικομουνιστική υστερία.
Το τελικό ψήφισμα που υπογράφουν και υποστηρίζουν από κοινού το Λαϊκό και Σοσιαλιστικό Κόμμα, οι νεοφιλελεύθεροι και οι άλλες ομάδες πλην της GUE, υιοθετεί το αντικομουνιστικό μνημόνιο που αποσύρθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης και το επαναφέρει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Χαρακτηρίζουν ως λαϊκές επαναστάσεις και δημοκρατικά κινήματα γεγονότα που στηρίχθηκαν ή και οργανώθηκαν από τον ιμπεριαλισμό για ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων. Θεωρούνται αντιστασιακοί και δημοκράτες συλλήβδην όλοι όσοι πολέμησαν λυσσαλέα το σοσιαλισμό. Είναι πια φανερό πως οι πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν την ΕΕ είναι αυτές που ηθικά και πολιτικά συνηγορούν στην αναβίωση του φασισμού στη Βαλτική και άλλες χώρες, προτρέπουν και πρωτοστατούν στην απαγόρευση δράσης των κομμουνιστών, όπως στην Τσεχία και σε άλλες χώρες προηγουμένως.
Η έκκληση των υπηρετών της καπιταλιστικής βαρβαρότητας στην παράγραφο 3 του κατάπτυστου ψηφίσματος προς τη 'δημοκρατική κοινότητα', "...να απορρίψει απερίφραστα την καταπιεστική και αντιδημοκρατική κομμουνιστική ιδεολογία... " εκφράζει το φόβο τους γι' αυτή...
Θέλουμε να θυμίσουμε σε όσους ονειρεύονται την οριστική επικράτηση του βάρβαρου εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος, πως η κομμουνιστική ιδεολογία γέννησε τις μεγαλύτερες κοινωνικές επαναστάσεις και θα γεννήσει ακόμη μεγαλύτερες, γιατί ακριβώς παλεύει για μια κοινωνία ελεύθερη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Μία από τις θετικότερες πτυχές της πρόσφατης διεύρυνσης της ΕΕ είναι ότι επέφερε μεταξύ άλλων και διεύρυνση της μνήμης μας. Για τους περισσότερους εξ ημών, η εξέγερση στην Ουγγαρία το 1956 είναι μια μακρινή ανάμνηση από άποψη χρονική, γεωγραφική αλλά και πολιτική. Η ένταξη χωρών όπως η Πολωνία, τα κράτη της Βαλτικής, η Σλοβενία και η Ουγγαρία έφερε μαζί της μια άλλη μνήμη την οποία ενσωματώσαμε, και αυτή η μνήμη αποτελεί εδώ και ενάμισι χρόνο κανονικό κομμάτι της συνείδησής μας. Αυτό οδήγησε σε μια νέα γεωστρατηγική αντίληψη της θέσης μας στον κόσμο, την οποία πρέπει να ενσωματώσουμε και να ενημερώνουμε συνεχώς, καθώς επίσης έριξε νέο φως στους δημοκρατικούς αγώνες του 20ου αιώνα.
Από την άλλη πλευρά, αυτή η στιγμή πρέπει φυσικά να μας υπενθυμίσει ότι ο κομμουνισμός δεν ήταν ποτέ ούτε ρομαντικός ούτε ουτοπικός. Η ιστορία του κομμουνισμού είναι η καταπίεση, η βία και η απανθρωπιά, και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Tο ψήφισμα του Ε.Κ. για την κατάσταση στη Ν. Οσετία εκφράζει τα ιμπεριαλιστικά σχέδια της ΕΕ στην περιοχή. Είναι γνωστό ότι η Γεωργία βρίσκεται ήδη ένα βήμα πριν την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, ενώ η υποτελής στους ιμπεριαλιστές κυβέρνηση Σαακασβίλι έχει ήδη συμφωνήσει στην εγκατάσταση Αμερικανικών βάσεων στο έδαφος της.
Πίσω από τις φαρισαϊκές διακηρύξεις για τον σεβασμό της κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας της Γεωργίας, την καταδίκη των κινήσεων ανεξαρτησίας της Αμπχαζίας και Ν. Οσετίας, κρύβονται οι επιδιώξεις της ΕΕ για περικύκλωση και άσκηση πιέσεων στη Ρωσία, με το βλέμμα στραμμένο στην αγορά, ιδίως την ενεργειακή, της Ρωσίας, στα πλαίσια ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων.
Με την ίδια ευκολία που σήμερα η ΕΕ υπερασπίζει δήθεν την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας, αύριο μπορεί να την υπονομεύει στηρίζοντας αποσχιστικά κινήματα τα οποία σήμερα καταδικάζει, αν κάτι τέτοιο επιβάλλουν τα στρατηγικά συμφέροντα των μονοπωλίων στην περιοχή. Οι λαοί της περιοχής έχουν πλούσια πείρα από την κοινοτική επεμβατική πολιτική, με την υποδαύλιση και στήριξη των κάθε λογής "έγχρωμων επαναστάσεων", την πολιτική της εναλλαγής "μαστίγιου και καρότου". Γι' αυτό είναι ανάγκη να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Να ορθώσουν το ανάστημά τους, να αντισταθούν και να ανατρέψουν την πολιτική της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και κυβερνήσεων που τις υπηρετούν.
David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Επικροτώ αυτή την ψηφοφορία για την εξαγωγή τοξικών αποβλήτων στην Αφρική. Το πρόσφατο περιστατικό με την ολλανδική εταιρεία που απέρριπτε απόβλητα στην Ακτή Ελεφαντοστού καταδεικνύει ότι πολλοί στην Ευρώπη εξακολουθούν να θεωρούν την Αφρική χώρο απόρριψης.
Ελπίζω οι ολλανδικές αρχές να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να προσαγάγουν τους υπευθύνους ενώπιον της δικαιοσύνης.
Luca Romagnoli (NI). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η έκθεση Hieronymi απορρέει από έναν αξιέπαινο στόχο, συγκεκριμένα την υποστήριξη της ευρωπαϊκής οπτικοακουστικής παραγωγής απέναντι στον συντριπτικό ανταγωνισμό που ασκείται ιδίως από τις αμερικανικές, αλλά και άλλες παραγωγές.
Για την επίτευξη αυτού του στόχου, προσπαθεί να ενθαρρύνει τη συμπαραγωγή, να υποστηρίξει συντονισμένες στρατηγικές μάρκετινγκ και να προωθήσει τη διανομή των προϊόντων της Ένωσης στην εσωτερική και στη διεθνή αγορά. Ωστόσο, το χρηματοδοτικό κονδύλιο φαίνεται αρκετά περιορισμένο. Επιπλέον, ακριβώς επειδή οι πόροι είναι περιορισμένοι, δεν φαίνεται καθόλου καλή ιδέα να ανοίξει το πρόγραμμα και στη συμμετοχή μη ευρωπαϊκών κρατών.
Πιστεύω ότι η δημόσια υποστήριξη για αυτόν τον τομέα, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα πρέπει να προσανατολιστεί προς τις οπτικοακουστικές παραγωγές που έχουν ως στόχο να ενημερώνουν και να μορφώνουν, να εκπαιδεύουν με τη στενή έννοια, και προς σχέδια που συμβάλλουν σημαντικά στην αλλαγή της παρούσας κατάστασης, που καθιστά την Ευρώπη πολιτιστική αποικία των ΗΠΑ. Από την άποψη αυτή, θεωρώ ότι η έκθεση είναι ανεπαρκής.
David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Υπερψήφισα αυτή την έκθεση. Είναι σαφές ότι πολλές εταιρείες και μεμονωμένα άτομα καταπατούν συστηματικά τους νόμους που αποσκοπούν στην προστασία του περιβάλλοντος. Συχνά τους κοστίζει λιγότερο η καταβολή των προστίμων από τη συμμόρφωση με τη νομοθεσία περί απόρριψης ή μεταφοράς των τοξικών αποβλήτων. Εάν θέλουμε να προστατεύσουμε το περιβάλλον, πρέπει να εξετάσουμε το ενδεχόμενο ποινικών και αστικών αγωγών κατά των παρανομούντων.
Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Η Λίστα του Ιουνίου πιστεύει ότι η ΕΕ δεν πρέπει να παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών. Είναι σημαντικό για λόγους αρχής να ασκήσουμε την πολιτική επί της οποίας ψηφίσαμε. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Συρία πρέπει να βελτιώσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ.
Η Λίστα του Ιουνίου είναι ανένδοτος πολέμιος όλων των ολοκληρωτικών καθεστώτων και καταδικάζουμε όλες τις χώρες που επιλέγουν να υποστηρίξουν την τρομοκρατία σε όλες της τις μορφές. Είναι προφανές ότι η εξωτερική πολιτική της ΕΕ κατευθύνεται από ποικίλα ειδικά συμφέροντα που έχουν ορισμένα κράτη μέλη σε περιοχές ανά τον κόσμο. Θεωρώ ότι η πολιτική αυτή είναι πολύ ανειλικρινής και καταστροφική, και η παρούσα έκθεση δίνει σαφή παραδείγματα γι’ αυτό. Η ΕΕ προσπαθεί να επηρεάσει τις σχέσεις της Συρίας με τους γείτονές της, και αυτό δεν μπορεί να θεωρείται αποδεκτό.
Επιλέγω να απόσχω από την ψηφοφορία για λόγους αρχής.
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Φυσικά δεν έχουμε τίποτα εναντίον της σύναψης συμφωνίας σύνδεσης με τη Συρία, η οποία, όπως γνωρίζουμε, είναι η μόνη χώρα στην περιοχή με την οποία η ΕΕ δεν έχει συμφωνία σύνδεσης. Είμαστε, ωστόσο, εξολοκλήρου αντίθετοι με κάποια από τα βασικά σημεία της έκθεσης.
Η έκθεση χαρακτηρίζεται από μια προσέγγιση που βασίζεται στον παρεμβατισμό και στην ανάμιξη σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, για τα οποία κυρίαρχος πρέπει να είναι ο λαός της Συρίας. Επιπλέον, το Κοινοβούλιο θεωρεί τη Συρία υπεύθυνη για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και διατυπώνει κατηγορίες κατά της χώρας, πράγμα που δεν έχει κάνει για το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, που είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την επικίνδυνη, τραγική κατάσταση στην περιοχή. Μεταξύ άλλων σημείων, οι στόχοι της έκθεσης περιλαμβάνουν τη μετάβαση του πολιτικού συστήματος στη Συρία και τη δημιουργία μιας «ανοικτής και βασιζόμενης στην αγορά οικονομίας». Η έκθεση επιδιώκει να αναγκάσει τη Συρία να συμμορφωθεί με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τον Λίβανο, ωστόσο δεν αναφέρει το γεγονός ότι το Ισραήλ εξακολουθεί να κατέχει μέρος του συριακού εδάφους, επιτίθεται στον Λίβανο και συνεχίζει να ασκεί την τακτική της κρατικής τρομοκρατίας κατά της Παλαιστίνης. Η έκθεση επικρίνει τη συριακή πολιτική και καλεί τη χώρα «να επανεξετάσει την ισχύουσα εξωτερική πολιτική και περιφερειακή εναρμόνισή της».
Αυτό το θεωρούμε απαράδεκτο.
David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Επικροτώ αυτή τη συμφωνία. Η Συρία έχει να κάνει πολλά όσον αφορά τη βελτίωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, τις σχέσεις με τους γείτονές της και τη μεταχείριση των μειονοτήτων της. Ωστόσο, πιστεύω ότι η εποικοδομητική συμφωνία είναι ο δρόμος για την πρόοδο.
Erik Meijer (GUE/NGL), γραπτώς. (NL) Η Ευρώπη πρέπει να κρατήσει τη Συρία σε απόσταση, όχι μόνο επειδή η χώρα αποτελεί μέρος του «άξονα του κακού», όπως ισχυρίζεται ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπους, αλλά επειδή καταπιέζει τον λαό της και αποτελεί ένα περιττό βάρος στους άλλους. Η Συρία ήταν για πολλά χρόνια δικτατορία, της οποίας ηγούνταν οι El-Assads, πατέρας και γιος. Πολλοί κάτοικοι της Συρίας αναγκάστηκαν να διαφύγουν στο εξωτερικό, γιατί αν έμεναν εκεί κινδύνευαν να φυλακιστούν ή να εξαφανιστούν μυστηριωδώς, και καμία οργανωμένη αντιπολίτευση δεν επιτρέπεται στη χώρα. Όχι μόνο οι πολιτικοί αντίπαλοι, αλλά και οι Κούρδοι και οι Χριστιανοί νιώθουν να απειλούνται . Στον γειτονικό Λίβανο, η Συρία ήταν υπεύθυνη για χρόνια στρατιωτικής κατοχής, για πολιτικές δολοφονίες και για τον εφοδιασμό της Χεζμπολάχ με όπλα. Σε μια άλλη γειτονική χώρα, το Ισραήλ, θωρείται ο πλέον παράλογος γείτονας, που δεν επιθυμεί ποτέ ειρήνη ή συμφιλίωση, και οι ενέργειες της Συρίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ένα από τα επιχειρήματα για να μην επιδιωχθεί ενεργά η διαμεσολάβηση σε μια ειρηνευτική συμφωνία με έναν παλαιστίνιο γείτονα. Η Συρία εξέδωσε πρόσφατα κρυφά έναν Ολλανδό ιρανικής καταγωγής στο Ιράν. Η θέση της ΕΕ για τη Συρία εξακολουθεί να εστιάζεται υπερβολικά πολύ στις καλές σχέσεις με τις χώρες της Μεσογείου και υπερβολικά λίγο στη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Οι δηλώσεις Συμβουλίου και Επιτροπής και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποτελούν ωμή και απροκάλυπτη επίθεση κατά της Συρίας από την οποία ζητούν να κάνει δήλωση μετανοίας για την πολιτική της και να υποταχθεί στον ιμπεριαλισμό.
Με αφορμή τη συζήτηση για σύναψη ευρωμεσογειακής συμφωνίας σύνδεσης ΕΕ - Συρίας, εκτοξεύονται απειλές για τη στάση της κατά του πολέμου στο Ιράκ, την αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό και Λιβανικό λαό και την άρνηση να συνταχθεί με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια.
Η κλιμακούμενη επιθετική πολιτική της ΕΕ αποκαλύπτει το χαρακτήρα του ψηφίσματος 1701 του ΟΗΕ προαναγγέλλοντας το ρόλο που θα παίξουν στην περιοχή οι στρατιωτικές δυνάμεις κατοχής των χωρών μελών της ΕΕ.
Η έκθεση αποτελεί Ευρωπαϊκή έκδοση της αμερικανικής προπαγάνδας που στοχοποιεί τη Συρία και την ονομάζει χώρα -άξονα του κακού.
Καταψηφίζουμε την έκθεση εκφράζοντας την αλληλεγγύη στους λαούς της Συρίας και της Μέσης Ανατολής που βρίσκονται στο στόχαστρο Αμερικανών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.
Από κοινού ΕΕ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ προωθούν την εφαρμογή του νατοϊκού σχεδίου "Μέση Ανατολή", με στόχο την υποδούλωση χωρών και λαών. Θεωρούμε απαράδεκτη πολιτικά την υπερψήφιση της συγκεκριμένης έκθεσης από πολιτικές δυνάμεις που ονομάζονται αριστερές, γιατί συντάσσονται με την ιμπεριαλιστική πολιτική της ΕΕ και των ΗΠΑ δίνοντας άλλοθι για εξαπόλυση νέων πολέμων.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Αν και πρόκειται, σε γενικές γραμμές, για μια ισορροπημένη έκθεση στην έκδοση που διαπραγματεύτηκε η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, διατηρώ ορισμένες επιφυλάξεις σχετικά με την έγκρισή της.
Ως αποτέλεσμα τόσο του καθεστώτος της όσο και υλικοτεχνικών δυσχερειών, η ΕΕ δεν έχει ούτε την εξουσία ούτε την ικανότητα να ενεργήσει ως παγκόσμια δύναμη. Δεν διαθέτει επίσης ούτε τους στρατιωτικούς ούτε τους οικονομικούς πόρους για να το κάνει, και το σημαντικότερο, δεν διαθέτει παρόμοια εντολή. Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι η ΕΕ πρέπει να είναι παθητικό μέλος της διεθνούς κοινότητας. Οι διαστάσεις της Ευρώπης ως αγοράς, ως χορηγού οικονομικής βοήθειας, ως τόπου καταφυγίου προσφύγων, και ως γείτονα καθιστούν, ή πρέπει να καταστήσουν, την ΕΕ εταίρος της εξωτερικής πολιτικής. Δεν μιλώ για την παραδοσιακή αναφορά στις αρετές της ήπιας δύναμης ή για τη συζήτηση για την ανάγκη ύπαρξης εναλλακτικών αξόνων. Αυτό στο οποίο αναφέρομαι είναι η ικανότητα που πρέπει να έχει η ΕΕ, εξαιτίας αυτών των διαστάσεων, να επηρεάσει και να αλλάξει την πολιτική στη Μεσόγειο, μία από τις σημαντικότερες περιοχές στον κόσμο.
Μεσοπρόθεσμα, η ΕΕ πρέπει να μπορέσει να έχει την ίδια επίδραση στους γείτονές της με αυτό που έχει στις χώρες που εντάχθηκαν στους διαδοχικούς γύρους διεύρυνσης. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αναπαραγάγουμε στους μεσογειακούς εταίρους μας τα αποτελέσματα των προενταξιακών προσδοκιών. Δυστυχώς, αυτή η συμφωνία δεν εκφράζει αυτή τη φιλοδοξία.
Anne Ferreira (PSE), γραπτώς. – (FR) Η σύνοδος των μερών στο Μόντρεαλ το περασμένο έτος ολοκληρώθηκε με την ελάχιστη απόφαση να συνεχιστούν οι συζητήσεις σχετικά με το πρωτόκολλο του Κυότο και τους στόχους του μετά το 2012.
Τις παραμονές της νέας ετήσιας συνόδου, η κατάσταση παραμένει εξίσου αβέβαιη και, ως εκ τούτου, δημιουργεί σοβαρές απειλές για το μέλλον του πρωτοκόλλου του Κυότο, κυρίως στον απόηχο των δηλώσεων της νέας καναδικής κυβέρνησης.
Αυτή η κατάσταση είναι ακατανόητη και απαράδεκτη δεδομένου ότι οι προειδοποιήσεις συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται και οι προβλέψεις αναφέρουν αύξηση κατά 50% των εκπομπών CO2 έως το 2030, γεγονός που αντιβαίνει στους στόχους αυτούς, τους οποίους το θεσμικό μας όργανο υπενθυμίζει τακτικά.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση επικρατεί ευρύτατη συναίνεση, καθώς η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (ΕΣΣ) έχει στηρίξει ορισμένους πολύ φιλόδοξους στόχους για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος.
Πρέπει επειγόντως να δράσουμε και να λάβουμε αποφάσεις και μέτρα αντίστοιχα με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη και όλος ο κόσμος. Η ανταπόκρισή μας στις προκλήσεις αυτές αποτελεί ισχυρό κίνητρο για την έρευνα και την τεχνολογική καινοτομία, καθώς και για τον εκσυγχρονισμό των παραγωγικών υποδομών μας.
Glyn Ford (PSE), γραπτώς. (EN) Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα είναι η αλλαγή του κλίματος και ο τρόπος αντιμετώπισής της. Είναι πλέον ένα πρόβλημα του τώρα, όχι του αύριο. Ήρθε η ώρα να αναλάβουμε δράση. Όλα τα στοιχεία από τους ανά τον κόσμο επιστήμονες αυτό ακριβώς μας λένε, έστω και αν η κυβέρνηση Μπους ψεύδεται προκειμένου να κλείσει το στόμα των ίδιων της των εμπειρογνωμόνων στη συζήτηση.
Η αμερικανική κυβέρνηση είναι το πρόβλημα. Όλοι είναι σοκαρισμένοι από τις επιπτώσεις του δεύτερου πολέμου του Κόλπου για τους πολίτες του Ιράκ, με την πρόσφατη εκτίμηση ότι οι θάνατοι μεταξύ των αμάχων ξεπερνούν τις 650 000. Επιπλέον, η μη υπογραφή της συμφωνίας του Κυότο απειλεί δισεκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο και την ίδια την ύπαρξη κρατών όπως το Μπαγκλαντές και οι Μαλβίδες. Αυτή θα είναι η κληρονομιά αυτής της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, εκτός και εάν είναι διατεθειμένη να αναθεωρήσει τη στάση της. Αλλά φοβάμαι ότι κανένας δεν είναι τόσο τυφλός όσο αυτός που δεν βλέπει!
Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, το πρόγραμμα Ναϊάδες για την ανάπτυξη εσωτερικών πλωτών οδών και η έκθεση της κ. Wortmann-Kool περιλαμβάνουν ορισμένες εξαιρετικές πτυχές. Θέλω να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία που μου δίνεται για να τονίσω την ανάγκη να ολοκληρωθεί η σύνδεση Ρήνου-Ροδανού. Η σύνδεση αυτή είναι ένας πολύ σημαντικός άξονας που θα επιτρέψει να συνδεθεί η νότια Γαλλία και η δυτική Μεσόγειος με τη λεκάνη του Ρήνου, του Μάιν και του Δούναβη και, ως εκ τούτου, με τις νέες και αναδυόμενες αγορές στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη, και έως τη Μαύρη Θάλασσα. Κατά την άποψή μου, το πρόγραμμα αυτό είναι ύψιστης προτεραιότητας και ελπίζω ότι για την ολοκλήρωση αυτής της σύνδεσης –τις τεχνικές και περιβαλλοντικές δυσκολίες της οποίας γνωρίζω καλά, αλλά δεν θεωρώ ανυπέρβλητες– οι πόροι που θα κινητοποιηθούν στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού θα διατεθούν ως ύψιστη προτεραιότητα.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η έκθεση Wortmann-Kool απευθύνει έκκληση για την ενεργή προώθηση της εσωτερικής ναυσιπλοΐας, η οποία δεν είναι επαρκώς αναπτυγμένη σήμερα.
Αυτός ο ασφαλής και φιλικός προς το περιβάλλον τρόπος μεταφορών με μεγάλα περιθώρια μεταφορικής ικανότητας στις υποδομές του μπορεί να συμβάλει στη στροφή των μεταφορών και τη βελτίωση των προβλημάτων συμφόρησης τα οποία πλήττουν άλλους τρόπους μεταφοράς.
Μου φαίνεται επίσης ότι η αύξηση του εμπορίου που σημειώθηκε μετά τη διεύρυνση θα συμβάλει στην ανάπτυξη νέων αγορών, όπως τις μεταφορές αυτού του είδους.
Η έγκριση μέτρων που αποσκοπούν στην αποκατάσταση της ισορροπίας μεταξύ των διαφόρων μορφών μεταφοράς είναι άκρως σημαντική για το μέλλον μιας βιώσιμης πολιτικής μεταφορών. Επομένως, τάσσομαι σθεναρά υπέρ της ανάπτυξης δικτύου εσωτερικής ναυσιπλοΐας το οποίο, ήδη από το στάδιο της ανάπτυξης, θα μπορέσει να συμπεριλάβει όλους τους στρατηγικούς τομείς που είναι σημαντικοί για τη βελτιστοποίηση της ανάπτυξης αυτής της αγοράς.
Κατά συνέπεια, και έχοντας κατά νου την ποικιλομορφία των χαρακτηριστικών στον ευρωπαϊκό χώρο, είναι ζωτικής σημασίας να δημιουργηθεί ένα κατάλληλο νομικό πλαίσιο που θα επιτρέψει την ανάπτυξη αγορών, πράγμα το οποίο θα συμβάλει, με τη σειρά του, στη στροφή των μεταφορών προς εναλλακτικούς τρόπους μεταφορών. Ως πορτογάλος βουλευτής του ΕΚ, υποστηρίζω ως εκ τούτου αυτό το πρόγραμμα, που δεν προωθεί τα εθνικά συμφέροντα και το οποίο πιστεύω ότι θα έχει θετικό αντίκτυπο στην αγορά μεταφορών στην Πορτογαλία.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Οι συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα είναι πολύ δημοφιλείς στα κράτη μέλη της ΕΕ και, κατά κάποιον τρόπο αναπόφευκτα, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι πρωταθλητής στην Ευρώπη. Δυστυχώς, ωστόσο, αποτελούν ευφημισμό για την ιδιωτικοποίηση, ή για την προετοιμασία ιδιωτικοποίησης, δημοσίων περιουσιακών στοιχείων ή υπηρεσιών, τα οποία θα τεθούν προς πώληση, σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, ώστε ιδιώτες επενδυτές να αποκομίσουν κέρδος από αυτά. Αυτό, λένε οι υπέρμαχοι, θα οδηγήσει σε καλύτερη διαχείριση του κινδύνου. Αυτό που παραβλέπουν, όμως, είναι ότι οι ιδιωτικές εταιρείες κρατούν τα κέρδη και το κράτος καταλήγει πάντα να πληρώνει τα σπασμένα όταν η σύμπραξη χαλάσει ή δεν καταφέρει να αποδώσει τα οφέλη που επεδίωκαν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις. Αυτό ισχύει παντού, σε τομείς πολύ διαφορετικούς όπως η ανάθεση των αυτοκινητοδρόμων σε τρίτους, η διαχείριση των νοσοκομείων και των σχολείων και η ενσωμάτων των επενδυτικών σχεδίων στο πεδίο εφαρμογής των Διαρθρωτικών Ταμείων.
Είναι ένα μέσο για την ανάθεση σε τρίτους των αρμοδιοτήτων του κράτους και αυτό είναι κάτι που θεωρούμε απαράδεκτο. Επιπλέον, η πρωτοβουλία αυτή επιδιώκει νομικές ρυθμίσεις σε κοινοτικό επίπεδο. Δεν έχουμε, ως εκ τούτου, άλλη επιλογή από το να ψηφίσουμε κατά της έκθεσης.
Jean-Claude Fruteau (PSE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση Weiler που υποβλήθηκε σήμερα σε ψηφοφορία περιέχει ορισμένα θετικά στοιχεία για το μέλλον των συμπράξεων μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, κυρίως όσον αφορά την Πράσινη Βίβλο και την ανακοίνωση COM(2005)0569 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Στο πλαίσιο αυτό, χαίρομαι για τον σαφή διαχωρισμό που προτείνεται μεταξύ των δημοσίων συμβάσεων και των εκχωρήσεων, και για την έκκληση για ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας στον τελευταίο αυτόν τομέα.
Παρότι λυπάμαι πραγματικά που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επέλεξε να μην επεκτείνει αυτή την προσέγγιση στις θεσμικές συμπράξεις μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, οι τροπολογίες που εγκρίθηκαν στην Ολομέλεια αποτελούν αναγνωρισμένη πρόοδο προς τον μελλοντικό καθορισμό των εσωτερικών υπηρεσιών, δηλαδή προς τη μεγαλύτερη εξασφάλιση των ευρωπαϊκών τοπικών αρχών.
Παρότι αυτό το ενδιάμεσο κείμενο δεν είναι ολοκληρωμένο, παρουσιάζει κατά την άποψή μου σημεία που εξηγούν την τελική ευνοϊκή ψήφο μου, στοιχεία που η Επιτροπή έχει τώρα την ευθύνη να εντάξει πλήρως στις μελλοντικές της προτάσεις επί του θέματος.
Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το κοινοτικό νομικό πλαίσιο των συμπράξεων μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) χρειάζεται πράγματι αποσαφήνιση. Ωστόσο, αυτή η αποσαφήνιση πρέπει να τηρεί ορισμένες αρχές: ειδικότερα, δεν πρέπει να σχετίζεται μόνο με τις συμπράξεις μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα· πρέπει να βασίζεται στη διάκριση μεταξύ, αφενός, των συμπράξεων/συμβάσεων και, αφετέρου, των συμπράξεων/εκχωρήσεων, σεβόμενη τα χαρακτηριστικά τους και, ως εκ τούτου, αποφεύγοντας νέους ειδικούς διακανονισμούς των ΣΔΙΤ· πρέπει να μην αμφισβητεί τους κανόνες της διαδικασίας διαπραγμάτευσης που εφαρμόζονται για τις εκχωρήσεις· πρέπει να προσφέρει στις εθνικές δημόσιες αρχές την ελευθερία να επιλέγουν τη διάρθρωση (δημιουργία εταιρειών μεικτής οικονομίας ή άλλων νομικών μορφών, δημόσιος μηχανισμός ελέγχου μιας ιδιωτικής επιχείρησης, ανάθεση σε τρίτους κλπ.) και, τέλος, πρέπει να διασφαλίζεται ότι κάθε κοινοτική πρωτοβουλία θα συνάδει με τις ανάγκες των δημοσίων υπηρεσιών και των σχετικών εθνικών επιλογών.
Τίποτε από αυτά δεν ενδέχεται να απαιτήσει την έγκριση νέων δεσμευτικών νομικών κειμένων, αλλά, εφόσον η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης μοιάζει αναπόφευκτη στα θέματα αυτά, ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να μην οδηγεί στη δημιουργία γραφειοκρατικών μηχανισμών, το μυστικό των οποίων φαίνεται να γνωρίζει η Ευρώπη των Βρυξελλών.
Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, είναι η κερκόπορτα διείσδυσης και παραχώρησης στο ιδιωτικό κεφάλαιο του τομέα των δημόσιων υπηρεσιών. Αποτελεί τη βασική κατεύθυνση του ευρωπαϊκού κεφαλαίου για να οικειοποιηθεί τις δημόσιες υποδομές και υπηρεσίες, παρακάμπτοντας εμπόδια και προβλήματα που συναντά.
Είναι επίσης το μέσο για να εξαγοραστούν συνειδήσεις, να αποπροσανατολιστεί το λαϊκό κίνημα, να περιοριστεί η στήριξη του δημόσιου τομέα, με μια σταδιακή ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, ιδιαίτερα σε επίπεδα ΟΤΑ. Στόχος η αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου και η εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης .
Οι όποιες προσπάθειες της έκθεσης για υπό όρους χρήση των ΣΔΙΤ και τον δημοκρατικό έλεγχο τους, δεν αποτελούν παρά άλλοθι και ευχολόγιο που τελικά διευκολύνει τον γενικευμένο και γρήγορο πολλαπλασιασμό της μεταφοράς υπηρεσιών κάτω από τον έλεγχο του ιδιωτικού κεφαλαίου με επιζήμιες συνέπειες για τους εργαζόμενους, συνέπειες που κεκαλυμμένα εμφανίζονται και στην ίδια την έκθεση.
Βασικό δεν είναι πως θα ισχύσουν οι κανόνες ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων και πως θα γίνονται οι συμβάσεις παραχώρησης. Σημαντικό είναι ότι η διαχείριση και παραχώρηση του δημόσιου πλούτου συνοδεύονται με την επίθεση στα δικαιωμάτων των εργαζομένων για να κερδοφορήσει το κεφάλαιο.
Καταψηφίζουμε την έκθεση και καλούμε τους λαούς να αντιπαλέψουν την ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου και την πολιτική της ΕΕ .
Marian Harkin (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να δώσω την αιτιολόγηση ψήφου μου επί της παραγράφου 4 της έκθεσης Schroedter σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων.
Υποστηρίζω την πρόταση οδηγίας σχετικά με τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για τα πληρώματα πλοίων που παρέχουν υπηρεσίες τακτικών επιβατικών και εμπορευματικών μεταφορών μεταξύ των κρατών μελών. Με χαροποίησε ιδιαιτέρως που είδα το Κοινοβούλιο να πράττει το ίδιο.
Αυτή η στάση μου οφείλεται στην εμπειρία μας στην Ιρλανδία με αυτό που συνέβη στους εργαζόμενους στα φεριμπότ και τους εργαζόμενους –η πλειονότητα των οποίων ήταν αλλοδαποί– που τους αντικατέστησαν στην Irish Ferries. Είχαμε μια τεκμηριωμένη περίπτωση –και αυτό είναι αρκετά πρόσφατο, κύριε Πρόεδρε– όπου ένας συγκεκριμένος εργαζόμενος αμειβόταν με περίπου 1 ευρώ την ώρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κατώτατος μισθός στην Ιρλανδία είναι πάνω από 8 ευρώ την ώρα.
Οι αποχωρήσεις πλεονάζοντος προσωπικού ήταν αναγκαστικές, όχι εθελούσιες, καθώς η πρόταση εθελουσίας αποχώρησης περιλάμβανε σημαντικές περικοπές των αποδοχών και σημαντική υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας. Οι κενές θέσεις εργασίας που προέκυψαν από τις αναγκαστικές απολύσεις καλύφθηκαν κατά κύριο λόγο από αλλοδαπούς εργαζομένους, πολλοί από τους οποίους αμείβονταν με το μισό του κατώτατου μισθού στην Ιρλανδία. Αυτή η κατάσταση απλώς εκμεταλλεύεται όλους τους εργαζομένους, δεν προσφέρει καμία προστασία, προωθεί την ξενοφοβία και ταιριάζει επακριβώς στην περιγραφή του «αγώνα δρόμου προς το χειρότερο».
Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Οι βασικές αρχές της ΕΕ για την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και υπηρεσιών στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαγορεύουν οποιαδήποτε διάκριση λόγω εθνικότητας κατά των εργαζομένων από άλλα κράτη μέλη σε θέματα απασχόλησης, αμοιβής ή σε οποιοδήποτε άλλο θέμα συναφές με την εργασία.
Ποια είναι η πραγματικότητα, ωστόσο; Ορισμένα κράτη μέλη εμμένουν ακόμη στις μεταβατικές περιόδους που ισχύουν για τη δημιουργία αγορών εργασίας. Η οδηγία για την απόσπαση εργαζομένων συνδέεται στενά με την οδηγία για τις υπηρεσίες και , παρά τον έντονο και δικαιολογημένο αγώνα των βουλευτών του ΕΚ από τα νέα κράτη μέλη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην πρώτη ανάγνωση άφησε απέξω τα άρθρα 24 και 25 από το σχέδιο οδηγίας για τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά.
Θεωρούμε ότι τα άρθρα αυτά είναι καίρια, καθώς οι βασικές ιδέες της οδηγίας για την απόσπαση των εργαζομένων ερμηνεύονται διαφορετικά στα διάφορα κράτη μέλη, και οι εργαζόμενοι δεν γνωρίζουν σε γενικές γραμμές τα δικαιώματά τους, τα οποία διασφαλίζει η οδηγία. Δυστυχώς, πρέπει να επισημάνω ότι μια κατευθυντήρια γραμμή της Επιτροπής δε μπορεί να επιλύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι στα κράτη μέλη ως αποτέλεσμα της ανεπαρκούς εφαρμογής της οδηγίας για την απόσπαση των εργαζομένων.
Ψήφισα κατά της έκθεσης Schroedter διότι δεν περιελάμβανε τις βασικές τροπολογίες που αποσκοπούσαν στη διασφάλιση μεγαλύτερης κινητικότητας στο εσωτερικό της αγοράς εργασίας της ΕΕ. Ανησυχώ διότι θεωρώ ότι η θέση που επιλέγει η εισηγήτρια θα επιφέρει περιττά εμπόδια στη δημιουργία θέσεων εργασίας και θα οδηγήσει στην αποτυχία της προσπάθειάς μας να καταστήσουμε την εσωτερική αγορά υπηρεσιών πλήρως λειτουργική.
Richard Corbett (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σκέφτηκα πως ίσως θα θέλατε να μάθετε ότι ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος που υιοθετήσαμε βάσει της έκθεσης Schroedter από την Επιτροπή Απασχόλησης, γιατί πιστεύω ότι το γενικό του μήνυμα, που είναι ότι χρειαζόμαστε καλύτερη εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας και όχι νέα νομοθεσία, είναι το σωστό αυτή τη στιγμή.
Ωστόσο, νομίζω ότι εν ευθέτω χρόνω, αφού αξιολογήσουμε αν καταφέραμε να εξασφαλίσουμε την καλύτερη εφαρμογή αυτής της νομοθεσίας στο εγγύς μέλλον, θα χρειαστεί να επανέλθουμε στο ερώτημα αν η αρχική οδηγία χρειάζεται τροποποίηση, ενημέρωση ή βελτίωση με άλλους τρόπους.
Philip Bushill-Matthews (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Για τις εταιρείες μιας χώρας που επιθυμούν να αποσπάσουν νόμιμα εργαζομένους για να δουλέψουν σε άλλη χώρα της ΕΕ, η διαδικασία θα πρέπει να απλοποιηθεί και όχι να επιβαρυνθεί με ακόμη περισσότερη γραφειοκρατία. Το Κοινοβούλιο δεν θα πρέπει να δώσει την έγκρισή του σε πρακτικές που έχουν θεωρηθεί παράνομες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και δυσανάλογες από την Επιτροπή. Η έκθεση Schroedter για την απόσπαση εργαζομένων ζητεί πρόσθετη γραφειοκρατία, όπως προηγούμενες δηλώσεις των εταιρειών που σκοπεύουν να αποσπάσουν εργαζομένους και την απαίτηση να κρατούν λεπτομερή αρχεία της ώρας προσέλευσης και αποχώρησης κλπ. Αυτού του είδους οι πρακτικές είναι δυσανάλογες, προάγουν τον προστατευτισμό και υπονομεύουν την οδηγία για τις υπηρεσίες. Η εκπομπή αυτού του μηνύματος υπονομεύει τη δέσμευση της ΕΕ στη στρατηγική της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση.
Το κείμενο της Επιτροπής είναι λογικό και πρακτικό. Αυτή η σοσιαλιστική έκθεση προσπαθεί να στρέψει το κείμενο σε λάθος κατεύθυνση. Σ’ αυτό το πλαίσιο οι βρετανοί Συντηρητικοί αδυνατούν να υποστηρίξουν αυτήν την έκθεση.
Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Η έκθεση επισημαίνει ότι η οδηγία για την απόσπαση των εργαζομένων δεν εφαρμόζεται πλήρως από όλα τα κράτη μέλη. Επομένως, είναι αναγκαίο να υιοθετηθεί μια σειρά μέτρων προκειμένου να μπορέσουν πραγματικά τα κράτη μέλη να εγγυηθούν ελάχιστες προδιαγραφές προστασίας και όρους απασχόλησης για τους εργαζόμενους που απασχολούνται προσωρινά σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ. Η Λίστα του Ιουνίου τάσσεται υπέρ της εφαρμογής της νομοθεσίας της χώρας υποδοχής στα άτομα που εργάζονται σε άλλο κράτος μέλος. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που δηλώσαμε με σαφήνεια στις συζητήσεις για την οδηγία για τις υπηρεσίες. Βάσει του ανωτέρου συλλογισμού, επέλεξα να ψηφίσω υπέρ της έκθεσης στο σύνολό της.
Marian Harkin (ALDE), γραπτώς. – (EN) Επιθυμώ να δώσω μια σύντομη εξήγηση όσον αφορά την παράγραφο 4 του πρωτότυπου κειμένου της έκθεσης Schroedter σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 96/71 για την απόσπαση εργαζομένων. Υποστηρίζω την πρόταση οδηγίας σχετικά με τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για τα πληρώματα πλοίων που παρέχουν υπηρεσίες τακτικών επιβατικών και εμπορευματικών μεταφορών μεταξύ των κρατών μελών. Το κάνω αυτό εξαιτίας της εμπειρίας μας στην Ιρλανδία και αυτών που συνέβησαν στους ιρλανδούς εργαζόμενους και στους αλλοδαπούς ως επί το πλείστον εργαζόμενους που τους αντικατέστησαν στα ιρλανδικά πλοία. Είχαμε μία τεκμηριωμένη κατάσταση όπου ένας συγκεκριμένος εργαζόμενος πληρωνόταν περίπου 1 ευρώ την ώρα ως κομμωτής· και αξίζει να σημειωθεί ότι ο κατώτατος μισθός στην Ιρλανδία είναι πάνω από 8 ευρώ την ώρα. Μετά τις απολύσεις πλεονάζοντος προσωπικού –οι οποίες ήταν αναγκαστικές, όχι εθελοντικές, γιατί η πρόταση εθελουσίας αποχώρησης ενείχε σημαντικές μισθολογικές περικοπές και σημαντική επιδείνωση των συνθηκών εργασίας– οι κενές θέσεις που προέκυψαν από τις αναγκαστικές απολύσεις πληρώθηκαν από αλλοδαπούς ως επί το πλείστον εργαζομένους, πολλούς με τον μισό από τον κατώτατο μισθό της Ιρλανδίας. Αυτή η κατάσταση απλά εκμεταλλεύεται τους εργαζομένους, δεν προσφέρει καμία προστασία, προωθεί την ξενοφοβία και σίγουρα ταιριάζει με την περιγραφή του «αγώνα δρόμου προς τον πάτο».
Marie-Noëlle Lienemann (PSE), γραπτώς. – (FR) Η εισηγήτρια επιδιώκει, εύλογα, να αντισταθμίσει τις φιλελεύθερες, και δυστυχώς χρόνιες, υπερβολές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Είναι απαράδεκτο να προσπαθεί η Επιτροπή, στην ανακοίνωσή της, να επανεισαγάγει την αρχή της χώρας προέλευσης παρότι την έχει απορρίψει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά την ψηφοφορία σχετικά με την οδηγία για τις υπηρεσίες. Συμφωνώ με την εισηγήτρια, η οποία απαιτεί την αυστηρή εφαρμογή και έλεγχο αυτής της οδηγίας το ταχύτερο δυνατόν, καθώς και τη θέσπιση ποινικών κυρώσεων.
Η Επιτροπή πρέπει να δεχτεί τη νομολογία του Δικαστηρίου, η οποία θεσπίζει τη διαφορά μεταξύ ανεξάρτητων εργαζομένων και αποσπασμένων εργαζομένων και προβλέπει πιο ευνοϊκά κοινωνικά πρότυπα για τους τελευταίους.
Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Ό,τι εξαιρέθηκε από την πρώτη ψηφοφορία στην Οδηγία Bolkestein επανέρχεται με τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή της Οδηγίας 96/71 για την απόσπαση εργαζομένων, ώστε να ολοκληρωθεί το κακούργημα ενάντια στην εργατική τάξη. Χρησιμοποιώντας τη νομολογία του Δικαστηρίου η Επιτροπή προχωρεί στην ανατροπή και αυτών των ελλιπών και περιορισμένων κανόνων προστασίας που είχαν κατακτήσει οι εργαζόμενοι, καταργεί κάθε έλεγχο για τους αποσπασμένους εργαζόμενους από το κράτος υποδοχής, υπονομεύοντας τις Σ.Σ.Ε. και τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων γενικότερα.
Οι πολιτικοί εκφραστές του ευρωπαϊκού κεφαλαίου (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες και Φιλελεύθεροι) που τον Φλεβάρη του 2006 υπερψήφισαν την Οδηγία Bolkestein στο Ευρωκοινοβούλιο, με έναν νέο απαράδεκτο συμβιβασμό στην Έκθεση για την Ανακοίνωση της Επιτροπής ψελλίζουν χλιαρές συστάσεις, διευκολύνοντας τους χειρισμούς της Ε.Ε. για τη χειραγώγηση του εργατικού κινήματος. Προσφέρουν, μία ακόμη υπηρεσία στην επιδίωξη των μονοπωλιακών ομίλων για αύξηση των κερδών τους μέσα από την υπερεκμετάλλευση της εργατικής τάξης.
Η κλιμάκωση της πάλης της εργατικής τάξης, των εργαζομένων γενικότερα, ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ αποτελεί επιτακτική ανάγκη και μοναδικό δρόμο προκειμένου να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας.
Claude Moraes (PSE), γραπτώς. – (ΕΝ) Το Εργατικό Κόμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της έκθεσης Schroedter σχετικά με την οδηγία περί αποσπάσεως εργαζομένων, καθώς είναι αναγκαία η βελτίωση της εφαρμογής αυτής της σημαντικής νομοθεσίας για τη διευκόλυνση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων.
Ωστόσο, το Εργατικό Κόμμα αναγνωρίζει ότι τα κράτη μέλη έχουν διαφορετικούς μηχανισμούς επιβολής και ότι ενδέχεται να υπάρχουν διαφορές, για παράδειγμα, στις απαιτήσεις πληροφόρησης μεταξύ των κρατών μελών. Κάθε απαίτηση πρέπει να είναι αναλογική και δικαιολογημένη. Είναι σημαντικό να μην προσθέσει αυτή η νομοθεσία περιττές επιβαρύνσεις στις επιχειρήσεις και να μην παρεμβαίνει στο δικαίωμα των αλλοδαπών παρόχων υπηρεσιών να αποσπούν εργαζομένους.
Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. (NL) Η οδηγία για την απόσπαση των εργαζομένων 96/71/ΕΚ είναι ένα σημαντικό ορόσημο στην ευρωπαϊκή εργασιακή νομοθεσία. Η έκθεση Schroedter υπογραμμίζει τα προβλήματα με την εφαρμογή της οδηγίας, ανταποκρινόμενη κατ’ αυτόν τον τρόπο σε μια ανακοίνωση της Επιτροπής –για την οποία είχε δοθεί ανάλογη υπόσχεση ήδη από το 2004 αλλά παρουσιάστηκε μόλις τον Απρίλιο του 2006– στην οποία η Επιτροπή προσπάθησε, αναφερόμενοι σε αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, να περιορίσει τα μέτρα ελέγχου που έχουν στη διάθεσή τους τα κράτη μέλη.
Η έκθεση Schroedter αποκαθιστά την ισορροπία μεταξύ της οικονομικής ελευθέρωσης και της κοινωνικής προστασίας. Κατά συνέπεια, ορισμένα διοικητικά μέτρα (για παράδειγμα, η κοινωνική επιθεώρηση της ψευδοαυταπασχόλησης, συλλογικές συμβάσεις εργασίας) δεν μπορούν να θεωρούνται πλέον περιοριστικά για την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό των αγορών εργασίας της ΕΕ, γνώμη την οποία συμμερίζεται επίσης το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Οι προϋποθέσεις που αφορούν τις ελάχιστες αμοιβές, τις συνθήκες εργασίας και την υγεία και την ασφάλεια στον χώρο εργασίας, καθώς και η αρχή της χώρας υποδοχής είναι σημαντικά μέσα για την πρόληψη του κοινωνικού ντάμπινγκ και του αθέμιτου ανταγωνισμού. Ταυτόχρονα, εξασφαλίζουν ότι οι εργαζόμενοι και οι παροχείς υπηρεσιών θα τυγχάνουν δίκαιης μεταχείρισης. Χάρη σε αυτή την έκθεση, η νεοφιλελεύθερη πορεία που ακολουθεί η Ευρώπη εδώ και χρόνια αποκτά μια πιο κοινωνική διάσταση. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να αναλάβει την ευθύνη του σε σχέση με την κοινωνική προστασία των εργαζομένων, και για τον λόγο αυτόν υποστηρίζω την έκθεση Schroedter.
Konrad Szymański (UEN), γραπτώς. (PL) Η έκθεση Schroedter σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για την απόσπαση των εργαζομένων υπονομεύει όλες τις πολύτιμες διατάξεις που διαφυλάσσονται στις κατευθύνσεις για την απόσπαση εργαζομένων, που δημοσίευσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά τον συμβιβασμό που επιτεύχθηκε επί της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Από πολιτική άποψη, αυτό ισοδυναμεί με υπαναχώρηση από τον συμβιβασμό που επιτεύχθηκε με τόση δυσκολία.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε στόχο να καταδείξει (σε ένα μη δεσμευτικό έγγραφο) ότι υπάρχουν ανώτερα όρια στην κοινωνική προστασία και τη διοικητική ρύθμιση της αγοράς, και ότι τα κράτη μέλη δεν μπορούν να τα υπερβαίνουν προκειμένου να αποφύγουν την παραβίαση της αρχής της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών (μέχρι τη θέση σε ισχύ της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η οδηγία για την απόσπαση των εργαζομένων παραμένει η κύρια νομική βάση για την αγορά υπηρεσιών).
Η έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων υπονομεύει όλες τις βασικές διατάξεις των προαναφερόμενων κατευθύνσεων για την απασχόληση των εργαζομένων. Υπερασπίζεται το σκανδαλώδες status quo στην αγορά υπηρεσιών, όπου εταιρίες από τα νέα κράτη μέλη ταλαιπωρούνται συστηματικά από τις διοικητικές αρχές έτσι ώστε να περιοριστεί ο ανταγωνισμός. Πρόκειται για μια απλή και σαφή περίπτωση προστατευτισμού, μόνο που εφαρμόζεται στο όνομα των εργαζομένων και της κοινωνικής προστασίας.
Bernadette Vergnaud (PSE), γραπτώς. – (FR) Είναι γεγονός: η οδηγία για την απόσπαση των εργαζομένων δεν έχει εφαρμοστεί σωστά σε ορισμένα κράτη μέλη και δεν πληροί τους στόχους της. Αυτό οφείλεται στις διαφορετικές ερμηνείες ορισμένων βασικών εννοιών (εργαζόμενος, ελάχιστος μισθός και υπεργολαβία), στη δυσκολία παρακολούθησης της συμμόρφωσης προς την οδηγία και στη δυσκολία απόκτησης πληροφοριών, τόσο για τους εργαζομένους όσο και για τις ΜΜΕ.
Ένα αποτελεσματικό σύστημα συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών απαιτεί αύξηση της συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων, παροχή περισσότερων πληροφοριών στους αποσπασμένους εργαζόμενους σχετικά με τα δικαιώματά τους, και παροχή στις επιχειρήσεις, και κυρίως στις ΜΜΕ και τις βιοτεχνίες, εταίρων επικοινωνίας.
Τέλος, είναι πλέον απαραίτητο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναζητήσει εποικοδομητικές λύσεις για την πρόληψη και εξάλειψη του αθέμιτου ανταγωνισμού, όπως εκφράζεται από τις εταιρείες «γραμματοκιβώτια» ή ακόμα τις διπλές αποσπάσεις από το ένα κράτος στο άλλο, καθώς και το κοινωνικό ντάμπινγκ που απορρέει από την καταχρηστική απόσπαση εργαζομένων, κυρίως μέσω «ψευδούς αυτοαπασχόλησης».
Δεν πρόκειται για τροποποίηση του κεκτημένου της οδηγίας, αλλά για βελτίωσή του. Για τον λόγο αυτόν, ψήφισα υπέρ της έκθεσης ιδίας πρωτοβουλίας της κ. Schroedter.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Το Κοινοβούλιο τήρησε το ετήσιο τελετουργικό της επικύρωσης της νομισματικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Αν και η έκθεση απευθύνει έκκληση για σύνεση σε σχέση με τις αυξήσεις των επιτοκίων και τις επενδύσεις, οι βασικές προτεραιότητές της είναι η σταθερότητα των τιμών και η δημοσιονομική εξυγίανση, που θα υπονομεύσουν την οικονομική μεγέθυνση, την απασχόληση και την αγοραστική δύναμη των ατόμων από αυτά που κερδίζουν. Όταν, αυτό που χρειάζεται, σε αντίθεση με τον θεμελιώδη στόχο της ΕΚΤ, είναι οικονομικές και κοινωνικές ανησυχίες, η συνταγή είναι και πάλι η ίδια, δηλαδή διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και στην κοινωνική ασφάλιση, και αυτό δεν αποτελεί έκπληξη.
Λέγοντας ότι το σύστημα διορισμού μελών στην εκτελεστική επιτροπή λειτούργησε καλά και ότι τα μέλη της δεν πρέπει να επιλέγονται βάσει εθνικότητας, η έκθεση παραβλέπει το γεγονός ότι αυτό το σύστημα λειτουργεί πάντα με βάση την εναλλαγή μεταξύ των εθνικοτήτων των μεγαλύτερων δυνάμεων της ΕΕ. Το μόνο αποτέλεσμα που έχει αυτό, σε ένα σύστημα εκ περιτροπής στο διοικητικό συμβούλιο που υιοθετήθηκε το 2003, είναι να αποκλείονται οι μικρές χώρες από την ψηφοφορία για αποφάσεις σε θέματα νομισματικής πολιτικής. Το Κοινοβούλιο έχει δηλώσει ότι είναι αντίθετο σε μια τέτοια κατάσταση, διότι θεωρεί το σύστημα αυτό περίπλοκο και άδικο και προτείνει αντ’ αυτού ένα διοικητικό συμβούλιο που θα αποτελείται από εννέα μόνο μέλη. Δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς ποιοι θα συμμετέχουν σε αυτό και ποιοι όχι. Για όλους αυτούς τους λόγους είμαστε αναγκασμένοι να καταψηφίσουμε την έκθεση.
Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η έκθεση της κ. Bérès ισοδυναμεί, κατά τη γνώμη μου, με διαπίστωση της αποτυχίας της νομισματικής πολιτικής που έχει εφαρμόσει η ΕΚΤ. Ειλικρινά, τα μόνα πραγματικά θετικά στοιχεία που περιέχει είναι το κέρδος που αποκομίζει η Τράπεζα και το γεγονός ότι έχει καταφέρει τουλάχιστον να δημιουργήσει θέσεις εργασίας εντός των τειχών της, εφόσον οι εργαζόμενοί της (αν και μόνο ο Θεός ξέρει τι κάνουν) έχουν αυξηθεί κατά 86% σε μια περίοδο επτά ετών.
Βρισκόμαστε σήμερα σε ένα σημείο όπου για να γίνει το ευρώ πιο δημοφιλές στους ευρωπαίους πολίτες, η εισηγήτρια ζητά να αλλάξουμε τα χαρτονομίσματα για να αντικαταστήσουμε τις εικόνες αυτών των ανύπαρκτων γεφυρών με προσωπικότητες, τοπία και πραγματικά μνημεία που έχουν ριζώσει στον πολιτισμό της ηπείρου μας.
Οι συνάδελφοί μου από το Εθνικό Μέτωπο και εγώ ο ίδιος είχαμε αρκετές φορές την ευκαιρία να εκφράσουμε εδώ την άποψή μας για την πολιτική αυτή, για το καταστροφικό της αποτέλεσμα στην απασχόληση και στην αγοραστική δύναμη των Ευρωπαίων, για την εστίασή της σε δημοσιονομικούς και όχι σε οικονομικούς στόχους, για την επιβλαβή απουσία συναλλαγματική πολιτικής και, τώρα, για την πολιτική αύξησης των επιτοκίων, η οποία θα εμποδίσει ακόμα περισσότερο την ανάπτυξη. Η άποψή μας δεν έχει αλλάξει.
Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Σε ένα δημοψήφισμα, ο σουηδικός λαός απέρριψε την εισαγωγή του ευρώ με μεγάλη πλειοψηφία. Υποστηρίζω ολόψυχα αυτή τη θέση. Η έκθεση περιέχει ψήγματα προπαγάνδας υπέρ του ευρώ και δε μπορώ να δώσω τη στήριξή μου σε αυτό. Η παράγραφος 26 προτείνει μέτρα που πρέπει να ληφθούν προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι Ευρωπαίοι δεν θα αποστασιοποιηθούν από το ευρώ. Η παράγραφος 27 περιέχει προπαγάνδα υπέρ του Συντάγματος. Είμαι αντίθετη σε τέτοιου είδους διατυπώσεις και καταψήφισα την έκθεση στο σύνολό της.
Timothy Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Η πολιτική του Συντηρητικού Κόμματος σε σχέση με το ευρώ είναι ξεκάθαρη: είμαστε ακλόνητα αποφασισμένοι να διατηρήσουμε τη λίρα. Εντούτοις, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση γενικά και η ζώνη του ευρώ ειδικότερα είναι οι μεγαλύτεροι εμπορικοί μας εταίροι, είμαστε πάντα σε επαγρύπνηση έναντι της ανάγκης σταθερότητας του ευρώ, καθώς επηρεάζει άμεσα την ευημερία της Βρετανίας. Επιφυλασσόμαστε, επομένως, του δικαιώματος να ακουγόμαστε όταν πιστεύουμε ότι ασκείται αδικαιολόγητη πολιτική πίεση κατά της ανεξαρτησίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Τον τελευταίο χρόνο, καθώς τα επιτόκια ανέβηκαν από το ιστορικά χαμηλό επίπεδό τους, η ΕΚΤ υφίσταται πολιτική επίθεση και καταβλήθηκε προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί αυτή η έκθεση για παρέμβαση στη διοίκησή της. Ευτυχώς, η έκθεση στην τελική της μορφή σεβάστηκε την ανεξαρτησία της ΕΚΤ και κάναμε επομένως το εξαιρετικό βήμα να την εγκρίνουμε για να γίνει γνωστή η δέσμευσή μας υπέρ μιας υγιούς νομισματικής πολιτικής.
Carl Lang (NI), γραπτώς. – (FR) Από την εισαγωγή του ευρώ πριν από επτά χρόνια, η αγοραστική δύναμη των Ευρωπαίων έχει μειωθεί σημαντικά. Στην «ευρωζώνη» διαπιστώσαμε πραγματική αύξηση στις τιμές των καταναλωτικών ειδών και της ψυχαγωγίας, και ακόμα πιο έντονη αυξητική τάση στα ακίνητα λόγω ελλιπούς επίβλεψης των κερδοσκοπικών κεφαλαίων. Έτσι, χωρίς να αναφερθούμε στην υπερχρέωση, οι εργατικές και οι μεσαίες τάξεις είναι αυτές που έχουν πληγεί περισσότερο.
Η οικονομική ανάπτυξη της «ευρωζώνης» έχει μάλιστα μειωθεί: το ΑΕγχΠ πέρασε από αύξηση της τάξης του 1,8% το 2004 σε αύξηση της τάξης του 1,4% το 2005. Οι προοπτικές για την περίοδο 2007-2013 είναι ακόμα πιο ανησυχητικές επειδή το ευρώ θα θέσει σε μεγαλύτερο ακόμα κίνδυνο την ευρωπαϊκή ανάπτυξη όταν η συναλλαγματική του ισοτιμία θα γίνει υπερβολικά ευνοϊκή απέναντι στο δολάριο.
Η τράπεζα αυτή δεν χαρακτηρίζεται μόνο, με τις έντονα ευρωπαϊκές βάσεις και φιλοσοφία της, από δημοκρατικό έλλειμμα και έλλειψη διαφάνειας, αλλά δεν θα επιτύχει και κανέναν από τους οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτοί οι δείκτες πρέπει να καταστήσουν κατανοητό ότι πρέπει να βγούμε από την ευρωζώνη και ότι τα έθνη πρέπει να ανακτήσουν τις αρμοδιότητές τους όσον αφορά τις οικονομικές, κοινωνικές και νομισματικές αποφάσεις σε μια ελεύθερη Ευρώπη όπου επικρατεί κυρίως η εθνική και κοινοτική προστασία και προτίμηση.
Peter Skinner (PSE), γραπτώς. – (EN) Αν και θα συμφωνούσα με τα κύρια σημεία αυτής της έκθεσης, ιδιαίτερα στον τομέα της διαφάνειας και του ελέγχου, υπάρχει ένα ζήτημα το οποίο πιστεύω ότι χρειάζεται λεπτό χειρισμό – τα αμοιβαία κεφάλαια υψηλού κινδύνου.
Είναι σκόπιμο να κρατήσουν όλες οι κεντρικές νομισματικές αρχές μία προσέγγιση επαγρύπνησης έναντι των αμοιβαίων κεφαλαίων υψηλού κινδύνου. Ωστόσο, η έκκληση για έρευνα προκειμένου να προαχθεί η ρύθμιση είναι πρόωρη. Η ανάγκη ρύθμισης ενδέχεται να είναι δυσανάλογη με οποιαδήποτε δυνητική απειλή θεωρείται πως ενέχουν αυτά τα κεφάλαια.
Sahra Wagenknecht (GUE/NGL), γραπτώς. (DE) Η ΕΚΤ ισχυρίζεται επανειλημμένα ότι η σταθερότητα των τιμών αποτελεί τη συμβολή της στην δημιουργία θέσεων εργασίας και στην ανάπτυξη. Η σταθερότητα των τιμών υφίσταται στην ζώνη του ευρώ. Σε αρκετούς τομείς πράγματι, η συνολική αύξηση των τιμών κάτω του δύο τοις εκατό σημαίνει ακόμα και αποπληθωρισμό. Ωστόσο, με την παραμικρή οικονομική ανάκαμψη στην ζώνη του ευρώ, η ΕΚΤ, τυφλά προσηλωμένη στη σταθερότητα των τιμών, έχει μόνο μία απάντηση: την αύξηση των επιτοκίων. Και προβαίνει στην αύξηση αυτή παρά το γεγονός ότι δεν υφίσταται ούτε το παραμικρό σημάδι πληθωριστικών τάσεων, παρά το γεγονός ότι επικρατεί η ίδια μαζική ανεργία και οι μισθοί αυξάνονται με βραδύτερο ρυθμό από ό,τι η παραγωγικότητα, κάτι που μακροπρόθεσμα είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε σοβαρές ανισότητες στην εθνική οικονομία. Προβαίνει στην αύξηση αυτή παρά το γεγονός επίσης ότι ακόμα και οι κεφαλαιαγορές μας δείχνουν με εξαιρετικά χαμηλά μακροπρόθεσμα επιτόκια ότι δεν αναμένουν στο μέλλον ούτε μεγάλη αύξηση των τιμών ούτε βιώσιμη οικονομική ανάκαμψη. Και εάν στρέψουμε το βλέμμα μας πέρα από τον Ατλαντικό, δεν έχουν και πολλούς λόγους για το αντίθετο.
Η παρούσα έκθεση στην αρχική της μορφή είχε το θάρρος να λάβει επικριτικές θέσεις. Δυστυχώς, ελάχιστες από αυτές παρέμειναν μετά την ψηφοφορία στην Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, τη στιγμή μάλιστα που η κριτική είναι περισσότερο από αναγκαία.
Χρειαζόμαστε επιτέλους στην Ευρώπη μια διαφορετική νομισματική πολιτική: μια πολιτική η οποία δεν θα καθοδηγείται από νομισματικά δόγματα, αλλά από κοινωνική υπευθυνότητα· μια πολιτική η οποία θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα της μεγάλης πλειονότητας των Ευρωπαίων και όχι τα συμφέροντα των οικονομικών καρχαριών και της ευρωπαϊκής οικονομικής ελίτ.