Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2006 - Στρασβούργο

18. Η εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για την Ασφάλεια στο πλαίσιο της ΕΠΑΑ (συνέχεια της συζήτησης)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συνέχιση της συζήτησης της έκθεσης του κ. von Wogau σχετικά με την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας στο πλαίσιο της ΕΠΑΑ.

  Tunne Kelam (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τον εισηγητή για την παρουσίαση μιας ολοκληρωμένης ανάλυσης των τρεχόντων προβλημάτων της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας και για την αξιολόγηση των απειλών κατά του σύγχρονου κόσμου. Ένα παράδειγμα αυτών των απειλών: στην παράγραφο 10, η έκθεση τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να είναι σε θέση να συμβάλει σημαντικά προκειμένου να προωθεί τον περιφερειακό αφοπλισμό.

Θα ήθελα να επιστήσω προσοχή στην περιοχή του Καλίνινγκραντ, έναν στρατιωτικοποιημένο ρωσικό θύλακα μέσα στην ΕΕ. Το να συνεχίσουμε να προσποιούμαστε ότι αυτό το τελευταίο υπόλειμμα του Ψυχρού Πολέμου και της σοβιετικής επέκτασης είναι κάτι στο οποίο θα πρέπει να προσαρμοστούμε θα ήταν επικίνδυνο και παράλογο. Συνεπώς, η αποστρατικοποίηση αυτής της περιοχής, η οποία θα πρέπει να συνοδευτεί από τη δημιουργία ενός πιλοτικού σχεδίου για το Καλίνινγκραντ και από το άνοιγμά του στην ελεύθερη αγορά, πρέπει να είναι ένα από τα θέματα που θα τεθούν στην προσεχή διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Ρωσίας. Η έκθεση von Wogau παρουσιάζει με σαφήνεια τον τελικό στόχο μας. Είμαστε στην πορεία για μια Ένωση Ασφάλειας και Άμυνας. Ωστόσο, αυτό μας θυμίζει επίσης ότι η ΕΕ απέχει ακόμα πολύ από αυτόν τον στόχο. Απλά σημειώνουμε πρόοδο, αυξάνουμε τις ικανότητες και αναζητούμε πρόσθετα χρήματα.

Υπάρχουν ορισμένα προβλήματα που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε. Πρέπει να εγκαθιδρύσουμε μια κοινή αγορά στον τομέα της άμυνας, να προβλέψουμε έναν ευρωπαϊκό προϋπολογισμό που θα καλύπτει τόσο τις στρατιωτικές όσο και τις πολιτικές πτυχές της ασφάλειας και να εντείνουμε τη συνεργασία ανάμεσα στους υπουργούς Άμυνας της ΕΕ, με τελικό στόχο να δημιουργηθεί η θέση του αναπληρωτή ευρωπαίου υπουργού Εξωτερικών με αρμοδιότητα στην πολιτική ασφάλειας και άμυνας. Για τον σκοπό αυτό, είναι σημαντικό να αποφύγουμε την αλληλεπικάλυψη των προσπαθειών και να συντονίσουμε όλες αυτές τις δραστηριότητες με το ΝΑΤΟ. Είναι επιτακτική η ανάγκη να παράσχουμε την ίδια πρόσβαση σε δορυφορικά συστήματα πληροφοριών προς όλα τα κράτη μέλη σε κοινή βάση.

  Libor Rouček (PSE). – (CS) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, αναφέρεται συχνά στην Ευρώπη ότι υπάρχει κρίση στην εμπιστοσύνη των πολιτών για το ευρωπαϊκό σχέδιο και την ευρωπαϊκή πολιτική. Αυτός ο σκεπτικισμός είναι ανύπαρκτος όσον αφορά την πολιτική ασφάλειας και άμυνας. Όπως δείχνουν τα δημοψηφίσματα, πάνω από τα δύο τρίτα των Ευρωπαίων υποστηρίζουν αυτήν την πολιτική και πιστεύουν ότι οι κίνδυνοι που σχετίζονται με την τρομοκρατία, το οργανωμένο έγκλημα, τις περιφερειακές συγκρούσεις και τη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής απαιτούν μια κοινή, ευρωπαϊκή λύση.

Η έκθεση του κ. von Wogau απευθύνει έκκληση για μια κοινή λύση και για την ενίσχυση των στοιχείων της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας. Υποστηρίζω ολόψυχα αυτήν την έκκληση και τις προσπάθειες για την καθιέρωση της κοινοτικής ασφάλειας και άμυνας. Οι προτάσεις για τη δημιουργία μιας εσωτερικής αγοράς για την ανάπτυξη, την κατασκευή και την αγορά όπλων, ενός κοινού συστήματος επικοινωνιών και μέσων, καθώς και ευρωπαϊκών μηχανισμών πολιτικής προστασίας είναι κάποια από τα μέτρα που θεωρώ ότι αποτελούν βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η Ευρώπη χρειάζεται μια κοινή προσέγγιση στους κινδύνους της ασφάλειας και στις απειλές που αντιμετωπίζει, και η έκθεση του κ. von Wogau περιγράφει αυτήν την προσέγγιση με τρόπο ρεαλιστικό και εξαιρετικό.

  Alexander Lambsdorff (ALDE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις και η ΕΕ δεν πρέπει να κλείσει τα μάτια της μπροστά τους. Είναι βέβαιο ότι στο μέλλον η ΕΕ θα αναλαμβάνει ολοένα περισσότερες διεθνείς δεσμεύσεις και οι ανησυχητικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν είναι προάγγελοι αυτής της τάσης.

Χρειαζόμαστε αποτελεσματικούς μηχανισμούς λήψης αποφάσεων, μία σαφή δομή εντολών, σαφώς ορισμένες αρμοδιότητες, ικανό προσωπικό που θα μπορεί να παρέμβει γρήγορα και θα διαθέτει σύγχρονο εξοπλισμό, και τη διοικητική ικανότητα να στέλνουμε γρήγορα τα στρατεύματα εκεί που πρέπει. Η έκθεση von Wogau περιλαμβάνει αυτά τα αιτήματα, καθώς και προτάσεις για τη βελτίωσή τους. Γι’ αυτό, θα την υποστηρίξουμε.

Τα τελευταία χρόνια, η ΕΠΑΑ σημείωσε κάποιες προόδους. Οι μάχιμες μονάδες θα είναι πλήρως λειτουργικές από την 1η Ιανουαρίου 2007 και το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων διαπίστωσε στη χθεσινή του συνάντηση ότι σημειώθηκαν περαιτέρω βελτιώσεις στην ποιότητα του εξοπλισμού των δυνάμεων των κρατών μελών. Ο ευρωπαϊκός οργανισμός άμυνας συνεισφέρει σημαντικά στην εναρμόνιση της αγοράς εξοπλισμών και στον συντονισμό των κοινών ερευνητικών σχεδίων στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας.

Πρέπει ωστόσο να πούμε ότι αυξάνονται τα σχέδια κοινοτικών αποστολών εκτός προϋπολογισμού και η τάση αυτή εξακολουθεί να προκαλεί ανησυχία. Η αύξηση του αριθμού των αποστολών προϋποθέτει ότι διαθέτουν δημοκρατική νομιμοποίηση, αλλά αυτό δεν μπορεί να εξασφαλιστεί όταν ο οικονομικός σχεδιασμός γίνεται χωρίς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, γιατί έτσι δημιουργείται αδικαιολόγητη έλλειψη διαφάνειας. Η έκθεση περιλαμβάνει σαφείς και αναζωογονητικές προτάσεις για το πώς μπορεί να αποφευχθεί αυτό, τις οποίες μπορούμε επίσης να υποστηρίξουμε πλήρως.

Θα ήθελα να προσθέσω ότι πιστεύω πως θα έπρεπε να κάνουμε αυτήν τη συζήτηση στις Βρυξέλλες και όχι στο Στρασβούργο.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, ο σχεδιασμός της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας επηρεάστηκε από τρεις μεγάλες συζητήσεις διεθνούς χαρακτήρα: τη συζήτηση σχετικά με τις νέες απειλές που έπρεπε να αντιμετωπιστούν και τους τρόπους αντιμετώπισής τους, ειδικά μετά την 11η Σεπτεμβρίου· τη συζήτηση σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Ηνωμένα Έθνη ως παγκόσμιο και πολυμερές φόρουμ για την πρόληψη και τη διαχείριση των διαφορών· και τη συζήτηση σχετικά με τις δεσμεύσεις που πρέπει να αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να γίνει ένας πιο ενεργός, ικανός και συνεπής παράγοντας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας τονίζει επομένως ότι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουν σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι πολίτες της είναι η διεθνής τρομοκρατία, η διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, οι περιφερειακές συγκρούσεις, τα αποδιαρθρωμένα κράτη και το οργανωμένο έγκλημα.

Συμφωνώ φυσικά ότι αυτά τα προβλήματα είναι σημαντικά. Φοβάμαι, ωστόσο, ότι αυτός ο κατάλογος δεν δίνει αρκετή έμφαση σε άλλες πτυχές που πιστεύω ότι είναι εξίσου σημαντικές, αν όχι περισσότερο. Αναφέρομαι, για παράδειγμα, στη φτώχεια, στην έλλειψη ενός παγκόσμιου δικαστικού συστήματος, στη συλλογική ποινικοποίηση ομάδων και κοινοτήτων, στην αυξανόμενη στρατικοποίηση του πλανήτη, στον σφετερισμό των βασικών πόρων επιβίωσης των πιο φτωχών χωρών από τις πλούσιες χώρες, στη ρύπανση του περιβάλλοντος και στην καταστροφή των κοινωνικών οικοσυστημάτων.

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προσφέρει πάντα την πιο ενδεδειγμένη απάντηση, είτε από πολιτική είτε από διαρθρωτική άποψη. Έτσι, για παράδειγμα, για αρκετό καιρό ακούγαμε επιχειρήματα υπέρ της δημιουργίας ενός κοινού ευρωπαϊκού στρατού. Ωστόσο, αυτός ο στρατός θεωρείται συνήθως ως μια προσθήκη, ή, αν θέλετε, ως συμπλήρωμα, των 25 υφιστάμενων στρατών και όχι ως αντικαταστάτης τους, όπως πιστεύω ότι θα έπρεπε να είναι.

Αν και προφανώς συμφωνούμε ότι, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι τρέχουσες προκλήσεις, δεν είναι πια απαραίτητοι πολυάριθμοι στρατοί εθνικού χαρακτήρα, εξακολουθούμε να έχουμε μια Ευρωπαϊκή Ένωση με 25 εθνικούς στρατούς, το προσωπικό των οποίων ανέρχεται σε δύο εκατομμύρια άτομα περίπου, το κύριο καθήκον των οποίων είναι η υπεράσπιση των συνόρων και των συμφερόντων των κρατών μελών και οι οποίοι κοστίζουν συνολικά περισσότερα από 160 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Επιπλέον, αυτά είναι ποσά που πολλοί από εμάς θα θέλαμε να δούμε να διοχετεύονται στην πρόληψη και στη διαχείριση των συγκρούσεων.

Συνοπτικά, οι δράσεις και οι αποφάσεις των κυβερνήσεων δεν φαίνονται να είναι συνεπείς επί του παρόντος με την αλλαγή στάσης προς την ασφάλεια που είδαμε πρόσφατα, κυρίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, η έκθεση αποτυπώνει με τον πιο σαφή και αποκαλυπτικό τρόπο τον χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σαν ιμπεριαλιστική ένωση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων που στρατιωτικοποιείται.

Η λεγόμενη «Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας» δεν έχει σχέση με καμία στρατηγική ασφάλειας για τους λαούς, αλλά πρόκειται για απροκάλυπτα επιθετική ιμπεριαλιστική πολιτική που κινείται σε δύο κατευθύνσεις. Πρώτον, στην πλήρη σύμπλευση με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στην εγκληματική δράση κατά των λαών, και, δεύτερον, στην οικοδόμηση μηχανισμών της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να δυναμώνει η στρατιωτική ισχύς της, να είναι σε θέση να αναλαμβάνει στρατιωτική και επεμβατική δράση και μόνη της. Στόχος της είναι η εξασφάλιση καλύτερου μεριδίου στο μοίρασμα των αγορών. Η πολιτική αυτή στηρίζεται στην αρχή του προληπτικού πολέμου. Στην υιοθέτηση, ουσιαστικά, του νέου στρατιωτικού δόγματος του ΝΑΤΟ για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο, κάτω από τα προσχήματα της αντιμετώπισης των παγκόσμιων απειλών, της τρομοκρατίας και της διακοπής της ροής φυσικών πόρων, της επιβολής της δημοκρατίας, της διαχείρισης κρίσεων και της αρχής του προληπτικού χτυπήματος.

Διακηρύσσει ότι οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχουν πλέον όρια δράσης. Πεδίο τους γίνεται ολόκληρος ο κόσμος. Υιοθετεί έμμεσα το μοντέλο των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Δηλαδή ιμπεριαλιστικός πόλεμος με διάφορα άλλοθι, όπως στο Ιράκ για όπλα μαζικής καταστροφής που δεν βρέθηκαν ποτέ. Στη συνέχεια, κατοχή και μετά ανασυγκρότηση. Έτσι πλουτίζουν οι ιμπεριαλιστές: ληστεύοντας τον πλούτο των λαών.

Προωθεί ακόμα τη δημιουργία δυνάμεων ταχείας επέμβασης και συνδέει εσκεμμένα τις στρατιωτικές με τις πολιτικές αποστολές, βαπτίζοντας τις στρατιωτικές επεμβάσεις «ανθρωπιστικές». Συνδέει ακόμα την εξωτερική ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη δημιουργία ευρωπαϊκής δύναμης χωροφυλακής και ακτοφυλακής, με τη στρατιωτικοποίηση των συνόρων και τη στρατιωτική αντιμετώπιση μεταναστών και προσφύγων. Αυξάνει τη χρηματοδότηση για στρατιωτικούς σκοπούς ακόμα και με κρυφούς προϋπολογισμούς. Για τους εργαζόμενους, όμως, έχουν μισθούς πείνας και διαρκή λιτότητα. Με την προώθηση της στρατηγικής αυτής εντείνεται και κλιμακώνεται η επιθετικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τόσο απέναντι στις τρίτες χώρες, όσο και στο εσωτερικό της. Εχθρός είναι ο λαός!

Οι προσπάθειες ενδυνάμωσης της στρατιωτικής ισχύος της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνδέονται με την επιδίωξη ενίσχυσής της στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό αλλά και ενίσχυσής της στα πλαίσια των ανταγωνισμών των πολεμικών βιομηχανιών. Αποτελεί θρασύτατο εμπαιγμό για τους λαούς η προσπάθεια να εμφανιστεί ότι, δήθεν, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποστασιοποιείται από την ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ στο Ιράν. Είναι υποκριτικές οι κορώνες για το Γκουαντάναμο και τις πτήσεις και απαγωγές της CIA σε ευρωπαϊκό έδαφος, αφού ακολουθεί την ίδια ιμπεριαλιστική πολιτική και την ίδια στιγμή ενισχύει την οργανική συνεργασία της με το ΝΑΤΟ.

Οι λαοί πρέπει να ανησυχήσουν και να δράσουν ενάντια στους εξοπλισμούς, στη στρατιωτικοποίηση και την τρομοκρατία των ιμπεριαλιστών.

  Konrad Szymański, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να σας συγχαρώ θερμά για την έκθεση σχετικά με την Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας. Πρόκειται για εξαιρετική έκθεση η οποία, κατά τη γνώμη μου, δεν χρειάζεται περαιτέρω τροποποιήσεις. Συγκεκριμένα, δεν χρειάζεται τροποποίησης που θα στερούσαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση τη στρατιωτική σημασία της στον κόσμο.

Αν θέλει να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο στον κόσμο, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να μπορεί να έχει μια αποτελεσματική στρατιωτική παρουσία, όχι μόνον στα δικά της σύνορα αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου. Αυτό δεν θα επιτευχθεί μόνον με τη δημιουργία ενός οργανισμού άμυνας και με την εναρμόνιση των υλικών μέσων και του οπλισμού. Πρέπει επίσης να πείσουμε την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη να υποστηρίξει μεγαλύτερες δαπάνες για την άμυνα που θα συνάδουν με τις φιλοδοξίες μας.

Η Ευρώπη έχει αποδείξει ότι δεν κάνει κατάχρηση της στρατιωτικής δύναμης, συνεπώς οι φόβοι των ειρηνιστών ως προς αυτό το θέμα είναι αβάσιμοι. Στην πραγματικότητα θα πρέπει να φοβόμαστε για την πολιτική και στρατιωτική ικανότητά μας να αναλάβουμε ευθύνη για την παγκόσμια ασφάλεια.

Η δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας δεν πρέπει να αποσκοπεί στην αντιγραφή του ΝΑΤΟ, του βασικού, ελεγμένου και δοκιμασμένου μέσου μας για την αμυντική πολιτική. Ούτε θα πρέπει η στρατηγική αυτονομία μας να διαταράσσει την πολιτική και τεχνική συνεργασία μας με τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Μάλιστα, ο δυτικός κόσμος, ο οποίος εκτείνεται πολύ πέρα από τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει δικαίωμα να περιμένει από εμάς μια πραγματική συνδρομή προς τη συνεργασία και τη συνέργια όσον αφορά τις κοινές μας δράσεις. Η έκθεση παρουσίασε αυτό το θέμα με ισορροπημένο τρόπο και γι’ αυτό θα την υποστηρίξουμε ευχαρίστως στην αυριανή ψηφοφορία.

  Andrzej Tomasz Zapałowski (IND/DEM). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η σημερινή συζήτηση για την εφαρμογή μιας Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας είναι μία από τις πιο σημαντικές συζητήσεις σχετικά με το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποτελεί ένα βήμα προς την υιοθέτηση κάποιων από τις λύσεις που περιλαμβάνονται στη νεκρή συνταγματική συνθήκη. Η πρόταση για τη δημιουργία της θέσης ενός ευρωπαίου υπουργού Εξωτερικών και Άμυνας αποτελεί απειλή για τα συμφέροντα πολλών κρατών μελών.

Η συμφωνία της Γερμανίας με τη Ρωσία υπήρξε ένα καλό παράδειγμα ευρωπαϊκής αλληλεγγύης στον τομέα της ενέργειας. Είναι πολύ συνηθισμένη και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως προειδοποιητικό μήνυμα. Είναι λογικό ότι η Ένωση χρειάζεται ένα μέσο για την άσκηση στρατιωτικής επιρροής στο άμεσο περιβάλλον της. Ωστόσο, οποιαδήποτε προσπάθεια ανάληψης στρατιωτικής ευθύνης για την παγκόσμια ασφάλεια θα συνιστούσε προσπάθεια αντικατάστασης του ΝΑΤΟ ή, για να είμαι πιο ακριβής, αποδυνάμωσης της επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Δεν πρέπει να υπάρχει ανταγωνισμός ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση στον τομέα της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας. Πρέπει να τονιστεί ότι το ΝΑΤΟ έχει πολύ σημαντικότερο ρόλο και ικανότητες από ό,τι οι ένοπλες δυνάμεις που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ασφαλώς, υπάρχουν μέλη της ΕΕ που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ και πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να προωθήσουμε τη συμμετοχή τους σε θέματα που αφορούν την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Αυτή η συνεργασία θα πρέπει να λάβει χώρα στο πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ των εθνικών ενόπλων δυνάμεων των κρατών μελών.

Δεν χρειάζεται να δημιουργήσουμε νέο κέντρο επιχειρήσεων, αλλά απλώς να αναθέσουμε σε τμήματα των εθνικών ενόπλων δυνάμεων τη συνεργασία σε ορισμένες δράσεις. Ωστόσο, είναι σημαντικό να δημιουργηθεί ένα συνεκτικό ευρωπαϊκό σύστημα στον τομέα των πληροφοριών, της διαχείρισης κρίσεων και της παρακολούθησης οικονομικών απειλών. Εναπόκειται στις εθνικές κυβερνήσεις και στην Ένωση να παρακολουθήσουν πώς τα μεμονωμένα κράτη μέλη είναι προετοιμασμένα για τρομοκρατικές επιθέσεις ή αν διαθέτουν κατάλληλο σύστημα εδαφικής προστασίας. Επίσης, η Ένωση θα πρέπει να ασχοληθεί με την ασφάλεια στο άμεσο περιβάλλον της και όχι να προσπαθεί να ασκήσει παγκόσμια επιρροή και να εμπλακεί σε τοπικές συγκρούσεις στον κόσμο.

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, υπήρξα πάντα σταθερά αντίθετος στην ανάμειξη της ΕΕ στον τομέα της άμυνας. Οι ευρωπαϊκές χώρες είναι υπεύθυνες για την ασφάλειά τους μέσω των δικών τους προσπαθειών μεμονωμένα και μέσω του ΝΑΤΟ συλλογικά και έτσι θα πρέπει να παραμείνει η κατάσταση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προχώρησε στον τομέα της άμυνας, όχι διότι προσθέτει ικανότητες άμυνας, διότι δεν το κάνει αυτό, αλλά διότι υπάρχουν κάποιοι που επιθυμούν να δουν την ΕΕ να αποκτά περισσότερες ιδιότητες κράτους και να γίνεται παγκόσμιος εταίρος, επιδιώκοντας την επίτευξη των δικών της ξεχωριστών στόχων εξωτερικής πολιτικής. Για να το κάνει αυτό, χρειάζεται να έχει στη διάθεσή της το πλήρες φάσμα των μέσων εξωτερικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων των ενόπλων δυνάμεων.

Αυτή η έκθεση, ωστόσο, ξεπερνά κατά πολύ τις άμεσες φιλοδοξίες ακόμα και εκείνων που καθοδηγούν επί του παρόντος την ΕΠΑΑ. Υποστηρίζει μια Ένωση Ασφάλειας και Άμυνας και ζητά να έχει η ΕΕ τον δικό της προϋπολογισμό άμυνας. Αλίμονό μας αν όσοι είναι υπεύθυνοι για την κοινή γεωργική πολιτική, την κοινή αλιευτική πολιτική και για όλες τις παρεμβατικές και αντιπαραγωγικές, υπερβολικές ρυθμίσεις της ζωής μας έπρεπε να έχουν ρόλο στην οργάνωση της άμυνάς μας.

Αυτές οι απαράδεκτες προτάσεις για μια Ένωση Ασφάλειας και Άμυνας, για έναν κοινοτικό προϋπολογισμό άμυνας, αρκούν από μόνες τους για να διασφαλίσουν την αντίθεση της αντιπροσωπείας των βρετανών Συντηρητικών, αλλά το διεθνές πλαίσιο εντός του οποίου συζητείται αυτή η έκθεση την καθιστά διπλά δυσάρεστη. Το ΝΑΤΟ συμμετέχει επί του παρόντος σε μια ζωτική επιχείρηση στο Αφγανιστάν. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η επιτυχία αυτής της αποστολής είναι απαραίτητη για το μέλλον του ΝΑΤΟ και για τη δική μας μακροπρόθεσμη ασφάλεια. Η Συμμαχία ζήτησε επανειλημμένως την ενίσχυση αυτής της αποστολής στο Αφγανιστάν με ομάδες μάχης, μεταγωγικά ελικόπτερα και επίσης με προσπάθειες μη στρατιωτικής ανασυγκρότησης για την παγίωση των στρατιωτικών επιτυχιών που σημειώνονται. Με κάποιες αξιότιμες εξαιρέσεις, η απάντηση από τους ευρωπαίους συμμάχους ήταν αξιολύπητη. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι η ΕΠΑΑ είναι ένας περισπασμός από το ΝΑΤΟ και αποτελεί μέρος του προβλήματος.

Σε αυτούς τους καιρούς απειλής των δημοκρατιών, όπου απαιτείται αλληλεγγύη, είναι καταστροφικό να έχουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί ανταγωνιστικά στρατηγικά οράματα, και μάλιστα να έχουν δύο οργανισμούς άμυνας με αλληλεπικάλυψη μελών, οι οποίοι διεκδικούν ανταγωνιστικά τους ίδιους περιορισμένους πόρους.

  Ana Maria Gomes (PSE). – (PT) Θέλω να συγχαρώ τον κ. von Wogau για τη φιλόδοξη έκθεσή του. Πρόκειται για μια έκθεση που αναγνωρίζει ότι, παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας της Ευρώπης, πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα. Συμφωνώ με αυτό που είπε ο κ. von Wogau σήμερα στο Κοινοβούλιο: η διαδικασία οικοδόμησης μιας Ένωσης ασφάλειας και άμυνας έχει τη δυνατότητα να μας φέρει και πάλι πιο κοντά στους πολίτες της Ένωσης.

Τα στοιχεία από το Ευρωβαρόμετρο είναι σαφή: το 77% των Ευρωπαίων υποστηρίζει μια ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας. Ακόμα και στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη χώρα του κ. van Orden και κάποιων από τους πιο ηχηρούς ευρωσκεπτικιστές σε αυτήν την αίθουσα, η υποστήριξη ανέρχεται στο 59%.

Ωστόσο, αυτή η έκθεση έχει περιορισμένο πεδίο εφαρμογής. Αν και προτείνει με τόλμη τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού προϋπολογισμού για τις στρατιωτικές δραστηριότητες της Ένωσης, υποστηρίζει την ενίσχυση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων στον έλεγχο των πολιτικών άμυνας και ασφάλειας της Ευρώπης και ορθώς ζητά να μην παραμεριστούν οι δράσεις που προτείνονται από τη συνταγματική συνθήκη, αυτή η έκθεση περιορίζεται στην επανάληψη της υποστήριξης για τις πρωτοβουλίες που πρότειναν το Συμβούλιο και η Επιτροπή σε ζωτικούς τομείς της βιομηχανικής ολοκλήρωσης και της δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής αγοράς εξοπλισμού άμυνας.

Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι αυτή η έκθεση δεν προχωρά περαιτέρω. Είμαι σταθερά υπέρ της εισαγωγής της αρχής της ευρωπαϊκής προτίμησης στον τομέα των προμηθειών εξοπλισμού άμυνας. Το διακύβευμα μακροπρόθεσμα είναι η στρατηγική αυτονομία της ΕΕ και το Κοινοβούλιο δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να παρουσιάσει το δικό του όραμα σε αυτόν τον τομέα.

Κυρία Πρόεδρε, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να τυφλωθούμε από το δόγμα της αγοράς. Είναι σημαντικό, ακολουθώντας το παράδειγμα των φίλων και εταίρων μας στον κόσμο, να μην ξεχάσουμε τις στρατηγικές και πολιτικές επιπτώσεις αυτού του τομέα της βιομηχανίας.

  Andrew Duff (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, το κείμενο αυτό είναι η πρώτη σοβαρή αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας από το Κοινοβούλιο, αλλά είμαστε λιγότερο σαφείς σχετικά με το ΝΑΤΟ. Λέμε ότι το ΝΑΤΟ είναι υπεύθυνο για τη συλλογική μας άμυνα και ότι αποτελεί ένα φόρουμ για τις διατλαντικές σχέσεις. Δεν λέμε τι θα κάνουμε αν το ΝΑΤΟ δεν καταφέρει να επιτύχει ειρήνη στο Αφγανιστάν. Υποτίθεται ότι το ΝΑΤΟ δεν ηττείται. Το ΝΑΤΟ πάσχει από την απουσία σαφούς στρατηγικής επανεξέτασης από την εποχή του τέλους του Ψυχρού Πολέμου και από συνεχή ελλιπή συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Κοινοβούλιο δεν θα πρέπει να φοβάται τόσο πολύ να κάνει έναν κριτικό έλεγχο του ΝΑΤΟ, χωρίς το οποίο η επίτευξη της ανάπτυξης της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας θα παραμένει πάντα απραγματοποίητη για εμάς.

  Hélène Goudin (IND/DEM). – (SV) Κυρία Πρόεδρε, κατά τη διάρκεια των δύο ετών μου εδώ στο Κοινοβούλιο, έχω δει πολλές εκθέσεις που ασχολούνται με τα πάντα. Ωστόσο, η υπό συζήτηση έκθεση είναι η χειρότερη που έχω δει μέχρι τώρα. Ο κ. von Wogau προτείνει τώρα κάτι και μετά κάτι άλλο, αλλά το βασικό θέμα είναι η στρατικοποίηση της ΕΕ με την ανάπτυξη της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας. Θέλει να επεκτείνει το πεδίο δράσης της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας. Έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για προληπτικούς πολέμους του είδους που βλέπουμε αυτήν τη στιγμή στη Μέση Ανατολή, για παράδειγμα.

Ο κ. von Wogau πιστεύει επίσης ότι οι στρατιωτικές προσπάθειες στον τομέα της διαχείρισης κρίσεων θα πρέπει να χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Με άλλα λόγια, οι φορολογούμενοι στην ουδέτερη Σουηδία, για παράδειγμα, θα είναι εκείνοι που θα πληρώσουν για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις σε όλον τον κόσμο. Μία από τις πιο πομπώδεις προτάσεις είναι αυτή της δημιουργίας μόνιμης ναυτικής δύναμης στη Μεσόγειο, η οποία θα προστατεύει τα συμφέροντα ασφαλείας της ΕΕ στην περιοχή. Εκτός των άλλων, ο εισηγητής τονίζει επίσης την ανάγκη για ένα Σύνταγμα, διότι αυτό θα επιταχύνει τη δημιουργία μιας Ένωσης Άμυνας.

Όταν, το 1995, η Σουηδία προσχώρησε στην ΕΕ, πολλοί Σουηδοί ήταν επιφυλακτικοί. Το γεγονός ότι η ΕΕ μπορεί να στρατιωτικοποιηθεί ήταν μία από τις ανησυχίες που οι υποστηρικτές της ΕΕ απέρριπταν ως τελείως αδικαιολόγητες. Σήμερα, πάνω από δέκα χρόνια μετά, βλέπουμε ότι αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση απίθανο. Το αντίθετο μάλιστα. Εγώ, τουλάχιστον, δεν θέλω να δω τους τρεις γιους μου και άλλους νέους Ευρωπαίους να συμμετέχουν σε έναν κοινοτικό στρατό και γι’ αυτό ζητώ από τους συναδέλφους μου βουλευτές να καταψηφίσουν αυτήν την έκθεση στην αυριανή ψηφοφορία.

  Bogdan Klich (PPE-DE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η στρατηγική του 2003 του κ. Solana είναι ένα εξαιρετικό έγγραφο. Περιγράφει με ακρίβεια τις απειλές και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε και με σαφήνεια την ειδική ευρωπαϊκή ανταπόκριση η οποία αποτελεί τον προάγγελο για μια ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας.

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν φαίνεται αναγκαία η επικαιροποίηση αυτού του εγγράφου. Εξάλλου, το ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί την ίδια στρατηγική ιδέα από τον Απρίλιο του 1999. Αυτό είναι το μόνο θέμα για το οποίο διαφωνώ με την πρόταση του κ. Karl von Wogau.

Η αξία αυτής της έκθεσης έγκειται αλλού, στις προοπτικές που περιγράφει για την ΕΠΑΑ. Είναι το αποτέλεσμα μιας ειλικρινούς εκτίμησης των πολιτικών και στρατιωτικών δυνατοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο Karl von Wogau δηλώνει ότι «Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει επί του παρόντος περιορισμένους πόρους για πολιτικές και στρατιωτικές επιχειρήσεις». Ο Karl von Wogau καταλήγει επίσης στα σωστά συμπεράσματα από αυτήν την εκτίμηση. Καταρχάς, απευθύνει έκκληση για εντατική συνεργασία ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ. Δεύτερον, ζητά να επικεντρώσει η Ένωση τις δυνατότητές της στη γειτνιάζουσα γεωγραφική ζώνη μας.

Ο εισηγητής γνωρίζει την αιτία αυτών των περιορισμένων δυνατοτήτων, καθώς αναφέρει την έλλειψη στρατηγικών εναέριων και θαλάσσιων μεταφορών, συστημάτων διεπιχειρησιακών τηλεπικοινωνιών και συστημάτων πληροφοριών, ειδικά όσον αφορά τους δορυφόρους. Αυτά τα σχόλια σε καμία περίπτωση δεν είναι νέα, καθώς αυτές οι ελλείψεις μάς ακολουθούν τουλάχιστον από την πρώτη διάσκεψη για τη βελτίωση των δυνατοτήτων το 2002.

Κατά την άποψή μου, ωστόσο, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της έκθεσης είναι η μακροπρόθεσμη προοπτική που περιγράφει ο Karl von Wogau για την ΕΠΑΑ. Προχωρά πέρα από τα όρια των επιχειρησιακών στόχων, με άλλα λόγια πέρα από το 2010 και πέρα από τους όρους της συνταγματικής συνθήκης. Αυτή η άποψη αφορά τη δημιουργία μιας ένωσης ασφάλειας και άμυνας. Δεν πρέπει να χάσουμε από μπροστά μας αυτόν τον στόχο. Είναι και θα πρέπει να είναι το φως που μας καθοδηγεί για τα επόμενα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την ανάπτυξη της ΕΠΑΑ.

  Józef Pinior (PSE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να ξεκινήσω αναφέροντας τα αποτελέσματα της έρευνας του Ευρωβαρομέτρου, σύμφωνα με το οποίο το 70% των ευρωπαίων πολιτών είναι υπέρ μιας ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας. Οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης φαίνεται ότι γνωρίζουν καλύτερα τις προκλήσεις των καιρών μας από τους εκπροσώπους του Συμβουλίου, οι οποίοι δεν παρίστανται στη σύνοδο της Ολομέλειας απόψε στο Στρασβούργο.

Η ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας θα πρέπει να εστιάσει στους πιο σημαντικούς στόχους από πλευράς δημιουργίας μιας κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πάνω απ’ όλα, πρέπει να ζητήσουμε να συσσωματωθεί η επόμενη γενιά δορυφορικών συστημάτων συγκέντρωσης πληροφοριών σε ένα ευρωπαϊκό σύστημα του οποίου το προϊόν θα είναι διαθέσιμο για σκοπούς στρατιωτικούς, αστυνομικούς και διαχείρισης καταστροφών χρησιμοποιώντας το δορυφορικό κέντρο στο Torrejón. Ο τομέας των πληροφοριών εξακολουθεί να είναι ο πιο σημαντικός αυτής της στρατηγικής. Δεύτερον, οι ομάδες ταχείας απόκρισης που συγκροτούνται τώρα πρέπει να διαθέτουν εξοπλισμό πληροφοριών και επικοινωνιών ίδιο ή τουλάχιστον συμβατό με τον εξοπλισμό που χρησιμοποιείται από το ΝΑΤΟ.

  Alexander Stubb (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, συγχαίρω τον Επίτροπο Frattini διότι παρέμεινε τόσο πολύ. Ίσως είναι ενθουσιασμένος για την επόμενη σεζόν στη Ferrari, με οδηγό τους τον Kimi Raikkonen. Συγγνώμη, κύριε Duff, ξέρω ότι δεν παρακολουθείτε Φόρμουλα 1! Θέλω να κάνω πέντε παρατηρήσεις.

Πρώτη παρατήρηση: υποστηρίζω την έκθεση. Πιστεύω ότι είναι εξαιρετική. Υπάρχει ένα πράγμα μόνο που νομίζω ότι είναι υπερβολικό και αυτό είναι η ιδέα ενός ευρωπαίου υπουργού Άμυνας που θα συμπληρώσει τον υπουργό Εξωτερικών μας. Θα περιμένουμε το Σύνταγμα για να ξεκινήσουμε με τον έναν και ίσως μετά θα αποκτήσουμε και τον άλλον.

Δεύτερη παρατήρηση: αυτή αφορά τον κ. Van Orden, ο οποίος δυστυχώς έχει ήδη αποχωρήσει. Ανέφερε πολλά προβλήματα σχετικά με τη σχέση ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Πάντα λέω στον κ. Van Orden ότι θα πρέπει να βρει ενδιαφέροντα. Αν αποκτήσουμε το Σύνταγμα, όλα αυτά τα προβλήματα θα επιλυθούν, όμως αλίμονο, ο κ. Van Orden δεν είναι μάλλον υπέρ του Συντάγματος.

Τρίτη παρατήρηση: πιστεύω ότι τα στρατηγικά συμφέροντα της ΕΕ και των ΗΠΑ είναι ακριβώς τα ίδια και αυτή η έκθεση το αποδεικνύει περίτρανα. Γι’ αυτό πιστεύω ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να επιλύσουμε τα προβλήματά μας σε στενή συνεργασία όπως προτείνει ο κ. von Wogau.

Τέταρτη παρατήρηση: εκτιμώ ότι το μεγαλύτερο διαρθρωτικό πρόβλημα που έχουμε ανάμεσα στην ΕΠΑΑ και στο ΝΑΤΟ είναι ότι η συνεργασία μας δεν εξελίσσεται πραγματικά όπως θα έπρεπε. Ως πρώην δημόσιος υπάλληλος, πιστεύω ότι οι σχέσεις είναι υπερβολικά υπαλληλικές, με άλλα λόγια πάρα πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι ασχολούνται με δημοσίους υπαλλήλους. Ίσως θα έπρεπε να κάνουμε τη σχέση πολιτική και έτσι να επιτύχουμε αποτελέσματα.

Η τελευταία παρατήρησή μου είναι ότι πιστεύω πως το δυνατό σημείο της ΕΠΑΑ είναι η πολυμορφία της. Αν εστιάσουμε μόνο στις μη στρατιωτικές πτυχές της διαχείρισης κρίσεων, αυταπατόμαστε. Το ερώτημα είναι, δέχεστε την εθνική εκκαθάριση, για παράδειγμα; Αν η απάντησή σας είναι όχι, χρειαζόμαστε και μια στρατιωτική πτυχή της διαχείρισης κρίσεων. Συνεπώς, υποστηρίζω ολόψυχα την έκθεση. Πιστεύω ότι είναι εξαιρετική.

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω και εγώ τον κ. von Wogau γι’ αυτήν την έκθεση, που είναι περιεκτική, ρεαλιστική και θαρραλέα.

Συμμερίζομαι την άποψη –που εκπροσωπεί και το 70% του πληθυσμού της Ευρώπης και μεγάλο μέρος των μελών του Σώματος– ότι η μόνη αντίδραση στις μεγάλες απειλές που αντιμετωπίζουμε –από την τρομοκρατία μέχρι τη διάλυση κρατών– που μπορεί να έχει τελικά επιτυχία είναι μία ευρωπαϊκή στρατηγική για την ασφάλεια. Επίσης, συμφωνώ με την άποψη του εισηγητή ότι μια τέτοια στρατηγική πρέπει να υφίσταται διαρκή προσαρμογή αν θέλουμε να παραμείνει μελλοντικά η Ευρώπη ένας χώρος ασφάλειας, ελευθερίας και ευημερίας.

Εφόσον δεν είναι πολύ πιθανό να υπάρξει στο μέλλον μεγάλη υποστήριξη των αυξημένων στρατιωτικών δαπανών, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε πιο αποτελεσματικά απ’ ό,τι μέχρι σήμερα τα μέσα και τους πόρους που διαθέτουμε και γι’ αυτό, η ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας χρειάζεται κοινές προδιαγραφές, κοινή έρευνα και ανάπτυξη και ένα ενιαίο σύστημα προμηθειών. Χρειαζόμαστε ένα κοινό σύστημα δορυφορικών και αερομεταφερόμενων πληροφοριών και κοινές προδιαγραφές για τις τηλεπικοινωνίες.

Απαιτείται στρατηγική συνεργασία μεταξύ των δυνάμεων που χρησιμοποιούνται στους τομείς της εξωτερικής και εσωτερικής ασφάλειας. Από τις σημερινές στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Κονγκό φαίνεται ήδη πως μολονότι η αφοσίωση των δυνάμεων έφερε επιτυχίες, υπάρχουν ακόμα πολλά ελλείμματα που πρέπει να διορθωθούν.

Όλοι γνωρίζουμε ότι η ΕΕ είναι βέβαια ένας οικονομικός γίγαντας, αλλά εξακολουθεί να είναι νάνος από άποψη πολιτικής ασφαλείας. Αν η ΕΕ θέλει να γίνει πολιτική ένωση, πρέπει να πάψει να είναι νάνος ως προς την ασφάλεια και να σταματήσουν οι εχθρότητες σε εθνικό επίπεδο για χάρη μιας πιο ολιστικής και γενικής προσέγγισης.

Ως εκ τούτου, η Κοινότητα χρειάζεται μία πολιτική ασφαλείας με κοινοτική χρηματοδότηση, ενώ το Σώμα θα συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων και στην παρακολούθησή τους, και έναν πολιτικό ηγέτη στο πρόσωπο του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών. Αυτόν τον δρόμο χαράζει η παρούσα έκθεση και γι’ αυτό δεν είναι μόνο θαρραλέα, αλλά και μελλοντοστραφής, προς το συμφέρον μίας ασφαλούς Ευρώπης για τους πολίτες.

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142)

  Alexandra Dobolyi (PSE). – (EN) Χαιρετίζω την έκθεση που αντανακλά σωστά τις απόψεις μας για την εξέλιξη της ΕΠΑΑ στο μέλλον.

Η ΕΠΑΑ θα πρέπει να ενισχύσει περαιτέρω τον πολιτικοστρατιωτικό χαρακτήρα της. Οι καλύτεροι συνδυασμοί όλων των στοιχείων και των μέσων μπορούν να μας προσφέρουν το βέλτιστο αποτέλεσμα σταθεροποίησης στον τομέα. Ο στόχος είναι να σταθεροποιηθεί ο τομέας της διαχείρισης κρίσεων με μια καλύτερη μακροπρόθεσμη προοπτική.

Με αυτόν τον τρόπο, δεν πρέπει να αποτελεί έμπνευση για εμάς το στρατιωτικό μοντέλο του ΝΑΤΟ, αλλά θα πρέπει να είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε τη δική μας προσέγγιση, όπως στην περίπτωση του Κονγκό. Οι εμπόλεμες πλευρές μάς εμπιστεύονται περισσότερο, καθώς η ΕΕ δεν καθοδηγείται από ένα ηγετικό έθνος με πολιτική υστεροβουλία και οι αποφάσεις της λαμβάνονται μέσω κανόνων διαφάνειας.

Η ταχεία αντίδραση στην κίνηση και στη μεταφορά αποτελεί κοινή πρόκληση για όλες τις επιχειρήσεις της ΕΕ ανεξαρτήτως της φύσης τους. Θα ήταν καλύτερα αν η Ευρώπη εξέταζε τη χρήση και τις συνέργιες μεταξύ των πολιτικών μεταφορών της. Οι Ευρωπαίοι είναι ηγέτες στις πολιτικές εναέριες και θαλάσσιες μεταφορές και αυτό το πλεονέκτημα πρέπει να εξυπηρετεί και την ταχεία αντίδρασή μας σε περιόδους κρίσης. Ο πολυτροπικός σχεδιασμός, ο βέλτιστος συνδυασμός διαφορετικών τύπων μεταφορών (αέρας, θάλασσα, ελικόπτερα, σιδηρόδρομοι) και η καλύτερη χρήση των πολιτικών στοιχείων πρέπει να ενσωματωθούν στις αντιλήψεις μας για τον τρόπο διεξαγωγής επιχειρήσεων.

  Bogdan Golik (PSE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, το αν θα επιτευχθούν οι στόχοι που παρουσιάζονται στη στρατηγική ασφάλειας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εφαρμόσει αυτό το έγγραφο, το οποίο θα προσδώσει, με τη σειρά του, αξιοπιστία στην Ευρωπαϊκή Ένωση από πλευράς σοβαρής πολιτικής ασφάλειας και θα την καταστήσει ικανό όργανο για την ανάληψη αποφασιστικής δράσης σε καταστάσεις κρίσης. Επί του παρόντος, αντιμετωπίζουμε πολλές προκλήσεις στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, όπως οι συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή, οι στρατιωτικές αποστολές με στρατιώτες από τα κράτη μέλη και η εμφάνιση νέων παγκόσμιων δυνάμεων όπως η Κίνα ή η Ινδία. Σε αυτούς τους καιρούς, είναι σημαντικό να ενισχύσουμε την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας μας.

Προκειμένου να καταστήσουμε την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας πιο αποτελεσματική και αποδοτική, πρέπει να λάβουμε ουσιαστικά μέτρα σήμερα και να δώσουμε απαντήσεις στις θεμελιώδεις ερωτήσεις που τέθηκαν από την απορριφθείσα συνταγματική συνθήκη. Χρειαζόμαστε επίσης άτομα και θεσμικά όργανα για τη διεξαγωγή αυτής της πολιτικής. Αυτή περιλαμβάνει τη δημιουργία της θέσης ενός υπουργού Εξωτερικών της ΕΕ, μεγαλύτερους χρηματοδοτικούς πόρους, καλύτερη ανάλυση των βασικών προβλημάτων και συντονισμό των πολιτικών των κρατών μελών. Είναι σημαντικό να δημιουργήσουμε τη δική μας συγκέντρωση δεξιοτήτων στον τομέα των ανθρωπιστικών επιχειρήσεων, των ειρηνευτικών αποστολών και της διαχείρισης κρίσεων. Η ασφάλεια των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να διασφαλιστεί με την ύπαρξη ενός αποτελεσματικού, πολύπλευρου συστήματος και μιας σταθερής περιοχής.

Η εφαρμογή της στρατηγικής θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη βούληση των κρατών μελών και την εκπλήρωση των ευθυνών που έχουν αναλάβει. Δράσεις όπως η έγκριση ενός νομικού πλαισίου, ένα χρονοδιάγραμμα εφαρμογής και δεσμεύσεις στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων δεν επαρκούν, από μόνες τους, για τη δημιουργία ενός αποτελεσματικού συστήματος για την πρόληψη και την καταπολέμηση των απειλών.