Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2006 - Βρυξέλλες

5. Η κατάσταση των ατόμων με αναπηρία στη διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση: ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης 2006-2007

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την έκθεση της κ. Lynne, εξ ονόματος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, σχετικά με την κατάσταση των ατόμων με αναπηρία στη διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση: το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης 2006-2007 (2006/2105(INI)).

  Elizabeth Lynne (ALDE), εισηγήτρια. – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία να είμαι εισηγήτρια του Κοινοβουλίου για το σχέδιο δράσης για τις αναπηρίες. Συνεργάστηκα στενά με οργανώσεις ατόμων με αναπηρίες, με την Επιτροπή και με συνάδελφους βουλευτές του ΕΚ, και θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ τους σκιώδεις εισηγητές για τη συνεργασία τους. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τη Γραμματεία και απευθύνω ξεχωριστές ευχαριστίες στο Ευρωπαϊκό Φόρουμ Ατόμων με Aναπηρία. Αναζήτησα επίσης συμβουλές και από άλλες εκατό οργανώσεις ατόμων με αναπηρία σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ελπίζω ειλικρινά ότι η έκθεση αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι συντάχθηκε όχι μόνο από εμένα αλλά από ολόκληρη την επιτροπή.

Εξέφρασα την ικανοποίησή μου για την ανακοίνωση της Επιτροπής αλλά είχα την αίσθηση ότι υπήρχαν κάποιοι τομείς που θα μπορούσαν να ενισχυθούν. Όσον αφορά ειδικότερα την απασχόληση, χρειάζεται πρωτίστως να εφαρμόζεται η ισχύουσα νομοθεσία, ιδιαίτερα η Οδηγία για την Απασχόληση του 2000. Γνωρίζω ότι η Επιτροπή ελέγχει στενά την εφαρμογή της.

Εντούτοις, ορισμένα θολά σημεία χρειάζονται αποσαφήνιση, όπως οι εύλογες προσαρμογές ή οι εύλογες ρυθμίσεις. Επιβάλλεται, επίσης, οι συνδικαλιστικές ενώσεις να ενημερώνουν τα άτομα για τα δικαιώματά τους δυνάμει της νομοθεσίας κατά των διακρίσεων. Όμως, οτιδήποτε και να κάνουμε για την απασχόληση, η χρησιμότητα για τα άτομα με αναπηρία είναι μικρή, εκτός αν έχουν πρόσβαση στα κτίρια και στα μέσα μεταφοράς. Για αυτό και ένα από τα αιτήματά μου είναι περισσότερη νομοθεσία για τα λεωφορεία και τα πούλμαν, παρόμοια με εκείνη για τα αεροπορικά ταξίδια. Γνωρίζω ότι η Επιτροπή μελετά και αυτό επίσης.

Η εκπαίδευση και η επιμόρφωση αποτελούν επίσης το κλειδί για την ένταξη. Πάντοτε έλεγα ότι τα κράτη μέλη πρέπει να εργαστούν προς την κατεύθυνση της ενσωμάτωσης των παιδιών στη γενική εκπαίδευση, όπου αυτό είναι δυνατόν, κατανοώντας όμως ταυτόχρονα ότι κάποια παιδιά ίσως να μην ευδοκιμήσουν σε αυτό το περιβάλλον, ιδιαίτερα αν δεν υπάρχει κατάλληλη υποστήριξη. Οι ανάγκες των παιδιών προέχουν.

Πρέπει, επίσης, να εξετάσουμε την πρόσβαση στην τεχνολογία των πληροφοριών. Αυτό σημαίνει δυνατότητα πρόσβασης σε ιστότοπους. Αυτή τη στιγμή, το 80% των δημόσιων ιστότοπων δεν είναι προσβάσιμες και πρέπει να διασφαλίσουμε ότι όλα τα κείμενα είναι σε προσβάσιμη μορφή, ιδιαίτερα τα κείμενα της Επιτροπής και της ΕΕ.

Πρέπει, επίσης, να διασφαλίσουμε ότι παιδιά και ενήλικες με αναπηρία έχουν πρόσβαση σε αθλητικές εγκαταστάσεις. Ωστόσο, ένας από τους σημαντικότερους τομείς είναι η αποϊδρυματοποίηση των ατόμων με αναπηρία, αλλά για αυτό χρειάζεται ένα επαρκές επίπεδο ποιοτικών υπηρεσιών βασισμένων στην Κοινότητα. Πρέπει, επίσης, να αποστιγματίσουμε τα άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας.

Όταν μιλάμε για αναπηρία, πρέπει να θυμόμαστε ότι μιλάμε για όλες τις μορφές αναπηρίας: άτομα με κινητικά προβλήματα, προβλήματα ακοής, προβλήματα όρασης, προβλήματα ψυχικής υγείας, μαθησιακές δυσκολίες, χρόνιες παθήσεις και άλλες κρυφές αναπηρίες. Για αυτόν τον λόγο ζήτησα στην έκθεσή μου έναν ορισμό της αναπηρίας. Χαιρετίζω την απόφαση του Δικαστηρίου της 11ης Ιουλίου αλλά πρέπει να την προωθήσουμε.

Ένα άλλο ορόσημο αποτέλεσε η συμφωνία για τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία νωρίτερα φέτος, για την οποία ήμουν εισηγήτρια του Κοινοβουλίου. Όμως, πρέπει να κάνουμε εκστρατεία για την ταχεία υπογραφή και κύρωση της Σύμβασης.

Πρέπει, επίσης, να συνεχίσουμε την εκστρατεία μας για μια ειδική οδηγία για την αναπηρία βασισμένη στο άρθρο 13 για να εξαλείψουμε τις διακρίσεις στην πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες. Δεν απολογούμαι που το αναφέρω επανειλημμένα και στην έκθεσή μου το ζήτησα ακόμη μία φορά.

Είναι άσκοπο να επιδεικνύουμε υποκριτική αφοσίωση στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία. Πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα για την ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της ΕΕ, με αναπηρία ή χωρίς.

  Vladimír Špidla, Επιτροπή. – (CS) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Κοινοβούλιο και ιδιαίτερα την εισηγήτρια, κ. Lynne, που συμπεριέλαβε αυτό το σημαντικό ζήτημα στην ημερήσια διάταξη της σημερινής συνόδου της Ολομέλειας. Είμαι ικανοποιημένος που το Κοινοβούλιο και η Επιτροπή έχουν πολύ παρεμφερείς απόψεις όσον αφορά το ζήτημα της αναπηρίας. Θα ήθελα ιδιαίτερα να ευχαριστήσω το Κοινοβούλιο για τη στήριξή του στην ανάπτυξη και εφαρμογή της ευρωπαϊκής στρατηγικής για τα άτομα με αναπηρία.

Δεν αφορά μόνο την παροχή της ευκαιρίας στα άτομα με αναπηρία να ασκούν τα δικαιώματά τους, το δικαίωμα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, στην ίση μεταχείριση, στην ελευθερία από την εξάρτηση από άλλους και στην πλήρη ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία. Πρέπει να δίνεται στα άτομα με αναπηρία η ευκαιρία να αναπτύσσουν τις δεξιότητές τους, να συμμετέχουν στη ζωή της κοινότητας και να είναι οικονομικά ενεργά. Το σχέδιο δράσης της Επιτροπής για τις ίσες ευκαιρίες για τα άτομα με αναπηρία παρέχει ένα στρατηγικό πλαίσιο για την ιεράρχηση των σημερινών προτεραιοτήτων. Όπως υπογραμμίζει η έκθεση της κ. Lynne, οι πολιτικές και οι δραστηριότητες της Κοινότητας επηρεάζουν την κατάσταση των ατόμων με αναπηρία με πολλούς και διαφόρους τρόπους. Το 2003 η Επιτροπή συνέστησε, ως εκ τούτου, στα κράτη μέλη να συμμορφωθούν πλήρως με το σχέδιο δράσης κατά την κατάρτιση των πολιτικών τους.

Στο τέλος του 2005, παρευρέθηκα σε μια συνάντηση για τις ίσες ευκαιρίες για τα άτομα με αναπηρία, η οποία εγκαινίασε τη δεύτερη φάση του σχεδίου δράσης της ΕΕ για τα άτομα με αναπηρία 2006-7 και η οποία εξετάζεται στην έκθεση Lynne.

Ας κοιτάξουμε αρχικά ποια είναι σήμερα η κατάσταση. Οι αριθμοί που έχει στη διάθεσή της η Επιτροπή λένε τη δική τους ιστορία. Υπάρχουν 44,6 εκατομμύρια άνθρωποι σε ηλικία εργασίας –δηλαδή ένας στους έξι πολίτες της ΕΕ– με μακροχρόνιο πρόβλημα υγείας ή αναπηρία, σύμφωνα με τι δική τους αξιολόγηση. Η απασχόληση στα άτομα με αναπηρία δεν είναι μεγαλύτερη από 40%, σε αντιδιαστολή με το 62,4% στα άτομα χωρίς αναπηρία. Ακόμη και στα άτομα με αναπηρία που είναι σχετικά λιγότερο σοβαρή, το ποσοστό απασχόλησης είναι λιγότερο από 50%. Έχει αποδειχθεί ότι το 43,7% των ατόμων με αναπηρία θα μπορούσε να εργαστεί αν είχαν επαρκή βοήθεια. Το πρόγραμμα της Επιτροπής για το 2006-7 προσπαθεί να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση. Σε πρακτικό επίπεδο, πρέπει να δημιουργηθούν τα μέσα που θα επιτρέψουν στα άτομα με αναπηρία να ασκούν τα δικαιώματά τους, να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες να ψηφίζουν με άτομα χωρίς αναπηρία, να λαμβάνουν αποφάσεις για τις ζωές τους, να συμμετέχουν σε οικονομικές δραστηριότητες της ζωής, να αξιοποιούν τις δυνατότητές τους στην προσωπική και την επαγγελματική ζωή τους και να ασκούν τα καθήκοντά τους ακριβώς όπως κάθε άλλος πολίτης.

Σε αυτό το πλαίσιο, τέσσερις τομείς προτεραιότητες ορίστηκαν για το 2006-7. Στη συνεδρίαση του την άνοιξη του 2006, το Συμβούλιο έθεσε ως προτεραιότητα την αύξηση των ποσοστών απασχόλησης και των εργασιακών δραστηριοτήτων για τα άτομα με αναπηρία. Το σημείο κλειδί στο Ευρωπαϊκό Σχέδιο Δράσης το επόμενο έτος πρέπει να είναι η πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία σε υψηλής ποιότητας, οικονομικά προσιτές υπηρεσίες. Η πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία σε σημαντικές αξίες και υπηρεσίες είναι απολύτως ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση ότι θα ασκούν τα δικαιώματά τους ως πολίτες και για την εγγύηση της ανεξαρτησίας τους. Η Ένωση πρέπει να είναι σε θέση να αναλύσει και να προσδιορίσει καλύτερα την ανάπτυξη των παραγόντων που επηρεάζουν την κατάσταση των ατόμων με αναπηρία. Το Σχέδιο Δράσης έχει ήδη αποφέρει σημαντικά αποτελέσματα. Εγκρίθηκε η πρώτη ευρωπαϊκή νομοθεσία που αφορά ειδικά τα άτομα με αναπηρία. Αυτός ο νόμος για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των ατόμων με αναπηρία στον τομέα των αεροπορικών μεταφορών αναφέρθηκε από την εισηγήτρια. Η νομοθεσία που αφορά τα νέα διαρθρωτικά ταμεία εγγυάται τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία να έχουν πρόσβαση σε σχέδια χρηματοδοτούμενα από την Κοινότητα και ορίζει ότι η αρχή της πρόσβασης πρέπει να τηρείται σε όλα τα στάδια της δραστηριότητας των Ταμείων.

Η έγκριση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία είναι ένα γεγονός ιστορικής σημασίας. Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα υπέγραψε για πρώτη φορά στην ιστορία τη Σύμβαση. Με αυτή τη Σύμβαση οι θεμελιώδεις αρχές της στρατηγικής της ΕΕ για τα άτομα με αναπηρία –ήτοι, η εξάλειψη των διακρίσεων, οι ίσες ευκαιρίες και δραστικά μέτρα που αποσκοπούν στην κοινωνική ένταξη– απέκτησαν σταθερά ερείσματα.

  Gyula Hegyi (PSE), συντάκτης της γνωμοδότησης της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας. – (EN) Θα μιλήσω εγώ για το θέμα αυτό, καθώς ο πρόεδρος μας κ. Σηφουνάκης έχει σήμερα άλλες υποχρεώσεις. Πάντως εμείς και κάθε μέλος της ομάδας εργασίας του PSE στην Επιτροπή Παιδείας και Πολιτισμού συμφωνούμε για τη σημασία του θέματος.

Το έτος 2007 θα είναι το Ευρωπαϊκό Έτος Ίσων Ευκαιριών, στο πλαίσιο του οποίου πρέπει, επίσης, να δώσουμε προσοχή στην αναπηρία σε εκπαιδευτικά και πολιτιστικά προγράμματα. Οι νέες ψηφιακές τεχνολογίες, ειδικά οι σχετικές με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μπορούν να παράσχουν ίσες ευκαιρίες στα άτομα με αναπηρία. Είναι ζωτικής σημασία το να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα μέσα προς όφελος των ατόμων με αναπηρία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει σημαντικά πολυετή πολιτιστικά προγράμματα μεταξύ του 2007 και του 2013. Η ομάδα μας επιθυμεί να αυξήσει τη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία σε αυτά τα προγράμματα.

Πριν από λίγες εβδομάδες υποδέχτηκα μια ομάδα επισκεπτών η οποία περιελάμβανε ορισμένα άτομα με αναπηρία. Εμείς οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μπορούμε να δράσουμε και σε ατομικό επίπεδο. Μπορεί οι δυνατότητές μας να είναι μικρές αλλά μπορούμε να προσκαλούμε περισσότερους επισκέπτες με αναπηρία στο Κοινοβούλιο.

  Iles Braghetto, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης 2006-2007 για τα άτομα με αναπηρία θεσπίζει μια στρατηγική που βασίζεται στην αρχή της ίσης πρόσβασης σε αγαθά και υπηρεσίες για κάθε ευρωπαίο πολίτη. Πρόκειται για μια προσέγγιση που δεν συνδέεται πλέον με την ιδέα της παθητικής κοινωνικής πρόνοιας, αλλά με τον στόχο της ένταξης, της ενεργούς συμμετοχής στην οικονομική και κοινωνική ζωή και της αναγνώρισης της προστασίας των δικαιωμάτων αυτών των ανθρώπων. Κεντρικό ζήτημα καθίσταται η ποιότητα ζωής, προκειμένου τα άτομα με αναπηρία να δύνανται να εκπληρώνουν τις προσδοκίες τους διατηρώντας παράλληλα την ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπογραμμίζουμε τη σημασία και της σχέσης μεταξύ κατάστασης της υγείας και περιβάλλοντος διαβίωσης.

Συμφωνούμε με τη διατύπωση των τριών ακόλουθων στόχων: ολοκλήρωση της εφαρμογής της οδηγίας σχετικά με την ίση μεταχείριση στον τομέα της απασχόλησης και των συνθηκών εργασίας· εντονότερη προσπάθεια για την ένταξη των ζητημάτων που συνδέονται με την αναπηρία στις σχετικές κοινοτικές πολιτικές· και βελτίωση της προσβασιμότητας για όλους. Οι τροπολογίες μας υπογράμμισαν την ανάγκη για μια βασικά ενιαία προσέγγιση σε όλα τα κράτη μέλη σε ζητήματα μεταφορών και κινητικότητας, μια προσέγγιση που θα διασφαλίζει ότι τα άτομα με αναπηρία λαμβάνουν επαρκή υποστήριξη από το σχολείο και το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και στο σπίτι, και η οποία θα προωθεί τη νοηματική γλώσσα.

Είναι επίσης απαραίτητο να υπογραμμίσουμε την ανάγκη θέσπισης και επιβολής υψηλών ευρωπαϊκών προτύπων ποιότητας στις κοινωνικές υπηρεσίες, γιατί η ποιότητα της υπηρεσίας που λαμβάνουν οι άνθρωποι θα καθορίσει την ποιότητα μιας ολοκληρωμένης ζωής στο μέλλον. Ελπίζουμε, συνεπώς, ότι ολοένα και πιο συγκεκριμένες, πρακτικές ενέργειες θα ακολουθήσουν τη δήλωση της αρχής. Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω την εισηγήτρια, κ. Lynne, για το έργο της.

  Ευαγγελία Τζαμπάζη, εξ ονόματος της ομάδας PSE. – Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση της συναδέλφου, κυρίας Lynne, την οποία θα ήθελα να συγχαρώ για τη συνεκτική και ολοκληρωμένη εργασία της, θέτει τις βασικές αρχές τις οποίες οφείλει να ακολουθεί η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών όσον αφορά την αναπηρία.

Θα ήθελα ιδιαίτερα να αναφερθώ στη διασφάλιση της προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία στο δομημένο περιβάλλον. Οφείλουμε να απαλείψουμε τα εμπόδια που κάνουν απαγορευτική τη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία στην οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή. Αποκλείοντας τη φυσική τους πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες, δεν περιθωριοποιούμε μόνο μια σημαντική μερίδα του πληθυσμού αλλά, ταυτόχρονα, προκαλούμε και σημαντική οικονομική ζημία, καθώς τους αποκλείουμε από την αγορά εργασίας και την οικονομική ζωή εν γένει, ωθώντας τους σε μια επιδοματική πολιτική που μόνο ζημιογόνος μπορεί να είναι.

Επιπλέον, παρότι θεωρώ ότι η συνεκπαίδευση αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία, η οποία συμβάλλει αποφασιστικά στην απρόσκοπτη ένταξή τους στην κοινωνία και την καταπολέμηση του στίγματος και των διακρίσεων, οφείλουμε να μην παραβλέπουμε την ανάγκη στήριξης των υποδομών ειδικής εκπαίδευσης όπου αυτές είναι αναγκαίες.

Επίσης, θα ήθελα να τονίσω τη σημασία των προβλημάτων της ψυχικής υγείας και των προκαλούμενων αναπηριών και να υπογραμμίσω την ανάγκη της προαγωγής της ψυχικής υγείας του πληθυσμού.

Θέλω, ακόμη, να αναφερθώ και να προσθέσω ότι η θέσπιση ενός κοινού ορισμού της αναπηρίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα διευκολύνει σημαντικά την αναγνώριση των κοινών ζητημάτων των ατόμων με αναπηρία για την υιοθέτηση πολιτικών σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι οποίες θα δώσουν μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία στις εθνικές κοινωνικές πολιτικές σε έναν τομέα που αποτελεί ακόμη –σε σημαντικό βαθμό– αρμοδιότητα των κρατών μελών.

Τέλος, θέλω να μεταφέρω εκ μέρους του συνάδελφου, κυρίου Σηφουνάκη, ο οποίος ήταν ο συντάκτης γνωμοδότησης, δύο σημεία, αν μου επιτρέπετε, κύριε Πρόεδρε: πρώτον, η Επιτροπή πρέπει να αυξήσει τη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία στα νέα πολυετή προγράμματα της επόμενης δημοσιονομικής περιόδου και δεύτερον να υπάρξει αντίστοιχη βελτίωση στους αθλητικούς χώρους.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. KAUFMANN
Αντιπροέδρου

  Arūnas Degutis, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (LT) Θέλω να συγχαρώ τους εισηγητές, που μελέτησαν διεξοδικά και παρουσίασαν συστάσεις για ένα από τα πιο επείγοντα κοινωνικά ζητήματα της σημερινής εποχής – την πλήρη ενσωμάτωση των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνία μας. Υποστηρίζω τις πολυάριθμες συστάσεις εκείνων που εκπόνησαν την έκθεση, που δείχνουν ότι σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν αρκετά προβλήματα στον τομέα αυτόν. Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σε κάποια από αυτά. Οι σύγχρονες τεχνολογίες πληροφοριών, το Διαδίκτυο και η ψηφιακή τηλεόραση ανοίγουν εντελώς νέες δυνατότητες για την προσαρμογή της πληροφορίας σε κάθε χρήστη, ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυνατότητές του/της. Αυτές περιλαμβάνουν την ευρύτερη χρήση υποτίτλων και νοηματικής στην τηλεόραση, ειδικά διαμορφωμένους σταθμούς εργασίας για τα άτομα με αναπηρία και κατάλληλα προσαρμοσμένες διεπαφές στο Διαδίκτυο, ιδίως για τους δημόσιους δικτυακούς τόπους. Πρέπει να ενθαρρύνουμε και να διασφαλίσουμε ότι όλες αυτές οι δυνατότητες θα εφαρμοστούν. Όταν σχεδιάζονται νέα κτίρια, πρέπει να δίνεται κατάλληλη προσοχή στα άτομα με αναπηρία. Στο μέλλον, βελτιωμένα συστήματα μεταφορών θα αυξήσουν την κινητικότητα αυτών των ανθρώπων. Είναι ουσιαστικό αυτές οι εξειδικευμένες ανάγκες να εξετάζονται κάθε φορά, ιδίως όταν χρησιμοποιούνται οι επιδοτήσεις από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και τα Διαρθρωτικά Ταμεία.

Η εθνική νομοθεσία πρέπει παράλληλα να βελτιωθεί, εξαλείφοντας όλες τις διατάξεις που εισάγουν διακρίσεις οι οποίες δεν είναι σύμφωνες με το άρθρο 13 της Συνθήκης του Άμστερνταμ. Πρέπει να γίνουν περαιτέρω προσπάθειες για την αποκήρυξη του ιατρικού προτύπου της αναπηρίας και της αντικατάστασής του με ένα κοινωνικό πρότυπο. Είναι άκρως σημαντικό, κατά την εκπαίδευση του κοινού, όλα τα μέσα που θα εγκριθούν να συνοδεύονται από κοινές προσπάθειες για την εξάλειψη των στερεοτύπων και των προκαταλήψεων σε σχέση με την αναπηρία. Μόνο οι συντονισμένες και συνολικές προσπάθειες που αναφέρονται στην έκθεση θα επιτρέψουν τη γρηγορότερη επίτευξη βελτιωμένων αποτελεσμάτων.

  Ilda Figueiredo, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Είναι σημαντικό οι ευγενείς υποσχέσεις της Επιτροπής και των κρατών μελών ότι θα υπερασπιστούν τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία να μην μείνουν απλά ρητορικές. Πρέπει να αναληφθεί αποτελεσματικότερη δράση, η υφιστάμενη νομοθεσία σε αυτόν τον τομέα πρέπει να τηρηθεί αποτελεσματικά και τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των ανθρώπων πρέπει να διασφαλίζονται. Επαινούμε την εισηγήτρια κ. Lynne για το έργο της και θέλουμε να υπογραμμίσουμε τη σημασία των συστάσεων που περιέχονται στην έκθεσή της, στην οποία συνεισφέραμε μερικές προτάσεις.

Θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε την αποτελεσματική εφαρμογή του νομικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση, την πρόσβαση για όλους στις δημόσιες μεταφορές και σε μια νέα τεχνολογία των πληροφοριών, καθώς και την εξάλειψη των αρχιτεκτονικών εμποδίων. Ζητούμε για μία ακόμη φορά τη σύνταξη μιας ειδικής οδηγίας για τα άτομα με αναπηρία, βάσει του άρθρου 13 της Συνθήκης, και την επικύρωση και υπογραφή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών.

Θέλω επίσης να καλέσω τα κράτη μέλη να εστιαστούν περισσότερο στα παιδιά και τους νέους με αναπηρία και στην εκπαίδευσή τους, καθώς και στην ένταξη, όπου είναι δυνατόν, των σπουδαστών με αναπηρία στα κανονικά εκπαιδευτικά συστήματα, λαμβάνοντας υπόψη την ειδική στήριξη που απαιτείται για την ικανοποίηση των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών των μαθητών. Τέλος, θα ήθελα να ζητήσω να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στα άτομα με σοβαρή αναπηρία και στις οικογένειές τους.

  Mieczysław Edmund Janowski, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Εξ ονόματος της Ομάδας Ένωση για την Ευρώπη των Εθνών, θέλω να ευχαριστήσω την κ. Lynne για την εξαίρετη εργασία της. Ασχολούμαστε σήμερα με ένα ζήτημα που αποτελεί μέτρο της ανθρωπιάς μας. Κάθε φορά που γίνεται μια διάκριση εις βάρος ενός ατόμου με αναπηρία, αυτό συνιστά προσβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας.

Η ιδέα των ατόμων με αναπηρία που θα είναι σε θέση να απολαμβάνουν τα πλήρη δικαιώματά τους πρέπει να εξελιχθεί σε κάτι περισσότερο από ωραία λόγια. Πρέπει να αναγνωριστεί ότι έχουν επιτευχθεί πολλά σε αυτόν τον τομέα τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, πάρα πολύ συχνά τα άτομα με αναπηρία αισθάνονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Η ενσωμάτωση του κόσμου των ατόμων με αναπηρία στην υπόλοιπη κοινωνία συνιστά μια σημαντική πρόκληση για τα κράτη μέλη. Κάθε είδους εμπόδιο πρέπει να αρθεί. Αυτό που εννοώ είναι όχι μόνο τα εμπόδια που σχετίζονται με το οικοδομημένο περιβάλλον και τις εγκαταστάσεις μεταφορών, αλλά επίσης με την πρόσβαση στην εργασία, την ιατρική περίθαλψη, την κοινωνική μέριμνα, την εκπαίδευση, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό για παράδειγμα. Το ζήτημα της αναπηρίας στα παιδιά και τους νέους είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Η αναπηρία μπορεί να είναι σωματική, πνευματική, επίκτητη ή εκ γενετής. Αλλά θα ήθελα επίσης να επιστήσω την προσοχή στην κατάσταση των ατόμων που έχουν γίνει λιγότερο ικανά λόγω της προχωρημένης ηλικίας τους.

Είμαι πεπεισμένος ότι η δράση που αναλαμβάνει το παρόν Σώμα στο θέμα αυτό θα οδηγήσει σε βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης. Δεν είναι φιλανθρωπία. Είναι καθήκον μας.

  Andrzej Tomasz Zapałowski, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η έκθεση για την κατάσταση των ατόμων με αναπηρία στη διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση είναι στην πραγματικότητα περισσότερο ένα ευχολόγιο για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των ατόμων με αναπηρία παρά μια αντικειμενική περιγραφή και ανάλυση της σημερινής κατάστασής τους. Πέρα από τα προφανή θέματα που σχετίζονται με το οικοδομημένο περιβάλλον και τις μεταφορές, απαιτείται επείγουσα δράση για την παροχή οικονομικής στήριξης στους εργοδότες και για την αποζημίωσή τους για τις ζημίες που υφίστανται από την απασχόληση ατόμων με αναπηρία, τα οποία είναι λιγότερο παραγωγικά στον χώρο εργασίας.

Το ζήτημα της συνεχούς υποστήριξης της εκπαιδευτικής διαδικασίας για τα άτομα με αναπηρία και εκείνους που τα φροντίζουν αποτελεί ταυτόχρονα μια τεράστια ευκαιρία και ένα πρόβλημα για τις οικογένειες με ανάπηρα μέλη. Η παροχή της δυνατότητας στους γονείς να μένουν σπίτι για όσο διάστημα είναι αναγκαίο και η χορήγηση σε αυτούς οικονομικής στήριξης έτσι ώστε να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια θα ήταν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να δεσμευτεί ως προς αυτό και να εξασφαλίσει ότι οι αναγκαίοι πόροι θα είναι διαθέσιμοι.

Για να μην καταντήσουν η βοήθεια και οι προσπάθειές μας πολιτικές δηλώσεις κενές περιεχομένου, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις δραστηριότητες σε όλες τις κατευθυντήριες γραμμές που αποσκοπούν στη βελτίωση της κατάστασης των ατόμων με αναπηρία. Επιπλέον, τα άτομα με αναπηρία χρειάζονται τη βεβαιότητα ότι τα κράτη μέλη της Ένωσης τα υποστηρίζουν επιβάλλοντας αυστηρότερες ποινές για αδικήματα εναντίον των ατόμων με αναπηρία.

  Ana Mato Adrover (PPE-DE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε Špidla, κυρίες και κύριοι, σήμερα είναι μια σημαντική μέρα για το Κοινοβούλιο και θα ήθελα επομένως να ευχαριστήσω την κ. Lynne για την έκθεσή της, διότι κάνουμε ένα ακόμη βήμα στο έργο μας για την οικοδόμηση της Ευρώπης των ευκαιριών.

Μέσω μιας ευρείας συμφωνίας, θα εγκρίνουμε σήμερα νέα μέτρα που θα αποτελέσουν πρόοδο όσον αφορά τις ίσες ευκαιρίες για άτομα με διάφορα είδη αναπηρίας.

Πιστεύω ότι αυτό το νέο Ευρωπαϊκό Σχέδιο Δράσης 2006-2007 αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση όσον αφορά την εξάλειψη οποιουδήποτε είδους διακρίσεων και, επιπλέον, αντιμετωπίζει τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρίες σε όλη την Ευρώπη.

Θα επισημάνω ορισμένα θέματα. Καταρχάς, αποσκοπεί να θεσπίσει ένα γενικό πλαίσιο για ίση μεταχείριση στην εργασία, όχι μόνο από πλευράς εκπαίδευσης και πρόσβασης, αλλά και από πλευράς προώθησης και δια βίου μάθησης.

Δεύτερον, αναμφίβολα βελτιώνει τις συνθήκες και τα δικαιώματα για επιβάτες με αναπηρίες που χρησιμοποιούν, αεροπορικές, θαλάσσιες και χερσαίες μεταφορές. Πρέπει να σας προειδοποιήσω ωστόσο —όπως έχω κάνει στην έκθεση— για την ανάγκη να μην δημιουργηθεί ένα νέο και μέχρι στιγμής ανύπαρκτο εμπόδιο: το οικονομικό εμπόδιο. Η υποχρέωση να συνοδεύονται τα άτομα με αναπηρίες είναι θετική από την άποψη της βελτίωσης της ποιότητας του ταξιδιού τους, αλλά δεν θα ήταν θετικό για τα άτομα με αναπηρία να είναι υποχρεωμένα να πληρώσουν το εισιτήριο του ατόμου που τους συνοδεύει, καθώς αυτό θα σήμαινε ότι αυτά τα άτομα θα έπρεπε να πληρώνουν για δύο εισιτήρια, ενώ εμείς οι υπόλοιποι πληρώνουμε μόνο για ένα.

Τρίτον, η βελτίωση της πρόσβασης σε νέες τεχνολογίες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι νέες τεχνολογίες θα άρουν πολλά εμπόδια για τα άτομα με αναπηρίες, με την προϋπόθεση ότι θα επιτύχουμε καθολική πρόσβαση σε αυτές και με την προϋπόθεση ότι οι τεχνολογικές πρόοδοι λαμβάνουν αυτά τα άτομα υπόψη από την αρχή του σχεδιασμού τους.

Τέταρτον, χρειαζόμαστε ολοκληρωμένες και συντονισμένες απαντήσεις στην αναπηρία των παιδιών και των ατόμων που υφίστανται ήδη άλλες μορφές διακρίσεων, όπως οι γυναίκες και οι ηλικιωμένοι.

Τέλος, η πρόληψη των κινδύνων στον χώρο εργασίας. Υποστηρίξαμε μια ευρεία συμφωνία σχετικά με τους κινδύνους που έχουν σχέση με την εργασία, η οποία έχει παρουσιαστεί ήδη στο Κοινοβούλιο και την οποία η Επιτροπή δεν έχει υιοθετήσει ακόμη —και θα ήθελα να σας το υπενθυμίσω αυτό, κύριε Špidla— και στην οποία θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στους πιθανούς κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα άτομα στον χώρο εργασίας.

Θα ήθελα επίσης να υπογραμμίσω τον εξαιρετικά σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι οργανώσεις ατόμων με αναπηρία.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή είναι μια μεγάλη πρόκληση και αποτελεί πρόοδο προς την επίτευξη της Ευρώπης των ευκαιριών που θέλουμε όλοι να δούμε.

  Richard Howitt (PSE). – (EN) Θέλω και εγώ όπως ο εισηγητής να επαναλάβω την υποστήριξη του Κοινοβουλίου για μία συνεκτική οδηγία κατά των διακρίσεων λόγω αναπηρίας, βασισμένη στο άρθρο 13. Η πορτογαλική Προεδρία μας την υποσχέθηκε το 2000, όπως και ο προηγούμενος Επίτροπος Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων το 2003. Τέσσερα χρόνια αργότερα και, αν δεν υπάρξει δράση, η Επιτροπή θα συνεχίσει να λέει ότι υπάρχει ιεράρχηση των διακρίσεων, κάτι που κανένας μας δεν μπορεί να δεχτεί.

Δεύτερον, χαιρετίζω την έμφαση την οποία δίνει το σχέδιο δράσης στο να προχωρήσουμε από τα εργασιακά δικαιώματα στην κοινωνική μέριμνα. Ζητώ από την Επιτροπή να αναλάβει το έργο αυτό με πραγματική διάθεση και αφοσίωση προς έναν ανεξάρτητο τρόπο ζωής των ατόμων με αναπηρία, προς το δικαίωμα για προσωπική βοήθεια και το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία και των παιδιών με αναπηρία και των γονέων τους να επιλέγουν τη γενική μέριμνα, είτε αυτή αφορά την εκπαίδευση είτε τη στέγαση, όχι μόνο την απασχόληση.

Τρίτον, μπορούμε να κάνουμε πολύ περισσότερα στον τομέα της εξωτερικής βοήθειας σε διεθνές επίπεδο. Ισχυριζόμαστε ότι υιοθετούμε μια προσέγγιση της αναπηρίας βασισμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ας κάνουμε περισσότερα μέσα στο πλαίσιο των προγραμμάτων για τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως. Δεν έχουμε κάνει αρκετά όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία στην αξιολόγηση των υποψήφιων για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρών. Μπορούμε να κάνουμε περισσότερα σε αυτόν τον τομέα. Δεν πρέπει μόνο να κινηθούμε γρήγορα για την κύρωση και υπογραφή του σχεδίου Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία αλλά πρέπει και να συνεργαστούμε με τις κυβερνήσεις των τρίτων κρατών για να βεβαιωθούμε ότι θα το κάνουν και αυτές.

Τέλος, όσον αφορά την τροπολογία 5 της Ομάδας PPE-DE, είμαι αναστατωμένος που οι Συντηρητικοί ίσως δοκιμάσουν να αποσύρουν το απόσπασμα του κειμένου μου όπου προτείνεται ότι θα πρέπει να ζητηθεί από την Επιτροπή να παρακολουθεί τη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία στα προγράμματά της. Δεν πρέπει να μιλάμε μόνο για συμμετοχή αλλά πρέπει και να την κάνουμε πραγματικότητα. Η Ομάδα PPE-DE θα πρέπει να αποσύρει αυτήν την τροπολογία.

  Philip Bushill-Matthews (PPE-DE). – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια κοινωνία κοινών αξιών. Ένας τρόπος με τον οποίο κρίνουμε την επιτυχία μας ως κοινωνία είναι ο τρόπος με τον οποίο χειριζόμαστε τα ζητήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωπα τα πιο ευάλωτα μέλη της κοινωνίας μας.

Πέρυσι, ως εισηγητής για το κείμενο της Επιτροπής σχετικά με τις δημογραφικές αλλαγές, είχα προσκληθεί να μιλήσω σε ένα ειδικό συνέδριο για την αναπηρία στο Graz κατά τη διάρκεια της αυστριακής Προεδρίας. Το πανό στην εξέδρα πίσω μου έλεγε απλά: Leben wie andere auch - να ζεις όπως οι άλλοι άνθρωποι. Στα αγγλικά η μετάφραση της λέξης leben δεν είναι απλώς «ζω» αλλά «έχω ζωή», και θα πρέπει να αποτελεί τον στόχο της κοινωνίας μας, να βοηθά όλα τα μέλη της κοινωνίας να ζουν και να έχουν μια ζωή όπως κάθε άλλο μέλος της κοινωνίας.

Οι βρετανοί Συντηρητικοί δεν έχουν πειστεί ότι χρειαζόμαστε περισσότερη κοινοτική νομοθεσία για να πετύχουμε αυτόν τον στόχο αλλά πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε να τον αγκαλιάσει το σύνολο της κοινωνίας. Δεν χρειαζόμαστε απλώς ένα κράτος πρόνοιας αλλά μια κοινωνία πρόνοιας στην οποία οι κοινότητες να αναγνωρίζουν τις ευθύνες τους για την υποστήριξη όλων των μελών αυτών των κοινοτήτων.

Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να κάνουν τα πάντα αλλά μπορούν να διευκολύνουν την ατομική επιλογή, βοηθώντας άτομα με αναπηρία να κάνουν τα ίδια αυτό που επιθυμούν, απομακρύνοντας τα εμπόδια τα οποία ορθώνονται στον δρόμο τους – εμπόδια στην εκπαίδευση, στην απασχόληση ή απλώς στη μετάβασή τους από το σημείο Α στο σημείο Β. Οι κυβερνήσεις μπορούν, επίσης, να προάγουν και να προωθούν μια νοοτροπία ανεξαρτησίας και όχι εξάρτησης. Η υποστήριξη των ατόμων με αναπηρία δεν αφορά μόνο την πρόνοια: αφορά την υποστήριξη της επιθυμίας τους να βρουν τον δρόμο τους στη ζωή και να ζουν όπως και οι άλλοι άνθρωποι.

Χαιρετίζουμε αυτήν την εμπεριστατωμένη έκθεση πρωτοβουλίας σχετικά με αυτό το σημαντικό ζήτημα και πρόκειται, φυσικά, να την υποστηρίξουμε και συγχαίρουμε την εισηγήτρια.

  Elizabeth Lynne (ALDE). – (EN) (Έναρξη παρέμβασης με κλειστό μικρόφωνο) … ιδιαίτερα αυτό που μόλις έλεγε ο κ. Επίτροπος για το πόσο συμπορεύονται το Κοινοβούλιο και η Επιτροπή όσον αφορά τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία.

Κύριε Επίτροπε, μιλήσατε για την πρόσβαση στις υπηρεσίες. Βέβαια, μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στις υπηρεσίες μόνο αν διαθέτουμε μία συγκεκριμένη οδηγία για την αναπηρία. Χαίρομαι που ο κ. Richard Howitt και πολλοί άλλοι βουλευτές έθιξαν το ζήτημα αυτό. Θα ήθελα κάποιας μορφής δέσμευση όσον αφορά ένα χρονοδιάγραμμα για το πότε θα την προωθήσετε, κύριε Επίτροπε. Χαιρετίζω αυτό που λέγατε για τα διαρθρωτικά ταμεία. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε ένα κριτήριο αναπηρίας στα διαρθρωτικά ταμεία. Χαίρομαι που αυτό υπάρχει τώρα.

Κάποιος από τους βουλευτές εδώ έκανε λόγο για γενικότητα. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε και αυτήν.

Κυρία Τζαμπάζη, σας ευχαριστώ για την υποστήριξη και τη δουλειά σας. Συνεργαστήκαμε πολύ στενά για αυτό. Είναι πολύ σωστό να μιλάμε για το Ευρωπαϊκό Έτος των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες και να το έχουμε ως βάση.

Δυστυχώς δεν είχα αρκετό χρόνο να μιλήσω για την εκπαίδευση και την επιμόρφωση. Υπάρχουν τόσα πολλά σημεία στα οποία θα ήθελα να αναφερθώ, αλλά το τελικό συμπέρασμα είναι μία συγκεκριμένη οδηγία για την αναπηρία.

  Vladimír Špidla, Επιτροπή. (CS) Κυρίες και κύριοι, θέλω να σας ευχαριστήσω για τη συζήτηση, την οποία παρακολούθησα με ενδιαφέρον. Φρονώ ότι το συμπέρασμα της κ. Lynne ανταποκρίνεται στη σημερινή κατάσταση και ήμουν ευτυχής να μάθω για την άποψη της επιτροπής ότι οι γνώμες του Κοινοβουλίου και της Επιτροπής είναι πολύ κοντά.

Οι σημαντικότερες αρχές, ήτοι η εξάλειψη των διακρίσεων και η ενεργή ένταξη, τέθηκαν προς συζήτηση και ορισμένα ζητήματα διευκρινίστηκαν ή προέκυψαν από αρκετές διαφορετικές αντιλήψεις στη συζήτηση. Καθώς αρκετοί ομιλητές ανέφεραν αλλαγές στο ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο, θα ήθελα να επισημάνω ότι μια μελέτη σκοπιμότητας πρόκειται να ολοκληρωθεί εφέτος σχετικά με το πώς μπορεί να βελτιωθεί το νομικό πλαίσιο της ΕΕ σχετικά με τα άτομα με αναπηρία.

Αξιότιμοι βουλευτές, ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή να αναφέρω ότι το 2007 είναι το Έτος Ίσων Ευκαιριών, γεγονός που, κατά την άποψή μου, παρέχει μια καλή ευκαιρία για να κινητοποιηθεί η Κοινότητα.

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα γίνει σήμερα.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142)

  Carlo Casini (PPE-DE). – (IT) Εκφράζω την αμέριστη υποστήριξή μου στην έκθεση Lynne, καθώς κατόρθωσε να ενσωματώσει μεγάλο μέρος των προβλημάτων που αφορούν τον κόσμο της αναπηρίας, και πρότεινε πρόσφορες δράσεις και μέσα που μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες της ζωής, των σχέσεων και της θέσης των ατόμων στην κοινωνία.

Θα ήθελα επίσης να εκφράσω την ελπίδα, σε αυτό το Σώμα, οι δηλώσεις αρχής, τις οποίες υποστηρίζω, να ανοίξουν τον δρόμο για ολοένα και πιο συγκεκριμένες, πρακτικές ενέργειες εκ μέρους της Επιτροπής και τα «άτομα με αναπηρία» (ή, εάν προτιμάτε, τα «άτομα με ειδικές ικανότητες») να μπορέσουν να υλοποιήσουν τις προσδοκίες τους για τη ζωή διατηρώντας παράλληλα την ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους. Χάρη στο έργο που επιτέλεσε η εισηγήτρια στην κοινοβουλευτική μας επιτροπή, το κείμενο που πρόκειται να ψηφίσουμε συνοψίζει, μεταξύ άλλων, τις κοινωνικές ανάγκες που ανακύπτουν από τις καταστάσεις σε διάφορα κράτη μέλη.

Υπογραμμίζω εν προκειμένω ότι θα ήταν ενδεδειγμένο τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας να υιοθετήσουν μια ουσιαστικά ομοιογενή προσέγγιση, για να αποφευχθεί στον τομέα αυτό η δημιουργία αδικαιολόγητων ανισοτήτων μεταξύ ευρωπαίων πολιτών απλώς και μόνο λόγω διαφορετικής γεωγραφικής προέλευσης.

  Zita Gurmai (PSE). – (HU) Τα άτομα με αναπηρία στην Ευρώπη σήμερα αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες και διακρίσεις σε διάφορα επίπεδα. Στα περισσότερα μέρη δεν έχει καταστεί δυνατή η βασική, ανεμπόδιστη κινητικότητα, για να μην αναφέρουμε την κοινωνική ένταξη. Είναι σημαντικό να γίνει γνωστό το εξής: ο ανεξάρτητος τρόπος ζωής δεν σημαίνει μόνο ότι κάποιος είναι απλά μέλος της κοινωνίας, αλλά ότι είναι ισότιμο μέλος της κοινωνίας με οποιονδήποτε άλλον. Κάθε φορέας χάραξης πολιτικής και λήψης αποφάσεων πρέπει να δώσει τη δέουσα προσοχή σε αυτό το θέμα.

Τα άτομα με αναπηρία αποτελούν το 10% του ευρωπαϊκού πληθυσμού, και ως εκ τούτου, η ένταξή τους και η ικανότητά τους να λειτουργούν δεν είναι απλά κοινωνικό ζήτημα, αλλά αμοιβαίο συμφέρον, εφόσον η δημιουργία χώρων εργασίας για τα άτομα με αναπηρία, και η συμμετοχή τους στη δια βίου μάθηση και την επαγγελματική κατάρτιση συμβάλουν όχι μόνο στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους, αλλά και στην ανάπτυξη της οικονομίας της Ευρώπης.

Η εξεύρεση μιας προσέγγισης στο ζήτημα είναι επίσης προβληματική, και όχι μόνο γιατί τα στατιστικά δεδομένα σε αυτόν τον τομέα είναι ανεπαρκή. Τα άτομα με αναπηρία αποτελούν σίγουρα μια ποικιλόμορφη, κάθε άλλο παρά ομοιογενή, ομάδα, και, ως εκ τούτου, οι πολλές προκλήσεις σε αυτόν τον τομέα απαιτούν μια ολοκληρωμένη προσέγγιση, που θα βασίζεται στο φύλο· το σημείο αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε κάθε επίπεδο της χάραξης πολιτικής. Επιπλέον, όπως σε πολλούς άλλους τομείς, η κατάσταση των γυναικών με αναπηρία είναι συχνά πιο μειονεκτική από αυτή των ανδρών με αναπηρία, και οι γυναίκες είναι συχνότερα θύματα φτώχειας και σεξουαλικού αποκλεισμού. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη στο ευρύ φάσμα των προγραμμάτων και των μέτρων.

  Hélène Goudin (IND/DEM). – (SV) Η Λίστα του Ιουνίου πιστεύει ότι είναι εντελώς απαράδεκτο τα άτομα με αναπηρία να αντιμετωπίζουν προκαταλήψεις, μη εξυπηρετική ειδική μεταχείριση και περιορισμένες ευκαιρίες. Τέτοιου είδους εμπειρίες δεν συνάδουν με την άποψή μας ότι η ΕΕ είναι μια ένωση αξιών.

Ο κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5ης Ιουλίου 2006 συνιστά πρόοδο, επομένως, και διευκρινίζει κάτι που θα πρέπει να είναι αυτονόητο, ιδίως από τη στιγμή που έχουμε μια κοινή εσωτερική αγορά: δηλαδή, ότι τα άτομα με αναπηρία πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους άλλους πολίτες όσον αφορά τα αεροπορικά ταξίδια.

Η Σουηδία είναι μια πρωτοπόρος χώρα όσον αφορά τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία. Η φιλόδοξη νομοθεσία της ΕΕ, που περιλαμβάνει λεπτομερείς διατάξεις σχετικά με το πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται τα άτομα με αναπηρία, μπορεί να έβαλε ένα ερωτηματικό στις επιτυχημένες σουηδικές μεταρρυθμίσεις της δεκαετίας του 1970 και του 1980. Επιτρέψτε μας, λοιπόν, να προχωρήσουμε χωρίς λεπτομερή ρύθμιση και άντ’ αυτού να δηλώσουμε καθαρά και απερίφραστα ότι η κοινωνία, το εμπόριο και η βιομηχανία, καθώς και όλοι οι υπόλοιποι, πρέπει να μεταχειριζόμαστε τα άτομα με αναπηρία ακριβώς το ίδιο με τους άλλους ανθρώπους.

Επιτρέψτε μας, εν κατακλείδι, να ασκήσουμε κάποια αυτοκριτική. Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ παρουσιάζουν εκθέσεις για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία αλλά δεν μπορούν, την ίδια στιγμή, να εξασφαλίσουν ότι όλα τα κτίρια της ΕΕ είναι απόλυτα προσαρμοσμένα στις ανάγκες τους. Ούτε οι δικτυακοί τόποι και τα έγγραφα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι προσβάσιμα σε κατάλληλες μορφές για τα άτομα με αναπηρία, ιδίως αυτά με προβλήματα όρασης. Πότε οι Κοσμήτορες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και οι αρμόδιες αρχές της ΕΕ σκοπεύουν να αναλάβουν δράση γι’ αυτά τα επείγοντα ζητήματα που προκαλούν τόσο έντονη ανησυχία;