Συζητήσεις

Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2006 - Στρασβούργο

1. Έναρξη της συνεδρίασης

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. BORRELL FONTELLES
Προέδρου

(Η συνεδρίαση αρχίζει στις 9.05)

2. Κατάθεση εγγράφων: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

3. Συνέχεια που δόθηκε στις θέσεις και τα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

4. Στρατηγική για τη διεύρυνση και οι κύριοι στόχοι 2006-2007 - Θεσμικές πτυχές της ικανότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εντάσσει νέα κράτη μέλη (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Έχουμε ένα πολύ σημαντικό θέμα στην ημερήσια διάταξη σήμερα: την κοινή συζήτηση σχετικά με

- την έκθεση (A6-0436/2006) του κ. Elmar Brok, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής για τη στρατηγική διεύρυνσης και τις κύριες προκλήσεις 2006-2007 (2006/2252(INI)), και

- την έκθεση (A6-0393/2006) του κ. Alexander Stubb, εξ ονόματος της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων σχετικά με τις θεσμικές πτυχές της ικανότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εντάσσει νέα κράτη μέλη (2006/2226(INI)).

Πέρα από την ουσιαστική τους σημασία, αυτά τα θέματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και θα είναι μεταξύ των πιο σημαντικών θεμάτων που πρόκειται να συζητηθούν στη συνάντηση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Θα είναι χαρά μου να διαβιβάσω στο Συμβούλιο τα ψηφίσματα που θα εγκρίνει το Κοινοβούλιο σχετικά με αυτά τα θέματα κατά τη διάρκεια της παρούσας συνεδρίασης.

  Elmar Brok (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, κύριε Επίτροπε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε παρακαλέσει την άνοιξη του 2006 την Επιτροπή να υποβάλει έκθεση για το θέμα της ικανότητας της ΕΕ να εντάσσει νέα κράτη μέλη. Η έκθεση παρουσιάστηκε στις 8 Νοεμβρίου, όμως κατά τη γνώμη μας δεν είναι ικανοποιητική.

Η διεύρυνση ήταν μέχρι τώρα ένας από τους πιο επιτυχημένους τομείς της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο χώρος ειρήνης, σταθερότητας και θετικής οικονομικής ανάπτυξης μεγάλωσε σημαντικά και συνέβαλε στην επανένωση της Ευρώπης. Γνωρίζουμε επίσης ότι σε υποψήφιες, αλλά και άλλες χώρες της Ευρώπης, η ευρωπαϊκή προοπτική αποτελεί σημαντικό στοιχείο για την εσωτερική μεταρρυθμιστική διαδικασία. Αυτά τα δύο θετικά στοιχεία πρέπει να τα έχουμε πάντα στον νου μας.

Παρόλα αυτά, πρέπει να καταλάβουμε –μετά από μια διεύρυνση που αυξάνει το σύνολο των χωρών σε 27 και ενδεχομένως σύντομα, με την Κροατία, 28– ότι πρέπει να προβληματιστούμε για το μέλλον του ευρωπαϊκού σχεδίου. Θέλουμε να είναι κυριολεκτικά η Ευρωπαϊκή Ένωση ένα πολιτικό σχέδιο, να έχει ικανότητα δράσης και να μπορεί να διαδραματίσει κάποιο ρόλο στον κόσμο, να ασχοληθεί με θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διεθνούς εγκλήματος, για τα οποία χρειαζόμαστε ικανότητα για δράση; Ή θέλουμε να την αφήσουμε να παραδέρνει σαν οικονομικό σχέδιο; Αυτά τα θέματα απαιτούν σαφείς απαντήσεις.

Πρέπει να καταλάβουμε πως δεν μπορούμε να προχωρήσουμε με τη σημερινή θεσμική δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Συνταγματική Συνθήκη προβλεπόταν για την τελευταία διεύρυνση και γι’ αυτό πρέπει πρώτα να ολοκληρωθεί και να παγιωθεί η τελευταία διεύρυνση, και ύστερα θα μπορούμε να εξετάσουμε σοβαρά κάποια μεγαλύτερα σχέδια χωρίς να καταστρέψουμε το ίδιο μας το σχέδιο. Για τον λόγο αυτόν, η Συνταγματική Συνθήκη υπαγορεύει σε κάποιο μέτρο όρους – ο κ. Stubb θα πει περισσότερα για αυτό.

Πρέπει να αναλύσουμε πρώτα άλλα ερωτήματα και να δώσουμε σαφείς απαντήσεις, για παράδειγμα ερωτήματα για το ποια θα είναι η κατεύθυνσή μας, ενδεχομένως σε σχέση με την επόμενη ρήτρα επανεξέτασης και τις δημοσιονομικές προοπτικές που προβλέπονται για το 2008/2009, προκειμένου να ξέρουμε ποιες συνέπειες έχει η εκάστοτε διεύρυνση για το ευρωπαϊκό σχέδιο. Οπωσδήποτε, σε πολλούς τομείς –όπως η γεωργική πολιτική, η διαρθρωτική πολιτική κλπ– δεν μπορούμε να συνεχίσουμε όπως μέχρι σήμερα. Ποιες είναι οι συνέπειες για συγκεκριμένα κράτη μέλη, πόσο λιγότερα χρήματα θα λάβουν, πόσα παραπάνω θα πληρώσουν κάποια άλλα; Όλα αυτά πρέπει να διευκρινιστούν αν θέλουμε να προχωρήσουμε σοβαρά το σχέδιο.

Είναι απόλυτα σαφές ότι υποσχέσεις σαν και αυτές που δόθηκαν για παράδειγμα στη Θεσσαλονίκη στα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων πρέπει να τηρηθούν. Κανένας δεν ζητάει εδώ στο Σώμα να διακοπούν διαπραγματεύσεις που είναι εν εξελίξει. Γνωρίζουμε ότι ο χρόνος έχει σημασία και ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων πρέπει να προωθήσουν τη συνταγματική διαδικασία γιατί η Κροατία περιμένει μπροστά στην πόρτα. Πρέπει, όμως, να καταστήσουμε επίσης σαφές ότι η πλήρης ένταξη δεν είναι, άμεσα ή αργότερα, σε κάθε χρονική περίοδο και σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, το μόνο μέσον με το οποίο μπορούμε να εκπληρώσουμε με αξιόπιστο τρόπο την ευρωπαϊκή προοπτική των χωρών. Για όλους αυτούς τους λόγους, τίθενται ερωτήματα που αφορούν την αναπτυξιακή πολιτική και την πολιτική γειτονίας ή τους πολυμερείς συνασπισμούς κρατών που έχουν μια ευρωπαϊκή προοπτική, προκειμένου οι λαοί αυτοί να λάβουν από τώρα κάτι και όχι μόνο μετά από δεκαπέντε χρόνια, όταν κάποτε ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις που σήμερα δεν έχουν καν αρχίσει. Γι’ αυτό, πρέπει να αναπτύξουμε πολύ περισσότερη φαντασία, και όταν το λέω αυτό σκέφτομαι για παράδειγμα την Ουκρανία, όπου δυστυχώς χάθηκε πολύς χρόνος, πράγμα που είναι εις βάρος μας. Η ευρωπαϊκή προοπτική τέτοιων χωρών δεν είναι μόνο προς το δικό τους συμφέρον, αλλά και προς το δικό μας. Γι’ αυτό, πρέπει να κάνουμε κάτι. Ωστόσο, πρέπει να είναι σαφές ότι, αν δεν σημειώσουμε πρόοδο ως προς την εσωτερική ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παρόλα αυτά κάνουμε διευρύνσεις, τότε μακροπρόθεσμα θα υπάρξει ένας εσωτερικός κύκλος, θα έχουμε δηλαδή στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέλη πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Για να το πω επιγραμματικά, θα αντιμετωπίσουμε την επιλογή: ή σύνταγμα ή Verhofstadt. Είναι και αυτό μία από τις πιθανές συνέπειες. Ειδικά οι χώρες που πιέζουν ιδιαίτερα για διεύρυνση είναι αυτές που αναχαιτίζουν ή θέλουν να σταματήσουν την εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και εγώ προσωπικά έχω αμφιβολίες για την αξιοπιστία τους.

Για την Τουρκία προτείναμε μαζί με αρκετούς συναδέλφους ένα σχήμα ως αντίδραση στη νέα εξέλιξη, και ελπίζω ότι αυτό θα λειτουργήσει. Είναι λυπηρό ότι η Τουρκία δεν εκπληρώνει τις νομικές υποχρεώσεις της και ότι υπάρχει και πάλι καθυστέρηση. Από την άλλη, θα ήταν ασφαλώς λάθος να διακοπούν οι διαπραγματεύσεις. Αυτό, ωστόσο, δεν πρέπει να σημαίνει πως η Τουρκία δεν πρέπει εκπληρώσει μακροπρόθεσμα αυτές τις δεσμεύσεις της.

(Χειροκροτήματα)

  Alexander Stubb (PPE-DE), εισηγητής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να προβώ σε πέντε επισημάνσεις ως προς την έκθεσή μας σχετικά με την ικανότητα ένταξης. Θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω όλες και όλους τους συναδέλφους που μετείχαν σε αυτήν τη διαδικασία, κυρίως δε τα μέλη της γραμματείας, για το εξαιρετικό έργο που επιτέλεσαν.

Η πρώτη μου επισήμανση αφορά την ορολογία που χρησιμοποιούμε σήμερα. Ο όρος που αρχικά μας απασχόλησε ήταν η «ικανότητα απορρόφησης». Όταν συζητούσαμε το ποιος επρόκειτο να αναλάβει την εκπόνηση αυτής της έκθεσης, συζήτησα με τον ίδιο τον κ. Απορρόφηση – τον καλό μου φίλο κ. Brok. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ο όρος «απορρόφηση» δεν είναι ίσως ο πιο ενδεδειγμένος. Νομίζω ότι ήταν πολύ εύστοχη η παρατήρηση του κ. Carl Bildt, ο οποίος είχε πει: ποιος θέλει να απορροφηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Μήπως η Γαλλία επιθυμεί να απορροφηθεί από την ΕΕ; Ασφαλώς, η απάντηση είναι αρνητική. Επιλέξαμε λοιπόν έναν πιο δυναμικό, πιο θετικό όρο, και αποφασίσαμε ότι αυτό που πραγματικά μας απασχολεί είναι η «ικανότητα ένταξης».

Η δεύτερη επισήμανσή μου είναι ότι το θέμα αυτό είναι δυνητικώς ευαίσθητο διότι εμπλέκονται πολλά συμφέροντα. Ο συνάδελφος και φίλος μου κ. Brok έθιξε ορισμένα εξ αυτών. Με άλλα λόγια, υπάρχουν άνθρωποι που τάσσονται κατά της διεύρυνσης αλλά υπέρ του Συντάγματος. Υπάρχουν επίσης άτομα τα οποία, όπως εγώ, υποστηρίζουν και το Σύνταγμα και τη διεύρυνση, καθώς και άτομα όπως ο κ. Farage και οι λοιποί που τάσσονται κατά και των δύο.

Προσπαθήσαμε, λοιπόν, να ελιχθούμε ανάμεσα σε αυτές τις τέσσερις θέσεις και φρονώ ότι το επιτύχαμε σε ικανοποιητικό βαθμό σε αυτήν την έκθεση. Η έννοια της ικανότητας ένταξης δεν είναι πραγματικά καινοφανής. Την εφαρμόζαμε πάντα. Πριν από κάθε νέα διεύρυνση συζητούσαμε πάντα το πόσο πρέπει να προχωρήσει η εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πριν από το 1973 η Ένωση μετατράπηκε σε τελωνειακή ένωση. Πριν από το 1986 προτάθηκε η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη. Πριν από την προσχώρηση της Φινλανδίας, της Αυστρίας και της Σουηδίας υπογράφηκε η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Πριν από τη μεγάλη διεύρυνση του 2004 υπογράφηκαν οι Συνθήκες του Άμστερνταμ και της Νίκαιας. Αυτό που επιθυμούμε πριν από την επόμενη διεύρυνση είναι ένα σύνταγμα.

Τρίτον, πώς ορίζουμε την ικανότητα ένταξης; Νομίζω ότι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε σε αυτήν την έκθεση είναι ότι μπορεί κανείς να μιλήσει πολύ αόριστα για το τι ακριβώς σημαίνει και μπορεί να υποστηρίξει ότι δεν αποτελεί προϋπόθεση για τη διεύρυνση, αλλά είναι ένα κριτήριο που αφορά εμάς, τα σημερινά κράτη μέλη. Πρώτα πρέπει να τακτοποιήσουμε τα του οίκου μας και στη συνέχεια θα μπορούμε να προχωρήσουμε σε διεύρυνση. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούμε να δώσουμε έναν αυστηρό ορισμό της ικανότητας ένταξης επειδή συνδέεται με δύο παραμέτρους. Πρώτον: με τη χρονική στιγμή της προσχώρησης. Δεύτερον: με τον αριθμό των κρατών που εντάσσονται. Με άλλα λόγια, η διεύρυνση του 1973 ήταν εντελώς διαφορετική από τη διεύρυνση του 2004. Παραμένοντας στο θέμα του ορισμού, η ικανότητα ένταξης αφορά τρία στοιχεία: τα όργανα, τον προϋπολογισμό και τις πολιτικές.

Η τέταρτη επισήμανσή μου αφορά τον δημόσιο διάλογο, και επ’ αυτού μέμφομαι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το οποίο δηλώνει ότι πρέπει να καταστήσουμε ελκυστική τη διεύρυνση στην κοινή γνώμη. Συμφωνούμε, ασφαλώς και πρέπει να επιδιώξουμε κάτι τέτοιο, αλλά δεν μπορείτε να μας λέτε ότι δεν έχετε την ευκαιρία να το πράξετε. Οι διαπραγματεύσεις για τη διεύρυνση ξεκινούν κατόπιν ομόφωνης απόφασης. Κάθε κεφάλαιο ανοίγει με ομόφωνη απόφαση, ενώ ομοφωνία απαιτείται και για το κλείσιμο κάθε επιμέρους κεφαλαίου. Το συνολικό πακέτο εγκρίνεται με ομοφωνία και, εκτός αυτού, κάθε κράτος μέλος καλείται να επικυρώσει την προσχώρηση. Εάν στο διάστημα αυτών των δύο έως δέκα ετών δεν είστε σε θέση να εξηγήσετε τα οφέλη της διεύρυνσης στην κοινή γνώμη, νομίζω ότι αποτυγχάνετε οικτρά στην εκπλήρωση των καθηκόντων σας· εκτελέστε, λοιπόν, πρώτα το καθήκον σας και μετά μπορείτε να έρχεστε εδώ και να μιλάτε για την κοινή γνώμη. Πρέπει να προσεγγίζουμε με πιο στρατηγικούς όρους το θέμα της διεύρυνσης.

Η τελευταία μου επισήμανση αφορά το Σύνταγμα. Σε αυτήν την έκθεση περιγράφονται ορισμένα θέματα τα οποία πρέπει οπωσδήποτε να διευκρινίσουμε πριν από την επόμενη διεύρυνση: ψηφοφορία με ειδική πλειοψηφία, νομική προσωπικότητα, υπουργός Εξωτερικών, κοινή πολιτική ασφάλειας κλπ. Προτού μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε διεύρυνση, επιβάλλεται να αντιμετωπίσουμε αυτά τα θέματα. Το μήνυμα που στέλνουμε μέσω αυτής της έκθεσης είναι: ας τακτοποιήσουμε τα του οίκου μας πριν από το 2009 και μετά μπορούμε να προχωρήσουμε σε διεύρυνση.

Θα κλείσω την παρέμβασή μου με αυτό το σχόλιο. Η διεύρυνση είναι ίσως η καλύτερη πολιτική που έχει ποτέ εφαρμόσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Προσφέρει ειρήνη, ευημερία, ασφάλεια και σταθερότητα. Όταν συζητάμε για τη διεύρυνση δεν πρέπει να προβάλλουμε φτηνές δικαιολογίες, διότι γνωρίζουμε ότι είμαστε πάντα έτοιμοι και συγχρόνως ανέτοιμοι για κάθε διεύρυνση.

(Χειροκροτήματα)

  Paula Lehtomäki, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. – (FI) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου αποφασίστηκε ότι η συζήτηση για τη διεύρυνση και τη μελλοντική στρατηγική διεύρυνσης της Ένωσης πρέπει να συνεχιστεί και να διευρυνθεί κατά τη διάρκεια της φινλαδικής Προεδρίας. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που θα συνεδριάσει αυτήν την εβδομάδα θα συζητήσει όλες τις πτυχές των μελλοντικών διευρύνσεων, περιλαμβανομένων της ικανότητας της Ένωσης να εντάσσει νέα μέλη και των μεθόδων περαιτέρω βελτίωσης της ποιότητας της διαδικασίας διεύρυνσης με βάσει τις έως τώρα εμπειρίες.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα πραγματοποιήσει τη γενική του συζήτηση για τη διεύρυνση με βάση τη στρατηγική διεύρυνσης που δημοσίευσε η Επιτροπή στις 8 Νοεμβρίου. Η στρατηγική περιλαμβάνει επίσης μια ειδική έκθεση σχετικά με την ικανότητα της Ένωσης να εντάσσει νέα μέλη. Σκοπός της Προεδρίας είναι, στις συζητήσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, να δοθεί έμφαση στις κοινές θέσεις σχετικά με το μέλλον της διαδικασίας διεύρυνσης. Τη Δευτέρα, το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων εξέτασε τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σχετικά με τη διεύρυνση. Το Συμβούλιο διεξήγαγε εποικοδομητικό και διεξοδικό διάλογο επί του θέματος.

Η διεύρυνση είναι μέρος της διαδικασίας ολοκλήρωσης της Ευρώπης. Όταν η φινλανδική Προεδρία παρουσίασε το πρόγραμμα εργασίας της στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων τον περασμένο Ιούλιο, επισημάναμε ότι η διεύρυνση έχει αναντίρρητα συμβάλει στην προαγωγή της ανάπτυξης και της ευημερίας στην Ευρώπη. Έχει ωφελήσει τόσο την Ένωση, με τα κράτη μέλη της, όσο και την Ευρώπη συνολικά. Η προοπτική της ένταξής τους έχει ωθήσει τις υποψήφιες χώρες να υλοποιήσουν αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Η διεύρυνση έχει συμβάλει στο γεγονός ότι η Ένωση έχει καταστεί πιο ισχυρός παράγοντας της διεθνούς πολιτικής. Η διεύρυνση της εσωτερικής αγοράς επιτρέπει στην οικονομία της ΕΕ να ανταποκριθεί πολύ πιο αποτελεσματικά στις προκλήσεις του παγκόσμιου ανταγωνισμού.

Ο ιστορικός πέμπτος γύρος διεύρυνσης θα ολοκληρωθεί όταν η Βουλγαρία και η Ρουμανία, οι υποψήφιοι Επίτροποι των οποίων έλαβαν εχθές την έγκριση του Κοινοβουλίου, προσχωρήσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Ιανουαρίου. Αυτός ο γύρος έχει ήδη αποδειχθεί επιτυχημένος. Χάρη στη διεύρυνση, επεκτείνεται σε όλη σχεδόν την Ευρώπη ένας χώρος ειρήνης, σταθερότητας, δημοκρατίας, κράτους δικαίου και ευημερίας. Πρέπει τώρα να διασφαλίσουμε ότι αυτή η επιτυχία θα συνεχιστεί.

Η Ένωση πρέπει να συνεχίσει τη διεύρυνσή της ως μια ανοικτή και αντικειμενική διαδικασία, χωρίς επιβολή νέων περιορισμών ή προϋποθέσεων. Προς τον σκοπό αυτόν, πρέπει να ληφθεί μεγαλύτερη μέριμνα για το πώς μπορεί να προωθηθεί η διεύρυνση στην πράξη. Είναι απολύτως φυσικό να προσπαθούμε να βελτιώσουμε την ποιότητα της διαδικασίας διεύρυνσης και να προετοιμάσουμε καλύτερα την Ένωση.

Όπως γνωρίζουμε, και όπως καταδεικνύουν οι ομιλίες των εισηγητών, η ικανότητα ένταξης, ή η ικανότητα της Ένωσης να εντάσσει νέα μέλη, δεν αποτελεί κριτήριο προσχώρησης· ούτε πρέπει ποτέ να θεωρηθεί τέτοιο κριτήριο. Η ικανότητα ένταξης είναι, παρόλα αυτά, ένας σημαντικός παράγοντας ο οποίος πρέπει να λαμβάνεται υπόψη προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιτυχία της διεύρυνσης. Η διατήρηση της ικανότητας ένταξης είναι προς το συμφέρον τόσο της Ένωσης όσο και των υποψηφίων χωρών. Εάν, ωστόσο, επιβάλουμε προϋποθέσεις ένταξης στην Ένωση τις οποίες μια υποψήφια χώρα δεν θα μπορούσε με κανέναν τρόπο να εκπληρώσει, θα κινδυνεύαμε να πλήξουμε την προθυμία χωρών οι οποίες ενδιαφέρονται να γίνουν μέλη της Ένωσης να υλοποιήσουν μεταρρυθμίσεις.

Προκειμένου να διατηρήσουμε την ικανότητα ένταξης της Ένωσης είναι αναγκαίο οι προσχωρούσες χώρες να είναι διατεθειμένες να δεχτούν και να τηρήσουν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ιδιότητα του μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι επίσης επιβεβλημένο να μπορεί η Ένωση να λειτουργήσει αποτελεσματικά και να αναπτυχθεί. Είναι σημαντικό να έχει η Ένωση τη δυνατότητα να δεχτεί νέα μέλη όταν αυτά είναι έτοιμα με βάση την πρόοδο που έχει σημειωθεί στις διαπραγματεύσεις. Οι δύο αυτές πτυχές είναι επίσης σημαντικές προκειμένου να κερδίσουμε τη στήριξη της κοινής γνώμης για τη διαδικασία διεύρυνσης.

Η ικανότητα ένταξης της Ένωσης πρέπει να εξετάζεται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας διεύρυνσης. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η Ένωση θα έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί πολιτικά, οικονομικά και θεσμικά καθώς διευρύνεται. Ο αντίκτυπος μελλοντικών διευρύνσεων στα θεσμικά όργανα, τις πολιτικές και τις δημοσιονομικές ανάγκες της Ένωσης πρέπει να αξιολογείται με προσοχή.

Είναι σημαντικό να τηρήσει η Ένωση τις δεσμεύσεις που ανέλαβε έναντι της Κροατίας, της Τουρκίας και των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Όσον αφορά την Τουρκία, θέλω να δηλώσω εδώ ότι η Προεδρία έπραξε ό,τι ήταν δυνατόν προκειμένου να επιτραπεί η συνέχιση της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων. Είμαστε ικανοποιημένοι από τη λύση στην οποία κατέληξε το Συμβούλιο τη Δευτέρα. Θα μας προσφέρει την αναγκαία βάση για να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας.

Οι υποψήφιες χώρες και οι δυνητικά υποψήφιες χώρες έχουν καθήκον να υλοποιήσουν τις μεταρρυθμίσεις οι οποίες είναι αναγκαίες στις εν λόγω χώρες. Η πρόοδος στη διαδικασία ένταξης εξαρτάται από την πρόοδο που συντελείται σε αυτόν τον τομέα. Η διαδικασία δεν μπορεί να προχωρήσει εάν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις.

Πρόσφατα δημιουργήθηκε η έντονη αίσθηση ότι υπάρχει κόπωση ως προς τη διαδικασία της διεύρυνσης. Η παροχή έγκαιρων και αντικειμενικών πληροφοριών μπορεί επίσης να συμβάλει σημαντικά στην άρση των αμφιβολιών που κυριαρχούν. Η αλήθεια είναι ότι η Ένωση ωφελείται από τα νέα κράτη μέλη και τα χρειάζεται.

Τέλος, κύριε Πρόεδρε, εξ ονόματος της Προεδρίας, θέλω να ευχαριστήσω το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη δυναμική συμμετοχή του στον διάλογο σχετικά με το μέλλον της διεύρυνσης. Οι δύο σημερινές εκθέσεις αποτελούν σημαντική συμβολή σε αυτόν τον διάλογο. Ασφαλώς, η Προεδρία θα λάβει δεόντως υπόψη τις εκθέσεις σχετικά με τη στρατηγική διεύρυνσης και την ικανότητα ένταξης οι οποίες συζητούνται σήμερα, καθώς και τις απόψεις που εκφράζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εν γένει. Ευελπιστούμε δε ότι το Κοινοβούλιο θα στηρίξει τον κοινό μας στόχο.

(Χειροκροτήματα)

  Olli Rehn, Επιτροπή. – (FI) Κύριε Πρόεδρε, υπουργέ Lehtomäki, κυρίες και κύριοι, θέλω να εκμεταλλευτώ αυτήν την ευκαιρία που μου δίνεται προκειμένου να ευχαριστήσω την Προεδρία για την εξαίρετη και στενή συνεργασία της κατά τη διάρκεια της θητείας της, ενώ θέλω επίσης να την συγχαρώ ιδιαιτέρως για την απόφαση που έλαβε αυτήν τη Δευτέρα να επιτρέψει τη συνέχιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Η εν λόγω απόφαση στέλνει το σαφές μήνυμα στην Τουρκία ότι θα υφίσταται επιπτώσεις όταν αρνείται να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, αλλά συγχρόνως η απόφαση την οποία έλαβε τη Δευτέρα το Συμβούλιο κατέστησε δυνατή την αποφυγή μιας σύγκρουσης στις σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Τουρκίας.

Αυτή η απόφαση καταδεικνύει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να λάβει αποφάσεις για ακανθώδη θέματα όπως η Τουρκία με αποφασιστικότητα και πνεύμα αλληλεγγύης, χωρίς να δραματοποιεί ασκόπως την κατάσταση. Ευελπιστώ ότι αυτό θα εκτιμηθεί από το Σώμα, ενώ γνωρίζω ότι τουλάχιστον θα εκτιμηθεί από τα 26 μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που θα συνεδριάσουν την Πέμπτη και την Παρασκευή και δεν επιθυμούσαν μία ακόμη διάσκεψη κορυφής για την Τουρκία στα τέλη αυτού του έτους.

(EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ τους εισηγητές, τον κ. Brok και τον κ. Stubb (ο οποίος δεν είναι πείσμων [stubborn] αλλά εξαιρετικά ευέλικτος πνευματικά, ανεξάρτητα από το πώς προφέρεται το όνομά του!). Θέλω επίσης να συγχαρώ την αρμόδια επιτροπή και όλους τους βουλευτές για τις εντατικές τους προσπάθειες ως προς το σημαντικό αυτό θέμα.

Η Επιτροπή συμφωνεί με πολλές από τις απόψεις που διατυπώνονται στις εκθέσεις. Χαιρετίζουμε ιδιαιτέρως την προτίμησή σας για την έννοια της «ικανότητας ένταξης», όπως εξήγησαν ο κ. Brok και ο κ. Stubb. Χαιρετίζουμε τη στήριξη που προσφέρει το Κοινοβούλιο στις αρχές και τη στρατηγική της Επιτροπής για τη διεύρυνση, καθώς και τη στήριξη των προσπαθειών μας να ενισχύσουμε την επικοινωνία και τη διαφάνεια.

Συμφωνώ με τη θέση του Κοινοβουλίου ότι η ικανότητα ένταξης αφορά πρωτίστως τα θεσμικά όργανα, τον προϋπολογισμό και τις πολιτικές της ΕΕ. Ωστόσο, προτού εξετάσω αυτά τα ζητήματα, επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω ότι έχει τεράστια σημασία, όταν εξετάζουμε την ικανότητα της ΕΕ να εντάσσει νέα μέλη, να έχουμε κατά νου τα ιδιαίτερα στρατηγικά μας συμφέροντα.

Στη συζήτηση που διεξάγεται αυτήν την περίοδο γενικά στην Ευρώπη, αυτό που συχνά ακούγεται είναι παράλληλοι μονόλογοι. Ορισμένοι υπογραμμίζουν μόνο τη στρατηγική σημασία της διεύρυνσης για την ειρήνη και τη δημοκρατία. Άλλοι εστιάζουν την προσοχή τους αποκλειστικά και μόνο στα εσωτερικά προβλήματα τα οποία μειώνουν την ικανότητά μας να εντάσσουμε νέα κράτη μέλη. Εάν δεν υπάρξει σύγκλιση μεταξύ των δύο αυτών προσεγγίσεων, κινδυνεύουμε να εντείνουμε τη σύγχυση μεταξύ των πολιτών μας και να υπονομεύσουμε την αξιοπιστία μας στις υποψήφιες χώρες.

Συνεπώς, πρέπει να δημιουργήσουμε νέα συναίνεση για τη διεύρυνση συνδυάζοντας αυτές τις δύο όψεις του νομίσματος. Πρέπει να κρατήσουμε ζωντανή τη στρατηγική αποστολή της διεύρυνσης διατηρώντας την ήπια ισχύ της ΕΕ προς όφελος της δημοκρατίας και του οικονομικού μετασχηματισμού, ενώ συγχρόνως πρέπει να εξασφαλίσουμε την ικανότητά μας να λειτουργούμε, εντάσσοντας σταδιακά νέα κράτη μέλη.

Για τους λόγους αυτούς, η Επιτροπή θα βελτιώσει περαιτέρω την ποιότητα της ενταξιακής διαδικασίας. Θα πραγματοποιήσουμε αξιολογήσεις αντικτύπου και θα αξιολογήσουμε τις δημοσιονομικές επιπτώσεις για βασικές πολιτικές, ιδίως όσον αφορά τις πολιτικές για τη γεωργία και τη συνοχή.

Επιπλέον, πρέπει να εφαρμόσουμε αυστηρές προϋποθέσεις. Η πείρα μάς διδάσκει ότι όσο πιο καλά προετοιμασμένα είναι τα κράτη μέλη τόσο πιο ομαλή θα είναι η λειτουργία της ΕΕ μετά τη διεύρυνση. Δύσκολα θέματα, όπως η δικαστική μεταρρύθμιση και η καταπολέμηση της διαφθοράς, πρέπει να αντιμετωπίζονται σε πρώιμο στάδιο των διαπραγματεύσεων.

Ωστόσο, κατά τη βελτίωση της ποιότητας της ενταξιακής διαδικασίας, δεν πρέπει να δημιουργήσουμε ένα σύστημα το οποίο θα είναι υπερβολικά περίπλοκο. Κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε απλώς τεχνητά εμπόδια σε μια διαδικασία η οποία είναι ήδη αρκετά περίπλοκη. Νομίζω ότι όλοι τασσόμαστε υπέρ της απλούστευσης, και όχι της δημιουργίας περιπλοκών. Πρέπει, λοιπόν, να διαθέτουμε σαφείς κανόνες, σαφείς διαδικασίες, οι οποίες θα είναι κατανοητές τόσο από τους πολίτες μας όσο και από τις ενδιαφερόμενες χώρες – δηλαδή τις υποψήφιες χώρες.

Ορισμένοι διερωτώνται εάν η διεύρυνση πραγματοποιείται εις βάρος της εμβάθυνσης. Η απάντησή μου είναι «όχι»: η ΕΕ έχει και στο παρελθόν προχωρήσει σε παράλληλη εμβάθυνση και διεύρυνση, και αυτό μπορεί να επιτευχθεί και πάλι.

Ως εκ τούτου, μια νέα θεσμική συμφωνία πρέπει να έχει επιτευχθεί προτού να είναι έτοιμο προς ένταξη στην Ένωσή μας το επόμενο κράτος μέλος. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε σχετικά με το χρονοδιάγραμμα συνέχισης της θεσμικής μεταρρύθμισης, ξεκινώντας από μια πολιτική δήλωση η οποία αναμένεται να εγκριθεί τον προσεχή Μάρτιο στο Βερολίνο. Τα αναγκαία μέτρα για την επίτευξη μιας νέας θεσμικής συμφωνίας έπρεπε να είχαν ληφθεί πριν από τα τέλη του 2008.

Χρειαζόμαστε μια νέα θεσμική συμφωνία προκειμένου να καταστούν πιο αποτελεσματικές οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Την χρειαζόμαστε προκειμένου να ενισχυθεί ο ρόλος της Ευρώπης στον κόσμο. Τέλος, αλλά εξίσου σημαντικό, την χρειαζόμαστε για τη σημερινή ΕΕ και τους πολίτες της σήμερα ή, το αργότερο, αύριο – όχι μόνο ενόψει μελλοντικών δυνητικών διευρύνσεων. Πρέπει να διατηρήσουμε τη δυναμική της ολοκλήρωσης και να εμβαθύνουμε και να αναπτύξουμε περαιτέρω την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υποθέτω ότι συμμερίζεστε αυτούς τους στόχους για μια μεταρρυθμισμένη και ισχυρότερη Ένωση, ενώ προσβλέπω στη συνεργασία μας για την επίτευξη αυτών των στόχων.

(Χειροκροτήματα)

  Íñigo Méndez de Vigo, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να συγχαρώ τους δύο εισηγητές. Ευτυχώς, και οι δύο εισηγητές είναι από την πολιτική μου ομάδα, κύριε Πρόεδρε, και έχουν ενεργήσει από κοινού και με συμπληρωματικό τρόπο. Εκείνοι δεν το γνωρίζουν αυτό, αλλά θα αποκαλύψω ένα μυστικό σήμερα το πρωί: στην πολιτική μου ομάδα, κύριε Swoboda, αποκαλούμε τον κ. Brok και τον κ. Stubb «οι δίδυμοι». Ελπίζω ότι άλλοι δίδυμοι που είναι πιο γνωστοί στην Ευρώπη θα μας συγχωρήσουν που οικειοποιηθήκαμε το όνομα.

Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι έκαναν αυτό που άλλοι δίδυμοι θα έπρεπε να κάνουν. Ενήργησαν από κοινού για το καλό της Ευρώπης. Δεν απορρόφησαν τις τροπολογίες των άλλων πολιτικών ομάδων, αλλά αντίθετα τις ενσωμάτωσαν. Επομένως, πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο θα ψηφίσει σήμερα υπέρ αυτών των δύο εκθέσεων σχετικά με τη στρατηγική διεύρυνσης και την ικανότητα της Ένωσης να εντάσσει νέα μέλη.

Κύριε Πρόεδρε, αυτές οι δύο εκθέσεις αναλαμβάνουν διάφορες θετικές δεσμεύσεις. Η πρώτη δέσμευση –όπως εξήγησε εύγλωττα ο κ. Stubb– αφορά στη διεύρυνση. Πιστεύουμε ότι η διεύρυνση είναι πολύ ωφέλιμη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για τα κράτη που εντάσσονται σε αυτήν. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Οποιοσδήποτε αμφιβάλλει πρέπει να δει την παράγραφο 19 του ψηφίσματος.

Ωστόσο, είναι επίσης σαφές ότι, προκειμένου να είναι η διεύρυνση επιτυχής, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι έτοιμη να δεχτεί αυτά τα νέα κράτη. Η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν ισχύει. Κανείς δεν προσκαλεί έναν επισκέπτη στο σπίτι του αν το σπίτι δεν είναι έτοιμο για την υποδοχή. Η τακτοποίηση του σπιτιού είναι η δεύτερη δέσμευση που αναλαμβάνεται στην έκθεση του κ. Stubb: η δέσμευση για τη Συνταγματική Συνθήκη.

Όχι πολύ καιρό πριν, δύο στους τρεις βουλευτές του Κοινοβουλίου υποστήριξαν την έκθεση Corbett-Méndez de Vigo. Η έκθεση του κ. Stubb υπογραμμίζει αυτό το γεγονός. Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι το περιεχόμενο της Συνταγματικής Συνθήκης είναι απαραίτητο προκειμένου να καταστεί δυνατή η υποδοχή και άλλων προσκεκλημένων στο σπίτι μας.

Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να το τονίσουμε αυτό τώρα, διότι η γερμανική Προεδρία θα υποβάλει προτάσεις με συγκεκριμένη ημερομηνία, το έτος 2009, και πιστεύω ότι οι παράγραφοι 9 και 10 της έκθεσης Stubb τονίζουν ποιο πρέπει να είναι το περιεχόμενο οποιασδήποτε μελλοντικής μεταρρύθμισης και επίσης απορρίπτουν κάτι που εμείς σε αυτό το Κοινοβούλιο έχουμε επισημάνει σε διάφορες περιπτώσεις: δεν θέλουμε τη διακριτική επιλογή – τη μερική θέση σε ισχύ ορισμένων πτυχών. Θέλουμε την ισορροπία που εκπροσωπείται από το κείμενο της Συνταγματικής Συνθήκης.

Τέλος, κύριε Πρόεδρε, και οι δυο εκθέσεις έχουν ένα σαφές πολιτικό μήνυμα. Θα παραστείτε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και θα ήθελα να σας ζητήσω να το επαναλάβετε εκεί: δεν θα υπάρξουν νέες διευρύνσεις χωρίς Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Δεν θα υπάρξει καμία. Το Κοινοβούλιο πρέπει να εκδώσει μια ευνοϊκή γνωμοδότηση για την έγκριση οποιασδήποτε νέας διεύρυνσης. Θα ασκήσει αυτό το δικαίωμα, διότι αυτό δηλώνει επίσημα αυτή η έκθεση.

Κύριε Πρόεδρε, η Ομάδα μου θα υποστηρίξει και τις δυο εκθέσεις και, αναφορικά με την έκθεση του κ. Stubb, θα ψηφίσει υπέρ των τροπολογιών 6, 7 και 8.

  Hannes Swoboda, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα αρχικά να ευχαριστήσω θερμά τους κκ. Brok και Stubb για τις εκθέσεις τους. Ωστόσο, κοιτάζοντάς τους μαζί με τον κ. Méndez de Vigo καταλήγω στο συμπέρασμα ότι προφανώς δεν είναι σαν τα δίδυμα, ωστόσο το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό. Με όλη την εκτίμηση που σας έχω, κύριε Επίτροπε, πρέπει να πω ότι θεωρώ το αποτέλεσμα των δύο εκθέσεων καλύτερο από την έκθεση της Επιτροπής. Εμείς διατυπώνουμε σαφέστερα και πιο ξεκάθαρα το θέμα, και πιστεύω ότι στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει η Επιτροπή να μας πάρει για παράδειγμα.

Εδώ στο Σώμα υπάρχουν επίσης αρκετοί συνάδελφοι που υποστηρίζουν τη λύση της μικρής Ευρώπης και ισχυρίζονται πως όσο πιο μικρή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο καλύτερη και πιο ομοιογενής θα είναι. Από την άλλη, υπάρχουν εκείνοι που ισχυρίζονται πως «όσο μεγαλύτερη, τόσο το καλύτερο» γιατί τότε θα μπορούμε να μιλάμε εξ ονόματος όλων. Ωστόσο, δεν μπορούμε να μιλάμε εξ ονόματος όλων αν δεν αποκτήσουμε μια κοινή φωνή, άρα πρέπει να δημιουργήσουμε τις ανάλογες προϋποθέσεις για αυτό. Την Ευρώπη δεν την δημιουργεί η ποσότητα αλλά η ποιότητα, και συμφωνώ απόλυτα με τον κ. Méndez de Vigo ότι αυτό εξαρτάται μεταξύ άλλων και από το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.

Δεν είναι ανάγκη να πρόκειται ακριβώς για το σημερινό σύνταγμα και προφανώς δεν θα είναι έτσι, όμως τα ουσιαστικά στοιχεία αυτού του συντάγματος πρέπει να υλοποιηθούν για να αποκτήσει η Ευρώπη ικανότητα δράσης. Ασφαλώς, η δεύτερη προϋπόθεση είναι και η ανάλογη οικονομική βάση. Ας είμαστε ειλικρινείς: ούτε σήμερα δεν είμαστε σε θέση να προσφέρουμε στους λαούς μας αυτά που θέλουν και φαντάζονται πως θα έχουν, τα οποία δικαιολογημένα θα περίμεναν να προσφέρει η Ευρώπη. Πώς, λοιπόν, να λειτουργήσει μια διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση αν δεν δημιουργήσουμε τις ανάλογες οικονομικές προϋποθέσεις;

Πρέπει να πούμε στις κυβερνήσεις μας πως δεν μπορούν, από τη μία, να δίνουν ωραίες υποσχέσεις για τη διεύρυνση και, από την άλλη, να λένε κάθε φορά που αναφέρεται η οικονομική βάση πως δεν έχουμε τα ανάλογα χρήματα. Αυτό είναι απαράδεκτο και το Σώμα πρέπει να το καταστήσει αυτό απόλυτα σαφές.

Επιτρέψτε μου να πω κάτι άλλο σχετικά με το Σύνταγμα. Φυσικά, το πιο σημαντικό είναι η μεταρρύθμιση των θεσμικών οργάνων, που δεν πρέπει να είναι απλές μικροβελτιώσεις αλλά μια μεταρρύθμιση σε βάθος. Το ίδιο μπορούμε να πούμε σε οικονομικό επίπεδο για τα χρηματοδοτικά πρότυπα που επιφέρουν θεμελιώδη μεταβολή στην οικονομική βάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για την ικανότητα ένταξης. Θα ήθελα να πω εξ ονόματος της Ομάδας μου ότι η ικανότητα ένταξης δεν λειτουργεί ως εμπόδιο για μελλοντικές διευρύνσεις αλλά ως προϋπόθεση για αυτές, και μάλιστα ως μια αναγκαία προϋπόθεση και όχι μόνο ένα παραπροϊόν των προβληματισμών μας όταν αλλάζουμε κάποιες λεπτομέρειες μιας συνθήκης προσχώρησης, πράγμα που δεν θα είναι πια αποδεκτό στο μέλλον.

Παράλληλα, πρέπει, ασφαλώς, να συνεχιστούν οι συνομιλίες για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και για τα Βαλκάνια – όχι μόνο για την Κροατία, για την οποία έχω την τιμή να είμαι εισηγητής. Ακόμα και μετά από την Κροατία δεν θα είναι δυνατή η χάραξη νέων συνόρων, αντίθετα μάλιστα, θα πρέπει να προχωρήσουμε βήμα-βήμα. Όσον αφορά την Τουρκία, για την οποία θα πει περισσότερα ο κ. Wiersma, πρέπει βέβαια να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, αλλά και εμείς έχουμε να εκπληρώσουμε στην Κύπρο ακόμα ένα καθήκον ως προς την ένταξη και πρέπει να το κάνουμε αυτό.

Περνάω στο τελευταίο σημείο: πρέπει να δώσουμε ένα ρεαλιστικό όραμα στις γείτονες χώρες, ιδίως στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου. Για να γίνει αυτό, πρέπει να καθιερώσουμε μια ενδιάμεση μορφή σαν αυτήν που εξετάσαμε στην Επιτροπή Εξωτερικής Πολιτικής. Ο κ. Wiersma κι εγώ παρουσιάσαμε την ιδέα μιας κοινότητας ΕΕ/Ευξείνου Πόντου για να φέρουμε τις χώρες πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία θα ήταν ένα είδος προπαρασκευαστικού σταδίου που θα μπορούσε να οδηγήσει –αν και όχι υποχρεωτικά– στην ένταξη, εφ’ όσον εκπληρωθούν οι αναγκαίες προϋποθέσεις.

Πρέπει βέβαια να εκπληρώσουμε τις επιθυμίες των γειτόνων μας, όμως αυτό μπορούμε να το κάνουμε μόνο αν το κάνουμε και για τους συμπολίτες μας στην Ευρώπη, πράγμα που σήμερα δεν συμβαίνει. Πρέπει πρώτα να δημιουργήσουμε τις σχετικές προϋποθέσεις, και μόνο τότε θα είναι και πάλι εφικτό να υλοποιήσουμε το όραμα μιας μεγάλης και διευρυμένης Ευρώπης.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Ο κ. Stubb και ο κ. Brok σαφώς δεν είναι δίδυμοι με την κυριολεκτική έννοια της λέξης, κύριε Swoboda. Ο κ. Méndez de Vigo το είπε χαριτολογώντας, επισημαίνοντας ότι ενέργησαν από κοινού, όπως δύο άλλες προσωπικότητες που είναι επίσης πολύ γνωστές, ο Σταν Λόρελ και ο Όλιβερ Χάρντι, που επίσης δεν ήταν δίδυμοι, αλλά ενεργούσαν από κοινού.

(Γέλια)

Έτσι πρέπει να ερμηνεύσουμε τον τρόπο που εργάστηκαν από κοινού και το λέω αυτό με τη μεγαλύτερη εκτίμηση για τους εισηγητές μας σήμερα.

  Annemie Neyts-Uyttebroeck, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, αν και τα ανέκδοτα με δίδυμους έχουν γίνει κουραστικά τελευταία, θέλω απλώς να προσθέσω ότι είναι ευτύχημα που δεν έχετε ακόμη μετατραπεί σε σατανικά δίδυμα, διότι αυτό θα ήταν, βεβαίως, εξαιρετικά λυπηρό.

Μετά τον Μάιο/Ιούνιο του 2005, η διεύρυνση συνολικά αποτελεί στόχο επιθέσεων. Υποστηρίζεται μάλιστα ότι είναι ο κύριος λόγος στον οποίο οφείλονται τα «όχι» της Γαλλίας και των Κάτω Χωρών. Σε αυτό ακριβώς το αρνητικό κλίμα έκανε ξαφνικά την παρουσία της η έννοια της ικανότητας απορρόφησης. Είναι μια φρικτή έκφραση η οποία, από πολλούς, χρησιμοποιείται ως δικαιολογία προκειμένου να σταματήσει η περαιτέρω διεύρυνση ή να αμφισβητηθούν, ακόμη και να ανακληθούν, οι όποιες δεσμεύσεις έχουν αναληφθεί προς αυτήν την κατεύθυνση.

Η Ομάδα μου ποτέ δεν συμφώνησε με αυτήν την τακτική και παραμένει σε μεγάλο βαθμό προσηλωμένη, πρώτον, στην αναγνώριση του γεγονότος ότι η διεύρυνση υπήρξε μέχρι στιγμής εξαιρετικά επιτυχημένη και, δεύτερον, ότι όλες οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί έναντι της Κροατίας και των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων, παρότι ορισμένα εξ αυτών σχηματίζονται αυτήν την περίοδο, καθώς και οι δεσμεύσεις έναντι της Τουρκίας πρέπει να υλοποιηθούν στην πράξη.

Σε αυτό το πλαίσιο, θέλω μάλιστα να συγχαρώ τον Επίτροπο Rehn, τους συναδέλφους του στην Επιτροπή, καθώς και το Συμβούλιο για τις αποφάσεις που έλαβαν σχετικά με την Τουρκία, οι οποίες είναι, κατά τη γνώμη μου, ισορροπημένες. Παρότι δεν κλείνουν οι πόρτες, καθίσταται σαφές ποιο είναι το περιεχόμενο της συμφωνίας, και σας στηρίζουμε πλήρως στην απόφασή σας αυτή.

Τέλος, η Ομάδα μου έχει τη σταθερή πεποίθηση –και ο κ. Duff θα αναπτύξει περισσότερο αυτό το θέμα εντός ολίγου– ότι η Ένωση και τα θεσμικά της όργανα πρέπει να τακτοποιήσουν τα του οίκου τους, πριν ακόμη ξεκινήσει ο επόμενος γύρος της διεύρυνσης. Αυτό εξαρτάται, πάντως, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα κράτη μέλη, την Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και κυρίως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, και όχι από τις υποψήφιες χώρες.

Και οι δύο εκθέσεις αντικατοπτρίζουν αυτήν τη νέα, πιο θετική στάση έναντι της διεύρυνσης, υπογραμμίζουν σαφέστατα την ανάγκη να μεταρρυθμιστούν πρώτα τα θεσμικά όργανα, και γι’ αυτό η Ομάδα μου θα τις στηρίξει.

  Joost Lagendijk, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, δεν θα επαναλάβω το πόσο επιτυχημένη έχει αποδειχθεί μέχρι στιγμής η διεύρυνση, καθόσον αυτό έχει γίνει από πολλούς συναδέλφους μου, καθώς και από την Επιτροπή και το Συμβούλιο, και, ενώ μοιάζει όντως αυτονόητο σε αυτό το Σώμα, δεν είναι περιττό να τονίζεται σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία όλο και περισσότεροι άνθρωποι αμφισβητούν τη χρησιμότητα και την αναγκαιότητα της διεύρυνσης.

Τούτου λεχθέντος, είναι αναγκαίο, αλλά και εφικτό κατά τη γνώμη μου, να αντλήσουμε διδάγματα από τον τρόπο λειτουργίας μας μέχρι τώρα. Όπως ήδη ανέφερε ο Επίτροπος, τα διδάγματα αυτά περιλαμβάνονται στην έκθεσή του, καθώς και στις εκθέσεις του Κοινοβουλίου. Σας παρακαλώ να αξιολογείτε κάθε χώρα με βάση τα δεδομένα που αφορούν την ίδια και να αποφύγετε την επανάληψη του σφάλματος της σύνδεσης της ένταξης της Ρουμανίας με την ένταξη της Βουλγαρίας. Σας παρακαλώ να μην ανακοινώνετε πολύ νωρίς την ημερομηνία ένταξης, διότι αυτό θα στραφεί εναντίον μας και εναντίον της διαδικασίας. Μην αναβάλλετε την εξέταση δύσκολων θεμάτων για την τελευταία στιγμή και προσέξτε περισσότερο την υλοποίηση παρά την υπόσχεση. Στη συζήτηση σχετικά με αυτά τα διδάγματα, ο όρος «ικανότητα απορρόφησης», ο οποίος μετατράπηκε τώρα σε «ικανότητα ένταξης», εμφανίστηκε ξαφνικά το περασμένο έτος. Ως αντίδραση, ορισμένα άτομα που υποστηρίζουν την περαιτέρω διεύρυνση –μεταξύ των οποίων περιλαμβάνω και τον εαυτό μου– διστάζουν να μετάσχουν σε αυτήν τη συζήτηση, διότι πολλοί αντίπαλοι της διεύρυνσης έχουν χρησιμοποιήσει τον όρο «ικανότητα ένταξης» ως επιχείρημα κατά της συνέχισης της διαδικασίας διεύρυνσης.

Δεν πρόκειται να μασήσω τα λόγια μου και θα πω ότι η ικανότητα ένταξης δεν είναι επιχείρημα υπέρ της διεύρυνσης, ή εναντίον της, αλλά οφείλουμε όλοι να είμαστε σαφείς σε ό,τι λέμε.

Επιτρέψτε μου να αναφερθώ ειδικότερα σε δύο στοιχεία. Όσον αφορά τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις, επαναλαμβάνω ότι, αν και τάσσομαι σαφώς υπέρ της συνέχισης της διεύρυνσης και της ένταξης των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων και της Τουρκίας, είμαι επίσης πεπεισμένος ότι αυτή η διεύρυνση είναι αδύνατη με βάση τις ισχύουσες Συνθήκες, γεγονός που σημαίνει ότι απαιτείται εκ βάθρων θεσμική μεταρρύθμιση. Θεωρώ απλώς ότι δεν πρέπει να διαξιφιζόμαστε σε αυτό το Σώμα σχετικά με το πώς ακριβώς πρέπει να γίνει αυτό· αρκεί να γίνει!

Όσον αφορά τις υπόλοιπες παραμέτρους αυτής της συζήτησης σχετικά με την ικανότητα ένταξης, η στήριξη της κοινής γνώμης είναι κρίσιμη. Αυτό είναι εφικτό μόνον εάν, εμείς και οι ομόλογοί μας των εθνικών κοινοβουλίων, μπορέσουμε να περάσουμε με επιτυχία το μήνυμα ότι το παρελθόν έχει τη δική του αξία, έτσι ώστε να μην φοβόμαστε να υπογραμμίζουμε τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της ΕΕ. Αυτό απαιτεί επίσης πολιτικό σθένος και ηγετική ικανότητα εκ μέρους των πολιτικών, οι οποίοι δεν πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τοις μετρητοίς όλες τις δημοσκοπήσεις σχετικά με τη διεύρυνση οι οποίες συμβαίνει να είναι λιγότερο ευνοϊκές αυτήν την περίοδο. Όλα αυτά τα στοιχεία –σθένος, ηγετική ικανότητα, μακροπρόθεσμα συμφέροντα– μπορούν να συνδυαστούν στη συζήτηση για την Τουρκία.

Συνεπώς, υποστηρίζω σαφώς την άποψη ότι το Σώμα δεν πρέπει να ακολουθήσει αυτό το κύμα λαϊκισμού, διότι αυτό ακριβώς συμβαίνει σε ορισμένες συζητήσεις που διεξάγονται στην Ευρώπη σχετικά με την Τουρκία. Και στη δική μου χώρα, έχω παρατηρήσει ότι, όσοι τάσσονταν υπέρ της προσχώρησης πριν από δύο χρόνια, ξαφνικά διαφωνούν με την ένταξη της Τουρκίας, επειδή αυτή είναι η τάση που αποκαλύπτουν οι δημοσκοπήσεις. Δεν πρέπει να συρθούμε σε μια τέτοια προσέγγιση, τουλάχιστον όχι σε αυτήν την έκθεση. Συνεπώς, όσον αφορά την Κύπρο –και θα συζητήσω το θέμα με τον κ. Brok– η Τουρκία οφείλει να τηρήσει την υπόσχεσή της, αλλά το ίδιο πρέπει να πράξει και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι’ αυτό δεν με ικανοποιεί ιδιαιτέρως η υπόσχεση των υπουργών Εξωτερικών ότι θα συζητήσουν σχετικά με την απομόνωση της Βορείου Κύπρου την προσεχή άνοιξη. Το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να οικοδομηθεί με βάση την αστάθεια και τον φόβο, και αυτό ισχύει σίγουρα όσον αφορά τη διεύρυνση.

  Erik Meijer, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η διεύρυνση ήταν ένας από τους δεδηλωμένους κύριους στόχους της ΕΕ. Η Ευρώπη, η οποία ήταν νωρίτερα μοιρασμένη μεταξύ τριών οικονομικών συνασπισμών, έπρεπε να επανενωθεί το ταχύτερο δυνατόν στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη συνέχεια, το σχέδιο για έναν περιορισμένο αρχικό γύρο διεύρυνσης –στον οποίο περιλαμβάνονταν η Εσθονία, η Τσεχική Δημοκρατία και η Κύπρος, αλλά όχι η Λετονία, η Σλοβακία και η Μάλτα– εγκαταλείφθηκε ξαφνικά υπέρ ενός εκτεταμένου γύρου διεύρυνσης. Σε αυτήν τη διαδικασία, η Ρουμανία και η Βουλγαρία, αν και θα γίνουν μέλη σε τρεις εβδομάδες, υπήρξαν ουραγοί.

Μετά τη δέσμευση ότι όλα τα βαλκανικά κράτη που δεν έχουν ακόμη ενταχθεί είναι επίσης ευπρόσδεκτα, μετά την καθυστερημένη έναρξη διαπραγματεύσεων με την Κροατία και την Τουρκία και μετά τον βραχύβιο ενθουσιασμό σχετικά με το ενδεχόμενο μιας ταχείας διαδικασίας ένταξης της Ουκρανίας, της Μολδαβίας και της Λευκορωσίας, επικρατεί ηχηρή σιωπή. Οι διαπραγματεύσεις με μια άλλη υποψήφια χώρα, την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, δεν έχουν καν ξεκινήσει.

Φαίνεται, λοιπόν, τώρα ότι οι νεοεισερχόμενες χώρες δεν είναι πλέον ιδιαιτέρως ευπρόσδεκτες. Οι ηγεσίες φοβούνται ότι, χωρίς ένα σύνταγμα, θα είναι ακόμη πιο δύσκολη η ομαλή λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ ακόμη περισσότεροι πόροι θα χρειαστεί να αναδιανεμηθούν. Η κοινή γνώμη παρατηρεί το φαινόμενο της μετανάστευσης του εργατικού δυναμικού, στο πλαίσιο της οποίας άτομα που ζουν μακριά από τις εστίες τους αναλαμβάνουν τις βρώμικες και επικίνδυνες εργασίες, ενώ πληρώνονται και στεγάζονται ανεπαρκώς.

Η έγκριση της οδηγίας για τις υπηρεσίες δημιούργησε τον φόβο ότι η αξιόλογη κοινωνική νομοθεσία και οι ευνοϊκές συλλογικές συμβάσεις στα παλαιά κράτη μέλη θα χρειαστεί σύντομα να ανταγωνιστούν τους υποδεέστερους κανονισμούς που ισχύουν σε νέα ή μελλοντικά κράτη μέλη. Λόγω της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ασκείται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της απουσίας προόδου στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στη διαδικασία εκδημοκρατισμού της Τουρκίας, η περαιτέρω διεύρυνση καθίσταται εξαιρετικά δυσάρεστη προοπτική για τους πολίτες των σημερινών κρατών μελών.

Οι δύο αυτές αδυναμίες μάς έχουν υποχρεώσει να επιβραδύνουμε τις διαδικασίες και να υιοθετήσουμε προσωρινά μεταβατικά μέτρα. Αυτό δημιουργεί τον κίνδυνο ότι κράτη τα οποία τώρα απορρίπτονται εξαρτώνται εν τω μεταξύ όλο και περισσότερο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που μπορεί να εμποδίσει τη δυνατότητά τους να κάνουν ανεξάρτητες επιλογές και την αναπτυχθούν.

Η Ομάδα μου τάσσεται υπέρ, ιδίως σε μεταβατικές περιόδους, του σεβασμού της ισοδυναμίας των δυνητικά υποψηφίων χωρών και της παροχής οικονομικής ενίσχυσης, προσφέροντάς τους τη δυνατότητα να καλύψουν τη διαφορά με στόχο, μεταξύ άλλων, τη διευκόλυνση τυχόν ένταξής τους στο μέλλον. Έχουμε υποχρέωση, έναντι των πολλών κατοίκων των κρατών μελών μας που προέρχονται από την πρώην Γιουγκοσλαβία και την Τουρκία, να αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα την επιθυμία αυτών των περιοχών να ενταχθούν στην ΕΕ.

  Konrad Szymański, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, όταν διάβασα τις δύο εκθέσεις συνάντησα μόνο μία ευχάριστη έκπληξη. Το απόλυτο μαύρο της εικόνας των προοπτικών διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αντικατασταθεί από γκρίζο. Αυτή η κάπως πιο φωτεινή εικόνα πρέπει να εκτιμηθεί. Σήμερα μάλιστα υπήρξε ακόμα περισσότερο φως, με τη μορφή της ομιλίας του εισηγητή, αλλά η εικόνα που περιγράφεται εξακολουθεί να απέχει πολύ από την αλήθεια.

Παρά την εντύπωση που μπορεί να αποκομίσουμε από τις δύο εκθέσεις, το γεγονός ότι η Ένωση καθίσταται όλο και πιο ισχυρός παράγοντας στο διεθνές προσκήνιο δεν οφείλεται στις θεσμικές μεταρρυθμίσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ενισχύσει την πολιτική της ισχύ επειδή τώρα εκπροσωπεί μεγαλύτερο αριθμό πολιτών, περισσότερες επιχειρήσεις, μεγαλύτερη έκταση και εντονότερη στρατιωτική και οικονομική επιρροή. Συνεπώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση απέκτησε τη δύναμη να λειτουργεί ως διεθνής παράγοντας χάρη στις διευρύνσεις που πραγματοποιήθηκαν τις δεκαετίες του ογδόντα και του ενενήντα, και πιο πρόσφατα το 2004. Αυτή η αλλαγή δεν επήλθε κουνώντας το μαγικό ραβδί της τροποποίησης των Συνθηκών.

Διαπιστώνω μεγαλύτερη προθυμία να συζητήσουμε το ψήφισμα του Μαρτίου του 2006 για το ίδιο θέμα, αλλά το να θέτουμε ως όρο για τη συνέχιση της διεύρυνσης τη Συνταγματική Συνθήκη είναι απλώς αναχρονιστικό. Οι θεσμικές αλλαγές είναι αναμενόμενες, αλλά το να επικαλούμαστε τη συνθήκη στη σημερινή της μορφή δεν αποτελεί παρά δικαιολογία για το σταμάτημα της διαδικασίας διεύρυνσης χωρίς ουσιαστικό λόγο. Μια φιλοσοφία η οποία στηρίζεται στο σύνθημα «Συνταγματική Συνθήκη ή θάνατος» δεν είναι θετική ή συνετή. Το ίδιο πρόσχημα εμφανίζεται σε ακαδημαϊκού τύπου συζητήσεις σχετικά με την ικανότητα απορρόφησης ή ένταξης.

Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν είναι χημικό ή φυσικό φαινόμενο, και δεν διέπεται από αντικειμενικούς φυσικούς νόμους. Η ολοκλήρωση είναι καθαρά θέμα πολιτικής βούλησης, η οποία εξαρτάται από εμάς και από τους συναδέλφους μας στα κράτη μέλη. Αν συμφωνούμε πραγματικά στο ότι οι διευρύνσεις ισοδυναμούν με επιτυχίες, τότε εγείρεται το ερώτημα γιατί θέλουμε να προσθέσουμε τριάντα ρήτρες οι οποίες στηρίζονται σε μια φιλοσοφία που δεν απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί στενόμυαλος, δειλός ευρωσκεπτικισμός. Μπορούμε πραγματικά να είμαστε βέβαιοι ότι η ποιότητα της ολοκλήρωσης πάσχει εξαιτίας της διεύρυνσης; Ίσως η ποιότητα της διεύρυνσης να υποβαθμίζεται επίσης λόγω των άσχημων πολιτικών τις οποίες ασκεί η ίδια η Ένωση. Ίσως αυτή η ποιότητα πάσχει εξαιτίας της υπερφόρτωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με μεγάλο αριθμό στόχων ή της καλλιέργειας εξαιρετικά διαφορετικών και υψηλών προσδοκιών.

Αν απορρίψουμε αυτές τις επικρίσεις, θα έμενε απλώς η μάλλον τετριμμένη άποψη ότι οι υποψήφιες χώρες οφείλουν να πληρούν τα κριτήρια ένταξης. Αμφιβάλλω αν χρειαζόταν να εκπονήσουμε δύο ολόκληρες εκθέσεις μόνο και μόνο για να υπενθυμίσουμε στους εαυτούς μας αυτήν την αυτονόητη και από πολλών ετών γνωστή αρχή.

Για τους λόγους αυτούς, δεν θέλω να υπερψηφίσω αυτά τα σχέδια, διότι φαίνεται ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από απαρίθμηση διαφόρων προσχημάτων για τη χωρίς ουσιαστικό λόγο αναστολή της διαδικασίας διεύρυνσης.

  Bastiaan Belder, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση Stubb είναι απογοητευτική για πολλούς λόγους. Καταρχάς, δεν συμβάλλει επ’ ουδενί στην επίλυση του θεσμικού αδιεξόδου στο οποίο βρίσκεται αυτήν την περίοδο η Ένωση. Μόνο η επιβεβαίωση της στήριξης του Ευρωπαϊκού Συντάγματος και μια σύνοψη του εν λόγω Συντάγματος στην παράγραφο 9, κατά την έγκριση της έκθεσης, φαίνεται πως ήταν η πιο πρόσφατη θέση του παρόντος Σώματος.

Εξίσου συγκλονιστική είναι η έλλειψη οράματος όσον αφορά τη διαδικασία διεύρυνσης, η οποία σχετίζεται με το δεύτερο σημείο στο οποίο θέλω να εστιάσω την κριτική μου. Ενώ στην παράγραφο 11 υπογραμμίζεται η ανάγκη καταβολής προσπαθειών προκειμένου να ενισχυθεί η αποδοχή της διεύρυνσης από την κοινή γνώμη, εξακολουθεί να επικρατεί απόλυτη σιωπή ως προς τις πραγματικές αιτίες της μείωσης αυτής της αποδοχής. Επίσης, η έκθεση αυτή διαιωνίζει το ταμπού των ορίων της ΕΕ. Αυτή ακριβώς η πλήρης έλλειψη πολιτικής ηγεσίας για τον καθορισμό των ορίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκαλεί τη δυσαρέσκεια και την αβεβαιότητα που περιβάλλουν τη διαδικασία διεύρυνσης.

Επιπλέον, από αυτήν την έκθεση σχετικά με τις θεσμικές πτυχές της ικανότητας της ΕΕ να εντάσσει νέα κράτη μέλη απουσιάζουν συγκεκριμένες προτάσεις κατοχύρωσης της διαδικασίας διεύρυνσης στη Συνθήκη. Προτείνω να κατοχυρωθούν τα διάφορα στάδια της διαδικασίας προσχώρησης μέσω συνθήκης, προκειμένου να ισχύουν ενιαία κριτήρια για τα κράτη που φιλοδοξούν να ενταχθούν στην ΕΕ σε κάθε βήμα της πορείας τους. Έτσι, η διαδικασία διεύρυνσης θα καταστεί πιο διαφανής και το Κοινοβούλιο θα μπορεί να ασκεί με ουσιαστικό τρόπο τα καθήκοντα κοινοβουλευτικού ελέγχου που οφείλει να ασκεί σε όλα τα κρίσιμα στάδια της ενταξιακής διαδικασίας.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, καθώς μας απασχολεί το θέμα της στρατηγικής για τη διεύρυνση, η στιγμή είναι κατάλληλη προκειμένου να εξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις με προβληματικές υποψήφιες χώρες όπως η Τουρκία. Στην Τουρκία δόθηκε μια προθεσμία εντός της οποίας όφειλε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στον τομέα της τελωνειακής σύνδεσης, όμως η τουρκική κυβέρνηση αρνείται να παίξει με τους όρους του παιχνιδιού, και οι λεγόμενες κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνίσταται στο να αφήνει επί του παρόντος κατά μέρος τη διαπραγμάτευση των δύσκολων κεφαλαίων και να εγκαταλείπει εντελώς την προθεσμία.

Η Επιτροπή και το Συμβούλιο έχουν δηλώσει επανειλημμένως ότι δεν επιθυμούν μια σιδηροδρομική σύγκρουση με την Τουρκία και ότι οι Τούρκοι έχουν πλέον κατανοήσει ότι αυτοί, και όχι εμείς, μπορούν να θέτουν όρους. Μάλιστα, η βελγική κυβέρνηση επινόησε ένα νέο δόγμα, βάσει του οποίου με την Τουρκία, και παραθέτω: «επιχειρούμε μια γεωπολιτική διεύρυνση, οπότε απαιτείται διαφορετική τακτική». Με άλλα λόγια, μια μη ευρωπαϊκή υποψήφια χώρα όπως η Τουρκία είναι ελεύθερη να εμπαίζει τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις τακτικές ανατολίτικου παζαριού που εφαρμόζει η Τουρκία.

Ο Επίτροπος Rehn μίλησε προ ολίγου για την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι των υποψηφίων κρατών μελών. Παραβλέπει μια μικρή λεπτομέρεια, συγκεκριμένα την αξιοπιστία της ΕΕ μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών. Οι πολίτες είχαν πιστέψει ότι οι διαπραγματεύσεις θα αναστέλλονταν εάν καθίστατο εμφανές ότι η Τουρκία δεν τηρεί τις υποχρεώσεις της, ενώ τώρα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, και εκεί ακριβώς εντοπίζεται το πρόβλημα αξιοπιστίας που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Παναγιώτης Δημητρίου (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, κυρία Υπουργέ, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι δύο εισηγητές έχουν παρουσιάσει δύο εξαιρετικές εκθέσεις σήμερα. Τους συγχαίρω, διότι με συντομία, με περιεκτικότητα και με ουσιαστικότητα έχουν βάλει τα πράγματα στη θέση τους.

Υπάρχει συνεχώς ένα ερώτημα που πλανάται στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Quo vadis Europa? Και το ερώτημα αυτό αναλύεται σε άλλα ερωτήματα: Τι είδους Ευρωπαϊκή Ένωση θέλουν; Ποιας έκτασης Ευρωπαϊκή Ένωση θέλουν; Λειτουργεί σήμερα αποτελεσματικά η Ευρωπαϊκή Ένωση;

Αυτά είναι βασανιστικά ερωτήματα, τα οποία πρέπει να απαντηθούν, και οι απαντήσεις βρίσκονται στο όραμα το οποίο θέλουμε να εξυπηρετήσουμε. Ποιο είναι το όραμά μας; Το όραμά μας είναι κοινό. Θέλουμε μια Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία να είναι δημοκρατική, να είναι ευημερούσα, να είναι ανθρώπινη! Θέλουμε μια Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία να διαδραματίζει ρυθμιστικό ρόλο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι! Γι’ αυτό η διεύρυνση δεν είναι αυτοσκοπός. Η διεύρυνση είναι μέρος του οράματος, συνεπώς δεν μπορούμε να βάζουμε την άμαξα μπροστά από το άλογο, πρέπει να πηγαίνουν μαζί αυτά τα δύο! Από αυτή την άποψη έχει δίκιο ο κ. Rehn που δηλώνει ότι διεύρυνση και εμβάθυνση είναι δύο – προσθέτω εγώ - δύο πλευρές του ιδίου νομίσματος.

Όμως δεν μπορούμε να μιλούμε για τη διεύρυνση εις βάρος της ποιότητας και υπέρ της επέκτασης – δεν είναι επεκτατικός ο στόχος της Ευρώπης -, χωρίς να λαμβάνουμε μάλιστα υπόψη τις συνθήκες στις οποίες ζούμε. Δεν είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση που πρέπει να προσαρμοστεί στη διεύρυνση. Είναι η κάθε χώρα η οποία θέλει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση που πρέπει να προσαρμοστεί! Και μιλώντας για την Κροατία και την Τουρκία, είναι καλό σίγουρα που θέλουμε η Τουρκία να προχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως την Κροατία την σταματήσαμε, όταν παρέβη τους όρους που της θέσαμε. Δεν θέλω να πω ότι έπρεπε να καταλήξουμε εδώ.

Και καταλήγω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι πρέπει να προχωρήσουμε με το Σύνταγμα, διαφορετικά η διεύρυνση θα είναι χωρίς ιστορικό νόημα.

  Jan Marinus Wiersma (PSE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, θέλω και εγώ να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου στους δύο εισηγητές, τον κ. Brok και τον κ. Stubb, για το θαυμάσιο έργο που έχουν επιτελέσει. Ο πέμπτος γύρος διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι, αναμφίβολα, ένα από τα πιο φιλόδοξα εγχειρήματα που έχει ποτέ υλοποιήσει η ΕΕ. Χρησιμεύει επίσης ως σημείο αναφοράς, βεβαίως, για τη σημερινή συζήτηση. Επιπλέον, αυτή η διεύρυνση μας υποχρεώνει να εξετάσουμε την εσωτερική λειτουργία της ΕΕ προτού προχωρήσουμε σε έναν νέο γύρο διεύρυνσης· γι’ αυτό το θέμα της ικανότητας ένταξης της ΕΕ περιλαμβάνεται και πάλι στη σημερινή ημερήσια διάταξη.

Εντούτοις, θέλω να σχολιάσω τις επικρίσεις κατά της διεύρυνσης οι οποίες ακούγονται συχνά σχετικά με το θέμα της σημερινής μας συζήτησης, και από τις οποίες θέλω να αποστασιοποιηθώ, διότι οι επικρίσεις αυτές συνήθως συνοδεύονται από μια σειρά ιδεών τις οποίες θεωρώ αποδοκιμαστέες. Καταρχάς, ότι αυτή η διεύρυνση ήταν σφάλμα· δεύτερον, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι υπερπλήρης· και, τρίτον, ότι οι εσωτερικές μεταρρυθμίσεις απαιτούνται συγκεκριμένα λόγω της διεύρυνσης. Αυτό είναι ανακριβές. Η διεύρυνση αποτελεί εσωτερική εγγενή αξία, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη φιλοδοξία να επιτύχουμε την πιο αποτελεσματική λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επαναλαμβάνω, και θα συνεχίσω να το επαναλαμβάνω, ότι η διεύρυνση του 2004 ήταν επιτυχημένη και η διεύρυνση στις αρχές του προσεχούς έτους, με την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, θα είναι εξίσου επιτυχημένη.

Η ΕΕ είναι, και θα παραμείνει, ανοικτή. Έχει αναλάβει δεσμεύσεις έναντι μιας σειράς χωρών τις οποίες οφείλουμε να τηρήσουμε. Με όποιον τρόπο και αν το πράξει, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να μεταρρυθμιστεί προκειμένου να μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί, αλλά και επειδή οι πολίτες προσδοκούν περισσότερα από την Ένωση. Επανερχόμαστε έτσι στη συζήτηση σχετικά με την ικανότητα ένταξης και τη στρατηγική διεύρυνσης με όρους οικονομικούς. Οι εκθέσεις Brok και Stubb καταδεικνύουν, νομίζω, ότι το παρόν Σώμα κατάφερε να περιγράψει τις προσδοκίες μας με επαγγελματισμό και ότι η Επιτροπή έχει υιοθετήσει την ίδια επαγγελματική προσέγγιση, παρότι, όπως επεσήμανε ο κ. Swoboda, η Επιτροπή έχει αφήσει σε εκκρεμότητα μια σειρά από σημαντικά ζητήματα, με τη δικαιολογία ότι «θα επανέλθει σε αυτά την κατάλληλη στιγμή».

Ως προς την ικανότητα ένταξης, το σημαντικότερο πράγμα, κατά τη γνώμη μας, είναι να εκπληρώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τις δικές της υποχρεώσεις. Τα σημερινά θεσμικά όργανα και η Συνθήκη της Νίκαιας είναι ανεπαρκή για την προσχώρηση νέων κρατών μελών. Εναπόκειται σε εμάς τους ίδιους να πραγματοποιήσουμε τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες είναι αναγκαίες προκειμένου να καταστεί δυνατή η προσχώρηση νέων χωρών σε μεταγενέστερο χρόνο. Το γεγονός ότι οι υποψήφιες χώρες οφείλουν, με τη σειρά τους, να προετοιμαστούν κατάλληλα για την ένταξή τους δεν είναι κάτι νέο. Οι προϋποθέσεις έχουν οριστεί στα κριτήρια της Κοπεγχάγης από το 1993.

Υπάρχουν ορισμένες παράμετροι της ικανότητας ένταξης της ΕΕ η σημασία των οποίων είναι αυτονόητη. Χρειαζόμαστε τα θεσμικά όργανα προκειμένου η Ευρωπαϊκή Ένωση να λειτουργεί δημοκρατικά και αποτελεσματικά, και χρειαζόμαστε έναν προϋπολογισμό ο οποίος θα είναι ανάλογος των φιλοδοξιών της ΕΕ· θέλω, ωστόσο, να αναφερθώ στη λεγόμενη «ικανότητα δράσης», η οποία είναι, κατά τη γνώμη μου, κρίσιμης σημασίας. Κάτι που επίσης έχει σημασία είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες οι οποίες ανταποκρίνονται στις επιθυμίες και τις προσδοκίες των ευρωπαίων πολιτών· αυτές πρέπει να κατέχουν επίσης κεντρική θέση στην επικοινωνία σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αποδεικνύει τις δυνατότητές της και να είναι σε θέση να πείσει για αυτές, διότι μόνον έτσι θα έχουμε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε με επιτυχία, και να συντηρήσουμε, μια βάση υποστήριξης της ευρωπαϊκής συνεργασίας, και η διεύρυνση είναι μέρος αυτής της προσπάθειας· δεν πρέπει να θεωρούμε ότι η διεύρυνση αποτελεί χωριστό τομέα πολιτικής ως προς τον οποίο οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται μεμονωμένα. Η διεύρυνση πρέπει να αποτελέσει μέρος της «ατζέντας πολιτών» της Επιτροπής. Μόνο μέσω δημοσίου διαλόγου ο οποίος θα αναπτυχθεί δυναμικά με βάση μια Ευρώπη καλύτερων αποτελεσμάτων μπορούμε να αναμένουμε ότι οι πολίτες θα αντιμετωπίζουν θετικά στο μέλλον τη διεύρυνση.

Θέλω να ολοκληρώσω την παρέμβασή μου με ένα σχόλιο σχετικά με την Τουρκία, ένα θέμα το οποίο έθιξε ήδη ο κ. Swoboda. Η Ομάδα μας στηρίζει τη θέση του Επιτρόπου Rehn. Κατά τη γνώμη μας, έχει καταθέσει μια λογική πρόταση, σύμφωνα με την οποία πρέπει να αντιδράσουμε στην άρνηση της Τουρκίας να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο της Άγκυρας. Συγχρόνως, συμφωνούμε μαζί του ότι δεν πρέπει να κλείσουμε εντελώς την πόρτα. Οι δίαυλοι επικοινωνίας πρέπει να παραμείνουν ανοικτοί, ενώ στηρίζουμε τη μερική αναστολή ή καθυστέρηση των διαπραγματεύσεων στην οποία αναφερθήκατε. Συνεχίζουμε να καθιστούμε σαφή στην Τουρκία την ανάγκη εκπλήρωσης των νομικών της υποχρεώσεων έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης· συγχρόνως, όμως, οι συνομιλίες δεν πρέπει να σταματήσουν τελείως.

Ολοκληρώνοντας, ευελπιστούμε ότι το προσεχές έτος η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα αναλάβουν πρωτοβουλίες προκειμένου να αντιμετωπίσουν το θέμα της απομόνωσης, οικονομικού κυρίως χαρακτήρα, της Βόρειας Κύπρου.

  Andrew Duff (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ασφαλώς χαιρετίζω την εγκατάλειψη του όρου «ικανότητα απορρόφησης», ο οποίος μοιάζει να ταιριάζει περισσότερο σε χαρτί κουζίνας, καθώς και «προνομιακή εταιρική σχέση», ο οποίος είναι ελαφρώς υποκριτικός, ενώ δεν συνοδεύεται ουσιαστικά από ιδιαίτερα προνόμια.

Πρέπει, όμως, τώρα να προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε την πολιτική γειτονίας μας με ταχύτητα και δημιουργικότητα, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε στα ανατολικά μας σύνορα συνθήκες σταθερότητας για τα κράτη που δεν μπορούν να ενταχθούν στην Ένωση και για όσα δεν επιθυμούν να ενταχθούν. Ενόψει της επικείμενης επαναδιαπραγμάτευσης της Συνθήκης, θα ήταν λογικό να συμπεριλάβουμε στο Μέρος III ένα κεφάλαιο στο οποίο θα περιγράφεται η πολιτική διεύρυνσης, θα παρουσιάζονται τα κριτήρια της Κοπεγχάγης και θα περιγράφονται με πολύ μεγαλύτερη σαφήνεια από ό,τι σήμερα η διαδικασία και το κατώφλι ένταξης. Πρέπει επίσης να προστεθεί, κατά την επαναδιαπραγμάτευση του Μέρους III η δυνατότητα δημιουργίας ενός νέου καθεστώτος συνδεδεμένων μελών. Μια τέτοια βελτίωση θα συμβάλει στο να καθησυχάσει την κοινή γνώμη για την ποιότητα της ενταξιακής μας διαδικασίας και για τον ρυθμό ανάπτυξης της μεταεθνικής ευρωπαϊκής κοινωνίας. Θα ήταν επίσης πολύ χρήσιμο για τρίτες χώρες οι οποίες εξετάζουν την προοπτική των μελλοντικών τους σχέσεων με την Ένωση.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. VIDAL-QUADRAS
Αντιπροέδρου

  Johannes Voggenhuber (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ασφαλώς θέλω να συγχαρώ τους δύο εισηγητές, αλλά προσπαθώ εδώ και αρκετή ώρα να σταματήσω να τους βλέπω ως δίδυμους. Δεν έχω ιδέα αν ο κ. Méndez de Vigo σκέφτηκε τη μητέρα τους, όμως αυτός ο τοκετός θα πρέπει να διήρκεσε αρκετά χρόνια. Συγχαίρουμε τους δύο εισηγητές παρά το γεγονός ότι ανήκουν στην Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών και όχι εξαιτίας αυτού, γιατί, μέσα στην κρίση που περνάει η ΕΕ, ξεκαθάρισαν κάτι πολύ σημαντικό.

Τι σημαίνει το ότι θεωρούμε την εμβάθυνση και τη διεύρυνση ως ένα αδιαίρετο καθήκον; Οι εισηγητές το περιέγραψαν διεξοδικά και με κριτικό πνεύμα, ασκώντας κριτική και στην Επιτροπή, στο Συμβούλιο και στο ίδιο το Κοινοβούλιο, όμως είναι επίσης πανομοιότυπος ο τρόπος με τον οποίο απέφυγαν συστηματικά τα πολύ σοβαρά και απαγορευμένα θέματα που κρύβονται πίσω από αυτά. Περιέγραψαν την ανάγκη να ενωθεί ολόκληρη η Ευρώπη, χωρίς όμως να ρωτήσουν τι σημαίνει τελικά «ολόκληρη η Ευρώπη» και πού βρίσκονται τα σύνορά της. Όταν μιλάμε για εμβάθυνση και ένωση, ποιος είναι τελικά ο στόχος αυτής της διαδικασίας ενοποίησης; Είναι προφανές πως αυτό που κρατά ενωμένη την Ευρώπη είναι κάτι παραπάνω από τη χρησιμοποίηση μιας αγοράς και ενός νομίσματος, ποιος είναι όμως ο πολιτικός στόχος; Τον Ιανουάριο, ο κ. Duff και εγώ παρουσιάσαμε στο Σώμα μια έκθεση που έθετε αυτά τα ερωτήματα, τα οποία ωστόσο δεν έχουν απαντηθεί ως τώρα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε σε πολλά από τα ερωτήματα και τους φόβους των πολιτών. Εδώ υπάρχουν ταμπού που πρέπει να ξεπεράσουμε.

Είμαι ευγνώμων για τη σαφή κριτική που υπάρχει στην έκθεση Brok και έχει ως αντικείμενο την επιφανειακή παρουσίαση των οικονομικών συνεπειών των διαφόρων διευρύνσεων και την επιπόλαιη αντιμετώπιση των θεσμικών θεμάτων. Αποτελεί αποτυχία της Επιτροπής το ότι δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει σωστά από την αρχή της συνταγματικής κρίσης τα προβλήματα των θεσμικών οργάνων, αλλά την ίδια κριτική μπορεί να ασκήσει κανείς για την επιφανειακή προσέγγιση θεμάτων όπως η εσωτερική ασφάλεια, η δικαιοσύνη, η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης και τα θεμελιώδη δικαιώματα. Είναι σημαντικό να το πούμε αυτό. Προσωπικά, θεωρώ λυπηρό ότι στο ζήτημα της Τουρκίας τίθεται τώρα στο προσκήνιο η Κύπρος, γιατί δεν είναι αυτός ο πυρήνας του προβλήματος, παρά μάλλον τα θέματα που αφορούν τα θεμελιώδη δικαιώματα και τη δημοκρατία, τα οποία όμως τώρα μπήκαν κάπως στο περιθώριο. Μελλοντικά, η Επιτροπή πρέπει να τα αντιμετωπίσει πιο συστηματικά.

Πώς είναι δυνατόν να έχουμε στην Πολωνία, μια χώρα που υπέγραψε τη Συνθήκη, συζήτηση για τη θανατική ποινή που την κίνησε η κυβέρνησή της; Πώς είναι δυνατόν να αμφισβητεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τσεχίας λίγους μόνο μήνες μετά την υπογραφή παρόμοιας συνθήκης τα κοινωνικά δικαιώματα και την κοινωνική οικονομία της αγοράς; Θεωρώ ότι οι μελλοντικές ενταξιακές διαπραγματεύσεις πρέπει να περιλαμβάνουν πολύ περισσότερες συζητήσεις με τις υποψήφιες χώρες από ό,τι μέχρι σήμερα για τον στόχο της πολιτικής ένωσης της Ευρώπης.

  Jaromír Kohlíček (GUE/NGL). – (CS) Θέλω να προχωρήσω τις ερωτήσεις του κ. Voggenhuber ένα βήμα πιο πέρα. Πώς γίνεται οι πολύ άδικες πρακτικές τις οποίες παρακολουθήσαμε προσφάτως να ανακαλύπτονται τώρα σε ορισμένα τμήματα της συνθήκης προσχώρησης, καθώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με την πραγματικότητα; Ένα παράδειγμα είναι η έκκληση της Επιτροπής προς τα κράτη μέλη να αξιολογήσουν τη λεγόμενη ικανότητα ένταξής τους, ένα πολύ επίκαιρο θέμα αυτήν την περίοδο. Οι διαπραγματεύσεις για τη διεύρυνση της ζώνης Σένγκεν και τις ποσοστώσεις στον τομέα της ζάχαρης είναι σκανδαλώδεις, και δεν είναι παρά ένα μικρό τμήμα της κορυφής του παγόβουνου, το οποίο αποκαλύπτει αδυναμίες της ΕΕ. Συμφωνώ μαζί του ως προς το ότι μπορούμε να θεωρήσουμε πως αυτή είναι μία ακόμη ευκαιρία να ξεπεράσουμε αυτές τις αδυναμίες. Για μία ακόμη φορά, βεβαίως, το θέμα είναι να υπάρχει η βούληση να συζητηθούν λύσεις οι οποίες θα εξυπηρετούν όλες τις πλευρές, αντί της εχθρικής και επιθετικής προσέγγισης του «ή αυτό ή τίποτε» με την οποία χώρες όπως η Τσεχική Δημοκρατία είμαστε εξοικειωμένες από την περίοδο των δικών μας ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Σε μελλοντικούς γύρους διεύρυνσης, είναι σημαντικό όχι μόνο να μοιραζόμαστε κοινές αξίες, αλλά επίσης να αναγνωρίζουμε ότι τα αιτήματα χωρών οι οποίες ήταν παραδοσιακά μικρότεροι παράγοντες στην Ευρώπη πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Η αρχή της αλληλεγγύης, η οποία υπονομεύτηκε σοβαρά μετά τις περικοπές του προϋπολογισμού της ΕΕ από 1,24% σε 1,05% περίπου του ΑΕγχΠ κατά την τρέχουσα δημοσιονομική περίοδο, για παράδειγμα, πρέπει στο μέλλον να ενισχυθεί. Επιπλέον, πρέπει να τονιστεί ότι η Συνταγματική Συνθήκη δεν μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη μελλοντική εξέλιξη της ΕΕ. Δεν είναι ούτε Σύνταγμα ούτε Συνθήκη, και αυτό πρέπει να καταστεί απολύτως σαφές. Θέλω επίσης να ζητήσω τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων προκειμένου να επιτευχθεί συναίνεση σχετικά με τα ζητήματα που άπτονται του μέλλοντος της ΕΕ με χρονοδιαγράμματα (ο βουλευτής διακόπτεται).

Κύριε Πρόεδρε, θέλω απλώς να προβώ σε μια επισήμανση. Στο πλαίσιο των σχέσεων μετά τη διεύρυνση, για τις οποίες γίνεται λόγος στη δήλωση με τη Ρωσία, προσδοκώ κυρίως την επίλυση των προβλημάτων που αφορούν τη διαδικασία εκδημοκρατισμού και τα ανθρώπινα δικαιώματα, για παράδειγμα στα κράτη της Βαλτικής που ανήκουν στην ΕΕ.

  Ryszard Czarnecki (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, και οι δύο εκθέσεις που συζητούνται υποτίθεται ότι αποτελούν σηματοδότες για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, τον 21ο αιώνα, δεν αρκούν οι απλοί σηματοδότες. Χρειαζόμαστε επίσης φωτεινούς σηματοδότες. Στην προκειμένη περίπτωση, μεταφορικώς, χρειαζόμαστε δύο και όχι τρία χρώματα. Χρειαζόμαστε το πράσινο και το πορτοκαλί, αλλά όχι το κόκκινο χρώμα. Αυτό σημαίνει ότι καμία χώρα δεν πρέπει να αποκλείεται αυτομάτως από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι σωστό να δείξουμε κόκκινο φως σε οποιαδήποτε χώρα στην πορεία της προς την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, όμως η ευρωπαϊκή οδική κυκλοφορία δεν πρέπει επίσης να βυθιστεί στο χάος επειδή χρησιμοποιούμε μόνο τον πράσινο φωτεινό σηματοδότη.

Στο σημείο αυτό, θέλω να σας υπενθυμίσω τη συζήτηση που διεξήγαμε πριν από δύο χρόνια σχετικά με την προσχώρηση της Τουρκίας. Κατά τη διάρκεια εκείνης της συζήτησης, οι ηγέτες των Πρασίνων, του κόμματος στο οποίο ανήκει ο κ. Voggenhuber, ανέφεραν το 2014 ως πιθανό έτος ένταξης της Άγκυρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σήμερα, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό συνιστούσε πολιτικό σουρεαλισμό. Πρέπει να αποδεχτούμε ότι, εκτός από την ταχεία προσχώρηση της Κροατίας και της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, ευρωπαϊκές χώρες όπως το Μαυροβούνιο, η Σερβία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη ή η Αλβανία πρέπει να μπορέσουν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση πριν από την Τουρκία.

Πρέπει να δηλώσουμε σαφώς, και αυτό το αναφέρω την ίδια ημέρα που διεξάγεται μια κυκλική συνάντηση βουλευτών του κοινοβουλίου του Μαυροβουνίου με εκπροσώπους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ότι όσο μεγαλύτερη είναι η Ένωση τόσο πιο ισχυρή θα είναι. Τέλος, η ισχύς της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ενισχυθεί σημαντικά μέσω της διεύρυνσης, χωρίς να διαθέτει Σύνταγμα. Θέλω να απευθύνω μια προειδοποίηση στους κκ. Brok και Stubb. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε τις μελλοντικές διευρύνσεις ως πρόσχημα για την επιβολή θεσμικών αλλαγών.

  Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κύριε Πρόεδρε, καλό θα ήταν ο Επίτροπος κ. Rehn, ο Επίτροπος της διεύρυνσης, να μας προσδιορίσει πρώτα τα σύνορα της Ευρώπης. Ποια είναι η Ευρώπη; Η Ευρώπη πού τελειώνει; Στην Κωνσταντινούπολη, στο Ντιαρμπακίρ ή στη Βαγδάτη; Δεν ξέρουμε ποια είναι τα σύνορα της Ευρώπης. Ήδη μαζεύονται υπογραφές εδώ στο διάδρομο για να μπει το Ισραήλ. Για ποιο λόγο όχι και η Παλαιστίνη ή το Μαρόκο αύριο; Θα είναι όμως Ευρώπη αυτό; Ας ξεκαθαρίσουμε τι θέλουμε. Ενωμένη Ευρώπη ή Ενωμένη Ευρω-Ασία; Από ’κει και πέρα ο καθένας αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει σήμερα. Σήμερα δεν μπαίνει η Τουρκία στην Ευρώπη. Μπαίνει η Ευρώπη στην Τουρκία και γι’ αυτό όρους δεν βάζει η Ευρώπη αλλά η Τουρκία.

Να ξεκαθαρίσουμε και το θέμα του αποκλεισμού του βορείου τμήματος της Κύπρου: Ο αποκλεισμός δεν γίνεται από την Ευρώπη ούτε από την Κύπρο. Γίνεται από το στρατό κατοχής. Εάν φύγει ο στρατός κατοχής τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Αλλά εδώ εθελοτυφλούμε. Κλείνουμε τα μάτια μας. Υπάρχει στρατός κατοχής σε μία από τις 25 χώρες της Ευρώπης και εμείς κάνουμε πως δεν το ξέρουμε. Αυτό λοιπόν δημιουργεί πρόσθετη αλαζονεία στην Τουρκία. Εάν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, να απαιτήσουμε να φύγει ο στρατός κατοχής και να αναγνωρίσει η Τουρκία και τις 25 χώρες, όχι μόνο τις 24. Εάν δεν είχε αναγνωρίσει, κύριε Πρόεδρε, τη Γαλλία ή το Ηνωμένο Βασίλειο, θα έμπαινε μέσα η Τουρκία; Ασφαλώς όχι! Γιατί; Επειδή η Κύπρος είναι μια μικρή χώρα; Αυτό είναι ένα μεγάλο ιστορικό λάθος της Ευρώπης.

  James Hugh Allister (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, έχω πεισθεί ότι οι υποστηρικτές του απορριφθέντος Συντάγματος αντιμετωπίζουν τη διεύρυνση ως όχημα διασφάλισης της εφαρμογής τμημάτων αυτού του Συντάγματος. Σε αυτό οφείλεται το γεγονός ότι στην έκθεση Stubb προβάλλεται η ανεπαρκώς τεκμηριωμένη αλλά έντονη απαίτηση για περαιτέρω υποβάθμιση του εθνικού δικαιώματος αρνησικυρίας, η απαίτηση για τη δημιουργία θέσης υπουργού Εξωτερικών, καθώς και η απαίτηση να δοθούν περισσότερες εξουσίες στη μη εκλεγμένη Επιτροπή και στο επεκτατικό Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και να δοθούν επίσης περισσότερες αρμοδιότητες στην ΕΕ.

Η ίδια η διεύρυνση δεν προϋποθέτει τίποτε από όλα αυτά, αλλά οι φανατικοί ευρωπαϊστές, όπως οι δύο εισηγητές μας, καθώς δεν διαθέτουν ουσιαστικά επιχειρήματα για να παρακάμψουν τη λαϊκή αντίθεση στο Σύνταγμα, κατέφυγαν σε αυτό το αβάσιμο εφεύρημα ότι για τη διεύρυνση απαιτείται η ύπαρξη συντάγματος. Δεν χρειάζεται σύνταγμα ούτε αυτή η ΕΕ ούτε η ανόητα διογκωμένη Ένωση που θα προκύψει με την ένταξη της Τουρκίας.

Σε τι μπελάδες μας έχουν βάλει ο Laurel Brok και ο Hardy Stubb! Και όλα αυτά χωρίς καμία σκέψη για το ποιος θα κληθεί να καταβάλει το κόστος. Όπως και στο παρελθόν, φαίνεται να υπάρχει η προσδοκία ότι χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο θα συνεχίσουν ευχαρίστως να χρηματοδοτούν αυτήν την ανεξέλεγκτη τρέλα. Καθώς η ΕΕ κοστίζει ήδη στη χώρα μου 4 δισ. βρετανικές λίρες ετησίως, οφείλω να σας πω ότι δεν έχουμε περιθώρια για περαιτέρω ελεημοσύνες.

  Jacques Toubon (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα έρχονται τώρα στα βασικά ερωτήματα. Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση; Τι θέλει; Ποιος μπορεί να συμμετέχει; Ελπίζω ότι, χάρη στα ψηφίσματα Stubb και Brok, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιό μας θα βοηθήσει με σαφήνεια να εγκαταλειφθούν τα προσχήματα και να σταματήσει η φυγή προς τα εμπρός με τη στρατηγική της διεύρυνσης.

Η ικανότητα ολοκλήρωσης ορίζεται πάρα πολύ καλά με τα τρία στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 8 της έκθεσης Brok. Στον βαθμό που μας αφορά, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στα πολιτικά σχέδια και όχι μόνο στα θεσμικά όργανα. Είμαστε κατά της διεύρυνσης που οδηγεί στη διάλυση κοινών πολιτικών. Είναι αλήθεια ότι η ικανότητα ολοκλήρωσης, όπως σωστά ορίζεται από τον κ. Stubb, δεν συνιστά κριτήριο προσχώρησης, αλλά προϋπόθεση για την προσχώρηση.

Επί του παρόντος, πιστεύουμε, όπως ο κ. Stubb, ότι μια περαιτέρω διεύρυνση δεν μπορεί να λάβει χώρα χωρίς νέους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων, χωρίς νέους πόρους και χωρίς νέα αντιπροσώπευση της Ένωσης. Αυτό είναι το συμπέρασμα που εξάγουμε τώρα από την ατυχή σύγκριση μεταξύ της προσχώρησης στην Ένωση των 12 νέων κρατών μελών, η οποία είναι μια επιτυχία, και της Συνθήκης της Νίκαιας, η οποία είναι, με τη σειρά της, παντελώς ανεπαρκής. Ας είμαστε οξυδερκείς στη συλλογιστική μας σχετικά με την Τουρκία.

Το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων έχει σημειώσει τις συνέπειες της κυπριακής κατάστασης, η οποία είναι φυσικά, ανυπόφορη, αλλά μήπως δε συζητούμε εδώ ακριβώς για άλλη μία διπλωματική πλάνη; Η αναστολή κινδυνεύει να είναι αναποτελεσματική και μην έχει καμιά επίδραση στην αλλαγή στάσης της Τουρκίας. Η θέση μας πρέπει να επαναβεβαιωθεί· η Ένωση δεν είναι σε θέση να εντάξει την Τουρκία, αλλά πρέπει να εφαρμόσει μια προνομιακή εταιρική σχέση με τη χώρα αυτή, η οποία είναι κρίσιμης σημασίας για την Ευρώπη.

Ας σταματήσουμε να υποκρινόμαστε· πρόκειται για τα συμφέροντα και της Τουρκίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διεύρυνση δεν είναι αυτοσκοπός· είναι ένα μέσο οικοδόμησης του πολιτικού σχεδίου της Ευρώπης.

  Carlos Carnero González (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω συγχαίροντας τον κ. Stubb για το έργο του ως σκιώδης εισηγητής της Σοσιαλιστικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Επιτέλεσε ένα σοβαρό έργο, το οποίο εκπληρώνει δύο βασικές προϋποθέσεις για μια έκθεση αυτού του είδους. Καταρχάς, δίνει μια ενδεδειγμένη απάντηση σε ένα εξαιρετικά σημαντικό θέμα, και δεύτερον, και αυτό είναι το βασικό, ενώνει μεγάλες πλειοψηφίες σε αυτό το Κοινοβούλιο. Πιστεύω ότι αυτή η έκθεση είναι πιθανόν να ακολουθήσει το παράδειγμα άλλων εκθέσεων, όπως της έκθεσης Corbett-Méndez de Vigo, που πέτυχαν τη σχεδόν ομόφωνη υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τη δεδομένη στιγμή και αυτό τους έδωσε ισχύ. Αυτό το πιστεύω, ειδικά διότι συζητάμε για την έκθεση του κ. Stubb και θα την εγκρίνουμε πριν από τη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σε μερικές ημέρες και μετά την επιτυχία του Δεύτερου Διακοινοβουλευτικού Φόρουμ σχετικά με το Μέλλον της Ευρώπης, που διεξήχθη εδώ την περασμένη εβδομάδα.

Είναι αλήθεια ότι πρέπει να μιλάμε για ικανότητα ένταξης και όχι για ικανότητα απορρόφησης. Πρέπει να ανταποκριθούμε στις θεμιτές ανησυχίες των πολιτών μέσω μιας διττής προσέγγισης που συνδυάζει την εμβάθυνση και τη διεύρυνση. Λέμε «ναι» στη διεύρυνση, η οποία ήταν επιτυχής και η οποία πρέπει να αποτελεί το μέσο για την οικοδόμηση αυτού στο οποίο συνηθίζαμε να αναφερόμαστε με την εύστοχη έκφραση, το «Κοινό Ευρωπαϊκό Σπίτι».

Κύριε Méndez de Vigo, δεν θέλουμε επισκέπτες σε αυτό το σπίτι, αλλά ανθρώπους και χώρες στις οποίες θα ανήκει το σπίτι, πράγμα που σημαίνει πολύ περισσότερα. Έχουν το δικαίωμα όχι μόνο να είναι εδώ, αλλά και να νιώθουν σαν στο σπίτι τους εδώ και να βοηθούν να αποφασίσουμε σχετικά με το κεκτημένο μας και τη συλλογική μας διαχείριση. Η ικανότητα ένταξης δεν μπορεί, επομένως, να είναι ένα περαιτέρω κριτήριο που θα προστεθεί στα κριτήρια της Κοπεγχάγης, αλλά μια προϋπόθεση που επιβάλλουμε στους εαυτούς μας ως Ένωση, προκειμένου να διασφαλίσουμε την επιτυχία της διεύρυνσης. Η ικανότητα ένταξης περιλαμβάνει σαφώς πολιτική ικανότητα, θεσμική ικανότητα και οικονομική ικανότητα, πριν πραγματοποιηθεί μια νέα διεύρυνση. Η έκθεση το λέει και το επαναλαμβάνουμε όλοι. Η Νίκαια δεν χρησιμεύει. Απλά δηλώνει το προφανές. Στην πολιτική, και στην ομοφωνία, που σημαίνει παράλυση, όπως μπορούμε να δούμε, πληρώνουμε ένα βαρύ τίμημα επειδή δεν έχουμε Σύνταγμα.

Ακριβώς για αυτόν τον λόγο σε αυτήν την έκθεση δεσμευόμαστε για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και το βασικό του περιεχόμενο, όπως είπε ο κ. Swoboda. Το περιτύλιγμα δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι οι βασικές πρόοδοι που περιλαμβάνονται σε αυτό το Σύνταγμα, διότι αυτό σημαίνει εμβάθυνση και διεύρυνση σε πραγματικό χρόνο. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να παραμείνει η παράγραφος 9 της έκθεσης του κ. Stubb ακέραια στο σύνολό της.

Πιστεύουμε ότι το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα θα υλοποιηθεί μέσω μιας κατάλληλης συμφωνίας, χωρίς ροκανίσματα και χωρίς να διαμελίζεται το σύνολό του, αλλά φυσικά αυτή η συμφωνία πρέπει να είναι έτοιμη για το 2008 το αργότερο, ώστε να την γνωρίζουν οι πολίτες όταν θα ψηφίσουν το 2009. Διαφορετικά, θα γελοιοποιούσαμε τους εαυτούς μας και φυσικά τους πολίτες.

Ασφαλώς, πρέπει επίσης να ενισχύσουμε την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας· η διεύρυνση πρέπει να συνοδεύεται από την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας και, μάλιστα, πρέπει να κατευθύνεται προς την κρίσιμη ευρωμεσογειακή περιοχή. Σε αυτό το πλαίσιο, ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πρέπει να είναι βασικός πριν και μετά από κάθε διαδικασία.

Κατά συνέπεια, η Σοσιαλιστική Ομάδα θα δώσει στην έκθεσή σας τη σταθερή και αποφασιστική της στήριξη, κύριε Stubb.

  Alexander Lambsdorff (ALDE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η συζήτηση για τις δύο αυτές εκθέσεις δείχνει πως υπάρχει μια ευχάριστη ομοφωνία στο Σώμα σχετικά με την ανάγκη διεξαγωγής μαζικής θεσμικής μεταρρύθμισης πριν μπορέσουμε να δεχτούμε νέες υποψήφιες χώρες. Όλοι γνωρίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι σε καλή κατάσταση, και έτσι είναι σωστό να εστιαστεί το Σώμα κατά την εξέταση της πολιτικής για τη διεύρυνση στην ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ενσωματώσει νέα μέλη, η οποία –αντίθετα από όσα ισχυρίζονται μερικές φορές ορισμένοι συνάδελφοι– δεν είναι νέο κριτήριο, αλλά σημαντικό στοιχείο που παραμελήθηκε στο παρελθόν. Οι προηγούμενες διευρύνσεις ήταν επιτυχείς, αλλά το 2004 η ΕΕ προέβη σε διεύρυνση χωρίς προηγούμενη ή παράλληλη εμβάθυνση, και έτσι διακυβεύτηκε η ιδέα της ολοένα πιο στενής ένωσης. Ειδικά για βουλευτές του Σώματος όπως εμείς, αυτή η ιδέα της ανανέωσης πρέπει να υπάρχει σε όλα όσα κάνουμε, και για τον σκοπό αυτόν θα χρειαστούμε αποτελεσματικά θεσμικά όργανα, πολιτική βούληση και –το κυριότερο– την υποστήριξη της κοινής γνώμης. Αυτήν όμως θα την έχουμε μόνο αν είμαστε αξιόπιστοι, και αξιοπιστία σημαίνει μεταξύ άλλων ότι πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να βαδίσουμε σε νέους δρόμους, να εξετάσουμε εναλλακτικές δυνατότητες συνεργασίας με μελλοντικές υποψήφιες χώρες και να τις φέρουμε πιο κοντά σε εμάς. Αντίθετα με όσα είπε ο κ. Brok, η επιλογή δεν θα γίνει μεταξύ συντάγματος και κ. Verhofstadt, αλλά πρέπει να έχουμε το όραμα και ενός συντάγματος και του κ. Verhofstadt. Θα ήθελα να προσθέσω πως πιστεύω ότι αυτή η συζήτηση θα έπρεπε να γίνει στις Βρυξέλλες και όχι στο Στρασβούργο.

  Angelika Beer (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να αρχίσω με δυο λόγια για την έκθεση της Επιτροπής σχετικά με τη στρατηγική της διεύρυνσης, που δικαιολογημένα χωρίζεται σε τρία μέρη. Ένα κεντρικό στοιχείο της στρατηγικής είναι και η επικοινωνιακή στρατηγική που ζητεί η Επιτροπή.

Εμείς οι πολιτικοί αναμιγνυόμαστε σε αυτήν τη συζήτηση και έχουμε κάθε δικαίωμα να το κάνουμε, θα έπρεπε όμως να εφαρμόσουμε οι ίδιοι στην πράξη αυτήν την επικοινωνιακή στρατηγική αντί να μιλάμε για πράγματα που υποτίθεται πως είναι κρυμμένα βαθιά σε εκθέσεις, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν εκεί. Επίσης, λέω ξεκάθαρα –και αναφέρομαι εδώ στην έκθεση του κ. Brok– πως δεν είναι σωστό να εκμεταλλευόμαστε εθνικές ευαισθησίες και κομματικά συναισθήματα για να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στη στρατηγική για τη διεύρυνση ή στο Σύνταγμα. Ασφαλώς, ορισμένα μέρη της έκθεσης χαρακτηρίζονται από μεγάλη αμφιθυμία, όμως αν κάνατε τον κόπο να διαβάσετε το σχέδιο της έκθεσης, τότε θα γνωρίζατε ότι αυτή η έκθεση κατέληξε στη σημερινή μορφή της, για την οποία συζητάμε, μετά από πάρα πολλές τροπολογίες των Φιλελευθέρων, των Πρασίνων και των Σοσιαλδημοκρατών.

Θεωρώ ανεύθυνες τις προσπάθειες που καταβάλλονται τώρα από ορισμένους, όχι μόνο από τους Συντηρητικούς αλλά και από τους Σοσιαλιστές, προκειμένου να επωμιστούν το κόστος οι υποψήφιες χώρες, και εφόσον μέχρι σήμερα η πολιτική για τη διεύρυνση ήταν μια πολιτική για την ειρήνη και θέλουμε να μείνει έτσι, ζητώ από το Σώμα να εγκρίνει τις τροπολογίες μας αριθ. 12 και 14.

  Mary Lou McDonald (GUE/NGL). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω αυτήν τη συζήτηση και θέλω να διατυπώσω ορισμένες σύντομες επισημάνσεις.

Ο κ. Stubb αναφέρθηκε σε διαφορετικές ομάδες προσώπων και πολιτικών στάσεων ως προς το θέμα της διεύρυνσης και του Συντάγματος. Τάσσομαι σε μεγάλο βαθμό υπέρ της διεύρυνσης, διότι πιστεύω ότι υπήρξε και θα συνεχίσει να είναι επιτυχής, αλλά τάσσομαι επίσης κατά του Συντάγματος.

Η έννοια της ικανότητας ένταξης μπορεί δυνητικά να χρησιμοποιηθεί προκειμένου να προωθηθεί ή να παρουσιαστεί το Σύνταγμα ως μια απλή απόπειρα προσαρμογής των θεσμικών οργάνων έτσι ώστε να είναι δυνατή στην πράξη η διεύρυνση. Αυτό δεν θα αποτελούσε απλώς παρερμηνεία του εν λόγω κειμένου, αλλά θα συνιστούσε επίσης πραγματική αποτυχία από μέρους μας σε ένα θέμα το οποίο συνεχίζουμε διαρκώς να συζητούμε: την επικοινωνία με τους πολίτες της ΕΕ. Για να επικοινωνήσουμε, πρέπει να ακούμε, και πρέπει επίσης να διεξαγάγουμε την αναγκαία θεμελιώδη συζήτηση σχετικά με την κατεύθυνση της Ένωσης. Όταν οι πολίτες βλέπουν να υπονομεύονται οι δημόσιες υπηρεσίες και τα δικαιώματα των εργαζομένων, δεν υπάρχει καλός τρόπος μεταφοράς ενός τέτοιου μηνύματος· πρέπει, συνεπώς, να είμαστε δεκτικοί.

Τέλος, ως προς το θέμα της Τουρκίας, υποστηρίζω την ένταξη, αλλά το κυπριακό ζήτημα πρέπει να διευθετηθεί. Πρόκειται για συνέχιση μιας παράνομης κατοχής.

  Jan Tadeusz Masiel (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, ενώ συνεχίζουμε να συζητούμε για τη διεύρυνση αντί για την αναζήτηση νέων λύσεων, ο κόσμος αλλάζει. Συμφωνώ ότι η διεύρυνση είναι μία από τις πιο σημαντικές πολιτικές της Ένωσης και ότι εγγυάται την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Είναι επίσης αλήθεια ότι οι προηγούμενες διευρύνσεις υπήρξαν επιτυχημένες. Κάποια στιγμή, όμως, αυτή η επιτυχία μπορεί να μετατραπεί σε αποτυχία. Στον κόσμο της φυσικής, μόνο το σύμπαν μπορεί να διαστέλλεται επ’ αόριστον. Όλα τα υπόλοιπα συστήματα ξεφουσκώνουν κάποια στιγμή εάν συνεχίσουν να επεκτείνονται. Αντί να συζητάμε για τη διεύρυνση κατά τρόπο άκαμπτο, παρωχημένο και άσκοπο, πρέπει να αναπτύξουμε μέσα δράσης τα οποία θα προσφέρουμε στους γείτονές μας, μέσα όπως η συνεργασία, οι πολιτικές γειτονίας και οι συμφωνίες σύνδεσης.

Επιπλέον, στον κατάλογο που καταρτίστηκε το 1993 στην Κοπεγχάγη σχετικά με τα κριτήρια που πρέπει να πληρούν οι υποψήφιες χώρες πρέπει να προστεθεί ένα ακόμη κριτήριο, το πολιτισμικό. Ας αφήσουμε τους ίδιους τους πολίτες μας να αποφασίσουν μέσω δημοψηφίσματος αν επιθυμούν να γίνει η Τουρκία κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή αν πρέπει να είναι απλώς συνδεδεμένη χώρα. Αν θέλουμε να επεκταθούμε περισσότερο τότε σκοπός μας πρέπει σίγουρα να είναι η προσφορά της δυνατότητας ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε χώρες οι οποίες ήταν και είναι ευρωπαϊκές, όπως η Σερβία, η Ουκρανία ή η Λευκορωσία.

  Gerard Batten (IND/DEM). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση μοιάζει να έχει απεριόριστη ανάγκη απορρόφησης περισσότερων χωρών. Όλο και περισσότερες εξουσίες αφαιρούνται από τα δημοκρατικά εθνικά κράτη και συγκεντρώνονται σε μια κεντρομόλο και αντιδημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά τα λεγόμενά του, ο κ. Stubb επιθυμεί μια ενιαία οντότητα με κοινή διάρθρωση και νομική προσωπικότητα, με άλλα λόγια τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».

Ο κ. Stubb δεν θα εκπλαγεί αν του πω ότι το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου δεν συμφωνεί με αυτό, όμως εντόπισα ένα στοιχείο της έκθεσής του με το οποίο μπορώ να συμφωνήσω. Όταν αναφέρεται στην αναθεώρηση του Συντάγματος, ζητεί την έγκριση μιας ρήτρας η οποία θα επιτρέπει στα κράτη μέλη να αποχωρήσουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εν τέλει, η Βρετανία θα εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση, με ή χωρίς Σύνταγμα, με ή χωρίς ρήτρα αποχώρησης, αλλά τουλάχιστον ο κ. Stubb είχε την ευπρέπεια να αναγνωρίσει ότι οι χώρες πρέπει να έχουν το δικαίωμα απόσχισής τους από αυτήν τη νέα ευρωπαϊκή αυτοκρατορία.

  György Schöpflin (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ορισμένες φορές αξίζει να θέτουμε απλά, ακόμη και απλουστευτικά ερωτήματα: γιατί πρέπει οπωσδήποτε να διευρύνουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση; Η απλή απάντηση είναι: για να διευρύνουμε τη ζώνη δημοκρατίας και σταθερότητας την οποία έχει δημιουργήσει η Ευρώπη.

Το θέμα, όμως, είναι πιο σύνθετο από ό,τι μπορεί να φαίνεται με μια πρώτη ματιά. Η δημοκρατία δεν είναι στατική· απαιτεί συνεχή βελτίωση με σκοπό την ενδυνάμωση των πολιτών. Αυτή είναι η πραγματική ουσία της εμβάθυνσης της διαδικασίας ολοκλήρωσης. Σε αυτό το πλαίσιο η διεύρυνση εγείρει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα, το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιμένει ότι τα μελλοντικά κράτη μέλη πρέπει, κατά την ένταξή τους, να διαθέτουν πλήρως λειτουργικά δημοκρατικά συστήματα –κάτι που είναι σωστό– όμως έτσι παραγνωρίζονται οι αλλαγές που επιφέρει η διεύρυνση στο εσωτερικό της ίδιας της ΕΕ.

Το πρόβλημα είναι το εξής: η είσοδος νέων κρατών μελών δεν οδηγεί στη συμμετοχή μόνο των κρατών, αλλά και των νέων πολιτών που προστίθενται μέσω της ένταξης. Συνεπώς, η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεπάγεται ταυτοχρόνως τη διεύρυνση του ευρωπαϊκού δήμου, των πολιτών της Ευρώπης. Σπανίως λαμβάνονται υπόψη οι απόψεις τους στη συζήτηση για τη διεύρυνση· εντούτοις, η αποξένωσή τους δημιουργεί κίνδυνο επιδείνωσης του δημοκρατικού ελλείμματος.

Μια ΕΕ η οποία πάσχει από δημοκρατικό έλλειμμα δεν μπορεί να επεκτείνει αποτελεσματικά τη ζώνη δημοκρατίας σε μελλοντικά κράτη μέλη. Απεναντίας, ενδέχεται ακόμη και να εξαγάγει αυτό το δημοκρατικό έλλειμμα, πράγμα που θα ήταν εντελώς αντιπαραγωγικό. Κατά τη διεύρυνση, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι απόψεις των πολιτών της Ευρώπης για αυτήν τη διαδικασία και να μην θεωρείται δεδομένη η συναίνεσή τους. Διαφορετικά, υπονομεύεται ο στόχος της επέκτασης της ζώνης δημοκρατίας και σταθερότητας στην Ευρώπη.

  Jo Leinen (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να επισημάνω στον εκπρόσωπο του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου ότι η Συνταγματική Συνθήκη δίνει σε κάθε χώρα το δικαίωμα να αποχωρήσει από την ΕΕ, αλλά καμία χώρα δεν το έκανε αυτό μέχρι σήμερα και καμία δεν θα το κάνει –ούτε καν το Ηνωμένο Βασίλειο– διότι το να μείνει κανείς στην ΕΕ παρουσιάζει περισσότερα πλεονεκτήματα από το να φύγει. Εγώ δεν θα ανησυχούσα για αυτό. Αυτό το είδος προπαγάνδας εκ μέρους των συναδέλφων που πρώτα αγορεύουν και ύστερα εγκαταλείπουν την Αίθουσα δεν είναι καινούργιο. Δεν αξίζει να μιλάμε για αυτό.

Όλοι συμφωνούμε πως υπάρχει ανάγκη για εμβάθυνση της ΕΕ, που την είχαμε υποσχεθεί από το Μάαστριχτ, τότε που είχαμε 12 μέλη και όχι 27 όπως σήμερα. Επομένως, είναι πια καιρός να το κάνουμε. Αυτό ισχύει και για όλες τις μελλοντικές διευρύνσεις. Μία από τις τροπολογίες δίνει την εντύπωση ότι η Κροατία και η Νοτιοανατολική Ευρώπη θα μπορούσαν ακόμα και να εξαιρεθούν τώρα από το αίτημα αυτό. Όμως, αντίθετα, η εμβάθυνση της ΕΕ πρέπει να γίνει πριν από την ένταξη οποιωνδήποτε νέων χωρών.

Πρέπει επίσης να διασαφηνιστεί ότι για τα προβλήματα αυτά ευθύνεται η ίδια η ΕΕ και όχι οι υποψήφιες χώρες – κάτι που έχει ήδη ειπωθεί. Καθήκον μας είναι να μιλήσουμε στους πολίτες για τους σκοπούς και τα οφέλη της διεύρυνσης, κυρίως για τις πατρίδες μας, και να τους εξηγήσουμε ποια είναι. Όλα τα παλαιά κράτη μέλη έχουν τεράστιο όφελος από την ένταξη νέων μελών. Αφού τα παλαιά μέλη εξάγουν πολύ περισσότερα στις νέες χώρες από αυτά που εισάγουν από αυτές, έχουμε μια στρατηγική αμοιβαίου οφέλους, μολονότι δυστυχώς αυτό δεν γνωστοποιείται στην κοινή γνώμη. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αναπληρώσουμε.

Θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα ακόμα πρόβλημα που σχετίζεται με τη διαδικασία επικύρωσης των νέων προσχωρήσεων. Όταν επιμέρους χώρες αρχίζουν να εξαγγέλλουν δημοψηφίσματα για την ένταξη ενός νέους κράτους μέλους, αυτό θα κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα για εμάς. Αυτό είναι ένα ακόμα θέμα με το οποίο πρέπει να ασχοληθούμε.

Ωστόσο, γενικότερα, θα ήθελα να συγχαρώ τα δίδυμα γιατί βρήκαν τον σωστό δρόμο, που θα πρέπει να τον εγκρίνει το Σώμα.

  István Szent-Iványi (ALDE). – (HU) Στη σημερινή συζήτηση σχεδόν όλοι συμφώνησαν ότι η διεύρυνση είναι επιτυχημένη. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε πρέπει να συνεχίσουμε απερίσπαστοι την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που έχουμε αναλάβει, διότι η Ευρώπη έχει μεγάλη ανάγκη από επιτυχίες. Η μεταρρύθμιση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων και η συζήτηση σχετικά με την ικανότητα ένταξης δεν πρέπει να επιβραδύνουν τη διαδικασία της διεύρυνσης, και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα για τη διακοπή της διεύρυνσης.

Η Κροατία πρέπει να κριθεί με βάση τις ιδιαίτερες επιδόσεις της. Οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία πρέπει να συνεχιστούν, αλλά η Τουρκία πρέπει επίσης να δείξει καλή πίστη και να εκπληρώσει τις δικές της υποχρεώσεις. Όσον αφορά την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, πρέπει να καθορίσουμε με σαφήνεια τους όρους έναρξης των διαπραγματεύσεων. Για δυνητικά υποψήφιες χώρες, πρέπει να υπάρξουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις ένταξης ακόμη και σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, αρκεί να είναι έτοιμες να εκπληρώσουν αυτές τις προϋποθέσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει επίσης να εξασφαλίσει περισσότερους πόρους, περισσότερα χρήματα και σαφέστερους, πιο προσιτούς όρους για τη χρήση των προενταξιακών ταμείων· διαφορετικά, η πρόθεσή μας να συνεχίσουμε τη διεύρυνση δεν θα είναι αξιόπιστη.

  Cem Özdemir (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η διεύρυνση της ΕΕ είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα της εξωτερικής πολιτικής και της πρόληψης κρίσεων στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπροστά μας όμως βρίσκονται τόσο προκλήσεις όσο και ευκαιρίες.

Μετά από την προσχώρηση της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας μπορούμε να περιμένουμε πως θα αντιμετωπίσουμε την προσχώρηση της Κροατίας και ύστερα, σε έναν μετέπειτα γύρο, την προσχώρηση όχι μόνο της Τουρκίας αλλά και των Δυτικών Βαλκανίων, που δεν πρέπει να τα ξεχνάμε σε αυτό το πλαίσιο. Όσο δύσκολο και να είναι, η ΕΕ πρέπει μαζί με τη διεύρυνση να προβαίνει και σε εμβάθυνση και αυτό απαιτεί μεταρρυθμίσεις του θεσμικού της πλαισίου. Το πρόβλημά μας δεν αφορά τόσο την κοινή γνώμη ή τις υποψήφιες χώρες όσο τις ευρωπαϊκές ελίτ, και γι’ αυτό απευθύνω έκκληση στον κ. Brok να πάρει ως πρότυπο τον μεγάλο Ευρωπαίο Χέλμουτ Κολ, που έδειξε το θάρρος να μεταδώσει στους πολίτες τη σημασία μιας ευρύτερης και βαθύτερης ΕΕ.

Ήρθε πια η ώρα για μια νέα πρωτοβουλία για την επίλυση του Κυπριακού και για τον τερματισμό της απομόνωσης του βόρειου τμήματος της νήσου. Χαίρομαι για την υπόσχεση που έδωσε το ελληνικό τμήμα της Κύπρου, αλλά χρειάζεται και μια νέα πρωτοβουλία υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για να δοθεί οριστική λύση στο Κυπριακό και να μπορέσει η ΕΕ να αντιμετωπίσει τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία ως εντελώς χωριστό ζήτημα.

  Sylvia-Yvonne Kaufmann (GUE/NGL). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, μολονότι δεν μπορούμε να προβλέψουμε ποιες χώρες θα μπορέσουμε να καλωσορίσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πότε, το κυριότερο είναι ότι υπάρχουν τρία πράγματα που ξεχωρίζουν. Πρώτον, μετά τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία θα υπάρξουν και άλλες προσχωρήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεύτερον, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες που μοιράζονται τις αξίες μας και πληρούν τα κριτήρια της Κοπεγχάγης έχουν δικαίωμα να ζητήσουν την ένταξή τους στην ΕΕ και τρίτον, η Συνθήκη της Νίκαιας δεν είναι η κατάλληλη βάση για περαιτέρω διευρύνσεις. Ως εκ τούτου, η ευρεία και εις βάθος μεταρρύθμιση της ΕΕ των 27 επείγει και έπρεπε να έχει γίνει εδώ και καιρό.

Η εκτίμηση αυτή θα ήταν σωστή ακόμα και πριν από έξι χρόνια, όταν υιοθετήθηκε η δήλωση του Λάκεν, και σήμερα είναι πιο επίκαιρη παρά ποτέ. Πιστεύω ότι η εμβάθυνση της ΕΕ είναι απαραίτητη προϋπόθεση πριν από οποιαδήποτε νέα διεύρυνση και ότι το κλειδί για τη μελλοντική βιωσιμότητα της ΕΕ είναι η Συνταγματική Συνθήκη. Είναι απαράδεκτο να προβάλλονται μονομερείς απαιτήσεις από τις υποψήφιες χώρες και να περιμένουμε μόνο από αυτές να εργαστούν στο εσωτερικό τους. Ως εκ τούτου, ελπίζω ότι θα καταστεί δυνατό τον επόμενο χρόνο να βρούμε έναν τρόπο για να βγούμε από την κρίση του συντάγματος που θα συνιστά μια λύση αποδεκτή και από τα 27 κράτη μέλη, είναι όμως γεγονός πως η πολιτική μάχη εκ του συστάδην είναι τόσο πολύπλοκη που το κάνει αυτό εξαιρετικά δύσκολο.

Κεντρικής σημασίας για την ικανότητα ολοκλήρωσης θα είναι να μην στοχεύει απλά σε μια πολύ μικρή –ίσως μόνο θεσμική– μεταρρύθμιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν πρέπει να υποχωρήσουμε από τη Συνταγματική Συνθήκη το 2009. Ακόμα, είναι ζωτικής σημασίας να επιτύχουμε να γεφυρώσουμε το χάσμα ανάμεσα στην Ένωση και τους πολίτες της. Πρέπει να στείλουμε το δυνατό και ξεκάθαρο μήνυμα –και όχι μόνο στους Γάλλους και στους Ολλανδούς– ότι είμαστε διατεθειμένοι να μάθουμε από το «όχι» αυτών των δύο χωρών και ότι αυτό σημαίνει πως είμαστε πρόθυμοι να εξετάσουμε άλλους τρόπους της άσκησης της ευρωπαϊκής πολιτικής στο μέλλον. Κατά τη γνώμη μου, αυτό σημαίνει πρώτα από όλα ότι η δημιουργία μίας κοινωνικής Ευρώπης πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής πολιτικής και να μείνει εκεί.

  Mario Borghezio (UEN). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η συζήτηση αυτή πρέπει να στείλει στην Επιτροπή ένα σαφές μήνυμα, ότι οφείλει δηλαδή να εξαρτήσει το ευρύ της πρόγραμμα για τη διεύρυνση από τις ανάγκες μιας συνολικής στρατηγικής που αφορά τον σημερινό και τον μελλοντικό πολιτικό ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό έχει επίσης ως, κύρια ίσως, συνέπεια την επιλογή μιας γεωπολιτικής απόφασης σχετικά με το ποια πρέπει να είναι τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ανάγκη αυτή είναι ιδιαίτερα αισθητή και επιτακτική όσον αφορά το εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα της Τουρκίας, για το οποίο αρχίζει επιτέλους να διαγράφεται η λύση της προνομιακής εταιρικής σχέσης.

Ένα σημείο των εκθέσεων αυτών με βρίσκει σύμφωνο, το γεγονός δηλαδή ότι από την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη στρατηγική για τη διεύρυνση απουσιάζει ο αναγκαίος προβληματισμός όσον αφορά ένα καίριο ζήτημα: τον κίνδυνο της αναπόφευκτης αποδυνάμωσης, αν όχι αποτυχίας, του πολιτικού σχεδίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως συνέπειας μιας περαιτέρω διεύρυνσης της ΕΕ η οποία δεν θα συνοδεύεται από επαρκή ικανότητα πολιτικής, οικονομικής, δημοσιονομικής, αλλά και πολιτιστικής ολοκλήρωσης.

Είναι αλήθεια ότι, ενώ η Επιτροπή προτείνει με απίστευτη επιπολαιότητα αυτό το πρόγραμμα διεύρυνσης, δεν αναφέρει καν ποιες θα είναι οι δημοσιονομικές συνέπειες που θα έχει, παρά το γεγονός ότι είναι απόλυτα αναγκαίο να τις γνωρίζουμε πριν από κάθε ενδεχόμενη ένταξη.

Γνωρίζουμε πολύ καλά τις προσπάθειες που πρέπει να καταβάλουμε μετά την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, και ήλθε ίσως η στιγμή να πούμε με σαφήνεια στις χώρες που περιμένουν να ενταχθούν ότι, προς το παρόν, όπως συνέβη με την Τουρκία, οι προοπτικές που υπάρχουν για αυτές είναι διαφορετικές. Ας μην λησμονούμε πόσο δύσκολη ήταν η επίτευξη ενός συμβιβασμού για τις σημερινές δημοσιονομικές προοπτικές, τον οποίο θα πρέπει μάλιστα να αναθεωρήσουμε σύντομα.

Από τα επιχειρήματα αυτά κατανοούμε ότι οι θέσεις των κυβερνήσεων εκείνων −όπως η κυβέρνηση Πρόντι− που επιμένουν σε κάθε ευκαιρία για την ανάγκη ένταξης των βαλκανικών χωρών, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις αντικειμενικές δυσκολίες, είναι αποτέλεσμα μιας ανεύθυνης επιπολαιότητας.

Τέλος, η υπερβολική ελαστικότητα που επιδείξαμε στις προηγούμενες διαδικασίες ένταξης για πολύ σοβαρά ζητήματα, όπως η διαφθορά και η εγκληματικότητα, δεν μπορεί να γίνεται πλέον ανεκτή, εάν θέλουμε να οικοδομήσουμε μια Ευρώπη που θα ανταποκρίνεται στα κριτήρια και τις αξίες στις οποίες πιστεύουν οι συμπολίτες μας και οι λαοί μας.

  Paul Marie Coûteaux (IND/DEM). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, εμείς, από την πλευρά μας, θα καταψηφίσουμε επίσης αυτήν την έκθεση, διότι έχει προσπαθήσει να απομακρυνθεί από τη σώφρονα Ευρώπη των πρώτων ετών, δηλαδή την Ευρώπη των Έξι, έξι κρατών μελών συνεργαζόμενων μεταξύ τους με σκοπό την επίτευξη ισορροπίας ατλαντικής εμβέλειας.

Αυτοί που πιστεύουν στην υπερεθνικότητα έχουν διευρύνει το σχέδιό τους πέραν πάσης αναλογίας διευρύνοντας εδώ, εκεί και οπουδήποτε, χωρίς καν να γνωρίζουν πού είναι τα σύνορά τους. Γεγονός είναι ότι, καταργώντας τα εσωτερικά σύνορα και με το να μην γνωρίζουμε πλέον τι είναι τα σύνορα, αυτοί οι ευρωμανιακοί δεν γνωρίζουν πλέον πού να σταματήσουν. Επομένως, το σχέδιό τους δεν είναι πραγματικά πολιτικό επειδή, επαναλαμβάνω, δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική χωρίς την έννοια των συνόρων.

Σήμερα, αυτοί οι ευρωμανιακοί ανακαλύπτουν ότι υπάρχει ακόμη κάποιος πίσω από το τείχος, ότι χρειάζεται να διευρυνθούν περαιτέρω, διότι δεν μπορούν πλέον να πουν «Όχι» σε κανέναν. Εδώ στερούνται οιουδήποτε συντάγματος ας μην τους αφήσουμε σε αυταπάτες! μόνιμα στερούμενοι οιουδήποτε συντάγματος. Είναι αντιμέτωποι με ένα μεγάλο κενό, αναγκασμένοι όπως είναι είτε να υποχωρήσουν, δηλαδή να εφεύρουν μια ρεαλιστική Ευρώπη των δύο ή των τριών ταχυτήτων, η οποία θα ήταν η λογικότερη επιλογή, είτε να ξεκινήσουν μια ιλιγγιώδη και απερίσκεπτη πτήση.

Εδώ ασχολούνται με την Τουρκία, εδώ είναι αντιμέτωποι με νέες υποψήφιες χώρες στον Καύκασο, για παράδειγμα: τελικά, η Γεωργία συμμετέχει όντως στο Συμβούλιο της Ευρώπης... Γιατί όχι οι χώρες του Μαγκρέμπ, ή ο Λίβανος, η ιστορία του οποίου συνδέεται τόσο στενά με την ιστορία των εθνών μας;

Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε! Δεδομένου ότι αυτή η φτωχή Ευρώπη δεν έχει πλέον οποιαδήποτε δομή, ας συνεχίσουμε να την διευρύνουμε και, κάνοντας αυτό, ας είμαστε προσεκτικοί και ας μην ξεχνούμε τα κράτη που έχουν κατά περίεργο τρόπο αγνοηθεί τη Σερβία, τη Ρωσία ίσως επειδή αυτές οι χώρες με δισταγμό αποδέχονται την ηγεμονία των ΗΠΑ; Αυτό τα λέει όλα, κύριε Πρόεδρε, σχετικά με την αποτυχία ναι, την αποτυχία της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Reinhard Rack (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, το Σώμα στέλνει επανειλημμένα εδώ και αρκετά χρόνια, πρώτα προσεκτικά και ύστερα πολύ ξεκάθαρα, όπως σήμερα, το διπλό μήνυμα ότι δεν μπορεί να γίνει νέα διεύρυνση χωρίς ένα λειτουργικό σύνταγμα. Σε κανέναν δεν κάνουμε καλό προβαίνοντας σε όλο και πιο σύντομες διευρύνσεις χωρίς όρους. Αντίθετα, χωρίζοντας με παρεκκλίσεις τα κράτη μέλη σε δύο κατηγορίες και αποξενώνοντας τους λαούς της Ευρώπης διακυβεύουμε όλα όσα έχουμε επιτύχει ως τώρα.

Η διεύρυνση είναι βέβαια μία από τις πραγματικές επιτυχίες της ΕΕ, όμως όλο και πιο πολλοί άνθρωποι την βλέπουν σαν απειλή, και για να το αντιμετωπίσουμε αυτό πρέπει να διαμορφώσουμε απόψεις με την καλύτερη έννοια του όρου. Αυτό δεν είναι απλό γιατί ένα σύνταγμα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι, σε μεγάλο βαθμό, κάτι πολιτικά ελκυστικό, αφού βασικά αφορά την καλύτερη λειτουργία θεσμών και τη δημόσια λήψη αποφάσεων από μια πλειοψηφία και όχι από την υψηλή διπλωματία, κεκλεισμένων των θυρών. Αφορά ένα πρότυπο χρηματοδότησης που θα εξισορροπήσει λογικά τα καθήκοντα και τους διαθέσιμους για αυτά πόρους, και αφορά επίσης συχνά νέα καθήκοντα για την Ευρώπη, μολονότι ήδη σήμερα πολλοί αισθάνονται ότι η Ευρώπη έχει παραγίνει ενοχλητική. Ακόμα και με ζεστό καιρό, το ενεργειακό έχει και αυτό μια ευρωπαϊκή διάσταση και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε από κοινού.

Επιτρέψτε μου να τελειώσω λέγοντας κάτι για την Κροατία, μια υποψήφια χώρα με μεγάλη σημασία για την πατρίδα μου. Το αίτημά μας για το Σύνταγμα δεν σημαίνει πως θέλουμε να εμποδίσουμε την ένταξη της Κροατίας, το αντίθετο. Είναι απόλυτα κατανοητό να γίνει η ένταξή της το 2009 ή το 2010, εφόσον η γερμανική Προεδρία καταφέρει να δώσει νέα ζωή στη διαδικασία επικύρωσης του Συντάγματος και στο θέμα του Συντάγματος. Ευχόμαστε στην επικείμενη γερμανική Προεδρία καλή επιτυχία σε αυτό.

  Richard Corbett (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Stubb δήλωσε ότι η διεύρυνση είναι η πιο επιτυχημένη πολιτική της ΕΕ, επεκτείνοντας τη σταθερότητα, την ειρήνη και την ευημερία σε όλη την ήπειρό μας.

Αυτή η λογική εξακολουθεί να ισχύει. Βεβαίως, σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προσαρμοστεί, ιδίως όσον αφορά τη θεσμική της μεταρρύθμιση. Μήπως, όμως, σημαίνει επίσης ότι πρέπει να εμποδίσουμε κάθε μελλοντική διεύρυνση μέχρις ότου ολοκληρωθούν οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις; Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, η τελευταία διεύρυνση δεν θα είχε συμβεί ποτέ, καθόσον η Συνθήκη της Νίκαιας ήταν σαφώς ανεπαρκής. Ενδεχομένως μάλιστα να μην είχε συμβεί καν η διεύρυνση του 1973.

Γεγονός είναι ότι η διεύρυνση είναι ένα από τα κίνητρα για τις μεταρρυθμίσεις. Ορισμένα κράτη μέλη τα οποία διστάζουν να αποδεχτούν τη θεσμική μεταρρύθμιση συχνά αποδέχονται την αναγκαιότητά της ως συνέπεια της διεύρυνσης. Ως εκ τούτου, οι υποστηρικτές των μεταρρυθμίσεων πρέπει να υποστηρίζουν επίσης τη διεύρυνση. Εντούτοις, ο κ. Méndez de Vigo δήλωσε ότι δεν πρέπει να υπάρξει περαιτέρω διεύρυνση χωρίς τη Συνταγματική Συνθήκη. Μάλιστα, στην παράγραφο 9 της έκθεσης του κ. Stubb αναφέρεται ότι «κάθε επόμενη διεύρυνση θα απαιτεί...» – και ακολουθεί ένας μακρύς κατάλογος στοιχείων τα οποία περιλαμβάνονται στη Συνταγματική Συνθήκη. Δυσκολευόμαστε να δεχτούμε μια τόσο απόλυτη θέση.

Ο κ. Brok δήλωσε ότι αυτοί που προωθούν περισσότερο τη διεύρυνση είναι συνήθως οι ίδιοι που αντιτίθενται στην εμβάθυνση. Αν όμως επιθυμεί κανείς να προωθήσει και τα δύο, πρέπει να τα προωθήσει ταυτοχρόνως. Υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να δημιουργηθούν δύο ομάδες ανθρώπων, η μία εκ των οποίων θα υποστηρίζει ότι δεν επιθυμεί τη διεύρυνση χωρίς να ολοκληρωθεί η θεσμική μεταρρύθμιση, ενώ η άλλη θα υποστηρίζει ότι δεν χρειαζόμαστε θεσμική μεταρρύθμιση προτού προχωρήσουμε σε διεύρυνση. Αν θέλετε να προωθήσετε και τους δύο στόχους, πρέπει να τους υποστηρίξετε εξίσου, διότι μόνον έτσι θα επιτύχουμε συγχρόνως τη διεύρυνση και τη μεταρρύθμιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Γι’ αυτό η Ομάδα μας κατέθεσε μια τροπολογία επί της παραγράφου 9, με σκοπό να διευκρινιστεί ότι δεν θεωρούμε ότι η αποδοχή όλων των πτυχών μιας μεταρρύθμισης των θεσμικών οργάνων αποτελεί προϋπόθεση για την πραγματοποίηση οιασδήποτε μελλοντικής διεύρυνσης. Θεωρούμε ότι οι δύο διαδικασίες –η διεύρυνση και η μεταρρύθμιση– πρέπει να συμβαδίζουν· θα προωθήσουν η μία την άλλη, και δεν αποκλείεται να ισχύσουν εν τέλει την ίδια ημέρα – με τον ενδεχόμενο συνδυασμό μιας νέας συνθήκης και μιας Συνθήκης Προσχώρησης.

  Ignasi Guardans Cambó (ALDE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, η διεύρυνση δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός. Είναι ένας τρόπος επέκτασης ενός σχεδίου και δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να αποδυναμωθεί αυτό το σχέδιο εξαιτίας της διεύρυνσης.

Σε τελική ανάλυση, αυτή η συζήτηση υπονομεύει πραγματικά την ικανότητά μας να μιλήσουμε για αυτό που θέλει να γίνει η Ευρώπη, για αυτό που θέλει να κάνει. Η παράγραφος 8 της έκθεσης Brok είναι πολύ σαφής. Δυστυχώς, μπορεί να βιαζόμαστε, και πράγματι αυτό συμβαίνει, με έναν τρόπο που μας εμποδίζει να μιλήσουμε για τα προβλήματά μας και τις δυσκολίες μας με το πρόσχημα της διεύρυνσης.

Υπάρχουν θεσμικές μεταρρυθμίσεις που δεν μπορούν να περιμένουν, με διεύρυνση ή χωρίς διεύρυνση. Υπάρχουν πολιτικά και οικονομικά μέτρα που μπορούν να εφαρμοστούν τώρα χωρίς καμία μεταρρύθμιση. Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα νομιμότητας και επαίσχυντες ενέργειες εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως η κρυφή έγκριση κανονισμών στον τομέα της ασφάλειας των αερολιμένων που επιβάλλονται στους αερολιμένες, χωρίς κανένα είδος δημοκρατικού ελέγχου και χωρίς την ενημέρωση των πολιτών. Υπάρχουν πολλές δράσεις που ζημιώνουν τη δημοκρατική νομιμότητα των θεσμικών μας οργάνων.

Όλα αυτά πρέπει να επιλυθούν. Πρέπει ασφαλώς να ανοίξουμε τη συζήτηση σχετικά με τη διεύρυνση, και τα δύο μέτωπα πρέπει να ανοίξουν παράλληλα. Αλλά η διεύρυνση δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την αποφυγή αντιμετώπισης των σοβαρών προβλημάτων που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα, με ή χωρίς την Τουρκία, με ή χωρίς διεύρυνση.

  Milan Horáček (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Brok και τον κ. Stubb για τις εκθέσεις τους και να επισημάνω τα προβλήματα που σχετίζονται με την ενδεχόμενη προσχώρηση της Κροατίας, η οποία έχει κάνει αξιοσημείωτη πρόοδο τα τελευταία χρόνια και, ως εκ τούτου, μπορεί να ανταποκριθεί στην πολιτική και οικονομική πρόκληση των κριτηρίων της Κοπεγχάγης. Εφόσον δεν πρόκειται να αποτελέσει δοκιμασία για την ικανότητα ένταξης της ΕΕ, θα πρέπει η τελευταία να σχεδιάσει μια σαφή και εύλογη στρατηγική για τη γρήγορη ένταξη της Κροατίας. Δεν μπορούμε να κάνουμε τη χώρα αυτή όμηρο των εσωτερικών προβλημάτων της ΕΕ και πρέπει να αντιμετωπίσουμε με ευελιξία την προσχώρησή της. Αν γίνει αυτό, δεν θα σημαίνει πολλά για την ΕΕ, θα σημαίνει όμως πολλά για το δημοκρατικό μέλλον της Κροατίας.

  Κυριάκος Τριανταφυλλίδης (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, θέλω να αναφερθώ στη μία από τις δύο εκθέσεις που συζητάμε σήμερα, την έκθεση Stubb.

Είναι μια έκθεση που προωθεί την προσπάθεια να αυξηθεί η λειτουργικότητα της Ένωσης σε επίπεδο διαδικασιών λήψης αποφάσεων και να θεσμοθετηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε οι αποφάσεις να λαμβάνονται ουσιαστικά από τον ηγετικό της πυρήνα χωρίς δικαίωμα αρνησικυρίας στα μικρότερα και, κάποτε, πιο ανεξάρτητα κράτη.

Προφανώς ο εισηγητής δεν έχει αφουγκραστεί την κοινή γνώμη, η οποία έχει δις απορρίψει τη Συνταγματική Συνθήκη. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι ξεθάβει ένα νεκρό κείμενο και υιοθετεί τις αντιδημοκρατικές πρόνοιες. Το περιεχόμενο των αλλαγών εμβαθύνει την έλλειψη δημοκρατίας, αντί να την μειώνει ή να την καταργεί. Στοχεύουν στο να προωθήσουν τη Συνταγματική Συνθήκη με το αντιλαϊκό της περιεχόμενο μέχρι το 2009. Αντί να διευρύνονται τα δικαιώματα των πολιτών και η πληροφόρησή τους, η λειτουργικότητα και η διαδικασία λήψης απόφασης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, νοούνται, όπως είναι φανερό, ως αποκλειστικό σχεδόν δικαίωμα των ισχυρών κύκλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λυπούμαι πάρα πολύ που για άλλη μια φορά ο πολίτης μένει απ’ έξω.

  Andrzej Tomasz Zapałowski (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, όταν συζητούμε τη στρατηγική διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να έχουμε ως όραμά μας μια κοινή Ευρώπη. Μέχρι στιγμής, οι ωμές πολιτικές απόπειρες προώθησης του Συντάγματος μέσω άσκησης πιέσεων κατέδειξαν την επιθυμία να δημιουργηθεί ένας υπερεθνικός πολιτικός οργανισμός στους κόλπους του οποίου την αποφασιστική πλειοψηφία θα έχουν οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες. Το θέμα της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης συζητείται σε γενικές γραμμές με αυτούς τους όρους. Τα οικονομικά θέματα τοποθετούνται στο περιθώριο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδιώκει να εντάξει όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες στις οποίες μπορούν να κυριαρχήσουν οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες. Γι’ αυτό, από την άποψη της δημογραφικής δυναμικής, η προοπτική ένταξης της Τουρκίας ή της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα επόμενα δύο χρόνια δεν είναι αποδεκτή από τους πολιτικούς ιθύνοντες.

Θέλω να υπογραμμίσω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να επιβιώσει εάν δεν δοθεί προτεραιότητα στα οικονομικά θέματα αντί των πολιτικών στόχων και της φιλοδοξίας να δημιουργηθεί μια νέα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του 21ου αιώνα, την οποία θα κυβερνούν το πολύ τρεις ή τέσσερις χώρες.

  Jacek Protasiewicz, (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στους κκ. Elmar Brok και Alexander Stubb, συναδέλφους από την πολιτική μου ομάδα, για τις προσπάθειες που κατέβαλαν κατά την εκπόνηση των εκθέσεών τους. Και τα δύο κείμενα αποτελούν δείγματα μιας συνολικής και επιδέξιας προσέγγισης μίας από τις σημαντικότερες προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, συγκεκριμένα της περαιτέρω διεύρυνσής της. Ως πολίτης μιας χώρας η οποία προσχώρησε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα πριν από δυόμισι χρόνια, μπορώ να εκτιμήσω τα οφέλη της ένταξης, τόσο για την πολωνική οικονομία όσο και για την καθημερινή ζωή εκατομμυρίων Πολωνών.

Είμαι επίσης πεπεισμένος ότι η τελευταία διεύρυνση δεν ωφέλησε μόνο τα νέα μέλη. Ωφελήθηκε η Ένωση συνολικά, τόσο σε οικονομικό επίπεδο όσο και στο επίπεδο της ασφάλειας και της σταθερότητας. Το ίδιο ίσχυσε και κατά τις προηγούμενες διευρύνσεις της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Ωφελήθηκαν και τα νέα και τα παλαιότερα κράτη μέλη.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα παράδειγμα επιτυχούς εγχειρήματος, διότι δεν περιορίστηκε ποτέ σε έναν ελιτίστικο κύκλο ιδρυτικών μελών, αλλά κατάφερε να αναπτυχθεί με σύνεση και να μετατραπεί έτσι σε έναν όλο και πιο σημαντικό παράγοντα μιας όλο και πιο παγκοσμιοποιημένης διεθνούς σκηνής.

Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διευρυνθεί ακόμη περισσότερο. Τα κράτη των Βαλκανίων και οι ανατολικοί γείτονες της Ένωσης θα γίνουν κάποια στιγμή τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γεγονός που επίσης θα ωφελήσει την Κοινότητά μας.

Δεν αμφιβάλλω για την αναγκαιότητα των θεσμικών μεταρρυθμίσεων πριν από την επόμενη διεύρυνση. Ωστόσο, θέλω να εκφράσω τον φόβο μου ότι εξαρτώντας ευθέως αυτήν τη διαδικασία από την υιοθέτηση όλων των πτυχών της Συνταγματικής Συνθήκης, ενώ έχει απορριφθεί από τον γαλλικό και τον ολλανδικό λαό μέσω δημοψηφίσματος, μπορεί να δημιουργηθεί η κακή εντύπωση ότι η Ένωση δεν επιθυμεί νέα μέλη. Αυτό θα έστελνε ένα πολύ αρνητικό μήνυμα σε κοινωνίες οι χώρες των οποίων επιθυμούν να προσχωρήσουν στην Κοινότητά μας.

Δεν πρέπει και νομίζω ότι δεν περιοριζόμαστε στον σημερινό κύκλο μελών, ο οποίος περιλαμβάνει ήδη είκοσι επτά χώρες. Η προθυμία μας να δεχτούμε την προσχώρηση νέων μελών δεν πρέπει να αποτελεί πιόνι στις εσωτερικές μας διαμάχες σχετικά με τον χαρακτήρα των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.

  Csaba Sándor Tabajdi (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας και η παρουσία ουγγρικών μειονοτήτων καθιστούν την Ουγγαρία χώρα που επηρεάζεται περισσότερο από τη μελλοντική διεύρυνση της Ένωσης: Κροατία και Σερβία, λοιπές χώρες στα Δυτικά Βαλκάνια. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, αυτήν τη στιγμή αυτό που προέχει είναι η ενίσχυση και η εφαρμογή σε βάθος οικονομικών και θεσμικών μεταρρυθμίσεων, χωρίς, ωστόσο, να κλείσει η πόρτα στη διεύρυνση. Είναι λυπηρό ότι, από την προοπτική της ιστορίας της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, αυτής της διεύρυνσης δεν θα έπρεπε να είχε προηγηθεί οικονομική και θεσμική ανάπτυξη: η Ευρώπη δεν μπορεί να διευρύνεται με σχετικά λιγότερους πόρους και χωρίς Συνταγματική Συνθήκη!

Η διεύρυνση του 2004 είχε μια θετική, επωφελή έκβαση για τα παλαιά και τα νέα κράτη μέλη. Αυτή είναι μια κατάσταση όπου όλοι κερδίζουν. Τα δέκα νέα κράτη μέλη εντάχθηκαν χωρίς οποιαδήποτε προβλήματα, χωρίς οποιαδήποτε οικονομική διατάραξη, χωρίς οποιοδήποτε κοινωνικό ντάμπινγκ και χωρίς οποιεσδήποτε μεταναστευτικές ροές. Μετά τη διεύρυνση, η Ευρωπαϊκή Ένωση κατάφερε να εγκρίνει την οδηγία για τις υπηρεσίες, τον κανονισμό REACH, και τις δημοσιονομικές προοπτικές, και πρόκειται να επεκτείνει το σύστημα Σένγκεν. Αυτό που χρειάζεται, ωστόσο, κυρίες και κύριοι, είναι μια ευρωπαϊκή ενημερωτική εκστρατεία, διότι οι δυτικές χώρες δεν γνωρίζουν το πραγματικό κόστος της διεύρυνσης, και τα νέα κράτη μέλη έχουν γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος για τα προβλήματα στο εσωτερικό των χωρών αυτών.

  Μάριος Ματσάκης (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ευρωπαϊκές αξίες και αρχές της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της ελευθερίας έκφρασης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: μεγάλα λόγια τα οποία συνήθως επαναλαμβάνονται κουραστικά σε επουσιώδεις τελετές και ασήμαντες εκδηλώσεις που χαρακτηρίζονται από υποκρισία, ενώ σπανίως αντικατοπτρίζουν τις πραγματικές επιθυμίες μας ή εφαρμόζονται στην πράξη. Η παρακμή του ευρωπαϊκού πνεύματος, σε συνδυασμό με την ιδεολογία της υποταγής στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, κυριαρχεί σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία απειλείται με κατάρρευση από το εσωτερικό της εξαιτίας της κοντόφθαλμης στάσης των Επιτρόπων για τη διεύρυνση, καθώς και της τακτικής υπονόμευσης που ακολουθούν βρετανοί πολιτικοί ηγέτες οι οποίοι σπεύδουν πάντα να υπακούσουν στις επιθυμίες των υπερατλαντικών αφεντικών τους.

Αυτή είναι η θλιβερή κατάσταση στην οποία βρίσκονται μια Επιτροπή και ένα Συμβούλιο τα οποία βυθίζουν σταδιακά την ΕΕ στην απογοήτευση, επιτρέποντας σε ένα στρατοκρατούμενο ασιατικό κράτος, αντί να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του, να υπαγορεύει όρους προκειμένου να μας κάνει την τιμή να ενταχθεί στην ΕΕ.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία. Με μια τέτοια τουρκική ένταξη, δεν πρόκειται να διευρυνθεί η ΕΕ, αλλά η Τουρκία. Συγχαρητήρια, λοιπόν, κύριε Rehn, για τις αποφασιστικές σας προσπάθειες υπέρ της επιτυχούς προσχώρησης της ΕΕ σε μια αναγεννημένη Μεγάλη Τουρκική Οθωμανική Αυτοκρατορία, και καλή τύχη στους πολίτες μας, οι οποίοι παρακολουθούν τις εξελίξεις κατάπληκτοι, χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν!

  Γιώργος Δημητρακόπουλος (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, συγχαρητήρια στον κύριο Brok και στον κύριο Stub για την εξαίρετη εργασία τους. Έχω τις εξής παρατηρήσεις να κάνω:

Πολιτική συνέχειας της διεύρυνσης: Είναι σημαντική και πρέπει να επεκταθεί με τρόπο συντεταγμένο και στις υπόλοιπες χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, ιδιαίτερα μάλιστα ενόψει και των επικείμενων εξελίξεων στο ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου. Η ευρωπαϊκή προοπτική και η πολιτική της διεύρυνσης είναι πολιτικές για την ειρήνη και τη συνεργασία που όλοι επιδιώκουμε.

Τουρκία: Πάρθηκε μια απόφαση, προχθές, η οποία είναι στη σωστή κατεύθυνση. Όμως, κύριε Επίτροπε, σας καλώ να επανεξετάσετε την ιδέα του χρονοδιαγράμματος, διότι αυτό θα συμπλήρωνε και θα βελτίωνε τη ληφθείσα απόφαση και θα σας βοηθούσε επίσης να προστατεύσετε την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πολιτική γειτονίας: η ανακοίνωση της Επιτροπής είναι ανεπαρκής. Είναι όμως μια σημαντική πολιτική, η οποία πρέπει οπωσδήποτε να αναπτυχθεί. Συνεπώς, περιμένουμε νέα ανακοίνωση, πιο βελτιωμένη και πιο ολοκληρωμένη.

Και τέλος, η διευρυμένη Ευρώπη θα είναι πιο δημοκρατική, πιο αποτελεσματική, πιο διαφανής και με περισσότερες κοινωνικές ευαισθησίες, αν αποκτήσει επιτέλους το Σύνταγμά της. Οι διαδικασίες ξαναρχίζουν, η σωστή προσέγγιση είναι η βήμα προς βήμα προσέγγιση των θεμάτων και των προβλημάτων που τη συνιστούν, αλλά και αυτή η βήμα προς βήμα προσέγγιση έχει ημερομηνία λήξης.

  Inger Segelström (PSE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Brok και τον κ. Stubb για τη σημερινή συζήτηση σχετικά με τη διαδικασία διεύρυνσης και για τις εκθέσεις τους. Θέλω καταρχάς να σχολιάσω τις απόψεις που εκφράζει ο κ. Brok στην αιτιολογική σκέψη ΣΤ, ότι δηλαδή η διεύρυνση δεν πρέπει να υπονομεύει τον πολιτικό χαρακτήρα αυτού του εγχειρήματος. Προέρχομαι από τη Σουηδία, μια χώρα η οποία έχει δηλώσει με σαφήνεια σε όλες τις μελέτες ότι η συνεχιζόμενη διαδικασία διεύρυνσης είναι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που αντιμετωπίζει η ΕΕ. Εκείνο που με ανησυχεί σήμερα είναι ότι δεν μιλάμε καθαρά για τη συνέχιση της διαδικασίας διεύρυνσης και για τη μελλοντική ένταξη της Τουρκίας. Πολλοί βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αντιτάσσονται στην ένταξη της Τουρκίας, γεγονός το οποίο καθιστά ήδη σαφές το αίτημα της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών να πραγματοποιηθεί μυστική ψηφοφορία σχετικά με τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας. Εγώ και πολλοί άλλοι βουλευτές θεωρήσαμε αδιανόητο να υπάρχουν πολιτικοί οι οποίοι φοβούνται να υποστηρίξουν ανοικτά τις απόψεις τους ενώπιον των ψηφοφόρων τους, των πολιτών της Ευρώπης.

Το περασμένο έτος εκφράστηκαν επανειλημμένα απόψεις οι οποίες με έκαναν να διερωτώμαι για το αν υπάρχει βούληση για συνέχιση της διεύρυνσης, ακόμη και αν λύσουμε τα κυριότερα θέματα που μας απασχολούν. Χρειαζόμαστε ένα νέο Σύνταγμα, ανεξάρτητα από το εάν θα ενταχθούν στην Ένωση περισσότερα κράτη μέλη, προκειμένου να αποκτήσουμε, μεταξύ άλλων, μια σύγχρονη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Πρέπει να μεταρρυθμίσουμε τη γεωργική πολιτική προκειμένου να εξασφαλίσουμε τις νέες θέσεις απασχόλησης του μέλλοντος και μια βιώσιμη Ευρώπη. Χρειαζόμαστε μεγαλύτερο προϋπολογισμό για τη μελλοντική μας χρηματοδότηση. Αναρωτιέμαι τι εννοεί ο κ. Brok όταν υποστηρίζει, στην παράγραφο 11, ότι η Ένωση μπορεί να λειτουργεί σωστά μόνον εάν όλα τα μέλη της μοιράζονται κοινές αξίες που απορρέουν από μια ευρωπαϊκή ταυτότητα. Μήπως πρέπει να θεωρήσω ότι αυτό ισοδυναμεί με κλείσιμο της πόρτας στην Τουρκία;

Η πολιτική μου ομάδα, η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχει καταθέσει μια τροπολογία, την τροπολογία 29, την οποία καλούμε όλες και όλους τους συναδέλφους να στηρίξουν. Συμφωνούμε απολύτως ότι η Τουρκία οφείλει να τηρήσει τους όρους τους οποίους καθορίσαμε εξαρχής σχετικά με την Κύπρο, τους Κούρδους και τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και τις προϋποθέσεις που ισχύουν για όλες τις άλλες χώρες. Πρέπει, όμως, να μιλάμε ξεκάθαρα και να ξεχωρίζουμε αυτά τα διαφορετικά θέματα.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MOSCOVICI
Αντιπροέδρου

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω το δίδυμο των κκ. Brok και Stubb για τις εκθέσεις τους. Όπως γνωρίζουμε, είναι και οι δύο εξαιρετικά προικισμένοι και ικανοί βουλευτές, αλλά η κατεύθυνση προς την οποία θέλουν να στρέψουν την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι απαραιτήτως αυτή την οποία υποστηρίζω.

Είναι αλήθεια ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες, καθώς και ότι η διεύρυνση έχει από πολλές απόψεις αποδειχθεί θαυμάσιος και αποτελεσματικός τρόπος προώθησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε ορισμένα ζητήματα, όμως, δεν πρέπει επίσης να λησμονούμε τους περιορισμούς της διεύρυνσης. Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να είναι η διαρκής επέκταση, και όταν εμφανίζονται προβλήματα να δημιουργούμε νέους οργανισμούς. Πρέπει επίσης να είμαστε σε θέση να συζητούμε πιο εμπεριστατωμένα ποια θα είναι η μορφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο μέλλον, τι είδους Ένωση χρειαζόμαστε και σε τι ακριβώς συνίσταται το έργο της.

Σε αυτό το πλαίσιο, ευελπιστώ ότι οι περιορισμοί θα ληφθούν επίσης υπόψη σε αυτήν τη συζήτηση σχετικά με τη διεύρυνση. Συχνά θέτουμε ερωτήματα σχετικά με τα όρια της ανάπτυξης στις κεντρικές ομιλίες μας, αλλά τώρα που συζητάμε για τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ξεχνάμε ότι υπάρχουν όρια και σε αυτού του είδους την ανάπτυξη.

  Bogdan Klich (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, το σχέδιο περαιτέρω διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης χάνει πλέον τη στήριξη της κοινής γνώμης. Η τελευταία διεύρυνση ήταν λογική, καθώς συνίστατο στην οριστική υπέρβαση του τεχνητού διαχωρισμού της Ευρώπης μετά τη Διάσκεψη της Γιάλτας. Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης των επιπλέον διευρύνσεων. Αυτό το ερώτημα τοποθετεί στο επίκεντρο του προβληματισμού μας την τεράστια σημασία του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Τι σημαίνει μια κοινή Ευρώπη και ποιος πρέπει να είναι ο χαρακτήρας της; Είναι απλώς μια πολιτική κοινότητα η οποία σκοπό έχει να διασφαλίσει τη σταθερότητα της δημοκρατικής διακυβέρνησης των μελών της, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών, την αποδοχή του κράτους δικαίου και, εν τέλει, την ευημερία, χάρη σε μια αποδοτική οικονομία της αγοράς; Ή μήπως είναι μια κοινότητα αξιών, η οποία στηρίζεται σε κοινές ρίζες και σε μια κοινή πολιτισμική κληρονομιά; Εν τοιαύτη περιπτώσει, ποιες είναι αυτές οι ρίζες και ποια η πολιτισμική αυτή κληρονομιά;

Οι ιστορικοί του πολιτισμού επισημαίνουν το γεγονός ότι η σύγχρονη ευρωπαϊκή ταυτότητα είναι προϊόν πολλών ιστορικών παραδόσεων. Σε καθέναν μας, όπως και σε κάθε ευρωπαϊκό λαό, υπάρχει κάποιο ψήγμα της ελληνικής φιλοσοφικής παράδοσης και του ρωμαϊκού ρεπουμπλικανισμού. Είμαστε κληρονόμοι του ανθρωπισμού της Αναγέννησης και του ορθολογισμού του Διαφωτισμού και, ανεξάρτητα από το εάν το παραδεχόμαστε ή όχι, έχουμε επίσης μια χριστιανική κληρονομιά. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Ακόμη και αν ορισμένοι εξ ημών αρνούνται σήμερα να δεχτούν αυτήν την παράδοση, δεν παύει να είναι τμήμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής ταυτότητας. Αν μη τι άλλο, είναι παρούσα στη θεμελιώδη αρχή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η οποία αποτελεί τη βάση μιας ολόκληρης σειράς θεμελιωδών νόμων.

Καθώς ο κ. Elmar Brok δηλώνει στην έκθεσή του ότι η «Ένωση μπορεί να λειτουργεί σωστά μόνον εάν όλα τα μέλη της μοιράζονται κοινές αξίες που απορρέουν από μια ευρωπαϊκή ταυτότητα», πρέπει να έχει κατά νου μια ταυτότητα η οποία περιλαμβάνει τη χριστιανική μας κληρονομιά. Δεν πρέπει να λησμονήσουμε να αναφέρουμε αυτήν την κληρονομιά κατά την κατάρτιση ενός συντάγματος.

  Józef Pinior (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα, την ημέρα που αρθρώνω αυτές τις λέξεις, συμπληρώνονται είκοσι πέντε χρόνια από την κήρυξη του στρατιωτικού νόμου στην Πολωνία, από την απόπειρα καταστροφής του συνδικάτου Αλληλεγγύη και του αγώνα της πολωνικής κοινωνίας υπέρ της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Είκοσι πέντε χρόνια μετά, μιλώ σε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε μια Ευρώπη η οποία στηρίζεται στις αρχές της δημοκρατίας, της ειρήνης, του κράτους δικαίου και της δικαιοσύνης.

Αυτή η προσωπική ιστορική αναφορά αποδεικνύει ξεκάθαρα τη θετική δύναμη που αντιπροσωπεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση για όλους τους Ευρωπαίους. Σήμερα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την πρόκληση της εξισορρόπησης της περαιτέρω διεύρυνσης με την ικανότητα απορρόφησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από τη μία πλευρά, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να γυρίσει την πλάτη σε χώρες οι οποίες αγωνίζονται για να πετύχουν την ένταξή τους, να κλειστεί σε έναν ελεφάντινο πύργο πλούτου και δυτικού πολιτισμού. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί να επιτρέψει την υποβάθμιση ή ακόμη και την ολοκληρωτική εξαφάνιση των κοινωνικών και νομικών θεμελίων της Κοινότητας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να εκπληρώσει τα καθήκοντά της έναντι των χωρών οι οποίες αποβλέπουν στην ένταξή τους και να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στις επιδόσεις των εν λόγω χωρών ως προς την τήρηση των αρχών του κράτους δικαίου, της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης και του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης οφείλουν να ορίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια το περιεχόμενο μιας ισχυρότερης πολιτικής γειτονίας. Για τον σκοπό αυτόν, πρέπει να δημιουργήσουμε μια κοινότητα Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ευξείνου Πόντου.

Οι σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας παραμένουν καίριο ζήτημα και καλύπτουν το εμπόριο και την ενέργεια, αλλά, πρωτίστως, και θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εφαρμογής των αρχών του κράτους δικαίου και δημοκρατίας.

  Henrik Lax (ALDE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, η περίοδος περισυλλογής έχει καταδείξει σαφώς ότι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουμε τώρα είναι να πείσουμε τον λαό της Ευρώπης ότι μπορεί να συμμετέχει στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και να επηρεάσει το μέλλον της ΕΕ. Είναι σημαντικό να τολμά να εμπιστευτεί την ικανότητά του να ασκήσει επιρροή και να θέλει επίσης να προσφέρει τη στήριξή του όταν, στο μέλλον, η ΕΕ κληθεί να εντάξει νέα κράτη μέλη, ενδεχομένως μάλιστα μεγάλο αριθμό τέτοιων κρατών.

Κάθε Ευρωπαίος πρέπει να αισθάνεται ότι εκπροσωπείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτό θεωρείται αυτονόητο για πολλούς, αλλά όχι για όλους. Λόγω των εθνικών εκλογικών συστημάτων και της κατανομής των εδρών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πολλοί Ευρωπαίοι θα αποκλειστούν από το Κοινοβούλιο όταν συνεχιστεί η διαδικασία διεύρυνσης. Αναφέρομαι στις περιφερειακές και εθνικές γλωσσικές μειονότητες οι οποίες περιλαμβάνουν σήμερα περίπου 50 εκατομμύρια άτομα. Αυτό ισοδυναμεί με το 10% του πληθυσμού της ΕΕ. Ακόμη και στις τελευταίες εκλογές χάσαμε τέσσερις μειονότητες. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι τόσο μεγάλες ομάδες ανθρώπων αποκλείονται συστηματικά από τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων στο εσωτερικό της ΕΕ. Αν συμβαίνει αυτό, δεν πρέπει να αναμένουμε την αυτόματη στήριξη αυτών των ανθρώπων για την ευρωπαϊκή διάρθρωση του μέλλοντος. Το θέμα αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη κατά την αναθεώρηση της βασικής Συνθήκης της ΕΕ. Η ΕΕ δεν πρέπει να δημιουργεί πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

  Camiel Eurlings (PPE-DE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, θέλω και εγώ να συγχαρώ εγκάρδια τους δύο εισηγητές, τον κ. Brok και τον κ. Stubb, για το εξαίρετο έργο τους. Η διεύρυνση, όπως ανέφεραν πολλοί προηγούμενοι ομιλητές, είναι μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της Ευρώπης. Αν ορισμένοι το θεωρούν προφανές, το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να θυμηθούμε τον κ. Milinkevich, τον χθεσινό ομιλητή σε αυτό το Σώμα, ο οποίος έχει ήδη φυλακιστεί πολλές φορές. Ο γιος του ήταν στη φυλακή την τελευταία φορά που μας επισκέφθηκε, όπως και εκατοντάδες άλλοι άνθρωποι, απλώς και μόνον επειδή αγωνίζονται για την ελευθερία. Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ διαφορετικά για την Ανατολική Ευρώπη, και οι δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις σε όλες αυτές τις χώρες που εντάχθηκαν στην ΕΕ σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα αποτελούν εξαιρετικό άθλο για τον οποίο η Ευρώπη έχει κάθε δικαίωμα να αισθάνεται υπερήφανη.

Προκειμένου, ωστόσο, να διατηρήσουμε τη λαϊκή στήριξη αυτής της αποτελεσματικής διεύρυνσης, πρέπει να εξασφαλίσουμε τις αναγκαίες ισορροπίες σε ορισμένους τομείς. Μπορούμε να συγκρίνουμε την κατάσταση με ένα σπίτι. Αν κάποιος προσθέτει διαρκώς κρεβατοκάμαρες στον πρώτο και τον δεύτερο όροφο, οφείλει να ενισχύσει τα θεμέλια, και γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να εκφραστεί τώρα το Κοινοβούλιο με ξεκάθαρο τρόπο και να ταχθεί εμφατικά υπέρ της θέσπισης μιας νέας συνθήκης πριν από τον επόμενο γύρο διεύρυνσης. Αυτό δεν αφορά τόσο πολύ τις νέες χώρες όσο εμάς τους ίδιους. Αντί να επιδεικνύουμε αδιαφορία, πρέπει τώρα να πράξουμε το καθήκον μας.

Πολλά έχουν λεχθεί σχετικά με την ικανότητα ένταξης. Είναι πραγματικά ευχάριστο το γεγονός ότι εισαγάγαμε αυτήν την έννοια, παρότι πρέπει τώρα να την εμβαθύνουμε σε θεσμικό και οικονομικό επίπεδο, καθώς και σε επίπεδο συνθήκης. Δεδομένου, ωστόσο, ότι η ικανότητα ένταξης συνδέεται επίσης με τη στήριξη της κοινής γνώμης, πρέπει να εξηγήσουμε στους πολίτες ότι η διεύρυνση είναι θετική, μπορούμε να προβάλουμε ορισμένες απαιτήσεις από τα υποψήφια κράτη μέλη, ενώ οφείλουμε, μέσω της υλοποίησης πειστικών μεταρρυθμίσεων, να διατηρήσουμε τη στήριξη των ευρωπαίων πολιτών για αυτήν τη διαδικασία.

Τέλος, όσον αφορά την Τουρκία, ήταν αναγκαία η επιβολή σαφών κυρώσεων, διότι οι όροι υπάρχουν για να τηρούνται. Συγχρόνως, το Συμβούλιο έστειλε ένα ξεκάθαρο και πρόσθετο μήνυμα, θεσπίστηκαν συγκεκριμένες περίοδοι αξιολόγησης, ενώ σε κάποιο βαθμό οι κανόνες τους οποίους οφείλει να τηρήσει η Τουρκία έγιναν πιο αυστηροί· παράλληλα, δεχόμαστε και εμείς πιέσεις να προσφέρουμε διευκολύνσεις για τους Τουρκοκυπρίους. Θέλω να επαναλάβω με έμφαση ότι υποστηρίζουμε τους μεταρρυθμιστές στην Τουρκία. Ευελπιστούμε ότι το προσεχές έτος θα σημειωθεί πρόοδος όσον αφορά την Κύπρο και ευχόμαστε, πάνω από όλα, ότι θα μπορέσουμε και πάλι να στρέψουμε την προσοχή μας στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία. Απευθύνω έκκληση στους μεταρρυθμιστές να σημειώσουν τώρα πρόοδο στους τομείς της ελευθερίας έκφρασης και της θρησκευτικής ελευθερίας, έτσι ώστε το προσεχές έτος ο εισηγητής μας να μπορεί να είναι πιο θετικός σε σύγκριση με την περυσινή χρονιά.

  Σταύρος Λαμπρινίδης (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να επισημάνω τέσσερα σημεία:

Πρώτον, υπάρχει ένας μύθος - γιατί είναι μύθος - ότι η διεύρυνση και η εμβάθυνση είναι αντικρουόμενες καταστάσεις. Στην πραγματικότητα από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 είναι η διεύρυνση αυτή η οποία μας επέβαλε μεγαλύτερη εμβάθυνση: διαρθρωτικά ταμεία, ΟΝΕ, μεγαλύτερη συνεργασία για την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος, της μετανάστευσης, της ειρήνης στον κόσμο. Γι' αυτόν τον λόγο θα πρέπει να συνεχιστεί.

Το δεύτερο σημείο αφορά φυσικά τα Δυτικά Βαλκάνια. Χαίρομαι που δεν τίθεται εν αμφιβόλω η διαδικασία της ένταξής τους, ούτε πρέπει.

Τρίτον, η ιστορία του «absorption capacity» ή «integration capacity», δηλαδή η δυνατότητα να εντάσσουμε νέες χώρες. Αγαπητοί φίλοι, αυτή είναι η υποχρέωση της Ευρώπης. Υποχρέωση! Όπως υποχρέωση για τις άλλες χώρες είναι τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Εμείς δεν παρακολουθούμε σαν δημοσιογράφοι ή σαν στατιστικολόγοι εάν υπάρχει ή δεν υπάρχει αυτού του είδους η δυνατότητα. Πρέπει να την διαμορφώσουμε, ακριβώς για να επιτρέψουμε επιτυχημένες νέες διευρύνσεις.

Το τέταρτο σημείο αφορά την Τουρκία. Λυπάμαι για το παζάρι που είδα τις τελευταίες μέρες. Ενώ η Επιτροπή μιλάει για την ανάγκη ενός «strict conditionality», δηλαδή σαφών προϋποθέσεων, στην περίπτωση της Τουρκίας δίνει ένα αντικρουόμενο μήνυμα. Δεν την πιέζει άμεσα να εφαρμόσει την υποχρέωσή της για το Πρωτόκολλο, δεν την πιέζει να αναγνωρίσει ένα από τα 25 κράτη μέλη, την Κύπρο, κάνει ένα παζάρι για το αν θα ανοίξουν ένα ή δύο ή τρία λιμάνια, αγνοεί παντελώς τη ρίζα του προβλήματος που είναι μια στρατιωτική κατοχή, η οποία παραβιάζει όλες τις ευρωπαϊκές αρχές που διατεινόμαστε ότι πρέπει να ισχύουν προκειμένου να υπάρχει διεύρυνση.

Καλώ την Επιτροπή, έντονα, να ξαναγυρίσει στις αρχικές της ρίζες αυτή την προσπάθεια: χρονοδιαγράμματα, απαιτήσεις από την Τουρκία, προς όφελος της ίδιας της Τουρκίας και των δημοκρατών σ' αυτή τη χώρα.

  Arūnas Degutis (ALDE). – (LT) Οι διευρύνσεις, και οι τελευταίες και οι παλαιότερες, ενίσχυσαν την Ένωση, ενθάρρυναν την οικονομική της ανάπτυξη και ενίσχυσαν τον ρόλο της παγκοσμίως. Συνεπώς, πρέπει να παραμείνουμε προσηλωμένοι στην περαιτέρω διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς έχουμε την ιστορική ευκαιρία και το καθήκον να δημιουργήσουμε μια ενωμένη και ευημερούσα Ευρώπη.

Ωστόσο, η διεύρυνση πρέπει να πραγματοποιηθεί ταυτόχρονα με την εμβάθυνση της ΕΕ, με την προσαρμογή των θεσμικών οργάνων έτσι ώστε να συνεχίσουν να λειτουργούν ομαλά ενόψει της ένταξης νέων μελών. Από τις αρχές του προσεχούς έτους, η διάρθρωση της ΕΕ θα ισχύει για 27 κράτη μέλη. Προκειμένου να μπορέσει να διευρυνθεί και να λειτουργεί αποτελεσματικά η Ευρώπη, πρέπει να υλοποιήσουμε ορισμένους επείγοντες στόχους:

1. Πρέπει να ενισχύσουμε τη στήριξη της διεύρυνσης από την κοινή γνώμη, και για να το επιτύχουμε αυτό πρέπει να εξηγήσουμε λεπτομερώς τα πλεονεκτήματα που απορρέουν από τη διεύρυνση της Ευρώπης, τα οφέλη, το οικονομικό κέρδος και την ιστορική ευθύνη·

2. Πρέπει να αναθεωρήσουμε το δημοσιονομικό πρόγραμμα, περιλαμβανομένου του δημοσιονομικού συστήματος, έτσι ώστε να το προσαρμόσουμε στις νέες απαιτήσεις μιας διευρυμένης Ένωσης·

3. Πρέπει να επιδιώξουμε τις αναγκαίες θεσμικές βελτιώσεις και αλλαγές.

Συνεπώς, είναι άκρως σημαντικό οι χώρες, οι οποίες θα μοιραστούν την Προεδρία της ΕΕ έως το 2008, να αναλάβουν την πρωτοβουλία ώστε να γίνει πραγματικότητα η συναίνεση ως προς το Σύνταγμα.

Τέλος, θέλω να σημειώσω ότι, με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, είναι αναγκαίο να αναζωογονήσουμε την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας, η οποία θα επιτρέψει στις χώρες οι οποίες μετέχουν σε αυτήν όχι μόνο να εφαρμόσουν γρηγορότερα τις μεταρρυθμίσεις και να επεκτείνουν τις σχέσεις τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά, αν το επιθυμούν, να μπορούν και να γίνουν εν τέλει πλήρη μέλη της ΕΕ.

  Zsolt László Becsey (PPE-DE). – (HU) Μιλώντας όχι μόνο εξ ονόματός μου, αλλά και εξ ονόματος του συναδέλφου μου, Pál Schmitt, προέδρου της αντιπροσωπείας της κοινής κοινοβουλευτικής επιτροπής ΕΕ-Κροατίας, συγχαίρω τον κ. Brock και τον κ. Stubb για τη θαυμάσια και ρεαλιστική τους έκθεση.

Εμείς οι Ούγγροι χαιρόμαστε διότι οι εκθέσεις ενισχύουν την αρχή της Κοπεγχάγης σύμφωνα με την οποία κάθε κράτος που επιθυμεί να ενταχθεί πρέπει να προχωρά στην πορεία των διαπραγματεύσεων με βάση τα επιτεύγματά του. Ως εκ τούτου, στην περίπτωση της Κροατίας, η οποία διεξάγει επί του παρόντος διαπραγματεύσεις, μπορούμε να δηλώσουμε με εμπιστοσύνη ότι θα καλωσορίσουμε την εν λόγω χώρα ως μέλος σε αυτό το κύμα, με βάση τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Μάλιστα, η είσοδος της Κροατίας αποτελεί ουσιαστικά την ολοκλήρωση του πέμπτου κύματος διεύρυνσης της ΕΕ, το οποίο αφορά την περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης. Η Κροατία συνδέεται με αυτό το κύμα κυρίως μέσω της Σλοβενίας, της Αυστρίας και της Ουγγαρίας, λόγω του επιπέδου ανάπτυξής της, λόγω του νομικού και θεσμικού πολιτισμού της και λόγω της χιλιετούς κληρονομιάς της.

Σε ένα άλλο επίπεδο, η Κροατία μπορεί να αποτελέσει θετικό παράδειγμα για κράτη τα οποία επιθυμούν να ξεκινήσουν τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Δυτικά Βαλκάνια. Ευτυχώς, η ένταξη της Κροατίας, δεδομένου του μεγέθους της και του βαθμού ανάπτυξής της, δεν παρουσιάζει προβλήματα όσον αφορά τόσο την εσωτερική αγορά όσο και τον προϋπολογισμό. Όσο για τις θεσμικές προϋποθέσεις για την προσχώρηση, αυτές μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω της αναθεώρησης της Συνθήκης της Νίκαιας, ένα έργο το οποίο, απουσία ενός συντάγματος, θα χρειαστεί να αντιμετωπιστεί εν τέλει κατά την ενταξιακή διαδικασία.

Συγχρόνως, η αρχή των ιδιαίτερων δυνατοτήτων και η περαιτέρω διεύρυνση πρέπει όντως να εξεταστούν πιο σοβαρά, εφεξής στα Δυτικά Βαλκάνια καθώς και στο εσωτερικό της Ένωσης. Σε αυτήν την περίπτωση εντάσσεται η γειτονική της Κροατίας Σερβία, η οποία τρέφει μεγάλες ελπίδες και στην οποία η βόρεια επαρχία της Βοϊβοδίνας μπορεί να λειτουργήσει ως γέφυρα σύνδεσης λόγω των δυτικών της καταβολών. Μπορεί να συνεχίσει να διαδραματίζει αυτόν τον ρόλο εάν η Σερβία προσπαθήσει να προστατέψει την περιοχή, αντί να συνεχίζει την τρέχουσα τακτική της καταπίεσης του παραδοσιακού πολιτισμού αυτοχθόνων λαών της ΕΕ. Αν συνεχιστεί, όμως, αυτή η τακτική, τότε αντί για μια Ευρωπαϊκή Ένωση με βάση τις πολιτισμικές μας αξίες, θα μετατραπούμε, απεναντίας, σε μια Βυζαντινή Ένωση.

  Marie-Line Reynaud (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να αρχίσω ευχαριστώντας τον κ. Stubb για το έργο του σχετικά με αυτό το πολύ ευαίσθητο θέμα. Η έκθεσή του έχει το προτέρημα ότι αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ικανότητας ολοκλήρωσης από διαφορετικές γωνίες. Είμαι, λοιπόν, ευτυχής που το κείμενο δεν περιορίζεται στο να αναφέρει τις θεσμικές πτυχές αυτού του θέματος, αλλά τονίζει επίσης και άλλες σημαντικές μεταρρυθμίσεις, χωρίς τις οποίες η Ένωση δεν θα μπορούσε να υποδεχθεί νέα μέλη. Σκέπτομαι ιδιαίτερα, την αναθεώρηση του συστήματος χρηματοδότησης της Ένωσης.

Είμαι επίσης ευγνώμων στον εισηγητή για το γεγονός ότι έχει πετύχει να εξασφαλίσει ότι η παρούσα έκθεση τηρεί ουδέτερη στάση έναντι των υποψηφίων χωρών και για το ότι απέφυγε την παγίδα που θα συνίστατο στο να εκφράσει, σε αυτήν την περίπτωση, θέση σχετικά με την προσχώρηση μιας συγκεκριμένης χώρας.

Τέλος, η παρούσα έκθεση σωστά τονίζει τον ενισχυμένο ρόλο που θα έπρεπε να δοθεί στο Κοινοβούλιο, όχι μόνο στο πλαίσιο της διαδικασίας προσχώρησης ,αλλά επίσης στο πλαίσιο μελλοντικών θεσμικών μεταρρυθμίσεων.

Έχω, ωστόσο να διατυπώσω μια κριτική: έχω όντως την εντύπωση ότι, με το να θελήσει να κάνει μια εξαίρετη εργασία, ο εισηγητής έχει κάπως απομακρύνει την έκθεση από τον αρχικό στόχο της, καθιστώντας την περισσότερο μια έκθεση που επικεντρώνεται σε όλες τις μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρά στο ειδικότερο θέμα της ικανότητας ολοκλήρωσης. Αντί να απαριθμεί μια μακρά λίστα θεσμικών μεταρρυθμίσεων, θα ήταν καλύτερα, κατά τη γνώμη μου, να έχει επικεντρωθεί αποκλειστικά στις μεταρρυθμίσεις που συνιστούν πραγματικά προαπαιτούμενα οποιασδήποτε περαιτέρω διεύρυνσης.

  Olle Schmidt (ALDE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η διαδικασία διεύρυνσης της ΕΕ έχει σημειώσει τεράστια επιτυχία, καθώς ο αριθμός των κρατών μελών αυξήθηκε από 6 σε 27. Μας δόθηκε η δυνατότητα να παρακολουθήσουμε τη διαμόρφωση μιας ολόκληρης νέας Ευρώπης. Αν αρχίσουμε τώρα να έχουμε αμφιβολίες και να μιλάμε για «κόπωση» όσον αφορά τη συνέχιση της διεύρυνσης θα κινούμαστε προς λανθασμένη κατεύθυνση. Προφανώς, τα κριτήρια που σχετίζονται με τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ομαλή λειτουργία του κράτους δικαίου πρέπει να τηρούνται. Παρακολουθήσαμε επίσης τον συγκλονιστικό μετασχηματισμό της άλλοτε Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Είναι αλήθεια ότι η ΕΕ χρειάζεται νέους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων, αλλά η Ένωση δεν πρέπει να ορίσει νέες προϋποθέσεις για τις χώρες οι οποίες προσπαθούν ήδη να γίνουν μέλη. Κύριε Επίτροπε, προσωπικά θεωρώ πολύ ανησυχητική την παρουσία δυνάμεων στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες προσπαθούν να ορθώσουν εμπόδια στην πορεία ένταξης της Τουρκίας. Το όραμά μας για το μέλλον πρέπει να αφορά μια ολοκληρωμένη Ευρώπη – η οποία περιλαμβάνει την Τουρκία.

  Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, σε αντίθεση με έναν από τους προηγούμενους ομιλητές, εγώ δεν θεωρώ τη διεύρυνση μέσον της εξωτερικής πολιτικής, αλλά μάλλον μέσον της ευρωπαϊκής εσωτερικής πολιτικής. Γι’ αυτό, η διαδικασία της διεύρυνσης της ΕΕ δεν πρέπει να σπάσει τα όρια της Ευρώπης με την εισδοχή μιας μεγάλης χώρας που είναι είτε εν μέρει είτε καθόλου ευρωπαϊκή, όπως η Τουρκία. Αν γίνει αυτό, τότε η Ευρώπη θα αποκτήσει μια ευρασιατική δομή όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης, που θα συμπληρώνεται από μια εσωτερική αγορά. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αποτελεί ελκυστική προοπτική για όποιον αναζητεί μια πραγματικά αποτελεσματική Ευρώπη που θα υποκαταστήσει τα εθνικά μας κράτη στην άσκηση ουσιαστικών λειτουργιών, δηλαδή εκείνο το είδος Ευρώπης που θέλουν οι εκ πεποιθήσεως υπέρμαχοι της ομοσπονδιακής δομής, στους οποίους συγκαταλέγομαι και εγώ.

Ωστόσο, δεν μπορούμε, από την άλλη, να εμποδίσουμε την προσχώρηση χωρών που είναι σαφώς ευρωπαϊκές, και έτσι αντιδρώ στις προσπάθειες να ερμηνευτεί η έκθεση Brok –ορισμένα σημεία της οποίας ασφαλώς επιδέχονται ερμηνείας– κατά τρόπο ώστε να φαίνεται πως η έγκριση της Συνταγματικής Συνθήκης είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την προσχώρηση μιας κεντροευρωπαϊκής χώρας όπως η Κροατία. Σε πρόσφατα ψηφίσματά τους, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση της Γερμανίας (CDU) και η Χριστιανοκοινωνική Ένωση της Γερμανίας (CSU) δήλωσαν ξεκάθαρα ότι η Κροατία συνιστά εξαίρεση αναφορικά με τη διαδικασία της διεύρυνσης εξαιτίας του μεγέθους της, της θέσης της στην Κεντρική Ευρώπη και της προετοιμασίας που έχει κάνει και ότι θα έπρεπε βασικά να έχει ενταχθεί μαζί με την Ουγγαρία και τη Σλοβενία. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί –περισσότερο εκ των πραγμάτων παρά από νομική άποψη– ένα κατάλοιπο της διαδικασίας της διεύρυνσης που ολοκληρώνουμε τώρα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα αντιδράσω σε όλες τις ερμηνευτικές απόπειρες που –όπως πολύ σωστά είπε ο κ. Horáček– θα καταστήσουν την Κροατία όμηρο της συνταγματικής διαδικασίας. Ασφαλώς πρέπει να προωθήσουμε τη συνταγματική διαδικασία σε αυτήν τη δεκαετία, φυσικά χρειαζόμαστε τη Συνταγματική Συνθήκη για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε κατά την επόμενη δεκαετία καλωσορίζοντας στην Ευρωπαϊκή Ένωση κράτη που είναι χωρίς αμφιβολία ευρωπαϊκά, όπως τα κράτη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης μεταξύ Κροατίας και Ελλάδας, και πρώτα από όλα την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας που έχει ήδη το καθεστώς υποψήφιας χώρας. Χώρες σαν και αυτές έχουν δικαίωμα να γίνουν πλήρη μέλη και θα υποστηρίξουμε αυτό το δικαίωμα.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Helmut Kuhne (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω κάτι για την επικοινωνία. Και εγώ αντιδρώ στην ιδέα να θεωρείται η διεύρυνση μέσον άσκησης της εξωτερικής πολιτικής, για άλλους όμως λόγους από τον κ. Posselt. Εγώ πιστεύω πραγματικά ότι έχουμε προβλήματα. Άλλωστε μπορείτε να δείτε πώς ολόκληρες ταξιαρχίες καλοπροαίρετων υπερμάχων της παγκόσμιας στρατηγικής, φορτωμένες με μέσα εξωτερικής πολιτικής, τρέχουν πάνω-κάτω στην Ευρώπη και έξω από αυτήν φωνάζοντας: «Ανησυχείς από την απειλή εμφυλίου πολέμου; Έλα στην ΕΕ!». Είναι ολοφάνερο πως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τόσοι πολλοί πολίτες της ΕΕ λένε: «Όχι, ευχαριστώ, δεν είμαι μέσον. Δεν υπάρχω για να λύνω προβλήματα εξωτερικής πολιτικής. Δεν είναι αυτός ο λόγος που θεωρώ τον εαυτό μου πολίτη της ΕΕ. Αν αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε εγώ δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί της.»

Το δεύτερο που θέλω να πω για την επικοινωνία είναι ότι θέτει το ερώτημα ποια είναι η σημερινή σχέση μεταξύ του μόνιμου ισχυρισμού ότι πρέπει να τηρήσουμε τις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει και της προθυμίας μας να φανούμε αυστηροί με τις υποψήφιες χώρες τόσο κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων όσο και πριν από αυτές, προκειμένου να αναλάβουν οι χώρες αυτές υποχρεώσεις και να τις τηρήσουν, όταν στην συζήτηση αυτή –και συγχαρητήρια στον κ. Posselt– ανοίγει κάθε είδους πίσω πόρτα με την ελπίδα να επιτευχθεί η ένταξη της αγαπημένης υποψήφιας χώρας της μίας ή της άλλης πλευράς στην ΕΕ πριν από την έγκριση του Συντάγματος. Οι πολίτες καταλαβαίνουν πολύ καλά το μήνυμα που δίνεται με τον τρόπο αυτόν, και έτσι δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε για την κόπωση από τη διεύρυνση με τόνο που δηλώνει μομφή.

Όσοι πιστεύουν πως υπάρχουν μόνο προβλήματα που αφορούν γεγονότα, θα ήταν καλύτερο να ασχοληθούν με αυτά τα προβλήματα επικοινωνίας.

  Alojz Peterle (PPE-DE). – (SL) Χαιρετίζω τις δύο αυτές εκθέσεις ως σαφή έκφραση της πολιτικής βούλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία ενισχύει την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θεωρώ ότι αποτελούν έκφραση του καθήκοντός μας έναντι του μέλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και έκφραση της κοινής μας ευθύνης για την επίτευξη της παγκόσμιας προόδου.

Δεν θα προβώ σε ειδικά σχόλια σχετικά με τις δύο εκθέσεις, αλλά, σε κάθε περίπτωση, τάσσομαι υπέρ της μίμησης της φιλοσοφίας τους. Μου φαίνεται κάπως παράδοξο το γεγονός ότι ενώ, αφενός, συζητάμε για μια κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφετέρου, αυτά τα Χριστούγεννα βρισκόμαστε ουσιαστικά αντιμέτωποι με το γεγονός ότι πολλές χώρες, στην Ευρώπη και σε άλλες περιοχές του κόσμου, ενδιαφέρονται τόσο πολύ να ενταχθούν στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Η απάντησή μας δεν πρέπει να είναι ότι δεν υπάρχουν αρκετές καρέκλες γύρω από το ευρωπαϊκό τραπέζι ή ότι μας δημιουργεί προβλήματα η κατάρτιση των κανόνων που θα διέπουν την εσωτερική μας λειτουργία.

Σημειώνω δε με ιδιαίτερη ικανοποίηση ότι στην έκθεση του κ. Brok ορίζεται σαφώς ότι οι στενές πολυμερείς σχέσεις δεν αποτελούν εναλλακτική αντί της πλήρους ένταξης, αλλά μια πρόσθετη δυνατότητα για χώρες οι οποίες επί του παρόντος απέχουν πολύ από το να γίνουν πλήρη μέλη. Επιπλέον, στηρίζω τη σαφή στάση έναντι των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Αναμένω ότι θα περιλαμβάνονται όλες ονομαστικά στην επόμενη έκθεση, καθώς καμία από τις χώρες αυτές δεν αξίζει να αναφέρεται σε έναν κατάλογο με τις χώρες που έχουν μείνει εκτός (θεωρώ ότι αυτό είναι σημαντικό για εμάς).

Επίσης, έναντι της Κροατίας και όλων των υπολοίπων χωρών που θα ακολουθήσουν τα βήματα της Κροατίας στο πλαίσιο της λεγόμενης διαδικασίας της Θεσσαλονίκης, πρέπει να τηρηθεί η εξής αρχή: όταν μια υποψήφια χώρα έχει ολοκληρώσει την προετοιμασία της, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει επίσης να είναι έτοιμη. Το ευρωπαϊκό όραμα πρέπει να ανταμείβεται.

  Genowefa Grabowska (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ξεκινήσω εκφράζοντας τα συγχαρητήριά μου και στους δύο εισηγητές. Τώρα, ως προς το θέμα της συζήτησής μας, θέλω να επιστήσω την προσοχή σας στο ακόλουθο ζήτημα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αποδείξει ότι αποτελεί πολύ ελκυστικό εγχείρημα και έχει προσελκύσει, επί πολλά χρόνια, μια σειρά νέων χωρών. Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, η σημερινή συζήτηση για το κατά πόσον η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επεκταθεί περαιτέρω είναι ακαδημαϊκού χαρακτήρα, διότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ προσφέρει τη λύση. Στο άρθρο 49 της Συνθήκης δηλώνεται σαφώς ότι κάθε ευρωπαϊκή χώρα η οποία εκπληρώνει τα πολιτικά και κοινωνικά κριτήρια μπορεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα εν λόγω κριτήρια καταρτίστηκαν στην Κοπεγχάγη το 1993 και δεν πρέπει να τα καταστήσουμε τώρα αυστηρότερα.

Η σημερινή συζήτηση αποσκοπεί να απαντήσει στο θεμελιώδες ερώτημα του κατά πόσον μπορούμε να αλλάξουμε τα κριτήρια για τις μελλοντικές διευρύνσεις σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες και προσδοκίες. Δεν νομίζω ότι μπορούμε. Θεωρώ ότι δεσμευόμαστε από την αρχή της τήρησης του λόγου μας, της εφαρμογής των συμφωνηθέντων και της αρχαίας ρωμαϊκής αρχής του pacta servanta sum. Γι’ αυτό η λεγόμενη ικανότητα απορρόφησης δεν μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά ως κριτήριο προκειμένου να εμποδιστεί η πρόσβαση στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρών οι οποίες πληρούν τα κριτήρια της Κοπεγχάγης.

Όλες οι διαδοχικές διευρύνσεις ενίσχυσαν την Ένωση και ευνόησαν την ανάπτυξή της. Ωστόσο, οι διευρύνσεις αυτές έπρεπε να σχεδιαστούν πολύ καλά. Θεωρώ ότι μόνο ένα ευρωπαϊκό σύνταγμα θα μας επιτρέψει να διασφαλίσουμε ότι οι μελλοντικές διευρύνσεις θα είναι καλά σχεδιασμένες.

  Tunne Kelam (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ με την κ. Lehtomäki ότι η διεύρυνση πρέπει να συνεχίσει ως μια ανοικτή διαδικασία διότι, παρά το πλήθος των προειδοποιήσεων και των φόβων, όλες οι προηγούμενες διευρύνσεις αποδείχθηκαν εξαιρετικά επιτυχημένες για την ΕΕ συνολικά. Η διεύρυνση υπήρξε και θα συνεχίσει να είναι μια διαδικασία επωφελής για όλους τους συμμετέχοντες.

Ο κ. Stubb ορθώς μας υπενθύμισε ότι κάθε νέος γύρος διεύρυνσης υποχρέωνε την ΕΕ, με πολύ θετικό τρόπο, να εμβαθύνει την εσωτερική της ετοιμότητα μέσω νέων μεταρρυθμίσεων. Το μήνυμα σήμερα είναι ότι η βάση που προσφέρει η Συνθήκη της Νίκαιας δεν είναι πλέον αρκετή για έναν νέο γύρο διεύρυνσης. Η μόνη διαθέσιμη επιλογή είναι η έγκριση της Συνταγματικής Συνθήκης και η εφαρμογή της στην πράξη.

Ωστόσο, η ικανότητα ένταξης δεν πρέπει να θεωρείται πρόσθετο κριτήριο για τις νέες υποψήφιες χώρες. Πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια εσωτερική δέσμευση προκειμένου να καταβάλουμε το μέγιστο των προσπαθειών μας για να επιτύχουμε την αναγκαία νέα ποιότητα της συνοχής μας. Η ΕΕ δεν πρέπει να στέλνει το εσφαλμένο μήνυμα ότι θα κλείσουμε τις πόρτες μας σε νέες υποψηφιότητες. Όλα τα ευρωπαϊκά κράτη έχουν δικαίωμα να ενταχθούν στην ΕΕ και να αντιμετωπίζονται όχι ως επισκέπτες, αλλά ως δυνητικά και ευπρόσδεκτα μέλη αυτής της διαρκώς διευρυνόμενης οικογένειας. Συνεπώς, πρέπει να είμαστε στον μέγιστο βαθμό ανοικτοί έναντι των ενδιαφερομένων κρατών, περιλαμβανομένης της πατρίδας του κ. Milinkevich.

Τέλος, η διεύρυνση δεν αφορά αποκλειστικά τον προϋπολογισμό και τα θεσμικά όργανα. Υπάρχει ένα τεράστιο πλέγμα απόψεων της κοινής γνώμης, φόβων και προκαταλήψεων. Η Συνταγματική Συνθήκη έχει προσκρούσει στην ψυχολογία του πλήθους. Πρέπει, λοιπόν, να αντιμετωπίσουμε ανοικτά αυτές τις ανάγκες και τους φόβους προωθώντας ειλικρινή και φιλικό διάλογο μεταξύ των παλαιών και των νέων κρατών μελών σχετικά με τις διαφορετικές και ιστορικές πολιτισμικές εμπειρίες μας. Η πείρα με διδάσκει ότι αυτοί οι φόβοι και οι προκαταλήψεις στην πραγματικότητα μοιάζουν πάρα πολύ μεταξύ τους, ενώ στην πλειονότητά τους αποδεικνύονται αβάσιμοι. Υπάρχουν τεράστια αποθέματα λαϊκής στήριξης για τη Συνταγματική Συνθήκη.

  Ιωάννης Κασουλίδης (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εν τέλει δεν επήλθε σύγκρουση των αμαξοστοιχιών! Η κυπριακή κυβέρνηση συμφώνησε με τους εταίρους της στη λεγόμενη «καθυστέρηση» της τουρκικής αμαξοστοιχίας. Ας μην γελιόμαστε. Τα περισσότερα από τα κεφάλαια που αναστάλθηκαν δεν επρόκειτο ούτως ή άλλως να ανοίξουν, δεδομένου ότι χρειάζεται να περάσουν χρόνια προκειμένου να διαμορφωθούν τα αναγκαία σημεία αναφοράς, ενώ το κλείσιμο ενός κεφαλαίου είναι τυπικό ζήτημα – δεν σημαίνει τίποτε εάν έχει ολοκληρωθεί η αντιμετώπιση όλων των άλλων θεμάτων.

Όσο για τις εκθέσεις προόδου, αυτές εκπονούνται ούτως ή άλλως κάθε χρόνο. Συχνά δίνεται υπερβολική έμφαση στην Κύπρο ως λόγο σύγκρουσης των αμαξοστοιχιών. Τώρα, αυτό το εμπόδιο έχει ουσιαστικά παραμεριστεί. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ελεύθερη να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα κατάματα. Η Τουρκία έχει αγνοήσει και συνεχίζει να δηλώνει ότι θα αγνοήσει τις υποχρεώσεις της όσον αφορά τη συμφωνία τελωνειακής ένωσης, υποχρέωση η οποία υφίστατο πολύ πριν από το θέμα της λεγόμενης απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων.

Βρισκόμαστε πλέον αντιμέτωποι με τα πραγματικά ζητήματα: την ελευθερία της έκφρασης, την ελευθερία των θρησκευτικών μειονοτήτων, τις επιδόσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Νότια Τουρκία, τη μεταχείριση των γυναικών, τα θέματα της διαφθοράς, της παρέμβασης του στρατού στη λειτουργία της κυβέρνησης και της δικαιοσύνης. Μόλις πριν από δύο ημέρες, ο στρατηγός Buyukanit επέπληξε την κυβέρνηση Ερντογάν επειδή δεν έλαβε την άδειά του για μια απόφαση η οποία αποδείχθηκε ότι αφορούσε εν τέλει το υπό όρους άνοιγμα ενός λιμένα στα κυπριακά σκάφη.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να βλέπουμε τη σημερινή εικόνα της Τουρκίας. Σκεφτείτε ποια θα είναι η εικόνα της Τουρκίας μετά από 15 χρόνια! Η Τουρκία μας έχει προϊδεάσει όσον αφορά τη βούλησή της να μετατραπεί σε γνήσια ευρωπαϊκή δημοκρατία. Γνωρίζει πώς να αποφεύγει τις συνέπειες!

  Ιωάννης Βαρβιτσιώτης (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συμμερίζομαι απόλυτα τις ανησυχίες πολλών Eυρωπαίων πολιτών, που επιθυμούν πριν από οποιαδήποτε νέα διεύρυνση να έχουν επιλυθεί τα θεσμικά προβλήματα.

Είναι αδιανόητο να επιθυμούμε να λειτουργήσουμε ικανοποιητικά με 27 μέλη με κανόνες που ίσχυαν όταν τα μέλη της Ένωσης ήταν 9, 10 και 15. Δυστυχώς η Συνταγματική Συνθήκη, που περιελάμβανε πολλά θετικά στοιχεία, δεν έγινε δεκτή από δύο λαούς. Έκτοτε το θέμα έχει παγώσει. Χαίρομαι διότι η Oμοσπονδιακή Καγκελάριος κ. Merckel έχει εκφράσει την πρόθεσή της να υποβάλει προτάσεις σχετικές με τη διαδικασία και το χρονοδιάγραμμα επιλύσεως του προβλήματος.

Όμως πιστεύω ότι σε αυτή τη φάση πρέπει να επιδιώξουμε να διευθετηθεί ένας περιορισμένος αριθμός θεμάτων, που είναι όμως σημαντικά για την εύρυθμη λειτουργία της Ένωσης, όπως η δημιουργία θέσης Υπουργού Εξωτερικών και Προέδρου της Ένωσης, η μείωση του αριθμού των Επιτρόπων, η αύξηση των αρμοδιοτήτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η μείωση στο ελάχιστο της ομοφωνίας στον τρόπο λήψης αποφάσεων στο Συμβούλιο, η νομική προσωπικότητα για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η κατάργηση του συστήματος των τριών πυλώνων, η ενδυνάμωση του θεσμού της ενισχυμένης συνεργασίας ανάμεσα στα κράτη μέλη αλλά και όσα άλλα εκτιμηθεί ότι χρειάζονται για την αποτελεσματική λειτουργία.

Διερωτώμαι όμως πόσα από τα κράτη μέλη, παλιά και νέα, θα υπερβούν τις εσωτερικές μικροσκοπιμότητες και θα θέσουν ως κυρίαρχο στόχο την ομαλή λειτουργία και την αποτελεσματικότητα της Ευρώπης των 27 κρατών μελών. Πάντως πιστεύω, τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, ότι αν δεν καταστήσουμε λειτουργική την Ένωση δεν πρέπει να συζητάμε για νέα διεύρυνση.

  Tadeusz Zwiefka (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, όποιος έχει την καλή τύχη να είναι πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα διέπραττε θανάσιμο αμάρτημα αν πρότεινε το κλείσιμο αυτής της πόρτας και αυτής της ευκαιρίας για άλλους που επιθυμούν να ενταχθούν. Το ζήτημα του περιορισμού της διεύρυνσης είναι γελοίο. Είναι σαν να θέτουμε όρια στην ελευθερία ή τη δημοκρατία.

Η σημερινή συζήτηση κατέδειξε ότι προσεγγίζουμε την ικανότητα ένταξης και τα αποτελέσματα της διεύρυνσης κατά κύριο λόγο από τη σκοπιά της εσωτερικής κατάστασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μιλάμε για την ανάγκη εκτεταμένων μεταρρυθμίσεων, και ορθώς, διότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να επιδεικνύουμε αδυναμία αν επιδιώκουμε την επιτυχία. Οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες, αλλά πρέπει να ακολουθούν μια διάγνωση της κατάστασης και ένα καλά σχεδιασμένο πρόγραμμα βελτιώσεων.

Θεωρώ ότι θα ήταν καλή ιδέα να αναδιαρθρώσουμε εσωτερικά τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αν σήμερα έχουμε είκοσι επτά Επιτρόπους οι οποίοι αποφασίζουν το περιεχόμενο του χαρτοφυλακίου τους, τότε θα ήταν ίσως λογικό να διορίσουμε δύο ή τρεις Επιτρόπους οι οποίοι θα ήταν υπεύθυνοι για την ανάλυση της κατάστασης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την προετοιμασία του προγράμματος μεταρρυθμίσεων κατά τρόπο που να διασφαλίζεται η δυνατότητά μας να προχωρήσουμε σε περαιτέρω διεύρυνση.

Ωστόσο, δεν μπορούμε να προσεγγίζουμε αυτήν την ικανότητα μόνο από τη σκοπιά της εσωτερικής κατάστασης. Δεν πρέπει να λησμονούμε ποια γνώμη έχουν οι πολίτες των χωρών που φιλοδοξούν να ενταχθούν στην Ένωσή μας σχετικά με την ΕΕ και την προοπτική προσχώρησης στην Ένωση. Οι προσωπικές μου εμπειρίες από τη συμμετοχή μου σε αντιπροσωπείες με χώρες του Νοτίου Καυκάσου, καθώς και με τη Μολδαβία και την Ουκρανία, μου έδειξαν ότι οι πολίτες αυτών των χωρών δεν θεωρούν ότι θα επιτύχουν την ταχεία ένταξή τους, αλλά θέλουν να είναι σίγουροι ότι η πόρτα δεν έχει κλείσει τελείως. Είναι διατεθειμένοι να περιμένουν για είκοσι ή ακόμη και τριάντα χρόνια για μια ευκαιρία να ενταχθούν στους κόλπους της Ένωσής μας. Αυτή είναι μια ευκαιρία την οποία δεν μπορούμε να τους στερήσουμε.

Η πολιτική πληροφόρησης της ΕΕ πρέπει να δηλώνει σαφώς ποιος είναι ο ρόλος της ΕΕ, ποιοι είναι οι στόχοι της και τι σημαίνει να είναι κανείς μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε.

  Charles Tannock (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, τα ομαλά διαδοχικά κύματα διεύρυνσης της ΕΕ αποτελούν θαυμάσιο επίτευγμα της Ένωσης. Το πέμπτο κύμα, με το οποίο η Ένωση διευρύνθηκε σε 25 κράτη μέλη πριν από δύο χρόνια, υπήρξε ουσιαστικά εξαιρετικά επιτυχημένο, παρά τις προειδοποιήσεις ότι η Ένωση θα παρέλυε χωρίς σύνταγμα και ότι χώρες όπως η δική μου θα δέχονταν κατακλυσμιαία κύματα μεταναστών, περιλαμβανομένων ατόμων από τον πληθυσμό των Ρομ.

Δυστυχώς, στην έκθεση Brok γίνεται και πάλι απόπειρα σύνδεσης της περαιτέρω διεύρυνσης με την απόλυτη ανάγκη ύπαρξης ενός Συντάγματος της ΕΕ, ενώ οι βρετανοί Συντηρητικοί, τους οποίους εκπροσωπώ, μπορούν να υποστηρίξουν ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο και ότι αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι η τροποποίηση των συνθηκών, με τη μορφή μιας τροποποιημένης Συνθήκης της Νίκαιας η οποία θα αντικατοπτρίζει τους νέους συσχετισμούς ως προς τη στάθμιση των ψήφων στο Συμβούλιο, τον αριθμό των βουλευτών του ΕΚ και των Επιτρόπων, μετά την αναμενόμενη σχετικά ανώδυνη προσχώρηση της Κροατίας τα επόμενα δύο χρόνια.

Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι πρέπει τώρα να εξετάσουμε επίσης σοβαρά την υπερβολική διόγκωση της Επιτροπής. Ωστόσο, δεν θεωρώ ότι η εναλλαγή των Επιτρόπων πρέπει να γίνεται με εντελώς ίσους όρους για όλα τα κράτη μέλη, αλλά να αναζητηθεί κάποιος μαθηματικός τύπος μέσω του οποίου θα διατηρούνται, τουλάχιστον σε κάποιο επίπεδο οιονεί μονιμότητας, οι Επίτροποι των μεγάλων κρατών μελών – αν και γνωρίζω ότι αυτό είναι αμφιλεγόμενο.

Τα νέα κράτη μέλη είναι σε γενικές γραμμές πιο φιλοατλαντικά: πιστεύουν στην ελευθέρωση των αγορών και στα ανταγωνιστικά επίπεδα χαμηλής φορολογίας, στάση την οποία επικροτώ. Θεωρώ δε ότι η ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας την 1η Ιανουαρίου 2007 θα αποδειχθεί εξίσου επιτυχής.

Ως εισηγητής, θεωρώ ότι η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας πρέπει να χωριστεί στη νότια ευρωμεσογειακή διάσταση μέσω της διαδικασίας της Βαρκελώνης και σε μια νέα ανατολική διάσταση προώθησης μιας κοινότητας ΕΕ-Ευξείνου Πόντου, με καθεστώς ελευθέρου εμπορίου και διευκόλυνσης θεωρήσεων, προκειμένου να ενισχύσουμε περαιτέρω τους δεσμούς μας με ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ουκρανία, η Μολδαβία και οι τρεις δημοκρατίες του Καυκάσου. Καλώ τα κράτη μέλη να δηλώσουν στη Μολδαβία και την Ουκρανία ότι, σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, έχουν το δικαίωμα, κατά τη γνώμη μου, όπως άλλωστε και οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, να επιδιώξουν την ένταξή τους στην ΕΕ.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, το όραμα μιας ενωμένης και ειρηνικής Ευρώπης γεννήθηκε όπως γνωρίζουμε μέσα στα συντρίμμια λίγο μετά από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και έκτοτε υπήρξε αντικείμενο διαρκούς επεξεργασίας και ανάπτυξης. Όπως η ορμητική επέκταση ενός ομίλου επιχειρήσεων μπορεί να προξενήσει ανυπόφορη ένταση στο προσωπικό του, έτσι και η ΕΕ έχασε την επαφή με τους πολίτες της, και εγώ δεν πιστεύω ότι η αποδοχή που χάθηκε θα ανακτηθεί με εκστρατείες δημοσίων σχέσεων, τη στιγμή που είναι πιο σημαντικό να λυθούν τα υφιστάμενα προβλήματα – όπως οι θέσεις εργασίας, η παγκοσμιοποίηση, η τρομοκρατία, η εγκληματικότητα και το θέμα των προσφύγων. Ούτε θεωρώ τις ανησυχίες για την ικανότητα ένταξης της ΕΕ κάτι παραπάνω από άλλο ένα ηρεμιστικό με σκοπό να αποσπάσει την προσοχή των πολιτών από τις ήδη υπάρχουσες αυταπάτες γύρω από τη διεύρυνση.

Μέχρι σήμερα εμμέναμε μόνο στην εκπλήρωση των κριτηρίων της Κοπεγχάγης από τις υποψήφιες χώρες, ενώ το αν η ίδια η ΕΕ μπορεί να επιτύχει τους στόχους της συνοχής και της ολοκλήρωσης θεωρήθηκε ασήμαντο. Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την αίσθηση πως πρόκειται για κάτι ακατανόητο και χωρίς όρια, πρέπει όχι μόνο να θεσπίσουμε γεωγραφικά όρια, αλλά και να ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας σε ποιο μέτρο μπορεί η ΕΕ να αντέξει τις κοινωνικές και πολιτισμικές διαφορές. Εγώ πιστεύω ότι η πολιτική της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης των τελευταίων ετών έχει ως αποτέλεσμα πως έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολύ περισσότερους ανθρώπους από όσους μπορούμε να ενσωματώσουμε.

  Paula Lehtomäki, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. – (FI) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω όλες και όλους τους μετέχοντες για αυτήν τη σύνθετη, ευρεία και εποικοδομητική συζήτηση. Παρότι φαίνεται να υπάρχουν ορισμένες διαφωνίες, οι βουλευτές του Κοινοβουλίου τηρούν εμφανώς κοινή στάση. Είναι απολύτως σαφές ότι, προκειμένου να επιτύχει η διεύρυνση, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η Ένωση θα αναπτυχθεί εσωτερικά και θα διατηρήσει την ικανότητά της να λειτουργεί σε όλες τις καταστάσεις. Αυτή είναι κεντρική πτυχή της ικανότητας ένταξης και, όπως επισημάνθηκε στη συζήτηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να μεριμνήσει για τα του οίκου της. Όσον αφορά τις διαδικασίες και τις διαπραγματεύσεις για τη διεύρυνση που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη, πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτή η μέριμνα δεν έχει ληφθεί ούτε για τις τελευταίες διαδικασίες.

Τη Δευτέρα το Συμβούλιο κατέληξε σε πολιτική συμφωνία σχετικά με τον στόχο της ενίσχυσης της οικονομικής ανάπτυξης στη Βόρεια Κύπρο το ταχύτερο δυνατόν και ακόμη νωρίτερα, ιδίως ενόψει των αποφάσεων που ελήφθησαν τον Απρίλιο του 2004. Η άλλη πτυχή της διεύρυνσης και η άλλη υπεύθυνη πλευρά είναι προφανώς οι υποψήφιες χώρες και όσες χώρες ενδιαφέρονται να προσχωρήσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και πρέπει να εκπληρώσουν τα κριτήρια ένταξης στην ΕΕ. Ο βαθμός στον οποίο το επιτυγχάνουν πρέπει να κρίνεται πολύ αντικειμενικά και, εφόσον καταστεί αναγκαίο, κριτικά, ενώ φυσικά έχουμε εμπιστοσύνη στην αξιότατη Επιτροπή, στην προθυμία και στην ικανότητά της να πραγματοποιήσει αυτήν την αξιολόγηση. Αυτή είναι σίγουρα η πιο ενδεδειγμένη τακτική, προκειμένου οι προοπτικές ένταξης να ενισχύονται με βάση την πρόοδο που σημειώνεται, και να μην συμφωνούνται εκ των προτέρων οριστικές ημερομηνίες προσχώρησης.

Πολλά ελέχθησαν στη συζήτηση σχετικά με τη Συνταγματική Συνθήκη και το μέλλον της. Όλοι συμμεριζόμαστε την άποψη ότι το Σύνταγμα περιλαμβάνει πολλά στοιχεία τα οποία είναι σημαντικά για τη βελτίωση της ικανότητας ένταξης της Ένωσης. Παρόλα αυτά, πρέπει να έχουμε υπόψη ότι η Συνταγματική Συνθήκη, ή η μεταρρύθμιση της Ένωσης, δεν επιβάλλεται λόγω της διεύρυνσης: επιβάλλεται προκειμένου να βελτιωθεί η τρέχουσα κατάσταση της Ένωσης και η ικανότητα λειτουργίας της.

Είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε ότι δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε την ικανότητα λειτουργίας της Ένωσης αποκλειστικά και μόνο στη Συνταγματική Συνθήκη. Οι Συνθήκες είναι, εξάλλου, απλώς μέσο υλοποίησης της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χωρίς την πολιτική βούληση και την προσήλωση στο κοινό ευρωπαϊκό εγχείρημα, ακόμη και οι καλύτερες Συνθήκες δεν μπορούν να προσφέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Με άλλα λόγια, πάνω από όλα απαιτείται προσήλωση σε μια κοινή διαδικασία –και η βούληση να την αποδεχτούμε–, και αν υπάρχει η βούληση τότε η μεταρρύθμιση των Συνθηκών είναι σίγουρα εφικτή.

Η πολιτική γειτονίας συνδέεται κατά κάποιον τρόπο με τη διεύρυνση της Ένωσης, αλλά δεν παύει να αποτελεί από μόνη της σημαντική πολιτική, οπότε δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως υποκατάστατο της διεύρυνσης. Είναι προφανές ότι τουλάχιστον οι χώρες που ενδιαφέρονται να ενταχθούν στην ΕΕ δεν θα δεχτούν μια σχέση στο πλαίσιο της πολιτικής γειτονίας η οποία θα αντισταθμίζει ή θα υποκαθιστά την προοπτική ένταξης στην ΕΕ.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αργότερα σήμερα το απόγευμα θα συζητήσουμε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αυτής της εβδομάδας και την ημερήσια διάταξή του, ενώ είμαι βέβαιη ότι στη συζήτηση αυτή θα μπορέσουμε επίσης να επανέλθουμε σε ορισμένα θέματα τα οποία εξετάσαμε ήδη σήμερα το πρωί.

  Olli Rehn, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να σας ευχαριστήσω για αυτήν την πολύ ουσιαστική και υπεύθυνη συζήτηση η οποία είναι άκρως σημαντική για το μέλλον της Ευρώπης. Η συζήτηση υπήρξε πολύ ενθαρρυντική. Θα θυμάστε ότι στην εισαγωγική μου ομιλία είπα ότι στην Ευρώπη παρακολουθούμε συχνά δύο παράλληλους μονολόγους: στον έναν δίνεται έμφαση στη στρατηγική σημασία της διεύρυνσης, ενώ στον άλλον τονίζεται μόνο η ικανότητά μας να εντάσσουμε νέα κράτη μέλη.

Η συζήτηση είναι ενθαρρυντική διότι, αν μπορούσατε να διαμορφώσετε μια κοινή θέση με βάση τα πρώτα σχέδια των διδύμων –τα οποία δεν είναι εντελώς ίδια όσον αφορά τη στρατηγική της διεύρυνσης– τότε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα μπορούσε σίγουρα να καταλήξει σε μια νέα συναινετική θέση σχετικά με τη διεύρυνση η οποία θα σέβεται τόσο τη στρατηγική αξία της διεύρυνσης όσο και την ικανότητά μας να εντάσσουμε νέα κράτη μέλη.

Διατυπώθηκαν ορισμένες επισημάνσεις σχετικά με την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας. Πράγματι, στην έκθεση την οποία δημοσίευσε την 8η Νοεμβρίου η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι δεν μετέχουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες στη διαδικασία διεύρυνσης. Ουσιαστικά, η Ένωση έχει δημιουργήσει ποικίλες σχέσεις με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Διαθέτουμε μεγάλο πλέγμα διμερών συμφωνιών με την Ελβετία· διαθέτουμε τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, ο οποίος αποτελεί ένα πολύ αξιόλογο εγχείρημα οικονομικής ολοκλήρωσης· διαθέτουμε, τέλος, την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας.

Ως προς την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας, η Επιτροπή θεωρεί ότι η πρόσφατη ανακοίνωσή μας σχετικά με την ενίσχυση της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας ανταποκρίνεται σε γενικές γραμμές στις προσδοκίες του Κοινοβουλίου. Η εν λόγω πολιτική δεν ταυτίζεται, αλλά λειτουργεί παράλληλα με τη διαδικασία διεύρυνσης της ΕΕ. Συγχρόνως, η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας δεν προδικάζει τη μελλοντική εξέλιξη των σχέσεων αυτών των χωρών με την Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης μας.

Διατυπώθηκαν ορισμένες προτάσεις σχετικά με τη συμπερίληψη πολιτισμικών κριτηρίων στα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Επιτροπή δεν υποστηρίζει μια τέτοια πρόταση.

Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω την παρέμβασή μου αναφερόμενος σε ορισμένες σκέψεις του φιλόσοφου και κοινωνιολόγου Ulrich Beck στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας Le Monde, στις οποίες θέλησε να ερμηνεύσει την πρόσφατη επίσκεψη του Πάπα στην Τουρκία. Ένας σεβαστός κοινωνιολόγος, δηλαδή, ερμηνεύει τις ενέργειες ενός σεβαστού πνευματικού ηγέτη.

(FR) Κύριε Πρόεδρε, συνεχίζω στα γαλλικά, και παραθέτω, «Το θαύμα της Ευρώπης είναι ότι έχει διδαχθεί από την ιστορία: να κάνει τους εχθρούς γείτονες· αυτή είναι η ψυχή της Ευρώπης. Και, ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Πάπας, αναγνωρίζοντας την παγκόσμια ιστορική σημασία του συμβιβασμού ανάμεσα σε Χριστιανούς και Μουσουλμάνους, υποστηρίζει την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ εν ολίγοις, τον συνεχιζόμενο εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας».

Κυρίες και κύριοι, αυτά είναι σοφά λόγια που αξίζει να σκεπτόμαστε κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων και του νέου έτους.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. – Ευχαριστώ, κύριε Επίτροπε, για αυτό το κλείσιμο στα γαλλικά. Όσον αφορά τα υπόλοιπα, έκαστος εξ ημών θα κρίνει το περιεχόμενο της αγόρευσης, την οποία, από την πλευρά μου, βρήκα ενδιαφέρουσα.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα, στις 12.00.

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 11.55 και συνεχίζεται για την ψηφοφορία στις 12.05)

Γραπτή δήλωση (άρθρο 142)

  Gábor Harangozó (PSE). – (EN) Μετά την επαναβεβαίωση της προσήλωσης στην πλήρη εφαρμογή της ατζέντας της Θεσσαλονίκης και της πρόθεσης να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις που έχουν ήδη αναληφθεί έναντι των υποψηφίων και δυνητικά υποψηφίων χωρών σχετικά με τη μελλοντική διεύρυνση, δεν παύει να είναι αναγκαία η διασφάλιση της καλής λειτουργίας της Ένωσης.

Με την ένταξη νέων κρατών μελών, η Ένωση οφείλει να αντιμετωπίσει τις συνακόλουθες πολιτικές, οικονομικές και θεσμικές προκλήσεις. Η Συνθήκη της Νίκαιας δεν προσφέρει επαρκή βάση για περαιτέρω διευρύνσεις, ενώ το σύνταγμα προσφέρει λύσεις στις περισσότερες από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και εκφράζει με απτό τρόπο την εμβάθυνση της διαδικασίας διεύρυνσης. Γι’ αυτό είναι αναγκαία η διευθέτηση του συνταγματικού ζητήματος πριν από τις εκλογές του 2009 για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες προτού μπορέσει να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε νέα διεύρυνση. Η διαδικασία διεύρυνσης είναι μια διαδικασία η οποία επεκτείνει τη δημοκρατία και τον πλούτο σε ακόμη περισσότερες περιοχές της ευρωπαϊκής ηπείρου και του υπόλοιπου κόσμου. Έχουμε, λοιπόν, ευθύνη έναντι των γειτονικών μας χωρών και ιδίως έναντι των υποψηφίων και δυνητικά υποψηφίων χωρών. Τέλος, ως προς το ζήτημα της «ικανότητας απορρόφησης» της Ένωσης, συμμεριζόμαστε την άποψη του εισηγητή, ο οποίος προτιμά τη θετική έννοια της «ικανότητας ένταξης».

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. BORRELL FONTELLES
Προέδρου

5. Σύνθεση των πολιτικών ομάδων: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

6. Ημερήσια διάταξη: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

  Πρόεδρος. Πρέπει επίσης να σας ενημερώσω ότι, όσον αφορά την έκθεση του κ. Leinen σχετικά με την τροποποίηση των άρθρων 15 και 182, παράγραφος 1 του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: Εκλογή των Κοσμητόρων και του Προεδρείου των Επιτροπών, η ψηφοφορία της οποίας ήταν προγραμματισμένη για αύριο, Πέμπτη, τελικά η Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων δεν την ενέκρινε σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 131 και, ως εκ τούτου, θα διεξαγάγουμε συζήτηση σχετικά με αυτό το θέμα ως τελευταίο σημείο της ημερήσιας διάταξης της αποψινής συνεδρίασης.

  Renato Brunetta (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κατανοώ ότι υπάρχουν ανάγκες ασφαλείας, δεν μπορώ όμως να μην καταγγείλω την απρεπή και ουσιαστικά βίαιη συμπεριφορά με την οποία ορισμένα όργανα ασφαλείας επενέβησαν και υπέβαλαν σε έλεγχο εμάς τους βουλευτές μπροστά από την είσοδο του Κοινοβουλίου.

Η συμπεριφορά αυτή είναι ανεπίτρεπτη. Κατανοώ πως υπάρχουν λόγοι ασφαλείας, θεωρώ ωστόσο ότι πρέπει να υπάρχει ευπρέπεια και σεβασμός στους ρόλους μας και από τις δύο πλευρές.

  Πρόεδρος. Ο Γενικός Γραμματέας με ενημερώνει ότι έχουμε προβλήματα με ορισμένους βοηθούς που εμπλέκονται σε μια διένεξη. Οι υπάλληλοι ασφαλείας προσπαθούν να διασφαλίσουν ότι όλα διεξάγονται ομαλά, αλλά αντιμετωπίζουμε δυσκολίες λόγω της συμπεριφοράς ορισμένων συμβασιούχων εργαζομένων που επηρεάζονται από εργασιακές ρυθμίσεις.

  Tadeusz Zwiefka (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η χθεσινή ημέρα ήταν πολύ σημαντική για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ήταν μια πολύ σημαντική ημέρα για όλους μας, καθώς το βραβείο Ζαχάρωφ απονεμήθηκε στον κ. Alexander Milinkevich.

Θέλω να σας ενημερώσω ότι, όταν ο κ. Alexander Milinkevich ξεκίνησε την ομιλία του ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το εσωτερικό σύστημα αναμετάδοσης των κτηρίων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έπαψε να λειτουργεί, όπως και το σύστημα αναμετάδοσης μέσω Διαδικτύου. Στη Λευκορωσία το Διαδίκτυο ήταν ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούσε κανείς να ακούσει την ομιλία. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρχε πρόσβαση στην ομιλία και, ως εκ τούτου, οι πολίτες της Λευκορωσίας δεν ενημερώθηκαν για τη χθεσινοβραδινή εκδήλωση στο Κοινοβούλιο.

Θέλω να ζητήσω από τον Πρόεδρο να διερευνήσει τα αίτια αυτού του περιστατικού και να ενημερώσει το Σώμα σχετικά με τα ευρήματά του.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Κύριε Zwiefka, η πρόθεσή μου ήταν να δώσω τον λόγο στον κ. Florenz. Δεν θέτετε θέμα επί της διαδικασίας σχετικά με τη σημερινή συνεδρίαση.

(Διαμαρτυρίες)

Ωστόσο, αυτό το θέμα είναι σημαντικό και μπορώ να σας πω ότι το πρόβλημα στο οποίο αναφέρεστε οφείλεται και στις αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των υπηρεσιών λόγω της εργασιακής σύγκρουσης που αντιμετωπίζουμε με ορισμένα μέλη του βοηθητικού προσωπικού της συνόδου. Αυτό το πρόβλημα εκδηλώθηκε με τον τρόπο που περιέγραψε ο προηγούμενος ομιλητής. Η εικόνα αποκαταστάθηκε το συντομότερο δυνατό, και στην συνέντευξη Τύπου είχα την ευκαιρία να εξηγήσω τι είχε συμβεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία είχαν εκφράσει την ίδια ανησυχία με εσάς.

7. Ανακοίνωση του Προέδρου

  Πρόεδρος. Αισθάνομαι την υποχρέωση να εκφράσω την ανησυχία μου και την ανησυχία όλου του Κοινοβουλίου, φαντάζομαι, για τη Διάσκεψη σχετικά με το Ολοκαύτωμα που διεξήχθη στην Τεχεράνη στις 11 και 12 Δεκεμβρίου.

(Ζωηρά χειροκροτήματα)

Εξ ονόματος της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καλώ μετ’ επιτάσεως την ιρανική κυβέρνηση να κάνει ό,τι πρέπει για να αποτρέψει οποιαδήποτε ενέργεια αντισημιτισμού, ρατσισμού, ξενοφοβίας, διακρίσεων ή άρνησης των ιστορικών γεγονότων και των θυμάτων τους.

(Χειροκροτήματα)

8. Ώρα των ψηφοφοριών

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την Ώρα των Ψηφοφοριών.

(Για τα αποτελέσματα και άλλες λεπτομέρειες των ψηφοφοριών: βλ. συνοπτικά πρακτικά)

8.1. Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (REACH) (ψηφοφορία)

- Πριν από την ψηφοφορία:

  Karl-Heinz Florenz (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να θίξω εν συντομία δύο σημεία εξαιτίας της σημασίας των επόμενων ψηφοφοριών και της εμβέλειας του REACH –υποβλήθηκαν 5 000 τροπολογίες τα πέντε τελευταία χρόνια, και το σημερινό κείμενο περιλαμβάνει 1 000 από αυτές.

Πρώτον, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον εισηγητή κ. Sacconi και τους σκιώδεις εισηγητές για την εργασία τους, που ήταν ένα τεράστιο έργο και το επιτέλεσαν θαυμάσια, και έτσι τους ευχαριστώ θερμά.

(Χειροκροτήματα)

Και με αυτό περνάω στο δεύτερο σημείο, κύριε Πρόεδρε, που είναι το ερώτημα τι βγήκε από τον τριμερή διάλογο. Συναντηθήκαμε πέντε φορές με τη φινλανδική Προεδρία του Συμβουλίου, οι συναντήσεις δεν ήταν πάντα απλές και μία φορά διακόπηκαν για λίγο. Το αποτέλεσμά τους βρίσκεται σήμερα μπροστά σας ως τροπολογία 191, η οποία είναι το κεντρικό στοιχείο της σημερινής ψηφοφορίας, και σας ζητώ να την υποστηρίξετε για χάρη ενός συμβιβασμού, στον οποίο το Σώμα έβαλε πάρα πολλά από τον εαυτό του, πράγμα που δεν πρόκειται να επιτευχθεί ποτέ ξανά. Θα ήθελα να πω στους φίλους μας της Ομάδας των Πρασίνων ότι οι άλλες τροπολογίες είτε θα καταπέσουν είτε δεν πρέπει να επιτρέψουμε να διακυβεύσουν αυτόν τον σημαντικό και πολύτιμο συμβιβασμό.

  Guido Sacconi (PSE), εισηγητής. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα καταρχάς να διευκρινίσω ότι κάθομαι σε αυτό το έδρανο όχι με «εκ των άνωθεν» εντολή της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά για πρακτικούς λόγους, για να διευκολύνομαι στις υποδείξεις ψήφου.

Ο κ. Florenz, ο πρόεδρος της επιτροπής, είπε ήδη όσα ήταν απαραίτητα όσον αφορά το περιεχόμενο και τις δυσκολίες του αποτελέσματος που επετεύχθη στη συμφωνία με τη φινλανδική Προεδρία. Εγώ θα ήθελα τώρα να προσθέσω ότι το αποτέλεσμα αυτό είναι σαν μια τοιχογραφία την οποία ζωγράφισαν πολλοί καλλιτέχνες: συμμετείχαν πολλά άτομα σε αυτό. Υπενθυμίζω ότι συνεργάσθηκαν δέκα κοινοβουλευτικές επιτροπές, εκ των οποίων δύο ήταν αυτές που συνεργάσθηκαν στενότερα με την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων. Θα ήθελα, συνεπώς, να ευχαριστήσω τους εισηγητές αυτών των επιτροπών, και συγκεκριμένα την κ. Ek και τον κ. Nassauer. Ευχαριστώ επίσης όλους τους σκιώδεις εισηγητές της Επιτροπής Περιβάλλοντος: τους Ria Oomen-Ruijten, Chris Davies, Carl Schlyter και Caroline Lucas, Jens Holm, Johannes Blokland, Alessandro Foglietta, καθώς και τις γραμματείες των επιτροπών και των πολιτικών ομάδων.

Συνεργασθήκαμε με πέντε διαφορετικές Προεδρίες, από τις οποίες αποφασιστικός ήταν ο ρόλος που διαδραμάτισε σε πρώτη ανάγνωση η βρετανική και, τώρα, η φινλανδική Προεδρία. Πολλοί ήταν και οι Επίτροποι που γνωρίσαμε, καθώς η οδηγία REACH ξεκίνησε στην προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο. Αρμόδιοι Επίτροποι τότε ήταν ο κ. Likanen και η κ. Wallström, ενώ σήμερα τη θέση τους έλαβαν ο κ. Verheugen και ο κ. Δήμας.

Είδαμε συνεπώς πολλά, είχαμε πολλές ευκαιρίες να συνομιλήσουμε και να οδηγήσουμε αυτό το έργο στο σημερινό αποτέλεσμα. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι το αίσθημα ευθύνης του Κοινοβουλίου θα επικυρώσει τις αποφάσεις μας, αποστέλλοντας επιτέλους ένα ισχυρό μήνυμα προς τους ευρωπαίους πολίτες: από 1ης Ιουνίου 2007 η οδηγία REACH θα αρχίσει να εφαρμόζεται.

Κάποιοι μπορούν να αντιτείνουν ότι το αποτέλεσμα δεν είναι το αναμενόμενο, ωστόσο θα αρχίσει να εφαρμόζεται, και είμαι βέβαιος ότι θα συμβάλει σημαντικά στην προστασία των πολιτών, της υγείας και του περιβάλλοντος, και κυρίως στην ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας.

(Χειροκροτήματα)

- Μετά την έγκριση της επιλογής 1:

  Guido Sacconi (PSE), εισηγητής. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μετά από το εξαιρετικό αυτό αποτέλεσμα, για το οποίο θέλω να ευχαριστήσω το Σώμα, ακολουθεί τώρα μια σειρά από τροπολογίες που δεν καλύπτονται από τον συμβιβασμό.

Θα συμφωνήσω με πολλές από τις τροπολογίες, αλλά είναι καταφανές ότι η υπερψήφιση και η έγκρισή τους θα συνεπάγοντας στην επικέντρωσή μας στην εφαρμογή της διαδικασίας διαβούλευσης για δευτερεύοντα ζητήματα, πράγμα που θα ήταν λάθος και θα ανέβαλε την εφαρμογή του κανονισμού.

(Χειροκροτήματα)

  Roberto Musacchio (GUE/NGL). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επί διαδικαστικού ζητήματος, θα ήθελα να επισημάνω στο Σώμα ότι, όσον αφορά αυτήν τη συζήτηση, υπήρξαν δύο παρεμβάσεις με υποδείξεις ψήφου κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας.

Είναι μια κρίσιμη στιγμή και θα σας παρακαλέσω να γίνονται σεβαστές και οι θέσεις όσων επιθυμούν, για παράδειγμα, να ψηφίσουν υπέρ των τροπολογιών.

(Χειροκροτήματα)

- Πριν από την ψηφοφορία επί των τροπολογιών 176 και 178:

  Carl Schlyter (Verts/ALE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, ο εισηγητής δήλωσε ότι, εάν εγκριθούν αυτές οι τροπολογίες, θα ακολουθήσει διαδικασία συνδιαλλαγής. Ωστόσο, αυτό δεν είναι βέβαιο. Εάν εγκρίνουμε τις τροπολογίες, το Συμβούλιο δεν αποκλείεται να τις δεχτεί, όμως αυτό δεν θα το γνωρίζουμε προτού λάβει σχετική απόφαση η Επιτροπή Μονίμων Αντιπροσώπων (COREPER). Συνεπώς, δεν είναι δεδομένο ότι η έγκριση των τροπολογιών θα οδηγήσει οπωσδήποτε σε συνδιαλλαγή.

(Χειροκροτήματα)

- Πριν από την ψηφοφορία επί της κοινής θέσης:

  Guido Sacconi (PSE), εισηγητής. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα απλώς να επαναλάβω τις ευχαριστίες μου.

Πιστεύω ότι σήμερα σε αυτό το Σώμα η Ευρώπη «batte un colpo», όπως λέμε στα ιταλικά: σημείωσε μια νίκη σε ένα ζήτημα ιδιαίτερα σημαντικό για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.

(Χειροκροτήματα)

8.2. Τροποποίηση της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ για τα χημικά προϊόντα (REACH) (ψηφοφορία)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. FRIEDRICH
Αντιπροέδρου

8.3. Συμπερίληψη της βουλγαρικής και της ρουμανικής μεταξύ των γλωσσών διαδικασίας του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ψηφοφορία)

8.4. Συμπερίληψη της βουλγαρικής και της ρουμανικής μεταξύ των γλωσσών της διαδικασίας του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ψηφοφορία)

8.5. Ευρωπαϊκό Έτος Διαπολιτισμικού Διαλόγου (2008) (ψηφοφορία)

8.6. Δημοσιονομικός κανονισμός που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ψηφοφορία)

8.7. Σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού αριθ. 6/2006 (ψηφοφορία)

8.8. Συντονισμός ορισμένων διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την άσκηση τηλεοπτικών δραστηριοτήτων (ψηφοφορία)

- Μετά την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 167:

  Ruth Hieronymi (PPE-DE), εισηγήτρια. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι πολύ σύντομη γιατί θέλω να κάνω μία μόνο παρατήρηση για τη μετάφραση. Προκειμένου να αποφευχθούν παρανοήσεις ως προς τη μετάφραση του όρου «production aid» και για να συσχετιστεί σαφώς με τον γερμανικό πρωτότυπο όρο «Produktionshilfen», ζητώ να γίνει γλωσσική διευκρίνιση και να αντικατασταθεί η έκφραση «production aid» στην αγγλική εκδοχή του κειμένου με τον όρο «production props». Στη γαλλική εκδοχή πρέπει να αποδοθεί ως «aide matérielle à la production» και στη γερμανική ως «Produktionshilfen».

(Το Σώμα εγκρίνει την προφορική τροπολογία)

  Jacques Toubon (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να καταθέσω πρόταση επί της διαδικασίας: όπως είναι αναπόφευκτο, υπάρχουν πολλά μικρά προβλήματα, πολλές ελαφρές αντιφάσεις μεταξύ των διαφόρων γλωσσικών εκδοχών σε αυτό το κείμενο. Υποστηρίζω αυτό που μόλις είπε η κ. Hieronymi: ότι δεν θέλαμε να εγείρουμε αυτά τα προβλήματα. Πιστεύουμε ότι, σε μια τόσο σημαντική συζήτηση όπως αυτή, η ψηφοφορία πρέπει να είναι όσο το δυνατόν απλούστερη.

Αντιθέτως, θα ήθελα, αν, όταν η Επιτροπή παραδώσει το κείμενο στο Συμβούλιο, αυτές οι γλωσσικές αντιφάσεις να απαλειφθούν: αυτός είναι ο λόγος που θα ήθελα αυτές να καταχωρηθούν στα πρακτικά μας και να ληφθούν υπόψη, επειδή σε ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως αυτό, κάθε λέξη μετρά.

- Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 160:

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ζητώ τον λόγο επί διαδικαστικού θέματος, επικαλούμενος το άρθρο 166 του Κανονισμού, σχετικά με το παραδεκτό μιας τροπολογίας δυνάμει του άρθρου 151, παράγραφος 3. Πρόκειται για την τροπολογία 160, την οποία κατέθεσε ο κ. Wise εξ ονόματος της Ομάδας Ανεξαρτησία και Δημοκρατία και στην οποία ζητείται η τεράστια επέκταση των δημοσιονομικών αρμοδιοτήτων σε τομείς που άπτονται της εθνικής κυριαρχίας των κρατών μελών, καθώς αναφέρεται συγκεκριμένα: «οι κυβερνήσεις και τα θεσμικά όργανα των κρατών μελών ή η Ευρωπαϊκή Ένωση παρέχουν χρηματοοικονομικούς πόρους [...] για τις εν λόγω ενημερωτικές εκστρατείες κοινωνικής πολιτικής».

Μπορείτε να γνωμοδοτήσετε σχετικά με το παραδεκτό αυτής της τροπολογίας ενόψει της τεράστιας επέκτασης των αρμοδιοτήτων της ΕΕ που συνεπάγεται;

(Γέλια και χειροκροτήματα)

- Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 219:

  Ignasi Guardans Cambó (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν αποκλείεται να κάνω λάθος, αλλά δεν νομίζω ότι ψηφίσαμε επί του πρωτοτύπου κειμένου της αιτιολογικής σκέψης 44.

  Πρόεδρος. Έγινε ψηφοφορία για την τροπολογία 44 και εγκρίθηκε μάλιστα το πρωτότυπο κείμενο.

8.9. Σύσταση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ψηφοφορία)

- Πριν από την ψηφοφορία:

  Janusz Lewandowski (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ενημερώσω και εσάς και το Σώμα ότι, ενόψει της συμφωνίας με το Συμβούλιο σχετικά με το ταμείο για την παγκοσμιοποίηση, και οι επτά τροπολογίες τις οποίες κατέθεσε η Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ έχουν αποσυρθεί, πράγμα που σημαίνει ότι η ψηφοφορία θα συντομευτεί.

  Roselyne Bachelot-Narquin (PPE-DE), εισηγήτρια. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ που μου δώσατε τον λόγο. Είναι αυτονόητο ότι είμαι ευγνώμων στον κ. Lewandowski επειδή απέσυρε τις τροπολογίες που κατέθεσε η Επιτροπή Ελέγχου των Προϋπολογισμών: αυτό θα κάνει το έργο μας ευχερέστερο. Είμαστε στην παραμονή συμφωνίας σε πρώτη ανάγνωση, και αυτή θα είναι μια τριπλή νίκη: μια νίκη για τους ευρωπαίους εργαζόμενους, μια νίκη για τη σωστή λειτουργία των θεσμών μας και, πιστεύω, μια νίκη επί των εαυτών μας, επειδή θα έχουμε κατορθώσει να υπερβούμε τις πολιτικές και εθνικές διαφορές μας.

8.10. Έγκριση τύπου μηχανοκίνητων οχημάτων όσον αφορά εκπομπές και πρόσβαση σε πληροφορίες επισκευής οχημάτων (ψηφοφορία)

8.11. Χρηματοδοτικές συνεισφορές στο Διεθνές Ταμείο για την Ιρλανδία (2007-2010) (ψηφοφορία)

- Πριν από την ψηφοφορία:

  Jim Higgins (PPE-DE), εισηγητής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τα μέλη της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης για τη στήριξη αυτής της έκθεσης. Ευχαριστώ επίσης τη γραμματεία για τη συμβολή της.

Ό,τι και να πω δεν μπορώ να εκφράσω επαρκώς την ευγνωμοσύνη που αισθάνεται ο ιρλανδικός λαός και από τις δύο πλευρές των συνόρων για την επένδυση που έχει πραγματοποιήσει η Ευρώπη με σκοπό την οικονομική αναζωογόνηση της Βόρειας Ιρλανδίας, των παραμεθόριων περιοχών της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας και την προώθηση της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Βόρεια Ιρλανδία.

Μέχρι στιγμής, το Διεθνές Ταμείο για την Ιρλανδία έχει προσφέρει χρηματοδότηση ύψους 803 εκατ. ευρώ, ενώ έχει επίσης κινητοποιήσει επενδύσεις ύψους 1,46 δισ. ευρώ για τη στήριξη 5 700 έργων και την άμεση ή έμμεση δημιουργία 55 000 θέσεων εργασίας. Έχει επίσης διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο υπέρ της άμβλυνσης των διακοινοτικών εντάσεων και της γεφύρωσης των διαφορών μεταξύ των δύο παραδόσεων του νησιού. Ευελπιστούμε ότι τα όπλα έχουν πλέον σιωπήσει οριστικά και ότι οι οικονομίες της Βόρειας Ιρλανδίας και των περιοχών της νότιας μεθορίου αρχίζουν να αναπτύσσονται σύμφωνα με τις πραγματικές τους δυνατότητες.

Αυτή είναι η τελευταία φορά που ζητάμε κοινοτική χρηματοδότηση για το πρόγραμμα αυτό, καθώς η λειτουργία του Διεθνούς Ταμείου θα τερματιστεί το 2010. Μας δημιουργήθηκαν πολλές ψεύτικες ελπίδες στο παρελθόν σχετικά με την εξεύρεση πολιτικής λύσης στη Βόρεια Ιρλανδία. Ωστόσο, οι ιρλανδοί συνάδελφοί μου και εγώ έχουμε την πεποίθηση ότι βρισκόμαστε, επιτέλους, στα πρόθυρα μιας διαρκούς λύσης και ότι μια αποκεντρωμένη μορφή διακυβέρνησης με μακροπρόθεσμη προοπτική θα είναι σύντομα πραγματικότητα.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

8.12. Τομέας της μπανάνας (ψηφοφορία)

- Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 22:

  Emanuel Jardim Fernandes (PSE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να προτείνω μια προφορική τροπολογία επί της τροπολογίας 22. Στο πρωτότυπο γαλλικό κείμενο, η φράση «est subordiné» πρέπει να αντικατασταθεί από τη φράση «devrait être subordiné».

(Το Σώμα εγκρίνει την προφορική τροπολογία)

8.13. Περίοδος εφαρμογής των ρυθμίσεων σχετικά με τον ΦΠΑ που εφαρμόζεται στις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές υπηρεσίες και σε ορισμένες υπηρεσίες που παρέχονται ηλεκτρονικά (ψηφοφορία)

8.14. Νομοθετικό πρόγραμμα και πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2007 (ψηφοφορία)

8.15. Σύνοδος Κορυφής Ρωσίας/Ευρωπαϊκής Ένωσης (ψηφοφορία)

- Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 6:

  Konrad Szymański (UEN). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να επισημάνω ότι η τροπολογία 9, την οποία κατέθεσε η Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ, δεν έρχεται σε αντίθεση με τη δική μου τροπολογία 6 και, ως εκ τούτου, θέλω να σας ζητήσω να τεθούν χωριστά προς ψηφοφορία και οι δύο τροπολογίες.

9. Εφαρμογή της οδηγίας 85/611/ΕΟΚ (Οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες) (ψηφοφορία)

9.1. Η στρατηγική για τη διαδικασία διεύρυνσης και οι κύριοι στόχοι 2006-2007 (ψηφοφορία)

- Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 29:

  Elmar Brok (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, προτείνω να εγκρίνουμε την τροπολογία 29, αλλά να συμπεριλάβουμε και ένα στοιχείο από το πρωτότυπο κείμενο, ώστε να λέει στο τέλος – ως προσθήκη στην τροπολογία των Σοσιαλιστών: «που συνιστούν την ευρωπαϊκή ταυτότητα». Αυτό θα ήταν ένας συνδυασμός των δύο κειμένων.

(Το Σώμα εγκρίνει την προφορική τροπολογία)

- Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 16:

  Elmar Brok (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ενόψει των πρόσφατων εξελίξεων στις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία πρέπει να προσαρμόσουμε το κείμενό μας. Προσπαθήσαμε να χρησιμοποιήσουμε ως βάση για αυτό την τροπολογία 16 της Ομάδας των Σοσιαλιστών και της δώσαμε μια μορφή που ανταποκρίνεται στα δεδομένα της κατάστασης μετά από το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της Δευτέρας. Έχετε την τροπολογία τυπωμένη, αν όμως θέλετε, μπορώ να σας την διαβάσω. Ο εισηγητής και ο συντάκτης της τροπολογίας συμφωνούν για αυτό.

(Το Σώμα εγκρίνει την προφορική τροπολογία)

- Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 17:

  Γιώργος Δημητρακόπουλος (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, στην τροπολογία 17 που υποβάλλει η ομάδα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών θέλω να αλλάξουμε τον όρο « Northern Cyprus » με τον όρο « Turkish Cypriot Community ». Το συζήτησα με τον κ. Swoboda το πρωί και απ’ ό,τι καταλαβαίνω το δέχεται.

(Το Σώμα εγκρίνει την προφορική τροπολογία)

  Joost Lagendijk (Verts/ALE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χωρίς να πρόκειται για αντίρρηση στην πρόταση του κ. Δημητρακόπουλου, θέλω να προσθέσω μία ακόμη έκφραση στην ίδια προφορική τροπολογία. Μετά τη σημερινή συζήτηση, και καθώς το Συμβούλιο εξέφρασε την περασμένη Δευτέρα τη στήριξή του για τις νέες προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών προς την κατεύθυνση της επίλυσης του κυπριακού προβλήματος, ζητώ να προστεθεί η ακόλουθη φράση στην προφορική τροπολογία του κ. Δημητρακόπουλου: «σε στενή συνεργασία με νέες προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών».

(Χειροκροτήματα)

(Το Σώμα εγκρίνει την προφορική τροπολογία)

9.2. Θεσμικές πτυχές της ικανότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εντάσσει νέα κράτη μέλη (ψηφοφορία)

- Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 8:

  Alexander Stubb (PPE-DE), εισηγητής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σχετικά με την τροπολογία 8 την οποία κατέθεσε η Ομάδα ΕΣΚ, το κείμενο που θα ακολουθήσουμε είναι η πρωτότυπη γαλλική έκδοση που αναφέρεται στη «στρατηγική της Λισαβόνας». Στο αγγλικό κείμενο γίνεται λόγος για «κοινωνικό μοντέλο», και ασφαλώς η Σοσιαλιστική Ομάδα δεν εννοούσε αυτό.

(Το Σώμα εγκρίνει την προφορική τροπολογία.)

  Πρόεδρος. Η ψηφοφορία έληξε.

10. Αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση Sacconi (A6-0352/2006)

  Jan Andersson, Anna Hedh, Ewa Hedkvist Petersen, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. – (SV) Επιλέγουμε να στηρίξουμε τη συμβιβαστική θέση που προτάθηκε, διότι συνιστά σαφή βελτίωση έναντι της ισχύουσας νομοθεσίας για τα χημικά.

Επιπλέον, θεωρούμε ότι η συνδιαλλαγή θα ήταν επικίνδυνη, καθόσον πιστεύουμε ότι θα οδηγούσε πιθανώς σε αποδυνάμωση του REACH.

  Lena Ek (ALDE), γραπτώς. – (SV) Απείχα από τη σημερινή ψηφοφορία σχετικά με τη δεύτερη ανάγνωση του REACH. Ο λόγος είναι ότι δεν μπορώ να στηρίξω την αποδυνάμωση της θέσης του Κοινοβουλίου την οποία επέβαλε το Συμβούλιο και ενέκρινε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων τον Οκτώβριο.

Η κριτική μου κατά της συμφωνίας περιστρέφεται γύρω από τρεις βασικές παραμέτρους, οι οποίες έχουν ως εξής:

- Η αρχή της υποκατάστασης δεν ισχύει για όλα τα χημικά. Απεναντίας, πολλά χημικά, περιλαμβανομένων καρκινογόνων ουσιών, θα συνεχίσουν να εξαιρούνται από την υποχρέωση υποκατάστασης, εφόσον «ελέγχονται επαρκώς».

- Το δικαίωμα ενημέρωσης αποδυναμώνεται δεδομένου ότι καλύπτει λιγότερες χημικές ουσίες και θα ισχύει για συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από αυτές που κρίνονται επιθυμητές από την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων του Κοινοβουλίου.

- Η αρχή της ευθύνης δεν περιλαμβάνεται στο σώμα του νομοθετικού κειμένου, αλλά περιορίζεται απλώς στο προοίμιο. Αυτό είναι σοβαρό, ιδίως για τον μεγάλο αριθμό χημικών με ελάχιστη ή καμία συναφή υποχρέωση ενημέρωσης.

Η αποχή μου δεν συνιστά αδυναμία, αλλά αποτελεί καταγραφή της δυσαρέσκειάς μου απέναντι στη θέση του Συμβουλίου. Δεν επιθυμώ, ωστόσο, να μεμφθώ τον εισηγητή, κ. Sacconi. Απεναντίας, θέλω να τον συγχαρώ θερμότατα για το εξαίρετο έργο του σχετικά με ένα πολύ δύσκολο θέμα το οποίο τον απασχόλησε για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η σημερινή ψηφοφορία προετοιμάζει το έδαφος για την εφαρμογή του REACH στις αρχές του δεύτερου εξαμήνου του 2007. Η προσπάθειά μου, και πολλών άλλων, για την περαιτέρω βελτίωση αυτής της νομοθεσίας αρχίζει τώρα.

  Anne Ferreira (PSE), γραπτώς. – (FR) Με τη σημερινή ψηφοφορία, η ΕΕ βρίσκεται με ένα κείμενο, το πεδίο του οποίου απέχει μακράν από την επίτευξη των επιθυμητών στόχων. Το σχέδιο ήταν φιλόδοξο: η έγκριση της νομοθεσίας η οποία θα δώσει τη δυνατότητα καταχώρισης και αξιολόγησης των χημικών ουσιών, με την υποχρέωση υποκατάστασης επικίνδυνων προϊόντων με λιγότερο βλαβερή εναλλακτική ουσία, όπου αυτή υπάρχει.

Αυτό το σχέδιο δεν άντεξε την πίεση ορισμένων ομάδων από τη χημική βιομηχανία, ισχυρά υποστηριζόμενη εντός του Κοινοβουλίου, το οποίο προτίμησε να επικαλεστεί οικονομικούς περιορισμούς εις βάρος της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας με σκοπό την επίτευξη λιγότερο δεσμευτικής νομοθεσίας, ιδιαίτερα όσον αφορά την υποκατάσταση. Λυπάμαι επίσης για την εξαίρεση των ενδοκρινικών διαταρακτών από τη διαδικασία υποκατάστασης και το γεγονός ότι η έκθεση χημικής ασφάλειας δεν θα να είναι υποχρεωτική για ουσίες βάρους μεταξύ ενός και δέκα τόνων.

Η συναφθείσα συμφωνία είναι ανεπαρκής· ωστόσο, το να την απορρίψουμε θα σήμαινε ότι διατρέχουμε τον κίνδυνο έναρξης της διαδικασίας συνδιαλλαγής και ότι κινδυνεύουμε να καταλήξουμε με ένα εντελώς ανούσιο κείμενο.

Παρότι βεβαίως ανεπαρκής, αυτή η νομοθεσία υπάρχει, και λαμβάνοντας υπόψη και μόνο αυτό το γεγονός, αξίζει περισσότερο τη συμμετοχή μας όσον αφορά το αίτημα διάθεσης οικονομικών και ανθρωπίνων πόρων για να εφαρμόσουμε αυτήν τη νομοθεσία, να την προωθήσουμε και να εγγυηθούμε την υποκατάσταση σε πολύ βαθμιαία βάση.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Απείχαμε από την ψηφοφορία σχετικά με τη συμβιβαστική θέση στην οποία κατέληξαν κατόπιν συμφωνίας οι δύο μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες του Κοινοβουλίου –η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών και η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο– διότι θεωρούμε ότι δεν ανταποκρίνεται στα εύλογα δικαιώματα και τις ανησυχίες των καταναλωτών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων όσον αφορά την προστασία των εργαζομένων και του περιβάλλοντος.

Θεωρούμε ότι δεν επιτυγχάνει την αναγκαία ισορροπία μεταξύ της προστασίας της υγείας των εργαζομένων, της προστασίας του περιβάλλοντος και της βιομηχανικής ανάπτυξης.

Μάλιστα, τα δικαιώματα των καταναλωτών δεν διασφαλίστηκαν επαρκώς, λόγω των περιορισμών του δικαιώματος ενημέρωσης· ενώ και το δικαίωμα των εργαζομένων στην καλή υγεία δεν έχει επίσης διασφαλιστεί, δεδομένου ότι δεν διατίθενται πληροφορίες σχετικά με τις δυνητικά αρνητικές επιπτώσεις των υλικών τα οποία μεταχειρίζονται. Επιπλέον, στην έκθεση δεν λαμβάνονται επαρκώς υπόψη οι εξαιρετικά μικρές, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ακόμη και μεγάλες επιχειρήσεις οι οποίες έχουν ήδη εκφράσει την επιθυμία να αντικαταστήσουν επικίνδυνες χημικές ουσίες, δεδομένου ότι το κόστος καταχώρησης των ουσιών αναμφίβολα θα αυξηθεί, χωρίς να παρέχεται κατάλληλη στήριξη.

Τούτου λεχθέντος, χαιρετίζουμε το γεγονός ότι το βάρος της απόδειξης μετατίθεται στη βιομηχανία. Αυτός ο στόχος, ο οποίος έχει τώρα επιτευχθεί, ήταν ένας από τους βασικούς στόχους του REACH. Λυπούμαστε, ωστόσο, διότι δεν έγιναν δεκτές ορισμένες τροπολογίες τις οποίες κατέθεσε η Ομάδα μας, και οι οποίες προέβλεπαν τη δυνατότητα των κρατών μελών να εφαρμόζουν περισσότερο αυστηρά μέτρα εάν το επιθυμούν.

  Jean-Claude Fruteau (PSE), γραπτώς. – (FR) Το κείμενο που υποβάλλεται στη σημερινή ψηφοφορία θέτει τέλος σε επτά μακρά έτη και ζωηρές συζητήσεις μεταξύ, αφενός, των υποστηρικτών της χημικής βιομηχανίας, οι οποίοι επέμειναν μέχρις υπερβολής στην προβολή επιχειρημάτων ανταγωνιστικότητας και απασχόλησης με σκοπό τη διατήρηση του status quo, που εγγυάται έτσι τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα, και, αφετέρου, των ευρωπαίων αξιωματούχων, οι οποίοι ανυπομονούσαν να καταλήξουν σε μια υπεύθυνη νομοθεσία με στόχο την προστασία των Ευρωπαίων από τους κινδύνους των επικίνδυνων χημικών ουσιών που συναντούμε στα προϊόντα καθημερινής κατανάλωσης.

Φυσικά, όπως συχνά συμβαίνει, η έκβαση δεν ικανοποιεί πλήρως τα αιτήματά μας. Απόδειξη αυτού είναι ο αριθμός των προϊόντων που καλύπτονται από το REACH, μόνο 30 000 από τις επιθυμητές 100 000. Ωστόσο, έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος, αν λάβουμε υπόψη ιδιαίτερα το γεγονός ότι σήμερα μελετώνται μόνο 3 000 ουσίες, και ότι από εδώ και πέρα εναπόκειται στη χημική βιομηχανία να αναλάβει το βάρος της απόδειξης όσον αφορά την τοξικότητα των ουσιών, να αποδεικνύει, δηλαδή, ότι δεν είναι επιβλαβείς για τον άνθρωπο.

Στο τέλος, χάρη στη σθεναρή στάση του εισηγητή της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, του κ. Sacconi, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει τη δεσμευτικότερη νομοθεσία του κόσμου όσον αφορά το θέμα αυτό. Αυτός είναι ο λόγος που με έμφαση υποστήριξα την έγκριση αυτού του κειμένου σε δεύτερη ανάγνωση.

  Robert Goebbels (PSE), γραπτώς. – (FR) Στήριξα το συμβιβασμό του κ. Sacconi σχετικά με το REACH, διότι αποτελεί μέγα βήμα προς τα εμπρός για τους καταναλωτές, τους εργαζόμενους του συγκεκριμένου τομέα, ακόμη και για τη βιομηχανία η οποία, προσαρμοζόμενη, θα καταστεί η ηγέτιδα παγκοσμίως στις ασφαλέστερες χημικές ουσίες.

Βεβαίως, το REACH παραμένει κάπως γραφειοκρατικό και δεν λαμβάνει πάντοτε υπόψη τα συμφέροντα των μεσαίων και, ιδιαίτερα, των μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες κάνουν την Ευρώπη ισχυρή. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι ούτε η Επιτροπή ούτε ο Οργανισμός θα υποχωρήσουν σε μια αρχή προφύλαξης που θα εμποδίζει να αναλαμβάνεται κάθε κίνδυνος και κάθε απόφαση, και ότι το REACH που, σε κάθε περίπτωση, είναι μια διαδικασία εκτεινόμενη σε διάρκεια 11 ετών θα εφαρμόζεται με τρόπο ευφυή, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να περιορίσουμε τις ουσιαστικά άχρηστες μελέτες και τις περίπλοκες διαδικασίες.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η Λίστα του Ιουνίου επιδιώκει ενεργά τον περιορισμό της συνεργασίας στο πλαίσιο της ΕΕ σε πραγματικά διασυνοριακά θέματα. Τέτοια θέματα αφορούν την εσωτερική αγορά και διάφορα περιβαλλοντικά θέματα. Είμαστε πεπεισμένοι για το γεγονός ότι μια ισχυρή οδηγία για τα χημικά θα συνιστούσε μακροπρόθεσμο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για τη σουηδική και την ευρωπαϊκή βιομηχανία.

Επικρίνουμε, συνεπώς, την αποδυναμωμένη συμβιβαστική θέση την οποία πρότειναν η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη. Βάσει του εν λόγω συμβιβασμού, η αρχή της υποκατάστασης έχει ουσιαστικά καταργηθεί. Δεν προβλέπεται εξάλλου κάποια νομικώς δεσμευτική αρχή υπευθυνότητας η οποία θα καθιστούσε σαφές ότι το βάρος της απόδειξης πρέπει να βαρύνει τις εταιρείες, και όχι τις αρχές των κρατών μελών. Κατά τον ίδιο τρόπο, δεν έγινε δεκτό το αίτημα να μπορούν τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν πιο εκτεταμένη νομοθεσία για τα χημικά. Αυτός ο συμβιβασμός μπορεί να αποτελεί νίκη για τους παράγοντες της χημικής βιομηχανίας που έχουν μείνει πίσω από τις εξελίξεις, αλλά αποτελεί ήττα για τις σύγχρονες και προοδευτικές εταιρείες, για τη δημόσια υγεία και για το κοινό μας περιβάλλον.

Καταψηφίσαμε αυτήν την πλειοψηφική συμβιβαστική θέση στηριζόμενοι στις απόψεις που εκτέθηκαν ανωτέρω. Ψηφίσαμε υπέρ της πιο φιλικής για το περιβάλλον εναλλακτικής λύσης, δηλαδή της συμβιβαστικής δέσμης την οποία πρότειναν η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών και η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία.

  Mathieu Grosch (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Το REACH συνιστά ένα εξαιρετικά σημαντικό βήμα όσον αφορά τη χημική πολιτική της ΕΕ. Η αντιστροφή της αρχής του καθήκοντος μέριμνας, η οποία μετατίθεται από τις δημόσιες αρχές στη βιομηχανία και τους μεταποιητές, είναι μια μεγάλη επανάσταση για ολόκληρο τον κλάδο. Επίσης, κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει το τεράστιο κέρδος σε γνώση που θα προκύψει από τη διαδικασία καταχώρισης, αξιολόγησης και αδειοδότησης. Αυτό το κέρδος σε γνώση θα έχει αποτελέσματα για ολόκληρη τη βιομηχανία και για τα δικά μας μέσα προστασίας της ανθρωπότητας και του περιβάλλοντος.

Η μόνη μεγάλη λύπη που παραμένει είναι ότι η αρχή της υποκατάστασης για «εξαιρετικά ανησυχητικές» χημικές ουσίες δεν θα είναι όσο δεσμευτική θα επιθυμούσε κανείς. Ας ελπίσουμε ότι, στο εγγύς μέλλον, αυτή η αρχή θα συμπεριληφθεί και θα γίνει αποδεκτή από τους δύο ευρωπαϊκούς συννομοθέτες και ότι δεν θα πρέπει να περιμένουμε 20 χρόνια για κάτι τέτοιο, όπως κάναμε για αυτήν την οδηγία.

Εάν είχαμε απορρίψει ολόκληρη τη νομοθεσία REACH, αυτό θα ισοδυναμούσε με το πέταγμα του μωρού μαζί με τα νερά του μπάνιου, και αυτό βεβαίως δεν θα είχε οδηγήσει σε καλύτερη νομοθεσία βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα.

Καλώ τον μελλοντικό οργανισμό να παραμείνει ρεαλιστικός στη στάση του έναντι ορισμένων γνωστότατων ουσιών όπως ο ασβέστης, για παράδειγμα η χρήση του οποίου, καταρχήν, δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα.

  Françoise Grossetête (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Η παρούσα η συμφωνία για τον κανονισμό REACH θα μας δώσει τη δυνατότητα να προστατεύουμε καλύτερα την υγεία και το περιβάλλον, και η ευρωπαϊκή βιομηχανία θα πρέπει να επιδείξει μεγαλύτερη υπευθυνότητα, ενώ θα παραμένει ανταγωνιστική στην παγκόσμια αγορά.

Το κείμενο που εγκρίθηκε περιλαμβάνει αριθμό σημαντικών βελτιώσεων: μείωση της γραφειοκρατίας, μείωση άχρηστων δοκιμών, καλύτερη προστασία για τις εμπιστευτικές πληροφορίες των επιχειρήσεων και εισαγωγή σχεδίου υποχρεωτικής υποκατάστασης.

Αυτός ο κανονισμός θα δώσει τη δυνατότητα στη νομοθεσία να γίνει σαφέστερη: ο τομέας των χημικών υπόκειται σήμερα σε περίπου 40 ευρωπαϊκές οδηγίες. Αυτός ο κανονισμός θα δώσει τη δυνατότητα στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων να καταχωρίσει άνω των 30 000 χημικών ουσιών κατά τη διάρκεια των προσεχών 11 ετών.

Λυπάμαι, ωστόσο, που δεν θα έχει βρεθεί μόνιμη λύση στο πρόβλημα των εισαγωγών από τρίτες χώρες. Πράγματι, οι ευρωπαίοι εισαγωγείς χημικών πρέπει να τα καταχωρούν, βάσει διαδικασίας υποκείμενης στη νομοθεσία REACH. Το πρόβλημα έγκειται πραγματικά στην εισαγωγή των τελικών προϊόντων, των οποίων οι ουσίες που περιέχονται σε αυτά θα πρέπει απλά να γνωστοποιούνται.

  Ambroise Guellec (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Είναι πολύ σημαντικό η Ευρωπαϊκή Ένωση να έχει ένα εναρμονισμένο σύστημα για την καταχώριση, την αδειοδότηση και τον έλεγχο των χημικών ουσιών. Ένα κράτος μέλος μόνο του δεν μπορεί να θεσπίσει ένα αποτελεσματικό σύστημα. Το σύστημα αυτό πρέπει να καθιστά δυνατή, αφενός, τη μείωση των κινδύνων για την υγεία και το περιβάλλον μας, και, αφετέρου, την προαγωγή της καινοτομίας και της στήριξης για μη ρυπογόνες οικονομικές δραστηριότητες.

Ο συμβιβασμός που ψηφίστηκε επιτυχώς σήμερα ανταποκρίνεται στην πρόκληση μιας φιλόδοξης νομοθεσίας, της οποίας ο κύριος στόχος είναι η δημιουργία ενός αποτελεσματικού συστήματος για την προστασία των ανθρώπων, χωρίς να παρεμποδίζεται η οικονομική ανάπτυξη.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Στήριξα την πρωτοβουλία της Ομάδας μου και άλλων βουλευτών, η οποία συνίστατο σε μια συμβιβαστική θέση που θα είχε διατηρήσει τα καλύτερα στοιχεία του REACH αντιμετωπίζοντας συγχρόνως πολλές από τις ανησυχίες των επιχειρήσεων.

Όπως έχει διαμορφωθεί τώρα η κατάσταση, η νέα νομοθεσία είναι γεμάτη από κενά και εξαιρέσεις, πράγμα που με κάνει να ανησυχώ ότι θα επιτραπεί έτσι η συνέχιση της χρήσης τοξικών χημικών στον μεταποιητικό τομέα, ακόμα και όταν υπάρχουν ασφαλέστερες εναλλακτικές χημικές ουσίες.

  Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Δεν είμαι ευχαριστημένη, και θα προτιμούσα μια διαφορετική εκδοχή αυτού του κειμένου, το οποίο παραμένει πραγματικό γραφειοκρατικό τέρας, ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Ενώ η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία και η Αριστερά με επικρίνουν έντονα και φθάνουν μέχρι του σημείου να ισχυρίζονται ότι υπερασπίζομαι τη χημική βιομηχανία εις βάρος της δημόσιας υγείας, η χημική βιομηχανία και, προ παντός, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αυτού του κλάδου μας κατηγορούν ότι τους επιβάλλουμε νομοθεσία που είναι δαπανηρή και η διαχείρισή της δυσχερής, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει στη μετεγκατάσταση μεγάλων επιχειρήσεων εκτός Ευρώπης και που θα μπορούσε, προπαντός, να απειλήσει την επιβίωση των ΜΜΕ.

Ορισμένες χημικές ουσίες, όπως μερικές από τις 130 ουσίες που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή ελαστικών, δεν θα μπορούσαν πλέον να χρησιμοποιούνται στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα αυτές να ενσωματώνονται στα τελικά προϊόντα που εισάγονται από τρίτες χώρες, διαφεύγοντας έτσι κάθε έλεγχο.

Κατά συνέπεια, μια υπερβολικά τέλεια νομοθεσία REACH είναι τόσο επικίνδυνη όσο και μια ακραία νομοθεσία REACH, επειδή θα μπορούσε να καταργήσει χιλιάδες θέσεις εργασίας στην Ευρώπη χωρίς, ωστόσο, να βοηθά στη βελτίωση της δημόσιας υγείας.

Ένα πλεονέκτημα του REACH είναι ότι ο κανονισμός αυτός συνδυάζει 40 υφιστάμενες οδηγίες, γεγονός που συνιστά βελτίωση προς την κατεύθυνση της προαγωγής της ενιαίας αγοράς.

  Jules Maaten (ALDE), γραπτώς. – (NL) Το θέμα του REACH είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα στην ιστορία της ΕΕ, ενώ αποτέλεσε αντικείμενο εξίσου έντονων πιέσεων από ομάδες συμφερόντων. Τόσο η βιομηχανία όσο και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν ήδη τηρήσει επικριτική στάση έναντι του αποτελέσματος. Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι ο συμβιβασμός μεταξύ του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου είναι βιώσιμος και ισορροπημένος. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε χαρακτηρίζεται από την ενδεδειγμένη ισορροπία μεταξύ των οικονομικών συμφερόντων και της μέριμνας για το περιβάλλον.

Οι επιβλαβείς ουσίες πρέπει, όπου είναι δυνατόν, να απαγορεύονται, και υποστηρίζω αναφανδόν ότι η βιομηχανία πρέπει να διαθέτει πόρους για την επίτευξη αυτού του στόχου, στον βαθμό που η επιβάρυνση –ιδίως για μικρομεσαίες επιχειρήσεις– δεν είναι υπερβολικά δυσβάστακτη. Αυτό προβλέπεται στην οδηγία, καθώς ενθαρρύνεται η αντικατάσταση επιβλαβών ουσιών από εναλλακτικές και στηρίζονται οι ΜΜΕ όταν πραγματοποιούνται προσαρμογές ενόψει των ενημερωμένων κανόνων και κανονισμών. Με λιγότερες δοκιμές σε ζώα και καλύτερη ενημέρωση για τον καταναλωτή, η οδηγία αποτελεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Όταν ξεκαθαρίσει το τοπίο, είμαι βέβαιος ότι πολλοί πολέμιοι θα μεταβάλουν σταδιακά τη θέση τους και θα στηρίξουν την οδηγία.

  Thomas Mann (PPE-DE), γραπτώς. (DE) Οι ΜΜΕ και οι εργαζόμενοι σε αυτές δεν μπορούν να είναι ικανοποιημένοι με όλα τα στοιχεία του συμβιβασμού για το REACH, που δεν περιλαμβάνει ούτε την πρόταση του Σώματος για λιγότερο αυστηρούς ελέγχους για μικρές ποσότητες ούτε την ιδέα για βελτίωση του ορισμού των κατηγοριών έκθεσης και χρησιμοποίησης, με συνέπεια να επιβάλλει η ΕΕ σημαντικά έξοδα στις επιχειρήσεις και να περιορίζει την ανταγωνιστικότητά τους.

Παρά τις σημαντικές αυτές αδυναμίες, ενέκρινα τον συμβιβασμό διότι φέρει και τη σφραγίδα της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, της οποίας τη γνωμοδότηση συνέταξα, και διότι η νέα οδηγία δημιουργεί νομική ασφάλεια σε ολόκληρη την Ευρώπη αντικαθιστώντας σαράντα επιμέρους κανονισμούς, βελτιώνει σημαντικά την ενημέρωση για 30 000 ουσίες και ελαχιστοποιεί τους κινδύνους ως προς την ασφάλεια για τους καταναλωτές και τους εργαζομένους στη χημική βιομηχανία. Δεν συμπεριλήφθηκε η καθιέρωση μιας έκθεσης ασφαλείας για ουσίες που παράγονται σε ποσότητα μικρότερη των δέκα τόνων ετησίως, και έτσι ειδικά οι ΜΜΕ απέφυγαν μεγάλες δαπάνες και κόπο σχετικά με την τεκμηρίωση. Η προστασία βιομηχανικών μυστικών βελτιώθηκε σημαντικά και είναι δυνατή η απεριόριστη έγκριση ιδιαίτερα επικίνδυνων ουσιών, πράγμα που βοηθά να αποφευχθούν προβλήματα εφοδιασμού. Η παράταση της προθεσμίας καταχώρησης για το πρώτο στάδιο στα τριάμισι χρόνια είναι άλλη μία αισθητή διευκόλυνση για τη χημική βιομηχανία.

Η οδηγία θα τεθεί σε ισχύ το 2007, και η επιτυχία της μεταφοράς της εξαρτάται από την καλή συνεργασία μεταξύ του κεντρικού οργανισμού για τα χημικά, των εθνικών αρχών και των επιχειρήσεων.

  Cristiana Muscardini (UEN), γραπτώς. (IT) Θα ήθελα να υπογραμμίσω την ικανοποίησή μου για την επιτυχία του τριμερούς διαλόγου, ο οποίος, παρά τις δυσκολίες του, κατόρθωσε να οδηγήσει σε μια αξιοπρεπή λύση όσον αφορά το ζήτημα της καταχώρισης των χημικών ουσιών, τόσο από άποψη προστασίας της υγείας των καταναλωτών όσο και των συμφερόντων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Εύχομαι ο συμβιβασμός που επετεύχθη την προηγούμενη εβδομάδα να εγκριθεί από το Σώμα, ολοκληρώνοντας έτσι το έργο που επιτελέσθηκε σε διάστημα τριών ετών για να συγκεντρωθούν σε έναν μόνο κανονισμό τα σαράντα ισχύοντα νομοθετικά κείμενα. Είμαι ευγνώμων στους συναδέλφους που έκαναν δεκτές ορισμένες τροπολογίες που κατέθεσε η Ομάδα μου για την προστασία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την ευημερία των ζώων. Η περιπλοκότητα του κανονισμού προβλέπει, μεταξύ άλλων, την αξιολόγηση της ασφάλειας περίπου 30 000 ουσιών που έχουν εισαχθεί στην αγορά πριν από το 1981 και παράγονται ή εισάγονται σε ποσότητες που υπερβαίνουν τον 1 τόνο ετησίως. Η προοπτική αυτή αποτελεί μια πρόσθετη εγγύηση για την προστασία της ανθρώπινης υγείας.

Παρά τον μεγάλο αριθμό των νέων διατάξεων, απομένουν ακόμη ορισμένες πτυχές της εφαρμογής που απαιτούν διευκρίνηση για την ορθή και απρόσκοπτη εφαρμογή του REACH στο πλαίσιο ειδικών τομέων, όπως, για παράδειγμα, των καλλυντικών. Τα υπό συζήτηση σημεία είναι πολλά, όπως αποδεικνύουν οι εκατοντάδες των τροπολογιών που κατατέθηκαν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι, κατά τη γνώμη μου, αρκετά ισορροπημένο. Για τον λόγο αυτόν, ψήφισα υπέρ του τελικού συμβιβασμού.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Χρειάστηκε να περάσουν πέντε χρόνια, αλλά η ΕΕ μοιάζει να είναι επιτέλους έτοιμη να εγκρίνει ένα νομοθέτημα για αυτό το σημαντικό θέμα. Δεδομένου ότι έχει περάσει τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι αναγκαίο να υπερψηφίσουμε έναν συμβιβασμό, ακόμη και αν δεν μπορούμε να τον στηρίξουμε στο σύνολό του. Αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό, δεδομένου ότι πρόκειται για μια δύσκολη, αλλά ζωτικής σημασίας, ισορροπία μεταξύ της προστασίας των διαφόρων συμφερόντων των καταναλωτών, της προστασίας των αναγκών της ευρωπαϊκής βιομηχανίας (η οποία, εκτός του ότι απασχολεί χιλιάδες Ευρωπαίους, είναι κρίσιμη για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας) και της προστασίας του περιβάλλοντος. Διαφορετικά, αν υπάρχει αμφιβολία, πρέπει να επιδιώξουμε την προστασία των συμφερόντων των καταναλωτών, διότι είναι αναγκαία η διατήρηση μιας ανταγωνιστικής βιομηχανίας παράλληλα με την προστασία του περιβάλλοντος. Συνεπώς, υπερψηφίσαμε αυτήν την έκθεση.

Θέλω, εντούτοις, να αναφέρω ένα ακόμη σχόλιο, συγκεκριμένα ότι η περίοδος των πέντε ετών ήταν πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Ορισμένες φορές χάνουμε χρόνο με θέματα τα οποία δεν έχουν την ίδια βαρύτητα και σημασία με αυτό, οπότε δεν μας μένει χρόνος για να ασχοληθούμε με τα θέματα που είναι πιο σημαντικά για την οικονομία μας. Αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε, κατά τη γνώμη μου, όταν συζητάμε τα προβλήματα της ΕΕ.

  Tokia Saïfi (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του συμβιβασμού που επιτεύχθηκε με το Συμβούλιο στις 30 Νοεμβρίου σχετικά με τον κανονισμό REACH, ακολουθώντας τα βήματα των τριών μεγάλων πολιτικών ομάδων (της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και της Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη). Το έπραξα έτσι ώστε οι συμπολίτες μας να μπορούν να έχουν σύντομα μια νομοθεσία της οποίας η θέση σε ισχύ είναι προγραμματισμένη για την 1η Απριλίου 2007 η οποία θα ελέγχει τη χρήση χημικών ουσιών στα είδη καθημερινής χρήσης.

Βέβαια, αυτός ο συμβιβασμός είναι λιγότερο φιλόδοξος από αυτόν που φιλοδοξούσα λαμβάνοντας θέση, σε πρώτη ανάγνωση, υπέρ της αναγκαστικής υποκατάστασης «εξαιρετικά ανησυχητικών» χημικών ουσιών όπου υπάρχουν ασφαλέστερες εναλλακτικές ουσίες. Παρά ταύτα, ως καρπός τριετούς προετοιμασίας και δύσκολων διαπραγματεύσεων, ο συμβιβασμός αντιπροσωπεύει μια αδύναμη, πλην όμως απαραίτητη, ισορροπία μεταξύ της ανάγκης για υγεία και περιβαλλοντική προστασία και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.

Ελπίζω, ωστόσο, ότι το πλαίσιο που παρέχει ο κανονισμός REACH θα καταστήσει δυνατό, παρά τα όποια εμπόδια, η διαδικασία υποκατάστασης να αναγνωριστεί πραγματικά, ακόμη και αν, στην πράξη, μεγάλος αριθμός τοξικών ουσιών γλιστρήσει από το δίχτυ. Η παρακολούθηση και ο έλεγχος της εφαρμογής αυτού του κανονισμού είναι αυτά που θα βοηθήσουν στην παγίωση μιας ισχυρότερης έκδοσης του REACH.

  Lydia Schenardi (NI), γραπτώς. – (FR) Ψηφίσαμε κατά του κανονισμού REACH σχετικά με τις χημικές ουσίες σε πρώτη ανάγνωση, με την πεποίθηση ότι οι τροπολογίες που εγκρίθηκαν δεν θα καθιστούσαν δυνατή τη διατήρηση της ισορροπίας που επιτεύχθηκε μεταξύ των τριών στόχων αυτού του κανονισμού, ήτοι της προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος, της ανταγωνιστικότητας και της καινοτομίας, και της υποκατάστασης επικίνδυνων ουσιών με λιγότερο επιβλαβείς ή αβλαβείς εναλλακτικές ουσίες.

Ο συμβιβασμός που μας προτείνεται σήμερα δεν είναι πολύ πιο ισορροπημένος. Περιέχει, βέβαια, ορισμένες σημαντικές προόδους, όπως πολλοί ομιλητές επισήμαναν κατά τη διάρκεια της συζήτησης: απλουστευμένες καταχωρίσεις, περισσότερο πρακτική προσέγγιση, και κάποια, παρότι ανεπαρκής, πρόοδος για τις ΜΜΕ, για παράδειγμα. Ωστόσο, έχει ορισμένα κενά και ασάφειες, κυρίως όσον αφορά τους περιορισμούς στις εισαγωγές και τα δυνητικά μειονεκτήματα αυτού για τους ευρωπαίους κατασκευαστές, καθώς επίσης και σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της υποκατάστασης αποκλειστικά για επικίνδυνες ουσίες, η οποία συνιστά ήδη βήμα προς τα εμπρός, το οποίο όμως δεν εγγυάται την αποτελεσματικότητά του ακόμη και σε περιπτώσεις όπου υπάρχουν οικονομικά βιώσιμες εναλλακτικές επιλογές.

Η ανταλλαγή μίας ανισορροπίας με μία άλλη δεν λύνει το θέμα. Κανείς, πλέον, από τους αρχικούς στόχους της οδηγίας δεν θα επιτευχθεί πραγματικά, και θα πρόσθετα, δεν θα επιτευχθεί ούτε και ο στόχος να απλοποιηθεί η νομοθεσία ή να καταστεί περισσότερο συμβατή με την κοινοτική νομοθεσία.

  Peter Skinner (PSE), γραπτώς. – (EN) Εκφράζω την ικανοποίησή μου διότι σήμερα εγκρίθηκε μια βελτιωμένη πρόταση για την αντιμετώπιση των καίριων ζητημάτων που εθίγησαν στην έκθεση REACH. Ειδικότερα, η χρήση δοκιμών σε πειραματόζωα, θέμα το οποίο απασχολεί εντόνως πολλά από τα μέλη της εκλογικής μου περιφέρειας, άλλαξε προκειμένου να ενσωματωθεί η επικύρωση εναλλακτικών μεθόδων. Επίσης, η προβλεπόμενη τριετής αναθεώρηση επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξετάσει κατά πόσον θα είναι χρήσιμη η υποβολή νομοθετικών προτάσεων για τη ρύθμιση αυτού του τομέα με στόχο να μειωθεί περαιτέρω η ανάγκη πραγματοποίησης τέτοιων δοκιμών.

Ομοίως, το βελτιωμένο κείμενο το οποίο υπερψήφισα σήμερα αντικατοπτρίζει ακριβέστερα τις απόψεις χιλιάδων ατόμων και ομάδων συμφερόντων ως προς την αντιμετώπιση των σωρευτικών συνεπειών από τη χρήση τοξικών χημικών ουσιών σε εκατοντάδες προϊόντα οικιακής χρήσης.

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, μετά από τόσες προσπάθειες για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτή η δέσμη μέτρων δεν αξίζει τις φιλοφρονήσεις και τους αυτοεπαίνους που ακούστηκαν σήμερα. Η εναλλακτική δέσμη μέτρων την οποία πρότεινε η Ομάδα μου θα είχε λειτουργήσει, εφαρμόζοντας ένα νέο καθεστώς το οποίο θα προστάτευε τους καταναλωτές και θα εξισορροπούσε τις ανάγκες των επιχειρήσεων και της οικονομίας, οι οποίες πρέπει ασφαλώς να συνυπολογίζονται στα σχέδιά μας. Η σημερινή δέσμη μέτρων δεν θα επιτύχει αυτά που υπόσχεται, και είναι κρίμα που οι βουλευτές του ΕΚ από τις Ομάδες των Εργατικών και των Συντηρητικών δεν ένωσαν μαζί μας τις δυνάμεις τους για την επίτευξη καλύτερης συμφωνίας.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Δεν είναι δυνατόν να αισθάνομαι αισιόδοξος σχετικά με την πρόταση REACH η οποία εγκρίθηκε τόσο βεβιασμένα από το Κοινοβούλιο. Η Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο θαμπώθηκαν από το οικονομικό κέρδος και επέδειξαν ξεκάθαρα απάθεια. Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, η ΕΕ είχε την ευκαιρία να καταρτίσει νομοθεσία η χρησιμότητα της οποίας θα ήταν εμφανής σε όλους τους πολίτες: αυστηρή, σύνθετη, αλλά συγχρόνως συγκεκριμένη, και πάντα με προτεραιότητα την υγεία όλων των κατοίκων της.

Η χλιαρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκαν επικίνδυνες χημικές ουσίες δεν ικανοποιεί ούτε τη βιομηχανία ούτε την κοινή γνώμη. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, ορισμένοι θεωρούν ότι πρόκειται για «εύλογο συμβιβασμό». Όμως, δεν είναι. Ένας τέτοιος ισχυρισμός θα ισοδυναμούσε με το να πούμε ότι η μείωση κατά το ήμισυ του πάχους του Τείχους του Βερολίνου μπορεί να αποτελούσε καλή λύση. Δεν μπορούμε να παίζουμε με τη δημόσια υγεία. Δεν υπάρχει μέση οδός. Ακόμη και αν κάποιος είναι λίγο περισσότερο υγιής, δεν παύει να ασθενεί.

Στη Φλάνδρα, η κατάσταση έχει φτάσει πλέον σε τέτοιο σημείο ώστε οι επικίνδυνες ουσίες να κάνουν την εμφάνισή τους παντού. Ενώ γνωρίζουμε ότι σε πολλές περιπτώσεις είναι επιβλαβείς για την υγεία, δεν γνωρίζουμε ακριβώς γιατί. Μια εύλογη συμφωνία REACH θα είχε λύσει αυτό το πρόβλημα και θα εξυγίαινε, για παράδειγμα, τη Φλάνδρα σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Η πρόταση που έχει πλέον ψηφιστεί δεν επιτυγχάνει κάτι τέτοιο. Εξάλλου, το να είναι κανείς πιο υγιής κατά το ήμισυ δεν συνιστά επιλογή.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. – (EN) Η καταχώριση, η αξιολόγηση, η αδειοδότηση και οι περιορισμοί των χημικών προϊόντων (REACH), έχει καίρια σημασία για την προστασία της δημόσιας υγείας. Αυτή η νομοθεσία είναι ιδιαιτέρως σημαντική για την υγεία των βρεφών που θηλάζουν. Το μητρικό γάλα, η καλύτερη πηγή των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών για ένα βρέφος, επηρεάζεται σήμερα από επικίνδυνες χημικές ουσίες οι οποίες βρίσκονται στο περιβάλλον και εισέρχονται στο σώμα της μητέρας. Μέσω του REACH, τέτοιες επικίνδυνες χημικές ουσίες θα αντικατασταθούν, όπου είναι δυνατόν, με ασφαλέστερες εναλλακτικές. Οι βιομηχανίες θα έχουν καθήκον να προστατεύουν την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Εκτός αυτού, ο κανονισμός REACH προάγει την αυξημένη διαφάνεια όσον αφορά τη χρήση αλλά και τη διαθεσιμότητα εναλλακτικών λύσεων αντί των δοκιμών σε ζώα. Η σημερινή συμβιβαστική θέση είναι η καλύτερη που θα μπορούσαμε να ελπίζουμε.

  Marc Tarabella (PSE), γραπτώς. – (FR) Καταρχάς, θα ήθελα να επισημάνω το εξαίρετο έργο που επιτέλεσε ο εισηγητής, κ. Sacconi.

Αποφάσισα να ψηφίσω υπέρ της συμβιβαστικής τροπολογίας μεταξύ του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου, κυρίως επειδή αυτή η τροπολογία θα επιτρέψει τον καλύτερο έλεγχο ορισμένων επικίνδυνων προϊόντων, ενώ καθιστά ανταγωνιστικότερη τη χημική βιομηχανία.

Ενώ είναι αληθές ότι αυτός ο συμβιβασμός δεν είναι τέλειος, πιστεύω ότι, αν δεν είχε εγκριθεί, η κατάσταση θα ήταν περισσότερο περίπλοκη. Αυτός ο συμβιβασμός προβλέπει την υποχρεωτική αντικατάσταση των πιο επικίνδυνων ουσιών όπου υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές, την αναγνώριση «καθήκοντος μέριμνας» εκ μέρους των κατασκευαστών και η προαγωγή μεθόδων άλλων από τη δοκιμή σε ζώα.

Αυτή η εκδοχή του κειμένου δεν πηγαίνει βεβαίως τόσο μακριά όσο το κείμενο που υποβλήθηκε σε πρώτη ανάγνωση, αλλά, αν το κείμενο είχε απορριφθεί, θα έπρεπε να πηγαίναμε μέσω της διαδικασίας συνδιαλλαγής, πράγμα που θα είχε οδηγήσει σε άλλα, λιγότερο πλεονεκτικά συμπεράσματα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έκρινα σοφότερο να ψηφίσω υπέρ αυτής της εκδοχής του κειμένου, η οποία είναι βεβαίως ατελής, η οποία ωστόσο καθιστά δυνατή την επίτευξη προόδου και τη διενέργεια περισσότερο εκτεταμένων ελέγχων σχετικά με τα χημικά τα οποία συναντούμε στη ζωή μας καθημερινά.

Έκθεση Sacconi (A6-0345/2006)

  Marie-Arlette Carlotti (PSE), γραπτώς. – (FR) Αυτό το ταμείο είναι ένα νέο εργαλείο: για πρώτη φορά, η ΕΕ δεν θα έλθει πλέον σε βοήθεια επιχειρήσεων και τοπικών αρχών, αλλά πραγματικά απ’ ευθείας σε βοήθεια εργαζομένων που έχουν χάσει τη δουλειά τους λόγω μετεγκαταστάσεων. Πολύ δε περισσότερο επειδή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήθελε να επεκτείνει τα οφέλη αυτού του ταμείου σε «μικρές αγορές εργασίας» όπου οι απολύσεις έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην απασχόληση και στην τοπική οικονομία. Αυτή η ευκαιρία προσφέρει ελπιδοφόρες προοπτικές στις περισσότερο ευπαθείς περιοχές της περιφέρειάς μου, το οποίο είναι κάτι που χαιρετίζω.

Χαιρετίζω επίσης την ακλόνητη δέσμευση των μελών του Σοσιαλιστικού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα οποία έχουν λάβει σθεναρή και ανυποχώρητη θέση, προασπιζόμενα την εφαρμογή αυτού του εργαλείου και καταθέτοντας πολλές τροπολογίες που στόχευαν στην επέκταση της εφαρμογής, του χρηματικού ποσού και του αριθμού των δικαιούχων.

Αυτό είναι το πρώτο βήμα προς μια πιο κοινωνική και πιο ενωμένη Ευρώπη. Η ΕΕ δεν μπορεί, ωστόσο, απλά «να γιατρεύει τις πληγές» της παγκοσμιοποίησης. Σήμερα, οι Ευρωπαίοι αναμένουν από την Ευρώπη να βοηθήσει να διατηρήσουν ασφαλή τη θέση εργασίας τους και τον τρόπο ζωής τους, όπως ακριβώς μπόρεσε να εγγυηθεί ειρήνη και σταθερότητα επί σχεδόν 50 χρόνια.

  Richard Corbett (PSE), γραπτώς. – (EN) Η έγκριση αυτής της νομοθεσίας αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου προς την κατεύθυνση της προστασίας των ανθρώπων και του περιβάλλοντος από δυνητικά επικίνδυνες χημικές ουσίες. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι θα μπορούσε να είναι καλύτερη, ενώ υπάρχουν εύλογα επιχειρήματα σύμφωνα με τα οποία μπορεί να θεωρηθεί ότι μια τέτοια συμβιβαστική θέση δεν είναι τέλεια. Ωστόσο, μια κοινή δέσμη κανόνων ως προς αυτό το σημαντικό θέμα είναι καλύτερη από ένα μωσαϊκό τέλειων (αλλά αντικρουόμενων) κανόνων σε ορισμένες χώρες, ημίμετρων σε άλλες χώρες και πλήρους απουσίας κανόνων αλλού – σε μια κοινή, υποτίθεται, αγορά με κοινούς κανόνες. Κάτι τέτοιο μας προσφέρει λιγότερη προστασία με μεγαλύτερο κόστος.

  Carlos Coelho (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Αυτός ο νέος κανονισμός για τα χημικά αποσκοπεί στη θέσπιση ενός συστήματος καταχώρισης, αξιολόγησης και αδειοδότησης των χημικών ουσιών με τις οποίες ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή.

Αυτή η νέα πρόταση θα καλύψει σημαντικά κενά στις τρέχουσες γνώσεις μας σχετικά με τα χημικά που διατίθενται στην αγορά, ενώ συγχρόνως θα επιδιώξει την προώθηση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και θα προσφέρει μεγαλύτερη προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος.

Παρότι οι δοκιμές στα ζώα είναι αναπόφευκτες, έχουν προταθεί μέτρα τα οποία θα εγγυώνται τη χαμηλότερη δυνατή αύξηση, για παράδειγμα το σύστημα OSOR (μία ουσία-μία καταχώριση), το οποίο διασφαλίζει ότι δεν επαναλαμβάνονται άσκοπα οι ίδιες δοκιμές.

Η προσέγγιση που στηρίζεται στις ποσότητες που παράγονται ή εισάγονται θα οδηγήσει σε λιγότερη διοικητική και οικονομική επιβάρυνση για τις ΜΜΕ. Η υποβολή σχεδίου αντικατάστασης πρέπει να περιλαμβάνει επαρκές χρονικό διάστημα ώστε να μπορούν οι εταιρείες να προσαρμοστούν και να προετοιμαστούν για την αλλαγή, όταν εγκαταλείπουν τις πιο επικίνδυνες χημικές ουσίες. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται πλέον ικανοποιητικά.

Διατηρώντας την αρχή της υποκατάστασης, αν και μέσω της υποβολής σχεδίου, δεν μπορούμε να εγγυηθούμε ότι, στο εγγύς μέλλον, θα δημιουργήσουμε έναν κόσμο, ή τουλάχιστον μια Ευρώπη, με λιγότερα επικίνδυνα χημικά.

Συνεπώς, οι πορτογάλοι Σοσιαλδημοκράτες βουλευτές του ΕΚ στηρίζουμε την έκθεση Sacconi...

(Η αιτιολόγηση ψήφου συντομεύτηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 163, παράγραφος 1, του Κανονισμού)

  Paul Marie Coûteaux, Patrick Louis και Philippe de Villiers (IND/DEM), γραπτώς. – (FR) Οι βουλευτές του κόμματος Κίνημα για τη Γαλλία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αρνήθηκαν να στηρίξουν τον συμβιβασμό που προτείνεται για την ψηφοφορία σε δεύτερη ανάγνωση, σχετικά με το σχέδιο οδηγίας για επικίνδυνες ουσίες, τη λεγόμενη οδηγία REACH.

Τώρα που η οδηγία έχει περάσει από τον έλεγχο των διαφόρων ευρωπαϊκών οργάνων, ελάχιστες έχουν απομείνει από τις αρχικές καλές προθέσεις της.

Έτσι, το συμβιβαστικό κείμενο που ψηφίστηκε σήμερα το πρωί είναι ιδιαίτερα ανεπαρκές όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος και των καταναλωτών.

Επιπλέον, τα νέα βάρη που επιβάλλει στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις δεν αντισταθμίζονται από παρόμοιες υποχρεώσεις επιβαλλόμενες επί των εισαγωγών τελικών προϊόντων, προκαλώντας έτσι διατάραξη του ανταγωνισμού, η οποία θέτει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή βιομηχανία.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Sacconi για την τροποποίηση της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ σχετικά με τις επικίνδυνες χημικές ουσίες (REACH), σε δεύτερη ανάγνωση, διότι θεώρησα ότι η κοινή θέση την οποία ενέκρινε το Συμβούλιο είναι μια καλή συμφωνία η οποία θα ωφελήσει τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θεωρώ ότι πρόκειται για μια ισορροπημένη νομοθετική πρόταση η οποία επιδιώκει την ισορροπία μεταξύ της διασφάλισης των ευλόγων συμφερόντων της βιομηχανίας, και ιδίως των ΜΜΕ, και της ανάγκης για προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.

Η συμφωνία REACH θα εγγυηθεί, από τον Ιούνιο του 2007, ότι οι ουσίες οι οποίες είναι εξαιρετικά προβληματικές για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία θα αντικαθίστανται, όπου είναι εφικτό, από εναλλακτικές ουσίες ή τεχνολογίες.

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα τις συμβιβαστικές τροπολογίες που κατατέθηκαν σε αυτήν την έκθεση και καταψήφισα όλες τις άλλες. Το έπραξα προκειμένου να αποφευχθεί η προώθηση της οδηγίας REACH στη διαδικασία συνδιαλλαγής, μέσω της οποίας θεώρησα ότι δεν ήταν σίγουρο ότι θα καταλήγαμε σε αξιόλογο νομοθετικό κείμενο. Πολλές από τις τροπολογίες ήταν ιδιαιτέρως αξιόλογες, αλλά θα απειλούσαν την οδηγία συνολικά – όπως τόσο συχνά συμβαίνει στην πολιτική, το καλύτερο θα αποδεικνυόταν εχθρός του καλού.

- Εκθέσεις Sacconi (A6-0352/2006 και A6-0345/2006)

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η βασική ιδέα να εξασφαλιστεί ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, ουσίες που δίνουν αφορμή για μεγάλη ανησυχία αντικαθίστανται από λιγότερο επικίνδυνες ουσίες ή τεχνολογίες είναι καλή, εφόσον υπάρχουν κατάλληλες και εφικτές από τεχνική άποψη εναλλακτικές λύσεις. Ωστόσο, εδώ πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις ενδεχόμενες επιπτώσεις του κανονισμού αυτού για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τις θέσεις εργασίας που προσφέρουν. Αφού, λοιπόν, κατέστη δυνατόν να βρεθεί ένας συμβιβασμός που προλαμβάνει αυτούς τους κινδύνους, ήταν επίσης δυνατή η έγκριση της εν λόγω έκθεσης.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, αυτό που θεώρησα σημαντικό στην έκθεση ήταν ότι εξέτασε όλες τις επιλογές και τις εναλλακτικές λύσεις με σκοπό να μειωθούν στο ελάχιστο οι δοκιμές στα ζώα.

Δεδομένου ότι ο πόνος που προκαλούν οι δοκιμές σε ζώα –ιδίως σε θηλαστικά– ανησυχεί πολλούς ευρωπαίους πολίτες, η χρήση τέτοιων δοκιμών πρέπει να αποφεύγεται με κάθε κόστος, όπου αυτό είναι δυνατόν.

Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Επικύρωσης Εναλλακτικών Μεθόδων αναλαμβάνει σημαντικό ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία. Το εν λόγω όργανο, στο οποίο χορηγούνται περισσότεροι πόροι, καλείται να αναζητήσει μεγάλο αριθμό επικυρωμένων εναλλακτικών μεθόδων προκειμένου να τερματιστούν μακροπρόθεσμα οι δοκιμές σε ζώα. Τασσόμαστε επίσης υπέρ της διαφάνειας και της σαφήνειας ως προς τον αριθμό των ζώων και των τύπων δοκιμών που διενεργούνται σε ερευνητικά εργαστήρια.

  Frank Vanhecke (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, είναι, βεβαίως, δύσκολο να ενθουσιαστεί κανείς για μια ψηφοφορία και ένα κείμενο τα οποία είναι πολύ σύνθετα και ως προς τα οποία δεν θα μπορέσουμε ουσιαστικά να αποφανθούμε χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να τα μελετήσουμε με άνεση χρόνου· εν πάση περιπτώσει, εγώ έχω την εντύπωση ότι καταφέραμε να καταλήξουμε σε ισορροπία μεταξύ του σεβασμού της φιλοδοξίας της χημικής μας βιομηχανίας να είναι ανταγωνιστική, αφενός, και της προστασίας και μέριμνας που απαιτεί η δημόσια υγεία μας, αφετέρου. Δεν μπορούμε, πάντως, παρά να σημειώσουμε με ικανοποίηση ότι κατέστη σαφές τα τελευταία χρόνια ότι η χημική μας βιομηχανία γνωρίζει πολύ καλά τις ευθύνες της και έχει αναλάβει το βάρος της απόδειξης, ενώ αποδέχτηκε την αρχή του καθήκοντος μέριμνας.

Θέλω να προβώ σε μια τελευταία επισήμανση. Στην περίπτωση των ουσιών για τις οποίες δεν υπάρχουν εναλλακτικές, η χρήση των οποίων είναι απολύτως ελεγχόμενη και η υποχρέωση υποκατάστασης θα προξενούσε σοβαρή οικονομική ζημία, θα ήταν, κατά τη γνώμη μου, εξαιρετικά λυπηρό να εξωθήσουμε τη βιομηχανία μας στη μετεγκατάστασή της σε ανταγωνιστικές περιφέρειες λόγω της προσκόλλησής μας σε κανόνες και διατάξεις.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Μετά τις συζητήσεις σχετικά με αυτό το εκτεταμένο και δύσκολο νομοθέτημα, η προετοιμασία του οποίου διήρκεσε τρία χρόνια, πολλοί από τους βουλευτές στο Σώμα βρισκόμαστε σε δίλημμα σχετικά με το πώς πρέπει να αντιδράσουμε στο REACH. Πρέπει να στηρίξουμε τη συμβιβαστική δέσμη, την κοινή θέση, ή να απορρίψουμε την πρόταση;

Από τη μία πλευρά, οι περιβαλλοντολόγοι θεωρούν αποδυναμωμένη τη συμβιβαστική δέσμη· από την άλλη πλευρά, απειλεί τη χημική βιομηχανία, ιδίως τις ΜΜΕ, πλήττοντας την ανταγωνιστικότητα και τις θέσεις απασχόλησης. Εξέτασα λεπτομερώς όλα τα επιχειρήματα των ενδιαφερομένων και ψήφισα υπέρ της συμβιβαστικής δέσμης, η οποία φέρει τα χαρακτηριστικά στοιχεία της παρέμβασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθόσον έχω πεισθεί ότι χρειαζόμαστε κανόνες προκειμένου να μάθουμε περισσότερα σχετικά με τις τριάντα χιλιάδες χημικές ουσίες που περιέχονται σε προϊόντα με τα οποία ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή.

Πρέπει να αντικαταστήσουμε σαράντα απαρχαιωμένους κανόνες με έναν ενιαίο κανονισμό για τα χημικά, ο οποίος θα καλύπτει την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και, τελευταίο αλλά όχι έσχατο, τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων. Χρειαζόμαστε ισχυρά κίνητρα ώστε η ευρωπαϊκή έρευνα να διασφαλίσει τη σταδιακή και φυσική εξάλειψη των επιβλαβών ουσιών όπου αυτός ο κανονισμός δεν προβλέπει την υποκατάσταση. Είμαι πεπεισμένη ότι αυτό το νομοθέτημα αποτελεί σωστό μέτρο για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ευρωπαίων πολιτών.

  Richard Seeber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ να υπογραμμίσω ότι αυτός ο συμβιβασμός ασφαλώς θα μπορούσε να βελτιωθεί περαιτέρω, ιδίως όσον αφορά την υποκατάσταση, όπου δυστυχώς οι κανόνες είναι εξαιρετικά ασαφείς. Ωστόσο, η πείρα από την εφαρμογή τους θα αποτελέσει τον κύριο τρόπο για να δείξουμε αν είναι εφαρμόσιμοι στην πράξη. Τα κράτη μέλη, η Επιτροπή και ο οργανισμός για τα χημικά –που θα συσταθεί τώρα– πρέπει να κάνουν κάτι για τις επιχειρήσεις, και εμείς εδώ στο Σώμα ασφαλώς θα πρέπει να παρακολουθήσουμε με προσοχή αν θα το κάνουν σωστά.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ του σχεδίου κανονισμού για τις επικίνδυνες ουσίες, γνωστού και ως REACH. Εντούτοις, έχω ορισμένες αμφιβολίες σχετικά με το κατά πόσον η συμβιβαστική θέση που επιτεύχθηκε, μετά από μακροχρόνιες και δύσκολες διαπραγματεύσεις, θα συμβάλει στην προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος, αφενός, και θα ενθαρρύνει τον ανταγωνισμό και την καινοτομία στη χημική βιομηχανία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφετέρου.

Έχω την πεποίθηση ότι πρέπει σταδιακά να αποσύρουμε τις επικίνδυνες χημικές ουσίες από την αγορά και να τις αντικαταστήσουμε με λιγότερο επικίνδυνες ουσίες. Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι νέοι, περιοριστικοί κανόνες θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο για την ευρωπαϊκή βιομηχανία, ιδίως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Θα κληθούν να καταβάλουν το μεγαλύτερο μέρος του κόστους για την προσαρμογή στη νομοθεσία. Πρέπει, συνεπώς, να εξετάσουμε τρόπους ενίσχυσής τους. Οι νέοι κανόνες πρέπει επίσης να ισχύουν για τις εισαγωγές από τρίτες χώρες και, κατά συνέπεια, πρέπει να συζητηθούν σε επίπεδο ΠΟΕ.

  Christoph Konrad (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το REACH είναι πραγματικά ένα παράδειγμα προς αποφυγήν.

Το REACH δεν είναι παράδειγμα καλύτερης νομοθεσίας στην ΕΕ, και για τον λόγο αυτόν δεν ενέκρινα τη νέα μας νομοθεσία για τα χημικά. Τώρα, πολλά θα εξαρτηθούν από τη διοίκηση του νέου οργανισμού για τα χημικά, όμως φαίνεται ότι θα υπάρξει οπωσδήποτε μεγάλη γραφειοκρατία, με παραπάνω από 5 000 σελίδες κανόνων και διατάξεων που θα αποτελέσουν σοβαρό μειονέκτημα ιδίως για τις ΜΜΕ της Ευρώπης. Το REACH δεν αποτελεί απάντηση στο αίτημα –που επαναλαμβάνεται σαν το «πάτερ ημών» στην ΕΕ– για καλύτερη, δηλαδή απλούστερη νομοθεσία. Είναι αμφίβολο αν κάνει πραγματικά κάτι για να προστατεύσει τον καταναλωτή, ασφαλώς όμως επιβάλλει πρόσθετα βάρη στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Αυτό είναι ένα βασικό πρόβλημα και καλά θα κάναμε να αποφεύγουμε μελλοντικά τέτοιου είδους νομοθεσίες.

  Kurt Joachim Lauk (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, είναι θετικό ότι το REACH έχει ως κύριο μέλημα την προστασία της ανθρώπινης ζωής, των θέσεων εργασίας και του περιβάλλοντος, ωστόσο ο τρόπος οργάνωσης της προστασίας των ανθρώπων και του περιβάλλοντος όπου ζουν θα έχει αρνητικά αποτελέσματα στην Ευρώπη και θα καταλήξει στη δημιουργία μεγάλης γραφειοκρατίας, με αρκετές χιλιάδες σελίδες περιττών διατάξεων, ενώ μακροπρόθεσμα θα γίνει μεταφορά θέσεων εργασίας και έτσι θα μειωθεί το εργατικό δυναμικό. Δεν θεωρώ ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να υπερψηφίσουμε εμείς στην Ευρώπη. Η μείωση της απασχόλησης και η αύξηση της γραφειοκρατίας δεν είναι η Ευρώπη που θέλουμε.

Η απόφαση ήταν δύσκολη επειδή ο παρών συμβιβασμός 191 ήταν προτιμότερος από την εναλλακτική που είχε υποβληθεί, και έτσι δεν ενέκρινα αυτόν τον κακό συμβιβασμό ούτε τάχθηκα υπέρ της κατηγορηματικής απόρριψης. Για τον λόγο αυτόν, απείχα της ψήφου.

Έκθεση Hennicot-Schoepges (A6-0435/2006)

  Patrick Gaubert (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Στενά συνδεδεμένος καθώς είναι με τη φιλοδοξία οικοδόμησης μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα ενώνει τα έθνη, ο διαπολιτισμικός διάλογος αντιπροσωπεύει σήμερα μια σημαντική διάσταση πολλών κοινοτικών πολιτικών και μέσων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χαιρετίζω την έγκριση σε δεύτερη ανάγνωση της απόφασης για θέσπιση Ευρωπαϊκού Έτους 2008, το οποίο θα είναι αφιερωμένο στο διαπολιτισμικό διάλογο.

Ως συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων σε πρώτη ανάγνωση, ελπίζω ότι αυτό το Ευρωπαϊκό Έτος θα δώσει τη δυνατότητα σε όλους τους Ευρωπαίους, ιδιαίτερα στους νέους, να ευαισθητοποιηθούν σχετικά με την ανάγκη για διαπολιτισμικό διάλογο στην καθημερινή ζωή τους. Ο θεσμός πρέπει να προβάλει την καλύτερη πρακτική σε αυτόν τον τομέα, με τον ειδικό στόχο της ένταξης των μεταναστών, και θα πρέπει να το κάνει συνεχίζοντας τις δράσεις που αναλήφθηκαν το 2007 κατά τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Έτους Ίσων Ευκαιριών για Όλους. Έτσι, η προαγωγή του διαπολιτισμικού διαλόγου θα πρέπει να συνεχιστεί εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης πολύ πέραν του 2008, όπως ζητεί το κείμενο που εγκρίθηκε.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η Λίστα του Ιουνίου θεωρεί ότι η όλη ιδέα ενός ευρωπαϊκού έτους για το ένα ή το άλλο θέμα είναι περιττή και δεν πρέπει να χρηματοδοτείται από τους φορολογουμένους της ΕΕ.

Το να επενδύσουμε 10 εκατ. ευρώ για ένα ευρωπαϊκό έτος διαπολιτισμικού διαλόγου θα ήταν απολύτως κατακριτέο, και είναι δύσκολο έως αδύνατον να κατανοήσει κανείς σε τι θα ωφελούσε κάτι τέτοιο.

Καταψηφίζουμε τις τροπολογίες επί της έκθεσης, σύμφωνα με την άποψη που εκφράσαμε προηγουμένως, κατά την ψηφοφορία επί του ιδίου κειμένου στο στάδιο της πρώτης ανάγνωσης.

  Katalin Lévai (PSE), γραπτώς. – (HU) Θέλω να επιστήσω την προσοχή στην τροπολογία την οποία πρότεινε το Κοινοβούλιο και στην οποία τονίζονται οι πολιτισμικοί και εκπαιδευτικοί στόχοι της ανανεωμένης στρατηγικής της Λισαβόνας, καθώς και στην ανάγκη διάδοσης της πληροφόρησης σχετικά με την ισότητα των ευκαιριών και την κατάργηση των διακρίσεων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Επ’ αυτού, θέλω να υπενθυμίσω ένα φαινόμενο το οποίο φέρνει στην επιφάνεια την επείγουσα ανάγκη διεξαγωγής διαπολιτισμικού διαλόγου, ήτοι την κατάσταση των μεταναστών, ειδικότερα δε των μεταναστριών.

Σύμφωνα με τη Eurostat, το ποσοστό των γυναικών μεταξύ των μεταναστών αυξάνεται σταθερά. Επί του παρόντος αποτελούν σχεδόν το 54 τοις εκατό του συνόλου των μεταναστών. Αυτό που καθιστά το πρόβλημα ακόμη πιο σοβαρό είναι το γεγονός ότι πλήττονται από εξαιρετικά υψηλά επίπεδα ανεργίας.

Η εξάρτησή τους επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι μεγάλος αριθμός μεταναστών ζουν στα περιθώρια της κοινωνίας και η πρόσβασή τους στη δημόσια, πολιτική και οικονομική ζωή είναι πολύ περιορισμένη. Μεταξύ των πληθυσμών μεταναστών, οι μετανάστριες είναι θύματα διπλής διάκρισης, λόγω τόσο του φύλου τους όσο και της εθνικής τους καταγωγής. Τα σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες, ήτοι η ανεργία, ο αποκλεισμός από το εκπαιδευτικό σύστημα και η κατάσταση νομικής ανασφάλειας πλήττουν επίσης πολύ περισσότερο τις γυναίκες και τα παιδιά. Είναι τραγικό το γεγονός ότι κάθε χρόνο περίπου πέντε χιλιάδες μετανάστριες πέφτουν θύματα ψυχικής ή σωματικής βίας, εξαναγκαστικού γάμου, ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων και εγκλημάτων που διαπράττονται στο όνομα της τιμής.

Κατά τη γνώμη μου, έχει ιδιαίτερη σημασία ο καθορισμός από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του 2007 ως Ευρωπαϊκού Έτους Ίσων Ευκαιριών για Όλους και του 2008 ως Έτους Διαπολιτισμικού Διαλόγου. Ελπίζω ότι τα προγράμματα αυτά θα προσφέρουν μια ευκαιρία αντιμετώπισης όλων αυτών των προβλημάτων και, στον βαθμό του δυνατού, εξεύρεσης λύσεων. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, έχω ανακοινώσει, σε συνεργασία με το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, μια σειρά προγραμμάτων στην Ουγγαρία με την ευκαιρία του 2007, Έτους Ίσων Ευκαιριών.

Έκθεση Pittella (A6-0444/2006)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η μειωμένη δημοσιονομική εκτέλεση των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους υποβλήθηκε αυτός ο διορθωτικός προϋπολογισμός για το 2006.

Λόγω της μη εκτέλεσής τους, έχει προταθεί η ακύρωση πιστώσεων πληρωμών ύψους 2,5 δισ. ευρώ, στις ακόλουθες δημοσιονομικές κατηγορίες: 1,5 δισ. ευρώ για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης· 500 εκατ. ευρώ για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο· και 500 εκατ. ευρώ για το Ταμείο Συνοχής.

Ανεξαρτήτως των λόγων για τους οποίους κατέθεσε η Επιτροπή αυτήν την πρόταση ακύρωσης ποσών που είχαν διατεθεί για την πολιτική συνοχής, διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για συνήθη πρακτική.

Εκείνο, ωστόσο, που απαιτείται είναι να αξιολογήσουμε ορθώς τους λόγους μείωσης της δημοσιονομικής εκτέλεσης και να μην επιτρέψουμε αυτή η αναγκαία αξιολόγηση –για παράδειγμα, του αντικτύπου των ονομαστικών κριτηρίων που κατοχυρώνονται στο Σύμφωνο Σταθερότητας για τις δημόσιες επενδύσεις στα κράτη μέλη, και της μείωσης των συνεισφορών των κρατών μελών στον κοινοτικό προϋπολογισμό– να χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για τη μείωση των ποσών που διατίθενται κάθε χρόνο από τον κοινοτικό προϋπολογισμό για τα διαρθρωτικά ταμεία και το Ταμείο Συνοχής.

Έκθεση Hieronymi (A6-0399/2006)

  Carlo Fatuzzo (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, που μου δώσατε τον λόγο προκειμένου να αιτιολογήσω την ψήφο μου όσον αφορά τη σημαντική και ισορροπημένη, κατά την άποψή μου, έκθεση της κ. Hieronymi σχετικά με τις τηλεοπτικές δραστηριότητες.

Ψηφίζοντας υπέρ της έκθεσης εξέφρασα την προσωπική μου ελπίδα, αλλά και όλων των συνταξιούχων της Ιταλίας και της Ευρώπης, να υπάρξει στα μελλοντικά τηλεοπτικά προγράμματα ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αξιοπρέπεια και τη συμμετοχή των ηλικιωμένων στον κόσμο του πολιτισμού.

Είναι πολύ ωραίο να βλέπουμε νέες και νέους στις τηλεοπτικές εκπομπές, είναι πολύ ωραίο και για τους ηλικιωμένους να βλέπουν πολλούς ελκυστικούς άνδρες και γυναίκες, αλλά πιστεύω πως είναι πολύ σημαντικό να εκφράζονται και οι αρετές των ηλικιωμένων από τα τηλεοπτικά μέσα.

  Jan Andersson, Anna Hedh, Ewa Hedkvist Petersen, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. – (SV) Καταψηφίσαμε την έκθεση σχετικά με την πρόταση οδηγίας για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων. Οι κοινοί κανόνες της ΕΕ σχετικά με τις μεταδόσεις τηλεοπτικών προγραμμάτων και άλλων οπτικοακουστικών μέσων είναι αναγκαίοι σε μια Ευρώπη στην οποία τα σύνορα βαίνουν προς εξαφάνιση. Ωστόσο, θεωρούμε ότι μια τέτοια οδηγία πρέπει να εγγυάται υψηλό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών, ιδίως όσον αφορά τις διαφημίσεις που απευθύνονται σε παιδιά ή προωθούν οινοπνευματώδη ποτά.

Πρέπει, επιπλέον, η αποδέκτρια χώρα να έχει δυνατότητα επιρροής του περιεχομένου των προγραμμάτων τα οποία απευθύνονται συγκεκριμένα στην εν λόγω χώρα. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν η υπέρμετρη ελευθέρωση των κανόνων σχετικά με τη διαφήμιση. Μάλιστα, κινδυνεύει να υπονομευθεί η απαγόρευση που ισχύει στη Σουηδία όσον αφορά τις διαφημίσεις που απευθύνονται σε παιδιά και τις διαφημίσεις οινοπνεύματος, και αυτό είναι απαράδεκτο.

  Christopher Beazley (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Οι βρετανοί Συντηρητικοί βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ στηρίζουν την έκθεση Hieronymi (A6-0399/2006) κυρίως επειδή περιλαμβάνει τη στήριξη της από κοινού ρύθμισης και της αυτορύθμισης, καθώς και τον κανόνα των 30 λεπτών για τα διαφημιστικά διαλείμματα.

Οι άλλες σημαντικές πτυχές που αφορούν την αρχή της χώρας προέλευσης, τη διάθεση προϊόντων και τα σύντομα αποσπάσματα τροποποιήθηκαν σημαντικά από την εισηγήτρια αφότου δημοσίευσε η Επιτροπή το αρχικό της κείμενο.

Θέλουμε να συγχαρούμε την κ. Ruth Hieronymi για την επιμέλειά της και τις πολλές δημόσιες ακροάσεις, στις οποίες ελήφθησαν δεόντως υπόψη τα ρυθμιστικά και εμπορικά συμφέροντα του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς και για το γεγονός ότι εκπόνησε ένα ισορροπημένο, εφαρμόσιμο και βιώσιμο νομοθέτημα το οποίο περιλαμβάνει πολλές από τις βελτιώσεις τις οποίες πρότειναν συνάδελφοι.

  Dorette Corbey (PSE), γραπτώς. – (NL) Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ολλανδούς βουλευτές της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τάσσομαι υπέρ των τροπολογιών 170, 156 και 177, οι οποίες αποσκοπούν στον περιορισμό των διαφημίσεων ανθυγιεινών τροφίμων τα οποία απευθύνονται σε παιδιά, και τα επιχειρήματά μου υπέρ αυτής της θέσης είναι τα εξής.

1. Στην ΕΕ, ένα στα τέσσερα παιδιά είναι παχύσαρκο λόγω ακατάλληλης δίαιτας σε συνδυασμό με απουσία επαρκούς άσκησης. Τα παχύσαρκα παιδιά ξεκινούν με άσχημες προοπτικές τη ζωή τους όσον αφορά τόσο την κοινωνική όσο και τη σωματική τους ανάπτυξη. Σύμφωνα με έρευνες, η διαφήμιση έχει σημαντικό αντίκτυπο στην κατανάλωση και την αγοραστική συμπεριφορά.

2. Η κοινή γνώμη υποστηρίζει ευρέως τον περιορισμό της διαφήμισης ανθυγιεινών τροφίμων. Το Κέντρο Διατροφής, το Καρδιολογικό Ίδρυμα και η Ένωση Καταναλωτών τάσσονται υπέρ της απαγόρευσης των τηλεοπτικών διαφημίσεων ανθυγιεινών τροφίμων τα οποία απευθύνονται σε νέα παιδιά. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις (Κέντρο Διατροφής) και έρευνες (στο φύλλο του Σαββάτου, 2 Δεκεμβρίου, του Algemeen Dagblad), σχεδόν το ήμισυ των γονέων τάσσονται υπέρ του περιορισμού ή της απαγόρευσης επιθετικών διαφημίσεων.

3. Το ζήτημα είναι, βεβαίως, κατά πόσον αυτή η κατάσταση απαιτεί νομική απαγόρευση ή αυτορύθμιση. Προσωπικά, θα προτιμούσα την αυτορύθμιση, εκτός εάν αποδεικνυόταν ότι οι κώδικες δεοντολογίας είναι αναποτελεσματικοί. Επιπλέον, είναι συζητήσιμο το κατά πόσον ο περιορισμός ή η απαγόρευση θα μπορούσε να εφαρμοστεί καλύτερα σε εθνικό ή σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Εν πάση περιπτώσει, τάσσομαι υπέρ του να επιτραπεί ένα τέτοιο μέτρο σε εθνικό επίπεδο. Με αυτήν την οδηγία για τις τηλεοπτικές δραστηριότητες, πρέπει να αποφύγουμε να στερήσουμε από τα κράτη μέλη το δικαίωμα να παρεμβαίνουν σε τέτοια θέματα.

Καθώς η οδηγία για τις τηλεοπτικές δραστηριότητες κατατίθεται για πρώτη ανάγνωση, δεν έχει ακόμη την τελική μορφή νομικού κειμένου. Γι’ αυτό είναι καλύτερο σε αυτό το στάδιο να εγκρίνουμε τις τροπολογίες οι οποίες κινούνται προς την ορθή κατεύθυνση και οι οποίες προσφέρουν επίσης στις Κάτω Χώρες τις περισσότερες δυνατότητες διατήρησης του δικαιώματος περιορισμού των διαφημίσεων. Αυτό θα στείλει το πολιτικό μήνυμα ότι η υγεία των παιδιών είναι πιο σημαντική από τα εμπορικά συμφέροντα της βιομηχανίας τροφίμων.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Στόχος υποτίθεται ότι είναι η τροποποίηση της ισχύουσας οδηγίας με το πρόσχημα της εξέλιξης της τηλεόρασης, όμως ο πραγματικός στόχος είναι να εξασφαλιστούν τα κέρδη των ιδιωτικών τηλεοπτικών επιχειρήσεων. Μια σειρά μελετών έχει καταδείξει ότι οι θεατές βλέπουν λιγότερες διαφημίσεις, δεδομένου ότι μπορούν να αλλάξουν σταθμό, και γι’ αυτό τα διαφημιστικά διαλείμματα πραγματοποιούνται όλο και πιο συχνά το ίδιο χρονικό διάστημα σε όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς. Τα κέρδη από τις διαφημίσεις έχουν μειωθεί έναντι του παρελθόντος, διότι οι σταθμοί δεν μπορούν να εγγυηθούν τον αριθμό των τηλεθεατών σε όσους αγοράζουν διαφημίσεις, και τα πάντα στην τηλεόραση μετρώνται με βάση τις θεαματικότητες.

Συνεπώς, η διαφήμιση πρέπει να εφευρεθεί εκ νέου προκειμένου να συνεχιστεί η κερδοφορία, για παράδειγμα μέσω της τοποθέτησης προϊόντων, της διπλής οθόνης, των τηλεπροωθήσεων, της εικονικής διαφήμισης και της διαδραστικής διαφήμισης. Το ίδιο ισχύει και για τη διάρκεια προγράμματος η οποία μπορεί να καλυφθεί από διαφημίσεις. Υπήρξαν επίσης ορισμένες προτάσεις σχετικά με τη διαφήμιση τροφίμων και ποτών υψηλής θερμιδικής αξίας κατά τη διάρκεια προβολής παιδικών προγραμμάτων.

Συνεπώς, δεδομένου ότι εγκρίθηκαν οι θέσεις που είναι λιγότερο ευνοϊκές για τους πολίτες και ότι τα πιο ευάλωτα τμήματα της κοινωνίας δεν έχουν προστατευθεί, δεν υπερψηφίσαμε αυτήν την έκθεση.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η Λίστα του Ιουνίου απορρίπτει την πρόταση της Επιτροπής. Το Συμβούλιο χειρίστηκε αυτό το θέμα τον Νοέμβριο, πριν από την πρώτη ανάγνωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τώρα, τον Δεκέμβριο. Συμφωνήθηκε μια συμβιβαστική θέση, όμως αυτή η συμβιβαστική θέση δεν υποστηρίχθηκε από επτά χώρες, περιλαμβανομένης της Σουηδίας.

Η Σουηδία –και η Λίστα του Ιουνίου– αμφισβητούν τη λεγόμενη αρχή της χώρας προέλευσης, σύμφωνα με την οποία μια τηλεοπτική επιχείρηση οφείλει να τηρεί τους κανόνες που ισχύουν στη χώρα από την οποία εκπέμπει, ανεξαρτήτως της χώρας στην οποία παρακολουθούνται τα προγράμματα, διότι αυτό οδηγεί σε προβλήματα όταν, για παράδειγμα, τα TV 3 και Kanal 5 μεταδίδουν από το Ηνωμένο Βασίλειο, οπότε διέπονται από τη βρετανική και όχι από τη σουηδική νομοθεσία. Η Σουηδία αγωνίζεται στους κόλπους του Συμβουλίου για το δικαίωμα της αποδέκτριας χώρας να λαμβάνει μέτρα κατά τηλεοπτικών επιχειρήσεων οι οποίες εκπέμπουν από διαφορετική χώρα της ΕΕ προκειμένου σκοπίμως να παρακάμπτουν την εθνική νομοθεσία.

Η Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας κατέθεσε μια τροπολογία η οποία αφορά περιπτώσεις στις οποίες ο πάροχος υπηρεσιών μέσων επικοινωνίας έχει εγκατασταθεί στο κράτος μέλος το οποίο έχει τη σχετική δικαιοδοσία «προκειμένου να αποφύγει τους αυστηρότερους κανόνες στα πεδία» που συντονίζει η οδηγία. Θα προτιμούσαμε, όμως, να είχε συζητηθεί περισσότερο το θέμα προκειμένου να καταλήξουμε σε πιο ισχυρή διατύπωση.

Η Σουηδία και η Λίστα του Ιουνίου θεωρούν ότι τόσο οι διαφημίσεις που απευθύνονται σε παιδιά όσο και η εξοικείωση με τα οινοπνευματώδη πρέπει να απαγορεύονται πλήρως.

Προσπαθήσαμε, στο μέτρο του δυνατού, να ψηφίσουμε κατά τρόπο που να βελτιώνεται η οδηγία σύμφωνα με τις ανωτέρω κατευθυντήριες γραμμές.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα κατά στην τελική ψηφοφορία σχετικά με τις τηλεοπτικές μεταδόσεις, καθόσον θεωρώ ότι η έκθεση αυτή σημαίνει ότι τα προγράμματα θα κατακλυστούν από διαφημίσεις.

Λυπούμαι που το Κοινοβούλιο απέρριψε τις προσπάθειες απαγόρευσης των διαφημίσεων ανθυγιεινών τροφίμων κατά τη διάρκεια παιδικών προγραμμάτων.

Η σημερινή ψηφοφορία θα οδηγήσει αναμφίβολα σε επιδείνωση της ποιότητας των τηλεοπτικών προγραμμάτων στην ΕΕ.

  Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της εκδοχής της οδηγίας σχετικά με τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων όπως τροποποιήθηκε από τις συμβιβαστικές τροπολογίες της εισηγήτριας επειδή καθιστούν την οδηγία βιώσιμη και λογική.

Η αρχή της χώρας καταγωγής που περιλαμβάνεται σε αυτήν την οδηγία είναι ύψιστης σημασίας. Θα δίνει τη δυνατότητα στα τηλεοπτικά κανάλια να έχουν την έδρα τους σε κράτος μέλος και να εκπέμπουν τα προγράμματά τους σε όλα τα κράτη μέλη από αυτό το κράτος μέλος.

Επιπλέον, θεωρώ ότι ο συμβιβασμός σχετικά με τη διάθεση προϊόντων είναι βιώσιμος, δεδομένου ότι εγγυάται σε ανεξάρτητους ευρωπαίους παραγωγούς έσοδα, ενώ ταυτόχρονα προστατεύει τους καταναλωτές από οποιεσδήποτε ανάρμοστες υπερβολές και τηρείται μακριά από τα παιδικά προγράμματα.

Σε ό,τι αφορά τις διακοπές για διαφημίσεις, ψήφισα υπέρ διαστημάτων διάρκειας 30 λεπτών επειδή αυτό είναι ρεαλιστικό δεδομένου του μέσου μήκους των τηλεοπτικών προγραμμάτων στην Ευρώπη. Αυτό το διάστημα εγγυάται στα ιδιωτικά κανάλια ένα επαρκές εισόδημα, χάρη στο οποίο αυτά μπορούν να εξακολουθούν να χρηματοδοτούν την παραγωγή προγραμμάτων. Υποστηρίζω την άδεια για μεμονωμένα διαφημιστικά σποτ για τους ίδιους λόγους. Αυστηρότεροι περιορισμοί στη διαφήμιση, όπως προτάθηκαν από την αριστερή πτέρυγα αυτού του Κοινοβουλίου, θα είχαν επιζήμιες συνέπειες για τις ευρωπαϊκές τηλεοπτικές παραγωγές και θα οδηγούσαν σε σημαντική απώλεια εσόδων για τα ιδιωτικά κανάλια, εκτιμώμενα σε περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση και τις τροπολογίες οι οποίες επιτρέπουν στα κράτη μέλη να λαμβάνουν μέτρα προστασίας των ανηλίκων, περιορισμού των ωρών μετάδοσης διαφημίσεων αλκοολούχων ποτών και των διαφημίσεων ανθυγιεινών τροφίμων. Υπερψήφισα επίσης μια τροπολογία η οποία επιτρέπει στα κράτη μέλη να αναλαμβάνουν δράση κατά ιδιοκτητών μέσων ενημέρωσης οι οποίοι μεταφέρουν την έδρα τους σε άλλο κράτος μέλος προκειμένου να παρακάμψουν την εθνική νομοθεσία.

  Mairead McGuinness (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Ως προς την τροπολογία 226, η οποία αφορά έναν κώδικα δεοντολογίας για τις διαφημίσεις τροφίμων που απευθύνονται σε παιδιά, ψήφισα κατά διότι δεν θεωρώ ότι η εν λόγω τροπολογία έχει διατυπωθεί κατά τρόπο αρκετά αυστηρό ώστε να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν τα επείγοντα προβλήματα που οφείλονται στην αύξηση των επιπέδων παχυσαρκίας μεταξύ των παιδιών.

Στήριξα την τροπολογία 170 προκειμένου να καταγραφεί η ανάγκη ελέγχου της προώθησης ανθυγιεινών τροφίμων σε παιδιά.

Όσον αφορά την τροπολογία 169 σχετικά με το αλκοόλ, στηρίζω τις εκκλήσεις για απαγόρευση των διαφημίσεων αλκοολούχων ποτών πριν από τις 21.00, παρά το γεγονός ότι στην Ιρλανδία εφαρμόζουμε έναν ισχυρό εθελοντικό κώδικα σε αυτόν τον τομέα. Η επισκόπηση του πρώτου έτους εφαρμογής του εν λόγω κώδικα θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο του 2007, και αυτό θα μας βοηθήσει να λάβουμε αποφάσεις σχετικά με το επίπεδο αποτελεσματικότητας τέτοιων κωδίκων.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Αντιστεκόμενο στον πειρασμό να ρυθμίσει τα πάντα, να επιβάλει τη βούλησή του στα πάντα και να ελέγξει τα πάντα, το Κοινοβούλιο κατάφερε να συμβάλει θετικά σε αυτήν την πρόταση οδηγίας. Φυσικά, στην αναζήτηση ισορροπιών και συμβιβασμών, ορισμένες σημαντικές παράμετροι παραμελήθηκαν ή ρυθμίστηκαν σε μικρότερο βαθμό. Στην περίπτωση των μη γραμμικών υπηρεσιών, θεωρώ ότι προχωρήσαμε περισσότερο από ό,τι ήταν αναγκαίο στο παρόν στάδιο γνώσης και πείρας σε αυτόν τον τομέα. Επιπλέον, οι λύσεις στις οποίες καταλήξαμε είναι ισορροπημένες παρά τη γνωστή ζέση με την οποία ορισμένοι συνάδελφοι στο Σώμα επιδίδονται σε υπέρμετρη ρύθμιση. Στην περίπτωση των ραδιοφωνικών εκπομπών, ο καταναλωτής γίνεται όλο και πιο ισχυρός. Αυτό είναι θετικό και πρέπει να ληφθεί υπόψη. Ο κανόνας πρέπει να είναι ότι τα δεδομένα πρέπει να καθίστανται σαφή στους καταναλωτές και ότι πρέπει στη συνέχεια να είναι ελεύθεροι να πράξουν ό,τι επιθυμούν.

Συνεπώς, θεωρώ ότι, σε γενικές γραμμές, τα συμφέροντα των καταναλωτών και της βιομηχανίας ελήφθησαν δεόντως υπόψη, γεγονός που δικαιολογεί πλήρως τη θετική ψήφο μου.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της εξαιρετικής έκθεσης της κ. Hieronymi σχετικά με την αναθεώρηση της οδηγίας για την ευρωπαϊκή τηλεόραση χωρίς σύνορα με σκοπό την ένταξη σε αυτήν λαμπρών τεχνολογικών καινοτομιών.

Είμαι ευτυχής που η οδηγία διατηρεί το ανώτατο όριο σχετικά με την ποσόστωση παραγωγής ευρωπαϊκών έργων και την προστασία των ανηλίκων υπό το φως ορισμένων υπερβολών. Η προαγωγή της πολιτισμικής πολυμορφίας και των ευρωπαϊκών αξιών ανοχής σημαίνει επίσης ότι θέτει φραγμό στην υποκίνηση του μίσους, οποιαδήποτε και αν είναι τα μέσα για τη διάδοσή της: η δορυφορική τηλεόραση ή το Διαδίκτυο. Αυτός είναι ο λόγος που υποστήριξα τις τροπολογίες που συστήνουν την επέκταση του «φιλτραρίσματος» σε «μη γραμμικές» υπηρεσίες: αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος, στο μέλλον, για την πρόληψη εκπομπής προγραμμάτων που δικαιολογούν την τρομοκρατία στο ευρωπαϊκό έδαφος.

Τέλος, επιδοκιμάζω την αποφασιστικά σύγχρονη ψήφο που έδωσε σήμερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο αναγνωρίζει τη σημαντική συμβολή της διαφήμισης στη δημιουργία ποιοτικών ανεξάρτητων έργων και της ψυχαγωγικής τηλεόρασης που ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των Ευρωπαίων. Θα επισημάνω επίσης ότι τα εμπορικά κανάλια είναι αυτά που δίνουν το παράδειγμα: με πλέον του 30% των προγραμμάτων να ανατίθενται σε ανεξάρτητους παραγωγούς, όχι μόνον ανταποκρίνονται ευρέως στην ποσόστωση του 10% που ορίζει η οδηγία, αλλά, κυρίως, δαπανούν τα διπλάσια από τους ανταγωνιστές τους του δημόσιου τομέα.

  Peter Skinner (PSE), γραπτώς. – (EN) Αντικείμενο αυτής της οδηγίας είναι, μεταξύ άλλων, οι τηλεοπτικές διαφημίσεις προϊόντων καπνού και αλκοόλ. Ωστόσο, η τηλεπροώθηση αυτών των προϊόντων αντιμετωπίστηκε διαφορετικά στη σημερινή ψηφοφορία. Ψήφισα υπέρ της απαγόρευσης των διαφημίσεων καπνού μέσω της τηλεόρασης και του περιορισμού της διαφήμισης του αλκοόλ. Παρότι, όμως, ο καπνός απαγορεύτηκε, δεν συγκεντρώθηκαν αρκετές ψήφοι για το αλκοόλ. Ενόψει της δυστυχίας που προκαλεί το αλκοόλ στη ζωή πολλών οικογενειών στο σύνολο της ΕΕ, καθώς και συναφών προβλημάτων υγείας, θεωρώ μη ικανοποιητικό αυτό το αποτέλεσμα. Ειδικότερα, πρέπει να προστατέψουμε τους νέους από την έκθεση σε προτροπές για κατανάλωση αλκοόλ.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Στην τηλεοπτική βιομηχανία βρίσκονται σε εξέλιξη τεράστιες αλλαγές· κατ’ αυτήν, λοιπόν, την έννοια, η πλήρης αναθεώρηση της οδηγίας «τηλεόραση χωρίς σύνορα» είναι θετική. Η διάκριση που γίνεται μεταξύ γραμμικών (παραδοσιακή τηλεόραση, Διαδίκτυο, κινητή τηλεφωνία) και μη γραμμικών –κατ’ αίτηση δηλαδή– υπηρεσιών μάς υποχρεώνει να θεσπίσουμε βασικούς κανόνες προστασίας για νέους, προκειμένου να αποτραπούν η πρόκληση ρατσιστικού μίσους ή οι παράνομες διαφημίσεις. Το κείμενο, στη μορφή που έχει εγκριθεί, περιλαμβάνει και θετικά και αρνητικά στοιχεία. Τα θετικά είναι, μεταξύ άλλων, μια ρύθμιση σχετικά με την αναμετάδοση σύντομων αποσπασμάτων από αθλητικούς αγώνες ή άλλες εκδηλώσεις. Η πρόταση θέσπισης ελάχιστου χρόνου κατά τη διάρκεια του οποίου να μην μπορούν να διακοπούν τα προγράμματα από διαφημίσεις (45 λεπτά) είναι επίσης δικαιολογημένη.

Η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία εκφράζει τη λύπη της διότι η πρόταση περιορισμού των διαφημιστικών διαλειμμάτων σε τρία, το πολύ, ανά ώρα δεν κατέστη δυνατό να εγκριθεί, καθώς και διότι η τοποθέτηση προϊόντων καλύπτεται από πέπλο αοριστίας. Η σχετική απόφαση επαφίεται στα κράτη μέλη. Το όριο μεταξύ «τοποθέτησης προϊόντων» και «παροχής διευκολύνσεων στην παραγωγή» είναι πολύ λεπτό, πράγμα που καθιστά αναπόφευκτες την αβεβαιότητα και τις διενέξεις. Επιπλέον, οι Πράσινοι εκφράζουν τη λύπη τους διότι αποδυναμώθηκε πλήρως η πρόταση περιορισμού των διαφημίσεων ανθυγιεινών τροφίμων κατά τη διάρκεια παιδικών προγραμμάτων. Είναι επίσης ατυχές το γεγονός ότι οι αναφορές στην πολυφωνία και την πρόληψη της συγκέντρωσης μέσων ενημέρωσης περιλαμβάνονται μόνο στις αιτιολογικές σκέψεις και όχι στα άρθρα.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. – (EN) Η υγεία των παιδιών στην Ευρώπη πρέπει να είναι ένα από τα κύρια μελήματά μας. Συνεπώς, η εμπορική προώθηση τροφίμων που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε λίπη, ζάχαρη και αλάτι σε παιδιά υπονομεύει τις προσπάθειες καταπολέμησης της παιδικής παχυσαρκίας, ενός προβλήματος που αντιμετωπίζει ένα στα πέντε παιδιά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτές οι μορφές εμπορικής προώθησης δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο την προσπάθεια των γονιών να ενθαρρύνουν την υγιεινή διατροφή: ο περιορισμός τους είναι, συνεπώς, επιβεβλημένος για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.

Επιπλέον, οι ευρωπαίοι υπουργοί (τον Νοέμβριο) και η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων του ΕΚ (την περασμένη εβδομάδα) ενέκριναν την έκκληση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τη θέσπιση αυστηρής νομοθεσίας σε αυτόν τον τομέα. Ως νομοθέτες, οφείλουμε να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να προστατεύσουμε την υγεία των παιδιών και να απαγορεύσουμε τη διαφήμιση τέτοιων ανθυγιεινών προϊόντων σε παιδιά.

Επίσης, στηρίζω πλήρως την τροπολογία βάσει της οποίας πρέπει να απαγορεύεται η διαφήμιση οινοπνευματωδών μετά τις 21.00.

Με ιδιαίτερη λύπη διαπίστωσα ότι η σημερινή ψηφοφορία δεν προστατεύει επαρκώς την υγεία των παιδιών.

  Marc Tarabella (PSE), γραπτώς. – (FR) Αποφάσισα να ψηφίσω υπέρ της έκθεσης Hieronymi διότι αυτή περιλαμβάνει πολλές προόδους στον τομέα της τηλεοπτικής μετάδοσης.

Χαιρετίζω, μεταξύ άλλων, την έγκριση της τροπολογίας 227 που απαγορεύει την τοποθέτηση προϊόντων στα ειδησεογραφικά προγράμματα και τα προγράμματα με θέματα επικαιρότητας, τα πολιτικά προγράμματα, τα παιδικά προγράμματα, τα ντοκιμαντέρ και τα συμβουλευτικά προγράμματα, και την επιτρέπει υπό αυστηρές προϋποθέσεις στα κινηματογραφικά έργα, τις τηλεοπτικές ταινίες, τα τηλεοπτικά σήριαλ και τις αθλητικές εκπομπές.

Έχω, ωστόσο, να διατυπώσω δύο σημαντικές επικρίσεις για αυτήν την έκθεση. Λυπάμαι για το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο ψήφισε με διαφορά μίας ψήφου υπέρ του να διακόπτεται η μετάδοση ταινιών που γίνονται για την τηλεόραση, κινηματογραφικών έργων, παιδικών προγραμμάτων και ειδησεογραφικών προγραμμάτων και προγραμμάτων με θέματα επικαιρότητας με διαφημιστικά διαλείμματα κάθε 30 λεπτά αντί των 45 λεπτών, όπως είχε ψηφιστεί στην Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας.

Επιπλέον, λυπάμαι για την ψήφο επί της τροπολογίας 221 σχετικά με εξαιρέσεις από την αρχή της χώρας προέλευσης, η οποία επιτρέπει στα κράτη μέλη να εγκρίνουν λεπτομερέστερους ή αυστηρότερους κανόνες· αυτή η τροπολογία αποτελεί κίνδυνο στην πολιτισμική πολυμορφία, μια αρχή που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει καθήκον να προστατεύει.

Έκθεση Bachelot-Narquin (A6-0385/2006)

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η παγκοσμιοποίηση –που είναι το προκείμενο– συμβαίνει είτε το θέλουμε είτε όχι και συνοδεύεται από το άνοιγμα των αγορών, τον διεθνή ανταγωνισμό, την οικονομική ανάπτυξη, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά –δυστυχώς– και από απώλεια θέσεων εργασίας στους λιγότερο ανταγωνιστικούς τομείς.

Ωστόσο, ενόψει της ανάγκης να εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες που προσφέρει η παγκοσμιοποίηση και να υποστηρίξουμε όσους εργαζομένους πλήττονται από αυτήν, η σύσταση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής είναι κάτι πολύ θετικό. Όμως, η αντιπροσωπεία του Λαϊκού Κόμματος της Αυστρίας, γνωρίζοντας τη δομή και το μέγεθος των αυστριακών επιχειρήσεων, ζήτησε να γίνει μια αλλαγή: να ενεργοποιείται το ταμείο ήδη από τις 500 και όχι από τις 1 000 απολύσεις και να χορηγεί τους ανάλογους πόρους.

Θεωρούμε θετικά όλα τα άλλα μέτρα, από τις μικροπιστώσεις ως την εκπαίδευση, και ως εκ τούτου υποστηρίζουμε συνολικά την έκθεση.

  Carlo Fatuzzo (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ που μου δώσατε τον λόγο για δεύτερη φορά στη συζήτηση για αυτό το σημαντικό έγγραφο της κ. Bachelot, με το οποίο ορθώς επιδιώκεται η προστασία των ευρωπαίων πολιτών από τα προβλήματα της παγκοσμιοποίησης.

Ψήφισα υπέρ της έκθεσης ελπίζοντας ότι, λόγω της παγκοσμιοποίησης, εκτός από την οικονομική και χρηματική βοήθεια θα υπάρχει και βοήθεια πολιτιστικού χαρακτήρα. Πιστεύω εν ολίγοις πως είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η παγκοσμιοποίηση σημαίνει παράλληλα έναν ενιαίο κόσμο, και συνεπώς θέλω να πω στους ηλικιωμένους ότι πρέπει να αντιληφθούν πως δεν ζουν μόνο σε ένα εθνικά κυρίαρχο κράτος, αλλά και σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, όπου όλοι οι ηλικιωμένοι, αλλά και οι νέοι, έχουν ανάγκη από κάτι.

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. – (SV) Ο αυξημένος ανταγωνισμός μεταξύ επιχειρήσεων και οι αυξημένες ευκαιρίες για νέα, φθηνότερα και καλύτερα προϊόντα για τους καταναλωτές που επιφέρει η παγκοσμιοποίηση συνοδεύονται από νέες απαιτήσεις όσον αφορά την ευελιξία, τον νέο τρόπο σκέψης και την προσαρμοστικότητα.

Μόνο αν προσπαθήσουμε να βελτιωθούμε και να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί και ταχύτεροι θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις νέες απαιτήσεις και τις ευκαιρίες της παγκοσμιοποίησης. Το Ταμείο για την Παγκοσμιοποίηση που έχει ήδη δημιουργηθεί θα οδηγήσει στα αντίθετα αποτελέσματα. Θα εμποδίζει την αναζωογόνηση και θα καθυστερεί την προσαρμογή, χωρίς να επιτρέπει την εκμετάλλευση των ευκαιριών που προσφέρει η παγκοσμιοποίηση.

  Emanuel Jardim Fernandes (PSE), γραπτώς. – (PT) Αναμφίβολα, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) θα είναι ένα αξιόλογο χρηματοδοτικό μέσο το οποίο θα καθιστά δυνατή την αντίδραση σε ευρωπαϊκό επίπεδο σε απώλειες θέσεων απασχόλησης οι οποίες προκαλούνται λόγω του ανοίγματος των αγορών και των αυξημένων πιέσεων του διεθνούς ανταγωνισμού. Οι απολύσεις είναι μία από τις βασικές αρνητικές συνέπειες του φαινομένου της (οικονομικής) παγκοσμιοποίησης, παράλληλα με τα αναγνωρισμένα οφέλη.

Είμαι, ωστόσο, βαθύτατα απογοητευμένος διότι σκοπός της δημιουργίας του ΕΤΠ, με βάση τους όρους της πρότασης της Επιτροπής, είναι να επιτραπεί στην Κοινότητα να προσφέρει στήριξη για την αποκατάσταση των θέσεων απασχόλησης εργαζομένων οι οποίοι έμειναν άνεργοι λόγω σημαντικών διαρθρωτικών αλλαγών του παγκοσμίου εμπορίου. Αυτή η προσέγγιση αποκαλύπτει την παρανόηση του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης. Παραβλέπεται το γεγονός ότι, εκτός της ελευθέρωσης του παγκοσμίου εμπορίου, η ελευθερία κυκλοφορίας του κεφαλαίου και η απορρύθμιση της αγοράς, που είναι επίσης κινητήριες δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης, μπορούν επίσης να αποτελούν αιτίες για την απώλεια θέσεων απασχόλησης που αποδίδονται στην παγκοσμιοποίηση. Σε αυτό το πλαίσιο, κατέθεσα αρκετές τροπολογίες επί της πρότασης, στο πνεύμα της γνωμοδότησης της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, για την οποία υπεύθυνη ήταν η κ. Madeira.

Παρόλο που στην υπό εξέταση έκθεση διατηρείται το εύρος εφαρμογής του ΕΤΠ, περιλαμβάνονται επίσης ορισμένες τροπολογίες στην πρόταση της Επιτροπής οι οποίες την βελτιώνουν σημαντικά, προσθέτουν στοιχεία και την καθιστούν σαφέστερη. Συνεπώς, ψήφισα υπέρ.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Είμαστε πολύ απογοητευμένοι από την απόρριψη των προτάσεων τις οποίες καταθέσαμε με σκοπό να βελτιωθούν τα κριτήρια επιλογής και ειδικότερα να καταστεί δυνατή η χορήγηση ενίσχυσης σε περιπτώσεις μετεγκαταστάσεων εκτός της ΕΕ. Αυτό μπορεί να προκαλέσει αισθήματα αδικίας μεταξύ των εργαζομένων που έχουν μείνει άνεργοι εξαιτίας κάποιας μετεγκατάστασης ή αναδιάρθρωσης εντός της ΕΕ.

Η απόρριψη των προτάσεών μας κατέστησε σαφέστερο το γεγονός ότι, με τη δημιουργία αυτού του ταμείου, η ΕΕ προσπαθεί να δημιουργήσει στους εργαζόμενους την εντύπωση ότι ενδιαφέρεται να καταπολεμήσει τις αρνητικές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα συμβολικό μέτρο το οποίο δεν προσφέρει λύσεις. Ο προϋπολογισμός του είναι περιορισμένος και τα κριτήρια επιλεξιμότητας αυστηρά.

Η Επιτροπή εκτιμά ότι περίπου 35 000 έως 50 000 εργαζόμενοι θα μπορέσουν να ωφεληθούν από το ταμείο· όμως, μόνο το 2005, ο αριθμός των εργαζομένων που απολύθηκαν λόγω αναδιαρθρώσεων ξεπέρασε τους 570 000, ενώ οι περισσότερες απολύσεις οφείλονταν σε μετεγκαταστάσεις εντός της ΕΕ, οι οποίες δεν είναι επιλέξιμες.

Συνεπώς, απείχαμε από την τελική ψηφοφορία.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Διστάζω ως προς την επιλογή του κατάλληλου όρου με τον οποίο θα περιγράψω την έκθεση της κ. Bachelot-Narquin σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση.

Δημαγωγική; Ναι, διότι πίσω από έναν ελκυστικό τίτλο που υπονοεί ότι οι Βρυξέλλες θα σπεύσουν σε βοήθεια των οικονομικών και κοινωνικών θυμάτων της ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης, διαπιστώνει κανείς μια πιο γήινη πραγματικότητα: τα κριτήρια και οι μέθοδοι χορήγησης αυτού του ταμείου εγείρουν τον φόβο ότι αυτό δεν θα καταλήξει ούτε στους εργαζόμενους ούτε στην αγορά εργασίας που το έχουν ανάγκη. Ενδέχεται ακόμη και να ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις στη χρήση στρατηγικών παράκαμψης ή στην αναζήτηση ανέλπιστων κερδών.

Περιττή; Αναμφίβολα, όπως είναι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο.

Κυνική; Βεβαίως, στον βαθμό που η Επιτροπή κάνει ότι συμβάλλει στον περιορισμό των συνεπειών των δικών της διεθνών οικονομικών και εμπορικών πολιτικών. Θα ήταν λιγότερο δαπανηρό για αυτήν να συμβιβάσει αυτές τις πολιτικές προς όφελος των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και των ευρωπαίων εργαζομένων.

Ωστόσο, η έκθεση δεν είναι άχρηστη για όλους, και είναι σίγουρα πολύ χρήσιμη όσον αφορά την προπαγάνδα των Βρυξελλών. Το άρθρο 9 του κανονισμού, περαιτέρω ενισχυμένο με την τροπολογία 38 της κ. Bachelot-Narquin, όντως ορίζει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να καθιστούν ευρέως γνωστό ότι η Επιτροπή είναι αυτή που πληρώνει. Ωσάν αυτά τα χρήματα να μην προέρχονται από τους προϋπολογισμούς των κρατών μελών, δηλαδή από τις τσέπες των ίδιων των Ευρωπαίων!

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Επικρίνουμε έντονα το σκεπτικό στο οποίο στηρίζεται η δημιουργία ενός Ταμείου για την Παγκοσμιοποίηση. Καταρχάς, η πρόταση ξεκινά από την παραδοχή ότι η ίδια η παγκοσμιοποίηση αποτελεί πρόβλημα. Κατά τη γνώμη μας, η παγκοσμιοποίηση αποτελεί, απεναντίας, μια ευκαιρία, ιδίως για τις φτωχές, αναπτυσσόμενες χώρες, με την προϋπόθεση ότι σημαντικοί οικονομικοί παράγοντες, όπως η ΕΕ και οι ΗΠΑ, θα μεταβάλουν τις θέσεις τους σχετικά με τις πολιτικές εμπορικού προστατευτισμού που εφαρμόζουν στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.

Τα κράτη μέλη της ΕΕ είναι ικανά να λαμβάνουν εθνικά μέτρα στήριξης των τομέων οι οποίοι θεωρούν ότι χρήζουν οικονομικής ενίσχυσης. Ένα ειδικό κοινοτικό ταμείο θα καθιστούσε βέβαιη την αυθαιρεσία, την αναποτελεσματικότητα, τη γραφειοκρατία και την άσκοπη σπατάλη. Πώς θα μπορεί να αποφασίσει η Επιτροπή αν η παγκοσμιοποίηση είχε αρνητικό αντίκτυπο σε έναν συγκεκριμένο τομέα; Καταψηφίσαμε αυτήν την έκθεση με βάση τις απόψεις που εκτέθηκαν ανωτέρω.

  Ambroise Guellec (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Με ένα μέγιστο ποσό της τάξεως των 500 εκατομμυρίων ευρώ που διατίθεται σε αυτό ετησίως, αυτό το ευρωπαϊκό ταμείο προορίζεται να αμβλύνει το κτύπημα της παγκοσμιοποίησης για τους εργαζόμενους που πλήττονται από την αναδιάρθρωση.

Αυτή δεν είναι μια νέα μορφή βοήθειας για τις επιχειρήσεις, αλλά πρόσθετη βοήθεια που στοχεύει να βοηθήσει στην εύρεση νέας εργασίας τους εργαζόμενους που έχουν απολυθεί συνεπεία των μεταβολών στο παγκόσμιο εμπόριο.

Το ταμείο θα συσταθεί με τρεις προϋποθέσεις: να υπάρχουν τουλάχιστον 1 000 απολύσεις· να έχουν σοβαρή επίπτωση στην απασχόληση και την τοπική οικονομία· και να συνδέονται με διατάραξη του παγκόσμιου εμπορίου. Το ταμείο μπορεί, κατά συνέπεια, να χρησιμοποιηθεί μόνο σε περίπτωση «μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών στη μορφή του παγκόσμιου εμπορίου που προκαλούν σοβαρή οικονομική αναστάτωση», όπως μια μεγάλη αύξηση στις εισαγωγές, μια βαθμιαία υποχώρηση στο μερίδιο αγοράς της ΕΕ σε έναν τομέα, ή μια μετεγκατάσταση εταιρείας σε τρίτη χώρα.

Χαιρετίζω την έγκριση του Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα στους Ευρωπαίους να λαμβάνουν απαντήσεις στις ανησυχίες τους σχετικά με τις αρνητικές συνέπειες της παγκοσμιοποίησης και θα βοηθήσει στη δημιουργία μεγαλύτερης οικονομικής και κοινωνικής συνοχής εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Carl Lang (NI), γραπτώς. – (FR) Αντίθετα με την εισηγήτρια, δεν πιστεύω ότι η παγκοσμιοποίηση είναι μια ευκαιρία για τη Γαλλία και την Ευρώπη. Άλλο πράγμα είναι τα οικονομικά κέρδη των πολυεθνικών και άλλο πράγμα τα οικονομικά και κοινωνικά κέρδη ως προς την απασχόληση και την προστασία του βιομηχανικού ιστού της Ευρώπης.

Η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, συγκαλυμμένο ως επιθυμία αντιστάθμισης για τις μετεγκαταστάσεις, θα είναι απλά ένα ακόμη γραφειοκρατικό και δημαγωγικό εργαλείο. Αν οι φιλοευρωπαίοι ήθελαν να είναι πιο αποτελεσματικοί και ειλικρινείς με τον εαυτό τους, θα σκέφτονταν αντίθετα τη βελτίωση και την ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου.

Εγώ, από την πλευρά μου, πιστεύω ότι μόνο η εφαρμογή της προτίμησης και της εθνικής και κοινοτικής προστασίας μπορεί να σώσει τις θέσεις εργασίας μας με τον επανακαθορισμό θεμιτών κανόνων παγκόσμιου εμπορίου.

Αυτό το Ταμείο Προσαρμογής είναι, επιπλέον, απαράδεκτο, πολύ δε περισσότερο επειδή στοχεύει στην υπονόμευση του έργου των κρατών μελών, θεωρώντας ότι οι προσπάθειες για την προαγωγή της αλληλεγγύης θα μπορούσαν να γίνονται μόνο σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι πλέον σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο.

Τα οικονομικά αναλγητικά αυτού του είδους δεν θα απαλύνουν το κοινωνικό άλγος του λαού μας. Η μέρα που θα ζητήσει εξηγήσεις πλησιάζει.

  Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν ότι αυτό το Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση είναι εντελώς περιττό, αν όχι αντιπαραγωγικό: είναι το πρωτότυπο μιας κακής «καλής ιδέας», όμως άπαξ και μια τέτοια ιδέα ξεκινήσει, είναι δύσκολο να την σταματήσει κανείς.

Έχουμε διαρθρωτικά ταμεία, έχουμε το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και άλλα ταμεία που λειτουργούν και είναι τέλεια εξοπλισμένα για να απαντούν στις προκλήσεις και τις συνέπειες της αναδιάρθρωσης, η οποία συνδέεται με την μετεγκατάσταση, η οποία με τη σειρά της μπορούμε να πούμε ότι συνδέεται με την παγκοσμιοποίηση.

Αυτό που είναι εντελώς παράλογο είναι ότι ορισμένες τροπολογίες προτείνουν την ανάθεση στόχων σε αυτό το ταμείο οι οποίοι δεν θα συμβάλουν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και οι οποίοι δεν είναι επιτεύξιμοι στο πλαίσιο αυτού του ταμείου.

Γνωρίζω ότι οποιαδήποτε αντίθεση σε αυτό το ταμείο μπορεί να ερμηνευθεί ως έλλειψη ευαισθησίας στις αρνητικές συνέπειες των μετεγκαταστάσεων που συνδέονται με την παγκοσμιοποίηση. Αυτή η ερμηνεία είναι αδικαιολόγητη, τέτοια συναίσθηση έχουμε όσον αφορά τους φόβους των Ευρωπαίων σχετικά με την παγκοσμιοποίηση. Θέλουμε να διορθώσουμε την κατάσταση με εποικοδομητικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και όχι με ένα ταμείο που προσφέρει τέλεια προσχήματα στις επιχειρήσεις και τις αφήνει με καθαρή συνείδηση. Το ταμείο στην πραγματικότητα τις ενθαρρύνει έμμεσα να μετεγκατασταθούν αφού δεν θα ανησυχούν πλέον για τις αρνητικές συνέπειες για την απασχόληση στην ΕΕ.

  Thomas Mann (PPE-DE), γραπτώς. (DE) Μόλις καταψήφισα το Ταμείο για την Παγκοσμιοποίηση. Η προσέγγισή του, δηλαδή η υποστήριξη εργαζομένων που έχασαν τη θέση τους εξαιτίας διεθνών μετεγκαταστάσεων επιχειρήσεων, με τη βοήθεια κατάρτισης και μέτρων επανένταξης, είναι σωστή, αλλά ο τρόπος εφαρμογής του δεν είναι ικανοποιητικός.

Το ταμείο αντιμετωπίζει με εσφαλμένο τρόπο την κατάσταση, διότι ασχολείται περισσότερο με τα συμπτώματα παρά με τα αίτια των απολύσεων. Οι διαδικασίες έγκρισης είναι υπερβολικά πολύπλοκες και η μεγάλη γραφειοκρατία προξενεί σημαντικές δαπάνες.

Πρώτα από όλα, ωστόσο, η άρνηση μείωσης του ορίου από τις 1 000 στις 500 απολύσεις σημαίνει πως είναι άχρηστο για τις ΜΜΕ. Επιπροσθέτως, όταν απολύονται λιγότεροι από 1 000 εργαζόμενοι, καταβάλλεται μόνο το 15% των πόρων αντί για το 20% που ζητάμε. Χρήση του ταμείου μπορεί να γίνει όταν ένα κράτος μέλος δηλώσει 1 000 απολύσεις στις ΜΜΕ του μέσα σε διάστημα 9 μηνών, ενώ η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων είχε ζητήσει διάστημα 12 μηνών.

Όταν θα τελειώσουν τα χρήματα –το μέγιστο ποσό είναι 500 εκατ. ευρώ ετησίως– οι αποδέκτες θα απογοητευθούν οικτρά. Αν η ΕΕ δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες, αλλά δεν τηρεί τις υποσχέσεις της, οι πολίτες θα απογοητευθούν. Οι συνάδελφοί μου της ομάδας της CDU/CSU στο ΕΚ συμμερίζονται την άποψή μου.

  Mary Lou McDonald (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Παρότι στηρίζουμε με ιδιαίτερη θέρμη μέτρα βελτίωσης της κατάστασης των εργαζομένων που απολύονται λόγω των μετεγκαταστάσεων επιχειρήσεων, θεωρούμε ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα.

Οι πόροι που διατίθενται είναι τελείως ανεπαρκείς, καθώς χορηγούνται σε λιγότερο από το 10% των εργαζομένων που μένουν άνεργοι λόγω δραστηριοτήτων αναδιάρθρωσης. Οι αναδιαρθρώσεις και απολύσεις από ΜΜΕ σε μικρότερα κράτη μέλη, οι οποίες έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην εθνική, περιφερειακή και τοπική οικονομία, θα ωφεληθούν ελάχιστα από το εν λόγω ταμείο.

Χαιρετίζουμε το γεγονός ότι ορισμένοι εργαζόμενοι που έχασαν τις θέσεις εργασίας τους σε μεγάλες επιχειρήσεις θα έχουν πρόσβαση σε αυτό το ταμείο, ενώ καλούμε τις εν λόγω επιχειρήσεις να διαπραγματευτούν σοβαρά με τους εκπροσώπους των εργαζομένων και να μην χρησιμοποιήσουν την ύπαρξη του ταμείου ως πρόφαση για να μην εκπληρώνουν τις κοινωνικές τους υποχρεώσεις.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Tο «Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στη Παγκοσμιοποίηση» αποτελεί ένα ταμείο ελεημοσύνης που καταβάλλεται εφάπαξ στοχεύοντας στον αποπροσανατολισμό και την εξαπάτηση των εργαζομένων.

Στόχος του είναι δήθεν η βοήθεια και αλληλεγγύη στους απολυμένους εργαζόμενους μιας περιοχής που πλήττεται από μετεγκατάσταση επιχειρήσεων, όπου δηλαδή το κεφάλαιο επιδιώκει την μεγιστοποίηση των κερδών του μεταφερόμενο σε χώρες, όπου η τιμή της εργατικής δύναμης είναι χαμηλότερη.

Τα κριτήρια που θέτει ο Κανονισμός για την εφαρμογή του είναι τόσο στενά, ώστε ελάχιστος αριθμός εργαζομένων θα το δικαιούνται, αφού καταβάλλεται σε περιοχές, όπου λόγω της μετεγκατάστασης επιχειρήσεων υπάρχουν τουλάχιστον 1000 απολύσεις σε μία επιχείρηση ή τουλάχιστον 1000 απολύσεις σε ένα 6μηνο (ή 12μηνο όπως προτείνει η Έκθεση της επιτροπής), που αντιπροσωπεύουν το 1% της απασχόλησης στην περιφέρεια.

Ζητείται μόνο με αίτηση της κυβέρνησης κράτους-μέλους και όχι των εργαζομένων ή των συνδικαλιστικών οργανώσεών τους και καταβάλλεται μόνο από τη κυβέρνηση. Έτσι, οι εργαζόμενοι βρίσκονται στο έλεος της κάθε κυβέρνησης, που μπορεί να το χρησιμοποιεί επιλεκτικά και σαν μέσο άσκησης πίεσης και εκβιασμών στους εργαζόμενους, αλλά και σαν μέσο χειραγώγησης συνειδήσεων και εκτόνωσης της αγανάκτησης των εργαζομένων.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η Ευρώπη θα παράσχει στήριξη στα θύματα των εταιρικών μετεγκαταστάσεων. Από την 1η Ιανουαρίου, το Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση θα δίνει τη δυνατότητα χορήγησης έως 500 εκατομμύρια ευρώ ετησίως σε εργαζόμενους που έπεσαν θύματα διεθνών αναδιαρθρώσεων. Αυτοί οι εργαζόμενοι θα μπορούν να βασίζονται στην Ένωση για να γίνει πιο εύκολη, ή μάλλον λιγότερο δύσκολη, η εκ νέου κατάρτισή τους. Εξατομικευμένη κατάρτιση, μικροπιστώσεις, ενίσχυση στην κινητικότητα: πρόκειται σαφώς για παροχή βοήθειας σε εργαζόμενους, όχι σε επιχειρήσεις.

Ένα ερώτημα βρίσκεται προφανώς στο μυαλό όλων: οι εργαζόμενοι της VW Forest θα μπορούν να βασιστούν σε αυτήν την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη;

Τα κριτήρια πρόσβασης στο ταμείο είναι αυστηρά: οι απολύσεις πρέπει να αφορούν τουλάχιστον 1 000 άτομα, περιλαμβανομένων των υπεργολάβων, και πρέπει να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην τοπική οικονομία. Κυρίως, ωστόσο, οι βελγικές αρχές οφείλουν να έχουν τη δυνατότητα να αποδείξουν ότι η αναδιάρθρωση είναι το αποτέλεσμα «διαρθρωτικών αλλαγών στις τάσεις του παγκόσμιου εμπορίου», και αυτό δεν είναι δεδομένο! Η Ένωση είναι εδώ αντιμέτωπη με καθαρή περίπτωση κοινωνικού ανταγωνισμού εντός της επικράτειάς της, και εναπόκειται στην Επιτροπή να επιδείξει ευελιξία κατά την εξέταση των κριτηρίων.

Η εικόνα της Ευρώπης και η αντίληψη που έχουμε για την αλληλεγγύη σε επίπεδο ΕΕ διακυβεύονται!

  Tokia Saïfi (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του συμβιβασμού που διέπει τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ). Η παγκοσμιοποίηση είναι μια πραγματικότητα που μπορεί να είναι επωφελής όταν είναι θεμιτή και δίκαιη.

Ωστόσο, όταν η παγκοσμιοποίηση έχει αρνητικές συνέπειες για τους εργαζόμενους, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καθήκον, για λόγους αλληλεγγύης, να αμβλύνει τις συνέπειες των αλλαγών στη διάρθρωση του παγκόσμιου εμπορίου. Αυτό το ταμείο, το οποίο ανέρχεται σε 500 εκατομμύρια ευρώ, δεν θα χρησιμεύει για τις αναδιαρθρώσεις των εταιρειών αλλά για να ενισχύει τους εργαζόμενους που έχουν απολυθεί, ιδιαίτερα δε στις προσπάθειές τους να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας.

Το ΕΤΠ είναι ένα σημαντικό μέσο διότι βοηθά να δείξουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση λαμβάνει πλήρως υπόψη τις κοινωνικές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης και δεν αδιαφορεί για την τύχη των εργαζομένων. Ήταν το 2005 όταν, με τη διαπίστωση των επιπτώσεων της ελευθέρωσης και του ανταγωνισμού στον κλάδο της υφαντουργίας και της ένδυσης, και ιδιαίτερα στους εργαζόμενούς του, γεννήθηκε η ιδέα ενός τέτοιου ταμείου. Το 2007, δηλαδή μόνο δύο χρόνια αργότερα, αυτό το ταμείο αρχίζει να αποδίδει και ανταποκρίνεται πραγματικά στις προσδοκίες των απολυμένων εργαζόμενων. Ναι, η Ευρώπη μπορεί να συμπαρίσταται στους πολίτες της, και σήμερα το αποδεικνύει!

  Olle Schmidt (ALDE), γραπτώς. – (SV) Θεωρώ ότι ο αντίκτυπος της παγκοσμιοποίησης στην παγκόσμια ανάπτυξη είναι θετικός και μας έχει βοηθήσει πολύ. Σήμερα ψηφίσαμε σχετικά με μια έκθεση για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ταμείου το οποίο θα επιδιώκει προσαρμογές ενόψει των αποτελεσμάτων της παγκοσμιοποίησης. Η έκθεση περιλαμβάνει μια σειρά επικριτικών δηλώσεων σχετικά με τα εν λόγω αποτελέσματα. Ο ανασχηματισμός του διεθνούς εμπορίου δεν επέφερε σε καμία περίπτωση τα αρνητικά αποτελέσματα που θα ήθελαν να πιστέψουμε οι συντάκτες της έκθεσης.

Η άποψή μου για την παγκοσμιοποίηση, και τη μεγαλύτερη ανταλλαγή ανθρώπων, προϊόντων, υπηρεσιών και κεφαλαίων που την συνοδεύει, είναι θετική. Θεωρώ ότι αξίζει να κοπιάσουμε για έναν κόσμο με ανοικτά σύνορα στον οποίο η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι οι αξίες που διέπουν τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και των χωρών. Η παγκοσμιοποίηση έχει δημιουργήσει, και συνεχίζει να δημιουργεί, τεράστιες ευκαιρίες απελευθέρωσης των λαών από τα δεσμά της τυραννίας και της ακραίας φτώχειας, ενίσχυσης της ευημερίας και διαμόρφωσης καλύτερων συνθηκών για την ανάπτυξη της δημοκρατίας. Συνεπώς, επέλεξα να καταψηφίσω σήμερα αυτήν την έκθεση.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Δεδομένου ότι φαινόμενα όπως οι μαζικές απολύσεις εξαιτίας του κλεισίματος επιχειρήσεων, εκτεταμένης αναδιάρθρωσης στο εσωτερικό τομέων οι οποίοι είναι ευάλωτοι στην παγκοσμιοποίηση, καθώς και μικρότερης κλίμακας συλλογικές απολύσεις λόγω διαρθρωτικών αλλαγών του διεθνούς εμπορίου, έχουν σοβαρό αντίκτυπο στις τοπικές αγορές εργασίας, η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση είναι θετική. Σε αντίθεση με άλλα διαρθρωτικά ταμεία, το Ταμείο για την Παγκοσμιοποίηση επιτρέπει στα κράτη μέλη να αντιδρούν με ταχύτητα και αμεσότητα σε καταστάσεις κοινωνικοοικονομικής έκτακτης ανάγκης, επιτρέποντας στους πληγέντες εργαζόμενους, μετά την απόλυσή τους, να εντάσσονται εκ νέου στην αγορά εργασίας. Είναι επίσης θετικό το γεγονός ότι τα κράτη μέλη προσφέρουν το 50% της χρηματοδότησης και ότι η ενίσχυση από το εν λόγω ταμείο συμβάλλει, αλλά δεν υποκαθιστά αυτές τις προσπάθειες.

Χαίρομαι επίσης διότι το Συμβούλιο και η Επιτροπή αποδέχονται την ιδέα των μικροδανείων ως ενεργού μέτρου για την αγορά εργασίας. Ένα εξίσου θετικό στοιχείο είναι ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι δεν υποχρεώνονται πλέον να εργάζονται περισσότερο για χαμηλότερες αποδοχές, αλλά τους προσφέρονται οικονομικά κίνητρα προκειμένου να παραμείνουν στην αγορά εργασίας.

Το γεγονός, τέλος, ότι το ταμείο είναι διαρθρωμένο κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι συνεισφορές να μην μπορούν να παροχετευτούν σε «άλλους φορείς», αλλά ενισχύουν απευθείας τους εργαζόμενους δεν μπορεί παρά να χρησιμεύσει ως υπόδειγμα για άλλα διαρθρωτικά ταμεία.

  Bernadette Vergnaud (PSE), γραπτώς. – (FR) Η παγκοσμιοποίηση δημιουργεί αρνητικές συνέπειες για τους πλέον ευάλωτους και λιγότερο ειδικευμένους εργαζόμενους σε ορισμένους κλάδους. Οι μετεγκαταστάσεις προκαλούν ένα κλίμα επιβλαβούς κοινωνικής αβεβαιότητας για την κοινωνική πρόοδο. Οι επιχειρήσεις επωφελούνται από ένα νέο είδος ελευθερίας που αψηφά σύνορα, αφήνοντας άνεργους πλήθη συχνά ελάχιστα καταρτισμένων υπαλλήλων, οι οποίοι θα συναντήσουν τεράστιες δυσκολίες για να βρουν ξανά εργασία. Έντεκα χιλιάδες θέσεις εργασίας έχουν μετεγκατασταθεί τους τελευταίους 12 μήνες στη Γαλλία. Ο φόβος των μετεγκαταστάσεων εξαπλώνεται από περιοχή σε περιοχή, με ρυθμό περικοπών περίπου 1 000 θέσεων μηνιαίως, ένας αριθμός που είναι υπεραρκετός για να τροφοδοτήσει την κοινωνική αναταραχή.

Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Bachelot-Narquin, διότι παρέχει μια αρχική απάντηση στις δικαιολογημένες ανησυχίες των ευρωπαίων εργαζομένων. Η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) θα παρέχει ετήσια ενίσχυση της τάξεως των 500 εκατομμυρίων ευρώ σε εργαζόμενους που έχουν πέσει θύματα των διεθνών αναδιαρθρώσεων, με σκοπό την επανένταξή τους στην εργασία. Η βοήθεια που παρέχεται από το ΕΤΠ θα εξασφαλίζει έτσι αλληλεγγύη και στήριξη σε εργαζόμενους που έχουν απολυθεί λόγω αλλαγών στη μορφή του παγκόσμιου εμπορίου, παρότι πιθανόν το ταμείο να αποδειχθεί ανεπαρκές.

Έκθεση Groote (A6-0301/2006)

  Richard Seeber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, μολονότι είναι σωστή η προσέγγιση που επελέγη για τη νομοθεσία αυτή που αφορά μια πολιτική για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα με γνώμονα τις εκπομπές, εγώ θεωρώ ότι θα μπορούσε να έχει υιοθετηθεί μια πιο φιλόδοξη γραμμή για τις οριακές τιμές, ιδίως των οξειδίων του αζώτου, διότι αυτοί οι ρύποι προξενούν μείζονα προβλήματα ειδικά σε στενές ορεινές κοιλάδες.

Παρόλα αυτά, επικροτώ την πρόταση και μάλιστα την ενέκρινα επειδή υιοθετεί ειδικά για τα σωματίδια μια προσέγγιση με βάση τον αριθμό. Τώρα η Επιτροπή πρέπει να την εφαρμόσει σωστά στην πράξη. Επίσης, χαίρομαι διότι οι πληροφορίες επισκευής τώρα θα διαβιβάζονται σε όλα τα ανεξάρτητα συνεργεία.

  Carlo Fatuzzo (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ που μου δώσατε τον λόγο για τρίτη φορά όσον αφορά την έκθεση του κ. Groote σχετικά με την προστασία των ευρωπαίων πολιτών από τις επιβλαβείς εκπομπές των αυτοκινήτων.

Ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου ελπίζοντας ότι, στο προσεχές μέλλον, θα εγκριθεί και μια οδηγία κατά των επιβλαβών συνεπειών των κυβερνήσεων, διότι, δυστυχώς, ακόμη και οι κυβερνήσεις προκαλούν βλάβες στην υγεία και το περιβάλλον στο οποίο ζουν οι πολίτες.

Αναφέρομαι ειδικότερα, αλλά όχι μόνο, στους νόμους που προκαλούν ρύπανση και καθιστούν ασφυκτική την ατμόσφαιρα για τους ηλικιωμένους και τους συνταξιούχους, οι οποίοι δεν μπορούν να ζήσουν με μια ανεπαρκή σύνταξη.

  Jan Andersson, Anna Hedh, Ewa Hedkvist Petersen, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. – (SV) Θα προτιμούσαμε πιο αυστηρό χρονοδιάγραμμα για την εισαγωγή του προτύπου Euro 5 και χαμηλότερα όρια για τις εκπομπές διοξειδίου του αζώτου στο στάδιο Euro 6.

Υπερψηφίσαμε, ωστόσο, τον συμβιβασμό με το Συμβούλιο των Υπουργών διότι θεωρούμε ότι είναι εύλογος και ότι η παράταση της διαδικασίας δεν θα οδηγούσε στη θέσπιση καλύτερων κανόνων, αλλά στην απλή αναβολή του χρονοδιαγράμματος εφαρμογής.

  Françoise Grossetête (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Οι μεταφορές ευθύνονται για μεγάλο ποσοστό περιβαλλοντικής ρύπανσης και έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην αλλαγή του κλίματος. Το νέο πρότυπο, αποκαλούμενο Euro 5, θα επικεντρωθεί ειδικά στα σωματίδια και στο οξείδιο του αζώτου (NOx) που εκπέμπουν οχήματα με κινητήρα ντίζελ.

Αυτή η μεγαλύτερη αυστηρότητα των ορίων στις εκπομπές των οχημάτων για σωματίδια και οξείδιο του αζώτου αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου όσον αφορά τη δημόσια υγεία.

Η έγκριση αυτής της έκθεσης θα ενισχύσει το εμπορικό δυναμικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τον σχεδιασμό και την κατασκευή καθαρών οχημάτων.

Το μελλοντικό πρότυπο Euro 6 θα περιέχει αυστηρά όρια για τις εκπομπές, ιδιαίτερα για το οξείδιο του αζώτου, και, ταυτόχρονα, θα ενθαρρύνει την τεχνολογική έρευνα για την αυτοκινητοβιομηχανία.

Το κείμενο που εγκρίθηκε προτείνει ένα χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή αυτών των δύο προτύπων που θα είναι απαιτητικό, αλλά επιτεύξιμο, για τον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Πιστεύω, ωστόσο, ότι πρέπει να παραμείνουμε σε ετοιμότητα για την ανανέωση του συνόλου των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν και έτσι να εφαρμόσουμε τα πλέον πρόσφατα πρότυπα Euro με την ελπίδα επίτευξης σημαντικών αποτελεσμάτων στην ποιότητα της ατμόσφαιρας.

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Στήριξα αυτήν τη συμβιβαστική δέσμη, η οποία διασφαλίζει ότι η αυτοκινητοβιομηχανία θα υποχρεωθεί να παράγει πιο οικολογικά και καθαρά οχήματα, τα οποία θα συμβάλουν στη μείωση της ρύπανσης. Αυτή η δέσμη τροπολογιών σημαίνει ότι τα παραγόμενα οχήματα πρέπει να πληρούν καθορισμένα επίπεδα εκπομπών μακροπρόθεσμα. Ενθαρρύνει την αυτοκινητοβιομηχανία να επενδύει σε τεχνολογίες δημιουργίας πιο οικολογικών οχημάτων, συμβάλλοντας έτσι στην προστασία του περιβάλλοντός μας.

  Luís Queiró (PPE -DE), γραπτώς. (PT) Η πρόταση επί της οποίας ψηφίσαμε σήμερα προβλέπει την αναθεώρηση των οριακών τιμών εκπομπών που ισχύουν σήμερα για τα μηχανοκίνητα οχήματα και τη συμπερίληψη των οχημάτων που κινούνται με βιοκαύσιμα.

Οι νέες τεχνολογίες και οι επιστημονικές ανακαλύψεις μάς επέτρεψαν να αποβλέπουμε σε ένα υψηλό επίπεδο περιβαλλοντικής προστασίας και να επενδύουμε σε νέους τομείς της αγοράς οχημάτων.

Στη σημερινή εποχή δεν μπορούμε να αγνοούμε τις περιβαλλοντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, ούτε μπορούμε να αγνοούμε το γεγονός ότι υπάρχει μια νέα αγορά που αναπτύσσεται στον τομέα των καθαρών καυσίμων. Κατά συνέπεια, η παροχή πληροφοριών στον καταναλωτή για οχήματα που ρυπαίνουν λιγότερο, για επισκευές του οχήματος και για τα νέα είδη που οι κατασκευαστές θέτουν στην κυκλοφορία είναι σημαντικά μέτρα για την προστασία και την επένδυση στην κοινωνία του μέλλοντος.

Για μία ακόμη φορά, η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, η προώθηση περιβαλλοντικά βιώσιμης ανάπτυξης και η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των πολιτών είναι υπό απειλή.

Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ της έκθεσης Groote.

Έκθεση Higgins (A6-0432/2006)

  Marian Harkin (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω απλώς να εξηγήσω γιατί καταψήφισα την τροπολογία 1 επί της έκθεσης Higgins, με άλλα λόγια την αλλαγή της νομικής βάσης από το άρθρο 308 της Συνθήκης στο άρθρο 159.

Κατανοώ τους λόγους για τους οποίους ορισμένοι συνάδελφοι υποστηρίζουν αυτήν την αλλαγή, η οποία ενισχύει τις αρμοδιότητες του Κοινοβουλίου, καθόσον το ταμείο έχει οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους. Το Κοινοβούλιο κινείται, βεβαίως, εντός των αρμοδιοτήτων του. Ωστόσο, ανησυχώ για το ενδεχόμενο εμφάνισης ανεπιθύμητων επιπτώσεων, διότι θεωρώ απίθανο να συμφωνήσει το Συμβούλιο, οπότε θα σημειωθεί καθυστέρηση. Μια τέτοια καθυστέρηση, εάν προκύψει, θα έχει ως συνέπεια να καθυστερήσει η χρηματοδότηση έργων τα οποία βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη.

Θεωρώ ότι αυτό θα είχε σοβαρές επιπτώσεις, καθόσον την περίοδο που διανύουμε η πολιτική κατάσταση στη Βόρεια Ιρλανδία είναι εξαιρετικά ευαίσθητη. Ετοιμαζόμαστε να κάνουμε το μεγάλο βήμα, και ειλικρινά δεν νομίζω ότι θα ήταν χρήσιμο να λάβουμε αρνητικά μηνύματα από την ΕΕ. Επίσης, σε κάποιο βαθμό θα είναι μια άδοξη νίκη για το Κοινοβούλιο, δεδομένου ότι αυτή είναι η τελευταία φορά που ζητείται από το Σώμα να εγκρίνει χρηματοδότηση του προγράμματος, ενόψει του τερματισμού του το 2010.

Τέλος, ψήφισα λανθασμένα επί της τροπολογίας 169 στην έκθεση Hieronymi. Απλούστατα, πάτησα λάθος κουμπί. Έπρεπε να είχα πατήσει το «συν».

  Πρόεδρος. Θα γραφεί στα πρακτικά ότι θέλατε να εκφράσετε μια διαφορετική άποψη για το θέμα αυτό.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND /DEM), γραπτώς. (SV) Παρά το γεγονός ότι η Δημοκρατία της Ιρλανδίας και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι δύο από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο, υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για την υποστήριξη του Διεθνούς Ταμείου για την Ιρλανδία. Τα κράτη μέλη που επιθυμούν να συνεισφέρουν σε αυτό το ταμείο μπορούν να το πράξουν μέσω αποφάσεων που θα λάβουν τα εθνικά κοινοβούλιά τους. Η διαδικασία αυτή, πέραν του ότι είναι δημοκρατική, σημαίνει επίσης ότι οι οικονομικοί πόροι των κρατών μελών δεν χρειάζεται να διοχετεύονται χωρίς λόγο μέσω του προϋπολογισμού της ΕΕ. Συνεπώς, ψηφίσαμε κατά της εν λόγω έκθεσης.

Έκθεση Fruteau (A6-0422/2006)

  Jean-Claude Martinez (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, η μπανάνα είναι ένα θέμα που έδωσε αφορμή για ένα αληθινό σήριαλ από τη δεκαετία του 1990. Στην Ευρώπη, καταναλώνουμε μπανάνες προέλευσης τριών περιοχών: περίπου 850 000 τόνοι ευρωπαϊκών μπανανών προέρχονται από τις Γαλλικές Δυτικές Ινδίες, τις Καναρίους Νήσους και τις Αζόρες· καταναλώνουμε μπανάνες από τις χώρες ΑΚΕ και, τέλος, μπανάνες «δολαρίου», που καλλιεργούνται στη Λατινική Αμερική, για λογαριασμό της Chiquita και της Dole.

Πριν από δέκα χρόνια, οι δασμοί επί των 2,5 εκατομμυρίων τόνων αμερικανικών μπανανών έφθαναν τα 850 ευρώ τον τόνο· σήμερα, ανέρχονται στα 176 ευρώ. Με άλλα λόγια, η Ευρώπη προσφέρει στις αμερικανικές πολυεθνικές ένα δώρο 2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Επιπλέον, αυτές οι μπανάνες παράγονται στον Ισημερινό από παιδιά ηλικίας 10 ετών τα οποία αμείβονται με 2 δολάρια ΗΠΑ την ημέρα, αναπνέουν εντομοκτόνα, υποφέρουν από άσθμα, έχουν προβλήματα με την ισορροπία τους και υποφέρουν από εγκεφαλική αταξία. Και σε άλλες περιοχές οι συνθήκες εργασίας είναι παρόμοιες για όσους εργάζονται σε θερμοκήπια που χρησιμοποιούνται για την καλλιέργεια τριαντάφυλλων.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ένα 18-κιλο κιβώτιο μπανάνες μπορεί να πωληθεί στη Γερμανία έναντι 3 δολαρίων ΗΠΑ. Αυτό αποκαλείται δουλεία. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι το και Κοινοβούλιό μας προσφεύγει σε μια μορφή δουλείας όταν απασχολεί προσωπικό για τις περιόδους συνόδων. Θεέ μου, με έναν σκλάβο παραπάνω η πραγματικότητα δεν αλλάζει!

  Jan Andersson, Anna Hedh, Ewa Hedkvist Petersen, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. (SV) Ψηφίσαμε κατά της τροπολογίας 10. Εμείς, οι σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ερμηνεύουμε την εν λόγω τροπολογία ως ένα μέσο να δοθεί η δυνατότητα στα κράτη μέλη που το επιθυμούν να κρατήσουν ένα ποσοστό της ενίσχυσης για την παραγωγή της μπανάνας. Υπό το πρίσμα του γεγονότος ότι εργαζόμαστε με συνέπεια προς την κατεύθυνση της αποσύνδεσης των γεωργικών ενισχύσεων, το θεωρούμε απαράδεκτο. Η στήριξη της παραγωγής μπανάνας καθιστά αδύνατο για τους παραγωγούς μπανάνας από χώρες εκτός της ΕΕ να ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις.

Είμαστε επίσης επικριτικοί για το σύνολο της πρότασης, καθώς θα οδηγήσει σε υψηλότερες δαπάνες. Μια μεταρρύθμιση της οργάνωσης της αγοράς μπανάνας θα πρέπει, κατά την άποψή μας, να οδηγήσει σε προσπάθεια οικονομιών στον προϋπολογισμό.

  Emanuel Jardim Fernandes (PSE), γραπτώς. (PT) Υποστηρίζω ολόψυχα την πρόταση της Επιτροπής, όπως τροποποιείται με αυτήν την έκθεση, οι στόχοι της οποίας, ενισχυμένοι από τις τροπολογίες που εισήχθησαν, είναι οι εξής:

- να διατηρηθεί η παραγωγή μπανάνας στην Κοινότητα, που είναι η κύρια γεωργική δραστηριότητα σε ορισμένες παραγωγικές περιοχές, ήτοι στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες και στις περιοχές όπου διαδραματίζει σπουδαίο κοινωνικο-οικονομικό ρόλο·

- να προστατευθούν τα εισοδήματα των παραγωγών μπανάνας και να αποφευχθεί η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης του τομέα της μπανάνας·

- να δοθεί στα κράτη μέλη που παράγουν μπανάνες έλεγχος επί της χορήγησης ενισχύσεων, έτσι ώστε αυτό να μπορεί να γίνει όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές προτεραιότητες αυτών των περιοχών.

Συνεπώς, ψήφισα υπέρ της έκθεσης αυτής.

Ωστόσο, αντιτίθεμαι στην ιδέα να συνεχίσει να είναι υποχρεωτική για τους παραγωγούς η εγγραφή τους σε κάποια αναγνωρισμένη οργάνωση παραγωγών προκειμένου να λαμβάνουν ενίσχυση –σύμφωνα με τις επιθυμίες των ευρωπαίων παραγωγών μπανάνας (μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης Παραγωγών Μπανάνας), των αρχών των εξόχως απόκεντρων περιφερειών και των κρατών μελών που παράγουν μπανάνες– καθώς θεωρώ ότι αυτό είναι αντιφατικό και αντίκειται στον τελευταίο στόχο. Κατέθεσα, ως εκ τούτου, μια τροπολογία που δηλώνει ότι τα κράτη μέλη είναι αυτά που πρέπει να αποφασίσουν αν η απαίτηση αυτή θα είναι υποχρεωτική, όπως πρότεινε η Επιτροπή.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND /DEM), γραπτώς. (SV) Καταψηφίσαμε την έκθεση αυτή, διότι είναι εντελώς προκατειλημμένη όσον αφορά τα ιδιαίτερα συμφέροντα των καλλιεργητών μπανάνας της ΕΕ.

Είμαστε απολύτως αντίθετοι στην τροπολογία 10 της έκθεσης, που προτείνει ειδική μεταχείριση για τη στήριξη για το βαμβάκι, το ελαιόλαδο, τον ακατέργαστο καπνό, τον λυκίσκο και τη μπανάνα.

Αν επιμέρους κράτη μέλη επιθυμούν, για λόγους περιφερειακής πολιτικής, να υποστηρίξουν την καλλιέργεια μπανάνας στην επικράτειά τους, τότε εξαρτάται από αυτά, με την προϋπόθεση φυσικά ότι θα λάβουν υπόψη τις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες και τους κανόνες της ΕΕ. Σε παρόμοια περίπτωση, ωστόσο, θα εναπόκειτο επίσης στα επιμέρους κράτη μέλη να χρηματοδοτήσουν αυτήν την ενίσχυση, χωρίς την ανάμιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Είμαστε αντίθετοι στην αποσύνδεση της ενίσχυσης από την παραγωγή, που αποτελεί τον κεντρικό πυρήνα της πρότασης της Επιτροπής για τη μεταρρύθμιση του τομέα της μπανάνας. Η Επιτροπή επιδιώκει να θέσει τέρμα στην αντιστάθμιση για τους παραγωγούς και να προάγει την ελευθέρωση του τομέα στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.

Αν και οι τρέχουσες ρυθμίσεις είναι ανεπαρκείς, θα προτιμούσαμε να διατηρηθούν ή να πραγματοποιηθεί μια μεταρρύθμιση που θα στόχευε πραγματικά στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί μπανάνας, εστιάζοντας στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες και τις λιγότερο ευνοημένες περιοχές της ΕΕ.

Χαιρετίζουμε την έγκριση των τροπολογιών που καταθέσαμε και αποσκοπούσαν, πρώτον, στη διατήρηση του συστήματος των ετήσιων προκαταβολών για το σύνολο της περιόδου και, δεύτερον, στην πρόβλεψη υποβολής μιας έκθεσης εκτίμησης αντίκτυπου για τις επιπτώσεις του κανονισμού στο εισόδημα των παραγωγών.

Είμαστε πολύ απογοητευμένοι από την απόρριψη των τροπολογιών που καταθέσαμε, οι οποίες πρότειναν, πρώτον, μια ετήσια μεταβατική περίοδο μέχρι να τεθεί σε ισχύ ο κανονισμός και, δεύτερον, να μετατεθεί η περίοδος αναφοράς για τον υπολογισμό της ενίσχυσης από το 2005 στο 2004.

Πιστεύουμε ότι η έκθεση βελτιώνει ορισμένες ουσιαστικές πτυχές της πρότασης της Επιτροπής προτείνοντας τη μερική αποσύνδεση των ενισχύσεων και τη διατήρηση των ενισχύσεων για τις οργανώσεις παραγωγών.

Τέλος, απορρίπτουμε την πρόταση για την εφαρμογή του συστήματος αποσύνδεσης των ενισχύσεων σε όλους τους άλλους «μη μεταρρυθμισμένους» τομείς.

Προτάσεις ψηφίσματος: B6-0630/2006

  Michael Cashman (PSE), γραπτώς. – (EN) Η αντιπροσωπεία των βρετανών Σοσιαλιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (EPLP) χαιρετίζει την έγκριση του ψηφίσματος σχετικά με το νομοθετικό πρόγραμμα και πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2007. Το εν λόγω πρόγραμμα είναι εκτεταμένο και φιλόδοξο. Παρότι υπάρχουν ορισμένες λυπηρές παραλείψεις, συνολικά στηρίζουμε το πρόγραμμα της Επιτροπής. Ως προς το ιδιαίτερο θέμα της ασφάλειας των πολιτών, της δικαιοσύνης και της μετανάστευσης, η αντιπροσωπεία των βρετανών Σοσιαλιστών στηρίζει τη γενική θέση του ΕΚ καθώς και των άλλων θεσμικών οργάνων για τον σχεδιασμό της πολιτικής σε αυτόν τον σημαντικό τομέα. Τούτου λεχθέντος, όσον αφορά τη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας της διαδικασίας λήψης αποφάσεων σε αυτόν τον τομέα, υπογραμμίζουμε ότι, επί του θέματος αυτού, η αποκλειστική αρμοδιότητα λήψης αποφάσεων βρίσκεται στα χέρια των κρατών μελών και του Συμβουλίου.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Καταψηφίσαμε αυτήν την πρόταση ψηφίσματος για το νομοθετικό πρόγραμμα και πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2007, διότι προτείνει τις γνωστές νεοφιλελεύθερες πολιτικές με τις καταστροφικές συνέπειες που γνωρίζουμε, όπως η αύξηση της φτώχειας και της κοινωνικής ανισότητας. Αυτό που πραγματικά χρειάζεται, από την άλλη πλευρά, είναι μια σαφής απομάκρυνση από τέτοιες πολιτικές και μια ολοκληρωτική αλλαγή, όπως προτείνεται σε πολλά σημεία του ψηφίσματος της Ομάδας μας.

Μεταξύ των προτάσεων που καταθέσαμε και δυστυχώς απορρίφθηκαν, επιθυμούμε να υπογραμμίσουμε την ακόλουθη: ζητούμε την άμεση αναστολή της τρέχουσας διαδικασίας ελευθέρωσης των δημοσίων υπηρεσιών και μια σαφή υπόσχεση για τη μείωση του χρόνου εργασίας, χωρίς περικοπή των μισθών, με απώτερο στόχο τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Λυπούμαστε επίσης που το νομοθετικό πρόγραμμα και πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής αγνοεί την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και θεωρούμε απαράδεκτο το γεγονός ότι δεν υπάρχει οικονομική συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και της Παλαιστινιακής Αρχής.

Επίσης, επικρίνουμε το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν έχει προωθήσει πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στη βελτίωση της κοινωνικής πολιτικής και ότι επιδιώκει ελευθερώσεις σε αρκετούς τομείς, μεταξύ των οποίων ο τομέας των υπηρεσιών και η αγορά ενέργειας.

  Timothy Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Εγώ και οι βρετανοί Συντηρητικοί συνάδελφοί μου στηρίζουμε την έκκληση του Προέδρου της Επιτροπής προκειμένου να επικεντρωθούμε εκ νέου στην υλοποίηση ουσιαστικών οικονομικών μεταρρυθμίσεων μέσω της ατζέντας της Λισαβόνας, οι οποίες θεωρούμε ότι πρέπει να εστιάζονται στην προώθηση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας στην Ευρώπη, οι οποίες οδηγούν σε αύξηση της απασχόλησης.

Η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς είναι επίσης στοιχείο με το οποίο μπορούμε να συμφωνήσουμε, και η αποτελεσματική εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες θα είναι σημαντικό στοιχείο αυτής της προσπάθειας. Η ελευθέρωση και η εφαρμογή πολιτικών ελευθέρων συναλλαγών θα δημιουργήσουν μια πιο ανταγωνιστική και δυναμική οικονομία στην Ευρώπη. Στηρίζουμε επίσης την έμφαση που δίνει η παρούσα Επιτροπή στην απορρύθμιση και την εντατική διεξαγωγή αξιολογήσεων αντικτύπου, στοιχεία τα οποία υποστήριζαν προ πολλού οι βρετανοί Συντηρητικοί. Χαιρετίζουμε επίσης κάθε λογικό μέτρο το οποίο προάγει την προστασία του περιβάλλοντος και καταπολεμά την παγκόσμια φτώχεια. Μπορούμε επίσης να συμφωνήσουμε με την έμφαση που δίνεται στον αγώνα κατά της απάτης και της κακοδιαχείρισης.

Δεν μπορούμε, ωστόσο, να στηρίξουμε τις εκκλήσεις που περιλαμβάνονται σε αυτό το ψήφισμα για εφαρμογή του Συντάγματος της ΕΕ, τις εκκλήσεις για εφαρμογή κοινής πολιτικής της ΕΕ για τη μετανάστευση, τις θεωρήσεις και το άσυλο, ή την εκτίμηση ότι η ΕΕ δεν διαθέτει επαρκείς πόρους για να ανταποκριθεί σε μελλοντικές προκλήσεις.

  Luís Queiró (PPE -DE), γραπτώς. (PT) Το προτεινόμενο νομοθετικό πρόγραμμα της Επιτροπής για το 2007 δείχνει πολύ παραστατικά πώς η έλλειψη πολιτικής ηγεσίας σε πολλά κράτη μέλη περιπλέκει τα πράγματα για την ΕΕ. Ενώ είναι αλήθεια ότι η Επιτροπή είναι ο κινητήριος μοχλός των κοινοτικών θεσμικών οργάνων, είναι επίσης αλήθεια ότι όταν τα κράτη μέλη βασανίζονται από εσωτερικά προβλήματα, αυτό τους απορροφά πάρα πολλή ενέργεια.

Εντούτοις, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι, δίδοντας έμφαση στα οικονομικά ζητήματα –συγκεκριμένα, στο ζήτημα της τεχνολογίας και, εξίσου σημαντικό, στο ζήτημα της ενέργειας– και μην αποδίδοντας υπερβολική σημασία στα θεσμικά ζητήματα, η παρούσα Επιτροπή αποδεικνύει ότι έχει κατανοήσει ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες. Η συνεχής δέσμευση στη βελτίωση της νομοθεσίας αποκαλύπτει επιπλέον ότι έχει κατανοηθεί η ανάγκη για απλούστευση του νομοθετικού περιβάλλοντος. Ελπίζουμε ότι το 2007 θα είναι ένα έτος στο οποίο ο πολιτικός ιστός της Ευρώπης θα ξεδιαλύνει, έτσι ώστε να μην επιβεβαιωθεί η αντίληψη ότι δεν έχουμε ούτε ένα σχέδιο κινητοποίησης για την Ευρώπη ούτε την πολιτική ώθηση για να υλοποιήσουμε ένα τέτοιο σχέδιο.

  José Ribeiro e Castro (PPE -DE), γραπτώς. (PT) Ενόψει της επιχειρηματικής και οικονομικής σημασίας της και δεδομένων των σαφών ιστορικών και πολιτισμικών δεσμών με τις χώρες που απαρτίζουν την ΕΕ, η Ρωσία αξίζει του ιδιαίτερου ενδιαφέροντός μας.

Η πτώση της σοβιετικής δικτατορίας γέννησε αληθινή ελπίδα ότι μπορεί να ακολουθήσει την οδό της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Δυστυχώς, οι πρόσφατοι τραγικοί θάνατοι της Anna Politkovskaya και του Alexander Litvinenko είναι σαφείς ενδείξεις ότι η Ρωσία απέχει ακόμη πολύ από τα αποδεκτά πρότυπα όσον αφορά τις βασικότερες θεμελιώδεις ελευθερίες.

Πέρα από τις ένοπλες παρεμβάσεις στη γεωπολιτική σφαίρα επιρροής της, πρέπει επίσης να κατακρίνω τους μηχανισμούς εμπορίου και ενέργειας, τους οποίους η Ρωσία χρησιμοποιεί ως μέσο άσκησης πίεσης στους γείτονές της, γεγονός που ισοδυναμεί με διακριτικές κυρώσεις.

Πιστεύω ότι η ΕΕ πρέπει να επιμείνει στην εδραίωση στενής συνεργασίας με τη Ρωσία, τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και στο επίπεδο της κοινής γειτονίας, αλλά αυτή η εταιρική σχέση πρέπει να υπόκειται σε συνεχή επαγρύπνηση και κριτικό πνεύμα από την πλευρά μας.

Για τη δική της ισορροπία και ασφάλεια, η ΕΕ χρειάζεται σαφώς μια ακμάζουσα, ελεύθερη και δημοκρατική Ρωσία. Ελπίζω ότι ο ρωσικός λαός θα μπορέσει να χαράξει μια ασφαλή πορεία προς αυτήν την κατεύθυνση.

Προτάσεις ψηφίσματος: B6-0631/2006

  Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η κατάσταση στη Ρωσία συνέχισε να οξύνεται δραματικά από τότε που έγινε η συζήτησή μας – που δυστυχώς έγινε σε μίνι-Ολομέλεια. Δεν μπορώ παρά να απευθύνω έκκληση προς τον Πρόεδρο Πούτιν να φροντίσει πολύ τους φυλακισμένους –τους επονομαζόμενους διαχειριστές της Yukos και άλλους πολιτικούς κρατουμένους– και να προσέξει να μην δολοφονηθούν με μυστηριώδη τρόπο όπως άλλοι. Οι κανόνες του κράτους δικαίου ισχύουν και στη Ρωσία, τουλάχιστον τυπικά, και είναι επειγόντως απαραίτητη η τήρησή τους. Η παγκόσμια κοινή γνώμη θα παρακολουθεί άγρυπνα τον Πρόεδρο Πούτιν περιμένοντας ότι θα το κάνει αυτό.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Horáček, διότι προσέθεσε σε αυτό το εξαίρετο ψήφισμα την αναφορά στους διαχειριστές της Yukos, εμμένοντας να αφεθούν επιτέλους ελεύθεροι ή τουλάχιστον να αντιμετωπίζονται σύμφωνα με το ρωσικό δίκαιο και ο τόπος φυλάκισής τους να είναι κοντά στον τόπο κατοικίας τους.

Θα ήθελα να χρησιμοποιήσω αυτήν την αιτιολόγηση ψήφου για να κάνω μια προσωπική δήλωση. Επειδή δεν γνωρίζω αν θα έχω ξανά την τιμή να αγορεύσω υπό τη δική σας προεδρία, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τον εξαίρετο τρόπο με τον οποίο ασκήσατε το αξίωμά σας ως Αντιπρόεδρος.

  Πρόεδρος. Κύριε Posselt, σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Όσον αφορά το ψήφισμα που εγκρίθηκε σήμερα από την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, αξίζει να επισημάνουμε ότι δεν γίνεται σκοπίμως καμία αναφορά σε ζητήματα όπως η προέλαση του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη, και η στρατηγική εγκατάσταση νέων στρατιωτικών βάσεων που περιβάλλουν και απειλούν τη Ρωσία, προσθέτοντας νέα ώθηση στη στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων και στην κούρσα των εξοπλισμών.

Επιπλέον, το ψήφισμα δεν κάνει καμία αναφορά στις κινήσεις που αποσκοπούν στην αποσταθεροποίηση του Καυκάσου από δυνάμεις που συνδέονται με το ΝΑΤΟ, με τη Γεωργία να χρησιμοποιείται ως σημείο στήριξης για τους τσετσένους αντάρτες.

Επίσης, δεν λέει τίποτα για τους χιλιάδες ανθρώπους ρωσικής καταγωγής που υφίστανται διακρίσεις και δεν τους αναγνωρίζονται δικαιώματα ιθαγένειας σε χώρες της Βαλτικής που είναι κράτη μέλη της ΕΕ.

Επιπλέον, το ψήφισμα ταλαντεύεται μεταξύ του καρότου και του μαστιγίου. Με άλλα λόγια, ενώ το ψήφισμα αυτό χαρακτηρίζεται από παρεμβατισμό και πολιτική πίεση στη Ρωσία –και άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και του Καυκάσου, ιδίως τη Λευκορωσία– οι δυνάμεις του μεγάλου κεφαλαίου στην ΕΕ επιδιώκουν να έχουν πλήρη πρόσβαση στις πλούσιες ενεργειακές προμήθειες της Ρωσίας.

  Jörg Leichtfried (PSE), γραπτώς. (DE) Εγκρίνω την πρόταση ψηφίσματος διότι θεωρώ ότι το κείμενο που εκπονήθηκε από κοινού είναι πολύ ισορροπημένο και λαμβάνει υπόψη τα δύο κύρια μελήματά μου, συγκεκριμένα τα διαρθρωτικά ελλείμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ενεργειακή πολιτική και την ποιότητα των σχέσεων της Ευρώπης με τη Ρωσία.

Δεν πρέπει να αρνούμαστε τη σημερινή μας εξάρτηση από αλλοδαπούς κρατικοποιημένους φορείς παροχής ενέργειας, ούτε όμως πρέπει να επιτρέψουμε να μπουν οι ευρωπαϊκές αξίες σε δεύτερη μοίρα μπροστά στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Οι επιχειρήσεις και τα πολιτικά συμφέροντα δεν πρέπει να συγχέονται, ούτε πρέπει να αποσιωπούνται οι ενδοιασμοί μας σχετικά με της παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας του Τύπου επειδή ελπίζουμε να γίνουν έτσι πιο αποδοτικές οι συζητήσεις για την ενέργεια. Τώρα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε μια ενιαία ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική, προκειμένου να μην υπονομευθούν από την οικονομική μας εξάρτηση από τρίτους οι βασικές ευρωπαϊκές αξίες της Κοινότητά μας, στις οποίες συγκαταλέγεται και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. – (EN) Η αδυναμία έναρξης διαπραγματεύσεων για μια νέα συμφωνία πλαίσιο μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας μάς προξενεί βαθύτατη ανησυχία. Υπάρχουν πολλά θέματα, όπως λόγου χάρη η πρόσφατη δολοφονία ενός πρώην ρώσου κατασκόπου, στα οποία πρέπει να δοθούν απαντήσεις. Ευελπιστώ ότι η επόμενη Προεδρία της ΕΕ θα δώσει επίσης προτεραιότητα στις σχέσεις με τη Ρωσία.

Έκθεση Brok (A6-0436/2006)

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, δεν θα σας προξενήσει έκπληξη το γεγονός ότι ενέκρινα αυτήν την έκθεση επειδή προσεγγίζει με πολύ ρεαλιστικό τρόπο το ευρωπαϊκό σχέδιο και θέτει σαφείς στόχους για τη μελλοντική του εξέλιξη.

Τώρα το ζητούμενο είναι να προχωρήσει η ολοκλήρωση προκειμένου να μπορούν πραγματικά να αξιοποιηθούν όλες οι ευκαιρίες και η Ευρωπαϊκή Ένωση να διατηρήσει τη σταθερότητά της. Για τον σκοπό αυτόν, χρειάζονται νέοι κανόνες για την εργασία, τη συνεργασία των θεσμικών οργάνων και τη χρηματοδότηση. Ελπίζουμε ότι αυτή η νομοθεσία θα ολοκληρωθεί μέχρι το 2008.

Εφόσον τόσες πολλές χώρες θέλουν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χρειαζόμαστε νέες στρατηγικές. Η πλήρης ένταξη δεν μπορεί να είναι ο μόνος στόχος. Πρέπει να αναπτυχθούν εναλλακτικές προοπτικές συνεργασίας με τις γείτονες χώρες και αυτό πρέπει να το εξετάσουν οι αρχηγοί κυβερνήσεων, και σε σχέση με την Τουρκία, ειδικά σε ό,τι αφορά μια προνομιακή εταιρική σχέση. Η ιδέα της πλήρους ένταξης της Τουρκίας δεν είναι ρεαλιστική εφόσον δεν γίνεται να υπάρχουν 71 ομόφωνες ψήφοι σε επίπεδο ΕΕ, ούτε μπορούν όλα τα εθνικά δημοψηφίσματα –ή και η ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο– να έχουν θετικά αποτελέσματα. Έτσι, είναι ακόμα πιο σημαντικό να αρχίσουν τώρα οι διαπραγματεύσεις, που θα έχουν ως στόχο την περαιτέρω ανάπτυξη ευνοϊκού κλίματος και θα καταλήξουν κατά πάσα πιθανότητα σε μια προνομιακή εταιρική σχέση με τον σημαντικό αυτόν εταίρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Frank Vanhecke (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, ο διακεκριμένος συνάδελφός μου κ. Claeys επέστησε την προσοχή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης σήμερα το πρωί, στον τρόπο με τον οποίο διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, μια προβληματική υποψήφια χώρα για την ιδιότητα του κράτους μέλους. Έχει καταστεί τώρα σαφές ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι αντάξια του αυθάδους τρόπου διαπραγμάτευσης της Τουρκίας, τον οποίο ο συνάδελφός μου περιέγραψε ολίγον σαρκαστικά αλλά με απόλυτη ακρίβεια ως «παζάρεμα». Ο τρόπος με τον οποίο οι ευρωπαίοι διαπραγματευτές άφησαν όλα τα δικά τους τελεσίγραφα να εκπνεύσουν, και άφησαν την Τουρκία να ξεφύγει, είναι εξωφρενικός και εκπέμπει ένα εντελώς λανθασμένο μήνυμα προς την Τουρκία, δίνοντάς της την εντύπωση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι διατεθειμένη να κάνει τα πάντα προκειμένου να ενταχθεί η Τουρκία, και αυτό είναι εντελώς αντίθετο με τη βούληση του μεγαλύτερου μέρους του ευρωπαϊκού κοινού. Μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εξίσου αντιδημοκρατική με το κράτος –την Τουρκία– που επιδιώκει να εισέλθει στους κόλπους της.

  Carlo Fatuzzo (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όπως πρότεινε ο κ. Brok, ψήφισα υπέρ της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς, τόσο προσωπικά όσο και ως εκπρόσωπος του Κόμματος των Συνταξιούχων της Ιταλίας, πιστεύω ότι η διεύρυνση της Ευρώπης πρέπει να επεκταθεί σε όλο τον κόσμο.

Η Ευρώπη πρέπει να επεκτείνει τα σύνορά της σε όλο τον κόσμο, καθώς η Ευρώπη διατηρεί την ειρήνη ανάμεσα στα κράτη μέλη της. Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των κρατών που θα ενταχθούν στην Ευρώπη, τόσο περισσότερη ειρήνη θα έχουμε, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Συνεπώς, «Ευρωπαϊκή Ένωση σε όλο τον κόσμο!», κύριε Πρόεδρε.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Όχι, η έγκριση Συντάγματος και η δημιουργία ενός συγκεντρωτικού ευρωπαϊκού υπερκράτους δεν είναι, σε καμία περίπτωση, προαπαιτούμενα για τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επομένως, θα ψηφίσουμε κατά της έκθεσης του κ. Stubb, η οποία προσπαθεί να επαναφέρει από το παράθυρο ένα Σύνταγμα που πέταξαν από το παράθυρο δύο ευρωπαϊκά έθνη.

Πέρα και πάνω από αυτές τις αποκαλούμενες «θεσμικές» πτυχές, οι οποίες είναι μάλλον ιδεολογικής φύσεως, οφείλουμε να αναρωτηθούμε μήπως ήλθε η στιγμή να κάνουμε ένα διάλειμμα. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διευρυνθεί από τα 15 μέλη στα 27 μέλη, και σύντομα στα 28. Πέραν των τυποποιημένων δηλώσεων, ουδείς, σε αυτήν την Αίθουσα, μπορεί να πει σήμερα ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτής της άνευ προηγουμένου διεύρυνσης είτε για την ΕΕ είτε για έκαστο από τα κράτη μέλη μας.

Η διεύρυνση χάριν της διεύρυνσης δεν έχει κανένα νόημα, παρά μόνον στην περίπτωση, για την οποία αντιτιθέμεθα, των κρατών μελών που απορροφώνται από τον Λεβιάθαν των Βρυξελλών, και που τελικά διαλύονται.

Κανένα από αυτά τα προβλήματα δεν θα υπάρξει αν οικοδομήσουμε μια πραγματική Ευρώπη κυρίαρχων εθνών, συνεργαζόμενα στους τομείς της δικής τους επιλογής, προς αμοιβαίο όφελός τους.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND /DEM), γραπτώς. (SV) Η Λίστα του Ιουνίου είναι, καταρχήν, θετικά διακείμενη στη διεύρυνση της ΕΕ. Είναι, ωστόσο, απολύτως ουσιώδες τα κράτη που θέλουν να γίνουν μέλη να πληρούν τις προϋποθέσεις που τους επιβάλλονται πριν από την προσχώρησή τους. Εκείνες οι χώρες που μπορεί να αποτελέσουν στο μέλλον αντικείμενο μιας πιθανής προσχώρησης έχουν πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουν. Δεν θα ήταν προς το συμφέρον ούτε των σημερινών κρατών μελών ούτε και των υποψήφιων χωρών να καθοριστεί ημερομηνία προσχώρησής τους στην ΕΕ τώρα. Θα πρέπει να αφήσουμε αυτήν τη διαδικασία να ωριμάσει αργά.

Η έκθεση δηλώνει, μεταξύ άλλων πραγμάτων, ότι η Συνθήκη της Νίκαιας δεν παρέχει επαρκή βάση για περαιτέρω διευρύνσεις. Αυτό που υπονοείται εδώ είναι η υποστήριξη για ένα νέο Σύνταγμα, παρά το γεγονός ότι οι πληθυσμοί της Γαλλίας και των Κάτω Χωρών απέρριψαν την ιδέα αυτή σε δημοψηφίσματα.

Ο εισηγητής κάνει λόγο επίσης για την «ικανότητα ένταξης» της ΕΕ και πιστεύει ότι πρέπει να καταστεί σαφές ότι αυτή δεν πρέπει κατ’ ουδένα τρόπο να συγχέεται με την αντίληψη που έχει η κοινή γνώμη για τον αντίκτυπο μελλοντικών διευρύνσεων. Υπάρχει μια αισθητή νότα περιφρόνησης για τις θεμελιώδεις δημοκρατικές αρχές στο σημείο αυτό. Αν η πλειονότητα των Ευρωπαίων πιστεύει ότι η ΕΕ δεν θα πρέπει να διευρυνθεί περαιτέρω, αυτοί που εκλέγονται από τον λαό πρέπει να ακούσουν προσεκτικά την επιθυμία του. Είναι ένα σαφές παράδειγμα της περιφρόνησης των πολιτών που ενδημεί σε αυτό το Κοινοβούλιο.

Καταψηφίσαμε την έκθεση αυτή υπό το πρίσμα του γεγονότος ότι χρησιμοποιεί τις μελλοντικές διευρύνσεις ως επιχείρημα υπέρ ενός μελλοντικού Συντάγματος.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Η έκθεση περιέχει ορισμένα σημεία όσον αφορά τη διεύρυνση της ΕΕ στα οποία είμαι κάθετα αντίθετος. Για παράδειγμα, δίνει έμφαση στην τεχνητή «ανάγκη» να ολοκληρωθεί η λεγόμενη «συνταγματική διαδικασία» ως (πλαστή) προϋπόθεση για περαιτέρω διευρύνσεις.

Υπάρχει ένα ακόμη σημείο που αφορά τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, που αξίζει να απορριφθεί απερίφραστα και χρειάζεται να υπογραμμιστεί. Η έκθεση λυπάται για το γεγονός ότι ήταν ανεπιτυχείς οι προσπάθειες της φινλανδικής Προεδρίας να εξεύρει λύση στο υφιστάμενο αδιέξοδο και να διασφαλίσει την πλήρη εφαρμογή του Συμπληρωματικού Πρωτοκόλλου, αφενός, αλλά και να μειώσει την απομόνωση της τουρκοκυπριακής κοινότητας που ζει στο βόρειο τμήμα του νησιού, αφετέρου.. Με άλλα λόγια η έκθεση επιδιώκει:

- να συγκαλύψει το γεγονός ότι η απομόνωση της τουρκοκυπριακής κοινότητας προκαλείται αποκλειστικά από την παράνομη στρατιωτική κατοχή από την Τουρκία του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας·

- να συνδέσει την εφαρμογή του Συμπληρωματικού Πρωτοκόλλου με την αναγνώριση της πραγματικότητας της (παράνομης) στρατιωτικής κατοχής από την Τουρκία και της αυτοαποκαλούμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου»· αυτό επιθυμούν οι τουρκικές αρχές, και έχουν την υποστήριξη πολλών χωρών ως προς αυτό, μεταξύ των οποίων και κράτη μέλη της ΕΕ.

- να εκμεταλλευτεί το ζήτημα της Κύπρου, στο πλαίσιο των αντιφάσεων που χαρακτηρίζουν την προσχώρηση της Τουρκίας, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών για την Κύπρο.

  Carl Lang (NI), γραπτώς. – (FR) Η παρούσα στρατηγική διεύρυνσης που συνίσταται στην ένταξη σε μία ομάδα σαράντα και πλέον κρατών μελών θα αναγκάσει την Ευρώπη των Βρυξελλών να υποστεί τη μοίρα του βατράχου του Jean de la Fontaine ο οποίος, στην επιθυμία του να μεγαλώσει όσο και ένα βόδι, έσκασε. Αυτό θα συμβεί για δύο λόγους.

Ο πρώτος οφείλεται στο γεγονός ότι, μη έχουσα γεωγραφικά σύνορα, αυτή η Ευρώπη, αφού άφησε να εισέλθει η Τουρκία, δεν θα έχει λόγους να αρνηθεί την είσοδο άλλων ασιατικών ή αφρικανικών χωρών.

Ο δεύτερος λόγος συνδέεται με την ιδεολογική φύση του σχεδίου των ευρω-Βρυξελλών, το οποίο στοχεύει στη σύνθλιψη της ταυτότητας και της κυριαρχίας των ευρωπαϊκών εθνών με σκοπό να οικοδομηθεί στα ερείπιά τους ένα συγκεντρωτικό υπερκράτος, η κυβέρνηση του οποίου θα είναι ακόμη πιο επαχθής από ό,τι οι εθνικές κυβερνήσεις.

Αντί να διαλύσουμε τα έθνη μας μέσα σε αυτό το υπερεθνικό όλον, το οποίο προορίζεται, όπως η Σοβιετική Ένωση και η Γιουγκοσλαβία πριν από αυτήν, να εξαφανιστεί, ας οικοδομήσουμε μια μεγάλη Ευρώπη ελεύθερων, κυρίαρχων εθνών, ενωμένων με τις ανθρωπιστικές και χριστιανικές αξίες που συνιστούν το μεγαλείο του πολιτισμού μας.

  Luís Queiró (PPE -DE), γραπτώς. (PT) Αν θέλουμε να δώσουμε τη δέουσα προσοχή στις ανάγκες που προέκυψαν από την εξαιρετική διαδικασία διεύρυνσης του 2005 και από οποιονδήποτε μελλοντικό γύρο διεύρυνσης, η λέξη «προσαρμόζω» πρέπει να μπει στο κοινοτικό λεξιλόγιο.

Ενάμισι χρόνο μετά, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι κοινωνίες μας, η οικονομία μας, οι θεσμοί μας και οι νοοτροπίες μας δεν προσαρμόστηκαν απόλυτα στη διεύρυνση. Αυτό είναι κατανοητό δεδομένου ότι η ευελιξία μας δεν είναι απεριόριστη. Η σημασία της 1ης Μαΐου 2005 είναι πάρα πολύ μεγάλη για να εξανεμιστεί ο αντίκτυπός της μέσα σε 18 μόλις μήνες. Τούτου λεχθέντος, δεν πρέπει να συγχέουμε δυσκολίες με αδυναμίες, και οπωσδήποτε όχι με αναπόφευκτες καταστάσεις. Μπορούμε να κάνουμε περισσότερα και καλύτερα πράγματα ώστε αυτή η διαδικασία να στρώσει και να εξομαλυνθεί. Παρομοίως, πρέπει να προετοιμαστούμε για την επόμενη φάση, στο πλαίσιο της προσέγγισης σύμφωνα με την οποία η διεύρυνση της ΕΕ είναι ευεργετική τόσο για τους νεοεισερχόμενους όσο και για τα σημερινά κράτη μέλη. Έτσι πρέπει να ερμηνεύεται η διεύρυνση. Κατά την άποψή μου, αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα.

Ένα από τα αποτελέσματα αυτού είναι η αναγνώριση της ανάγκης να προσαρμοστεί το θεσμικό πλαίσιο στην πραγματικότητα στην ΕΕ, αν και δεν μπορεί να συναχθεί ότι αυτή είναι η κύρια δυσκολία που θα αντιμετωπίσουμε τα ερχόμενα χρόνια. Η προσαρμογή είναι κοινωνική, πολιτική και οικονομική, και πρωτίστως θεσμική.

  Charles Tannock (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Οι βρετανοί Συντηρητικοί ήμασταν πάντα και παραμένουμε ένθερμοι υποστηρικτές της διεύρυνσης της ΕΕ, καθώς δημιουργεί μια μεγαλύτερη κοινή αγορά και μια πιο ελαστική Ευρώπη εθνικών κρατών. Εντούτοις, διαφωνούμε με την άποψη ότι, για να συνεχιστεί αυτή η διαδικασία, απαιτείται η πλήρης εφαρμογή ενός Συντάγματος της ΕΕ, με μεταφορά περισσότερων αρμοδιοτήτων από τα κράτη μέλη προς την ΕΕ. Συνεπώς, απείχαμε από την ψηφοφορία.

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Έχω τη σταθερή πεποίθηση ότι η διεύρυνση είναι μια από τις ελάχιστες θετικές πτυχές της ΕΕ, με την προϋπόθεση ότι θα μπορεί να ελεγχθεί η κυκλοφορία των προσώπων – η διεύρυνση της ΕΕ συνεπάγεται μείωση των πιθανοτήτων δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου ευρωπαϊκού υπερκράτους· συμβάλλει επίσης στην επέκταση του χώρου σταθερότητας και ευημερίας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μάλιστα, όπως διαπιστώσαμε, η διαδικασία της διεύρυνσης και η προοπτική μελλοντικών διευρύνσεων είναι σημαντικός καταλύτης αλλαγών. Η αντίδραση των φεντεραλιστών είναι να προσπαθούν να ελέγξουν περισσότερο την κατεύθυνση της ΕΕ ως πολιτικού εγχειρήματος, μέσω της απόπειρας αναβίωσης του Συντάγματος και επιβράδυνσης των μελλοντικών διευρύνσεων. Αυτό αντικατοπτρίζεται στην έκθεση Brok. Στην έκθεση υποστηρίζεται επίσης μια πολύ μονομερής και ελάχιστα εποικοδομητική προσέγγιση του κυπριακού προβλήματος. Απείχα από την ψηφοφορία προκειμένου, αφενός, να καταδείξω το γεγονός ότι στηρίζω τη διεύρυνση και, αφετέρου, να εκφράσω τη σταθερή και συνεπή αντίθεσή μου στις επιδιώξεις των φεντεραλιστών, στο Σύνταγμα και στην προκατάληψη εις βάρος της Βόρειας Κύπρου.

Έκθεση Stubb (A6-0393/2006)

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι διότι το Σώμα θα θέσει άμεσα την ικανότητα ολοκλήρωσης στο επίκεντρο της συζήτησης για τη διεύρυνση, διότι από αυτήν εξαρτάται η επιτυχία τις διαδικασίας της διεύρυνσης και της εμβάθυνσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Η ολοκλήρωση πρέπει να επιτελεστεί για να μπορέσουμε να σκεφτούμε μια νέα διεύρυνση. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να βελτιωθεί αρκετά η λειτουργία των θεσμικών οργάνων ώστε να μπορούν να παίρνουν αποφάσεις με αποτελεσματικό και δημοκρατικό τρόπο και πρέπει επίσης να τροποποιηθούν οι υπάρχοντες χρηματοδοτικοί μηχανισμοί. Η διεύρυνση είχε μέχρι τώρα μερική μόνο επιτυχία, και κατά την προώθηση της διαδικασίας ολοκλήρωσης θα χρησιμοποιήσουμε κάθε ευκαιρία για να κάνουμε σταθερότερη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αφού αυτή είναι ίσως η τελευταία σημερινή μου αγόρευση, θα ήθελα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία για να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες στον Πρόεδρο, τον οποίο εκτιμώ ιδιαίτερα, για τον τρόπο διεξαγωγής της σημερινής συνεδρίασης που ενισχύθηκε με την ιδιαίτερη γοητεία του. Του εύχομαι ό,τι καλύτερο για ένα επιτυχημένο μέλλον εδώ στο Σώμα.

  Richard Corbett (PSE), γραπτώς. – (EN) Η Ομάδα των Σοσιαλιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στήριξε αυτήν την έκθεση και συγχαίρει τον εισηγητή για την ευρεία συναίνεση την οποία πέτυχε.

Ωστόσο, οι βουλευτές του κόμματος των Εργατικών του Ηνωμένου Βασιλείου στο ΕΚ, καθώς και άλλοι συνάδελφοι, απείχαμε από την ψηφοφορία επί της έκθεσης αυτής και αρκετών από τις παραγράφους της δεδομένου ότι, ενώ στηρίζουμε τα περισσότερα από τα προτεινόμενα μέτρα, δεν μπορούν να θεωρηθούν όλα προϋποθέσεις για τη διεύρυνση. Εάν στην έκθεση δεν δινόταν τέτοια έμφαση στο γεγονός ότι όλες αυτές οι μεταρρυθμίσεις αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις για περαιτέρω διεύρυνση, θα είχε αναμφίβολα υπερψηφιστεί με μεγαλύτερη πλειοψηφία.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η παρούσα πρόταση, που υποβάλλεται σε δεύτερη ανάγνωση, διαφέρει από την κείμενη νομοθεσία σε τρεις βασικούς τομείς.

Ένας από τους σκοπούς της πρότασης είναι ότι τα δεδομένα πρέπει να υποβάλλονται ετησίως αντί μηνιαίως. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, τα μηνιαία στοιχεία που διαβιβάζονται μέχρι και έξι μήνες μετά το γεγονός έχουν περιορισμένη χρησιμότητα στην καθημερινή διαχείριση της αγοράς, ενώ η συλλογή ετησίων δεδομένων μπορεί να είναι χρήσιμη για τις μεσομακροπρόθεσμες μελέτες της αγοράς και μπορεί να συμβάλει στη μείωση του φόρτου εργασίας για τις εθνικές αρχές όσον αφορά τη διαβίβαση των δεδομένων.

Σύμφωνα με την πρόταση, οι υποβολές δεδομένων θα απαιτούνται από τη σημαία (ή την εθνικότητα) των σκαφών που είναι υπεύθυνα για την εκφόρτωση. Αυτή η απαίτηση, σε αντιδιαστολή με τις τρέχουσες υποβολές από ευρείες ομάδες σκαφών της ΕΕ, της ΕΖΕΣ και λοιπών, θα επιτρέψει την πιο λεπτομερή ανάλυση των δεδομένων χωρίς, εντούτοις, να αυξήσει σημαντικά τον φόρτο εργασίας των εθνικών αρχών που ήδη συλλέγουν τα δεδομένα σε αυτό το επίπεδο λεπτομέρειας.

Τέλος, η πρόταση κανονισμού προβλέπει μια πιο ευέλικτη προσέγγιση, που θα επιτρέψει τη χρήση δειγματοληπτικών τεχνικών για την εκτίμηση των συνολικών εκφορτώσεων. Οι εθνικές αρχές δύνανται, σε λογικό βαθμό, να χρησιμοποιήσουν δειγματοληπτικές μεθόδους για σκοπούς συλλογής δεδομένων, με την προϋπόθεση ότι δικαιολογούν τη χρήση τους και αναλύουν την ποιότητα των δεδομένων που προκύπτουν σε μια μεθοδολογική έκθεση...

(Η αιτιολόγηση ψήφου συντομεύτηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 163, παράγραφος 1 του Κανονισμού)

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Στην έκθεση του κ. Brok σχετικά με τη στρατηγική της διεύρυνσης γίνεται πολύ συχνά λόγος για «ικανότητα ένταξης», αποκλειστικά εξεταζόμενη από την άποψη της ικανοποίησης των συμφερόντων και της αδηφαγίας για εξουσία των Βρυξελλών.

Σύμφωνα με την έκθεση αυτή, αυτή η «ικανότητα» δεν πρέπει να συγχέεται, παραθέτω «με την αντίληψη που έχει η κοινή γνώμη για τον αντίκτυπο μελλοντικών διευρύνσεων». Κάνετε λάθος. Πρώτον, επειδή αυτοί που πλήττονται περισσότερο από τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της διεύρυνσης είναι οι λαοί των κρατών μελών, οι οποίοι κατά συνέπεια αξίζουν να ακουστούν. Δεύτερον, επειδή είναι αυτοί τελικά που θα αποφασίσουν σχετικά με αυτές τις προσχωρήσεις. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, το δημοψήφισμα θα είναι υποχρεωτικό για οποιαδήποτε προσχώρηση λάβει χώρα μετά την προσχώρηση της Κροατίας. Αυτό είναι το «δώρο» που μας έκανε ένας αδύναμος κ. Σιράκ σε μια μάταιη προσπάθεια να μας προλάβει από το να απορρίψουμε το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.

Λυπάμαι επίσης για το γεγονός ότι ουδέποτε ετέθη το ερώτημα σχετικά με τα γεωγραφικά σύνορα της Ευρώπης και σχετικά με τον καθορισμό της κοινής ταυτότητάς της. Αυτό θα μας έδινε τη δυνατότητα να πούμε με σαφήνεια ότι η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα, αλλά ότι ουσιαστικά, γεωγραφικά, πολιτισμικά, ιστορικά και δημογραφικά, είναι ασιατική χώρα. Αυτό θα μας έδινε επίσης τη δυνατότητα να θέσουμε τέλος στην προσβλητική για τη χώρα φάρσα που αυτές οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις έχουν καταντήσει.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND /DEM), γραπτώς. (SV) Η Λίστα του Ιουνίου δεν συμμερίζεται την άποψη του εισηγητή ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια πιο ομοσπονδιακή ΕΕ προκειμένου να μπορέσει να συνεχιστεί η διαδικασία διεύρυνσης.

Πιστεύουμε, αντιθέτως, ότι έχει ύψιστη σημασία οι πολιτικές αποφάσεις που πρόκειται να εφαρμοστούν στο σύνολο της ΕΕ να βασίζονται ολοκληρωτικά στο Συμβούλιο των Υπουργών. Είμαστε, συνεπώς, αντίθετοι σε οποιαδήποτε αύξηση στον αριθμό των τομέων στους οποίους οι αποφάσεις μπορούν να λαμβάνονται με ειδική πλειοψηφία.

Πιστεύουμε επίσης ότι έχει ύψιστη σημασία κάθε κράτος μέλος να εκπροσωπείται στην Επιτροπή προκειμένου το έργο της τελευταίας να είναι αξιόπιστο σε όλα τα κράτη μέλη.

Δεν είμαστε σε θέση να καταλάβουμε με ποιον τρόπο η δημιουργία της θέσης του Υπουργού Εξωτερικών θα ωφελούσε τη διαδικασία της διεύρυνσης.

Οι βουλευτές της Λίστας του Ιουνίου ψήφισαν, συνεπώς, κατά του συνόλου της έκθεσης αυτής.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Όπως έχει γίνει πλέον κανόνας, η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου ενέκρινε μια έκθεση βάσει της ιδέας ότι η διεύρυνση της ΕΕ πρέπει να συνεχιστεί με την προϋπόθεση ότι ο φεντεραλισμός θα διασφαλιστεί και θα εμβαθυνθεί περισσότερο, δηλαδή με την προϋπόθεση ότι θα μπορέσει να διασφαλιστεί η κυριαρχία των μεγάλων δυνάμεων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων της ΕΕ, υποθάλποντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα συμφέροντα των μεγάλων οικονομικών και χρηματοοικονομικών ομίλων τους.

Η έκθεση αρχίζει με τη διατύπωση του λαϊκιστικού συλλογισμού ότι τα θεσμικά όργανα πρέπει να μεταρρυθμιστούν προκειμένου να διασφαλιστούν η «αποτελεσματικότητα» και «λειτουργία» των θεσμικών οργάνων της ΕΕ. Μετά την παράθεση ενός μακρύ καταλόγου μεταρρυθμίσεων, φτάνει προβλέψιμα στον τελικό προορισμό της, ήτοι την προώθηση του ακατάλληλα αποκαλούμενου «Ευρωπαϊκού Συντάγματος».

Τονίζοντας το περιεχόμενο της ήδη απορριφθείσας Συνθήκης, η έκθεση αυτή δείχνει τις αληθινές προθέσεις για την επανέναρξη της λεγόμενης «συνταγματικής διαδικασίας».

Κατά συνέπεια, έχουμε τη συνήθη πανοπλία των μέτρων που αποσκοπούν στη συγκέντρωση της εξουσίας σε υπερεθνικά όργανα στα οποία κυριαρχούν οι μεγάλες δυνάμεις: μια νέα στάθμιση των ψήφων και το τέλος του συστήματος της εκ περιτροπής Προεδρίας στο Συμβούλιο, επέκταση της ειδικής «πλειοψηφίας», ο «Υπουργός Εξωτερικών», το τέλος του συστήματος «ένας Επίτροπος ανά χώρα» στη σύνθεση της Επιτροπής, και το τέλος της ομοφωνίας για την τροποποίηση των Συνθηκών.

Αυτό είναι απαράδεκτο.

  Timothy Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Εγώ και οι βρετανοί Συντηρητικοί συνάδελφοί μου ήμασταν πάντα και παραμένουμε ένθερμοι υποστηρικτές της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εντούτοις, διαφωνούμε ριζικά με τη θέση που διατυπώνεται σε αυτήν την έκθεση, ότι δηλαδή, ουσιαστικά, η περαιτέρω διεύρυνση δεν είναι δυνατόν να ολοκληρωθεί με επιτυχία εάν δεν τεθεί σε ισχύ το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Η έκθεση για τις «θεσμικές πτυχές της ικανότητας της ΕΕ να εντάσσει νέα μέλη» επιβεβαιώνει τη σταθερή προσήλωση των πολιτικών εκφραστών του ευρωπαϊκού κεφαλαίου στο Ευρωκοινοβούλιο να νεκραναστήσουν το αντιδραστικό Ευρωσύνταγμα, που καταδικάστηκε από τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Λόγω του διακαούς πόθου τους να ενταχθούν νέες χώρες στην Ε.Ε., προβάλλουν τις πιο αντιδραστικές πλευρές του Ευρωσυντάγματος (όπως την πλήρη κατάργηση της ομοφωνίας, την ενίσχυση του ρόλου του Προέδρου της Κομισιόν, τη θέσπιση θέσης Υπουργού Εξωτερικών της Ε.Ε., την απλοποίηση της τροποποίησης των Συνθηκών), ως δήθεν αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για την «αποτελεσματικότερη λειτουργία της Ένωσης», εννοώντας την ανεμπόδιστη δυνατότητα του μονοπωλιακού κεφαλαίου να προωθεί τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, την αντιλαϊκή, ιμπεριαλιστική πολιτική του σε βάρος των λαών της Ευρώπης και ολόκληρου του κόσμου.

Περιφρονώντας προκλητικά τη δηλωμένη θέληση των λαών για απόρριψη του Ευρωσυντάγματος, καλούν σε ένταση της εκστρατείας «πλύσης εγκεφάλου» των λαών, ώστε να υποχρεωθούν τελικά να το αποδεχθούν, θέτοντας μάλιστα ως στόχο την προώθηση του μέχρι το τέλος του 2008.

Οι πιέσεις, οι εκβιασμοί, η τεράστια επιχείρηση χειραγώγησης συνειδήσεων, αντανακλούν τη βαθιά ανησυχία των πολιτικών δυνάμεων του «ευρωμονόδρομου» από την ολοένα και αυξανόμενη αμφισβήτηση του ίδιου του αντιδραστικού οικοδομήματος από τους λαούς. Για τους λόγους αυτούς καταψηφίζουμε την έκθεση.

  Luís Queiró (PPE -DE), γραπτώς. (PT) Δεν μπορεί να δεχτεί κανείς επισκέπτες αν δεν έχει σπίτι για να τους υποδεχτεί. Αν αυτό σημαίνει η «ικανότητα απορρόφησης», τότε συμφωνώ πλήρως, όπως έχω πει σε πολλές περιπτώσεις. Η Ένωση, κάθε φορά που διευρύνεται, πρέπει να είναι ικανή να απορροφήσει εκείνους που εισέρχονται και πρέπει να προσαρμόζεται στις αλλαγές που προκύπτουν από αυτό. Γι’ αυτό ψήφισα υπέρ της έκθεσης. Χειρότερο από το να διαψεύσει κανείς τις προσδοκίες αυτών που επιδιώκουν να ενταχθούν στην Κοινότητα θα ήταν να διαψεύσει τις προσδοκίες των υπό ένταξη χωρών και εκείνων που είναι ήδη κράτη μέλη της Κοινότητας. Ας εξετάζουμε την ικανότητά μας να δεχτούμε νέα κράτη μέλη πριν από κάθε νέο γύρο διεύρυνσης. Μην περιμένετε, ωστόσο, να βοηθήσουμε στην υπονόμευση αυτής της έννοιας και στη μετατροπή της σε κάτι που δεν είναι: έναν ευφημισμό για την παρεμπόδιση της εισόδου.

Τέλος, θα ήθελα να υπογραμμίσω αυτό που είπα πριν: η ικανότητα της ΕΕ να διευρύνεται θα έχει φυσικά κάποια όρια, αλλά θα ήταν καλό αν η ικανότητα της Ένωσης να παράγει τα ίδια αποτελέσματα δεν ήταν περιορισμένη, αρχίζοντας με τους γείτονές μας στην περιοχή της Μεσογείου. Αν και δεν είμαστε, φυσικά, ικανοί να τους απορροφήσουμε, ας φανούμε αντάξιοι του καθήκοντος να τους «ενσωματώσουμε» στον χώρο μας, σε έναν νέο, ευρύτερο ορισμό του όρου.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. – (EN) Παρότι η έκθεση αυτή περιλαμβάνει πολλά στοιχεία τα οποία αξίζουν τη στήριξή μας, εστιάζεται όχι στα όσα απαιτούνται για τη διεύρυνση αλλά στα όσα δεν μπορεί να κάνει η ΕΕ λόγω της μη επικύρωσης της Συνταγματικής Συνθήκης. Αν και δεν τάσσομαι κατά της Συνταγματικής Συνθήκης, δεν θεωρώ ότι η έγκρισή της πρέπει να αποτελεί προϋπόθεση για την πραγματοποίηση περαιτέρω διευρύνσεων. Συνεπώς, θα απόσχω από την ψηφοφορία.

11. Διορθώσεις και προθέσεις ψήφου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 14.05 και συνεχίζεται στις 15.00.)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ΤΡΑΚΑΤΕΛΛΗ
Αντιπροέδρου

12. Έγκριση των συνοπτικών πρακτικών της προηγούμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

13. Προστασία των δεδομένων (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με την προστασία των δεδομένων.

  Paula Lehtomäki, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. (FI) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τα θέματα που σχετίζονται με την προστασία των δεδομένων είχαν έντονη παρουσία κατά τη διάρκεια της φινλανδικής Προεδρίας. Από τη μία πλευρά, η Προεδρία αντιμετώπισε κάποιες προκλήσεις σε αυτόν τον τομέα που τις γνωρίζαμε ήδη, όπως η μεταφορά της απόφασης πλαίσιο για την προστασία των δεδομένων στον τρίτο πυλώνα. Από την άλλη πλευρά, αντιμετωπίσαμε καταστάσεις όπου η Προεδρία έπρεπε να αντιδράσει γρήγορα και όπως απαιτούσαν οι περιστάσεις, όπως για παράδειγμα η διαπραγμάτευση της νέας συμφωνίας για τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών (PNR) με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και το θέμα των δεδομένων μεταβίβασης τραπεζικών εντολών μέσω του συστήματος SWIFT.

Η φινλανδική Προεδρία γνωρίζει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει δηλώσει σε διάφορες περιστάσεις ότι θεωρεί την απόφαση πλαίσιο για την προστασία των δεδομένων στο πλαίσιο του τρίτου πυλώνα και την ταχεία έγκρισή της πολύ σημαντικά. Η πρόταση απόφασης πλαισίου ήταν μία από τις προτεραιότητες της Προεδρίας μας στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων. Η επίτευξη συμφωνίας επί της απόφασης πλαισίου κατά τη διάρκεια της φινλανδικής Προεδρίας ήταν ένας φιλόδοξος στόχος μας.

Αφιερώσαμε πολύ χρόνο και κόπο αυτό το φθινόπωρο για την προώθηση αυτής της πρότασης απόφασης πλαισίου. Κατά τη διάρκεια της Προεδρίας μας ολοκληρώθηκε η πρώτη ανάγνωση, και προχωρήσαμε στη δεύτερη και τρίτη ανάγνωση. Επίσης, αρκετές φορές ζητήθηκε από την επιτροπή του άρθρου 36 και την Επιτροπή των Μονίμων Αντιπροσώπων να εξετάσουν μεμονωμένα ζητήματα που αφορούσαν το θέμα αυτό.

Παρά τις προσπάθειες, το χρονοδιάγραμμα αποδείχθηκε υπερβολικά στενό. Προφανώς, δεν πρόκειται πλέον να επιτευχθεί συναίνεση κατά τη διάρκεια της φινλανδικής Προεδρίας, και η συζήτηση για την απόφαση πλαίσιο θα συνεχιστεί και κατά τη γερμανική Προεδρία.

Η πρόταση απόφασης πλαισίου είναι ένα ευρύ και πολυμερές πακέτο, ο αντίκτυπος του οποίου στην αστυνομική συνεργασία, καθώς και στη συνεργασία για το έγκλημα και την προστασία των δεδομένων όσων είναι καταχωρημένοι, θα πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά. Η δυσκολία με αυτό είναι ότι ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα, αν και έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος. Για παράδειγμα, ζητήματα που αφορούν το πεδίο εφαρμογής της απόφασης πλαισίου δεν έχουν ακόμη επιλυθεί. Το κύριο ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι αν οι αρχές της προστασίας δεδομένων που διατυπώνονται στην οδηγία πλαίσιο θα εφαρμόζονταν επίσης στην επεξεργασία των δεδομένων στο εσωτερικό των κρατών μελών, ή αν το πεδίο εφαρμογής της θα έπρεπε να περιορίζεται στη διασυνοριακή πληροφόρηση, κάτι το οποίο υποστηρίζουν ορισμένα κράτη μέλη.

Καθήκον της Προεδρίας το φθινόπωρο αυτό ήταν επίσης η διαπραγμάτευση μιας νέας συμφωνίας με τις αρχές των ΗΠΑ σχετικά με την παραχώρηση δεδομένων των καταστάσεων ονομάτων επιβατών. Η συμφωνία που προέκυψε από τις συνομιλίες συμπίπτει σε μεγάλο βαθμό με το περιεχόμενο της συμφωνίας του 2004. Οι αεροπορικές εταιρείες μπορούν ακόμη να λειτουργούν και μπορούν ακόμη να διαβιβάζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες δεδομένα από τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών (PNR). Οι Ηνωμένες Πολιτείες, από την πλευρά τους, έχουν δεσμευτεί για τη διασφάλιση ενός ικανοποιητικού επιπέδου απορρήτου των δεδομένων στο μέλλον.

Η συμφωνία που υπεγράφη στα μέσα Οκτωβρίου είναι προσωρινή και ισχύει μέχρι το τέλος Ιουλίου 2007. Ο στόχος είναι να έχουμε ως τότε μια νέα, πιο μόνιμη συμφωνία για τη διαβίβαση των δεδομένων των καταστάσεων ονομάτων επιβατών. Σχεδιάζουμε να αρχίσουμε το συντομότερο δυνατόν σχετικές συνομιλίες, που δεν αναμένεται να είναι εύκολες. Μια νέα διαπραγματευτική εντολή καταρτίζεται αυτήν τη στιγμή.

Η σημασία της νέας συμφωνίας για τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών (PNR), οι διαπραγματεύσεις για την οποία θα γίνουν το 2007, υπογραμμίζεται υπό το πρίσμα των πληροφοριών που δημοσιεύτηκαν προσφάτως σε σχέση με το Αυτόματο Σύστημα Στοχοποίησης (ATS) που χρησιμοποιούν οι αρχές των ΗΠΑ. Αυτό το σύστημα ταξινομεί πληροφορίες από διάφορες πηγές, περιλαμβανομένων δεδομένων καταστάσεων ονομάτων επιβατών για τους επιβάτες που φτάνουν αεροπορικώς στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στόχος του είναι να καταστήσει ευκολότερη την εκπόνηση εκτιμήσεων κινδύνου σε σχέση με τους επιβάτες.

Το Συμβούλιο και η Επιτροπή γνώριζαν την ύπαρξη του ATS από την κοινή ανασκόπηση που πραγματοποίησαν τον Σεπτέμβριο του 2005 όσον αφορά την εφαρμογή της πρώτης συμφωνίας για τα δεδομένα των καταστάσεων ονομάτων επιβατών. Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ δεν γνωστοποίησε την ύπαρξη του συστήματος στο κοινό, ωστόσο, μέχρι τις 2 Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους, όταν η είδηση δημοσιεύτηκε σε ένα επίσημο περιοδικό των ΗΠΑ.

Η συμβατότητα της τρέχουσας και της μελλοντικής συμφωνίας για τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών (PNR) με το ATS εξετάζεται επί του παρόντος, ιδίως σε σχέση με το διάστημα για το οποίο θα διατηρούνται οι πληροφορίες, καθώς και η διαβίβαση των δεδομένων και η συνάφειά της. Η Προεδρία και η Επιτροπή απέστειλαν στις αμερικανικές αρχές ένα επίσημο αίτημα παροχής πληροφοριών επί του θέματος. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα ενημερωθεί για την έκβαση εν ευθέτω χρόνω.

  Franco Frattini, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, στις 19 Οκτωβρίου η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες συνήψαν συμφωνία σχετικά με την επεξεργασία και τη διαβίβαση των καταστάσεων ονομάτων επιβατών από τους αερομεταφορείς προς το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών επιβεβαίωσε μια σειρά δεσμεύσεων οι οποίες εγγυώνται την προστασία και την ασφάλεια των καταστάσεων ονομάτων επιβατών. Σε αυτό το πλαίσιο, εκφράστηκαν προσφάτως ορισμένες ανησυχίες μετά τη δημοσίευση πληροφοριών τον περασμένο μήνα από το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας σχετικά με το λεγόμενο Αυτόματο Σύστημα Στοχοποίησης. Πρόκειται για ένα σύστημα ελέγχου ασφαλείας το οποίο προβαίνει σε αξιολόγηση των κινδύνων που παρουσιάζουν οι επιβάτες διεθνών πτήσεων βάσει, μεταξύ άλλων, των στοιχείων που περιλαμβάνονται στις καταστάσεις ονομάτων επιβατών. Οι πληροφορίες τις οποίες δημοσίευσε το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας αποκαλύπτουν σημαντικές διαφορές μεταξύ του τρόπου χειρισμού των καταστάσεων ονομάτων επιβατών από το Αυτόματο Σύστημα Στοχοποίησης και του αυστηρότερου καθεστώτος που ισχύει για τις ευρωπαϊκές καταστάσεις ονομάτων επιβατών σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας.

Όπως ανέφερε προ ολίγου η Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, σήμερα απευθύναμε επιστολή στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών με την οποία ζητούμε επίσημες διαβεβαιώσεις ότι ο τρόπος χειρισμού των καταστάσεων ονομάτων επιβατών της ΕΕ στο πλαίσιο του Αυτόματου Συστήματος Στοχοποίησης είναι αυτός που περιγράφεται στις αναλήψεις υποχρεώσεων. Η τρέχουσα συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ σχετικά με τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών θα λήξει τον Ιούλιο του 2007. Στις αρχές του 2007 η Επιτροπή θα προτείνει στο Συμβούλιο να δώσει εντολή στην Προεδρία να διαπραγματευτεί, επικουρούμενη από την Επιτροπή, μια νέα συμφωνία για τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είμαι βέβαιος ότι η όποια νέα συμφωνία θα προσφέρει υψηλό επίπεδο προστασίας των δεδομένων για όλες τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών που διαβιβάζονται στο πλαίσιο της συμφωνίας, προστατεύοντας συγχρόνως την ασφάλεια των πολιτών.

Θα τηρώ ενήμερο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την προετοιμασία του σχεδίου εντολής, την οποία αναμένω να έχω λάβει πριν από τα τέλη Μαρτίου 2007, υιοθετώντας κατά τα λοιπά τη θέση ότι οι επιβάτες πρέπει να ενημερώνονται όταν τα στοιχεία τους ενδέχεται να διαβιβάζονται στις αρμόδιες αρχές τρίτων χωρών. Αυτό αναγνωρίζεται, εξάλλου, ρητώς στις δεσμεύσεις του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ.

Χρειαζόμαστε μια διεθνή συμφωνία με τη στήριξη των πολιτών και των δύο πλευρών του Ατλαντικού, καθώς και των δημοκρατικών εκπροσώπων τους. Έχω δηλώσει επανειλημμένα ότι είναι άκρως σημαντικό να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ των μέτρων τα οποία εγγυώνται, αφενός, την ασφάλεια και, αφετέρου, την προστασία αδιαπραγμάτευτων θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Η Επιτροπή, επικουρώντας την Προεδρία κατά τη διαπραγμάτευση των μελλοντικών συμφωνιών για τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών με τρίτες χώρες, θα διασφαλίσει την ενδεδειγμένη αντιμετώπιση των θεμάτων ασφαλείας μέσω της διαβίβασης και της κατάλληλης χρήσης των καταστάσεων ονομάτων επιβατών, προστατεύοντας συγχρόνως τα προσωπικά δεδομένα σύμφωνα με τις εγγυήσεις του άρθρου 8 του Χάρτη.

Τέλος, κατά τη συνάντηση της υπουργικής τρόικας ΕΕ-ΗΠΑ της 6ης Νοεμβρίου 2006 αποφασίστηκε η σύσταση ομάδας επαφής υψηλού επιπέδου για τη συζήτηση θεμάτων που άπτονται της ανταλλαγής πληροφοριών και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων για σκοπούς επιβολής του νόμου. Είναι σαφής η ανάγκη στενότερης συνεργασίας των δύο πλευρών του Ατλαντικού στα θέματα αυτά.

Υποστηρίζω επίσης την ανάπτυξη στενών και διαρκών επαφών μεταξύ αυτής της νέας ομάδας επαφής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς και του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών. Χρειαζόμαστε μια ευρύτερη προσέγγιση και μακροπρόθεσμο όραμα προκειμένου να καταπολεμήσουμε, μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, την απειλή της τρομοκρατίας, προστατεύοντας συγχρόνως τα θεμελιώδη δικαιώματα του ατόμου, τα οποία δεν πρέπει να τίθενται σε κίνδυνο.

Γενικότερα, όσον αφορά ένα θέμα που μόλις έθιξε η Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, παραμένω επίσης απολύτως προσκολλημένος στον στόχο της συνεχούς ενθάρρυνσης του Συμβουλίου προκειμένου να εγκρίνει το ταχύτερο δυνατόν την πρόταση την οποία κατέθεσα πριν από 15 μήνες σχετικά με την προστασία των δεδομένων δυνάμει του τρίτου πυλώνα. Επ’ αυτού προσβλέπω στη στήριξη της επικείμενης γερμανικής Προεδρίας.

Αντιμετωπίζουμε ένα κοινό πρόβλημα και μια κοινή απειλή. Η τρομοκρατία θα συνεχίσει να υφίσταται τους επόμενους μήνες και χρόνια. Μόνο μια πολύ καλά συγκροτημένη στρατηγική και η ισορροπημένη συνεργασία με τον σημαντικότερο διεθνή, υπερατλαντικό εταίρο μας θα μας επιτρέψει να μειώσουμε, αν όχι να εξαλείψουμε, αυτήν τη σύγχρονη μορφή ολοκληρωτισμού που στρέφεται κατά της δημοκρατίας.

  Charlotte Cederschiöld, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, εμείς, στην Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, υποστηρίζουμε τη σύσταση της κ. in 't Veld σχετικά με τη χρήση των δεδομένων επιβατών. Προτιμάμε επίσης τη συμφωνία με τον Καναδά παρά αυτή με τις ΗΠΑ. Ελπίζουμε, άλλωστε, ότι η διατλαντική συνεργασία θα βελτιωθεί και έχουμε εμπιστοσύνη στη σχετική δέσμευση του Επιτρόπου Frattini. Δεν συμμετέχουμε, ωστόσο, σε αυτήν τη συζήτηση προκειμένου να σχολιάσουμε άρθρα εφημερίδων, αλλά για να επιταχύνουμε τον ρυθμό σε σχέση με την απόφαση της Επιτροπής για τους κανόνες προστασίας δεδομένων, μεταξύ άλλων και στις περιπτώσεις όπου οι κανόνες αυτοί έχουν αντίκτυπο στους υπουργούς Δικαιοσύνης στον τρίτο πυλώνα, και όχι όταν επιβάλλουμε περιορισμούς στα δικαιώματα των εταιρειών στο πλαίσιο του πρώτου πυλώνα, όπως επί του παρόντος.

Τα θεμελιώδη δικαιώματα πρέπει να παρέχουν προστασία στους καταναλωτές, ανεξάρτητα από τη δομή της συνθήκης. Ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης καλύπτει την προστασία των δεδομένων, όπως και η Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία επίσης προβλέπει το δικαίωμα στην προστασία της ιδιωτικής ζωής του ατόμου. Πρόκειται για μια αρχή που υποστηρίζεται επίσης και από τα τρία θεσμικά όργανα της ΕΕ και από όλα τα κράτη μέλη. Όλα τα κράτη μέλη διαθέτουν νομοθεσία για την προστασία των δεδομένων και μια αρχή προστασίας των δεδομένων. Όλα αυτά τα χρειαζόμαστε και σε επίπεδο ΕΕ. Το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν συμφωνήσει επ’ αυτού από τον Σεπτέμβριο ήδη, αλλά τίποτα δεν έχει συμβεί ακόμη.

Η ΕΕ έχει σημειώσει πρόοδο στην καταπολέμηση του εγκλήματος και της τρομοκρατίας. Αυτό που χρειάζεται στη συνέχεια είναι προστασία των δεδομένων στο επίπεδο της νομολογίας του Συμβουλίου της Ευρώπης ή, καλύτερο όλων, στο επίπεδο του κράτους μέλους με τη βέλτιστη προστασία δεδομένων. Το Κοινοβούλιο πάντα διαδραματίζει τον ρόλο του στην ανάπτυξη του πεδίου των δικαιωμάτων. Το Σύστημα Πληροφοριών για τις Θεωρήσεις, το Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν και η Europol είναι ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Οποιοσδήποτε θεσμός παρακωλύει την προστασία των δεδομένων κινδυνεύει, πρακτικά, να αποτελέσει εμπόδιο για την αποτελεσματικότητα του αγώνα κατά του εγκλήματος. Στην περίπτωση αυτή δεν είναι «ή το ένα ή το άλλο», αλλά «και το ένα και το άλλο».

Αν το Συμβούλιο υποστηρίζει τα κριτήρια της αναλογικότητας και της αναγκαιότητας, γιατί δεν το λέει; Ανησυχεί το Συμβούλιο μήπως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο υπερασπίσει τα θεμελιώδη δικαιώματα; Ποια νομοθεσία θα αντιμετώπιζε προβλήματα στην περίπτωση αυτή; Πότε θα έχουμε την πρόταση για την προστασία των δεδομένων στον τομέα της καταπολέμησης του εγκλήματος; Το Συμβούλιο έχει ευθύνη να απαντήσει στον λαό.

  Martine Roure, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Frattini, κυρία Lehtomäki, το Αυτόματο Σύστημα Στοχοποίησης που αναφέρεται ως ATS από τις αμερικανικές αρχές αποτελεί μια τεράστια βάση δεδομένων σχετικά με τους ευρωπαίους πολίτες που εισέρχονται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπογραμμίζει ακόμη μία φορά τη διαφορετική προσέγγιση που η Ευρώπη επιδιώκει να υιοθετήσει σχετικά με αυτό το θέμα και την αυξανόμενη ανάγκη για μεγαλύτερη προστασία της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων των Ευρωπαίων.

Πιστεύουμε ότι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική αν αντιμετωπίζουμε τον καθένα ως δυνητικό εγκληματία. Αυτό το σύστημα ενέχει επίσης πραγματικούς κινδύνους διακριτικής μεταχείρισης. Επιπλέον, θα θέλαμε να γνωρίζουμε τον τρόπο λειτουργίας αυτού του συστήματος με την επεξεργασία δεδομένων των καταστάσεων ονομάτων επιβατών. Θα επηρεάσει τις διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία που αναμένεται το 2007; Τα δεδομένα από το Αυτόματο Σύστημα Στοχοποίησης (ATS) πρόκειται να διατηρούνται επί 40 έτη. Οι Αμερικανοί θέλουν να ισχύει το ίδιο και για τα δεδομένα των καταστάσεων ονομάτων επιβατών; Η συμφωνία για τα δεδομένα των καταστάσεων ονομάτων επιβατών θα δώσει τελικά τη δυνατότητα στους Ευρωπαίους να προβάλουν την ισχύ των δικαιωμάτων τους ως προς την προστασία της ιδιωτικής τους ζωής ενώπιον αμερικανικού δικαστηρίου, πράγμα που τώρα δεν συμβαίνει; Είναι, κατά συνέπεια, κρίσιμης σημασίας για εμάς να ξεκινήσουμε μια διαδικασία κοινοβουλευτικού διαλόγου με τους συναδέλφους μας του Αμερικανικού Κογκρέσου με σκοπό να ορίσουμε από κοινού μια κοινή προσέγγιση για τη διαφύλαξη του δικαιώματος των πολιτών μας στην ασφάλεια και την προστασία των προσωπικών δεδομένων τους.

Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι, σαν σήμερα, πριν από έναν ακριβώς χρόνο, συζητούσαμε σε αυτήν την Αίθουσα το θέμα της κατακράτησης δεδομένων και, ως μέρος αυτής της συζήτησης, ανέφερα ήδη την επείγουσα ανάγκη για την απόφαση πλαίσιο σχετικά με την προστασία των δεδομένων που πρόκειται να εγκριθεί υπό τον τρίτο πυλώνα. Ψηφίσαμε υπέρ μιας τροπολογίας επί του νομοθετικού ψηφίσματος που προέβλεπε η πρόσβαση δεδομένων να ρυθμίζεται από αυτήν την απόφαση πλαίσιο. Οφείλω να αναγνωρίσω τις πραγματικές προσπάθειες που κατέβαλε η φινλανδική Προεδρία. Κατεβλήθη σημαντική προσπάθεια για την επιτάχυνση των συζητήσεων στους κόλπους του Συμβουλίου.

Ωστόσο, ανησυχούμε ιδιαίτερα σχετικά με την εξέλιξη που είχαν οι συζητήσεις μεταξύ των κρατών μελών. Φοβόμαστε ότι το Συμβούλιο απογυμνώνει αυτήν την απόφαση πλαίσιο από το περιεχόμενό της. Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε μια συμφωνία με βάση τον μικρότερο κοινό παρονομαστή. Η απόφαση πλαίσιο πρέπει να εγγυάται ένα υψηλότερο επίπεδο προστασίας δεδομένων υιοθετώντας τις θεμελιώδεις αρχές της κοινοτικής οδηγίας σε αυτόν τον τομέα και εμφανώς λαμβάνοντας υπόψη την ειδική φύση του αστυνομικού έργου. Παρά ταύτα, σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να δεχθούμε επίπεδο προστασίας δεδομένων χαμηλότερο από αυτό που εγγυάται η οδηγία 95/46/ΕΚ και η Σύμβαση αριθ. 108 του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία είναι νομικά δεσμευτική για τα κράτη μέλη. Η ταχύτητα που είναι απαραίτητη για αυτήν την προσπάθεια δεν πρέπει να θέσει σε κίνδυνο την ποιότητα της απόφασης πλαισίου.

Θέλουμε πάρα πολύ να έχουμε έναν ειλικρινή διάλογο, ο οποίος θα μας δώσει τη δυνατότητα να καταλήξουμε σε συμφωνία χωρίς να καταργήσουμε τα προβληματικά άρθρα. Υπογραμμίζουμε, ιδιαίτερα, την ανάγκη να χρησιμοποιήσουμε αυτό το μέσο με σκοπό να χειριζόμαστε τη διαβίβαση δεδομένων προς τρίτες χώρες και προς ιδιώτες. Λυπούμαστε, φυσικά, που δεν έχουμε ενημερωθεί για τις συζητήσεις που διεξήχθησαν στο Συμβούλιο. Λυπούμαστε για το γεγονός ότι η γνωμοδότηση που εγκρίθηκε ομόφωνα από αυτό το Κοινοβούλιο δεν θα έχει προφανώς ληφθεί υπόψη ως τμήμα τω διαπραγματεύσεων στο Συμβούλιο.

Ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επιδείξει την ωριμότητά του και την αίσθηση ευθύνης του. Επιπλέον, δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε το σύστημα πληροφοριών θεώρησης χωρίς να υπάρχουν εγγυήσεις ότι θα εγκριθεί απόφαση πλαίσιο σχετικά με την προστασία δεδομένων.

Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι αυτό δεν είναι εκβιασμός. Επιθυμούμε απλώς να επαναβεβαιώσουμε την αποφασιστικότητα ενός δημοκρατικά εκλεγμένου Κοινοβουλίου.

  Sophia in 't Veld, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η κ. Lehtomäki μου προσέφερε μια εκπληκτική πληροφορία όταν είπε ότι γνώριζε την ύπαρξη του Αυτόματου Συστήματος Στοχοποίησης από το 2005. Είμαι βέβαιη ότι οι συνάδελφοί μας στο Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών ενδιαφέρονται πολύ να λάβουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά, δεδομένου ότι πληροφορήθηκαν την ύπαρξη αυτού του συστήματος μόλις πριν από έναν μήνα και εξέφρασαν την οργή τους για το γεγονός ότι ένα τέτοιο σύστημα λειτουργούσε μυστικά για τέσσερα χρόνια, παρά τη ρητή επιθυμία του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών. Θα ήθελα να μας το εξηγήσετε αυτό, κυρία Lehtomäki.

Δεύτερον, αν το γνωρίζατε από το 2005, για ποιο λόγο δεν το πληροφορήθηκαν οι ευρωπαίοι πολίτες; Ειλικρινά, εν προκειμένω δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με μια σαφή παραβίαση της συμφωνίας σχετικά με τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών, αλλά με σαφή καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των πολιτών της ΕΕ. Ως προς τις δυνατότητες αυτού του Αυτόματου Συστήματος Στοχοποίησης, όλοι μιλάμε για τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας ως δικαιολογία για τη συλλογή τέτοιων δεδομένων. Δείτε, όμως, το κείμενο της πρότασης σχετικά με το Αυτόματο Σύστημα Στοχοποίησης. Αυτό το σύστημα προορίζεται για εργοδότες οι οποίοι θέλουν να εξετάσουν υποψήφιους υπαλλήλους· προορίζεται για επιχειρήσεις οι οποίες θέλουν να ελέγξουν τα στοιχεία ενός προσώπου· προορίζεται για αρχές οι οποίες εκδίδουν άδειες και θέλουν να ελέγξουν τους διάφορους υποψηφίους. Υπερβαίνει κατά πολύ τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, και αυτό το θεωρώ απαράδεκτο.

Ορθώς ρωτήσατε τις αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών πώς σχετίζεται αυτό το Αυτόματο Σύστημα Στοχοποίησης με τη συμφωνία για τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών. Θεωρώ, όμως, ότι οφείλετε επίσης στους ευρωπαίους πολίτες τη δημοσίευση αυτής της ερώτησης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να λάβει αντίγραφο της επιστολής, ενώ πρέπει επίσης να προβείτε σε δήλωση προς τον Τύπο και τους ευρωπαίους πολίτες, εξηγώντας τους πώς ακριβώς χρησιμοποιούνται τα δεδομένα τους.

Θέλω, επιπλέον, να μας πείτε αν είναι αλήθεια ότι στοιχεία από τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών έχουν δοθεί για επεξεργασία από το Αυτόματο Σύστημα Στοχοποίησης μετά το 2002, δύο χρόνια δηλαδή πριν από τη συμφωνία για τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών. Θέλω επίσης να πληροφορηθώ κατά πόσον, στις δύο άτυπες συνεδριάσεις που πραγματοποιήθηκαν στις 6 Νοεμβρίου και στις 13 Δεκεμβρίου –σήμερα δηλαδή– συζητήθηκε αυτό το θέμα και αν λάβατε απάντηση από την αρμόδια αρχή των Ηνωμένων Πολιτειών· θέλω να μάθω αν η προστασία των προσωπικών δεδομένων συμπεριλαμβανόταν στην ημερήσια διάταξη και, αν ναι, σε ποια βάση. Θέλω επίσης να μου απαντήσουν τόσο το Συμβούλιο όσο και η Επιτροπή εάν, στο μέλλον, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών θα μετέχουν στην ομάδα επαφής υψηλού επιπέδου.

Έχουν υπόψη τους το Συμβούλιο και η Επιτροπή παρόμοιες βάσεις δεδομένων ή προγράμματα σε άλλες χώρες; Αν υποθέσουμε, λόγου χάρη, ότι οι Ρώσοι και όχι οι αμερικανοί φίλοι μας είχαν ξεκινήσει ένα τέτοιο πρόγραμμα, τι θα κάναμε; Νομίζω επίσης ότι αυτές οι περιπτώσεις καταδεικνύουν σαφώς την ανάγκη ύπαρξης όχι μόνο ενός ευρωπαϊκού συστήματος για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, αλλά ενός διεθνούς προτύπου το οποίο δεν θα προστατεύει μόνο τα δεδομένα των επιβατών, αλλά επίσης τα τραπεζικά μας δεδομένα, τα δεδομένα των τηλεπικοινωνιών μας και ποιος ξέρει πόσα άλλα είδη προσωπικών δεδομένων.

Τέλος, όσον αφορά ειδικώς τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών, μπορούν η Επιτροπή και το Συμβούλιο να επιβεβαιώσουν ότι θα δοκιμαστεί το σύστημα προώθησης, όπως έχει συμφωνηθεί, πριν από τα τέλη αυτού του μήνα; Μπορούν επίσης να με ενημερώσουν –διότι μετέβην πρόσφατα στις Ηνωμένες Πολιτείες και, ως επιβάτιδα, δεν έλαβα καμία ενημέρωση σχετικά με το πρόγραμμα των καταστάσεων ονομάτων επιβατών ή σχετικά με τα δικαιώματά μου– αν είναι σε θέση να επιβεβαιώσουν ότι οι επιβάτες θα λαμβάνουν σχετική πληροφόρηση;

Μια τελική ερώτηση: μπορεί το Συμβούλιο να επιβεβαιώσει ότι θα πραγματοποιηθεί επίσημη διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την κατάρτιση της εντολής διαπραγμάτευσης της μελλοντικής συμφωνίας για τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών;

  Kathalijne Maria Buitenweg, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ με τις απόψεις της κ. in 't Veld. Είναι πραγματικά λίγο τραβηγμένο να παραδεχτείτε ότι γνωρίζατε ουσιαστικά για το σύστημα αυτό εδώ και πάνω από έναν χρόνο. Θα ήθελα να μάθω αν αυτό συζητήθηκε στο Συμβούλιο και αν η Επιτροπή είχε ενημερωθεί σχετικά με αυτό. Θα ήθελα επίσης να μάθω πώς αυτό επηρέασε τη συζήτηση σχετικά με τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών. Γνωρίζω ότι κάποια από τα δεδομένα των καταστάσεων ονομάτων επιβατών χρησιμοποιούνται για το νέο σύστημα. Όσον αφορά το σύστημα καταστάσεων ονομάτων επιβατών, συμφωνήθηκε με μεγάλη δυσκολία μια προθεσμία για την αποθήκευση των δεδομένων. Τα δεδομένα αυτά χρησιμοποιούνται τώρα σε ένα νέο σύστημα όπου θα αποθηκεύονται για 40 χρόνια. Αναρωτιέμαι αν αυτή η συμφωνηθείσα προθεσμία ισχύει για αυτά.

Υπάρχουν ήδη περίεργες εξελίξεις, οι οποίες αφορούν επίσης αυτά τα δεδομένα από τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών. Συμφωνήσαμε όλοι μαζί για τον μέγιστο χρόνο αποθήκευσής τους και για τους αυστηρά καθορισμένους σκοπούς για τους οποίους μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Υπάρχει επίσης μια συνοδευτική επιστολή από τους Αμερικανούς στην οποία δηλώνουν: «Τι στο καλό, αν μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε και για άλλα πράγματα, θα κάνουμε το ίδιο και για άλλους κινδύνους· αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε περισσότερα από αυτά τα 34 πεδία πληροφοριών, τότε θα το κάνουμε». Η μόνη απάντηση του Συμβουλίου ήταν: Εντάξει, όμως επιθυμούμε οπωσδήποτε τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εσείς δεν είπατε τίποτα για τον χαρακτήρα αυτής της επιστολής. Πιστεύετε πραγματικά ότι αυτή η επιστολή είναι εδώ χωρίς λόγο, ή από δω και πέρα η επιστολή αυτή θα υποδεικνύει τον τρόπο που οι Αμερικανοί θα χρησιμοποιήσουν τελικά αυτά τα δεδομένα; Θα ήθελα να ακούσω τις σκέψεις σας σχετικά με τον χαρακτήρα αυτής της επιστολής.

Επίσης, θέλω να μάθω αν εσείς, και αυτήν τη φορά, ζητάτε αυτό που η Επιτροπή χαρακτηρίζει επίσημη επιβεβαίωση μόνο και μόνο για να πείτε ότι τα πράγματα έχουν επιβεβαιωθεί επισήμως· η κυβέρνηση Μπους τότε θα απαντήσει αναμφίβολα λέγοντας ότι τηρεί όλους τους κανόνες. Θα εξετάσετε επίσης τώρα αν είναι πραγματικά εφικτό από τεχνικής απόψεως αυτά τα δεδομένα καταστάσεων ονομάτων επιβατών να αποθηκευτούν πραγματικά για αυτήν την περιορισμένη χρονική περίοδο; Θα ελέγξετε αν αυτό είναι δυνατόν; Κατά την άποψή μου, ωστόσο, το σύστημα δεν περιλαμβάνει απολύτως καμία πρόβλεψη σχετικά με αυτό.

Θα ήθελα, πραγματικά, να μελετήσω την εντολή για τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών, διότι θα πρέπει να συνταχθεί τους αμέσως επόμενους μήνες και ελπίζω ότι θα συζητηθεί εδώ στο Σώμα. Τέλος, άκουσα ότι διεξάγονται επίσης διμερείς συνομιλίες μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και κάποιων κρατών μελών σχετικά με μια νέα συμφωνία για τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών (PNR). Αν αυτό αληθεύει, τότε φυσικά σαμποτάρουμε ολοσχερώς τις ίδιες μας τις προσπάθειες, διότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα καταλήξουν σε συμφωνία με την πλέον διαλλακτική χώρα, και στην περίπτωση αυτή εμείς οι υπόλοιποι δεν θα έχουμε άλλη επιλογή παρά να συμπλεύσουμε. Έχει συζητηθεί αυτό στο Συμβούλιο και μπορείτε να επιβεβαιώσετε ότι δεν θα συναφθεί καμία διμερής συμφωνία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και κράτους μέλους της ΕΕ, όποιο και αν είναι αυτό;

  Paula Lehtomäki, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. (FI) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η συζήτηση αυτή ασχολήθηκε κατά κύριο λόγο με το έργο για την απόφαση πλαίσιο της ΕΕ και, όπως είπα στην εναρκτήρια ομιλία μου, το έργο αυτό θα συνεχιστεί και κατά τη διάρκεια της γερμανικής Προεδρίας. Εργαστήκαμε σκληρά για τη θέσπιση της απόφασης πλαισίου, αλλά δυστυχώς δεν θα είναι έτοιμη αυτό το φθινόπωρο.

Όσον αφορά τις ανταλλαγές πληροφοριών μεταξύ της Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και τη συζήτηση που διεξάγεται τώρα σχετικά με αυτό το ζήτημα, πρέπει καταρχάς να πω ότι τα κράτη μέλη, ως ανεξάρτητες χώρες, θα συνάψουν προφανώς συμφωνίες με άλλες χώρες για θέματα που εμπίπτουν στη δική τους κυρίαρχη αρμοδιότητα, καθώς είναι ελεύθερα να το κάνουν, και το Συμβούλιο δεν έχει την αρμοδιότητα να παρεμβαίνει σε όλες τις διμερείς σχέσεις μεταξύ των κρατών μελών, και δεν θα τοποθετηθεί σχετικά με αυτές.

Όσον αφορά ειδικότερα τη συμφωνία για τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών (PNR) και το συναφές Αυτόματο Σύστημα Στοχοποίησης (ATS), όπως ανέφερα στην εναρκτήρια ομιλία μου, εξετάζουμε τώρα πόσο συμβατό είναι το ATS με το σύστημα PNR. Ζητήσαμε, ως εκ τούτου, από τις Ηνωμένες Πολιτείες να εκθέσουν την άποψή τους σχετικά με αυτήν τη συμβατότητα και, μόλις χθες, σε μια συνεδρίαση της Ομάδας Υψηλού Επιπέδου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, εμείς, ως Προεδρία, εκφράσαμε την ειδική ανησυχία μας ότι το ATS ενδέχεται να μην συμμορφώνεται με τις διατάξεις της συμφωνίας PNR και τις δεσμεύσεις. Εστιάσαμε, επομένως, την προσοχή μας στο ζήτημα αυτό με διαφόρους τρόπους, και αναμένουμε μια απάντηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε αυτό το αίτημα παροχής πληροφοριών. Όπως είπα, όταν λάβουμε την απάντηση και αρχίσουν οι συνομιλίες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα ενημερωθεί για τις εξελίξεις, όπως ανέφερε επίσης στην ομιλία του ο Επίτροπος Frattini.

  Kathalijne Maria Buitenweg (Verts/ALE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, είμαι πολύ περίεργη. Κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, λέτε ότι σας ανησυχεί τώρα το γεγονός ότι ενδέχεται να υπάρχουν ασυμβατότητες μεταξύ του νέου συστήματος και των καταστάσεων ονομάτων επιβατών, ενώ δηλώσατε επίσης ότι γνωρίζατε την ύπαρξη του συστήματος από το 2005. Η νέα συμφωνία για τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών συνήφθη μετά από αυτήν την ημερομηνία· γιατί, λοιπόν, δεν ανησυχούσατε για αυτό όταν, ενώ γνωρίζατε το θέμα, προχωρήσατε στη σύναψη συμφωνίας με τις ΗΠΑ;

  Paula Lehtomäki, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. (FI) Κύριε Πρόεδρε, υποθέτω ότι θέλετε έναν σχολιασμό μου, παρόλο που σήμερα το απόγευμα, σε δυόμισι ώρες, έχουμε την Ώρα των Ερωτήσεων προς το Συμβούλιο. Θα πω ότι αυτή η συμβατότητα μεταξύ του ATS και του PNR εξετάζεται επί του παρόντος, και αυτό πρέπει να το εντυπώσουμε, διότι αυτήν τη στιγμή διερευνάται το θέμα και δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι μπορεί να μην είναι συμβατά. Δεν πρέπει να συμπεραίνουμε αυτόματα ότι είναι ασύμβατα· αυτήν τη στιγμή διερευνάται το θέμα.

  Sophia in 't Veld (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, με λύπη μου διαπιστώνω ότι για μία ακόμη φορά το Συμβούλιο δεν απάντησε ούτε σε μία ερώτηση. Θέλω να λάβω γραπτές απαντήσεις στις ερωτήσεις μου, ενώ θέλω επίσης να πληροφορηθώ τώρα αν πρόκειται να μας διαβιβαστεί το κείμενο της έρευνας του Συμβουλίου και κατά πόσον το Συμβούλιο σκοπεύει να ενημερώσει σχετικά τους ευρωπαίους πολίτες.

  Paula Lehtomäki, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. (FI) Κύριε Πρόεδρε, όπως είπα, το σημαντικότερο σε αυτό το στάδιο είναι προφανώς πώς οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής θα ανταποκριθούν στο αίτημα παροχής πληροφοριών που υποβάλαμε εμείς και η Επιτροπή. Όσον αφορά τη διεξαγωγή της διαδικασίας διαφορετικά, το Κοινοβούλιο μπορεί να υποβάλει ερωτήσεις στο Συμβούλιο με εναλλακτικούς τρόπους.

  Franco Frattini, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όπως ανέφερε προ ολίγου η εκπρόσωπος της Προεδρίας, πολλές ερωτήσεις θα λάβουν απάντηση όταν θα λάβουμε και εμείς μια λεπτομερή απάντηση στην επιστολή που στείλαμε από κοινού σήμερα.

Τολμώ να πω ότι πρόκειται για ένα συγκεκριμένο αίτημα. Εάν συμφωνεί η Προεδρία και εάν υποβληθεί επίσημο αίτημα του Κοινοβουλίου, δεν έχω κανένα πρόβλημα να καταθέσω αντίγραφο της επιστολής προς την αμερικανική κυβέρνηση, έτσι ώστε όλοι να πληροφορηθούν τα αιτήματά μας. Επιτρέψτε μου ακόμη να προσθέσω ότι η έρευνά μας δεν αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια κυρίαρχη χώρα και ο βασικός διεθνής μας σύμμαχος στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Εμείς θέλουμε να μάθουμε εάν τηρείται ή όχι μια συμφωνία. Πρόκειται για ένα πολύ απλό ζήτημα, και ελπίζω να λάβουμε σύντομα απάντηση.

Όπως είχαμε προβλέψει, οι καταστάσεις με τα ονόματα των επιβατών θα δοκιμαστούν εντός του Δεκεμβρίου. Όταν παρέλθουν οι προθεσμίες θα διαπιστώσουμε εάν υπάρχει αθέτηση των συμφωνιών, και πιστεύω ότι θα έχουμε επίσης την ευκαιρία να αξιολογήσουμε την πρώτη αυτή δοκιμή, η οποία επιβεβαιώθηκε από τη συμφωνία που υπογράφηκε στις 19 Οκτωβρίου.

Όπως ανέφερε και η κ. in 't Veld, είναι προφανές ότι οι πληροφορίες για τους επιβάτες πρέπει να παρέχονται σε αυτούς, καθώς αποτελούν τις αναγκαίες συμφωνηθείσες πληροφορίες, και η δοκιμή με τις καταστάσεις των επιβατών ανταποκρίνεται και σε αυτήν τη δέσμευση που ανέλαβαν οι αμερικανικές αρχές.

Πιστεύω ότι πρέπει να αποφευχθούν διμερείς συμφωνίες μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και κρατών μελών και ότι θα πρέπει να πείσουμε τα κράτη μέλη να περιμένουν και να συνεργασθούν στις ευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις. Είναι προφανές ότι η ευρωπαϊκή διαπραγματευτική ισχύς είναι σαφώς ανώτερη από αυτή των μεμονωμένων κρατών μελών.

Οι πιθανότητες επιτυχίας των ευρωπαίων διαπραγματευτών θα είναι πολύ μεγαλύτερες, εάν είναι ισχυρότερη η πολιτική υποστήριξη και η ενθάρρυνση που θα τους περιβάλλει. Είναι προφανώς προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών να συνομιλούν με έναν ισχυρό πολιτικό διαπραγματευτή, ο οποίος όμως δεν θα τις αντιμετωπίζει ως κίνδυνο. Δεν θεωρώ τις Ηνωμένες Πολιτείες ως κίνδυνο, και θα συμμετάσχω συνεπώς στην ευρωπαϊκή διαπραγματευτική ομάδα, η οποία πιστεύω πως θα είναι πολύ πιο αποτελεσματική σε σχέση με τις διαπραγματεύσεις των μεμονωμένων κρατών μελών. Τάσσομαι επίσης υπέρ της συμμετοχής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η κ. in 't Veld έθεσε ένα ζήτημα που είναι επίσης πολιτικό. Πιστεύω ότι, εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Κογκρέσο των ΗΠΑ ζητήσουν από κοινού να ενημερωθούν ή ακόμη και να συνεργασθούν με την ομάδα υψηλού επιπέδου που σχηματίσαμε, θα έχουν τη δική μου συγκατάθεση, αλλά βεβαίως δεν είμαι μόνος σε αυτήν την ομάδα υψηλού επιπέδου.

Θα ήταν ωστόσο χρήσιμο τα δύο κοινοβούλια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Κογκρέσο, να εργασθούν από κοινού. Όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν γρήγορα καθώς, εάν θέλουμε να διαπραγματευθούμε μια νέα συμφωνία έως τις αρχές της άνοιξης, θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι και τα δύο κοινοβούλια θα έχουν ενημερωθεί για τις προθέσεις μας έως τα τέλη Φεβρουαρίου ή τις αρχές Μαρτίου.

Το τελευταίο σημείο αφορά τη διαπραγματευτική εντολή μας. Έχω δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν έχω καμία αντίρρηση να ενημερώσω πρώτα το Κοινοβούλιο όσον αφορά το σχέδιο διαπραγματευτικής εντολής που θα λάβουμε από το Συμβούλιο σχετικά με τη νέα συμφωνία για τις καταστάσεις με τα ονόματα των επιβατών. Δεν εξαρτάται μόνον από εμένα, αλλά πιστεύω ότι η ενημέρωση του Κοινοβουλίου θα βοηθήσει σε μια ισχυρότερη πολιτική συναίνεση στις διαπραγματεύσεις με την αμερικανική πλευρά.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. BORRELL FONTELLES
Προέδρου

14. Προετοιμασία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (14 και 15 Δεκεμβρίου 2006) (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με την προετοιμασία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που θα διεξαχθεί στις 14 και 15 Δεκεμβρίου, δηλαδή από αύριο.

  Paula Lehtomäki, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. (FI) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ για αυτήν την ευκαιρία να συζητήσουμε εδώ στο Κοινοβούλιο πριν από τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που θα πραγματοποιηθεί στις 14 και 15 Δεκεμβρίου. Τα κύρια θέματα στη διάσκεψη κορυφής που θα διεξαχθεί αύριο θα είναι η διεύρυνση, η αποτελεσματικότερη λήψη αποφάσεων στη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις και η μεταναστευτική πολιτική.

Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα συζητήσουν διεξοδικά στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το πώς πρέπει να προχωρήσει η διαδικασία διεύρυνσης της ΕΕ. Η Προεδρία έχει σαφή εντολή από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου για τη διεξαγωγή αυτής της συζήτησης. Η στρατηγική για τη διεύρυνση που δημοσιεύτηκε στις 8 Νοεμβρίου και η ενδελεχής συζήτηση στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων τη Δευτέρα θα παράσχουν μια καλή βάση για τις συζητήσεις στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Όπως δήλωσα εδώ σήμερα το πρωί, ο στόχος της συζήτησης για τη διεύρυνση είναι να ενισχύσει τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει έναντι της Κροατίας και της Τουρκίας, που συμμετέχουν σήμερα σε ενταξιακές διαπραγματεύσεις, και έναντι των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων.

Πρόθεσή μας είναι το αποτέλεσμα της συζήτησης για τη διεύρυνση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να καταλήξει στην ανανέωση της συμφωνίας των κρατών μελών σχετικά με το μέλλον της διεύρυνσης. Αυτό θα βασιστεί στη στρατηγική της Επιτροπής για τη διεύρυνση: εκπλήρωση των δεσμεύσεων σχετικά με τις προϋποθέσεις και καλύτερη επικοινωνία. Ταυτόχρονα, πρέπει επίσης να δοθεί προσοχή στην ικανότητα της ΕΕ να δέχεται νέα μέλη.

Η διεύρυνση δεν είναι το μοναδικό εξαιρετικά σημαντικό θέμα για το μέλλον της Ένωσης που θα συζητηθεί στη διάσκεψη κορυφής, η οποία ξεκινά αύριο. Στη διάρκεια του δείπνου, ο Πρωθυπουργός Vanhanen θα παρουσιάσει στους συναδέλφους του την εκτίμησή του σχετικά με τις εμπιστευτικές διαβουλεύσεις που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της Προεδρίας μας όσον αφορά το μέλλον της Συνταγματικής Συνθήκης. Θα παρουσιάσει επίσης τα σημαντικότερα γενικά συμπεράσματα από τις διαβουλεύσεις.

Στόχος της φινλανδικής Προεδρίας ήταν να προχωρήσει σε μια πιο δραστήρια φάση της συζήτησης για τη Συνταγματική Συνθήκη μετά από έναν χρόνο σιωπής. Επί του παρόντος πραγματοποιούνται διαβουλεύσεις με όλα τα κράτη μέλη, καθώς και με τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, που θα ενταχθούν στην Ένωση την 1 Ιανουαρίου 2007. Η συνειδητοποίηση ότι ξεκίνησε στα κράτη μέλη μια εσωτερική συζήτηση, η οποία απέκτησε ζωηρό ενδιαφέρον, μας γέμισε ικανοποίηση. Ήταν πολύ νωρίς για να αναζητήσουμε έτοιμες λύσεις, αλλά μπορέσαμε να εντοπίσουμε ορισμένες προτεραιότητες στις απόψεις που εξέφρασαν τα κράτη μέλη. Θα παρουσιάσουμε στη γερμανική Προεδρία τη λεπτομερή ανάλυσή μας, που θα χρησιμεύσει ως βάση για τη συνέχιση αυτού του έργου.

Ένα συμπέρασμα ζωτικής σημασίας για το μέλλον είναι ότι όλα τα κράτη μέλη πιστεύουν ότι οι Συνθήκες πρέπει να μεταρρυθμιστούν προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η Ένωση λειτουργεί ικανοποιητικά. Πρέπει τώρα να αναλογιστούμε μαζί ποιος είναι ο καλύτερος δρόμος για να προχωρήσουμε και να επινοήσουμε μια φόρμουλα στην οποία θα μπορούν να συμφωνήσουν όλοι.

Το φινλανδικό κοινοβούλιο ενέκρινε τη Συνταγματική Συνθήκη στις αρχές του τρέχοντος μήνα, και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Φινλανδίας αποφάσισε να επικυρώσει τη Συνθήκη την περασμένη εβδομάδα. Αυτό κάνει την Φινλανδία το 16ο κράτος μέλος που επικυρώνει τη Συνθήκη. Με αυτό, θέλουμε να στείλουμε το μήνυμα ότι πιστεύουμε πως η Συνταγματική Συνθήκη είναι ένα καλοζυγισμένο πακέτο και παρέχει μια καλή βάση εργασίας για την αναζήτηση λύσης που θα είναι αποδεκτή από όλα τα κράτη μέλη.

Το ευρύ κοινό αναμένει αποτελεσματική δράση από την Ένωση για την καταπολέμηση του διεθνούς εγκλήματος, της εμπορίας ανθρώπων και της τρομοκρατίας. Υπάρχουν πολλά στοιχεία που συνηγορούν στο ότι η Ένωση δεν δύναται επί του παρόντος να ικανοποιήσει τις προσδοκίες των πολιτών της όσο καλά θα έπρεπε.

Συχνά, μια μικρή μειονότητα κρατών μελών χρησιμοποιεί το δικαίωμα της αρνησικυρίας για να μπλοκάρει μια απόφαση, κλείνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τον δρόμο προς την πρόοδο. Είναι ανησυχητικά εύκολο να σκεφτούμε παραδείγματα: οι διαπραγματεύσεις για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης διήρκεσαν πάνω από τρία χρόνια· τα δύο τελευταία χρόνια δεν σημειώσαμε πρόοδο στις συζητήσεις για μια απόφαση πλαίσιο σχετικά με την καταπολέμηση του ρατσισμού· και οι συνομιλίες για την ανάπτυξη διασυνοριακών αστυνομικών ερευνών τελματώθηκαν. Δυστυχώς, την περασμένη εβδομάδα μια απόφαση πλαίσιο για τις μεταγωγές κρατουμένων ναυάγησε εξαιτίας της αντίθεσης ενός κράτους μέλους.

Παραδείγματα όπως αυτά εξηγούν γιατί η φινλανδική Προεδρία έκανε τη βελτίωση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων έναν από τους στόχους της, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που οι αποφάσεις αφορούν τη βελτίωση της ασφάλειας των πολιτών μας. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου μας έδωσε επίσης μια σαφή εντολή για αυτό.

Η αστυνομική συνεργασία και η συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις είναι ένας δύσκολος τομέας. Η προθυμία των κρατών μελών να συμβιβαστούν είναι, δυστυχώς, ελάχιστη όσον αφορά πολλά σημαντικά ζητήματα, εφόσον το δικαίωμα της αρνησικυρίας μπορεί πάντα να χρησιμοποιηθεί για τον αποκλεισμό μιας απόφασης την τελευταία στιγμή. Οι διαπραγματεύσεις έχουν ισχνά αποτελέσματα και δεν επιφέρουν σημαντική πρόοδο.

Κάποια κράτη μέλη έχουν πει ότι η Ένωση, αντί να πασχίζει να βελτιώσει την διαδικασία λήψης αποφάσεων, θα πρέπει να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη συγκεκριμένης συνεργασίας. Η δράση είναι ο καλύτερος τρόπος να προαχθούν οι τομείς κοινού ενδιαφέροντος. Η πρακτική συνεργασία, ωστόσο, απαιτεί βασικούς κανόνες, και σε αυτούς ακριβώς τους κανόνες είναι δύσκολο να συμφωνήσουμε. Το πρόβλημα αυτό δεν μπορεί να αγνοηθεί.

Είναι σαφές ότι όχι μόνο οι πολίτες, αλλά και τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν απογοητευτεί από τον τρόπο που λειτουργεί η Ένωση. Αυτό οδηγεί ολοένα και περισσότερα κράτη μέλη στο να εξετάζουν το ενδεχόμενο της μεταστροφής σε ένα πρότυπο ενισχυμένης συνεργασίας. Ορισμένα κράτη μέλη έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν το μονοπάτι της συνεργασίας εκτός των δομών της ΕΕ. Ένα καλό παράδειγμα είναι η συμφωνία Prüm.

Η Φινλανδία έχει προτείνει την καθιέρωση της ψηφοφορίας με ειδική πλειοψηφία για αποφάσεις σε θέματα αστυνομικής συνεργασίας και συνεργασίας για την καταπολέμηση του εγκλήματος, μια αλλαγή που είναι ήδη δυνατή στο πλαίσιο των υφιστάμενων συνθηκών. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της φινλανδικής Προεδρίας κατέστη σαφές ότι τα κράτη μέλη δεν βλέπουν με ενθουσιασμό μια τέτοια λύση. Είμαστε της γνώμης, ωστόσο, ότι χρειαζόμαστε έναν πιο αποτελεσματικό, ανοικτό και υπεύθυνο τρόπο λήψης αποφάσεων όσον αφορά την αστυνομική συνεργασία και τη συνεργασία για την καταπολέμηση του εγκλήματος.

Για τον λόγο αυτόν, θέλουμε να εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες που παρέχει η εντολή που μας δόθηκε τον περασμένο Ιούνιο σχετικά με τη βελτίωση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πρόκειται να συζητήσει την πιο αποτελεσματική διαδικασία λήψης αποφάσεων στο πεδίο της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων. Ελπίζουμε ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα μπορέσουν να δεσμευτούν ότι θα βρουν λύση σε αυτό το πρόβλημα, καθώς στο παρελθόν είχε βρεθεί ανάλογη λύση κατά τη διάρκεια των συνομιλιών για τη Συνταγματική Συνθήκη.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέφρασε με εξαιρετική σαφήνεια τις απόψεις του επί του θέματος. Η Προεδρία εκτιμά ιδιαίτερα τη συνεισφορά του κ. Borrell στην άτυπη σύνοδο των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων στο Λάχτι, όπου εσείς, κύριε Πρόεδρε, εκφράσατε ξεκάθαρα τη γνώμη του Κοινοβουλίου ότι η διαδικασία λήψης αποφάσεων στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων πρέπει να γίνει πιο αποτελεσματική.

Μεγάλος όγκος δουλειάς έγινε κατά τη διάρκεια της φινλανδικής Προεδρίας σε διάφορα ζητήματα που σχετίζονται με τη μετανάστευση. Σημειώθηκε αξιόλογη πρόοδος όσον αφορά την εφαρμογή της καθολικής προσέγγισης. Αποδείχτηκε επίσης ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης αυτού του ζητήματος. Η μετανάστευση είναι επί του παρόντος μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ένωση, αλλά αποτελεί επίσης ευκαιρία.

Κατά τη διάρκεια της φινλανδικής Προεδρίας, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη συνεργασία με τις αφρικανικές χώρες. Διοργανώσαμε δύο παραγωγικές υπουργικές διασκέψεις για τη μετανάστευση και την ανάπτυξη. Επίσης, ο Frontex, ο οργανισμός για την ασφάλεια των συνόρων, έχει συντονίσει επιτυχημένες επιχειρήσεις στα νότια σύνορα της Ένωσης.

Το επόμενο μεγάλο βήμα είναι να συμφωνήσουμε επί των αρχών μιας καθολικής προσέγγισης για άλλες γεωγραφικές περιοχές και να επεκτείνουμε το πεδίο εφαρμογής της και σε άλλους τομείς της πολιτικής.

Τονίζουμε συνεχώς ότι η ΕΕ πρέπει να μπορέσει να διαμορφώσει μια ολοκληρωμένη πολιτική για τη διαχείριση της μετανάστευσης, η οποία θα δίνει τη δέουσα προσοχή στα ζητήματα που σχετίζονται τόσο με την παράνομη όσο και με τη νόμιμη μετανάστευση, περιλαμβανομένης της ένταξης.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που αρχίζει αύριο, θα προτείνει την έγκριση των προτεραιοτήτων για το επόμενο έτος. Τα μέτρα που θα συμφωνηθούν θα βασιστούν σε δύο ανακοινώσεις της Επιτροπής της περασμένης εβδομάδας.

Είναι σημαντικό να μπορέσουμε να συμφωνήσουμε όχι μόνο όσον αφορά τη μακροπρόθεσμη δράση αλλά και τα μέτρα που μπορεί να λάβει η Ένωση σε απάντηση των ξαφνικών και απροσδόκητων μεταναστευτικών ρευμάτων.

Εφόσον κατά τη διάρκεια της Προεδρίας μας θα υπάρξει μόνο μία επίσημη σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, πάρα πολλές ελπίδες και προσδοκίες έχουν στηριχθεί στα συμπεράσματα της συνόδου. Μολαταύτα, έχουμε από μακρού την άποψη ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα πρέπει να βλέπουν τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ως μια πραγματική αντανάκλαση των συζητήσεων τους. Δεν πρέπει να είναι απλά ένας κατάλογος με όλα τα εκκρεμή ζητήματα και όλα τα θέματα προς εξέταση. Κατά συνέπεια, στην προετοιμασία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κινηθήκαμε με γνώμονα την ιδέα ότι τα συμπεράσματα θα πρέπει να καλύπτουν μόνο τα ζητήματα που συζητήθηκαν πραγματικά από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων ή τα ζητήματα για τα οποία πρέπει να αναπτυχθούν πολιτικοί προσανατολισμοί για μελλοντική εργασία.

Επομένως, τα συμπεράσματα αυτού του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα αναφέρονται όχι μόνο στα θέματα συζήτησης που έθιξα, αλλά και στην πολιτική για την καινοτομία, στην ενεργειακή πολιτική και στην κλιματική αλλαγή σε συνέχεια της συνόδου αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων στο Λάχτι. Αυτά είναι σημαντικά θέματα για το μέλλον της Ένωσης, και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα παρακολουθήσει πώς προοδεύουν οι εργασίες για όλα αυτά στη σύνοδό του την ερχόμενη άνοιξη.

Στο δείπνο των Υπουργών Εξωτερικών, που θα πραγματοποιηθεί στο περιθώριο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αύριο το βράδυ, η συζήτηση θα επικεντρωθεί στη Μέση Ανατολή, περιλαμβανομένου του Ιράν, και στην Αφρική, ειδικότερα στην κατάσταση στο Σουδάν και το Νταρφούρ.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ελπίζω και πιστεύω ότι στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που ξεκινά αύριο θα έχουμε μια δυναμική και αξιόλογη ανταλλαγή απόψεων στα προς συζήτηση θέματα.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Σας ευχαριστούμε πολύ, κυρία Lehtomäki. Μετά την ομιλία σας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω προσωπικά και εξ ονόματος όλων των βουλευτών για τις προσπάθειές σας και το έργο σας κατά τη διάρκεια της φινλανδικής Προεδρίας που τώρα πλησιάζει στο τέλος της. Ήσασταν παρούσα σε οκτώ συνεδριάσεις, συμμετείχατε σε τριάντα συζητήσεις σχετικά με διάφορα θέματα και ήσασταν πάντα στη διάθεση του Κοινοβουλίου. Ως εκ τούτου, αξίζετε την εκτίμησή μας και τις ευχαριστίες μας.

(Χειροκροτήματα)

15. Καλωσόρισμα

  Πρόεδρος. Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι έχουμε μαζί μας στο θεωρείο των επισήμων τον κ. Ranko Krivokapic, Πρόεδρο του Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας του Μαυροβουνίου, και την κ. Gordana Djurovic, αναπληρώτρια πρωθυπουργό για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

(Χειροκροτήματα)

Όπως γνωρίζετε, η πρώτη διακοινοβουλευτική συνάντηση μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Μαυροβουνίου διεξάγεται σήμερα, και ευχόμαστε στους προσκεκλημένους μας καλή τύχη στις συνεδριάσεις που διεξάγουν μαζί μας εδώ στο Κοινοβούλιο.

Σας ευχαριστούμε που είστε παρόντες στη συνεδρίασή μας.

16. Προετοιμασία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (14 και 15 Δεκεμβρίου 2006) (συνέχεια της συζήτησης)

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Frattini, κυρίες και κύριοι, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου σηματοδότησε ένα σημαντικό στάδιο ως προς στις διαδικασίες, και αυτό για αρκετούς λόγους. Θα ήθελα να αναφέρω έναν ιδιαίτερα. Πιστεύω ότι το Συμβούλιο του Ιουνίου ενταφίασε οριστικά την ιδέα ότι υπάρχει κάποιου είδους διαιτησία μεταξύ της θεσμικής προόδου που σημείωσε η Ένωση και της εφαρμογής νέων πολιτικών. Στο παρελθόν, έχει συχνά ειπωθεί ότι, αν μιλούσατε για την πολιτική ατζέντα, μια ατζέντα επικεντρωμένη σε αποτελέσματα, σε πρακτικά σχέδια, αποφεύγατε κατά κάποιο τρόπο τη θεσμική συζήτηση. Αν, από την άλλη πλευρά, μιλούσατε για το Σύνταγμα, σας κατηγορούσαν για ομφαλοσκόπηση, ότι κατατρύχεστε με τεχνικές πτυχές. Πιστεύω ότι αυτή η ιδέα έχει ενταφιαστεί για πάντα.

Η στρατηγική δύο επιπέδων που εγκρίθηκε τον Ιούνιο δείχνει με ποιον τρόπο συνδέονται οι δύο πτυχές και με ποιον τρόπο ενισχύονται αμοιβαία. Πράγματι, ενόσω θα είμαστε υποχρεωμένοι να εργαζόμαστε με μια Ένωση που είναι λιγότερο αποτελεσματική και λιγότερο δημοκρατική από όσο γνωρίζουμε ότι θα μπορούσε να είναι, οι προσπάθειές μας να εφαρμόσουμε τις πολιτικές που αναμένουν οι λαοί μας ουδέποτε θα είναι εντελώς πειστικές. Κάθε φορά που προωθούμε πολιτικές που προορίζονται να βελτιώσουν τη ζωή των πολιτών μας, αυτό δεν μπορεί παρά να κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σχετικά με περαιτέρω βήματα προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Η φινλανδική Προεδρία έχει αποδείξει ότι αντιλαμβάνεται πλήρως αυτήν την κατάσταση πραγμάτων, γι’ αυτό και υπήρξαν 6 μήνες ρεαλιστικής και στοχευμένης προόδου. Αυτοί οι έξι μήνες έδειξαν ότι υπάρχει πραγματική κατανόηση για το τι μπορούν να προσφέρουν στην Ευρώπη το Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή όταν συνεργάζονται. Τα αποτελέσματα είναι εδώ ορατά: συμφωνία σε ευαίσθητα θέματα, όπως το REACH, η έγκριση του Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση είμαι ιδιαίτερα υπερήφανος για αυτό διότι, όπως γνωρίζετε, ήταν πρωτοβουλία της Επιτροπής η ταχεία αντίδραση στην κρίση του Λιβάνου, η ομαλή προετοιμασία της προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα! καθώς και οι προσπάθειες να καταστήσουμε την εξωτερική πολιτική της Ένωσης περισσότερο συνεκτική. Το συμπέρασμα που θα εξαχθεί από αυτά είναι ότι έχει όντως σημειωθεί πρόοδος .

Ερχόμαστε τώρα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το Συμβούλιο που θα συνέλθει αυτήν την εβδομάδα το οποίο θα επικεντρωθεί στα κρίσιμα θέματα, σχετικά με τα οποία η φινλανδική Προεδρία έχει ήδη δείξει στην Ένωση ότι είναι αποφασισμένη και προνοητική.

Θα αρχίσω αναφέροντας την καινοτομία. Η συζήτηση στο Λάχτι σχετικά με το θέμα αυτό ήταν υψηλής ποιότητας. Η συζήτηση αυτή άφησε πίσω της την εικόνα ευρωπαίων ηγετών που είναι πραγματικά αποφασισμένοι να δράσουν υπέρ της καινοτομίας, και πιστεύω ότι, αυτήν ακριβώς τη στιγμή, είναι θεμιτό να πούμε ότι η καινοτομία αποτελεί μία από τις σημαντικότερες πολιτικές προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης: είμαι ευτυχής για αυτό. Όπως θα δείτε κατά την ανάγνωση της ετήσιας έκθεσης σχετικά με την εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση, την οποία δώσαμε χθες στη δημοσιότητα, η καινοτομία έχει τεθεί ως προτεραιότητα όχι μόνο σε κοινοτικό επίπεδο, αλλά επίσης σε επίπεδο διαφόρων εθνικών πολιτικών. Κατά συνέπεια, πιστεύω ότι όσα είπαν οι ευρωπαίοι ηγέτες στο Λάχτι, δεν ήσαν κενά λόγια: σε πολλά κράτη μέλη έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος. Ωστόσο, αν στόχος είναι να ενθαρρύνουμε μια πραγματική αλλαγή στην ευρωπαϊκή οικονομία, η ευρωπαϊκή διάσταση δεν μπορεί να παραγνωριστεί. Βεβαίως, χρειάζεται να καταβάλουμε μεγαλύτερη προσπάθεια σε εθνικό επίπεδο, αλλά χρειάζεται να αδράξουμε την ευκαιρία για να αξιοποιήσουμε στο μέγιστο την ευρωπαϊκή διάσταση.

Το θεσμικό σας όργανο, τo Κοινοβούλιο, έχει επίσης επικεντρώσει την προσοχή σε θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας, σε κοινές τεχνολογικές πρωτοβουλίες και την τυποποίηση, και σε τόσους πολλούς τομείς που απαιτούν δράση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πιστεύω ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα σημειώσει πρόοδο στα θέματα αυτά.

Σχετικά με το θέμα της καινοτομίας, όπως και με το θέμα της ενέργειας και της αλλαγής του κλίματος, το Συμβούλιο αναμφίβολα θα προετοιμάσει το έδαφος για ένα Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την άνοιξη του 2007, το οποίο πιστεύω ότι θα είναι πολύ σημαντικό ως προς το θέμα αυτό. Είμαι ευτυχής που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πέτυχε να συμβάλει, και να συμβάλει σημαντικά, σε αυτές τις προσπάθειες με τη μορφή της πρότασής μας για ένα Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Τεχνολογίας.

Το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Τεχνολογίας δεν θα συμβάλει απλά άμεσα στην καινοτομία της Ευρώπης· θα είναι και συμβολικό είναι αλήθεια ότι, ορισμένες φορές, τα σύμβολα είναι πολύ σημαντικά θα συμβολίζει, θα έλεγα, τον τρόπο με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να επιδείξει φιλοδοξία και να δείξει ότι είναι καινοτόμος Η στήριξη των βουλευτών του Κοινοβουλίου για το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Τεχνολογίας είναι και ευπρόσδεκτη και ουσιαστική. Ελπίζω ότι το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο να συμπεριλάβουν το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Τεχνολογίας μεταξύ των προτεραιοτήτων τους, έτσι ώστε αυτό να καταστεί επιχειρησιακό το συντομότερο δυνατόν. Θέλω να ευχαριστήσω τη φινλανδική Προεδρία για την αδιάπτωτη στήριξη που παρείχε σε αυτό το μεγάλο σχέδιο για την Ευρώπη.

Το επόμενο θέμα είναι η μετανάστευση: καμία εικόνα δεν συγκλόνισε περισσότερο τον κόσμο το φθινόπωρο από την εικόνα ανδρών και γυναικών διατεθειμένων να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή τους προκειμένου να φθάσουν στις ευρωπαϊκές ακτές. Εκεί υπήρξε πραγματικά επείγουσα ανάγκη δράσης, και είμαι ευτυχής που η Ευρώπη έδειξε ότι μπορεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Η συνολική μας προσέγγιση στη μετανάστευση, συνδυασμένη με στενότερη συνεργασία στα θαλάσσια σύνορα και με ενισχυμένα μέσα όπως ο Frontex, θα ενισχύσει περαιτέρω τη σοβαρή αντίδρασή μας με πεδίο δράσης μεγαλύτερης εμβέλειας και με πρακτική εφαρμογή. Η έγκριση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αυτής της προσέγγισης θα έδειχνε χωρίς ασάφειες ότι αυτό είναι ένα κοινό πρόβλημα, στο οποίο η Ένωση θα παράσχει κοινή λύση.

Είναι αλήθεια ότι έχουμε ακόμη προβλήματα στον τομέα αυτόν, όμως πιστεύω ότι η προσέγγιση που έχουμε, η συνολική προσέγγιση που έχει διατυπώσει η Επιτροπή, μπορεί να αποτελέσει λύση για την Ευρώπη. Πρέπει να στρωθούμε αμέσως στη δουλειά και να δούμε το θέμα ως μια μακροπρόθεσμη πρόκληση. Κατά συνέπεια, πρέπει να συντονίσουμε τη χρήση των εσωτερικών και εξωτερικών μέσων, ενισχύοντας τον διάλογο με τις χώρες προέλευσης, τις χώρες διέλευσης και τις χώρες προορισμού, που σημαίνει ότι πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στην ένταξη στην κοινωνία καθώς και στον διαπολιτισμικό διάλογο.

Οφείλουμε να δούμε τα πράγματα όπως πραγματικά είναι: αν θέλουμε να δράσουμε αποτελεσματικά, χρειάζεται να έχουμε επαρκή εργαλεία. Είναι, κατά συνέπεια, σημαντικό για εμάς να βελτιώσουμε το σύστημα λήψης αποφάσεων, έτσι ώστε να μπορούμε να αρχίζουμε δράση ταχύτερα, και αυτό ισχύει στον τομέα της μετανάστευσης και στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων γενικά. Συμφωνώ απολύτως με αυτό που μόλις είπε η εκπρόσωπος της φινλανδικής Προεδρίας. Αν τα κράτη μέλη θέλουν πραγματικά να δείξουν ότι είναι αποφασισμένα να συνεργαστούν για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης και για τη μεταναστευτική πολιτική, τη δικαιοσύνη και την ασφάλεια, τώρα έχουν μια καλή ευκαιρία να αποδείξουν αυτήν την επιθυμία: καθιστώντας τη διαδικασία λήψης αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο απλούστερη, ταχύτερη, αποτελεσματικότερη, και πρακτικότερη! Δεν θα είχε νόημα να στερηθούμε τις θεσμικές ευκαιρίες που σήμερα ήδη υπάρχουν.

(EN) Κύριε Πρόεδρε, το τελευταίο θέμα που θέλω να αναπτύξω είναι η διεύρυνση – τελευταίο στη σειρά παρουσίασης, αλλά επ’ ουδενί τελευταίο σε σημασία. Ορισμένοι ενδέχεται να μην θεωρούν ότι τα θέματα που συζητούμε αυτήν την εβδομάδα αποδεικνύουν την αποτελεσματική εφαρμογή της πολιτικής για τη διεύρυνση. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω γιατί αυτή η εντύπωση είναι εσφαλμένη.

Καταρχάς, μου φαίνεται παράξενη αυτή η κριτική όταν βρισκόμαστε λίγες μόλις εβδομάδες πριν από ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση της διεύρυνσης. Η χθεσινή ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο δεν αποτέλεσε απλή έκφραση της εμπιστοσύνης σας προς δύο νέους Επιτρόπους – συμβολίζει επίσης τη σημασία που αποδίδει αυτό το Κοινοβούλιο στην προσχώρηση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συμβολίζει άλλωστε και τον κεντρικό ρόλο που έχει διαδραματίσει το Κοινοβούλιο για την πραγματοποίηση της διεύρυνσης και την επιτυχή της εξέλιξη. Τα οφέλη της διεύρυνσης του 2004 είναι σαφή για την Ευρώπη των 25. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι στο μέλλον θα ανατρέχουμε στη διεύρυνση σε 27 κράτη μέλη με παρόμοιο αίσθημα ικανοποίησης.

Εντούτοις, τα θέματα στα οποία θα εστιάσει την προσοχή του το Συμβούλιο είναι δύο: η ικανότητα ένταξης και οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία.

Η έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την ικανότητα ένταξης αποτελεί αναγνώριση του γεγονότος ότι τίθενται εύλογα ερωτήματα σχετικά με τις συνέπειες της διεύρυνσης. Όλοι γνωρίζουμε ότι η Ένωση ποτέ δεν προσπάθησε να κρύψει τις συνέπειες της διεύρυνσης. Γιατί θα έπρεπε άλλωστε, όταν είναι τόσο συντριπτικά τα στοιχεία που αποδεικνύουν τα οφέλη που μας προσφέρει;

Παρά ταύτα, οφείλουμε να σεβαστούμε τις ανησυχίες που εκφράζονται και να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να δείξουμε τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει η Ένωση την ευθύνη της να διασφαλίσει την επιτυχή έκβαση της διεύρυνσης. Ναι, η διεύρυνση είναι επιτυχημένη και για τα προσχωρούντα κράτη μέλη και για την Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία εντάσσονται. Πρέπει όλοι να αναλάβουμε την ευθύνη της μεγαλύτερης συμμετοχής μας σε αυτήν τη συζήτηση. Έχω δηλώσει επανειλημμένα ότι η διεύρυνση δεν μπορεί να προχωρήσει με γραφειοκρατικό ή ακόμη και διπλωματικό τρόπο: πρέπει να υλοποιηθεί με δημοκρατικό τρόπο. Πρέπει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης της Ευρώπης.

Πριν από δύο εβδομάδες η Επιτροπή δημοσίευσε τη σύστασή της για την περίπτωση της Τουρκίας. Ακολούθως, αυτήν την εβδομάδα, το Συμβούλιο συμφώνησε στην αναστολή της διαπραγμάτευσης μιας σειράς βασικών κεφαλαίων. Αυτό είναι ένα σαφές μήνυμα ότι δεν μπορεί να γίνει δεκτή καμία παραβίαση των νομικών υποχρεώσεων. Συγχρόνως, η συνέχιση της διαδικασίας διαπραγμάτευσης εξυπηρετεί σαφώς τα στρατηγικά μας συμφέροντα. Και οι δύο πλευρές πρέπει να τηρήσουν τους κανόνες του παιχνιδιού. Ελπίζουμε ότι η τουρκική πλευρά θα δείξει τη βούληση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της.

Αντιλαμβανόμαστε ότι είναι σημαντικό να εμφανιζόμαστε αξιόπιστοι όταν μιλάμε για τις προϋποθέσεις της διεύρυνσης. Πρέπει να έχουμε κερδίσει τη στήριξη των πολιτών για τη διεύρυνση, προκειμένου να δείξουμε όχι μόνο ότι είμαστε αξιόπιστοι και ότι πρέπει να γίνονται σεβαστές οι δεσμεύσεις μας, αλλά και ότι είμαστε δίκαιοι και αυστηροί κατά την ανάλυση της προόδου των διαφόρων υποψηφίων χωρών στην πορεία ένταξής τους.

Γνωρίζουμε ότι πρέπει να προσφέρουμε διαρκώς κίνητρα στις υποψήφιες χώρες. Η διεύρυνση είναι τόσο θετικό κίνητρο προόδου, ώστε είναι προς το συμφέρον όλων μας να πραγματοποιούν οι υποψήφιες χώρες δύσκολες μεταρρυθμίσεις κατά τη διάρκεια μιας πορείας η οποία είναι αναπόφευκτα μακρά. Η Κροατία έχει ξεκινήσει θετικά και, εφόσον συνεχίσει τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια, μάλλον θα είναι η επόμενη χώρα που θα προσχωρήσει στην Ένωση. Οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων έχουν επίσης σημειώσει πρόοδο και, καθώς τους έχουμε προσφέρει σαφή ευρωπαϊκή προοπτική, οφείλουμε να τους δείξουμε ότι είμαστε ειλικρινείς όσον αφορά την προοπτική αυτή για τις χώρες των Βαλκανίων.

Χρειαζόμαστε μια νέα συναίνεση για τη διεύρυνση η οποία θα αναγνωρίζει τη στρατηγική αξία της διεύρυνσης και συγχρόνως θα διασφαλίζει την ικανότητά μας να λειτουργούμε απρόσκοπτα ενόσω εντάσσουμε σταδιακά νέα μέλη. Η Επιτροπή θα παραμείνει προσηλωμένη στις βασικές αρχές: σεβασμός των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί, αυστηρή και δίκαιη αξιολόγηση και προσπάθεια βελτίωσης της ποιότητας της διαδικασίας. Η διαδικασία διεύρυνσης έχει αποδείξει την ανθεκτικότητά της περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Εν κατακλείδι, θέλω να σας μεταφέρω την ειλικρινή ελπίδα μου ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα επιβεβαιώσει αυτήν την εβδομάδα ότι μια διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

(Χειροκροτήματα)

  Hans-Gert Poettering, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, όπως είπε η Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, πρέπει να κοιτάζουμε προς το μέλλον, και πιστεύω ότι ακριβώς αυτό πρέπει να κάνουμε σήμερα – να κοιτάξουμε προς το μέλλον όχι μόνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και της Ευρώπης και ολόκληρου του κόσμου. Κατά κανόνα, οι καλύτερες Προεδρίες είναι εκείνες που δεν κάνουν κάτι θεαματικό, αλλά εργάζονται με καλή θέληση και αποφασιστικότητα, και γνωρίζουμε ότι η φινλανδική Προεδρία ήταν ιδιαίτερα καλή ως προς αυτό.

Ελπίζω ότι αύριο και μεθαύριο στη διάσκεψη κορυφής στις Βρυξέλλες –για την οποία θα προετοιμαστεί αύριο το απόγευμα η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών– θα καταστεί δυνατόν να θεσπιστούν κάποιες κατευθυντήριες γραμμές για τη διεύρυνση. Το τελευταίο πράγμα που έκανε ο Πρόεδρος της Επιτροπής ήταν να μας απευθύνει έκκληση να στείλουμε το μήνυμα πως κρατάμε τις υποσχέσεις μας. Επίσης, είμαστε ανοιχτοί στις χώρες που έχουν μια απόλυτα φυσιολογική αξίωση να γίνουν κάποια μέρα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και αυτό δεν αφορά μόνο την Κροατία, αλλά ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων, μολονότι φυσικά υπάρχουν προϋποθέσεις για αυτό. Πρέπει να εκτελέσουμε τις υποχρεώσεις μας. Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται – και από τις δύο πλευρές, όμως.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω εσάς, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, και την ίδια την Επιτροπή για τη διορατικότητά σας, τη σταθερότητά σας, αλλά και τον δίκαιο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίσατε το θέμα της Τουρκίας, διότι ο δρόμος εκεί είναι δύσβατος και δεν πρέπει να διακινδυνεύσουμε καμία σύγκρουση, καμία πραγματικά σοβαρή διένεξη μεταξύ Τουρκίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ, από την άλλη, αν η Τουρκία δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της –όπως στην περίπτωση της Κύπρου που υποσχέθηκε να λύσει το πρόβλημα και να αναγνωρίσει την τελωνειακή ένωση, αλλά δεν το έκανε– εμείς δεν πρέπει να το δεχτούμε με πνεύμα παραίτησης αλλά πρέπει να στείλουμε, για χάρη της ίδιας μας της αξιοπιστίας, ένα μήνυμα που θα καθιστά σαφή τη θέση μας.

Αν δεν είχαμε απευθύνει μήνυμα στην Τουρκία, θα είχαμε χάσει την πίστη μας στον εαυτό μας, και τότε ποιος θα εμπιστευόταν πλέον την Ευρωπαϊκή Ένωση; Για τον λόγο αυτόν, αυτό που πρότεινε η Επιτροπή να κάνουμε και το δέχτηκαν οι υπουργοί Εξωτερικών δείχνει πολύ μεγάλο βαθμό υπευθυνότητας και οδήγησε σε έναν καλό συμβιβασμό.

Τώρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αποκτήσει ικανότητα ένταξης. Ευχαριστώ τη φινλανδική Προεδρία του Συμβουλίου, διότι έθεσε σε πολλές διμερείς συνομιλίες το ερώτημα πώς μπορούμε να επιτύχουμε την επίλυση του ζητήματος του Συντάγματος. Χάρηκα όταν η κ. Lehtomäki είπε πως προφανώς όλες οι κυβερνήσεις συμφωνούν ότι υπάρχει ανάγκη μεταρρύθμισης. Αυτό αποτελεί μια βασική συναίνεση στο περιεχόμενο της Συνταγματικής Συνθήκης. Θα ήθελα να πω, ήρεμα εξ ονόματος του τμήματος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος της Ομάδας μας, ότι πρέπει να πραγματοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνει το Πρώτο Μέρος, χρειαζόμαστε δε επίσης να θεσπιστεί αυτό που αποτελεί τρόπον τινά τη νομική βάση των αξιών μας, δηλαδή αυτά που περιγράφονται στο Δεύτερο Μέρος. Άλλωστε, όλα αυτά έχουν ήδη εγκριθεί στη Νίκαια με τη μορφή χάρτη και δεν θα πρέπει να είναι πρόβλημα η μεταφορά τους σε ισχύον δίκαιο. Γι�