Volledig verslag van de vergaderingen

Woensdag 17 januari 2007 - Straatsburg

12. Europees actieprogramma voor verkeersveiligheid - tussentijdse evaluatie (debat)

  De Voorzitter. Aan de orde is het verslag (A6-0449/2006) van Ewa Hedkvist Petersen, namens de Commissie vervoer en toerisme, over het Europees actieprogramma voor verkeersveiligheid - tussentijdse evaluatie (2006/2112(INI)).

  Ewa Hedkvist Petersen (PSE), rapporteur. – (SV) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer de commissaris, dames en heren, meer en meer burgers rijden op buitenlandse wegen in Europa. Het zijn beroepschauffeurs, buschauffeurs, families op vakantie in Europa en grensarbeiders. Waarom zouden die burgers slechte verkeersveiligheid tolereren in elk van de landen waarin ze rijden? Er komen per jaar circa 40 000 mensen om op de Europese wegen. Dat is een groeiende tragedie waarbij constant gezinnen worden getroffen. Het is ook een gigantische verkwisting van middelen. Stel u voor wat het in termen van gezondheidszorg zou opleveren, indien we het aantal verkeersdoden zouden halveren.

Het probleem is dat de Europese landen in de praktijk de verkeersveiligheid heel verschillend waarderen en dat de verschillen tussen de lidstaten met lage verkeersveiligheid en de lidstaten met hoge verkeersveiligheid blijven toenemen. Maar ik geloof niet dat de Europese burgers dit op den duur zullen accepteren. Wij burgers zullen veilige wegen eisen, overal in Europa. Wij zullen eisen dat de politie dronken automobilisten stopt, ongeacht de nationaliteit. Wij zullen maximumsnelheden eisen in heel Europa en openbaar vervoer in de grote steden opdat we ons kunnen verplaatsen zonder auto. Wij zullen eisen dat wij ons veilig met de fiets kunnen verplaatsen in de bebouwde kommen. Het Europees Parlement moet gehoor geven aan deze eisen van burgers en druk uitoefenen op de Europese Commissie en de lidstaten. Maar de lidstaten handelen graag het meest op nationaal niveau. Men verwijst naar het nabijheidsprincipe dat helaas soms een verlamming inhoudt. Verkeersveiligheid moet beschouwd worden als een gedeelde verantwoordelijkheid tussen de lidstaten en de EU. We zien nu dat de sterftecijfers in het verkeer in Europa dalen, maar het gaat helaas te langzaam. Er moeten snel maatregelen worden genomen als we het doel - het halveren van het aantal verkeersdoden tegen 2010 - willen halen. De lidstaten moeten erop toezien dat de bestaande wetgeving nageleefd wordt en dat sancties opgelegd worden, zelfs als de bestuurder in kwestie de regels van een ander EU-land dan het zijne overtreedt. Het gaat vooral om wetgeving betreffende de veiligheidsgordel, het handhaven van maximumsnelheden en het weren van alcohol en drugs in het verkeer. Dat zou leiden tot een drastische verlaging van het aantal verkeersdoden.

De nieuwe lidstaten betrekken bij het verkeersveiligheidswerk is belangrijk. De Commissie moet ijveren voor twinningprojecten tussen oude en nieuwe lidstaten en moet erop toezien dat de nieuwe lidstaten deelnemen aan de deskundigengroepen van de Commissie. De uitwisseling van goede praktijken is van levensbelang.

Mijnheer de voorzitter, alcohol op de wegen is een probleem binnen de EU dat per jaar tegen de 10 000 doden veroorzaakt. Het aantal controles varieert per lidstaat. Wij hebben daarom een algemene alcohollimiet van 0,5 promille nodig voor de gehele EU met de mogelijkheid om een nog lagere limiet in te voeren. Maar het is onmogelijk om een alcohollimiet van 0,0 promille in te voeren zoals de meerderheid in de commissie beslist heeft. Een dergelijke limiet is niet meetbaar en kan daarom niet gehandhaafd worden. Dat punt moet derhalve uit het verslag geschrapt worden.

We moeten ook de rijopleiding verbeteren en rijinstructeurs binnen de EU moeten gecertificeerd zijn. Het is ook belangrijk dat het eCall-systeem verder ontwikkeld wordt zodat de hulpdiensten sneller ter plaatse zijn bij ongevallen. Meer landen moeten intentieverklaringen hierover uitvaardigen. De transportbranche moet ook handelen en hierin spelen de autoverhuurbedrijven een grote rol aangezien zij elk jaar nieuwe auto’s kopen. Zouden zij enkel veilige auto’s aanschaffen, dan zou dat het wagenpark in de EU wezenlijk verbeteren. De grootste mogelijkheid om het ontwerp van voertuigen te beïnvloeden heeft de transportindustrie. Als zij veilige voertuigen construeren en een veiligheidsuitrusting standaard maken, wordt het goedkoper voor de consumenten en redt het levens. Een voorbeeld is het alcoholslot dat beschonken bestuurders verhindert auto te rijden. Deze sloten zijn flink in prijs gedaald sinds de vraag op gang is gekomen.

Wij moeten het voertuig als een mobiele werkplek gaan beschouwen wanneer werknemers tijdens het werk rijden en arbowetgeving zou dan ook in het voertuig moeten gelden. Dat zou de verkeersveiligheid doen toenemen. We moeten een totaalbeeld van de verkeersveiligheid in Europa krijgen. Het is een kwestie van veilige voertuigen en wegen om het leven van weggebruikers makkelijker te maken, maar ook van het opleiden van de chauffeurs. Alle belanghebbenden moeten hun verantwoordelijkheid nemen, een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid als we onze doelen willen halen.

Dit is mijn laatste debat in het Europees Parlement. Mijn ambtstermijn eindigt per 1 februari en ik wil alle collega’s bedanken voor een uitstekende samenwerking gedurende al die jaren en ook bij dit verslag. Ik wil ook alle medewerkers van het Europees Parlement die altijd het werk makkelijker hebben gemaakt, bedanken. Ook dank aan alle anderen, niemand uitgezonderd, waar ik mee samengewerkt heb tijdens mijn jaren in het Parlement.

  De Voorzitter. Wij, alle afgevaardigden, willen jou ook bedanken, Ewa. We zullen je missen.

We wensen je alle succes bij je toekomstige bezigheden.

  Jacques Barrot, vicevoorzitter van de Commissie. (FR) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, om te beginnen wil ik mevrouw Hedkvist Petersen hartelijk bedanken voor de strijd – dit woord is op zijn plaats – die zij heeft geleverd voor de verkeersveiligheid. U hebt niet alleen een uitstekend verslag opgesteld, maar u hebt ook herhaalde malen in dit Parlement aangetoond hoe belangrijk verkeersveiligheid is. Uit de ontwerpresolutie blijkt tevens dat er een grote mate van overeenstemming bestaat tussen het Parlement, de Raad en de Commissie over deze prioriteit en over de noodzaak van acties op Europees niveau.

Ik wil een beknopte evaluatie maken van onze strijd voor verkeersveiligheid. Wat betreft de algemene resultaten betreurden wij in 2001 50 000 verkeersdoden, en ons doel is niet meer dan 25 000 doden in 2010. In 2005 registreerden wij in het Europa van de Vijfentwintig nog 41 600 doden. Wij moeten onze tussentijdse evaluatie updaten met de eerste resultaten van 2006. Dat jaar is iets beter geweest dan vorige jaren. Wij zijn 9 procent vooruitgegaan en sommige landen waar sprake was van stagnatie, hebben aanzienlijke vooruitgang geboekt. De lidstaten die in 2004 zijn toegetreden, hebben over het algemeen meer vooruitgang geboekt dan het Europa van de Vijftien. Het succes is broos, maar wij dienen het toe te juichen. Er bestaan echter verschillen tussen de landen met de beste en de slechtste resultaten. Er is een bandbreedte van 1 tot 3 doden per miljoen inwoners of van 1 tot 5 doden per miljoen particuliere auto’s.

De initiatieven die de Gemeenschap sinds 2001 heeft genomen, hebben vruchten afgeworpen. In de meeste lidstaten staat de verkeersveiligheid boven aan de politieke agenda. De meeste van hen hebben nationale plannen voor de verkeersveiligheid opgesteld. Wij hebben wetgeving ten aanzien van de rij- en rusttijden van beroepschauffeurs aangenomen, maatregelen ten aanzien van de veiligheid van voertuigen aangenomen en educatieve en bewustmakingscampagnes gevoerd. Tevens hebben wij een derde richtlijn betreffende het rijbewijs aangenomen, waarmee wij betere bescherming bieden, met name voor motorrijders.

De evaluatie die de Commissie in februari 2006 heeft voorgelegd, had alleen maar betrekking op feiten, en wij zijn nieuwe initiatieven aan het voorbereiden. Wij moeten het hiaat dichten in de bestaande wetgeving betreffende dodehoekspiegels bij bestaande vrachtauto’s. Wij moeten de installatie van die spiegel versnellen. Wij kunnen niet wachten op de volledige vernieuwing van het vrachtwagenpark in Europa, dat wil zeggen meer dan vijftien jaar, opdat deze praktische en weinig kosten met zich mee brengende maatregel effect sorteert. Ik reken sterk op de steun van het Europees Parlement opdat de installatie van dodehoekspiegels bij bestaande vrachtauto’s wordt versneld.

Wij hebben aan de medewetgevers een voorstel voorgelegd voor het veiligheidsbeheer van de infrastructuur van het trans-Europese netwerk. Het gaat hierbij om een instrumentarium waarmee de lidstaten de veiligheid van hun wegennet beter kunnen beheren. Bovendien moeten wij ervoor zorgen dat niemand vrijuit gaat bij overtredingen van de verkeersregels in het buitenland. Ik zal deze zomer een formeel voorstel doen inzake de grensoverschrijdende vervolging van de belangrijkste overtredingen van de verkeersregels. Voorts hebben wij de aanzet gegeven tot overleg over verplichte attentielampen. Er is nog geen beslissing genomen. Wij moeten eerst de mening weten van de lidstaten en van de gebruikers.

Wanneer wij de strijd om de veiligheid willen winnen, moeten we rechtstreekse contacten blijven onderhouden met de burgers. Daarom hebben wij in april 2004 het Europees Handvest over de verkeersveiligheid in het leven geroepen. Dat Handvest is door 650 bij de verkeersveiligheid betrokken partijen ondertekend: ondernemingen, automobielclubs, organisaties, scholen, media en lokale autoriteiten, om slechts enkele te noemen. Met de ondertekening van het Handvest nemen deze actoren de verantwoordelijkheid op zich om concrete en meetbare acties te ondernemen op het gebied waarvoor zij verantwoordelijk zijn.

Tot slot, mijnheer de Voorzitter, dames en heren, wordt op 27 april 2007 voor de eerste maal de Europese Dag van de Verkeersveiligheid gehouden. Die dag valt in de Internationale Week van de Verkeersveiligheid van de Verenigde Naties, en ik wil er bij het Europees Parlement en bij elke afgevaardigde op aandringen deel te nemen aan dit evenement, dat ons zeer na aan het hart ligt.

Mijnheer de Voorzitter, ter afsluiting wil ik nog een keer de kwaliteit onderstrepen van het document van mevrouw Hedkvist Petersen. Er spreekt een doordachte toekomstvisie uit. Er wordt niet alleen de nadruk gelegd op de prioriteiten op korte termijn, maar er worden ook veelbelovende oplossingen op middellange termijn voorgesteld, waaraan de diensten van de Commissie eveneens werken. Het verheugt mij, dames en heren, dat wij dezelfde mening zijn toegedaan, maar ik wil nog zeggen dat wij gezien de balans van meer dan 40 000 verkeersdoden een zeer grote verantwoordelijkheid hebben op het gebied van de verkeersveiligheid. Om die reden, mijnheer de Voorzitter, ben ik het Parlement dankbaar dat het betrokken is bij en zich volledig inzet voor de verbetering ervan.

  Dieter-Lebrecht Koch, namens de PPE-DE-Fractie. – (DE) Mijnheer de Voorzitter, beste collega's. Eerst wil ik mevrouw Hedkvist Petersen hartelijk bedanken voor de jarenlange goede en vertrouwelijke samenwerking. Mevrouw Hedkvist Petersen, hartelijk dank voor uw zeer goede verslag!

Het is ons doel het aantal verkeersslachtoffers op de Europese wegen tegen 2010 te verminderen tot maximaal 25 000. In het licht van het toenemende verkeer is dit een zeer ambitieus doel. Toch kunnen we het bereiken, als we het maar willen! De successen van de voorbije jaren zijn zichtbaar, hoewel veel wetten en maatregelen van vooral de laatste tweeënhalf jaar nog niet van toepassing zijn omdat ze nog in nationale wetgeving omgezet moeten worden. Ik hoef hier alleen maar de rijbewijsrichtlijn te noemen.

Ondanks de grote successen zullen we toch ons doel niet bereiken als we niet nog ambitieuzer en consequenter optreden en de oude maar ook de nieuwe maatregelen snel naar de realiteit vertalen. Daar komt zeker niet enkel het Europese besluitvormingsniveau bij kijken, ook de lidstaten hebben een grote verantwoordelijkheid. Ook op dit gebied is het verslag duidelijk.

Ik wil graag zes concrete categorieën noemen:

Ten eerste. We zitten op het goede spoor wanneer we ervoor kunnen zorgen dat de bestaande wetgeving beter nageleefd wordt. De belangrijkste punten zijn: aangepaste snelheid, niet sturen onder invloed van alcohol, drugs of geneesmiddelen, het dragen van de veiligheidsgordel, de wet naleven in de omgang met voetgangers en fietsers.

Ten tweede. We hebben nieuwe Europese wetten nodig, bijvoorbeeld over het laten branden van de autolampen overdag, over het gebruik van de zogenaamde dodehoekspiegel en over het aangeven van de omtrek van vrachtwagens.

Ten derde. We moeten maatregelen ontwikkelen om files te vermijden, bijvoorbeeld door het stimuleren van nieuwe logistieke systemen, door het versneld uitvoeren van wegwerkzaamheden of door het toelaten van gigaliners met inachtneming van specifieke voorwaarden.

Ten vierde. Het is onze verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat de regelgeving inzake veiligheid en de bescherming van de gezondheid op het werk ook van toepassing is wanneer de werkplek een voertuig is, dus wanneer het gaat om een mobiele werkplek. Daar hoort ook het creëren van gepaste mogelijkheden bij voor geneeskundige behandeling van professionele vrachtwagenchauffeurs tijdens hun werkuren in de week wanneer ze ver verwijderd zijn van het hoofdkantoor van hun bedrijf.

Ten vijfde. We mogen niet enkel het gebruik van de modernste emissietechnieken stimuleren zonder ook actieve veiligheidskenmerken in te voeren, zoals ESP, noodremsystemen of afstandbegrenzer en systemen om de bestuurders te helpen.

Ten zesde. We hopen dat het automatische alarmsysteem eCall zo snel mogelijk ingevoerd zal worden, en wel omdat er enerzijds ver ontwikkelde systemen voor het automatisch registreren van ongevallen bestaan en er anderzijds momenteel een campagne loopt voor een soort alarmsysteem voor voetgangers.

  Gary Titley, namens de PSE-Fractie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, graag zou ik Ewa Hedkvist Petersen gelukwensen met dit laatste verslag voor het Europees Parlement. Het is een uitstekend verslag, ook al is het bestookt met een flink aantal amendementen – merkwaardige en geweldige.

We hebben geen behoefte aan bewerkelijke regelingen. We hebben gewoon behoefte aan veiligere wegen, veiligere automobilisten en veiligere voertuigen en, als allerbelangrijkste, we hebben behoefte aan actie en handhaving. Toen ik bijvoorbeeld de rapporteur voor het Parlement was voor eCall, had de industrie wel vooruitgang geboekt, maar de regeringen niet. Vandaar mijn opmerking dat we behoefte hebben aan actie.

Ik heb echter een tweetal bedenkingen. Ten eerste wat betreft het voeren van licht overdag. Ik denk niet dat de verkeersveiligheid hier per saldo bij gebaat is, want terwijl auto’s beter zichtbaar worden, worden andere verkeersdeelnemers, met name motorrijders, minder zichtbaar. Het voeren van licht overdag betekent een hoger brandstofverbruik, wat slecht is uit het oogpunt van klimaatverandering. Het is een subsidiariteitkwestie. De situatie overdag is niet hetzelfde in Spanje en in Zweden. Ik denk dat we dit aan de lidstaten moeten overlaten.

Ten tweede geloof ik niet in de harmonisatie van alcoholpromillagelimieten, eenvoudigweg omdat je alles in de wereld wel kunt standaardiseren, maar zonder handhaving is dat zinloos. In het Verenigd Koninkrijk is onze promillagelimiet wellicht wat ruimer, maar bij ons wordt het minst onder invloed gereden. Hoe komt dat? Omdat er strikt wordt gehandhaafd en bijzonder streng gestraft. Daar moet de nadruk op worden gelegd.

  Arūnas Degutis, namens de ALDE-Fractie. – (LT) Dank u, mevrouw Petersen, voor uw grondige en bovenal zeer welkome verslag over de veiligheid – of om preciezer te zijn het gevaar – op onze wegen. De situatie is inderdaad zeer ernstig en met de toetreding van nieuwe lidstaten tot de Europese Unie stijgen de problemen. De kloof tussen hen en de oudere landen wordt groter, daar deze laatsten kunnen profiteren van hoogwaardiger infrastructuur en technologieën.

Aangezien de hoofdverantwoordelijkheid voor betere verkeersveiligheidsmaatregelen op dit moment bij de verschillende lidstaten ligt, steun ik de oproep van de rapporteurs om de Commissie een grotere rol te geven in het brengen van eenheid in de normen die door de verschillende landen worden gehanteerd, en in het invoeren van uniforme wettelijke normen en het toepassen van betere Europese praktijken op deze terreinen. Deze resolutie biedt een grondig voorbereide verzameling van uiteenlopende strategieën waarvan de tenuitvoerlegging ons ongetwijfeld zou helpen om veel tragische verkeersincidenten te voorkomen. Daarnaast vormt het een aanmoediging voor een intensieve invoering van de meest recente veiligheidstechnologie in voertuigen en op de wegen; om eenheid te brengen in de normen voor vervoersveiligheid en –inspectie, de regels voor de afgifte van rijbewijzen en de verkeersborden van de lidstaten; om verkeersboetes op uniforme en universele wijze toe te passen; en om de nodige aandacht te geven aan voorlichting en onderwijs. Een belangrijke stimulans op dit terrein zou kunnen bestaan in de bereidheid van de Commissie om partnerschapsprojecten tussen nieuwe en oude landen van de Europese Unie te financieren. De praktische toepassing van nieuwe ontwikkelingen kan worden bevorderd door passende regulering van de activiteiten van verzekeringsmaatschappijen. Ik wil graag benadrukken dat de lidstaten, in het bijzonder die waar het aantal verkeersslachtoffers het hoogst is, de grens voor het alcoholpromillage in het bloed op nul zouden moeten stellen voor personen met weinig rijervaring en voor beroepsbestuurders van bedrijfsvoertuigen en bussen die passagiers of, bijvoorbeeld, gevaarlijke stoffen vervoeren. Evenzo zouden de lidstaten overtreders strenger moeten straffen, in het bijzonder bij rijden onder invloed.

Ikzelf kom uit een nieuwe lidstaat waar de situatie mogelijk het slechtst is in de hele EU. Dit probleem gaat mij dan ook zeer aan het hart. Het aantal slachtoffers per miljoen inwoners of per voertuig in Litouwen ligt driemaal hoger dan in elk van de oude EU-landen. Door de statistieken nauwgezet te volgen is mij een frappant patroon opgevallen: de Europese landen kunnen namelijk worden onderverdeeld in drie groepen op basis van het aantal dodelijke verkeersslachtoffers: de oude EU-landen, de nieuwe EU-landen die tot het Oostblok behoorden, en de nieuwe EU-landen die deelrepublieken waren van de Sovjetunie. Het is treffend dat hoe meer een land onder totalitair bewind heeft gestaan, hoe minder de automobilisten andere weggebruikers respecteren, en hoe minder ze zich bekommeren om de gezondheid of zelfs het leven van zichzelf en van anderen. Het lijkt alsof ze zijn losgeslagen. Er is een soort oorlog aan de gang op de wegen. Wij in Litouwen schertsen zelfs dat het niet lang meer zal duren of we hebben jaarlijks meer slachtoffers op onze wegen dan de Amerikanen in de oorlog in Irak. Het is een kwestie van levenshouding, die samenhangt met waarden, respect en milieubewustzijn. Daarom denk ik dat er aandacht moet worden geschonken aan onderwijs en cultuur, de gebieden waar de levenshouding wordt gevormd, om te beginnen bij de jongste groep mensen in de samenleving.

  Seán Ó Neachtain, thar ceann an Ghrúpa UEN. – Maraítear os cionn 40,000 duine ar bhóithre na hEorpa chuile bhliain. 'Sí aidhm an Choimisiúin an staitistic seo a laghdú 50% faoin mbliain 2010.

Tá an chumhacht chéanna ó thaobh reachtaíochta dhe ar shábháilteacht bóthair ag Parlaimint na hEorpa agus atá ag rialtaisí na mBallstát fhéin. Ba chóir do Pharlaimint na hEorpa lántacaíocht a thabhairt d’aidhm an Choimisiúin, líon na marbh a laghdú ar na bóithre.

Timpistí bóthair an chúis is mó a mharaítear daoine óga idir chúig bhliana déag agus cheithre bhliana is fiche d’aois.

Caithfear anois comhordú a dhéanamh ag leibheál an Aontais Eorpaigh chun tabhairt faoi fhadhb na dtimpistí bóthair agus chun polasaí sábháilteachta bóthair a chur i bhfeidhm go dian.

I measc na bpoinntí sábháilteachta is tábhachtaí tá siad seo a leanas: pionós trasteorann a ghearradh orthu siúd a bhriseann rialacha an bhóthair ar fud na hEorpa; ní mór breathnú ar rialacha tráchta a bheadh ar aon fhocal i measc na mBallstát uile a chur i bhfeidhm; ba chóir do na Ballstáit uile an córas éigeandála E-Glaoch a bheith i chuile charr, chomh luath in Éirinn agus is féidir.

Ba chóir do chuile Bhallstát reachtaíocht sábháilteacht bóthair a chur i bhfeidhm go dian dúthrachtach.

Iarraim ar thiománaithe iad fhéin a iompar ar bhonn cúramach, freagrach agus iad ar an stiúir. Tá dualgas orainn uilig an bóthar a dhéanamh sábháilte dóibh siúd a bhaineann úsáid as.

  Margrete Auken, namens de Verts/ALE-Fractie. – (DA) Mijnheer de Voorzitter, gefeliciteerd met uw verkiezing. In Europa worden we met een enorm groot probleem geconfronteerd en ik geloof – ik ben er zelfs van overtuigd – dat we het probleem niet kunnen oplossen, tenzij we veel effectiever gaan werken. Ik zou graag hierbij Ewa Hedkvist Petersen willen bedanken. Ik geloof dat wij het er met elkaar over eens zijn dat de maatregelen die we nu hebben, te zwak zijn om vooruitgang te boeken. Er wordt niet genoeg gedaan aan snelheidsovertredingen en er is geen goede en verstandige aanpak van alcohol in het verkeer en de controle daarop. Dat moet beter worden dan het nu is, dus moeten we dit onderwerp nu onderhand zeer ernstig gaan nemen. En hier wil ik graag een punt noemen dat mij nogal heeft verbaasd. Ik heb vijftien tot twintig jaar gewerkt op het gebied van verkeersveiligheid en daarvan heb ik geleerd dat goede statistieken onontbeerlijk zijn om serieus en doelgericht te kunnen werken. Hier in de Europese Unie hebben we vreselijk slechte statistieken en toen we in de commissie voorstelden – en we hebben nog steeds amendementen – dat men het aantal ongelukken uiteraard zou moeten meten in relatie tot het aantal mensen, dat wil zeggen inwoners, werden we zowaar weggestemd. Het lijkt net alsof een land veiliger is naarmate er meer auto’s rondrijden, want de metingen zijn nu gerelateerd aan het aantal auto’s. Op die manier is Cyprus een van onze veiligste landen, omdat zij daar zo verschrikkelijk veel auto’s hebben. Hoe meer auto’s we kopen, des te groter wordt onze veiligheid. Als we onze statistieken niet verbeteren en het aantal ongevallen voortaan meten ten opzichte van mensen en inwoners, kunnen we wel vergeten serieus werk te verrichten voor de verkeersveiligheid in Europa. Dan wordt het echt een onzinnig verhaal.

Tot slot wil ik nog eens Ewa Hedkvist Petersen bedanken voor de goede samenwerking. Ik hoop dat u ook in de toekomst de mogelijkheid krijgt uw uitstekende vaardigheden in te zetten, ook op het gebied van de verkeersveiligheid.

  Erik Meijer, namens de GUE/NGL-Fractie. – Voorzitter, sommige onderdelen van de verkeersveiligheid kun je het best op een kleine schaal regelen. Dat geldt niet alleen voor verkeersdrempels of het weren van auto's uit woongebieden en versterking van het openbaar vervoer. Dichtbevolkte gebieden met veel voetgangers en fietsers stellen aan het gebruik van auto's andere eisen dan dunbevolkte gebieden, met lange stille wegen. De zichtbaarheid van voertuigen is in gebieden met een lagere zonnestand anders dan die met een hoge zonnestand. Dit leidt ertoe dat bijvoorbeeld een eventuele verplichting voor auto's om overdag hun lichten aan te hebben in het ene gebied goed is voor de verkeersveiligheid en in het andere gebied slecht.

Voor andere zaken kunnen we daarentegen het beste een eenheidsregeling zoeken op Europees niveau, zoals eenduidige verkeersborden, dodehoekspiegels, vangrails die geen extra gevaar opleveren voor motorrijders, of bescherming van chauffeurs tegen oververmoeidheid als gevolg van te lange rijtijden achtereen.

Ik betreur dat de voorstellen betreffende mobiele telefoons achter het stuur, verkeersveiligheidsonderwijs en het gevaar van sneeuw op autodaken door de rapporteur zijn ingetrokken. Voor het overige is het een goed en volledig verslag dat de steun van mijn fractie krijgt.

  Kathy Sinnott, namens de IND/DEM-Fractie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, tegen de commissaris zou ik graag willen zeggen dat velen van ons persoonlijke ervaringen hebben met de tragedies in het verkeer. Verkeersveiligheid is een blijvend punt van zorg voor ons allen en voor degenen die wij vertegenwoordigen.

Ik ben ervan overtuigd dat we zullen stemmen voor maatregelen die de veiligheid bevorderen en dat is maar goed ook. Wat mij echter zorgen baart, is dat zodra onze veiligheidsmaatregelen van kracht zijn geworden, we een gevoel van schijnveiligheid hebben, in de illusie dat het verkeer veiliger is geworden. Dat is niet altijd het geval. Zo hebben we omwille van de veiligheid bepaald dat vrachtwagenchauffeurs iedere vier uur een korte pauze moeten nemen en iedere negen uur een lange pauze. In Ierland zijn echter bijzonder weinig plekken waar vrachtwagens kunnen parkeren zodat de chauffeurs kunnen uitrusten. Daarom zien chauffeurs zich gedwongen naar de vluchtstrook uit te wijken, wat bijzonder gevaarlijk is, zowel voor de chauffeurs zelf als voor de overige weggebruikers.

Het probleem is dat we omwille van de veiligheid vrachtwagenchauffeurs een verplichting hebben opgelegd waaraan ze in Ierland niet op een veilige manier kunnen voldoen. Dat komt omdat we de overheden geen overeenkomstige verplichting hebben opgelegd om te voorzien in rustplekken, zelfs niet langs door de EU gefinancierde wegen. In mijn eigen kiesdistrict is drie maanden geleden een nieuwe snelweg geopend die over geen enkele rustplek beschikt. We bespreken vandaag bepalingen om rotondes, secundaire wegen en trajecten met wegwerkzaamheden veiliger te maken. Dat is allemaal heel goed, maar laten we leren van het voorbeeld van de Ierse vrachtwagenchauffeurs en van de nationale overheden verlangen dat ze de nodige aanpassingen aan de wegen aanbrengen, zodat deze veiligheidsmaatregelen kunnen worden doorgevoerd. Zo niet, dan zullen we ondanks al onze inspanningen achtervolgd blijven worden door slachtingen op onze wegen.

  Rodi Kratsa-Tsagaropoulou (PPE-DE). - (EL) Dank u wel, mijnheer de Voorzitter, ik feliciteer u met uw verkiezing en ik ben blij dat wij zullen samenwerken in het nieuwe Bureau. Ik wil ook onze rapporteur, mevrouw Petersen, gelukwensen met haar werk en ik wens haar veel geluk met haar nieuwe toekomst, nu zij het Europees Parlement verlaat.

Dames en heren, commissaris, verkeersveiligheid, het vraagstuk waarover wij vanavond debatteren, is erg belangrijk; in eerste instantie voor het leven van de Europese burgers. Het is echter ook een uitstekende gelegenheid om te wijzen op de efficiëntie die de Europese Unie aan de dag kan leggen in het dagelijkse leven van de burgers en de meerwaarde die zij kan bieden aan de inspanningen en het beleid van de lidstaten.

Uit de tussentijdse evaluatie van het actieprogramma blijkt de vooruitgang die is geboekt bij het aanpakken van verkeersongevallen. We hebben er echter alle reden toe om te benadrukken dat er meer moet gebeuren en dat er snellere stappen moeten worden gezet binnen een ruimere strategie. We mogen niet vergeten dat de inspanningen ter versterking van de interne markt, van ons toerisme, van de mobiliteit van de Europese burgers, van ons concurrentievermogen meer verkeer genereren en ook potentieel meer ongevallen zullen veroorzaken.

Als eerste punt wil ik vanavond beklemtonen dat we de instrumenten en mogelijkheden waarover we beschikken beter moeten coördineren, of het nu gaat om de toepassing van de wetgeving betreffende de verkeerssignalisatie of het rijgedrag, de staat en het onderhoud van de wegen, de wegverlichting, de veiligheidsgordel enzovoort.

Mijn tweede punt betreft de behoefte aan uniforme verkeersveiligheid in heel Europa. Naast coördinatie en het uitwisselen van goede praktijken moeten wij streven naar een uniform rijbewijs en naar preventie- en responssystemen, zoals eCall.

  Zita Gurmai (PSE). – (HU) Hartelijk dank, mijnheer de Voorzitter, en gefeliciteerd met uw nieuwe functie. Verkeersveiligheid is letterlijk een zaak van leven en dood, maar tegelijkertijd ook een moeilijke, complexe materie, aangezien mensen – wij allen – nu eenmaal grote risico's nemen. In mijn land sterft meer dan een half procent van alle burgers als gevolg van een verkeersongeval. Om de voorziene vermindering van het aantal verkeersongevallen voor 2010 te verwezenlijken, zijn uiteenlopende, goed doordachte maatregelen nodig. Mijn collega, mevrouw Hedkvist Petersen, geeft in haar verslag een overzicht van de stappen die moeten worden genomen, van het handhaven van de bestaande regels, via bijvoorbeeld het aandringen op betere rijtechnieken, tot het toepassen van technische innovaties en het verbeteren van de infrastructuur. Voor de kwetsbaarste weggebruikers, voetgangers en fietsers, zijn betere veiligheidsmaatregelen nodig. En we mogen de mensen met een handicap niet vergeten, wier veiligheid ook speciale oplossingen vergt. Dit is nu des te relevanter daar 2007 het Europees Jaar is van de gelijke kansen voor iedereen.

De EU en haar lidstaten zijn samen medeverantwoordelijk voor de verkeersveiligheid. Om het draagvlak in de samenleving te versterken roepen we maatschappelijke organisaties op te laten blijken dat betere verkeersveiligheid hen na aan het hart ligt, door binnen de komende drie jaar het Europees Handvest over de verkeersveiligheid te ondertekenen.

Voor de EU is een coördinerende rol weggelegd, met name in het voeren van campagnes, het starten van onderzoeksprogramma's en het uitwisselen van ervaring. Als het ons lukt onze doelstellingen te halen kunnen we alleen al in een kleiner land als Hongarije met zijn tien miljoen inwoners zo'n vijfhonderd levens redden, ongeveer het aantal zetels in dit Parlement dus.

Beste Ewa, we zullen je missen. Ik heb er het volste vertrouwen in dat je zult vinden waar je naar uitkijkt. Wij zullen proberen de dingen die je ons geleerd hebt, in dit Parlement ter harte te nemen.

Laten we proberen op een gezonde, fatsoenlijke en goede manier te reizen!

  Hannu Takkula (ALDE). - (FI) Mijnheer de Voorzitter, allereerst wil ik de rapporteur, mevrouw Hedkvist Petersen, bedanken voor haar uitstekende werk. Ik heb u ook een beetje leren kennen in het werk van onze commissie en u bent altijd zeer ijverig en betrokken bij uw werk in de commissie geweest. Zodoende zijn deze kwesties van verkeersveiligheid van specifiek belang voor u. Dank u hiervoor en voor uw verslag en het werk dat u hebt verricht.

Het is waar dat wij in de Europese Unie veel wetten hebben. Van wezenlijk belang is echter hoe deze worden nageleefd. De grootste bedreiging voor de verkeersveiligheid bevindt zich nog steeds tussen het stuur en de stoel. Wij hebben behoefte aan een andere houding ten opzichte van het verkeer en aan educatie in verkeersveiligheid. Nu er sprake is van vrij verkeer denk ik dat het goed is als wij in heel Europa geharmoniseerde criteria hebben met betrekking tot verkeerseducatie en rijbewijzen. Er moet natuurlijk ook worden geïnvesteerd in het onderhouden van voertuigen en wegen, maar educatie in verkeersveiligheid is de sleutel tot alles.

Wat de alcohollimieten betreft wil ik nogmaals zeggen dat er slechts één mogelijkheid is: nultolerantie. Alcohol en autorijden zijn altijd onverenigbaar en daarom moet er in heel Europa nultolerantie ten opzichte van alcohol zijn.

  Janusz Wojciechowski (UEN). – (PL) Mijnheer de Voorzitter, de gevaren van het wegverkeer zijn de belangrijkste bedreigingen voor de gewone burger in de wereld van vandaag. Daarom is het heel belangrijk dat wij dit probleem vandaag bespreken.

Ik wil een punt aansnijden dat in het verslag niet aan bod komt. Het betreft een groep weggebruikers die op het eerste gezicht geen verkeersdeelnemers zijn, maar wel hoog scoren in de ongevallenstatistieken. Ik denk aan de bomen langs de wegen. Vroeger, in de tijd van paard en wagen, boden die beschutting tegen wind en sneeuw, maar nu, in de tijd van snelle auto’s, vormen ze een dodelijk gevaar. In mijn land, Polen, komen jaarlijks meer dan duizend mensen om doordat zij tegen een boom botsen. Tweemaal zoveel mensen komen om in frontale botsingen omdat de bomen hen beletten uit te wijken als er een gevaar is op de weg.

Ik ben begaan met het milieu, en ik geniet van bomen in parken, bossen en op veel andere plaatsen, maar de bomen langs de wegen moeten worden gekapt omdat ze een groot gevaar vormen. De bomen kunnen worden vervangen door veilige heggen. Op veel plaatsen zou het wegverkeer hierdoor veiliger worden.

  Renate Sommer (PPE-DE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer de commissaris, dames en heren. Het is niet ongevaarlijk om je op straat in het verkeer te begeven. Dat weet iedereen. Maar natuurlijk kunnen we niet zonder het vervoer van mensen en van goederen. Het is nu eenmaal de meest soepele vervoersmanier en we zijn aangewezen op een goed functionerend vervoer over de weg. Verkeerswegen zijn de levensaderen van onze economie.

De EU heeft het doel voor ogen om het verkeer op de weg veiliger te maken. Het kan inderdaad niet zo zijn dat elk jaar zo vele duizenden mensen op onze straten en autosnelwegen om het leven komen. Maar nog steeds zijn er meer dan 40 000 dodelijke verkeersslachtoffers. Wat moeten we doen?

Een belangrijke en eenvoudige maatregel voor het verminderen van het aantal ongevallen zou kunnen bestaan in het invoeren van een alcoholverbod voor jonge bestuurders en voor professionele chauffeurs van passagiers of van bijvoorbeeld gevaarlijke goederen in het verkeer. Ik pleit dus voor een regeling van nul promille voor personen van wie een verhoogd gevaar uitgaat. De jonge bestuurder die net een rijbewijs heeft, heeft nog weinig ervaring in het autorijden en door daarbij alcohol te drinken loopt deze persoon nog meer risico bij een ongeval betrokken te raken. Bij het vervoer van passagiers of van gevaarlijke goederen draagt de bestuurder een zeer grote verantwoordelijkheid. Daarom is het terecht dat deze bestuurder geen alcohol mag drinken. Hier mag geen tolerantiemarge bestaan.

Ook voldoende verkeerscontroles kunnen bijdragen tot een belangrijke en duurzame daling van het aantal zware ongevallen. De lidstaten worden opgeroepen nauwlettend te controleren of de bestaande wetgeving toegepast wordt, bijvoorbeeld door controles van het rijbewijs, de veiligheid of alcoholgebruik. Niet alle aspecten moeten via Europese wetgeving opnieuw en bijkomend geregeld worden. Dit geldt overigens ook voor een snelheidslimiet die dezelfde is voor de hele EU. Ik bedoel maar, daarover moeten de lidstaten een besluit nemen op grond van de kwaliteit van hun autosnelwegen en straten. Snel rijden – en daarmee bedoel ik niet roekeloos rijden – hoeft niet per se gepaard te gaan met een hoger risico op ongevallen. Vermoeidheid aan het stuur is misschien nog wel een veel groter gevaar. Maar hoe kan je dat in het gemotoriseerde personenverkeer gaan controleren?

Wat we wel kunnen controleren is het gebruik van een mobiele telefoon tijdens het rijden. De telefoon aan het oor leidt de bestuurder af. Het verplichte gebruik van handenvrije systemen voor de mobiele telefoon tijdens het rijden zou een aanzienlijke bijdrage leveren aan de verkeersveiligheid. Ik begrijp collega's die dit willen tegenhouden niet. Het probleem is toch allang bewezen.

Een algemeen inhaalverbod voor voertuigen van meer dan 12 ton zou, volgens mijn persoonlijke mening als bestuurder – en met name als veelvuldig bestuurder – wel wenselijk zijn maar ik vraag me af of het realistisch is. Misschien moeten we dit aan een bepaalde snelheid koppelen. Regelmatige, uniforme, technische veiligheidscontroles van alle motorvoertuigen in de hele EU vind ik onontbeerlijk.

Tot slot zou ik graag nog een opmerking maken. Stimulerende maatregelen, gewoonlijk in de vorm van een belastingvoordeel, om voertuigen te vernieuwen, zouden een prima instrument zijn om het veiligheidsprobleem op te lossen. Dit is overigens ook in het kader van de milieubescherming van belang. Het afschaffen van de belasting op registratie van voertuigen in een aantal lidstaten zou hiertoe al een aanzienlijke bijdrage zijn. Maar we weten dat dit een ander dossier is.

Ik wil de rapporteur hartelijk danken voor haar zeer goed werk en ik wil u, dames en heren, danken voor uw aandacht op dit late uur.

  Emanuel Jardim Fernandes (PSE). – (PT) Mijnheer de Voorzitter, in de eerste plaats wil ik u van harte gelukwensen. Het verheugt mij om u na een memorabele politieke loopbaan in deze functie te zien. Ik feliciteer mevrouw Petersen met de uitstekende kwaliteit van haar verslag en met de inspanningen die zij in het Parlement en in Europa heeft geleverd ten behoeve van de verkeersveiligheid.

Ik steun dit verslag en zal een positieve stem uitbrengen omdat ik van oordeel ben dat strenge maatregelen van de lidstaten en de Europese Unie absoluut noodzakelijk zijn om op coherente wijze paal en perk te stellen aan het gebrek aan veiligheid op de weg, een probleem dat, zoals u ook al zei, jaarlijks 40 000 doden veroorzaakt en niet minder dan 2 procent van het bbp kost.

Ik kan mij onder meer volledig vinden in de voorstellen om de veiligheid te verbeteren, met name in de geplande toepassing van geharmoniseerde Europese rijnormen, de ontwikkeling en bevordering van de infrastructuur en het beheer ervan, het aanscherpen van de voertuigveiligheid, de invoering van het eCall-systeem, het opleggen van snelheidsbeperkingen en het gebruik van alcolocks. Anderzijds denk ik dat het niet haalbaar is, althans niet vanuit wetenschappelijk perspectief, om een alcohollimiet van 0,0 promille in te voeren.

Ik verleen tevens mijn steun voor een reeks andere belangrijke voorstellen waarin wordt aangedrongen op de noodzaak om wetgevingsmaatregelen uit te vaardigen die het gebruik van veiligheidsgordels te allen tijde en in vrijwel alle voertuigen verplicht stellen. Op deze en andere gebieden heeft de Commissie als initiator van het wetgevingsproces overigens nog meer verantwoordelijkheden. Ik hoop, en ik ben ervan overtuigd, dat zij zich naar behoren van haar taak zal kwijten.

VOORZITTER: MECHTILD ROTHE
Ondervoorzitter

  Nathalie Griesbeck (ALDE). – (FR) Mevrouw de Voorzitter, ik wil u gelukwensen met uw verkiezing. Ook ik wil iets zeggen over dit verslag over het wegtransport. Net als vele anderen hier betreur ik het dat het wegtransport blijft toenemen; dit betekent dat de Unie de verkeersveiligheid tot prioritair beleidsterrein moet maken - hierover zijn wij het allen eens.

Dit verslag geeft aan welke vooruitgang we hebben geboekt, en stelt al met al tevredenstellende nieuwe maatregelen voor die de onlangs aangenomen bepalingen inzake het Europees rijbewijs moeten aanvullen. Ik zal ze niet opnoemen, maar wij boeken hiermee veel vooruitgang. Ik wil alleen terugkomen op de attentielampen, waar ik faliekant tegen ben. Uit geen enkele betrouwbare studie blijkt dat een dergelijke maatregel vruchten zal afwerpen. Sinds deze maatregel in mijn land is ingevoerd, is het aantal doden weliswaar gedaald – en dat is een goede zaak –, maar wanneer we de cijfers nauwkeuriger bekijken, zien we dat het aantal doden per categorie zogenaamd kwetsbare gebruiker is gestegen, volgens de cijfers die ik heb gevonden met meer dan 8 procent bij voetgangers, met meer dan 0,6 procent bij fietsers en met meer dan 3,8 procent bij motorrijders, dus vooral bij de laatstgenoemden. Zonder hier nog langer op te hameren, wil ik de aandacht van de afgevaardigden vestigen op dit aspect en vragen om een nader onderzoek.

Tot slot wil ook ik de rapporteur bedanken en haar in haar nieuwe leven veel succes toewensen.

  Ryszard Czarnecki (UEN). – (PL) Mevrouw de Voorzitter, jaarlijks komen op onze wegen veertigduizend mensen om. De directe en indirecte kosten van die ongelukken bedragen 180 miljard euro, dat is 2 procent van het bbp van de Europese Unie. Het is absoluut noodzakelijk dat de Unie zich nadrukkelijker inzet op dit gebied. We kunnen verkeersovertredingen en verkeersmisdrijven strenger bestraffen, bijvoorbeeld te hard rijden of rijden onder invloed van alcohol.

Maar er zijn ook nieuwe problemen die moeten worden aangepakt. In veel landen, waaronder het mijne, zijn de veroorzakers van ongelukken steeds vaker chauffeurs die rijden onder invloed van verdovende middelen. Daarvoor is het Druide-project ontworpen. De bedoeling van dit project is het aantal verkeersdoden op de weg met de helft te verminderen tegen het jaar 2010. Dat is een ambitieus doel. Twee recente aanbevelingen van de Europese Commissie voor het wegenbeheer en de veiligheid op de weg dragen daar ook aan bij. Dankzij deze aanbevelingen kan het aantal verkeersdoden misschien wel met 16 procent worden teruggedrongen. Ik ben voorstander van het invoeren van een zogenaamde nullimiet voor alcohol in het bloed voor beginnende chauffeurs en voor beroepschauffeurs.

  Luis de Grandes Pascual (PPE-DE). – (ES) Mevrouw de Voorzitter, dames en heren, commissaris van vervoer, ik wil mevrouw de Voorzitter gelukwensen met haar verkiezing en haar het allerbeste toewensen in haar nieuwe functie.

Dames en heren, de verkeersveiligheid is een van die zaken die altijd actueel zijn. Vroeg of laat moeten alle lidstaten de balans opmaken van de ongelukken en de slachtoffers, en ze komen steeds tot dezelfde conclusie: we kunnen er allemaal, altijd, meer aan doen om het aantal slachtoffers terug te dringen.

Voor het verbeteren van de verkeersveiligheid moeten we ons naar mijn idee concentreren op een drietal essentiële punten: verbetering van de veiligheid van de infrastructuren, een geleidelijke harmonisering van de normen en verkeerseducatie. Het is van essentieel belang dat de veiligheid van het trans-Europese net van snelwegen verbeterd wordt. Helaas echter is het nieuwe financiële kader van de Unie opnieuw weinig hoopgevend en bevat het onvoldoende middelen om de kwaliteit van de communautaire snelwegen te verbeteren.

Verder heeft de Europese Commissie een ontwerprichtlijn opgesteld om de veiligheid van de infrastructuren te verbeteren. Hierin wordt – al is dat niet diepgaand – aandacht geschonken aan een punt dat ik essentieel vind: de noodzaak om ervoor te zorgen dat de vangrails van snelwegen ook veilig zijn voor motorrijders. Heel wat harmoniseringsmaatregelen zullen ook een positief effect hebben op de verkeersveiligheid; voorbeelden zijn de minimale actieve en passieve veiligheidsvoorschriften voor voertuigen, de verplichte reflecterende banden bij vrachtwagens, de uniforme technische voorschriften voor bewegwijzering, en de instelling van rustgebieden voor chauffeurs.

Overigens vind ik dat het schoolonderwijs aan onze jongeren als voetgangers en potentiële bestuurders ook een minimum aan verkeersveiligheidseducatie dient te omvatten. Educatie en scholing zijn onmisbaar als we op de lange termijn blijvende resultaten willen bereiken.

Ik hoop dan ook dat de plenaire het last-minute-voorstel van de socialistische fractie, om te schrappen wat de Commissie vervoer en toerisme in dit verband had goedgekeurd, zal verwerpen. Met genoegen heb ik geluisterd naar de woorden van de liberale fractie, en ik hoop dat de Commissie dat voorstel verwerpt en deze suggesties overneemt.

Dank u voor uw werk, mevrouw Hedkvist Petersen. Tot ziens, en veel geluk.

  Inés Ayala Sender (PSE). – (ES) Mevrouw de Voorzitter, ik wens u van harte geluk. Ik ben heel blij je in deze nieuwe functie te zien die je vast en zeker geweldig goed zult vervullen.

Verder wil ik ook onze collega Ewa bedanken voor haar enorme inspanningen tijdens al deze jaren om de veiligheid van het Europese wegennet te verbeteren. Ik heb gezien hoe ze hier aankwam uit haar regio, Luleå, en we hebben samen het meeste opgestoken, en ik hoop – en ik ben er zeker van – dat zij in haar toekomstige beroep die vasthoudendheid en overtuigingskracht die ze hier in het Europees Parlement getoond heeft, goed zal kunnen gebruiken. Ik wens je het allerbeste toe, Ewa.

Uit de onderhavige evaluatie blijkt dat we er niet in zullen slagen om de doelstelling te halen het aantal dodelijke slachtoffers in 2010 met 50 procent te hebben teruggedrongen, want we hebben nog maar drie jaar te gaan en er zit nog steeds niet veel schot in. Het ergste is nog wel dat de meeste slachtoffers kinderen en jongeren zijn, en voetgangers van boven de 65 jaar.

Eens te meer moet ik lucht geven aan mijn frustraties dat we er, door wetgeving, niet in slagen een ruime meerderheid te behalen op het punt van de snelheidsbeperking, ondanks het overduidelijke bewijs dat de hoge sterftecijfers in de eerste plaats aan te hoge snelheden te wijten zijn, en ondanks het feit dat de Wereldgezondheidsorganisatie erop gewezen heeft dat we hieraan prioriteit moeten geven. Vandaar dat onze delegatie zal stemmen voor amendement 1 van de Fractie De Groenen/Vrije Europese Alliantie.

Ik ben daarentegen heel erg blij met de overtuiging van de rapporteur en met de steun van mijn fractie wat betreft de beperking van het alcoholpromillage tot 0,5 mg in het algemeen en 0,2 mg voor jongeren en beroepschauffeurs.

Van de overige instrumenten en voorstellen – en dat zijn er vele, voor het merendeel helaas niet-bindend – zou ik enkele onder uw aandacht willen brengen die bijzonder doeltreffend zijn, ook al lijken ze op het eerste oog niet zo belangrijk. Bijvoorbeeld het aanbrengen van meer gordelverklikkers, niet alleen voor de stoelen voor maar ook voor die achterin, en voor alle wagens, van het duurderde tot het goedkopere segment; verder het aanbrengen van zogenaamde ergonomische vangrails om de hoge sterftecijfers onder motorrijders terug te dringen en spoorwegovergangen op te heffen.

Ten slotte zou ik willen, al klinkt het misschien gek, dat de automobielbranche een goedkoop instrument ontwerpt – dat echter bijzonder doeltreffend is om de bestuurder te beïnvloeden – dat hierin zou bestaan dat de maximumsnelheid wordt aangegeven -waarover we het eens zouden moeten worden, maximaal 130 of 140 kilometer – op de kilometerteller, in dezelfde kleur rood die nu voor de toerenteller gebruikt wordt – wat als psychologisch waarschuwingssignaal zou kunnen dienen, iets wat in andere gevallen buitengewoon doeltreffend is gebleken.

Het spreekt vanzelf dat we met de Commissie zullen blijven samenwerken met betrekking tot de nieuwe voorstellen voor infrastructuren en de aanpak van overtredingen.

  Leopold Józef Rutowicz (UEN). – (PL) Mevrouw de Voorzitter, de tussentijdse evaluatie van het programma voor de verkeersveiligheid is een belangrijk document. Jaarlijks wordt het wegverkeer wereldwijd honderdduizenden mensen noodlottig. Om zoveel mogelijk van deze tragische ongelukken te voorkomen, moeten we de voorzorgsmaatregelen verbeteren.

Ik vind de volgende maatregelen belangrijk: de verkeersregels in de Europese Unie moeten worden geharmoniseerd en er moet goed worden toegezien op de naleving, chauffeurs moeten zwaarder worden gestraft voor rijden onder invloed van alcohol of drugs (dit laatste is een nieuw fenomeen); er moeten nieuwe onderwijsprogramma’s voor de jeugd worden ontworpen en de veiligheid moet worden verbeterd met alle technologische middelen die daarvoor beschikbaar zijn. Ik denk aan verbetering van de wegen en het wegdek en plannen voor wegvernieuwing en het wegnemen van gevaarlijke kruisingen. Ik denk ook dat strengere technische vereisten moeten worden ingevoerd voor de aanleg van wegen. Alle trans-Europese wegen moeten bijvoorbeeld minstens zes rijstroken hebben.

Ik wil de rapporteur, mevrouw Petersen, bedanken voor een uitstekend verslag.

  Justas Vincas Paleckis (PSE). – (DE) Mevrouw de Voorzitter, ik wil u nogmaals allerhartelijkst feliciteren.

(LT) De rapporteur van dit verslag heeft een aantal belangrijke voorstellen gedaan voor iedere EU-burger. Het is tijd om ons erom te bekommeren, en ervoor te zorgen, dat voor 2010 de dood vijftig procent minder vaak een bezoek brengt aan onze wegen. Als men kijkt naar een statistische kaart van de verkeersslachtoffers in de landen van de Europese Unie, springt de overwegend bloedrode kleur van de oostelijke helft van de Unie in het oog. In bijna alle nieuwe EU-landen is de situatie aanzienlijk slechter dan in de oude landen, en op de Litouwse wegen vallen relatief tot wel vijfmaal meer doden dan in Nederland. De EU is het aan zichzelf verplicht de opgebouwde ervaring met de nieuwe landen te delen, om de agressieve rijstijl uit te bannen en om het verkeer te doordringen van de tolerantie waarover vandaag in dit Parlement zoveel gesproken is. Het is van belang de wegeninfrastructuur en de voertuigveiligheid te verbeteren en de verkeersregels en -boetes strenger en uniformer te maken. Beschonken en onverantwoordelijke bestuurders moeten in alle EU-landen even hard worden aangepakt.

  Luís Queiró (PPE-DE). – (PT) Mevrouw de Voorzitter, ik sluit mij aan bij de felicitaties van mijn collega’s. Wat mij het meest treft wanneer wij hier de kwestie van de verkeersveiligheid behandelen, is de kloof tussen enerzijds de landen met lage ongevallenpercentages en weinig slachtoffers en anderzijds de lidstaten waar de cijfers ondanks de gunstige evolutie van de laatste jaren tragisch genoeg nog steeds sterk te wensen overlaten.

Ik begrijp en onderschrijf het standpunt van mevrouw Petersen, die niet alleen een excellent verslag heeft opgesteld maar bovendien ook een uitermate pertinente lijst heeft samengesteld van specifieke kwesties waarmee terdege rekening moet worden gehouden: de verplichte installatie van handsfree mobiele telefoonsystemen, het probleem van de verkeersborden, het bevorderen van de grensoverschrijdende samenwerking met het oog op een doelmatige tenuitvoerlegging van de opgelegde sancties, het debat over het voeren van licht overdag, het invoeren van een alcohollimiet van 0,0 promille voor jonge bestuurders, het vaststellen van realistische snelheidslimieten, het gebruik van roadbarriers en de bescherming van motorrijders tegen dodelijke vangrails op de middenberm. Ik zou zo nog een tijdje kunnen doorgaan, want het is een lange lijst.

Maar nogmaals, wat mij het meest treft, zijn de verschillen tussen de betrokken landen. Los van de vigerende regelgeving denk ik dat hier twee doorslaggevende factoren in het spel zijn: enerzijds uiteraard de kwaliteit van de voertuigen en de toestand van het wegennet en anderzijds de bestuurders zelf. In dit verband tekenen zich verschillen in opvoeding en cultuur af die duidelijk tot uiting komen in de statistieken. Ik ben van oordeel dat met name deze aspecten bijzondere aandacht verdienen. Anders gezegd, behalve de technologie en de regelgeving spelen ook de bestuurder en het rijgedrag een belangrijke rol. Een voorzichtige bestuurder kan zelfs op de meest gevaarlijke weg een ongeval voorkomen, terwijl een roekeloze chauffeur in absoluut veilige omstandigheden een ware tragedie kan veroorzaken. Ik ben ervan overtuigd dat de autoriteiten en de burgers van een aantal landen deze boodschap begrepen hebben, maar dat zij in andere lidstaten nog niet helemaal is doorgedrongen. Daar moet aan gewerkt worden.

Anderzijds hebben wij hier een belangrijk en uitermate relevant maatregelenpakket voor ons liggen waarin ik mij over het geheel genomen kan vinden. Het is wellicht niet echt aangewezen om overal in de Europese Unie dezelfde voorrangsregels voor rotondes in te voeren, aangezien men in sommige landen links rijdt. Bovendien worden niet alle lidstaten (waaronder mijn eigen land) geconfronteerd met het probleem van sneeuw en ijs op daken van voertuigen. Desondanks ben ik van oordeel dat het merendeel van de voorgestelde maatregelen nuttig is. Ten slotte wil ik nog benadrukken dat de sleutel tot succes bij de bestuurders ligt. Goede manieren en verantwoordelijkheidsbesef leiden tot een verhoogde verkeersveiligheid, Wie deze regel aan zijn laars lapt, zal ongevallen blijven veroorzaken en slachtoffers blijven maken.

  Proinsias De Rossa (PSE). – (EN) Dank u, Mevrouw de Voorzitter, en van harte gelukgewenst met uw verkiezing.

Bij grensoverschrijdende verkeersovertredingen, die in sommige lidstaten 25 procent van alle gevallen uitmaken, wordt de politiesamenwerking bij de handhaving niet goed ingevuld of moet deze via complexe bilaterale overeenkomsten worden uitgevoerd. Zo wil het geval dat in grensgebieden in Ierland automobilisten die op een snelheidsovertreding worden betrapt, vrijuit gaan als hun voertuig aan de andere kant van de grens is geregistreerd. Toch past Ierland noch het Verenigd Koninkrijk de overeenkomst betreffende ontzegging van de rijbevoegdheid uit 1998 toe, ook al is deze in beide rechtsgebieden in de nationale wetgeving geïmplementeerd.

Ik ben van mening dat de Commissie dringend met voorstellen moet komen voor de Europabrede handhaving van verkeersboetes, de wederzijdse erkenning van strafpunten, ontzegging van de rijbevoegdheid en heropvoeding en reclassering. Ik zou ook graag de invoering zien van een gemeenschappelijke Europese alcoholpromillagelimiet. Naar mijn mening zou die niet hoger moeten zijn dan 50 mg.

Ik zou graag nog even kort willen ingaan op een opmerking van een van mijn collega’s over bomen. Ik zou sterk tegen elk voorstel zijn om bomen te kappen om het gemakkelijker te maken om snelheidsovertredingen te begaan of om onvoorzichtig of onder invloed van drugs te rijden. Ook ben ik het eens met de zienswijze van mevrouw Sinnott wat betreft parkeerhavens voor vrachtwagenchauffeurs, die ook voor automobilisten beschikbaar moeten zijn. Onlangs heb ik een autorit van twee uur gemaakt van Wexford naar Dublin in Ierland over een weg die recentelijk met veel EU-geld is verbeterd en er was geen enkele parkeerhaven, aan geen van beide zijden van de weg. Ik vind dat verschrikkelijk.

  Jim Higgins (PPE-DE). – A Uachtaráin, ar an gcéad dul síos fáiltím roimh an tuarascáil seo ón gCoiste um Iompar agus um Thurasóireacht agus fáiltím chomh maith na moltaí go dtí an Coimisiún. Labhrann na staitisticí ar a son féin. Maraítear 40 000 duine chuile bliain ar fud an Aontais Eorpaigh. Ó théarmaí airgeadais is ionann seo agus 2% de GDP nó EUR 180 000 billiún. Is iad timpistí bóthar an chúis is mó le bás pháistí agus le bás dhaoine óga. Más féidir le tíortha áirithe an caighdeán sábháilteachta bóthair a fheabhasú, caithfear tú fiafraí conas atá tíortha eile ag titim chun deiridh. Is cúis bhróin dom é nach bhfuil mo thír dhúchais, Éire, ag déanamh níos fearr ná mar atá sí i láthair na huaire. Tá an Chomhairle Eorpach um Shábháilteacht Iompair ag foilsiú tuarascáil chuile cheathrú agus is maith an rud é seo mar coinníonn sé an fhadhb faoi shúil ghéar. Aontaím leis na moltaí ón Rappórtéir agus is iontach an tuarascáil í agus mo chomhghairdeas léi agus an moladh go mór mhór go mbeidh saghas leathchúplaíocht idir na tíortha atá ag déanamh go maith agus iad siúd atá lag a eagrú leis an aidhm go spreagfaidh sé seo na tíortha laga níos mó a dhéanamh. Tá an tuarascáil an-cuimsitheach agus aontaím go hiomlán leis na moltaí atá inti. Is minic a fhaigheann daoine bás i bhfeihiclí ós rud é nach raibh aon tseirbhísí tarthála in ann a fháil amach cá raibh an timpiste. Creidim go mba cheart go mbeadh an córas E-Glaoch éigeantach i ngach feihicle nua. Ceapaim chomh maith go sábhálfaidh sé seo alán beathaí. I ndeireadh na dála is ag na rialtaisí na mBallstát éagsúla atá an dualgas sábháilteachta. Mar a deirtear sa tuarascáil, caithfear ceannaireacht pholaitiúil a bheith ann. Fáiltím go bhfuil Uachtaránacht na Gearmáine ag cur béime ar shábháilteacht bóthair ina clár don Uachtaránacht. Tárlaíonn timpistí bóthar ach i bhformhór na gcásanna, ní timpistí a bhíonn iontu ar chor ar bith. Tárlaíonn siad mar gheall ar dhrochthiomáint, ar luas agus ar alcól. An t-oideachas agus feidhmiú atá tábhachtach.

  Jacques Barrot, vicevoorzitter van de Commissie. (FR) Mevrouw de Voorzitter, dames en heren, dit zeer vruchtbare debat verdient vele antwoorden. Ik zal proberen mij tot de hoofdzaken te beperken. Ik wil mevrouw Hedkvist Petersen nogmaals bedanken. Tevens wil ik haar erop wijzen dat de uitwisseling van ervaringen voortaan de regel zal zijn en dat fabrikanten eindelijk hebben begrepen dat de veiligheid een verkoopargument kan worden: ik bedoel het programma Euro NCAP. De verplichtingen van fabrikanten in het Europees Handvest over de verkeersveiligheid hadden voornamelijk betrekking op gordelverklikkers en op de elektronische stabiliteitscontrole van vrachtauto’s.

Ik wil nu kort reageren op de sprekers van de fracties. De heer Koch en de heer Titley hebben de nadruk gelegd op de naleving van de regels, op de controle en op de straffen. Zij hebben volkomen gelijk: dit zijn de belangrijkste prioriteiten. De heer Titley en enkele andere afgevaardigden hebben de attentielampen genoemd. Toen wij de lidstaten raadpleegden, werd duidelijk dat er geen beslissing was genomen. Voor attentielampen gelden inderdaad verschillende regels. De lidstaten die deze verplicht stellen, blijken tamelijk tevreden te zijn, maar wij hebben nog geen beslissing genomen op dit gebied. Waarschijnlijk moeten we wachten op specifieke attentielampen.

Mijnheer Degutis, verschillende lidstaten die in 2004 zijn toegetreden, boeken momenteel vooruitgang en hun inspanningen werpen vruchten af, zoals u terecht onderstreepte. Mijnheer Ó Neachtain, wij werken aan de grensoverschrijdende wetshandhaving. Ik hoop van harte dat wij aan het einde van dit jaar een systeem hebben ontwikkeld waarmee wij in een andere lidstaat begane verkeersovertredingen kunnen vervolgen. De heer Meijer repte van kleinschalige oplossingen. Europa, de lidstaten en de regio’s delen de bevoegdheid. Mevrouw Sinnott sprak over de veiligheid van de infrastructuur. Hierop had het laatste voorstel van de Commissie betrekking.

Ik kan niet op alle sprekers reageren. Ik vind dat zij allen steun hebben betuigd aan onze geïntegreerde benadering, die gebaseerd is op drie factoren: het gedrag van bestuurders, de veiligheid van voertuigen en de kwaliteit van de infrastructuur. De interventies hebben bevestigd dat onze twee instellingen dezelfde mening zijn toegedaan.

Ter afsluiting van dit debat wil ik alle sprekers bedanken en onderstrepen hoezeer ik reken op de steun van het Parlement ten aanzien van de wetgevingsvoorstellen waarover wij discussiëren: de invoering van dodehoekspiegels voor bestaande vrachtauto’s, het beheer van de infrastructuur en, binnenkort, de grensoverschrijdende vervolging van verkeersovertredingen. Ik wil het Parlement bedanken voor het feit dat het de voortrekkersrol op zich wil nemen ten aanzien van dergelijke activiteiten. De lidstaten zijn bij tijd en wijle nogal weifelachtig. Ik heb de indruk dat het Parlement er volkomen van overtuigd is dat wij vastberaden te werk moeten gaan wanneer wij vooruitgang willen boeken ten aanzien van dit belangrijke onderwerp verkeersveiligheid.

  De Voorzitter. Het debat is gesloten.

De stemming vindt morgen plaats.

Schriftelijke verklaringen (artikel 142)

  Francesco Musotto (PPE-DE). – (IT) Het verkeer op de Europese wegen is in de afgelopen dertig jaar verdrievoudigd en ook al zijn auto's vier keer zo veilig als in 1970, verkeersongevallen veroorzaken nog altijd 40 000 doden per jaar, waarvan de directe en indirecte kosten uitkomen op 180 miljoen euro of 2 procent van het bbp van de Europese Unie.

De ambitieuze doelstelling van de EU om het aantal slachtoffers door verkeersongevallen voor 2010 te halveren kan niet worden gehaald zonder het fundamentele karakter van de educatie in beschouwing te nemen. Het verslag zet de lidstaten daarom aan om hun informatiebeleid en de campagnes die tot bewustwording van de verkeersveiligheid moeten leiden, verder te versterken en uit te werken voor alle weggebruikers in alle leeftijdscategorieën. Het Parlement verzoekt de lidstaten ook dringend om zich nog meer in te zetten om hun weggebruikers aan te zetten om veiligheidsgordels in alle voertuigen te dragen, ook in bussen, en stelt voor om de voorlichtingscampagnes over vermoeidheid achter het stuur te versterken, motorvriendelijke vangrails aan te leggen en algemene minimumnormen in te stellen voor de beoordeling en certificering van rijinstructeurs. Daarnaast stelt het verslag dat gezondheids- en veiligheidsverordeningen op het werk ook op voertuigen van toepassing moeten zijn die gebruikt worden als mobiele werkplek.