Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2007 - Στρασβούργο

10. Αιτιολογήσεις ψήφου

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τις αιτιολογήσεις ψήφου.

Έκθεση Ribeiro e Castro (A6-0469/2006)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την εξαιρετική έκθεση του πορτογάλου συναδέλφου μου κ. José Ribeiro e Castro όσον αφορά το ψήφισμα νομοθετικού περιεχομένου σχετικά με την πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την τροποποίηση της συμφωνίας του Κοτονού, του Μαρτίου 2000, μεταξύ των κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ), αφενός, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφετέρου, στο πλαίσιο της πενταετούς αναθεώρησης.

Η νέα διαδικασία πολιτικού διαλόγου, ο ενισχυμένος ρόλος των κοινοβουλίων, η αναφορά στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, η περιφερειακή συνεργασία, η αναφορά στους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας και, τέλος, η συνεργασία στον αγώνα κατά των όπλων μαζικής καταστροφής προσδίδουν σε αυτήν την αναθεώρηση μια αίγλη πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που θα μπορούσαμε να ελπίζουμε. Επιπλέον, χάρη στον συμβιβασμό της Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ του Ιουνίου 2006, η χρηματοδοτική συμφωνία ύψους 26 δισ. ευρώ για την περίοδο 2008-2013 σημαίνει ότι η απόφαση αυτή αποτελεί θετική εξέλιξη για τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης μεταξύ των εταίρων των χωρών ΑΚΕ.

Έκθεση Jarzembowski (A6-0475/2006)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της ουσίας της πολύ καλής έκθεσης του εξαίρετου γερμανού συναδέλφου μου κ. Georg Jarzembowski, σχετικά με τη σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση που αφορά την τροποποίηση της οδηγίας του 1991 για την ανάπτυξη των κοινοτικών σιδηροδρόμων και της οδηγίας του 2001 σχετικά με τις σιδηροδρομικές υποδομές (τρίτη δέσμη για τους σιδηροδρόμους). Έχει καταστεί απαραίτητη η αύξηση του ανταγωνισμού στις σιδηροδρομικές μεταφορές επιβατών, με βάση τα ορθά μέτρα που ελήφθησαν για τις μεταφορές εμπορευμάτων. Αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την αύξηση των υπηρεσιών με εύλογο κόστος.

Εντούτοις, όπως και η πολιτική μου ομάδα, η UMP (Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα), δεν τάχθηκα υπέρ της ταχείας ελευθέρωσης των εσωτερικών μεταφορών στα κράτη μέλη, έτσι ώστε να δοθεί επαρκής χρόνος στους ιστορικούς φορείς να προετοιμαστούν για τον ανταγωνισμό. Ευελπιστώ ότι το Σώμα θα καταλήξει συναινετικά σε έναν αποδεκτό συμβιβασμό ο οποίος θα οδηγήσει πολύ γρήγορα αυτόν τον τομέα από την κατευθυνόμενη οικονομία στην κοινωνική οικονομία της αγοράς. Η ανάπτυξη των σιδηροδρομικών μεταφορών επιβατών με εύλογο κόστος, όπως, άλλωστε, και των σιδηροδρομικών μεταφορών εμπορευμάτων, είναι μία από τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την ομαλή λειτουργία, την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής εσωτερικής οικονομικής αγοράς μας, η οποία είναι ταυτόχρονα πηγή ευημερίας και κοινωνική ανάγκη των συμπολιτών μας.

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. (EN) Θα ψηφίσω υπέρ της έκθεσης Jarzembowski σχετικά με την ανάπτυξη των κοινοτικών σιδηροδρόμων. Το σιδηροδρομικό δίκτυο στην περιφέρειά μου είναι ζωτικής σημασίας για την επικοινωνία με το Λονδίνο και την υπόλοιπη χώρα, ιδιαίτερα με το Ντέβον και την Κορνουάλη, όπου οι δρόμοι είναι στενοί και έχουν αυξημένη κίνηση και μποτιλιαρίσματα και τα αεροδρόμια είναι μικρά και δεν εξυπηρετούνται επαρκώς. Ωστόσο, η διάβρωση των ακτών και η ανερχόμενη στάθμη της θάλασσας απειλούν να αποδιοργανώσουν και τελικά να διακόψουν τη σύνδεση του Dawlish στο Ντέβον.

Ευχαριστώ θερμά τον Αντιπρόεδρο Barrot για τη δέσμευσή του ότι θα προσπαθήσει να βρει τρόπους ώστε να βοηθήσει η Επιτροπή στο θέμα αυτό, κάτι που, αν λειτουργήσει, θα αποτελέσει μια πολύ πρακτική επίδειξη των αρχών που υποστηρίζονται εδώ.

  Robert Goebbels (PSE), γραπτώς. – (FR) Οι διατάξεις της Συνθήκης σχετικά με τις μεταφορές αφορούν τις διεθνείς μεταφορές, τις προϋποθέσεις σύμφωνα με τις οποίες μη κοινοτικές επιχειρήσεις μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες μεταφορών, και, τέλος, τις υπηρεσίες μεταφοράς στην εσωτερική αγορά. Για ποιο λόγο, λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ασχοληθεί με τις τοπικές, περιφερειακές ή ακόμη και εθνικές υπηρεσίες μεταφορών στο εσωτερικό των χωρών, τη στιγμή που η οργάνωση των δικτύων δεν επηρεάζει τις συναλλαγές εντός της εσωτερικής αγοράς; Η έκθεση Jarzembowski υπερβαίνει τα εσκαμμένα στην προσπάθεια για ολική ελευθέρωση.

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Για μία ακόμη φορά, η υπερφιλελεύθερη ιδεολογία την οποία εγκωμιάζουν οι Βρυξέλλες είναι παρούσα σε αυτήν την έκθεση σχετικά με την τρίτη δέσμη για τους σιδηροδρόμους.

Προτείνεται η επιτάχυνση της ελευθέρωσης της διεθνούς διακίνησης επιβατών έως το 2010 και της εθνικής διακίνησης έως το 2017.

Εάν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, πρέπει να καταδικάσουμε την αδυναμία των μέσων και των μέτρων που λαμβάνονται στην έκθεση αυτή, προκειμένου να μην παραδοθούν στο έλεος του άγριου ανταγωνισμού της παγκόσμιας αγοράς σιδηροδρόμων οι εταιρείες και οι υπάλληλοι του σιδηροδρομικού τομέα, που αυτήν τη στιγμή προστατεύονται από τον δημόσιο χαρακτήρα τους.

Η Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Σώμα δείχνουν να μην έχουν διδαχθεί από την ιδιωτικοποίηση των βρετανικών σιδηροδρόμων το 1993, η οποία οδήγησε σε πολλαπλασιασμό των σιδηροδρομικών ατυχημάτων, σε καθυστερήσεις, σε υποβάθμιση των υποδομών, σε αύξηση των ναύλων και στην απόλυση του προσωπικού θαλάμου έως και κατά το ήμισυ του συνολικού ενεργητικού. Η κατάσταση είναι τέτοια ώστε στη Μεγάλη Βρετανία πολλοί άνθρωποι σήμερα αγωνίζονται για την επανεθνικοποίηση των σιδηροδρόμων.

Δεν πρέπει να δημιουργηθεί μια τέτοια Ευρώπη. Η Ευρώπη δεν πρέπει να θεμελιωθεί σε βάρος της ασφάλειας, της απασχόλησης και των επαγγελματικών δεξιοτήτων. Είμαστε αντίθετοι με αυτήν την αντεθνική φιλοσοφία, η οποία καταστρέφει θέσεις απασχόλησης και ευνοεί συστηματικά την προτίμηση αλλοδαπών.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Είμαστε πολύ απογοητευμένοι διότι η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου καταψήφισε την πρότασή μας να απορριφθεί μια οδηγία που σκοπεύει καθαρά και απλά στην ελευθέρωση και στην ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρομικών μεταφορών στα κράτη μέλη της ΕΕ.

Παρά το γεγονός ότι κάποιες από τις πιο ανησυχητικές τροπολογίες που κατατέθηκαν από την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών δεν πέτυχαν την απαραίτητη πλειοψηφία για να εγκριθούν –για παράδειγμα η πρόταση για τον καθορισμό, από τώρα, του 2017 ως έτος για την ελευθέρωση των εμπορευματικών σιδηροδρομικών μεταφορών σε εθνικό επίπεδο– η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου, έχοντας και την ψήφο του πορτογαλικού Σοσιαλιστικού, Σοσιαλδημοκρατικού και Λαϊκού κόμματος, παρείχε για άλλη μία φορά την υποστήριξή του στη διαδικασία της ελευθέρωσης των σιδηροδρομικών μεταφορών σε κοινοτικό επίπεδο, η οποία βρίσκεται τώρα στην τρίτη νομοθετική δέσμη της.

Αυτή η διαδικασία της ελευθέρωσης αποτελεί μέρος των νεοφιλελεύθερων κατευθυντήριων γραμμών που περιλαμβάνονται στην αποκαλούμενη «στρατηγική της Λισαβόνας» και αποσκοπεί, τελικά, στην ιδιωτικοποίηση αυτής της δημόσιας υπηρεσίας αλλά και άλλων. Είναι τρομερό ότι η πορτογαλική κυβέρνηση επανέλαβε «την υποστήριξή της για την ελευθέρωση των σιδηροδρομικών μεταφορών» σε μια δήλωση στις 24 Ιουλίου 2006.

Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την προστασία των δημόσιων υπηρεσιών σιδηροδρομικών μεταφορών, οι οποίες αποτελούν βασικό παράγοντα για την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της Πορτογαλίας, και υπέρ των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των πολιτών.

  Carl Lang (ITS), γραπτώς. – (FR) Μετά την έγκριση της δεύτερης δέσμης των σιδηροδρόμων σχετικά με τις μεταφορές εμπορευμάτων, η Επιτροπή δεν προτείνει τίποτε λιγότερο από την ολική ελευθέρωση όλων των διεθνών και εθνικών υπηρεσιών μεταφοράς επιβατών έως το 2010 και το 2017 αντιστοίχως.

Αυτή η υπερφιλελεύθερη επιτάχυνση επέρχεται σε μια περίοδο κατά την οποία η βιωσιμότητα της ελευθέρωσης των γαλλικών σιδηροδρομικών μεταφορών γεννά ερωτήματα. Ο γαλλικός εθνικός σιδηροδρομικός μεταφορέας (SNCF) διαπίστωσε τον Δεκέμβριο του 2006 ότι, παρά τα μέτρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο που αποσκοπούσαν στη μείωση των οδικών μεταφορών, ο όγκος των σιδηροδρομικών μεταφορών παρουσιάζει κάθετη πτώση.

Τι αντίκτυπο θα έχει η τρίτη δέσμη; Οδηγούμαστε ολοταχώς προς μια καθ’ όλα προβλέψιμη οικονομική και κοινωνική αποτυχία, για την οποία πρέπει να επαγρυπνούν οι ευρωπαίοι ηγέτες μας, ενθυμούμενοι, αν μη τι άλλο, την καταστροφική εμπειρία της ελευθέρωσης των βρετανικών σιδηροδρόμων το 1993. Ας μην κάνουμε τα ίδια λάθη, ευνοώντας την αντεθνική ιδεολογία εις βάρος των εθνικών θέσεων απασχόλησης, και ας διατηρήσουμε την ενιαία μορφή των γαλλικών σιδηροδρόμων.

Η ελευθέρωση των σιδηροδρόμων ισοδυναμεί με διακύβευση της ασφάλειας. Το ίδιο σιδηροδρομικό δίκτυο θα χρησιμοποιείται από υπερβολικά μεγάλο αριθμό ιδιωτικών φορέων. Η ασφάλεια πρέπει πάντα να υπερισχύει έναντι της απλής απόδοσης των επενδύσεων. Δεδομένης της σημασίας τους, οι σιδηρόδρομοι πρέπει να παραμείνουν δημόσια υπηρεσία, η οποία πρέπει βεβαίως να είναι βιώσιμη, αλλά πάνω από όλα πρέπει να είναι ασφαλής.

  Marie-Noëlle Lienemann (PSE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της απόσυρσης αυτής της έκθεσης, επειδή η διαδικασία ελευθέρωσης και κατάργησης του ελέγχου των δημοσίων υπηρεσιών, ιδίως στον τομέα της μεταφοράς επιβατών, πρέπει επειγόντως να σταματήσει. Αρνούμενη να διεξαγάγει δημόσια έρευνα σχετικά με αυτήν την κατάσταση, η ΕΕ πρέπει, επιπλέον, να αναλογιστεί τον αρνητικό αντίκτυπο της πολιτικής της και την αυξανόμενη αντίθεση των πολιτών σε αυτήν.

Ακόμη και το παραμικρό νέο άνοιγμα στον ανταγωνισμό είναι απαράδεκτο, χωρίς προηγουμένως να δοθούν εγγυήσεις, βάσει μιας οδηγίας πλαισίου σχετικά με τις δημόσιες υπηρεσίες, για την ισότητα μεταξύ των περιφερειών και τον χωροταξικό σχεδιασμό, καθώς και για πολιτικές τιμών οι οποίες θα εξασφαλίζουν την αναγκαία αναδιανομή και μελλοντικές επενδύσεις οι οποίες θα εξασφαλίζουν σύγχρονες υποδομές υψηλής ποιότητας.

Όλες οι ενδείξεις κατατείνουν στο ότι η ασφάλεια στην Ευρώπη θα μειωθεί και οι σιδηροδρομικές υπηρεσίες θα πληγούν, κυρίως όπου η κερδοφορία είναι χαμηλή. Αυτό θα λειτουργήσει εις βάρος των στόχων για την καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου και θα οξύνει τις ανισότητες.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. (NL) Είναι λάθος να υπαγορεύει η Ευρώπη στα κράτη μέλη της πώς να οργανώσουν τα εθνικά σιδηροδρομικά τους δίκτυα. Αν και χαιρετίζω το γεγονός ότι στη Γερμανία ο ανταγωνισμός στις σιδηροδρομικές μεταφορές οδήγησε σε καλύτερες υπηρεσίες, σε μείωση τιμών και σε καλά πρότυπα ασφάλειας, αυτό δεν σημαίνει ότι θα λειτουργήσει απαραίτητα και υπέρ του βελγικού σιδηροδρομικού δικτύου.

Σε πολλές χώρες, υπάρχει λόγος δυσαρέσκειας για την παροχή σιδηροδρομικών υπηρεσιών. Γι’ αυτό θα επικροτούσα μια μελέτη για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του ανταγωνισμού στους σιδηροδρόμους: οι καλές και οι κακές εμπειρίες όσον αφορά την ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων πρέπει να συγκριθούν για να διαπιστωθεί ποιες μορφές ελευθέρωσης είναι αποτελεσματικές και ποιες όχι.

Κανείς δεν θέλει ελευθέρωση τέτοιου είδους σήμερα: ούτε τα συνδικάτα, ούτε οι οργανώσεις καταναλωτών, ούτε καν η ένωση ευρωπαϊκών σιδηροδρομικών εταιρειών. Θα το προτιμούσα αν, όπως ήταν το σχέδιο, συζητούσαμε αυτήν την έκθεση μαζί με τον κ. Meijer, ώστε να συμφωνήσουμε για τις ορθές διαδικασίες σύμφωνα με τις οποίες θα επιτρεπόταν στα κράτη μέλη και στις περιφέρειες να προσφέρουν τμήματα του δικτύου σε μία συγκεκριμένη εταιρεία στο πλαίσιο δημόσιων συμβάσεων παροχής υπηρεσιών. Αυτό θα οδηγούσε στην παραχώρηση ενός δικαιώματος εκμετάλλευσης σε έναν πάροχο υπηρεσιών για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, αλλά με την προσθήκη μιας σαφώς καθορισμένης δέσμης απαιτήσεων όσον αφορά την καλύτερη δυνατή παροχή υπηρεσιών, ασφάλειας και ενδιαφέροντος για το περιβάλλον.

  Marc Tarabella (PSE), γραπτώς. – (FR) Αποφάσισα να ψηφίσω υπέρ της απόρριψης της κοινής θέσης του Συμβουλίου η οποία εγκρίνεται από την έκθεση Jarzembowski. Πράγματι, στην κοινή θέση εγκρίνεται το χρονοδιάγραμμα της διεθνούς ελευθέρωσης των μεταφορών επιβατών μέχρι το 2010.

Αντιτίθεμαι πλήρως σε μια τέτοια ελευθέρωση, η οποία, αντίθετα με όσα ισχυρίζονται οι ένθερμοι υποστηρικτές της αχαλίνωτης ελεύθερης αγοράς, δεν πρόκειται να οδηγήσει σε καλύτερη παροχή υπηρεσιών με χαμηλότερο κόστος. Αντιθέτως, θα θέσει σε κίνδυνο τις υπηρεσίες δημοσίου χαρακτήρα που παρέχονται στα κράτη μέλη. Η μεγάλη πλειονότητα των επιβατών, έχοντας πλέον γίνει πελάτες, θα αντιμετωπίσει αύξηση των ναύλων και πτώση της ποιότητας των υπηρεσιών. Οι αγροτικές περιοχές θα είναι, ακόμη μία φορά, τα κύρια θύματα αυτής της διαδικασίας.

Επιπλέον, η ελευθέρωση θα θέσει σε κίνδυνο τις σιδηροδρομικές επιχειρήσεις των μικρών κρατών μελών και θα έχει αρνητικές συνέπειες για τις συνθήκες εργασίας και απασχόλησης των σιδηροδρομικών υπαλλήλων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Για να υπερασπιστώ, λοιπόν, τις δημόσιες υπηρεσίες, τους χρήστες και τους υπαλλήλους των σιδηροδρόμων όλης της Ευρώπης, ψήφισα υπέρ της απόρριψης της κοινής θέσης και κατά των τροπολογιών που ευνοούν αυτήν την ελευθέρωση.

  Lars Wohlin (PPE-DE), γραπτώς. (SV) Οι αρχές της αμοιβαιότητας πρέπει να είναι σεβαστές και είναι σημαντική η μεταφορά επιβατών πέρα από τα εθνικά σύνορα. Ωστόσο, πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στα κράτη μέλη να αποφασίσουν μόνα τους αν πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν τα εθνικά σιδηροδρομικά δίκτυα. Πολλές ιδιωτικοποιημένες σιδηροδρομικές επιχειρήσεις που δεν ενσωματώθηκαν στις σιδηροδρομικές υποδομές της εκάστοτε χώρας δεν κατάφεραν να λειτουργήσουν σωστά και οδήγησαν σε αυξημένες δαπάνες για τους φορολογούμενους (όπως στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα).

Ως εκ τούτου, επιλέγω να υποστηρίξω την κοινή θέση του Συμβουλίου, η οποία δεν ξεφεύγει κατά πολύ και, συνεπώς, καταψηφίζω τις τροπολογίες του Κοινοβουλίου.

Έκθεση Savary (A6-0480/2006)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της πολύ καλής έκθεσης του κ. Gilles Savary, η οποία αφορά τη σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση σχετικά με την έγκριση της οδηγίας που αφορά την πιστοποίηση του προσωπικού οδήγησης μηχανών έλξης και συρμών στο σιδηροδρομικό σύστημα της Κοινότητας.

Συμμερίζομαι την άποψη σύμφωνα με την οποία πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ του καθεστώτος που διέπει το προσωπικό οδήγησης και αυτού που διέπει το υπόλοιπο προσωπικό θαλάμου. Επιπλέον, είναι απαραίτητο η διαδικασία πιστοποίησης των ευρωπαίων οδηγών να υλοποιηθεί τάχιστα, προκειμένου αυτή η πιστοποίηση να καταστεί λειτουργική το ίδιο διάστημα που αναπτύσσονται οι σιδηροδρομικές μεταφορές εμπορευμάτων υπό την ώθηση του ανταγωνισμού που θα προκύψει με την οικονομική ελευθέρωση αυτού του τομέα. Αυτοί οι προβληματισμοί αποτελούν εγγύηση ποιότητας και, συνεπώς, ασφάλειας. Ελπίζω ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα έχει τη σύνεση να τους λάβει υπόψη.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Αν και αναγνωρίζω τη σημασία του καθορισμού πιστοποίησης των εργαζομένων σε αυτόν τον τομέα, συγκεκριμένα του προσωπικού οδήγησης συρμών, αυτό το θέμα αποτελεί μέρος της διαδικασίας ελευθέρωσης του τομέα των σιδηροδρομικών μεταφορών, μια διαδικασία που υποστηρίζεται από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, από το Συμβούλιο (τις εθνικές κυβερνήσεις), την Επιτροπή και την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, με το τελευταίο να είναι ο πιο ενθουσιώδης υποστηρικτής.

Συναφώς, αν και υπάρχουν ορισμένες θετικές προτάσεις για τα δικαιώματα των εργαζομένων και ορισμένες τεχνικές πτυχές, πρέπει να έχει κανείς υπόψη ότι αυτά τα μέτρα εντάσσονται στο συνεχές κύμα ιδιωτικοποιήσεων και όχι βελτίωσης των υπηρεσιών.

Επιπλέον, εγείρονται πολλά ζητήματα. Πρώτον, οι μεγάλες διεθνικές εταιρείες «εισάγουν» άτομα για να εργαστούν σε μια συγκεκριμένη χώρα και, στο όνομα της «ελεύθερης πρόσβασης» και της «ανταγωνιστικότητας», θέτουν αυτά τα άτομα σε άμεσο ανταγωνισμό με τους τοπικούς εργαζόμενους. Επιβάλουν επίσης συμβάσεις δυσμενείς για τους εργαζομένους, οι οποίες ενθαρρύνουν το κοινωνικό ντάμπινγκ. Δεύτερον, διακυβεύονται τα κεκτημένα δικαιώματα αυτών των εργαζομένων. Τρίτον, η Επιτροπή και ο Οργανισμός καθορίζουν το υπόδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουν και τις απαιτήσεις που πρέπει να εκπληρώσουν τα κράτη μέλη, και όχι το αντίστροφο, δηλαδή, τη συμμόρφωση με τους εθνικούς νόμους και διατάξεις, όπως αναγνωρίζονται από τα άλλα κράτη μέλη.

  Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. (SV) Οι επιβάτες πρέπει να έχουν τα απαραίτητα δικαιώματα, αλλά αυτό που λαμβάνουμε εδώ είναι υπερβολικά λεπτομερής ρύθμιση σε κοινοτικό επίπεδο. Αυτό που προτείνεται είναι πολύ χαμηλότερου επιπέδου από ό,τι ισχύει στη σουηδική νομοθεσία που διέπει τις αποζημιώσεις. Η προσπάθεια του Κοινοβουλίου να συμπεριλάβει και τις τοπικές ή εθνικές μεταφορές –πέρα και πάνω από τις διεθνείς μεταφορές, όπου υπάρχει μια λογική για την παρέμβαση της ΕΕ– αποτελεί περιττή ρύθμιση. Επιπροσθέτως, αυτοί οι κανόνες υπάρχει κίνδυνος να οδηγήσουν σε πτώση των προϋποθέσεων που διέπουν την αποζημίωση στη Σουηδία και θα καταστήσουν ακόμα δυσκολότερο για τους επιβάτες να πάρουν ταξί ή λεωφορείο όταν το τρένο τους έχει καθυστέρηση.

Έκθεση Sterckx (A6-0479/2006)

  Proinsias De Rossa (PSE), γραπτώς. (EN) Υποστήριξα την τροπολογία 65, επειδή η κοινή θέση του Συμβουλίου δεν ασχολείται ικανοποιητικά με την ανάγκη προοδευτικής προσαρμογής των σιδηροδρομικών σταθμών και του τροχαίου υλικού προκειμένου να διασφαλιστεί η πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Η σταδιακή βελτίωση των υφισταμένων υποδομών και του τροχαίου υλικού είναι απολύτως απαραίτητη λαμβάνοντας υπόψη τη διάρκεια ζωής του τροχαίου υλικού και των υποδομών. Υπάρχει επίσης ένας μεγάλος αριθμός δυνητικών επιβατών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τις σιδηροδρομικές μεταφορές αν ήταν εύκολη η πρόσβαση σε αυτές.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Αυτή η έκθεση πρέπει να αναλυθεί στο πλαίσιο των στόχων της κοινοτικής πολιτικής για τους σιδηροδρόμους, στην οποία η Επιτροπή έχει ήδη υποβάλει τρία νομοθετικά πακέτα τα τελευταία χρόνια. Ο σκοπός της έκθεσης είναι καθαρά και απλά να ολοκληρώσει το τεχνικό και νομικό πλαίσιο για τη σταδιακή εφαρμογή της πλήρους ελευθέρωσης των σιδηροδρομικών μεταφορών, γεγονός που στην πραγματικότητα σημαίνει την παράδοσή του στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, εις βάρος των κύριων εθνικών δημόσιων επιχειρήσεων.

Αυτός ο προτεινόμενος κανονισμός για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των επιβατών σιδηροδρομικών γραμμών πρέπει να γίνει κατανοητός σε αυτό το πλαίσιο. Η έκθεση, μεταξύ άλλων, προσπαθεί να διευρύνει το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας ώστε να συμπεριλάβει τους επιβάτες τόσο των εθνικών όσο και των διεθνών σιδηροδρομικών γραμμών, να καθορίσει τις πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται στους επιβάτες και την αποζημίωση που πρέπει να καταβάλλεται σε περίπτωση καθυστερήσεων, ατυχημάτων ή θανάτου, και να διασφαλίσει ότι τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα θα μπορούν να χρησιμοποιούν τους σιδηροδρόμους.

Με άλλα λόγια, η τρέχουσα διαδικασία καθορισμού των δικαιωμάτων των επιβατών λαμβάνει χώρα ως μέρος μιας διαδικασίας που θέτει σε κίνδυνο το θεμελιώδες δικαίωμά τους σε δημόσιες μεταφορές υψηλής ποιότητας.

  Peter Skinner (PSE), γραπτώς. (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης λόγω της αυξανόμενης χρήσης των σιδηροδρομικών μεταφορών επιβατών σε ολόκληρη την ΕΕ. Επιπλέον, κατά την ανάπτυξη μιας σαφώς πιο βιώσιμης υποδομής μεταφορών, η οποία σε μεγάλο βαθμό υποστηρίζεται από τη διαδικασία ΔΕΔ, οι σιδηροδρομικοί φορείς εκμετάλλευσης πρέπει να συνδέονται με απλούς κανόνες και υποχρεώσεις. Συγκεκριμένα, τα δικαιώματα των επιβατών συχνά παραβλέπονται στη συζήτηση για πιο άνετες μεταφορές. Επιπλέον, το πρόβλημα του μονοπωλιακού ελέγχου ορισμένων σιδηροδρομικών δρομολογίων όπως η σιδηροδρομική σύνδεση με την υπόγεια σήραγγα της Μάγχης (Channel Tunnel Rail Link – CTRL) αφήνει τους επιβάτες στη διάθεση μίας μόνο εταιρείας. Υπό το πρίσμα αυτής της αύξησης των δικαιωμάτων των χρηστών διεθνών σιδηροδρομικών μεταφορών επιβατών, ανησυχώ ότι η σημερινή προσέγγιση ορισμένων εταιρειών/φορέων εκμετάλλευσης εξακολουθεί να απαιτεί μεγαλύτερες προσπάθειες από τους ρυθμιστικούς φορείς για να διασφαλιστεί μια συνεπής και δίκαιη προσέγγιση.

  Ευαγγελία Τζαμπάζη (PSE), γραπτώς. (EN) Όσον αφορά τη σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση σχετικά με την κοινή θέση του Συμβουλίου ενόψει της έγκρισης του κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των επιβατών διεθνών σιδηροδρομικών γραμμών (έκθεση Sterckx), θα ήθελα να εξηγήσω ότι οι βουλευτές της ελληνικής αντιπροσωπείας του ΕΣΚ (Αρναουτάκης Σταύρος, Μπεγλίτης Παναγιώτης, Ματσούκα Μαρία, Λαμπρινίδης Σταύρος και Τζαμπάζη Ευαγγελία) απείχαν από τις ψηφοφορίες επί των τροπολογιών 59 και 69 σύμφωνα με τις οποίες: «Όλες οι αμαξοστοιχίες, διασυνοριακών και υψηλής ταχύτητας συμπεριλαμβανομένων, πρέπει να διαθέτουν στους επιβάτες ειδικό χώρο για τη μεταφορά αμαξιδίων βρεφών, αναπηρικών αμαξιδίων, ποδηλάτων και αθλητικών συσκευών, ενδεχομένως έναντι πληρωμής».

Αν και συμφωνούμε με την εφαρμογή αυτής της παραμέτρου ως προς τα άλλα μέσα, όσον αφορά τα αναπηρικά αμαξίδια, θα πρέπει ωστόσο να ληφθεί υπόψη ότι αυτά δεν αποτελούν ένα απλό μέσο για τα άτομα με αναπηρία, αλλά είναι στην πραγματικότητα μέρος του σώματός τους. Υπό αυτήν την έννοια, δεν θα πρέπει να επιβάλλεται πρόσθετη πληρωμή για τη μεταφορά τους.

Ως εκ τούτου, απείχαμε από τις ψηφοφορίες επί των τροπολογιών 59 και 69, υποστηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία να ταξιδεύουν χωρίς πρόσθετες χρεώσεις.

Εκθέσεις Jarzembowski (A6-0475/2006), Savary (A6-0480/2006) και Sterckx (A6-0479/2006)

  Gilles Savary (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να εκφράσω τη μεγάλη ικανοποίησή μου για την αξιοσημείωτη σύνεση που επέδειξε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απορρίπτοντας την ελευθέρωση του σιδηροδρομικού συστήματος και των εθνικών σιδηροδρομικών συστημάτων.

Προσωπικά τάσσομαι υπέρ του ανοίγματος των δικτύων και είμαι ένθερμος οπαδός της δημιουργίας σιδηροδρόμων χωρίς σύνορα στην Ευρώπη, γεγονός που θα σημάνει το τέλος των εθνικών μονοπωλίων. Τούτου λεχθέντος, φρονώ ότι η προτεινόμενη από την Επιτροπή μέθοδος ελευθέρωσης, η οποία χαρακτηρίζεται από τη διαμάχη για προθεσμίες και ημερομηνίες, είναι απαράδεκτη και θα μας οδηγήσει αναπόφευκτα στη συγκέντρωση της οικονομίας των σιδηροδρόμων στον έλεγχο ορισμένων μεγάλων εταιρειών, ενώ πολλές εθνικές εταιρείες θα εξαφανιστούν και θα πραγματοποιηθεί μια μεγάλη πάλη για τα πιο επικερδή τμήματα της αγοράς, δηλαδή τις γραμμές υψηλών ταχυτήτων, και πιθανότατα θα προκύψουν τεράστιες δυσκολίες εξασφάλισης δημοσιονομικών κονδυλίων σχετικά με τον χωροταξικό σχεδιασμό.

Οι σιδηροδρομικές επιχειρήσεις περιλαμβάνουν, επίσης, τους περιφερειακούς συρμούς και τις υπηρεσίες υπεραστικών γραμμών, οι οποίες είναι συχνά ελλειμματικές και χρηματοδοτούνται από μεγάλες διεθνείς εταιρείες, και με ανησυχεί πολύ το γεγονός ότι αυτή η πτυχή δεν έχει ληφθεί πραγματικά υπόψη. Πώς θα χρηματοδοτηθούν οι μικρές σιδηροδρομικές γραμμές, οι οποίες είναι πολύ χρήσιμες, τη στιγμή που το άνοιγμα στον διεθνή ανταγωνισμό θα οδηγήσει σε εξάντληση της χρηματοδότησης και σε μείωση των κερδών των σιδηροδρομικών επιχειρήσεων; Αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσουμε. Έχουμε καιρό μέχρι το 2010, και προσωπικά επιθυμώ να συμπεριληφθεί σύντομα στην ημερήσια διάταξη του Σώματος η χρηματοδότηση των δημοσίων υπηρεσιών και των δημοσιονομικών κονδυλίων σχετικά με τον χωροταξικό σχεδιασμό.

  Erik Meijer (GUE/NGL), γραπτώς. (NL) Ενώ συνεχίζουν να πραγματοποιούνται περικοπές και ενώ τόσο οι περιφερειακές σιδηροδρομικές υπηρεσίες όσο και οι διεθνείς σιδηροδρομικές συνδέσεις συνεχίζουν να υποβαθμίζονται ως αποτέλεσμα των περικοπών, απευθύνονται τώρα εκκλήσεις από όλο το πολιτικό φάσμα για τη μεταφορά περισσότερων επιβατών και εμπορευμάτων μέσω σιδηροδρόμων χρησιμοποιώντας τις ίδιες πρακτικές που εφαρμόζονται στις οδικές εμπορευματικές μεταφορές και στις αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους. Με τον διαχωρισμό της σιδηροδρομικής διαχείρισης από την παροχή υπηρεσιών, ελπίζουν ότι οι ιδιωτικές εταιρείες θα μειώσουν τις τιμές και θα προσελκύσουν περισσότερη υποστήριξη μέσω της φιλικής προς τον πελάτη προσέγγισης που ακολουθούν. Πιστεύω ότι αυτή η προσέγγιση δεν θα καταλήξει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Όλη η προσοχή θα επικεντρωθεί στη μείωση των δαπανών με το κλείσιμο γραμμών, την υποβάθμιση των υπηρεσιών, την αύξηση των τιμών και την απομάκρυνση των πολλών πελατών που προκαλούν ζημίες.

Οι εκθέσεις Savary και Sterckx δεν είναι επαρκείς για να αντισταθμίσουν τα σχέδια ελευθέρωσης του κ. Jarzembowski. Η έκθεση Savary είναι ζωτικής σημασίας, καθώς αποσκοπεί στη μείωση των τεχνικών προβλημάτων που μαστίζουν τους διασυνοριακούς συρμούς από την εποχή της ηλεκτροδότησης, ενώ η έκθεση Sterckx έχασε την ευκαιρία να επιβάλει στις σιδηροδρομικές εταιρείες να προσφέρουν καλύτερη πρόσβαση στις διασυνοριακές υπηρεσίες και να τις διατηρήσουν. Υπό την τρέχουσα μορφή της έκθεσης, μόνο τα άτομα με αναπηρία ωφελούνται.

Έκθεση Wallis (A6-0481/2006)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της εμπεριστατωμένης έκθεσης της συναδέλφου μου από το Ηνωμένο Βασίλειο, κ. Diana Wallis, όσον αφορά τη σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση σχετικά με την έγκριση του κανονισμού που αφορά τις εξωσυμβατικές ενοχές.

Αν και, κατά γενικό κανόνα, το εφαρμοστέο δίκαιο σε μια εξωσυμβατική ενοχή είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία επήλθε η ζημία, αυτή η έκθεση, εάν εφαρμοστεί, θα επιτρέψει, παραδείγματος χάρη σε περίπτωση σωματικής βλάβης κατόπιν τροχαίου ατυχήματος, την εφαρμογή του δικαίου της χώρας του θύματος. Δεδομένης της πολυπλοκότητας των καταστάσεων, αυτή η θέση θα επιτρέψει στους πολίτες να επανέρχονται στην κατάσταση πριν από το ατύχημα. Απομένει ακόμη να βρεθεί κάποιος συμβιβασμός για τη ρύθμιση των ζημιών οι οποίες προκαλούνται από δυσφήμιση, καθώς το Σώμα ελπίζει ότι εφαρμοστέο δίκαιο θα είναι αυτό της χώρας προς την οποία απευθύνεται κατά κύριο λόγο το εκδιδόμενο ή μεταδιδόμενο υλικό, ή της χώρας στην οποία ασκείται ο συντακτικός έλεγχος, εάν δεν είναι δυνατή η σαφής εφαρμογή του κριτηρίου αυτού. Η διαδικασία αναζήτησης συμβιβασμού δεν θα είναι εύκολη.

  Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. (SV) Η έκθεση Wallis, A6-0481/06, περιέχει προτάσεις σχετικά με την επιλογή του εφαρμοστέου δικαίου σε προσβολές του ιδιωτικού βίου ή των δικαιωμάτων που αφορούν στην προσωπικότητα – προτάσεις σύμφωνα με τις οποίες αυτές οι περιπτώσεις πρέπει να επιλύονται στη χώρα όπου έλαβε χώρα η ζημία. Καταψηφίζουμε αυτές τις προτάσεις διότι θα οδηγήσουν σε περιορισμό της σουηδικής νομοθεσίας που αφορά στην ελευθερία έκφρασης και στην ελευθερία του Τύπου. Για παράδειγμα, μια σουηδική εφημερίδα μπορεί να λογοκριθεί σε άλλες χώρες δυνάμει νόμων διαφορετικών από εκείνους που εφαρμόζονται στη χώρα όπου εκδίδεται η εφημερίδα.

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Ένα αξιέπαινο στοιχείο αυτού του κανονισμού, γνωστού ως Ρώμη II, είναι το γεγονός ότι έχει συνταχθεί για να διευκολύνει τον χειρισμό των διασυνοριακών διαφορών εφαρμόζοντας σε πολλές περιπτώσεις τον γενικό κανόνα σύμφωνα με τον οποίο το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία επήλθε η ζημία.

Τασσόμαστε, πράγματι, υπέρ της εναρμόνισης των κανόνων όσον αφορά τη σύγκρουση δικαίων, διότι μόνον αυτή δύναται να ενισχύσει την ασφάλεια δικαίου. Οι κανόνες, όμως, αυτοί πρέπει να είναι σαφείς και ξεκάθαροι, κάτι που δεν συμβαίνει πάντα.

Καθώς αφορούν όχι μόνο το συγκεκριμένο ζήτημα των τροχαίων ατυχημάτων, αλλά, επίσης, τις περιπτώσεις δυσφήμισης ή παραβίασης της ιδιωτικής ζωής από οπτικοακουστικά ή έντυπα μέσα, οι προτεινόμενοι κανόνες έχουν καταρτιστεί με στόχο την προστασία του θύματος, συγκεκριμένα επιτρέποντάς του να αποζημιωθεί πιο εύκολα.

Προκειμένου να διασφαλιστούν η ελευθερία του Τύπου και η ελευθερία έκφρασης, οι κανόνες δεν πρέπει να περιορίζουν καταχρηστικά τα δικαιώματα των ενεχομένων.

Αυτή η έκθεση προσφέρει εγγυήσεις μέσω της έγκρισης ενός συνόλου κανόνων σχετικά με τη σύγκρουση δικαίων, και γι’ αυτό θα την υπερψηφίσουμε.

  Olle Schmidt (ALDE), γραπτώς. (SV) Η έκθεση Ρώμη ΙΙ, την οποία υπερψήφισε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σήμερα, περιέχει δύο διατυπώσεις που αντίκεινται στη σουηδική νομοθεσία για την ελευθερία του Τύπου. Δυστυχώς, ήταν αδύνατον να καταψηφίσω τις τροπολογίες που περιείχαν τις εν λόγω διατυπώσεις, διότι αποτελούσαν μέρος μιας μεγαλύτερης ενότητας. Επέλεξα να ψηφίσω υπέρ της έκθεσης, αλλά θέλω να καταγραφούν στα πρακτικά οι επιφυλάξεις μου όσον αφορά στην τροπολογία 9 και στην παράγραφο 7α της τροπολογίας 19.

Καταδίκη σε θάνατο ιατρικού προσωπικού στη Λιβύη (B6-0024/2007)

  Димитър Стоянов (ITS). – Аз гласувах "за" това предложение, но пред себе си имам един текст, който е изпълнен с тежък изказ. В него няма нищо, което реално да се казва. Тази резолюция трябваше да бъде приета преди осъждането на българските медицински сестри на смърт, а не сега постфактум. И защо, когато бяха осъдени, висшите представители на Съюза се правеха, че са паднали от небето и че за осем години те не са разбрали, че има такова нещо. Или може би им беше по-лесно да си затварят очите, защото европейските държави въртят една много хубава търговия с Либия.

Искам да Ви кажа, уважаеми колеги, че ние сме изправени съвсем очевидно пред един тежък диктаторски режим. И с такъв режим единственият начин, по който може да се справяш, е с решителност, твърдост и непоколебимост. Затова аз настоявам, всички европейски държави да прекратят незабавно търговските си отношения с Либия, което ще бъде оказване на истински натиск върху тази тоталитарна държава.

В заключение, бих искал да кажа, че ако това не стане, това ще означава, че в Европа се е открил нов вид програма - "петрол срещу човешки животи".

  Jim Allister (NI), γραπτώς. (EN) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος προκειμένου να υποστηρίξω όσους υφίστανται την αδικία που διαπράττεται εις βάρος τους από τις απάνθρωπες αρχές της Λιβύης. Ωστόσο, κρατώ αποστάσεις από το αίτημα που περιλαμβάνεται στην πρόταση ψηφίσματος για μια γενική κατάργηση σε ολόκληρο τον κόσμο της θανατικής ποινής. Κατά την άποψή μου, η εσχάτη των ποινών μπορεί να είναι κατάλληλη και αναγκαία όταν εφαρμόζονται απολύτως αξιόπιστες και ορθές δικαστικές διαδικασίες, δοκιμασμένες με ένα πλήρες φάσμα διευκολύνσεων άσκησης έφεσης. Είναι σαφές ότι αυτές οι διαδικασίες δεν υφίστανται στη Λιβύη.

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος των πολιτικών ομάδων οι οποίες καταδικάζουν την ετυμηγορία του ποινικού δικαστηρίου της Λιβύης το οποίο έκρινε ένοχους και καταδίκασε σε θάνατο πέντε βουλγάρες νοσοκόμες και έναν παλαιστίνιο γιατρό, οι οποίοι κατηγορούνται ότι ηθελημένα μόλυναν με τον ιό AIDS περίπου πεντακόσια παιδιά. Αυτό το ψήφισμα αποτελεί την ευκαιρία να εκφράσω εκ νέου τη ριζική αντίθεσή μου στη θανατική ποινή, η κατάργηση της οποίας συνεισφέρει στην ενδυνάμωση του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και συμβάλλει στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Ψηφίσαμε υπέρ αυτού του ψηφίσματος διότι τασσόμαστε κατά της θανατικής ποινής και, ως εκ τούτου, αντιτιθέμεθα στην απόφαση του δικαστηρίου της Λιβύης να καταδικάσει πέντε βουλγάρες νοσοκόμες και έναν παλαιστίνιο γιατρό σε θάνατο διά πυροβολισμού και στην επιβεβαίωση αυτών των ποινών στις 19 Δεκεμβρίου 2006.

Θέλουμε επίσης να εκφράσουμε τη βαθύτατη ανησυχία μας για τα επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν για την καταδίκη των κατηγορουμένων και τη μεταχείριση που είχαν στο κρατητήριο.

Επαναλαμβάνουμε την αντίθεσή μας στη θανατική ποινή και τονίζουμε ότι η κατάργηση της θανατικής ποινής θα συμβάλει στην ενίσχυση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και στη βαθμιαία ανάπτυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατά συνέπεια, απευθύνουμε έκκληση να καταργηθεί η θανατική ποινή σε όλο τον κόσμο.

Επίσης συμμετέχουμε και εμείς στην έκκληση προς τις ενδιαφερόμενες λιβυκές αρχές να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για την αναθεώρηση και την ακύρωση της θανατικής ποινής και να ανοίξουν τον δρόμο για την ταχεία επίλυση της υπόθεσης σε ανθρωπιστική βάση.

  Joseph Muscat (PSE), γραπτώς (MT) Η ψήφος μου υπέρ αυτού του ψηφίσματος αντανακλά κυρίως τη θέση μου κατά της θανατικής ποινής υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.

Πιστεύω ότι η μακρά περίοδος προσπαθειών από πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Μάλτας, με σκοπό τη στενότερη προσέγγιση της Λιβύης στη διεθνή κοινότητα δεν μπορεί να χαθεί έτσι απλά. Αυτό το θέμα αποδεικνύει ότι απαιτείται περισσότερος, και όχι λιγότερος, διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η δίκη που οδήγησε στην καταδίκη σε θάνατο πέντε βουλγάρων νοσοκόμων και ενός παλαιστινίου γιατρού αποτελεί απόδειξη ότι υπάρχουν κάποιες χώρες που δεν έχουν τύψεις συνειδήσεως κρατώντας ομήρους ξένους πολίτες.

Όπως και να το δει κανείς, τα στοιχεία καταδεικνύουν με σαφήνεια ότι όσοι καταδικάστηκαν σε θάνατο σε αυτήν τη δίκη δεν είναι ένοχοι για τα εγκλήματα που κατηγορήθηκαν. Ωστόσο, οι δίκες συνεχίστηκαν. Η μόνη εξήγηση είναι ότι αυτοί οι ξένοι πολίτες χρησιμοποιούνται για εσωτερικούς, ή ίσως εξωτερικούς, πολιτικούς σκοπούς.

Σε μια χώρα που απέχει πολύ από τη δημοκρατία, ή τουλάχιστον σε μια χώρα που ελάχιστο σεβασμό τρέφει προς το κράτος δικαίου, αυτά τα περιστατικά δεν προκαλούν έκπληξη. Και το χειρότερο, από την 1η Ιανουαρίου, μεταξύ των καταδικασθέντων σε θάνατο είναι πέντε πολίτες της ΕΕ, γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να διοχετεύσουμε τις προσπάθειές μας για να προαγάγουμε τη δικαιοσύνη και τον σεβασμό προς τις γενικές αρχές δικαίου σε αυτήν την περίπτωση.

Η Λιβύη σήμερα είναι η ίδια χώρα που ήταν πάντα, μολονότι για λόγους πολιτικού πραγματισμού έπρεπε να αλλάξει τη συμπεριφορά της, και πρέπει να κατανοήσει ότι δεν δεχόμαστε να χρησιμοποιούνται αυτοί οι άνθρωποι ως θύματα της λιβυκής πολιτικής.

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE), γραπτώς. (EN) Η θανατική ποινή που επέβαλε η Λιβύη στις πέντε βουλγάρες νοσοκόμες και στον παλαιστίνιο γιατρό είναι φρικτή και εντείνει την τραγωδία της άδικης φυλάκισής τους τα τελευταία οκτώ χρόνια. Σταθήκαμε στην πρώτη γραμμή εκείνων που απαιτούν την αποφυλάκισή τους.

Δυστυχώς, και παρά τη συμβουλή μου, οι Πράσινοι και οι Κομμουνιστές επέμειναν στην προσθήκη μιας παραγράφου στο ψήφισμα σχετικά με το ευρύτερο θέμα της αντίθεσης στη θανατική ποινή επί της αρχής. Αν και πολλοί από εμάς καταψήφισαν αυτήν την παράγραφο, εξακολουθεί να αποτελεί τμήμα ενός κειμένου το οποίο κατά τα άλλα υποστηρίξαμε σθεναρά. Πολλοί Συντηρητικοί, συμπεριλαμβανομένου και εμού, δεν αντιτιθέμεθα επί της αρχής της θανατικής ποινής. Αντιθέτως, θέλουμε την επαναφορά της σε ορισμένες πολύ ειδικές και αυστηρώς ελεγχόμενες περιπτώσεις. Θέλουμε, επομένως, να καταστήσουμε σαφές ότι η υποστήριξή μας προς αυτό το εξαιρετικό ψήφισμα σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε με την παράγραφο 2.

Έκθεση Romeva i Rueda (A6-0439/2006)

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. (EN) Θα ήθελα να συγχαρώ τον συνάδελφό μου, κ. Romeva i Rueda, για αυτήν την ετήσια έκθεση. Ήμουν υπεύθυνος πριν από δέκα και πλέον χρόνια στην τότε Υποεπιτροπή Ασφάλειας και Αφοπλισμού της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων για την πρώτη έκθεση επί του θέματος αυτού.

Ένα ζήτημα τότε ήταν η αποτυχία δημιουργίας μιας ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς όπλων που θα οδηγούσε σε μια κατάσταση όπου οι κατακερματισμένες εθνικές αγορές θα δημιουργούσαν επιτακτικές ανάγκες εξαγωγών. Αυτό από μόνο του σήμαινε ότι τα ευρωπαϊκά όπλα κατέληγαν σε πολύ ανήθικα χέρια, και όπως είδαμε πολύ πρόσφατα ήρθαμε αντιμέτωποι με τα ίδια μας τα όπλα σε εχθρικά χέρια στο Ιράκ.

Ένα άλλο θέμα ήταν η έλλειψη νομικής βάσης για τον κώδικα συμπεριφοράς μας σχετικά με τις πωλήσεις όπλων, εν μέρει διότι ορισμένα κράτη μέλη δεν ήθελαν να παρεμποδίζονται οι πωλητές τους στις παγκόσμιες αγορές όπλων.

Η έκθεση του κ. Romeva i Rueda δείχνει ότι τα ίδια προβλήματα υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Όσο καθυστερούμε να βρούμε λύσεις τόσο περισσότερη δυστυχία θα προκαλεί η ελεύθερη αγορά όπλων στον κόσμο και τόσο περισσότερο θα μας κοστίζει σε αναποτελεσματικότητα, πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο από τις αφύσικες καταστροφές για τις οποίες είμαστε τελικά υπεύθυνοι.

  Patrick Gaubert (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση πρωτοβουλίας σχετικά με την έβδομη και όγδοη ετήσια έκθεση του Συμβουλίου που αφορά τον κώδικα συμπεριφοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις εξαγωγές όπλων έχει μόλις εγκριθεί με μεγάλη πλειοψηφία. Συγχαίρω τον εισηγητή για την ποιότητα του έργου του και τη συναίνεση που επετεύχθη σε αυτό το κείμενο.

Στην έκθεση επισημαίνεται η ανάγκη έγκρισης του κώδικα συμπεριφοράς ως κοινής θέσης προκειμένου να ενισχυθούν τα νομικά του αποτελέσματα σχετικά με τον έλεγχο των εξαγωγών όπλων και να εναρμονιστούν οι εθνικές νομοθεσίες σε αυτό το ζήτημα.

Καλούνται, επίσης, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της να στηρίξουν την έγκριση διεθνούς συνθήκης σχετικά με τις εξαγωγές όπλων υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, πράγμα που θεωρώ χρήσιμο.

Παρέχονται, επίσης, κάποιες αναγκαίες διευκρινήσεις σχετικά με το περιεχόμενο και την εμβέλεια του κώδικα συμπεριφοράς, και δικαίως προτείνεται ότι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να καταστεί γενικό κριτήριο για την εξαγωγή όπλων.

Σήμερα περισσότερο από ποτέ, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να αναδειχθεί ως σημαντικός παγκόσμιος παράγοντας, ο οποίος θα αναγνωρίζεται για τις προσπάθειές του να καταπολεμήσει τη διάδοση των όπλων, η οποία είναι αιτία πολυάριθμων συγκρούσεων και σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Jean Lambert (Verts/ALE), γραπτώς. (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης. Χαιρετίζω ιδιαίτερα την επιθυμία του Κοινοβουλίου να ασκήσει η ΕΕ πίεση για μια Διεθνή Συνθήκη για το Εμπόριο Όπλων. Αναγνωρίζουμε ότι οι δαπάνες σε όπλα είναι αλλαγή κατεύθυνσης από την επίτευξη των Στόχων της Χιλιετίας. Καμία εταιρεία σε καμία χώρα δεν θα πρέπει να επωφελείται από τη δυστυχία και από τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που βλέπουμε, για παράδειγμα, στο Νταρφούρ. Οι χώρες που μιλούν τη γλώσσα της διπλωματίας δεν θα πρέπει να επωφελούνται πυροδοτώντας τη σύγκρουση. Όπως αναφέρει η έκθεση, πρέπει να βρούμε καλύτερους τρόπους για να διασφαλίσουμε ότι η τελική χρήση των συστημάτων αδειοδότησής μας θα είναι η επιθυμητή χρήση και όχι ένας αντιπερισπασμός των καθεστώτων ή των αντίπαλων κινημάτων που ασκούν απάνθρωπη μεταχείριση.

Χαιρετίζω επίσης την αναφορά στις εγγυήσεις εξαγωγικής πίστης, αλλά θα ήθελα η έκθεση να είχε προχωρήσει περισσότερο. Τα κράτη μέλη δεν πρέπει να εγγυώνται τις πωλήσεις όπλων. Αυτό αποτελεί, τουλάχιστον, στρέβλωση του ανταγωνισμού και μπορεί να οδηγήσει σε διαφθορά. Στη χειρότερη περίπτωση, αυξάνει την αποπληρωμή των χρεών και, όπως είδαμε στην Τανζανία πρόσφατα, δυσκολεύει τις φτωχές χώρες να επενδύσουν στην υγεία, την εκπαίδευση και την πραγματική αειφόρο ανάπτυξη.

  Nils Lundgren (IND/DEM) , γραπτώς. (SV) Οι εξαγωγές όπλων πρέπει να ελέγχονται από κάθε κράτους μέλος μέσω της εθνικής νομοθεσίας του και μέσω συνεργασίας στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Είμαι απολύτως αντίθετος στα σχέδια για την πιθανή συγκρότηση μιας κοινοτικής υπηρεσίας για τον έλεγχο των εξαγωγών όπλων. Η έκθεση αφορά την κατάρτιση ενός δεσμευτικού κώδικα συμπεριφοράς για τις εξαγωγές όπλων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προτείνεται η συγκρότηση ενός νέου οργάνου της ΕΕ για τον έλεγχο των εξαγωγών των κρατών μελών. Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε στάση αρχής επ’ αυτού του θέματος, υπάρχουν λόγοι αμφισβήτησης της πεποίθησης ότι αυτό θα οδηγήσει, όπως προβλέπεται, σε μια πιο περιοριστική πολιτική. Ταυτόχρονα, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας πιέζει για πιο εκτεταμένο συντονισμό και ελευθέρωση των εξαγωγικών πολιτικών των κρατών μελών. Εκτιμώ ότι, υπό το πρίσμα της εμπειρίας, της γνώσης και του παγκόσμιου πεδίου δράσης του, ο ΟΗΕ είναι ο πλέον αρμόδιος να ασκήσει πιέσεις με το παγκόσμιο έργο για τον αφοπλισμό και να διασφαλίσει τη συμμόρφωση με τον καλύτερο δυνατό κώδικα συμπεριφοράς.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η βιομηχανία όπλων δεν είναι εξ ορισμού η πιο βρώμικη και πιο διεφθαρμένη βιομηχανία, αλλά οι καθημερινές δραστηριότητές της μπορεί να είναι έτσι.

Για τον λόγο αυτόν, εκτιμώ ότι η συμπεριφορά των δημόσιων και ιδιωτικών φορέων πρέπει να υπόκειται σε προσεκτικό έλεγχο ώστε οι πιέσεις, είτε νομικής είτε άλλης φύσεως, να έχουν αποτέλεσμα.

Είμαι παλιός υπέρμαχος του δεσμευτικού χαρακτήρα αυτού του κώδικα συμπεριφοράς.

Θέλω επίσης να αναφερθώ στο θέμα της Κίνας. Διεξάγουμε αυτήν τη συζήτηση κάθε χρόνο. Η Κίνα δεν παρέχει καμία εγγύηση –το αντίθετο, μάλιστα– ότι θα χρησιμοποιήσει το στρατιωτικό υλικό σύμφωνα με τις απαιτήσεις μας. Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να είναι επαρκές επιχείρημα. Επίσης, πρέπει να προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε αυτόν τον όλο και πιο σημαντικό παράγοντα στην παγκόσμια σκηνή σε εταίρο στην προσπάθεια αναζήτησης ενός πιο ειρηνικού, λιγότερο βίαιου κόσμου. Αυτό δεν θα επιτευχθεί με τις επανειλημμένες υποχωρήσεις στο όνομα της οικονομίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτός ίσως να είναι ο σωστός δρόμος, αλλά όχι σε αυτήν την περίπτωση.

Τέλος, με λυπεί το γεγονός ότι η έκθεση συγχέει θέματα που είναι στην πραγματικότητα αρκετά διακριτά, τοποθετώντας στον ίδιο σωρό την Κίνα, την Κολομβία, την Αιθιοπία, την Ερυθραία, την Ινδονησία, το Νεπάλ και το Ισραήλ.

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE), γραπτώς. (EN) Αν και ένα μεγάλο μέρος της έκθεσης Romeva δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, διατηρεί ωστόσο κάποια εμμονή σε έναν νομικώς δεσμευτικό κώδικα συμπεριφοράς για τις ευρωπαϊκές εξαγωγές όπλων και αναπόφευκτα προσπαθεί να επεκτείνει την αρμοδιότητα της ΕΕ. Αντ’ αυτού, θα πρέπει να εστιάσουμε τις προσπάθειές μας σε μια διεθνή συνθήκη με επίκεντρο εκείνες τις χώρες που συνεχίζουν να εφοδιάζουν τρομοκράτες και στασιαστές και οι οποίες φαίνεται ότι διαφεύγουν της προσοχής εκείνων που τόσο έντονα επικρίνουν πάντοτε τις δυτικές δημοκρατίες. Κατά συνέπεια, απείχαμε από την ψηφοφορία επί του ψηφίσματος αυτού.

Έκθεση Hedkvist Petersen (A6-0449/2006)

  Philip Bradbourn (PPE-DE), γραπτώς. (EN) Οι Συντηρητικοί πιστεύουν ότι η οδική ασφάλεια είναι πολύ σημαντικό θέμα, αλλά δεν μπορούν να υποστηρίξουν αυτήν την έκθεση επειδή ζητά κοινοτικά μέτρα μέσω διαδικασιών εναρμόνισης αντί για διακυβερνητική συνεργασία για ένα περιορισμένο φάσμα διασυνοριακών θεμάτων. Οι γεωγραφικές εκτιμήσεις, η παράδοση και ο πολιτισμός επηρεάζουν επίσης αυτόν τον τομέα, και καθώς το ΗΒ έχει ήδη ένα από τα πιο ασφαλή μητρώα στην Ευρώπη, δεν βλέπουμε τον λόγο να δοθεί σε πολλά από τα μέτρα κοινοτική διάσταση.

  Robert Goebbels (PSE), γραπτώς. – (FR) Καταψήφισα αυτήν την έκθεση και ορισμένες τροπολογίες, επειδή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παραβιάζει την αρχή της επικουρικότητας, επιδιώκοντας να επιβάλει σε όλη την Ευρώπη τους ίδιους αστυνομικούς κανόνες, η αποτελεσματικότητα των οποίων δεν είναι αποδεδειγμένη.

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση της συναδέλφου μου καταδεικνύει την πρόοδο που έχει συντελεστεί όσον αφορά την οδική ασφάλεια και τον αγώνα κατά των τροχαίων ατυχημάτων. Πράγματι, ο αριθμός των θανάτων στους ευρωπαϊκούς δρόμους μειώθηκε κατά 17,5% μεταξύ των ετών 2001 και 2005, πρόοδος για την οποία δεν μπορούμε παρά να χαιρόμαστε, αλλά, προφανώς, αυτό δεν επαρκεί, καθόσον εξακολουθούν να καταγράφονται περισσότεροι από 40 000 θάνατοι ετησίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Παραδόξως, οι πολυάριθμες προτάσεις που υποβάλλονται στην έκθεση σχετικά με την οδική ασφάλεια δεν αφορούν αποκλειστικά τη λήψη ποινικών μέτρων, όπως προσεγγίστηκε το ζήτημα στη Γαλλία. Αντιθέτως, υπάρχουν προτάσεις που αναφέρονται στην κατάρτιση των οδηγών, στην ποιότητα του στόλου των οχημάτων και στην κατάσταση των οδικών υποδομών. Στηρίζουμε αυτές τις προτάσεις.

Στη Γαλλία, ο αριθμός των θανάτων στους δρόμους μειώνεται, αναμφισβήτητα, κάθε χρόνο αλλά, αναλογικά, η οργή των πολιτών από τους οποίους έχει αφαιρεθεί η άδεια οδήγησης συνεχίζει να μεγαλώνει. Πέρα από τον «φόβο του αστυνομικού», έχουν γίνει κοινός τόπος οι αυτόματες κυρώσεις για οδήγηση ακόμη και κατά 1km/h επάνω από το όριο ταχύτητας.

Από 36 εκατομμύρια οδηγούς, 3,5 εκατομμύρια έχουν χρεωθεί πόντους στην άδεια οδήγησης και σχεδόν 70 000 άδειες οδήγησης έχουν ανακληθεί. Είναι επιτακτικό να σταματήσουμε το κυνήγι των αυτοκινητιστών, αν θέλουμε να επιτευχθεί ο ποθητός στόχος της οδικής ασφάλειας.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα δράσης για την οδική ασφάλεια που εγκρίθηκε το 2003 θέτει τον στόχο της μείωσης στο μισό των θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων μέχρι το 2010, γεγονός που σημαίνει λιγότερα από 25 000 θύματα ετησίως. Αν και ο αριθμός μειώθηκε από το 2001 ως το 2005, προβλέπεται ότι ο στόχος δεν θα επιτευχθεί.

Ο αγώνας για την καταπολέμηση των τροχαίων ατυχημάτων πρέπει να διεξαχθεί σε διάφορα μέτωπα: εκπαίδευση οδηγών, συνθήκες δρόμων, κατάσταση του στόλου των οχημάτων και αποτρεπτικά στοιχεία, όλα ενσωματωμένα σε μια παγκόσμια στρατηγική για τον τομέα των μεταφορών.

Για να γίνει αυτό, πρέπει να θεσπιστούν στοχοθετημένα μέτρα που θα αποσκοπούν στα εξής: πολιτική αγωγή στα σχολεία και στις σχολές οδηγών, χρήση νέων εκπαιδευτικών μεθόδων, ενίσχυση της πολιτικής επίγνωσης των πολιτών, έλεγχος τόσο των οδηγών όσο και της κατάστασης των οχημάτων τους, ο οποίος πρέπει να έχει τη μορφή της πρόληψης και της εκπαίδευσης και όχι απλά της συγκέντρωσης εσόδων μέσω προστίμων, ποιότητα των δρόμων και ορθή, σαφής σήμανση και, τέλος, αντιμετώπιση του θέματος της κυκλοφορίας των οχημάτων, η οποία αυξήθηκε δραματικά εις βάρος των δημόσιων μεταφορών. Εξ ου και η σημασία της ενσωμάτωσης αυτού του θέματος σε μια στρατηγική για τον τομέα των μεταφορών που θα προωθεί σωστά τη χρήση των δημόσιων μεταφορών.

  Nils Lundgren (IND/DEM) , γραπτώς. (SV) Θα καταψηφίσω αυτήν την έκθεση, διότι πιστεύω ότι βασίζεται σε λάθος συλλογισμό για το πολιτικό επίπεδο που ευθύνεται για τα θέματα οδικής ασφάλειας. Η Λίστα του Ιουνίου πιστεύει ότι τα κράτη μέλη είναι κυρίως εκείνα που έχουν την πολιτική ευθύνη να αποφασίσουν ποια νομοθετικά μέτρα πρέπει να ληφθούν προκειμένου να βελτιωθεί η οδική ασφάλεια. Η καλύτερη οδική ασφάλεια μπορεί να επιτευχθεί αν τα κράτη μέλη αντιγράψουν εκείνες τις στρατηγικές που αποδείχθηκαν επιτυχείς σε διάφορες χώρες της ΕΕ. Οι απόψεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβούλιο μπορεί να είναι αξιέπαινες, αλλά ελάχιστα προσφέρουν σε αυτό το πλαίσιο.

Η έκθεση περιέχει μια σειρά προτάσεων που δεν λαμβάνουν επαρκώς υπόψη τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι προτάσεις ότι τα παιδιά από τριών έως δεκαοκτώ ετών θα πρέπει να λαμβάνουν διαρκή εκπαίδευση στην οδική ασφάλεια μέσω ενός ειδικού κοινοτικού προγράμματος δράσης, ότι η Επιτροπή πρέπει να εφαρμόσει εκστρατείες ενημέρωσης για την καταπολέμηση της κόπωσης των οδηγών στα κράτη μέλη και ότι η Επιτροπή πρέπει επίσης να εξετάσει τις επιπτώσεις της κόπωσης των οδηγών στην οδική ασφάλεια.

  Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. (SV) Τα όρια ταχύτητας είναι θέμα των μεμονωμένων κρατών μελών και, καθώς βασίζονται σε ένα ευρύ φάσμα παραγόντων, πρέπει να καθορίζονται σε εθνική βάση. Όσο και αν μπορεί να θέλω, για περιβαλλοντικούς λόγους ή για λόγους ασφάλειας, να θεσπιστούν κανονισμοί που θα εμποδίζουν τους Γερμανούς να έχουν τους αυτοκινητοδρόμους τους, θα ήταν αντιπαραγωγικό να επιβληθούν αυτοί οι κανονισμοί από έξω και θα αποδυνάμωνε τις πολιτικές δυνάμεις στη Γερμανία, οι οποίες αγωνίζονται για τον ίδιο σκοπό.

Ένα όριο οινοπνεύματος 0,5/1000 είναι οπωσδήποτε υπερβολικά υψηλό και απαράδεκτο.

Μια απόφαση για απαιτήσεις σχετικά με τα πλευρικά φώτα σε κοινοτικό επίπεδο θα ήταν τόσο ανόητη όσο το να επιβληθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο η καθιέρωση της οδήγησης από τη δεξιά πλευρά. Αν σώζονταν 5 000 ζωές, θα ήταν εύκολο να εφαρμοστεί αυτό το μέτρο σε εθνικό επίπεδο. Παρά ταύτα, ψηφίζω υπέρ της έκκλησης προς τα κράτη μέλη να αποτρέψουν την επικίνδυνη οδηγική συμπεριφορά από οδηγούς φορτηγών, διότι έτσι δηλώνεται σεβασμός προς τα δικαιώματα των εθνικών κοινοβουλίων. Είναι επίσης ευεργετικό για το περιβάλλον να μην επιτρέπεται στα φορτηγά να ανταγωνίζονται τους συρμούς διακυβεύοντας την ασφάλεια.

  Gary Titley (PSE), γραπτώς. (EN) Το Εργατικό Κόμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χαιρετίζει την αρχή της έκθεσης, η οποία έχει στόχο τη μείωση στο μισό των θανατηφόρων ατυχημάτων στους δρόμους της ΕΕ έως το 2010. Η έκθεση είναι θετική διότι επισημαίνει το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των κρατών μελών στην οδική ασφάλεια. Επίσης, πιέζει για αυξημένη συνεργασία μεταξύ των φορέων και για ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών.

Ωστόσο, οι προσπάθειες εισαγωγής πρωτοβουλιών οδικής ασφάλειας όπως η χρήση των φώτων πορείας των οχημάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας και τα εναρμονισμένα όρια οινοπνεύματος στο αίμα δεν πρόκειται να συμβάλουν σημαντικά στη βελτίωση της οδικής ασφάλειας στην ΕΕ. Στοιχεία καταδεικνύουν ότι η χρήση των φώτων πορείας κατά τη διάρκεια της ημέρας θέτουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο τους μοτοσικλετιστές και τους πεζούς. Αντί να αλλάξουν τα όρια οινοπνεύματος στο αίμα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στην επιβολή των νόμων που ήδη ισχύουν και στην αποτελεσματική τιμωρία των παραβατών. Ως εκ τούτου, αποφασίσαμε να απόσχουμε από την ψηφοφορία επί της έκθεσης αυτής.

Έκθεση Záborská (A6-0478/2006)

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Χαιρετίζω την έγκριση της ιδέας ότι η ολοκληρωμένη προσέγγιση της ισότητας γυναικών και ανδρών περιλαμβάνει την αναδιοργάνωση, την ενίσχυση, την ανάπτυξη και την παρακολούθηση των πολιτικών διαδικασιών, ώστε το θέμα της ισότητας ανδρών και γυναικών να μπορέσει να ενσωματωθεί σε όλες τις πολιτικές, σε όλα τα επίπεδα και σε όλα τα στάδια από εκείνους που συνήθως ασχολούνται με τον καθορισμό αυτών των πολιτικών. Αυτό θα πρέπει να γίνει χωρίς να υπονομευτεί η ολοκληρωμένη προσέγγιση της ισότητας γυναικών και ανδρών σε συγκεκριμένες πολιτικές που αποσκοπούν στην επανόρθωση καταστάσεων που προκύπτουν από την ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Οι πολιτικές που αποσκοπούν στην ισότητα, αφενός, και στην ολοκληρωμένη προσέγγιση της ισότητας γυναικών και ανδρών, αφετέρου, συνιστούν μια διπλή, συμπληρωματική στρατηγική. Πρέπει να συνεργαστούν για να καταφέρουμε να επιτύχουμε τον στόχο της ισότητας ανδρών και γυναικών, όπως προτείνεται στο ψήφισμα που εγκρίθηκε.

Πρέπει να δημιουργηθούν οι συνθήκες σε κάθε κράτος μέλος ώστε να υπάρχει αποτελεσματική ισότητα σε όλους τους τομείς και όχι μόνο στις πολιτικές θέσεις. Συνεπώς, χαιρετίζουμε την απόρριψη σε αυτήν τη σύνοδο της Ολομέλειας της πρότασης της έκθεσης για την εισαγωγή ενός υποχρεωτικού συστήματος ποσόστωσης για τα πολιτικά κόμματα στους καταλόγους τους για τα συλλογικά όργανα.

  Lissy Gröner (PSE), γραπτώς. (DE) Η παρούσα έκθεση αφορά την αξιολόγηση της πολιτικής για την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μετά την έκθεσή μου για το ζήτημα αυτό (A5-0060/2003).

Η παρούσα έκθεση με θέμα την «ολοκληρωμένη προσέγγιση της ισότητας γυναικών και ανδρών στις εργασίες των κοινοβουλευτικών επιτροπών» αναφέρεται σε επιμέρους τομείς της έκθεσης του 2003, αξιολογεί τις μέχρι τώρα προσπάθειες και σκοπεύει να δείξει μελλοντικές προοπτικές της πρακτικής εφαρμογής της ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου. Ο τρόπος με τον οποίο ψήφισε η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών είχε ως αποτέλεσμα τη διαγραφή σημαντικών τμημάτων μιας έκθεσης που είχε εγκρίνει ομόφωνα η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, όπως για παράδειγμα η έμφαση στον ρόλο της ομάδας εργασίας υψηλού επιπέδου, της συνεκτίμησης της ισότητας των φύλων στον προϋπολογισμό και της πολιτικής προσωπικού. Θεωρώ ότι η έκθεση Záborská υπολείπεται σε ουσιαστικά σημεία του ψηφίσματος του 2003, και γι’ αυτό καταψήφισα την έκθεση.

  Lydia Schenardi (ITS), γραπτώς. – (FR) Αν και η ολοκληρωμένη προσέγγιση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών, ιδίως στον τομέα της απασχόλησης, είναι αναγκαία, δεν είναι εξίσου αναγκαία η αυταρχική και υποχρεωτική υλοποίηση και εφαρμογή της.

Δυστυχώς, όμως, αυτό ακριβώς μας προτείνει η έκθεση της εξαίρετης συναδέλφου μου κ. Záborská, η οποία, στο όνομα της αξιοπρέπειας και της ισότητας των γυναικών, μας ζητεί να ψηφίσουμε υπέρ ενός υποχρεωτικού συστήματος ποσοστώσεων στους εκλογικούς καταλόγους των πολιτικών κομμάτων. Πιστεύω ότι δεν πρέπει να υποκύψουμε στον πειρασμό να θέσουμε υπεράνω όλων την ιδεολογία της ισότητας των φύλων. Αυτό θα αποτελέσει ένα αντιπαραγωγικό βήμα που θα πλήξει τελικά την εικόνα των γυναικών, οι οποίες, μέσω ακριβώς αυτής της ιδεολογίας, θα επιβεβαίωναν την αντίληψη ότι, όποια και αν είναι τα προσόντα τους, υστερούν σε ικανότητες και νομιμοποίηση.

Πράγματι, επιβάλλεται να διευκολυνθεί η πρόσβαση των γυναικών σε ορισμένα επαγγέλματα ή τομείς ευθύνης από τα οποία μέχρι σήμερα βρίσκονται αποκλεισμένες ή στα οποία υποεκπροσωπούνται, αλλά δεν πρέπει να καταλήγουμε σε ακραίες καταστάσεις και να επιδεικνύουμε υπερβάλλοντα ζήλο για την ικανοποίηση της κοινής γνώμης, καθώς έτσι μάλλον ζημιώνουμε τον αγώνα των γυναικών.

  Anna Záborská (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Καθώς κάνουμε απολογισμό του κοινοβουλευτικού έργου της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων τα τελευταία δύο χρόνια, οφείλω να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο κ. Borrell, πρόεδρο της ομάδας υψηλού επιπέδου, ο οποίος επέδειξε μεγάλη οξυδέρκεια και διπλωματία στη στήριξη του έργου μας, καθώς και την κ. Kaufmann, αντιπρόεδρο, η οποία έδωσε μεγάλη έμφαση στις εργασίες αυτής της ομάδας, η οποία αποτελεί απαραίτητο μέσο για τη συνεργασία σε πολλούς τομείς.

Οι αρμοδιότητες της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, όπως ορίζονται στον Κανονισμό του Σώματος, αναθέτουν στους αιρετούς αντιπροσώπους την ευθύνη ελέγχου όλων των θεμάτων που αφορούν την ισότητα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, περιλαμβανομένων του προϋπολογισμού, της πολιτικής πληροφόρησης σχετικά με τις γυναίκες και τη νομοθεσία για την πολιτική ίσων ευκαιριών, καθώς και της ευθύνης συνεργασίας με τη διοίκηση για την υλοποίηση της διάστασης της ισότητας των ευκαιριών και τη συνέχιση της εφαρμογής σε όλους τους τομείς, περιλαμβανομένης της πολιτικής προσωπικού.

Θέλω, επίσης, να εκφράσω την ιδιαίτερη εκτίμησή μου για την επαγρύπνηση όλων των συναδέλφων μου, και ιδιαίτερα της κ. Gröner, η οποία υπήρξε καταλύτης όλης αυτής της πρωτοβουλίας και τόνισε στην έκθεσή της ότι η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων είναι το κύριο θεσμικό όργανο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που είναι επιφορτισμένο με τα ζητήματα που αφορούν τα δικαιώματα των γυναικών, την ισότητα των ευκαιριών και την ολοκληρωμένη προσέγγιση. Ελπίζω ότι αυτή η δυναμική συνεργασία θα συνεχίσει να ενισχύει τις προσπάθειές μας.