Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2007 - Στρασβούργο

4. Συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (8/9 Μαρτίου 2007) (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση έκθεσης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και δήλωσης της Επιτροπής (συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 8 και 9 Μαρτίου 2007).

  Frank-Walter Steinmeier, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου μετά από τη συζήτησή μας για τη δήλωση του Βερολίνου να ενημερώσω το Σώμα για τα αποτελέσματα της εαρινής διάσκεψης κορυφής. Θα το κάνω ευχαρίστως, επιτρέψτε μου δε να πω από την αρχή το εξής –μολονότι πριν από λίγο έγινε η παρατήρηση ότι επαινούμε πολύ συχνά τον εαυτό μας– από τη σκοπιά της Προεδρίας –δηλαδή από τη δική μου σκοπιά– αυτή η διάσκεψη κορυφής ήταν πραγματικά επιτυχημένη, ήταν μια διάσκεψη που έδωσε απαντήσεις σε τομείς όπου θεωρώ ότι οι πολίτες δικαιολογημένα περιμένουν αποφασιστική δράση της Ευρώπης, μια διάσκεψη που έδειξε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, σε πείσμα όλων των δυσοίωνων προβλέψεων, είναι ικανή για δράση και μετά από τη διεύρυνση, και ότι τα κράτη μέλη –με την υποστήριξη και την παρακίνηση της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου– είναι σε θέση να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και να θέσουν κοινούς φιλόδοξους στόχους, ακόμα και αν οι επιμέρους αποφάσεις ασφαλώς δεν είναι πάντα εύκολες.

Επίσης, ήταν μια διάσκεψη που έδειξε ότι η Ένωση είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τα πιεστικά καθήκοντα του μέλλοντος, μια –που δίνει ώθηση, θάρρος και πεποίθηση ότι τους επόμενους μήνες θα μπορέσουμε να επιτύχουμε να δώσουμε νέα ζωή και στη διαδικασία μεταρρύθμισης και ανανέωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει ατονήσει.

Μαζί με τα συγκεκριμένα εσωτερικά συμπεράσματα, στα οποία θα αναφερθώ αμέσως στη συνέχεια, αυτό είναι το μήνυμα της τελευταίας μας διάσκεψης κορυφής, το οποίο θέλουμε –όπως μόλις είπαμε– να στείλουμε και σε δύο εβδομάδες, όταν θα εορτάσουμε στο Βερολίνο και σε ολόκληρη την Ευρώπη τα 50ά γενέθλια της Ένωσης. Αυτή είναι η ώθηση που θέλουμε να διατηρήσουμε και στο δεύτερο ήμισυ της Προεδρίας μας.

Όπως γνωρίζετε, στο επίκεντρο της εαρινής διάσκεψης κορυφής βρισκόταν η πολιτική για την ενέργεια και το κλίμα. Και τα δύο αυτά θέματα είναι δικαιολογημένα από τις κύριες ανησυχίες των πολιτών της Ευρώπης, και ειδικά τα τελευταία χρόνια και μήνες –τελευταία με τη διαμάχη Λευκορωσίας και Ρωσίας για το πετρέλαιο– μας έδειξαν άλλη μία φορά ξεκάθαρα πόσο εξαρτημένοι είμαστε από τις εισαγωγές ενέργειας και πόσο ευάλωτη είναι η ευρωπαϊκή οικονομία σε τέτοια θέματα.

Εξίσου προφανείς είναι –όπως μόλις παρατηρήσατε– οι συνέπειες της αλλαγής του κλίματος. Οι περιβαλλοντικές καταστροφές, το λιώσιμο των παγετώνων, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, η ξηρασία – όλα αυτά δεν είναι πια αφηρημένες έννοιες, αλλά έχουν γίνει πραγματικές απειλές. Διεθνείς μελέτες δείχνουν ποιο θα είναι το τίμημα αν δεν ενεργήσουμε τώρα, ποια βάρη θα φορτώσουμε στα παιδιά και τα εγγόνια μας αν παραμείνουμε άπραγοι.

Γνωρίζετε το αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων της διάσκεψης κορυφής και ελπίζω να συμφωνήσετε με την εκτίμησή μου ότι με τις αποφάσεις τους οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων άνοιξαν την πόρτα σε μια φιλόδοξη και, κατά τη γνώμη μου, υπεύθυνη πολιτική για την ενέργεια και το κλίμα στην Ευρώπη, μια πολιτική που δεν θα ωραιοποιεί πια την κατάσταση ως προς την έκταση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, αλλά θα αναζητεί αποτελεσματικές στρατηγικές για την αντιμετώπισή τους.

Έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα προς την κατεύθυνση μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για το κλίμα και την ενέργεια –ολοκληρωμένη, γιατί η μία δεν είναι δυνατή χωρίς την άλλη– γιατί σήμερα ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το κλίμα είναι η παραγωγή και η κατανάλωση ενέργειας από τον άνθρωπο. Αυτό ισχύει φυσικά ιδίως για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Με τις αποφάσεις των Βρυξελλών η ΕΕ διατηρεί την πρωτεύουσα θέση της στη διεθνή προστασία του κλίματος. Οι αποφάσεις αυτές μας δίνουν τη δυνατότητα μιας αξιόπιστης συμμετοχής στις επικείμενες διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία που θα διαδεχθεί το Πρωτόκολλο του Κυότο.

Η ΕΕ δεσμεύθηκε μονόπλευρα και ανεξάρτητα να μειώσει μέχρι το 2020 τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 20% σε σχέση με τις τιμές του 1990. Αυτός είναι ένας φιλόδοξος στόχος και θα χρειαστούν μεγάλες προσπάθειες από όλα τα κράτη μέλη για να τον επιτύχουμε.

Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων προχώρησαν, όμως, ακόμα μακρύτερα. Υποσχεθήκαμε ακόμα και μείωση κατά 30% στο ίδιο διάστημα εφ’ όσον συμμετάσχουν και άλλες βιομηχανικές χώρες και αναπτυσσόμενες χώρες που σημειώνουν οικονομική πρόοδο. Τους στόχους αυτούς μπορούμε να τους επιτύχουμε μόνον εάν βλέπουμε μπροστά και στην ενεργειακή πολιτική. Γι’ αυτό στις Βρυξέλλες θεσπίστηκε μαζί με τους στόχους για το κλίμα και ένα εκτενές σχέδιο δράσης για την ενεργειακή πολιτική.

Ο πυρήνας του εν λόγω σχεδίου δράσης περιλαμβάνει δύο στόχους: η κατανάλωση ενέργειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα μειωθεί μέσω μεγαλύτερης ενεργειακής απόδοσης κατά 20% συγκριτικά με την αναμενόμενη εξέλιξη μέχρι το 2020 και –πράγμα καθοριστικό– το ποσοστό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας επί της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας θα αυξηθεί σε τουλάχιστον 20%.

Θα θυμάστε ότι δώσαμε μεγάλο αγώνα ειδικά για τον δεσμευτικό χαρακτήρα του δεύτερου στόχου. Ορισμένα κράτη μέλη είχαν ενδοιασμούς ότι ο στόχος αυτός είναι ίσως υπερβολικά φιλόδοξος. Χαίρομαι πολύ διότι τελικά καταφέραμε να συμφωνήσουμε να είναι δεσμευτικός ο εν λόγω στόχος, γιατί ειδικά αυτοί οι τρεις στόχοι που μόλις ανέφερα, δείχνουν ξεκάθαρα τη στενή διασύνδεση μεταξύ της πολιτικής για το κλίμα και της ενεργειακής πολιτικής. Χωρίς τις προσπάθειες που αφορούν τις ανανεώσιμες ενέργειες και την ενεργειακή απόδοση, είναι σαφές ότι η ΕΕ δεν μπορεί να επιτύχει τους στόχους που έθεσε για το κλίμα.

Όπως συμφωνήσαμε όλοι να είναι δεσμευτικός ο στόχος για τις ανανεώσιμες ενέργειες, θα προχωρήσουμε τώρα και πάλι μαζί και με δίκαιο τρόπο στη διαίρεση του ευρωπαϊκού στόχου σε εθνικούς στόχους. Σε συνάρτηση με αυτό θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τη διαφορετική αρχική κατάσταση και τις διαφορετικές δυνατότητες των κρατών μελών, ενώ ζητήθηκε από την Επιτροπή –που αποδέχτηκε αυτό το καθήκον– να υποβάλει μέσα στο 2007 πρόταση για την κατανομή αυτή.

Δεν είναι εδώ το κατάλληλο μέρος για να παρουσιάσουμε όλες τις πτυχές του σχεδίου δράσης για την ενέργεια. Κατά τη γνώμη μου, πιο σημαντικό είναι να εκφράσουμε εδώ στο Σώμα την εκτίμησή μας για το σχέδιο δράσης ως σύνολο, και αυτό που πρέπει να υπογραμμίσουμε –εκτός από τους στόχους που παρουσίασα προηγουμένως– είναι κυρίως οι στρατηγικές αποφάσεις που λάβαμε, π.χ. στους τομείς της δομής της εσωτερικής αγοράς ενέργειας, της ασφάλειας εφοδιασμού, της διεθνούς ενεργειακής πολιτικής, της ενεργειακής έρευνας και των νέων τεχνολογιών για την ενέργεια.

Θα ήθελα να αναφερθώ επιλεκτικά σε ένα από τα πέντε αυτά παραδείγματα: μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, θα μπορέσουμε να επιτύχουμε ασφάλεια εφοδιασμού μόνο αν επιτύχουμε τη διαφοροποίηση των πηγών ενέργειας και των οδών μεταφοράς. Συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει ενίσχυση των σχέσεων με τις σημαντικότερες χώρες παραγωγής, διαμόρφωση βιώσιμων εξωτερικών σχέσεων στον τομέα της ενέργειας –και με τις χώρες της Κεντρικής Ασίας και των χωρών του Ευξείνου Πόντου και της Κασπίας Θάλασσας– και, φυσικά, καλλιέργεια των ενεργειακών μας σχέσεων με τα κράτη του Κόλπου και της Βόρειας Αφρικής. Όμως, σημαίνει επίσης αξιόπιστες ενεργειακές σχέσεις και με τη Ρωσία. Γι’ αυτό θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε ως Προεδρία για τη σύντομη έναρξη των διαπραγματεύσεων για μια νέα συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας και με τη Ρωσία.

Ασφαλώς, τα αποτελέσματα αναφορικά με την προστασία του κλίματος και την ενεργειακή πολιτική είναι ιδιαίτερα σημαντικά, όμως –όπως βλέπετε από τα συμπεράσματα– το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν περιορίστηκε σε αυτά. Η εαρινή διάσκεψη κορυφής είναι κατά παράδοση ένας απολογισμός της στρατηγικής της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση, και το σημαντικό είναι ότι η αναθεωρημένη στρατηγική της Λισαβόνας έχει αποτελέσματα. Υπάρχουν ορατές επιτυχίες που εκφράζονται σε ολόκληρη την Ευρώπη με αύξηση της ανάπτυξης και μείωση της ανεργίας, το μήνυμα όμως είναι επίσης πως δεν είναι τώρα η ώρα για να σταυρώσουμε τα χέρια. Αντίθετα, θέλουμε να αξιοποιήσουμε τη θετική τάση. Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει εναλλακτική λύση για τη συνέχιση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και τη συνεπή παγίωση των δημόσιων οικονομικών.

Η ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά πρέπει να διευρυνθεί και να ολοκληρωθεί σε σημαντικούς τομείς – αναφέρω εδώ και πάλι το ρεύμα και το φυσικό αέριο, τις ταχυδρομικές υπηρεσίες, αλλά και τις χρηματοπιστωτικές αγορές. Τα συμπεράσματα της περασμένης Παρασκευής συμπεριλαμβάνουν επίσης την άρση του ελλείμματος ως προς τη μεταφορά του κοινοτικού δικαίου. Τα τελευταία χρόνια προχωρήσαμε βέβαια αρκετά εδώ. Υπενθυμίζω ότι το 2000 το έλλειμμα αυτό ήταν ακόμα 3%, ενώ σήμερα είναι μόλις 1,2% και ξέρουμε ότι οι προσπάθειες πρέπει να συνεχιστούν. Για τον λόγο αυτόν, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε την περασμένη Παρασκευή περαιτέρω μείωσή του στο 1% μέχρι το 2009.

Όμως, οι πολίτες θα θεωρήσουν επιτυχημένη τη στρατηγική της Λισαβόνας μόνον εάν επιτευχθεί και η εξέλιξη της κοινωνικής διάστασης. Αυτό ισχύει ιδίως και ενόψει των θετικών εξελίξεων στις αγορές εργασίας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων υπογράμμισαν τη σημασία των δίκαιων συνθηκών εργασίας, των δικαιωμάτων και της συμμετοχής των εργαζομένων, της ασφάλειας και της προστασίας της υγείας στον χώρο εργασίας και μιας οργάνωσης εργασίας που θα ευνοεί την οικογένεια.

Θα ήθελα να υπογραμμίσω σύντομα ένα άλλο στοιχείο των αποφάσεων: τη βελτίωση της νομοθεσίας και τη μείωση της γραφειοκρατίας. Και εδώ σημειώσαμε –αν και με κόπο– προόδους στο παρελθόν, φυσικά όμως δεν πρέπει ούτε εδώ να χαλαρώσουμε μελλοντικά τις προσπάθειές μας. Θέλουμε πρωτίστως να περιορίσουμε κατά 25% μέχρι το 2012 το διοικητικό κόστος –τη γραφειοκρατία– που οφείλεται σε κοινοτικές διατάξεις, τα δε κράτη μέλη πρέπει να θέσουν εξίσου φιλόδοξους εθνικούς στόχους τον επόμενο χρόνο.

Θεωρώ πολύ ευγενικά, σχεδόν κολακευτικά, όσα είπε ο Πρόεδρος Barroso στην τελευταία συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή αξιολογώντας τη συνεδρίαση του Συμβουλίου που είχε μόλις ολοκληρωθεί: είπε ότι, ως προς τα αποτελέσματα και τους σκοπούς που διατυπώθηκαν, ήταν η σημαντικότερη διάσκεψη κορυφής στην οποία έχει συμμετάσχει στη διάρκεια της θητείας του. Θέλω και εγώ να πω ενώπιον του Σώματος, κύριε Επίτροπε, ότι η επιτυχία αυτή θα ήταν αδύνατη χωρίς την εξαίρετη προετοιμασία της Επιτροπής, αλλά και χωρίς την υποστήριξη του Κοινοβουλίου, εκ μέρους του οποίου ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος κ. Pöttering συμμετείχε για πρώτη φορά σε συνεδρίαση του Συμβουλίου.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βαδίζει προς μια σύγχρονη και αειφόρο πολιτική στους τομείς του κλίματος και της ενέργειας. Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων έδειξαν ότι η Ευρώπη μπορεί να αναλάβει ηγετικό ρόλο σε σημαντικά παγκόσμια ζητήματα. Εγώ θεωρώ ότι το μήνυμα της διάσκεψης κορυφής είναι πως, αν εμείς οι Ευρωπαίοι ενώσουμε τις δυνάμεις μας και ενεργούμε μαζί, μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα επιτυχημένο μέλλον. Αυτό βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με το πνεύμα του συνθήματος της γερμανικής Προεδρίας που το κάναμε και σύνθημα των συμπερασμάτων και το ανέφερα ήδη στη συζήτηση: «η Ευρώπη θα επιτύχει ενωμένη»!

(Χειροκροτήματα)

  Günter Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (DE) Κύριε Πρόεδρε του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρίες και κύριοι.

Η Επιτροπή ευχαριστεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τη γερμανική Προεδρία του Συμβουλίου για τους μακρόπνοους και θαρραλέους στόχους που έθεσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την περασμένη εβδομάδα και σας ευχαριστούμε επίσης για το ξεκάθαρο μήνυμα που δώσατε στον υπόλοιπο κόσμο και καταγράφηκε με μεγάλη προσοχή σε ολόκληρο τον κόσμο: το μήνυμα ότι στην Ευρώπη αντιμετωπίζουμε σοβαρά την προστασία του κλίματος, την ανάπτυξη μιας κοινής ενεργειακής πολιτικής και τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητάς μας. Ένα άλλο σημαντικό αποτέλεσμα αυτού του Συμβουλίου ήταν ότι βρέθηκαν να έχουν άδικο εκείνοι που ισχυρίζονταν ότι μια Ένωση με 27 κράτη μέλη δεν θα είναι πλέον ικανή για δράση. Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη δοκιμασία της Ένωσης των 27, και νομίζω ότι την περάσαμε με επιτυχία.

Ήταν μια καλή διάσκεψη κορυφής από την άποψη της ευρωπαϊκής πολιτικής της εταιρικής σχέσης για την ανάπτυξη και την απασχόληση στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας. Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων αναγνώρισαν ότι η νέα στρατηγική φέρνει τα αποτελέσματα που ελπίζουμε και συνέβαλε σημαντικά στην οικονομική ανάκαμψη, η οποία έχει τη μορφή μιας ανοδικής τάσης του ακαθάριστου εγχωρίου προϊόντος με ανάπτυξη 2,9% το 2006. Τώρα περιμένουμε ότι τα επόμενα δύο χρόνια θα δημιουργηθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση επτά εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας και ότι τελικά θα προσεγγίσουμε πραγματικά τους αρχικούς στόχους της Λισαβόνας του έτους 2000.

Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων διασαφήνισαν ότι δεν πρέπει να αρκεστούμε στα πρώτα δείγματα μιας μεγαλύτερης οικονομικής δυναμικής. Συμφωνώ με αυτό που μόλις είπε ο κ. Steinmeier: η Ευρώπη έχει τώρα μια μεγάλη ευκαιρία να αυξήσει άλλη μία φορά την ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων. Δεν έχουμε επιτύχει ακόμα την αναστροφή της τάσης. Η αρνητική τάση έχει βέβαια επιβραδυνθεί, όμως δεν τα καταφέραμε ακόμα. Μπορούμε μόνο να πούμε πως ακολουθούμε τον σωστό δρόμο.

Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υποστήριξε τις συστάσεις ανά χώρα που διατύπωσε για πρώτη φορά η Επιτροπή. Δεν πρέπει να υποτιμηθεί το γεγονός ότι τα κράτη μέλη δέχτηκαν να παρουσιάσει η Επιτροπή συστάσεις ανά χώρα για τα εθνικά τους προγράμματα σε έναν τομέα στον οποίο εκείνα έχουν αποκλειστική αρμοδιότητα και ότι οι συστάσεις αυτές εγκρίθηκαν ομόφωνα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Αυτό δείχνει ότι έχουμε για πρώτη φορά στην Ευρώπη έναν λειτουργικό μηχανισμό συντονισμού της οικονομικής πολιτικής.

Εφέτος θα ασχοληθούμε ήδη με την προετοιμασία του δεύτερου τριετούς κύκλου της πολιτικής για την ανάπτυξη και την απασχόληση, και η Επιτροπή βλέπει ήδη σήμερα τρεις σαφείς προτεραιότητες.

Πρώτον, θα πρέπει να ενσωματώσουμε πλήρως την πολιτική για το κλίμα και την ενέργεια στην ευρωπαϊκή πολιτική για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Η πολιτική αυτή πρέπει να είναι συνεκτική.

Δεύτερον, θα είναι απολύτως απαραίτητο να ενισχύσουμε τον τρίτο πυλώνα αυτής της στρατηγικής, δηλαδή την απασχόληση και την κοινωνική διάσταση, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στη βελτίωση της αποσχολησιμότητας των ανθρώπων στην Ευρώπη. Αυτό που θα αντιμετωπίσουμε είναι άλλωστε μια εντελώς νέα εξέλιξη. Θα έχουμε αυξανόμενη έλλειψη επαρκώς εκπαιδευμένου εργατικού δυναμικού σε ορισμένες περιοχές και τομείς. Πρέπει να αυξήσουμε την απασχολησιμότητα, κυρίως με την ενίσχυση της εκπαίδευσης και της κατάρτισης.

Το τρίτο μεγάλο καθήκον μας σχετικά με την επανεξέταση της στρατηγικής της Λισαβόνας θα είναι να την κάνουμε πιο ορατή. Άλλωστε, δεν πρέπει να είμαστε υπερβολικά μετριόφρονες. Ίσως να μην μιλάμε όσο πρέπει για το ότι έχουμε μια ευρωπαϊκή απάντηση στην παγκόσμια οικονομική πρόκληση, θα έπρεπε δε να συμπεριλάβουμε πολύ περισσότερο στον εθνικό πολιτικό διάλογο το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, η κοινή ευρωπαϊκή οικονομική δράση, είναι η απάντηση που αναζητούσαμε προκειμένου να διατηρήσουμε την ανταγωνιστικότητά μας στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

Θα πω μόνο δυο λόγια για ένα θέμα που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα: για τη βελτίωση της νομοθεσίας και τη μείωση της γραφειοκρατίας. Είναι σημαντικό ότι ζητήθηκε από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο να καταφεύγουν στο μέλλον συχνότερα στην αξιολόγηση επιπτώσεων. Η ποιότητα της νομοθεσίας είναι το Α και το Ω του όλου έργου.

Προϋπόθεση για αυτό είναι οι καλές αξιολογήσεις κόστους. Τώρα, το όλο έργο της βελτίωσης της νομοθεσίας και του περιορισμού της γραφειοκρατίας έχει πραγματικά δρομολογηθεί. Ευχαριστώ θερμά το Συμβούλιο γιατί υποστηρίζει τον στόχο της Επιτροπής να καταργήσει μέχρι το 2012 το 25% των γραφειοκρατικών δαπανών που βαρύνουν τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και οφείλονται στην ευρωπαϊκή νομοθεσία. Ωστόσο, είναι τουλάχιστον εξίσου σημαντικό το γεγονός ότι τα κράτη μέλη δεσμεύθηκαν να κάνουν το ίδιο και στους τομείς της δικής τους αρμοδιότητας. Αυτό άλλωστε ήταν το αντικείμενο της αντιπαράθεσης και το ότι επιτεύχθηκε αποτελεί μεγάλη επιτυχία. Τώρα φαίνεται πραγματικά ότι βρίσκεται πολύ κοντά ο στόχος να επιτευχθεί μέχρι το 2012 γενική μείωση των γραφειοκρατικών δαπανών των επιχειρήσεων κατά 25%.

Θα ήθελα να διασαφηνίσω και πάλι εδώ ειδικά ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι, όταν μιλάμε για μείωση των γραφειοκρατικών δαπανών, δεν εννοούμε τίποτα άλλο από λιγότερα έγγραφα για τις επιχειρήσεις. Πρόκειται για υποχρεώσεις τεκμηρίωσης, στατιστικών, ενημέρωσης και αναφοράς. Σε καμία απολύτως περίπτωση δεν πρόκειται να θιγούν προδιαγραφές προστασίας του καταναλωτή, ποιοτικές προδιαγραφές, περιβαλλοντικές προδιαγραφές, προδιαγραφές ασφαλείας ή κοινωνικές προδιαγραφές. Το ζητούμενο δεν είναι να αλλάξει η ουσία των απαιτήσεων, αλλά να είναι τέτοιες ώστε να μην επιβαρύνουν χωρίς λόγο τις επιχειρήσεις, αλλά να απελευθερώνουν ενέργεια.

(Χειροκροτήματα)

Όταν ο Τόνι Μπλερ είπε πριν από λίγο καιρό πως αν δεν υπήρχε η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να την επινοήσουμε, εννοούσε προφανώς αποφάσεις ακριβώς σαν και αυτές που έλαβε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο λίγες μόνο εβδομάδες μετά τη γνωστοποίηση των ανησυχητικών δεδομένων της τελευταίας έκθεσης του ΟΗΕ για την αλλαγή του κλίματος.

Με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και βάσει των προτάσεων που παρουσίασε τον Ιανουάριο η Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατάφερε να γίνει η αλλαγή του κλίματος και η μετάβαση σε βιώσιμες ενεργειακές δομές προτεραιότητα της ευρωπαϊκής πολιτικής και να εγκριθεί ένα σχέδιο δράσης για τα επόμενα τρία χρόνια.

Η ισχύς των αποφάσεων έγκειται στο γεγονός ότι επιτεύχθηκε να συνδεθεί στενά η πολιτική για το κλίμα με την ενεργειακή πολιτική. Η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου συμβαδίζει με μια ανταγωνιστική, ασφαλή και αειφόρο ενεργειακή πολιτική. Η ισχύς των αποφάσεων έγκειται επίσης στην αξιοπιστία τους, γιατί δεν είναι ανερμάτιστες αλλά συνδέονται με μια συγκεκριμένη δέσμη μέτρων.

Οι δεσμευτικοί στόχοι για την ανανεώσιμη ενέργεια και η στοχοθετημένη ενίσχυση της εξοικονόμησης ενέργειας και της νέας τεχνολογίας αποβολής και δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα θα προετοιμάσουν την ευρωπαϊκή οικονομία για τις παγκόσμιες προκλήσεις του 21ου αιώνα από την πλευρά της πολιτικής για το κλίμα. Θα συνεχίσουμε να παραμερίζουμε τα εμπόδια που υπάρχουν σε σχέση με τις ανανεώσιμες ενέργειες και την ενεργειακή απόδοση σε όλους τους κλάδους της βιομηχανίας προκειμένου να επιτύχουμε στην κατανάλωση ενέργειας ποσοστό 20% σε ανανεώσιμες ενέργειες και ποσοστό βιοκαυσίμων τουλάχιστον 10% μέχρι το 2020.

Άκουσα ασφαλώς αυτά που μόλις είπε ο Πρόεδρος του Συμβουλίου για την ανάθεση στην Επιτροπή να υποβάλει πρόταση μέχρι το τέλος του χρόνου. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Επιτροπή θα υποβάλει μια δίκαιη και ισορροπημένη πρόταση για την κατανομή των βαρών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι θα ληφθούν υπόψη όσα έχουν ήδη επιτύχει τα εκάστοτε κράτη μέλη, η αρχική τους κατάσταση και οι προϋποθέσεις για να επιτύχουν αυτόν τον στόχο. Είμαι βέβαιος ότι μπορούμε να το καταφέρουμε αυτό.

Είναι σημαντικό να δημιουργήσουμε επιτέλους μια λειτουργική αγορά ρεύματος και φυσικού αερίου προς όφελος των καταναλωτών. Αυτό θα δώσει ώθηση σε επενδύσεις και θα δημιουργήσει ένα πραγματικά ευρωπαϊκό δίκτυο σύνδεσης.

Αυτά τα μέτρα θα μας ανοίξουν νέες παγκόσμιες αγορές. Θα μειωθεί ο λογαριασμός κάθε πολίτη και κάθε επιχείρησης για την ενέργεια. Σήμερα πληρώνουμε στην Ευρώπη πάρα πολλά για την ενέργεια, και αυτό δεν είναι συνέπεια μόνο της παγκόσμιας κατάστασης, αλλά και της ανεπαρκούς οργάνωσης του ενεργειακού μας εφοδιασμού. Γι’ αυτό η συνεπής εφαρμογή της νέας κοινοτικής πολιτικής για το κλίμα είναι επίσης μέρος της εκπλήρωσης της ατζέντας της Λισαβόνας.

Προτείναμε να συμφωνήσουν τα ιδιαίτερα ανεπτυγμένα κράτη σε συλλογική μείωση των εκπομπών CO2 σε σχέση με το 1990, κατά 30% μέχρι το 2020. Επιπροσθέτως, η ΕΕ δεσμεύεται από τώρα να μειώσει τις εκπομπές CO2 κατά τουλάχιστον 20% μέχρι το 2020. Έτσι θα έχουμε μια εξαίρετη θέση για τις επόμενες διαπραγματεύσεις για το κλίμα.

Θεωρώ ότι η διπλή απόφαση για το κλίμα θα φέρει μια νέα παγκόσμια δυναμική, η οποία είναι επειγόντως απαραίτητη. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε για παράδειγμα τις ΗΠΑ και την Κίνα να αλληλοκατηγορούνται και να ζητούν η μία από την άλλη να κάνει το πρώτο βήμα. Κάποια από τις δύο πρέπει επιτέλους να το κάνει. Αυτό, ασφαλώς, είναι άλλο ένα ουσιαστικό σημείο συζήτησης για τη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ που θα γίνει στις 30 Απριλίου 2007 και στην οποία αναφέρθηκαν –μαζί με άλλα θέματα εξωτερικής πολιτικής– οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων.

Επιτρέψτε μου να πω δυο λόγια στην ευρωπαϊκή βιομηχανία: οι στόχοι του Συμβουλίου ορίζουν ένα σαφές πλαίσιο για τη βιομηχανία μας και της προσφέρουν ασφάλεια επενδύσεων για πολλά χρόνια. Μπορεί τώρα να προγραμματίσει τις επενδύσεις της, γνωρίζει τι ζητάει από αυτήν η πολιτική και μπορεί να σχεδιάσει τις στρατηγικές της. Θέλουμε να εξάγει η Ευρώπη τα καλύτερα και καθαρότερα προϊόντα, όχι όμως και τις θέσεις εργασίας της. Δεν θέλω να ακούω διαρκώς από την ευρωπαϊκή βιομηχανία μόνο τι δεν μπορεί να κάνει και τι θεωρεί αδύνατο. Θέλω να ακούσω επιτέλους να λέει μία φορά τι μπορεί να κάνει και τι είναι δυνατό. Και θα αποδειχθεί ότι αυτά που είναι δυνατά, είναι πολύ περισσότερα από όσα πιστεύει η ίδια.

Όσο ικανοποιημένοι και αν είμαστε, δεν πρέπει ωστόσο να ξεχνάμε ότι μέχρι τώρα δεν έχει δοθεί παρά μόνο το σήμα εκκίνησης. Αυτή η στρατηγική πρέπει να προωθηθεί στη διάρκεια της παρούσας κοινοβουλευτικής περιόδου με συγκεκριμένες κοινοτικές πρωτοβουλίες και επιμέρους νομοθετικές πρωτοβουλίες. Έχουμε την υποστήριξη των πολιτών της Ευρώπης για αυτό. Γνωρίζουμε από την πρόσφατη δημοσκόπηση του Ευρωβαρόμετρου ότι οι πολίτες της Ευρώπης ξέρουν πολύ καλά πως η αλλαγή κατεύθυνσης είναι αναπόφευκτη. Επίσης, πιστεύω ότι συνειδητοποιούν πως η αποφασιστική δράση θα έχει κόστος.

Συνοψίζοντας, η στρατηγική της Λισαβόνας είναι μια ανοιχτή και δυναμική διαδικασία. Χρειαζόμαστε μια αγορά ιδεών που θα οδηγήσει σε συγκεκριμένες πολιτικές αποφάσεις.

Επιτρέψτε μου να παραθέσω σε αυτό το πνεύμα μια αναφορά του Κέντρου Ευρωπαϊκής Μεταρρύθμισης: «Δεν υπάρχει σχεδόν καμία χώρα που να μην εξετάζει προσεκτικά το δανικό πρότυπο της «ευελισφάλειας», τη φινλανδική πανεπιστημιακή εκπαίδευση ή τη βρετανική στρατηγική για την ελευθέρωση». Μπορώ να αναφέρω και άλλα παραδείγματα όπως τους γαλλικούς «πόλους ανταγωνιστικότητας», το ολλανδικό μοντέλο πρότυπου κόστους, τις φορολογικές μεταρρυθμίσεις σε ορισμένα νέα κράτη μέλη. Το να διδασκόμαστε από τους άλλους είναι καίριο στοιχείο αυτής της μεταρρυθμιστικής διαδικασίας.

Το ζητούμενο είναι τώρα να διασαφηνίσουμε από κοινού ότι η ευρωπαϊκή εταιρική σχέση για την ανάπτυξη και την απασχόληση είναι η ευρωπαϊκή απάντηση στις δύο μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας, συγκεκριμένα στο μεγάλο κοινωνικό ερώτημα πώς θα καταφέρουμε να προσφέρουμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης αρκετές και καλές θέσεις εργασίας και στο μεγάλο περιβαλλοντικό ερώτημα πώς θα καταφέρουμε να παραμείνει κατοικήσιμος ο πλανήτης μας.

Γνωρίζουμε, ασφαλώς, ότι αυτά ερωτούν οι πολίτες: «Θα διατηρήσω τη θέση εργασίας μου; Θα έχω παροχές αν αρρωστήσω; Θα μπορέσω να προσφέρω ανώτατη εκπαίδευση στα παιδιά μου; Θα έχω περίθαλψη όταν γεράσω;». Γνωρίζουμε επίσης ότι ρωτούν: «Ποιες θα είναι μελλοντικά οι συνθήκες ζωής για τα παιδιά και τα εγγόνια μου;».

Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά υπάρχει, αλλά έχει σημασία να δείξουμε στους πολίτες της Ευρώπης ότι η απάντηση αυτή δεν μπορεί παρά να είναι μια ευρωπαϊκή απάντηση. Εάν χρειαζόταν ποτέ να δείξουμε γιατί είναι απαραίτητη η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, αυτά είναι τα δύο θέματα που δείχνουν ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι απολύτως απαραίτητη και στον 21ο αιώνα. Σας ευχαριστώ.

(Χειροκροτήματα)

  Marianne Thyssen, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Steinmeier, Επίτροπε Verheugen, κυρίες και κύριοι, οι διασκέψεις κορυφής ακολουθούνται συνήθως από φλύαρα συμπεράσματα τα οποία πρέπει να μελετήσουμε πολύ προσεκτικά προκειμένου να βρούμε φιλοδοξίες τις οποίες υποστηρίζουν και τα 27 κράτη μέλη. Αυτήν τη φορά, όμως, τα συμπεράσματα είναι σχετικά σύντομα και οπωσδήποτε αντιστοιχούν σε σημαντικά βήματα προόδου. Η εαρινή διάσκεψη κορυφής του Συμβουλίου ξεπέρασε και τις πιο αισιόδοξες προσδοκίες. Το όραμα συνδυάστηκε με την πολιτική τόλμη και η φιλοδοξία με τη δυνατότητα υλοποίησης, την αξιοπιστία και –πράγμα καθόλου ασήμαντο– την αποφασιστικότητα.

Τα μέλη της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών θέλουμε καταρχάς να αποδώσουμε εύσημα στην Πρόεδρο του Συμβουλίου, την ομοσπονδιακή καγκελάριο της Γερμανίας, κ. Μέρκελ, και στην ομάδα των συνεργατών της, καθώς και στην Επιτροπή, υπό την Προεδρία του κ. Barroso, ειδικότερα δε στους Επιτρόπους Δήμα και Piebalgs, οι οποίοι προετοίμασαν τη δέσμη μέτρων για την ενέργεια και το κλίμα και κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίτευξη θετικών αποτελεσμάτων. Οφείλω δε να δηλώσω ότι αισθανόμαστε υπερήφανοι διότι οι συντονισμένες προσπάθειες της πολιτικής μας ομάδας, στην κορυφή των θεσμικών μας οργάνων, και σε συνεργασία βεβαίως με άλλους εταίρους, έχουν δημιουργήσει ευοίωνες προοπτικές.

Ακόμα, όμως, περιμένουμε τα πολυπόθητα οφέλη. Έχουν αναληφθεί δεσμεύσεις, όμως δεν έχουμε ακόμα μοιράσει τις χαρές και τις επιβαρύνσεις, και γι’ αυτό εύχομαι στην Επιτροπή κάθε επιτυχία στο δύσκολο έργο της. Ευελπιστώ ότι όλα τα κράτη μέλη και όλα τα στρώματα της κοινωνίας θα έχουν τη διάθεση να αναλάβουν το μερίδιο των ευθυνών τους, καταβάλλοντας τις ακούραστες προσπάθειες που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων μας.

Καθώς ο κόσμος παρακολουθεί την Ευρώπη, μπορεί να διαπιστώσει ότι η Ευρώπη ανταποκρίνεται στις ευθύνες της και επιλέγει να διαδραματίσει με αξιοπιστία τον ρόλο της ως πρωτοπόρος. Ως ευρωπαίοι εταίροι, έχουμε καθήκον, σε πνεύμα ομόνοιας, να ασκήσουμε τη μέγιστη δυνατή πίεση στους διεθνείς εταίρους μας προκειμένου να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τις δικές μας σε αυτό το φιλόδοξο, αλλά κυρίως αναγκαίο, εγχείρημα.

Συγκρίνοντας τα σημεία αφετηρίας της Ομάδας μας πριν από την εαρινή διάσκεψη κορυφής με τα αποτελέσματα, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι προτιμούσαμε εφικτές, δεσμευτικές συμφωνίες παρά υπέρμετρα φιλόδοξους και ανεδαφικούς στόχους, και αυτές ακριβώς τις συμφωνίες επιτύχαμε, μετά από μια απόφαση 20-20-20, οπότε πρόκειται για μεγάλη επιτυχία.

Η έρευνα και η ανάπτυξη στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τους στόχους της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Αυτές οι παράμετροι, Επίτροπε Verheugen, πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριληφθούν. Για την πλειονότητα των μελών της Ομάδας μας, υπάρχει χώρος για την πυρηνική ενέργεια στο ενεργειακό μίγμα, παρότι, όπως άλλωστε και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σεβόμαστε πλήρως την αρχή της επικουρικότητας σε αυτό το θέμα. Δεδομένου ότι δεν επιθυμούμε το Κοινοβούλιο να μένει αμέτοχο στο θέμα της αλλαγής του κλίματος, στηρίζουμε πλήρως τη δημιουργία προσωρινής κοινοβουλευτικής επιτροπής για την αλλαγή του κλίματος, η οποία πρέπει να λειτουργεί αποτελεσματικά.

Κατά τη διάρκεια αυτής της εαρινής διάσκεψης κορυφής, δόθηκε έμφαση στην ενέργεια και το κλίμα, παρότι βεβαίως δεν είναι τα μόνα σημαντικά θέματα, καθόσον παραμένει, λόγου χάρη, απολύτως αναγκαία η δραστήρια συνέχιση των κοινωνικοοικονομικών μεταρρυθμίσεων. Θεωρούμε ότι η διαδικασία της Λισαβόνας αρχίζει να αποφέρει καρπούς, όμως δεν υπάρχει κανένας λόγος να επαναπαυόμαστε στις δάφνες μας στο τρέχον στάδιο, πράγμα που ισχύει ακόμη περισσότερο για τα κράτη μέλη στα οποία έχουν συγκεντρωθεί δημόσια χρέη, παρατηρείται χαμηλή συμμετοχή στην αγορά εργασίας ή τα συνταξιοδοτικά τους συστήματα δεν είναι πλήρως εγγυημένα.

Στην Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ προσπαθούμε να αποφεύγουμε κάθε μορφή εφησυχασμού. Ενόψει της σχετικής βελτίωσης των οικονομικών προοπτικών, οι εθνικές μεταρρυθμίσεις δεν πρέπει να καθυστερήσουν αλλά, απεναντίας, να επιταχυνθούν. Αναμένουμε ότι η Επιτροπή θα συνεχίσει να επιδεικνύει ηγετικό πνεύμα και, εφόσον κριθεί αναγκαίο, θα έρθει σε αντιπαράθεση, ανοικτά και αποφασιστικά, με κράτη μέλη τα οποία χρησιμοποιούν τεχνάσματα ή παρουσιάζουν αδυναμίες.

Χαιρετίζουμε θερμά τις αποφάσεις σχετικά με τη μετρήσιμη μείωση του διοικητικού φόρτου και την προοπτική μιας ανεξάρτητης μελέτης αντικτύπου στην περίπτωση νέας νομοθεσίας.

Το όραμα και η φιλοδοξία για την εφαρμογή υγιών πολιτικών είναι στοιχεία σημαντικά, όπως πρέπει επίσης να πεισθούν για αυτό και οι πολίτες και να μετάσχουν στην προσπάθεια. Το μείζον ζήτημα, όπως ορθώς επεσήμανε ο Επίτροπος Verheugen, εξακολουθεί να είναι το πώς θα επιτύχουμε τη μεγαλύτερη συμμετοχή των Ευρωπαίων στην όλη διαδικασία της Λισαβόνας. Ενώ είναι ευπρόσδεκτο το γεγονός ότι στα συμπεράσματα της διάσκεψης κορυφής απευθύνεται έκκληση να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες για τη βελτίωση της επικοινωνίας, δεν αρκεί, βεβαίως, μόνον αυτό. Πρέπει να συμβεί οπωσδήποτε, και σε αυτόν τον τομέα έχουν χαθεί πάρα πολλές ευκαιρίες τα τελευταία χρόνια.

Καλώ, συνεπώς, τους Προέδρους των τριών θεσμικών οργάνων μας να προσφέρουν στα 500 εκατ. των Ευρωπαίων που ελπίζουν σε ένα μέλλον κοινωνικής ευημερίας, με ευχάριστο κλίμα για τα παιδιά και τα εγγόνια τους, μια θέση στη δήλωση του Βερολίνου και να τους εμπνεύσουν εκ νέου εμπιστοσύνη και πίστη στην προστιθέμενη αξία του κοινού ευρωπαϊκού μας εγχειρήματος.

  Martin Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η διάσκεψη κορυφής σημείωσε επιτυχία, και αυτό πρέπει να το υπογραμμίσουμε, γιατί τα τελευταία χρόνια οι διασκέψεις κορυφής δεν ήταν πάντα επιτυχημένες. Αυτό που συνέβη το περασμένο σαββατοκύριακο είναι αυτό που πολύ σωστά περιέγραψε ο Αντιπρόεδρος της Επιτροπής: αποδείχθηκε ότι η Ευρώπη είναι ικανή για δράση. Ναι, είναι δυνατόν, άμα προσπαθήσουμε.

Οι 27 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων που κατάφεραν να συνεργαστούν με επιτυχία το σαββατοκύριακο, έλαβαν μια καθοριστική απόφαση στην οποία δεν θέλω να αναφερθώ διεξοδικά – αυτό θα το κάνουν στις αγορεύσεις τους οι ειδικοί της Ομάδας μας. Γι’ αυτό μπορώ να εστιαστώ στη διαπίστωση ότι αυτό που χρειαζόμαστε –να δουν δηλαδή οι πολίτες ότι δεν πρόκειται απλά για ένα κλαμπ αργόσχολων– είναι όντως εφικτό και ότι η ΕΕ δεν περιγράφει απλά τις μεγάλες προκλήσεις, αλλά διατυπώνει και τις αναγκαίες απαντήσεις, τις αποφασίζει και ελπίζω ότι θα γίνουν και πράξη.

Πολλές φορές αναρωτήθηκα, όταν έπρεπε να μιλήσω εδώ για ευρωπαϊκά συμβούλια, πώς θα μπορούσε κανείς να περιγράψει πιο καλά την κατάσταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Κάποια στιγμή θυμήθηκα το κατά Ματθαίον, κεφάλαιο 6 (26): «Εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι δεν σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο Πατήρ σας ο ουράνιος τρέφει αυτά». Δεν χρειάζεται να συνεχίσω – εσείς σπέρνετε, ελπίζω ότι θα θερίσετε, ελπίζω ότι θα «συναγάγετε» στις αποθήκες και ύστερα θα δούμε τι θα κάνει ο Πατήρ ο ουράνιος για σας.

Οπωσδήποτε, η πρόοδος αυτή επιτελέστηκε. Κυρία Thyssen, πρέπει να μας ενδιαφέρει όλους πολύ να την παρουσιάσουμε ως ένα κοινό έργο των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων. Δεν έχω την εντύπωση ότι η κ. Μέρκελ ενήργησε ως εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών. Εμένα μου είπαν ότι ήταν εκεί ως Πρόεδρος του Συμβουλίου. Δεν έχω την εντύπωση ότι ο Πρόεδρος του Σώματος ήταν εκεί ως εκπρόσωπος της Ομάδας ΕΛΚ-ΕΔ, γιατί αυτό θα σήμαινε πως παρερμηνεύει το αξίωμά του – και ο κ. Barroso επισήμως δεν επιτρέπεται να ξέρει οτιδήποτε για την Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ. Σταματήστε, λοιπόν, να το παρουσιάζετε αυτό σαν επιτυχία κάποιας συγκεκριμένης Ομάδας.

(Χειροκροτήματα)

Ποιο είναι βασικά το ζητούμενο; Η Ευρώπη περιέγραψε και αντιμετώπισε μια τεράστια πρόκληση. Επίσης, μάθαμε κάτι που δεν ξέραμε ως τότε –ίσως το ήξερε ο κ. Steinmeier– ότι δηλαδή η πυρηνική ενέργεια τώρα συγκαταλέγεται στις ανανεώσιμες ενέργειες. Αυτό είναι τρόπον τινά το θεώρημα Σιράκ για το τέλος της θητείας του. Τουλάχιστον, όμως, μάθαμε κάτι!

Οπωσδήποτε, πολύ σημαντικότερο από οτιδήποτε άλλο είναι να δεχτούμε την πρόκληση και να ασκήσουμε πίεση προκειμένου να εφαρμοστούν αυτά που αποφασίστηκαν τώρα. Επίσης πρέπει να επαινέσουμε για μία φορά και τον Τόνι Μπλερ. Αμέσως μετά το Συμβούλιο, η βρετανική κυβέρνηση είπε: καλό είναι το 20%, αλλά θέλουμε κάτι ακόμα πιο φιλόδοξο. Χρειαζόμαστε περισσότερο στην Ευρώπη.

(Χειροκροτήματα)

Θα ήθελα επίσης να προσθέσω ότι η σύνοδος της G8 πρέπει να ασχοληθεί με την κατάσταση στην Αφρική. Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει επίσης κάποτε να καταλάβουμε ότι η αλλαγή του κλίματος είναι και αυτή ένα σημαντικό παράδειγμα των αδικιών που συμβαίνουν στον κόσμο. Η ήπειρος που συμβάλλει λιγότερο στη ρύπανση του περιβάλλοντος, δηλαδή η Αφρική, είναι ταυτόχρονα και η ήπειρος που πλήττεται περισσότερο από την αλλαγή του κλίματος. Εφ’ όσον, λοιπόν, λέμε για παράδειγμα ότι θέλουμε να εξασφαλίσουμε να επικρατεί δικαιοσύνη και αλληλεγγύη στον κόσμο, τότε εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε και ηθική υποχρέωση να αντιμετωπίσουμε πραγματικά το πρόβλημα της αλλαγής του κλίματος και –όπως πολύ σωστά ειπώθηκε– να ασκήσουμε πίεση σε άλλες περιοχές του πλανήτη.

Η εξασφάλιση της ανθρώπινης ύπαρξης και της βιωσιμότητας στον πλανήτη μας είναι ο μεγάλος στόχος για όλους μας, και για τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, την Αυστραλία και την Κίνα – για όλους μαζί. Όμως, δεν μπορούμε να τους το ζητήσουμε αν δεν προηγηθούμε δίνοντας το καλό παράδειγμα. Αυτό που έγινε το σαββατοκύριακο ήταν ένα ιστορικό βήμα, και σας ευχαριστώ για αυτό, κύριε Steinmeier, γιατί είναι σε μεγάλο βαθμό και δικό σας έργο – ασφαλώς είναι και έργο της κ. Μέρκελ, όμως θα πρέπει να αναφερθεί εδώ με πόση επιμονή και αντοχή εργάζεστε ως Πρόεδρος του Συμβουλίου.

(Χειροκροτήματα από την αριστερή πτέρυγα)

  Πρόεδρος. Κύριε Schulz, διαπιστώνω με μεγάλη χαρά ότι γνωρίζετε τη Βίβλο πολύ καλύτερα από εμένα.

  Alexander Lambsdorff, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, όταν άκουσα να αναφέρεται ο Ματθαίος (Matthäus), δεν ήμουν σίγουρος μήπως εννοείται ο Lothar Matthäus. Χαίρομαι που δεν ήταν έτσι.

Ο κ. Schulz έχει απόλυτο δίκιο, ήταν μια επιτυχημένη διάσκεψη κορυφής. Θέλετε να προωθήσετε την εσωτερική αγορά ενέργειας, να αναχαιτίσετε τη θέρμανση του πλανήτη, να μειώσετε τις εκπομπές CO2, να επεκτείνετε τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και να ενισχύσετε την αλληλεγγύη σε θέματα ενέργειας. Όλα αυτά συμφωνούν με τα αιτήματα του Σώματος, που ήταν βέβαια εν μέρει λίγο πιο φιλόδοξα, ωστόσο σας αξίζουν χειροκροτήματα, και θα τα έχετε από την Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη.

Ωστόσο, δεν υπάρχει ακόμα λόγος για ικανοποίηση, γιατί τα δύσκολα τα έχετε ακόμα μπροστά σας. Το αν η διάσκεψη ήταν πραγματικά επιτυχής θα φανεί από το αν θα γίνει γρήγορα η υλοποίηση των στόχων και αν θα έχουμε –όπως ελπίζω– μέσα στο 2007 απτά αποτελέσματα. Αυτό είναι και το κεντρικό μήνυμα της Ομάδας μου: θέλουμε γρήγορη υλοποίηση των στόχων που συμφωνήθηκαν. Η Επιτροπή κινείται ήδη σωστά εδώ. Το Συμβούλιο θα πρέπει να λάβει θέση όταν υποβληθούν οι προτάσεις της Επιτροπής.

Επιτρέψτε μου να πω κάποια συγκεκριμένα πράγματα για ορισμένα θέματα. Πρώτον, ως προς την προστασία του κλίματος, έχετε απόλυτο δίκιο – η προστασία του κλίματος θα λειτουργήσει είτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο είτε καθόλου. Αν το εξετάσουμε ωστόσο προσεκτικότερα, θα δούμε ότι η προστασία του κλίματος δεν λειτουργεί σε ευρωπαϊκό αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο. Μόνο αν επιτύχουμε τη συνεργασία των άλλων μεγάλων πρόξενων έκλυσης CO2, θα επιτύχουμε την παγκόσμια μεταβολή που απαιτείται για να αναχαιτιστεί πραγματικά η αλλαγή του κλίματος. Το να καυχόμαστε εδώ για το ότι προπορευόμαστε δεν θα έχει σπουδαία αποτελέσματα. Κάποιος που προπορεύεται χωρίς να τον ακολουθεί κανείς μου θυμίζει λίγο τον Δον Κιχώτη, και αυτόν δεν θα έπρεπε να τον μιμηθούμε.

Τώρα, λοιπόν, την ευρωπαϊκή πολιτική για το κλίμα πρέπει να ακολουθήσει μια ευρωπαϊκή διπλωματία για το κλίμα, γιατί από αυτήν εξαρτάται τελικά η γενική επιτυχία του σχεδίου. Μερικοί θεωρούν την G8 ως το κατάλληλο φόρουμ για αυτό και πιστεύουν ότι θα δοθεί λύση αν φέρουμε το θέμα στην G8. Φέρτε το στο Heiligendamm, όμως πρέπει να καταλάβουμε ότι και η G8 μπορεί να είναι εξαιρετικά ακατάλληλη για αυτό, αφού δεν συμμετέχουν η Κίνα και η Ινδία. Αυτό θα ήταν ίσως και ένας λόγος να προβληματιστούμε για τη δομή των παγκοσμίων θεσμικών οργάνων.

Σχετικά με την εσωτερική αγορά ενέργειας, για εμάς δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά την χρειαζόμαστε πραγματικά. Η αποτυχία της αγοράς είναι ένα θέμα που αφορά άμεσα τους πολίτες, όπως ανέφερε ο Επίτροπος Verheugen. Χαίρομαι πολύ διότι εγκρίθηκε το σχέδιο δράσης της Επιτροπής και θα ήθελα να συγχαρώ θερμά όχι μόνο τον κ. Verheugen, αλλά και την κ. Kroes και τον κ. Piebalgs, που κατέβαλαν μεγάλες προσπάθειες για αυτό. Τώρα πρέπει να οικοδομήσουμε επ’ αυτού, και η Ομάδα μου ενθαρρύνει κατηγορηματικά την Επιτροπή να το κάνει αυτό γρήγορα.

Η γραφειοκρατία απαιτεί καλύτερη νομοθεσία. Οι προτάσεις του Επιτρόπου Verheugen είναι σωστές και εξίσου σωστό είναι το ότι εγκρίθηκαν. Έτσι, χαιρόμαστε βέβαια για τις προόδους που σημειώθηκαν, αλλά θεωρούμε ότι τα κράτη μέλη πρέπει να ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα. Το ότι όλη η γραφειοκρατία οφείλεται στις Βρυξέλλες είναι μύθος.

Το Συμβούλιο απέδειξε ότι μπορεί να συμφωνήσει για ένα πραγματικά σημαντικό ζήτημα και το συγχαίρω για αυτό. Τώρα πρέπει να σημειωθεί επιτυχία και στο δεύτερο σημαντικό θέμα της Προεδρίας. Η δήλωση του Βερολίνου και η διάσκεψη κορυφής του Ιουνίου μας περιμένουν. Θα έχετε την υποστήριξή μας.

  Michał Tomasz Kamiński, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, χαίρομαι πολύ που μου δίνεται η ευκαιρία να συνοψίσω τις δύο απόψεις που παρουσιάστηκαν στο Σώμα. Ευχαρίστως θα συνοψίσω τις απόψεις των φίλων μας από τη Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών.

Είμαστε ευγνώμονες στη γερμανική Προεδρία για την επιτυχία αυτής της διάσκεψης κορυφής. Αναφέρομαι στα μέλη της που προέρχονται τόσο από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) όσο και από τη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU). Αυτό το θετικό αποτέλεσμα ενισχύει τις ελπίδες για επιτυχία της Γερμανίας και της γερμανικής Προεδρίας και μας προκαλεί ικανοποίηση. Χαιρόμαστε διότι η επαγγελματική και ρεαλιστική προσέγγιση της γερμανικής Προεδρίας έχει αποφέρει αποτελέσματα.

Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο του Σώματος για τον θετικό και ενεργό ρόλο του στη διάσκεψη κορυφής – σας ευχαριστούμε, κύριε Πρόεδρε. Προσφέρατε ένα ελπιδοφόρο και θαυμάσιο παράδειγμα του σημαντικού ρόλου που επιθυμεί να διαδραματίσει το Σώμα στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η διάσκεψη κορυφής υπήρξε επιτυχής και στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα στον υπόλοιπο κόσμο σε δύο επίπεδα: αφενός, αντικατοπτρίζει την ενότητά μας και, αφετέρου, καταδεικνύει τη ρεαλιστική και προοδευτική προσέγγιση της Ένωσής μας.

Όλες οι γειτονικές με την Ευρωπαϊκή Ένωση χώρες αντιλαμβάνονται πλέον ότι μπορούμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στα ενεργειακά θέματα. Η Ένωση αποστέλλει το σαφές μήνυμα ότι επιθυμούμε την αλληλεγγύη, καθώς και ότι επιδιώκουμε το μέλλον του οργανισμού μας να στηρίζεται σε μια ενιαία προσέγγιση στο θέμα της ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού.

Φρονώ ότι τα γεγονότα του περασμένου έτους συνέβαλαν ώστε να αντιληφθούν όλοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση τη σπουδαιότητα της ενεργειακής ασφάλειας όχι μόνο για τις οικονομίες μας, αλλά, σε τελική ανάλυση, για το ίδιο το βιοτικό επίπεδο των πολιτών μας.

Η διάσκεψη κορυφής έστειλε επίσης ένα σαφές μήνυμα σχετικά με την αλλαγή του κλίματος. Έδειξε την ικανότητά μας να καταλήξουμε σε συμφωνία επί του θέματος, και γι’ αυτό αισθάνομαι ειλικρινή ικανοποίηση που είμαι σε θέση να συμφωνήσω με τα αποτελέσματα της διάσκεψης. Ορθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε φιλόδοξους στόχους για ένα θέμα τόσο καίριας σημασίας για το μέλλον της Ευρώπης.

Εν κατακλείδι, θέλω να επισημάνω το γεγονός ότι η πρώτη διάσκεψη κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά την τελευταία διεύρυνσή της κατέδειξε επίσης ότι η διεύρυνση δεν αποτελεί πρόβλημα. Κατά τη γνώμη μου, οι φίλοι μας από τα παλαιότερα κράτη μέλη τείνουν να δίνουν υπέρμετρη έμφαση στα προβλήματα της διεύρυνσης. Ως Πολωνός, θέλω να υπογραμμίσω ότι οι πρόσφατες διευρύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης –και η τελευταία και η αμέσως προηγούμενη, πριν από δυόμισι χρόνια– αποτέλεσαν κοινή επιτυχία όλων μας. Αυτή είναι η εικόνα που έχουν σχηματίσει οι πολίτες των νέων κρατών μελών. Επιθυμία μου είναι να αισθανθούμε όλοι την ίδια ικανοποίηση.

Η ευρωπαϊκή διεύρυνση είναι επιτυχής, και αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε. Αυτή η διάσκεψη κορυφής κατέδειξε ότι, με τη συνεργασία, μπορούμε να επιτύχουμε τους στόχους μας.

  Πρόεδρος. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Kamiński, και για τα ευγενικά λόγια που μου απευθύνατε.

  Monica Frassoni, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, υπάρχει ένας σαφής συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην προηγούμενη συζήτηση για τη δήλωση του Βερολίνου και στη συζήτηση που διεξάγουμε τώρα, καθώς η αποτελεσματική Ευρώπη πρέπει να είναι ικανή για δράση και χωρίς ένα Σύνταγμα δεν μπορεί να το πράξει αυτό με ιδιαίτερα αποτελεσματικό τρόπο. Κύριε Πρόεδρε, εμείς αναγνωρίζουμε στη γερμανική Προεδρία ότι κατόρθωσε με διαφάνεια και αποφασιστικότητα να οδηγήσει το Συμβούλιο στην ανάληψη των δεσμεύσεων όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αποκρούοντας την επίθεση υπέρ των πυρηνικών του Προέδρου Σιράκ, ενός πολιτικού στη δύση του, του οποίου να είστε βέβαιοι πως δεν θα νοιώσουμε την απουσία.

Μολονότι επικροτούμε τα αποτελέσματα της διάσκεψης –εφόσον θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα– πιστεύουμε ότι τώρα μόλις αρχίζουν οι δυσκολίες, καθώς όταν θα έλθει η ώρα να περάσουμε από τα λόγια στις πράξεις θα προκύψουν ασφαλώς προβλήματα ερμηνείας για την υλοποίηση των στόχων. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ήδη από τώρα ότι η μονομερής μείωση των εκπομπών κατά 20% έως το 2020 δεν θα επιτρέψει την επίτευξη του στόχου για διατήρηση της αύξησης της θερμοκρασίας κάτω από τους 2°C. Κύριε Verheugen, πιστεύω πως αυτό δεν αποτελεί μια μεγάλη και τολμηρή προσπάθεια, δεδομένου ότι, εάν τηρούσαμε τις δεσμεύσεις όσον αφορά την αποδοτικότητα και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η μείωση των εκπομπών θα έφτανε το 24%. Κατά συνέπεια, ο μονομερής στόχος για μείωση των εκπομπών κατά 30% ήταν απόλυτα εφικτός και θα ενίσχυε σημαντικά την αξιοπιστία μας σε διεθνές επίπεδο.

Επίσης, κύριε Επίτροπε, αναλογιζόμενη τον ρόλο σας στο ζήτημα της μείωσης των εκπομπών, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και των αυτοκινήτων, καθώς και τους φοβερούς αγώνες για τα ζητήματα αυτά στην Επιτροπή, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η σημερινή σας τοποθέτηση ήταν κάπως διάδοση ψευδών πληροφοριών.

Η υλοποίηση των στόχων αυτών σημαίνει την αντιμετώπιση πολλών αντιπάλων. Πρώτες μεταξύ όλων πολλές εθνικές κυβερνήσεις –καθώς αυτές αποτελούν το πραγματικό γραφειοκρατικό βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από κοινού με το προσωπικό της Επιτροπής,– ακολουθούμενες ασφαλώς από τα λόμπι των μεγάλων ευρωπαϊκών βιομηχανιών, οι οποίες, παρά τα ωραία λόγια, αντιτίθενται σθεναρά στην πραγματική ανάπτυξη της οικολογικής αποδοτικότητας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, μιας και οι διάφορες ENEL, EON και EDF γνωρίζουν πολύ καλά ότι η μείωση της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα σημαίνει μεγαλύτερη αποδέσμευση του ευρωπαίου καταναλωτή και από αυτές τις ίδιες.

Αναμένουμε ασφαλώς με ενδιαφέρον και με σχετική αγωνία τις προτάσεις της Επιτροπής, καθώς πιστεύουμε πως αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για επαναστατικές και ανατρεπτικές αποφάσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα συνεδριάσουμε στο Βερολίνο –και εύχομαι, κύριε Steinmeier, να μας επισκεφθείτε– για να εκπονήσουμε, όπως έχουμε εξαγγείλει ήδη πολλές φορές, ένα καλό σχέδιο δέκα σημείων, με πρώτο μεταξύ όλων μια συμφωνία για το κλίμα, η οποία θα έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με το σύμφωνο σταθερότητας και θα προβλέπει σαφείς κανόνες, σοβαρές και άμεσες κυρώσεις και πολύ ρεαλιστικά κίνητρα.

Εν κατακλείδι, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να προσθέσω ότι ανησυχούμε πολύ για τις φήμες που κυκλοφορούν στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή σχετικά με τη δυνατότητα θέσπισης των νέων κανόνων από τις δεσμεύσεις που ανέλαβε το Συμβούλιο των Βρυξελλών με τη διαδικασία βάσει του άρθρου 175, παράγραφος 2, η οποία εξαιρεί το Κοινοβούλιο και απαιτεί την ομοφωνία του Συμβουλίου. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε χλεύη για τον ενθουσιασμό όλων των ευρωπαίων πολιτών. Εύχομαι ότι δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο.

  Gabriele Zimmer, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όλοι μιλούν πρωτίστως για την ιστορική σημασία της τελευταίας διάσκεψης κορυφής για την προστασία του κλίματος και του περιβάλλοντος και παραβλέπουν ότι σε άλλους σημαντικούς τομείς, όπως η πολιτική για την απασχόληση και το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο, δεν συμφωνήθηκαν πρωτοβουλίες και, ως εκ τούτου, χάθηκαν ευκαιρίες.

Η στρατηγική της Λισαβόνας με τον προσανατολισμό της στην παγκόσμια ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων παγκόσμιων φορέων εμποδίζει, κατά τη γνώμη μου, την αποτελεσματική προσέγγιση τόσο του αγώνα για την προστασία του κλίματος όσο και της καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Ασφαλώς, όμως, αναγνωρίζω ότι έγιναν βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση όσον αφορά την προστασία του κλίματος.

Ωστόσο, είναι προφανές ότι τα βήματα αυτά είναι πολύ μικρά και κινδυνεύουν να επιβραδυνθούν και να σταματήσουν. Η ΕΕ είναι για άλλη μία φορά ο χειρότερος εχθρός για τον εαυτό της όταν αγνοεί τις δικές της μελέτες, οι οποίες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, για να αποτραπεί μια μη αναστρέψιμη θέρμανση του πλανήτη και συνακόλουθα μέχρι και 86 000 νεκροί τον χρόνο εξαιτίας του κλίματος στην ΕΕ, απαιτείται μείωση των αερίων του θερμοκηπίου κατά 30%. Η διαφορά μεταξύ του 20% και του 30% συνίσταται ακριβώς στο αν θα εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία για να αποτρέψουμε την καταστροφή του κλίματος ή θα συνεχίσουμε αδιάφορα την πορεία μας.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι η αριστερή αντιπολίτευση θεωρεί καταρχήν πολύ λίγα τα σωστά πράγματα που κάνουν οι ιθύνοντες, αλλά ότι υιοθετήθηκε εσφαλμένη πολιτική κατεύθυνση και δεν λαμβάνονται πραγματικά οι πρωτοβουλίες που θα ήταν καθοριστικές.

Δεν είναι άλλωστε περίεργο ότι η καταπολέμηση της φτώχειας, του κοινωνικού αποκλεισμού και των κοινωνικών διαιρέσεων έμεινε και πάλι στο περιθώριο της διάσκεψης και δεν συνδέθηκε καθόλου με μια συνεπή δράση για την αντιμετώπιση της θέρμανσης του πλανήτη και της καταστροφής του περιβάλλοντος.

Κύριε Verheugen, αυτή ακριβώς η στενή διασύνδεση κοινωνικών και περιβαλλοντικών ζητημάτων δεν συζητήθηκε καθόλου στη διάσκεψη κορυφής, παρόλα όσα είπατε σήμερα. Και όμως, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσιάζει εδώ και χρόνια μελέτες που δείχνουν τις θέσεις εργασίας που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν από τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που παρουσιάζουν τις εξωτερικές δαπάνες, αλλά καθιστούν επίσης σαφή την καθοριστική επίδραση που έχουν οι περιβαλλοντικοί φόροι. Η είσπραξή τους θα μπορούσε να αυξήσει τα έσοδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πράγμα αναγκαίο για να ληφθούν τα επειγόντως απαραίτητα κοινωνικά και περιβαλλοντικά μέτρα.

Αυτή η λογική των αγορών καθιστά σαφές γιατί π.χ. στο σχέδιο δράσης «Ενεργειακή Πολιτική για την Ευρώπη» συμπεριλήφθηκε από τις τελευταίες στους κύριους στόχους η αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος. Επίσης, εξηγεί γιατί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ζητεί να υπάρξει σύντομα πρόοδος στις διαπραγματεύσεις της EPA παρά τις διαμαρτυρίες της διάσκεψης κορυφής για το αυξανόμενο ποσοστό εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου από τις αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτές οι συμφωνίες ελευθέρου εμπορίου είναι, κατά τη γνώμη μου, μια σκληρή μορφή νέας αποικιοκρατίας που είναι καταστροφική από κοινωνική και περιβαλλοντική άποψη.

Υπάρχουν τουλάχιστον τρία συμπεράσματα: πρώτον, είναι αναγκαίο να δοθεί προτεραιότητα σε μια σύγχρονη πολιτική για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, καθώς και της θέρμανσης του πλανήτη και, δεύτερον, πρέπει να σταματήσουν οι EPA και τέλος, πρέπει να διαγραφούν από το σχέδιο του συντάγματος τα τμήματα που έχουν ως στόχο την οικονομική απορρύθμιση, την ιδιωτικοποίηση και τον εξοπλισμό.

  Nils Lundgren, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου προκαλούν ανησυχία και φαίνεται ότι οδηγούν σε ταχεία μεταβολή του κλίματος της Γης. Είναι δύσκολο να σχηματίσουμε άποψη σχετικά με το τι μπορεί να κάνει για αυτό το θέμα από μόνη της η ΕΕ. Αναλαμβάνοντας ηγετικό ρόλο, θα μπορέσουμε ίσως να ασκήσουμε πιο αποτελεσματικά πίεση στην Κίνα, την Ινδία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία, ενώ η Ευρώπη θα βρεθεί σε πλεονεκτική θέση όσον αφορά την περιβαλλοντική τεχνολογία. Δεν πρέπει, όμως, να προβούμε σε βεβιασμένες κινήσεις οι οποίες θα υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητά μας.

Το Συμβούλιο κατέληξε σε μια ισορροπημένη συμφωνία επί του θέματος – ένα σπάνιο δείγμα προόδου σε μια ΕΕ στην οποία οι περισσότερες αποφάσεις υπονομεύουν την ελευθερία, αποδυναμώνουν τη δημοκρατία, θέτουν σε κίνδυνο την ανεξαρτησία των χωρών και φορτώνουν τη ζωή μας με περισσότερη γραφειοκρατία. Εντούτοις, πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι αυτή η πρόοδος ανατρέπει την επίσημη επιχειρηματολογία υπέρ της Συνταγματικής Συνθήκης. Σύμφωνα με αυτήν την επιχειρηματολογία, η δημοκρατία πρέπει να υποχωρήσει ενόψει της αποτελεσματικότητας, ενώ οι θέσεις επιμέρους κρατών μελών πρέπει να μπορούν να αγνοούνται στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών διαδικασιών λήψης αποφάσεων· διαφορετικά, η ΕΕ θα είναι ανίκανη να λάβει αποφάσεις. Αυτό, προφανώς, δεν ισχύει. Και δεν ίσχυε ούτε στην περίπτωση της οδηγίας για τις υπηρεσίες.

Το ανομολόγητο επιχείρημα υπέρ της Συνταγματικής Συνθήκης είναι ότι είναι αναγκαία για τη δημιουργία ενός κράτους της ΕΕ – για τη θεμελίωση της ισχύος μιας νέας ευρωπαϊκής ελίτ. Η πολιτική ισχύς πρέπει να αφαιρεθεί από τα εθνικά κράτη, τα οποία αποτελούν την πηγή και τη βάση της ευρωπαϊκής δημοκρατίας. Τώρα, το Συμβούλιο αποδεικνύει για μία ακόμη φορά ότι είναι δυνατή η λήψη σημαντικών αποφάσεων ακόμη και όταν όλα τα κράτη μέλη διαθέτουν δικαίωμα αρνησικυρίας. Σας ευχαριστώ για αυτήν την απόδειξη. Praeterea censeo constitutionum esse repudiendam [Επιπλέον, θεωρώ ότι το Σύνταγμα πρέπει να απορριφθεί].

  Andreas Mölzer, εξ ονόματος της Ομάδας ITS. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η διάσκεψη κορυφής της ΕΕ θεωρείται και από εμάς θετική, περισσότερο όμως ως προς τις προθέσεις παρά ως προς τα αποτελέσματά της. Από τη μία, είναι καλό και σημαντικό για το μέλλον όλων μας το ότι στη διάσκεψη αυτή συμφωνήθηκαν στόχοι για την προστασία του κλίματος, από την άλλη όμως το γεγονός ότι τέτοιες δηλώσεις δυστυχώς πολλές φορές αξίζουν λιγότερο από το χαρτί στο οποίο είναι γραμμένες αποτελεί θλιβερή πραγματικότητα. Τι ωφελεί, για παράδειγμα, η σύναψη συμφωνίας για τη μείωση κατά ένα πέμπτο της εκπομπής CO2 μέχρι το 2020 όταν αναβάλλεται για αργότερα, όπως συνηθίζεται στην ΕΕ, η συγκεκριμενοποίηση των προβληματικών λεπτομερειών; Επιπροσθέτως, κατά τη γνώμη μου δεν προχωρήσαμε καθόλου στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας. Η διάθεση των ραδιενεργών αποβλήτων εξακολουθεί να παραμένει ένα ανεπίλυτο πρόβλημα, δεν είναι δεδομένη η ασφάλεια των πυρηνικών σταθμών και δεν έχουν διευκρινιστεί πλήρως οι συνέπειες της πυρηνικής ακτινοβολίας. Παρόλα αυτά, δεν κατέστη δυνατόν να δοθεί στη διάσκεψη κορυφής ένα σαφές μήνυμα με τον περιορισμό της πυρηνικής ενέργειας. Αντί για αυτό, ο κίνδυνος της θέρμανσης του πλανήτη θα αντιμετωπιστεί με πυρηνικό κίνδυνο –κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι μια επικίνδυνη υπόθεση.

Φυσικά, είναι καλό που η ΕΕ θέλει να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην προστασία του κλίματος, όμως εφόσον προξενεί μόλις το 15% των παγκοσμίων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Είναι σχεδόν αδύνατον να προχωρήσουμε στην καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος μόνοι μας, χωρίς τους μεγάλους ενόχους, την Ινδία, την Κίνα, τη Νότια Κορέα, την Ιαπωνία, την Αυστραλία και τις ΗΠΑ, που ευθύνονται για σχεδόν 50% της παγκόσμιας εκπομπής αερίων θερμοκηπίου. Αντίθετα, παρόλες τις προσπάθειές μας, δύσκολα θα προχωρήσουμε στην καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Δεν χρειάζεται προφήτης για να μας το πει αυτό.

Είναι γνωστό από καιρό ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά κυρίως οι ΗΠΑ που σπαταλούν την ενέργεια, δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το περιβάλλον. Το ότι ούτε καν στις στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στην Ευρώπη δεν δινόταν καμία προσοχή στο περιβάλλον και ότι οι εγκαταλελειμμένες αμερικανικές βάσεις μοιάζουν με επικίνδυνους τόπους εναπόθεσης είναι σκάνδαλο, και μάλιστα όχι μόνο για τους Αμερικανούς που προφανώς πρέπει να τους εκπαιδεύσει κανείς εδώ, αλλά κυρίως για τα κράτη μέλη της ΕΕ που δεν επέβαλαν εδώ καμία τεχνική περιβαλλοντική προδιαγραφή. Οι διατλαντικές σχέσεις πρέπει να εξεταστούν με κριτικό πνεύμα και από αυτήν την άποψη, καθώς και ως προς τις πτήσεις της CIA και τη γενική μας τάση να είμαστε οι τυφλοί και γεμάτοι ευφορία υποτελείς των Αμερικανών.

Οι βιομηχανικές χώρες είχαν δεσμευτεί ήδη από το 1997 να μειώσουν την παραγωγή αερίων του θερμοκηπίου. Στην παγκόσμια διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, που έγινε το 2005, επαινέθηκαν και πάλι οι πρωτοβουλίες για μεγαλύτερες μελλοντικές επενδύσεις στην ηλιακή, αιολική και υδροηλεκτρική ενέργεια. Φυσικά, και πάλι αυτά τα φιλόδοξα λόγια δεν υλοποιήθηκαν σχεδόν καθόλου. Η ΕΕ δεν πέτυχε να αυξήσει την αναλογία των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κατά 12% όπως είχε η ίδια αποφασίσει, παρά μόνο κατά 8%. Έτσι, δεν είναι ανάγκη να επικροτούμε νέες δηλώσεις σαν αυτές που ακούσαμε και πάλι αυτήν τη φορά ως μεγάλες επιτυχίες. Αντίθετα, πρέπει να θυμόμαστε άλλες κοινοτικές πρωτοβουλίες που απέτυχαν προσωρινά, όπως οι στόχοι της Λισαβόνας, από την επίτευξη των οποίων μας χωρίζουν έτη φωτός, για να μην μιλήσω για τη σύμβαση των Άλπεων που είναι μία ακόμα πράξη αυτής της τραγωδίας. Για να επιβραδυνθεί η αλλαγή του κλίματος και να περιοριστούν οι επαπειλούμενες σοβαρές συνέπειες, πρέπει να επιδιώξουμε όλοι να επιτύχουμε τους στόχους που θέσαμε.

  Jim Allister (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αφότου εισήλθα σε αυτό το Σώμα, άκουσα επανειλημμένες υποσχέσεις περί μείωσης της γραφειοκρατίας, τόσο από την Επιτροπή και το Συμβούλιο όσο και από το ίδιο το Κοινοβούλιο.

Σε αυτήν τη διάσκεψη κορυφής, ακούσαμε για μια ακόμη φορά να κηρύσσεται πόλεμος κατά της γραφειοκρατίας. Αυτό είναι θετικό. Θα ήλπιζε μάλιστα κανείς ότι η υλοποίηση αυτού του στόχου θα προωθούνταν από την περίφημη γερμανική αποτελεσματικότητα. Εντούτοις, φοβάμαι ότι τίποτε τέτοιο δεν θα συμβεί, διότι, όπως και στο παρελθόν, υποπτεύομαι ότι οι υποσχέσεις αυτές δεν πρόκειται να υλοποιηθούν. Αυτό συμβαίνει επειδή έχουμε να κάνουμε με μορφώματα της ΕΕ τα οποία είναι πραγματικά εργοστάσια παραγωγής ρυθμίσεων. Άλλωστε, στην ίδια διάσκεψη κορυφής, άνοιξε ένα ακόμη μέτωπο νέων ρυθμιστικών παρεμβάσεων υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης της αλλαγής του κλίματος – μέχρι του σημείου να προσδιορίζεται ακόμη και ο τύπος των λαμπτήρων που μπορούν να χρησιμοποιούν τα εθνικά κράτη και οι πολίτες τους! Πού θα κατασκευάζονται αυτοί οι λαμπτήρες, θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει; Μάλλον στην Κίνα λόγω, εν μέρει, των υπερβολικών ρυθμίσεων που ωθούν τις μεταποιητικές μας βιομηχανίες να μετακινούνται προς τα ανατολικά, όπου τα ανεξέλεγκτα εργοστάσια που τους παράγουν θα εκλύουν ακόμα μεγαλύτερες ποσότητες CO2. Όντως, ποτέ δεν επιβάλλουμε περιορισμούς για τέτοια θέματα στις εμπορικές μας συμφωνίες με την Κίνα. Απεναντίας, φαίνεται ότι τέτοια τιμωρητικά μέτρα επιφυλάσσουμε μόνο στη δική μας βιομηχανία. Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος της διψασμένης για ρυθμίσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μιας και μιλάμε για κύκλους, επιτρέψτε μου να αναφερθώ στους ελιγμούς που πραγματοποιήθηκαν στη διάσκεψη κορυφής σχετικά με το απορριφθέν Σύνταγμα. Η καγκελάριος Μέρκελ θεωρεί, λοιπόν, ότι οι πολίτες της ΕΕ μπορούν να αγνοηθούν και να εξαπατηθούν: αν διαγραφεί ο τίτλος «Σύνταγμα», μπορούμε να αποφύγουμε ακόμη και να ρωτήσουμε το εκλογικό σώμα. Τι πλήγμα για τη δημοκρατία! Τι θλιβερά δειλή φάρσα! Τι εύστοχο σχόλιο για την ελίτ της ΕΕ και την περιφρόνησή της για τους πολίτες τα συμφέροντα των οποίων ισχυρίζεται ότι εξυπηρετεί. Το γεγονός ότι η ΕΕ αποφεύγει να αντιμετωπίσει τους ίδιους τους πολίτες της μας προσφέρει όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε για τον χαρακτήρα και την αξία της καθώς πλησιάζουμε την 50ή επέτειο από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης, η οποία, βεβαίως, ξεκίνησε αυτήν την ακατανίκητη δίψα για κυριαρχία και έλεγχο των Βρυξελλών.

  Werner Langen (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ πολύ τον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου για την έκθεσή του. Η διάσκεψη κορυφής ήταν πραγματικά επιτυχημένη και, όπως πάντα, η επιτυχία έχει πολλούς πατέρες ενώ η αποτυχία είναι παιδί χωρίς γονείς. Στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται πρωτίστως για επιτυχία της καγκελαρίου Μέρκελ που ήταν οπωσδήποτε πριν από πολλά χρόνια υπουργός Περιβάλλοντος για μία τετραετία και γνωρίζει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Περιβάλλοντος.

Στο επίκεντρο ήταν η ενέργεια και η πολιτική για το κλίμα. Δυστυχώς, η δημόσια συζήτηση επικεντρώθηκε μετά από αυτήν την επιτυχημένη διάσκεψη κορυφής μόνο στην εσωτερική αντιπαράθεση για τις ανανεώσιμες ενέργειες. Όπως τεκμηριώνει το έγγραφο της διάσκεψης κορυφής, πραγματικά αποφασίστηκαν πολύ περισσότερα για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού και τις συνέπειες για το κλίμα. Σημαντική είναι και η επίπτωση των προτάσεων που παρουσιάστηκαν στην κοινωνία, και όταν υπαγορεύουμε στόχους όπως π.χ. το 20% ή το 30%, οι στόχοι αυτοί πρέπει να είναι ρεαλιστικοί.

Ο κ. Schulz επαίνεσε τον κ. Μπλερ για το 60%. Όμως ο κ. Μπλερ δεν θα χρειαστεί να το εφαρμόσει, όπως όλοι γνωρίζουμε, και είμαι βέβαιος ότι οι Συντηρητικοί του αντίπαλοι θα ζητήσουν το αργότερο αύριο ποσοστό 70%. Επομένως, οι στόχοι αυτοί πρέπει να είναι ρεαλιστικοί, διαφορετικά δεν έχουν πραγματική αξία.

Δεύτερον, παρά την επιτυχία παραμένουν ακόμα ανοιχτά κάποια ερωτήματα όπως για παράδειγμα το θέμα της κατανομής βαρών. Ελπίζω ότι η Επιτροπή και η γερμανική Προεδρία του Συμβουλίου θα πουν κάτι για αυτά πριν από τα μέσα του χρόνου.

Ποιος είναι ο ρόλος της πυρηνικής ενέργειας; Δεν μπορεί να προχωρήσουμε όπως συζητείται στο εσωτερικό της Γερμανίας. Είναι γεγονός ότι σε μία κιλοβατώρα από πυρηνική ενέργεια αντιστοιχούν 15 γραμμάρια CO2, ενώ σε μία κιλοβατώρα από άνθρακα αντιστοιχούν 970 γραμμάρια. Αυτό σημαίνει πως η συζήτησή μας για αυτό πρέπει να γίνει με ανοιχτό πνεύμα.

Ασφαλώς, πιστεύω ότι η επιτυχία της γερμανικής Προεδρίας τελικά θα κριθεί από το αν θα επιτύχει να καταστήσει αυτό το ευρωπαϊκό κριτήριο αξιολόγησης που αποφασίστηκε διεθνή προδιαγραφή στις διεθνείς διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Ινδία και την Κίνα. Αν γίνει αυτό, η γερμανική Προεδρία θα αφήσει μια βιώσιμη κληρονομιά.

  Linda McAvan (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πριν από λίγους μήνες, συναντήθηκα με ορισμένους νέους της εκλογικής μου περιφέρειας οι οποίοι με ρώτησαν τι κάνει η ΕΕ για την αλλαγή του κλίματος. Τους έδωσα έναν κατάλογο νομοθετημάτων και πληροφορίες σχετικά με το πώς τα επεξεργαζόμαστε, όμως αυτό δεν μου φάνηκε ιδιαιτέρως πειστικό, και μπορούσα να δω στα πρόσωπά τους ότι συμμερίζονταν και οι ίδιοι αυτήν την εντύπωση.

Αν με ρωτούσαν ξανά σήμερα, θα ήμουν πολύ πιο σίγουρη για αυτά που θα τους έλεγα. Η Ευρώπη έχει πλέον συγκροτημένη άποψη για την αλλαγή του κλίματος. Διαθέτουμε μια πολιτική η οποία ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις προκλήσεις σε αυτόν τον τομέα. Εκφράζω και εγώ τα συγχαρητήριά μου στο Συμβούλιο για την επιτυχία του την περασμένη εβδομάδα και στην Επιτροπή –τους Επιτρόπους κκ. Verheugen και Δήμα– για την κατάρτιση μιας εμπεριστατωμένης δέσμης μέτρων.

Τώρα πρέπει να προχωρήσουμε στην υλοποίηση αυτής της δέσμης, πράγμα που δεν πρόκειται να είναι εύκολο. Οι στόχοι τους οποίους συμφωνήσαμε είναι δύσκολοι. Υπάρχουν πολλά θέματα που πρέπει να επιλυθούν. Προηγουμένως αναφέρθηκε η κατανομή των βαρών. Εξ όσων γνωρίζω, υπάρχει κάποιο θέμα σχετικά με τη νομική βάση των στόχων για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Υπογραμμίζω ότι το Κοινοβούλιο επιθυμεί να μετέχει πλήρως σε κάθε συζήτηση σχετικά με τους εν λόγω στόχους.

Όσον αφορά τα βιοκαύσιμα, τα θεωρούμε επιθυμητά, όμως δεν πρέπει να αποβούν εις βάρος του αναπτυσσόμενου κόσμου. Η αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος πρέπει να είναι τμήμα της προσπάθειας καταπολέμησης της φτώχειας, άρα δεν πρέπει να δυσχεραίνει αυτήν την προσπάθεια. Το θέμα των επενδύσεων για την έρευνα και ανάπτυξη πρέπει επίσης να αντιμετωπιστεί.

Πρέπει, λοιπόν, να είμαστε συνεκτικοί, πρέπει να συνεργαζόμαστε και να παραμένουμε επίσης προσηλωμένοι στον στόχο της αντιμετώπισης αυτής της πρόκλησης. Θεωρώ ότι την περασμένη εβδομάδα η ΕΕ ανανέωσε την πίστη της στον κοινό προορισμό της. Απέδειξε ότι μπορεί να δρα αποφασιστικά απέναντι σε ένα κεντρικής σημασίας ζήτημα το οποίο απασχολεί τους πολίτες της. Φρονώ ότι, με τον τρόπο αυτόν, άρχισε να αναπτύσσει τον επιδιωκόμενο σύνδεσμο με τους πολίτες της για τον οποίο μιλάμε διαρκώς.

Εφέτος εορτάζουμε τα πεντηκοστά μας γενέθλια. Ευελπιστώ ότι, όταν έρθει η στιγμή να εορτάσουμε τα εκατοστά μας γενέθλια, οι μελλοντικές γενιές θα ανατρέξουν στη διάσκεψη κορυφής της περασμένης εβδομάδας και θα την αναγνωρίσουν ως σημείο καμπής, στο οποίο η ΕΕ άρχισε να συνεργάζεται πιο στενά, να αντιμετωπίζει τα σημαντικά θέματα του καιρού μας και να ανακτά την εμπιστοσύνη των πολιτών της.

  Πρόεδρος. Κυρία McAvan, εσείς ασφαλώς μπορείτε να ζήσετε για να δείτε τα εκατοστά μας γενέθλια.

  Karin Riis-Jørgensen (ALDE). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, το αποτέλεσμα της διάσκεψης κορυφής της περασμένης εβδομάδας συνιστά ιστορικό επίτευγμα. Κινούμαστε πλέον προς την κατεύθυνση μιας πιο πράσινης Ευρώπης. Ωστόσο, πριν από λίγες μόνο εβδομάδες, έμοιαζε εντελώς ανεδαφική η πίστη σε δεσμευτικούς στόχους για αύξηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο ένα πέμπτο της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης των χωρών της ΕΕ έως το 2020. Έχει συντελεστεί ουσιαστική πρόοδος. Πλέον, έχει θεσπιστεί το αναγκαίο πολιτικό πλαίσιο και αναμένεται να προσλάβει πρακτικό περιεχόμενο. Σε αυτό, όμως, το σημείο πρόκειται να αρχίσουν τα προβλήματα, καθώς θα χρειαστεί να αγωνιστούμε για αυτά στα οποία πιστεύουμε. Όλοι καλούμαστε να διαδραματίσουμε εποικοδομητικό ρόλο – τόσο η βιομηχανία όσο και εμείς ως νομοθέτες. Ωστόσο, πρέπει επίσης να προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο και να ζητήσουμε αυξημένες περιβαλλοντικές απαιτήσεις για τα αυτοκίνητα και τα αεροσκάφη, λόγου χάρη. Η Επιτροπή πρέπει να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας και να είναι σίγουρη για τη στάση την οποία η ίδια τηρεί. Δεν είναι αλήθεια αυτό, κύριε Verheugen; Πρέπει επίσης να είμαστε πολύ φιλόδοξοι προκειμένου να επιτύχουμε την πλήρη ελευθέρωση της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας. Χρειαζόμαστε μια πραγματική εσωτερική αγορά ενέργειας, και σε αυτόν τον τομέα η γερμανική Προεδρία πρέπει πραγματικά να σταθεί αποτελεσματική.

Είναι εύλογο να είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από το γεγονός ότι η Ευρώπη αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στο διεθνές προσκήνιο και ότι είμαστε πρωτοπόροι στην προσπάθεια να επιτευχθεί μια λύση εναλλακτική της συμφωνίας του Κυότο. Αν παρουσιάσουμε ενιαίο μέτωπο στην Ευρώπη, θα έχουμε επίσης τη δυνατότητα να επιτύχουμε μια διεθνή συμφωνία όσον αφορά την πολιτική για το κλίμα στην οποία θα μπορούν να μετάσχουν χώρες οι οποίες διστάζουν, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, και ταχύτατα αναπτυσσόμενες χώρες της Ασίας, όπως η Κίνα και η Ινδία. Με την πρόοδο που επιτεύχθηκε στη διάσκεψη κορυφής, η ΕΕ αρχίζει πραγματικά να κινείται μετά από μια μακρά περίοδο βραδείας προόδου. Η περίοδο αυτή ξεκίνησε με την απόρριψη της Συνταγματικής Συνθήκης στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες, η οποία έκανε την ΕΕ αναποφασιστική. Ευτυχώς, αυτό ανήκει πλέον στο παρελθόν. Η ΕΕ αποδεικνύει τώρα ότι είμαστε σε θέση να αναλαμβάνουμε πολιτική δράση. Μπορούμε και πάλι να βρίσκουμε κοινά σημεία, τα οποία μας ενώνουν ακόμη και σε τομείς στους οποίους διακυβεύονται ισχυρά εθνικά συμφέροντα, γεγονός που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις ικανότητες της γερμανικής Προεδρίας. Η ΕΕ έχει ανακτήσει την αισιοδοξία της, και αυτό έχει κρίσιμη σημασία για την προσπάθεια αναζωογόνησης της Συνταγματικής Συνθήκης.

  Guntars Krasts (UEN). – (LV) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θέλω να συγχαρώ την Προεδρία για την επιτυχή ολοκλήρωση των εργασιών του Συμβουλίου, για την κατάρτιση ενός σαφώς φιλόδοξου προγράμματος εργασίας και για την επίτευξη σχεδόν όλων των στόχων του.

Καταρχάς, θα αναφερθώ στους στόχους που δεν επιτεύχθηκαν. Είναι πραγματικά κρίμα που εμποδίστηκε η υιοθέτηση της πρότασης της Επιτροπής για διαχωρισμό των καθετοποιημένων επιχειρήσεων. Οι μεγάλες ενεργειακές επιχειρήσεις, οι οποίες υπαγορεύουν τους όρους τους στις εθνικές κυβερνήσεις, έχουν μέχρι στιγμής επιδείξει ελάχιστο ενδιαφέρον για διασυνοριακές συνδέσεις. Όπως φαίνεται, η δημιουργία μιας πραγματικά ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας έχει για μια ακόμη φορά αναβληθεί.

Επιτρέψτε μου τώρα να αναφερθώ στις αποφάσεις που ελήφθησαν. Οι φιλόδοξοι στόχοι για αύξηση του ποσοστού των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και μείωση του όγκου των εκπομπών είναι ευπρόσδεκτοι. Ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει τώρα να κατανοήσουν οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων το περιεχόμενο των δεσμεύσεων τις οποίες έχουν αναλάβει. Έτσι, δεν θα επαναληφθεί αυτό που συνέβη όσον αφορά τους στόχους της Λισαβόνας. Η απόφαση δεν ελήφθη βάσει υπολογισμών σχετικά με τη διαθεσιμότητα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τον εντοπισμό τους στα κράτη μέλη ή την προσβασιμότητα της τεχνολογίας, ενώ δεν συνυπολογίστηκε επίσης το κόστος τους. Απαιτείται λοιπόν εξαιρετικά υπεύθυνη δράση από μέρους των κρατών μελών, στενή συνεργασία και αλληλεγγύη μεταξύ τους. Πρόκειται για το είδος εκείνο των αποφάσεων στις οποίες έχουν εμπιστοσύνη και τις οποίες στηρίζουν οι ευρωπαίοι πολίτες. Αυτό το εγχείρημα, όπως και τα σχέδια της Λισαβόνας, πρέπει να υλοποιηθεί, και οι πολιτικοί δεν πρέπει να παρεκκλίνουν κατά την κατάρτιση των σχεδίων για την επίτευξη αυτού του στόχου. Σας ευχαριστώ.

  Claude Turmes (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Steinmeier, πέρα από την ευφορία που ασφαλώς είναι εν μέρει δικαιολογημένη, αυτός είναι ο σωστός τόπος και χρόνος για να εξετάσουμε αν αυτοί οι φιλόδοξοι στόχοι είναι επαρκώς θεμελιωμένοι.

Ως Ευρωπαϊκό Κόμμα των Πρασίνων θα παρουσιάσουμε αυτό το σαββατοκύριακο στο Βερολίνο έναν κατάλογο μέτρων με δέκα σημεία για να γίνει η Ευρώπη πιο φιλική για το κλίμα. Θα το κάνουμε αυτό με μεγαλύτερο ενθουσιασμό από τον κ. Verheugen, ο οποίος αντιμετώπισε πάλι σήμερα το πρωί την προστασία του κλίματος ως βάρος για την οικονομία της ΕΕ και όχι ως κινητήρια δύναμη για την καινοτομία.

Η ασφάλεια εφοδιασμού είναι σημαντική, ιδίως ως προς το φυσικό αέριο. Ωστόσο, η κατασκευή νέων αγωγών δεν είναι το καλύτερο μέτρο που μπορούμε να λάβουμε στην Ευρώπη – το καλύτερο θα ήταν να υιοθετήσουμε το επιτυχημένο πρότυπο της Γερμανικής Τράπεζας Ανασυγκρότησης, δηλαδή να μεταφέρουμε τις πιστώσεις για τον εκσυγχρονισμό των οικιών στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Παραπάνω από το 40% της ενέργειας σπαταλιέται στην Ευρώπη σε κακά μονωμένα κτίρια και παραπάνω από το 70% του ρωσικού φυσικού αερίου χρησιμοποιείται σε ευρωπαϊκά κτίρια. Επομένως, ένα μέτρο για την απόδοση σε σχέση με τα κτίρια είναι πολύ πιο σημαντικό από όλα τα άλλα που μπορούμε να κάνουμε ως προς τον εφοδιασμό.

Το ίδιο ισχύει για το πετρέλαιο. Αυτό που θα μας βοηθήσει δεν είναι οι αγωγοί, αλλά τα πιο σύγχρονα αυτοκίνητα. Δεν ξέρω αν ο κ. Juncker έχει παιδιά. Εδώ φαίνεται να είναι καλύτερα ενημερωμένος ο κ. Schulz. Ξέρω ότι τώρα θα λάβει ένα καινούργιο υπηρεσιακό αυτοκίνητο και ως φανατικός Ευρωπαίος είπε τη Δευτέρα στον Τύπο του Λουξεμβούργου ότι σύντομα θα αγοράσει ένα ιαπωνικό υβριδικό αυτοκίνητο αν η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία δεν κατασκευάσει πιο φιλικά για το περιβάλλον αυτοκίνητα.

Συνεπώς, χρειαζόμαστε προδιαγραφές απόδοσης για το 2020, γιατί τα αυτοκίνητα που θα οδηγούμε το 2020 σχεδιάζονται ήδη σήμερα. Επίσης, χρειαζόμαστε ένα όριο ταχύτητας στη Γερμανία γιατί οι πολλές εκατοντάδες χιλιομέτρων «ελεύθερου ταξιδιού για ελεύθερους πολίτες» δεν είναι πρόβλημα μόνο της Γερμανίας, αλλά ολόκληρου του κόσμου, αφού έτσι τα αυτοκίνητα σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν υπερβολικά ισχυρούς κινητήρες και ανεπαρκή απόδοση.

  Umberto Guidoni (GUE/NGL). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η δέσμευση για μονομερή μείωση των εκπομπών άνθρακα κατά 20% είναι ορθή, αλλά θα μπορούσαμε να είχαμε επιδιώξει τον πιο φιλόδοξο στόχο του υποχρεωτικού 30% έως το 2020. Σήμερα οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αντιπροσωπεύουν μόλις το 7% των ενεργειακών πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι προφανές ότι ο εθελοντικός στόχος 12% έως το 2010 δεν λειτούργησε. Να γιατί είναι σημαντικό να θέσουμε υποχρεωτικούς στόχους και σαφείς κανόνες για την εφαρμογή τους.

Σε όσους διαμαρτύρονται για το κόστος ανάπτυξης των φιλικών προς το περιβάλλον τεχνολογιών, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η επένδυση αυτή θα χαρίσει στην Ευρώπη την ηγετική θέση στον τομέα, με τη δημιουργία νέων και καλύτερων θέσεων εργασίας σύμφωνα με τη στρατηγική της Λισαβόνας. Πενήντα χρόνια μετά τη Συνθήκη της Ρώμης είναι καιρός να θεσπίσουμε μια κοινή ενεργειακή πολιτική, προκειμένου να μειωθεί και η εξάρτηση της Ευρώπης από το εξωτερικό. Κάναμε μια επιλογή: τώρα οφείλουμε να την υποστηρίξουμε γνωρίζοντας ότι η πορεία θα είναι δύσκολη. Ωστόσο, το κόστος της αδράνειας θα ήταν πολύ υψηλότερο για την Ευρώπη και για όλο τον κόσμο και θα επιβάρυνε κυρίως τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα.

  Johannes Blokland (IND/DEM). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο διοργάνωσε μια εαρινή διάσκεψη κορυφής τον χειμώνα δείχνει ότι αναγνωρίζει την πραγματικότητα της αλλαγής του κλίματος, και χαίρομαι που το Συμβούλιο λαμβάνει υπόψη τις προτάσεις της Επιτροπής σχετικά με την προσπάθεια καταπολέμησής της. Σημαίνει, όμως, επίσης ότι το Συμβούλιο είναι διατεθειμένο να προβεί σε μείωση 30% μόνον εφόσον οι υπόλοιπες ανεπτυγμένες χώρες επιδιώξουν στην πράξη τον ίδιο στόχο· ωστόσο, η μείωση κατά 30% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου παγκοσμίως έως το 2020 είναι αναγκαία προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι η αύξηση της θερμοκρασίας δεν θα υπερβεί τους 2°C.

Γι’ αυτό, πριν από λίγες εβδομάδες, το Κοινοβούλιο επέλεξε ως στόχο το 30%, και αυτό είναι μόνο ένα πρώτο βήμα. Γνωρίζω πολύ καλά ότι μια μείωση της τάξης του 30% δεν είναι απλή. Στις Κάτω Χώρες, η διεύθυνση περιβάλλοντος και φυσικού σχεδιασμού υποστήριξε ότι η επίτευξη αυτού του στόχου είναι ανέφικτη εάν δεν υπάρξουν σημαντικές αλλαγές στο πεδίο της τεχνολογίας και στον τρόπο συμπεριφοράς των πολιτών και των επιχειρήσεων. Παρ’ όλα αυτά, η ολλανδική κυβέρνηση ανέλαβε αυτήν τη φιλόδοξη δέσμευση, και έπραξε ορθώς. Προκειμένου να επιτευχθούν οι φιλόδοξοι αυτοί στόχοι, πρέπει να εκμεταλλευτούμε αμέσως τις πολυάριθμες ευκαιρίες που έχουμε στη διάθεσή μας, διότι δεν μπορούμε να εστιάσουμε την προσοχή μας μόνο σε μία λύση.

Τα συμπεράσματα του Συμβουλίου δεν είναι σαφή όσον αφορά το ποιες πηγές ενέργειας πρέπει να χρησιμοποιηθούν προκειμένου να εγγυηθούμε την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού. Υπάρχει, συνεπώς, ο κίνδυνος να συνεχίσουμε να προσεγγίζουμε το θέμα των ενεργειακών αναγκών με όρους φυσικού αερίου, πετρελαίου και άνθρακα. Η προσκόλληση στα ορυκτά καύσιμα αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

  Timothy Kirkhope (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συγχαίρω όλους τους ενδιαφερόμενους για την επιτυχία της διάσκεψης κορυφής. Είναι πολύ σπάνιο ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας των βρετανών Συντηρητικών να εκφράζει ανεπιφύλακτους επαίνους μετά από ένα Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όμως τούτη τη φορά είναι δικαιολογημένο και αυτό μου προκαλεί τεράστια ικανοποίηση.

Με την επίτευξη συμφωνίας για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ, το Συμβούλιο επέδειξε ηγετικό πνεύμα ως προς το σημαντικότερο ίσως ζήτημα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας, την απειλή της αλλαγής του κλίματος. Εύχομαι ειλικρινά ότι η αποφασιστικότητα που επέδειξαν ως προς το θέμα αυτό τα κράτη μέλη θα έχει ως αποτέλεσμα την ανάληψη δράσης σε ευρύτερο διεθνές πλαίσιο.

Ο ηγέτης του κόμματός μου, ο οποίος κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες να θέσει αυτό το θέμα στο επίκεντρο του πολιτικού διαλόγου στο Ηνωμένο Βασίλειο, χαιρετίζει επίσης αυτήν τη συμφωνία και εκφράζει την ικανοποίησή του για τον όψιμο ενθουσιασμό του κ. Μπλερ και του κ. Brown. Η Ευρώπη, αναλαμβάνοντας πρωτοποριακό ρόλο σε αυτό το θέμα, δεν αποστέλλει απλώς ένα ισχυρό μήνυμα στη διεθνή κοινότητα, αλλά στέλνει επίσης το μήνυμα στους πολίτες μας ότι η ΕΕ μπορεί να προσφέρει απτά αποτελέσματα. Οι ειδήσεις που προέρχονται από τις Βρυξέλλες αφορούν κατά κόρον εξεζητημένα θεσμικά ζητήματα τα οποία δεν σχετίζονται με τις ζωές των πολιτών. Αυτή η συμφωνία σχετικά με την αλλαγή του κλίματος είναι θετική, και ευελπιστώ ότι οι βουλευτές του ΕΚ θα την θυμηθούν την επόμενη φορά που θα συζητούμε σχετικά με τους μηχανισμούς των θεσμικών οργάνων.

Θέλω να ρωτήσω, σε αυτό το πλαίσιο, ποιες προτάσεις έχουν κατατεθεί για τη βελτίωση του προγράμματος της ΕΕ για τις εκπομπές, ενώ θέλω να μου επιβεβαιωθεί επίσης αν θα απαιτήσει εκτεταμένες θεσμικές μεταρρυθμίσεις. Πότε μπορούμε να αναμένουμε την ανά χώρα ανάλυση των στόχων για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ως ποσοστό της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας;

Ως προς τα συμπεράσματα, χαιρετίζω επίσης την πρόοδο που σημειώθηκε στο μέτωπο της βελτίωσης του ρυθμιστικού πλαισίου. Θέλω απλώς να προσθέσω ότι θα προτιμούσα ακόμη περισσότερη απορρύθμιση. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής, κ. Barroso, αξίζει συγχαρητήρια για τον ηγετικό ρόλο που διαδραμάτισε σε αυτό το θέμα, το οποίο έχει ζωτική σημασία για την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα.

Τέλος, εκφράζω τη στήριξή μου για την έμφαση που δίνεται στα συμπεράσματα στις διατλαντικές οικονομικές και πολιτικές σχέσεις και, ειδικότερα, για την προσωπική δέσμευση της καγκελαρίου Μέρκελ υπέρ μιας νέας διατλαντικής οικονομικής σχέσης.

  Poul Nyrup Rasmussen (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, θέλω καταρχάς να σας πω συγχαρητήρια για την ευόδωση μιας προσπάθειας η οποία δεν ήταν καθόλου εύκολη. Το έργο του κ. Steinmeier, ενός ανθρώπου φημισμένου για την επιμονή και την αποφασιστικότητά του, αξίζει συγχαρητήρια. Χαιρετίζω αυτό το επίτευγμα το οποίο, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί σημαντικό ορόσημο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς τοποθετεί την Ευρώπη στην παγκόσμια πρωτοπορία της προσπάθειας καταπολέμησης της αλλαγής του κλίματος.

Η ελπίδα μου τώρα είναι, βεβαίως, ότι δεν πρόκειται απλώς για ένα κείμενο το οποίο εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αλλά για μια απόφαση η οποία θα υλοποιηθεί στα κράτη μέλη. Θεωρώ, λοιπόν, δεδομένο ότι, όπως ανέφερε ο Συντηρητικός βρετανός συνάδελφος, θα εφαρμοστεί και στο Ηνωμένο Βασίλειο, μαζί με τις βρετανικές επιχειρήσεις και τους Συντηρητικούς υπό την ηγεσία του Τόνι Μπλερ – σας ευχαριστούμε πολύ για αυτό!

(Γέλια)

Η δεύτερη επισήμανσή μου είναι ότι η πολιτική για το κλίμα και την ενέργεια δεν αποτελεί πηγή κόστους, αλλά μια νέα ανταγωνιστική παράμετρο και μια νέα ευκαιρία για τη δημιουργία περισσότερων και καλύτερης ποιότητας θέσεων απασχόλησης, όπως προβλέπεται στο πρόγραμμα της Λισαβόνας. Θέλω να υπογραμμίσω ότι η νέα, ευφυής και πράσινη ανάπτυξη μπορεί και πρέπει να καταστεί νέα κινητήρια δύναμη της διαδικασίας της Λισαβόνας, όπως ανέφερε ο ίδιος ο Επίτροπος Verheugen και όπως άλλωστε υπογραμμίσατε και εσείς, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου.

Συμφωνώ με τις επισημάνσεις του Επιτρόπου Verheugen, από τις οποίες, όμως, απουσίαζε μια λέξη, ο «συντονισμός»: ο συντονισμός των οικονομικών επενδύσεων σε αυτούς τους τομείς, προκειμένου να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στο τεράστιο επενδυτικό εγχείρημα που αναλαμβάνουμε. Χίλια εκατομμύρια ευρώ είναι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η συνολική επένδυση που απαιτείται τα επόμενα έτη, και η επένδυση αυτή πρέπει να συντονιστεί προκειμένου να προσφέρει την πρόσθετη συνέργεια που μπορεί να δημιουργήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Έχετε, λοιπόν, τις καλύτερες ευχές μας σε αυτήν την προσπάθεια. Το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα θα σταθεί στο πλευρό σας.

  Chris Davies (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, οι αποφάσεις του Συμβουλίου ήταν φιλόδοξες και η ομοφωνία που επιτεύχθηκε αξιοσημείωτη. Ο διάβολος βρίσκεται στις λεπτομέρειες, και υποπτεύομαι ότι δεν πρόκειται να δούμε την ίδια συμφωνία όταν ανακοινωθούν οι προτάσεις σχετικά με την κατανομή των βαρών, ενώ ορισμένοι από τους συγκεκριμένους στόχους εξακολουθούν να είναι αμφισβητήσιμοι, και όχι μόνο από τους οικολόγους.

Ο στόχος σχετικά με τα βιοκαύσιμα, για παράδειγμα, πρέπει να είναι εσφαλμένος δεδομένου ότι υπάρχει πλήθος αποδείξεων ότι είναι πιο πρόσφορη η χρήση βιοκαλλιεργειών για την παραγωγή ηλεκτρισμού παρά για την κίνηση των αυτοκινήτων. Δεν μπορούμε να υποκρινόμαστε ότι η ζήτηση βιοκαυσίμων στις χώρες μας δεν θα έχει συνέπειες για τα τροπικά δάση. Δεν μπορούμε καν να εμποδίσουμε την εισαγωγή παράνομης ξυλείας σε αυτήν τη χώρα, πόσο μάλλον να σταματήσουμε την επέκταση των φυτειών κοκκοφοίνικα. Θα υπάρξουν επιπτώσεις, και γι’ αυτό ελπίζω ότι όλες οι προτάσεις που περιλαμβάνονται σε αυτήν τη δέσμη μέτρων σχετικά με την ενέργεια θα περάσουν από τη διαδικασία της συναπόφασης, έτσι ώστε να δοθεί στους βουλευτές η δυνατότητα να τις τροποποιήσουν κατά κάποιον τρόπο.

Αφήνοντας κατά μέρος τις λεπτομέρειες, ο γενικός προσανατολισμός είναι θετικός και οι στόχοι αξιέπαινοι. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναλαμβάνει σε αυτό το θέμα τον ρόλο ευαγγελιστή ο οποίος προσπαθεί να ειδοποιήσει τον υπόλοιπο κόσμο για τους κινδύνους από την αλλαγή του κλίματος και να επιτύχει μια διεθνή συμφωνία για την περίοδο μετά το 2012 στην οποία θα μετέχουν τουλάχιστον η Κίνα, η Ινδία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Πρέπει δε να προσπαθήσουμε να καταρτίσουμε αυτήν τη συμφωνία το αργότερο μέχρι τη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών το 2009, και θα απαιτηθεί ουσιαστική αλλαγή της στάσης των χωρών αυτών προκειμένου να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο. Γι’ αυτό, οφείλουμε να προσπαθήσουμε να επηρεάσουμε όλους τους υπευθύνους για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, τα μέσα ενημέρωσης, το σύνολο των βουλευτών, την ηγεσία του επιχειρηματικού κόσμου, καθώς και τους κυβερνητικούς υπουργούς. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν αυτοί οι πόροι, τουλάχιστον στη Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος, ακόμη ίσως και στο σύνολο της Επιτροπής. Υπάρχουν, όμως, στην Ευρώπη, εφόσον χρησιμοποιήσουμε από κοινού τις δυνατότητες και των 27 κρατών μελών, τους διπλωμάτες και τους πολιτικούς μας, καθώς και τις επιχειρήσεις μας, σε μια ενορχηστρωμένη εκστρατεία για την αλλαγή των νοοτροπιών και τη διασφάλιση της επιτυχίας.

Έτσι πρέπει να προσεγγίζουμε αυτό το θέμα, και να προσπαθούμε να το δραματοποιούμε κατ’ αυτόν τον τρόπο προκειμένου να είμαστε περισσότερο συγκεντρωμένοι. Έχουμε στη διάθεσή μας λιγότερες από 1 000 ημέρες για να σώσουμε τον κόσμο και να διασφαλίσουμε τη σύναψη μιας τέτοιας διεθνούς συμφωνίας. Αυτός είναι ο στόχος μας και θα απαιτήσει όλους τους διαθέσιμους πόρους μας. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ως βάση την απόφαση του Συμβουλίου και να ξεκινήσουμε το έργο μας με ζήλο, πάθος και σπουδή, αν θέλουμε να επιτύχουμε.

  Mario Borghezio (UEN). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Ευρώπη όχι μόνο έχει πάψει να θέτει τα σωστά ερωτήματα, αλλά αρχίζει να δίνει συγκεκριμένες απαντήσεις και να αναλαμβάνει δεσμεύσεις για την εξοικονόμηση ενέργειας και τη χρήση εναλλακτικών πηγών και, επίσης, αναζητά τρόπους για να αντιμετωπίσει την απειλή της αλλαγής του κλίματος. Εν τω μεταξύ, ωστόσο, μια εκτεταμένη και τεχνολογικά προηγμένη περιοχή στο κέντρο της Ευρώπης, όπως η κοιλάδα του Πάδου, η σημασία της οποίας είναι καθοριστική για το κοινωνικό και οικονομικό μέλλον ενός εκ των κρατών μελών, μάταια έχει ζητήσει προ πολλού μέτρα υποδομής για την επίλυση του προβλήματος της μόλυνσης, η οποία οφείλεται στη συμφόρηση των οδών επικοινωνίας που έχει υπερβεί πλέον τα κρίσιμα όρια.

Στις κρίσιμες πρωινές και βραδινές ώρες, οι φωτογραφίες από τον δορυφόρο απεικονίζουν την Παδανία ως μια τεράστια ουρά αυτοκινήτων και φορτηγών που παράγουν αμέτρητους τόνους ρυπογόνων αερίων με παράλογη κατανάλωση καυσίμου. Ενώ αυτά συμβαίνουν εδώ και δεκαετίες και απαιτούνται άμεσα μέτρα, η Ρώμη των κλεπτών –και δεν εννοώ ασφαλώς τους υπέροχους και τίμιους κατοίκους της, αλλά τους ανθρώπους της κεντρικής εξουσίας του απαρχαιωμένου κράτους– συζητά όπως στο Βυζάντιο για τη μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος και αφήνει αυτήν την κατάσταση να επιδεινώνεται.

Μια δεύτερη πτυχή της κρίσης του κλίματος αφορά το νερό. Από τη δίψα δεν κινδυνεύει μόνον ο Νότος της Ιταλίας, αλλά και η κοιλάδα του Πάδου. Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή της Ευρώπης στην κατάσταση του τομέα των υδάτινων πόρων της κοιλάδας του Πάδου λόγω των σοβαρότατων συνεπειών που θα μπορούσε να έχει για την ευρωπαϊκή παραγωγή σιτηρών, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ευρύτερη αυτή περιοχή που είναι τόσο σημαντική για το παραγωγικό μέλλον της χώρας μας.

  Ian Hudghton (Verts/ALE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το συμπέρασμα της διάσκεψης κορυφής ήταν ότι η ανανεωμένη στρατηγική της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση «αρχίζει να αποδίδει αποτελέσματα». Ήταν επιτέλους καιρός, δεδομένου ότι οι πανηγυρισμοί που συνόδευαν την έναρξη αυτής της στρατηγικής δεν έχουν πραγματικά συνοδευτεί από ιδιαιτέρως εντυπωσιακά αποτελέσματα μέχρι στιγμής. Οι περισσότερες επιχειρήσεις, ιδίως οι μικρότερες επιχειρήσεις, οι οποίες απασχολούν τους περισσότερους εργαζόμενους, πολύ ορθώς διαμαρτύρονται ότι η υπερβολική γραφειοκρατία εμποδίζει τη λειτουργία και την ανάπτυξή τους. Χαιρετίζω, συνεπώς, τη δέσμευση της διάσκεψης κορυφής να μειωθεί κατά 25% η γραφειοκρατία που επιβάλλεται από την ΕΕ έως το 2012, και εύχομαι ότι ο στόχος αυτός θα υλοποιηθεί. Είναι κρίμα, όμως, που τα κράτη μέλη δεν δεσμεύτηκαν για την πραγματοποίηση παρόμοιων μειώσεων της γραφειοκρατίας μέσω της εθνικής νομοθεσίας.

Η προσοχή μας εστιάστηκε κατά κύριο λόγο στις δεσμεύσεις της διάσκεψης κορυφής για την ενεργειακή αποδοτικότητα και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, καθώς καθορίστηκαν αξιόλογοι στόχοι ως προς την εξοικονόμηση ενέργειας. Εντούτοις, ευελπιστώ ότι κάθε νέο νομοθέτημα θα αντιμετωπίζει με ευαισθησία τις τοπικές ιδιαιτερότητες. Για παράδειγμα, στον τομέα των μεταφορών, πρέπει να λαμβάνεται δεόντως υπόψη το γεγονός ότι, στην περιοχή από την οποία προέρχομαι και στο μεγαλύτερο μέρος της Σκωτίας, δεν υπάρχει ρεαλιστική εναλλακτική λύση η οποία να μπορούσε να αντικαταστήσει την οδική μεταφορά των προϊόντων.

  Vladimír Remek (GUE/NGL). – (CS) Κυρίες και κύριοι, η επίλυση του προβλήματος της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη όχι μόνο με τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά και με τη στάση που θα τηρήσουμε έναντι των συμβατικών πηγών ενέργειας. Εγώ, πάντως, είμαι ικανοποιημένος για την πρόοδο που σημειώθηκε στη διάσκεψη κορυφής όσον αφορά τη στάση της ΕΕ στο θέμα της πυρηνικής ενέργειας. Μέχρι στιγμής, η στάση μας έναντι της πυρηνικής ενέργειας κατά τη διάρκεια της γερμανικής Προεδρίας υπήρξε ασαφής· η γερμανική Προεδρία προσπαθεί να αποφύγει τη συζήτηση του θέματος καθόσον φοβάται μια πιθανή αποτυχία, παρότι γνωρίζει ότι αργά ή γρήγορα θα υποχρεωθεί να υποκύψει στις οικονομικές αναγκαιότητες και να αναλάβει δράση. Όσο περισσότερο, όμως, περιμένουμε, τόσο περισσότερο επιδεινώνεται η κατάσταση.

Η μεταστροφή γίνεται αντιληπτή από το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες στη διάσκεψη κορυφής αναγνώρισαν εν τέλει ότι, για την επίτευξη της ενεργειακής ασφάλειας και της μείωσης των εκπομπών, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιήσουν την πυρηνική ενέργεια. Είμαι, ωστόσο, πεπεισμένος ότι το ενεργειακό μίγμα δεν πρέπει να είναι απλώς ισορροπημένο, αλλά επίσης δημοκρατικά ανοικτό σε όλες τις διαθέσιμες πηγές ενέργειας, ενώ πρέπει συγχρόνως να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να εγγυηθούμε τα υψηλότερα δυνατά επίπεδα ασφαλείας.

  Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κύριε Πρόεδρε, βεβαίως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν ασχολήθηκε μόνο με το κλίμα. Αυτά ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση. Εμείς οι Ευρωπαίοι θα υποστούμε και την αγωνία και το χρήμα. Δηλαδή με αυτά τα μέτρα τα οποία παίρνουμε εμείς, εάν δεν τιθασεύσουμε την Αμερική, την Κίνα και την Ινδία, είναι σαν να φτιάξουμε το δικό μας αυτοκίνητο, να πληρώσουμε πάρα πολλά χρήματα και δίπλα ο γείτονας να κυκλοφορεί με χαλασμένη την εξάτμιση. Τι κάναμε; Μια τρύπα στο νερό! Άρα χρειάζεται ένα καινούργιο Κιότο που θα υπογράψουν αυτές οι τρεις χώρες, οι οποίες έχουν μαζί το μισό πληθυσμό και το 65% της ενέργειας. Είναι ένα θέμα που πρέπει να το μετρήσουμε και έτσι.

Από την άλλη πλευρά, μιλάμε για εξελίξεις σε οικονομικό, εργασιακό και κοινωνικό τομέα. Δεν κατάλαβα! Για ποια κοινωνική τάξη μιλάμε; Γι’ αυτούς που μετά τη Λισσαβόνα άλλαξαν τη BWM με μια Μερσεντές; Είναι 100 εκατομμύρια Ευρωπαίοι που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Γι’ αυτούς τι κάναμε; Τι θα κάνουμε; Είναι οι ανενεργοί πολίτες. Είναι αυτοί οι οποίοι θα μαυρίσουν το κάθε δημοψήφισμα, αν χρειαστεί αύριο, για το Σύνταγμα. Ας κοιτάξουμε λοιπόν και τους φτωχούς και μη μένουμε μόνο σε ευχολόγια και λόγια που δεν πείθουν τελικά κανένα.

  Antonio Tajani (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κρίνεται θετικά, γιατί επικεντρώθηκε στην ουσία των προβλημάτων που απασχολούν τους πολίτες μας. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, οι λαοί μας έχουν ολοένα και μεγαλύτερη ανάγκη από μια Ευρώπη που θα ανταποκρίνεται στα αιτήματα που δεν είναι πλέον σε θέση να ικανοποιήσουν τα κράτη μέλη.

Πράγματι, μόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να αντιμετωπίσει τα μεγάλα ζητήματα της αλλαγής του κλίματος, της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος, της μετανάστευσης, της ενεργειακής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της επαναφοράς της πυρηνικής ενέργειας, της ανεργίας και της συνεργασίας με τις νέες μεγάλες οικονομικές και εμπορικές δυνάμεις της Ανατολικής Ασίας, χωρίς να λησμονούμε την ειρήνη στην περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Να γιατί έχουμε ανάγκη από μια νέα Συνταγματική Συνθήκη που θα ορίζει αρμοδιότητες και δυνατότητες δράσης.

Συμφωνώ, συνεπώς, κύριε Πρόεδρε, με την πρόταση για την εκπόνηση ενός κειμένου που θα διατηρεί την ουσία και θα αποδέχεται τις αξίες του κειμένου που υπεγράφη στη Ρώμη και απορρίφθηκε στη συνέχεια από τη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες. Ένα κείμενο που θα αναφέρεται στις ιουδαϊκές και χριστιανικές ρίζες στις οποίες στηρίζεται η δράση της Ένωσης, η οποία επικεντρώνεται στον κεντρικό ρόλο των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη.

Κύριε Steinmeier, θα ήθελα να διατυπώσω μια συγκεκριμένη πρόταση προς τη γερμανική Προεδρία, πιστεύοντας ότι θα γίνει αποδεκτή. Προτείνω τα κράτη μέλη να ξεκινήσουν τους προσεχείς μήνες, από κοινού με το Κοινοβούλιο και την Επιτροπή, μια μεγάλη εκστρατεία στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, προκειμένου να γνωρίσουν οι πολίτες τι είναι στην πραγματικότητα η Ευρωπαϊκή Ένωση και να κατανοήσουν ότι η Ένωση δεν είναι η δαπανηρή και καταπιεστική γραφειοκρατία των Βρυξελλών, αλλά, όπως αποδείχθηκε από τη διάσκεψη κορυφής της 8ης και 9ης Μαρτίου, ένας θεσμός που αντιπροσωπεύει τη βεβαιότητα ενός καλύτερου μέλλοντος για πεντακόσια εκατομμύρια ανθρώπους.

  Harlem Désir (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κύριε Επίτροπε, στις συζητήσεις του και στα συμπεράσματά του για τη στρατηγική της Λισσαβόνας, το Συμβούλιο έχει επίσης αναπροσανατολίσει την προσέγγισή του και στα κοινωνικά θέματα.

Χαιρετίζω το γεγονός, και, σύμφωνος με αυτά τα οποία αμφότεροι είπατε, πιστεύω ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων συνειδητοποιούν το γεγονός ότι δεν θα καταφέρουμε να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών αν δεν αποδείξουμε ότι η Ευρώπη καταβάλλει προσπάθειες για να προστατέψει το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. Τα συμπεράσματα, κατά συνέπεια, κάνουν μνεία της ανάγκης όχι μόνον να δημιουργηθούν περισσότερες θέσεις εργασίας και να διατηρηθεί η ανάπτυξη, αλλά επίσης και να διαφυλαχθεί η ποιότητα των θέσεων εργασίας, των συνθηκών εργασίας, η συμμετοχή των εργαζομένων και ο συνδυασμός επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής. Ωστόσο, όμως, αυτό απαιτεί τη διατύπωση δύο παρατηρήσεων.

Η πρώτη είναι ότι, αν θέλουμε αυτή η νέα κοινωνική προσέγγιση να ληφθεί στα σοβαρά, τότε θα πρέπει να συνοδεύεται από σχέδιο δράσης, με την επανέναρξη της ευρωπαϊκής κοινωνικής ατζέντας, και ίσως ακόμη και από τη σύγκληση ενός Συμβουλίου που θα είναι αφιερωμένο όπως το τελευταίο ήταν αφιερωμένο σε συναφείς στόχους για την ενέργεια και την ανανεώσιμη ενέργεια για την υλοποίηση αυτών των κοινωνικών στόχων. Θα πρέπει να τεθούν ποσοτικοποιημένοι στόχοι, για παράδειγμα στους τομείς που στοχεύει η στρατηγική της Λισσαβόνας: απασχόληση των νέων, απασχόληση για τους άνω των 50 ετών και πρόσβαση στη διά βίου μάθηση. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίσουν τους πόρους προκειμένου να φέρουν αποτελέσματα, για παράδειγμα με την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και εξασφαλίζοντας ότι θα επιβάλλονται κυρώσεις σε όσους δεν ακολουθήσουν τη διαδικασία μέχρι τέλους. Επιπλέον, θα πρέπει να θέσουμε σε ισχύ αριθμό κειμένων τα οποία διατηρεί δεσμευμένα το ίδιο το Συμβούλιο που είναι αρμόδιο για την ενίσχυση της κοινωνικής διάστασης της Ένωσης: την οδηγία για τον χρόνο εργασίας, την αναθεώρηση της οδηγίας για τα ευρωπαϊκά συμβούλια εργαζομένων και την οδηγία για την προσωρινή απασχόληση.

Η δεύτερη παρατήρησή μου είναι ότι πρέπει να υπάρχει συνοχή ανάμεσα σε αυτήν τη νέα επικέντρωση στην κοινωνική διάσταση της Ένωσης και σε όλες τις πολιτικές που διεξάγονται σε άλλους τομείς. Η προστασία του κοινωνικού μοντέλου συνάδει πλήρως με την επιθυμία μας να ελευθερώσουμε εντελώς τον τομέα των ταχυδρομείων, μαζί με τους τομείς της ηλεκτρικής ενέργειας και του αερίου; Μπορούν αυτοί οι τομείς δημοσίων υπηρεσιών να αντιμετωπιστούν αποκλειστικά από την προοπτική της εσωτερικής αγοράς; Η ελευθέρωση μας δίδει τις εγγυήσεις όσον αφορά τις δημόσιες υπηρεσίες, την εξυπηρέτηση όλων των εδαφών και τον έλεγχο των τιμολογίων; Πιστεύω ότι, και για αυτό το θέμα, πρέπει να προτείνουμε μια νέα ισορροπία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, όπως γνωρίζετε, η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ζητήσει να εξεταστεί ένα σχέδιο οδηγίας πλαισίου για τις υπηρεσίες κοινής ωφελείας.

  Bronisław Geremek (ALDE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κύριε Επίτροπε, επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι η πρόσφατη συνεδρίαση υπό τη γερμανική Προεδρία δεν είναι απλώς ένα παράδειγμα αποτελεσματικής δράσης, αλλά ένα παράδειγμα του πώς μπορούμε να συνδυάσουμε τη δεοντολογία, ή την προσκόλληση σε αρχές, με μια ρεαλιστική πολιτική.

Ευρώπη σημαίνει ελευθερία, αλληλεγγύη και καινοτομία, στόχοι οι οποίοι πρέπει να επιδιώκονται, μεταξύ άλλων, και στο πλαίσιο της ενεργειακής μας πολιτικής. Η αλληλεγγύη όσον αφορά την ενέργεια μπορεί και οφείλει να εξυπηρετεί την ελευθερία. Πώς μπορεί να συνδυαστεί η καινοτομία με την αλληλεγγύη στην ενεργειακή πολιτική; Επισημαίνω απλώς ότι οι χώρες οι οποίες επανεντάχθηκαν προσφάτως στην Ευρώπη μετά από μια μακρά περίοδο απομόνωσης είναι φτωχές χώρες οι οποίες δεν έχουν τη δυνατότητα εφαρμογής του προγράμματος 3 x 20. Ως εκ τούτου, η εφαρμογή του εν λόγω προγράμματος ενδέχεται σύντομα να οξύνει τις εσωτερικές ανισότητες.

Καλώ τον Επίτροπο Verheugen να μην λησμονεί ότι η κοινοτική πολιτική οφείλει να εξυπηρετεί κοινοτικούς στόχους.

  Zbigniew Zaleski (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η διάσκεψη κορυφής αποτελεί ένα ακόμη βήμα προόδου στην οικοδόμηση της Ευρώπης. Προκειμένου, όμως, να αποφύγουμε την υπερτίμηση των δυνατοτήτων μας, καλό είναι να προσεγγίσουμε κριτικά τις συνθήκες που επικρατούν σε επιλεγμένους τομείς. Το 3% του ΑΕγχΠ για την επιστήμη που προβλέπεται στη στρατηγική της Λισαβόνας, παρότι συνιστά βελτίωση, δεν αρκεί για να φτάσουμε στο επίπεδο των ΗΠΑ. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας μέχρις ότου μπορέσουμε να εκμεταλλευτούμε πλήρως το σύνολο των δυνατοτήτων της Ευρώπης στον τομέα της γνώσης.

Όσον αφορά την ενεργειακή πολιτική, ο στόχος της κάλυψης του 20% των αναγκών μας μέσω της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς και η καταφυγή στον εξορυκτικό τομέα, περιλαμβανομένου του άνθρακα, δεν πρέπει να μας εμποδίζουν να αντιλαμβανόμαστε τα ενεργειακά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε επί του παρόντος. Στο παράρτημα γίνεται λόγος για μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική στο πλαίσιο της οποίας θα συντονίζονται οι ενέργειες των κρατών μελών. Τα τελευταία, όμως, δεν πρέπει να ενεργούν κατά τρόπο που πλήττει την ευρωπαϊκή συνοχή, όπως συνέβη προσφάτως.

Η τρέχουσα κατάσταση όσον αφορά την προμήθεια φυσικού αερίου από τη Ρωσία –οι κρίσεις του φυσικού αερίου στη Λευκορωσία και την Ουκρανία– αποτελεί μια ακόμη δοκιμασία της ενεργειακής μας πολιτικής και της ασφάλειάς μας γενικότερα· πρέπει, λοιπόν, να την αντιμετωπίζουμε ως ουσιαστικό δίδαγμα, και όχι μόνο ως ανωμαλία η οποία θα διευθετηθεί. Η πρόκληση της Ρωσίας δεν είναι εύκολη, όμως η Ευρώπη μπορεί να αποφύγει να μετατραπεί σε θύμα, αρκεί να μιλά με ενιαία φωνή, πράγμα που συμβαίνει σπανίως. Ευελπιστούμε ότι, μετά την πρόσφατη διάσκεψη κορυφής, η κατάσταση αυτή θα αλλάξει.

Οι πρόσφατες ενέργειες της Επιτροπής για την προστασία του περιβάλλοντος στην κοιλάδα του ποταμού Rospuda, ενώ δεν πραγματοποιήθηκε αντίστοιχη ψηφοφορία για την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα, δείχνει τον βαθμό στον οποίο οι ενέργειες αυτές είναι επιλεκτικές και ασυνεπείς, ενώ πλήττουν τη συνοχή. Χύνονται ποταμοί δακρύων όταν ξεραίνεται ένα τριαντάφυλλο ή όταν καίγονται τα δάση μας, ενώ στρατηγικής σημασίας γεγονότα αποσιωπούνται, καθώς εστιάζουμε την προσοχή μας σε μικρολογίες.

Τέλος, θέλω να αναφέρω τη μεγαλύτερη αδυναμία της Ευρώπης, ήτοι τη συνεχιζόμενη έλλειψη αλληλεγγύης σε κυβερνητικό και εθνικό επίπεδο. Δεν είναι θέμα τόσο τυπικών διατάξεων, όσο αναγνώρισης του κοινού μας πεπρωμένου το οποίο στηρίζεται στην κοινή μας παράδοση, ιδίως τη χριστιανική, καθώς και σε κοινούς στόχους, οι οποίοι πρέπει να επανακαθορίζονται διαρκώς. Επί του παρόντος, το θέμα της ενέργειας αποτελεί δοκιμασία της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, και αυτή η αλληλεγγύη θα δώσει ώθηση στη μελλοντική ανάπτυξη της Ευρώπης.

  Gianni Pittella (PSE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μετά το τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος ότι αυτή είναι η Ευρώπη που θέλουμε: η Ευρώπη των επιλογών και της διορατικότητας, η οποία φροντίζει για τα συμφέροντά της και ενισχύει τον ρόλο της στον κόσμο. Μολονότι μη αναμενόμενο, το άλμα αυτό ήταν αναγκαίο και σωτήριο. Δεν είναι η πρώτη φορά που βρισκόμαστε ένα βήμα πριν την καταστροφή και κατορθώνουμε να την αποφύγουμε βασιζόμενοι στις καλύτερες αρετές μας: το έχουμε ήδη πράξει με την τελωνειακή ένωση, την ενιαία αγορά και το ευρώ. Σήμερα το πράττουμε εκ νέου με την ενέργεια και την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί για να μην διαπράξουμε ένα ασυγχώρητο σφάλμα.

Η Επιτροπή πρέπει να αναλάβει τον ρόλο της μετατρέποντας τις αποφάσεις του Συμβουλίου σε νομοθετικές προτάσεις, τις οποίες θα μπορέσει να επεξεργασθεί εις βάθος το Κοινοβούλιο. Το Συμβούλιο θα πρέπει να αξιολογήσει τα εθνικά σχέδια κατά πλειοψηφία. Η προσπάθεια θα πρέπει να συνεχιστεί κυρίως στην πορεία για την πολιτική Ευρώπη. Όπως είπε σε αυτήν την Αίθουσα κατά την προηγούμενη περίοδο συνόδου ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας, Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο, το Σύνταγμα δεν είναι ιδιοτροπία, καπρίτσιο ή κάτι περιττό. Χωρίς νέους κανόνες, χωρίς νομική υπόσταση, χωρίς μια πολιτική και κοινωνική υποστήριξη και χωρίς τον Χάρτη των Δικαιωμάτων, η Ευρώπη κινδυνεύει να παρακμάσει εκ νέου.

Να γιατί αναμένουμε εναγωνίως το μανιφέστο της 25ης Μαρτίου. Εχθές η κ. Μέρκελ είπε ότι η δήλωση δεν θα αναφέρεται στον Θεό, και αυτό είναι ορθό, γιατί όποιος είναι πραγματικά καθολικός και χριστιανός έχει τον Θεό στην καρδιά του. Ωστόσο, η δήλωση δεν μπορεί να μην αναφέρεται στο Σύνταγμα. Μετά τις επιτυχίες της προηγούμενης εβδομάδας θα ήταν απογοητευτικό να εκπονήσουμε μια γενικόλογη δήλωση, η οποία δεν θα αναφέρεται στις επιτυχίες της Ευρώπης και στις μεγάλες κατακτήσεις των τελευταίων πενήντα ετών και, προπαντός, δεν θα θέτει αυτόν τον μεγάλο στόχο του Ευρωπαϊκού Συντάγματος.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, θα χρησιμοποιήσω τον χρόνο που έχω στη διάθεσή μου για να σχολιάσω τη δήλωση του Βερολίνου. Καταρχάς, η συμπλήρωση 50 χρόνων από τη σύναψη της εταιρικής σχέσης μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών είναι κάτι που αξίζει να εορτάζουμε. Η εν λόγω εταιρική σχέση έχει αποφέρει αποτελέσματα, παρότι υπάρχουν βεβαίως και τομείς για τους οποίους επικρατεί δυσαρέσκεια.

Η Γερμανία έχει καταρτίσει μια ειδική δήλωση για να τιμήσει αυτό το γεγονός. Δυστυχώς, η δήλωση αυτή συντάχθηκε κεκλεισμένων των θυρών. Όταν οι πρόεδροι των Ομάδων μας μίλησαν σήμερα το πρωί, παραδέχτηκαν ότι δεν είχαν δει το κείμενο. Αυτό είναι πολύ αποκαλυπτικό για την τρέχουσα κατάσταση της ΕΕ, για τη διαφάνεια και τη διοργανική συνεργασία στην ΕΕ.

Η δήλωση πρέπει να έχει έναν και μόνο στόχο: πρέπει να περιγράφει με απλό και σύντομο τρόπο γιατί έχουμε ανάγκη την ευρωπαϊκή συνεργασία αυτήν τη χιλιετία. Με άλλα λόγια, πρέπει να καθορίζει με σαφήνεια ποιοι είναι οι κοινοί ευρωπαϊκοί μας στόχοι.

  Markus Ferber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κύριε Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα αρχικά να εκφράσω την έκπληξή μου για την ένταση και το υψηλό επίπεδο ορισμένων συζητήσεων που γίνονται εδώ σχετικά με το πώς μπορεί να επιτευχθεί πραγματικά η μείωση του CO2. Στην πατρίδα μου σχηματίζω την εντύπωση ότι μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει την κλιματική καταστροφή οδηγώντας λίγο πιο αργά, αλλάζοντας λαμπτήρες και φυτεύοντας τρία δέντρα κάθε φορά που κάνει διακοπές στην Αφρική. Όποιος δημιουργεί τέτοιες εντυπώσεις λέει ψέματα στους πολίτες.

Είναι οπωσδήποτε αναγκαίο να εξετάσουμε πολύ προσεκτικά πώς προκύπτουν οι περισσότερες εκπομπές CO2: από την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να εξετάσουμε πώς μπορεί να γίνει η ανάλογη εξοικονόμηση εκεί όπου παρατηρείται η μεγαλύτερη εκπομπή CO2. Είναι ενδιαφέρον να βλέπει κανείς τον πρόεδρο του γερμανικού σοσιαλιστικού κόμματος SPD να παριστάνει τον ειδικό στις φυσικές επιστήμες ταξιδεύοντας ανά τη χώρα και υπολογίζοντας την εκπομπή CO2 που προκαλείται από την πυρηνική ενέργεια. Καλά θα έκανε να το αφήσει αυτό για την καγκελάριο που είναι φυσικός. Τότε θα ήμασταν στον σωστό δρόμο.

Το πρώτο που θα πρέπει να εξετάσουμε είναι πώς μπορούμε να θεσπίσουμε στόχους για την παραγωγή ενέργειας στην κυκλοφορία των αυτοκινήτων. Πόσα γραμμάρια CO2 επιτρέπεται να εκπέμπονται ανά κιλοβατώρα; Τότε θα είμαστε στον σωστό δρόμο και, στη συνέχεια, θα μπορούμε να εξετάσουμε περαιτέρω μέτρα. Λέω κατηγορηματικά ότι οφείλουμε να εξετάσουμε τον ρόλο που θα πρέπει να διαδραματίσει τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες η πυρηνική ενέργεια. Είναι σημαντικό να συζητήσουμε αντικειμενικά ως Ευρωπαίοι για την πυρηνική ενέργεια, πέρα από κάθε ιδεολογία και με συναίσθηση της ευθύνης που πρέπει να αναλάβουμε, και να συμβάλουμε έτσι στο να καταστεί δυνατή η αντικειμενική διεξαγωγή αυτής της συζήτησης στα κράτη μέλη.

  Adrian Severin (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η ενεργειακή ασφάλεια και η αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος είναι οι δύο σημαντικότερες προκλήσεις του καιρού μας. Αντιμετωπίζοντας αυτά τα θέματα κατά τρόπο τολμηρό και εμπεριστατωμένο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναγνώρισε ότι οι παγκόσμιες προκλήσεις απαιτούν παγκόσμιες λύσεις, ότι οι διασυνοριακοί κίνδυνοι απαιτούν διασυνοριακή δράση. Τα θέματα αυτά απασχολούν τους απλούς πολίτες και, ασχολούμενο μαζί τους, το Συμβούλιο στέλνει το μήνυμα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών, κερδίζοντας έτσι την εμπιστοσύνη τους προς τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Αυτή, όμως, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Μια κοινή ενεργειακή αγορά προϋποθέτει την κοινοτικοποίηση της ενεργειακής πολιτικής, η οποία πρέπει να περιλαμβάνει ή να σχετίζεται με κοινές προσπάθειες στον τομέα της τεχνολογικής ανάπτυξης, καθώς και με συντονισμένες πολιτικές επενδύσεων, απασχόλησης και ανάπτυξης.

Η πολιτική βούληση που εκφράστηκε αυτήν την άνοιξη δεν πρόκειται να οδηγήσει ούτε σε βιωσιμότητα ούτε σε αποτελεσματικότητα χωρίς μια ευρωπαϊκή νομική βάση. Μια κοινή πολιτική προϋποθέτει επίσης έναν ειδικό προϋπολογισμό, ενώ πρέπει να εξασφαλιστούν τα μέσα χρηματοδότησης αυτού του προϋπολογισμού, ενδεχομένως μέσω της φορολόγησης ορισμένων συναλλαγών στον τομέα της ενέργειας και της εξασφάλισης των ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διαμόρφωση των στρατηγικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διεύρυνση, την πολιτική γειτονίας και την ανάπτυξη πρέπει να ακολουθούν το μέτρο και τον τρόπο με τον οποίο οι ξένοι εταίροι μας –είτε είναι γειτονικές χώρες είτε όχι– συνεργάζονται για την προαγωγή των ευρωπαϊκών στρατηγικών για την ενέργεια και το περιβάλλον. Από την άλλη πλευρά, οι διμερείς συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τρίτων χωρών στον τομέα της ενέργειας πρέπει να διατυπώνονται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να λειτουργούν προς όφελος της ενίσχυσης της κοινής ενεργειακής στρατηγικής μας.

Αυτήν την άνοιξη, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο απέδειξε ότι υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ. Η διάσκεψη κορυφής του Βερολίνου πρέπει τώρα να αποδείξει ότι υπάρχει τούνελ το οποίο να οδηγεί σε αυτό το φως.

  Elizabeth Lynne (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, Χαίρομαι διότι το Συμβούλιο συμφώνησε ως προς το ότι ο διοικητικός φόρτος τον οποίο προκαλεί η νομοθεσία στην ΕΕ πρέπει να μειωθεί κατά 25% έως το 2012, όπως ανέφερε και προηγούμενος συνάδελφος.

Χαιρετίζω επίσης το γεγονός ότι το Συμβούλιο ζήτησε τη συνδρομή ομάδας ανεξαρτήτων εμπειρογνωμόνων σχετικά με τους τρόπους βελτίωσης του ρυθμιστικού πλαισίου. Αυτό το θέμα έχει τεράστια σημασία. Εντούτοις, θα προχωρούσα ακόμη περισσότερο και θα ζητούσα ανεξάρτητες αξιολογήσεις αντικτύπου ως αναγκαία προϋπόθεση για κάθε νομοθέτημα.

Στον τομέα της απασχόλησης, πρέπει να θεσπίζεται νομοθεσία σε επίπεδο ΕΕ μόνο όταν αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί αποτελεσματικά σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο. Ο μέσος ιδιοκτήτης μικρής επιχείρησης δαπανά ήδη περίπου 28 ώρες μηνιαίως για τη συμπλήρωση εγγράφων τα οποία του επιβάλλει η νομοθεσία. Νομοθεσία για θέματα υγείας και ασφάλειας πρέπει να προτείνεται μόνο εφόσον υπάρχουν ιατρικές και επιστημονικές αποδείξεις οι οποίες καταδεικνύουν την αναγκαιότητά της, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της τροποποίησης της οδηγίας 2000/54/ΕΚ για τους βιολογικούς παράγοντες, με σκοπό την προστασία των εργαζομένων στον τομέα της υγείας από τραυματισμούς με βελόνες.

  Othmar Karas (PPE-DE). – (DE) Αξιότιμοι Πρόεδροι, κυρίες και κύριοι, έγινε το πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση μιας κοινής πολιτικής για την ενέργεια και την προστασία του κλίματος, δεν θερμάνθηκε η ατμόσφαιρα, και αυτό το επικροτούμε. Μπορεί να βελτιώθηκε το κλίμα για τη λήψη πολιτικών αποφάσεων, ωστόσο απέχουμε ακόμα από τον στόχο. Τα περισσότερα εμπόδια βρίσκονται ακόμα μπροστά μας. Το πρώτο είναι η πλήρης ενσωμάτωση των στόχων που αποφασίστηκαν στα προγράμματα για την ανάπτυξη, την απασχόληση και τον ανταγωνισμό και η ενδεχόμενη τροποποίησή τους. Η πολιτική για το κλίμα και η ενεργειακή πολιτική πρέπει να ενισχύουν την πολιτική της Λισαβόνας και όχι να αποσπούν την προσοχή από αυτήν.

Δεύτερον, δεν έχει γίνει ακόμα η παρουσίαση των συγκεκριμένων ευρωπαϊκών προγραμμάτων, έργων και μέτρων, καθώς και η επεξεργασία των αναγκαίων σχεδίων δράσεων, που πρέπει να υπάρχει δυνατότητα να ελεγχθούν. Για να επιτευχθούν οι κοινοί στόχοι, πρέπει όλοι να γνωρίζουν ποιος θα κάνει τι, μέχρι πότε και πώς. Αυτό είναι το ζητούμενο, διότι οι διασκέψεις κορυφής ξυπνούν βέβαια ελπίδες, αλλά μόνο τα απτά αποτελέσματα γεννούν εμπιστοσύνη. Ως εκ τούτου, ζητώ να υποβάλλεται ετησίως έκθεση των κρατών μελών στα εθνικά κοινοβούλια και της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τα αποτελέσματα της εφαρμογής.

Τρίτον, πότε θα λάβουμε από την Επιτροπή και τις εθνικές κυβερνήσεις το ανάλογο ερευνητικό πρόγραμμα, τις αναγκαίες πρωτοβουλίες ενίσχυσης και το χρονοδιάγραμμα για την εξοικονόμηση ενέργειας; Πρέπει να αποδείξουμε την αξία μας σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο – αυτό δεν το έχουμε κάνει ακόμα. Όπως είπε κάποτε η Αγία Αικατερίνη της Σιένας, αυτό που ανταμείβεται δεν είναι η εκκίνηση, αλλά μόνο η αντοχή.

  Riitta Myller (PSE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πραγματοποίησε αυτό το σημαντικό βήμα για την προστασία της ζωής στον πλανήτη και επιβεβαίωσε τον διεθνή ηγετικό της ρόλο στην προσπάθεια καταπολέμησης της αλλαγής του κλίματος.

Τώρα που συμφωνούμε επί του σκοπού και έχουμε δεσμευτεί, πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά τους τρόπους υλοποίησης των στόχων μας. Ήταν επιβεβλημένη η δέσμευση να στραφούμε στη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας προκειμένου να καλύψουμε τις μελλοντικές ενεργειακές μας ανάγκες. Ωστόσο, πολλές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της ανάπτυξης, την ίδια στιγμή που πολλές πρακτικές εξοικονόμησης ενέργειας μπορούν ήδη να εφαρμοστούν. Τα κράτη μέλη καλούνται τώρα να αναλάβουν δράση: τώρα πρέπει να επενδύσουμε σημαντικούς πόρους στην ενεργειακή αποδοτικότητα.

Τα βιοκαύσιμα και η βιοενέργεια πρέπει επίσης να αναπτυχθούν περαιτέρω, παρότι πρέπει συγχρόνως να διασφαλίσουμε ότι θα ληφθεί υπόψη και το κατά πόσον είναι φιλικός προς το περιβάλλον ολόκληρος ο κύκλος ζωής αυτών των πηγών ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως επισημάνθηκε και προηγουμένως στο Σώμα. Γι’ αυτό, χρειαζόμαστε ένα σύστημα πιστοποίησης το οποίο θα λειτουργεί ως οδηγός για τις κατάλληλες μεθόδους παραγωγής.

Γενικά, ως Ευρωπαίοι, έχουμε τη δυνατότητα να καταστούμε ηγετικός παράγοντας στην ενεργειακή τεχνολογία. Όπως επεσήμανε ο Επίτροπος Verheugen, χρειαζόμαστε απαντήσεις από τη βιομηχανία στο ερώτημα τι από όλα αυτά είναι εφικτό, καθόσον πολλά πράγματα είναι εφικτά.

  Françoise Grossetête (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, ο Επίτροπος Περιβάλλοντος, κ. Δήμας, έκανε λόγο στο τέλος αυτής της διάσκεψης κορυφής για επαναστατικές αποφάσεις. Θα ήθελα να συμμεριστώ τον ενθουσιασμό του, όμως, μέσα σε όλον αυτόν τον χορό εγκωμίων, οφείλω να εκφράσω τον σκεπτικισμό μου.

Είναι ακριβές, η πολιτική για την αλλαγή του κλίματος έχει τελικά ενταχθεί στην οικονομική πολιτική της ΕΕ. Αυτό είναι θετικό. Όμως, θυμάμαι τη διάσκεψη κορυφής του Μαρτίου του 2000, στην οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε θέσει τον στόχο να καταστεί η πιο ανταγωνιστική βασισμένη στη γνώση οικονομία έως το 2010. Πέντε χρόνια αργότερα, είδαμε τα φτωχά αποτελέσματα αυτής της εξαγγελίας. Δεν θα ήθελα αυτή η διάσκεψη κορυφής να αποδειχθεί μία ακόμη φάρσα και μεγάλη απογοήτευση.

Χαιρετίζω την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όμως αυτές είναι μόνον ένα μέρος της λύσης στο πρόβλημα της θέρμανσης του πλανήτη. Είναι αλήθεια, πρέπει να σκεφτούμε με όρους αποδοτικότητας της ενέργειας και μόνωσης των κτιρίων. Η αιολική ενέργεια πρέπει να αναπτυχθεί, όμως ο αντίκτυπός της είναι πολύ περιορισμένος· δεν μπορούμε να βασιζόμαστε σε αυτήν: δεν παράγεται ηλεκτρική ενέργεια όταν οι άνεμοι είναι πολύ ασθενείς ή πολύ ισχυροί. Η ηλιακή ενέργεια πρέπει να προαχθεί, όμως δεν διαθέτουμε επαρκή αριθμό επαγγελματιών που να διαθέτουν κατάρτιση σε αυτές τις νέες τεχνολογίες.

Λυπάμαι για την υπερβολική επιφυλακτικότητα του Συμβουλίου, το οποίο με δισταγμό αναγνωρίζει ότι η πυρηνική ενέργεια είναι μια αποτελεσματική λύση όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η κ. Μέρκελ θέλει την Ευρωπαϊκή Ένωση πρωτοπόρο στην καταπολέμηση της θέρμανσης του πλανήτη. Όλοι συμφωνούμε, όμως μια τέτοια ευχή αποτελεί μεγάλη υποκρισία όταν γνωρίζουμε ότι ορισμένα κράτη μέλη, τα οποία σήμερα αντιτίθενται στην πυρηνική ενέργεια, αγοράζουν ενέργεια από αυτήν την πηγή όταν η επιβίωση των οικονομιών τους εξαρτάται από αυτήν. Υποκρισία αποτελεί επίσης και το γεγονός ότι η κ. Μέρκελ, ενώ ισχυρίζεται ότι θέλει να καταπολεμήσει τις εκπομπές CO2, ταυτόχρονα ενισχύει την πολιτική της για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από θερμοηλεκτρικούς σταθμούς με καύσιμο τον άνθρακα, όταν γνωρίζουμε τις καταστροφικές συνέπειας που αυτός ο τρόπος παραγωγής ενέργειας έχει στο περιβάλλον. Υποκρισία, ακόμη μία φορά, αποτελεί το γεγονός ότι η Γερμανία, η οποία δεν θέλει πλέον πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας στο έδαφός της, πωλεί τεχνολογία σταθμών πυρηνικής ενέργειας στην Κίνα. Υποκρισία, τέλος, κύριε Επίτροπε, αποτελεί το γεγονός ότι αναμένετε από τη βιομηχανία να κάνει προσπάθειες, όταν η γερμανική Προεδρία προστατεύει τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού που καταναλώνουν πάρα πολύ ενέργεια και εκπέμπουν μεγάλες ποσότητες CO2.

Άρα, ναι, συμφωνώ με τα συμπεράσματα αυτής της διάσκεψης κορυφής, όμως τα λόγια πρέπει να γίνουν έργα, αφού τα μέτρα που θα ληφθούν σήμερα θα αρχίσουν να έχουν αποτελέσματα μετά από τριάντα χρόνια. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ανακτήσει την επιρροή της και να επιβάλει την πράσινη διπλωματία.

  Marek Siwiec (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, έχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που παρατηρήθηκε τέτοια σύγκλιση απόψεων σχετικά με μια διάσκεψη κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η διάσκεψη κορυφής επαινέθηκε τόσο από τους ηγέτες των κρατών μελών όσο και από τα μέλη του Σώματος. Παραμένει, όμως, αναπάντητο ένα αυτονόητο ερώτημα: τι έχει συμβεί σε πολιτικό επίπεδο; Πώς κατέστη δυνατή, μετά από τόσους μήνες, μια επιτυχία για την οποία όλοι μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι;

Η απάντηση είναι ότι υπήρχε έντονη επιθυμία για μια τέτοια επιτυχία, καθώς και μεγάλη ανάγκη να επιδειχθεί ενότητα. Πρέπει, ωστόσο, να επισημανθεί με σαφήνεια ότι η διάσκεψη κορυφής της 8ης Μαρτίου προηγείται ουσιαστικά μιας πολύ σημαντικής συζήτησης σχετικά με το Σύνταγμα. Στη σκιά της επιτυχίας της διάσκεψης κορυφής κρύβεται μια ημιτελής συζήτηση. Το δίλημμα που εκκρεμεί από την προηγούμενη διάσκεψη κορυφής σχετικά με το ποια πρέπει να είναι η ταυτότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρέμεινε ανεπίλυτο παρά τις όποιες επιτυχίες.

Πρέπει, λοιπόν, να αναρωτηθούμε κατά πόσον η συμφωνία η οποία επιτεύχθηκε στον τομέα της ενέργειας έχει προσφέρει ενέργεια και θάρρος σε όλους όσοι επιθυμούν τη λήψη των δύσκολων αποφάσεων σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης, ή μήπως συνέβη ουσιαστικά το αντίθετο. Ή μήπως ισχύει, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι ευρωπαίοι ηγέτες, ότι, εφόσον καταφέραμε να καταλήξουμε σε συμφωνία χρησιμοποιώντας τους παλαιούς μηχανισμούς, η αντικατάστασή τους είναι περιττή;

Προειδοποιώ όλους όσοι προετοιμάζουν τη δήλωση του Βερολίνου και σχεδιάζουν συνταγματικές λύσεις να μεριμνήσουν ώστε να μην καταλήξουμε να λέμε όλοι τα ίδια πράγματα και να επαινούμε τις επιτυχίες, ενώ στην πραγματικότητα διάφορες χώρες, ή η πλειονότητα των χωρών, θα σκέφτονται διαφορετικά. Αν αποδειχθεί ότι αυτή η διάσκεψη κορυφής ήταν η τελευταία επιτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επειδή θα έχει ακολουθηθεί μόνο από προβλήματα, δυστυχώς, όλα τα μεγάλα λόγια που ακούστηκαν σε αυτό το Σώμα θα έχουν αποδειχθεί ανούσια.

  Malcolm Harbour (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ακούστηκαν πολλοί έπαινοι για το Συμβούλιο, ιδίως ενόψει της δέσμης μέτρων για την ενέργεια, όμως θέλω να επισημάνω ένα ακόμη σημαντικό ορόσημο, το οποίο εγώ θεωρώ πολύ σημαντικό. Αφότου έγινα μέλος αυτού του Κοινοβουλίου το 1999, λάμβανα τακτικά τον λόγο μετά τη διάσκεψη κορυφής των Βρυξελλών και ζητούσα να δοθεί απόλυτη προτεραιότητα στην εσωτερική αγορά και στην ολοκλήρωσή της. Σας ευχαριστώ, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, που συμπεριλάβατε αυτό το θέμα ως πρώτο μέτρο στην πρώτη σελίδα της ανακοίνωσής σας. Επιπλέον, αισθάνομαι πραγματική ικανοποίηση διότι το Συμβούλιο επιβεβαίωσε τη σημασία της ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς στο πλαίσιο της προσαρμογής της Ευρώπης στην παγκοσμιοποίηση.

Γιατί υποστηρίζω ότι αυτό έχει τόσο τεράστια σημασία; Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, είχα το προνόμιο να είμαι εισηγητής στη συνεδρίαση των βουλευτών από τα εθνικά κοινοβούλια, στην οποία παρέστητε, με θέμα το σύνολο της στρατηγικής της Λισαβόνας. Οι εν λόγω βουλευτές μας έλεγαν ότι αυτό το μήνυμα πρέπει να γίνει γνωστό στο εκλογικό μας σώμα. Οι κυβερνήσεις και οι πρωθυπουργοί μας, ωστόσο, δεν μας βοηθούν ιδιαιτέρως να διαδώσουμε αυτό το μήνυμα σχετικά με την τεράστια σημασία της εσωτερικής αγοράς. Το ίδιο μας είπαν και σχετικά με τις τέσσερις ελευθερίες της εσωτερικής αγοράς, οι οποίες αναφέρθηκαν και στη σημερινή συζήτηση. Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, σας παρακαλώ να συζητήσετε με τους συναδέλφους σας υπουργούς και να τους πείτε: «βοηθήστε τους βουλευτές σας να μεταφέρουν αυτό το σημαντικό μήνυμα στο εκλογικό τους σώμα».

Επιτρέψτε μου να συνδέσω επίσης αυτό το θέμα με δύο σημαντικές προτάσεις που αναφέρθηκαν εδώ. Η πρώτη είναι μια πρόταση την οποία γνωρίζω πολύ καλά – η οδηγία για τις υπηρεσίες. Η δεύτερη είναι η πραγματικά σημαντική πρόταση του κ. Verheugen σχετικά με την αντιμετώπιση θεμάτων που άπτονται των αγορών προϊόντων. Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, θέλω απλώς να σας επισημάνω ότι οι πρωθυπουργοί πρέπει, φεύγοντας από τη συνεδρίαση του Συμβουλίου, να ζητήσουν τους φακέλους όλων των υποθέσεων που εκκρεμούν ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και αφορούν επιμέρους χώρες οι οποίες καταστρατηγούν τις Συνθήκες σχετικά με την εφαρμογή της ελεύθερης κυκλοφορίας των αγαθών και των υπηρεσιών. Δεν έχουν παρά να ασχοληθούν με το σύνολο αυτών των υποθέσεων. Αυτό μπορεί να γίνει από τώρα μέχρι και την επόμενη διάσκεψη κορυφής, και θα αποτελέσει αμέσως το σπουδαιότερο μέτρο βελτίωσης της εσωτερικής αγοράς, χωρίς καν να απαιτείται πρόσθετο νομοθετικό έργο. Σε αυτό το θέμα απαιτούνται έργα και όχι λόγια.

  Πρόεδρος. – Σας ευχαριστούμε πολύ, κύριε Harbour. Είναι ευχάριστο να βλέπουμε το έντονο ενδιαφέρον και το πάθος που σας διακατέχει.

  Marianne Mikko (PSE). – (ET) Την περασμένη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε μια ιστορική συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Το ευρωπαϊκό ενεργειακό σύστημα είναι απηρχαιωμένο. Πάνω από το 20% των σταθμών παραγωγής ενέργειας υπερβαίνουν την ηλικία των 30 ετών και πρέπει να αντικατασταθούν. Αυτή είναι μια ιστορική ευκαιρία να απαλλαγεί η Ευρώπη από τις απηρχαιωμένες αντιλήψεις οι οποίες καθόριζαν την ενεργειακή μας πολιτική μέχρι σήμερα.

Αντί της αντικατάστασης αυτού του απηρχαιωμένου λόγω χρήσης ενός πέμπτου με ξεπερασμένους αλλά νέους σταθμούς παραγωγής ενέργειας, είχαμε την τόλμη, υπό την Προεδρία της Γερμανίας, να εκπληρώσουμε την υποχρέωσή μας και να τους αντικαταστήσουμε με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Πολύ περισσότερο, πάντως, επικροτώ την ιδέα της αντικατάστασης της ανεξέλεγκτης κατανάλωσης με την εξοικονόμηση ενέργειας.

Η ενέργεια και η ασφάλεια είναι έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες. Κάθε κιλοβάτ για το οποίο δεν χρειάζεται να αγοράσουμε ενέργεια από αντιδημοκρατικά καθεστώτα αποτελεί συμβολή υπέρ της παγκόσμιας ασφάλειας. Δυστυχώς, όμως, η πολιτική στήριξη που εξακολουθεί να παρέχεται στον σχεδιαζόμενο αγωγό φυσικού αερίου που θα διέρχεται κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα καταδεικνύει ότι δεν λαμβάνουμε υπόψη τα διδάγματα της Ιστορίας.

Δεν πρέπει να ενθαρρύνουμε τη Ρωσία να συνεχίσει τη σταλινική πολιτική της δημιουργίας ζωνών επιρροής. Η εκτίμηση αυτή μπορεί να φαίνεται σκληρή, όμως ο φυσικός αγωγός της Βαλτικής αποτελεί ράπισμα για την Εσθονία, καθώς θυμίζει σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ του 21ου αιώνα.

Η Ευρώπη χρειάζεται άμεσα μια κοινή ενεργειακή πολιτική, καθώς και τη Συνταγματική Συνθήκη. Ο θεσμός του υπουργού Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα διασφαλίσει ότι οι «συμφωνίες κεκλεισμένων των θυρών» θα αποτελέσουν για πάντα παρελθόν σε αυτήν την Ένωση.

Για τον λόγο αυτόν, θεωρώ ότι η Γερμανία, η οποία ασκεί αυτήν την περίοδο την Προεδρία της ΕΕ και συντόνισε με επιτυχία αυτό το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, θα αναζωογονήσει αυτήν την καίριας σημασίας συνθήκη. Οι δε πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα διαπιστώσουν ότι είναι θετική, ότι αντικατοπτρίζει το πνεύμα της τρίτης χιλιετίας.

  Josef Zieleniec (PPE-DE). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, είναι θετικό για την Ευρώπη το γεγονός ότι το Συμβούλιο ενέκρινε το σχέδιο δράσης για την ενέργεια την περίοδο 2007-2009. Με την απόφαση αυτή, έκανε το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μιας κοινής ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής – παρότι δεν είναι όσο ισχυρή θα έπρεπε.

Παρά το γεγονός ότι στη διάσκεψη κορυφής αναγνωρίστηκε ότι η Ευρώπη έχει πολύ δρόμο μπροστά της όσον αφορά τη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής και ενωμένης εσωτερικής αγοράς ενέργειας, δεν υποστηρίχθηκε ο πλήρης διαχωρισμός της ιδιοκτησίας των επιχειρήσεων ενέργειας, ο οποίος έχει ζωτική σημασία για την επίτευξη αυτού του στόχου.

Η ανεξέλεγκτη ολοκλήρωση του τομέα θα οδηγήσει στη σταδιακή δημιουργία κολοσσιαίων ενεργειακών ομίλων, οι οποίοι θα ασκούν τεράστια οικονομική και πολιτική επιρροή σε όλες τις χώρες. Αυτό θα τους επιτρέψει εν τέλει να επηρεάζουν τις πολιτικές αποφάσεις τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο – όπως προσφάτως αντιληφθήκαμε. Ο ενεργειακός τομέας είναι επίσης λιγότερο ανταγωνιστικός και, ως εκ τούτου, λιγότερο αποτελεσματικός από ό,τι θα όφειλε.

Οι κίνδυνοι για την ασφάλεια είναι μια εξίσου επικίνδυνη συνέπεια αυτής της κατάστασης. Αν οι κρατικά ελεγχόμενες ρωσικές επιχειρήσεις καταφέρουν να διαβρώσουν αυτές τις τεράστιες και πανίσχυρες επιχειρήσεις θα πρόκειται για οικονομική και, κυρίως, πολιτική καταστροφή, ιδίως για τα νέα κράτη μέλη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης

Ο διαχωρισμός της ιδιοκτησίας των ευρωπαϊκών ενεργειακών επιχειρήσεων και η θέσπιση διαφανών πανευρωπαϊκών κανόνων της αγοράς για όλους, σε συνδυασμό με την υιοθέτηση κοινής στάσης από τα ευρωπαϊκά κράτη σε θέματα εξωτερικής ενεργειακής πολιτικής, θα βελτιώσει τη λειτουργία της αγοράς ενέργειας, θα ενισχύσει τη διαφάνεια της εσωτερικής πολιτικής στα κράτη μέλη της ΕΕ και θα μειώσει σημαντικά τους κινδύνους στους τομείς της εξωτερικής πολιτικής και της ασφάλειας όχι μόνο για τα επιμέρους κράτη μέλη αλλά και για την Ένωση συνολικά.

  Frank-Walter Steinmeier, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ για τη σε γενικές γραμμές θετική αξιολόγηση της εαρινής διάσκεψης κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Κύριε Lambsdorff, θα ήθελα να σας πω ότι για εμένα και για τη γερμανική κυβέρνηση ούτε η διάσκεψη κορυφής ούτε τα θετικά σχόλια είναι αφορμή για να αισθανόμαστε ικανοποιημένοι. Ωστόσο, επιμένω ότι, παρόλα αυτά, χρειάζεται –ή τουλάχιστον δεν βλάπτει– μια κάποια αισιοδοξία για τη συνέχεια, για το δεύτερο μισό της Προεδρίας μας. Ή, για να το διατυπώσω αντίστροφα: όταν η Ευρώπη δεν είναι στην καλύτερη κατάσταση ή, καλύτερα, βρίσκεται σε στασιμότητα –αφού σταμάτησε η διαδικασία ανανέωσης– όποιος αρχίζει να εργάζεται χωρίς φιλοδοξία, χωρίς βούληση, χωρίς πίστη στην ικανότητα της Ευρώπης για μεταρρύθμιση και αλλαγή, κατά τη γνώμη μου θα ήταν καλύτερο να μην ασχοληθεί καθόλου με ένα τέτοιο έργο.

Σας διαβεβαιώνω ότι με έχουν ρωτήσει πολλές φορές, ιδίως δημοσιογράφοι, και πριν αλλά και περισσότερο μετά από την έναρξη της Προεδρίας μας: πώς σκοπεύετε να επιτύχετε την ολοκλήρωση αυτού του προγράμματος; Και για την πρώτη διάσκεψη κορυφής ρώτησαν: πώς θα επιτευχθεί κοινή συμφωνία όταν οι θέσεις των κρατών μελών της ΕΕ αποκλίνουν τόσο πολύ;

Νομίζω πως δεν πρόκειται για τόσο μεγάλο μυστικό – όλοι το γνωρίζετε από την εργασία σας: χρειάζεται μεγάλη υπομονή – ειδικά με εκείνους τους εταίρους που έχουν αμφιβολίες και διστάζουν φοβούμενοι κάποια αποτελέσματα. Χρειάζεται η απαραίτητη φιλοδοξία και, κυρίως, χρειάζεται δικαιοσύνη απέναντι σε όσους αντιμετωπίζουν μεγαλύτερα προβλήματα προκειμένου να προσεγγίσουν τους κοινούς στόχους. Αυτό το καταφέραμε στην τελευταία διάσκεψη κορυφής. Τώρα, φυσικά, τα ίδια ερωτήματα τίθενται ενόψει της 25ης Μαρτίου. Πώς θα γίνει αφού η ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ερμηνεύεται με τόσο πολλούς διαφορετικούς τρόπους και υπάρχουν τόσες διαφορετικές προσδοκίες για το περιεχόμενο της δήλωσης του Βερολίνου; Σας λέω ότι θα γίνει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

Στο παρελθόν ακούσαμε υπομονετικά και πιστεύω ότι ξέρουμε περίπου τις προσδοκίες που υπάρχουν. Αυτό το λέω διότι προηγουμένως κάποιος είπε ότι το αποτέλεσμα θα είναι αναγκαστικά πολύ γενικό. Εάν επιτύχουμε τη δήλωση του Βερολίνου, η επιτυχία αυτή δεν πρέπει να οδηγήσει αναγκαστικά στην κοινοτυπία. Μπορεί το αποτέλεσμα να είναι και μία καλή δήλωση του Βερολίνου. Αν επιτύχουμε σε αυτό το βήμα, αυτό δεν αποτελεί κιόλας τη λύση, ούτε και το τέλος της Προεδρίας μας ή της φιλοδοξίας μας. Θα είναι, όμως, ένα σημαντικό δεύτερο βήμα προς τη λύση που ελπίζουμε να επιτευχθεί στη διάσκεψη κορυφής του Ιουνίου, όπου θα προσπαθήσουμε να λύσουμε τον κόμπο που τώρα μας εμποδίζει ακόμα αναφορικά με την πρόοδο της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ανανέωσης. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για αυτό κατά την προετοιμασία της διάσκεψης κορυφής του Ιουνίου.

Τέλος, θα ήθελα να πω λίγα λόγια για την ενέργεια και το κλίμα: πολλοί από εσάς επεσήμαναν δικαιολογημένα ότι, ασφαλώς, με τη διάσκεψη αυτή δεν τελείωσε το έργο μας. Δεν μπορώ παρά να το παραδεχτώ και να πω ότι οπωσδήποτε σε πολλούς τομείς χρειάζεται περαιτέρω εργασία. Ανέφερα την ενεργειακή έρευνα και την εδραίωση των ενεργειακών εξωτερικών μας σχέσεων και αυτό, κύριε Verheugen, ισχύει ασφαλώς και για τον φιλόδοξο στόχο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Τώρα έχουμε ως ευρωπαϊκό στόχο το 20%, άλλωστε πάντα λέγαμε –και προς τα έξω– ότι τώρα το ζητούμενο είναι να μετατρέψουμε αυτόν τον ευρωπαϊκό στόχο σε εθνικούς στόχους.

Πέρα από το ότι είμαι πεπεισμένος πως θα το καταφέρουμε αυτό μαζί, κύριε Verheugen, θα ήθελα να πω μόνο ότι η Επιτροπή και η Προεδρία ασφαλώς συζήτησαν αν θα έπρεπε να πάρουμε τον αντίθετο δρόμο και να επιτύχουμε πρώτα συνεννόηση για εθνικούς στόχους, από τους οποίους θα συναχθεί ύστερα ο ευρωπαϊκός στόχος.

Όμως, ήμασταν σίγουροι και οι δύο –η Επιτροπή και η Προεδρία– ότι έτσι θα συζητούσαμε προφανώς για άλλα πέντε χρόνια χωρίς να βρούμε κοινό στόχο, και γι’ αυτό συμφωνήσαμε σε αυτήν την προσέγγιση. Επισημάνθηκε ότι εμείς οι Ευρωπαίοι τελικά δεν μπορούμε να σώσουμε μόνοι μας το κλίμα του πλανήτη. Πρέπει να παρακολουθούμε πώς εξελίσσεται η πολιτική για την ενέργεια και το κλίμα σε σημαντικές χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ινδία. Διατυπώθηκε η υποψία ότι δεν ασχολούμαστε καθόλου ειδικά με αυτό. Θα ήθελα να πω ότι ισχύει το αντίθετο, και το λέω αυτό εξ ονόματος της Ευρώπης, εξ ονόματος της εθνικής γερμανικής πολιτικής και ιδίως εξ ονόματος της προεδρίας μας στην G8.

Την ερχόμενη Δευτέρα θα είμαι στην Ουάσιγκτον και θα εγκαινιάσω μετά από συμφωνία με την εκεί αμερικανίδα συνάδελφο μια κοινή μεγάλη εκδήλωση, στην οποία συμμετέχουν γερμανικές και αμερικανικές επιχειρήσεις, με τις οποίες θέλουμε να συζητήσουμε για το πώς μπορούμε να ενισχύσουμε τη διατλαντική εταιρική σχέση στον τομέα της τεχνολογίας, ιδίως της ενεργειακής οικονομίας. Ενόψει των προσπαθειών που γίνονται στις ΗΠΑ, θα ήθελα να επισημάνω ότι κάτω από το ομοσπονδιακό επίπεδο σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ γίνεται ήδη υποδειγματική εργασία στον τομέα της πολιτικής για το κλίμα και την ενέργεια.

Για την Κίνα το μόνο που θέλω να πω είναι ότι την παρακολουθούμε συστηματικά. Στο πλαίσιο της G8 θα γίνουν τόσο σε επίπεδο συνόδου όσο και σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών συναντήσεις«προσέγγισης», στις οποίες προσκλήθηκαν όχι μόνο η Κίνα και η Ινδία, αλλά και το Μεξικό, η Νότιος Αφρική και η Βραζιλία, και το θέμα της ενέργειας και του κλίματος θα διαδραματίσει κεντρικό ρόλο και στις δύο συνεδριάσεις – τόσο σε επίπεδο συνόδου όσο και σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών. Βλέπετε ότι ασχολούμαστε και με εκείνους που δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πρέπει να δείξουμε –και συμφωνώ με τον κ. Verheugen ότι αυτό το έκανε η προηγούμενη διάσκεψη κορυφής– ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι σεμινάριο ιστορίας, αλλά εργαστήρι του μέλλοντος. Δώσαμε ήδη ένα παράδειγμα για αυτό.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου! Μετά από την επιτυχημένη διάσκεψη κορυφής των Βρυξελλών χρειαζόμαστε τώρα ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα με τη μορφή της δήλωσης του Βερολίνου. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα κάνει τα πάντα για να επιτύχουμε μαζί σε αυτό.

  Günter Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να διατυπώσω μία μόνο σκέψη, ή μάλλον μια παράκληση.

Μέσα στην ένταση που επικρατεί ανάμεσα στη δυνατότητα οικονομικής απόδοσης, τις υψηλές κοινωνικές προδιαγραφές και την προστασία του περιβάλλοντος θα πρέπει να σταματήσουμε να εξετάζουμε το παρελθόν υπό το πρίσμα της αντιπαράθεσης και της πόλωσης, που χρησιμοποιεί την οικονομία εναντίον της οικολογίας και το αντίθετο. Απλά, δεν είναι αλήθεια ότι κάποιος είναι εναντίον της προστασίας του κλίματος και του περιβάλλοντος όταν λέει ότι έχουμε ευθύνη και για τις θέσεις εργασίας. Απλά δεν είναι αλήθεια ότι όταν κάποιος λέει πως πρέπει να κάνουμε περισσότερα για την προστασία του περιβάλλοντος, εννοεί με αυτό ότι δεν ενδιαφέρεται για τις θέσεις εργασίας.

Η αλήθεια είναι ότι στο μεταξύ ασφαλώς έχουμε μάθει πως μπορούμε να τα συνδυάσουμε αυτά. Η αλήθεια είναι ότι μια ευρωπαϊκή βιομηχανία που προπορεύεται σε παγκόσμιο επίπεδο –όχι μόνο στην περιβαλλοντική τεχνολογία, αλλά και ως προς τα φιλικά προς το περιβάλλον προϊόντα και υπηρεσίες– είναι η πιο κατάλληλη για να δημιουργήσει θέσεις εργασίας για τους ανθρώπους και να τους προσφέρει ένα μέλλον.

Η άποψη που εκφράζεται στην πολιτική αυτής της Επιτροπής είναι πως το ζητούμενο είναι το εξής: η αλληλεγγύη με τη γενιά που ζει σήμερα και θέλει να ζήσει σήμερα και να έχει σήμερα θέσεις εργασίας, και η αλληλεγγύη με τις γενιές που θα ακολουθήσουν και θέλουν να βρουν έναν πλανήτη στον οποίο θα μπορούν να ζήσουν, δεν είναι αντίθετες. Ακριβώς αυτό θέλουμε να αποδείξουμε με αυτήν την πολιτική.

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σε λίγα λεπτά.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142)

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αυτό το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαίωσε τις θέσεις της λεγόμενης στρατηγικής της Λισαβόνας, με τις προβλεπόμενες ελευθερώσεις και ιδιωτικοποιήσεις, την ευελιξία της αγοράς εργασίας και τη σχεδιαζόμενη επίθεση εις βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων, ενόψει της οποίας θέλω να υπογραμμίσω την προγραμματιζόμενη ανακοίνωση σχετικά με τον συνδυασμό ευελιξίας και ασφάλειας.

Στα συμπεράσματα του Συμβουλίου αναφέρεται με σαφήνεια: «Προκειμένου να προετοιμασθεί ο επόμενος τριετής κύκλος της ανανεωμένης στρατηγικής της Λισαβόνας, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί την Επιτροπή να υποβάλει ενδιάμεση έκθεση το φθινόπωρο του 2007 σχετικά με την πρότασή της για ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη και την απασχόληση (2008-2011). Εξάλλου, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί τα κράτη μέλη να υποβάλλουν εγκαίρως τις εθνικές εκθέσεις εφαρμογής των εθνικών μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων».

Με άλλα λόγια, συνεχίζονται οι πιέσεις για εξακολούθηση των ιδιωτικοποιήσεων και των επιθέσεων κατά των εργασιακών δικαιωμάτων.

Δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, παρότι γνωρίζουμε ότι συνεχίζεται η άσκηση πιέσεων για τη διοργάνωση διακυβερνητικής διάσκεψης κατά τη διάρκεια της πορτογαλικής Προεδρίας. Το Συμβούλιο επαναλαμβάνει έτσι τη σιωπηρή στήριξη που παρέχει στο σχέδιο συνταγματικής κατοχύρωσης αυτού του νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος συνοδεύεται από τη συγκέντρωση ισχύος, τον φεντεραλισμό και τη στρατοκρατία.

  Gyula Hegyi (PSE), γραπτώς. – (HU) Τους τελευταίους μήνες, ολοένα και περισσότεροι πολίτες ανησυχούν και στην Ουγγαρία για την πλανητική αλλαγή του κλίματος. Πολλοί εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται τη σημασία του φαινομένου· άλλοι αμφισβητούν το κατά πόσον μπορεί να είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν, ωστόσο, ότι οι τρέχουσες πρακτικές του πολιτισμού μας, τα μέσα μεταφοράς μας και οι καταναλωτικές μας πρακτικές δεν είναι υγιή. Η πρόοδος δεν είναι βιώσιμη διότι δεν υπάρχουν αρκετοί φυσικοί πόροι για να ικανοποιήσουν τις σημερινές ανάγκες μας, ενώ οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και τα απορρίμματα μολύνουν ανεπανόρθωτα το περιβάλλον. Η γερμανική Προεδρία ορθώς αναγνώρισε την ανάγκη ανάληψης δράσης προκειμένου να μειωθεί ο ρυθμός της αλλαγής του κλίματος. Η αύξηση του ποσοστού των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο συνολικό ενεργειακό μίγμα στην Ευρώπη είναι αξιέπαινη. Θα διαπράττουμε, ωστόσο, σοβαρότατο σφάλμα αν λησμονήσουμε ότι η πλανητική αλλαγή του κλίματος δεν είναι ο μόνος κίνδυνος που απειλεί το περιβάλλον. Η ατμοσφαιρική ρύπανση, η παρουσία καρκινογόνων ουσιών στην καθημερινή μας ζωή, η άμετρη χρήση εντομοκτόνων και ζιζανιοκτόνων, η εξάλειψη ορισμένων ζωικών και φυτικών ειδών, η συσσώρευση απορριμμάτων, απειλούν εξίσου το μέλλον μας και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Αν επιθυμούμε ένα πιο ανθρώπινο μέλλον για εμάς και για τους απογόνους μας, πρέπει να αναλάβουμε δράση για την εξασφάλιση ενός φιλικού για το περιβάλλον, υγιούς και βιώσιμου μέλλοντος.

  Magda Kósáné Kovács (PSE), γραπτώς. – (HU) Εμείς, τα μέλη της σοσιαλιστικής αντιπροσωπείας, με ικανοποίηση σημειώνουμε ότι, κατά τη διάσκεψη κορυφής τους τον Μάρτιο, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων αναγνώρισαν τα πρώτα επιτεύγματα της ανανεωμένης στρατηγικής της Λισαβόνας. Τα κύρια αποτελέσματά της ήταν η οικονομική ανάπτυξη σε συνδυασμό με μείωση της ανεργίας. Ιδιαιτέρως μας ικανοποιεί το γεγονός ότι εννέα κράτη μέλη, μεταξύ αυτών και η Ουγγαρία, προσέφεραν μεγάλη ώθηση σε αυτήν τη θετική τάση, υπογράφοντας τη δήλωση υπέρ της περαιτέρω ανάπτυξης της κοινωνικής Ευρώπης και της προαγωγής του ρόλου της.

Οι μεταρρυθμίσεις είναι επιβεβλημένες για την πλήρη εκμετάλλευση των θετικών πτυχών της παγκοσμιοποίησης, για την καινοτομία, για την οικονομική αναδιάρθρωση καθώς και για την περαιτέρω προώθηση των πολιτικών της ΕΕ. Ο κοινός μας στόχος είναι η ευημερία των πολιτών της Ευρώπης και η καλλιέργεια της εμπιστοσύνης τους. Ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί μέσω της αύξησης της απασχόλησης, της βελτίωσης της κατάρτισης και της προστασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων. Αυτές οι μοναδικές ευρωπαϊκές παραδόσεις δεν σημαίνουν, ωστόσο, τη συντήρηση των υφιστάμενων νομικών δομών αλλά τη διατήρηση των ευρωπαϊκών αρχών.

Ως προς το θέμα της απασχόλησης, είναι σημαντικό η ευελιξία να συνοδεύεται από ασφάλεια. Οι συναφείς κανονισμοί πρέπει να τροποποιηθούν, έτσι ώστε να μπορούμε να προσφέρουμε σε μελλοντικούς εργαζόμενους όχι μόνο κατάλληλους μισθούς, αλλά και χρήσιμες γνώσεις. Συγχρόνως, πρέπει να καταργήσουμε τα περιττά εμπόδια τα οποία ορθώνουν φραγμούς στις προσπάθειες των επιχειρήσεων να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της παγκοσμιοποίησης. Κατά την πρακτική εφαρμογή του συνδυασμού ευελιξίας και ασφάλειας, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα προσφέρει πραγματικά οφέλη και εγγυήσεις στους εργαζομένους. Εμείς οι σοσιαλιστές πρέπει να είμαστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί ως προς αυτό σε κάθε στάδιο της διαδικασίας μεταρρύθμισης των εργασιακών δικαιωμάτων.

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Χαιρετίζω τη δήλωση της Επιτροπής στην οποία τίθενται φιλόδοξοι στόχοι για μείωση των εκπομπών άνθρακα κατά 20% έως το 2020 και αυξημένη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η αλλαγή του κλίματος είναι παγκόσμιο πρόβλημα και πρέπει να συνεργαστούμε όλοι προκειμένου να μειώσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και σε συνεργασία με τη Βόρεια Αμερική και την Ασία. Θεωρώ ότι οι στόχοι αυτοί είναι εφικτοί, όμως πρέπει να υπόκεινται σε τακτικό έλεγχο. Φρονώ ότι ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι η αυστηρή παρακολούθηση και η εκπόνηση ετησίων εκθέσεων. Τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να είναι υπεύθυνα για την κατάρτιση λεπτομερών σχεδίων δράσης σχετικά με το πώς σκοπεύουν να υλοποιήσουν αυτούς τους στόχους.

  Péter Olajos (PPE-DE), γραπτώς. – (HU) Έχοντας εξετάσει τα πρακτικά του εαρινού Συμβουλίου της περασμένης εβδομάδας, ως βουλευτής του ΕΚ από την Ουγγαρία σημειώνω με λύπη μου ότι η ουγγρική κυβέρνηση –η οποία στις διαφημιστικές της εκστρατείες θέλει να αυτοαποκαλείται προοδευτική– επέδειξε για μια ακόμη φορά τον κοντόθωρο επαρχιωτισμό της. Στην προκειμένη περίπτωση, ωστόσο, η στάση της δεν έβλαψε μόνο την Ουγγαρία αλλά και το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Ferenc Gyurcsány στις Βρυξέλλες προκύπτει ότι η ουγγρική κυβέρνηση συνεισέφερε με την ψήφο της στην αποδυνάμωση των στόχων που έχουν τεθεί για τις πολιτικές που αφορούν το κλίμα και την ενέργεια. Διότι, πραγματικά, δεν έχει νόημα να ορίζουμε το 20% ως ποσοστό ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στη συνολική κατανάλωση ενέργειας στην ΕΕ έως το έτος 2020, αν αυτός ο στόχος δεν είναι υποχρεωτικός για όλα ανεξαιρέτως τα κράτη μέλη. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, κράτη τα οποία σημειώνουν θετικές επιδόσεις θα μπορούν να αντισταθμίσουν τις κακές επιδόσεις αδύναμων ή οκνηρών κρατών. Δυστυχώς, αυτή ακριβώς ήταν η επιδίωξη και της ίδιας της ουγγρικής κυβέρνησης.

Είμαι πεπεισμένος ότι μόνο μέσω της διεθνούς συνεργασίας μπορούν να επιβραδυνθούν σταδιακά οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος του πλανήτη. Εντούτοις, αυτή η συνεργασία είναι βέβαιο ότι θα είναι μάλλον δυσκίνητη.

Η Ευρώπη, ως πολιτικός παράγοντας, μπορεί να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία. Πώς, όμως, θα μπορέσει να λειτουργήσει η ΕΕ ως παράδειγμα για όλο τον κόσμο αν ορισμένα μικρότερα κράτη μέλη μπορούν να αποδυναμώνουν τη συνεργασία ακόμη και εντός της Ευρώπης;

Κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένο από το γεγονός ότι, αντί να αναλάβει δράση, δεν χρειάζεται να κάνει σχεδόν τίποτε.

Με την απόφαση αυτή δεν κερδίζουν χρόνο, αλλά χάνουν μια ευκαιρία: την ευκαιρία να δημιουργηθεί μια σύγχρονη, ανταγωνιστική Ευρώπη.

Σας ευχαριστώ.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Μάρτη αποτελούν ακόμη μία αδιάψευστη απόδειξη για τον ρόλο της ΕΕ ως μηχανισμού προώθησης των επιλογών του κεφαλαίου. Αντί να ληφθούν μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος λαμβάνονται μέτρα προστασίας των επιχειρήσεων και ενίσχυσης των μονοπωλίων.

Η ληστρική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων από το κεφάλαιο αποτελεί την βασική γενεσιουργό αιτία των σημαντικών κλιματικών αλλαγών και του υπαρκτού κινδύνου οικολογικής καταστροφής του πλανήτη. Αντί όμως να ληφθούν γενναία μέτρα περιορισμού, τουλάχιστον, της ασυδοσίας των μονοπωλίων, λαμβάνονται αποφάσεις για την ενίσχυση του ανταγωνισμού στις αγορές ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και την ολοκληρωτική παράδοση στο ιδιωτικό κεφάλαιο του στρατηγικού τομέα της παραγωγής, διακίνησης και διανομής ενέργειας.

Κεντροδεξιές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις δεσμεύτηκαν ομόφωνα να επιταχύνουν την υλοποίηση της αντιλαϊκής στρατηγικής της Λισσαβόνας θέτοντας σαν πρώτους στόχους την εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, την επίθεση στα Ασφαλιστικά Ταμεία, στα συνταξιοδοτικά, μισθολογικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, επιταχύνεται η προώθηση σκληρότερων αντεργατικών μέτρων, της «προσαρμοστικότητας» της αγοράς εργασίας και της «ευελισφάλειας», με στόχο την συμπίεση του εργατικού κόστους, για την αύξηση της κερδοφορίας του ευρωενωσιακού κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ παλεύει ενάντια σε αυτές τις επιλογές, αναδεικνύει τα δίκαια αιτήματα και αγωνίζεται μαζί με τους εργαζόμενους για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των λαϊκών στρωμάτων.

  Richard Seeber (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Το αποτέλεσμα της διάσκεψης κορυφής της ΕΕ ασφαλώς πρέπει να χαρακτηριστεί ένα σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Για το μέλλον μας, και ιδίως για το μέλλον των παιδιών μας, είναι υψίστης σημασίας να αντιδράσουμε έντονα σε μια μέση αύξηση θερμοκρασίας που θα υπερβαίνει τους 2 βαθμούς Κελσίου. Ως εκ τούτου, θεωρώ απαραίτητη την απόφαση που ελήφθη να παράγουμε το 20% της ενέργειάς μας από ανανεώσιμες πηγές και να μειώσουμε το διοξείδιο του άνθρακα στην ΕΕ κατά 20% μέχρι το 2020. Για τον λόγο αυτόν, επικροτώ θερμά το γεγονός ότι τώρα και οι αρχηγοί κρατών μας κατάφεραν επιτέλους να λάβουν μια τέτοια απόφαση.

Γνωρίζω και πιστεύω ότι οι συνάδελφοι θα συμφωνήσουν, ότι τα βήματα αυτά είναι μόνο μια αρχή και θα πρέπει να ακολουθήσουν περαιτέρω προσπάθειες για να επιτύχουμε μια μόνιμη και βιώσιμη προστασία του κλίματος. Ασφαλώς, πρέπει εδώ να δώσουμε σημασία στην επίτευξη μιας ισορροπημένης γενικής προσέγγισης, πιστεύω όμως ότι οι νέες, αυστηρές περιβαλλοντικές προδιαγραφές δεν αποτελούν μειονέκτημα για την εθνική οικονομία της Ευρώπης, αλλά αντίθετα η Ευρώπη θα αποκτήσει ηγετική θέση στις νέες τεχνολογίες. Έτσι δεν θα βοηθήσουμε μόνο το περιβάλλον, αλλά θα εξασφαλίσουμε και μακροπρόθεσμα θέσεις εργασίας υψηλής ποιότητας στην Ευρώπη.

Ακόμη, ζητώ να πολλαπλασιαστούν οι προσπάθειες για να πείσουμε τις χώρες που προξενούν τη μεγαλύτερη ρύπανση, όπως π.χ. οι ΗΠΑ ή η Κίνα, για τη σημασία της προστασίας του κλίματος, γιατί μόνο από κοινού μπορούμε να σημειώσουμε βιώσιμη επιτυχία.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. VIDAL-QUADRAS
Αντιπροέδρου