Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2007 - Στρασβούργο

6. Αιτιολογήσεις ψήφου

- Έκθεση Klamt (A6-0004/2007)

  Carlos Coelho (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Ενόψει της κατεύθυνσης την οποία ακολουθεί η κοινοτική πολιτική και νομοθεσία για τη μετανάστευση και το άσυλο, είναι αναγκαία η απόκτηση στατιστικών στοιχείων πολύ υψηλότερης ποιότητας από την ποιότητα των διαθέσιμων στοιχείων.

Στηρίζω, συνεπώς, αυτήν την πρωτοβουλία, η οποία αποτελεί συνέχεια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του 2003 στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο αναγνωρίστηκε η ανάγκη δημιουργίας πιο αποτελεσματικών μηχανισμών συλλογής και ανάλυσης πληροφοριών για τη μετανάστευση και το άσυλο στην ΕΕ.

Χαιρετίζω την έκθεση της κ. Klamt, η οποία αποσκοπεί στη θέσπιση ενός κοινού πλαισίου συλλογής και επεξεργασίας κοινοτικών στατιστικών στοιχείων σε αυτόν τον τομέα. Το εν λόγω πλαίσιο πρέπει να επιτρέπει στα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν καλύτερα τα διαθέσιμα δεδομένα για την κατάρτιση στατιστικών οι οποίες θα συμμορφώνονται, κατά το δυνατόν, με τους εναρμονισμένους ορισμούς.

Πρέπει, ως εκ τούτου, να ενισχύει την ανταλλαγή στατιστικών στοιχείων και να οδηγεί σε κοινές αναλύσεις, οι οποίες θα μας βοηθήσουν να καταρτίσουμε δίκαιες και αποτελεσματικές κοινοτικές πολιτικές για τη μετανάστευση και την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η έκθεση αυτή πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση της ολοκληρωτικής εναρμόνισης της κοινοτικής νομοθεσίας. Η δημιουργία μιας αρχής η οποία αποσκοπεί στην παρακολούθηση των μεταναστευτικών ρευμάτων και τη διαβίβαση συναφών δεδομένων από και προς την ΕΕ είναι εντελώς περιττή, κατά τη γνώμη μας, και συνιστά πρόσθετη επιβάρυνση του προϋπολογισμού της ΕΕ. Η εισηγήτρια δεν επέδειξε τον παραμικρό σεβασμό για την ισχύουσα εθνική νομοθεσία όσον αφορά τον ορισμό νομικών εννοιών όπως «ιθαγένεια» και «παράνομοι μετανάστες». Γεγονός είναι ότι υπάρχουν ήδη εμπεριστατωμένα και αξιόπιστα στοιχεία και αναλύσεις εμπειρογνωμόνων σχετικά με τη μετανάστευση, όχι μόνο στην ΕΕ αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, μέσω του ΟΗΕ. Οι έννοιες «ιθαγένεια», «καθεστώς του πρόσφυγα» και «μετανάστες» ορίζονται επίσης με πολύ ικανοποιητικό τρόπο στον Χάρτη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

Η Λίστα του Ιουνίου δεν επιθυμεί να συμβάλει στη δημιουργία μιας κοινωνίας επιτήρησης στην οποία η ελευθερία κυκλοφορίας των προσώπων θα μπορεί να επηρεάζεται από αποφάσεις που λαμβάνονται σε υπερεθνικό επίπεδο, και γι’ αυτό καταψηφίζουμε στο σύνολό της την έκθεση.

  Martine Roure (PSE), γραπτώς. – (FR) Η εφαρμογή ευρωπαϊκής πολιτικής για το άσυλο και τη μετανάστευση σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχουν συνολικά και συγκρίσιμα ευρωπαϊκά στατιστικά στοιχεία για μια σειρά θεμάτων συναφών με τη μετανάστευση. Αυτή η πρόταση που προτείνει κοινούς κανόνες για τη συλλογή και έκδοση στατιστικών σε αυτόν τον τομέα μας εξασφαλίζει συγκρίσιμα στατιστικά στοιχεία, δίνοντάς μας μια εικόνα των μεταναστευτικών ροών στην Ευρώπη.

Ήθελα πολύ να δω τα στοιχεία να συνδέονται με τις αποκαλούμενες ταχείες διαδικασίες που περιλαμβάνονται σε αυτήν την πρόταση. Όντως, η Ευρώπη πρέπει να διασφαλίσει ότι οι ταχείες διαδικασίες δεν εφαρμόζονται συστηματικά ούτε είναι γενικευμένες και ότι η ανάγκη για διεθνή προστασία, το δικαίωμα ασύλου και η αρχή της μη επανεισδοχής προστατεύονται.

Τέλος, θέλαμε χωριστές στατιστικές για μεταφερόμενα άτομα, σύμφωνα με τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους στο οποίο πρέπει να υποβληθεί αίτηση ασύλου. Όντως, φαίνεται ότι αυτός ο κανονισμός προσδιορίζει δυσανάλογο ποσοστό ευθύνης στα κράτη μέλη που βρίσκονται στα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης. Ελλείψει αξιολόγησης της Επιτροπής, η οποία αρχικά αναμενόταν για τα τέλη του 2006, τα στατιστικά στοιχεία θα μας δώσουν τη δυνατότητα να επιβεβαιώσουμε αυτήν την εξέλιξη.

  Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. – (SV) Η θέσπιση μιας οδηγίας δεν είναι ο καλύτερος τρόπος ρύθμισης της σύνθετης διαδικασίας συλλογής στατιστικών στοιχείων. Η διαχείριση μιας τέτοιας διαδικασίας επιτυγχάνεται καλύτερα μέσω συμφωνιών μεταξύ υπευθύνων αρχών οι οποίες διαθέτουν τις αναγκαίες αρμοδιότητες. Συνεπώς, απέχω από την ψηφοφορία επί της έκθεσης αυτής.

  Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. – (PL) Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τις κοινοτικές στατιστικές για τη μετανάστευση και τη διεθνή προστασία.

Η κ. Klamt συνέταξε μια εξαιρετική έκθεση η οποία θίγει σημαντικά θέματα όσον αφορά τους αποτελεσματικούς μηχανισμούς συλλογής και ανάλυσης δεδομένων σχετικά με τη μετανάστευση και το άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η διεύρυνση της Ένωσης έχει καταστήσει ακόμη πιο επιβεβλημένη τη συλλογή εναρμονισμένων και συγκρίσιμων στατιστικών στοιχείων. Οι ακριβείς πληροφορίες είναι αναγκαίες για τη διασφάλιση της κατάρτισης και παρακολούθησης της κοινοτικής νομοθεσίας και πολιτικής για τη μετανάστευση και το άσυλο.

- Έκθεση Leichtfried (A6-0023/2007)

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ενέκρινα την έκθεση, θα ήθελα όμως να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία για να επιστήσω την προσοχή στην κατάσταση των οργανισμών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουμε τώρα 33 οργανισμούς και η Επιτροπή εξήγγειλε ήδη τη σύσταση του 34ου. Οι δαπάνες ανέρχονται ήδη σε παραπάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως. Οι οργανισμοί απασχολούν 2 700 εργαζομένους και το 60%-70% των δαπανών των οργανισμών είναι διοικητικές δαπάνες. Εδώ φαίνεται πως έχουμε μια λανθασμένη εξέλιξη, στην οποία θέλω να επιστήσω την προσοχή.

Ζητώ να ελεγχθεί η εργασία, η απόδοση και η χρησιμότητα όλων των οργανισμών και μετά να εξετάσουμε ποιοι θα μπορούσαν να καταργηθούν, εφόσον δεν προσφέρουν προστιθέμενη αξία ως προς τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνο τότε θα μπορούμε να εξετάσουμε τη σύσταση νέου οργανισμού, εφόσον αυτό κριθεί απαραίτητο.

  Françoise Castex (PSE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Leichtfried σχετικά για κοινούς κανόνες στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας και για την ίδρυση Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας.

Πιστεύω ότι η πρόταση για επέκταση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας (ΕΟΑΑ) με σκοπό τη θέσπιση κοινών κανόνων για την πολιτική αεροπορία που θα εφαρμόζονται από όλους τους αερομεταφορείς που λειτουργούν στην Ευρώπη, είτε έχουν τη βάση τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση είτε όχι, συνιστά βήμα προόδου. Οι Ευρωπαίοι σήμερα ενδιαφέρονται ιδιαίτερα να δουν ότι υπάρχει συμμόρφωση προς τους κανόνες οι οποίοι εγγυώνται τη μέγιστη ασφάλειά τους.

Ως προς τούτο, στον ΕΟΑΑ έχει δοθεί η αρμοδιότητα να επιβάλει πρόστιμα και περιοδικές οικονομικές κυρώσεις όταν οι κανόνες ασφαλείας δεν τηρούνται με τον αρμόζοντα τρόπο.

Επιπλέον, υποστήριξα τις προτάσεις οι οποίες στόχευαν να επεκτείνουν το πεδίο αρμοδιότητας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας στις άδειες των πιλότων, δίνοντάς του τη δυνατότητα να ελέγχει αν οι πιλότοι πληρούν τα κριτήρια όσον αφορά την κατάρτιση και τα επαγγελματικά και γλωσσικά προσόντα.

Υποστήριξα επίσης παρόμοια τροπολογία με την οποία διατυπωνόταν το αίτημα το πλήρωμα θαλάμου επιβατών να διαθέτει ταυτόσημα προσόντα.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η θέσπιση κοινών κανόνων σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές είναι αναγκαία και επιθυμητή, ιδίως από την άποψη της ασφάλειας. Είναι, συνεπώς, απολύτως εύλογη η συζήτηση σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να συνεχιστεί και να βελτιωθεί η υφιστάμενη συνεργασία για θέματα αεροπορικών μεταφορών. Ως συνήθως, όμως, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προσπαθεί να εισαγάγει άλλες προτάσεις οι οποίες αποσκοπούν στην αύξηση των αρμοδιοτήτων της ΕΕ σε τομείς οι οποίοι πρέπει να υπάγονται στην αρμοδιότητα των κρατών μελών. Θεωρούμε, ωστόσο, ότι στην υπό εξέταση έκθεση προτείνεται υπερβολικά ευρύ πεδίο αρμοδιοτήτων για τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ασφάλειας της Αεροπορίας. Είμαστε σίγουροι ότι οι αρμόδιες εθνικές αρχές είναι σε θέση να διασφαλίζουν ότι οι πιλότοι διαθέτουν ικανοποιητική επαγγελματική κατάρτιση και επαρκείς γλωσσικές γνώσεις. Δεν συμμεριζόμαστε, άλλωστε, την άποψη ότι οι χώρες της ΕΕ πρέπει να διαθέτουν κοινό αντιπρόσωπο στο αρμόδιο όργανο του ΟΗΕ για θέματα της παγκόσμιας αεροπορίας (στον Διεθνή Οργανισμό Πολιτικής Αεροπορίας). Συνεπώς, καταψηφίσαμε αυτήν την έκθεση.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Οι αρμοδιότητες των κρατών μελών στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας έχουν μεταφερθεί σταδιακά στην «Κοινότητα», και η προτεινόμενη τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1592/2002 αποτελεί πρόσθετο βήμα προς την ίδια κατεύθυνση. Αυτή η διαδικασία μεταφοράς και μετάθεσης αρμοδιοτήτων είναι ακόμη περισσότερο ολέθρια όταν πραγματοποιείται σε ένα πλαίσιο τα όρια του οποίου δεν έχουν καθοριστεί με σαφήνεια.

Στην προκειμένη περίπτωση, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Αεροπορίας (ΕΟΑΑ) θα είναι επίσης υπεύθυνος για την πιστοποίηση των αεροσκαφών και των πιλότων, αρμοδιότητα η οποία ανήκει προς το παρόν στις επιμέρους εθνικές αρχές.

Οι εθνικές αρχές συμμορφώνονται και εγγυώνται τη συμμόρφωση με τα ισχύοντα πρότυπα σχετικά με την πολιτική αεροπορία τα οποία απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες. Η συνεργασία μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών αποτελεί ήδη πραγματικότητα. Μπορεί άλλωστε να ενθαρρυνθεί και να αναπτυχθεί περαιτέρω, διασφαλίζοντας συγχρόνως τον σεβασμό της κυριαρχίας όλων των χωρών, των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους –με διασφάλιση της κοινωνικής εναρμόνισης και επίτευξη ευνοϊκότερων συνθηκών εργασίας– καθώς και των δικαιωμάτων των χρηστών.

Κατά βάση, η πρωτοβουλία αυτή αποτελεί ένα ακόμη «βήμα προόδου» προς την κατεύθυνση της υλοποίησης του λεγομένου «ενιαίου ευρωπαϊκού ουρανού» – κάτι που μας βρίσκει αντίθετους. Καθόσον η διαδικασία διαπραγμάτευσης για την τροποποίηση αυτού του κανονισμού βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη, θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε το θέμα προκειμένου να διασφαλίσουμε την προστασία της εθνικής κυριαρχίας σε όλες τις περιπτώσεις.

  Fernand Le Rachinel (ITS), γραπτώς. – (FR) Είναι αλήθεια ότι εξακολουθούμε να γινόμαστε πάρα πολύ συχνά μάρτυρες αεροπορικών ατυχημάτων τα οποία οφείλονται όχι μόνο στην κακή κατάσταση ορισμένων αεροσκαφών αλλά επίσης στην παραβίαση απαιτήσεων ασφαλείας.

Το προτέρημα αυτής της πρότασης του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου είναι ότι αυξάνει τις υποχρεώσεις των κρατών μελών όσον αφορά τις επιθεωρήσεις όχι μόνον αεροσκαφών τρίτων χωρών, αλλά και αεροσκαφών των κρατών μελών της ΕΕ.

Επιπλέον, αν μια επιθεώρηση αεροπορικής εταιρείας ή των δραστηριοτήτων των αρχών πολιτικής αεροπορίας αποκαλύψει οποιεσδήποτε ανωμαλίες ή παραβίαση πάγιων κανόνων ασφαλείας, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Αεροπορίας θα έχει την αρμοδιότητα να κινεί μηχανισμό επιβολής κυρώσεων και να απαγορεύει στον υπαίτιο αερομεταφορέα τη μεταφορά επιβατών εντός της Ένωσης. Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα προόδου όσον αφορά την αποτροπή κινδύνου αεροπορικών ατυχημάτων.

Τέλος, το έργο και η αποστολή αυτού του Οργανισμού θα καταστήσει δυνατή τη συμπλήρωση χρήσιμα, ελπίζω της ευρωπαϊκής μαύρης λίστας κακών αεροπορικών εταιρειών.

Παρότι δεν ρυθμίζονται όλα τα θέματα στον τομέα της ασφάλειας της αεροπορίας, στο κείμενο αυτό φαίνεται ότι η πρόληψη και η καταστολή έχουν τελικά συνδυαστεί με χρήσιμο τρόπο. Θα ψηφίσουμε υπέρ.

  Luca Romagnoli (ITS), γραπτώς. (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η έκθεση Leichtfried αποσκοπεί στη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας, αναθέτοντάς του τον έλεγχο όχι μόνο της αεροπορίας, αλλά και της συμπεριφοράς των εταιρειών. Ο Οργανισμός θα είναι αρμόδιος για την ανανέωση και την έκδοση πιστοποιητικών και αδειών και για τον έλεγχο της εφαρμογής κοινών κανόνων ασφαλείας. Θα είναι επίσης σε θέση να επιβάλει χρηματικά πρόστιμα εάν δεν εφαρμόζονται σωστά οι κανόνες ασφαλείας.

Η έκθεση εστιάζει επίσης ιδιαίτερα στην εμπειρία που απέκτησε ο ΕΟΑΑ από το 2002 σε θέματα προσλήψεων. Στο ζήτημα αυτό ο Οργανισμός αντιμετωπίζει δυσκολίες όσον αφορά την πρόσληψη του εξειδικευμένου προσωπικού που χρειάζεται, λόγω διαφόρων προβλημάτων, όπως οι γλωσσικές γνώσεις. Συμφωνώ, συνεπώς, με το αίτημα του εισηγητή για αντιμετώπιση του προβλήματος με νέες λύσεις, όπως για παράδειγμα η εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που παρέχει ο Κανονισμός Υπηρεσιακής Κατάστασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ωστόσο, με μεγάλη μου έκπληξη πληροφορήθηκα σήμερα ότι οι Ιταλοί που συμμετέχουν στον ΕΟΑΑ είναι 4, ενώ οι Γάλλοι είναι 45 και οι Γερμανοί 37. Καλώ τον ΕΟΑΑ και την Επιτροπή να αντιμετωπίσουν και να δώσουν λύση σε αυτό το πρόβλημα της εκπροσώπησης, καθώς αδικείται κατάφορα η Ιταλία.

- Έκθεση Bourzai (A6-0006/2007)

  Jim Allister (NI), γραπτώς. – (EN) Σήμερα ψήφισα υπέρ της τροπολογίας 12 επί της ανωτέρω έκθεσης, προκειμένου να εξαιρεθεί από τους κανόνες που θεσπίζονται με αυτό το νομοθέτημα το κρέας 8 έως 12 μηνών που πωλείται ως βοδινό. Η εξαίρεση αυτή πρέπει να θεσπιστεί προς όφελος των παραγωγών προϊόντων κρέατος του Ηνωμένου Βασιλείου, προκειμένου να μειωθεί το κόστος και η επιβάρυνση από ορισμένες διαδικασίες καταργώντας την ανάγκη ξεχωριστής δειγματοληψίας σε κάθε στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας. Δεν θεωρώ δικαιολογημένη αυτήν την πρόσθετη υποχρέωση, και γι’ αυτό ευελπιστώ ότι θα χορηγηθεί εξαίρεση.

  Jörg Leichtfried (PSE), γραπτώς. – (DE) Καταψήφισα την έκθεση της κ. Bourzai για την εμπορία του κρέατος που προέρχεται από βοοειδή ηλικίας το πολύ δώδεκα μηνών. Ο τελικός καταναλωτής πρέπει να μπορεί να δει από την ετικέτα όχι μόνο την ηλικία σφαγής ενός ζώου και τα συνήθη στοιχεία για το προϊόν, το βάρος, την τιμή και την ημερομηνία λήξης, αλλά και τα χιλιόμετρα που διήνυσαν τα ζώντα ζώα μέχρι τη σφαγή τους. Οι ευρωπαίοι καταναλωτές πρέπει να μπορούν όταν αγοράζουν να πληροφορούνται γρήγορα και εύκολα για τη διαδρομή που διήνυσε πριν από τη σφαγή το ζώο, του οποίου το κρέας θέλουν να αγοράσουν, προκειμένου να μπορούν στη συνέχεια να λάβουν τη δική τους απόφαση.

- Έκθεση McDonald (A6-0019/2007)

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έγκριση αυτής της έκθεσης αποτελεί σημαντικό βήμα για τη διασφάλιση του σεβασμού των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον τομέα της ναυτιλίας.

Η σύμβαση ναυτικής εργασίας του 2006 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) αποσκοπεί να εγγυηθεί αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και διαβίωσης στα πλοία. Η σύμβαση αυτή συγκεντρώνει όλες τις ισχύουσες συμβάσεις και συστάσεις σχετικά με τη ναυτική εργασία που έχει εκδώσει η ΔΟΕ από το 1919 σε ένα ενιαίο κείμενο το οποίο θα αποτελέσει το πρόπλασμα του πρώτου καθολικού κώδικα ναυτικής εργασίας.

Είναι ζωτικό να κυρώσουν τα κράτη μέλη τη Σύμβαση, προκειμένου να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να διασφαλιστεί η αποτελεσματική τήρησή της.

Ενόψει της στρατηγικής σημασίας του τομέα, ο οποίος διεκπεραιώνει το 90% του παγκοσμίου εμπορίου και το 40% του ενδοκοινοτικού εμπορίου, καθώς και του αριθμού εργαζομένων που απασχολεί, το μέτρο αυτό έπρεπε να είχε ληφθεί προ πολλού. Υπερψηφίσαμε, συνεπώς, την έκθεση και ευελπιστούμε ότι η Σύμβαση θα κυρωθεί και θα τηρηθεί από τα κράτη μέλη.

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, η οποία αποσκοπεί στην ενοποίηση όλων των ισχυουσών συμβάσεων και συστάσεων της ΔΟΕ μετά το 1919 στο πλαίσιο ενός κειμένου. Χαίρομαι διότι το έτος 2010 ορίστηκε ως εφικτός στόχος για την επικύρωση του κειμένου από τα κράτη μέλη, δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος της ΔΟΕ ή της εν λόγω σύμβασης, και γι’ αυτό είναι σημαντική η επικύρωση των συστάσεων της ΔΟΕ από καθένα εκ των κρατών μελών.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Η Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας οριοθετεί τα εργασιακά δικαιώματα των ναυτεργατών στο κατώτατο δυνατό όριο. Bρίσκεται πολύ πίσω από το επίπεδο των σύγχρονων δικαιωμάτων τους και τις διεκδικήσεις του ναυτεργατικού κινήματος. Eκφράζουμε επιφυλάξεις για ορισμένες διατάξεις της, όπως όσες αναγνωρίζουν το δικαίωμα ύπαρξης και δράσης των δουλεμπορικών γραφείων δήθεν εύρεσης εργασίας στους ναυτεργάτες.

Η έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και η πρόταση της Επιτροπής, που επιτρέπουν της επικύρωση της Σύμβασης από τα κράτη μέλη, αντικατοπτρίζουν τις αντιθέσεις και τους έντονους ανταγωνισμούς των διαφόρων τμημάτων του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

Η Σύμβαση συναντάει τη σφοδρή αντίθεση των ελλήνων εφοπλιστών, που αντιδρούν στην κατοχύρωση ακόμη και των ανεπαρκών όρων δουλειάς και αμοιβής, προκειμένου να διατηρήσουν «αλώβητο» το νεοαποικιοκρατικό νομοθετικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τη ναυτιλία, ώστε να συνεχίζουν ανεμπόδιστα τη στυγνή εκμετάλλευση των ελλήνων και αλλοδαπών ναυτεργατών και την αύξηση των κερδών τους.

Το ΚΚΕ καλεί τους ναυτεργάτες να ενισχύσουν τις ταξικές, αγωνιστικές δυνάμεις του ναυτεργατικού κινήματος, να κλιμακώσουν τους αγώνες τους και να αντεπιτεθούν για την κατοχύρωση και κατάκτηση των δικαιωμάτων τους, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της Ε.Ε., των πολιτικών εκφραστών του κεφαλαίου ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και των δυνάμεων του ευρωμονόδρομου

  José Albino Silva Peneda (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης διότι συμφωνώ με την ανάγκη κατάρτισης ενός πρώτου καθολικού κώδικα ναυτικής εργασίας.

Με την έγκριση της Σύμβασης του 2006 της ΔΟΕ, θα ισχύσουν ελάχιστα πρότυπα ως προς την υγεία, την κατάρτιση, τις συνθήκες εργασίας και την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων στον ναυτιλιακό τομέα, τα οποία θα διασφαλίσουν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και διαβίωσης στα διεθνή πλοία.

Εναπόκειται τώρα στα κράτη μέλη να κυρώσουν τη Σύμβαση. Καλώ, λοιπόν, τις πορτογαλικές αρχές να κυρώσουν την εν λόγω Σύμβαση της ΔΟΕ, προκειμένου να διασφαλιστούν πιο ομοιογενείς ελάχιστες συνθήκες απασχόλησης.

Χαιρετίζω τους καινοτόμους μηχανισμούς που θεσπίζονται βάσει της Σύμβασης, όπως το πιστοποιητικό ναυτικής εργασίας, το οποίο εκδίδουν τα κράτη μέλη για τα πλοία που φέρουν τη σημαία τους, εφόσον εξακριβωθεί ότι οι συνθήκες εργασίας στο πλοίο τηρούν τους εθνικούς νόμους και τους κανονισμούς που απορρέουν από τη Σύμβαση.

Ευελπιστώ ότι η Σύμβαση αυτή θα συμβάλει στη σταθεροποίηση του τομέα των ναυτιλιακών μεταφορών, ο οποίος αντιμετωπίζει τις πιέσεις του διεθνούς ανταγωνισμού από παρόχους υπηρεσιών οι οποίοι εφαρμόζουν ελάχιστα αυστηρή κοινωνική νομοθεσία και την απειλή της μετεγκατάστασης ως προς την πρόσληψη προσωπικού, εις βάρος των θέσεων απασχόλησης στην Ευρώπη – μεταξύ άλλων, και στις ενδοκοινοτικές μεταφορές.

- Έκθεση Hasse Ferreira (A6-0057/2007)

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Η γήρανση του πληθυσμού μας, με άλλα λόγια η αύξηση του ποσοστού των ηλικιωμένων, καθώς και η επίλυση των προβλημάτων που σχετίζονται με την κοινωνική ένδεια είναι καίριες προκλήσεις τις οποίες η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να αντιμετωπίσει τα επόμενα χρόνια.

Χαιρετίζω τον προληπτικό χαρακτήρα της έκθεσης του κ. Hasse Ferreira, στην οποία γίνεται προσπάθεια καθορισμού σαφών κανόνων για τις δημόσιες υπηρεσίες στο σύνολο της ΕΕ, δεδομένου μάλιστα ότι δεν συμπεριλήφθηκαν, εκ των πραγμάτων, στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες που εγκρίθηκε προσφάτως. Στηρίζω πλήρως την εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας. Λαμβάνοντας υπόψη τα 27 διαφορετικά πρότυπα και αντιλήψεις που εφαρμόζονται για την παροχή και χρηματοδότηση των κοινωνικών υπηρεσιών, πρέπει να διατηρήσουμε το δικαίωμα των κρατών μελών να ορίζουν τους στόχους των κοινωνικών υπηρεσιών σύμφωνα με τις καθιερωμένες πρακτικές σε κάθε κράτος μέλος, προσαρμόζοντάς τους στο μέτρο του δυνατού στις ανάγκες ενός εκάστου των πολιτών.

Οι πολίτες μας αναμένουν από εμάς το σαφές μήνυμα ότι η Ένωση θα προσφέρει σε όλους ανεξαιρέτως τους Ευρωπαίους, ιδίως στους ευάλωτους και αδύναμους, την ευκαιρία να ζήσουν τη ζωή τους με επαρκή άνεση και οικονομική ασφάλεια. Φρονώ ότι το Κοινοβούλιο θα μπορέσει επίσης να συμβάλει με αυτήν την έκθεση στη δημιουργία ενός βιώσιμου ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου.

  Andreas Mölzer (ITS). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την έκθεση Hasse Ferreira γιατί βρισκόμαστε λίγο πριν από μια κοινωνική αναγκαστική προσγείωση. Ενώ στα κοινωνικά ταμεία φθάνουν ολοένα λιγότερα χρήματα, αυξάνεται ο αριθμός εκείνων που εξαρτώνται από το κράτος μολονότι εργάζονται.

Όταν υποβαθμίζουμε τις μητέρες σε μόνιμους αποδέκτες κοινωνικής βοήθειας, όταν δεν είναι δυνατόν να ζήσει κανείς από τίμια εργασία και το να έχει κανείς παιδιά αποτελεί έναν σίγουρο δρόμο για να καταλήξει στη φτώχεια, δεν υπάρχει λόγος να παραξενευόμαστε ούτε για τη μείωση του ενθουσιασμού για την ΕΕ ούτε για το φάσμα της έλλειψης παιδιών. Ο υπολογισμός και η παρουσίαση των πραγματικών δαπανών που προκύπτουν στην ΕΕ από την οικονομική μετανάστευση, τους αιτούντες άσυλο για οικονομικούς λόγους και τους λαθρομετανάστες και, ιδίως, τη σχετική επιβάρυνση των κοινωνικών μας συστημάτων είναι, κατά τη γνώμη μου, κάτι που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και καιρό.

Οι υπερασπιστές της πολυπολιτισμικότητας πρέπει επιτέλους να εγκαταλείψουν την φρούδα ελπίδα ότι οι αλλοδαποί μετανάστες θα αντισταθμίσουν τη μείωση των γεννήσεων και θα περιθάλψουν τους ηλικιωμένους μας, γιατί διαφορετικά η έκρηξη των κοινωνικών δαπανών θα σηκώσει κύματα στα οποία θα χαθεί αργά αλλά σίγουρα ο αυτόχθων πληθυσμός της Ευρώπης.

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. – (SV) Στηρίξαμε την έκθεση. Οι κοινωνικές υπηρεσίες έχουν ιδιαίτερο χαρακτήρα και διαφέρουν από τις εμπορικές υπηρεσίες. Ο τρόπος παροχής και χρηματοδότησης αυτών των υπηρεσιών είναι υπόθεση των ιδίων των κρατών μελών, όμως είναι σημαντικό να είναι υψηλής ποιότητας και να είναι προσιτές σε όλους.

Προκειμένου να προστατευθούν οι κοινωνικές υπηρεσίες από τους κανονισμούς λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς, είναι επιθυμητή η θέσπιση μιας τομεακής οδηγίας στην οποία οι κοινωνικές και οι εμπορικές υπηρεσίες θα ορίζονται με σαφήνεια και θα διακρίνονται σαφώς μεταξύ τους.

Μας προβληματίζει, ωστόσο, η έννοια της «εργασίας των γυναικών», καθώς ο όρος αυτός μας είναι άγνωστος. Υποθέτουμε ότι, κατά τη γνώμη του εισηγητή, πολλές γυναίκες απασχολούνται στον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών και είναι σημαντικό να προωθηθεί η συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας, ταυτόχρονα με την καταπολέμηση της ανασφάλειας ως προς τις συνθήκες εργασίας. Όσον αφορά την «εργασία με μειωμένο ωράριο», θεωρούμε ότι πρέπει να αναγνωρίζεται το δικαίωμα στην πλήρη απασχόληση και ότι πρέπει επίσης να προσφέρεται η ευκαιρία εργασίας με μειωμένο ωράριο. Επιθυμούμε επίσης να καταστεί σαφές ότι δεν θα επιτρέπεται η «άμισθη εθελοντική εργασία» στον δημόσιο τομέα, αλλά θα μπορεί να ασκείται στο πλαίσιο μιας συμπληρωματικής κοινωνικής οικονομίας. Η κατ’ οίκον άμισθη εργασία δεν εμπίπτει, ωστόσο, στην κατηγορία των κοινωνικών υπηρεσιών.

Θεωρούμε ότι η έννοια των «συμπράξεων δημοσίου-ιδιωτικού τομέα» αναφέρεται στην ύπαρξη, στο πλαίσιο των κοινωνικών υπηρεσιών, μιας σειράς υπηρεσιών οι οποίες λαμβάνουν δημόσια χρηματοδότηση και παρέχονται από διάφορους φορείς όπως ανώνυμες εταιρείες, μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί, συνεταιρισμοί και ιδιωτικές επιχειρήσεις.

  Roselyne Bachelot-Narquin (PPE-DE), εισηγήτρια. – (FR) Ήταν πλέον καιρός! Ήταν καιρός να έχουμε μια έκθεση η οποία να λαμβάνει υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά των κοινωνικών υπηρεσιών κοινής ωφελείας. Οι ΚΥΚΩ, τις οποίες πρέπει να διακρίνουμε από τις άλλες υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, δικαιούνταν αυτήν την αποσαφήνιση του ορισμού της αποστολής τους και των οργανωτικών αρχών τους. Από την άλλη πλευρά, οι ΚΥΚΩ αποτελούν βασική συνιστώσα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου το οποίο επιθυμούμε διακαώς όχι μόνο να προστατέψουμε, αλλά προπαντός να προαγάγουμε. Κατά συνέπεια, αποτελεί θετική εξέλιξη το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επιληφθεί του θέματος.

Ο συμβιβασμός στον οποίο κατορθώσαμε να καταλήξουμε στην Αίθουσα αυτή είναι ικανοποιητικός, κατά συνέπεια ψήφισα υπέρ της έκθεσης Hasse Ferreira.

Αυτή η απόφαση φαίνεται να συνάδει με τον τρόπο με τον οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ψηφίσει από τότε που επήλθε ο συμβιβασμός Gebhardt/Harbour για την οδηγία για τις υπηρεσίες και, πιο πρόσφατα, από τότε που επήλθε ο συμβιβασμός Rapkay/Hokmark για την έκθεση Rapkay. Θα ήθελα να καταστήσω σαφές ακόμη μία φορά σε αυτήν την Αίθουσα ότι αυτή η απόφαση με κανένα τρόπο δεν μας δεσμεύει για μια οδηγία πλαίσιο για τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος.

Ωστόσο, αυτή η έκθεση δεν αρκεί. Αναφέρομαι εδώ στην απαραίτητη τομεακή οδηγία για τις υπηρεσίες υγείας.

  Françoise Castex (PSE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με τις κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφελείας.

Χαιρετίζω τη συνέχεια και τη συνεκτικότητα της ψήφου του Κοινοβουλίου, με την έννοια ότι ζητεί νομική ασφάλεια και αποσαφήνιση του κοινοτικού πλαισίου που θα εφαρμοστεί στις κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφελείας.

Πιστεύω ότι αυτή η έκθεση καθιστά δυνατή την επίτευξη ισορροπίας μεταξύ της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου με τη στενότερη έννοια του όρου και της εκπλήρωσης αποστολών στον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών κοινής ωφελείας.

Αυτό είναι όντως ένα προκαταρκτικό βήμα που χρειάζεται προκειμένου να θεσπιστεί μια τομεακή οδηγία για τις κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφελείας, την οποία το Κοινοβούλιο σαφώς ζητούσε στην έκθεση Rapkay σχετικά με το Λευκό Βιβλίο για τις υπηρεσίες κοινής ωφελείας.

Επιπλέον, χαιρετίζω την πρόταση για σύγκληση ενός φόρουμ για τις κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφελείας με πρωτοβουλία του Κοινοβουλίου και ζητώ αυτό να υλοποιηθεί στην πράξη υπό την πορτογαλική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση διότι πραγματεύεται ένα θέμα το οποίο είναι σημαντικό για τους ευρωπαίους πολίτες και διότι συμμερίζομαι την άποψη του εισηγητή. Οι κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφελείας (ΚΥΚΩ) είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες στους οποίους στηρίζεται το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο, καθώς και ένα ενδεδειγμένο μέσο ενίσχυσης της κοινωνικής διάστασης της στρατηγικής της Λισαβόνας και αντιμετώπισης προκλήσεων όπως η παγκοσμιοποίηση, οι βιομηχανικές μεταβολές, η τεχνολογική πρόοδος, οι δημογραφικές μεταβολές, η μετανάστευση και τα μεταβαλλόμενα κοινωνικά και εργασιακά πρότυπα.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Το κουτί της Πανδώρας που άνοιξε η οδηγία σχετικά με τη δημιουργία της εσωτερικής αγοράς στον τομέα των υπηρεσιών (η διαβόητη οδηγία Bolkestein), προετοιμάζοντας το έδαφος για την επίθεση κατά των δημοσίων υπηρεσιών, προωθείται περαιτέρω με αυτήν την έκθεση για τις κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφελείας (ΚΥΚΩ).

Αυτή η ερμηνεία τεκμηριώνεται πολύ εύκολα αν λάβουμε υπόψη τη διάκριση των υπηρεσιών γενικού συμφέροντος σε υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος και κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφελείας.

Επιπλέον, η έκθεση δεν προασπίζεται με σαφήνεια το δικαίωμα όλων των κρατών μελών να ορίζουν, να οργανώνουν και να χρηματοδοτούν τις δημόσιες υπηρεσίες όπως αυτά κρίνουν καλύτερο.

Επιτρέπει επίσης σε ιδιωτικές επιχειρήσεις να παρέχουν ΚΥΚΩ, προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για την ιδιωτικοποίηση βασικών δημοσίων υπηρεσιών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα υπονομευτούν οι αρχές της ισότητας, της καθολικότητας και της κοινωνικής συνοχής και, κυρίως, η δυνατότητα προστασίας θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην πράξη.

Τέλος, θέλω να επισημάνω ότι απορρίφθηκαν όλες οι προτάσεις τις οποίες καταθέσαμε, όπως για παράδειγμα η έκκλησή μας προς τα κράτη μέλη, πρώτον, να ανατρέψουν τις λεγόμενες «μεταρρυθμίσεις» οι οποίες έχουν θεσμοποιήσει τα πρότυπα κοινωνικής προστασίας τους τα οποία στηρίζονται στην αγορά –οπότε υπόκεινται στον ανταγωνισμό και είναι υποχρεωμένα να είναι και τα ίδια ανταγωνιστικά– και, δεύτερον, να σταματήσουν να προάγουν τις συμπράξεις δημοσίου-ιδιωτικού τομέα ή την εξωτερική ανάθεση κοινωνικών υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα, διότι οι στρατηγικές αυτές είναι παραπλανητικές.

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Στην παράγραφο 6 αυτής της έκθεσης σχετικά με τις κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφελείας επισημαίνεται «η ελευθερία των δημόσιων αρχών των κρατών μελών να ορίζουν, να οργανώνουν και να χρηματοδοτούν τις ΚΥΚΩ » σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας.

Αυτή και μόνον η φράση, παρά την «από κοινού ευθύνη» της Ένωσης, καθιστά το υπόλοιπο κείμενο άνευ σημασίας: οι δημόσιες υπηρεσίες εμπίπτουν και πρέπει να συνεχίσουν να εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών και μόνο σε αυτήν. Εναπόκειται σε έκαστο κράτος μέλος να αποφασίσει αν αυτές οι υπηρεσίες εξαρτώνται από την αγορά, ή από την εθνική αλληλεγγύη ως ο εγγυητής του κοινού καλού, ή στην πραγματικότητα από μια δίκαιη ισορροπία μεταξύ αυτών των δύο στοιχείων.

Με άλλα λόγια, δεν είναι ευθύνη ούτε της Επιτροπής ούτε του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Λουξεμβούργου να ορίζουν, και ακόμη λιγότερο να αποφαίνονται, επί των δημοσίων υπηρεσιών. Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει αν ενεργούν με τέτοιο τρόπο: ιδιωτικοποίηση των κερδών στο όνομα του υπερφιλελευθερισμού και του ανταγωνισμού, και αυτό, προς μέγα όφελος του διεθνούς κεφαλαίου· και «εθνικοποίηση» των ζημιών, χωρίς να λαμβάνεται καθόλου υπόψη το γενικό συμφέρον ή το συμφέρον των πολιτών, ειδικά δε των φτωχότερων εξ αυτών.

Δεν αρκούν τα λόγια για να πούμε πόσο ευθύνονται αυτές οι πολιτικές για τη διάλυση του κοινωνικού ιστού που βιώνουν τώρα οι χώρες μας.

  Carl Lang (ITS), γραπτώς. – (FR) Ο κ. Hasse Ferreira έχει δίκιο όταν δηλώνει ότι οι κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφελείας αποτελούν βασική συνιστώσα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, το οποίο βασίζεται στην προστασία των πλέον ευπαθών μελών της κοινωνίας: τα παιδιά, τους ηλικιωμένους, τους ασθενείς, τους ανάπηρους, τους άνεργους και ούτω καθεξής.

Τρεις εξελίξεις υπονομεύουν σήμερα αυτό το κοινωνικό μοντέλο. Πρώτον, η ανεξέλεγκτη μετανάστευση η οποία απειλεί με καταστροφή τα δικά μας συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Έτσι, στη Γαλλία, η χορήγηση δωρεάν δημόσιας ιατρικής περίθαλψης σε παράνομους μετανάστες στοιχίζει ετησίως 600 εκατ. ευρώ. Δεύτερον, η καταστροφή των συνόρων η οποία, παραδίδοντας τις επιχειρήσεις μας στο έλεος του διεθνούς ανταγωνισμού και του κοινωνικού ντάμπινγκ, ειδικά στην Κίνα, καταστρέφει την οικονομική υποδομή αυτού του κοινωνικού μοντέλου. Τρίτον, η βαθμιαία κατάργηση των δημόσιων υπηρεσιών, που αποφασίστηκε το 2000 κατά τη διάρκεια της διάσκεψης κορυφής της Λισαβόνας.

Η έκθεση του συναδέλφου μας, του κ. Hasse Ferreira, δεν προτείνει οιεσδήποτε λύσεις, διότι αυτές οι εξελίξεις είναι αποτέλεσμα της υπερφιλελεύθερης ιδεολογίας που εφαρμόζει η Ευρώπη των Βρυξελλών.

Μόνο μια άλλη Ευρώπη, η Ευρώπη των εθνών, βασισμένη στον σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας, στην κοινοτική προτίμηση και σε σύνορα που θα την προστατεύουν από την ανεξέλεγκτη μετανάστευση και τον αθέμιτο διεθνή ανταγωνισμό, θα δώσει τη δυνατότητα στα έθνη μας να ανοικοδομήσουν ένα ευρωπαϊκό οικονομικό μοντέλο.

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, με την οποία η Επιτροπή καλείται να εξετάσει την πρόταση για μια ειδική τομεακή οδηγία στον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών κοινής ωφελείας, δεδομένου ότι δεν μπορούν να συνδεθούν με τους κανόνες οι οποίοι διέπουν τις εμπορικές υπηρεσίες στην ΕΕ. Οι κοινωνικές υπηρεσίες πρέπει να παραμείνουν υψηλής ποιότητας και προσιτές σε όλους, ενώ οι κανόνες που διέπουν την παροχή τους πρέπει να κατοχυρωθούν νομοθετικά.

  Bairbre de Brún και Mary Lou McDonald (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Παρά τις επιφυλάξεις μας σχετικά με ορισμένες πτυχές της έκθεσης, εν τέλει αποφασίσαμε να ψηφίσουμε υπέρ. Παρότι δεν έχουμε πειστεί για την ανάγκη θέσπισης ενός νομικού πλαισίου, ενώ δεν μας ικανοποιεί επίσης ο τρόπος με τον οποίο ορισμένες κοινωνικές υπηρεσίες έχουν οριστεί ως υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, εκφράζουμε την ικανοποίησή μας για το γεγονός ότι στην έκθεση υποστηρίζονται με έντονο τρόπο οι αξίες της ισότητας και της αλληλεγγύης, καθώς και οι αρχές της προσβασιμότητας και της καθολικότητας.

Η ψήφος μας υπέρ αυτής της έκθεσης δεν πρέπει επ’ ουδενί να θεωρηθεί ότι συνιστά αποδοχή των συμπράξεων δημοσίου-ιδιωτικού τομέα.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – H έκθεση, πέρα από τις ανέξοδες διακηρύξεις για τον «ιδιόμορφο χαρακτήρα» των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση και την ένταξή τους στην οδηγία για την απελευθέρωση των υπηρεσιών (Οδηγία Bolkestein).

Στο πλαίσιο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, κρίσιμοι τομείς υπηρεσιών κοινωνικής προστασίας παραδίδονται στην «ελεύθερη αγορά» και στον «ελεύθερο ανταγωνισμό», δηλαδή στην ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου, ώστε να μη λειτουργούν πλέον καν με τα σημερινά περιορισμένα κοινωνικά κριτήρια αλλά να παράγουν κέρδη για την πλουτοκρατία.

Τόσο η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όσο και η έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις Κοινωνικές Υπηρεσίες προσανατολίζονται στην ενίσχυση των αντιλαϊκών αλλαγών.

Περιορίζουν δραστικά την έννοια των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας. Προωθούν την ανάθεση καθηκόντων από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα (ώστε οι δημόσιες αρχές να μετατρέπονται σε «σερβιτόρους» του «ελεύθερου ανταγωνισμού») και την ανάπτυξη συμπράξεων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, που αποτελούν «πολιορκητικό κριό» για τη διείσδυση των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων και στον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας.

Απέναντι στο εφιαλτικό αυτό μέλλον οι εργαζόμενοι πρέπει να ενισχύσουν το ταξικό εργατικό και λαϊκό κίνημα και να δυναμώσουν τους αγώνες τους, ώστε να συμβάλουν στην αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων στη χώρα μας και στην Ευρώπη για την ανατροπή αυτής της αντιδραστικότατης και αντιλαϊκότατης πολιτικής.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ δεν πρόκειται να κερδίσει τίποτε από την εφαρμογή ενός αυστηρού προτύπου για τον ορισμό των οικονομικών δραστηριοτήτων και τον προσδιορισμό του δημόσιου ή ιδιωτικού χαρακτήρα τους. Η σύγχρονη οικονομία –και ειδικότερα η ευρωπαϊκή οικονομία– έχει ανάγκη από ευελιξία. Τούτου λεχθέντος, το βέλτιστο πρότυπο ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης είναι εκείνο που θα προσφέρει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να επιλέγουν τα συστήματα που οι πολίτες τους επιθυμούν να ακολουθήσουν, ενώ τα ίδια τα κράτη μέλη θα έχουν περιθώρια διάπραξης σφαλμάτων. Το ενδεχόμενο διάπραξης σφαλμάτων είναι αναπόσπαστο στοιχείο του δικαιώματος στην ελευθερία επιλογής.

Αποδέχομαι, συνεπώς, ότι είναι αναγκαίος ο σαφής ορισμός, με νομικούς όρους, των εννοιών «υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος» και «κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφελείας» (ΚΥΚΩ). Η ορθός ορισμός τους είναι σημαντικός προκειμένου, όταν η ΕΕ θεσπίζει συγκεκριμένα πρότυπα, να μην επιβάλλει ή απαγορεύει τίποτε το οποίο δεν εντάσσεται στο οικείο πλαίσιο. Συνεπώς, συμφωνώ με πολλά από τα στοιχεία της υπό εξέταση έκθεσης. Συμφωνώ επίσης με την άποψη του εισηγητή ότι οι ΚΥΚΩ πρέπει να λαμβάνουν επαρκή χρηματοδότηση. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο ακόμη και όταν διαφωνούμε ως προς τα μέσα χρηματοδότησης, καθώς και όταν κάθε κράτος μέλος αντιλαμβάνεται διαφορετικά τις υποχρεώσεις του έναντι των πολιτών του.

  Bernadette Vergnaud (PSE), γραπτώς. – (FR) Οι κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφελείας αποτελούν βασική συνιστώσα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου.

Η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για αυτές τις υπηρεσίες περιλαμβάνει την προοπτική αποσαφήνισης της θέσης που καταλαμβάνουν οι ΚΥΚΩ εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τις κοινωνικές πτυχές, τις έννοιες που ισχύουν για αυτές τις υπηρεσίες και τη νομική ασφάλεια η οποία θα πρέπει να παρέχεται σε αυτές. Στην πραγματικότητα, τα μοντέλα οργάνωσης και διαχείρισης των ΚΥΚΩ ποικίλουν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών.

Μία από τις πτυχές στην οποία Επιτροπή πρέπει να επικεντρωθεί είναι αυτή της δημιουργίας ενός νομικού μέσου και, ειδικότερα, μιας τομεακής οδηγίας, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι διαδικασίες είναι πολιτικά σαφείς και προκειμένου να εξασφαλίζεται η νομική ασφάλεια για τους ενδιαφερόμενους κοινωνικούς οργανισμούς. Η σύγκληση ενός φόρουμ με την καθοδήγηση του Κοινοβουλίου υπό την πορτογαλική Προεδρία, σε συνεργασία με όλους τους κοινωνικούς εταίρους, θα καταστήσει δυνατή την επίτευξη αυτού του στόχου.

Οι ΚΥΚΩ μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη μετατροπή της κοινωνικής διάστασης της στρατηγικής της Λισαβόνας σε κάτι συγκεκριμένο, με τον αριθμό θέσεων εργασίας που δημιουργούν και με την κοινωνική συνοχή στην εξασφάλιση της οποίας συμβάλλουν με διαφόρους τρόπους σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για όλους αυτούς τους λόγους, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Hasse Ferreira.

Πρόταση ψηφίσματος (B6-0077/2007)

  Robert Evans (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, οι συνάδελφοί μου στο Κόμμα των Εργατικών του Ηνωμένου Βασιλείου και εγώ δεν υποστηρίξαμε ορισμένα σημεία αυτού του ψηφίσματος, ενώ το καταψηφίσαμε στην τελική ψηφοφορία διότι θεωρούμε ότι το σχέδιο συμφωνίας δεν είναι καθόλου ισορροπημένο, καθώς κλίνει σε μεγάλο βαθμό υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

Εάν αυτό το σχέδιο γίνει δεκτό από το Συμβούλιο στην τρέχουσα μορφή του, οι εταιρείες αεροπορικών μεταφορών των ΗΠΑ θα έχουν σχεδόν πλήρη πρόσβαση στην εσωτερική αγορά της ΕΕ, ενώ οι αντίστοιχες ευρωπαϊκές εταιρείες θα εξακολουθήσουν να μην έχουν τη δυνατότητα να δραστηριοποιηθούν στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Επιπλέον, οι εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων θα έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν έως και το 49% των μετοχών με δικαίωμα ψήφου στις εταιρείες αερομεταφορών της ΕΕ, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό συμμετοχής των εταιρειών ευρωπαϊκών συμφερόντων σε αμερικανικές εταιρείες αερομεταφορών είναι μόλις 25%. Το σχέδιο συμφωνίας είναι λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, ελαφρώς βελτιωμένο σε σύγκριση με το σχέδιο του Νοεμβρίου του 2005, το οποίο θεωρήθηκε μη ισορροπημένο από το Συμβούλιο και από την Επιτροπή.

Καθώς οι Αμερικανοί επιτυγχάνουν τους βασικούς τους διαπραγματευτικούς στόχους με αυτό το σχέδιο συμφωνίας, θεωρώ ότι θα έχουν ελάχιστα κίνητρα για περαιτέρω ελευθερώσεις στο μέλλον. Φοβούμαι ότι το τίμημα αυτής της συμφωνίας θα κληθεί να το καταβάλει το Ηνωμένο Βασίλειο. Εκχωρεί συγκεκριμένα δικαιώματα εκτέλεσης αεροπορικών μεταφορών σε αερομεταφορείς των ΗΠΑ με πλήρη πρόσβαση στο αεροδρόμιο του Heathrow, που αντιστοιχεί ήδη στο 40% της διατλαντικής αγοράς, παρά το γεγονός ότι τέσσερις αερομεταφορείς –όχι μόνο αμερικανικών συμφερόντων– εκτελούν ήδη διατλαντικές πτήσεις από το Heathrow. Θεωρώ, λοιπόν, ότι τόσο για το Ηνωμένο Βασίλειο όσο και για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η συμφωνία αυτή είναι πολύ κακή.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η Λίστα του Ιουνίου αποδέχεται ότι η ΕΕ εκπροσωπεί τα κράτη μέλη σε θέματα τα οποία άπτονται της εμπορικής πολιτικής. Η τρέχουσα συμφωνία αεροπορικών μεταφορών με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία έχει ως στόχο να επιτρέψει στους αερομεταφορείς της ΕΕ να μεταβαίνουν σε οποιοδήποτε σημείο των ΗΠΑ, εμπίπτει σε αυτήν την κατηγορία.

Μας δυσαρεστεί το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκφέρει γνώμη σχετικά με το καθεστώς ιδιοκτησίας των αερομεταφορέων των ΗΠΑ, καθόσον αυτό το θέμα εμπίπτει στις αρμοδιότητες των αμερικανικών αρχών. Συμφωνούμε, εντούτοις, με τις γενικές θέσεις που διατυπώνονται στο ψήφισμα. Επιπλέον, η εν λόγω αεροπορική συμφωνία είναι καλή για την εσωτερική αγορά, η οποία αποτελεί έναν χώρο τον οποίο υπερασπιζόμαστε και τον οποίο επιθυμούμε να αναπτύξουμε. Ως εκ τούτου, στην τελική ψηφοφορία, υπερψηφίσαμε το κείμενο.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ένας από τους στόχους της σύναψης αυτής της προκαταρκτικής συμφωνίας για τις αεροπορικές μεταφορές μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των Ηνωμένων Πολιτειών είναι η ελαχιστοποίηση των σημερινών ανισοτήτων, σε διάφορα επίπεδα, μεταξύ των επιχειρήσεων σε χώρες της ΕΕ και στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η σύναψη αυτής της προκαταρκτικής συμφωνίας μας ανησυχεί. Η αντίληψη ότι η αρμοδιότητα για τη σύναψη συμφωνιών αυτού του είδους ανήκει στην Κοινότητα, και όχι στα κράτη μέλη, υπονομεύει την εθνική κυριαρχία των κρατών μελών σε ένα θέμα τεράστιας στρατηγικής σημασίας, δεδομένου ιδίως ότι η κατευθυντήρια αρχή αυτής της συμφωνίας είναι να «να λειτουργήσει ως πρότυπο για περαιτέρω ελευθέρωση και κανονιστική σύγκλιση σε παγκόσμιο επίπεδο», κάτι που θεωρούμε απαράδεκτο.

Είναι ευρέως αποδεκτό ότι η σύναψη πολυμερών συμφωνιών προσφέρει πλεονεκτήματα. Τέτοιες συμφωνίες προσφέρουν πλεονεκτήματα όταν συμβάλλουν στη βελτίωση των συνθηκών παροχής των υπηρεσιών –κυρίως για τους επιβάτες– των διαθέσιμων διαδρομών και των τιμών, ενώ απλουστεύουν τις διαδικασίες και ελαχιστοποιούν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, καθώς και όταν διασφαλίζουν και προάγουν τα δικαιώματα των εργαζομένων στον τομέα και εγγυώνται τον σεβασμό της νομοθεσίας και της εθνικής κυριαρχίας όλων των χωρών.

  Stanisław Jałowiecki (PPE-DE), γραπτώς. – (PL) Οι αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων βάσει των οποίων απαιτείται η αναθεώρηση των αεροπορικών συμφωνιών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τρίτων χωρών μας έφερε αντιμέτωπους με εντελώς νέες προκλήσεις, ιδίως στις περιπτώσεις χωρών όπως η Ρωσία και οι ΗΠΑ, αλλά κυρίως οι ΗΠΑ. Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη ότι οι αποφάσεις του Δικαστηρίου των ΕΚ είναι δεσμευτικές για τη μία πλευρά, συγκεκριμένα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ΕΕ είναι, λοιπόν, υποχρεωμένη να διαπραγματευτεί μια νέα συμφωνία. Είμαστε υποχρεωμένοι να το πράξουμε, και αυτό τοποθετεί εξαρχής τους διαπραγματευτές της ΕΕ σε πολύ πιο δυσχερή θέση.

Αποτελεί, συνεπώς, ακόμη μεγαλύτερο ευτύχημα το γεγονός ότι πριν από δύο εβδομάδες, μετά από έναν ακόμη δύσκολο γύρο διαπραγματεύσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπόρεσε να καταλήξει σε μια μερική –αν και όχι απολύτως ικανοποιητική– συμφωνία. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτήν την εξέλιξη ως ένα σημαντικό πρώτο βήμα προόδου. Σε αυτή, όμως, την προσπάθεια δεν πρέπει να θέτουμε ανεδαφικούς στόχους. Κατά τη γνώμη μου, οι διατάξεις που αποσκοπούν στην εναρμόνιση της κοινωνικής πολιτικής στον αεροπορικό τομέα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, οι οποίες αποτελούν εκ των πραγμάτων απόπειρα επιβολής του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι ένα παράδειγμα μιας τέτοιας ανεδαφικής προσέγγισης. Δεν αποτελεί αυτό αλαζονεία;

Από την άλλη πλευρά, τάσσομαι αποφασιστικά υπέρ της άσκησης πιέσεων για την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος. Εξάλλου, ακόμη και αν η πλανητική αύξηση της θερμοκρασίας αποδειχθεί πλανητικός μύθος, το ίδιο το περιβάλλον είναι ανεκτίμητο αγαθό.

  Timothy Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Οι βρετανοί Συντηρητικοί υποστηρίζουν το άνοιγμα της αγοράς αεροπορικών μεταφορών σε περαιτέρω ανταγωνισμό και συμφωνούν με μια πολιτική ανοικτών ουρανών με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι προτάσεις, όμως, που συζητούνται στο πλαίσιο των προσφάτων διαπραγματεύσεων διαιωνίζουν την υφιστάμενη έλλειψη ισορροπίας, η οποία ευνοεί τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι συμφωνίες αυτού του είδους πρέπει να χαρακτηρίζονται από απόλυτη αμοιβαιότητα, προσφέροντας στους ευρωπαϊκούς αερομεταφορείς τα ίδια δικαιώματα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού με αυτά που προσφέρονται στους αερομεταφορείς των ΗΠΑ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Επιτροπή κατάφερε να σημειώσει πρόοδο, όμως πρέπει να σημειωθεί ακόμη μεγαλύτερη πρόοδος – και μάλιστα σύντομα. Ως εκ τούτου, η αντιπροσωπεία των βρετανών Συντηρητικών απείχε από την ψηφοφορία.

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτού του κειμένου στο οποίο η ασφάλεια και η βιωσιμότητα υπογραμμίζονται ως δύο σημαντικοί στόχοι στο πλαίσιο της συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ. Θεωρώ ότι θα είναι σημαντική η αποκατάσταση της ενδεδειγμένης ισορροπίας συμφερόντων μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ μετά την απόφαση του υπουργείου Μεταφορών των ΗΠΑ να αποσύρει το νομοσχέδιό του σχετικά με τον έλεγχο των αμερικανικών αερομεταφορέων.

Πρόταση ψηφίσματος (RC-B6-0078/2007)

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, υποστήριξα το ψήφισμα γιατί οι προπαρασκευαστικές εργασίες για τη διάσκεψη αναθεώρησης είναι επειγόντως απαραίτητες και εύλογες στην παρούσα φάση. Η ποιότητα της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων και όλων των πρόσθετων πρωτοκόλλων θα κριθεί, ωστόσο, από τα αποτελέσματα. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία που παρουσιάστηκε τώρα με την επανάληψη των εξαμερών συνομιλιών για να επιτύχουμε τον πυρηνικό αφοπλισμό της Βόρειας Κορέας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση –και ιδίως εμείς ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο–συνέβαλε σημαντικά στην επανάληψη των συνομιλιών αυτών και στην ύπαρξη της λεγόμενης Συμφωνία του Πεκίνου που περιλαμβάνει συγκεκριμένα μέτρα.

Τώρα, όμως, το ζητούμενο είναι να υποστηρίξουμε πραγματικά την εφαρμογή αυτών των μέτρων για να γίνει ο πυρηνικός αφοπλισμός της Βόρειας Κορέας, και περιμένω να υποστηρίξει πλήρως η Ευρωπαϊκή Ένωση τα μέτρα για την ασφάλεια των τροφίμων, δηλαδή βοήθεια για την αγροτική ανάπτυξη, την περιφερειακή ασφάλεια, γεγονός που συνεπάγεται βελτίωση των διπλωματικών σχέσεων στην περιοχή και μέτρα για την επιβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Στόχος πρέπει να είναι να έχει η Βόρεια Κορέα τα προς το ζην χωρίς πυρηνικά όπλα και γενικά να αλλάξει το καθεστώς στη Βόρεια Κορέα προς το συμφέρον της ειρήνης και της σταθερότητας σε ολόκληρη την περιοχή.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Τα πυρηνικά όπλα αποτελούν παγκόσμια απειλή κατά του πληθυσμού του πλανήτη. Οι τρέχουσες εξελίξεις, το γεγονός δηλαδή ότι όλο και περισσότερες χώρες αποκτούν τεχνολογία για την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων, είναι πολύ ανησυχητικές. Κάθε κυρίαρχο κράτος έχει, φυσικά, το δικαίωμα να υπερασπίζεται τον εαυτό του και τους πολίτες του. Για λόγους αρχής, ωστόσο, δεν θεωρούμε δικαιολογημένα τα πυρηνικά όπλα. Η Ιστορία έχει αποδείξει τις καταστροφές στις οποίες μπορούν να οδηγήσουν αυτά τα όπλα.

Το υπό εξέταση ψήφισμα περιλαμβάνει και καλές και κακές διατυπώσεις. Θεωρούμε, για παράδειγμα, ότι όλες οι αναφορές στην ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας πρέπει να διαγραφούν. Γεγονός είναι ότι το θέμα αυτό αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα των λόγων για τους οποίους η ΕΕ δεν πρέπει να διαθέτει μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ). Περισσότερα από ένα κράτη μέλη διαθέτουν σημαντικά οπλοστάσια πυρηνικών όπλων, ενώ άλλα κράτη μέλη θέτουν τα εδάφη τους στη διάθεση μη ευρωπαϊκών χωρών οι οποίες διαθέτουν πυρηνικά όπλα. Σε μια μελλοντική ΕΕ με μια κοινή πολιτική ασφάλειας, κράτη μέλη τα οποία δεν διαθέτουν πυρηνικά όπλα ενδέχεται να παρασυρθούν, παρά τη θέλησή τους, σε συγκρούσεις οι οποίες θα αφορούν τέτοια όπλα.

Επιπλέον, ο κόσμος δεν σταματά στα σύνορα της ΕΕ· τα παγκόσμια προβλήματα πρέπει να λύνονται σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο ΟΗΕ διαθέτει την αναγκαία γνώση και πείρα και αποτελεί τον αρμόδιο οργανισμό για την πρόληψη της διάδοσης των πυρηνικών όπλων στον κόσμο.

Θεωρούμε ότι το κίνητρο που κρύβεται πίσω από αυτό το ψήφισμα είναι η ενίσχυση της ΚΕΠΠΑ και της επιρροής του Κοινοβουλίου σε αυτά τα θέματα. Συνεπώς, καταψηφίζουμε το ψήφισμα.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η μη διάδοση των πυρηνικών όπλων και ο πυρηνικός αφοπλισμός περιλαμβάνονται μεταξύ των σημαντικότερων θεμάτων της εποχής μας, σε ένα διεθνές πλαίσιο το οποίο χαρακτηρίζεται από αστάθεια και ανασφάλεια, οι οποίες οφείλονται στην αυξανόμενη επιθετικότητα και παρεμβατικότητα του ιμπεριαλισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, με τη συνδρομή των μεγαλύτερων καπιταλιστικών δυνάμεων.

Η κούρσα των εξοπλισμών προωθείται από τις ΗΠΑ, μια χώρα η οποία αναπτύσσει τα πυρηνικά της όπλα και προσπαθεί να εγκαταστήσει νέα συστήματα στην Ευρώπη, τα οποία είναι, ως εκ της φύσεώς τους, επιθετικά, όπως για παράδειγμα τα νέα αντιπυραυλικά συστήματα στην Πολωνία και την Τσεχική Δημοκρατία.

Καθώς οι ΗΠΑ προσανατολίζονται όλο και πιο πολύ σε στρατιωτικές επιλογές, απειλούν άλλα κυρίαρχα κράτη με τις επεμβάσεις και τη στρατιωτική τους επιθετικότητα.

Σε αυτό το πλαίσιο, η απόρριψη από την πλειοψηφία των μελών του Κοινοβουλίου των προτάσεων τις οποίες κατέθεσε η κοινοβουλευτική μας ομάδα είναι εξαιρετικά αποκαλυπτική. Οι προτάσεις μας ήταν οι εξής:

- επιμένει «σε μια ειρηνική πολιτική επίλυση της διαμάχης για τα πυρηνικά προγράμματα του Ιράν» και «επαναλαμβάνει την αντίθεσή του σε κάθε στρατιωτική δράση ή απειλή χρήσης βίας»·

- «εκφράζει την αντίθεσή του στην ανάπτυξη νέων βαλλιστικών και αντιβαλλιστικών πυραυλικών συστημάτων στο έδαφος των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης»·

- και καλεί «τα κράτη που διαθέτουν πυρηνικά όπλα να μην εφαρμόζουν στα οπλοστάσιά τους κατάσταση απόλυτης ετοιμότητας και να δεσμευθούν ότι δεν θα επιτεθούν με πυρηνικά σε κράτη που δεν διαθέτουν πυρηνικά όπλα».

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτού του κειμένου, δεδομένου ότι υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες ενόψει του κινδύνου διάδοσης των πυρηνικών, και γι’ αυτό είναι σημαντικό να αναζωογονήσουμε και να ενισχύσουμε τη Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων. Η ΕΕ έχει εγκρίνει κοινή θέση σχετικά με τη μη διάδοση η οποία προσφέρει μια θετική πλατφόρμα για περαιτέρω προσπάθειες σε αυτόν τον τομέα, ιδίως στο πλαίσιο της επιδίωξης της ουσιαστικής πολυμέρειας.

  Mary Lou McDonald (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Το Sinn Féin τάσσεται ανεπιφύλακτα κατά της διάδοσης των πυρηνικών και χαιρετίζει την αντίθεση που εξέφρασε σήμερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως προς το ίδιο θέμα.

Η Ιρλανδία είναι και πρέπει να παραμείνει χώρα απαλλαγμένη από πυρηνικά. Η πυρηνική βιομηχανία, ωστόσο, εξακολουθεί να βλάπτει το περιβάλλον μας, καθώς μονάδες παραγωγής πυρηνικής ενέργειας από τρίτες χώρες έχουν μολύνει τις θάλασσες και την ύπαιθρό μας προκαλώντας προβλήματα υγείας στον πληθυσμό μας.

Όλες οι χώρες, ανεξαρτήτως του μεγέθους, της επιρροής ή του τρόπου διακυβέρνησής τους, πρέπει να ξεκινήσουν μια διαδικασία απενεργοποίησης των πυρηνικών τους οπλοστασίων το ταχύτερο δυνατόν. Τασσόμαστε κατά της συμμετοχής ακόμη περισσότερων χωρών στη λέσχη των κατόχων πυρηνικών όπλων ή της επέκτασης των πυρηνικών δυνατοτήτων των χωρών οι οποίες είναι ήδη εξοπλισμένες με πυρηνικά όπλα.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Την ίδια στιγμή που το Ευρωκοινοβούλιο ψηφίζει το καθιερωμένο ετήσιο ευχολόγιο για μη διάδοση πυρηνικών όπλων και αφοπλισμό, αρνείται να καταδικάσει την εγκατάσταση νέων βαλλιστικών και αντιβαλλιστικών συστημάτων στην Ευρώπη.

Η απόφαση αυτή αποτελεί ουσιαστικά αποδοχή και συμμετοχή στην ονομαζόμενη αντιπυραυλική άμυνα των ΗΠΑ (NMD), η οποία έχει στόχο να εδραιώσει ένα παγκόσμιο επιθετικό πυρηνικό πυραυλικό ιστό. Ήδη στην Τσεχία και την Πολωνία προετοιμάζεται εγκατάσταση νέων βάσεων των ΗΠΑ και το Ευρωκοινοβούλιο, με τις ψήφους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, της συντριπτικής πλειοψηφίας των σοσιαλιστών και των νεοφιλελευθέρων, δίνει τη συγκατάθεσή του.

Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ απείχαμε από την ψηφοφορία, γιατί αρνούμαστε συμμετοχή σε αυταπάτες για το χαρακτήρα της ΕΕ, που ήταν και παραμένει επιθετικός και σ’ αυτόν τον τομέα. Οι πολιτικές δυνάμεις που τη στηρίζουν προσπαθούν να την εμφανίσουν «αντιπυρηνική δύναμη». Χώρες μέλη της (Βρετανία, Γαλλία) έχουν πυρηνικά όπλα. Στο έδαφός της ΕΕ υπάρχουν και άλλα αμερικάνικα πυρηνικά όπλα. Τώρα προετοιμάζεται να συμμετάσχει στην αντιπυραυλική άμυνα των ΗΠΑ, η οποία πυροδοτεί νέα κούρσα εξοπλισμών και ανταγωνισμών.

Παρά τις φραστικές διακηρύξεις αποδεικνύεται ξανά πως η ΕΕ συντάσσεται στα στρατηγικά θέματα με τις ΗΠΑ και ενάντια στους λαούς. Στόχος της «αντιπυραυλικής άμυνας» των ΗΠΑ είναι η εδραίωση της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας μέσα από την πυρηνική τρομοκρατία

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Στηρίζω ολόψυχα το περιεχόμενο αυτού του κοινού ψηφίσματος. Η Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων είναι το καλύτερο όπλο μας στον αγώνα κατά της διάδοσης των πυρηνικών όπλων, η οποία αποτελεί σοβαρή απειλή κατά της παγκόσμιας ασφάλειας. Πρέπει να επισημανθεί ότι δεν είναι σημαντικά μόνο το είδος και η ποσότητα των πυρηνικών όπλων που υπάρχουν, αλλά και το ποιος τα κατέχει. Όπως έχουμε διαπιστώσει, δεν συμπεριφέρονται όλες οι χώρες με τον ίδιο τρόπο σε αυτόν τον τομέα.

Συνεπώς, ταυτόχρονα με τη θετική μου ψήφο και τη συμφωνία μου, θέλω να υπογραμμίσω τη θέση ότι έχουμε και άλλες ευθύνες οι οποίες δεν περιορίζονται απλώς σε ορισμένες ενέργειες τυπικού χαρακτήρα. Στο πεδίο της διεθνούς πολιτικής, αυτό που μας συμφέρει περισσότερο είναι να διασφαλίσουμε συνθήκες ευρείας και διαρκούς ασφάλειας. Στο θέμα αυτό, δεν είμαι πλέον και τόσο σίγουρος για το τι ακριβώς έχουμε επιτύχει. Ας ελπίσουμε ότι ορισμένες ενδείξεις οι οποίες είναι προς το παρόν ασαφείς, αλλά μας γεννούν ανησυχία, θα αποδειχθούν αβάσιμες.

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Η κατοχή πυρηνικών όπλων είναι κεντρικό στοιχείο της αμυντικής πολιτικής του Ηνωμένου Βασιλείου τα τελευταία 54 χρόνια. Στον επικίνδυνο σημερινό κόσμο και ενόψει των απρόβλεπτων απειλών που μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον, θα ήταν ανόητο να λάβουμε αποφάσεις οι οποίες θα αποδυνάμωναν την ικανότητά μας να διατηρούμε ένα ανεξάρτητο βρετανικό πυρηνικό αποτρεπτικό μέσο ή την αξιοπιστία της αποτρεπτικής μας πολιτικής. Για μια σχετικά μικρή επένδυση που δεν υπερβαίνει το 3% του αμυντικού προϋπολογισμού του Ηνωμένου Βασιλείου για μια περίοδο 20 ετών, το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να διατηρήσει μια ζωτική αμυντική του δυνατότητα. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι αναγνωρισμένο κράτος που διαθέτει πυρηνικά όπλα βάσει της Συνθήκης περί μη Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων, και οι Συντηρητικοί στηρίζουν τον στόχο του μελλοντικού παγκόσμιου πυρηνικού αφοπλισμού, όπως ορίζεται στο άρθρο VI της εν λόγω συνθήκης.

Ωστόσο, τασσόμαστε αποφασιστικά κατά οιασδήποτε μορφής μονομερούς αφοπλισμού ο οποίος θα μπορούσε να εκθέσει το κράτος μας και τον λαό του σε κίνδυνο και να μεταφέρει τον πλήρη έλεγχο της στρατηγικής μας άμυνας στα χέρια τρίτων. Οι αποφάσεις οι οποίες επηρεάζουν την ασφάλεια του Ηνωμένου Βασιλείου, της επικράτειάς του και των πολιτών του είναι ευθύνη της κυβέρνησης της Αυτής Μεγαλειότητας, και όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο μεγαλύτερο μέρος του, το σημερινό ψήφισμα είναι απρόσμενα αδιαφιλονίκητο και οι ακραίες τροπολογίες που κατέθεσε η Αριστερά καταψηφίστηκαν.

Ωστόσο, δεν είναι δυνατόν να στηρίξουμε ένα κείμενο στο οποίο χαιρετίζονται οι προσπάθειες των διεθνών συνοδοιπόρων της λεγόμενης εκστρατείας για τον πυρηνικό αφοπλισμό όπως το «Κοινοβουλευτικό Δίκτυο για τον Πυρηνικό Αφοπλισμό» (αιτιολογική σκέψη Ε). Συνεπώς, απείχαμε από την ψηφοφορία επί του συνολικού κειμένου.