Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2007 - Στρασβούργο

9. Ευρωμεσογειακές σχέσεις - Οικοδόμηση της ευρωμεσογειακής ζώνης ελευθέρων συναλλαγών (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση για τις ευρωμεσογειακές σχέσεις, που περιλαμβάνει τα ακόλουθα σημεία:

– δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τις ευρωμεσογειακές σχέσεις και

– την έκθεση (A6-0468/2006) του κ. Arif, εξ ονόματος της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, σχετικά με τη δημιουργία της ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών (2006/2173(INI)).

  Gernot Erler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, χαίρομαι διότι σήμερα έχω την ευκαιρία να σας μιλήσω για τις ευρωμεσογειακές σχέσεις και να παρευρεθώ στη συζήτηση για την έκθεση της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου σχετικά με τη δημιουργία της ευρωμεσογειακής ζώνης ελευθέρων συναλλαγών. Η έκθεση του κ. Arif περιλαμβάνει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία για τις σχέσεις της ΕΕ με τις χώρες της Μεσογείου.

Για την ΕΕ είναι σημαντικός ένας ασφαλής, πολιτικά σταθερός και οικονομικά ανεπτυγμένος μεσογειακός χώρος. Εδώ διαδραματίζουν ρόλο ιστορικοί και γεωγραφικοί λόγοι, αλλά και επίκαιρες εξελίξεις όπως ο αυξανόμενος κίνδυνος της τρομοκρατίας και οι στενές οικονομικές διασυνδέσεις. Σχεδόν καθημερινά μας υπενθυμίζεται το γεγονός ότι οι περιοχές της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής δεν έχουν ακόμα αποκτήσει πολιτική και οικονομική σταθερότητα.

Η πρόταση ψηφίσματος του Σώματος αναφέρει ξεκάθαρα τα σημαντικότερα προβλήματα που κρύβονται πίσω από αυτήν την κατάσταση.

Η κρίση στη Μέση Ανατολή αφήνει ίχνη στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή που θα έχουν μόνιμη επίδραση στην περιοχή. Η μεγάλη αύξηση του πληθυσμού των χωρών της Νότιας Μεσογείου και η οικονομική ανάπτυξη που δεν μπορεί να συμβαδίσει με αυτήν έχουν ως αποτέλεσμα να αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και σε θέσεις εργασίας. Ειδικά οι νέοι δεν βλέπουν προοπτικές για να ζήσουν στην πατρίδα τους. Προσπαθούν να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη ή πέφτουν εύκολα θύματα των υποτιθέμενων «απλών λύσεων» που τους προσφέρουν οι ακραίες ιδεολογίες. Οι κυβερνήσεις ορισμένων χωρών της Μεσογείου διστάζουν μπροστά στις απαραίτητες πολιτικές μεταρρυθμίσεις και δεν επιτρέπουν στους πληθυσμούς τους τη συμμετοχή στην πολιτική.

Όμως, στο σχέδιο ψηφίσματος αναγνωρίζεται επίσης ότι η διαδικασία της Βαρκελώνης – παραθέτω: με τη «σφυρηλάτηση πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών δεσμών μεταξύ του Βορρά και του Νότου της Μεσογείου … κατέστησε δυνατή την πραγματοποίηση σημαντικών προόδων στην περιοχή».

Η διαδικασία της Βαρκελώνης δεν μπόρεσε να επιλύσει την κρίση στη Μέση Ανατολή, αλλά ούτως ή άλλως δεν είναι αυτή η αποστολή της. Ωστόσο, έχει μια διαφορετική προστιθέμενη αξία που δεν πρέπει να υποτιμηθεί: είναι ένα από τα λίγα φόρα που φέρνει τακτικά στο ίδιο τραπέζι το Ισραήλ και τους άραβες γείτονές του. Υπό την αιγίδα της Βαρκελώνης υπάρχει και σε περιόδους πολιτικών αντιπαραθέσεων η ευκαιρία για ανταλλαγή και συνεργασία. Οι χώρες που συμμετέχουν καθορίζουν σε ποιο μέτρο θέλουν να χρησιμοποιήσουν τη δυνατότητα αυτή.

Επιτρέψτε μου να αναφέρω δύο παραδείγματα: παρά τις αντιπαραθέσεις για το εκλογικό αποτέλεσμα στα παλαιστινιακά εδάφη, υπήρξε εποικοδομητική συμμετοχή εκπροσώπων της Παλαιστίνης και του Ισραήλ στη συνεδρίαση των ανωτέρων υπαλλήλων και της ευρωμεσογειακής επιτροπής τον Μάρτιο του 2006.

Το δεύτερο παράδειγμα είναι το εξής: στην έκτακτη συνεδρίαση των ανωτέρων υπαλλήλων και της ευρωμεσογειακής επιτροπής στις 22 Φεβρουαρίου 2006 επ’ ευκαιρία της υπόθεσης των σκίτσων, παρουσιάστηκαν εποικοδομητικές προτάσεις τόσο από την ΕΕ όσο και από την αραβική πλευρά. Και εδώ ήταν αξιοσημείωτη η παρουσία τόσο της ισραηλινής όσο και της αραβικής αντιπροσωπείας.

Γι’ αυτό ισχύει ότι ακόμα και αν δεν επιτεύχθηκαν οι φιλόδοξοι στόχοι της δήλωσης της Βαρκελώνης του 1995 –η δημιουργία ενός κοινού χώρου ειρήνης και σταθερότητας, η δημιουργία μιας ζώνης γενικής ευημερίας και η ανάπτυξη στενής εταιρικής σχέσης στον κοινωνικό, πολιτισμικό και ανθρώπινο τομέα– η διαδικασία της Βαρκελώνης παραμένει ένα μέσο που δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε.

Ο λόγος είναι ότι, παρά τα ελλείμματά του, μπορεί να συμβάλει ώστε η περιοχή της Μεσογείου να μετατραπεί από μια «θάλασσα αντιπαραθέσεων» σε μια «θάλασσα συνεργασίας», όπως το είχε διατυπώσει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας κ. Fischer.

Η διαδικασία της Βαρκελώνης φροντίζει ώστε να μην συναντώνται μόνο τακτικά οι εκπρόσωποι κυβερνήσεων και οι ελίτ των ακαδημαϊκών, αλλά και να προσεγγίσουν οι πληθυσμοί, οι κοινωνίες των πολιτών στις δύο πλευρές της Μεσογείου. Σε αυτό συμβάλλει το Ίδρυμα Anna Lindh για τον Διαπολιτισμικό Διάλογο, και αυτή η προσπάθεια θα ενταθεί περισσότερο στο μέλλον.

Ένα σημαντικό όργανο της ευρωμεσογειακής συνεργασίας είναι επίσης η ευρωμεσογειακή κοινοβουλευτική συνέλευση (ΕΜΚΣ) που συστήθηκε το 2003 και θα έχει ολοένα μεγαλύτερη επίδραση στην προαγωγή των δημοκρατικών δομών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλες τις ευρωμεσογειακές χώρες.

Η διάσκεψη κορυφής για τη 10η επέτειο της διαδικασίας της Βαρκελώνης που έγινε τον Νοέμβριο του 2005 έδειξε ότι η ΕΕ και οι χώρες της Μεσογείου εξακολουθούν να θέλουν τη στενή συνεργασία, παρά τις διαφορετικές απόψεις για την έκταση και τη συγκεκριμένη μορφή της. Το πρόγραμμα εργασίας που αποφάσισε η διάσκεψη για τα επόμενα πέντε χρόνια περιλαμβάνει συγκεκριμένους στόχους σε όλους τους τομείς της διαδικασίας της Βαρκελώνης, όχι μόνο στην πολιτική, οικονομική και πολιτισμική συνεργασία αλλά και στη μετανάστευση. Επομένως, οι προϋποθέσεις για περαιτέρω συνεργασία είναι δεδομένες.

Θα ήθελα να πω στο Σώμα ότι χωρίς οικονομική πρόοδο δεν υπάρχει σταθερότητα, αυτό το ξέρουμε όλοι και ισχύει και για το ευρωμεσογειακό πλαίσιο. Γι’ αυτό, οι υπουργοί Εξωτερικών των ευρωμεσογειακών χωρών επανέλαβαν στη διάσκεψη κορυφής που έγινε στο Τάμπερε στα τέλη Νοεμβρίου του 2006 ότι η δημιουργία μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελευθέρων συναλλαγών μέχρι το 2010 εξακολουθεί να είναι κοινός στόχος όλων των ευρωμεσογειακών εταίρων. Η εμμονή σε έναν στόχο που συμφωνήθηκε προ 10 και πλέον ετών είναι λογική ή απλή ισχυρογνωμοσύνη;

Καταρχάς, το «2010» μου φαίνεται πως έχει γίνει σύμβολο της σημασίας που δίνουν οι ευρωμεσογειακοί εταίροι σε μια ζώνη ελευθέρων συναλλαγών. Επιπροσθέτως, έχουν γίνει πολλά, ιδίως στον οικονομικό τομέα, που κάνουν να φαίνεται εφικτή μια ζώνη ελευθέρων συναλλαγών. Οι διμερείς ζώνες ελευθέρων συναλλαγών των συμφωνιών σύνδεσης που ισχύουν μεταξύ της ΕΕ και σχεδόν όλων των χωρών της Μεσογείου –με μόνη σημερινή εξαίρεση τη Συρία– εφαρμόζονται ικανοποιητικά.

Στόχος είναι να συνεχίσει η προοδευτική ενσωμάτωση των χωρών των ακτών της Μεσογείου στην ευρωπαϊκή οικονομία. Η γερμανική Προεδρία του Συμβουλίου θα υποστηρίξει όσο μπορεί την Επιτροπή προκειμένου να επιταχυνθούν οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις και να σημειωθεί περαιτέρω πρόοδος. Αναφέρω ιδίως τους εξής τομείς: τη βαθμιαία ελευθέρωση της παροχής υπηρεσιών και του δικαιώματος εγκατάστασης, τη βαθμιαία ελευθέρωση του εμπορίου αγροτικών προϊόντων, των επεξεργασμένων γεωργικών προϊόντων και των προϊόντων αλιείας, τη δημιουργία ενός μηχανισμού διαιτησίας και τη σύγκλιση των νομοθετικών διατάξεων με ιδιαίτερη έμφαση στην εναρμόνιση της τεχνικής νομοθεσίας.

Στόχος είναι η διευκόλυνση της προσέγγισης των χωρών της Μεσογείου στην κοινοτική εσωτερική αγορά, καθώς η ΕΕ είναι ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος τους με ποσοστό πάνω από 50%. Φυσικά, η εξέλιξη αυτή συνδέεται με τις προόδους ως προς την υλοποίηση των προαναφερθεισών συμφωνιών σύνδεσης. Μετά θα εμφανιστούν και άλλες προκλήσεις, όπως για παράδειγμα το ερώτημα αν οι επιχειρήσεις των μεσογειακών εταίρων είναι ανταγωνιστικές. Η διαδικασία ενσωμάτωσης έλαβε σημαντική ώθηση και στις ίδιες τις μεσογειακές χώρες με τη Συμφωνία του Αγαδίρ, που υπάρχει από το 2004 και έχει ως στόχο τη δημιουργία ζώνης ελευθέρων συναλλαγών μεταξύ των χωρών των ακτών της Μεσογείου. Η ΕΕ προωθεί αυτήν τη συνεργασία των χωρών του Νότου, π.χ. με την οικονομική υποστήριξη της γραμματείας τους. Ελπίζουμε ότι εκτός από την Αίγυπτο, την Ιορδανία, το Μαρόκο και την Τυνησία, σύντομα θα προσχωρήσουν και άλλες χώρες στη Συμφωνία του Αγαδίρ.

Οι ελευθερώσεις και οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις επηρεάζουν αναγκαστικά την κοινωνική και οικονομική κατάσταση μιας χώρας. Η επίδραση των αλλαγών στον τομέα αυτόν εξαρτάται κυρίως από την ελεγχόμενη και στοχοθετημένη διεξαγωγή των αναγκαίων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Η ΕΕ υποστηρίζει σε αυτό ενεργά τις χώρες της Μεσογείου. Για παράδειγμα, στο πλαίσιο της διαδικασίας της Βαρκελώνης διαθέτει εδώ και χρόνια σημαντικούς πόρους για αναδιάρθρωση και εκσυγχρονισμό του τομέα της απασχόλησης και της εκπαίδευσης, καθώς και για εκσυγχρονισμό των υποδομών των μεταφορών.

Τα περιφερειακά προγράμματα στήριξης της ΕΕ, όπως τα EuroMed-Market, ANIMA και EuroMed-Innovation, βοηθούν στη βελτίωση των όρων για τις επενδύσεις και τις επιχειρηματικές πρωτοβουλίες και ενισχύουν με τον τρόπο αυτόν τον ιδιωτικό τομέα. Επίσης, ο Ευρωμεσογειακός Φορέας Επενδύσεων και Εταιρικής Σχέσης (FEMIP) αποτελεί ένα καλά εξοπλισμένο και δοκιμασμένο μέσο στήριξης ιδίως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ο φορέας αυτός υποστηρίζει επίσης περιβαλλοντικά έργα, καθώς και σχέδια για τις υποδομές και την εκπαίδευση.

Όπως γνωρίζετε, το μεγάλο εμπόδιο που πρέπει να ξεπεράσουν οι αναπτυσσόμενες οικονομίες της αγοράς είναι να πείσουν τους επενδυτές ότι τους περιμένει ένα σταθερό και αποδοτικό περιβάλλον. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό επειδή οι εξωτερικές άμεσες επενδύσεις είναι επειγόντως απαραίτητες. Ως προς τα θέματα αυτά, οι χώρες της Μεσογείου χρειάζονται ιδιαίτερη υποστήριξη εκ μέρους μας, πράγμα που άλλωστε έχουν επανειλημμένα ζητήσει.

Γι’ αυτό χαίρομαι ιδιαίτερα διότι κατά τη γερμανική Προεδρία, στις 23 Απριλίου 2007, θα συσταθεί ad hoc ομάδα εργασίας για τις επενδύσεις. Οι ευρωμεσογειακοί εταίροι θα επισημάνουν εκεί από κοινού τα σημαντικότερα προβλήματα και θα αναζητήσουν μέσα και τρόπους για τη βελτίωση της ροής επενδύσεων στον χώρο της Μεσογείου.

Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω τελειώνοντας ότι θεωρώ όπως και εσείς πως η ανεξέλεγκτη οικονομική ανάπτυξη δεν είναι το παν, αλλά πρέπει να λαμβάνονται επίσης υπόψη οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές πτυχές. Αυτό, ασφαλώς, ισχύει και για τις σχέσεις ΕΕ-Μεσογείου. Η γερμανική Προεδρία θα διοργανώσει, ως εκ τούτου, ελκυστικές διασκέψεις και για τα δύο θέματα, με συμμετοχές φορέων υψηλού επιπέδου.

Έτσι, στο τέλος της εβδομάδας ο Πρόεδρος του Συμβουλίου, υπουργός Εξωτερικών Steinmeier, θα εγκαινιάσει στο Βερολίνο την Ευρωμεσογειακή Διάσκεψη για την Απασχόληση και τον Κοινωνικό Διάλογο. Ο κοινός χώρος ασφάλειας και ευημερίας που επιδιώκει η διαδικασία της Βαρκελώνης δεν μπορεί να δημιουργηθεί και να είναι βιώσιμος χωρίς λειτουργικό κοινωνικό διάλογο και νέες θέσεις εργασίας. Αντίθετα, λόγω της μεγάλης ανεργίας, ιδίως των νέων, μάλλον αυξάνεται ο κίνδυνος για την κοινωνική σταθερότητα και χειροτερεύουν οι προοπτικές κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης στα κράτη της Νότιας Μεσογείου.

Δεύτερον, στις 19 Απριλίου 2007 γίνεται επίσης στο Βερολίνο διάσκεψη για την ενεργειακή απόδοση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Μια μελλοντοστραφής ενεργειακή πολιτική είναι απαραίτητη για την αειφόρο οικονομική ανάπτυξη και για την φειδωλή διαχείριση των πόρων. Υπουργοί των νοτίων και ανατολικών γειτόνων της ΕΕ και εκπρόσωποι της οικονομίας και διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων θα ασχοληθούν με το ερώτημα πώς μπορεί να επιτευχθεί ένας ασφαλής και φιλικός προς το περιβάλλον ενεργειακός εφοδιασμός για τον ευρωμεσογειακό χώρο.

Όπως βλέπετε, οι δραστηριότητές μας συμβαδίζουν με τη γραμμή της πρότασης ψηφίσματος και σκοπεύουμε να επιδιώξουμε ταυτόχρονα και τους τρεις κύριους στόχους της διαδικασίας της Βαρκελώνης, δηλαδή τη δημιουργία ενός κοινού χώρου ειρήνης και σταθερότητας, τη δημιουργία μιας ζώνης γενικής ευημερίας μέσω οικονομικής εταιρικής σχέσης και τη δημιουργία μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελευθέρων συναλλαγών μέχρι το 2010, καθώς και τη δημιουργία ενός χώρου διαπολιτισμικού διαλόγου μέσω της συνεργασίας στον κοινωνικό, πολιτισμικό και ανθρώπινο τομέα.

Είναι προς το συμφέρον όλων μας να μην σταματήσουμε τις προσπάθειες για την επίτευξη αυτού του σκοπού. Όλοι μας –οι κυβερνήσεις, τα κοινοβούλια και οι άλλοι πολιτικοί φορείς– πρέπει να κάνουμε κάτι γι’ αυτό και, ασφαλώς, μπορούμε να πετύχουμε πολλά αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

(Χειροκροτήματα)

  Peter Mandelson, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κάθε συζήτηση σχετικά με τις ευρωμεσογειακές σχέσεις είναι πρωτίστως συζήτηση σχετικά με μια κοινή πολιτική πρόκληση. Σήμερα, η περιοχή της Μεσογείου και η Ευρώπη συναπαρτίζουν μια στρατηγική και οικονομική ζώνη εν τω γίγνεσθαι. Σε μια περίοδο κατά την οποία ανακαλύπτουμε ξανά την κοινή πολιτισμική και πολιτική μας κληρονομιά, εδραιώνουμε τη μελλοντική οικονομική μας συνεργασία, διότι επιθυμούμε να διαδραματίσουμε και πάλι κεντρικό ρόλο στη δημιουργία μιας ζώνης σταθερότητας, ειρήνης και ευημερίας.

Η τεράστια ευρωμεσογειακή ζώνη φιλοξενεί δύο ανεξάρτητες οντότητες: την Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 και την περιοχή της Μεσογείου, με τους περισσότερους από 250 εκατ. κατοίκους της. Έχουμε σχέση αλληλεξάρτησης στον πολιτικό τομέα, καθώς είμαστε εταίροι στην προσπάθεια ειρήνευσης στη Μέση Ανατολή και σε άλλα μέρη της Μεσογείου, ενώ εργαζόμαστε για την προαγωγή της πολυφωνίας και της δημοκρατίας.

Έχουμε επίσης σχέση οικονομικής αλληλεξάρτησης: οι ευρωμεσογειακές εμπορικές σχέσεις είναι υγιείς και ενισχύονται. Επί του παρόντος, οι εξαγωγές των χωρών της Μεσογείου προς την ΕΕ των 27 αυξάνονται κατά 10% ετησίως κατά μέσο όρο μεταξύ του 2000 και του 2006. Οι εισαγωγές από την ΕΕ των 27 αυξάνονται επίσης, αν και με χαμηλότερο ρυθμό, 4%. Το εμπορικό πλεόνασμα της ΕΕ έχει μειωθεί σημαντικά και το 2006 το εμπορικό ισοζύγιο ήταν ουσιαστικά ισοσκελισμένο.

Ωστόσο, έχουμε δεσμούς αλληλεξάρτησης και σε άλλους τομείς: από περιβαλλοντική σκοπιά, μοιραζόμαστε περισσότερα από 46 000 χιλιόμετρα μεσογειακής ακτογραμμής, και αντιμετωπίζουμε κοινές προκλήσεις οι οποίες σχετίζονται με την αλλαγή του κλίματος, τα ύδατα και την απορρύπανση της θάλασσας. Δεσμούς αλληλεξάρτησης έχουμε και στον ενεργειακό τομέα, λόγω της ροής φυσικού αερίου και πετρελαϊκών πόρων οι οποίοι προέρχονται και διέρχονται από τη Μεσόγειο. Ένας άλλος τομέας αλληλεξάρτησης είναι και ο δημογραφικός, δεδομένης της ανάγκης διαλόγου με τις χώρες της βόρειας Αφρικής σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης της νόμιμης και της παράνομης μετανάστευσης. Τέλος, είμαστε πολιτισμικά αλληλεξαρτημένοι, λόγω του άκρως αναγκαίου εις βάθος διαλόγου μεταξύ πολιτισμών και θρησκειών.

Ενόψει αυτής της αλληλεξάρτησης, η ΕΕ έχει δημιουργήσει την πολιτική γειτονίας και τη διαδικασία της Βαρκελώνης: πλαίσια πολιτικής και συνεργασίας τα οποία είναι συνεκτικά και λειτουργούν συμπληρωματικά. Εντός αυτών των πλαισίων, έχουμε συνάψει συμφωνίες σύνδεσης και σχέδια δράσης της πολιτικής γειτονίας σχεδόν με όλες τις χώρες της περιοχής. Η πιο πρόσφατη συμφωνία με την Αίγυπτο συνήφθη κατά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Σύνδεσης ΕΕ-Αιγύπτου στις 6 Μαρτίου.

Η ευρωμεσογειακή ζώνη ελευθέρων συναλλαγών, όπως επισημάνθηκε, υλοποιείται σταδιακά και θα λειτουργήσει ως σημείο επαφής μεταξύ ενός ολοένα και πιο παγκοσμιοποιημένου κόσμου και του ευρωπαϊκού προτύπου της ανοικτής περιφερειοποίησης. Χρησιμοποιούμε ως βάση το ελευθερωμένο μας εμπόριο αγαθών για την ελευθέρωση των συναλλαγών στους τομείς των υπηρεσιών και της εγκατάστασης επιχειρήσεων, κατά τρόπο που να ενθαρρύνεται η αναγκαία οικονομική ολοκλήρωση.

Έχουν δημιουργηθεί δραστήρια ευρωμεσογειακά όργανα όπως η Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση. Το έτος 2007 θα είναι σίγουρα σημαντικό για τις σχέσεις μας με μια περιοχή η οποία διέρχεται περίοδο σημαντικών αλλαγών, η οποία έχει μεγάλες προσδοκίες από την Ευρώπη και για την οποία οι στενές σχέσεις με την Ένωση αποτελούν κεντρική προτεραιότητα.

Το 2007 θα είναι το πρώτο έτος λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Μέσου Γειτονίας και Εταιρικής Σχέσης. Η συνεργασία μας με τους εταίρους μας στηρίζεται στην πεποίθηση ότι, προκειμένου οι αλλαγές να έχουν διαρκή αντίκτυπο, πρέπει να προέρχονται από την ίδια την κοινωνία.

Στο πλαίσιο της πολιτικής γειτονίας, η σταδιακή εφαρμογή πολιτικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων προετοιμάζει το έδαφος για την προσέγγιση μεταξύ της Ευρώπης και των χωρών της Μεσογείου.

Προκειμένου να βοηθήσουμε τους γείτονές μας να υλοποιήσουν δύσκολα προγράμματα μεταρρυθμίσεων, πρέπει να μπορούμε να τους προσφέρουμε ελκυστικά κίνητρα. Έχουμε ήδη προτείνει την αναβάθμιση των εμπορικών μας σχέσεων. Μπορούμε επίσης να καταβάλουμε προσπάθεια για τη χαλάρωση των γραφειοκρατικών διαδικασιών που σχετίζονται με τη χορήγηση θεωρήσεων. Οι προτάσεις που περιλαμβάνονται στην ανακοίνωση της Επιτροπής απαιτούν σοβαρή πολιτική βούληση, καθώς και οικονομικές και χρηματοδοτικές δεσμεύσεις αντίστοιχης κλίμακας.

Ζωτική σημασία θα έχει η συμβολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η ευρωπαϊκή πολιτική έναντι της περιοχής θα παραμείνει συνεκτική και να προσφερθεί πολιτική και οικονομική στήριξη για την επιτυχή εφαρμογή των πολιτικών συνεργασίας στην περιοχή της Μεσογείου.

Στο πλαίσιο της διαδικασίας της Βαρκελώνης, οι Προεδρίες της Γερμανίας και της Πορτογαλίας, όπως έχει ήδη επισημανθεί, θα συνεργαστούν στενά με την Επιτροπή με σκοπό την προώθηση των μέτρων που εγκρίθηκαν στη διάσκεψη κορυφής της Βαρκελώνης τον Νοέμβριο του 2005.

Οι δραστηριότητες που προγραμματίζονται για το 2007 περιλαμβάνουν: μια διάσκεψη για κοινωνικά θέματα τον Μάρτιο στο Βερολίνο, στόχος της οποίας θα είναι η προσθήκη της κοινωνικής διάστασης στην εταιρική μας σχέση· μια διάσκεψη για τη μετανάστευση, η οποία θα διοργανωθεί από την πορτογαλική Προεδρία το δεύτερο εξάμηνο του έτους – θα είναι η πρώτη διάσκεψη αυτού του είδους στην περιοχή η οποία θα προσφέρει βήμα συζήτησης κοινών προσεγγίσεων για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης και την αποτελεσματικότερη διαχείριση της νόμιμης μετανάστευσης· μια διάσκεψη για την έρευνα και την πανεπιστημιακή εκπαίδευση, στην οποία η Επιτροπή θα ανακοινώσει τη θέσπιση υποτροφιών για φοιτητές πανεπιστημίου στην περιοχή· και, τέλος, μια ευρωμεσογειακή υπουργική διάσκεψη, την οποία θα διοργανώσει η πορτογαλική Προεδρία στη Λισαβόνα, για την επισκόπηση της προόδου ως προς την επίτευξη του στόχου της δημιουργίας μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελευθέρων συναλλαγών.

Το 2007 θα είναι επίσης σημαντικό διότι θα είναι το έτος κατά το οποίο θα καταρτίσουμε και θα εφαρμόσουμε φιλόδοξα σχέδια δράσης τα οποία θα αποσκοπούν στην εξασφάλιση ενός πιο λαμπρού μέλλοντος για την περιοχή: το σχέδιο «Ορίζοντας 2020», στόχος του οποίου είναι η απορρύπανση της Μεσογείου· το σχέδιο δράσης της Κωνσταντινούπολης σχετικά με τον ρόλο των γυναικών στην κοινωνία, το οποίο εγκρίθηκε τον Νοέμβριο του 2006· η πρακτική εφαρμογή του προγράμματος του Τάμπερε, το οποίο εγκρίθηκε στη διάσκεψη των ευρωμεσογειακών υπουργών Εξωτερικών· και το σχέδιο δράσης για την υλοποίηση της ζώνης ελευθέρων συναλλαγών, το οποίο αποτελεί αντικείμενο της έκθεσης του κ. Arif και στο οποίο θα αναφερθώ στη συνέχεια.

Θέλω να συγχαρώ τον εισηγητή και τους βουλευτές που συνέβαλαν στο να καταστεί ουσιαστικό και ολοκληρωμένο αυτό το σχέδιο ψηφίσματος. Το ψήφισμα αναφέρεται στα μικτά αποτελέσματα της διαδικασίας της Βαρκελώνης ως προς την ελευθέρωση του εμπορίου και την οικονομική ολοκλήρωση, υπογραμμίζοντας συγχρόνως την πολυπλοκότητα του στόχου και τα κοινωνικοοικονομικά εμπόδια, είτε είναι διαρθρωτικής υφής είτε συνδέονται με το τρέχον διεθνές περιβάλλον, τα οποία χαρακτηρίζουν αυτήν τη γειτονική της ΕΕ περιοχή.

Άλλωστε, τα μικτά αποτελέσματα όσον αφορά την ευημερία που δημιουργεί η θέσπιση μιας ζώνης ελευθέρων συναλλαγών δεν οφείλονται πάντα στην ίδια τη διαδικασία ή στις αδυναμίες της, αλλά προκαλούνται συχνά λόγω διαφόρων διαρθρωτικών εμποδίων τα οποία αποτελούν εγγενή χαρακτηριστικά αυτής της περιοχής και δεν έχουν επιτρέψει στη διαδικασία οικονομικής ολοκλήρωσης να αναπτυχθεί κατά τον βέλτιστο δυνατό τρόπο.

Ωστόσο, παρά τα εμπόδια αυτά, σημειώθηκε αύξηση των εμπορικών συναλλαγών μετά την ελευθέρωση στο πλαίσιο της διαδικασίας της Βαρκελώνης: οι εξαγωγές από τους μεσογειακούς εταίρους προς την ΕΕ έχουν διπλασιαστεί σε σύγκριση με το 1995· οι εξαγωγές της ΕΕ έχουν αυξηθεί κατά 60% και το διμερές εμπορικό έλλειμμα των μεσογειακών χωρών έχει μειωθεί από το 20% στο 10% κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου. Η δημιουργία μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελευθέρων συναλλαγών εξακολουθεί να αποτελεί στόχο τόσο της Βαρκελώνης όσο και της πολιτικής γειτονίας μας.

Και στα δύο πλαίσια, έχουν αναπτυχθεί διάφορες πρωτοβουλίες για την εμβάθυνση και τη στήριξη της ελευθέρωσης στους τομείς της περαιτέρω δασμολογικής ελευθέρωσης και της κατάργησης των μη δασμολογικών μέτρων.

Έχουν ξεκινήσει νέες διαπραγματεύσεις στους τομείς της γεωργίας, των υπηρεσιών και των επενδύσεων μετά τη διάσκεψη των υπουργών Εμπορίου στο Μαρακές το περασμένο έτος, ενώ στο πλαίσιο των σχεδίων δράσης της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας καθορίστηκαν δράσεις προτεραιότητας, ιδίως όσον ενόψει της εξάλειψης των κανονιστικών και των μη δασμολογικών φραγμών.

Εξαρχής, η διαδικασία της Βαρκελώνης προέβλεπε συνοδευτικά και αντισταθμιστικά μέτρα για την ευρωμεσογειακή ζώνη ελευθέρων συναλλαγών. Αυτά περιλαμβάνουν: την ασύμμετρη κατάργηση των δασμών· τη σταδιακή υλοποίηση της ελευθέρωσης – για παράδειγμα, ο γεωργικός τομέας μόλις τώρα αρχίζει να ελευθερώνεται, μετά την πάροδο εύλογου χρονικού διαστήματος από τη βιομηχανική ελευθέρωση· και, τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, την παροχή σημαντικής βοήθειας για τη στήριξη των οικονομικών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και της βιώσιμης ανάπτυξης της υπαίθρου, παλαιότερα μέσω του MEDA, τώρα μέσω του νέου οργάνου της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας.

Προτεραιότητά μας παραμένει η ενίσχυση της βιώσιμης ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας στην περιοχή της Μεσογείου μέσω της άρσης των εμποδίων στο εμπόριο και της προώθησης της περιφερειακής ολοκλήρωσης, των επενδύσεων, της σύγκλισης των ρυθμιστικών συστημάτων προς τους κανόνες που διέπουν την εσωτερική αγορά της ΕΕ, της έρευνας και καινοτομίας και της ενίσχυσης των υποδομών και των δικτύων στην περιοχή. Με απλά λόγια, οι προσπάθειές μας αποβλέπουν στην κοινή ευημερία η οποία αποτελεί τον στόχο της διαδικασίας της Βαρκελώνης και της πολιτικής γειτονίας μας. Θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για την υλοποίηση αυτού του οράματος.

Αξιότιμοι βουλευτές, στο επίκεντρο των σχέσεών μας με τους εταίρους μας των μεσογειακών χωρών είναι η βαθύτατη και έντονη επιθυμία μας να προωθήσουμε την ασφάλεια, την ανάπτυξη και τη σταθερότητα στην περιοχή. Ωστόσο, έχουμε επίσης τη σταθερή πεποίθηση ότι μετέχουμε σε ένα ακόμη πιο φιλόδοξο εγχείρημα: στην οικοδόμηση μιας περιφέρειας και στην επιβεβαίωση των κοινών στόχων και αξιών μας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπολογίζει στη δυνατότητα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να ανταποκριθεί επαρκώς σε αυτές τις σημαντικές προκλήσεις με τη συνδρομή της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, ενώ προσβλέπω στη συνέχιση της συνεργασίας μας.

(Χειροκροτήματα)

  Kader Arif (PSE), εισηγητής. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, είμαι ευτυχής ακόμη δε περισσότερο μετά από αυτά που μόλις άκουσα που σας παρουσιάζω σήμερα αυτήν την έκθεση.

Μαρτυρεί το γεγονός ότι η μεσογειακή πολιτική της Ευρώπης αποτελεί προτεραιότητα για το όργανό μας και έτσι πρέπει να παραμείνει. Η έκθεση που σας υποβάλλω αναλύει τα αποτελέσματα μιας συνεργασίας άνω των 12 ετών η οποία εγγράφεται στους στόχους της Διάσκεψης της Βαρκελώνης. Διατυπώνει ορισμένες προτάσεις υπέρ της υλοποίησης μιας αμοιβαία επωφελούς ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών. Αυτό το έργο, το οποίο ολοκληρώθηκε μετά από αρκετούς μήνες εργασίας, κατέστη δυνατό χάρη στη στενή συνεργασία που είχα με διάφορους εμπειρογνώμονες, ΜΚΟ, κυβερνητικούς αξιωματούχους των χωρών της Μεσογείου και, φυσικά των συναδέλφων μου βουλευτών του ΕΚ. Επιτρέψτε μου να τους ευχαριστήσω για τη συνεργασία τους.

Αυτή η αξιόπιστη συλλογική γνώση, εμπλουτισμένη με το εποικοδομητικό έργο των σκιωδών εισηγητών προς τους οποίους είμαι ειλικρινά ευγνώμων μου έδωσε τη δυνατότητα, πιστεύω, να καταλήξω σε ένα ισορροπημένο κείμενο το οποίο αντανακλά όλες τις ανησυχίες και τα ερωτήματα. Αυτό το πνεύμα, αυτή η συνολική ισορροπία ενισχυμένη με την ψηφοφορία στην επιτροπή, πρέπει να αποτελεί γνώμονα για την αυριανή ψηφοφορία στην Ολομέλεια.

Πρώτα και κύρια, πρέπει να προσδιορίσουμε ένα πράγμα. Παρότι έκαστο τμήμα του κόσμου διαθέτει τη δική του ειδική φύση, οι σχέσεις μεταξύ της Ένωσης και των χωρών της Νότιας Μεσογείου έχουν σημαδευτεί από το βάρος της ιστορίας, ιστορίας συγκρούσεων, έλλειψης κατανόησης και αστάθειας, μιας ταραχώδους, ακόμη δε και τραγικής, ιστορίας.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προσπάθησα να συντάξω αυτήν την έκθεση κυρίως από μια εξαιρετικά πολιτική προοπτική. Μια ελπίδα γεννήθηκε με τη διάσκεψη κορυφής της Βαρκελώνης το 1995. Η επιδειχθείσα πολιτική βούληση απέβλεπε στην οικοδόμηση μιας συνολικής εταιρικής σχέσης ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις χώρες της μεσογειακής λεκάνης, με στόχο αυτή η περιοχή να καταστεί κοινός χώρος ειρήνης, σταθερότητας και ευημερίας. Ωστόσο, πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα σήμερα ότι τα αποτελέσματα δεν ανταποκρίνονται στις ελπίδες και τις προσδοκίες.

Έκτοτε, ζούμε σε ένα ασταθές πολιτικό περιβάλλον: ο πόλεμος στον Λίβανο, η έλλειψη προοπτικών ειρήνης στη Μέση Ανατολή, οι περίπλοκες σχέσεις από τις 11 Σεπτεμβρίου 2001 και εξής μεταξύ του δυτικού κόσμου και των αραβο-μουσουλμανικών χωρών και οι τεταμένες σχέσεις μεταξύ των εταίρων του Νότου. Σε αυτήν την κατάσταση προστίθεται η ιδέα την οποία θεωρώ εσφαλμένη ότι η Ευρώπη δεν δίδει προτεραιότητα στη σχέση της με τις χώρες της Νότιας Μεσογείου.

Σε αυτήν τη λίστα ανησυχιών θα μπορούσε κανείς να προσθέσει τον φόβο μήπως δει εξασθενημένη τη φιλοσοφία της Βαρκελώνης και τη νέα πολιτική γειτονίας που υποστηρίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό θα σήμαινε το τέλος της σύγκλισης και την εισαγωγή της διάστασης, ενισχυμένη από τον ανταγωνισμό μεταξύ των χωρών.

Το περιβάλλον είναι επίσης περιβάλλον ασυμμετρίας στους τρεις τομείς της οικονομίας, της κοινωνίας και της δημογραφίας. Αυτή η εντυπωσιακή ασυμμετρία μεταξύ των δύο μερών στον τομέα των ελεύθερων συναλλαγών, ήτοι της Ένωσης και των χωρών της Μεσογείου, είναι εξίσου εντυπωσιακή μεταξύ των χωρών της Νότιας Μεσογείου και, τελικά, στο εσωτερικό ορισμένων από αυτές τις ίδιες τις χώρες, μεταξύ παράκτιων και αστικών περιοχών και του εσωτερικού των αγροτικών περιοχών.

Μπροστά σε όλες αυτές τις δυσκολίες, απαιτείται ισχυρή πολιτική βούληση, όμως πρέπει επίσης να δείξουμε ότι είμαστε ρεαλιστές. Για τον λόγο αυτόν και ενόψει των ενίοτε σημαντικών καθυστερήσεων στην υλοποίηση οικονομικών και πολιτικών μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται για τη δημιουργία μιας αληθινής ευρωμεσογειακής αγοράς, πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να αναθεωρήσουμε την προθεσμία του 2010 ως ημερομηνία κατά την οποία θα τεθεί σε ισχύ αυτή η ζώνη ελεύθερων συναλλαγών.

Οι συνεπαγωγές μιας τέτοιας ζώνης και οι αλλαγές που αυτή θα επιφέρει απαιτούν μια προσεκτικότερη προσέγγιση εκ μέρους όλων των εταίρων, ιδιαίτερα δε όταν αυτοί οι εταίροι είναι άνισοι. Όταν εξετάζουμε την προοπτική δημιουργίας αυτής της ζώνης ελεύθερων συναλλαγών, κύριο θέμα πρέπει να παραμένει ο στόχος εγκαθίδρυσης μιας μορφής εμπορίου που θα εξυπηρετεί την ανάπτυξη και τη μείωση της φτώχιας, ιδιαίτερα σε αυτήν την περιοχή στην οποία το 30% του πληθυσμού ζει με 2 δολάρια ΗΠΑ την ημέρα και στην οποία η μαζική ανεργία και η ανεξέλεγκτη μετανάστευση είναι οι μόνες προοπτικές για έναν αυξανόμενο αριθμό νέων ανθρώπων.

Προτεραιότητά μας πρέπει να είναι η δημιουργία ενός πραγματικού ευρωμεσογειακού κοινωνικοοικονομικού χώρου, εντάσσοντας όλα τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα στην οικονομική διάσταση.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υποστηρίζω μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών η οποία θα αναπτύσσεται με προοδευτικό, ελεγχόμενο, βαθμιαίο και συντονισμένο τρόπο. Θα πρέπει επίσης να είναι προσαρμοσμένη στην κοινωνικοοικονομική κατάσταση που επικρατεί σε εκάστη από τις χώρες.

Οι αγορές δεν μπορούν να ανοίγουν εις βάρος των χωρών του Νότου, με κίνδυνο αρκετοί από τους σημερινούς ευαίσθητους τομείς-κλειδιά να εξασθενίσουν ακόμη περισσότερο, ως αποτέλεσμα ενός ανταγωνιστικού αγώνα.

Όλοι γνωρίζουμε ότι η γεωργία τους δεν είναι ανταγωνιστική και δεν είναι πολύ διαφοροποιημένη, με μια πλειοψηφία μικρών εκμεταλλεύσεων που χρειάζονται εκσυγχρονισμό των δομών τους, και ότι απαιτείται εμείς να εξετάσουμε πιο βαθιά μια μορφή ολοκληρωμένης γεωργικής πολιτικής, επικεντρωμένης γύρω από την ασφάλεια των τροφίμων.

Γνωρίζουμε επίσης ότι υπάρχουν χώρες στις οποίες έχει αναπτυχθεί μια μορφή βιομηχανίας χαμηλής τεχνολογίας και χαμηλής προστιθέμενης αξίας, η οποία πρέπει να βοηθηθεί με επενδύσεις στους τομείς της κατάρτισης και της έρευνας, καθώς επίσης και με τον εκσυγχρονισμό των παραγωγικών δομών της· γνωρίζουμε ότι δεν θα πρέπει να ασκούμε πίεση σε αυτές τις χώρες για να ανοίξουν αμέσως τις αγορές υπηρεσιών τους, ενώ οι δημόσιες υπηρεσίες θα διατηρούνται εκτός του πλαισίου των διαπραγματεύσεων.

Είναι ανάγκη να παρακολουθούμε στενά όλα αυτά, διαφορετικά θα έχουμε εργαστεί για να επιτύχουμε το αντίθετο αποτέλεσμα της ανάπτυξης που θέλαμε και εις βάρος της κοινωνικής ευημερίας των ενδιαφερόμενων πληθυσμών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μου φαίνεται ότι είναι ζωτικής σημασίας να παράσχουμε στους εταίρους μας το δικαίωμα να ελέγχουν τον ρυθμό με τον οποίο ανοίγονται στο εμπόριο και τον τρόπο με τον οποίο οργανώνουν την αναπτυξιακή στρατηγική τους.

Αποδεικνύεται, κατά συνέπεια, ότι είναι ζωτικής σημασίας η ενίσχυση γενικά της ανταγωνιστικότητας των οικονομιών των χωρών MED προκειμένου να εξασφαλιστεί η οικονομική διαφοροποίησή τους, η επιτυχής ένταξή τους στο διεθνές εμπόριο και η δίκαιη διανομή των αναμενόμενων οφελών· να διατηρηθεί ένα ασύμμετρο σύστημα βασισμένο σε εμπορικές προτιμήσεις και στη διατήρηση εργαλείων διαχείρισης της προσφοράς· να προσελκυστούν επενδύσεις, οι οποίες είναι λιγοστές στον τομέα αυτόν· να εξασφαλιστεί χώρος σταθερών επενδύσεων και να εξασφαλιστεί περιφερειακή ευρωμεσογειακή υποδομή και δίκτυα μεταφορών· και να εργαστούμε προς την κατεύθυνση μιας στενότερης πολιτικής και οικονομικής ευθυγράμμισης στις χώρες της Νότιας και Ανατολικής Μεσογείου (ΧΝΑΜ), με σκοπό να βοηθηθεί πραγματικά η ενίσχυση της συνεργασίας και της ολοκλήρωσης.

Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα να τονίσω την επείγουσα ανάγκη για μια ανανέωση της πολιτικής βούλησης μεταξύ όλων των εταίρων και για την επιστροφή της αληθινής συνεργασίας ως μία από τις προτεραιότητες της Ένωσης, αμφότερες εκ των οποίων είναι ουσιώδεις προϋποθέσεις για την αναβίωση και την επιτυχία της διαδικασίας της Βαρκελώνης και ενός ευρωμεσογειακού κοινωνικοοικονομικού χώρου. Χωρίς αυτά, η ζώνη ελεύθερων συναλλαγών κινδυνεύει να καταστεί το σύμβολο της ευρωμεσογειακής παρεξήγησης. Όσον αφορά τη δική μου γενιά, είναι ζωτικής σημασίας να προχωρήσουμε σε μια εποχή συμφιλίωσης αυτή είναι η πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, κυρίες και κύριοι. Η εγγύηση της σταθερότητας και της ανάπτυξης αυτού του χώρου σημαίνει την εγγύηση της ανάπτυξης της δημοκρατίας και της δικής μας σταθερότητας.

  Antonio Tajani (PPE-DE), συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων ενέκρινε με τεράστια πλειοψηφία μια γνωμοδότηση για την έκθεση Arif, η οποία επικεντρώνεται κυρίως στα πολιτικά ζητήματα και, συνεπώς, αντιμετωπίζει και το ευρύτερο ζήτημα της κατάστασης στη Μεσόγειο.

Έξι είναι τα κύρια σημεία στα οποία εστιάζει η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων. Το πρώτο αφορά την πολιτική δέσμευση για τη δημιουργία μιας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών, με σκοπό τη διασφάλιση της ειρήνης, τον εκδημοκρατισμό, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών και την προώθηση του διαπολιτισμικού και διαθρησκευτικού διαλόγου.

Το δεύτερο σημείο αφορά την επείγουσα ανάγκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναλάβει δράση για τη δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας και σταθερότητας σε όλη την περιοχή, η οποία πρέπει να διασφαλίζει την απόλυτη κυριαρχία του Λιβάνου, καθώς και την ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ του κράτους του Ισραήλ και ενός μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους. Ως τρίτο σημείο επισημαίνεται επίσης η ανάγκη παροχής οικονομικής υποστήριξης για την ανοικοδόμηση αυτών των περιοχών, που έζησαν πραγματικά δύσκολες περιόδους βίαιων συγκρούσεων ή ακόμη και πραγματικών πολέμων. Θέλουμε, ασφαλώς, η δημιουργία της ζώνης ελεύθερων συναλλαγών να αποτελέσει ένα πρώτο βήμα για την κατάπαυση των πολέμων της τρομοκρατίας στη Μέση Ανατολή.

Το τέταρτο σημείο εστιάζει στην ανάγκη ενθάρρυνσης πολιτικών, δημοκρατικών και κοινωνικοοικονομικών μεταρρυθμίσεων στις χώρες που είναι εταίροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να δημιουργηθεί ένας χώρος κοινής ευημερίας, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη τη συνεχώς αυξανόμενη κινεζική παρουσία, ιδίως στην αφρικανική ήπειρο

Όσον αφορά το πέμπτο σημείο, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων επιμένει στο αίτημα να δημιουργηθεί επιτέλους μια ευρωμεσογειακή τράπεζα που θα είναι ανεξάρτητη από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και θα μπορεί να ανταποκριθεί στις συνεχείς και αυξανόμενες ανάγκες των εταίρων μας για δανεισμό και χρηματοδότηση.

Το έκτο και τελευταίο σημείο αφορά το ιδιαίτερα λεπτό ζήτημα της μετανάστευσης. Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων επιθυμεί τη σύναψη συμφωνιών με τους εταίρους, προκειμένου να υπάρξει έλεγχος των μεταναστευτικών ρευμάτων και στις χώρες προέλευσης, έτσι ώστε, ανάμεσα στους τόσους εργαζόμενους που αναζητούν απασχόληση στη Ευρώπη και μπορούν να αποτελέσουν έναν πόρο για την ήπειρό μας, να μην κρύβονται επικίνδυνα στοιχεία για τη σταθερότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και για την εικόνα των χωρών από τις οποίες προέρχονται.

  Jean-Claude Fruteau (PSE), συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να αρχίσω συγχαίροντας τον εισηγητής μας, κ. Arif, για την ορθότητα των αναλύσεών του.

Από γεωργική άποψη, ενώ το άνοιγμα των αγορών προσφέρει σήμερα πραγματικές προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης και στις δύο ακτές της Μεσογείου, είναι σημαντικό αυτή η τάση να βασίζεται στην εμπειρία των ντόπιων πληθυσμών και στους τοπικούς παράγοντες. Είναι ζωτικής σημασίας η διαδικασία να υλοποιείται προσεκτικά, εξετάζοντας τις δυνατότητες ανοίγματος της αγοράς για έκαστο προϊόν χωριστά, και με προοδευτικό χρονοδιάγραμμα, προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι μικρές εκμεταλλεύσεις, οι οποίες είναι οι πιο ευάλωτες, είναι οι περισσότερες και οι καλύτερα εξοπλισμένες για να αναπτύξουν μια μορφή πολυλειτουργικής γεωργίας η οποία θα σέβεται τους φυσικούς πόρους και την τοπική ανάπτυξη.

Αυτό το κανονιστικό έργο εξαρτάται από την ενίσχυση των εμπορικών προτιμήσεων με βάση μια ασύμμετρη σχέση με σκοπό να επωφελούνται οι πιο ευπαθείς χώρες. Εξαρτάται επίσης από τα μέτρα στήριξης τα οποία θα μας επιτρέψουν να βοηθούμε αυτές τις χώρες να εκσυγχρονίσουν τις παραγωγικές δομές τους και αυτό θα συμβάλει στην ανάπτυξη συνεργιών, μέσα από την τεχνική και χρηματοοικονομική συνεργασία μεταξύ επαγγελματιών και μέσω κοινών πολιτικών επισήμανσης προϊόντων.

  Vito Bonsignore, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τις προσεχείς ημέρες θα συνεδριάσει επιτέλους η Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση (ΕΜΚΣ). Στόχος της θα είναι η αναβάθμιση του ρόλου της για να αποκτήσει μια κοινοβουλευτική διάσταση ο διάλογος και η συνεργασία στη Μεσόγειο.

Η θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκφράζεται ολοκληρωμένα στην κοινή πρόταση ψηφίσματος, της οποίας θα ήθελα να τονίσω τρία σημεία: την παρότρυνση για τη δημιουργία της ευρωμεσογειακής τράπεζας ανάπτυξης, το αίτημα για μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα περιβαλλοντικά και ενεργειακά προβλήματα και, προπαντός, για το θέμα της θέσης των γυναικών.

Αναμένουμε μια κοινή δέσμευση από τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ζητάμε από την Επιτροπή να στηρίξει έμπρακτα την προσπάθεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Προέδρου του, κ. Pöttering, για την ενίσχυση της ΕΜΚΣ, μια υποστήριξη η οποία, κατά την άποψή μου, πρέπει να γίνει εμφανής στην Τύνιδα, με τη συμμετοχή στο ανώτατο επίπεδο.

Σήμερα θα ήταν σκόπιμο να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη συζήτηση για τη ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, γνωρίζοντας ότι, εάν πραγματοποιηθεί, θα συμβάλει στο πρακτικό αποτέλεσμα των πολιτικών και κοινοβουλευτικών δραστηριοτήτων. Για να καταστεί αποτελεσματικότερη η δράση στη Μεσόγειο, υπογράψαμε τη διαδικασία της Βαρκελώνης. Γνωρίζουμε ότι σήμερα παρατηρούνται καθυστερήσεις στην επίτευξη των προβλεπόμενων στόχων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν στάθηκε στο ύψος των φιλοδοξιών της και είναι, συνεπώς, καιρός η διαδικασία της ευρωμεσογειακής ολοκλήρωσης να αποτελέσει τη νέα πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και την προτεραιότητα της πολιτικής της. Έχοντας επίγνωση ότι ο κόσμος έχει αλλάξει, θα πρέπει να προσαρμόσουμε τη στρατηγική μας χωρίς να επιβραδύνουμε τη δράση μας: πρέπει να ενισχύσουμε τις κάθετες συναλλαγές Βορρά-Νότου και να βοηθήσουμε στην υλοποίηση των συναλλαγών Νότου-Νότου. Για τον σκοπό αυτόν, χρειαζόμαστε πρακτικά και εμφανή μέτρα.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε συμφωνία με τα άλλα θεσμικά όργανα, πρέπει να επιλέξει και να υλοποιήσει ένα μεγαλόπνοο συμβολικό σχέδιο. Ο Πρόεδρος Barroso, η Επίτροπος Ferrero-Waldner και ο Επίτροπος Mandelson διαθέτουν όλα τα επιχειρήματα για να υποβάλουν μια πρόταση. Είναι σημαντικό να εδραιωθεί η ειρήνη στην περιοχή με τη συνεργασία όλων των ενδιαφερομένων –από το Ισραήλ και τους Παλαιστινίους έως τη Συρία και το Ιράν– με την ενεργό υποστήριξη του νέου ρόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την εντατική δραστηριότητα της Τετραμερούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι λιγότερο διστακτική και να τολμά περισσότερο, καθώς πρέπει να φτάσουμε το ταχύτερο δυνατόν στη ειρηνευτική διάσκεψη.

  Pasqualina Napoletano, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι η έκθεση Arif είναι μία από εκείνες τις εκθέσεις που θα μείνουν στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η έκθεση αυτή αντιμετωπίζει με καινοτόμο και ολοκληρωμένο τρόπο την εμπορική διάσταση των ευρωμεσογειακών σχέσεων. Οι πολιτικές ομάδες αποφάσισαν, ωστόσο, να προσθέσουν στην έκθεση μια συζήτηση και ένα ψήφισμα· η συζήτηση καλύπτει την έκθεση, ασφαλώς, αλλά επιχειρείται και ένας απολογισμός αυτής της πολιτικής.

Δεν αρνούμαι ότι έχουμε κάποιες ανησυχίες σε σχέση με τις προοπτικές της εργασίας μας στην εταιρική σχέση με τις μεσογειακές χώρες, οι οποίες οφείλονται στο γεγονός ότι η πολιτική γειτονίας, η οποία θα έπρεπε να εντάσσει τις σχέσεις αυτές σε μια συνειδητά ηπειρωτική διάσταση, απείλησε με κατακερματισμό αυτήν την πολιτική. Εμείς σεβόμαστε ιδιαίτερα και εκτιμούμε το έργο που επιτελεί η Επιτροπή στις διαπραγματεύσεις των σχεδίων δράσης με κάθε χώρα, αλλά επισημαίνουμε ότι τα σχέδια δράσης αποτελούν ένα μόνο τμήμα αυτής της πολιτικής και ότι μεγάλα προβλήματα όπως η απασχόληση, η καταπολέμηση της φτώχειας, το περιβάλλον και η αποκατάσταση της Μεσογείου όχι μόνον ως φυσικού αλλά και περιβαλλοντικού, πολιτιστικού, πολιτικού και οικονομικού χώρου, έχουν ανάγκη από σχέδια μεγαλύτερης εμβέλειας, από μια μονομερή πολιτική και από μια σημαντικότερη πολιτική προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θέλουμε να παροτρύνουμε το Συμβούλιο, και ειδικότερα τη γερμανική Προεδρία, η οποία επέδειξε μεγάλη ευαισθησία όσον αφορά τον φάκελο αυτόν, να αναλάβουν μια νέα πρωτοβουλία, η οποία ευχόμαστε να έχει την υποστήριξη της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης που θα συνεδριάσει στην Τύνιδα την προσεχή εβδομάδα. Υπενθυμίζω ότι η Κοινοβουλευτική Συνέλευση είναι το μόνο πολιτικό φόρουμ όπου συζητούν ο Βορράς και ο Νότος, καθώς και το μόνο πολιτικό φόρουμ στο οποίο συζητούν ακόμη οι Ισραηλινοί με τους Παλαιστίνιους.

  Philippe Morillon, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, οι συνάδελφοί μας, ο κ. Bonsignore και η κ. Napoletano, μόλις μας επισήμαναν ότι, στο τέλος αυτής της εβδομάδας, οι αντιπρόσωποι των παράκτιων πληθυσμών αμφοτέρων των ακτών της Μεσογείου θα συναντηθούν εκ νέου σε αυτό το φόρουμ ευτυχώς τώρα έχει εξελιχθεί σε κοινοβουλευτική συνέλευση όπου έχουν καταβάλει προσπάθειες, από την ίδρυσή του, να αναπτύξουν σχέσεις εμπιστοσύνης, των οποίων εσείς, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, πολύ σωστά τονίσατε τη σημασία.

Αυτή θα είναι η πρώτη μας συνάντηση σε Ολομέλεια από τότε που συνέβη η τραγωδία του Λιβάνου, κατά την οποία η Ευρώπη, κατά την άποψή μου, παρέμεινε σιωπηλή για πάρα πολύ μεγάλο διάστημα και στην οποία τελικά παρενέβη με ανοργάνωτο τρόπο, με πρωτοβουλία του ενός ή του άλλου κράτους μέλους. Ωστόσο, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ήταν η ίδια η Ένωση, ως κληρονόμος των ανθρωπιστικών και πολιτισμικών αξιών που γνωρίζουμε και υποστηρίχθηκαν από την οικονομική της ισχύ και τη δημογραφική της διάσταση, που αναμενόταν να διαδραματίσει παρεμβατικό ρόλο πρώτα και μεσολαβητικό ρόλο στη συνέχεια. Τότε, φαίνεται ότι δεν είχε έλθει ακόμη η στιγμή που η Ένωση θα έκανε τη φωνή της να ακουστεί· ίσως τώρα είναι η στιγμή καταλληλότερη για να κάνει κάτι τέτοιο.

Ο κ. Σολάνα, ο ύπατος εκπρόσωπός μας, προχθές ήταν στη Βηρυτό. Χθες έγινε δεκτός από τον Βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας Αμπντουλλάχ· σήμερα αναμένεται να συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Συρίας, Μπασάρ Αλ Άσαντ.

Ελπίζω αυτές οι κινήσεις να συμβάλουν στην ενίσχυση της ελπίδας που γεννήθηκε από τις πρόσφατες διπλωματικές πρωτοβουλίες, οι οποίες φαίνεται τελικά να προμηνύουν ύφεση της κατάστασης. Μια ύφεση της κατάστασης στον Λίβανο, μετά από τη συνάντηση μεταξύ του πρωθυπουργού και του προέδρου του κοινοβουλίου· μια ύφεση της κατάστασης στην Παλαιστίνη, μετά από τη συμφωνία που επετεύχθη στη Μέκκα μεταξύ της Φατάχ και της Χαμάς· και τα πρώτα σημάδια ηρεμίας σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή μετά την πρώτη διεθνή διάσκεψη στη Βαγδάτη, το περασμένο Σάββατο.

Υπό αυτούς τους οιωνούς οφείλουμε να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε την κοινοβουλευτική διπλωματία στην Τύνιδα. Μια τέτοια διπλωματία, ελπίζω, θα μας δώσει τη δυνατότητα να φέρουμε στο ίδιο τραπέζι τους ισραηλινούς και τους παλαιστίνιους συναδέλφους οι οποίοι, από την τελευταία Ολομέλειά μας, προ ενός έτους, δεν είχαν σχεδόν καθόλου την πολύτιμη ευκαιρία να συναντηθούν και να ανταλλάξουν απόψεις με στόχο να νικηθεί αυτή η ασθένεια του αμοιβαίου φόβου, από την οποία οι δύο λαοί τους έχουν υποφέρει τόσο πολύ.

  Adriana Poli Bortone, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η ενίσχυση της πολιτικής γειτονίας σε σχέση με τον Νότο πρέπει να αποτελέσει στρατηγική προτεραιότητα. Η διαδικασία της Βαρκελώνης υπήρξε και εξακολουθεί να είναι ένας σημαντικός σταθμός για τις σχέσεις μας με τις μεσογειακές χώρες.

Οι απαισιόδοξοι θα μας πουν ότι τα αποτελέσματα ήταν κατώτερα των προσδοκιών, ότι η οικονομική συνεργασία Νότου-Νότου βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα και ότι στο μέτωπο της συνδιαχείρισης του φαινομένου της μετανάστευσης απέχουμε ακόμη πολύ από την επίτευξη σημαντικών αποτελεσμάτων. Ασφαλώς, θα μπορούσαν να είχαν γίνει περισσότερα, αλλά είναι βέβαιο ότι όσα πετύχαμε δεν θα είχαν επιτευχθεί χωρίς τη Διάσκεψη της Βαρκελώνης και χωρίς τη διαδικασία που ακολούθησε.

Αυτό που επετεύχθη είναι ένας εις βάθος πολιτικός διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών σε διευρυμένα ζητήματα. Απόδειξη αποτελούν τα συχνά ευρωμεσογειακά Συμβούλια Υπουργών και η ολοκλήρωση μιας σειράς διμερών συμφωνιών σύνδεσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των εταίρων της, οι οποίες μπορούν να θεωρηθούν ως η βάση για την ανάπτυξη μιας ευρύτερης οικονομικής ολοκλήρωσης. Η νέα πολιτική γειτονίας παρέχει ισχυρότερα μέσα συνεργασίας στην περιοχή της Μεσογείου. Τα σχέδια δράσης επιτρέπουν τη θεματοποίηση των παρεμβάσεων, προκειμένου να καταστούν καταλληλότερες για τις ανάγκες κάθε εταίρου. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να υποκαταστήσουν τη διαδικασία της Βαρκελώνης, αλλά να είναι συμπληρωματικά μέσα που θα επιτρέψουν την καλύτερη εφαρμογή και υλοποίηση των στόχων της Βαρκελώνης.

Πρόκειται για κοινά προβλήματα που μεταβάλλονται με την πάροδο του χρόνου και με τις νέες ανάγκες και απαιτούν κοινή προσέγγιση προς το συμφέρον όλων των παραγόντων της περιοχής. ΠΕριλαμβάνεται η προοπτική μιας σταδιακής ολοκλήρωσης των ευρωμεσογειακών αγορών ενέργειας για την υλοποίηση κοινών ενεργειακών προγραμμάτων και για την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών ενέργειας σε ένα πλαίσιο ενεργούς συνεργασίας που θα αποβλέπει επίσης στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, στη διαφοροποίηση των πηγών ενέργειας, στην προώθηση της ενεργειακής αποδοτικότητας, στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, στις ερευνητικές δραστηριότητες και στην ανάπτυξη κοινών σχεδίων στον τομέα.

Όλα αυτά επέτρεψαν την εις βάθος κατανόηση, η οποία πρέπει να οδηγήσει σε ευρύτερες και πιο ανοικτές συνεργασίες και να επανορθώσει ενδεχόμενα σφάλματα που διεπράχθησαν, προκειμένου να καταστούν κοινά αποδεκτά αποτελέσματα η σταθερότητα, η ειρήνη, η δημοκρατία και η πρόοδος.

  Hélène Flautre, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, ανάμεσα στις βασικές πτυχές των ευρωμεσογειακών σχέσεων, και όλων των ψηφισμάτων και των δηλώσεων που αναφέρονται σε αυτές, περιλαμβάνεται η ειρηνευτική διαδικασία της Μέσης Ανατολής, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η συνεργασία στους τομείς της πολιτικής για το άσυλο και την παράνομη μετανάστευση και η προαγωγή της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όμως, πόσο μεγάλη είναι η απόσταση και πόσο ευρύ είναι το χάσμα μεταξύ δηλώσεων και φτωχών αποτελεσμάτων!

Στη Μέση Ανατολή, η Ευρωπαϊκή Ένωση δυσκολεύεται πάρα πολύ να υποστηρίξει την πραγματικά αμερόληπτη εφαρμογή του διεθνούς δικαίου. Η ρητορική που αναπτύχθηκε έως τώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο πλαίσιο της καταπολέμησης της τρομοκρατίας έχει ατονήσει μετά την έκθεση Fava για τη μετανάστευση. Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ως άμεση συνέπεια τη φυλάκιση μεταναστών και προσφύγων στην περιοχή προέλευσης ή διέλευσής τους, κατά παράβαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους. Επιπλέον, οι χαμηλές επιδόσεις στους τομείς της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συγκρούονται καθημερινά με τα ονόματα των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δημοσιογράφων, πολιτικών αντιπάλων, ακόμη και κρατουμένων συνείδησης ή συνδικαλιστών οι οποίοι σαπίζουν στη φυλακή.

Στην Τυνησία, όπου θα συνεδριάσει η ολομέλεια της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευση, η ΕΜΚΣ, όλα τα προγράμματα που χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να βοηθηθεί η κοινωνία των πολιτών είναι μπλοκαρισμένα. Ούτε ένας δημοσιογράφος δεν μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα. Η Τυνησιακή Λίγκα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Ένωση Δημοσιογράφων και άλλες ενώσεις τελούν ακόμη υπό την απαγόρευση σύγκλησης των συνεδρίων τους. Ο κ. Abou, δικηγόρος και υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του οποίου την απελευθέρωση ζητούσαμε ήδη από τον Ιούνιο του 2006, έχει μόλις εισέλθει στο τρίτο έτος της φυλάκισής του.

Κυρίες και κύριοι, γνωρίζουμε ότι η συμμετοχή των κοινωνιών των πολιτών στη διαδικασία και ο δημοκρατικός και κοινοβουλευτικός έλεγχος των ευρωμεσογειακών πολιτικών είναι τα κλειδιά για την αναβίωση μιας ενάρετης δυναμικής, μιας δυναμικής για ειρήνη, και μιας δυναμικής για αειφόρο ανάπτυξη και για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση οφείλει, κατά συνέπεια, να πράξει το παν για να στηρίξει, να προαγάγει και να επιτύχει τη συμμετοχή δικτύων και παραγόντων από την κοινωνία των πολιτών στο έργο της για να αναπτυχθεί μια πραγματικά ανεξάρτητη, αυτόνομη ικανότητα των κυβερνήσεων, μια ικανότητα αξιολόγησης, αιχμής και κατάθεσης προτάσεων εντός του πλαισίου της ευρωμεσογειακής πολιτικής.

  Luisa Morgantini, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θέλω να συγχαρώ τον κ. Arif για την πλήρη και εμπεριστατωμένη του έκθεση. Θα αναφερθώ για ένα λεπτό σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα: οι στόχοι και τα αποτελέσματα της διαδικασίας της Βαρκελώνης δεν θα μπορέσουν να εκπληρωθούν εάν δεν αντιμετωπίσουμε με αποφασιστικότητα και αμεσότητα τη σύγκρουση μεταξύ Παλαιστίνης και Ισραήλ.

Έχουμε φθάσει στο 2007. Από το 1967 τα παλαιστινιακά εδάφη βρίσκονται υπό κατοχή και αυτό σημαίνει σαράντα χρόνια στέρησης της ελευθερίας και της δικαιοσύνης και σαράντα χρόνια παραβιάσεων των ψησισμάτων του ΟΗΕ και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όπως είπε η γερμανική Προεδρία, είναι αναγκαίος ο διάλογος, και καλωσορίζουμε όλες τις πρωτοβουλίες που τον ενισχύουν. Αυτό που χρειάζεται είναι μια διαπραγμάτευση που θα μπορέσει να οδηγήσει στην κατάπαυση των συγκρούσεων, προκειμένου να επιτραπεί η συνύπαρξη Παλαιστινίων και Ισραηλινών με αμοιβαία ασφάλεια.

Η αραβική πρωτοβουλία και ο σχηματισμός της κυβέρνησης εθνικής ενότητας των Παλαιστινίων αποτελούν μια ευκαιρία που πρέπει να εκμεταλλευθούμε χωρίς καθυστέρηση, για να επαναφέρουμε τους Παλαιστίνιους και τους Ισραηλινούς στις διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο μιας διεθνούς διάσκεψης. Πρέπει να καταστήσουμε δυνατή τη διεξαγωγή μιας διάσκεψης, εάν δεν θέλουμε η διαδικασία της Βαρκελώνης να παραμείνει μια ρητορική εξαγγελία, αλλά να καταστεί πραγματική και πρακτική δράση σε μια Μεσόγειο σχέσεων και εμπορικών συναλλαγών. Για τον λόγο αυτόν, πιστεύω πως είναι αναγκαία μια πραγματική πολιτική εταιρικής σχέσης για την ελευθερία κυκλοφορία προϊόντων και ανθρώπων.

  Derek Roland Clark, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, το κόμμα μου υποστηρίζει το ελεύθερο εμπόριο και την καλλιέργεια καλών σχέσεων. Αναμφίβολα, με αυτήν τη διάθεση προσεγγίζουν οι Ευρωπαίοι τις χώρες της Μεσογείου, και σήμερα το πρωί ο Προεδρεύων του Συμβουλίου, κ. Steinmeier, υποστήριξε την άποψη ότι η ΕΕ πρέπει να προσφέρει πρακτικά αποτελέσματα σε τομείς στους οποίους το ίδιο επιθυμούν και οι πολίτες. Οι πολίτες, όμως, έχουν επίσης το δικαίωμα να ρωτούν πώς δαπανώνται τα χρήματά τους, όπως τα 5,35 δις. ευρώ των ευρωμεσογειακών προγραμμάτων της περιόδου μέχρι το 2007. Αν ληφθούν υπόψη όλες οι άλλες εκκλήσεις για τη διάθεση πόρων, είναι εύλογο να αμφισβητούν τη χρησιμότητα αυτών των προγραμμάτων, ιδίως όταν προσθέτουμε κονδύλια για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Πρόκειται να δαπανηθεί ένα τεράστιο χρηματικό ποσό κυνηγώντας ανεδαφικούς στόχους, καθότι τα επιστημονικά στοιχεία είναι πολύ ύποπτα και η αξιοπιστία τους υπονομεύεται περαιτέρω από τον αντιεπιστημονικό, συναισθηματικό και θεατρικό τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται.

Αν αυτό σημαίνει ότι είμαι αιρετικός, ελπίζω ότι δεν θα μου επιφυλαχθεί η τύχη του Αμπντέλ Καρίμ, ο οποίος καταδικάστηκε σε τετραετή φυλάκιση στην Αίγυπτο επειδή επέκρινε την κυβέρνησή του και τα βίαια ριζοσπαστικά στοιχεία στη χώρα του.

Δεδομένου ότι μας ζητήθηκε νωρίτερα σήμερα να στηρίξουμε την κοινοτική δράση κατά του φρικτού καθεστώτος Μουγκάμπε, αυτοί που διαχειρίζονται τους ευρωμεσογειακούς πόρους θα ήταν ίσως καλό να σκεφτούν το γεγονός ότι ένα μέρος αυτών των χρημάτων προσφέρεται σε χώρες οι οποίες υποθάλπουν σημαντικές ομάδες οι οποίες δεν έχουν ακόμη αποκηρύξει τη βία.

  Philip Claeys, εξ ονόματος της Ομάδας ITS. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, το πρόβλημα της μετανάστευσης είναι σημαντικό, όμως του δίνεται ελάχιστη σημασία στις συζητήσεις σχετικά με την ευρωμεσογειακή εταιρική σχέση. Καθόσον οι ευρωμεσογειακές χώρες παράγουν τους μεγαλύτερους αριθμούς προσφύγων στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη μέλη, είναι απολύτως εύλογο να θίγονται ορισμένα θέματα στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών σχέσεων και να συζητούνται περισσότερο συγκεκριμένα προβλήματα. Για παράδειγμα, υπάρχει το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης και των αιτούντων άσυλο οι οποίοι έχουν εξαντλήσει όλα τα περιθώρια, πολύ δύσκολα όμως επαναπροωθούνται στις χώρες από τις οποίες προέρχονται – οι οποίες είναι σε ορισμένες περιπτώσεις ευρωμεσογειακοί εταίροι. Επιπλέον, πρέπει να συζητήσουμε σχετικά με τη συνεργασία την οποία πρέπει να μπορούμε να αναμένουμε από τη άλλη πλευρά της Μεσογείου προκειμένου να αποθαρρύνουμε και να καταστήσουμε πιο δύσκολη την παράνομη μετανάστευση.

Πρέπει να συμπεριλάβουμε επίσης στην ημερήσια διάταξη το πρόβλημα του εντεινόμενου μουσουλμανικού φονταμενταλισμού, τόσο στις συζητήσεις με τους ευρωμεσογειακούς εταίρους μας όσο και στο εσωτερικό της ίδιας της Ευρώπης. Ένα άλλο πρόβλημα είναι η ανεπαρκής ενσωμάτωση πολλών μεταναστών στην Ευρώπη: και σε αυτό το θέμα, οι χώρες προέλευσής τους πρέπει να λάβουν μέτρα για ζητήματα όπως, λόγου χάρη, η υιοθέτηση από τους μετανάστες της υπηκοότητας των χωρών που τους φιλοξενούν, ενώ επιθυμούν, ή μάλλον οφείλουν, να διατηρήσουν την αρχική τους υπηκοότητα, πράγμα που πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης.

Ο Επίτροπος Mandelson αναφέρθηκε προ ολίγου στη διαχείριση και τον έλεγχο της νόμιμης μετανάστευσης. Είναι, νομίζω, καιρός να αποκτήσουμε το θάρρος να δηλώσουμε ότι δεν χρειαζόμαστε άλλη μετανάστευση και ότι η ιδέα να επιστρέψουν στις χώρες προέλευσής τους όσοι δυσκολεύονται να ενταχθούν πρέπει να πάψει πλέον να αποτελεί θέμα ταμπού.

  José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra (PPE-DE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε όλοι ικανοποιημένοι που διεξαγάγουμε αυτήν τη συζήτηση στις παραμονές της διάσκεψης της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης στην Τύνιδα, εγκρίνοντας ταυτόχρονα αυτό το ψήφισμα που υιοθετήθηκε από όλες τις πολιτικές ομάδες του Κοινοβουλίου και από την Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου.

Χαίρομαι που η Επιτροπή είπε ότι αντιμετωπίζουμε μια κοινή πολιτική πρόκληση. Μαζί με τις εμπορικές, ενεργειακές, υδάτινες, πολιτιστικές και μεταναστευτικές πτυχές, πιστεύω ότι υπάρχει ένα βασικό πρόβλημα κάτω από αυτήν τη συζήτηση: το πολιτικό πρόβλημα.

Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επιστήσει ιδιαίτερη προσοχή στην επικείμενη σύνοδο κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου που θα διεξαχθεί στο τέλος του μήνα στο Ριάντ, στην οποία πρόκειται να προταθεί ένα νέο σχέδιο για την περιοχή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω των θεσμικών της οργάνων, κύριε Επίτροπε, πρέπει να διασφαλίσει ότι οι παρατηρήσεις μας και οι απόψεις μας θα ακουστούν σχετικά με αυτό το θέμα.

Πιστεύω επίσης ότι πρέπει να λάβουμε υπόψη την τρέχουσα ενεργή θέση των σαουδαράβων διπλωματών, τις επισκέψεις του υπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων διεθνών ηγετών, την πρόσφατη συνάντηση στη Μέκκα μεταξύ του Προέδρου της Εθνικής Παλαιστινιακής Αρχής και των ηγετών της Χαμάς, προκειμένου να δημιουργηθεί μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, και την επίσκεψη του Προέδρου του Ιράκ.

Επομένως, κυρία Πρόεδρε, πιστεύω ότι είναι πολύ σωστό να εξετάσουμε όλους τους παράγοντες που διαμορφώνουν την ευρωμεσογειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης –λαμβάνοντας υπόψη όλες τις δυνατότητες που παρέχουν τα μέσα της νέας πολιτικής γειτονίας και, ιδιαίτερα, τους σημαντικούς οικονομικούς πόρους που διαθέτουμε– αλλά πιστεύω, κύριε Επίτροπε, ότι οι πολιτικές πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα, και από αυτήν την άποψη, πιστεύω ότι οι αποφάσεις που ελήφθησαν στην τελευταία διάσκεψη κορυφής της Βαρκελώνης, και συγκεκριμένα ο κώδικας συμπεριφοράς σχετικά με την τρομοκρατία, θα πρέπει να είναι ένα βασικός παράγοντας που θα έχει ειδικό βάρος στις εργασίες της νέας συνόδου κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου στα τέλη του μήνα στο Ριάντ.

  Carlos Carnero González (PSE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα στείλουμε ένα μήνυμα αισιοδοξίας, διότι κάθε φορά που συζητάμε για τη Μεσόγειο δίνουμε την εντύπωση ότι η κατάσταση σε αυτήν την περιοχή είναι πολύ ζοφερή, και δεν ισχύει αυτό. Ασφαλώς έχουμε πολλά προβλήματα, αλλά έχουμε επίσης πολλές ευκαιρίες. Στην πραγματικότητα, η Μεσόγειος είναι μια «δοκιμασία» για να δούμε αν είμαστε ικανοί να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο αυτές τις ευκαιρίες. Στις συγκρούσεις, για παράδειγμα. Στη Μέση Ανατολή, για παράδειγμα, αλλά σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να οργανώσουμε μια διεθνή ειρηνευτική διάσκεψη Μαδρίτη II, εκμεταλλευόμενοι τα παράθυρα ευκαιριών που ανοίγονται, όπως τη μερική αποδοχή της πρωτοβουλίας του Αραβικού Συνδέσμου και τις συνεδριάσεις αυτού του οργανισμού που πρόκειται να διεξαχθούν σύντομα.

Έχουμε το πρόβλημα της φτώχειας που αποτελεί τη ρίζα της μετανάστευσης. Έχουμε επίσης το πρόβλημα της ανάπτυξης, αν και, για την αντιμετώπισή του, έχουμε τον Γύρο της Ντόχα, ο οποίος πρέπει να αποκατασταθεί, τις πολυμερείς συμφωνίες, τις συμφωνίες σύνδεσης και τους Στόχους της Χιλιετίας.

Έχουμε το πρόβλημα της ενέργειας, του περιβάλλοντος και της αλλαγής του κλίματος. Αλλά έχουμε επίσης τη διαδικασία της Βαρκελώνης για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα θέματα.

Έχουμε τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, αλλά υπάρχει ένας κώδικας συμπεριφοράς για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας που εγκρίθηκε στη Βαρκελώνη+10.

Έχουμε τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά υπάρχουν συμφωνίες σύνδεσης και συμφωνίες οι οποίες αποτελούν μέρος των σχεδίων γειτονίας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον σκοπό αυτό.

Επομένως, υπάρχουν τόσο προβλήματα όσο και ευκαιρίες. Η Μεσόγειος δεν αποτελεί ένα πρόβλημα και ένα αδύνατο σημείο για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι μέρος της λύσης σε πολλά από τα προβλήματά μας. Πρέπει, επομένως, να συνεχίσουμε και να ενισχύσουμε την ευρωμεσογειακή διαδικασία από πολιτική, οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική, ανθρώπινη και πολιτιστική άποψη. Πρέπει να εφαρμόσουμε τα συμπεράσματα της Βαρκελώνης+10 και να διασφαλίσουμε ότι η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας δεν θα παραμερίσει τη διαδικασία της Βαρκελώνης.

Αυτή η περιοχή μπορεί να βρει μια λύση ως περιοχή. Δεν πρέπει να ενθαρρύνουμε την κάθε χώρα να αναζητά μια μεμονωμένη λύση. Αυτό είναι αδύνατον, είναι κακό για τους λαούς και επιπλέον είναι κακό για την Ένωση ως εταίρο.

Επομένως, πιστεύω ότι η σύνδεση μεταξύ ίσων που είναι αναπόφευκτα ασύμμετροι αποτελεί μια καλή βάση εργασίας και είναι η βάση της διαδικασίας της Βαρκελώνης, η οποία παρέχει πολιτικό διάλογο και ένα πλαίσιο για τον οικονομικό διάλογο, όπως επισημαίνεται σαφώς στην εξαιρετική έκθεση του Kader Arif και στο ψήφισμα που θα εγκρίνουμε.

Η Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση που θα διεξαχθεί στην Τύνιδα θα είναι ένα βασικό στοιχείο σε αυτό το πλαίσιο και το Κοινοβούλιο, το οποίο ήταν παρόν στη δημιουργία της, πρέπει να συνεχίσει να συμμετέχει πλήρως στις δραστηριότητές της.

  Gianluca Susta (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω τον κ. Arif για τον τρόπο με τον οποίο διηύθυνε τις εργασίες εκπόνησης για το σχέδιο έκθεσης που πρόκειται να ψηφίσουμε.

Έξι χιλιάδες χρόνια μετά την εμφάνιση των πρώτων πολιτισμών στη Μεσόγειο, αυτή η περιοχή του πλανήτη βρίσκεται ακόμη στο επίκεντρο εντάσεων, ευκαιριών και προβλημάτων που απαιτούν προσεκτική διαχείριση. Πριν από δώδεκα χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι δώδεκα ευεργετούμενες μεσογειακές χώρες από το πρόγραμμα MEDA έθεσαν με τη δήλωση της Βαρκελώνης τις βάσεις για μια πραγματική πολιτική συμφωνία, της οποίας ο στόχος για τη δημιουργία μιας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο που αποβλέπει στη δημιουργία μιας ζώνης ειρήνης και σταθερότητας. Η επίτευξη του στόχου αυτού προϋποθέτει τη σταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής και την επίλυση του παλαιστινιακού ζητήματος βάσει της αρχής «δύο λαοί, δύο κράτη», η οποία είναι αναγκαία για την απελευθέρωση των σχέσεων όχι μόνο μεταξύ αυτών των χωρών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και μεταξύ αυτών των ίδιων.

Η έκθεση του κ. Arif προτείνει τη δημιουργία μιας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών, στην οποία τα συμφέροντα ακόμη και της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας συμβαδίζουν με τις προσδοκίες των λαών της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, ενώ η προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν εξαντλείται στην εγωιστική υπεράσπιση των δικών της συμφερόντων.

  Tokia Saïfi (PPE-DE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να αρχίσω συγχαίροντας τον συνάδελφό μου, κ. Arif, για την εξαιρετική έκθεση που συνέταξε και την οποία παρουσιάζει σήμερα. Όπως είπαν και οι συνάδελφοί μου, στα τέλη αυτής της εβδομάδας, η Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση θα συνέλθει στην Τύνιδα. Το έργο που έχει επιτελέσει η ΕΜΚΣ κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών έχει προετοιμάσει το έδαφος για ένα ακόμη πιο εποικοδομητικό πολιτικό μέλλον, όμως η μεσανατολική σύγκρουση παραμένει το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα. Ως προς τούτο, η ΕΜΚΣ θα συνέλθει σε έκτακτη συνεδρίαση στο Κάιρο για το θέμα αυτό τον Ιούνιο.

Κοινοβουλευτικοί από αμφότερες τις ακτές της Μεσογείου που είναι μέλη της ΕΜΚΣ θέλουν να βοηθήσουν να εγκαθιδρυθεί μια μόνιμη ειρήνη. Γεγονός παραμένει ότι η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει ενεργότερο ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία και πρέπει πρωτίστως να επαναλάβει τη χορήγηση βοήθειας προς τους Παλαιστίνιους, όπως συνιστά η Παγκόσμια Τράπεζα στην τελευταία έκθεσή της.

Όσον αφορά τη δημιουργία ζωνών ελεύθερων συναλλαγών, η Ευρώπη και οι εταίροι της πρέπει να διπλασιάσουν τις προσπάθειές τους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ενθαρρύνει την έναρξη μεταρρυθμίσεων στον Νότο κάνοντας αποτελεσματική χρήση του νέου μέσου γειτονίας, και πρέπει να στηρίξει τον Ευρωμεσογειακό Φορέα Επενδύσεων και Εταιρικής Σχέσης, τον FEMIP, και τον αναγκαίο μετασχηματισμό του σε πραγματική τράπεζα ανάπτυξης αφιερωμένη στη Μεσόγειο. Από τη δική τους πλευρά, οι χώρες του Νότου πρέπει να οικειοποιηθούν την εταιρική σχέση και να εργαστούν προς την κατεύθυνση μιας ενισχυμένης περιφερειακής ολοκλήρωσης με σκοπό τη δημιουργία ενός αμοιβαία επωφελούς χώρου ευημερίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι εταίροι της πρέπει, κατά συνέπεια, να αναλάβουν δράση αν θέλουν να εγερθούν στο ύψος της πρόκλησης που συνιστά μια φιλόδοξη και αποτελεσματική ελευθέρωση του εμπορίου. Κατά συνέπεια, η Ευρώπη επίσης να βοηθήσει για τη μείωση μίας από τις σημαντικότερες αιτίες των ανισορροπιών, ήτοι της ανεργίας στις χώρες της νότιας Μεσογείου. Πράγματι, κάθε χρόνο, τέσσερα εκατομμύρια νέοι από τις χώρες του Νότου εισέρχονται στην αγορά εργασίας χωρίς να βρίσκουν θέση απασχόλησης. Ταυτόχρονα, η εμπορική ανισορροπία υπέρ της Ευρώπης ανέρχεται σε αρκετές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτή η κατάσταση κάθε χρόνο γίνεται χειρότερη· δεν ανταποκρίνεται σε μια φιλοσοφία ελεύθερου εμπορίου, είναι πηγή αυξανόμενης φτώχειας και παράγοντας που οδηγεί σε ταραχές.

Ολοκληρώνοντας, θα πω ότι όλοι μαζί πρέπει να ενισχύσουμε τον διάλογο μεταξύ των πολιτισμών σε μια περιοχή στην οποία υπάρχει εξαιρετικός ιστορικός και ανθρώπινος πλούτος. Η πολιτισμική παράμετρος είναι αναμφίβολα η σημαντικότερη, δεδομένου ότι στις καρδιές των ανδρών και των γυναικών γεννιέται η επιθυμία είτε για πόλεμο είτε για ειρήνη.

  Jamila Madeira (PSE). – (PT) Θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Arif για την εμπεριστατωμένη έκθεση την οποία μας παρουσίασε σήμερα και η οποία θα συμβάλει σημαντικά στη συζήτησή μας.

Η ευρωμεσογειακή συνεργασία, έναντι των χωρών της Μεσογείου, πρέπει να αποβλέπει πάντα στην υλοποίηση των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας συνολικά. Όπως ανέφεραν προηγούμενοι ομιλητές, η μηδενική φτώχεια δεν είναι ουτοπικός στόχος· είναι στα όρια των δυνατοτήτων μας σε αυτήν την περιοχή. Συνεπώς, βασική επιδίωξη της πρότασης την οποία, ως αντιπρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Θεμάτων, θα παρουσιάσω στην Τύνιδα το επόμενο Σαββατοκύριακο θα είναι η κατάρτιση ειδικού σχεδίου για τη διοικητική, κοινωνική και οικονομική αναδιάρθρωση με σκοπό την αποτελεσματική καταπολέμηση της φτώχειας, είτε σε απόλυτα είτε σε σχετικά μεγέθη, στη Μεσόγειο.

Το 2010 μπορεί να δημιουργηθεί μια ευημερούσα περιοχή στην οποία θα κατοικούν περίπου 750 εκατ. πολίτες στο κατώφλι μας. Άλλωστε, η πολιτική σταθερότητα αυτής της περιοχής είναι κρίσιμη όχι μόνο για την ΕΕ αλλά και για τον κόσμο. Όλοι γνωρίζουμε τις ευαισθησίες των διαφόρων κρατών μελών για τα θέματα αυτά και την ευθύνη της Προεδρίας του Συμβουλίου να τις λαμβάνει υπόψη. Αυτό ακριβώς μας είπε ο κ. Mandelson όταν διακήρυξε την απόλυτη προσήλωσή του σε αυτόν τον στόχο ως εκπρόσωπος της Επιτροπής.

Γνωρίζουμε, ωστόσο, ότι, χωρίς τη δυναμική τεχνική και πολιτική συμβολή της ίδιας της Επιτροπής, κανένας από τους ενδιαφερόμενους δεν θα μπορέσει να προσφέρει κάτι προς αυτήν την κατεύθυνση. Στην καλύτερη περίπτωση, θα μετατρέψουν τα σχέδια δράσης τα οποία διαπραγματευόμαστε σε λόγια κενά περιεχομένου και θα ζητήσουν την εφαρμογή καθαρά μεμονωμένων προσεγγίσεων.

Κύριε Mandelson, η ανάπτυξη αυτής της περιοχής και η πολιτική της σταθερότητα βρίσκονται στα χέρια σας. Παραμένει σαφές ότι πρέπει να εκπληρώσουμε τον ρόλο μας όσον αφορά τη δημιουργία νέων κοινωνικών και χρηματοδοτικών μέσων, την παροχή μεγαλύτερης, απολύτως ξεκάθαρης, στήριξης στις μικροπιστώσεις, αλλά και την αμετακίνητη αφοσίωσή μας στον στόχο να αποβεί επιτυχής αυτή η εταιρική σχέση – καθώς και οι κρίσιμες συμφωνίες που εντάσσονται σε αυτήν. Πρέπει να παραμείνουμε απολύτως πιστοί στις αξίες μας.

  Ignasi Guardans Cambó (ALDE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, η διαδικασία της Βαρκελώνης ξεκίνησε ένα εξαιρετικά φιλόδοξο σχέδιο το οποίο, όπως επισημαίνει πολύ ξεκάθαρα αυτή η έκθεση, έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά του. Εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής από πολλές απόψεις. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δημιουργία μιας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών στη Μεσόγειο αποτέλεσε ένα σημαντικό συνακόλουθο αυτού που αποσκοπούσε η διαδικασία της Βαρκελώνης.

Πρέπει να χαιρετήσουμε αυτό το ψήφισμα και να συγχαρούμε τον εισηγητή που κατάφερε να προχωρήσει πέρα από μεγάλες πολιτικές δηλώσεις και να παρουσιάσει μια ρεαλιστική, λογική και εποικοδομητική ανάλυση της κατάστασης και των δυσκολιών που αντιμετωπίζονται. Τα ψηφίσματά μας περιέχουν συχνά υπερβολικά πολλές περίτεχνες δηλώσεις. Αυτό δεν ισχύει για το συγκεκριμένο ψήφισμα.

Από όλα τα ενδιαφέροντα πράγματα που λέει, θα ήθελα να υπογραμμίσω μόνο ένα: την ανάγκη ενίσχυσης των εμπορικών συναλλαγών Νότου-Νότου. Την ανάγκη να εμπλακεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή άμεσα στις προσπάθειες για την ενίσχυση των εμπορικών συναλλαγών Νότου-Νότου. Έχουμε τη συμφωνία του Αγαδίρ, η οποία πρέπει να επεκταθεί και η οποία υπεγράφη σε αυτήν τη βάση, αλλά πρέπει να καταστήσουμε την ενίσχυση των εμπορικών συναλλαγών Νότου-Νότου συγκεκριμένο στόχο, διαφορετικά θα είναι αδύνατον να σημειώσουμε πρόοδο προς αυτήν την κατεύθυνση.

  Edward McMillan-Scott (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, συγχαίρω τον εισηγητή για την παρουσίαση αυτής της έκθεσης στην Ολομέλεια.

Το ζήτημα του εμπορίου στη Μεσόγειο είναι, ασφαλώς, εξαιρετικά σημαντικό και ιστορικής σημασίας, ενώ ο κ. Επίτροπος ορθώς αναφέρθηκε στο ευρύτερο πλαίσιο των σχέσεών μας με τις χώρες της νοτίου πλευράς της Μεσογείου. Με προβληματίζει ιδιαιτέρως το γεγονός ότι, όπως ανέφερε, η συμφωνία που μόλις υπογράφηκε με την Αίγυπτο συνήφθη σε μια περίοδο έντονης καταπίεσης σε αυτήν τη χώρα, η οποία είναι η σημαντικότερη χώρα της περιοχής.

Στα τέλη του Ιανουαρίου προσπάθησα να επισκεφθώ τον δρα Ayman Nour στη φυλακή. Είναι ένας από τους δύο βουλευτές που βρίσκονται επί του παρόντος φυλακισμένοι στο Κάιρο – στην ίδια μάλιστα φυλακή. Αυτό αντικατοπτρίζει την αδυναμία, κατά κάποιον τρόπο, της ΕΕ να υπερασπιστεί τις αρχές τις οποίες υποτίθεται ότι εκπροσωπούμε σε αυτό το Σώμα. Αναφέρομαι σε αυτό το θέμα διότι, όπως έχει ήδη επισημανθεί, η Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση θα συνεδριάσει αυτό το Σαββατοκύριακο στην Τύνιδα και, ως Αντιπρόεδρος του Σώματος, έχω την τιμή να εργάζομαι για την προετοιμασία της.

Ένα από τα θέματα που μπορούμε να αρχίσουμε να συζητούμε στο πλαίσιο αυτής της Συνέλευσης είναι η σταδιακή δημιουργία ενός πιο ουσιαστικού κοινοβουλίου. Είμαι πρόεδρος μιας ομάδας εργασίας η οποία ασχολείται με τη χρηματοδότηση και την οργάνωση της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, και μπορώ να σας βεβαιώσω ότι στην Τύνιδα θα υποβληθούν όντως προτάσεις μεταρρυθμίσεων. Ένας, όμως, από τους τομείς τους οποίους δεν καταφέραμε ακόμη να προωθήσουμε είναι το ζήτημα της δημιουργίας πολιτικών οικογενειών στη Συνέλευση, προκειμένου να εξομαλυνθεί ο πολιτικός διάλογος και να απομακρυνθεί από τα σημαντικά, αλλά οπωσδήποτε υπαρξιακά, ερωτήματα της Μέσης Ανατολής, στρεφόμενος στα πιο πεζά, αλλά συγχρόνως άκρως σημαντικά, θέματα των συναλλαγών, του περιβάλλοντος, του εμπορίου, των μεταφορών – ένα πλήθος καθημερινών θεμάτων τα οποία φρονώ ότι πρέπει να μας απασχολήσουν στις κοινές μας προσπάθειες να προσδώσουμε ουσιαστικό περιεχόμενο στις σχέσεις με τις χώρες του νοτίου τμήματος της Μεσογείου.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να αρχίσουμε να υποβαθμίζουμε τη σημασία αυτών των ριζοσπαστικοποιημένων ισλαμικών κομμάτων τα οποία αποτελούν σήμερα αντικείμενο τόσο μεγάλης προσοχής σε αυτήν την περιοχή.

  Béatrice Patrie (PSE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, η μετανάστευση είναι ένα δύσκολο θέμα στο πλαίσιο της διαδικασίας της Βαρκελώνης· είναι ένα σύνθετο φαινόμενο το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλες τις προοπτικές, όχι μόνον από την προοπτική της ασφάλειας, η οποία πάρα πολύ συχνά έρχεται στο προσκήνιο.

Πάρα πολύ συχνά, όντως, είναι η Ευρώπη αυτή που επιβάλλει τα θέματα της ευρωμεσογειακής ατζέντας δίδοντας προτεραιότητα σε ένα συνονθύλευμα θεμάτων, όπως στην τρομοκρατία, τα όπλα μαζικής καταστροφής, το εμπόριο ναρκωτικών και η μετανάστευση. Δεν πρέπει πλέον να έχουμε αυτήν την προσέγγιση: οι μεταναστευτικές ροές και οι πληθυσμιακές ανταλλαγές είναι μια οικονομική αναγκαιότητα και ένας ανθρώπινος πόρος για τις χώρες υποδοχής. Ως προς τούτο, θα ήθελα να κάνω τρεις προτάσεις. Πρέπει να ανοίξουμε νόμιμους διαύλους μετανάστευσης και να καταπολεμήσουμε τους διαύλους παράνομης μετανάστευσης, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τη φτώχεια και δημιουργούν μια νέα, σύγχρονης μορφής δουλεία. Πρέπει να ενισχύσουμε την πολιτική διάσταση της εταιρικής σχέσης διότι η δημοκρατία, ο σεβασμός των θεμελιωδών ελευθεριών, η θέση των γυναικών και η χρηστή διακυβέρνηση συμβάλλουν σημαντικά στην ανάπτυξη και βοηθούν σημαντικά στον περιορισμό της εξάπλωσης της φτώχειας σε άλλες περιοχές.

Ολοκληρώνοντας, είναι ζωτικής σημασίας να αποκατασταθεί μια επιχειρησιακή συνεργασία μεταξύ των αρχών που είναι αρμόδιες για τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών σε αμφότερες τις ακτές της Μεσογείου, και, από την άποψη αυτή, χαιρετίζω την πρωτοβουλία ευρωπαϊκού Frontex, για το οποίο απαιτείται αύξηση των πόρων.

  Francisco José Millán Mon (PPE-DE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιστήσει ιδιαίτερη προσοχή στα ανατολικά της ηπείρου. Σκεφτείτε τα Βαλκάνια, την πέμπτη διεύρυνση, τις πολιτικές αλλαγές στην Ουκρανία και στη Γεωργία και τις όχι πάντα εύκολες σχέσεις με τη Ρωσία. Αφετέρου, είχαμε συχνά την τάση να περιορίζουμε τις συζητήσεις μας για τις σχέσεις με τη Μεσόγειο στη σύγκρουση της Μέσης Ανατολής. Πρέπει, ωστόσο, να δώσουμε προτεραιότητα σε όλη τη μεσογειακή λεκάνη και να διασφαλίσουμε ότι θα γίνει χώρος ειρήνης, ευημερίας, ελευθερίας και σταθερότητας.

Μιλάμε για γειτονικές χώρες με πολλαπλές και πολύχρονες σχέσεις με τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για χώρες που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Για παράδειγμα, την ανεπαρκή δημοκρατική και θεσμική τους ανάπτυξη και τη χαμηλή οικονομική ανάπτυξη, αλλά και την επακόλουθη ανικανότητά τους να εξασφαλίσουν εργασία σε έναν ολοένα και νεότερο πληθυσμό. Πρόκειται για χώρες προέλευσης και διέλευσης παράνομης μετανάστευσης.

Όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζονται από τους γείτονές μας έχουν, λοιπόν, τώρα αντίκτυπο στις χώρες της Ένωσης. Είμαστε αλληλεξαρτώμενοι. Για το καλό όλων, επομένως, πρέπει να συνεργαστούμε και να αυξήσουμε τις οικονομικές και εμπορικές μας σχέσεις, συμπεριλαμβανομένης της τελικής δημιουργίας μιας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών.

Οι γείτονές μας πρέπει επίσης να είναι ικανοί να διενεργήσουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους. Η διατήρηση του status quo δεν θα φέρει σταθερότητα. Απαιτούνται πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Αυτές είναι απαραίτητες επίσης προκειμένου να προσελκύσουν σημαντικές ξένες επενδύσεις. Για τον σκοπό αυτόν, απαιτείται σημαντική αύξηση των εμπορικών συναλλαγών Νότου-Νότου.

Δυστυχώς, η διάσκεψη κορυφής του 2005, η οποία σηματοδότησε τα 10 χρόνια της διαδικασίας της Βαρκελώνης, αποτέλεσε μια χαμένη ευκαιρία για να καταδειχθεί η ανάγκη συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ειδικά στην κοινή γνώμη των μεσογειακών χωρών. Ο βαθμός εκπροσώπησης των χωρών της νότιας ακτής της Μεσογείου ήταν απογοητευτικός. Ωστόσο, πρέπει να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας. Τα 12 δις. ευρώ για την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας είναι ένα ταπεινό ποσό σε σύγκριση με άλλα ποσά που προβλέπονται στον προϋπολογισμό της Ένωσης και στο πλαίσιο των τεράστιων αναγκών των νότιων γειτόνων μας. Είναι ολοένα και πιο δύσκολο για τους πολίτες τους να δεχτούν την αντίθεση ανάμεσα στην ευημερία των ευρωπαίων γειτόνων τους και στις σοβαρές ελλείψεις που υφίστανται εκείνοι.

Συνοπτικά, οι ευρωμεσογειακές σχέσεις πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα ωφελήσουν και τις δυο πλευρές.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MARTÍNEZ MARTÍNEZ
Αντιπροέδρου

  Παναγιώτης Μπεγλίτης (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, κατ’ αρχάς να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου στο συνάδελφο Kader Arif για την εξαιρετική ανάλυση και τις προτάσεις που περιέχει η έκθεσή του.

Ασφαλώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι δεν πρέπει να βλέπουμε με μανιχαϊστικό μάτι τον απολογισμό της διαδικασίας της Βαρκελώνης. Πρέπει όμως να είμαστε ειλικρινείς και ρεαλιστές. Δώδεκα χρόνια, κάνοντας σήμερα τον απολογισμό, μετά από τη Δήλωση της Βαρκελώνης, εγώ πιστεύω, ότι ο απολογισμός αυτός έχει αρνητικό πρόσημο και δυστυχώς βρισκόμαστε πολύ μακριά από την υλοποίηση των στόχων που τέθηκαν το Νοέμβριο του 1995.

Πιστεύω, φίλες και φίλοι, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα δεν διαθέτει μια αξιόπιστη και ολοκληρωμένη μεσογειακή στρατηγική, που να της επιτρέπει να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και στην περιοχή του Μαγκρέμπ, και υπάρχει συγκεκριμένος λόγος γι’ αυτό· είπε ο αγαπητός φίλος, ο Επίτροπος κ. Mandelson, ότι η στρατηγική της γειτονίας είναι συμπληρωματική της ευρωμεσογειακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα μου επιτρέψει να διαφωνήσω. Πιστεύω ότι μία από τις αιτίες που η ευρωμεσογειακή συνεργασία δεν προχωρεί και έχει αρνητικό απολογισμό είναι ακριβώς η ευρωπαϊκή στρατηγική της γειτονίας. Από στρατηγικοί εταίροι με τις τρίτες μεσογειακές χώρες γίναμε σήμερα γείτονες. Από εταιρική στρατηγική θέση πάμε στη στρατηγική γειτονίας. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο «semantics», είναι πρόβλημα ουσιαστικής πολιτικής απουσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την ευρύτερη περιοχή.

Θέλω να πω και κάτι άλλο, κύριε Πρόεδρε· με την ευρωπαϊκή στρατηγική γειτονίας ουσιαστικά ακυρώθηκε η περιφερειακή πολιτική οικονομική και κοινωνική διάσταση της ευρωμεσογειακής συνεργασίας, και αυτό είναι κάτι καθοριστικό για την παρουσία της Ευρώπης στην περιοχή.

  Simon Busuttil (PPE-DE). – (MT) Όπως ορθώς επεσήμανε ο Επίτροπος Mandelson, η Μεσόγειος αποτελεί κοινή πρόκληση για όλους μας. Θεωρώ πολύ εύστοχη την παρατήρηση του Επιτρόπου ότι, εάν δεν παραδεχτούμε το γεγονός ότι η εν λόγω πρόκληση μας αφορά όλους, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να την αντιμετωπίσουμε, πόσο μάλλον να ανταποκριθούμε σε αυτήν.

Θεωρώ ότι η στρατηγική την οποία εφαρμόσαμε για την οικοδόμηση της Ευρώπης πρέπει να ισχύει και στην περίπτωση της Μεσογείου. Συνεπώς, πρέπει να ενισχύσουμε περαιτέρω τη συνεργασία και την οικονομική ολοκλήρωση, οπότε όλα τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν σχεδόν χωρίς προσπάθεια. Προκειμένου να ενισχύσουμε την οικονομική συνεργασία, πρέπει φυσικά να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την επίτευξη του στόχου μας όσον αφορά τη δημιουργία μιας ζώνης ελευθέρων συναλλαγών έως το 2010. Εντούτοις, δεν μπορούμε να επιδιώκουμε απλώς τη δημιουργία μιας ζώνης ελευθέρων συναλλαγών χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τις αρνητικές επιπτώσεις που ενδέχεται να έχει για διάφορους τομείς, όπως οι θέσεις εργασίας και η απασχόληση, η ποιότητα ζωής, η κοινωνική ανάπτυξη και το περιβάλλον. Για να ελαχιστοποιήσουμε αυτές τις επιπτώσεις, πρέπει να αναλάβουμε πρόσθετες δεσμεύσεις σε επίπεδο χρηματοδότησης αλλά και όσον αφορά τη βελτίωση της πρόσβασης των μεσογειακών χωρών, λόγου χάρη μέσω της πρωτοβουλίας της Ευρωμεσογειακής Τράπεζας. Συμφωνώ ολόψυχα με αυτήν την πρωτοβουλία και αναμένω βελτιωμένες εξελίξεις σε αυτόν τον τομέα στο εγγύς μέλλον. Μέσω της εν λόγω πρωτοβουλίας, δεν θα προσφέρουμε απλώς οικονομική ενίσχυση, αλλά θα στείλουμε επίσης ένα ισχυρό πολιτικό μήνυμα.

Υπάρχουν αρκετά ακόμη ζητήματα τα οποία δεν έχω τον χρόνο να αναπτύξω λεπτομερώς, όμως η μετανάστευση και οι υδάτινοι πόροι στην περιοχή είναι δύο από αυτά. Όλοι γνωρίζουμε ότι, χωρίς νερό, η ζωή δεν μπορεί να συντηρηθεί· εντούτοις, οι μακροπρόθεσμες επενδύσεις σε αυτόν τον τομέα παραμένουν εξαιρετικά ανεπαρκείς. Επίσης, η βελτίωση των σχέσεων στη Μεσόγειο απαιτεί τεράστια υπομονή και επιμονή από μέρους μας. Αισιοδοξώ ότι, παρά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, θα επιτύχουμε να δημιουργήσουμε μια ζώνη ευημερίας, όπως οικοδομήσαμε και την Ευρώπη, πετραδάκι-πετραδάκι, μετά τον πόλεμο. Τώρα πρέπει να επιδείξουμε σταθερή υπομονή και επιμονή.

  John Attard-Montalto (PSE). – (MT) Είναι αλήθεια ότι η διαδικασία της Βαρκελώνης ήταν υπέρμετρα φιλόδοξη. Εντούτοις, είναι επίσης αλήθεια ότι, για πολλά χρόνια, δεν προσδώσαμε στη Μεσόγειο τη σημασία που της άξιζε. Τώρα, μοιάζει σαν να επιχειρούμε ξαφνικά να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο, και γι’ αυτό ήταν ίσως υπέρμετρα φιλόδοξο αυτό το εγχείρημα. Άκουσα με μεγάλη ικανοποίηση τον Επίτροπο Mandelson να σκιαγραφεί με ιδιαίτερη γλαφυρότητα μια θετική εικόνα της κατάστασης στη Μεσόγειο και να εφιστά την προσοχή σε μια σειρά σημαντικών παραγόντων, όπως οι εξαγωγές και το εμπόριο.

Ωστόσο, αν μελετήσετε την έκθεση, θα διαπιστώσετε ότι παρουσιάζει μια πολύ διαφορετική εικόνα. Υπάρχουν προβλήματα σε όλους τους τομείς. Τα οικονομικά, η βιομηχανία και η ανάπτυξη είναι μερικά μόνο από αυτά. Εντούτοις, υπάρχουν σαφώς θέματα, όπως η ενέργεια και η μετανάστευση, ως προς τα οποία προσπαθούμε να καταλήξουμε σε λύσεις από κοινού, έτσι ώστε να μπορέσουμε να συμβιώσουμε πιο εποικοδομητικά. Εν κατακλείδι, θα επισημάνω απλώς ότι έχει αναντίρρητα ζωτική σημασία να εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον. Εάν η εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο πλευρών της Μεσογείου είναι αμοιβαία, είναι βέβαιο ότι θα μπορέσουμε να ξεκινήσουμε και να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε τις σχέσεις μας βάσει των θετικών στοιχείων που μας ενώνουν.

  Gernot Erler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να μην χρειάζομαι ολόκληρα τα πέντε λεπτά που έχω στη διάθεσή μου. Έχω την αίσθηση ότι επικρατεί εδώ μεγάλη ομοφωνία για το ότι αντιμετωπίζουμε με μεγάλη εκτίμηση και ευγνωμοσύνη την έκθεση του κ. Arif. Επίσης, καταλαβαίνουμε πολύ καλά ότι δεν υπάρχει εναλλακτική για τη διαδικασία της Βαρκελώνης, που επιδιώκει τη δημιουργία ενός χώρου ειρήνης και σταθερότητας, αλλά δεν μπορεί μόνη της να λύσει τα καθήκοντα της ειρηνευτικής πολιτικής στην περιοχή, και ότι δεν είναι αυτή η αποστολή της. Υπογραμμίζω πόσο εντατικά προσπάθησε η Προεδρία του Συμβουλίου για την επανάληψη της επίσημης ειρηνευτικής διαδικασίας και για να δρομολογηθούν διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο της Τετραμερούς.

Επίσης, υπήρξε ευρεία συναίνεση για το ότι πρέπει οπωσδήποτε να εμμείνουμε στον στόχο της ζώνης ελευθέρων συναλλαγών μέχρι το 2010. Ειδικά, όμως, επειδή αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνον εφόσον η ιδέα μιας ζώνης ελευθέρων συναλλαγών βασίζεται και στην ανταγωνιστικότητα, πρέπει να καταλάβουμε πόσο σημαντική μπορεί να είναι και η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας με τα συγκεκριμένα σχέδια δράσης της και πόσο πολύτιμη μπορεί να είναι η μεταφορά της πείρας που αποκτήθηκε με αυτήν τη νέα ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας στη διαδικασία της Βαρκελώνης. Αυτό ήθελα, τελειώνοντας, να το υπογραμμίσω άλλη μία φορά. Ως γνωστόν, η σημερινή Προεδρία του Συμβουλίου συνεργάζεται στενά με την επόμενη, την πορτογαλική. Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να φέρουμε αντιμέτωπες αυτές τις διαφορετικές περιφέρειες, αλλά θέλουμε να μεταβιβάσουμε στην περιοχή του Νότου την πείρα που αποκτήσαμε και θα αποκτήσουμε στην Ανατολική Ευρώπη. Αυτό αποτελεί μεγάλη ευκαιρία για την καλή πρόοδο της διαδικασίας της Βαρκελώνης.

  Peter Mandelson, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω όλες και όλους τους αξιότιμους βουλευτές που έλαβαν τον λόγο για τα σχόλια και τις προτάσεις τους σχετικά με τις ευρωμεσογειακές σχέσεις. Αποδεικνύουν το ενδιαφέρον και τη σημασία που αποδίδει αυτό το Σώμα στην εταιρική σχέση και στο μέλλον της, όπως άλλωστε και η ίδια η Επιτροπή.

Η συζήτηση επαναβεβαίωσε τη σημασία της ευρωμεσογειακής ζώνης ελευθέρων συναλλαγών, ειδικότερα τη δυνατότητά της να προαγάγει το εμπόριο μεταξύ βορρά και νότου, καθώς επίσης και μεταξύ των χωρών του νότου, όπως υπογραμμίστηκε κατά τη διάρκεια της συζήτηση, εφόσον υλοποιηθεί με σύνεση.

Παρά τις δυσκολίες και τις οπισθοδρομήσεις της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή, η διαδικασία της Βαρκελώνης συνέχισε να σημειώνει αξιόλογη πρόοδο. Η συνεχιζόμενη σύγκρουση δεν κλόνισε την πίστη μας στην αναγκαιότητα της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης και της πολιτικής γειτονίας. Μετά τη διάσκεψη των υπουργών Εξωτερικών τον Μάιο του 2005 στο Λουξεμβούργο, μπορέσαμε να καταλήξουμε σε κοινά συμπεράσματα στο σύνολο των ευρωμεσογειακών υπουργικών διασκέψεων. Αυτό αποδεικνύει την κοινή πολιτική μας βούληση να προχωρήσουμε προς τα εμπρός και να προαγάγουμε τη διαδικασία της Βαρκελώνης.

Το θέμα της μετανάστευσης εθίγη από αρκετούς βουλευτές. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ στην ευρωμεσογειακή υπουργική διάσκεψη για τη μετανάστευση, η οποία έχει προγραμματιστεί για τον Νοέμβριο του 2007. Η εν λόγω υπουργική διάσκεψη αναμένεται να καταλήξει σε συμφωνία επί ενός προκαταρκτικού σχεδίου δράσης το οποίο θα στρέφεται γύρω από τους τρεις άξονες που αναφέρθηκαν: νόμιμη μετανάστευση, παράνομη μετανάστευση και ανάπτυξη.

Ό,τι συμβαίνει στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή έχει μεγάλη σημασία για το μέλλον της Ευρώπης. Εκεί όπου επικρατεί σήμερα η αμφιβολία, ας δημιουργήσουμε αύριο ευκαιρίες: στηρίζοντας την εταιρική μας σχέση στον σεβασμό· εκφράζοντας εκ νέου το αμέριστο ενδιαφέρον μας για μια περιοχή η οποία είναι γεωγραφικά πολύ κοντινή, ενώ έχει συγχρόνως καίρια στρατηγική σημασία για την Ευρώπη· και, τέλος, διασφαλίζοντας ότι οι πολιτικές μας συνοδεύονται πάντα από πρακτικά μέτρα.

  Πρόεδρος. Σύμφωνα με το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού έχω λάβει επτά προτάσεις ψηφίσματος⁽¹⁾ για την ολοκλήρωση της συζήτησης.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, στις 12.00.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Alessandro Battilocchio (NI), γραπτώς. – (IT) Η ιδέα δημιουργίας μιας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών (ΖΕΣ) αποτελεί μια πραγματική ευκαιρία ανάπτυξης για τις χώρες της περιοχής της Μεσογείου. Η ενίσχυση του ρόλου της Μεσογείου είναι ουσιαστικά ένας από τους βασικούς στόχους που πρέπει να θέσει όλη η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, καθώς η περιοχή αυτή βρίσκεται στο επίκεντρο ενός σημαντικού αμαλγάματος διαφορετικών πολιτισμών και ενός έντονου παγκόσμιου οικονομικού ενδιαφέροντος.

Υπό την έννοια αυτή, η Διάσκεψη της Βαρκελώνης του 1995 δημιούργησε ένα φιλόδοξο πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ των δύο ακτών της Μεσογείου, βασιζόμενη στην επίτευξη των τριών θεμελιωδών στόχων για τη δημιουργία ενός κοινού χώρου ευημερίας μέσω:

- του πολιτικού διαλόγου και της ασφάλειας

- της χρήσης της οικονομικής εταιρικής σχέσης

- της συνεργασίας στον κοινωνικό, πολιτιστικό και ανθρωπιστικό τομέα.

Για να καταστεί αποτελεσματική η παρέμβασή της, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να ενισχύσει την τεχνική και οικονομική βοήθεια στηρίζοντας τις οικονομικές δραστηριότητες τοπικού επιπέδου, να δημιουργήσει ένα πλαίσιο μακροπρόθεσμης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, να ρυθμίσει τη ζώνη ελεύθερων συναλλαγών έτσι ώστε να μην δημιουργούνται ανισορροπίες στις διάφορες αγορές εργασίας και να θεσπίσει έναν κώδικα δεοντολογίας που θα εφαρμόζεται από τις επιχειρήσεις.

Η προώθηση της ανάπτυξης στη Μεσόγειο σημαίνει ενθάρρυνση του διαλόγου μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών, διαπλάθοντας ένα αίσθημα ειρήνης και αμοιβαίας κατανόησης με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.

  Bogdan Golik (PSE), γραπτώς. – (PL) Θέλω να δηλώσω ότι στηρίζω την ιδέα της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης και τη δημιουργία μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελευθέρων συναλλαγών έως το 2010, όπως ανακοινώθηκε στη δήλωση της Βαρκελώνης. Ως μέλος της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, θέλω να επιστήσω την προσοχή σε ορισμένες πτυχές της ελευθέρωσης των συναλλαγών με τις ευρωμεσογειακές χώρες στον τομέα των γεωργικών προϊόντων. Κατά τη γνώμη μου, οι αγορές μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ανατολικού και νότιου τμήματος της Μεσογείου πρέπει να ανοίξουν κατά τρόπο σταδιακό και προγραμματισμένο, ενώ οι διαπραγματεύσεις όσον αφορά την πρόσβαση στις αγορές πρέπει να διεξαχθούν ξεχωριστά για κάθε επιμέρους προϊόν, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του γεωργικού τομέα στις ευρωμεσογειακές χώρες. Είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι ευαίσθητα προϊόντα, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, η ζάχαρη, η αιθυλική αλκοόλη και ο τοματοπολτός, θα εξαιρεθούν από τη σχεδιαζόμενη ελευθέρωση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει επίσης να μεριμνήσει ώστε να διατηρεί τη δυνατότητα να επικαλείται ειδικές ρήτρες εξαίρεσης, τις οποίες θα μπορεί να χρησιμοποιήσει για την αντιμετώπιση τυχόν απειλών από αυξημένο όγκο εισαγωγών χαμηλού κόστους. Είναι εξάλλου σημαντικό να ενθαρρύνουμε τις ευρωμεσογειακές χώρες να βελτιώσουν την ποιότητα των προϊόντων που εξάγουν και να τηρούν τα πρότυπα ποιότητας και υγείας των φυτών που ισχύουν στην ΕΕ.

  Dominique Vlasto (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Το σχέδιο για μια ευρωμεσογειακή ζώνη ελεύθερων συναλλαγών έχει σημειώσει καθυστέρηση, καθιστώντας απίθανη την ολοκλήρωσή του έως το 2010. Ωστόσο, υπάρχει επείγουσα ανάγκη να υιοθετηθούν πρωτοβουλίες σε αυτήν την περιοχή του κόσμου, όπου η Ένωση θα έπρεπε να έχει μεγαλύτερη παρουσία.

Η κυριότερη προτεραιότητά μας, διά μέσου της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας, θα πρέπει να είναι μια πιο στοχευμένη προσέγγιση, για κάθε χώρα χωριστά. Το θέμα δεν είναι ότι, επειδή το συμφέρον είναι συλλογικό, η προσέγγιση πρέπει να είναι συνολική. Πρέπει να αναπτύξουμε μια μορφή συνεργασίας προσαρμοσμένη στις ανάγκες κάθε χώρας, έτσι ώστε εκάστη χώρα να καθίσταται αρκετά ισχυρή οικονομικά προκειμένου να είναι σε θέση να συμμετέχει στη ζώνη ελεύθερων συναλλαγών. Αυτή η συνεργασία πρέπει να είναι ανοικτή στις τοπικές αυτοδιοικήσεις αμφοτέρων των ακτών της Μεσογείου, με σκοπό να αποκατασταθούν σταθεροί δεσμοί σε όλα τα πολιτικά επίπεδα.

Ο δεύτερος στόχος μας πρέπει να είναι η ενίσχυση του εμπορίου Νότου-Νότου, διότι αυτό εξακολουθεί να παραμένει ανεπαρκές. Ως αποτέλεσμα της διεύρυνσής της, η Ένωση διαθέτει μοναδική εξειδικευμένη γνώση που μπορεί να μοιραστεί με τις χώρες εταίρους της όσον αφορά την παροχή βοήθειας σε αυτές προκειμένου να προετοιμαστούν σε κρίσιμης σημασίας τομείς της οικονομικής μεταβατικής περιόδου τους, όπως η εκπαίδευση, η έρευνα, η κατάρτιση, η προετοιμασία οικονομικών παραγόντων και δημόσιων διοικήσεων και η προσέγγιση της νομοθεσίας.

Πρωτίστως με τη στήριξη της δημιουργίας μιας πραγματικής μεσογειακής αγοράς θα κατορθώσουμε να υλοποιήσουμε την ευρωμεσογειακή ζώνη ελεύθερων συναλλαγών.

(1) Βλ. συνοπτικά πρακτικά.