Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2007 - Βρυξέλλες

20. Τήρηση των υποχρεώσεων των κρατών σημαίας - Αστική ευθύνη και χρηματοοικονομικές εγγυήσεις των πλοιοκτητών (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση

- της έκθεσης (A6-0058/2007) της κ. Marta Vincenzi, εξ ονόματος της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού, σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τήρηση των υποχρεώσεων των κρατών σημαίας (COM(2005)0586 - C6-0062/2006 - 2005/0236(COD)), και

- της έκθεσης (A6-0055/2007) του κ. Gilles Savary, εξ ονόματος της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού, σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την αστική ευθύνη και τις χρηματοοικονομικές εγγυήσεις των πλοιοκτητών (COM(2005)0593 - C6-0039/2006 - 2005/0242(COD)).

  Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές του Κοινοβουλίου, υπάρχει τώρα ένα στέρεο σώμα κοινοτικής νομοθεσίας για την ασφάλεια στη θάλασσα, αλλά πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά πράγματα. Η Επιτροπή θέλησε να συμπληρώσει τη δομή αυτής της νομοθεσίας με μια νέα δέσμη μέτρων, τα οποία αποσκοπούν στην περαιτέρω πρόληψη των ατυχημάτων και στην καλύτερη εκτίμηση των συνεπειών τους. Επιπλέον, υποβάλλοντας επτά προτάσεις, η Επιτροπή έλαβε στον μέγιστο δυνατό βαθμό υπόψη της τα ψηφίσματα για την ενίσχυση της ασφάλειας στη θάλασσα, τα οποία υιοθέτησε το Κοινοβούλιο μετά το ατύχημα του Prestige. Απαντάμε σε αυτές.

Συνεπώς, οι ευρωπαϊκές ναυτιλιακές διοικήσεις θα μπορέσουν να δώσουν το παράδειγμα. Κανένα πλοίο δεν θα δύναται να διαφύγει την επιθεώρηση στους ευρωπαϊκούς λιμένες. Ο έλεγχος των επιθεωρητών, δηλαδή των νηογνωμόνων, θα είναι πολύ πιο αυστηρός. Μια σαφή αλυσίδα λήψης αποφάσεων θα επιτρέπει την παροχή καταφυγίου σε πλοία που διατρέχουν κίνδυνο. Οι φορείς εκμετάλλευσης θα εκπληρώνουν καλύτερα τις υποχρεώσεις τους προς τους επιβάτες τους ή προς τρίτα μέρη. Τέλος, θα καταστεί δυνατή η παροχή συστηματικής ανάδρασης για τα ατυχήματα.

Είμαι ικανοποιημένος που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υποστηρίζει τη φιλόδοξη προσέγγιση που προτείνει η Επιτροπή. Οι εισηγητές σας εκπόνησαν ένα εξαίρετο έργο. Η Επιτροπή παραμένει αφοσιωμένη στην ταυτόχρονη εξέταση των επτά προτάσεων και στη διατήρηση της προσέγγισης της «δέσμης», προκειμένου να διασφαλίσει ότι τα προτεινόμενα μέτρα είναι αποτελεσματικά και συνεκτικά. Για τεχνικούς λόγους, θελήσατε να εξετάσετε δύο από τις επτά προτάσεις σε πρώτη φάση.

Παρουσιάζοντας μια πρόταση για την ευθύνη των κρατών σημαίας, η Επιτροπή προτίθεται να καλύψει ένα κενό στο ευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας. Οι αρχές των κρατών μελών υποχρεούνται να διασφαλίζουν ότι τα πλοία που φέρουν τη σημαία τους εφαρμόζουν τους κανόνες ασφαλείας. Είναι σαφές ότι η κατάσταση στην Ευρώπη πρέπει να βελτιωθεί. Δεν είναι φυσιολογικό να εμφανίζονται χώρες μέλη στον γκρι –ή και μαύρο– κατάλογο που καταρτίστηκε από το Μνημόνιο Συνεννόησης των Παρισίων. Δεν είναι φυσιολογικό να υπάρχουν τόσες πολλές διαφορές στο ποσοστό απαγόρευσης απόπλου πλοίων που φέρουν ευρωπαϊκή σημαία, από 0,9% σε 24,14% ακραίων περιπτώσεων για την περίοδο 2003-2005 σύμφωνα με τα στοιχεία του Μνημονίου Συνεννόησης των Παρισίων.

Ας είμαστε ξεκάθαροι. Δεν πρόκειται για την επιβολή ενός νέου στρώματος γραφειοκρατικών απαιτήσεων για τους φορείς εκμετάλλευσης ή τις εθνικές αρχές ή για την έγκριση νέων κανόνων ασφαλείας, αλλά για τη διασφάλιση ότι οι κανόνες που είναι ήδη σε ισχύ εφαρμόζονται στην πράξη. Η πρόταση της Επιτροπής στοχεύει απλά στην εδραίωση στο κοινοτικό δίκαιο των κανόνων του Διεθνούς Οργανισμού Ναυτιλίας, οι οποίοι ορίζουν ότι τα κράτη σημαίας πρέπει να εφαρμόζουν τις διεθνείς συμβάσεις, και στην επιβολή ενός μέτρου που είναι καθαρά προαιρετικό – του συστήματος ελέγχων του ΔΝΟ. Στόχος μας είναι, ως εκ τούτου, να παράσχουμε στις ναυτιλιακές διοικήσεις μας άψογη ποιότητα και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να εργαστούμε για την ποιότητα των σκαφών μας. Με αυτόν τον τρόπο, θα συμβάλουμε στην πρόληψη της ενδεχόμενης ανάπτυξης αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των ευρωπαϊκών εταιρειών θαλάσσιων μεταφορών.

Έρχομαι τώρα στη δεύτερη πρόταση. Η πρόταση αυτή αφορά την απόδοση μεγαλύτερων ευθυνών στους πλοιοκτήτες ενισχύοντας το σύστημα αστικής ευθύνης. Η Επιτροπή προτείνει την εφαρμογή ελάχιστων κανόνων που θα είναι κοινοί σε όλα τα κράτη μέλη σε αυτόν τον τομέα –αστική ευθύνη και χρηματοοικονομικές εγγυήσεις– και τη θέσπιση κανόνων οι οποίοι θα επιτρέπουν πραγματικά, αφενός, την πρόληψη των ατυχημάτων και, αφετέρου, την αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν. Ορισμένοι θα αντιτείνουν ότι υπάρχουν διεθνείς συμβάσεις για το ίδιο θέμα. Σε αυτό θα απαντήσω ότι οι συμβάσεις αυτές είναι ελλιπείς, και μάλιστα από δύο απόψεις. Καταρχάς, δεν έχουν όλες τεθεί σε ισχύ και η εφαρμογή τους καθυστερεί πάρα πολύ. Δεύτερον, ακόμη και όταν οι συμβάσεις αυτές καταστούν πραγματικά λειτουργικές σε ολόκληρη την Ευρώπη στο μέλλον, θα υπάρχουν πάντα σενάρια που δεν θα καλύπτουν.

Επομένως, οι συμβάσεις αυτές είναι ατελείς, κυρίως επί της ουσίας. Καθιερώνουν μια αρχή που χρήζει εκσυγχρονισμού επειγόντως: τον περιορισμό της ευθύνης. Πιο συγκεκριμένα, οι συμβάσεις αυτές ορίζουν το ανώτατο όριο πέραν του οποίου οι πλοιοκτήτες χάνουν το δικαίωμά τους στον περιορισμό της ευθύνης τους. Το πρόβλημα απορρέει από το γεγονός ότι αυτό το ανώτατο όριο έχει καθοριστεί σε ένα πρακτικά ανυπέρβλητο επίπεδο – την ασυγχώρητη αμέλεια. Ένα ανυπέρβλητο ανώτατο όριο ισοδυναμεί με ευνοϊκή μεταχείριση προς τους πλοιοκτήτες, εις βάρος των θυμάτων όταν οι ζημίες που υπέστησαν είναι μεγαλύτερες από το όριο αποζημίωσης που προβλέπουν αυτές οι ίδιες συμβάσεις. Είναι επίσης ευνοϊκή μεταχείριση υπέρ των κακών πλοιοκτητών, εις βάρος των καλών. Οι πλοιοκτήτες που έχουν διαπράξει σοβαρή παράλειψη –στην κλίμακα της υπαιτιότητας, έναν βαθμό κάτω από την ασυγχώρητη αμέλεια– και είναι υπεύθυνοι για σοβαρή ρύπανση δεν θα πρέπει να μπορούν πλέον να απολαμβάνουν αυτό το προνόμιο του περιορισμού της ευθύνης τους.

Η πρότασή μας εγγράφεται σε αυτό το πλαίσιο. Αποτελεί, συνεπώς, αφενός, άμεση απάντηση με σκοπό την υπέρβαση των δυσκολιών στην εφαρμογή των διεθνών συμβάσεων και, αφετέρου, ένα πρώτο βήμα προς τον εκσυγχρονισμό όλων αυτών των κειμένων.

Κύριε Πρόεδρε, είναι περασμένη η ώρα απόψε για να συνεχίσω. Ίσως μπορέσω να απαντήσω στην κ. Vincenzi και τον κ. Savary, τους οποίους θα ήθελα να ευχαριστήσω αμέσως ειλικρινά για την εξαίρετη εργασία τους.

  Marta Vincenzi (PSE), εισηγήτρια. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η πλήρης συμμόρφωση προς τους διεθνείς κανόνες εκ μέρους των κρατών μελών θα μπορούσε να επιλύσει προβλήματα που, όπως γνωρίζουμε, είναι οικονομικής και κοινωνικής φύσης και αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος. Στο εσωτερικό της Επιτροπής καθώς και στο εσωτερικό της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού προσπαθήσαμε να επισημάνουμε, στην υπό εξέταση οδηγία, τρία θεμελιώδη ζητήματα.

Το πρώτο είναι η δυνατότητα των κρατών μελών να εκπληρώσουν τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις με τα συμβατικά μέσα που ήδη χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή των διεθνών κανόνων. Το δεύτερο είναι ότι δεν είναι τα κράτη εκείνα που πρέπει να αποδείξουν την εφαρμογή των κανόνων αλλά η Επιτροπή είναι εκείνη που πρέπει να αποδείξει την παραβίαση των διατάξεων, καθώς και το ότι ορισμένα περιθώρια διοικητικών επιλογών, που ήδη προβλέπονται από τις διατάξεις του ΔΝΟ, είναι εκ των πραγμάτων αναγκαία προκειμένου να προσαρμοσθεί στις εθνικές καταστάσεις η εφαρμογή των υποχρεώσεων του κράτους σημαίας. Η εργασία αυτή, η οποία αποτελεί προϊόν άμεσων διαβουλεύσεων με κοινωνικούς και θεσμικούς εκπροσώπους, αξιολογήθηκε και υποστηρίχθηκε από την Επιτροπή Μεταφορών.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συμμετέχοντες, ξεκινώντας από τους βουλευτές που κατέθεσαν τροπολογίες: κατά την ψηφοφορία στα τέλη Φεβρουαρίου, η τροποποιημένη πρόταση και το νομοθετικό ψήφισμα εγκρίθηκαν ομόφωνα. Οι τροπολογίες που έγιναν δεκτές, που κατατέθηκαν και συμφωνήθηκαν αποσαφήνισαν μια θέση την οποία ασπάζονται όλες οι πολιτικές ομάδες, δηλαδή ότι η ενίσχυση της ασφάλειας στη θάλασσα, χωρίς να επιβαρυνθεί η δημόσια διοίκηση, είναι δυνατή και θα πρέπει να επιτευχθεί. Βήματα προς την κατεύθυνση αυτή αποτελούν οι αλλαγές στο σύστημα επιθεωρήσεων, οι οποίες έχουν καταστεί υποχρεωτικές αντί για προαιρετικές, το σύστημα των κοινοποιήσεων προς την Επιτροπή, το περιεχόμενο των οποίων έχει μειωθεί, και οι διασφαλίσεις για την κατάρτιση του προσωπικού με υποχρεωτική πρακτική άσκηση στη θάλασσα.

Προκειμένου να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή συναίνεση, δεν θέλησα να καταθέσω τις υπόλοιπες τροπολογίες μου, καθώς ο στόχος είναι να επιτευχθεί, και στην Αίθουσα αυτή, συναίνεση καθώς και η ισορροπημένη θέση που έχει ήδη επιτευχθεί στην επιτροπή. Αν, κύριε Barrot, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγκρίνει με μεγάλη πλειοψηφία το μεγαλύτερο μέρος αυτής της πρότασης οδηγίας, καθώς και της πρότασης του συναδέλφου μου, κ. Savary, όπως τροποποιήθηκε και συζητήθηκε, με όλες τις πολιτικές ομάδες να τάσσονται υπέρ της ενίσχυσης της δέσμης Erika, νομίζω ότι θα μπορούσαμε να υπολογίζουμε στην πλήρη υποστήριξη της κοινής γνώμης. Σήμερα, η κοινή γνώμη γνωρίζει τα σοβαρά προβλήματα που συνδέονται με την ασφάλεια στη θάλασσα και νομίζω ότι θα κατορθώσουμε να υπερνικήσουμε τη διστακτικότητα των κοινοτικών θεσμικών οργάνων και οποιαδήποτε αλλαγή στάσης εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ελπίζουμε ότι δεν θα υπάρξει καμία τέτοια αλλαγή σήμερα, προπάντων λίγες ημέρες μετά την εξαιρετικά σημαντική δήλωση του Βερολίνου.

  Gilles Savary (PSE), εισηγητής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, μία φορά δεν σημαίνει και τίποτα, και είμαστε άραγε καλύτερα προετοιμασμένοι τώρα; Θα μπορέσουμε να νομοθετήσουμε με τη δέσμη για την ασφάλεια στη θάλασσα χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιο ατύχημα. Τις προηγούμενες φορές, χρειάστηκε να θρηνήσουμε τη βύθιση του Erika, ένα καταστροφικό ναυάγιο που προκάλεσε θαλάσσια ρύπανση και να προβούμε στην πολύ δύσκολη ανέλκυση του ναυαγίου, καθώς και τη βύθιση του Prestige, για την οποία γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα, ως ισπανός υπήκοος, καθώς είχε τεράστιο αντίκτυπο στις ακτές μας.

Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι θα πρέπει να συγχαρούμε τον Επίτροπο που μας παρουσίασε αυτήν τη δέσμη των επτά κειμένων, η οποία πρέπει να παραμείνει μια πρόταση ευρείας βάσης από την Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προς το Συμβούλιο, έστω και αν δύο από τις προτάσεις αυτές προηγούνται χρονικά ελαφρώς. Εργαστήκαμε σκληρά για το ζήτημα αυτό και θα ήθελα, εν προκειμένω, να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους μου, ειδικότερα τις άλλες πολιτικές ομάδες, για το εξαίρετο έργο που καταφέραμε να εκπονήσουμε και για το εκπληκτικό αποτέλεσμα που εξασφαλίσαμε στην ψηφοφορία, γεγονός που μαρτυρά την πολύ ισχυρή βούληση του Κοινοβουλίου να εκφράσει πραγματικά τη συγκατάθεσή του, σήμερα, σε αυτήν τη δέσμη για την «ασφάλεια στη θάλασσα».

Φυσικά, εγώ έχω το χρέος να σας παρουσιάσω μια έκθεση –και πιθανώς μια αρκετά περίπλοκη έκθεση– σχετικά με την αστική ευθύνη των πλοιοκτητών και τις χρηματοοικονομικές εγγυήσεις που είναι υπεύθυνες για την ουσιαστική κάλυψη των ζημιών που υφίστανται τρίτα μέλη. Δεν μιλάμε για ζημιές μεταξύ δύο σκαφών που ενδέχεται να συγκρουστούν, ή μεταξύ μερών που εμπλέκονται στην αλυσίδα των μεταφορών, δηλαδή μεταξύ ναυλωτών και πλοιοκτητών, αλλά για τη ζημιά που προκαλείται σε τρίτα μέρη, και ειδικότερα την περιβαλλοντική ζημία.

Αυτό που προτείνει η Επιτροπή –και πιστεύω ότι αυτό είναι πραγματικά το ελάχιστο που μπορεί να ζητηθεί από τα κράτη μέλη– είναι η επικύρωση των σημαντικότερων συμβάσεων του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού για την ευθύνη και την αποζημίωση τρίτων μερών. Από αυτήν την άποψη, υπάρχει μια γενική σύμβαση που καλύπτει όλων των ειδών τις ζημιές, η LLMC (Σύμβαση για τον περιορισμό της ευθύνης για ναυτικές απαιτήσεις), η οποία δεν έχει επικυρωθεί από μια σειρά κρατών μελών, ιδίως η εκδοχή της του 1996. Η Σύμβαση ΕΤΟ (Σύμβαση για την αστική ευθύνη και αποζημίωση για ζημία σε σχέση με τη θαλάσσια μεταφορά επικινδύνων και επιβλαβών ουσιών), η οποία αφορά τους κινδύνους από τις χημικές ουσίες, δεν έχει επικυρωθεί. Είμαστε εντελώς εκτεθειμένοι σήμερα σε χημικούς κινδύνους, πολύ περισσότερο από ό,τι σε κινδύνους που σχετίζονται με το πετρέλαιο, και γνωρίζουμε ότι αυτά που μεταφέρονται διαμέσου των ευρωπαϊκών θαλασσών είναι συχνά πολύ επικίνδυνα. Έπειτα υπάρχουν άλλες δύο συμβάσεις: η μία αφορά την προστασία των ανθρώπων που εγκαταλείπονται στη θάλασσα –θα έχετε ακούσει για αυτές τις τρελές καταστάσεις στις οποίες οι ναυτικοί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν το σκάφος τους μετά την πτώχευση του πλοιοκτήτη και που παραμένουν στην αποβάθρα για πολλούς μήνες– ενώ η άλλη αφορά την αστική ευθύνη για τις ζημίες που προκαλούνται από τη ρύπανση καυσίμων δεξαμενής πλοίων, που είναι γνωστή και ως απαέρωση.

Αυτό που προτείνει, συνεπώς, η Επιτροπή είναι η επικύρωση αυτών των συμβάσεων. Το Κοινοβούλιο ενέκρινε την πρόταση αυτή εκφράζοντας τη βούληση για την επικύρωση των εν λόγω συμβάσεων – ιδιαίτερα της σύμβασης για τις χημικές ουσίες. Αυτό δεν προτάθηκε άμεσα από την Επιτροπή, αλλά εμείς υπογραμμίζουμε τη βούλησή μας να επικυρωθεί. Δεύτερον, πιστεύουμε ότι ένα καθεστώς για την άρση του οφέλους του περιορισμού της ευθύνης θα πρέπει να εφαρμοστεί όσον αφορά τα πλοία που ανήκουν σε κράτη, τα οποία έχουν αρνηθεί να επικυρώσουν τις συμβάσεις, είτε πρόκειται για τρίτα κράτη είτε και για κράτη μέλη της ΕΕ. Πιστεύω ότι ο κ. Jarzembowski είναι πολύ ένθερμος για αυτήν την αυξημένη αυστηρότητα όσον αφορά πλοία που ανήκουν σε κράτη τα οποία δεν έχουν επικυρώσει, και ο στόχος είναι να τα ενθαρρύνουμε να το πράξουν. Σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν είναι η ασυγχώρητη αμέλεια που είναι αξιόμεμπτη, αλλά η βαριά αμέλεια, και βαριά αμέλεια σημαίνει ότι, στην πράξη, το καθεστώς ευθύνης και αποζημίωσης είναι απείρως πιο αυστηρό.

Τέλος, προσυπογράφουμε την πρόταση της Επιτροπής για τη δημιουργία ενός πιστοποιητικού χρηματοοικονομικής εγγύησης και τον έλεγχό του μέσω της σύστασης, στο πλαίσιο του Οργανισμού για την Ασφάλεια στη Θάλασσα, ενός γραφείου που θα παρέχει πληροφορίες για την εγκυρότητα των πιστοποιητικών, ιδίως για τα πλοία που διέρχονται από τα χωρικά ύδατα και δεν ελλιμενίζονται· στόχος είναι η εγγύηση του ανώτατου επιπέδου ασφάλειας.

Πιστεύω, κυρίες και κύριοι, ότι πρόκειται για ένα κείμενο που τιμά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και που στριμώχνει τα κράτη μέλη. Είμαι από εκείνους που υπέφεραν πολύ όταν βυθίστηκε το Erika, ακούγοντας κάποιους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, μεταξύ των οποίων και τον δικό μου, να υπονομεύουν την Ευρώπη λέγοντας: «Το Erika είναι λάθος της Ευρώπης· δεν υπάρχει νομοθεσία». Λοιπόν, σήμερα, υπάρχει νομοθεσία. Είναι εξαιρετικά αυστηρή, και προκαλούμε το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να την εφαρμόσουν.

  Luis de Grandes Pascual (PPE-DE), συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων. – (ES) Η αλήθεια είναι ότι δεν μιλάω μόνο εξ ονόματός μου αλλά και εξ ονόματος του κ. Antonio López-Istúriz, ο οποίος ήταν συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων σχετικά με την έκθεση Savary.

Όπως γνωρίζουν οι αξιότιμοι βουλευτές, οι δύο εκθέσεις που συζητάμε σήμερα, οι οποίες εκπονήθηκαν από την κ. Vincenzi και τον κ. Savary, αποτελούν μέρος αυτού που έχει γίνει γνωστό ως το τρίτο πακέτο ασφάλειας της θάλασσας. Ο βασικός στόχος των επτά προτάσεων που αποτελούν το πακέτο είναι να αυξηθεί η ασφάλεια των θαλασσών μας. Καθώς συζητάμε τις δύο εκθέσεις από κοινού, θα ήταν αγένεια από μέρους μου να μην αναφέρω την έκθεση της κ. Vincenzi, μια έκθεση την οποία υποστηρίζουμε ολόθερμα.

Αν μου επιτρέπετε, ωστόσο, θα ήθελα να μιλήσω πιο συγκεκριμένα για την έκθεση Savary. Η έκθεση είναι θαρραλέα και αποφασιστική και αξίζει τον έπαινο και την υποστήριξή μου. Δεν είναι ένα εύκολο έργο –καμία από τις επτά προτάσεις του πακέτου δεν είναι– και δεν είναι εύκολο για όλους να την δεχτούν, εφόσον μιλάμε για χρηματοοικονομικές εγγυήσεις και για ευθύνες των πλοιοκτητών και είναι απολύτως θεμιτό να προσπαθήσει αυτός ο τομέας να μετριάσει αυτές τις ευθύνες ή να αναβάλει αποφάσεις η συμμόρφωση με τις οποίες είναι υποχρεωτική. Μην φανταστείτε ότι είμαι επικριτικός απέναντι στους πλοιοκτήτες. Είναι στο πλαίσιο των δικαιωμάτων τους και οι θέσεις τους είναι θεμιτές.

Αρχικά και εγώ επίσης σκόπευα να μην πάω αντίθετα στην πεπατημένη και υποστήριξα ότι η αρμοδιότητα έπρεπε να ανήκει στον ΔΝΟ σε ένα τόσο παγκοσμιοποιημένο πεδίο όπως η θάλασσα. Η άποψή μου συγκρούστηκε με τη γενική άποψη του Κοινοβουλίου και τελικά πείστηκα.

Αυτό είναι καλύτερο, και συνέβη και στην περίπτωση της απαίτησης του διπλού κύτους που προώθησε η αείμνηστη Loyola de Palacio. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έλαβε την απόφαση πρώτη, και μετά ακολούθησε ο ΔΝΟ. Αν είχε συμβεί το αντίθετο, το ατύχημα που συνέβη πρόσφατα στο Γιβραλτάρ θα είχε προκαλέσει σίγουρα πολύ μεγαλύτερη καταστροφή τεράστιας κλίμακας.

Θα ξεκινήσω ευχαριστώντας εσάς που δεχτήκατε τις τροπολογίες στις οποίες ζητάμε την υποχρεωτική επικύρωση της διεθνούς σύμβασης σχετικά με την αστική ευθύνη για τις ζημίες που οφείλονται στη ρύπανση που δημιουργούν οι υδρογονάνθρακες για τα καύσιμα των πλοίων. Δεύτερον, θα εστιάσω σε ένα θέμα που πιστεύω ότι είναι σημαντικό και το οποίο θα σας ζητήσω να υποστηρίξετε: αναφέρομαι στη δημιουργία ενός ταμείου αλληλεγγύης για την κάλυψη των ζημιών που προκαλούνται από πλοία που δεν έχουν καμία χρηματοοικονομική εγγύηση.

Πρέπει να καλύψουμε ένα κενό προκειμένου να καταστεί αυτό δυνατόν σε περίπτωση ατυχήματος που προκαλείται από ένα από τα πλοία που, παρά τις υποχρεώσεις που θεσπίζονται σε αυτήν την οδηγία, πλέουν στα κοινοτικά μας ύδατα χωρίς πιστοποιητικά χρηματοοικονομικών εγγυήσεων. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η αποζημίωση για ζημιές που προκλήθηκαν από ένα πλοίο χωρίς χρηματοοικονομικές εγγυήσεις να πληρώνονται από το κράτος μέλος το οποίο, σε τελική ανάλυση, είναι το θύμα του ατυχήματος, αλλά αντίθετα, κατά την άποψή μας, πρέπει να καλύπτονται από έναν οργανισμό ο οποίος, όπως άλλοι που υπάρχουν στο συγκριτικό δίκαιο, θα αναλαμβάνει την ευθύνη σε αυτές στις εν λόγω καταστάσεις.

  Georg Jarzembowski, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών υποστηρίζει γενικά τις εξαίρετες εκθέσεις της κ. Vincenzi και του κ. Savary για τις υποχρεώσεις των κρατών σημαίας και για την ευθύνη των πλοιοκτητών, αντίστοιχα. Παράλληλα ευχαριστούμε τους εισηγητές για την επιδέξια επεξεργασία των εκθέσεων αυτών.

Αντίθετα με όσα φοβούνταν ορισμένοι ναυτιλιακοί τομείς, ουσιαστικά οι δύο οδηγίες δεν καθιερώνουν νέες υποχρεώσεις για τη ναυτιλία και τα κράτη μέλη και, ως εκ τούτου, δεν επιδρούν αρνητικά στην ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού στόλου σε σχέση με τους ανταγωνιστές από τρίτες χώρες. Αντίθετα, οι προτάσεις κατά βάσιν έχουν απλά ως στόχο να γίνουν επιτέλους δεσμευτικές για όλα τα κράτη μέλη οι διεθνείς συμφωνίες για το δίκαιο των θαλασσών που υπάρχουν εδώ και καιρό. Αν εξετάσουμε τις επιμέρους προτάσεις των κρατών σημαίας, βλέπουμε ότι είναι πια καιρός να εκπληρώσουν και τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από τη διεθνή συμφωνία σε σχέση με τον έλεγχο των πλοίων τους. Γι’ αυτό, δεν αρκεί η υπογραφή και επικύρωση συμβάσεων, αλλά είναι επίσης σημαντικό να διαθέσουν επιτέλους τα κράτη μέλη τους απαραίτητους υλικούς και ανθρώπινους πόρους για τη διεξαγωγή αποτελεσματικών ελέγχων των πλοίων τους. Βασικά, ως προς την ευθύνη σε ναυτικά ατυχήματα ισχύει μόνο ότι το κοινοτικό δίκαιο υποχρεώνει όλα τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν επιτέλους τη σύμβαση για τον περιορισμό της ευθύνης για ναυτικές απαιτήσεις του 1996. Το αίτημά μας να εφαρμοστούν επιτέλους και η σύμβαση ΕΤΟ του 1996 και η σύμβαση καυσίμων δεξαμενής πλοίων του 2001 δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί υπερβολική απαίτηση από τη ναυτιλία και τα κράτη μέλη.

Ως εκ τούτου, ασφαλώς μπορούμε να υπερασπιστούμε τη θέση μας. Ζητάμε, προς το συμφέρον του περιβάλλοντος και των πολιτών, κάτι απόλυτα αυτονόητο, και ελπίζω ότι το Συμβούλιο θα το καταλάβει επιτέλους αυτό και θα φανεί διατεθειμένο να ασχοληθεί και με τους δύο αυτούς φακέλους.

  Willi Piecyk, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, εάν πω στη μητέρα μου ότι μετά από το ποδόσφαιρο συζητάμε στις 11 το βράδυ για την ασφάλεια στη θάλασσα, ασφαλώς θα μου πει: είσαστε τρελοί εσείς στις Βρυξέλλες. Στην παρούσα φάση δεν θα φέρω αντίρρηση στη μητέρα μου.

Παρόλα αυτά, είναι καλό που η Επιτροπή παρουσίασε αυτήν την πρόταση, διότι είναι αναγκαία. Ζητήσαμε στην επιτροπή για την ενίσχυση της ασφάλειας στη θάλασσα (MARE) να δραστηριοποιηθούμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση στον τομέα των υποχρεώσεων των κρατών σημαίας, της ευθύνης και των αποζημιώσεων. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω τους εισηγητές, την κ. Vincenzi και τον κ. Savary, διότι και οι δύο εκθέσεις είναι δύσκολες από πλευράς περιεχομένου και πολύ αμφισβητούμενες από πολιτική άποψη. Επιπροσθέτως, μέχρι τώρα δεν ακούσαμε ούτε επευφημίες, ούτε ευφορία ή «μπράβο» από το Συμβούλιο. Γι’ αυτό, θα ήθελα να επαναλάβω στο σημείο αυτό στο Συμβούλιο το εξής – γιατί προφανώς υπήρξαν παρανοήσεις: το ότι συζητάμε σήμερα για αυτές τις δύο εκθέσεις δεν σημαίνει ότι εγκαταλείπεται η δέσμη Erika 3 και οι επτά της φάκελοι· αντίθετα, έτσι υπογραμμίζουμε την ιδιαίτερη πολιτική σημασία των δύο εκθέσεων. Επομένως, το Συμβούλιο που προσπαθεί μετά από αίτημα του κ. Savary να ερμηνεύσει την έννοια της σοβαρής αμέλειας, θα έδειχνε σοβαρή αμέλεια το ίδιο εάν εργαζόταν με βάση αυτήν την εσφαλμένη αντίληψη.

Συμφωνώ με τον κ. Jarzembowski ότι η αντιμετώπιση της έκθεσης Vincenzi από το Συμβούλιο είναι πολύ δύσκολο να κατανοηθεί. Πού είναι, λοιπόν, το πρόβλημα ως προς τη συμπερίληψη ισχυόντων κανόνων του ΔΝΟ στο ευρωπαϊκό δίκαιο; Και στην έκθεση Savary, που είναι το πρόβλημα ως προς το να συμπεριληφθεί μαζί με την πετρελαϊκή και η χημική ρύπανση στην αστική ευθύνη; Δεν μπορεί να είναι πραγματικά αυτό το πρόβλημα. Οπωσδήποτε, ο κοινός νους θα υποστήριζε αυτές τις προτάσεις. Το μήνυμα αυτών των δύο εκθέσεων είναι: μεγαλύτερη ευθύνη των κρατών μελών για τα πλοία που φέρουν τη σημαία τους και μεγαλύτερη ευθύνη των κρατών μελών και των πλοιοκτητών όταν συμβεί κάτι. Αυτά θα έπρεπε να έχουν γίνει από καιρό –θυμηθείτε το Erika και το Prestige. Ευχαριστώ την Επιτροπή για τις προτάσεις και ευχαριστώ και τους εισηγητές. Τώρα καλείται το Συμβούλιο να φερθεί σωστά και να μην δείξει σοβαρή αμέλεια.

  Paolo Costa, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Barrot, κυρίες και κύριοι, βρίσκομαι εδώ μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσω αυτό που ήδη ειπώθηκε από τους συναδέλφους βουλευτές.

Η ασφάλεια στη θάλασσα είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για να αποτελεί αντικείμενο τακτικών ελιγμών: πολύ σοβαρό λόγω των εμπειριών που είχαμε ήδη, λόγω των ατυχημάτων που έχουμε ήδη βιώσει και πολύ σοβαρό για να μην μπορούμε να προβλέψουμε ότι η αύξηση της κυκλοφορίας στη θάλασσα θα οδηγήσει σε μεγαλύτερους κινδύνους μελλοντικά. Η Επιτροπή, επομένως, ενήργησε σοφά, διερευνώντας κάθε δυνατό τρόπο προκειμένου να αποτρέψει κάθε δυσκολία και να προετοιμαστεί για παν ενδεχόμενο.

Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος, ο οποίος δεν είναι σε καμία περίπτωση ούτε ασήμαντος ούτε αποτέλεσμα τακτικού χειρισμού, για τον οποίο πιστεύουμε ότι και οι επτά προτάσεις –οι οποίες σχεδιάστηκαν για να εναρμονίσουν τις μορφές ταξινόμησης, για να υποχρεώσουν τα κράτη μέλη να παρακολουθούν τα πλοία που φέρουν τη σημαία τους, για να διασφαλίσουν ότι διεξάγεται στα λιμάνια η επιθεώρηση των πλοίων, για να εξασφαλίσουν ότι οι κινήσεις των πλοίων ελέγχονται, για να θεσπίσουν διαδικασίες επέμβασης σε περίπτωση ατυχήματος, για να γίνεται έλεγχος ή διαχείριση της ευθύνης, τόσο σε σχέση με τρίτους όσο και σε σχέση με τους επιβάτες– πρέπει να υποστηριχθούν συνολικά.

Το γεγονός ότι και οι δύο υπό εξέταση εκθέσεις εγκρίθηκαν με σημαντικές πλειοψηφίες, η μία εκ των οποίων ήταν στην ουσία ομοφωνία, καθιστά σαφή τον τρόπο με τον οποίο έγιναν κατανοητά τα αισθήματα των ευρωπαίων πολιτών, τους οποίους καλούμαστε να εκπροσωπούμε. Επιβεβαιώνει επίσης ότι αυτός είναι ο σωστός δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Η έγκριση αυτών των δύο πρώτων εκθέσεων απόψε αποτελεί μήνυμα που απευθύνεται προς όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα: προς την Επιτροπή, η οποία μας τις έθεσε επί τάπητος, προτρέποντάς την να εμμείνει στη θέση της, και προς το Συμβούλιο, προτρέποντάς το να φανεί πρόθυμο να σημειώσει πραγματική πρόοδο στο κεφάλαιο της ασφάλειας στη θάλασσα, έτσι ώστε να μην βρεθούμε σε λίγο καιρό –Θεός φυλάξοι– μετανιωμένοι για το ότι δεν αναλάβαμε εγκαίρως δράση, όταν μπορούσαμε να το κάνουμε για να αποτρέψουμε ενδεχόμενες καταστροφές.

  Mary Lou McDonald, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω την κ. Vincenzi και τον κ. Savary για την αξιόλογη προσπάθειά τους. Αναμφίβολα, ο ναυτιλιακός τομέας είναι ένας μόνο από τους τομείς που έχουν ανάγκη θέσπισης αυστηρότερης νομοθεσίας. Η επιλογή κράτους σημαίας για τα πλοία είναι καίριο ζήτημα, ένα ζήτημα στο οποίο έχει δώσει προτεραιότητα η Διεθνής Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Μεταφορές στο πλαίσιο της εκστρατείας της για τις σημαίες ευκαιρίας. Φρονώ ότι είναι επιβεβλημένη, ιδίως όσον αφορά την έκθεση Vincenzi, η έγκριση του κειμένου της έκθεσης προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη τηρούν τις διεθνείς υποχρεώσεις τους σε αυτόν τον τομέα.

Έχουμε παρακολουθήσει διαμάχες όπως η αντιπαράθεση σχετικά με τα ιρλανδικά πορθμεία και άλλες περιπτώσεις στον ίδιο τομέα, στις οποίες η αλλαγή σημαίας χρησιμοποιήθηκε ως μηχανισμός απόλυσης εργαζομένων και καταβολής χαμηλότερων μισθών, με επισφαλή ωράρια και συνθήκες εργασίας, καθώς και για την αποφυγή του ρυθμιστικού πλαισίου που διέπει τις εργασιακές σχέσεις στη χώρα ιδιοκτησίας. Οι εργαζόμενοι στη ναυτιλιακή βιομηχανία χρειάζονται τώρα την ανάληψη δράσης σε μια σειρά διεθνών μέσων τα οποία θα βελτιώσουν το ρυθμιστικό πλαίσιο στην εν λόγω βιομηχανία και την ποιότητα του εργασιακού τους περιβάλλοντος.

Είμαι βέβαιη ότι το Κοινοβούλιο θα εγκρίνει αυτές τις εκθέσεις. Επιπλέον, το Συμβούλιο και τα ίδια τα κράτη μέλη οφείλουν να δράσουν αναλόγως και να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.

  Bogusław Liberadzki (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να εκφράσω την εκτίμηση και τις ευχαριστίες μου στην κ. Marta Vincenzi και στον κ. Gilles Savary για τις εκθέσεις τους. Αφορούν δύο κανονισμούς από τη δέσμη που έχει προτείνει η Επιτροπή, και θέλω να τους ευχαριστήσω για τον εμπεριστατωμένο τρόπο με τον οποίο ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες αυτού του Σώματος.

Θα επικεντρώσω την προσοχή μου στο θέμα της αστικής ευθύνης. Καταρχάς, ευχαρίστως θα υπερψηφίσω τη θέσπιση ανωτάτων ορίων για την αστική ευθύνη, τα οποία την διατηρούν, κατά τη γνώμη μου, σε επίπεδα αρκετά υψηλά ώστε στις περισσότερες περιπτώσεις η πλευρά που έχει ζημιωθεί να αποζημιώνεται επαρκώς. Δεν συμφωνώ με την κριτική ότι τα όρια αυτά είναι πολύ υψηλά, καθόσον το ιδεώδες θα ήταν να μην χρειάζεται να καταβάλλεται καν αποζημίωση.

Χαιρετίζω επίσης την υποχρεωτική εγγύηση της αστικής ευθύνης σύμφωνα με την οποία οι εναπόκειται στους ιδιοκτήτες να ζητούν από τις αρχές ενός κράτους μέλους πιστοποιητικό που θα βεβαιώνει την ύπαρξη της εγγύησης για οιαδήποτε ζημία προς τρίτους. Είναι ευτυχές το γεγονός ότι αυτά τα πιστοποιητικά θα εκδίδονται από τα κράτη μέλη, καθόσον αυτό θα απλουστεύσει τις διαδικασίες ελέγχου της αξιοπιστίας και της κατάστασης των επιχειρήσεων.

Συνυπογράφω επίσης με ικανοποίηση την υποχρέωση να γνωστοποιείται η ύπαρξη ενός τέτοιου πιστοποιητικού. Κατά τη γνώμη μου, είναι θετικό το γεγονός ότι υιοθετούμε μια ευρύτερη ερμηνεία της έννοιας του ασυγχώρητου σφάλματος η οποία επιτρέπει την απόδοση ευθυνών για παραβάσεις. Προτείνεται, συνεπώς, η διευρυμένη ερμηνεία της έννοιας του ασυγχώρητου σφάλματος, ώστε να λαμβάνεται υπόψη η επαγγελματική ευσυνειδησία.

  Josu Ortuondo Larrea (ALDE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, η οποία αναμφίβολα έχει τα καλά και τα κακά της σημεία, αλλά η οποία, ευτυχώς, μας επιτρέπει να συνειδητοποιήσουμε τις μεγάλες επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας και ανάπτυξης στον πλανήτη. Μεταξύ άλλων, το θαλάσσιο περιβάλλον, το οποίο μας προσφέρει τόσα πολλά από την άποψη των τροφίμων, της αναψυχής και των μεταφορών, μολύνεται διαρκώς, από απορρίψεις ρύπων τόσο από τη στεριά όσο και από τη θάλασσα.

Από τη ρύπανση αυτή, ένα μέρος της –το μικρότερο μέρος της– οφείλεται σε αναπόφευκτα ατυχήματα, ενώ η πλειοψηφία της προκαλείται από πλοιοκτήτες και φορείς εκμετάλλευσης που εξακολουθούν να ενεργούν ανεύθυνα, αγνοώντας διεθνείς κανόνες και πρακτικές ασφαλείας.

Οι συγκεκριμένες περιπτώσεις του Prestige και του Erika ξεχώρισαν, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε τη ρύπανση που προκαλείται σε καθημερινή βάση από τις ανεξέλεγκτες απορρίψεις των υδροσυλλεκτών και το καθάρισμα των δεξαμενών. Επομένως, είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόσουμε όλους τους ελέγχους και τα μέσα που διαθέτουμε προκειμένου να θέσουμε τέλος σε αυτήν την εγκληματική συμπεριφορά, και πρέπει να απαιτήσουμε από όλα τα κράτη σημαίας να εκπληρώσουν τις ευθύνες τους, να έχουν σωστά καταρτισμένους και έμπειρους επιθεωρητές και οι λιμενικές αρχές τους να ελέγχουν την κατάσταση των κυτών των πλοίων και να διασφαλίζουν τη συμμόρφωση με τους κανονισμούς σχετικά με τις απορρίψεις αποβλήτων.

Τέλος, αναφορικά με αυτήν την τελευταία πτυχή, θα ήθελα να επιμείνω ότι η Επιτροπή πρέπει να προτείνει νομοθεσία που θα υποχρεώνει όλα τα πλοία να φέρουν αυτόματους μηχανισμούς για την καταγραφή των επιπέδων υγρών σε υδροσυλλέκτες και δεξαμενές κάθε μία ώρα, όπως τα μαύρα κουτιά που φέρουν τα αεροσκάφη, προκειμένου να είναι δυνατός ο εντοπισμός εγκλημάτων κατά του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να επιτύχουμε τον στόχο μας.

Θα ήθελα να τελειώσω συγχαίροντας τους εισηγητές για το εξαιρετικό έργο τους.

  Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, επιτρέψτε μου καταρχάς να σας ευχαριστήσω και να σας συγχαρώ. Πιστεύω ότι, μολονότι το κείμενο αυτό καθυστέρησε πολύ –και λυπάμαι λίγο για αυτό– καταδεικνύει τον βαθμό στον οποίο το Κοινοβούλιο είναι τώρα ο βασικός εγγυητής του ευρωπαϊκού γενικού συμφέροντος. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους βουλευτές του ΕΚ που εργάστηκαν τόσο σκληρά για αυτά τα κείμενα. Πιστεύω, στην πραγματικότητα, ότι έχουμε εδώ μια δέσμη που δεν θα πρέπει να διασπαστεί. Αυτές οι επτά προτάσεις συγκροτούν ένα σύνολο. Μας επιτρέπουν να καταστήσουμε ολόκληρη την αλυσίδα των θαλάσσιων μεταφορών ασφαλέστερη, και, για τον λόγο αυτόν, πιστεύω ότι πρέπει να διαφυλάξουμε τις δέσμες.

Θέλω, αρχικά, να μιλήσω για την έκθεση της κ. Vincenzi. Θέλω να ξεκινήσω επισημαίνοντας ότι αυτή η καθαρά ευρωπαϊκή προσέγγιση δεν φαίνεται ασύμβατη με τη γενική προσέγγιση στο εσωτερικό του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMO). Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι, χάρη στην Κοινότητα, μπορούμε να προάγουμε στο εσωτερικό του ΔΝΟ μια προσέγγιση που αποσκοπεί στην αποτελεσματικότερη εφαρμογή των διεθνών προδιαγραφών από όλα τα κράτη σημαίας. Η προσέγγιση αυτή δεν είναι ασύμβατη με εκείνη που συνίσταται, σε κοινοτικό επίπεδο, στη διασφάλιση ότι κάθε κράτος μέλος θα έχει σημαία ποιότητας. Στο μέλλον, η ποιότητα των σημαιών είναι αυτή που θα τις κάνει πιο ελκυστικές και θα μας επιτρέπει επίσης να υπερασπιστούμε καλύτερα μια υψηλού επιπέδου κοινοτική χρήση τους στο πλαίσιο του ναυτιλιακού τομέα. Οι ναυτιλιακές εταιρείες θα επωφεληθούν επίσης από μια τέτοια βελτίωση, εφόσον αυτές οι σημαίες ποιότητας οδηγήσουν σε μείωση των ελέγχων στους λιμένες. Ως εκ τούτου, θα εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για μία ακόμη φορά στην κ. Vincenzi.

Επίσης, θέλω να προσθέσω, κύριε Πρόεδρε, απηχώντας, κατά βάση, το έργο της επιτροπής, ότι δεν συμμερίζομαι την απροθυμία του Συμβουλίου και θα επανέλθω, συνεπώς, σε κάποιες τροπολογίες.

Με τις τροπολογίες 25 και 26, τροποποιείτε την παρουσίαση των κριτηρίων που διέπουν τις συμπληρωματικές έρευνες οι οποίες διεξάγονται από τη διοίκηση του κράτους σημαίας. Μπορώ να το δεχτώ αυτό, αλλά με μία επιφύλαξη: τα πλοία που δεν έχουν επιθεωρηθεί τους τελευταίους δώδεκα μήνες στο πλαίσιο των ελέγχων του κράτους λιμένα δεν πρέπει να εξαιρούνται από τις έρευνες αυτές. Συνεπώς, οι τροπολογίες 25 και 26, θα μπορούσαν να αναμορφωθούν, ακόμη και να βελτιωθούν.

Όσον αφορά τις τροπολογίες 43, 44 και 52, θέλω να πω ότι αποδυναμώνουν την πρόταση, μειώνοντας τις απαιτήσεις σε σχέση με το επίπεδο πρόσληψης των επιθεωρητών του κράτους σημαίας. Δεν νομίζετε ότι θα πρέπει να διατηρηθεί ένα υψηλό επίπεδο επαγγελματικών προσόντων; Συνεπώς, οι τροπολογίες 43, 44 και 52 δημιουργούν πραγματικά προβλήματα για εμένα, και δεν μπορώ να τις δεχτώ.

Μολονότι πολλές άλλες τροπολογίες διασαφηνίζουν τη θέση, ορισμένες τροπολογίες –τροπολογία 2, τροπολογία 6, τροπολογία 13 και τροπολογία 17– κινδυνεύουν να δημιουργήσουν κάποια σύγχυση, διότι αναφέρονται στα μέσα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και προχωρούν πέρα από το πεδίο εφαρμογής της πρότασης. Ως εκ τούτου, δεν είμαι σε θέση να τις δεχτώ.

Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω τις τροπολογίες 4 και 12, που παρέχουν στις αρχές των κρατών μελών και στους ιδιωτικούς φορείς εκμετάλλευσης τη δυνατότητα να προσφεύγουν άμεσα στην επιτροπή ασφάλειας στη ναυτιλία και πρόληψης της ρύπανσης από τα πλοία. Ωστόσο, οι τροπολογίες αυτές παραβλέπουν το δικαίωμα πρωτοβουλίας που ανήκει αποκλειστικά στην Επιτροπή όταν ασκεί τις εκτελεστικές εξουσίες που της εκχωρούνται. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν μπορεί να τις δεχθεί.

Αυτές ήταν οι λίγες παρατηρήσεις μου, που δεν μειώνουν σε καμία περίπτωση τη στήριξή μου στο έργο της κ. Vincenzi, το οποίο είναι απολύτως αξιόλογο. Θα επαναλάβω άλλη μία φορά ότι είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να συμφωνήσουν να προχωρήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Αυτό είναι απολύτως ζωτικό και, μακροπρόθεσμα, θα υπάρξει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην απόκτηση σημαιών υψηλής ποιότητας.

Έρχομαι τώρα, κύριε Πρόεδρε, στην πρόταση του κ. Savary. Του είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων. Τόνισε ότι οι δύο προτάσεις που έχουμε ενώπιον μας σήμερα το απόγευμα είναι λίγο πρώιμες. Ναι, ακριβώς, αν θέλουμε να σημειώσουμε πρόοδο, πρέπει να κάνουμε κάποιες προσπάθειες να δεσμεύσουμε τα κράτη μέλη σε μια πολιτική, σε μια στρατηγική που θα είναι πολύ πιο θαρραλέα και πολύ πιο αποφασισμένη, προκειμένου να αποτρέψουμε την επανεμφάνιση πετρελαιοκηλίδων στο μέλλον.

Θα μας επιτρέψει η οδηγία να αυξήσουμε την προστασία για τα θύματα; Φυσικά! Όπως πολύ εύστοχα επεσήμανε ο κ. Savary, η καθιέρωση ενός συστήματος υποχρεωτικής χρηματοοικονομικής εγγύησης που θα επιβληθεί σε όλα τα σκάφη που εισέρχονται στα κοινοτικά ύδατα είναι μια καινοτομία στον κόσμο της ναυτιλίας. Οι χρηματοοικονομικές εγγυήσεις πρέπει να είναι αξιόπιστες και προσβάσιμες, και για τον λόγο αυτόν προτείνουμε οι δημόσιες αρχές να ελέγχουν, εκ των προτέρων, την ισχύ της ασφαλιστικής κάλυψης και ορίζουμε ότι τα θύματα θα πρέπει να μπορούν να απευθύνονται άμεσα στους ασφαλιστές για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.

Θα υπάρξει επίσης προστασία για τα θύματα, εφόσον ένα ελάχιστο επίπεδο αποζημίωσης είναι εγγυημένο. Αυτό το ελάχιστο αντιστοιχεί στις προδιαγραφές της σύμβασης για τον περιορισμό της ευθύνης για ναυτικές απαιτήσεις (στην έκδοσή της του 1996), προδιαγραφές που είναι, πρέπει να προσθέσω, επαρκείς στις περισσότερες περιπτώσεις. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι η οδηγία προβλέπει, σε ορισμένες περιπτώσεις, την άρση του οφέλους του περιορισμού της αστικής ευθύνης των πλοιοκτητών, έτσι ώστε τα θύματα να μπορούν να λάβουν αποζημίωση που θα είναι ανάλογη με τη ζημιά που έχουν υποστεί.

Ως εκ τούτου, κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, μπορεί να πει κανείς ότι η παρούσα πρόταση οδηγίας προάγει κατά τρόπο αναμφισβήτητο το ναυτικό μας δίκαιο. Θα ήθελα να πω για άλλη μία φορά πόσο ευγνώμων είμαι για το θάρρος που χρειάστηκε για να αντιμετωπίσουμε έναν ορισμένο βαθμό αντίθεσης και για να προχωρήσουμε στον εκσυγχρονισμό του ιδιωτικού ναυτικού δικαίου. Δεν υπάρχει, πράγματι, καμία δικαιολογία πλέον για κάποιες αρχές του ισχύοντος ναυτικού δικαίου. Έχουν ως αποτέλεσμα τον περιορισμό των ευθυνών των φορέων εκμετάλλευσης. Στόχος μας είναι να έχουμε ποιοτική ναυτιλία, τον δικό μας στόλο και πλοία τρίτων χωρών υπό διαμετακόμιση.

Έρχομαι τώρα στην πρόταση του κ. Savary. Ο στόχος είναι πράγματι η εξασφάλιση ποιοτικής ναυτιλίας, του δικού μας στόλου και πλοίων τρίτων χωρών υπό διαμετακόμιση, όπως και το να μπορούν τα θύματα να λάβουν αποζημίωση ανάλογη με τη ζημία που υπέστησαν, πράγμα που δεν επιτρέπουν οι υφιστάμενες αρχές δικαίου. Οι καίριες τροπολογίες 10 και 20, που αφορούν τη βαριά αμέλεια και την ασυγχώρητη αμέλεια, είναι σε αυτό το πνεύμα. Τις υποστηρίζουμε.

Επιδείξατε επίσης νηφαλιότητα στον συλλογισμό σας, διότι βελτιώσατε και διασαφηνίσατε αρκετά στοιχεία της πρότασης: τροπολογίες 9, 11, 14 και 19.

Εισήγατε νέες διατάξεις, που τις θεωρούμε πολύτιμες, συγκεκριμένα στις τροπολογίες 16 και 17 σχετικά με την υποχρέωση των κρατών μελών να επικυρώσουν άμεσα τις συμβάσεις που εκκρεμούν.

Παραμένουν, ωστόσο, μερικές τροπολογίες τις οποίες μπορούμε να δεχθούμε επί της αρχής, αλλά δεν μπορούμε να τις εγκρίνουμε πλήρως. Είναι οι τροπολογίες 23, 26 και 27 που αναφέρονται στη δημιουργία κοινοτικής υπηρεσίας για τη διαχείριση των πιστοποιητικών εγγύησης. Η ιδέα είναι οπωσδήποτε πολύ ελκυστική, αλλά χρειάζεται να δημιουργήσουμε μια νέα δομή όταν έχουμε τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια στη Θάλασσα; Ποια θα είναι τα καθήκοντά της; Θα καταλαβαίνετε ότι θέλουμε να διερευνηθούν περαιτέρω και πιο σχολαστικά οι συνέπειες αυτών των τροπολογιών.

Όσον αφορά τώρα την τροπολογία 25, η οποία προβλέπει τη δημιουργία ενός ταμείου αλληλεγγύης. Δεν έχουμε πεισθεί για την αναγκαιότητα αυτής της νέας δομής. Θα είναι πράγματι χρήσιμη, όταν θα εφαρμοστεί η οδηγία, δεδομένων των πολύ λίγων υπολειπόμενων περιπτώσεων; Έπειτα, πέρα από τις πρακτικές δυσκολίες που σχετίζονται με τη δημιουργία ενός τέτοιου ταμείου, πώς μπορούμε να αποτρέψουμε το ενδεχόμενο να πληρώσουν οι «καλοί» πλοιοκτήτες για τους «κακούς»;

Αυτό ήταν το μεγαλύτερο μέρος των σχολίων μου. Ένας πλήρης κατάλογος με τις τροπολογίες και τη θέση της Επιτροπής για κάθε μία από αυτές θα παραδοθεί στη γραμματεία του Κοινοβουλίου για τις δύο εν λόγω προτάσεις. Ωστόσο, ανεξάρτητα από τις λίγες επιφυλάξεις που εξέφρασα για ορισμένες τροπολογίες, κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου σας παρακαλώ να αποτίσω φόρο τιμής σε ένα πολύ αξιόλογο κοινοβουλευτικό πόνημα. Θα ήθελα για μία ακόμη φορά να ευχαριστήσω τους εισηγητές, να ευχαριστήσω τον κ. Costa και όλα τα μέλη της επιτροπής του, και να ευχαριστήσω το Κοινοβούλιο γενικά για το εξαίρετο αυτό αποτέλεσμα που ελπίζω ότι θα μας επιτρέψει να κινηθούμε προς την κατεύθυνση της ασφάλειας στη θάλασσα, την οποία έχουμε σήμερα περισσότερο από ποτέ ανάγκη, εξαιτίας της ανάπτυξης των θαλάσσιων μεταφορών. Ενόψει, επίσης, του γεγονότος ότι, στο εξής, η επανενωμένη Ευρώπη θα αφορά όχι μόνο τη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό, αλλά επίσης τη Μαύρη Θάλασσα και τη Βαλτική. Έχουμε, συνεπώς, το επιτακτικό καθήκον να σημειώσουμε πρόοδο. Είμαι ευγνώμων στο Κοινοβούλιο που το κατανόησε και που μας στήριξε με τον τρόπο αυτόν.

  Πρόεδρος. Η κοινή συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, στις 11.00.