Stenograma dezbaterilor

Miercuri, 28 martie 2007 - Bruxelles

21. Integrarea noilor state membre în PAC (dezbatere)

  El Presidente. El punto siguiente es el debate del informe de Csaba Sándor Tabajdi, en nombre de la Comisión de de Agricultura y Desarrollo Rural, sobre la integración de los nuevos Estados miembros en la PAC (2006/2042(INI)) (A6-0037/2007).

  Csaba Sándor Tabajdi (PSE), rapporteur. – Monsieur le Président, en ce qui concerne l'adhésion des dix nouveaux pays membres, c'est un sujet très compliqué. Je pense que dans mon rapport d'initiative, j'ai essayé d'analyser les résultats, le bilan de l'adhésion des dix nouveaux pays membres, parce que nous parlons, en général, du succès de l'adhésion par dix nouveaux pays membres, mais il faut analyser exactement, dans les différents secteurs, quel est le bilan.

En ce qui concerne le bilan de l'adhésion pour l'agriculture, malgré toutes les contradictions, je dois dire que ce bilan est très positif. Il y a une situation gagnants, gagnants. Cela signifie que les quinze anciens pays membres ont gagné parce qu'ils ont élargi leur marché. Ils ont réussi à participer à la privatisation de ce secteur dans les nouveaux pays membres. Ce sont surtout les producteurs qui ont gagné; ce sont surtout les commerçants et les industriels de l'agriculture, mais c'était positif pour eux et les nouveaux pays membres ont gagné aussi, malgré toutes les discriminations concernant les paiements directs; ils ont gagné parce que, pendant deux années, ils ont augmenté les subventions agricoles de 50%. C'est un grand résultat et il faut encore parler de la stabilité des prix; il faut parler des garanties et du marché unique notamment.

En ce qui concerne l'élargissement, on craignait énormément que les nouveaux pays membres n'entraînent des turbulences sur le marché unique. Ce n'est pas le cas. Il n'y a eu aucune turbulence. On n'a pas dû utiliser de clause de sauvegarde. C'est très important et très positif et, pour les nouveaux pays membres, les producteurs ont su utiliser les fonds de paiements directs et les fonds de développement rural et on peut dire que la sécurité alimentaire s'est renforcée.

Mais il y a en même temps des contradictions en ce qui concerne l'élargissement. Il n'y a pas d'égalité des chances entre les producteurs des Quinze et des dix pays membres parce que l'année dernière, les agricultures des nouveaux pays membres n'ont reçu qu'un tiers des paiements directs du budget communautaire. C'est vrai qu'ils avaient le droit de compléter ces versements par le budget national, mais il n'y pas d'égalité des chances, c'est clair. Et, au départ, un financement de 25%, c'était aussi une contradiction; 50 ou 60% auraient été plus justes et plus justifiés.

En ce qui concerne le budget, pendant ces années, il n'y a pas eu de concurrence entre les anciens et les nouveaux pays membres, mais il y a une concurrence dans la perspective financière, parce que le "gâteau" est le même: il y a 27 pays membres pour le même gâteau en raison du gel proposé par MM. Schroeder et Chirac, qui ont gelé le budget communautaire agricole.

Chers collègues, en ce qui concerne les nouveaux pays membres, je pense qu'il y a quelques contradictions sur les réformes en cours. J'ai déjà fait remarquer à plusieurs reprises, à Mme Fischer-Boel notamment, qu'en ce qui concerne la réforme des fruits et légumes et la viticulture, que même s'il existe des bases historiques dans ce cas-là, il y aura une nouvelle contradiction, une nouvelle discrimination pour les nouveaux pays membres.

Finalement, dans mon rapport, j'ai essayé de tirer les leçons en ce qui concerne l'avenir de la politique agricole commune et je pense que ce qui est proposé par Mme Fischer-Boel, à savoir les enveloppes nationales, dans le cadre de la réforme de la viticulture, serait peut-être un bon exemple pour le bilan de santé de toute la future réforme car il est clair que pour les 27 pays membres tellement hétérogènes, il faut jouer davantage la carte de la subsidiarité, de la flexibilité.

  Mariann Fischer Boel, Member of the Commission. Mr President, before going into the details of the report, I would like to thank Mr Tabajdi and the members of the Committee on Agriculture and Rural Development for this report. It is a good moment to take stock of the situation. You could say that it is a good warming-up for our discussion on the health check of the common agricultural policy.

I fully agree with the author of this report that the integration of the ten new Member States has been a win-win situation. I would like to point out three different issues. Firstly, the positive development of the income of the agricultural sector in the new Member States. I think this has been of major importance because a good income provides not only for a decent life, but also for the long-term survival of the agricultural sector. If we look at the figures for the income in the ten new Member States it has actually increased 60% over the period from 2004 to 2006 compared to the 2003 figures. If you look at the same period for the figures in the old Member States, the EU-15, it has decreased by 2%. I think that this shows clearly how the new Member States have been benefiting from their membership of the common agricultural policy. The distribution of the money hopefully meant that understanding in the rural areas of the importance of membership has become very clear.

As regards trade, an issue which was also raised by the rapporteur, it is clear that everybody has benefited from the increased internal market. Again it is a win-win situation and I hope that the trends that we have seen will also continue in the years to come.

On rural development, which is a very important issue not only in the new Member States but in the European Union as a whole, I think that the difficulties that you have mentioned in your report are related to initial teething problems. The recent figures illustrate it. All rural development payments in 2006 to the new Member States came to just over EUR 2.7 billion, an increase of 21% compared to the 2005 figures. I hope that these monies will be spent in a constructive way in the new Member States and I am optimistic about the new Member States’ ability to fully implement the programme for a new financial period from 2007 to 2013.

This brings me to the health check. Formally speaking, the implementation of the CAP reform by the new Member States is not subject to the revision clause. However, I think that we should take the opportunity in this health check to try to solve as many as possible of the common problems encountered by all 27 Member States in our discussions in 2008.

I am looking forward to very constructive cooperation with the Agriculture Committee on all these issues. It is of great mutual interest to all of us to have a very strong agricultural sector within the European Union.

  Albert Deß, im Namen der PPE-DE-Fraktion. – Herr Präsident, Frau Kommissarin! Ich möchte mich beim Berichterstatter Tabajdi recht herzlich für den gemeinsam gefundenen Kompromiss für den Bericht bedanken. Wenn ich vor dem Beitritt der zehn neuen Mitgliedstaaten als Agrarpolitiker in Bayern bzw. Deutschland unterwegs war, haben viele Landwirte in Deutschland mit der Erweiterung schlimme Auswirkungen auf die Landwirtschaft in den alten EU-Mitgliedstaaten befürchtet. Es wurden starke Preiseinbrüche für bestimmte Agrarprodukte erwartet. Wenn ich dann in den Kandidatenländern unterwegs war, hatten auch hier Landwirte große Bedenken und auch Ängste im Zusammenhang mit dem Beitritt zur Europäischen Union. Heute kann gesagt werden: Die Ängste in Ost und West waren weitgehend unbegründet.

Die Art und Weise, in der sich die neuen Mitgliedstaaten in die gemeinsame Agrarpolitik integriert haben, ist grundsätzlich positiv. Die Beteiligten – das wurde schon angesprochen – in den neuen Mitgliedstaaten haben im Wesentlichen von der Stabilisierung der Märkte und Preise und von den verbesserten Handelsmöglichkeiten profitiert. Die Sektoren der Lebensmittelverarbeitung und des Lebensmittelhandels in den EU-15-Staaten haben von den gestiegenen Ausfuhren und den großen Investitionsmöglichkeiten in den neuen Mitgliedstaaten profitiert. In dem Bericht wird festgehalten, dass die Einbindung der neuen Mitgliedstaaten bisher weitgehend erfolgreich verlaufen ist. Große Schwierigkeiten gab es auf dem Obst- und Gemüsemarkt und mit dem ungerechtfertigten, von Russland und der Ukraine verhängten Einfuhrverbot für polnische Waren. Die Kommission und der Rat werden aufgefordert, auf die besonderen Probleme der neuen Mitgliedstaaten schneller zu reagieren. Es wird in dem Bericht festgehalten, dass die Erzeugung von Biomasse und Bioenergie eine wichtige Rolle für die Zukunft des EU-Landwirtschaftssektors spielen wird. Die EVP-ED-Fraktion stimmt dem ausgehandelten Kompromiss zu, auch wenn es wegen einiger finanzieller Forderungen gewisse Vorbehalte gibt.

  Bogdan Golik, w imieniu grupy PSE. – Panie Przewodniczący! Myślę, że o stosunku do nowych państw członkowskich świadczy pora, o której się spotykamy. Jest za dziesięć dwunasta. Rozmawiamy na temat tak ważnej sprawy włączenia nowych państw członkowskich do wspólnej polityki rolnej, jedynej wspólnej polityki Unii Europejskiej.

Pragnę pogratulować przede wszystkim posłowi Csaba Tabajdiemu za inicjatywę przygotowania sprawozdania oceniającego efekty włączenia nowych państw członkowskich do wspólnej polityki rolnej i za kilkumiesięczne intensywne prace w tak niezmiernie ważnym dla nas, nowych państw członkowskich, temacie.

Doświadczenia wyniesione z pierwszych lat członkostwa w Unii wskazują na wiele pozytywnych aspektów wynikających z integracji, do których zaliczyć możemy między innymi intensyfikację przemian społecznych na wsi, poprawę jakości i bezpieczeństwa żywności, dobrostanu zwierząt czy też większy eksport. Musimy jednak pamiętać, że rolnictwo nowych państw członkowskich w porównaniu z rolnictwem starej piętnastki w latach poprzedzających przystąpienie do Unii funkcjonowało na zupełnie innych warunkach - bez dopłat bezpośrednich i wszelkich instrumentów gwarantujących stabilność produkcji.

Tym bardziej niesprawiedliwa i bezpodstawna jest decyzja o przyznaniu niższych stawek płatności bezpośrednich w porównaniu do rolników starej Unii Europejskiej, jak również niewystarczająca wielkość kwot produkcyjnych niekorzystnie wpływająca na konkurencyjność rolników w nowych państwach członkowskich, bo nie w starych.

Dlatego tak ważne jest, by w planowanej na lata 2008-2009 ocenie obecnego kształtu i dyskusji nad przyszłością europejskiego modelu rolnictwa skoncentrować się na próbie lepszego jej dostosowania do realiów i oczekiwań społecznych właśnie w tych krajach.

  Tchetin Kazak, au nom du groupe ALDE. – Monsieur le Président, chers collègues, permettez-moi tout d'abord de remercier M. Tabajdi, pour l'excellent travail effectué en sa qualité de rapporteur.

J'ai pris connaissance du contenu de son rapport avec grand intérêt: je l'ai trouvé très instructif pour mon pays, la Bulgarie, significatif aussi des difficultés auxquelles les dix nouveaux États membres ont dû faire face dans leur prise de contact avec la PAC.

Pendant la période de préadhésion, la Bulgarie, comme les dix autres pays adhérents, a déployé des efforts importants pour transposer l'acquis communautaire et établir le cadre institutionnel nécessaire à l'application de la PAC. Les programmes de partenariat financés par l'Union européenne ont fourni une aide précieuse dans la réalisation de cet objectif.

Toutefois, il faut avouer que les agriculteurs et la société rurale en Bulgarie ne sont pas préparés aux possibilités nouvelles et aux défis qui sont apparus. L'Union européenne a accordé une aide au développement agricole de mon pays. Cependant, la complexité des prescriptions auxquelles il fallait satisfaire et le retard accumulé dans les décisions ont fait que le programme SAPARD a commencé avec un retard considérable et qu'une partie importante des allocations ne sera utilisée qu'après l'adhésion.

Avec l'aide des paiements directs, des mesures de développement rural et des régimes agraires d'aides d'État, la Bulgarie, tout comme les dix nouveaux États membres, peut établir un système mieux approprié pour le développement de son agriculture et de sa société rurale. Toutefois, certaines règles doivent être simplifiées davantage.

Enfin, en Bulgarie, nous regrettons aussi, comme dans les dix autres pays, le caractère progressif de l'instauration des paiements directs. Mais, nous ne souhaitons évidemment pas les remettre en cause, car c'est un engagement irrévocable, pris dans le traité d'adhésion.

Par conséquent, chers collègues, je vous suggère d'approuver ce rapport d'initiative de M. Tabajdi, car je considère qu'il est très objectif, qu'il rend compte de manière bienveillante des difficultés auxquelles se sont heurtés les dix nouveaux États membres et qu'il émet des recommandations qui visent à contribuer à une meilleure réforme de la PAC.

  Janusz Wojciechowski, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! Sprawozdanie pana Tabajdi pokazuje efekty rozszerzenia Unii w wersji optymistycznej. Zgadzam się, że są istotne pozytywne efekty rozszerzenia dla rolnictwa nowych państw członkowskich, także dla starych, ale jest też druga strona trochę mniej optymistyczna.

Unia, w której jesteśmy, to nie jest ta sama Unia, do której wstępowaliśmy. Wstępowaliśmy do Unii będącej swoistym klubem miłośników rolnictwa, a jesteśmy w Unii, która krok po kroku likwiduje swoje rolnictwo. Wszystkie tak zwane reformy rynków rolnych cukru, owoców i warzyw, wina, czy też tytoniu mają jeden wspólny cel - żeby rolnicy produkowali mniej, a najlepiej wcale. Mniej produkcji rolniczej, mniej kłopotów dla biurokracji.

Wchodziliśmy do Unii z nadzieją, że wraz ze starymi państwami członkowskimi będziemy rozwijać nasze rolnictwo, a jesteśmy w Unii, w której wraz ze starymi państwami członkowskimi zaczynamy rolnictwo zwijać. Uczestniczymy w krótkowzrocznej polityce godzącej w bezpieczeństwo żywnościowe Europy. Tę politykę trzeba zmienić, bo Europa stanie się głodna, a głodna Europa nie będzie zdolna do dalszej integracji.

  Dumitru Gheorghe Mircea Coşea, în numele grupului ITS. – Domnule Preşedinte, doamnă comisar, apreciez raportul domnului Tabajdi, deşi acesta nu cuprinde niciun aspect legat de o ţară mai nouă, ca de exemplu România. Este un raport care reprezintă o lecţie pentru noile state membre şi aş vrea să subliniez un lucru care ne interesează foarte mult, şi anume că politica agricolă comună ar trebui să fie mai flexibilă în ceea ce priveşte specificul şi trăsăturile acestor două noi ţări membre, România şi Bulgaria.

România are o tradiţie în agricultură, dar şi moşteniri comuniste care o fac să aibă un mare decalaj faţă de agricultura europeană. De aceea, cred că dacă această politică agricolă comună europeană s-ar apleca mai mult asupra trăsăturilor specifice României, am putea să eliminăm mai repede aceste decalaje.

Sugerez doamnei comisar, precum şi autorului acestui raport, pe care îl felicit încă o dată, să se aplece asupra a trei propuneri pe care doresc să le fac: în primul rând, să se acorde o mai mare atenţie organizaţiilor de agricultori şi patronale din agricultură, deoarece în aceste noi ţări membre, ele sunt încă la început. În al doilea rând şi foarte important, să se acorde atenţie prevenirii riscurilor în agricultură, riscuri care sunt în ultimul timp majore din punct de vedere climatic, al catastrofelor naturale şi chiar al unor disfuncţionalităţi ale pieţei. Şi, în al treilea rând, un lucru important este sprijinirea proiectelor de dezvoltare rurală, mai ales în zonele frontaliere, pentru că avem de învăţat de la ţările care au o tradiţie mai îndelungată decât noi în cooperare.

  Peter Baco (NI). – Oceňujem iniciatívu a obrovskú prácu pána spravodajcu. Správa otvorene poukazuje na diskriminujúce pôsobenie spoločnej poľnohospodárskej politiky na pôdohospodárstvo nových členských štátov. V záujme priechodnosti správy je však jej dikcia sformulovaná až do idylickej polohy. Tvrdenie, že staré a nové členské štáty majú byť spokojné, lebo nové členské štáty dostávajú viac peňazí a staré za to získali veľkú časť ich trhu s potravinami, predsa neobstojí. Je predsa v rozpore nielen s literou, ale aj s duchom spoločnej poľnohospodárskej politiky a s princípmi Európskej únie, aby systémovo jedna časť Európskej únie upadala a iná sa rozvíjala. Veď už v prístupovom procese sa poľnohospodárstvo európskej 15-ky rozvíjalo, zatiaľ čo v nových členských štátoch poľnohospodárska produkcia upadla o celú jednu tretinu. A nie je pravda, že to bolo preto, lebo poľnohospodári nových členských štátov sa nevedeli prispôsobiť trhu. Bolo to z politických dôvodov. Najhoršie je to, že takáto zdecimovaná úroveň poľnohospodárstva v nových členských štátoch sa vlastne navždy zakalkulovala ako tzv. historické referenčné východisko pre diskriminačné nastavenie podpôr nových členských štátov.

Takéto protismerné pôsobenie v spoločnej poľnohospodárskej politike v starých a nových členských štátoch pokračuje aj po vstupe do Európskej únie. Je to zrejmé aj z vplyvu naposledy prijatých komoditných reforiem, ale aj z dramatického nárastu importu potravín do nových členských štátov. Len na Slovensko sa za minulý rok doviezlo o 60 % viac potravín ako rok predtým. Dokonca aj v scenári 2020 sa ráta s tým, že nové členské štáty budú aj v budúcnosti surovinovou základňou krmív pre živočíšnu výrobu a surovín pre biomasu v energetike. Pridaná hodnota sa má podľa tohto scenára tvoriť v štátoch európskej 15-ky.

Zo správy preto jasne vyplýva posolstvo. Vážená pani komisárka, bol by som rád, keby ste to vnímali takto a nie tak, ako ste demonštrovali vo svojom vystúpení. Je potrebné, aby sa naša vnútorná konkurencia medzi starými a novými štátmi vo vnútri Únie zreformovala na naozaj spoločný, jednotný postup všetkých štátov Európskej únie a na rast globálnej konkurencieschopnosti pôdohospodárstva Európskej únie. Predovšetkým sa musíme orientovať na nižšie náklady, rast kvality a efektívny marketing.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Mija już trzeci rok od wielkiego rozszerzenia Unii o dziesięć nowych krajów, krajów o bardzo zróżnicowanym rolnictwie, które wymaga dużych nakładów na restrukturyzację.

Unia nie zaproponowała dobrych warunków integracji w obszarze rolnictwa dla nowych państw członkowskich. Przyznane kwoty produkcyjne są zbyt niskie, a dopłaty bezpośrednie rozpoczęto od 25% tego, co miała stara piętnastka.

Niekorzystne zmiany we wspólnej polityce rolnej dla państw członkowskich wprowadzono w czerwcu 2003 roku w Luksemburgu, na spotkaniu ministrów rolnictwa starej piętnastki, kiedy my nie mieliśmy jeszcze prawa głosu. To wszystko wpływa na to, że restrukturyzacja rolnictwa w nowych krajach przebiega zbyt powoli, choć pozytywne zmiany są widoczne, co należy także jednoznacznie podkreślić.

Prezentowane sprawozdanie jest zbyt optymistyczne, za mało mówi o problemach i trudnościach, a za dużo o sukcesach. Wymaga ono dalszych prac w kontekście przyszłorocznego przeglądu wspólnej polityki rolnej.

  Zdzisław Zbigniew Podkański (UEN). – Panie Przewodniczący! Nowe państwa członkowskie dostosowując się do zasad wspólnej polityki rolnej poniosły wysokie koszty społeczne i ekonomiczne. Koszty te wynikały z uwarunkowań historycznych, ale również ze znacznie niższych niż w starych państwach członkowskich płatności bezpośrednich oraz wyraźnej niechęci Komisji i Rady do udzielania pomocy nowym państwom członkowskim. Dotyczy to między innymi owoców miękkich, blokady polskiego eksportu przez Rosję, Ukrainę, importu miodu z krajów trzecich.

Na bazie tych doświadczeń rodzą się pytania. Czy faktycznie istnieje wspólna polityka rolna? Jeżeli tak, to dlaczego nowe państwa członkowskie nie otrzymują należnej im pomocy, nie tylko na rynkach zewnętrznych, ale także na rynku Unii Europejskiej? Dlaczego pozwala się na zwiększenie napływu na rynek Unii Europejskiej produktów genetyczne modyfikowanych wypierających zdrowe, ekologiczne produkty nowych państw członkowskich Unii Europejskiej? I wreszcie, co będzie z rodzinnymi gospodarstwami rolnymi stanowiącymi podstawę ustroju rolnego w wielu regionach Unii Europejskiej, które już dziś znajdują się na granicy bankructwa?

  Димитър Стоянов (ITS). – Не съм мислил, че ще го кажа, но съм напълно съгласен с изказването на г-н Казак, с малкото допълнение, че в продължение на шест години Министерството на земеделието в България се държи от министър от неговата партия. Защо не направихте така, г-н Казак, че българските производители да знаят как да си поискат парите, които им се полагат от Европейския съюз. Десет години българите бяха подлъгвани с благините, които ги чакат в Евросъюза, а вместо това накрая получиха жестоки квоти и ужасна бюрокрация, която заплашва напълно да унищожи дребните производители в България. Докато общата земеделска политика не бъде направена така, че да може да достига до всички обикновени хора, без излишни административни пречки, аз в никакъв случай не мога да нарека тази политика обща.

  Andreas Mölzer (ITS). – Herr Präsident! Gestatten Sie mir zu guter Letzt, um Mitternacht, noch einige kurze Anmerkungen. Wir müssen heute meines Erachtens mehr denn je darauf achten, dass unsere landwirtschaftlichen Strukturen erhalten bleiben und die Eigenversorgung gewahrt bleibt. Wir müssen auch das anhaltende Bauernsterben und die drohende Verödung ganzer Landstriche wegen der Landflucht als neue große Herausforderung erkennen. Wir müssen weiters dafür Sorge tragen, dass dem Wunsch jener 70 % der EU-Bevölkerung, die sich gegen gentechnisch manipulierte Nahrungsmittel ausgesprochen haben, nachgekommen wird. Wir müssen schließlich im Zusammenhang mit den neuen EU-Mitgliedstaaten sensibel vorgehen und bedenken, dass sich mit dem EU-Beitritt Agrarprodukte dieser Länder häufig als Exportschlager erweisen, die dann zu Versorgungsengpässen im eigenen Land und zu ruinösen Preiskämpfen im Zielland führen.

  Mariann Fischer Boel, Member of the Commission. First of all, on the issue of whether the timing of this debate reflects the importance of the inclusion of the new Member States, I can only say that this House is responsible for its own scheduling. I could say clearly that I would have preferred it to have taken place earlier this evening as well, but I have to defer to Parliament’s scheduling.

The phasing-in of direct payment was an issue raised by almost all of you. It is mentioned in several paragraphs in the report as well. I would like to explain that the phasing-in was not introduced solely for budgetary reasons. In the run-up to accession, the Commission made a thorough analysis of all the relevant factors. Based on this, the accession strategy for the common agricultural policy was based on economic, social and ecological factors. It was also necessary to boost the essential restructuring in the new Member States. This was not a decision that was taken in the Council of the 15 Member States. This was a decision that was taken in Copenhagen in 2002 with all the new Member States participating in the discussions on the phasing-in of the direct payments. So everybody was around the table.

So, on the statement that our own reforms are doing away with agriculture, I have to tell you clearly that it is actually to ensure that there will be a future for European agriculture, and I am sure that if we work together in Parliament, the Council and the Commission, we can create a future for European agriculture with all the strength that our sector has for delivering the high-quality products that we will need for the future, and I think that the example of the imports of frozen strawberries from China is an example where, when we join together, we can find decent solutions.

Discrimination in the common agricultural policy was mentioned as well within the wine and food sector. Come on! I think that we have tried to find a solution that can enable the new Member States to go together in the producer organisations in the fruit and vegetable sector by giving a higher co-financing percentage to the new Member States, by encouraging their sectors, their fruit and vegetable producers, to join these producer organisations so that they can be much stronger in their competition with the big retail sectors.

So, instead of quarrelling, let us stick together and find decent solutions for the common agricultural policy within the European Union.

  El Presidente. Se cierra el debate.

La votación tendrá lugar mañana a las 11.00 horas.

Declaraciones por escrito (articulo 142 del Reglamento)

  Joseph Muscat (PSE), bil-miktub. – F' Malta, il-bdiewa u r-raħħala huma vittmi oħra ta' l-ingann tal-Gvern Nazzjonalista.

Qabel is-sħubija ta' Malta fl-Unjoni Ewropea, il-Gvern Malti kien ta l-impressjoni lil dawn il-kategoriji li jekk ikun hemm problema minħabba l-importazzjoni ta' prodotti barranin matul l-ewwel ħames snin ta' sħubija, il-Gvern kien se jkollu d-dritt li jwaqqaf id-dħul ta' dawn il-prodotti. Dan permezz ta' l-hekk imsejħa Klawżola ta' Salvagwardja.

Il-Partit Laburista kien qal mill-ewwel li dan mhux minnu. Konna spjegajna li l-Klawżola ta' Salvagwardja tista' tintuża biss f' ċirkustanzi eċċezzjonali u limitati ħafna.

Fuq kollox, il-Gvern Malti ma jistax jiddeċiedi minn rajh li juża din il-Klawżola, iżda jrid japplika mal-Kummissjoni Ewropea, u tkun il-Kummissjoni li tieħu d-deċiżjoni dwar dan.

Issa l-Gvern Malti biddel id-diska.

Minkejja l-ilmenti kontinwi tal-bdiewa u r-raħħala, il-Gvern Malti qed jgħid li hu jrid japplika mal-Kummissjoni Ewropea biex juża l-Klawżola ta' Salvagwardja u li ma hemmx każ b' saħħtu biżżejjed biex jagħmel dan. Il-Kummissjoni qed tgħid l-istess ħaġa.

Iż-żmien qed jagħti raġun lill-Partit Laburista.

  Witold Tomczak (IND/DEM) , na piśmie. – Unia w 2004 r. dokonała największego i odważnego poszerzenia w swojej historii. Dlatego wstępna ocena tego faktu jest bardzo ważna. Chodzi o to czy ocenę tego wydarzenia przekażemy w sposób możliwie prawdziwy czy też zniekształcony. Ma to znaczenie dla przyszłości rolnictwa w UE.

Doceniając ogromną pracę sprawozdawcy nie mogę jednak zgodzić się z wymową wszystkich kompromisowych poprawek. Z liczbami się nie dyskutuje. A te wyraźnie wskazują, że nowe państwa członkowskie (NPC) zostały skrzywdzone! Wskazują na to oficjalne dane UE. Przytaczam łączne wydatki na rolnictwo i rozwój wsi w przeliczeniu na hektar ziemi rolniczej w 2007 i 2013 r.

2007: UE-10: 147,8 €/ha UE-15: 365,7 €/ha

2013: UE-10: 251,5 €/ha UE-15: 327,6 €/ha

Źródło: “Perspektywa finansowa 2007-2013: Dokument Roboczy PE Nr 9 PE z 2.12.2004 r.” oraz “The CAP Explained”. EC DG for Agriculture, October 2004.

Biedniejsze kraje, aby zbliżyć swój poziom rozwoju gospodarczego do poziomu bogatszych państw UE otrzymywały, otrzymują i będą otrzymywać ze wspólnego budżetu mniejsze wsparcie finansowe! Obecna realizacja WPR zaprzecza jej celom i zasadom.

W świetle powyższej ogólnej oceny apeluję do Państwa o oddanie swojego głosu zgodnie z sumieniem i poczuciem odpowiedzialności za przyszłość europejskiego rolnictwa.