Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2007 - Βρυξέλλες

5. Προοπτικές της κοινής εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2007, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης αντιπυραυλικών συστημάτων στην Ευρώπη από τις Ηνωμένες Πολιτείες (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Ακολουθεί η δήλωση του Υπάτου Εκπροσώπου για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας – προοπτικές της κοινής εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2007, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης από τις Ηνωμένες Πολιτείες αντιπυραυλικών συστημάτων στην Ευρώπη.

  Javier Solana, Ύπατος Εκπρόσωπος. (ES) Κύριε Πρόεδρε, είναι χαρά μου να εμφανίζομαι ενώπιον του Κοινοβουλίου. Είναι η πρώτη φορά που απευθύνομαι στο Σώμα υπό την Προεδρία σας. Επιτρέψτε μου να σας συγχαρώ για άλλη μια φορά και να ευχηθώ στην Προεδρία σας κάθε επιτυχία. Ελπίζω, επίσης, ότι η θεσμική σχέση η οποία αναμφίβολα θα διατηρηθεί ανάμεσά μας, με το Κοινοβούλιο υπό την προεδρία σας, θα είναι επιτυχής. Η απόδειξη είναι η εξής: στο μικρό διάστημα που είστε Πρόεδρος του Κοινοβουλίου, είχαμε αρκετές συναντήσεις, όλες εποικοδομητικές, και ελπίζω ότι αυτή θα είναι η συνήθης μορφή της μελλοντικής μας εργασίας.

Θα ήθελα επίσης να συγχαρώ τον Πρόεδρο της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, τον οποίο είχα ήδη την ευκαιρία να συναντήσω μία φορά, και επίσης τον νέο Πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, τον οποίο μπόρεσα να δεχθώ στο γραφείο μου μόλις πριν από λίγο καιρό. Συγχαρητήρια, καλή τύχη και ελπίζω ότι θα συνεργαστούμε με τον πιο εποικοδομητικό δυνατό τρόπο.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μόλις γύρισα από το Ριάντ, όπου διεξήχθη μια σημαντική σύνοδος του Αραβικού Συνδέσμου και στην οποία πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαδραμάτισε επίσης σημαντικό ρόλο. Η σύνοδος δεν έχει τελειώσει ακόμη και ελπίζω ότι θα είμαι σε θέση να σας δώσω τις τελευταίες πληροφορίες για την εξέλιξή της κατά τη διάρκεια αυτής της συνεδρίασης.

Σε αυτή την πρώτη εμφάνιση, θα ήθελα να σας πω ότι είμαι εξαιρετικά ευχαριστημένος που είμαι εδώ μαζί σας για να συζητήσουμε τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής που γνωρίζω ότι είναι ζωτικής σημασίας για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα οποία σας ενδιαφέρουν, στα οποία συμμετέχετε και για τα οποία θα ήθελα να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με τη μεγαλύτερη δυνατή αφοσίωση, όπως κάναμε και στο παρελθόν.

Στον χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας σήμερα το πρωί, που είναι αρκετός, θα ήθελα να συζητήσω μαζί σας ορισμένα από τα πιο φλέγοντα θέματα, ορισμένα από τα πλέον σημαντικά θέματα της παγκόσμιας εξωτερικής πολιτικής τα οποία μας αφορούν ως Ευρωπαίους.

Πιστεύω ότι αυτή είναι μια καλή στιγμή γι’ αυτό, κύριε Πρόεδρε. Πριν από μερικές μέρες στο Βερολίνο, υιοθετήσαμε μια Δήλωση σχετικά με την 50ή Επέτειο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήταν μια εξαιρετική εκδήλωση στην οποία η Καγκελάριος Μέρκελ, η οποία παρέστη εδώ χθες, μας παρουσίασε μια Δήλωση που πιστεύω ότι είναι σημαντική και η οποία μπορεί να ανοίξει τον δρόμο στο μέλλον για μεγαλύτερη ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε όλους τους τομείς.

Δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία, κύριε Πρόεδρε, ότι η κοινή εξωτερική πολιτική είναι μία από τις μεγάλες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτό. Αρκεί να αναφέρουμε μόνο δύο εξ αυτών. Ο πρώτος είναι ότι όταν ταξιδεύει κανείς αλλού στον κόσμο, ανακαλύπτει μια μεγάλη επιθυμία να διαδραματίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση έναν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στην εξωτερική πολιτική. Είχατε πολλές ευκαιρίες να το διαπιστώσετε αυτό όταν ταξιδέψατε και εσείς αλλού στον κόσμο και έχετε επίγνωση αυτού του γεγονότος.

Ζητούν την παρουσία μας στα πιο ποικίλα μέρη και στις πιο ποικίλες συγκρούσεις. Ζητούν έναν ευρωπαϊκό τρόπο αντιμετώπισης των πραγμάτων, με μια εξωτερική πολιτική που λειτουργεί, και ζητούν κάτι που θέλουμε όλοι να δούμε. Σε τελική ανάλυση, πιστεύω ότι όλοι πρέπει να αναγνωρίσουμε πως το γεγονός ότι αυτό ισχύει αποτελεί μια επιτυχία.

Αλλά και οι ίδιοι οι πολίτες μας ζητούν επίσης το ίδιο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η τακτική παρακολούθηση του Ευρωβαρομέτρου δείχνει ότι οι ευρωπαίοι πολίτες έχουν επίσης την ιδιαίτερη επιθυμία να είναι η εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο το δυνατόν πιο ευρωπαϊκή, όσο το δυνατόν πιο κοινή, όσο το δυνατόν πιο συντονισμένη και όσο το δυνατόν πιο ορατή. Κυρίες και κύριοι, γι’ αυτά τα πράγματα θα ήθελα να μιλήσω, και πιστεύω ότι αποτελεί επιτυχία το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κινείται προς αυτή την κατεύθυνση και πρέπει να αναγνωριστεί ως επιτυχία.

Για να σας δώσω μια ιδέα, αυτή τη στιγμή έχουμε δέκα αποστολές αναπτυγμένες στον κόσμο: από την Κινσάσα ως τη Βοσνία και από τη Γάζα ως το Ιράκ. Είμαστε έτοιμοι να προετοιμάσουμε μια αποστολή για το Αφγανιστάν και δύο αποστολές στο Κοσσυφοπέδιο, οι οποίες αναμφισβήτητα θα είναι οι πιο δύσκολες λόγω του μεγέθους τους και λόγω της σημασίας που θα έχει το Κοσσυφοπέδιο στη μελλοντική σταθεροποίηση των Βαλκανίων.

Είμαι βέβαιος ότι θα ακολουθήσουν και άλλες αποστολές αργότερα. Θα υπάρξει ζήτηση για άλλες αποστολές αργότερα, τόσο από πολιτική όσο και από στρατιωτική άποψη ή και τα δυο. Επομένως, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι γι’ αυτό που οι άλλοι περιμένουν από εμάς, γι’ αυτό που περιμένουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό σημαίνει επίσης ότι πρέπει να διαθέτουμε τα απαραίτητα μέσα, κυρίες και κύριοι, και οι συζητήσεις μας θα είναι σημαντικές από αυτή την άποψη, διότι το Κοινοβούλιο θα έχει αναμφίβολα να διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο εδώ.

Σήμερα το πρωί θα ήθελα να συζητήσουμε τα πιο φλέγοντα ζητήματα –αν μου επιτρέπετε την έκφραση– της διεθνούς ζωής, όπως η Μέση Ανατολή, με όλες τις εκδηλώσεις της. Θα ήθελα να πω λίγα λόγια για το Ιράν και τα πρόσφατα γεγονότα. Θα πρέπει φυσικά να μιλήσουμε για τα Βαλκάνια· και θα ήθελα επίσης να σας μιλήσω για την Αφρική και, εν συντομία, για ορισμένα θέματα που αφορούν την Ανατολική Ευρώπη τα οποία επί του παρόντος συζητάμε μεταξύ μας.

Θα ξεκινήσω με τη Μέση Ανατολή. Όπως μόλις επισήμανα, πιστεύω ότι η Σύνοδος Κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου που ξεκίνησε χθες και δεν έχει τελειώσει ακόμη, στην οποία είχα την τιμή να εκπροσωπήσω την Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί να είναι μια από τις πιο σημαντικές συνόδους κορυφής της εξηκονταετούς ιστορίας του Αραβικού Συνδέσμου. Εξήντα χρόνια ιστορίας που γιορτάστηκαν στις 3 Μαρτίου, πριν από λίγες μέρες· ενώ η Ένωσή μας γιόρτασε πενήντα χρόνια ιστορίας την προηγούμενη εβδομάδα.

Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, είχαμε αναμφισβήτητα πάνω από τριάντα χρόνια στενής συνεργασίας με τον Αραβικό Σύνδεσμο. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να το υπογραμμίσουμε αυτό και επίσης πιστεύω ότι είναι σημαντικό να επιμείνω ότι αυτή η συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Αραβικού Συνδέσμου θα είναι ολοένα και πιο σημαντική.

Υπάρχουν δύο σημαντικά στοιχεία της χθεσινής συνεδρίασης που θα ήθελα να συζητήσω μαζί σας. Ίσως το πιο εντυπωσιακό, κατά την άποψή μου, έχοντας λάβει μέρος σε πολλές από τις συνεδριάσεις του Αραβικού Συνδέσμου, ήταν ο σαφής ηγετικός ρόλος της Αυτού Υψηλότητος του Βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας.

Όπως γνωρίζετε, η Σαουδική Αραβία είναι μια σημαντική χώρα στην περιοχή, αλλά όχι μία από τις πιο δραστήριες χώρες από πολιτική άποψη. Ήταν πιο σημαντική από οικονομική άποψη. Σήμερα έχουμε έναν βασιλιά, τον Abdullah, ο οποίος εκτελεί εδώ και πολύ καιρό, θα λέγαμε, τα καθήκοντα του εστεμμένου βασιλιά –λόγω της ασθένειας του προκατόχου του– και ο οποίος έχει ξεκινήσει μια πολύ σημαντική δράση στο πλαίσιο του Αραβικού Συνδέσμου προκειμένου να επιλυθούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αραβικός κόσμος, οι λαοί του και η περιοχή.

Ο Αραβικός Σύνδεσμος αναζωογονείται, επομένως, και πιστεύουμε ότι αυτό είναι σημαντικό, ενώ εξετάζονται εξαιρετικά σημαντικά θέματα. Θα ήθελα να μιλήσω ειδικά για τρία από αυτά και θα αναφερθώ σε αυτά στην ομιλία μου.

Το πιο σημαντικό, από την άποψη της ειρηνευτικής διαδικασίας, είναι αναμφισβήτητα η αναζωογόνηση της πρωτοβουλίας του Αραβικού Συνδέσμου. Οι αξιότιμοι βουλευτές θα θυμούνται ότι, μετά τη Σύνοδο Κορυφής της Βηρυτού το 2002, υπήρξε μια αραβική πρωτοβουλία που πρόσφερε αμοιβαία αναγνώριση μεταξύ των αραβικών χωρών και του Ισραήλ με την προϋπόθεση ότι θα υπήρχε πλήρης υποχώρηση στα σύνορα του 1967. Αυτή η πρωτοβουλία, η οποία έχει συζητηθεί σε πολλά βήματα διαλόγου για αρκετά χρόνια, δεν έγινε απολύτως αποδεκτή από το Ισραήλ και σήμερα οι αραβικές χώρες την έθεσαν εκ νέου επί τάπητος με μεγαλύτερη ενέργεια και αποφασιστικότητα.

Όπως γνωρίζετε, εμείς οι Ευρωπαίοι ήμασταν σε θέση να εισαγάγουμε την αραβική πρωτοβουλία στον περίφημο χάρτη πορείας, και αυτή η πρωτοβουλία αποτελεί επομένως βασικό πυλώνα κάθε πιθανής τελικής διευθέτησης του προβλήματος της Μέσης Ανατολής και ειδικά της ειρηνευτικής διαδικασίας στο σύνολό της, όχι μόνο της ειρηνευτικής διαδικασίας στην ισραηλινό-παλαιστινιακή σύγκρουση, αλλά και σε σχέση με θέματα που αφορούν τη Λιβύη, τον Λίβανο και τη Συρία. Αυτό, λοιπόν, είναι το πρώτο θέμα που εξακολουθεί να συζητείται σήμερα το πρωί στο Ριάντ· πιστεύω ότι η νέα ώθηση σε αυτή την πρωτοβουλία μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας δίνοντας νέα ώθηση στην ειρηνευτική διαδικασία.

Συζητήθηκαν επίσης τα θέματα σχετικά με τον Λίβανο. Έχει ενδιαφέρον να επισημάνουμε ότι ο Αραβικός Σύνδεσμος ξεκίνησε επίσης μια συζήτηση σχετικά με θέματα κοινού ενδιαφέροντος τόσο για τον Αραβικό Σύνδεσμο όσο και για την Αφρικανική Ένωση: θέματα που έχουν μια αφρικανική συνιστώσα και μια αραβική συνιστώσα, όπως το Σουδάν ή η Σομαλία. Θα αναφερθώ εν συντομία σε αυτά τα δύο θέματα σε λίγο.

Θα ήθελα να πω καταρχάς, όσον αφορά τη Μέση Ανατολή, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πεπεισμένη ότι η αραβοϊσραηλινή σύγκρουση βρίσκεται στο επίκεντρο των προβλημάτων της περιοχής· η Ευρώπη είναι απολύτως πεπεισμένη γι’ αυτό εδώ και πολύ καιρό, δεν λέω κάτι νέο. Υποστηρίξαμε τη Συμφωνία της Μέκκας, η οποία προωθήθηκε επίσης από τον Βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας· πιστεύουμε ότι η Συμφωνία της Μέκκας συμβάλλει στο να τεθεί ένα τέλος στη σύγκρουση μεταξύ Παλαιστινίων και να εξευρεθεί μια λύση στη σύγκρουση η οποία, όπως γνωρίζουν οι αξιότιμοι βουλευτές, και όπως έχουμε πει πολλές φορές, πρέπει να περιλαμβάνει το τέλος στην κατοχή που άρχισε το 1967, τη δημιουργία δύο κρατών και μια ευρεία και συνολική συμφωνία για την περιοχή.

Υποστηρίζουμε ανεπιφύλακτα τις άοκνες προσπάθειες του Προέδρου Αμπάς, με τον οποίο πέρασα μία ολόκληρη ώρα χθες το πρωί, προκειμένου να επιτύχει τους στόχους του παλαιστινιακού λαού σύμφωνα με τις αρχές που ο ίδιος επανέλαβε άπειρες φορές, σε δύο σημαντικές περιστάσεις ειδικά: στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και, πρόσφατα, όταν ανέλαβε τα καθήκοντά της η νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση στις 17 Μαΐου.

Όπως γνωρίζετε, είναι τρεις αυτές οι αρχές που απαρίθμησε ο Πρόεδρος: η πρώτη είναι ο σεβασμός των συμφωνιών που συνήφθησαν στο παρελθόν από την PLO και την Εθνική Παλαιστινιακή Αρχή· η δεύτερη, η αμοιβαία αναγνώριση· και τρίτον, η αποκήρυξη της βίας και η δέσμευση για διαπραγματεύσεις. Όπως γνωρίζουν οι αξιότιμοι βουλευτές, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει εγκαταλείψει και δεν θα εγκαταλείψει ποτέ τον παλαιστινιακό λαό. Κρατούμε αυτή τη στάση εδώ και πολύ καιρό και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε.

Πιστεύω ειλικρινά ότι έχουμε μια νέα ευκαιρία να προωθήσουμε την επίλυση της σύγκρουσης. Να προσπαθήσουμε να βγούμε από αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε φάση διαχείρισης της κρίσης και να μπούμε σε μια νέα φάση επίλυσης της σύγκρουσης. Πιστεύω ότι υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για να μπορέσουμε να μπούμε σε αυτή τη φάση και να προσπαθήσουμε να προωθήσουμε αυτή τη διαδικασία, με τη βοήθεια των μελών του Κουαρτέτου.

Κυρίες και κύριοι, με την ανάληψη καθηκόντων της νέας παλαιστινιακής κυβέρνησης εθνικής ενότητας θα βρεθούμε αντιμέτωποι με διάφορα προβλήματα που θα πρέπει να συζητήσουμε, που θα πρέπει να επιλύσουμε. Θα βρεθούμε αντιμέτωποι με νέα προβλήματα όπως το πώς να αντιμετωπίσουμε αυτή την κυβέρνηση και πώς να χρηματοδοτήσουμε αυτή την κυβέρνηση. Θέλω να σας πω πολύ σύντομα ποια είναι η θέση μου, μια θέση που είμαι προετοιμασμένος να υπερασπιστώ το σαββατοκύριακο όταν συναντηθούν οι Υπουργοί Εξωτερικών στο Chemnitz υπό τη γερμανική Προεδρία.

Υπάρχουν άνθρωποι στη νέα κυβέρνηση, κυρίες και κύριοι, που γνωρίζουμε, άνθρωποι που γνωρίζουμε καλά εδώ και πολύ καιρό. Υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που δεν γνωρίζουμε διότι ανήκουν στη Χαμάς και, εφόσον η Χαμάς είναι στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων, δεν διαπραγματευόμαστε με αυτούς και δεν τους γνωρίζουμε. Αλλά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σε αυτή την κυβέρνηση που γνωρίζουμε, και, όπως έχω πει, τους γνωρίζουμε καλά εδώ και πολύ καιρό· τους γνωρίζω εγώ και τους γνωρίζετε και πολλοί από εσάς.

Το να πούμε ότι ο νέος Υπουργός Οικονομικών μάς είναι άγνωστος δεν θα ήταν αλήθεια: συναλλασσόμαστε μαζί του εδώ και πολύ καιρό. Έχουμε συνεργαστεί πολύ αποτελεσματικά μαζί του και θα ήταν πραγματικά παράλογο να μιλούσαμε τώρα για εκείνον σαν να ήταν κάποιος άγνωστος σ’ εμάς.

Ο Υπουργός Εξωτερικών είναι από τη Γάζα, συνομιλώ μαζί του εδώ και πολλά χρόνια: είναι ένα άτομο που δεν ανήκει σε κανένα πολιτικό κόμμα, είναι ένας άνθρωπος της διανόησης, ένας άνθρωπος που έχει διαβατήριο από μια άλλη χώρα –όχι τη χώρα από την οποία έχουν συνήθως διαβατήριο οι Παλαιστίνιοι– ο οποίος εδώ και πολύ καιρό έχει οργανώσει πολυάριθμες συναντήσεις μεταξύ πολλών αξιότιμων βουλευτών και μελών της Παλαιστινιακής Αρχής. Επομένως, πιστεύω ότι θα ήταν μεγάλο λάθος να διακόψουμε εντελώς όλες τις επαφές με ανθρώπους που συμμετέχουν στη νέα κυβέρνηση και με τους οποίους έχουμε εργαστεί στενά εδώ και πολύ καιρό.

Αν με ρωτούσατε επίσης τι πρέπει να κάνουμε ή πώς πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα μέσα χρηματοδότησης, δεν πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξουμε τη θέση μας σχετικά με τη χρηματοδότηση από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά πιστεύω ότι, εν πάση περιπτώσει, ένας από τους στόχους μας πρέπει να είναι να ακούσουμε τον Υπουργό Οικονομικών, έναν παλιό μας φίλο, έναν έντιμο άνθρωπο, έναν άνθρωπο του οποίου την πολιτική καριέρα γνωρίζουμε. Να μάθουμε τι πιστεύει, να μάθουμε πώς μπορούμε να παρέχουμε οικονομική βοήθεια όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά ούτως ώστε να μην συμβάλει μόνο σε μεγαλύτερη ευημερία για τους Παλαιστίνιους, αλλά να μπορέσει επίσης να συμβάλει στην προώθηση της ειρηνευτικής διαδικασίας.

Πιστεύω ότι η θέση μας πρέπει να είναι αυτή που δηλώσαμε στο πλαίσιο του Κουαρτέτου. Αυτό που είναι πιο σημαντικό σήμερα δεν είναι τα λόγια, αλλά τα έργα. Να δούμε πώς συμπεριφέρεται η παλαιστινιακή κυβέρνηση σε αυτό το σημείο και να ενεργήσουμε και να προσαρμόσουμε τη δράση μας στον τρόπο που συμπεριφέρεται, όχι μόνο στις λέξεις που χρησιμοποιεί.

Θα ήθελα επίσης να πω ότι είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε ένα άλμα προς την επίλυση της σύγκρουσης και να βγούμε από τη ζώνη διαχείρισης της κρίσης.

Όπως γνωρίζετε, το Κουαρτέτο είχε μεγαλύτερη δραστηριότητα πρόσφατα, από τις αρχές του έτους. Συνεδριάσαμε πολλές φορές και πραγματοποιήσαμε ορισμένες πολύ σημαντικές συναντήσεις, τόσο με τον κ. Αμπάς όσο και με τον κ. Ολμέρτ, και θα ήθελα να σας πω ότι τις ερχόμενες εβδομάδες θα έχουμε μια συνάντηση στην περιοχή με τις χώρες με τις οποίες έχουμε τους πιο στενούς δεσμούς, με τις χώρες με τις οποίες έχουμε την πιο στενή σχέση, προκειμένου να επιλύσουμε το πρόβλημα, όπως η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, τα Αραβικά Εμιράτα και το Αμάν. Πιστεύω ότι αυτές είναι οι χώρες με τις οποίες είχαμε περισσότερες επαφές και με τις οποίες θέλουμε να συναντηθούμε.

Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, πριν από το καλοκαίρι, θα θέλαμε το Κουαρτέτο, μαζί με τις τέσσερις χώρες που προανέφερα, να μπορέσει επίσης να πραγματοποιήσει μια συνάντηση με τις δύο πλευρές: δηλαδή, μια συνάντηση με τους Παλαιστίνιους και μια συνάντηση με το Ισραήλ. Αυτή θα ήταν η πρώτη συνάντηση του Ισραήλ με το Κουαρτέτο. Το Ισραήλ δεν είχε ποτέ μια συνάντηση με το Κουαρτέτο. Οι Παλαιστίνιοι έχουν συναντηθεί με αυτό, αλλά το Ισραήλ δεν το έχει κάνει ακόμη.

Αυτό είναι το πρόγραμμα εργασίας μας για τους επόμενους μήνες. Θα είναι εξαιρετικά σημαντικοί μήνες κατά τη διάρκεια των οποίων γνωρίζω ότι ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου πρόκειται να ταξιδέψει επίσης στην περιοχή. Πιστεύω ότι είναι απολύτως κρίσιμο να συντονίσουμε τις προσπάθειές μας.

Επειδή είμαι βέβαιος ότι πολλές από τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις θα σχετίζονται με τη Μέση Ανατολή, δεν θα πω τίποτα περισσότερο για την ειρηνευτική διαδικασία και θα κάνω μερικά σχόλια για το Ιράν.

Χθες το πρωί στο Ριάντ είχα επίσης την ευκαιρία να συναντηθώ με τον ιρανό Υπουργό Εξωτερικών, τον κ. Motaki. Του είπα πολύ αποφασιστικά και ειλικρινά ότι η κράτηση των δεκαπέντε βρετανών ναυτών από τις ιρανικές αρχές είναι απαράδεκτη για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος για αυτή την πράξη, τίποτα παράνομο δεν είχε συμβεί, και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δείξει αλληλεγγύη προς τους βρετανούς φίλους μας για την απελευθέρωση αυτών των ναυτών.

Λίγα λόγια για το πυρηνικό πρόγραμμα: όπως γνωρίζουν οι αξιότιμοι βουλευτές, το περασμένο Σάββατο, στις 24 Μαρτίου, τη νύχτα, ενώ βρισκόμασταν στο Βερολίνο, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε ομόφωνα το ψήφισμα 1747.

Το ψήφισμα 1747 είναι ήδη το τρίτο ψήφισμα που υιοθετήθηκε ομόφωνα από το Συμβούλιο Ασφαλείας σχετικά με το θέμα του Ιράν, προκειμένου να συμμορφωθεί το Ιράν με τις υποχρεώσεις του, υποχρεώσεις που έχουν προκύψει από τις εκθέσεις ή τις γνωμοδοτήσεις της Βιέννης, τις οποίες ο Δρ. ElBaradei, ως πρόεδρος του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, διαβιβάζει στο Ανώτατο Συμβούλιο για ψηφοφορία.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι, σε αυτή την τελευταία συνεδρίαση, η ψήφος ήταν ομόφωνη από το σύνολο της διεθνούς κοινότητας που εκπροσωπείται στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Λόγω της σημερινής σύνθεσης του Συμβουλίου Ασφαλείας, η αξιολόγηση του ιρανικού ζητήματος θα μπορούσε, επί της αρχής, να ήταν πιο περίπλοκη απ’ ό,τι ήταν κατά την προηγούμενη σύνθεση. Οι χώρες που συμμετέχουν επί του παρόντος στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών περιλαμβάνουν χώρες όπως το Κατάρ, την Ινδονησία, μια σημαντική ισλαμική χώρα, και τη Νότια Αφρική, η οποία συμβολικά εκπροσωπεί τις αδέσμευτες χώρες, καθώς και πολλές άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων πέντε ευρωπαϊκές χώρες.

Πιστεύω ότι έχουμε την υποχρέωση να εξηγήσουμε τη θέση μας πολύ ξεκάθαρα, ούτως ώστε να μην υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ μας όσον αφορά την κατανόηση της δυσκολίας που παρουσιάζει το θέμα της μη διάδοσης στον κόσμο –όχι μόνο σε ένα συγκεκριμένο είδος χώρας, αλλά στον κόσμο εν γένει– ούτως ώστε να το κατανοήσουν καλά και να μπορέσουμε να διεξαγάγουμε μια καλή συζήτηση μαζί τους, με τις αδέσμευτες χώρες και με χώρες όπως αυτές που μόλις ανέφερα.

Το γεγονός ότι κατέστη δυνατό να επιτευχθεί συναίνεση σχετικά με αυτό το ψήφισμα τόσο γρήγορα αποτελεί επιτυχία. Στέλνει ένα σαφές μήνυμα στις ιρανικές αρχές ότι το πυρηνικό πρόγραμμά τους πρέπει να είναι συμβατό με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Την ίδια στιγμή που δημοσιοποιούνταν το ψήφισμα, έγινε μια δήλωση στο Βερολίνο από εμένα, εξ ονόματος των ευρωπαϊκών μελών και επίσης εξ ονόματος των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, που έλεγε ότι εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι ο καλύτερος τρόπος να επιλυθεί αυτό το πρόβλημα με το Ιράν είναι μέσω μιας πολιτικής λύσης και ότι εξακολουθούμε να είμαστε διατεθειμένοι να αρχίσουμε ή να συνεχίσουμε τις διαπραγματεύσεις· και επίσης ότι μια πολιτική λύση είναι το μόνο δυνατό είδος λύσης.

Σαράντα οκτώ ώρες αργότερα, μπόρεσα να μιλήσω με τον Δρ. Larajani, τον ιρανό συνομιλητή, όχι για να επιλυθεί το πρόβλημα, όχι για να ξεκινήσει μια διαπραγμάτευση ή προ-διαπραγμάτευση, αλλά για να διαβιβαστεί, τουλάχιστον, αυτό το σαφές μήνυμα εκ μέρους μας, ένα μήνυμα που δέχτηκε καλά ο Δρ. Larajani. Ας ελπίσουμε ότι τις προσεχείς εβδομάδες οι ιρανοί ηγέτες θα έχουν τη σύνεση, όχι μόνο να επιλύσουν το τρέχον πρόβλημά τους με το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και να ξεκινήσουν εκ νέου τις διαπραγματεύσεις που μπορούν να οδηγήσουν στην οριστική επίλυση αυτού του προβλήματος. Οι διαπραγματεύσεις είναι η μόνη λύση, κυρίες και κύριοι, και πρέπει να επιστρέψουμε σε αυτές το συντομότερο δυνατό.

Όσο είμαστε στο θέμα του Ιράν, θα ήθελα να πω μερικά λόγια για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων. Όπως είπα, το θέμα της μη διάδοσης καθίσταται ικανό να διχάσει τη διεθνή κοινότητα. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερο από το να έχουμε διαφορετική άποψη ανάλογα με το αν είμαστε βόρειες χώρες ή νότιες χώρες, αναπτυγμένες χώρες ή λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, όταν πρόκειται για ένα τόσο κρίσιμο θέμα όσο η μη διάδοση των πυρηνικών όπλων. Πρέπει, επομένως, να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να το εξηγήσουμε καλά και να συμμεριστούμε τις ανησυχίες μας μαζί τους. Η μη διάδοση είναι κάτι που μας αφορά όλους, που αφορά τον κόσμο στο σύνολό του.

Πιστεύω, κυρίες και κύριοι, ότι μία από τις υποχρεώσεις μας ως Ευρωπαίοι –μια βασική υποχρέωσή μας κατά την άποψή μου– είναι να εξετάσουμε τη συζήτηση της μη διάδοσης από τρεις διαφορετικές απόψεις: καταρχάς, την ίδια τη μη διάδοση. Δεύτερον, το θέμα του αφοπλισμού: πιστεύω ότι έχουμε εγκαταλείψει το θέμα του αφοπλισμού εδώ και πολύ καιρό, δίνοντας την έμφαση βασικά στο θέμα της μη διάδοσης, χωρίς να δίνουμε επίσης έμφαση σε αυτό που μας λέει η Συνθήκη περί μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων σχετικά με τον αφοπλισμό· επίσης λέει ότι οι δυνάμεις με πυρηνική ικανότητα πρέπει να αρχίσουν να εξετάζουν πώς θα αφοπλιστούν, ούτως ώστε τα πυρηνικά όπλα να αρχίσουν να εξαφανίζονται από τον πλανήτη μας. Επομένως, πρέπει να επιμείνουμε –πιστεύω ότι αυτή είναι μια βασική αρχή που οι Ευρωπαίοι πρέπει να κατανοήσουν απόλυτα– ότι το θέμα του αφοπλισμού είναι θεμελιώδες.

Τρίτον, πρέπει επίσης να ενσωματώσουμε το θέμα της μεταφοράς τεχνολογίας σε αυτή τη συζήτηση, καθώς αυτό είναι που κάνει ορισμένες χώρες να αισθάνονται ότι υπάρχουν διπλά μέτρα και σταθμά σε σχέση με τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας.

Πιστεύω ότι η υποβολή ενός πακέτου που περιέχει αυτά τα τρία στοιχεία, για να ξεκινήσει μια σοβαρή διαπραγμάτευση με άλλες χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπό την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να αποτελέσει τη μεγάλη συμβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οικοδόμηση ενός ειρηνικού κόσμου και ενός κόσμου στον οποίο τα όπλα θα πάψουν να αποτελούν μέσο επίλυσης των προβλημάτων και στον οποίο τα προβλήματα θα επιλύονται με κουβέντες, με διάλογο και με απλή γλώσσα, που είναι η γλώσσα που υποστηρίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να σας δώσω μερικές πληροφορίες για τα πιο πρόσφατα γεγονότα στα Βαλκάνια, ειδικά αναφορικά με το Κοσσυφοπέδιο και τη Σερβία.

Όπως γνωρίζετε, ο Μάρτι Αχτισάαρι, ο πρώην Πρόεδρος της Φινλανδίας, μια σπουδαία προσωπικότητα που γνωρίζουμε όλοι, ο οποίος ήταν σπουδαίος Πρόεδρος της Φινλανδίας, έλαβε την εντολή από τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών να προσπαθήσει να επιλύσει τα προβλήματα σχετικά με το τελικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου. Εργάζεται εδώ και πολύ καιρό τόσο με τη Σερβία όσο και με το Κοσσυφοπέδιο προς αναζήτηση μια λύσης μέσω διαπραγματεύσεων.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω στους αξιότιμους βουλευτές ότι η χρονική προθεσμία για την έναρξη του τελικού σταδίου των διαπραγματεύσεων παρατάθηκε μέχρι τις 21 Φεβρουαρίου, προκειμένου να γίνουν οι εκλογές που ήταν προγραμματισμένες να διεξαχθούν στη Σερβία εκείνη την εποχή.

Η τελική θέση του Προέδρου Αχτισάαρι, η οποία αποτελεί τώρα μέρος του επίσημου κειμένου που υποβλήθηκε στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, μας λέει λίγο-πολύ ότι είναι πολύ δύσκολο, για να μην πω αδύνατο, τουλάχιστον για εκείνον, να επιτευχθεί μια λύση μέσω διαπραγματεύσεων που θα είναι αποδεκτή και από τις δύο πλευρές. Η διεθνής κοινότητα ενδέχεται, επομένως, να υποχρεωθεί να αναζητήσει έναν τρόπο επιβολής μιας λύσης.

Όπως γνωρίζουν οι αξιότιμοι βουλευτές, επιβολή μιας λύσης σημαίνει ένα ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών υπό το κεφάλαιο 7. Αυτό θα απαιτήσει τη δέσμευση όλων των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας και, όπως γνωρίζετε, έχουν αρχίσει να ανακύπτουν δυσκολίες με ορισμένες από τις χώρες μέλη του. Βασικά με τη Ρωσία, και πιθανότατα με την Κίνα, επίσης. Η διαδικασία εισέρχεται επομένως σε μια νέα φάση. Μετά τη φάση που διηύθυνε ο κ. Αχτισάαρι, μπαίνουμε στη φάση του διαλόγου στο πλαίσιο του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.

Όπως γνωρίζετε, η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν σε συνεχή επαφή με τον κ. Αχτισάαρι. Συνεργαστήκαμε μαζί του σε πολλά θέματα, αν και η ευθύνη ήταν δική του, και τώρα πρέπει να καθορίσουμε τη θέση μας.

Μέχρι στιγμής, η θέση μας ήταν η πλήρης υποστήριξη του Προέδρου Ahtisaari και της διαδικασίας του, και τώρα θα πρέπει να λάβουμε μια απόφαση σχετικά με την υποστήριξη της τελικής θέσης που υιοθέτησε. Σε αυτό το σημείο πρέπει να περιμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.

Θα ήθελα, ωστόσο, να επισημάνω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει τεράστια ευθύνη όταν καθοριστεί το τελικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου. Το Κοσσυφοπέδιο είναι τμήμα της ηπείρου μας. Έχει ευρωπαϊκές προοπτικές, και επομένως όποια τελική λύση κι αν υιοθετήσει το Συμβούλιο Ασφαλείας, θα έχουμε ορισμένες βασικές υποχρεώσεις: σε σχέση με το γραφείο που εκπροσωπεί τη διεθνή κοινότητα στο Κοσσυφοπέδιο· και θα έχουμε επίσης ένα καθήκον, πέρα από τις οικονομικές πτυχές που γνωρίζουν πολύ καλά οι αξιότιμοι βουλευτές, το καθήκον μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, ένα καθήκον αστυνόμευσης και ένα δικαστικό καθήκον, σε σχέση με όλες τις πτυχές του νόμου και την εφαρμογή του νόμου στο Κοσσυφοπέδιο.

Αυτή θα είναι αναμφίβολα η πιο σημαντική αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέχρι στιγμής στην ιστορία της κοινής εξωτερικής μας πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας. Πιθανότατα θα αναπτύξουμε περισσότερα από 1 500 άτομα σε αυτές τις διαφορετικές περιοχές που μόλις ανέφερα.

Κυρίες και κύριοι, το Κοινοβούλιο θα έχει την τεράστια ευθύνη να διαπιστώσει αν είμαστε ικανοί να βρούμε τους πόρους. Έχουμε πόρους, αλλά ίσως όχι όλους όσοι απαιτούνται για να επιτύχει αυτό το δύσκολο έργο, το οποίο είναι σίγουρα το πιο δύσκολο που έχει αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση από την άποψη της επιτόπου διαχείρισης.

Δεν μπορούμε να αποτύχουμε, κυρίες και κύριοι. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτύχει σε σχέση με τη σταθεροποίηση των Βαλκανίων, αν αποτύχουμε σε σχέση με τη σταθεροποίηση του Κοσσυφοπεδίου και της Σερβίας, η αποτυχία θα είχε τεράστιες συνέπειες, περιορίζοντας σοβαρά κάθε άλλη ευκαιρία δράσης που ενδέχεται να προκύψει για την Ευρωπαϊκή Ένωση σε άλλες περιοχές του κόσμου. Αν δεν είμαστε ικανοί να επιλύσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη γειτονιά μας γρήγορα και αποτελεσματικά, θα είναι πολύ δύσκολο να το κάνουμε πέρα από τα σύνορά μας.

Θα ήθελα να πω δυο λόγια για τη Σερβία. Κυρίες και κύριοι, η Σερβία είναι μια σπουδαία βαλκανική χώρα, μια μεγάλη χώρα που πρέπει επίσης να υποστηρίξουμε απόλυτα. Η Σερβία αναμφίβολα θα αντιμετωπίσει δύσκολες στιγμές: το δημοψήφισμα του Μαυροβουνίου, την τελική λύση του προβλήματος του Κοσσυφοπεδίου. Πιστεύω ότι έχουμε την υποχρέωση να βοηθήσουμε τη Σερβία με όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικό τρόπο.

Στη Σερβία, πρέπει να συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε τη συμφωνία σύνδεσης και σταθεροποίησης, αλλά θα ήθελα να καταβάλουμε όσο το δυνατόν πιο γενναιόδωρη προσπάθεια για να βοηθήσουμε αυτή τη χώρα, κυρίες και κύριοι. Όπως είπα, η Σερβία είναι μια σπουδαία χώρα με τη θέληση και την επιθυμία να γίνει μέλος της οικογένειας των ευρωπαϊκών χωρών.

Μπορεί να είδατε στην πρόσφατη προεκλογική εκστρατεία ότι η θέση του νυν Προέδρου Τάντιτς, ενός ανθρώπου που σεβόμαστε και με τον οποίο έχουμε πολύ στενές σχέσεις, ήταν μια καθαρά φιλοευρωπαϊκή θέση. Μετά από αυτό που πρόκειται να συμβεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πιστεύω ότι θα πρέπει να είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε την κυβέρνηση, η οποία δεν έχει σχηματιστεί ακόμη μετά τις εκλογές, να συνεχίσει να είναι μια φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που υπερασπίζεται τις αξίες μας, μια κυβέρνηση που θα οδηγήσει τη Σερβία προς το μέλλον που της αξίζει, δηλαδή ένα ευρωπαϊκό μέλλον.

Με τον Πρόεδρο Τάντιτς συναντιόμαστε πολύ συχνά· ήταν εδώ πρόσφατα, ήταν επίσης στο Βερολίνο για την 50ή Επέτειο των Συνθηκών της Ρώμης, είναι μεγάλος φίλος της Ευρώπης και, όπως είπα, τον βλέπω αρκετά συχνά. Συζητάμε όλα αυτά τα θέματα με απόλυτη ειλικρίνεια και με κάθε λεπτομέρεια.

Έχω επίσης την ευκαιρία να συναντώ τον κ. Κοστούνιτσα, ο οποίος είναι επί του παρόντος πρωθυπουργός μιας υπηρεσιακής κυβέρνησης, είναι αλήθεια, αλλά δεν παύει να είναι πρωθυπουργός της κυβέρνησης, με τον οποίο ο Πρόεδρος Τάντιτς θα πρέπει αναμφίβολα να έρθει αργά ή γρήγορα σε συμφωνία σχετικά με έναν συνασπισμό που θα μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με τον πιο σταθερό δυνατό τρόπο, μαζί με την Ομάδα G17, τον συνασπισμό που κυβερνούσε προηγουμένως τη Σερβία.

Μια άλλη δέσμευση του κ. Τάντιτς κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ήταν η πλήρης και αποτελεσματική συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, διότι είναι βασικό οι άνθρωποι που εμπλέκονται τόσο ξεκάθαρα σε εγκλήματα –ορισμένοι βρέθηκαν ένοχοι από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης πριν από μερικές μέρες– να βρεθούν και να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη.

Κυρίες και κύριοι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε να συζητάμε για τα θέματα του Κοσσυφοπεδίου κάθε εβδομάδα: από τώρα μέχρι το καλοκαίρι θα πρέπει να λαμβάνονται σημαντικές αποφάσεις για τη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο κυριολεκτικά κάθε εβδομάδα. Θα ήθελα να σας πω ότι η ευρωπαϊκή επιχείρηση στο Κοσσυφοπέδιο είναι έτοιμη να ξεκινήσει και αμέσως μόλις εγκριθεί το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας θα είμαστε σε θέση να την εφαρμόσουμε.

Επομένως δεν ανησυχούμε γι’ αυτό το θέμα, αλλά ανησυχούμε για τη διάρκειά του και για το αν θα υπάρξουν επαρκείς πόροι προκειμένου να εκτελεστεί πλήρως και εγκαίρως. Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω, ωστόσο, ότι οι εργασίες έχουν ήδη γίνει, και μόλις το Συμβούλιο Ασφαλείας εγκρίνει το ψήφισμα θα είμαστε σε θέση να διαδραματίσουμε τον ρόλο μας.

Θα ήθελα να κάνω μερικά σχόλια σχετικά με ορισμένα σημαντικά θέματα που αφορούν την Ανατολική Ευρώπη. Τις τελευταίες μέρες και εβδομάδες, είχα την ευκαιρία να συναντηθώ με τον Πρόεδρο και τον Πρωθυπουργό της Ουκρανίας. Θα ήθελα να μοιραστώ την ανησυχία μου για τις εξελίξεις στην Ουκρανία μαζί σας, κυρίες και κύριοι.

Όπως γνωρίζετε, μετά τις εκλογές, η Ουκρανία άργησε πολύ να σχηματίσει κυβέρνηση. Επιτεύχθηκε ένας αναπάντεχος συνασπισμός, αλλά τελικά το θέμα διευθετήθηκε. Ο συνασπισμός αρχίζει να λειτουργεί, αλλά το θέμα των μεταρρυθμίσεων και το θέμα της συνταγματικής σταθερότητας εξακολουθούν να αποτελούν προβλήματα που πρέπει να μας απασχολήσουν. Η Ουκρανία είναι μια εξαιρετικά σημαντική χώρα για μας, μια μεγάλη χώρα από φυσική άποψη, μια ισχυρή χώρα από οικονομική άποψη, και επίσης μια σημαντική χώρα από στρατηγική άποψη. Επομένως, πρέπει να δώσουμε τη μέγιστη δυνατή σημασία στην Ουκρανία. Πρέπει να αφιερώσουμε ένα μεγάλο μέρος των ενεργειών μας σε αυτό. Προσπαθώ να αφιερώσω σε αυτή τη χώρα την ίδια ενέργεια που αφιερώνω και για την επίλυση ορισμένων από τις παγιωμένες συγκρούσεις στην περιοχή.

Το πρόβλημα στο οποίο δίνουμε τη μεγαλύτερη προσοχή είναι το πρόβλημα της Υπερδνειστερίας. Στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής καταλήξαμε σε μια συμφωνία με τον Πρόεδρο Πούτιν· ελπίζω ότι αυτή η συμφωνία θα ανανεωθεί στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής, επίσης σε συνεργασία με τη Ρωσική Ομοσπονδία, η οποία θα διεξαχθεί τον Μάιο, προκειμένου να δούμε αν σε ένα σχετικά μικρό χρονικό διάστημα μπορούμε να προωθήσουμε την επίλυση του προβλήματος της Υπερδνειστερίας. Υπάρχει ένα νέο σχέδιο για να γίνει αυτό, υπάρχει μεγαλύτερη συμμετοχή των δύο πλευρών, υπάρχει επίσης μεγαλύτερη συμμετοχή της ουκρανικής κυβέρνησης και ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να σημειώσουμε κάποια επιτυχία στην επίλυση αυτών των παγιωμένων συγκρούσεων στο ανατολικό μέρος της Ευρώπης.

Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τη Λευκορωσία. Η καγκελάριος Μέρκελ μίλησε για τη Λευκορωσία χθες με μεγάλη δεινότητα και θέρμη. Μίλησε με την ίδια θέρμη σχετικά με την 50ή επέτειο. Συμφωνώ απόλυτα με όσα είπε.

Κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή να διεξαγάγουμε ανταλλαγή απόψεων σχετικά με την εξωτερική πολιτική χωρίς να μιλήσουμε για την Αφρική, και βασικά για δύο μεγάλα προβλήματα που μπορεί να έχουν τεράστιες ανθρωπιστικές συνέπειες. Το πρώτο είναι το παλιό, ή τουλάχιστον αρχίζει να γίνεται παλιό, πρόβλημα του Νταρφούρ, στο οποίο αφιερώσαμε ένα μεγάλο μέρος του χρόνου μας χθες στο Ριάντ, διότι είναι ένα πρόβλημα με ένα αφρικανικό στοιχείο, όπως είπα προηγουμένως, αλλά και με ένα στοιχείο του Αραβικού Συνδέσμου. Η παρέμβαση αυτών των δύο μεγάλων ενώσεων, της Αφρικανικής Ένωσης και του Αραβικού Συνδέσμου, από κοινού με τη διεθνή κοινότητα, είναι κρίσιμη.

Εμείς οι Ευρωπαίοι μπορούμε να αισθανόμαστε, αν όχι υπερηφάνεια, διότι κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος γι’ αυτό που συμβαίνει εκεί, τότε τουλάχιστον έναν βαθμό ικανοποίησης για το γεγονός ότι έχουμε δεσμευτεί για την εξεύρεση λύσης στο ζήτημα του Νταρφούρ από την αρχή. Εργαστήκαμε σκληρά για τις Συμφωνίες της Αμπούχα, χρηματοδοτήσαμε τη δύναμη της Αφρικανικής Ένωσης που αναπτύχθηκε στην περιοχή όσο το δυνατό πιο γενναιόδωρα, αλλά, όπως γνωρίζετε, η κατάσταση εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά ανησυχητική.

Μιλήσαμε ξανά χθες με τον Πρόεδρο Αλ Μπασίρ, Πρόεδρο του Σουδάν, για να εξετάσουμε την πιθανότητα να αναλάβουν τα Ηνωμένα Έθνη τη σκυτάλη της δύναμης ασφαλείας στο Σουδάν από την Αφρικανική Ένωση. Δεν επετεύχθη πλήρης συμφωνία, αλλά ελπίζω, δεδομένου ότι ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, κ. Μπαν Κι-Μουν, ήταν επίσης στο Ριάντ χθες, ότι οι αποφάσεις που θα ληφθούν εκεί μπορεί να είναι αποφάσεις που κινούνται στη σωστή κατεύθυνση.

Εν πάση περιπτώσει, για εμάς τους Ευρωπαίους, το θέμα του Νταρφούρ πρέπει να είναι η πρώτη ανησυχία μας από ανθρωπιστική άποψη, και όχι μόνο από ανθρωπιστική άποψη, αλλά και από την άποψη της εξεύρεσης μιας φόρμουλας που οδηγεί στην ειρήνη. Έτσι αντιμετωπίζεται, θα λέγαμε, το πρόβλημα Ανατολής-Δύσης του Νταρφούρ, αλλά υπάρχει και ένα άλλο βασικό πρόβλημα που θα ξανατεθεί στο τραπέζι: το πρόβλημα Βορρά-Νότου.

Όσον αφορά το πρόβλημα Βορρά-Νότου, επιτεύχθηκε μια συμφωνία, όπως γνωρίζετε, αλλά ακόμα περιμένουμε ένα δημοψήφισμα που ενδέχεται να διχάσει τη χώρα σε δύο μέρη. Αν αυτή είναι η τελική λύση, θα δούμε τη διάλυση της μεγάλης σημαντικής χώρας του Σουδάν, η οποία έχει τόσο σημαντικά ενεργειακά αποθέματα, και αυτό θα ήταν μεγάλη καταστροφή για όλους μας.

Οι σχέσεις με την Κίνα είναι σημαντικές από αυτή την άποψη, όπως και οι σχέσεις με την Ινδία. Αυτές οι δύο χώρες λαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος, ή τουλάχιστον ένα πολύ σημαντικό μέρος, του ενεργειακού εφοδιασμού τους σε πετρέλαιο από το Σουδάν. Η συμβολή και των δύο χωρών στη σταθεροποίηση του Σουδάν είναι απολύτως καίρια και η εξωτερική μας πολιτική σε σχέση με την Κίνα και την Ινδία πρέπει επομένως να ενσωματωθεί σε όλες τις διαπραγματεύσεις μας σχετικά με αυτό το θέμα επίσης, ένα θέμα το οποίο είναι τόσο σημαντικό από την άποψη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της σταθερότητας μιας σημαντικής περιοχής της Αφρικής.

Δεν είμαι σίγουρος πόσο χρόνο έχω ακόμη στη διάθεσή μου, κυρίες και κύριοι, αλλά θα ήθελα να αναφέρω εν συντομία δύο θέματα: καταρχάς, τη δομή διαχείρισης κρίσεων που δημιουργούμε, σε σχέση με την οποία το Συμβούλιο εφαρμόζει μία από τις πιο σύγχρονες διαρθρωτικές επιχειρήσεις για τη διαχείριση κρίσεων. Την έχουμε δοκιμάσει ως έναν βαθμό στην περίπτωση της Κινσάσα, με τη γενναιοδωρία των γερμανών φίλων μας που είχαν την ευθύνη της επιχείρησης, αλλά προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια δομή που να περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία της πιθανής διαχείρισης κρίσης από την αρχή, τόσο πολιτικά όσο και στρατιωτικά. Επομένως, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα όργανο για τον σχεδιασμό επιχειρήσεων το οποίο, όπως έχω πει, θα ενσωματώνει όλους τους παράγοντες, ώστε να μην βρεθούμε σε καταστάσεις όπως αυτές που έχουμε δει σε άλλες περιοχές στο παρελθόν, καταστάσεις στις οποίες η πολιτική πτυχή δεν συμβαδίζει με την στρατιωτική πτυχή, ή η οικονομική πτυχή με την πτυχή της κοινωνικής οικοδόμησης. Όλα πρέπει να σχεδιαστούν σωστά από την αρχή.

Σε μια ειδική συνεδρίαση, αν θέλετε, ή στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, θα ήταν χρήσιμο να δοθεί μια πιο λεπτομερής εξήγηση ενός θέματος που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της τρέχουσας σκέψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το οποίο προχωρά πιο πέρα από αυτό που ορισμένα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή τρίτες χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσπαθούν να κάνουν σε αυτόν τον τομέα.

Κυρίες και κύριοι, σύμφωνα με τον τίτλο αυτή της συζήτησης, θέλατε να εκφράσω τις απόψεις μου σχετικά με το θέμα των αντιπυραυλικών συστημάτων. Θα χαρώ πολύ να σας εκφράσω εν συντομία τις απόψεις μου επί του θέματος. Καμία απόφαση δεν έχει ληφθεί ακόμη από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πιθανότατα θα υπάρξουν συζητήσεις σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα στα επικείμενα Συμβούλια, αλλά θα ήθελα να συνοψίσω τις απόψεις μου σε τρία σημεία που πιστεύω ότι είναι πολύ σαφή.

Το πρώτο είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μια στρατιωτική συμμαχία –όπως γνωρίζουμε πολύ καλά– αλλά έχει μια εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας και μπορεί και πρέπει να συζητήσει αυτό το θέμα. Επομένως, είμαι υπέρ της συζήτησης αυτού του θέματος στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιστεύω ότι θα πρέπει να συζητηθεί.

Το δεύτερο είναι ότι, όπως είπα προηγουμένως, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μια αμυντική συμμαχία και ασφαλώς δεν είναι το κατάλληλο μέρος για να ληφθεί μια απόφαση επί του θέματος, καθώς πρόκειται αυστηρά για ένα θέμα στρατιωτικής συμμαχίας, αλλά πιστεύω ότι θα ήταν λάθος να μην αντιμετωπίσουμε και συζητήσουμε αυτά τα θέματα μεταξύ μας με τον πιο ξεκάθαρο και διαφανή τρόπο.

Τρίτον, το όλο σύστημα μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις μας με μια τρίτη χώρα, τη Ρωσία. Ευτυχώς, υπήρχε μια καλή εξέλιξη μεταξύ της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών χθες. Για πρώτη φορά, ο Πρόεδρος Μπους και ο Πρόεδρος Πούτιν συζήτησαν αυτό το θέμα.

Το τελευταίο πράγμα που έχω να πω είναι ότι, σύμφωνα με τις ισχύουσες Συνθήκες, τα θέματα ασφαλείας εξακολουθούν να εμπίπτουν στην κυριαρχία των χωρών, αλλά εν πάση περιπτώσει πιστεύω ότι είναι σημαντικό να καταστήσουμε αυτό το δικαίωμα κυριαρχίας των χωρών συμβατό με το γενικό συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της ασφάλειας. Επομένως, συνιστώ να συζητήσουμε το θέμα των αντιπυραυλικών συστημάτων όχι μόνο εδώ, αλλά και, αν είναι απαραίτητο, στο πλαίσιο της Ατλαντικής Συμμαχίας.

Πιστεύω ότι αυτό θέλει η πλειοψηφία των πολιτικών ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πιστεύω ότι αυτό πρέπει να κάνουμε.

Θα τελειώσω εδώ, κυρίες και κύριοι. Το πρόγραμμα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας για το τρέχον έτος, το 2007, θα είναι εξαιρετικά πυκνό. Οι μήνες από τώρα ως το καλοκαίρι θα είναι εξαιρετικά σημαντικοί, μόνο με τα τέσσερα ή πέντε θέματα που σας ανέφερα: εξαιρετικά σημαντικοί. Επιπλέον, πιστεύω ότι, αν με τη βούληση της Προεδρίας και της Καγκελαρίου μπορέσουμε να δώσουμε ώθηση και στα θεσμικά θέματα επίσης, πρέπει να καταβάλλουμε επίσης μια σημαντική προσπάθεια να δώσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή στήριξη στην εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας.

Κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ολοκληρώσω λέγοντας ότι θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για να διασφαλίσουμε ένα καλό αποτέλεσμα σε όλα αυτά τα σημαντικά θέματα, που είναι αναμφισβήτητο ότι μας επηρεάζουν ολοένα και περισσότερο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ιδρύθηκε πριν από πενήντα χρόνια ως ένα σχέδιο ειρήνης και πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί ένα σχέδιο ειρήνης. Ιδρύθηκε ως ένα σχέδιο ειρήνης μεταξύ μας και στο εξής πρέπει να είναι ένα σχέδιο ειρήνης όχι μόνο μεταξύ μας, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Έχουμε αξίες, έχουμε πόρους, έχουμε τις δυνατότητες, έχουμε αρκετά υψηλά επίπεδα πλούτου, και δεν πρέπει επομένως να κλείνουμε τα μάτια μας σε αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο.

Συνεπώς, έχουμε τη βασική υποχρέωση να είμαστε ολοένα και πιο ενεργοί και συνεκτικοί πρωταγωνιστές στη διεθνή κοινότητα, σε αυτόν τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο που ζούμε. Αν δεν είμαστε σε θέση να το κάνουμε, πιστεύω ότι αυτό θα ήταν μεγάλη αποτυχία για την Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που κανείς μας δεν επιθυμεί· όλοι θέλουμε την επιτυχία.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Κύριε Σολάνα, η εκτενής σας έκθεση κατέστησε σαφές πόσο μεγάλη αποστολή πρέπει να φέρετε σε πέρας. Σας στέλνουμε τις καλύτερες ευχές μας γι’ αυτό. Αναφερθήκατε στους δεκαπέντε βρετανούς ναύτες. Θα ήθελα να απευθύνω έκκληση εξ ονόματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς την ιρανική κυβέρνηση και την ιρανική ηγεσία να απελευθερώσει τους δεκαπέντε βρετανούς ναύτες και να μην συνεχίσει να καταστρέφει την εμπιστοσύνη στην ιρανική ηγεσία. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκφράζει την αλληλεγγύη του προς τους δεκαπέντε ναύτες και προς το Ηνωμένο Βασίλειο.

  Meglena Kuneva, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου ξεκινώντας να ζητήσω συγγνώμη για την απουσία μου κατά τα πρώτα λεπτά της πολύ ενδιαφέρουσας και πολύ σημαντικής ομιλίας του Ύπατου Εκπροσώπου. Η Επιτροπή συμφωνεί με τις παρατηρήσεις του Ύπατου Εκπροσώπου στο ετήσιο πρόγραμμα που παρουσίασε.

Οι ευρωπαίοι πολίτες μπορεί να έχουν ορισμένες φορές αντικρουόμενες απόψεις για την ΕΕ. Ωστόσο, σε έναν κόσμο αυξανόμενων προκλήσεων για την ειρήνη και την ασφάλεια, όπου οι αξίες μας βρίσκονται υπό απειλή, τα μεμονωμένα κράτη μέλη δεν μπορούν να κάνουν παρά ελάχιστα από μόνα τους. Καθώς εορτάζουμε την 50ή επέτειο της Συνθήκης της Ρώμης, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει γίνει παγκόσμιος εταίρος, με πληθυσμό μισού δισεκατομμυρίου σε 27 χώρες, με το ένα τέταρτο του παγκόσμιου εισοδήματος, το ένα πέμπτο του παγκόσμιου εμπορίου και το 60% της παγκόσμιας αναπτυξιακής βοήθειας. Έχουμε τα μέσα να διαδραματίσουμε τον ρόλο μας στις παγκόσμιες υποθέσεις.

Η εσωτερική αγορά αποτέλεσε την κύρια πηγή της δύναμής μας. Υπήρξε επίσης ο βασικός παράγοντας για τη διεύρυνση, την πιο επιτυχημένη πρωτοβουλία ειρήνης και ασφάλειας που πραγματοποιήθηκε ποτέ στην Ευρώπη, και για την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας, η οποία σκοπό έχει να φέρει τόσο τις ανατολικοευρωπαϊκές όσο και τις μεσογειακές χώρες πιο κοντά σε εμάς και στις αξίες μας.

Προκειμένου να αναλάβουμε τις νέες μακροπρόθεσμες προκλήσεις, ειδικά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της διάδοσης των όπλων, τη φτώχεια και τις ασθένειες, το οργανωμένο έγκλημα και την παράνομη μετανάστευση, την αλλαγή του κλίματος και τις απειλές στον ενεργειακό εφοδιασμό μας, χρειαζόμαστε απολύτως κοινή εξωτερική πολιτική – μια πολιτική που θα περιλαμβάνει πτυχές της κοινής εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας, αλλά και θα προχωρά πέρα από αυτές.

Το σημείο εκκίνησης πρέπει να είναι η αυξημένη συνοχή στη χρήση των μέσων μας. Όπως είπαμε στην ανακοίνωση της Επιτροπής «Η Ευρώπη στον Κόσμο», η γενική αποτελεσματικότητα και ως εκ τούτου η επιρροή της ΕΕ σε παγκόσμιο επίπεδο εξαρτάται από τη βέλτιστη χρήση όλων των διαθέσιμων μέσων για τη στήριξη των εξωτερικών στόχων.

Η Επιτροπή το κάνει ήδη αυτό. Η εμπειρία κατέδειξε ότι η αντιμετώπιση κρίσεων δεν έχει να κάνει μόνο με την αποστολή στρατιωτών και αστυνομικών. Αφορά την ανασυγκρότηση και την ενδυνάμωση των θεσμών, τη βελτίωση της διακυβέρνησης, την ενίσχυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας και τον καθορισμό των συνθηκών για την οικονομική ζωή. Πρόκειται για μακροπρόθεσμες προσπάθειες και πρέπει να οδηγούν σε ασφάλεια αλλά και σε ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια, εμπόριο, επενδύσεις και σε όλες τις συναφείς εξωτερικές πτυχές των εσωτερικών πολιτικών.

Είμαστε παρόντες σε όλες σχεδόν τις εστίες κρίσεων. Θα παραμείνουμε σημαντικός παράγοντας στο Αφγανιστάν, όπου δαπανήσαμε πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ τα τελευταία πέντε χρόνια· στη Μέση Ανατολή, όπου χρησιμοποιούμε τον προσωρινό διεθνή μηχανισμό για να υποστηρίξουμε τους Παλαιστινίους· και στο Ιράκ, όπου προετοιμαζόμαστε για μακροπρόθεσμη συμμετοχή.

Θεσμικά, υπάρχουν πολλά πρόσφατα παραδείγματα θετικών συνεργιών: η συνδρομή της ΕΕ στην ειρηνευτική διαδικασία του Aceh αποτελεί ένα μίγμα κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας και κοινοτικών μέσων. Οι αποστολές συνοριακής συνδρομής στα παλαιστινιακά εδάφη και στη Μολδαβία και την Ουκρανία αποδεικνύουν πώς η κοινοτική βοήθεια συμβάλλει στην ενίσχυση της επίδρασης της ΚΕΠΠΑ και το αντίστροφο. Στο Κοσσυφοπέδιο και στο Αφγανιστάν, οι μεγάλες επιχειρήσεις της ΕΠΑΑ που βρίσκονται στο στάδιο της προετοιμασίας θα υποστηριχθούν από κοινοτικές πρωτοβουλίες. Θα βοηθήσουμε επίσης στη χρηματοδότηση του μελλοντικού διεθνούς πολιτικού γραφείου στο Κοσσυφοπέδιο.

Τούτου λεχθέντος, οι μεγαλύτερες προκλήσεις για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας δεν έχουν παρουσιαστεί ακόμα. Είναι πολύ ευκολότερο να συμφωνήσουμε ως προς τη δημιουργία μηχανισμών για την αντιμετώπιση της αστάθειας στον αναπτυσσόμενο κόσμο και την υποστήριξη της αποτελεσματικής πολυμερούς προσέγγισης από το να λάβουμε κοινές αποφάσεις που επηρεάζουν τις ζωτικές διμερείς σχέσεις των κρατών μελών έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο κίνδυνος των διασπάσεων υπάρχει πάντα. Πρέπει να έχουμε πίστη στη δύναμή μας.

Τα συμπεράσματά μου είναι απλά: όσο πιο συνεπείς είμαστε και όσο πιο ξεκάθαρα μιλάμε με μία φωνή, τόσο ισχυρότεροι θα γίνουμε.

  Joseph Daul, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Σολάνα, κυρία Kuneva, κυρίες και κύριοι, είμαστε αποφασισμένοι να θέσουμε τα θεμέλια της ειρήνης και της ασφάλειας και να διασφαλίσουμε τη σταθερότητα της ηπείρου μας.

Οι διευρύνσεις συγκαταλέγονται μεταξύ των μεγαλυτέρων επιτυχιών της εξωτερικής πολιτικής μας, καθώς ενθάρρυναν τις νέες χώρες να ξεπεράσουν δεκαετίες ολοκληρωτισμού.

Είμαστε πολύ ευτυχείς σχετικά με τον ρυθμό των διαπραγματεύσεων με την Κροατία και είμαστε πεπεισμένοι ότι τόσο η Κροατία όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι έτοιμες να προσφέρουν τη δυνατότητα στους Κροάτες να μετάσχουν στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2009.

Μετά από δέκα χρόνια εθνοτικών συγκρούσεων στα Βαλκάνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καθήκον να συμβάλει στην εδραίωση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή. Η Ομάδα μας στηρίζει το σχέδιο που παρουσίασε ο κ. Ahtisaari, το οποίο είναι κρίσιμης σημασίας για την εγκαθίδρυση ενός πολιτικά σταθερού και οικονομικά βιώσιμου Κοσσυφοπεδίου το οποίο θα σέβεται επίσης τα δικαιώματα των μειονοτήτων.

Οφείλουμε άλλωστε να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να παράσχουμε βοήθεια στη δημοκρατική αντιπολίτευση στη Λευκορωσία. Ανησυχώ ιδιαίτερα ενόψει των μηχανορραφιών στις οποίες επιδόθηκαν οι ένοπλες δυνάμεις στο Μινσκ την Κυριακή, καθώς και ενόψει της σκληρής μεταχείρισης η οποία επιφυλάχθηκε στον βραβευμένο με το βραβείο Ζαχάρωφ Alexander Milinkevitch και στη σύζυγό του. Τούτων λεχθέντων, ο Alexander γνωρίζει ότι μπορεί να υπολογίζει στη στήριξή μας.

Η Ευρώπη πρέπει να συνεχίσει να μάχεται στο μέτωπο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Ομάδα μας ανησυχεί ιδιαίτερα σχετικά με τη συνεχή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βόρειο Κορέα και καταδικάζει το γεγονός ότι στη χώρα αυτή υπάρχουν περισσότεροι από 200 000 πολιτικοί κρατούμενοι. Η Βόρειος Κορέα αναπτύσσει όπλα και στοχεύει στην πυρηνική υπεροχή σε μια περίοδο κατά την οποία ο λαός της υποφέρει από υποσιτισμό. Αυτό που προέχει είναι να παραμείνουμε σε συνεχή επαγρύπνηση.

Η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε στην περίπτωση του Νταρφούρ συνιστά πραγματική γενοκτονία. Η σουδανική κυβέρνηση πρέπει να αφοπλίσει τους πολιτοφύλακες και να συνεργαστεί με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και τη διεθνή κοινότητα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει επίσης να ταχθεί επειγόντως υπέρ της αποστολής σημαντικών ενισχύσεων στην περιοχή.

Επιπλέον, η κρίση στη Ζιμπάμπουε απαιτεί την αμέριστη προσοχή μας. Η βάναυση μεταχείριση των εκπροσώπων του Κινήματος για τη Δημοκρατική Αλλαγή αποτελεί προσβολή για όλους μας. Αν δεν αντιδράσουμε, τότε η Ζιμπάμπουε στο σύνολό της κινδυνεύει να διολισθήσει στο χάος.

Η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών υποστηρίζει μια ισχυρότερη Ευρώπη σε έναν ασφαλέστερο κόσμο. Η διάδοση των πυρηνικών όπλων καθιστά τον πλανήτη μας ακόμη πιο επικίνδυνο. Στο θέμα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος, πρέπει να συνεχίσουμε τις προσπάθειες προκειμένου να επιτευχθεί λύση με διαπραγματεύσεις. Το Ιράν θα γίνει πλήρες μέλος της διεθνούς κοινότητας μόνο αν συμμορφωθεί πλήρως με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Η σύλληψη, την περασμένη εβδομάδα, 15 βρετανών ναυτών από τις ιρανικές ένοπλες δυνάμεις είναι μια απαράδεκτη και πολύ ανησυχητική εξέλιξη. Πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την απελευθέρωση όλων των βρετανών ναυτών το ταχύτερο δυνατόν. Τέλος, πρέπει να ενισχύσουμε την εταιρική σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, να προωθήσουμε περαιτέρω τη δημιουργία μιας διατλαντικής αγοράς και, κυρίως, να ολοκληρώσουμε τον Γύρο της Ντόχα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Αυτός ο γύρος πρέπει να ολοκληρωθεί, δεδομένου ότι είναι γύρος ανάπτυξης για τους φτωχότερους λαούς του κόσμου, και γι’ αυτό επιθυμία μου είναι να καταλήξουμε τάχιστα σε σχετική συμφωνία.

Κύριε Σολάνα, σας έχουμε εμπιστοσύνη και σας στηρίζουμε στις προσπάθειές σας να επιτευχθεί μεγαλύτερη πρόοδος προς την κατεύθυνση της ειρήνης στο παλαιστινιακό ζήτημα. Όπως επισημάνατε σήμερα το πρωί, αυτό έχει μεγάλη σημασία για εμάς.

Εξ ονόματος όλων των Ευρωπαίων, σας ευχαριστώ για τη δράση που αναλαμβάνετε.

  Martin Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα αρχικά να απευθύνω μία σύντομη παρατήρηση στον κ. Daul. Κι εμείς θέλουμε να μπορεί η Κροατία να συμμετάσχει στις ευρωεκλογές το 2009, ωστόσο βασική προϋπόθεση γι’ αυτό είναι πως δεν μπορεί να γίνει καμία περαιτέρω ένταξη αν δεν γίνουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στην ΕΕ – και νομίζω ότι εξακολουθούμε να συμφωνούμε σήμερα το πρωί επ’ αυτού, εφόσον συμφωνούσαμε χθες το απόγευμα. Επομένως, όποιος θέλει να μπορεί να προσχωρήσει η Κροατία το 2009 και να συμμετάσχει στις ευρωεκλογές, πρέπει να πει στον κ. Kaczyński και στον κ. Klaus ότι είναι καλύτερο να υποχωρήσουν στη συζήτηση για το σύνταγμα, αλλιώς απλά αυτό δεν θα γίνει. Ελπίζω να ισχύει αυτό και σήμερα το πρωί.

(Χειροκροτήματα)

Κύριε Σολάνα, σας ευχαριστώ για την εκτενή παρουσίαση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διεθνή πολιτική. Θα ήθελα να αναφερθώ εξ ονόματος της Ομάδας μας σε δύο σημεία, στα οποία θέλουμε να σας υποσχεθούμε την πλήρη αλληλεγγύη και υποστήριξή μας. Το πρώτο είναι η παρατήρησή σας για τους βρετανούς στρατιώτες που είναι κρατούμενοι των Ιρανών. Σας ευχαριστώ για τη σαφή δήλωση συμπαράστασής σας. Θα ήθελα να πω ξεκάθαρα από εδώ απευθυνόμενος προς το Ιράν εξ ονόματος της Ομάδας μου ότι η αξία οποιασδήποτε προφορικής δέσμευσης για ειρήνευση, όποια και να είναι η μορφή της, θα κριθεί με βάση το εάν θα απελευθερωθούν αυτοί οι στρατιώτες ή όχι. Η διάθεσή σας για εποικοδομητικό διάλογο στη διεθνή πολιτική μπορεί να αποδειχθεί πάρα πολύ γρήγορα.

Υπογραμμίσατε επίσης το γεγονός ότι η ΕΕ δεν είναι αμυντική συμμαχία, αλλά μία συμμαχία που προσπαθεί να λύσει αρχικά με διάλογο τις διεθνείς κρίσεις. Μία εξωτερική πολιτική που μπορούμε να αναπτύξουμε για τον εαυτό μας, που θα μας δίνει μια αίσθηση ταυτότητας, θα ήταν μια πολιτική που θεωρεί ως «ευρωπαϊκό πρότυπο» την προτεραιότητα στις πολιτικές και διπλωματικές κι όχι στις στρατιωτικές λύσεις. Το γεγονός ότι ταχθήκατε υπέρ μιας τέτοιας πολιτικής δείχνει πως αξίζετε πραγματικά την υποστήριξη, τουλάχιστον της Ομάδας μου, για τη γραμμή που ακολουθείτε.

Αυτό όμως σημαίνει επίσης ότι εφόσον πρέπει να γίνει ο διάλογος και εφόσον ο διάλογος έχει προτεραιότητα έναντι όλων των άλλων, πρέπει να γίνει διάλογος με όλους. Γι’ αυτό επιδοκίμασα πραγματικά το ότι είπατε εδώ πως δεν μπορούμε να αρνηθούμε τη διεξαγωγή διαλόγου με τη νέα κυβέρνηση εθνικής ενότητας στην Παλαιστίνη. Αναφέρατε τον Υπουργό Οικονομικών και τον Υπουργό Εξωτερικών της, που είναι εδώ και χρόνια συνομιλητές μας. Πώς θα μπορούσαμε να πούμε τώρα ότι δεν συζητάμε μαζί τους μόνο και μόνο επειδή ανήκουν σε μία κυβέρνηση, στην οποία εκπροσωπείται και η Χαμάς; Σας ευχαριστούμε θερμά διότι μιλήσατε με σαφήνεια γι’ αυτό. Η Ομάδα μας θα στείλει αντιπροσωπεία στην Παλαιστίνη, η οποία θα συζητήσει και με αυτούς τους συνομιλητές.

Απαριθμήσατε μια ολόκληρη σειρά σημείων. Αναφέρατε το Ριάντ, μιλήσατε για την προβληματική του Κοσσυφοπεδίου, για την κατάσταση στα Βαλκάνια, για το Ιράν, την Ουκρανία, την κρίση στο Νταρφούρ. Παρουσιάσατε πολλές ανησυχητικές εξελίξεις, με τις οποίες έχουμε κάποια σχέση ως Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακούγοντάς σας με προσοχή, κύριε Σολάνα, αναρωτήθηκα ποιο από τα προβλήματα αυτά θα λυθεί με ένα σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας στην Πολωνία και την Τσεχία: απολύτως κανένα!

(Χειροκροτήματα)

Πολλά όμως από τα αίτια των προβλημάτων σχετίζονται με το ότι επιτρέπουμε στους εαυτούς μας –και εννοώ τον δυτικό κόσμο– να δαπανούμε δισεκατομμύρια για οτιδήποτε εκτός από την εξάλειψη των αιτίων αυτών των συγκρούσεων, που εξακολουθούν να υπάρχουν και είναι η φτώχεια, η πείνα, οι επιδημίες, οι ασθένειες και το έλλειμμα ως προς την ανάπτυξη. Για όλα έχουμε χρήματα. Θεωρώ θαυμάσιο το ότι τώρα ο αμερικανός πρόεδρος προτείνει διάλογο στον ρώσο πρόεδρο, όπως διάβασα σήμερα το πρωί. Αυτό είναι σύμφωνο με το πνεύμα μας. Τότε όμως θα πρέπει να συζητήσουν για το ότι αυτά τα συστήματα δεν πρέπει καν να εγκατασταθούν και όχι για το πώς θα τα εγκαταστήσουν, γιατί η εγκατάσταση ενός συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας που δεν έχει μεγάλο νόημα είναι εξίσου κατακριτέα με το να μην καταδικάζονται και να μην χαρακτηρίζονται παράνομες οι ρωσικές βόμβες διασποράς.

Κύριε Ύπατε Εκπρόσωπε, μας παρουσιάσατε με εντυπωσιακό τρόπο το έργο σας, για εμάς όμως είναι σαφές ότι κάθε αντιπυραυλικό σύστημα, όπως και να έχει εγκατασταθεί –διμερώς, υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή όπως αλλιώς– δεν κάνει τίποτα άλλο από το να προκαλεί ένα νέο κύκλο συναγωνισμού ως προς τον επανεξοπλισμό, που κοστίζει χρήματα – τα χρήματα που μας λείπουν για να λύσουμε τα προβλήματα που αναφέρατε.

(Χειροκροτήματα)

  Graham Watson, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, από την αρχή του διορισμού του, ο Ύπατος Εκπρόσωπος έθεσε τη Μέση Ανατολή στο επίκεντρο του έργου του. Σας συγχαίρουμε γι’ αυτό, Ύπατε Εκπρόσωπε. Θαυμάζουμε την άοκνη ενεργητικότητά σας και τις διπλωματικές σας ικανότητες και ελπίζουμε ότι με μια νέα κυβέρνηση στην Παλαιστίνη η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορέσει πράγματι να συμβάλει στην επίτευξη σταθερής ειρήνης σε αυτή τη χώρα και ειρηνικής συνύπαρξης με το Ισραήλ.

Ύπατε Εκπρόσωπε, λέτε ότι οι πράξεις είναι πιο σημαντικές από τα λόγια και ότι πρέπει να καθορίσουμε τη συμπεριφορά μας προς τη νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση σε απάντηση των δράσεών της, αλλά εγώ θα σας ζητούσα αντ’ αυτού να αναλάβουμε πρωτοβουλία με αυτή τη νέα κυβέρνηση. Έχει μεγάλη ανάγκη να εδραιώσει μια λειτουργική διοίκηση στα εδάφη της. Ο μηχανισμός προσωρινής εφαρμογής είναι δαπανηρός και δυσκίνητος και η δέσμευση του κράτους του Ισραήλ ότι θα επιτρέψει στη νέα κυβέρνηση να λειτουργήσει μόνο σαφής δεν είναι. Πρέπει να αναλάβουμε πρωτοβουλία, διότι αν διστάσουμε μπορεί να χάσουμε την ευκαιρία να διασφαλίσουμε σταθερή ειρήνη και ειρηνική συνύπαρξη.

Ύπατε Εκπρόσωπε, σίγουρα δεν σας λείπει το σθένος. Οι προσπάθειές σας για τη διασφάλιση ειρήνης στη Μέση Ανατολή και την ανάπτυξη της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου γίνονται υπό τις πιο δυσχερείς ίσως συνθήκες. Η Ομάδα μου συμφωνεί μαζί σας ότι μια πολιτική λύση είναι το καλύτερο για τις σχέσεις μας με το Ιράν ως προς το θέμα των πυρηνικών. Συγχαίρουμε τις προσπάθειές σας να ξεκινήσετε εκ νέου διαπραγματεύσεις με τον κ. Larijani. Θεωρούμε ότι οι κυρώσεις του ΟΗΕ αποτελούν ύστατη λύση και σας ζητούμε, στις επαφές και στις σχέσεις που οικοδομείτε, να χρησιμοποιήσετε όλες τις προσπάθειες της Ένωσης για την απελευθέρωση των βρετανών ναυτών και πεζοναυτών που κρατούνται εκεί. Η φρεγάτα HMS Cornwall έχει ως βάση την περιφέρειά μου. Πολλοί από τους κρατουμένους είναι μέλη της περιφέρειάς μου. Θέλουμε να δούμε την απελευθέρωσή τους το συντομότερο δυνατόν. Ίσως θα μπορούσατε επίσης να στρέψετε την προσοχή σας στη Λιβύη για να δείτε αν μπορούμε να επιτύχουμε την επιστροφή των βουλγάρων νοσοκόμων στη Βουλγαρία εγκαίρως για να ψηφίσουν στις ευρωπαϊκές εκλογές στις 20 Μαΐου.

(Χειροκροτήματα)

Μιλήσατε για το Νταρφούρ. Πρέπει να τεθεί στην κορυφή της ατζέντας μας, όχι μόνο για τους λόγους ασφάλειας που αναφέρατε, αλλά διότι η αδυναμία μας να αποτρέψουμε την πρώτη γενοκτονία αυτού του αιώνα θα μπορούσε να στείλει το λάθος μήνυμα για τον ρόλο και τις δυνατότητες της Ευρώπης στον κόσμο. Σας καλώ να εργαστείτε από κοινού με τις Ηνωμένες Πολιτείες και με άλλα σημαντικά έθνη στην προσπάθεια επίτευξης λύσης εκεί, ειδικά με την αποστολή στρατευμάτων του ΟΗΕ για την εδραίωση της ασφάλειας που η Αφρικανική Ένωση δεν έχει καταφέρει να επιτύχει.

Χαιρετίζουμε την ανανεωμένη έμφαση που δίνετε στη Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων. Αν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία ανανεώσουν τα πυρηνικά όπλα τους, αν οι ΗΠΑ δημιουργήσουν πυραυλική ασπίδα, τότε το μήνυμα που στέλνουμε στους Ρώσους και σε άλλους είναι ότι μπαίνουμε σε μια νέα κούρσα εξοπλισμών. Πέρα από το γεγονός ότι αυτός ο «υιός του πολέμου των άστρων» μπορεί να αποδειχθεί μια γραμμή Μαζινό στον ουρανό, δεν θα πρέπει να εμπλεκόμαστε σε διπλωματία αυτού του είδους.

Λέτε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει νομικές αρμοδιότητες, αλλά πρέπει να συζητήσουμε το θέμα της πυραυλικής ασπίδας. Ωστόσο, αν δεν αναλάβετε πραγματικά την πρωτοβουλία και αν δεν θέσετε την ατζέντα, αυτή η ατζέντα θα τεθεί για εσάς από τις δράσεις των μεμονωμένων κρατών μελών. Χαιρετίσαμε την πρωτοβουλία του Επιτρόπου Rehn, όταν, μπροστά στις αυξανόμενες δυσκολίες με την Τουρκία, εφάρμοσε κυρώσεις παγώνοντας διαπραγματευτικά κεφάλαια και εξασφαλίζοντας την υποστήριξη των κρατών μελών. Θέλουμε να σας δούμε να κάνετε το ίδιο για να διασφαλίσετε ότι θα έχουμε μια κοινή απάντηση στην ανάπτυξη αυτής της πυραυλικής ασπίδας.

Ύπατε Εκπρόσωπε, είστε υπεύθυνος για την πρόσβαση στα έγγραφα. Μιλήσαμε πολύ για την ανάγκη για μια συμφωνία σχετικά με την πρόσβαση στα έγγραφα στον δεύτερον και τον τρίτο πυλώνα. Αυτά τα έγγραφα δεν ανήκουν στο πεδίο αρμοδιοτήτων των εθνικών κοινοβουλίων και η συμφωνία Σολάνα-Μπροκ δεν μας παρέχει σταθερή νομική βάση. Όταν η προσωρινή επιτροπή για την κατ’ εξαίρεση παράδοση σας ζήτησε πέρυσι τα πρακτικά της Επιτροπής Νομικών Εμπειρογνωμόνων των κρατών μελών, έλαβε ένα έγγραφο δύο σελίδων. Αργότερα ανακαλύψαμε ότι υπάρχει ένα πληρέστερο έγγραφο έξι σελίδων και σας ζητώ σήμερα εδώ, στο όνομα της καλόπιστης συνεργασίας που ορίζει το άρθρο 10, να διευκρινίσετε στο Σώμα –ίσως στη Διάσκεψη των Προέδρων– αν τα πρακτικά που έλαβε ο πρόεδρος της προσωρινής επιτροπής μας αποτελούσαν πράγματι πλήρη ή μερική καταγραφή των πρακτικών αυτής της συνεδρίασης. Θα κατανοήσετε τη σημασία αυτού του θέματος.

  Konrad Szymański, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, είναι σαφές ότι η εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να δεχθεί ορισμένες πιέσεις το 2007. Ωστόσο, ο λόγος αυτών των πιέσεων δεν είναι το πρόγραμμα της ασπίδας πυραυλικής προστασίας καθεαυτό. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη συντάσσονται με τη ρωσική άποψη σε αυτό το θέμα. Η Ρωσία χρησιμοποιεί εσκεμμένα ψευδή επιχειρήματα.

Είναι σαφές ότι οι δέκα σταθμοί αναχαίτισης στην Πολωνία δεν θέτουν καμία απειλή για τις άμυνες της Ρωσίας. Αντίθετα με ό,τι υποδηλώθηκε, οι διαβουλεύσεις με τη Ρωσία διεξήχθησαν και εξακολουθούν να διεξάγονται. Χρησιμοποιώντας αυτά τα ψευδή επιχειρήματα, η Ρωσία είναι σαφές ότι θέλει απλώς να προκαλέσει διχασμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παραδόξως, η εγκατάσταση τμημάτων της ασπίδας στην Ευρώπη ίσως να επιταχύνει απλώς την εφαρμογή παρόμοιων σχεδίων του ΝΑΤΟ σε αυτόν τον τομέα. Αυτό θα είναι ένα ακούσιο, αλλά πολύ ευεργετικό, αποτέλεσμα.

Η Πολωνία θα είναι τόσο ανοικτή σε αυτού του είδους τις πρωτοβουλίες όσο είναι και σήμερα. Γι’ αυτό εκπλήσσομαι τόσο που το γερμανικό SPD –το κόμμα του πρώην Καγκελάριου Σρέντερ– επαναλαμβάνει τόσο ένθερμα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται από τον Πρόεδρο Πούτιν ως προς αυτό το θέμα. Θα ήταν πιο φυσικό για τους Σοσιαλδημοκράτες να ακούσουν τους εταίρους τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τη Δανία, την Τσεχική Δημοκρατία, τη Μεγάλη Βρετανία και την Πολωνία.

  Daniel Cohn-Bendit, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα αρχικά να εκφράσω και πάλι την αλληλεγγύη μου προς τους κρατουμένους βρετανούς ναύτες και τις βουλγάρες νοσοκόμες. Πρέπει να ασκήσουμε πίεση τόσο στο Ιράν όσο και στη Λιβύη για την απελευθέρωση αυτών των ανθρώπων.

(FR) Κύριε Πρόεδρε, θα αλλάξω τώρα γλώσσα για να μιλήσω στα γαλλικά, έτσι ώστε ο συνάδελφός μας κ. Σολάνα να μπορεί να με καταλάβει ευκολότερα.

Πρέπει να πούμε ναι στον πυρηνικό αφοπλισμό. Ο καθένας γνωρίζει ότι όποια μεγάλη χώρα διαθέτει πυρηνική ισχύ για ειρηνικούς σκοπούς θα αρχίσει επίσης να επιθυμεί να την προσαρμόσει και για την εξυπηρέτηση στρατιωτικών σκοπών. Το κλειδί για τον πυρηνικό αφοπλισμό είναι ο παροπλισμός των πυρηνικών εγκαταστάσεων για ειρηνικούς σκοπούς, καθώς, χωρίς το δεύτερο, το πρώτο δεν θα επιτευχθεί. Αυτό το είδαμε στην περίπτωση της Κορέας, και το βλέπουμε τώρα στις περιπτώσεις, για παράδειγμα, του Ιράν, της Ινδίας και του Πακιστάν.

Σε πολλές χώρες αυτά τα δύο συνδέονται, γεγονός που δεν λαμβάνεται πάντα υπόψη. Αυτό, σας διαβεβαιώνω, είναι το πρόβλημα με το οποίο είμαστε αντιμέτωποι.

Ερχόμενος τώρα στο θέμα του Νταρφούρ, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Συμφωνώ, και η Ομάδα μας συμφωνεί, με τον πρώην συνάδελφό μας Chris Patten, ο οποίος έγραψε ένα πολύ καλό άρθρο για το θέμα, και συμφωνώ με εκείνους τους διανοούμενους που ζήτησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει πρωτοβουλίες. Ο καιρός των συζητήσεων έχει παρέλθει. Οφείλουμε να αποτρέψουμε την καθημερινή σφαγή εκατοντάδων ανθρώπων από τις σουδανικές δυνάμεις. Αυτό πρέπει να τονιστεί. Όσο περισσότερο χρόνο αναλώνουμε για συζήτηση σχετικά με την κατάσταση, τόσο περισσότεροι θάνατοι θα σημειώνονται. Γι’ αυτό συμφωνώ με τον κ. Watson ότι πρέπει να αναλάβουμε πρωτοβουλία στα Ηνωμένα Έθνη. Προκειμένου να αποτρέψουμε τους φόνους και τους βιασμούς που μεσολαβούν μεταξύ της προσγείωσης και της απογείωσης των ελικοπτέρων, οφείλουμε τουλάχιστον να προστατεύσουμε τα στρατόπεδα προσφύγων και να ορίσουμε ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, όπως κάναμε για τους Κούρδους στο Ιράκ. Αυτό είναι το ελάχιστο που μπορούμε και οφείλουμε να πράξουμε για το Νταρφούρ. Συγχρόνως, απαιτείται επίσης η εξεύρεση λύσης.

Αυτοί είναι οι όροι με τους οποίους πρέπει να μιλήσουμε στους Κινέζους, οι οποίοι αποδέχονται τις σφαγές λόγω της επιθυμίας τους για πετρέλαιο. Ανθρώπινες ζωές πωλούνται έναντι λίτρων πετρελαίου. Αυτό είναι απαράδεκτο για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Έρχομαι τώρα στο θέμα της αντιπυραυλικής ασπίδας. Και στο θέμα αυτό οφείλουμε να είμαστε σαφείς. Δεν γνωρίζω αν αυτή η αντιπυραυλική ασπίδα στρέφεται κατά της Ρωσίας. Δεν γνωρίζω κατά ποίου στρέφεται· όμως, αν στρέφεται κατά του Ιράν, είναι εντελώς γελοία. Αυτό το δηλώνω κατηγορηματικά. Αν οι Ιρανοί θελήσουν να μας επιτεθούν σήμερα, πώς θα το κάνουν; Η απάντηση είναι: μέσω επιθέσεων με βομβιστές αυτοκτονίας. Για όνομα του Θεού, τι είδους ασπίδα, τύπου «πόλεμος των άστρων», θα εφεύρετε κατά των βομβιστών αυτοκτονίας; Είναι βέβαιο ότι δεν θα λειτουργήσει. Θα κοστίσει δισεκατομμύρια, και για ποιον σκοπό; Κανέναν απολύτως. Το πρόβλημα είναι ότι, για μια ακόμη φορά, οι Αμερικανοί ορίζουν μονομερώς τι είναι απαραίτητο για τμήμα της Ευρώπης, και εδώ έγκειται το πολιτικό πρόβλημα. Οι Ευρωπαίοι, οι Πολωνοί, οι Τσέχοι, οι Γάλλοι και οι Γερμανοί πρέπει να καταλάβουν ότι, αν επιθυμούμε τη δημιουργία ενός πολυπολικού κόσμου, η ευρωπαϊκή πολιτική ένωση είναι το κλειδί γι’ αυτή, και η μόνη επιλογή για την επίτευξή της είναι η ανεξαρτησία μας.

Αυτή η συζήτηση είναι πολιτική επειδή, στην πραγματικότητα, διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σας παραπέμπω στο άρθρο 16 των Συνθηκών μας. Πρέπει να διαβουλευόμαστε μεταξύ μας σχετικά με τα θέματα εξωτερικής πολιτικής προκειμένου να αποτραπεί η επιβολή της μονομέρειας στην Ευρώπη.

  Francis Wurtz, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Σολάνα, θα περιοριστώ σε ένα μοναδικό θέμα, πλην όμως θέμα ζωτικής σημασίας: στη Μέση Ανατολή.

Μόλις πριν από μερικές εβδομάδες, είχαμε λόγους να φοβόμαστε τα χειρότερα, ενόψει του πλήρους πολιτικού αδιεξόδου σχετικά με την κατοχή, η οποία έχει γίνει ανυπόφορη για τον παλαιστινιακό λαό, και ενόψει της διαγραφόμενης προοπτικής ενός εμφυλίου πολέμου. Αυτός ο φοβερός κίνδυνος απετράπη, αλλά όχι –και λυπάμαι που το λέω– μέσω των προσπαθειών της διεθνούς κοινότητας, περιλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το αντίθετο μάλιστα: το εμπάργκο που αποφάσισε η Τετραμερής το μόνο που πέτυχε ήταν να προκαλέσει περισσότερη δυστυχία στα θύματα και να φανατίσει ακόμη περισσότερο τα ακραία στοιχεία.

Γεγονός είναι ότι την απρόσμενη αχτίδα ελπίδας την οφείλουμε στους συντάκτες του εγγράφου των κρατουμένων, ιδίως στον Marouane Barghouti, στις άοκνες –όπως είπατε– προσπάθειες του Προέδρου Μαχμούντ Αμπάς, στη συντονισμένη δράση όλων των δημοκρατικών δυνάμεων της Παλαιστίνης και επιπλέον –όπως επίσης είπατε– στις νέες διπλωματικές πρωτοβουλίες που ανέλαβαν οι αραβικές χώρες. Η έκβαση είναι γνωστή σε όλους. Η συμφωνία της Μέκκας έχει ανοίξει τον δρόμο για τη δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας.

Επιπλέον, ένας επιφανής εκπρόσωπος αυτών των δημοκρατικών δυνάμεων, ο οποίος είναι τώρα υπουργός σε αυτή την κυβέρνηση –ο κ. Bassam al Salhi, γενικός γραμματέας του Κόμματος του Παλαιστινιακού Λαού– αυτή ακριβώς τη στιγμή μας κάνει την τιμή να επισκέπτεται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Παρακολουθεί τις συζητήσεις μας από το θεωρείο, και θέλω να χαιρετήσω τον ίδιο και, μέσω αυτού, το σύνολο της εν λόγω κυβέρνησης ενότητας.

(Χειροκροτήματα)

Αυτή η κυβερνητική συμφωνία επιτεύχθηκε με βάση πολιτικές δεσμεύσεις ευρείας εμβέλειας εκ μέρους της κυβέρνησης στο σύνολό της. Αυτές οι δεσμεύσεις, οι οποίες αντανακλούν τους όρους της Τετραμερούς, δυστυχώς δεν έχουν το αντίστοιχό τους στην ισραηλινή πλευρά.

Κατά τη γνώμη μου –για την ακρίβεια, κατά τη γνώμη μας– και, πιστεύω, κατά τη γνώμη πολλών εκ των συναδέλφων μου βουλευτών, θα ήταν σοβαρό λάθος, κύριε Σολάνα, να μην εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία για την αναζωπύρωση της ελπίδας. Κατά συνέπεια, καλούμε την Ευρωπαϊκή Ένωση να επαναλάβει την απευθείας χορήγηση βοήθειας στην Παλαιστινιακή Αρχή, να αναγνωρίσει τη νέα κυβέρνηση εθνικής ενότητας και, από τη θέση της εντός της Τετραμερούς, να επιχειρηματολογήσει υπέρ αυτής της αναγνώρισης.

Αυτό το αίτημα αποτελεί τον πυρήνα μιας έκκλησης από βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της οποίας οι αρχικοί υπογράφοντες εκπροσωπούν ευρύτατο πολιτικό φάσμα και σε πολλές περιπτώσεις αναλαμβάνουν σημαντικές ευθύνες σε σχέση με τα όσα διακυβεύονται στη Μέση Ανατολή.

Με την ελπίδα, κύριε Σολάνα, ότι, μετά την έγκριση της δήλωσης του Βερολίνου, οι 27 θα επιθυμούν πολύ να δώσουν πρακτική έκφραση στη φιλοδοξία τους να καταστούν παγκόσμιος παράγοντας στην υπηρεσία της ειρήνης, έχω την τιμή να σας διαβιβάσω αμέσως το κείμενο αυτής της έκκλησης.

  Bastiaan Belder , εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η ασφάλεια της Ευρώπης ωφελείται μόνο με μια νηφάλια, τεκμηριωμένη συζήτηση σχετικά με την πρόθεση της Αμερικής να εγκαταστήσει δέκα αμυντικούς πυραύλους στην Πολωνία και ένα σύστημα ραντάρ στην Τσεχική Δημοκρατία. Οι έντονες, αρνητικές αντιδράσεις μέσα από την Ένωση, οι οποίες βασίζονται ειδικά στον φόβο της Ρωσίας του Πούτιν, όχι μόνο ενισχύουν τη δική μας τρωτότητα, αλλά δημιουργούν ταυτόχρονα νέες πολιτικές εντάσεις μεταξύ των κρατών μελών, η προοπτική των οποίων, μετά την ευρωπαϊκή κρίση στο Ιράκ, είναι βέβαιο ότι πρέπει να προκαλεί τρόμο στον Ύπατο Εκπρόσωπο, κ. Σολάνα.

Ποια είναι τα στοιχεία που συνηγορούν υπέρ του πυραυλικού σχεδίου; Υπάρχει, καταρχάς, η πεισματική αποφασιστικότητα από την πλευρά της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν να έχει στη διάθεσή της στο εγγύς μέλλον ένα οπλοστάσιο σύγχρονων βαλλιστικών πυραύλων με βεληνεκές έως και 5 500 χλμ. Αν προσθέσουμε σε αυτό και την αμφιλεγόμενη πυρηνική προσπάθεια της Τεχεράνης, η επικείμενη απειλή, ειδικά για την Ευρώπη, είναι αληθινή.

Εν συντομία, απαιτείται ένα ισχυρό διατλαντικό μήνυμα προς το Ιράν. Ένα αντιπυραυλικό αμυντικό σύστημα στην ήπειρό μας αποτελεί εύλογη προληπτική δράση κατά των επικίνδυνων περσικών σχεδίων ισχύος. Στην εκπλήρωση αυτών των εθνικών φιλοδοξιών, η Τεχεράνη, με τη σειρά της, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη ρωσική και την κινεζική τεχνική εμπειρογνωμοσύνη.

Ελπίζω ότι εσείς, Ύπατε Εκπρόσωπε, θα υπενθυμίσετε στη Μόσχα και στο Πεκίνο την ευθύνη τους για την παγκόσμια ειρήνη ως μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και με ειδική αναφορά σε αυτό το θέμα.

  Daniela Buruiană-Aprodu, în numele grupului ITS. – Uniunea Europeană a încheiat la 1 ianuarie 2007, prin aderarea României şi Bulgariei, o importantă etapă a dezvoltării sale, sporindu-şi influenţa pe plan internaţional, ceea ce impune şi o regândire a organizării sale instituţionale, care să permită dezvoltarea statelor membre într-o lume aflată în plin proces de globalizare. Apariţia şi acutizarea în viaţa internă a Uniunii Europene a unor probleme cum ar fi energia şi mediul impun o regândire a strategiilor care să întărească rolul său de super-putere pentru promovarea intereselor cetăţenilor statelor membre.

O Uniune Europeană puternică şi influentă la nivel internaţional implică, pe de o parte, o regândire a mijloacelor şi metodelor de obţinere a informaţiilor necesare, asigurării securităţii cetăţenilor statelor membre şi, pe de altă parte, protejarea intereselor acestora. În prezent, ameninţările asimetrice nu mai vizează o ţară, un obiectiv anume sau o categorie socială, ci au devenit globale, urmărind distrugerea instituţiilor şi valorilor democratice în ansamblul lor. Terorismul, traficul de persoane şi arme, precum şi cel de narcotice şi de substanţe de distrugere în masă necesită răspunsuri colective, care să permită identificarea cu anticipaţie a ameninţărilor la adresa statelor membre.

Apreciez, domnule preşedinte, oportunitatea lansării unor teme de analiză asupra modului de redimensionare a inter-operabilităţii între serviciile de informaţii naţionale, eventual într-o structură de comunitate de informaţie, cu o componentă preventivă puternică, fapt ce ar determina creşterea capacităţilor comune de acţiune, pentru a face faţă cu eficienţă magnitudinii şi complexităţii ameninţărilor asimetrice. Urmare a înfiinţării acestei structuri informative, apreciez că s-ar face mari economii de resurse umane şi materiale, care ar putea fi redirecţionate spre alte sectoare deficitare.

  Jana Bobošíková (NI) – (CS) Κυρίες και κύριοι, είμαι μια βουλευτής από την Τσεχική Δημοκρατία, μια χώρα που εξετάζει το ενδεχόμενο εγκατάστασης ραντάρ αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ στην επικράτειά της. Θέλω να τονίσω ότι σε αυτό το πλαίσιο χαιρετίζω θερμά το πρόσφατο σχόλιο του Χαβιέ Σολάνα ότι οι επιμέρους χώρες πρέπει να αποφασίσουν οι ίδιες σχετικά με το πυραυλικό σύστημα των ΗΠΑ.

Πιστεύω ακράδαντα ότι στον σημερινό κόσμο δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στο αμυντικό σύστημα των ΗΠΑ. Τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία επέδειξαν σαφώς ότι η ΕΕ ήταν ανίκανη, είτε πολιτικά είτε στρατιωτικά, να σταματήσει τους σκοτωμούς. Υπάρχει επίσης η ιστορική εμπειρία του τελευταίου αιώνα κατά τον οποίο η χώρα μου παραδόθηκε στους Ναζί από μια ομάδα ευρωπαϊκών χωρών. Όλα αυτά δίνουν στην Τσεχική Δημοκρατία και στην Πολωνία το νόμιμο δικαίωμα να αποφασίζουν οι ίδιες για την άμυνά τους.

Θέλω λοιπόν να ζητήσω από τους γείτονές μας που απειλούν να διχάσουν την Ευρώπη για τα ραντάρ να θυμηθούν ποιος δίχασε την Ευρώπη στο παρελθόν και πώς. Όσο για τους άλλους, οι οποίοι θέλουν να μας κάνουν διάλεξη γι’ αυτό το θέμα, τους ζητώ, δανειζόμενος τα λόγια του Προέδρου Σιράκ, να μην ξεχνούν να σιωπούν. Σας ευχαριστώ.

  José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra (PPE-DE). – (ES) Η παρουσία του Ύπατου Εκπροσώπου, κ. Σολάνα, στην Σύνοδο Κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου είναι, κατά την άποψή μου, μια επιτυχία από μόνη της.

Αυτή η επιτυχία έρχεται σε μια ιδιαίτερη στιγμή –όπως μας είπε χθες η Προεδρεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης– που η Ένωση επιζητά να ενδυναμωθεί εσωτερικά μέσω της συνταγματικής συζήτησης και επίσης, όπως μας είπε ο κ. Σολάνα, να προβληθεί εξωτερικά μέσω μιας ορατής και αποτελεσματικής πολιτικής.

Όσον αφορά την εικόνα που περιέγραψε ο κ. Σολάνα, θα ήθελα να κάνω ορισμένα σχόλια και να θέσω μερικές ερωτήσεις σχετικά με τα θέματα που έθιξε.

Πιστεύω ότι αυτό που είπε για την κυβέρνηση εθνικής ενότητας και τη νέα κατάσταση στην Παλαιστίνη ήταν πολύ συνετό και ότι θα πρέπει να εφαρμόσουμε το ευαγγελικό ρητό «θα τους γνωρίσετε από τις πράξεις τους» και να μην αλλάξουμε τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά να παραμείνουμε ανοιχτοί και προσεχτικοί σε αυτά που μπορεί να φέρει η νέα κατάσταση.

Πέρα από το θέμα του Κοσσυφοπεδίου και της Σερβίας, κύριε Σολάνα, ίσως, σε αυτή τη συζήτηση σχετικά με τις προοπτικές της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας για την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μπορούσατε να μας πείτε πολύ σύντομα λίγα πράγματα για τις ευρωπαϊκές προοπτικές των Δυτικών Βαλκανίων. Γνωρίζω ότι δεν έχουμε πολύ χρόνο, αλλά ίσως θα ήταν καλό αν μπορούσαμε να μας πείτε λίγα πράγματα σχετικά.

Αναφορικά με το θέμα του αντιπυραυλικού συστήματος, χαιρετίσατε τις συνομιλίες που διεξήχθησαν χθες μεταξύ του Προέδρου Μπους και του Προέδρου Πούτιν, και υπό το πρίσμα της έλλειψης αρμοδιοτήτων της Ένωσης, τις οποίες αναφέρατε σε αυτή τη συζήτηση, θα ήταν καλό να μάθουμε αν η Ευρωπαϊκή Ένωση πρόκειται να διεξαγάγει το είδος των διαβουλεύσεων που έγιναν μεταξύ της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών.

Αν είναι δυνατό, θα ήθελα επίσης να μας πείτε την άποψη σας για τα χθεσινά σχόλια του υπουργού του Καζακστάν, παρουσία της κοινοτικής τρόικας, από την άποψη ότι, αν η Δύση πιστεύει ότι μπορεί να ανοίξει έναν ενεργειακό διάδρομο στην Κασπία Θάλασσα χωρίς τη συμφωνία της Μόσχας και της Τεχεράνης, αυτό θα είχε τεράστιες επιπλοκές.

Τέλος, κύριε Πρόεδρε –και θα τελειώσω εδώ– θα ήθελα να μάθω πότε αναμένεται να είναι διαθέσιμες οι κατευθυντήριες γραμμές για τις διαπραγματεύσεις των συμφωνιών σύνδεσης με την Κοινότητα των Άνδεων και την Κοινότητα της Κεντρικής Αμερικής, και αν το Συμβούλιο πρόκειται να προσκαλέσει το Κοινοβούλιο στην επόμενη υπουργική διάσκεψη κορυφής της Ομάδας του Ρίο, όπως έχει κάνει σε άλλες περιπτώσεις, διότι καμία πρόσκληση δεν έχει ληφθεί ακόμη.

  Jan Marinus Wiersma (PSE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Σολάνα για τις παρατηρήσεις που έκανε σχετικά με την πυραυλική ασπίδα και ειδικά για το συμπέρασμά του ότι αποτελεί πράγματι θέμα συζήτησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς επηρεάζει και τη στρατηγική ασφάλειας στην οποία ο κ. Σολάνα έχει αφοσιωθεί τόσο τα τελευταία έτη και, κατά την άποψή μας, κάνει ακριβώς αυτό.

Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των Ηνωμένων Εθνών και των δύο κρατών μελών της ΕΕ σχετικά με την ανάπτυξη μιας πυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη μάς προκαλούν μεγάλη ανησυχία. Δεν έχουμε πειστεί για την ανάγκη αυτού του συστήματος. Φοβόμαστε, μάλιστα, ότι τα σχέδια θα έχουν διχαστικό αποτέλεσμα και θα μπορούσαν να υπονομεύσουν σοβαρά τις διεθνείς προσπάθειες διακοπής της διάδοσης των πυρηνικών όπλων. Η διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής αποτελεί μια αυξανόμενη απειλή στη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια και χαίρομαι με τις γενικές παρατηρήσεις που έκανε ο κ. Σολάνα σε αυτό το πλαίσιο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέστησε τη μη διάδοση μία από τις κορυφαίες προτεραιότητές της και γνωρίζουμε ότι είναι αδύνατον να διατηρηθεί το σύστημα μη διάδοσης αν δεν ενεργήσουμε με ενότητα και πολυμερώς. Η πολυμερής συνεργασία δεν είναι θέμα επιλογής, είναι αναγκαιότητα, και υπό αυτό ακριβώς το πρίσμα ανησυχούμε ιδιαίτερα για τα σχέδια της Ουάσινγκτον. Η επιμονή στην ανάπτυξη ενός πυραυλικού συστήματος άμυνας που, καλώς ή κακώς, αντιμετωπίζεται ως πρόκληση από άλλες αναγνωρισμένες πυρηνικές δυνάμεις είναι αντιπαραγωγική. Θα μπορούσε ακόμα και να οδηγήσει σε νέα κούρσα εξοπλισμών.

Είναι περιττό να πούμε ότι, καθώς οι πυρηνικές φιλοδοξίες χωρών όπως η Βόρεια Κορέα και το Ιράν προκαλούν επίσης μεγάλη ανησυχία σε εμάς, υποστηρίζουμε τις προσπάθειες της ΕΕ και του ΟΗΕ να αποθαρρύνουν τα σχέδιά τους, μέσω του διαλόγου, αλλά και μέσω πολιτικών και οικονομικών κυρώσεων. Σύμφωνα με τους Αμερικανούς, η πυραυλική ασπίδα προσφέρει προστασία κατά των επιθέσεων από το Ιράν. Αυτό, ωστόσο, δεν υπονομεύει την αξιοπιστία της διεθνούς κοινότητας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων; Εξάλλου, αυτό αντιβαίνει στην πρόθεση να αποτραπεί η ανάπτυξη νέου πυρηνικού οπλοστασίου από το Ιράν.

Εν συντομία, είμαστε πολύ δυσαρεστημένοι με τα πρόσφατα αμυντικά σχέδια της Αμερικής και με τον μονομερή τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε το θέμα, αλλά επίσης ανησυχούμε ιδιαίτερα και με τη βούληση της Πολωνίας και της Τσεχικής Δημοκρατίας να δεχθούν αυτόν τον μονομερή διάλογο. Η Ομοσπονδιακή Καγκελάριος Μέρκελ ορθώς κάλεσε τις δύο χώρες να συζητήσουν αυτό το θέμα με το ΝΑΤΟ. Μολονότι υποστηρίζουμε την πρόταση της γερμανικής Προεδρίας, θέλουμε επίσης να ζητήσουμε από τον κ. Σολάνα να συζητήσει αυτό το θέμα περαιτέρω με τους συναδέλφους του στο Συμβούλιο.

Ορισμένοι πιστεύουν ότι τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τρίτες χώρες διμερώς στον τομέα της άμυνας. Οι πολιτικές συνέπειες αυτού του συστήματος, ωστόσο, δεν περιορίζονται στην Πολωνία και στην Τσεχική Δημοκρατία, και η ανάπτυξη αυτής της πυραυλικής ασπίδας θα επηρεάσει αρνητικά την ασφάλεια ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Annemie Neyts-Uyttebroeck (ALDE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, Ύπατε Εκπρόσωπε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η επιστροφή των Τσάμπερλεν και Νταλαντιέ από το Μόναχο το 1938 και η φράση που ειπώθηκε τότε: «Σας φέρνουμε ειρήνη στην εποχή μας» αποτελούν μια από τις πιο ζοφερές στιγμές όχι μόνο στην ευρωπαϊκή, αλλά και στην παγκόσμια ιστορία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το γνωρίζουμε αυτό πολύ καλά.

Τούτου λεχθέντος, αυτή η συζήτηση, για την οποία θέλω να ευχαριστήσω τον Ύπατο Εκπρόσωπο και όλους τους βουλευτές του Κοινοβουλίου, είναι πολύ ενδιαφέρουσα, διότι αποδεικνύει, μέσω της παρέμβασης της μίας ή της άλλης πλευράς, πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος να χρησιμοποιηθούμε ως όργανα της Ουάσινγκτον αφενός ή της Ρωσίας αφετέρου. Διαλέξτε και πάρτε.

Όπως και να ’χει, διατρέχουμε τον σοβαρό κίνδυνο να βρεθούμε σε διαμάχη μεταξύ μας χρησιμοποιούμενοι από αυτές τις δύο υπερδυνάμεις. Αυτό που έχει σημασία τώρα είναι να αποτρέψουμε αυτό το ενδεχόμενο. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να καταλήξουμε σε μια άλλη κατάσταση όπου θα πρέπει να επιλέξουμε πλευρά απευθείας, χωρίς περιθώριο ελιγμών, και στην οποία θα μένουμε με σταυρωμένα χέρια και θα παρακολουθούμε να εξελίσσεται μια ελικοειδής τροχιά που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε άλλη μια κούρσα εξοπλισμών. Βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου θα μπορούσαμε να το αποφύγουμε αυτό αν δεν επιτρέψουμε να μας χρησιμοποιήσουν ως πιόνια και αν δούμε τι είναι καλύτερο για όλους μας και τι είναι καλύτερο για τον κόσμο και την παγκόσμια ειρήνη.

Αν και δεν είμαι φανατική ειρηνίστρια, ανήκω σε μια γενιά για την οποία λέξεις όπως αφοπλισμός, έλεγχος όπλων και μη διάδοση ήταν εξαιρετικά σημαντικές και η οποία προσπαθούσε επίσης να ενεργεί αναλόγως, γι’ αυτό πρέπει να σας ευχαριστήσω, Ύπατε Εκπρόσωπε, διότι μιλήσατε ελεύθερα για το θέμα αυτό. Θέλω να σας ευχηθώ ό,τι καλύτερο και θέλω να σας πω ότι μπορείτε να βασίζεστε στην υποστήριξή μου.

Ένα πράγμα μου έκανε εντύπωση στην παρουσίασή σας, δηλαδή η κομψότητα με την οποία προσπεράσατε τις συζητήσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με το μελλοντικό ψήφισμα για το Κοσσυφοπέδιο. Μπορείτε παρακαλώ να πείτε κάτι περισσότερο σχετικά με αυτό το θέμα;

  Ģirts Valdis Kristovskis, (UEN) . – (LV) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Σολάνα, θέλω να σας ευχαριστήσω που αναφέρατε ότι τα ανώτατα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ετοιμάζονται να συζητήσουν την εγκατάσταση ενός αντιπυραυλικού συστήματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά, από την άλλη πλευρά, κατά τη γνώμη μου, αυτή η προετοιμασία έχει ήδη αργήσει, καθώς δεν είναι μυστικό ότι αυτή η διαδικασία ήδη αρχίζει να εξελίσσεται στην Ευρώπη και το κοινό αρχίζει να ενοχλείται.

Πιστεύω ότι πρέπει να αντιταχθείτε πιο ενεργά στα επιχειρήματα ή στις εικασίες που θέτει η Ρωσία σχετικά με αυτό το θέμα. Γίνεται λόγος για ψυχρό πόλεμο και ασκείται πίεση στην Πολωνία και στην Τσεχική Δημοκρατία. Πιστεύω ότι αυτό είναι απολύτως απαράδεκτο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να υιοθετήσει μια σαφή θέση. Διαφορετικά, αποτυχημένοι πολιτικοί όπως ο Σρέντερ, ο οποίος είναι φυσικά έμμισθος του Πούτιν, εμφανίζονται από το πουθενά κάνοντας δηλώσεις που ενοχλούν το ευρωπαϊκό κοινό. Εκτιμώ ότι είναι επίσης δυσάρεστο να αφήσουμε αυτό το θέμα να αντιμετωπιστεί από τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ καθώς, αναμφίβολα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής μιλούν πραγματικά για την άμυνα της Ευρώπης και πολύ λιγότερο για την άμυνα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής μιλούν για την άμυνα της Ευρώπης! Αυτό που περιμένουν, λοιπόν, οι πολίτες της Ευρώπης από εσάς, κύριε Σολάνα, ως αρμόδιο για την άσκηση της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της Ευρώπης, είναι μια σαφής θέση. Αυτό περιμένω κι εγώ προσωπικά από εσάς. Σας ευχαριστώ.

  Angelika Beer (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Σολάνα, η ενδιαφέρουσα ομιλία σας με έκανε να καταλάβω ποιο είναι το βασικό δίλημμα στην Ευρώπη. Μιλάμε πολύ για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας, τελικά όμως δεν καταφέρνουμε να εκπροσωπήσουμε πουθενά μία κοινή θέση. Επικροτώ όσα είπατε για τη Μέση Ανατολή. Εφόσον προσπαθούμε να διαπραγματευθούμε με κράτη όπως το Ιράν ή τον Αραβικό Σύνδεσμο, τότε πρέπει να κάνουμε το ίδιο και με τη Χαμάς, που είναι τουλάχιστον εκλεγμένη.

Μιλήσατε για πυρηνικό αφοπλισμό, που είναι σοβαρό μέλημα του Σώματος, όμως πού είναι η κοινή φωνή που θα επικρίνει την ανανέωση του προγράμματος Trident από τη Μεγάλη Βρετανία; Δύο κυβερνήσεις, των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, που θα καταργηθούν με εκλογές σε εύθετο χρόνο, θέλουν παρ’ όλ’ αυτά να προβούν σε νέους εξοπλισμούς συνιστώντας παγκόσμιο κίνδυνο. Μιλώντας για το Κοσσυφοπέδιο είπατε πως υποστηρίζετε τον κ. Ahtisaari. Τι είδους υποστήριξη είναι αυτή; Γιατί η Ευρώπη δεν τολμά να πει τι πρέπει να γίνει τώρα; Γιατί παραμένει σιωπηλή; Χρειαζόμαστε μία επιτηρούμενη ανεξαρτησία, κι όμως αποφεύγουμε αυτή τη λέξη όπως ο διάβολος το λιβάνι. Είναι καιρός να πει επιτέλους η Ευρώπη και το Κοινοβούλιο –που σήμερα θα ψηφίσει γι’ αυτό– ότι δεν υπάρχει επιστροφή, ότι το Κοσσυφοπέδιο δεν θα επιστραφεί στη Σερβία, ότι το καθεστώς δεν λειτουργεί πια και ότι πρέπει να βαδίσουμε αυτόν τον δύσκολο δρόμο αντί να προετοιμάζουμε τώρα αστυνομικές αποστολές περιμένοντας να διασαφηνίσουν άλλοι τις θέσεις τους.

Χρειαζόμαστε ένα νέο ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το παλιό ψήφισμα 1244 που βρίσκεται ακόμα σε ισχύ πρέπει να καταργηθεί. Χρειαζόμαστε εντολή για την αποστολή ΚΕΠΑΑ. Δεν αρκεί να περιμένουμε να διευκρινίσουν άλλοι την κατάσταση. Ως εκ τούτου, επιδοκιμάζω την ομιλία σας, ζητώ όμως να πείτε επίσης αν υποστηρίζετε την επιστολή Ahtisaari προς το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στην οποία γίνεται λόγος για επιτηρούμενη ανεξαρτησία, και τη δήλωση του Ban Ι Moon. Για ποιον λόγο προσπαθεί εδώ η Ευρώπη να αποποιηθεί των ευθυνών της;

  Jiří Maštálka (GUE/NGL). – (CS) Κυρίες και κύριοι, θα έλεγα ότι η ανάπτυξη των στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ είναι το πιο διχαστικό θέμα στην πολιτική της Τσεχίας επί του παρόντος. Υπάρχουν δύο πτυχές στο θέμα. Πρώτον, υπάρχει μια σαφής βούληση από την πλευρά της κυβέρνησης να δεχθεί τη βάση παρά τις αμφιβολίες του κοινού: τα τελευταία δημοψηφίσματα δείχνουν ότι το 60% των ερωτηθέντων ήταν κατά της βάσης και το 25% υπέρ. Το δεύτερο θέμα είναι ο διχασμός στις κομματικές γραμμές, όπου η αριστερή αντιπολίτευση υποστηρίζει ένα δημοψήφισμα και αντιτίθεται στη βάση, ενώ η δεξιά παράταξη της κυβέρνησης είναι κατά του δημοψηφίσματος και υπέρ της βάσης.

Το αναφέρω αυτό διότι πιστεύω ότι είναι σημαντικό να κρατήσει η ΕΕ μια σαφή στάση σε αυτό το θέμα. Το να νίπτουμε τας χείρας μας σχετικά με αυτό το θέμα με την αιτιολογία ότι αφορά τις διμερείς σχέσεις της Τσεχικής Δημοκρατίας ή της Πολωνίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες ισοδυναμεί με την αποφυγή ενός θέματος που πολύ σύντομα θα αρχίσει να λαμβάνει ευρωπαϊκή διάσταση. Η Ένωση πρέπει να μπορεί να λέει δυσάρεστα πράγματα. Ακούμε ότι οι διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία συνεχίζονται. Ωστόσο, σύμφωνα με τις τρέχουσες ενδείξεις, αυτές οι διαπραγματεύσεις χρησιμεύουν μόνο για να αποκρυφτεί το γεγονός ότι το παγκόσμιο αντιπυραυλικό σύστημα άμυνας έχει ήδη αναπτυχθεί. Ο κ. Σολάνα διαπραγματευόταν και πριν δοθεί η εντολή για τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας. Έγιναν διαπραγματεύσεις και πριν από την επέμβαση στο Ιράν. Η εμπειρία έχει καταδείξει ότι οι διαπραγματεύσεις είναι άχρηστες όταν δεν υπάρχει διάθεση για συμβιβασμό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 1997 υπεγράφη μια Ιδρυτική Πράξη μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ για την αποχή από την απειλή ή τη χρήση βίας.

  Gerard Batten (IND/DEM). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, γνωρίζω ότι ο κ. Σολάνα αναζητά νέα εργασία. Σε προσωπικό επίπεδο, σας εύχομαι ό,τι καλύτερο σε όποια νέα καριέρα επιλέξετε, κύριε Σολάνα, αλλά χαίρομαι για το γεγονός ότι ο ρόλος του ευρωπαίου υπουργού εξωτερικών δεν είναι πλέον βιώσιμος λόγω της απόρριψης του προτεινόμενου Ευρωπαϊκού Συντάγματος το 2005.

Η ιδέα ήταν εξαρχής καταδικασμένη. Δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρχει κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική, διότι όλοι έχουμε διαφορετικές ιστορίες, διεθνείς δεσμεύσεις, συμφέροντα και συμμάχους. Ας πάρουμε τη Βρετανία, για παράδειγμα. Δεν συμμεριζόμαστε υποχρεωτικά με τους ευρωπαίους γείτονές μας τις ίδιες προοπτικές για τις διεθνείς κρίσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Όπως πολύ καλά θα γνωρίζετε, η Βρετανία αντιμετωπίζει μια πολύ σοβαρή κατάσταση με το Ιράν, το οποίο κρατά παράνομα βρετανούς στρατιώτες. Θα ήταν γελοίο ο υπουργός εξωτερικών της ΕΕ να προσπαθεί να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση των μελών των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων. Ωστόσο, η Βρετανία βρίσκεται επίσης τώρα σε μια εξίσου γελοία θέση ως αποτέλεσμα της ένταξής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν οι διπλωματικές προσπάθειες δεν καταφέρουν να διασφαλίσουν την απελευθέρωση των βρετανών στρατιωτών, τότε οι παράνομες ενέργειες του Ιράν πρέπει να αντιμετωπιστούν με κυρώσεις. Αλλά η Βρετανία δεν μπορεί να επιβάλει κυρώσεις κατά του Ιράν, ακόμα και αν το ήθελε, διότι η Βρετανία δεν έχει πλέον τον έλεγχο των κανόνων για τις ίδιες τις εμπορικές συναλλαγές της. Η πολιτική εμπορίου βρίσκεται τώρα υπό τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό είναι άλλο ένα παράδειγμα –λες και το χρειαζόμαστε– για τους λόγους για τους οποίους η Βρετανία πρέπει να φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να ανακτήσει τον έλεγχο των υποθέσεών της.

  Πρόεδρος. Θα πρέπει να εκτιμάτε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς τους 15 ναύτες.

  Ashley Mote (ITS). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ο Μαχάτμα Γκάντι, αυτός ο γενναίος, ήρεμος και απόλυτα αποφασιστικός πατέρας της ινδικής ανεξαρτησίας, μπήκε κάποτε στο γραφείο του Γενικού Κυβερνήτη την εποχή της βρετανικής κυριαρχίας και τον κατηγόρησε ευθέως ότι οι Βρετανοί είναι αφέντες στο σπίτι κάποιου άλλου. Εμείς οι Βρετανοί τώρα γνωρίζουμε πώς ένιωθε και κάποιοι από εσάς μπορεί ακόμα και να αντλείτε αυτάρεσκη ικανοποίηση και μόνο με τη σκέψη.

Ωστόσο, όταν βλέπουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους αξιωματούχους της να επιδεικνύουν την κυριαρχία τους στον κόσμο, σαν νιόφερτοι σε μια τεράστια σκηνή, ξέρουμε το τέλος του παιχνιδιού. Ξέρουμε πού οδηγεί τελικά αυτή η αυτοπροκαλούμενη έπαρση.

Έχω τρεις ερωτήσεις για εσάς, κύριε Σολάνα. Ποιος είπε στην ΕΕ ότι μπορεί να επιβάλλει πρόστιμα σε ξένες εταιρείες χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες στο εμπόριο, στη δημιουργία πλούτου και στην προστασία των θέσεων απασχόλησης σε χώρες που δεν ανήκουν καν στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Έπειτα είναι και οι συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης της ΕΕ που έχουν τόσο επιζήμιες επιπτώσεις σε πραγματικές οικογένειες σε χώρες του Τρίτου Κόσμου και ενώ οι ηγέτες τους πλουτίζουν μέσω αυτών των συμφωνιών, οι τοπικοί παραγωγοί και οι έμποροι πασχίζουν να ανταγωνιστούν τις φθηνές εισαγωγές. Το ίδιο ισχύει και για τους αλιείς των ακτών της Αφρικής: ενώ οι υπουργοί της τοπικής κυβέρνησης πλουτίζουν, τα παράκτια ύδατά τους έχουν αποδεκατιστεί από τις μηχανότρατές μας και οι αλιείς της περιοχής δεν μπορούν πλέον να επιβιώσουν.

Ο Γκάντι είχε δίκιο. Η ΕΕ δεν έχει καμιά δουλειά να παίρνει τη θέση του αφέντη στα σπίτια των άλλων.

  Roger Helmer (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, γεννήθηκα το 1944, τους ύστατους μήνες του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου. Σε όλη μου τη ζωή, το ΝΑΤΟ και η Διατλαντική Συμμαχία διατηρούσαν την ειρήνη στην Ευρώπη. Ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε η Επιτροπή ήταν εκείνες που νίκησαν την ΕΣΣΔ και έριξαν το Τείχος του Βερολίνου. Ήταν το κουράγιο και η αποφασιστικότητα ηγετών όπως ο Ρόναλντ Ρίγκαν και η Μάργκαρετ Θάτσερ. Η ΚΕΠΠΑ και η στρατιωτική στάση της απειλούν να υπονομεύσουν τη Διατλαντική Συμμαχία. Δημιουργήθηκε από ζήλια, δυσαρέσκεια και αντιαμερικανισμό. Είναι υπερφορτωμένη με στρατηγικές, έγγραφα σχεδιασμού και επιτελικές σχολές, αλλά υπολείπεται απελπιστικά σε άνδρες και πλοία, τανκ, όπλα και αεροσκάφη. Η ΚΕΠΠΑ απειλεί τα ίδια τα θεμέλια της δυτικής ασφάλειας και μας αφήνει επικίνδυνα εκτεθειμένους σε έναν απρόβλεπτο κόσμο. Αυτός είναι άλλος ένας λόγος για τον οποίο η χώρα μου θα ήταν καλύτερα αν δεν ανήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Karl von Wogau (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η συζήτηση για το αντιπυραυλικό σύστημα μου θυμίζει πάντα ανθρώπους που ψάχνουν τον δρόμο τους μέσα στην ομίχλη και όταν μια συζήτηση γίνεται με αυτόν τον τρόπο, δίνει πάντα μια καλή δικαιολογία για διαφωνίες.

Πρώτα-πρώτα, εδώ δεν συζητάμε για ένα, αλλά για δύο αντιπυραυλικά συστήματα. Το ένα είναι το σύστημα των Ηνωμένων Πολιτειών, για το οποίο έχουν ήδη δαπανηθεί 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι εγκαταστάσεις που προβλέπονται στην Πολωνία και την Τσεχία είναι μέρος του εν λόγω συστήματος. Εφέτος δαπανήθηκαν 9 δισεκατομμύρια για το αμυντικό αυτό σύστημα. Είμαστε εκλεγμένοι και, ως εκ τούτου, είμαστε υπεύθυνοι για την ασφάλεια της ευρωπαϊκής ηπείρου, και γι’ αυτό πρέπει να αναρωτηθούμε τι σημαίνει αυτό για την ασφάλεια της Ευρώπης. Εγώ θεωρώ ότι τίθεται το ερώτημα εάν το σύστημα αυτό μπορεί να προστατεύσει και ευρωπαϊκές χώρες και αν ναι, αν μπορεί να τις προστατεύσει πραγματικά όλες. Γιατί σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η Ευρώπη να χωριστεί σε δύο ζώνες με διαφορετικό επίπεδο ασφάλειας. Αυτό πρέπει να το αποτρέψουμε.

Τίθεται και ένα δεύτερο ερώτημα που αφορά το αντιπυραυλικό σύστημα του ΝΑΤΟ. Μέχρι τώρα υπάρχει γι’ αυτό μόνο μία μελέτη σκοπιμότητας. Τι θα κάνει το ΝΑΤΟ και η Ευρώπη βάσει της μελέτης αυτής; Είναι σαφές πως αρμόδιο είναι το ΝΑΤΟ κι όχι η Ευρωπαϊκή Ένωση, αν όμως θέλουμε να συνεχίσουμε αυτόν τον δρόμο, πρέπει να εξετάσουμε με ποιον τρόπο θα ενεργήσουν οι ευρωπαϊκές χώρες στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Εάν δηλαδή πρόκειται π.χ. να πάρουμε βάσει αυτού αποφάσεις που σχετίζονται με την ανάπτυξη ή τη βιομηχανία, μπορούμε να επιλέξουμε να αντιμετωπίσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες είτε ως 27 χώρες στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ είτε μαζί, ως Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη μία περίπτωση, ασφαλώς δεν θα είμαστε εταίροι των Ηνωμένων Πολιτειών, στη δεύτερη όμως ασφαλώς θα είμαστε, αν και μόνο νεότεροι εταίροι –όμως θα έχουμε μια δυνατότητα να είμαστε εταίροι τους.

  Véronique De Keyser (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Σολάνα, η συμφωνία που συνήφθη στη Μέκκα μεταξύ της Φατάχ και της Χαμάς θα ήταν αδιανόητη τον Δεκέμβριο, όταν αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου επισκέφθηκε την Παλαιστίνη και το Ισραήλ.

Ο σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής ενότητας είναι σχεδόν ένα θαύμα, όμως προφανώς δεν επιτεύχθηκε τυχαία, και αυτό το λέμε επειδή γνωρίζουμε πολύ καλά ορισμένα από τα μέλη της.

Πολλοί ήσαν εκείνοι οι οποίοι επικρότησαν αυτή την πολιτική πρόοδο. Υπήρξε επίσης αντίδραση και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Την περασμένη εβδομάδα η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων ψήφισε υπέρ ενός σχεδίου γνωμοδότησης με το οποίο ζητείται η άρση των οικονομικών κυρώσεων εις βάρος του παλαιστινιακού λαού. Ενέκρινε επίσης την έκθεση Rocard για τις σχέσεις μεταξύ Ευρώπης και αραβικού κόσμου, επί της οποίας θα διεξαχθεί ψηφοφορία το μεσημέρι και στην οποία υποστηρίζεται και πάλι ο διάλογος και η πολιτική ανοίγματος.

Εχθές, επιστολή υπογεγραμμένη από βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η οποία τασσόταν υπέρ της αναγνώρισης της νέας κυβέρνησης παραδόθηκε στον παλαιστίνιο Υπουργό Πολιτισμού, ο οποίος επισκεπτόταν τις Βρυξέλλες. Οι υπογράφοντες, στους οποίους περιλαμβάνεται ο κ. Borrell, πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεν είναι ούτε θερμοκέφαλοι ούτε εχθροί του Ισραήλ. Είναι άνδρες και γυναίκες με μεγάλη αγάπη για την ειρήνη οι οποίοι γνωρίζουν ότι οι αχτίδες ελπίδας είναι τόσο σπάνιες ώστε δεν πρέπει να τις αφήνουμε να χάνονται.

Βεβαίως, η εναρκτήρια ομιλία του πρωθυπουργού Χανίγια δεν ταυτιζόταν κατά γράμμα με τους όρους που έχει θέσει η Τετραμερής, αντανακλούσε όμως το πνεύμα τους. Αυτή την ευκαιρία πρέπει να την εκμεταλλευτούμε. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην ειρήνη όταν υπάρχει η απαιτούμενη βούληση. Δεν έχει σημασία αν τον δρόμο μας τον υποδεικνύει ο «οδικός χάρτης» ή η πρωτοβουλία της Βηρυτού.

Μόλις επιστρέψατε από το Ριάντ κύριε Σολάνα, και σας ευχαριστούμε για ό,τι έχετε κάνει. Γνωρίζετε ότι, αυτή τη φορά, η προσφορά είναι σοβαρή και ότι πρέπει να είμαστε σε θέση να εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία. Είναι αναγκαίο να πεισθούν το Ισραήλ και οι Αμερικανοί, και σας ζητούμε να εργαστείτε προς αυτή την κατεύθυνση.

Έναντι της νέας παλαιστινιακής κυβέρνησης, δεν θα ήταν σωστό να χρησιμοποιούνται επιλεκτικά μέτρα και να προσπαθούμε έτσι να χωρίσουμε την ήρα από το σιτάρι και να απομονώσουμε τη Χαμάς από τη Φατάχ. Αυτό θα ισοδυναμούσε με εκ νέου απειλή κατά της παλαιστινιακής ενότητας, η οποία αποτελεί εγγύηση κατά των εμφυλίων πολέμων.

Κύριε Σολάνα, δεν θα σας κρύψω το γεγονός ότι, κατά το τελευταίο έτος, η ευρωπαϊκή πολιτική έναντι των παλαιστινιακών εδαφών μάς έχει φέρει σε δύσκολη θέση. Δεν θέλαμε να συμβεί αυτό. Δεν θέλαμε τόσο μεγάλο χάος, τόσο μάταιο πόνο και τόση μεγάλη καταστροφή. Υπήρξαν στιγμές που δύσκολα μπορούσαμε να κοιτάξουμε τον εαυτό μας το πρωί στον καθρέφτη. Θέλουμε να είμαστε υπερήφανοι για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σας παρακαλώ, διαβιβάστε αυτό το μήνυμα στο Συμβούλιο.

  István Szent-Iványi (ALDE). – (HU) Μία από τις πιο σημαντικές προκλήσεις της εξωτερικής πολιτικής φέτος είναι να τεθούν τα θεμέλια μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής για την ενέργεια. Θα ήταν λάθος να σκεφτούμε ότι το βραχυπρόθεσμο συμφέρον ενός κράτους μέλους μπορεί να αποκλίνει από, ή να θέσει σε κίνδυνο, το κοινό συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ενεργειακή ασφάλεια. Χρειαζόμαστε μια εναρμονισμένη προσέγγιση, αποτελεσματικό συντονισμό και την επεξεργασία των μηχανισμών λήψης αποφάσεων.

Ένα σημαντικό έργο είναι να εδραιωθούν και να ενισχυθούν οι απαραίτητες εταιρικές σχέσεις προκειμένου να διαφοροποιήσουμε τις ενεργειακές πηγές μας. Όχι μόνο πρέπει να ενισχύσουμε την εξωτερική μας πολιτική προς τις παραδοσιακές περιφέρειες, δηλαδή, την Εγγύς Ανατολή και την Ανατολική Ευρώπη, αλλά εξίσου και προς τον Καύκασο, την Κεντρική Ασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική.

Μιλάμε για τον αγωγό Nabucco εδώ και χρόνια. Από τον Μάρτιο θεωρείται σχέδιο προτεραιότητας. Είναι καιρός να περάσουμε επιτέλους στη φάση του συγκεκριμένου σχεδιασμού και στην εφαρμογή. Κάθε κράτος μέλος έχει μεγάλη ευθύνη να μην θέσει σε κίνδυνο αυτό το εξαιρετικά σημαντικό σχέδιο με τη μονομερή δράση του, καθώς η προσπάθεια ωφελεί τη διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι προς όφελος της Ευρώπης να αναπτύξει ή να ενισχύσει τις κατάλληλες ικανότητες για να προστατεύσει τα εδάφη της και να αποτρέψει τις ενδεχόμενες απειλές. Ωστόσο, επί του παρόντος, δεν μπορεί ή δεν είναι έτοιμη να το πράξει. Μέχρι να μπορεί και να είναι έτοιμη, τα κράτη μέλη έχουν το δικαίωμα να δρουν ανεξάρτητα. Αυτό το δικαίωμα δεν μπορούμε να το αρνηθούμε ούτε στην Πολωνία ή στην Τσεχική Δημοκρατία. Φυσικά θα ήταν καλύτερα αν μπορούσαμε να βρούμε λύσεις από κοινού για την αποτροπή αυτών των σοβαρών απειλών.

Και τέλος, το πιο σημαντικό θεμέλιο της εξωτερικής πολιτικής της Ευρώπης είναι η αλληλεγγύη. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι όλοι εμείς εδώ εκφράσαμε την αλληλεγγύη μας με τους 15 βρετανούς ναύτες και σχετικά με την άμεση απελευθέρωσή τους, αλλά αυτό πρέπει να εκφραστεί όχι μόνο με λόγια άλλά και με πράξεις.

  Mirosław Mariusz Piotrowski (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, το θέμα της ασπίδας πυραυλικής προστασίας βρίσκεται επί του παρόντος στο στάδιο μιας πρότασης που υποβλήθηκε σε ορισμένα μέλη του ΝΑΤΟ από τα κράτη μέλη. Υπόκειται σε εις βάθος ανάλυση. Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί ότι η απόφαση σχετικά με αυτό το θέμα είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των ενδιαφερόμενων χωρών και κυβερνήσεων. Μάλιστα, ο κ. Σολάνα μίλησε ήδη γι’ αυτό σήμερα.

Η οριστική απόρριψη της Συνταγματικής Συνθήκης από τη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες βούλιαξε τα σχέδια για την εφαρμογή μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα ήταν ατυχές αν κάποια κράτη μέλη που δεν δέχθηκαν αυτό το γεγονός, και θέλουν να κρυφτούν πίσω από την ασπίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσπαθούν να επηρεάσουν τις κυρίαρχες αποφάσεις των κυβερνήσεων των χωρών στις οποίες έγινε η πρόταση.

Θα προειδοποιούσα επίσης για την αναζωπύρωση ενός αντιαμερικανικού αισθήματος στην Ευρώπη, παρόμοιου με αυτό που εκδηλώθηκε πρόσφατα ως αποτέλεσμα της περίεργης έκθεσης σχετικά με τις πτήσεις της CIA.

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, η εγκατάσταση νέων αντιπυραυλικών συστημάτων σε ευρωπαϊκό έδαφος πρέπει να αποτραπεί. Θα βλάψει και την Ευρώπη και την ειρήνη. Θα οδηγήσει σε νέα κούρσα εξοπλισμών. Θα αναβιώσει τη ψυχροπολεμική διαίρεση. Η αμερικανική ηγεσία αγνοεί προσβλητικά την Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρακάμπτει ακόμη και το ΝΑΤΟ.

Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, ακόμη και στην Πολωνία και την Τσεχία, ανησυχεί και είναι ριζικά αντίθετη με αυτόν τον τυχοδιωκτισμό. Τα καθυστερημένα μισόλογα του κ. Σολάνα δεν αρκούν. Δεν μπορεί το Συμβούλιο να παριστάνει τον τυφλό ή τον κουφό ή τον Πόντιο Πιλάτο! Χρειάζεται μια άμεση και καθαρή θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μπορεί να κινηθεί γρήγορα και να πιέσει παίρνοντας μια καθαρή θέση.

Με ικανοποίηση διαπιστώνω ότι το σύνολο σχεδόν των πολιτικών ομάδων συμφωνούν με την κοινή γνώμη και αντιτίθενται σε αυτά τα σχέδια της ηγεσίας Μπους. Η πολιτική μου ομάδα έχει ζητήσει να καταλήξουμε σε ψήφισμα για αυτό το θέμα.

  Alessandro Battilocchio (NI). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μιλώ εξ ονόματος του νέου Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Χθες η Καγκελάριος Μέρκελ μας παρουσίασε το αποτέλεσμα των συζητήσεων που πραγματοποιήθηκαν το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στο Βερολίνο, οι οποίες οδήγησαν όλα τα κράτη μέλη καθώς και τα τρία ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να δεσμευθούν για την ανανέωση της νομικής βάσης της Ένωσης έως το 2009. Σήμερα, ο Χαβιέ Σολάνα μας παρουσίασε σχέδια για την ενίσχυση του ρόλου της Ένωσης στη διεθνή σκηνή, σχέδια που είναι, ως επί το πλείστον, άξια υποστήριξης.

Είμαι πεπεισμένος ότι τα δύο ζητήματα πρέπει να αντιμετωπιστούν μαζί, καθώς και ότι μια αξιόπιστη εξωτερική πολιτική πρέπει να συνοδεύεται από μια ισχυρή νομική βάση η οποία θα έχει την υποστήριξη όλων όσων ανατρέχουν σε αυτήν. Για αυτόν τον λόγο, πιστεύω ότι η ημερομηνία του 2009 δεν μπορεί να μετατεθεί˙ στην πραγματικότητα, θα πρέπει ίσως να καθοριστεί μια βιώσιμη λύση νωρίτερα.

Η πρόκληση του ενεργειακού εφοδιασμού, καθώς και οι ποικίλες σημερινές καταστάσεις γεωπολιτικής αστάθειας, μερικές εκ των οποίων βρίσκονται στα σύνορά μας, απαιτούν μια Ευρώπη που μιλά με μία, αποφασιστική φωνή στα Ηνωμένα Έθνη και σε όλα τα άλλα διεθνή βήματα διαλόγου.

  Jacek Saryusz-Wolski (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συνάντησα τον Ύπατο Εκπρόσωπο για πρώτη φορά όταν ήταν Υπουργός Εξωτερικών της Ισπανίας και κατόπιν όταν εκπροσωπούσε την Προεδρία. Όποια και αν είναι η μοίρα της Συνταγματικής Συνθήκης, κύριε Σολάνα, εσείς είστε ο Υπουργός Εξωτερικών μας.

Σας ευχαριστούμε για την εκτενή παρουσίαση και την εις βάθος ανάλυση. Πρέπει να καταβάλουμε όλες μας τις προσπάθειες για να καταστήσουμε την πραγματική κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της ΕΕ ανάλογη των φιλοδοξιών και της σημασίας της ΕΕ ως παγκόσμιου εταίρου και της συνάφειάς της από την άποψη των αξιών της Ένωσης όπως αναφέρονται στη Δήλωση του Βερολίνου για την 50ή επέτειο. Σε αυτό το πλαίσιο, η ανάπτυξη και η εδραίωση της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες πρέπει να διέπουν την εξωτερική μας πολιτική. Η εξωτερική πολιτική πρέπει να είναι βασισμένη σε αξίες προκειμένου να είναι πραγματικά ευρωπαϊκή. Η κοινοβουλευτική διπλωματία μας συμβάλλει σε αυτή τη διάσταση. Οι συζητήσεις μας στο Κοινοβούλιο πρέπει να αποσκοπούν σε πιθανή συναίνεση και όχι στη δημιουργία πρόσθετων διαφορών, όπως φάνηκε σε αυτή τη συζήτηση. Δεν πρέπει απλώς να εκφράζουμε τις απόψεις μας για το θέμα· πρέπει να δρούμε από κοινού και άμεσα όταν απαιτείται.

Αυτή την ώρα οι σκέψεις μας πρέπει να είναι στη Λευκορωσία. Είμαστε υποχρεωμένοι να αντιδράσουμε σε αυτό που συνέβη το περασμένο σαββατοκύριακο: όταν εμείς γιορτάζαμε την 50ή επέτειο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, λευκορώσοι δημοκρατικοί υφίσταντο ξυλοδαρμούς και φυλακίσεις στο κατώφλι μας.

Η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας σήμερα είναι ένα πολύπλευρο θέμα. Δεν καλύπτει μόνο κλασικές εξωτερικές πτυχές και πτυχές ασφάλειας, όπως το θέμα των πυρηνικών όπλων, αλλά και ένα πολύ μεγάλο φάσμα μη συμβατικών απειλών για τη δημοκρατία, την ειρήνη και την ασφάλεια σε θέματα όπως η τρομοκρατία, η φτώχεια, η ενεργειακή ασφάλεια, η αλλαγή του κλίματος και ούτω καθεξής. Αλλά σε ευρύτερο επίπεδο και χωρίς να αναφερθώ σε όλα τα θέματα που θέσατε, Ύπατε Εκπρόσωπε –κάτι που θα ήταν αδύνατο στον επιτρεπόμενο χρόνο– συμμεριζόμαστε και υποστηρίζουμε τη γραμμή που κρατήσατε σε όλα τα καυτά ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής γύρω μας στον κόσμο.

Το μήνυμα που θέλω να απευθύνω προς το Συμβούλιο και προς εσάς προσωπικά είναι το εξής: το Κοινοβούλιο θέλει να διεκδικήσει έναν σημαίνοντα ρόλο στην ΚΕΠΠΑ και αυτό είναι προς όφελος της Ένωσης, όχι μόνο του Κοινοβουλίου. Δεν επιδιώκουμε νέες αρμοδιότητες. Περισσότερο θέλουμε να στηριχθούμε στις εμπειρίες του παρελθόντος και να ενισχύσουμε την επιρροή μας στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής σε συμφωνία και συνεργασία μαζί σας και με την Επιτροπή προσθέτοντας περισσότερη νομιμότητα σε αυτή και φέρνοντάς τη πιο κοντά στους ευρωπαίους πολίτες, καθιστώντας τη πιο κατανοητή και ευρύτερα και δημοκρατικότερα υποστηριζόμενη και βασιζόμενη.

Θέλουμε να το κάνουμε αυτό σε συνεργασία με τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα – το Συμβούλιο και την Επιτροπή. Όπως ξέρετε, αναπτύσσουμε στενές επαφές με το Συμβούλιο με την υποστήριξή σας και με την υποστήριξη της Επιτροπής. Δράττοντας αυτή την ευκαιρία, θέλουμε να διαβεβαιώσουμε και τους δύο εταίρους μας ότι οι ομαλές και αποτελεσματικές σχέσεις είναι πολύ σημαντικές για μας και ότι πρέπει να εργαστούμε μαζί, να αναπτύξουμε συνεργίες, να συμπληρώσουμε ο ένας τον άλλο και να βοηθήσουμε σε αυτόν τον εξαιρετικά σημαντικό, δύσκολο και πολύ ευαίσθητο τομέα των πολιτικών της Ένωσης.

Πολύ συνοπτικά, σχετικά με την αντιπυραυλική άμυνα, όπως είπατε, δεν έχουμε την αρμοδιότητα να λάβουμε αποφάσεις για την άμυνα, αλλά έχουμε την αρμοδιότητα να συζητάμε για την άμυνα. Για τον λόγο αυτό, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων προτείνει μια συζήτηση για την αντιπυραυλική άμυνα και τη διαχείριση κρίσεων στις 7 Μαΐου, παρουσία σας, με τους προέδρους όλων των επιτροπών εξωτερικών θεμάτων και άμυνας των εθνικών κοινοβουλίων και ίσως με τον κ. De Hoop Scheffer. Στις 28 Ιουνίου, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και η Υποεπιτροπή Ασφάλειας και Άμυνας θα πραγματοποιήσουν νέα συνεδρίαση για το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, αυτή τη φορά με τον πτέραρχο Obering από τις ΗΠΑ.

  Hannes Swoboda (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Ύπατε Εκπρόσωπε, θα ήθελα καταρχάς να σας συγχαρώ για τον ζήλο που δείχνετε για τη Μέση Ανατολή. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σημαντικό καθήκον και σας εύχομαι κάθε επιτυχία. Φυσικά, εμείς ως Κοινοβούλιο έχουμε τη δυνατότητα να σκεφτόμαστε κάπως πιο ελεύθερα και ευέλικτα και γι’ αυτό θα ήθελα να επανέλθω σε αυτά που είπε η κ. De Keyser. Εκπροσωπούμε τη δημοκρατία. Πρέπει να επιλέξουμε τη δημοκρατία ή μέρος της. Συνεπώς, πρέπει να εξετάσουμε με πολύ κριτικό πνεύμα αυτό που κάναμε μετά από τις εκλογές στην Παλαιστίνη – που τις είχαμε ζητήσει εμείς. Συμφωνώ απόλυτα με όσους λένε ότι πρέπει να ζητήσουμε από την κυβέρνηση της Παλαιστίνης να δηλώσει πίστη στην ειρηνευτική διαδικασία και να δεχτεί να αποκηρύξει την τρομοκρατία.

Τώρα έχουμε τη δυνατότητα για μια τέτοια κυβέρνηση. Επίσης, δεν ζητάμε από το Ισραήλ να εγκαταλείψει οριστικά όλες τις προσπάθειες εποικισμού. Και το Ισραήλ δεν αναγνωρίζει πραγματικά τα σύνορα του 1967 ως σύνορα δύο κρατών που αναγνωρίζουν το ένα το άλλο. Επειδή το κάνει αυτό παρά τις παρακλήσεις μας για το αντίθετο, πρέπει να είμαστε δίκαιοι και ισορροπημένοι. Πρέπει να ζητήσουμε και από τις δύο πλευρές να συνεισφέρουν στην ειρήνη και να τις υποστηρίξουμε σε αυτήν την πορεία. Επομένως, και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ξεκαθαρίσει ότι θα ακολουθήσει αυτήν την κατεύθυνση. Όσο αντιπαθείς και να μας είναι κάποιοι από τους εκπροσώπους της –και οφείλω να ομολογήσω ότι ο κ. Liebermann δεν είναι ούτε σε μένα ιδιαίτερα συμπαθής– η κυβέρνηση αυτή μας προσφέρει μία ευκαιρία που πρέπει να εκμεταλλευτούμε. Έτσι πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτήν την ευκαιρία να επιτύχουμε την ειρήνη, γιατί είναι και προς το συμφέρον της Ευρώπης, ανεξάρτητα από το πόσο αντιπαθή μπορεί να μας είναι ορισμένα άτομα.

Δεύτερον, μια και μιλάω τώρα για τη δημοκρατία, θέλω να πω ότι όλοι αντιμετωπίζουμε μεγάλες δυσκολίες όταν αναγκαζόμαστε να συνεργαστούμε, για χάρη της ειρήνης, με χώρες που δεν βασίζονται σε μία δημοκρατική οργάνωση. Αναφερθήκαμε σήμερα στη Σαουδική Αραβία, που ελπίζω ότι θα επιτύχει να συνεισφέρει σημαντικά στην ειρήνη. Το ίδιο ισχύει για την Αίγυπτο. Δεν πρέπει όμως να εγκαταλείψουμε γι’ αυτό τον λόγο τον αγώνα μας για τη δημοκρατία. Πρέπει, για παράδειγμα, να πούμε ξεκάθαρα στην Αίγυπτο ότι αυτό που συνέβη εκεί τις τελευταίες ημέρες –τροποποίηση του συντάγματος με ένα «δημοψήφισμα» που προκηρύχθηκε μέσα σε λίγες ημέρες και στο οποίο δεν συμμετείχε παρά μόλις το 30% των ψηφοφόρων– είναι απαράδεκτο. Πρέπει να υπερασπιστούμε και την ειρήνη, αλλά και τη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή, πρέπει να τα συνδέσουμε αυτά τα δύο. Αυτό είναι το καθήκον της Ευρώπης.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, 50 χρόνια μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης, η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας της ΕΕ κάνει ακόμα τα πρώτα της βήματα. Αυτός ο τομέας διακυβερνητικής συνεργασίας περιορίζει την αρμοδιότητα όλων των κοινοτικών θεσμικών οργάνων. Επί του παρόντος, οι στάσεις απέναντι στην πυραυλική ασπίδα των ΗΠΑ είναι πολύ σημαντικός παράγοντας, ο οποίος επηρεάζει το μέλλον της ΕΕ και των ευρωπαϊκών χωρών. Είναι η απάντηση της ΕΕ ομόφωνη ή μήπως όταν η Υπουργός Εξωτερικών Ράις καλεί την Ευρώπη παίρνει πολλές απαντήσεις; Έτσι επιτρέπει η ΕΕ στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής να αποφασίζουν τι είναι καλό για την ΕΕ και τα κράτη μέλη της. Ακόμα και αν υπήρχε ένα νέο σύνταγμα και η ΕΕ είχε έναν κοινό υπουργό εξωτερικών, ούτε αυτό θα μας βοηθούσε, διότι αν δεν υπάρχει κοινή βούληση, δεν υπάρχει κοινή πολιτική.

Θα ήθελα επίσης να αναφέρω το άλλο θέμα, το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης και της μεταναστευτικής πολιτικής. Πρόσφατα υπήρχαν προσδοκίες για στενότερη συνεργασία στην ΕΕ προκειμένου να προληφθεί η είσοδος παράνομων μεταναστών στα σημεία συνοριακού ελέγχου. Δεν είναι περίεργο ότι το περασμένο καλοκαίρι κοντά στις Κανάριες Νήσους έχασαν τη ζωή τους στον Ατλαντικό Ωκεανό περισσότεροι άνθρωποι, παράνομοι μετανάστες, από όσα ήταν τα θύματα πολέμου στον Λίβανο. Πολλά, επομένως, πρέπει να γίνουν στους τομείς της πολιτικής γειτονίας προκειμένου η ευημερία και η ασφάλεια που παρέχει η ΕΕ να αυξηθούν και να κυριαρχήσουν.

  Seán Ó Neachtain (UEN). - A Uachtaráin, is pobal seacht mBallstát agus fiche an tAontas Eorpach anois agus dá réir, tá seasamh níos láidre againn ar an ardán idirnáisiúnta. Creidim gur chóir go mbeadh ról mar idirghabhálaí macánta ag an Aontas Eorpach in aighneas an Mheánoirthir agus go háirithe sna hiarrachtaí atá á ndéanamh chun síocháin a chothú idir muintir na Palaistíne agus muintir Iosrael.

Ar an gcuma chéanna, ba chóir dúinn súil a choinneáil ar an bpolaitíocht san Iaráin, mar tá sí sin ag déanamh imní agus mioscaise sa Mheánoirthear trí chéile. Níos gaire do bhaile, caithfimid ár ndóigh cabhair a thabhairt do na tíortha balcánacha lena chinntiú go ndéanfar dul chun cinn eacnamaíochta agus polaitíochta iontu agus go neartófar an ceangal eadrainn. Caithfidh an tAontas Eorpach a bheith ina cheannródaí i gcur chun cinn spriocanna forbartha na Mílaoise, agus sa chomhthéacs seo a chinntiú go mbeidh muintir na hAfraice neamhspleách i gcúrsaí forbartha agus i gcearta daonna.

(Bualadh bos)

  Charles Tannock (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω την αναφορά του κ. Σολάνα στην Αφρική και στο Νταρφούρ και στην έλλειψη ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Νταρφούρ, αλλά δυστυχώς παρέλειψε τη Ζιμπάμπουε.

Ο Αραβικός Σύνδεσμος στο Ριάντ, το οποίο επισκέφθηκε μόλις χθες, υποσχέθηκε μια νέα πρωτοβουλία για τη σύγκρουση Αράβων-Ισραηλινών, αλλά εξακολουθεί να επιμένει στο δικαίωμα επιστροφής όλων των παλαιστινίων προσφύγων – συνεπώς δεν υπάρχει τίποτα νέο κατά τη γνώμη μου.

Όσον αφορά το Κοσσυφοπέδιο, φοβάμαι ότι η αρπαγή του μονομερώς από την κυριαρχία της Σερβίας –μια χώρα που ακόμα προσπαθεί να χωνέψει τον διαχωρισμό από το Μαυροβούνιο– θα δημιουργήσει περαιτέρω αστάθεια στην περιοχή και ένα προηγούμενο το οποίο η Ρωσία θα εκμεταλλευτεί στο έπακρο για τις παγωμένες συγκρούσεις στον Νότιο Καύκασο, αλλά ακόμα και για την Κριμαία. Η Ουκρανία είναι μια χώρα που χρειάζεται τώρα περισσότερη υποστήριξη και δεν είναι πλέον ώρα να της δώσει το Συμβούλιο καθεστώς υποψήφιας χώρας, όπως στα Δυτικά Βαλκάνια;

Σχετικά με τη Μέση Ανατολή, συνιστώ προσοχή στη συνέχιση της άμεσης ενίσχυσης στη νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση εθνικής ενότητας πριν η Χαμάς δεχθεί ρητά τους τρεις όρους, συμπεριλαμβανομένης της αναγνώρισης του δικαιώματος ύπαρξης του Κράτους του Ισραήλ.

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω όλους εκείνους σε αυτό το Σώμα –και ειδικά τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου– που επέδειξαν αλληλεγγύη με τους 15 βρετανούς στρατιωτικούς, οι οποίοι απομακρύνθηκαν με τη βία από τα ιρακινά ύδατα όπου είχαν πλήρες δικαίωμα να βρίσκονται τόσο βάσει των ψηφισμάτων του ΟΗΕ όσο και βάσει της ρητής συγκατάθεσης της ιρακινής κυβέρνησης.

Το Ιράν παραμένει σοβαρό πρόβλημα καθώς αψηφά τη διεθνή κοινότητα στην αποφασιστική του προσπάθεια να αποκτήσει πυρηνικά όπλα και θα υποκριθεί ανοιχτά ως προς αυτό το θέμα, όπως έκανε πρόσφατα σχετικά με τον ισχυρισμό του για την ακριβή θέση των βρετανών στρατιωτών όταν συνελήφθησαν.

Δεν είναι άραγε πλέον καιρός η ΕΕ, μαζί με τις ΗΠΑ, να εφαρμόσουν σοβαρές οικονομικές κυρώσεις κατά αυτού του βάρβαρου καθεστώτος, το οποίο εκτελεί δημοσίως άτομα για σεξουαλικά παραπτώματα και του οποίου ο Πρόεδρος Ahmadinejad δεσμεύτηκε να αφανίσει το Ισραήλ από προσώπου γης; Η διακοπή των εγγυήσεων εξαγωγικής πίστης από τη Γερμανία θα ήταν μια πολύ καλή αρχή.

  Ana Maria Gomes (PSE). – (PT) Κύριε Σολάνα, πού είναι η αποτελεσματική πολυμερής προσέγγιση για την οποία αγωνιστήκατε, με τη βοήθεια του Κοινοβουλίου, αν τα μονομερή σχέδια των ΗΠΑ για ανάπτυξη του αντιπυραυλικού συστήματος σε κοινοτικό έδαφος αποτελούν απλώς ένα διμερές θέμα ή, όπως είπατε σήμερα, αποτελούν μέρος μιας αμυντικής συμμαχίας;

Αυτά τα σχέδια έχουν σκοπό να αποδυναμώσουν την εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας της Ευρώπης. Ακόμα και αν συγκεντρώνονταν υπό την κάλυψη του ΝΑΤΟ –κάτι που δεν έγινε ακόμα– θα είχαν επιζήμιες συνέπειες στην αμυντική βιομηχανία της ΕΕ. Πώς μπορεί λοιπόν το Συμβούλιο να απορρίπτει μια εναρμονισμένη προσέγγιση στο θέμα μεταξύ όλων των κρατών μελών; Πώς μπορεί να δέχεται σχέδια που αποσκοπούν στην προστασία της Ευρώπης, τα οποία βασίζονται σε αμφίβολη τεχνολογία και διχάζουν την ΕΕ αποκλείοντας ορισμένα κράτη μέλη; Ποιος είναι ο κίνδυνος που απειλεί περισσότερο την Πολωνία και την Τσεχική Δημοκρατία από ό,τι την Ελλάδα, την Κύπρο, την Ισπανία ή την Πορτογαλία;

Κύριε Σολάνα, όπως επισημάνατε σήμερα, εμείς στην ΕΕ θέλουμε να καταπολεμήσουμε τη διάδοση, αλλά αυτά τα σχέδια –σε αντίθεση με άλλες συνέπειες σε σχέση με τη Ρωσία– το μόνο που θα κάνουν είναι να την ενθαρρύνουν. Κατά συνέπεια, πολλοί στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, επίσης απορρίπτουν τα σχέδια. Αυτοί είναι οι άνθρωποι με τους οποίους πρέπει να εργαστούμε.

  Jan Zahradil (PPE-DE). – (CS) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Άκουσα με ενδιαφέρον τη λεπτομερή ομιλία του κ. Σολάνα, για την οποία τον ευχαριστώ. Ήταν ένα θερμό, ενδιαφέρον θέμα. Θα ήθελα, αν μπορώ, να κάνω λίγα σχόλια.

Καταρχάς, ο κ. Σολάνα τόνισε ότι, όσον αφορά το Κοσσυφοπέδιο, η ΕΕ δεν έχει περιθώριο να αποτύχει στη γειτονιά της. Συμφωνώ απόλυτα και θα το έθετα ως εξής: η ΕΕ πρέπει καταρχάς να αποδείξει ότι είναι ικανή να επιλύσει τα προβλήματα στην περιοχή άμεσης γειτονίας της και ότι είναι σε θέση να συμβάλει στη σταθερότητα και στην ευημερία της γύρω περιοχής και, συνεπώς, να αποδείξει στην πράξη ότι είναι ικανή να επιτύχει ευρύτερες, παγκόσμιες φιλοδοξίες, στις οποίες αν αποτύχουμε μας μένουν μόνο κενές λέξεις.

Δεύτερον, όσον αφορά τις αντιπυραυλικές βάσεις των ΗΠΑ ή την περίπτωση των βάσεων ραντάρ της Τσεχικής Δημοκρατίας, η κυβέρνηση της Τσεχίας χθες συμφώνησε επίσημα να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ σχετικά με την κατασκευή της βάσης ραντάρ ως σύστημα προστασίας. Η κυβέρνηση της Τσεχίας θα ενημερώσει ασφαλώς πρόθυμα τους συναδέλφους και τους εταίρους της στην ΕΕ για την πρόοδο σε αυτό το θέμα, αλλά δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι η τελική απόφαση ανήκει στην τσεχική κυβέρνηση.

Πιστεύω ακράδαντα ότι όταν η βάση τεθεί σε λειτουργία, θα υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια όχι μόνο για την κεντρική Ευρώπη αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη. Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτή η βάση δεν έχει στόχο τη Ρωσία, και η Ρωσία το γνωρίζει επίσης αυτό. Αυτό το επιχείρημα λοιπόν είναι παραπλανητικό. Θεωρώ ότι η εφαρμογή αυτού του μέτρου θα συμβάλει επίσης στη σύσφιξη των διατλαντικών δεσμών.

Φυσικά θα οδηγήσει επίσης στην άνοδο του διεθνούς προφίλ της Τσεχικής Δημοκρατίας και της Πολωνίας. Πιστεύω ότι αυτό δεν είναι κάτι που θα ανησυχούσε οποιονδήποτε. Θέλω να υπενθυμίσω στο Σώμα ότι η ΕΕ έχει τα όριά της όσον αφορά την ασφάλεια και την πολιτική και ότι σε αυτή την περίπτωση άγγιξε ένα από αυτά τα όρια. Σας ευχαριστώ.

  Libor Rouček (PSE). – (CS) Κυρίες και κύριοι, ο κ. Σολάνα είπε σήμερα το πρωί σε αυτό το Σώμα ότι οι πολίτες μας θέλουν να δουν μια συντονισμένη κοινοτική εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. Συμφωνώ απολύτως. Οι πολίτες της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών από τα νέα κράτη μέλη, περιμένουν από την ΕΕ να συντονίσει την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας της, ακόμα και σε θέματα όπως η ανάπτυξη ενός αμερικανικού αντιπυραυλικού συστήματος άμυνας σε κοινοτικό έδαφος. Αυτό το σύστημα, ωστόσο, δεν αποτελεί διμερή άσκηση ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Πολωνία ή στην Τσεχική Δημοκρατία, όπως θα ήθελαν κάποιοι βουλευτές να πιστεύουμε. Από τη φύση του, αφορά την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας, τις σχέσεις εντός της ΕΕ, τις σχέσεις της ΕΕ με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τη Ρωσία και τις διάφορες διαδικασίες αφοπλισμού και τις διαδικασίες αναστολής της διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής.

Θέλω λοιπόν να ζητήσω από τον κ. Σολάνα να παράσχει στο Κοινοβούλιο μια ανάλυση όλων αυτών των πτυχών και των τρόπων επίλυσης αυτών των θεμάτων από την πλευρά της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας. Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό ακριβώς περιμένουν οι πολίτες μας από τον Ύπατο Εκπρόσωπο για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας.

  Stefano Zappalà (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Σολάνα για τις πληροφορίες που μας παρέσχε σήμερα το πρωί. Ωστόσο, από τη συζήτησή μας είναι για ακόμη μια φορά προφανές ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν διαθέτει εξωτερική πολιτική και, επομένως, δεν διαθέτει μια κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας.

Θα ήθελα, επομένως, να εκφράσω την πλήρη αλληλεγγύη μου προς το Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά το ζήτημα των ναυτικών που κρατούνται στο Ιράν, μια αλληλεγγύη που πρέπει να εκφραστεί και σε άλλες χώρες. Ωστόσο, θα ήθελα να τονίσω ότι αν διαθέταμε μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας, θα είχαμε αναμφίβολα πολύ μεγαλύτερη επιρροή στην επίλυση των διεθνών ζητημάτων. Η έλλειψη μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής συνεπάγεται επίσης ότι, σε ορισμένα κράτη –συμπεριλαμβανομένου και του δικού μου– εξαιτίας της ύπαρξης μεμονωμένων θέσεων, ακόμη και οι υποθέσεις εσωτερικής πολιτικής αποκτούν μια μάλλον σοβαρή σημασία. Αν συνεχίσουμε στον δρόμο της συνταγματικής συνθήκης, που ξεκίνησε από την Καγκελάριο Μέρκελ, πιστεύω ότι θα κάνουμε κάτι πολύ θετικό.

Θα ήθελα να τονίσω στον κ. Σολάνα ένα ουσιώδες ζήτημα. Σήμερα το πρωί, έγινε πολλές φορές αναφορά στο ζήτημα του ενδεχόμενου αμερικανικού συστήματος πυραυλικής άμυνας που πρόκειται να εγκατασταθεί στο έδαφος της Δημοκρατίας της Πολωνίας καθώς και της Δημοκρατίας της Τσεχίας. Έχω την εντύπωση –δεν ξέρω όμως αν είναι αλήθεια– ότι, μεταξύ άλλων, ορισμένα κράτη της Ένωσης δεν θα ληφθούν ενδεχομένως υπόψη σε σχέση με αυτό το σύστημα πυραυλικής άμυνας, για παράδειγμα η Ιταλία και η Ελλάδα. Έχω ακούσει αποκλίνουσες απόψεις σχετικά με αυτό το θέμα και δικαίως.

Αν και προσωπικά τάσσομαι υπέρ αυτού του συστήματος, πιστεύω, κύριε Σολάνα, ότι είναι σημαντικό να λάβουμε πραγματικές πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων και όσων επιλέξατε να μας αποκρύψετε. Για αυτόν τον λόγο, σας καλώ να παράσχετε στην υποεπιτροπή μας κάθε δυνατή πληροφορία χωρίς καθυστέρηση.

  Adrian Severin (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, Ύπατε Εκπρόσωπε, έχω τέσσερις τηλεγραφικές σκέψεις να εκφράσω σε ένα λεπτό.

Πρώτον: είναι καιρός να αντικατασταθεί ο νέος συντηρητισμός στις διεθνείς υποθέσεις με ρεαλισμό και η ακραία ιδεολογική προσέγγιση που ακούσαμε σήμερα εδώ με πραγματισμό συνοδευόμενο από τις αρχές και τις αξίες μας.

Δεύτερον: η πολυμερής προσέγγιση αποτελεί βασική προσπάθεια και δεν πρέπει να αποτύχουμε σε αυτή την προσπάθεια.

Τρίτον: οι πολλές παγωμένες κρίσεις στην ανατολική γειτονιά μας αποτελούν μέρος μόνο ενός ενιαίου συναφούς προβλήματος που είναι το μετασοβιετικό καθεστώς της Ρωσίας. Πρέπει επιτέλους να αναπτύξουμε ένα όραμα ως προς αυτό το θέμα.

Τέταρτον: η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι αμυντική συμμαχία, αλλά πρέπει να δημιουργήσουμε το πολιτικό περιβάλλον που θα προάγει τη συμμετοχή της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών στην προώθηση μιας παγκόσμιας εταιρικής σχέσης για την άμυνα κατά των σύγχρονων απειλών, απορρίπτοντας έτσι κάθε διμερή αντιπυραυλική διευθέτηση που θα μας διχάσει και θα μας εκθέσει αντί να μας προστατέψει.

  Elmar Brok (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Ύπατε Εκπρόσωπε, κυρίες και κύριοι, κύριε Σολάνα, επισημάνατε με έξυπνο τρόπο πού υπάρχουν εμπόλεμες ζώνες και πού βρίσκονται τα συμφέροντα της Ευρώπης. Επιτρέψτε μου να αναφέρω μερικά παραδείγματα: η Μέση Ανατολή, το Κοσσυφοπέδιο, το Ιράν, η ενεργειακή ασφάλεια και άλλα. Πρέπει όμως να εξετάσουμε το πώς θέλουμε να προχωρήσουμε. Καταρχάς, σε πολλούς από αυτούς τους τομείς δεν πρόκειται να επιβληθούμε με τη θέση μας ως ήπια δύναμη, εάν δεν μιλάμε με ενιαία και σταθερή φωνή στην εξωτερική πολιτική προκειμένου να ασκήσουμε επιρροή στους εταίρους μας στον κόσμο, και εδώ εννοώ ιδίως στο πλαίσιο των διατλαντικών σχέσεων.

Δεύτερον, δεν πρόκειται να προχωρήσουμε αν θεωρούμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελείται από ζώνες διαφορετικής ασφάλειας. Σχετικά με την ενεργειακή ασφάλεια, πρέπει να φροντίσουμε να διαθέτουν όλες οι χώρες το ίδιο επίπεδο προστασίας. Ωστόσο, είναι εξίσου απαράδεκτο να έχει ένα τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μικρότερη προστασία από την αντιπυραυλική ασπίδα.

Με άλλα λόγια, τέτοια θέματα δεν μπορούν να συζητηθούν σε διμερές επίπεδο, αλλά αντίθετα πρέπει να καταστεί σαφές ότι το σύνταγμα δίνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση περισσότερες δυνατότητες και την κάνει ικανή να μιλά με μία φωνή. Από την άλλη, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να οδηγήσουμε με αυτήν την κοινή φωνή το ΝΑΤΟ σε στρατηγικές συζητήσεις. Επιρροή θα αποκτήσουμε αν ισχύσουν και τα δύο αυτά μαζί κι όχι με χωριστές λύσεις. Μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι κάποιοι ζητούν για τον εαυτό τους αλληλεγγύη ως προς την ενέργεια, κι αυτό είναι σωστό, τότε όμως πρέπει να δείχνουν την ανάλογη αλληλεγγύη και στα άλλα ζητήματα προκειμένου να καταλήξουμε έτσι σε μία κοινή ευρωπαϊκή θέση. Μόνο έτσι θα έχουμε μια ελπίδα επιβίωσης σε αυτόν τον κόσμο.

  Πρόεδρος. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Brok. Δεν θέλω να προβώ σε κρίση, πιστεύω όμως ότι αυτά που είπατε, συνιστούν τον πυρήνα της πολιτικής για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

  Justas Vincas Paleckis (PSE). – (LT) Η σημερινή κυβέρνηση στην Ουάσινγκτον βιάζεται να αναπτύξει μια αντιπυραυλική ασπίδα. Αν εγκατασταθούν αμυντικοί πύραυλοι και ραντάρ στην Τσεχική Δημοκρατία και στην Πολωνία, θα καλυφθεί ένα μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλα αυτά αναμένεται να κοστίσουν 58 δισ. δολάρια. Αυτό το ποσό, αν χρησιμοποιηθεί διαφορετικά, θα μπορούσε να βοηθήσει εκατομμύρια ανθρώπους που πεινάνε και να αλλάξει την ίδια τη φύση των χωρών που θέτουν απρόβλεπτους κινδύνους.

Οι κυβερνήσεις και οι λαοί των ευρωπαϊκών χωρών έχουν πολλές αμφιβολίες σχετικά με αυτά τα σχέδια, τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέα κούρσα εξοπλισμών και σε κινδύνους για όλη την περιοχή. Η Λιθουανία βρίσκεται σε αυτή την περιοχή. Ωστόσο, δεν έχει γίνει πολύ δημόσια συζήτηση σχετικά με αυτό το θέμα στα νέα κράτη μέλη. Τα σχέδια της Ουάσινγκτον πρέπει να συζητηθούν ανοιχτά και ειλικρινά από τις χώρες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και η Ρωσία πρέπει να συμμετάσχει επίσης στις συζητήσεις.

Οι μονομερείς πολιτικές χωρίς συνυπολογισμό των πιθανών κινδύνων και συνεπειών έχουν δημιουργήσει πολλές φορές καταστάσεις που ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Για παράδειγμα, τα σχέδια «Πόλεμος των Άστρων» ήταν προϊόν της εποχής του Ψυχρού Πολέμου. Το να προχωρήσουν τώρα θα σήμαινε αποδοχή του γεγονότος ότι ο κόσμος είναι ακόμα χωρισμένος σε αδιάλλακτα στρατόπεδα και ότι αναζητούμε και πάλι λύσεις βασισμένες στη βία και στα όπλα.

  Bogdan Klich (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η αρχική μου πρόθεση σήμερα ήταν να μιλήσω για τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την αποτελεσματική λειτουργία της ΚΕΠΠΑ, αλλά οι δημαγωγικές ομιλίες του κ. Schulz και του κ. Cohn-Bendit αποζητούν απάντηση και με υποχρεώνουν να διορθώσω ορισμένα λάθη.

Καταρχάς, πριν από λίγα χρόνια οι Αμερικανοί μετέτρεψαν το αρχικό σχέδιο «Εθνικό Πυραυλικό Σύστημα Άμυνας» σε σχέδιο «Πυραυλικό Σύστημα Άμυνας». Στόχος ήταν να τεθεί όχι μόνο η περιοχή των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και η περιοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών του ΝΑΤΟ, υπό αυτή την ασπίδα προστασίας (ή ομπρέλα). Αυτό έγινε κατά σαφή απαίτηση των δυτικοευρωπαϊκών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας. Από πού, λοιπόν, προέρχεται αυτό το κύμα επικρίσεων;

Δεύτερον, εμείς οι Ευρωπαίοι αναπτύσσουμε, εδώ και κάποια χρόνια, τη δική μας ευρωπαϊκή ασπίδα, δηλαδή το πρόγραμμα «Άμυνας Θεάτρου κατά Βαλλιστικών Πυραύλων (TBMD)». Αν έχετε αμφιβολίες σχετικά με αυτό το θέμα, θέλω να σας παραπέμψω στη δήλωση της τελευταίας συνόδου του ΝΑΤΟ στη Ρίγα. Υποτίθεται ότι θα είναι έτοιμο μέχρι το 2010 και για κάποιον λόγο ούτε ο κ. Schulz ούτε ο κ. Cohn-Bendit φαίνεται να διαμαρτύρονται γι’ αυτό.

Τρίτον, οι αντιρρήσεις της Ρωσίας για την ασπίδα είναι απλώς άλλο ένα παράδειγμα των επικρίσεων που εξαπολύει αυτή η χώρα στις διάφορες αμερικανικές στρατηγικές πρωτοβουλίες. Ας μην ξεχνάμε το κύμα των επικρίσεων που εκτοξεύθηκαν κατά της πρωτοβουλίας στρατηγικής άμυνας (SDI) κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Ρίγκαν ή στους Αμερικανούς όταν αποσύρθηκαν από τη Συνθήκη για τον περιορισμό των συστημάτων αντιβαλλιστικών πυραύλων (ABM).

Υποστηρίζω θερμά τις συνομιλίες με τη Ρωσία σχετικά με το θέμα της πυραυλικής αμυντικής ασπίδας, αλλά σας ζητώ να παραμείνετε ψύχραιμοι.

Τέταρτον, υποστηρίζω επίσης τις συζητήσεις σχετικά με το θέμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι οι αποφάσεις θα ληφθούν από τις κυρίαρχες κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών. Θέλω να ζητήσω από τα κόμματα της Αριστεράς και από τους Πράσινους να μην χρησιμοποιούν επιχειρήματα σε αυτή τη συζήτηση που δεν είναι αληθινά και να μην παραπλανούν την κοινή γνώμη. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να έχει δυσάρεστες συνέπειες. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε βαθύτερο διχασμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε ένα ξέσπασμα του αντιαμερικανικού αισθήματος παρόμοιο με αυτό που είδαμε το 2002 και το 2003.

  Giulietto Chiesa (PSE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η έκκληση για ευρωπαϊκή ενότητα προκειμένου να ενισχυθεί η εξωτερική δράση της Ένωσης είναι ιερή και απαραβίαστη αλλά περιττή. Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ποιες είναι και πού βρίσκονται οι δυνάμεις που εμποδίζουν την ευρωπαϊκή ενότητα, διότι είναι προφανές ότι υφίστανται, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό της Ευρώπης. Ακούσαμε ορισμένες από αυτές σε αυτήν τη συζήτηση.

Οι πύραυλοι που η Ουάσινγκτον προτίθεται να εγκαταστήσει στην Πολωνία –πύραυλοι που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για την κατάρριψη ανύπαρκτων ιρανικών πυραύλων– είναι στην πραγματικότητα στραμμένοι εναντίον της ίδιας της ευρωπαϊκής ενότητας, με στόχο να την υπονομεύσουν αν όχι να την καταστρέψουν. Δεν υπάρχει τίποτε τυχαίο σε αυτό: δεν πρόκειται για σφάλμα, αλλά για ένα σχέδιο το οποίο έχει επινοηθεί από τις εξτρεμιστικές δυνάμεις που είναι παρούσες στην ελίτ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Μια τέτοια προκλητική δράση, ωστόσο, δεν θα μπορούσε ποτέ να αρχίσει καν, αν δεν υπήρχαν στην Ευρώπη δυνάμεις πρόθυμες να την ακολουθήσουν.

Το κλειδί για την ισχυρή ευρωπαϊκή διεθνή δράση έγκειται στον εντοπισμό και στην εξουδετέρωση αυτών των δυνάμεων.

  Roberta Alma Anastase (PPE-DE). – Domnule Preşedinte, doamnelor şi domnilor, doresc în primul rând să mulţumesc Înaltului Reprezentant pentru informarea cuprinzătoare cu privire la perspectivele politice externe comune în 2007. Fără îndoială, una din priorităţile noastre este stimularea creării unui spaţiu de stabilitate, securitate şi democraţie în vecinătatea Uniunii Europene.

În ceea ce priveşte frontiera de est, provocările sunt legate în primul rând de gestionarea problemei conflictelor îngheţate. În afară de eforturile existente, instrumentele de cooperare regională, inclusiv cooperarea cu şi în cadrul zonei Mării Negre, trebuie dezvoltate şi implementate încă din 2007. Succesul politicii externe comune depinde în primul rând de succesul nostru în securizarea frontierei noastre externe şi zonei de vecinătate, iar implicarea noastră mai activă în 2007 este nu numai o prioritate, dar şi o obligaţie.

  Andrzej Jan Szejna (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η πυραυλική αμυντική ασπίδα απειλεί να δημιουργήσει ένα νέο Σιδηρούν Παραπέτασμα και συνεπώς δεν παρέχει καμία εγγύηση διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Μάλιστα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια κλιμάκωση των σημερινών συγκρούσεων σε όλο τον κόσμο. Δεν πρέπει να ξεκινήσουμε μια νέα κούρσα εξοπλισμών: η πυραυλική ασπίδα σκοπό έχει να προστατεύσει τα κράτη μέλη, πάνω απ’ όλα.

Αν κάποιος με ρωτούσε αν θα έπρεπε να προασπίσουμε την ειρήνη και τις ΗΠΑ από τους τρομοκράτες, για παράδειγμα, η απάντησή μου θα ήταν ναι. Αλλά η πυραυλική αμυντική ασπίδα προκαλεί πολλά ερωτήματα. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να δημιουργηθούν νέοι διχασμοί στην Ευρώπη και πρέπει να βρούμε έναν ειρηνικό συμβιβασμό, αντί για σύγκρουση, με τη Ρωσία.

Απευθύνθηκα στην πολωνική κυβέρνηση γι’ αυτό το θέμα πολλές φορές προτείνοντας μια δημόσια συζήτηση σχετικά με το θέμα στην Πολωνία και στην Ευρώπη. Ωστόσο, η σημερινή δεξιά πολωνική κυβέρνηση εμμένει στα αντιευρωπαϊκά και μη εποικοδομητικά όπλα της, όπως έκανε και με τη Συνταγματική Συνθήκη. Παρά το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μια αμυντική συμμαχία, πρέπει να διευκρινιστεί δημόσια αν το θέμα του συστήματος πυραυλικής άμυνας πρέπει να αποτελεί αντικείμενο κοινών πολιτικών αποφάσεων από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

  Jana Hybášková (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ξέρουμε τι κάνουν οι Ιρανοί Φρουροί της Επανάστασης: είναι υπεύθυνοι για τον βομβαρδισμό της AMIA στην Αργεντινή, τον βομβαρδισμό των πύργων Khobar, το Shehab ΙΙΙ και τη σύλληψη 15 βρετανών στρατιωτών ως αντίποινα για τη σύλληψη πέντε Πασνταράν στην πόλη Ερμπίλ. Ο διεθνής ηγέτης της Χεζμπολάχ, Imad Mughniyah, είναι Ιρανός.

Ένα πυραυλικό αμυντικό σύστημα έχει να κάνει με εκτίμηση απειλών και με προτεραιότητες. Η απειλή είναι εδώ. Πρέπει να προστατεύσουμε και να ενισχύσουμε την Ευρώπη. Η νοτιοδυτική Ευρώπη χρειάζεται προστασία από την τρομοκρατία. Η νοτιοανατολική Ευρώπη χρειάζεται το πρόγραμμα της ενεργού πολυεπίπεδης άμυνας θεάτρου κατά βαλλιστικών πυραύλων. Στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, πρέπει να αναπτύξουμε εθνικά συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας, αλλά πρέπει να λάβουμε υπόψη τον τρίτο πυλώνα. Όσον αφορά τη Βόρεια Ευρώπη, την Τσεχική Δημοκρατία, την Πολωνία και την Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ, μπορούμε να επιτύχουμε σύνθετη αρχιτεκτονική αντιπυραυλικής άμυνας μέσω της ανταλλαγής δεδομένων και πληροφοριών υπό την εποπτεία και τον έλεγχο του ΝΑΤΟ. Το ξέρετε. Μπορεί να γίνει. Η ανταλλαγή πληροφοριών κοστίζει λιγότερο από 1 δισ. ευρώ. Για να γίνει, χρειαζόμαστε διμερείς διαβουλεύσεις και διαβουλεύσεις του ΝΑΤΟ, αλλά αποφάσεις των κυρίαρχων κρατών. Πάνω απ’ όλα, χρειαζόμαστε ευθύνη: τη δική μου ευθύνη και τη δική σας ευθύνη.

  Javier Solana, Ύπατος Εκπρόσωπος. (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους βουλευτές για τις συνδρομές τους. Ήταν μια μακρά συζήτηση με πολλές παρεμβάσεις. Δεν ήταν όλοι παρόντες σε ολόκληρη τη συζήτηση, αλλά πιστεύω ότι ειπώθηκαν πολλά σημαντικά πράγματα. Θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου για την εποικοδομητική στάση της πλειονότητα των βουλευτών του Κοινοβουλίου. Θέλω να δηλώσω ξανά τη βούλησή μου για τη συνέχιση της συζήτησης των σημαντικών θεμάτων που αρχίσαμε να συζητάμε στρατηγικά σήμερα το πρωί. Θα είμαι σύντομος στη σύνοψή μου, καθώς γνωρίζω ότι έχετε μια σημαντική ψηφοφορία στις 11.30.

Πρέπει να καταδικάσουμε με πολύ σαφή τρόπο την απαγωγή από το Ιράν των βρετανών ναυτών και πρέπει να απαιτήσουμε την άμεση απελευθέρωσή τους. Νομίζω ότι συμφωνούμε απολύτως μετά τη σημερινή συζήτηση και το καταστήσαμε σαφές αυτό.

Θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα της Μέσης Ανατολής, διότι πιστεύω ότι θα είναι ένα από τα σημαντικότερα θέματα από τώρα μέχρι τον Σεπτέμβριο. Εκτιμώ ότι κάτι μπορεί να συμβεί σε αυτό το διάστημα αν υπάρχει καλή θέληση, καλή συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες, καλή συνεργασία με τις αραβικές χώρες και καλή συνεργασία μεταξύ μας.

Μια νέα κατάσταση έχει δημιουργηθεί. Πριν από λίγες ώρες δειπνούσα στο Ριάντ: μόλις έφτασα εδώ. Θα ήθελα ορισμένοι από εσάς να ήσασταν εκεί για να βλέπατε την πολιτική εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε δράση. Πιστέψτε με, όταν είμαστε εκεί, όταν συμμετέχουμε σε αυτές τις συσκέψεις, έχουμε αξία και διαδραματίζουμε σοβαρό ρόλο. Σας παρακαλώ, πιστέψτε το. Αν μπορούσα, θα σας προσκαλούσα να με συνοδεύσετε.

(Χειροκροτήματα)

Πριν από λίγες ώρες, βρισκόμουν ακόμα εκεί και συζητούσα πολύ σημαντικά θέματα τα οποία θα αναφέρονται στις εφημερίδες αύριο. Ελπίζω ότι τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων θα καρποφορήσουν τις προσεχείς ημέρες.

Δεύτερον, θέλω να αναφέρω για άλλη μια φορά στο Κοινοβούλιο το θέμα του Λιβάνου. Έχουμε σοβαρή ευθύνη απέναντι στον Λίβανο. Αυτό δεν αναφέρθηκε επαρκώς. Θέλω να επαναλάβω ξανά ότι για εμάς η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Σινιόρα είναι η νόμιμη κυβέρνηση του Λιβάνου και πρέπει να συνεχίσουμε να βοηθάμε αυτή την κυβέρνηση.

(Χειροκροτήματα)

Πιστεύω ότι η συνεργασία που παρέχουμε στον Λίβανο μέσω της παρουσίας των ευρωπαϊκών δυνάμεων της UNIFIL στο νότιο μέρος αυτής της χώρας, καθώς και η διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Παρίσι για τη συμβολή στην ανασυγκρότηση του Λιβάνου, αποτελούν απόδειξη της δέσμευσής μας απέναντι σε αυτή τη χώρα. Είναι θεμελιώδης. Όπως είναι επίσης θεμελιώδες να συνεχίσουμε να στηρίζουμε την κυβέρνηση στον Λίβανο: μια κυβέρνηση που μπορεί να φέρει αποτελέσματα, όχι μια μπλοκαρισμένη κυβέρνηση, την οποία κάποιοι επιθυμούν.

Είναι σημαντικό να συσταθεί ένα διεθνές δικαστήριο για την εκδίκαση των δολοφονιών των λιβανέζων ηγετών, ξεκινώντας με τον πρωθυπουργό Ραφίκ Χαρίρι, ο οποίος δολοφονήθηκε πριν από τρία χρόνια. Πρέπει να επιτύχουμε μια λύση μέσω διαπραγμάτευσης. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να το επιτύχουμε αυτό. Σε αυτές τις διαπραγματεύσεις θα υπάρχουν εκπρόσωποι από τα πέντε Μόνιμα Μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας καθώς και κάποιος από την Ευρωπαϊκή Ένωση που θα εκπροσωπεί όλους εσάς – όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποτέ ξανά στην πρόσφατη ιστορία μας δεν έγινε κάτι παρόμοιο.

Έχουμε επίσης ευθύνες απέναντι στην Αφρική. Αυτές οι ευθύνες θα είναι θεμελιώδεις από τώρα μέχρι το καλοκαίρι. Συνεπώς, μέχρι τότε, έχουμε μια ατζέντα πολύ έντονη, πολύ γεμάτη. Αν θέλει ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, θα χαρώ να συνεχίσω την παρακολούθηση αυτής της ατζέντας εδώ σε αυτό Σώμα. Πρόκειται για μια εντατική ατζέντα. Είναι βασική για τη σταθερότητα και την ειρήνη, όχι μόνο στον κόσμο, αλλά και στη γειτονιά της ηπείρου μας.

Σας ευχαριστώ και πάλι, κύριε Πρόεδρε. Είναι η πρώτη φορά που συμμετείχα σε συζήτηση σε αυτό το Σώμα υπό τη δική σας προεδρία. Μπορείτε να βασίζεστε στην υποστήριξή μου προς αυτό το θεσμικό όργανο που εκτιμώ ιδιαιτέρως, όταν τη χρειαστείτε. Κάποιος είπε ότι ψάχνω για δουλειά, το οποίο δεν ισχύει, αλλά εν πάση περιπτώσει ίσως θα με καλείτε να έρχομαι εδώ πιο συχνά!

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Ύπατε Εκπρόσωπε, σας ευχαριστούμε πολύ για την ομιλία σας και για τη συμμετοχή σας σε αυτή τη μακρά συζήτηση. Σας είμαστε ευγνώμονες που ήρθατε απευθείας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά την επιστροφή σας από τη Σαουδική Αραβία.

Έχετε μία από τις πιο δύσκολες ευθύνες στην Ευρωπαϊκή Ένωση: είστε το πρόσωπο της εξωτερικής μας πολιτικής. Το ποτήρι δεν είναι μισοάδειο, αλλά μισογεμάτο, και είναι κοινή φιλοδοξία μας να γεμίσει πλήρως. Συνεπώς, έχετε την πλήρη υποστήριξη και τις θερμότερες ευχές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η ανάπτυξη αντιπυραυλικών αμυντικών συστημάτων των ΗΠΑ στην Ευρώπη αποτελεί απλώς μια ακόμα απόδειξη της αφοσίωσης των ΗΠΑ στην κούρσα των εξοπλισμών και στη δραματική αύξηση των στρατιωτικών δαπανών για να υποστηρίξει την πολιτική του παρεμβατισμού, της επιθετικότητας και της ιμπεριαλιστικής κατοχής της, με την υποστήριξη των συμμάχων της, ειδικά του ΝΑΤΟ.

Αυτή η πρωτοβουλία πρέπει να εξεταστεί στο πλαίσιο της αλλαγής της στρατηγική ιδέας του ΝΑΤΟ, της διεύρυνσης των συνόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας και του εντεινόμενου επιθετικού ιμπεριαλισμού, όπως αποδεικνύεται από την παρέμβαση στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στη Μέση Ανατολή, μαζί με νέες απειλές προς άλλα κυρίαρχα κράτη. Παρά τις υπάρχουσες διαφορές στην ΕΕ, αυτή η προσέγγιση είναι που θα επιτείνει τους πολιτικούς διχασμούς της ηπείρου.

Η Ρωσική Ομοσπονδία στέλνει σαφή μηνύματα ότι η «κόκκινη γραμμή» είναι (προ πολλού) απαρχαιωμένη.

Το σχέδιο των ΗΠΑ να δημιουργήσουν ένα «παγκόσμιο» σύστημα αντιπυραυλικής προστασίας, το οποίο περιλαμβάνει την ανάπτυξη νέων βάσεων στην Ευρώπη –ραντάρ στην Τσεχική Δημοκρατία και πυραύλους στην Πολωνία– αντιμετωπίζει αυξανόμενη αντίσταση. Η απόρριψη των προθέσεων των ΗΠΑ από τους πολίτες της Τσεχίας και της Πολωνίας γίνεται όλο και πιο έντονη.

Πρέπει να κινητοποιήσουμε το ειρηνευτικό κίνημα.

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. – (EN) Θέλω να εστιάσω ειδικά στο θέμα της ανάπτυξης συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας στην Ευρώπη από τις ΗΠΑ. Ως κάποιος που εξετάζει το ίδιο ακριβώς θέμα αναφορικά με την ανάπτυξη από την Ιαπωνία του συστήματος άμυνας θεάτρου κατά πυραύλων για να «προστατευθεί» από την υποτιθέμενη απειλή της Βόρειας Κορέας, μπορώ μόνο να πω ότι μας παραπλανεί η λέξη «άμυνα». Αυτές οι αναπτύξεις στην Ιαπωνία και στην Ευρώπη έχουν σκοπό να δώσουν στις ΗΠΑ τη δυνατότητα να εξαπολύσουν ένα προληπτικό χτύπημα είτε κατά της Βόρειας Κορέας είτε κατά του Ιράν. Δεν μπορούν να λειτουργήσουν κατά μιας μεγάλης κλίμακας επίθεσης από την Κίνα ή τη Ρωσία –χωρίς να υπονοώ ότι υπάρχει πιθανότητα να συμβεί αυτό– αλλά να προστατέψουν έναντι κάποιου μεμονωμένου εναπομείναντα πυραύλου ή κεφαλής μετά από μια προληπτική επίθεση κατά μιας χώρας με περιορισμένο αριθμό πυραύλων και κεφαλών. Η ανάπτυξη αυτής της τεχνολογίας στην Ευρώπη θα καταστήσει την Ευρώπη πιο επικίνδυνο –και όχι πιο ασφαλή– χώρο, προς όφελος της νεοσυντηρητικής εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Λίγες ημέρες μετά τα πανηγύρια για τα 50χρονα της ΕΕ, οι δηλώσεις Σολάνα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις προοπτικές της ΚΕΠΠΑ στο 2007, έρχονται να επιβεβαιώσουν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ. Ο Εκπρόσωπος για την Εξωτερική Πολιτική της EE επανέλαβε την πρόθεσή της να δυναμώσει τον ιμπεριαλιστικό ρόλο της σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Δυναμώνει τη στρατιωτικοποίησή της, επιταχύνοντας την οργάνωση των στρατιωτικών δομών της και των δυνάμεων ταχείας επέμβασης. Στα πλαίσια αυτά προωθεί την δημιουργία «ανεξάρτητου» προτεκτοράτου στο Κόσσοβο και ετοιμάζεται να ενισχύσει την Ευρωνατοϊκή κατοχή με την αποστολή δύναμης 1500 ανδρών. Συνεχίζει τον οικονομικό στραγγαλισμό του Παλαιστινιακού λαού. Καταστρώνει νέο κύκλο ιμπεριαλιστικών παρεμβάσεων στην Λευκορωσία και την Ουκρανία. Δυναμώνει την επεμβατική πολιτική της στην Αφρική για μεγαλύτερη καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών της πηγών αλλά και για να αντιμετωπίσει τις αυξανόμενες συναλλαγές των χωρών της με την Κίνα και την Ινδία, ιδίως στον ενεργειακό τομέα.

Για να αντιμετωπίσει τις λαϊκές αντιδράσεις ενάντια στην εγκατάσταση αντιπυραυλικών συστημάτων των ΗΠΑ στην Τσεχία και την Πολωνία, ελίσσεται, παραπέμποντας το ζήτημα στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, αφήνοντας όμως ανοιχτή την δυνατότητα η απόφαση για την εγκατάσταση να ληφθεί στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, πίσω από τις πλάτες των λαών.

Η αφύπνιση των λαών, η ένταση της πάλης τους πρέπει και μπορεί να ανατρέψει τα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΕΕ, ΝΑΤΟ και ΗΠΑ.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. VIDAL-QUADRAS
Αντιπροέδρου