Συζητήσεις

Τρίτη 24 Απριλίου 2007 - Στρασβούργο

5. Καταπολέμηση του HIV/AIDS στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις γειτονικές χώρες, 2006-2009 (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0091/2007) του κ. Andrejevs, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, σχετικά με την καταπολέμηση του HIV/AIDS στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις γειτονικές χώρες, 2006-2009 (2006/2232(INI)).

  Georgs Andrejevs (ALDE), εισηγητής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω την Προεδρεύουσα του Συμβουλίου για τα ενθαρρυντικά της λόγια στη Βρέμη –τα οποία ευελπιστώ ότι θα επαναλάβει σήμερα, κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας– καθώς και για τη διαρκή της προσήλωση στον αγώνα κατά του HIV/AIDS. Όπως δήλωσε η Ομοσπονδιακή Καγκελάριος, κ. Angela Merkel, στην πανηγυρική της ομιλία στη διάσκεψη της Βρέμης, η καταπολέμηση του HIV/AIDS είναι ευθύνη όλων των κρατών μελών. Πιστεύω ειλικρινά ότι όλες ανεξαιρέτως οι εθνικές κυβερνήσεις πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Γερμανίας και να αναλάβουν πλήρως την πολιτική ευθύνη, τοποθετώντας την καταπολέμηση του HIV/AIDS μεταξύ των βασικών τους πολιτικών προτεραιοτήτων.

Σήμερα, το Κοινοβούλιο καλείται να ψηφίσει επί της έκθεσής μου σχετικά με την καταπολέμηση του HIV/AIDS στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις γειτονικές χώρες την περίοδο 2006-2009, στην οποία περιλαμβάνονται πολλές σημαντικές προτάσεις για τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να καταπολεμήσουμε αυτή τη νόσο. Διάφοροι συνάδελφοι συνέβαλαν σε αυτή την τελική ενοποιημένη έκδοση· θέλω, λοιπόν, με αυτή την ευκαιρία να ευχαριστήσω όλες και όλους τους συναδέλφους μου που συνέβαλαν στην κατάρτιση της έκθεσης ως σκιώδεις εισηγητές ή καταθέτοντας τροπολογίες. Οι παρεμβάσεις τους υπήρξαν εξαιρετικά πρόσφορες και τις εκτιμώ ιδιαιτέρως.

Όπως γνωρίζετε, μετά την ψηφοφορία στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, κατατέθηκαν από τις πολιτικές ομάδες αρκετές νέες τροπολογίες επί των οποίων θα ψηφίσουμε στην αυριανή συνεδρίαση. Στην πλειονότητά τους, αυτές οι τροπολογίες έχουν τη στήριξή μου. Υπάρχουν, όμως, ορισμένες με τις οποίες δεν μπορώ να συμφωνήσω. Εφόσον εγκριθεί, μια από τις τροπολογίες θα παρατείνει στην πράξη την τρέχουσα κατάσταση η οποία επιτρέπει σε δύο κράτη μέλη της ΕΕ να μην υποβάλλουν δεδομένα σχετικά με το HIV/AIDS στα κοινοτικά εποπτικά όργανα, ιδίως στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων. Συνεπώς, στην έκθεσή μου απευθύνω έκκληση στα αρμόδια όργανα των δύο αυτών κρατών μελών να αρχίσουν να υποβάλλουν αυτά τα δεδομένα. Τα 25 υπόλοιπα κράτη μέλη γνωστοποιούν τα εθνικά τους δεδομένα ανωνύμως, κατά τρόπο που δεν παραβιάζει την αρχή της προστασίας των προσωπικών δεδομένων.

Θέλω να σας επιστήσω την προσοχή και να σας ζητήσω να στηρίξετε την τροπολογία 4, την οποία κατέθεσε η Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, σχετικά με την ίση πρόσβαση στα φάρμακα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιτρέψτε μου εν συντομία να εξηγήσω το σκεπτικό αυτής της τροπολογίας. Όπως ήδη αναφέρεται στην έκθεση, η πρόσβαση στην αντιρετροϊική θεραπεία και στα αντιρετροϊικά φάρμακα διαφέρει μεταξύ των επιμέρους κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγχρόνως, επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω ότι το άρθρο 300 της Συνθήκης ΕΚ προβλέπει νομική βάση η οποία επιτρέπει στην Επιτροπή να διεξάγει διαπραγματεύσεις εξ ονόματος όλων των κρατών μελών κατόπιν σχετικής εξουσιοδότησης από το Συμβούλιο. Σε μια τέτοια περίπτωση, εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο αποφασίσουν υπέρ αυτής της πρότασης, η εντολή της Επιτροπής θα περιορίζεται ως προς το εύρος και τη διάρκειά της μόνο για τις συγκεκριμένες διαπραγματεύσεις, συγκεκριμένα όσον αφορά την ίση πρόσβαση στα αντιρετροϊικά φάρμακα. Καθώς οι διαπραγματεύσεις θα γίνονται εξ ονόματος 27 κρατών μελών, το αποτέλεσμα μπορεί να αποβεί επωφελές για όλους και να προσφέρει σε όλους τους πολίτες της ΕΕ ίση πρόσβαση σε αυτά τα φάρμακα.

Εν κατακλείδι, θέλω να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά όλες και όλους τους συναδέλφους μου που συνέβαλαν στην προσπάθεια που καταβλήθηκε για την εκπόνηση αυτής της έκθεσης. Η προσπάθεια για την καταπολέμηση αυτής της πανδημίας δεν θα σταματήσει μετά τη σημερινή ψηφοφορία: θα συνεχιστεί στην πράξη. Συνεπώς, καλώ όλες τις εθνικές κυβερνήσεις και την Επιτροπή να υποστηρίξουν τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, τις κοινωνικές οργανώσεις και την κοινωνία συνολικά στην προσπάθεια καταπολέμησης του HIV/AIDS. Ζητώ την ενδυνάμωσή τους μέσω της διάθεσης των αναγκαίων χρηματοδοτικών πόρων για την ενίσχυση όσων πολεμούν αυτή την επιδημία από την πρώτη γραμμή. Ο ρόλος της κοινωνίας των πολιτών σε αυτόν τον αγώνα δεν πρέπει να υποτιμάται, και γι’ αυτό πρέπει να εγγυηθούμε την πλήρη πολιτική μας στήριξη.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MARTÍNEZ MARTÍNEZ
Αντιπροέδρου

  Ulla Schmidt, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, σας ευχαριστώ διότι μου δίνετε την ευκαιρία να σας μιλήσω εδώ σήμερα. Ευχαριστώ επίσης τον κ. Andrejevs για την έκθεση που παρουσίασε, γιατί η έκθεση αυτή καθιστά σαφές ότι το HIV/AIDS παραμένει μια απειλητική ασθένεια. Πολλές φορές συσχετίζουμε το HIV/AIDS με την Αφρική, και δικαίως, ωστόσο, το HIV/AIDS είναι και θέμα της ηπείρου μας, της Ευρώπης.

Στο μεταξύ παρατηρείται σε τμήματα της ηπείρου μας γρηγορότερη αύξηση των λοιμώξεων από ό,τι σε άλλα μέρη του κόσμου και δυστυχώς έχουμε αύξησή τους σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Γι’ αυτό πρέπει να ασχοληθούμε με το θέμα αυτό διότι το HIV/AIDS είναι κάτι παραπάνω από ένα πρόβλημα της υγειονομικής πολιτικής – είναι πρόβλημα και για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των κρατών που πλήττονται από αυτό.

Γι’ αυτό χαίρομαι πολύ που επιτύχαμε να έρθουν στη διάσκεψη της Βρέμης περισσότερα από 41 κράτη που εκπροσωπήθηκαν σε κυβερνητικό επίπεδο –από υπουργούς ή υφυπουργούς, και από γείτονες χώρες– που μπορέσαμε να καταδείξουμε τη σημασία της συμμαχίας της πολιτικής και της κοινωνίας των πολιτών για την καταπολέμηση του HIV/AIDS και που κατέστη επίσης φανερό ότι το HIV/AIDS πρέπει να θεωρηθεί μέγα θέμα. Ευχαριστώ θερμά τη γερμανίδα καγκελάριο για τα σαφή της λόγια και για το ότι τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα αυτής της διάσκεψης δεν θα απασχολήσουν μόνο το Συμβούλιο Υπουργών Υγείας, αλλά και τη σύνοδο κορυφής του επομένου Ιουνίου.

Η δήλωση της Βρέμης εξέφρασε ξεκάθαρα, κυρίως σε τέσσερα καίρια σημεία, ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητές μας, που ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό με όσα παρουσιάσατε στην έκθεσή σας και στη συλλογιστική της.

Στο επίκεντρο όλων των στρατηγικών μας πρέπει να βρίσκεται η πρόληψη, γιατί δεν έχουμε ούτε φάρμακα ούτε εμβόλια που θα προλάμβαναν την εξάπλωση του HIV/AIDS.

Η αναγνώριση, ο σεβασμός και η προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των προσβεβλημένων ατόμων είναι απολύτως απαραίτητη. Σε αυτή συγκαταλέγεται και η προστασία από τις διακρίσεις και τον στιγματισμό.

Πρέπει να εξασφαλιστεί γενικευμένη πρόσβαση στη διάγνωση και τη θεραπεία. Προ ολίγου τέθηκε προς συζήτηση το εάν μπορούμε να διαπραγματευθούμε για τις τιμές των φαρμάκων. Η Βρέμη έφερε μία πρόοδο: η φαρμακευτική βιομηχανία διασαφήνισε ότι σε μία καλή περίθαλψη συγκαταλέγονται και τα προσιτά οικονομικά φάρμακα και δήλωσε πρόθυμη να βρει μαζί με την Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και τα κράτη μέλη έναν τρόπο να μπορεί κάθε κράτος μέλος να εξασφαλίσει την πρόσβαση σε προσιτή θεραπεία και σε εμβολιασμούς μέσω διαπραγματεύσεων για τις τιμές. Αυτό αποτελεί μία πρόοδο.

Επίσης, πρέπει να ενισχυθεί η προσπάθεια για έρευνα και ανάπτυξη. Πρέπει να δικτυώσουμε καλύτερα τις δυνατότητες που προσφέρονται στην Ευρώπη και χρειαζόμαστε περισσότερες επενδύσεις στον τομέα των εμβολίων και των μικροβιοκτόνων.

Πιστεύω ότι με αυτή τη διάσκεψη προχωρήσαμε λίγο ακόμα. Θα χαιρόμουν πολύ αν τα κράτη μέλη μαζί με το Κοινοβούλιο και την Επιτροπή κάνουν το θέμα αυτό πρώτη προτεραιότητα και πουν ότι το AIDS μας αφορά όλους. Δεν είναι μόνο πρόβλημα των γειτονικών χωρών, αλλά πρόβλημα της Ευρώπης. Έχει πολύ μεγάλη σχέση με την κοινωνική και οικονομική μας ανάπτυξη και με το αν θα καταφέρουμε να προσφέρουμε προστιθέμενη αξία στους πολίτες μας.

  Μάρκος Κυπριανού, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κ. Andrejevs, και τα μέλη της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων για το εξαίρετο έργο τους κατά την εκπόνηση αυτής της έκθεσης. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τις δύο συναρμόδιες επιτροπές, την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και την Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, για τη συμβολή τους στην επεξεργασία αυτού του σημαντικού θέματος.

Επιτρέψτε μου να εκφράσω την ιδιαίτερη χαρά μου για την παρουσία σε αυτή τη συζήτηση της κ. Schmidt, της γερμανίδας υπουργού Υγείας. Στα τρία χρόνια που ασκώ καθήκοντα Επιτρόπου, αυτή είναι η πρώτη φορά που προσέρχεται σε μια τέτοια συζήτηση στην Ολομέλεια ο ομόλογός μου εκπρόσωπος του Συμβουλίου. Χαίρομαι, λοιπόν, ιδιαιτέρως, διότι αυτό καταδεικνύει τη σπουδαιότητα που έχει η πολύ στενή, εντατική και αποτελεσματική συνεργασία των τριών θεσμικών οργάνων για την καταπολέμηση αυτής της νόσου.

HIV/AIDS: είναι μήπως ένα λησμονημένο πρόβλημα ή μια κρυμμένη νόσος; Μήπως η προσέγγισή μας είναι ότι, αν δεν μιλάμε γι’ αυτήν, θα εξαφανιστεί; Τίποτε από αυτά δεν ισχύει. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι μήπως είμαστε πλέον αδιάφοροι; Μήπως θεωρούμε δεδομένο ότι έχουμε ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα, ότι δεν υπάρχει ανάγκη λήψης μέτρων και ότι είναι ένα πρόβλημα που αφορά άλλους, ορισμένες ομάδες υψηλού κινδύνου; Ότι, ως εκ τούτου, αυτοί οι άλλοι πρέπει να διαχειριστούν το πρόβλημα, ενώ εμείς δεν χρειάζεται να ανησυχούμε; Ίσως αυτό να σκέφτονταν ορισμένοι στο παρελθόν, όμως χαίρομαι διότι σήμερα η νοοτροπία αυτή έχει ξεπεραστεί. Τώρα γνωρίζουμε ότι το πρόβλημα αφορά το σύνολο της κοινωνίας. Ίσως η κοινωνία να πληρώνει σήμερα το τίμημα της αδιαφορίας μας κατά το παρελθόν, και γι’ αυτό είναι πλέον καιρός να αναλάβουμε εκ νέου αποτελεσματική δράση για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.

Οι περισσότεροι από τους παριστάμενους γνωρίζουν την απογοήτευσή μου για το γεγονός ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία διαθέτουμε το υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης παγκοσμίως, το υψηλότερο επίπεδο υγειονομικής περίθαλψης και το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο, εξακολουθούν να πεθαίνουν άνθρωποι εξαιτίας εσφαλμένων επιλογών ως προς τον τρόπο ζωής τους. Οι προσπάθειές μας για τη διασφάλιση της πρόληψης αποσκοπούν στην αντιμετώπιση αυτής της αδυναμίας. Μου προκαλεί απογοήτευση, ακόμη και αμηχανία, το γεγονός ότι, 20 ή 25 χρόνια μετά, είμαστε ακόμη υποχρεωμένοι να συζητούμε τα ίδια θέματα σχετικά με το HIV/AIDS. Είμαστε ακόμη υποχρεωμένοι να συζητούμε τη λήψη των ίδιων μέτρων, μέτρων τα οποία έπρεπε τώρα να είναι δεδομένα και να αποτελούν συνήθεις πρακτικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είμαστε ακόμη υποχρεωμένοι να εξηγούμε ότι η απλή χρήση προφυλακτικών είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να προστατευθούμε. Είναι τόσο απλό. Οφείλουμε επίσης να εξηγούμε ότι όλοι διατρέχουν κίνδυνο· δεν μπορούμε να λέμε σε ορισμένες ομάδες ότι είναι δικό τους πρόβλημα και ότι όσοι δεν ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου δεν χρειάζεται να ανησυχούν. Είμαστε ακόμη υποχρεωμένοι να τονίζουμε ότι ορισμένα απλά προστατευτικά μέτρα προσφέρουν όντως προστασία.

Τα αποτελέσματα της έρευνας του Ευρωβαρομέτρου ήταν, όπως γνωρίζετε, συγκλονιστικά. Μεγάλο ποσοστό ανθρώπων στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να πιστεύει ότι το HIV/AIDS μπορεί να μεταδοθεί από τα φιλιά στο στόμα, από τη χρήση του ίδιου ποτηριού ή της ίδιας τουαλέτας. Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι μετά από 25 χρόνια υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι παραμένουν προσκολλημένοι σε τέτοιες αβάσιμες αντιλήψεις. Ακόμη χειρότερα, υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν ότι η φροντίδα οροθετικών ασθενών μπορεί να μολύνει το νοσηλευτικό προσωπικό.

Θεωρώ ότι πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας. Το πρόβλημα αφορά πλέον τον γενικό πληθυσμό, ιδίως τους νέους και τις γυναίκες. Μεγάλος αριθμός νέων ανθρώπων έγινε σεξουαλικά ενεργός μετά το τέλος των εκστρατειών της δεκαετίας του 1980. Τότε είχε υπάρξει ένα τεράστιο κύμα εκστρατειών από διασημότητες –ηθοποιούς, αρχηγούς κυβερνήσεων και τραγουδιστές– οι οποίοι επέστησαν την προσοχή των πολιτών στο πρόβλημα και συνέβαλαν στο να εστιάσουμε στους τρόπους αντιμετώπισής του. Δυστυχώς, αυτό έχει σταματήσει. Θεωρούσαμε ότι είχαμε θέσει την κατάσταση υπό έλεγχο, όμως αυτό δεν ήταν αλήθεια. Οι νέες γενιές μεγαλώνουν αγνοώντας το πρόβλημα. Είμαι, λοιπόν, πολύ ευγνώμων στη γερμανική Προεδρία, στην υπουργό Υγείας και στην ίδια την κ. καγκελάριο για την επαναφορά στο προσκήνιο της εν λόγω νόσου και την εστίαση στους απλούς τρόπους με τους οποίους μπορούμε να προστατευθούμε.

Συγχρόνως, είναι εξαιρετικά σημαντικό να επενδύσουμε στην έρευνα, και αυτό πράττει η Επιτροπή. Είναι πολύ σημαντικό να επενδύσουμε στην ιατρική –δεν θέλω να επαναλάβω πράγματα που έχουν ήδη ακουστεί– και να εξασφαλίσουμε την πρόσβαση σε προσιτά και αποτελεσματικά αντιρετροϊικά φάρμακα. Τα μέτρα αυτά είναι σημαντικά και μπορούμε να τα εφαρμόσουμε. Για την Επιτροπή, το θέμα αυτό έχει εξαιρετικά υψηλή προτεραιότητα και, όπως προανέφερα, χαίρομαι ιδιαιτέρως διότι το Συμβούλιο και η γερμανική Προεδρία, καθώς και το Κοινοβούλιο, προσεγγίζουν το θέμα με τον ίδιο τρόπο.

Θα συνεχίσουμε και θα εντείνουμε τις εκστρατείες μας για την εκπαίδευση των νέων. Θα ενθαρρύνουμε και πάλι τη χρήση προφυλακτικών. Θα πραγματοποιήσουμε έρευνες για προληπτικά μέτρα και ιατρικές μεθόδους. Αυτή η προσπάθεια θα σχετίζεται και με τη διάσταση των φύλων, καθόσον συνειδητοποιούμε ότι υπάρχουν ορισμένες πτυχές οι οποίες διαφέρουν μεταξύ ανδρών και γυναικών, οπότε πρέπει να προσαρμόσουμε τις έρευνές μας και τις προσπάθειές μας ώστε να λάβουμε υπόψη αυτή την πραγματικότητα. Λαμβάνω υπόψη τη σχετική παράγραφο της έκθεσης και συμφωνώ ότι, εντός της Επιτροπής, πρέπει να φροντίσουμε ώστε να συνεργαζόμαστε μεταξύ μας, μεταξύ των επιμέρους τμημάτων που είναι αρμόδια για καθορισμένους τομείς, αντιμετωπίζοντας συγχρόνως το πρόβλημα στην ολότητά του. Γνωρίζουμε ότι πλήττει τις γειτονικές μας χώρες, αλλά και τις αναπτυσσόμενες χώρες, με τις οποίες έχουμε καθήκον να συνεργαστούμε επίσης.

Συγχαίρω τον εισηγητή και το Κοινοβούλιο για την εκπόνηση αυτής της έκθεσης. Θίγει ουσιαστικά όλα τα σημαντικά θέματα, τα οποία σκοπεύουμε να επεξεργαστούμε. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως η διυπηρεσιακή συνεργασία εντός της Επιτροπής, το πράττουμε ήδη. Θα πραγματοποιήσουμε επίσης παρεμβάσεις μέσω χρηματοδότησης και μέσω προγραμμάτων. Για παράδειγμα, το 2007 θα εργαστούμε για την ανάπτυξη βέλτιστων πρακτικών όσον αφορά την αντιμετώπιση της επικίνδυνης σεξουαλικής συμπεριφοράς των νέων και για την πρόληψη του HIV/AIDS στους άνδρες που έχουν σεξουαλικές επαφές με άνδρες και για την ανάπτυξη προγραμμάτων κατάρτισης νοσηλευτικού προσωπικού και μη κυβερνητικών οργανώσεων με σκοπό τη βελτίωση της νοσηλείας και της φροντίδας των ατόμων που ζουν με το HIV/AIDS.

Για την Επιτροπή, το θέμα αποτελεί πολύ σημαντική προτεραιότητα. Δεν πρόκειται απλώς για μια πολιτική ή στρατηγική. Είναι θέμα ηθικού χρέους. Θεωρώ ότι το σύστημα στο σύνολό του δεν έχει ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών μας τα τελευταία 20 χρόνια και ότι είναι πλέον καιρός να ξεκινήσουμε εκ νέου τις προσπάθειες και να διορθώσουμε τα σφάλματά μας.

  Πρόεδρος. Σας ευχαριστούμε πολύ, κύριε Επίτροπε, για την ομιλία σας, η οποία ήταν γεμάτη συναίσθημα και δέσμευση και επίσης απολύτως ευθυγραμμισμένη με τις ανησυχίες και τις απαιτήσεις του Κοινοβουλίου.

  Zita Gurmai (PSE), συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων. – (HU) Το HIV/AIDS, μία από τις πλέον επικίνδυνες ασθένειες σήμερα, δεν γνωρίζει σύνορα. Την τελευταία διετία, ο αριθμός των γυναικών και των κοριτσιών που μολύνθηκαν με HIV αυξήθηκε σε όλες τις περιοχές του κόσμου, και με ιδιαίτερα γρήγορο ρυθμό στην Ανατολική Ευρώπη, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Η λήψη μέτρων για την καταπολέμηση αυτής της επιδημίας δεν μπορεί, συνεπώς, να περιοριστεί στο έδαφος της ΕΕ, αλλά απαιτεί παγκόσμια συνεργασία. Το 2005 σημειώθηκαν σχεδόν πέντε εκατομμύρια νέα κρούσματα μόλυνσης από τον ιό HIV παγκοσμίως και τρία εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από ασθένειες που συνδέονται με το AIDS, εκ των οποίων περίπου μισό εκατομμύριο ήταν παιδιά.

Η άλλη ομάδα που διατρέχει συνεχώς μεγαλύτερο κίνδυνο είναι οι γυναίκες, εφόσον ολοένα και περισσότερες γυναίκες προσβάλλονται με τον ιό HIV χωρίς να το γνωρίζουν και γίνονται με τη σειρά τους φορείς του ιού τον οποίο είναι δυνατόν να μεταδώσουν στα παιδιά τους. Μια στρατηγική για την καταπολέμηση του HIV/AIDS πρέπει να θέσει την προστασία των γυναικών και των παιδιών ως το βασικό σημείο εστίασής της. Τα αποτελεσματικότερα εργαλεία σε αυτόν τον αγώνα είναι η πρόληψη, η πληροφόρηση, τα μέσα εκπαίδευσης του κοινού και η αυξημένη χρήση των καταλληλότερων διαύλων επικοινωνίας, η συλλογή δεδομένων, η έρευνα και η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία· πρέπει να διασφαλίσουμε ότι υψηλής ποιότητας υγειονομική περίθαλψη, χωρίς αποκλεισμούς, είναι διαθέσιμη ανεξάρτητα από την ηλικία και το φύλο του ατόμου.

  Αντώνιος Τρακατέλλης, εξ ονόματος της ομάδας PPE-DE. – Κύριε Πρόεδρε, για να καταπολεμήσουμε το HIV/AIDS στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις γειτονικές χώρες χρειαζόμαστε μια ολοκληρωμένη στρατηγική που θα προάγει την πρόληψη τόσο σε κοινοτικό επίπεδο όσο και στις χώρες αυτές, αλλά, θα έλεγα, και παγκόσμια.

Ο αριθμός των ατόμων που έχουν μολυνθεί από τον ιό του AIDS καθώς και των ατόμων που ζουν με AIDS αυξάνεται διαρκώς και καταγράφουμε 12.000 περίπου νέες μολύνσεις καθημερινά σε παγκόσμια κλίμακα. Δεν διαθέτουμε εμβόλιο για την πρόληψη της νόσου και οι θεραπευτικές αγωγές δεν έχουν ακόμα επιτύχει την ίαση.

Ακολουθώντας λοιπόν το αρχαίο ρητό του Ιπποκράτη: "καλύτερα να προλαμβάνεις παρά να θεραπεύεις", οι ολοκληρωμένες στρατηγικές μας συνίστανται στην προώθηση της αποτελεσματικής πρόληψης. Η πρόληψη είναι δυνατόν να επιτευχθεί με την ενημέρωση -το είπε και ο κύριος Επίτροπος- και δίνουμε, έτσι, τη δυνατότητα να λαμβάνονται τα κατάλληλα προφυλακτικά μέτρα.

Επιπλέον, πρέπει να καταφέρουμε σημαντικά βήματα στην εξάλειψη των προκαταλήψεων που συνδέονται με τη συγκεκριμένη ασθένεια. Τα άτομα που έχουν προσβληθεί από τον εν λόγω ιό βρίσκονται συνεχώς αντιμέτωπα με την αδιαλλαξία και τη διάκριση εις βάρος τους. Και, βεβαίως, παράλληλα προς αυτές τις προσπάθειες πρόληψης, οφείλουμε να προάγουμε τους τομείς της έρευνας και της καινοτομίας που δίνουν τη δυνατότητα να έχουμε νέα φάρμακα και ενδεχομένως και εμβόλια.

Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κύριο Andrejevs, για την εξαιρετική δουλειά την οποία έχει κάνει. Είχαμε μια πολύ καλή συνεργασία -και τον ευχαριστώ γι' αυτό- και πιστεύω ότι η έκθεση αυτή πραγματικά μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε μια θαυμάσια στρατηγική πρόληψης τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και παγκόσμια.

  Dorette Corbey, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, το AIDS εξακολουθεί να είναι μια εν εξελίξει τραγωδία, όχι μόνο στις αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά και στην Ευρώπη, όχι μόνο μεταξύ ομοφυλόφιλων και ναρκομανών, αλλά επίσης μεταξύ των ετεροφυλόφιλων και των ατόμων που απέχουν εντελώς, και για αυτό θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον εισηγητή μας, κ. Andrejevs, που εργάστηκε σκληρά και εκπόνησε μια έξοχη έκθεση.

Η Ομάδα μας πρέπει να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να θέσει τέρμα στην επιδημία του AIDS, και πρέπει να επενδύσουμε έχοντας αυτό κατά νου. Καταρχάς, πρέπει να επενδύσουμε σε ανθρώπους, σε γυναίκες. Πρέπει να πάρουμε την πρόληψη σοβαρά υπόψη μας. Πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη την πραγματικότητα των γυναικών, των νέων, των ιερόδουλων και των χρηστών ναρκωτικών, και αυτή η πραγματικότητα είναι αυτό που πρέπει να λάβουμε ως βάση. Είναι σημαντικό να παρέχεται σωστή πληροφόρηση στα σχολεία και τα νοσοκομεία, πληροφορίες που αντιμετωπίζουν τις ηθικές επιλογές των ανθρώπων με σεβασμό, καθώς και πληροφορίες σχετικά με όλες τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες, εφόσον αυτές αυξάνουν την ευπάθεια στο AIDS.

Δεύτερον, πρέπει να επενδύσουμε σε νέα προϊόντα, σε μικροβιοκτόνα, σε προϊόντα που δίνουν στις γυναίκες τη δυνατότητα να προστατεύσουν τον εαυτό τους από το AIDS, σε φάρμακα και εμβόλια, και σε φάρμακα πιο φιλικά προς το περιβάλλον. Τα προφυλακτικά για γυναίκες και άνδρες πρέπει να γίνουν ευρύτερα διαθέσιμα.

Τρίτον, πρέπει να επενδύσουμε σε πολιτική καινοτομία. Πρέπει να ξεπεράσουμε τα υφιστάμενα εμπόδια χωρίς καθυστέρηση. Φάρμακα και εμβόλια δεν είναι συχνά προσιτά σε ομάδες που τα έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Οι λόγοι για αυτό είναι το υψηλό κόστος ανάπτυξης των φαρμάκων και τον σχετικά σύντομο χρόνο ανάκτησης του κόστους, ως αποτέλεσμα των οποίων τα νέα φάρμακα είναι απαγορευτικά ακριβά. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα και τη δημόσια ευθύνη που τα συνοδεύει. Υπάρχουν τρόποι να βγούμε από αυτή την κατάσταση, για παράδειγμα περισσότερες συμπράξεις δημοσίου-ιδιωτικού τομέα για την ανάπτυξη φαρμάκων και εμβολίων για το AIDS, οι οποίες θα μπορούσαν να μειώσουν το κόστος τους σε κάποιο βαθμό, ενώ θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιήσουμε όλες τις επιλογές που έχουμε στη διάθεσή μας προκειμένου να ακυρώσουμε διπλώματα ευρεσιτεχνίας για το κοινό συμφέρον, κάτι για το οποίο οι συμφωνίες TRIPS θέτουν τις σωστές βάσεις.

Τέλος, αυτό που χρειάζεται προκειμένου να υπάρχουν διαθέσιμα σημαντικά φάρμακα για την καταπολέμηση του AIDS είναι η καλύτερη διαπραγμάτευση με τη φαρμακοβιομηχανία, κάτι στο οποίο η Επιτροπή μπορεί να διαδραματίσει βασικό ρόλο, και θα υποστηρίξω θερμά την τροπολογία του εισηγητή ως προς αυτό.

  Μάριος Ματσάκης, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κυρία υπουργέ, κύριε Επίτροπε, συγχαρητήρια στον καθηγητή Andrejevs για την εξαίρετη έκθεσή του. Το AIDS αποτελεί μείζονα απειλή για την παγκόσμια δημόσια υγεία και, παραδόξως, καθίσταται ακόμη μεγαλύτερη απειλή όσο βελτιώνεται η θεραπεία των ασθενών, καθόσον η βελτίωση της θεραπείας οδηγεί σε βελτίωση των ποσοστών επιβίωσης των ασθενών και, ως εκ τούτου, σε αύξηση των επιπέδων μολυσματικότητας.

Θέλω με την ευκαιρία της σημερινής συζήτησης να εστιάσω σε μια συγκεκριμένη πτυχή: στη μόλυνση λόγω της χρήσης μολυσμένων συριγγών από χρήστες ναρκωτικών. Πολλές χιλιάδες άτομα μολύνονται κάθε χρόνο με αυτόν τον τρόπο. Το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί εύκολα τουλάχιστον στα κράτη μέλη της ΕΕ, αρκεί μόνον να κατανοήσουν οι κυβερνήσεις το απλό γεγονός ότι η τοξικομανία είναι νόσος, όχι εγκληματική πράξη, και ως εκ τούτου πρέπει να λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα ώστε τα άτομα που είναι εθισμένα στα ναρκωτικά να λαμβάνουν καθαρές, αποστειρωμένες σύριγγες κατά την αντιμετώπιση της νόσου τους. Αυτό πρέπει να γίνεται υπό κατάλληλη ιατρική παρακολούθηση και εποπτεία και χωρίς την εμπλοκή της αστυνομίας ή των δικαστικών αρχών. Ευελπιστώ ότι κάποια στιγμή οι κυβερνήσεις θα χρησιμοποιήσουν την ιατρική κοινή λογική, και όχι την προσέγγιση της αστυνομικής καταστολής, για την αντιμετώπιση των ασθενών που είναι εθισμένοι στα ναρκωτικά.

Με ενδιαφέρει να ακούσω τα σχόλια του κ. Επιτρόπου και της κ. υπουργού επί του θέματος.

  Bogusław Rogalski, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, είναι χαρά για μένα να μιλώ ενώπιον του Σώματος αυτού στη σημαντική συζήτηση που αφορά ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα και απειλές της σύγχρονης εποχής: την καταπολέμηση του HIV και του AIDS.

Ο κόσμος σήμερα φαίνεται να έχει γίνει κάπως απαθής όσον αφορά το ζήτημα του HIV/AIDS και δεν αντιμετωπίζει με αρκετή προσοχή το πρόβλημα, ούτε επενδύει αρκετά σε σχέση με τη σοβαρότητα και την έκταση της απειλής. Και η πραγματικότητα έρχεται σε έντονη αντίθεση με αυτό: σχεδόν σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από τον ιό HIV παγκοσμίως, εκ των οποίων πάνω από το 95% ζουν στις αναπτυσσόμενες χώρες. Το γεγονός αυτό θα πρέπει να μας παρακινήσει να παράσχουμε περισσότερες ενισχύσεις στις εν λόγω χώρες. Το ανησυχητικό είναι ότι περισσότερα από τα μισά νέα κρούσματα HIV αφορούν νέους ηλικίας κάτω των 25 ετών. Τα κρούσματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις γειτονικές χώρες αυξάνονται με ανησυχητικό ρυθμό. Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι οι άνθρωποι που είναι πιο ευάλωτοι σε μόλυνση από HIV είναι οι τοξικομανείς, οι μετανάστες και οι ομοφυλόφιλοι άνδρες. Όλες αυτές οι ομάδες απαιτούν ιδιαίτερη φροντίδα και υποστήριξη. Για αυτόν τον λόγο είναι τόσο σημαντικό όλα τα ιδρύματα και οι οργανισμοί που προωθούν έναν ασφαλέστερο τρόπο ζωής και την αποφυγή του κινδύνου να περιλαμβάνουν σε τακτική βάση την καταπολέμηση του HIV στα προγράμματά τους. Είναι επίσης σημαντικό η Επιτροπή να χρησιμοποιήσει την πολιτική γειτονίας της προκειμένου να προσεγγίσει τις απειλούμενες περιοχές στις γειτονικές χώρες, με ιδιαίτερη προσοχή στον θύλακα του Καλίνινγκραντ, όπου η απειλή αυξάνεται με ανησυχητικό ρυθμό. Αλλά αυτό στο οποίο θα πρέπει να εστιάσουμε κυρίως είναι σαφείς ενημερωτικές εκστρατείες σχετικά με τη μόλυνση από HIV, καθώς αυτό είναι το σημαντικότερο μέσο για την εκρίζωση αυτής της σύγχρονης μάστιγας. Για μία ακόμη φορά, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι μόνο η πρόληψη του HIV και η εκπαίδευση, ιδίως μεταξύ των νέων, θα συμβάλουν στην αποτροπή μιας επιδημίας σε παγκόσμια κλίμακα.

  Umberto Guidoni, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, δυστυχώς έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μέχρι να νικήσουμε το AIDS. Οι μολύνσεις εξακολουθούν να αυξάνονται και έχουν λάβει διαστάσεις παγκόσμιας επιδημίας. Το πλέον ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι οι μισές από τις νέες μολύνσεις αφορούν ανθρώπους κάτω των 25 ετών.

Στην Ευρώπη το 50% και πλέον του πληθυσμού είναι πεπεισμένο ότι μπορεί να μολυνθεί από AIDS με ένα φιλί. Για τον λόγο αυτόν, είναι αναγκαίες εκστρατείες ενημέρωσης με ορθή επιστημονική γλώσσα, προκειμένου να ενημερωθεί με ακρίβεια ο πληθυσμός για την πρόληψη, τις μεθόδους προστασίας και τις επικίνδυνες συμπεριφορές.

Θα πρέπει να καταπολεμήσουμε κάθε μορφή απομόνωσης, θεσπίζοντας πολιτικές και προγράμματα για την προώθηση της κοινωνικής ένταξης και της πρόσβασης στην αγορά εργασίας όσων έχουν μολυνθεί από τον ιό. Απαιτούνται επίσης δημόσιες χρηματοδοτήσεις για την ενίσχυση της δραστηριότητας έρευνας και ανάπτυξης με γνώμονα τις ανάγκες της δημόσιας υγείας, προκειμένου να διασφαλίζεται η πρόσβαση στα αποτελέσματα της έρευνας σε όλους, ακόμη και στους ασθενέστερους οικονομικά ασθενείς.

Τα φάρμακα που είναι αναγκαία για να σωθούν εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές δεν μπορούν να θεωρούνται κοινά εμπορεύματα που διέπονται από τους νόμους της αγοράς. Όπως αναφέρει και η έκθεση, πρέπει να διασφαλίζεται το δικαίωμα κάθε ανθρώπου στην υγειονομική περίθαλψη, στις ιατρικές υπηρεσίες και στην πρόσβαση σε φαρμακευτικά προϊόντα.

  Irena Belohorská (NI). – (SK) Θα ήθελα να ξεκινήσω ευχαριστώντας τον εισηγητή για τη λεπτομερή έκθεση που καλύπτει όλες τις πτυχές της καταπολέμησης αυτής της ύπουλης ασθένειας. Είναι θλιβερό που το EuroHIV (Ευρωπαϊκό Κέντρο Επιδημιολογίας του AIDS) δεν έχει στη διάθεσή του εθνικά στοιχεία από τη Ισπανία και την Ιταλία, παρότι αμφότερες οι χώρες αυτές θεωρούνται από το EuroHIV ως οι χώρες με τον υψηλότερο αριθμό κρουσμάτων της επιδημίας, και παρά το γεγονός ότι σε ορισμένες χώρες της ΕΕ ο εκτιμώμενος αριθμός των ατόμων που έχουν μολυνθεί από τον ιό είναι σχεδόν τριπλάσιος του επισήμου. Η Σλοβακία, για παράδειγμα, εκτιμάται ότι έχει δεκαπλάσιο αριθμό μολυσμένων ασθενών από τον αριθμό που υποδεικνύουν οι επίσημες στατιστικές.

Είναι κατανοητή η δυσκολία απόκτησης σωστών στατιστικών, διότι υπάρχουν επίσης ασθενείς που αρνούνται τη θεραπεία και δεν απευθύνονται ποτέ στους γιατρούς. Η νομοθεσία δεν επιλύει το πρόβλημα αυτό, και παρά τον κίνδυνο μόλυνσης, κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει ένα άτομο να υποβληθεί σε θεραπεία. Συχνά είναι δύσκολο ακόμη και το να προσδιοριστεί η πηγή της μόλυνσης. Με τη σύφιλη, η διάγνωση ενός μολυσμένου ατόμου είναι απλή. Με το HIV, χρειάζεται πάρα πολύ καιρό. Υποστηρίζω τον Επίτροπο Κυπριανού όσον αφορά την έμφαση που δίδει στη δυσκολία έρευνας, και τις προσπάθειές του να διασφαλίσει ότι θα παρασχεθεί θεραπεία στο πλαίσιο του Έβδομου Προγράμματος Πλαισίου.

  Michael Cashman (PSE), συντάκτης της γνωμοδότησης της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να συγχαρώ τον εισηγητή για το έργο που επιτέλεσε κατά την εκπόνηση αυτής της εξαιρετικά σημαντικής έκθεσης.

Επιτρέψτε μου εν πρώτοις να δηλώσω ότι, ασφαλώς, το AIDS και ο ιός HIV δεν έχουν από μόνα τους προκαταλήψεις. Προσβάλλουν οποιονδήποτε καθίσταται στην πράξη ευάλωτος, είτε μέσω της χρήσης αίματος που δεν έχει υποστεί κατάλληλο έλεγχο και είναι συχνά μολυσμένο, οπότε μεταδίδει τη νόσο, είτε μέσω μη ασφαλών σεξουαλικών πρακτικών ή της κακής χρήσης συριγγών, για να αναφέρω ορισμένα μόνο παραδείγματα.

Το πρόβλημα, όμως, που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε είναι οι τρόποι πρόληψης της μετάδοσης της νόσου. Κατά τη γνώμη μου, πρώτο στην ημερήσια διάταξη είναι το όλο θέμα της ενημέρωσης και της εκπαίδευσης. Πρέπει να ενημερώσουμε τους πολίτες για τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να προστατευθούν. Πρέπει να τους ενημερώσουμε για τα δικαιώματά τους και για την πρόσβαση στα φάρμακα. Συγχρόνως, πρέπει να καταρτίσουμε μια συνολική διαδικασία ευαισθητοποίησης κοινοτήτων και ατόμων τα οποία δεν θεωρούν ότι απειλούνται τα ίδια ή ότι δεν πρόκειται να προσβληθούν από το AIDS και τον ιό HIV.

Όταν εξετάζουμε ειδικότερα την κατάσταση στην Αφρική, όπου καταστρέφονται εκατομμύρια ζωές, καθώς και την κατάσταση ανά την Ευρώπη, όπου όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι μολύνονται από τον ιό HIV, εκείνο που πρέπει να μας απασχολεί δεν πρέπει να είναι μόνο η πρόσβαση στη θεραπεία, αλλά και το κόστος αυτής της θεραπείας. Πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να μειώσουμε το κόστος της θεραπείας και να την θέσουμε στη διάθεση όλων.

Σε όσους υποστηρίζουν ότι η χρήση προφυλακτικού δεν είναι αποτελεσματική για την πρόληψη της μετάδοσης του ιού HIV, δηλώνω ότι προξενούν τεράστια ζημία και στην πραγματικότητα κοστίζουν ζωές. Τα προφυλακτικά είναι όντως αποτελεσματικά. Η αντικατάσταση των συριγγών είναι όντως αποτελεσματική. Οι ορθές πρακτικές έχουν όντως αποτελέσματα και σώζουν ζωές. Και όσοι προάγουν την αποχή; Στον βαθμό που η αποχή λειτουργεί σε μια σεξουαλική σχέση, είναι σίγουρο ότι θα έχει αποτελέσματα. Τι γίνεται όμως στις περιπτώσεις στις οποίες η αποχή δεν αποτελεί επιλογή; Το 14χρονο κορίτσι που βιάζεται σε κάποια λεωφόρο της Αφρικής έχει δικαίωμα επιλογής; Όχι. Δεν έχει καμία επιλογή. Γι’ αυτό, λοιπόν, είναι τόσο σημαντική η εκπαίδευση, η ευαισθητοποίηση και ο τερματισμός των διακρίσεων που καταστρέφει τις ζωές των ανθρώπων που ζουν με το AIDS και τον ιό HIV.

Τέλος, δεν νομίζω ότι αναφέρεται συχνά το όνομά της σε αυτό το Σώμα, όμως θέλω να παραπέμψω σε μια φράση της Μαντόνα – του αστεριού της μουσικής ποπ. Είχε πει κάποτε ότι το να γνωστοποιήσει κάποιος δημοσίως τη σεξουαλικότητά του είναι πράξη ηρωισμού. Το να γνωστοποιήσει κάποιος δημοσίως ότι είναι οροθετικός και να αντιμετωπίσει τις διακρίσεις και τον θυμό που αυτές προκαλούν είναι πράξη που τον καθιστά πολεμιστή: πολεμιστή διότι αγωνίζεται για πράγματα για τα οποία δεν θέλει να χρειαστεί να αγωνιστούν ξανά οι επόμενες γενιές.

Επιδοκιμάζω την έκθεση και συνιστώ την υπερψήφισή της από το Σώμα.

  Åsa Westlund (PSE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές, περισσότεροι από 215 000 άνθρωποι στην ΕΕ μολύνθηκαν με HIV κατά την περίοδο 1998-2005. Στην Ευρώπη, μολύνθηκαν σχεδόν 650 000 άτομα, πολλά από τα οποία κάτω από την ηλικία των 25 ετών.

Αυτό με κάνει, κατά κάποιο τρόπο, να νιώθω εξαιρετικά λυπημένη και αποκαρδιωμένη. Επίσης με αγανακτεί πολύ επειδή, ακριβώς όπως είπε ο κ. Κυπριανού νωρίτερα, αυτό συμβαίνει δίχως λόγο. Οι άνθρωποι αυτοί θα μπορούσαν να έχουν αποφύγει τη μόλυνση. Για αυτό τον λόγο, είμαι πολύ ικανοποιημένη που κάνουμε αυτή τη συζήτηση σήμερα. Είμαι πολύ ικανοποιημένη με την έκθεση επί της οποίας θα ψηφίσουμε και από το γεγονός ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο είπαν ότι επιθυμούν να δώσουν προτεραιότητα σε αυτά τα ζητήματα.

Γεγονός είναι πως πρόκειται για ένα ζήτημα αντιμετώπισης της άγνοιας που σαφέστατα υπάρχει όσον αφορά τους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι μπορούν να μολυνθούν από HIV και AIDS. Αυτό βασικά αποδεικνύει ότι πρέπει να επικεντρωθούμε ακόμη περισσότερο στην παροχή πληροφοριών και στην ενθάρρυνση της ευθύτητας σχετικά με τη σεξουαλικότητα γενικά. Πρέπει να τολμήσουμε να μιλήσουμε για την ισότητα των φύλων και την αυτοδιάθεση σε σεξουαλικά θέματα. Το γεγονός ότι κατά κύριο λόγο οι πιο ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας είναι εκείνες που πλήττονται από το HIV και την εξάπλωση της μόλυνσης δείχνει ότι πρέπει να εργαστούμε με νέους τρόπους αν θέλουμε πραγματικά να προσεγγίσουμε όλες τις κοινωνικές ομάδες. Το γεγονός ότι οι ευάλωτες ομάδες είναι εκείνες που πλήττονται δημιουργεί επίσης ορισμένες πολύ δύσκολες προκλήσεις για το καθήκον μας να αποτρέψουμε τον στιγματισμό των ατόμων που έχουν μολυνθεί από HIV. Αυτό είναι κάτι στο οποίο πρέπει να δοθεί πολύ μεγάλη προτεραιότητα.

Είμαι επίσης πολύ ικανοποιημένη που η έκθεση υπογραμμίζει την υποστήριξη στο παγκόσμιο ταμείο για την καταπολέμηση του HIV/AIDS, της φυματίωσης και της ελονοσίας. Πρόκειται για πολύ σημαντικό έργο και ελπίζω ότι μπορούμε να κάνουμε περισσότερα για να το στηρίξουμε. Είμαι επίσης πολύ ικανοποιημένη που η έκθεση και αρκετές από τις τροπολογίες καταδεικνύουν πόσο σημαντική είναι η καταπολέμηση της φυματίωσης και του HIV παράλληλα. Είμαι ευγνώμων για το έργο που υποσχεθήκαμε να επιτελέσουμε από κοινού για την καταπολέμηση αυτής της ιδιαίτερα περιττής εξάπλωσης της μόλυνσης.

  Karin Scheele (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η σημερινή συζήτηση για την καταπολέμηση του HIV/AIDS στην ΕΕ και τις γείτονες χώρες είναι τόσο σημαντική, διότι ακόμα και εδώ στο Σώμα ξεχνάμε μερικές φορές τα γεγονότα.

Το HIV/AIDS παραμένει μία απειλητική ασθένεια, όχι μόνο στις αφρικανικές χώρες, αλλά και στα κράτη μέλη μας και τις γείτονες χώρες. Οι μολύνσεις από τον ιό HIV αυξάνονται και ο αριθμός των μολυσμένων ατόμων εκτιμάται ότι είναι τριπλάσιος από τον επίσημο αριθμό, πράγμα που επισημάνθηκε ήδη αρκετές φορές σήμερα.

Είναι θετικό το γεγονός ότι όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα τάσσονται άλλη μια φορά υπέρ της αποτελεσματικής καταπολέμησης αυτής της απειλητικής ασθένειας. Μπορώ να καταλάβω την απογοήτευση του κ. Κυπριανού, γιατί αφού πιστεύαμε για πολλά χρόνια ότι η πληροφόρηση είχε φθάσει μέχρι τις νεότερες γενιές, αντιμετωπίζουμε τώρα αυτόν τον αριθμό νέων μολύνσεων και μια τέτοια παραπληροφόρηση. Η προώθηση ενημερωτικών εκστρατειών δεν είναι απαραίτητη μόνο για να προληφθούν οι νέες μολύνσεις από HIV, αλλά και για να εμποδίσουμε τον στιγματισμό των ανθρώπων και να φροντίσουμε για την απαραίτητη ενημέρωση. Είναι ασφαλώς πολύ περίεργο να εξακολουθούν ακόμα κάποιοι να πιστεύουν ότι μπορεί κανείς να μολυνθεί από ένα φιλί ή ένα ποτήρι με νερό, και γίνονται πάρα πολύ λίγα στον τομέα αυτόν, από όπου έπρεπε να αρχίσει η ενημέρωση και η πρόληψη.

Επίσης, με συγκλονίζει πάντα να βλέπω πώς αντιδρούν ορισμένες θρησκευτικές ομάδες στις δράσεις ενημέρωσης και πληροφόρησης των αρμοδίων υπουργών σε κάποια κράτη μέλη. Και εδώ πρέπει να περάσουμε την πολιτική μας γραμμή.

Ένα άλλο θέμα είναι ότι πρέπει να τηρείται η υφιστάμενη κοινοτική νομοθεσία. Πρέπει να απαιτήσουμε να μεταφερθεί πλήρως σε όλα τα κράτη μέλη η οδηγία που θεσπίζει τις ποιοτικές προδιαγραφές και τις προδιαγραφές ασφαλείας για τη λήψη, επεξεργασία και διανομή ανθρώπινου αίματος, και για την προστασία των ανθρώπων στα κράτη μέλη μας.

  Ulla Schmidt, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά όλους τους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς και την Επιτροπή, για τη συζήτηση που κάναμε εδώ, γιατί δείχνει ξεκάθαρα ότι η κοινή μας δράση προκειμένου να κάνουμε όλοι μαζί τα πάντα για να μείνει όσο γίνεται μικρότερος ο αριθμός των νέων μολύνσεων και να εξασφαλίσουμε στους ανθρώπους που έχουν μολυνθεί απεριόριστη πρόσβαση σε θεραπείες εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το να μη γίνει το θέμα ταμπού και να μη στιγματίζονται οι πάσχοντες και να μη γίνεται διάκριση σε βάρος τους.

Χαίρομαι διότι διασαφηνίστηκε εδώ –καθώς και στη μεγάλη διάσκεψη στη Βρέμη– ότι το HIV/AIDS πρέπει να γίνει πρώτο θέμα στην ατζέντα μας. Είμαι βαθύτατα πεπεισμένη ότι μόνον εάν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ αγκαλιάσουν αυτήν την υπόθεση θα μπορέσουμε να φροντίσουμε παντού, και στις γείτονες χώρες, για τη δημιουργία της απαραίτητης υποδομής προκειμένου να έχει η συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών και πρωτίστως με τους ενδιαφερομένους ένα εποικοδομητικό αποτέλεσμα και να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε τα σημεία που αναφέρθηκαν.

Το πρώτο που πρέπει να εξετάσουμε είναι η πρόληψη και η ενημέρωση. Πώς θα προσεγγίσουμε τους νέους; Πώς θα προσεγγίσουμε τους μετανάστες; Πώς θα προσεγγίσουμε αυτούς που δεν είναι εύκολο να πλησιάσουμε, όπως για παράδειγμα τις γυναίκες που εξαναγκάζονται στην πορνεία; Αυτό μπορεί να γίνει μόνο σε στενή συνεργασία μεταξύ των πολιτικά υπευθύνων και εκείνων που αναλαμβάνουν ευθύνες στην κοινωνία των πολιτών και συνεργάζονται μαζί μας. Όταν μιλάμε για εξαναγκασμό σε πορνεία, καθίσταται σαφές ότι αυτό δεν είναι μόνο πρόβλημα της υγειονομικής πολιτικής. Οι κυβερνήσεις πρέπει να κάνουν τα πάντα για την προστασία των γυναικών.

Τρίτον, η πρόληψη είναι δυνατή μόνο εάν μιλήσουμε ξεκάθαρα για τις δυνατότητες μόλυνσης. Αυτό μπορεί να μας οδηγήσει να υιοθετήσουμε στις χώρες μας μία πολιτική που δεν θα αντιμετωπίζει τα ναρκωτικά σαν έγκλημα, γιατί πρέπει ασφαλώς να ληφθούν μέτρα –και νομοθετικά– κατά των εμπόρων ναρκωτικών, ταυτόχρονα όμως πρέπει να φροντίσουμε ώστε εκείνοι που νόσησαν επειδή είναι εξαρτημένα άτομα να έχουν πρόσβαση σε καθαρές βελόνες και εύκολη πρόσβαση σε υποστήριξη και υπηρεσίες. Όλα αυτά παίζουν ρόλο εδώ. Αυτό είναι δύσκολο, και στις γείτονες χώρες, εφ’ όσον μάλιστα εκεί κατηγορούνται τα κράτη μέλη και οι κυβερνήσεις τους ότι με μια τέτοια πολιτική γίνονται οι ίδιοι έμποροι ναρκωτικών και προάγουν την τοξικομανία – ένα θέμα που είναι ακόμα ταμπού σε πολλές χώρες.

Γι’ αυτό χάρηκα πολύ διότι στη Βρέμη οι υπουργοί των νέων κρατών μελών της Ανατολικής Ευρώπης ήταν πρόθυμοι να συζητήσουν πολύ ανοιχτά για τα θέματα αυτά. Σε αυτές τις ανοιχτές συζητήσεις των προβλημάτων και στην υπέρβαση των ταμπού βλέπω μια δυνατότητα να προχωρήσουμε προς αυτό που όλοι ελπίζουμε.

Επομένως, αν συγκεντρώσουμε τις βέλτιστες πρακτικές και στον τομέα της πρόληψης, αν ανταλλάσσουμε εμπειρίες, αν επενδύσουμε από κοινού στην έρευνα και την ανάπτυξη και κάνουμε αυτό το θέμα δική μας υπόθεση, αυτό θα είναι ήδη ένα βήμα εμπρός.

Δεύτερον, είμαι σαφώς υπέρ του να αναγνωρίσουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή ότι για έναν πραγματικό αγώνα κατά του HIV/AIDS είναι απαραίτητη και η υποδομή για την πρόληψη, μια υποδομή που θα καθιστά δυνατή την υγειονομική περίθαλψη και θα εξασφαλίζει ότι οι άνθρωποι που έχουν πρόσβαση σε αγωγή, θα βρίσκουν και εξειδικευμένο προσωπικό για να συζητήσουν.

Τρίτον, πρέπει να φροντίσουμε να καταστεί δυνατή σε κάθε κράτος μέλος η πρόσβαση σε προσιτά φάρμακα επιτρέποντας να δαπανάται το 10% του προϋπολογισμού για την υγεία για εμβόλια ή θεραπείες κατά του HIV.

Είμαι ευγνώμων για το ότι μπορέσαμε να κάνουμε αυτή τη συζήτηση και χαίρομαι πολύ διότι θα συνεργαστούμε στενά και στο μέλλον με το θέμα αυτό, για χάρη των ανθρώπων που ζουν μαζί μας και της προστασίας των νέων από τη μόλυνση με HIV/AIDS.

  Μάρκος Κυπριανού, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω όλες και όλους τους βουλευτές, καθώς και την κ. υπουργό, για την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση.

Όπως γνωρίζετε, το σύνθημα της εφετινής μας εκστρατείας κατά του HIV/AIDS ήταν «AIDS – remember me?». Δυστυχώς, είμαστε ακόμη υποχρεωμένοι να υπενθυμίζουμε στους πολίτες –ακόμη και στους πολιτικούς ιθύνοντες, όπως με λύπη μου οφείλω να παραδεχτώ– την ύπαρξη αυτής της νόσου.

Αυτό πρέπει να επιδιωχθεί με διάφορους τρόπους. Καταρχάς, όσον αφορά τους πολιτικούς ιθύνοντες, επαναλαμβάνω τα όσα ανέφερε ήδη η κ. υπουργός: «Οι δαπάνες γι’ αυτή την προσπάθεια δεν αποτελούν κόστος, αλλά επένδυση». Αυτό οφείλουμε να το υπενθυμίζουμε στους ηγέτες μας και στους πολιτικούς ιθύνοντες. Επίσης, η αντιμετώπιση του HIV/AIDS στις γειτονικές μας χώρες και στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν είναι απλώς ηθικό μας χρέος έναντι των εταίρων μας σε τρίτες χώρες, αποτελεί συγχρόνως μέτρο αυτοπροστασίας. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα πρακτικά επιχειρήματα ώστε να πείσουμε τους υπευθύνους για τη λήψη των αποφάσεων.

Βεβαίως, συμφωνώ ότι η πρόληψη είναι η σημαντικότερη πολιτική, καθόσον δεν διαθέτουμε επί του παρόντος θεραπεία. Αυτό, όμως, μπορεί να επιδιωχθεί πιο αποτελεσματικά μέσω της εκπαίδευσης και της ενημέρωσης. Πρέπει να επιδιωχθεί με πολύ ισορροπημένο τρόπο: αφενός, πρέπει να εκπαιδεύσουμε τους πολίτες, ιδίως τους νέους, για την επικινδυνότητα της νόσου. Δεν είναι σαν τη γρίπη: δεν μπορούμε να πάρουμε αντιβιοτικά και να την εξαλείψουμε. Είναι μια νόσος η οποία μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο. Πρέπει να παρουσιάσουμε τους κινδύνους της νόσου, αλλά όχι κατά τρόπο που περιθωριοποιεί, στιγματίζει ή καλλιεργεί διακρίσεις εις βάρος όσων έχουν μολυνθεί από αυτή. Άλλωστε, ο στιγματισμός εμποδίζει την αντιμετώπιση της νόσου καθόσον οι άνθρωποι φοβούνται το κοινωνικό στίγμα. Έτσι, δεν εξετάζονται και συνεχίζουν να αγνοούν το γεγονός ότι έχουν μολυνθεί, οπότε καταλήγουν να μολύνουν άλλους και να μην λαμβάνουν οι ίδιοι ιατρική περίθαλψη.

Η επίτευξη της αναγκαίας ισορροπίας είναι δύσκολη υπόθεση, όμως έχουμε καθήκον να την επιδιώξουμε. Όπως επισημάνθηκε ήδη, είναι λυπηρό το γεγονός ότι πολλοί νέοι άνθρωποι σήμερα επιδίδονται σε μη ασφαλείς σεξουαλικές πρακτικές. Όπως ανέφερα στην εισαγωγική μου ομιλία, η απλή χρήση προφυλακτικού είναι κάτι που πρέπει να υπενθυμίζουμε διαρκώς στους νέους: είναι μια σημαντική μέθοδος με την οποία μπορούν να προστατευθούν. Η αποχή είναι κάτι που πρέπει να στηρίζεται σε ηθικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις, δεν πρέπει να αποτελεί μέτρο αντιμετώπισης της νόσου, διότι θέλουμε να γνωρίζουν οι πολίτες τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να προστατευθούν εφόσον επιθυμούν να αναπτύξουν σεξουαλική δραστηριότητα. Όλοι έχουν δικαίωμα να γίνονται σεβαστές οι αντιλήψεις τους περί ηθικής. Μπορούν να ενεργούν με βάση αυτές τις αντιλήψεις, όμως η εκπαίδευση δεν μπορεί να απουσιάζει. Πρέπει να γνωρίζουν πώς μπορούν να προστατευθούν.

Όπως προανέφερα, θα δώσουμε επίσης ιδιαίτερη έμφαση στα μέτρα που σχετίζονται με την έρευνα και ανάπτυξη, όσον αφορά ειδικότερα τα μέτρα προφύλαξης των γυναικών, κυρίως δε μέτρα τα οποία μπορούν να λαμβάνουν οι γυναίκες και τα οποία δεν απαιτούν τη συναίνεση του άνδρα. Συμφωνώ, λοιπόν, σε μεγάλο βαθμό με τη σχετική παράγραφο της έκθεσης.

Η κοινωνία των πολιτών είναι, για την Επιτροπή, πολύ σημαντικός παράγοντας. Πρέπει να αναπτύξουμε συνεργασίες –όχι μόνο ως ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, αλλά και οι ίδιοι οι ευρωπαίοι πολίτες– και γι’ αυτό επιδιώκουμε, και αναπτύσσουμε ήδη, την πολύ στενή συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών. Δημιουργήσαμε ένα φόρουμ της κοινωνίας των πολιτών για το HIV/AIDS το 2005 και το έχουμε καταστήσει κεντρικό στοιχείο των προσπαθειών μας για την καταπολέμηση του HIV/AIDS στην Ευρώπη. Μάλιστα, το εν λόγω φόρουμ της κοινωνίας των πολιτών συνέρχεται εχθές και σήμερα στο Λουξεμβούργο προκειμένου να συζητήσει αυτό το σημαντικό θέμα. Μετέχουν ΜΚΟ, οργανώσεις γυναικών, οργανώσεις ανδρών οι οποίοι έχουν σεξουαλικές επαφές με άνδρες, εργαζόμενοι στην αγορά σεξουαλικών υπηρεσιών, φυλακισμένοι, χρήστες ναρκωτικών. Η αντιμετώπιση αυτού του θέματος απαιτεί τη συμμετοχή ολόκληρης της κοινωνίας.

Συμφωνώ με τον κ. Ματσάκη ως προς το ότι πρέπει να εργαστούμε για την αντιμετώπιση του θέματος των χρηστών ναρκωτικών και της αντικατάστασης των συριγγών, καθώς συμφωνώ ότι πρόκειται για θέμα υγείας το οποίο δεν πρέπει να ποινικοποιείται.

Επίσης, οφείλουμε να αναφέρουμε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων, το όργανο το οποίο δημιουργήσαμε από κοινού και το οποίο πρέπει να αποτελέσει πολύ αποτελεσματικό μηχανισμό εποπτείας και αντιμετώπισης αυτού του σημαντικού προβλήματος. Ως εκ τούτου, φρονώ ότι η σημερινή συζήτηση, την οποία ευελπιστούμε ότι θα ακολουθήσουν ακόμη περισσότερες στο μέλλον, δεν θα συμβάλει απλώς στο να εστιαστεί σε αυτό το θέμα η προσοχή όλων όσοι οφείλουν να λάβουν τις κατάλληλες αποφάσεις, αλλά και ότι θα βοηθήσει στην ενημέρωση των ευρωπαίων πολιτών για τη διαρκή ύπαρξη αυτού του προβλήματος. Εξ ονόματος της Επιτροπής, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι το θέμα θα παραμείνει στην κορυφή των πολιτικών μας προτεραιοτήτων.

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Πιστεύω ότι είναι ενδεδειγμένο να συγχαρώ για άλλη μια φορά τον κ. Andrejevs για την εξαίρετη έκθεση που εκπόνησε και πιστεύω ότι αυτή η συζήτηση ήταν μία από τις πιο ικανοποιητικές συζητήσεις που είχαμε τον τελευταίο καιρό, επιδεικνύοντας μεγάλη αρμονία μεταξύ του Συμβουλίου, της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου. Μια συζήτηση που δείχνει δέσμευση και η οποία πιστεύω ότι προσφέρει ελπίδα αναφορικά με το πώς πρέπει να δράσει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της, αναφορικά με τη διοργανική δράση σε σχέση με ένα πρόβλημα που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των ανησυχιών όλων.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί στις 12.00.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Véronique Mathieu (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Το AIDS είναι η μεγαλύτερη επιδημία στην ιστορία, η οποία πλήττει όλες τις περιοχές, όλες τις κοινωνικές τάξεις και όλες τις ηλικιακές ομάδες. Σήμερα, ένα άτομο μολύνεται με τον ιό κάθε έξι δευτερόλεπτα.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να δρομολογήσει εκ νέου μια εκστρατεία που χάνει τον δυναμισμό της, και χαιρετίζω την έκθεση πρωτοβουλίας επί της οποίας ψηφίζουμε σήμερα.

Το AIDS έχει ξεχαστεί, αλλά δεν μας έχει ξεχάσει – διαδίδεται κυρίως μεταξύ των νέων, των γυναικών, των μεταναστευτικών πληθυσμών και στο εσωτερικό των νέων κρατών μελών της ΕΕ. Οι νέοι Ευρωπαίοι γίνονται ολοένα και λιγότερο προσεκτικοί και φαίνεται ότι συγχέουν τις υφιστάμενες θεραπείες με την ίαση. Ας μην ξεχνάμε: το AIDS εξακολουθεί να σκοτώνει ανθρώπους σήμερα.

Η ασθένεια δεν γνωρίζει σύνορα και σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η αλληλεγγύη μας πρέπει να είναι διεθνική. Για τον λόγο αυτόν, είμαι ικανοποιημένη που η έκθεση συστήνει όχι μόνο ευρωπαϊκά μέτρα στους τομείς της πρόληψης, της πληροφόρησης και της έρευνας, αλλά και διεθνή μέτρα, μέσω της πολιτικής γειτονίας και του προγράμματος TACIS.

Η καταπολέμηση του AIDS δεν είναι απλώς ένας αγώνας κατά μιας πανδημίας· διαδραματίζει επίσης ρόλο στην προώθηση της υγειονομικής περίθαλψης και των σεξουαλικών δικαιωμάτων, καθώς και των δικαιωμάτων των γυναικών. Δεν πρόκειται μόνο για ένα κοινό πολιτικό μέτρο· είναι καθολικό καθήκον.

  Alessandro Battilocchio (NI), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τα στοιχεία όσον αφορά τη σημερινή κατάσταση του αγώνα κατά του AIDS είναι αποθαρρυντικά: πάνω από 39 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο ζουν με τον ιό HIV, ενώ μόνο το 2006 μολύνθηκαν 4,3 εκατομμύρια άνθρωποι. Ανησυχία προκαλούν και τα στοιχεία που αφορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς καταγράφεται σημαντική αύξηση των μολύνσεων τα τελευταία επτά χρόνια.

Είναι, συνεπώς, αναγκαίο να υπάρξει το ταχύτερο δυνατόν μια νέα προσέγγιση των εθνικών και ευρωπαϊκών οργάνων. Πρέπει να θεσπίσουν μέτρα πρόληψης, τα οποία θα απευθύνονται στις ομάδες υψηλού κινδύνου, και να υποστηρίξουν εκστρατείες ενημέρωσης και σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία, δεδομένου ότι οι μισές νέες μολύνσεις αφορούν νέους κάτω των 25 ετών. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η διεθνής κοινότητα οφείλουν, αφενός, να διασφαλίσουν την πρόσβαση στα φάρμακα και στις θεραπείες σε προσιτές τιμές ακόμη και στις φτωχότερες χώρες, αντιμαχόμενες τα συμφέροντα του λόμπι των φαρμακοβιομηχανιών και, αφετέρου, να δώσουν συνέχεια στις έρευνες, ώστε να επιτευχθεί το ταχύτερο δυνατόν η τελειοποίηση νέων καινοτομικών αντιρετροϊικών φαρμάκων, εμβολίων και μικροβιοκτόνων.

Υπό το πρίσμα των στοιχείων αυτών, καλώ όλα τα κράτη μέλη που δεν το έχουν πράξει ακόμη, όπως η Ιταλία, να αποδεσμεύσουν τους πόρους που έχουν υποσχεθεί στο Παγκόσμιο Ταμείο. Η ιταλική κυβέρνηση οφείλει να συμμετάσχει χρηματοδοτικά το ταχύτερο δυνατόν, καταβάλλοντας ειδικότερα 260 εκατ. ευρώ στο Παγκόσμιο Ταμείο για την Καταπολέμηση του AIDS, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας.

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 11.50 και συνεχίζεται στις 12.00)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. COCILOVO
Αντιπροέδρου