Volledig verslag van de vergaderingen

Dinsdag 24 april 2007 - Straatsburg

17. Beoordeling en beheer van overstromingsrisico's (debat)

  De Voorzitter. Aan de orde is de aanbeveling voor de tweede lezing (A6-0064/2007), van de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid, betreffende het gemeenschappelijk standpunt door de Raad vastgesteld met het oog op de aanneming van de richtlijn van het Europees Parlement en de Raad over beoordeling en beheer van overstromingsrisico's (12131/6/2006 C6-0038/2007 2006/0005(COD)) (Rapporteur: Richard Seeber).

  Richard Seeber (PPE-DE), rapporteur. – (DE) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer de commissaris, dames en heren, ik wil van de gelegenheid gebruikmaken om mijn vriend, Jacques Barrot, te danken voor zijn tomeloze inzet om de problemen van het goederenvervoer door de landen in het Alpengebied aan te pakken en vanwege het feit dat hij onze strijdmakker is in de lange weg naar een oplossing van deze problemen.

Vandaag hebben we het echter over overstromingen en over wat er op Europees niveau aan kan worden gedaan. Op dit punt wil ik commissaris Dimas en zijn medewerkers, de schaduwrapporteurs en het Duitse voorzitterschap danken, die allemaal op zeer constructieve wijze met mij hebben samengewerkt om al in tweede lezing tot een akkoord te komen dat alle wezenlijke aspecten dekt.

Het is bijna overbodig te zeggen dat overstromingen de meest voorkomende natuurrampen in Europa zijn geworden. In 2002 en 2005 hadden we zware overstromingen met desastreuze gevolgen. Ze kostten mensen het leven en brachten enorme schade toe aan huizen en infrastructuren. Deze overstromingen hebben ons zwaar getroffen. Er is voldoende wetenschappelijk bewijs dat er vaker en meer regen zal vallen, wat een direct gevolg is van menselijke activiteiten.

Een eerste reden is de intensieve verstedelijking, met name in risicogebieden, waar stedelijke bebouwing plaatsvindt en wegen worden aangelegd, de loop van rivieren wordt verlegd en uiterwaarden op ondoordachte wijze worden volgebouwd. Een tweede reden is de ontbossing, in het bijzonder het toegestane kappen van bossen in rivierdalen voor de bouw van bijvoorbeeld vakantiehuizen, maar ook voor bedrijventerreinen en winkelcentra. Ten derde leiden zeer intensieve landbouwactiviteiten tot korstvorming van de bovenste bodemlaag en een vermindering van weilanden en uiterwaarden. Ten vierde hebben we te maken met bodemerosie, die eveneens een niet onaanzienlijke factor van belang is.

De Commissie heeft na de rampzalige overstromingen in 2002 een actieplan voor overstromingen gepresenteerd, dat onder andere voorzag in verbetering van onderzoek en informatie. Verder heeft de Commissie een mededeling over overstromingsrisicobeheer voorgelegd, waarin de situatie werd geanalyseerd en een via overleg tot stand gekomen EU-actieprogramma werd voorgesteld. Een van de onderdelen van dat programma is het onderhavig voorstel voor een richtlijn, dat nu heeft geresulteerd in het compromispakket waarover wij morgen zullen stemmen teneinde de risico’s die overstromingen met zich meebrengen voor de menselijke gezondheid, het milieu, de infrastructuren en de economie, te verkleinen.

Met het oog op het toegenomen risico van schade ten gevolge van overstromingen is het echt van cruciaal belang om ook een Europees wetgevingskader te scheppen, omdat het merendeel van de rivieren zich niets aantrekt van nationale grenzen. 80 procent van alle Europese rivieren zijn niet alleen nationale, maar ook grensoverschrijdende rivieren. Het staat daarom buiten kijf dat Europa hier in actie moet komen.

Dat betekent echter ook dat in deze wetgeving rekening moet worden gehouden met het subsidiariteitsbeginsel. In een Alpendal heersen immers andere omstandigheden dan op een Grieks eiland of de Finse laagvlakte. Wij moeten erop letten geen ongedifferentieerde voorschriften aan te nemen die in de praktijk niet kunnen worden nageleefd.

De onderhavige regelgeving getuigt van wijsheid door te voorzien in een drieledige aanpak: als eerste stap wordt een overstromingsrisicobeoordeling gemaakt om gebieden die gevaar lopen aan te wijzen. Het zou uiteraard zinloos zijn immers om ergens maatregelen tegen overstromingen te nemen waar dat niet nodig is. Vervolgens worden zogeheten overstromingsrisicokaarten opgesteld en daarna worden er plannen opgesteld voor het beheer van de overstromingsrisico's in de betrokken stroomgebieden, maar alleen daar waar deze absoluut noodzakelijk zijn.

Vele lidstaten hebben al aanzienlijke vooruitgang geboekt op het gebied van overstromingsbescherming en wij moesten doublures eveneens zien te voorkomen. Daarom zijn er zeer uitgebreide regels ten aanzien van het behoud van verworvenheden, en de lidstaten hoeven niet bang te zijn dat ze een tweede pakket maatregelen moeten implementeren. De maatregelen die ze zelf hebben gekozen, kunnen uiteraard volledig worden omgezet, voor zover deze overeenstemmen met de doelstellingen van deze richtlijn.

Het gemeenschappelijk standpunt van de Raad bevatte een aantal punten die naar onze mening voor verbetering vatbaar waren. Het was voor ons met name onbegrijpelijk waarom er zo weinig aandacht werd geschonken aan het fenomeen klimaatverandering. Tijdens onze onderhandelingen met de Raad is het ons gelukt de kwestie van de klimaatverandering erin op te nemen, die nu als een rode draad door het gehele pakket loopt. Dat is niet meer dan terecht en juist, omdat wij moeten reageren op de zorgen die onder de burgers leven.

Kort samengevat hebben onze inspanningen verder geleid tot enkele kleine wijzigingen in de tijdschema’s, tot meer nadruk op de uiterwaarden en natuurlijke wateropname, tot meer aandacht voor een duurzame ruimtelijke ordening en tot toepassing van het solidariteitsbeginsel van begin tot eind. Dat betekent dat in stroomopwaarts gelegen gebieden geen maatregelen genomen mogen worden die nadelig zijn voor stroomafwaarts gelegen gebieden. Wij zijn erin geslaagd dit in een geest van goede Europese solidariteit te bereiken.

Nu kan ik het verslag morgen met een zuiver geweten aan het Parlement voorleggen en u aanbevelen het goed te keuren!

  Stavros Dimas, lid van de Commissie. – (EL) Mijnheer de Voorzitter, ik wil de rapporteur, de heer Seeber, van harte gelukwensen en hem bedanken voor het uitstekende werk dat hij heeft verricht ten behoeve van de richtlijn inzake overstromingen. Ook dank ik de Milieucommissie voor haar positieve bijdrage. Ik ben bijzonder voldaan over de snelle vooruitgang die kon worden geboekt tijdens zowel de eerste als de twee lezing. Het Europees Parlement heeft een zeer constructieve rol gespeeld bij het bewerkstelligen van een akkoord over deze zeer goede tekst. Ik wil dan ook mijn waardering uiten voor zijn inspanningen.

Het doel van het voorstel is de beperking van de met overstromingen gepaard gaande risico’s voor de menselijke gezondheid, de economische activiteiten en het milieu. De tekst in zijn huidige vorm weerspiegelt deze doelstellingen ook daadwerkelijk en biedt de Europese Commissie de mogelijkheid om deze te bereiken. Een van de belangrijkste kenmerken is dat met de richtlijn – zoals de heer Seeber zojuist ook al zei – een uit drie fasen bestaande procedure wordt ingevoerd. Deze begint met het aanwijzen van de gebieden die aanzienlijke overstromingsrisico’s lopen. De volgende stap is het in kaart brengen van de verwachte overstromingen, in het kader van intermediaire en extreme scenario’s.

In de derde fase worden dan overstromingsrisicobeheersplannen opgesteld. Deze zullen gecoördineerd worden over de gehele lengte van in meerdere landen liggende stroomgebieden en kustgebieden.

Eveneens is in het kader van het overstromingsrisicobeheer sprake van maatregelen waarmee het hoofd kan worden geboden aan een mogelijke verhoging van de frequentie en intensiteit van overstromingen wegens klimaatverandering, en het verheugt mij dan ook zeer dat het Parlement heeft aangedrongen op een krachtige verwijzing naar klimaatverandering. Wat dat betreft ben ik het dus met de heer Seeber eens.

Het klimaat is al aan het veranderen, en het lijdt geen twijfel dat afgezien van bestrijding en beperking van dit verschijnsel ook gezorgd moet worden voor aanpassing. De Europese Unie moet zich voorbereiden op plotselinge overstromingen van nog grotere intensiteit, ten gevolge van steeds hevigere en moeilijker voorspelbare regenval. Plotselinge overstromingen van de kuststreken ten gevolge van stormen zullen waarschijnlijk, in combinatie met de stijging van de zeespiegel, de overstromingsrisico’s in kustgebieden doen toenemen. De Europese Unie moet in staat zijn om de risico’s die deze natuurverschijnselen met zich meebrengen het hoofd te bieden.

Een belangrijke stap vooruit is de versterkte coördinatie met de kaderrichtlijn Water. Een geïntegreerd beheer van de stroomgebieden moet beide elementen omvatten: beheer van de waterkwaliteit en beheer van overstromingsrisico’s. Het verheugt mij zeer dat het Europees Parlement ten aanzien van dit vraagstuk steun heeft gegeven aan de Commissie, en dat het gebied van mogelijke synergie tussen beide procedures is uitgebreid.

De fundamentele punten die tijdens de eerste lezing naar voren waren gebracht, zijn gehandhaafd. Dat betekent dat de richtlijn van toepassing zal zijn op het gehele grondgebied van de Europese Unie en de klemtoon zal komen te liggen op in meer dan een lidstaat liggende stroomgebieden. Met dit nieuw, zeer belangrijk stuk wetgeving zal de Europese Unie in staat zijn om de mogelijk catastrofale gevolgen van overstromingen te verminderen en zoveel mogelijk te beperken.

  Anja Weisgerber, namens de PPE-DE-Fractie. – (DE) Mijnheer de Voorzitter, om te beginnen wil ik de rapporteur, de heer Seeber, danken voor de uitstekende samenwerking. Hij heeft met het voorzitterschap van de Raad een gedegen compromis bereikt dat aanzienlijke verbeteringen bevat ten opzichte van het voorstel van de Commissie.

Het is belangrijk om een Europese aanpak ter voorkoming van overstromingsschade aan te nemen. Rivieren en overstromingen kennen geen nationale grenzen. Maatregelen van een land dat stroomopwaarts aan een rivier gelegen is, hebben bij overstromingen concrete gevolgen voor de gebieden die zich stroomafwaarts bevinden. In veel gevallen behoren deze gebieden toe aan een ander land. Daarom is het mijns inziens belangrijk dat werkelijk alle lidstaten van de Europese Unie preventieve maatregelen op het gebied van overstromingsbescherming nemen en niet wachten tot er een ramp gebeurt.

Net als bij andere voorstellen van de Commissie is het onze parlementaire plicht om een overmaat aan bureaucratie, administratieve rompslomp en rapportageverplichtingen te voorkomen. We hebben een aantal overmatige bureaucratische regels kunnen tegenhouden en zelfs aanzienlijk weten te verbeteren. Ik ben met name ingenomen met het compromis ten aanzien van het behoud van overstromingskaarten en -plannen die reeds bestaan of door de lidstaten worden opgesteld. Dankzij onze tussenkomst worden nu alle kaarten erkend die reeds door de lidstaten zijn opgesteld, evenals de kaarten die nog in voorbereiding zijn, op voorwaarde dat ze eind 2010 klaar zijn.

Het proces van het opstellen en produceren van deze overstromingskaarten is in een aantal lidstaten in volle gang. Het verzetten van de bakens in dit stadium zou tot onnodig dubbel werk hebben geleid, terwijl nieuwe aanbestedingen een aanzienlijke verhoging van de kosten zouden hebben meegebracht, zonder merkbaar voordeel op het vlak van overstromingspreventie. Daarom ben ik blij dat het compromis voorziet in de mogelijkheid deze kaarten en plannen in het kader van de richtlijn te erkennen. Ik zal dan ook voor het compromis stemmen. Tot slot wil ik de rapporteur nogmaals van harte danken voor de uitstekende samenwerking!

  Edite Estrela, namens de PSE-Fractie. – (PT) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer de commissaris, dames en heren, ik wil om te beginnen de rapporteur, de heer Seeber, gelukwensen met de wijze waarop hij de informele onderhandelingen heeft gevoerd. Het zijn heel vruchtbare onderhandelingen geweest. We hebben zo overeenstemming kunnen bereiken over een pakket compromisamendementen die voor het grootste deel op een consensus berusten. De Raad zou deze amendementen moeten aanvaarden.

De Sociaal-democratische Fractie in het Europees Parlement steunt het bereikte compromis, aangezien het aansluit bij de centrale doelstelling van de richtlijn: bescherming van de menselijke gezondheid, het milieu, het cultureel erfgoed en de economische bedrijvigheid, daarbij rekening houdend met de invloed van klimaatverandering op het optreden van overstromingen. Perioden met extreme droogte gevolgd door zware regens komen immers steeds veelvuldiger voor, als gevolg waarvan er zich steeds vaker overstromingen voordoen.

Dit voorstel zal een betere bescherming van het milieu garanderen door op de overstromingsrisicokaarten informatie op te nemen over mogelijke bronnen van milieuvervuiling bij overstromingen. Verder is het volgens mij heel positief dat de lidstaten verantwoordelijk worden gesteld voor het bevorderen van duurzaam gebruik van de grond. De lidstaten moeten bij hun beleid van ruimtelijke ordening dus meer voorzorgen in acht nemen. Er wordt verder aangedrongen op subsidiariteit, dialoog en samenwerking tussen buurlanden.

We weten dat natuurrampen volgens een cyclisch patroon een spoor van dood en vernieling achterlaten. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie sterven er elk jaar weer honderden mensen als gevolg van natuurrampen. Om erger te verhinderen moeten we onze reactiecultuur vervangen door een preventiecultuur. Voorkomen is beter dan genezen; het is doeltreffender én goedkoper.

  Vittorio Prodi, namens de ALDE-Fractie. – (IT) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, ik wil uiteraard de heer Seeber bedanken voor de genoten samenwerking tijdens het bespreken en het opstellen van dit document. Ook wil ik graag commissaris Dimas bedanken, omdat zijn aanwezigheid op dit soort momenten altijd erg waardevol is en enorm op prijs wordt gesteld.

Deze richtlijn is naar mijn idee zeer belangrijk, deels ook met het oog op andere richtlijnen, zoals de richtlijn betreffende water, de richtlijn betreffende afval en de richtlijn betreffende de bodem, waar nog over gedebatteerd zal worden. Deze richtlijnen vormen een zeer belangrijk preventiekader, met name met betrekking tot het verschijnsel klimaatverandering, dat ontstaat door de opwarming van de aarde en feitelijk tot uitdrukking komt in een verslechtering van extreme situaties, zoals de verheviging van de regenval.

Daarom moeten we op alle fronten een preventieve aanpak hanteren, met name met betrekking tot het behoud van ons grondgebied. De onderhavige richtlijn is op dit doel toegespitst, omdat het de goede praktijken die verspreid kunnen worden, probeert te benadrukken, net als infrastructuur en kennis die bij kunnen dragen aan de preventie op lange termijn en aan de voorspelling van overstromingen op korte termijn, om zo significante bijstand te verlenen aan instellingen voor civiele bescherming bij het beheer van noodsituaties.

Naar mijn idee kan er veel steun voor deze richtlijn komen, en ik ben ook verheugd over het compromis dat is bereikt tijdens het driepartijenoverleg. Ik roep u daarom namens mijn fractie ook op om voor de onderhavige tekst te stemmen.

  Leopold Józef Rutowicz, namens de UEN-Fractie. – (PL) Mijnheer de Voorzitter, in de richtlijn over de beoordeling van overstromingsrisico’s wordt benadrukt dat het tijd is actie te ondernemen, wat echter in de zakelijke praktijk niet altijd wordt gerespecteerd. De beoordeling en het beheer van overstromingsrisico’s vormt de basis van onder andere het opstellen van meerjarenplannen voor constructies, informatiesystemen en andere activiteiten die de schadelijke gevolgen van overstromingen beperken.

Deze richtlijn dient aan te sluiten bij de regelingen inzake de beoordeling en preventie van droogterisico’s, die in steeds sterkere mate enorme materiële verliezen en schade aan het milieu veroorzaken. Het een en ander houdt verband met waterbeheer. Vastgehouden overstromingswater kan worden gebruikt om de schadelijke effecten van droogte terug te dringen. Beide systemen zouden in de volledige stroomgebieden van rivieren moeten functioneren en moeten worden toegespitst op de belangen van alle betrokken landen en regio’s.

Ik wil de heer Richard Seeber bedanken voor zijn zeer nuttige werk. De amendementen vormen een verrijking en aanvulling van het verslag.

  Urszula Krupa, namens de IND/DEM-Fractie. – (PL) Mijnheer de Voorzitter, als gevolg van seizoens- en regionaal gebonden verschillen in neerslag, de verandering van het klimaat en het gebrek aan coördinatie tussen sommige landen, zijn gevaarlijke overstromingen ontstaan. De overstromingen vormen zelfs 43 procent van de natuurrampen in Europa en zijn dikwijls grensoverschrijdend van aard.

Het menselijk handelen speelde zeker een rol bij het ontstaan van deze rampen. Op grote schaal worden bossen in berggebieden gekapt, wat bodemerosie en overstromingen in de hand heeft gewerkt, en wordt er gebouwd in uiterwaarden. In de toekomst zullen de regelmaat en intensiteit van overstromingen eveneens nauw verband houden met meteorologische omstandigheden, klimaatsveranderingen en veranderingen in het stroomgebied van rivieren. Daarom is het van essentieel belang maatregelen te nemen die overstromingen tegengaan en de schadelijke gevolgen terugdringen.

Het voorkomen van de opwarming van de aarde is een zeer belangrijk aspect, maar ook het plannen en coördineren van de aanleg van stuwmeren en dijken in de lidstaten, evenals voorlichting en hulpverlening. In het verleden is het voorgekomen dat het legen van stuwmeren in een land een grote overstromingsramp in een ander land heeft veroorzaakt. Met de grensoverschrijdende aard van overstromingen in ons achterhoofd moeten we ons inzetten voor een effectieve internationale, regionale en grensoverschrijdende samenwerking, waar niet-lidstaten bij betrokken worden. Dit zal bijdragen tot een betere voorbereiding en een vermindering van de schadelijke gevolgen van overstromingen.

  Andreas Mölzer, namens de ITS-Fractie. – (DE) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer de commissaris, mijnheer de rapporteur, vergeleken met vroeger hebben we weliswaar minder vaak te kampen met overstromingen omdat de overstromingsbescherming steeds beter wordt, maar de gevolgen blijven desalniettemin desastreus.

Helaas zijn wij door de technologische vooruitgang onoplettend geworden, zodat er steeds vaker dichter bij gebieden wordt gebouwd die gevaar lopen overstroomd te raken. In combinatie met dikwijls ondoordacht ingrijpen in de loop van rivieren en het verlies van natuurlijke uiterwaarden zoals weilanden, is uiteindelijk een probleem ontstaan dat we zelf hebben veroorzaakt. De bevordering van landbouw door de Unie de afgelopen jaren heeft hier zonder enige twijfel eveneens aan bijgedragen en de wisselwerking tussen agrarische activiteiten en verandering van de bodemstructuur is een reden te meer het gemeenschappelijk landbouwbeleid te heroverwegen en te richten op een sterkere ondersteuning van natuurlijke landbouw. In het kader van het geplande gemeenschappelijke overstromingsrisicobeheer moeten maatregelen zoals het herstel van rivieren, de verbinding van uiterwaarden en ontstedelijking uiteraard eveneens in overweging worden genomen. Als wij de doelstellingen van het behoud van natuurlijke leefgebieden en het aanpakken van de klimaatverandering serieus willen nemen, zullen wij nieuwe, innovatieve wegen moeten inslaan.

  Péter Olajos (PPE-DE). – (HU) Hopelijk zullen wij morgen het einde van een lange reis bereiken. Toen wij twee jaar geleden een begin maakten met de behandeling van deze richtlijn, werd Europa geteisterd door overstromingen. Door het water werden overal huizen weggespoeld en dammen verwoest.

Mijn land, Hongarije, ligt stroomafwaarts. Het is stroomgebied waar een grote hoeveelheid, uit talloze bronnen afkomstig water terecht komt. Twee van de vijf grootste rivieren van Europa lopen door mijn land, en dus is het niet verbazingwekkend dat het de grootste hoeveelheid water per hoofd van de bevolking heeft. Natuurlijk is ook de schade enorm. In 2005, toen de reeds genoemde grote overstroming plaatsvond, waren wij verplicht om meer dan 200 miljoen euro te investeren in bescherming tegen overstromingen. Voor ons stond namelijk enorm veel op het spel.

Als ik een bijzonder belangrijk onderdeel van de nieuwe richtlijn zou moeten noemen, zou ik ongetwijfeld de samenwerking noemen. Gezamenlijke, goed geplande voorbereiding, informatiedeling en wederzijdse bijstand zijn onderdelen van deze richtlijn, en daaruit blijkt dat wij overstromingsproblemen alleen kunnen aanpakken en oplossen met samenwerking.

Ik ben het met de heer Dimas eens: de klimaatverandering die zich in de toekomst op wereldschaal zal voltrekken en de antwoorden op deze uitdagingen behoren tot de belangrijkste thema’s. Waarschijnlijk zullen zich overal in Europa vaker overstromingen gaan voordoen en zullen de overstromingen ook steeds minder voorspelbaar worden. Het hoogwaterprobleem zal erger worden en grotere verwoestingen gaan aanrichten. Ik heb de indruk dat deze richtlijn spoedig een test zal moeten afleggen, en ik weet zeker dat het met vlag en wimpel zal slagen. Dankzij deze richtlijn zullen er minder mensenlevens verloren gaan en er zal er minder schade worden aangericht. Ik ben geheel voldaan over het bereikte compromis en feliciteer de heer Seeber met zijn uitstekende werk. Mijns inziens zijn wij er daadwerkelijk in geslaagd een richtlijn op te stellen waarmee wij het menselijk leven kunnen beschermen en de fysieke veiligheid in Europa kunnen verbeteren.

  Karin Scheele (PSE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, als gevolg van de klimaatverandering, onvoldoende rivierbeheer en bouwactiviteiten in gebieden die gevaar lopen overstroomd te worden, zullen overstromingen steeds vaker voorkomen. Ten gevolge van de stijgende inwonertallen en het daarmee gepaard gaande stijgende aantal economische goederen in deze risicogebieden zal het risico nog meer toenemen en zullen de kosten door schade hoger worden. Afgezien van de economische en maatschappelijke effecten kunnen overstromingen ook ernstige gevolgen voor het milieu hebben, bijvoorbeeld als bedrijfscomplexen overstroomd raken waar grote hoeveelheden giftige chemische stoffen zijn opgeslagen. De rapporteur heeft dit alles uitvoerig toegelicht.

Met het compromispakket dat de rapporteur heeft bereikt, zullen wij de doelstellingen van deze richtlijn beter kunnen verwezenlijken. Ik wil dan ook van de gelegenheid gebruikmaken om hem van harte te feliciteren. Belangrijke aspecten van zijn verslag zijn reeds in het gemeenschappelijk standpunt opgenomen en kunnen dankzij dit compromispakket nog beter worden onderstreept.

Het is voor het Europees Parlement belangrijk dat bij de beoordeling van het overstromingsrisico rekening wordt gehouden met de gevolgen van de klimaatverandering. Het zou lastig te verantwoorden zijn geweest als de klimaatverandering niet zou zijn meegenomen bij de beoordeling van het overstromingsrisico. Eén zeer belangrijke eis is dat bij de drie stappen van deze richtlijn – namelijk de beoordeling van het overstromingsrisico, het opstellen van kaarten en het formuleren van plannen voor het beheer – gebruik wordt gemaakt van de beste praktijken en de beste technologieën.

  Johannes Blokland (IND/DEM). – Voorzitter, commissaris Dimas, beste collega's, Nederland heeft een belangrijke rol gespeeld bij het ontwikkelen van de hoogwaterrichtlijn, zoals die nu voorligt. Het is belangrijk om een wetgevingskader te hebben voor beoordeling en beheer van overstromingsrisico's, met inachtneming van het subsidiariteitsbeginsel. Wat lokaal kan, doen we ook lokaal, zoals maatregelen ter voorkoming van de overstort van riolering. Daarmee bescherm je het milieu, de volksgezondheid en de economie.

Een laag gelegen land als Nederland is van veel omringende landen afhankelijk op het gebied van waterbeheer. Het is dan ook belangrijk dat lidstaten geen maatregelen nemen die in andere landen tot hogere overstromingsrisico's leiden. Een gecoördineerde aanpak is dus vereist. Daarom hecht ik veel belang aan het begrip solidariteit, dat terugkomt in deze voorgestelde richtlijn en nog wat explicieter aangehaald wordt in de amendementen 48 en 61 van het compromispakket dat ik van harte steun.

Naast het begrip solidariteit is het ook van belang dat we de verwachte klimaatverandering en de potentiële gevolgen ervan betrekken bij het opstellen van de risicobeheersplannen voor overstromingen, om zo goed voorbereid te zijn op de toekomst. Rest mij de rapporteur, de heer Seeber, van harte te bedanken voor de goede samenwerking en hem geluk te wensen met dit resultaat.

  Stavros Dimas, lid van de Commissie. (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik wil alle sprekers in het debat van vanavond bedanken voor hun positieve bijdragen.

In het nu voorgestelde algemene compromispakket zijn enkele van de voornaamste punten opgenomen. Het gaat hierbij onder meer om: duidelijker en vroegtijdiger aandacht voor de effecten van de klimaatverandering bij de voorlopige overstromingsrisicobeoordeling; een akkoord over 2011 als vroegste datum voor de eerste voorlopige overstromingsrisicobeoordeling, zodat de lidstaten meer tijd hebben om de overstromingskaarten op te stellen; een sterkere rol voor uiterwaarden en de bevordering van duurzame ruimtelijke ordening bij het overstromingsrisicobeheer; een gedegen coördinatie – ook op uitvoeringsvlak – met de kaderrichtlijn Water en een link met de kostenterugwinningsbeginselen van die richtlijn; een sterkere verwoording van het beginsel van solidariteit in stroomgebieden van rivieren; en last but not least, de eis om heldere prioriteiten vast te stellen voor de uitvoering van maatregelen die zijn opgenomen in de overstromingsrisicobeheersplannen.

Ik weet dat deze punten allemaal belangrijk waren voor het Parlement bij de eerste lezing, en deze keer in de commissie. Ik denk dat het nu voorliggende compromis het Parlement tevreden zal stellen, aangezien er op het punt van de hoofdbeginselen van gedegen overstrominsgrisicobeheerspraktijken veel gewonnen is. Ik ben ook zeer te spreken over het belang dat het Parlement én de Raad hechten aan deze richtlijn, waarvoor het voorstel pas dertien maanden geleden door de Commissie is gedaan. Hieruit blijkt dat er relatief snel overeenstemming kan worden bereikt als we voor een serieuze uitdaging staan als die van de voorbereiding van Europa op de risico’s van mogelijk toenemende overstromingen.

Tot slot is de Commissie zeer verheugd over de uitkomst van de onderhandelingen. Zij kan akkoord gaan met alle voorgestelde compromisamendementen, en ik bedank en feliciteer nogmaals de rapporteur, de heer Seeber, voor al zijn inspanningen om in tweede lezing tot overeenstemming te komen.

  De Voorzitter. Het debat is gesloten.

De stemming vindt woensdag om 11.30 uur plaats.

Schriftelijke verklaringen (artikel 142 van het Reglement)

  Gyula Hegyi (PSE), schriftelijk. – (HU) Het is voor Hongarije uitermate belangrijk dat de Europese Unie een richtlijn in werking stelt waarmee een gemeenschappelijke verdediging tegen overstromingen in het leven wordt geroepen. Mijn land is een typisch stroomafwaarts gelegen land, waar vers water terecht komt van over de nationale grenzen gelegen rivieren. Daarom is het belangrijk dat in het geval van uiterwaarden de stroomafwaarts gelegen landen betrokken worden bij zowel de preventieve als defensieve taken. Ik vertrouw erop dat de Oostenrijkse, Slowaakse en Roemeense deskundigen hierbij soepel zullen samenwerken met de Hongaarse waterinstanties. Eveneens is voor mij belangrijk dat in de overstromingsrisicobeheersplannen ook die risicofactoren worden meegenomen die in geval van een overstroming milieuverontreiniging kunnen veroorzaken. Vaak komen bij een overstroming fabrieken of andere ondernemingen onder water te staan, waardoor meer schade wordt aangericht dan door het water zelf. Aangezien net als luchtverontreiniging overstromingen niet bij de grens stoppen, moeten derde landen, zoals Oekraïne, betrokken worden bij de toepassing van de richtlijn.

  Kathy Sinnott (IND/DEM), schriftelijk. – (EN) Via een Ierse organisatie waarvan ik voorzitter ben en die luistert naar de naam 'Hope Project', heb ik deelgenomen aan Commissieonderzoek met de naam 'Rescuing Disabled People in Emergencies' (redding van gehandicapten in noodsituaties). In dit onderzoek is overstroming als het grootste risico voor ouderen, kinderen en mensen met een handicap aangemerkt. We hebben net een begin gemaakt met vervolgonderzoek waarin overstromingen centraal staan.

Er zijn twee redenen waarom overstromingen zo’n probleem aan het worden zijn. De eerste is de klimaatverandering, met de mogelijkheid van zeespiegelstijging en, in Ierland, meer regenval. De tweede, die voor heel Europa maar met name voor Ierland geldt, is de trend van het bouwen in uiterwaarden. Het is geen uitzondering meer dat gebieden die vroeger ieder jaar wekenlang onder water stonden, nu ruimte bieden aan woonwijken met tweehonderd huizen. Deze praktijk zal ons uiteindelijk gaan opbreken.

Ik spoor het Parlement aan om blijk te geven van gezond verstand en preventief actie te ondernemen op het gebied van overstromingen en overstromingsbeheer.