Istungi stenogramm

Teisipäev, 24. aprill 2007 - Strasbourg

18. Loodusvarade säästva kasutamise temaatiline strateegia (arutelu)

  Presidente. L'ordine del giorno reca la relazione presentata dall'on. Kartika Tamara Liotard, a nome della commissione per l'ambiente, la sanità pubblica e la sicurezza alimentare, sulla strategia tematica per l'uso sostenibile delle risorse naturali (2006/2210(INI)) (A6-0054/2007).

  Kartika Tamara Liotard (GUE/NGL), Rapporteur. – Voorzitter en alle hier nog aanwezigen op dit late uur, ik denk dat dit de tijden zijn waarop het kwalitatieve deel van het Parlement zich onderscheidt van het kwantitatieve deel. Zo moet u het maar zien.

De Commissie heeft vijf jaar gedaan over het produceren van een strategie voor duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen. Dat is een lange tijd. Het is dan ook bijzonder teleurstellend dat de Commissie zo'n weinig ambitieus voorstel heeft gedaan. Akkoord, de Commissie geeft goed aan wat het probleem is, namelijk als we op de huidige wijze voortgaan, zullen wij onherroepelijk in de nabije toekomst worden geconfronteerd met uitputting van onze hulpbronnen. En daarmee met een serieuze dreiging voor onze economie en voor onze levenskwaliteit.

Maar de Commissie verzuimt vervolgens met concrete actiepunten te komen. Zij roept op tot meer onderzoek en meer data. Dat is prima, maar daar kunnen we niet nog jaren op wachten. Net als klimaatverandering is het probleem van de natuurlijke hulpbronnen nu acuut en moeten we nu concrete maatregelen nemen. Als je het voorstel leest, lijkt het echter wel of het gevoel van urgentie bij de Commissie ontbreekt. Dat nodigt de burgers ook niet erg uit om mee te denken in deze problematiek, maar zij zijn uiteindelijk wel de mensen die het moeten gaan doen.

De kern van het probleem is simpel. Onze ecologische voetafdruk, dus het milieueffect van onze consumptie, is veel groter dan wat de aarde aankan. Om even een duidelijk voorbeeld te geven: als deze kinderschoen de ecologische voetafdruk is die we zouden mogen hebben om een goede balans te hebben in onze natuurlijke hulpbronnen, dan is deze grote herenschoen het verbruik wat we op dit moment hebben. U kunt zien dat dat echt veel te groot is. Dus even een beeldend voorbeeld: dit is wat wij op dit moment doen.

Ik zal heel eerlijk zijn commissaris. In eerste instantie was de neiging in de Milieucommissie van het Parlement om het hele stuk naar u terug te sturen en de Commissie haar huiswerk over te laten doen. Dit leek mij echter weinig constructief en bovendien hebben we de tijd niet om nog eens vijf jaar op actie te wachten. Ik besloot mij dan ook in te zetten om met een gedegen voorstel te komen en heb mijn collega's allemaal opgeroepen mij daarbij te helpen. En, ik kan u zeggen, mijn collega's hebben zich uitgeleefd. Met elkaar hebben we een groot aantal ideeën ter verbetering van het Commissiestuk weten te produceren, en dat in drie à vier maanden tijd. Met dank aan mijn collega's, want zij hebben echt heel veel gedaan. Door al deze goede amendementen verdient de lay-out van het verslag echter niet de schoonheidsprijs, maar ik hoop dat het signaal duidelijk moge zijn. Het Parlement wil concrete maatregelen en geen uitstel.

Een aantal voorstellen zal ik hier nog aanstippen. Mijn eerste voorstel betreft de landbouw. Landbouw komt nu niet in de thematische strategie voor, hetgeen wat mij betreft vrij bizar is, als je bedenkt dat de landbouwsector een van de grootste ge- en verbruikers van natuurlijke hulpbronnen is. Hier wordt deze sector dus een grote kans ontnomen. Ik heb begrepen dat de oorzaak hiervoor ligt bij het feit dat DG AGRI en DG ENVI hierover geen overeenstemming konden bereiken. Het is echter onaanvaardbaar dat onderling gekift tussen Europese ambtenaren ertoe zou leiden dat de strategie geen breed draagvlak zou krijgen.

Ook stel ik voor om Europese landbouwsubsidies direct te koppelen aan duurzaamheid. Om een voorbeeld te geven: geen subsidie meer voor maïs als daarvoor grootschalige irrigatie en dus waterverspilling plaatsvindt, maar wel voor een boerderij die zich inzet om het gebruik van alternatieve energiebronnen, zoals bijvoorbeeld windenergie. Naast landbouw zijn ook andere sectoren ten onrechte niet betrokken in de strategie, bijvoorbeeld transport, visserij en bouw. Ook daar zullen we moeten ingrijpen. Kortom, het moet een strategie voor alle beleidsterreinen zijn.

De structuur van de strategie begint in hoge mate bij de consument en de producent. Verder hebben we voorstellen gedaan tot een levenscyclusbenadering, een top-10-prioriteitenlijst van bedreigde natuurlijke hulp, fiscale stimulering, informatieverstrekking, het betrekken van NGO's en deskundigen, het gebruikmaken van alternatieve recycling en hergebruik. Kortom, eigenlijk te veel om hier op te noemen.

Ik stel voor dat de EU in het algemeen gaat streven naar een halvering van het hulpbronnengebruik tegen 2030. Dit is geen sciencefiction, dit is echt noodzaak. Natuurlijk moet Europees beleid de lidstaten niet verhinderen om nog beter te presteren. Door de best presterende lidstaat als voorbeeld voor een ander te stellen, kan dit verder gestimuleerd worden.

Ik heb commissaris Dimas bij zijn laatste bezoek in de Milieucommissie met genoegen horen spreken over het belang van natuurlijke hulpbronnen. Ik heb hem ook een brief gestuurd waarin ik zijn medewerking vraag. Ik heb dan ook hoop dat deze commissaris een ambitieuzer beleid voorstaat dan uit het huidige Commissiestuk blijkt. Als dat zo is, kan een kritisch verslag van het Parlement voor hem alleen maar welkom zijn.

  Presidente. Onorevole Liotard può stare certa che questo Parlamento l'ha ascoltata con tutta la qualità di cui è capace a quest'ora.

  Σταύρος Δήμας, Μέλος της Επιτροπής. Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμα μέλη του Κοινοβουλίου, θα ήθελα, πρώτα απ' όλα, να ευχαριστήσω το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την ιδιαίτερη προσοχή που απέδωσε στη στρατηγική αυτή. Ευχαριστώ την κ. Liotard και τους σκιώδεις εισηγητές για την εκπόνηση της έκθεσης που συζητούμε σήμερα. Πράγματι, περιέχει πολλά εποικοδομητικά και χρήσιμα στοιχεία που μας δίνουν ερεθίσματα για να σκεφθούμε πιθανά μελλοντικά μέτρα και να χτίσουμε πάνω σ' αυτά.

Η χρήση των φυσικών πόρων έχει ζωτική σημασία τόσο για την κατάσταση του περιβάλλοντος όσο και για την οικονομική μας ανάπτυξη. Οι εξελίξεις είναι πράγματι ανησυχητικές, ενώ οι επιπτώσεις γίνονται αισθητές με την συνεχή απώλεια βιοποικιλότητας, τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, την υποβάθμιση της ποιότητας των υδάτων, του ατμοσφαιρικού αέρα και του εδάφους, αλλά και με το σημαντικό οικονομικό κόστος.

Είναι σαφές ότι ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούμε τους φυσικούς πόρους μας συνιστά απειλή για τα οικοσυστήματα στα οποία βασίζονται η ποιότητα ζωής και η ευημερία μας. Οφείλουμε συνεπώς να προσαρμόσουμε τις οικονομικές μας δραστηριότητες στις δυνατότητες αντοχής του πλανήτη μας.

Σ' αυτό αποσκοπεί η στρατηγική για τους φυσικούς πόρους, αποτέλεσμα έντονου -συχνά με διαφωνίες-, αλλά άκρως αποδοτικού διαλόγου, που διήρκεσε πάνω από πέντε χρόνια. Η στρατηγική αυτή προσφέρει, αφενός, μια προσέγγιση της περιβαλλοντικής πολιτικής με γνώμονα τους φυσικούς πόρους και, αφετέρου, ένα μακροπρόθεσμο πλαίσιο για τον περιορισμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της χρήσης των φυσικών πόρων σε μια αναπτυσσόμενη οικονομία. Στοχεύει επίσης στη βελτίωση της αποδοτικότητας κατά τη χρήση των φυσικών πόρων.

Οι στόχοι αυτοί είναι πολύ φιλόδοξοι, αλλά εφικτοί. Η Ευρώπη έχει ήδη κατορθώσει να σταθεροποιήσει τη χρήση φυσικών πόρων σε ορισμένους τομείς της οικονομίας. Υστερούμε όμως έναντι άλλων χωρών όπως, παραδείγματος χάριν, της Ιαπωνίας, η οποία χρησιμοποιεί τους φυσικούς της πόρους πολύ πιο αποδοτικά από την Ευρώπη. Η στρατηγική προωθεί προϊόντα, τεχνολογίες και καταναλωτικά πρότυπα που είναι πιο αποδοτικά ως προς την χρήση φυσικών πόρων και λιγότερο ρυπογόνα.

Έχουν ήδη αναληφθεί και προχωρήσει νέες πρωτοβουλίες για την εφαρμογή της στρατηγικής. Επιτρέψτε μου να αναφέρω τρία παραδείγματα:

Πρώτον, η Επιτροπή συγκροτεί κέντρο δεδομένων για την παροχή πληροφοριών για τον σχεδιασμό πολιτικής, και αυτό θα βοηθήσει να κατανοήσουμε πληρέστερα τη χρήση των πόρων και τις επιπτώσεις των διαφόρων οικονομικών δραστηριοτήτων.

Δεύτερον, για να μετράται η πρόοδος που συντελείται προς τη βελτίωση της προστασίας του περιβάλλοντος και την εξοικονόμηση φυσικών πόρων η Επιτροπή θα επιδιώξει την ανάπτυξη δεικτών νέας γενιάς· έχουν ήδη καθιερωθεί πολλοί ποσοτικοί δείκτες που αφορούν τη χρήση των φυσικών πόρων, παραδείγματος χάριν στους τομείς της ενέργειας και της κλιματικής αλλαγής. Ο καθορισμός αυστηρών ποιοτικών στόχων για τον ατμοσφαιρικό αέρα και τα ύδατα και στόχων για την ανακύκλωση των αποβλήτων συμβάλλει στην επίτευξη των σκοπών της στρατηγικής για τους φυσικούς πόρους. Με τη βοήθεια της στρατηγικής θα είμαστε σε θέση να επεξεργαστούμε τον γενικό ποσοτικό στόχο της εξοικονόμησης φυσικών πόρων στην οικονομία μας.

Τρίτον, εφαρμογή σε όλες τις πολιτικές μας της χρήσης των φυσικών πόρων με βάση ολόκληρο τον κύκλο ζωής. Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των φυσικών πόρων από τα σπάργανα έως τα σάβανα, δηλαδή από την κούνια μέχρι τον τάφο, ώστε να μην μετατοπίζονται οι επιπτώσεις από ένα στάδιο του κύκλου ζωής σε άλλο ή σε άλλες χώρες. Όταν, λόγου χάρη, εισάγουμε κατεργασμένα μέταλλα στην Ευρώπη δεν πρέπει να παραβλέπουμε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εξόρυξης σε τρίτες χώρες. Οι φυσικοί πόροι που χρησιμοποιούμε στην Ευρώπη στην πραγματικότητα προέρχονται ολοένα και περισσότερο από αναπτυσσόμενες χώρες. Τα βιοκαύσιμα είναι ένα άλλο πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Πρόκειται συνεπώς για παγκόσμια πρόκληση και οφείλουμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Σε συνεργασία με το πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το περιβάλλον συγκροτούμε Διεθνή Επιτροπή για την αειφόρο χρήση των φυσικών πόρων, η οποία θα αρχίσει να εκτιμά τις πλανητικές επιπτώσεις της χρήσης των πόρων και θα προτείνει μέτρα. Το πρόγραμμα εργασιών αυτής της νέας Διεθνούς Επιτροπής περιλαμβάνει ήδη θέματα, όπως περιβαλλοντικούς όρους για την παραγωγή βιοκαυσίμων και εφαρμογή μέτρων σε παγκόσμια κλίμακα για την ενίσχυση της κοινωνίας ανακύκλωσης. Αν αυτή η επιτροπή μπορέσει να πλησιάσει τα επιτεύγματα της Διεθνούς Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος, θα επιτύχουμε σε μεγάλο βαθμό τους στόχους μας.

Αξιότιμα μέλη του Κοινοβουλίου, τα θεμέλια έχουν ήδη τεθεί. Με την ενδελεχή εξέταση από πλευράς σας, καθώς και με τις προτάσεις που διατυπώσατε, η Επιτροπή δεσμεύεται να εξασφαλίσει την επιτυχή εφαρμογή της στρατηγικής για τους φυσικούς πόρους. Η στρατηγική αυτή μας προσανατολίζει μακροπρόθεσμα προς την αειφόρο χρήση των φυσικών πόρων και μπορεί να αποτελέσει μέτρο σύγκρισης για άλλες πολιτικές. Πρόκειται απλώς για το πρώτο στάδιο μιας μακράς διαδικασίας. Ας συνεργαστούμε, τώρα, με όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένες ενέργειες, ώστε η εφαρμογή να γίνει μέρος της εξέλιξης των πολιτικών σε όλους τους τομείς της οικονομίας.

  Avril Doyle, on behalf of the PPE-DE Group. – Mr President, the Commissioner says that these are ‘ambitious goals’. I think not, Commissioner! The Commission’s report came under a lot of fire when the Committee on the Environment, Public Health and Food Safety first discussed it in October, as the document is seriously limited in its ambition after five years of gestation. At best, it could be described as a reasonable basic document with which to start the discussion, but it lacks any concrete objectives and, as I said, any ambition. This can probably be attributed to a turf war between the Directorate-General for Agriculture and Rural Development and the Directorate-General for the Environment – guess who won? DG ENVI’s strategy has been mainly restricted to knowledge-gathering and fails to address some key problematic sectors such as – unsurprisingly – agriculture, forestry, transport and many others.

Whilst some new initiatives are mentioned, such as a data centre for natural resources, a high-level forum and an international panel, the proposed time horizon of 25 years is totally unacceptable. By contrast, the rapporteur Mrs Liotard has worked hard to add some substance to the proposal. She correctly makes the point that the Commission communication does not comply with the requirements laid down in the Sixth Environmental Action Plan for concrete targets and timetables. The report calls on the Commission to replace this non-strategy with ambitious proposals, including clear targets and binding timetables.

I welcome the emphasis on an integrated policy approach and on the external impact of EU policy on sustainable resources. The only problem is that the rapporteur may have done too good a job. There is such a broad consensus for her report in the ENVI Committee that practically all amendments tabled were adopted, making the report somewhat long and repetitive in places. In my view, this takes away from the message. For this reason I have indicated on my group’s voting list a negative vote on certain paragraphs that duplicate points mentioned elsewhere in the report.

  Gyula Hegyi, on behalf of the PSE Group. – Mr President, we have inherited natural resources from nature or the Creator, but we are responsible for them with regard to future generations. We hear increasingly varying information on the threat to the balance of nature. Two-thirds of the ecosystems on which human beings depend are in decline. Europe’s demand on natural resources has risen by almost 70% since the early 1960s. This dangerous trend must be stopped.

We want economic growth, because many people are still in need, but without increasing the use of natural resources and with less environmental impact. This decoupling of economic growth and the increasing use of natural resources is the main message of this report. The strategy proposed by the Commission is rather weak and has no deadlines or targets. That is why I tabled around 25 amendments on behalf of the PSE Group. I am happy that all but one of them has found favour with the Committee on the Environment, Public Health and Food Safety.

My fellow parliamentarians and I have proposed concrete targets to improve our commitment to the future. I propose specific targets regarding food, housing and the transport sector. In a market economy, taxation is the proper tool for regulating the use of resources. That is why it is so important to set up a European eco-taxation system. This report should be followed by specific regulations and directives to stop the self-destructive over-use of natural resources.

  Mojca Drčar Murko, v imenu skupine ALDE. – Tematska strategija, o kateri razpravljamo, je s svojim ciljem učinkovitejšo porabo energetskih in surovinskih virov verjetno najpomembnejša delna strategija šestega okoljskega akcijskega programa. Njen glavni cilj je preprečevanje nepotrebnega razmetavanja obnovljivih in neobnovljivih virov, s čimer ogrožamo ravnotežje v okolju.

Med ukrepi za omejitev pretirane porabe ima posebno mesto filozofija življenjskih ciklusov proizvodov. Bistveno je mogoče povečati obseg proizvodov, ki jih na koncu življenjske dobe vrnemo v gospodarstvo in ponovno porabimo. Strategija je v tej točki tesno povezana s postopkom revizije evropskega prava o ravnanju z odpadki.

Ambiciozni cilji, ki jih želimo videti v tej tematski strategiji, niso nerealni. Prioritete v politični razpravi o varčevanju z naravnimi viri so že bistveno povečale pripravljenost državljanov, da sodelujejo pri koristni ponovni uporabi odpadkov. Naša mesta, recimo, so potencialni rudniki surovin. Tako kot z izkopavanjem rud lahko z naprednimi metodami zbiranja in ločevanja odpadkov pridobivamo železo, cink, baker, plastiko, za katero bomo porabili trikrat manj energije, kot za njeno proizvodnjo iz novih surovin. Mestno rudarstvo je obetavna vizija sodobnega mesta kot donosnega rudnika recikliranih materialov. In ni edina, ki bistveno izboljšuje učinkovitost porabe naravnih virov.

  Wiesław Stefan Kuc, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! Mija prawie pół wieku od powstania pierwszego raportu rzymskiego. Od tego czasu zmalały zasoby naturalne, ale dokonaliśmy ogromnego postępu technologicznego, nauczyliśmy się lepiej wykorzystywać surowce i energię, sięgnęliśmy po zasoby, o których wykorzystaniu nie marzyliśmy pięćdziesiąt lat temu. Czy zrobiliśmy wszystko, na co pozwala wiedza, technologia i doświadczenie? Na pewno nie. Wykazuje to jasno pani sprawozdawczyni.

Sprawozdanie w pełni popieram, ale równocześnie widzę, że Unia Europejska robi bardzo wiele, o wiele więcej niż inne państwa, dla ochrony gleby, powietrza i wody. Wiele robi także dla recyclingu i ponownego wykorzystania surowców. Konieczna jest jednak intensyfikacja działań w zakresie lepszego wykorzystania odpadów poprodukcyjnych, które nie tylko ograniczają zanieczyszczenie środowiska, ale wpływają także na lepsze wykorzystanie zasobów naturalnych.

  Satu Hassi, Verts/ALE-ryhmän puolesta. – Arvoisa puhemies, arvoisat kollegat, kiitoksia esittelijä Kartika Liotardille erinomaisesta työstä. Ihmiskunta elää tällä hetkellä yli ekologisten varojensa ekologisella luottokortilla. Koko ihmiskunta käyttää luonnonvaroja 25 prosenttia yli kestävän tason, mikä tarkoittaa, että syömme lastemme pääomaa. Euroopan luonnonvarojen kulutus ylitti EEA:n mukaan Euroopan oman biokapasiteetin jo 1960-luvulla. Jos nykykehitys jatkuu, vuonna 2050 ihmiskunta käyttää luonnonvaroja kaksinkertaisesti verrattuna kestävään tasoon. Tarve vähentää ilmastopäästöjä on vain osa yleisemmästä haasteesta käyttää luonnonvaroja säästäväisemmin ja älykkäämmin.

Jotta luonnonvarojen käyttö saataisiin laskemaan kestävälle tasolle ja samaan aikaan mahdollistettaisiin kehitysmaiden nousu köyhyydestä, rikkaissa maissa – kuten meillä – tulisi viidenkymmenen vuoden aikana kymmenkertaistaa se suhde, joka on tuotetun hyvinvoinnin ja luonnonvarojen kulutuksen välillä. Tämä kuulostaa tieteisfantasialta, mutta vuosiaskelina se merkitsee vain viiden prosentin parannusta vuosittain. Vastaavaan on kyetty työn tuottavuuden parantamisessa, miksi siis ei luonnonvarojen tuottavuuden parantamisessa? Tämän vuosisadan tulee olla vuosisata, jolloin parannamme luonnonvarojen tuottavuutta, tuotetun hyvinvoinnin ja luonnonvarojen käytön suhdetta.

Kuten kaikki kollegat ovat jo todenneet, komission esittämä strategia on aivan liian löysä, erityisesti siksi, että siitä puuttuvat konkreettiset tavoitteet ja aikataulut, vaikka kuudes ympäristöä koskeva toimintaohjelma niitä edellyttää. Tietopohja niiden laadintaan on olemassa. Tarvitsemme viimeistään ensi vuonna selkeät tavoitteet ja aikataulut, myös alakohtaiset toimintaohjelmat.

Halvin keino parantaa luonnonvarojen käytön tuottavuutta on lopettaa ympäristön kannalta haitalliset tuet. Se pitäisi tehdä heti. Esittelijä Kartika Liotardin toteamus "enemmän laatua kuin määrää", voisi olla myös luonnonvarojen käyttömme motto.

  Irena Belohorská (NI). – Úvodom môjho vystúpenia chcem poďakovať spravodajkyni za jej skvelú prácu a za jej postoj. Môžem sa stotožniť so všetkými bodmi v jej správe o tematickej stratégii trvaloudržateľného využívania prírodných zdrojov. Zistenie, že Komisia pracovala na tomto dokumente päť rokov, poukazuje na závažnosť problému.

Dokument Komisie neobsahuje konkrétne časové programy ani neopisuje spôsoby postupu. Musíme si uvedomiť, že máme celosvetovú krízu v oblasti vody, hlavne pitnej vody, globálne otepľovanie, ohrozenú biodiverzitu, kde ekologická stopa Európy dvojnásobne prekročila biologickú kapacitu a každý rok ľudia zomierajú na choroby spôsobené znečisteným životným prostredím. Vyžaduje si to proaktívnejší a radikálnejší prístup.

Súhlasím s návrhom na celkovú reformu systémov dotácii. Je nutné znížiť, resp. zastaviť dotáciu aktivít, ktoré majú negatívny vplyv na životné prostredie, a to hlavne v poľnohospodárstve. Ak Komisia poukazuje na to, že nemá dostatok ukazovateľov na zaradenie konkrétnych časových cieľov, spravodajkyňa ich vo svojej správe uvádza niekoľko, napr. hrubý domáci produkt, domáca materiálová spotreba atď.

Ak chceme dosiahnuť zníženie miery závislosti od prírodných zdrojov, súhlasím, že do roku 2012 musí 12% energie v Európskej únii pochádzať z obnoviteľných zdrojov a do roku 2008 musí byť pre 20 najdôležitejších materiálov s najväčším vplyvom vytvorená konkrétna politika a činnosť.

  Riitta Myller (PSE). – Arvoisa puhemies, komissaari Dimasin esimerkki oli hyvä, sillä kun bioenergian tuotantoa lisätään, sen täytyy tapahtua kestävältä pohjalta ja nimenomaan globaalilla tasolla, mutta ongelma esimerkiksi tämän strategian osalta on se, että maa- ja metsätalous eivät kuulu siihen.

Tämä on yksi viimeisiä teemakohtaisia strategioita, jotka ovat osa kuudetta ympäristöä koskevaa toimintaohjelmaa. Täällä on jo todettu, että kuudennessa ympäristöä koskevassa toimintaohjelmassa on asetettu määrällisiä ja laadullisia tavoitteita Euroopan unionin ympäristöpolitiikalle ja että niitä ei ole näissä komission ehdotuksissa ollut. Myöskään tässä luonnonvarastrategiassa ei ole pystytty pääsemään siihen tavoitteeseen, että varmistettaisiin, että luonnonvarojen käyttö ja niihin liittyvät vaikutukset eivät ylitä ympäristön sietokykyä.

Tämän kuudennen ympäristöä koskevan toimintaohjelman tarkistamisen piti tapahtua jo vuosi sitten, ja on erittäin tärkeää, että tällainen analyyttinen ohjelman tarkistaminen tehdään nyt, kun olemme jo pitkällä teemakohtaisten strategioiden käsittelyssä. Niinpä haluaisin kysyä komissaari Dimasilta, milloin komissio aikoo tarkistaa kuudetta ympäristöä koskevaa toimintaohjelmaa?

  Ευαγγελία Τζαμπάζη (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, αγαπητοί συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω τη συνάδελφο κ. Liotard για την ολοκληρωμένη και συνεκτική έκθεσή της. Οι κλιματικές αλλαγές και η ενεργειακή κρίση με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνουν επιτακτική την κοινοτική δράση και την κατάρτιση μιας καλά δομημένης στρατηγικής για την αειφόρο χρήση των φυσικών πόρων που να είναι τουλάχιστον σύμφωνη με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο έκτο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον.

Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι είναι αναγκαία μια στρατηγική που στοχεύει στην αποδοτικότερη χρήση των φυσικών πόρων, στη βελτίωση της διαχείρισης τους και της διαχείρισης των αποβλήτων αποβλέποντας στην υιοθέτηση βιωσιμότερων μεθόδων παραγωγής και προτύπων κατανάλωσης και, αφ' ενός, στην αποσύνδεση της χρήσης των πόρων και της παραγωγής αποβλήτων από το ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης και, αφ' ετέρου, στην εξασφάλιση ότι η χρήση τους δεν θα υπερβαίνει το δυναμικό επιβάρυνσης που μπορεί να δεχθεί το περιβάλλον. Σωστά, νομίζω, το τοποθετήσατε, κύριε Επίτροπε· τα θεμέλια έχουν ήδη τεθεί.

  Presidente. Prima di passare la parola al Commissario Dimas volevo comunicare all'onorevole Liotard che ho consultato il regolamento e che non è necessario che lei accluda le due scarpe cha ha usato per l'esempio ai fini della stesura del processo verbale, per cui le può tenere.

  Stavros Dimas, Member of the Commission. These were actually shoeprints, not footprints!

Mr President, honourable Members, first of all, let me thank you for the constructive remarks made in the report and during the debate tonight. We all agree that today’s use of natural resources is not sustainable. Indeed, the sustainable use of natural resources is a common challenge for all of us as policymakers, as companies and as citizens, both in Europe but also globally.

Parliament has an essential role in leading this project and mobilising the necessary public support. Today, more than one year after adoption of the communication, we have already made some progress. Member States have endorsed the strategy and it is becoming a global benchmark promoted, for example, by the OECD.

We are developing and moving forward with the implementation in an open, transparent and engaged way. Your report and today’s discussion will now be taken into account in future actions.

The use of natural resources policy is intimately linked to the way we produce our products and consume them. The forthcoming action plan on sustainable consumption and production will focus on the eco-design of products, on making procurement greener and on measures that help consumers make better choices.

Actions will start from food, housing and transport, the sectors with the highest environmental impacts. Your other priorities will be tackled as well. We will promote best-practice approaches, innovative and eco-efficient solutions and the use of economic instruments. Just one month ago the Commission published a Green Paper on the use of market-based instruments in energy and environment policy, and I am committed to looking beyond GDP when we assess the economic, social and environmental progress of our societies.

Finally, I fully understand those of you who want to see more action and sooner, and I thank Parliament for its proactive role in this.

I also have a lot of sympathy for calls for more specific targets. As I highlighted earlier, a number of ambitious targets related to resource use are already in place, for example the strategy’s over-arching goal to decouple negative environmental impacts from growth on a European and global scale. This is arguably a very ambitious target and is formally endorsed by the Commission and the Council.

We will assess the need to set an overall target for resource efficiency in the context of the review of the resource strategy planned for 2010. The resource strategy is a big step forward, tackling environmental impacts in a lifecycle approach.

  Presidente. La discussione è chiusa.

La votazione si svolgerà mercoledì, alle 11.30.

Dichiarazioni scritte (articolo 142)

  András Gyürk (PPE-DE), írásban. – Mindannak ellenére, hogy a természeti erőforrások ésszerűtlen, túlzott használatára vonatkozóan egyre több bizonyíték áll rendelkezésünkre, s hogy a mindennapi élet részévé vált a természeti környezet fenntarthatóságáért való aggodalom, ma az emberiség, s különösen a társadalmak politikai vezetői nem rendelkeznek világos koncepcióval a probléma kezelésére.

A fenntartható fejlődés politikai gondolata túl általános ahhoz, hogy kézzelfogható eredményekre vezessen, ráadásul egyszerre próbálja kezelni a természeti környezet megóvását a generációk és a nemzetek közötti igazságosság bonyolult problémájának megoldásával. A környezeti vizsgálati módszerek (így az életciklus-elemzés [LCA]) és mutatók (például az ökológiai lábnyom) metodikai problémákkal terheltek és sokszor ellentmondóak.

Nem vitatva egy egységes, komplex és áttekinthető tudásalap létrehozásának és a természeti erőforrások felhasználását mérő mutatók kidolgozásának hasznosságát, ki kell emelni, hogy ezek hiányában is számos intézkedés lenne megvalósítható,

Sajnálatos, hogy mind a Bizottság előterjesztése, mind az ahhoz fűzött környezetvédelmi bizottsági jelentés hallgat arról, hogy milyen fontos szerepe lehetne a piacnak, a piackonform szabályozásoknak a természeti erőforrások hatékony használatában. Hiba lenne elfelejtkezni arról, hogy a széndioxid-kibocsátás szabályozása – az első kiosztási periódusban óhatatlanul előálló kormányzati túlallokálás ellenére – megfelelően működött. Hiba lenne nem felismerni, hogy számos, a természeti erőforrásokat kímélő megoldás (például a megújuló energiaforrások szélesebbkörű elterjedése) kibontakozását éppen egy európai egységes, korlátozásoktól mentes, versengő piac hiánya gátolja.