Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 10 Μαΐου 2007 - Βρυξέλλες

8. Αιτιολογήσεις ψήφου

- Έκθεση Reynaud (A6-0143/2007)

  Richard Corbett (PSE), γραπτώς. (EN) Εξ ονόματος της Σοσιαλιστικής Ομάδας χαιρετίζω ιδιαίτερα αυτή την τροπολογία στον Κανονισμό του Κοινοβουλίου, η οποία θα δώσει τη δυνατότητα στο Κοινοβούλιο να ασχοληθεί πολύ αποτελεσματικότερα και ταχύτερα με τις προτάσεις για την απλοποίηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, είτε μέσω της κωδικοποίησης της ισχύουσας νομοθεσίας, χωρίς αλλαγές επί της ουσίας, είτε μέσω της αναδιατύπωσης προτάσεων όπου αλλαγές επί της ουσίας συνδυάζονται με την απλοποίηση της ισχύουσας νομοθεσίας.

Ολοένα και συχνότερα, οι ευρωπαϊκές νομοθετικές προτάσεις που εξετάζουμε στο Κοινοβούλιο αφορούν την τροποποίηση ή την επικαιροποίηση ισχύουσας ευρωπαϊκής νομοθεσίας παρά τη θέσπιση νέας νομοθεσίας επί νέων θεμάτων. Ωστόσο, η συνήθεια της υποβολής δεσμών οδηγιών που τροποποιούν προηγούμενες οδηγίες, χωρίς τα κείμενα στο σύνολό τους να ενσωματώνονται σε ένα ενιαίο έγγραφο, συμβάλλει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στην αδιαφάνεια και στην πολυπλοκότητα της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Η Επιτροπή πρέπει να επιταχύνει το πρόγραμμά της για την κωδικοποίηση της ισχύουσας κοινοτικής νομοθεσίας, όχι απλώς ως άσκηση για τη μείωση του αριθμού των σελίδων του κοινοτικού κεκτημένου, αλλά και για να παράσχει περισσότερη διαφάνεια και ευκολία πρόσβασης σε όλους. Με την τροποποίηση του Κανονισμού του, το Κοινοβούλιο στέλνει σήμερα ένα ηχηρό μήνυμα ότι είναι έτοιμο να συμβάλει σε αυτή την πρόοδο και μάλιστα με τη δέουσα ταχύτητα και επιμέλεια.

- Έκθεση Meijer (A6-0131/2007)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Αν κάποιος είχε οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με τους στόχους αυτών των συστάσεων, θα μπορούσε απλώς και μόνο να εξετάσει προσεκτικά τις πληροφορίες που παρέχονται σε αυτές από το Κοινοβούλιο: αναγνώριση «για πρώτη φορά» της ελεύθερης επιλογής των δημόσιων αρχών όσον αφορά τους φορείς των αποκαλούμενων «δημόσιων υπηρεσιών» επιβατικών, σιδηροδρομικών και οδικών μεταφορών, είτε είναι δημόσιοι είτε ιδιωτικοί. Με άλλα λόγια, αυτό ισοδυναμεί με «ανάθεση των συμβάσεων παροχής δημόσιας υπηρεσίας» στο πλαίσιο του ανταγωνισμού. Δηλαδή, υπονομεύει την ιδέα των δημόσιων υπηρεσιών που παρέχονται από δημόσιες αρχές, όπου δεν πλήττονται τα δικαιώματα των εργαζομένων και των χρηστών των οικονομικά προσιτών δημόσιων υπηρεσιών υψηλής ποιότητας.

Αν και πράγματι περιέχει ορισμένα πολύτιμα σημεία –όπως το να έχουν οι αρμόδιες αρχές την επιλογή να παράσχουν τις υπηρεσίες οι ίδιες ή να αναθέσουν απευθείας τη σύμβαση σε μια οντότητα επί της οποίας δεν ασκούν έλεγχο– η εγκεκριμένη σύσταση αποτελεί μέρος των πολιτικών ελευθέρωσης και προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων και των μονοπωλίων εις βάρος της δημόσιας χρηματοδότησης με την ένωση των δυνάμεων κάθε χώρας.

Είμαστε πολύ απογοητευμένοι από την απόρριψη των προτάσεων που καταθέσαμε, οι οποίες αποσκοπούσαν στην προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον τομέα, όπως η συμπερίληψη στις συμβάσεις διατάξεων για την προστασία των θέσεων εργασίας σε περίπτωση αλλαγής του φορέα.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Υποστήριξα αυτές τις τροπολογίες για τη θέσπιση νέων κανόνων που αφορούν τις δημόσιες επιβατικές σιδηροδρομικές και οδικές μεταφορές, οι οποίοι επιχειρούν να εξισορροπήσουν την ανάθεση συμβάσεων για αυτές τις υπηρεσίες μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Υποστηρίζω ιδιαίτερα την κίνηση για κατάργηση της παλιάς κοινοτικής νομοθεσίας και αντικατάσταση των ισχυόντων εθνικών κανόνων για τον ανταγωνισμό στον τομέα των δημόσιων μεταφορών με τυπικούς πανευρωπαϊκούς κανόνες.

  Erik Meijer (GUE/NGL), γραπτώς. (NL) Η πρόταση της Επιτροπής από το 2000, στην οποία η υποχρέωση για πρόσκληση υποβολής προσφορών έπρεπε να ισχύει για όλο τον τομέα των δημόσιων μεταφορών, ταίριαζε στο πολιτικό πλαίσιο εκείνης της εποχής, όταν η κυρίαρχη ιδέα ήταν ότι η κυβέρνηση έπρεπε να αποσυρθεί από τις πολλές υποχρεώσεις, οι φόροι θα μπορούσαν να μειωθούν ως αποτέλεσμα αυτού και ότι η αγορά θα μπορούσε να τα οργανώσει όλα επαρκώς. Αυτό αποτέλεσε μέρος των συμφωνιών που συνήφθησαν λίγους μήνες πριν από αυτή την πρόταση στη σύνοδο κορυφής των αρχηγών κυβερνήσεων στη Λισαβόνα, με την προσδοκία ότι περισσότερη αγορά και περισσότερο κέρδος θα οδηγούσαν και σε μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη και σε ακόμα καλύτερες και φθηνότερες παροχές για το κοινό. Αυτή η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία έχει διαψευστεί στην πράξη. Η Στρατηγική της Λισαβόνας δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες. Η αγορά δεν παρέχει απαντήσεις και σίγουρα καμία απάντηση όσον αφορά τις δημόσιες μεταφορές, και άλλες υπηρεσίες που είναι αναγκαίες αλλά και οικονομικά επιζήμιες. Θα οδηγούσε στην εξαφάνιση των ολοκληρωμένων δικτύων και θα επιβίωναν μόνο οι πιο πολυσύχναστες γραμμές. Τα τελευταία επτά χρόνια, αποκτήσαμε περισσότερη εμπειρία στις ιδιωτικοποιήσεις και στην υποβολή προσφορών και οι απογοητεύσεις που προέκυψαν σε αυτό το πλαίσιο συνέβαλαν στη δημιουργία αντίπαλων δυνάμεων. Εν μέρει χάρη σε αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί ο στόχος μου ως εισηγητή, δηλαδή η διατήρηση των δημοτικών εταιρειών μεταφορών και της ελευθερίας επιλογής.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η έκθεση σχετικά με τις απαιτήσεις των δημόσιων υπηρεσιών, επί της οποίας ψηφίσαμε σήμερα, δημιουργεί προσδοκίες για μια θετική ολοκλήρωση στη δεύτερη ανάγνωση ενός θέματος που χρειάστηκαν δεκαετίες για να επιλυθεί. Η νομική αβεβαιότητα της σημερινής κατάστασης υπέθαλψε μόνο διαφωνίες και συνέβαλε στην ανακοπή της ανάπτυξης της αγοράς των δημόσιων επιβατικών μεταφορών.

Ως εκ τούτου, ελπίζουμε ότι αυτό το κείμενο θα ολοκληρωθεί, διασφαλίζοντας διαφανείς συνθήκες πρόσβασης της αγοράς χωρίς τους τεχνητούς περιορισμούς που εξυπηρετούν μόνο στην προστασία της σημερινής κατάστασης, στην οποία επιβαρυνόμαστε από τη γραφειοκρατία και στην οποία υψώνονται εμπόδια στην πορεία προς μια καλύτερη και πιο αποδοτική παροχή επιβατικών μεταφορών για τους πολίτες.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Η πρόταση κανονισμού σχετικά με τις δημόσιες επιβατικές, σιδηροδρομικές και οδικές μεταφορές αποτελεί μία ακόμα επίθεση στο λαϊκό εισόδημα, τα δικαιώματα των εργαζομένων, γενικότερα των επιβατών στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Μετά την απελευθέρωση των θαλάσσιων-ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών με τον αντιλαϊκό νόμο της ΕΕ 3577/92, των αεροπορικών και σιδηροδρομικών επιβατικών μεταφορών ήρθε τώρα η σειρά ιδιωτικοποίησης των τοπικών μέσων μεταφοράς –οδικών και σιδηροδρομικών– προκειμένου να πολλαπλασιαστούν τα κέρδη του κεφαλαίου.

Το μεγάλο κεφάλαιο βάζει στο χέρι την καθημερινή μετακίνηση των εργαζομένων με τραμ, μετρό, προαστιακούς σιδηροδρόμους και λεωφορεία, με υψηλό κόστος στις τιμές των εισιτηρίων και πακτωλό κρατικών επιδοτήσεων στις ιδιωτικές, μονοπωλιακές μεταφορικές επιχειρήσεις, με ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες για την ασφάλεια και την ποιότητα, για τους εργαζόμενους, τους χρήστες αυτών των μέσων, την λαϊκή οικογένεια.

Οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησης των μαζικών μέσων μεταφοράς, όπως αποδεικνύει η πείρα αστικών κέντρων που εφαρμόζεται ήδη, αλλά και η πείρα από την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών και αεροπορικών μεταφορών είναι ιδιαίτερα αρνητική για τις απομακρυσμένες περιοχές και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Οι εργαζόμενοι αντιπαλεύουν την αντιλαϊκή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο τομέα των μεταφορών. Παλεύουμε για δημόσιες, σύγχρονες-ποιοτικές μεταφορές, με φτηνά εισιτήρια, που θα εξυπηρετούν τις ανάγκες της εργατικής-λαϊκής οικογένειας, γι' αυτό καταψηφίζουμε το σχετικό κανονισμό της ΕΕ.

- Σύσταση Toubon (A6-0144/2007)

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Ψήφισα υπέρ της κοινής θέσης του Συμβουλίου σχετικά με μια πρόταση άρσης των κανόνων για τα μεγέθη συσκευασιών για τα προσυσκευασμένα προϊόντα. Όταν εφαρμοστεί η νομοθεσία, θα καταστεί δυνατή η πώληση πολλών καθημερινών καταναλωτικών προϊόντων σε ένα ευρύτερο φάσμα μεγεθών από ό,τι μέχρι στιγμής. Πιστεύω ότι αυτό αποτελεί πρόοδο για τα συμφέροντα των καταναλωτών.

  Marianne Thyssen (PPE-DE), γραπτώς. (NL) Η ισχύουσα ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα υποχρεωτικά υλικά συσκευασίας είναι 30 ετών και δεν ανταποκρίνεται πλέον στις σημερινές καταναλωτικές συνήθειες. Οι νέοι κανόνες που εγκρίναμε εδώ σήμερα στη δεύτερη και τελευταία ανάγνωση –σε πλήρη συμφωνία με το Συμβούλιο, για την οποία θα ήθελα να δώσω στον εισηγητή τα θερμά μου συγχαρητήρια– είναι σύμφωνοι προς την απαίτηση των καταναλωτών για πιο πολλές μορφές συσκευασίας. Τα εμπόδια στον ανταγωνισμό θα αρθούν και η καινοτομία θα ενθαρρυνθεί σε όλη την Ευρώπη. Οι ευρωπαίοι κατασκευαστές θα μπορούν να αποφασίζουν οι ίδιοι για τις μορφές συσκευασίας που ανταποκρίνονται καλύτερα στις απαιτήσεις των πελατών τους. Όσον αφορά την πιθανότητα που αναφέρεται σε αυτή την έκθεση σχετικά με την επέκταση του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας περί αναγραφής της τιμής ανά μονάδα μετρήσεως σε ορισμένες μικρές επιχειρήσεις, θα ήθελα να πω, εκφράζοντας την επιφύλαξή μου, ότι είμαι υπέρ της ορθής πληροφόρησης των καταναλωτών και δεν διαφωνώ με την απαίτηση να αναγράφουν οι μεγάλες αλυσίδες διανομής που έχουν τη μερίδα του λέοντος της αγοράς την τιμή ανά μονάδα μετρήσεως στα προϊόντα τους, αλλά η επιβολή αυτής της υποχρέωσης και στις ΜΜΕ ή στα τοπικά καταστήματα δεν θα ήταν καλή ιδέα. Κατά συνέπεια, θα αγωνιστώ με νύχια και με δόντια γι’ αυτό όταν το Κοινοβούλιο θα αναθεωρήσει, σύντομα, την ισχύουσα νομοθεσία καταναλωτών.

- Σύσταση Harbour (A6-0145/2007)

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Υποστήριξα αυτές τις τροπολογίες για τη θέσπιση νέων κανόνων σχετικά με τα κατασκευαστικά πρότυπα των οδικών οχημάτων. Θα αυξήσουν τα περιβαλλοντικά πρότυπα και τα πρότυπα ασφάλειας, καθιστώντας ταυτόχρονα για τους κατασκευαστές ευκολότερη την πώληση των οχημάτων τους σε ολόκληρη την Ευρώπη. Συγκεκριμένα, είμαι ικανοποιημένος με το γεγονός ότι η νομοθεσία θα λάβει περισσότερο υπόψη τις ανάγκες των χρηστών αναπηρικών αυτοκινήτων.

  Marianne Thyssen (PPE-DE), γραπτώς. (NL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι η έκθεση Harbour, επί της οποίας ψηφίσαμε στη δεύτερη ανάγνωση σήμερα, αξίζει την ολόψυχη υποστήριξη αυτού του Σώματος, διότι, σήμερα, δόθηκε το πράσινο φως για μια έγκριση που θα ισχύει, πέρα από τα αυτοκίνητα, και σε οχήματα όπως λεωφορεία, πούλμαν και φορτηγά. Η αμοιβαία αναγνώριση των εγκρίσεων και μάλιστα για ένα ευρύ φάσμα οχημάτων αποτελεί άλλο ένα σημαντικό βήμα για την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς. Επιπλέον, η εισαγωγή αυτής της οδηγίας-πλαισίου θα ωφελήσει επίσης την ασφάλεια, εν μέρει διότι υπάρχει πιθανότητα να επιταχύνει την εφαρμογή διαφόρων μέτρων ασφάλειας για τα λεωφορεία και τα πούλμαν.

Η απλούστευση που επιφέρει αυτή η οδηγία-πλαίσιο είναι καλή για τον καταναλωτή και για τον κατασκευαστή, διότι εγγυάται περισσότερη εσωτερική αγορά, αυξάνει την ασφάλεια και ωφελεί το περιβάλλον. Όλοι αυτοί οι λόγοι με έπεισαν να παράσχω την πλήρη υποστήριξή μου στον εισηγητή.

- Έκθεση Costa (A6-0124/2007)

  Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. (PL) Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τον μετεξοπλισμό με κάτοπτρα των ταξινομημένων στην Κοινότητα βαρέων οχημάτων.

Ο κ. Paolo Costa ορθώς τόνισε ότι ο μετεξοπλισμός με κάτοπτρα σε κάθε βαρύ όχημα που έχει ταξινομηθεί μετά το 2000, προκειμένου να εξαλειφθούν τα τυφλά σημεία που περιορίζουν την όραση του οδηγού, θα σώσει τη ζωή σε πάνω από χίλια άτομα μέχρι το 2020. Χωρίς αυτή την υποχρεωτική νομοθεσία και σύμφωνα με την οδηγία του 2003 που συνιστά τον μετεξοπλισμό των φορτηγών από το 2007 κι έπειτα, τα οχήματα χωρίς ευρυγώνια κάτοπτρα θα αποσύρονταν από τους δρόμους το 2023. Αυτό θα καθυστερούσε σημαντικά το έργο που πρέπει να γίνει.

Περιγράφηκε επίσης επαρκώς η μέθοδος της χρηματοδότησης των πρόσθετων κατόπτρων. Το κόστος του μετεξοπλισμού κάθε οχήματος δεν θα υπερβαίνει τα 100-150 ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε ένα γέμισμα της δεξαμενής βενζίνης.

Συμφωνώ επίσης με την πρόταση να ερευνηθεί αν άλλα οχήματα, όπως φορτηγάκια ή άλλα οχήματα διανομών, θα πρέπει να εξοπλιστούν με αυτά τα κάτοπτρα.

- Πρόταση ψηφίσματος RC-B6-0190/2007

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – (CS) Χαιρετίζω το γεγονός ότι η πλειοψηφία των βουλευτών αποστασιοποιήθηκαν από τα μέρη του ψηφίσματος σχετικά με τη σύνοδο κορυφής ΕΕ/Ρωσίας στα οποία η Αριστερά επιχείρησε να χειραγωγήσει το ευρωπαϊκό κοινό ώστε να πιστέψει ότι η εγκατάσταση της αντιπυραυλικής ομπρέλας των ΗΠΑ στην Πολωνία και στην Τσεχική Δημοκρατία άνοιξε τον δρόμο για μια νέα κούρσα εξοπλισμών. Αυτό το επιχείρημα είναι ψευδές από την πλευρά της Αριστεράς για δύο λόγους: πρώτον, διότι αφορά την ολοκλήρωση ενός συστήματος άμυνας που αποσκοπεί στην αποτροπή επιθέσεων από την ανατολή, από εκείνα τα καθεστώτα που απειλούν την ειρήνη, και δεύτερον, ως προς την κούρσα εξοπλισμών, η Ρωσία αύξησε δραματικά τις στρατιωτικές δαπάνες από τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση ο Πούτιν, τόσο σε απόλυτους όρους όσο και ως προς το ΑΕγχΠ, όπου το ποσοστό του 4% εξακολουθεί να υπερβαίνει κατά 30% το ποσοστό των δαπανών των χωρών της ΕΕ για την άμυνα. Το ψήφισμα που προκύπτει αποτελεί ένα ευθύ πολιτικό μήνυμα που θα πρέπει να μεταφερθεί στην επικείμενη σύνοδο κορυφής με τη Ρωσία, σύμφωνα με το οποίο δεν δεχόμαστε τις επιθετικές πολιτικές αυτής της χώρας προς την Τσετσενία, την Εσθονία, την Πολωνία και άλλες χώρες.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η συζήτηση που διεξήχθη στο Κοινοβούλιο πριν από τη σύνοδο κορυφής ΕΕ/Ρωσίας αποτέλεσε παράδειγμα της συναίνεσης και της ενότητάς μας. Τονίστηκε ότι η Ένωση θα προστατεύσει τα συμφέροντα κάθε κράτους μέλους όσον αφορά τις σχέσεις του με τη Ρωσία. Ως παράδειγμα χρησιμοποιήθηκε πιο συχνά η Εσθονία και έγινε επίσης μνεία στο ρωσικό εμπάργκο στα πολωνικά προϊόντα κρέατος. Ωστόσο, δεν έγινε καμία αναφορά στο γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη συναλλάσσονται με τη Ρωσία σε μονομερή βάση, πίσω από τις πλάτες των άλλων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αντίθετα προς τα συμφέροντα της Ένωσης. Αντ’ αυτού, εξαπολύονται επικρίσεις στο σύνολο της Ρωσίας, χωρίς καμία προσπάθεια να διαχωριστεί ο ρόλος που διαδραματίζουν όσοι βρίσκονται στην εξουσία, οι οποίοι επιβάλουν αυτή την πολιτική, και η θέση του μέσου ρώσου πολίτη, ο οποίος υφίσταται χειραγώγηση από τα μέσα ενημέρωσης. Είναι προς όφελος της Ευρώπης, της Ρωσίας και του κόσμου να πειστεί η ρωσική κοινωνία να υποστηρίξει αξίες όπως η ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία και η ισότιμη διεθνής συνεργασία.

  Mario Borghezio (UEN). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η ψήφος της Λίγκας του Βορρά για την ανεξαρτησία της Παδανίας στην πρόταση ψηφίσματος για τη σύνοδο κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ρωσίας αιτιολογείται εν μέρει από την επιθυμία να εκφράσει την έντονη διαμαρτυρία της για την υπερβολικά ήπια στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην εσθονική κρίση. Ένα κράτος μέλος, ένα μικρό νέο έθνος, ο λαός του οποίου κατέκτησε την ελευθερία με τόλμη και αποφασιστικότητα αποτινάσσοντας τον ζυγό του σοβιετικού κομουνισμού, απειλείται σοβαρά από τον πρώην σοβιετικό κατακτητή εξαιτίας μιας εσωτερικής πολιτικής απόφασης.

Η Ευρώπη ουσιαστικά παραμένει αδρανής, ψελλίζοντας μόνον μια αόριστη διαμαρτυρία για τα γεγονότα έξω από την εσθονική πρεσβεία στη Μόσχα. Τα κενά περιεχομένου ρητορικά λόγια με τα οποία εορτάσθηκε η 50ή επέτειος της Συνθήκης της Ρώμης, θα πρέπει να αντικατασταθούν, ή εν πάση περιπτώσει να ενισχυθούν, με κάποια πιο αποφασιστικά και τολμηρά λόγια υπεράσπισης αυτού του κράτους μέλους, του οποίου απειλείται η ελευθερία.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Όπως είναι γνωστό, η Λίστα του Ιουνίου πιστεύει ότι ούτε η ΕΕ ούτε τα θεσμικά της όργανα πρέπει να ασκούν εξωτερική πολιτική. Ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι αυτό σύμφωνα με το οποίο οι σχέσεις με μια τρίτη χώρα ξεκινούν σε επίπεδο εμπορικής πολιτικής. Αυτό είναι κάτι που εγκρίνουμε. Το πρόβλημα ξεκινά όταν προστίθενται και άλλοι τομείς πολιτικής, όπως οι εξωτερικές σχέσεις, οι ενισχύσεις και η αλιεία. Η ΕΕ πρέπει να αφοσιωθεί αυστηρά σε θέματα εμπορίου και σε διασυνοριακά περιβαλλοντικά θέματα.

Η τροπολογία 9 καθαυτή από την Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία είναι αξιέπαινη. Δεν πρέπει, ωστόσο, να ασχοληθεί με αυτή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, διότι αφορά ένα θέμα εξωτερικής πολιτικής. Κατά απαίτηση του ΟΗΕ, ο κ. Ahtisaari εκπόνησε ένα σχέδιο για το Κοσσυφοπέδιο. Ωστόσο, δεν είναι δουλειά αυτού του Σώματος να δίνει τη γνώμη του είτε για το σχέδιο είτε για το ποια μέτρα θα έπρεπε να λάβει η Ρωσία.

Όσον αφορά τα προβλήματα στη Ρωσία, για παράδειγμα την έλλειψη σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για την αρχή του κράτους δικαίου, η αύξηση των εμπορικών συναλλαγών είναι καλό στοιχείο. Ωστόσο, όσον αφορά τα θέματα άμεσης εξωτερικής πολιτικής, τα εθνικά κοινοβούλια και οι κυβερνήσεις, μαζί με τον ΟΗΕ, είναι εκείνα που πρέπει να επωμιστούν το έργο.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος που αναγνωρίζει τη σημασία της Ρωσίας για την Ευρώπη, ειδικά στις ενεργειακές σχέσεις, αλλά επίσης τονίζει την ανάγκη για δημοκρατικές αξίες και ανθρώπινα δικαιώματα. Ειδικά, υποστηρίζω την έκκληση προς τη Ρωσία «να σεβαστεί απόλυτα τις υποχρεώσεις της βάσει της Συνθήκης της Βιέννης για τις διπλωματικές σχέσεις», εξασφαλίζοντας την προστασία των πρεσβειών και των διπλωματών.

  Cristiana Muscardini (UEN), γραπτώς. (IT) Η Ρωσία αποτελεί σημαντικό οικονομικό και εμπορικό εταίρο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία οφείλει να αναπτύξει ολοένα και πιο στενές σχέσεις με τη χώρα αυτή, προκειμένου να διευκολυνθεί η διαδικασία εκδημοκρατισμού και σεβασμού των πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Δεν μπορούμε, ωστόσο, να μην επισημάνουμε την ανησυχία μας για όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στις σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και των βαλτικών χωρών, και ειδικότερα της Εσθονίας. Θα πρέπει να τονίσουμε πως έχει γίνει πλέον συνήθεια στις ρωσικές αρχές η προσφυγή στην άσκηση οικονομικών και εμπορικών πιέσεων προς τις όμορες χώρες με σκοπό την επίτευξη της γεωπολιτικής κυριαρχίας στην περιοχή.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει ενωμένη και συμπαγής να υπερασπίσει την Εσθονία και, γενικότερα, οιοδήποτε από τα κράτη μέλη της έναντι πιέσεων και απειλών εμπορικού χαρακτήρα που προέρχονται από οποιαδήποτε τρίτη χώρα.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. (EN) Η ένταση μεταξύ της Ρωσίας και της Εσθονίας απαιτεί ένα ψήφισμα. Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το πόσο γρήγορα αυτή η δυσκολία εξαιτίας μιας τοπικής εσθονικής απόφασης θα μπορούσε να κλιμακωθεί έως τη διακοπή του ενεργειακού ανεφοδιασμού από τη Ρωσία. Η εξάρτησή μας από τη Ρωσία για τις ενεργειακές ανάγκες μας εξακολουθεί να ανησυχεί όσους ενδιαφέρονται για την ασφάλεια του εφοδιασμού. Το 60% των εξαγωγών πετρελαίου της Ρωσίας πηγαίνει στην ΕΕ, ποσοστό που ανέρχεται στο 25% της κατανάλωσης πετρελαίου στην ΕΕ. Επιπροσθέτως, το 50% των εξαγωγών φυσικού αερίου από τη Ρωσία αντιστοιχεί στο 25% της συνολικής κατανάλωσης αερίου της ΕΕ. Ελπίζω ότι στις 18 Μαΐου που θα διεξαχθεί η σύνοδος κορυφής ΕΕ-Ρωσίας, αυτά τα θέματα θα επισημανθούν και θα συζητηθούν.

- Έκθεση Rocard (A6-0127/2007)

  Frank Vanhecke (ITS). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την έκθεση Rocard, ένα έγγραφο που αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει τη βούληση να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα του αραβικού κόσμου. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η αλήθεια είναι ότι στον αραβικό κόσμο δεν υπάρχει το παραμικρό ενδιαφέρον για πολιτικές μεταρρυθμίσεις, πόσο μάλλον για τον πολιτιστικό ή διαπολιτισμικό διάλογο που υμνείται τόσο εδώ.

Η έκθεση Rocard θα έπρεπε να είναι ένα δριμύ κατηγορώ στη φοβερή κατάσταση του κράτους δικαίου, της ελεύθερης έκφρασης της γνώμης και της θρησκευτικής ελευθερίας στις αραβικές χώρες. Αντ’ αυτού, αυτό το Σώμα και αυτή η έκθεση έφεραν τον αποκαλούμενο πολιτιστικό ορισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ένα νέο επίπεδο.

Επιπροσθέτως, το γεγονός ότι οι ευρωπαίοι γραφειοκράτες δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την κατάσταση των θρησκευτικών μειονοτήτων στις ισλαμικές χώρες είναι κάτι που επίσης αναγνωρίζουμε, επανειλημμένα, στη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Τουρκία. Παρά τις εκστρατείες μίσους κατά των Χριστιανών που εξαπολύονται από τους τούρκους ιμάμηδες και όσους πληρώνονται από το τουρκικό κράτος, με όλες τις μοιραίες συνέπειες που αυτό συνεπάγεται, η διαδικασία προσχώρησης διατηρεί αθόρυβα την πορεία της. Αυτή την άβουλη πολιτική κατευνασμού κατά των επιθετικών επιδράσεων του Ισλάμ θα συνεχίσει να πολεμά το κόμμα μου.

  Marco Cappato (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κατά τη διάρκεια της συζήτησης και της ψηφοφορίας παρακολουθήσαμε μια αντιπαράθεση για μια τροπολογία που καταθέσαμε, για την έγκριση της οποίας εκφράζω την απόλυτη ικανοποίησή μου. Στην έκθεση διευκρινίζεται ότι ζητάμε τη δέσμευση υπέρ της θρησκευτικής ελευθερίας και του δικαιώματος ατόμων και κοινοτήτων να εκφράζουν ελεύθερα τις πεποιθήσεις τους και να ασκούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και, καθώς η τροπολογία ανέφερε «εξασφαλίζοντας επίσης την ανεξαρτησία και τον χωρισμό των θεσμών και της πολιτικής εξουσίας από τις θρησκευτικές αρχές».

Εγώ συμφωνούσα με την προφορική τροπολογία της κ. de Keyser με την οποία διευκρινίζεται ότι αυτό ισχύει για όλες τις δημοκρατίες. Λυπούμαι που εκφράσθηκαν αντιρρήσεις κατά την ψηφοφορία, ωστόσο δεν πιστεύω πως αυτό αλλάζει τη φύση της τροπολογίας. Πράγματι, όταν μιλάμε για τον αραβικό κόσμο, δεν αναφερόμαστε μόνο στα αραβικά κράτη, στα αραβικά έθνη ή στους θεσμούς, αλλά στους λαούς και, κατά συνέπεια, αναφερόμαστε και στους άραβες πολίτες που ζουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όταν μιλάμε για χωρισμό των θεσμών και της πολιτικής εξουσίας από τις θρησκευτικές αρχές, μιλάμε και για εμάς, καθώς το πρόβλημα υφίσταται προφανώς, με πολύ συγκεκριμένη μορφή και χαρακτήρα, όχι μόνο στη Μέκκα, αλλά και στη Ρώμη. Εάν αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα της λαϊκότητας σε αυτές τις χώρες, σημαίνει ότι το αντιμετωπίζουμε και στις δικές μας.

Κλείνω εκφράζοντας την ικανοποίησή μου και για την έγκριση της προφορικής τροπολογίας σχετικά με το «δημοκρατικό παλαιστινιακό κράτος», καθώς σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει ο κίνδυνος το εθνικό κράτος να μην αποτελέσει ένα σύνορο ελευθερίας, όπως εμείς ευχόμαστε.

  Patrick Gaubert (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση του κ. Rocard σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις στον αραβικό κόσμο εγκρίθηκε μόλις με μεγάλη πλειοψηφία, και θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή για την ποιότητα και την ισορροπημένη προσέγγιση του έργου του.

Η έκθεση αυτή προτείνει μια καινοτόμο στρατηγική της ΕΕ σε σχέση με τον αραβικό κόσμο, βασισμένη σε μια ισορροπημένη εταιρική σχέση, με στόχο την ενθάρρυνση θεμελιωδών μεταρρυθμίσεων οι οποίες συνεπάγονται αλλαγές στη νομοθεσία και την κρίσιμης σημασίας συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών.

Ένα άλλο θετικό στοιχείο της έκθεσης είναι ότι επισημαίνει την εξυπηρετική προσέγγιση από την οποία ορισμένα καθεστώτα αυτής της περιοχής του κόσμου έχουν επωφεληθεί. Ταυτόχρονα, αναγνωρίζει τις προσπάθειες για την εδραίωση διαλόγου μέσω των μηχανισμών περιφερειακής ολοκλήρωσης, όπως η διαδικασία της Βαρκελώνης.

Τέλος, η έκθεση δίδει ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη τα κράτη αυτά να επιμείνουν στις αρχές της ανοχής, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών αρχών προκειμένου να εξασφαλίσουν την σταθερότητα και την ευημερία τους. Επισημαίνει επίσης τη στενή σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην άνοδο των εξτρεμιστικών κινημάτων στο πολιτικό τοπίο και στην οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα που επικρατεί στα κράτη αυτά.

Όντας υπέρ αυτής της νέας ρεαλιστικής και ισορροπημένης προσέγγισης, υποστήριξα την έγκριση αυτής της έκθεσης κατά τη διάρκεια της τελικής ψηφοφορίας στην Ολομέλεια.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε σήμερα μια θέση σχετικά με το τι πρέπει να κάνει η ΕΕ για την επίτευξη μεταρρυθμίσεων στον αραβικό κόσμο. Είμαστε απόλυτα αντίθετοι σε αυτό διότι αυτού του είδους τα θέματα πρέπει να επιλύονται μέσω του ΟΗΕ.

Η τροπολογία 20 της Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη προτείνει να μην υποστηρίξει η ΕΕ «φονταμενταλιστικά και εξτρεμιστικά εθνικιστικά» κινήματα. Αυτό είναι προφανές, αλλά η ΕΕ δεν πρέπει να εμπλέκεται καθόλου στην εξωτερική πολιτική με την υποστήριξη κινημάτων σε άλλα μέρη του κόσμου. Συνεπώς, καταψηφίσαμε αυτή την τροπολογία.

Στην τροπολογία 21, η Ομάδα ALDE θέλει, επίσης, να πειστούν οι αραβικές χώρες να εξασφαλίσουν «την ανεξαρτησία και τον χωρισμό των θεσμών και της πολιτικής εξουσίας από τις θρησκευτικές αρχές». Ως θεσμός, η ΕΕ δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να έχει απόψεις για το σύστημα μιας άλλης χώρας.

Επειδή θεωρούμε ότι αυτό δεν είναι ένα θέμα που πρέπει να αφορά την ΕΕ, καταψηφίσαμε την έκθεση στο σύνολό της στη σημερινή ψηφοφορία.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Συμφωνώ με την ουσία της στάσης του εισηγητή σχετικά με αυτό το θέμα. Είναι επιτακτική ανάγκη να επιτευχθεί ειρήνη στη Μέση Ανατολή και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει αυτήν τη διαδικασία.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Επί αυτού του θέματος και αυτής της έκθεσης πιστεύω ότι δικαιούμαι να επισημάνω μια ιδέα που πρότεινα πολλές φορές.

Με στόχο την προώθηση της ειρήνης, της ευημερίας, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις γειτονικές μας χώρες, τόσο λόγω των άμεσων συμφερόντων της ΕΕ όσο και λόγω οικουμενικών αξιών, υποστηρίζω ένα ευρωπαϊκό σχέδιο που βασίζεται σε μια εταιρική σχέση με τους μεσογειακούς γείτονές μας, μια εταιρική σχέση που στην ιδανική περίπτωση θα δημιουργήσει, μεσοπρόθεσμα, έναν χώρο ελεύθερης κυκλοφορίας στη Μεσόγειο όσο το δυνατόν πιο κοντά στο ευρωπαϊκό μοντέλο, στον οποίο θα μπορούν να συμμετάσχουν οι γύρω χώρες που πληρούν τα κριτήρια της δημοκρατίας, της οικονομίας της αγοράς και του σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα – δηλαδή, τον πυρήνα των κριτηρίων της Κοπεγχάγης. Θα ήταν μια ενισχυμένη εταιρική σχέση με αντάλλαγμα τις μεταρρυθμίσεις. Θα είχε επίσης τη δευτερεύουσα και βοηθητική ιδιότητα να αποτελεί μια λύση που, αν έβγαινε το συμπέρασμα ότι η διαδικασία προσχώρησης συνάντησε αξεπέραστα εμπόδια, θα περιλάμβανε και την Τουρκία, αν υποθέσουμε ότι θα ενδιαφέρονταν το Μαρόκο, το Ισραήλ και η Τυνησία.

Η εξασφάλιση πλούσιων και δημοκρατικών γειτόνων, οι οποίοι θα προσελκύονταν από την προοπτική των οφελών και με πληθυσμούς που δεν θα χρειαζόταν να μεταναστεύουν με κάθε κόστος, θα ήταν ένα εποικοδομητικό ευρωπαϊκό σχέδιο, χωρίς να είναι κάτι νέο.

  Marc Tarabella (PSE), γραπτώς. – (FR) Κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας επί της έκθεσης Rocard σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις στον αραβικό κόσμο, έπρεπε να διατυπώσουμε γνώμη επί της τροπολογίας 21, με την οποία ζητείται από τις αραβικές χώρες που δεν το έχουν πράξει ακόμη να δεσμευθούν περισσότερο υπέρ της θρησκευτικής ελευθερίας και του δικαιώματος ατόμων και κοινοτήτων να εκφράζουν ελεύθερα τις πεποιθήσεις τους και να θρησκεύονται ελεύθερα, εξασφαλίζοντας επίσης την ανεξαρτησία και τον χωρισμό των θεσμών και της πολιτικής εξουσίας από τις θρησκευτικές αρχές.

Στη συνέχεια κατατέθηκε προφορική τροπολογία, στόχος της οποίας ήταν να επεκτείνει αυτόν τον θεμελιώδη κανόνα σε όλες τις δημοκρατίες κάτι που υποστηρίζω πλήρως. Οι βουλευτές της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών έλαβαν θέση κατά αυτής της επέκτασης. Θεωρώ ότι υποστήριξα πλήρως το περιεχόμενο του αρχικού κειμένου της τροπολογίας 21. Κατά συνέπεια, αποφάσισα να ψηφίσω υπέρ αυτής της τροπολογίας, και είμαι ευτυχής που αυτή εγκρίθηκε με 382 ψήφους υπέρ, 222 ψήφους κατά και 33 αποχές.

- Έκθεση Kaczmarek (A6-0146/2007)

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Kaczmarek (A6-0146/2007) σχετικά με το Κέρας της Αφρικής: περιφερειακή πολιτική εταιρικής σχέσης της ΕΕ για την ειρήνη, την ασφάλεια και την ανάπτυξη, διότι πιστεύω ότι είναι ζωτικής σημασίας για την εδραίωση της παρουσίας της ΕΕ σε μια περιοχή που έχει υποστεί τρεις μεγάλες συγκρούσεις –στο Σουδάν, στην Αιθιοπία/Ερυθραία και στη Σομαλία– και στην οποία ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού, πάνω από το 22%, ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.

Η εταιρική σχέση για την ειρήνη, την ασφάλεια και την ανάπτυξη θα επιτύχει μόνο αν εγκριθεί μια περιφερειακή στρατηγική, η οποία θα επιδιώκει τη συμμετοχή των υπαρχόντων περιφερειακών οργανισμών όπως η Αφρική Ένωση, η Διακυβερνητική Αρχή για την Ανάπτυξη, μαζί με άλλους διεθνείς εταίρους στο πλαίσιο του ΟΗΕ.

Επίσης, η διεθνής κοινότητα πρέπει να υποστηρίξει την περιοχή ώστε να αυξήσει τις πιθανότητες προσαρμογής της στις σοβαρές επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος. Εξάλλου, μολονότι η Αφρική είναι η ήπειρος που συμβάλλει λιγότερο στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, είναι ωστόσο και αυτή που υφίσταται τις περισσότερες συνέπειες από τη θέρμανση του πλανήτη λόγω της υπανάπτυξης και της φτώχειας της.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Εκτιμούμε ότι οι αρχές που πρέπει να διέπουν την προσέγγιση στη σύνθετη κατάσταση της περιοχής του Κέρατος της Αφρικής πρέπει να είναι η αυστηρή συμμόρφωση με τη διεθνή νομοθεσία και τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, η ειρηνική επίλυση των συγκρούσεων και η ύφεση.

Οποιαδήποτε ειλικρινής λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λαοί και οι χώρες της περιοχής δεν πρέπει να αποτελεί μέρος, ούτε να προωθεί, έστω και έμμεσα, την ιμπεριαλιστική ατζέντα στην περιοχή. Ο ιμπεριαλισμός αυτού του είδους ενισχύει τους μηχανισμούς του παρεμβατισμού και του μιλιταρισμού, όπως αποδείχθηκε με την πρόσφατη δημιουργία μιας ενιαίας στρατιωτικής εξουσίας των ΗΠΑ για την Αφρική και την εγκατάσταση στη ήπειρο νέων στρατιωτικών βάσεων.

Αντί για παρεμβατισμό, εξωτερική επέμβαση σε προσπάθειες για επίλυση της σύγκρουσης και τη στρατιωτικοποίηση της ηπείρου, και ειδικά αυτής της περιοχής, ήρθε ο καιρός να προωθήσουμε διπλωματικές προσπάθειες – οι οποίες ασφαλώς δεν έχουν εξαντληθεί και το μαρτυρά αυτό η πρόσφατη ειρηνευτική συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ του Σουδάν και του Τσαντ για την επίλυση των προβλημάτων που βρίσκονται στη ρίζα της σημερινής σοβαρής κατάστασης, ειδικά την άδικη παροχή πρόσβασης στους πλούσιους φυσικούς πόρους της περιοχής. Απαιτούνται επίσης άμεση ανθρωπιστική βοήθεια, πολιτικές ειλικρινούς συνεργασίας και αναπτυξιακή βοήθεια.

  Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. (PL) Κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω την έκθεση του κ. Kaczmarek σχετικά με τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αφρική, η οποία αποσκοπεί στη δημιουργία μιας περιφερειακής πολιτικής εταιρικής σχέσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ενίσχυση της ειρήνης, της ασφάλειας και της ανάπτυξης στο Κέρας της Αφρικής.

Ο εισηγητής επεσήμανε με ακρίβεια την ανάγκη για λύσεις προκειμένου να σταθεροποιηθεί το Κέρας της Αφρικής, το οποίο έχει διχαστεί από τη σύγκρουση. Πέντε από τις επτά χώρες σε αυτή την περιοχή βρίσκονται σε πόλεμο με τους γείτονές τους. Η πρόταση που κατατέθηκε από τον εισηγητή για τον διορισμό ενός ειδικού αντιπροσώπου της ΕΕ στο Κέρας της Αφρικής, αξίζει την υποστήριξή μας. Ο αντιπρόσωπος θα συντονίσει τις πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτή την περιοχή.

Μια άλλη άξια πρωτοβουλία απευθύνεται στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή και τους ζητά να αρχίσουν διαβουλεύσεις με τους λοιπούς παράγοντες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, με σκοπό τη διοργάνωση μιας διάσκεψης για την ασφάλεια σε όλες τις χώρες του Κέρατος της Αφρικής.

Ο κ. Filip Kaczmarek τονίζει ότι η εστίαση και ο συντονισμός των πρωτοβουλιών, καθώς και η συνεργασία σε αυτή την περιοχή, θα συμβάλουν στην επίλυση προβλημάτων όπως οι παράνομοι μετανάστες, η ασφάλεια των συνόρων, η ασφάλεια των τροφίμων και το περιβάλλον, ο έλεγχος του εμπορίου όπλων, η εκπαίδευση και οι υποδομές, καθώς και η έναρξη ενός πολιτικού διαλόγου μεταξύ των χωρών του Κέρατος της Αφρικής.

  Cristiana Muscardini (UEN), γραπτώς. (IT) Ψηφίσαμε υπέρ της έκθεσης Kaczmarek σχετικά με το Κέρας της Αφρικής, η οποία ενσωμάτωσε τέσσερις τροπολογίες μας που αποβλέπουν στην καλύτερη διατύπωση της τραγικής κατάστασης στη Σομαλία.

Ενώ η έκθεση στο σύνολό της εκφράζει μεγάλες ελπίδες για μια πολιτική εταιρική σχέση ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Κέρας της Αφρικής, εμείς θελήσαμε να επισημάνουμε την ανάγκη σύγκλισης μιας παγκόσμιας Διάσκεψης η οποία δεν θα επικεντρωθεί μόνο στη ασφάλεια, αλλά και στην ειρήνη και στην ανάπτυξη, αντιμετωπίζοντας αυτά τα ζητήματα με όλες τις χώρες από το Κέρας της Αφρικής.

Θελήσαμε να τονίσουμε το γεγονός ότι αυτοί που υποφέρουν περισσότερο από τις συγκρούσεις είναι οι γυναίκες και τα παιδιά, καθώς αποτελούν τις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού και, για τον λόγο αυτόν, προσθέσαμε στο κείμενο μια σημαντική αναφορά στο ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις γυναίκες στις συγκρούσεις.

Προσθέσαμε επίσης τη δήλωση ότι για την εκρίζωση της φτώχειας και την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης πρέπει να διεξαχθεί ένας αποφασιστικός αγώνας κατά της φρικτής πρακτικής του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων.

Τέλος, καταθέσαμε ορισμένες τροπολογίες σχετικά με τη σημασία της αρχής της αυτοδιάθεσης του σομαλικού λαού και της Σομαλιλάνδης, της μόνης δημοκρατικής κίνησης της χώρας, η οποία ταλανίζεται από τις αντιπαλότητες μεταξύ των φυλών και από την προσπάθεια διείσδυσης των ισλαμικών Δικαστηρίων, μοναδικός σκοπός των οποίων είναι η υπονόμευση των προσπαθειών ειρήνευσης της χώρας.

- Έκθεση Maldeikis (A6-0129/2007)

  Danutė Budreikaitė (ALDE). – (LT) Ο οργανισμός EURATOM, σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα, δεν προβλέπει τέλος στις δραστηριότητές του. Ακόμη και αν δεν υλοποίησε όλα τα σχεδιασμένα έργα του ή δεν ανέλαβε όλες τις σχεδιασμένες δράσεις σχετικά με την ατομική ενέργεια, αυτά τα έργα ολοκληρώθηκαν με επιτυχία με τη συνεργασία με άλλους διεθνείς οργανισμούς που ασχολούνται με την ατομική ενέργεια. Η σημερινή κατάσταση στην ΕΕ και στις παγκόσμιες αγορές ενέργειας και οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος από τη χρήση ορυκτών καυσίμων και οργανικών καυσίμων καθιστούν τον οργανισμό EURATOM ακόμα πιο συναφή. Δεκαπέντε κράτη μέλη της ΕΕ έχουν πυρηνικούς σταθμούς και η παραγωγή ατομικής ενέργειας αυξάνεται σε άλλες χώρες του κόσμου. Η εικαζόμενη έλλειψη ασφάλειας της ατομικής ενέργειας είναι απλώς ένα πολιτικό θέμα, δεδομένων των σημερινών μηχανισμών ελέγχου ασφάλειας. Ο οργανισμός EURATOM πρέπει να παραμείνει ανεξάρτητος και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με το να αποκτήσει την πρόσθετη νομική βάση που χρειάζεται. Ψήφισα κατά της σύγκλησης μιας διακυβερνητικής διάσκεψης, καθώς είναι πιθανό να μην είναι παραγωγική. Όπως έδειξαν οι αποφάσεις για την ατομική ενέργεια, δεν χρειάζεται να αυξηθούν ακόμα οι αρμοδιότητες του Κοινοβουλίου.

  Paul Rübig (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω πόσο με ικανοποιεί η σημερινή απόφαση του Σώματος, με την οποία επιβεβαιώθηκε ξεκάθαρα ότι τα περασμένα 50 χρόνια υπήρχε δημοκρατικό έλλειμμα στη συνθήκη Euratom και ζητήθηκε από μία μεγάλη πλειοψηφία το δικαίωμα συναπόφασης για τα θέματα που σχετίζονται με αυτήν. Είναι πραγματικά καιρός να σταματήσουν τα κράτη μέλη να αντιμετωπίζουν μόνα τους τα θέματα ασφαλείας, διότι η ασφάλεια και η προστασία της υγείας είναι θέματα που αφορούν ολόκληρη την Ευρώπη και γι’ αυτό η αντιπροσωπεία αποφάσισε να υποστηρίξει αυτά τα αιτήματα.

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. (EN) Απείχα από την ψηφοφορία επί αυτής της έκθεσης. Μολονότι δεν επιθυμώ τη διακοπή λειτουργίας των σημερινών πυρηνικών σταθμών, δεν είμαι υπέρ της μαζικής επέκτασής τους, με όλα τα προβλήματα που αυτή ενέχει για την υγεία και το περιβάλλον. Μπορεί η εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων θερμοκηπίου να είναι περιορισμένη αλλά οι κίνδυνοι που υπάρχουν από την εκπομπή ραδιενέργειας φάνηκαν παραστατικότατα από το Τσερνομπίλ και από την πυρηνική καταστροφή στα Ουράλια που τόσο παραστατικά περιέγραψε ο Roy Medvedev. Επίσης αντιτίθεμαι στην αντιδημοκρατική φύση των αποφάσεων της Euratom και της κατασπατάλησης πόρων στο περιττό σχέδιο του ITER. Υποστήριξα την εγκατάστασή του στην Ιαπωνία και όχι στη Γαλλία καθώς έτσι οι Ιάπωνες θα σπαταλούσαν τα δικά τους χρήματα αντί να σπαταλά η ΕΕ τα δικά μας!

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Η πυρηνική ενέργεια είναι μια ειδική μορφή ενέργειας. Έχει στρατιωτικές και στρατηγικές συνεπαγωγές, υπόκειται σε σοβαρούς περιορισμούς όσον αφορά το περιβάλλον και την ασφάλεια των εγκαταστάσεων και των πληθυσμών και διαθέτει μια πολιτική, πραγματική, ακόμη και «συναισθηματική» διάσταση. Από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις ενεργειακές προκλήσεις ή της αντιληπτές προκλήσεις όσον αφορά τις κλιματικές αλλαγές με τις οποίες τώρα είναι αντιμέτωπα τα κράτη μέλη της ΕΕ, παρά ταύτα όμως παραμένει αναπόφευκτη από πολλές απόψεις.

Η Συνθήκη Ευρατόμ καθιστά τώρα δυνατόν να έχουμε κάποια ελευθερία επιλογής: εκείνα τα κράτη μέλη που το επιθυμούν μπορούν να αναπτύξουν αυτόν τον τομέα και αυτήν την τεχνολογία, στην οποία η Ευρώπη κατέχει ηγετική θέση. Εκείνα τα κράτη που δεν το επιθυμούν δεν θα είναι δυνατόν να αναγκαστούν να αποκτήσουν πυρηνικό τομέα. Επιπλέον, η Συνθήκη επιτρέπει την ύπαρξη πλαισίου συνεργασίας για τα διάφορα μέρη για θέματα κοινού ενδιαφέροντος.

Ο λόγος για τον οποίο ψηφίσαμε κατά αυτής της έκθεσης είναι ότι αυτό το πλαίσιο, όπως λειτουργεί σήμερα, κρίνουμε ότι είναι ικανοποιητικό. Η έκθεση συνιστά, όντως, η Συνθήκη Ευρατόμ να μετασχηματιστεί σε εξειδικευμένο παράρτημα της Συνθήκης ΕΟΚ, με θεσμικές διαδικασίες οι οποίες θα στερούσαν από τα κράτη μέλη την ελευθερία επιλογής που έχουν. Επιπλέον, αυτή η κίνηση θα ήταν υπό την επιρροή μιας ελεγχόμενης από τις Βρυξέλλες ενεργειακή πολιτικής, της οποίας αρνούμαστε όχι απλά τη συνάφεια αλλά και τη νομιμότητα. Η ενεργειακή πολιτική πρέπει να παραμείνει ευθύνη των κρατών μελών, και μόνον αυτών.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Η πυρηνική ενέργεια αναφέρεται ως μία από τις πηγές ενέργειας που παράγουν τον λιγότερο άνθρακα. Η πυρηνική σχάση, επίσης, θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους τρόπους αντιμετώπισης της «αλλαγής του κλίματος», με την εξοικονόμηση και την αποδοτικότητα να γίνονται δευτερευούσης σημασίας.

Πιστεύουμε, ωστόσο, ότι η εξοικονόμηση ενέργειας, η ενεργειακή απόδοση και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας πρέπει να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή κάθε πολιτικής για την ενέργεια. Σε αυτόν τον τομέα πρέπει να προωθήσουμε και να διεξάγουμε περισσότερες δημόσιες έρευνες με σκοπό να επιτύχουμε πραγματικά εναλλακτική ενέργεια που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των ανθρώπων και στις απαιτήσεις μιας πολιτικής αειφόρου ανάπτυξης για την κοινωνία μας.

Η αυξανόμενη ελευθέρωση του τομέα ενέργειας που προωθείται στην ΕΕ, υποθάλποντας τα συμφέροντα των μεγάλων πολυεθνικών, υπονομεύει το δικαίωμα των πολιτών για ενέργεια σε προσιτές τιμές. Δεδομένης της σημασίας αυτού του τομέα στην ανάπτυξη κάθε χώρας, υποστηρίζουμε ότι πρέπει να παραμείνει στον δημόσιο τομέα και γι’ αυτό είμαστε αντίθετοι στην ιδιωτικοποίησή του.

Επιπροσθέτως, μας ανησυχεί η προσέγγιση της έκθεσης ως προς την προώθηση της πυρηνικής ενέργειας, δεδομένου ότι οι κίνδυνοι που σχετίζονται με την παραγωγή αυτής της μορφής ενέργειας –δηλαδή, κίνδυνοι για το περιβάλλον και τους ανθρώπους, κίνδυνοι για την ασφάλεια του ίδιου του σταθμού και των αντιδραστήρων και οι κίνδυνοι που σχετίζονται με την επεξεργασία και τη μεταφορά των ραδιενεργών αποβλήτων– είναι πολύ γνωστοί.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Υπάρχουν ορισμένες αξιοπρόσεκτες ιδέες στην έκθεση. Για παράδειγμα, επισημαίνει ότι «η πυρηνική ενέργεια παρέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα το 32% του ηλεκτρισμού της, και η Επιτροπή τη θεωρεί (…) ως μία από τις κύριες πηγές ενέργειας χωρίς CO2 στην Ευρώπη και την τρίτη λιγότερο ακριβή πηγή ενέργειας στην Ευρώπη». Στη συνέχεια εξάγει το συμπέρασμα ότι «η ΕΕ πρέπει να προασπίσει, σε πλαίσιο σεβασμού της Συνθήκης Ευρατόμ, την ηγετική της θέση από βιομηχανικής και τεχνολογικής πλευράς έναντι παραγόντων που αναθερμαίνουν αποφασιστικά τις πυρηνικές τους δραστηριότητες (Ρωσία, Ηνωμένες Πολιτείες) και της εμφάνισης νέων παγκόσμιων παραγόντων στον πυρηνικό τομέα (Κίνα και Ινδία) που θα αποτελέσουν τους μελλοντικούς ανταγωνιστές της ΕΕ μεσοπρόθεσμα».

Κατανοώ και αναγνωρίζω ότι αυτή είναι μια επιλογή με καλά καταγεγραμμένα προβλήματα, η οποία προκαλεί αρνητικές αντιδράσεις, αλλά πιστεύω ότι η πυρηνική ενέργεια δεν πρέπει να αποκλειστεί ως προς το μέλλον του ενεργειακού εφοδιασμού, λόγω του κόστους που συνεπάγεται, των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και των τεχνολογικών λύσεων που ενέχουν τους λιγότερους κινδύνους.

Κατά τη γνώμη μου, στη διαφοροποίηση και στην τεχνολογική καινοτομία πρέπει να βρούμε την απάντηση στις σημερινές ενεργειακές προκλήσεις και στα θέματα που σχετίζονται με αυτές.

- Έκθεση Wallis (A6-0156/2007)

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι και μια ένωση αξιών που πρέπει να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα κάθε ατόμου σε αυτή, επιλέξαμε να ψηφίσουμε υπέρ αυτής της έκθεσης.

Πιστεύουμε ότι, με αυτόν τον τρόπο, επιτύχαμε μια εύλογη ισορροπία μεταξύ της υπόδειξης της ηθικής πολιτικής που πιστεύουμε ότι πρέπει να ακολουθήσουν τα κράτη μέλη και του σεβασμού της κυριαρχίας των κρατών μελών.

Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι η Δανία έχει υποχρέωση να αναλάβει την ιατρική ευθύνη για εκείνους που, κατ’ εντολή του δανικού κράτους, εκτελούσαν εργασία μέσω της οποίας ενδέχεται να μολύνθηκαν από ραδιενέργεια στο ατύχημα του Thule το 1968.

- Έκθεση Andria (A6-0090/2007)

  John Attard-Montalto (PSE). – (MT) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Ήθελα να μιλήσω για την περιφερειακή πολιτική και πολιτική στέγασης. Η Συνθήκη δεν δίνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση συγκεκριμένες αρμοδιότητες για τη στέγαση. Ωστόσο, οι κανονισμοί του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης για την περίοδο 2007-2013 προβλέπουν όντως την επιλεξιμότητα κατοικιών για κονδύλια σε ορισμένες περιπτώσεις. Η σύνθεση των ψήφων ήταν σημαντική για τέσσερις λόγους. Ο πρώτος είναι η κοινωνική διάσταση που περιλαμβάνει την αναγνώριση του προβλήματος, το οποίο υπάρχει και στη χώρα μου, της έλλειψης αξιοπρεπούς στέγασης σε λογική τιμή. Υπάρχει επίσης η περιβαλλοντική πτυχή, η οποία περιλαμβάνει τη στρατηγική ανάπτυξη κατοικιών στις πόλεις αντί για το είδος της κίνησης που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Μάλτα, με την επέκταση των ζωνών ανάπτυξης. Η περιβαλλοντική διάσταση περιλαμβάνει επίσης την ενεργειακή ασφάλεια και τις λογικές τιμές ύδατος και ηλεκτρισμού. Αυτό έρχεται επίσης σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει στη Μάλτα, όπου οι τιμές έχουν εκτοξευθεί στα ύψη. Η τέταρτη διάσταση είναι η ολοκλήρωση, δηλαδή μια ολοκληρωμένη διαδικασία με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Μάλτα στο χωριό Marsaskala, όπου κατασκευάζουν έναν σταθμό ανακύκλωσης. Σας ευχαριστώ.

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. (SV) Υπερψηφίσαμε την έκθεση σχετικά με την πολιτική στέγασης και την περιφερειακή πολιτική. Η έκθεση ορθώς επισημαίνει τον ρόλο της πολιτικής στέγασης στην ενίσχυση της κοινωνικής και εδαφικής συνοχής. Η πολιτική στέγασης αποτελεί σημαντικό μέσο που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα κράτη μέλη για να καταπολεμήσουν τον διαχωρισμό, και το δικαίωμα στην κατοικία είναι θεμελιώδες.

Πιστεύουμε ότι η πολιτική στέγασης αποτελεί σημαντικό μέρος των πολιτικών πρόνοιας των κρατών μελών. Στη Σουηδία, ο τομέας δημόσιας στέγασης αποτελεί μια κοινωνικά ωθούμενη επιχειρηματική δραστηριότητα και η σουηδική νομοθεσία για την ενοικίαση κατοικίας έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να παρέχει κοινωνική προστασία. Η ΕΕ πρέπει να θεωρεί τις πολιτικές στέγασης των κρατών μελών αναπόσπαστο τμήμα των πολιτικών πρόνοιας που εφαρμόζουν και συνεπώς να εξαιρεί αυτές τις πολιτικές από τους κανόνες ανταγωνισμού που διέπουν τις κρατικές ενισχύσεις.

Πιστεύουμε επίσης ότι ο κοινοτικός ορισμός της κοινωνικής στέγασης πρέπει να είναι αρκετά ευρύς ώστε να περιλαμβάνει το σουηδικό μοντέλο στέγασης προς όφελος όλων.

  Françoise Castex (PSE), γραπτώς. – (FR) Η έλλειψη αξιοπρεπούς στέγασης σε προσιτή τιμή επηρεάζει άμεσα τη ζωή των πολιτών, περιορίζοντας έτσι την ικανότητά τους να ενταχθούν στην κοινωνία, καθώς και τις επιλογές τους όσον αφορά την εκπαίδευση, την κατάρτιση και την επαγγελματική ανάπτυξη.

Κατά τη γνώμη μου, τα προβλήματα στέγασης δεν περιορίζονται στα ζητήματα που σχετίζονται με την κατασκευή και τη διαχείριση της γης. Επηρεάζονται επίσης σε μεγάλο βαθμό από τον κακό χωροταξικό σχεδιασμό, ο οποίος έχει ως αποτέλεσμα ορισμένες συνοικίες να πλήττονται από περιβαλλοντικά προβλήματα ρύπανση του αέρα και του ύδατος, ηχορύπανση, απόβλητα, κυκλοφοριακή συμφόρηση, κλπ. και από προβλήματα που αφορούν τις δημόσιες υπηρεσίες, την προσβασιμότητα και την ασφάλεια και έτσι να καθίστανται ολοένα και λιγότερο ελκυστικές και να βυθίζονται στη φτώχεια.

Αντιμέτωπες με τα προβλήματα κακής στέγασης, οι τοπικές αρχές είναι αυτές που βρίσκονται τις περισσότερες φορές στην πρώτη γραμμή. Ωστόσο, αυτή η εξουσία δεν λαμβάνεται ακόμη επαρκώς υπόψη σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το τοπικό και το ευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει, ως εκ τούτου, να αρχίσουν να συνεργάζονται στην πράξη.

Ως γαλλίδα βουλευτής, μέλος της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θεωρώ ότι είναι καίριας σημασίας όλοι οι Ευρωπαίοι να έχουν καλή πρόσβαση στις κοινωνικές υπηρεσίες, την υγειονομική περίθαλψη και την κατάρτιση, καθώς και στο εμπόριο και τη δημόσια διοίκηση. Είναι δικαίωμά τους.

  Den Dover (PPE-DE), γραπτώς. (EN) Οι βρετανοί Συντηρητικοί απείχαν από την τελική ψηφοφορία επί της έκθεσης Andria.

Υποστηρίζουμε πολλούς από τους στόχους αυτής της έκθεσης και εγκρίνουμε ειδικότερα την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών για τα δομικά έργα και την τεχνολογία στέγασης ως τρόπο ενθάρρυνσης της ενεργειακής απόδοσης.

Ωστόσο, επιμένουμε ότι η στέγαση και η πολιτική στέγασης πρέπει να υπόκεινται στην αρχή της επικουρικότητας και ότι επομένως αυτά τα θέματα εμπίπτουν, και πρέπει να παραμείνουν, στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Χαιρετίζουμε τη συμπερίληψη των προτάσεών μας, οι οποίες τονίζουν τη σημασία της κοινωνικής στέγασης και δίνουν προτεραιότητα στην επίλυση του προβλήματος των «αστέγων» στις πολιτικές στέγασης των κρατών μελών.

Οι επενδύσεις στην κοινωνική στέγαση διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην προσπάθεια να καταστεί η στέγαση διαθέσιμη σε πολλούς που διαφορετικά δεν θα είχαν πρόσβαση στην αγορά ακινήτων, σε ανθρώπους που συχνά αντιμετωπίζουν εμπόδια στην προσπάθεια εξασφάλισης στέγης.

Η κοινωνική στέγαση είναι ένας τρόπος να καταπολεμηθεί η κερδοσκοπία στον κλάδο των ακινήτων, να διασφαλιστεί η κατασκευή κοινωνικών εγκαταστάσεων και η προώθηση του αειφόρο πολεοδομικού σχεδιασμού. Σε αυτό το πλαίσιο, η υποστήριξη για τα Διαρθρωτικά Ταμεία και την περιφερειακή πολιτική θα μπορούσε να αποδειχθεί σημαντική.

Συνεπώς, εκφράζουμε την απογοήτευσή μας για τη μη συμπερίληψη της πρότασής μας για την υποστήριξη των στεγαστικών κοινοπραξιών. Το μοντέλο που προτείνεται στην έκθεση δυστυχώς εξακολουθεί να είναι αυτό της προώθησης των συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα εις βάρος του τομέα των κοινοπραξιών.

Τούτου λεχθέντος, η προτεραιότητα του θέματος των «αστέγων» στην πολιτική στέγασης είναι σημαντική για τη διασφάλιση αξιοπρεπούς στέγασης για όλους και για την αποτελεσματική καταπολέμηση αυτής της εντεινόμενης μορφής κοινωνικού αποκλεισμού.

Όσον αφορά την ιδέα της καθιέρωσης δεικτών ποιότητας σε ευρωπαϊκό επίπεδο που θα ορίζουν την έννοια «επαρκής στέγαση», πρέπει να «στοχεύουμε ψηλά».

  Marie-Noëlle Lienemann (PSE), γραπτώς. – (FR) Κρίνω θετικό το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενδιαφέρεται γι’ αυτό το σημαντικό θέμα της στέγασης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι ένα πρώτο βήμα, ένα βήμα όμως που απέχει πολύ από το να αντιμετωπίσει το κύριο ζήτημα: την εγγύηση του δικαιώματος στη στέγαση για όλους εκείνους οι οποίοι ζουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτό το δικαίωμα χρειάζεται να επικυρωθεί στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ο οποίος, σήμερα, καθιστά δυνατόν τουλάχιστον για τα κράτη μέλη να χορηγούν ενισχύσεις στους πολύ φτωχούς. Αυτή είναι μια περιοριστική άποψη του δικαιώματος στη στέγαση ένα δικαίωμα το οποίο θα έπρεπε να καταστεί καθολικό και πραγματικό για όλους. Επιπλέον, η αρχή να υπάρχει εκτεταμένος ανταγωνισμός στην ενιαία αγορά έχει επιζήμιες συνέπειες στην ολοκλήρωση προγραμμάτων κοινωνικής κατοικίας, η οποία είναι κρίσιμης σημασίας σε όλες τις χώρες μας.

Είμαι ιδιαίτερα ανήσυχη σχετικά με το γεγονός ότι το σύστημα αποταμιεύσεων του βιβλιαρίου καταθέσεων όψεως τύπου Α «Livret A» ένα σύστημα που εγγυάται τη συνεχή χρηματοδότηση για κατοικίες χαμηλού κόστους στη Γαλλία, τίθεται υπό αμφισβήτηση. Πιστεύω, κατά συνέπεια, ότι αυτή η έκθεση διατυπώνει το αίτημα για ένα νέο στάδιο και πρέπει να προχωρήσουμε περισσότερο όσον αφορά τη διασφάλιση ότι οι στεγαστικές πολιτικές θα λαμβάνουν υπόψη τους τις ειδικές συνθήκες.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Αυτή η έκθεση πραγματεύεται το καίριο θέμα της στέγασης. Ενώ οι αρμοδιότητες της ΕΕ σε αυτόν τον τομέα δεν είναι εκτεταμένες, θα πρέπει να παρεμβαίνει οσάκις είναι δυνατόν, όπως μέσω του ΕΤΠΑ, προκειμένου να διασφαλίζει την παροχή αξιοπρεπούς στέγασης.

  Olle Schmidt (ALDE), γραπτώς. (SV) Εμείς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίσαμε σήμερα επί μιας έκθεσης που περιγράφει την ανάγκη για διαθέσιμη αξιοπρεπή στέγαση προς όλους με αντάλλαγμα λογικά ενοίκια. Για μένα, ως Φιλελεύθερο, είναι φυσικά πολύ σημαντικό να έχουν οι άνθρωποι μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους, αλλά το θέμα αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί τοπικά ή περιφερειακά και όχι σε επίπεδο ΕΕ. Γι’ αυτό, απείχα από τη σημερινή ψηφοφορία.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. (NL) Αν θέλουμε να καταστήσουμε την ποιότητα ζωής στην Ευρώπη πραγματικά αειφόρο, η (κοινωνική) στέγαση αποτελεί σημαντικό μοχλό αυτής της προσπάθειας. Η έκθεση Andria για την πολιτική στέγασης και την περιφερειακή πολιτική ορθώς θέτει το θέμα στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, της ενεργειακής πολιτικής, της αστικής ανάπτυξης και της εσωτερικής αγοράς. Όλοι αυτοί οι τομείς αλληλεπικαλύπτονται, έστω και με την τριβή που αυτό αναπόφευκτα συνεπάγεται. Εξάλλου, η κακή στέγαση και η φτώχεια είναι άρρηκτα συνδεδεμένες και η φτώχεια εξακολουθεί να αυξάνεται. Η αγορά στέγασης υφίσταται μεγάλες αλλαγές τα τελευταία χρόνια, λόγω της προσφοράς και της ζήτησης, αλλά και λόγω των κοινωνικών και δημογραφικών αλλαγών στην κοινωνία μας. Η έλλειψη κοινωνικής στέγασης είναι μαζική, αν και η στέγαση δεν αποτελεί μόνο θεμελιώδες δικαίωμα αλλά και θεμελιώδη πτυχή της περιφερειακής ανάπτυξης, τόσο της αστικής όσο και της αγροτικής.

Η έκθεση κάνει σαφή αναφορά στην κοινωνική πλευρά της στέγασης, στην ενεργειακή φτώχεια που συχνά τη συνοδεύει και στην απασχόληση που μπορεί να οδηγήσει σε ποιοτικά, φιλικά για το περιβάλλον σπίτια. Επίσης ασχολείται με την ανάγκη για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση και υποστήριξη των τοπικών κυβερνήσεων σε περισσότερο βάθος. Αν και η στέγαση είναι, και πάντα θα είναι, ένα εθνικό θέμα, οι προϋποθέσεις θα μπορούσαν να διασφαλίζονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτός είναι και ο στόχος αυτής της έκθεσης και γι’ αυτό έχει την αμέριστη υποστήριξή μου.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. (EN) Η έκθεση Andria είναι σημαντικό να θέσει το θέμα της στέγασης στην ευρωπαϊκή πολιτική ατζέντα. Καθώς ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αποκλείονται από την αγορά στέγασης, πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να βρούμε λύσεις στην έλλειψη στέγης. Για αυτό η ανταλλαγή εμπειριών και βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των 27 κρατών μελών και η εξεύρεση κοινών λύσεων μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε το εντεινόμενο πρόβλημα.

- Έκθεση Janowski (A6-0096/2007)

  John Attard-Montalto (PSE), γραπτώς. (EN) Το θέμα της περιφερειακής πολιτικής επηρεάζει άμεσα το αρχιπέλαγος της Μάλτας. Είμαι της άποψης ότι ολόκληρη η χώρα και όχι ένα μέρος της μπορεί να είναι επιλέξιμη για το καθεστώς της περιφέρειας όταν αυτό υπαγορεύεται από ειδικές συνθήκες. Αυτό θα αποκλείσει το ενδεχόμενο, στο εσωτερικό αυτής της χώρας, να εξετάζονται συμπληρωματικά ορισμένες απομακρυσμένες ή απομονωμένες περιοχές.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Ο ορισμός μιας έννοιας τόσο ασαφούς όσο η καινοτομία και η περιγραφή της συνεισφοράς της καινοτομίας στην οικονομική ανάπτυξη δεν είναι εύκολο έργο.

Αυτή η έκθεση, σε συμφωνία με πολλά έγγραφα της Επιτροπής και του Συμβουλίου, παρουσιάζει την καινοτομία ως θεραπεία για όλα τα δεινά και ως νέο μοντέλο για την ανάπτυξη, συγχέοντας την καινοτομία με την τεχνολογική ανάπτυξη.

Μολονότι η έκθεση περιέχει ορισμένες προτάσεις με τις οποίες συμφωνούμε, ούτε αποστασιοποιείται από, ούτε επικρίνει, τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική της «Λισαβόνας», με σκοπό την εμπορευματοποίηση της γνώσης, της έρευνας και της εκπαίδευσης. Το αντίθετο μάλιστα. Υποστηρίζει (κοινοτικές) ευρεσιτεχνίες, την επικέντρωση της έρευνας στα λεγόμενα «κέντρα αριστείας», τις συμπράξεις ιδιωτικού-δημόσιου τομέα και τις ανίερες συμμαχίες εταιρειών με ερευνητικά κέντρα και δημόσια πανεπιστήμια. Αναφέρεται στο «έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο» αλλά παραλείπει να επικρίνει τις προτεραιότητες του προγράμματος και τις περικοπές που υπέστη στις τρέχουσες δημοσιονομικές προοπτικές. Υπαινίσσεται ότι οι περιφερειακές και τοπικές δημόσιες μεταφορές πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν και δίνει έμφαση για ακόμα μια φορά στον στόχο της χρησιμοποίησης των διαρθρωτικών ταμείων για τη χρηματοδότηση της «Στρατηγικής της Λισαβόνας».

Συνεπώς, δεν μπορέσαμε να ψηφίσουμε υπέρ αυτής της έκθεσης.

Τέλος, με βάση τις προτάσεις που καταθέσαμε νωρίτερα, θέλω να αναφέρω την ανάγκη διασφάλισης της πρόσβασης στο Διαδίκτυο με σύνδεση υψηλής ταχύτητας για τις πιο απομακρυσμένες περιφέρειες, η οποία αναφέρεται στην έκθεση, αλλά σε αποδυναμωμένη μορφή.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Αυτή η έκθεση συνδυάζει δύο βασικούς τομείς για κοινοτική δράση: περιφερειακή πολιτική και ικανότητα καινοτομίας. Υποστηρίζω την προσέγγιση του εισηγητή.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. (EN) Η καινοτομία και η μελλοντική περιφερειακή πολιτική είναι ζωτικής σημασίας στην προσπάθεια να καταστεί η ΕΕ η δυναμικότερη οικονομία της γνώσης μέχρι το 2010. Η παρατήρηση που έκανε ο εισηγητής, επικαλούμενος τον βραβευμένο με το Νόμπελ Ειρήνης Καθηγητή Hunt, ότι από τα 20 κορυφαία πανεπιστήμια μόνο τα τρία βρίσκονται στην ΕΕ και αυτά τα τρία βρίσκονται στο Ηνωμένο Βασίλειο, καταδεικνύει την ανάγκη για μια πιο στρατηγική προσέγγιση στη χρηματοδότηση της έρευνας στα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Αν θέλουμε καινοτομία, χρειαζόμαστε επενδύσεις στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ευρώπης.

  Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. (PL) Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης σχετικά με τη συνεισφορά της μελλοντικής περιφερειακής πολιτικής στην ικανότητα καινοτομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η περιφερειακή πολιτική πρέπει, στο πλαίσιο της ικανότητας καινοτομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να συνδυάσει τη συνοχή της Κοινότητας με την ανάγκη για μέτρα υπέρ της καινοτομίας. Ωστόσο, χωρίς συγκεκριμένες λύσεις, η καινοτομία γενικά, και οι φιλόδοξες προκλήσεις της Στρατηγικής της Λισαβόνας ειδικά, θα υπάρχουν μόνο στα έγγραφα. Καλά παραδείγματα αυτού είναι τα αποτελέσματα που προέκυψαν από τις μεμονωμένες χώρες όσον αφορά την εφαρμογή της Στρατηγικής της Λισαβόνας. Πρέπει να σημειωθεί ότι, σήμερα, οι ΗΠΑ δεν είναι ο μόνος οικονομικός αντίπαλος της ΕΕ και ότι χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και άλλες παίρνουν και αυτές τις θέσεις τους στον βατήρα εκκίνησης.

Τα αποτελέσματα της εισαγωγής της αρχής της καινοτομίας θα γίνουν ορατά μόνο μετά από πολλά χρόνια και πολλοί από εμάς μπορεί να μην βρισκόμαστε εδώ σε αυτή την Αίθουσα. Άλλοι φορείς λήψης αποφάσεων θα αδράξουν τα οφέλη μιας επιτυχούς ενδεχομένως πολιτικής, γι’ αυτό οι αποφάσεις που λαμβάνονται σε αυτόν τον τομέα πρέπει να είναι διορατικές. Αυτό είναι κάτι που οι πολίτες περιμένουν από εμάς.

- Πρόταση ψηφίσματος RC-B6-0189/2007

  Françoise Castex (PSE), γραπτώς. – (FR) Σε μια περίοδο κατά την οποία το εργατικό δίκαιο είναι αντικείμενο συζήτησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και 13 έτη μετά την έγκριση της οδηγίας για την ευρωπαϊκή επιτροπή επιχείρησης, η έγκριση αυτού του ψηφίσματος αποτελεί ουσιώδη προϋπόθεση.

Ως γαλλίδα βουλευτής, μέλος της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θεωρώ ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη να τεθεί τέλος στις ασυμφωνίες και τις αντιφάσεις που υπάρχουν μεταξύ των διαφόρων ευρωπαϊκών κειμένων που αφορούν την ενημέρωση και τη διαβούλευση με τους εργαζόμενους, προκειμένου να αποφεύγονται καταχρήσεις από ανέντιμες εταιρείες.

Προκειμένου οι εργαζόμενοι να μην είναι πλέον αιχμάλωτοι ανεξέλεγκτων σχεδίων αναδιάρθρωσης, πρέπει να τους επιτρέπεται πραγματικά να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων στους κόλπους των διοικητικών συμβουλίων των εταιρειών. Οι εταιρείες πρέπει να υποχρεώνονται να ενεργούν με τρόπο υπεύθυνο και να εφαρμόζουν τις υφιστάμενες οδηγίες, διαφορετικά να τους επιβάλλονται κυρώσεις.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Υπάρχουν οδηγίες σε ισχύ σχετικά με το δικαίωμα των εργαζομένων στην πληροφόρηση και τη διαβούλευση και σχετικά με την ευρωπαϊκή επιτροπή επιχείρησης, οι οποίες προβλέπουν την παροχή πληροφόρησης στους εργαζομένους, ειδικά όσον αφορά την εξέλιξη των οικονομικών και κοινωνικών πτυχών των εταιρειών και των αποφάσεων που οδηγούν σε ουσιαστική αλλαγή όσον αφορά την οργάνωση της εργασίας ή τις συμβάσεις εργασίας. Η σκληρή πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι αυτές οι οδηγίες είτε απλώς δεν τηρούνται ή, όταν τηρούνται, συχνά δεν καταφέρνουν να διασφαλίσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων –για παράδειγμα στην απασχόληση– στις ατέρμονες διαδικασίες μετεγκαταστάσεων, αναδιοργανώσεων, συγχωνεύσεων και κλεισίματος των εταιρειών, οι οποίες έχουν σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις.

Από καιρό υποστηρίζουμε την ανάγκη για διασφάλιση της πλήρους πληροφόρησης των εργαζομένων και της συμμετοχής των οργανώσεων των εργαζομένων στις σημαντικές αποφάσεις. Αυτό θα βελτιώσει το δικαίωμα στην πληροφόρηση και θα παράσχει πραγματική συμμετοχή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος αρνησικυρίας, της δυνατότητας ακύρωσης αποφάσεων για κλείσιμο εταιρειών και του δικαιώματος αναστολής των απολύσεων.

Επίσης απαιτούνται μέτρα όπως η υπό όρους κοινοτική ενίσχυση σε επενδύσεις και σε εταιρείες που συμμορφώνονται με τους συμβατικούς όρους και εγγυώνται σταθερή, διαρκή απασχόληση και αειφόρο οικονομική ανάπτυξη. Είναι επίσης σημαντικό να απορρίψουμε την έννοια της ευελιξασφάλειας (flexicurity) και τις ελευθερώσεις.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. (EN) Η ανάγκη για δράση ως προς την καλύτερη πληροφόρηση και διαβούλευση των εργαζομένων είναι επιτακτική. Πρέπει να αναθεωρηθεί και να εκσυγχρονιστεί η ισχύουσα νομοθεσία, καθώς και να διασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη εφαρμόζουν σωστά τους ισχύοντες κανόνες πληροφόρησης και διαβούλευσης. Πρέπει να ληφθεί υπόψη το πρόσθετο σημείο που υπενθυμίζει στην Επιτροπή την ανάγκη για μια συνεκτική βιομηχανική πολιτική και τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουν οι κοινωνικοί εταίροι.

  Marianne Thyssen (PPE-DE), γραπτώς. (NL) Σήμερα, μια μεγάλη πλειοψηφία σε αυτό το Σώμα ενέκρινε ένα ψήφισμα που υποστηρίζει μια νέα νομοθεσία στον τομέα της πληροφόρησης και της διαβούλευσης των εργαζομένων. Δυστυχώς, η ισχύουσα οδηγία δεν έχει καν μεταφερθεί στη χώρα μου. Η βελγική κυβέρνηση δεν κατάφερε, για πολύ καιρό, να προχωρήσει στη μεταφορά αυτής της οδηγίας και μάλιστα πρόσφατα καταδικάστηκε γι’ αυτό από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Όταν η Επιτροπή κατέθεσε αυτή την πρόταση το 1999, σύντομα έγινε κατανοητό ότι το θέμα ήταν πολιτικά ευαίσθητο. Παρά ταύτα, συνοψίζεται στην απλή απαίτηση να ενημερώνονται όλοι οι εργαζόμενοι και να ζητείται η γνώμη τους, μέσω κατάλληλης εκπροσώπησης και ενός κατάλληλου θεσμού, σχετικά με τις δραστηριότητες της εταιρείας τους. Αυτό είναι προς όφελος τόσο των εργαζομένων όσο και των ίδιων των επιχειρήσεων. Τα μέσα που χρησιμοποιούνται για την επίτευξη αυτής της οικονομικής δημοκρατίας και της συμμετοχής μπορούν, φυσικά, να διαφέρουν ανάλογα με το μέγεθος της επιχείρησης. Είναι αυτονόητο ότι μια ΜΜΕ δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως μια πολυεθνική. Οι λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να διεξάγεται ο διάλογος μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών είναι, επιπλέον, ένα θέμα που πρέπει να αποφασιστεί από τους κοινωνικούς εταίρους και το ψήφισμα επί του οποίου ψηφίσαμε σήμερα τους δίνει στην πραγματικότητα σημαντική ευθύνη σε αυτό το πλαίσιο. Το θεωρώ πολύ σημαντικό αυτό.