Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 22 Μαΐου 2007 - Στρασβούργο

14. Κατάσταση στην Παλαιστίνη (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Τα Συνοπτικά Πρακτικά της χθεσινής συνεδρίασης έχουν διανεμηθεί.

Υπάρχουν παρατηρήσεις επ’ αυτών;

(Το Σώμα εγκρίνει τα Συνοπτικά Πρακτικά)

Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με την κατάσταση στην Παλαιστίνη.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, τις τελευταίες ημέρες διαπιστώσαμε μια ανησυχητική αύξηση της βίας στη Μέση Ανατολή. Οι εσωτερικές παλαιστινιακές αντιπαραθέσεις στη Λωρίδα της Γάζας κόστισαν τη ζωή σε περισσότερους από 50 ανθρώπους.

Την τελευταία εβδομάδα έπεσαν πάνω από 150 πύραυλοι Kassam από τη Λωρίδα της Γάζας σε ισραηλινές πόλεις. Χθες το βράδυ έχασε τη ζωή της μία Ισραηλινή, ενώ από τις ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις έχασαν ήδη τη ζωή τους περισσότεροι από 30 Παλαιστίνιοι. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος περαιτέρω κλιμάκωσης. Η εκεχειρία του Νοεμβρίου στη Λωρίδα της Γάζας μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών γίνεται ολοένα και πιο εύθραυστη και διακυβεύεται η εσωτερική συμφιλίωση μεταξύ των Παλαιστινίων που είχε επιτευχθεί με τη βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας τον Φεβρουάριο στη Μέκκα.

Η συμφωνία της Μέκκας συνέβαλε στη λήξη της αποκλειστικής διακυβέρνησης από τη Χαμάς. Από τις 18 Μαρτίου υπάρχει στην Παλαιστίνη μια νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση εθνικής ενότητας, που είχε λάβει προηγουμένως ψήφο εμπιστοσύνης από 83 εκ των 86 βουλευτών, συμπεριλαμβανομένων όλων των βουλευτών της Χαμάς και της Φατάχ. Ωστόσο, στη διεθνή κοινότητα εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλη συμφωνία για το ότι η παλαιστινιακή κυβέρνηση δεν έχει περάσει ακόμα εντελώς το βασικό της τεστ, γιατί και αυτή η κυβέρνηση δεν πληροί ολοκληρωτικά τα τρία κριτήρια της Τετραμερούς.

Παρόλα αυτά, η ΕΕ ενέμεινε στην ανθρωπιστική ενίσχυση των Παλαιστινίων. Υπογραμμίζω κατηγορηματικά ότι η ΕΕ έδωσε 300 εκατ. ευρώ, δηλαδή πολύ περισσότερα από τα προηγούμενα χρόνια.

Ωστόσο, για την πλήρη εξομάλυνση των σχέσεών μας με τους Παλαιστινίους, το βασικό είναι πάντα τα κριτήρια της Τετραμερούς: αναγνώριση του δικαιώματος ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ και των μέχρι τώρα συμφωνιών μεταξύ του Ισραήλ και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, καθώς και γενική αποκήρυξη της βίας. Ιδίως ως προς το τελευταίο, όμως, υπάρχει ακόμα σημαντικό έλλειμμα. Ειδικά αυτές τις ημέρες περιμένουμε να αντιδράσει αποτελεσματικά η παλαιστινιακή κυβέρνηση για να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί και να απελευθερωθεί ο ισραηλινός στρατιώτης Gilad Shalit.

Ταυτόχρονα, η ΕΕ χρησιμοποίησε τον τερματισμό της αποκλειστικής διακυβέρνησης από τη Χαμάς για ένα νέο ξεκίνημα στην πολιτική για το Μεσανατολικό. Οι υπουργοί Εξωτερικών επανέλαβαν τις επαφές τους με τα μέλη της κυβέρνησης που αναγνωρίζουν τα κριτήρια της Τετραμερούς. Ως εκ τούτου, ο πρόεδρος Abbas αξίζει την πλήρη υποστήριξή μας. Η ΕΕ βρίσκεται σε στενή επαφή με τον υπουργό Οικονομικών Fayyad και τον υποστηρίζει στη δημιουργία διαφανών θεσμών και μηχανισμών στον οικονομικό τομέα, γιατί στόχος όλων μας είναι η βελτίωση της οικονομικής κατάστασης. Σε αυτό θα συνεισέφερε και η απελευθέρωση των επιστροφών δασμών και φόρων που κρατάει το Ισραήλ και που έχει ζητήσει επανειλημμένα η ΕΕ.

Η Προεδρία καταβάλει εδώ και μήνες προσπάθειες για την αναβίωση της Τετραμερούς της Μέσης Ανατολής και τη μεγαλύτερη συμμετοχή των αράβων εταίρων που έχουν εποικοδομητική στάση. Μετά από κάποιες πρώτες επιτυχίες, τώρα μας ενδιαφέρει ιδίως η διατήρηση της ορμής που επιτεύχθηκε. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συνεισφέρουμε ακόμα πιο ενεργά στην ενίσχυση των προσπαθειών όλων όσοι συμμετέχουν στην ειρηνευτική διαδικασία της Μέσης Ανατολής.

Οι διμερείς συναντήσεις μεταξύ του προέδρου Abbas και του πρωθυπουργού Olmert δεν είχαν μέχρι τώρα ορατή επιτυχία. Εδώ πρέπει να γίνει κάτι. Πρέπει να βελτιωθεί σημαντικά η πρόσβαση και η κινητικότητα των Παλαιστινίων και να υλοποιηθούν επιτέλους οι υποσχέσεις του Ισραήλ. Από την πλευρά των Παλαιστινίων δεν βλέπω προθυμία για την επιβολή της αποκήρυξης της βίας και για την απελευθέρωση του ισραηλινού στρατιώτη Gilad Shalit.

Ο Αραβικός Σύνδεσμος επανέλαβε την ειρηνευτική πρωτοβουλία του Μαρτίου του 2002, ιδίως χάρη στις προσπάθειες της Σαουδικής Αραβίας. Στην τελευταία συνάντηση του Συμβουλίου στις 14 Μαΐου έγινε μετά από δική μας πρόσκληση μια πρώτη επιτυχημένη συνάντηση του Αραβικού Συνδέσμου με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίσης, ο Αραβικός Σύνδεσμος διεξήγαγε περαιτέρω συνομιλίες με την Τετραμερή και με το Ισραήλ. Βέβαια, οι προσπάθειες αυτές δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις διμερείς διαπραγματεύσεις μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών, όμως η ειρηνευτική πρωτοβουλία μπορεί να δημιουργήσει ένα ευνοϊκό περιβάλλον για αυτό. Γι’ αυτό, όμως, θα χρειαστεί περαιτέρω ενίσχυση ιδίως από την ΕΕ, και η Προεδρία εργάζεται για να επιτύχει νέα συνάντηση της Τετραμερούς τις επόμενες ημέρες.

Παρά τον σκεπτικισμό, δεν πρέπει να παραιτηθούμε τώρα βλέποντας πόσο αργή είναι η πρόοδος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση συνειδητοποιεί τους τελευταίους μήνες όλο και πιο πολύ ότι ο ρόλος της μεγάλωσε. Είμαστε πρόθυμοι να ανταποκριθούμε στην ευθύνη μας που μεγάλωσε μαζί του.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κυρία Πρόεδρε, δυστυχώς αυτή η συζήτηση σήμερα γίνεται σε μια τεταμένη στιγμή, καθώς η κατάσταση σε ολόκληρη την περιοχή επιδεινώνεται τόσο στον Λίβανο όσο και στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη, καθώς και στο Ισραήλ. Τα γεγονότα των τριών τελευταίων ημερών στον Λίβανο, με σημαντικές απώλειες ζωής σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα –σχεδόν 100 νεκροί– αποτελούν αιφνιδιαστική υπενθύμιση της ανάγκης για εξεύρεση μιας περιφερειακής επίλυσης αυτής της σύγκρουσης. Όπως γνωρίζετε, ο Χαβιέ Σολάνα βρίσκεται σήμερα στη Βηρυτό σε αυτήν την πολύ δύσκολη στιγμή και ελπίζουμε ότι θα μπορέσει να επιτευχθεί μια καλύτερη κατάσταση.

Καλώ τους φίλους μας στον Λίβανο, από όλα τα κόμματα και όλες τις πολιτικές φατρίες, να ενεργήσουν όπως έκαναν μέχρι στιγμής, να απευθύνουν έκκληση για ηρεμία και να απόσχουν από ενέργειες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν μεγάλη εσωτερική σύγκρουση. Για άλλη μία φορά διακυβεύεται η εθνική ενότητα.

Η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι όλες οι φατρίες, η πλειοψηφία και η αντιπολίτευση, καθώς και παλαιστινιακές οργανώσεις, καταδίκασαν τη Φατάχ αλ-Ισλάμ, και ελπίζω ότι όλοι οι πολιτικοί ηγέτες θα συνεχίσουν να αποδεικνύουν την ωριμότητά τους, αυτήν την ικανότητα να οραματίζονται ένα καλύτερο μέλλον, και θα αποτρέψουν να εξελιχθεί η σύγκρουση σε ενδολιβανική μάχη. Το πιο σημαντικό τώρα είναι να βρεθεί μια λύση για να αποκλιμακωθεί η κατάσταση στην Τρίπολη και να αποφευχθεί η εμφάνιση άλλων εστιών κρίσης στην υπόλοιπη χώρα. Ο πληθυσμός στα στρατόπεδα πρέπει επίσης να βοηθηθεί. Ασθενοφόρα και ανθρωπιστικές συνοδείες πρέπει να αποκτήσουν πρόσβαση στα στρατόπεδα. Στο τέλος όλοι ξέρουμε ότι πρέπει να βρεθεί μια περιφερειακή λύση. Στο πλαίσιο της όλης κατάστασης το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να απευθύνουμε έκκληση προς όλες τις πλευρές –στον Λίβανο και στα Παλαιστινιακά Εδάφη– να αποφύγουν τη βία και να αποτρέψουν την περαιτέρω κλιμάκωση.

Και τώρα θέλω να αναφερθώ συγκεκριμένα στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη. Όπως ο Προεδρεύων του Συμβουλίου, ανησυχώ και εγώ βαθύτατα για τις συγκρούσεις μεταξύ φατριών στη Γάζα που οδήγησαν σε 55 νεκρούς και 280 τραυματίες. Δυστυχώς, φαίνεται ότι η Γάζα κινδυνεύει να παρασυρθεί σε εμφύλιο πόλεμο. Οι φατρίες πρέπει να σταματήσουν τις εχθροπραξίες αμέσως και να διευθετήσουν τις διαφορές τους στο πλαίσιο της κυβέρνησης εθνικής ενότητας.

Επίσης, λυπάμαι για τη συνέχιση των επιθέσεων με ρουκέτες Qassam από τη Γάζα κατά της ισραηλινής πόλης Sderot, οι οποίες χθες προκάλεσαν τον θάνατο μιας ισραηλινής γυναίκας. Οι αεροπορικές επιθέσεις των Ισραηλινών ως αντίποινα προκάλεσαν στη συνέχεια τον θάνατο 35 Παλαιστινίων, συνεπώς αυτός ο φαύλος κύκλος άρχισε ξανά. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να αποκατασταθεί η κατάπαυση του πυρός μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων και να επεκταθεί στη Δυτική Όχθη.

Κατά την πρόσφατη συνάντησή μου με τον παλαιστίνιο υπουργό Εξωτερικών, Ziad Abu Amr, συζητήσαμε σχετικά με την εύθραυστη κατάσταση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, ειδικά όσον αφορά την ασφάλεια, αλλά και σχετικά με τον προϋπολογισμό. Οι πρώτες αποφάσεις που ελήφθησαν από την κυβέρνηση φαίνεται ότι οδεύουν προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο κ. Abu Amr ανέφερε ότι η κυβέρνησή του θεωρεί πως είναι το υπουργικό συμβούλιο του Προέδρου Abbas. Αυτή η κυβέρνηση έχει διαφορετικό πρόγραμμα από την προκάτοχό της και αισθάνθηκα αισιόδοξη μετά από αυτήν τη συνάντηση. Πιστεύω ότι αξίζει τη σαφή υποστήριξή μας. Ο Πρόεδρος Abbas ζήτησε όλη την υποστήριξή μας, καθώς η πολιτική του επιβίωση μπορεί να εξαρτηθεί από την επιτυχία της. Ελπίζω ότι αυτή η πολύ δύσκολη βίαιη κατάσταση θα μπορέσει να περιοριστεί.

Στο μεταξύ, ο υπουργός Οικονομικών Salam Fayad, τον οποίο συνάντησα μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης, είναι αντιμέτωπος με την απίστευτη πρόκληση της επανόρθωσης των παλαιστινιακών δημόσιων οικονομικών μετά από έναν χρόνο θεσμικού μαρασμού και απότομης μείωσης των εσόδων. Ενάντια στα προγνωστικά, σημείωσε σημαντική πρόοδο και οι τεχνικές συνθήκες για τη λήψη άμεσης χρηματοδότησης έχουν σχεδόν τεθεί σε εφαρμογή.

Όπως γνωρίζετε, η Παλαιστινιακή Αρχή έχει τρεις κύριες πηγές χρηματοδότησης: τους εσωτερικούς φόρους, τους φόρους και τα τελωνειακά έσοδα επί των εισαγόμενων προϊόντων και την ξένη βοήθεια. Οι εσωτερικοί φόροι μειώθηκαν ως αποτέλεσμα της οικονομικής επιβράδυνσης. Από τις περσινές εκλογές, το Ισραήλ έχει επίσης δεσμεύσει τους φόρους και τα τελωνειακά έσοδα επί των εισαγόμενων προϊόντων. Αυτή είναι η κύρια αιτία των οικονομικών δυσκολιών της Παλαιστινιακής Αρχής. Επιπροσθέτως, η εισροή ξένης βοήθειας δεν είναι εύκολη λόγω των περιορισμών που επέβαλαν οι ΗΠΑ στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές με την κυβέρνηση της Παλαιστινιακής Αρχής.

Εμείς βοηθούμε στην επίλυση αυτών των οικονομικών προβλημάτων με τρεις τρόπους. Πρώτον, ο Προσωρινός Διεθνής Μηχανισμός (ΠΔΜ) έγινε κύρια πηγή χρηματοδότησης για αποζημιώσεις, δαπάνες καυσίμων και βασικά εφόδια. Από τον σχηματισμό της κυβέρνησης εθνικής ενότητας διαχειριζόμαστε αυτόν τον ΠΔΜ σε στενή συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών του Salam Fayad.

Από την καθιέρωση του ΠΔΜ τον περασμένο Ιούνιο, έχουμε ήδη μεταφέρει πάνω από 300 εκατ. ευρώ μέσω αυτού του μηχανισμού. Θα ήθελα να ευχαριστήσω το Κοινοβούλιο για την υποστήριξή του στην προσπάθεια να διατεθούν περισσότεροι δημοσιονομικοί πόροι ώστε ο ΠΔΜ να συνεχίσει να επιτυγχάνει αποτελέσματα.

Ένας δεύτερος τρόπος με τον οποίο βοηθάμε είναι η συνεργασία μας με τους εταίρους μας των ΗΠΑ για τη διευκόλυνση της μεταφοράς ξένης βοήθειας στους Παλαιστινίους, ειδικά των αραβικών πόρων σύμφωνα με τη δέσμευση στο Ριάντ στην πρόσφατη αραβική σύνοδο.

Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, καλέσαμε μετ’ επιτάσεως το Ισραήλ πολλές φορές να αρχίσει και πάλι τη μεταφορά του παλαιστινιακού φόρου και των τελωνειακών εσόδων. Χρησιμοποιούμε όλα τα μέσα που έχουμε, είτε οικονομικά είτε πολιτικά, αλλά η επιβίωση αυτής της κυβέρνησης δεν εξαρτάται μόνο από εμάς. Μόνο η συνέχιση όλων των χρηματοοικονομικών εισροών στην Παλαιστινιακή Αρχή μπορεί να οδηγήσει σε μια σταθερή λύση για την οικονομική κρίση που διέρχεται. Και οι Παλαιστίνοι πρέπει να διαδραματίσουν τον ρόλο τους και να αποφασίσουν άπαξ διά παντός να θέσουν τέλος στις συγκρούσεις τους και να εστιάσουν στην ειρήνη.

Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι, παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη και στον Λίβανο, πρέπει να επωφεληθούμε από ένα σημαντικό παράθυρο ευκαιρίας στην ειρηνευτική διαδικασία σε περίπτωση που κλείσει και πάλι, συνεπώς είναι πολύ σημαντικό να είναι επιτυχής η γερμανική πρωτοβουλία. Η επανέναρξη της ειρηνευτικής πρωτοβουλίας του Αραβικού Συνδέσμου είναι καίριας σημασίας. Όπως ξέρετε, υπήρξε μια αποφασιστική διπλωματική παρακολούθηση σε ανώτατο επίπεδο στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εγώ η ίδια συμμετείχα σε πολλές συνεδριάσεις με την Επιτροπή Παρακολούθησης στο Sharm el Sheikh, στο Ριάντ και επίσης πιο πρόσφατα στη σύνοδο του ΣΓΥΕΣ στις Βρυξέλλες.

Ο Γενικός Γραμματέας, Amr Moussa, και άλλοι τόνισαν την επιτακτικότητα που είναι σήμερα πιο εμφανής από ποτέ και ζήτησε τη βοήθειά μας στην προσπάθεια να φέρει τις πλευρές γύρω από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Όσον αφορά την πλευρά των Ισραηλινών, με ενθαρρύνει το γεγονός ότι η υπουργός Εξωτερικών Livni μετέβη στο Κάιρο και τώρα αναμένει επίσκεψη παρακολούθησης από τον ιορδανό και τον αιγύπτιο ομόλογό της τις προσεχείς εβδομάδας. Επέδειξε επίσης προθυμία να συμμετάσχει στην προσπάθεια περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν, ενώ θα κληθεί και από τη γερμανική Προεδρία στην προσεχή σύνοδο του ΣΓΥΕΣ.

Ταυτόχρονα, υποστηρίζω επίσης τις προσπάθειες της υπουργού Εξωτερικών Condoleeza Rice να φέρει τις πλευρές κοντά και να ξεκινήσει η συζήτηση του πολιτικού ορίζοντα για τους Παλαιστινίους. Ελπίζω ότι αυτό θα καταστεί δυνατό, αν και τα πράγματα δεν πάνε καλά αυτήν τη στιγμή. Η ενέργεια και οι προσπάθειες που κατέβαλαν η Ιορδανία, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες πρέπει επίσης να αναγνωριστεί.

Την προσεχή εβδομάδα θα συνεδριάσει η Τετραμερής. Ελπίζω ότι αυτή η συνεδρίαση θα ανταποκριθεί στις προσπάθειες του Αραβικού Συνδέσμου, οι οποίες θα μπορούσαν να ξεκινήσουν εκ νέου την πρόοδο σε όλες τις πτυχές της ειρηνευτικής διαδικασίας, αλλά βλέπω επίσης τα πράγματα με ρεαλισμό και καταλαβαίνω αυτό που είπε η γερμανική Προεδρία, δηλαδή ότι πρέπει τουλάχιστον να υποστηρίξουμε την κατάσταση.

  José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, αντιμετωπίζουμε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Όπως επεσήμαναν ο εκπρόσωπος της Προεδρίας του Συμβουλίου και η Επίτροπος, υπάρχει μια σοβαρή πολιτική κρίση, με εσωτερικές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις μεταξύ δύο κομμάτων που αποτελούν την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, στην οποία είχαν εναποτεθεί τόσες πολλές ελπίδες· μια εξαιρετικά σοβαρή οικονομική, κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση, και τα στοιχεία είναι σαρωτικά: πάνω από το 66% του παλαιστινιακού λαού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας· πάνω από το 50% δεν έχει επισιτιστική ασφάλεια· πάνω από ένα εκατομμύριο άτομα δεν κατάφεραν να έχουν σταθερό εισόδημα τον προηγούμενο χρόνο· εκατό νεκροί τις τελευταίες τρεις ημέρες στον Λίβανο· τεράστιοι αριθμοί νεκρών στη Λωρίδα της Γάζας.

Πιστεύω ότι, αντιμέτωπη με αυτήν την κατάσταση, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ξυπνήσει από τον λήθαργό της και να κάνει ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Αν γίνεται κάτι σωστά, τότε τα εύσημα πρέπει να αποδοθούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία, παρά τις αμέτρητες δυσκολίες, συνεισφέρει στην ανθρωπιστική και κοινωνική καταστροφή που υφίσταται η περιοχή, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε περισσότερο.

Η Επίτροπος μας υπενθύμισε ότι ο Ύπατος Εκπρόσωπος, Χαβιέ Σολάνα, είναι αυτήν τη στιγμή στην περιοχή. Πρέπει να έχουμε το θάρρος και τη δύναμη να προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε πέρα από τα ωραία λόγια, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προσπαθήσει να φέρει λίγη κοινή λογική σε αυτήν τη βάρβαρη κατάσταση στην περιοχή.

Αυτός είναι ένας φαύλος κύκλος βίας· εκτοξεύονται πύραυλοι Kassam, υπάρχουν ισραηλινά αντίποινα και ανακοινώνονται επιθέσεις αυτοκτονίας… Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν εντελώς καταστροφικό φαύλο κύκλο βίας.

Πρέπει να προσπαθήσουμε να επιβάλουμε λίγη τάξη, πρέπει να έχουμε πίστη στις προσπάθειες του Ύπατου Εκπροσώπου, να κινητοποιήσουμε τις διπλωματικές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο το δυνατόν περισσότερο, και η Επιτροπή πρέπει να υποστηρίξει όλη την οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια που παρέχεται.

Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή της Προεδρίας του Συμβουλίου σε ένα θέμα που πιστεύω ότι είναι σημαντικό· ότι προκειμένου να αποκατασταθεί η άμεση βοήθεια στην Εθνική Παλαιστινιακή Αρχή, η Τετραμερής δήλωσε ότι δεν είναι μόνο η σύνθεση της κυβέρνησης καθοριστική, αλλά και οι δράσεις της.

Θα μπορούσε να εξηγήσει η Προεδρία του Συμβουλίου τις απόψεις της σχετικά με αυτό το θέμα και να μας πει πώς μπορούμε να δραπετεύσουμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο μίσους, βίας και καταστροφής;

  Pasqualina Napoletano, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Gloser, κυρία Ferrero-Waldner, κυρίες και κύριοι, ο θάνατος και η βία επανήλθαν στη Γάζα, στον Λίβανο και στο Ισραήλ. Ως Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επισημαίνουμε την ανάγκη να αλλάξει άμεσα η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Μέση Ανατολή με την πλήρη αποκατάσταση της οικονομικής υποστήριξης των παλαιστινιακών οργάνων και του λαού.

Οι συγκρούσεις των τελευταίων ημερών είναι αποτέλεσμα της απόγνωσης και της στασιμότητας στην πολιτική κατάσταση, αποδεικνύουν δε και επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι το Ισραήλ δεν πρόκειται να οικοδομήσει την ασφάλειά του εξοντώνοντας την Παλαιστίνη και τον παλαιστινιακό λαό. Τα διπλά μέτρα και σταθμά της ευρωπαϊκής δημοκρατίας έναντι της κυβέρνησης εθνικής ενότητας πρέπει να σταματήσουν, καθώς η πολιτική συνέχεια αυτής της κυβέρνησης αποτελεί τη μόνη ελπίδα για την ανάκτηση του ελέγχου της κατάστασης.

Η απόφαση, όμως, για αναστολή της οικονομικής ενίσχυσης των παλαιστινιακών οργάνων φαντάζει ακόμη πιο παράλογη μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Το γεγονός ότι το Συμβούλιο και η Επιτροπή αποφάσισαν να μην συναντήσουν τους υπουργικούς εκπροσώπους της Χαμάς και των ανεξαρτήτων δεν βοηθά στη σταθεροποίηση αυτού του εκτελεστικού οργάνου, το οποίο αποτελεί αυτήν τη στιγμή τη μόνη οδό πολιτικής έκφρασης του παλαιστινιακού λαού.

Η συμφωνία της Μέκκας, μολονότι δεν αποτελεί άκριτη επανάληψη των 4 σημείων της Τετραμερούς, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση όσον αφορά την αμοιβαία αναγνώριση και τη διακοπή της βίας. Πάνω σε αυτήν τη βάση πρέπει να εργασθούμε για να βοηθήσουμε τη θετική εξέλιξη της κατάστασης. Άλλος ένας λόγος είναι ότι, όπως επισήμανε και η Επίτροπος, ο υπουργός Εξωτερικών Abu Amr, ο οποίος μας επεσκέφθη την προηγούμενη εβδομάδα εδώ στις Βρυξέλλες, ήταν ιδιαίτερα καθησυχαστικός σε αυτό το ζήτημα.

Εκφράζουμε την οδύνη μας και την καταδίκη μας για την εκτόξευση των πυραύλων κατά της Sderot και για το γεγονός ότι υπήρξαν θύματα και τραυματίες, αλλά παράλληλα θέλουμε να απευθύνουμε έκκληση προς τις παλαιστινιακές και ισραηλινές αρχές για να σταματήσουν τα δυσανάλογα, απαράδεκτα και παράνομα αντίποινα κατά των πολιτικών και των αμάχων παλαιστινίων. Ανέκαμψε και πάλι μια διεστραμμένη δυναμική και εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να συμβάλουμε στην άμεση διακοπή της.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι οι 78 νεκροί προ ολίγων ημερών στον Λίβανο είναι αποτέλεσμα ενός άλλου δηλητηριώδους καρπού της ανεπίλυτης αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης, το γεγονός δηλαδή ότι στον Λίβανο μπορεί να ξεσπάσει εκ νέου μια σύγκρουση που ξεκίνησε με τους 400 000 παλαιστίνιους πρόσφυγες σε αυτήν τη χώρα. Έχουμε ήδη ζήσει αυτόν τον εφιάλτη και πρέπει να προσπαθήσουμε να τον αποφύγουμε, όπως κατορθώσαμε να σταματήσουμε τον περασμένο Ιούλιο τον πόλεμο και την επίθεση του Ισραήλ στον Λίβανο.

  Chris Davies, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ο Προεδρεύων του Συμβουλίου είπε ότι η νέα κυβέρνηση εθνικής ενότητας στην Παλαιστίνη δεν πέρασε ακριβώς τη δοκιμασία της λυδίας λίθου. Μάλλον, οι Ισραηλινοί δεν σταμάτησαν ακριβώς να κατασκευάζουν το τείχος ασφαλείας τους, κλέβοντας παλαιστινιακή γη και ύδωρ. Οι Ισραηλινοί δεν απελευθέρωσαν ακριβώς τους 10 000 κρατουμένους, πολλοί εκ των οποίων κρατούνται χωρίς κατηγορίες ή δίκη. Οι Ισραηλινοί δεν σταμάτησαν ακριβώς να κρατούν θέσεις ελέγχου –589 σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Επιτροπής– οι οποίες επιβάλλουν οικονομικό εμπάργκο στους Παλαιστινίους. Οι Ισραηλινοί δεν επέστρεψαν ακριβώς τα χρήματα –τα οποία ανέρχονται ίσως σε χίλια εκατομμύρια ευρώ τώρα– που κράτησαν από τα ίδια έσοδα των Παλαιστινίων το τελευταίο έτος. Δεν σταμάτησαν ακριβώς τον διαμελισμό και τον διαχωρισμό μέσω των ταυτοτήτων, γεγονός που ο ηγέτης του κόμματός μου, Paddy Ashdown –ο πρώην αντιπρόσωπός μας στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη– περιέγραψε μόλις το περασμένο Σάββατο ως ρατσισμό μεταμφιεσμένο σε διοίκηση.

Τα λέω αυτά στον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου διότι δίνουμε την εντύπωση μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που εφαρμόζει δύο μέτρα και σταθμά: δίνουμε την εντύπωση ότι αγνοούμε κάθε παρανομία των Ισραηλινών, αλλά περιμένουμε από τους Παλαιστινίους να συμπεριφέρονται σαν άγιοι. Όταν η Επίτροπος λέει ότι χρησιμοποιούμε όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας για να πείσουμε τους Ισραηλινούς να τηρήσουν τις διεθνείς συμφωνίες και να υπακούσουν στους νόμους, δεν νομίζω ότι ισχύει αυτό. Υπάρχουν πολλά μέσα στη διάθεσή μας που δεν προσπαθούμε καν να χρησιμοποιήσουμε.

Συνεπώς, τι πρέπει να κάνει τώρα η παλαιστινιακή κυβέρνηση ενότητας; Μόλις πριν από δύο εβδομάδες, η αντιπροσωπεία μας άκουσε τον πρωθυπουργό Haniyeh όχι μόνο να μας πείθει με τρόπο που μας ικανοποίησε όλους για το ότι η κυβέρνηση ενότητας ήταν αποφασισμένη να συμμορφωθεί με τις τρεις αρχές της Τετραμερούς, και πίστευε ότι το έκανε, αλλά και ότι θα συναντούσε μέλη της Τετραμερούς χωρίς επιφύλαξη ή προϋπόθεση ανά πάσα στιγμή για να προσπαθήσει να επιλύσει αυτές τις διαφορές. Καλώ τον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου να δεχθεί αυτήν την πρόσκληση.

Λάβετε επίσης υπόψη τα σχόλια που έκανε μόλις χθες ο νορβηγός υπουργός Εξωτερικών όταν ρωτήθηκε τι θα γίνει αν δεν υποστηρίξουμε αυτήν την κυβέρνηση. Θα επικρατήσει μόνο χάος και κρίση αν δεν παράσχουμε την υποστήριξή μας.

Ως εκ τούτου, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, τα καλά νέα στην ομιλία σας είναι ότι επιδιώκετε μια επείγουσα σύσκεψη για την αναθεώρηση της κατάστασης για άλλη μία φορά. Αυτό είναι ένα θετικό βήμα προόδου. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι έχουμε κατηγορήσει πολλές φορές τους Παλαιστινίους ότι έχασαν ευκαιρίες. Έχουμε κατηγορήσει πολλές φορές τους Ισραηλινούς ότι έχασαν ευκαιρίες. Αυτή είναι μια ευκαιρία που εμείς οι ίδιοι δεν πρέπει να χάσουμε .

  Ryszard Czarnecki, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Gloser, κυρίες και κύριοι, η κατάσταση στη Μέση Ανατολή αποτελεί μια σημαντική και διαρκή πρόκληση όχι μόνο για τις χώρες της περιοχής, αλλά και για όλο τον κόσμο. Δεν συνιστούμε μια κομματική, συναισθηματική προσέγγιση σε αυτήν τη σύγκρουση δεκαετιών . Παρόλη την απλούστευση και τον πειρασμό να γίνουν εύκολες εκτιμήσεις βασισμένες σε τηλεοπτικές ειδήσεις, η κατάσταση δεν είναι άσπρο-μαύρο. Μπορεί να είναι της μόδας σε ορισμένους κύκλους να χαρακτηρίζεται το Ισραήλ ως επιτιθέμενος και καταπιεστής, αλλά αυτή η άποψη είναι αναληθής και εσφαλμένη.

Η εξάπλωση ριζοσπαστικών στάσεων και οι ψηφοφορίες υπέρ ριζοσπαστικών ομάδων τύπου Χαμάς υποδεικνύουν τις σχεδόν ανύπαρκτες πιθανότητες για διάλογο σε αυτήν την περιοχή. Μια άλλη σημαντική δυσκολία που δεν αναφέρεται συχνά είναι ο βαθύς διχασμός και οι πικρές έριδες που οδηγούν σε ένοπλες συγκρούσεις μέσα στην παλαιστινιακή πολιτική τάξη και στην παλαιστινιακή κοινωνία.

Ορισμένοι εμπειρογνώμονες έχουν επιστήσει την προσοχή στο εκπαιδευτικό σύστημα της Παλαιστινιακής Αρχής. Όπως δήλωσαν όσοι συμμετείχαν στη διάσκεψη που διοργάνωσε την περασμένη εβδομάδα ο κ. Van Orden στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το σύστημα ενισχύει τα αρνητικά και ανταγωνιστικά στερεότυπα που σχετίζονται με τον Ιερό Πόλεμο Τζιχάντ και τη διαρθρωτική αντίδραση στο Ισραήλ και το μίσος αυτής της χώρας. Για λόγους αντικειμενικότητας, πρέπει να αναφερθεί επίσης ότι μετά τη νίκη της Χαμάς στις εκλογές που διεξήχθησαν στην Παλαιστινιακή Αρχή, το Ισραήλ εφαρμόζει ένα αμφισβητούμενο σχέδιο σύμφωνα με το οποίο αρνείται να μεταφέρει τα παλαιστινιακά φορολογικά έσοδα στην Αρχή. Αυτό πρέπει να έχει σοβαρές επιπτώσεις στις σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής Αρχής. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αντιδράσει με ρεαλιστικό και λογικό τρόπο. Δεν πρέπει να συμπεριφέρεται σαν κοντόφθαλμος, καλοκάγαθος θείος που μοιράζει μεγάλο χαρτζιλίκι, αλλά δεν καταφέρνει να διασφαλίσει το πώς αυτό χρησιμοποιείται. Η Ένωση δεν πρέπει να γίνει όμηρος καμίας από τις πλευρές της σύγκρουσης.

  Caroline Lucas, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, πρέπει να πω ότι είμαι ακόμα σε κατάσταση σοκ από τα λόγια του εκπροσώπου του Συμβουλίου. Δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να λέει ότι η νέα κυβέρνηση ενότητας δεν πληροί τα κριτήρια της Τετραμερούς. Η αντιπροσωπεία μας μόλις επέστρεψε από την περιοχή και όλοι συμφωνήσαμε ομόφωνα ότι τα πληρούσε.

Ναι, υπάρχουν ακόμα ορισμένες ρουκέτες Qassam, οι οποίες είναι φυσικά καταδικαστέες. Αλλά πιστεύετε πραγματικά ότι, αρνούμενη να συνεργαστεί πλήρως με την κυβέρνηση, η ΕΕ βοηθά να επανέλθει ο έλεγχος; Πιστεύετε πραγματικά ότι έχει αυτό καμία σχέση με τον οικονομικό και πολιτικό στραγγαλισμό που υφίσταται η Γάζα από το Ισραήλ;

Αναφέρετε την κράτηση του στρατιώτη Shalit –και φυσικά πρέπει να απελευθερωθεί– αλλά δεν αναφέρατε καν τα 41 μέλη του παλαιστινιακού νομοθετικού συμβουλίου που κρατούνται ακόμα από το Ισραήλ· δεν αναφέρατε καν την κράτηση 10 000 παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων από το Ισραήλ, εκ των οποίων πολλοί κρατούνται χωρίς δίκη. Ας βρούμε, λοιπόν, μια ισορροπία σε αυτήν τη συζήτηση.

Αρνούμενη να αναγνωρίσει πλήρως τη νέα κυβέρνηση ενότητας και διοχετεύοντας τη βοήθεια μέσω ενός προσωρινού διεθνούς μηχανισμού αντί μέσω της Παλαιστινιακής Αρχής, η ΕΕ υπονομεύει ενεργά την εξουσία και τον μηχανισμό των δημοκρατικών θεσμών της Παλαιστίνης. Και, ακόμα χειρότερα, η θέση μας ενθαρρύνει στην πραγματικότητα εκείνα τα στοιχεία τόσο εντός όσο και εκτός της Παλαιστίνης που θέλουν να αποτύχει αυτή η κυβέρνηση. Κάθε μέρα που περνάει ενώ εμείς αρνούμαστε να συνεργαστούμε πλήρως με αυτήν την κυβέρνηση είναι άλλη μία μέρα που οι εξτρεμιστές μπορούν να πουν: «Ορίστε, η δημοκρατία δεν λειτουργεί. Κάναμε ό,τι ζήτησε η διεθνής κοινότητα –δημοκρατικές εκλογές, νέα κυβέρνηση ενότητας, εκπλήρωση των απαιτήσεων της Τετραμερούς– και εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε πολιτικό και οικονομικό μποϊκοτάζ. Γιατί, λοιπόν, βοηθάμε να επιτύχει μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση που κάνει ό,τι μπορεί για να διατηρήσει την ειρήνη;».

Αυτό θέλουμε πραγματικά; Μη φαντάζεστε ότι η εναλλακτική επιλογή θα ήταν μια ελαφρώς διαφορετική κυβέρνηση τα χρώματα της οποίας θα μας άρεσαν περισσότερο. Η εναλλακτική επιλογή θα είναι το χάος και η βία σε αφάνταστη κλίμακα, ολόκληρη η περιοχή θα αποσταθεροποιηθεί και θα σημειωθεί ακόμα πιο ραγδαία αύξηση του εξτρεμισμού στη Μέση Ανατολή.

Διότι, ενώ το Συμβούλιο υιοθετεί μια πολιτική αναμονής για να εξετάσει τις επιδόσεις της νέας κυβέρνησης, κάθε μέρα που περιμένει θέτει το ίδιο το αποτέλεσμα που θέλει να δει σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο. Υπάρχει ο πολύ ρεαλιστικός κίνδυνος να θυμόμαστε σε λίγα χρόνια αυτήν τη στιγμή και να σκεφτόμαστε: «Γιατί δεν υποστηρίξαμε τη δημοκρατία στην Παλαιστίνη όταν είχαμε την ευκαιρία;».

Λέω λοιπόν στο Συμβούλιο, σας παρακαλώ πείτε μας και πάλι τι πρέπει να κάνει η παλαιστινιακή κυβέρνηση, και ρωτώ την Επιτροπή, πότε θα αναστείλετε τη συμφωνία σύνδεσης ΕΕ-Ισραήλ;

  Κυριάκος Τριανταφυλλίδης, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρία Επίτροπε, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι αμέτοχη σ’ αυτά τα ακατονόμαστα που συμβαίνουν σήμερα στην Παλαιστίνη. Και αυτό γιατί παρέλειψε να δράσει αποφασιστικά την κατάλληλη στιγμή και προς την ορθή κατεύθυνση.

Πριν είκοσι ημέρες, η αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με το Παλαιστινιακό Νομοθετικό Συμβούλιο πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Παλαιστίνη. Η επίσκεψή μας έγινε σε μια ιστορική στιγμή για το παλαιστινιακό ζήτημα: μετά την ανάδειξη μιας νέας κυβέρνησης που ήταν το προϊόν ελεύθερων και δημοκρατικών εκλογών. Μιας κυβέρνησης που, αν και είχε την υποστήριξη του 60% του εκλογικού σώματος, όταν αμφισβητήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν δίστασε να μοιραστεί την εξουσία με άλλες πολιτικές δυνάμεις για να σχηματισθεί, υπό τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη της Παλαιστινιακής Αρχής, Αμπού Μάζεν, κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπακούοντας έτσι πιστά στα κελεύσματα της Συνόδου του Αραβικού Συνδέσμου.

Σε αυτή την κυβέρνηση λοιπόν, που εκπροσωπεί ολόκληρο τον παλαιστινιακό λαό, η αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου υπέβαλε ξεκάθαρα τα ζωτικά ζητήματα που αφορούν την υπόθεση της ειρήνης στη Μέση Ανατολή. Και πήραμε, όπως είπαν οι συνάδελφοι, ξεκάθαρες απαντήσεις:

Αναγνωρίζουμε, μας είπαν, το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει μέσα στα σύνορα του 1967. Φτάνει κι’ αυτό να αναγνωρίσει το δικό μας δικαίωμα να δημιουργήσουμε το δικό μας κράτος δίπλα στο Ισραήλ.

Απορρίπτουμε τη βία. Αναγνωρίζουμε όλες τις συμφωνίες που έχουν συνομολογηθεί μεταξύ Ισραήλ και PLO. Είναι μέσα στις άμεσες προτεραιότητές μας η απελευθέρωση του Johnson. Δουλεύουμε για την απελευθέρωση του Σαλίτ, μέσα στα πλαίσια ανταλλαγής κρατουμένων.

Για να μπορέσουμε όμως, μας είπαν, να υλοποιήσουμε τις επιδιώξεις μας, χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας. Πρέπει αμέσως να αρθεί το πολιτικό και οικονομικό εμπάργκο.

Γι’ αυτό, καταλήγω με μια έκκληση προς το Ισραήλ και μια προς τους Παλαιστινίους:

- το μεν πρώτο να παύσει να στοχεύει με πυραύλους τους αντιπάλους του και να ελευθερώσει όλους τους εκλεγμένους αντιπροσώπους των Παλαιστινίων.

- Στους δε δεύτερους να σταματήσουν να επιτίθενται με ρουκέτες στο έδαφος του Ισραήλ.

Αλλά και με μια παράκληση προς το Συμβούλιο και την Επιτροπή: Αναγνωρίστε αμέσως τη νέα δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Προέδρου Αμπάς. Τερματίστε αμέσως την πολιτική της κατ’ επιλογήν προσέγγισης ορισμένων μελών αυτής της κυβέρνησης. Τερματίστε αμέσως το πολιτικό και οικονομικό εμπάργκο. Εμπλακείτε δυναμικά σε ένα δημιουργικό διάλογο με όλη την κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Στηρίξτε αυτή την κυβέρνηση για να μπορέσει να διαπραγματευτεί την ειρήνη. Άλλως, θα επέλθει το χάος και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει γι’ αυτό τη δική της ευθύνη.

  Paul Marie Coûteaux, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, η κατάσταση στην Παλαιστίνη επιβεβαιώνει, δυστυχώς, αυτό που οι υπέρμαχοι της εθνικής κυριαρχίας λένε εδώ και πολύ καιρό σχετικά με το θέμα της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, ότι δηλαδή θα ήταν λάθος να πιστεύουμε ότι αυτή η σύγκρουση μπορεί να αναλυθεί απλώς με βάση τη διένεξη αυτή καθεαυτή μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών, ακόμη δε λιγότερο μεταξύ Μουσουλμάνων και Εβραίων.

Η πραγματική διαχωριστική γραμμή, η οποία ολοένα και διευρύνεται, φέρνει αντιμέτωπους από τη μία τους οπαδούς της συμφιλίωσης, κατά το παράδειγμα που έδωσαν αρκετοί ισραηλινοί πολιτικοί ηγέτες –δεν μπορώ να μην αναφέρω εδώ το ένδοξο όνομα του Γιτζάκ Ράμπιν– αλλά και παλαιστίνιοι πολιτικοί ηγέτες, όπως ο Γιάσερ Αραφάτ και ο Μαχμούτ Αμπάς, και από την άλλη, τους φανατικούς, τόσο τους μουσουλμάνους φανατικούς όσο και τους φανατικούς του Μεγάλου Ισραήλ, η συμπαιγνία των οποίων είναι πασιφανής, αφού γνωρίζουμε ότι ακραία παλαιστινιακά κινήματα ενθαρρύνθηκαν, ακόμη και χρηματοδοτήθηκαν, από ορισμένους ισραηλινούς ριζοσπάστες.

Υπάρχουν, επομένως, δύο στρατόπεδα: από τη μία, το στρατόπεδο της πολιτικής λύσης και, εν τέλει, της ειρήνης· από την άλλη, αυτό της σύγκρουσης, του μίσους και του ατελείωτου πολέμου. Η δυστυχία ήταν ότι παρά τα μεγάλα λόγια, οι Ηνωμένες Πολιτείες παίζουν το παιχνίδι των γερακιών, των ισραηλινών εξτρεμιστών και των μουσουλμάνων φονταμενταλιστών, ενώ η Ευρώπη, εννοώ τα βασικά ευρωπαϊκά κράτη, παρέμειναν βουβά όλο αυτό το διάστημα. Η μόνη ευρωπαϊκή φωνή όπου υπήρξε σχετική σύμπνοια ήταν αυτή της Διακήρυξης της Βενετίας τον Ιούνιο του 1980, με την οποία οι Ευρωπαίοι τάχθηκαν υπέρ της δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους. Ωστόσο, οι διαιρέσεις μας επανεμφανίστηκαν αναζωπυρωμένες και, τώρα πάλι, η Ευρώπη δεν μπορεί να μιλήσει με ενιαία φωνή παρά μόνο όταν δεν έχει τίποτα να πει.

Είναι, λοιπόν, καιρός να αποκαταστήσουμε την κυριαρχία των κρατών της Ευρώπης, ούτως ώστε να μπορούν εκ νέου να διαδραματίζουν απρόσκοπτα τον ρόλο τους σε αυτό το μέρος του κόσμου, όπου διακυβεύεται μεγάλο τμήμα του μέλλοντός τους.

  Philip Claeys, εξ ονόματος της Ομάδας ITS. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, όποιος έχει παρακολουθήσει τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή τις τελευταίες ημέρες δεν μπορεί παρά να είναι αποθαρρυμένος. Την περασμένη Τετάρτη στη Διάσκεψη των Προέδρων του Κοινοβουλίου μας, είχα την τιμή να συμμετάσχω σε μια συνάντηση με τον Amr Moussa, Γενικό Γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου, και με τον υπουργό Εξωτερικών της Παλαιστινιακής Αρχής. Αυτό που διαπίστωσα ήταν η αυθεντική βούλησή τους να εργαστούν για ένα ειρηνευτικό σχέδιο για την περιοχή, αλλά πολλά ζητήματα –πώς να το πω– διαρθρωτικά προβλήματα παραμένουν σε εκκρεμότητα.

Η Χαμάς, το πιο σημαντικό παλαιστινιακό κυβερνητικό κόμμα, παραμένει άκαμπτη στη ρητή άρνησή της να αναγνωρίσει το Ισραήλ και εξακολουθεί να αρνείται να αποκηρύξει και να καταδικάσει την τρομοκρατία και τη βία. Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι άγνωστο πώς οι ειρηνευτικές συμφωνίες μπορούν να οδηγήσουν σε επιτυχία.

Μάλιστα, τις τελευταίες ημέρες, η βία μεταξύ των διαφόρων παλαιστινιακών στρατοπέδων έχει επίσης φουντώσει, ακόμα και με μια αποτυχημένη βομβιστική επίθεση κατά του Προέδρου Mahmoud Abbas. Δεν έχω αμφιβολία ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να προστατευθεί από τη βία και την τρομοκρατία, με στρατιωτικά μέσα αν χρειάζεται. Το Ισραήλ, ωστόσο, δεν πρέπει να προχωρήσει σε ενέργειες κατά των παλαιστίνιων μελών του κοινοβουλίου και, κατά μείζονα λόγο, του παλαιστίνιου πρωθυπουργού, αν και ορισμένοι εξέφρασαν ενδιαφέρον να επιλέξουν αυτήν την οδό, διότι, αν το έκαναν, θα περνούσαν μια επικίνδυνη γραμμή και θα καθιστούσαν αναπόφευκτη μια επακόλουθη και ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση της βίας.

  Jim Allister (NI) – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η δυστυχία και ο πόνος στην Παλαιστίνη είναι πραγματικά τρομερός και, μολονότι το γεγονός ότι σε μεγάλο βαθμό έχει προκληθεί με ίδια ευθύνη δεν μειώνει τον αντίκτυπό του, υπονομεύει εκείνους που θέλουν πάντα να κατηγορούν το Ισραήλ για κάθε τραγωδία στην περιοχή. Σήμερα, φυσικά, οι συνήθεις ύποπτοι σε αυτήν τη συζήτηση, όπως ο κ. Davies και ο κ. Lucas, στα συνηθισμένα ξύλινα αλογάκια τους, έβαλαν όλη την προκατάληψή τους για να μετατοπίσουν αδικαιολόγητα όλο το βάρος της ευθύνης στο Ισραήλ. Αυτό που παρατηρούμε είναι ένας γνήσιος εμφύλιος πόλεμος στην Παλαιστίνη μεταξύ της Φατάχ και της Χαμάς, και οι ιδιαίτερα επιθετικές ενέργειες της Χαμάς μας δείχνουν ότι η επιδίωξη της δημοκρατίας και μιας δημοκρατικής εντολής δεν κατάφερε ούτε στο ελάχιστο να περιορίσει ή να μετριάσει την προσκόλλησή τους στον τρόμο. Αυτή η έντονη προσκόλλησή της στον τρόμο είναι που καθιστά τη Χαμάς ακατάλληλη να κυβερνήσει. Ομοίως, η συνεχής επιθετικότητά τους προς το Ισραήλ, με τη σταθερή εκστρατεία ρουκετών, δικαιολογεί πλήρως την αμυντική απάντηση του Τελ Αβίβ.

Φοβάμαι ότι, εφόσον η Φατάχ και η Χαμάς μπορούν να επιζητούν τόσο τα όπλα όσο και τις ψήφους, η δημοκρατία και η ειρήνη που αυτή μπορεί να φέρει δεν θα κυριαρχήσουν σε αυτόν τον ταλαιπωρημένο και άτυχο τόπο που λέγεται Γάζα. Οποιαδήποτε διεθνής πρωτοβουλία δεν αφορά την κατάργηση των όπλων και από τις δύο πλευρές της Παλαιστίνης θα σβήσει και θα αποτύχει.

  Edward McMillan-Scott (PPE-DE) . – (EN) Κυρία Πρόεδρε, για άλλη μία φορά συζητάμε αυτήν την τραγική κατάσταση στην Παλαιστίνη. Επιτρέψτε μου να πω ευθύς εξαρχής ότι όλοι καταδικάζουμε την τρομοκρατία όπου και αν εμφανίζεται. Πρέπει να πω ότι οι βομβιστές αυτοκτονίας που επιτέθηκαν στο Λονδίνο πριν από δυο χρόνια προέρχονταν όλοι από την περιφέρειά μου. Ωστόσο, υποκινήθηκαν από γεγονότα στη Μέση Ανατολή –από το Ιράκ και την Παλαιστίνη– και συνεπώς δεν πρέπει να εξετάζουμε τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή ως συμβάντα που επηρεάζουν μόνο τους ανθρώπους εκεί, αλλά και τους ανθρώπους στα δικά μας εδάφη.

Συνήθιζα να λέω ότι το Ισραήλ ήταν η μόνη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή. Αλλά πριν από δύο χρόνια ήμουν πρόεδρος της αντιπροσωπείας μας για τις εκλογές του προέδρου Abbas, οι οποίες επικροτήθηκαν από τη διεθνή κοινότητα. Ωστόσο, όταν ήρθε εδώ πριν από λίγους μήνες είπε ότι αν εμείς, η διεθνής κοινότητα, δεν τον υποστηρίξουμε, θα επικρατήσει χάος και εμφύλιος πόλεμος στη χώρα του.

Πέρυσι, ήμουν πρόεδρος της αποστολής εκλογικών παρατηρητών για τις εκλογές στο κοινοβούλιο της Παλαιστίνης, και τότε η Ευρωπαϊκή Ένωση γύρισε την πλάτη σε αυτά τα αποτελέσματα. Φαίνεται ότι έχουμε παραλύσει από τον χάρτη πορείας. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, η κατάσταση έχει φτάσει τώρα στο σημείο όπου η ΕΕ πρέπει απλώς να αλλάξει την προσέγγισή της. Η Παλαιστίνη καταρρέει οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά. Διακινδυνεύουμε μια νέα Αλγερία, στην οποία, όταν η Δύση γύρισε την πλάτη της στα αποτελέσματα των εκλογών του 1992, το αποτέλεσμα ήταν 200 000 νεκροί.

Πιστεύω ότι τώρα έχει έλθει η ώρα η ΕΕ, αν δεν μπορεί να αναγνωρίσει την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, τουλάχιστον υπό τους όρους ενός σχεδίου ψηφίσματος που ορισμένοι από εμάς συζητήσαμε την περασμένη εβδομάδα, να συνεργαστεί ολοκληρωμένα με αυτήν την κυβέρνηση. Δεύτερον, είναι σίγουρα καιρός να αποκτήσει η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μια ομάδα εργασίας – όχι μόνο για τα Ηνωμένα Έθνη ή τα Βαλκάνια ή τα πέντε εξωτερικά χρηματοδοτικά μέσα: ας δημιουργήσουμε μια ομάδα εργασίας για τη Μέση Ανατολή.

  Véronique De Keyser (PSE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, ας φανταστούμε μια πόλη η οποία βυθίζεται στο σκοτάδι συστηματικά. Ας φανταστούμε μια πόλη χωρίς αστυνομικούς. Ας φανταστούμε δημοσίους υπαλλήλους που δεν έχουν πληρωθεί εδώ και ενάμιση χρόνο. Ας φανταστούμε νοσοκομεία χωρίς φάρμακα, σχολεία χωρίς σχολικά είδη. Ας φανταστούμε μια πολιορκημένη πόλη, αφημένη στις δυνάμεις της, χωρίς διοίκηση που να λειτουργεί. Και ας φανταστούμε ότι κυκλοφορεί χρήμα και όπλα. Ας θυμηθούμε ότι μια νύχτα χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα στη Νέα Υόρκη προκάλεσε λεηλασίες και εγκλήματα, στη μεγαλύτερη δημοκρατία του κόσμου. Τότε, λοιπόν, τι πρέπει να ελπίζουμε σήμερα στην Παλαιστίνη;

Η ανεύθυνη πολιτική μας οδήγησε στην κατάρρευση των διοικήσεων τις οποίες είχαμε τοποθετήσει, στην αποδυνάμωση της σημερινής εξουσίας, στην επέκταση της φτώχειας, στην επανεμφάνιση ασθενειών που είχαν εξαφανιστεί –ακόμη και η Παγκόσμια Τράπεζα συμφωνεί– και αυτό παρά τις επαινετές προσπάθειες της Επιτροπής. Σήμερα, κατεβήκαμε ένα ακόμη σκαλί προς τον πάτο: οι Παλαιστίνιοι αλληλοσκοτώνονται! Ωστόσο, κυρίες και κύριοι, το σενάριο ήταν προβλέψιμο. Αντί να επιδιώξουμε την ενότητα των δύο μεγάλων παλαιστινιακών παρατάξεων, οι οποίες αναδείχθηκαν μέσα από αδιάβλητες εκλογές, αντί να βασιστούμε εξαρχής στην ενότητά τους, αποφασίσαμε να παίξουμε το παιχνίδι των κυρώσεων, με συνέπεια να τους διχάσουμε.

Ενώ ο Πρόεδρος Abbas προσπαθούσε με κίνδυνο της ζωής του και τα έπαιζε όλα για να εξασφαλίσει τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας, βασισμένης σε μια πολιτική πλατφόρμα, η οποία εμφορούνταν από τις αρχές της Τετραμερούς και η οποία σεβόταν τις ειρηνικές δεσμεύσεις που είχαν αναληφθεί προηγουμένως, παραμέναμε απαθείς και περιμέναμε. Δεν καταφέραμε να επωφεληθούμε από αυτήν τη σύντομη αναλαμπή και από τις ελπίδες που γέννησε η συμφωνία της Μέκκας.

Σήμερα, ο Χαβιέ Σολάνα, ο οποίος αναχώρησε για αποστολή στην περιοχή, δηλώνει δικαίως: «Πρέπει να υποστηρίξουμε την παλαιστινιακή ενότητα». Αλλά δεν θα στηρίξουμε αυτήν την ενότητα αποστέλλοντας χρήματα και όπλα σε ένα από τα δύο μέρη! Δεν υπάρχει παρά μόνο ένας τρόπος, όλοι το γνωρίζετε: είναι η πολιτική. Γι’ αυτό και, μαζί με ορισμένους συναδέλφους μου, σας λέω το εξής: πρέπει να αναγνωρίσουμε κατεπειγόντως την κυβέρνηση εθνικής ενότητας! Πρέπει να διασφαλίσουμε το κύρος της, πρέπει να την βοηθήσουμε να διασφαλίσει το κύρος της και να διασφαλίσει τον βιοπορισμό του πληθυσμού της.

Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες: δεν είμαι η πρώτη που το λέει. Αν, όμως, εξακολουθήσουμε να αρνούμαστε να συνεργαστούμε με τους μετριοπαθείς ισλαμιστές, θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε αποκλειστικά τους ριζοσπάστες και τους εξτρεμιστές, και αυτοί θα φροντίσουν να ακουστεί η φωνή τους όχι μόνο στην Παλαιστίνη!

  Alexander Lambsdorff (ALDE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, η κατάσταση είναι πραγματικά τραγική. Ακραίες ομάδες της Χαμάς εκτοξεύουν καθημερινά πυραύλους Qassam εναντίον της Sderot. Οι επιθέσεις αυτές δεν είναι τυχαίες και συνιστούν στο μεταξύ την πέμπτη παραβίαση της εκεχειρίας.

Είναι και πάλι προφανής η προσπάθεια απόσπασης της προσοχής από τις εσωτερικές διαμάχες μεταξύ των Παλαιστινίων, δηλαδή μεταξύ της Χαμάς και της Φατάχ, στις οποίες σκοτώθηκαν 55 Παλαιστίνιοι από το χέρι άλλων Παλαιστινίων. Είχαν την εντύπωση πως ήρθε πια η ώρα για να στραφεί και πάλι η προσοχή στον κοινό εχθρό, το Ισραήλ –και πώς αντέδρασε το Ισραήλ; Με απειλή ένοπλης επέμβασης. Αυτή η ισραηλινή κυβέρνηση, που έχει ποσοστό αποδοχής περίπου 3%, κάνει στη Χαμάς τη χάρη να προσπαθήσει να εξοντώσει την πηγή των επιθέσεων με στρατιωτικά μέσα. Έτσι σημειώθηκαν πάλι θύματα μεταξύ των αμάχων παλαιστινίων, για τα οποία εκφράζουμε τη λύπη μας. Πάλι κέρδισε χρόνο η Χαμάς και μπορεί να αναβάλει τις απαραίτητες πολιτικές παραχωρήσεις. Πάλι είμαστε ανίκανοι να κάνουμε κάτι. Στη Μέκκα έγιναν παραχωρήσεις, που αναμφισβήτητα δεν ήταν αρκετές, όμως παρά τις αδυναμίες της Μέκκας, οι παραχωρήσεις αυτές ήταν ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της ειρήνης. Τώρα η συμφωνία αυτή έχει δεχτεί καίριο πλήγμα με το νέο ξέσπασμα βίας.

Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι προς στιγμήν είναι σημαντικό και σωστό να ασκήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση πίεση για την τήρηση όλων των όρων της Τετραμερούς και των συμφωνιών της Μέκκας πριν επαναλάβει τις πληρωμές προς την κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Αυτό δεν είναι αντίθετο προς το αίτημα του κ. McMillan-Scott να επιδιώξουμε μια ρεαλιστική και γενικευμένη συνεργασία όπου αυτό είναι καλό για τον πληθυσμό.

Παρόλα αυτά, δεν θα πρέπει να εγκαταλείψουμε πολύ νωρίς αυτό το σημαντικό μέσο. Υποστηρίζω τις προσπάθειες που καταβάλλουν το Συμβούλιο, η Επιτροπή και ο Αραβικός Σύνδεσμος προκειμένου να σημειωθεί πρόοδος, και εύχομαι να σημειώσουν το συντομότερο δυνατό επιτυχία.

  Jan Tadeusz Masiel (UEN). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Gloser, κυρία Επίτροπε, η Ευρωπαϊκή Ένωση κατάφερε να διατηρήσει την αξιοπιστία της στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής στη Σαμάρα. Ο κύριος Barroso, ο Πρόεδρος της Επιτροπής, και η κ. Μέρκελ, η Πρόεδρος του Συμβουλίου, δεν δίστασαν καθόλου να κάνουν συναφή και ειλικρινή σχόλια για την άδικη μεταχείριση απέναντι στην Πολωνία, ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το θέμα του κρέατος. Ο κ. Barroso και η κ. Μέρκελ έκαναν επίσης σχόλια στο ίδιο πνεύμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Ρωσία.

Εγείρεται το ερώτημα γιατί η Ένωση δεν προχωρά περαιτέρω και δεν επισημαίνει την τύχη των Παλαιστινίων στο Ισραήλ ή της Κύπρου, η οποία βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή από το 1974. Εξακολουθούν να διαπράττονται μεγάλες αδικίες στο κατώφλι της Ένωσης τον 21ο αιώνα και συνεχίζουμε να κάνουμε πολύ λίγα για να βοηθήσουμε να ξεπεραστούν.

Δεν πέθαναν άνθρωποι στην Παλαιστίνη πριν από τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ; Πόσον καιρό ακόμα θα παραμένει ο ισραηλινός στρατός κατοχής στα παλαιστινιακά εδάφη; Δεν έχουν οι Παλαιστίνιοι δικαίωμα στο δικό τους κράτος; Οι Εβραίοι στερούνταν το δικαίωμα στο δικό τους κράτος για πολλά χρόνια – πώς μπορούν τώρα να στερούν από άλλους αυτό το δικαίωμα; Η απάντηση των Παλαιστινίων στη συνεχή κατοχή είναι να εξαπολύσουν επιθέσεις κατά του Ισραήλ. Σε σύγκριση με τις ενέργειες των ισραηλινών δυνάμεων, αυτές που διαπράττονται από τους Παλαιστινίους είναι ερασιτεχνικές προσπάθειες.

Το Ισραήλ πρέπει να είναι εκείνο που θα κάνει την αρχική κίνηση για τη διευκόλυνση της δημιουργίας ενός παλαιστινιακού κράτους. Αυτό θα είναι το πρώτο βήμα για τη μείωση της βίας στην περιοχή και για την προώθηση της συνύπαρξης.

Είναι καθήκον της Ευρωπαϊκής Ένωσης να γίνει ο θεματοφύλακας της ελευθερίας στον κόσμο, ειδικά τώρα που οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν αυτόν τον ρόλο και συντάχθηκαν με το Ισραήλ. Ίσως τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου να μην συνέβαιναν αν οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν διατηρήσει τον προηγούμενο ρόλο τους του αμερόληπτου φύλακα του νόμου και της δικαιοσύνης ανά τον κόσμο.

  Johannes Voggenhuber (Verts/ALE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, μετά από την εκλογική νίκη της Χαμάς είχα πει στην τελευταία μας συζήτηση ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να επιτρέψει ποτέ ξανά να διακυβευθεί η ύπαρξη του Ισραήλ. Έτσι, επιστρέφοντας από το ταξίδι μου στην Παλαιστίνη νοιώθω ακόμα μεγαλύτερη οδύνη και θλίψη. Ήθελα να επισκεφτώ την Παλαιστίνη, αλλά δεν την βρήκα πουθενά. Αυτό που βρήκα, ήταν στρατιωτικά μετόπισθεν, αποδεκατισμένα και διαιρεμένα. Τα μέλη των οικογενειών ζουν χώρια, μακριά από τον τόπο εργασίας τους, οι πόλεις χωρίς νερό, οι οικισμοί μακριά από γόνιμη γη.

Μπορώ να πω μόνο ένα: κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρία Επίτροπε, κανείς δεν μπορεί να ζήσει υπό αυτές τις συνθήκες. Το καθεστώς κατοχής της ισραηλινής κυβέρνησης δεν εξυπηρετεί την ασφάλεια της χώρας, αλλά την θέτει σε κίνδυνο. Μετατρέπει την Παλαιστίνη σε χώρο επώασης της απελπισίας, του μίσους και της βίας. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί, κυρία Επίτροπε, και θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο. Αυτό ούτε μπορεί ούτε πρέπει να παραξενέψει κανένα.

Είναι πάντα δύσκολο για έναν πολιτικό να αναλύει στρατιωτικά μέτρα. Όμως, θα ήθελα να σας πω εδώ το εξής, που είναι η βασική μου πεποίθηση μετά από αυτό το ταξίδι: αυτό το καθεστώς κατοχής εξυπηρετεί και άλλους σκοπούς. Είναι προφανές και αναμφισβήτητο ότι εξυπηρετεί πρωτίστως την προστασία παράνομων οικισμών και των διασυνδέσεών τους. Εξυπηρετεί την κατοχή των αποθεμάτων νερού της χώρας. Ακόμα, εξυπηρετεί και ένα σύστημα απόκτησης γης και επέκτασης των ισραηλινών συνόρων. Αυτό δεν μπορεί να φέρει την ειρήνη.

Είπα προηγουμένως πως κανείς δεν πρέπει να αμφισβητεί πλέον το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ, παρ’ όλη την κριτική και παρά τα όσα πρέπει να ζητήσουμε από το Ισραήλ για την ειρήνη. Γι’ αυτό, θέλω να πω σήμερα τι πρέπει να ζητήσουμε: να καταργηθεί αυτό το καθεστώς κατοχής και να συμβάλουμε σε ένα βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος.

  Luisa Morgantini (GUE/NGL). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πολλοί Παλαιστίνιοι έχουν πεθάνει και εξακολουθούν να πεθαίνουν και να υφίστανται συλλογικές ποινές όπως και στο παρελθόν. Ο στρατός ανταπαντά σε μια ομάδα τρομοκρατών, η οποία πρέπει πράγματι να καταπολεμηθεί, αλλά το τίμημα καταβάλλεται πάλι από τον παλαιστινιακό λαό.

Θα ήταν ορθό και υπεύθυνο η διεθνής κοινότητα, τα πολιτικά κόμματα και τα κινήματα να αναγνωρίσουν την αποτυχία τους. Μετά από σαράντα χρόνια η ισραηλινή στρατιωτική κατοχή συνεχίζεται και το τείχος στερεί το νερό και αποσπά εδάφη από το μελλοντικό παλαιστινιακό κράτος. Η τραγωδία που διαδραματίζεται είχε προαναγγελθεί επανειλημμένως.

Από το 1980 μιλάμε για δύο λαούς και δύο κράτη: το ένα κράτος υπάρχει, το άλλο όχι. Ο παλαιστινιακός λαός στερείται της ελευθερίας, ταπεινώνεται, διώκεται και παραμένει αιχμάλωτος εξτρεμιστικών ομάδων που κρατούν όμηρο τον λαό και την ηγεσία του. Δεν αρκεί! Πραγματικά δεν αρκεί να υποσχόμαστε μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια. Η λύση είναι πολιτική: τερματισμός της στρατιωτικής κατοχής και της επέκτασης των οικισμών, αναγνώριση της παλαιστινιακής κυβέρνησης εθνικής ενότητας και προσπάθεια για την ενότητα και όχι τη διάσπαση των Παλαιστινίων.

Πρέπει να αποδείξουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πιστεύει στη διεθνή νομιμότητα και το αποδεικνύει αυτό στο Ισραήλ, το οποίο την παραβιάζει συνεχώς. Η χώρα αυτή είναι στην πραγματικότητα μια χώρα η οποία, όπως είπε και ο David Grossman, χάνει μέρα με την ημέρα την ηθική της. Πρέπει να δράσουμε γρήγορα! Πρέπει να δράσουμε γρήγορα, διότι οι Παλαιστίνιοι, οι Ισραηλινοί και οι Λιβανέζοι πληρώνουν το τίμημα της ανικανότητάς μας και των δύο μέτρων και δύο σταθμών που εφαρμόζουμε. Πρέπει να αναγνωρίσουμε την κυβέρνηση και να τοποθετήσουμε ίσως μια διεθνή δύναμη των Ηνωμένων Εθνών στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη. Κατά την άποψή μου, αυτό είναι αναγκαίο.

  Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κυρία Πρόεδρε, συνεχίζουμε να ζούμε τις συνέπειες ενός λάθους του 1947. Εάν τότε δεν είχε υπάρξει η μονομερής αναγνώριση του Ισραήλ και είχε αναγνωρισθεί και το κράτος της Παλαιστίνης θα είχαμε γλιτώσει από πολύ αίμα. Μια στατιστική υπηρεσία έβγαλε το συμπέρασμα ότι έχει χαθεί τόσο αίμα σ’ αυτήν την περιοχή που θα μπορούσαμε να έχουμε σώσει ένα εκατομμύριο παιδιά από μεταγγίσεις αίματος.

Όλες αυτές οι τραγωδίες που συνέβησαν στους δίδυμους πύργους, στο Λονδίνο, στη Μαδρίτη και αλλού είναι απότοκος αυτής της πολιτικής του 1947 την οποία συνεχίζουμε σήμερα. Γιατί να μπαίνουμε σε ατέρμονες λεπτομέρειες; Έχουμε τη δύναμη αύριο να αναγνωρίσουμε το κράτος της Παλαιστίνης; Αυτό θα ήταν, αν θέλετε, μία πρόοδος.

Αλλά σφυρίζουμε τον αγώνα 90 - 10. Και όταν ο διαιτητής σφυρίζει 50 - 50 βγαίνει αγέρωχος από το γήπεδο. Όταν σφυρίζει 60 - 40 το παιχνίδι τελειώνει. Όταν όμως σφυρίζει 90 - 10, γίνεται κόλαση και στην εξέδρα και στο γήπεδο.

Εμείς λοιπόν φταίμε γι’ αυτή την κόλαση. Γιατί σφυρίζουμε το παιχνίδι 90 - 10. Χαλάει ο κόσμος και ακούμε στη Βουλή καθημερινές αναφορές για τα πυρηνικά του Ιράν. Δεν μίλησε ποτέ κανείς για τα πυρηνικά του Ισραήλ. Και αυτό είναι άδικο. Εάν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, εάν θέλουμε να πιστεύουμε τους πολίτες μας και να μας εμπιστεύονται και αυτοί, πρέπει να αποδώσουμε δικαιοσύνη. Και δικαιοσύνη θα υπάρξει μόνο με την αναγνώριση του κράτους των Παλαιστινίων.

  Jean-Claude Martinez (ITS). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, το τείχος του Βερολίνου τελικώς γκρεμίστηκε, η σοβιετική αυτοκρατορία ανήκει στο παρελθόν, ο πλανήτης παγκοσμιοποιήθηκε, τουλάχιστον όμως, υπάρχει κάτι απαράλλακτο, ένα μέρος όπου σταμάτησε η ιστορία, είναι η Παλαιστίνη, αυτή η Παλαιστίνη η οποία καθίσταται η μαύρη τρύπα της ανθρωπότητας: η Γάζα, τα προσφυγικά στρατόπεδα, οι ρουκέτες, οι ιντιφάντα, οι επιθέσεις, μία γη για δύο λαούς, ένας μακρύς πόλεμος εξηκονταετούς ήδη διάρκειας. Επιπροσθέτως, μια χιονοστιβάδα μύθων, με πλατείες, τάφους, πατριάρχες, ναούς, τζαμιά, μονοθεϊσμό και κυνισμό, έναν κυνισμό που χαρακτηρίζει μάλιστα τους σκληροπυρηνικούς και των δύο πλευρών. Από πλευράς Ισραήλ, υπάρχει η τεχνολογία, η δύναμη, η εξάλειψη του Αραφάτ, της Φατάχ, ο οικονομικός στραγγαλισμός, οι φυλακισμένοι, εν ολίγοις, τα πάντα, αλλά βεβαίως δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις, το Ιράν μετά το Ιράκ, ο σιϊτισμός μετά τον μπααθισμό, και από παλαιστινιακής πλευράς, μακροπρόθεσμα οι δημογραφικές εξελίξεις εξυπηρετούν τους σκληροπυρηνικούς.

Στο μεταξύ, ήδη θυσιάστηκαν τρεις γενιές και εμείς, τι κάνουμε; Λοιπόν, προβαίνουμε σε δηλώσεις, επισκέψεις, ανθρωπιστικές αποστολές – έτσι δεν είναι, κύριε Σολάνα;–. Αυτό είναι όλο! Και όμως, αυτή η σύγκρουση είναι μακρινός απόγονος των ευρωπαϊκών συγκρούσεων του 1914–1918 και του 1939–1945, και εμείς δεν κάνουμε αυτό που πρέπει, επιδεικνύουμε φαρισαϊσμό. Γνωρίζουμε, ωστόσο, ότι πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από τη σύγκληση κατεπειγόντων συναντήσεων, ότι πρέπει να σταματήσουμε τα εμπάργκο, ότι πρέπει να επενδύσουμε, ότι χρειάζεται ένα ευρωπαϊκό Camp David, με όλα τα μέρη –όχι μόνο με το Ισραήλ, την Παλαιστίνη και την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, αλλά και με τη Συρία, το Ιράν, τον Λίβανο– γνωρίζουμε δε ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε τα δύο δικαιώματα, το δικαίωμα βεβαίως εσαεί ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ, αλλά και το δικαίωμα ύπαρξης, αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους.

  Charles Tannock (PPE-DE). – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, η πρόσφατη καθοδική τροχιά αλληλοεξοντωτικής βίας μεταξύ ένοπλων κοσμικών πολιτοφυλάκων της Φατάχ και της ισλαμικής Χαμάς στη Γάζα προκαλεί σοβαρή ανησυχία, καθώς τώρα βλέπουμε τις συνέπειες μιας εξασθενημένης ισραηλινής ηγεσίας μετά τον λιβανικό πόλεμο και έναν εξασθενημένο παλαιστίνιο πρόεδρο Abbas που πρέπει να αντιμετωπίσει τους θρησκευτικούς φονταμενταλιστές μέσα στη Χαμάς, η οποία κέρδισε τις εκλογές πέρυσι. Τα μέλη της Χαμάς της κυβέρνησης ενότητας είναι προφανές ότι δεν μπορούν να αποδεσμευτούν από τις αδιάλλακτες θέσεις τους που βασίζονται στις θεοκρατικές σκοταδιστικές απόψεις ότι το Κράτος του Ισραήλ δεν πρέπει να αναγνωριστεί ποτέ ρητά, ότι η τρομοκρατική βία είναι δικαιολογημένη και ότι δεν δεσμεύονται από προηγούμενες συμφωνίες που υπεγράφησαν από τον τέως πρόεδρο Αραφάτ.

Συνεπώς, είναι σαφές ότι αυτή η κυβέρνηση ενότητας της Παλαιστινιακής Αρχής δεν πληροί τα κριτήρια της Τετραμερούς και η ΕΕ δεν μπορεί να άρει την απαγόρευση της Χαμάς ως τρομοκρατικής οργάνωσης ή να χρηματοδοτήσει απευθείας την Παλαιστινιακή Αρχή επί του παρόντος, βασιζόμενη αντ’ αυτού στον ΠΔΜ για την παροχή της ανθρωπιστικής βοήθειας, η οποία ανέρχεται τώρα σε 500 εκατ. ευρώ ετησίως και έχει αυξηθεί κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών. Υπάρχει μια αυξανόμενη αποδοχή μεταξύ των Αράβων, όπως αποδεικνύεται από τις πρόσφατες προτάσεις του Αραβικού Συνδέσμου, της επιθυμίας για μια λύση μέσω διαπραγμάτευσης. Όλοι οι Ισραηλινοί αναγνωρίζουν τη ζημιά που υφίσταται η οικονομία και η κοινωνία του Ισραήλ από τη συνεχή βία μετά την πρόσφατη εκτόξευση πάνω από 100 πυραύλων Qassam από τη Χαμάς σε περιοχές αμάχων. Μάλιστα σημειώθηκε ένας θάνατος την περασμένη εβδομάδα, γεγονός που συνιστά, κατά τη γνώμη μου, έγκλημα πολέμου σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Μόνο οι εξτρεμιστές φαίνεται ότι φοβούνται την ειρήνη. Όποια και αν είναι η πηγή της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, υπάρχει μια αυξανόμενη αναγνώριση μεταξύ των αραβικών κρατών ότι το Ισραήλ ήρθε και θα μείνει, ενώ οι Εβραίοι ανά τον κόσμο καταλαβαίνουν ότι η μακροπρόθεσμη ασφάλεια του Ισραήλ εξυπηρετείται καλύτερα από την αναγνώριση των νόμιμων φιλοδοξιών του παλαιστινιακού λαού να αποκτήσει και αυτός το δικό του ασφαλές κράτος.

Αλλά η Παλαιστινιακή Αρχή πρέπει πρώτα να μπορέσει να διασφαλίσει την έννομη τάξη στα εδάφη της, κάτι που δεν καταφέρνει να κάνει αυτήν τη στιγμή. Η διασφάλιση της απελευθέρωσης του δημοσιογράφου του BBC, Alan Johnston, και του στρατιώτη που απήχθη, δεκανέα Shalit, θα ήταν μια πολύ καλή αρχή και θα δημιουργούσε ένα κλίμα το οποίο θα συντελούσε στην επανέναρξη του ζωτικού χάρτη πορείας για τις ειρηνευτικές συνομιλίες.

  Hannes Swoboda (PSE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα αρχικά να ζητήσω συγγνώμη που θα φύγω αμέσως μετά την αγόρευσή μου, γιατί πρέπει να προεδρεύσω κάπου. Γνωρίζω ότι αυτό δεν είναι ευγενικό, αλλά ζητώ την κατανόησή σας.

Το δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται στους πυραύλους Kassam είναι οπωσδήποτε αναμφισβήτητο. Αυτές οι πυραυλικές επιθέσεις εναντίον πολιτικών στόχων και πολιτών είναι εγκληματικές. Αποτελούν πρόκληση για το Ισραήλ, φυσικά όμως αποτελούν επίσης πρόκληση για την κυβέρνηση που βρίσκεται σήμερα στην εξουσία στην Παλαιστίνη. Θα μπορούσε σχεδόν να πει κανείς πως αυτός είναι ο κύριος στόχος των επιθέσεων. Και τι κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση;

Κύριε Gloser, λυπάμαι, αλλά η απάντηση που δώσατε, φυσικά εξ ονόματος της Προεδρίας του Συμβουλίου, δεν είναι καθόλου ικανοποιητική. Είναι τόσο λίγο ικανοποιητική όσο και κατά την τελευταία συζήτηση.

Δεν κάνουμε τίποτα για να ενισχύσουμε τις δυνάμεις που είναι οι μόνες που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αυτούς τους τρομοκράτες. Με τις δηλώσεις μας δεν πρόκειται να αλλάξουμε τίποτα. Δυστυχώς, ούτε οι στρατιωτικές ενέργειες ανταπόδοσης του Ισραήλ θα αλλάξουν τίποτα –ακόμα και αν σε μεμονωμένες περιπτώσεις είναι δικαιολογημένες –αν η ΕΕ δεν δώσει μια ευκαιρία σε αυτήν την κυβέρνηση. Μιλάω για την κυβέρνηση, γιατί είναι κυνισμός να αποφασίζει κανείς ποιον από τους υπουργούς θα συναντήσει και ποιον όχι. Είπα ήδη την τελευταία φορά ότι η Πρόεδρος του Συμβουλίου συναντήθηκε μεν με την υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ, αλλά μετά, όταν επρόκειτο για τον υπουργό Εξωτερικών της Παλαιστίνης, είπε πως δεν συνηθίζει να συναντά υπουργούς Εξωτερικών. Αυτή δεν είναι πραγματικά εποικοδομητική στάση.

Δεν θέλω να φέρω σε δύσκολη θέση την Επίτροπο Εξωτερικών Σχέσεων, όμως ανέκαθεν έλεγε να υποστηρίζουμε την κυβέρνηση και όχι επιμέρους υπουργούς. Και ενώ και οι δύο λένε πως πρέπει να υποστηρίξουμε τον Abbas, δεν το κάνουν τελικά όταν δεν υποστηρίζουν την κυβέρνησή του και δεν της δίνουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει την τρομοκρατία και τους τρομοκράτες.

Αυτό είναι το πρόβλημα. Αν η Ευρώπη δεν δεσμευτεί να το κάνει αυτό, δεν θα ωφελήσουν οι συνομιλίες, γιατί η ειρήνη δημιουργείται μόνο εκ των ένδον. Ειρήνη θα υπάρξει μόνον όταν θα υπάρχουν ισχυρές δυνάμεις στην Παλαιστίνη που θα μπορούν να επιβληθούν γιατί θα έχουν την πολιτική, ηθική ή οικονομική υποστήριξη της ΕΕ κατά των τρομοκρατών. Αυτό θα βοηθήσει και την Παλαιστίνη και το Ισραήλ. Επαναλαμβάνω ότι αν θέλετε να βοηθήσετε το Ισραήλ, τότε πρέπει να δώσετε μια ευκαιρία σε αυτήν την κυβέρνηση. Όλα τα άλλα δεν είναι για να τα πάρει κανείς σοβαρά.

  Vittorio Prodi (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Προεδρία και την Επιτροπή για την παρουσία τους. Σαφώς, ο χρόνος που έχω στη διάθεσή μου μού επιτρέπει να διατυπώσω λίγες μόνο παρατηρήσεις.

Το παλαιστινιακό είναι ένα σοβαρό και επείγον ζήτημα που έχει βρεθεί σε αδιέξοδο, από το οποίο πρέπει να ξεφύγουμε. Πρέπει να αντιληφθούμε με ρεαλισμό ότι η κυβέρνηση εθνικής ενότητας είναι ο μόνος συνομιλητής μας και να προσπαθήσουμε να κερδίσουμε χρόνο αναλαμβάνοντας μια πρωτοβουλία που θα δώσει ελπίδα στην Παλαιστίνη. Θα μπορούσαμε επίσης να δημιουργήσουμε μια ειρηνευτική δύναμη και να έχουμε το θάρρος, ως Ευρωπαϊκή Ένωση, να αναλάβουμε τον ρόλο του κοινού εγγυητή της ασφάλειας του Ισραήλ και της Παλαιστίνης. Αυτό πρέπει να βασίζεται σε μια πολιτική ανοίγματος προς τον αραβικό κόσμο, αρχίζοντας από όλη τη λεκάνη της Μεσογείου, χωρίς να απομονώνουμε συνεπώς αυτήν τη σύγκρουση από το γενικότερο πρόβλημα των σχέσεων μεταξύ του Ισλάμ και της Δύσης.

Πιστεύω σε ένα όραμα: έναν αναδιαρθρωμένο Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών με έδρα την Ιερουσαλήμ, για να μπορέσει πράγματι να αναπτερωθεί αυτή η ελπίδα. Μπορούμε να εργασθούμε για αυτό και πιστεύω πως μπορούμε να το πετύχουμε!

  Paul van Buitenen (Verts/ALE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η Χάρτα της Χαμάς είναι ένα ιερό κείμενο με τρεις ισλαμικές σφραγίδες. Σε αντίθεση με την κοσμική PLO, η Χαμάς δεν αναγνωρίζει την έννοια της ειρήνης. Η PLO μπορεί να θέλει μια λύση δύο κρατών, αλλά η Χαμάς θέλει να εξαλείψει το Ισραήλ.

Τι λέει η Χάρτα της Χαμάς; Στο άρθρο 7 κάνει λόγο για μια ισλαμική παγκόσμια τάξη και την καταστροφή όλων των Εβραίων. Τα άρθρα 22 και 28 λένε ότι ο εβραϊκός λαός δημιούργησε τη Γαλλική και τη Ρωσική Επανάσταση, τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και τα Ηνωμένα Έθνη, την κατάχρηση ναρκωτικών και οινοπνεύματος και τον έλεγχο των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η διακοπή της σύγκρουσης με το Ισραήλ θεωρείται ύψιστη προδοσία και οι δράστες θα είναι καταραμένοι, σύμφωνα με το άρθρο 32.

Η συνεργασία με τη Χαμάς θα καθιστούσε την ΕΕ ηθικά υπεύθυνη για μια ειρηνευτική διαδικασία που θα οδηγήσει στην εξάλειψη του Ισραήλ. Πρέπει να βοηθήσουμε τους Παλαιστινίους, αλλά όχι διευκολύνοντας την ατζέντα της Χαμάς.

  Bastiaan Belder (IND/DEM). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, στις αρχές Φεβρουαρίου, η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung δημοσίευσε μια εξαιρετικά απαισιόδοξη έκθεση για την αστυνομική αποστολή της ΕΕ στις παλαιστινιακές περιοχές. Ο απερχόμενος αρχηγός της, ένας Βρετανός ονόματι MacGyver, δεν μασούσε τα λόγια του όταν έλεγε ότι «Εργαζόμαστε εδώ σε έναν βάλτο απάτης και διαφθοράς».

Λίγους μήνες αργότερα, μια κλιμάκωση της διαμάχης μεταξύ Φατάχ και Χαμάς επιδείνωσε την κατάσταση. Τίθεται το αναγκαίο ερώτημα πόσο σημαντική θεωρούν το Συμβούλιο και η Επιτροπή τη συνέχιση της αποστολής της ΕΕ για τη δημιουργία μιας πολιτικής αστυνομικής δύναμης στη Δυτική Όχθη και στη Γάζα. Αποκλείεται να θέλετε να επωμιστείτε ένα μέρος της ευθύνης για τη μακροχρόνια ανομία σε αυτήν την περιοχή.

Στο μεταξύ, το ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερς ανακοίνωσε χθες ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επεκτείνει την αποστολή της στα σύνορα της Ράφα κατά ένα έτος με το αποκαλυπτικό, αμετάβλητο σύνθημα «Οι Παλαιστίνιοι είναι υπεύθυνοι για τα σύνορα». Οι αστυνομία τους είναι σίγουρο ότι θα εμποδίσει ως έναν βαθμό τους λαθρεμπόρους όπλων, ναρκωτικών, χρημάτων και ανθρώπων, σύμφωνα με παλαιστινιακές εσωτερικές πηγές, όπως εκείνος που μου μίλησε. Θέλω να απευθύνω στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή την ίδια ερώτηση: είστε διατεθειμένοι να αναλάβετε την ευθύνη σας σε αυτό και να το κάνετε με πνεύμα ταπεινότητας;

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, αξιότιμοι βουλευτές, σας ζητώ συγγνώμη γιατί θα κάνω εδώ μόνο λίγες σύντομες παρατηρήσεις, διότι έχω στις 18.00 συνάντηση με την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του ΕΚ για να προβώ σε επισκόπηση και αξιολόγηση της τελευταίας συνεδρίασης του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων.

Μπορώ να καταλάβω όλα όσα περιγράψατε, εν μέρει και μετά από προσωπικά σας ταξίδια και συνομιλίες, σας παρακαλώ όμως να παραδεχτείτε επίσης ότι ειδικά η Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδίως η προηγούμενη και η σημερινή Προεδρία που κινήθηκαν για να αναβιώσουν την Τετραμερή της Μέσης Ανατολής και να θέσουν σε κίνηση μια διαδικασία στην οποία οφείλεται και η πρωτοβουλία της Σαουδικής Αραβίας. Θα ήθελα να παρακαλέσω επίσης να γίνεται εδώ διάκριση γιατί ορισμένα πράγματα δεν οφείλονται μόνο στο ότι δεν παρέχονται οικονομικοί πόροι. Πρόκειται και για μια ενδοπαλαιστινιακή διένεξη. Φυσικά –όπως διασαφήνισα στη δήλωση εκ μέρους της Προεδρίας– καταστήσαμε επίσης σαφές σε συνομιλίες με το Ισραήλ ότι οι πόροι που ανήκουν στους Παλαιστινίους –δασμοί και φόροι– πρέπει να επιστραφούν προκειμένου να καταστεί δυνατή η υλοποίηση ορισμένων μέτρων υποδομής. Η Επίτροπος επεσήμανε πολλές φορές –και στο Συμβούλιο– τον τρόπο με τον οποίο χορηγήθηκε ενίσχυση από την ΕΕ κατά τους τελευταίους μήνες. Μπορεί κατά καιρούς να δημιουργήθηκε στην κοινή γνώμη η εντύπωση ότι δεν πληρώνουμε ή δεν πληρώνουμε αρκετά, όμως ισχύει το αντίθετο: σε μια εξαιρετικά κρίσιμη φάση μεταφέραμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση περισσότερους πόρους από ό,τι είχαμε κάνει υπό άλλες συνθήκες παλιότερα.

Κύριε Davis, δεν θέλουμε να παρουσιάσουμε τους Παλαιστινίους τρόπον τινά ως αγίους επειδή περιμένουν οτιδήποτε, όμως ένα ήταν σαφές, και το έδειξε η διάσκεψη στη Μέκκα, όταν ζητήθηκε ο σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής ενότητας: ότι τότε θα εκπληρωθούν οι προϋποθέσεις που ανέκαθεν απαιτούσε η Τετραμερής της Μέσης Ανατολής – το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ, η αποκήρυξη της βίας, αλλά και η τήρηση των προηγουμένων συμφωνιών που συνήψε η προηγούμενη κυβέρνηση. Γίνονται ορισμένες κινήσεις, δυστυχώς όμως δεν είναι ακόμα σαφές αν η κυβέρνηση πιστεύει σε όλα αυτά. Για εμάς δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να ορθώσουμε κάποιο τείχος. Αυτό θα μπορούσε να το κάνει η κυβέρνηση εθνικής ενότητας και θα μπορούσαν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις. Ασφαλώς, δεν ισχύει ότι αντιμετωπίζουμε αυτό το θέμα ως ασήμαντο. Σε κάθε συνεδρίασή του, το Συμβούλιο εξετάζει πώς θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε. Είπα ήδη ότι η Προεδρία προσπαθεί να οργανώσει σύντομα νέα συνάντηση της Τετραμερούς επειδή γνωρίζουμε πόσα εξαρτώνται από αυτό. Ο Ύπατος Εκπρόσωπος, που βρίσκεται πολλά χιλιόμετρα βορειότερα, στη Βηρυτό, γνωρίζει άλλωστε ότι δεν πρόκειται μόνο για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη, αλλά και για το θέμα της ασφάλειας και του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού του Λιβάνου.

Θα ήθελα να ζητήσω να μην μείνουμε στα λόγια, αλλά να προσπαθήσουμε να δρομολογήσουμε πρωτοβουλίες για διάλογο μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, αλλά και για να δοθεί η οικονομική υποστήριξη, καθώς και –μόλις το ξαναδιάβασα αυτό– για να ζητήσουμε από το Ισραήλ να δοθεί ελευθερία κινήσεων στους Παλαιστινίους και να σταματήσει ο σημερινός περιορισμός. Κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος με αυτήν την κατάσταση. Σας ζητώ συγγνώμη διότι στο σημείο αυτό πρέπει να εγκαταλείψω αυτήν τη συζήτηση μαζί σας.

  Jana Hybášková (PPE-DE). – (CS) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, σας ευχαριστώ που μείνατε μαζί μας εδώ σήμερα. Σε αντίθεση με πολλούς βουλευτές του ΕΚ, έχω πάει στην Παλαιστίνη πάνω από μία φορά. Σύμφωνα με αυτό που όλοι εδώ θα εύχονταν, το Ισραήλ άφησε τη Γάζα και την παρέδωσε σε μια ελεύθερη, δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Η Γάζα, συνεπώς, δεν είναι ένα στρατιωτικό φυλάκιο, είναι μια χώρα ρημαγμένη από τον εξτρεμισμό, τον φονταμενταλισμό, την τρομοκρατία, τη διαφθορά και τον κυνισμό των ίδιων των παλαιστίνιων πολέμαρχων.

Κυρίες και κύριοι, είμαστε τόσο αφελείς ώστε να νομίζουμε ότι αν ρίξουμε περισσότερες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ χωρίς σαφείς κατευθυντήριες γραμμές θα σταματήσουμε τη Τζουντ αλ-Σαμ ή τον Mohamed Dahlan από νέες πράξεις βίας; Πιστεύουμε ειλικρινά ότι η νομιμοποίηση πολεμάρχων και τρομοκρατών όπως ο Khaled Mashal ή ο Dahlan θα φέρει ειρήνη στην περιοχή; Ευτυχώς, το Συμβούλιο και η Επιτροπή κράτησαν μια σταθερή, σαφή στάση και θέλω να τους ευχαριστήσω γι’ αυτό. Είμαι ευγνώμων διότι σε αυτό το δύσκολο θέμα κράτησαν τη σωστή θέση. Πρέπει να απορρίψουμε τη βία και να αποτίσουμε φόρο τιμής στα θύματα της Γάζας και της Δυτικής Όχθης. Πρέπει να δηλώσουμε με σαφήνεια την αντίθεσή μας στη Χαμάς που χρησιμοποιεί τη δύναμή της στην παλαιστινιακή κυβέρνηση για να επιτεθεί στο Ισραήλ προκειμένου να προάγει τα οικτρά εξτρεμιστικά συμφέροντά της. Θέλω να προειδοποιήσω κατά της συνεργασίας με τη Χαμάς, συμπεριλαμβανομένων και μελών της κυβέρνησης, καθώς αυτό είναι σαφώς απαγορευμένο, ή με τις νέες οργανώσεις της Αλ Κάιντα, όπως η Φατάχ αλ-Ισλάμ και η Τζουντ αλ-Σαμ.

Ζητούμε από την παλαιστινιακή κυβέρνηση όχι μόνο να αναγνωρίσει την ανταλλαγή επιστολών μεταξύ του Ραμπίν και του Αραφάτ, αλλά και να σταματήσει να ψεύδεται για την εκπλήρωση του βασικού όρου αναγνώρισης του Ισραήλ. Ζητούμε από την παλαιστινιακή κυβέρνηση και από όλους τους άραβες πολιτικούς, ειδικά τους Σαουδάραβες και τους Αιγυπτίους, να αναγνωρίσουν όλες τις πολιτικές και ανθρωπιστικές ευθύνες τους και να συμμετάσχουν αμέσως στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις που αφορούν την πλήρη αναγνώριση του Κράτους του Ισραήλ εντός επισήμως αναγνωρισμένων διεθνών συνόρων. Ζητούμε από τη Φατάχ να αρχίσει διαπραγματεύσεις με τη Χαμάς χωρίς καθυστέρηση για τον καταμερισμό της εξουσίας στο πλαίσιο της Προεδρίας. Μόνο με την υιοθέτηση της ορθής θέσης και με μια στάση δηλωμένη με σαφήνεια θα μπορέσουμε να παράσχουμε πραγματικά ανθρωπιστική βοήθεια και, κυρίως, να υποστηρίξουμε τη γέννηση ενός βιώσιμου, δημοκρατικού παλαιστινιακού κράτους.

  Jamila Madeira (PSE). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, όπως ανέφεραν οι προηγούμενοι ομιλητές, το Κοινοβούλιο ήταν στην Παλαιστίνη στις αρχές του μήνα. Ήταν ένα διάστημα πολύ τεταμένο, αλλά τώρα, δύο εβδομάδες μετά, αυτή η ένταση έχει αυξηθεί και, δυστυχώς, οι πολίτες της περιοχής περιμένουν όλο και λιγότερα από την ΕΕ. Παρά τις διάφορες πηγές έντασης, το Κοινοβούλιο επεδίωξε να βρίσκεται εκεί επί τόπου. Ήταν πράγματι εκεί, και σήμερα, παρά την αυξημένη ένταση, ο κ. Σολάνα βρίσκεται επίσης στην περιοχή.

Είδαμε μια ανθρώπινη τραγωδία, την οποία περιγράψατε, κυρία Επίτροπε, και την οποία φυσικά αναγνωρίζετε. Είδαμε επίσης ένα τείχος μήκους 852 χιλιομέτρων, το οποίο, με σκοπό να καταπολεμήσει τη βία και να κρατήσει τους Ισραηλινούς ασφαλείς από τις επιθέσεις των Αράβων, έχει εισβάλει στο 25% των εδαφών της Δυτικής Όχθης και έχει προσαρτήσει εδάφη που είναι κεντρικής σημασίας για οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία με βάση το σχέδιο του 1967. Είναι ένα τείχος που φυλακίζει τους ανθρώπους στα ίδια τους τα σπίτια, που εμποδίζει τα παιδιά από το να πάνε στο σχολείο και που δεν επιτρέπει στους αγρότες να καλλιεργήσουν τη γη τους. Είναι ένα τείχος που έχει μετατρέψει τη Γάζα στην πιο γνωστή ανοιχτή φυλακή στον κόσμο. Πρόκειται για μια φυλακή που, σύμφωνα με μια απόφαση της ισραηλινής αστυνομίας στις αρχές του 2006, κανείς –ή μήπως θα έπρεπε να πούμε τίποτα– δεν πρέπει να εισέλθει ή να εξέλθει.

Σε αυτό το πλαίσιο, όλοι φαινόμαστε σαστισμένοι και αρνούμαστε κάθε ανάμιξη. Σήμερα ελπίζουμε ότι τα μάτια και η καρδιά του κ. Σολάνα θα μπορέσουν να μεταφέρουν ελπίδα σε αυτούς τους ανθρώπους εκ μέρους μας. Όταν ήμασταν εκεί, μεταβιβάσαμε το μήνυμα και αναγνωρίσαμε την κυβέρνηση που ζήτησε η Τετραμερής και ζητούμε σήμερα να συνεχίσει να ισχύει αυτό. Ας ελπίσουμε ότι το Συμβούλιο και η Επιτροπή θα τιμήσουν αυτήν τη δέσμευση, ότι θα εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους και ότι είναι έτοιμοι να εργαστούν με όλους.

Αυτό που είναι πραγματικά διατεθειμένη να κάνει η ΕΕ πρέπει να εκφραστεί με τη μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια. Ας δείξουμε στον κόσμο για άλλη μία φορά ότι η ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί μόνο απλώνοντας το χέρι σε αυτούς που το χρειάζονται και σβήνοντας την απόγνωσή τους.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς θέλω να πω ότι, ακούγοντας αυτήν τη συζήτηση, αισθάνθηκα ότι η γενική εικόνα είναι κάπως περιορισμένη. Κάθε μορφωμένο μέλος του κοινού που την παρακολουθεί μπορεί να σκεφτεί ότι πάρα πολλοί βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν πολύ περιορισμένη γνώση για την ιστορία της παλαιστινιακής και της ισραηλινής περιοχής. Πώς προέκυψε το κράτος του Ισραήλ; Ποιο ήταν το ψήφισμα του ΟΗΕ την εποχή εκείνη; Ποια ήταν η βάση για τον διαχωρισμό; Τι ήταν η Διακήρυξη του Μπαλφούρ κλπ; Είναι ντροπή για εμάς τους βουλευτές να μην μελετούμε πρώτα την κατάσταση και να ερχόμαστε και να μιλάμε πολύ έντονα για πράγματα που δεν γνωρίζουμε απαραίτητα. Γι’ αυτό, πρέπει να σταματήσουμε και να σκεφτούμε ποιο είναι ακριβώς το θέμα σε αυτήν την περιοχή και να δούμε τη γενική εικόνα αντί να κάνουμε απλώς στιγμιαίες υποδείξεις.

Εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να υποστηρίζουμε τη δημοκρατία και όχι την τρομοκρατία. Οι αξίες μας είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία της σκέψης και το κράτος δικαίου. Πρέπει να τις διατηρήσουμε. Επιπροσθέτως, αν αυτές είναι οι αξίες μας, δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε την «κυβέρνηση εθνικής ενότητας», η οποία είναι μια τρομοκρατική οργάνωση υπό την ηγεσία της Χαμάς. Δεν μπορούμε να τους αναγνωρίσουμε: ως Ευρωπαίοι πρέπει να εμμείνουμε στις δημοκρατικές αξίες μας.

  Frieda Brepoels (PPE-DE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, μετά την επίσκεψή μας στη Δυτική Όχθη και στη Γάζα στις αρχές Μαΐου, δεν μπορώ παρά να συμπεράνω ότι απέχουμε από μια διαρθρωτική λύση περισσότερο από ποτέ, παρά τη συμφωνία που επετεύχθη πριν από 40 χρόνια.

Ένας τεράστιος αριθμός παράνομων εποικισμών δημιουργούνται στη Δυτική Όχθη. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρακολουθούμε τον αριθμό των σημείων ελέγχου να αυξάνεται αντί να μειώνεται. Στη Γάζα, το 87% των ανθρώπων ζουν τώρα κάτω από το όριο της φτώχειας. Υπάρχουν ακόμα 41 παλαιστίνιοι βουλευτές του κοινοβουλίου πίσω από τα σίδερα και το θέμα της επιστροφής των προσφύγων δεν έχει συζητηθεί καθόλου. Το τείχος εξελίσσεται πράγματι στο μεγαλύτερο του κόσμου, κάτι για το οποίο μπορεί να είναι υπερήφανο το Ισραήλ.

Παρά ταύτα, και οι Παλαιστίνιοι έχουν δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και σε μια αξιοπρεπή ύπαρξη και είναι διατεθειμένοι να κάνουν θυσίες και να συμβιβαστούν. Έδειξαν ρητά και σε πολλές περιπτώσεις ότι θέλουν ειρήνη και ευημερία για τον λαό τους.

Εξακολουθούν, όμως, η διεθνής κοινότητα και η Ευρωπαϊκή Ένωση να το θέλουν στην πραγματικότητα αυτό; Το σκέφτομαι αυτό ορισμένες φορές, ειδικά όταν ακούω την Επίτροπο να λέει σήμερα ότι, μετά από συνομιλίες με τον υπουργό, άκουσε το αίτημα της κυβέρνησης εθνικής ενότητας να δώσει την υποστήριξή της και ότι ο Abbas διατύπωσε το ίδιο αίτημα. Γιατί λοιπόν δεν αναγνωρίζετε την κυβέρνηση; Τι περιμένετε πραγματικά; Πότε θα παράσχετε τελικά άμεση υποστήριξη στην Παλαιστινιακή Αρχή;

Άκουσα την Προεδρία να μιλά για τις απαιτήσεις της Τετραμερούς, αλλά δεν πρέπει να περιμένουμε μια νέα συνεδρίαση της Τετραμερούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία σε αυτό. Πρέπει να μιλήσουμε στην κυβέρνηση ως σύνολο.

Τέλος, κυρία Επίτροπε, ισχυρίζεστε ότι χρησιμοποιούνται όλα τα μέσα για να υποχρεωθεί το Ισραήλ να ανακατευθύνει αυτούς τους φόρους στους Παλαιστινίους. Δεν μπορώ να σκεφτώ ποια ήταν τα μέσα στα οποία αναφερόσασταν και θα ήθελα να ακούσω περισσότερα για αυτά, διότι πιστεύω ότι δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο τώρα.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. DOS SANTOS
Αντιπροέδρου

  Béatrice Patrie (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, για μία ακόμη φορά ερχόμαστε σήμερα να εξετάσουμε τη φρικτή κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Από τις 6 Μαΐου, τριάντα έξι Παλαιστίνιοι, εκ των οποίων έντεκα άμαχοι, σκοτώθηκαν στις ισραηλινές επιδρομές της Γάζα. Από την άλλη πλευρά, εκτοξεύτηκαν 146 ρουκέτες στην ισραηλινή πόλη Sderot, προκαλώντας τον τραυματισμό έξι ατόμων. Οι Παλαιστίνιοι αλληλοσπαράσσονται. Στον Λίβανο, οι τρεις χιλιάδες παλαιστίνιοι πρόσφυγες του προσφυγικού καταυλισμού του Nahr Al-Bared πληρώνουν το τίμημα των μαχών μεταξύ του λιβανικού στρατού και των εξτρεμιστών της Φάταχ-αλ-Ισλάμ. Ως προς αυτό, ας πούμε με σαφήνεια ότι δεν δικαιολογείται ποτέ να σκοτώνεται άμαχος πληθυσμός.

Συνολικότερα, πρέπει να ζητήσουμε ριζική αλλαγή της ευρωπαϊκής πολιτικής στη Μέση Ανατολή. Είναι πλέον απαράδεκτο να αρνούμαστε την πολιτική και χρηματοδοτική στήριξη, χωρίς αποκλεισμούς, μιας παλαιστινιακής κυβέρνησης εθνικής ενότητας την οποία επιθυμούσαμε διακαώς και η οποία, αν πιστέψουμε τον παλαιστίνιο υπουργό Εξωτερικών, τον οποίο υποδεχθήκαμε πρόσφατα, πρώτον, σέβεται τον πολιτικό πλουραλισμό, δεύτερον, δεν αμφισβητεί την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ, τρίτον, αξιώνει την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, τέταρτον, επαναβεβαιώνει τη δέσμευσή του στα ψηφίσματα του ΟΗΕ και των Αράβων, ιδίως όσον αφορά το ζήτημα των προσφύγων.

Ας είμαστε εναργείς, η ειρηνευτική πρωτοβουλία που επισφραγίστηκε στη διάσκεψη κορυφής του Ριάντ δεν έχει καμία τύχη να ευοδωθεί αν εμείς, οι Ευρωπαίοι, δεν εργαστούμε για την άρση της πολιτικής και οικονομικής πολιορκίας, η οποία πλήττει την παλαιστινιακή κυβέρνηση. Δεκαπέντε μήνες αποκλεισμού, με το 70% του πληθυσμού να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και με ποσοστό ανεργίας 50% συνιστούν ιδανικές συνθήκες για την άνοδο του φονταμενταλισμού και της τρομοκρατίας, δεν προσφέρουν, όμως, τις καλύτερες προϋποθέσεις σε μια κυβέρνηση για την αποκατάσταση της τάξης και του νόμου. Εφόσον απαιτούμε από την παλαιστινιακή κυβέρνηση να ασκεί τις ευθύνες της, ας ασκήσουμε τις δικές μας.

  Μάριος Ματσάκης (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ως παιδί είχα την ευτυχία να πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι ήταν ίσοι. Μεγαλώνοντας, στενοχωρήθηκα πολύ όταν συνειδητοποίησα πόσο λάθος έκανα: ότι υπήρχαν στην πραγματικότητα δύο ειδών άνθρωποι – αυτοί των οποίων η ζωή έχει αξία και εκείνοι των οποίων η ζωή δεν έχει αξία. Τότε, άρχισα να ασχολούμαι με την πολιτική και διδάχθηκα ότι αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό δεν είναι αυτό που είναι σωστό, αλλά αυτό που φέρνει ψήφους.

Σήμερα, ως βουλευτής του ΕΚ, διαμόρφωσα τελικά την άποψη –όσο απλοϊκή και κυνική και αν φανεί σε κάποιους– ότι υπάρχουν πράγματι δύο ειδών άνθρωποι: εκείνοι που απολαμβάνουν τη συμπάθεια της αμερικανικής κυβέρνησης και εκείνοι που δεν την απολαμβάνουν. Με βάση αυτήν την άποψη, οι Παλαιστίνιοι μπορούν να εξευτελίζονται, να λιμοκτονούν, να φυλακίζονται χωρίς δίκη, να βασανίζονται, να εκτελούνται κλπ., και αυτό δεν έχει σημασία, διότι η κυβέρνηση Μπους και οι υπάκουοι υπηρέτες της, π.χ. οι «Μπλερ» αυτού του κόσμου, θεωρούν ότι οι Παλαιστίνιοι είναι κατώτεροι άνθρωποι.

Συνεπώς, γιατί χάνουμε τον χρόνο μας συζητώντας για την Παλαιστίνη, ενώ γνωρίζουμε ότι τίποτα σημαντικό δεν θα βγει από αυτό; Αν μας ενδιαφέρει πραγματικά το θέμα, τότε πρέπει να στρέψουμε τις προσπάθειές μας προς τον Μεγάλο Άρχοντα του πλανήτη, τον κ. Μπους, και να προσπαθήσουμε να τον πείσουμε ότι οι Παλαιστίνιοι είναι άνθρωποι. Αν τα καταφέρουμε, πράγμα για το οποίο πολύ αμφιβάλω, τότε ίσως μπορέσουμε να συμβάλουμε εποικοδομητικά στην επίλυση του παλαιστινιακού προβλήματος.

  Filip Kaczmarek (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όλοι θέλουμε ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Εντούτοις, η πρόταση να ξεκινήσει εκ νέου η Ευρωπαϊκή Ένωση να παρέχει ολόκληρο το πακέτο χρηματοδοτικής της ενίσχυσης στην κυβέρνηση της Παλαιστινιακής Αρχής είναι πρόωρη.

Η διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών σε μια χώρα δεν αρκεί για να αιτιολογηθεί η χορήγηση ευρωπαϊκής ενίσχυσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ασφαλώς, αρνείται να επιτρέψει τη δαπάνη των χρημάτων των φορολογουμένων της σε διάφορες δημοκρατικές χώρες.

Πιστεύω ότι υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι για την απόρριψη της δαπάνης. Ο πρώτος είναι αν η ενδιαφερόμενη χώρα απλώς δεν ζητά τη βοήθειά μας. Ο δεύτερος είναι αν η ενδιαφερόμενη χώρα δεν αναγνωρίζει ή δεν εφαρμόζει θεμελιώδεις αρχές που είναι καίριας σημασίας για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτός ο δεύτερος λόγος ισχύει για την Παλαιστίνη. Ουσιαστικά, η διαφωνία για τη χρηματοδότηση δεν επικεντρώνεται στο Ισραήλ ή στην Παλαιστίνη. Επικεντρώνεται στις αρχές μας. Ο δυνητικός δικαιούχος αρνείται να αναγνωρίσει το δικαίωμα του δωρητή να εφαρμόσει ορισμένες βασικές αρχές.

Δεν πρέπει να χάνουμε χρόνο συζητώντας πότε πρέπει να χρησιμοποιούμε τους όρους τρομοκρατία ή αγώνας για ελευθερία. Αυτό που πρέπει να συζητάμε αντ’ αυτού είναι κατά πόσο είναι δυνατόν να υποστηρίξουμε μια οργάνωση το πρόγραμμα της οποίας επικεντρώνεται στην προώθηση της χρήσης βίας εναντίον άλλων. Μπορούμε να υποστηρίξουμε αυτούς που δεν θέλουν πραγματικά την ειρήνη; Η απάντηση στην ερώτηση για το αν πρέπει να χρηματοδοτούμε αρχές που δεν θέλουν ειρήνη είναι προφανής ή έτσι φαίνεται. Δεν πρέπει. Οι λόγοι για τους οποίους πρέπει να αρνηθούμε την υποστήριξη δεν έχουν καμία σχέση με το χάος στην Παλαιστινιακή Αρχή ή με την αβεβαιότητα για το πόσο καιρό είναι πιθανό να μπορεί να κυβερνά η κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Δεν έχουν καμία σχέση με το πόσο καιρό θα μπορεί αυτή η κυβέρνηση να ασκεί αληθινή εξουσία. Ούτε έχουν σχέση με το γεγονός ότι 50 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν την περασμένη εβδομάδα σε συγκρούσεις μεταξύ της Χαμάς και της Φατάχ, ούτε έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι τα παιδικά τηλεοπτικά προγράμματα του σταθμού Al-Aksa ζητούν από τα παλαιστίνια παιδιά να βοηθήσουν να καταστραφεί το Ισραήλ και να συμμετάσχουν στον πόλεμο. Ο βασικός λόγος για τον οποίο πρέπει να αρνηθούμε τη βοήθεια είναι ότι πρέπει να είμαστε πιστοί στις αρχές, στις αξίες και στο παρελθόν μας.

Πρέπει να δηλωθεί με σαφήνεια ότι η επιλογή μεταξύ της νίκης και του μαρτυρίου που προτείνει ο πρωθυπουργός Hanieh είναι εσφαλμένη και επιζήμια για τα εθνικά συμφέροντα του παλαιστινιακού λαού.

  David Martin (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, με αποθάρρυναν κάπως τα λόγια της Επιτρόπου και, ειλικρινά, λυπήθηκα βαθιά από όσα είπε το Συμβούλιο. Φαίνεται απίστευτο ότι το Συμβούλιο δεν μπορεί να αναγνωρίσει πως η δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας στην Παλαιστίνη ήταν μεγάλο πολιτικό ρίσκο τόσο για τη Φατάχ όσο και για τη Χαμάς. Η πλατφόρμα της κυβέρνησης ενότητας είναι μια πλατφόρμα διαπραγματεύσεων και προσπάθειας επίτευξης ειρήνης, κάτι που το Συμβούλιο δεν μπόρεσε να αναγνωρίσει.

Πιστεύω –και νομίζω ότι η πλειοψηφία σε αυτό το Σώμα το πιστεύει τώρα– ότι ήρθε ο καιρός να σταματήσουμε όλους τους περιορισμούς στις συναλλαγές μας με την Παλαιστινιακή Αρχή. Η Επίτροπος είπε σήμερα ότι οι όροι για την ανανέωση της άμεσης βοήθειας έχουν σχεδόν εκπληρωθεί. Κυρία Επίτροπε, ας μην περιμένουμε προστασία. Σας ικετεύω να πάτε στην προσεχή σύνοδο του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων και να τους ζητήσετε να αναγνωρίσουν την κυβέρνηση εθνικής ενότητας της Παλαιστινιακής Αρχής. Αν η παλαιστινιακή κυβέρνηση δεν κρατήσει την υπόσχεσή της, φυσικά μπορούμε τότε να θέσουμε τέλος στις διαπραγματεύσεις μας και στις σχέσεις μας μαζί τους, αλλά ας τους δώσουμε μια ευκαιρία.

Η μη συνεργασία με την παλαιστινιακή κυβέρνηση δεν συμβάλλει με κανέναν τρόπο στην ολοκλήρωση του κύκλου της βίας ή στην αντιμετώπιση της σοβαρής ανθρωπιστικής κρίσης για την οποία τόσοι πολλοί συνάδελφοί μου μίλησαν εύγλωττα σήμερα το απόγευμα. Η μη συνεργασία με την παλαιστινιακή κυβέρνηση δεν συμβάλλει με κανέναν τρόπο στην ενθάρρυνση του Ισραήλ να θέσει τέλος στις οικονομικές και στρατιωτικές επιθέσεις του κατά της Παλαιστίνης. Ακόμα και σήμερα, ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας του Ισραήλ προειδοποίησε ότι η χώρα του θα μπορούσε να απομονώσει τον ηγέτη της Χαμάς, τον σημερινό παλαιστίνιο πρωθυπουργό, για εξώδικη εκτέλεση. Πιστεύει κανείς πραγματικά ότι τέτοιου είδους πράξεις θα βοηθούσαν την ειρηνευτική διαδικασία;

  Sarah Ludford (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, μετά την τραγική αποτυχία της κυβέρνησης Μπους να πιέσει για μια ειρηνευτική συμφωνία Ισραήλ-Παλαιστίνης τα τελευταία πέντε χρόνια, η αραβική ειρηνευτική πρωτοβουλία αποτελεί σπάνιο φωτεινό σημείο. Η απελευθέρωση του δεκανέα Shalit και του Alan Johnston, καθώς και των 40 παλαιστίνιων νομοθετών, θα δημιουργούσε την απαραίτητη καλή θέληση. Το γεγονός ότι η ΕΕ και οι ΗΠΑ διατηρούν δεσμούς με τους παλαιστίνιους υπουργούς Εξωτερικών και Οικονομικών δείχνει ότι δεν υπάρχει μποϊκοτάζ, ούτε αδυναμία συνεργασίας και τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ανθρωπιστικής βοήθειας σημαίνουν ότι δεν έχουμε γυρίσει την πλάτη στη δύσκολη κατάσταση των ανθρώπων.

Ωστόσο, είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσει κανείς τη συνέχιση της δημοσιονομικής υποστήριξης προς την Παλαιστινιακή Αρχή όταν η κυβέρνηση ενότητας δεν έχει εκπληρώσει, παρά κάποιους ισχυρισμούς για το αντίθετο, τις απαιτήσεις της Τετραμερούς. Έστω και αν δεν αποδώσουμε στον πρωθυπουργό Haniyeh τις συνεχείς δηλώσεις των εκπροσώπων της Χαμάς που υπόσχονται ότι θα καταστρέψουν το Ισραήλ, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την επίκλησή του στον Θεό ή στους μάρτυρες για να συσπειρώσει τους Παλαιστίνιους μόλις χθες βράδυ. Οι συνάδελφοι που θέλησαν να υποστηρίξουν ρεαλιστικά ότι η κυβέρνηση ενότητας είναι η καλύτερη επιλογή που προσφέρεται έπρεπε να εμμείνουν σε αυτήν τη δικαιολογία για να δειπνήσουν μαζί τους και όχι να προσπαθούν να μας πείσουν ότι έχει γίνει κάτι που δεν είναι αλήθεια.

  John Bowis (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το μήνυμά μας προς κάθε Ισραηλινό, κάθε Παλαιστίνιο, κάθε μέλος της Χαμάς ή της Φατάχ πρέπει να είναι: Στο όνομα του θεού σας και για χάρη των παιδιών σας, κάντε πίσω!

Σήμερα, έχουμε τον ισραηλινό εκπρόσωπο να απειλεί να σκοτώσει τον εκλεγμένο πρωθυπουργό της Παλαιστίνης· έχουμε απειλές της Χαμάς για εκδίκηση· τη δολοφονία μιας παλαιστινιακής οικογένειας σε παραλία της Γάζας που οδήγησε στη σύλληψη του στρατιώτη Shalit, η οποία οδήγησε σε επίθεση και αντεπίθεση, οφθαλμό αντί οφθαλμού και ούτω καθεξής. Σταματήστε, σκεφτείτε, μιλήστε. Απελευθερώστε τον στρατιώτη Shalit, απελευθερώστε τον Alan Johnston και απελευθερώστε τον εισηγητή και τα 40 μέλη του εκλεγμένου παλαιστινιακού κοινοβουλίου. Και προς την ΕΕ λέω: συνεργαστείτε τόσο με την παλαιστινιακή όσο και με την ισραηλινή κυβέρνηση.

Δεύτερον, μπορεί να πει κανείς, ας βρούμε τρόπους να θέσουμε τέλος στις αιτίες της βίας, και η μεγαλύτερη αιτία είναι η φτώχεια. Η παλαιστινιακή φτώχεια έχει εκτοξευθεί στα ύψη και η φτώχεια προέρχεται από δεσμευμένους φόρους, από απλήρωτους υπαλλήλους, από εμπορικά και τραπεζικά εμπάργκο. Είναι καιρός να σταματήσουν όλα αυτά πριν τελειώσουν όλα με περισσότερη βία. Είναι καιρός να καταργηθούν οι παράνομοι εποικισμοί. Είναι καιρός να πέσει αυτό το απαίσιο, σκληρό, ανήθικο τείχος και είναι καιρός, κυρία Επίτροπε, να δημοσιευθεί το έγγραφο που συνέταξαν οι επικεφαλής της αποστολής στην Ιερουσαλήμ και στη Ραμάλα, οι οποίοι έδωσαν αναφορά για την Ανατολική Ιερουσαλήμ και η σύνοψή της ήταν ότι οι δραστηριότητες του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ παραβιάζουν τόσο τις υποχρεώσεις του χάρτη πορείας όσο και το διεθνές δίκαιο.

Ας το πούμε καθαρά αυτό. Ας μιλήσουμε και ας τους πείσουμε τότε όλους να σκεφτούν το μέλλον των παιδιών τους, να σταματήσουν τη βία και να εργαστούν για την ειρήνη.

(Χειροκροτήματα)

  Libor Rouček (PSE). – (CS) Η βία και οι ταραχές συνεχίζονται στα παλαιστινιακά εδάφη. Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία ανά τον κόσμο δημοσιεύουν καθημερινά ειδήσεις για τον αριθμό των τραυματιών και των νεκρών. Παρά τις επανειλημμένες δηλώσεις κατάπαυσης του πυρός μεταξύ της Φατάχ και της Χαμάς, η ένοπλη σύγκρουση μεταξύ των δύο φατριών συνεχίζεται. Ο βομβαρδισμός της πόλης Sderot από τη Λωρίδα της Γάζας και τα αντίποινα από την ισραηλινή πλευρά επίσης συνεχίζονται. Οι παλαιστίνιοι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας και οι δάσκαλοι κατέβηκαν σε απεργία και οι παλαιστίνιοι αστυνομικοί και άλλοι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα δεν έχουν πληρωθεί. Όπως αναφέρθηκε πολλές φορές, η φτώχεια αυξάνεται ραγδαία. Πάνω από το 80% των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας ζουν με λιγότερα από 2 δολάρια ΗΠΑ την ημέρα.

Το συμπέρασμα είναι ότι η Παλαιστίνη και το Ισραήλ χρειάζονται τη βοήθειά μας διότι δεν θα καταφέρουν να ξεφύγουν από τον κύκλο της βίας μόνες τους. Υπολογίζω και τον εαυτό μου μεταξύ εκείνων των βουλευτών που ζητούν ευρύτερη και βαθύτερη υποστήριξη από την ΕΕ. Ως εκ τούτου, θέλω να απευθύνω έκκληση στην Επιτροπή, και πάλι, να κάνει ό,τι μπορεί για να κινητοποιήσει διεθνή βοήθεια όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και αποτελεσματικά. Πιστεύω ότι αν δεν συμβεί αυτό, θα αυξηθεί η πιθανότητα να καταρρεύσει τελείως η παλαιστινιακή αυτονομία και να εξαπολυθεί ένας εμφύλιος πόλεμος μέχρις εσχάτων με ανυπολόγιστες συνέπειες όχι μόνο για την Παλαιστίνη αλλά και για όλη τη Μέση Ανατολή. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τον Λίβανο.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, ήταν μια πολύ θερμή συζήτηση και καταλαβαίνω απολύτως τους λόγους διότι, όπως είπα πριν, όλοι αισθανόμαστε μεγάλη απογοήτευση. Αλλά πρέπει να καταλάβετε ότι, τα τελευταία 10 χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπάθησε πραγματικά να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ειρηνευτική διαδικασία – όχι για να εντείνει τη σύγκρουση, αλλά για να επιτύχει ή να βοηθήσει στην επίτευξη ειρήνης. Στο τέλος, πρέπει πάντα οι δύο πλευρές να είναι έτοιμες, αλλά προσπαθούμε να τις πιέσουμε. Ήμασταν, λοιπόν, πολύ ικανοποιημένοι που αποτελούσαμε σημαντικό και σημαίνον μέλος της Τετραμερούς.

Ωστόσο, μόνο διαμεσολαβητής μπορούμε να είμαστε για αυτήν την ειρήνη. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπολογίζουμε και στις δύο πλευρές. Δεν μπορούμε να πάμε μόνο στη μία πλευρά, και γι’ αυτό πιστεύουμε ότι υιοθετήσαμε τις τρεις αρχές της Τετραμερούς ως σημαντικές βασικές αρχές. Το Συμβούλιο, και όχι η Επιτροπή, είναι στην πραγματικότητά εκείνο που μπορεί να αναγνωρίσει την Κυβέρνηση – υπάρχουν 27 κράτη μέλη. Καταλαβαίνω γιατί ζητάτε από εμένα να το κάνω, αλλά δεν είμαι εγώ εκείνη που μπορεί να λάβει αυτήν την απόφαση.

Γνωρίζω ότι υπάρχει ένα μέσο που αναφέρατε έμμεσα: η ακύρωση ή η αναστολή της συμφωνίας σύνδεσης με το Ισραήλ. Πιστεύετε, όμως, πραγματικά ότι αυτό θα άλλαζε κάτι; Δεν νομίζω. Θα παύαμε να είμαστε διαμεσολαβητές πλέον σε αυτήν τη διαδικασία, συνεπώς θα ήταν το λάθος μέσο αυτήν τη στιγμή.

Αυτό που έχουμε ως μέσο είναι ένας συνεχής πολιτικός διάλογος στον οποίο όλες οι πλευρές εργάζονται με όλους, αλλά είναι αλήθεια ότι υπάρχουν και άλλα μέλη της Τετραμερούς, για παράδειγμα οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπως αναφέρθηκε. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι εκτιμούμε πως υπάρχει επίσης πίεση και από αυτήν την πλευρά. Τους τελευταίους μήνες, είδαμε πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια από την πλευρά των ΗΠΑ, ειδικά από την Condoleezza Rice. Όλοι το επικροτήσαμε αυτό και προσπαθήσαμε να προχωρήσουμε. Η γερμανική Προεδρία, ειδικά η κ. Μέρκελ, αλλά και ο υπουργός Εξωτερικών Steinmeier, προσπάθησαν πραγματικά να προχωρήσουν μπροστά.

Μια πολιτική λύση δεν μπορεί να επέλθει ποτέ με τη βία. Δυστυχώς, τώρα έχουμε και πάλι βία. Μπορώ να υποσχεθώ –και αυτό εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Επιτροπής– ότι θα συνεργαστούμε περαιτέρω με την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, όπως έχουμε ξεκινήσει να κάνουμε. Αλλά, όπως είπαμε, η πολιτική μας είναι μια σταδιακή συνεργασία και δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα. Ακόμα και ο Salam Fayad μου είπε, όταν τον συνάντησα για πρώτη φορά μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης, ότι θα χρειαστεί χρόνο για να τακτοποιήσει το χάος στο Υπουργείο Οικονομικών – και αυτό δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Συνεπώς, έχουμε φτάσει σχεδόν στον προορισμό μας, οι τεχνικοί όροι θα είναι έτοιμοι, αλλά γνωρίζετε επίσης ότι το Συμβούλιο πρέπει να μας παράσχει πολιτική υποστήριξη. Θέλω να τα καταλάβετε αυτά.

Πιστεύω ότι η κατάσταση είναι πολύ δραματική, και ελπίζω ότι το Συμβούλιο θα καταλάβει ότι πρέπει να συμμετάσχει για να βοηθήσει την κυβέρνηση εθνικής ενότητας να επιτύχει τη σωστή πλατφόρμα για τη συνέχιση της ειρηνευτικής διαδικασίας και των συνομιλιών σχετικά με τον πολιτικό ορίζοντα. Γνωρίζουμε ότι η κατάσταση είναι πολύπλοκη, και γι’ αυτό είπα ότι βλέπω τουλάχιστον μια ελπίδα από το γεγονός ότι η υπουργός Εξωτερικών κ. Livni θα παραστεί στην προσεχή σύνοδο του Συμβουλίου μετά την πολύ θετική συνάντηση που είχαμε με τον Αραβικό Σύνδεσμο, αλλά πρακτικά συμφωνώ ότι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και, εκτός από όλα αυτά, είναι και εκείνες οι φατρίες και οι διαφορετικές ριζοσπαστικές ομάδες που δεν ανήκουν στην κυβέρνηση, οι οποίες θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την όλη διαδικασία. Είναι ένας φαύλος κύκλος και συμφωνώ ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να τον σπάσουμε.

Όπως ανέφερε κάποιος αξιότιμος βουλευτής, έχουμε επεκτείνει την αποστολή μας εποπτεύοντας το σημείο συνοριακής διέλευσης της Ράφα. Το κάναμε αυτό διότι πιστεύουμε ότι το άνοιγμα της ελεύθερης κυκλοφορίας αγαθών και ανθρώπων είναι πολύ σημαντικό. Εγώ η ίδια εργάζομαι για αυτό το θέμα με τον πρωθυπουργό Olmert. Θυμάμαι την τελευταία μου επίσκεψη εκεί την οποία αξιοποίησα για να περάσω στις λεπτομέρειες. Υπήρχαν, όμως, ανησυχίες ως προς την ασφάλεια. Δυστυχώς, υπάρχουν βομβιστές αυτοκτονίας που περνούν τα σύνορα, πολλοί πόροι περνούν λαθραία, συνεπώς πάντα υπάρχουν οι δύο πλευρές αυτής της σύγκρουσης, αλλά πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να έχουμε αυτήν την παρατεταμένη αποστολή στο σημείο διέλευσης στη Ράφα, διότι μόνο με την Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει πιθανότητα να επιτευχθεί άνοιγμα.

Δραστηριοποιούμαστε. Συνεργαζόμαστε επίσης με τον υπουργό Οικονομικών, όχι μόνο για τον Προσωρινό Διεθνή Μηχανισμό (ΠΔΜ), αλλά και για την ανάπτυξη θεσμών και για τεχνική βοήθεια, βοηθώντας τους ειδικά στο θέμα των τελωνείων, της είσπραξης εσόδων και του λογιστικού ελέγχου. Αυτό ζητήθηκε από τον Salam Fayad, γι’ αυτό εργαζόμαστε μαζί τους. Είπα ότι θα εξετάσουμε επίσης πώς μπορούμε ίσως να χρηματοδοτήσουμε μέσω του ΠΔΜ όσον αφορά τις συγκεκριμένες επιθυμίες τους, συνεπώς όχι μόνο αυτά που χρηματοδοτούσαμε μέχρι τώρα για να βοηθήσουμε τον πληθυσμό να επιβιώσει, αλλά και να προχωρήσουμε περαιτέρω.

Αυτό μπορώ να σας προσφέρω σε αυτήν την ευαίσθητη και δύσκολη κατάσταση. Πρέπει να συνεχίσουμε να πιέζουμε και να φέρνουμε τις διάφορες πλευρές κοντά. Ελπίζω ότι το παράθυρο του χρόνου είναι ακόμα ανοιχτό.