Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 22 Μαΐου 2007 - Στρασβούργο

19. Ετήσια έκθεση για την ΚΕΠΠΑ για το 2005 (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την έκθεση (A6-0130/2007) του κ. Brok, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιονομικών επιπτώσεων στον γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης - 2005 (2006/2217(INI)).

  Elmar Brok (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, σήμερα συζητάμε για την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου για την ΚΕΠΠΑ χωρίς το Συμβούλιο. Έτσι, ευχαριστώ ακόμα θερμότερα την Επιτροπή και την Επίτροπο κ. Ferrero-Waldner για την παρουσία της. Το γεγονός ότι ασχολούμαστε με τη μοναδική επίσημη έκθεση που παρουσιάζεται στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας στη νυχτερινή μας συνεδρίαση ασφαλώς λέει και κάτι για το Σώμα.

Πιστεύω ότι τα προηγούμενα χρόνια, και ειδικά στην περίοδο που πρέπει να εξετάσουμε εδώ, η συνεργασία με την Επιτροπή στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, και σε πολλούς τομείς και με το Συμβούλιο, υπήρξε εξαιρετικά εποικοδομητική.

Στο διάστημα αυτό σημειώσαμε σημαντικές προόδους στην ανάπτυξη της πολιτικής γειτονίας και της πολιτικής για τα Βαλκάνια. Επίσης, βελτιώθηκε η δυνατότητά μας να λάβουμε θέση στον τομέα της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας και σήμερα η ΕΕ αναλαμβάνει αριθμό καθηκόντων που θα ήταν σχεδόν αδιανόητος πριν από μία πενταετία. Πρέπει να θεωρήσουμε επιτυχία το γεγονός ότι για τον λόγο αυτόν η ΕΕ είναι σήμερα για πρώτη φορά σε θέση να συμπεριλάβει και άλλες χώρες –είτε στη Μέση Ανατολή είτε στο θέμα του Ιράν– στη στρατηγική μας που είναι συνδυασμός της πρόληψης, της πολιτικής διαχείρισης κρίσεων και των στρατιωτικών ικανοτήτων, και να μη βασίζεται μόνο σε στρατιωτικές ικανότητες, δηλαδή να δώσει περισσότερο παγκόσμιες διαστάσεις στην ιδέα της «ήπιας δύναμης» της ΕΕ.

Ταυτόχρονα πρέπει να αναρωτηθούμε εάν, παρά τις προόδους που σημειώσαμε, είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε πλήρως τις προκλήσεις. Επιτρέψτε μου γι’ αυτό να παρατηρήσω εδώ ότι η υλοποίηση της συνταγματικής συνθήκης ειδικά στους τομείς της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας είναι ουσιαστικής σημασίας, ακόμα και για την ίδια την ύπαρξή μας. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει ειδικά για το ζήτημα αυτό και ειδικά αυτό το διάστημα που προηγείται της επόμενης διακυβερνητικής διάσκεψης να καταστήσουμε σαφές ότι αυτό είναι ένα από τα απολύτως απαραίτητα στοιχεία της συνταγματικής συνθήκης, διότι πρέπει να διαμορφώσουμε τις ικανότητές μας με μεγαλύτερη συνοχή, πράγμα άλλωστε για το οποίο συμφωνεί μαζί μας και η Επιτροπή.

Θεωρώ σημαντικό να λάβουμε εκ των προτέρων κάποια μέτρα. Για παράδειγμα, θα ήθελα να παροτρύνω την Επιτροπή να προωθήσει την επέκταση των αντιπροσωπειών που έχει σε 120 χώρες έτσι ώστε να μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν και τα άλλα θεσμικά όργανα πριν ακόμα δημιουργηθεί η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης που προβλέπεται μετά από τη συνταγματική συνθήκη. Αφού δεν βρίσκεται εδώ το Συμβούλιο και δεν μπορεί να ακούσει τι λέγεται, μπορώ να πω ότι αυτή θα ήταν και μια εξαίρετη ευκαιρία για να αποδειχθεί ότι μια τέτοια Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης θα πρέπει να υπάγεται και τώρα και μελλοντικά στην αρμοδιότητα της Επιτροπής και ότι δεν χρειάζεται να είναι ανεξάρτητος οργανισμός. Εάν ακολουθήσουμε από τώρα στο θέμα αυτό τη λογική πρακτική των τετελεσμένων γεγονότων, θα αποκτήσουμε ακόμα μεγαλύτερη ικανότητα για δράση.

Η ΕΕ εκπροσωπείται από αντιπροσωπείες της Επιτροπής σε 120 χώρες και είναι η μεγαλύτερη εμπορική δύναμη, με 20% του παγκοσμίου εμπορίου. Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν μας είναι –όχι βέβαια κατά κεφαλήν, αλλά συνολικά– μεγαλύτερο από εκείνο των ΗΠΑ. Αν καταφέρουμε να το εκφράσουμε αυτό σε πολιτική γλώσσα, και μάλιστα με μια θέση που δεν θα βασίζεται μόνο στη στρατιωτική βία, αλλά και στην «ήπια δύναμη», θα μπορέσουμε να καταστήσουμε ικανή για δράση τη διατλαντική συμμαχία –και μάλιστα σε ισότιμη βάση– και να ασκήσουμε με τον τρόπο αυτόν επιρροή, όπως έγινε πρόσφατα με τη διατλαντική οικονομική συμφωνία, που σημαίνει για εμάς σημαντική πρόοδο στη συνέχιση των σχέσεων με τις ΗΠΑ που θα είναι και μελλοντικά σύμμαχος και εταίρος μας. Δεν είναι δυνατόν να τηρήσουμε ίσες αποστάσεις από τη Ρωσία και την Αμερική, γιατί ως προς τις αξίες, πρώτος μας εταίρος είναι οι ΗΠΑ. Αυτό πρέπει να διευκρινιστεί σε αυτό το πλαίσιο προκειμένου να μην υπάρξουν παρανοήσεις σε ένα τέτοιο ζήτημα.

(Χειροκροτήματα)

Σε συνάρτηση με αυτά, είναι δευτερεύον το αν είμαστε σύμφωνοι με την τρέχουσα κυβερνητική πολιτική.

Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτήν την επιρροή μπορούμε να την επιτύχουμε μόνο εάν ενεργούμε ενωμένοι. Η αλληλεγγύη σημαίνει και αλληλεγγύη με τον έξω κόσμο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Προεδρεύουσα του Συμβουλίου και την γερμανική Προεδρία συνολικά διότι το απέδειξε αυτό στη Σαμάρα μαζί με την Επιτροπή, όπου πραγματικά κατέστησαν αμέσως σαφές ότι δεν θα αφήσουμε να μας διασπάσουν. Δεν πρέπει να αφήσουμε την Αμερική να μας διασπάσει σε παλιά και νέα Ευρώπη, δεν πρέπει όμως ούτε να επιτρέψουμε να πιστεύει ο προς ανατολάς γείτονάς μας πως υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στις περιφέρειες ως προς την ποιότητα της ασφάλειας και πως σε ορισμένες περιοχές μπορεί να ασκήσει μεγαλύτερη επιρροή από ό,τι σε άλλες. Κάθε κράτος της Ευρώπης και του κόσμου πρέπει να είναι ελεύθερο να αποφασίζει σε ποια συμμαχία και σε ποια κοινότητα θα ανήκει, και κανένας γείτονας –όσο μεγάλος και αν είναι– δεν πρέπει να προσπαθεί να το αλλάξει αυτό με την επιρροή που διαθέτει. Κεντρικό σημείο της συμφωνίας που συνήφθη το 1975 στο Ελσίνκι αποτελεί ότι κάθε χώρα αποφασίζει ανεξάρτητα σε ποια κοινότητα θέλει να ανήκει. Παρόλ’ αυτά, πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτός ο μεγάλος γείτονας είναι σημαντικός για εμάς στον τομέα της ενέργειας και σε άλλα ζητήματα και γι’ αυτό πρέπει να φροντίσουμε να επεκταθεί η στρατηγική εταιρική σχέση με τη Ρωσία, γιατί εγώ τουλάχιστον θα προτιμούσα να είναι μια τέτοια δημοκρατική Ρωσία με το μέρος μας και όχι με το μέρος του Ιράν.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή.)

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, χαίρομαι διότι έχω την ευκαιρία να συζητήσω μαζί σας για την έκθεση του κ. Brok, ακόμα και αν αυτό γίνεται τη νύχτα, την ώρα που θα προτιμούσαμε ίσως να κοιμόμαστε.

Η ΚΕΠΠΑ είναι καθοριστικό στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, στο οποίο συμμετέχει πλήρως η Επιτροπή βάσει των Συνθηκών. Συμμετέχουμε στις συζητήσεις όλων των επιπέδων των σχετικών οργάνων του Συμβουλίου. Είμαστε μόνιμο μέλος της τρόικα. Διαχειριζόμαστε και εκτελούμε τον προϋπολογισμό της ΚΕΠΠΑ. Μέσω του συνόλου των μέτρων του πρώτου πυλώνα, συνεισφέρουμε και ως προς τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ. Για εμάς είναι αποφασιστικής σημασίας να έχει η Ένωση μια απόλυτα εναρμονισμένη εξωτερική πολιτική που θα συμπεριλαμβάνει τόσο την ΚΕΠΠΑ, όσο και τη διάσταση της Κοινότητας και, ως εκ τούτου, τα μέτρα των κρατών μελών. Θέλουμε να είμαστε, τρόπον τινά, κάτι σαν τα γρανάζια μιας καλολαδωμένης μηχανής.

Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σύντομα σε μερικά από τα θέματα αυτής της πολύ περιεκτικής έκθεσης.

Όσον αφορά τις πτυχές της συνταγματικής συνθήκης που αφορούν την εξωτερική πολιτική, είμαι και εγώ της γνώμης ότι η εφαρμογή τους θα έκανε την ΚΕΠΠΑ πιο αποτελεσματική, συνεκτική και ορατή. Ωστόσο δεν πρέπει να βγάλουμε από αυτό το συμπέρασμα ότι δεν μπορούν να βελτιωθούν ή ότι δεν βελτιώθηκαν στο μεταξύ τα πράγματα.

Αυτό που έχει σημασία σε αυτό το πλαίσιο είναι οι εξελίξεις και τα αποτελέσματα επιτόπου και εδώ σημειώθηκαν ουσιαστικές βελτιώσεις. Μόλις πρόσφατα μπορέσαμε να πεισθούμε για το ότι βελτιώθηκε η συνεργασία μεταξύ του Συμβουλίου, των κρατών μελών και της Επιτροπής, για παράδειγμα στον συντονισμό των εκάστοτε ενεργειών και μέτρων μας κατά τις προετοιμασίες μιας λύσης για το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου, στην ενίσχυση των προσπαθειών μας να προωθήσουμε το κράτος δικαίου στο Αφγανιστάν με μέτρα στον τομέα της δικαιοσύνης και της αστυνομίας, όπου η αστυνόμευση εντάσσεται στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου και της γραμματείας του, εμείς αναλαμβάνουμε τον τομέα της δικαιοσύνης και η στρατιωτική δράση γίνεται υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ. Άλλα παραδείγματα είναι η υποστήριξη της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή με την αποστολή της ΕΕ για την ενίσχυση της προστασίας των συνόρων στη διάβαση Rafah, η προώθηση της μεταρρύθμισης στον τομέα της ασφάλειας στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, αλλά και η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων για τη διατήρηση της ειρήνης στη Σομαλία ή στο Σουδάν με το ειρηνευτικό μέσο για την Αφρική ή την επιχείρηση παρακολούθησης και ελέγχου στο Aceh.

Όλες αυτές οι δαπανηρές, αλλά πολύ σημαντικές από πολιτική άποψη επιχειρήσεις καθιστούν απαραίτητο να κάνουμε χρήση των απαραίτητων πόρων τόσο από τον προϋπολογισμό της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας όσο και από τα κοινοτικά μέσα, συμπεριλαμβανομένου του νέου μέσου σταθερότητας, προκειμένου να επιτύχουμε τους σκοπούς μας. Θα ήθελα να προσθέσω ότι εδώ ιδίως το μέσο σταθερότητας αποδείχθηκε ήδη ένα πολύ ευέλικτο μέσον που μας δίνει τη δυνατότητα ταχείας αντίδρασης σε κρίσεις και δημιουργίας των απαραίτητων ικανοτήτων.

Βασικά, με τη συνεργασία μας σε καταστάσεις κρίσεων και άλλες προκλήσεις της εξωτερικής πολιτικής ανοίγουμε ήδη τον δρόμο για την εφαρμογή των διατάξεων της συνταγματικής συνθήκης για την εξωτερική πολιτική. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ενισχύουμε και τον ρόλο της ΕΕ στον κόσμο, πράγμα που επιθυμούν οι πολίτες της ΕΕ και σωστά υπογραμμίζεται στην έκθεση.

Στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ παίζει εντελώς ιδιαίτερο ρόλο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και γι’ αυτό δίνω μεγάλη σημασία στην τακτική ανταλλαγή απόψεων μαζί σας, σε συνεδριάσεις είτε της Ολομέλειας είτε των επιτροπών. Εδώ θα πρέπει να μην ξεχνάμε ποτέ την κοινή μας πρόκληση που είναι να αυξήσουμε συνολικά την αποτελεσματικότητα της παγκόσμιας επιρροής μας.

Όπως ορθώς υπογραμμίζει η έκθεση, είναι εξίσου σημαντική και η σωστή χρηματοδότηση της ΚΕΠΠΑ. Γι’ αυτό, οι πόροι αυξάνονται σημαντικά για τη νέα δημοσιονομική περίοδο, ιδίως σε σύγκριση με άλλους τομείς της πολιτικής. Ως προς τον προϋπολογισμό του 2007, όλοι γνωρίζουμε ότι το 2007 θα είναι ένα ιδιαίτερο έτος σε σχέση με τις απαιτήσεις από τη δημοσιονομική πολιτική. Ασφαλώς, οι δύο σημαντικότερες προκλήσεις είναι το Κοσσυφοπέδιο και η ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή. Μόλις καταφέρουμε να συμφωνήσουμε για το οριστικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου και εγκριθεί ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, θα ξεκινήσει στο Κοσσυφοπέδιο μια μεγάλη, ίσως η μεγαλύτερη πολιτική επιχείρηση της ευρωπαϊκής πολιτικής για την ασφάλεια και την άμυνα, για την προετοιμασία της οποίας εργάζονται ήδη εντατικά η Επιτροπή και το Συμβούλιο. Αναφορικά με την ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι θα συνεχιστεί η ενίσχυση του παλαιστινιακού πληθυσμού.

Εάν χρειαστούν πρόσθετοι πόροι για τον προϋπολογισμό της ΚΕΠΠΑ, θα πρέπει να αναζητήσουμε μαζί με το Κοινοβούλιο την κατάλληλη λύση, λαμβάνοντας ασφαλώς υπόψη ότι είναι απαραίτητο να μπορούμε, όταν χρειάζεται, να αντιδράσουμε και σε απρόβλεπτες κρίσεις σε άλλους τομείς της εξωτερικής πολιτικής.

Θα μπορούσα να αναλύσω τώρα αμέσως τα επιμέρους θέματα, πιστεύω όμως ότι ενεργώ σύμφωνα με την επιθυμία σας αν σταματήσω τώρα για λίγο και απαντήσω ενδεχομένως μετά τη συζήτηση σε κάποιες επιμέρους ερωτήσεις.

  Αντώνης Σαμαράς (PPE-DE), συντάκτης της γνωμοδότησης της Επιτροπής Προϋπολογισμών. – Κύριε Πρόεδρε, ως μέλος της Επιτροπής Προϋπολογισμών εκφράζω την ικανοποίησή μας για το ότι ενισχύεται το κεφάλαιο της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής της Ασφάλειας με σχεδόν 1.800 εκατομμύρια ευρώ για την περίοδο 2007-2013, δηλαδή με ένα ποσόν υπερ-τριπλάσιο της προηγούμενης επταετίας.

Θεωρούμε όμως ότι γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο θα πρέπει η θετική αυτή εξέλιξη να συνοδευθεί από ενισχυμένα μέτρα κοινοβουλευτικού ελέγχου και βελτιωμένης συνεργασίας της επιτροπής μας με το Συμβούλιο, όπως άλλωστε προβλέπει και το άρθρο 28 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και επομένως έχω την υποχρέωση να καυτηριάσω την αποψινή αδικαιολόγητη απουσία του Συμβουλίου που μας δίνει έναν πολύ αρνητικό συμβολισμό.

Η θέση μας είναι ξεκάθαρη, ότι δεν μπορούμε να δεχθούμε ετήσιες εκθέσεις του Συμβουλίου που θα περιορίζονται αποκλειστικά στην εκ των υστέρων (ex-post) περιγραφή των δραστηριοτήτων της ΚΕΠΠΑ. Με την υπογραφή μάλιστα της νέας διοργανικής συμφωνίας έχει έλθει η ώρα να μας παρέχει το Συμβούλιο πληροφορίες πριν πάρει τις τελικές του αποφάσεις.

Τέτοιες ουσιαστικές δημοσιονομικές πληροφορίες μας δόθηκαν μόνο τελευταία για το Κοσσυφοπέδιο από τον αρμόδιο γερμανό πρέσβη και οφείλω να χαιρετήσω την πρωτοβουλία του συγκεκριμένου πρέσβη, ελπίζοντας ότι η βελτίωση αυτή θα συνεχισθεί σε τακτική πλέον βάση.

Δύο ακόμη σημεία: εκφράζουμε την ανησυχία μας για το γεγονός ότι ήταν σχεδόν αδύνατη μέχρι σήμερα η αξιολόγηση των λεγόμενων «μικτών δράσεων» της ΚΕΠΠΑ που συνεπάγονται δαπάνες τόσο από μη στρατιωτικές δράσεις όσο και από δράσεις με στρατιωτικές ή αμυντικές συνέπειες και, δεύτερον, να υπογραμμίσω ότι θεωρούμε αναγκαίο να εμπίπτουν στον προϋπολογισμό της ΚΕΠΠΑ και οι ειδικοί απεσταλμένοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, ως εκ τούτου, να απαιτούνται κριτήρια που θα αφορούν και τον διορισμό και την αξιολόγησή τους.

  Bogdan Klich, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση του κ. Brok αφορά το έτος 2005, αλλά προφανώς είμαστε σήμερα εδώ για να συζητήσουμε το μέλλον της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας. Τι μορφή θα λάβει;

Ασφαλώς, για να γίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση ενεργός δύναμη για τη διεθνή ειρήνη, τη σταθεροποίηση και την ασφάλεια, πρέπει να έχει στη διάθεσή της τα απαραίτητα μέσα, με τη μορφή των κατάλληλων πολιτικών και κοινωνικών θεσμών. Αυτά τα μέσα υπόκεινται πάντα στην πολιτική βούληση των κρατών μελών ή στην έλλειψη αυτής της βούλησης. Το αν θα έχουμε ή όχι περισσότερη Ευρώπη τώρα και στο μέλλον θα εξαρτηθεί από τη βούληση των πολιτικών ηγετών της Ευρώπης. Ομοίως, η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας υπόκειται στη βούληση των ηγετών μας. Ποιες είναι, λοιπόν, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ηγέτες μας στο πλαίσιο της ΚΕΠΠΑ και της ΕΠΑΑ;

Πρώτον, ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα της μεταρρύθμισης των συνθηκών, πιστεύω ότι η εξέταση των διατάξεων της Συνταγματικής Συνθήκης που αφορούν άμεσα ή έμμεσα την ΚΕΠΠΑ πρέπει να ξεκινήσει ως μέρος της μεταρρυθμιστικής διαδικασίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει συνεπώς να αποκτήσει μια νομική προσωπικότητα και να απαλλαγεί από τη διάρθρωσή της που βασίζεται σε πυλώνες. Πρέπει να δημιουργηθεί μια νέα προσωπικότητα, ο λεγόμενος Ευρωπαίος Υπουργός Εξωτερικών, και πρέπει να συγκροτηθεί μια Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης.

Η γενική αρχή της ομοφωνίας στον τομέα της ΚΕΠΠΑ πρέπει να διατηρηθεί, επεκτείνοντας ταυτόχρονα το πεδίο εφαρμογής της ειδικής πλειοψηφίας.

Είναι πολύ σημαντικό να εισαχθεί μια ρήτρα αλληλεγγύης η οποία θα ισχύει στην περίπτωση τρομοκρατικής απειλής ή ενέργειας και να διατηρηθεί η αρχή της αμοιβαίας συνδρομής σε περιπτώσεις ένοπλης επίθεσης στην επικράτεια ενός από τα κράτη μέλη (η αρχή που προβλέπεται στο άρθρο 1, παράγραφος 41, της Συνταγματικής Συνθήκης).

Επιπροσθέτως, είναι βασικό να παραμείνει η διαρθρωτική συνεργασία στο πεδίο δράσης των αποστολών και ταυτόχρονα να απαλλαγεί από την αποκλειστική φύση τους. Πρέπει επίσης να συμπεριληφθεί στη Συνθήκη ένας ευρύτερος κατάλογος των αποστολών του Petersberg. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας πρέπει να ενισχυθεί με μια συνθήκη.

Δεύτερον, η αποτελεσματικότητα των ειρηνευτικών αποστολών πρέπει να διασφαλιστεί. Δεν αναφέρομαι μόνο στις τρέχουσες αποστολές στη Βοσνία και στον Λίβανο αλλά και στην επερχόμενη αποστολή στο Κοσσυφοπέδιο.

Τέλος, πρέπει να συμπεριληφθεί μια ενεργειακή ρήτρα αλληλεγγύης στη νέα Συνθήκη. Αυτή θα ήταν η κατάλληλη απάντηση στις απειλές στην ενεργειακή ασφάλεια που έχουν μεγαλύτερη επίπτωση στους πολίτες από ποτέ.

  Helmut Kuhne, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, εμείς οι σοσιαλδημοκράτες υποστηρίζουμε την έκθεση του κ. Brok μολονότι έχουμε διαφορετική άποψη για ορισμένα σημεία που αφορούν συγκεκριμένα πολιτικά μέτρα. Για παράδειγμα, εμείς είμαστε της γνώμης ότι θα έπρεπε να πούμε πως υπάρχουν σε ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ ανησυχίες και φόβοι μήπως η προγραμματισμένη εγκατάσταση του αμερικανικού αντιπυραυλικού συστήματος οδηγήσει σε έναν νέο γύρο εξοπλισμών. Ως σοσιαλδημοκράτες, διαπιστώνουμε άλλωστε με χαρά ότι μερικές από τις ερωτήσεις που έχουμε γι’ αυτό το σύστημα τέθηκαν στο μεταξύ και στη βουλή των αντιπροσώπων του αμερικανικού κογκρέσου.

Γιατί όμως υποστηρίζουμε την έκθεσή σας; Διότι έτυχε μεγάλης πλειοψηφίας στην επιτροπή και παρουσιάζεται σε μια πολύ συγκεκριμένη κατάσταση, δηλαδή στην τελική ευθεία για τη δημιουργία μιας νέας συνταγματικής βάσης για την ΕΕ και για την ΚΕΠΠΑ. Εμείς οι σοσιαλδημοκράτες θέλουμε την πρόοδο αυτή. Ελπίζω να με συγχωρήσετε που θα πω ξεκάθαρα ότι ενδεχομένως εμείς θα υποστηρίξουμε αύριο πιο αποφασιστικά την έκθεση από κάποια στοιχεία της δικής σας Ομάδας.

Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει και να πούμε ποιο είναι το προκείμενο, το οποίο αναφέρατε δικαιολογημένα και θα ήθελα και εγώ να το υπογραμμίσω και πάλι. Κάποια μέρα αυτό δεν θα επηρεάζει πια εμάς που καθόμαστε τώρα εδώ, μπορεί όμως να επηρεάσει τα εγγόνια μας, που κάποτε θα διαβάζουν στα βιβλία της ιστορίας πως το 2007 οι Ευρωπαίοι είχαν γι’ άλλη μια φορά την ευκαιρία να συμμετάσχουν στη διαμόρφωση της μοίρας του κόσμου, αλλά την έχασαν και στη συνέχεια, η παγκόσμια επιρροή μοιράστηκε ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Κίνα.

Για να μην συμβεί αυτό, είναι ανάγκη το Σώμα να υποστηρίξει στη συγκεκριμένη κατάσταση που βρισκόμαστε την παρούσα έκθεση και τα μέτρα που περιλαμβάνει, πολλά από τα οποία ανέφερε ο κ. Klich. Συμφωνώ με την περιγραφή που έκανε. Αυτή θα πρέπει να είναι αύριο και η κοινή θέση της μεγάλης πλειοψηφίας του Σώματος.

  Cem Özdemir, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, προφανώς θα απορήσετε για το ότι και η Ομάδα μου, η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, όχι μόνο επιδοκιμάζει, αλλά υποστηρίζει απερίφραστα την έκθεση Brok. Διαπίστωσα με ενδιαφέρον το νεοανακαλυφθέν πάθος του κ. Brok για την «ήπια δύναμη» και αυτό δεν μπορώ παρά να το επικροτήσω και περιμένω ήδη με ανυπομονησία να δω κατά πόσον θα το εφαρμόσει στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διεύρυνση αναφορικά με τα δυτικά Βαλκάνια, αλλά και την Τουρκία. Δεν θέλω να εμβαθύνω τώρα σε αυτό. Αυτό που ασφαλώς δεν μπορεί να συνεχιστεί, είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει το Συμβούλιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στους τομείς της ΚΕΠΠΑ και της ΕΠΑΑ. Μας ενημερώνει κάποια στιγμή εκ των υστέρων, ανάλογα με τη διάθεσή του και με την εκτίμηση που έχει για την κατάσταση. Αυτό επικρίνεται δικαίως και πρέπει να αλλάξει. Πρέπει επίσης να πούμε, όμως, ότι αυτό που ονομαζόταν μέχρι τώρα κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας συχνά δεν αξίζει την ονομασία αυτή.

Θα προσπαθήσω να το δείξω αυτό χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το Κοσσυφοπέδιο. Τα κράτη μέλη της ΕΕ έστειλαν τα περασμένα χρόνια πολλούς στρατιώτες, βοηθούς και χρήματα στις περιοχές της κρίσης και τώρα προγραμματίζουν μεγάλης κλίμακας συμμετοχή στην αστυνόμευση, καθώς και μεγάλη πολιτική παρουσία. Εξετάζοντας την ποιότητα, αλλά και την ποσότητα των κοινών μας παροχών, θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι η ΕΕ ασκεί μια σαφή, ενιαία και κοινή πολιτική για το Κοσσυφοπέδιο. Ωστόσο, όπως όλοι γνωρίζουμε, η πραγματικότητα είναι διαφορετική, μολονότι το θέμα εξετάστηκε ήδη στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Και εδώ τίθεται το ερώτημα αν πρέπει και πάλι να περιμένουμε να επέμβουν οι Αμερικανοί ή αν είμαστε σε θέση να λύσουμε εμείς οι ίδιοι το πρόβλημα.

  Tobias Pflüger, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα θα ήθελα να αρχίσω μια φορά από τα σημεία επί των οποίων συμφωνούμε. Η ώρα που συζητάμε είναι εντελώς απαράδεκτη. Το θέμα είναι πολύ σημαντικό για κάτι τέτοιο, και όπως εκφράζεται με εκπληκτική σαφήνεια στην έκθεση, στα σημεία 41, 42 και 43, αλλά και σε πολλά άλλα, δεν υπάρχει πραγματικός κοινοβουλευτικός έλεγχος της στρατιωτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Συμβούλιο θα πρέπει επιτέλους να καταλάβει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμφωνεί πραγματικά ως προς το εξής σημείο: θέλουμε κοινοβουλευτικό έλεγχο και θέλουμε να συμμετέχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και σε αποφάσεις του τομέα της στρατιωτικής πολιτικής.

Ωστόσο, για να μην παραφορτώσω την έκθεση με σάλτσα συναίνεσης, θα αναφέρω τώρα τα σημεία όπου δεν συμφωνούμε. Το κεντρικό σημείο είναι πραγματικά αυτό που ανέφερε προ ολίγου ο κ. Brok, συγκεκριμένα η συνταγματική συνθήκη. Όπως ήδη είπε η Επίτροπος, η συνταγματική συνθήκη θα φέρει πραγματικά ουσιαστικές «προόδους» στον τομέα της στρατιωτικής πολιτικής. Αυτός ακριβώς είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους απορρίπτουμε αυτή τη συνταγματική συνθήκη. Ελπίζουμε ότι στην βασική συνθήκη που προβλέπεται τώρα δεν θα υπάρχουν πια ακριβώς τέτοια σημεία σαν το άρθρο I-41, παράγραφος 3. Ως προς αυτό, εγώ δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος. Μάλλον φαίνεται ότι στην πράξη, η συνθήκη θα είναι η ίδια, αλλά δεν θα ονομάζεται πια συνταγματική συνθήκη, παρά θα εγκριθεί υπό άλλη μορφή από τις διάφορες κυβερνήσεις.

Θέλω τώρα να σχολιάσω ορισμένα σημεία της έκθεσης. Διατυπώνεται με μεγάλη σαφήνεια ότι κεντρική σημασία έχει η διαρθρωτική συνεργασία. Πραγματικά, έτσι είναι αν θέλει κανείς μια ΕΕ που θα είναι στρατιωτική δύναμη. Εμείς δεν το θέλουμε αυτό, επομένως δεν θέλουμε και αυτήν τη διαρθρωτική συνεργασία. Επίσης, γίνεται πολύ σαφής αναφορά στον μηχανισμό Αθηνά με τον οποίο χρηματοδοτούνται με παραπλανητικούς τρόπους οι στρατιωτικές επεμβάσεις της ΕΕ. Για παράδειγμα, στρατιωτικές επεμβάσεις χρηματοδοτούνται και μέσω των επονομαζομένων «επιστροφών» από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης. Αυτό το θεωρούμε σκάνδαλο. Είναι πραγματικά ανάγκη να σταματήσουν αυτά τα τεχνάσματα και να μη γίνει η ΕΕ στρατιωτική δύναμη.

  Gerard Batten, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αυτή η έκθεση απευθύνει έκκληση για έναν υπουργό εξωτερικών της ΕΕ, μια κοινή εξωτερική πολιτική, μια κοινή έδρα της ΕΕ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και πολύ περισσότερα και, φυσικά, για την προβλέψιμη πλήρη επικύρωση του απορριφθέντος ευρωπαϊκού Συντάγματος προκειμένου να γίνουν όλα δυνατά. Τα μέρη που με διασκέδασαν περισσότερο ήταν αυτά που απηύθυναν έκκληση για μια εξωτερική πολιτική η οποία θα αποφασίζεται με ψηφοφορία με ειδική πλειοψηφία και για εθνικές υπηρεσίες ασφάλειας που θα υπόκεινται στον δημοκρατικό έλεγχο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Η δικαιολογία για όλα αυτά είναι ότι αυτό θέλουν οι πολίτες της Ευρώπης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ξέρω με ποιους μίλησε ο κ. Brok, αλλά σίγουρα δεν ήταν Βρετανοί. Η ιδέα ότι θα θέλουν να παραδώσουν τον έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής τους, των υπηρεσιών άμυνας και ασφάλειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι για γέλια. Το τρομακτικό είναι ότι ο κ. Brok μιλάει σοβαρά.

  Roberta Alma Anastase (PPE-DE). – La numai două săptămâni de la serbarea zilei Europei, la 9 mai, dezbaterea pe marginea raportului domnului Elmar Brok, consacrat politicii europene de securitate comună, este actuală şi necesară. Îi mulţumesc în acest sens raportorului pentru abordarea cuprinzătoare a acestei tematici, indisolubil legate de prezentul şi viitorul Uniunii Europene, precum şi pentru stabilirea, în interiorul raportului, a unor priorităţi necesare unei acţiuni eficiente în contextul european şi internaţional de astăzi.

În calitatea mea de raportor la subiectul cooperării cu şi în cadrul Mării Negre, am apreciat în primul rând poziţionarea tematicii consolidării relaţiei Uniunii Europene cu ţările acestei zone ca o prioritate pentru anul 2007. Nu mai puţin importantă este şi sublinierea necesităţii de a dezvolta dimensiunea cooperării regionale în cadrul politicii externe a Uniunii. Regiunea Mării Negre dispune, fără îndoială, de un potenţial bogat de dezvoltare; în egală măsură, ţările din zonă se confruntă şi cu provocări serioase în mai multe domenii. Stabilitatea, dezvoltarea şi prosperitatea în zona de vecinătate a Uniunii Europene, consolidarea relaţiilor Uniunii Europene cu ţările acestei regiuni, precum şi încurajarea cooperării intra-regionale este, în acest context, de o importanţă majoră. Reunind în cadrul său state membre ale Uniunii Europene şi vecini ai acesteia, regiunea Mării Negre poate şi trebuie să devină un spaţiu al cooperării pe baza valorilor şi principiilor europene. Trebuie însă să trecem de la vorbe la fapte, din plan teoretic în cel al măsurilor concrete şi eficiente, care să demonstreze implicarea Uniunii Europene în această regiune.

  Libor Rouček (PSE). – (CS) Κυρίες και κύριοι, στην αρχή του 21ου αιώνα, οι ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν μια ολόκληρη σειρά νέων προκλήσεων. Σε αυτές περιλαμβάνονται η παγκοσμιοποίηση, η διεθνής τρομοκρατία, ο έλεγχος των εξοπλισμών και ο αφοπλισμός, η μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, η ανεξέλεγκτη μετανάστευση, η ενεργειακή εξάρτηση και η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, η αλλαγή του κλίματος, η πρόληψη της εξάπλωσης της φτώχειας στον κόσμο και πολλές άλλες. Όλα αυτά είναι προβλήματα και ζητήματα που επηρεάζουν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες ανεξαρτήτως του μεγέθους ή της γεωγραφικής θέσης τους. Είναι όλα προκλήσεις, προβλήματα και ζητήματα που καμία ευρωπαϊκή χώρα, ακόμα και η μεγαλύτερη, δεν μπορεί να λύσει ή να επιλύσει μόνη της.

Χρειαζόμαστε λοιπόν μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας και πρέπει να την ενισχύσουμε, τουλάχιστον στον βαθμό που προτείνεται στη Συνταγματική Συνθήκη. Πάνω απ’ όλα, πρέπει να δημιουργήσουμε τη θέση του ευρωπαίου υπουργού εξωτερικών, ο οποίος θα είναι Επίτροπος και θα ασκεί την προεδρία της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Με αυτόν τον τρόπο, η Ένωση θα μπορεί να μιλά με μία φωνή. Μεταξύ πολλών προτάσεων που περιλαμβάνονται στο σχέδιο Συνταγματικής Συνθήκης της ΕΕ είναι η ανάγκη να δημιουργηθεί πραγματική ευρωπαϊκή εξωτερική δράση, η ανάγκη να ενισχυθεί η διαρθρωτική συνεργασία και η ανάγκη για παροχή βοήθειας, που είναι όλες απαραίτητες.

Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι η διαδικασία για το σύνταγμα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το 2008. Πιστεύω ότι αυτό είναι σημαντικό, όχι μόνο ως προς την περαιτέρω διεύρυνση, η οποία σε αυτή την περίπτωση αφορά την Κροατία, αλλά και, όπως είπαν οι προηγούμενοι ομιλητές, από την άποψη της επίτευξης μιας όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικής κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας και άμυνας. Εκτιμώ ότι, χωρίς αυτήν, η Ευρώπη θα έχει πολιτικά –και με τον καιρό και οικονομικά– δυσκολίες να αναπτυχθεί.

  Nils Lundgren (IND/DEM). – (SV) Ο κ. Brok κηρύττει τη σημασία του να έχει η ΕΕ έναν υπουργό εξωτερικών και τους δικούς της πρεσβευτές σε όλο τον κόσμο. Παρατηρεί ότι μόνο 18 χώρες επικύρωσαν μέχρι στιγμής τη Συνταγματική Συνθήκη και ότι «πρέπει να συνεχιστεί η πορεία προς την πλήρη επικύρωση». Μελετήστε αυτή τη διατύπωση προσεκτικά: «πρέπει να συνεχιστεί η πορεία προς την πλήρη επικύρωση». Αυτό σημαίνει ότι η βούληση των πολιτών σε δύο από τα ιδρυτικά κράτη μέλη της ΕΕ δεν είναι αποδεκτή. Έτσι γίνονται τα πράγματα εδώ στο Στρασβούργο και στις Βρυξέλλες. Όπως πάντα, ακούγεται πάλι το ίδιο σύνθημα ότι η Ευρώπη πρέπει να μπορεί να μιλά με μία φωνή. Αυτό σημαίνει ότι 27 φωνές πρέπει να σιωπήσουν. Τι θα λέει, τότε, η φωνή που θα μείνει; Επιτρέψτε μου να δώσω ένα παράδειγμα. Η εισβολή στο Ιράκ υποστηρίχθηκε από μια συμμαχία προθύμων που περιλάμβανε το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πολωνία, τις Κάτω Χώρες, τη Δανία και άλλες χώρες. Μια ΕΕ με μία φωνή θα είχε εγκρίνει πιθανώς την εισβολή και οι γερμανοί στρατιώτες θα υποχρεώνονταν να πάνε στον πόλεμο, παρά τη ρητή βούληση του γερμανικού κοινοβουλίου. Σκεφτείτε το αυτό και ξανασκεφτείτε το. Το να μιλά η ΕΕ με μία φωνή συνεπάγεται υποχρεωτικά έναν λαό με μία ενιαία ταυτότητα, αλλά εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε διαφορετικές ταυτότητες.

  Ρόδη Κράτσα-Τσαγκαροπούλου (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή κύριο Brok, καθώς και τον συντάκτη γνωμοδότησης κύριο Σαμαρά, για τις επισημάνσεις τους σχετικά με τις αδυναμίες και τις ελλείψεις της ΚΕΠΠΑ καθώς και τις προτάσεις τους για μεγαλύτερη δραστηριοποίηση, καλύτερη χρηματοδότηση και αξιοποίηση των δυνατοτήτων μας για να μπορέσουμε να διαδραματίσουμε ένα διεθνή ρόλο και να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα.

Είναι καιρός να αναρωτηθούμε όμως, είναι αρκετά όλα αυτά; Θα αποδώσουν τα αποτελέσματα που θα αναμένουμε κάθε φορά; Είναι ένα ερώτημα που μας υποβάλλουν οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και οι πολίτες άλλων περιοχών του κόσμου, κυρίως σε περιοχές που είμαστε παρόντες αλλά όχι αρκετά αποτελεσματικοί.

Θα ήθελα να αναφερθώ στη Μέση Ανατολή, όπως αναφέρεται και η έκθεση Brok, η οποία αυτές τις ημέρες βιώνει μια κατάσταση ιδιαίτερα έκρυθμη. Η κατάσταση αυτή αποτελεί πραγματικά μια μεγάλη πρόκληση για μας. Προσφέρουμε συντονισμένα και διαχρονικά ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια. Διατηρούμε ειρηνευτικές δυνάμεις, όπως στο Λίβανο· αστυνομικές δυνάμεις, όπως στη Ράφα. Και περιμένουμε τα προβλήματα να λυθούν από μόνα τους ή από άλλους ή να ακολουθήσουμε δρόμους που υπαγορεύονται από άλλους.

Αναγνωρίζουμε ότι η καρδιά του προβλήματος είναι το παλαιστινιακό πρόβλημα και όμως επαναπαυόμαστε σε προσωρινές λύσεις και δεν παίρνουμε την τύχη στα χέρια μας να οδηγήσουμε σε ριζικές λύσεις που θα είναι και βιώσιμες.

Είναι καιρός να δούμε ότι υπάρχει ανάγκη για μια ευρωπαϊκή στρατηγική πιο ανεξάρτητη και αυτόνομη, που θα βλέπει τα πράγματα πιο καθαρά και θα τα λέει με το όνομά τους. Μόνο έτσι μπορεί να είμαστε αποτελεσματικοί.

Κύριε Επίτροπε, αναγνωρίζω τις προσπάθειές σας και τις βλέπω ζωντανές και αποδοτικές όπου βρίσκομαι στην περιοχή αυτή και αλλού. Αλλά πιστεύω ότι, πριν από τη Συνταγματική Συνθήκη που θα μας δώσει ένα πλαίσιο πιο συνεκτικό και υπεύθυνο, μπορούμε να φροντίσουμε για μια καλύτερη συνεργασία με το Συμβούλιο. Το Κοινοβούλιο μπορεί να συμβάλει σ’ αυτήν την περισσότερο πολιτική και βαθιά προσέγγιση των θεμάτων και χάραξη στρατηγικής.

  Marianne Mikko (PSE). – (ET) Κυρίες και κύριοι, η τριπλάσια αύξηση στον προϋπολογισμό για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας αποτελεί ένα βήμα μπροστά. Εντούτοις, τα σχεδόν 2 δισ. ευρώ που κατανεμήθηκαν για τα προσεχή επτά έτη δεν επαρκούν ούτε καν για να καλυφθούν οι πιο επείγουσες ανάγκες.

Η κατάσταση στην οποία η επιρροή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις διεθνείς σχέσεις είναι σαφώς κατώτερη από αυτή ορισμένων κρατών μελών είναι αφόρητη. Η επιπόλαιη κατηγοριοποίηση θεμάτων που είναι σημαντικά για τα κράτη μέλη ως διμερή θέματα καταφέρνει ένα καίριο πλήγμα στην αξιοπιστία της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ταυτόχρονα, αποδυναμωνόμαστε επιτρέποντας στο δόγμα της Ρωσίας για το «κοντινό εξωτερικό» να κλείσει την πόρτα σε δυνητικά μελλοντικά κράτη μέλη.

Θα ήταν επωφελές τόσο για εμάς όσο και για τους εταίρους μας να μιλάμε με μία φωνή στον κόσμο και με τον κόσμο. Πρέπει να είναι μια φωνή κοινού συμφέροντος, όχι μια φωνή διευκόλυνσης για τις μεγάλες δυνάμεις. Η μείωση της επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών, οι αχαλίνωτες φιλοδοξίες της Ρωσίας και οι νέες γραμμές ισχύος στην παγκόσμια οικονομία μάς υποχρεώνουν να δείξουμε και να εφαρμόσουμε το δυναμικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υποστηρίζω επίσης την έκκληση του εισηγητή για τον διορισμό περισσότερων γυναικών σε ηγετικές θέσεις.

  Hélène Goudin (IND/DEM). – (SV) Θέλω απλώς να αναφερθώ στο θέμα της υπέρβασης του χρόνου ομιλίας. Όλοι οι ομιλητές πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο. Αν επιτρέπεται σε όλους τους άλλους να εκφράζουν την άποψή τους, θα έπρεπε να επιτρέπεται και στον συνάδελφο βουλευτή εδώ στα αριστερά μου, έστω και αν δεν έχει την ίδια άποψη με τον Πρόεδρο.

  Jamila Madeira (PSE). – (PT) Θέλω να συγχαρώ θερμά τον κ. Brok για την διαύγεια με την οποία έθεσε αυτά τα θέματα στο Σώμα και για την πολιτική του προσέγγιση. Ως πιστός φεντεραλιστής και αφοσιωμένος υποστηρικτής του Συντάγματος, δεν δίστασε μπροστά στα δύσκολα ζητήματα και περιέγραψε τις ευθύνες της ΕΕ στον σημερινό κόσμο.

Θα ήθελα, ωστόσο, να αναφέρω ένα σημείο σε αυτή την έκθεση που σχετίζεται άμεσα με τη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή και με την παθητικότητα της ΕΕ μπροστά στην καταστροφική κατάσταση – μια παθητικότητα που βγήκε από τη συζήτηση σήμερα το απόγευμα για την κατάσταση στην Παλαιστίνη. Φέτος, η ΕΕ πρέπει να εστιάσει στην κατάσταση στην Παλαιστίνη. Συνεπώς, διαφωνώ με τη θέση της ΕΕ. Η καρδιά των παγκόσμιων προβλημάτων και της αστάθειας είναι γνωστό ότι βρίσκεται στη Μέση Ανατολή. Από όλες τις ευθύνες της ως προς την εξωτερική πολιτική, η ΕΕ πρέπει να δώσει πρώτη προτεραιότητα στην αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων αν θέλουμε να ζούμε πιο ειρηνικά, σε μια κοινωνία που χαρακτηρίζεται από δημοκρατία και ειρήνη.

Όσον αφορά τη σύγκρουση Ισραηλινών-Παλαιστινίων, η διεθνής κοινότητα, και όλοι εμείς, πρέπει να υποστηρίξουμε τη λύση δύο κρατών που ζουν το ένα δίπλα στο άλλο στην περιοχή εντός των συνόρων που καθορίστηκαν το 1967.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να αρχίσω ευχαριστώντας τον εισηγητή, κ. Brok, γι’ αυτή τη σημαντική έκθεση. Έρχεται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή, ενώ η γερμανική Προεδρία προσπαθεί να αναβιώσει τη Συνταγματική Συνθήκη, ίσως χωρίς τον τίτλο της. Το σημαντικό στοιχείο είναι η μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.

Πώς μπορεί να επιτευχθεί μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στο μέλλον; Όχι μόνο μέσω των θεσμικών οργάνων αλλά και μέσω της πολιτικής βούλησης των κρατών μελών. Μόνο αν υπάρχει ομοφωνία στον τρόπο ψηφοφορίας μας θα υπάρχει πιθανότητα για μια αποτελεσματική κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. Συνεπώς, πρέπει να προχωρήσουμε με περισσότερες ψηφοφορίες με ειδική πλειοψηφία επί της κοινής εξωτερικής πολιτικής. Αυτό είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο, αλλά θα κάνει πραγματικά τη διαφορά.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή, ειδικά όσον αφορά τις παρατηρήσεις του σχετικά με τις αντιπροσωπείες. Άρχισα να συνεργάζομαι πολύ στενά με τους ανθρώπους μας για περισσότερη κατάρτιση, καλύτερη πολιτική αναφορά, δημόσια διπλωματία και προγράμματα ανταλλαγών μεταξύ των κρατών μελών, του Συμβουλίου, της Γραμματείας του Συμβουλίου και ημών, προκειμένου να επιτευχθεί –μέσω της όσμωσης, όπως λέω πάντα– μια καλύτερη αμοιβαία κατανόηση και να προετοιμαστεί μια συνεκτική προσέγγιση στο μέλλον.

Επιτρέψτε μου να κάνω δύο περαιτέρω παρατηρήσεις, τη μία σχετικά με το Κοσσυφοπέδιο. Το Κοσσυφοπέδιο αποτελεί πράγματι ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα, το οποίο χρειάζεται μια ευρωπαϊκή λύση με τη συμφωνία της διεθνούς κοινότητας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αναλάβει την ευθύνη για το Κοσσυφοπέδιο μετά το καθεστώς. Πώς μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό; Πιστεύω ότι αυτό μπορεί να γίνει με τη συγκρότηση ενός διεθνούς πολιτικού γραφείου, με την εδραίωση μιας πολύ σημαντικής αποστολής κράτους δικαίου και με τη συνέχιση της ανάπτυξης ικανοτήτων σε μεγάλη κλίμακα, σύμφωνα, ελπίζω, με ένα ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Θέλω να πω ότι σήμερα διεξαγάγαμε ήδη μια μακρά συζήτηση για τη Μέση Ανατολή. Ξέρουμε πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση, αλλά πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαδραμάτισε αρκετά σημαντικό ρόλο και θέλει να συνεχίσει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, ειδικά σε συνδυασμό με άλλα μέλη του Κουαρτέτου. Ακόμα και αν η κατάσταση φαίνεται να είναι σήμερα κάπως δυσοίωνη, ελπίζουμε ότι μπορούμε ακόμα να φέρουμε κοντά τις δύο πλευρές για μια θετική προσέγγιση στο μέλλον.

Θα ήθελα να αναφέρω ότι η Μαύρη Θάλασσα είναι μία από αυτές τις νέες περιοχές όπου εστιάσαμε τις προσπάθειές μας στο πλαίσιο της πολιτικής γειτονίας μας, διότι πιστεύουμε ότι πρόκειται για μια νέα περιοχή με νέα κράτη μέλη, όπως η Ρουμανία και η Βουλγαρία, την οποία προσεγγίσαμε και θέλουμε να εργαστούμε μαζί με την Τουρκία και τη Ρωσία σε αυτή την περιοχή, στην προσπάθεια να αντιμετωπιστούν πολλά από τα σημαντικά θέματα.

Τέλος, όσον αφορά τις επαφές μεταξύ του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υπάρχει τώρα μια διοργανική συμφωνία, υπάρχει περισσότερη επαφή μεταξύ του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου για τα θέματα της ΚΕΠΠΑ και νομίζω ότι ο ειδικός αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα, κ. Matthiessen, ο οποίος παρίσταται σήμερα εδώ, θα το αναφέρει επίσης αυτό.

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Τετάρτη 23 Μαΐου.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142)

  Glyn Ford (PSE), (γραπτώς). – (EN) Αυτή η έκθεση του κ. Brok αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προόδου στην ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας. Με τη διαδοχική ανάπτυξη μιας Ευρωπαϊκής Βιομηχανικής Ένωσης, Κοινωνικής Ένωσης –στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου– Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και με την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος, η Ευρώπη είναι τώρα έτοιμη και πρέπει να κινηθεί για την ανάπτυξη και την προώθηση μιας ενωμένης στάσης στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής.

Αυτό αρχίζει να συμβαίνει. Η Ευρώπη υιοθέτησε μια διακριτική στάση σχετικά με τη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης, με το Ιράν και τη Χερσόνησο της Κορέας, όλα κατά τη γνώμη μου με την αφοσίωσή της στον διάλογο και στην κριτική συμμετοχή που είναι πολύ καταλληλότερη από ό,τι η μη ισορροπημένη, μονόπλευρη προσέγγιση αντιπαράθεσης της διοίκησης Μπους.

Η πρώτη μας προσπάθεια ΚΕΠΠΑ στην Ασία σημείωσε μεγάλη επιτυχία με την επίβλεψη της ειρηνευτική συμφωνία που συνήφθη στην Aceh με τη μεσολάβηση της ΕΕ από την αποστολή επιτήρησης EΕ-ASEAN της Aceh, η οποία επιτήρησε τον παροπλισμό των όπλων, την επανεγκατάσταση των μαχητών –και στις δύο πλευρές– και την απομάκρυνση των μη οργανικών στρατευμάτων. Όλα αυτά οδήγησαν στις ιστορικές εκλογές του περασμένου Δεκεμβρίου που είχαν ως αποτέλεσμα την εκλογή του πρώην μαχητή του GAM και αιχμαλώτου της κυβέρνησης στην Ινδονησία στη Banda Aceh ως Κυβερνήτη. Θα συνεχίσουμε να ενισχύουμε και να βοηθάμε αυτή την ειρηνευτική διαδικασία να εδραιώσει την επιτυχία της.

Τώρα είναι καιρός να εκφραστεί η Ευρώπη εντονότερα στη Χερσόνησο της Κορέας. (...)

(Η γραπτή δήλωση συντομεύτηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 142, παράγραφος 7, του Κανονισμού)

  Alexander Stubb (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Κύριοι συνάδελφοι, θέλω να ευχαριστήσω τον συνάδελφό μου και φίλο, Elmar Brok, για την εξαιρετική έκθεσή του σχετικά με την ΚΕΠΠΑ. Θέλω ειδικά να επισημάνω τρία σημεία.

Πρώτον, η έκθεση εκφράζει την ανάγκη για μια κοινή προσέγγιση στα θέματα εξωτερικής πολιτικής την εποχή της παγκοσμιοποίησης. Η έκθεση αναφέρει την αλλαγή του κλίματος, την ενεργειακή εξάρτηση, τα υπό διάλυση κράτη και τη διεθνή τρομοκρατία, για να αναφέρω μόνο λίγα παραδείγματα.

Δεύτερον, η έκθεση τονίζει ότι η Συνταγματική Συνθήκη παρέχει τις απαραίτητες θεσμικές καινοτομίες, για παράδειγμα τον υπουργό εξωτερικών διττής αρμοδιότητας, για τον συντονισμό της αμοιβαίας εξωτερικής πολιτικής πιο αποτελεσματικά.

Τρίτον, η αποτελεσματική πολιτική χρειάζεται πόρους. Η έκθεση θεωρεί «το συνολικό ποσό των 1 740 εκατομμυρίων ευρώ που θα διατεθεί στην ΚΕΠΠΑ την περίοδο 2007-2013 ανεπαρκές για την επίτευξη των φιλοδοξιών της Ένωσης ως παγκόσμιου παράγοντα». Συμφωνώ.

Θέλω, ως εκ τούτου, να εκφράσω την υποστήριξή μου γι’ αυτή την έκθεση.