Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 22 Μαΐου 2007 - Στρασβούργο

1. Έναρξη της συνεδρίασης

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. MORGANTINI
Αντιπροέδρου

(Η συνεδρίαση αρχίζει στις 9.00)

2. Χρονοδιάγραμμα των περιόδων συνόδου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

3. Ημερήσια διάταξη: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

⁂

  Carlos Carnero González (PSE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, δεν σκοπεύω να μιλήσω πέντε λεπτά. Θέλω μόνο να σας ζητήσω, δεδομένης της γενναιοδωρίας σας και της γνώσης σας για την περιοχή στην οποία πρόκειται να αναφερθώ, να μου επιτρέψετε να μιλήσω για ένα θέμα επί της διαδικασίας.

Κυρία Πρόεδρε, διερωτώμαι αν ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου θα μπορούσε να εκφράσει την υποστήριξή του, αν δεν το έχει κάνει ήδη, στην έκκληση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, κ. Μπαν Κι-Μουν, για την παύση των εχθροπραξιών στον Λίβανο, οι οποίες προκαλούν τεράστιες απώλειες ζωών.

Πιστεύω ότι αυτό είναι απαραίτητο και ότι θα αντανακλούσε τα συναισθήματα κάθε βουλευτή αυτού του Κοινοβουλίου. Ξέρω ότι έχουμε μια συζήτηση σχετικά με την κατάσταση στην Παλαιστίνη σήμερα το απόγευμα, αλλά η αλήθεια είναι ότι, αυτήν τη στιγμή, αθώοι πολίτες εξακολουθούν να πεθαίνουν στον Λίβανο.

Αυτό σας ζητώ.

  Πρόεδρος. Το αίτημα θα διαβιβαστεί στον Πρόεδρο, ο οποίος θα το υποβάλει ασφαλώς στη Διάσκεψη των Προέδρων.

4. Κατάθεση εγγράφων: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

5. Συζήτηση για περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου (ανακοίνωση των προτάσεων ψηφίσματος που έχουν κατατεθεί): βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

6. Παγκόσμια Ευρώπη - Εξωτερικές πτυχές της ανταγωνιστικότητας (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0149/2007) του κ. Daniel Caspary, εξ ονόματος της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, σχετικά με την Ευρώπη στον κόσμο - εξωτερικές πτυχές ανταγωνιστικότητας (2006/2292(INI))

  Daniel Caspary (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, ως η μεγαλύτερη παγκοσμίως εσωτερική αγορά, η ΕΕ έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στον κόσμο. Για να συνεχίσουμε να είμαστε διεθνώς επιτυχημένοι, πρέπει να δημιουργήσουμε τους σωστούς όρους πλαίσιο στο εσωτερικό, αλλά και να διαμορφώσουμε την εμπορική μας πολιτική στο εξωτερικό έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στα οικονομικά μας συμφέροντα.

Τον Οκτώβριο του 2006, η Επιτροπή παρουσίασε στην ανακοίνωσή της «Η Ευρώπη στον κόσμο: η συμμετοχή της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό» τις απόψεις της για μια τέτοια εμπορική στρατηγική. Η παρούσα έκθεση της Επιτροπής Εμπορίου δεν συνιστά ένα αντίθετο σχέδιο, αλλά έχει ως στόχο την προσαρμογή ορισμένων προτεραιοτήτων, γιατί η Επιτροπή, αλλά και εσείς, κύριε Επίτροπε, πρέπει να θέσετε τις σωστές προτεραιότητες αντί να επιζητείτε βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα.

Το άνοιγμα των αγορών των εμπορικών μας εταίρων είναι κέρδος για όλους μας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί ένα πολύ καλό παράδειγμα της επιτυχίας των ανοικτών αγορών. Το καλύτερο μέσο που διαθέτουμε σήμερα γι’ αυτό είναι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ο ΠΟΕ. Παρά τις δυσκολίες του σημερινού γύρου, στόχος μιας πολυμερούς εμπορικής ελευθέρωσης στο πλαίσιο του ΠΟΕ πρέπει να είναι να προχωρήσουμε με φιλοδοξία. Ακόμα και αν οι προοπτικές για επιτυχή ολοκλήρωση ασφαλώς δεν είναι άριστες, ειδικά εμείς ως Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε τα πάντα προκειμένου να σημειώσουμε τελικά επιτυχία, γιατί οι διμερείς ή περιφερειακές συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών είναι στην καλύτερη περίπτωση η δεύτερη προτίμησή μας ή και λύσεις ανάγκης, επειδή παρουσιάζουν σημαντικά μειονεκτήματα. Εάν θα πρέπει να συναφθούν συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών, αυτό πρέπει να γίνει με τους εξής περιορισμούς: αφενός, οι συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών πρέπει να περιορίζονται στις χώρες ή οικονομικές περιφέρειες με τις οποίες οι ανταγωνιστές μας διαπραγματεύονται ή έχουν ήδη συνάψει συμφωνία. Αφετέρου, το πεδίο εφαρμογής αυτών των συμφωνιών ελευθέρων συναλλαγών πρέπει να ξεπερνά κατά πολύ τα θέματα του ΠΟΕ. Επιπροσθέτως, θα πρέπει να προσπαθήσουμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση να εδραιώσουμε σε αυτές τις συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών προδιαγραφές που θα συμφωνηθούν πλειομερώς σε μια κατά το δυνατόν ευρεία βάση. Σκέφτομαι εδώ π.χ. τους κανόνες προέλευσης για τους οποίους γίνονται διαφορετικές διαπραγματεύσεις σε κάθε συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών και είναι σχεδόν αδύνατον να τηρηθούν από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις μας που εκμεταλλεύονται ολοένα περισσότερο τις ευκαιρίες της παγκοσμιοποίησης και εξάγουν τα προϊόντα τους.

Δυστυχώς, στο παρελθόν, προτεραιότητα είχαν πολλές φορές άλλοι πολιτικοί στόχοι σε βάρος της εμπορικής πολιτικής. Γι’ αυτό, θα έπρεπε μελλοντικά να μην παραφορτώνουμε την εμπορική πολιτική με ξένα ως προς το αντικείμενό της θέματα. Ταυτόχρονα πρέπει να προσέξουμε να τηρούνται οι υφιστάμενοι κανόνες που έχουμε συμφωνήσει με τους εμπορικούς μας εταίρους. Αυτό ισχύει ιδίως για τον τομέα της πνευματικής ιδιοκτησίας, όπου πολλές φορές δεν εφαρμόζεται ικανοποιητικά η υφισταμένη νομοθεσία και οι αναληφθείσες υποχρεώσεις ή εμποδίζεται ενεργά η εφαρμογή τους. Τα μέσα εμπορικής προστασίας της ΕΕ και ιδίως οι κανόνες αντιντάμπινγκ συνιστούν προστασία από αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι στην Επιτροπή Εμπορίου η μεγάλη πλειοψηφία συμφώνησε μαζί μου ότι αυτόν τον καιρό δεν ενδείκνυται η μεταρρύθμιση των μέσων εμπορικής προστασίας που συνιστά η Επιτροπή. Δεν θα πρέπει να προεξοφλούμε τα αποτελέσματα των συνομιλιών σε επίπεδο ΠΟΕ, όσο δύσκολες και αν είναι αυτήν τη στιγμή. Τα μέτρα εμπορικής προστασίας της ΕΕ αποδείχθηκαν σε γενικές γραμμές αποτελεσματικά και δεν υπάρχει σήμερα κανένας λόγος να αλλάξουν.

Ενόψει της μείωσης των δασμών, άλλοι φραγμοί του εμπορίου αποκτούν ολοένα μεγαλύτερη σημασία. Για παράδειγμα, δεν πρέπει τα αντιτρομοκρατικά μέτρα σε όλους τους οικονομικούς χώρους να καταστούν οι εμπορικοί φραγμοί μη δασμολογικού χαρακτήρα του 21ου αιώνα. Σε αυτό το πλαίσιο, σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν και τα κανονιστικά ζητήματα. Γι’ αυτό, πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη σημασία στη συμβατότητα των εσωτερικών μας κανόνων με τους κανόνες των κύριων εμπορικών μας εταίρων. Γι’ αυτό, υποστηρίζω κατηγορηματικά τη συνεργασία με τις ΗΠΑ και τις προσπάθειες των περασμένων εβδομάδων.

Αισιοδοξώ ότι εάν ορίσουμε τις σωστές προτεραιότητες, θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες των παγκόσμιων αγορών τόσο για εμάς όσο και, κυρίως, για άλλους – για αναπτυσσόμενες αλλά και για βιομηχανικές χώρες. Αυτό θα έχει θετικά αποτελέσματα για τους ανθρώπους στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο, και ευχαριστώ τους συναδέλφους, τη Γραμματεία της Επιτροπής και τους συνεργάτες της Ομάδας, διότι τις περασμένες εβδομάδες καταφέραμε να εκπονήσουμε μια έκθεση που θεωρώ ότι θα μπορούσε να τύχει της έγκρισης μεγάλης πλειοψηφίας στην τελική ψηφοφορία στο Σώμα. Ευχαριστώ πολύ για τη συνεργασία και ευχαριστώ θερμά και την Επιτροπή γιατί έλαβε υπόψη τις προτάσεις μας.

  Peter Mandelson, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κυρία Πρόεδρε, πρόκειται για μια πολύ σημαντική έκθεση. Επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω το ιστορικό της Ευρώπης στον κόσμο. Στην Ευρώπη αντιμετωπίζουμε τεράστιες προκλήσεις που οφείλονται στον ρυθμό των αλλαγών στην παγκόσμια οικονομία. Αυτό δημιουργεί νέες ευκαιρίες, αλλά προκαλεί επίσης κάποια ανασφάλεια και κατανοητές ανησυχίες.

Το βασικό μας μήνυμα είναι σαφές: απόρριψη του προστατευτισμού στο εσωτερικό μας, ακτιβισμός στο άνοιγμα αγορών στο εξωτερικό. Πρέπει να κοιτάξουμε πέρα από τις δασμολογικές μειώσεις, τους φραγμούς στο εμπόριο που βρίσκονται πέρα από τα σύνορα. Πρέπει επίσης να ενισχύσουμε τις σχέσεις μας με τις μεγάλες οικονομίες της επόμενης γενιάς, ιδίως –αλλά όχι μόνο– στην Ασία, όπου υπάρχει τεράστιο δυναμικό ανάπτυξης, αλλά η Ευρώπη δεν έχει τόσο ισχυρή παρουσία όσο θα έπρεπε.

Η πρώτη μας προτεραιότητα παραμένει ο ΠΟΕ και η Ατζέντα της Ντόχα για την Ανάπτυξη και θέλω να πω κάτι επ’ αυτού. Είναι πολλά αυτά που διακυβεύονται για την παγκόσμια οικονομία και για τον αναπτυσσόμενο κόσμο, και θα διερευνήσω οπωσδήποτε κάθε πιθανή οδό τις ερχόμενες εβδομάδες προκειμένου να καταστεί δυνατή μια συμφωνία.

Για δύο ημέρες την περασμένη εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Ένωση φιλοξένησε τους υπουργούς της Βραζιλίας, της Ινδίας και των ΗΠΑ που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις λίγο έξω από τις Βρυξέλλες. Η συνάντησή μας ήταν εποικοδομητική και επικεντρώθηκε σε αριθμούς και αποτελέσματα. Η επίτευξη αυτών των αποτελεσμάτων δεν θα είναι καθόλου εύκολη. Ωστόσο, συνολικά, πιστεύω ότι μπορούμε να φέρουμε σε αίσιο πέρας αυτήν τη διαπραγμάτευση και να ολοκληρώσουμε τον Γύρο της Ντόχα φέτος, όπως συμφωνήσαμε στο Δελχί τον Απρίλιο. Αυτό απαιτεί σύγκλιση μεταξύ των μελών της G4 τον επόμενο μήνα. Η πολιτική δέσμευση για αυτόν τον στόχο είναι πράγματι υψηλή στο ύψιστο πολιτικό επίπεδο.

Το χάσμα ανάμεσα μας είναι ακόμη ευρύ, τόσο εντός του τομέα της γεωργίας όσο και μεταξύ της γεωργίας και της βιομηχανίας και των υπηρεσιών. Ωστόσο, το χάσμα αυτό μπορεί να γεφυρωθεί αν όλα τα μέρη συμφωνήσουν να συνδυάσουν έναν επαρκή βαθμό φιλοδοξίας με έναν επαρκή βαθμό ευελιξίας. Θα εμμείνω στη βασική αρχή ότι πρέπει να υπάρξουν πραγματικές περικοπές και αποτελεσματικές μειώσεις από όλους τους βασικούς παράγοντες σε όλους τους βασικούς τομείς. Η πραγματική πρόσβαση στην αγορά στον τομέα της γεωργίας αξίζει ουσιαστικές μειώσεις των αγροτικών επιδοτήσεων και ουσιαστικές περικοπές στους δασμούς των βιομηχανικών προϊόντων.

Τα επίπεδα φιλοδοξίας του τελικού πακέτου στη γεωργία και στους δασμούς των βιομηχανικών προϊόντων είναι αναπόσπαστα συνδεμένα. Η Ευρώπη είναι διατεθειμένη να κάνει πολλά –και μάλιστα περισσότερα από άλλους– αλλά δεν είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε μέχρι το απώτατο όριο της φιλοδοξίας μας αν δεν κάνουν και οι άλλοι το ίδιο. Φυσικά, πρέπει να υπάρχει ανάλογη προσπάθεια τόσο από τις αναπτυγμένες όσο και από τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Είναι επίσης ζωτικό να θυμόμαστε ότι το μεγαλύτερο μέρος των οικονομικών οφελών στον Γύρο της Ντόχα δεν θα προκύψουν από την πρόσβαση στις αγορές των γεωργικών προϊόντων ή ακόμη και από την πρόσβαση στις αγορές των μη γεωργικών προϊόντων, αλλά από τις δεσμεύσεις των μελών του ΠΟΕ να ανοίξουν τις αγορές υπηρεσιών τους και από τη μείωση της γραφειοκρατίας και της ανάλωσης χρόνου και χρήματος που επηρεάζουν τις εμπορικές ροές παγκοσμίως. Οι διαπραγματεύσεις για τις υπηρεσίες και τη διευκόλυνση του εμπορίου διεξάγονται με διαφορετικό χρονοδιάγραμμα από τις διαπραγματεύσεις για την πρόσβαση στην αγορά, αλλά δεν πρέπει να αποτύχουν λόγω του γεγονότος αυτού.

Όλοι εμείς οι βασικοί διαπραγματευτές πρέπει να αναλάβουμε το μερίδιο της προσπάθειας και της ευθύνης που μας αναλογεί και που είναι απαραίτητο για να καταλήξει ο γύρος αυτός σε ένα ισορροπημένο αποτέλεσμα. Πρέπει όλοι μας να στραφούμε στις οικονομίες που επιθυμούμε να δημιουργήσουμε στο μέλλον, παρά να μένουμε προσκολλημένοι στην υπεράσπιση των δομών του παρελθόντος. Ναι, να ενισχύσουμε τα οφέλη από το άνοιγμα των αγορών που έχει συντελεστεί ως τώρα, αλλά να συμβάλουμε επίσης σε νέα ανοίγματα των αγορών που είναι απαραίτητα για να τονωθεί η ανάπτυξη του εμπορίου στο μέλλον. Αυτή είναι η μόνη βάση επί της οποίας θα μπορέσουν να ολοκληρωθούν αυτές οι διαπραγματεύσεις, και έχουμε λίγο περισσότερο από έναν μήνα στη διάθεσή μας για αυτό.

Ωστόσο, μπορούμε και πρέπει να στηριχθούμε στην πλατφόρμα που διαμόρφωσε ο ΠΟΕ για να δημιουργήσουμε νέες ευκαιρίες ανάπτυξης ανοίγοντας περαιτέρω τις αγορές στο εμπόριο και τις επενδύσεις σε διμερή βάση, όχι ως εναλλακτική αλλά ως συμπλήρωμα στην Ατζέντα της Ντόχα για την Ανάπτυξη.

Έχουμε μια αρκετά φιλόδοξη ατζέντα μπροστά μας: διαπραγματεύσεις για ΣΕΣ με την Κορέα, την Ινδία και την ASEAN (Ένωση Κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας), ενίσχυση των σχέσεών μας με την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες, επιβολή των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, ανανεωμένη στρατηγική για την πρόσβαση στην αγορά, συνέχεια στην Πράσινη Βίβλο για τα μέσα εμπορικής άμυνας, και συνέχιση του έργου σχετικά με το εμπόριο και την ατζέντα για την ανάπτυξη. Οι προσπάθειές μας στα θέματα αυτά εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο αυτού του σύνθετου πολυμερούς γύρου για το εμπόριο, πράγμα που απαιτεί προσεκτικό χειρισμό. Όμως, οι πρώτοι έξι μήνες της στρατηγικής μας σχετικά με την Ευρώπη στον κόσμο δείχνουν ότι μπορούμε να προχωρήσουμε παράλληλα: αναλάβαμε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες σε συνέχεια της ατζέντας μας για την Ευρώπη στον κόσμο και θέσαμε εκ νέου την ατζέντα της Ντόχα για την ανάπτυξη στην ορθή πορεία.

Θέλω να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κ. Caspary, για το εξαίρετο έργο του. Είμαι πολύ ευτυχής για τον τρόπο που η έκθεση χειρίζεται όλα αυτά τα ζητήματα. Είμαι χαρούμενος που το Κοινοβούλιο εκδηλώνει έντονο ενδιαφέρον για την έκθεση, κάτι το οποίο αποδεικνύεται σαφέστατα από τις σχεδόν 200 τροπολογίες. Είμαι επίσης ευτυχής που συμμετείχε και η Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, με δεδομένη τη συνάφεια με τη στρατηγική της Λισαβόνας.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι επιδιώξαμε τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου, και θα συνεχίσουμε να το πράττουμε και στο μέλλον, στην κατάρτιση της ατζέντας για την Ευρώπη στον κόσμο. Ενημερώσαμε την Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου κατά τη διάρκεια του προπαρασκευαστικού έργου της γενικής ανακοίνωσής μας, την οποία παρουσίασα στην Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου μετά την έγκρισή της από την Επιτροπή. Οι υπηρεσίες μου ή εγώ ο ίδιος συζητήσαμε με το Κοινοβούλιο σε διάφορες χρονικές στιγμές όλες τις πρωτοβουλίες σε συνέχεια της ατζέντας για την Ευρώπη στον κόσμο – δηλαδή την ανακοίνωση για την Κίνα, την Πράσινη Βίβλο για τα μέσα εμπορικής άμυνας, την ανακοίνωση για την πρόσβαση στην αγορά.

Όσον αφορά τις νέες ΣΕΣ, δώσαμε στην Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου τις διαπραγματευτικές οδηγίες –γεγονός που αποτελεί καινοτομία– και οι υπηρεσίες μου ενημέρωσαν πρόσφατα την επιτροπή για την τρέχουσα κατάσταση. Στις αρχές Ιουνίου θα ενημερώσω την Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου για τις διαπραγματεύσεις σχετικά με τις ΣΕΣ που μόλις ξεκίνησαν.

Η Επιτροπή θα εξετάσει προσεκτικά τις συστάσεις και προτάσεις που διατύπωσε το Κοινοβούλιο στο ψήφισμά του. Ωστόσο, ως θεματοφύλακας των Συνθηκών θα το πράξουμε σεβόμενοι το υφιστάμενο πλαίσιο.

Χρειαζόμαστε τη συνεχή και πλήρη συνεργασία σας και τη βάσιμη συμβολή σας όσον αφορά την Ευρώπη στον κόσμο προκειμένου να κάνουμε τις σωστές επιλογές σε αυτό το φιλόδοξο ταξίδι. Είμαι πολύ χαρούμενος που σημειώσαμε ικανοποιητική πρόοδο στο θέμα αυτό σήμερα με την έκθεση Caspary.

  Benoît Hamon (PSE), συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ τον εισηγητή, τον κ. Caspary. Θα περιοριστώ να παραθέσω, στον χρόνο ομιλίας του ενός λεπτού, τα βασικά γεγονότα της έκθεσης της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, η οποία είναι αρμόδια για τα θέματα νομισματικής πολιτικής.

Η Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων ενδιαφέρθηκε για το ζήτημα της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ευρώ έναντι των νομισμάτων των βασικών εταίρων και ανταγωνιστών μας, προκειμένου να υπογραμμίσει ότι, προφανώς, τα εκτιμώμενα οφέλη από μείωση των δασμών κατά την εξαγωγή, ή τα μερίδια αγοράς τα οποία ενδέχεται να προσδοκά κάποιος ως απόρροια των ενισχυμένων ελέγχων σε ό,τι αφορά τα μη δασμολογικά εμπόδια, μπορούν κάλλιστα να εξανεμιστούν από μια αρνητική εξέλιξη της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Γι’ αυτό, προτείνουμε στην Επιτροπή να προτείνει νέα μέσα εμπορικής άμυνας, τα οποία θα επιτρέψουν στους ευρωπαίους παραγωγούς να αμυνθούν σε περίπτωση υπερβολικής υποτίμησης των νομισμάτων των ανταγωνιστών μας, να εξετάσουμε δε το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, όπου ορισμένοι από τους συναδέλφους νομοθέτες της Γερουσίας των ΗΠΑ εκπόνησαν ένα σύστημα το οποίο επιβάλλει αντίστοιχο δασμό στις εισαγωγές από χώρες, όπου το νόμισμα είναι τεχνηέντως υποτιμημένο. Χωρίς, επομένως, να φθάσουμε σε αυτό το σημείο, κρίνουμε ότι η αδράνεια σε αυτόν τον τομέα κατέστη ακατανόητη.

Το άλλο θέμα, μεταξύ των διαφόρων προτάσεων της έκθεσης της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, το οποίο θέλω να επισημάνω εν συντομία, είναι το ζήτημα του περιβάλλοντος. Πιστεύω ότι δεν είναι δίκαιο οι ευρωπαίοι παραγωγοί, οι οποίοι πρέπει να επωμίζονται κόστη που συνδέονται με λιγότερο ρυπογόνες μεθόδους παραγωγής, να είναι αναγκασμένοι να υφίστανται ανταγωνισμό από φθηνές εισαγωγές, προερχόμενες από χώρες που αρνούνται να αναλάβουν το μερίδιό τους στην προσπάθεια καταπολέμησης του φαινομένου του θερμοκηπίου. Γι’ αυτόν τον λόγο, η Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων προτείνει τη δημιουργία φόρου στον άνθρακα.

  Syed Kamall, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ τον εισηγητή, κ. Caspary, για αυτήν την ευρέος περιεχομένου έκθεση –γεγονός που δεν προκαλεί εντύπωση αν σκεφτεί κανείς ότι αφορά την Ευρώπη στον κόσμο– και χαιρετίζω το γενικό της ύφος. Ωστόσο, έχω κάποιους προβληματισμούς και ανησυχίες όσον αφορά μερικές πιθανές αντιφάσεις.

Διάβασα μια έκθεση που ζητά να μην συμπεριληφθούν στις εμπορικές διαπραγματεύσεις όλες οι αποκαλούμενες «δημόσιες» υπηρεσίες, περιλαμβανομένων των υπηρεσιών μέσων ενημέρωσης. Είναι, όμως, βέβαιο ότι η επικέντρωση στις υπηρεσίες των μέσων ενημέρωσης αντιβαίνει στον χαρακτήρα της ατζέντας της Λισαβόνας, η οποία έχει ως στόχο να καταστήσει την ΕΕ ηγετική ψηφιακή οικονομία; Ωστόσο, ακόμη και αν αφήσουμε απέξω τις υπηρεσίες των μέσων ενημέρωσης, πρόκειται πραγματικά να αγνοήσουμε τους πολίτες των φτωχότερων χωρών που πρέπει να συμβιβαστούν με κακές ή ανύπαρκτες υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευσης, ύδρευσης και μεταφορών τις οποίες παρέχουν κρατικά μονοπώλια ή εταιρείες με χαμηλές επιδόσεις που συνδέονται συχνά με διεφθαρμένους ή ανεπαρκείς πολιτικούς; Προτρέπω τους συναδέλφους μου να ακούσουν με προσοχή τους πολίτες και όχι τους πολιτικούς των χωρών αυτών.

Βλέπω επίσης την παράγραφο 80 που υποστηρίζει την άποψη ότι δεν υπάρχει ανάγκη αναθεώρησης των μέσων εμπορικής άμυνας, αλλά ζητώ από την Επιτροπή να μην ενδίδει πλέον στα αισθήματα προστατευτισμού των μη ανταγωνιστικών εταιρειών. Για παράδειγμα, τα μέσα εμπορικής άμυνας κατέστησαν τα υποδήματα ακριβότερα για τις φτωχές οικογένειες, ιδίως για τις οικογένειες με παιδιά, και τιμωρούν τις ευρωπαϊκές εκείνες εταιρείες που εκμεταλλεύτηκαν τις ευκαιρίες που προέκυψαν από την παγκοσμιοποίηση και τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, δημιουργώντας θέσεις εργασίας υψηλής αξίας στην έρευνα, τον σχεδιασμό και την εμπορία στην ΕΕ, ενώ προβαίνουν στην εξωτερική ανάθεση των θέσεων εργασίας χαμηλής αξίας στην Ασία. Στην πραγματικότητα, τα μέσα εμπορικής άμυνας σημαίνουν ότι η Επιτροπή ακούει περισσότερο τις μη ανταγωνιστικές ευρωπαϊκές εταιρείες από ό,τι τους καταναλωτές, τους λιανέμπορους και τους παγκόσμιους προμηθευτές της ΕΕ και πιστεύω ότι δεν θα μπορέσουν να σώσουν ούτε μία θέση στον ευρωπαϊκό τομέα μεταποίησης μακροπρόθεσμα.

Ωστόσο, δεν θέλω να σταθώ περισσότερο στους προβληματισμούς μου. Η έκθεση πολύ σωστά επιβεβαιώνει ότι τα οφέλη της ελευθέρωσης αντισταθμίζουν τον πιθανό αποδιοργανωτικό της αντίκτυπο και ότι οι χώρες που καταργούν τους δασμολογικούς και μη δασμολογικούς φραγμούς στο εμπόριο και ανοίγουν τις αγορές τους ωφελούνται περισσότερο. Υπογραμμίζει επίσης το πρόβλημα με το οποίο θα πρέπει να καταπιαστεί ο νέος Πρόεδρος της Γαλλίας, δηλαδή ότι ο προστατευτισμός οδηγεί σε ανεργία. Για τους λόγους αυτούς, συνιστώ να υποστηρίξουμε την έκθεση.

  Elisa Ferreira, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θέλω ξεκινώντας να συγχαρώ τον εισηγητή. Η Ευρώπη σήμερα πρέπει να αποσαφηνίσει ποια είναι η θέση της στην παγκόσμια οικονομία.

Ως Σοσιαλιστές –και εγώ ήμουν σκιώδης εισηγήτρια για τη Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο– υποστηρίζουμε κατηγορηματικά το πολυμερές πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Το σχετικό αδιέξοδο, ωστόσο, στις συνομιλίες της Ντόχα οδήγησε την Επιτροπή και τους κύριους εταίρους μας να αναζητήσουν προσωρινές λύσεις μέσω διμερών ή περιφερειακών εμπορικών συμφωνιών. Αυτή δεν είναι, ασφαλώς, η ιδανική στρατηγική και θα είναι αποδεκτή μόνο αν οι συμφωνίες είναι συμβατές με την επιτυχία των συνομιλιών της Ντόχα και περιλαμβάνουν τους ελάχιστους περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς όρους που συμμορφώνονται με τα διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα αυτού του αξιοπρεπούς έργου.

Θέλω να επισημάνω, ωστόσο, ότι η μονομερής αναθεώρηση των μέσων προστασίας του εμπορίου μας, όπως είπε ο εισηγητής, είναι τελείως ακατάλληλη. Επιπροσθέτως, πρέπει να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι οι οικονομικά ισχυροί εταίροι, δηλαδή εκείνοι με διαπραγματευτική δύναμη αντίστοιχη με αυτήν της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά από τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες ή τις χώρες με σοβαρά αναπτυξιακά προβλήματα.

Όσον αφορά τις πρώτες –Κορέα, Ινδία, Βραζιλία, Μεξικό, Κίνα και Ινδονησία– ήρθε η στιγμή να απαιτήσει η ΕΕ έναν βαθμό αμοιβαιότητας στους τομείς της πρόσβασης της αγοράς, του σεβασμού της πνευματικής ιδιοκτησίας, της συμμόρφωσης με τους κανόνες του εμπορίου, της πολιτικής επενδύσεων και του ανταγωνισμού. Οι πολίτες της Ευρώπης το απαιτούν αυτό. Ωστόσο, αυτή η αμοιβαιότητα δεν μπορεί ποτέ να απαιτηθεί από ευάλωτες χώρες ή από χώρες με αναπτυξιακά προβλήματα. Αντιθέτως, αυτή η στρατηγική θα δώσει στην ΕΕ επιπρόσθετες ευθύνες αναφορικά με αυτές τις χώρες. Η ΕΕ πρέπει να καταστήσει σαφή τη χρήση του διεθνούς εμπορίου για να επιταχυνθεί η ανάπτυξη σε αυτές τις χώρες.

Φυσικά, δεν θα είναι εύκολο να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ αυτών των στόχων. Ελπίζω ότι θα καταστεί δυνατόν, ωστόσο, να βρεθεί ένα πνεύμα συμβιβασμού και επαρκούς συναίνεσης μεταξύ των διαφόρων πολιτικών ομάδων, ώστε οι ευρωπαίοι πολίτες που εκπροσωπούμε σε αυτήν την Αίθουσα να μπορούν να αισθάνονται πιο ασφαλείς μπροστά στις ανασφάλειες της παγκοσμιοποίησης.

  Ignasi Guardans Cambó, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, όταν μιλάμε για την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης στον κόσμο, δεν μιλάμε για ένα θεωρητικό ή ακαδημαϊκό θέμα, μιλάμε για τη δημιουργία πλούτου, για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, για την ευημερία των πολιτών μας, για τον ρόλο της Ευρώπης στον κόσμο, για τις ευθύνες της, και τον τρόπο που τις ασκεί, αναφορικά με τους γείτονές της, τους εμπορικούς της εταίρους, και επίσης αναφορικά με εκείνους που είναι σε ασθενέστερη θέση, που μπορεί να υποφέρουν περισσότερο λόγω αυτού που έχει γίνει γνωστό ως παγκοσμιοποίηση.

Εξ ονόματος της Ομάδας μου, θέλω να χαιρετίσω την έκθεση του κ. Caspary, στην οποία, στην επακόλουθη ψηφοφορία, θα προσθέσουμε ορισμένες τροπολογίες που θα βελτιώσουν και θα διευκρινίσουν ορισμένες από τις δηλώσεις, όχι για να αφαιρεθεί οτιδήποτε, αλλά για να εμπλουτιστεί με ορισμένες ιδέες για την στήριξη των τροπολογιών που κατατέθηκαν από άλλες Ομάδες.

Το εμπόριο και η ελεύθερη αγορά δεν είναι δόγμα. Δεν είναι θρησκευτική αλήθεια που πρέπει να υπερασπιζόμαστε με κάθε κόστος.

Είναι πραγματικότητα, είναι γεγονός ότι μόνο το ελεύθερο εμπόριο, με διαφανείς και δίκαιους κανόνες για όλους, μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία πλούτου, ευημερίας και ανάπτυξης. Ο προστατευτισμός δεν μπορεί να το κάνει ποτέ αυτό και δεν υπήρξαν ποτέ αποδείξεις ότι συνεισφέρει οτιδήποτε. Το ελεύθερο εμπόριο, το άνοιγμα των αγορών σε παγκόσμιο επίπεδο, οδηγεί έμμεσα στη δημιουργία μεγαλύτερων ατομικών ελευθεριών για εκείνους που επωφελούνται από αυτήν την ελευθερία. Επομένως, είμαστε υπέρ του ανοίγματος των αγορών και της ελευθέρωσης, όχι επειδή υπερασπιζόμαστε ένα δόγμα ή μια θρησκευτική αλήθεια, ή μια αρχή με την οποία είμαστε πολιτικά συνδεδεμένοι, αλλά επειδή τα οφέλη της είναι απολύτως σαφή.

Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση υπερασπίζεται αυτήν την ίδια αρχή, υπερασπίζεται, στη νέα στρατηγική της Ευρώπης στον κόσμο, αυτό το άνοιγμα των αγορών σε παγκόσμιο επίπεδο, και πρέπει επίσης να εκπληρώσει τις ευθύνες της. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει σοβαρές ευθύνες. Τις έχει όταν μας εκπροσωπεί και όταν μας υπερασπίζεται.

Για τον λόγο αυτόν, και η Ομάδα μου συμφωνεί με όσα είπαν άλλοι εκπρόσωποι σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να αναθεωρήσουμε τα μέσα εμπορικής προστασίας, είναι ίσως η στιγμή να τα προσαρμόσουμε, αλλά όχι να τα καταργήσουμε, όχι να τα τροποποιήσουμε, διότι είναι ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μην ξεχάσουμε τους περιορισμούς που εξακολουθούν να υπάρχουν, σε πολλές περιπτώσεις μη-δασμολογικοί περιορισμοί, που επιβάλλονται σταδιακά. Επισημαίνω έναν από αυτούς που είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε: την εμπορική δυσφήμηση που υφίστανται τα ευρωπαϊκά προϊόντα σε ορισμένες χώρες.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επίσης ευθύνη όταν διαπραγματεύεται εκ μέρους μας, όταν ζητά πρόσβαση στην αγορά υπηρεσιών, όταν διαπραγματεύεται στο πεδίο των δημόσιων διαγωνισμών.

Είναι πολύ σημαντικό η εμπορική πολιτική μας να μην είναι απλώς συμβατή, αλλά και να συμβαδίζει τέλεια με την αναπτυξιακή πολιτική μας. Δεν λέω ότι αυτό δεν συμβαίνει ήδη, αλλά υπάρχει ο κίνδυνος να έχουμε μια εμπορική πολιτική που δεν συμβαδίζει με τις υποχρεώσεις μας στον τομέα της ανάπτυξης. Επομένως, θα καταθέσουμε ορισμένες τροπολογίες και σε αυτήν την έκθεση προκειμένου να διευκρινιστεί αυτό το θέμα.

  Konrad Szymański, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, ουσιαστικά, η παγκοσμιοποίηση αποτελεί μια ευκαιρία για την Ευρώπη. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή που κατέστησε αυτήν την ιδέα σαφή στην έκθεσή του. Θέλω επίσης να το τονίσω αυτό κυρίως στους συναδέλφους μας από την Αριστερά, οι οποίοι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για τον συσχετισμό του ελεύθερου εμπορίου με την ανεργία και την κοινωνική καταστροφή.

Αν θέλουμε να αποφύγουμε τις αρνητικές συνέπειες του παγκόσμιου εμπορίου και να κερδίσουμε το πάνω χέρι στον ανταγωνισμό σε παγκόσμιο επίπεδο, πρέπει να τακτοποιήσουμε το σύστημά μας για την κατανομή πόρων. Επί του παρόντος η υπερβολική ρύθμιση και ο έλεγχος της κοινής αγοράς μέσα στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση στρεβλώνει την αγορά. Αφήνουμε σιγά-σιγά αυτήν την ευκαιρία να χαθεί όσον αφορά τις υπηρεσίες και την αγορά εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εξακολουθούμε να μην εκμεταλλευόμαστε όλα τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα που θα μπορούσαμε να αποκομίσουμε από μια κοινή ευρω-ατλαντική αγορά. Αντί να σπέρνουμε τον πανικό σχετικά με τις φθηνότερες υπηρεσίες, την εργασία και τον φορολογικό ανταγωνισμό, πρέπει να αντλούμε κοινά οφέλη από αυτήν την κατάσταση. Πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί σε αυτήν την κούρσα και να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για να την κερδίσουμε.

  Pierre Jonckheer, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, ασχέτως των πολιτικών τους πεποιθήσεων, οι κυβερνήσεις ενέκριναν το Νοέμβριο του 2006 τους γενικούς προσανατολισμούς που πρότεινε η Επιτροπή, η οποία ξεκίνησε τώρα επισήμως διαπραγματεύσεις με τη Νότια Κορέα και τις χώρες μέλη της ASEAN (Ένωσης Κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας) βάσει σχετικών εντολών του Συμβουλίου, κατόπιν πρότασης της Επιτροπής.

Υπενθυμίζεται ότι σε αυτά τα θέματα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει απλώς δυνατότητα διατύπωσης άποψης και οφείλει να περιορίζεται στη διαδικασία σύμφωνης γνώμης στο τέλος των διαπραγματεύσεων. Το ίδιο ισχύει, άλλωστε, και για τα εθνικά κοινοβούλια. Οι εμπορικές διαπραγματεύσεις παραμένουν προνόμιο των εθνικών και κοινοτικών εκτελεστικών αρχών, γεγονός το οποίο επικρίνουμε την τελευταία εικοσιπενταετία.

Επιθυμούμε, πράγματι, ιδίως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εμπλακεί στον καθορισμό των εντολών διαπραγμάτευσης μέσω διαδικασίας συναπόφασης και κατόπιν να μπορεί να υπάρξει μια πραγματική διαδικασία παρακολούθησης· από αυτή δε την άποψη, δεν θεωρώ ότι αρκούν οι ομολογουμένως ενδιαφέρουσες εμφανίσεις του κ. Mandelson ενώπιον της επιτροπής μας.

Το δεύτερο μήνυμά μου αφορά τους κανόνες. Από την εποχή της έκθεσης Bruntland, ζητούμε οι κανόνες του διεθνούς εμπορίου να προσαρμοστούν στις αδήριτες απαιτήσεις μιας νέας μορφής ανάπτυξης, ευεργετικής για το σύνολο του πληθυσμού του μικρού μας πλανήτη.

Περιττεύει, κύριε Επίτροπε, να επισημάνουμε ότι ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος του σημερινού τρόπου ζωής των Ευρωπαίων υπερβαίνει στο τριπλάσιο τις δυνατότητες της Γης. Επομένως, είναι απαράδεκτο να αφήσουμε να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση· αυτός είναι ο απλός λόγος για τον οποίο είναι επιτακτική ανάγκη να καταστούν υποχρεωτικά τα διεθνή πρότυπα που διέπουν το περιβάλλον και τις κοινωνικές συνθήκες και όχι να έχουν απλώς παραινετικό χαρακτήρα, στις εμπορικές διαπραγματεύσεις, γνώμη την οποία δυστυχώς δεν συμμερίζεται ούτε η Επιτροπή, ούτε η πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που εθελοτυφλεί λόγω βραχυπρόθεσμων συμφερόντων.

Για τους λόγους αυτούς, καθώς και για πολλούς ακόμα, κυρίως δε για τον αντίκτυπο που μπορούν να έχουν αυτές οι διαπραγματεύσεις στη μελλοντική ανάπτυξη της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, η Ομάδα μου, ομοφώνως, θα καταψηφίσει αυτήν την έκθεση.

  Helmuth Markov, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η έκθεση του συναδέλφου μου στην επιτροπή κ. Caspary στην ουσία αποτελεί επανάληψη όσων διατυπώνονται και στη στρατηγική της Επιτροπής «Η Ευρώπη στον κόσμο». Αυτή η στρατηγική της Λισαβόνας για την εξωτερική πολιτική δεν με βρίσκει σύμφωνο, το ίδιο και η στρατηγική για την πρόσβαση στην αγορά που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο και η πολιτική των νέων συμφωνιών ελευθέρων εμπορικών συναλλαγών που αποτελεί τη συνέχειά της. Η στρατηγική και η εφαρμογή της έχουν ως κύριο στόχο τη βελτίωση της πρόσβασης των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων στις αγορές τρίτων χωρών. Σε αυτό δεν μπορεί κανείς να φέρει a priori αντίρρηση.

Με την κατάργηση –αν είναι δυνατόν– όλων των εμπορικών φραγμών γίνεται προσπάθεια να τεθούν στην υπηρεσία της ανταγωνιστικότητας, σύμφωνα με τη λογική του ελευθέρου εμπορίου, όχι μόνο οι δασμοί αλλά και μέτρα για τους καταναλωτές, το περιβάλλον, την κοινωνία και την αναπτυξιακή πολιτική. Ταυτόχρονα, τα μέτρα εμπορικής προστασίας της ΕΕ θα εφαρμόζονται με μεγαλύτερη συνέπεια και θα επεκταθεί η προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας – δηλαδή τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Επειδή κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται να υπάρξει πολυμερής συμφωνία στον ΠΟΕ για μια τέτοια μονόπλευρη εύνοια κυρίως των μεγάλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, η Επιτροπή και το Συμβούλιο επιδιώκουν όλο και πιο φανερά την επιβολή των ευρωπαϊκών οικονομικών συμφερόντων μέσω διμερών και περιφερειακών συμφωνιών που ξεπερνούν κατά πολύ αυτά που συζητούνται στον Γύρο της Ντόχα, με κύρια θέματα την απορρύθμιση των επενδύσεων, των δημοσίων συμβάσεων και της πολιτικής του ανταγωνισμού. Η Ομάδα μου δεν μπορεί να συναινέσει σε μια τέτοια πολιτική που δεν έχει πλέον καμία σχέση με τη δημιουργία ενός δίκαιου πολυμερούς συστήματος εμπορίου. Η ίση μεταχείριση των ισχυρών και των αδυνάτων δεν είναι και δίκαιη μεταχείριση, και εδώ το ζητούμενο είναι μια δίκαιη εμπορική συμφωνία.

Παρόλα αυτά, θα ήθελα να δώσω έμφαση σε ένα σημείο της έκθεσης Caspary που είναι σημαντικό και σωστό. Είναι απαράδεκτο να λαμβάνονται σχεδόν όλες οι σημαντικές ευρωπαϊκές αποφάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο χωρίς τη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σήμερα το απόγευμα θα συζητήσουμε περισσότερο για τις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης. Ναι, είναι αλήθεια, κύριε Επίτροπε, ότι στην επιτροπή γίνεται ζωηρή συζήτηση με τη ΓΔ Εμπορίου και με εσάς, όμως τα σχέδια των κειμένων δεν έχουν υποβληθεί στην Επιτροπή Εμπορίου. Όσο υπάρχει μια τέτοια μυστική διπλωματία μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είναι κατανοητό ότι πολλοί πολίτες της ΕΕ αντιμετωπίζουν με αυξανόμενο σκεπτικισμό τα μέτρα της ΕΕ.

  Graham Booth, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, πιστεύω στο ελεύθερο εμπόριο. Ωφέλησε τη χώρα μου και είναι ένα σημαντικό εργαλείο που μπορεί να βοηθήσει τα φτωχότερα έθνη του κόσμου να ξεφύγουν από τη φτώχεια. Ωστόσο, οι ΣΟΕΣ κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό στην υπόθεση του ελεύθερου εμπορίου εξαιτίας της υποκρισίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εκ πρώτης όψεως, το άνοιγμα των αγορών μας στις εισαγωγές από αυτές τις χώρες φαίνεται ως κάτι πολύ καλό, καθώς θα συμβάλει στην τόνωση των οικονομιών μας, αλλά, όπως πάντα, υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Οι αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να ανοίξουν τις αγορές τους στα ευρωπαϊκά προϊόντα, να μειώσουν τους εισαγωγικούς δασμούς τους –σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της ΕΕ μέχρι το τέλος του έτους– και, αν δεν το πράξουν, τότε θα υψωθούν οι ευρωπαϊκοί φραγμοί στο εμπόριο και θα μειωθεί η ευρωπαϊκή ενίσχυση. Δεν γίνεται να τρέξεις πριν περπατήσεις. Όπως επισημαίνει ο εισηγητής, σε πολλές χώρες ΑΚΕ δεν υπάρχουν ακόμη οι κατάλληλες υποδομές για την είσπραξη των εσόδων που θα αντικαταστήσουν τους δασμούς ως κύρια πηγή κυβερνητικής χρηματοδότησης.

Προσπαθώντας να επιταχύνουμε τον ρυθμό, πιστεύω ότι κάνουμε περισσότερο κακό παρά καλό στην υπόθεση του παγκοσμίου ελεύθερου εμπορίου. Επίσης, ποιοι νομίζουμε ότι είμαστε εμείς που θα εξαναγκάσουμε αυτά τα έθνη να καταργήσουν τους δασμούς; Σε τελική ανάλυση, μόλις πέρυσι η Επιτροπή εισήγαγε δασμούς στα υποδήματα από την Κίνα. Όμως, αυτό δεν ήταν ελεύθερο εμπόριο, ούτε όμως και θεμιτό. Μας είπαν ότι ξεφορτώνονταν σε εμάς επιδοτούμενα προϊόντα. Αλλά τι κάνουμε εμείς με τα πλεονάζοντα γεωργικά προϊόντά μας που επιδοτούνται από την ΚΓΠ; Ακριβώς το ίδιο πράγμα: τα ξεφορτωνόμαστε στις φτωχές χώρες και, στην πορεία, οδηγούμε τους αγρότες τους στη φτώχεια.

Ο εισηγητής λέει ότι πρόκειται να συναφθούν ΣΟΕΣ μεταξύ της ΕΕ και πολλών χωρών ΑΚΕ. Αυτό μπορεί σίγουρα να είναι αλήθεια, αλλά μόνο επειδή η ΕΕ έχει το πάνω χέρι. Μπορεί να ονομάζεται «εταιρική σχέση», αλλά πρόκειται μάλλον για μια εξαιρετικά άνιση σχέση συνεργασίας. Ταιριάζει στις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά δεν ταιριάζει στις αναπτυσσόμενες χώρες. Τα υγειονομικά και περιβαλλοντικά πρότυπα στην Ευρώπη είναι τόσο υψηλά που οι δυνατότητες πολλών χωρών ΑΚΕ να εξάγουν την αγροτική παραγωγή τους θα είναι πολύ περιορισμένες.

Επιπλέον, η εκτίμηση επιπτώσεων που διενήργησε η ίδια η Επιτροπή υποδεικνύει ότι η υπογραφή αυτών των συμφωνικών θα μπορούσε κάλλιστα να επισπεύσει την κατάρρευση του μεταποιητικού κλάδου στη δυτική Αφρική. Ως πολίτης μιας χώρας που, ιστορικά, έχει ενστερνιστεί και προάγει το αληθινό ελεύθερο εμπόριο, δεν επιθυμώ να γίνω συνένοχος σε αυτό. Ενισχύει απλώς την αποφασιστικότητά μου ότι η χώρα μου θα διαπραγματευτεί τις δικές της εμπορικές ρυθμίσεις και θα αφήσει αυτήν την φοβερή Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία παρά τα ευσεβή της λόγια ότι θα μειώσει τη φτώχεια και θα ενθαρρύνει την ανάπτυξη, στην ουσία είναι άμεσα υπεύθυνη για τη δημιουργία φτώχειας σε μαζική κλίμακα σε όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου.

  Dumitru Gheorghe Mircea Coşea, în numele grupului ITS. – Îl felicit pe raportor pentru munca excelentă pe care a depus-o, dar subliniez şi susţin în acelaşi timp remarca pe care raportorul o face în legătură cu faptul că este regretabilă situaţia în care cetăţenii Uniunii Europene stabilesc o paralelă între, pe de o parte, mondializare, iar, pe de altă parte, scăderea producţiei europene şi pierderea de locuri de muncă. În acest context se înscrie şi reacţia negativă pe care cetăţenii europeni o au faţă de procesul delocalizării unor întreprinderi productive spre noile state membre în scopul utilizării unei forţe de muncă mai ieftine. Am remarcat o astfel de reacţie negativă şi în timpul campaniei electorale prezidenţiale din Franţa, şi m-a deranjat faptul că România este prezentată ca o ţară care ar atrage aceste delocalizări, prejudiciind situaţia locurilor de muncă în alte ţări membre ale Uniunii. Se vorbeşte chiar de o politică de dumping social pe care ar practica-o România. Constat, cu regret, lipsa de informaţii pe care o au cetăţenii europeni şi insist pe nevoia unei informări nu numai ample, dar şi mai corecte.

În acest sens ar trebui ştiut că România, prin strategia sa de postaderare, nu încurajează delocalizarea, deoarece, în multe cazuri, prin aceasta se produc dezechilibre majore din punctul de vedere al protecţiei mediului, se dezvoltă ramuri industriale energofage şi utilizatoare de muncă slab calificată. Interesul actual al României este dezvoltarea unor ramuri industriale moderne, care să ridice gradul de competitivitate al economiei, şi nu aglomerarea pe teritoriul ţării a unui amalgam de întreprinderi, deplasate tehnic şi tehnologic. Iată de ce consider că delocalizarea este un proces care nu avantajează pe nimeni în interiorul Uniunii şi apare ca fiind extrem de necesară adoptarea unei strategii care să permită ca într-adevăr mondializarea să contribuie la respectarea interesului, nu numai al Uniunii, dar şi al diferitelor ţări membre în parte.

  Roger Helmer (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, υπάρχουν κάποια καλά πράγματα σε αυτήν την έκθεση –η σημασία της διατλαντικής σχέσης, η σταδιακή μείωση των δασμών στο διατλαντικό εμπόριο, η σημασία της ελευθέρωσης του εμπορίου και το γεγονός ότι ο προστατευτισμός οδηγεί σε ανεργία– παρόλα αυτά η έκθεση είναι σχεδόν σχιζοφρενική όσον αφορά τους δασμούς. Από τη μία πλευρά, επιδοκιμάζει αυτό που αποκαλεί «επιτυχία της τελωνειακής ένωσης της ΕΕ», παρά τη μακροχρόνια οικονομική αποδυνάμωση της Ευρώπης σε σχέση με την Ασία και τις ΗΠΑ και, από την άλλη πλευρά, ζητεί τη σταδιακή μείωση των δασμών.

Πρέπει να αποφασίσουμε. Οι εμπορικοί φραγμοί είναι είτε καλοί είτε κακοί – δεν μπορούν να είναι και τα δύο ταυτόχρονα. Γεγονός είναι πως οι τελωνειακές ενώσεις είναι μια έννοια του 19ου αιώνα, της εποχής του Μπίσμαρκ, και δεν έχουν θέση στον 21ο αιώνα. Είναι καιρός να εγκαταλείψουμε το κοινό εξωτερικό δασμολόγιο της ΕΕ και να δημιουργήσουμε μια ευρωπαϊκή ζώνη ελευθέρων συναλλαγών.

Η έκθεση επικροτεί επίσης το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο και την αναθεωρημένη ατζέντα της Λισαβόνας, ωστόσο όλοι γνωρίζουμε ότι η ατζέντα της Λισαβόνας έχει καταστεί νεκρό γράμμα. Συζητάμε για αυτήν, αλλά αδυνατούμε να την εφαρμόσουμε στην πράξη, ενώ η ανταγωνιστικότητα της ΕΕ υστερεί ολοένα και περισσότερο σε σχέση με τους ανταγωνιστές μας. Θυμάμαι καλά τον βρετανό πρωθυπουργό μας, Τόνι Μπλερ, σε αυτήν ακριβώς την Αίθουσα, να θέτει το ερώτημα: Τι είδους κοινωνικό μοντέλο είναι αυτό που αφήνει 20 εκατομμύρια ανέργους σε όλη την Ευρώπη; Απάντηση: το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. Θυμάμαι επίσης μια επίσκεψη στη Σιγκαπούρη όταν ο τότε πρωθυπουργός, κ. Goh Chok Tong, ρωτήθηκε από τον συνάδελφό μας κ. Corbett γιατί μια ευημερούσα χώρα όπως η Σιγκαπούρη είχε τόσο λίγες κοινωνικές παροχές και χαμηλά επιδόματα ανεργίας. Ο κ. Goh Chok Tong απάντησε: «Έχουμε διαπιστώσει ότι όταν πληρώνουμε τους ανθρώπους για να είναι άνεργοι, αποκτούμε πάρα πολλούς ανέργους, γι’ αυτό δεν το κάνουμε». Αυτή είναι η σοφία της Ανατολής, και καλό θα ήταν να μας εντυπωθεί στον νου.

Υπάρχει μόνο ένας δρόμος για την επίτευξη μιας ανταγωνιστικής Ευρώπης: χρειαζόμαστε την «πυρά των κανονισμών» του Κόνραντ Αντενάουερ. Χρειαζόμαστε μεγάλες μειώσεις στους φόρους και στις κοινωνικές δαπάνες και τις δαπάνες για την απασχόληση. Τότε, ίσως, θα μπορέσουμε να γίνουμε ανταγωνιστικοί σε παγκόσμιο επίπεδο.

  Γεώργιος Παπαστάμκος (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, η πρόσβαση των εξαγωγέων και των επιχειρήσεων στις αγορές πολλών σημαντικών εμπορικών εταίρων της Ένωσης δεν είναι πάντοτε εύκολη. Προσκρούει σε υψηλούς δασμολογικούς και τεχνικούς φραγμούς, σε αδιαφανείς και αθέμιτες πρακτικές, σε διοικητικά και φορολογικά εμπόδια και, γενικότερα, στη μη πλήρη εφαρμογή της αρχής της εθνικής μεταχείρισης.

Επίσης υπογραμμίζω, το είπε και ο εισηγητής κύριος Caspary, την αναποτελεσματική προστασία της πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μία επιπλέον παράμετρος μειωμένης ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών προϊόντων και των υπηρεσιών συνίσταται στην υποχρέωση συμμόρφωσης με αυστηρότερες προδιαγραφές ασφάλειας προϊόντων, προστασίας της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος, των καταναλωτών και των εργαζομένων.

Δεν υποστηρίζω την άμβλυνση του ευρωπαϊκού ρυθμιστικού πλαισίου, αλλά την επιδίωξη όρων αμοιβαιότητας έναντι των εμπορικών μας εταίρων.

Ακόμη, τόσο σε διμερές όσο και σε πολυμερές επίπεδο, θα πρέπει να διασφαλίσουμε την αποφυγή όχι μόνο του οικονομικού ντάμπιγκ, όπως ισχύει σήμερα, αλλά και του κοινωνικού και οικολογικού ντάμπιγκ.

Εν προκειμένω, ορθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδιώκει, στο πλαίσιο των τρεχουσών διαπραγματεύσεων του ΠΟΕ, τον μηδενισμό των εισαγωγικών δασμών στα λεγόμενα «πράσινα αγαθά». Παράλληλα όμως θα πρέπει να εξετάσει τη δυνατότητα επιβολής «πράσινου φόρου» στις εισαγωγές από κράτη που δεν δεσμεύονται από το Πρωτόκολλο του Κυότο προκειμένου να αντισταθμιστεί το ανταγωνιστικό μειονέκτημα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και να αποτραπεί ενδεχόμενη μετεγκατάστασή τους σε περιοχές με ελαστικότερους περιβαλλοντικούς κανόνες.

Η ισορροπία του παγκοσμίου εμπορικού συστήματος προαπαιτεί συγκλίνοντα συστήματα, θεσμική διαφάνεια, συγκλίνουσες προδιαγραφές κοινωνικής και περιβαλλοντικής προστασίας.

  Erika Mann (PSE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να θίξω ορισμένα σημεία της έκθεσης του κ. Caspary και της πρότασης της Επιτροπής που θεωρεί σημαντικά η Ομάδα μου.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον Επίτροπο διότι είχε το θάρρος να θίξει το θέμα αυτό και να προτείνει αλλαγή της στρατηγικής της ΕΕ. Αυτό το είχε προτείνει ήδη το 2002 το Κοινοβούλιο, και μάλιστα τότε εγώ είχα προτείνει η ίδια να στραφούμε περισσότερο προς την Ασία σε σχέση με τις συμφωνίες. Έτσι, σας ευχαριστώ θερμά γι’ αυτό.

Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι από το 2002 αντιμετωπίζουμε μια σοβαρή αλλαγή στον τομέα της παγκόσμιας οικονομίας. Μαζί με την Κίνα μπήκαν στο παιχνίδι και άλλοι παράγοντες και οι χώρες που προτείνονται, όπως η Κορέα και ορισμένα κράτη της ASEAN, αλλά και η Ινδία, δεν είναι πια παραδοσιακές αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά είναι ήδη αναδυόμενες οικονομίες και έχουν αποκτήσει μεγάλη ανταγωνιστικότητα. Παρόλα αυτά, στις χώρες αυτές επικρατεί εν μέρει μεγάλη φτώχεια και αυτό φέρνει την ΕΕ αντιμέτωπη με προκλήσεις. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να ακολουθήσουμε μια έξυπνη εμπορική στρατηγική που θα προάγει ένα δίκαιο εμπόριο με τις χώρες αυτές.

Θα πρέπει να δημιουργήσουμε μια ισορροπία, αφενός, με το άνοιγμα των αγορών κατά περίπτωση στις χώρες αυτές και, αφετέρου, απαιτώντας φυσικά προδιαγραφές, π.χ. στους τομείς της προστασίας του περιβάλλοντος και της εργασίας, αλλά και φυσικά στον τομέα της πνευματικής ιδιοκτησίας. Η ισορροπία αυτή θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί.

Κύριε Επίτροπε, είπατε ότι παραχωρήσατε ήδη περαιτέρω δικαιώματα στο Σώμα μεταβιβάζοντας σε εμάς την απόφαση για την εντολή. Αυτό είναι σωστό και θα ήθελα να σας εκφράσω τις ευχαριστίες μου, παρόλα αυτά όμως θα ήθελα να σας ζητήσω να συνεχίσετε να μας υποστηρίζετε όταν ζητάμε από το Συμβούλιο να έχουμε μελλοντικά και δικαίωμα σύμφωνης γνώμης, που θα συνεισφέρει σημαντικά στην ανάπτυξη μιας σωστής εμπορικής πολιτικής.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον κ. Caspary και τη συνάδελφό μου, σκιώδη εισηγήτρια κ. Ferreira για την έκθεση και τη διάθεσή τους να συνεργαστούν μαζί μας.

  Gianluca Susta (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η συνεχής δέσμευση της Ευρώπης για να ευνοηθεί ένα ολοένα και μεγαλύτερο άνοιγμα των αγορών δεν πρέπει να αποτελέσει τροχοπέδη για την επίτευξη των συμφερόντων της στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Η στρατηγική της Λισαβόνας αντιπροσωπεύει έναν φιλόδοξο και κοινά αποδεκτό στόχο, ενώ μας επιτρέπει να αποδεχθούμε τις προκλήσεις από τους ανταγωνιστές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θα πρέπει, ωστόσο, να λάβουμε υπόψη ότι συχνά το κρίσιμο παιχνίδι του εμπορίου και της ανάπτυξης δεν διεξάγεται με ισότιμους κανόνες και ότι αυτή η έλλειψη αμοιβαιότητας, έστω και εάν δικαιολογείται από την καθυστέρηση με την οποία πολλές χώρες προσέγγισαν την ανάπτυξη, δρα εις βάρος των παραγωγικών μας συστημάτων με σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις. Διατηρώντας σταθερή τη δέσμευσή μας υπέρ της πολυμέρειας, θα πρέπει να επιδιώκουμε και διμερείς συμφωνίες αν αυτό είναι αναγκαίο. Η πολιτική μας επιδιώκει το άνοιγμα της αγοράς, τη σταδιακή κατάργηση των δασμών και τη δημιουργία ομοιόμορφων συνθηκών ανταγωνισμού. Στο πλαίσιο αυτό, οι πολιτικές για την καινοτομία, το άνοιγμα των αγορών και η υποστήριξη της αναδιάρθρωσης των ώριμων και μη ανταγωνιστικών πλέον τομέων πρέπει να αποτελέσουν ένα ενιαίο σύνολο με τα μέτρα για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας και, γενικότερα, με την εμπορική προστασία, όπως επισημαίνεται στην Πράσινη Βίβλο και επιβεβαιώνεται στην έκθεση του κ. Caspary.

  Seán Ó Neachtain (UEN). – A Uachtaráin, ba mhaith liom a dheimhniú ar an gcéad dul síos nach n-aontaíonn mise beag ná mór leis an gcur chuige oibre atá ag Peter Mandelson, Coimisinéir Trádála an AE, maidir le comhráití DOHA ar thrádáil Domhanda.

Dealraíonn sé domsa go bhfuil an tUasal Mandelson ag iarraidh margadh trádála ilshleasach a bhaint amach, is cuma cé a ghortófar sa phroiseas. Tá an iomarca géillte ag an Aontas Eorpach cheana féin sna cainteanna seo. Tá ciorraithe móra déanta ag an AE ar an tacaíocht a thugtar d'fheirmeoirí na hÉireann agus na hEorpa, agus táimid fós ag feitheamh go gcuirfeadh Meiriceá agus Grúpa Cairns na leasaithe a gheall siad féin i gcrích.

Ba chóir go mbeadh Rialtais na mBallstát uilig an-soiléir agus an-chúramach maidir leis an gcineál margaíochta ar mian leo a dhéanfadh an Coimisinéir Mandelson ar a son. Níor chóir dúinn ár bhfoinse beatha a bheith chomh fada ó bhaile le Meiriceá Theas. Ba chóir dúinn é a chothú anseo ag baile agus bá chóir dúinn é a dhéanamh ar na bunphrionsabail ar bunaíodh an tAontas Eorpach orthu, agus bá chóir go dtuigfeadh an tUasal Mandelson é sin. Is Sasanach é, agus ba chóir go mbeadh ciall ceannaithe ag Sasana sa phróiséis seo anois.

  Jacky Henin (GUE/NGL). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ας τολμήσουμε να καταρρίψουμε τον μύθο: οι ελεύθερες συναλλαγές δεν οδηγούν πλέον σε μείωση της φτώχειας, ούτε ευνοούν πλέον την ανάπτυξη. Οι τελευταίες μελέτες που δημοσιεύτηκαν από την Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμούν ότι τα κέρδη είναι σχεδόν μηδενικά, τα όποια δε ελαχιστότατα κέρδη πήγανε κατά κύριο λόγο στην Κίνα.

Αν λάβουμε υπόψη την εξάλειψη των τελωνειακών δασμών, το ισοζύγιο καθίσταται ιδιαιτέρως αρνητικό για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση δεν οργανώνει τον ανταγωνισμό ανάμεσα στις μεγάλες πολυεθνικές· τουναντίον, τις προστατεύει. Από την άλλη πλευρά, γεννά σκληρό ανταγωνισμό μεταξύ των κοινωνικών και φορολογικών συστημάτων, τα οποία απορρέουν από τις δημοκρατικές επιλογές των πολιτών κάθε έθνους. Μία από τις συνέπειες των ελεύθερων συναλλαγών είναι, άλλωστε, η μαζική μετατόπιση της φορολογικής πίεσης των επιχειρήσεων στα νοικοκυριά. Γι’ αυτό, οι βαρύγδουπες εκφράσεις της έκθεσης για τη διαφύλαξη του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου δεν είναι παρά λόγια εντυπωσιασμού, προορισμένα να προκαλέσουν ποταμούς δακρύων. Αν θέλουμε να ξεφύγουμε, είναι σημαντικό να αντικαταστήσουμε την αρχή των ελεύθερων συναλλαγών με την αρχή των δίκαιων συναλλαγών.

Η πτώση του δολαρίου και του γεν προκαλεί την ακατάσχετη αιμορραγία της βιομηχανικής απασχόλησης στη ζώνη του ευρώ. Η δε έκθεση καλεί την Επιτροπή… να καλέσει! Ο Ταρτούφος δεν θα μπορούσε να το έχει θέσει καλύτερα! Ούτε λέξη για την άνομη επιθυμία να αποδυναμωθεί το κανονιστικό πλαίσιο που διέπει το αντιντάμπινγκ με την πρόφαση ότι ζημιώνονται ορισμένα χρηματοοικονομικά συμφέροντα, ήτοι ευρωπαϊκά συμφέροντα. Επειδή υπηρετούμε τους ευρωπαίους πολίτες και όχι τις εταιρείες κερδοσκοπικής τοποθέτησης κεφαλαίων, ας επιλέξουμε τη συνεργασία παρά την ανταγωνιστικότητα, ας επιλέξουμε τον έλλογο προστατευτισμό που βασίζεται σε κοινωνικούς και οικολογικούς δασμούς, ας θεσπίσουμε τον έλεγχο των συναλλαγών και της κυκλοφορίας των κεφαλαίων.

Είμαι βαθιά πεπεισμένη, κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ότι αν συνεχίσουμε πρόσω ολοταχώς στο όνομα των ελεύθερων συναλλαγών, η Ένωση θα γκρεμοτσακιστεί, με το γκάζι πατημένο τέρμα, κραυγάζοντας στη διαπασών!

  Bastiaan Belder (IND/DEM). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς, θέλω να συγχαρώ τον εισηγητή για τη δίκαιη έκθεσή του, η οποία μπορεί να βασίζεται στην υποστήριξή μου κατά την αυριανή ψηφοφορία.

Ως εισηγητής για τις σχέσεις ΕΕ-Κίνας, με ενδιέφεραν ιδιαίτερα οι παράγραφοι σχετικά με τις εμπορικές σχέσεις με τη Λαϊκή Δημοκρατία, αλλά αιφνιδιάστηκα με τη διατύπωση στην παράγραφο 44, διότι ασφαλώς δεν θεωρώ την Κίνα το πιο σαφές παράδειγμα χώρας που είχε θετικές επιπτώσεις ως προς την ελευθέρωση του εμπορίου και που συμμετείχε ενεργά στις παγκόσμιες και ανταγωνιστικές αγορές. Μάλιστα, αν κρίνω από τον μακρύ κατάλογο ανησυχιών και σημείων διαφορών που ακολουθεί, ο εισηγητής συμμερίζεται την άποψή μου ως προς αυτό.

Πέρα από τα προβλήματα στον κοινωνικό και στον περιβαλλοντικό τομέα, και τις ανησυχίες μας σχετικά με την προστασία της ευρωπαϊκής πνευματικής ιδιοκτησίας, θα ήθελα επίσης να αναφέρω την ανεπαρκή πρόσβαση που αποκτούν οι ευρωπαϊκές εταιρείες στην κινεζική αγορά και τις πρακτικές ντάμπινγκ στην Κίνα, κάτι που είναι επίσης επιζήμιο για την ευρωπαϊκή βιομηχανία. Εξάλλου, οι Κινέζοι προστατεύουν την αγορά τους από τον ξένο ανταγωνισμό δείχνοντας ταυτόχρονα υπερβολική προτίμηση στους κατασκευαστές τους.

Μια ανοιχτή οικονομία σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο συγχέεται συχνά –και εσφαλμένα– με μια οικονομία χωρίς φραγμούς. Ευτυχώς, ο εισηγητής δεν επέλεξε να το κάνει αυτό. Στην παράγραφο 17 της έκθεσής του, ο κ. Gaspari ορθώς αναφέρεται στη ζημιά που υφίσταται η ευρωπαϊκή οικονομία στα χέρια χωρών που αγνοούν τους εμπορικούς κανόνες. Ως αντίδραση, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προστατευθεί έναντι των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών.

Συνεπώς, ζητώ από την Επιτροπή να ξεκαθαρίσει, τόσο εντός όσο και εκτός του πλαισίου του ΠΟΕ, ότι η Ένωση δεν ανέχεται αθέμιτη συμπεριφορά. Αυτό σημαίνει, ωστόσο, ότι η ΕΕ πρέπει να είναι επίσης προετοιμασμένη να εφαρμόσει πραγματικές κυρώσεις μέσω επαρκών μέσων προστασίας του εμπορίου, οι οποίες δεν θα οφείλονται σε μια προστατευτική σπασμωδική αντίδραση, αλλά στη συνειδητοποίηση ότι σε ορισμένες περιπτώσεις μόνο οι κυρώσεις μπορούν να βοηθήσουν να διασφαλιστούν ίσοι όροι ανταγωνισμού για τις βιομηχανίες της ΕΕ.

  Jean-Marie Le Pen (ITS). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, η έκθεση του συναδέλφου μας από την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, του κ. Caspary, παρουσιάζει κατά τρόπο σχεδόν διακωμώδησης τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης και της εμπορικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πράγματι, δεν της βρίσκει παρά μόνο πλεονεκτήματα: άνοιγμα των αγορών, ιδίως των δημοσίων προμηθειών, ενισχυμένη ανταγωνιστικότητα, οφέλη του ανταγωνισμού, ελεύθερες συναλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο με μια ύφεση της έξαρσης, ωστόσο, σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.

Αντιστρόφως, ο προστατευτισμός καταδικάζεται αμετάκλητα και οι δασμοί στιγματίζονται δημοσίως ως αδιανόητη ύβρις στον θεό του Εμπορίου. Αντιμέτωπη με τους πανίσχυρους ακραιφνείς φιλελεύθερους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα πράξει η κυβέρνηση Σαρκοζί για την προάσπιση των επιχειρήσεών μας, ιδίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και μικρομεσαίων βιομηχανιών μας, της γεωργίας μας και των δημόσιων υπηρεσιών μας.

Καθώς η Ευρώπη είναι ήδη η πλέον ανοικτή οικονομική μονάδα στον κόσμο, είναι παράδοξο να θέλουμε να προχωρήσουμε πιο πέρα, εκτός αν θέλουμε σκοπίμως και αμετακλήτως να θυσιάσουμε τη γεωργία και τη βιομηχανία μας. Ωστόσο, αυτό ακριβώς κάνει η Ευρώπη των Βρυξελλών, εν ονόματι του ανταγωνισμού, του δόγματος των ελεύθερων συναλλαγών ή για να ικανοποιήσει τους αμερικανούς συμμάχους μας. Σε αυτές τις συνθήκες, ελλείψει μιας εμπορικής άμυνας αντάξιας του ονόματός της, ελλείψει αποτελεσματικών μέσων προστασίας, ελλείψει ευρωπαίων δημοσίων λειτουργών ανεξάρτητων από τις οργανωμένες αγγλοσαξονικές ομάδες πίεσης, τι μπορεί να κάνει η Ευρώπη για να εμποδίσει τις μετεγκαταστάσεις των επιχειρήσεων και τη φυγή των εγκεφάλων και των κεφαλαίων; Μπορεί να στηριχθεί σε χιλιετή έθνη και όχι στον ψευδεπίγραφο ευρωπαϊκό αντικατοπτρισμό, τον οποίο προασπίζεται ο κ. Caspary και ο οποίος επιφυλάσσει μεγάλες απογοητεύσεις για τους ευρωπαίους πολίτες.

  Alessandro Battilocchio (NI). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, στο πλαίσιο του ΠΟΕ, συχνά μόνη και εις βάρος των άμεσων οικονομικών της συμφερόντων, η Ευρώπη υπερασπιζόταν ανέκαθεν την αυστηρή ερμηνεία των κανόνων του συστήματος και εφήρμοζε έναν επισταμένο έλεγχο των ενδεχόμενων πρακτικών που θα μπορούσαν να προκαλέσουν στρεβλώσεις στην εσωτερική και διεθνή αγορά. Για να έχουν κάποιο νόημα αυτοί οι κανόνες, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να επιμείνει ανυποχώρητα στην εφαρμογή τους και από τα άλλα μέλη, ιδίως από τους άμεσους ανταγωνιστές μας.

Είναι επίσης σημαντικό οι κανόνες αυτοί να προσαρμόζονται τακτικά στη συνεχή εξέλιξη των εμπορικών πρακτικών και του παραγωγικού συστήματος, όπως στις πρόσφατες περιπτώσεις των μετεγκαταστάσεων, προκειμένου να προστατεύεται ταυτοχρόνως η ποιότητα και ο αριθμός των θέσεων εργασίας στην Ένωση, καθώς και ο σεβασμός των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων στις χώρες εκτός Ευρώπης. Υπό αυτήν την έννοια, είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε και να επιταχύνουμε τις εφαρμοζόμενες διαδικασίες για τη δημιουργία του ευρωπαϊκού σήματος ποιότητας και για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, ούτως ώστε να προστατέψουμε εντός και εκτός των συνόρων μας την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων μας, και προπαντός των μικρών, και την ποιότητα της παραγωγής μας.

Ως μέλος της Επιτροπής Ανάπτυξης, αισθάνομαι την υποχρέωση να τονίσω ότι είναι αναγκαία κάποια ελαστικότητα και η σταδιακή προσαρμογή για τις αναπτυσσόμενες χώρες που καταβάλλουν προσπάθειες προκειμένου, πριν από το ολικό άνοιγμα της αγοράς, να διασφαλίσουν τις βασικές ανάγκες των λαών τους, όπως για παράδειγμα την ισότιμη πρόσβαση στο πόσιμο νερό, στην εκπαίδευση και σε αποτελεσματικά συστήματα υγείας, που αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για τη μελλοντική βιώσιμη ανάπτυξη.

  Christofer Fjellner (PPE-DE). – (SV) Καταρχάς, θέλω να ξεκινήσω εκφράζοντας τις ευχαριστίες μου προς τον κ. Caspary. Οφείλω να πω ότι αυτή είναι μία από τις καλύτερες εκθέσεις για την πολιτική εμπορίου που έχω δει στο Κοινοβούλιο, η οποία δηλώνει σαφώς ότι το ελεύθερο εμπόριο προάγει την ευημερία και ότι ο προστατευτισμός προάγει τη φτώχεια. Αποτελεί θετικό βήμα προόδου το γεγονός ότι μπορούμε να το δηλώσουμε αυτό από κοινού στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η πρωτοβουλία «Ευρώπης τον κόσμο» της Επιτροπής σχετικά με την εξωτερική διάσταση της ανταγωνιστικότητας είναι επίσης εξαιρετικά εποικοδομητική. Η εμπορική πολιτική έπρεπε, φυσικά, να αποτελεί μέρος της ατζέντας της Λισαβόνας από την αρχή. Το να μιλάμε για ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα χωρίς να μιλάμε για τις εμπορικές συναλλαγές μας με τον κόσμο γύρω μας είναι σαν να λέμε απλώς κενά λόγια.

Όσο βρίσκεστε ακόμα εδώ, κύριε Mandelson, θα ήθελα να αδράξω την ευκαιρία για να σας εκφράσω δύο απόψεις.

Πρώτον, παρατήρησα ότι η Επιτροπή μιλά συχνά για ανταγωνιστικότητα, αλλά σχεδόν αποκλειστικά για τη σημασία της αύξησης της πρόσβασης στην αγορά και της μείωσης των τελωνειακών δασμών σε άλλες χώρες. Είναι τουλάχιστον εξίσου σημαντικό να αυξήσουμε την πρόσβαση και τις ευκαιρίες άλλων χωρών να έρθουν εδώ και να μειώσουμε τους δικούς μας δασμούς. Αυτό όχι μόνο θα έδινε στους ευρωπαίους καταναλωτές και στις εταιρείες φθηνότερα προϊόντα αλλά και θα οδηγούσε σε πιο ενθουσιώδη ανταγωνισμό, συνεπώς θα αύξανε την ανταγωνιστικότητά μας σε σχέση με τον κόσμο γύρω μας. Η μείωση των δικών μας τελωνειακών δασμών, συνεπώς, είναι εξίσου σημαντική όσο και η μείωση των δασμών των υπολοίπων.

Το άλλο θέμα που θέλω να αναφέρω είναι η ανάγκη μεταρρύθμισης των μέσων εμπορικής προστασίας. Επί αυτού του θέματος, δεν συμφωνώ με την ανά χείρας έκθεση. Ξέρω ότι η Επιτροπή έχει δεχθεί μεγάλη πίεση μετά την υποβολή αυτής της πρωτοβουλίας. Δυστυχώς, αυτή η πίεση φαίνεται πως έχει οδηγήσει σε χαμηλότερο επίπεδο φιλοδοξίας από την πλευρά της Επιτροπής. Το θέμα μετατοπίστηκε από τη μεταρρύθμιση στην επανεξέταση, αλλά περιμένω από την Επιτροπή να παρουσιάσει μια μεταρρύθμιση των μέσων εμπορικής προστασίας που θα είναι άξια του ονόματός της. Το ότι η ΕΕ πρέπει να μας προστατεύσει από το εμπόριο είναι, φυσικά, τόσο ανόητο όσο ακούγεται.

Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ σε ένα από τα αγαπημένα μου παραδείγματα παράλογων εμπορικών φραγμών, δηλαδή τους περίεργους δασμούς της ΕΕ στους λαμπτήρες χαμηλής ενέργειας καθώς, την ίδια στιγμή που ανησυχούμε για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και μιλάμε για την απαγόρευση των κανονικών λαμπτήρων, προστατευόμαστε από την εισαγωγή λαμπτήρων χαμηλής ενέργειας μέσω των υψηλών δασμών.

Όχι, κύριε Mandelson, πρέπει να πραγματοποιήσουμε μια πλήρη μεταρρύθμιση των μέσων εμπορικής προστασίας χωρίς καθυστέρηση.

  Harlem Désir (PSE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θέλω να περιοριστώ σε τέσσερις παρατηρήσεις.

Καταρχάς, κύριε Επίτροπε, πιστεύω ότι είχατε δίκιο που επιμείνατε στο γεγονός ότι η στρατηγική μιας Ευρώπης στον κόσμο δεν πρέπει να σημάνει την απεμπόληση της προτεραιότητας στις πολυμερείς διαπραγματεύσεις. Υπάρχει πολύ μεγάλος ενθουσιασμός, αλλά και πολλές αυταπάτες, σε σχέση με αυτό που μπορούν να κομίσουν οι διμερείς συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών. Μας λένε ότι πρέπει να κάνουμε τέτοιες συμφωνίες, διότι άλλοι πορεύονται σε αυτόν τον δρόμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες λόγου χάρη. Στην πράξη, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν υπέγραψαν παρά έξι ή επτά συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών, οι οποίες αντιπροσωπεύουν μόλις το 5% του εξωτερικού εμπορίου τους. Οι άλλες συμφωνίες απέτυχαν, διότι θέτουν τα ίδια προβλήματα όπως στο πολυμερές πλαίσιο, με τον ίδιο κατά βάση τύπο εταίρων. Θέλω να προσθέσω ότι αυτές οι διαπραγματεύσεις συχνά καταλήγουν σε συμφωνίες, οι οποίες είναι πιο ανισομερείς σε βάρος των αναπτυσσόμενων χωρών και προφανώς πιο επωφελείς για τις ανεπτυγμένες χώρες.

Αυτό με οδηγεί στη δεύτερη παρατήρησή μου: περνώντας από το πολυμερές στο διμερές πλαίσιο, δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε στην πορεία τους αναπτυξιακούς στόχους της εμπορικής πολιτικής. Υπό αυτήν την έννοια, κύριε Caspary, πιστεύω ότι δεν μπορούμε να πούμε ότι η εμπορική πολιτική δεν συνδέεται με άλλες διστάσεις: ανάπτυξη, καταπολέμηση της φτώχειας, περιβάλλον και κοινωνική πολιτική. Γεγονός είναι ότι η διασύνδεση εμπορίου και ανάπτυξης, εμπορίου και μείωσης της φτώχειας, δεν είναι νομοτελειακή. Για παράδειγμα, λέμε ότι αν η Αφρική δεν διεξάγει εμπόριο, θα παραμείνει φτωχή, πράγμα το οποίο είναι ορθό. Αυτό, όμως, σημαίνει ότι κάθε εμπορική συμφωνία με την Αφρική είναι κατ’ ανάγκη θετική για αυτήν; Όχι, αυτό δεν είναι ορθό. Πρέπει να λάβουμε υπόψη ένα πιο διαφοροποιημένο, ελεγχόμενο άνοιγμα, στο πλαίσιο του οποίου να συνεκτιμώνται ευαίσθητοι τομείς ορισμένων χωρών. Αυτό δεν αφορά αποκλειστικώς την περίπτωση των φτωχότερων χωρών, αλλά αφορά επίσης τις αναδυόμενες χώρες, χώρες όπως η Ινδία, οι οποίες συγκαταλέγονται μεταξύ των χωρών με τους πλέον φτωχούς πληθυσμούς στον κόσμο.

Τρίτον, δεν πρέπει αυτή η στρατηγική μιας Ευρώπης στον κόσμο να οδηγήσει στην επαναφορά θεμάτων τα οποία παραμερίστηκαν στο πολυμερές πλαίσιο. Αναφέρομαι στα θέματα της Σιγκαπούρης, στις διαπραγματεύσεις για τις επενδύσεις, τις δημόσιες προμήθειες, τις δημόσιες υπηρεσίες. Η επαναφορά αυτών των θεμάτων δεν δικαιολογείται, θα οδηγήσει στα ίδια προβλήματα, στα ίδια αδιέξοδα, ή πάλι θα επιβάλλουμε με τη βία αυτά τα θέματα, τα οποία υπερβαίνουν τους κανόνες του εμπορίου και τα οποία αφορούν το εσωτερικό ρυθμιστικό πλαίσιο ευαίσθητων τομέων, όπως είναι η πρόσβαση στις βασικές υπηρεσίες, στις δημόσιες υπηρεσίες.

Τέταρτον –και ολοκληρώνω με αυτό το σημείο– όπως και ο κ. Junker, πιστεύω ότι δεν πρέπει να λησμονούμε το γεγονός ότι η Ένωση, μέσω και της εμπορικής πολιτικής της, εργάζεται για την εφαρμογή κοινωνικών κανόνων και περιβαλλοντικών κανόνων. Αυτοί οι κανόνες εφαρμόζονται μέσω του ενισχυμένου συστήματος γενικευμένων προτιμήσεων και πλέον όχι στις συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών, εκφράζω δε τη λύπη μου γι’ αυτό, διότι πρέπει επίσης να προωθήσουμε την τήρηση, για παράδειγμα, των κανόνων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.

  Jan Tadeusz Masiel (UEN). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να παράσχει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την προτεινόμενη εμπορική πολιτική της, όχι μόνο στο Κοινοβούλιο αλλά και, κυρίως, στους πολίτες της. Επί του παρόντος, οι Ευρωπαίοι σε πολλές διαφορετικές χώρες φοβούνται τον ΠΟΕ και τις δράσεις του.

Πρέπει να γίνει μεγαλύτερη προσπάθεια να εξηγηθεί στον πολίτη η αρχή ότι μια πολιτική ελεύθερου εμπορίου οδηγεί σε οικονομική ανάπτυξη, δημιουργία θέσεων απασχόλησης και αειφόρο ανάπτυξη ανά τον κόσμο, εφόσον η πολιτική βασίζεται στην εταιρική σχέση και είναι ισορροπημένη και ειλικρινής. Επιπροσθέτως, αυτή η πολιτική πρέπει να διαπνέει τα δικά μας ευρωπαϊκά κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα. Βασιζόμαστε ιδιαίτερα σε αυτό. Αφενός, πρέπει να υπάρχει ελεύθερη αγορά και ελεύθερος ανταγωνισμός και, αφετέρου, ευρωπαϊκά περιβαλλοντικά και κοινωνικά πρότυπα.

Επί του παρόντος, αυτό είναι ευσεβής πόθος, αλλά αυτές οι δύο κατηγορίες αξιών πρέπει να ενωθούν σε κάποιο στάδιο. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος σας, κύριε Επίτροπε.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. BIELAN
Αντιπροέδρου

  Tokia Saïfi (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να συγχαρώ τον συνάδελφό μου, κ. Caspary, για αυτήν την πολύ καλή έκθεση.

Καθώς η παγκοσμιοποίηση επιβάλλει άνευ προηγουμένου μεταλλαγές, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει σήμερα να προβεί στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα της επιτρέψουν να επωφεληθεί πλήρως από την παγκοσμιοποίησης. Μία εξ αυτών των μεταρρυθμίσεων έγκειται στην προσαρμογή της ευρωπαϊκής εμπορικής πολιτικής στις προκλήσεις της ανταγωνιστικότητας. Πρέπει, πράγματι, να θέσουμε τέρμα στη λογική που συσχετίζει την παγκοσμιοποίηση, αφενός, με την υποχώρηση της ευρωπαϊκής παραγωγής και με την απώλεια θέσεων εργασίας, αφετέρου.

Η Ευρώπη πρέπει να είναι ικανή να καταστεί ζώνη συνεργιών και βιομηχανικής συνεργασίας. Γι’ αυτό, όλα ανάγονται στο ζήτημα της ελκυστικότητας, της εξειδίκευσης και της προάσπισης. Η Ευρώπη πρέπει, επομένως, να ασκήσει πολιτικές οι οποίες να προάγουν ένα περιβάλλον φιλικό προς το επιχειρηματικό πνεύμα, την παραγωγή και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Οι ΜΜΕ, οι οποίες είναι καίριας σημασίας παράγοντες σε αυτές τις πολιτικές, οφείλουν κατ’ αυτήν την έννοια να έχουν ευκολότερη πρόσβαση στις δημόσιες συμβάσεις, όπως διαπιστώνουμε ότι ήδη συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για να είναι πιο πλήρεις, πιο ολοκληρωμένες και πιο στραμμένες προς το μέλλον, αυτές οι πολιτικές δεν πρέπει επίσης να αμελήσουν τον γεωργικό τομέα, ο οποίος είναι ένα στρατηγικό εμπορικό μέσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι ένα ανταλλακτικό μέσο. Επίκαιρο θα ήταν επίσης αυτή η ανακοίνωση να κάνει αναφορά τον γεωργικό τομέα, όπως κάνει αναφορά στον τομέα των υπηρεσιών ή στα προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας.

Παράλληλα με αυτήν την προορατική στάση, η Ευρώπη πρέπει να είναι προασπιστής. Οι επιδόσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σύγκριση με αυτές των αναδυόμενων οικονομιών υπονομεύονται σήμερα λόγω της έλλειψης αμοιβαιότητας σε επίπεδο συνθηκών πρόσβασης στις αγορές και μέσω της εξάπλωσης των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών. Έναντι αυτής της απώλειας ταχύτητας, η Ευρώπη πρέπει να υιοθετήσει πιο αποφασιστική στάση. Πρέπει, έτσι, να μπορεί να προφυλάσσεται από το οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό ντάμπινγκ μέσω εργαλείων εμπορικής άμυνας, τα οποία είναι για την ώρα τα μόνα αντίδοτα στην απουσία κανόνων ανταγωνισμού που να είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένοι. Η εξωτερική ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως βλέπουμε, θα διασφαλιστεί τόσο από την ικανότητά της να επιτίθεται όσο και από την ικανότητά της να αμύνεται.

  Carlos Carnero González (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, είναι αλήθεια, είμαστε αντιμέτωποι με την παγκοσμιοποίηση, και υπάρχουν δύο πιθανοί τρόποι να αντιδράσουμε σε αυτήν: να αφήσουμε να μας κατευθύνουν τα γεγονότα ή να προσπαθήσουμε να την διαχειριστούμε, να παρέμβουμε σε αυτήν, και τέλος να την ρυθμίσουμε.

Πιστεύω ότι αυτός είναι ο σκοπός μας μέσω της εμπορικής μας πολιτικής και, κατά την άποψή μου, αυτός είναι ο σκοπός της ανακοίνωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και, σε γενικές γραμμές, της έκθεσης του κ. Caspary επίσης.

Πρέπει να στείλουμε ένα πολύ σαφές μήνυμα στους πολίτες μας στη συζήτηση που διεξάγουμε σήμερα. Πρόθεσή μας δεν είναι απλά να αρπάξουμε το ποσοστό που μας αναλογεί από την αγορά, ανεξάρτητα από άλλα κριτήρια. Θέλουμε να είμαστε παρόντες στην παγκόσμια αγορά, αλλά ταυτόχρονα θέλουμε επίσης να προωθήσουμε τόσο την ενίσχυση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου όσο και τη διάδοση του πλούτου, και συνεπώς τη μείωση της φτώχειας σε όλο τον κόσμο.

Αυτό πρέπει να επιτευχθεί, καταρχάς και πάνω από όλα με έναν πολυμερή τρόπο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου εξακολουθεί να είναι το μέσο που προτιμά η Ευρωπαϊκή Ένωση για να παρέμβει στην παγκοσμιοποίηση. Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να συνεχίσουμε να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να ολοκληρώσουμε τον Αναπτυξιακό Γύρο της Ντόχα.

Μέχρι να συμβεί αυτό, από ευθύνη απέναντι στους πολίτες μας και επίσης απέναντι στους πολίτες των χωρών με τις οποίες επιθυμούμε να θεσπίσουμε συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών, πρέπει να προωθήσουμε αυτό το δεύτερο μέσο.

Η έκθεση του κ. Caspary περιλαμβάνει στοιχεία που είναι πολύ σημαντικά για τους Σοσιαλιστές και τους Σοσιαλδημοκράτες. Αυτά περιλαμβάνουν την παράγραφο 20, σχετικά με τους κανόνες της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, ή την παράγραφο 65, η οποία διαχωρίζει σαφώς τις εμπορικές από τις δημόσιες υπηρεσίες.

Επιπλέον, αν η έκθεση Caspary υιοθετούσε τις τροπολογίες μας αριθ. 43 και 52, θα ήταν πολύ καλύτερα προσανατολισμένη προς τους στόχους μας. Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι η εν λόγω έκθεση κάνει μια θετική συνεισφορά.

Θα ήθελα επίσης να πω, ως μέλος της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων, ότι ελπίζω και προσεύχομαι πως το Συμβούλιο θα συμφωνήσει να εφαρμόσει αυτό που θεσπίζει το Σύνταγμα, το οποίο είναι στη διαδικασία της επικύρωσης ή της τροποποίησης: όχι μόνο σύμφωνη γνώμη αλλά και συμμετοχή στην εντολή, στην παρακολούθηση των διαπραγματεύσεων, και επομένως πλήρη συμμετοχή των πολιτών σε κάτι που, σε τελική ανάλυση, έχει μια πολύ ξεκάθαρη επίδραση στην καθημερινή τους ζωή.

  Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θέλω να επισημάνω τρία θέματα στη συνδρομή μου σε αυτήν τη συζήτηση.

Το θέμα της ανά χείρας έκθεσης είναι η ανάπτυξη του εμπορίου και θα ήθελα, πρώτα από όλα, να πω ότι αυτή δεν πρέπει να θεωρείται αυτοσκοπός. Πρέπει να γίνει κατανοητή ως προς την επίπτωσή της στην οικονομική ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της ευρωπαϊκής παραγωγής, και ως προς την επίπτωσή της στις τάσεις στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας και στην ισορροπημένη ανάπτυξη όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δεύτερον, οι δηλώσεις που περιέχει η έκθεση σχετικά με το άνοιγμα της αγοράς είναι σωστές, υπό την προϋπόθεση ότι βασίζονται στην αρχή της αμοιβαιότητας και στον σεβασμό για τις αρχές του δίκαιου ανταγωνισμού. Η ΕΕ συχνά ανοίγει τις αγορές της υπό συνθήκες κατά τις οποίες οι ξένοι εταίροι της δεν έχουν καμία πρόθεση να τηρήσουν την αμοιβαιότητα και σίγουρα όχι τις αρχές του δίκαιου ανταγωνισμού.

Τρίτον, είναι ιδιαίτερα σημαντική η συμμόρφωση σε αυτές οι αρχές όσον αφορά τα τρόφιμα. Ορισμένοι από τους εταίρους της Ένωσης δεν κατάφεραν να τηρήσουν τις αρχές του δίκαιου ανταγωνισμού σε αυτό το πλαίσιο, και αυτό οδήγησε σε περικοπές σε πολλούς τομείς γεωργίας στην Ευρώπη. Σε ορισμένες περιπτώσεις η παραγωγή μειώθηκε τελείως. Θα είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατον, για την Ευρώπη να ξεκινήσει δραστηριότητα στο μέλλον, σε μια κατάσταση όπου οι ξένοι εταίροι θα μπορούν να καθορίσουν τις τιμές.

  Alexander Stubb (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, έχω τρεις παρατηρήσεις να κάνω. Αρχικά, θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Caspary που επιτέλεσε εξαιρετικό έργο με αυτήν την έκθεση και να τον συγχαρώ που έδωσε συνέχεια σε μια καλή, φιλελεύθερη γραμμή για το ελεύθερο εμπόριο.

Το δεύτερο σημείο μου είναι ότι είμαι υποστηρικτής του ελεύθερου εμπορίου και της πολυμερούς προσέγγισης. Ωστόσο, αντιλαμβάνομαι ότι στον τρέχοντα Γύρο της Ντόχα πρέπει να λάβουμε ορισμένα μέτρα, τα οποία δεν μας αρέσουν οπωσδήποτε και αφορούν τη διμερή προσέγγιση, αλλά πρέπει να επιμείνουμε.

Θέλω να πω στον κ. Mandelson ότι είναι πολύ καλό που μας διαφημίζει ως υπερδύναμη στο εμπόριο: αντιπροσωπεύουμε πάνω από 20% του παγκόσμιου εμπορίου και οι ΗΠΑ το 20%. Όταν μιλάμε για εμπόριο, οι άνθρωποι ακούνε, και γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να βρεθεί μια ισορροπία μεταξύ του ελεύθερου εμπορίου και του προστατευτισμού.

Όσον αφορά τα μέσα εμπορικής άμυνας καθαυτά, είμαι λίγο αναποφάσιστος –για παράδειγμα, μου αρέσουν τα κινέζικα παπούτσια του τένις!– και, ως εκ τούτου, θα ήθελα ο Επίτροπος να επιδείξει σύνεση στο θέμα αυτό και να μην το παρακάνει. Δεν θέλουμε να γίνουμε ένα ευρωπαϊκό κράτος κατά τα πρότυπα του Colbert.

Το τελευταίο σημείο μου αφορά την παγκοσμιοποίηση, και συγκεκριμένα τις πωλήσεις της παγκοσμιοποίησης. Θλίβομαι ιδιαίτερα όταν ακούω τους ομοίους του Jean-Marie Le Pen – πράγμα που δεν κάνω πολύ συχνά. Φαίνεται ότι η παγκοσμιοποίηση έχει γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος για τα πάντα: οτιδήποτε κακό αποδίδεται στην παγκοσμιοποίηση, ενώ οτιδήποτε καλό στα κράτη μέλη. Αυτός ο τρόπος προσέγγισης των πραγμάτων είναι λανθασμένος. Πραγματικά δεν θέλω να γίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση ένας σύγχρονος Colbert, με άλλα λόγια ένας μερκαντιλιστής, που πιστεύει στις δικές του εξαγωγές αλλά θέλει να εμποδίσει τις εισαγωγές από τις άλλες χώρες. Δεν είναι αυτός ο λόγος ύπαρξής μας: η βασική μας γραμμή αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των υπηρεσιών, των ανθρώπων και των κεφαλαίων, και αυτό πρέπει να το προάγουμε επίσης παγκοσμίως.

  Kader Arif (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θέλω να επισημάνω εδώ ορισμένες βασικές αρχές και να εκφράσω ορισμένες ανησυχίες σε σχέση με τη νέα εμπορική στρατηγική την οποία εκθειάζει σήμερα η Επιτροπή και υιοθετεί και η έκθεση του συναδέλφου μας, κ. Caspary.

Η πρώτη αρχή προς επισήμανση είναι ότι πρέπει να προτάσσεται πάντα ο πολυμερισμός. Γνωρίζουμε ότι η υπερβολική διάδοση διμερών συμφωνιών βλάπτει πολύ το ρυθμιζόμενο πολυμερές οικοδόμημα, στο οποίο εντασσόμαστε. Η δεύτερη αρχή είναι να μην εξασθενεί η δέσμευση της Ένωσης υπέρ μιας εμπορικής πολιτικής στην υπηρεσία της ανάπτυξης, μιας πολιτικής που να ενσωματώνει τις μη εμπορικές διαστάσεις, όπως την αξιοπρεπή εργασία, την πρόσβαση στα φάρμακα, το περιβάλλον και την εξάλειψη της φτώχειας.

Σε ό,τι αφορά τις ανησυχίες μου, σχετίζονται με τρία σημεία. Το πρώτο από αυτά είναι ότι η φιλο-αναπτυξιακή διάσταση του Γύρου της Ντόχα δεν αποτελεί πλέον προτεραιότητα στις μελλοντικές συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών και στη νέα εμπορική ατζέντα της Ένωσης, ενώ οι στόχοι της εμπορικής πολιτικής της Ένωσης θα πρέπει πάντα να είναι συμβατοί με την αναπτυξιακή της πολιτική και να την συμπληρώνουν επωφελώς, ιδίως σε ό,τι αφορά τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα.

Το δεύτερο θέμα ανησυχίας αφορά την εμβέλεια αυτών των συμφωνιών, οι οποίες υπερβαίνουν τις τρέχουσες διατάξεις του ΠΟΕ. Για παράδειγμα, η αρχή της πλήρους αμοιβαιότητας την οποία επιζητούμε να προτάξουμε, μεταξύ άλλων και έναντι των αναδυόμενων χωρών που αντιμετωπίζουν φτώχεια μεγάλης κλίμακας, είναι απαράδεκτη. Πρέπει να επιτρέψουμε στις αναπτυσσόμενες χώρες να προστατεύουν, σε προσωρινή βάση, τους ευάλωτους και ευαίσθητους τομείς της οικονομίας τους. Εν συντομία, δεν πρέπει να επιβάλλουμε στους άλλους αυτό που δεν καταφέρνουμε να επιβάλλουμε σε εμάς τους ίδιους.

Η τελευταία ανησυχία μου, εν κατακλείδι, αφορά τις προτάσεις που στοχεύουν στη διαπραγμάτευση των λεγόμενων θεμάτων της Σιγκαπούρης. Αυτά τα λίαν επίμαχα ζητήματα αποκλείστηκαν από τον Γύρο της Ντόχα μετά τη γενικευμένη αντίδραση των αναπτυσσόμενων και αναδυόμενων χωρών. Η διένεξη είχε οδηγήσει προηγουμένως στην αποτυχία του Κανκούν.

Γνωρίζουμε ότι, αυτά τα περίπλοκα τόσο για την Ένωση όσο και για τους εταίρους μας θέματα θίγουν ευαίσθητα ζητήματα, τα οποία άπτονται της εσωτερικής πολιτικής και, άρα, της ίδιας της κυριαρχίας των κρατών μελών. Αυτά τα θέματα μπορούν, εξάλλου, να έχουν αισθητό αντίκτυπο στα οικονομικά και κοινωνικά μοντέλα και, επομένως, στην ίδια την ανάπτυξη των εταίρων μας.

Είναι βασικό η Ένωση να μην πιέσει για τη συμπερίληψη αυτών των ζητημάτων στις διαπραγματεύσεις. Τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτό το οποίο βγήκε από τη θύρα ενός πολυμερούς Γύρου να επανέλθει από το παραθυράκι μιας διμερούς συμφωνίας. Διακυβεύεται η συνοχή μας, η αξιοπιστία μας και ένα δεδομένο αναπτυξιακό μοντέλο, το οποίο ανέκαθεν επιζητούσαμε να προωθήσουμε.

  Glyn Ford (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να εκφράσω την εκτίμησή μου για το έργο που επιτέλεσε ο κ. Caspary με αυτήν την έκθεση. Όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο Επίτροπος Mandelson, η προτεραιότητά μας φέτος είναι να ολοκληρωθεί ο πολυμερής Γύρος της Ντόχα για την ανάπτυξη. Παράλληλα με αυτόν, διεξάγονται συμπληρωματικές διαπραγματεύσεις για τις διμερείς συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου με τη Νότια Κορέα, την ASEAN (Ένωση Κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας) και την Ινδία.

Η έκθεση του κ. Caspary ορίζει το γενικό πλαίσιο εντός του οποίου πρέπει να προσπαθήσουμε να λειτουργήσουμε σε αυτές τις διαπραγματεύσεις, όχι εξαιτίας του κ. Caspary αλλά εξαιτίας της επιτροπής μας. Η έκθεση περιέχει, ωστόσο, τις αντιφάσεις της· νομίζω, όπως είπε ο κ. Helmer, ότι είναι αναμφίβολα σχιζοφρενική.

Κάποια μέλη της Ομάδας μου εξέφρασαν παράπονα ότι η έκθεση δεν είναι ευνοϊκή προς την ανάπτυξη. Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσον υπήρχε τέτοια πρόθεση, καθώς οι επικείμενες διαπραγματεύσεις μας είναι με χώρες όπως η Σιγκαπούρη και η Νότια Κορέα, η Ταϊλάνδη και η Ινδία, χώρες που στην πραγματικότητα κανείς δεν θεωρεί ότι ανήκουν πλέον στην κατηγορία των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών. Στο πλαίσιο της ASEAN, το Λάος και η Καμπότζη καλύπτονται από την πρωτοβουλία της ΕΕ «Όλα εκτός από όπλα» και, συνεπώς, έχουν κάποιο βαθμό προστασίας.

Χαιρετίζω την παράγραφο 30 της έκθεσης, η οποία λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα των μικρότερων και ασθενέστερων χωρών. Χαιρετίζω οπωσδήποτε την παράγραφο 32 που ζητά την ενσωμάτωση των προτύπων της ΔΟΕ για την αξιοπρεπή εργασία στις μελλοντικές ΣΕΣ.

Συμμερίζομαι σε κάποιο βαθμό τις παρατηρήσεις του κ. Kamall για τις οπτικοακουστικές υπηρεσίες, μολονότι πρέπει να πω ότι η ιδιωτικοποίηση της υγείας, της εκπαίδευσης, του πόσιμου ύδατος και της ενέργειας σπανίως βοηθά τους φτωχούς στις αναπτυσσόμενες χώρες· περισσότερο βοηθά τη μειονότητα του πλούσιου πληθυσμού.

Χαιρετίζω την παράγραφο 33, η οποία καθιστά ευκολότερη την αναστολή των συμφωνιών ελευθέρων συναλλαγών όταν δεν εκπληρώνονται, ιδίως σε σχέση με τις κοινωνικές διατάξεις τους. Ωστόσο, για ορισμένους στην Ομάδα ΕΣΚ, η παράγραφος 29 είναι η «φονική». Ζητά την εκτεταμένη ελευθέρωση των υπηρεσιών. Η Ομάδα μου συνεδρίασε εχθές και αποφάσισε με πολύ μικρή πλειοψηφία ότι δεν θα μπορέσει να υποστηρίξει την έκθεση αν συμπεριληφθούν αυτή και παρόμοιες παράγραφοι.

  Peter Mandelson, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, ακούσαμε ορισμένες πολύ ενημερωμένες και πολύ ευφυείς παρεμβάσεις σε αυτήν τη συζήτηση. Εκφράζω την εκτίμησή μου για τις παρεμβάσεις αυτές και ευχαριστώ όσους μπήκαν στον κόπο να μιλήσουν.

Νομίζω ότι ο κ. Fjellner αποτύπωσε πολύ καλά το πνεύμα, μολονότι όχι κατά γράμμα, τόσο της δικής μου προσέγγισης όσο και της έκθεσης του κ. Caspary, λέγοντας ότι το ελεύθερο εμπόριο διασπείρει την ευημερία, ενώ ο προστατευτισμός διασπείρει τη φτώχεια. Σε γενικές γραμμές, νομίζω ότι είναι σωστό, αλλά θα έλεγα ότι το ελεύθερο εμπόριο είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για την επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης και για τη μείωση της φτώχειας σε ορισμένες από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου.

Συμφωνώ με όσους, περιλαμβανομένου του κ. Désir, θα επιθυμούσαν να εφαρμόζει η Επιτροπή μια αρχή αναλογικής αμοιβαιότητας όσον αφορά τις αναπτυσσόμενες χώρες. Συμφωνώ με αυτό και η προσέγγισή μου αντικατοπτρίζει τις ικανότητες των αγορών των εν λόγω αναπτυσσόμενων χωρών. Η ΕΕ ζητά από τους εμπορικούς εταίρους μόνο ό,τι τους επιτρέπει το επίπεδο ανάπτυξής τους, αλλά, όπως επεσήμαναν κάποιοι ομιλητές, το είδος των οικονομιών που επιδιώκουν τη σύναψη συμφωνιών ελευθέρων συναλλαγών μαζί μας –η Κορέα, οι χώρες της ASEAN, η Ινδία– με δυσκολία θα μπορούσαν να περιγραφούν ως τυπικές λιγότερο αναπτυγμένες χώρες στον κόσμο.

Ο κ. Arif επικεντρώθηκε στα αποκαλούμενα ζητήματα της Σιγκαπούρης, όπως και ο κ. Désir. Το μόνο που μπορώ να πω επ’ αυτού είναι ότι αν οι χώρες εταίροι αποφασίσουν ότι επιθυμούν να συζητήσουν αυτά τα ζητήματα διμερώς με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως έναν τρόπο προώθησης της δικής τους ανάπτυξης και δημιουργίας οικονομικών ευκαιριών για αυτούς, γιατί να μην το κάνουν; Δεν νομίζω ότι εμείς, στην Ευρώπη, είμαστε αυτοί που πρέπει να πούμε στις αναπτυσσόμενες χώρες και στις αναδυόμενες οικονομίες ότι δεν θα πρέπει να εξετάζουν ζητήματα όπως οι επενδύσεις, ο ανταγωνισμός και η διαφάνεια στις κρατικές προμήθειες.

Ένας ή δύο αξιότιμοι βουλευτές αναφέρθηκαν ακροθιγώς στην εμπορική άμυνα. Ο κ. Caspary στην αρχή, και στη συνέχεια ήταν ο κ. Guardans Cambó και η κ. Saïfi που αναφέρθηκαν σε αυτήν. Κατά τη δική μου άποψη, δεν τίθεται θέμα άρσης του δικαιώματος της Ευρώπης να προσφεύγει σε αντιντάμπινγκ μέτρα. Τα μέσα εμπορικής άμυνας είναι ένας ζωτικός τρόπος να διασφαλίσουμε το θεμιτό εμπόριο σε περιπτώσεις όπου τα αγαθά παράγονται σε συνθήκες επιδότησης ή όπου λαμβάνουν χώρα στρεβλώσεις των τιμών. Φυσικά, αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με τα συνήθη πλεονεκτήματα του χαμηλού κόστους στο εμπόριο για πολλές αναπτυσσόμενες χώρες. Ο σκοπός μας σε σχέση με τη χρησιμοποίηση των μέσων εμπορικής άμυνας δεν είναι να προστατεύσουμε τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις από θεμιτό ανταγωνισμό χαμηλού κόστους.

Είναι αλήθεια ότι περιστασιακά συναντώ ορισμένες φορές κάποιους που επιδιώκουν τη χρησιμοποίηση των μέσων εμπορικής άμυνας διότι φοβούνται τον ανταγωνισμό, όχι επειδή θέλουν να συμμετέχουν δίκαια στον ανταγωνισμό. Νομίζω, όμως, ότι μια περιοδική επανεξέταση μας επιτρέπει να διασφαλίσουμε τη διατήρηση της εμπιστοσύνης του κοινού σε αυτά τα μέσα και να εξασφαλίσουμε ότι, αν χρειαστεί, τα μέσα αυτά μπορούν να τροποποιηθούν έτσι ώστε να προσαρμοστούν σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο. Αυτό ουσιαστικά κάνουμε.

Θα ήθελα να επανέλθω σε ένα-δυο σημεία που θίχτηκαν. Όσον αφορά το ζήτημα της ελευθέρωσης των υπηρεσιών, συμμερίζομαι σε μεγάλο βαθμό την άποψη του κ. Kamall. Ναι, στις διμερείς διαπραγματεύσεις μας για τις ΣΕΣ θα εξετάσουμε το άνοιγμα της αγοράς στον τομέα των υπηρεσιών, αλλά θα είναι μια διαπραγμάτευση όπου οι εταίροι μας θα διατηρήσουν το δικαίωμα να ρυθμίζουν τους τομείς των υπηρεσιών τους και το δικαίωμά τους να αποφασίζουν οι ίδιοι αν θα ανοίξουν ή όχι τους τομείς των δημοσίων υπηρεσιών τους. Αυτό θα το αποφασίσουν οι ίδιοι. Δεν είναι δική μας δουλειά να το επιβάλουμε.

Είμαι επίσης χαρούμενος που ένας-δυο βουλευτές επικεντρώθηκαν στο ζήτημα των συνθηκών εργασίας, των κοινωνικών συνθηκών και των περιβαλλοντικών συνθηκών μεταξύ των εμπορικών μας εταίρων. Πιστεύω ακράδαντα ότι η αειφόρος ανάπτυξη, που αφορά όλα αυτά τα ζητήματα, είναι ένας κυρίαρχος στόχος και για την εμπορική πολιτική. Ένα ζήτημα εμπορίου και περιβάλλοντος, που προωθήσαμε δυναμικά στις συνομιλίες της Ντόχα, αλλά στο οποίο ορισμένες χώρες εξέφρασαν την αντίθεσή τους, είναι η μείωση των δασμών για τα περιβαλλοντικά προϊόντα. Πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν αν διευκολύναμε αυτό το εμπόριο. Στις μελλοντικές ΣΕΣ θα συνεχίσουμε επίσης να συμπεριλαμβάνουμε δεσμεύσεις για τα πρότυπα στον χώρο εργασίας.

Οι αξιότιμοι βουλευτές θα γνωρίζουν ότι συναντούμε κάποια εναντίωση από τους διαπραγματευτικούς μας εταίρους όσον αφορά αυτές τις προϋποθέσεις. Τις βλέπουν όχι ως έναν τρόπο να ενισχύσουμε τα πρότυπα, αλλά ως έναν τρόπο για τον αναπτυγμένο κόσμο να χρησιμοποιήσει νέα προσχήματα για να κρατήσει κλειστές τις αγορές του στα προϊόντα και τις υπηρεσίες που εξάγονται από αναπτυσσόμενες χώρες. Άρα είναι σημαντικό να τηρήσουμε ισορροπία σε αυτά τα θέματα και σίγουρα, όσον αφορά τα εν λόγω ζητήματα, πιστεύω σθεναρά ότι θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την πίεση που μπορούμε να ασκήσουμε μέσω κινήτρων, όχι κυρώσεων.

Ο κ. Markov και η κ. Mann έθιξαν το ζήτημα του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Με ενδιέφερε πάντοτε και ήμουν ανέκαθεν δεσμευμένος στη στενή συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο πλαίσιο της συμφωνίας πλαίσιο που έχουμε. Όπου είναι δυνατόν επεκτείνουμε τη συμμετοχή μας με το Κοινοβούλιο για τα εμπορικά θέματα. Για αυτόν τον λόγο, μοιραστήκαμε με το Κοινοβούλιο τις διαπραγματευτικές οδηγίες για τις ΣΕΣ με απολύτως διαφανή τρόπο.

Θέλω να σχολιάσω κάτι που είπε ο κ. Παπαστάμκος. Πέρα από την αναφορά του στην επιδίωξή μας για μηδενικούς φόρους για έναν εγκεκριμένο κατάλογο περιβαλλοντικών προϊόντων, πιστεύω και δέχομαι ότι πρέπει να αναζητήσουμε και να βρούμε έναν τρόπο να ασχοληθούμε με το πρόβλημα της καιροσκοπικής συμπεριφοράς των επιχειρήσεων σε σχέση με τις φιλικές προς το κλίμα πολιτικές και σε σχέση με το Πρωτόκολλο του Κυότο. Μακροπρόθεσμα αυτό θα γίνεται ένα ολοένα και σημαντικότερο στοιχείο της συζήτησης για την αλλαγή του κλίματος. Νομίζω ότι είναι πρόωρο να εξετάσουμε το ενδεχόμενο ενός φόρου άνθρακα. Κατά την άποψή μου, υπάρχουν πολλές πρακτικές καθώς και νομικές δυσκολίες στην υλοποίηση αυτής της συγκεκριμένης ιδέας. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ώστε οιαδήποτε φιλική προς το κλίμα πολιτική και μέσο αναπτύξουμε στο μέλλον να μην μετατραπεί σε προστατευτικό μέσο. Ωστόσο, δέχομαι απολύτως ότι έχει έρθει ο καιρός να εξετάσουμε διεξοδικά αυτά τα ζητήματα, διότι θα γίνονται ολοένα και πιο σημαντικά σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους αξιότιμους βουλευτές που μίλησαν και συνέβαλαν τόσο εποικοδομητικά στη συζήτηση αυτή. Προσβλέπω στη συνέχεια και στην ισχυρή συνεργασία ανάμεσα στις υπηρεσίες μου και εμένα τον ίδιο και σε αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

,

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο στις 12.00.

Γραπτή δήλωση (άρθρο 142)

  Edit Herczog (PSE), γραπτώς. – (HU) Συγχαίρω τον εισηγητή και θέλω ειδικά να χαιρετίσω την αποτελεσματική συνεργασία της συναδέλφου βουλευτή κ. Elisa Ferreira. Η θέση της Ευρώπης ως προς την παγκοσμιοποίηση είναι διττή: αφενός, είμαστε οι πιο ενεργοί και αφοσιωμένοι υποστηρικτές των αναπτυσσόμενων χωρών, διότι πιστεύουμε στις αξίες της δημοκρατίας και της κοινωνικής και οικονομικής προόδου. Αφετέρου, μόλις οι αναπτυσσόμενες χώρες γίνουν οικονομικοί ανταγωνιστές, τις φοβόμαστε και τις βλέπουμε ως απειλή στην οικονομία μας, στην ευημερία μας. Ωστόσο, είναι ανέφικτο, τόσο στην ΕΕ όσο και για τις τρίτες χώρες, η φτωχότερη πλευρά να είναι εταίρος μόνο εφόσον παραμένει φτωχότερη.

Πρέπει να θυμόμαστε ότι στην Ευρώπη τα κοινωνικά επιτεύγματα οικοδομήθηκαν σε μια οικονομική άνοδο και όχι το αντίστροφο. Το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε από τους εταίρους μας είναι να επιτύχουν οικονομική και κοινωνική ευημερία αν τους επιτρέψουμε και τους βοηθήσουμε να γίνουν πλουσιότεροι. Ωστόσο, μόνο στις αναπτυγμένες χώρες, στην Ευρώπη, μπορούν να γίνουν πλουσιότερες σε αγορές με υψηλή αγοραστική δύναμη. Αν κλείσουμε τις αγορές μας προς εκείνες, αποθαρρύνουμε τις προοπτικές τους για ανάπτυξη.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αφήσουμε τη δική μας ανάπτυξη, αλλά απλώς ότι πρέπει να καταλάβουμε πως δεν μπορούμε να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί από όλους τους άλλους σε αυτόν τον τομέα. Υπό τις τρέχουσες παγκόσμιες οικονομικές συνθήκες, μπορούμε να υπερέχουμε με την τεχνολογική μας πρόοδο, την περιβαλλοντική επίγνωση, τα πνευματικά προϊόντα και υπηρεσίες και την ικανότητα καινοτομίας, και σε αυτά πρέπει να στηρίξουμε την ανταγωνιστικότητά μας.

Η Ευρώπη πρέπει να λάβει υπόψη ότι, στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, το καλύτερο πτηνό είναι η χήνα: μπορεί να κελαηδήσει, να κολυμπήσει, να τρέξει και να πετάξει. Δεν είναι η καλύτερη σε κανένα από αυτά, αλλά μπορεί να αντεπεξέλθει σε όλα. Αυτό είναι ένα παράδειγμα που πρέπει να ληφθεί υπόψη.

7. Η βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το εμπόριο (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0088/2007) του κ. Martin, εξ ονόματος της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, σχετικά με την πρόταση ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά τη Βοήθεια της ΕΕ για το Εμπόριο (2006/2236(INI).

  David Martin (PSE), εισηγητής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πριν στραφώ στην ουσία της παρούσας έκθεσης, θέλω να ευχαριστήσω τους σκιώδεις εισηγητές μου για τη συνεργασία τους στην προετοιμασία της έκθεσης και ιδιαίτερα να ευχαριστήσω τη ΓΔ Εμπορίου και τη ΓΔ Ανάπτυξης της Επιτροπής, οι οποίες –και χαίρομαι που το λέω– ήταν πολύ πρόθυμες να συνεργαστούν με το Κοινοβούλιο για το συγκεκριμένο θέμα. Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Pelayo Castro Zuzuarregui, τον υπάλληλο του Κοινοβουλίου με τον οποίο εργάστηκα για αυτήν την έκθεση. Μας εγκαταλείπει για έναν χρόνο –ελπίζουμε να είναι μόνο ένας χρόνος!– για να εργαστεί για τον ισπανό πρωθυπουργό. Δούλεψα μαζί του για την παρούσα και για μια σειρά άλλων εκθέσεων και θεωρώ ότι η συναναστροφή μαζί του είναι πολύ ενδιαφέρουσα από πνευματικής απόψεως. Του εύχομαι καλή τύχη!

Επί της ουσίας τώρα, η Boήθεια για το Εμπόριο είναι ένα εργαλείο ζωτικής σημασίας για τη σύνδεση των αναπτυσσόμενων χωρών με την παγκόσμια οικονομία. Ωστόσο, θέλω να τονίσω εξαρχής ότι δεν αποτελεί υποκατάστατο του Γύρου της Ντόχα, αλλά τον συμπληρώνει. Είναι σαφές ότι η ελευθέρωση των αγορών δεν επαρκεί από μόνη της για να συνδέσει τις αναπτυσσόμενες χώρες με την παγκόσμια οικονομία. Αρκεί να κοιτάξει κανείς την εμπειρία των τελευταίων 40 ετών: οι ΛΑΧ είδαν το μερίδιο τους στο παγκόσμιο εμπόριο να μειώνεται σχεδόν στο ήμισυ, από 1,9% σε 1%, και αυτό παρά τις δασμολογικές μειώσεις που ακολούθησαν τον Γύρο της Ουρουγουάης και τις λοιπές δασμολογικές μειώσεις και τις πρόσφατες προσπάθειες όπως η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία «Όλα εκτός από όπλα», η οποία δίνει πρόσβαση των προϊόντων των αναπτυσσόμενων χωρών στην αγορά χωρίς δασμούς και ποσοστώσεις. Συνεπώς, είναι απόλυτα σαφές ότι η ελευθέρωση, η οποία θα υποστήριζα ότι είναι σημαντική, δεν ήταν αρκετή από μόνη της για να ενσωματώσει τις αναπτυσσόμενες χώρες στην παγκόσμια οικονομία.

Δεν λέω επίσης –και θέλω να το ξεκαθαρίσω– ότι η Βοήθεια για το Εμπόριο αποτελεί από μόνη της πανάκεια. Ωστόσο, είναι αρκετά σαφές ότι υπάρχει σήμερα αυξανόμενη συναίνεση για τα οφέλη που μπορεί να φέρει η Βοήθεια για το Εμπόριο. Η υπουργική διάσκεψη του ΠΟΕ στο Χονγκ Κονγκ τον Δεκέμβριο του 2005 καθόρισε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα εργασίας για τη Βοήθεια για το Εμπόριο και ζήτησε να αυξηθεί η βοήθεια προκειμένου οι αναπτυσσόμενες χώρες να μπορέσουν να ενσωματωθούν στην παγκόσμια οικονομία. Αυτό ακολούθησε τη δέσμευση του κ. Barroso στη σύνοδο κορυφής της Ομάδας των 8 στο Gleneagles για 1 δισ. ευρώ από πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και 1 δισ. ευρώ από πόρους των κρατών μελών για να ενισχυθεί η γραμμή του προϋπολογισμού Βοήθεια για το Εμπόριο.

Μολονότι όλα αυτά είναι εξαιρετικά ευπρόσδεκτα και είχαν ακουστεί αρκετά θεαματικά τη στιγμή της εξαγγελίας τους, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι αυξήσεις είναι μάλλον μετριοπαθείς στην πραγματικότητα: η συνεισφορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα αυξηθεί από μια βάση περίπου 850 εκατ. ευρώ αυτήν τη στιγμή σε 1 δισ. ευρώ, ενώ τα κράτη μέλη –αν τα καταφέρουν– θα αυξήσουν τη συνεισφορά τους από 300 εκατ. ευρώ σε 1 δισ. ευρώ.

Τον περασμένο Οκτώβριο, το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων ζήτησε να εκπονηθεί μια εμπορική στρατηγική προκειμένου να προσδιοριστεί πώς εκπληρώνουμε αυτές τις δεσμεύσεις. Η έκθεσή μου υποδεικνύει κάποια από τα βασικά σημεία που ελπίζω ότι θα δούμε σε αυτήν τη στρατηγική. Καταρχάς, σε σχέση με το πεδίο εφαρμογής της Βοήθειας για το Εμπόριο, θέλω ο υπολογισμός του δισεκατομμυρίου του Barroso να γίνει σύμφωνα με τη σημερινή βάση, που έχει δύο κατηγορίες: η μία είναι η «εμπορική πολιτική και ρύθμιση» και η άλλη η «ανάπτυξη του εμπορίου». Ωστόσο, χαιρετίζω το γεγονός ότι η Ειδική Ομάδα του ΠΟΕ πρόσθεσε τρεις περαιτέρω κατηγορίες: «σχετιζόμενες με το εμπόριο υποδομές», «σχετιζόμενη με το εμπόριο προσαρμογή» και «παραγωγική ικανότητα». Αυτές είναι θεμελιώδεις πτυχές της ατζέντας της Βοήθειας για το Εμπόριο και ελπίζω ότι θα μπορέσουν να βρεθούν οι πρόσθετοι πόροι που θα βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να αντιμετωπίσουν ζητήματα όπως η σταδιακή κατάργηση των προτιμήσεων, οι μειώσεις των κυβερνητικών εσόδων λόγω της μείωσης των δασμών ή η βοήθεια για την προσαρμογή στις νέες ανταγωνιστικές πιέσεις λόγω της περιφερειοποίησης, όπως οι ΣΟΕΣ.

Η έκθεσή μου υποστηρίζει ότι η Βοήθεια για το Εμπόριο πρέπει να είναι προσανατολισμένη στις ανάγκες και να υπόκειται σε οικειοποίηση από τις χώρες. Σε αυτό το πλαίσιο, το ενισχυμένο ολοκληρωμένο πλαίσιο του ΠΟΕ πρέπει να γίνει το βασικό διαγνωστικό εργαλείο για τις αναπτυσσόμενες χώρες, το οποίο θα τις βοηθά να προσδιορίσουν πού μπορεί να αποφέρει μέγιστα οφέλη η Βοήθεια για το Εμπόριο. Στο εσωτερικό των αναπτυσσόμενων χωρών πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι ο ιδιωτικός τομέας και η κοινωνία των πολιτών θα συμμετέχουν στη διαδικασία. Ενώ η Βοήθεια για το Εμπόριο αποτελεί αναμφίβολα μια διαφορετική προσέγγιση από τη γενική αναπτυξιακή βοήθεια, θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να βασίζεται στις ίδιες θεμελιώδεις αρχές της μείωσης της φτώχειας και της αειφόρου ανάπτυξης, ενώ το κύριο σημείο αναφοράς μας θα πρέπει να συνεχίσουν να είναι οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας.

Είμαι ευχαριστημένος που πολλά από αυτά που ζητήσαμε στην έκθεση αυτή συμπεριλήφθηκαν στην ανακοίνωση της Επιτροπής που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο και, ίσως αφελώς, θέλω να πιστεύω ότι αυτό οφείλεται στην έντονη αλληλεπίδραση μεταξύ των ΓΔ της Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ελπίζω ότι όταν εγκριθεί η τελική κοινή ευρωπαϊκή στρατηγική για το εμπόριο στη διάρκεια του καλοκαιριού, θα συμπεριλαμβάνονται επίσης και σε αυτό το έγγραφο στρατηγικής.

Ζήτησα στην έκθεσή μου σήμερα την υποβολή έκθεσης στο Κοινοβούλιο ανά εξάμηνο, έτσι ώστε να μπορούμε να ελέγχουμε ότι τα κράτη μέλη και η Επιτροπή παρέχουν τόσο την ποιότητα όσο και την ποσότητα της βοήθειας που υπόσχονται. Όλα τα θεσμικά όργανα έχουν επιδείξει μέχρι στιγμής προθυμία να εργαστούν συλλογικά για αυτό που πιστεύω ότι είναι μια σημαντική στρατηγική, η οποία θα μπορέσει να έχει μια σημαντική, αν και μετριοπαθή, συνεισφορά στη σύνδεση των φτωχότερων χωρών του κόσμου με το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα.

  Peter Mandelson, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τον εισηγητή, David Martin, για την πολύ πλούσια έκθεση σχετικά με τη βοήθεια για το εμπόριο. Είμαι πολύ χαρούμενος που αναφέρθηκε στους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας, διότι αποτελούν την κατευθυντήρια ιδέα και τους στόχους μας. Συμφωνώ μαζί του ότι το ελεύθερο εμπόριο, παρότι είναι μια αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη, δεν είναι το μαγικό ραβδί, όπως επίσης συμφωνώ μαζί του ότι η βοήθεια για το εμπόριο, μολονότι είναι αναγκαίο στοιχείο οποιασδήποτε αναπτυξιακής στρατηγικής, δεν είναι πανάκεια.

Πιστεύω ότι η έκθεση αυτή εκφράζει μια πολύ ισχυρή δέσμευση στην ατζέντα της βοήθειας για το εμπόριο, την οποία συμμερίζομαι απολύτως. Διάβασα επίσης τις πολύ χρήσιμες προτάσεις και την καθοδήγηση όσον αφορά το περιεχόμενο της Κοινής Ευρωπαϊκής Στρατηγικής σχετικά με τη Βοήθεια για το Εμπόριο, για την οποία είμαι πολύ ευγνώμων. Επίσης, χαιρετίζω τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου σε αυτήν τη διαδικασία.

Από το 2005, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή ανέπτυξαν ένα σαφές κοινό όραμα για τις βασικές αρχές της βοήθειας για το εμπόριο. Συμφωνούμε όλοι ότι το εμπόριο μπορεί να είναι σημαντικός καταλύτης για την ανάπτυξη και τη μείωση της φτώχειας στις αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά η επιτυχημένη ενσωμάτωση των αναπτυσσόμενων χωρών στο παγκόσμιο εμπορικό σύστημα απαιτεί κάτι περισσότερο από τη βελτιωμένη πρόσβαση στην αγορά και την ενίσχυση των διεθνών κανόνων. Από αυτήν την άποψη, τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων της 14ης και 15ης Μαΐου του τρέχοντος έτους υπενθυμίζουν τον καίριο ρόλο της βοήθειας για το εμπόριο.

Η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε τώρα είναι να θέσουμε σε εφαρμογή αυτές τις αρχές στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής στρατηγικής σχετικά με τη βοήθεια για το εμπόριο, για την οποία εργάζονται από κοινού η Επιτροπή και τα κράτη μέλη. Η στρατηγική αυτή θα καταρτίσει έναν οδικό χάρτη για την εκπλήρωση των οικονομικών δεσμεύσεών μας, θα προσφέρει καθοδήγηση για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της βοήθειάς μας, θα παράσχει ένα πλαίσιο για την παρακολούθηση και την υποβολή στοιχείων σχετικά με τη βοήθεια για το εμπόριο, και θα εξετάζει την ικανότητα της Επιτροπής και των κρατών μελών να διανέμουν τη βοήθεια για το εμπόριο. Η στρατηγική θα είναι έτοιμη τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους και θα παρουσιαστεί στην επισκόπηση της βοήθειας για το εμπόριο στον ΠΟΕ, συνεπώς αυτή η έκθεση του Κοινοβουλίου είναι εξαιρετικά επίκαιρη.

Θέλω να αναφερθώ σε ορισμένες ειδικές ανησυχίες που εγείρονται στην έκθεση, και πρώτα από όλα στο ζήτημα της διεύρυνσης του πεδίου εφαρμογής της βοήθειας για το εμπόριο σε σχέση με τις οικονομικές δεσμεύσεις της ΕΕ. Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω ότι η αξιοπιστία των δεσμεύσεων μας έχει πολύ μεγάλη σημασία και να καταστήσω απολύτως σαφές ότι δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή στο πεδίο εφαρμογής της δέσμευσής μας. Ο στόχος των 2 δισ. ευρώ εξακολουθεί να αφορά τις κατηγορίες της εμπορικής πολιτικής και της ανάπτυξης του εμπορίου.

Αποδίδω μεγάλη προσοχή στην ευρύτερη ατζέντα της βοήθειας για το εμπόριο, η οποία περιλαμβάνει την ενίσχυση των παραγωγικών ικανοτήτων πέρα από την ανάπτυξη του εμπορίου, τις υποδομές και τη βοήθεια για την προσαρμογή. Για τους τομείς αυτούς, που είναι υψηλής έντασης κεφαλαίου, χρειαζόμαστε σαφή πολιτική δέσμευση ότι θα κάνουμε περισσότερα, αλλά επιτρέψτε μου να τονίσω ακόμη μία φορά ότι οι προσπάθειες αυτές δεν θα αποτιμηθούν σε σχέση με τις οικονομικές δεσμεύσεις μας.

Όσον αφορά την έλλειψη πρόσθετων πόρων για τη χρηματοδότηση του ΕΤΑ στις χώρες ΑΚΕ, θα ήμασταν ευτυχείς να κάνουμε περισσότερα, όμως δεν είναι η Επιτροπή αυτή που αποφασίζει για τον προϋπολογισμό του ΕΤΑ, αλλά τα κράτη μέλη της ΕΕ. Υπάρχουν μόνο περιορισμένες εξαιρέσεις και αυτές εγκρίνονται από τα κράτη μέλη και αφιερώνονται σε πολύ συγκεκριμένους σκοπούς όπως η ανάγκη προσαρμογής που προκύπτει από τη μεταρρύθμιση του τομέα της ζάχαρης.

Όσον αφορά το ολοκληρωμένο πλαίσιο, με χαρά μπορώ να επιβεβαιώσω αυτά που εξήγγειλα στο Χονγκ Κονγκ. Η Επιτροπή είναι πρόθυμη να δεσμεύσει 10 εκατ. ευρώ στη διάρκεια των δύο πρώτων ετών στο πολυμερές τμήμα του ενισχυμένου ολοκληρωμένου πλαισίου. Επιπροσθέτως, η Επιτροπή θα συμπληρώσει το πολυμερές παράθυρο με σημαντική διμερή και περιφερειακή χρηματοδότηση για την υλοποίηση δράσεων οι οποίες προσδιορίστηκαν μέσω του ολοκληρωμένου πλαισίου και ορίστηκαν ως προτεραιότητες από τις κυβερνήσεις των αντίστοιχων εταίρων. Θα παράσχουμε επίσης ανθρώπινους πόρους και ικανότητα στο πεδίο προκειμένου να συμβάλουμε στην καλύτερη λειτουργία του ολοκληρωμένου πλαισίου.

Το ζήτημα της βοήθειας για την προσαρμογή υπογραμμίζεται ορθώς στην έκθεση. Ωστόσο, δεν συμφωνώ ότι οι διαπραγματεύσεις για τις ΣΟΕΣ αξίζουν ειδική μνεία σε αυτό το πλαίσιο. Η βοήθεια για την προσαρμογή είναι σημαντική σε σχέση με όλους τους εξωτερικούς εμπορικούς κλυδωνισμούς. Αυτοί μπορεί να προκύψουν από εμπορικές διαπραγματεύσεις, αλλά θα μπορούσαν επίσης να είναι συνέπεια μονομερούς μεταρρύθμισης όπως στην περίπτωση της ζάχαρης. Όποια και αν είναι η έκβαση των διαπραγματεύσεων για τις ΣΟΕΣ, η υλοποίηση των υποχρεώσεων των χωρών ΑΚΕ θα γίνει σταδιακά στη διάρκεια μιας πολύ μακράς περιόδου και αυτό θα διευκολύνει την προσαρμογή και θα προσδιορίσει ποιες είναι οι απαιτήσεις για την ικανοποίηση των οποίων πρέπει να βοηθήσουμε.

Τέλος, σημειώσαμε το αίτημά σας να διερευνήσουμε τον Μηχανισμό Εμπορικής Ενσωμάτωσης (ΜΕΕ) του ΔΝΤ ως μέρος της ευρωπαϊκής στρατηγικής για τη βοήθεια για το εμπόριο. Πιστεύουμε ότι αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικότερα σε συνεργασία με άλλους διεθνείς χορηγούς βοήθειας, για παράδειγμα στο πλαίσιο της γενικής επισκόπησης της βοήθειας για το εμπόριο σε επίπεδο ΠΟΕ.

Επιτρέψτε μου για μία ακόμη φορά να εκφράσω τη βαθιά εκτίμησή μου για την πολιτική υποστήριξη αυτού του Κοινοβουλίου όσον αφορά τη βοήθεια για το εμπόριο, καθώς και την προθυμία μας να συνεργαστούμε με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να σημειώσουμε περαιτέρω πρόοδο, και προσβλέπω σε αυτό.

  Margrietus van den Berg (PSE), συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Ανάπτυξης. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, ο Επίτροπος ορθώς επεσήμανε πόσο αλληλένδετα είναι το εμπόριο και η αναπτυξιακή συνεργασία. Αν θέλουμε να επιτύχουμε τους Στόχους της Χιλιετίας το 2015, η βοήθεια και το εμπόριο πρέπει –και μπορούν– να αλληλοσυμπληρώνονται.

Οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται τη βοήθειά μας για να αναπτύξουν περαιτέρω τις περιφερειακές αγορές τους και οι κανόνες καταγωγής πρέπει να βελτιωθούν κατά προτεραιότητα αν θέλουμε να συμβεί αυτό. Η Ευρώπη και οι αναπτυσσόμενοι εταίροι πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν μια επιχειρησιακή ομάδα για την ανάπτυξη, η οποία θα μπορέσει να υλοποιήσει αυτήν τη δημιουργία τοπικών αγορών.

Αυτή η επιχειρησιακή ομάδα πρέπει να αποτελείται από εμπειρογνώμονες στον τομέα του εμπορίου και της αναπτυξιακής πολιτικής και θα μπορούσε να βοηθήσει να αναπτυχθούν και να εφαρμοστούν ειδικά μέτρα που θα ενισχύσουν το εμπόριο. Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να σκεφτούμε με βάση μια εναλλακτική επιλογή φορολογικών εσόδων, την ενίσχυση της ικανότητας παραγωγής και την προτυποποίηση και τη δημιουργία κοινού ελέγχου των εξωτερικών συνόρων. Οι ανθρώπινοι πόροι, ειδικά, πρέπει να αναπτυχθούν περαιτέρω. Η πρακτική υποστήριξη αυτού του είδους θα βοηθούσε πραγματικά να μπουν σε μια ορθή πορεία οι τοπικές αγορές και το αμοιβαίο εμπόριο. Όσον αφορά τις μεγάλες υποδομές, θεωρήσαμε ότι η ΕΤΕπ ήταν καλύτερη επιλογή.

Αυτή η ειδική για το εμπόριο βοήθεια, ωστόσο, δεν πρέπει να βγει από τις δικές μας τσέπες. Δεν πρέπει, συνεπώς, να χρηματοδοτηθεί από τον ισχύοντα αναπτυξιακό προϋπολογισμό. Η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέλει να υπάρξει διάθεση νέων πόρων γι’ αυτό, διότι διαφορετικά, θα διατεθούν λιγότεροι πόροι για την επίτευξη των Στόχων της Χιλιετίας, οι οποίοι, εξάλλου, είναι ο βασικός στόχος για τον οποίο ο Επίτροπος εξέφρασε, πριν από λίγο, 100% δέσμευση και σε αυτό το πλαίσιο θέλουμε να του ευχηθούμε καλή επιτυχία.

  Maria Martens, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, για πολύ καιρό, υποστηρίζαμε τις αναπτυσσόμενες χώρες σε διάφορους τομείς, εκτός από τον τομέα του εμπορίου. Εν μέρει ως αποτέλεσμα αυτού, οι χώρες και οι οικονομίες τους παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό εξαρτώμενες από τις επιχορηγήσεις.

Η οικονομική ανάπτυξη αποδεικνύεται απολύτως αναγκαία για την αποτελεσματική καταπολέμηση της φτώχειας. Η τεράστια πρόοδος που σημείωσαν οι χώρες στην Ασία το αποδεικνύει αυτό και η Κορέα αποτελεί εξαίρετο παράδειγμα. Σταδιακά, ανακαλύπτουμε ότι το εμπόριο προσφέρει τεράστιες ευκαιρίες για την οικονομική ανάπτυξη των φτωχών χωρών.

Αναμφισβήτητα, οι αναπτυσσόμενες χώρες εξακολουθούν να στερούνται τις σωστές υποδομές για να μπορέσουν να λειτουργήσουν στην παγκόσμια αγορά. Γι’ αυτό, οι χώρες αυτές χρειάζονται την υποστήριξή μας και εδώ έρχεται η βοήθεια για το εμπόριο, στόχος της οποίας είναι να δώσει τη δυνατότητα στις αναπτυσσόμενες χώρες να λειτουργήσουν στη διεθνή αγορά. Χάρη στη βοήθεια για το εμπόριο, οι χώρες μπορούν, για παράδειγμα, να βελτιώσουν τους κανόνες στους τομείς που σχετίζονται με το εμπόριο, όπως οι φόροι και τα τελωνεία, και προσπαθούν να βελτιώσουν το οδικό δίκτυο και τις πλωτές μεταφορές, να καταπολεμήσουν την απάτη και τη διαφθορά, και να ενισχύσουν την ικανότητα παραγωγής και ταυτόχρονα να επιτύχουν διαφοροποίηση. Εξάλλου, πολλές χώρες εξαρτώνται από ένα μόνο αγροτικό προϊόν. Η διαφοροποίηση των προϊόντων οδηγεί σε πιο σταθερή οικονομία.

Είναι επίσης απαραίτητη για την αύξηση της ικανότητας προκειμένου να καταρτιστούν καλοί διαπραγματευτές. Χαιρετίζω αυτήν τη βοήθεια για εμπορική πρωτοβουλία, διότι προσφέρει βοήθεια στις φτωχές χώρες για να ενισχύσουν τις οικονομίες τους και να αυξήσουν την ανεξαρτησία τους.

Όπως αναφέρθηκε ήδη, η βοήθεια για το εμπόριο δεν είναι πανάκεια για την ανάπτυξη, αλλά απαραίτητο μέσο για να μπορέσουν οι αναπτυσσόμενες χώρες να αποκτήσουν πρόσβαση στη διεθνή αγορά. Συγχαίρω τον κ. Martin, τον εισηγητή, για την έκθεση και τον ευχαριστώ επίσης για την καλή συνεργασία του, ως αποτέλεσμα της οποίας η ανά χείρας έκθεση δεν είναι καλή μόνο ως προς το περιεχόμενο, αλλά θα έχει επίσης ευρεία υποστήριξη.

Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, για να καταστήσουμε αυτό το μέσο αποτελεσματικό, ζητώ από την Επιτροπή ένα σωστό πρόγραμμα εργασίας –τόσο εφικτό όσο και ρεαλιστικό– και καλή συνεργασία με τα κράτη μέλη.

  Sajjad Karim, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ξεκινήσω ευχαριστώντας τον εισηγητή για τον τρόπο που χειρίστηκε αυτήν την έκθεση. Όπως πάντα, ο κ. Martin ήταν ανοικτός και πρόθυμος να προχωρήσει σε συμβιβασμό με συναδέλφους, εκπονώντας μια έκθεση η οποία εκφράζει την πραγματική συναίνεση στο πλαίσιο της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου. Τούτου λεχθέντος, εφόσον ζητήθηκε από τους σκιώδεις εισηγητές να μην καταθέσουν τροπολογίες στο στάδιο της Ολομέλειας προκειμένου να διαφυλαχθεί το πνεύμα αυτής της συναίνεσης, θα ήταν ευγενικό να τηρήσει αυτήν τη συμφωνία η Ομάδα ΕΣΚ. Εντούτοις, νομίζω ότι προσπαθήσαμε αρκετά να εξασφαλίσουμε ότι η συναίνεση θα βγει αλώβητη από την Ολομέλεια.

Το βάθος της σύμπτωσης απόψεων μεταξύ μας όσον αφορά το κρίσιμο ζήτημα της Βοήθειας της ΕΕ για το Εμπόριο ήταν κάτι που περίμενα. Πριν από τη σύνοδο κορυφής της Ομάδας των 8 στο Gleneagles, όπου η Επιτροπή και οι κυβερνήσεις της ΕΕ υποσχέθηκαν αμφότερες 1 δισ. ευρώ για βοήθεια προς τους φτωχότερους πληθυσμούς του κόσμου, είχε διεξαχθεί μια πάρα πολύ δημοφιλής εκστρατεία. Μέσω των πορειών στο πλαίσιο της εκστρατείας «Κάντε τη φτώχεια παρελθόν», των συναυλιών Live Aid και άλλων προσπαθειών, εκατομμύρια άνθρωποι ύψωσαν τη φωνή τους. Ήταν θυμωμένοι, και δικαίως, για τους άδικους κανόνες εμπορίου και τις εξαιρετικά προστατευμένες αγορές που λειτουργούν εις βάρος εκείνων που ζουν στη φτώχεια και ήταν παθιασμένοι για την ανάγκη αλλαγής. Αν θέλουμε να δώσουμε συνέχεια στην πρωτοφανή κινητοποίηση της κοινής γνώμης, πρέπει να συνεχιστεί η πίεση σε κάθε επίπεδο, τόσο στο εσωτερικό των χωρών όσο και διεθνώς.

Το βασικό ερώτημα είναι αν υπάρχει η πολιτική βούληση για την προώθηση αυτής της αλλαγής. Η Βοήθεια για το Εμπόριο πρέπει να εξασφαλίσει ότι τα φτωχότερα έθνη θα έχουν την ικανότητα να ωφεληθούν από την αυξημένη ελευθέρωση του εμπορίου, από αποδοτικές υπηρεσίες τελωνείων, από καλύτερες υποδομές, από φορολογικά καθεστώτα που δεν στηρίζονται στους εισαγωγικούς και εξαγωγικούς δασμούς και από μέτρα κατά της διαφθοράς που θα διασφαλίζουν ότι τα χρήματα φθάνουν σε αυτούς για τους οποίους προορίζονται.

Τελικά θα κριθούμε όχι από αυτά που υποσχόμαστε, αλλά από αυτά που παραδίδουμε. Οι δεσμεύσεις για τη βοήθεια δίνονται πάντα ευκολότερα παρά τηρούνται. Γνωρίζουμε όλοι μας τα τεχνάσματα του διπλού υπολογισμού και του εκ νέου χαρακτηρισμού που ανακυκλώνουν όλες τις δεσμεύσεις σε νέα κονδύλια.

Το πακέτο της Βοήθειας της ΕΕ για το Εμπόριο έχει να διαδραματίσει έναν μοναδικό ρόλο για να διασφαλίσει την αειφόρο ανάπτυξη, την οικονομική μεγέθυνση και την ευημερία στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Επομένως, πρέπει να αφορά νέα ποσά πέρα και πάνω από τις υπάρχουσες δεσμεύσεις και τάσεις και δεν πρέπει να εξασφαλίζονται με τίμημα κονδύλια τα οποία προορίζονται για άλλα καίρια σχέδια ανάπτυξης, όπως για παράδειγμα στην υγεία και την εκπαίδευση.

Ενώ η Βοήθεια για το Εμπόριο είναι μια μακροπρόθεσμη κινητήρια δύναμη ανάπτυξης, η επίτευξη βραχυπρόθεσμων στόχων, όπως οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας, πρέπει να παραμείνει κομβική στην πολιτική της ΕΕ για τη διεθνή ανάπτυξη. Και σε αυτόν τον τομέα μπορούμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί: περίπου 50 δισ. δολάρια ΗΠΑ τον χρόνο περισσότερα αντί της σημερινής δέσμευσης που αφορά μια πενταετή περίοδο. Αν για την παράδοση της Βοήθειας για το Εμπόριο απαιτείται σταθερή πολιτική βούληση, για να εξασφαλιστεί η επίτευξη των ΑΣΧ στη Νοτίως της Σαχάρας Αφρική απαιτείται πολιτικό θάρρος.

Η βοήθεια λειτουργεί καλύτερα όταν εξυπηρετεί μια κοινή δέσμη στόχων που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ χορηγού και αποδέκτη. Πρέπει να επικεντρωθούμε στην εξεύρεση λύσεων που ικανοποιούν με τον καλύτερο τρόπο τις ανάγκες μιας χώρας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της κοινωνίας των πολιτών και του ιδιωτικού τομέα. Ως Κοινοβούλιο, έχουμε ήδη χρησιμοποιήσει όλη μας την επιρροή για να υποστηρίξουμε το κίνημα του δίκαιου εμπορίου.

Αν θέλουμε να συμβάλουμε στη μείωση της φτώχειας στην οποία ζουν, χρειαζόμαστε μηχανισμούς που θα διασφαλίζουν ότι η βοήθεια θα φτάνει στους ανθρώπους που την έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Η έκθεση αυτή παρέχει στην Επιτροπή ορισμένες σαφείς και λογικές κατευθυντήριες γραμμές για αυτόν τον σκοπό. Εναπόκειται σε εσάς, κύριε Επίτροπε, να τις αξιοποιήσετε.

  Frithjof Schmidt, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστούμε και εμείς τον κ. Martin για την καλή του εργασία. Επιτρέψτε μου να αρχίσω με μια θετική πολιτική εξέλιξη. Είναι θετικό ότι το αρμόδιο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων αναγνώρισε στις 15 Μαΐου πως η μείωση των δασμών σημαίνει για πολλές αναπτυσσόμενες χώρες μαζική μείωση των δημοσίων εσόδων. Επίσης, είναι θετικό ότι υπογράμμισε πως εδώ χρειάζονται αντισταθμιστικές πληρωμές, γιατί διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος η εμπορική μας πολιτική να οδηγήσει γρήγορα στην κατάρρευση κάθε αναπτυξιακής πολιτικής στις εν λόγω χώρες.

Είναι απολύτως απαραίτητο να κάνουμε κάτι γι’ αυτό, όμως για να γίνει κάτι τέτοιο χρειαζόμαστε επιπλέον πόρους που δεν πρέπει να υπολογιστούν στις ενισχύσεις για την ανάπτυξη, εάν θέλουμε να επιτύχουμε τους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας. Πρέπει να αποτραπεί η δημιουργία ενός είδους «αποτελέσματος μετατόπισης» του κέντρου βάρους της αναπτυξιακής βοήθειας από την καταπολέμηση της φτώχειας και τον αγώνα για την επίτευξη των στόχων της χιλιετίας προς την προώθηση του προσανατολισμού προς τις εξαγωγές.

Έτσι θα δημιουργούσαμε ίσως μια εσφαλμένη τάση, με τη χρησιμοποίηση αυτών των δύο δισεκατομμυρίων χωρίς τη δική μας πολιτική δράση για να αντισταθμιστεί αυτό. Η σταθεροποίηση των τοπικών αγορών είναι κατά κανόνα σημαντικότερη για την αναπτυξιακή στρατηγική από ό,τι ο προσανατολισμός προς τις εξαγωγές ειδικά των πιο αδύναμων και φτωχών χωρών. Αυτό που είναι σημαντικό είναι η συνοχή της πολιτικής μας. Η βοήθεια για το εμπόριο δεν πρέπει να σχετικοποιήσει την καταπολέμηση της φτώχειας, άρα χρειάζονται παραπάνω πόροι για τη χρηματοδότησή της. Εγώ θα ήθελα πραγματικά να μάθω από ποιες γραμμές του προϋπολογισμού θα ληφθούν τα χρήματα. Ακόμα, η Βοήθεια για το Εμπόριο δεν πρέπει να συμβάλει στην αποσταθεροποίηση των τοπικών αγορών, οι οποίες πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο μιας αναπτυξιακής στρατηγικής.

Αυτό είναι το καθήκον της Επιτροπής κατά την υλοποίηση της μεγάλης ιδέας «Βοήθεια για το Εμπόριο» και σας απευθύνω έκκληση, κύριε Επίτροπε, να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή σε αυτές τις πτυχές.

  Zbigniew Zaleski (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριε εισηγητά, επιτρέψτε μου να θέσω την εξής ερώτηση. Γιατί θα πρέπει να υπάρχει Βοήθεια για το Εμπόριο; Η απάντηση είναι διότι το εμπόριο έχει έναν σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει. Θα ήθελα τώρα να κάνω λίγες παρατηρήσεις.

Για αιώνες, το ορθό εμπόριο έφερνε τους ανθρώπους κοντά χωρίς να ζημιώνεται η ταυτότητά τους, οι αξίες τους ή η κοινωνική και η πολιτική ζωή. Η Ευρώπη πρέπει να βρει ίσους εταίρους μεταξύ των μεγάλων παραγόντων σε αυτήν τη σκηνή και κυρίως μεταξύ των μικρότερων. Το εμπόριο πρέπει να διέπεται από σαφείς κανόνες που επιτρέπουν και στις δύο πλευρές να ωφεληθούν. Το «Ελεύθερο και Δίκαιο Εμπόριο» είναι ένα σύνθημα που αξίζει να υιοθετηθεί.

Δεν μπορεί να υπάρχει δίκαιο εμπόριο χωρίς τις συναφείς υποδομές και χωρίς συμφωνίες όπως αυτές που επιτεύχθηκαν στο πλαίσιο του ΠΟΕ για παράδειγμα. Πρέπει να αναπτυχθούν συναφείς κατευθυντήριες γραμμές που θα ισχύουν σε όλη την αλυσίδα παραγωγού-καταναλωτή.

Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η βοήθεια του εμπορίου αφορά επίσης την υποστήριξη των δικών μας τομέων που απειλούνται όπως η ζάχαρη και οι μαλακοί απύρηνοι καρποί.

Επίσης, πρέπει να παρασχεθεί βοήθεια για διασυνοριακές ανταλλαγές μεταξύ της Ένωσης και των γειτόνων της, για παράδειγμα της Ουκρανίας.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η κατάσταση που αφορά τις ανταλλαγές ποικίλει τόσο πολύ ώστε απαιτείται τυποποίηση. Όλοι οι πολίτες πρέπει επίσης να ενημερωθούν για αυτά τα πρότυπα. Πρέπει, λοιπόν, να αναπτυχθεί ένα πρόγραμμα βοήθειας που θα βασίζεται στην ιστορική εμπειρία της Ευρώπης και στον πλούτο της παροχής αγαθών, υπηρεσιών και τεχνογνωσίας της Ευρώπης. Πρέπει επίσης να διατεθεί χρηματοδότηση για αυτό το πρόγραμμα. Η χρηματοδότηση δεν χρειάζεται να είναι σε μεγάλη κλίμακα, αλλά είναι απαραίτητη.

Κατ’ αναλογία, θέλω να επισημάνω ότι το ορθό εμπόριο μπορεί να κάνει περισσότερα από το να αυξήσει απλώς το επίπεδο διαβίωσης, ειδικά στις φτωχές χώρες, οι οποίες αποτελούν το κέντρο εστίασής του. Το ορθό εμπόριο μπορεί επίσης να οδηγήσει σε πιο ειρηνικές λύσεις στις παγκόσμιες συγκρούσεις.

Εν κατακλείδι, θα ήθελα να αναφέρω μια ανεκδοτική εκτίμηση, δηλαδή ότι η Ryanair κάνει περισσότερα για να επιτευχθεί μια κοινή Ευρώπη από ό,τι ορισμένα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, διότι φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά. Ομοίως, το «Δίκαιο και Ελεύθερο Εμπόριο» κάνει περισσότερα για την επίτευξη ολοκλήρωσης και την ευημερία για τους ανθρώπους αυτής της Γης από ό,τι οι αμφισβητούμενες πολιτικές αποφάσεις, ειδικά στις φτωχές χώρες.

Το εμπόριο είναι αυτό που κάνει τον κόσμο να γυρίζει. Η Ευρώπη πρέπει να προωθήσει το είδος του εμπορίου που περιγράφεται, και είναι καθήκον του Επιτρόπου να διασφαλίσει ότι θα το κάνει.

  Gianluca Susta (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κανένα μέλος αυτού του Σώματος και κανένας παράγοντας του οικονομικού και παραγωγικού κόσμου της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν αγνοεί το γεγονός ότι η αύξηση της βοήθειας για το εμπόριο μπορεί να ευνοήσει μια πιο ελεύθερη και παράλληλα πιο δίκαιη και ελεγχόμενη ανάπτυξη της αγοράς.

Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να παραμείνει η πρώτη οικονομική δύναμη του κόσμου και ο χώρος με τη μεγαλύτερη ελευθερία και τις λιγότερες κοινωνικές ανισότητες, εκμεταλλευόμενη και την ισχυρή ώθηση που παρείχε και εξακολουθεί να παρέχει το Κοινοβούλιο, δεν πρέπει να διευκολύνει απλώς την ανάπτυξη της ικανότητας των αναπτυσσόμενων χωρών να προάγουν εξωτερικές εμπορικές συναλλαγές, παρά τη δυστυχώς σημαντική απώλεια της ανταγωνιστικότητάς τους στις διεθνείς αγορές, αλλά και να αυξήσει τη βοήθεια για το εμπόριο, έχοντας επίγνωση ότι η ελευθέρωση και οι ενισχύσεις δεν αποτελούν αντικρουόμενες πρωτοβουλίες.

Στο πλαίσιο αυτό, το σημαντικό ποσό των 2 δισ. ευρώ δεν επαρκεί. Θα πρέπει να διευκρινιστεί η έννοια της Βοήθειας για το Εμπόριο με την αποδοχή των συμπερασμάτων της ομάδας εργασίας του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου σχετικά με τα χρηματοδοτούμενα σχέδια και με την ενσωμάτωση στον μέγιστο βαθμό των πολιτικών ανάπτυξης και των πραγματικών εμπορικών πολιτικών, όπως προβλέπει το ολοκληρωμένο πλαίσιο που θέτει ως στόχο και τη μείωση της φτώχειας.

  Zdzisław Zbigniew Podkański (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πολλά έχουν ειπωθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση για ένα ισορροπημένο πολυμερές σύστημα εμπορίου και για την παροχή της δυνατότητας στις αναπτυσσόμενες χώρες να συμμετέχουν στο εμπόριο επωφελούμενες από αυτό.

Ωστόσο, αυτή η ανησυχία δεν συνοδεύτηκε από βελτίωση της κατάστασης των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών. Μάλιστα ισχύει το αντίθετο. Τα τελευταία 40 χρόνια η συμμετοχή αυτών των χωρών στο παγκόσμιο εμπόριο μειώθηκε σχεδόν κατά το ήμισυ, πέφτοντας από το 1,9% στο 1%. Είναι επίσης αλήθεια ότι οι ισχυρές μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων προκάλεσαν τον θάνατο των μικρών εμπόρων και ότι τα έσοδα μετατοπίστηκαν μακριά από τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες. Αυτό είναι απολύτως προφανές. Αυτά τα γεγονότα υποδεικνύουν με σαφήνεια ότι η παγκοσμιοποίηση και η ελευθέρωση του εμπορίου συμβάλλουν στη συγκέντρωση του κεφαλαίου στις ισχυρότερες χώρες και στην αύξηση της φτώχειας στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες.

Παρατηρήσαμε τα τελευταία χρόνια μια νέα προσέγγιση στο εμπόριο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η προσέγγιση χαρακτηρίζεται από την επιθυμία να εξαχθούν βιομηχανικά προϊόντα εις βάρος των γεωργικών. Οδηγεί σταδιακά σε απώλεια της επισιτιστικής ασφάλειας για την Ένωση γενικά και για τα νέα κράτη μέλη ειδικά. Είναι, λοιπόν, σημαντικό να υιοθετήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση μια νέα προσέγγιση στο διεθνές εμπόριο και να αναληφθεί το έργο για την εφαρμογή των εθνικών στρατηγικών για την ανάπτυξη του εμπορίου.

  Γεώργιος Παπαστάμκος (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, ουδείς αμφιβάλλει ότι η βοήθεια για το εμπόριο συνιστά μία ιδιαιτέρως σημαντική πρωτοβουλία. Υποβοηθά την πληρέστερη και αποτελεσματικότερη ενσωμάτωση των αναπτυσσομένων χωρών, ιδίως των λιγότερο ανεπτυγμένων εξ αυτών, στο πολυμερές εμπορικό σύστημα.

Όπως ελέχθη, το εμπόριο πράγματι δεν αποτελεί πανάκεια για την ανάπτυξη. Μπορεί όμως να ενισχύσει την εν γένει οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των κρατών αποδεκτών.

Η ειδική και διαφοροποιημένη μεταχείριση των αναπτυσσομένων χωρών στο πλαίσιο του ΠΟΕ είναι ως ένα βαθμό επιβεβλημένη, ιδίως ως προς τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. Θα πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι η ανάληψη πολυμερών δεσμεύσεων και η συμμόρφωσή τους με τους κανόνες του ΠΟΕ συνιστούν κίνητρο για μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα αποβούν επωφελείς για τις ίδιες τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Το σταδιακό άνοιγμα των αγορών τους και η εξωστρεφής οικονομική και εμπορική πολιτική συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους επιτρέποντας τη μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας.

Οι αναπτυσσόμενες χώρες εμφανίζονται όμως ιδιαίτερα διστακτικές στις πολυμερείς διαπραγματεύσεις σε κλήσεις περί ανοίγματος των αγορών τους. Για τον σκοπό αυτό, η βοήθεια για το εμπόριο είναι καθοριστικής σημασίας προκειμένου οι χώρες αυτές να ανταποκριθούν σε νέες υποχρεώσεις και να εφαρμόσουν τους πολυμερείς εμπορικούς κανόνες, να αμβλύνουν το κόστος προσαρμογής τους στις μεταρρυθμίσεις και να εντάξουν αποτελεσματικότερα το εμπόριο στις αναπτυξιακές τους πολιτικές.

Εξυπακούεται ότι η βοήθεια για το εμπόριο θα πρέπει να συνοδευτεί από τις κατάλληλες εσωτερικές πολιτικές στις αναπτυσσόμενες χώρες προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το αποτέλεσμα. Και σ’ αυτήν την προσπάθεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο για τη διαμόρφωση μιας αποτελεσματικής, συνεκτικής, στοχοθετημένης ατζέντας βοήθειας για το εμπόριο.

Τελειώνοντας την παρέμβασή μου θα ήθελα να συγχαρώ τον Επίτροπο, κύριο Mandelson, για τη στήριξη αυτής της πρωτοβουλίας όπως επίσης και για τη διασύνδεση των εξωτερικών πτυχών της ανταγωνιστικότητας με τις εσωτερικές πρωτοβουλίες για την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας που ήταν το θέμα της προηγούμενης ενότητας της συζήτησής μας.

  Arūnas Degutis (ALDE). – (LT) Καταρχάς, θέλω να συγχαρώ τα κράτη μέλη και την Επιτροπή για τη δέσμευσή τους να αυξήσουν σε δύο δισεκατομμύρια ευρώ τους πόρους που κατανέμονται για τη βοήθεια στις επιχειρήσεις μέχρι το 2010. Αυτή η δέσμευση είναι σοβαρή και η εφαρμογή της απαιτεί μεγάλο συντονισμό.

Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, είναι απαραίτητη μια κοινή στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία θα πρέπει να καθορίσει τους τρόπους με τους οποίους θα επιτευχθεί ο στόχος. Επίσης, συγχαίρω την Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου για την έγκαιρη έκθεσή της, στην οποία η επιτροπή παρουσίασε τις απόψεις του Κοινοβουλίου σχετικά με το σύνθετο θέμα της βοήθειας στις επιχειρήσεις. Υποστηρίζω την πρόταση να υποβάλει η εκάστοτε Επιτροπή εκθέσεις στο Κοινοβούλιο δύο φορές ετησίως. Αυτές οι εκθέσεις πρέπει να αξιολογούν την πρόοδο της χορήγησης βοήθειας στις επιχειρήσεις από την ΕΕ.

Αν και οι δεσμεύσεις που ανέφερα αναλήφθηκαν από διάφορες χώρες σύμφωνα με τον παραδοσιακό ορισμό της βοήθειας για τις επιχειρήσεις που δίνεται από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, στο μέλλον πρέπει να εξεταστούν πιο προσεκτικά τα συμπεράσματα του ΠΟΕ και η προτεινόμενη διεύρυνση αυτού του ορισμού ώστε να περιλαμβάνει «επιχειρηματικές υποδομές» και «δυνατότητες δημιουργικής παραγωγικότητας». Με άλλα λόγια, πρέπει να γίνει ό,τι είναι δυνατόν για να διασφαλιστεί ότι η βοήθεια για τις επιχειρήσεις είναι πολύπλευρη, πιο ευέλικτη και πιο αποτελεσματική.

  Tokia Saïfi (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η Ευρωπαϊκή Ένωση διατυπώνει σήμερα φιλόδοξες δεσμεύσεις σε σχέση με την ανάπτυξη.

Εκφράζω την ικανοποίησή μου, καθώς είναι επιτακτική ανάγκη να βοηθήσουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες να μειώσουν τη φτώχεια, να επιτύχουν τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας και να επωφεληθούν μιας αειφόρου οικονομικής ανάπτυξης. Ας ευχηθούμε, λοιπόν, ολόψυχα την πραγμάτωση αυτών των στόχων μέσα από συγκεκριμένες και αποτελεσματικές δράσεις.

Ως προς αυτό, δεν μπορούμε παρά να επικροτήσουμε τις δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν υπέρ της αύξησης της βοήθειας για το εμπόριο. Θέλω να επισημάνω ορισμένα σημεία, τα οποία δικαιολογούν τον βασικό χαρακτήρα αυτού του μέσου. Αυτό το μέσο ανταποκρίνεται, καταρχάς, στην απαίτηση συνέπειας, η οποία πρέπει να διέπει τις εξωτερικές δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης: καθώς συναρθρώνει τους διάφορους τομείς της εξωτερικής δράσης της, η Ευρωπαϊκή Ένωση ανταποκρίνεται σε δύο αρχές, στη βελτίωση της νομοθεσίας και στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της βοήθειάς της. Αυτό το μέσο ανταποκρίνεται επίσης στην πραγματικότητα του πολυμερούς εμπορικού συστήματος, βοηθώντας τις αναπτυσσόμενες χώρες και τις λιγότερο προηγμένες χώρες να επωφεληθούν από τα πλεονεκτήματα τα οποία απορρέουν από την πρόσβαση στην αγορά.

Τέλος, αυτό το μέσο συμβάλλει στην υλοποίηση των εμπορικών συμφωνιών. Μπορούμε να αναφέρουμε εδώ τις συμφωνίες του ΠΟΕ ή τις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης. Η βοήθεια για το εμπόριο συμβάλλει, έτσι, στο να καταστήσει το διεθνές εμπόριο μέσο για τη μείωση της φτώχειας μέσω της οικονομικής ανάπτυξης.

Τέλος, για να είναι αποτελεσματική, η βοήθεια για το εμπόριο πρέπει να εκπληρώνει αρκετές αδήριτες ανάγκες: να συνοδεύεται από συγκεκριμένες δεσμεύσεις, ιδίως υπέρ της τεχνικής βοήθειας, να υπόκειται σε έλεγχο και παρακολούθηση της υλοποίησής της, να ενισχύει την εξοικείωση, καθώς και τη διαχείριση βάσει των αποτελεσμάτων. Αυτό είναι βασικό ούτως ώστε η βοήθεια για το εμπόριο να επιτρέψει στις αναπτυσσόμενες χώρες να επωφεληθούν από τα πλεονεκτήματα που απορρέουν από το πολυμερές εμπορικό σύστημα και να εφοδιαστούν με τα μέσα που θα ενισχύσουν αποτελεσματικά τις ικανότητές τους στον τομέα των συναλλαγών. Ας καλέσουμε, συνεπώς, όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να μη φείδονται προσπαθειών, ούτως ώστε η βοήθεια για το εμπόριο να είναι σε θέση να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της.

  Peter Mandelson, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να χαιρετίσω και να επαινέσω όλους όσοι μίλησαν για το θέμα αυτό σήμερα το πρωί. Δεν διαφωνώ με κανέναν από όσους παρενέβησαν στη συζήτηση. Συμφωνώ, για παράδειγμα, με τον κ. Παπαστάμκο, ο οποίος είπε ότι είναι πολύ σημαντικό, όταν εφαρμόζουμε τις δικές μας εμπορικές και μεταρρυθμιστικές πολιτικές, να είμαστε σε θέση να θεσπίζουμε συνοδευτικά μέτρα που θα υποστηρίζονται κατάλληλα με επαρκείς οικονομικούς πόρους, καθώς τα μέτρα αυτά θα επιτρέπουν στις αναπτυσσόμενες χώρες να προσαρμόζονται σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Συμφωνώ με την κ. Saïfi ότι πρέπει να είναι μια διαδικασία προσανατολισμένη στα αποτελέσματα, και αυτός είναι ο λόγος που δίδω σημασία στην ορθή υποβολή στοιχείων ως μέρος ενός άξονα αποτελεσματικής παρακολούθησης και υποβολής στοιχείων για τη βοήθεια για το εμπόριο, τόσο σε σχέση με αυτά που κάνουμε στην ΕΕ όσο και σε σχέση με τον ΠΟΕ.

Επιτρέψτε μου, ωστόσο, να δώσω μόνο δύο απαντήσεις: καταρχάς, σε εκείνους που ρώτησαν αν τίθεται θέμα διπλού υπολογισμού, ανακύκλωσης των χρημάτων, λήψης πόρων από τη μία πολιτική για να τους δώσουμε στην άλλη – στην πραγματικότητα τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει. Η βοήθεια για το εμπόριο, κατά την άποψή μας, δεν θα πρέπει ποτέ να συνεπάγεται τη μείωση της βοήθειας για άλλους τομείς. Οι αυξήσεις της βοήθειας για το εμπόριο, τόσο για την Επιτροπή όσο και για τα κράτη μέλη, είναι μικρότερες από τις αυξήσεις του συνολικού προϋπολογισμού της ΕΑΒ. Συνεπώς, δεν υπάρχει ανάγκη να ανακατανείμουμε πόρους από άλλους τομείς για να εκπληρώσουμε τις δεσμεύσεις στη βοήθεια για το εμπόριο.

Δεύτερον, ένας-δυο βουλευτές ήγειραν το θέμα του δίκαιου εμπορίου. Κατά την άποψή μου, η στρατηγική μας θα πρέπει να επιβεβαιώνει την πλήρη στήριξη οιασδήποτε δραστηριότητας περιλαμβάνει τον ιδιωτικό τομέα –ιδίως τις ΜΜΕ– και την κοινωνία των πολιτών, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι η βοήθεια για το εμπόριο διευκολύνει τη δημιουργία και την ανάπτυξη επιχειρήσεων ανταγωνιστικών στις διεθνείς αγορές, για παράδειγμα εθελοντικές πρωτοβουλίες όπως το δίκαιο εμπόριο, η οικολογική σήμανση και τα συγκρίσιμα πρότυπα εταιρικών προγραμμάτων. Η στρατηγική θα πρέπει επίσης να εξετάζει συναφή ζητήματα της αγοράς εργασίας και της κοινωνικής προσαρμογής και τους βασικούς κανόνες εργασίας της ΔΟΕ.

Τέλος, νομίζω ότι η παρατήρηση του Max van den Berg για τους κανόνες καταγωγής, τη βελτίωση και την απλοποίησή τους είναι πολύ σημαντική. Είναι κάτι στο οποίο επικεντρώθηκα, αλλά δεν σημείωσα μέχρι σήμερα, μαζί με τους συναδέλφους μου στην Επιτροπή, όση πρόοδο θα ήθελα να είχαμε σημειώσει· συνεπώς, πρέπει να επιταχύνουμε.

Τέλος, νομίζω ότι ο κ. Schmidt έκανε κάποια σημαντικά σχόλια για τη βοήθεια για το εμπόριο και τον πιθανό αντίκτυπό της στις τοπικές αγορές, και σίγουρα θα τα μελετήσω. Θα ήθελα, όμως, να ευχαριστήσω για μία ακόμη φορά τον David Martin για την εξαίρετη και καλοδεχούμενη έκθεσή του.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MARTÍNEZ MARTÍNEZ
Αντιπροέδρου

  Πρόεδρος. Με την ομιλία του Επιτρόπου Mandelson η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, στις 12.00.

8. Συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0084/2007) του κ. Robert Sturdy, εξ ονόματος της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, σχετικά με τις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης (2005/2246(INI)).

  Robert Sturdy (PPE-DE), εισηγητής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πρόκειται για μια ιδιαίτερα σημαντική έκθεση. Η Επιτροπή, περιλαμβανομένου του ίδιου του Επιτρόπου, και εγώ εργαστήκαμε πολύ στενά για αυτήν. Η εν λόγω έκθεση υπογραμμίζει τον περίπλοκο χαρακτήρα της διαμόρφωσης ενός προγράμματος προβλέψεων για τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και των χωρών ΑΚΕ, δύο πολύ διαφορετικών και άνισων ομάδων που μοιράζονται έναν κοινό στόχο: την ενίσχυση του εμπορίου ως μέσο αληθινής ανάπτυξης. Όσο ιδεαλιστικό και αν ακούγεται αυτό, έγινα αποδέκτης σημαντικής υποστήριξης τόσο από την Επιτροπή όσο και από τους εκπροσώπους των χωρών ΑΚΕ και, παρά τις πολλές ανησυχίες που εκφράστηκαν από ΜΚΟ και πολιτικές ομάδες, εκείνοι και εγώ –και είμαι βέβαιος ότι και η Επιτροπή– παραμένουμε αισιόδοξοι.

Οι ΣΟΕΣ έχουν κινηθεί πολύ αργά λόγω των συγκρουόμενων ιδεών για μια σειρά ζητημάτων που περιλαμβάνουν την περιφερειακή ολοκλήρωση, τον προσδιορισμό ευαίσθητων προϊόντων και την προετοιμασία συγκεκριμένων και λεπτομερών προτάσεων για στήριξη που σχετίζεται με τις ΣΟΕΣ. Ζητήθηκαν πολλά από τις χώρες ΑΚΕ και πάρα πολύ συχνά οι θεσμικές υποδομές και η έλλειψη ικανότητας ήγειραν ζητήματα σχετικά με το αν οι προτάσεις αυτές θα συμβάλουν στην ανάπτυξή τους με τρόπο που επιθυμούν.

Η προθεσμία του Ιανουαρίου 2008 είναι προφανώς αυτό που καθιστά το τρέχον έτος τόσο κρίσιμο για τις ΣΟΕΣ. Ο χρόνος τελειώνει. Οι διαπραγματευτές θα πρέπει να ασκήσουν πίεση ώστε να επιτευχθεί μια αμοιβαία επωφελής ρύθμιση για τις ΣΟΕΣ, η οποία θα βοηθήσει την ανάπτυξη στις χώρες ΑΚΕ και την υποστήριξη των διεθνών εμπορικών σχέσεων. Σε περίπτωση που κάποιες περιφέρειες χρειαστούν περισσότερο χρόνο, πιστεύω ότι είναι υποχρέωση και των δύο μερών να διασφαλίσουν ότι οι εξαγωγές των χωρών ΑΚΕ στην ΕΕ δεν θα πρέπει να θιγούν. Αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος, όχι η συζήτηση της δυνατότητας ακόμη μίας παρέκκλισης από τους κανόνες του ΠΟΕ, αν και εκτιμώ ότι η Επιτροπή εξακολουθεί να εστιάζεται στην τήρηση των προθεσμιών. Ωστόσο, αγωνιώ να μάθω τι διατάξεις έχουν προβλεφθεί για τις περιφέρειες εκείνες που θα βρεθούν χωρίς συμφωνία.

Η έκθεσή μου προβαίνει σε μια σειρά συστάσεων: απλουστευμένοι, απελευθερωμένοι και πιο ευέλικτοι κανόνες προέλευσης, πλήρης, άνευ δασμών και ποσοστώσεων πρόσβαση στην αγορά για τις χώρες ΑΚΕ, αποτελεσματικοί μηχανισμοί διασφάλισης, επίλυσης των διαφορών και παρακολούθησης, με διαφανείς διατάξεις και πραγματική εξουσία όσον αφορά την ανάληψη δράσης σε περίπτωση που οι αλλαγές που επιφέρονται από τις ΣΟΕΣ πλήττουν τομείς των οικονομιών των χωρών ΑΚΕ. Αυτές είναι οι θετικές πτυχές που πρέπει να ενταχθούν ορθά στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων. Πρέπει να γνωρίζουμε πώς θα λειτουργήσουν αυτοί οι μηχανισμοί, να οικοδομήσουμε εμπιστοσύνη και να διασφαλίσουμε ότι η Ευρώπη θα επιδείξει τον ίδιο ενθουσιασμό με τις χώρες ΑΚΕ για την υλοποίηση αυτών των μηχανισμών.

Αναγνωρίσαμε ότι, προκειμένου να συναφθούν επιτυχώς οι ΣΟΕΣ, θα πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη δέσμευση από τις χώρες ΑΚΕ από ό,τι υπήρξε κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Μόνο μια αληθινή εταιρική σχέση θα εξασφαλίσει ότι οι συμφωνίες αυτές θα είναι επωφελείς για όλα τα μέρη. Η επίσημη αναθεώρηση των ΣΟΕΣ, που αναμενόταν να ολοκληρωθεί τον περασμένο Δεκέμβριο, δεν μπόρεσε να παράσχει μια πλήρη και περιεκτική έκθεση για την πορεία των διαπραγματεύσεων. Αυτό είναι κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικό, και είμαι περίεργος για το τι είδους προηγούμενο δημιουργεί κάτι τέτοιο για την πραγματική υπογραφή των συμφωνιών.

Είναι προφανές ότι θα χρειαστούν επιπρόσθετοι πόροι για την αντιμετώπιση των αλλαγών που θα επιφέρουν οι ΣΟΕΣ. Η αύξηση της διευκόλυνσης των εμπορικών συναλλαγών, της τεχνικής αρωγής και υποστήριξης με σκοπό οι παραγωγοί στις χώρες ΑΚΕ να συμμορφωθούν με τα κοινοτικά πρότυπα θα πρέπει να είναι αρκετά εκτενής, ώστε να αντισταθμιστούν οι απώλειες δασμολογικών εσόδων και να βοηθηθούν οι χώρες ΑΚΕ να ωφεληθούν από την πρόσβαση στην αγορά. Στην πρώτη περίπτωση απαιτούνται μεγαλύτερες προσπάθειες, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι ήδη υπεσχημένοι πόροι δαπανώνται έγκαιρα και αποτελεσματικά. Η ΕΕ θα πρέπει να λογοδοτεί για το σύνολο της αναπτυξιακής βοήθειας που παρέχει και, μαζί με τις χώρες ΑΚΕ, πρέπει να θέτει σαφείς στόχους που προωθούν την ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη των χωρών ΑΚΕ.

Οι ΣΟΕΣ έχουν να διαδραματίσουν ουσιώδη ρόλο ως εργαλεία για την ανάπτυξη και, αν σχεδιαστούν κατάλληλα, μπορούν να αποτελέσουν μια ευκαιρία για την αναζωογόνηση των εμπορικών σχέσεων ΑΚΕ-ΕΕ, την προώθηση της οικονομικής διαφοροποίησης και την περιφερειακή ολοκλήρωση, καθώς και τη μείωση της φτώχειας στις χώρες ΑΚΕ.

Ανέφερα στην ομιλία μου ότι η ΕΕ πρέπει να είναι υπόλογη. Πρόκειται για χρήματα των φορολογούμενων και η δημοκρατική λογοδοσία είναι ένα θέμα που μας απασχολεί όλους και είναι σημαντικό. Αποτύχαμε από πολλές απόψεις να βοηθήσουμε τις χώρες ΑΚΕ· τώρα πιστεύω ότι έχουμε μια πραγματική ευκαιρία να κάνουμε κάτι που θα έχει αληθινό αντίκτυπο, με την προϋπόθεση ότι θα έχουμε την πρόθυμη συγκατάθεση όλων τους.

Δυστυχώς, πρέπει να φύγω και να επιστρέψω στην πατρίδα μου για προσωπικούς λόγους. Συνεργάστηκα πολύ στενά με την Επιτροπή και τον Επίτροπο. Νομίζω ότι είχαμε πολύ καλή συνεννόηση και θέλω με αυτήν την ευκαιρία να τους ευχαριστήσω. Ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με αυτόν τον τρόπο.

  Peter Mandelson, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ αυτήν την έκθεση πολύ εποικοδομητική, πολύ ρεαλιστική και πολύ καλοδεχούμενη.

Όπως είπα πριν από λίγο καιρό στην Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου, η συνεισφορά του κ. Sturdy μας βοηθά να δούμε με νέα ματιά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σε αυτές τις δύσκολες συνομιλίες που διεξάγονται υπό πίεση χρόνου. Ναι, οι διαπραγματεύσεις για τις ΣΟΕΣ προχώρησαν αργά – τόσο αργά, πράγματι, που δεν δικαιολογείται. Αλλά ταυτόχρονα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι συμφωνίες αυτές είναι νέες, καινοτόμες και φιλόδοξες. Όπου εμπλέκεται η αλλαγή, οι άνθρωποι είναι αναπόφευκτα ανασφαλείς και, συνεπώς, θέλουν να προχωρούν αργά και προσεκτικά. Πρέπει να εξισορροπήσουμε την ανάγκη μας να ολοκληρωθούν εγκαίρως αυτές οι διαπραγματεύσεις με την ανάγκη μας να σεβόμαστε τις ανασφάλειες των άλλων.

Συμφωνώ πλήρως με το σημείο εκκίνησης της έκθεσης, ότι οι ΣΟΕΣ αν σχεδιαστούν κατάλληλα μπορούν να αποτελέσουν ευκαιρία για την αναζωογόνηση των εμπορικών σχέσεων ΑΚΕ-ΕΕ. Στην πραγματικότητα, θα έλεγα ότι είναι η μοναδική μας ευκαιρία να διακόψουμε την περαιτέρω ολίσθηση του εμπορίου ΑΚΕ προς την εξάρτηση από τα βασικά προϊόντα και τη μείωση της διαφοροποίησης που αποτελούν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του εμπορίου ΑΚΕ τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια. Αναζητήσαμε εναλλακτικές και υπάρχει πληθώρα προτάσεων και ιδεών. Καμία δεν παρέχει το νομικά ασφαλές εμπορικό καθεστώς ή τους δεσμούς με την ανάπτυξη που παρέχουν οι ΣΟΕΣ. Καμία δεν αντιμετωπίζει τον διαχωρισμό των χωρών ΑΚΕ σε εμπορικά καθεστώτα που εμποδίζουν την ανάδυση περιφερειακών αγορών και εγκλωβίζουν τις χώρες στην εξάρτηση Βορρά-Νότου.

Έτσι, είμαι ευχαριστημένος που η έκθεση αναγνωρίζει την καλή πίστη και τη φιλόδοξη προσέγγιση που υιοθετήσαμε. Ταυτόχρονα, αναγνωρίζει ότι το εμπόριο δεν είναι πανάκεια για την ανάπτυξη. Μόνο πολιτικές μεταρρυθμίσεις με γνώμονα το εσωτερικό της χώρας, οι οποίες στηρίζονται σε γερά θεμέλια χρηστής διακυβέρνησης και ένα ενθαρρυντικό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις και τις επενδύεις μπορούν να διασφαλίσουν την οικονομική μεγέθυνση και ανάπτυξη που επιζητούν οι χώρες ΑΚΕ. Συμφωνώ, όμως, επίσης ότι το εμπόριο έχει καίρια σημασία για τη στήριξη και αξιοποίηση αυτών των μεταρρυθμίσεων και, κατ’ επέκταση, για την επίτευξη ανάπτυξης και απασχόλησης χωρίς αποκλεισμούς. Για τον λόγο αυτόν, είμαι αποφασισμένος να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία που μας δίνεται με τις ΣΟΕΣ.

Η διάσταση της ανάπτυξης των ΣΟΕΣ βρίσκεται στη χρησιμοποίηση της πρόσβασης στην αγορά και όχι απλά στην παραχώρησή της. Είναι χρηματοδότηση επενδύσεων, όχι απλά αναπτυξιακή βοήθεια. Αυτό απαιτεί νέους κανόνες κατάλληλους για τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο, και γι’ αυτό επιθυμώ τόσο πολύ οι ΣΟΕΣ να επιλαμβάνονται ζητημάτων όπως η πολιτική ανταγωνισμού, οι δημόσιες συμβάσεις και η διευκόλυνση του εμπορίου. Αλλά γνωρίζουμε τα όρια των εταίρων μας και θα εργαστούμε μαζί τους για τη σταδιακή καθιέρωση αλλαγών και τον εντοπισμό των ειδικών αναγκών και λύσεων ανά περιφέρεια. Κανείς δεν μιλά για άμεσες αλλαγές που θα συντελεστούν εν μία νυκτί ή για την επιβολή κανόνων. Θα συνεχίσουμε όμως τις συνομιλίες. Αν τραπούμε σε φυγή μπροστά στην πρόκληση θα παραμελήσουμε το καθήκον μας να δώσουμε στις χώρες ΑΚΕ το μέλλον που τους αξίζει. Θέλουμε να εξασφαλίσουμε αειφόρο ανάπτυξη, όχι μη βιώσιμη φτώχεια.

Η έκθεση Sturdy ζητεί πλήρη, άνευ δασμών και ποσοστώσεων πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά για τις χώρες ΑΚΕ, και αυτό προτείνουμε και εμείς. Η προσφορά της Επιτροπής για πρόσβαση στην αγορά έγινε τον Απρίλιο και προτείνει την πλήρη πρόσβαση για όλα τα προϊόντα, με μεταβατικές διατάξεις για τη ζάχαρη και το ρύζι προκειμένου να προστατευθούν οι ελεγχόμενες αγορές στις οποίες στηρίζονται οι ΑΚΕ. Αυτό εκπληρώνει τις υποσχέσεις μας να αναλάβουμε τις μέγιστες δεσμεύσεις για την πρόσβαση στην αγορά και να παραδώσουμε την πλήρη ευελιξία των κανόνων του ΠΟΕ για τις εξαιρέσεις και την εφαρμογή στις ίδιες τις χώρες ΑΚΕ.

Όλοι θα γνωρίζουν τη σημασία που δικαιολογημένα δίδουν οι ΑΚΕ στην επιπρόσθετη στήριξη για την ανάπτυξη σε αυτές τις διαπραγματεύσεις. Πρόκειται για ένα σημείο σχετικά με το οποίο ο Robert Sturdy διατύπωσε ορισμένες πολύ χρήσιμες προτάσεις. Η χρηματοδότηση είναι σημαντική. Πρέπει να βοηθήσουμε τις χώρες ΑΚΕ να αδράξουν τις νέες εμπορικές ευκαιρίες που θα δημιουργήσουν οι ΣΟΕΣ. Οι ΣΟΕΣ δεν πρόκειται να αποτύχουν λόγω έλλειψης οικονομικής ενίσχυσης – αυτό μπορώ να το εγγυηθώ. Στο πλαίσιο αυτό, προτείναμε κάθε περιφέρεια που συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις να συστήσει περιφερειακά ταμεία ΣΟΕΣ προκειμένου να δημιουργηθεί ένα μέσο που θα ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένες ανάγκες, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, την ιδιοκτησία και τη διαχείριση του οποίου θα έχει, όμως, η χώρα ΑΚΕ που θα το χρησιμοποιεί. Τα ταμεία αυτά, τα οποία θα ήταν επίσης διαθέσιμα για τη διοχέτευση της ενίσχυσης άλλων χορηγών βοήθειας, θα μπορούσαν να συμπεριλάβουν θεσμική στήριξη προκειμένου να διασφαλιστεί ότι υπάρχει ικανότητα εφαρμογής των ΣΟΕΣ: ανταγωνιστικότητα του ιδιωτικού τομέα – από την πρόσβαση στη χρηματοδότηση ως τον βιομηχανικό επανεξοπλισμό, ως τη βελτίωση των προτύπων ΥΦΠ· και οικονομική βοήθεια προς εκείνες τις χώρες που αντιμετωπίζουν δημοσιονομική πρόκληση λόγω της μείωσης των δασμολογικών φραγμών, καθώς τα έσοδα μετακινούνται από τις κυβερνήσεις στους καταναλωτές.

Συνεπώς, η φιλοδοξία μας είναι σαφής: να δημιουργήσουμε, μέσω των ΣΟΕΣ, ένα εμπορικό και αναπτυξιακό εργαλείο, το οποίο θα κινητοποιήσει τις επενδυτικές ροές, την εσωτερική ζήτηση, τη δραστηριότητα του ιδιωτικού τομέα και τη δημιουργία θέσεων εργασίας και, με αυτόν τον τρόπο, θα δημιουργήσει μια βιώσιμη φορολογική βάση για τις κυβερνήσεις των χωρών ΑΚΕ για να λειτουργούν, να παρέχουν βασικές υπηρεσίες και να αποφασίζουν το δικό τους οικονομικό μέλλον απαλλαγμένες από τις παρεκκλίσεις, τις παραχωρήσεις και τους περιορισμούς των κανόνων του ΠΟΕ.

Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω με μια γενικότερη πολιτική παρατήρηση. Υπήρξαν επικρίσεις, και από βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για αυτές τις διαπραγματεύσεις, και ανησυχίες, ιδίως από τους εταίρους μας ΑΚΕ, σχετικά με το περιεχόμενο, ή κάποιες πτυχές, των διαπραγματεύσεων. Τώρα, όμως, σημειώνουμε πρόοδο σε αυτές τις διαπραγματεύσεις. Υπάρχει μια θετική δυναμική στις διαπραγματεύσεις. Έχουμε την πραγματική προοπτική να παγιώσουμε μια βαθιά εταιρική σχέση για την ανάπτυξη μεταξύ της ΕΕ και των χωρών ΑΚΕ. Οι συνέπειες της αποτυχίας θα ήταν εξαιρετικά καταστροφικές για την ΕΕ και για τον στόχο της ισόρροπης, δυναμικής ανάπτυξης στις χώρες ΑΚΕ. Για τον λόγο αυτόν, χαιρετίζω την παρούσα έκθεση και τη στήριξη του Κοινοβουλίου για τη σύναψη αυτών των συμφωνιών. Θέλω να εκφράσω και πάλι την εκτίμησή μου για την επιχειρηματολογία, τις προτάσεις και συστάσεις που περιέχονται σε αυτήν.

  Jean-Pierre Audy, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, αρχικά, θέλω να ζητήσω συγνώμη εκ μέρους της συναδέλφου μου, κ. Sudre, η οποία δεν κατέστη δυνατόν να παρευρίσκεται λόγω συνάντησης με τον νέο γάλλο πρωθυπουργό, κ. Fillon. Θα ήθελε να παρέμβει σε σχέση με το θέμα της προσιδιάζουσας κατάστασης των εξόχως απόκεντρων περιφερειών της Ένωσης, για τις οποίες είναι ιδιαίτερη η ευαισθησία της. Θέλω, επίσης, να συγχαρώ τον φίλο μου, κ. Sturdy, για το εύρος και την ποιότητα του έργου που επιτέλεσε σε αυτήν την έξοχη έκθεση πρωτοβουλίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συνάψει με τις χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού, με τις λεγόμενες χώρες ΑΚΕ, δηλαδή, συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης, τις λεγόμενες ΣΟΕΣ. Αυτές οι συμφωνίες στοχεύουν στην ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης, στην περιφερειακή ολοκλήρωση και στην καταπολέμηση της φτώχειας σε έξι μεγάλες μειονεκτούσες ζώνες του πλανήτη. Συμφώνως προς το πνεύμα του Κοτόνου, πρέπει να υπενθυμίζουμε ακατάπαυστα ότι οι ΣΟΕΣ δεν πρέπει να συνοψίζονται σε απλές συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών, στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, αλλά να αντιπροσωπεύουν μια πραγματική εταιρική σχέση, γεγονός που θα επιτρέψει τη διαμόρφωση ενός νέου πλαισίου παρέμβασης, πρόσφορου για την ανάπτυξη των οικονομιών των χωρών ΑΚΕ και, επομένως, της σταθεροποίησης της ειρήνης, κυρίως στην αφρικανική ήπειρο, με μια δυναμική περιφερειακής ολοκλήρωσης.

Λόγω της γεωγραφικής τους θέσης, σε κοντινή απόσταση από πολλές χώρες ΑΚΕ, οι υπερπόντιες κοινότητες, είτε ανήκουν στην επικράτεια της Ένωσης είτε όχι, πρέπει να είναι στον πυρήνα αυτών των προτιμησιακών και αμοιβαίων συμφωνιών. Η ιδιαίτερη κατάσταση των εξόχως απόκεντρων περιφερειών και των χωρών σε υπερπόντια εδάφη πρέπει απαραιτήτως να ληφθεί υπόψη στο πλαίσιο αυτής της διαπραγμάτευσης, βάσει των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 299 της Συνθήκης. Πρέπει να εμπλέξουμε όσο το δυνατόν εκ προοιμίου στη διαπραγμάτευση τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες και τα υπερπόντια εδάφη για να εξετάσουμε διαφοροποιήσεις όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά και για να συντονίσουμε τους αντίστοιχους τρόπους στήριξης, προκειμένου να ενισχύσουμε την ένταξή τους στο περιφερειακό περιβάλλον τους.

Σε αυτό το πλαίσιο, κυρίες και κύριοι, σας παροτρύνω να υποστηρίξετε την τροπολογία την οποία συνυπέγραψαν η κ. Sudre και ο κ. Sturdy, εξ ονόματος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, και η οποία στοχεύει στην εξεύρεση μιας έξυπνης ισορροπίας μεταξύ της περιφερειακής ολοκλήρωσης αυτών των υπερπόντιων εδαφών και των ιστορικών και γεωπολιτικών δεσμών που τις ενώνουν με την Ευρώπη.

  Margrietus van den Berg, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, είμαι ευγνώμων στον κ. Sturdy. Όλοι συμφωνούν ότι το εμπόριο μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της φτώχειας. Δυστυχώς, τα εμπορικά οφέλη για τις χώρες ΑΚΕ, τα οποία προβλέπει η Συμφωνία του Κοτονού, ελάχιστη ισχύ έχουν στην πράξη, όπως, μάλιστα, και η πρωτοβουλία «Όλα εκτός από όπλα».

Όλα αυτά αποδίδονται στην ανεπαρκή κατάσταση του εμπορίου στις εν λόγω αναπτυσσόμενες χώρες, στις υψηλές, τυποποιημένες ευρωπαϊκές απαιτήσεις εισαγωγών και στους κανόνες προέλευσης που δεν έχουν αναθεωρηθεί ή προσαρμοστεί σε πρακτικές καταστάσεις μέχρι σήμερα. Λόγω αυτών των προβλημάτων, οι χώρες ΑΚΕ δεν λειτουργούν στο πλαίσιο της παγκόσμιας οικονομίας· αν μη τι άλλο, απομακρύνονται από αυτήν.

Γι’ αυτόν τον λόγο, η συζήτηση για τις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης δεν πρέπει, καταρχήν, να αφορά την επίτευξη συμφωνιών ελευθέρων συναλλαγών, αλλά μάλλον τη σύναψη αναπτυξιακών συμβάσεων. Αυτό που είναι κεντρικό σε αυτές τις αναπτυξιακές συμβάσεις είναι η ανάπτυξη του εμπορίου στην ίδια την περιφέρεια, συμπεριλαμβανομένου του θεσμικού πλαισίου και των προσωπικών μέσων που είναι δύσκολο να βρεθούν, μαζί με τους Στόχους της Χιλιετίας. Μόνο πολύ αργότερα μπορούμε να εξετάσουμε το άνοιγμα των αγορών για την ΕΕ. Εκεί έγκειται το πρόβλημα, κατά τη γνώμη μας.

Όλα φαίνεται ότι είναι δρομολογημένα για την 1η Ιανουαρίου 2008, γεγονός που είναι φυσικά λογικό, διότι η προθεσμία εκπνέει την 1η Ιανουαρίου, αλλά στο μεταξύ η ευελιξία που παρέχεται τώρα στις διαπραγματεύσεις συνδέεται, στην πραγματικότητα, ανεπαρκώς με τους δείκτες ανάπτυξης και ακόμα περισσότερο με αόριστες χρονικές ενδείξεις. Τέθηκε η ιδέα των 25 ετών, αν και δεν αναφέρθηκε πουθενά ρητά.

Είναι η Επιτροπή διατεθειμένη να συνδέσει την πρόσβαση της ΕΕ στις εν λόγω αγορές με το αναπτυξιακό σημείο αναφοράς, ώστε να είμαστε βέβαιοι ότι οι τοπικές αγορές εκεί είναι έτοιμες γι’ αυτό; Όσον αφορά τις περιφέρειες που αποφασίζουν τελικά κατά μιας ευρωπαϊκής συμφωνίας εταιρικής σχέσης (ΣΟΕΣ) –και θέλουμε να επαναλάβουμε ότι οι διαπραγματεύσεις επί αυτού του θέματος χαίρουν της αμέριστης υποστήριξής μας– αλλά αν αποφασιστεί να μην συναφθεί ΣΟΕΣ, είναι η Επιτροπή επίσης διατεθειμένη να δεχθεί την εναλλακτική ενός Συστήματος Γενικευμένων Προτιμήσεων (ΣΓΠ+);

Γνωρίζουμε την τεχνική συζήτηση, αλλά κατά τη γνώμη μας, αν εξαιρέσουμε τις μπανάνες και τη ζάχαρη –καθώς αυτές ουσιαστικά έχουν βγει από τη συζήτηση, ειδικά από εμάς– πρόκειται για μια πολύ ρεαλιστική εναλλακτική στις σημερινές συνθήκες εμπορίου. Αν η ΕΕ είναι διατεθειμένη να δεσμευτεί για μια ταχεία μεταρρύθμιση των κανόνων προέλευσης –και αυτό είναι κάτι που ο Επίτροπος επιβεβαίωσε σε μια άλλη συζήτηση πριν από λίγο– τότε αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι μπορούμε να σημειώσουμε πρόοδο σε αυτό το πλαίσιο.

Όσον αφορά τα θέματα της Σιγκαπούρης, πιστεύω ότι είναι υπέροχο, φυσικά, αν οι περιφέρειες θέλουν να κάνουν κάτι με αυτά κάποια στιγμή. Δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό, αν και δεν πρέπει να επιβάλουμε τίποτα.

Είναι τεράστιας σημασίας να τηρηθεί η προθεσμία των διαπραγματεύσεων για τη ΣΟΕΣ, όπως επεσήμανα προηγουμένως. Γι’ αυτό ακριβώς θέλουμε να εστιάσουμε στο σκεπτικό των αναπτυξιακών συμβάσεων, για το οποίο η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμβούλεψε να δώσουμε στον εαυτό μας περιθώριο κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και χρόνο, περιεχόμενο και χρήμα και να συνάψουμε μια σύμβαση διαπραγμάτευσης με την αληθινή έννοια του όρου. Αν οι ΣΟΕΣ εξελίσσονταν με αυτόν τον τρόπο, αυτό θα ήταν φανταστικό, αν όχι, τότε απλώς αυτό δεν αποτελεί καλή προσφορά. Σας ζητώ να φέρετε το ΣΓΠ+ στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ως πραγματική εναλλακτική λύση και να το συζητήσετε ανοιχτά.

  Sajjad Karim, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τον εισηγητή για την προσέγγιση που επέλεξε. Η προσέγγιση του κ. Sturdy να λάβει ως σημείο εκκίνησης το ψήφισμα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ που εγκρίθηκε στο Μπαρμπάντος εξασφάλισε ότι η έκθεση αυτή θα σήμαινε τη μετακίνηση από ένα μέρος συμβιβασμού.

Συνολικά, η Ομάδα μου έμεινε ικανοποιημένη με το ύφος και την ισορροπία της προσέγγισης, και γι’ αυτό δεν καταθέσαμε καμία τροπολογία. Ωστόσο, εξακολουθούμε να προβληματιζόμαστε για μια αντίφαση που χαρακτηρίζει την έκθεση, αλλά και τη διεξαγωγή των ίδιων των διαπραγματεύσεων: αφενός, προτρέπουμε τους διαπραγματευτές να εντείνουν τις προσπάθειες για ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους και, αφετέρου, καλούμε την Επιτροπή να μην ασκεί αδικαιολόγητη πίεση στις χώρες ΑΚΕ. Και οι δύο δηλώσεις είναι σωστές, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να υπάρχει τίποτα πιο πιεστικό από ένα ρολόι που χτυπά, χωρίς αποδεκτή συμφωνία στο τραπέζι και χωρίς να έχει προκύψει καμία προφανώς κατάλληλη εναλλακτική.

Ο Επίτροπος είναι εξοικειωμένος με τις δυσκολίες που παρουσιάζουν οι προθεσμίες. Δεν ασχολούμαστε μόνο με τις διαπραγματεύσεις για τις ΣΟΕΣ, αλλά σε ένα ευρύτερο πλαίσιο έχουμε χρονοδιαγράμματα για την περιφερειακή ολοκλήρωση και, φυσικά, για τον προβληματικό Γύρο της Ντόχα. Το γεγονός ότι δεν έχουμε συμφωνία στον ΠΟΕ έχει καταστήσει ακόμη πιο δυσχερείς τις διαπραγματεύσεις αυτές, καθώς οι χώρες ΑΚΕ δεν μπορούν ακόμη να προβλέψουν εάν και τι θα προκύψει για αυτές από τη Ντόχα.

Όλα αυτά, ωστόσο, διαποτίζονται από την ανάπτυξη. Για να καταστήσει την αυξημένη ελευθέρωση μοχλό για τη μείωση της φτώχειας και την οικονομική ανάπτυξη, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ενοποιήσει τις εμπορικές και αναπτυξιακές πολιτικές της, και αυτό δεν είναι πουθενά πιο σημαντικό από ό,τι στην περίπτωση των ΑΚΕ και των ΣΟΕΣ.

Η ΕΕ κατηγορείται ότι δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στην ετήσια προθεσμία παρά στην ανάπτυξη. Για να αντικρούσουμε αυτές τις κατηγορίες, καλώ τον Επίτροπο να καταδείξει την ευελιξία και τη δέσμευση της Επιτροπής για τα μελήματα των ΑΚΕ αναλαμβάνοντας μια γνήσια διερεύνηση εναλλακτικών προσανατολισμένων στην ανάπτυξη και, αν μη τι άλλο, αν δεν έχουμε μια εφαρμόσιμη συμφωνία μέχρι την παρέλευση της προθεσμίας, δυνάμει της Συμφωνίας του Κοτονού πρέπει να παράσχουμε τουλάχιστον ισοδύναμη πρόσβαση στην αγορά στις χώρες ΑΚΕ την 1η Ιανουαρίου 2008.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τα μέσα για να αναλάβει μια τέτοια άσκηση. Εν τω μεταξύ, οι χώρες ΑΚΕ παλεύουν σε οικονομικό και τεχνικό επίπεδο. Δαπανήσαμε ήδη πάρα πολύ χρόνο συζητώντας τη βοήθεια της ΕΕ για το εμπόριο σήμερα το πρωί και οι δύο εισηγητές συνεργάστηκαν στενά για να διασφαλίσουν ότι οι δύο εκθέσεις θα κινούνται στο ίδιο πνεύμα.

Το πρόγραμμα βοήθειας της ΕΕ για το εμπόριο είναι καίριας σημασίας, καθώς θα επιτρέψει στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες στις ΑΚΕ να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη της αυξημένης ελευθέρωσης, και το Συμβούλιο έχει ήδη επιβεβαιώσει ότι ένα σημαντικό μερίδιο της αυξημένης συνδρομής που σχετίζεται με το εμπόριο θα αφιερωθεί στις χώρες ΑΚΕ.

Οι χώρες ΑΚΕ θα συνεχίσουν να απαιτούν σημαντική αναπτυξιακή βοήθεια για να αντιμετωπίσουν τους περιορισμούς τους όσον αφορά την προσφορά και να μπορέσουν να εμπορεύονται πέραν του επόμενου ΕΤΑ. Θέλω να δω την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεργάζονται προς την κατεύθυνση της σημαντικής αύξησης του ποσού της βοήθειας για το εμπόριο που διατίθεται, καθώς η ζήτηση από τις χώρες ΑΚΕ θα αυξηθεί μέσω της εφαρμογής των ΣΟΕΣ. Πρέπει, ωστόσο, να αναγνωρίσουμε τις ηθικές δυσκολίες που υπάρχουν όταν ένας σημαντικός χορηγός βοήθειας κάθεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων απέναντι από έναν βασικό αποδέκτη της βοήθειας για το εμπόριο.

Η Επιτροπή δεν πρέπει να επηρεάζει την προοπτική της βοήθειας συνδέοντας τη μελλοντική συνδρομή για την ανάπτυξη με τις παραχωρήσεις που θα κάνουν οι ΑΚΕ στο θέμα των ΣΟΕΣ. Η βοήθεια, εξ ορισμού, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καρότο, αλλά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιηθεί ως μαστίγιο αν οι ΣΟΕΣ δεν συναφθούν μέχρι το τέλος του 2007 που είναι η προθεσμία.

Η βοήθεια για το εμπόριο έχει βέλτιστα αποτελέσματα όταν εξυπηρετεί μια κοινή δέσμη στόχων μεταξύ χορηγού και αποδέκτη.

Με την Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου και την αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ, ο Επίτροπος έχει μια πληθώρα βουλευτών που είναι έμπειροι και πρόθυμοι να συνεργαστούν μαζί του για τις ΣΟΕΣ. Καθώς το ρολόι συνεχίζει να χτυπά, καλώ τον Επίτροπο να συνεργαστεί μαζί τους για να βρεθεί μια εναλλακτική στις ΣΟΕΣ λύση, που θα είναι προσανατολισμένη στην ανάπτυξη και θα ικανοποιεί τελικά τις ανάγκες των ΑΚΕ.

  Leopold Józef Rutowicz, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η έκθεση του κ. Sturdy σχετικά με τις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης παρέχει μια ακριβή περιγραφή της σημερινής κατάστασης.

Παρά την ισχυρή δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η σημερινή κατάσταση δεν είναι καλή. Η συνεργασία που βασίζεται σε συμφωνίες οι οποίες δεν λαμβάνουν υπόψη την παγκόσμια αγορά και τις αρχές που καθορίζονται από τον ΠΟΕ δεν αποτελεί καλό σημάδι για τις συμφωνίες εταιρικής σχέσεις στο πλαίσιο των χωρών ΑΚΕ.

Η βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτές τις χώρες πρέπει να στοχεύει πρώτα από όλα στην προώθηση παραγωγής που δεν θα είναι ανταγωνιστική για τους παραγωγούς της ΕΕ. Δεν πρέπει, ωστόσο, να δημιουργεί σύγκρουση συμφερόντων. Τα εν λόγω προϊόντα μπορούν να πωλούνται στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης με βάση πολυετείς συμφωνίες. Θα μπορούσα να αναφέρω ως παράδειγμα τα προϊόντα εξόρυξης και τα βιοκαύσιμα. Εκτός από την ανθρωπιστική βοήθεια, η κύρια προτεραιότητα για αυτές τις χώρες είναι η βοήθεια για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης.

Οι συμφωνίες εταιρικής σχέσης με τις χώρες ΑΚΕ πρέπει να είναι σύμφωνες με την οικονομική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι νέες συμφωνίες πρέπει να βασιστούν σε αρχές που θα καθοριστούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τις χώρες ΑΚΕ.

  Frithjof Schmidt, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, τώρα οι διαπραγματεύσεις εισέρχονται σε καθοριστική φάση και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να αποτύχουν. Ωστόσο, είναι επίσης σαφές ότι η μεγάλη πίεση χρόνου βαρύνει υπερβολικά τις πιο αδύναμες από τις χώρες εταίρους μας. Αυτό μας το λένε επανειλημμένα.

Γι’ αυτό, χρειαζόμαστε έναν συνειδητά πιο ευέλικτο εμπορικό προγραμματισμό πέρα από την 1η Ιανουαρίου 2008. Πρέπει να διδαχθούμε από τα σφάλματα του Γύρου της Ντόχα, όπου υπήρχε επίσης μια απαραβίαστη ημερομηνία που τελικά ξεπεράστηκε. Αυτό δεν θα είναι δύσκολο να το εξηγήσουμε στον ΠΟΕ μετά από τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν εν τω μεταξύ. Εδώ έγινε και λόγος για εναλλακτικές λύσεις, όπως για παράδειγμα για την επέκταση των ΣΓΠ+. Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας πιθανός δρόμος, ένας δρόμος για τον οποίο πρέπει να προετοιμαστούμε, γιατί δεν πρέπει να συμβεί αυτό απροειδοποίητα. Πρέπει να σταματήσουμε να παραφορτώνουμε τις διαπραγματεύσεις με κανόνες για τις επενδύσεις στον τομέα παροχής υπηρεσιών. Αυτό δυσκολεύει τις διαπραγματεύσεις, δεν βοηθάει στη γρήγορη ολοκλήρωσή τους και δεν μας αφήνει να επικεντρωθούμε στα ουσιώδη.

  Vittorio Agnoletto, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ο τρόπος με τον οποίο διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις για τις ΣΟΕΣ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την υποστήριξη του Συμβουλίου, θέτει σε κίνδυνο την οικονομική και διατροφική ανεξαρτησία των χωρών ΑΚΕ, αποκλείει κάθε πιθανή ελπίδα των χωρών αυτών να σταθεροποιήσουν τις παραγωγικές τους αλυσίδες αυξάνοντας την προστιθέμενη αξία της παραγωγής τους και τις εκθέτει, έτσι, στον κίνδυνο μιας περαιτέρω αποβιομηχανοποίησης.

Οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις ενός ανεξέλεγκτου ανοίγματος των τοπικών αγορών στις διεθνείς επενδύσεις, οι οποίες προσανατολίζονται κατά κύριο λόγο στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και των προϊόντων της γης, θα προστίθετο αρνητικά στην έλλειψη πραγματικών οικονομικών κερδών για τους λαούς αυτών των χωρών. Οι μόνοι που θα επωφελούντο θα ήταν οι μεγάλες ευρωπαϊκές πολυεθνικές επιχειρήσεις. Επίσης, σε κεφάλαια όπως τα επονομαζόμενα ζητήματα της Σιγκαπούρης, το εμπόριο των υπηρεσιών και τα δικαιώματα της πνευματικής ιδιοκτησίας, θα αντιμετωπίσουμε ακόμη πιο περιοριστικούς κανόνες σε σχέση με εκείνους που θέσπισε ο ίδιος ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου. Μια συμφωνία ΠΟΕ-συν θα σπρώξει τους λαούς της Αφρικής ακόμη περισσότερο στο βάραθρο της ανέχειας.

Στην Αφρική κινδυνεύει η σταθερότητα ολόκληρων αγροτικών κοινοτήτων και χιλιάδες θέσεις εργασίας στη μεταποιητική βιομηχανία. Χωρίς εργασία, το μόνο που απομένει είναι η μετανάστευση αναζητώντας την τύχη στα σαπιοκάραβα που κατακλύζουν και πάλι τις τελευταίες ημέρες τις ευρωπαϊκές ακτές της Μεσογείου.

Ως Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών, ζητάμε τη διακοπή των διαπραγματεύσεων ΣΟΕΣ με τον τρόπο που διεξάγονται και να ξεκινήσουμε από νέες βάσεις, θέτοντας στο επίκεντρο την κοινωνική δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και την αυτόνομη ανάπτυξη των λαών. Θεωρούμε αδιανόητο και παράλογο το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απαιτεί να μην προβλέπεται από τις διαπραγματεύσεις ΣΟΕΣ καμία παράταση, ενώ οι διαπραγματεύσεις του Γύρου της Ντόχα έχουν τελματώσει.

Αντιθέτως, όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταβάλει προσπάθειες στο πλαίσιο του ΠΟΕ ώστε να επιτευχθεί η αναγνώριση ενός μεταβατικού καθεστώτος, για να διατηρηθεί ένα σύστημα εμπορικών προτιμήσεων υπέρ των χωρών ΑΚΕ, έως ότου οριστικοποιηθεί μια νέα συμφωνία. Για όλους αυτούς και για πολλούς άλλους λόγους, που δεν έχω τον χρόνο να αναπτύξω εδώ, η απόφαση της Ομάδας μου είναι να καταψηφίσει την έκθεση Sturdy.

  Jerzy Buzek (PPE-DE). – (PL) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Λαμβάνω τον λόγο και με την ιδιότητά μου ως μέλος της μόνιμης αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις χώρες ΑΚΕ. Θέλω να ευχαριστήσω τον Επίτροπο για τη δήλωσή του και υποστηρίζω τα κύρια σημεία της. Οφείλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον εισηγητή, κ. Sturdy. Είναι μια πολύ καλή και εκτενής έκθεση, αλλά περιέχει 53 λεπτομερή σημεία. Σχεδόν αντιστοιχεί σε οδηγίες διαπραγμάτευσης.

Θέλω να τονίσω τον επαγγελματισμό του έργου που αναλήφθηκε, αλλά με απασχολεί μια συγκεκριμένη πολιτική πτυχή που θα έπρεπε να ανακύπτει από μια έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Θα ήθελα να αναφερθώ στα πέντε πιο σημαντικά σημεία σχετικά με την επίδραση που μπορούμε να έχουμε εμείς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις διαπραγματεύσεις.

Πρώτον, είναι σημαντικό να διασαφηνιστεί η πτυχή της αειφόρου ανάπτυξης των συμφωνιών οικονομικής εταιρικής σχέσης. Επί του παρόντος, δεν είναι απολύτως σαφής στις χώρες με τις οποίες διαπραγματευόμαστε.

Δεύτερον, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το άνοιγμα της αγοράς στο πλαίσιο των συμφωνιών οικονομικής εταιρικής σχέσης, απλώς το άνοιγμα της αγοράς, δεν βελτιώνει από μόνο του την ανταγωνιστικότητα. Είναι πολύ σημαντικό για τους εταίρους μας στις χώρες ΑΚΕ να το κατανοήσουν και αυτό.

Τρίτον, πρέπει να βρούμε τρόπους να ενθαρρύνουμε τις μεταρρυθμίσεις σε αυτές τις χώρες, μέσω προτιμήσεων, κινήτρων, καθώς και μέσω επιστημονικής και εκπαιδευτικής βοήθειας και προσωπικών ανταλλαγών. Το όλο θέμα αφορά τη γενική πολιτιστική ανάπτυξη, η οποία είναι ορισμένες φορές ακόμα πιο σημαντική από το άνοιγμα της αγοράς σε προϊόντα.

Τέταρτον, πρέπει να προστατεύσουμε ορισμένους ειδικούς και ευαίσθητους τομείς όπως η γεωργία σε αυτές τις χώρες. Πρέπει να παράσχουμε προστασία για ιδιαίτερες κοινωνικές ομάδες. Ορισμένες από αυτές, για παράδειγμα οι γυναίκες, μπορεί επίσης να απειλούνται στο πλαίσιο των μεμονωμένων διατάξεων. Πρέπει να διευθετηθούν ειδικές προτιμήσεις για θέματα που σχετίζονται με τα φάρμακα και την υγειονομική περίθαλψη.

Το πέμπτο και τελευταίο σημείο μου είναι ότι η ολοκλήρωση και η περιφερειακή συνεργασία εκεί, επί τόπου, είναι θεμελιώδης. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση αναπτύχθηκε με βάση την αμοιβαία συνεργασία, και πρέπει να το τονίσουμε αυτό.

  Kader Arif (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η διαπραγμάτευση των συμφωνιών οικονομικής εταιρικής σχέσης μεταξύ της Επιτροπής και των χωρών ΑΚΕ εγείρει ζωηρότατες ανησυχίες στις τελευταίες και εξελίσσεται σε ένα κλίμα που δεν συνάδει με την ιστορική εταιρική σχέση που μας συνδέει.

Η Ευρώπη εκλαμβάνεται ότι επιδιώκει να επιβάλει πάση θυσία ζώνες ελευθέρων συναλλαγών σε χώρες οι οποίες συγκαταλέγονται μεταξύ των πλέον φτωχών στον κόσμο, και δη με τους όρους της. Διακυβεύεται πλέον η σχέση εμπιστοσύνης με τις χώρες ΑΚΕ.

Πρέπει να επαναλάβουμε τις διαπραγματεύσεις σε νέα βάση για να ανταποκριθούμε στις ανησυχίες που εγείρονται στις χώρες ΑΚΕ όσον αφορά τον αντίκτυπο των ΣΟΕΣ στο μέλλον των οικονομιών τους, των οποίων πολλοί τομείς δεν θα μπορέσουν να αντισταθούν στον περιορισμό της δασμολογικής προστασίας και σε μια κατάσταση όπου θα βρίσκονται αντιμέτωποι με τον ανεξέλεγκτο ανταγωνισμό με την ευρωπαϊκή οικονομία.

Η Επιτροπή πρέπει να επανέλθει στις αρχές οι οποίες θεσπίστηκαν με τη Συμφωνία του Κοτόνου. Στόχος είναι η ανάπτυξη και όχι η αμοιβαιότητα στο άνοιγμα των αγορών. Μια τέτοια αρχή θα αντίβαινε στον καθορισμένο στόχο, αν ληφθούν υπόψη οι αναπτυξιακές ανισότητες, οι οποίες δεν θα εξαλειφθούν σε μια εικοσαετία. Έτσι, αυτές οι χώρες πρέπει να έχουν τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ μιας ΣΟΕΣ ή μιας μορφής προτιμησιακής συμφωνίας.

Πρέπει να προσφέρουμε σε αυτές τις χώρες που δεν θα έχουν υπογράψει ΣΟΕΣ μέχρι τα τέλη του 2007 πρόσβαση στην αγορά σε ίδιο τουλάχιστον βαθμό με το προτιμησιακό καθεστώς, το οποίο απολαμβάνουν στην τρέχουσα φάση, καθώς καμία από αυτές δεν πρέπει να περιέλθει σε μειονεκτικότερη κατάσταση στην εκπνοή αυτών των συμφωνιών.

Επιπλέον, οι υπηρεσίες και τα θέματα της Σιγκαπούρης δεν πρέπει συμπεριληφθούν στη διαπραγμάτευση. Η μόνη υποχρέωση από την άποψη της συμμόρφωσης προς τους κανόνες του ΠΟΕ αφορά τις προτιμήσεις οι οποίες χορηγούνται για το εμπόριο των αγαθών. Αυτά τα θέματα αφαιρέθηκαν από τις διαπραγματεύσεις σε επίπεδο ΠΟΕ, κατόπιν αιτήματος των αναπτυσσόμενων χωρών. Δεν πρέπει να τεθούν εκ νέου ωμά στις χώρες ΑΚΕ. Αυτά τα ζητήματα εμπίπτουν καταρχήν στην αρμοδιότητα των περιφερειακών ομάδων των χωρών ΑΚΕ, των οποίων πρέπει να σεβαστούμε την κυριαρχία επί του θέματος. Επομένως, η Επιτροπή πρέπει να τα αποσύρει από τη διαπραγμάτευση.

Πέραν αυτού, τα κοινοβούλια των χωρών ΑΚΕ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως και η κοινωνία των πολιτών, πρέπει να έχουν πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία της διαπραγμάτευσης, να υπάρχει διαβούλευση μαζί τους και να εμπλέκονται καθ’ όλη τη διαδικασία.

Τέλος, αν απαιτείται παράταση προθεσμιών για την αίσια έκβαση της διαπραγμάτευσης καλών συμφωνιών οικονομικής εταιρικής σχέσης, η Επιτροπή πρέπει να επιδείξει ευελιξία και να τις προασπιστεί καταρχήν ενώπιον των μελών του ΠΟΕ.

  Johan Van Hecke (ALDE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Sturdy συνέταξε μια ισορροπημένη έκθεση η οποία λαμβάνει επίσης υπόψη τη δίκαιη κριτική που εκφράστηκε από τους εταίρους ΑΚΕ σύμφωνα με την οποία, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, η ΕΕ δεν ακούει επαρκώς τα παράπονά τους, ενώ αντ’ αυτού επιβάλλει με υπερβολική προθυμία όρους μονομερώς.

Θέλω να αναφερθώ σε μια πτυχή που συχνά παραβλέπεται, δηλαδή στην περιφερειακή πτυχή της συμφωνίας οικονομικής εταιρικής σχέσης (ΣΟΕΣ): την ενίσχυση του εμπορίου μεταξύ Νότου-Νότου. Οι αναπτυξιακοί στόχοι μπορούν να επιτευχθούν μόνο αν ο στόχος των ΣΟΕΣ ενθαρρύνει την καλή οικονομική διαχείριση, προωθεί την περιφερειακή ενσωμάτωση των οικονομιών των χωρών ΑΚΕ και προσελκύει και διατηρεί περισσότερες επενδύσεις. Η έγκαιρη και αποτελεσματική βοήθεια για το εμπόριο είναι όρος εκ των ων ουκ άνευ προκειμένου να αυξηθεί το εμπορικό δυναμικό των περιφερειών ΑΚΕ.

Σε αυτό το πλαίσιο, θέλω να υπενθυμίσω στην Επιτροπή τη δέσμευση του Προέδρου της, κ. Barroso, για τη χορήγηση στις αναπτυσσόμενες χώρες εμπορικής υποστήριξης ύψους 1 δισ. ευρώ. Το γεγονός ότι η συμφωνία του Συμβουλίου σχετικά με τις προσεχείς δημοσιονομικές προοπτικές δεν έκανε επαρκή πρόβλεψη για τα προτεινόμενα 190 εκατ. ευρώ που απαιτούνται ετησίως για τις χώρες από το πρωτόκολλο ζάχαρης δεν είναι καλό σημάδι.

Εξάλλου, η τήρηση μιας δέσμευσης είναι θέμα βασικής αξιοπιστίας και μπορεί να καθορίσει την επιτυχία ή την αποτυχία των διαπραγματεύσεων.

  Carl Schlyter (Verts/ALE). – (SV) Υπάρχουν τρεις βασικές έννοιες που πρέπει να λαμβάνει υπόψη η Επιτροπή στις διαπραγματεύσεις: να ακούει, να μην αναγκάζει και να μην αγχώνεται. Πρέπει να ακούμε τις απαιτήσεις των χωρών ΑΚΕ.

Αυτές οι διαπραγματεύσεις δεν διεξάγονται σε ισότιμη βάση. Εσείς, κύριε Mandelson, έχετε στη διάθεσή σας εκατοντάδες εμπειρογνώμονες. Οι χώρες ΑΚΕ, από την πλευρά τους, έχουν ελάχιστους. Εμείς έχουμε τεράστια οικονομική δύναμη. Εκείνες έχουν μόνο τις απαρχές του εμπορίου και της βιομηχανίας. Εμείς μπορούμε να αγοράσουμε όλο το εμπόριο και τη βιομηχανία τους. Εκείνες μόλις και μετά βίας μπορούν να αγοράσουν τα τρόφιμα της ημέρας. Όταν οι συνθήκες διαφέρουν τόσο πολύ, είναι σημαντικό να ακούμε τις απαιτήσεις τους και να προσπαθούμε να τις εκπληρώσουμε.

Οι συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης πρέπει να υπάρχουν για να προωθούν την ανάπτυξή τους, όχι για να αυξάνουν τα κέρδη μας. Δεν πρέπει, λοιπόν, να ασκήσουμε καταναγκασμό. Αν δεν θέλουν να ανοίξουν μια αγορά, πρέπει να κάνουμε αυτό που αναφέρεται στην παράγραφο 17 του ψηφίσματος και να μην τις υποχρεώσουμε να το κάνουν. Όλοι οι εμπορικοί εμπειρογνώμονες που έχουν εκπαιδευτεί στη νεοφιλελεύθερη σκέψη πιστεύουν ότι οι μειωμένοι δασμοί είναι πάντα καλοί και ότι το ελεύθερο εμπόριο είναι πάντα καλύτερο από το δίκαιο εμπόριο, αλλά η πραγματικότητα δείχνει ότι αυτό δεν ισχύει. Επιπροσθέτως, οι εταίροι μας στις διαπραγματεύσεις ζουν στην πραγματικότητα. Η εσφαλμένη ελευθέρωση μπορεί να οδηγήσει σε θανάτους ανθρώπων. Μπορείτε να εξηγήσετε αυτά που πιστεύετε, αλλά να τους επιτρέψετε να λάβουν τις αποφάσεις. Αν κάνουν λάθος, το λάθος είναι δικό τους. Είναι ευκολότερο να ζει κανείς με ελλείψεις για τις οποίες είναι ο ίδιος υπεύθυνος και τις οποίες μπορεί να αλλάξει, παρά να ζει σε ακραία φτώχεια που έχει επιβληθεί από άλλους. Η αμοιβαιότητα είναι περιττή. Αφήστε τους να αποφασίσουν για αυτό μόνοι τους. Εμείς μπορούμε να ζήσουμε με ή χωρίς αμοιβαιότητα, αλλά εκείνοι μπορεί να πεθάνουν εξαιτίας της.

Τέλος, δεν πρέπει να αγχωθούμε. Συνεπώς, ελπίζω ότι το Σώμα θα διαγράψει την αιτιολογική σκέψη ΣΤ και θα εγκρίνει την τροπολογία 4. Δώστε στις διαπραγματεύσεις τον χρόνο που απαιτείται και, στο μεταξύ, διατηρήστε το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων. Έτσι, θα μπορέσουν να συνεχίσουν με ασφάλεια να πωλούν σε εμάς χωρίς να κρέμεται η δαμόκλειος σπάθη από πάνω τους. Μαζί με τις χώρες ΑΚΕ, οι 27 χώρες της ΕΕ συνιστούν μια κυρίαρχη ομάδα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Αν θέλουμε, μπορούμε να πούμε από κοινού ότι πρέπει να επεκτείνουμε την περίοδο των διαπραγματεύσεων, διαφορετικά να βρούμε εναλλακτικές στις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης.

  Gabriele Zimmer (GUE/NGL). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, όταν ο ΠΟΕ απεφάνθη ότι τα δασμολογικά πλεονεκτήματα των πρώην αποικιών της ΕΕ σήμαιναν ταυτόχρονα μειονεκτική μεταχείριση άλλων αναπτυσσομένων χωρών, δεν απηύθυνε με αυτό έκκληση για τη δημιουργία μιας νέας τάξης στον κόσμο.

Κύριε Επίτροπε, θεωρώ ότι υπερεκτιμάτε κατά πολύ την αρμοδιότητα προγραμματισμού της υπηρεσίας σας. Τα σχέδια για συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης που παρουσιάσατε τώρα στους εταίρους κατά τις διαπραγματεύσεις συνιστούν σαφή υπέρβαση της διαπραγματευτικής σας εντολής. Περιφρονώντας εντελώς τις εμπειρίες μας στην Ευρώπη, θέλετε να δημιουργήσετε διά της βίας ένα παγκόσμιο συνονθύλευμα ενώσεων χωρών πάνω σε καθαρά οικονομική βάση. Με τον τρόπο αυτόν, δεν δίνετε καν στους εταίρους σας την ευκαιρία να προσεγγίσουν μεταξύ τους κοινωνικά και πολιτικά και προσφέρετε στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις ένα τεράστιο πλεονέκτημα ως προς τον ανταγωνισμό.

Εγώ, τουλάχιστον, δεν δέχομαι να επιβληθούν στους εταίρους μας όροι που παρόμοιους δεν κατάφεραν να επιβάλουν οι ακραίες δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς ούτε καν εντός ΕΕ. Οι διατάξεις σας για τις δημόσιες συμβάσεις είναι απροκάλυπτα εμπόδια για το άνοιγμα της αγοράς. Μπορεί να βάζετε δύο μποξέρ στο ρινγκ, αλλά ο ένας ζυγίζει 100 κιλά παραπάνω από τον άλλον.

Γι’ αυτό, σας ζητώ να σταματήσετε όλες τις διαπραγματεύσεις που αφορούν θέματα άλλα πέρα των τελωνειακών δασμών και να αγωνιστείτε προκειμένου να επιτύχουμε μια μορφή του ΠΟΕ που θα είναι γενικά πιο ταιριαστή με τις απαιτήσεις της ανάπτυξης.

  David Martin (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να συνταχθώ με εκείνους που συνεχάρησαν τον Robert Sturdy για την καλή –πιστεύω– έκθεση που εκπόνησε. Η έκθεση υπογραμμίζει ορθά ότι πρόκειται για διαπραγματεύσεις που διεξάγονται μεταξύ άνισων εταίρων, και αυτό αναφέρθηκε από πολλούς άλλους ομιλητές σήμερα το πρωί. Νομίζω πως το γεγονός ότι η Επιτροπή και οι χώρες ΑΚΕ αντιλαμβάνονται από διαφορετική σκοπιά τις διαπραγματεύσεις βρίσκεται στον πυρήνα πολλών προβλημάτων. Αν εξετάσουμε το τέλος της ετήσιας προθεσμίας, η αντίληψη της Επιτροπής είναι ότι η προθεσμία είναι ένα ουσιαστικό εργαλείο για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της που απορρέουν από τον ΠΟΕ. Από την άλλη πλευρά, πολλές από τις χώρες ΑΚΕ πιστεύουν ότι η προθεσμία χρησιμοποιείται για να τις πιέσουν να αποδεχθούν ακατάλληλες συμφωνίες, και η Επιτροπή, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο να διαβεβαιώσει τις χώρες ΑΚΕ ότι η προθεσμία δεν χρησιμοποιείται ούτε πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για να εξαναγκάσει τις χώρες ΑΚΕ να δεχθούν συμφωνίες που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να υπομείνουν.

Όσον αφορά την κατάσταση με τη βοήθεια, η Επιτροπή λέει, και ο Επίτροπος Mandelson επανέλαβε σήμερα το πρωί, ότι οι διαπραγματεύσεις δεν πρόκειται να αποτύχουν λόγω έλλειψης χρημάτων. Αλλά είναι άδικο να περιμένουμε από τις χώρες ΑΚΕ να λάβουν μακροπρόθεσμες αποφάσεις για την ελευθέρωση και την περιφερειακή ολοκλήρωση χωρίς να έχουν μια μακροπρόθεσμη εικόνα για το ποσό της βοήθειας που θα μπορούσε να τους παρασχεθεί για να τις βοηθήσει να διαμορφώσουν το περιφερειακό ρυθμιστικό πλαίσιο, να δρομολογήσουν νέες μεθόδους είσπραξης κυβερνητικών εσόδων προκειμένου να αντισταθμίσουν την απώλεια των δασμολογικών εσόδων, ή να κατασκευάσουν το είδος των υποδομών που γνωρίζουμε από τη δική μας εμπειρία στην ΕΕ ότι είναι τόσο σημαντικό για την ανάπτυξη της περιφερειακής οικονομίας μας.

Όταν προχωρήσαμε στο ζήτημα της πρόσβασης στην αγορά, άκουσα τον Επίτροπο να λέει σε αυτήν την Αίθουσα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει επιθετικούς εμπορικούς στόχους σε σχέση με τις χώρες ΑΚΕ. Και πάλι όμως, όταν μαθαίνουμε νέα από τους διαπραγματευτές, η αίσθηση είναι ότι η Επιτροπή τους πιέζει πολύ έντονα να ανοίξουν τις αγορές υπηρεσιών τους και να κάνουν και άλλες προσφορές που αφορούν το άνοιγμα των αγορών.

Όλα αυτά τα λέω με την ειλικρινή πεποίθηση ότι η Επιτροπή επιθυμεί να συνάψει με τις έξι περιφέρειες ένα πακέτο που ευνοεί την ανάπτυξη. Η Επιτροπή πιστεύει ότι ενεργεί προς το συμφέρον των χωρών ΑΚΕ, αλλά πρέπει να κατανοήσει ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ άνισων εταίρων δημιουργούν υποψίες στον πιο αδύναμο εταίρο. Όταν εμείς μιλάμε για προθεσμίες, εκείνοι βλέπουν απειλές, όταν είμαστε ασαφείς για το πακέτο της βοήθειας, εκείνοι βλέπουν μια συσχέτιση μεταξύ του βαθμού ανοίγματος της αγοράς που είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν και του μεγέθους του πακέτου βοήθειας που πρόκειται να λάβουν. Προκειμένου να καθησυχάσουμε αυτές τις ανησυχίες, πρέπει να προσδώσουμε μεγαλύτερη διαφάνεια και ειλικρίνεια στις ίδιες τις συνομιλίες και πρέπει να υποσχεθούμε ότι μόλις οι συνομιλίες ολοκληρωθούν θα υπάρχει κοινοβουλευτικός έλεγχος στις τελικές συμφωνίες· έτσι μπορούμε να τους καθησυχάσουμε ότι οι βουλευτές θα συμμετέχουν σε αυτήν τη διαδικασία ήδη από την εφαρμογή των συμφωνιών.

  Fiona Hall (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, μετά την πρόοδο των διαπραγματεύσεων για τις ΣΟΕΣ είναι σαν να ζούμε σε δύο παράλληλα σύμπαντα. Αφενός, υπήρχαν πολλές δηλώσεις από την πλευρά των ΑΚΕ ότι από τη διαδικασία λείπει η επικέντρωση στην ανάπτυξη που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να έχει. Οι χώρες ΑΚΕ εμμένουν στο ότι τους ασκούνται πιέσεις να διαπραγματευτούν με τους όρους της Επιτροπής και ανησυχούν ιδιαίτερα για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν κατάφερε να δώσει χρόνο για κατάλληλες εκτιμήσεις επιπτώσεων και αψήφησε κάθε εκτίμηση που δεν ήταν σύμφωνη με τη δική της θέση. Αφετέρου, κατά περίεργο τρόπο, η Επιτροπή διατείνεται όλον αυτόν τον καιρό ότι κανείς δεν εξέφρασε παράπονα ούτε ζήτησε εναλλακτικές στις ΣΟΕΣ λύσεις.

Ωστόσο, η αναθεώρηση των ΣΟΕΣ που πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2007 από την Οικονομική Επιτροπή για την Αφρική του ΟΗΕ ήταν σαφής. Αυτή η εξωτερική και ανεξάρτητη αναθεώρηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι διαπραγματεύσεις είχαν αποτύχει ως προς την εστίαση στην ανάπτυξη και είχαν επικεντρωθεί υπερβολικά μόνο στην ελευθέρωση του εμπορίου. Με δεδομένη αυτήν την εξωτερική εκτίμηση του ΟΗΕ, δεν βλέπω πώς η Επιτροπή θα μπορέσει να συνεχίσει να υποστηρίζει ότι οι διαπραγματεύσεις για τις ΣΟΕΣ έχουν μια θετική δυναμική και ότι όλα είναι ρόδινα.

  Glenys Kinnock (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι η Επιτροπή θα σημειώσει τις ανησυχίες που εξέφρασαν πολλοί –στην πραγματικότητα η μεγάλη πλειοψηφία– βουλευτές του Κοινοβουλίου σήμερα το πρωί.

Οι διαπραγματεύσεις για τις ΣΟΕΣ είναι σαφέστατα σε ένα πολύ κρίσιμο στάδιο, και αυτήν την εβδομάδα οι υπουργοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των χωρών ΑΚΕ συναντιούνται στις Βρυξέλλες για να εξετάσουν την πρόοδο, σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία, όπως είπαν άλλοι, δέχονται έντονες πιέσεις να ολοκληρώσουν τις διαπραγματεύσεις μέχρι το τέλος του 2007. Η πραγματικότητα είναι, φυσικά, ότι ακόμη και εκεί όπου υπάρχει πολύ καλή τεχνική προετοιμασία, οι χώρες ΑΚΕ εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν σοβαρά πολιτικά ζητήματα, τα οποία παραμένουν μεταξύ των κρατών μελών ΑΚΕ, στο εσωτερικό των κυβερνήσεων στις ΑΚΕ, μεταξύ κυβερνήσεων και ιδιωτικού τομέα, κοινωνίας των πολιτών και οργανώσεων περιφερειακής ολοκλήρωσης.

Ο David Martin έθεσε ορισμένα πολύ σημαντικά σημεία σχετικά με το επίπεδο καχυποψίας και ανησυχίας που υπάρχει στις χώρες ΑΚΕ. Τις τελευταίες εβδομάδες επισκέφθηκα τη δυτική και την ανατολική Αφρική και, από τον πρωθυπουργό της Σενεγάλης μέχρι τον πρόεδρο της Γκάνα και τον υπουργό Εμπορίου της Τανζανίας, το μήνυμα ήταν ακριβώς το ίδιο: υπάρχουν πάρα πολλά ανεπίλυτα ζητήματα. Όσον αφορά τη βοήθεια για το εμπόριο: είναι νέα χρήματα; Είναι προβλέψιμο το ποσό; Ποτέ θα τεθεί στο τραπέζι; Όσον αφορά τα επίπεδα της περιφερειακής ολοκλήρωσης, στην Τανζανία έμαθα για τα τεράστια προβλήματα που υπάρχουν εκεί και για τη νέα δομή ανατολικής Αφρικής την οποία σχεδιάζουν και σχετικά με την οποία, νομίζω, έχουν απευθύνει επιστολή στον Επίτροπο. Στη συνέχεια, υπάρχουν τα ζητήματα της Σιγκαπούρης, τα οποία ανέφεραν άλλοι και τα οποία προκαλούν επί του παρόντος τεράστιες δυσχέρειες στις διαπραγματεύσεις της SADC (Αναπτυξιακή Κοινότητα της Νότιας Αφρικής).

Τα περισσότερα κράτη μέλη ΑΚΕ χαιρετίζουν την πρόσβαση άνευ δασμών και άνευ ποσοστώσεων. Ωστόσο, παραμένει το γεγονός –και δεν είμαι σίγουρη αν το ανέφερε κανείς– ότι περίπου δώδεκα ή περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ εκφράζουν ανησυχίες και αντιρρήσεις στην πρόταση, και κάποια κράτη ΑΚΕ ανησυχούν για τον αντίκτυπο στη ζάχαρη, στις μπανάνες και στο ρύζι. Μόλις χθες το Μπαρμπάντος δήλωνε ότι η περιοχή θα μπορούσε να ωφεληθεί μόνο αν η ΕΕ διασφάλιζε ότι θα δημιουργήσει την τεχνική και παραγωγική ικανότητα και τις υποδομές έτσι ώστε να μπορέσουν να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις ευκαιρίες, ιδίως για τη ζάχαρη, κατά την περίοδο 2009-2015.

Υπάρχει αυτό το καταστροφολογικό σενάριο που συζητούν οι άνθρωποι. Για τον λόγο αυτόν, αν δεν υπογραφούν οι συμφωνίες μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, θα πρέπει να δοθεί στις ΑΚΕ υψηλό επίπεδο πρόσβασης στην αγορά με τη χρήση ΣΓΠ+.

Ο ισχυρισμός που ακούω ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές πολύ απλά δεν αληθεύει, όπως ούτε και ο ισχυρισμός ότι καμία περιφέρεια ή χώρα ΑΚΕ δεν έχει ζητήσει εναλλακτική λύση. Πρόσφατη έρευνα από το Ίδρυμα για την Υπερπόντια Ανάπτυξη, τον ΟΗΕ και άλλους φορείς αποδεικνύει ότι υπάρχει η σκέψη για ένα ενισχυμένο ΣΓΠ ως βιώσιμη εναλλακτική στις ΣΟΕΣ, το οποίο θα παρείχε το απαραίτητο χρονικό περιθώριο για να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις. Το ΣΓΠ+ θα παρείχε πιο γενναιόδωρη πρόσβαση από το ΣΓΠ, το οποίο σαφώς δεν αποτελεί επιλογή. Οι περισσότερες χώρες ΑΚΕ θα μπορούσαν άνετα να ικανοποιήσουν τα κριτήρια επιλεξιμότητας και θα αποκτούσαν ένα επίπεδο πρόσβασης στην αγορά σχεδόν ισοδύναμο με του Κοτονού για τις τρέχουσες εξαγωγές, με πολύ λίγες εξαιρέσεις.

  Alain Hutchinson (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θέλω καταρχάς να εκφράσω την ικανοποίησή μου για τη διεξαγωγή αυτής της συζήτησης σήμερα εδώ. Το θέλω δε αυτό κυρίως διότι συνιστά, κατά τη γνώμη μου, τρανή διάψευση των ισχυρισμών τους οποίους ακούμε τακτικά αυτούς τους τελευταίους μήνες, σύμφωνα με τους οποίους ορισμένοι τρελοί της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο ΕΚ και μια κοινωνία των πολιτών, που προκαλούν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή επί της αρχής ή καθ’ έξιν, ανησυχούν για την εξέλιξη και το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων σχετικά με τις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης. Δεν ισχύει βεβαίως κάτι τέτοιο, όπως ακούσαμε σήμερα το πρωί.

Για να πούμε τα πράγματα απλά, στην πράξη τίθεται μία μόνο ερώτηση σήμερα στο πλαίσιο αυτών των διαπραγματεύσεων, και αυτή η ερώτηση είναι η εξής: η Επιτροπή είναι σε θέση να εγγυηθεί στις χώρες ΑΚΕ ότι, αφ’ ης στιγμής υπογραφούν αυτές οι συμφωνίες, θα τους διαμορφώσουν πιο πρόσφορες συνθήκες ανάπτυξης σε σύγκριση με αυτές που απολαμβάνουν σήμερα; Αν ισχύει αυτό, προσωπικά δεν έχω πλέον ιδιαίτερο πρόβλημα με αυτές τις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης. Αν αυτό δεν ισχύει, πράγμα το οποίο φοβούμαι, πρέπει να τις απορρίψουμε, στη μορφή που μας τις παρουσιάζουν επί του παρόντος, δεδομένου ότι εξωραΐζουν μια αποκλειστικώς αγοραία θεώρηση των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, αποκλείοντας οτιδήποτε άλλο και σε βάρος του γενικού συμφέροντος των λαών των χωρών ΑΚΕ.

Η βελτίωση των συνθηκών ζωής του μεγαλύτερου αριθμού των συγχρόνων μας και των μελλοντικών γενεών, σε Βορρά και σε Νότο, είναι στόχος προτεραιότητας, τον οποίο δικαιούμαστε να απαιτούμε εκ μέρους της Επιτροπής. Με αυτό το πνεύμα, η Επιτροπή οφείλει να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση για αυτές τις συμφωνίες, ασμένως και με πλήρη διαφάνεια. Ως προς αυτό, παραπέμπω στις πολύ πρακτικές, πολύ σωστές παρατηρήσεις του συναδέλφου μου, του κ. Arif. Η Επιτροπή, όμως, οφείλει να δώσει στον εαυτό της, αλλά και στους εταίρους μας, τα αναγκαία περιθώρια, όπως μόλις υποστήριξαν και αρκετοί από τους ομιλητές που προηγήθηκαν εμού. Είναι καιρός πλέον αυτή η απαίτηση που εκφράζουν εκατομμύρια ευρωπαίων πολιτών, τους οποίους εκπροσωπούμε στο Σώμα, να εξεταστεί με πολύ μεγαλύτερη σοβαρότητα και προσοχή από ό,τι σήμερα.

Κύριε Επίτροπε, ακούμε σήμερα το πρωί και πολύ τακτικά, εδώ, να μιλάνε επί μακρόν και μετ’ επιτάσεως περί οικονομίας, ανοίγματος των αγορών και ανταγωνιστικότητας. Αυτές τις λέξεις, ας μην το λησμονούμε, πρέπει να τις εκλαμβάνουμε γι’ αυτό το οποίο είναι, δηλαδή έννοιες και, στην καλύτερη περίπτωση, μέσα που δεν έχουν αξία παρά μόνο στο πλαίσιο της ενδεχόμενης συμβολής τους στην ικανοποίηση του γενικού συμφέροντος, του συμφέροντος της πλειονότητας των ανθρώπων, όχι ενός αριθμού, έστω και αυξανόμενου, προνομιούχων, οι οποίοι θα καταφέρουν να επωφεληθούν, σε Βορρά και Νότο, από οποιαδήποτε συμφωνία συνάπτεται με τον οποιονδήποτε, αλλά ενός αυξανόμενου αριθμού ανδρών, γυναικών και παιδιών που, μαζί, συνιστούν τη μεγάλη πλειονότητα των αποσυνάγωγων του κόσμου μας και προσμένουν τα μέγιστα από μια σχέση, αν όχι γενναιόδωρη, τουλάχιστον εξισορροπημένη με τους ευρωπαίους εταίρους τους.

  Marie-Arlette Carlotti (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, στις τελευταίες της προτάσεις, η Ένωση εκφράζει την πρόθεση να επεκτείνει την έννοια του «όλα εκτός από όπλα» στο σύνολο των χωρών ΑΚΕ.

Αυτό, βεβαίως, συνιστά πρόοδο, η οποία θα επιτρέψει να εγγυηθούμε ότι καμία από αυτές τις χώρες δεν θα απολέσει από την αλλαγή μετά το 2007, δεν πρόκειται όμως για πανάκεια η οποία θα καταστήσει τις ΣΟΕΣ αναπτυξιακές συμφωνίες. Για να διαλάβουν αναπτυξιακό χαρακτήρα, πρέπει να προχωρήσουμε πιο πέρα: να προβλέψουμε σαφώς μεγαλύτερη περίοδο μετάβασης από τα δέκα ή δώδεκα χρόνια, τα οποία προτείνονται επί του παρόντος· να θέσουμε τέρμα στο γεωργικό ντάμπινγκ και να σεβαστούμε την αρχή της επισιτιστικής κυριαρχίας· να προσφέρουμε πραγματική ειδική και διαφοροποιημένη μεταχείριση και να επιτρέψουμε στις χώρες ΑΚΕ να προστατέψουν ορισμένους από τους τομείς τους· να θέσουμε τέρμα στις πιέσεις για τα θέματα της Σιγκαπούρης, προκειμένου να σεβαστούμε το δικαίωμα όλων των κρατών να διαχειρίζονται ελεύθερα τις δημόσιες υπηρεσίες τους· τέλος δε, να εμπλέξουμε περισσότερο την κοινωνία των πολιτών και τα κοινοβούλια.

Πιστεύω ότι αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να καταβληθεί ούτως ώστε οι ΣΟΕΣ να μπορέσουν να υπηρετήσουν, κατά προτεραιότητα, την ανάπτυξη της Αφρικής και όχι μόνο της Ευρώπης.

  Peter Mandelson, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, είναι ευχαρίστησή μου να απαντώ σε αυτήν τη συζήτηση εξ ονόματος της Επιτροπής λόγω της σημασίας που έχει αυτό το θέμα: η μελλοντική ανάπτυξη, η μείωση της φτώχειας και οι ευκαιρίες χρησιμοποίησης των πλεονεκτημάτων του διεθνούς εμπορικού συστήματος είναι αυτά που διακυβεύονται για τις χώρες ΑΚΕ, ορισμένες από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο στις οποίες είμαστε βαθύτατα υποχρεωμένοι.

Οι συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης αφορούν τη χρησιμοποίηση του εμπορίου ως μοχλού για την ανάπτυξη. Δεν έχουμε την πρόθεση να εξαναγκάσουμε τις χώρες ΑΚΕ να δεσμευτούν ενάντια στη θέλησή τους. Λειτουργούμε με έναν περιορισμό, ωστόσο: οι ΣΟΕΣ πρέπει να συμμορφώνονται με τους κανόνες του ΠΟΕ, δηλαδή να συμπεριλαμβάνουν το άνοιγμα του εμπορίου και στις δύο πλευρές όσον αφορά το εμπόριο προϊόντων και το εμπόριο υπηρεσιών. Αυτό φυσικά, και το τονίζω, δεν σημαίνει συμμετρικό άνοιγμα των αγορών μεταξύ της ΕΕ και των ΑΚΕ. Προφανώς, στο άνοιγμα των αγορών της προς τους εταίρους της, η ΕΕ θα προχωρήσει πολύ περισσότερο από ό,τι οι εταίροι ΑΚΕ για την ΕΕ.

Επιπλέον, σε πολλούς τομείς, είμαστε διατεθειμένοι να εξετάσουμε σοβαρά την καθιέρωση μεταβατικών περιόδων και σε ορισμένες περιπτώσεις πολύ μεγάλων μεταβατικών περιόδων –μέχρι και 25 χρόνια– μαζί με σημαντική οικονομική ενίσχυση για να βοηθήσουμε τις χώρες αυτές να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους έτσι ώστε οι ΣΟΕΣ να λειτουργήσουν πραγματικά ως καταλύτης για τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις στις χώρες ΑΚΕ.

Όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά, πρόσφατα το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων των κρατών μελών μας επαναβεβαίωσε την αρχή της άνευ δασμών και άνευ ποσοστώσεων πρόσβασης στις ΑΚΕ, αλλά με μεταβατικές περιόδους για μερικά ευαίσθητα προϊόντα, ιδίως το ρύζι και τη ζάχαρη. Η ίδια αρχή ισχύει για τις μπανάνες, άλλα συμφωνήσαμε για πρόσθετη αξιολόγηση, η οποία θα λαμβάνει κυρίως υπόψη τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες της ΕΕ, και αυτό θα γίνει.

Ειδικότερα, για να απαντήσω σε όσα είπε ο κ. van den Berg, δημιουργούμε από κοινού με τις περιφέρειες ΑΚΕ χρονοδιαγράμματα ασύμμετρης πρόσβασης στην αγορά, τα οποία προβλέπουν τη συνεχή προστασία των ευαίσθητων για τις ΑΚΕ τομέων. Η προσφορά μας για πρόσβαση άνευ δασμών και άνευ ποσοστώσεων αφήνει μεγάλα περιθώρια προστασίας των ΑΚΕ και ανοίγματος των αγορών τους με ασύμμετρο τρόπο. Επίσης, ευέλικτοι μηχανισμοί διασφάλισης θα τεθούν σε εφαρμογή έτσι ώστε να μπορούμε να αναλάβουμε γρήγορα δράση αν προκύψουν προβλήματα. Ωστόσο, ένα χρονοδιάγραμμα πρόσβασης στην αγορά υπό όρους θα έθετε για μία ακόμη φορά τις εμπορικές ρυθμίσεις μας σε ευάλωτη θέση στον ΠΟΕ, δημιουργώντας περαιτέρω ανασφάλεια για τους εμπόρους και τους επενδυτές στις ΑΚΕ. Η εισαγωγή μιας τέτοιας προσέγγισης υπό όρους δεν θα ήταν, ως εκ τούτου, συνετή από την άποψη των συμφερόντων των χωρών ΑΚΕ καθαυτών.

Ορισμένοι βουλευτές μίλησαν για εναλλακτικές στις ΣΟΕΣ. Μπορώ να πω χωρίς κανέναν απολύτως δισταγμό ή επιφύλαξη: δεν έχουμε στη διάθεσή μας καλύτερο μέσο που να ευνοεί την ανάπτυξη ή ανώτερο αναπτυξιακό εργαλείο που θα υπερέβαινε τη φιλοδοξία μας και τις δυνατότητες που προσφέρουν οι συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης. Η προσφορά του ΣΓΠ, όπως πρότειναν κάποιοι, όταν αντίθετα θα μπορούσαμε να διαπραγματευτούμε καλές συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης, θα ήταν πραγματική ανοησία. Οι χώρες ΑΚΕ που δεν είναι ΛΑΧ θα κατέληγαν με χειρότερη πρόσβαση στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης από οποιαδήποτε άλλη σχεδόν αναπτυσσόμενη χώρα στον κόσμο.

Ναι, κάποιοι προχωρούν και προτείνουν το ΣΓΠ+ ως εναλλακτική, χαλαρώνοντας τα κριτήρια εισόδου στο ΣΓΠ+ και επεκτείνοντας την κάλυψή του. Και αυτό, όμως, είναι εντελώς απαράδεκτο. Το ΣΓΠ+ συνεχίζει να κάνει τον διαχωρισμό όσον αφορά το εμπορικό καθεστώς μεταξύ των ΛΑΧ και των μη ΛΑΧ, διαχωρισμό τον οποίο οι ΣΟΕΣ επιδιώκουν να καταργήσουν και δεν προάγει τη χρήση της πρόσβασης στην αγορά με τον τρόπο που το κάνουν οι ΣΟΕΣ. Το ΣΓΠ είναι ανοικτό σε όλες τις χώρες και πολλοί θα εκμεταλλεύονταν απλά τα ελαστικότερα κριτήρια του ΣΓΠ+, εκθέτοντας τις ΑΚΕ στον άμεσο ανταγωνισμό, ενώ παράλληλα θα υπονόμευαν θεμελιωδώς τον σκοπό του ΣΓΠ+, που είναι η χρήση των εμπορικών προτιμήσεων για την προώθηση της υπογραφής συμφωνιών για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις καλές εργασιακές πρακτικές. Άρα ελπίζω ότι οι άνθρωποι δεν θα δώσουν συνέχεια ούτε θα καλλιεργήσουν την ιδέα του ΣΓΠ ή ΣΓΠ+ ως αποδεκτή και/ή ανώτερη εναλλακτική στις ΣΟΕΣ.

Η καλύτερη επιλογή για την ανάπτυξη είναι μακράν η έγκαιρη υπογραφή των ΣΟΕΣ. Οποιαδήποτε εναλλακτική υστερεί σε σχέση με αυτό. Δεν μπορούμε απλά να περιφρονούμε τους κανόνες του ΠΟΕ σχετικά με το τμήμα των ΣΟΕΣ για το εμπόριο προϊόντων. Αν καταστεί σαφές ότι δεν πρόκειται πραγματικά να τα καταφέρουμε για κάποια από τις περιφέρειες, οι ΛΑΧ θα ωφεληθούν από την πρωτοβουλία «Όλα εκτός από όπλα»· για τις μη ΛΑΧ που εξάγουν μπανάνες συγκεκριμένα, ο δρόμος της παρέκκλισης από τους κανόνες δεν είναι πιθανότατα πολιτικά βιώσιμος για όλους. Για άλλους, τα πράγματα εξαρτώνται από την πρόοδο των διαπραγματεύσεων.

Θέλω να τελειώσω λέγοντας ότι, αντίθετα με κάποιους από αυτούς που μίλησαν σήμερα το πρωί εδώ στο Κοινοβούλιο, θεωρώ ότι η προσέγγιση των χωρών ΑΚΕ δείχνει αξιοσημείωτο ρεαλισμό και κατανόηση για το τι είναι αυτό που συμφέρει τις ΑΚΕ. Οι χώρες ΑΚΕ ενέκριναν εκουσίως τον οδικό χάρτη που ακολουθούμε στη διαπραγμάτευση αυτών των συμφωνιών. Σίγουρα δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ΑΚΕ οι αυτοαποκαλούμενοι φίλοι τους να προωθούν ένα καταστροφολογικό σενάριο, να καλλιεργούν φόβους και ανασφάλεια που το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να εμποδίσουν τις ΑΚΕ να συμμετάσχουν στις διαπραγματεύσεις, ενώ το συμφέρον τους εξαρτάται από την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων ως το τέλος του έτους.

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, στις 12.00.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Richard Seeber (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Θα ήθελα καταρχάς να ευχαριστήσω θερμά τον εισηγητή διότι υπογράμμισε τη μεγάλη ανάγκη για δράση εκ μέρους της ΕΕ στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης.

Καταρχάς, πρέπει να θυμόμαστε ότι οφείλουμε να εργαστούμε για την αποτελεσματική συμπερίληψη των χωρών ΑΚΕ στο παγκόσμιο εμπόριο και για την ίδια επιτυχία σε όλες τις περιφερειακές ομάδες. Αυτό μπορεί να γίνει, μεταξύ άλλων, με εμπορικές διευκολύνσεις και τεχνική υποστήριξη των παραγωγών, προκειμένου να μπορούν να αντισταθμίσουν τις απώλειές τους από την είσπραξη δασμών. Όμως, αυτό δεν είναι αρκετό για τις εν λόγω χώρες. Αντίθετα, χρειάζονται και συμβουλές ειδικών προκειμένου να μπορέσουν να επωφεληθούν πραγματικά από τη διευκόλυνση της πρόσβασης στην αγορά.

Πέρα από αυτό, θεωρώ ουσιαστικής σημασίας την απλούστευση της βασικής διοικητικής διαδικασίας για να καταστεί δυνατή η αποτελεσματικότερη χρησιμοποίηση των διαθέσιμων πόρων.

Πιστεύω ότι εμείς ως μέλη του Σώματος πρέπει να έχουμε επίγνωση του γεγονότος ότι το εμπόριο με τις χώρες αυτές είναι και προς το συμφέρον της Ευρώπης. Εκτός τούτου, ως πολίτες ανεπτυγμένων χωρών χρωστάμε στους πολίτες των χωρών ΑΚΕ να κάνουμε ό,τι μπορούμε για τη συμμετοχή τους στο παγκόσμιο εμπόριο.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ONESTA
Αντιπροέδρου

9. Ώρα των ψηφοφοριών

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την Ώρα των ψηφοφοριών.

(Για τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών και λοιπές λεπτομέρειες των ψηφοφοριών: βλ. συνοπτικά πρακτικά)

9.1. Συμφωνία ΕΚ/Ρωσίας για την αλιεία και την προστασία των θαλάσσιων πόρων στη Βαλτική Θάλασσα (ψηφοφορία)

- Έκθεση Morillon (A6-0160/2007)

9.2. Χρηματοδοτικό μέσο για το περιβάλλον (LIFE+) (ψηφοφορία)

- Έκθεση Isler Béguin (A6-0180/2007)

9.3. «Δάφνη IIΙ»: ειδικό πρόγραμμα για την καταπολέμηση της βίας (ψηφοφορία)

- Σύσταση Gröner (A6-0147/2007)

9.4. Αναθεώρηση του άρθρου 47 του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ψηφοφορία)

- Έκθεση Corbett (A6-0139/2007)

- Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας αριθ. 3:

  Johannes Voggenhuber (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, πρόκειται για την έγκριση χωρίς ψηφοφορία μιας τροπολογίας της γνωμοδοτικής επιτροπής. Κατά γενική ομολογία είναι σαφές ότι η τροπολογία μιας γνωμοδοτικής επιτροπής μπορεί να εγκριθεί αυτόματα μόνον εάν εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της εν λόγω επιτροπής. Εδώ λείπει η λέξη «αποκλειστική». Συμφώνησα με τον εισηγητή να συμπληρώσουμε στη φράση αυτήν την έννοια «αποκλειστικές αρμοδιότητες» για μεγαλύτερη ακρίβεια.

  Richard Corbett (PSE), εισηγητής. – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, ως εισηγητής μπορώ να δεχθώ την προφορική τροπολογία.

(Το Σώμα εγκρίνει την προφορική τροπολογία)

9.5. Πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (ψηφοφορία)

- Έκθεση Laperrouze (A6-0125/2007)

9.6. Βιολογική παραγωγή και επισήμανση των βιολογικών προϊόντων (ψηφοφορία)

- Έκθεση Aubert (A6-0061/2007)

- Πριν από την ψηφοφορία:

  Marie-Hélène Aubert (Verts/ALE), εισηγήτρια. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η έκθεσή μου για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων θα τεθεί επιτέλους σήμερα σε ψηφοφορία, μετά την αναπομπή της στην επιτροπή, καταρχάς, και αίτηση κατεπείγοντος προς το Συμβούλιο, κατόπιν, η οποία, σημειωτέον, απορρίφθηκε ομοφώνως από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον περασμένο μήνα. Δυστυχώς, οι νέες συζητήσεις στη διάρκεια αυτών των δύο μηνών με το Συμβούλιο δεν μας επέτρεψαν να σημειώσουμε μεγαλύτερη πρόοδο σε σημαντικά σημεία. Συγκεκριμένα, ούτε η Επιτροπή ούτε το Συμβούλιο αποδέχθηκαν τη διπλή νομική βάση την οποία ζητούσαμε. Το Συμβούλιο δεν επανεξέτασε την απόφασή του να επιτρέψει, κατά ειδική παρέκκλιση, πρόσθετα και επεξεργασμένα κτηνιατρικά προϊόντα προερχόμενα από γενετικώς τροποποιημένους οργανισμούς. Παρομοίως, ενδέχεται να επιτραπούν ορισμένες χημικές ουσίες, επίσης κατά παρέκκλιση.

Ελλείψει συναπόφασης, είμαστε υποχρεωμένοι να αναγνωρίσουμε αυτήν την κατάσταση. Ωστόσο, εκφράζουμε τη λύπη μας για την άκαμπτη και άκομψη στάση του Συμβουλίου αυτές τις τελευταίες εβδομάδες, παρά την καλή βούληση ορισμένων κρατών μελών. Εκφράζω την εξίσου βαθιά λύπη μου για το γεγονός ότι η πλειονότητα των Ομάδων αρνήθηκε εχθές την αναβολή της ψηφοφορίας για τον Ιούνιο, δεδομένου ότι το ίδιο το Συμβούλιο είχε αναβάλει τη συνεδρίασή του σχετικά με τη βιολογική γεωργία. Λυπούμαι που η πλειονότητα των Ομάδων δεν θέλησε να χρησιμοποιήσει πλήρως τα μέσα πίεσης, τα οποία διαθέτει. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, το Συμβούλιο συμπεριέλαβε, ωστόσο, στον συμβιβασμό του ικανό αριθμό τροπολογιών μας, και η τακτική διαβούλευση όλων των εμπλεκομένων παραγόντων περιλαμβάνεται στη συνολική συμφωνία.

Σας καλώ, επομένως, τώρα να εγκρίνετε αυτήν την έκθεση. Μπορείτε να βασίζεστε στην αποφασιστικότητά μου, όπως και στην αποφασιστικότητα των συναδέλφων μου της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, να παρακολουθήσουμε με προσοχή αυτήν την υπόθεση στους προσεχείς μήνες.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. – Κύριε Graefe zu Baringdorf, ζητήσατε τον λόγο. Σας ερωτώ υπό ποία ιδιότητα και βάσει ποίου άρθρου του Κανονισμού ζητάτε τον λόγο.

  Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να κάνω, ως εισηγητής για την έκθεση που αφορά τη βιολογική γεωργία, την εξής παρατήρηση σχετικά με τις εξωτερικές σχέσεις: σήμερα ψηφίζουμε για μια καλή έκθεση που διασαφηνίζει ότι ...

(Αναταραχή)

  Πρόεδρος. – Λυπούμαι πραγματικά, κύριε Graefe zu Baringdorf, ακούσατε την αντίδραση των συναδέλφων μας. Πιστεύω πως όλος ο κόσμος αντελήφθη ότι θεωρείτε την έκθεση μια καλή έκθεση, δεν μπορώ όμως να δώσω τον λόγο σε όλους τους εισηγητές και πρώην εισηγητές, το αντιλαμβάνεστε, βεβαίως.

9.7. Αλιευτική σύμπραξη ΕΚ/Δανία και Γροιλανδία (ψηφοφορία)

- Έκθεση Post (A6-0161/2007)

9.8. Μόνιμη αντιπροσωπεία EUROLAT (ψηφοφορία)

- Απόφαση B6-0204/2007

9.9. Εφαρμογή στην πράξη της διαδικασίας συναπόφασης (ψηφοφορία)

- Έκθεση Leinen (A6-0142/2007)

- Πριν από την ψηφοφορία:

  Jo Leinen (PSE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η διαδικασία συναπόφασης είναι το σημαντικότερο μέσο του Σώματος και η νέα συμφωνία με το Συμβούλιο και την Επιτροπή κάνει τη διαδικασία πολύ πιο διαφανή και αποτελεσματική. Σε αρκετές λεπτομέρειες, είμαστε ισότιμοι με το Συμβούλιο Υπουργών.

Θα ήθελα στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω θερμά την κ. Roth-Behrendt, τον κ. Vidal-Quadras και τον κ. Τρακατέλλη, που διαπραγματεύθηκαν με την Επιτροπή για παραπάνω από ένα έτος, καθώς και τον κ. Daul που είχε την επίβλεψη του θέματος. Επομένως, με τη νέα αυτή συμφωνία κάναμε ένα σημαντικό βήμα στο θέμα της διαδικασίας συναπόφασης.

9.10. Ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας έως το 2010 (ψηφοφορία)

- Έκθεση Αδάμου (A6-0089/2007)

9.11. Παγκόσμια Ευρώπη - Εξωτερικές πτυχές της ανταγωνιστικότητας (ψηφοφορία)

- Έκθεση Caspary (A6-0149/2007)

- Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας αριθ. 51:

  Ignasi Guardans Cambó (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, προτείνω μια προφορική τροπολογία, με στόχο να αντικατασταθεί η φράση «οι αναπτυσσόμενες χώρες» από τη φράση «οι φτωχότερες χώρες».

(Το Σώμα απορρίπτει την προφορική τροπολογία)

– Πριν από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας αριθ. 52:

  Ignasi Guardans Cambó (ALDE). – (FR) Θα προσπαθήσω και πάλι. Αυτήν τη φορά, συμφωνώ πλήρως με το πνεύμα της τροπολογίας. Το ζητούμενο είναι να καλέσουμε την Επιτροπή να λάβει υπόψη αυτό που υπάρχει στην τροπολογία. Αυτό είναι το πνεύμα της τροπολογίας. Αυτό σημαίνει ότι, εκεί που αναφέρει:

(EN) … «δεν θα πρέπει να προσπαθεί να συμπεριλάβει», θα πρέπει να πούμε ότι η ΕΕ «θα πρέπει να ασχολείται προσεκτικά με τα θέματα αυτά».

(FR) Συμβουλεύω τους συναδέλφους μου της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία να σκεφθούν προσεκτικά προτού την απορρίψουν, ειδάλλως ελλοχεύει ο κίνδυνος να καταψηφιστεί η τροπολογία στο σύνολό της.

(Το Σώμα απορρίπτει την προφορική τροπολογία)

  Πρόεδρος. – Η ψηφοφορία έληξε.

10. Αιτιολογήσεις ψήφου

  Πρόεδρος. – Περνάμε τώρα στις αιτιολογήσεις ψήφου.

- Έκθεση Isler Béguin (A6-0180/2007)

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Ψηφίσαμε υπέρ αυτής της τελικής συμφωνίας διότι το Κοινοβούλιο διασφάλισε μια αύξηση 40 εκατ. ευρώ πάνω από το ποσό που προβλεπόταν στην κοινή θέση του Συμβουλίου. Ο προϋπολογισμός για το LIFE+ ανέρχεται τώρα σε 1 894 εκατ. ευρώ.

Ένα μέρος του προϋπολογισμού του προγράμματος LIFE+ προβλέπεται για τα σχέδια «φύση και βιοποικιλότητα». Το Κοινοβούλιο διασφάλισε ότι τουλάχιστον το 50% των δημοσιονομικών πόρων του προγράμματος LIFE+ θα αφιερωθεί σε επιχορηγήσεις σχεδίων για την υποστήριξη της προστασίας του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας. Στην κοινή θέση του, το Συμβούλιο πρότεινε την πρόβλεψη 40% του συνολικού προϋπολογισμού για αυτά τα έργα.

Τέλος, όπως αναφέρεται στην τελική έκθεση, ο κ. Δήμας διάβασε μια δήλωση στη συνεδρίαση της Επιτροπής Συνδιαλλαγής σύμφωνα με την οποία, πριν από την αναθεώρηση του δημοσιονομικού πλαισίου, η Επιτροπή θα διεξαγάγει μια αναθεώρηση των δεσμευμένων και σχεδιασμένων δαπανών σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο για τη διαχείριση των δικτύων Natura 2000. Αυτή η αναθεώρηση θα χρησιμοποιηθεί με σκοπό να προσαρμοστούν τα κοινοτικά μέσα, ειδικά το πρόγραμμα LIFE+, και να διασφαλιστεί ένα υψηλό επίπεδο συγχρηματοδότησης.

Εν κατακλείδι, το αποτέλεσμα είναι πολύ πιο ικανοποιητικό από οποιαδήποτε συμφωνία θα μπορούσε να έχει συναφθεί σε πρωιμότερο στάδιο της νομοθετικής διαδικασίας.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Χαιρετίζω θερμά το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας συνδιαλλαγής, με την έμφασή του σε μια συγκεντρωτική προσέγγιση με την οποία η Επιτροπή συνεχίζει να διαχειρίζεται το πρόγραμμα, διασφαλίζοντας έτσι προστιθέμενη αξία για την Ευρώπη συνολικά, ίσα κριτήρια και αριστεία, και μειώνοντας τις πρόσθετες δαπάνες για τη συγκρότηση οργάνων διαχείρισης σε εθνικό επίπεδο.

Θέλω να τονίσω άλλα θετικά στοιχεία όπως την αύξηση των 40 εκατ. ευρώ στον γενικό προϋπολογισμό και την απόδοση 15% των πόρων για υπερεθνικά έργα.

Συνεπώς, θα ψηφίσω υπέρ του κοινού σχεδίου που εγκρίθηκε από την Επιτροπή Συνδιαλλαγής σχετικά με το πρόγραμμα LIFE+.

- Έκθεση Gröner (A6-0147/2007)

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, με το πρόγραμμα Daphne III αποκτήσαμε ένα ακόμα μέσο κατάλληλο για την αντιμετώπιση του εμπορίου ανθρώπων και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Είναι, όμως, γεγονός ότι περισσότερες από 100 000 γυναίκες στην ΕΕ πέφτουν θύματα εμπορίου ανθρώπων και βίας. Ως εκ τούτου, ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι ανάγκη να λάβει τα κατάλληλα εφόδια.

Επικροτώ θερμά το γεγονός ότι οι δημοσιονομικοί πόροι αυξήθηκαν από 50 εκατ. ευρώ σε περισσότερα από 114 εκατ. ευρώ, και έτσι μπορούμε να διεξαγάγουμε ενημερωτικές εκστρατείες στις χώρες προέλευσης όπου προσελκύονται γυναίκες και παιδιά, που στη συνέχεια γίνονται θύματα σεξουαλικής βίας στην ΕΕ.

Με αυτές τις ενημερωτικές εκστρατείες έχουμε δυνατότητες προληπτικής ενημέρωσης των γυναικών και προστασίας τους από την εκμετάλλευση. Εάν αυτό συνδυαστεί με βοήθεια μέσω προγραμμάτων για τη βελτίωση της θέσης των γυναικών που κινδυνεύουν, τότε με το Daphne ΙΙΙ κάνουμε ένα πολύ καθοριστικό βήμα για την καταπολέμηση της βίας, του εμπορίου ανθρώπων και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

  Andreas Mölzer (ITS). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ενέκρινα την έκθεση Gröner γιατί, ασφαλώς, σημειώθηκε πρόοδος στην αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών και το πρόγραμμα Daphne οπωσδήποτε διαδραμάτισε ρόλο σε αυτό.

Η βία κατά των γυναικών, όμως, είναι περισσότερο διαδεδομένη σε πολιτισμούς όπου είναι ακόμα βαθιά ριζωμένη η αρχή της πατριαρχικής εξουσίας και δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου επίγνωση του προβλήματος. Με τα μεταναστευτικά κύματα των τελευταίων ετών έφθασαν και ως εμάς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών όπως ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων, αλλά και οι καταναγκαστικοί γάμοι. Εδώ, κατά τη γνώμη μου, δεν αρκεί να κάνουμε συνειδητό το πρόβλημα ή να ποινικοποιήσουμε τους καταναγκαστικούς γάμους στην ΕΕ, αλλά πρέπει επίσης να μην γίνονται αποδεκτές οι αποφάσεις ειδικών δικαστηρίων που δικαιολογούνται με πολιτιστικό σκεπτικό. Όταν τιμωρούνται ημεδαποί δράστες ή δράστες που ανήκουν στον δυτικό πολιτισμό, πρέπει να ισχύει το ίδιο δίκαιο και για τους μετανάστες από μουσουλμανικές χώρες. Εδώ η Δικαιοσύνη δεν πρέπει να είναι ούτε τυφλή ούτε κουφή.

  Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. (PL) Ψηφίζω υπέρ της έγκρισης της έκθεσης της κ. Gröner σχετικά με την κοινή θέση του Συμβουλίου ενόψει της έγκρισης της απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τη θέσπιση, για την περίοδο 2007-2013, του ειδικού προγράμματος για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των παιδιών, νέων και γυναικών και την προστασία των θυμάτων και των ομάδων υψηλού κινδύνου (πρόγραμμα Daphne ΙΙΙ) ως μέρος του γενικού προγράμματος «Θεμελιώδη δικαιώματα και δικαιοσύνη».

Το πρόγραμμα Daphne δημιουργήθηκε το 1997. Χρησίμευσε για τη χρηματοδότηση 350 σχεδίων παρέχοντας υποστήριξη σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και σε ιδρύματα και ενώσεις που δραστηριοποιούνται στην προστασία παιδιών, νέων και γυναικών από τη βία. Παρέχω τη θερμή μου υποστήριξη στο τρίτο στάδιο αυτού του σχεδίου, στο οποίο αναφέρεται η έκθεση της κ. Gröner.

Οι βασικοί στόχοι του προγράμματος Daphne ΙΙΙ υποστηρίζουν την ανάπτυξη της κοινοτικής πολιτικής που σχετίζεται με την προστασία της δημόσιας υγείας, την ισότητα των φύλων, την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών, την καταπολέμηση της βίας λόγω φύλου σε περιπτώσεις σύγκρουσης και την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Αυτοί οι φιλόδοξοι στόχοι για την περίοδο 2007-2013 θα υποστηριχθούν από έναν προϋπολογισμό 116 850 000 ευρώ. Μια σύγκριση με τον προϋπολογισμό του προγράμματος Daphne Ι –20 000 000 ευρώ– και με τον προϋπολογισμό του προγράμματος Daphne ΙΙ –50 000 000 ευρώ– αποτελεί απόδειξη της αναγνώρισης της σημασίας και των επιτευγμάτων του προγράμματος.

Η έκθεση ορθώς επισημαίνει επίσης την ανάγκη να ανοίξει το πρόγραμμα για συνεργασία με μη κυβερνητικές οργανώσεις διασφαλίζοντας μεγαλύτερη διαφάνεια, μειώνοντας τη γραφειοκρατία και παρέχοντας βοήθεια στους αιτούντες χρηματοδότηση.

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Υποστήριξα αυτές τις τροπολογίες στο Daphne III, το ειδικό πρόγραμμα της ΕΕ για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των παιδιών, των νέων και των γυναικών. Είμαι ικανοποιημένος για το γεγονός ότι η τρίτη φάση του Daphne (2007-2013) έχει αυξημένο προϋπολογισμό 116,85 εκατ. ευρώ. Επίσης, είμαι ικανοποιημένος διότι θα μειωθεί η γραφειοκρατία ώστε οι ΜΚΟ να έχουν ευκολότερη πρόσβαση στο πρόγραμμα.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. (EN) Υποστηρίζω πλήρως το έργο της εισηγήτριας για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Το πρόγραμμα Daphne συμβάλλει στην αντιμετώπιση αυτού του θέματος σε όλη την ΕΕ και όσοι δεν υποστηρίξουν αυτήν την έκθεση σήμερα πρέπει να επικριθούν.

  Margie Sudre (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Η παράταση του προγράμματος Daphne για την περίοδο 2007-2013 δείχνει τη βούληση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη συνέχιση αυτού του σχεδίου, το οποίο εκπονήθηκε το 2000.

Η βία κατά των παιδιών, των εφήβων και των γυναικών συνιστά δραματικό κοινωνικό φαινόμενο. Ορισμένες ομάδες οι οποίες είναι ιδιαιτέρως ευάλωτες στη βία πρέπει να είναι καλύτερα προστατευμένες, χωρίς να λησμονούμε την ενδοοικογενειακή βία ή τις κλητωριδεκτομές. Στη Ρεϋνιόν, λόγου χάρη, οι παραβάσεις κατά των γυναικών διπλασιάστηκαν μέσα σε μια εικοσαετία, και ένα πέμπτο και περισσότερο των γυναικών υπέστη τουλάχιστον μία μορφή βίας σε δημόσιο χώρο τους τελευταίους 12 μήνες. Επομένως, θα ήθελα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αφιερώσει ένα ευρωπαϊκό έτος σε αυτού του είδους τη βία.

Επικροτώ τη δέσμευση της Επιτροπής, η οποία αύξησε τον προϋπολογισμό σε περίπου 117 εκατ. ευρώ, έστω και αν αυτό το ποσό είναι κατώτερο από εκείνο το οποίο ζήτησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο διπλασιασμός των μέσων δείχνει, ωστόσο, μια πραγματική φιλοδοξία στους στόχους.

Αυτή η προσπάθεια πρέπει ακόμη να συνοδευτεί από διαφάνεια του προγράμματος και να επιτρέψει πιο εύκολη πρόσβαση στην κοινωνία των πολιτών, στην οποία δεν παρέχεται τεχνική βοήθεια για την προετοιμασία σχεδίων προτάσεων, ιδίως στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες. Εύχομαι στο μέλλον να εξεταστεί η κατάσταση από συμβούλιο εμπειρογνωμόνων.

- Έκθεση Corbett (A6-0139/2007)

  Richard Corbett (PSE), γραπτώς. (EN) Αντί για ορισμένες από τις πιο μεγαλεπήβολες προτάσεις προς εμάς, η Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων πρότεινε μια μετριοπαθή αναθεώρηση του άρθρου 47 του Κανονισμού (το οποίο θα μετονομαστεί σε «Διαδικασία συνδεδεμένων επιτροπών»). Αυτή η πιο μετριοπαθής αλλαγή απαιτεί από τους προέδρους και τους εισηγητές των ενδιαφερόμενων επιτροπών να συνεδριάσουν και να εντοπίσουν από κοινού τομείς του κειμένου που εμπίπτουν στην αποκλειστική ή κοινή τους αρμοδιότητα. Ο πρόεδρος της αρμόδιας επιτροπής θα πρέπει να λάβει υπόψη οποιαδήποτε συμφωνία επετεύχθη κατά την έκδοση απόφασης σχετικά με την τελική αρμοδιότητα για διαφορετικά μέρη του κειμένου. Το άρθρο θα επιτρέψει επίσης στις ενδιαφερόμενες πλευρές να συμφωνήσουν, αν το επιθυμούν, για τους ακριβείς όρους της συνεργασίας τους, γεγονός που ανοίγει τον δρόμο για δυνατότητες όπως μια κοινή ομάδα εργασίας. Η αλλαγή του άρθρου διασφαλίζει επίσης ότι οι συνδεδεμένες επιτροπές θα εκπροσωπούνται σε κάθε αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου σε περίπτωση διαδικασίας συνδιαλλαγής.

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Απείχαμε της ψηφοφορίας επί των εκθέσεων των κκ. Corbett και Leinen σχετικά με την ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ των επιτροπών και τις πρακτικής ρυθμίσεις για τη διαδικασίας συναπόφασης.

Αυτές, βεβαίως, οι εκθέσεις, από πρακτική σκοπιά, έχουν στόχο να διευκολύνουν το έργο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εντός του θεσμικού και νομικού πλαισίου του. Αποτελούν, όμως, χαρακτηριστική έκφραση μιας κοινοβουλευτικής πρακτικής όπου, εν τέλει, σχεδόν όλα αποφασίζονται εκ των προτέρων, σε στενό κύκλο υποεπιτροπών, μέσω του διοργανικού ή διομαδικού συμβιβασμού, και εν ονόματι της αποτελεσματικότητας και του ορθολογισμού. Αποτελούν, επίσης, χαρακτηριστική έκφραση μιας κοινοβουλευτικής συνέλευσης όπου οι «μεγάλες» Ομάδες –τουλάχιστον αυτές που αναγνωρίζονται ως τέτοιες– λύνουν και δένουν και όπου τα ατομικά δικαιώματα των βουλευτών υποβαθμίζονται στην πλέον απλή εκδοχή τους, μάλιστα είναι ανύπαρκτα όταν πρόκειται να νομοθετήσουν.

Με την αστυνόμευση της λειτουργίας του, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο ήδη πάσχει από την έλλειψη εθνικής και πολιτικής εκπροσώπησης και την έλλειψη στενής επαφής με τους Ευρωπαίους, θα απολέσει οριστικώς τον προσιδιάζοντα χαρακτήρα του: τον χαρακτήρα μιας κοινοβουλευτικής συνέλευσης εκλεγμένης από τον λαό για τον λαό.

- Έκθεση Laperrouze (A6-0125/2007)

  Andreas Mölzer (ITS). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ενέκρινα και εγώ την έκθεση Laperrouze, διότι όσον αφορά το νερό είναι φυσικά καλύτερο να προλαμβάνουμε παρά να εφαρμόζουμε εκ των υστέρων δαπανηρά μέτρα αποκατάστασης. Ως Αυστριακός και, συνεπώς, πολίτης μιας χώρας με πολύ μεγάλα αποθέματα νερού, πιστεύω ότι, για να έχουμε μια βιώσιμη και θετική για το περιβάλλον πολιτική για τα ύδατα, δεν πρέπει να ενισχύουμε πλέον οικονομικά μια εντατική εκμετάλλευση γης που συνοδεύεται από προβλήματα όπως η υπερλίπανση. Αντίθετα, πρέπει να υποστηρίξουμε εκείνους τους αγρότες που χρησιμοποιούν παραδοσιακές μεθόδους καλλιέργειας. Αλλά και στη δασοκομία μπορούμε να συμμετέχουμε στην απόφαση για την ποσότητα των βλαβερών ουσιών που φθάνουν στα υπόγεια ύδατα και την ταχύτητα που συμβαίνει αυτό συνεισφέροντας επιπροσθέτως στην αντιπλημμυρική προστασία.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Laperrouze (A6-0125/2007) σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος στον τομέα της πολιτικής των υδάτων και σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 2000/60/ΕΚ. Πιστεύω ότι η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να διαδραματίζει θεμελιώδη ρόλο στην προστασία του περιβάλλοντος. Επίσης, ο σκοπός αυτής της πρότασης είναι να προστατεύσει και να προωθήσει την περιβαλλοντική ποιότητα σύμφωνα με την αρχή της αειφόρου ανάπτυξης.

Αυτά είναι απαραίτητα μέτρα που συνοδεύουν την πρόταση της οδηγίας πλαίσιο για τα ύδατα και θα βοηθήσουν να τεθεί τέλος στη χημική ρύπανση των υδάτων, η οποία διαταράσσει τα υδάτινα οικοσυστήματα, προκαλεί απώλεια της βιοποικιλότητας και εκθέτει τους ανθρώπους σε ρυπογόνες ουσίες.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Αυτή η νέα πρόταση οδηγίας για τα πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος στον τομέα της πολιτικής των υδάτων ακολουθεί την οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα που εγκρίθηκε το 2000. Η πρόταση καθορίζει στόχους ποιότητας περιβάλλοντος για τα επιφανειακά ύδατα που πρέπει να επιτευχθούν μέχρι το 2015, αν και χωρίς επίσημη εκτίμηση των διαφόρων ισχυόντων νόμων ή μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στην πολιτική των υδάτων.

Συνεπώς, αυτή είναι μια σειρά ξεχωριστών μέτρων με ορισμένες θετικές πτυχές. Χαιρετίζω, για παράδειγμα, την αναφορά στην ανάγκη να ληφθούν υπόψη τα διαθέσιμα επιστημονικά και τεχνικά δεδομένα, οι διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες στις περιφέρειες, η ισορροπημένη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». Ωστόσο, αυτό παρουσιάζεται σε ένα πλαίσιο καλλιέργειας του νεοφιλελευθερισμού, με τα προτεινόμενα μέτρα να διαδραματίζουν δευτερεύοντα ρόλο στη «διατήρηση ίσων όρων ανταγωνισμού στην ενιαία αγορά».

Επίσης εισαγάγει αόριστες ιδέες όπως οι «βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές», οι οποίες μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καταστεί υποχρεωτική η χρήση κατοχυρωμένων με ευρεσιτεχνίες τεχνολογιών και εξοπλισμού. Αυτό θα θέσει σε κίνδυνο την ανεξαρτησία και μπορεί να στερήσει από τους εργαζόμενους πόρους παραγωγής δεδομένης της τιμής του εξοπλισμού υψηλής τεχνολογίας.

Αν και το Κοινοβούλιο έκανε ορισμένες βελτιώσεις στο κείμενο της Επιτροπής, απέρριψε τις περισσότερες προτάσεις που κατέθεσε η Ομάδα μας, γι’ αυτό απόσχαμε από την τελική ψηφοφορία.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Ο τίτλος για τα πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος στον τομέα της πολιτικής των υδάτων ουσιαστικά δεν ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο του, αφού εστιάζεται στις βλαπτικές ουσίες στα επιφανειακά ύδατα και στα ιζήματά που προέρχονται μόνο από ζιζανιοκτόνα.

Μένουν εκτός ελέγχου άλλοι παράγοντες ρύπανσης όπως τα βιομηχανικά υγρά απόβλητα, τα αστικά λύματα, τα στραγγίσματα από σκουπιδότοπους, η θερμική ρύπανση από αντίστοιχες πηγές, η ρύπανση λιμνών με αέριους ρύπους από μονάδες καύσης που καταπίπτουν με τα καιρικά φαινόμενα κλπ. Η χημική όμως ρύπανση των επιφανειακών υδάτων μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στα υδατικά οικοσυστήματα, καταστρέφοντας τη βιοποικιλότητα ή να συσσωρεύσει ρύπους στην τροφική αλυσίδα από μολυσμένα ψάρια. Εξάλλου είναι εμφανής η πρόθεση της Επιτροπής να στοχοποιήσει και ενοχοποιήσει την Αγροτική Παραγωγή, ως αποκλειστικό υπεύθυνο της χημικής ρύπανσης των επιφανειακών νερών. Εξάλλου η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» δεν σταματά τη μόλυνση αλλά νομιμοποιεί την αλόγιστη δράση βιομηχανιών και άλλων μονοπωλίων.

Δεν προτείνονται συγκεκριμένα μέτρα ελέγχου των πηγών απόρριψης των «ουσιών προτεραιότητας» επικίνδυνων και μη, τα όρια συγκέντρωσης των οποίων πραγματεύεται η Πρόταση Οδηγίας.

Ωστόσο η έκθεση διευρύνει το περιορισμένο περιεχόμενο της Οδηγίας για πιο αποτελεσματικής προστασίας των νερών. Τελικά όμως, τόσο το περιεχόμενο όσο ο προσανατολισμός απέχει από τις σύγχρονες ανάγκες προστασίας αυτού του κοινωνικού αγαθού της ποιότητας των υδάτων, που πρέπει να είναι πλήρης και όχι μερική και αποσπασματική.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. (EN) Η ποιότητα του ύδατος είναι βασική για το περιβάλλον μας και με ικανοποίηση διαπιστώνω ότι μέσω ευρωπαϊκής δράσης είδαμε βελτιώσεις. Πιστεύω ότι η πρόταση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα όλων των κοινοτικών νομοθετικών πράξεων που συντελούν άμεσα ή έμμεσα στην ποιότητα των υδάτων αποτελεί ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

- Έκθεση Aubert (A6-0061/2007)

  Agnes Schierhuber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, μολονότι η εισηγήτρια κ. Marie-Hélène Aubert κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για να υποβάλει μια καλή έκθεση, η αντιπροσωπεία του Λαϊκού Κόμματος της Αυστρίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταψήφισε αυτήν την έκθεση γιατί εξακολουθεί να περιέχει πολλά στοιχεία που θεωρούμε πολύ προβληματικά. Εμείς εξακολουθούμε να πρεσβεύουμε ότι στη βιολογική γεωργία η οριακή τιμή των ΓΤΟ πρέπει να είναι 0,0% και θεωρούμε επίσης ότι οι εισαγωγές από τρίτες χώρες πρέπει να πληρούν τα ίδια κριτήρια με τα προϊόντα από χώρες της ΕΕ και, ως εκ τούτου, πρέπει να ελέγχονται.

Επίσης, οι ετικέτες που έχουμε στην ΕΕ δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για προϊόντα που δεν προέρχονται από την ΕΕ, προκειμένου να μην υπάρξει παραπλάνηση των καταναλωτών και να είναι δυνατή η ιχνηλασιμότητα.

  Françoise Castex (PSE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την πρόταση αναπομπής της έκθεσης Aubert για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων στην Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου.

Κατ’ εμέ, είναι αναγκαίο το όριο τυχαίας επιμόλυνσης με γενετικώς τροποποιημένους οργανισμούς να μην είναι ταυτόσημο με εκείνο της συμβατικής γεωργίας, της τάξης δηλαδή του 0,9%, αφού σε αυτήν την περίπτωση θα αποδεχόμασταν εκ των πραγμάτων ότι δεν μπορούμε να εμποδίσουμε πλέον τις επιμολύνσεις, ούτε να εγγυηθούμε ότι ένα προϊόν, ακόμη και πιστοποιημένο ως «βιολογικό», είναι απαλλαγμένο από γενετικώς τροποποιημένους οργανισμούς.

Ως προς αυτό, υποστήριξα την πρόταση που κατέθεσε η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με την οποία καθοριζόταν ότι η παρουσία γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στα βιολογικά προϊόντα έπρεπε να περιορίζεται αποκλειστικώς στα απρόβλεπτα και τεχνικώς αναπόφευκτα ποσοστά σε μέγιστο ποσοστό 0,1% και ότι ο όρος «βιολογικό» δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίζει τα προϊόντα των οποίων η τυχαία επιμόλυνση από τους γενετικώς τροποποιημένους οργανισμούς υπερβαίνει το ανιχνεύσιμο όριο του 0,1%.

Τέλος, υποστηρίζω το αίτημα αλλαγής της νομικής βάσης σε αυτό το ζήτημα της βιολογικής γεωργίας. Έχοντας μέχρι τώρα περιοριστεί σε συμβουλευτικό ρόλο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προτίθεται να αναλάβει ρόλο συναποφασίζοντος σε αυτά τα προβλήματα, πράγμα το οποίο συνιστά πρόοδο στο θέμα.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Απόσχαμε από την τελική ψηφοφορία λόγω όσων συνέβησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας. Αφενός, διαφωνούμε με τη θέση της Επιτροπής. Πρότεινε έναν κανονισμό που επιτρέπει την παρουσία έως και 0,9% ΓΤΟ στα βιολογικά προϊόντα, μεταξύ άλλων σημείων με τα οποία διαφωνούμε. Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι αυτό είναι απαράδεκτο, ειδικά όσον αφορά τη βιολογική γεωργία. Αν ανεχθούμε τη μόλυνση με 0,9% ΓΤΟ που προτείνει η έκθεση αυτό θα σήμαινε αποδοχή της μόλυνσης των βιολογικών προϊόντων με ΓΤΟ. Αυτό θα επηρεάσει αναμφισβήτητα τους καταναλωτές και συνιστά σοβαρή, απαράδεκτη απειλή για την επιβίωση της βιομηχανίας βιολογικών τροφίμων.

Οι καταναλωτές επιλέγουν να αγοράζουν βιολογικά προϊόντα διότι παράγονται με πιο αειφόρο τρόπο, χωρίς φυτοφάρμακα και απαλλαγμένα από ΓΤΟ. Η αποδοχή της εισαγωγής ΓΤΟ, ακόμα και σε πολύ μικρές ποσότητες, ισοδυναμεί με ξεγέλασμα των καταναλωτών και θα έχει σοβαρές συνέπειες για το περιβάλλον και την υγεία των ανθρώπων εν γένει.

Αφετέρου, δεδομένου ότι κατέστη δυνατό να βελτιωθεί η πρόταση της Επιτροπής στην Ολομέλεια –αν και το Συμβούλιο δεν έχει δώσει ακόμα θετική απάντηση και δεν δέχθηκε την τροποποίηση στη νομική βάση– απόσχαμε από την τελική ψηφοφορία με την ελπίδα ότι θα γίνουν περαιτέρω υποχωρήσεις για τις προτάσεις που βελτιώνουν την αρχική θέση.

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. (EN) Θα ψηφίσω υπέρ της έκθεσης της κ. Aubert σχετικά με τη βιολογική παραγωγή και επισήμανση των βιολογικών προϊόντων. Πιστεύω ότι οι καταναλωτές έχουν δικαίωμα στον σαφή προσδιορισμό των προϊόντων που σκοπεύουν να αγοράσουν. Εντούτοις, οι κανονισμοί για την επισήμανση πρέπει να ανταποκρίνονται στην καθημερινή πραγματικότητα. Δεν μπορούμε να καθορίσουμε απαιτήσεις που είναι έξω από την ικανότητά μας να λειτουργούμε με ουσιαστικό τρόπο χρησιμοποιώντας τα καλύτερα πρακτικά μέτρα που έχουμε στη διάθεση μας κάθε φορά. Το αντίθετο θα αντιστοιχούσε σε συνομωσία για τον περιορισμό της διαθεσιμότητας των προϊόντων που πολλοί καταναλωτές θα επέλεγαν να αγοράσουν.

  Ambroise Guellec (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Η βιολογική παραγωγή αντιπροσωπεύει σήμερα το 1,4% της γεωργικής παραγωγής των 25 κρατών μελών και το 3,6% της καλλιεργούμενης γεωργικής επιφάνειας (1,8% των γεωργικών γαιών στη Βρετάνη). Η ζήτηση των καταναλωτών βαίνει αυξανόμενη, και η άφιξη στην αγορά αυτών των προϊόντων, τα οποία έχουν διάφορες σημάνσεις και τα οποία παράγονται ακόμη και εκτός ΕΕ, θέτει νέα προβλήματα σε ό,τι αφορά τον έλεγχο, την πιστοποίηση και τη σήμανση. Επιπλέον, οι επιδοτήσεις ή οι κανόνες σε αυτόν τον τομέα διαφέρουν πολύ από χώρα σε χώρα, γεγονός το οποίο δημιουργεί στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό για τους λιγότερο επιδοτούμενους παραγωγούς βιολογικών προϊόντων.

Επομένως, επικροτώ την έγκριση από την Ολομέλεια της γνωμοδότησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς το Συμβούλιο, με την οποία καλείται το τελευταίο να εγκρίνει ταχέως τον κανονισμό για τη βιολογική γεωργία. Αυτός ο νέος κανονισμός θα επιτρέψει να αποσαφηνίσουμε το κοινοτικό πλαίσιο παραγωγής βιολογικών διατροφικών προϊόντων, το οποίο χρονολογείται από το 1991. Το Κοινοβούλιο ζητεί τα εθνικά συστήματα επιθεώρησης να ενισχυθούν, προκειμένου να επιτρέψουν την ιχνηλασιμότητα των προϊόντων σε όλα τα στάδια της παραγωγής. Αν η χρήση του ευρωπαϊκού σήματος (για τα τρόφιμα που περιέχουν 95% βιολογικών συστατικών) και της αναφοράς «ΕΕ-βιολογικό» είναι υποχρεωτική, η προσθήκη άλλων ιδιωτικών σημάτων πρέπει να παραμείνει ως δυνατότητα. Τέλος, πρέπει να απαγορευθεί η χρήση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στη βιολογική παραγωγή.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Σε μία κολοσσιαία απάτη σε βάρος παραγωγών και καταναλωτών κινδυνεύει να μετατραπεί η πολυδιαφημισμένη αναβάθμιση της αγροτικής παραγωγής και η βελτίωση των αγροτικών προϊόντων μέσω της βιολογικής καλλιέργειας.

Οι ελάχιστες πολυεθνικές που προσπαθούν να ελέγξουν την παγκόσμια τροφική αλυσίδα μέσω των μεταλλαγμένων για τα κέρδη τους επιβλήθηκαν με ευθύνη όλων των πολιτικών ομάδων του ΕΚ συμπεριλαμβανομένων των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.

Η επιτρεπόμενη παρουσία ΓΤΟ και η προσθήκη συμπληρωμάτων (βιταμίνες κ.α) προερχομένων από ΓΤΟ στα βιολογικά τρόφιμα αποτελούν την κερκόπορτα χρησιμοποίησης μεταλλαγμένων σε χώρες και περιοχές που αντιστέκονται στην χρήση τους αναγνωρίζοντας ην επικινδυνότητα τους.

Ο καθορισμός ορίου επιτρεπόμενης ανίχνευσης μεταλλαγμένων στα βιολογικά προϊόντα, όσο χαμηλό και αν είναι αυτό σήμερα επιτρέπει την αύξηση του χωρίς έλεγχο εφόσον ακόμα και στο Ευρωκοινοβούλιο δεν επετράπη το δικαίωμα συναπόφασης. Το όριο αυτό θα καθορίζεται πλέον από τις πολυεθνικές σύμφωνα με την φυσική μόλυνση που θα προέλθει από την επιτρεπόμενη συνύπαρξη συμβατικών, μεταλλαγμένων και βιολογικών καλλιεργειών όσα προστατευτικά μέτρα και αν ληφθούν.

Έτσι οι παραγωγοί βιολογικών θα δουν τα προϊόντα τους να υποβαθμίζονται ενώ οι καταναλωτές θα εξαπατώνται αγοράζοντας «βιολογικά» με ΓΤΟ.

Οι προτάσεις μας για απαγόρευση μεταλλαγμένων στα βιολογικά τρόφιμα δεν έγιναν δυστυχώς αποδεκτές, όμως η πάλη συνεχίζεται μαζί με τους εργαζόμενους για υγιεινές καλλιέργειες και υγιεινή διατροφή.

  David Martin, (PSE), γραπτώς. (EN) Υποστήριξα το ψήφισμα σχετικά με τα βιολογικά προϊόντα που στηρίζεται στην έκθεση του Μαρτίου για την εισαγωγή αυστηρότερων κανόνων που διέπουν τα βιολογικά προϊόντα. Πιστεύω ότι αυτό μπορεί να αυξήσει την προστασία των καταναλωτών.

  Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. (SV) Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης διότι, σε αντίθεση με την πρόταση της Επιτροπής, διατηρεί την επιλογή της επισήμανσης σε εθνικό επίπεδο. Λυπάμαι, ωστόσο, διότι, παρά ταύτα, προτείνει την κοινοτική επισήμανση ως κυρίαρχη μορφή επισήμανσης.

  Kathy Sinnott (IND/DEM), γραπτώς. (EN) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων διότι προβλέπει την επισήμανση σε εθνικό επίπεδο. Αυτό σημαίνει ότι, μολονότι η προτεινόμενη κοινοτική σήμανση αναγνωρίζει μια εξασθενημένη εκδοχή των βιολογικών τροφίμων, ειδικά ως προς την περιεκτικότητα σε ΓΤΟ, η εθνική επισήμανση έχει ακόμα τη δυνατότητα να επισημαίνει την απουσία ΓΤΟ στα βιολογικά προϊόντα στην εσωτερική αγορά του εκάστοτε κράτους μέλους της ΕΕ.

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. (EN) Κύριε Πρόεδρε, με μεγάλη χαρά υποστηρίζω σήμερα τη συνάδελφο από την Ομάδα μου στη διατύπωση της έκθεσής της ότι η βιολογική παραγωγή και επισήμανση των βιολογικών προϊόντων αποτελεί έναν σημαντικό τομέα της κοινοτικής παραγωγής που χρειάζεται προστασία. Καθώς αυξάνεται η αγορά για τα βιολογικά τρόφιμα είναι σημαντικό οι καταναλωτές να αισθάνονται ασφαλείς ως προς τον ορισμό του τι είναι και τι δεν είναι βιολογικό. Εμείς στη Σκωτία έχουμε έναν δυναμικό βιολογικό τομέα και θέλω να τον δω να ακμάζει. Ένα σταθερό πλαίσιο επισήμανσης και ορισμών θα συμβάλει σε αυτήν την προσπάθεια.

- Έκθεση Post (A6-0161/2007)

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και η Γροιλανδία είχαν αλιευτικές σχέσεις για πολύ καιρό, αλλά η συμφωνία πλαίσιο του 1985 εξέπνευσε στις 31 Δεκεμβρίου 2006.

Το νέο πρωτόκολλο που ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2007 για μια περίοδο έξι ετών καθορίζει τις ευκαιρίες αλιείας για τα κοινοτικά σκάφη, τη χρηματική αντιπαροχή, τις κατηγορίες κοινοτικών σκαφών που μπορούν να ασκούν δραστηριότητα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Γροιλανδίας και τους όρους υπό τους οποίους μπορούν να ασκούν δραστηριότητα εκεί.

Ο κύριος στόχος της νέας συμφωνίας είναι να διατηρήσει και να ενισχύσει τους αλιευτικούς δεσμούς μεταξύ της Κοινότητας και της τοπικής κυβέρνησης της Γροιλανδίας μετά την καθιέρωση μιας εταιρικής σχέσης και ενός πλαισίου διαλόγου με σκοπό τη βελτίωση της πολιτικής αειφόρου αλιείας και τη λογική εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στις περιοχές αλιείας προς όφελος και των δύο πλευρών.

Η Πορτογαλία έχει ιδιαίτερο συμφέρον στον τομέα της αλιείας και, συνεπώς, είναι υπέρ της σύναψης αυτής της νέας συμφωνίας.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Παρά την ψήφο μας υπέρ της ανά χείρας έκθεσης –η οποία βελτιώνει την εν λόγω πρόταση κανονισμού– μας ανησυχεί το άρθρο 3, παράγραφος 2, του κανονισμού, το οποίο επιτρέπει στην Επιτροπή να εξετάζει αιτήσεις παροχής άδειας από οποιοδήποτε κράτος μέλος όταν τα κράτη μέλη που καλύπτονται από αυτήν τη συμφωνία δεν έχουν εξαντλήσει τις ευκαιρίες αλιείας που δικαιούνται.

Πιστεύουμε ότι σε περίπτωση μειωμένης χρήσης των ευκαιριών αλιείας που παρέχονται σε ένα κράτος μέλος ως μέρος των ποσοστώσεων και των αδειών, η Επιτροπή πρέπει να συμβουλεύεται τα εν λόγω κράτη μέλη προκειμένου να διασφαλίσει τη βέλτιστη χρήση των ευκαιριών αλιείας, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας μεταφοράς των μη χρησιμοποιημένων ευκαιριών αλιείας σε άλλα κράτη μέλη.

Πιστεύουμε, ωστόσο, ότι αυτή η δυνατότητα δεν πρέπει να υπονομεύσει την αρχή της σχετικής σταθερότητας. Δεν πρέπει, με άλλα λόγια, να επηρεάσει τη μελλοντική παροχή ευκαιριών αλιείας στα κράτη μέλη στο πλαίσιο αυτών των εταιρικών σχέσεων.

Ως εκ τούτου, υποστηρίζουμε την τροπολογία που διασαφηνίζει αυτό το θέμα.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. (EN) Καθώς η τροπολογία 7 δεν εγκρίθηκε, το Εργατικό Κόμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει άλλη επιλογή παρά να καταψηφίσει την έκθεση. Αυτή η έκθεση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τα ιστορικά αλιευτικά δικαιώματα του σκωτσέζικου στόλου και δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο για το μέλλον των αλιευτικών συμφωνιών.

- Έκθεση Leinen (A6-0142/2007)

  Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. (PL) Ψηφίζω υπέρ της έγκρισης της έκθεσης σχετικά με την εφαρμογή στην πράξη της διαδικασίας συναπόφασης. Θέλω ξεκινώντας να ευχαριστήσω τον κ. Leinen, τον εισηγητή, για μια πολύ καλά εκπονημένη έκθεση.

Πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργεί όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά και να απλουστευθεί το σύστημα της διοργανικής συνεργασίας. Στόχος μας πρέπει να είναι να καταστήσουμε τη λήψη αποφάσεων και την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής νομοθεσίας από τα τρία θεσμικά όργανα της Ένωσης, δηλαδή την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όσο το δυνατόν πιο διαφανή για τους πολίτες της Ευρώπης.

Η διαδικασία συναπόφασης αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο του νομοθετικού συστήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διασφαλίζει ότι η νέα νομοθεσία της ΕΕ θα εγκρίνεται με πιο δημοκρατικό τρόπο. Οι προτάσεις βελτίωσης αυτής της διαδικασίας που περιλαμβάνονται στην έκθεση είναι εύστοχες και θα βοηθήσουν να απλουστευθεί αυτή η διαδικασία του συστήματος λήψης αποφάσεων.

- Έκθεση Αδάμου (A6-0089/2007)

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Η ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας έως το 2010 είναι κάτι που πρέπει να υποστηριχθεί ως θέμα αρχής. Συνεπώς, απαιτούνται τα κατάλληλα μέτρα. Τα είδη και τα οικοσυστήματα χρειάζονται χώρο για να αναπτυχθούν και να ανακάμψουν. Συναφώς, η διατήρηση των οικοσυστημάτων πρέπει να γίνει θεμελιώδης στόχος όλων των οριζόντιων και τομεακών πολιτικών της ΕΕ. Τα υγιή οικοσυστήματα διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στον πλούτο και την ευημερία στην ΕΕ και παγκοσμίως. Αν η αστική και η αγροτική ανάπτυξη συνεχίσουν να παραβλέπουν τη φύση, το τοπίο μας θα κατακλυστεί από το τσιμέντο και τη ρύπανση.

Δεδομένου ότι η βιοποικιλότητα αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της αειφόρου ανάπτυξης, τα θέματα της βιοποικιλότητας πρέπει να ενσωματωθούν σε όλους τους τομείς χάραξης πολιτικής.

Αν και υπάρχουν αντιφάσεις στην κοινοτική πολιτική, τα κράτη μέλη πρέπει να εκμεταλλευτούν όλες τις διαθέσιμες ευκαιρίες στο πλαίσιο της ΚΓΠ, της ΚΑΠ, των ταμείων συνοχής και των διαρθρωτικών ταμείων, του προγράμματος LIFE+ και του έβδομου προγράμματος πλαισίου για να υποστηρίξουν τους στόχους της βιοποικιλότητας. Επιπροσθέτως, είναι επιτακτική ανάγκη να εξεταστούν περαιτέρω οι δημοσιονομικές ανάγκες στην αναθεώρηση του κοινοτικού προϋπολογισμού 2008-2009, κατά τη διάρκεια του οποίου πρέπει να γίνει μια εκτίμηση της επάρκειας (ή της ανεπάρκειας) και της διαθεσιμότητας της κοινοτικής χρηματοδότησης για τη βιοποικιλότητα, ειδικά για το Natura 2000.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Αδάμου διότι πιστεύω ότι η απώλεια της βιοποικιλότητας θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στο μέλλον της ΕΕ. Επιπλέον, το ανά χείρας σχέδιο δράσης θα αποδειχθεί ζωτικό μέσο για την εφαρμογή των μέτρων που απαιτούνται για την ανάσχεση του προβλήματος έως το 2010, αν και πιστεύω ότι αυτή προθεσμία θα είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.

Συμφωνώ ότι οι συνέπειες της αλλαγής του κλίματος θα είναι τέτοιες ώστε θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι υπηρεσίες του οικοσυστήματος και οι ειδικοί ρόλοι που θα διαδραματίσουν η ΚΓΠ και η ΚΑΠ, δεδομένης της σημασίας τους στην επίτευξη των στόχων και στη διασφάλιση της μακροχρόνιας ύπαρξης της βιοποικιλότητας.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Το ενδιαφέρον της ΕΕ για ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας είναι όψιμο και υποκριτικό, γιατί δεν παίρνει ουσιαστικά μέτρα, ούτε διαθέτει τους αναγκαίους πόρους.

Την ίδια στιγμή που εμφανίζεται να κόπτεται για την βιοποικιλότητα,, έχει ως βασική ιεράρχηση την προώθηση των ΓΤΟ. Σωστά αναφέρονται στην έκθεση οι κίνδυνοι από γενετικά τροποποιημένα ψάρια. Δεν αναφέρεται καθόλου στην τεράστια απειλή από τα ανθεκτικά ΓΤ φυτά που συρρικνώνουν τη φυτική βιοποικιλότητα και ενέχουν κίνδυνους για τη δημόσια υγεία.

Ήδη υπάρχει πληθώρα στοιχείων για κύμα εξαφάνισης ειδών, οι ρυθμοί απώλειας είναι 100-1000 φορές υψηλότεροι από φυσιολογικά επίπεδα, με τραγικές συνέπειες στη γενετική ροή μεταξύ των πληθυσμών πανίδας και χλωρίδας.

Ως κύριες αιτίες απώλειας της βιοποικιλότητας αναφέρονται οι κλιματικές αλλαγές, η ρύπανση του περιβάλλοντος, οι εντατικές μέθοδοι γεωργικής παραγωγής και η ακατάλληλη διαχείριση δασικών εκτάσεων και υδάτινων πόρων. Αυτά όμως είναι αποτελέσματα της ληστρικής εκμετάλλευσης της φύσης από τα μονοπώλια για την κερδοφορία τους. Αλλά και η αρχή του «ο ρυπαίνων πληρώνει» απενοχοποιεί τον ρυπαίνοντα, νομιμοποιεί και κάνει αντικείμενο παζαρέματος την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, προς όφελος των κερδών του κεφαλαίου.

Ουσιαστικά η ευθύνη κυβερνήσεων και ΕΕ μεταφέρεται στους πολίτες, με την ενίσχυση εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης. Οι λαοί θα πρέπει να αναζητήσουν τις ευθύνες στην αντιπεριβαλλοντική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών μελών, να την καταδικάσουν και να την ανατρέψουν.

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που η εν λόγω σημαντική έκθεση κέρδισε την πλειοψηφία αυτή, διότι η βαθμιαία απώλεια της βιοποικιλότητας θα πρέπει να μας απασχολεί όλους. Ειδικά οι συνέπειες της μετάβασης στα βιοκαύσιμα πρέπει να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της προσοχής μας. Μολονότι κανείς δεν αρνείται ότι πρέπει να απομακρυνθούμε από τη χρήση ορυκτών καυσίμων, οι έμμεσες επιπτώσεις των μεγάλων αλλαγών της παραγωγής στη μονοκαλλιέργεια (συχνά ΓΤ) βιοκαυσίμων θα μπορούσε να έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις ακόμη πιο επιζήμιες, και αυτή η έκθεση ορθώς διατηρεί το συγκεκριμένο θέμα στην ατζέντα μας.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. (EN) Το γεγονός ότι το 52% των ειδών ψαριών του γλυκού νερού είναι υπό εξαφάνιση, ενώ ο βακαλάος και άλλα ιχθυαποθέματα βρίσκονται σε ανησυχητικά χαμηλά επίπεδα πρέπει να μας αφυπνίσει για δράση. Συμφωνώ με τον εισηγητή ότι η απώλεια της βιοποικιλότητας είναι εξίσου σημαντική με την αλλαγή του κλίματος και ότι τα κράτη μέλη πρέπει να επιδείξουν μεγαλύτερη πολιτική βούληση για να αποτρέψουν την απώλεια της βιοποικιλότητας. Με ικανοποίηση επίσης διαπιστώνω ότι εγκρίθηκε η τροπολογία που καταδικάζει την αλιεία με βενθοπελαγικές τράτες και άλλες μη αειφόρες πρακτικές αλιείας.

- Έκθεση Caspary (A6-0149/2007)

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς εντός της κοινότητάς μας, μιας πολύ εκτεταμένης αγοράς που διευρύνθηκε σταδιακά, έχει επιφέρει οφέλη σε όλους τους συμμετέχοντές της. Η προαναφερόμενη διεύρυνση ακολούθησε μετά τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς, την εισαγωγή νέας νομοθεσίας και μια ολόκληρη διαδικασία προσαρμογών. Εν συντομία, οι συνθήκες σύγκλιναν, διασφαλίζοντας έτσι αληθινό ανταγωνισμό.

Το άνοιγμα της αγοράς αποτελεί συνθήκη της παγκοσμιοποίησης. Για να είναι αυτό επωφελές για όλους, ωστόσο, πρέπει να προηγηθεί του ανοίγματος μια διαδικασία που συνεπάγεται όχι μόνο διαπραγμάτευση αλλά και ρύθμιση, περιλαμβανομένων εκπαιδευτικών και πληροφοριακών δράσεων για τις ενδιαφερόμενες κοινωνικές ομάδες. Η δημιουργία μιας παγκόσμιας αγοράς πρέπει να βασίζεται σε παρόμοιες αρχές με αυτές που εγκρίναμε όταν δημιουργήσαμε την ευρωπαϊκή αγορά. Η εμπειρία ήταν καλή. Ο καθορισμός προτύπων και όρων που πρέπει να εκπληρωθούν από τις ενδιαφερόμενες πλευρές είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Σε αυτά περιλαμβάνονται περιβαλλοντικά πρότυπα, όροι σχετικά με την εργασία και την αμοιβή, και οι αρχές καινοτομίας. Πρέπει να καταρτιστεί ένας χάρτης πορείας για αυτήν τη διαδικασία, ο οποίος θα καθορίζει τα διάφορα στάδια για την ανάπτυξη. Πρέπει επίσης να διευθετηθεί η πλήρης παρακολούθηση από τα ενδιαφερόμενα μέρη.

  Françoise Castex (PSE), γραπτώς. – (FR) Αυτή η έκθεση δεσμεύει την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους εμπορικούς εταίρους της να ακολουθήσουν τον δρόμο ενός θριαμβευτή φιλελευθερισμού, ο οποίος αντιβαίνει στα δόγματα της ευρωπαϊκής εμπορικής πολιτικής.

Λυπούμαι που οι βουλευτές του ΕΚ απεμπολούν ό,τι υπερασπίζονταν μέχρι τούδε: μια εμπορική πολιτική, η οποία θα συνίσταται στην υπαγωγή των εμπορικών συμφωνιών σε κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιταγές με σεβασμό στην κυριαρχία των αναπτυσσόμενων χωρών σε ό,τι αφορά τη διαχείριση ενός ορισμένου αριθμού ζωτικών τομέων για την ανάπτυξή τους (δημόσιες υπηρεσίες, επενδύσεις, δημόσιες συμβάσεις και κανόνες ανταγωνισμού). Αυτή η ψηφοφορία αντικατέστησε την εν λόγω πολιτική με μια στρατηγική ευρείας ελευθέρωσης των υπηρεσιών και των επενδύσεων στις αναπτυσσόμενες χώρες, η οποία θα εκπληρώσει τις προσδοκίες των ευρωπαίων βιομηχάνων σε βάρος των οικονομικών αναγκών για την ανάπτυξη. Η αρχή των ελεύθερων συναλλαγών πρέπει να αποτελέσει μέσο στην υπηρεσία της ανάπτυξης και όχι αυτοσκοπό.

Εκφράζω τη λύπη μου που τα θέματα της Σιγκαπούρης, τα οποία είχαν αποκλειστεί από τις πολυμερείς διαπραγματεύσεις του Γύρου της Ντόχα, συμπεριελήφθησαν εκ νέου από τους βουλευτές του ΕΚ σε αυτήν την έκθεση ως προτεραιότητες για μελλοντικές διμερείς διαπραγματεύσεις.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Caspary διότι, αν και δεν είναι τέλεια, πιστεύω ότι επετεύχθησαν οι περισσότεροι από τους στόχους των Σοσιαλιστών, οι οποίοι ήταν οι εξής: προτίμηση για πολυμερή προσέγγιση και ολοκλήρωση του Γύρου της Ντόχα, ειδική μεταχείριση για χώρες με αναπτυξιακά προβλήματα, αμοιβαία αναγνώριση προτύπων, συμμόρφωση με κοινωνικά και περιβαλλοντικά ελάχιστα πρότυπα, καταπολέμηση του σημερινού ντάμπινγκ, προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, υιοθέτηση κωδίκων δεοντολογίας και βέλτιστων πρακτικών από ευρωπαϊκές εταιρείες, και αυξημένη συμμετοχή για το Κοινοβούλιο.

Χαιρετίζω θερμά έναν ενεργό και εποικοδομητικό ρόλο για τη Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις διμερείς διαπραγματεύσεις με αναδυόμενες οικονομίες όπως η Κορέα, η Ινδία, η Κίνα και η Ρωσία, στις οποίες απαιτείται ισορροπημένη αμοιβαιότητα ευρέος φάσματος. Ταυτόχρονα, πρέπει να ενισχυθεί, άμεσα, η υποστήριξη για τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες και να δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε να μπορέσουν να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο στο παγκόσμιο εμπόριο.

Το τελικό κείμενο, κατά τη γνώμη μου, ασχολήθηκε επαρκώς με αυτά τα θέματα και παρείχε την απαραίτητη αντιπαράθεση στη μονομερή αναθεώρηση των μέσων προστασίας του εμπορίου.

  Elisa Ferreira (PSE), γραπτώς. (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Caspary διότι, αν και δεν είναι τέλεια, πιστεύω ότι επετεύχθησαν οι περισσότεροι από τους στόχους των Σοσιαλιστών, οι οποίοι ήταν οι εξής: προτίμηση για πολυμερή προσέγγιση και ολοκλήρωση του Γύρου της Ντόχα, ειδική μεταχείριση για χώρες με αναπτυξιακά προβλήματα, αμοιβαία αναγνώριση προτύπων, συμμόρφωση με κοινωνικά και περιβαλλοντικά ελάχιστα πρότυπα, καταπολέμηση του σημερινού ντάμπινγκ, προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, υιοθέτηση κωδίκων δεοντολογίας και βέλτιστων πρακτικών από ευρωπαϊκές εταιρείες, και αυξημένη συμμετοχή για το Κοινοβούλιο.

Ως σκιώδης εισηγήτρια της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, χαιρετίζω θερμά έναν ενεργό και εποικοδομητικό ρόλο για τη Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις διμερείς διαπραγματεύσεις με αναδυόμενες οικονομίες όπως η Κορέα, η Ινδία, η Κίνα και η Ρωσία, στις οποίες απαιτείται ισορροπημένη αμοιβαιότητα ευρέος φάσματος. Ταυτόχρονα, πρέπει να ενισχυθεί, άμεσα, η υποστήριξη για τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες και να δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε να μπορέσουν να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο στο παγκόσμιο εμπόριο.

Το τελικό κείμενο, κατά τη γνώμη μου, ασχολήθηκε επαρκώς με αυτά τα θέματα και παρείχε την απαραίτητη αντίθεση στη μονομερή αναθεώρηση των μέσων προστασίας του εμπορίου. Θέλω επίσης να επισημάνω το γεγονός ότι ο εισηγητής και οι σκιώδεις εισηγητές επέδειξαν διάθεση συμβιβασμού.

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Με την ανάγνωση της νέας έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης, –«οφέλη» παρά τον πολλαπλασιασμό των αθέμιτων πρακτικών που ζημιώνουν τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, παρά τις μετεγκαταστάσεις και την ανεργία– ήλθε στον νου μου ο νέος πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Στις προεκλογικές του ομιλίες σε σχέση με την Ευρώπη, μιλούσε για μια αναγκαία «προστασία». Τόλμησε μάλιστα να χρησιμοποιήσει τον όρο «κοινοτική προτίμηση»!

Δεν γνωρίζω τι έκανε ο κ. Σαρκοζί στη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών, σίγουρα όμως δεν διάβαζε τις εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ούτε τα αρχεία του Συμβουλίου, ούτε τις παρεμβάσεις του κ. Mandelson και του προκατόχου του. Δεν γίνεται ποτέ λόγος περί «προτίμησης», παρά μόνο υπέρ της εθνάρρυνσης της μεγαλύτερης ελευθέρωσης των αγορών μας. Δεν γίνεται ποτέ λόγος περί προστασίας, έστω και αν τα μέσα εμπορικής άμυνας της ΕΕ είναι ανεπαρκή σε κραυγαλέο βαθμό και χρησιμοποιούνται κατά παρεμπίπτοντα τρόπο. Γίνεται λόγος μόνο περί συνέχισης της παγκοσμιοποίησης και διαχείρισης των κινδύνων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως, δεν διαχειρίζεται απολύτως τίποτα, ιδίως δε τα εκατομμύρια ανέργων, τους κατεστραμμένους βιομηχανικούς τομείς και τον ημιθανή γεωργικό τομέα. Κατά τη γνώμη του κ. Σαρκοζί, αυτές οι απώλειες προσμετρούνται στον αριθμό των αποδεκτών κινδύνων.

Και διερωτώμαι: ο κ. Σαρκοζί, σε αυτά τα θέματα, εξαπατά το κοινό του ή εξαπατάται και αυτός ο ίδιος;

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Το ελεύθερο εμπόριο και η παγκόσμια ελευθέρωση παρουσιάζονται εδώ ως πανάκειες, μαζί με τις ιερές αγελάδες της σταθερότητας των τιμών, του αυξημένου ανταγωνισμού και των φορολογικών μειώσεων που διευκολύνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Θέλω επίσης να επισημάνω το γεγονός ότι η έκθεση δηλώνει πως «οι διμερείς και περιφερειακές συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών δεν συνιστούν τη βέλτιστη λύση» και γι’ αυτό «θα πρέπει να αναπτύσσονται μόνον όταν απαιτείται να βελτιωθεί η ανταγωνιστική θέση των εξαγωγέων της ΕΕ σε σημαντικές αγορές του εξωτερικού». «Πρέπει να είναι συμβατές με τον ΠΟΕ, συνεκτικές, φιλόδοξες» και «να εξασφαλίζουν την εκτεταμένη ελευθέρωση υπηρεσιών και επενδύσεων, υπερβαίνοντας τόσο τις ισχύουσες πολυμερείς δεσμεύσεις, όσο και εκείνες που αναμένονται να προκύψουν από την επιτυχή έκβαση της αναπτυξιακής ατζέντας της Ντόχα». Με άλλα λόγια, με το αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων στον ΠΟΕ, ήρθε η στιγμή να ασκηθεί πίεση όποτε και όπου είναι δυνατόν με την ελευθέρωση του εμπορίου, προς τέρψη και όφελος των μεγάλων οικονομικών και χρηματοπιστωτικών ομίλων στην ΕΕ.

Αυτό που δεν αναφέρει η έκθεση είναι οι καταστροφικές συνέπειες της καπιταλιστικής ελευθέρωσης –με τις «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» της, το τέλος των τελωνειακών δασμών και την επιβολή των αποκαλούμενων «δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας»– όπως η κατάφωρη αύξηση της ανισότητας σε όλο τον κόσμο, η αύξηση της ανεργίας, η ασταθής εργασία, η φτώχεια και οι τρομερές επιπτώσεις στο περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα.

Κατά συνέπεια, καταψηφίσαμε την έκθεση.

  David Martin, (PSE), γραπτώς. (EN) Αν και αυτή η έκθεση έχει κάποια αρνητικά στοιχεία, όπως η έκκλησή της για καθυστέρηση της αναθεώρησης των μέσων εμπορικής άμυνας και η ανακριβής φύση της γλώσσας για την ελευθέρωση (που άνοιξε την πιθανότητα διαπραγμάτευσης για ορισμένες πτυχές της ελευθέρωσης, οι οποίες ήταν αντιφατικές σε επίπεδο ΠΟΕ), εκτιμώ ότι γενικά είναι μια έκθεση που πρέπει να υποστηριχθεί.

Η εισαγωγή, στο στάδιο της Επιτροπής, παραγράφων για την ανάγκη ενσωμάτωσης των βασικών εργασιακών και περιβαλλοντικών προτύπων στις εμπορικές συμφωνίες και πρόσθετων αναφορών σε αναπτυξιακούς λόγους κατέστησε την έκθεση πιο ολοκληρωμένη. Αν και θα μπορούσε να είχε προχωρήσει περαιτέρω στους προβληματισμούς της για τα αναπτυξιακά θέματα, πιστεύω ότι, κατά τη διάρκεια της τρέχουσας δημιουργίας διμερών εμπορικών συμφωνιών, οι στοχοθετημένες χώρες (Νότια Κορέα, Ινδία και ASEAN – δεδομένου ότι στην ASEAN θα υπάρχει ειδική και διαφορετική μεταχείριση που θα λαμβάνει υπόψη τις αναπτυσσόμενες χώρες) θα κληθούν να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, οι ανησυχίες που εγείρει αυτή η έκθεση είναι εξαιρετικά σημαντικές. Αν και δεν συμφωνώ με ορισμένα από τα σημεία της έκθεσης, μπορώ να δω σε αυτόν τον κατάλογο προβλημάτων και πιθανών λύσεων μια προσέγγιση που είναι, ουσιαστικά, ρεαλιστική. Κατά τη γνώμη μου, αυτή είναι μία από τις πιο σημαντικές πτυχές.

Η συζήτηση σχετικά με την εξωτερική ανταγωνιστικότητα της ΕΕ ή σχετικά με την ΕΕ και την παγκόσμια οικονομία πρέπει να βασίζεται στον ρεαλισμό. Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο λάθος να τρέφουμε την ψευδαίσθηση ότι είναι δυνατόν να σφραγίσουμε τα σύνορα, να επιβάλουμε κανόνες ίδιους με τους δικούς μας σε όλο τον κόσμο και να αγνοούμε τις κοινωνικές επιπτώσεις του ανταγωνισμού.

Εκτιμώ, λοιπόν, ότι η ορθή στρατηγική είναι να αποκομιστούν τα μέγιστα οφέλη από αυτήν τη νέα πραγματικότητα, διατηρώντας ταυτόχρονα στο ελάχιστο τις επιζήμιες επιπτώσεις της. Αυτό σημαίνει επενδύσεις τόσο σε τεχνολογία αιχμής όσο και στην παράδοση και στο ειδικό και μη μεταφερόμενο, σε αντίθεση με αυτό που προσελκύεται από τα επίπεδα διαβίωσης στον ευρωπαϊκό χώρο. Η δημοφιλής ιδέα ότι ο ευρωκεντρικός κόσμος (ή απλά ένας κόσμος στον οποίο η Ευρώπη είναι οικονομικά και στρατηγικά σημαντική) πέθανε με την έλευση της παγκόσμιας οικονομίας δεν είναι άκαμπτη αλήθεια, είναι μια άποψη που μπορεί να διαψευστεί από τα γεγονότα, και τα γεγονότα διαμορφώνονται από την πολιτική βούληση.

  José Albino Silva Peneda (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Υποστηρίζω αυτήν την έκθεση και την ιδέα της προσαρμογής της εμπορικής πολιτικής της ΕΕ στις μελλοντικές προκλήσεις.

Η ηγετική θέση της Ευρώπης στην παγκόσμια αγορά μάς δίνει τη δυνατότητα να αλλάξουμε με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στην παγκοσμιοποίηση χωρίς να εγκαταλείψουμε τα συμφέροντά μας ή το κοινωνικό μοντέλο.

Η αυξανόμενη ελευθέρωση του εμπορίου πρέπει να συνοδεύεται από καλύτερη χρήση των μέσων προστασίας για την καταπολέμηση των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών.

Χωρίς να θέλω να ζητήσω προστατευτισμό, ο οποίος δεν θα μείωνε τις επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης, είναι ζωτικής σημασίας για την Ευρώπη να υιοθετήσει μια ισχυρή στάση για τη σχολαστική συμμόρφωση με τις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες της.

Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στους ανταγωνιστές μας να χρησιμοποιούν πολιτικές κρατικών ενισχύσεων για τις εξαγωγές, να εφαρμόζουν τεχνητή υποτίμηση νομίσματος και να παραβιάζουν τους περιβαλλοντικούς κανόνες. Είναι επίσης απαράδεκτο να χρησιμοποιούν αυτές οι χώρες την παιδική εργασία και την καταναγκαστική εργασία και να μην τηρούν τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Το άνοιγμα του διεθνούς εμπορίου και της πρόσβασης στην αγορά πρέπει να είναι παγκόσμιο και αμοιβαίο. Επίσης, πρέπει να διασφαλιστεί η συμπερίληψη των ελάχιστων κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων στις εμπορικές συμφωνίες μας.

Το ευρωπαϊκό σχέδιο πρέπει να βασίζεται πάντα στην αλληλεγγύη, στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην αειφόρο ανάπτυξη.

  Thomas Wise (IND/DEM), γραπτώς. (EN) Υποστηρίζω την έκκληση για απόρριψη αυτής της πρότασης, καθιστώντας έτσι την αναθεώρηση περιττή.

11. Διορθώσεις και προθέσεις ψήφου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 12.50 και συνεχίζεται στις 15.05)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. PÖTTERING
Προέδρου

12. Συζήτηση σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης με τη συμμετοχή του Ιταλού Πρωθυπουργού, μέλους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Με μεγάλη μας χαρά υποδεχόμαστε σήμερα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον ιταλό πρωθυπουργό, τον αγαπητό Ρομάνο Πρόντι, για να συζητήσουμε μαζί για το μέλλον της Ευρώπης.

Η Ιταλία, ως ένα από τα ιδρυτικά κράτη μέλη, βρίσκεται πάντα στην πρώτη γραμμή της διαδικασίας για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, και η Ιταλία διαδραματίζει έναν καθοριστικό ρόλο στην τρέχουσα χρονική περίοδο, κατά την οποία αναζητούμε μια κοινά αποδεκτή λύση στο αδιέξοδο στο οποίο βρέθηκε η διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης,.

Θα ήθελα, ειδικότερα, να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας, κ. Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο, για την καρποφόρο συνεργασία που συνάψαμε με σκοπό την επιτυχή μεταρρύθμιση των Συνθηκών. Ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου γνωρίζει ότι όταν μιλά δεν έχει μόνον την υποστήριξη του Σώματος, αλλά και της Ιταλίας, πράγμα που ενισχύει πολύ τη θέση του.

Κύριε πρωθυπουργέ, αγαπητέ κύριε Πρόντι, στην πρωτεύουσα της χώρας σας, τη Ρώμη, πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2007 μια σειρά εορταστικών εκδηλώσεων για τα 50 χρόνια των Συνθηκών της Ρώμης. Έτσι, είχαμε την ευκαιρία να αναπολήσουμε με μεγάλη χαρά 50 χρόνια ειρήνης, σταθερότητας, ευημερίας και προόδου για τους πολίτες μας. Τώρα, όμως, είναι επίσης καιρός να ατενίσουμε μαζί το μέλλον. Σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις και για να τις ξεπεράσει πρέπει να επιδείξει τη θέληση να κάνει τα απαραίτητα βήματα και μεταρρυθμίσεις προκειμένου να βαδίσουμε προς ένα ασφαλές μέλλον.

Κύριε Πρόντι, ως πρώην Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συμμετείχατε στη διαμόρφωση της ιστορίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μια σημαντική περίοδο. Υπό την ηγεσία σας, η Επιτροπή, εκπροσωπούμενη στη Συνέλευση από τους Επιτρόπους Vittorino και Barnier, συμμετείχε ενεργά στις εργασίες για το μέλλον της ΕΕ και παρακολούθησε τη γέννηση της Συνταγματικής Συνθήκης μέχρι τη Διακυβερνητική Διάσκεψη. Αυτό το διάστημα η γερμανική Προεδρία του Συμβουλίου εργάζεται εντατικά για να βρεθεί μια λύση γενικής αποδοχής και για τις χώρες που απέρριψαν τη Συνθήκη, αλλά και για τα 18 κράτη μέλη που επικύρωσαν ήδη τη Συνθήκη και αποτελούν ήδη την πλειοψηφία του πληθυσμού της ΕΕ. Σε αυτήν τη διαδικασία, το Κοινοβούλιο υποστηρίζει ανεπιφύλακτα το περιεχόμενο της Συνθήκης, κυρίως επειδή είναι αποτέλεσμα ενός συμβιβασμού που επιτεύχθηκε με μακρόχρονες διαπραγματεύσεις.

Ωστόσο, παραδεχόμαστε ότι πρέπει να εργαστούμε όλοι με ζήλο για να βρούμε μια λύση. Ως εκ τούτου, υποστηρίζουμε θερμά τις προσπάθειες της γερμανικής Προεδρίας του Συμβουλίου, και ιδίως της καγκελαρίου Ανκέλα Μέρκελ, για μια νέα συναίνεση μεταξύ των 27 κρατών μελών. Εάν, όμως, η απάντησή μας έχει τελικά ως αποτέλεσμα τον περιορισμό της δημοκρατίας στην ΕΕ, της δυνατότητας λήψης αποφάσεων και της διαφάνειας της ΕΕ, αυτό θα συνιστά παρερμηνεία της βούλησης των πολιτών που εξέφρασαν τους ενδοιασμούς τους στα δημοψηφίσματα της Γαλλίας και των Κάτω Χωρών. Γι’ αυτό, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν θα ικανοποιηθεί με ένα αποτέλεσμα που δεν θα είναι προς το συμφέρον της ΕΕ και των πολιτών της. Κύριε πρωθυπουργέ, είμαι πεπεισμένος ότι με καλή θέληση δεν είναι δυνατή μόνο η αμοιβαία προσέγγιση αλλά και η επίτευξη ενός αποτελέσματος.

Τον λόγο έχει ο πρωθυπουργός της Ιταλίας.

  Romano Prodi, Πρωθυπουργός της Ιταλίας. (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη στιγμή για το μέλλον της Ευρώπης και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης· με αυτήν την επίγνωση και αρκετή συγκίνηση απευθύνομαι σήμερα στο Σώμα. Για την ευκαιρία αυτή θέλω να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο Hans Gert Poettering.

Το μέλλον της Ευρώπης θα κριθεί στην περίοδο που θα διανύσουμε από σήμερα έως τις εκλογές του 2009. Σε έναν μήνα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα αποφασίσει την έναρξη μιας Διακυβερνητικής Διάσκεψης, στο τέλος της οποίας θα πρέπει να είμαστε σε θέση να πούμε ότι σταθήκαμε στο ύψος των υποχρεώσεων που αναλάβαμε από κοινού στις 25 Μαρτίου στο Βερολίνο.

Πρέπει να αποφασίσουμε τι χρειάζεται η Ευρώπη και τι έχουμε ανάγκη όλοι μας, ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που μας θέτει η παγκόσμια κοινότητα. Μοιάζει με ένα αόριστο ζήτημα, αλλά πρόκειται για κάτι πολύ συγκεκριμένο. Θα πρέπει πλέον να έχουμε καταλάβει ότι η ικανότητα που έχουμε ως Ευρωπαίοι να ερμηνεύουμε τον παγκοσμιοποημένο κόσμο και να εκμεταλλευόμαστε τις ευκαιρίες που προσφέρει εξαρτάται από το πώς θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε τη λειτουργία των κοινών μας οργάνων.

Επιτρέψτε μου να δηλώσω εξαρχής με απόλυτη ειλικρίνεια ότι δεν συμφωνώ με όσους εξακολουθούν να αντιτάσσουν την ανάγκη παραγωγής αποτελεσμάτων με την ανάγκη ενίσχυσης των ευρωπαϊκών οργάνων. Ο λόγος για τον οποίο ελπίζω και μάχομαι ανέκαθεν για πιο ισχυρά και αποτελεσματικά κοινά όργανα, είναι ακριβώς για να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα.

Αυτήν τη φορά δεν ξεκινάμε από μηδενική βάση. Δεν πρέπει, εν ολίγοις, να εκπονήσουμε από την αρχή κάτι νέο. Τον Οκτώβριο του 2004 οι ευρωπαϊκές χώρες υπέγραψαν μια συνθήκη και 18 μάλιστα από αυτές την επικύρωσαν. Τα τελευταία δύο χρόνια ακούσθηκαν κυρίως τα επιχειρήματα όσων διστάζουν. Ήλθε τώρα η στιγμή να ακουστούν και όσοι επικύρωσαν τη Συνθήκη του 2004, όσοι εργάστηκαν σκληρά, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών τους, για να μείνουν σε αυτόν τον δρόμο.

Μια διαδικασία που ξεκίνησε λίγα χρόνια νωρίτερα στο Λάκεν και εξελίχθηκε έχοντας ως αφετηρία μια θεμελιώδη και αναμφισβήτητη θέση: ότι η Ευρώπη δεν θα μπορούσε να επιτύχει φιλόδοξα αποτελέσματα, χωρίς εξίσου φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις.

Λοιπόν, είμαι πεπεισμένος ότι η θέση αυτή εξακολουθεί να ισχύει. Θα πρέπει, συνεπώς, να έχουμε ως αφετηρία τον Οκτώβριο του 2004, αφήνοντας κατά μέρος τις προσπάθειες και τα διαλείμματα περισυλλογής των τελευταίων δύο ετών και προγραμματίζοντας με σοβαρότητα και υπευθυνότητα το μέλλον των συμπολιτών μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Δεν αρκεί να συμφωνήσουμε απλώς για τους νέους κανόνες που χρειαζόμαστε. Υπάρχουν και άλλες εξίσου σημαντικές απαιτήσεις, χωρίς τις οποίες η Ευρώπη δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει. Μεταξύ αυτών ένας προϋπολογισμός αντάξιος αυτού του ονόματος και πραγματικές πολιτικές για τις μεγάλες προκλήσεις που προβάλλουν στον σύγχρονο κόσμο: ενέργεια, αλλαγή του κλίματος, διαφορές Βορρά-Νότου κλπ. Ας ξεκινήσουμε, όμως, σήμερα από το πλέον επείγον ζήτημα που είναι η εξεύρεση μιας λύσης στο συνταγματικό αδιέξοδο και η μεταρρύθμιση των οργάνων.

Για να τα καταφέρουμε θα πρέπει να μείνουμε πιστοί σε μια αρχή που αποτελεί τη βάση της ύπαρξής μας ως Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια αρχή τόσο θεμελιώδης που καθορίζει την ίδια την ηθική της συνύπαρξής μας.

Πρόκειται για την αρχή βάσει της οποίας, για την εξέλιξη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, θα πρέπει να καταβάλουμε πάντοτε μια προσπάθεια για να κατανοούμε και να αποδεχόμαστε κατά κάποιον τρόπο τα επιχειρήματα και των άλλων. Εμείς αυτήν την προσπάθεια την καταβάλαμε πάντα και θα εξακολουθήσουμε να πράττουμε το ίδιο.

Περιμένουμε, όμως, και από τους «άλλους» την ίδια κατανόηση. Περιμένουμε από αυτούς να αποδεχθούν και εκείνοι τις δικές μας φιλοδοξίες, οι οποίες, όπως όλοι γνωρίζετε, είναι σε αυτήν την περίπτωση οι φιλοδοξίες όσων επιθυμούν μια διαρκώς πιο στενή ένωση.

Έχοντας κατά νου αυτήν την αρχή, θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να συνδράμουμε τη γερμανική και την πορτογαλική Προεδρία, προκειμένου να διαφυλάξουν όσο το δυνατόν καλύτερα την επιθυμία μας για ένωση, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη και τα επιχειρήματα των άλλων.

Τούτου λεχθέντος, θα ήθελα τώρα να πω τι κατά την άποψή μου δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου και στη Διακυβερνητική Διάσκεψη που θα ακολουθήσει.

Καταρχάς, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι, αυτήν τη φορά, η τήρηση των προθεσμιών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με ένα ζήτημα δημοκρατίας. Το 2009, οι ευρωπαίοι εκλογείς θα πρέπει να γνωρίζουν για ποιον τύπο Ευρώπης καλούνται να αποφανθούν. Ποιος θα είναι ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου; Ποιες οι αρμοδιότητές του; Θα υπάρχει μια μόνιμη Προεδρία του Συμβουλίου και ένας Ευρωπαίος Υπουργός Εξωτερικών; Πώς θα σχηματίζεται η Επιτροπή, κ.ο.κ.…

Η εντολή προς τη Διακυβερνητική Διάσκεψη θα πρέπει, συνεπώς, να είναι ακριβής και επιλεκτική, υποδεικνύοντας με ακρίβεια τα λίγα σημαντικά διαπραγματευτικά προβλήματα και, προπαντός, τον τρόπο για την επίλυσή τους. Μόνον έτσι θα κατορθώσουμε να τιμήσουμε την υπόσχεσή μας για θέσπιση των νέων κανόνων έως το 2009.

Με μια ανοικτή εντολή, η Διάσκεψη δύσκολα θα μπορούσε να ολοκληρωθεί εντός του 2007, και οι χρόνοι για την επικύρωση σε εθνικό επίπεδο της νέας συμφωνίας δεν θα επέτρεπαν το κλείσιμο της διαδικασίας στους πρώτους μήνες του 2009. Το αδιέξοδο θα ήταν, εν ολίγοις, αναπόφευκτο.

Επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να εκθέσω ορισμένες ιδέες. Μια σκέψη που μου γεννάται αυθόρμητα μελετώντας εκ νέου τις τελευταίες ημέρες τη Συνταγματική Συνθήκη του 2004 είναι ότι θα ήθελα να καλέσω τους πάντες να την μελετήσουν από την αρχή, τώρα που παρήλθε ο χρόνος και μπορούμε να δούμε τα πράγματα πιο ψύχραιμα.

Λοιπόν, το κείμενο του 2004 είναι ένα ωραίο κείμενο, πραγματικά ωραίο, με έντονο ευρωπαϊκό πνεύμα. Πάνω από όλα, στο πρώτο μέρος του διατυπώνεται με σαφή και κατανοητό τρόπο το νόημα και το όραμα του μεγάλου κοινού εγχειρήματος που έχουμε αναλάβει.

Ας το σκεφθούμε, λοιπόν, καλύτερα πριν το παραγκωνίσουμε και επιλέξουμε τον δρόμο των ολικών ή μερικών αποσπασματικών τροποποιήσεων των υφιστάμενων συνθηκών. Θα χάσουμε κυρίως έναν πλούτο απλότητας και σαφήνειας, καθιστώντας το ευρωπαϊκό σχέδιο δυσνόητο για τους πολίτες, με συνέπεια να απολέσουμε την υποστήριξή τους για το ευρωπαϊκό σχέδιο.

Προπαντός, όμως, θα χάσουμε ένα κείμενο που διαμορφώνει μια συνεκτική αντίληψη της Ευρώπης, ένα κείμενο που κατορθώνει να συνδυάσει τις ιδανικές φιλοδοξίες πολλών από εμάς με την πρακτική και κοινά κατανοητή από όλους ανάγκη να αποκτήσει η Ένωση πιο σταθερούς κανόνες και τα κατάλληλα μέσα για να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις.

Η πορεία των διαπραγματεύσεων μέχρι σήμερα με κάνει, δυστυχώς, να πιστεύω ότι θα επέμβουμε και πάλι στο κείμενο του 2004. Θα ήθελα, ωστόσο, να επαναλάβω ενώπιον όλων σας σήμερα την πεποίθησή μου ότι με αυτόν τον τρόπο θα χάσουμε κάτι πολύ σημαντικό. Πράγμα που θα αποτελέσει, για εμάς που πιστεύουμε στο ευρωπαϊκό σχέδιο, μια τεράστια θυσία και ένα πολύ υψηλό τίμημα που θα κληθούν να καταβάλουν όσοι το έχουν επικυρώσει και έχουν επενδύσει δημοκρατικά σε αυτήν την επικύρωση. Είναι κάτι που δεν πρέπει να λησμονούμε.

Για τον λόγο αυτόν, δεν θα μπορέσουμε να αποδεχθούμε τη διαστρέβλωση του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου. Η ενίσχυση της κοινής εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας με τη θέσπιση του Υπουργού Εξωτερικών, η μόνιμη Προεδρία του Συμβουλίου, η επέκταση της ψηφοφορίας με ειδική πλειοψηφία, η κατάργηση της δομής των τριών πυλώνων και η νομική προσωπικότητα της Ένωσης αποτελούν για εμάς ένα σύνολο θεμελιωδών πτυχών που πρέπει να διασφαλίσουμε.

Θα ήθελα εδώ να επιστήσω την προσοχή όλων σε ορισμένες εκκλήσεις «ρεαλισμού» που απευθύνονται συνήθως τις παραμονές ενός σημαντικού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και αποβλέπουν πάντοτε στην επίτευξη πιο διαλλακτικών συμβιβασμών. Θα ήθελα, αντιθέτως, να παρατηρήσω ότι, εάν αληθεύει ότι οι μεγάλες παγκόσμιες προκλήσεις μπορούν να αντιμετωπισθούν μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τότε οι μόνοι πραγματικά ρεαλιστές είναι εκείνοι που αποβλέπουν σε μια Ευρώπη αντάξια αυτών των προκλήσεων, και όχι όσοι επιθυμούν το αντίθετο.

Στον εσωτερικό τομέα, θα αναφέρω την προάσπιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου και την υλοποίηση ενός πραγματικού χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Πώς είναι δυνατόν να μην αντιλαμβανόμαστε ότι αποτελεί ένα απαραίτητο συμπλήρωμα για μια ευρωπαϊκή ιθαγένεια που δεν θα περιορίζεται μόνο στην οικονομική διάσταση;

Στον εξωτερικό τομέα, θα αναφέρω τους πολέμους, την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας, και τις παγκόσμιες προκλήσεις της ενέργειας και της αλλαγής του κλίματος (υδρογόνο). Πώς μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι ο μόνος τρόπος για να επικρατήσουν στη διεθνή σκηνή οι επιλογές μας και οι αξίες μας είναι να μπορέσουμε να εκφράσουμε μια εξωτερική πολιτική αντάξια αυτού του ονόματος, επικοινωνώντας με τον υπόλοιπο κόσμο με μία φωνή;

Όσον αφορά τη δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν πρέπει να πιστεύετε ότι αποτελεί ένα θεωρητικό μόνο ζήτημα. Η περιπλοκότητα της Ένωσης αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες της απόστασης που την χωρίζει από τους πολίτες. Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, να μην διακρίνουμε τα πλεονεκτήματα από την κατάργηση της δομής των πυλώνων, προπαντός από άποψη σαφήνειας και κατανόησης εκ μέρους των πολιτών;

Στα ζητήματα αυτά η Συνταγματική Συνθήκη του 2004 παρέχει πειστικές απαντήσεις. Θέλουμε πράγματι να τις θυσιάσουμε στον βωμό μιας συμβιβαστικής προσέγγισης και μιας αναζήτησης του ελάχιστου κοινού παρονομαστή; Θα διακινδυνεύσουμε πράγματι ενισχύοντας την περιπλοκότητα του συστήματος, εγκαταλείποντας την προσπάθεια μιας εις βάθος μεταρρύθμισης και περιοριζόμενοι σε μερικές επιφανειακές αλλαγές; Για να χρησιμοποιήσω μια φράση του κ. Ντελόρ, θέλουμε πράγματι να συνεχίσουμε με μια «μάσκα στο πρόσωπο», φοβούμενοι να εμφανίσουμε την πραγματική Ευρώπη στους πολίτες μας;

Συνεπώς, κυρίες και κύριοι βουλευτές, εκπρόσωποι των ευρωπαίων πολιτών, ας προσπαθήσουμε να μην ενισχύουμε την αρνητική ρητορική για την Ευρώπη. Ας πάψουμε να την κρύβουμε από τους συμπολίτες μας.

Αντίθετα, ας εμφανίσουμε με παρρησία την πραγματική Ευρώπη. Ας δείξουμε σε όλους τι μπορέσαμε να κατακτήσουμε στους τομείς της ειρήνης και της ευημερίας και ας εξηγήσουμε πόσο θεμελιώδης είναι για τις ανάγκες μας. Ας δηλώσουμε άπαξ διά παντός στους συμπολίτες μας ότι σε έναν κόσμο που αποτελεί πλέον ένα σύστημα ηπείρων δεν έχει νόημα για ένα κράτος και για τους πολίτες του να ζουν εκτός μιας πολιτικής και οικονομικής οντότητας που θα είναι ισχυρή στο εσωτερικό της και αξιόπιστη εκτός συνόρων.

Η Ιταλία θα εργασθεί, συνεπώς, σε αυτές τις διαπραγματεύσεις για την επίτευξη ενός ποιοτικού συμβιβασμού. Είμαι πεπεισμένος ότι είναι εφικτός και ότι οφείλουμε να τα καταφέρουμε όλοι μαζί.

Εάν, βεβαίως, αποδειχθεί αδύνατη η επίτευξη μιας συμφωνίας μεταξύ των 27 χωρών, τότε θα πρέπει να αναρωτηθούμε πώς θα συνεχίσουμε. Το δίλημμα αυτό θα μπορούσε να βρει λύση μόνον εφαρμόζοντας τη θεμελιώδη εκείνη αρχή στην οποία αναφέρθηκα στην αρχή της ομιλίας μου: η ηθική της Ένωσης δεν επιτρέπει σε κανέναν να καταπιέζει υπερβολικά και για μεγάλο χρονικό διάστημα τις φιλοδοξίες των άλλων.

Για τον λόγο αυτόν, η Ιταλία –χώρα με βαθιά εδραιωμένη πίστη στην Ευρώπη– πιστεύει ότι έχει σήμερα ένα επιπλέον καθήκον: το καθήκον να σχεδιάσει, ή να αρχίσει να σχεδιάζει, τον τρόπο για να επιτρέψει στις χώρες που το επιθυμούν να προχωρήσουν πραγματικά στην οικοδόμηση της ενότητας της Ευρώπης.

Πιστεύω πως δεν είναι αναγκαίο να προχωρήσουν όλες οι χώρες, με τον ίδιο ρυθμό. Εύχομαι και θα προσπαθήσω να γίνει πραγματικότητα. Κατανοώ, ωστόσο, ότι δεν είναι πάντοτε εφικτό. Εξάλλου, ακόμη και σήμερα ορισμένες από τις σημαντικότερες πολιτικές αποφάσεις της Ευρώπης, όπως το ευρώ και η δημιουργία του χώρου Σένγκεν, υλοποιήθηκαν από ορισμένα μόνο κράτη μέλη. Όχι εις βάρος κάποιου κράτους, χωρίς να αποκλείονται οι άλλοι και αφήνοντας πάντα την πόρτα ανοικτή. Επιπλέον, αυτές οι αποφάσεις έγιναν σεβαστές τότε από όλους όσοι δεν ένοιωθαν ακόμη έτοιμοι να βαδίσουν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Εύχομαι, λοιπόν, να ισχύσει και στο μέλλον αυτή η εποικοδομητική προσέγγιση και να υπερισχύσει κάθε τάσης για βέτο.

Ξέρετε καλά ότι η Ιταλία πίστευε ανέκαθεν ότι ο καλύτερος τρόπος για να είμαστε διορατικοί είναι να είμαστε ευρωπαϊστές.

Σήμερα, όμως, διορατικότητα δεν σημαίνει μόνο σχεδιασμό φιλόδοξων σεναρίων για το μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Σημαίνει επίσης εξεύρεση λύσεων, οι οποίες θα επιτρέψουν στους λαούς που το επιθυμούν να υλοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους για ένωση με τον καταλληλότερο για αυτούς χρόνο και τρόπο.

Εάν κανείς δεν αναλάβει την πρωτοβουλία να προτείνει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, υπάρχει ο κίνδυνος να τελματώσει το ευρωπαϊκό σχέδιο και να απογοητευθούν οι ελπίδες όσων πίστευαν ειλικρινά σε εμάς μέχρι σήμερα. Ακόμη και χώρες όπως η Ιταλία, οι οποίες επενδύουν ανεπιφύλακτα επί 50 χρόνια στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, θα μπορούσαν στο τέλος να εξαντλήσουν τον ενθουσιασμό τους.

Θα ήθελα, λοιπόν, να κλείσω με ένα διπλό μήνυμα.

Η Ιταλία θα παράσχει την αμέριστη υποστήριξή της στη γερμανική και, εν συνεχεία, στην πορτογαλική Προεδρία, ούτως ώστε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 21ης και 22ας Ιουνίου και η Διακυβερνητική Διάσκεψη που θα ακολουθήσει να στεφθούν με επιτυχία που θα αναγνωρίσουν όλα τα κράτη μέλη.

Παράλληλα, η Ιταλία γνωρίζει καλά ότι ο συμβιβασμός δεν αποτελεί αυτοσκοπό. Εάν, λοιπόν, ένας τέτοιος συμβιβασμός δεν μας πείσει, εμείς δεν θα τον προσυπογράψουμε. Στην περίπτωση αυτή, μια ομάδα πρωτοπόρων χωρών θα μπορούσε να αποτελέσει τον καλύτερο τρόπο για τη συνέχιση της πορείας προς μια διαρκώς στενότερη Ένωση, αρκεί να παραμένει πάντοτε ανοικτή η πόρτα σε όσες χώρες θελήσουν να ενταχθούν αργότερα.

Επιτρέψτε μου, τέλος, να απευθύνω θερμή έκκληση προς τους βουλευτές του Κοινοβουλίου που αποτελούν τους άμεσους εκπροσώπους των πολιτών. Απευθύνομαι, κυρίως, στους βουλευτές του ΕΚ που εκπροσωπούν τον ευρωπαϊκό λαό. Ο ρόλος σας είναι αναντικατάστατος για να κατανοήσουν οι πολίτες ποιο είναι το διακύβευμα.

Μόνον εάν το έργο των κυβερνήσεων έχει και τη δική σας συνδρομή θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για την επιτυχία των συνταγματικών διαπραγματεύσεων.

Πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν μπορούμε να αποτύχουμε, εάν θέλουμε να αποφύγουμε την παρακμή: την παρακμή μιας σύγχρονης ιδέας για την Ευρώπη, μιας Ευρώπης που θα μπορεί να πρωταγωνιστεί στον κόσμο χάρη στις αξίες της που αποτελούν τα θεμέλιά της. Κινδυνεύουμε, εν ολίγοις, να καταλήξουμε και πάλι ένα μικρό δυτικό παράρτημα της ασιατικής ηπείρου, θέση στην οποία θα μας καταδίκαζε όχι μόνον η γεωγραφία αλλά και η μελλοντική Ιστορία. Ευχαριστώ.

  Πρόεδρος. Κύριε Πρόντι, σας ευχαριστούμε θερμά για αυτήν την πειστική ευρωπαϊκή παρέμβαση που ελπίζω ότι την άκουσαν όλοι.

  Joseph Daul, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Gloser, κυρία Ferrero-Waldner, κύριε Πρόντι, κυρίες και κύριοι, είμαστε μάρτυρες της επιτάχυνσης της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, είτε πρόκειται για τη θεσμική επανεκκίνηση, είτε για τη νέα δυναμική την οποία εμφυσά η Ανκέλα Μέρκελ για την αλλαγή του κλίματος, την ενέργεια, είτε για τη δημιουργία μιας κοινής πολιτικής για τη μετανάστευση. Η Ευρώπη προοδεύει. Η Ευρώπη δείχνει ότι συνιστά αναγκαίο, αποτελεσματικό, αλλά και νομιμοποιημένο επίπεδο λήψης αποφάσεων. Κύριε Πρόντι, μας παρουσιάσατε το όραμά σας, την αντίληψή σας για τα ευρωπαϊκά πράγματα. Μέσω υμών, θέλω να επικροτήσω την ιστορική την, πλέον επίκαιρη από κάθε άλλη φορά, δέσμευση του ιταλικού λαού υπέρ του ευρωπαϊκού εγχειρήματος ολοκλήρωσης.

Μετά από μια μακρά φάση αβεβαιότητας, αποσαφηνίζεται η θεσμική επανεκκίνηση. Η γερμανική Προεδρία ορθώς την έχει συμπεριλάβει στις προτεραιότητές της. Αν η Ευρώπη είναι σε θέση να αποφασίσει κατά τρόπο αποτελεσματικό και δημοκρατικό, θα μπορέσουμε να αποφασίσουμε κατά τρόπο χρήσιμο για τις κοινές πολιτικές. Πρέπει να προχωρήσουμε γρήγορα και να επιτρέψουμε στην Ευρώπη να σημειώσει πρόοδο, αυτό δεσμεύτηκε να πράξει ο υποψήφιος της Ένωσης για το Λαϊκό Κίνημα (UMP), Νικολά Σαρκοζί, και αυτήν την εντολή έδωσε ο γαλλικός λαός στο νέον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Αυτή η δυναμική, την οποία προσέδωσε ένα κράτος μέλος που είπε «όχι» στο σχέδιο συνθήκης, υποστηρίζεται ήδη από αρκετά κράτη μέλη της Ένωσης και πρέπει να την εκμεταλλευτούμε για να σημειώσουμε πρόοδο. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για ερωτήματα. Αυτό που πρέπει να κάνουμε στην τρέχουσα φάση είναι να αναλάβουμε δράση και να επιδείξουμε ευελιξία. Τέσσερις εβδομάδες μόνο μας χωρίζουν από το κρίσιμο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 21ης και 22ας Ιουνίου, το οποίο αναμένεται να καταλήξει στη σύνταξη, μέχρι τα τέλη του έτους, μιας νέας Συνθήκης. Η επικύρωσή της από τους είκοσι επτά θα μπορέσει να γίνει πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2009. Η δράση συμβαδίζει με την ευελιξία, αφού πρέπει να ρίξουμε τις γέφυρες, όπως είπατε, ανάμεσα στις δεκαοκτώ χώρες οι οποίες είπαν «ναι», στις δύο που είπαν «όχι» και σε αυτές που δεν αποφάνθηκαν ακόμη. Η κάθε χώρα πρέπει να καταβάλει προσπάθειες δημιουργίας δεσμών με τις υπόλοιπες και παιδαγωγικής προσέγγισης της κοινής γνώμης της. Δεν θα υπάρξει επιτυχία παρά μόνο αν πάψουμε να στηριζόμαστε σε εννοιολογικά ερωτήματα για να επικεντρωθούμε στο ουσιώδες: ψηφοφορία με διπλή πλειοψηφία, επέκταση των πεδίων που θα ψηφίζονται με ειδική πλειοψηφία, αρχή της επικουρικότητας και ανακατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ Ένωσης και κρατών μελών, μόνιμη Προεδρία, κοινή εκπροσώπηση στη διεθνή σκηνή, αλλά και Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

Κατά τους ευρωπαίους βουλευτές της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, αυτό που έχει ανάγκη η Ευρώπη είναι να αποτελέσει μια πολιτική δύναμη και να καταστεί αυτόνομος παράγοντας σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Ευρώπη έχει ανάγκη μιας ταυτότητας σε οικονομικό και εμπορικό επίπεδο προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι εταίροι μας τηρούν τους ίδιους κανόνες με εμάς, στον φορολογικό, περιβαλλοντικό ή κοινωνικό τομέα. Η Ευρώπη πρέπει να μεριμνήσει ούτως ώστε, ακόμη και στο εσωτερικό της, να μην υφίσταται αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ των κρατών μελών, ιδίως στον φορολογικό τομέα.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είμαστε σε καλό δρόμο· αυτό που πρέπει να κατισχύσει είναι η έννοια της ευθύνης και του γενικού συμφέροντος εκ μέρους των πολιτικών ηγετών και της κοινής γνώμης. Ακόμη και αν παραμείνουμε πιστοί στα ιδεώδη και στις αρχές μας, αυτά θα τα υπηρετήσουμε καλά μόνο εφόσον ο πραγματισμός κατισχύσει του δογματισμού και αν η καλή πίστη είναι ισχυρότερη της κακής πίστης και της χαλαρής αντιμετώπισης.

Κύριε Πρόεδρε, θέλω να αναφερθώ εν συντομία εδώ στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ρωσίας στη Σαμάρα. Πολλοί σχολιαστές την θεώρησαν αποτυχία για την Ευρώπη. Τουναντίον, κατά την άποψη της Ομάδας μου, η Ευρώπη βγήκε κερδισμένη από τη σύνοδο αυτή. Κερδισμένη όχι σε βάρος της Ρωσίας, η οποία είναι εταίρος, τον οποίο σεβόμαστε, αλλά κερδισμένη έχοντας επιβεβαιώσει τις πεποιθήσεις και τα ιδεώδη μας. Είμαστε ικανοποιημένοι, αφού για το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου, την ενέργεια, αλλά και το ζήτημα της κυριαρχίας της Εσθονίας, οι ηγέτες μας ύψωσαν την ευρωπαϊκή σημαία και εκφράστηκαν με δυνατή και εύληπτη φωνή.

Κύριε Πρόντι, συνοψίζω τα λόγια μου επισημαίνοντας πόσο κεφαλαιώδους σημασίας είναι η ευρωμεσογειακή διάσταση κατά την άποψη της κοινοβουλευτικής μας ομάδας. Στη Μεσόγειο θα κριθεί η επιτυχία ή η αποτυχία της ευρωπαϊκής μας περιπέτειας. Τίποτε άλλο δεν έχει για εμάς τους Ευρωπαίους τόση μεγάλη στρατηγική σημασία όσο η επένδυση στις σχέσεις μας με τη Λεκάνη της Μεσογείου, η έμφαση στην ανάπτυξη μιας περιοχής με τόσο σημαντικό ανθρώπινο δυναμικό, και η ανάληψη πρωτοβουλιών για την ειρήνη και τη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή.

  Πρόεδρος. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Daul, κυρίως μεγάλη ακρίβεια ως προς την τήρηση του χρόνου ομιλίας.

  Martin Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κύριε Πρόντι, ευχαριστώ πολύ για την ενθαρρυντική ομιλία σας, στην οποία δεν έχω κάτι να προσθέσω ως πρόεδρος της Ομάδας μου. Αυτά που είπατε είναι και η άποψη της Ομάδας μου, και σας ευχαριστούμε για τη σαφήνεια των λόγων σας.

Εάν δείξετε την ίδια σαφήνεια και στις διαπραγματεύσεις, δεν ανησυχούμε, και ο λόγος είναι ότι θα έχουμε τουλάχιστον έναν αρχηγό κυβέρνησης σε αυτήν τη Διακυβερνητική Διάσκεψη, ο οποίος δεν είναι διατεθειμένος για έναν συμβιβασμό με οποιοδήποτε τίμημα. Ένας συμβιβασμός που θα θυσίαζε την ουσία του περιεχομένου του Συντάγματος δεν θα ήταν συμβιβασμός αλλά ήττα για το έργο της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Γι’ αυτό, σας ευχαριστώ για τη σαφή σας τοποθέτηση.

(Χειροκροτήματα)

Ο συνάδελφός μου κ. Nyrup Rasmussen ήταν παρών στη Νίκαια και συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις της Συνθήκης της Νίκαιας. Έχω συχνά την ευκαιρία να το συζητώ αυτό μαζί του. Όταν οι 15 αρχηγοί κυβερνήσεων εγκατέλειψαν την αίθουσα στη Νίκαια, είπαν όλοι ότι αυτό το αποτέλεσμα δεν ήταν αρκετό, γιατί ήταν ένας από εκείνους τους ελάχιστους συμβιβασμούς που επιτυγχάνονται προκειμένου να μην αποκοιμηθούν ακόμα περισσότεροι αρχηγοί κυβερνήσεων.

Ο λόγος σύγκλησης της Συνέλευσης ήταν ότι εκείνοι που συμμετείχαν στη Νίκαια είπαν πως δεν ήταν αρκετή για τη διεύρυνση που θα ακολουθούσε. Όμως, η διεύρυνση έρχεται, και αν θέλουμε να την επιτύχουμε, χρειαζόμαστε μια άλλη συμβατική βάση. Έτσι, δέχτηκαν απρόθυμα το αίτημά μας για συνέλευση, επειδή ήξεραν ότι αυτά που είχαν διαπραγματευτεί δεν έφταναν για 27 κράτη μέλη. Στη Συνέλευση εγκρίθηκε ένα σύνταγμα και είπαν ότι το κείμενο είναι εντάξει και ότι θα το εγκρίνουν. Ήταν ένα καλό σύνταγμα, όμως απορρίφθηκε και τώρα αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε στη Συνθήκη της Νίκαιας. Ερωτώ λοιπόν: αυτό που ήταν σωστό το 2000, ότι δηλαδή η Νίκαια δεν φθάνει για τη διεύρυνση, είναι λάθος το 2007; Όχι, η Νίκαια δεν φθάνει για τη διεύρυνση, αλλά εμείς κάναμε ήδη διεύρυνση με βάση μια ανεπαρκή συνθήκη.

Όποιος θέλει να αφήσει σε αυτήν την κατάσταση την Ευρωπαϊκή Ένωση, θέλει να την καταστρέψει. Αυτή είναι η επιθυμία εκείνων που δεν θέλουν σε καμία περίπτωση μια καινούργια συνθήκη, και δεν πρέπει να τους δώσουμε περιθώρια για αυτό.

(Χειροκροτήματα)

Υπάρχουν κάποιοι που λένε ότι, μολονότι η Νίκαια δεν αρκεί, και πάλι είναι υπερβολική για αυτούς. Σήμερα άκουσα έναν αρχηγό κυβερνήσεως να λέει ότι δεν μπορεί να γίνει συμβιβασμός με αυτούς τους ανθρώπους. Όποιος θέλει να πάμε πιο πίσω από τη Νίκαια, καλύτερα να μην πάει καν στη Διακυβερνητική Διάσκεψη. Τώρα είναι πια καιρός να μιλήσουμε ξεκάθαρα. Δεκαοκτώ από τα κράτη μέλη της ΕΕ επικύρωσαν ήδη αυτήν τη Συνταγματική Συνθήκη, δύο από αυτά –η Ισπανία και το Λουξεμβούργο– με δημοψήφισμα. Γιατί επιτρέπουμε, λοιπόν, να γίνεται πάντα λόγος μόνο για τη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες; Γιατί δεν λέμε ότι στην Ευρώπη ενέκριναν τη Συνθήκη δύο λαοί; Άλλωστε, επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι οι Ευρωπαίοι που είπαν «ναι» στη Συνθήκη είναι περισσότεροι από αυτούς που είπαν «όχι». Είναι και αυτό μια αλήθεια της ευρωπαϊκής δημοκρατίας που θα έπρεπε να ειπωθεί στο σημείο αυτό.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα επιτυχημένο πρότυπο εσωτερικής ειρήνης, κοινωνικής σταθερότητας, συνδυασμού οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής σταθερότητας και εξαγωγής αξιών ως βάσης της διεθνούς πολιτικής της. Για τη διατήρηση αυτού του επιτυχημένου προτύπου, πρέπει να αλλάξουν πολλά στις υφιστάμενες βάσεις των συνθηκών. Στο μυθιστόρημα του ιταλού συγγραφέα Tomasi di Lampedusa «Η Λεοπάρδαλη», ο Tancredi, ανιψιός του πρίγκιπα της Salina, λέει με θαυμάσια λόγια ότι «όλα πρέπει να αλλάξουν προκειμένου να μείνουν όλα όπως είναι». Αν η Ευρώπη θέλει να παραμείνει τόσο επιτυχημένη όσο είναι, πρέπει να αλλάξει τα συνταγματικά της θεμέλια, και αν αγωνιστείτε σαν λεοπάρδαλη, θα αγωνιστούμε μαζί σας.

(Χειροκροτήματα)

  Graham Watson, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εξ ονόματος της Ομάδας μου θέλω να καλωσορίσω τον κ. Πρόντι και πάλι στο Κοινοβούλιο.

Κύριε πρωθυπουργέ, 50 χρόνια μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης, φέρατε και πάλι την Ιταλία στη δικαιωματική θέση της στην καρδιά της Ευρώπης και στην καρδιά του ευρωπαϊκού σχεδίου. Με τον πρόεδρο Ναπολιτάνο μετατρέψατε το osservato speciale σε partner speciale. Το υπουργικό σας συμβούλιο, με ονόματα όπως Bonino, Amato και Padoa-Schioppa, γεννά σε εμένα και τους συναδέλφους μου αισθήματα εμπιστοσύνης.

Ακούμε ορισμένες επικρίσεις για το πρώτο έτος σας στην κυβέρνηση, αλλά θυμόμαστε τους μικρόψυχους που έκαναν παρόμοια απαξιωτικά σχόλια για το πρώτο έτος σας στην Επιτροπή. Αποδείχθηκε ότι είχαν άδικο. Η διεύρυνση, το ευρώ: αυτά είναι τα κοσμήματα στο στέμμα της Ευρώπης, συνεπώς θα κρίνουμε μια κυβέρνηση από τα αποτελέσματά της, όχι από τις πρώτες εντυπώσεις. Η Ιταλία ήταν εκείνη που, όταν οι άλλοι δίσταζαν, ανέλαβε την ηγεσία της δύναμης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον Λίβανο και η Ιταλία πίεσε για ένα παγκόσμιο δικαιοστάσιο για τη θανατική ποινή. Δείξατε στον κόσμο ότι η Ευρώπη μπορεί να έχει το όραμα και την ικανότητα να ενεργεί με ενότητα για το καλό όλων.

Πρέπει να αδράξουμε αυτό το όραμα, διότι η μελλοντική δύναμη της Ευρώπης δεν βρίσκεται στην απομόνωσή της από τις αδικίες, αλλά στην αντιμετώπιση των δυνάμεων του πόνου και της καταστροφής στον κόσμο έξω από τα σύνορά μας. Στη δική μας ήπειρο έχουμε θεραπεύσει τις πληγές των εθνών. Το συμφέρον μας τώρα, ίσως μάλιστα και η επιβίωσή μας, εξαρτάται από την εξαγωγή τα προσεχή 50 χρόνια των εσωτερικών επιτευγμάτων των εθνών μας. Οι παγκόσμιες προκλήσεις όπως η αλλαγή του κλίματος, η αύξηση του πληθυσμού και η διάδοση των πυρηνικών τονίζουν αυτό που αποκαλέσατε «την ανεπάρκεια της μονομέρειας». Ο κόσμος χρειάζεται παγκόσμιους μηχανισμούς για τη δημιουργία συναίνεσης σε αυτά τα θέματα.

Και ποιο θα ήταν το μοντέλο; Κανένα δεν είναι καλύτερο από τη μέθοδο της Κοινότητάς μας, η οποία έχει δοκιμαστεί για πάνω από 50 χρόνια. Ωστόσο, ακόμα και καθώς η Ευρώπη ενηλικιώνεται στη διεθνή σκηνή, κάποιοι προσπαθούν να μας διχάσουν από το εσωτερικό. Τι θα λέγαμε στους ευρωσκεπτικιστές που λένε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι πλέον αξιόμαχη ή ότι το ευρωπαϊκό όνειρο απειλείται από την παγκοσμιοποίηση ή ότι η ολοκλήρωση απειλεί την εθνική ταυτότητα; Ακούν, αλλά δεν προσέχουν. Κύριε Πρόντι, σοφά ακολουθήσατε τη συμβουλή του Cavour που μας είπε ότι βρήκε τρόπο να ξεγελά τους διπλωμάτες. Είπε: «Τους λέω την αλήθεια και αυτοί δεν με πιστεύουν».

Όπως μας είπατε στο Βερολίνο στην 50η επέτειο της Ευρώπης:

«Για να δημιουργήσουμε έχουμε ανάγκη από κοινή λογική, υπομονή, πίστη, αλλά και έναν κόκκο τρέλας».

(EN) Ένας κόκκος τρέλας, αυτοπεποίθησης, καθώς και τόλμη και αποφασιστικότητα απαιτούνται για να αντιμετωπιστεί το μέλλον. Διότι τώρα δεν είναι ώρα για απάθεια ή εγωκεντρισμό. Οι ηγέτες μας πρέπει να είναι τολμηροί: περισσότερη Ευρώπη, όχι λιγότερη, είναι το κλειδί για την ανταγωνιστικότητα· περισσότερη Ευρώπη, όχι λιγότερη, είναι το κλειδί για την ασφάλεια· περισσότερη Ευρώπη, όχι λιγότερη, είναι το κλειδί για έναν δίκαιο κόσμο. Γι’ αυτό, είναι σημαντικό να επιτευχθεί μια θεσμική συμφωνία στη Διακυβερνητική Διάσκεψη του προσεχούς μήνα. Μόνο οι ισχυρότεροι θεσμοί μπορούν να οικοδομήσουν μια ισχυρότερη Ευρώπη.

Κύριε Πρόντι, ο συμπατριώτης σας, Λεονάρντο ντα Βίντσι, ήταν εκείνος που μας δίδαξε ότι:

«Μένει στάσιμος όποιος κοιτά σταθερά ένα αστέρι».

(EN) Σας ευχαριστώ που μείνατε πιστός στο όραμά σας.

(Χειροκροτήματα)

  Cristiana Muscardini, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αυτό που επείγει είναι να εγκριθεί η νέα Συνθήκη. Μια επείγουσα ανάγκη που συμβαδίζει με την ανάγκη απλοποίησης για να καταστεί η Ένωση πιο κατανοητή στους πολίτες. Ωστόσο, αυτό δεν θα επιτευχθεί με την υποτίμηση των δυσκολιών που υπάρχουν και αποτελούν την αιτία των αμφιβολιών οι οποίες δεν επέτρεψαν μέχρι σήμερα την επίτευξη μιας συμφωνίας.

Ο ιταλός πρωθυπουργός και πρώην Πρόεδρος της Επιτροπής δεν μπορεί να αγνοεί ότι σε αόριστες και γενικόλογες προτάσεις αντιστοιχούν αόριστες και ατελέσφορες απαντήσεις, ακριβώς το αντίθετο δηλαδή από αυτό που επιθυμούν οι πολίτες. Ο ποσιμπιλισμός ανοίγει χίλιους δρόμους, αλλά δεν οδηγεί στο τέρμα κανενός, ιδίως όταν οι δρόμοι αυτοί είναι οι ίδιοι που επί δέκα χρόνια μας προτείνουν για να εγκαταλείψουν στη συνέχεια.

Η κρίση είναι προφανής και καθόλου απλή και απαιτεί, συνεπώς, κατάλληλες λύσεις για τους ολοένα και πιο πιεστικούς χρόνους. Για τον λόγο αυτόν, οι προσπάθειες της γερμανίδας καγκελάριου και οι δηλώσεις του προέδρου Σαρκοζί αναπτέρωσαν τις ελπίδες όλων των ευρωπαϊστών. Εμείς επιζητούμε αυτό που είναι εφικτό και όχι το αδύνατο! Πιστεύουμε ότι ο ποιοτικός και τίμιος συμβιβασμός αποτελεί τη βάση της πολιτικής. Λέμε «όχι στους συμβιβασμούς» όταν έχουν ήδη γίνει μικρής σημασίας και χαμηλής ηθικής αξίας συμβιβασμοί.

Εάν η κρίση είναι προφανής, οφείλουμε να εγκαταλείψουμε τα ανέφικτα βραχυπρόθεσμα σχέδια και να εδραιώσουμε όσα βρίσκουν άμεση συναίνεση: μεγαλύτερη ευελιξία των οργάνων μας· ευρύτερη εφαρμογή της επικουρικότητας· κοινή πολιτική των συνόρων· τρομοκρατία· ανάκαμψη της οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας με την άμεση υλοποίηση των αναγκαίων υποδομών, προπαντός στον τομέα της κινητικότητας· κοινή ενεργειακή πολιτική· υπεράσπιση του κοινωνικού συμβολαίου· σαφείς κανόνες που εμποδίζουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό με ενίσχυση της θέσης της Ένωσης στον ΠΟΕ· και εναρμόνιση της ποινικής νομοθεσίας όσον αφορά τα εγκλήματα βίας κατά των παιδιών.

Οι πολίτες δεν μπορούν να εμπιστευθούν τους αρχηγούς των κυβερνήσεων που σκιαγραφούν από το Στρασβούργο μια Ευρώπη με απλά λόγια και, εν συνεχεία, δεν υλοποιούν στη χώρα τους τα σχέδια που έχει εγκρίνει η Ευρώπη. Το Στρασβούργο ζητά μια κοινή εξωτερική πολιτική, και όχι τον κατακερματισμό που επιδείξαμε στο Αφγανιστάν. Η έλλειψη ασφάλειας στα σύνορα εξαιτίας της αντιφατικής πολιτικής για τη μετανάστευση μειώνει την εμπιστοσύνη των πολιτών. Οι πρώτοι που υφίστανται τις συνέπειες είναι οι νόμιμοι μετανάστες. Το σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλής ταχύτητας έχει εγκριθεί από όλα τα κοινοτικά όργανα και παραμένει στάσιμο λόγω διαφωνιών στο εσωτερικό της ιταλικής κυβέρνησης, ενώ εξίσου στάσιμη παραμένει η ανάπτυξη.

Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι όταν μας απευθύνεστε αναφέροντας «τον σημαντικό ρόλο των βουλευτών του ΕΚ» θα πρέπει σε όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένης της δικής μας, να υπενθυμίσουμε ότι μέχρι σήμερα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Συνέλευσης, τα μέλη από την Ιταλία, δεν εκλήθησαν ποτέ για μια ανταλλαγή ιδεών και για να συμβάλουν στη διαδικασία. Έχει και αυτό τη σημασία του. Λιγότερα λόγια και περισσότερα έργα!!

  Monica Frassoni, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία καλωσορίζει τον πρωθυπουργό Πρόντι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς τελευταία σπανίζουν δυστυχώς οι παρεμβάσεις που τάσσονται ανεπιφύλακτα υπέρ μιας εκ των άνω λύσης της συνταγματικής κρίσης. Φοβούμαστε, για παράδειγμα, ότι η αυριανή παρέμβαση του ολλανδού πρωθυπουργού θα έχει τελείως διαφορετική προσέγγιση.

Καλό είναι βεβαίως να κατανοούμε τα επιχειρήματα των άλλων, αλλά η εμπειρία μας διδάσκει ότι συνήθως επικρατούν τα επιχειρήματα αυτών που αντιτίθενται. Γνωρίσουμε ότι τελικά ακόμη και οι πιο φιλοευρωπαϊκές κυβερνήσεις, όπως η δική σας, αναγκάσθηκαν σταδιακά να αποδεχθούν τα επιχειρήματα όσων θεωρούν ως πραγματική διάσταση της ευρωπαϊκής κυβέρνησης τη διακυβερνητική διάσταση και τις σχέσεις ισχύος μεταξύ κρατών. Αυτό συνέβη στο Μάαστριχτ, στο Άμστερνταμ και στη Νίκαια. Είπατε ότι η κυβέρνησή σας δεν θα αποδεχθεί συμβιβασμούς προς τα κάτω. Το ελπίζουμε, καθώς σε πολλές περιπτώσεις τα παραδείγματα που παρελθόντος δεν ήταν ακριβώς εντυπωσιακά.

Στους Πράσινους δεν αρέσουν οι εκβιασμοί, οι συγκρούσεις και οι ρήξεις. Θα θέλαμε πολύ μια αρμονική, καινοτομική και πραγματικά αειφόρο και ενωμένη Ευρώπη, καθώς η Ευρώπη των 27 είναι ένα μεγαλειώδες αποτέλεσμα. Είμαστε όμως σαφείς: τους εκβιασμούς χρησιμοποίησαν έως τώρα μόνον όσοι θέλησαν να παρεμποδίσουν την επίλυση της συνταγματικής κρίσης, και αυτή είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε να αποσιωπήσουμε. Ακόμη και η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου απέφυγε τους τελευταίους μήνες και τα τελευταία χρόνια να υποβάλει οποιαδήποτε ελαφρώς τολμηρή πρόταση αναμένοντας μια πρωτοβουλία των κυβερνήσεων.

Κύριε Πρόντι, πιστεύουμε πως υπάρχουν δύο ή τρεις προϋποθέσεις που θα μας επιτρέψουν να βγούμε από αυτό το αδιέξοδο, και ελπίζουμε ειλικρινά ότι η ιταλική κυβέρνηση να συνταχθεί ανεπιφύλακτα με το μέρος μας. Θα πρέπει να συναφθεί μια ισχυρή συμμαχία μεταξύ των 18 κρατών που επικύρωσαν το Σύνταγμα, του Κοινοβουλίου, της Επιτροπής και ορισμένων εθνικών κοινοβουλίων για να αντισταθούν στην τάση διάλυσης της Συνταγματικής Συνθήκης.

Παρουσιάσατε έναν κατάλογο ορισμένων ζητημάτων, στον οποίο θα ήθελα να προσθέσω τουλάχιστον δύο: το πρώτο είναι το ζήτημα του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και το δεύτερο η μεταρρύθμιση της ρήτρας αναθεώρησης. Δεν είναι πλέον δυνατόν να συνεχίσουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο, με μια συνθήκη που έχει εγκριθεί ομόφωνα αφήνοντας εκτός το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η δεύτερη προϋπόθεση είναι ότι θα πρέπει εσείς οι κυβερνήσεις να επιδείξετε την απαραίτητη τόλμη και να ενημερώσετε την κοινή γνώμη για τις αναγκαίες επιλογές, για τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ σας όσον αφορά το μέλλον της Ευρώπης, επιδιώκοντας την υποστήριξή της. Πάψτε να κρύβεστε σε απρόσιτες μυστικές διαπραγματεύσεις. Μην αφήσετε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκτός των μεταρρυθμίσεων για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα στην προσεχή Διακυβερνητική Διάσκεψη, καθώς μάλιστα η εμπειρία αποδεικνύει ότι στις μυστικές διακυβερνητικές διαπραγματεύσεις κερδίζουν οι άλλοι.

Εμείς, και ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, δεν φοβόμαστε τη συζήτηση για τον βασικό πυρήνα, έστω και εάν δεν μας αρέσει. Πιστεύουμε, μάλιστα, ότι μόνο θέτοντας ορισμένες κυβερνήσεις και ορισμένους λαούς ενώπιον της επιλογής να μείνουν ή να φύγουν, θα αποφασίσουν να συνταχθούν με το μέρος μας.

  Francis Wurtz, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, τρεις σύντομες παρατηρήσεις. Η πρώτη δεν αφορά άμεσα τον κ. Πρόντι, αλλά τις περίφημες δώδεκα ερωτήσεις που έθεσε η Προεδρία του Συμβουλίου στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων. Μία από αυτές είναι διατυπωμένη ως εξής, διαβάζω: «Τι σκέφτεστε για την πρόταση αλλαγής της ορολογίας, χωρίς ωστόσο να τροποποιηθεί η νομική ουσία, για παράδειγμα, όσον αφορά το όνομα της Συνθήκης;». Πώς θέλετε ο πολίτης που το διαβάζει αυτό να μην σκεφθεί ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες τον περνούν για πανηλίθιο, για να μην πω τίποτε βαρύτερο;

Πιο ουσιαστικό ακόμη, ο κ. Πρόντι μόλις υπογράμμισε ότι οι ευρωπαίοι ψηφοφόροι πρέπει να γνωρίζουν ποιος θα είναι ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αν θα υπάρχει ή όχι μόνιμη Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και Ευρωπαίος Υπουργός Εξωτερικών, και με ποιόν τρόπο θα έχει συσταθεί η Επιτροπή. Όλα αυτά τα ερωτήματα είναι τω όντι σημαντικά. Δεν ακούτε, όμως, να διατυπώνονται γύρω σας και άλλα ερωτήματα, πολύ πιο ισχυρά και πιο μεστά, ερωτήματα στα οποία κανείς σας δεν δίνει ποτέ απάντηση. Για παράδειγμα, ακόμη και φιλελεύθεροι οικονομολόγοι αναρωτιούνται σε ποιο σημείο κινδυνεύει να μας οδηγήσει, στο τρέχον παγκόσμιο πλαίσιο, μια πολιτική ελευθέρων συναλλαγών, χωρίς προσκόμματα, η οποία να συνδέεται με την ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων, με την απόλυτη ελευθερία μετεγκατάστασης των μέσων παραγωγής και την απόλυτη ελευθερία κινήσεων των ξένων επενδυτών, περιλαμβανομένων των πλέον αρπακτικών. Ποιες αλλαγές προτείνετε σε σχέση με αυτό για το κοινοτικό κεκτημένο;

Άλλες φωνές, εξίσου σημαντικές, υψώνονται ενάντια στον φορολογικό πόλεμο στον οποίο επιδίδονται τα κράτη μέλη, ή υπέρ της αλλαγής του καθεστώτος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ή ακόμη υπέρ μιας βουλησιαρχικής βιομηχανικής πολιτικής στους καίριους τομείς της σύγχρονης οικονομίας, έξω από τους κανόνες του ελεύθερου ανταγωνισμού. Τι είδους ρήξη με την υφιστάμενη κατάσταση θεωρείτε επιθυμητή ή αποδεκτή από αυτήν την άποψη; Η Ευρώπη πρέπει να είναι υπόθεση των αγορών ή υπόθεση πολιτικής έναντι των αγορών; Σε ποιο βαθμό η δημοκρατία σταματά εκεί όπου αρχίζει η οικονομία της ανοικτής αγοράς ή ο ελεύθερος ανταγωνισμός; Αυτά τα ερωτήματα έχουν τεθεί προς συζήτηση. Τι σκέφτεστε επ’ αυτών;

Μια τελευταία λέξη προς τον κ. Barroso, ο οποίος είναι σήμερα απών και ο οποίος εξέφρασε τη χαρά του που, κατά την άποψή του, το «ναι» κατίσχυσε στις γαλλικές εκλογές. Πρόκειται για αυταπάτη. Βεβαίως και ο νέος γάλλος πρόεδρος είναι θιασώτης του «ναι». Γι’ αυτό και φοβόταν, όπως εσείς, ένα νέο δημοψήφισμα. Οι δεσμεύσεις, όμως, που υποχρεώθηκε να αναλάβει για την Ευρώπη, για να εξασφαλίσει την αποδοχή της άρνησής του να ζητήσει εκ νέου τη γνώμη των πολιτών, αποκαλύπτουν πολλά για τις βαθιά ριζωμένες αντιφιλελεύθερες φιλοδοξίες σε αυτήν τη χώρα. Θέλουμε δε να του υπενθυμίσουμε ιδίως την κεντρική ομιλία του επί του θέματος, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου εδώ στο Στρασβούργο, με τίτλο «Θέλω να αλλάξει η Ευρώπη». Το πραγματικό ερώτημα είναι σαφώς το ακόλουθο: πέραν των θεσμικών καινοτομιών, σε τι αλλαγές είστε έτοιμοι να προβείτε;

(Χειροκροτήματα)

  Nigel Farage , εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, για άλλη μία φορά σε αυτήν την Αίθουσα και με τον συνήθη ζωηρό τρόπο του, ο κ. Πρόντι επιβεβαίωσε την πίστη του στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης και το γεγονός ότι πρέπει να μιλούμε με μία φωνή στην παγκόσμια σκηνή. Κύριε Πρόντι, αν και διαφωνώ με αυτές τις απόψεις, οφείλω τουλάχιστον να σας συγχαρώ για την ειλικρίνειά σας να λέτε τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο. Εκπλήσσομαι που βρήκατε τον χρόνο να έρθετε, δεδομένου ότι στην Ιταλία είχατε 38 πρωθυπουργούς τα τελευταία 60 χρόνια και φαίνεται ότι μπορεί να βρίσκεστε κοντά στον 39ο. Είμαστε πράγματι ιδιαίτερα προνομιούχοι που ήρθατε σήμερα.

Όταν μας λέτε ότι η ασφάλεια είναι τόσο σημαντική –αυτή η «ώθηση προς μια στενότερη συνεργασία» όπως την αποκαλείτε– ειδικά την ημέρα που η βρετανική αστυνομία ανακοίνωσε ότι θα απαγγελθούν κατηγορίες στην υπόθεση του πρώην πράκτορα της KGB, Alexander Litvinenko, ο οποίος δολοφονήθηκε πρόσφατα στο Λονδίνο, αναρωτιέμαι αν θέλουμε πραγματικά το είδος της δικαιοσύνης σας, δεδομένου ότι ο Mario Scaramella, ο οποίος προσπάθησε να προειδοποιήσει τον κ. Litvinenko για το τι θα του συνέβαινε, σαπίζει εδώ και έξι μήνες σε μια ιταλική φυλακή. Οι κατηγορίες εναντίον του διαρκώς αλλάζουν και στην πραγματικότητα δεν έχει προσαχθεί στο δικαστήριο. Αν προτείνετε να εγκαταλείψουμε το εθιμικό δίκαιο και το habeas corpus για ένα ευρωπαϊκό σύστημα αυτού του είδους, η απάντησή μου προς εσάς είναι όχι, ευχαριστούμε πολύ.

Ας διεξαγάγουμε μια πραγματική συζήτηση, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Schulz: 16 χώρες ενέκριναν το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, όχι 18, γι’ αυτό ας έχουμε παρακαλώ λίγη αλήθεια, λίγη ειλικρίνεια και λίγη διαφάνεια και ας μην πιέζουμε και αγνοούμε τελείως τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων στη Γαλλία και στις Κάτω Χώρες. Ο κύριος Πρόντι δεν το ανέφερε καν αυτό στην ομιλία του.

Οι πολίτες είπαν όχι. Δεκάδες εκατομμύρια Ευρωπαίοι λένε «Δώστε σε μας, στους πολίτες, λόγο για το μέλλον μας». Σταματήστε να συμπεριφέρεστε σαν οδοστρωτήρας, σταματήστε να παραγκωνίζετε την κοινή γνώμη. Βεβαίως, μπορείτε να έχετε τη Συνθήκη σας, αλλά αφήστε τους πολίτες να αποφασίσουν για το μέλλον τους. Μην τους το επιβάλλετε.

  Jean-Marie Le Pen, εξ ονόματος της Ομάδας ITS. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρωθυπουργέ, οι ευρωκράτες της Επιτροπής και του Συμβουλίου έβγαλαν έναν τεράστιο αναστεναγμό ανακούφισης το βράδυ της 22ας Απριλίου: για αυτούς, η Ρουαγιάλ ή ο Σαρκοζί, το UMP ή το Σοσιαλιστικό Κόμμα, ήταν το εχέγγυο ότι θα επαναφέρανε το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, το οποίο απερρίφθη μαζικά από δύο λαούς το 2005, στην πορεία που είχε χαραχθεί προκαταβολικά, με πλήρη περιφρόνηση προς τη δημοκρατία. Και η μεν και ο δε ήταν ιδανικοί υποψήφιοι και δυνητικοί Πρόεδροι. Όπως άλλωστε και ο κ. Μπαϊρού.

Ο Σαρκοζί, όπως και η Ρουαγιάλ, προσποιούνται ότι πιστεύουν, όπως και εσείς οι ίδιοι, ότι οι Γάλλοι δεν απέρριψαν παρά μόνο τις πολιτικές των Βρυξελλών, ενώ απέρριψαν εξίσου αυτό το θεσμικό κομμάτι, το οποίο τώρα θέλουν να το επαναφέρουν από την πίσω πόρτα, ήτοι τον Ευρωπαίο Υπουργό Εξωτερικών –αυτόν τον υπουργό που, αν υφίστατο, θα μας είχε εμπλέξει όλους στον πόλεμο του Ιράκ– τον ψευτο-εκλεγμένο Πρόεδρο, την Επιτροπή υποβαθμισμένη σε δημόσιους λειτουργούς προερχόμενους από ορισμένα κράτη, την κοινοτικοποίηση όλων των πολιτικών, η οποία αποστερεί από τα κράτη κάθε δικαίωμα άσκησης αρνησικυρίας, εν ολίγοις, το ευρωπαϊκό υπερκράτος, γραφειοκρατικό και παντοδύναμο.

Κατά τη γνώμη σας, καλύτερα αν εκλεγόταν ο Σαρκοζί, αντί της Ρουαγιάλ, αφού ο πρώτος επιζητεί να επικυρωθεί το Σύνταγμα από το Κοινοβούλιο, ενώ η Ρουαγιάλ διατεινόταν ότι λαμβάνει εν μέρει υπόψη της την έκφραση της λαϊκής βούλησης.

Μετά τον ορισμό σοσιαλιστή υπουργού Εξωτερικών και σοσιαλιστή υφυπουργού αρμόδιου για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις και πριν καλά-καλά ολοκληρωθεί η παράδοση της εξουσίας από τον πρώην στον νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο κ. Σαρκοζί έσπευσε στο Βερολίνο να επιβεβαιώσει ότι η επικύρωση θα γίνει μέσω της κοινοβουλευτικής οδού, ότι παραμένει σταθερή η δέσμευσή του στο ευρωπαϊκό υπερκράτος, όπως και η βούλησή του να μην είναι παρά ο κυβερνήτης μιας ευρωπαϊκής επαρχίας. Η γερμανίδα καγκελάριος μπορεί να παραμείνει ήσυχη: χάρη στον κ. Σαρκοζί, η Προεδρία της στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα είναι επιτυχής! Θα μπορεί να υποβάλει τον Ιούνιο έναν οδικό χάρτη επανεκκίνησης της συνταγματικής διαδικασίας και της καταδίκης σε θάνατο των εθνών και της κυριαρχίας των λαών.

Έχοντας εκλεγεί από το 53% των Γάλλων, ο κ. Σαρκοζί προδίδει ήδη τις ελπίδες σημαντικής μερίδας αυτών, ήτοι του 55% των πολιτών, δεξιών και αριστερών, οι οποίοι ψήφισαν «όχι» τον Μάιο του 2005.

(Καθώς διακόπτεται, ο ομιλητής στρέφεται προς τον κ. Schulz: «Τι έχετε, κύριε Schulz, είστε άρρωστος;», κατόπιν δε αυτοδιορθώνεται: «Α ναι, εσείς είστε, κύριε Cohn-Bendit, πηγαίνετε, λοιπόν, να διδάξετε παιδαγωγική στα παιδάκια!»)

  Πρόεδρος. Κύριε Le Pen, στις ψηφοφορίες η έκβαση είναι μια έτσι και μια αλλιώς, και ασφαλώς εσείς το ξέρετε αυτό καλύτερα από όλους.

  Jana Bobošíková (NI). – (CS) Κυρίες και κύριοι, το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα υποτίθεται ότι θα ενδυνάμωνε την Ένωση ως παράγοντα στην παγκόσμια σκηνή, αλλά τι συνέβη στην πραγματικότητα; Αυτό που προέκυψε ήταν ένα ακατανόητο έγγραφο, η έγκριση του οποίου δεν ήταν θέμα για τους κοινωνικούς σχεδιαστές που το δημιούργησαν. Οι πολίτες δύο χωρών το αντιμετώπισαν με ένα ηχηρό «όχι». Το έγγραφο είναι επίσης φαύλο και για πολλά χρόνια εκτρέπει την προσοχή των πολιτικών από πιο επείγοντα προβλήματα. Εισάγει μια περιττή σύγκρουση στην Ένωση και επιβεβαιώνει την υποψία ότι η Ένωση είναι ένα ασήμαντο θέμα, όχι από γεωγραφικής άποψης, αλλά από την άποψη των ηγετών της, οι οποίοι είναι ανίκανοι να δεχθούν την αποτυχία αυτού του σχεδίου και να προτείνουν ένα διαφορετικό στους πολίτες. Οι αρχηγοί κρατών γυρνούσαν ακροποδητί γύρω από το θέμα, αντί να ομολογούν ανοιχτά ότι στη Ρώμη πριν από τρία χρόνια υπέγραψαν ένα έγγραφο το οποίο η κοινή γνώμη απορρίπτει από τότε. Αυτό είναι αδιέξοδο και πρέπει να βρούμε έναν διαφορετικό δρόμο για να προχωρήσουμε.

Δεν θα τεθεί σε κίνδυνο το μέλλον της Ευρώπης ως παγκόσμιου παράγοντα από τη μη έγκριση του Συντάγματος. Αυτό που θα τεθεί σε κίνδυνο είναι η απομάκρυνση των πολιτικών από την πραγματική ζωή και οι μάταιες συζητήσεις για ένα νεκρό κείμενο. Οι πολίτες των κρατών μελών κατανοούν όλο και λιγότερο τη γλώσσα των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων και των εκπροσώπων τους. Οι παγκόσμιοι εταίροι μας, επίσης, θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν την έλλειψη ενότητας της ΕΕ και την αλαζονεία των ηγετών της.

Πιστεύω ακράδαντα ότι η ΕΕ πρέπει να μεταρρυθμίσει τα θεσμικά της όργανα και ότι χρειάζεται ένα νέο ενοποιητικό έγγραφο που θα οριοθετεί με σαφήνεια το πεδίο αρμοδιότητας της Ένωσης και των κρατών μελών. Χρειαζόμαστε μια Συνθήκη περιεκτική, κατανοητή και δίκαιη, και συνεπώς αποδεκτή στους πολίτες μας, ενώ ταυτόχρονα θα είναι, κυρίως, μια Συνθήκη που θα είναι διαφορετική από μια απλή τροποποιημένη ή διορθωμένη έκδοση του απορριφθέντος Συντάγματος. Πιστεύω ότι οι πολιτικές για τις συντάξεις, τους φόρους, την υγεία, τα κοινωνικά θέματα, τον πολιτισμό, τη δικαιοσύνη και την πυρηνική ενέργεια πρέπει να παραμείνουν στα χέρια των κρατών μελών. Άλλοι τομείς πολιτικής πρέπει να τεθούν υπό συζήτηση. Κάποιοι από εμάς, τόσο στην πολιτική όσο και στην κανονική ζωή, βίωσαν την αποτυχία και αυτό συνέβη τώρα στους υπέρμαχους του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Πρέπει να ξεπεράσουν το πείσμα τους και να παραδεχθούν την ήττα. Πρέπει επίσης να αρχίσουν διαπραγματεύσεις για μια νέα Συνθήκη με την πρώτη ευκαιρία. Περιμένω μια ρεαλιστική προσέγγιση αυτού του είδους από τη σύνοδο κορυφής του Ιουνίου και από τη γερμανική και πορτογαλική Προεδρία. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα αυξήσουμε την εμπιστοσύνη στο ευρωπαϊκό σχέδιο, τόσο στους πολίτες της ΕΕ όσο και στην ευρύτερη παγκόσμια οικονομική και πολιτική σκηνή.

  Romano Prodi, Πρωθυπουργός της Ιταλίας. (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ πολύ για αυτήν τη συζήτηση, η οποία, όπως όλες οι συζητήσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ήταν σύντομη, εποικοδομητική και ειλικρινής. Η συζήτηση ανέδειξε θέσεις πολύ διαφορετικές μεταξύ τους όσον αφορά το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ακούγοντας ορισμένες από τις τελευταίες παρεμβάσεις, αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν και θέσεις ασυμβίβαστες μεταξύ τους.

Ασφαλώς αυτό το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί, να συζητηθεί και να επιλυθεί με δημοκρατικές και ανοικτές διαδικασίες, όπως συμβαίνει και όπως θα συμβαίνει πάντα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτός ακριβώς ήταν ο σκοπός της αρχικής μου παρέμβασης. Για να μπορέσουμε να συγκεράσουμε αυτές τις μεγάλες διαφορές και αυτήν την ευρύτητα των απόψεων, θα πρέπει να αποκτήσουμε κανόνες οι οποίοι θα μας επιτρέπουν τη διαχείριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δημιουργήσαμε όλοι μαζί.

Λησμονούμε τη μακρά πορεία που διανύσαμε για την οργάνωση της Συνταγματικής Συνθήκης, λησμονούμε τους 18 μήνες της Συνέλευσης, τις συζητήσεις και τη συμμετοχή των εθνικών και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Λησμονούμε πως δεν ήταν μια κλειστή συζήτηση. Καταλήξαμε όμως σε ένα αποτέλεσμα και, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια της κ. Cristiana Muscardini, «προσοχή, γιατί στην πολιτική πρέπει να καταλήγουμε σε έναν ποιοτικό συμβιβασμό». Λοιπόν, το σχέδιο του Συντάγματος ήταν ήδη ένας συμβιβασμός!

Ως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ένοιωσα την έλλειψη ορισμένων ισχυρών ωθήσεων προς τα εμπρός από εκείνη τη Συνθήκη. Θελήσαμε αυτόν τον συμβιβασμό, καθώς, ακριβώς λόγω του πολιτικού ρεαλισμού, κατανοούσαμε ότι δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα! Ότι η ιδέα μας για την Ευρώπη ήταν ακόμη πιο ισχυρή, αλλά οι ιστορικές περιστάσεις επέτρεπαν μόνον αυτό.

Υπογράφηκε από όλες τις χώρες της Ένωσης, ακόμη και από το Ηνωμένο Βασίλειο, με την ευθύνη των κυβερνήσεων της Ένωσης. Τώρα κάποιοι υποστηρίζουν ότι η Συνθήκη αυτή προέκυψε έτσι, από ένα κλειστό δωμάτιο και παρά τη θέληση των λαών. Προέκυψε όμως από τους εκπροσώπους του λαού! Υπογράφηκε από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις του! Αυτή είναι η αλήθεια! Ασφαλώς μπορούμε να αναζητήσουμε ακόμη έναν συμβιβασμό, καθώς στη ζωή μας πάντα αυτόν αναζητούσαμε, αλλά δεν μπορούμε με τον συμβιβασμό αυτό να εγκαταλείψουμε και να ακυρώσουμε το ευρωπαϊκό σχέδιο.

Αυτό είναι το απαράβατο όριο που θέσαμε, και για αυτόν ακριβώς τον λόγο σκιαγράφησα στην παρέμβασή μου τις θεμελιώδεις θέσεις από τις οποίες δεν μπορούμε να υποχωρήσουμε: είναι οι θέσεις της λαϊκής βούλησης, το ζήτημα των πυλώνων, το ζήτημα του Υπουργού Εξωτερικών! Πώς είναι δυνατόν να ντρεπόμαστε να αποκαλέσουμε Υπουργό Εξωτερικών αυτόν που μας αντιπροσωπεύει; Χρησιμοποιήστε εάν προτιμάτε την αγγλοσαξονική ορολογία. Αλλά τι έχουμε να φοβηθούμε; Δεν κατανοούμε πόσο μας κόστισε τα τελευταία χρόνια η απουσία ενός Υπουργού Εξωτερικών; Δεν αντιλαμβανόμαστε τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει στη Μέση Ανατολή και στις γύρω περιοχές; Πώς αφήσαμε την πολιτική κατάσταση να επιδεινωθεί εξαιτίας της διάσπασης μας;

Με αυτήν την ανευθυνότητα θα βαδίσουμε προς το μέλλον; Θέλω να επισημάνω ότι τις ημέρες αυτές κρίνεται η τελευταία αυτή πτυχή της πολιτικής μας ενότητας, το ζήτημα της ικανότητάς μας να εκπροσωπούμε την Ευρώπη στον κόσμο. Εάν δεν το καταλάβουμε τώρα, πότε θα το καταλάβουμε; Άφησα αυτά τα έδρανα της Επιτροπής πρόσφατα, πριν από δύο περίπου χρόνια! Έτσι, λόγω των σχέσεων ισχύος στον κόσμο Κίνα, Ινδία, Ασία παρέμεινε το πρόβλημα μιας Ευρώπης που δεν στάθηκε ικανή να συνομιλήσει με αυτούς τους μεγάλους λαούς, ή να μιλήσει σαν ίσος προς ίσο και να πείσει τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής!

Αυτό δεν αρκεί για να επιβαρύνει το μέλλον μας; Θα παραμείνουμε ασήμαντοι για όλη την επόμενη γενιά; Αυτήν την ερώτηση θέλω να θέσω στη Διακυβερνητική Διάσκεψη και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Δεν θέτω άλλα ζητήματα. Με απασχολεί το αίσθημα ευθύνης της Ευρώπης απέναντι στην Ιστορία, απέναντι στη ζωή μας και στη ζωή των παιδιών μας.

  Πρόεδρος. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόντι. Τα χειροκροτήματα εκφράζουν αυτό που σκέφτεται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Antonio Tajani (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μετά από πολλούς μήνες δυσκολιών, η πρωτοβουλία της κ. Μέρκελ και η εκλογή του Νικολά Σαρκοζί στην προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας αναπτέρωσαν τις ελπίδες της Ευρώπης. Παρά τις νέες αντιστάσεις, τώρα πλέον υπάρχει πραγματικά η δυνατότητα εκπόνησης μιας νέας Συνθήκης που θα θεσπίζει τους κανόνες ενός πρωτοποριακού οργάνου όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι, δυστυχώς, προφανές ότι το κείμενο που προήλθε από το καλά συντονισμένο έργο της ιταλικής Προεδρίας υπό την καθοδήγηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και το οποίο υπεγράφη στη Ρώμη δεν θα μπορέσει να τεθεί σε ισχύ.

Εάν, ωστόσο, θέλουμε μια Ευρώπη που θα αναλάβει τον ρόλο που της αρμόζει στη διεθνή σκηνή, θα πρέπει να διασώσουμε την ουσία της Συνθήκης. Αναφέρομαι στην αρχή των αποφάσεων που λαμβάνονται με πλειοψηφία σε ορισμένα σημαντικά ζητήματα, στην κοινή εξωτερική πολιτική και στη διάρκεια της Προεδρίας. Η έγκριση ενός μειωμένου κειμένου αντιπροσωπεύει απλώς ένα πρώτο βήμα προόδου. Το άριστο είναι βεβαίως εχθρός του καλού, ωστόσο είναι σημαντικό να συνεχίσουμε στην πορεία που ξεκινήσαμε και να αποφασίσουμε πριν τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2009. Ελπίζω, αναλογιζόμενος το μέλλον, ότι κατά τη νέα κοινοβουλευτική περίοδο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα αναλάβει και συνταγματικό ρόλο, όπως πρότειναν πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο Πρόεδρος της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων κ. Gargani και ο κ. Brunetta.

Ωστόσο, η Ευρώπη των 27 δεν έχει μόνον ανάγκη από θεσμικούς κανόνες για να λειτουργήσει καλύτερα. Έχει ανάγκη να ταυτιστεί με τις αξίες που αποτελούν την πραγματική βάση της και τα θεμέλια για την οικοδόμηση μιας Ένωσης η οποία στο μέλλον δεν θα καταρρέει απέναντι στις δυσκολίες. Θα ήταν σφάλμα να μην αποτελέσουν η ελευθερία, η αλληλεγγύη, η επικουρικότητα και ο κεντρικός ρόλος του ατόμου τα θεμέλια των κοινοτικών οργάνων. Θα ήταν ένα πολύ σοβαρό σφάλμα να απαρνηθούμε την ταυτότητά μας και τις ιουδαϊκές και χριστιανικές μας ρίζες, καθώς και ένα κοινωνικό μοντέλο βασισμένο στην οικογένεια που αποτελείται από πατέρα, μητέρα και παιδιά.

  Gianni Pittella (PSE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ο κ. Tajani θέτει ζητήματα που δεν έχουν καμία σχέση με το σημερινό, ενώ αντιθέτως ακούσαμε από τον πρωθυπουργό Πρόντι σαφείς, σημαντικές και αποφασιστικές θέσεις, με τις οποίες η Ιταλία αναλαμβάνει την καθοδήγηση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και ενισχύεται ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που βρέθηκε πάντοτε στην πρώτη γραμμή για τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις της Ένωσης.

Ήταν λόγια σαφή σε ένα νευραλγικό σημείο: πρέπει να έχουμε ως αφετηρία το σχέδιο Συντάγματος που επικύρωσαν τα 18 κράτη μέλη και όχι τη Νίκαια. Η Διακυβερνητική Διάσκεψη πρέπει να έχει κλειστή και όχι ανοικτή εντολή. Δεν μπορούμε να θεωρούμε νεκρό ένα σχέδιο Συντάγματος που έγινε δεκτό από την τεράστια πλειοψηφία των πολιτών και παρέχει συγκεκριμένες και όχι αόριστες απαντήσεις, κυρία Muscardini! Τις απαντήσεις αυτές εξέθεσε ο κ. Πρόντι στην ομιλία του και στη δευτερολογία του.

Χωρίς Σύνταγμα, αγαπητέ κύριε Wurtz, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ασθενέστερη, ενώ αυξάνεται ο κίνδυνος να μετατραπεί απλώς σε μια περιοχή ελευθέρων συναλλαγών. Να γιατί δεν κατανοώ πολλές φορές κάποιες θέσεις της Αριστεράς! Μετά την ομιλία του πρωθυπουργού Πρόντι το Κοινοβούλιο, όλοι εμείς νοιώθουμε πιο ήσυχοι και ισχυροί και θα αντιμετωπίσουμε τη νέα φάση με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και επιμονή.

  Bronisław Geremek (ALDE). – (PL) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θέλω να ξεκινήσω λέγοντας πόσο χαίρομαι που ο πρωθυπουργός Πρόντι είναι ένα άτομο που δεν έχει κουραστεί από την Ευρώπη. Ένας φιλόσοφος είπε κάποτε ότι η κούραση ήταν η πιο σοβαρή απειλή για την Ευρώπη. Θέλω να υπενθυμίσω ότι όταν ο κ. Πρόντι ήταν Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ανέλαβε το δύσκολο έργο της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πραγματοποίησε τη διεύρυνση παρά τις αρνητικές απόψεις που εκφράζονταν συχνά από τα μέσα ενημέρωσης και την κοινή γνώμη ή τουλάχιστον από ορισμένους τομείς της κοινής γνώμης. Ο κ. Πρόντι πέτυχε διότι πίστευε στο μέλλον της Ευρώπης.

Θα ήθελα αυτή η ίδια πίστη να υπάρχει και στη σκέψη για το μέλλον της Ευρώπης. Υπάρχουν πολλοί σε αυτήν την Αίθουσα που συμμερίζονται την άποψή μου ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται τώρα μια σοφή θεσμική μεταρρύθμιση. Τίθεται, ωστόσο, το ζήτημα ως προς τον βαθμό στον οποίο η μέθοδος της Κοινότητας, η οποία αναφέρθηκε από τον κ. Πρόντι ως ο μηχανισμός που ωθεί την Ευρώπη μπροστά, τίθεται σε λειτουργία στις δραστηριότητες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Δηλαδή, τι ρόλο διαδραματίζει στις δραστηριότητες των κυβερνητικών εκπροσώπων; Ο κ. Πρόντι κρατούσε μια συγκεκριμένη στάση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά ακολούθησε μια πολύ διαφορετική στάση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Στον εξωτερικό παρατηρητή δίνεται ορισμένες φορές η εντύπωση ότι ο εθνικός εγωισμός είναι το ένα και μοναδικό κριτήριο που χρησιμοποιεί το Συμβούλιο, και όχι ο προβληματισμός βάσει κατηγοριών κοινών συμφερόντων.

Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό θέμα. Το Κοινοβούλιο καταλαβαίνει τι σημαίνει κοινότητα, και αυτό το πνεύμα υπάρχει επίσης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τι μπορεί να γίνει για να διασφαλιστεί ότι και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα καθοδηγείται από το ίδιο πνεύμα;

  Roberta Angelilli (UEN). – (IT) Κύριε Πρόντι, λαμβάνω τον λόγο εξ ονόματος της Ομάδας Έvωση για τηv Ευρώπη τωv Εθvώv, η οποία, θα ήθελα να υπενθυμίσω στον κ. Πρόντι, αντιπροσωπεύει την τέταρτη πολιτική δύναμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Θέλω να το επαναλάβω κατηγορηματικά: αγαπούμε την Ευρώπη! Ο πρόεδρος του κόμματος που εκπροσωπώ, ο κ. Fini, ήταν ένα από τα μέλη της Συνέλευσης που συνέβαλαν ενθουσιωδώς στην εκπόνηση του σημερινού σχεδίου Συντάγματος. Γενικά, εμείς οι Ιταλοί έχουμε μια μακρά και συνεχή παράδοση ευρωπαϊσμού και δεν μπορούμε, συνεπώς, να μην συνταχθούμε με την έκκληση που απηύθυνε πριν από λίγους μήνες από αυτό το βήμα ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας κ. Ναπολιτάνο, ο οποίος ζήτησε την ταχύτερη δυνατή έγκριση του Συντάγματος.

Το Σύνταγμα αυτό είναι αναγκαίο και για την κοινή εξωτερική πολιτική. Μια κοινή εξωτερική πολιτική της οποίας, όπως ορθώς επισημάνατε κύριε Πρόντι, νοιώθουμε έντονα την απουσία, κυρίως σε αυτήν την περίοδο της διεθνούς κρίσης.

Επί τη ευκαιρία, θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι, όπως οι 8 000 περίπου Ιταλοί, συμμετέχουν σε ειρηνευτικές αποστολές σε όλον τον κόσμο και κυρίως στο Αφγανιστάν, τον Λίβανο και την Παλαιστίνη. Σημαντικές αποστολές που υποστηρίζονται σθεναρά από όλες τις ιταλικές πολιτικές δυνάμεις, ή μάλλον, για να είμαστε ειλικρινείς, κύριε Πρόντι, με κάποιες εξαιρέσεις που προκαλούν αμηχανία στην κυβερνητική πλειοψηφία σας.

Θέλω, όμως, να επανέλθω στο Σύνταγμα για να εκφράσω μια απογοήτευση και μια ελπίδα. Η απογοήτευση αφορά το γεγονός ότι δεν στάθηκε δυνατόν να αναφερθούν στο κείμενο οι χριστιανικές μας ρίζες, ενώ η ελπίδα μου είναι να επιτευχθεί σύντομα ο στόχος μιας ταχείας έγκρισης του Συντάγματος. Είμαι βέβαιη ότι η Ιταλία θα διαδραματίσει τον ρόλο της όπως έκανε ανέκαθεν.

  Johannes Voggenhuber (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, πού είναι ο Ρομάνο Πρόντι; Αυτήν την ερώτηση την έκανα πολλές φορές στον εαυτό μου τους τελευταίους μήνες. Τι έγιναν οι κυβερνήσεις που υπερασπίζονται το Σύνταγμα; Κύριε πρωθυπουργέ, σήμερα σας ξαναβρήκα! Βρήκα ξανά τον Ρομάνο Πρόντι επί των επάλξεων – άργησα, αλλά τον βρήκα. Τον βρήκα να μιλάει για τη συναίνεση, εγκαταλείποντας τις τάξεις των κυβερνήσεων που ανταλλάσσουν καθημερινά για λίγα ψιλά την ιστορική τους ευθύνη για την Ευρώπη.

Κύριε πρωθυπουργέ, είπατε ότι πρέπει να σεβόμαστε τα επιχειρήματα των άλλων. Θέλω, λοιπόν, να σας ρωτήσω ποιοι είναι οι άλλοι που εννοείτε. Αν είναι οι πολίτες της Ευρώπης, και όσοι είπαν «όχι» στο Σύνταγμα, δεν ανησυχώ. Ξέρουμε τι θέλουν: περισσότερη δημοκρατία, περισσότερη διαφάνεια, περισσότερη κοινωνική ευθύνη, μια καλύτερη Ευρώπη, ένα πιο πειστικό Σύνταγμα. Ή μήπως οι άλλοι είναι οι κυβερνήσεις, που καταχρώνται την κρίση της διαδικασίας επικύρωσης για να μας εκμεταλλευτούν προβάλλοντας τα παλιά τους αιτήματα, τις παλιές τους αξιώσεις για εξουσία, όλα αυτά που με κόπο αφαιρέσαμε στη Συνέλευση, εκείνοι που εστιάζουν επίτηδες τη δυσαρέσκεια των πολιτών στην Ευρώπη για να διατηρήσουν την εξουσία τους στην Ευρώπη χωρίς ευρωπαϊκή δημοκρατία, χωρίς κοινωνική διάσταση και χωρίς έναν κοινό ρόλο στον κόσμο – εκείνοι που τους ενδιαφέρουν οι αγώνες των αντιδραστικών για την εξουσία, βάζοντας την Ευρώπη της εξουσίας ενάντια στην Ευρώπη των πολιτών;

Είπατε πως χρειαζόμαστε συμβιβασμούς, και αυτό εγείρει ένα πολύ σχετικό ερώτημα. Ο συμβιβασμός που φαίνεται στα 12 ερωτήματα είναι συμβιβασμός σαν ιστορικό ψεύδος για την Ευρώπη, διότι δεν πρέπει να διατηρήσουμε μόνο το περιεχόμενο, αλλά και το πνεύμα του Συντάγματος, και σας ευχαριστώ θερμά που το καταστήσατε αυτό ορατό, κύριε πρωθυπουργέ. Όταν λέμε ότι οι νόμοι δεν θα αποκαλούνται πια νόμοι αλλά κανονισμοί, τότε στερούμε από τους ανθρώπους το δικαίωμα στην ιστορική δημοκρατική νομιμοποίηση, γιατί από ουσιαστική άποψη παραμένουν νόμοι. Το να απαρνιόμαστε τα πρωτεία του ευρωπαϊκό δικαίου είναι λάθος, γιατί εξακολουθεί να υπάρχει υπογείως και ο Υπουργός Εξωτερικών παραμένει αυτό που θέλαμε. Όχι, ο συμβιβασμός δεν μπορεί να είναι ούτε μπλόφα ούτε ψέμα. Πρέπει να αγωνιστούμε και για το πνεύμα του Συντάγματος.

(Χειροκροτήματα)

  Roberto Musacchio (GUE/NGL). – (IT) Αγαπητέ κύριε Πρόντι, ακριβώς επειδή τρέφω το ίδιο πάθος με εσάς για την Ευρώπη, είμαι πεπεισμένος ότι για την ανάκαμψη της συνταγματικής διαδικασίας είναι αναγκαία μια νέα ώθηση που θα στηρίζεται στη δημοκρατία και στα δικαιώματα. Πείθομαι ολοένα και περισσότερο ότι η διακυβερνητική λογική δεν αποτελεί τη λύση στα προβλήματα, αλλά αποτελεί τμήμα των προβλημάτων και μας εκθέτει στον κίνδυνο μιας μίνι συνθήκης ή ακόμη και της Ευρώπης των δύο ταχυτήτων.

Οι πολίτες και οι βουλευτές του ΕΚ πρέπει να αναλάβουν την πρωτοβουλία με μια νέα συνταγματική εντολή προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα αναλάβει το καθήκον της εκπόνησης ενός νέου κειμένου και της οργάνωσης ενός ευρωπαϊκού δημοψηφίσματος, προκειμένου να αλλάξει το κείμενο και το πλαίσιο.

Θα πρέπει να τεθούν με σαφήνεια στο επίκεντρο τα απαιτητά δικαιώματα που χαρακτηρίζουν την ευρωπαϊκή ιθαγένεια. Δικαίωμα στην εργασία και δικαιώματα στην εργασία με τα οποία θα αναγνωρίζεται ότι για την Ευρώπη το φυσικό είναι μια μόνιμη και ποιοτική εργασία, και όχι η αβεβαιότητα που επεξεργάζονται με την «ευελισφάλεια» στον τομέα της εργασίας!

Χρειαζόμαστε εξασφαλισμένο δικαίωμα στο περιβάλλον, το οποίο απαιτεί καινοτόμες πολιτικές που θα βασίζονται στη συνεργασία και σε πολυμερείς προσεγγίσεις, όπως αυτές που θα οδηγήσουν στην επικύρωση του Κυότο, και όχι μόνο λογικές εμπορικού ανταγωνισμού.

Χρειάζεται το δικαίωμα στην ειρήνη που θα προέρχεται από την αποκήρυξη του πολέμου και από μια πολιτική της Ένωσης που θα βασίζεται σε αυτές τις αρχές και θα τις εφαρμόζει πιστά ως εξωτερική πολιτική της.

Χρειάζεται μια νέα Ευρώπη, είναι η μόνη εφικτή, η οποία γίνεται συνεχώς πιο αναγκαία. Μπορούμε να την οικοδομήσουμε με τον λαό και τους βουλευτές του ΕΚ.

  Paul Marie Coûteaux (IND/DEM). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, πριν από ακριβώς δύο χρόνια παρά κάποιες μέρες, το γαλλικό «όχι» καταδίκαζε σε θάνατο το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Ήλθε, κατόπιν, η επιβεβαίωση από τις Κάτω Χώρες, από το Ηνωμένο Βασίλειο, και έπειτα από την Τσεχική Δημοκρατία και την Πολωνία. Αλλά και οι δύο μόνες χώρες που είπαν το «ναι» στο δημοψήφισμα, το Λουξεμβούργο και η Ισπανία, επέδειξαν ισχνό ενθουσιασμό. Στην Ισπανία, μόνο το 32% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων ενέκρινε το κείμενο. Εν ολίγοις, επήλθε αποτυχία και έπειτα τελμάτωση της συνταγματικής διαδικασίας, αποτυχία για την οποία οφείλουμε κατά βάση υποχρέωση στη Γαλλία.

Έκτοτε, όλα ήταν ξεκάθαρα σε εμάς, τους γάλλους υπέρμαχους της κυριαρχίας, εξ ονόματος των οποίων μιλώ εδώ: έπρεπε να παρακαμφθεί η Γαλλία, να εξαπατηθούν οι Γάλλοι! Επετεύχθη αυτό με ένα τέχνασμα γιγαντιαίων διαστάσεων. Κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών, οι δύο υποψήφιοι προεπιλέγησαν εξ αρχής, ούτως ώστε, μόλις εκλεγεί εις εξ αυτών και είναι ισχυρός χάρη στη νωπή νομιμοποίηση, να πει ναι εκεί που οι Γάλλοι θέλησαν να πουν όχι. Αυτό είναι το νόημα της εξοργιστικής χειρονομίας του κ. Σαρκοζί, καθώς σπεύδει στην κ. Μέρκελ ακριβώς την ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό το «ναι» που εκβιάσανε από τη Γαλλία μέσω της προεδρικής παράκαμψης είναι ένα «ναι» το οποίο στερείται νομιμοποίησης. Γνωρίζω πολύ καλά ότι θα τα κανονίσουν μεταξύ τους, στο μικρή, ήσυχη και γεμάτη κινητικότητα γυάλα τους οι ολιγάρχες των Βρυξελλών, για το «μαγείρεμα» ενός νέου κειμένου, το οποίο δεν θα ονομαστεί βέβαια σύνταγμα αλλά θεσμική μεταρρύθμιση, πράγμα που είναι το ίδιο και το αυτό.

Ωστόσο, οι υποστηρικτές του «όχι» δεν πέθαναν. Να μην αυταπατάται ο κ. Barroso , ούτε και εσείς να αυταπατάστε, κύριε Πρόντι: η Γαλλία αργά ή γρήγορα θα ακουστεί και πάλι, διότι η Γαλλία, ενάντια στους πάντες και τα πάντα, μένει προσδεμένη στις ελευθερίες της. Αυτές δε οι ελευθερίες –οι εθνικές ελευθερίες– θα θριαμβεύσουν τελικά, παρά τις αξιοθρήνητες μεθοδεύσεις σας.

  Koenraad Dillen (ITS). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόντι, είστε περισσότερο από κάθε άλλον εξοικειωμένος με τον τρόπο λειτουργίας των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων. Ως πρώην Πρόεδρος της Επιτροπής, είστε ο κατάλληλος να κατανοήσετε γιατί οι ευρωπαίοι πολίτες γυρίζουν την πλάτη τους στη σημερινή Ευρώπη. Η γραφειοκρατία, οι υπερβολικές ρυθμίσεις, η πλήρης έλλειψη σεβασμού για την αρχή της επικουρικότητας, η πολιτική ορθότητα, η έλλειψη σεβασμού για τη χριστιανική κληρονομιά της Ευρώπης και η υπερβολική επιθυμία να εισαχθεί η ισλαμική Τουρκία στην ΕΕ έχουν ως αποτέλεσμα οι περισσότεροι Ευρωπαίοι σήμερα να εξισώνουν το ευρωπαϊκό ιδεώδες των ιδρυτών με ένα παρεισφρητικό υπερκράτος που δεν ακούει πλέον αυτά που θέλουν οι πολίτες.

Τα τελευταία χρόνια, είδαμε ορισμένα εντυπωσιακά παραδείγματα της σκόπιμης κώφωσης της επίσημης Ευρώπης. Στη Γαλλία και στις Κάτω Χώρες, με δημοκρατικά δημοψηφίσματα, οι πολίτες είπαν «όχι» στο ευρωπαϊκό υπερκράτος. Παρά ταύτα, η γερμανική Προεδρία απλώς συνεχίζει να ακολουθεί την ήδη επιλεγμένη πορεία. Για την Ανκέλα Μέρκελ, και φοβάμαι και για εσάς ως μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η βούληση των ανθρώπων δεν έχει σημασία. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι, μολονότι οι Ευρωπαίοι θέλουν να έχουν φιλικές σχέσεις με τους Τούρκους, δεν θέλουν να προσχωρήσει μια μη ευρωπαϊκή και ισλαμική χώρα στην Ένωσή μας. Και πάλι, ακολουθείται απλώς η προκαθορισμένη πορεία.

Μην τρέφετε αυταπάτες, ωστόσο. Αυτή η άρνηση να ακουστούν οι ανάγκες και τα παράπονα των Ευρωπαίων θα γυρίσει εναντίον μας με την πρώτη ευκαιρία, και η επίσημη Ευρώπη δεν πρέπει να έλθει και να μας παραπονεθεί αν οι πολίτες επιλέξουν πάλι να ψηφίσουν «με λάθος τρόπο» σε κάποιο στάδιο στο μέλλον.

Θέλω να ολοκληρώσω λέγοντας στον κ. Πρόντι ότι η κυβέρνηση της χώρας μου έπληξε την υπόληψή της την περασμένη εβδομάδα αρνούμενη, για εμπορικούς λόγους, να επιτρέψει στον Δαλάι Λάμα να επισκεφθεί το Βέλγιο. Κανείς δεν θέλει να προσβάλει την Κίνα. Είναι πολύ θλιβερό το γεγονός ότι ο κανόνας σε αυτές τις περιπτώσεις φαίνεται πως είναι Erst das Fressen und dann die Moral. Ελπίζω λοιπόν ότι, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, θα υποστηρίξετε την εστίαση στη στάση της κυβέρνησής σας η οποία, αν και της αρέσει να υποστηρίζει θερμά τα ανθρώπινα δικαιώματα, όταν έρχεται η κρίσιμη στιγμή αφήνει τα οικονομικά της συμφέροντα να κυριαρχήσουν, και επίσης θα καταδικάσετε το Βέλγιο σε αυτό το θέμα. Αν η Ευρώπη έχει πάρει στα σοβαρά τον ρόλο της για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρέπει επίσης να έχει το θάρρος να καταδικάζει την υποκρισία ορισμένων κρατών μελών.

  Πρόεδρος. Κύριε Dillen, απευθυνθήκατε σε εμένα προσωπικά και έτσι θέλω να σας υπενθυμίσω ότι εγώ τοποθετήθηκα ήδη χθες εδώ στην Ολομέλεια. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να εμποδίσει μια συνομιλία μεταξύ του Δαλάι Λάμα και του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Έχει σταλεί επιστολή. Περιμένω την απάντηση και θα μιλήσω εκ νέου για αυτό την κατάλληλη ώρα.

  Irena Belohorská (NI). – (SK) Πρωθυπουργέ Πρόντι, επιτρέψτε μου να σας καλωσορίσω εδώ.

Είστε ένας πολιτικός με πλούσια εμπειρία τόσο στη διακυβέρνηση μιας χώρας όσο και στη διακυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπου χρηματίσατε Πρόεδρος. Θα ήθελα να τονίσω ότι, για να επιτύχει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο μέλλον, είναι σημαντικό να εγκριθεί μια Συνταγματική Συνθήκη.

Πρόσφατα, γιορτάσαμε την 50η επέτειο της υπογραφής των Συνθηκών της Ρώμης. Αυτή η επέτειος μας θυμίζει ότι έχουν αλλάξει πολλά στα χρόνια που μεσολάβησαν και ότι υπάρχουν συνθήκες που ισχύουν ακόμα και πρέπει να τροποποιηθούν. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποτελείτο τότε από έξι χώρες και ήταν κυρίως μια οικονομική ομάδα. Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση απαρτίζεται από 27 κράτη μέλη, τα 12 εκ των οποίων είναι μετακομμουνιστικές χώρες. Η μορφή της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης διαφέρει ουσιαστικά από αυτό που είχε το 1957.

Οι Συνθήκες, ηλικίας 50 ετών, δεν είναι διαφανείς, είναι γραμμένες σε πολύπλοκη γλώσσα και θα μπορούσαν να περιγραφούν ως απαρχαιωμένες. Είναι αναγκαίο να εγκριθεί μια νέα Συνταγματική Συνθήκη και νέοι σαφείς κανόνες του παιχνιδιού. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι μεταρρυθμίσεις που προτείνονται στη Συνταγματική Συνθήκη, όπως η νομική προσωπικότητα, η ενσωμάτωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων σε δεσμευτικές διατάξεις, το γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα, οι μεταρρυθμίσεις των θεσμικών οργάνων και της νομοθετικής διαδικασίας αποτελούν αλλαγές που μπορούν να οδηγήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση μπροστά. Είναι καιρός να τεθεί τέλος στην περίοδο προβληματισμού και να ξεκινήσει μια περίοδος δράσης.

Πρωθυπουργέ Πρόντι, θέλω να σας ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη που δείξατε στη Σλοβακία σε μια εποχή που ξεκινούσε αυτό που θα περιγράφατε ως μακρύ ταξίδι. Η Σλοβακία είναι ένα νέο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σας εμπιστεύεται με τον ίδιο τρόπο που εμπιστεύεται την Ιταλία και την ΕΕ για την τροποποίηση των κανόνων του παιχνιδιού.

  Timothy Kirkhope (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρωθυπουργέ, σήμερα συζητούμε για άλλη μία φορά για συντάγματα και θεσμούς, ενώ οι πολίτες της Ευρώπης στην πραγματικότητα ενδιαφέρονται περισσότερο για τις θέσεις εργασίας, την ευημερία, το περιβάλλον και την παγκόσμια φτώχεια.

Είναι μύθος ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση περνάει κρίση ή ότι έχει παραλύσει και είναι ανίκανη να λάβει αποφάσεις, και αυτή είναι μια πρόφαση που χρησιμοποιούν ορισμένες κυβερνήσεις για να ζητήσουν την επιστροφή του Συντάγματος στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Γνωρίζω ότι και εσείς, κύριε Πρωθυπουργέ, το πιστεύετε αυτό.

Δεν πρόκειται για συνταγματική κρίση. Ακόμα και η βρετανική κυβέρνηση είπε ότι η ΕΕ μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις με βάση της ισχύουσες συνθήκες και η περίοδος προβληματισμού μετά το «όχι» των Γάλλων και των Ολλανδών θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να είχε χρησιμοποιηθεί για την προσεκτική και λεπτομερή εξέταση των λόγων απόρριψης του Συντάγματος. Αντ’ αυτού, οι συζητήσεις τώρα φαίνεται ότι εστιάζουν αποκλειστικά στο ποια μέρη μπορούν να διατηρηθούν με κάθε κόστος.

Ως άτομο που πιστεύει στην ένταξη της χώρας μου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη δυνατότητα για καλό που έχει η Ευρώπη, θλίβομαι από αυτήν τη συζήτηση. Πάντα πίστευα ότι υπήρχε ανάγκη να απλουστευθούν και να γίνουν πιο διαφανείς οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων και τα θεσμικά όργανα της Ευρώπης, όπως προέβλεπε η Δήλωση του Λάκεν. Η διεύρυνση της ΕΕ μπορεί πράγματι να απαιτεί ορισμένες τροποποιήσεις στις ισχύουσες συνθήκες ή νέες συνθήκες κατά καιρούς, αλλά δεν μπορώ να δεχθώ ότι αυτό το Σύνταγμα είναι απαραίτητο, ούτε είναι επιθυμητό επί του παρόντος.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο βρετανικός λαός θα απαιτήσει ένα δημοψήφισμα για οποιαδήποτε νέα συνθήκη που θα προτείνει ενδεχομένως πρόσθετες αρμοδιότητες για την ΕΕ και το κόμμα μου θα το υποστηρίξει αυτό. Θα παρακολουθούμε με μεγάλο ενδιαφέρον τις κινήσεις της βρετανικής κυβέρνησης τις προσεχείς εβδομάδες. Ο κ. Μπλερ θα συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών την παραμονή της αποχώρησής του και δεν πρέπει να δεσμεύσει τον διάδοχό του εν τη απουσία του. Ο Γκόρντον Μπράουν πρέπει να επιμείνει να συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής μαζί με τον Τόνι Μπλερ και να αναλάβει πλήρη ευθύνη για ό,τι δεσμευτεί η κυβέρνησή του.

Ελπίζω ότι αυτός ο ρεαλισμός θα καθοδηγήσει τις πράξεις του κ. Μπράουν στους δύσκολους καιρούς που έρχονται.

  Πρόεδρος. Σας ευχαριστούμε, κύριε Kirkhope. Οι πληροφορίες μου λένε ότι ο βρετανός πρωθυπουργός βρίσκεται σε στενή επαφή με τον Γκόρντον Μπράουν!

  Hannes Swoboda (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόντι, χαίρομαι πολύ που σας βλέπω εδώ στο Σώμα, όχι μόνο, φυσικά, επειδή είστε πρωθυπουργός, αλλά και επειδή έχετε κάνει τόσο πολλά για την Ευρώπη.

Κύριε Πρόντι, μιλήσατε για την εξωτερική πολιτική και σας ευχαριστώ θερμά γι’ αυτό. Υπάρχουν πολλοί εδώ στο Σώμα που λένε τώρα ότι χρειάζεται να έχουμε κοινή αντιμετώπιση της Ρωσίας. Από την άλλη, υπάρχουν πολλοί που λένε ότι δεν πρέπει να αφήνουμε την κυριαρχία στην Αμερική. Χρειαζόμαστε μια ισχυρή Ευρώπη. Όλοι λέμε ότι η Ινδία, η Κίνα και η Βραζιλία αποκτούν ολοένα περισσότερη δύναμη και αναρωτιόμαστε αν μπορούμε έτσι να εξασφαλίσουμε εκεί τα συμφέροντά μας. Έχουμε το πρόβλημα της Μέσης Ανατολής για το οποίο θα συζητήσουμε σε λίγο. Η κ. Ferrero-Waldner είναι ήδη εδώ. Πώς να συνεισφέρει εδώ η Ευρώπη αφού δεν έχουμε μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας; Και πώς να έχουμε μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας αν δεν έχουμε μελλοντικά μια σαφή προσωπικότητα που θα μπορεί να εκπροσωπήσει προς τα έξω όλα αυτά τα μελήματα και θα είναι υπεύθυνη για αυτά;

Κύριε πρωθυπουργέ, σας παρακαλώ να μείνετε σταθερός ιδίως σε αυτό το ζήτημα. Έχετε απόλυτο δίκιο να λέτε πως δεν είναι κάθε συνθήκη καλή. Χρειαζόμαστε μια συνθήκη που θα ξεπερνά τις ελάχιστες απαιτήσεις και θα πάει την Ευρώπη πραγματικά μπροστά. Καλή επιτυχία, κύριε πρωθυπουργέ!

  Lapo Pistelli (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το ’68 κυκλοφορούσε ένα σύνθημα που έλεγε «Γίνε ρεαλιστής, ζήτα το αδύνατο». Σήμερα θα έπρεπε να πούμε «Γίνε ρεαλιστής, ζήτα αυτό που είναι αναγκαίο για να μην βυθιστεί αυτό το ευρωπαϊκό σχέδιο, του οποίου είμαστε όλοι οι προσωρινοί θεματοφύλακες». Εάν το 2009 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συγκροτηθεί εκ νέου χωρίς μια πειστική θεσμική απόκριση, η Ευρώπη θα βυθιστεί πλήρως σε μια αδιέξοδη κρίση έλλειψης νομιμότητας, ενώ, αντιθέτως, οι πολίτες πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αποφανθούν σήμερα για ένα σαφές μοντέλο, όπως εσείς το ορίσατε.

Το Κοινοβούλιο εκφράσθηκε πολλές φορές για αυτό το ζήτημα και τον λόγο τώρα έχει το Συμβούλιο. Ο πρωθυπουργός Πρόντι πρέπει να γνωρίζει ότι σήμερα δεν εκπροσωπεί μόνο τη χώρα του, αλλά και όλους τους ευρωπαϊστές που δεν έχουν εγκαταλείψει τη μεγαλύτερη ολοκλήρωση.

Κλείνοντας, θέλω να υπενθυμίσω κάτι: όποιος δεν συμφωνεί σήμερα, μπορεί να αποσυρθεί. Οι υπόλοιποι μπορούν να προσχωρήσουν ελεύθερα. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ευρώπη δημιουργήθηκε από μια ομάδα πρωτοπόρων χωρών, αλλά δεν είναι δεδομένο ότι στο μέλλον θα μπορέσει να προχωρήσει με την ίδια μέθοδο.

  Mario Borghezio (UEN). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ο πρωθυπουργός Πρόντι εμφανίζεται ενώπιόν μας ως πρώην Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με έναν απόλυτα αρνητικό απολογισμό: διεύρυνση, ευρώ, Κίνα, μεταρρυθμίσεις. Μοιάζει με τον απολογισμό του Ινστιτούτου Βιομηχανικής Ανασυγκρότησης! Για παράδειγμα, μιας και είστε τόσο ενθουσιώδης με το υπερομοσπονδιακό Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, γιατί δεν είχατε σήμερα την τόλμη να αναφερθείτε στις θεσμικές αλλαγές στη χώρα μας; Πότε θα αποφασίσετε να θεσπίσετε την ομοσπονδία που τόσα χρόνια ζητά ο Βορράς; Είναι ζήτημα ελευθερίας, αλλά και πολιτικής συνέπειας!

Ο κ. Schulz σας συνέκρινε με τον Γατόπαρδο. Μοιάζει με γκάφα, αλλά είναι απολύτως εύστοχο. Μόνον ένας μεγάλος Γατόπαρδος όπως εσείς θα μπορούσε να κυβερνά με πολιτικά κόμματα που έχουν στο σήμα τους το σφυροδρέπανο, έχοντας κάνει τη διεύρυνση με τις χώρες που απελευθερώθηκαν από τον κομουνισμό, και να κατορθώνει μάλιστα να κυβερνά ενώ αντιπροσωπεύει μόλις το ένα τρίτο της χώρας μας.

Ο Luigi Sturzo και ο Alcide De Gasperi μας παρακολουθούν από ψηλά και ίσως να ντρέπονται για τους εκπροσώπους στη χώρα μας που λησμόνησαν τις δεσμεύσεις των ιδρυτών για μια Ευρώπη των λαών και των περιφερειών και όχι των λόμπι. Ο πνευματικός ορίζοντάς σας, κύριε Πρόντι, είναι ο ορίζοντας της Goldman Sachs, και όχι των καμπαναριών και των καθεδρικών που επιθυμούμε εμείς.

  Marie Anne Isler Béguin (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόντι, η φιλοδοξία μας είναι να συνεχίσουμε την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Βέβαια, πάθαμε αφλογιστία. Ψηφίζοντας «όχι» στη Συνταγματική Συνθήκη, πολλοί Γάλλοι σκέφτονταν ότι βάζουν φραγμό σε μια φιλελεύθερη Ευρώπη και ήλπιζαν, έτσι, να βοηθήσουν προκειμένου να δώσουν ώθηση σε μια κοινωνική και οικολογική Ευρώπη. Εδώ, ωστόσο, γνωρίζουμε ότι συνέβη το αντίθετο. Τα «όχι» καταδίκασαν τα θεσμικά μας όργανα στην ακινησία, και συμμερίζομαι την άποψη του πρωθυπουργού Πρόντι, όταν ζητά να μην καίμε τα χλωρά μαζί με τα ξερά.

Η Ευρώπη έχει ανάγκη ένα Σύνταγμα, και πρέπει να επανεξετάσουμε και να βελτιώσουμε τον συμβιβασμό που εξασφαλίστηκε από τη Συνέλευση. Έτσι, αν με μια μίνι συνθήκη, όπως το θέτει ο νέος γάλλος πρόεδρος, εννοούμε τον συνταγματικό συμβιβασμό και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, αυτό θα είναι ναι, ναι σε έναν Υπουργό Εξωτερικών. Όμως, κύριε Πρόντι, τι ειδικό βάρος θα έχει αυτός ο υπουργός χωρίς πραγματική ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική;

Όντως, κύριε Πρόντι, πρέπει να βελτιώσουμε και άλλο τη Συνθήκη. Αν αυτή γινόταν μια συνθήκη τρίτης κατηγορίας που θα κυρωνόταν με δόλιο τρόπο, αυτό θα ήταν απαράδεκτο. Το μέλλον της Ευρώπης είναι υπόθεση όλων των Ευρωπαίων. Συνεπώς, «ναι» σε ένα ευρωπαϊκό δημοψήφισμα, την ίδια στιγμή, στα είκοσι επτά κράτη μέλη και, γιατί όχι, κατά τις ερχόμενες ευρωπαϊκές εκλογές!

Λέω «ναι», για να μπορέσει η Ευρώπη να αντιμετωπίσει τα σημερινά διακυβεύματα –αναφέρομαι στην αλλαγή του κλίματος– τα οποία μετασχηματίζουν ριζικά τις ζωές μας. Είμαι πεπεισμένη ότι οι συμπολίτες μας κατανοούν αυτά τα διακυβεύματα και θα καταφέρουν να προωθήσουν αυτό το υπέροχο ευρωπαϊκό σχέδιο.

  Umberto Guidoni (GUE/NGL). – (IT) Κύριε Πρόντι, κυρίες και κύριοι, η διαδικασία έγκρισης του Ευρωπαϊκού Συντάγματος δεν μπορεί να περιορίζεται σε μια σειρά τροπολογιών των υφιστάμενων συνθηκών, αλλά πρέπει να περιλαμβάνει σημαντικές κοινωνικές πτυχές, οι οποίες τώρα απουσιάζουν. Η Ευρώπη πρέπει να είναι ικανή να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις που θέτουν σε κίνδυνο τα δικαιώματα των πολιτών, την ποιότητα της ζωής, την υγεία και το ίδιο το μέλλον του λαού.

Τα μεμονωμένα κράτη αδυνατούν να αντιμετωπίσουν φαινόμενα όπως οι μετεγκαταστάσεις, η εξάντληση των υδάτινων πόρων, η έλλειψη ενέργειας και η αλλαγή του κλίματος, ενώ είναι ανίκανα να εκπονήσουν αποτελεσματικές στρατηγικές. Μόνο με μια συντονισμένη δράση σε ηπειρωτικό ή, ακόμη καλύτερα, σε παγκόσμιο επίπεδο μπορούμε να ελπίζουμε στην αναγκαία επιτυχία.

Η Ευρώπη πρέπει να βρεθεί στην παγκόσμια πρωτοπορία τόσο από πολιτική άποψη, ως πόλος αναφοράς κοινωνικών πολιτικών ένταξης και μιας πολιτικής υποδοχής που θα αποτελέσει πρότυπο για τις άλλες περιοχές του κόσμου, όσο και στον τομέα των τεχνολογικών επιλογών και των προτάσεων για το μέλλον, ιδίως στο ζήτημα των αειφόρων πηγών ενέργειας.

Πέντε βουλευτές των βασικών πολιτικών ομάδων που συμμετέχουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπέγραψαν μια γραπτή δήλωση όσον αφορά την ανάγκη να επιλέξει η Ευρώπη έναν νέο δρόμο για την οικονομία που θα βασίζεται στο υδρογόνο: μια πραγματική βιομηχανική, τεχνολογική και κοινωνική επανάσταση που θα είναι βιώσιμη για πολλά χρόνια. Όπως αναφέρατε και εσείς, πιστεύω ότι αυτό αποτελεί μία από τις περιπτώσεις στις οποίες η Ευρώπη μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διεθνή σκηνή.

Εν κατακλείδι, δεν είναι αναγκαίος ένας συμβιβασμός με οποιοδήποτε τίμημα, αλλά πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα πραγματικά προβλήματα που αφορούν εκατομμύρια πολίτες. Μόνον έτσι το όνειρο μιας ενωμένης Ευρώπης θα μπορέσει να μιλήσει στις καρδιές των Ευρωπαίων.

  Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κύριε Πρόεδρε, καιρός είναι να σταματήσουμε τη νεκρολογία για το νεκρό ήδη ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Ας βγούμε στην κοινωνία για να δούμε τις ανάγκες της Ευρώπης:

- Εκατό εκατομμύρια Ευρωπαίοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας.

- Η εγκληματικότητα καλπάζει σε όλες τις πρωτεύουσες της Ευρώπης.

- Οι λαθρομετανάστες κυριαρχούν.

Έχουμε βεβαίως μια μεγάλη δοκιμασία στα ανθρώπινα δικαιώματα από ορατές και αόρατες κάμερες.

Κύριε Prodi, ήσασταν Πρόεδρος της Ευρώπης για πέντε χρόνια. Πείτε μου, ποια είναι τα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης; Εχθές μόλις, δύο υποβρύχια πλήρως εξοπλισμένα ήταν δυτικά της νήσου Σάμου κοντά στη Μύκονο. Τι θα συμβεί αύριο το πρωί; Η σπίθα του πολέμου από την Τουρκία είναι εμφανής.

Πρέπει λοιπόν να πάρετε πρωτοβουλίες για το μέλλον της Ευρώπης. Γιατί, διαφορετικά, αυτή η ενωμένη Ευρώπη θα έχει την τύχη που είχε η Ιερά Συμμαχία πριν από δύο αιώνες.

Δεν είναι το ζητούμενο να στήσουμε ένα υπερκράτος. Το ζητούμενο είναι να μπορέσουμε να διαφυλάξουμε τη Δημοκρατία και να διαφυλάξουμε την ευημερία των λαών η οποία βάλλεται και προσβάλλεται βαναύσως από το κεφάλαιο και από την Κεντρική Τράπεζα. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος της Ευρώπης: ο πολίτης και όχι το κεφάλαιο να αυξήσει τη δύναμή του.

  József Szájer (PPE-DE). – (HU) Οι επικριτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης πολύ συχνά κατηγορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι είναι πολύ ισχυρή και ότι επεμβαίνει σε υπερβολικά πολλές υποθέσεις. Πιστεύω ότι ισχύει το εντελώς αντίθετο. Εμείς, που προσχωρήσαμε πρόσφατα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πιστεύουμε ότι απαιτείται μια ισχυρότερη, πιο αποτελεσματική Ευρώπη, μια Ευρώπη που θα έχει στη διάθεσή της τα μέσα για να εκπληρώσει το έργο της. Γι’ αυτόν τον λόγο, χρειαζόμαστε μια κοινή ενεργειακή πολιτική, μια κοινή μεταναστευτική πολιτική, έναν κοινό αγώνα κατά της τρομοκρατίας και εναρμόνιση της περιβαλλοντικής προστασίας.

Τα χρειαζόμαστε όλα αυτά για να προστατεύσουμε τις τέσσερις θεμελιώδεις ελευθερίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και για να κερδίσουμε την υποστήριξη των πολιτών για όλους αυτούς τους στόχους. Πολλοί αντιμετωπίζουν αυτό το Σύνταγμα σαν αυτοσκοπό. Στην πραγματικότητα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, και η Συνταγματική Συνθήκη δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μέσο για την υλοποίηση αυτών των στόχων.

Θα μπορέσουμε να επανακτήσουμε την υποστήριξη των πολιτών της Ευρώπης για το συνταγματικό σχέδιο αν η Ευρώπη μπορέσει να επιτύχει αυτούς τους κοινούς στόχους. Για να γίνει αυτό, φυσικά, είναι επίσης πολύ σημαντικό να αναγνωρίσουμε ανοιχτά τις κοινές ρίζες της Ευρώπης που βασίζονται στον Χριστιανισμό και να το αναφέρουμε αυτό στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τις κοινές αξίες της Ευρώπης όσον αφορά τα δικαιώματα και τις ελευθερίες και την προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Πρέπει να κερδίσουμε την υποστήριξη των ευρωπαίων πολιτών για αυτήν τη Συνταγματική Συνθήκη, αν και όχι σαν τελικό σκοπό αλλά ως μέσο με το οποίο, από κοινού, μπορούμε να επιτύχουμε στους στόχους που καθορίστηκαν πριν από πενήντα χρόνια.

  Poul Nyrup Rasmussen (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρωθυπουργέ, όποιος άκουσε τον αμερικανό πρόεδρο να λέει στη συνέντευξη Τύπου μετά τη σύνοδο κορυφής με την Ευρωπαϊκή Ένωση «είχαμε μια ωραία συνάντηση με αυτούς τους ανθρώπους από την Ευρωπαϊκή Ένωση» θα αναρωτιόταν αν σκεφτόταν τον κ. Barroso, την καγκελάριο Ανκέλα Μέρκελ, ποιον; Όποιος είδε ή άκουσε τον αμερικανό πρόεδρο δεν θα είχε καμία αμφιβολία ότι χρειαζόμαστε μία φωνή για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και γι’ αυτό σας ευχαριστούμε για τη σαφήνειά σας στη σημερινή ομιλία σας. Όποιος έχει βρεθεί στη Μέση Ανατολή επίσης δεν έχει αμφιβολία ότι χρειαζόμαστε μία φωνή για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Γι’ αυτό, πρωθυπουργέ Πρόντι, άλλο είναι να μιλά κανείς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο –όλοι το γνωρίζουμε αυτό, καθώς δεν είναι το πιο δύσκολο μέρος για να υποστηριχθεί μια καλύτερη συνθήκη– και άλλο είναι να μιλά στη ΔΔ, όπου έρχονται τα δύσκολα και η συζήτηση διεξάγεται ενώπιος ενωπίω.

Γνωρίζω ότι είστε ένας δυνατός και σταθερός πρωθυπουργός. Σας σεβόμαστε. Κρατήστε ακλόνητη στάση, κύριε Πρωθυπουργέ, και θα κρατήσουμε και εμείς ακλόνητη στάση μαζί σας, εξ ονόματος των ευρωπαίων Σοσιαλιστών και των προοδευτικών ανά την Ευρώπη. Πιστεύω ότι θα έχετε μια ισχυρή πλειοψηφία δίπλα σας που θα κρατά ακλόνητη στάση μαζί σας προς όφελος των ευρωπαίων πολιτών στο μέλλον.

  Πρόεδρος. Και αυτή ήταν η εμπειρία ενός πρώην πρωθυπουργού που είναι τώρα βουλευτής του ΕΚ.

  Marco Cappato (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το μέλλον της Ευρώπης βρίσκεται στις ρίζες της, οι οποίες, για εμάς τους ριζοσπάστες, συνοψίζονται στη διακήρυξη του Βεντοτένε που επισημαίνει την ανάγκη να κατακτηθεί η ειρήνη, η δημοκρατία και η ευημερία ξεπερνώντας τη διάσταση του εθνικού κράτους.

Μεταρρύθμιση της Ευρώπης σήμερα σημαίνει προσφορά αυτού του σχεδίου και στους λαούς της άλλης πλευράς, της άλλης όχθης της Μεσογείου, εδραιώνοντας και το δικό τους ατομικό δικαίωμα στη δημοκρατία με την ένταξη των δημοκρατικών κρατών, αρχής γενομένης από την Τουρκία, αλλά και με την προοπτική για το Ισραήλ, το Μαρόκο και άλλους. Μιλήσατε για πρωτοπορία, αλλά πρωτοπορία για εμάς σημαίνει να μην κλείσουν οι πόρτες της Ευρώπης.

Άλλο ζήτημα: προτείνουμε κάθε μεταρρύθμιση να εγκρίνεται με δημοψήφισμα από τον ευρωπαϊκό λαό. Όχι εθνικά δημοψηφίσματα, αλλά ένα ενιαίο δημοψήφισμα από τους πολίτες της ευρωπαϊκής πατρίδας κατά της νεογκωλικής Ευρώπης των εθνικών κρατών.

Κλείνοντας, θέλουμε να επισημάνουμε ένα παράδειγμα της ισχύος που μπορούμε να έχουμε ως Ένωση, όταν έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας: την υποβολή του ψηφίσματος σχετικά με το δικαιοστάσιο για τη θανατική ποινή στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Προσοχή ωστόσο, κύριε Πρόεδρε, στις προσπάθειες υπονόμευσης που επιχειρούν ακόμη μερικοί. Δείτε, για παράδειγμα, την επίσημη ανακοίνωση του ΣΓΥΕΣ και τα τμήματα του Συμβουλίου. Κύριε Πρόεδρε, μετά το τελευταίο ΣΓΥΕΣ διαπιστώνουμε αυτήν την προσπάθεια υπονόμευσης, την οποία πρέπει να εμποδίσουμε.

  Genowefa Grabowska (PSE). – (PL) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόντι, κυρίες και κύριοι, ασφαλώς χρειαζόμαστε μια αποτελεσματική και καλά τακτοποιημένη Ευρωπαϊκή Ένωση που να είναι δημοκρατική και κοντά στους πολίτες της. Η Ένωση πρέπει επίσης να είναι εμποτισμένη με ένα πνεύμα αλληλεγγύης και να βασίζεται σε μια Συνταγματική Συνθήκη. Πρέπει να είναι το είδος της Ένωσης που ο κ. Πρόντι μας περιέγραψε σήμερα και του είμαι ευγνώμων γι’ αυτό.

Δράττομαι αυτής της ευκαιρίας για να εκφράσω την εκτίμησή μου για την αλληλεγγύη που επέδειξε η Ευρωπαϊκή Ένωση στη χώρα μου, την Πολωνία, μέσω της εφαρμογής της ανατολικής πολιτικής της. Ο λαός της Πολωνίας το γνωρίζει αυτό και το εκτιμά. Ο λαός της Πολωνίας γνωρίζει ότι πρέπει, φυσικά, να ανταποδώσει και να επιδείξει την ίδια αλληλεγγύη για θέματα σημασίας στην Ευρώπη εν γένει. Και αυτό διότι το 68% των συμπατριωτών μου είναι ικανοποιημένοι με την προσχώρηση στην Ένωση και θέλουν περισσότερη Ευρώπη. Πάνω από το 60% των Πολωνών είναι υπέρ μιας Συνταγματικής Συνθήκης.

Ως εκ τούτου, σας ζητώ, κύριε Πρόντι, να διασφαλίσετε ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα ακούσει και τις απόψεις των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προσεχή σύνοδο κορυφής. Εξάλλου, αυτό το υπέροχο οικοδόμημα που είναι γνωστό ως Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργείται για τους ίδιους τους πολίτες, όχι για τις κυβερνήσεις.

  Πρόεδρος. Ευχαριστούμε τον πρωθυπουργό της Ιταλίας. Είδατε ότι η μεγάλη πλειοψηφία του Σώματος συμμερίζεται τις απόψεις του. Τις επόμενες εβδομάδες το ζητούμενο θα είναι να επιβάλουμε τις απόψεις αυτές στην πράξη. Κύριε Πρωθυπουργέ, σας ευχόμαστε καλή επιτυχία σε αυτό, ιδίως στη σύνοδο κορυφής που θα διεξαχθεί σε έναν μήνα από σήμερα, στις 21 και 22 Ιουνίου στις Βρυξέλλες.

Η συζήτηση έληξε.

(Χειροκροτήματα)

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142)

  Richard Corbett (PSE), γραπτώς. – (EN) Ως εκλεγμένοι πολιτικοί, πρέπει να ακούμε τους πολίτες – όλους τους πολίτες. Κάποιοι, όπως ο κ. Farage, θέλουν να ακούν μόνο κάποιους από τους πολίτες, εκείνους που ψήφισαν «όχι» στη Γαλλία και στις Κάτω Χώρες. Άλλοι θέλουν να ακούν μόνο εκείνους που είπαν «ναι» στις 18 χώρες που επικύρωσαν τη Συνταγματική Συνθήκη.

Ευτυχώς, μια πλειοψηφία αυτού του Σώματος και των κυβερνήσεων των κρατών μελών θέλουν να τους ακούν όλους, να γεφυρώσουν την απόκλιση απόψεων και να βρουν μια λύση ικανή να εγκριθεί και από τα 27 κράτη μέλη.

Φυσικά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο ενέκρινε τη Συνταγματική Συνθήκη με μεγάλη πλειοψηφία, θέλει να σώσει όσο το δυνατόν περισσότερες από τις μεταρρυθμίσεις που περιέχονται στη Συνταγματική Συνθήκη. Είναι απολύτως φυσικό να θέλει το Κοινοβούλιο να θυσιάσει όσο το δυνατόν μικρότερο μέρος της συνθήκης, αλλά πρέπει επίσης να είναι τόσο όσο απαιτείται για να διασφαλιστεί η συμφωνία από κάθε χώρα.

  Alexandra Dobolyi (PSE), γραπτώς. – (HU) Τι σημαίνει η Ευρώπη για εμάς; Μια κοινότητα χωρίς σύνορα, η οποία στηρίζεται στην ειρήνη, την ελευθερία και τη δημοκρατία, πασχίζει να προωθήσει την ευημερία των πολιτών της και οδηγεί σε αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών.

Αντιμετωπίζουμε μεγάλες προκλήσεις! Πρέπει να σκιαγραφήσουμε το κατάλληλο σχέδιο δράσης για την Ευρώπη που θα καθορίσει το πλαίσιο και την πολιτική με την οποία θα λειτουργήσουμε και θα διαμορφώσει την Ευρώπη στην οποία θα θέλουμε να ζούμε και να προοδεύουμε στο μέλλον. Είναι σημαντικό να διατηρήσουμε και να μεταδώσουμε στις μελλοντικές γενιές την ενότητα που αποκτήσαμε μέσω σταθερής προσπάθειας για την επιτυχία για πολλές δεκαετίες.

Θεωρώ σημαντικό να διατηρήσουμε τη μοναδικότητα και τη διαφορετική κληρονομιά και των 27 μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά πρέπει να τονίσω ότι υπάρχουν αμέτρητοι στόχοι που δεν μπορούμε να επιτύχουμε μεμονωμένα, αλλά μόνο από κοινού.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι καθήκον μας να αφήσουμε στην άκρη τις ιστορικές πληγές μας και να στηρίξουμε την Ένωσή μας σε ανανεωμένα θεμέλια. Το συμφέρον μας είναι να έχουμε μια ισχυρή Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία αναλαμβάνει αποτελεσματική δράση απέναντι στις πολλές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουμε σήμερα, όπως η τρομοκρατία, το οργανωμένο έγκλημα, η παράνομη μετανάστευση, η αλλαγή του κλίματος και η ενεργειακή πολιτική. Γι’ αυτόν τον λόγο, είναι απολύτως αναγκαίο να έχουμε ένα θεσμικό σύστημα που λειτουργεί αποτελεσματικά.

Για τον σκοπό αυτόν πρέπει να επιτύχουμε συναίνεση, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην επίτευξη του κοινού μας σκοπού, καθώς χωρίς νέα θεμελιώδη συνθήκη (Σύνταγμα), η ΕΕ δεν μπορεί παρά να γίνει μια παρακμάζουσα δυτική προέκταση της ασιατικής ηπείρου. Έχουμε την ευκαιρία για μια λύση, και ελπίζω ότι θα καταφέρουμε να την εκμεταλλευτούμε.

  Magda Kósáné Kovács (PSE), γραπτώς. – (HU) Δεν μπορούμε να σταματήσουμε τη συνταγματική διαδικασία, διότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην υποτίμηση των ευρωπαϊκών αξιών και στην επιβράδυνση της πορείας της Ευρώπης σε μια παγκόσμια προοπτική.

Το πρόσωπο του Ρομάνο Πρόντι και το πρόσφατο παρελθόν που είχαμε μαζί αποτελούν εγγυήσεις ότι η διατήρηση αυτών των αξιών και η συνεργασία σε μια διευρυμένη Ευρώπη 27 κρατών μελών είναι πράγματι εφικτές.

Προς το παρόν, τα νέα κράτη μέλη στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη θεωρούν αδύνατον να φανταστούν ένα ευρωπαϊκό μέλλον στο οποίο η εθνική ταυτότητα μπορεί να διαλυθεί σε μια κοινή ευρωπαϊκή κρατική υπόσταση. Αυτές οι χώρες μόλις επανέκτησαν τις εθνικές τους ταυτότητες, μέσω ιστορικών βημάτων, από το μεγάλο κόκκινο χωνευτήρι της Σοβιετικής Ένωσης, και γι’ αυτό οι πολίτες τους θέλουν να είναι Ευρωπαίοι με έναν τρόπο που δεν θέτει σε κίνδυνο την εθνική τους ταυτότητα ή τους νέους δημοκρατικούς θεσμούς τους.

Επιπλέον, γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο οι χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης χρειάζονται μια ισχυρή Ευρώπη, διότι θεωρούν ότι η περαιτέρω ανάπτυξή τους και η προστασία των εθνικών συμφερόντων τους θα διασφαλιστούν καλύτερα αν είναι μαζί, σε μια ευέλικτη Ευρώπη.

Γι’ αυτό, δεν μπορούμε να δεχθούμε να γίνει η Συνταγματική Συνθήκη ένα πολιτικό και νομικό ζόμπι. Ταυτόχρονα, για να προχωρήσουμε μπροστά, είμαστε απολύτως ανοιχτοί στο να κάνουμε τις απαραίτητες τροποποιήσεις.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ: ΡΟΔΗ ΚΡΑΤΣΑ-ΤΣΑΓΚΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Αντιπρόεδρος

13. Έγκριση των συνοπτικών πρακτικών της προηγούμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

14. Κατάσταση στην Παλαιστίνη (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Τα Συνοπτικά Πρακτικά της χθεσινής συνεδρίασης έχουν διανεμηθεί.

Υπάρχουν παρατηρήσεις επ’ αυτών;

(Το Σώμα εγκρίνει τα Συνοπτικά Πρακτικά)

Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με την κατάσταση στην Παλαιστίνη.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, τις τελευταίες ημέρες διαπιστώσαμε μια ανησυχητική αύξηση της βίας στη Μέση Ανατολή. Οι εσωτερικές παλαιστινιακές αντιπαραθέσεις στη Λωρίδα της Γάζας κόστισαν τη ζωή σε περισσότερους από 50 ανθρώπους.

Την τελευταία εβδομάδα έπεσαν πάνω από 150 πύραυλοι Kassam από τη Λωρίδα της Γάζας σε ισραηλινές πόλεις. Χθες το βράδυ έχασε τη ζωή της μία Ισραηλινή, ενώ από τις ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις έχασαν ήδη τη ζωή τους περισσότεροι από 30 Παλαιστίνιοι. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος περαιτέρω κλιμάκωσης. Η εκεχειρία του Νοεμβρίου στη Λωρίδα της Γάζας μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών γίνεται ολοένα και πιο εύθραυστη και διακυβεύεται η εσωτερική συμφιλίωση μεταξύ των Παλαιστινίων που είχε επιτευχθεί με τη βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας τον Φεβρουάριο στη Μέκκα.

Η συμφωνία της Μέκκας συνέβαλε στη λήξη της αποκλειστικής διακυβέρνησης από τη Χαμάς. Από τις 18 Μαρτίου υπάρχει στην Παλαιστίνη μια νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση εθνικής ενότητας, που είχε λάβει προηγουμένως ψήφο εμπιστοσύνης από 83 εκ των 86 βουλευτών, συμπεριλαμβανομένων όλων των βουλευτών της Χαμάς και της Φατάχ. Ωστόσο, στη διεθνή κοινότητα εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλη συμφωνία για το ότι η παλαιστινιακή κυβέρνηση δεν έχει περάσει ακόμα εντελώς το βασικό της τεστ, γιατί και αυτή η κυβέρνηση δεν πληροί ολοκληρωτικά τα τρία κριτήρια της Τετραμερούς.

Παρόλα αυτά, η ΕΕ ενέμεινε στην ανθρωπιστική ενίσχυση των Παλαιστινίων. Υπογραμμίζω κατηγορηματικά ότι η ΕΕ έδωσε 300 εκατ. ευρώ, δηλαδή πολύ περισσότερα από τα προηγούμενα χρόνια.

Ωστόσο, για την πλήρη εξομάλυνση των σχέσεών μας με τους Παλαιστινίους, το βασικό είναι πάντα τα κριτήρια της Τετραμερούς: αναγνώριση του δικαιώματος ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ και των μέχρι τώρα συμφωνιών μεταξύ του Ισραήλ και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, καθώς και γενική αποκήρυξη της βίας. Ιδίως ως προς το τελευταίο, όμως, υπάρχει ακόμα σημαντικό έλλειμμα. Ειδικά αυτές τις ημέρες περιμένουμε να αντιδράσει αποτελεσματικά η παλαιστινιακή κυβέρνηση για να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί και να απελευθερωθεί ο ισραηλινός στρατιώτης Gilad Shalit.

Ταυτόχρονα, η ΕΕ χρησιμοποίησε τον τερματισμό της αποκλειστικής διακυβέρνησης από τη Χαμάς για ένα νέο ξεκίνημα στην πολιτική για το Μεσανατολικό. Οι υπουργοί Εξωτερικών επανέλαβαν τις επαφές τους με τα μέλη της κυβέρνησης που αναγνωρίζουν τα κριτήρια της Τετραμερούς. Ως εκ τούτου, ο πρόεδρος Abbas αξίζει την πλήρη υποστήριξή μας. Η ΕΕ βρίσκεται σε στενή επαφή με τον υπουργό Οικονομικών Fayyad και τον υποστηρίζει στη δημιουργία διαφανών θεσμών και μηχανισμών στον οικονομικό τομέα, γιατί στόχος όλων μας είναι η βελτίωση της οικονομικής κατάστασης. Σε αυτό θα συνεισέφερε και η απελευθέρωση των επιστροφών δασμών και φόρων που κρατάει το Ισραήλ και που έχει ζητήσει επανειλημμένα η ΕΕ.

Η Προεδρία καταβάλει εδώ και μήνες προσπάθειες για την αναβίωση της Τετραμερούς της Μέσης Ανατολής και τη μεγαλύτερη συμμετοχή των αράβων εταίρων που έχουν εποικοδομητική στάση. Μετά από κάποιες πρώτες επιτυχίες, τώρα μας ενδιαφέρει ιδίως η διατήρηση της ορμής που επιτεύχθηκε. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συνεισφέρουμε ακόμα πιο ενεργά στην ενίσχυση των προσπαθειών όλων όσοι συμμετέχουν στην ειρηνευτική διαδικασία της Μέσης Ανατολής.

Οι διμερείς συναντήσεις μεταξύ του προέδρου Abbas και του πρωθυπουργού Olmert δεν είχαν μέχρι τώρα ορατή επιτυχία. Εδώ πρέπει να γίνει κάτι. Πρέπει να βελτιωθεί σημαντικά η πρόσβαση και η κινητικότητα των Παλαιστινίων και να υλοποιηθούν επιτέλους οι υποσχέσεις του Ισραήλ. Από την πλευρά των Παλαιστινίων δεν βλέπω προθυμία για την επιβολή της αποκήρυξης της βίας και για την απελευθέρωση του ισραηλινού στρατιώτη Gilad Shalit.

Ο Αραβικός Σύνδεσμος επανέλαβε την ειρηνευτική πρωτοβουλία του Μαρτίου του 2002, ιδίως χάρη στις προσπάθειες της Σαουδικής Αραβίας. Στην τελευταία συνάντηση του Συμβουλίου στις 14 Μαΐου έγινε μετά από δική μας πρόσκληση μια πρώτη επιτυχημένη συνάντηση του Αραβικού Συνδέσμου με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίσης, ο Αραβικός Σύνδεσμος διεξήγαγε περαιτέρω συνομιλίες με την Τετραμερή και με το Ισραήλ. Βέβαια, οι προσπάθειες αυτές δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις διμερείς διαπραγματεύσεις μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών, όμως η ειρηνευτική πρωτοβουλία μπορεί να δημιουργήσει ένα ευνοϊκό περιβάλλον για αυτό. Γι’ αυτό, όμως, θα χρειαστεί περαιτέρω ενίσχυση ιδίως από την ΕΕ, και η Προεδρία εργάζεται για να επιτύχει νέα συνάντηση της Τετραμερούς τις επόμενες ημέρες.

Παρά τον σκεπτικισμό, δεν πρέπει να παραιτηθούμε τώρα βλέποντας πόσο αργή είναι η πρόοδος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση συνειδητοποιεί τους τελευταίους μήνες όλο και πιο πολύ ότι ο ρόλος της μεγάλωσε. Είμαστε πρόθυμοι να ανταποκριθούμε στην ευθύνη μας που μεγάλωσε μαζί του.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κυρία Πρόεδρε, δυστυχώς αυτή η συζήτηση σήμερα γίνεται σε μια τεταμένη στιγμή, καθώς η κατάσταση σε ολόκληρη την περιοχή επιδεινώνεται τόσο στον Λίβανο όσο και στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη, καθώς και στο Ισραήλ. Τα γεγονότα των τριών τελευταίων ημερών στον Λίβανο, με σημαντικές απώλειες ζωής σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα –σχεδόν 100 νεκροί– αποτελούν αιφνιδιαστική υπενθύμιση της ανάγκης για εξεύρεση μιας περιφερειακής επίλυσης αυτής της σύγκρουσης. Όπως γνωρίζετε, ο Χαβιέ Σολάνα βρίσκεται σήμερα στη Βηρυτό σε αυτήν την πολύ δύσκολη στιγμή και ελπίζουμε ότι θα μπορέσει να επιτευχθεί μια καλύτερη κατάσταση.

Καλώ τους φίλους μας στον Λίβανο, από όλα τα κόμματα και όλες τις πολιτικές φατρίες, να ενεργήσουν όπως έκαναν μέχρι στιγμής, να απευθύνουν έκκληση για ηρεμία και να απόσχουν από ενέργειες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν μεγάλη εσωτερική σύγκρουση. Για άλλη μία φορά διακυβεύεται η εθνική ενότητα.

Η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι όλες οι φατρίες, η πλειοψηφία και η αντιπολίτευση, καθώς και παλαιστινιακές οργανώσεις, καταδίκασαν τη Φατάχ αλ-Ισλάμ, και ελπίζω ότι όλοι οι πολιτικοί ηγέτες θα συνεχίσουν να αποδεικνύουν την ωριμότητά τους, αυτήν την ικανότητα να οραματίζονται ένα καλύτερο μέλλον, και θα αποτρέψουν να εξελιχθεί η σύγκρουση σε ενδολιβανική μάχη. Το πιο σημαντικό τώρα είναι να βρεθεί μια λύση για να αποκλιμακωθεί η κατάσταση στην Τρίπολη και να αποφευχθεί η εμφάνιση άλλων εστιών κρίσης στην υπόλοιπη χώρα. Ο πληθυσμός στα στρατόπεδα πρέπει επίσης να βοηθηθεί. Ασθενοφόρα και ανθρωπιστικές συνοδείες πρέπει να αποκτήσουν πρόσβαση στα στρατόπεδα. Στο τέλος όλοι ξέρουμε ότι πρέπει να βρεθεί μια περιφερειακή λύση. Στο πλαίσιο της όλης κατάστασης το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να απευθύνουμε έκκληση προς όλες τις πλευρές –στον Λίβανο και στα Παλαιστινιακά Εδάφη– να αποφύγουν τη βία και να αποτρέψουν την περαιτέρω κλιμάκωση.

Και τώρα θέλω να αναφερθώ συγκεκριμένα στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη. Όπως ο Προεδρεύων του Συμβουλίου, ανησυχώ και εγώ βαθύτατα για τις συγκρούσεις μεταξύ φατριών στη Γάζα που οδήγησαν σε 55 νεκρούς και 280 τραυματίες. Δυστυχώς, φαίνεται ότι η Γάζα κινδυνεύει να παρασυρθεί σε εμφύλιο πόλεμο. Οι φατρίες πρέπει να σταματήσουν τις εχθροπραξίες αμέσως και να διευθετήσουν τις διαφορές τους στο πλαίσιο της κυβέρνησης εθνικής ενότητας.

Επίσης, λυπάμαι για τη συνέχιση των επιθέσεων με ρουκέτες Qassam από τη Γάζα κατά της ισραηλινής πόλης Sderot, οι οποίες χθες προκάλεσαν τον θάνατο μιας ισραηλινής γυναίκας. Οι αεροπορικές επιθέσεις των Ισραηλινών ως αντίποινα προκάλεσαν στη συνέχεια τον θάνατο 35 Παλαιστινίων, συνεπώς αυτός ο φαύλος κύκλος άρχισε ξανά. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να αποκατασταθεί η κατάπαυση του πυρός μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων και να επεκταθεί στη Δυτική Όχθη.

Κατά την πρόσφατη συνάντησή μου με τον παλαιστίνιο υπουργό Εξωτερικών, Ziad Abu Amr, συζητήσαμε σχετικά με την εύθραυστη κατάσταση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, ειδικά όσον αφορά την ασφάλεια, αλλά και σχετικά με τον προϋπολογισμό. Οι πρώτες αποφάσεις που ελήφθησαν από την κυβέρνηση φαίνεται ότι οδεύουν προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο κ. Abu Amr ανέφερε ότι η κυβέρνησή του θεωρεί πως είναι το υπουργικό συμβούλιο του Προέδρου Abbas. Αυτή η κυβέρνηση έχει διαφορετικό πρόγραμμα από την προκάτοχό της και αισθάνθηκα αισιόδοξη μετά από αυτήν τη συνάντηση. Πιστεύω ότι αξίζει τη σαφή υποστήριξή μας. Ο Πρόεδρος Abbas ζήτησε όλη την υποστήριξή μας, καθώς η πολιτική του επιβίωση μπορεί να εξαρτηθεί από την επιτυχία της. Ελπίζω ότι αυτή η πολύ δύσκολη βίαιη κατάσταση θα μπορέσει να περιοριστεί.

Στο μεταξύ, ο υπουργός Οικονομικών Salam Fayad, τον οποίο συνάντησα μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης, είναι αντιμέτωπος με την απίστευτη πρόκληση της επανόρθωσης των παλαιστινιακών δημόσιων οικονομικών μετά από έναν χρόνο θεσμικού μαρασμού και απότομης μείωσης των εσόδων. Ενάντια στα προγνωστικά, σημείωσε σημαντική πρόοδο και οι τεχνικές συνθήκες για τη λήψη άμεσης χρηματοδότησης έχουν σχεδόν τεθεί σε εφαρμογή.

Όπως γνωρίζετε, η Παλαιστινιακή Αρχή έχει τρεις κύριες πηγές χρηματοδότησης: τους εσωτερικούς φόρους, τους φόρους και τα τελωνειακά έσοδα επί των εισαγόμενων προϊόντων και την ξένη βοήθεια. Οι εσωτερικοί φόροι μειώθηκαν ως αποτέλεσμα της οικονομικής επιβράδυνσης. Από τις περσινές εκλογές, το Ισραήλ έχει επίσης δεσμεύσει τους φόρους και τα τελωνειακά έσοδα επί των εισαγόμενων προϊόντων. Αυτή είναι η κύρια αιτία των οικονομικών δυσκολιών της Παλαιστινιακής Αρχής. Επιπροσθέτως, η εισροή ξένης βοήθειας δεν είναι εύκολη λόγω των περιορισμών που επέβαλαν οι ΗΠΑ στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές με την κυβέρνηση της Παλαιστινιακής Αρχής.

Εμείς βοηθούμε στην επίλυση αυτών των οικονομικών προβλημάτων με τρεις τρόπους. Πρώτον, ο Προσωρινός Διεθνής Μηχανισμός (ΠΔΜ) έγινε κύρια πηγή χρηματοδότησης για αποζημιώσεις, δαπάνες καυσίμων και βασικά εφόδια. Από τον σχηματισμό της κυβέρνησης εθνικής ενότητας διαχειριζόμαστε αυτόν τον ΠΔΜ σε στενή συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών του Salam Fayad.

Από την καθιέρωση του ΠΔΜ τον περασμένο Ιούνιο, έχουμε ήδη μεταφέρει πάνω από 300 εκατ. ευρώ μέσω αυτού του μηχανισμού. Θα ήθελα να ευχαριστήσω το Κοινοβούλιο για την υποστήριξή του στην προσπάθεια να διατεθούν περισσότεροι δημοσιονομικοί πόροι ώστε ο ΠΔΜ να συνεχίσει να επιτυγχάνει αποτελέσματα.

Ένας δεύτερος τρόπος με τον οποίο βοηθάμε είναι η συνεργασία μας με τους εταίρους μας των ΗΠΑ για τη διευκόλυνση της μεταφοράς ξένης βοήθειας στους Παλαιστινίους, ειδικά των αραβικών πόρων σύμφωνα με τη δέσμευση στο Ριάντ στην πρόσφατη αραβική σύνοδο.

Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, καλέσαμε μετ’ επιτάσεως το Ισραήλ πολλές φορές να αρχίσει και πάλι τη μεταφορά του παλαιστινιακού φόρου και των τελωνειακών εσόδων. Χρησιμοποιούμε όλα τα μέσα που έχουμε, είτε οικονομικά είτε πολιτικά, αλλά η επιβίωση αυτής της κυβέρνησης δεν εξαρτάται μόνο από εμάς. Μόνο η συνέχιση όλων των χρηματοοικονομικών εισροών στην Παλαιστινιακή Αρχή μπορεί να οδηγήσει σε μια σταθερή λύση για την οικονομική κρίση που διέρχεται. Και οι Παλαιστίνοι πρέπει να διαδραματίσουν τον ρόλο τους και να αποφασίσουν άπαξ διά παντός να θέσουν τέλος στις συγκρούσεις τους και να εστιάσουν στην ειρήνη.

Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι, παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη και στον Λίβανο, πρέπει να επωφεληθούμε από ένα σημαντικό παράθυρο ευκαιρίας στην ειρηνευτική διαδικασία σε περίπτωση που κλείσει και πάλι, συνεπώς είναι πολύ σημαντικό να είναι επιτυχής η γερμανική πρωτοβουλία. Η επανέναρξη της ειρηνευτικής πρωτοβουλίας του Αραβικού Συνδέσμου είναι καίριας σημασίας. Όπως ξέρετε, υπήρξε μια αποφασιστική διπλωματική παρακολούθηση σε ανώτατο επίπεδο στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εγώ η ίδια συμμετείχα σε πολλές συνεδριάσεις με την Επιτροπή Παρακολούθησης στο Sharm el Sheikh, στο Ριάντ και επίσης πιο πρόσφατα στη σύνοδο του ΣΓΥΕΣ στις Βρυξέλλες.

Ο Γενικός Γραμματέας, Amr Moussa, και άλλοι τόνισαν την επιτακτικότητα που είναι σήμερα πιο εμφανής από ποτέ και ζήτησε τη βοήθειά μας στην προσπάθεια να φέρει τις πλευρές γύρω από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Όσον αφορά την πλευρά των Ισραηλινών, με ενθαρρύνει το γεγονός ότι η υπουργός Εξωτερικών Livni μετέβη στο Κάιρο και τώρα αναμένει επίσκεψη παρακολούθησης από τον ιορδανό και τον αιγύπτιο ομόλογό της τις προσεχείς εβδομάδας. Επέδειξε επίσης προθυμία να συμμετάσχει στην προσπάθεια περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν, ενώ θα κληθεί και από τη γερμανική Προεδρία στην προσεχή σύνοδο του ΣΓΥΕΣ.

Ταυτόχρονα, υποστηρίζω επίσης τις προσπάθειες της υπουργού Εξωτερικών Condoleeza Rice να φέρει τις πλευρές κοντά και να ξεκινήσει η συζήτηση του πολιτικού ορίζοντα για τους Παλαιστινίους. Ελπίζω ότι αυτό θα καταστεί δυνατό, αν και τα πράγματα δεν πάνε καλά αυτήν τη στιγμή. Η ενέργεια και οι προσπάθειες που κατέβαλαν η Ιορδανία, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες πρέπει επίσης να αναγνωριστεί.

Την προσεχή εβδομάδα θα συνεδριάσει η Τετραμερής. Ελπίζω ότι αυτή η συνεδρίαση θα ανταποκριθεί στις προσπάθειες του Αραβικού Συνδέσμου, οι οποίες θα μπορούσαν να ξεκινήσουν εκ νέου την πρόοδο σε όλες τις πτυχές της ειρηνευτικής διαδικασίας, αλλά βλέπω επίσης τα πράγματα με ρεαλισμό και καταλαβαίνω αυτό που είπε η γερμανική Προεδρία, δηλαδή ότι πρέπει τουλάχιστον να υποστηρίξουμε την κατάσταση.

  José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, αντιμετωπίζουμε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Όπως επεσήμαναν ο εκπρόσωπος της Προεδρίας του Συμβουλίου και η Επίτροπος, υπάρχει μια σοβαρή πολιτική κρίση, με εσωτερικές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις μεταξύ δύο κομμάτων που αποτελούν την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, στην οποία είχαν εναποτεθεί τόσες πολλές ελπίδες· μια εξαιρετικά σοβαρή οικονομική, κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση, και τα στοιχεία είναι σαρωτικά: πάνω από το 66% του παλαιστινιακού λαού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας· πάνω από το 50% δεν έχει επισιτιστική ασφάλεια· πάνω από ένα εκατομμύριο άτομα δεν κατάφεραν να έχουν σταθερό εισόδημα τον προηγούμενο χρόνο· εκατό νεκροί τις τελευταίες τρεις ημέρες στον Λίβανο· τεράστιοι αριθμοί νεκρών στη Λωρίδα της Γάζας.

Πιστεύω ότι, αντιμέτωπη με αυτήν την κατάσταση, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ξυπνήσει από τον λήθαργό της και να κάνει ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Αν γίνεται κάτι σωστά, τότε τα εύσημα πρέπει να αποδοθούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία, παρά τις αμέτρητες δυσκολίες, συνεισφέρει στην ανθρωπιστική και κοινωνική καταστροφή που υφίσταται η περιοχή, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε περισσότερο.

Η Επίτροπος μας υπενθύμισε ότι ο Ύπατος Εκπρόσωπος, Χαβιέ Σολάνα, είναι αυτήν τη στιγμή στην περιοχή. Πρέπει να έχουμε το θάρρος και τη δύναμη να προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε πέρα από τα ωραία λόγια, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προσπαθήσει να φέρει λίγη κοινή λογική σε αυτήν τη βάρβαρη κατάσταση στην περιοχή.

Αυτός είναι ένας φαύλος κύκλος βίας· εκτοξεύονται πύραυλοι Kassam, υπάρχουν ισραηλινά αντίποινα και ανακοινώνονται επιθέσεις αυτοκτονίας… Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν εντελώς καταστροφικό φαύλο κύκλο βίας.

Πρέπει να προσπαθήσουμε να επιβάλουμε λίγη τάξη, πρέπει να έχουμε πίστη στις προσπάθειες του Ύπατου Εκπροσώπου, να κινητοποιήσουμε τις διπλωματικές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο το δυνατόν περισσότερο, και η Επιτροπή πρέπει να υποστηρίξει όλη την οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια που παρέχεται.

Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή της Προεδρίας του Συμβουλίου σε ένα θέμα που πιστεύω ότι είναι σημαντικό· ότι προκειμένου να αποκατασταθεί η άμεση βοήθεια στην Εθνική Παλαιστινιακή Αρχή, η Τετραμερής δήλωσε ότι δεν είναι μόνο η σύνθεση της κυβέρνησης καθοριστική, αλλά και οι δράσεις της.

Θα μπορούσε να εξηγήσει η Προεδρία του Συμβουλίου τις απόψεις της σχετικά με αυτό το θέμα και να μας πει πώς μπορούμε να δραπετεύσουμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο μίσους, βίας και καταστροφής;

  Pasqualina Napoletano, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Gloser, κυρία Ferrero-Waldner, κυρίες και κύριοι, ο θάνατος και η βία επανήλθαν στη Γάζα, στον Λίβανο και στο Ισραήλ. Ως Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επισημαίνουμε την ανάγκη να αλλάξει άμεσα η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Μέση Ανατολή με την πλήρη αποκατάσταση της οικονομικής υποστήριξης των παλαιστινιακών οργάνων και του λαού.

Οι συγκρούσεις των τελευταίων ημερών είναι αποτέλεσμα της απόγνωσης και της στασιμότητας στην πολιτική κατάσταση, αποδεικνύουν δε και επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι το Ισραήλ δεν πρόκειται να οικοδομήσει την ασφάλειά του εξοντώνοντας την Παλαιστίνη και τον παλαιστινιακό λαό. Τα διπλά μέτρα και σταθμά της ευρωπαϊκής δημοκρατίας έναντι της κυβέρνησης εθνικής ενότητας πρέπει να σταματήσουν, καθώς η πολιτική συνέχεια αυτής της κυβέρνησης αποτελεί τη μόνη ελπίδα για την ανάκτηση του ελέγχου της κατάστασης.

Η απόφαση, όμως, για αναστολή της οικονομικής ενίσχυσης των παλαιστινιακών οργάνων φαντάζει ακόμη πιο παράλογη μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Το γεγονός ότι το Συμβούλιο και η Επιτροπή αποφάσισαν να μην συναντήσουν τους υπουργικούς εκπροσώπους της Χαμάς και των ανεξαρτήτων δεν βοηθά στη σταθεροποίηση αυτού του εκτελεστικού οργάνου, το οποίο αποτελεί αυτήν τη στιγμή τη μόνη οδό πολιτικής έκφρασης του παλαιστινιακού λαού.

Η συμφωνία της Μέκκας, μολονότι δεν αποτελεί άκριτη επανάληψη των 4 σημείων της Τετραμερούς, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση όσον αφορά την αμοιβαία αναγνώριση και τη διακοπή της βίας. Πάνω σε αυτήν τη βάση πρέπει να εργασθούμε για να βοηθήσουμε τη θετική εξέλιξη της κατάστασης. Άλλος ένας λόγος είναι ότι, όπως επισήμανε και η Επίτροπος, ο υπουργός Εξωτερικών Abu Amr, ο οποίος μας επεσκέφθη την προηγούμενη εβδομάδα εδώ στις Βρυξέλλες, ήταν ιδιαίτερα καθησυχαστικός σε αυτό το ζήτημα.

Εκφράζουμε την οδύνη μας και την καταδίκη μας για την εκτόξευση των πυραύλων κατά της Sderot και για το γεγονός ότι υπήρξαν θύματα και τραυματίες, αλλά παράλληλα θέλουμε να απευθύνουμε έκκληση προς τις παλαιστινιακές και ισραηλινές αρχές για να σταματήσουν τα δυσανάλογα, απαράδεκτα και παράνομα αντίποινα κατά των πολιτικών και των αμάχων παλαιστινίων. Ανέκαμψε και πάλι μια διεστραμμένη δυναμική και εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να συμβάλουμε στην άμεση διακοπή της.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι οι 78 νεκροί προ ολίγων ημερών στον Λίβανο είναι αποτέλεσμα ενός άλλου δηλητηριώδους καρπού της ανεπίλυτης αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης, το γεγονός δηλαδή ότι στον Λίβανο μπορεί να ξεσπάσει εκ νέου μια σύγκρουση που ξεκίνησε με τους 400 000 παλαιστίνιους πρόσφυγες σε αυτήν τη χώρα. Έχουμε ήδη ζήσει αυτόν τον εφιάλτη και πρέπει να προσπαθήσουμε να τον αποφύγουμε, όπως κατορθώσαμε να σταματήσουμε τον περασμένο Ιούλιο τον πόλεμο και την επίθεση του Ισραήλ στον Λίβανο.

  Chris Davies, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ο Προεδρεύων του Συμβουλίου είπε ότι η νέα κυβέρνηση εθνικής ενότητας στην Παλαιστίνη δεν πέρασε ακριβώς τη δοκιμασία της λυδίας λίθου. Μάλλον, οι Ισραηλινοί δεν σταμάτησαν ακριβώς να κατασκευάζουν το τείχος ασφαλείας τους, κλέβοντας παλαιστινιακή γη και ύδωρ. Οι Ισραηλινοί δεν απελευθέρωσαν ακριβώς τους 10 000 κρατουμένους, πολλοί εκ των οποίων κρατούνται χωρίς κατηγορίες ή δίκη. Οι Ισραηλινοί δεν σταμάτησαν ακριβώς να κρατούν θέσεις ελέγχου –589 σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Επιτροπής– οι οποίες επιβάλλουν οικονομικό εμπάργκο στους Παλαιστινίους. Οι Ισραηλινοί δεν επέστρεψαν ακριβώς τα χρήματα –τα οποία ανέρχονται ίσως σε χίλια εκατομμύρια ευρώ τώρα– που κράτησαν από τα ίδια έσοδα των Παλαιστινίων το τελευταίο έτος. Δεν σταμάτησαν ακριβώς τον διαμελισμό και τον διαχωρισμό μέσω των ταυτοτήτων, γεγονός που ο ηγέτης του κόμματός μου, Paddy Ashdown –ο πρώην αντιπρόσωπός μας στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη– περιέγραψε μόλις το περασμένο Σάββατο ως ρατσισμό μεταμφιεσμένο σε διοίκηση.

Τα λέω αυτά στον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου διότι δίνουμε την εντύπωση μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που εφαρμόζει δύο μέτρα και σταθμά: δίνουμε την εντύπωση ότι αγνοούμε κάθε παρανομία των Ισραηλινών, αλλά περιμένουμε από τους Παλαιστινίους να συμπεριφέρονται σαν άγιοι. Όταν η Επίτροπος λέει ότι χρησιμοποιούμε όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας για να πείσουμε τους Ισραηλινούς να τηρήσουν τις διεθνείς συμφωνίες και να υπακούσουν στους νόμους, δεν νομίζω ότι ισχύει αυτό. Υπάρχουν πολλά μέσα στη διάθεσή μας που δεν προσπαθούμε καν να χρησιμοποιήσουμε.

Συνεπώς, τι πρέπει να κάνει τώρα η παλαιστινιακή κυβέρνηση ενότητας; Μόλις πριν από δύο εβδομάδες, η αντιπροσωπεία μας άκουσε τον πρωθυπουργό Haniyeh όχι μόνο να μας πείθει με τρόπο που μας ικανοποίησε όλους για το ότι η κυβέρνηση ενότητας ήταν αποφασισμένη να συμμορφωθεί με τις τρεις αρχές της Τετραμερούς, και πίστευε ότι το έκανε, αλλά και ότι θα συναντούσε μέλη της Τετραμερούς χωρίς επιφύλαξη ή προϋπόθεση ανά πάσα στιγμή για να προσπαθήσει να επιλύσει αυτές τις διαφορές. Καλώ τον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου να δεχθεί αυτήν την πρόσκληση.

Λάβετε επίσης υπόψη τα σχόλια που έκανε μόλις χθες ο νορβηγός υπουργός Εξωτερικών όταν ρωτήθηκε τι θα γίνει αν δεν υποστηρίξουμε αυτήν την κυβέρνηση. Θα επικρατήσει μόνο χάος και κρίση αν δεν παράσχουμε την υποστήριξή μας.

Ως εκ τούτου, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, τα καλά νέα στην ομιλία σας είναι ότι επιδιώκετε μια επείγουσα σύσκεψη για την αναθεώρηση της κατάστασης για άλλη μία φορά. Αυτό είναι ένα θετικό βήμα προόδου. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι έχουμε κατηγορήσει πολλές φορές τους Παλαιστινίους ότι έχασαν ευκαιρίες. Έχουμε κατηγορήσει πολλές φορές τους Ισραηλινούς ότι έχασαν ευκαιρίες. Αυτή είναι μια ευκαιρία που εμείς οι ίδιοι δεν πρέπει να χάσουμε .

  Ryszard Czarnecki, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Gloser, κυρίες και κύριοι, η κατάσταση στη Μέση Ανατολή αποτελεί μια σημαντική και διαρκή πρόκληση όχι μόνο για τις χώρες της περιοχής, αλλά και για όλο τον κόσμο. Δεν συνιστούμε μια κομματική, συναισθηματική προσέγγιση σε αυτήν τη σύγκρουση δεκαετιών . Παρόλη την απλούστευση και τον πειρασμό να γίνουν εύκολες εκτιμήσεις βασισμένες σε τηλεοπτικές ειδήσεις, η κατάσταση δεν είναι άσπρο-μαύρο. Μπορεί να είναι της μόδας σε ορισμένους κύκλους να χαρακτηρίζεται το Ισραήλ ως επιτιθέμενος και καταπιεστής, αλλά αυτή η άποψη είναι αναληθής και εσφαλμένη.

Η εξάπλωση ριζοσπαστικών στάσεων και οι ψηφοφορίες υπέρ ριζοσπαστικών ομάδων τύπου Χαμάς υποδεικνύουν τις σχεδόν ανύπαρκτες πιθανότητες για διάλογο σε αυτήν την περιοχή. Μια άλλη σημαντική δυσκολία που δεν αναφέρεται συχνά είναι ο βαθύς διχασμός και οι πικρές έριδες που οδηγούν σε ένοπλες συγκρούσεις μέσα στην παλαιστινιακή πολιτική τάξη και στην παλαιστινιακή κοινωνία.

Ορισμένοι εμπειρογνώμονες έχουν επιστήσει την προσοχή στο εκπαιδευτικό σύστημα της Παλαιστινιακής Αρχής. Όπως δήλωσαν όσοι συμμετείχαν στη διάσκεψη που διοργάνωσε την περασμένη εβδομάδα ο κ. Van Orden στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το σύστημα ενισχύει τα αρνητικά και ανταγωνιστικά στερεότυπα που σχετίζονται με τον Ιερό Πόλεμο Τζιχάντ και τη διαρθρωτική αντίδραση στο Ισραήλ και το μίσος αυτής της χώρας. Για λόγους αντικειμενικότητας, πρέπει να αναφερθεί επίσης ότι μετά τη νίκη της Χαμάς στις εκλογές που διεξήχθησαν στην Παλαιστινιακή Αρχή, το Ισραήλ εφαρμόζει ένα αμφισβητούμενο σχέδιο σύμφωνα με το οποίο αρνείται να μεταφέρει τα παλαιστινιακά φορολογικά έσοδα στην Αρχή. Αυτό πρέπει να έχει σοβαρές επιπτώσεις στις σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής Αρχής. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αντιδράσει με ρεαλιστικό και λογικό τρόπο. Δεν πρέπει να συμπεριφέρεται σαν κοντόφθαλμος, καλοκάγαθος θείος που μοιράζει μεγάλο χαρτζιλίκι, αλλά δεν καταφέρνει να διασφαλίσει το πώς αυτό χρησιμοποιείται. Η Ένωση δεν πρέπει να γίνει όμηρος καμίας από τις πλευρές της σύγκρουσης.

  Caroline Lucas, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, πρέπει να πω ότι είμαι ακόμα σε κατάσταση σοκ από τα λόγια του εκπροσώπου του Συμβουλίου. Δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να λέει ότι η νέα κυβέρνηση ενότητας δεν πληροί τα κριτήρια της Τετραμερούς. Η αντιπροσωπεία μας μόλις επέστρεψε από την περιοχή και όλοι συμφωνήσαμε ομόφωνα ότι τα πληρούσε.

Ναι, υπάρχουν ακόμα ορισμένες ρουκέτες Qassam, οι οποίες είναι φυσικά καταδικαστέες. Αλλά πιστεύετε πραγματικά ότι, αρνούμενη να συνεργαστεί πλήρως με την κυβέρνηση, η ΕΕ βοηθά να επανέλθει ο έλεγχος; Πιστεύετε πραγματικά ότι έχει αυτό καμία σχέση με τον οικονομικό και πολιτικό στραγγαλισμό που υφίσταται η Γάζα από το Ισραήλ;

Αναφέρετε την κράτηση του στρατιώτη Shalit –και φυσικά πρέπει να απελευθερωθεί– αλλά δεν αναφέρατε καν τα 41 μέλη του παλαιστινιακού νομοθετικού συμβουλίου που κρατούνται ακόμα από το Ισραήλ· δεν αναφέρατε καν την κράτηση 10 000 παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων από το Ισραήλ, εκ των οποίων πολλοί κρατούνται χωρίς δίκη. Ας βρούμε, λοιπόν, μια ισορροπία σε αυτήν τη συζήτηση.

Αρνούμενη να αναγνωρίσει πλήρως τη νέα κυβέρνηση ενότητας και διοχετεύοντας τη βοήθεια μέσω ενός προσωρινού διεθνούς μηχανισμού αντί μέσω της Παλαιστινιακής Αρχής, η ΕΕ υπονομεύει ενεργά την εξουσία και τον μηχανισμό των δημοκρατικών θεσμών της Παλαιστίνης. Και, ακόμα χειρότερα, η θέση μας ενθαρρύνει στην πραγματικότητα εκείνα τα στοιχεία τόσο εντός όσο και εκτός της Παλαιστίνης που θέλουν να αποτύχει αυτή η κυβέρνηση. Κάθε μέρα που περνάει ενώ εμείς αρνούμαστε να συνεργαστούμε πλήρως με αυτήν την κυβέρνηση είναι άλλη μία μέρα που οι εξτρεμιστές μπορούν να πουν: «Ορίστε, η δημοκρατία δεν λειτουργεί. Κάναμε ό,τι ζήτησε η διεθνής κοινότητα –δημοκρατικές εκλογές, νέα κυβέρνηση ενότητας, εκπλήρωση των απαιτήσεων της Τετραμερούς– και εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε πολιτικό και οικονομικό μποϊκοτάζ. Γιατί, λοιπόν, βοηθάμε να επιτύχει μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση που κάνει ό,τι μπορεί για να διατηρήσει την ειρήνη;».

Αυτό θέλουμε πραγματικά; Μη φαντάζεστε ότι η εναλλακτική επιλογή θα ήταν μια ελαφρώς διαφορετική κυβέρνηση τα χρώματα της οποίας θα μας άρεσαν περισσότερο. Η εναλλακτική επιλογή θα είναι το χάος και η βία σε αφάνταστη κλίμακα, ολόκληρη η περιοχή θα αποσταθεροποιηθεί και θα σημειωθεί ακόμα πιο ραγδαία αύξηση του εξτρεμισμού στη Μέση Ανατολή.

Διότι, ενώ το Συμβούλιο υιοθετεί μια πολιτική αναμονής για να εξετάσει τις επιδόσεις της νέας κυβέρνησης, κάθε μέρα που περιμένει θέτει το ίδιο το αποτέλεσμα που θέλει να δει σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο. Υπάρχει ο πολύ ρεαλιστικός κίνδυνος να θυμόμαστε σε λίγα χρόνια αυτήν τη στιγμή και να σκεφτόμαστε: «Γιατί δεν υποστηρίξαμε τη δημοκρατία στην Παλαιστίνη όταν είχαμε την ευκαιρία;».

Λέω λοιπόν στο Συμβούλιο, σας παρακαλώ πείτε μας και πάλι τι πρέπει να κάνει η παλαιστινιακή κυβέρνηση, και ρωτώ την Επιτροπή, πότε θα αναστείλετε τη συμφωνία σύνδεσης ΕΕ-Ισραήλ;

  Κυριάκος Τριανταφυλλίδης, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρία Επίτροπε, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι αμέτοχη σ’ αυτά τα ακατονόμαστα που συμβαίνουν σήμερα στην Παλαιστίνη. Και αυτό γιατί παρέλειψε να δράσει αποφασιστικά την κατάλληλη στιγμή και προς την ορθή κατεύθυνση.

Πριν είκοσι ημέρες, η αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με το Παλαιστινιακό Νομοθετικό Συμβούλιο πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Παλαιστίνη. Η επίσκεψή μας έγινε σε μια ιστορική στιγμή για το παλαιστινιακό ζήτημα: μετά την ανάδειξη μιας νέας κυβέρνησης που ήταν το προϊόν ελεύθερων και δημοκρατικών εκλογών. Μιας κυβέρνησης που, αν και είχε την υποστήριξη του 60% του εκλογικού σώματος, όταν αμφισβητήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν δίστασε να μοιραστεί την εξουσία με άλλες πολιτικές δυνάμεις για να σχηματισθεί, υπό τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη της Παλαιστινιακής Αρχής, Αμπού Μάζεν, κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπακούοντας έτσι πιστά στα κελεύσματα της Συνόδου του Αραβικού Συνδέσμου.

Σε αυτή την κυβέρνηση λοιπόν, που εκπροσωπεί ολόκληρο τον παλαιστινιακό λαό, η αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου υπέβαλε ξεκάθαρα τα ζωτικά ζητήματα που αφορούν την υπόθεση της ειρήνης στη Μέση Ανατολή. Και πήραμε, όπως είπαν οι συνάδελφοι, ξεκάθαρες απαντήσεις:

Αναγνωρίζουμε, μας είπαν, το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει μέσα στα σύνορα του 1967. Φτάνει κι’ αυτό να αναγνωρίσει το δικό μας δικαίωμα να δημιουργήσουμε το δικό μας κράτος δίπλα στο Ισραήλ.

Απορρίπτουμε τη βία. Αναγνωρίζουμε όλες τις συμφωνίες που έχουν συνομολογηθεί μεταξύ Ισραήλ και PLO. Είναι μέσα στις άμεσες προτεραιότητές μας η απελευθέρωση του Johnson. Δουλεύουμε για την απελευθέρωση του Σαλίτ, μέσα στα πλαίσια ανταλλαγής κρατουμένων.

Για να μπορέσουμε όμως, μας είπαν, να υλοποιήσουμε τις επιδιώξεις μας, χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας. Πρέπει αμέσως να αρθεί το πολιτικό και οικονομικό εμπάργκο.

Γι’ αυτό, καταλήγω με μια έκκληση προς το Ισραήλ και μια προς τους Παλαιστινίους:

- το μεν πρώτο να παύσει να στοχεύει με πυραύλους τους αντιπάλους του και να ελευθερώσει όλους τους εκλεγμένους αντιπροσώπους των Παλαιστινίων.

- Στους δε δεύτερους να σταματήσουν να επιτίθενται με ρουκέτες στο έδαφος του Ισραήλ.

Αλλά και με μια παράκληση προς το Συμβούλιο και την Επιτροπή: Αναγνωρίστε αμέσως τη νέα δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Προέδρου Αμπάς. Τερματίστε αμέσως την πολιτική της κατ’ επιλογήν προσέγγισης ορισμένων μελών αυτής της κυβέρνησης. Τερματίστε αμέσως το πολιτικό και οικονομικό εμπάργκο. Εμπλακείτε δυναμικά σε ένα δημιουργικό διάλογο με όλη την κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Στηρίξτε αυτή την κυβέρνηση για να μπορέσει να διαπραγματευτεί την ειρήνη. Άλλως, θα επέλθει το χάος και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει γι’ αυτό τη δική της ευθύνη.

  Paul Marie Coûteaux, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, η κατάσταση στην Παλαιστίνη επιβεβαιώνει, δυστυχώς, αυτό που οι υπέρμαχοι της εθνικής κυριαρχίας λένε εδώ και πολύ καιρό σχετικά με το θέμα της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, ότι δηλαδή θα ήταν λάθος να πιστεύουμε ότι αυτή η σύγκρουση μπορεί να αναλυθεί απλώς με βάση τη διένεξη αυτή καθεαυτή μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών, ακόμη δε λιγότερο μεταξύ Μουσουλμάνων και Εβραίων.

Η πραγματική διαχωριστική γραμμή, η οποία ολοένα και διευρύνεται, φέρνει αντιμέτωπους από τη μία τους οπαδούς της συμφιλίωσης, κατά το παράδειγμα που έδωσαν αρκετοί ισραηλινοί πολιτικοί ηγέτες –δεν μπορώ να μην αναφέρω εδώ το ένδοξο όνομα του Γιτζάκ Ράμπιν– αλλά και παλαιστίνιοι πολιτικοί ηγέτες, όπως ο Γιάσερ Αραφάτ και ο Μαχμούτ Αμπάς, και από την άλλη, τους φανατικούς, τόσο τους μουσουλμάνους φανατικούς όσο και τους φανατικούς του Μεγάλου Ισραήλ, η συμπαιγνία των οποίων είναι πασιφανής, αφού γνωρίζουμε ότι ακραία παλαιστινιακά κινήματα ενθαρρύνθηκαν, ακόμη και χρηματοδοτήθηκαν, από ορισμένους ισραηλινούς ριζοσπάστες.

Υπάρχουν, επομένως, δύο στρατόπεδα: από τη μία, το στρατόπεδο της πολιτικής λύσης και, εν τέλει, της ειρήνης· από την άλλη, αυτό της σύγκρουσης, του μίσους και του ατελείωτου πολέμου. Η δυστυχία ήταν ότι παρά τα μεγάλα λόγια, οι Ηνωμένες Πολιτείες παίζουν το παιχνίδι των γερακιών, των ισραηλινών εξτρεμιστών και των μουσουλμάνων φονταμενταλιστών, ενώ η Ευρώπη, εννοώ τα βασικά ευρωπαϊκά κράτη, παρέμειναν βουβά όλο αυτό το διάστημα. Η μόνη ευρωπαϊκή φωνή όπου υπήρξε σχετική σύμπνοια ήταν αυτή της Διακήρυξης της Βενετίας τον Ιούνιο του 1980, με την οποία οι Ευρωπαίοι τάχθηκαν υπέρ της δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους. Ωστόσο, οι διαιρέσεις μας επανεμφανίστηκαν αναζωπυρωμένες και, τώρα πάλι, η Ευρώπη δεν μπορεί να μιλήσει με ενιαία φωνή παρά μόνο όταν δεν έχει τίποτα να πει.

Είναι, λοιπόν, καιρός να αποκαταστήσουμε την κυριαρχία των κρατών της Ευρώπης, ούτως ώστε να μπορούν εκ νέου να διαδραματίζουν απρόσκοπτα τον ρόλο τους σε αυτό το μέρος του κόσμου, όπου διακυβεύεται μεγάλο τμήμα του μέλλοντός τους.

  Philip Claeys, εξ ονόματος της Ομάδας ITS. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, όποιος έχει παρακολουθήσει τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή τις τελευταίες ημέρες δεν μπορεί παρά να είναι αποθαρρυμένος. Την περασμένη Τετάρτη στη Διάσκεψη των Προέδρων του Κοινοβουλίου μας, είχα την τιμή να συμμετάσχω σε μια συνάντηση με τον Amr Moussa, Γενικό Γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου, και με τον υπουργό Εξωτερικών της Παλαιστινιακής Αρχής. Αυτό που διαπίστωσα ήταν η αυθεντική βούλησή τους να εργαστούν για ένα ειρηνευτικό σχέδιο για την περιοχή, αλλά πολλά ζητήματα –πώς να το πω– διαρθρωτικά προβλήματα παραμένουν σε εκκρεμότητα.

Η Χαμάς, το πιο σημαντικό παλαιστινιακό κυβερνητικό κόμμα, παραμένει άκαμπτη στη ρητή άρνησή της να αναγνωρίσει το Ισραήλ και εξακολουθεί να αρνείται να αποκηρύξει και να καταδικάσει την τρομοκρατία και τη βία. Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι άγνωστο πώς οι ειρηνευτικές συμφωνίες μπορούν να οδηγήσουν σε επιτυχία.

Μάλιστα, τις τελευταίες ημέρες, η βία μεταξύ των διαφόρων παλαιστινιακών στρατοπέδων έχει επίσης φουντώσει, ακόμα και με μια αποτυχημένη βομβιστική επίθεση κατά του Προέδρου Mahmoud Abbas. Δεν έχω αμφιβολία ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να προστατευθεί από τη βία και την τρομοκρατία, με στρατιωτικά μέσα αν χρειάζεται. Το Ισραήλ, ωστόσο, δεν πρέπει να προχωρήσει σε ενέργειες κατά των παλαιστίνιων μελών του κοινοβουλίου και, κατά μείζονα λόγο, του παλαιστίνιου πρωθυπουργού, αν και ορισμένοι εξέφρασαν ενδιαφέρον να επιλέξουν αυτήν την οδό, διότι, αν το έκαναν, θα περνούσαν μια επικίνδυνη γραμμή και θα καθιστούσαν αναπόφευκτη μια επακόλουθη και ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση της βίας.

  Jim Allister (NI) – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η δυστυχία και ο πόνος στην Παλαιστίνη είναι πραγματικά τρομερός και, μολονότι το γεγονός ότι σε μεγάλο βαθμό έχει προκληθεί με ίδια ευθύνη δεν μειώνει τον αντίκτυπό του, υπονομεύει εκείνους που θέλουν πάντα να κατηγορούν το Ισραήλ για κάθε τραγωδία στην περιοχή. Σήμερα, φυσικά, οι συνήθεις ύποπτοι σε αυτήν τη συζήτηση, όπως ο κ. Davies και ο κ. Lucas, στα συνηθισμένα ξύλινα αλογάκια τους, έβαλαν όλη την προκατάληψή τους για να μετατοπίσουν αδικαιολόγητα όλο το βάρος της ευθύνης στο Ισραήλ. Αυτό που παρατηρούμε είναι ένας γνήσιος εμφύλιος πόλεμος στην Παλαιστίνη μεταξύ της Φατάχ και της Χαμάς, και οι ιδιαίτερα επιθετικές ενέργειες της Χαμάς μας δείχνουν ότι η επιδίωξη της δημοκρατίας και μιας δημοκρατικής εντολής δεν κατάφερε ούτε στο ελάχιστο να περιορίσει ή να μετριάσει την προσκόλλησή τους στον τρόμο. Αυτή η έντονη προσκόλλησή της στον τρόμο είναι που καθιστά τη Χαμάς ακατάλληλη να κυβερνήσει. Ομοίως, η συνεχής επιθετικότητά τους προς το Ισραήλ, με τη σταθερή εκστρατεία ρουκετών, δικαιολογεί πλήρως την αμυντική απάντηση του Τελ Αβίβ.

Φοβάμαι ότι, εφόσον η Φατάχ και η Χαμάς μπορούν να επιζητούν τόσο τα όπλα όσο και τις ψήφους, η δημοκρατία και η ειρήνη που αυτή μπορεί να φέρει δεν θα κυριαρχήσουν σε αυτόν τον ταλαιπωρημένο και άτυχο τόπο που λέγεται Γάζα. Οποιαδήποτε διεθνής πρωτοβουλία δεν αφορά την κατάργηση των όπλων και από τις δύο πλευρές της Παλαιστίνης θα σβήσει και θα αποτύχει.

  Edward McMillan-Scott (PPE-DE) . – (EN) Κυρία Πρόεδρε, για άλλη μία φορά συζητάμε αυτήν την τραγική κατάσταση στην Παλαιστίνη. Επιτρέψτε μου να πω ευθύς εξαρχής ότι όλοι καταδικάζουμε την τρομοκρατία όπου και αν εμφανίζεται. Πρέπει να πω ότι οι βομβιστές αυτοκτονίας που επιτέθηκαν στο Λονδίνο πριν από δυο χρόνια προέρχονταν όλοι από την περιφέρειά μου. Ωστόσο, υποκινήθηκαν από γεγονότα στη Μέση Ανατολή –από το Ιράκ και την Παλαιστίνη– και συνεπώς δεν πρέπει να εξετάζουμε τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή ως συμβάντα που επηρεάζουν μόνο τους ανθρώπους εκεί, αλλά και τους ανθρώπους στα δικά μας εδάφη.

Συνήθιζα να λέω ότι το Ισραήλ ήταν η μόνη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή. Αλλά πριν από δύο χρόνια ήμουν πρόεδρος της αντιπροσωπείας μας για τις εκλογές του προέδρου Abbas, οι οποίες επικροτήθηκαν από τη διεθνή κοινότητα. Ωστόσο, όταν ήρθε εδώ πριν από λίγους μήνες είπε ότι αν εμείς, η διεθνής κοινότητα, δεν τον υποστηρίξουμε, θα επικρατήσει χάος και εμφύλιος πόλεμος στη χώρα του.

Πέρυσι, ήμουν πρόεδρος της αποστολής εκλογικών παρατηρητών για τις εκλογές στο κοινοβούλιο της Παλαιστίνης, και τότε η Ευρωπαϊκή Ένωση γύρισε την πλάτη σε αυτά τα αποτελέσματα. Φαίνεται ότι έχουμε παραλύσει από τον χάρτη πορείας. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, η κατάσταση έχει φτάσει τώρα στο σημείο όπου η ΕΕ πρέπει απλώς να αλλάξει την προσέγγισή της. Η Παλαιστίνη καταρρέει οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά. Διακινδυνεύουμε μια νέα Αλγερία, στην οποία, όταν η Δύση γύρισε την πλάτη της στα αποτελέσματα των εκλογών του 1992, το αποτέλεσμα ήταν 200 000 νεκροί.

Πιστεύω ότι τώρα έχει έλθει η ώρα η ΕΕ, αν δεν μπορεί να αναγνωρίσει την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, τουλάχιστον υπό τους όρους ενός σχεδίου ψηφίσματος που ορισμένοι από εμάς συζητήσαμε την περασμένη εβδομάδα, να συνεργαστεί ολοκληρωμένα με αυτήν την κυβέρνηση. Δεύτερον, είναι σίγουρα καιρός να αποκτήσει η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μια ομάδα εργασίας – όχι μόνο για τα Ηνωμένα Έθνη ή τα Βαλκάνια ή τα πέντε εξωτερικά χρηματοδοτικά μέσα: ας δημιουργήσουμε μια ομάδα εργασίας για τη Μέση Ανατολή.

  Véronique De Keyser (PSE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, ας φανταστούμε μια πόλη η οποία βυθίζεται στο σκοτάδι συστηματικά. Ας φανταστούμε μια πόλη χωρίς αστυνομικούς. Ας φανταστούμε δημοσίους υπαλλήλους που δεν έχουν πληρωθεί εδώ και ενάμιση χρόνο. Ας φανταστούμε νοσοκομεία χωρίς φάρμακα, σχολεία χωρίς σχολικά είδη. Ας φανταστούμε μια πολιορκημένη πόλη, αφημένη στις δυνάμεις της, χωρίς διοίκηση που να λειτουργεί. Και ας φανταστούμε ότι κυκλοφορεί χρήμα και όπλα. Ας θυμηθούμε ότι μια νύχτα χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα στη Νέα Υόρκη προκάλεσε λεηλασίες και εγκλήματα, στη μεγαλύτερη δημοκρατία του κόσμου. Τότε, λοιπόν, τι πρέπει να ελπίζουμε σήμερα στην Παλαιστίνη;

Η ανεύθυνη πολιτική μας οδήγησε στην κατάρρευση των διοικήσεων τις οποίες είχαμε τοποθετήσει, στην αποδυνάμωση της σημερινής εξουσίας, στην επέκταση της φτώχειας, στην επανεμφάνιση ασθενειών που είχαν εξαφανιστεί –ακόμη και η Παγκόσμια Τράπεζα συμφωνεί– και αυτό παρά τις επαινετές προσπάθειες της Επιτροπής. Σήμερα, κατεβήκαμε ένα ακόμη σκαλί προς τον πάτο: οι Παλαιστίνιοι αλληλοσκοτώνονται! Ωστόσο, κυρίες και κύριοι, το σενάριο ήταν προβλέψιμο. Αντί να επιδιώξουμε την ενότητα των δύο μεγάλων παλαιστινιακών παρατάξεων, οι οποίες αναδείχθηκαν μέσα από αδιάβλητες εκλογές, αντί να βασιστούμε εξαρχής στην ενότητά τους, αποφασίσαμε να παίξουμε το παιχνίδι των κυρώσεων, με συνέπεια να τους διχάσουμε.

Ενώ ο Πρόεδρος Abbas προσπαθούσε με κίνδυνο της ζωής του και τα έπαιζε όλα για να εξασφαλίσει τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας, βασισμένης σε μια πολιτική πλατφόρμα, η οποία εμφορούνταν από τις αρχές της Τετραμερούς και η οποία σεβόταν τις ειρηνικές δεσμεύσεις που είχαν αναληφθεί προηγουμένως, παραμέναμε απαθείς και περιμέναμε. Δεν καταφέραμε να επωφεληθούμε από αυτήν τη σύντομη αναλαμπή και από τις ελπίδες που γέννησε η συμφωνία της Μέκκας.

Σήμερα, ο Χαβιέ Σολάνα, ο οποίος αναχώρησε για αποστολή στην περιοχή, δηλώνει δικαίως: «Πρέπει να υποστηρίξουμε την παλαιστινιακή ενότητα». Αλλά δεν θα στηρίξουμε αυτήν την ενότητα αποστέλλοντας χρήματα και όπλα σε ένα από τα δύο μέρη! Δεν υπάρχει παρά μόνο ένας τρόπος, όλοι το γνωρίζετε: είναι η πολιτική. Γι’ αυτό και, μαζί με ορισμένους συναδέλφους μου, σας λέω το εξής: πρέπει να αναγνωρίσουμε κατεπειγόντως την κυβέρνηση εθνικής ενότητας! Πρέπει να διασφαλίσουμε το κύρος της, πρέπει να την βοηθήσουμε να διασφαλίσει το κύρος της και να διασφαλίσει τον βιοπορισμό του πληθυσμού της.

Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες: δεν είμαι η πρώτη που το λέει. Αν, όμως, εξακολουθήσουμε να αρνούμαστε να συνεργαστούμε με τους μετριοπαθείς ισλαμιστές, θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε αποκλειστικά τους ριζοσπάστες και τους εξτρεμιστές, και αυτοί θα φροντίσουν να ακουστεί η φωνή τους όχι μόνο στην Παλαιστίνη!

  Alexander Lambsdorff (ALDE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, η κατάσταση είναι πραγματικά τραγική. Ακραίες ομάδες της Χαμάς εκτοξεύουν καθημερινά πυραύλους Qassam εναντίον της Sderot. Οι επιθέσεις αυτές δεν είναι τυχαίες και συνιστούν στο μεταξύ την πέμπτη παραβίαση της εκεχειρίας.

Είναι και πάλι προφανής η προσπάθεια απόσπασης της προσοχής από τις εσωτερικές διαμάχες μεταξύ των Παλαιστινίων, δηλαδή μεταξύ της Χαμάς και της Φατάχ, στις οποίες σκοτώθηκαν 55 Παλαιστίνιοι από το χέρι άλλων Παλαιστινίων. Είχαν την εντύπωση πως ήρθε πια η ώρα για να στραφεί και πάλι η προσοχή στον κοινό εχθρό, το Ισραήλ –και πώς αντέδρασε το Ισραήλ; Με απειλή ένοπλης επέμβασης. Αυτή η ισραηλινή κυβέρνηση, που έχει ποσοστό αποδοχής περίπου 3%, κάνει στη Χαμάς τη χάρη να προσπαθήσει να εξοντώσει την πηγή των επιθέσεων με στρατιωτικά μέσα. Έτσι σημειώθηκαν πάλι θύματα μεταξύ των αμάχων παλαιστινίων, για τα οποία εκφράζουμε τη λύπη μας. Πάλι κέρδισε χρόνο η Χαμάς και μπορεί να αναβάλει τις απαραίτητες πολιτικές παραχωρήσεις. Πάλι είμαστε ανίκανοι να κάνουμε κάτι. Στη Μέκκα έγιναν παραχωρήσεις, που αναμφισβήτητα δεν ήταν αρκετές, όμως παρά τις αδυναμίες της Μέκκας, οι παραχωρήσεις αυτές ήταν ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της ειρήνης. Τώρα η συμφωνία αυτή έχει δεχτεί καίριο πλήγμα με το νέο ξέσπασμα βίας.

Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι προς στιγμήν είναι σημαντικό και σωστό να ασκήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση πίεση για την τήρηση όλων των όρων της Τετραμερούς και των συμφωνιών της Μέκκας πριν επαναλάβει τις πληρωμές προς την κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Αυτό δεν είναι αντίθετο προς το αίτημα του κ. McMillan-Scott να επιδιώξουμε μια ρεαλιστική και γενικευμένη συνεργασία όπου αυτό είναι καλό για τον πληθυσμό.

Παρόλα αυτά, δεν θα πρέπει να εγκαταλείψουμε πολύ νωρίς αυτό το σημαντικό μέσο. Υποστηρίζω τις προσπάθειες που καταβάλλουν το Συμβούλιο, η Επιτροπή και ο Αραβικός Σύνδεσμος προκειμένου να σημειωθεί πρόοδος, και εύχομαι να σημειώσουν το συντομότερο δυνατό επιτυχία.

  Jan Tadeusz Masiel (UEN). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Gloser, κυρία Επίτροπε, η Ευρωπαϊκή Ένωση κατάφερε να διατηρήσει την αξιοπιστία της στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής στη Σαμάρα. Ο κύριος Barroso, ο Πρόεδρος της Επιτροπής, και η κ. Μέρκελ, η Πρόεδρος του Συμβουλίου, δεν δίστασαν καθόλου να κάνουν συναφή και ειλικρινή σχόλια για την άδικη μεταχείριση απέναντι στην Πολωνία, ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το θέμα του κρέατος. Ο κ. Barroso και η κ. Μέρκελ έκαναν επίσης σχόλια στο ίδιο πνεύμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Ρωσία.

Εγείρεται το ερώτημα γιατί η Ένωση δεν προχωρά περαιτέρω και δεν επισημαίνει την τύχη των Παλαιστινίων στο Ισραήλ ή της Κύπρου, η οποία βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή από το 1974. Εξακολουθούν να διαπράττονται μεγάλες αδικίες στο κατώφλι της Ένωσης τον 21ο αιώνα και συνεχίζουμε να κάνουμε πολύ λίγα για να βοηθήσουμε να ξεπεραστούν.

Δεν πέθαναν άνθρωποι στην Παλαιστίνη πριν από τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ; Πόσον καιρό ακόμα θα παραμένει ο ισραηλινός στρατός κατοχής στα παλαιστινιακά εδάφη; Δεν έχουν οι Παλαιστίνιοι δικαίωμα στο δικό τους κράτος; Οι Εβραίοι στερούνταν το δικαίωμα στο δικό τους κράτος για πολλά χρόνια – πώς μπορούν τώρα να στερούν από άλλους αυτό το δικαίωμα; Η απάντηση των Παλαιστινίων στη συνεχή κατοχή είναι να εξαπολύσουν επιθέσεις κατά του Ισραήλ. Σε σύγκριση με τις ενέργειες των ισραηλινών δυνάμεων, αυτές που διαπράττονται από τους Παλαιστινίους είναι ερασιτεχνικές προσπάθειες.

Το Ισραήλ πρέπει να είναι εκείνο που θα κάνει την αρχική κίνηση για τη διευκόλυνση της δημιουργίας ενός παλαιστινιακού κράτους. Αυτό θα είναι το πρώτο βήμα για τη μείωση της βίας στην περιοχή και για την προώθηση της συνύπαρξης.

Είναι καθήκον της Ευρωπαϊκής Ένωσης να γίνει ο θεματοφύλακας της ελευθερίας στον κόσμο, ειδικά τώρα που οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν αυτόν τον ρόλο και συντάχθηκαν με το Ισραήλ. Ίσως τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου να μην συνέβαιναν αν οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν διατηρήσει τον προηγούμενο ρόλο τους του αμερόληπτου φύλακα του νόμου και της δικαιοσύνης ανά τον κόσμο.

  Johannes Voggenhuber (Verts/ALE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, μετά από την εκλογική νίκη της Χαμάς είχα πει στην τελευταία μας συζήτηση ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να επιτρέψει ποτέ ξανά να διακυβευθεί η ύπαρξη του Ισραήλ. Έτσι, επιστρέφοντας από το ταξίδι μου στην Παλαιστίνη νοιώθω ακόμα μεγαλύτερη οδύνη και θλίψη. Ήθελα να επισκεφτώ την Παλαιστίνη, αλλά δεν την βρήκα πουθενά. Αυτό που βρήκα, ήταν στρατιωτικά μετόπισθεν, αποδεκατισμένα και διαιρεμένα. Τα μέλη των οικογενειών ζουν χώρια, μακριά από τον τόπο εργασίας τους, οι πόλεις χωρίς νερό, οι οικισμοί μακριά από γόνιμη γη.

Μπορώ να πω μόνο ένα: κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρία Επίτροπε, κανείς δεν μπορεί να ζήσει υπό αυτές τις συνθήκες. Το καθεστώς κατοχής της ισραηλινής κυβέρνησης δεν εξυπηρετεί την ασφάλεια της χώρας, αλλά την θέτει σε κίνδυνο. Μετατρέπει την Παλαιστίνη σε χώρο επώασης της απελπισίας, του μίσους και της βίας. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί, κυρία Επίτροπε, και θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο. Αυτό ούτε μπορεί ούτε πρέπει να παραξενέψει κανένα.

Είναι πάντα δύσκολο για έναν πολιτικό να αναλύει στρατιωτικά μέτρα. Όμως, θα ήθελα να σας πω εδώ το εξής, που είναι η βασική μου πεποίθηση μετά από αυτό το ταξίδι: αυτό το καθεστώς κατοχής εξυπηρετεί και άλλους σκοπούς. Είναι προφανές και αναμφισβήτητο ότι εξυπηρετεί πρωτίστως την προστασία παράνομων οικισμών και των διασυνδέσεών τους. Εξυπηρετεί την κατοχή των αποθεμάτων νερού της χώρας. Ακόμα, εξυπηρετεί και ένα σύστημα απόκτησης γης και επέκτασης των ισραηλινών συνόρων. Αυτό δεν μπορεί να φέρει την ειρήνη.

Είπα προηγουμένως πως κανείς δεν πρέπει να αμφισβητεί πλέον το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ, παρ’ όλη την κριτική και παρά τα όσα πρέπει να ζητήσουμε από το Ισραήλ για την ειρήνη. Γι’ αυτό, θέλω να πω σήμερα τι πρέπει να ζητήσουμε: να καταργηθεί αυτό το καθεστώς κατοχής και να συμβάλουμε σε ένα βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος.

  Luisa Morgantini (GUE/NGL). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πολλοί Παλαιστίνιοι έχουν πεθάνει και εξακολουθούν να πεθαίνουν και να υφίστανται συλλογικές ποινές όπως και στο παρελθόν. Ο στρατός ανταπαντά σε μια ομάδα τρομοκρατών, η οποία πρέπει πράγματι να καταπολεμηθεί, αλλά το τίμημα καταβάλλεται πάλι από τον παλαιστινιακό λαό.

Θα ήταν ορθό και υπεύθυνο η διεθνής κοινότητα, τα πολιτικά κόμματα και τα κινήματα να αναγνωρίσουν την αποτυχία τους. Μετά από σαράντα χρόνια η ισραηλινή στρατιωτική κατοχή συνεχίζεται και το τείχος στερεί το νερό και αποσπά εδάφη από το μελλοντικό παλαιστινιακό κράτος. Η τραγωδία που διαδραματίζεται είχε προαναγγελθεί επανειλημμένως.

Από το 1980 μιλάμε για δύο λαούς και δύο κράτη: το ένα κράτος υπάρχει, το άλλο όχι. Ο παλαιστινιακός λαός στερείται της ελευθερίας, ταπεινώνεται, διώκεται και παραμένει αιχμάλωτος εξτρεμιστικών ομάδων που κρατούν όμηρο τον λαό και την ηγεσία του. Δεν αρκεί! Πραγματικά δεν αρκεί να υποσχόμαστε μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια. Η λύση είναι πολιτική: τερματισμός της στρατιωτικής κατοχής και της επέκτασης των οικισμών, αναγνώριση της παλαιστινιακής κυβέρνησης εθνικής ενότητας και προσπάθεια για την ενότητα και όχι τη διάσπαση των Παλαιστινίων.

Πρέπει να αποδείξουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πιστεύει στη διεθνή νομιμότητα και το αποδεικνύει αυτό στο Ισραήλ, το οποίο την παραβιάζει συνεχώς. Η χώρα αυτή είναι στην πραγματικότητα μια χώρα η οποία, όπως είπε και ο David Grossman, χάνει μέρα με την ημέρα την ηθική της. Πρέπει να δράσουμε γρήγορα! Πρέπει να δράσουμε γρήγορα, διότι οι Παλαιστίνιοι, οι Ισραηλινοί και οι Λιβανέζοι πληρώνουν το τίμημα της ανικανότητάς μας και των δύο μέτρων και δύο σταθμών που εφαρμόζουμε. Πρέπει να αναγνωρίσουμε την κυβέρνηση και να τοποθετήσουμε ίσως μια διεθνή δύναμη των Ηνωμένων Εθνών στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη. Κατά την άποψή μου, αυτό είναι αναγκαίο.

  Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κυρία Πρόεδρε, συνεχίζουμε να ζούμε τις συνέπειες ενός λάθους του 1947. Εάν τότε δεν είχε υπάρξει η μονομερής αναγνώριση του Ισραήλ και είχε αναγνωρισθεί και το κράτος της Παλαιστίνης θα είχαμε γλιτώσει από πολύ αίμα. Μια στατιστική υπηρεσία έβγαλε το συμπέρασμα ότι έχει χαθεί τόσο αίμα σ’ αυτήν την περιοχή που θα μπορούσαμε να έχουμε σώσει ένα εκατομμύριο παιδιά από μεταγγίσεις αίματος.

Όλες αυτές οι τραγωδίες που συνέβησαν στους δίδυμους πύργους, στο Λονδίνο, στη Μαδρίτη και αλλού είναι απότοκος αυτής της πολιτικής του 1947 την οποία συνεχίζουμε σήμερα. Γιατί να μπαίνουμε σε ατέρμονες λεπτομέρειες; Έχουμε τη δύναμη αύριο να αναγνωρίσουμε το κράτος της Παλαιστίνης; Αυτό θα ήταν, αν θέλετε, μία πρόοδος.

Αλλά σφυρίζουμε τον αγώνα 90 - 10. Και όταν ο διαιτητής σφυρίζει 50 - 50 βγαίνει αγέρωχος από το γήπεδο. Όταν σφυρίζει 60 - 40 το παιχνίδι τελειώνει. Όταν όμως σφυρίζει 90 - 10, γίνεται κόλαση και στην εξέδρα και στο γήπεδο.

Εμείς λοιπόν φταίμε γι’ αυτή την κόλαση. Γιατί σφυρίζουμε το παιχνίδι 90 - 10. Χαλάει ο κόσμος και ακούμε στη Βουλή καθημερινές αναφορές για τα πυρηνικά του Ιράν. Δεν μίλησε ποτέ κανείς για τα πυρηνικά του Ισραήλ. Και αυτό είναι άδικο. Εάν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, εάν θέλουμε να πιστεύουμε τους πολίτες μας και να μας εμπιστεύονται και αυτοί, πρέπει να αποδώσουμε δικαιοσύνη. Και δικαιοσύνη θα υπάρξει μόνο με την αναγνώριση του κράτους των Παλαιστινίων.

  Jean-Claude Martinez (ITS). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, το τείχος του Βερολίνου τελικώς γκρεμίστηκε, η σοβιετική αυτοκρατορία ανήκει στο παρελθόν, ο πλανήτης παγκοσμιοποιήθηκε, τουλάχιστον όμως, υπάρχει κάτι απαράλλακτο, ένα μέρος όπου σταμάτησε η ιστορία, είναι η Παλαιστίνη, αυτή η Παλαιστίνη η οποία καθίσταται η μαύρη τρύπα της ανθρωπότητας: η Γάζα, τα προσφυγικά στρατόπεδα, οι ρουκέτες, οι ιντιφάντα, οι επιθέσεις, μία γη για δύο λαούς, ένας μακρύς πόλεμος εξηκονταετούς ήδη διάρκειας. Επιπροσθέτως, μια χιονοστιβάδα μύθων, με πλατείες, τάφους, πατριάρχες, ναούς, τζαμιά, μονοθεϊσμό και κυνισμό, έναν κυνισμό που χαρακτηρίζει μάλιστα τους σκληροπυρηνικούς και των δύο πλευρών. Από πλευράς Ισραήλ, υπάρχει η τεχνολογία, η δύναμη, η εξάλειψη του Αραφάτ, της Φατάχ, ο οικονομικός στραγγαλισμός, οι φυλακισμένοι, εν ολίγοις, τα πάντα, αλλά βεβαίως δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις, το Ιράν μετά το Ιράκ, ο σιϊτισμός μετά τον μπααθισμό, και από παλαιστινιακής πλευράς, μακροπρόθεσμα οι δημογραφικές εξελίξεις εξυπηρετούν τους σκληροπυρηνικούς.

Στο μεταξύ, ήδη θυσιάστηκαν τρεις γενιές και εμείς, τι κάνουμε; Λοιπόν, προβαίνουμε σε δηλώσεις, επισκέψεις, ανθρωπιστικές αποστολές – έτσι δεν είναι, κύριε Σολάνα;–. Αυτό είναι όλο! Και όμως, αυτή η σύγκρουση είναι μακρινός απόγονος των ευρωπαϊκών συγκρούσεων του 1914–1918 και του 1939–1945, και εμείς δεν κάνουμε αυτό που πρέπει, επιδεικνύουμε φαρισαϊσμό. Γνωρίζουμε, ωστόσο, ότι πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από τη σύγκληση κατεπειγόντων συναντήσεων, ότι πρέπει να σταματήσουμε τα εμπάργκο, ότι πρέπει να επενδύσουμε, ότι χρειάζεται ένα ευρωπαϊκό Camp David, με όλα τα μέρη –όχι μόνο με το Ισραήλ, την Παλαιστίνη και την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, αλλά και με τη Συρία, το Ιράν, τον Λίβανο– γνωρίζουμε δε ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε τα δύο δικαιώματα, το δικαίωμα βεβαίως εσαεί ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ, αλλά και το δικαίωμα ύπαρξης, αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους.

  Charles Tannock (PPE-DE). – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, η πρόσφατη καθοδική τροχιά αλληλοεξοντωτικής βίας μεταξύ ένοπλων κοσμικών πολιτοφυλάκων της Φατάχ και της ισλαμικής Χαμάς στη Γάζα προκαλεί σοβαρή ανησυχία, καθώς τώρα βλέπουμε τις συνέπειες μιας εξασθενημένης ισραηλινής ηγεσίας μετά τον λιβανικό πόλεμο και έναν εξασθενημένο παλαιστίνιο πρόεδρο Abbas που πρέπει να αντιμετωπίσει τους θρησκευτικούς φονταμενταλιστές μέσα στη Χαμάς, η οποία κέρδισε τις εκλογές πέρυσι. Τα μέλη της Χαμάς της κυβέρνησης ενότητας είναι προφανές ότι δεν μπορούν να αποδεσμευτούν από τις αδιάλλακτες θέσεις τους που βασίζονται στις θεοκρατικές σκοταδιστικές απόψεις ότι το Κράτος του Ισραήλ δεν πρέπει να αναγνωριστεί ποτέ ρητά, ότι η τρομοκρατική βία είναι δικαιολογημένη και ότι δεν δεσμεύονται από προηγούμενες συμφωνίες που υπεγράφησαν από τον τέως πρόεδρο Αραφάτ.

Συνεπώς, είναι σαφές ότι αυτή η κυβέρνηση ενότητας της Παλαιστινιακής Αρχής δεν πληροί τα κριτήρια της Τετραμερούς και η ΕΕ δεν μπορεί να άρει την απαγόρευση της Χαμάς ως τρομοκρατικής οργάνωσης ή να χρηματοδοτήσει απευθείας την Παλαιστινιακή Αρχή επί του παρόντος, βασιζόμενη αντ’ αυτού στον ΠΔΜ για την παροχή της ανθρωπιστικής βοήθειας, η οποία ανέρχεται τώρα σε 500 εκατ. ευρώ ετησίως και έχει αυξηθεί κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών. Υπάρχει μια αυξανόμενη αποδοχή μεταξύ των Αράβων, όπως αποδεικνύεται από τις πρόσφατες προτάσεις του Αραβικού Συνδέσμου, της επιθυμίας για μια λύση μέσω διαπραγμάτευσης. Όλοι οι Ισραηλινοί αναγνωρίζουν τη ζημιά που υφίσταται η οικονομία και η κοινωνία του Ισραήλ από τη συνεχή βία μετά την πρόσφατη εκτόξευση πάνω από 100 πυραύλων Qassam από τη Χαμάς σε περιοχές αμάχων. Μάλιστα σημειώθηκε ένας θάνατος την περασμένη εβδομάδα, γεγονός που συνιστά, κατά τη γνώμη μου, έγκλημα πολέμου σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Μόνο οι εξτρεμιστές φαίνεται ότι φοβούνται την ειρήνη. Όποια και αν είναι η πηγή της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, υπάρχει μια αυξανόμενη αναγνώριση μεταξύ των αραβικών κρατών ότι το Ισραήλ ήρθε και θα μείνει, ενώ οι Εβραίοι ανά τον κόσμο καταλαβαίνουν ότι η μακροπρόθεσμη ασφάλεια του Ισραήλ εξυπηρετείται καλύτερα από την αναγνώριση των νόμιμων φιλοδοξιών του παλαιστινιακού λαού να αποκτήσει και αυτός το δικό του ασφαλές κράτος.

Αλλά η Παλαιστινιακή Αρχή πρέπει πρώτα να μπορέσει να διασφαλίσει την έννομη τάξη στα εδάφη της, κάτι που δεν καταφέρνει να κάνει αυτήν τη στιγμή. Η διασφάλιση της απελευθέρωσης του δημοσιογράφου του BBC, Alan Johnston, και του στρατιώτη που απήχθη, δεκανέα Shalit, θα ήταν μια πολύ καλή αρχή και θα δημιουργούσε ένα κλίμα το οποίο θα συντελούσε στην επανέναρξη του ζωτικού χάρτη πορείας για τις ειρηνευτικές συνομιλίες.

  Hannes Swoboda (PSE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα αρχικά να ζητήσω συγγνώμη που θα φύγω αμέσως μετά την αγόρευσή μου, γιατί πρέπει να προεδρεύσω κάπου. Γνωρίζω ότι αυτό δεν είναι ευγενικό, αλλά ζητώ την κατανόησή σας.

Το δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται στους πυραύλους Kassam είναι οπωσδήποτε αναμφισβήτητο. Αυτές οι πυραυλικές επιθέσεις εναντίον πολιτικών στόχων και πολιτών είναι εγκληματικές. Αποτελούν πρόκληση για το Ισραήλ, φυσικά όμως αποτελούν επίσης πρόκληση για την κυβέρνηση που βρίσκεται σήμερα στην εξουσία στην Παλαιστίνη. Θα μπορούσε σχεδόν να πει κανείς πως αυτός είναι ο κύριος στόχος των επιθέσεων. Και τι κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση;

Κύριε Gloser, λυπάμαι, αλλά η απάντηση που δώσατε, φυσικά εξ ονόματος της Προεδρίας του Συμβουλίου, δεν είναι καθόλου ικανοποιητική. Είναι τόσο λίγο ικανοποιητική όσο και κατά την τελευταία συζήτηση.

Δεν κάνουμε τίποτα για να ενισχύσουμε τις δυνάμεις που είναι οι μόνες που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αυτούς τους τρομοκράτες. Με τις δηλώσεις μας δεν πρόκειται να αλλάξουμε τίποτα. Δυστυχώς, ούτε οι στρατιωτικές ενέργειες ανταπόδοσης του Ισραήλ θα αλλάξουν τίποτα –ακόμα και αν σε μεμονωμένες περιπτώσεις είναι δικαιολογημένες –αν η ΕΕ δεν δώσει μια ευκαιρία σε αυτήν την κυβέρνηση. Μιλάω για την κυβέρνηση, γιατί είναι κυνισμός να αποφασίζει κανείς ποιον από τους υπουργούς θα συναντήσει και ποιον όχι. Είπα ήδη την τελευταία φορά ότι η Πρόεδρος του Συμβουλίου συναντήθηκε μεν με την υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ, αλλά μετά, όταν επρόκειτο για τον υπουργό Εξωτερικών της Παλαιστίνης, είπε πως δεν συνηθίζει να συναντά υπουργούς Εξωτερικών. Αυτή δεν είναι πραγματικά εποικοδομητική στάση.

Δεν θέλω να φέρω σε δύσκολη θέση την Επίτροπο Εξωτερικών Σχέσεων, όμως ανέκαθεν έλεγε να υποστηρίζουμε την κυβέρνηση και όχι επιμέρους υπουργούς. Και ενώ και οι δύο λένε πως πρέπει να υποστηρίξουμε τον Abbas, δεν το κάνουν τελικά όταν δεν υποστηρίζουν την κυβέρνησή του και δεν της δίνουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει την τρομοκρατία και τους τρομοκράτες.

Αυτό είναι το πρόβλημα. Αν η Ευρώπη δεν δεσμευτεί να το κάνει αυτό, δεν θα ωφελήσουν οι συνομιλίες, γιατί η ειρήνη δημιουργείται μόνο εκ των ένδον. Ειρήνη θα υπάρξει μόνον όταν θα υπάρχουν ισχυρές δυνάμεις στην Παλαιστίνη που θα μπορούν να επιβληθούν γιατί θα έχουν την πολιτική, ηθική ή οικονομική υποστήριξη της ΕΕ κατά των τρομοκρατών. Αυτό θα βοηθήσει και την Παλαιστίνη και το Ισραήλ. Επαναλαμβάνω ότι αν θέλετε να βοηθήσετε το Ισραήλ, τότε πρέπει να δώσετε μια ευκαιρία σε αυτήν την κυβέρνηση. Όλα τα άλλα δεν είναι για να τα πάρει κανείς σοβαρά.

  Vittorio Prodi (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Προεδρία και την Επιτροπή για την παρουσία τους. Σαφώς, ο χρόνος που έχω στη διάθεσή μου μού επιτρέπει να διατυπώσω λίγες μόνο παρατηρήσεις.

Το παλαιστινιακό είναι ένα σοβαρό και επείγον ζήτημα που έχει βρεθεί σε αδιέξοδο, από το οποίο πρέπει να ξεφύγουμε. Πρέπει να αντιληφθούμε με ρεαλισμό ότι η κυβέρνηση εθνικής ενότητας είναι ο μόνος συνομιλητής μας και να προσπαθήσουμε να κερδίσουμε χρόνο αναλαμβάνοντας μια πρωτοβουλία που θα δώσει ελπίδα στην Παλαιστίνη. Θα μπορούσαμε επίσης να δημιουργήσουμε μια ειρηνευτική δύναμη και να έχουμε το θάρρος, ως Ευρωπαϊκή Ένωση, να αναλάβουμε τον ρόλο του κοινού εγγυητή της ασφάλειας του Ισραήλ και της Παλαιστίνης. Αυτό πρέπει να βασίζεται σε μια πολιτική ανοίγματος προς τον αραβικό κόσμο, αρχίζοντας από όλη τη λεκάνη της Μεσογείου, χωρίς να απομονώνουμε συνεπώς αυτήν τη σύγκρουση από το γενικότερο πρόβλημα των σχέσεων μεταξύ του Ισλάμ και της Δύσης.

Πιστεύω σε ένα όραμα: έναν αναδιαρθρωμένο Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών με έδρα την Ιερουσαλήμ, για να μπορέσει πράγματι να αναπτερωθεί αυτή η ελπίδα. Μπορούμε να εργασθούμε για αυτό και πιστεύω πως μπορούμε να το πετύχουμε!

  Paul van Buitenen (Verts/ALE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η Χάρτα της Χαμάς είναι ένα ιερό κείμενο με τρεις ισλαμικές σφραγίδες. Σε αντίθεση με την κοσμική PLO, η Χαμάς δεν αναγνωρίζει την έννοια της ειρήνης. Η PLO μπορεί να θέλει μια λύση δύο κρατών, αλλά η Χαμάς θέλει να εξαλείψει το Ισραήλ.

Τι λέει η Χάρτα της Χαμάς; Στο άρθρο 7 κάνει λόγο για μια ισλαμική παγκόσμια τάξη και την καταστροφή όλων των Εβραίων. Τα άρθρα 22 και 28 λένε ότι ο εβραϊκός λαός δημιούργησε τη Γαλλική και τη Ρωσική Επανάσταση, τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και τα Ηνωμένα Έθνη, την κατάχρηση ναρκωτικών και οινοπνεύματος και τον έλεγχο των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η διακοπή της σύγκρουσης με το Ισραήλ θεωρείται ύψιστη προδοσία και οι δράστες θα είναι καταραμένοι, σύμφωνα με το άρθρο 32.

Η συνεργασία με τη Χαμάς θα καθιστούσε την ΕΕ ηθικά υπεύθυνη για μια ειρηνευτική διαδικασία που θα οδηγήσει στην εξάλειψη του Ισραήλ. Πρέπει να βοηθήσουμε τους Παλαιστινίους, αλλά όχι διευκολύνοντας την ατζέντα της Χαμάς.

  Bastiaan Belder (IND/DEM). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, στις αρχές Φεβρουαρίου, η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung δημοσίευσε μια εξαιρετικά απαισιόδοξη έκθεση για την αστυνομική αποστολή της ΕΕ στις παλαιστινιακές περιοχές. Ο απερχόμενος αρχηγός της, ένας Βρετανός ονόματι MacGyver, δεν μασούσε τα λόγια του όταν έλεγε ότι «Εργαζόμαστε εδώ σε έναν βάλτο απάτης και διαφθοράς».

Λίγους μήνες αργότερα, μια κλιμάκωση της διαμάχης μεταξύ Φατάχ και Χαμάς επιδείνωσε την κατάσταση. Τίθεται το αναγκαίο ερώτημα πόσο σημαντική θεωρούν το Συμβούλιο και η Επιτροπή τη συνέχιση της αποστολής της ΕΕ για τη δημιουργία μιας πολιτικής αστυνομικής δύναμης στη Δυτική Όχθη και στη Γάζα. Αποκλείεται να θέλετε να επωμιστείτε ένα μέρος της ευθύνης για τη μακροχρόνια ανομία σε αυτήν την περιοχή.

Στο μεταξύ, το ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερς ανακοίνωσε χθες ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επεκτείνει την αποστολή της στα σύνορα της Ράφα κατά ένα έτος με το αποκαλυπτικό, αμετάβλητο σύνθημα «Οι Παλαιστίνιοι είναι υπεύθυνοι για τα σύνορα». Οι αστυνομία τους είναι σίγουρο ότι θα εμποδίσει ως έναν βαθμό τους λαθρεμπόρους όπλων, ναρκωτικών, χρημάτων και ανθρώπων, σύμφωνα με παλαιστινιακές εσωτερικές πηγές, όπως εκείνος που μου μίλησε. Θέλω να απευθύνω στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή την ίδια ερώτηση: είστε διατεθειμένοι να αναλάβετε την ευθύνη σας σε αυτό και να το κάνετε με πνεύμα ταπεινότητας;

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, αξιότιμοι βουλευτές, σας ζητώ συγγνώμη γιατί θα κάνω εδώ μόνο λίγες σύντομες παρατηρήσεις, διότι έχω στις 18.00 συνάντηση με την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του ΕΚ για να προβώ σε επισκόπηση και αξιολόγηση της τελευταίας συνεδρίασης του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων.

Μπορώ να καταλάβω όλα όσα περιγράψατε, εν μέρει και μετά από προσωπικά σας ταξίδια και συνομιλίες, σας παρακαλώ όμως να παραδεχτείτε επίσης ότι ειδικά η Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδίως η προηγούμενη και η σημερινή Προεδρία που κινήθηκαν για να αναβιώσουν την Τετραμερή της Μέσης Ανατολής και να θέσουν σε κίνηση μια διαδικασία στην οποία οφείλεται και η πρωτοβουλία της Σαουδικής Αραβίας. Θα ήθελα να παρακαλέσω επίσης να γίνεται εδώ διάκριση γιατί ορισμένα πράγματα δεν οφείλονται μόνο στο ότι δεν παρέχονται οικονομικοί πόροι. Πρόκειται και για μια ενδοπαλαιστινιακή διένεξη. Φυσικά –όπως διασαφήνισα στη δήλωση εκ μέρους της Προεδρίας– καταστήσαμε επίσης σαφές σε συνομιλίες με το Ισραήλ ότι οι πόροι που ανήκουν στους Παλαιστινίους –δασμοί και φόροι– πρέπει να επιστραφούν προκειμένου να καταστεί δυνατή η υλοποίηση ορισμένων μέτρων υποδομής. Η Επίτροπος επεσήμανε πολλές φορές –και στο Συμβούλιο– τον τρόπο με τον οποίο χορηγήθηκε ενίσχυση από την ΕΕ κατά τους τελευταίους μήνες. Μπορεί κατά καιρούς να δημιουργήθηκε στην κοινή γνώμη η εντύπωση ότι δεν πληρώνουμε ή δεν πληρώνουμε αρκετά, όμως ισχύει το αντίθετο: σε μια εξαιρετικά κρίσιμη φάση μεταφέραμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση περισσότερους πόρους από ό,τι είχαμε κάνει υπό άλλες συνθήκες παλιότερα.

Κύριε Davis, δεν θέλουμε να παρουσιάσουμε τους Παλαιστινίους τρόπον τινά ως αγίους επειδή περιμένουν οτιδήποτε, όμως ένα ήταν σαφές, και το έδειξε η διάσκεψη στη Μέκκα, όταν ζητήθηκε ο σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής ενότητας: ότι τότε θα εκπληρωθούν οι προϋποθέσεις που ανέκαθεν απαιτούσε η Τετραμερής της Μέσης Ανατολής – το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ, η αποκήρυξη της βίας, αλλά και η τήρηση των προηγουμένων συμφωνιών που συνήψε η προηγούμενη κυβέρνηση. Γίνονται ορισμένες κινήσεις, δυστυχώς όμως δεν είναι ακόμα σαφές αν η κυβέρνηση πιστεύει σε όλα αυτά. Για εμάς δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να ορθώσουμε κάποιο τείχος. Αυτό θα μπορούσε να το κάνει η κυβέρνηση εθνικής ενότητας και θα μπορούσαν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις. Ασφαλώς, δεν ισχύει ότι αντιμετωπίζουμε αυτό το θέμα ως ασήμαντο. Σε κάθε συνεδρίασή του, το Συμβούλιο εξετάζει πώς θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε. Είπα ήδη ότι η Προεδρία προσπαθεί να οργανώσει σύντομα νέα συνάντηση της Τετραμερούς επειδή γνωρίζουμε πόσα εξαρτώνται από αυτό. Ο Ύπατος Εκπρόσωπος, που βρίσκεται πολλά χιλιόμετρα βορειότερα, στη Βηρυτό, γνωρίζει άλλωστε ότι δεν πρόκειται μόνο για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη, αλλά και για το θέμα της ασφάλειας και του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού του Λιβάνου.

Θα ήθελα να ζητήσω να μην μείνουμε στα λόγια, αλλά να προσπαθήσουμε να δρομολογήσουμε πρωτοβουλίες για διάλογο μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, αλλά και για να δοθεί η οικονομική υποστήριξη, καθώς και –μόλις το ξαναδιάβασα αυτό– για να ζητήσουμε από το Ισραήλ να δοθεί ελευθερία κινήσεων στους Παλαιστινίους και να σταματήσει ο σημερινός περιορισμός. Κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος με αυτήν την κατάσταση. Σας ζητώ συγγνώμη διότι στο σημείο αυτό πρέπει να εγκαταλείψω αυτήν τη συζήτηση μαζί σας.

  Jana Hybášková (PPE-DE). – (CS) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, σας ευχαριστώ που μείνατε μαζί μας εδώ σήμερα. Σε αντίθεση με πολλούς βουλευτές του ΕΚ, έχω πάει στην Παλαιστίνη πάνω από μία φορά. Σύμφωνα με αυτό που όλοι εδώ θα εύχονταν, το Ισραήλ άφησε τη Γάζα και την παρέδωσε σε μια ελεύθερη, δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Η Γάζα, συνεπώς, δεν είναι ένα στρατιωτικό φυλάκιο, είναι μια χώρα ρημαγμένη από τον εξτρεμισμό, τον φονταμενταλισμό, την τρομοκρατία, τη διαφθορά και τον κυνισμό των ίδιων των παλαιστίνιων πολέμαρχων.

Κυρίες και κύριοι, είμαστε τόσο αφελείς ώστε να νομίζουμε ότι αν ρίξουμε περισσότερες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ χωρίς σαφείς κατευθυντήριες γραμμές θα σταματήσουμε τη Τζουντ αλ-Σαμ ή τον Mohamed Dahlan από νέες πράξεις βίας; Πιστεύουμε ειλικρινά ότι η νομιμοποίηση πολεμάρχων και τρομοκρατών όπως ο Khaled Mashal ή ο Dahlan θα φέρει ειρήνη στην περιοχή; Ευτυχώς, το Συμβούλιο και η Επιτροπή κράτησαν μια σταθερή, σαφή στάση και θέλω να τους ευχαριστήσω γι’ αυτό. Είμαι ευγνώμων διότι σε αυτό το δύσκολο θέμα κράτησαν τη σωστή θέση. Πρέπει να απορρίψουμε τη βία και να αποτίσουμε φόρο τιμής στα θύματα της Γάζας και της Δυτικής Όχθης. Πρέπει να δηλώσουμε με σαφήνεια την αντίθεσή μας στη Χαμάς που χρησιμοποιεί τη δύναμή της στην παλαιστινιακή κυβέρνηση για να επιτεθεί στο Ισραήλ προκειμένου να προάγει τα οικτρά εξτρεμιστικά συμφέροντά της. Θέλω να προειδοποιήσω κατά της συνεργασίας με τη Χαμάς, συμπεριλαμβανομένων και μελών της κυβέρνησης, καθώς αυτό είναι σαφώς απαγορευμένο, ή με τις νέες οργανώσεις της Αλ Κάιντα, όπως η Φατάχ αλ-Ισλάμ και η Τζουντ αλ-Σαμ.

Ζητούμε από την παλαιστινιακή κυβέρνηση όχι μόνο να αναγνωρίσει την ανταλλαγή επιστολών μεταξύ του Ραμπίν και του Αραφάτ, αλλά και να σταματήσει να ψεύδεται για την εκπλήρωση του βασικού όρου αναγνώρισης του Ισραήλ. Ζητούμε από την παλαιστινιακή κυβέρνηση και από όλους τους άραβες πολιτικούς, ειδικά τους Σαουδάραβες και τους Αιγυπτίους, να αναγνωρίσουν όλες τις πολιτικές και ανθρωπιστικές ευθύνες τους και να συμμετάσχουν αμέσως στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις που αφορούν την πλήρη αναγνώριση του Κράτους του Ισραήλ εντός επισήμως αναγνωρισμένων διεθνών συνόρων. Ζητούμε από τη Φατάχ να αρχίσει διαπραγματεύσεις με τη Χαμάς χωρίς καθυστέρηση για τον καταμερισμό της εξουσίας στο πλαίσιο της Προεδρίας. Μόνο με την υιοθέτηση της ορθής θέσης και με μια στάση δηλωμένη με σαφήνεια θα μπορέσουμε να παράσχουμε πραγματικά ανθρωπιστική βοήθεια και, κυρίως, να υποστηρίξουμε τη γέννηση ενός βιώσιμου, δημοκρατικού παλαιστινιακού κράτους.

  Jamila Madeira (PSE). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, όπως ανέφεραν οι προηγούμενοι ομιλητές, το Κοινοβούλιο ήταν στην Παλαιστίνη στις αρχές του μήνα. Ήταν ένα διάστημα πολύ τεταμένο, αλλά τώρα, δύο εβδομάδες μετά, αυτή η ένταση έχει αυξηθεί και, δυστυχώς, οι πολίτες της περιοχής περιμένουν όλο και λιγότερα από την ΕΕ. Παρά τις διάφορες πηγές έντασης, το Κοινοβούλιο επεδίωξε να βρίσκεται εκεί επί τόπου. Ήταν πράγματι εκεί, και σήμερα, παρά την αυξημένη ένταση, ο κ. Σολάνα βρίσκεται επίσης στην περιοχή.

Είδαμε μια ανθρώπινη τραγωδία, την οποία περιγράψατε, κυρία Επίτροπε, και την οποία φυσικά αναγνωρίζετε. Είδαμε επίσης ένα τείχος μήκους 852 χιλιομέτρων, το οποίο, με σκοπό να καταπολεμήσει τη βία και να κρατήσει τους Ισραηλινούς ασφαλείς από τις επιθέσεις των Αράβων, έχει εισβάλει στο 25% των εδαφών της Δυτικής Όχθης και έχει προσαρτήσει εδάφη που είναι κεντρικής σημασίας για οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία με βάση το σχέδιο του 1967. Είναι ένα τείχος που φυλακίζει τους ανθρώπους στα ίδια τους τα σπίτια, που εμποδίζει τα παιδιά από το να πάνε στο σχολείο και που δεν επιτρέπει στους αγρότες να καλλιεργήσουν τη γη τους. Είναι ένα τείχος που έχει μετατρέψει τη Γάζα στην πιο γνωστή ανοιχτή φυλακή στον κόσμο. Πρόκειται για μια φυλακή που, σύμφωνα με μια απόφαση της ισραηλινής αστυνομίας στις αρχές του 2006, κανείς –ή μήπως θα έπρεπε να πούμε τίποτα– δεν πρέπει να εισέλθει ή να εξέλθει.

Σε αυτό το πλαίσιο, όλοι φαινόμαστε σαστισμένοι και αρνούμαστε κάθε ανάμιξη. Σήμερα ελπίζουμε ότι τα μάτια και η καρδιά του κ. Σολάνα θα μπορέσουν να μεταφέρουν ελπίδα σε αυτούς τους ανθρώπους εκ μέρους μας. Όταν ήμασταν εκεί, μεταβιβάσαμε το μήνυμα και αναγνωρίσαμε την κυβέρνηση που ζήτησε η Τετραμερής και ζητούμε σήμερα να συνεχίσει να ισχύει αυτό. Ας ελπίσουμε ότι το Συμβούλιο και η Επιτροπή θα τιμήσουν αυτήν τη δέσμευση, ότι θα εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους και ότι είναι έτοιμοι να εργαστούν με όλους.

Αυτό που είναι πραγματικά διατεθειμένη να κάνει η ΕΕ πρέπει να εκφραστεί με τη μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια. Ας δείξουμε στον κόσμο για άλλη μία φορά ότι η ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί μόνο απλώνοντας το χέρι σε αυτούς που το χρειάζονται και σβήνοντας την απόγνωσή τους.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς θέλω να πω ότι, ακούγοντας αυτήν τη συζήτηση, αισθάνθηκα ότι η γενική εικόνα είναι κάπως περιορισμένη. Κάθε μορφωμένο μέλος του κοινού που την παρακολουθεί μπορεί να σκεφτεί ότι πάρα πολλοί βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν πολύ περιορισμένη γνώση για την ιστορία της παλαιστινιακής και της ισραηλινής περιοχής. Πώς προέκυψε το κράτος του Ισραήλ; Ποιο ήταν το ψήφισμα του ΟΗΕ την εποχή εκείνη; Ποια ήταν η βάση για τον διαχωρισμό; Τι ήταν η Διακήρυξη του Μπαλφούρ κλπ; Είναι ντροπή για εμάς τους βουλευτές να μην μελετούμε πρώτα την κατάσταση και να ερχόμαστε και να μιλάμε πολύ έντονα για πράγματα που δεν γνωρίζουμε απαραίτητα. Γι’ αυτό, πρέπει να σταματήσουμε και να σκεφτούμε ποιο είναι ακριβώς το θέμα σε αυτήν την περιοχή και να δούμε τη γενική εικόνα αντί να κάνουμε απλώς στιγμιαίες υποδείξεις.

Εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να υποστηρίζουμε τη δημοκρατία και όχι την τρομοκρατία. Οι αξίες μας είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία της σκέψης και το κράτος δικαίου. Πρέπει να τις διατηρήσουμε. Επιπροσθέτως, αν αυτές είναι οι αξίες μας, δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε την «κυβέρνηση εθνικής ενότητας», η οποία είναι μια τρομοκρατική οργάνωση υπό την ηγεσία της Χαμάς. Δεν μπορούμε να τους αναγνωρίσουμε: ως Ευρωπαίοι πρέπει να εμμείνουμε στις δημοκρατικές αξίες μας.

  Frieda Brepoels (PPE-DE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, μετά την επίσκεψή μας στη Δυτική Όχθη και στη Γάζα στις αρχές Μαΐου, δεν μπορώ παρά να συμπεράνω ότι απέχουμε από μια διαρθρωτική λύση περισσότερο από ποτέ, παρά τη συμφωνία που επετεύχθη πριν από 40 χρόνια.

Ένας τεράστιος αριθμός παράνομων εποικισμών δημιουργούνται στη Δυτική Όχθη. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρακολουθούμε τον αριθμό των σημείων ελέγχου να αυξάνεται αντί να μειώνεται. Στη Γάζα, το 87% των ανθρώπων ζουν τώρα κάτω από το όριο της φτώχειας. Υπάρχουν ακόμα 41 παλαιστίνιοι βουλευτές του κοινοβουλίου πίσω από τα σίδερα και το θέμα της επιστροφής των προσφύγων δεν έχει συζητηθεί καθόλου. Το τείχος εξελίσσεται πράγματι στο μεγαλύτερο του κόσμου, κάτι για το οποίο μπορεί να είναι υπερήφανο το Ισραήλ.

Παρά ταύτα, και οι Παλαιστίνιοι έχουν δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και σε μια αξιοπρεπή ύπαρξη και είναι διατεθειμένοι να κάνουν θυσίες και να συμβιβαστούν. Έδειξαν ρητά και σε πολλές περιπτώσεις ότι θέλουν ειρήνη και ευημερία για τον λαό τους.

Εξακολουθούν, όμως, η διεθνής κοινότητα και η Ευρωπαϊκή Ένωση να το θέλουν στην πραγματικότητα αυτό; Το σκέφτομαι αυτό ορισμένες φορές, ειδικά όταν ακούω την Επίτροπο να λέει σήμερα ότι, μετά από συνομιλίες με τον υπουργό, άκουσε το αίτημα της κυβέρνησης εθνικής ενότητας να δώσει την υποστήριξή της και ότι ο Abbas διατύπωσε το ίδιο αίτημα. Γιατί λοιπόν δεν αναγνωρίζετε την κυβέρνηση; Τι περιμένετε πραγματικά; Πότε θα παράσχετε τελικά άμεση υποστήριξη στην Παλαιστινιακή Αρχή;

Άκουσα την Προεδρία να μιλά για τις απαιτήσεις της Τετραμερούς, αλλά δεν πρέπει να περιμένουμε μια νέα συνεδρίαση της Τετραμερούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία σε αυτό. Πρέπει να μιλήσουμε στην κυβέρνηση ως σύνολο.

Τέλος, κυρία Επίτροπε, ισχυρίζεστε ότι χρησιμοποιούνται όλα τα μέσα για να υποχρεωθεί το Ισραήλ να ανακατευθύνει αυτούς τους φόρους στους Παλαιστινίους. Δεν μπορώ να σκεφτώ ποια ήταν τα μέσα στα οποία αναφερόσασταν και θα ήθελα να ακούσω περισσότερα για αυτά, διότι πιστεύω ότι δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο τώρα.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. DOS SANTOS
Αντιπροέδρου

  Béatrice Patrie (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, για μία ακόμη φορά ερχόμαστε σήμερα να εξετάσουμε τη φρικτή κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Από τις 6 Μαΐου, τριάντα έξι Παλαιστίνιοι, εκ των οποίων έντεκα άμαχοι, σκοτώθηκαν στις ισραηλινές επιδρομές της Γάζα. Από την άλλη πλευρά, εκτοξεύτηκαν 146 ρουκέτες στην ισραηλινή πόλη Sderot, προκαλώντας τον τραυματισμό έξι ατόμων. Οι Παλαιστίνιοι αλληλοσπαράσσονται. Στον Λίβανο, οι τρεις χιλιάδες παλαιστίνιοι πρόσφυγες του προσφυγικού καταυλισμού του Nahr Al-Bared πληρώνουν το τίμημα των μαχών μεταξύ του λιβανικού στρατού και των εξτρεμιστών της Φάταχ-αλ-Ισλάμ. Ως προς αυτό, ας πούμε με σαφήνεια ότι δεν δικαιολογείται ποτέ να σκοτώνεται άμαχος πληθυσμός.

Συνολικότερα, πρέπει να ζητήσουμε ριζική αλλαγή της ευρωπαϊκής πολιτικής στη Μέση Ανατολή. Είναι πλέον απαράδεκτο να αρνούμαστε την πολιτική και χρηματοδοτική στήριξη, χωρίς αποκλεισμούς, μιας παλαιστινιακής κυβέρνησης εθνικής ενότητας την οποία επιθυμούσαμε διακαώς και η οποία, αν πιστέψουμε τον παλαιστίνιο υπουργό Εξωτερικών, τον οποίο υποδεχθήκαμε πρόσφατα, πρώτον, σέβεται τον πολιτικό πλουραλισμό, δεύτερον, δεν αμφισβητεί την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ, τρίτον, αξιώνει την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, τέταρτον, επαναβεβαιώνει τη δέσμευσή του στα ψηφίσματα του ΟΗΕ και των Αράβων, ιδίως όσον αφορά το ζήτημα των προσφύγων.

Ας είμαστε εναργείς, η ειρηνευτική πρωτοβουλία που επισφραγίστηκε στη διάσκεψη κορυφής του Ριάντ δεν έχει καμία τύχη να ευοδωθεί αν εμείς, οι Ευρωπαίοι, δεν εργαστούμε για την άρση της πολιτικής και οικονομικής πολιορκίας, η οποία πλήττει την παλαιστινιακή κυβέρνηση. Δεκαπέντε μήνες αποκλεισμού, με το 70% του πληθυσμού να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και με ποσοστό ανεργίας 50% συνιστούν ιδανικές συνθήκες για την άνοδο του φονταμενταλισμού και της τρομοκρατίας, δεν προσφέρουν, όμως, τις καλύτερες προϋποθέσεις σε μια κυβέρνηση για την αποκατάσταση της τάξης και του νόμου. Εφόσον απαιτούμε από την παλαιστινιακή κυβέρνηση να ασκεί τις ευθύνες της, ας ασκήσουμε τις δικές μας.

  Μάριος Ματσάκης (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ως παιδί είχα την ευτυχία να πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι ήταν ίσοι. Μεγαλώνοντας, στενοχωρήθηκα πολύ όταν συνειδητοποίησα πόσο λάθος έκανα: ότι υπήρχαν στην πραγματικότητα δύο ειδών άνθρωποι – αυτοί των οποίων η ζωή έχει αξία και εκείνοι των οποίων η ζωή δεν έχει αξία. Τότε, άρχισα να ασχολούμαι με την πολιτική και διδάχθηκα ότι αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό δεν είναι αυτό που είναι σωστό, αλλά αυτό που φέρνει ψήφους.

Σήμερα, ως βουλευτής του ΕΚ, διαμόρφωσα τελικά την άποψη –όσο απλοϊκή και κυνική και αν φανεί σε κάποιους– ότι υπάρχουν πράγματι δύο ειδών άνθρωποι: εκείνοι που απολαμβάνουν τη συμπάθεια της αμερικανικής κυβέρνησης και εκείνοι που δεν την απολαμβάνουν. Με βάση αυτήν την άποψη, οι Παλαιστίνιοι μπορούν να εξευτελίζονται, να λιμοκτονούν, να φυλακίζονται χωρίς δίκη, να βασανίζονται, να εκτελούνται κλπ., και αυτό δεν έχει σημασία, διότι η κυβέρνηση Μπους και οι υπάκουοι υπηρέτες της, π.χ. οι «Μπλερ» αυτού του κόσμου, θεωρούν ότι οι Παλαιστίνιοι είναι κατώτεροι άνθρωποι.

Συνεπώς, γιατί χάνουμε τον χρόνο μας συζητώντας για την Παλαιστίνη, ενώ γνωρίζουμε ότι τίποτα σημαντικό δεν θα βγει από αυτό; Αν μας ενδιαφέρει πραγματικά το θέμα, τότε πρέπει να στρέψουμε τις προσπάθειές μας προς τον Μεγάλο Άρχοντα του πλανήτη, τον κ. Μπους, και να προσπαθήσουμε να τον πείσουμε ότι οι Παλαιστίνιοι είναι άνθρωποι. Αν τα καταφέρουμε, πράγμα για το οποίο πολύ αμφιβάλω, τότε ίσως μπορέσουμε να συμβάλουμε εποικοδομητικά στην επίλυση του παλαιστινιακού προβλήματος.

  Filip Kaczmarek (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όλοι θέλουμε ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Εντούτοις, η πρόταση να ξεκινήσει εκ νέου η Ευρωπαϊκή Ένωση να παρέχει ολόκληρο το πακέτο χρηματοδοτικής της ενίσχυσης στην κυβέρνηση της Παλαιστινιακής Αρχής είναι πρόωρη.

Η διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών σε μια χώρα δεν αρκεί για να αιτιολογηθεί η χορήγηση ευρωπαϊκής ενίσχυσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ασφαλώς, αρνείται να επιτρέψει τη δαπάνη των χρημάτων των φορολογουμένων της σε διάφορες δημοκρατικές χώρες.

Πιστεύω ότι υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι για την απόρριψη της δαπάνης. Ο πρώτος είναι αν η ενδιαφερόμενη χώρα απλώς δεν ζητά τη βοήθειά μας. Ο δεύτερος είναι αν η ενδιαφερόμενη χώρα δεν αναγνωρίζει ή δεν εφαρμόζει θεμελιώδεις αρχές που είναι καίριας σημασίας για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτός ο δεύτερος λόγος ισχύει για την Παλαιστίνη. Ουσιαστικά, η διαφωνία για τη χρηματοδότηση δεν επικεντρώνεται στο Ισραήλ ή στην Παλαιστίνη. Επικεντρώνεται στις αρχές μας. Ο δυνητικός δικαιούχος αρνείται να αναγνωρίσει το δικαίωμα του δωρητή να εφαρμόσει ορισμένες βασικές αρχές.

Δεν πρέπει να χάνουμε χρόνο συζητώντας πότε πρέπει να χρησιμοποιούμε τους όρους τρομοκρατία ή αγώνας για ελευθερία. Αυτό που πρέπει να συζητάμε αντ’ αυτού είναι κατά πόσο είναι δυνατόν να υποστηρίξουμε μια οργάνωση το πρόγραμμα της οποίας επικεντρώνεται στην προώθηση της χρήσης βίας εναντίον άλλων. Μπορούμε να υποστηρίξουμε αυτούς που δεν θέλουν πραγματικά την ειρήνη; Η απάντηση στην ερώτηση για το αν πρέπει να χρηματοδοτούμε αρχές που δεν θέλουν ειρήνη είναι προφανής ή έτσι φαίνεται. Δεν πρέπει. Οι λόγοι για τους οποίους πρέπει να αρνηθούμε την υποστήριξη δεν έχουν καμία σχέση με το χάος στην Παλαιστινιακή Αρχή ή με την αβεβαιότητα για το πόσο καιρό είναι πιθανό να μπορεί να κυβερνά η κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Δεν έχουν καμία σχέση με το πόσο καιρό θα μπορεί αυτή η κυβέρνηση να ασκεί αληθινή εξουσία. Ούτε έχουν σχέση με το γεγονός ότι 50 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν την περασμένη εβδομάδα σε συγκρούσεις μεταξύ της Χαμάς και της Φατάχ, ούτε έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι τα παιδικά τηλεοπτικά προγράμματα του σταθμού Al-Aksa ζητούν από τα παλαιστίνια παιδιά να βοηθήσουν να καταστραφεί το Ισραήλ και να συμμετάσχουν στον πόλεμο. Ο βασικός λόγος για τον οποίο πρέπει να αρνηθούμε τη βοήθεια είναι ότι πρέπει να είμαστε πιστοί στις αρχές, στις αξίες και στο παρελθόν μας.

Πρέπει να δηλωθεί με σαφήνεια ότι η επιλογή μεταξύ της νίκης και του μαρτυρίου που προτείνει ο πρωθυπουργός Hanieh είναι εσφαλμένη και επιζήμια για τα εθνικά συμφέροντα του παλαιστινιακού λαού.

  David Martin (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, με αποθάρρυναν κάπως τα λόγια της Επιτρόπου και, ειλικρινά, λυπήθηκα βαθιά από όσα είπε το Συμβούλιο. Φαίνεται απίστευτο ότι το Συμβούλιο δεν μπορεί να αναγνωρίσει πως η δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας στην Παλαιστίνη ήταν μεγάλο πολιτικό ρίσκο τόσο για τη Φατάχ όσο και για τη Χαμάς. Η πλατφόρμα της κυβέρνησης ενότητας είναι μια πλατφόρμα διαπραγματεύσεων και προσπάθειας επίτευξης ειρήνης, κάτι που το Συμβούλιο δεν μπόρεσε να αναγνωρίσει.

Πιστεύω –και νομίζω ότι η πλειοψηφία σε αυτό το Σώμα το πιστεύει τώρα– ότι ήρθε ο καιρός να σταματήσουμε όλους τους περιορισμούς στις συναλλαγές μας με την Παλαιστινιακή Αρχή. Η Επίτροπος είπε σήμερα ότι οι όροι για την ανανέωση της άμεσης βοήθειας έχουν σχεδόν εκπληρωθεί. Κυρία Επίτροπε, ας μην περιμένουμε προστασία. Σας ικετεύω να πάτε στην προσεχή σύνοδο του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων και να τους ζητήσετε να αναγνωρίσουν την κυβέρνηση εθνικής ενότητας της Παλαιστινιακής Αρχής. Αν η παλαιστινιακή κυβέρνηση δεν κρατήσει την υπόσχεσή της, φυσικά μπορούμε τότε να θέσουμε τέλος στις διαπραγματεύσεις μας και στις σχέσεις μας μαζί τους, αλλά ας τους δώσουμε μια ευκαιρία.

Η μη συνεργασία με την παλαιστινιακή κυβέρνηση δεν συμβάλλει με κανέναν τρόπο στην ολοκλήρωση του κύκλου της βίας ή στην αντιμετώπιση της σοβαρής ανθρωπιστικής κρίσης για την οποία τόσοι πολλοί συνάδελφοί μου μίλησαν εύγλωττα σήμερα το απόγευμα. Η μη συνεργασία με την παλαιστινιακή κυβέρνηση δεν συμβάλλει με κανέναν τρόπο στην ενθάρρυνση του Ισραήλ να θέσει τέλος στις οικονομικές και στρατιωτικές επιθέσεις του κατά της Παλαιστίνης. Ακόμα και σήμερα, ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας του Ισραήλ προειδοποίησε ότι η χώρα του θα μπορούσε να απομονώσει τον ηγέτη της Χαμάς, τον σημερινό παλαιστίνιο πρωθυπουργό, για εξώδικη εκτέλεση. Πιστεύει κανείς πραγματικά ότι τέτοιου είδους πράξεις θα βοηθούσαν την ειρηνευτική διαδικασία;

  Sarah Ludford (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, μετά την τραγική αποτυχία της κυβέρνησης Μπους να πιέσει για μια ειρηνευτική συμφωνία Ισραήλ-Παλαιστίνης τα τελευταία πέντε χρόνια, η αραβική ειρηνευτική πρωτοβουλία αποτελεί σπάνιο φωτεινό σημείο. Η απελευθέρωση του δεκανέα Shalit και του Alan Johnston, καθώς και των 40 παλαιστίνιων νομοθετών, θα δημιουργούσε την απαραίτητη καλή θέληση. Το γεγονός ότι η ΕΕ και οι ΗΠΑ διατηρούν δεσμούς με τους παλαιστίνιους υπουργούς Εξωτερικών και Οικονομικών δείχνει ότι δεν υπάρχει μποϊκοτάζ, ούτε αδυναμία συνεργασίας και τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ανθρωπιστικής βοήθειας σημαίνουν ότι δεν έχουμε γυρίσει την πλάτη στη δύσκολη κατάσταση των ανθρώπων.

Ωστόσο, είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσει κανείς τη συνέχιση της δημοσιονομικής υποστήριξης προς την Παλαιστινιακή Αρχή όταν η κυβέρνηση ενότητας δεν έχει εκπληρώσει, παρά κάποιους ισχυρισμούς για το αντίθετο, τις απαιτήσεις της Τετραμερούς. Έστω και αν δεν αποδώσουμε στον πρωθυπουργό Haniyeh τις συνεχείς δηλώσεις των εκπροσώπων της Χαμάς που υπόσχονται ότι θα καταστρέψουν το Ισραήλ, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την επίκλησή του στον Θεό ή στους μάρτυρες για να συσπειρώσει τους Παλαιστίνιους μόλις χθες βράδυ. Οι συνάδελφοι που θέλησαν να υποστηρίξουν ρεαλιστικά ότι η κυβέρνηση ενότητας είναι η καλύτερη επιλογή που προσφέρεται έπρεπε να εμμείνουν σε αυτήν τη δικαιολογία για να δειπνήσουν μαζί τους και όχι να προσπαθούν να μας πείσουν ότι έχει γίνει κάτι που δεν είναι αλήθεια.

  John Bowis (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το μήνυμά μας προς κάθε Ισραηλινό, κάθε Παλαιστίνιο, κάθε μέλος της Χαμάς ή της Φατάχ πρέπει να είναι: Στο όνομα του θεού σας και για χάρη των παιδιών σας, κάντε πίσω!

Σήμερα, έχουμε τον ισραηλινό εκπρόσωπο να απειλεί να σκοτώσει τον εκλεγμένο πρωθυπουργό της Παλαιστίνης· έχουμε απειλές της Χαμάς για εκδίκηση· τη δολοφονία μιας παλαιστινιακής οικογένειας σε παραλία της Γάζας που οδήγησε στη σύλληψη του στρατιώτη Shalit, η οποία οδήγησε σε επίθεση και αντεπίθεση, οφθαλμό αντί οφθαλμού και ούτω καθεξής. Σταματήστε, σκεφτείτε, μιλήστε. Απελευθερώστε τον στρατιώτη Shalit, απελευθερώστε τον Al