Doslovný záznam ze zasedání

Středa, 23. května 2007 - Štrasburk

4. Podpora důstojné práce pro všechny (rozprava)

  Presidente. L'ordine del giorno reca la relazione presentata dall'on. Marie Panayotopoulos-Cassiotou, a nome della commissione per l'occupazione e gli affari sociali, sul tema "Promuovere la possibilità di un lavoro dignitoso per tutti" (2006/2240(INI)) (A6-0068/2007).

  Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου (PPE-DE), Εισηγήτρια. – Κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να περιμένω δυο λεπτά την εγκατάσταση του κυρίου Επιτρόπου και παρακαλώ να μην μετρηθεί ο χρόνος αυτός.

Η έννοια της αξιοπρεπούς εργασίας ως ένα σύνολο κανόνων και συνθηκών που κατοχυρώνουν τον σεβασμό προς τον εργαζόμενο ως ανθρώπινο πρόσωπο εισήχθη από τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας το 2000 και εξελίχθηκε σε διεθνώς επιδιωκόμενο στόχο με τις συστάσεις της Διάσκεψης Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών τον Σεπτέμβριο του 2005 στα πλαίσια της επίτευξης των στόχων της Χιλιετίας.

Τον Ιούλιο του 2006, το Τμήμα υπουργικών εργασιών υψηλού επιπέδου του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών υπογράμμισε στη δήλωσή του την ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στις προσπάθειες για την επίτευξη παραγωγικής πλήρους απασχόλησης και αξιοπρεπούς εργασίας για όλους.

Η έννοια, αποδιδόμενη με το λατινικής καταγωγής επίθετο decent, έχει τη σημασία της παραχώρησης, της συγκατάβασης ώστε να υπάρχει ευπρέπεια. Η ελληνική λέξη «αξιοπρέπεια» τονίζει την ανάγκη να παραχωρηθεί αξία. Το γερμανικό όμως επίθετο «menschenwürdig» θα έλεγα ότι αποδίδει πλήρως τον στόχο του παγκόσμιου εγχειρήματος, καθώς συνδυάζει την αξιοπρέπεια με την ανθρώπινη υπόσταση.

Η ανακοίνωση της Επιτροπής τον Μάιο του 2006 «Προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας για όλους» θέτει τις βάσεις της οργανωμένης συμβολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην εφαρμογή του συνόλους των στόχων της ολοκληρωμένης θεώρησης της ανθρώπινης εργασίας σε συνθήκες ελευθερίας, ισότητας, ασφάλειας και ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Οι τέσσερις βασικοί πυλώνες της έννοιας αξιοπρεπούς εργασίας είναι, ως γνωστόν, δημιουργία θέσεων εργασίας για παραγωγική δουλειά με ελεύθερη επιλογή, εγγύηση των εργασιακών δικαιωμάτων, εκτεταμένη κοινωνική προστασία και εξασφάλιση συνθηκών υγείας και ασφάλειας, προώθηση του κοινωνικού διαλόγου και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών με οριζόντια τη διάσταση του σεβασμού της ισότητας ανδρών και γυναικών.

Πέντε συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας κατοχυρώνουν τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα: ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, προώθηση των συλλογικών συμβάσεων, εξάλειψη της παιδικής εργασίας και ισότητα αμοιβής ανδρών και γυναικών. Ευχόμεθα να υπογραφούν και να γίνουν πραγματικότητα και οι υπόλοιπες συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας που αναμένουν την επικύρωσή τους.

Μετά την απόφαση του Συμβουλίου τον Δεκέμβριο του 2006, η Επιτροπή Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επικροτεί με την έκθεσή της τους στόχους της Επιτροπής. Στόχοι πρέπει να είναι:

- η επίτευξη κοινωνικής και οικονομικής προόδου και η εξασφάλιση της δίκαιης κατανομής της προς όφελος όλων·

- η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, με προσαρμογή των δαπανών στις εναλλασσόμενες φάσεις του επιχειρηματικού κύκλου·

- η χάραξη ενεργών πολιτικών αγοράς εργασίας ως συνιστώσα της μακροοικονομικής πολιτικής·

- η ενίσχυση της θεσμικής ικανότητας συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων και ανάπτυξη του κοινωνικού διαλόγου·

- η ενίσχυση της απασχολησιμότητας όλων των βαθμίδων των εργαζομένων, κυρίως γυναικών, νέων, ηλικιωμένων, με ανανεούμενα εκπαιδευτικά συστήματα·

- η εδραίωση της διά βίου εκπαίδευσης ώστε να επωφελούνται όλοι από τις προόδους της επιστήμης, της τεχνολογίας, των επικοινωνιών και να προσαρμόζονται στις αυξανόμενες απαιτήσεις προσόντων και δεξιοτήτων.

Σίγουρα δεν υπάρχει ένα και μοναδικό πρότυπο κοινωνικών πολιτικών και ρυθμίσεων της αγοράς εργασίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι υπερήφανη γιατί, εκτός από την ευρεία προσπάθεια των κρατών μελών για κύρωση των διεθνών συμβάσεων της ΔΟΕ, είναι η οικονομική δύναμη που παρουσιάζει, σε όλο το μήκος και το πλάτος της, κοινά χαρακτηριστικά κοινωνικής ευαισθησίας. Το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, με επιδίωξη παραγωγικότητας και οικονομικών επιδόσεων για ωφέλεια του συνόλου, κοινωνικές παροχές υψηλού επιπέδου, εξασφάλιση των συνθηκών υγείας και ασφάλειας, φροντίδα για την κατάρτιση, εκπαίδευση και επανεκπαίδευση όλων ηλικιών και των κατηγοριών εργαζομένων και κοινωνικό διάλογο με διασφάλιση ίσων ευκαιριών για όλους.

Η ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση, οι στρατηγικές κοινωνικής προστασίας και κοινωνικής ένταξης, τα εθνικά μεταρρυθμιστικά προγράμματα, η αναθεωρημένη στρατηγική της Λισσαβώνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση με διατήρηση και βελτίωση του κοινωνικού κεκτημένου, η ευρωπαϊκή στρατηγική για την αειφόρο ανάπτυξη, αποτελούν τον χάρτη πορείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επίτευξη των στόχων της αξιοπρεπούς εργασίας.

Αλλά η αξιοπρεπής εργασία είναι επίσης θέμα διακυβέρνησης. Η εφαρμογή αποτελεσματικών πολιτικών εστιασμένων στην αξιοπρεπή εργασία απαιτεί θεσμικά όργανα που λογοδοτούν, πολιτική δέσμευση υπέρ της υγιούς διαχείρισης του κράτους και δραστήρια και οργανωμένη κοινωνία των πολιτών.

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ελπίζω ότι θα βρεθεί ο δρόμος για τον συνδυασμό της ευελιξίας της αγοράς και της εγγύησης της ασφάλειας των εργαζομένων. Η οικονομική παγκοσμιοποίηση όμως, η παγκοσμιοποίηση των αγορών, των τεχνολογιών, της πληροφορίας και της εργασίας είναι φαινόμενο που προβλέπεται να επιταχυνθεί με ενίσχυση της οικονομικής πολύ-πολικότητας.

Η Κίνα αναδεικνύεται στις πρώτες θέσεις, όπως επίσης και η Ινδία και άλλες δυνάμεις. Παράλληλα διαπιστώνεται το άνοιγμα του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών ακόμη και σε ανεπτυγμένες και βιομηχανικές χώρες. Είναι ώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση να δείξει στον παγκόσμιο χώρο τις αξίες της.

Με την έκθεση αυτή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενισχύει την πρόθεση της Επιτροπής να εντάξει την αξιοπρεπή εργασία στις εξωτερικές πολιτικές της, σε συνεργασία με τα όργανα των Ηνωμένων Εθνών, τους εθνικούς και περιφερειακούς οργανισμούς, τους κοινωνικούς εταίρους και άλλα τμήματα της κοινωνίας των πολιτών.

Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη καλούνται να συντονίσουν αποτελεσματικότερα την αξιοπρεπή εργασία στα προγράμματα εξωτερικής συνεργασίας και εμπορικής πολιτικής και να συντελέσουν στην υλοποίηση των εθνικών προγραμμάτων της ΔΟΕ για την αξιοπρεπή εργασία.

Ευχαριστώ τις τρεις επιτροπές που γνωμοδότησαν και όσους συντέλεσαν στην παρουσίαση αυτής της έκθεσης.

  Vladimír Špidla, člen Komise. Vážená paní předsedající, vážené poslankyně, vážení poslanci, dovolte mi, abych poděkoval paní zpravodajce Panayotopoulosové za práci, kterou vykonala. Je to práce, na které se podílela řada parlamentních výborů, a na úrovni a kvalitě zprávy je to vidět. Dovolte mi také, abych konstatoval, že důstojná práce je světová iniciativa, která byla formulována Mezinárodní organizací práce, a díky velmi intenzivní podpoře Evropské unie se skutečně stala světovou iniciativou, která je akceptována ve stále větším a větším počtu zemí.

Koncepci důstojné práce schválila Evropská rada a v posledním období se jí zabývalo i setkání ministrů práce a sociálních věcí v rámci G8. Je to koncept, který stále získává na podpoře. Komise v každém případě sdílí pozici Parlamentu, podle které ty základní prvky důstojné práce, tzn. sociální podpora, sociální soudržnost, důstojná práce, možnost svobodné odborové činnosti jsou prvky, které je třeba uplatňovat ve všech mezinárodních kontaktech, a to ať na úrovni bilaterální, multilaterální i na úrovni vytváření jednotlivých projektů se třetími zeměmi. Toto je v naprostém souladu se sociální agendou Evropské komise a s hlavní linií, kterou formulovalo sdělení, která již byla citována.

Jakkoliv tento projekt získává na stále větší podpoře, je zcela zřejmé, že je před námi ještě velmi mnoho práce a já vidím jako nejdůležitější dosáhnout úplné ratifikace všech úmluv Mezinárodní organizace práce uvnitř Evropské unie. I v tomto případě Evropská komise využívá těch prostředků, které má k dispozici, a v současné době se velmi intenzivně zabýváme ratifikací a sociálním dialogem, který je navázán na základě nových námořních úmluv.

Dámy a pánové, je zřejmé, že iniciativa důstojné práce je nejenom iniciativou, která má svůj základní a etický obsah, ale je nepochybně nástrojem, který umožní formulovat principy globalizace a využít těch výhod, které nám globalizace poskytuje, a potlačit ty nevýhody, které s ní jsou spojeny. Z tohoto důvodu je to proces, který je živý, a Komise se na něm v každém případě bude podílet v rozsahu možností, které jsou jí dány.

  Feleknas Uca (GUE/NGL), Verfasserin der Stellungnahme des mitberatenden Entwicklungsausschusses. – Frau Präsidentin! Die Hälfte der Arbeitnehmer in der Welt hat ein Einkommen von weniger als zwei Dollar am Tag, und die Hälfte der Weltbevölkerung verfügt über keinerlei Sozialschutz. Jedes Jahr sterben zwei Millionen Menschen bei Arbeitsunfällen und an Berufskrankheiten, und mehr als 160 Millionen Arbeitnehmer erkranken wegen arbeitsbedingter Risiken.

Die offiziell registrierte Arbeitslosigkeit ist nur die Spitze des Eisbergs. Die Armen können es sich gar nicht leisten, nichts zu tun. Viele arbeiten Stunde um Stunde unter oftmals unzumutbaren Bedingungen, um wenigstens etwas zu verdienen. Die Europäische Union und ihre Mitgliedstaaten sollten alles daran setzen, die Förderung menschenwürdiger Arbeit bei der Umsetzung der Millenniums-Entwicklungsziele umfassend zu berücksichtigen. Wir brauchen eine gerechte und innovative Steuerpolitik. Ich denke hierbei beispielsweise an die Besteuerung von Finanz- und Währungstransaktionen. Konzerne, die in Entwicklungsländern wiederholt gegen Menschenrechte und Arbeitsrechte verstoßen, müssen durch Sanktionen zur Einhaltung der Kriterien menschenwürdiger Arbeit gebracht werden. Ein Ausschluss von der Vergabe öffentlicher Beschaffungsaufträge sowie von Exportkreditgarantien internationaler Finanzinstitutionen wäre hierfür ein geeignetes Mittel. Wir brauchen eine europäische Entwicklungs- und Handelspolitik, die die Menschen in die Lage versetzt, ihr Leben ökonomisch ...

(Die Präsidentin entzieht der Rednerin das Wort.)

  Harlem Désir (PSE), rapporteur pour avis de la commission du commerce international. – Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, chers collègues, je voudrais d'abord remercier notre rapporteur, Mme Panayatopoulos, pour l'esprit de coopération dont elle a fait preuve et pour la qualité de son travail.

Depuis le Sommet des Nations unies de 2005, la promotion du travail décent est reconnue comme un objectif de l'ensemble de la communauté internationale. Avec sa communication, la Commission européenne a commencé à se saisir des enjeux de cette question, notamment dans sa dimension internationale: je veux parler des politiques externes de l'Union, concernant en particulier le commerce international, d'où l'intervention de la commission du commerce international.

Je voudrais donc me concentrer sur cet aspect et me réjouir que, au travers de ce rapport, le Parlement reprenne plusieurs propositions concrètes qui ont été présentées par mon groupe, déjà adoptées dans l'avis de la commission du commerce international, et qui permettraient d'engager une nouvelle politique de l'Union pour faire progresser les normes sociales à l'échelle mondiale.

Premièrement, l'Union conditionne déjà la signature d'accords commerciaux préférentiels avec des pays en développement à la ratification des conventions de l'Organisation internationale du travail. Nous demandons que l'on veille maintenant à ce que l'on sanctionne, que l'on suspende les préférences accordées à des pays qui violent, de façon grave et systématique, les normes fondamentales du travail et, particulièrement, les libertés syndicales.

Deuxièmement, tous les futurs accords commerciaux bilatéraux et, en particulier, les nouveaux accords de libre-échange, qui vont être négociés dans le cadre de la stratégie Europe mondialisée, doivent intégrer des clauses sociales sur le respect du travail décent.

Troisièmement, la dimension multilatérale ne doit pas être délaissée, car c'est le cadre multilatéral, celui de l'OMC qui régit aujourd'hui l'essentiel des échanges commerciaux. Or, la communication de la Commission le passe totalement sous silence.

Il faut donc rouvrir le débat au sein de l'OMC. L'Europe pourrait prendre à cet égard un certain nombre d'initiatives. Premièrement proposer la création d'un comité "Commerce et travail décent" au sein de l'OMC, sur le modèle du comité "Commerce et environnement", qui a permis de faire des progrès importants. Deuxièmement, demander l'octroi d'un statut d'observateur pour l'OIT au sein de l'OMC. Troisièmement, demander que soit reconnue la prééminence des décisions de l'Organisation internationale du travail lorsque celle-ci décide d'appeler à des sanctions commerciales contre des pays, la Birmanie, par exemple, qui violeraient les droits syndicaux.

Nous avons fait un certain nombre d'autres propositions concrètes. Je crois que c'est notre intérêt de promouvoir une mondialisation régulée qui …

(La Présidente retire la parole à l'orateur)

  Philip Bushill-Matthews, on behalf of the PPE-DE Group. – Madam President, the Commissioner has helpfully reminded us of the worldwide initiative on decent work and that it has been recently endorsed by the G8. Indeed, at a UN summit in September 2005 as many as 150 world leaders agreed that the International Labour Organisation concept of decent work should become a central objective of their own national policies. Essentially, of course, this agenda concerns countries where such a concept does not really exist. Within Europe, frameworks providing conditions for decent work are largely in place, though implementation here can always be improved.

The rapporteur has shown not only personal initiative in bringing this report to Parliament, but also that a member of the centre-right political family can not only take the lead on this important agenda but also generate substantial cross-party support.

That said, there were some close votes in committee that changed the overall balance of the report by inserting new points or paragraphs. These we hope to change in the full vote in the House later today, either by deletion or by modification via agreed compromises with other political groups. In promoting the concept of decent work, we should all be on the same side.

Of course, Parliament does not have the powers to instruct Member States on what to do in this area, and rightly so: it is for Member State governments to decide. However, all such governments should surely agree the importance of providing lifelong-learning opportunities, the need to be proactive on increasing women’s participation in the labour market, the need to do so much more to resolve the challenges of reconciling work and family life and, above all, the need to offer help to the developing world.

This is a thoughtful report, which deserves to be widely read.

  Stephen Hughes, on behalf of the PSE Group. – Madam President, I should like to thank the rapporteur for an excellent report. The report includes a very long resolution running to 94 paragraphs, but for me its essence is summed up in two paragraphs.

Recital V states that ‘in order to strengthen the competitiveness of the European Union in a socially sustainable way, it is important to improve productivity by promoting decent work and the quality of working life, including health and safety at work, a better balance between flexibility and security in employment, lifelong learning, mutual trust and participation as well as a better conciliation between private/family and working life; combating gender discrimination and all other forms of discrimination’.

Paragraph 6 calls for ‘a better mobilisation of the internal and external policies of the EU on the promotion of the decent work agenda, especially in matters of development, external assistance, enlargement, neighbourhood policy, trade, migration and external bilateral and multilateral relations’.

If these two paragraphs were fully implemented, the EU would have made great strides in promoting the decent work agenda, both here at home and globally.

Other paragraphs of importance to me include paragraphs 46, 48 and 51, which broadly cover the need for European multinational corporations to behave in a socially responsible fashion in their global operations. These build on our earlier work on the subject.

A number of paragraphs set out the need for the EU to use its trade and economic power as levers to promote the decent work agenda globally. For example, paragraph 8 calls for the full and proper implementation of GSP+, in line with the debate we promoted with Commissioner Mandelson on the subject last year.

Finally, I want to highlight paragraph 47. This calls for the development of ‘a label for products that are produced under conditions that respect the principles of decent work and conform to core labour standards, and that specifically exclude any child labour input’. Let us empower European consumers to drive forward the decent work agenda in their daily choices.

  Ona Juknevičienė, ALDE frakcijos vardu. – Pirmininke, Komisijos nary, mieli kolegos, pirmiausia noriu pasveikinti pranešėją M. Panayotopoulos-Cassiotou parengus šį labai svarbų dokumentą ir padėkoti už bendradarbiavimą diskutuojant dėl pakeitimų ir ieškant kompromisų.

Šiandien mes kalbame apie padoraus darbo skatinimą visiems, tiek Bendrijoje, tiek už jos ribų.

Labai palaikau šią Komisijos iniciatyvą, nes didinti užimtumą ir gerinti darbo sąlygas yra vienas iš svarbiausių neatidėliotinų uždavinių. Tačiau, kalbant apie padoraus darbo sąlygas visiems, verta pirmiausia pažiūrėti, kokios jos yra čia, pas mus Bendrijoje.

Neseniai su kolege baroniene Sarah Ludford lankiausi Londone, kalbėjomės su ten gyvenančiais ir dirbančiais lietuviais, profsąjungų konfederacijos atstovais, Lietuvos ambasados darbuotojais.

Paaiškėjo, kad apie padorias darbo sąlygas daugelis Londone dirbančių lietuvių gali tik pasvajoti. Laikino įdarbinimo agentūros dažnai pažeidžia įstatymus, reikalaudamos neteisėtų mokesčių už darbo paiešką, dokumentų parengimą, pasiima pasus ir jų negrąžina. Ypač akivaizdus išnaudojimas yra viešbučių versle, kai darbdaviai nemoka minimalaus atlyginimo, apibrėžto įstatymu. Po šio vizito Sarah Ludford lietuvius pavadino XXI amžiaus vergais.

Komisijos nary, mes turime agentūrą Dubline, kuri tiria darbo ir gyvenimo sąlygas. Ne kartą kalbėjau su jos vadovybe ir prašiau, kad būtų parengtas tyrimas. Dabar prašau Jūsų, Komisijos nary, kad šios agentūros pagalba atliktumėte tyrimą dėl Bendrijos migrantų ekonominio, socialinio ir psichologinio išnaudojimo ir pasiūlytumėte priemonių jį pašalinti.

Pritariu pranešėjos pozicijai, kad Komisija turėtų nuolat teikti Europos Parlamentui ir Tarybai visų politikos priemonių, kuriomis skatinamas padorus darbas Bendrijos žmonėms, poveikio įvertinimo ataskaitą.

  Zdzisław Zbigniew Podkański, w imieniu grupy UEN. – Pani Przewodnicząca! Zachodzące w Unii i na świecie procesy globalizacyjne niosą ogromne zmiany własnościowe, kulturowe i społeczne.

Zróżnicowany rozwój gospodarczy i sytuacja materialna ludności powodują migrację za pracą i to na masową już skalę. Według MOP bezrobocie na świecie dotyka około 192 milionów ludzi, zaś migracja około 86 milionów, w tym 34 w regionach rozwijających się.

Ludzie głodni, w poszukiwaniu pracy opuszczający swoje domy i rodziny, podejmują każdą pracę i często wpadają w ręce przestępców. Liczby są wręcz przerażające: z danych MOP wynika, że tylko w 2004 roku zostało sprzedanych do pracy przymusowej aż 2,54 miliona ludzi, z tego około 43 % w celu wyzysku seksualnego.

Rodzi się więc pytanie natury podstawowej: dlaczego tak jest? Dlaczego wiele krajów, w tym członkowie Unii Europejskiej, nie może sobie z tym problemem poradzić?

Odpowiedź jest prosta: kapitał wyszedł przed człowieka, bogaci nie liczą się z biednymi. Zaś globalizm, liberalizacja sprzyjają wyzyskowi (...)

(Przewodnicząca odebrała mówcy głos.)

  Sepp Kusstatscher, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Frau Präsidentin! Der vorliegende Bericht enthält eine Menge guter Ideen und positiver Anregungen für menschenwürdige Arbeit. Danke, Frau Panayotopoulos-Cassiotou! Wir sollten bei unseren Forderungen aber auch bedenken, dass es in der EU mehr als 20 Millionen Arbeitslose gibt, die vielfach ausgegrenzt und stigmatisiert sind. Ebenso sollte man nicht vergessen, dass immer mehr Arbeitnehmer trotz Beschäftigung nicht das Lebensnotwendige verdienen und dass durch so genannte prekäre Arbeitsverhältnisse Arbeits- und Steuerrecht umgangen und vor allem junge Leute regelrecht ausgebeutet werden. Nebenbei wächst die Wirtschaft und steigt das Bruttosozialprodukt. Um eine gerechte Gesellschaft ohne Armut und ohne Ausgrenzung aufzubauen, bedarf es eines radikalen Paradigmenwechsels. Der beste Ansatz steckt in der Idee eines bedingungslosen Grundeinkommens für alle. Die Kommission wäre gut beraten, dieses Konzept gemeinsam mit dem Rat gründlich zu prüfen.

  Κυριάκος Τριανταφυλλίδης, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κυρία Πρόεδρε, η έκθεση της συναδέλφου είναι σε γενικές γραμμές ικανοποιητική. Δηλαδή το γεγονός ότι προωθεί την έννοια της αξιοπρεπούς εργασίας σύμφωνα με τη θεσμική θέση του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας είναι, κατά την άποψή μου, θετικό στοιχείο.

Μένει όμως ακόμη αρκετή δουλειά σε ό,τι αφορά την καθαρή έννοια της αξιοπρεπούς εργασίας και την εφαρμογή αυτής της έννοιας σε όλες τις εξωτερικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η ισορρόπηση της οικονομικής ανάπτυξης και η κοινωνική και εργατική εξέλιξη παρουσιάζουν σήμερα μια μοναδική πρόκληση για την Ένωση. Επομένως χρειάζεται μια πολύ αναλυτική αξιολόγηση των τάσεων αγοράς εργασίας, όχι μόνο στο επίπεδο της απασχόλησης αλλά επίσης και στη φύση και την ποιότητά του, με άλλα λόγια, την αξιοπρεπή εργασία.

Τέλος, πρέπει, σαν Ευρωπαϊκή Ένωση, να προνοήσουμε έτσι ώστε να συνεχίζεται στα πλαίσια της πολιτικής για την αξιοπρεπή εργασία η προώθηση της ισότητας γένους μέσω της ενσωματωμένης και καλύτερα συντονισμένης σφαιρικής δράσης της μη διάκρισης και της ισότητας.

  Derek Roland Clark, on behalf of the IND/DEM Group. – Madam President, we all want decent work, do we not? Cleaning out a cesspit, out in all weathers, knee deep in mud mending broken gas mains or removing asbestos from the Berlaymont Building is hardly decent work, but somebody has to do it – or do generous rates of pay turn a rotten job into a decent one?

I am intrigued, therefore, by paragraph 27, which talks about establishing a standard definition of forced labour. Forced labour, here, in the EU? Or is that a reference to the exploitation of people illegally trafficked from one country to another? Now that does need cracking down on, and the best way to do that is to restore national borders and carefully check all those seeking to cross them. At the moment, it is open house all the way from the Russian frontier to the Atlantic coast. No wonder we now have people-trafficking on a massive scale and forced labour to follow it.

  Cristian Stănescu, în numele grupului ITS. – Consecinţele sărăciei, ale excluziunii sociale, nu numai la nivel european, dar şi la nivel global, sunt devastatoare. Un trai decent în Europa se va baza pe atenţia pe care Uniunea o va da oamenilor care nu au un loc de muncă, acţiune susţinută prin propagarea principiilor sociale şi de politică externă. Desigur, este necesară armonizarea dialogului între instituţii, iar Comisia Europeană are un rol vital în aplicarea legislaţiei şi a responsabilităţilor care-i sunt conferite. Contribuţia organizaţiilor internaţionale, documentele prezentate în preambul de către raportor sunt de mare valoare pentru aprecierea obiectivă a acestui aspect, dar nu şi suficientă, fiindcă trebuie avute în vedere şi firmele private care pot asigura locuri de muncă şi pot oferi premisele creşterii economice şi implicit o viaţă mai bună. Prioritatea raportului dezbătut astăzi la Strasbourg sper să devină şi prioritatea guvernelor naţionale, care trebuie să pună cap la cap piesele acestui puzzle şi să elaboreze strategii socio-economice puternice pentru a se crea locuri de muncă, cu respectarea strictă a drepturilor fundamentale ale cetăţenilor şi cu combaterea încălcării dreptului la muncă. În acest context amintesc hărţuirea, exploatarea şi violenţa la locul de muncă, realităţi menţionate şi în raport şi la care nu trebuie să asistăm fără să dăm o replică pe măsură. Siguranţa şi ocrotirea sănătăţii la locul de muncă sunt alte subiecte propuse atenţiei, deoarece sunt condiţii esenţiale pentru asigurarea unei munci de calitate într-o Europă modernă. Globalizarea, politicile orientate pe principii greşite, delocalizarea masivă a întreprinderilor şi transferarea lor în afara graniţelor Uniunii Europene afectează cel mai mult piaţa de muncă şi relaţiile sociale în contextul strategiei de dezvoltare durabilă. Precaritatea sistemului trebuie stopată prin încurajarea legislaţiilor naţionale în domeniu, reformarea sistemului de învăţământ în zonele rurale şi acordarea unor facilităţi...

  Alessandro Battilocchio (NI). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, sono grato alla Commissione e alla relatrice di avere deciso di affrontare un tema così importante. Non mi soffermerò sulla necessità di vegliare affinché tutti i paesi dell'Unione e soprattutto i nuovi membri ratifichino al più presto le principali convenzioni in materia, né sul dovere dell'UE di reprimere ogni sorta di discriminazione basata sul genere, sulla religione, sull'etnia o sugli orientamenti sessuali, nonché ogni tipo di comportamento malsano, come nel caso dell'ancora diffuso fenomeno del mobbing, che possa interferire con la vita professionale e privata dei lavoratori.

Mi preme soprattutto insistere sulla necessità di uscire dall'ottica di un'economia di scala industriale impostata sul modello ottocentesco. Per il nostro sviluppo non possiamo contare né su risorse naturali proprie, né su una disponibilità di manodopera simile a quella della Cina, occorre quindi una vera e propria rivoluzione di pensiero, precisamente la presa di coscienza che occorre investire nelle risorse umane, formarle, offrire loro le sicurezze e possibilità di crescita. Questa è la soluzione migliore, se non l'unica, per promuovere la competitività dell'UE e per raggiungere gli obiettivi di Lisbona. Se nelle nuove economie quali il Brasile o le Tigri asiatiche, la sfida del commercio internazionale è basata sulla quantità, l'Europa ha il dovere e soprattutto la possibilità di differenziarsi, puntando sulla qualità, sulla creatività, sul patrimonio culturale, intellettuale e scientifico, ossia sugli elementi precipui della nostra realtà.

Il settore terziario, la cui materia prima sono le persone, non in quanto corpi ma come cervelli, ormai è il settore preponderante. Se quindi diamo ai nostri cittadini la possibilità di esprimere al meglio le proprie capacità e le competenze acquisite in anni di studi, allora siamo pronti a riprenderci quel ruolo di attore principale sullo scacchiere internazionale che stiamo rischiando di perdere. Lo sviluppo economico deve essere al servizio dell'uomo, non il contrario.

  José Albino Silva Peneda (PPE-DE). – Senhora Presidente, apoio o relatório apresentado pela colega Marie Panayotopoulos-Cassiotou, que saúdo e felicito. O tema relacionado com a qualidade do trabalho não é apenas uma questão de direito dos trabalhadores, essa é uma visão redutora do tema. A qualidade do trabalho tem fundamentalmente de ser vista como um domínio muito mais abrangente, desde logo porque uma elevada qualidade no ambiente de trabalho é um dos factores mais importantes com vista ao aumento da produtividade e, por essa via, ao reforço da competitividade.

A qualidade do trabalho depende de políticas públicas correctas e da actuação das empresas em diferentes domínios, tais como o acesso a infra-estruturas e a tecnologias da comunicação, à educação, à formação profissional, à aprendizagem ao longo da vida, à saúde e à segurança ocupacional e ao acesso ao mercado de trabalho. Do lado das empresas dependerá da capacidade de liderança, das perspectivas de carreira e da organização de trabalho. Entretanto gostaria de sublinhar mais uma razão para justificar a atenção para este assunto: as reformas que a Europa precisa de efectuar, a vários níveis, no sentido de se tornar competitiva face ao exterior obrigam a uma alteração dos comportamentos e das atitudes, tanto por parte das empresas como dos trabalhadores.

Será tanto mais fácil implementar essas reformas quanto maior for o nível de confiança entre as partes. Ora, os níveis de confiança serão tanto mais elevados quanto mais se intensificar o diálogo e, quanto mais intenso for o diálogo social mais transparência existirá nas questões relacionadas com os processos de reestruturação ou de mudança. Daí que os agentes políticos, económicos e sociais europeus não podem, a meu ver e nas actuais circunstâncias, deixar de aproveitar todas as oportunidades para promover o reforço do diálogo social não só a nível dos Estados-Membros mas também a nível europeu. Ora, este tema - a qualidade do trabalho - possibilita também esta grande oportunidade.

  Anne Van Lancker (PSE). – Commissaris, het is een bijzonder goede zaak dat de Commissie de strategie van de IAO voor waardig werk actief gaat ondersteunen.

Waardig werk is meer dan alleen eerbiediging van de fundamentele arbeidsnormen van de IAO, hoe belangrijk die ook zijn. Het houdt ook in dat mensen recht hebben op een leefbaar loon, recht op sociale bescherming en het recht om zich te organiseren.

Nu, anderhalf miljard mensen in de wereld verdienen onvoldoende om in hun levensbehoeften te voorzien. Nochtans heeft 90% van alle landen in de wereld een wettelijk minimumloon, maar vaak vallen thuiswerkers, landarbeiders of mensen met een precair contract daar niet onder of wordt de wet niet toegepast. Sociaal overleg en vakbondsrechten zijn dan ook cruciaal om iedereen het recht op waardig werk te waarborgen.

Daarom ben ik bijzonder verheugd over de gezamenlijke verklaring van het Europees Vakverbond en de Amerikaanse vakbonden, die samen van waardig werk een strijdpunt willen maken.

Europa moet waardig werk centraal stellen in haar buitenlands beleid, om de voordelen van de mondialisering gelijker te verdelen en om sociale dumping ten opzichte van de loon- en arbeidsvoorwaarden in meer ontwikkelde economieën te vermijden. Handelsakkoorden van de Europese Unie met landen zoals India of Korea, waarover nu onderhandeld wordt, moeten waardig werk ondersteunen en handelspreferenties moeten ingetrokken worden, indien landen de sociale grondrechten systematisch schenden.

Europa moet zijn partners uit de ontwikkelingslanden ook steunen om waardig werk een belangrijke rol in hun landen- of regiostrategieplannen en in de Europese partnerschapsovereenkomsten te geven.

Niet alleen regeringen, maar ook multinationals hebben een verpletterende verantwoordelijkheid met betrekking tot het garanderen van billijke lonen en arbeidsvoorwaarden. Multinationals die hun zetel hebben in de Europese Unie, maar ook de dochterbedrijven en onderaannemers hiervan elders in de wereld, die fundamentele rechten blijven schenden, horen thuis op een zwarte lijst en moeten uitgesloten worden van alle mogelijke openbare aanbestedingen in Europa.

Zo zal Europa de leiding nemen van de internationale inspanningen om aan mondialisering een sociale dimensie te geven.

  Marian Harkin (ALDE). – Madam President, I congratulate the rapporteur on this comprehensive and balanced report. There are a number of statements in this report that have given rise to some debate, but I would pose the question: is there anything in this report that should not apply to a member of my family? And whether members of my family live in Ireland or in Poland or indeed if they are third country nationals, I would want the provisions in this report to apply to them. So, if we really mean to promote decent work for all and not just those who because of their birth, their position in society or education can access decent work, then this report is a major step in the right direction.

As I said, this report is balanced. Just as a member of my family might be seeking work, they might equally be a small entrepreneur, an SME struggling to survive and thereby create decent work. This report promotes business that does not seek to exploit, that does not engage in social dumping and that does not violate core labour standards. I suspect that most of us would like to work for, or indeed manage such companies.

There is constant tension between the demands of the market and the promotion of a just and equitable society. One group of workers, carers – in fact the largest single group of workers in Europe – often falls between two stools. The market does not recognise or reward them as they do not contribute significantly to GDP growth. Yet they are the glue that holds society together. Without this group of workers societal structures as we know them would collapse, and then who would the market serve?

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL). – Um trabalho digno para todos, muito justamente defendido pela OIT, deve incluir a promoção dos direitos dos trabalhadores e das trabalhadoras nas mais diversas áreas: emprego, salários, vínculo laboral, condições de saúde, higiene, segurança no trabalho, formação e promoção profissional, protecção e segurança social, contratação colectiva, diálogo social e eliminação das discriminações e das desigualdades. Mas basta ver a realidade do crescimento do trabalho precário e mal pago, os milhões de acidentes de trabalho, os trabalhadores pobres, o desemprego e os novos ataques aos direitos de quem trabalha - de que a dita flexisegurança é um dos exemplos mais significativos - para perceber as contradições em que estamos envolvidos e que levam os trabalhadores a protestar e a lutar, como vai acontecer em Portugal com a greve geral promovida pela CGTP que está prevista para o próximo dia 30 de Maio.

A própria Comissão é um exemplo das contradições, quando por um lado apresenta esta comunicação e, por outro, publica uma proposta de Livro Verde sobre a legislação laboral …

(A Presidente retira a palavra à oradora)

  Kathy Sinnott (IND/DEM). – Madam President, there is no question that in some countries exploitation of workers is the norm. We rightly criticise this but we buy, wear, eat and drink the products of abusive labour on a daily basis. As long as we do not insist, the abuse goes on.

But decent work is a two-way street. Working conditions must be fair for the worker, but also the worker must perform his or her service in a fair and responsible way. It is only when there is mutual decency and respect in the European workplace that the EU will be competitive and socially sustainable. I would like to congratulate Mrs Panayotopoulos on her report. She has covered all the areas of vulnerability – young workers, mothers, even breastfeeding mothers, part-time and older workers. She even mentions home workers, and I would like to think that this includes the unpaid family carer of children, disabled people and older family members.

  Jean-Claude Martinez (ITS). – Madame la Présidente, du travail pour tous, un travail décent qui plus est! Mais c'est quoi? C'est le travail des jeunes, des femmes, des enfants, en Grande-Bretagne ou au Portugal, c'est le travail des migrants, des esclaves dans les missions diplomatiques, notamment du Moyen-Orient, c'est le travail des salariés en France, ce sont les suicides au travail, chez Renault par exemple, ce sont les salaires indécents – 1 000 euros par mois pour les caissières, les maçons, les ouvriers – qui permettent juste de reconstituer la force de travail et, au terme d'une vie d'exploitation, ce sont les retraites de la honte: 130 euros pour le conjoint de l'agricultrice. À 10 euros pour mettre un chien à la fourrière, on ne peut même pas mettre l'agricultrice à la retraite à la fourrière!

Quelles sont les causes? Eh bien les causes, ce sont les nouvelles formes du capitalisme planétaire, qui n'est pas un capitalisme industriel, mais un capitalisme financier, à la recherche d'une rentabilité de 15 %. Pour obtenir un tel profit, le capitalisme des fonds de pension, des fonds spéculatifs, des hedge funds, exerce trois pressions: sur le salaire, sur les salariés – qui travaillent à flux tendus, sont stressés, d'où les suicides – et sur le nombre de salariés. Une autre cause, c'est l'immigration des travailleurs d'Amérique latine, d'Afrique, à El Ejido en Andalousie, dans les ateliers, dans les restaurants de Barcelone, dans les chantiers. C'est la mondialisation, où le travailleur chinois à 25 centimes d'euro l'heure devient le modèle du travailleur planétaire.

Que faire? Quatre choses: les luttes sociales, les luttes juridiques, à l'OIT, à l'OMC, en faisant preuve d'imagination, notamment avec des droits de douane déductibles, les luttes politiques et, surtout, de la lucidité, appeler les choses par leur nom: le marché dérégulé, c'est le capitalisme et la mondialisation, c'est aussi le capitalisme financier planétaire.

  Jan Andersson (PSE). – Jag vill tacka föredraganden, men också kommissionen för ett väldigt välbalanserat betänkande och också för kommissionens ställningstagande. Kampen för anständigt arbete börjar i EU. Det handlar om kampen mot svartarbete, men också om anständiga arbetsvillkor inom EU, om en lön som det går att leva på, om att ha möjlighet att utvecklas i sitt arbete och att ha ett inflytande på arbetsplatsen. Om vi skall kunna driva dessa frågor globalt måste vi nämligen först själva leva upp till principen om anständiga arbetsvillkor på hemmaplan och det gör vi inte fullt ut. Vi måste ständigt arbeta också med situationen alla EU:s medlemsländer. I det internationella arbetet har vi ILO:s konventioner som är bra att arbeta efter. Det är viktigt med öppna gränser och handel och det något jag är en anhängare av. Men det är också viktigt att vi samtidigt arbetar med goda miljö- och arbetsvillkor för människor i länder som är fattigare än EU-länderna. Också där handlar det om rätten att organisera sig och att få anständiga löner och arbetsvillkor. Vilket ansvar har då olika aktörer? Det är klart att EU har ett ansvar som en internationell aktör i handelssammanhang och annat. Medlemsländerna har ett ansvar, men även företagen har ansvar, även ett socialt ansvar. Ibland byggs motsättningar upp mellan möjligheten till tillväxt och anständigt arbete. Men jag menar att de är kopplade till varandra: utan anständigt arbete så får vi ingen långsiktigt hållbar tillväxt.

  Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κυρία Πρόεδρε, δεν υπάρχουν αναξιοπρεπείς εργασίες ή αναξιοπρεπή επαγγέλματα. Ακόμη και το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου δεν είναι αναξιοπρεπές. Υπάρχουν όμως αναξιοπρεπείς συνθήκες που επωάζονται από τη δική μας πολιτική.

Όταν κάποιος είναι φτωχός και ανήμπορος καταφεύγει σε αναξιοπρεπή εργασία. Ο Γιάννης Αγιάννης στους «Αθλίους» δεν ήταν αναξιοπρεπής όταν έκλεβε τη φρατζόλα του ψωμιού. Εμείς όμως έχουμε καταστήσει 100 εκατομμύρια Ευρωπαίους Γιάννη-αγιάννηδες. Και έτσι λοιπόν, οι πολυεθνικές εταιρίες εκμεταλλεύονται αυτή την ανάγκη.

Πρέπει να καταλάβουν κάποιοι ότι αν δεν αλλάξουμε πολιτική, εάν έχουμε ευαγγέλιο τους τραπεζίτες, θα έχουμε ανθρώπους που οδηγούνται σε αναξιοπρεπείς εργασίες. Ο κύριος Trichet διπλασίασε μέσα σε δύο χρόνια τα επιτόκια.

Όταν κάποιος με μισθό 800 ευρώ έχει πάρει δάνειο, αντιλαμβάνεστε ότι αδυνατεί να το αποπληρώσει. Θα δεχθεί λοιπόν και αναξιοπρεπή εργασία. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι. Πρέπει λοιπόν να κάνουμε ένα άλμα προς τα εμπρός. Μετά από τόσα χρόνια ξαναγυρίζουμε στον φεουδαρχισμό. Παλιά, ο φεουδάρχης είχε όνομα. Τώρα έχει τράπεζα!

  Magda Kósáné Kovács (PSE). – Panayotopoulos asszony kiváló jelentése mindannyiunk helyett szól. A „beszélni kell” kényszerét súlyos aktuális és stratégiai mondanivalóval kapcsolja össze.

Súlyos, mert felelősséggel és szakszerűen tárja fel azokat a társadalmi különbözőségeket, amelyek felgyorsítják a lecsúszás folyamatát. Többször jelennek meg a nők, az új munkaerő-piaci és demográfiai kényszerek miatt az idősek, a fogyatékossággal élők, a bevándoroltak, az etnikailag különbözők, az alacsony képzettségűek.

Aktuális a jelentés, mert az uniós intézményekben a közelmúltban vita indult a munkajogi reformokról, a társadalmi párbeszédről, a szociális biztonságot erősítő intézkedésekről. Ezek a viták akár ki is olthatják egymást, de a döntésünk most abban segíthet, hogy mégis egy irányban hassanak.

És stratégiai ez a mondanivaló, hiszen a „decent work” fogalmi készletével igazolja mit jelent és mit kellene, hogy jelentsen a biztos munkahely, a szociális biztonság, a partnerség, a munkahelyi jogok, a férfiak és nők egyenlősége. Mindez elválaszthatatlan a szegénység felszámolásának stratégiájától, a szegénységcsapda fenyegető jelenlétének eloszlatásától.

Európa arcán szégyenfolt a szegénység, ezért a minimálbér-rendszer bevezetése minden tagországban elkerülhetetlen, bár a régi és új tagállamok között e téren is jelentős különbségek várhatók. Mégis ez az intézkedés hosszú távon a méltó emberi lét alatti szint megszüntetését jelenti.

  Ole Christensen (PSE). – Fru formand! Hvert år sker der 270 mio. arbejdsulykker. I alt dør 2,2 mio. arbejdstagere om året som følge af et dårligt arbejdsmiljø, og det skønnes, at 60 mio. børn i verden har et hårdt og farligt arbejde. I WTO, i vores handelsaftaler og i vores udviklingsstøtte skal vi have mere fokus på anstændigt arbejde. Men de europæiske forbrugere skal også aktiveres. Forbrugerne er villige til at kæmpe for arbejdstagernes rettigheder. Vi ser det i den stigende interesse for fair trade-produkter, og forbrugerne er villige til at betale ekstra for disse varer, hvis der er sikkerhed for, at de er produceret under anstændige arbejdsforhold.

Forbrugerne, kunderne, medarbejderne og investorerne skal have mulighed for at vælge produkter og leverandører til eller fra, i forhold til om varerne er produceret under hensyntagen til arbejdernes liv og lemmer. Et frivilligt produktmærke for varer produceret under anstændige arbejdsmiljøforhold vil give forbrugerne den information, der er nødvendig, for at anstændige arbejdsforhold både bliver i forbrugernes og i virksomhedernes interesse. Et EU-produktmærke bygget op omkring ILO's grundlæggende arbejdstagerrettigheder vil kunne gøre en forskel.

  Vladimír Špidla, člen Komise. Dámy a pánové, je velmi obtížné se v čase, který je k dispozici, dostatečně vyjádřit k debatě, která proběhla. Dovolte mi, abych se tedy pokusil podtrhnout jenom opravdu to nejpodstatnější. Z debaty je zřejmá silná podpora Parlamentu prosazování koncepce důstojné práce pro všechny tak, jak je to součástí strategie, kterou formulovala Evropská komise. Zadruhé je tento projekt globální, je uplatnitelný za jakýchkoli okolností a ve všech zemích, ať je jejich úroveň jakákoliv a týká se to samozřejmě i zemí Evropské unie.

Dále bylo zdůrazněno, že ani v rámci Evropské unie některé standardy v některých situacích nejsou dodržovány, většinou se debatovalo o oblasti ilegální práce. Chci konstatovat, že Komise schválila návrh, který se týká potírání ilegální práce migrantů. Komise se připravuje formulovat soudržnější strategii k potírání nedeklarované práce.

Dále mi dovolte, abych vám sdělil, že v první polovině roku 2008 Komise zveřejní monitorovací zprávu o iniciativách Unie týkajících se slušné práce. Prosazování tohoto globálního konceptu je průřezová záležitost, což se velmi zřetelně projevilo i v navržené zprávě a dovolte mi, abych ještě jednou vysoce ocenil její kvalitu a poděkoval paní zpravodajce.

  Presidente. La discussione è chiusa.

La votazione si svolgerà oggi alle 12.00.

Dichiarazioni scritte (articolo 142)

  Tokia Saïfi (PPE-DE), par écrit. – Á l'heure où la mondialisation est source de turbulences et d'injustice sociale, il est nécessaire de mettre en valeur les stratégies européennes qui accentuent la dimension sociale de la mondialisation. La mise en œuvre de l'agenda du travail décent fait partie de ces stratégies. Le travail décent peut en effet contribuer à la lutte contre la pauvreté et l'exclusion sociale car il permet d'optimiser les avantages de la mondialisation en réduisant les inconvénients.

Certes, la libéralisation du commerce doit contribuer aux objectifs de croissance, de plein emploi et de réduction de la pauvreté mais elle doit surtout se baser sur la promotion du travail décent pour tous. De plus, si elle doit être un élément constant des politiques externes de l'UE, la promotion du travail décent doit être le postulat et la condition des relations commerciales que l'UE entretient avec les pays tiers. À ce titre, il est pertinent de mettre en valeur un mécanisme garant de la promotion du travail décent, à savoir le système de préférences généralisées. Le SPG+ est en effet un levier indispensable, à même d'inciter au développement durable, à la bonne gouvernance et à la promotion des droits sociaux fondamentaux.

IN THE CHAIR: EDWARD McMILLAN-SCOTT
Vice-President