Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 23 Μαΐου 2007 - Στρασβούργο

6. Αιτιολογήσεις ψήφου

– Έκθεση Mauro (A6-0169/2007)

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω την έκθεση του κ. Mauro. Ωστόσο, αυτό που θεωρώ ότι λείπει από το έγγραφο της Επιτροπής και από την έκθεση είναι να συνδεθούν οι κοινοτικές ενισχύσεις με μέτρα για την προστασία από τον θόρυβο των σιδηροδρόμων και της οδικής κυκλοφορίας. Όσο απαραίτητα κι αν είναι τα έργα ανάπτυξης, πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι κάτοικοι των γύρω περιοχών, και μάλιστα τόσο για λόγους υγείας όσο και για λόγους αποδοχής του έργου.

Ως εκ τούτου, ζητώ σε αυτό το πλαίσιο να τροποποιηθούν το συντομότερο οι ρυθμίσεις για την προστασία από τον θόρυβο των συρμών, να οριστούν χαμηλότερες μέγιστες τιμές και να προωθηθούν και μέτρα για την προστασία από τον θόρυβο ακριβώς όπως προωθείται η επέκταση των διευρωπαϊκών δικτύων.

  Andreas Mölzer (ITS). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την έκθεση Mauro διότι ο όγκος των μεταφορών αυξάνεται πάρα πολύ στην Ευρώπη και η συμφόρηση στους δρόμους και τα διαρκή μποτιλιαρίσματα είναι προάγγελοι επαπειλούμενης κατάρρευσης του συστήματος των μεταφορών. Μολονότι έχουμε αποφασίσει ήδη εδώ και πολλά χρόνια τα έργα στο πλαίσιο των διευρωπαϊκών δικτύων μεταφορών, έχουμε τεράστιο έλλειμμα ως προς την υλοποίησή τους. Έτσι, αυτό που θα έπρεπε να είναι το αριστούργημα της Ευρώπης, μοιάζει περισσότερο με κουρελού.

Πρέπει, επομένως, να φροντίσουμε να γίνουν πιο ελκυστικές οι σιδηροδρομικές μεταφορές και αυτό κατά τη γνώμη μου δεν αφορά μόνο τις διεθνείς μεταφορές, αλλά ισχύει ακόμα περισσότερο για τις τοπικές μεταφορές.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Παρότι η πρόταση κανονισμού για τη χορήγηση κοινοτικής χρηματοδοτικής ενίσχυσης στον τομέα των διευρωπαϊκών δικτύων μεταφορών και ενέργειας προβλέπει την αύξηση του τρέχοντος επιπέδου κοινοτικής συγχρηματοδότησης, υπολείπεται της αρχικής πρότασης όσον αφορά τόσο τα δίκτυα μεταφορών όσο και τα ενεργειακά δίκτυα, λόγω της καταστροφικής συμφωνίας επί των δημοσιονομικών προοπτικών της περιόδου 2007-2013.

Εν προκειμένω διακυβεύεται ένα ακόμη θεμελιώδες ζήτημα. Τα «διευρωπαϊκά δίκτυα» υλοποιούνται μέσω συγχρηματοδότησης από την Κοινότητα και τα κράτη μέλη –με άλλα λόγια, μέσω δημόσιας χρηματοδότησης– με σκοπό την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς, όπως εξηγείται στο στοιχείο 1 της κοινής θέσης του Συμβουλίου: «τα ισχυρά και ολοκληρωμένα δίκτυα στους τομείς της ενέργειας και των μεταφορών αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της ευρωπαϊκής εσωτερικής αγοράς και ότι η καλύτερη χρησιμοποίηση των υφισταμένων δικτύων και η συμπλήρωση κρίκων που απουσιάζουν θα δώσουν τη δυνατότητα να αυξηθούν η αποτελεσματικότητα και η ανταγωνιστικότητα». Με άλλα λόγια, η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς αποτελεί κεντρικό στοιχείο αυτών των έργων, ενόψει του ανοίγματος των αγορών και της μεταβίβασης κεντρικών κλάδων της οικονομίας των χωρών σε ιδιωτικά συμφέροντα, αφού, βεβαίως, έχουν προηγηθεί δημόσιες επενδύσεις.

Ενόψει της σπουδαιότητας αυτών των τομέων για την ανάπτυξη οποιασδήποτε χώρας, υποστηρίζουμε ότι πρέπει να παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο και, ως εκ τούτου, τασσόμαστε κατά της ιδιωτικοποίησής τους.

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Ομάδα μου επιθυμούσε την ενσωμάτωση των τροπολογιών μας σε αυτή την έκθεση προκειμένου να αυξηθούν οι αρμοδιότητες του Κοινοβουλίου όσον αφορά τους μελλοντικούς προϋπολογισμούς των διευρωπαϊκών δικτύων μεταφορών και ενέργειας, παρότι η προσπάθειά μας ήταν ανεπιτυχής. Εντούτοις, εξακολουθεί να είναι πολύ σημαντικό να παραμείνει αυτός ο τομέας επενδύσεων υπό στενό κοινοβουλευτικό έλεγχο, καθότι αντιπροσωπεύει σαφέστατο παράδειγμα «προστιθέμενης αξίας» της ΕΕ. Η ΕΕ καταρρίπτει τους φραγμούς ανά την Ευρώπη επί σειρά ετών· εντούτοις, παραμένουν ακόμη πάρα πολλά εμπόδια όσον αφορά τις υποδομές στον τομέα της ενέργειας και πρέπει να αντιμετωπιστούν. Η Σκωτία ειδικότερα έχει πολλά να προσφέρει για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης, όμως χρειαζόμαστε τις αναγκαίες συνδέσεις για να το επιτύχουμε, και θα διερευνήσω όλους τους πιθανούς τρόπους διάθεσης κοινοτικών πόρων για τη δημιουργία συνδέσεων, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η εκμετάλλευση των δυνατοτήτων της Σκωτίας για την παραγωγή πράσινης ενέργειας.

– Έκθεση Rübig (A6-0155/2007)

  Gyula Hegyi (PSE). – (HU) Θεωρώ ότι αυτή ήταν μία από τις σημαντικότερες ψηφοφορίες μας, τουλάχιστον για τους πολίτες. Οι απλοί πολίτες γνωρίζουν ελάχιστα για τους τρόπους θεσμικής λειτουργίας της ΕΕ. Ενδιαφέρονται περισσότερο να μάθουν τι συνεπάγεται η ένταξη στην ΕΕ για την καθημερινή τους ζωή.

Όταν τα σύνορα καταρρέουν, όταν μπορεί κανείς να μετακινηθεί από χώρα σε χώρα χωρίς διαβατήριο, τίθεται το εξής ερώτημα: γιατί πρέπει να επιβαρυνόμαστε με πρόσθετα τέλη όταν πραγματοποιούμε διασυνοριακές τηλεφωνικές κλήσεις; Φρονώ ότι η καλύτερη λύση θα ήταν να αποφασίσει το Κοινοβούλιο την πλήρη κατάργηση όλων των τελών περιαγωγής και να διακηρύξει την εξίσωση όλων των τιμολογίων της κινητής τηλεφωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ωστόσο, παραδέχομαι ότι αυτό θα ήταν πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί ως πρώτο βήμα και, ως εκ τούτου, χαιρετίζω το γεγονός ότι τουλάχιστον αποφασίσαμε τη σταδιακή μείωση των τελών περιαγωγής. Στην Ουγγαρία ζουν 10 εκατ. άτομα, εκ των οποίων 9,5 εκατ. χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα. Κατά τη γνώμη μου, η ψηφοφορία επί του θέματος αυτού ήταν πολύ σημαντική.

  Ivo Strejček (PPE-DE). – (CS) Ψήφισα κατά των προτάσεων σχετικά με τις κλήσεις περιαγωγής, για τους ακόλουθους λόγους. Πρώτον, τα μέτρα αυτά δεν είναι οικονομικού, αλλά πολιτικού χαρακτήρα. Αποτελούν έκφραση προστατευτισμού και μια νέα μορφή ευρωπαϊκής εμποροκρατίας. Δεύτερον, παραβιάζουν την αρχή της προσφοράς και της ζήτησης. Τρίτον, αν και δεν προβλέπω ότι οι πάροχοι υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας θα αντισταθμίσουν τις απώλειές τους μέσω της αύξησης των τιμών στην εσωτερική αγορά, δεν αποκλείεται να περικόψουν τις επενδύσεις για την ανάπτυξη, ενώ είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα τερματίσουν τον κύκλο της μείωσης των τιμών στις εγχώριες αγορές.

Η πιο ανησυχητική πτυχή για την ΕΕ είναι το γεγονός ότι θα χάσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών, οι οποίοι θα θεωρήσουν ότι το νομοθετικό σώμα αλλάζει τους κανόνες στη μέση του παιχνιδιού.

  Jim Allister (NI), γραπτώς. – (EN) Αποτελεί ευχάριστη αλλαγή το γεγονός ότι μπορούμε να χαιρετίσουμε ένα νομοθέτημα της ΕΕ. Η επιβολή μειώσεων στα τέλη περιαγωγής της κινητής τηλεφωνίας είναι θετική για τους καταναλωτές ανά την Ευρώπη. Αν και το κόστος παραμένει υψηλό, στις 35 πέννες το λεπτό για την πραγματοποίηση κλήσεων και 17 πέννες το λεπτό για τη λήψη κλήσεων, πρόκειται να μειωθεί περαιτέρω κατά τη διάρκεια της προσεχούς τριετίας. Τώρα πρέπει να επιτευχθούν μειώσεις στο κόστος αποστολής γραπτών μηνυμάτων και στις συνδέσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

  Derek Roland Clark (IND/DEM), γραπτώς. – (EN) Οι βουλευτές του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου στο ΕΚ, όπως και όλοι οι βουλευτές του ΕΚ, έχουν συμφέρον από τη μείωση των τελών περιαγωγής της κινητής τηλεφωνίας. Συνεπώς, οι βουλευτές του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου στο ΕΚ δεν θα μετάσχουν στην ψηφοφορία επί της έκθεσης Rübig. Το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου θεωρεί ότι είναι αντιδεοντολογικό να ψηφίζουν οι βουλευτές του ΕΚ για ένα θέμα το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε προσωπικό πλουτισμό. Επιπλέον, ποτέ δεν επικροτούμε τη θέσπιση ρυθμίσεων σε επίπεδο ΕΕ.

  Richard Corbett (PSE), γραπτώς. – (EN) Χαιρετίζω θερμά τη νέα συμφωνία σχετικά με τα τέλη περιαγωγής της κινητής τηλεφωνίας. Η αντιπροσωπεία των Εργατικών στο ΕΚ πραγματοποιεί επί δύο χρόνια εκστρατεία για τη θέσπιση αυτών των μέτρων τα οποία αντιπροσωπεύουν έναν πραγματικό θρίαμβο για τους ευρωπαίους καταναλωτές και δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν χωρίς την ΕΕ. Για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας χρεώνουν εξωφρενικά ποσά προκειμένου να μπορούν οι πολίτες να χρησιμοποιούν τα κινητά τους τηλέφωνα σε τρίτες χώρες της ΕΕ.

Είναι κρίμα που η αντιπροσωπεία των Συντηρητικών στο ΕΚ τάχθηκε στο πλευρό της βιομηχανίας κινητής τηλεφωνίας και κατά της προστασίας των καταναλωτών, υποστηρίζοντας την επιβολή αυξημένων τελών.

  Brigitte Douay (PSE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Rübig για την περιαγωγή σε δημόσια δίκτυα κινητών επικοινωνιών εντός της Κοινότητας επειδή οι θέσεις που υποστηρίζονται στην έκθεση αυτή θα καταστήσουν δυνατή τη σημαντική βελτίωση της κατάστασης των ευρωπαίων καταναλωτών. Πολλοί ευρωπαίοι πολίτες, περιλαμβανομένων των κατοίκων της συνοριακής περιοχής του Nord-Pas-de-Calais, ταξιδεύουν συχνά στο εξωτερικό, για επαγγελματικούς και προσωπικούς λόγους, και τα τιμολόγια που ισχύουν σήμερα για την πραγματοποίηση ή τη λήψη κλήσεων στα κινητά τους τηλέφωνα είναι υπερβολικά και αδικαιολόγητα.

Η έκθεση Rübig διορθώνει μια κατάσταση που τιμωρεί την κινητικότητα. Είμαι, κατά συνέπεια, υπέρ των σταθερών τιμολογίων στην έκθεση αυτή: οι χρεώσεις ανά λεπτό που εγκρίθηκαν είναι απολύτως ικανοποιητικές και πολύ χαμηλότερες από αυτές που ισχύουν σήμερα. Θα προτιμούσαμε, ωστόσο, ακόμη χαμηλότερα τιμολόγια που θα μπορούσαν να παράσχουν καλύτερα κίνητρα για την κυκλοφορία των ανθρώπων στην Ευρώπη.

Επιπλέον των σημαντικά μειωμένων τιμολογίων, η απαίτηση για διαφάνεια που έχει ζητηθεί είναι μια σημαντική αρχή. Η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επεδίωξε επίσης μεγαλύτερη διαφάνεια όσον αφορά το κόστος των κλήσεων και εξασφάλισε ένα αποτέλεσμα με το οποίο, από τούδε και στο εξής, οι ευρωπαίοι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα να γνωρίζουν πόσο θα τους κοστίζει μια τηλεφωνική κλήση που λαμβάνουν ή πραγματοποιούν από το εξωτερικό.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Rübig (A6-0155/2007) σχετικά την περιαγωγή σε δημόσια δίκτυα κινητών επικοινωνιών εντός της Κοινότητας. Θεωρώ ότι η προσωρινή συμφωνία μεταξύ του Κοινοβουλίου και της Προεδρίας του Συμβουλίου ως προς το κείμενο του κανονισμού, στην επίτευξη της οποίας κεντρικό ρόλο διαδραμάτισαν οι βουλευτές της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αντιπροσωπεύει μια σημαντική νίκη για τον καταναλωτή.

Θεωρώ ότι τα μέτρα αυτά θα αποδειχθούν ζωτικά για το μέλλον της κοινωνίας της πληροφορίας. Θα μας επιτρέψουν να εξοικονομήσουμε δισεκατομμύρια ευρώ και να υπηρετήσουμε καλύτερα τα συμφέροντα των καταναλωτών. Η μείωση των τελών περιαγωγής θα καταστήσει δυνατή την άρση των φραγμών που απομένουν στην εσωτερική αγορά, ενισχύοντας έτσι την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Στον κανονισμό αυτόν δηλώνεται ότι απώτερος στόχος είναι η «δημιουργία αποτελεσματικής ευρωπαϊκής εσωτερικής αγοράς στον τομέα των τηλεπικοινωνιών». Τούτο δε επειδή, όπως επισημαίνει ο εισηγητής, «η εσωτερική ρύθμιση δεν λειτουργεί».

Αξίζει να σημειωθεί στην προκειμένη περίπτωση η αναγνώριση του γεγονότος ότι η αγορά δεν λειτουργεί. Σε αυτό οφείλεται η ανάγκη ρύθμισης των τιμών. Προτείνεται, συνεπώς, η ρύθμιση των τιμών τόσο της χονδρικής όσο και της λιανικής αγοράς, περιλαμβανομένης της θέσπισης ορίου λιανικής τιμής –της Ευρωχρέωσης– το οποίο πρέπει να σέβονται όλοι οι πάροχοι, προκειμένου να επιτευχθεί σημαντική μείωση του κόστους της περιαγωγής. Εντούτοις, οι μεγάλοι πάροχοι που δραστηριοποιούνται στον τομέα εξακολουθούν να απολαμβάνουν τεράστια περιθώρια κέρδους. Τούτου λεχθέντος, προσφέρονται και πλεονεκτήματα στους καταναλωτές: φθηνότερες εξερχόμενες κλήσεις, χωρίς μεταφορά του κόστους στις εθνικές αγορές, καθώς και ελευθερία επιλογής του πιο ευνοϊκού παρόχου και τιμολογίου.

Αυτή είναι μια ακόμη περίπτωση στην οποία είναι σαφές ότι η «αγορά» δεν προστατεύει τους χρήστες και τους καταναλωτές, και γι’ αυτό είναι αναγκαία η ρύθμιση. Είναι καιρός να αναγνωρίσουν η Επιτροπή και τα κράτη μέλη αυτή την πραγματικότητα και σε άλλους τομείς και να λάβουν μέτρα που θα ωφελούν τους καταναλωτές.

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Υπάρχουν στιγμές εξαιρετικά σπάνιες στην Αίθουσα αυτή όπου ζητείται από τους βουλευτές να ψηφίσουν επί κειμένου πραγματικά χρήσιμου για τους Ευρωπαίους και όπου, για μια φορά, η Ευρώπη παρέχει αληθινή προστιθέμενη αξία.

Αυτό συνέβη πριν μερικά χρόνια για τα διασυνοριακά εμβάσματα στη ζώνη του ευρώ: η ευρωπαϊκή νομοθεσία όριζε ότι το κόστος των διασυνοριακών εμβασμάτων θα είναι το ίδιο με αυτό που ισχύει για τα εθνικά εμβάσματα. Αυτό ήταν απλώς πολύ λογικό και πολύ φυσιολογικό, δεδομένου ότι το ενιαίο νόμισμα είχε μόλις εισαχθεί.

Αυτό συμβαίνει και σήμερα με τον κανονισμό για τις χρεώσεις περιαγωγής κινητής τηλεφωνίας. Αν και ατελές, όπως όλοι οι συμβιβασμοί, το κείμενο αυτό θα καθιστά παρά ταύτα δυνατό τον αποτελεσματικότερο έλεγχο των απαγορευτικών τιμολογίων που ορίζουν οι φορείς εκμετάλλευσης για τις διεθνείς επικοινωνίες της Κοινότητας. Επιπλέον, η ρήτρα αναθεώρησης, που θα οριστεί σε 18 μήνες, ελπίζουμε ότι θα αποτελεί ευκαιρία να προχωρήσουμε περισσότερο όσον αφορά την προστασία των καταναλωτών.

  Hélène Goudin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η έκθεση περιλαμβάνει πολλές πρακτικές προτάσεις με σκοπό τη βελτίωση της κατάστασης για τους καταναλωτές. Η Λίστα του Ιουνίου χαιρετίζει τις εν λόγω προτάσεις οι οποίες, όσον αφορά την ενημέρωση των καταναλωτών και τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε πληροφορίες σχετικά με τα τέλη, είναι προς όφελος των πολιτών.

Τα τέλη περιαγωγής μοιάζουν σίγουρα υπερβολικά υψηλά επί του παρόντος. Εντούτοις, προτού αποφασιστεί η λήψη πολιτικών μέτρων, πρέπει να διευκρινιστεί η δυσλειτουργία της αγοράς στην οποία οφείλεται αυτή η μη ικανοποιητική κατάσταση. Οφείλεται μήπως σε ανεπαρκή ανταγωνισμό μέσω της λεγόμενης σιωπηρής αθέμιτης σύμπραξης; Εν τοιαύτη περιπτώσει, η θέσπιση ρύθμισης των τιμών θα ήταν εσφαλμένη, δεδομένου ότι δεν θα μπορούσε να επιλύσει το πρόβλημα. Είναι παράλογο να προτείνεται θεραπεία όταν δεν έχει προηγηθεί η διάγνωση. Οι ερευνητές σε αυτόν τον τομέα πρέπει να διερευνήσουν τον χαρακτήρα της συγκεκριμένης δυσλειτουργίας της αγοράς προτού ληφθούν λαϊκίστικα μέτρα.

Μακροπρόθεσμα, το μεγαλύτερο όφελος για τους καταναλωτές θα προκύψει από τον ελεύθερο ανταγωνισμό και όχι από τη ρύθμιση των τιμών. Η δυνατότητα των πολιτικών να ορίζουν τις τιμές αντί της αγοράς δεν αποτελεί σχεδόν ποτέ εποικοδομητική μακροπρόθεσμη λύση.

Κατά τη γνώμη μου, η πρόταση θα πλήξει επίσης το τμήμα εκείνο του πληθυσμού το οποίο, για οικονομικούς ή άλλους λόγους, σπανίως ταξιδεύει στο εξωτερικό.

  Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. – (PL) Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την περιαγωγή σε δημόσια δίκτυα κινητών επικοινωνιών εντός της Κοινότητας και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/21/EΚ σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (COM(2006)0382 – C6-02442006 – 2006/0133(COD))

Ο κ. Rübig ορθώς υπογράμμισε την ανάγκη εξεύρεσης λύσεων οι οποίες θα επιτρέψουν στους πολίτες της ΕΕ να χρησιμοποιούν τα κινητά τους τηλέφωνα στις χώρες τους και στο εξωτερικό. Προς το παρόν δεν υφίσταται ενιαία αγορά κινητής τηλεφωνίας, γεγονός που εμποδίζει την καθημερινή χρήση των τηλεφώνων στο εξωτερικό.

Συμφωνώ με το σύστημα με το οποίο θεσπίζονται μέγιστες τιμές χονδρικής και λιανικής. Είναι πολύ σημαντικό να μειωθούν τα απαράδεκτα υψηλά επίπεδα των τελών περιαγωγής, να εξηγηθεί στους πολίτες ο τρόπος ενεργοποίησης των νέων τελών και να ενημερωθεί το κοινό για τις προθεσμίες εντός των οποίων θα τεθεί σε ισχύ αυτή η νομοθεσία.

Μια άλλη θετική πρωτοβουλία είναι το γεγονός ότι όλοι οι πελάτες οι οποίοι δεν θα επιλέξουν συγκεκριμένο τιμολόγιο εντός τριών μηνών από την έναρξη ισχύος του κανονισμού θα υπαχθούν αυτομάτως στο νέο τιμολόγιο της ΕΕ, καθώς και το γεγονός ότι οι πάροχοι υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας οφείλουν να ενημερώνουν τους πελάτες τους σχετικά με τα τέλη περιαγωγής για τις εισερχόμενες και εξερχόμενες κλήσεις που επιβαρύνουν τη σύνδεσή τους.

  Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Με βαριά καρδιά ψήφισα υπέρ της έκθεσης για την περιαγωγή σε δημόσια δίκτυα κινητών επικοινωνιών επειδή είναι αντίθετη με τις σημαντικότερες πολιτικές πεποιθήσεις μου. Πράγματι, θεωρώ κάθε καθορισμό τιμολογίων από τον νομοθέτη ως αθέμιτη παρέμβαση στην οικονομία της αγοράς και ως κατάλοιπο μιας άλλης εποχής που δεν πρέπει να αναβιώσει.

Η εφαρμογή της Ευρωχρέωσης που ορίζεται με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα για τους φορείς εκμετάλλευσης στα μικρά κράτη μέλη, οι οποίοι θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στη χρηματοδότηση των επενδύσεων που χρειάζονται για την εφαρμογή των νέων συνθηκών περιαγωγής. Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες αυτού του κανονισμού θα μπορούσαν ακόμη και να οδηγήσουν σε αύξηση των τιμολογίων των εθνικών επικοινωνιών, κάτι το οποίο θα ήταν αντιπαραγωγικό και καταστροφικό για την ορθή λειτουργία των εθνικών οικονομιών.

Υποστηρίζω τον διαφανή ορισμό τιμών και τη μείωση των χρεώσεων περιαγωγής σε πνεύμα ελεύθερου ανταγωνισμού, αλλά αυτή η μείωση δεν πρέπει να επιτευχθεί μέσω καθορισμού τιμής λιανικής και εις βάρος των τιμολογίων των εθνικών επικοινωνιών.

Χαίρομαι επίσης για το γεγονός ότι διαφυλάχθηκε η αρχή του «opt-in» (προαιρετική συμμετοχή), μολονότι μια «opt-in» χωρίς όρους ή χρονικά όρια θα ήταν προτιμητέα.

Ο κανονισμός αυτός έχει διάρκεια ζωής τριών μόνον χρόνων: τι παρήγορο!

  Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η έκθεση περιλαμβάνει πολλές πρακτικές προτάσεις με σκοπό τη βελτίωση της κατάστασης για τους καταναλωτές. Η Λίστα του Ιουνίου χαιρετίζει τις εν λόγω προτάσεις οι οποίες, όσον αφορά την ενημέρωση των καταναλωτών και τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε πληροφορίες σχετικά με τα τέλη, είναι προς όφελος των πολιτών.

Τα τέλη περιαγωγής μοιάζουν σίγουρα υπερβολικά υψηλά επί του παρόντος. Εντούτοις, προτού αποφασιστεί η λήψη πολιτικών μέτρων, πρέπει να διευκρινιστεί η δυσλειτουργία της αγοράς στην οποία οφείλεται αυτή η μη ικανοποιητική κατάσταση. Οφείλεται μήπως σε ανεπαρκή ανταγωνισμό μέσω της λεγόμενης σιωπηρής αθέμιτης σύμπραξης; Εν τοιαύτη περιπτώσει, η θέσπιση ρύθμισης των τιμών θα ήταν εσφαλμένη, δεδομένου ότι δεν θα μπορούσε να επιλύσει το πρόβλημα. Είναι παράλογο να προτείνεται θεραπεία όταν δεν έχει προηγηθεί η διάγνωση. Οι ερευνητές σε αυτόν τον τομέα πρέπει να διερευνήσουν τον χαρακτήρα της συγκεκριμένης δυσλειτουργίας της αγοράς προτού ληφθούν λαϊκίστικα μέτρα.

Μακροπρόθεσμα, το μεγαλύτερο όφελος για τους καταναλωτές θα προκύψει από τον ελεύθερο ανταγωνισμό και όχι από τη ρύθμιση των τιμών. Η δυνατότητα των πολιτικών να ορίζουν τις τιμές αντί της αγοράς δεν αποτελεί σχεδόν ποτέ εποικοδομητική μακροπρόθεσμη λύση.

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Υποστήριξα αυτή τη συμβιβαστική συμφωνία κατά την πρώτη ανάγνωση. Πρόκειται για σημαντική νίκη που θα ωφελήσει τους καταναλωτές, οι οποίοι θα μπορούν να απολαύσουν μειωμένα τέλη περιαγωγής από εφέτος το καλοκαίρι.

  Claude Moraes (PSE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την πρόταση κανονισμού για την περιαγωγή σε δημόσια δίκτυα κινητών επικοινωνιών, η οποία θα οδηγήσει σε μείωση των τιμών για εκατομμύρια πελάτες του συστήματος περιαγωγής. Η πρωτοβουλία αυτή θα βοηθήσει τεράστιο αριθμό καταναλωτών οι οποίοι επηρεάζονται από τα αδικαιολόγητα υψηλά τέλη περιαγωγής.

Ο κανονισμός θα διασφαλίσει ότι τα τέλη διεθνούς περιαγωγής κατά τις μετακινήσεις στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα είναι αδικαιολόγητα υψηλότερα από τα τέλη για τις κλήσεις που πραγματοποιούνται στο εσωτερικό της χώρας του χρήστη. Οι καταναλωτές θα απολαμβάνουν χαμηλότερες τιμές για την πραγματοποίηση κλήσεων στη χώρα την οποία επισκέπτονται, στη χώρα τους ή σε οποιοδήποτε άλλος κράτος μέλος της ΕΕ. Θα εξοικονομούν επίσης σημαντικά ποσά όταν δέχονται κλήσεις.

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Η Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά υπερψήφισε την έκθεση Rübig για την περιαγωγή, διότι μετά από τις πιέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιτεύχθηκε ένας ικανοποιητικός συμβιβασμός προς όφελος των ευρωπαίων καταναλωτών.

Απομένουν φυσικά πολλά βήματα ακόμη προς την κατεύθυνση της διαφάνειας στις χρεώσεις, της επέκτασης του πεδίου εφαρμογής και της περαιτέρω μείωσης των ανεξέλεγκτων χρεώσεων που επιβάλλουν οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας.

Είναι αναγκαίο να επιταχυνθεί η διαδικασία και ενώπιον του Συμβουλίου Τηλεπικοινωνιών, ούτως ώστε ο κανονισμός να υιοθετηθεί ταχύτατα, για να επωφεληθούν οι καταναλωτές των ρυθμίσεων που εισάγει ήδη από το φετινό καλοκαίρι.

Το παράδειγμα αυτού του Κανονισμού πρέπει να έχει συνέχεια. Απαιτείται η δημιουργία ρυθμιστικών πλαισίων και σε άλλους τομείς όπου οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς απεδείχθησαν ανεπαρκείς και βασιλεύουν τα καρτέλ.

  José Ribeiro e Castro (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Τα τρέχοντα τέλη περιαγωγής τιμωρούν τους χρήστες οι οποίοι μετακινούνται μεταξύ διαφορετικών κρατών μελών και ορθώνουν εμπόδια στη λειτουργία μιας γνήσιας εσωτερικής αγοράς.

Ενόψει του διασυνοριακού χαρακτήρα των συμβατικών σχέσεων για την παροχή αυτών των υπηρεσιών, τα κράτη μέλη έχουν αποδειχθεί ελάχιστα ικανά να χειριστούν αυτό το θέμα. Παρότι τη λύση θα έπρεπε, ιδεωδώς, να την προσφέρει η ρύθμιση στο εσωτερικό του ιδίου του τομέα, αυτό αποδείχθηκε και πάλι αδύνατο.

Οι ευρωπαίοι καταναλωτές αξίζουν πιο δίκαιη και διαφανή αντιμετώπιση. Απαιτείται, συνεπώς, μια πανευρωπαϊκή τροποποίηση του ρυθμιστικού πλαισίου η οποία θα τερματίζει τις καταχρήσεις, θα δημιουργεί συνθήκες διαφάνειας, θα εξασφαλίζει την ισορροπία της αγοράς, θα επιτρέπει την περαιτέρω διευκόλυνση των μετακινήσεων και της επικοινωνίας και θα προωθεί την ενίσχυση του οικονομικού δυναμισμού.

Παρότι τα όρια στις τιμές των κλήσεων υπολείπονται των αρχικών προτάσεων του Κοινοβουλίου, θεωρώ ότι αυτό είναι ένα πρώτο βήμα προς την ορθή κατεύθυνση. Δημιουργεί επίσης την αναγκαία σαφήνεια και προβλεψιμότητα που απουσίαζαν από την αγορά.

Ευελπιστώ ότι οι πάροχοι δεν θα αντιδράσουν στην απώλεια εσόδων τους μέσω αδικαιολόγητης αύξησης των τελών στις εθνικές κλήσεις, αλλά ότι, απεναντίας, θα εκμεταλλευτούν αυτή την ευκαιρία για να αυξήσουν τα έσοδά τους μέσω της αύξησης του αριθμού των πελατών τους και της βελτίωσης των υπηρεσιών που προσφέρουν σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Εγκρίνοντας σήμερα το μεσημέρι τον κανονισμό για τις χρεώσεις περιαγωγής στην κινητή τηλεφωνία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε νομοθεσία που ανέμεναν εκατομμύρια καταναλωτές: εργαζόμενοι ή τουρίστες, απελπισμένοι από το εξωφρενικό κόστος των διασυνοριακών κλήσεων που έκαναν ή ελάμβαναν στο GSM και οι οποίοι κέρδισαν την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως ο συντάκτης αυτής της νομοθετικής πρότασης.

Επιπλέον, παρότι η φιλελεύθερη φιλοσοφία μου δεν ταιριάζει ιδιαίτερα με τον παρεμβατισμό στις τιμές της αγοράς, αντιτίθεμαι προπαντός στον οικονομικό φιλελευθερισμό, στη χαλαρή προσέγγιση και στα καρτέλ που σχηματίζονται σε συγκεκριμένο οικονομικό τομέα.

Αυτός ο ευρωπαϊκός νόμος αποτελεί σημαντική πρόοδο όσον αφορά την προστασία των καταναλωτών, οι οποίοι θα δουν τους λογαριασμούς τους να μειώνονται έως και κατά 70%. Μια περαιτέρω πρόοδος είναι η ελευθερία επιλογής που δίδεται στους φορείς εκμετάλλευσης να προσφέρουν στους πελάτες το δικαίωμα επιλογής μεταξύ του ελεγχόμενου τιμολογίου και ενός σταθερού τιμολογίου το οποίο θα καλύπτει επίσης τα SMS και τα MMS. Έχω, ωστόσο, ένα παράπονο: αυτή η μείωση στις χρεώσεις περιαγωγής δεν πρόκειται να εφαρμοστεί την τρέχουσα θερινή περίοδο.

Οι Ευρωπαίοι θα βρουν παρήγορη αυτή την επιθυμία που εκφράζεται με σαφήνεια από τα τρία ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να προσπαθήσουν να τους ξανακερδίσουν και να εκπληρώσουν το πρώτο τους καθήκον: να φτιάχνουν νόμους που θα αλλάζουν την καθημερινή ζωή των ευρωπαίων πολιτών προς το καλύτερο.

  Olle Schmidt (ALDE), γραπτώς. – (SV) Απείχα από τη σημερινή ψηφοφορία σχετικά με το θέμα των τελών περιαγωγής. Όσοι ταξιδεύουν στο εξωτερικό γνωρίζουν πόσο ακριβή είναι η πραγματοποίηση και η λήψη τηλεφωνικών κλήσεων, όμως η θέσπιση ανωτάτων τιμών από την ΕΕ παρουσιάζει κινδύνους. Θα μπορούσα να δεχτώ μια ρύθμιση στο επίπεδο των τιμών χονδρικής η οποία θα διέπει, λόγου χάρη, τη σχέση μεταξύ της Telia και μιας εταιρείας της Ισπανίας, όμως δεν εγκρίνω τη θέσπιση ανωτάτων ορίων στις τιμές καταναλωτή. Δεν θα αποτελούσαν ανώτατο αλλά κατώτατο όριο. Εάν το ανώτατο όριο καθοριστεί στο 49%, είναι προφανές ότι οι εταιρείες θα επιλέξουν να αφαιρέσουν αυτό ακριβώς το ποσοστό. Τα κέρδη των επιχειρήσεων θα μειωθούν, δεδομένου ότι προηγουμένως διέθεταν έσοδα τα οποία μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για τον ανταγωνισμό σε εθνικό επίπεδο. Εάν εξαφανιστούν αυτά τα κέρδη, υπάρχει κίνδυνος να υποχρεωθούν οι εταιρείες να αυξήσουν τα εθνικά τους τιμολόγια. Σε μια τέτοια περίπτωση, η ΕΕ θα επιδεινώσει τη θέση του ευάλωτου καταναλωτή τον οποίο πάντα υποστήριζε ότι επιθυμεί να ενισχύσει. Η αγορά κινητής τηλεφωνίας είναι σχετικά καινούργια. Στη Σουηδία, η αγορά προσαρμόστηκε σταδιακά και οι τιμές μειώθηκαν σημαντικά. Αν το σύστημα είχε καταστεί διαφανέστερο, αν είχαν αναζητηθεί καλύτερες τεχνικές λύσεις και αν είχαν θεσπιστεί τα συστήματα πληροφόρησης για τα οποία γίνεται λόγος στην πρόταση, τα μέτρα αυτά θα ήταν μάλλον αρκετά για τη μείωση των τελών. Τα τέλη περιαγωγής έχουν μειωθεί σημαντικά και, παρά το γεγονός ότι αυτό σίγουρα δεν συνέβη ομοιόμορφα σε όλη την Ευρώπη, δεν παύει να αποτελεί ένδειξη αυτορρύθμισης από την ίδια την αγορά.

  Peter Skinner (PSE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτού του μέτρου, καθόσον τα αδικαιολόγητα αυξημένα τέλη περιαγωγής πλήττουν μεγάλο αριθμό ευρωπαίων πολιτών. Η μείωση του κόστους για τόσο πολλούς ανθρώπους και επιχειρήσεις αποτελεί πολύ χρήσιμη συμβολή στη μείωση των ιδιωτικών δαπανών των πολιτών, καθώς και στη μείωση των δαπανών των επιχειρήσεων. Σκοπός της αγοράς κινητής τηλεφωνίας είναι να διασφαλίζεται η μέγιστη αποτελεσματικότητα της βιομηχανίας, επιτυγχάνοντας συγχρόνως την κατάλληλη εξισορρόπηση των συμφερόντων των καταναλωτών.

  Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. – (PL) Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την περιαγωγή σε δημόσια δίκτυα κινητών επικοινωνιών εντός της Κοινότητας και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/21/EΚ σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών.

Όταν υιοθετήσαμε τη στρατηγική της Λισαβόνας, στόχος μας ήταν να μετατρέψουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση στην πιο ανταγωνιστική οικονομία της γνώσης παγκοσμίως. Ως εκ τούτου, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η αγορά όσον αφορά την τεχνολογία κινητής τηλεφωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι δυναμική και δεν θα περιορίζεται από εσωτερικούς φραγμούς.

Επί του παρόντος, περίπου 80% των πολιτών της ΕΕ διαθέτουν κινητό τηλέφωνο, όμως τα τέλη περιαγωγής στον τομέα της κινητής τηλεφωνίας είναι τόσο υψηλά ώστε να περιορίζουν τη ζήτηση αυτής της υπηρεσίας. Ωστόσο, η κινητή τηλεφωνία δεν περιορίζεται στη φωνητική επικοινωνία, αλλά περιλαμβάνει επίσης άλλες μορφές επικοινωνίας νέας γενιάς όπως το παγκόσμιο σύστημα προσδιορισμού θέσης (GPS), τα συστήματα Wi-Fi και το κινητό Διαδίκτυο. Οι τεχνολογίες αυτές είναι πολύ προηγμένες και αποτελούν ιδιαιτέρως σημαντικό στοιχείο της προσπάθειας να προωθηθεί η οικονομία της γνώσης.

Για τον λόγο αυτόν, δεν έχουμε την πολυτέλεια να επιτρέψουμε τον περιορισμό της χρήσης και της ανάπτυξής τους εξαιτίας των εμποδίων που ορθώνουν τα υπερβολικά τέλη.

  Jeffrey Titford (IND/DEM), γραπτώς. – (EN) Οι βουλευτές του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου στο ΕΚ, όπως και όλοι οι βουλευτές του ΕΚ, έχουν συμφέρον από τη μείωση των τελών περιαγωγής της κινητής τηλεφωνίας. Συνεπώς, οι βουλευτές του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου στο ΕΚ δεν θα μετάσχουν στην ψηφοφορία επί της έκθεσης Rübig. Το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου θεωρεί ότι είναι αντιδεοντολογικό να ψηφίζουν οι βουλευτές του ΕΚ για ένα θέμα το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε προσωπικό πλουτισμό. Επιπλέον, ποτέ δεν επικροτούμε τη θέσπιση ρυθμίσεων σε επίπεδο ΕΕ.

– Έκθεση Lulling (A6-0148/2007)

  Danutė Budreikaitė (ALDE). – (LT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η θέσπιση ειδικών φόρων κατανάλωσης για το οινόπνευμα και τα οινοπνευματούχα ποτά το 1992 ήταν η απαρχή των προσπαθειών συντονισμού των φορολογικών συστημάτων για τη δημιουργία μιας κοινής αγοράς. Πρόκειται για μια διαδικασία η οποία ήταν και παραμένει πολυσύνθετη.

Μέχρι στιγμής, έχει σημειωθεί μερική επιτυχία στην προσπάθεια συντονισμού της έμμεσης φορολογίας, με τη θέσπιση ελαχίστου επιπέδου φορολογίας για το οινόπνευμα, τα οινοπνευματούχα ποτά, τον καπνό και τα καύσιμα. Στην πραγματικότητα, όμως, η φορολογική πολιτική παραμένει υπό τον έλεγχο των κρατών μελών.

Η αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης βάσει των δεικτών πληθωρισμού της ΕΕ για την περίοδο 1993-2006 δεν είναι λογική. Γιατί να εφαρμοστούν αυτοί οι ρυθμοί πληθωρισμού για χώρες οι οποίες προσχώρησαν στην ΕΕ μετά το 2004;

Η πλήρης κατάργηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης βάσει του γεγονότος ότι τα έσοδα που προκύπτουν για τα κράτη μέλη είναι περιορισμένα δεν είναι επίσης δικαιολογημένη. Λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους που εξυπηρετούν οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης, θα έπρεπε να επιδιωχθεί κατ’ αναλογία και η κατάργηση των αντιστοίχων φόρων για τον καπνό και τα καύσιμα.

Υποστηρίζω τη θέση ότι πρέπει να διατηρηθεί το ισχύον καθεστώς, να μην μεταβληθούν οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης και να επιτραπεί στα κράτη μέλη, βάσει της αρχής της επικουρικότητας, να θεσπίζουν τα ίδια τα επίπεδα φορολόγησής τους, πολύ δε περισσότερο ενόψει του γεγονότος ότι δεν υπάρχει συμφωνία ούτε μεταξύ των κρατών μελών σχετικά με την κατάργηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης.

  Andreas Mölzer (ITS). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την έκθεση Lulling, όπως άλλωστε το θέλησε η ίδια η εισηγήτρια, γιατί γι’ άλλη μια φορά επιδιώκεται έτσι να αυξηθούν οι φόροι. Αυτή τη φορά προβάλλεται και πάλι το γνωστό, παλιό επιχείρημα πως διαφορετικά θα έχουμε στρεβλώσεις του ανταγωνισμού. Ωστόσο, είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι οι ελάχιστοι συντελεστές που καθιερώθηκαν το 1992 δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να μεγαλώσουν το χάσμα ανάμεσα στους συντελεστές των κρατών μελών – πράγμα που άλλωστε είχαν προβλέψει οι εμπειρογνώμονες. Κάποιοι αύξαναν ξανά και ξανά τους συντελεστές τους και τώρα θέλουν να υποχρεωθούν να ακολουθήσουν οι υπόλοιποι.

Θεωρώ ότι η υλοποίηση αυτής της πρότασης θα θεωρηθεί από τους πολίτες άλλη μία εξωφρενική ενέργεια των Βρυξελλών.

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. – (SV) Εμείς, οι σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες, θα προτιμούσαμε να είχε στηρίξει το Σώμα την αρχική πρόταση της Επιτροπής για αύξηση των ελαχίστων επιπέδων φορολογίας λαμβάνοντας υπόψη τον πληθωρισμό από το 1993 και μετά.

Δεδομένου ότι η ψηφοφορία αναμενόταν να είναι πολύ οριακή, επιλέξαμε να στηρίξουμε τις τροπολογίες οι οποίες αποσκοπούσαν στην αύξηση των ελαχίστων ορίων έτσι ώστε να λαμβάνεται υπόψη η εξέλιξη του πληθωρισμού μετά τη διεύρυνση του 2004.

Εκφράζουμε την ικανοποίησή μας για το γεγονός ότι η έκθεση έχει πλέον αναπεμφθεί στην αρμόδια επιτροπή και ελπίζουμε ότι αυτή η τελευταία θα υποστηρίξει αυτή τη φορά την άποψη ότι η φορολόγηση του οινοπνεύματος είναι αναγκαία προκειμένου να μειωθούν οι βλαβερές επιπτώσεις του οινοπνεύματος στην ΕΕ.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Είναι ευχάριστο το γεγονός ότι η πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο απέρριψε αυτή την έκθεση. Ψηφίσαμε κατά της επιβολής ειδικών φόρων κατανάλωσης σε υπερεθνικό επίπεδο, καθόσον αυτό θα περιόριζε τη φορολογική κυριαρχία και την κυριαρχία όσον αφορά τη λήψη πολιτικών αποφάσεων μέσω της φορολογίας και του προϋπολογισμού.

Βασικός σκοπός των ειδικών φόρων κατανάλωσης, οι οποίοι επί του παρόντος αντιστοιχούν σε σημαντικό ποσοστό των εσόδων πολλών κρατών μελών, είναι ο περιορισμός της κατανάλωσης, όπως συμβαίνει στην περίπτωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης επί του οινοπνεύματος και των οινοπνευματωδών ποτών, και, με αυτόν τον τρόπο, η προστασία της δημόσιας υγείας.

Εκτός από τον άμεσο αντίκτυπο των ειδικών φόρων κατανάλωσης στις δραστηριότητες του γεωργικού τομέα και σημαντικού τμήματος του βιομηχανικού τομέα, οι αποφάσεις αυτές πρέπει να αποτελούν πρωτίστως εθνικές επιλογές με βάση τις προτιμήσεις των καταναλωτών για παραδοσιακά προϊόντα, τις ποικίλες κοινωνικές επιλογές όσον αφορά την κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών και τους τρόπους με τους οποίους οι διάφορες χώρες χρησιμοποιούν διαφορετικά μέσα φορολογίας, όπως στην περίπτωση του κρασιού στην Πορτογαλία, όπου είναι σημαντικό να διατηρηθεί ο ισχύων μηδενικός ελάχιστος συντελεστής, κάτι που έγινε αποδεκτό από την Ολομέλεια.

Διαφωνούμε, ωστόσο, με την πρόταση της Επιτροπής να αυξηθούν οι ελάχιστοι συντελεστές και με τις ιδέες της εισηγήτριας περί θέσπισης ανωτάτου συντελεστή.

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Όπως αναφέρει και η ίδια η έκθεση, η οδηγία του 1992 για τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης δεν είχε ως αποτέλεσμα καμία εναρμόνιση αυτών των συντελεστών μεταξύ των κρατών μελών, ούτε βέβαια ρύθμισε τα υποτιθέμενα προβλήματα που αφορούσαν τη στρέβλωση του ανταγωνισμού. Η Επιτροπή, αν ήταν συνεπής, σύμφωνα με το πρόγραμμά της «βελτίωση της νομοθεσίας», θα έπρεπε η ίδια να ζητήσει την κατάργηση αυτού του κειμένου.

Η αλήθεια είναι ότι είναι ευθύνη των κρατών μελών, και μόνον αυτών, να ορίζουν φόρους, είτε άμεσους είτε έμμεσους, στην επικράτειά τους, σύμφωνα με τις δημοσιονομικές, οικονομικές και κοινωνικές απαιτήσεις τους, και ότι η φορολογική εναρμόνιση που επιδιώκει η Επιτροπή έχει στην πραγματικότητα μόνον ιδεολογικό στόχο.

Θα ολοκληρώσω λέγοντας ότι είναι κάτι περισσότερο από παράδοξο γι’ αυτούς που κάνουν εκστρατεία για την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων, την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, προϊόντων και υπηρεσιών και τον ελεύθερο ανταγωνισμό να είναι οι πρώτοι που παραπονούνται όταν αυτή η κατάργηση και αυτή η ελεύθερη κυκλοφορία ενθαρρύνουν τους Ευρωπαίους να χρησιμοποιήσουν τον ανταγωνισμό προς όφελός τους.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Καταψηφίσαμε αυτή την έκθεση διότι δεν αντιμετωπίζει το θέμα των αντικρουόμενων στόχων οι οποίοι έχουν κεντρική σημασία για το υπό εξέταση πρόβλημα. Το θέμα που ουσιαστικά μας απασχολεί εν προκειμένω είναι, βεβαίως, το γεγονός ότι το δικαίωμα των κρατών μελών να αποφασίζουν για κρίσιμα θέματα όπως η πολιτική τους για το οινόπνευμα έρχεται σε σύγκρουση τόσο με το αίτημα δημιουργίας μιας ελεύθερης εσωτερικής αγοράς όσο και με το δικαίωμα των κρατών μελών να λαμβάνουν ανεξάρτητες αποφάσεις στο πλαίσιο της φορολογικής τους πολιτικής. Το οινόπνευμα δεν είναι τυχαίο προϊόν. Η εσωτερική αγορά αποτελεί τον πυρήνα της ΕΕ, και το δικαίωμα στη φορολογία είναι ένα από τα σημαντικότερα μέσα στη διάθεση ενός κυρίαρχου κράτους.

Η εισηγήτρια δεν έκανε καμία προσπάθεια να αναλύσει και να ξεκαθαρίσει αυτούς τους αντικρουόμενους στόχους. Το θέμα πρέπει, συνεπώς, να αντιμετωπιστεί σοβαρά από ειδήμονες και πολιτικούς αντιπροσώπους οι οποίοι θα γνωρίζουν επαρκώς το θέμα προτού κληθεί το Σώμα να εξετάσει νέες προτάσεις.

– Έκθεση Vergnaud (A6-0173/2007)

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE). – (SK) Ψήφισα υπέρ της ρεαλιστικής προσέγγισης που προτείνεται στην έκθεση Vergnaud, καθόσον είναι προφανές ότι οι αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την υπεράσπιση του δικαιώματος των ασθενών να περιθάλπονται σε τρίτες χώρες εφόσον, σε διαφορετική περίπτωση, δημιουργείται σοβαρός κίνδυνος για τη ζωή και την υγεία τους, αποτελούν παρέμβαση στις αρμοδιότητες των εθνικών κυβερνήσεων.

Όπως γνωρίζουμε, η οδηγία για τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά δεν περιελάμβανε στις αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον τομέα της υγείας, ο οποίος παρέμενε αποκλειστικό προνόμιο των εθνικών κρατών. Είναι αυτονόητο ότι η κινητικότητα των ασθενών στην Ευρώπη θα αυξηθεί. Φυσικά, οι ασθενείς θα απαιτούν πρόσβαση σε θεραπείες, περιλαμβανομένων και των πιο προηγμένων θεραπειών. Αυτό δεν θα περιοριστεί στους εργαζόμενους σε τρίτες χώρες· ενδέχεται να αφορά επίσης ασθενείς οι οποίοι θα αναζητούν σε τρίτες χώρες υγειονομική περίθαλψη υψηλής ποιότητας η οποία για αντικειμενικούς λόγους δεν είναι διαθέσιμη στη χώρα τους, οπότε θα μεταβαίνουν στο εξωτερικό.

  Jim Allister (NI), γραπτώς. – (EN) Θεωρώντας ότι η καθολική παροχή υπηρεσιών υγείας υψηλής ποιότητας είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών, καταψήφισα την έκθεση Vergnaud και την απόπειρα επανένταξης της υγειονομικής περίθαλψης στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες.

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. – (SV) Επιλέξαμε να καταψηφίσουμε αυτή την έκθεση, εν μέρει διότι θεωρούμε ότι τα ίδια τα κράτη μέλη πρέπει να είναι σε θέση να αποφασίζουν ποιες είναι οι υπηρεσίες υγείας για τις οποίες μπορεί να απαιτείται προηγούμενη ενημέρωση. Θεωρούμε ότι ένα σύστημα το οποίο περιλαμβάνει τις υπηρεσίες προγραμματισμένης περίθαλψης και στο πλαίσιο του οποίου, κατόπιν ιατρικής εξέτασης, θα μπορεί να εξασφαλιστεί ταχέως η προηγούμενη ενημέρωση θα είναι προς όφελος των ασθενών. Θα είναι ένα σύστημα το οποίο θα προσφέρει ισότιμη πρόσβαση σε διασυνοριακές υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης για όλους, και όχι μόνο για όσους μπορούν να καλύψουν οι ίδιοι τα έξοδα και στη συνέχεια να περιμένουν την επιστροφή τους. Ψηφίσαμε υπέρ των τροπολογιών με τις οποίες προτείνεται η λήψη πολιτικών αποφάσεων, και όχι δικαστικών αποφάσεων με βάση τη νομολογία, παρά το γεγονός ότι διατηρούμε επιφυλάξεις σχετικά με το σύνολο των πολιτικών πρωτοβουλιών που υπόκεινται στη διαδικασία συναπόφασης με το Κοινοβούλιο. Ψηφίσαμε επίσης υπέρ διατυπώσεων οι οποίες περιλαμβάνουν αναφορές στην ελευθερία ασκήσεως επαγγέλματος, όμως υπογραμμίζουμε ότι δεν θεωρούμε ότι αυτό σημαίνει απαραιτήτως και πρόσβαση σε δημόσιους πόρους.

  Françoise Castex (PSE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Vergnaud.

Η ψηφοφορία επί της έκθεσης αυτής στην Ολομέλεια επιβεβαίωσε τον ειδικό χαρακτήρα των υπηρεσιών υγείας εξ ου και ο αποκλεισμός τους από την οδηγία για τις υπηρεσίες. Αυτή η ψηφοφορία σημαίνει ότι η ίση πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και η οικονομική βιωσιμότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης δεν αμφισβητούνται.

Κατά τη γνώμη μου, οι συζητήσεις που άρχισαν σε κοινοτικό επίπεδο σχετικά με τις υπηρεσίες υγείας πρέπει εφεξής να επικεντρώνονται στη νομική αβεβαιότητα που προκύπτει από τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και στους τομείς για τους οποίους η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι υποχρεωμένη να δημιουργεί προστιθέμενη αξία.

Όσον με αφορά, μια οδηγία για τις υπηρεσίες υγείας, η οποία συνάδει με τον στόχο μιας οδηγίας πλαισίου για τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, παραμένει το μόνο εργαλείο που θα επιτρέψει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να παρέχει την προστιθέμενη αξία της και να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του λαού της Ευρώπης σε έναν τομέα που είναι η ίδια η ουσία της ζωής τους.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Όπως και προηγούμενες ανακοινώσεις της Επιτροπής για τον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, αυτή η έκθεση πρωτοβουλίας αποσκοπεί για μια ακόμη φορά στην εφαρμογή, μέχρις ενός βαθμού, στον τομέα των υπηρεσιών υγείας της ίδιας προσέγγισης που εφαρμόζεται στην εσωτερική αγορά υπηρεσιών, κάτι που επιδιώκεται μέσω της κατάθεσης μιας νέας πρότασης για τη θέσπιση χωριστής οδηγίας για τις υπηρεσίες υγείας. Ως εκ τούτου, καταψηφίσαμε την έκθεση. Χαιρετίζουμε, ωστόσο, το γεγονός ότι απορρίφθηκε η πρόταση να συμπεριληφθούν οι υπηρεσίες υγείας στην οδηγία περί ελευθέρωσης των υπηρεσιών.

Η καθολική πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας, καθολικές υπηρεσίες υγείας είναι θεμελιώδες δικαίωμα όλων των πολιτών, το οποίο πρέπει να εξασφαλίζεται μέσω των υφιστάμενων εθνικών συστημάτων κοινωνικής προστασίας στην ΕΕ. Οι υπηρεσίες υγείας είναι δημόσιο αγαθό και οι δημόσιες αρχές όλων των κρατών μελών είναι επιφορτισμένες με το κρίσιμο καθήκον της εγγύησης της ισότιμης πρόσβασης στο σύνολο των υπηρεσιών υγείας υψηλής ποιότητας και της παροχής επαρκούς δημόσιας χρηματοδότησης. Συνεπώς, διαφωνούμε με τη δημιουργία μιας ελευθερωμένης εσωτερικής αγοράς για τις υπηρεσίες υγείας και με την τρέχουσα τάση μείωσης ή ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών υγείας, ή περαιτέρω εξάρτησής τους από τις ρυθμίσεις που διέπουν την εσωτερική αγορά και τον ανταγωνισμό.

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Οι υπηρεσίες υγείας είναι υπηρεσίες που δεν έχουν κοινά σημεία με άλλες υπηρεσίες. Κατά συνέπεια, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπόκεινται στους ευρωπαϊκούς κανόνες για τον ανταγωνισμό, τις κρατικές ενισχύσεις, τις δημόσιες συμβάσεις ή την εσωτερική αγορά. Ιδιαίτερα δε, η οργάνωση και η χρηματοδότησή τους πρέπει να είναι ευθύνη των κρατών μελών, και μόνον αυτών.

Παρά την προβλέψιμη απόρριψη της παραγράφου η οποία ζητούσε οι υπηρεσίες να υπόκεινται στην οδηγία Bolkestein, αισθανόμαστε ότι το κείμενο της έκθεσης εξακολουθεί να είναι επικίνδυνο. Προτείνει να ενθαρρύνεται η κινητικότητα των επαγγελματιών του κλάδου υγείας με κίνδυνο να δημιουργηθούν ελλείψεις σε ακριβώς τέτοιου είδους εργαζόμενους και έτσι να διακυβευτεί η θεραπεία για όλους τους πολίτες σε ορισμένες χώρες· ή προτείνει να ενθαρρύνεται, χωρίς ελέγχους, η κινητικότητα των ασθενών, γεγονός το οποίο μπορεί να υπονομεύσει την ποιότητα της θεραπείας, να οδηγήσει σε κορεσμό των υποδομών και να θέσει σε κίνδυνο την ισορροπία των συστημάτων κοινωνικής προστασίας.

Ο στόχος της πρόσβασης για όλους τους ευρωπαίους πολίτες σε υγειονομική περίθαλψη υψηλής ποιότητας και βασισμένης στην τοπική κοινότητα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να επιτευχθεί με μια ευρωπαϊκή οδηγία που βασίζεται στη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, το οποίο αποφαίνεται επί μερικών επίδικων διασυνοριακών θεμάτων. Στην πραγματικότητα, αυτός ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί μόνον αν υπάρχει εγγύηση ότι οι Βρυξέλλες δεν θα έχουν ποτέ τη δυνατότητα να νομοθετούν σε αυτόν τον τομέα.

  Jean Lambert (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα αυτή την έκθεση, όπως τροποποιήθηκε, διότι θεωρώ ότι εξακολουθεί να αφήνει εκτεθειμένα τα εθνικά μας συστήματα υπηρεσιών υγείας στους κινδύνους που προκαλεί η αυξανόμενη ελευθέρωση και η νομική ανασφάλεια. Χαιρετίζω το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο εμμένει στη θέση του όσον αφορά τον αποκλεισμό των υπηρεσιών υγείας από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Εντούτοις, από ό,τι φαίνεται, τώρα αρνούμαστε να θέσουμε περιορισμούς όσον αφορά τον ρόλο της αγοράς σε σχέση με το δικαίωμα των κρατών μελών να αποφασίζουν σχετικά με τη μεθοδολογία, τη χρηματοδότηση και το εύρος των υπηρεσιών υγείας που παρέχουν. Εάν δεν εγκρίνουμε ένα σαφές νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο, κατά προτίμηση, θα υποστηρίζεται από μια τροποποίηση της Συνθήκης, ενθαρρύνουμε ενεργά το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων να αποφασίζει τι συνιστά και τι δεν συνιστά ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και κατά πόσον οι σχετικές δαπάνες πρέπει να επιστρέφονται, ή αν πρέπει να απαιτείται προηγούμενη έγκριση. Ως εισηγήτρια για τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004 σχετικά με τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, θέλω να καταστήσω σαφές σε ορισμένους συναδέλφους στο παρόν Σώμα ότι η κατάσταση ως προς την επιστροφή των δαπανών δεν αποτελεί νέο σύστημα: ισχύει για περισσότερα από 30 χρόνια και έχει αποδειχθεί άκρως σημαντικό για χιλιάδες πολίτες, όμως το πεδίο εφαρμογής και η λειτουργία του πρέπει να ορίζονται από τα κοινοβούλια και τις κυβερνήσεις –όχι από το Δικαστήριο– και γι’ αυτό εκφράζω τη θλίψη μου για την έγκριση της τροπολογίας 24 των Φιλελευθέρων.

  Carl Lang (ITS), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση αυτή δείχνει τη βούληση να παρακαμφθεί το περιεχόμενο της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η οποία δικαίως απέκλειε τις υπηρεσίες υγείας από το πεδίο εφαρμογής της. Οι υπηρεσίες υγείας δεν είναι εμπορικές υπηρεσίες αλλά υπηρεσίες ζωτικής σημασίας για τον γηράσκοντα πληθυσμό μας. Η υγεία πρέπει να ξεφύγει από τις επιθυμίες των υπερφιλελεύθερων αρπακτικών και την ευρωπαϊκή φεντεραλιστική ιδεολογία η οποία θα εναρμονίσει τα πάντα προς τα κάτω. Το θέμα αποκλεισμού των υπηρεσιών υγείας είναι ευθύνη των κρατών μελών και έτσι πρέπει να παραμείνει.

Ύστερα, είναι ανησυχητικό να διαπιστώνουμε ότι αυτή η ασαφής Στρατηγική της Λισαβόνας αναφέρεται ακόμη ως προϋπόθεση όταν γνωρίζουμε εδώ και αρκετό καιρό ότι είναι σύμβολο υπερ-ευρωπαϊκής αναποτελεσματικότητας. Επιπλέον, ενόψει των διαφορών μεταξύ των χωρών μας, μπορεί κανείς να πει ότι η καθολικότητα ενός αποκαλούμενου ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου είναι ουτοπική. Τέλος, η δημιουργία ενός νομικού πλαισίου σε αυτόν τον τομέα ισοδυναμεί με την υλοποίηση μιας οιονεί-εσωτερικής αγοράς στις υπηρεσίες υγείας ή έστω στη θεμελίωση μιας τέτοιας αγοράς.

Το δικό μας καθήκον είναι να αποτρέψουμε να τεθεί σε κίνδυνο η ποιότητα των υπηρεσιών υγείας, να προστατέψουμε την ιατρική δεοντολογία και να εγγυηθούμε αυστηρούς ελέγχους σε σχέση με την πρότερη άδεια για θεραπεία στο εξωτερικό και την επιστροφή των σχετικών δαπανών σε εθνικό και υπουργικό επίπεδο.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Η έκθεση για τον αντίκτυπο του αποκλεισμού των υπηρεσιών υγείας από την οδηγία Μπολκενστάιν, στο όνομα της προστασίας ασθενών και επαγγελματιών υγείας προωθεί την εμπορευματοποίηση και την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση ενός τομέα-φιλέτο για το κεφάλαιο, προκειμένου να υπηρετήσει την κερδοφορία του.

Οι Ευρωβουλευτές του ΚΚΕ εκφράσαμε ξεκάθαρα την αντίθεσή μας στην Μπολκενστάιν και παλέψαμε μαζί με τους εργαζόμενους για την απόσυρσή της.

Η έκθεση έχει σαν δεδομένο ότι τα εθνικά συστήματα υγείας θα είναι ανεπαρκή και οι υπηρεσίες υγείας δεν θα είναι δωρεάν. Γι’ αυτό προωθείται η ενοποίηση υγειονομικών παροχών καλυπτόμενων από τα ασφαλιστικά ταμεία προς τα κάτω, με εργαλείο εφαρμογής την κάρτα υγείας. Προτείνεται η εργασιακή περιπλάνηση για τους εργαζόμενους, υποτιμάται η αναγκαία ολόπλευρη επιστημονική γνώση αναγόμενη σε κατάρτιση και συλλογή δεξιοτήτων. Επίσης υποχρεώνει τους επαγγελματίες να έχουν ασφάλιση σε περίπτωση βλάβης, ανάγοντας σε ατομική ευθύνη την υποχρέωση του κράτους για άσκηση της ιατρονοσηλευτικής πράξης. Σε ατομική ευθύνη ανάγεται και η επιλογή θεραπείας του ασθενούς, μέσα από δίκτυα ενημέρωσης, αντικαθιστώντας την κρατική υποχρέωση.

Γι’ αυτό οι Ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καταψηφίζουμε. Η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό, και οι εργαζόμενοι είναι ανάγκη να εντείνουν την πάλη τους ενάντια στην εμπορευματοποίησή της, απαιτώντας σύγχρονα αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν εθνικά συστήματα υγείας, που να απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης σχετικά με τις συνέπειες του αποκλεισμού των υπηρεσιών υγείας από την οδηγία για τις υπηρεσίες. Ειδικότερα, εκφράζω την ικανοποίησή μου διότι στην έκθεση ζητείται από την Επιτροπή να προτείνει «ένα κατάλληλο μέσο» για την κωδικοποίηση της νομολογίας του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Παρά τις έριδες που δημιούργησε αυτή η έκθεση, οι οποίες επιλύθηκαν εγκαίρως, θεωρώ ότι η έκθεση στην παρούσα της μορφή επαναβεβαιώνει ισχύοντα δικαιώματα και προάγει την κινητικότητα των ασθενών. Αυτός ακριβώς ήταν άλλωστε ο στόχος της.

Ενόψει της ιδιαίτερης σημασίας αυτού του θέματος, στη συζήτηση πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το ευρύ φάσμα των διαφορετικών συστημάτων που ισχύουν στα επιμέρους κράτη μέλη της ΕΕ. Εν πάση περιπτώσει, το σημαντικότερο είναι να διασφαλίσουμε ότι οι δυνατότητες που προσφέρει η κινητικότητα των ασθενών θα είναι σαφείς και βιώσιμες.

Η υγεία είναι ένα από τα θέματα που απασχολούν εντονότερα τους πολίτες και θα ήταν σφάλμα να επιβάλουμε στα κράτη μέλη λύσεις μέσω κοινοτικής νομοθεσίας η οποία θα υπονόμευε κανόνες επί των οποίων έχουν συμφωνήσει πολίτες και πολιτικοί. Εντούτοις, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να θεσπίζονται κανόνες για τη διευκόλυνση της χρήσης αυτών των δυνατοτήτων σε μια ελεύθερη ζώνη όπως η ΕΕ, όπου υπάρχει παράδοση κινητικότητας σε διάφορους τομείς.

Συνεπώς, θεωρώ ότι το αποτέλεσμα είναι θετικό και ευνοϊκό για τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των πολιτών.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Η ευρωπαϊκή πολιτική στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης δεν πρέπει να περιορίζεται στη ρύθμιση της κινητικότητας των ασθενών ή στη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς. Πρέπει να αποφύγουμε μια πολιτική δύο ταχυτήτων μέσω της οποίας όσοι έχουν αυξημένες οικονομικές δυνατότητες θα μπορούν να επιλέξουν να μεταβούν σε τρίτες χώρες για να εξασφαλίσουν την καλύτερη υγειονομική περίθαλψή τους.

Κάτι τέτοιο υπονομεύει την κοινωνική και εδαφική συνοχή και αλληλεγγύη και, ως εκ τούτου, είναι απαράδεκτο. Η υγειονομική περίθαλψη –όπως και όλες οι υπόλοιπες κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας– συχνά αποτελεί τμήμα της εθνικής υποδομής κοινωνικής προστασίας η οποία διασφαλίζει την εγγύηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών.

Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους αποφάσισε πέρυσι το Κοινοβούλιο να εξαιρέσει τις υπηρεσίες υγείας από την οδηγία για τις υπηρεσίες. Δεν πρέπει να ανατρέψουμε σήμερα αυτή την απόφαση!

Στο κείμενο που μόλις εγκρίθηκε, στο οποίο εξετάζονται ο αντίκτυπος και οι επιπλοκές αυτής της εξαίρεσης, απευθύνεται έκκληση στην Επιτροπή να αναπτύξει ένα κατάλληλο μέσο για την κωδικοποίηση της νομολογίας σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μετακινούμενων ασθενών καθώς και των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης. Θεωρώ ότι η πρόταση αυτή δεν προχωρά αρκετά προς την επιθυμητή κατεύθυνση.

Αν η δικαιοδοσία χρησιμοποιηθεί ως μόνη βάση για τον καθορισμό της πολιτικής μας, δεν εκτιμάται επαρκώς η σημασία αυτού του τομέα για την κοινωνική Ευρώπη. Η υγεία αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα. Όλοι έχουν δικαίωμα να μεταβαίνουν σε τρίτες χώρες προκειμένου να τους παρασχεθεί η βέλτιστη δυνατή περίθαλψη. Όλοι οι πάροχοι υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης, καθώς και τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη, έχουν χρέος να αντιμετωπίζουν ισότιμα όλους τους ασθενείς.

  Marc Tarabella (PSE), γραπτώς. – (FR) Κατά την ψηφοφορία επί του σχεδίου έκθεσης Vergnaud στην Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών, βουλευτές της δεξιάς υποστήριξαν τροπολογία που αποσκοπούσε στην επανεισαγωγή των υπηρεσιών υγείας στην οδηγία για τις υπηρεσίες. Με αυτή την ψήφο η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών αθετούσε προηγούμενο συμβιβασμό που είχε επιτύχει με τη Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο οποίος προστάτευε τις υπηρεσίες υγείας διατηρώντας τις εκτός του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες.

Ευτυχώς, οι βουλευτές της Ομάδας ΕΛΚ-ΕΔ αποφάσισαν κατά την ψηφοφορία στην Ολομέλεια να τηρήσουν αυτόν τον συμβιβασμό και να σεβαστούν την υγειονομική περίθαλψη με το να αρνηθούν να κάνουν την υγεία εμπόρευμα. Στο τέλος αυτής της ψηφοφορίας, θριάμβευσε η βούληση των Σοσιαλιστών να προστατεύσουν τις υπηρεσίες υγείας υψηλής ποιότητας, με δυνατότητα πρόσβασης και σε προσιτό κόστος για τους πολίτες της ΕΕ.

– Έκθεση Pleguezuelos Aguilar (A6-0150/2007)

  Richard Corbett (PSE), γραπτώς. – (EN) Χαιρετίζω ιδιαιτέρως το γεγονός ότι, από τον επόμενο χρόνο, η γεωργία θα πάψει να είναι η μεγαλύτερη δαπάνη στον κοινοτικό προϋπολογισμό, ενώ τη θέση της θα πάρουν τα διάφορα διαρθρωτικά ταμεία. Αυτή η αναδιανομή των πόρων είναι ευπρόσδεκτη – αρκεί, βεβαίως, οι εν λόγω πόροι να δαπανώνται σωστά! Και σε αυτόν τον τομέα, χαιρετίζω με επιφυλάξεις τη σταδιακή στροφή στο εσωτερικό των ιδίων των διαρθρωτικών ταμείων προς την ανάπτυξη της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας στις λιγότερο ευημερούσες περιφέρειές μας.

Η διαρθρωτική χρηματοδότηση δεν πρέπει να περιορίζεται απλώς στη μεταφορά πόρων από τα πιο ευημερούντα στα λιγότερο ευημερούντα κράτη μέλη – αν αυτή ήταν η ουσία του θέματος, τότε θα αρκούσε η απλή προσαρμογή των δημοσιονομικών συνεισφορών και των επιστροφών. Η διαρθρωτική χρηματοδότηση πρέπει να προσφέρει προστιθέμενη αξία και να αποτελεί πραγματική ευρωπαϊκή πολιτική, η οποία βοηθά τις λιγότερο ευημερούσες περιφέρειες παρά τα κράτη μέλη, αναπτύσσει υπερεθνικές διασυνδέσεις και συμβάλλει στην προσπάθεια ισότιμης κατανομής των οφελών από την κοινή ευρωπαϊκή αγορά.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Λαμβάνοντας υπόψη ότι σκοπός της έκθεσης είναι να συμβάλει στον διάλογο σχετικά με το μέλλον της κοινοτικής πολιτικής συνοχής, οφείλουμε να εκφράσουμε τη διαφωνία μας με ορισμένες σημαντικές πτυχές της έκθεσης, οι οποίες είναι οι ακόλουθες:

- η αντίληψη ότι η χορήγηση πόρων στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής εξαρτάται από τη συμμόρφωση με κριτήρια οικονομικών επιδόσεων τα οποία θεσπίζονται σε κοινοτικό επίπεδο, ως μέσο άσκησης πρόσθετης πίεσης στον τρόπο με τον οποίο τα κράτη μέλη καθορίζουν τις κοινωνικές και οικονομικές πολιτικές τους·

- η θέσπιση υποχρεωτικών ανωτάτων ορίων όσον αφορά τους τρόπους χρησιμοποίησης των διαρθρωτικών ταμείων, είτε σε κοινοτικό επίπεδο είτε στα κράτη μέλη, για τη διάθεση, λόγου χάρη, «του 20% τουλάχιστον των διαρθρωτικών ταμείων για την προαγωγή της έρευνας, της ανάπτυξης και της καινοτομίας»·

- η προώθηση της χρήσης των διαρθρωτικών ταμείων για τη χρηματοδότηση ιδιωτικών επενδύσεων μέσω των λεγομένων συμπράξεων ιδιωτικού και δημοσίου τομέα·

- η χρήση νέων δεικτών συνοχής, όπως η απασχόληση, το επίπεδο των ανισοτήτων ως προς το ΑΕγχΠ μεταξύ γειτονικών περιφερειών, ο δείκτης αποκέντρωσης και προσβασιμότητας, η ύπαρξη υποδομών και υπηρεσιών μεταφορών, το επίπεδο έρευνας και καινοτομίας, οι δραστηριότητες εκπαίδευσης και κατάρτισης και η διαφοροποίηση της παραγωγής, χωρίς να διασφαλίζεται ότι το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται ως δείκτης βάσης για την επιλεξιμότητα όσον αφορά την πολιτική συνοχής της ΕΕ.

  Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. – (PL) Στην έκθεση αυτή ορθώς επισημαίνεται ο κεντρικός ρόλος της πολιτικής συνοχής στην ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς μέσω των ανταλλαγών στους τομείς του εμπορίου και της απασχόλησης οι οποίες προωθήθηκαν από έργα τα οποία συγχρηματοδότησε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει επίσης να λαμβάνουμε υπόψη τον ρόλο που διαδραματίζει η πολιτική συνοχής για την ενίσχυση του κύρους της ΕΕ στα μάτια των πολιτών της και για την αυξανόμενη στήριξη προς την ΕΕ στις περιφέρειες οι οποίες επωφελήθηκαν σημαντικά από την πολιτική συνοχής.

Η ενθάρρυνση της Επιτροπής και του Συμβουλίου να εξετάσουν κατά πόσον είναι βιώσιμη η διάθεση του 20% τουλάχιστον των διαρθρωτικών ταμείων για την προαγωγή της έρευνας, της ανάπτυξης και της καινοτομίας αξίζει τη στήριξή μας. Η πρόταση για ανάθεση του ρόλου της εκκίνησης της τεχνολογίας σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο αξίζει επίσης να προσεχθεί, καθόσον η πρόσβαση σε ευρωπαϊκά προγράμματα και ενισχύσεις θα διευκολύνει την καινοτομία των επιχειρήσεων.

Ζητώντας τη μεγαλύτερη ορατότητα και δημοσιότητα των έργων που υποστηρίζονται από τα διαρθρωτικά ταμεία, η Francisca Pleguezuelos Aguilar επιδιώκει να βελτιώσει την ενημέρωση των πολιτών μας για τα οφέλη της πολιτικής συνοχής.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η ιδέα της συνοχής, την οποία εφαρμόζουμε από την εποχή της Συνθήκης της Ρώμης, είναι ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της ΕΕ. Με απλά λόγια, η ανάπτυξη ορισμένων είναι ανάπτυξη όλων.

Η ιστορία έχει καταδείξει ότι η συνοχή, μια αρχή δοκιμασμένη και εγνωσμένης αξίας, χαρακτηρίζεται από τη γενναιοδωρία και τον ρεαλισμό, τόσο για τα κράτη μέλη που μόλις προσχώρησαν όσο και για τα κράτη που μετέχουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην Ένωση. Θεωρώ, λοιπόν, όπως και η ίδια η εισηγήτρια καθώς και η πλειονότητα των ευρωπαίων πολιτικών, ότι η συνοχή, ως αξία, πρέπει να προωθείται και να στηρίζεται. Εντούτοις, θεωρώ επίσης ότι πρέπει να προσαρμοστεί στα σύγχρονα δεδομένα. Στόχοι οι οποίοι πριν από 10 ή 15 χρόνια είχαν εξαιρεθεί από την πολιτική συνοχής, εξαιτίας σημαντικότερων αδυναμιών και διαφορών, είναι σήμερα θέματα τα οποία πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριληφθούν, στο πλαίσιο μιας αναπτυσσόμενης και πιο ανταγωνιστικής οικονομίας. Ως εκ τούτου, η συνοχή πρέπει να προωθήσει την ενίσχυση των ικανοτήτων όσον αφορά την έρευνα και ανάπτυξη, αφενός, και την ενίσχυση των πιο ανταγωνιστικών τμημάτων κάθε τομέα, αφετέρου.

Η συνοχή δεν αποτελεί προκρούστεια λύση· αφορά, πάνω από όλα, την πραγματοποίηση επενδύσεων προκειμένου να αντλήσουμε το μέγιστο δυνατό όφελος από τις διαφορές μας και να διασφαλίσουμε ότι οι επενδύσεις αυτές θα είναι βιώσιμες σε μακροχρόνιο ορίζοντα, με απώτερο στόχο την αρμονική ανάπτυξη.

  Alyn Smith (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, στήριξα ευχαρίστως αυτή την έκθεση πρωτοβουλίας σχετικά με τη σημασία των διαρθρωτικών ταμείων για τη συνοχή στην ΕΕ, καθώς στη Σκωτία έχουμε τεράστια πείρα από τη χρήση αυτών των ταμείων για την ανάπτυξη των πιο απομακρυσμένων περιφερειών μας και την αναζωογόνηση των αστικών μας κέντρων. Καθώς ξεκινά η υλοποίηση των νέων ταμείων, διαθέτουμε εμπειρογνωμοσύνη την οποία χρησιμοποιούμε τώρα σε όλη την Ευρώπη για να βοηθήσουμε τους νέους συναδέλφους μας κατά την κατάρτιση των προγραμμάτων τους, ενώ το θέμα αυτό διατηρεί ασφαλώς την κρίσιμη σημασία του και για εμάς τους ίδιους, και γι’ αυτό χαίρομαι ιδιαιτέρως που η έκθεση αυτή εγκρίθηκε σήμερα με τέτοια πλειοψηφία.

– Έκθεση Martin David (A6-0088/2007)

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. – (EN) Συγχαίρω τον συνάδελφό μου David Martin για την εξαιρετικά εύστοχη έκθεσή του, την οποία θα στηρίξω. Η ΕΕ έχει χρέος να διασφαλίσει τη δυνατότητα των αναπτυσσόμενων χωρών να μετέχουν και να ωφελούνται από την παγκόσμια οικονομία. Το θέμα δεν είναι απλώς η εφαρμογή ενός πιο δίκαιου, πιο ανοικτού εμπορικού συστήματος. Παρά τις τεράστιες προόδους όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά, περιλαμβανομένης της πρωτοβουλίας της Επιτροπής «όλα εκτός από όπλα», το μερίδιο των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών στο διεθνές εμπόριο μειώθηκε στο ήμισυ τα τελευταία 40 χρόνια, από 1,9% σε 1%.

Η βοήθεια για το εμπόριο είναι αναγκαία για τη δημιουργία των συνθηκών και των υποδομών που θα προωθήσουν την ανάπτυξη, όμως αυτή η βοήθεια πρέπει να τελεί υπό τον έλεγχο των ιδίων των αποδεκτών, οι οποίοι θα μπορούν να την προσαρμόζουν στα εθνικά αναπτυξιακά σχέδια τους.

Χαίρομαι διότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρωταγωνιστεί προσφέροντας το δικό του μερίδιο από τον ετήσιο προϋπολογισμό της βοήθειας για το εμπόριο, ο οποίος ανέρχεται συνολικά σε 2 δισ. ευρώ και τον οποίο υποσχέθηκαν να προσφέρουν τα κράτη μέλη της ΕΕ στο Gleneagles έως το 2010. Ο μόνος τρόπος για να εξαλείψουμε τη φτώχεια στον Τρίτο Κόσμο είναι να δώσουμε τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις, ιδίως σε όσες εφαρμόζουν πρακτικές δίκαιου εμπορίου, να προσφέρουν την αξιοπρεπή εργασία που τόσο πολύ έχουν ανάγκη αυτές οι χώρες.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Κατά τη γνώμη μας, οι κοινοτικές «ενισχύσεις» δεν μπορούν και δεν πρέπει να θεωρούνται μέρος της «ελευθέρωσης του εμπορίου», όπως θα ήθελε ο εισηγητής. Δεν πρέπει επίσης να θεωρούνται «μια από τις αποτελεσματικότερες κινητήριες δυνάμεις της οικονομικής ανάπτυξης» για τις φτωχότερες χώρες, και τούτο για δύο λόγους. Πρώτον, οι ενισχύσεις εξαρτώνται από την καταλληλότητα των «εσωτερικών πολιτικών» των χωρών αυτών και από την «πραγματική βελτίωση της ικανότητας για χρηστή διακυβέρνηση», οι οποίες εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πανίσχυρων πολυεθνικών της ΕΕ και των ΗΠΑ. Με άλλα λόγια, τίθενται προϋποθέσεις για την ανάπτυξη βάσει «ενισχύσεων» αυτών των χωρών, γεγονός το οποίο ισοδυναμεί με εκμετάλλευση της εγγενούς διαρθρωτικής τους αδυναμίας, μετά από μακρά περίοδο αποικιοκρατίας, προς όφελος του κεφαλαίου της ΕΕ. Υποχρεώνονται να παράγουν προϊόντα προς εξαγωγή, ειδικότερα προϊόντα χαμηλής προστιθέμενης αξίας με μειωμένη οικονομική αποδοτικότητα, οι τιμές των οποίων δεν καλύπτουν το κόστος παραγωγής. Αυτό ισχύει για πολλά γεωργικά προϊόντα, γεγονός που υποχρεώνει τις χώρες αυτές να ορθώνουν δασμολογικούς φραγμούς για την παρεμπόδιση της εισαγωγής προϊόντων από το εξωτερικό.

Δεύτερον, αυτή η κατευθυντήρια γραμμή θεσπίζει την ιεράρχηση των επιμέρους χωρών, εντείνοντας ακόμη περισσότερο το χάσμα μεταξύ των λεγομένων πλουσίων και φτωχών χωρών, με επιπτώσεις σε εθνικό επίπεδο για τα κράτη μέλη της ΕΕ, και στις λεγόμενες τρίτες χώρες...

(Η αιτιολόγηση ψήφου συντομεύτηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 163, παράγραφος 1, του Κανονισμού)

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Ως εισηγητής, υπερψήφισα ευχαρίστως την έκθεσή μου. Στην Ολομέλεια κατατέθηκαν ελάχιστες μόνο τροπολογίες, ορισμένες εκ των οποίων ενίσχυσαν την έκθεση ή βελτίωσαν τη διατύπωσή της· ορισμένες άλλες, όμως, μετέβαλλαν σημαντικά την έμφαση που δίδεται στην έκθεση, γεγονός που σημαίνει ότι δεν μπορούσα να στηρίξω ορισμένες από τις τροπολογίες.

  Jean-Claude Martinez (ITS), γραπτώς. – (FR) Όσον αφορά τους στόχους να εξέλθουν οι χώρες του Νότου από την φτώχεια, όλοι συμφωνούμε ακόμη και αν τα πραγματικά μέτρα δεν λαμβάνονται ακόμη για τη Μαύρη Αφρική, και με αυτό εννοώ τη δυνατότητα πρόσβασης όλων στην υδροδότηση, στην τροφή, σε βασικά φάρμακα και στην εκπαίδευση.

Ως εργαλείο καταπολέμησης της φτώχειας, το διεθνές εμπόριο είναι απαραίτητο, αλλά ανεπαρκές. Μπορεί να καταστεί επαρκές μακροπρόθεσμα αλλά, όπως έλεγε ο Keynes: «μακροπρόθεσμα θα είμαστε όλοι νεκροί».

Άρα χρειάζεται επιτάχυνση και καινοτομία, ιδίως δε με την εφεύρεση νέας δασμολογικής τεχνολογίας εκπιπτόμενων δασμών με τη μορφή πίστωσης δασμών που προσφέρεται από τους εισαγωγείς στους εξαγωγείς, η οποία θα αφαιρείται με την αγορά από την οικονομία της χώρας εισαγωγής και θα είναι ίση προς το ποσό του τελωνειακού δασμού με το οποίο επιβαρύνεται η πίστωση. Για τις χώρες του Νότου, αυτή η πίστωση δασμών θα επιδοτείται, σύμφωνα με τις αντιστοιχούσες πιστώσεις (matching credit) ή τις χαριστικές πιστώσεις (sparing credit), οι οποίες υπάρχουν ήδη στη διεθνή φορολογία.

Με τον τρόπο αυτό, οι φτωχές χώρες δεν θα χάνουν πλέον τα πολύτιμα έσοδά τους από τους τελωνειακούς δασμούς τους.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Όπως ορθώς επισημαίνεται στην έκθεση, «το άνοιγμα του εμπορίου είναι μια από τις αποτελεσματικότερες κινητήριες δυνάμεις της οικονομικής ανάπτυξης, η οποία είναι απαραίτητη για τη μείωση της φτώχειας, την προαγωγή της ανάπτυξης της οικονομίας και της απασχόλησης υπέρ των φτωχών, ενώ είναι και σημαντικός καταλύτης για την αειφόρο ανάπτυξη παγκοσμίως». Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως –και δεν υποστηρίζω μια τέτοια άποψη– ότι αρκεί κανείς να ανοίξει το εμπόριο προκειμένου να ανθήσουν σταθερές δημοκρατίες σε ελεύθερες και πολυφωνικές κοινωνίες. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει, όπως αποδείχθηκε στη σύγχρονη εποχή, και η Κίνα είναι ένα μόνο παράδειγμα. Παρ’ όλα αυτά, γεγονός είναι ότι δεν υπάρχει ελεύθερη, πολυφωνική και δημοκρατική κοινωνία η οποία να μην είναι ουσιαστικά ανοικτή στο εμπόριο.

Αυτή η ιδέα –και όχι μια αποδυναμωμένη ή εντελώς στενόμυαλη εκδοχή της– πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο των κατευθυντηρίων γραμμών της ΕΕ όσον αφορά τη βοήθεια για το διεθνές εμπόριο.

Οι προσπάθειές μας στο διεθνές προσκήνιο πρέπει να αποβλέπουν στη δημιουργία ενός κόσμου όλο και πιο ανοικτού στο εμπόριο, χωρίς να μένουν απροστάτευτες οι ευάλωτες οικονομίες και αγορές.

– Έκθεση Sturdy (A6-0084/2007)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Παρά την «πολιτικώς ορθή» γλώσσα που χρησιμοποιεί, η έκθεση αδυνατεί να κρύψει τις πραγματικές προθέσεις της ΕΕ σχετικά με τις τρέχουσες Συμφωνίες Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης (ΣΟΕΣ) με τις χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ).

Εκείνο που επιδιώκει η ΕΕ με αυτές τις ΣΟΕΣ είναι να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερα από τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις του ΠΟΕ, σε θέματα στα οποία έχει μέχρι στιγμής αποτύχει· με άλλα λόγια, προσπαθεί να εξασφαλίσει από το παράθυρο ό,τι δεν κατάφερε να κερδίσει από την κύρια είσοδο.

Στο πλαίσιο αυτό, ζητεί «ο ρυθμός, ο συγχρονισμός και το εύρος της ελευθέρωσης να έχουν σταδιακό και ευέλικτο χαρακτήρα». Υπογραμμίζει «τα αναπτυξιακά οφέλη που ενδέχεται να αποφέρουν τα ζητήματα της Σιγκαπούρης». «Πιστεύει» ότι «οι συμφωνίες για τις επενδύσεις, τον ανταγωνισμό και τις κρατικές προμήθειες... θα μπορούσαν να συμβάλουν στους κοινούς στόχους της χρηστής διακυβέρνησης και διαφάνειας, δημιουργώντας ένα περιβάλλον, το οποίο θα επέτρεπε τη μεγαλύτερη σύμπραξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα». «Υπενθυμίζει» ότι «τα ορθά ρυθμιστικά πλαίσια αποτελούν ουσιαστικό μέρος κάθε διαδικασίας ελευθέρωσης» όσον αφορά τις υπηρεσίες και τις δημόσιες υπηρεσίες. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια εξωραϊσμένη εκδοχή της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής.

Εκείνο που απαιτείται είναι μια εντελώς διαφορετική στρατηγική, η οποία θα προάγει την αποτελεσματική συνεργασία, την αλληλεγγύη, την ανεξάρτητη ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη.

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Οι συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά διχαστικές και αμφιλεγόμενες. Ορισμένες φορές δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι οι πτυχές της ανάπτυξης δεν ήταν το πρώτιστο μέλημα της Επιτροπής όσον αφορά τις ΣΟΕΣ. Αυτή η έκθεση του Κοινοβουλίου αποτελεί μια πολύ επίκαιρη και ισορροπημένη συμβολή στη συζήτηση και ο εισηγητής Robert Sturdy αξίζει συγχαρητήρια για την προσέγγισή του στο εν λόγω κείμενο.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Στο περιορισμένο πλαίσιο των κανόνων του ΠΟΕ, οι Συμφωνίες Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης μπορούν και πρέπει να συνεχίσουν να αποτελούν αποτελεσματικό μέσο για την προαγωγή του εμπορίου και, κυρίως, για την υποστήριξη της δημιουργίας υποδομών οι οποίες ευνοούν το εμπόριο. Σε αυτό το πλαίσιο, η έκθεση αυτή είναι ευπρόσδεκτη, ενώ παρουσιάζει με σαφήνεια τις αρχές που υποστηρίζει και στηρίζεται σε ορθές αξίες.

Όσον αφορά τα παρόμοια θέματα που συζητήθηκαν σε αυτή τη σύνοδο της Ολομέλειας, θέλω να επαναβεβαιώσω την πεποίθησή μου ότι η προαγωγή του ελεύθερου, ανοικτού και δίκαιου εμπορίου ενισχύει τον εκδημοκρατισμό των κοινωνιών και ενθαρρύνει την πολυφωνία ως προς την έκφραση των κοινωνικών δυνάμεων. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που δικαιολογεί τη σπουδαιότητα των συμφωνιών εταιρικής σχέσης.

  Tokia Saïfi (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Οι διαπραγματεύσεις σχετικά με τις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης θα εισέλθουν σε κρίσιμη φάση την 1η Ιανουαρίου 2008, σηματοδοτώντας τη λήξη των τρεχουσών συμφωνιών.

Λόγω του ουσιώδους χαρακτήρα αυτών των συμφωνιών, ψήφισα υπέρ της έκθεσης, πιστεύοντας ότι αυτές οι συμφωνίες θα καταστήσουν δυνατή τη δημιουργία ενός νέου οικονομικού και εμπορικού πλαισίου που θα συμβάλλει στην αειφόρο ανάπτυξη των οικονομιών των χωρών ΑΚΕ. Θέλω να τονίσω αυτή την αναπτυξιακή διάσταση: αυτές οι συμφωνίες δεν μπορούν να καταντήσουν απλές συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου βάσει του ΠΟΕ, πρέπει να είναι μέσα εξυπηρέτησης της οικονομικής και της ανθρώπινης ανάπτυξης. Κατά συνέπεια, οι ΣΟΕΣ θα είναι επίσης όσο το δυνατόν ασύμμετρες και προοδευτικές.

Ψήφισα υπέρ των τροπολογιών 20 και 28 σχετικά με την ανάγκη οι διαπραγματεύσεις να λαμβάνουν υπόψη τις ειδικές συνθήκες των υπερπόντιων περιφερειών και εδαφών σύμφωνα με το άρθρο 299, παράγραφος 2, της Συνθήκης ΕΚ. Θα πρέπει πράγματι να εξετάσουμε τα συμφέροντα που αφορούν συγκεκριμένα αυτά τα εδάφη, να εξετάσουμε τις διαφοροποιήσεις πρόσβασης στην αγορά και να καταστήσουμε τις υφιστάμενες μεθόδους στήριξης περισσότερο συνεκτικές με τις μεθόδους των χωρών ΑΚΕ. Θέλω επίσης να αναφερθώ στην παράγραφο 13 της έκθεσης επισημαίνοντας τα συμπεράσματα που ενέκρινε το Συμβούλιο τα οποία προβλέπουν μεταβατικές περιόδους στην εξασφάλιση πρόσβασης στην αγορά της ΕΕ για ορισμένα προϊόντα που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα από την άποψη της ΕΕ.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Μέχρι στιγμής, το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων (ΣΓΠ) έχει εγγυηθεί την προτιμησιακή πρόσβαση των χωρών ΑΚΕ στην αγορά της ΕΕ, με μειωμένους εισαγωγικούς δασμούς στα κοινοτικά σύνορα και βελτιωμένη πρόσβαση στην αγορά. Το σύστημα αυτό επιτρέπει στις αναπτυσσόμενες χώρες να εξάγουν ευκολότερα τα προϊόντα τους στις πλουσιότερες ευρωπαϊκές χώρες.

Αυτό το σύστημα, το οποίο εντάσσεται στον ΠΟΕ, αποτελεί κατοχυρωμένη εξαίρεση στον κανόνα της μη διάκρισης σε σχέση με την αρχή του μάλλον ευνοούμενου κράτους. Με βάση τη συμφωνία του Κοτονού του 2000, αυτή η εξαίρεση πρέπει να καταργηθεί στα τέλη του 2007 το αργότερο, και να αντικατασταθεί από Συμφωνίες Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης (ΣΟΕΣ) οι οποίες θα συνάπτονται κατόπιν χωριστών διαπραγματεύσεων. Διαφορετικά, κάθε κράτος μέλος του ΠΟΕ θα έχει το δικαίωμα να καταγγείλει την ύπαρξη διάκρισης.

Ορθώς τηρείται κριτική στάση σε αυτή την έκθεση. Η Επιτροπή επιβάλλεται να διαπραγματευτεί τις ΣΟΕΣ λαμβάνοντας δεόντως υπόψη το επίπεδο ανάπτυξης των χωρών ΑΚΕ. Η αρχή της πλήρους ελευθέρωσης της αγοράς δεν πρέπει να εφαρμοστεί σε αυτή την περίπτωση, καθόσον συνιστά πραγματική απειλή για τις χώρες αυτές, τόσο κοινωνικά όσο και οικονομικά.

Εντούτοις, στην έκθεση δεν λαμβάνονται επαρκώς υπόψη οι πραγματικές περιστάσεις. Δεν είναι ακόμη βέβαιο αν οι ΣΟΕΣ θα έχουν θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο. Δεν εκπλήσσει, λοιπόν, το γεγονός ότι οι ενδιαφερόμενες χώρες δεν βιάζονται ιδιαιτέρως να υπογράψουν αυτές τις συμφωνίες πριν από τα τέλη του 2007.

Εάν το Κοινοβούλιο δεν καταργήσει τον χρονικό περιορισμό και δεν φανεί πρόθυμο να εμμείνει στο σύστημα ΣΓΠ+, δεν θα μπορέσω να υπερψηφίσω την έκθεση.

  Margie Sudre (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Στο πνεύμα της Συμφωνίας του Κοτονού, οι ΣΟΕΣ δεν είναι απλά συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου βάσει του ΠΟΕ, αλλά μια πραγματική εταιρική σχέση που δίδει τη δυνατότητα δημιουργίας ενός νέου οικονομικού και εμπορικού πλαισίου υπέρ των χωρών ΑΚΕ.

Λόγω της γεωγραφικής θέσης τους, πλησίον πολλών χωρών ΑΚΕ, οι υπερπόντιες κοινότητες βρίσκονται στην καρδιά αυτών των προτιμησιακών και αμοιβαίων συμφωνιών με τις χώρες ΑΚΕ.

Στο πλαίσιο αυτών των διαπραγματεύσεων, είναι επιτακτικό να ληφθούν υπόψη οι ειδικές συνθήκες των ιδιαίτερα απομακρυσμένων περιφερειών, σύμφωνα με το άρθρο 299 της Συνθήκης.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει επίσης να δοθεί στις ΥΧΕ που βρίσκονται κοντά στις χώρες ΑΚΕ, σύμφωνα με τις συμφωνίες σύνδεσης οι οποίες ήδη τις συνδέουν με την Ένωση, βάσει του άρθρου 229, παράγραφος 3, της Συνθήκης.

Θα πρέπει να εξετάσουμε τα συμφέροντα που αφορούν ειδικά τις ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιφέρειες και τις ΥΧΕ χωρίς να παραλείψουμε να εξασφαλίσουμε τη συμμετοχή τους στις διαπραγματεύσεις όσο το δυνατόν νωρίτερα, έτσι ώστε να είναι δυνατόν να λαμβάνονται υπόψη οι διαφοροποιήσεις της πρόσβασης στην αγορά και να συντονίζονται οι αντίστοιχες συμφωνίες στήριξης τους, με σκοπό να εντάσσονται περισσότερο στο περιφερειακό περιβάλλον τους.

Χαιρετίζω την έγκριση της τροπολογίας μου, η οποία απέβλεπε στην επίτευξη μιας ευφυούς ισορροπίας μεταξύ της περιφερειακής ολοκλήρωσης αυτών των υπερπόντιων εδαφών και των δεσμών που τα συνδέουν με την Ευρώπη.

– Έκθεση Brok (A6-0130/2007)

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, υπερψήφισα αυτήν την έκθεση γιατί τα βήματα που προτείνει είναι απολύτως απαραίτητο να πραγματοποιηθούν προκειμένου να γίνει η Ευρωπαϊκή μας Ένωση μία πολιτική ένωση που θα μιλά ομόφωνα προς τα έξω και έτσι θα μπορεί να γίνει και ένας παγκόσμιος παράγοντας, διαφορετικά θα μείνει πίσω.

Γι’ αυτό η ΕΕ χρειάζεται ιδίως τη μετεξέλιξη της ευρωπαϊκής πολιτικής για την ασφάλεια και την άμυνα και μία κοινή έρευνα, ένα κοινό σύστημα προμηθειών, κοινές αμυντικές δυνάμεις που θα μπορούν να ενεργήσουν αυτόνομα και κοινές επιχειρήσεις που θα χρηματοδοτούνται από τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι, ωστόσο, να αποκτήσουμε ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο, μια νέα συνθήκη. Ελπίζω ότι η παρουσία της κ. Merkel στην προεδρία του Συμβουλίου και ο ρεαλισμός του κ. Sarkozy θα επιτρέψουν να σημειωθεί ένα καθοριστικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

  Jan Andersson, Göran Färm, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. – (SV) Εμείς, οι σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες, δεν θεωρούμε ότι η έκθεση του κ. Brok είναι το ενδεδειγμένο βήμα για τη συζήτηση της Συνθήκης και των στοιχείων που πρέπει ή δεν πρέπει να περιλαμβάνει. Θεωρούμε ότι η συνεργασία στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής πρέπει να ενισχυθεί, όμως δεν κρίνουμε σκόπιμο σε αυτή την περίπτωση να δεσμευτούμε τελεσίδικα υπέρ της δημιουργίας θέσης κοινού Υπουργού Εξωτερικών της ΕΕ. Συνεπώς, επιλέξαμε να απόσχουμε από την ψηφοφορία επί των θεμάτων αυτών.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Μεταξύ άλλων, στην έκθεση υποστηρίζεται η απορριφθείσα (!!!) «Συνταγματική Συνθήκη». Διατυπώνονται έντονες εκκλήσεις για «πλήρη επικύρωση» (;) και «έναρξη ισχύος» (;) της Συνθήκης «προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η Ένωση είναι έτοιμη να αναλαμβάνει ευθύνες σε παγκόσμια κλίμακα και να αντιμετωπίζει τις απειλές και τις προκλήσεις του σημερινού κόσμου», μέσω της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, καθώς και της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας· αυτά τουλάχιστον υποστηρίζονται...

Αυτή η θέση, η οποία υιοθετήθηκε από την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών και από τη Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (η οποία περιλαμβάνει τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Συντηρητικούς και τους Σοσιαλιστές της Πορτογαλίας), είναι ιδιαιτέρως σημαντική δεδομένου ότι αυτές ακριβώς οι πολιτικές δυνάμεις διαπραγματεύονται τη διατύπωση μιας «απλουστευμένης» Συνθήκης, η οποία μας λένε ότι είναι διαφορετική σε περιεχόμενο από το «Ευρωπαϊκό Σύνταγμα». Αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε. Εν τέλει, πώς μπορεί να παρουσιάζεται κάτι ως διαφορετικό όταν επαναβεβαιώνει το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο από το οποίο υποτίθεται ότι διαφέρει; Εκεί έγκειται η αντίφαση…

Η πραγματική πρόθεση των πολιτικών δυνάμεων και των οικονομικών και χρηματοοικονομικών συμφερόντων που αποτελούν τη βάση της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης είναι η επιτάχυνση της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ, σε νομικό και συνταγματικό πλαίσιο –στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, υπενθυμίζω– και αυτό θα επιτευχθεί μέσω του λεγομένου «Ευρωπαϊκού Συντάγματος». Εξ ου και η «κοινή» εξωτερική πολιτική του παρεμβατισμού, με την επιθετική της στάση, η οποία είναι υποταγμένη στις φιλοδοξίες και τα συμφέροντα των μεγάλων χρηματοοικονομικών ομίλων των μεγάλων δυνάμεων, με επικεφαλής τη Γερμανία.

  Anna Hedh (PSE), γραπτώς. – (SV) Καταψήφισα την έκθεση του κ. Brok (A6-0130/2007) όχι μόνο επειδή ο εισηγητής επέλεξε να συμπεριλάβει το θέμα του Συντάγματος, αλλά και επειδή θίγει το ζήτημα του κατά πόσον η ΕΕ πρέπει να αποκτήσει κοινό Υπουργό Εξωτερικών. Επί του παρόντος, δεν ασκούνται υπουργικά καθήκοντα στο εσωτερικό της ΕΕ, ούτε πρέπει να θεσπιστούν τέτοια καθήκοντα. Όλα τα κράτη μέλη έχουν τους δικούς τους Υπουργούς Εξωτερικών. Τι πρέπει να περιμένουμε στη συνέχεια: έναν κοινό Υπουργό Περιβάλλοντος και ενδεχομένως, εν τέλει, έναν κοινό πρωθυπουργό;

  Richard Howitt (PSE), γραπτώς. – (EN) Το Εργατικό Κόμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (EPLP) στηρίζει μεγάλο μέρος αυτού του ψηφίσματος, κυρίως δε τη μεγάλη προτεραιότητα που δίνεται στην εδραίωση της δημοκρατίας, την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη μη διάδοση των πυρηνικών, καθώς και τον σημαντικό ρόλο της ΕΕ στην πρόληψη κρίσεων και την καλλιέργεια μιας αποτελεσματικής πολυμερούς προσέγγισης.

Εντούτοις, το ψήφισμα εστιάζεται υπερβολικά σε εσωτερικές διαδικαστικές αλλαγές παρά στις προτεραιότητες εξωτερικής πολιτικής. Το EPLP καταψήφισε τις παραγράφους 1, 5 και 11, ενώ απείχε από την ψηφοφορία επί των παραγράφων 2, 3, 4 και 5, καθώς οι αναφορές στη Συνταγματική Συνθήκη και σε επιμέρους διατάξεις της είναι άστοχες ενόσω το μέλλον της εξακολουθεί να βρίσκεται υπό συζήτηση. Ειδικότερα, η έγκριση της Συνταγματικής Συνθήκης δεν πρέπει να θεωρείται προϋπόθεση για τη μελλοντική διεύρυνση. Το EPLP απείχε επίσης από την ψηφοφορία επί της παραγράφου 8(ζ), καθόσον η προστιθέμενη αξία από τη λειτουργία μιας διπλωματικής ακαδημίας της ΕΕ μένει ακόμη να αποδειχθεί, καθώς και από την ψηφοφορία επί της παραγράφου 8(η) – παρότι συμφωνεί ότι είναι όντως αναγκαία η ενίσχυση των εξωτερικών αντιπροσωπειών, αυτές δεν θα είναι «πρεσβείες» της ΕΕ. Το EPLP στηρίζει πλήρως τη μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενώ στηρίζει επίσης βελτιώσεις στον τρόπο με τον οποίο παρεμβαίνει η ΕΕ στα Ηνωμένα Έθνη – ωστόσο, δεν είναι σωστό να γίνεται λόγος για κοινή έδρα της ΕΕ, όπως στην παράγραφο 10.

  Jaromír Kohlíček (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Η έκθεση του κ. Brok αποκαλύπτει τη σαθρότητα της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ. Από τη μια πλευρά, καλεί την ΕΕ να εμπλακεί περισσότερο στις συγκρούσεις στον Καύκασο και την Υπερδνειστερία και, ως εκ τούτου, αντιτάσσεται στη δημιουργία κρατών στις περιοχές αυτές και στη διεθνή τους αναγνώριση. Από την άλλη πλευρά, επιχειρεί να παραβιάσει το ατελές ψήφισμα 1244 και να κηρύξει την «ελεγχόμενη ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου». Ο εισηγητής, μαζί με την κ. Beer της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, επέλεξε με αυτόν τον τρόπο να ανοίξει και πάλι το κουτί της Πανδώρας για την αλλαγή των συνόρων στην Ευρώπη.

Αναρωτιέμαι αν θα ζητήσουμε κάποια στιγμή και την απόσχιση από την Ισπανία της Καταλονίας, της Χώρας των Βάσκων ή ακόμη και της Γαλικίας, ή αν θα ακουστούν οι φωνές των αποσχιστών της Σλοβακίας, της Ρουμανίας και της Σερβίας. Τι ακριβώς θα κάνουμε επίσης για το αίτημα διάσπασης της Μακεδονίας (ή μήπως πρέπει να την λέμε ακόμα ΠΓΔΜ); Μήπως δίνουμε έτσι το παράδειγμα στις σχετικά συμπαγείς μουσουλμανικές κοινότητες σε ορισμένες περιοχές της νοτίου Γαλλίας, ή ίσως στους μετανάστες που συγκεντρώνονται στις μεγαλουπόλεις της δυτικής Ευρώπης;

Εξίσου αντιπαραγωγικός είναι ο φόβος που εκφράζεται στο άρθρο 25 σχετικά με τις πρώτες δοκιμές ενός αντιδορυφορικού αμυντικού μηχανισμού στην Κίνα. Δεν εκφράζουμε αντίστοιχους φόβους έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών. Δυστυχώς, υπάρχουν τόσα πολλά εξίσου απαράδεκτα σημεία στην έκθεση, ώστε να μην μπορώ ούτε εγώ ούτε η κοινοβουλευτική μου ομάδα να την υποστηρίξουμε κατά την τελική ψηφοφορία.

  Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, ψηφίζω υπέρ της έκθεσης του Elmar Brok σχετικά με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιονομικών επιπτώσεων στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (παράγραφος 40, σημείο Η, της Διοργανικής Συμφωνίας της 6ης Μαΐου 1999) – 2005.

Στην έκθεση του κ. Brok επισημαίνεται ορθώς ότι χωρίς μια συνταγματική συνθήκη, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις βασικές προκλήσεις που εμφανίζονται σήμερα στον τομέα της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας. Ο ορισμός ενός Υπουργού Εξωτερικών ο οποίος θα είναι επίσης μέλος της Επιτροπής και επικεφαλής του Συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών θα επιτρέψει στην ΕΕ να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά και δυναμικά στο διεθνές πεδίο. Το ποσό των 1 740 εκατ. ευρώ που διατέθηκε για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας την περίοδο 2007-2013 είναι ανεπαρκές ενόψει των φιλοδοξιών της ΕΕ ως διεθνούς παράγοντα.

Στην έκθεση ορθώς επισημαίνεται η ανάγκη ενίσχυσης του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο πλαίσιο της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας και το Συμβούλιο δεν πρέπει να περιορίζεται στο να ενημερώνει απλώς το Κοινοβούλιο· πρέπει, πάνω από όλα, να επιδιώκει την πλήρη συμμετοχή του στις βασικές επιλογές και δραστηριότητες της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας.

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης και εκφράζω ειδικότερα την ικανοποίησή μου για το γεγονός ότι δίνει έμφαση στην ανάγκη εσωτερικού καθορισμού εξωτερικών προτεραιοτήτων, για παράδειγμα όσον αφορά την καταπολέμηση της φτώχειας, προκειμένου να αποκτήσουμε κοινή ευρωπαϊκή φωνή στις διεθνείς υποθέσεις.

  Marek Siwiec (PSE), γραπτώς. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση του Elmar Brok σχετικά με τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ υπογραμμίζει σωστά την αξία αυτού του τομέα. Χωρίς μια συνταγματική συνθήκη, είναι αδύνατο να μιλάμε για μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας η οποία είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

Επιπλέον, στην έκθεση επισημαίνονται με ακρίβεια οι τομείς ενδιαφέροντος της ΕΕ στους οποίους πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας, όπως η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η μετανάστευση, η ενεργειακή ασφάλεια και η μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής. Η έκθεση είναι ισορροπημένη και υπογραμμίζει τις σωστές πτυχές, γι’ αυτό υποστηρίζω πλήρως την έγκρισή της.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Η ετήσια έκθεση προτείνει ισχυροποίηση του στρατιωτικού και πολιτικού τομέα της ΚΕΠΠΑ με το ποσόν των 1,8 δισ. ευρώ, δηλαδή, τριπλασιασμό των δαπανών για την περίοδο 2007-2013, για την κλιμάκωση της επιθετικής πολιτικής της ΕΕ, προκειμένου να διεκδικήσει για τα ευρωενωσιακά μονοπώλια μεγαλύτερο κομμάτι της λείας των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, που είναι σε εξέλιξη σε βάρος των λαών.

Επαναφέρει την υιοθέτηση του Ευρωσυντάγματος, το οποίο μετά τα δημοψηφίσματα στη Γαλλία και την Ολλανδία είναι «νεκρό», ως απαραίτητο εργαλείο για την προώθηση της ΚΕΠΠΑ. Για να υλοποιηθούν οι ιμπεριαλιστικές βλέψεις και να αρθούν πιθανά εμπόδια προτείνει κατάργηση της ομοφωνίας και εφαρμογή ειδικής πλειοψηφίας, ώστε οι κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να προωθούν τα σχέδια τους.

Για την προετοιμασία και υλοποίηση νέων επεμβάσεων στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, της «αποκατάστασης της δημοκρατίας» και άλλων προσχημάτων προωθείται περαιτέρω στρατιωτικοποίηση. Η ολοκλήρωση της συγκρότησης των επιθετικών ομάδων (battle groups), η προετοιμασία για στρατιωτικές δυνάμεις κατοχής στο Κόσσοβο για την αντικατάσταση των Νατοϊκών δυνάμεων.

Δε γίνεται καμιά αναφορά στην αντιπυραυλική άμυνα αποδεικνύοντας την έμμεση αλλά σαφή αποδοχή της μέσω ΝΑΤΟ ή και της ίδιας της ΕΕ.

Προτείνεται αύξηση χρηματοδότησης καλώντας ουσιαστικά τους Ευρωπαίους εργαζομένους να πληρώσουν την επιθετική πολιτική της ΕΕ.

Καταψηφίζουμε την έκθεση για τη ΚΕΠΠΑ.

– Έκθεση Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου (A6-0068/2007)

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω τα αιτήματα της έκθεσης και ιδίως τη θέσπιση ελαχίστων αποδοχών σε όλα τα κράτη μέλη. Αυτό θα είναι ένα δίχτυ ασφαλείας και ιδίως ένα μέτρο προστασίας των εργαζομένων από την εκμετάλλευση και τη φτώχεια. Ταυτόχρονα είναι ένα μέτρο που διασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα και εμποδίζει την απώλεια θέσεων εργασίας σε χώρες με υψηλότερες κοινωνικές προδιαγραφές όπως για παράδειγμα η Αυστρία.

Επίσης, υποστηρίζω την καθιέρωση σήματος ποιότητας για προϊόντα από τρίτες χώρες που παράγονται υπό ανθρώπινες συνθήκες και χωρίς παιδική εργασία. Οι καταναλωτές καλούνται να εξασφαλίσουν με την αγορά τέτοιων προϊόντων ότι στις τρίτες χώρες θα επικρατούν ανθρώπινες και δίκαιες συνθήκες εργασίας και ότι δεν θα καταστραφούν εγχώριες θέσεις εργασίας εξαιτίας της εισαγωγής φθηνών προϊόντων.

  John Attard-Montalto (PSE). – (MT) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι. Θέλω να εξηγήσω ότι, όσον αφορά την εργασία, και την αξιοπρεπή εργασία ειδικότερα, το Σύνταγμά μας στηρίζεται εξολοκλήρου στην εργασία. Θέλω επίσης να καταστήσω σαφές ότι, σε όλη την ιστορία τους, οι κυβερνήσεις των Εργατικών επεδίωκαν τη βελτίωση των συνθηκών στον χώρο εργασίας προς όφελος του εργατικού δυναμικού της χώρας μας. Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι όλες οι βελτιώσεις της ποιότητας των εργασιακών συνθηκών για κάθε εργαζόμενο οφείλονταν σε πρωτοβουλίες κυβερνήσεων των Εργατικών. Θέλω επίσης να αποδώσω εύσημα στα συνδικάτα της Μάλτας, ιδίως στη Γενική Συνομοσπονδία Εργαζομένων, για το ακούραστο έργο και τις προσπάθειές τους με σκοπό την προάσπιση των συμφερόντων των μαλτέζων εργατών. Σας ευχαριστώ.

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. – (SV) Εμείς, οι σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υπερψηφίσαμε αυτή την έκθεση. Το εν λόγω κείμενο είναι θετικό, ενώ στηρίζουμε ανεπιφύλακτα την προσήλωση της ΕΕ στον στόχο της αξιοπρεπούς εργασίας. Θεωρούμε σημαντικό να είμαστε σε θέση να εγγυηθούμε το δικαίωμα των ανθρώπων στην παραγωγική εργασία, υπό συνθήκες ελεύθερες, δίκαιες, και ασφαλείς, τόσο εντός της ΕΕ όσο και διεθνώς.

Επιθυμούμε, ωστόσο, να προβούμε σε ορισμένες διευκρινίσεις. Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η επιβολή φόρου στις νομισματικές και χρηματοοικονομικές συναλλαγές πρέπει να είναι διεθνής, δεδομένου ότι η επιβολή ευρωπαϊκού φόρου θα έφερνε σε μειονεκτική θέση τις χώρες εκτός της ευρωζώνης.

Είμαστε αντίθετοι με κοινούς τυποποιημένους ορισμούς των εννοιών της καταναγκαστικής εργασίας και της εκμετάλλευσης της θέσης αδυναμίας. Οι ορισμοί της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας πρέπει να χρησιμοποιούνται ως βάση, ενώ η περαιτέρω εξειδίκευσή τους πρέπει να παραμείνει υπό τον έλεγχο των κρατών μελών.

Στην έκθεση απευθύνεται έκκληση στα κράτη μέλη να εξετάσουν τη δυνατότητα θέσπισης ελάχιστου μισθού. Αυτό είναι ένα μέτρο που έχουμε ήδη λάβει στη Σουηδία, ενώ έχουμε επιλέξει ενεργά μια λύση σύμφωνα με την οποία το θέμα επαφίεται στους κοινωνικούς εταίρους.

  Marie-Arlette Carlotti (PSE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση αυτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποτελεί ένα βήμα προς την ορθή κατεύθυνση.

Καθιστά την προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας εργαλείο της ευρωπαϊκής αναπτυξιακής πολιτικής, πρώτον συγχρηματοδοτώντας, μαζί με τη ΔΟΕ, αναπτυξιακό πρόγραμμα για την αξιοπρεπή εργασία, και δεύτερον δημιουργώντας μια ευρωπαϊκή ετικέτα και μια μαύρη λίστα εταιρειών που παραβιάζουν τα θεμελιώδη εργασιακά πρότυπα, και τέλος με την εφαρμογή εμπορικών κυρώσεων εις βάρος χωρών που καταπατούν σοβαρά τα θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα.

Επιτελεί πρόοδο για την προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας στην Ευρώπη, όπου πολλά επίσης απομένουν να γίνουν: με το να παροτρύνει τα κράτη μέλη να επικυρώσουν τις συμβάσεις της ΔΟΕ σχετικά με την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων, την προστασία της μητρότητας και τους μετανάστες· με το να ζητεί τη θέσπιση ελάχιστου μισθού ως δίχτυ ασφαλείας για να εμποδίζεται η εκμετάλλευση των εργαζομένων με οιοδήποτε τρόπο· με το να βελτιώνει την πρόσβαση στη διά βίου μάθηση και με το να ζητεί μεγαλύτερη εναρμόνιση των συνταξιοδοτικών συστημάτων.

Αυτά είναι τα θεμέλια αυτής της κοινωνικής Ευρώπης που η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιθυμεί να οικοδομήσει. Κατά συνέπεια, θα ψηφίσω υπέρ της έκθεσης αυτής.

  Françoise Castex (PSE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας για όλους.

Η έννοια «αξιοπρεπής εργασία» φαίνεται να αποτελεί αναφορά στους όρους πολυμερών διακηρύξεων και συμφωνιών, οι πολιτικές, όμως, από την πλευρά τους, απέχουν ακόμη πολύ από την έννοια αυτή.

Οι παρουσιάσεις και οι διακηρύξεις είναι ένα πράγμα· οι καθημερινές πολιτικές δράσεις και αποφάσεις διεθνών οργανισμών είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Πράγματι, ο κόσμος χαρακτηρίζεται από «έλλειμμα» αξιοπρεπούς εργασίας: σε πολλές μη παραγωγικές και χαμηλής ποιότητας θέσεις απασχόλησης που περιλαμβάνουν επικίνδυνη εργασία έναντι επισφαλούς εισοδήματος τα δικαιώματα εμπαίζονται και επικρατεί ανισότητα μεταξύ των φύλων.

Αντιμέτωποι με αυτή την κατάσταση, ο ΠΟΕ και η ΔΟΕ έχουν υιοθετήσει διεθνή εργασιακά πρότυπα. Ωστόσο, το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα δεν στηρίζουν καμία πρωτοβουλία που αποσκοπεί στη διασφάλιση του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Για να γίνει η αξιοπρεπής εργασία πραγματικότητα παγκοσμίως, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε αυτή από όλους τους διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι θα πρέπει να συνεργαστούν για να το επιτύχουν.

Η προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας πρέπει να γίνει παγκόσμιος στόχος για όλους τους διεθνείς οργανισμούς. Επιβάλλεται αυτά τα βασικά η ποιοτική απασχόληση, τα δικαιώματα των εργαζομένων, η προστασία και ο κοινωνικός διάλογος να προσδιορίζουν όλες τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές σε διεθνές επίπεδο.

(Η αιτιολόγηση ψήφου συντομεύτηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 163, παράγραφος 1, του Κανονισμού)

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης (A6-0068/2007) της κ. Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου σχετικά με την προώθηση της αξιοπρεπούς εργασία για όλους, καθόσον η παραγωγική εργασία υπό συνθήκες ελευθερίας, ισότητας, ασφάλειας και αξιοπρέπειας πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο των εμπορικών σχέσεων της ΕΕ.

Θεωρώ ότι πρέπει να απαιτούμε από τους εταίρους μας να συμμορφώνονται με τις συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για τα δικαιώματα των εργαζομένων όσον αφορά τις δίκαιες αποδοχές και την επαρκή κοινωνική προστασία. Θέλω επίσης να επισημάνω την ανάγκη να αναλάβουν οι πολυεθνικές εταιρείες την κοινωνική τους ευθύνη, τόσο στην Ευρώπη όσο και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αυτό που συνέβη κατά την ψηφοφορία για την έκθεση αυτή ήταν επαίσχυντο. Η πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο εμπόδισε την έγκριση ορισμένων από τις καλύτερες παραγράφους που εγκρίθηκαν από την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων με θέμα την «Προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας για όλους – Η συμβολή της Ένωσης στην εφαρμογή της ατζέντας της αξιοπρεπούς εργασίας στον κόσμο». Αυτή η θέση πρέπει να υπογραμμιστεί διότι είναι σαφές ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αυξανόμενη έμφαση στον λεγόμενο συνδυασμό ευελιξίας και ασφάλειας (flexicurity).

Όπως γνωρίζουμε, μεταξύ του 2000 και του 2005 η ανεργία αυξήθηκε κατά ένα εκατομμύριο στην ΕΕ, παράλληλα με τη μαζική αύξηση της ασταθούς εργασίας: περισσότεροι από 4,7 εκατ. εργαζόμενοι εργάζονταν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και τουλάχιστον 1,1 εκατ. εργάζονταν υπό καθεστώς μερικής απασχόλησης. Ο μεγάλος αριθμός εργαζομένων οι οποίοι, παρότι λαμβάνουν μισθό, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, είναι επίσης απαράδεκτος.

Η προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας για όλους συνεπάγεται τη συμμόρφωση με προοδευτικό εργατικό δίκαιο, το οποίο διασφαλίζει την αξιοπρέπεια όλων των εργαζομένων, εγγυάται αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, χωρίς διακρίσεις και ανισότητες. Αυτό δεν πρέπει να περιορίζεται απλώς σε δηλώσεις καλών προθέσεων – πρέπει να συνοδεύεται από πρακτική δράση.

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. – (EN) Θα υπερψηφίσω αυτή την έκθεση, παρά το γεγονός ότι οι Συντηρητικοί και οι Φιλελεύθεροι αφαίρεσαν τα ζωτικότερα στοιχεία της, δεδομένου ότι διέγραψαν, για παράδειγμα, την ανάπτυξη «δεσμευτικών πρωτοβουλιών για την εταιρική κοινωνική ευθύνη», την ανάγκη θέσπισης «δίκαιης και πρωτοποριακής φορολογικής πολιτικής» και τη διερεύνηση/κατάρτιση καταλόγου με τις εταιρείες οι οποίες παραβιάζουν τους βασικούς κανόνες εργασίας. Η αντιεργατική στάση τους μου προκαλεί αποστροφή.

  Timothy Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Οι Συντηρητικοί του Ηνωμένου Βασιλείου στηρίζουν πλήρως την αρχή της αξιοπρεπούς εργασίας, όπως την ορίζει η ΔΟΕ.

Συμφωνούμε με τη σημασία της παροχής ευκαιριών διά βίου μάθησης, με την ανάγκη να επιδιώκουμε ενεργητικά τη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας, καθώς και με την ανάγκη να καταβάλουμε μεγαλύτερες προσπάθειες για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που σχετίζονται με τον συνδυασμό εργασίας και οικογενειακής ζωής.

Εντούτοις, διαφωνούμε με την ιδέα ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να σπαταλά τον χρόνο του δημοσιεύοντας διακηρύξεις σχετικά με το θέμα αυτό, όσο αξιόλογες ή καλοπροαίρετες και αν είναι αυτές. Το Κοινοβούλιο δεν έχει την αρμοδιότητα να υπαγορεύει στα κράτη μέλη τις πολιτικές που πρέπει να εφαρμόσουν σε αυτόν τον τομέα. Οι αποφάσεις αυτές ανήκουν, πολύ ορθώς, στο πεδίο αρμοδιότητας των κρατών μελών.

Συνεπώς, αν και λάβαμε μέρος στη συζήτηση, καθώς και στην ψηφοφορία με σκοπό τον περιορισμό των παρεμβατικών υπερβολών της Αριστεράς, οι ευρωπαίοι βουλευτές του Συντηρητικού Κόμματος απείχαμε από την τελική ψηφοφορία.

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης και κατά των τροπολογιών των Φιλελευθέρων και του ΕΛΚ με τις οποίες έγινε προσπάθεια διαγραφής των αναφορών σε δεσμευτικές πρωτοβουλίες σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη. Η εταιρική κοινωνική ευθύνη πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο των δραστηριοτήτων των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων τόσο εσωτερικά, εντός της ΕΕ, όσο και εξωτερικά, και γι’ αυτό αισθάνομαι μεγάλη απογοήτευση για το γεγονός ότι οι δύο αυτές πολιτικές ομάδες δεν υποστήριξαν τα μέτρα που περιγράφονταν στην έκθεση.

  Esko Seppänen (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Δεν επιθυμώ την επιβολή των πολιτικών της ΕΕ στις εθνικές πολιτικές για την αγορά εργασίας.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Η πρόταση της ΕΕ καθώς και η έκθεση που συζητήθηκε στη Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «αξιοπρεπής εργασία» (COM - 2006- 0249), αποτελούν το νέο αντιδραστικό - αντιλαϊκό πλαίσιο της ΕΕ, για την επίτευξη των στόχων της «στρατηγικής της Λισαβόνας», την ελαχιστοποίηση της τιμής της εργατικής δύναμης, το κτύπημα θεμελιωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων, για την αύξηση των κερδών των ευρωενωσιακών μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων.

Η βάση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που επεξεργάστηκαν και διαμόρφωσαν στην ΕΕ και στους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς η πλουτοκρατία και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι για τη δήθεν «αξιοπρεπή εργασία» ενσωματώνονται στην αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, περιλαμβάνοντας μεταξύ των άλλων και τα εξής:

- τη διά βίου κατάρτιση, την επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, το χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τη χειροτέρευση των όρων ασφάλισης και συνταξιοδότησης, την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της παιδείας, της υγείας και, γενικότερα, των δημόσιων υπηρεσιών κοινής ωφέλειας·

- τον καθορισμό ενός ελάχιστου εισοδήματος για τους εργαζόμενους, «δίχτυ» προστασίας στο επίπεδο της φτώχειας, προκειμένου να αποφευχθούν εργατικές-λαϊκές αντιδράσεις, ενώ η πλουτοκρατία αποκομίζει τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.

Γι’ αυτούς τους λόγους, η ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ καταψηφίζει αυτή την πρόταση της ΕΕ.