Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 23 Μαΐου 2007 - Στρασβούργο

17. Κοινή οργάνωση της αγοράς σιτηρών (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0141/2007) του κ. Béla Glattfelder, εξ ονόματος της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1784/2003 σχετικά με την κοινή οργάνωση της αγοράς σιτηρών (COM(2006)0755 - C6-0044/2007 - 2006/0256(CNS)).

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι βουλευτές, η Επιτροπή παρακολούθησε με μεγάλο ενδιαφέρον τη συζήτηση στην Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου σχετικά με την έκθεση του κ. Glattfelder. Το θέμα που μας απασχολεί εν προκειμένω είναι αρκετά ευαίσθητο.

Η κατάργηση ενός μέσου όπως η παρέμβαση αραβοσίτου, όπως προτείνει η Επιτροπή, δεν είναι ποτέ εύκολη. Στην προκειμένη, όμως, περίπτωση είναι αναγκαία και από τα διαθέσιμα στοιχεία συνάγεται ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα διαρθρωτικό πρόβλημα ως προς την παρέμβαση αραβοσίτου. Έχει πάψει να λειτουργεί ως δίχτυ ασφαλείας και έχει μετατραπεί σε πραγματική αγορά. Σε ένα κράτος μέλος το ένα τρίτο περίπου της εσοδείας το 2004-2005 και το 2005-2006 διατέθηκε στο πλαίσιο της παρέμβασης. Ορισμένοι γεωργοί παράγουν απευθείας για τα αποθέματα παρέμβασης. Είναι φυσικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο όταν οι τιμές της αγοράς κινούνται σε φυσιολογικά επίπεδα; Τα αποθέματα της παρέμβασης αραβοσίτου στην ΕΕ διπλασιάστηκαν μεταξύ των περιόδων 2003-2004 και 2004-2005, από 2,8 εκατ. τόνους σε 5,6 εκατ. τόνους. Αν συνεχιστεί ο ίδιος ρυθμός αύξησης, έως το 2013 η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διαθέτει αποθέματα 15,6 εκατ. τόνων. Η Επιτροπή δεν είναι δυνατόν να επιθυμεί μια τέτοια εξέλιξη, σε μια περίοδο μάλιστα κατά την οποία με τις μεταρρυθμίσεις της ΚΓΠ επιδιώκεται η κατάργηση των αποθεμάτων άλλων προϊόντων.

Στην έκθεση υποστηρίζεται ότι η πρόταση της Επιτροπής δεν συνάδει με την αρχή των νόμιμων προσδοκιών, στηρίζεται σε εσφαλμένες εκτιμήσεις της αγοράς και θα είχε αρνητικές επιπτώσεις για τις αγορές δημητριακών. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω γιατί η Επιτροπή δεν συμμερίζεται αυτές τις απόψεις, ξεκινώντας από τις νόμιμες προσδοκίες.

Οι αποφάσεις των αγροτών όσον αφορά το είδος των καλλιεργειών τους στηρίζονται σε μια σειρά παραμέτρων και κυρίως στις δυνατότητες διάθεσης των προϊόντων τους στην αγορά. Η πρόταση της Επιτροπής δεν παρεμβαίνει στο ευρύ φάσμα δυνητικών αγορών για τον αραβόσιτο. Η σταθερότητα της αγοράς και των εισοδημάτων δεν απειλούνται με κανέναν τρόπο και οι νόμιμες προσδοκίες των αγροτών γίνονται πλήρως σεβαστές.

Ως προς τις οικονομικές πτυχές της πρότασης, θέλω να υπογραμμίσω ότι οι εκτιμήσεις της Επιτροπής στηρίζονται στις μακροπρόθεσμες τάσεις. Οι προβλέψεις ανεξαρτήτων ερευνητικών ινστιτούτων υποστηρίζουν την εκτίμηση της Επιτροπής ότι η διατήρηση του ισχύοντος καθεστώτος δεν είναι επ’ ουδενί βιώσιμη. Η έλλειψη προσφορών στην παρέμβαση κατά την τρέχουσα εκστρατεία και η μεταπώληση των αποθεμάτων παρέμβασης στην εσωτερική αγορά δεν μπορούν να παρουσιάζονται ως αποδείξεις για το ότι η αγορά έχει εξεύρει μια νέα ισορροπία. Απεναντίας, αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα, ενώ τα οικονομικά στοιχεία για την παραγωγή αραβοσίτου καταδεικνύουν ότι, με την επαναφορά των τιμών σε φυσιολογικά επίπεδα, ο αραβόσιτος θα προσφερθεί και πάλι μαζικά στην παρέμβαση σε ορισμένα κράτη μέλη.

Η Επιτροπή διαπιστώνει από όλα αυτά ότι είναι αναγκαία η ανάληψη δράσης. Δεν μπορούμε να υπερασπιζόμαστε απλώς τη διατήρηση του ισχύοντος καθεστώτος. Δεν είναι προς το συμφέρον του γεωργικού τομέα να επιμένουμε σε ένα σύστημα το οποίο έχει τόσο ξεκάθαρα απομακρυνθεί από τους αρχικούς του στόχους. Η πρόθεσή μας ήταν να παρέμβουμε επειγόντως και γι’ αυτό προτείναμε την άμεση κατάργηση του συστήματος, όμως αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό θα δημιουργούσε ορισμένες δυσκολίες. Είμαστε, συνεπώς, διατεθειμένοι να συζητήσουμε τη σταδιακή μείωση της παρέμβασης αραβοσίτου. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί σε ορίζοντα διετίας, οπότε θα έχουμε την ευκαιρία να αξιολογήσουμε και να συζητήσουμε το μέλλον του συστήματος στο πλαίσιο του ελέγχου υγείας. Η Επίτροπος Fischer Boel είναι πρόθυμη να μετάσχει σε μια τέτοια συζήτηση. Το να αρνηθεί, όμως, το Κοινοβούλιο ακόμη και να εξετάσει ενδεχόμενες αλλαγές του συστήματος παρέμβασης αραβοσίτου, όπως προτείνει ο κ. Glattfelder, είναι απαράδεκτο για την Επιτροπή. Ελπίζουμε, λοιπόν, ειλικρινά ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν θα στηρίξει τη σύσταση για απόρριψη της πρότασης της Επιτροπής, αλλά ότι, απεναντίας, θα μετάσχει σε διάλογο σχετικά με το πώς μπορούμε να σχεδιάσουμε τη σταδιακή μείωση του συστήματος παρέμβασης αραβοσίτου, το οποίο δεν είναι, ούτως ή άλλως, βιώσιμο.

  Béla Glattfelder (PPE-DE) , εισηγητής. – (HU) Μπορούμε να εξετάσουμε την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από δύο σκοπιές, και ευελπιστώ ότι θα δώσετε προσοχή σε όσα πρόκειται να πω. Η πρώτη αφορά το κατά πόσον η πρόταση είναι δικαιολογημένη, και η δεύτερη το κατά πόσον είναι σύννομη.

Όσον αφορά την πρώτη σκοπιά, το καθήκον μας είναι αρκετά εύκολο, καθώς αυτό που πρέπει να εξετάσουμε είναι το κατά πόσον οι λόγοι που αναφέρονται στην υποβληθείσα πρόταση εξακολουθούν να ισχύουν σήμερα. Πριν από μισό έτος, όταν η Επιτροπή υπέβαλε την πρότασή της, ισχυριζόταν ότι έως σήμερα, έως αυτήν την ημέρα, θα υπήρχαν 9 εκατομμύρια τόνοι αραβοσίτου παρέμβασης, ενώ έως το τέλος του τρέχοντος έτους θα υπήρχαν 11 εκατομμύρια τόνοι. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη.

Τα αποθέματα παρέμβασης αραβοσίτου ανέρχονται σήμερα σε 3 εκατομμύρια τόνους και όχι σε 9 εκατομμύρια τόνους και προς το παρόν δεν αυξάνονται, ενώ καμιά προσφορά παρέμβασης δεν υπήρξε κατά το 2006, και δεν πρόκειται να υπάρξει ούτε και κατά το 2009. Τα αποθέματα σημειώνουν σταθερή μείωση, και έως το τέλος του έτους τα αποθέματα παρέμβασης ενδέχεται ακόμη και να μηδενιστούν, αντί να ανέλθουν σε 11 εκατομμύρια τόνους.

Οι σημερινές τιμές υπερβαίνουν κατά πολύ την τιμή παρέμβασης. Σε αντίθεση με την αιτιολόγηση που παρασχέθηκε από την Επιτροπή, οι προοπτικές της αγοράς για τον αραβόσιτο είναι καλές. Αξίζει να διαβάσει η Επιτροπή τις δικές της προβλέψεις στον τομέα της αγοράς. Την προηγούμενη εβδομάδα η Γενική Διεύθυνση «Γεωργία» εξέδωσε μια εντελώς νέα πρόβλεψη αγοράς. Σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση, οι τιμές θα συνεχίσουν να αυξάνονται. Η κατανάλωση στην ΕΕ αυξάνεται ταχύτερα από ό,τι η παραγωγή. Δεν θα πρέπει να στηρίζουμε τις σημερινές μας αποφάσεις στις εσφαλμένες προβλέψεις που πραγματοποιήθηκαν πριν από μισό έτος, αλλά στις πλέον πρόσφατες αυτές προβλέψεις, οι οποίες βασίζονται στις τάσεις της αγοράς.

Επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι από το 2004 και μετά οι τιμές πώλησης για τα αποθέματα παρέμβασης υπερβαίνουν σε όλες τις περιπτώσεις την τιμή παρέμβασης. Η ΕΕ λαμβάνει περισσότερα χρήματα για τον αραβόσιτο σε σχέση με το ποσό έναντι του οποίου τον αγόρασε. Επί του παρόντος, η τιμή του αραβοσίτου στην Ουγγαρία κυμαίνεται στα 130 ευρώ περίπου, σε σύγκριση με την τιμή παρέμβασης, που ανέρχεται σε 101 ευρώ. Για τους καλλιεργητές αραβοσίτου, ωστόσο, η εξαγορά των αποθεμάτων το 2005 κατέστησε δυνατή την αποφυγή απώλειας της τάξης των 200 εκατομμυρίων ευρώ περίπου. Η πώληση των εσοδειών που εξαγοράστηκαν έδωσε ακολούθως τη δυνατότητα σε κτηνοτρόφους, κυρίως στις Κάτω Χώρες, τη Γερμανία, την Ιταλία και την Πολωνία, να αγοράσουν ζωοτροφές σε τιμές πολύ χαμηλότερες σε σχέση με την παγκόσμια αγορά.

Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων τελευταίων ετών, δεν έχουν ωφεληθεί μόνον οι ευρωπαίοι καλλιεργητές από την παρέμβαση, αλλά και οι καταναλωτές. Ωστόσο, η Επιτροπή άρχισε να καταβάλλεται από πανικό, καθώς σε διάστημα δύο ετών παραγωγής ρεκόρ, τα αποθέματα παρέμβασης αυξήθηκαν σημαντικά. Σήμερα δεν συντρέχει πλέον κανένας λόγος πανικού. Κατά τη διάρκεια των ετών μικρότερης παραγωγής απεδείχθη ότι τα αποθέματα άρχισαν να μειώνονται, και σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις της Επιτροπής, τα αποθέματα αυτά στο μέλλον θα συνεχίσουν να κυμαίνονται σε χαμηλά επίπεδα. Αποδεικνύεται, ως εκ τούτου, ότι η πρόταση, υπό τη μορφή που την υπέβαλε η Επιτροπή, δεν δικαιολογείται πλέον, ενώ οι αρχικοί λόγοι στους οποίους στηριζόταν αποδείχθηκαν εσφαλμένοι.

Ας εξετάσουμε λοιπόν το κατά πόσον η πρόταση είναι σύννομη. Η πρόταση εισηγείται τη διακοπή της παρέμβασης από το τρέχον έτος. Οι γεωργοί έχουν ήδη σπείρει τον αραβόσιτο από τον Απρίλιο, τα φυτά έχουν αναπτυχθεί και σήμερα έχουν αυτό το ύψος. Κοιτάξτε αυτό, παρακαλώ: τέτοιο είναι το μέγεθος του καλαμποκιού! Έκοψα αυτό εδώ το καλαμπόκι από μια περιοχή που βρίσκεται κατά μήκος του Ρήνου. Ελπίζω να μην θυμώσει ο καλλιεργητής για αυτό, αφού εντέλει υπερασπίζομαι και τα δικά του συμφέροντα και δικαιώματα. Ακόμη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπορεί να διατάξει αυτό το καλαμπόκι να ξαναμπεί στο χώμα.

Όπως είναι φυσικό, οι καλλιεργητές έπρεπε να προετοιμαστούν για τη σπορά αρκετό καιρό πριν. Το φθινόπωρο επέλεξαν τον αγρό στον οποίο θα έσπερναν τον αραβόσιτο. Παρήγγειλαν τους σπόρους και τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα, και δαπάνησαν χρήματα για αυτά. Κατά τη διάρκεια του έτους, κάθε είδους περιορισμός στο σύστημα παρέμβασης συνιστά ρύθμιση αναδρομικού χαρακτήρα. Αυτό αποτελεί σοβαρή παραβίαση της νομικής ασφάλειας και των νομίμων προσδοκιών των καλλιεργητών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είναι τόσο υπερήφανη για τις αρχές της και για το φιλελεύθερο κράτος δικαίου της, δεν μπορεί να επιτρέψει να συμβεί κάτι τέτοιο. Η πρόταση αυτή δεν αντίκειται μόνον στις αρχές μας, αλλά και στην προηγούμενη πρακτική της ίδιας της Επιτροπής. Κατά τη διάρκεια προηγούμενων μεταρρυθμίσεων –όπως η μεταρρύθμιση στον τομέα της ζάχαρης και η κατάργηση της παρέμβασης στον τομέα της σίκαλης– δόθηκε επαρκής χρόνος προετοιμασίας. Όταν καταργήθηκε η παρέμβαση για τη σίκαλη, παραδείγματος χάρη, μεταξύ της δημοσίευσης του κανονισμού και της εφαρμογής του μεσολάβησε διάστημα ενός έτους. Για ποιον λόγο στερούνται οι καλλιεργητές αραβοσίτου το δικαίωμα στην ίση μεταχείριση; Δεν είναι ισότιμοι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Εάν μπορεί να συμβαίνει στους γεωργούς κάτι τέτοιο, τότε ποιος θα ακολουθήσει;

Εάν δεν προστατεύσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα δικαιώματα των πολιτών, πώς μπορεί να προστατεύσει τα δικά του δικαιώματα; Γιατί αυτό απαιτείται στην προκειμένη περίπτωση. Στην πραγματικότητα το Συμβούλιο δεν ανέμεινε την έγκριση της γνώμης του Κοινοβουλίου. Η Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου έχει ήδη αποφασίσει από την προηγούμενη εβδομάδα να καταργήσει την παρέμβαση με αναδρομικό αποτέλεσμα. Αποφασίστηκε επίσης ότι κατά την επόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου των Υπουργών, θα διενεργηθεί ψηφοφορία επ’ αυτού άνευ συζήτησης.

Ανεξαρτήτως της απόφασης που θα λάβουμε, δεν μπορούμε πλέον να ασκήσουμε επιρροή στο Συμβούλιο. Αύριο δεν θα αποφασίσουμε σχετικά με το μέλλον της κοινής γεωργικής πολιτικής, αλλά αντίθετα θα συζητήσουμε επ’ αυτού στο πλαίσιο του «ελέγχου υγείας». Θα αποφασίσουμε ότι δεν δεχόμαστε κανονισμούς αναδρομικού αποτελέσματος, και έχουμε πλέον το περιθώριο να είμαστε ειλικρινείς, να εμμείνουμε στις αρχές μας, γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να απορρίψουμε την έκνομη πρόταση της Επιτροπής.

  James Nicholson, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να συγχαρώ τον εισηγητή για την έκθεσή του και να εκφράσω τη βαθιά μου πεποίθηση ότι κατανοώ τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, δεδομένου του κράτους μέλους από το οποίο προέρχεται.

Θεωρώ ότι, εάν επιθυμούμε την αλλαγή μιας πολιτικής, η αλλαγή αυτή πρέπει να είναι σταδιακή, ανεξάρτητα από το ποια είναι η πολιτική, προκειμένου να υπάρξει δυνατότητα προσαρμογής της παραγωγής.

Όταν έγινα βουλευτής αυτού του Κοινοβουλίου –πριν από αρκετά χρόνια– είχαμε βουνά από βούτυρο, λίμνες γάλακτος, καταψύκτες γεμάτους με βοδινό. Σε μεγάλο βαθμό, αυτό ανήκει πλέον στο παρελθόν. Με την πάροδο των ετών, πραγματοποιήσαμε πολλές μεταρρυθμίσεις της κοινής γεωργικής πολιτικής, από τις μεταρρυθμίσεις MacSharry ως την Ατζέντα 2000 και την ενδιάμεση αναθεώρηση, και τώρα –η αρμόδια Επίτροπος δεν είναι παρούσα και γνωρίζω γιατί– αναμένουμε τις προτάσεις για τον έλεγχο υγείας.

Ζούμε σε έναν κόσμο μεταβαλλόμενων αγορών, γεγονός που καθιστά πολύ δύσκολο να υπολογίσουμε το πώς θα διαμορφωθούν οι τιμές οποιαδήποτε στιγμή στο μέλλον. Αρκεί να δει κανείς τις τρέχουσες διεθνείς τιμές του γάλακτος για να διαπιστώσει τις αλλαγές που μπορούν να επέλθουν σε συντομότατο χρονικό διάστημα.

Η παρέμβαση δεν μπορεί παρά να προσφέρει βραχυπρόθεσμες λύσεις στους αγρότες, δεδομένου ότι μακροπρόθεσμα θα εξασφαλίσουν μεγαλύτερα κέρδη από την αγορά. Θεωρώ ότι τα νέα κράτη μέλη πρέπει να στραφούν σε μακροπρόθεσμες εναλλακτικές λύσεις για τον τομέα του αραβοσίτου, αντί της απλής χρησιμοποίησής του ως τροφίμου. Υπάρχει μια εναλλακτική χρήση η οποία μπορεί να αποφέρει ακόμη μεγαλύτερα οφέλη για όλους. Έχω την άποψη ότι τα νέα κράτη μέλη πρέπει να διερευνήσουν τις εναλλακτικές και πρέπει να τα στηρίξουμε σε αυτή την προσπάθεια. Μακροπρόθεσμα, αυτές θα είναι πιο αποδοτικές από τη συνέχιση της παρέμβασης.

Πρέπει να εξευρεθεί κάποιος συμβιβασμός σε αυτόν τον τομέα μεταξύ της Επιτροπής, του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου. Φρονώ ότι οι τέσσερις συμβιβαστικές τροπολογίες στις οποίες αναγνωρίζεται το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα νέα κράτη μέλη προσφέρουν τον καλύτερο τρόπο χειρισμού αυτού του θέματος.

  Bogdan Golik, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, οι σχεδιαζόμενες αλλαγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο υφιστάμενο σύστημα παρέμβασης στον τομέα της αγοράς σιτηρών μέσω της εξαίρεσης του αραβοσίτου από το καθεστώς αποσκοπούν στην επίλυση του προβλήματος της αύξησης ανά έτος των πλεονασμάτων αραβοσίτου.

Συμφωνώ με τα επιχειρήματα της Επιτροπής σχετικά με την ανάγκη μεταρρύθμισης του μηχανισμού παρέμβασης, ωστόσο, η εφαρμογή των σχεδιαζόμενων αλλαγών εν μία νυκτί ενδέχεται περισσότερο να βλάψει παρά να ωφελήσει. Η μεταρρύθμιση της αγοράς σιτηρών θα πρέπει να γίνει σταδιακά και τα μέτρα που λαμβάνονται θα πρέπει να επιλύουν το υφιστάμενο πρόβλημα κατά τρόπο σφαιρικό. Θα πρέπει να δοθεί επαρκής χρόνος στους γεωργούς ώστε να προετοιμαστούν για τις αλλαγές. Αντί της αιφνίδιας εξαίρεσης του αραβοσίτου από το καθεστώς παρέμβασης, μια λύση θα ήταν η συνέχιση της παρέμβασης έως το 2008 και στη συνέχεια ο σταδιακός περιορισμός ή η έξοδος από το καθεστώς παρέμβασης στον τομέα του αραβοσίτου μέσω της καθιέρωσης μέγιστων ορίων παρέμβασης για το κάθε κράτος μέλος ξεχωριστά ανάλογα με τα επίπεδα παραγωγής, όπως ισχύει επί του παρόντος στον τομέα της αγοράς του ρυζιού (ανάλογη λύση θα ενίσχυε τη διαφάνεια του συστήματος και θα διευκόλυνε τον έλεγχο της αγοράς)· και τέλος, η διατήρηση του καθεστώτος παρέμβασης στον τομέα του αραβοσίτου για μια μεταβατική περίοδο δύο ετών, καθώς θα ενισχύεται ο έλεγχος ώστε να αποφευχθεί η συσσώρευση υπερβολικών πλεονασμάτων.

Ανάλογες λύσεις θα μας επιτρέψουν τη σταδιακή έξοδο από την παρέμβαση στον τομέα του αραβοσίτου χωρίς την αιφνίδια διατάραξη της αγοράς, καθώς δεν αποτελεί μόνον ένα καθεστώς παρέμβασης, αλλά και ένα σύστημα υποστήριξης των εξαγωγών από την ελεύθερη αγορά υπό τη μορφή των επιστροφών κατά την εξαγωγή. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει επίσης να τροποποιήσουμε τα υφιστάμενα μέσα υποστήριξης των εξαγωγών που διαθέτουμε για τον τομέα των σιτηρών από την ελεύθερη αγορά, προκειμένου να καταστήσουμε δυνατή την εξαγωγή αγαθών από χώρες σε μη ευνοϊκές τοποθεσίες, όπως είναι η Αυστρία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Σλοβακία, η Πολωνία και η Ουγγαρία. Η κύρια αγορά για τις εξαγωγές σιτηρών της ΕΕ αποτελείται από τη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, γεγονός που σημαίνει ότι για τις προαναφερθείσες χώρες η όποια εξαγωγή σιτηρών απαιτεί δαπανηρή θαλάσσια μεταφορά για απόσταση μεγαλύτερη σε σχέση με εκείνη για τα σιτηρά που εξάγονται από λιμάνια της δυτικής ή της νοτίου Ευρώπης. Εκτός των άλλων, η συγκεκριμένη λύση θα οδηγήσει σε αύξηση της αποδοτικότητας των εξαγωγών σιτηρών. Ο εν λόγω μηχανισμός αξίζει επίσης να διατηρηθεί και για το ερχόμενο οικονομικό έτος.

Σας παρακαλώ να μην θεωρήσετε την ομιλία μου ως μια προσπάθεια απλώς και μόνον να εκφράσω την αλληλεγγύη μου προς τον υπέροχο ουγγρικό λαό (σύμφωνα με τη γνωστή πολωνική και ουγγρική παροιμία «οι Πολωνοί και οι Ούγγροι είναι αδέλφια, τόσο στο σπαθί όσο και στο γυαλί», αν και στην προκειμένη περίπτωση θα έλεγα «οι Πολωνοί και οι Ούγγροι είναι αδέλφια, τόσο στο σπαθί όσο και στα σιτηρά» που στα ουγγρικά αποδίδεται ως lengyel, magyar két jóbarát, együtt harcol s arat gabonát) αλλά περισσότερο ως έναν τρόπο λογικής σταδιακής εξόδου από το καθεστώς παρέμβασης στον τομέα του αραβοσίτου.

  Leopold Józef Rutowicz, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, στην ομιλία του ο Béla Glattfelder αναφέρει τους κινδύνους που ενέχει η πρόταση της Επιτροπής να εξαιρεθεί ο αραβόσιτος από τον κανονισμό του Συμβουλίου σχετικά με την κοινή οργάνωση της αγοράς σιτηρών.

Η αγορά σιτηρών έχει μεταβληθεί από το 2003. Σε γειτονικές χώρες όπως είναι η Ουκρανία και η Ρωσία, που κάποτε αποτελούσαν την κύρια πηγή σιτηρών της Ευρώπης, το τοπικό και ευρωπαϊκό κεφάλαιο επενδύθηκε στα σιτηρά και την εκτροφή χοίρων. Ένας ισχυρός αντίπαλος της γεωργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης εμφανίζεται στο προσκήνιο.

Ο αραβόσιτος έχει ήδη φυτευτεί και δεν μπορούμε να μεταβάλουμε τους όρους της παρέμβασης στον τομέα του αραβοσίτου για τους γεωργούς εν μέσω του κύκλου παραγωγής. Η εξαίρεση του αραβοσίτου μόνον από τον κανονισμό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεπιθύμητες συνέπειες για το σύνολο της αγοράς σιτηρών. Μαζί με την αυξημένη κατανάλωση κρέατος θα αυξηθεί και η ζήτηση των σιτηρών, περιλαμβανομένου και του αραβοσίτου, ενώ το ίδιο θα συμβεί και με τη χρήση τους στον τομέα της αναπτυσσόμενης βιομηχανίας βιοκαυσίμων, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της εν λόγω αγοράς.

Εν κατακλείδι, δεν συντρέχουν λόγοι για την εφαρμογή της πρότασης της Επιτροπής έως ότου σταθεροποιηθεί η αγορά σιτηρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(Η Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η αρχική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να καταργήσει το καθεστώς παρέμβασης στον τομέα του αραβοσίτου από το οικονομικό έτος 2007-2008 είναι απαράδεκτη. Συμφωνώ με τους Ούγγρους συναδέλφους μου και τάσσομαι εναντίον της ριζικής αυτής κατάργησης της παρέμβασης στον τομέα της αγοράς.

Μολονότι είναι γεγονός ότι υπάρχει περιθώριο αλλαγών, αντί να απορρίψουμε το καθεστώς παρέμβασης στο σύνολό του θα πρέπει να παράσχουμε ευκαιρίες για την ανάπτυξη και την υποστήριξη της αγοράς σιτηρών της ΕΕ. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η Επιτροπή ενέκρινε ορισμένα ιδιαίτερα αυστηρά κριτήρια σε σχέση με την παρέμβαση στον τομέα του αραβοσίτου· ίσως θα πρέπει να αναμείνουμε και να δούμε ποια θα είναι τα αποτελέσματα αυτών των περιορισμών. Επιπροσθέτως, η Επιτροπή θα πρέπει να λάβει υπόψη τις σημερινές τάσεις της αγοράς. Υπάρχουν κράτη μέλη της ΕΕ τα οποία υποχρεώνονται να εισάγουν αραβόσιτο προκειμένου να καλύψουν τη ζήτησή τους. Για τον λόγο αυτόν, θα πρέπει καταρχάς να βελτιώσουμε τη ρευστότητα και τη λειτουργία της εν λόγω αγοράς εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να αναπτύξει κατάλληλες λύσεις απαιτώντας την αποτελεσματική κατάργηση των πλεονασμάτων σιτηρών από χώρες που δεν βρίσκονται σε ευνοϊκή γεωγραφική θέση, και όπου το κόστος μεταφοράς είναι σημαντικά υψηλότερο. Παραδείγματος χάρη, θα πρέπει να υποστηρίξουμε την εξαγωγή σιτηρών προς τρίτες χώρες, και ιδιαίτερα προς τις χώρες εκείνες οι οποίες βρίσκονται σε δυσμενή τοποθεσία. Εάν επιβληθούν περιορισμοί από την ΕΕ στην αγορά αραβοσίτου, όπως εισηγούνται στις τροποποιήσεις τους οι Γερμανοί συνάδελφοί μας και το Συμβούλιο, τότε φαίνεται πως η βέλτιστη λύση θα είναι ο καταμερισμός των περιορισμών αυτών μεταξύ των κρατών μελών.

  Monica Maria Iacob-Ridzi (PPE-DE). – Doresc să susţin poziţia raportorului, domnul Béla Glattfelder, şi să expun neajunsurile propunerii Comisiei din perspectiva unui nou stat membru, cum este România.

În primul rând, eliminarea stocului de intervenţie la porumb reprezintă o schimbare din mers a politicii agricole comune. După un efort susţinut de transpunere şi adaptare la legislaţia europeană în agricultură, şi ţin să vă amintesc că este vorba de un corp de legi care însumează în jur de 20 de mii de pagini, agricultorii români au devenit participanţi la o politică instabilă şi care le înşeală aşteptările. Indiferent de calităţile politicii de intervenţie, dacă aceasta este o măsură bună sau nu, aceasta nu trebuie schimbată înainte de a avea o discuţie generală între toate instituţiile Uniunii şi statele membre. Această discuţie este prevăzută să aibă loc în cadrul controlului sănătăţii finanţelor europene din 2008-2009. De asemenea, o reformă cuprinzătoare a politicii agricole comune nu trebuie şi nu poate fi pusă în practică înainte de 2013. Cert este faptul că măsura propusă de Comisie creează efecte retroactive. La fel ca şi în Ungaria şi alte state membre, agricultorii români au semănat deja cultura de porumb şi este nedrept faţă de ei ca în cazul unor surplusuri neabsorbite de piaţă să nu beneficieze de plasa de siguranţă ce o reprezintă stocul de intervenţie.

Doamnelor şi domnilor, România a devenit după aderare al doilea producător din Uniune, cu o cotă estimată de 17 procente. Comisia a argumentat că sistemul intervenţiei este abuzat de fermierii din Uniune pentru care stocul de intervenţie a devenit un debuşeu comercial important, dar acest argument nu este universal valabil, nu se poate în nici un fel spune că planificarea agricultorilor români ar fi depins de un calcul prealabil privind vânzarea către intervenţie. Dacă vor apărea stocuri în România, acest lucru va reprezenta pur şi simplu şi va rezulta din mecanismele pieţei. De asemenea, vreau să accentuez faptul că susţin raportul domnului Glattfelder aşa cum este el. Amendamentele depuse la propunerea de regulament nu corectează neajunsurile documentului legislativ, întrucât orice limitare impusă posterior campaniei de semănare, indiferent de amploarea ei, este incorectă faţă de agricultori. Nu trebuie să neglijăm nici aspectele de ordin instituţional: acordul la care s-a ajuns în Consiliu nu respectă procedura de consultare a Parlamentului care se aplică în privinţa politicii agricole comune.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω πολύ τους αξιότιμους βουλευτές για τις παρεμβάσεις τους σε αυτή τη συζήτηση. Άκουσα πολύ προσεκτικά τις απόψεις τους και επιθυμώ να απαντήσω σε ορισμένα από τα επιμέρους ζητήματα που εθίγησαν.

Μια σημαντική πτυχή αφορά το ζήτημα του κατά πόσον τηρήθηκαν οι νόμιμες προσδοκίες ανάπτυξης. Η Επιτροπή είναι πεπεισμένη ότι τηρήθηκαν και εξακολουθούν να τηρούνται. Η περίοδος σποράς για τον αραβόσιτο είναι οι μήνες Μάρτιος και Απρίλιος. Οι γεωργοί που αποφασίζουν να καλλιεργήσουν αραβόσιτο την άνοιξη του 2007 γνωρίζουν ότι ενδέχεται να μην υπάρξει παρέμβαση για τη συγκομιδή του 2007. Για τον σκοπό αυτόν, τον Δεκέμβριο του 2006 είχε δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα σχετική ανακοίνωση προς τους παραγωγούς αραβοσίτου.

Αναφέρθηκε ότι δεν έχουν παρατηρηθεί σημαντικές προσφορές παρέμβασης αραβοσίτου κατά το τρέχον οικονομικό έτος. Αυτό είναι αλήθεια. Εντούτοις, οι αυξημένες τιμές που παρατηρούνται στον τομέα των δημητριακών δεν οφείλονται στην εσωτερική αγορά αλλά στην κατάσταση των διεθνών αγορών. Η άνθηση της βιομηχανίας βιοαιθανόλης, ιδίως στις ΗΠΑ, συνέβαλε επίσης στη διατήρηση των υψηλών τιμών των δημητριακών. Οι καταστάσεις αλλάζουν από έτος σε έτος. Το οικονομικό έτος 2007-2008 δεν αποκλείεται να είναι παρόμοιο με τα τελευταία δύο οικονομικά έτη, παρουσιάζοντας τεράστιες προσφορές παρέμβασης.

Ένα άλλο θέμα που εθίγη είναι ότι η πρόταση αυτή μεταθέτει το πρόβλημα από τον αραβόσιτο σε άλλα δημητριακά. Όπως εξήγησα, η πρόταση αυτή αποσκοπεί στην επίλυση του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε επί του παρόντος στον τομέα του αραβοσίτου. Είναι αλήθεια ότι η κατάργηση της παρέμβασης αραβοσίτου μπορεί να οδηγήσει σε σχετική μείωση της ανταγωνιστικότητας του κριθαριού και ενδεχομένως του μαλακού σίτου, δημιουργώντας τον κίνδυνο αύξησης των δημοσίων προμηθειών δημητριακών. Είναι ασφαλώς αναγκαίο να μελετηθεί διεξοδικά το σύστημα παρέμβασης των δημητριακών. Αυτό θα επιτευχθεί στο πλαίσιο του ελέγχου υγείας.

Παρότι η συζήτηση ξεκαθάρισε ορισμένες πτυχές, επιβεβαίωσε επίσης ότι οι προτάσεις της Επιτροπής είναι κατά βάση ορθές. Όπως διευκρίνισα στην εισαγωγική μου ομιλία, ο τομέας του αραβοσίτου χρειάζεται αυτή την πρόταση. Η Επιτροπή είναι διατεθειμένη να φανεί ευέλικτη και να αναζητήσει λύσεις οι οποίες θα διευκολύνουν τη μετάβαση για τους παράγοντες της αγοράς, όμως δεν μπορεί να συμφωνήσει απλώς στη διατήρηση του ισχύοντος καθεστώτος. Όπως έχει ήδη επισημανθεί, η Επιτροπή είναι επίσης διατεθειμένη να αποδεχτεί τη σταδιακή κατάργηση σε χρονικό ορίζοντα διετίας, κάτι που ζήτησαν πολλοί ομιλητές. Εάν η έκθεση Glattfelder εγκριθεί στην παρούσα της μορφή, απορρίπτοντας την πρόταση της Επιτροπής, η κ. Fischer Boel θα επαναφέρει σίγουρα το θέμα στο σώμα των Επιτρόπων, όμως η θέση της επί του θέματος παραμένει απολύτως σαφής.

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη, στις 12.00.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Zdzisław Zbigniew Podkański (UEN) , γραπτώς. – (PL) – Κυρία Πρόεδρε, η Επιτροπή προτίθεται να διακόψει την παρέμβαση για τον αραβόσιτο ευθύς εξαρχής από το οικονομικό έτος 2007/2008. Ο προφανής στόχος είναι να αποφευχθεί η αύξηση του πλεονάσματος. Δυστυχώς, το συγκεκριμένο μέτρο είναι απερίσκεπτο και άσκοπο, ιδίως από τη στιγμή που η Επιτροπή έχει συμφωνήσει να εισάγει μεγάλες ποσότητες γενετικά τροποποιημένου αραβόσιτου. Η Επιτροπή φαίνεται να μην κατανοεί τις επιπτώσεις αυτής της απόφασης, τόσο για την αγορά σιτηρών όσο και για την αγορά χοίρειου κρέατος.

Κατά την άποψή μου, η Επιτροπή θα πρέπει να σκεφτεί και να δράσει διαφορετικά, να συνεχίσει, δηλαδή, τις επιδοτήσεις των φιλικών προς το περιβάλλον καλλιεργειών, να επιβάλει πλήρη απαγόρευση του γενετικά τροποποιημένου αραβοσίτου, και να προστατεύσει την αγορά μας από ανάλογα προϊόντα από τρίτες χώρες.

Αυτό θα αποτελέσει μια πιο υγιή και πιο υπεύθυνη στάση έναντι του φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και μια ευκαιρία να αυξηθεί η ζήτηση των γεωργικών μας προϊόντων.

  Csaba Sándor Tabajdi (PSE) , γραπτώς. – (HU) Πρέπει να εκφράσω τις σοβαρές αντιρρήσεις μου όσον αφορά την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να διακόψει την παρέμβαση στον τομέα του αραβοσίτου. Αυτό επιβεβαιώνει για μία ακόμη φορά ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν λαμβάνει υπόψη ειδικότερα τα συμφέροντα των νέων κρατών μελών. Το εν λόγω μέτρο είναι εντελώς παράνομο, εφόσον από τον Δεκέμβριο οι καλλιεργητές είχαν ήδη αγοράσει τους σπόρους για τη φύτευση του αραβόσιτου και είχαν υπογράψει τις συμβάσεις τους, και ως εκ τούτου δεν είναι πλέον σε θέση να μεταβάλουν τους μηχανισμούς παραγωγής τους. Την πρόταση καθιστά ακόμη πιο παράδοξη το γεγονός ότι, ούτε δύο μήνες πριν από την εισήγησή της, οι κανόνες για την αγορά αραβοσίτου δυνάμει του καθεστώτος παρέμβασης είχαν αλλάξει, γεγονός που υποδηλώνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ταλανίζεται χωρίς να διαθέτει συγκεκριμένες ιδέες. Είναι ζήτημα ημερών έως ότου το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ξεκινήσει ακροάσεις σχετικά με αυτήν την υπόθεση, κατόπιν της προσφυγής της ουγγρικής κυβέρνησης.

Η διακοπή της παρέμβασης είναι αδικαιολόγητη και αποβαίνει σε βάρος του συνόλου της Ένωσης, καθώς, σύμφωνα με τις προβλέψεις, εντός λίγων ετών ενδέχεται να παρουσιαστεί ακόμη και έλλειψη αραβοσίτου στην ΕΕ. Η ανταγωνιστική μας θέση διεθνώς θα τεθεί σε δεινή θέση εάν η κατάργηση της παρέμβασης στον τομέα του αραβοσίτου οδηγήσει σήμερα σε μείωση των τιμών.

Το εν λόγω μέτρο ενδέχεται να θέσει υπό αμφισβήτηση την αλληλεγγύη της Ένωσης από τη σκοπιά των ούγγρων και ευρωπαίων καλλιεργητών.