Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 19 Ιουνίου 2007 - Στρασβούργο

Εργασίες της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ το 2006 (συζήτηση)

  Gay Mitchell (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πρώτον χαιρετίζω αυτή την έκθεση. Πιστεύω ότι είναι πολύ επίκαιρη, καθώς έρχεται την παραμονή της συνέλευσης στο Βισμπάντεν. Ωστόσο –δεν ξέρω αν ο Επίτροπος ακούει πραγματικά αυτή τη συζήτηση– ορισμένες φορές αισθάνομαι ότι είμαστε σαν αλογόμυγες όσον αφορά την περιφέρεια, για την οποία εγείρουμε ζητήματα και δεν τυγχάνουν ιδιαίτερης προσοχής παρά μόνο από εμάς όταν εκπονούμε πολύ ωραίες εκθέσεις όπως αυτή.

Αλλά όντως πιστεύω ότι υπάρχει μια ευκαιρία για καινοτομία και για αλλαγή. Προέρχομαι από μια χώρα όπου είχαμε λιμό, κυριολεκτικά στην πρόσφατη ιστορία – μίλησα σε κάποιον που μίλησε σε κάποιον ο οποίος είχε επιβιώσει από τον τελευταίο Μεγάλο Λιμό στην Ιρλανδία: είναι τόσο πρόσφατος. Ένα από τα πράγματα που επέφερε μεγάλη αλλαγή στην Ιρλανδία, όπως και στις Ηνωμένες Πολιτείες, ήταν η ακίνητη ιδιοκτησία. Θέλω να συγχαρώ τόσο τον Nirj Deva όσο και τον Jürgen Schröder διότι εγείρουν διαρκώς αυτό το θέμα. Πιστεύω ότι είναι ένα θέμα που πρέπει να εγείρουμε. Πρέπει να προσπαθήσουμε να φέρουμε νέες ιδέες όπως αυτή στο προσκήνιο.

Αν δει κανείς την ιστορία της Ιρλανδίας και το πώς προκλήθηκε η διχοτόμηση της Ιρλανδίας, στα βόρεια της Ιρλανδίας παραχωρήθηκαν σε πολλούς ανθρώπους που ήρθαν εκεί μικρά αγροτεμάχια και η ιδιοκτησία τους. Σε αυτά, καλλιέργησαν λινάρι και απέκτησαν κεφάλαιο και ήκμασαν. Στη νότια Ιρλανδία είχαμε απόντες ιδιοκτήτες και μισθωτές που δεν μπορούσαν να πληρώσουν το μερίδιό τους και που δεν είχαν ακίνητη ιδιοκτησία.

Το ίδιο συνέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια χώρα που αντιμετώπισε τεράστιες δυσκολίες στην αρχή. Παραχωρήθηκε στους ανθρώπους ακίνητη ιδιοκτησία εκεί και αυτό οδήγησε σε μεγάλη αλλαγή. Κυρίως στην Αφρική και στον Τρίτο Κόσμο εν γένει, πρέπει να αρχίσουμε να αναζητούμε τρόπους για να δώσουμε στους ανθρώπους ιδιοκτησία του κεφαλαίου. Πιστεύω ότι, μολονότι χαιρετίζω και υποστηρίζω τη γενική ώθηση αυτής της έκθεσης, πρέπει να αρχίσουμε να αναζητούμε νέους τρόπους και προστιθέμενη αξία που εμείς –το Κοινοβούλιο, η Επιτροπή και το Συμβούλιο– μπορούμε να δώσουμε στο ζήτημα του Τρίτου Κόσμου. Πιστεύω ότι στον τομέα της παροχής ακίνητης ιδιοκτησίας, υπάρχει ένα θέμα που αξίζει να το επιδιώξουμε.