Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2007 - Στρασβούργο

19. Πρακτική συνεργασία, ποιότητα των αποφάσεων που λαμβάνονται στο πλαίσιο του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0182/2007) του κ. Hubert Pirker, εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με το άσυλο: πρακτική συνεργασία, ποιότητα των αποφάσεων που λαμβάνονται στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου (2006/2184(INI)).

  Hubert Pirker (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, με τις προτάσεις που επεξεργαστήκαμε στην παρούσα έκθεση κάνουμε ένα βήμα ακόμα προς την κατεύθυνση ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου.

Η έκθεση, που θεωρώ δεδομένο ότι θα τύχει ευρείας στήριξης στο Κοινοβούλιο, είναι μία σαφής δήλωση της δέσμευσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε ένα λειτουργικό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου που θα έχει ως στόχο τη λήψη γρήγορων, δίκαιων και ασφαλών αποφάσεων προς το συμφέρον των ενδιαφερομένων. Βασίζεται στη στενή συνεργασία των αρχών με σκοπό να δημιουργηθεί και να αναπτυχθεί εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών, να λαμβάνονται γρηγορότερα οι αποφάσεις και, ως εκ τούτου, να παρέχεται βοήθεια γρηγορότερα από σήμερα σε εκείνους που έχουν πραγματικά δικαίωμα στο άσυλο, αλλά και να μπορεί να αντιμετωπιστεί ανάλογα η κατάχρηση του ασύλου.

Κατάφερα να επεξεργαστώ δέκα κεντρικά αιτήματα, και ευχαριστώ ιδιαίτερα τις σκιώδεις εισηγήτριες για την υποστήριξή τους και την Επιτροπή για την εξαίρετη πρόταση που αποτέλεσε τη βάση γι’ αυτή τη συζήτηση. Τα δέκα κεντρικά αιτήματα είναι:

Το πρώτο είναι η καθιέρωση ενιαίας διαδικασίας σε όλα τα κράτη μέλη προκειμένου να λαμβάνονται γρήγορες και ασφαλείς αποφάσεις.

Το δεύτερο είναι η κατάρτιση καταλόγου ασφαλών τρίτων χωρών προκειμένου να μπορεί να αποφασιστεί με μεγάλη σαφήνεια σε κάθε επιμέρους περίπτωση αν υπάρχει ή όχι δικαίωμα ασύλου.

Το τρίτο είναι ότι πρέπει να δημιουργηθεί κοινή βάση δεδομένων για την κατάσταση στις χώρες καταγωγής, ούτως ώστε όλοι οι αρμόδιοι υπάλληλοι στα επιμέρους κράτη μέλη να έχουν τις ίδιες πληροφορίες στη διάθεσή τους και να είναι έτσι σε θέση να λαμβάνουν ασφαλείς αποφάσεις βάσει του ίδιου ενημερωτικού υλικού.

Το τέταρτο είναι ότι πρέπει οι δημόσιοι υπάλληλοι που αποφασίζουν για την αναγνώριση του καθεστώτος να διαθέτουν επαρκή κατάρτιση, γι’ αυτό και προτείνεται η ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού προγράμματος σπουδών προκειμένου τα προσόντα να κρίνονται σε όλα τα κράτη μέλη βάσει των ίδιων προδιαγραφών.

Το πέμπτο είναι να υποστηρίξουμε τα κράτη μέλη στα οποία ασκείται μεγάλη πίεση με την αποστολή ομάδων εμπειρογνωμόνων, που θα αποτελούνται από εκπροσώπους διαφόρων κρατών μελών, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα –δηλαδή όσο χρειάζεται– με σκοπό τη γρήγορη διεκπεραίωση των διαδικασιών ασύλου.

Το έκτο σημείο είναι ότι χρειαζόμαστε βελτιωμένα μέτρα για τον επαναπατρισμό, ιδίως των προσώπων στα οποία δεν χορηγήθηκε ή ανακλήθηκε το καθεστώς του πρόσφυγα.

Το έβδομο σημείο, που αφορά τον τομέα της πρόληψης και το έχω θίξει επανειλημμένα, είναι ότι πρέπει να διεξαχθούν στις χώρες καταγωγής και διέλευσης εντατικές ενημερωτικές εκστρατείες μέσω των οποίων θα δίνονται στους πιθανούς μετανάστες πληροφορίες για τους κινδύνους της παράνομης μετανάστευσης και τις συνέπειες της άρνησης χορήγησης καθεστώτος πρόσφυγα, αλλά και για τις δυνατότητες νόμιμης εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το όγδοο σημείο αφορά τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού γραφείου παροχής στήριξης. Εδώ δεν συμφωνήσαμε στην επιτροπή με την πρόταση της Επιτροπής. Εγώ θεωρώ, αντίθετα, καλύτερο να διαθέσουμε στην Επιτροπή περισσότερο προσωπικό και περισσότερους πόρους και όχι να ιδρύσουμε άλλον έναν οργανισμό. Πιστεύω ότι αυτό θα είναι πιο αποτελεσματικό και οικονομικό.

Το ένατο σημείο είναι πως πρέπει να ζητήσουμε από τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν όντως στην πράξη τις οδηγίες ή τους κανονισμούς που θεσπίζονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Προτείνεται η κατάρτιση ενός «πίνακα αντιστοιχιών», δηλαδή να γνωστοποιούν τα κράτη μέλη με ποια μέτρα θεωρούν ότι μετέφεραν στο εθνικό τους δίκαιο τις αντίστοιχες κοινοτικές απαιτήσεις.

Τέλος, το δέκατο σημείο είναι ο επιμερισμός των βαρών, που εξασφαλίζεται, για παράδειγμα, από την υποστήριξη από ομάδες εμπειρογνωμόνων προκειμένου να μπορούν να διεκπεραιωθούν πιο γρήγορα οι διαδικασίες σε ειδικές περιστάσεις. Επίσης, εάν έχουμε ενιαίες διαδικασίες, επιτυγχάνουμε έμμεσα έναν κάποιο επιμερισμό των βαρών, γιατί έτσι θα αποφεύγεται να κατευθύνεται μεγάλος αριθμός ατόμων στις χώρες όπου οι διαδικασίες είναι αργές ή βασίζονται σε εσφαλμένη ενημέρωση. Αυτό δεν πρέπει να συμβαίνει.

Προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε έναν κατάλογο σημείων που δείχνει συγκεκριμένα πώς πιστεύουμε ότι μπορεί μελλοντικά να παρέχεται γρήγορα βοήθεια στους ανθρώπους που είναι πραγματικά πρόσφυγες και λαμβάνουν το καθεστώς του πρόσφυγα, ενώ θα μπορεί να διευκρινιστεί εξίσου γρήγορα σε άλλους ότι δεν μπορούν να αποκτήσουν αυτό το καθεστώς.

Σας ευχαριστώ για τη συνεργασία και την υποστήριξή σας.

  Franco Frattini, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως τον εισηγητή, κ. Pirker, για την έκθεση αυτή, η οποία περιλαμβάνει μια σειρά πολύ χρήσιμων συστάσεων.

Πολλές από αυτές τις συστάσεις αφορούν το επίπεδο φιλοδοξίας που πρέπει να χαρακτηρίζει ένα πραγματικά ολοκληρωμένο κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου. Πολλές από τις ανησυχίες που εκφράζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε αυτή την έκθεση αντιμετωπίζονται στην Πράσινη Βίβλο μας για το μέλλον της πολιτικής ασύλου, την οποία πρότεινα στις 6 Ιουνίου και την οποία έχει εγκρίνει η Επιτροπή, ενώ σκοπεύω να την χρησιμοποιήσω ως βάση για τη διενέργεια ευρέος ευρωπαϊκού διαλόγου.

Ο απώτερος στόχος σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι να δημιουργηθούν με αυτόν τον τρόπο παρόμοιες συνθήκες σε όλα τα κράτη μέλη. Οι αιτούντες άσυλο πρέπει να έχουν πρόσβαση σε προστασία υπό ισότιμους όρους σε όλα τα κράτη μέλη – αυτή είναι η πρώτη προϋπόθεση. Ο επιδιωκόμενος στόχος στο πρώτο στάδιο ήταν η εναρμόνιση των νομικών πλαισίων των κρατών μελών βάσει κοινών ελαχίστων προτύπων, όμως ο στόχος στο δεύτερο στάδιο πρέπει να είναι η επίτευξη υψηλότερων προτύπων και μεγαλύτερης ισότητας όσον αφορά την προστασία στο σύνολο της ΕΕ, καθώς και η ενίσχυση της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών.

Αναγκαίος καθίσταται ο εντοπισμός των υπαρχόντων κενών και ελλειμμάτων και η επιδίωξη μεγαλύτερης νομοθετικής εναρμόνισης με ταυτόχρονη διασφάλιση υψηλότερων προτύπων. Για παράδειγμα, πρέπει να αναζητηθούν μοντέλα για τον σχεδιασμό μιας κοινής διαδικασίας αξιολόγησης των αιτήσεων για χορήγηση καθεστώτος πρόσφυγα και επικουρικής προστασίας. Είναι επίσης αναγκαίο να μελετήσουμε την ανάγκη πληρέστερης εναρμόνισης και αποσαφήνισης των ευρωπαϊκών διατάξεων που αφορούν τις συνθήκες υποδοχής για τους αιτούντες άσυλο.

Πρέπει άλλωστε να μελετηθεί το κατά πόσον τα κριτήρια κατανομής των αρμοδιοτήτων που ισχύουν επί του παρόντος με βάση το σύστημα του Δουβλίνου πρέπει να συμπληρωθούν προκειμένου να ληφθούν υπόψη και άλλοι παράγοντες, όπως η δικαιότερη κατανομή των επιβαρύνσεων μεταξύ των κρατών μελών με βάση την ικανότητά τους να επεξεργάζονται τις αιτήσεις ασύλου και να προσφέρουν μακροπρόθεσμες προοπτικές σε αναγνωρισμένους πρόσφυγες. Αυτή η πτυχή είναι πολύ σημαντική και θίγεται από μια σειρά κρατών μελών, ιδίως από τους μαλτέζους φίλους μας, οι οποίοι υπογράμμισαν τη σημασία της ολοκλήρωσης του ισχύοντος κανονισμού του Δουβλίνου. Εξετάζω προσεκτικά αυτό το ζήτημα. Βάσει των αποτελεσμάτων αυτού του ευρέος διαλόγου και μετά από δημόσια ακρόαση η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 18 Οκτωβρίου με πλήρη συμμετοχή του Κοινοβουλίου, θα παρουσιάσω ένα σχέδιο πολιτικής στις αρχές του 2008. Στο εν λόγω σχέδιο πολιτικής θα περιγράφονται περαιτέρω μέτρα για τη διαμόρφωση του ολοκληρωμένου συστήματος ασύλου σε συνδυασμό με ένα χρονοδιάγραμμα έγκρισής του. Είμαι πεπεισμένος ότι, με το ενδεδειγμένο θεσμικό πλαίσιο το οποίο θα προβλέπει την πλήρη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη νομοθετική διαδικασία –αναφέρομαι στη διαδικασία συναπόφασης– θα μπορέσουμε να επιτύχουμε αυτό το υψηλό επίπεδο φιλοδοξίας.

Όσον αφορά τα συγκεκριμένα θέματα που θίγονται στην έκθεση του κ. Pirker σχετικά με την πρακτική συνεργασία, είναι αναγκαίο να ενισχυθεί η σύγκλιση πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών. Η κατάρτιση είναι σίγουρα ένας από τους τομείς στους οποίους υπάρχει όντως πρακτική συνεργασία. Επί του παρόντος, βρίσκεται υπό εξέλιξη η ανάπτυξη κοινού προγράμματος σπουδών. Τους προσεχείς μήνες, πριν από το τέλος του έτους, θα δημιουργήσουμε μια πρώτη πιλοτική πανευρωπαϊκή διαδικτυακή πύλη για την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τις χώρες προέλευσης. Προς το παρόν, το σύστημα αυτό θα συνδέει ορισμένες μόνο από τις υπάρχουσες βάσεις δεδομένων και θα είναι προσπελάσιμο από ορισμένες μόνο εθνικές αρχές, όμως οι υπηρεσίες μου σκοπεύουν επίσης να διενεργήσουν μελέτη σκοπιμότητας σχετικά με το πώς μπορούμε να προσφέρουμε καλύτερη διαρθρωτική στήριξη σε δραστηριότητες πρακτικής συνεργασίας· η ιδέα είναι να δημιουργηθεί ένα ευρωπαϊκό γραφείο παροχής στήριξης.

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο για τους Πρόσφυγες μπορεί να προσφέρει στα κράτη μέλη, μέσω κοινοτικών παρεμβάσεων, χρηματοδοτική στήριξη για την υλοποίηση προγραμμάτων, σε συνεργασία με τα Ηνωμένα Έθνη, με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας των συστημάτων ασύλου τους. Στο νέο παγκόσμιο πρόγραμμα για το 2007, γίνεται ειδική αναφορά σε αυτή την πτυχή.

Η Επιτροπή έχει επίσης προτείνει την τροποποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τους Πρόσφυγες, προκειμένου να προσφέρεται ταχεία οικονομική ενίσχυση στα κράτη μέλη τα οποία αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες πιέσεις λόγω ξαφνικών αφίξεων μεταναστών στα σύνορά τους, ορισμένοι εκ των οποίων χρήζουν διεθνούς προστασίας. Επιπλέον, το νέο δημοσιονομικό κονδύλιο με τίτλο «Προπαρασκευαστική δράση: Διαχείριση της μετανάστευσης – Αλληλεγγύη εν δράσει», όπως ονομάζεται αυτό το πρόγραμμα, θα χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση των κρατών μελών που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες. Η χρηματοδότησή του θα γίνει μέσω συμπληρωματικού χρηματικού ποσού 7 εκατ. ευρώ περίπου.

Τέλος, όπως μόλις ανέφερε ο εισηγητής, ένας από τους κεντρικούς πολιτικούς στόχους μας είναι αναμφίβολα η σαφής διάκριση μεταξύ των οικονομικών μεταναστών, αφενός, και των πραγματικών προσφύγων, αφετέρου. Ως εκ τούτου, θα εφαρμοστούν αξιόπιστες ευρωπαϊκές πολιτικές για την επαναπροώθηση υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι διαμένουν παρανόμως στην ΕΕ, με πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών τους.

  Bernadette Vergnaud (PSE), εισηγήτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανέκαθεν δεσμευόταν για τη δημιουργία ενός κοινού συστήματος ασύλου έως το 2010. Η έκθεση του κ. Pirker, τον οποίο συγχαίρω για το εξαιρετικό έργο του, επισημαίνει την ανάγκη διατήρησης αυτού του στόχου.

Σκοπός της δημιουργίας μιας κοινής πολιτικής ασύλου πρέπει να είναι η προστασία του ατόμου και όχι η μείωση ή η εξωτερική ανάθεση των αιτήσεων ασύλου. Η ευρωπαϊκή πολιτική πρέπει να βασίζεται στην υποχρέωση να γίνονται δεκτοί οι αιτούντες άσυλο και στην αρχή της μη επαναπροώθησης, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης. Η εκπόνηση ενός ενιαίου καθεστώτος, η βελτίωση της ποιότητας της λήψης αποφάσεων, οι ενιαίες ευρωπαϊκές διαδικασίες για τη σύνταξη και εξέταση, η κοινή χρήση πληροφοριών για τις χώρες προέλευσης και η βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, ελπίζω ότι θα επιτρέψουν στα άτομα των οποίων η κατάσταση απαιτεί επείγουσα προστασία να εισέρχονται στο ευρωπαϊκό έδαφος με απόλυτη ασφάλεια και να εξετάζεται η αίτησή τους με τον δέοντα τρόπο.

Παρά ταύτα, η ανάγκη για βελτίωση της συνεργασίας σε σχέση με τις πληροφορίες για τις χώρες προέλευσης δεν θα πρέπει να περιορίζεται στη διατήρηση μιας γενικευμένης λίστας τρίτων χωρών, καθώς η αξιοπιστία μιας τέτοιας λίστας θα ήταν αβέβαιη. Αντιθέτως, πρέπει να εισαχθεί η αξιολόγηση κατά περίπτωση με βάση τα δικαιώματα του ατόμου.

Η Ευρώπη πρέπει επίσης να αναλαμβάνει από κοινού με τα διάφορα κράτη μέλη τα βάρη και τις ευθύνες της πολιτικής της για το άσυλο και τη μετανάστευση βοηθώντας χώρες όπως η Μάλτα, οι οποίες δεν είναι πλέον σε θέση να απορροφήσουν άλλες εισροές μεταναστών.

Επιπλέον, επεσήμανα με ανησυχία, ως εισηγήτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, την παντελή απουσία θεμάτων που αφορούν τα φύλα στην ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι πτυχές που αφορούν τα δικαιώματα των γυναικών καθώς και την προστασία των ανηλίκων αγνοούνται παντελώς. Το ίδιο ισχύει και για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και των τρανσέξουαλ. Θεωρώ επίσης ότι οι διώξεις που βασίζονται στο φύλο, ήτοι, η συζυγική και η ενδοοικογενειακή βία, οι ακρωτηριασμοί γυναικείων γεννητικών οργάνων, η σεξουαλική κακοποίηση, τα εγκλήματα τιμής, οι βιασμοί, οι αναγκαστικοί γάμοι και τα εγκλήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή του νόμου της Σαρία, πρέπει να θεωρούνται νομικά ως επαρκής λόγος χορήγησης ασύλου. Η Επιτροπή πρέπει να θεσπίσει πρακτικά κριτήρια για τη χορήγηση ασύλου ή ειδικού ανθρωπιστικού καθεστώτος για τις γυναίκες που υποφέρουν από βία αυτού του είδους.

Επεσήμανα επίσης την ανάγκη να θεσπιστεί ειδική κατάρτιση για άτομα που είναι εξουσιοδοτημένα να δέχονται αιτούντες άσυλο, ιδιαίτερα γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους, και να εξασφαλίζονται κέντρα υποδοχής κατάλληλα για τα άτομα αυτά. Είμαι ευτυχής που ο εισηγητής το έλαβε υπόψη του, παρότι λυπάμαι που η έκθεσή του αφιερώνει μόνο μια παράγραφο γι’ αυτές τις ανησυχίες που σχετίζονται με το φύλο, οι οποίες εκτιμώ ότι είναι ζωτικής σημασίας πολύ δε περισσότερο διότι δεν μπορούμε πλέον να αγνοούμε την έλλειψη σεβασμού στα περισσότερα κέντρα υποδοχής για τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα του ατόμου. Αντιλαμβάνομαι, ωστόσο, αφού άκουσα τον Επίτροπο, ότι αυτό είναι ένα θέμα που τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα, για το οποίο τον ευχαριστώ, και για τον λόγο αυτό τρέφω μεγάλες ελπίδες.

  Carlos Coelho, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Pirker και να του πω παρότι είμαι βέβαιος ότι ο κ. Weber θα το κάνει με μεγαλύτερη αρμοδιότητα ότι η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών θα στηρίξει φυσικά την έκθεσή του, η οποία στοχεύει στη βελτίωση της συνεργασίας και της διαδικασίας λήψης αποφάσεων στην πολιτική ασύλου. Επιθυμώ να συγχαρώ τον κ. Frattini για την ομιλία του και οφείλω να του πω ότι αυτό είναι ένα θέμα που αντανακλά πάρα πολύ τη δυσκολία που έχουμε στη λήψη αποφάσεων.

Σε έναν χώρο χωρίς σύνορα, έναν χώρο ελεύθερης κυκλοφορίας, το άσυλο είναι ίσως το σαφέστερο παράδειγμα ενός χώρου στον οποίο χρειάζεται να υπάρξει εναρμόνιση μεταξύ των κρατών μελών και δημιουργία κοινού συστήματος. Το θέμα είναι ότι εργαζόμαστε προς την κατεύθυνση του 2010 και, αν όλα εξελιχθούν σύμφωνα με το σχέδιο, θα πρέπει έως τότε να έχουμε δημιουργήσει και θέσει σε λειτουργία κοινό σύστημα ασύλου. Γνωρίζω ότι αυτό είναι ένα δύσκολο θέμα για το οποίο υιοθετήθηκε η στρατηγική του χαμηλότερου κοινού παρονομαστή, της «εξίσωσης προς τα κάτω», η οποία αφήνει τον δρόμο ανοικτό για διαφορές μεταξύ κρατών μελών και για τη συνέχιση της λεγόμενης «αγοράς ασύλου».

Θα ήθελα να εγείρω τρία σύντομα σημεία για θέματα που εκτιμώ ότι είναι ουσιώδη. Πρώτον, εκτιμώ ότι είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί μια ενιαία διαδικασία σε επίπεδο ΕΕ για να διασφαλιστεί ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται γρήγορα και είναι δεόντως στοιχειοθετημένες και δίκαιες. Δεύτερον, επιθυμώ να επαναλάβω την άποψη που εξέφρασε ο κ. Frattini, ότι η ποιότητα των αποφάσεων εξαρτάται από την ποιότητα των πληροφοριών. Είναι κατά συνέπεια αναγκαίο να εξασφαλιστεί η καλύτερη δυνατή διαδικασία όσον αφορά τη συλλογή και ανταλλαγή πληροφοριών. Τέλος, εκτιμώ ότι είναι αναγκαίο να ενισχυθεί η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών, που σημαίνει επίσης αντιμετώπιση του θέματος της αλληλεγγύης και της κατανομής των βαρών.

  Claude Moraes, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω αυτή την έκθεση καθόσον τους τελευταίους μήνες διαπιστώσαμε σαφή μείωση του συνολικού αριθμού των αιτούντων άσυλο που εισέρχονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τις βασικές χώρες εξαγωγής αιτούντων άσυλο. Βεβαίως, αυτός ο αριθμός σημειώνει και πάλι άνοδο, εν μέρει λόγω της κατάστασης στο Ιράκ, ενώ ο αριθμός των ατόμων που έρχονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω των συνθηκών ακραίας φτώχειας που αντιμετωπίζουν –όπως τα άτομα που βλέπουμε να έρχονται στη Μάλτα, τη Λαμπεδούσα κ.ο.κ.– αποτελεί μείζονος σημασίας θέμα για το παρόν Σώμα και για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ως εκ τούτου, κάθε έκθεση η οποία αποσκοπεί στη βελτίωση της διαδικασίας και της κοινής πολιτικής ασύλου είναι ευπρόσδεκτη. Οι συμβιβασμοί στους οποίους καταλήξαμε στο πλαίσιο αυτής της έκθεσης είναι ιδιαιτέρως ευπρόσδεκτοι και η συνεργασία με τον εισηγητή, κ. Pirker, ήταν επίσης ευχάριστη.

Τι προσπαθούμε να επιτύχουμε με αυτή την έκθεση; Αναφερόμενοι ευθέως στα όσα περιέγραψε ο κ. Pirker, καθώς και στην ομιλία του κ. Frattini, θεωρούμε ότι η κοινή διαδικασία είναι εξαιρετικά σημαντική. Η λήψη αποφάσεων με μια διαδικασία για την αξιολόγηση των αιτήσεων χορήγησης καθεστώτος πρόσφυγα και πρόσβασης σε επικουρική προστασία είναι εξαιρετικά σημαντική. Η αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου για τη λήψη αποφάσεων στον τομέα του ασύλου είναι ζωτικής σημασίας.

Θεωρούμε επίσης ότι η ποιότητα των διαδικασιών λήψης αποφάσεων για το άσυλο είναι εξαιρετικά υποβαθμισμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η βελτίωση της ποιότητας των αποφάσεων στον τομέα του ασύλου –και μιλώ με βάση την προσωπική μου πείρα ως δικηγόρου που έχει χειριστεί αιτήσεις ασύλου– έχει ζωτική σημασία. Γνωρίζουμε ότι, για την επίτευξη αυτής της ποιότητας στη λήψη αποφάσεων για θέματα ασύλου, χρειαζόμαστε ανοικτά συστήματα με πληροφορίες οι οποίες θα είναι πραγματικά προσιτές: εξειδικευμένες πληροφορίες, οι οποίες θα μπορούν να διασταυρωθούν. Δεν νομίζω ότι επιθυμούμε βάσεις δεδομένων οι οποίες θα προορίζονται ενδεχομένως μόνο για αξιωματούχους, αλλά βάσεις δεδομένων οι οποίες θα μπορούν να εξεταστούν από εξωτερικούς εμπειρογνώμονες. Πολλά κράτη μέλη διαθέτουν επί του παρόντος αυτό το επίπεδο ποιότητας ως προς τη λήψη αποφάσεων, και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Όσον αφορά τον ρόλο της Επιτροπής, επιθυμούμε επίσης να μείνει ανοικτή η πόρτα σε μια ευρωπαϊκή υπηρεσία, καθόσον επιθυμούμε η Επιτροπή να διαδραματίζει πλήρως τον ρόλο της, κάνοντας χρήση όλων των διαθέσιμων πόρων. Δεν μπορούμε να θέλουμε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο· δεν μπορούμε να επιδιώκουμε, αφενός, να διαδραματίζει ρόλο η Επιτροπή στον τομέα του ασύλου για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, αφετέρου, να μην της διαθέτουμε τους αντίστοιχους οικονομικούς και άλλους πόρους.

Τέλος, θα υπάρξουν διαφορές μεταξύ των κομμάτων μας σχετικά με τον κοινό κατάλογο ασφαλών χωρών προέλευσης, όμως οι συμβιβασμοί τους οποίους επιδιώξαμε αξίζουν, νομίζω, τη στήριξη του Σώματος. Όσον αφορά το «Δουβλίνο II», γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ατέλειες ως προς την κατανομή των βαρών, και αυτό είναι ένα από τα πιο καίρια στοιχεία της έκθεσης, καθώς και ως προς το θέμα του ασύλου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει να προσπαθήσουμε να καταστήσουμε πραγματικότητα το «Δουβλίνο II» και τον επιμερισμό των βαρών. Αν αυτή η έκθεση μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα καλύτερο κοινό σύστημα ασύλου, τότε αξίζει να υποστηριχθεί από το Σώμα· ως μέλη, πάντως, της Σοσιαλιστικής Ομάδας θα στηρίξουμε πλήρως την έκθεση.

  Mario Borghezio, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θεωρώ αξιέπαινη την προσπάθεια του εισηγητή κ. Pirker, ο οποίος εκπόνησε μια εξαιρετική έκθεση που έχει ως στόχο να καταστήσει πιο ορθολογικές και πιο αποτελεσματικές τις διαδικασίες παροχής ασύλου.

Ωστόσο, θα πρέπει να συνεχίσουμε να καταβάλουμε προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση, ιδίως για να διορθώσουμε τη νομική και πρακτική ερμηνεία αυτού του θεσμού, ο οποίος, ακριβώς επειδή είναι τόσο σημαντικός από ανθρωπιστική άποψη, δεν πρέπει να αποτελεί αντικείμενο κατάχρησης ούτε να συγχέεται με άλλους τομείς και άλλα προβλήματα, όπως αυτό της μετανάστευσης για οικονομικούς λόγους, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την απαράβατη αρχή του δικαιώματος στο άσυλο.

Για ανθρωπιστικούς επίσης λόγους δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη χρήση ενός τόσο σημαντικού θεσμού από εγκληματικές οργανώσεις, όπως απέδειξαν προσφάτως τα σημαντικότατα πορίσματα μιας έρευνας που διεξήχθη από την αστυνομία στην Ιταλία, με την οποία εξαρθρώθηκε μια εξαιρετικά επικίνδυνη οργάνωση που δρούσε σε διάφορους τομείς του εγκλήματος και εκμεταλλευόταν το σύστημα του ασύλου για να στρατολογήσει τα άτομα που διέπρατταν τα εγκλήματα. Είμαι βέβαιος ότι η Επιτροπή ενδιαφέρεται ειλικρινά για αυτά τα προβλήματα, τα οποία εμείς δεν θα πάψουμε ποτέ να επισημαίνουμε, θέλοντας να προστατεύσουμε έναν τόσο σημαντικό θεσμό.

Θέλω να επισημάνω επίσης την ανάγκη να δημιουργηθούν ζώνες υποδοχής για όσους ζητούν άσυλο σε ασφαλείς τρίτες χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς Dum Bruxelles o Strasburgo consulitur, Saguntum expugnatur [ενώ οι Βρυξέλλες και το Στρασβούργο συσκέπτονται, το Saguntum εκπορθείται], υπό την έννοια ότι συνεχίζονται οι αποβάσεις, η επίθεση των εγκληματικών οργανώσεων και, προπαντός, αυτό το δράμα της εμπορίας ανθρώπων με τις συνέπειες που είναι σε όλους μας γνωστές.

Είναι επίσης αναγκαία η μέγιστη επαγρύπνηση για να εξασφαλίσουμε ότι δεν χορηγείται άσυλο σε μέλη φονταμενταλιστικών ισλαμικών οργανώσεων. Πρόκειται για μια πραγματικότητα και αυτός είναι συχνά ο τρόπος με τον οποίο η οργάνωση της Αλ Κάιντα διευρύνεται και ενισχύει την παρουσία της στην Ευρώπη.

Δεν συμφωνώ, ωστόσο, με την πρόταση να ανατεθούν περισσότερες αρμοδιότητες σε θέματα παροχής ασύλου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αποσπώντας τα από τη δικαιοδοσία των κρατών μελών. Καλώ ειδικότερα το Συμβούλιο να ξαναδώσει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όλες τις εξουσίες του σχετικά με τις προδικαστικές αποφάσεις.

  Jean Lambert, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν είμαι απολύτως σίγουρος πώς καταφέραμε να στραφούμε από το θέμα της ανάγκης για υψηλά πρότυπα προστασίας στην Αλ Κάιντα, αλλά θα προσπαθήσω να εστιαστώ στο περιεχόμενο της έκθεσης παρά στα όσα δεν περιλαμβάνει.

Η πολιτική μου ομάδα επιθυμεί επίσης να ευχαριστήσει τον εισηγητή για τις προσπάθειές του κατά την εκπόνηση αυτής της έκθεσης, παρότι, όσον αφορά ορισμένες από τις συμβιβαστικές θέσεις, νομίζω ότι όλοι ακούσαμε τον θόρυβο από το σπάσιμο των αυγών καθώς πλησιάζαμε την επίτευξη συμφωνίας.

Όπως έχει ήδη επισημανθεί, η έκθεση καλύπτει μια σειρά σημαντικών ζητημάτων: τα υψηλά πρότυπα που αναμένουμε, την προτεραιότητα στην προστασία, το θέμα της βελτίωσης της ποιότητας των διαδικασιών λήψης αποφάσεων, τη διάθεση αξιόπιστων πληροφοριών ανά χώρα σε όλους τους εμπλεκόμενους στη διαδικασία, την αποτελεσματική κατάρτιση του προσωπικού, τη χρήση της πρωτοβουλίας για την ποιότητα (η οποία εφαρμόστηκε προσφάτως στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο χρειαζόταν σίγουρα βοήθεια) και τη συμμετοχή της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες. Όλα αυτά τα στοιχεία είναι αναγκαία, διότι οι υπεύθυνοι για τη λήψη των αποφάσεων αποφασίζουν για θέματα ζωής και θανάτου για πολλούς από τους ανθρώπους που εξετάζουν.

Χαιρετίζουμε την αναγνώριση της ανάγκης για μια ενιαία διαδικασία σε όλα τα κράτη μέλη και θεωρούμε πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι συζητούμε την αναθεώρηση του ρόλου του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αυτή την εβδομάδα. Η συγκυρία είναι ίσως κατάλληλη για να επιστήσουμε την προσοχή του Συμβουλίου στο θέμα αυτό.

Αναμένουμε επίσης τη συζήτηση σχετικά με το «Δουβλίνο II», παρότι η πολιτική μας ομάδα θα στηρίξει επ’ αυτού την τροπολογία 17. Συμφωνούμε με τη διαπίστωση ότι η Επιτροπή δεν έχει στη διάθεσή της επαρκείς πόρους για την αποτελεσματική παρακολούθηση της εφαρμογής και της ποιότητας της κοινής πολιτικής ασύλου. Ευελπιστούμε ότι οι πολιτικές μας ομάδες θα λάβουν υπόψη τους αυτό το μήνυμα κατά την επεξεργασία του προϋπολογισμού και των αποφάσεων σε αυτόν τον τομέα.

Γνωρίζουμε ότι υπάρχει διαφωνία ως προς το γραφείο παροχής στήριξης, όμως, όπως και οι Σοσιαλιστές, χαιρετίζουμε την ευκαιρία να πληροφορηθούμε τις ακριβείς προθέσεις της Επιτροπής επί του θέματος αυτού προκειμένου να δούμε αν μπορούμε να προωθήσουμε αυτή την πρόταση.

Δεν έχουμε καταθέσει τροπολογίες στην έκθεση, όμως θα στηρίξουμε τις εποικοδομητικές τροπολογίες οι οποίες σχετίζονται με το θέμα των ασφαλών τρίτων χωρών. Εντούτοις, υπάρχουν ορισμένες τροπολογίες τις οποίες δεν μπορούμε να στηρίξουμε σε καμία περίπτωση.

  Giusto Catania, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σήμερα, 20 Ιουνίου, είναι η Ημέρα των Προσφύγων και, συνεπώς, η συζήτηση αυτή είναι πραγματικά επίκαιρη.

Η συζήτησή μας χαρακτηρίζεται, ωστόσο, από μεγάλη υποκρισία, καθώς πριν από δύο μόλις ημέρες το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε να διαγράψει από τον κατάλογο των επειγόντων θεμάτων το ζήτημα των ιρακινών προσφύγων. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα, καθώς αφορά πάνω από τέσσερα εκατομμύρια ανθρώπους που δραπετεύουν από έναν αισχρό και παράνομο πόλεμο. Οφείλαμε να συζητήσουμε αυτό το ζήτημα και τις δυσκολίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δεχθεί αυτούς τους πρόσφυγες, η πλειονότητα των οποίων καταφεύγει εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να αναλογισθούμε τον τρόπο με τον οποίο υποδεχόμαστε συχνά τους πρόσφυγες αυτούς στα εδάφη μας. Μια αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μετέβη προσφάτως στη Σάμο και είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει ότι στο κέντρο προσωρινής παραμονής της νήσου αυτής –ενός πραγματικά απαράδεκτου στρατοπέδου– υπήρχαν Ιρακινοί, Παλαιστίνιοι, Λιβανέζοι και Αφγανοί που ζητούν άσυλο και προέρχονται όλοι από εμπόλεμες ζώνες.

Πιστεύω λοιπόν πως πρέπει να προβληματισθούμε σοβαρά όσον αφορά την ανάγκη να διασφαλίζεται ο σεβασμός του δικαιώματος ασύλου, έτσι ώστε να μην ξανασυμβούν αυτά που συνέβησαν δυστυχώς συχνά τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη, οι συλλογικές δηλαδή απελάσεις και η αδυναμία εκπλήρωσης του δικαιώματος της μη επαναπροώθησης. Γίναμε μάρτυρες πολλών συμβολικών περιπτώσεων· γεγονός είναι ότι τα τελευταία χρόνια η μεταναστευτική πίεση αυξήθηκε και οι επιτυχείς αιτήσεις χορήγησης ασύλου στην Ευρώπη μειώθηκαν. Πιστεύω πως αυτό είναι ενδεικτικό του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Johannes Blokland, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με το σχέδιο 10 σημείων του κ. Pirker, τον οποίο θέλω να συγχαρώ θερμά γι’ αυτό. Την περασμένη εβδομάδα, είχαμε εκ νέου συγκλονιστεί από το γεγονός ότι άνθρωποι πνίγηκαν ενώ κατευθύνονταν προς την Ευρώπη. Έντεκα άτομα πνίγηκαν κοντά στη νήσο Λαμπεδούσα. Σήμερα η ολλανδική εφημερίδα Trouw, δημοσιεύει τη συγκλονιστική περιπέτεια σομαλών προσφύγων που προσπάθησαν να φθάσουν στην Υεμένη υπό δυσμενείς συνθήκες.

Κατά συνέπεια, θα πρέπει σχετικά επειγόντως να προσπαθήσουμε να θεσπίσουμε μια καλύτερη διαδικασία ασύλου και ταυτόχρονα να λάβουμε μέτρα προκειμένου να μπορούμε να διακρίνουμε τους αιτούντες άσυλο από τους παράνομους μετανάστες.

Μπορεί η επίτευξη καλύτερης πολιτικής ασύλου χάρη στην πρακτική συνεργασία να ακούγεται σαν μια πολύ καλή ιδέα, ωστόσο δεν είναι ρεαλιστική. Η πρακτική συνεργασία δεν είναι αρκετή. Για να κάνουμε τα αναγκαία βήματα χρειαζόμαστε πολιτική βούληση. Όταν διάβασα στις ολλανδικές εφημερίδες σχετικά με τη συνεδρίαση των Υπουργών Δικαιοσύνης στο Λουξεμβούργο την Τρίτη της περασμένης εβδομάδας, είχα την εντύπωση ότι η πολιτική βούληση απουσιάζει, δεδομένου ότι τα συνεχιζόμενα θέματα της συζήτησης είναι η πραγματική ανάπτυξη ανθρώπων και εξοπλισμού.

Αν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε για την κοινή ανάπτυξη του Frontex, μια κοινή πολιτική υποδοχής για πρόσφυγες από το Ιράκ, επί παραδείγματι, είναι απίθανη. Χωρίς κοινή θέση ως προς την ασφάλεια τρίτων χωρών, ευρωπαϊκές επίσημες εκθέσεις δεν μπορούν να συνταχθούν, πράγμα που είναι, σε τελική ανάλυση, προϋπόθεση για την πρόοδο μιας εναρμονισμένης πολιτικής ασύλου.

Προβλέπω σημαντικά προβλήματα σχετικά με την εφαρμογή του σχεδίου για σύνταξη λίστας ασφαλών χωρών καταγωγής. Ποιες πηγές είναι αξιόπιστες; Είναι δυνατόν οι πηγές πληροφοριών από μη ασφαλείς χώρες να καθίστανται δημόσιες; Σε τελικά ανάλυση, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο πράγμα η συλλογή στοιχείων εις βάρος δικτατορικών καθεστώτων.

Αυτό, ωστόσο, είναι ένα δίκοπο σπαθί. Μια λίστα ασφαλών χωρών περιλαμβάνει χώρες με τις οποίες μπορούμε να αναπτύξουμε εμπορικές σχέσεις, όμως αν μια χώρα δεν αναγράφεται στη λίστα ασφαλών χωρών, οι πρόσφυγες θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτοι. Είναι λοιπόν αναγκαίο να διακόπτουμε τις εμπορικές σχέσεις με μη ασφαλείς χώρες προκειμένου να προωθήσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εδώ αναμένεται να προκύψουν μεγάλα προβλήματα. Είναι απίθανο πρώην γαλλικές ή βρετανικές αποικίες που σήμερα τελούν υπό τον έλεγχο βάναυσων καθεστώτων να αποκλειστούν από τις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα ήθελα να ακούσω από τον κ. Frattini πώς θα αποτρέψει αυτό το πρόβλημα.

Επιπλέον, η εναρμονισμένη πολιτική ασύλου επωφελείται από την σαφήνεια. Ο κ. Catania έχει καταθέσει τροπολογία στην οποία επιχειρηματολογεί υπέρ ανοικτών κέντρων υποδοχής για αιτούντες άσυλο και άλλους μετανάστες. Στη χώρα μου, οι αιτούντες άσυλο μένουν σε ανοικτά κέντρα αιτούντων άσυλο. Οι παράνομοι μεταφέρονται σε κλειστά κέντρα, δικαιολογημένα. Φρονώ ότι δεν είναι συνετό να δημιουργηθούν ανοικτά στρατόπεδα υποδοχής στα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης. Η στήριξη για πολιτική ασύλου είναι βέβαιο ότι θα υπονομευθεί αν οι άνθρωποι μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα χωρίς να διαθέτουν οιαδήποτε έγκυρα έγγραφα. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδιώκει να διατυπώσει μια φιλανθρωπική και δίκαιη πολιτική ασύλου, πρέπει να υπάρξει πολιτική βούληση για να την στηρίξει. Ζητώ από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να επιδείξουν αυτή τη βούληση σε μια προσπάθεια να προλάβουμε νέα θύματα.

  Irena Belohorská (NI). – (SK) Θα ήθελα και εγώ να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στον εισηγητή για την εκπόνηση της έκθεσης γι’ αυτό το σοβαρό θέμα. Χαιρετίζω την πρακτική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών ενόψει της ανάγκης για αλληλεγγύη στην αντιμετώπιση προβλημάτων τα οποία τα κράτη μέλη χωρίς εσωτερικά σύνορα δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά.

Συμφωνώ με την άποψή του ότι οι αποφάσεις για τη χορήγηση καθεστώτος πρόσφυγα θα πρέπει να λαμβάνονται ταχύτερα, δικαιότερα, και με περισσότερο προβλέψιμο τρόπο, κάτι το οποίο συνιστά τον απώτερο στόχο της θέσπισης κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου. Ως εισηγήτρια που εκφράζει γνώμη για τη στρατηγική της ΕΕ στον τομέα των δικαιωμάτων του παιδιού, και ειδικά για την κατάσταση των παιδιών στις αναπτυσσόμενες χώρες, ασχολούμαι με τα θέματα των παιδιών των προσφύγων, παιδιών μεταναστών χωρίς εθνικότητα και παιδιών που έχουν απομακρυνθεί από τις εστίες τους.

Πολλά παιδιά μεταναστών και παιδιά που ζητούν άσυλο έχουν την ίδια μεταχείριση που έχουν οι ενήλικες, γεγονός που τους αφήνει ανεξίτηλα ψυχικά τραύματα. Τα παιδιά υποφέρουν σε στρατόπεδα προσφύγων, όπου πολύ συχνά καθίστανται θύματα παραμέλησης, βίας, κακοποίησης, έλλειψης ανοχής και ανεπαρκούς νομικής προστασίας. Οι μετανάστες, οι πρόσφυγες και τα παιδιά που έχουν απομακρυνθεί από τις εστίες τους αντιστοιχούν στο 5% του συνόλου των αιτούντων άσυλο. Αυτό μας κάνει να σκεφτούμε ότι με την άφιξή τους στη χώρα, θα πρέπει να ορίζονται σε αυτά τα παιδιά καλώς καταρτισμένοι νομικοί εκπρόσωποι οι οποίοι θα είναι σε θέση να εκπροσωπήσουν με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντά τους.

  Simon Busuttil (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ τον κ. Pirker για την εξαίρετη έκθεσή του, ενώ με ικανοποιεί επίσης η δήλωση της Επιτροπής ότι στηρίζει την έκκληση της χώρας μου, της Μάλτας, για πιο δίκαιη κατανομή των ευθυνών, ακόμη και όσον αφορά τον κανονισμό του Δουβλίνου. Άλλωστε, σε κάθε αναθεώρηση του κανονισμού του Δουβλίνου πρέπει όντως να λαμβάνονται υπόψη οι παράπλευρες συνέπειες των υφιστάμενων κανόνων, καθώς χώρες όπως η δική μου υποχρεώνονται να αναλάβουν δυσανάλογο μέρος της ευθύνης απλώς και μόνον επειδή είναι παραμεθόρια κράτη μέλη.

Προκειμένου να καταστήσουμε πιο δίκαιη την κατανομή ευθυνών, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η αλληλεγγύη έχει πραγματικά ουσιαστικό περιεχόμενο. Μέχρι στιγμής, πρέπει να παραδεχτούμε ότι στη διαμόρφωση των κοινοτικών πολιτικών η «αλληλεγγύη» σήμαινε πάντα τη χορήγηση οικονομικής βοήθειας. Αυτό δεν είναι πλέον αρκετό. Πρέπει να προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο. Η πραγματική σημασία της αλληλεγγύης δεν μπορεί να περιορίζεται στη διάθεση οικονομικών πόρων για την αντιμετώπιση του προβλήματος· δεν μπορεί να περιορίζεται απλώς στη συμπλήρωση μιας τραπεζικής επιταγής. Πρέπει να συνεπάγεται επίσης την κατανομή των επιβαρύνσεων και των ευθυνών. Πρέπει να συνοδεύεται από το άνοιγμα των συνόρων μας προκειμένου να μοιραστούμε με γειτονικά κράτη μέλη την ευθύνη της διαχείρισης των αιτούντων άσυλο και άλλων ατόμων τα οποία εισέρχονται συχνά με μεγάλους κινδύνους, αλλά δυστυχώς παρανόμως, στην επικράτεια της ΕΕ. Κατά την αναθεώρηση, λοιπόν, του κανονισμού του Δουβλίνου, συμφωνώ με τη θέση που εκφράζεται στην έκθεση, ότι δηλαδή απαιτείται δικαιότερη κατανομή του βάρους.

Τέλος, ένα θέμα που αφορά τα χρονικά περιθώρια: συζητούμε τη θέσπιση κοινού συστήματος ασύλου έως το 2010. Εντούτοις, όλοι γνωρίζουμε ότι το κοινό σύστημα ασύλου δεν θα καταστεί αναγκαίο το 2010. Είναι ήδη επειγόντως αναγκαίο. Πρέπει, λοιπόν, να αναρωτηθούμε πόσες ακόμη ζωές θα έχουν χαθεί έως το 2010; Πόσα ακόμη προβλήματα θα εμφανιστούν μέχρις ότου μπορέσουν τα κράτη μέλη να ξεπεράσουν τον εθνικό εγωτισμό τους και να υλοποιήσουν αυτόν τον στόχο;

  Inger Segelström (PSE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε Frattini, επιθυμώ να αρχίσω ευχαριστώντας τον κ. Pirker για την εποικοδομητική έκθεση. Μετά τις συζητήσεις στην επιτροπή, η αίσθηση είναι ότι μπορούμε να την στηρίξουμε.

Η πολιτική ασύλου είναι ένας τομέας τον οποίο οι πολίτες της ΕΕ αναμένουν από εμάς να τον αντιμετωπίσουμε από κοινού, διότι το εν λόγω πρόβλημα είναι διασυνοριακό. Εδώ στην Ολομέλεια και στην επιτροπή έχουμε συχνά συζητήσει την τρέχουσα κατάσταση στη Μεσόγειο, την οποία εμείς τα μέλη του ΕΚ ακόμη δεν έχουμε πετύχει να επιλύσουμε. Είναι σκανδαλώδες που καθημερινά εξακολουθούν να πεθαίνουν άνθρωποι εκεί. Στην Ομάδα από την οποία προέρχομαι υπάρχουν τόσο πρώην μετανάστες όσο και πρώην αιτούντες άσυλο.

Από την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ, η δική μου χώρα, η Σουηδία, υποδέχθηκε περισσότερους πρόσφυγες περίπου 10 000 απ’ ό,τι οιαδήποτε άλλη χώρα σε ολόκληρη την ΕΕ, και δεν είμαστε καν μια από τις μεγαλύτερες χώρες της ΕΕ. Όπως είπε ο κ. Pirker, πρέπει να μοιραζόμαστε το βάρος. Κατά συνέπεια πιστεύω ότι δεν μπορούμε να κάνουμε απλά δηλώσεις και να δίνουμε υποσχέσεις που δεν εκπληρώνουμε. Το αντίθετο, οφείλουμε, όπως προτείνεται στην έκθεση, όχι μόνον να επιταχύνουμε τις διαδικασίες μας για τον χειρισμό των υποθέσεων και να προβούμε σε σημαντικές επενδύσεις στην ανταλλαγή και τη συλλογή πληροφοριών αλλά επίσης και να έχουμε το σθένος να δηλώνουμε ότι πιστεύουμε σε μια ανοικτή Ευρώπη στο μέλλον. Πρέπει να τεθεί τέλος στην εμπορία ανθρώπων. Πρέπει να τεθεί τέλος στην εμπορία γυναικών και παιδιών που οδηγούνται στην πορνεία και στη βιομηχανία του σεξ. Δεν πρέπει να είναι πλέον δυνατόν να παρέχεται στην ΕΕ φθηνή εργατική δύναμη οσάκις οι εργοδότες τη χρειάζονται, για να τη στέλνουμε στη συνέχεια πίσω στην πατρίδα όταν οι σχετικές θέσεις εργασίας έχουν συμπληρωθεί. Υπάρχουν δύσκολα θέματα, αλλά έχουμε υποχρέωση να τα επιλύσουμε αν είμαστε σοβαροί σχετικά με τη θέσπιση κοινής διαδικασίας παροχής ασύλου το 2010.

Για εμένα ως προερχόμενη από τη Σουηδία, η οποία πάντοτε υπήρξε γενναιόδωρη όσον αφορά την υποδοχή προσφύγων είναι ακόμη απολύτως κρίσιμης σημασίας να ομιλούμε με όρους λίστας τρίτων χωρών, αλλά κάθε υπόθεση πρόσφυγα πρέπει πάντοτε να εξακολουθεί να εξετάζεται ατομικά. Διαφορετικά, πολλοί πρόσφυγες θα εξακολουθήσουν να υφίστανται διακρίσεις επειδή ανήκουν σε μειονότητες ή λόγω του φύλου τους, της καταγωγής τους ή του σεξουαλικού προσανατολισμού τους ή επειδή έφυγαν από μια εμπόλεμη κατάσταση όπου ανήκαν ίσως στην ομάδα που δεν θα νικούσε.

Ελπίζω αυτή η έκθεση να σημαίνει ότι τώρα κάνουμε το επόμενο βήμα και ότι όλες οι χώρες της ΕΕ και τα μέλη του ΕΚ θα αναλάβουν μαζί την ευθύνη όχι μόνον για την επίλυση αυτών των επειγόντων προβλημάτων αλλά επίσης και για την εξεύρεση μακροπρόθεσμων λύσεων.

  Manfred Weber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, το άσυλο είναι ένα καθολικό δικαίωμα και γι’ αυτό χρειαζόμαστε μία ευρωπαϊκή απάντηση, που εν μέρει την έχουμε ήδη δώσει. Οι προτάσεις της Επιτροπής είναι πολύ καλές και θα ήθελα να γραφτεί εδώ στα πρακτικά ότι μπορούμε να είμαστε πολύ περήφανοι για τον Επίτροπό μας για τη Δικαιοσύνη και τις Εσωτερικές Υποθέσεις, ο οποίος επιτελεί πολύ καλό έργο. Ο εισηγητής μας κ. Pirker παρουσίασε εξαίρετες προτάσεις. Όταν κάποιος καταφέρνει να κερδίσει την υποστήριξη όλων των Ομάδων σε ένα τόσο δύσκολο θέμα, αυτό συνιστά απόδειξη για το ότι προσέφερε εξαιρετικό έργο. Γι’ αυτό, εκφράζω τις ευχαριστίες μου.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω το Συμβούλιο, μολονότι δεν εκπροσωπείται εδώ. Αν δεν είχαμε τους τελευταίους μήνες μία δραστήρια γερμανική Προεδρία του Συμβουλίου, το σημερινό βράδυ θα ήταν αδύνατο και δεν θα μπορούσαμε να λάβουμε όλες αυτές τις αποφάσεις.

Γι’ αυτό θα ήθελα απλά να πω «ευχαριστώ». Κρίνοντας από το πόσο αργά είναι, ενώ εμείς εργαζόμαστε ακόμα, διαπιστώνουμε πως εκείνοι που εργάζονται σκληρά είναι οι πολιτικοί που ασχολούνται με την εσωτερική πολιτική. Γι’ αυτό θα ήθελα να εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου και να μην εξαντλήσω τον χρόνο ομιλίας μου, για να μπορέσουμε να πάμε νωρίτερα σπίτι.

  Barbara Kudrycka (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, είναι πολύ σημαντικό, όσον αφορά την συνεργασία και τη βελτίωση της ποιότητας της διαδικασίας λήψης αποφάσεων εντός του πλαισίου του κοινού συστήματος ασύλου, να επιτευχθεί μεγαλύτερη ευελιξία στη χρήση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων. Ο εισηγητής, τον οποίο θα ήθελα να ευχαριστήσω για το εξαίρετο έργο του, αναφέρεται σε αυτό το πρόβλημα σε μια σειρά σημείων που εγείρει.

Πέρυσι, ολοκληρώσαμε το έργο για τη νομική βάση για το επικείμενο Ταμείο Προσφύγων για τα έτη 2008-2013. Τότε, υποστηρίζαμε ήδη την πρόταση που παρουσίασε η Επιτροπή κατά τη διάρκεια της πορείας αυτού του έργου. Η Επιτροπή πρότεινε ότι πρέπει να αλλάξουμε τις υφιστάμενες αρχές λειτουργίας του ταμείου και να επικεντρώσουμε τις δραστηριότητές του περισσότερο σε τομείς όπως η εναρμόνιση της πρακτικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, παρέχοντας βοήθεια στην περίπτωση πίεσης που προκύπτει από μια ιδιαίτερα μεγάλη εισροή μεταναστών, καθώς και η μετανάστευση εντός της ΕΕ και τα προγράμματα περιφερειακής προστασίας σε τρίτες χώρες.

Αυτό σήμαινε την αύξηση δαπανών για τις κοινοτικές δράσεις από 7% έως 10%, καθιστώντας τη διαδικασία παροχής οικονομικής βοήθειας σε χώρες που αντιμετωπίζουν μαζική εισροή αιτούντων άσυλο περισσότερο ευέλικτη, και διαθέτοντας ειδικά ποσά εντός της αλυσίδας διανομής. Αυτά τα ποσά ποικίλουν από τρεις έως πέντε χιλιάδες ευρώ κατ’ άτομο για μεταφορές εντός της Ένωσης και εντός του πλαισίου των προγραμμάτων περιφερειακής προστασίας. Ειδικά οικονομικά κίνητρα έχουν θεσπιστεί για να παρέχεται βοήθεια σε αυτούς που πλήττονται ιδιαίτερα, ήτοι τα παιδιά, αυτούς που χρήζουν ιατρικής βοήθειας ή οι γυναίκες.

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη χρειάζεται να κάνουν αποτελεσματική χρήση του ταμείου. Αναμένουμε κατευθυντήριες γραμμές, σχέδια δράσης και συγκεκριμένα αποτελέσματα σε σχέση με τη χρήση του Ταμείου Προσφύγων, που θα βελτιώνουν την κατάσταση των προσφύγων στην Ευρώπη. Θα ήθελα ακόμη μια φορά να ευχαριστήσω τον εισηγητή για την εξαίρετη έκθεσή του.

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο.