Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2007 - Στρασβούργο

1. Έναρξη της συνεδρίασης

ΠΡΟΕΔΡΙΑ: ΡΟΔΗ ΚΡΑΤΣΑ-ΤΣΑΓΚΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Αντιπρόεδρος

(Η συνεδρίαση αρχίζει στις 9.00 π.μ.)

2. Βελτίωση της δυνατότητας μεταφοράς των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0080/2007) της κ. Oomen-Ruijten, εξ ονόματος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τη βελτίωση της δυνατότητας μεταφοράς των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης (COM(2005)0507 – C6-0331/2005 – 2005/0214(COD)).

  Vladimír Špidla, Μέλος της Επιτροπής. – (CS) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι βουλευτές, θέλω να ευχαριστήσω την κ. Oomen-Ruijten για την προσήλωσή της στο έργο της και για τις επίπονες προσπάθειές της κατά την εκπόνηση αυτής της έκθεσης.

Η εκπόνηση της έκθεσης απαίτησε πολύ σκληρή δουλειά, καθώς στηρίχθηκε στις συνδυασμένες προσπάθειες της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, ενώ αποτελεί μια σημαντική βάση για περαιτέρω συζήτηση με σκοπό την επίτευξη της τελικής συμφωνίας για τη σημαντική αυτή οδηγία, η οποία είναι εξαιρετικά εύλογη στο πλαίσιο της επανεκκίνησης της στρατηγικής της Λισαβόνας και της κοινωνικής εργασίας των εργαζομένων που μετακινούνται μεταξύ κρατών μελών και γενικότερα των εργαζομένων που αναπτύσσουν κινητικότητα εντός της αγοράς εργασίας.

Εκτός από την ίδια την έκθεση, χαιρετίζω το κλίμα στο οποίο αναπτύχθηκε η συνεργασία του Κοινοβουλίου με την Επιτροπή και το Συμβούλιο, καθόσον έτσι μας δόθηκε η καλύτερη δυνατή ευκαιρία να καταλήξουμε σε συμφωνία κατά την πρώτη ανάγνωση.

Επιτρέψτε μου επίσης με την ευκαιρία αυτή να συγχαρώ τη γερμανική Προεδρία για τις προσπάθειές της κατά τον χειρισμό αυτού του ζητήματος και για την επίτευξη ουσιαστικής προόδου.

Η πρόκληση την οποία παρουσιάζει αυτή η οδηγία για το γερμανικό συνταξιοδοτικό σύστημα δεν πρέπει να υποβαθμίζεται, και είναι προς τιμήν της γερμανικής Προεδρίας και του αντικαγκελαρίου Müntefering το γεγονός ότι σημειώθηκε τέτοια πρόοδος. Οφείλω, πάντως, να μοιραστώ μαζί σας την απογοήτευσή μου για το γεγονός ότι, παρ’ όλες τις προσπάθειες, αυτή τη φορά δεν κατέστη δυνατή η επίτευξη συμφωνίας κατά την πρώτη ανάγνωση. Φρονώ, εντούτοις, ότι η εποικοδομητική προσέγγιση που έχει μέχρι στιγμής υιοθετηθεί θα οδηγήσει σύντομα στην έγκριση της οδηγίας. Αυτό θα έχει σημαντικό αντίκτυπο για τους φραγμούς που ορθώνονται στην κινητικότητα από ορισμένα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, θέλω να υπογραμμίσω για μια ακόμη φορά ότι αυτή η οδηγία δεν είναι απλώς ένα θεωρητικό κείμενο· επηρεάζει άμεσα εκατομμύρια εργαζόμενους οι οποίοι μετακινούνται μεταξύ θέσεων απασχόλησης στη σύγχρονη αγορά εργασίας και εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες που προσφέρουν οι συμπληρωματικές συντάξεις. Δεδομένου ότι το 40% των εργαζομένων έχει σχέση εργασίας διάρκειας μικρότερης των πέντε ετών, είναι σαφές πόσο σημαντική είναι η προσπάθειά μας και η υπό εξέταση οδηγία.

Προτού υπεισέλθω στην ουσία της έκθεσης, θέλω να ανακεφαλαιώσω με λίγα λόγια τη σκοπιμότητα και την αναγκαιότητα της ευρωπαϊκής παρέμβασης σε αυτόν τον τομέα. Η Επιτροπή, οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το Συμβούλιο και οι κοινωνικοί εταίροι εξέφραζαν επί σειρά ετών τη δυσαρέσκειά τους ενόψει της ξεκάθαρης ανεπάρκειας των δικαιωμάτων και της προστασίας που προσφερόταν στους μετακινούμενους εργαζόμενους όσον αφορά τη σύνδεση μεταξύ των κατά νόμο συνταξιοδοτικών εισφορών τους και των εισφορών τους σε συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης. Ήδη από το 1992, το Συμβούλιο απηύθυνε έκκληση στα κράτη μέλη να υποστηρίξουν τροποποιήσεις των προϋποθέσεων που συνδέονταν με τα δικαιώματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, έτσι ώστε να αρθούν τα εμπόδια στην κινητικότητα των εργαζομένων. Η έννοια των εμποδίων στην κινητικότητα των εργαζομένων στην αγορά εργασίας είναι σχετικά γνωστή, όμως καταρχήν σημαίνει ότι, όταν κάποιος αναπτύσσει κινητικότητα, βγαίνει χαμένος. Στο πλαίσιο των υφιστάμενων συστημάτων, όταν ένας εργαζόμενος μετακινείται για να εργαστεί σε διαφορετικό κράτος μέλος βρίσκεται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, σε μειονεκτική θέση. Η διαφορά είναι συχνά σχεδόν ανεπαίσθητη, όμως δεν βρίσκονται ποτέ στην ίδια κατάσταση, δεν διαθέτουν δηλαδή τα ίδια πλεονεκτήματα που θα απολάμβαναν αν δεν είχαν αποφασίσει να αλλάξουν εργασία και να αναπτύξουν την κινητικότητά τους.

Το πρώτο βήμα για την επίτευξη αυτού του στόχου ήταν η οδηγία 98/49/ΕΚ. Κατέστη σαφές, ωστόσο, ότι η εν λόγω οδηγία αδυνατούσε να επιλύσει αυτά τα προβλήματα, τα οποία, σύμφωνα με τους ειδήμονες του τομέα, έχουν ιδιαιτέρως αρνητικές επιπτώσεις για την κινητικότητα, ειδικότερα όσον αφορά την απόκτηση και διαφύλαξη εν αναμονή συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και τη δυνατότητα μεταφοράς αυτών των δικαιωμάτων. Η προτεινόμενη οδηγία σχετικά με τη δυνατότητα μεταφοράς των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης δεν καταρτίστηκε αυθόρμητα, αλλά κατά τη διάρκεια μιας μακράς περιόδου λεπτομερών διαπραγματεύσεων και διαβουλεύσεων, οι οποίες ήταν απολύτως εύλογες. Παρότι στην αρχή οι κοινωνικοί εταίροι κλήθηκαν να καταθέσουν προτάσεις, όπως επιβάλλει ο θεμελιώδης ρόλος τους στην παροχή συμπληρωματικών συντάξεων, κατέστη γρήγορα σαφές ότι ο μόνος τρόπος για να σημειωθεί πρόοδος ήταν η υιοθέτηση μιας στοχευμένης νομοθετικής προσέγγισης, στην οποία θα λαμβάνονταν υπόψη οι απόψεις των κοινωνικών εταίρων και των βασικών ενδιαφερομένων.

Μια τέτοια στοχευμένη προσέγγιση –στην οποία αναγνωρίζεται όχι μόνο η τεράστια ποικιλία, ενίοτε δε και η ταχεία εξέλιξη των συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, αλλά και ο εθελοντικός χαρακτήρας αυτών των συστημάτων– ήταν, και παραμένει, ο ενδεδειγμένος τρόπος χειρισμού αυτού του σύνθετου και φορτισμένου θέματος. Έτσι εξηγείται γιατί η Επιτροπή έλαβε τη φρόνιμη απόφαση να μην ξεκινήσει τη διαδικασία εναρμόνισης, αλλά να θεσπίσει ελάχιστα πρότυπα. Εκτός αυτού, μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι να επιτύχουμε την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της άρσης των εμποδίων στην κινητικότητα και της διασφάλισης του υφιστάμενου σταθερού και βιώσιμου περιβάλλοντος για την ανάπτυξη της συμπληρωματικής συνταξιοδότησης.

Αν προσπαθούσε κανείς να αναλύσει τη θετική πρόοδο και τις προκλήσεις στις οποίες καλούμασταν να ανταποκριθούμε με την κατάρτιση αυτής της οδηγίας, προκαλεί μάλλον απογοήτευση το γεγονός ότι σε αυτή τη συγκυρία δεν κατέστη δυνατό να καταλήξουν όλα τα κράτη μέλη σε συμφωνία ή σε κάποιο συμβιβασμό σχετικά με τις παραμέτρους αυτής της σημαντικής οδηγίας. Είναι, ωστόσο, ενθαρρυντικό το γεγονός ότι η έκθεση την οποία συζητούμε σήμερα συμπίπτει σε πολλά θέματα με τη γνωμοδότηση της Επιτροπής. Κατά τη γνώμη μου, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει πραγματική δυνατότητα επίτευξης συμφωνίας με το Συμβούλιο στο εγγύς μέλλον.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, παρότι οι πρόσφατες διαπραγματεύσεις του Συμβουλίου δεν οδήγησαν σε κάποιο αποτέλεσμα, έχω την αίσθηση ότι όλοι οι συμμετέχοντες μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι η επιθυμία για επίτευξη συμφωνίας ήταν έντονη και ότι το Συμβούλιο εξακολουθεί να συμμερίζεται αυτή την επιθυμία, γεγονός που θα προσφέρει τη βάση για περαιτέρω πρόοδο. Αντικατοπτρίζοντας αυτό το πνεύμα συνεργασίας, θέλω να υπογραμμίσω δύο από τα βασικά σημεία απόκλισης μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, επί των οποίων θα χρειαστεί να διαπραγματευτούμε κάποια συμβιβαστική λύση. Το πρώτο εξ αυτών είναι το καίριο ζήτημα της αναγνώρισης των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης και του καθορισμού των ελαχίστων προτύπων.

Ενδιαφέρομαι ιδιαιτέρως για τις τροπολογίες και για την απόφαση να εστιαστεί η νομοθεσία στους εργαζομένους ηλικίας άνω των 25 ετών. Υπάρχουν πολλά εμπειρικά στοιχεία τα οποία καταδεικνύουν ότι η κινητικότητα σε αυτή την ηλικιακή ομάδα είναι σημαντικά μειωμένη σε σύγκριση με την κινητικότητα των νεότερων εργαζομένων, οπότε η τροπολογία σας είναι εξαιρετικά εύλογη. Γνωρίζω επίσης ότι το Συμβούλιο δεν θα αντιμετωπίσει ευνοϊκά την ιδέα να εξαιρεθεί η αναγνώριση των δικαιωμάτων για τα άτομα ηλικίας άνω των 25 ετών, οπότε αυτός είναι ένας από τους τομείς στους οποίους θα απαιτηθούν ενδεχομένως διαπραγματεύσεις και αναζήτηση συμβιβασμού. Οι προσπάθειές σας για τη μείωση των εμποδίων αξίζει, ωστόσο, να επικροτηθούν και θεωρώ ότι κινούνται σίγουρα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Το δεύτερο θέμα που θα χρειαστεί ενδεχομένως να συζητηθεί μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου είναι το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας. Όσον αφορά τα υφιστάμενα δικαιώματα και την ημερομηνία μέχρι την οποία θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η μεταφορά της οδηγίας στις εθνικές νομοθεσίες, η Επιτροπή στηρίζει πλήρως την ουσία των τροπολογιών επί του άρθρου 2 και θεωρεί ότι είναι αναλογικές και εύλογες. Η Επιτροπή έχει την πεποίθηση ότι κάθε περιορισμός του πεδίου εφαρμογής και, ως εκ τούτου, της αποτελεσματικότητας της οδηγίας πρέπει να ελαχιστοποιηθεί και επ’ αυτού στηρίζει τη θέση του Κοινοβουλίου. Η πρόσφατη τεχνική τροπολογία επί του άρθρου 5 της έκθεσης αποτελεί εύλογη διευκρίνιση η οποία αναμένεται να αποτρέψει πιθανές παρανοήσεις σχετικά με τους τρόπους προστασίας των δικαιωμάτων. Το άρθρο 5 είναι καίριο στοιχείο αυτής της οδηγίας και έχει ζωτική σημασία για την επίτευξη του στόχου της άρσης των εμποδίων στην κινητικότητα των εργαζομένων.

Επιτρέψτε μου επίσης να επαναλάβω στους αξιότιμους βουλευτές του ΕΚ ότι σε αυτή την οδηγία δεν περιλαμβάνεται καμία πρόταση η οποία να καθορίζει συγκεκριμένες μεθόδους προστασίας αυτών των δικαιωμάτων. Στόχος της είναι μάλλον να διασφαλιστεί η δίκαιη μεταχείριση των μετακινούμενων εργαζομένων όσον αφορά τα εν αναμονή συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα. Ενόψει των κατευθύνσεων προς τις οποίες εξελίσσεται η αγορά εργασίας και της σταδιακής παράτασης του εργασιακού βίου, θεωρώ ότι, όταν μιλάμε για μετακινούμενους εργαζόμενους, αναφερόμαστε ουσιαστικά σε όλους τους εργαζόμενους, καθόσον κατά τη διάρκεια μιας επαγγελματικής σταδιοδρομίας δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι θα αλλάξουν εργασία τουλάχιστον μία φορά, οπότε θα μπορέσουν να κάνουν χρήση της προστασίας την οποία θα προσφέρει η προτεινόμενη οδηγία. Όσον αφορά τη μεταφορά της οδηγίας στις εθνικές νομοθεσίες, συμμεριζόμαστε την άποψή σας ότι πρέπει να πραγματοποιηθεί το ταχύτερο δυνατόν. Συγχρόνως, όμως, αναγνωρίζουμε ότι οι όποιες τροποποιήσεις της οδηγίας δεν πρέπει να εμποδίζουν την παροχή συμπληρωματικών συντάξεων στην ΕΕ.

Τέλος, χαιρετίζω θερμά τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στο άρθρο 10, την ουσία του οποίου στηρίζω ολόψυχα. Η διαγραφή του άρθρου 6 σχετικά με τη δυνατότητα μεταφοράς των δικαιωμάτων είναι, κατά τη γνώμη μου, ατυχής. Οι τροπολογίες επί του άρθρου 10 που περιλαμβάνονται στην έκθεση, ωστόσο, στέλνουν το σαφές μήνυμα ότι αυτό το σύνθετο και άκρως εξειδικευμένο θέμα δεν έχει λησμονηθεί, αλλά έχει απλώς αναβληθεί. Εν τω μεταξύ, η Επιτροπή, σε συνεργασία με το Κοινοβούλιο και τους κοινωνικούς εταίρους, εξετάζει τρόπους με τους οποίους θα καταστεί δυνατή η αποτελεσματική και ουσιαστική άρση όλων των εμποδίων που απομένουν ως προς την κινητικότητα λόγω των συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, αυτή η οδηγία υπήρξε, πολιτικά και διανοητικά, εξαιρετικά σύνθετη, για να μην αναφέρουμε καν τον περίπλοκο χαρακτήρα της όλης σύλληψης αυτής της πολιτικής. Η προτεινόμενη οδηγία αποτελεί σε μεγάλο βαθμό τμήμα της απάντησής μας στις δημογραφικές αλλαγές, καθόσον είναι σαφές ότι η ύπαρξη συμπληρωματικών συστημάτων θα διαδραματίσει ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο αυτής της απάντησης. Η οδηγία εντάσσεται επίσης στην έννοια του συνδυασμού ευελιξίας και ασφάλειας, καθόσον η μέθοδος που ακολουθεί αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ενίσχυσης της κινητικότητας σε συνδυασμό με υπεύθυνη κοινωνική προστασία. Θεωρώ επίσης ότι αυτή η οδηγία εντάσσεται στο γενικότερο πνεύμα της ευρωπαϊκής κοινωνικής πολιτικής, πράγμα που σημαίνει ότι ποτέ και πουθενά στην ΕΕ δεν πρέπει οι εργαζόμενοι να βρίσκονται σε επισφαλή θέση.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, για μια ακόμη φορά σας ευχαριστώ για τις προσπάθειες που κατέβαλε το Κοινοβούλιο κατά τη διαπραγμάτευση αυτής της οδηγίας.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, το θέμα της μεταφοράς δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης βρίσκεται στην ευρωπαϊκή ημερήσια διάταξη εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια. Ο Επίτροπος παρουσίασε προηγουμένως τις εξελίξεις που σημειώθηκαν στο μεσοδιάστημα, και σχετικά με τους διακινούμενους εργαζομένους. Μετά από την αποτυχία, το 2002/2003, μίας πρωτοβουλίας στο πλαίσιο της επονομαζόμενης διαδικασίας κοινωνικής εταιρικής σχέσης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε τον Οκτώβριο του 2005 την πρόταση οδηγίας για τη δυνατότητα μεταφοράς.

Η πρόταση της Επιτροπής περιλαμβάνει τους εξής κεντρικούς τομείς: πρώτον, τη μεταφορά των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων με τη μορφή κεφαλαίου σε περίπτωση αλλαγής εργοδότη, δηλαδή τη δυνατότητα μεταφοράς με τη στενή της έννοια, δεύτερον, τον καθορισμό περιόδων θεμελίωσης συμπληρωματικού συνταξιοδοτικού δικαιώματος, τρίτον, τη δίκαιη αντιμετώπιση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων όταν ο εργαζόμενος φεύγει από μία επιχείρηση και τέταρτον, την υποχρεωτική ενημέρωση που εξασφαλίζει ότι οι εργαζόμενοι θα γνωρίζουν τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα και θα μπορούν να προγραμματίσουν καλύτερα την ασφάλεια γήρατος. Όπως είπε και ο Επίτροπος Špidla, αυτό αφορά και το θέμα του συνδυασμού ευελιξίας και ασφάλειας (flexicurity).

Η οδηγία ρυθμίζει έναν τομέα της εργατικής και κοινωνικής νομοθεσίας και είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί πως για τον λόγο αυτόν απαιτείται ομοφωνία. Αυτός είναι άλλος ένας λόγος που έκανε από την αρχή πολύ δύσκολες τις διαπραγματεύσεις. Αυτό άλλωστε δεν είναι περίεργο όταν πρόκειται για ένα τόσο περίπλοκο θέμα. Πέρα από αυτό, στην ΕΕ δεν επικρατούν παντού οι ίδιες συνθήκες, αλλά υπάρχει μεγάλη πολυμορφία και σχεδόν κάθε κράτος μέλος έχει το δικό του σύστημα των επαγγελματικών συντάξεων που συνήθως δεν συμφωνεί με τα άλλα.

Έτσι, ο κεντρικός τομέας που ρυθμίζει η οδηγία, η μεταφορά συνταξιοδοτικού κεφαλαίου σε νέο εργοδότη, θεωρείται από πολλά κράτη μέλη εξαιρετικά προβληματικός. Οι Κάτω Χώρες απέρριψαν εξαρχής αυτή τη δυνατότητα. Για τον λόγο αυτόν, η μεταφορά συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων είχε διαγραφεί από την πρόταση οδηγίας ήδη υπό τη φινλανδική Προεδρία, γιατί λόγω της απαιτούμενης ομοφωνίας, θα ήταν άσκοπο να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις για το σημείο αυτό.

Η ακόλουθη γερμανική Προεδρία επικεντρώθηκε στη συγκεκριμενοποίηση των λεπτομερειών της δίκαιης μεταχείρισης, στις ρυθμίσεις για την υποχρέωση ενημέρωσης και στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας από άποψη περιεχομένου και χρόνου. Σε όλους τους τομείς επιτεύχθηκε συμφωνία μετά από εντατικές συνομιλίες και πολλές διμερείς επαφές σε επίπεδο ειδικών. Τελικά όμως δεν επιτεύχθηκε η απαραίτητη ομοφωνία στο Συμβούλιο Υπουργών, πράγμα για το οποίο λυπάμαι πολύ. Ιδίως ένα κράτος μέλος θεώρησε ότι δεσμεύεται πολιτικά από την απόρριψη των προτάσεων από το κοινοβούλιο και το υπουργικό συμβούλιο του.

Ενόψει αυτών των βασικών πολιτικών επιφυλάξεων σχετικά με τη σύλληψη της αρχικής πρότασης θα είναι προφανώς και μελλοντικά πολύ δύσκολη η επίτευξη της αναγκαίας ομοφωνίας για την οδηγία.

Θέλουμε να προαγάγουμε με βάση την οδηγία την κινητικότητα των εργαζομένων. Ταυτόχρονα πρέπει όμως και να ενισχύσουμε την ασφάλιση γήρατος και γι’ αυτό δεν χρειαζόμαστε μόνο πλειοψηφική απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά και την έγκριση των 27 κρατών μελών. Ίσως να επιτύχουμε περισσότερα εάν δεν είναι τόσο φιλόδοξο το πρώτο βήμα. Χρειάζεται χρόνος για να καταστεί δυνατό να αναπτυχθεί η αναγκαία εμπιστοσύνη, να θεσπίσουν την επαγγελματική σύνταξη τα κράτη που δεν την έχουν και να μην αισθάνονται εξαπατημένα τα κράτη με διαφοροποιημένα συστήματα. Κατά τη γνώμη μου, ενόψει όλων αυτών είναι αντιπαραγωγικό να προβάλλουμε τις μέγιστες απαιτήσεις, γιατί στην ουσία προξενούν μόνο αντιδράσεις απόρριψης στα κράτη μέλη χωρίς να προάγουν την υπόθεση. Όπως σε όλες τις αποφάσεις στην ΕΕ, η συμφωνία επιτυγχάνεται μόνο αν έχουν όλοι την ανάλογη πολιτική βούληση.

  Ria Oomen-Ruijten (PPE-DE), εισηγήτρια. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, αν πούμε ότι το θέμα αυτό είναι δύσκολο θα αδικούμε την πραγματικότητα. Επεξεργαζόμαστε εννέα άρθρα επί δύο σχεδόν χρόνια. Οι ευρωπαϊκές συμφωνίες για τις συμπληρωματικές συντάξεις είναι αναγκαίες για τρεις λόγους.

Πρώτον, οι νόμιμες συντάξεις, ο πρώτος πυλώνας, δέχονται όλο και μεγαλύτερες πιέσεις λόγω της μείωσης του αριθμού των νέων εργαζομένων και της αύξησης του αριθμού των ηλικιωμένων. Γι’ αυτό απαιτούνται αποτελεσματικές συμφωνίες για τις συντάξεις του δεύτερου πυλώνα. Επί του παρόντος, ένας στους δέκα εργαζομένους στην Ευρώπη διαθέτει συμπληρωματική σύνταξη. Στη Μεγάλη Βρετανία και τη Γερμανία, το ποσοστό αυτό υπερβαίνει κατά πολύ το 50%, ενώ στη Δανία, τη Σουηδία και τις Κάτω Χώρες, μέχρι και 90% των εργαζομένων έχει ενταχθεί σε κάποιο σύστημα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης. Αυτός ο λόγος αρκεί, λοιπόν, ώστε να ενθαρρυνθούν τα κράτη μέλη και οι κοινωνικοί εταίροι να ανταποκριθούν στις ευθύνες τους και να ξεκινήσουν την προσπάθεια θέσπισης ενός αποτελεσματικού συστήματος το οποίο θα εξασφαλίζει την προστασία των ηλικιωμένων.

Δεύτερον, σχεδόν καθημερινά συναντώ ανθρώπους οι οποίοι έχουν αλλάξει εργασία και υφίστανται συνέπειες γι’ αυτό, επειδή ασκούν το δικαίωμά τους στην ελεύθερη κινητικότητα. Έχουν συσσωρεύσει συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τα ασφάλιστρα έχουν καταβληθεί, όμως αν δεν αλλάξει το κεφάλαιο δεν πρόκειται να τους χρησιμεύσουν κατά τη συνταξιοδότησή τους. Η υπό συζήτηση οδηγία επιδιώκει την επίλυση αυτού του προβλήματος.

Τρίτον, στο πλαίσιο της ατζέντας της Λισαβόνας, διακηρύσσουμε την ανάγκη περαιτέρω προώθησης της κινητικότητας των εργαζομένων. Όλοι επιθυμούν την εφαρμογή αυτής της αρχής, όμως υπάρχουν προβλήματα κατά την υλοποίησή της. Στόχος μου ήταν, και παραμένει, η κατάθεση νομοθεσίας η οποία προσφέρει, τουλάχιστον για τους εργαζόμενους, μια λύση η οποία είναι ρεαλιστική για τα κράτη μέλη και τους κοινωνικούς εταίρους, ενώ εξασφαλίζει συγχρόνως επαρκή περιθώρια προσαρμογής στους διαχειριστές των συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης. Ένα νομοθέτημα το οποίο περιλαμβάνει μόνο εξαιρέσεις ή μια νομοθετική πράξη η οποία δεν ισχύει για όλα τα κράτη μέλη και δεν πρόκειται να τεθεί σε εφαρμογή πριν από το 2018 δεν έχει καμία χρησιμότητα. Οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του μέλλοντος τώρα.

Απευθύνω θερμές ευχαριστίες κυρίως στον κ. Ettl και τον κ. Cocilovo, στους υπολοίπους σκιώδεις εισηγητές για θέματα κοινωνικών υποθέσεων, στην κ. Lulling για τις συστάσεις της, αλλά και στους εισηγητές και σκιώδεις εισηγητές προηγούμενων εκθέσεων για συνταξιοδοτικά θέματα, όπως ο κ. Karas και η κ. van den Burg. Όλοι εμείς, αναμένουμε απτά αποτελέσματα, ενώ αναλαμβάνουμε επίσης την πλήρη ευθύνη γι’ αυτή την έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων.

Μπορούμε –και απευθύνομαι, μεταξύ άλλων, στην Προεδρία του Συμβουλίου– να σημειώσουμε πρόοδο σε αυτή τη βάση χωρίς να παρεμβαίνουμε σε υφιστάμενα προγράμματα. Επιπλέον, αυτή η οδηγία αφορά τη θέσπιση ελαχίστων προτύπων. Τίποτε δεν εμποδίζει τους κοινωνικούς εταίρους να προσφέρουν περισσότερη προστασία στις συμφωνίες τους.

Επιτρέψτε μου τώρα να παραθέσω με συντομία τα κεντρικά στοιχεία της έκθεσης. Ως προς την απόκτηση συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, οι όροι απόκτησης τους οποίους θεσπίζει το Κοινοβούλιο επηρεάζουν ορισμένα συνταξιοδοτικά προγράμματα. Απαιτείται περισσότερος χρόνος προσαρμογής, και η τροπολογία 22 προσφέρει αυτόν τον πρόσθετο χρόνο, ο οποίος ανέρχεται σε μία πενταετία.

Όσον αφορά τα αδρανοποιημένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, καθώς το τρέχον πρότυπο έχει καταρτιστεί σε συνεργασία με τη γερμανική Προεδρία, θα ψηφίσουμε σύντομα επί της βασικής αρχής την οποία τα κράτη μέλη θα έχουν τη δυνατότητα να συμπληρώσουν με όποιο τρόπο κρίνουν σκόπιμο. Όσο για τη μεταφορά, καθώς πολύ γρήγορα αποδείχθηκε ότι ένα τέτοιο βήμα ήταν ίσως υπερβολικά προωθημένο, δεν ασκήσαμε περαιτέρω πιέσεις για την έγκριση αυτής της επιλογής. Ως προς το θέμα της ενημέρωσης, οι εργαζόμενοι αποκτούν ευκολότερη πρόσβαση στις τρέχουσες πληροφορίες για τις συντάξεις τους.

Ενδεχομένως, λοιπόν, τα κράτη μέλη να χρειάζονται περισσότερο χρόνο προσαρμογής των συστημάτων τους, και αυτόν ακριβώς τον χρόνο τους παρέχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Τα κράτη μέλη, καθώς και οι κοινωνικοί εταίροι, έχουν περιθώριο έως το 2013 προκειμένου να προσαρμόσουν τα συνταξιοδοτικά τους συστήματα όσον αφορά τόσο την απόκτηση όσο και τη δίκαιη προσαρμογή των αδρανοποιημένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

Μετά από δύο χρόνια σχεδόν αδιάκοπων διαβουλεύσεων, είναι πλέον καιρός να ξεκαθαρίσει το Κοινοβούλιο τη θέση του. Επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι τα μηνύματα που έχω λάβει, τουλάχιστον από την επικείμενη πορτογαλική Προεδρία και από το κράτος μέλος από το οποίο προέρχομαι, τις Κάτω Χώρες, είναι αναμφίβολα θετικά, διότι η έκθεση αυτή προσφέρει πολλά στοιχεία τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κατά τη δεύτερη ανάγνωση.

Αν θέλουμε να επιτύχουμε τους στόχους της Λισαβόνας, ο μόνος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσουμε ως βάση ειδικευμένα θέματα όπως αυτό που εξετάζουμε. Δεν καταφέραμε, πάντως, να ολοκληρώσουμε σήμερα την επεξεργασία του. Θα διαπραγματευθούμε με το Συμβούλιο και, τόσο εγώ ως εισηγήτρια όσο και το Κοινοβούλιο συνολικά, θα επιδιώξουμε να υιοθετήσουμε όσο το δυνατόν πιο εποικοδομητική στάση προκειμένου να επιτύχουμε τη διευθέτηση του θέματος, καθόσον αυτό είναι πραγματικά αναγκαίο.

  Eoin Ryan (UEN), συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω και εγώ να συγχαρώ την κ. Oomen-Ruijten για το έργο της όσον αφορά το πολύ δύσκολο και σύνθετο αυτό νομοθέτημα, το οποίο, όπως έχει ήδη επισημανθεί, βρίσκεται υπό επεξεργασία για περίπου 15 έως 20 χρόνια.

Εντούτοις, ως συντάκτης γνωμοδότησης για την έκθεση αυτή εξ ονόματος της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, θεωρώ ότι είναι ζωτικό να μπορούν οι πολίτες να μεταφέρουν τα δικαιώματα συμπληρωματικής τους συνταξιοδότησης όταν μετακινούνται σε θέσεις απασχόλησης σε άλλες εταιρείες ή κράτη μέλη, ενώ θεωρώ ότι έτσι θα επιτευχθεί τεράστια αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που μετακινούνται μεταξύ κρατών μελών στην κοινή αγορά.

Αυτή η νομοθεσία πρέπει να διασφαλίζει ότι οι εργαζόμενοι που αλλάζουν εργασία δεν θα επιβαρύνονται άσκοπα και ότι η αξία των συντάξεών τους θα προσαρμόζεται με δίκαιο τρόπο κατά τη μετάβαση σε νέα θέση απασχόλησης.

Επιπλέον, πρέπει να κατανοήσουμε το γεγονός ότι οι εργοδότες που παρέχουν αυτά τα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης το πράττουν σε εθελοντική βάση. Ως εκ τούτου, πρέπει να ελαχιστοποιηθούν τυχόν περιττές οικονομικές επιβαρύνσεις που προκύπτουν από την παροχή τέτοιων συστημάτων. Η εξισορρόπηση αυτών των δύο επιδιώξεων δεν είναι, πάντως, εύκολη υπόθεση, όμως θεωρώ ότι τα συμβιβαστικά κείμενα της φινλανδικής και της γερμανικής Προεδρίας αποτελούν βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Φρονώ ότι, αν οι εργαζόμενοι ενθαρρυνθούν να αυξήσουν την κινητικότητα και την ευελιξία τους, δεν θα υφίστανται υπέρμετρες επιβαρύνσεις λόγω των συνταξιοδοτικών τους συστημάτων κατά την αλλαγή εργασίας. Επί του παρόντος, η αλλαγή θέσης απασχόλησης ή η μετακίνηση σε διαφορετική χώρα μπορούν να στοιχίσουν σοβαρές απώλειες στον εργαζόμενο. Εκτός αυτού, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι, όταν κάποιος ρευστοποιεί τα συνταξιοδοτικά του δικαιώματα, οι εργαζόμενοι που παραμένουν στο συγκεκριμένο συνταξιοδοτικό σύστημα δεν θα υφίστανται απώλειες.

Μια από τις μεγαλύτερες και πιο σύνθετες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουν όλα τα κράτη μέλη την προσεχή δεκαετία θα είναι οι τρόποι διαχείρισης του φαινομένου της γήρανσης του πληθυσμού μας. Οι συντάξεις θα καταστούν –αν δεν έχουν ήδη καταστεί– τεράστιο ζήτημα για τα κράτη μέλη. Δεδομένου ότι αυτό το νομοθέτημα έχει κατατεθεί εδώ και 15 έως 20 χρόνια, είναι καιρός να αναλάβουμε την αναγκαία δράση επί του θέματος αυτού και να διασφαλίσουμε ότι οι εργαζόμενοι θα τυγχάνουν δίκαιης μεταχείρισης και μέριμνας από τα συνταξιοδοτικά τους συστήματα όταν μετακινούνται μεταξύ κρατών μελών ή επιχειρήσεων.

  Astrid Lulling (PPE-DE), συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αν είναι κανείς, όπως εγώ, εισηγήτρια της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων και μέλος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, τότε βρίσκεται συχνά, κατά κάποιο τρόπο, στη μέση του πελάγους, δηλαδή στα χέρια του Θεού. Κάτι παρόμοιο μου συνέβη με το δικό μου σχέδιο γνωμοδότησης. Στην εγκριθείσα μορφή του, μετά βίας μπορώ να αναγνωρίσω το δικό μου δημιούργημα.

Αυτό που είχα συστήσει κατά την έναρξη των εργασιών σχετικά με αυτή την πολυσυζητημένη πρόταση οδηγίας, είτε έχει ήδη εξαφανιστεί, επειδή απορρίφθηκε από την πλειονότητα αυτών που έτυχε παρίστανται στην Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, είτε δεν το διατήρησε η αρμόδια επί της ουσίας επιτροπή. Μπορώ, κατά συνέπεια, μόνον να εκφράσω τη λύπη μου που δεν βρίσκω ίχνος της σημαντικότερης πρότασης από την Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, η οποία τόνιζε ότι η οδηγία θα πρέπει να εφαρμοστεί με τρόπο που θα σέβεται τις οδηγίες που αφορούν την ίση μεταχείριση και τις ίσες ευκαιρίες για γυναίκες και άνδρες.

Ως προς την ουσία, οι πιο θυελλώδεις συζητήσεις άρχισαν μετά την έγκριση της γνωμοδότησής μου, η οποία έλαβε χώρα πριν από έναν χρόνο, και της οποίας πρόθεση ήταν να διασφαλίσει ότι οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να διατηρούν τα συνταξιοδοτικά δικαιώματά τους και θα μπορούσαν να συνεχίζουν να καταβάλουν τις εισφορές τους όταν άλλαζαν εργασία ή διέκοπταν ή έπαυαν να ασκούν επαγγελματική δραστηριότητα, είτε για λόγους οικογενειακούς, είτε για να συνδυάσουν καλύτερα την επαγγελματική και την οικογενειακή ζωή.

Δεν θα εισέλθω σε λεπτομέρειες σχετικά με τους καυγάδες που συνεχίζονται, μεταξύ άλλων, και για τους εργοδότες που προσφέρουν συμπληρωματική συνταξιοδότηση ως μέσο ενίσχυσης της αφοσίωσης του προσωπικού, ενώ η οδηγία αυτή είναι μέρος μιας προοπτικής που ενθαρρύνει την κινητικότητα των εργαζομένων. Γνωρίζω ότι δεν θα είναι εύκολο να συμβιβάσουμε αυτές τις δύο απόψεις αλλά θα ήθελα να πω ότι ο κύριος στόχος, δηλαδή η εγγύηση κεκτημένων δικαιωμάτων υπό αποδεκτές προϋποθέσεις, που δεν θέτουν υπό αμφισβήτηση την οικονομική βιωσιμότητα των προγραμμάτων ούτε την προσφορά προγραμμάτων συμπληρωματικής σύνταξης από τους εργοδότες, πρέπει να επιτυγχάνεται για εκείνους τους εργαζόμενους που αλλάζουν εργοδότη σε κράτος μέλος ή εκτός αυτού, σεβόμενοι έτσι τις αρχές της επικουρικότητας και της ευελιξίας.

  Othmar Karas, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, όλοι λέμε «ναι» στην εσωτερική αγορά, η οποία πρέπει να επεκταθεί επειδή είναι η πιο δυνατή μας απάντηση στην παγκοσμιοποίηση. Όλοι λέμε «ναι» στην κινητικότητα, που ωστόσο δεν είναι επαρκώς ανεπτυγμένη στην ΕΕ. Όμως η ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς και της κινητικότητας προϋποθέτει να επαγρυπνούμε για να διατηρηθεί το δίκτυο της κοινωνικής ασφάλειας. Πρέπει να ενισχύσουμε τις επαγγελματικές συντάξεις –τον δεύτερο πυλώνα– στην Ευρώπη ως συμπλήρωμα και όχι ως υποκατάστατο του πρώτου πυλώνα. Γι’ αυτό υποστηρίξαμε την οδηγία για τα συνταξιοδοτικά ταμεία για την χρηματοδοτούμενη επαγγελματική σύνταξη. Φυσικά. πρέπει επίσης να εκπονήσουμε μία οδηγία μεταφοράς των ενδοϋπηρεσιακών συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

Με αυτήν την οδηγία πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι θα διατηρηθούν τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων. Ως εκ τούτου, πρέπει να ενισχυθεί η δυνατότητα μεταφοράς –πράγμα ευκολότερο για τις νέες παρά για τις παλιές συμβάσεις– η θεμελίωση δικαιώματος και η αντιμετώπιση των αποχωρησάντων δικαιούχων και τα αδρανοποιημένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Ποια είναι η βάση του υπολογισμού και πώς θα αντιμετωπίσουμε το ύψος και τη διάρκεια της καταβολής εισφορών και την αναμενόμενη διάρκεια της καταβολής; Πρόκειται για μία ισορροπία μεταξύ της οικονομικής ασφάλειας των επιχειρήσεων και της κοινωνικής ασφάλειας των εργαζομένων, αλλά και για μία ισορροπία μεταξύ εκείνων που μένουν στην επιχείρηση και εκείνων που φεύγουν για λόγους ασφάλειας της θέσης εργασίας ή για λόγους σταδιοδρομίας.

Με τη σημερινή απόφαση δεν θα φθάσουμε στο τέλος του θέματος. Είναι μία τοποθέτηση του Σώματος που θα αποτελέσει τη βάση για περαιτέρω διαπραγματεύσεις. Θέλουμε μια λύση, θέλουμε όμως η λύση αυτή να λαμβάνει εξίσου υπόψη και τη σκοπιά των επιχειρήσεων και την κοινωνική ασφάλεια και να βρεθεί ένας συμβιβασμός. Γι’ αυτό σας παρακαλώ να υποστηρίξετε την απόφαση της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων.

  Harald Ettl, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά την κ. Oomen-Ruijten για την εξαίρετη εργασία της. Ο εκπρόσωπος της γερμανικής Προεδρίας του Συμβουλίου μίλησε σήμερα εδώ για μέγιστες απαιτήσεις και αυτό είναι μία τεράστια υπερβολή που στερείται παντελώς βάσεως.

Η πρόταση οδηγίας πρέπει να θεωρηθεί μέρος της ατζέντας της Λισαβόνας και ικανοποιεί τα αιτήματα των εργαζομένων να εξασφαλιστεί μαζί με την άρση των εμποδίων της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων και η θεμελίωση και διατήρηση των κεκτημένων δικαιωμάτων και αξιώσεων για τη συμπληρωματική συνταξιοδότηση. Για τα κράτη μέλη προβλέπεται πενταετής προθεσμία προσαρμογής και διαμόρφωσης της δίκαιης αντιμετώπισης των αδρανοποιημένων δικαιωμάτων.

Αυτό το σημείο του άρθρου 5 είναι ταυτόχρονα κεντρικό στοιχείο της πρότασης οδηγίας. Εάν εγκριθεί η σχετική τροπολογία του κ. Mann, η πρόταση οδηγίας θα χάσει το βασικό της περιεχόμενο και το σχέδιο θα χάσει κάθε αξία για τους εργαζομένους. Θεσπίζουμε οικονομικούς νόμους, λέμε μεγάλα λόγια για καλές κοινωνικές συνθήκες και μετά κάνουμε το αντίθετο. Ένας τέτοιος τρόπος δράσης, που θα ακολουθεί την ακραία γραμμή του κ. Mann, είναι απαράδεκτος για την Ομάδα των Σοσιαλιστών γιατί τα σημεία αυτά αφορούν τα κεντρικά στοιχεία και θέματα της πρότασης οδηγίας.

Σας ζητώ να εγκρίνετε την πρόταση της εισηγήτριας για μία προοδευτική λύση.

  Luigi Cocilovo, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω και εγώ την εισηγήτρια, αλλά και τους πολλούς βουλευτές που εργάστηκαν ως σκιώδεις εισηγητές, για την προσπάθεια και για το έργο που επιτέλεσαν σε αυτό το εξαιρετικά πολυσύνθετο ζήτημα.

Θα ήθελα, ωστόσο, να καταστήσω σαφές ότι η περιπλοκότητα του ζητήματος δεν διαφεύγει από κανέναν. Όλοι αντιλαμβάνονται τις διαφορές μεταξύ των διαφόρων τύπων ταμείων: ανταποδοτικών, κεφαλαιοποιητικών, καθορισμένων παροχών και εισφορών, ταμείων που στην πραγματικότητα αποτελούν εταιρικά ταμεία και ταμείων η διαχείριση των οποίων προβλέπει τη συσσώρευση των πόρων από τις εισφορές στους εταιρικούς ισολογισμούς. Είναι, συνεπώς, δύσκολο να βρεθούν λύσεις που δεν θα λαμβάνουν υπόψη αυτήν την τεράστια διαφοροποίηση. Ωστόσο, είναι εξίσου αληθές ότι στο ζήτημα αυτό θα έπρεπε να είχαμε επιδείξει όλοι περισσότερη συνέπεια.

Αναφέρομαι κυρίως στο Συμβούλιο, το οποίο, κατά την άποψή μου, μετατρέπεται σε ένα τέλμα που καταπνίγει κάθε προσπάθεια του Κοινοβουλίου για ισορροπημένη και συνεκτική πρόοδο στον κοινωνικό τομέα. Αυτό ισχύει, για παράδειγμα, όσον αφορά την οδηγία σχετικά με τον χρόνο εργασίας και τις οδηγίες που ενέκρινε το Κοινοβούλιο σχετικά με το κανονιστικό πλαίσιο των γραφείων εύρεσης προσωρινής απασχόλησης. Στα όρια του δυνατού κάναμε ορισμένα βήματα προόδου, αν και φυσικά αναγκαστήκαμε να δεχτούμε αναπόφευκτους συμβιβασμούς, αν όχι ψαλιδισμούς, ενώ κανένα βήμα προόδου δεν συντελέσθηκε στο ζήτημα της δυνατότητας μεταφοράς. Η αντιμετώπιση του προβλήματος αναβλήθηκε ακόμη μια φορά.

Τώρα πλέον ελπίζουμε να μην ανατραπούν και τα δειλά, αλλά θετικά βήματα προόδου που αποσκοπούν στη διασφάλιση ορισμένων προϋποθέσεων σχετικά με τα ελάχιστα όρια, όπως, για παράδειγμα, οι προϋποθέσεις για τη θεμελίωση του δικαιώματος συνταξιοδότησης για τους εργαζόμενους στον δεύτερο πυλώνα, οι προϋποθέσεις για την επιστροφή των καταβληθέντων εισφορών για τους εργαζόμενους που αποχωρούν πριν θεμελιώσουν δικαίωμα συνταξιοδότησης και οι προϋποθέσεις σχετικά με την αντιμετώπιση των αποχωρούντων εργαζομένων που αφήνουν τις εισφορές τους στο ταμείο, καθώς υπάρχει ουσιαστικά μια αναβολή της καταβολής των παροχών, αλλά έχουν θεμελιωθεί ήδη δικαιώματα σχετικά με την ισοτιμία τους. Για κάποια από τα σημεία αυτά σε ορισμένες περιπτώσεις τα ελάχιστα όρια που ορίζει η έκθεση εξακολουθούν να υπόκεινται σε κριτική ή τίθενται υπό αμφισβήτηση.

Στο μέλλον θα πρέπει να υιοθετήσουμε μια διαφορετική προσέγγιση για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, μια προσέγγιση που θα διασφαλίζει ότι μπορούμε να παρέχουμε στους εργαζόμενους που συμμετέχουν στις διαδικασίες για την κινητικότητα τουλάχιστον τη βεβαιότητα ότι δεν θα υποστούν διακρίσεις και δεν θα ζημιωθούν. Θεωρώ, ωστόσο, ότι οποιαδήποτε λύση κατώτερη των ορίων αυτών θα ήταν τόσο αρνητική, που θα καθιστούσε προτιμότερη την τραυματική λύση της καταψήφισης από το Κοινοβούλιο. Ελπίζουμε ότι τουλάχιστον ο συμβιβασμός που επετεύχθη εντός αυτών των ορίων θα διατηρηθεί στις σχέσεις με το Συμβούλιο.

  Jean Lambert, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω και εγώ να ευχαριστήσω την εισηγήτρια για τις προσπάθειές της. Η διαδικασία μέσω της οποίας καταλήξαμε σε αυτή την ψηφοφορία δεν ήταν εύκολη, όπως επισημάνθηκε νωρίτερα, διότι ήμασταν υποχρεωμένοι να ανταποκρινόμαστε στις μεταβαλλόμενες και ενίοτε αδιάλλακτες θέσεις του Συμβουλίου.

Η πολιτική μου ομάδα θα στηρίξει ορισμένες από τις τροπολογίες που κατατέθηκαν στην επιτροπή, ιδίως όσες μεταβάλλουν το πεδίο εφαρμογής από «εργαζόμενους» σε «πρόσωπα», κάτι που σίγουρα θα συμβάλει στην κάλυψη ορισμένων ειδικών περιπτώσεων. Αναμένουμε από την οδηγία αυτή να καλύπτει όλους όσοι έχουν συνεισφέρει με την εργασία τους σε αυτά τα συστήματα του δεύτερου πυλώνα και να μην υπάρχουν διακρίσεις κατά την εφαρμογή. Συνεπώς, δεν πρόκειται να στηρίξουμε την τροπολογία 34 ή τις τροπολογίες μιας άλλης πολιτικής ομάδας.

Υποστηρίχθηκε ότι η κινητικότητα θεωρείται όλο και πιο σημαντική. Πράγματι, είναι γεγονός ότι αυτό ισχύει. Στις συζητήσεις μας γίνεται επανειλημμένη αναφορά στην έννοια του συνδυασμού ευελιξίας και ασφάλειας, ενώ οι μετακινούμενοι εργαζόμενοι χρειάζονται ένα πλαίσιο ασφάλειας, τμήμα του οποίου είναι και τα συνταξιοδοτικά συστήματα. Πρέπει να μπορούν να αμβλύνουν τον επισφαλή χαρακτήρα των συνταξιοδοτικών τους συστημάτων, όμως οι ατομικές συντάξεις έχουν τα προβλήματά τους, όπως απέδειξε η συζήτησή μας σχετικά με την Equitable Life αυτή την εβδομάδα. Αυτό πρέπει να αποτελεί προειδοποίηση για τα κράτη μέλη τα οποία τείνουν να στηρίζονται μόνο στις κρατικές και ιδιωτικές συντάξεις, χωρίς έναν πυλώνα με βάση την εργασία. Όπως γνωρίζουμε, δεν επιβάλλεται η θέσπιση τέτοιων συστημάτων σε αυτή την πρόταση, οπότε τα εν λόγω κράτη μέλη δεν πρέπει να δημιουργούν εμπόδια στα υπόλοιπα.

Οι πολίτες πρέπει να μπορούν να αντλούν τα οφέλη της συσσώρευσης των συνταξιοδοτικών εισφορών και να μην βλέπουν τις εισφορές τους να μένουν αχρησιμοποίητες σε διάφορα ταμεία σαν να είναι φέτες σαλαμιού που έχουν αφεθεί να στεγνώσουν, εξ ου και η τροπολογία 48 για την επαναφορά της δυνατότητας μεταφοράς, η οποία αποτελεί τον πυρήνα αυτής της πρότασης. Γνωρίζουμε ότι η πλειοψηφία δεν στηρίζει αυτή την τροπολογία, όμως επιθυμούμε να δώσουμε στο Συμβούλιο έναν δείκτη, προκειμένου να κατανοήσει ότι πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα, καθόσον αυτό καθίσταται όλο και περισσότερο αναγκαίο. Πολλοί εξ ημών θεωρούμε ότι η σημερινή προσέγγιση του Συμβουλίου συνιστά παρελκυστική τακτική και, ενίοτε, προδοσία των ίδιων των εκκλήσεών του για μεγαλύτερη κινητικότητα.

Χρειαζόμαστε κανόνες οι οποίοι θα προστατεύουν τα αδρανοποιημένα δικαιώματα των ασφαλισμένων, και γι’ αυτό δεν μπορούμε να στηρίξουμε την τροπολογία 38, η οποία θεωρούμε ότι είναι καταστροφική και δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολιτών. Επί του θέματος αυτού θα στηρίξουμε τη θέση της αρμόδιας επιτροπής. Εντούτοις, διατηρούμε επιφυλάξεις για τις διατάξεις του άρθρου 4 που σχετίζονται με τα όρια ηλικίας και για τις μακρές περιόδους θεμελίωσης που προβλέπονται στις τροπολογίες της επιτροπής. Θεωρούμε ότι επιφέρουν διακρίσεις και, παρά τα όσα μας έχει δηλώσει η Επιτροπή, πιστεύουμε ότι η αυξημένη κινητικότητα για τα άτομα άνω των 25 ετών θα αποτελέσει συνέχεια της κατάστασης που επικρατεί σήμερα. Συνεπώς, η τροπολογία 47 στηρίζεται στη νόμιμη ηλικία στην οποία τα κράτη μέλη επιτρέπουν στα πρόσωπα να εργάζονται υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης, η οποία είναι τα 15 έτη σε μία τουλάχιστον περίπτωση. Δεν μπορούμε να στηρίξουμε μέτρα τα οποία υπερβαίνουν ακόμη και την πρόταση της Επιτροπής.

Επιθυμούμε επίσης την ταχεία υλοποίηση, και γι’ αυτό κατατέθηκε η τροπολογία 49. Εντούτοις, το Συμβούλιο οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του και να παρουσιάσει μια πρόταση η οποία θα συνάδει με τις διακηρύξεις του και θα βελτιώνει την κατάσταση για τα πρόσωπα που αλλάζουν εργασία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Jiří Maštálka, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (CS) Κυρίες και κύριοι, θέλω καταρχάς να συγχαρώ την εισηγήτρια γι’ αυτό το πολύ σημαντικό κείμενο – στην πραγματικότητα, χρειάστηκε να ξαναγράψει ολόκληρη την αρχική πρόταση της Επιτροπής.

Νομίζω, ωστόσο, ότι δυστυχώς δεν κατάφερε να διευθετήσει ορισμένες βασικές διαφορές που υφίστανται και να καταρτίσει ένα συμβιβαστικό κείμενο το οποίο θα είναι αποδεκτό από όλους – όπως διαπιστώνουμε από τη σταθερά αρνητική στάση που τηρούν ορισμένα κράτη μέλη. Είναι επίσης λυπηρό, κατά τη γνώμη μου, το γεγονός ότι, παρά τις χρονοβόρες διαπραγματεύσεις επί του σχεδίου κειμένου, το Συμβούλιο δεν στάθηκε δυνατό να καταλήξει σε κοινή θέση.

Από τη δική μου πλευρά, θεωρώ ότι η αρχική πρόταση της Επιτροπής είναι πολύ πιο ικανοποιητική για τα στρώματα του πληθυσμού που επηρεάζονται από τη συγκεκριμένη νομοθεσία από ό,τι η πρόταση της εισηγήτριας, επειδή προσφέρει περισσότερα δικαιώματα στους κατόχους συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Είναι δύσκολο να κατανοήσουμε γιατί η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών εξακολουθεί να υποστηρίζει την πρόταση της εισηγήτριας δεδομένου ότι έμεινε εκτός κειμένου η σημαντικότερη πτυχή, συγκεκριμένα η δυνατότητα μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μεταξύ των κρατών μελών. Η πολιτική μας ομάδα χαιρετίζει τη διαγραφή του άρθρου 6 σχετικά με τη μεταφορά των δικαιωμάτων, όχι μόνο λόγω των φορολογικών πτυχών, της απουσίας συστήματος υπολογισμού σε επίπεδο Κοινότητας και της απουσίας ελαχίστων προτύπων για την πολιτική τιμαριθμοποίησης, αλλά κυρίως επειδή η μεταφορά των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων θα οδηγούσε σε αυξημένο κόστος για τους δικαιούχους.

Η Ομάδα μας διαφωνεί ειδικότερα με τα στοιχεία που ενέκρινε η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, δεδομένου ότι υποσκάπτουν σε μεγάλο βαθμό την αρχική πρόταση της Επιτροπής, αυξάνοντας, λόγου χάρη, το ελάχιστο όριο για την εφαρμογή αυτών των δικαιωμάτων από τα 21 στα 25 έτη, μειώνοντας τον αριθμό των εργαζομένων για τους οποίους θα κατοχυρώνονται τα δικαιώματα αυτά, εξαιρώντας τους αυτοαπασχολούμενος από το σχέδιο κειμένου και αυξάνοντας στα πέντε έτη το χρονικό διάστημα της συμμετοχής των εργαζομένων στο σύστημα προκειμένου να μπορούν να διεκδικήσουν αυτά τα δικαιώματα.

Μαζί με άλλους βουλευτές της πολιτικής μου ομάδας –της Συνομοσπονδιακή Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών– κατέθεσα μια σειρά τροπολογιών οι οποίες θα επιφέρουν τουλάχιστον ορισμένες βελτιώσεις όσον αφορά τις σημαντικότατες αυτές πτυχές. Η ψήφος μας για την πρόταση συνολικά θα εξαρτηθεί από το κατά πόσον θα γίνουν δεκτές οι τροπολογίες μας.

  Derek Roland Clark, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, όταν τέσσερις εμπειρογνώμονες για συνταξιοδοτικά θέματα παρακολούθησαν συνεδρίαση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων τον Μάιο του περασμένου έτους, εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους γι’ αυτή την οδηγία. Δήλωσαν ότι δεν σέβεται επαρκώς την επικουρικότητα και επιφέρει πολύ μεγάλες αλλαγές σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Στην ίδια την Επιτροπή Απασχόλησης επικρατεί διχογνωμία επί του θέματος. Ποτέ πριν δεν είχα δει βουλευτή να στέκεται πάνω από έναν άλλο και να τον επιτιμά και να του φωνάζει. Αυτό οφείλεται στην πολυπλοκότητα του θέματος, λόγω των διαφορετικών προσεγγίσεων των κρατών μελών όσον αφορά τις συντάξεις. Υπάρχουν διαφορετικά συστήματα, εξ ου και η πολυπλοκότητα.

Συμφωνώ απολύτως με το δικαίωμα των προσώπων να μετακινούνται και να μεταφέρουν μαζί τους τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα, συγκεντρώνοντας σωρευτικά δικαιώματα με την πάροδο του χρόνου, όμως πρέπει να αφήσουμε τις συνταξιοδοτικές επιχειρήσεις να διευθετήσουν την κατάσταση. Γι’ αυτό υπάρχουν άλλωστε. Διαθέτουν την εμπειρογνωμοσύνη – ας μοχθήσουν αυτές για τη διευθέτηση των προβλημάτων. Στο κάτω-κάτω της γραφής, διαθέτουμε πλέον μια οδηγία για τις υπηρεσίες η οποία υποτίθεται ότι συμβάλλει στην επίλυση των προβλημάτων σε αυτόν τον τομέα.

Καλώ, λοιπόν, τους συναδέλφους να στηρίξουν τη δική μου απορριπτική τροπολογία. Θα έχετε πολύ καλή παρέα: η πρόταση έχει ήδη απορριφθεί από το Συμβούλιο, οπότε ο φάκελος αυτός θα καταλήξει απλώς να συγκεντρώνει σκόνη σε κάποιο ράφι.

  Luca Romagnoli, εξ ονόματος της Ομάδας ITS. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας μεταξύ των κρατών μελών της Ένωσης σε σχέση με τη συμπληρωματική σύνταξη δεν πρέπει να γνωρίζει εμπόδια. Η δυνατότητα μεταφοράς των θεμελιωμένων δικαιωμάτων δεν μπορεί να τίθεται υπό αμφισβήτηση ούτε από τα συνταξιοδοτικά συστήματα κάθε κράτους μέλους, ούτε από τις συνθήκες της θεμελίωσής τους.

Ο μέσος όρος ζωής του ευρωπαϊκού πληθυσμού αυξάνεται και, όπως ορθώς επεσήμανε η κ. Oomen-Ruijten, οι συμπληρωματικές συντάξεις αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία σε όλη την Ένωση, κυρίως εάν θέλουμε να διασφαλίσουμε την ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων στο πλαίσιο ενός ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, το οποίο, μολονότι επιδέχεται βελτιώσεις, παραμένει ένα σύστημα μοναδικό στις πέντε ηπείρους.

Είναι συνεπώς σημαντικό να βελτιώσουμε ακόμη περισσότερο τους μηχανισμούς θεμελίωσης του δικαιώματος συμπληρωματικής συνταξιοδότησης και της δυνατότητας μεταφοράς τους, χωρίς να ανεχόμαστε τίποτα λιγότερο από αυτό που θεωρούμε ελάχιστα επαρκές. Ειδικότερα, θεωρούμε σκόπιμη την επέκταση του πεδίου εφαρμογής σε όλα τα συλλογικά συμπληρωματικά συστήματα. Προσωπικώς θα επιθυμούσα να ενταχθεί σε αυτήν την έκθεση η δυνατότητα εφαρμογής των προβλεπόμενων αρχών και για τις συντάξεις αναπηρίας και επιζώντων.

Όσον αφορά την αναγκαία περίοδο καταβολής των εισφορών, συμφωνώ με την ελάχιστη πενταετή περίοδο για τη θεμελίωση του δικαιώματος και με τις άλλες συνθήκες που ορίζουν οι τροπολογίες σχετικά με το εν λόγω δικαίωμα. Οι όροι μεταχείρισης των θεμελιωμένων δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης των αποχωρούντων εργαζομένων είναι ισορροπημένοι, ενώ θεωρώ ότι θα έπρεπε να συντελεσθούν περισσότερα βήματα προόδου όσον αφορά τη βελτίωση της δυνατότητας μεταφοράς των δικαιωμάτων.

Εν κατακλείδι, διερχόμαστε μια περίοδο κατά την οποία τα κράτη μέλη επιχειρούν να συνδυάσουν, σε υπερβολικό βαθμό κατά την άποψή μου, την ευελιξία και την κινητικότητα στην αγορά εργασίας, παρέχοντας κίνητρα πρόσβασης στην κοινωνική ασφάλιση.

Στο πλαίσιο αυτό, οι ανησυχίες των νέων για το συνταξιοδοτικό τους μέλλον και για την ιδιαίτερα δύσκολη διατήρηση ενός αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου στην τρίτη ηλικία δεν θα πρέπει απλώς να επαναλαμβάνονται συνεχώς, αλλά θα πρέπει να αντιμετωπισθούν από τα θεσμικά όργανα, καθώς μάλιστα έχει αποδειχθεί ότι τα συνταξιοδοτικά συστήματα καθορισμένων εισφορών είναι λιγότερο πιθανό να παρέχουν συντάξεις ανάλογες του κόστους ζωής. Όπως επεσήμαναν η εισηγήτρια και πολλοί άλλοι συνάδελφοι βουλευτές, η κινητικότητα της εργασίας θα έπρεπε να επιβραβεύεται καλύτερα, κυρίως και προπαντός όσον αφορά τις εγγυήσεις συμπληρωματικής συνταξιοδότησης.

  Jim Allister (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, σε μια εποχή στην οποία ελάχιστες θέσεις απασχόλησης διαρκούν εφ’ όρου ζωής, τα κρατικά συνταξιοδοτικά συστήματα είναι εν γένει ανεπαρκή, η κινητικότητα των εργαζομένων είναι ανεμπόδιστη, ενώ ο πληθυσμός της Ευρώπης γηράσκει με ταχείς ρυθμούς, οι αδυναμίες των συνταξιοδοτικών συστημάτων αποκτούν όλο και μεγαλύτερη σπουδαιότητα για πολλούς από τους ψηφοφόρους μας. Συνεπώς, πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να εξασφαλιστεί η δημιουργία επαρκών και ευέλικτων καθεστώτων συνταξιοδότησης.

Οι συμπληρωματικές συντάξεις αποτελούν για πολλούς ανθρώπους αναπόσπαστο στοιχείο του οικονομικού τους σχεδιασμού, και γι’ αυτό οι κανόνες που τις διέπουν δεν πρέπει να είναι ασφυκτικοί ή περιοριστικοί. Δεν πρέπει επίσης να προσφέρουν στις κυβερνήσεις τη δυνατότητα να αρπάζουν αυτούς τους πόρους μέσω συγκαλυμμένων φόρων, φαινόμενο με το οποίο είμαστε εξοικειωμένοι στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η βασική μου έκκληση, ωστόσο, είναι, κατά την προώθηση της κινητικότητας των συντάξεων, να μην επιβάλουμε απλώς ένα ακόμη στρώμα κοινοτικής ρύθμισης. Μην λησμονείτε ότι αυτά τα συστήματα είναι εθελοντικά. Τα κράτη μέλη πρέπει να διατηρήσουν τον έλεγχο των εξελίξεων στις χώρες τους, στις οποίες ισχύουν διαφορετικά καθεστώτα και πρακτικές.

  Thomas Mann (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, στην εσωτερική αγορά, η κινητικότητα των εργαζομένων πρέπει να προαχθεί και όχι να εμποδιστεί. Αυτό ισχύει και για τα δικαιώματα επαγγελματικής σύνταξης σε περίπτωση αλλαγής θέσης εργασίας. Όμως τα συστήματα είναι διαφορετικά: στη Γαλλία και στην Ισπανία ισχύουν κυρίως για τους μάνατζερ, ενώ σε κράτη μέλη όπως η Αυστρία, το Λουξεμβούργο και η Γερμανία αποτελούν προαιρετική παροχή. Στόχος είναι η μακροχρόνια δέσμευση των εργαζομένων με προσόντα με τις επιχειρήσεις. Επομένως, η αφοσίωση στην επιχείρηση ανταμείβεται. Μόνο στη Γερμανία, η αξία της είναι 250 δισ. ευρώ.

Ωστόσο, η υποχρεωτική ευρωπαϊκή εναρμόνιση δεν πρέπει να καταστρέψει όσα πέτυχαν μόνα τους τα κράτη μέλη. Οι πολύ υψηλές ελάχιστες προδιαγραφές και δαπάνες εμποδίζουν τη διατήρηση των συστημάτων ή τη δημιουργία νέων. Ο μέσος κοινοτικός όρος είναι 10%. Οι τροπολογίες μου, που έτυχαν της υποστήριξης της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, συνεισφέρουν στην αύξηση του εν λόγω ποσοστού.

Πρώτον, είμαι υπέρ της μείωσης του ελαχίστου ορίου ηλικίας στα 25 έτη. Η Επιτροπή θέλει 21 έτη, ενώ η παρούσα έκθεση δεν κάνει καμία αναφορά στο όριο ηλικίας. Αυτό δεν γίνεται. Οι νεότεροι εργαζόμενοι αλλάζουν συχνά εργοδότη και αυτό έχει ως αποτέλεσμα πληθώρα χαμηλών συντάξεων και τεράστιες διοικητικές δαπάνες.

Δεύτερον, η πενταετής περίοδος θεμελίωσης –αντίθετα με αυτό που πιστεύει ο κ. Ettl– υποστηρίζει τη θέση της γερμανικής Προεδρίας του Συμβουλίου που κατέβαλε εντατικές προσπάθειες για συμφωνία. Τα δύο έτη που ζητάει η Επιτροπή θα προξενήσουν επιπλέον δαπάνες της τάξεως του 20%. Αυτό το γνωρίζει η Επιτροπή. Η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων δεν θέλει καθόλου προθεσμίες. Ποιος θα πληρώσει γι’ αυτά;

Τρίτον, μαζί με 80 ακόμα συναδέλφους συνηγορώ υπέρ της διαγραφής της αναπροσαρμογής. Εάν οι συνεργάτες που άλλαξαν επιχείρηση αντιμετωπίζονται ακριβώς όπως εκείνοι που παρέμειναν στην επιχείρηση, προκαλούνται επιπλέον δαπάνες της τάξεως του 30%. Ο Υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων των Κάτω Χωρών φοβάται ότι στη χώρα του θα σημειωθεί οικονομική καταστροφή γιατί το 90% του συνόλου των εργαζομένων θα μπορούν να λάβουν επαγγελματική σύνταξη.

Οι επαγγελματικές συντάξεις θα έχουν πραγματικά προοπτικές μόνο επί τη βάσει του εφικτού και της δυνατότητας χρηματοδότησης. Εάν δεν εγκριθούν οι τροπολογίες της Ομάδας μου, συνιστώ την απόρριψη της έκθεσης στο σύνολό της.

  Jan Andersson (PSE). – (SV) Κυρία Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω την εισηγήτρια, κ. Oomen-Ruijten, για την εποικοδομητική και πολύ ισορροπημένη πρότασή της.

Οι συμπληρωματικές συντάξεις είναι σημαντικές σε πολλά κράτη μέλη και θα καταστούν ακόμη σημαντικότερες στο μέλλον. Φρονώ ότι το κείμενο της πρότασης είναι ισορροπημένο σε ικανοποιητικό βαθμό. Αφενός, διασφαλίζει τη γεωγραφική ελευθερία των μετακινήσεων μεταξύ κρατών μελών και, αφετέρου, λαμβάνει υπόψη την ποικιλία των υφιστάμενων συστημάτων.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι αυτή η οδηγία είναι περιττή. Απεναντίας, είναι πραγματικά αναγκαία. Πολλά από τα συστήματά μας ανά την Ευρώπη έχουν δημιουργηθεί με πρότυπο μια αγορά εργασίας η οποία είχε εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά στο παρελθόν. Τώρα έχουμε μια ευέλικτη αγορά εργασίας στο εσωτερικό των χωρών μας, μεταξύ διαφορετικών επιχειρήσεων και πέρα από τα εθνικά σύνορα, οπότε και τα συνταξιοδοτικά συστήματα πρέπει να μεταβληθούν.

Αντιτασσόμουν πάντα, για ποικίλους λόγους, στο δικαίωμα μεταφοράς των συντάξεων, και γι’ αυτό συμφωνώ με τη διαγραφή αυτού του στοιχείου. Διαθέτουμε διαφορετικά φορολογικά συστήματα, ενώ το προσδόκιμο επιβίωσης διαφέρει από χώρα σε χώρα. Επιπλέον, το δικαίωμα μεταφοράς των συντάξεων θα μπορούσε σε ορισμένες περιπτώσεις να οδηγήσει σε υπονόμευση των συνταξιοδοτικών συστημάτων για όσους εξακολουθούν να υπάγονται σε αυτά. Είναι πολύ πιο σημαντικό να υλοποιήσουμε την πρότασή μας, δηλαδή να επικεντρωθούμε στα αδρανοποιημένα δικαιώματα, έτσι ώστε όσοι εγκαταλείπουν ένα ταμείο να μην υφίστανται διακρίσεις, αλλά να έχουν εξασφαλισμένη την πλήρη προστασία των δικαιωμάτων τους.

Φρονώ ότι η περίοδος θεμελίωσης και τα ελάχιστα όρια ηλικίας πρέπει να είναι όσο το δυνατόν βραχύτερα, διότι ορθώνουν εμπόδια στην κινητικότητα. Ως προς το θέμα αυτό, το Σώμα έχει καταλήξει σε μια ισορροπημένη θέση η οποία εξασφαλίζει τη δυνατότητά μας στο μέλλον να καταργήσουμε τόσο τις περιόδους θεμελίωσης όσο και τα ελάχιστα όρια ηλικίας.

Οι προοπτικές επίτευξης συμφωνίας θα είναι θετικές εάν το Κοινοβούλιο ψηφίσει υπέρ της πρότασης της κ. Oomen-Ruijten και της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. Προσπαθήσαμε να πραγματοποιήσουμε εποικοδομητικό διάλογο με το Συμβούλιο και οι θέσεις μας δεν απέχουν πάρα πολύ μεταξύ τους. Ευελπιστώ ότι θα εγκρίνουμε τη θέση μας. Θεωρώ ότι κατά τον τρόπο αυτόν θα προσφέρουμε ένα πρόσθετο κίνητρο στο Συμβούλιο και θα καταστεί δυνατή η επίτευξη συμφωνίας κατά τη δεύτερη ανάγνωση.

  Ona Juknevičienė (ALDE). – (LT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα εξετάζουμε μια πολύ σημαντική οδηγία η οποία αναμένεται να προαγάγει την ελευθερία των εργαζομένων να επιλέγουν κατάλληλες θέσεις απασχόλησης. Θα αποτελέσει ένα ακόμη ερέθισμα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της αγοράς εργασίας της Κοινότητας. Συγχαίρω την κ. Oomen-Ruijten, η οποία προετοίμασε αυτό το έγγραφο, και ευελπιστώ ότι στην ψηφοφορία θα εγκριθεί από την πλειοψηφία των μελών του Κοινοβουλίου.

Κυρία βουλευτά, σας συγχαίρω για τις προσπάθειές σας με σκοπό την ενθάρρυνση της κινητικότητας των εργαζομένων και την άρση όλων των εμποδίων που την απειλούν. Αυτή η οδηγία αποτελεί βήμα προς την κατεύθυνση της αναζωογόνησης της αγοράς εργασίας, της προαγωγής των επενδύσεων και του ανταγωνισμού, καθώς και της ενίσχυσης των κοινωνικών εγγυήσεων υπέρ των εργαζομένων.

Τα μέλη της Κοινότητας έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν αν θα εφαρμόσουν συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης. Επί του παρόντος, επτά από τα δέκα κράτη μέλη που εντάχθηκαν το 2004 δεν διαθέτουν τέτοια συστήματα. Σε αυτά τα κράτη περιλαμβάνεται και η Λιθουανία. Σε ορισμένες χώρες τα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης δεν είναι ευρέως διαδεδομένα και περιλαμβάνουν αμελητέο ποσοστό των εργαζομένων. Ελπίζω ότι οι χώρες αυτές, οι οποίες δεν διαθέτουν συστήματα συνταξιοδότησης με συμμετοχή των εργοδοτών, θα αντιληφθούν τα πλεονεκτήματα των συστημάτων αυτών και θα εκμεταλλευτούν την πείρα των γειτόνων τους προκειμένου να θεσπίσουν αντίστοιχα συστήματα για τους πληθυσμούς τους.

Προκειμένου να συμβάλουμε στην επίτευξη του στόχου της προτεινόμενης οδηγίας, είναι πολύ σημαντικό να ενθαρρυνθούν τα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης με συμμετοχή των εργοδοτών και τα συσσωρευμένα δικαιώματα να μπορούν να μεταφερθούν όχι μόνο εντός κάθε χώρας, αλλά στο εσωτερικό ολόκληρης της Κοινότητας. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να έχουν οι εργοδότες το δικαίωμα να επιλέγουν συνταξιοδοτικά συστήματα και μεθόδους μεταφοράς οι οποίες να είναι οικονομικώς αποδοτικές και οι οποίες να μην επιφέρουν οικονομικές απώλειες.

Συμφωνώ με την άποψη της εισηγήτριας ότι αυτή η οδηγία πρέπει να έχει όσο το δυνατόν ευρύτερο πεδίο εφαρμογής, καθώς και ότι δεν πρέπει να υπάρχουν εξαιρέσεις όσον αφορά την απαίτηση να υπάρχει δυνατότητα μεταφοράς των δικαιωμάτων. Η ευέλικτη και αποτελεσματική μεταφορά των συντάξεων αποτελεί πρόσθετη κοινωνική εγγύηση για τους εργαζόμενους και κίνητρο για την πλήρη εκμετάλλευση των γνώσεων και των δεξιοτήτων τους. Άλλωστε, έτσι θα καταργηθεί ένα ακόμη εμπόδιο στην κινητικότητα και θα απελευθερωθεί περαιτέρω το δυναμικό της αγοράς εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενισχύοντας τον ανταγωνισμό.

  Elisabeth Schroedter (Verts/ALE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρίες και κύριοι, είναι κρίμα που το θέμα αυτό εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται, κυρίως στη χώρα που γνωρίζω καλύτερα από όλες, με βάση την απαρχαιωμένη αντίληψη ότι η επαγγελματική σύνταξη είναι μία ανταμοιβή για την πολυετή εργασία στην ίδια επιχείρηση. Αυτό δεν ισχύει εδώ και πολύν καιρό. Οι επαγγελματικές συντάξεις είναι ο δεύτερος πυλώνας της ασφάλειας γήρατος και συχνά συμφωνούνται συλλογικά σε συνδυασμό με περικοπή των μισθών και, ως εκ τούτου, είναι μέρος του σύγχρονου τρόπου ζωής και εργασίας, που χαρακτηρίζεται από κινητικότητα, διακοπές της σταδιοδρομίας και πολύ διαφορετικές εργασιακές σχέσεις. Σήμερα δεν μπορεί κανείς σχεδόν να μιλήσει για επιβίωση με τις δημόσιες συντάξεις στα χαμηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια.

Ενόψει αυτής της πραγματικότητας, η πρόταση της Επιτροπής για τη δυνατότητα μεταφοράς επαγγελματικών συντάξεων είναι συνεπής, λογική και φιλόδοξη. Δεν γίνεται σήμερα που η κινητικότητα είναι επιθυμητή και η επαγγελματική ζωή είναι αδιανόητη χωρίς αυτήν να διαγράφονται από μία οδηγία για επαγγελματικές συντάξεις τόσο η δυνατότητα μεταβίβασης όσο και τα αδρανοποιημένα δικαιώματα. Όποιος σκοπεύει να το κάνει, στερεί από τη νέα γενιά τη δυνατότητα να φροντίσει για την περίοδο της σύνταξης και θα επιβαρύνει μελλοντικά τα δημόσια ταμεία επειδή οι άνθρωποι ωθούνται στη φτώχεια μετά από μία μακρόχρονη, αλλά κινητική επαγγελματική ζωή.

Λυπάμαι πολύ διότι τα κράτη μέλη δεν έδειξαν αρκετή διάθεση να κάνουν κι αυτά το θαρραλέο βήμα που έκανε η Επιτροπή. Η γερμανική Προεδρία συνέβαλε στην αποτυχία στο Συμβούλιο με την απαράδεκτή της πρόταση και δεν θα πρέπει να κρύβεται πίσω από τους Ολλανδούς.

Ακόμα κι αν η δυνατότητα μεταφοράς δεν λάβει σήμερα πλειοψηφία, δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε μακροπρόθεσμα αυτό το σημαντικό μέλημα για την ασφάλεια γήρατος της επόμενης γενιάς και πρέπει να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο μαζί – ίσως με μικρά βήματα, αν είναι ανάγκη.

  Mary Lou McDonald (GUE/NGL). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω και εγώ να συγχαρώ την κ. Oomen-Ruijten για τις προσπάθειές της. Συμμερίζομαι επίσης την άποψή της ότι, ασφαλώς, αυτό που επιθυμεί το Κοινοβούλιο και έχουν ανάγκη οι πολίτες της Ευρώπης είναι η εξεύρεση λύσης σε αυτό το θέμα, καθόσον είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι εργαζόμενοι αναπτύσσουν μεγαλύτερη κινητικότητα για διάφορους λόγους, και αυτό πρέπει να ενθαρρύνεται και να υποστηρίζεται.

Είμαι υποχρεωμένη να υποστηρίξω την αρχική πρόταση της Επιτροπής αντί της έκθεσης που έχει κατατεθεί στο Σώμα. Θεωρώ ανεξήγητη την πρόταση να αυξηθεί το ηλικιακό όριο των 21 ετών στα 25 έτη. Δέχομαι ότι οι εργαζόμενοι πολύ συχνά αναβάλλουν για πολύ αργότερα την ένταξή τους σε κάποιο συνταξιοδοτικό σύστημα, όμως θεωρώ ότι οφείλουμε κατά κανόνα να τους ενθαρρύνουμε να μεριμνούν για τα θέματα αυτά το ταχύτερο δυνατόν, και γι’ αυτό η πολιτική μου ομάδα θα στηρίξει τις τροπολογίες οι οποίες αποσκοπούν στην αλλαγή των σχετικών διατάξεων που αφορούν τα όρια ηλικίας.

Επιπλέον, αδυνατώ να κατανοήσω γιατί οι αυτοαπασχολούμενοι δεν καλύπτονται επίσης από αυτές τις διατάξεις. Φρονώ ότι αυτό είναι πολύ ανησυχητικό και η Ομάδα μου θα ψηφίσει και επ’ αυτού του θέματος σύμφωνα με αυτές τις ανησυχίες.

  Kathy Sinnott (IND/DEM). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, οι αποκαλύψεις στις οποίες οδήγησε η έρευνα για την Equitable Life κάνουν πολλούς ανθρώπους να αμφιβάλλουν για την ασφάλεια των συντάξεών τους. Όταν κάποιος κάνει θυσίες κατά την εργάσιμη ζωή του προκειμένου να εξοικονομήσει αρκετά χρήματά για τη σύνταξή του, το κάνει για έναν και μόνο λόγο: για την ασφάλειά του και για την ασφάλεια της οικογένειάς του. Ενόψει των δημογραφικών προβλέψεων οι οποίες καταδεικνύουν γήρανση του πληθυσμού της Ευρώπης, οι πολίτες αισθάνονται ότι δεν μπορούν να εμπιστευθούν το μέλλον τους σε κρατικές συντάξεις. Τα κράτη θα αντιμετωπίσουν την κατάσταση με ρεαλισμό και θα λάβουν τα αναγκαία μέτρα όταν πάνω από το ένα τρίτο του πληθυσμού τους θα υπερβαίνει την ηλικία των 65 ετών. Οι σημερινοί εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τα κρατικά συνταξιοδοτικά προγράμματα ως βάση του εισοδήματός τους, στο οποίο θα προστεθούν οι πόροι από προγράμματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης για περιόδους ενδεχομένως 20, 30 ή ακόμη και 40 ετών μετά τη συνταξιοδότησή τους.

Αναγνωρίζω ότι είναι δύσκολο να εξισορροπηθεί η προστασία των υφιστάμενων καθεστώτων συνταξιοδότησης με την παράλληλη δημιουργία ενός πλαισίου το οποίο θα μπορεί να αντέξει στις πιέσεις που όλο και περισσότερο θα ασκούνται στις συντάξεις καθώς θα γηράσκει ο πληθυσμός της Ευρώπης, ενώ θα διασφαλίζει επίσης ότι οι συνταξιούχοι δεν θα ξοδεύουν το σύνολο των ετών της συνταξιοδότησής τους παλεύοντας να τους επιστραφούν τα χρήματά τους, τα οποία είχαν βάλει στην άκρη κατά τον εργασιακό τους βίο.

  José Albino Silva Peneda (PPE-DE). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θέλω καταρχάς να συγχαρώ την κ. Oomen-Ruijten για την εξαίρετη έκθεσή της. Οι προτάσεις που περιλαμβάνονται στην έκθεση είναι τολμηρές, ισορροπημένες και συνετές, ενώ εστιάζονται σαφώς στην ενίσχυση της ελεύθερης κυκλοφορίας με μεγαλύτερη προστασία, η οποία είναι ζωτική παράμετρος του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.

Κυρίες και κύριοι, η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και η γήρανση του πληθυσμού είναι δύο θέματα για τα οποία η Ευρώπη δεν έχει βρει ακόμη σαφείς και πειστικές λύσεις. Η περαιτέρω παγκοσμιοποίηση της οικονομίας συνεπάγεται την ετοιμότητα για αλλαγή, η οποία μεταφράζεται εν προκειμένω σε αυξημένη κινητικότητα. Η κινητικότητα των εργαζομένων προϋποθέτει την εξασφάλιση της απόκτησης, διατήρησης και μεταφοράς των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων, ενώ είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς.

Από την άλλη πλευρά, ενόψει της γήρανσης του πληθυσμού, με τη συνακόλουθη, προβλέψιμη αύξηση των δημοσίων δαπανών που αυτή συνεπάγεται, επιβάλλεται να εγγυηθούμε την οικονομική σταθερότητα των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης των χωρών μας, στόχος ο οποίος θα είναι ευκολότερο να επιτευχθεί εφόσον έχουν διαμορφωθεί οι αναγκαίες προϋποθέσεις για τη δημιουργία συστημάτων τα οποία θα συμπληρώνουν τα κρατικά συνταξιοδοτικά συστήματα. Προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται εν πολλοίς οι εξελίξεις, ενόψει των δημογραφικών αλλαγών και των οικονομικών πιέσεων που ασκούν στις δημόσιες αρχές.

Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η ΕΕ είναι η διαφύλαξη των βασικών αξιών στις οποίες στηρίζεται το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο και η ταυτόχρονη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητάς της στο διεθνές προσκήνιο. Αυτό θα μπορέσουμε να το επιτύχουμε μόνον εάν αναλάβουμε πολιτική δράση και αν είμαστε σε θέση να επανεξετάσουμε ορισμένες πτυχές του κοινωνικού προτύπου και να λάβουμε δυναμικά μέτρα εμβάθυνσης της εσωτερικής αγοράς, ιδίως όσον αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία, στην προκειμένη περίπτωση, των προσώπων. Στο πλαίσιο αυτό, η σημερινή πρόταση αποτελεί πολύ θετική και ενθαρρυντική ένδειξη.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. MORGANTINI
Αντιπροέδρου

  Karin Jöns (PSE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να συγχαρώ αρχικά την κ. Oomen-Ruijten για την εξαίρετη εργασία της. Ασφαλώς δεν μπορούμε να ζητάμε από τους εργαζομένους ολοένα μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας και ταυτόχρονα να τους ζητάμε να κάνουν οι ίδιοι περισσότερα για την ασφάλιση γήρατος, χωρίς να δίνουμε σε πολλούς από αυτούς καμία δυνατότητα να θεμελιώσουν επαγγελματικό ή επικουρικό συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Στο μεταξύ, περίπου 20% των εργαζομένων έχουν μόνο συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου. Όπως ήδη είπε ο Επίτροπος, το 40% από αυτούς τώρα εργάζονται λιγότερο από πέντε χρόνια σε μία επιχείρηση. Το να χαρακτηρίζει κανείς ενόψει όλων αυτών τις επαγγελματικές συντάξεις ως αμοιβή αφοσίωσης, όπως γίνεται για παράδειγμα στην πατρίδα μου, είναι κυριολεκτικά κυνικό.

Χρειαζόμαστε επειγόντως πιο σύγχρονους κανόνες. Όποιος θέλει να εμμείνει σε μεγάλες προθεσμίες θεμελίωσης δικαιώματος και επιπροσθέτως να εξαιρέσει εντελώς τα αδρανοποιημένα δικαιώματα από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, μεταθέτοντας παράλληλα την έναρξη ισχύος μιας τόσο αποδυναμωμένης οδηγίας στο 2018, είναι εκτός πραγματικότητας. Αυτό βασικά ήθελα να το πω στον συνάδελφο κ. Mann, ο οποίος όμως έχει ήδη αποχωρήσει.

Ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι εδώ οι απόψεις της Επιτροπής και του Σώματος συγκλίνουν τόσο. Πρέπει να λάβουμε υπόψη τις συνέπειες της προοδευτικής γήρανσης της κοινωνίας μας. Στη χώρα μου για παράδειγμα, το 1970 αντιστοιχούσαν ακόμα 8 εργαζόμενοι σε μία σύνταξη, ενώ το 2030 θα είναι μόνο δύο. Γι’ αυτό, πρέπει να πατήσουμε φρένο. Πρέπει να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να έχει πραγματικά ο κάθε εργαζόμενος τη δυνατότητα να προβλέψει ο ίδιος για την περίοδο συνταξιοδότησης. Φυσικά, μέρος της ευθύνης πρέπει να επωμιστούν και οι εργοδότες. Κανένας δεν μπορεί να με πείσει ότι οι ρυθμίσεις που προτείνουμε –με τη μορφή που έχουν στην έκθεση Oomen-Ruijten– θα ωθήσουν δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις στη χρεοκοπία.

  Anne E. Jensen (ALDE). – (DA) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, και εγώ θεωρώ εποικοδομητική την πρόταση την οποία κατέθεσε σήμερα η κ. Oomen-Ruijten, και γι’ αυτό της απευθύνω τις ευχαριστίες μου. Η πρόταση λαμβάνει πλήρως υπόψη την κινητικότητα στην αγορά εργασίας, χωρίς να υπονομεύονται τα υφιστάμενα συστήματα αμοιβαίας υποστήριξης όπως οι συντάξεις που χορηγούνται στην αγορά εργασίας της Δανίας. Όσο και αν μπορεί να βλέπει κανείς με συμπάθεια διατάξεις όπως αυτές που προτείνει η Επιτροπή, οι οποίες θα επέτρεπαν την ελεύθερη μεταφορά των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, είναι δύσκολο να βρούμε ένα πρότυπο το οποίο να συνάδει με όλα τα υφιστάμενα συστήματα. Θεωρώ, λοιπόν, ότι η λύση στην οποία καταλήξαμε, η οποία δεν περιλαμβάνει τη μεταφορά των συντάξεων, είναι θετική.

Στη Δανία εφαρμόζουμε κανόνες οι οποίοι εγγυώνται το δικαίωμα των εργαζομένων να μεταφέρουν τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα δωρεάν τα πρώτα δύο χρόνια μετά την αλλαγή εργασίας, ενώ θέτουν όρια στα ποσά που μπορούν να χρεώνουν οι συνταξιοδοτικές εταιρείες κατά τη μεταφορά των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Αυτό δεν εμποδίζει, βεβαίως, τις χώρες της ΕΕ να καταρτίζουν κατά τον ίδιο τρόπο τους δικούς τους κανόνες για τη μεταφορά των συντάξεων. Η πρόταση την οποία εξετάζουμε εγγυάται τα βασικά συνταξιοδοτικά δικαιώματα ενός εκάστου αποταμιευτή και περιλαμβάνει κανόνες οι οποίοι διέπουν τη θεμελίωση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, καθώς και τα αδρανοποιημένα δικαιώματα και την ενημέρωση. Αυτό είναι το ελάχιστο που πρέπει να ζητούμε. Επιπλέον, αυτή η νομοθεσία είναι ιδιαιτέρως σημαντική για όσους διασχίζουν τα εθνικά σύνορα κατά την αλλαγή εργασίας.

  Κυριάκος Τριανταφυλλίδης (GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, η πρόταση οδηγίας που εξετάζουμε προωθεί την αβεβαιότητα, την προσαρμογή στην εύκολη απόλυση, την μετεκπαίδευση και πρόσληψη σε άλλη εργασία με αβέβαιους όρους, στη βάση των μονόπλευρων αναγκών της αγοράς, και όχι την πλήρη, μόνιμη, ρυθμισμένη εργασία με δικαιώματα. Παρ’ όλα αυτά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επαναφέρει την πρόταση παίζοντας ένα πολιτικό παιχνίδι εις βάρος των πολιτών για να εξασφαλίσει την έγκρισή της.

Η πρόταση αποβλέπει στο να μειώσει εκείνα που θεωρεί εμπόδια και αφορούν, τόσο την ελεύθερη κυκλοφορία μεταξύ κρατών μελών, όσο και την κινητικότητα στο εσωτερικό ενός κράτους μέλους και τα οποία δημιουργούνται από ορισμένες διατάξεις των συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης. Τα εμπόδια αυτά αφορούν τους όρους απόκτησης συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, τους όρους διατήρησης των αδρανοποιημένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, τη δυνατότητα μεταφοράς των θεμελιωμένων δικαιωμάτων. Όλα αυτά, φυσικά, προσαρμόζονται προς τα κάτω. Γι’ αυτούς τους λόγους, δυστυχώς, δεν θα στηρίξουμε την πρόταση αυτή.

  Jens-Peter Bonde (IND/DEM). – (DA) Κυρία Πρόεδρε, στη Δανία διαθέτουμε συνταξιοδοτικά ταμεία η αξία των οποίων υπερβαίνει τα 2 200 δισ. δανικές κορώνες, ποσό το οποίο έχει συσσωρευθεί μέσω φορολογικών απαλλαγών. Έρχεται, όμως, τώρα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και εκδίδει μια απόφαση η οποία μας απαγορεύει να φορολογούμε τις συνταξιοδοτικές αποταμιεύσεις που έχουν συσσωρευθεί σε τρίτες χώρες. Καλούμαστε έτσι να προσφέρουμε πλήρεις φορολογικές απαλλαγές χωρίς καμία εγγύηση για επιστροφή φόρων αργότερα. Το Κίνημα του Ιουνίου επιθυμεί τον ελεύθερο ανταγωνισμό για την παροχή στους πολίτες όσο το δυνατόν υψηλότερων συντάξεων, αντιστοίχων των συνεισφορών τους, όμως ο ανταγωνισμός πρέπει να είναι δίκαιος.

Επιθυμούμε επίσης να διατηρήσουμε το κοινωνικό μας πρότυπο, το οποίο στηρίζεται στη χρηματοδότηση μέσω φορολογίας και το οποίο παρέχει ισότιμα κοινωνικά δικαιώματα σε όλους. Για παράδειγμα, προσφέρουμε στους πολίτες συντάξεις ανεξαρτήτως του εάν έχουν μετάσχει στην αγορά εργασίας. Πρόκειται για κοινωνικό δικαίωμα το οποίο είναι εγγυημένο σε όσους ζουν στη Δανία. Αν υποχρεωθούμε να προσφέρουμε συντάξεις σε όλους όσοι εγκαθίστανται στη Δανία, αυτές οι συντάξεις πολύ γρήγορα θα μειωθούν. Ένα καθεστώς το οποίο θα επιτρέπει σε ένα παντρεμένο ζευγάρι Δανών να μεταφέρουν την κρατική τους σύνταξη και την πρόωρη σύνταξή τους, αφορολόγητα, σε κάποιον φορολογικό παράδεισο θα επιφέρει τόσο μεγάλη οικονομική επιβάρυνση στην κοινωνία ώστε να είναι αναπόφευκτες οι συνέπειες ως προς το ύψος αυτών των συντάξεων.

Η ΕΕ πρέπει να λάβει πιο σοβαρά υπόψη τις ιδιαιτερότητες του κοινωνικού προτύπου της Δανίας, το οποίο χαρακτηρίζεται από αυξημένη φορολογία και αντιστοίχως γενναιόδωρες κοινωνικές παροχές. Χρειαζόμαστε πρακτικούς κανόνες οι οποίοι θα επιτρέπουν στους πολίτες να μεταφέρουν τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα κατά τη μετάβασή τους σε άλλες χώρες, όμως όσοι εγκαταλείπουν μια χώρα δεν πρέπει να υποχρεώνουν τους υπολοίπους φορολογούμενους να καταβάλλουν το κόστος της δικής τους σύνταξης. Το Κίνημα του Ιουνίου καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να σεβαστούν τα κοινωνικά μας δικαιώματα τα οποία στηρίζονται στις φορολογικές εισφορές.

  Csaba Őry (PPE-DE). – (HU) Όπως ασφαλώς θα γνωρίζετε, το 2006 εορτάσαμε το έτος κινητικότητας στην Ευρώπη. Εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, εκπρόσωποι κυβερνήσεων των κρατών μελών, οργανώσεις εκπροσώπησης εργοδοτών και εργαζομένων εξέφρασαν τις απόψεις τους σε πολλές επαγγελματικές εκδηλώσεις σχετικά με τη σπουδαιότητα της προαγωγής της κινητικότητας στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ενόψει αυτών των διακηρύξεων, θα περίμενε κανείς ότι όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Συμβούλιο, το Κοινοβούλιο και όλα τα κράτη μέλη είναι απολύτως προσηλωμένα εν γένει και καταρχήν στον στόχο της βελτίωσης της κινητικότητας. Εντούτοις, αυτό ισχύει μόνο στον βαθμό που το σημαντικό αυτό θέμα συζητείται γενικώς και αορίστως. Αμέσως μόλις κληθούν να λάβουν αποφάσεις για συγκεκριμένα μέτρα ή κανόνες, ο ενθουσιασμός τον οποίο είχαν επικαλεστεί οι υπεύθυνοι για τη λήψη των αποφάσεων στο πλαίσιο των γενικών συζητήσεων επί του θέματος εξαφανίζεται ως διά μαγείας. Η προσοχή τους εστιάζεται πλέον κυρίως στις ανησυχίες και στα προβλήματα. Την ίδια εντύπωση αποκομίζουμε από τη συζήτηση για τη νέα νομοθεσία η οποία θα διασφαλίζει τη δυνατότητα μεταφοράς των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πολλοί αυτοί που επιθυμούν τη διατήρηση των υφιστάμενων ισορροπιών και την απόλυτη αδράνεια. Επικαλούνται, λόγου χάρη, ένα ιστορικό πρότυπο που ισχύει στη Γερμανία, το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει έστω και κατ’ ελάχιστον. Τάσσομαι σαφώς υπέρ του σεβασμού των ιστορικών παραδόσεων. Εν προκειμένω, όμως, ασχολούμαστε με τα συμφέροντα των εργαζομένων όλης της Ευρώπης και με το σύνολο της ευρωπαϊκής οικονομίας. Έχω την πεποίθηση ότι το θέμα αυτό έχει μεγαλύτερη προτεραιότητα. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την ανάσχεση της δυναμικής της ευρωπαϊκής ανάπτυξης λόγω της επίκλησης τέτοιων επιμέρους συμφερόντων, τα οποία, εφόσον ληφθούν υπόψη, θα έχουν ως αποτέλεσμα σοβαρές διακρίσεις εις βάρος δεκάδων εκατομμυρίων εργαζομένων σε συγκεκριμένο κράτος μέλος σε σύγκριση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους της ΕΕ.

Η προαγωγή της κινητικότητας και η εγγύηση της δυνατότητας μεταφοράς των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης είναι θέματα τα οποία πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να διευθετηθούν σε επίπεδο ΕΕ. Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να σημειώσουμε ακόμη μεγαλύτερη υστέρηση στο παγκόσμιο ανταγωνιστικό περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις οικονομίες της Νοτιοανατολικής Ασίας, της Ινδίας και της Βορείου Αμερικής. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι υπάρχουν ορισμένες αναπόφευκτες εξελίξεις και ότι έχει τεράστια σημασία να θεσπίσουμε συστήματα τα οποία υπερβαίνουν τα εθνικά σύνορα και τις εθνικές αγορές εργασίας. «It is a must», όπως λένε οι Άγγλοι. Σας καλώ, λοιπόν, να στηρίξετε και αυτό το μέτρο. Επιτρέψτε μου, ολοκληρώνοντας, μια πρόσθετη, τελική επισήμανση. Οι συντάξεις και οι επενδύσεις επηρεάζουν προσωπικά τους εργαζομένους, ιδίως όταν το κόστος το καλύπτουν οι επιχειρήσεις.

  Alejandro Cercas (PSE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, θα συνεχίσω από εκεί που σταμάτησε ο κ. Őry, διότι επιθυμώ να εκφράσω την ίδια ανησυχία και την ίδια ικανοποίηση, και θέλω επίσης να συγχαρώ την επιτροπή, την εισηγήτρια, κ. Oomen-Ruijten, που ήταν τόσο γενναία και μπήκε σε αυτό το ναρκοπέδιο με την πεποίθηση και τη βούληση να προχωρήσει μπροστά και να εξαλείψει τα εμπόδια που αντιμετωπίζουμε.

Είναι σημαντικό τα λόγια μας να είναι συνεπή με τις πράξεις μας. Είναι σημαντικό να άρουμε τα εμπόδια στην κινητικότητα και στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων. Το έχουμε πει εμείς, το έχει πει η Λισαβόνα και το έχει πει το Συμβούλιο χιλιάδες φορές, αλλά δεν σημειώνουμε πρόοδο. Είναι επίσης σημαντικό να σεβόμαστε και να διασφαλίσουμε τα δικαιώματα των εργαζομένων που είναι μετακινούμενοι και οι οποίοι κινούνται στο εσωτερικό της Κοινότητας και στο εσωτερικό των χωρών μας.

Επομένως, θέλω να εκφράσω την ανησυχία μου για τις δυσκολίες στο Συμβούλιο και για τις δυσκολίες που μπορούν επίσης να προκύψουν στο Κοινοβούλιο σήμερα. Ανησυχώ, καταρχάς, επειδή, για άλλη μια φορά, το Συμβούλιο συντρίβει τις λογικές και ελάχιστες ελπίδες μας. Η ελάχιστη πρόοδος εμποδίζεται εξαιτίας εθνικών θεμάτων και εθνικού συμφέροντος. Ανησυχώ επειδή αυτή δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε θα είναι η τελευταία, που οι κυρίες και οι κύριοι του Συμβουλίου κωφεύουν στις απαιτήσεις των Ευρωπαίων. Ανησυχώ επειδή λέγεται ότι το έργο που έχει επιτελέσει το Κοινοβούλιο πρόκειται να χρησιμεύσει ως βάση για επακόλουθο έργο, όταν οι συναινέσεις του Κοινοβουλίου δεν βοηθούν στην απεμπλοκή των θέσεων του Συμβουλίου. Ανησυχώ επειδή αυτά τα ίδια προβλήματα στο Συμβούλιο μεταφέρονται στο Κοινοβούλιο και έχουμε μια δύσκολη ψηφοφορία σήμερα.

Ας ελπίσουμε, κυρία Oomen-Ruijten, ότι οι τροπολογίες που αποσκοπούν να περιορίσουν την έκθεσή σας δεν θα επιτύχουν και ότι η λογική και ελάχιστη έκθεσή σας θα υποστηριχθεί από όλους και θα μπορέσει να χρησιμεύσει ως βάση για συνεχιζόμενη πρόοδο, την οποία χρειάζεται πολύ η Ευρώπη και την οποία απαιτούν οι πολίτες, των οποίων τις απόψεις δεν λαμβάνουν αρκετά υπόψη οι κυβερνήσεις μας.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, η μεταφορά συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μεταξύ των κρατών μελών είναι επιβεβλημένη. Η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων από τη μια χώρα στην άλλη εξαρτάται από τη δυνατότητά τους να λαμβάνουν τις συντάξεις τους χωρίς προβλήματα, χωρίς υπέρμετρη γραφειοκρατία και χωρίς διαδικασίες υποβολής αιτήσεων.

Τάσσομαι, λοιπόν, υπέρ της εξάλειψης των προβλημάτων που σχετίζονται με τις συμπληρωματικές συντάξεις προς όφελος της ελεύθερης κυκλοφορίας του εργατικού δυναμικού. Η μεταφορά των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης από ένα σύστημα σε άλλο είναι, ωστόσο, επίπονη διαδικασία. Αυξάνει το κόστος και τη γραφειοκρατία. Η μελλοντική νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν πρέπει να επιτρέπει τη μεταφορά των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης. Άλλωστε, υπάρχει μια απλούστερη λύση: κάθε σύστημα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης πρέπει να καταβάλλει στον εργαζόμενο τις συντάξεις που έχουν συσσωρευτεί στο αντίστοιχο σύστημα. Αυτή η λύση θα είναι απλούστερη, αποτελεσματικότερη και λιγότερο δαπανηρή για τους εργαζομένους, τους αποδέκτες των συντάξεων και τα ίδια τα συνταξιοδοτικά συστήματα.

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε την κινητικότητα των εργαζομένων πρέπει να διασφαλίσουμε και την κινητικότητα των δικαιωμάτων τους. Δεν είναι δυνατόν να μεταφέρονται οι εργαζόμενοι αλλά να χάνουν, μέσω της κινητικότητας, τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα και τις προσδοκίες που έχουν δημιουργήσει με χρόνια δουλειάς στην πατρίδα τους. Και εδώ υπάρχουν μεγάλα εμπόδια και προβλήματα από πολιτικές νεοφιλελεύθερες.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. Oomen-Ruijten για τη σημαντική εργασία της, αλλά λυπάμαι, διότι η πολιτική μας ομάδα δεν μπορεί να συμφωνήσει με την έκθεση στην τελική της μορφή. Διότι, στο βασικότερο επί της ουσίας θέμα που ρυθμίζει η νέα οδηγία, δηλαδή τους όρους απόκτησης των συμπληρωματικών συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, η έκθεση χειροτερεύει την αρχική πρόταση της Επιτροπής, ζητώντας πενταετή περίοδο αναμονής αντί της διετούς και ελάχιστο όριο ηλικίας τα 25 έτη αντί τα 21. Μια πιο ευνοϊκή ρύθμιση στο άρθρο 4 της οδηγίας είναι απαραίτητη υπέρ των νέων εργαζομένων. Γι’ αυτό και σας καλώ να υποστηρίξετε τις τροπολογίες 50 και 51 που είναι για μας σημαντικές.

  Johannes Blokland (IND/DEM). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ την κ. Oomen-Ruijten για την έκθεσή της. Η δυνατότητα μεταφοράς των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης δεν είναι αυτονόητη. Αν στη συζήτηση για τα συνταξιοδοτικά ταμεία που διεξάγεται στις Κάτω Χώρες –οι οποίες είναι, εξάλλου, πρωτοπόρες σε αυτόν τον τομέα– εξετάζεται το ενδεχόμενο άσκησης δικαιώματος αρνησικυρίας ενόψει της κατάθεσης νέων νομοθετικών προτάσεων, το θέμα πρέπει οπωσδήποτε να μας απασχολήσει σοβαρά.

Είναι άκρως σημαντικό να ληφθούν νέα μέτρα για τη διασφάλιση της μεγαλύτερης εναρμόνισης των διαφορετικών συνταξιοδοτικών συστημάτων. Εκτός από την εναρμόνιση, τη μεγαλύτερη ανησυχία δημιουργεί η οικονομική βιωσιμότητα των διαφόρων συστημάτων. Είναι σαφές ότι δεν μπορούν όλοι να συμφωνήσουν με αυτή την έκθεση, δεδομένου ότι, ενόψει της πρότασης της Επιτροπής, η εισηγήτρια έχει προτείνει να μην επιτραπούν περαιτέρω εξαιρέσεις.

Με απασχολεί, λοιπόν, το ακόλουθο ερώτημα. Εφόσον η επιλογή της εξαίρεσης διαγραφεί από το άρθρο 9, παράγραφος 3, θα ενθαρρυνθούν τα κράτη μέλη να προχωρήσουν στην υιοθέτηση συστημάτων συνταξιοδότησης βάσει κεφαλαίου, διότι είναι σαφές ότι αυτό πρέπει να γίνει. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία οι πολίτες έχουν την ελευθερία να εργάζονται σε διαφορετικά κράτη μέλη, είναι αναγκαία η ύπαρξη ανάλογου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, ενώ η μεταφορά των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που έχουν συσσωρευτεί από κάθε εργαζόμενο πρέπει να αποτελεί ελάχιστο δικαίωμα.

  Anja Weisgerber (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να προαχθεί η κινητικότητα των εργαζομένων, ωστόσο η παρούσα οδηγία θα έχει σε πολλά κράτη μέλη όπως το Λουξεμβούργο, η Αυστρία και η Γερμανία σοβαρές επιπτώσεις σε ολόκληρο το σύστημα επαγγελματικών συντάξεων. Μόλις το 1,5% των εργαζομένων μετακινούνται σε νέο εργοδότη σε άλλο κράτος μέλος, η οδηγία όμως αφορά και το υπόλοιπο 98,5% των εργαζομένων που παραμένουν στη χώρα τους. Θα ήθελα να πω στην κ. Jöns ότι βλάπτουμε αυτούς τους εργαζομένους εάν οι επαγγελματικές συντάξεις, που είναι προαιρετικές, δεν προσφέρονται πια από τις επιχειρήσεις επειδή δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν. Έτσι θα καταρρεύσουν ολόκληρα εθνικά συστήματα.

Οι επαγγελματικές συντάξεις έχουν μεγάλη σημασία ενόψει της γήρανσης του πληθυσμού μας, οι επιχειρήσεις όμως δεν είναι υποχρεωμένες να τις προσφέρουν. Η εφαρμογή της οδηγίας σε προγράμματα καθορισμένων παροχών –όπως εξετάζεται επί το παρόντος– θα σήμαινε ότι τιμωρούνται οι επιχειρήσεις που προσέφεραν στο παρελθόν μεγάλες συντάξεις. Εδώ υπάρχει κίνδυνος να εγκαταλείψουν οι επιχειρήσεις την προαιρετική επαγγελματική σύνταξη.

Ακόμα, σύμφωνα με τη σημερινή πρόταση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων το συνταξιοδοτικό δικαίωμα θα θεμελιώνεται άμεσα από το 25ο έτος της ηλικίας χωρίς να υπάρχει περίοδος αναμονής. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα μία τεράστια αύξηση της γραφειοκρατίας και των δαπανών και έτσι δεν θα ήταν δυνατό να χρηματοδοτηθεί. Η προσαρμογή του συνταξιοδοτικού δικαιώματος των αποχωρησάντων στην αξία εκείνου των ενεργών εργαζομένων, η επονομαζόμενη αναπροσαρμογή, σημαίνει αύξηση των δαπανών κατά 30%. Αυτός ήταν ο κύριος λόγος για τον οποίο καταψήφισε την οδηγία ο ολλανδός Υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων και Εργασίας.

Χρειαζόμαστε αξιόπιστους και προβλέψιμους κανόνες που θα μπορούν να χρηματοδοτηθούν. Είμαστε υπέρ της κινητικότητας, αλλά με συνθήκες που δεν θα θέτουν σε κίνδυνο τα συστήματα επαγγελματικών συντάξεων που είναι πολύ σημαντικά για τους εργαζομένους.

Ως εκ τούτου, εάν δεν εγκριθούν οι σχετικές τροπολογίες, θα καταψηφίσω την έκθεση προς το συμφέρον των εργαζομένων.

  Ieke van den Burg (PSE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να προβώ σε ορισμένες επισημάνσεις. Καταρχάς, όσον αφορά την ανάλυση από τη γερμανική Προεδρία των λόγων για τους οποίους ήταν τόσο δύσκολη η επιτυχής ολοκλήρωση της επεξεργασίας αυτού του θέματος. Ένα σφάλμα που διαπράχθηκε, κατά τη γνώμη μου, εξαρχής ήταν το ότι συμφωνήθηκαν εξαιρέσεις, από την ίδια μάλιστα τη χώρα σας, οπότε τέθηκε σε κίνηση μια διαδικασία η οποία είχε ως αποτέλεσμα να προβάλουν σταδιακά και άλλες χώρες αιτήματα για εξαιρέσεις, και η οποία δεν άφησε εν τέλει τίποτε όρθιο από το σχέδιο οδηγίας. Φρονώ ότι αυτό πρέπει να επισημαίνεται στην ανάλυση.

Δεύτερον, όσον αφορά τον ρόλο των εργοδοτών, των κοινωνικών εταίρων και των ιδίων των συνταξιοδοτικών ταμείων, υποστηρίζω ολόψυχα ότι οφείλουν να λάβουν τα αναγκαία μέτρα, όμως, όπως επεσήμανε ήδη ο Επίτροπος Špidla, έχουν χάσει αυτή την ευκαιρία. Θεωρώ, εντούτοις, ότι αν εγκρίνουμε τώρα αυτή την οδηγία χωρίς να ενσωματώσουμε την παράμετρο της μεταφοράς αξίας, θα τους προσφέρουμε το κίνητρο να αναθεωρήσουν αυτή την πτυχή με δική τους πρωτοβουλία, και αυτό θέλω να υπογραμμιστεί και να καταστεί απολύτως κατανοητό από όλους. Τάχθηκα επίσης κατά του άρθρου 6, όπως διατυπώνεται στο κείμενο της Επιτροπής, το οποίο θα παρείχε ατομικό δικαίωμα μεταφοράς αξίας, δεδομένου όμως ότι η ρύθμιση του θέματος πρέπει να είναι αυστηρή, είναι αναγκαίο να καταβληθούν οι αντίστοιχες προσπάθειες.

Όσον αφορά τα αδρανοποιημένα δικαιώματα, κύριε Mann, επ’ ουδενί δεν ισχύει ότι οι Κάτω Χώρες αντιτάχθηκαν σε αυτή τη συνιστώσα, δεδομένου ότι δεν θα απαιτούσε χρηματοδότηση. Στη χώρα μας έχουμε επιλύσει αρκετά ικανοποιητικά αυτό το ζήτημα, καθόσον οι κάτοχοι αδρανοποιημένων δικαιωμάτων έχουν επίσης μερίδιο από τα κέρδη που αποφέρουν οι ασφαλιστικές τους εισφορές. Οι ολλανδοί που έχουν εργαστεί στη Γερμανία, για παράδειγμα, ή σε άλλες χώρες, αναπτύσσοντας την κινητικότητά τους δεν έχουν πρόσβαση στα δικαιώματα που συσσώρευσαν στις χώρες αυτές. Αυτό συνιστά άδικη μεταχείριση. Γι’ αυτό θεωρώ ότι είναι τόσο σημαντικό το άρθρο 5 σχετικά με τα αδρανοποιημένα δικαιώματα· αισθάνομαι, λοιπόν, βαθύτατη δυσαρέσκεια για το γεγονός ότι τόσο η γερμανική Προεδρία όσο και ο κ. Mann επιχειρούν τώρα την εφαρμογή αυτών των δικαιωμάτων μόνο για τα μελλοντικά αδρανοποιημένα δικαιώματα. Το επιχείρημα περί αναδρομικής ισχύος είναι πραγματικά ανόητο. Τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα καθορίζονται κάθε χρόνο, τουλάχιστον για λογαριασμό των ενεργών συμμετεχόντων. Το ίδιο ακριβώς μπορεί να ισχύσει και για τους συμμετέχοντες κατόχους αδρανοποιημένων δικαιωμάτων. Δεν τίθεται θέμα αναδρομικής ισχύος· πρόκειται απλώς για προσαρμογή των κανονισμών και απόδοση του δίκαιου μεριδίου που τους αναλογεί.

Με απλά λόγια, η έκθεση Oomen-Ruijten έχει την αμέριστη στήριξή μας, και εμείς τουλάχιστον ευχόμαστε ότι δεν θα περιέλθει σε αδιέξοδο, όπως η οδηγία για την απόσπαση εργαζομένων, βυθιζόμενη στο τέλμα στο οποίο αναφέρθηκε ο κ. Cocilovo, αλλά ότι θα τύχει όντως της προσοχής του Συμβουλίου.

  Carlo Fatuzzo (PPE-DE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τα χρήματα που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι για συμπληρωματική σύνταξη είναι χρήματα των εργαζομένων. Χρήματα των εργαζομένων είναι επίσης τα χρήματα που καταβάλλουν οι εργοδότες, προκειμένου οι υπάλληλοί τους να ζουν καλύτερα ως συνταξιούχοι. Δεν θα έπρεπε, συνεπώς, να υπάρχει κανένα πρόβλημα όσον αφορά την έγκριση μιας οδηγίας σχετικά με τη δυνατότητα μεταφοράς δικαιωμάτων που έχουν θεμελιώσει ήδη οι εργαζόμενοι.

Κύριε Mann, είπατε πως αυτή η οδηγία, όπως παρουσιάσθηκε με τόλμη από την Επιτροπή, συνεπάγεται σημαντικό κόστος για τα ασφαλιστικά ταμεία και, συνεπώς, πρέπει να απορριφθεί. Εγώ, ωστόσο, υποστηρίζω ότι όσο πιο υψηλό είναι το κόστος για τα συνταξιοδοτικά ταμεία τόσο μεγαλύτερα θα είναι τα οφέλη για τους εργαζόμενους και τόσο μεγαλύτερος θα είναι ο αριθμός των εργαζομένων που θα εγγραφούν στα προαιρετικά συνταξιοδοτικά ταμεία.

Εν κατακλείδι, διαπιστώνουμε δυστυχώς ακόμη μια φορά ότι το Συμβούλιο λειτουργεί ως τροχοπέδη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Καθώς στο Συμβούλιο είναι αναγκαία η συμφωνία και των 27 κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρκεί η αντίθετη ψήφος μιας μόνο χώρας για να απορριφθεί μια πρόταση. Αναρωτιέμαι λοιπόν γιατί εξακολουθούμε να εκφράζουμε δυσαρέσκεια για την καταψήφιση του Συντάγματος στη Γαλλία και στις Κάτω Χώρες. Όλοι θέλουμε την πρόοδο της Ευρώπης, όταν όμως καλούμεθα να ανταποκριθούμε εμπράκτως στις προσδοκίες των πολιτών, λαμβάνουμε πάντοτε τη χειρότερη θέση για τους πολίτες και τους εργαζόμενους. Είναι προφανές ότι με αυτόν τον τρόπο δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε.

  Proinsias De Rossa (PSE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, συγχαίρω την κ. Oomen-Ruijten και όλους όσοι μετείχαν στην προσπάθεια επίτευξης ευρείας συναίνεσης σε αυτόν τον εξαιρετικά σύνθετο τομέα. Σήμερα χρειαζόμαστε μια ισχυρή πλειοψηφία για την έκθεση Oomen-Ruijten, ενώ πρέπει να διασφαλίσουμε την καταψήφιση των τροπολογιών του κ. Thomas Mann. Απευθύνω έκκληση σε όλες και όλους τους συναδέλφους μου, περιλαμβανομένων των φίλων μας της Ομάδας ΕΕΑ/ΑρΠρΒΧ, να προσπαθήσουν να ξεπεράσουν τους ενδοιασμούς τους και να στηρίξουν σήμερα την έκθεση κατά την τελική ψηφοφορία.

Είναι πολύ λυπηρό το γεγονός ότι, μετά από συζητήσεις σχετικά με τη δυνατότητα μεταφοράς και τα θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα οι οποίες διήρκεσαν επί 20 χρόνια, βρισκόμαστε ενώπιον μιας οδηγίας η οποία αφορά ουσιαστικά μόνο τα θεμελιωμένα δικαιώματα και όχι τη δυνατότητα μεταφοράς. Παρ’ όλα αυτά, στη συγκεκριμένη συγκυρία υποστηρίζω αυτή την προσέγγιση. Αντιλαμβάνομαι πλήρως γιατί βρισκόμαστε σήμερα σε αυτή τη θέση, ενώ χρειαζόμαστε διαβεβαιώσεις από τα κράτη μέλη ότι προτίθενται να ασχοληθούν σοβαρά με τα εμπόδια που δυσχεραίνουν την πλήρη άσκηση των δικαιωμάτων μεταφοράς.

Το δικαίωμα αρνησικυρίας που ισχύει στο Συμβούλιο για τον τομέα αυτόν πρέπει να εγκαταλειφθεί. Δεν εννοώ ότι αυτό πρέπει οπωσδήποτε να επιδιωχθεί όσον αφορά τη συγκεκριμένη οδηγία –παρότι θεωρώ ότι είναι σκόπιμο– αλλά ότι, γενικότερα, το δικαίωμα αρνησικυρίας στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής πρέπει να εγκαταλειφθεί. Ευελπιστώ δε ότι η επικείμενη ΔΚΔ θα αντιμετωπίσει αυτό το θέμα τους προσεχείς μήνες. Η αύξηση των ψηφοφοριών με ειδική πλειοψηφία δεν θα υποχρεώσει κανέναν να υιοθετήσει κάποια θέση με την οποία δεν συμφωνεί, όμως θα υποχρεώσει τα κράτη μέλη και το Συμβούλιο να αντιμετωπίσουν τα επίμαχα θέματα και να διαπραγματευτούν αντί να ορθώνουν εμπόδια.

Μετά τη σημερινή ψηφοφορία, φρονώ ότι το Συμβούλιο πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα. Δεν μπορεί να περιμένει από τα συνδικάτα να αποδεχτούν την προσαρμοστικότητα όσον αφορά τη μεταρρύθμιση του εργατικού δικαίου αν δεν είναι διατεθειμένο να επιδιώξει σοβαρά την επίλυση του κεντρικού αυτού ζητήματος για την εργασιακή ασφάλεια.

  Gabriele Stauner (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρίες και κύριοι, όπως συμβαίνει συχνά όταν πλήττονται άμεσα άνθρωποι, η πρόταση οδηγίας συνοδεύεται από σοβαρά προβλήματα. Εδώ πρόκειται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, δηλαδή για μία από τις πηγές εισοδήματος των ηλικιωμένων. Η Γερμανία, η Αυστρία, οι Κάτω Χώρες και το Λουξεμβούργο έχουν πολύ αναλυτικά συστήματα επαγγελματικής σύνταξης που είναι υψηλής ποιότητας και έχουν αποβεί προς όφελος και των δύο πλευρών – των εργαζομένων και των εργοδοτών.

Στόχος μίας ευρωπαϊκής οδηγίας πρέπει να είναι η δημιουργία ισορροπίας μεταξύ του αρχικού κινήτρου της αφοσίωσης στην επιχείρηση και της ανάγκης για κινητικότητα των εργαζομένων, την οποία ζητούν τόσο έντονα και ο επιχειρηματικός κόσμος και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Θεωρώ ότι όπως εφαρμόζεται η δυνατότητα μεταφοράς των νόμιμων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων εντός της ΕΕ –ο επονομαζόμενος κατ’ αναλογία υπολογισμός– πρέπει να λειτουργήσει και για το δικαίωμα επαγγελματικής σύνταξης. Όποιος θέλει την κινητικότητα, πρέπει να υποστεί και τις σχετικές συνέπειες. Υποστηρίζω τις τροπολογίες της Ομάδας μου, ανεξάρτητα όμως από την έγκρισή τους υποστηρίζω γενικά την έκθεση διότι προσφέρει ασφάλεια, προβλεψιμότητα και δυνατότητα προγραμματισμού στους εργαζομένους και στις επιχειρήσεις.

Όμως η παρούσα πρόταση οδηγίας καταδεικνύει και ένα θεμελιώδες πρόβλημα της κοινοτικής νομοθεσίας στον κοινωνικό αυτόν τομέα, ότι δηλαδή απαιτείται ομοφωνία στο Συμβούλιο. Η περίπτωση αυτή δείχνει με παραδειγματικό τρόπο ότι είναι σχεδόν αδύνατο να επιτευχθεί ομοφωνία στο Συμβούλιο παρά τις προσπάθειες της γερμανικής Προεδρίας, τις οποίες πρέπει να αναγνωρίσουμε. Γι’ αυτό, η σημασία της απόφασης του Σώματος θα είναι βραχύβια, γιατί δεν είναι γνωστή ενδεχόμενη απόφαση του Συμβουλίου και το περιεχόμενό της. Για τον λόγο αυτόν, το Κοινοβούλιο πρέπει να ασκήσει πίεση για λήψη αποφάσεων με πλειοψηφία και σε αυτόν τον τομέα, για να μπορούμε να εργαστούμε με επιτυχία προς όφελος των πολιτών.

  Monica Maria Iacob-Ridzi (PPE-DE). – Îndeplinirea obiectivelor de la Lisabona constituie o prioritate pentru noi toţi. De aceea, orice iniţiativă care promovează creşterea mobilităţii forţei de muncă şi care poate contribui la creşterea economică şi la reducere şomajului este binevenită. Armonizarea legislativă în domeniul pensiilor suplimentare, care să promoveze mobilitatea europeană a muncii, nu poate fi realizată, însă, în mod abrupt. Unele state membre au sisteme mai dezvoltate, cu o îndelungată tradiţie în domeniu, iar altele sunt în stadiul incipient al introducerii pensiilor suplimentare. De aceea, vreau să felicit raportorul pentru reflectarea acestei diversităţi în toate amendamentele aduse directivei. Suntem în faţa unui raport echilibrat, care facilitează păstrarea sau rambursarea drepturilor de pensii suplimentare, dobândite de angajaţii care schimbă locul de muncă, fără a împovăra angajatorii, fondurile de pensii private sau ceilalţi contribuabili. Este un prim pas pe care toate statele membre îl pot accepta şi pe care se poate construi mai departe.

Transferul pensiilor de orice fel trebuie să fie posibil pentru cetăţenii europeni care lucrează într-un alt stat membru al Uniunii. Un avantaj în plus pentru angajat este transparenţa sporită a sistemului. Statele membre sunt obligate să ia măsurile necesare pentru ca angajaţii să fie informaţi despre drepturile băneşti ce li se cuvin, în cazul în care încetează să lucreze pentru o anumită companie. Pentru România, introducerea acestei directive în domeniul pensiilor suplimentare înseamnă un standard care ne permite să dezvoltăm acest sector economic, aflat în stadiu incipient în ţara noastră, fără a mai suporta costurile implicate de o reformă. Începând cu 2008, legislaţia românească prevede introducerea pensiilor suplimentare, ceea ce însemnă că aproape toţi cetăţenii români vor putea beneficia de drepturile conferite de această directivă. Cu toate acestea, este nevoie de timp pentru a implementa noile cerinţe. De aceea, sprijin ideea acordării unui termen suplimentar de şaizeci de luni pentru punerea în practică a măsurilor prevăzute în directivă.

  Piia-Noora Kauppi (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, χαίρομαι που η έκθεση αυτή έχει φτάσει στο σημερινό στάδιο για αρκετούς λόγους. Καταρχάς, οι προτεινόμενες αλλαγές κινούνται σε πολύ λογική κατεύθυνση.

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, οι προτάσεις της Επιτροπής μας δημιούργησαν κάποια σύγχυση, όσον αφορά, λόγου χάρη, την αναδρομική ισχύ των κανόνων για τις περιόδους θεμελίωσης ή τη διαφορά μεταξύ δημοσίων, ιδιωτικών και συμπληρωματικών συντάξεων. Ευτυχώς, εάν αποδεχτούμε σήμερα τις προτεινόμενες τροποποιήσεις, το αποτέλεσμα θα είναι πολύ καλύτερο από την αρχική πρόταση της Επιτροπής.

Πρέπει να έχουμε διαρκώς στραμμένη την προσοχή μας στο γενικότερο ζήτημα. Αν επιβαρύνουμε με υπερβολική γραφειοκρατία συστήματα τα οποία είναι εθελοντικά, διαφοροποιώντας τα δραστικά από τις τρέχουσες εναλλακτικές λύσεις, κανείς, και ιδίως οι ΜΜΕ, δεν πρόκειται να προσφέρει τέτοια συστήματα. Έτσι θα υπονομευτεί ο στόχος της ενθάρρυνσης των εργοδοτών να επεκτείνουν αυτά τα εθελοντικά συστήματα έτσι ώστε να περιλαμβάνουν περισσότερους εργαζόμενους. Επιπλέον, θα πάψει να υφίσταται η δυνατότητα των εταιρειών να χρησιμοποιούν εθελοντικά συνταξιοδοτικά προγράμματα για να προσελκύουν εργαζομένους και να αμείβουν την αφοσίωσή τους. Άλλωστε, υπάρχει ο πρόσθετος κίνδυνος να χαθούν εκατομμύρια από επενδύσεις.

Στόχος είναι να ενθαρρυνθούν όσο το δυνατόν περισσότερες εταιρείες να επιλέξουν κατάλληλα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης ώστε να συμβάλουν, μεταξύ άλλων, στην άμβλυνση των συνεπειών της δημογραφικής ωρολογιακής βόμβας για τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης που χρηματοδοτούνται από δημόσιους πόρους. Αυτή η τάση μπορεί επίσης να ενθαρρυνθεί αν αφήσουμε τα κράτη μέλη να αποφασίζουν πότε και πώς θα αναπτύξουν τη δυνατότητα μεταφοράς, έτσι ώστε οι επιχειρήσεις που έχουν την έδρα τους σε αυτά να μην βρίσκονται αντιμέτωπες με μεγάλες εκπλήξεις.

Αν λάβουμε τα σωστά μέτρα, η ΕΕ μπορεί, χωρίς να καταστρατηγεί την επικουρικότητα, να συμβάλει σημαντικά στον εκσυγχρονισμό της κοινωνικής ασφάλισης στην Ευρώπη και στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας.

  Avril Doyle (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, υποστηρίζω πλήρως την κινητικότητα των εργαζομένων και τη βελτίωση της δυνατότητας μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, όμως είναι σημαντικό η πρόταση αυτή, η οποία αφορά ένα πολύ σύνθετο και εξειδικευμένο θέμα, να μην οδηγήσει σε μείωση του αριθμού των εργοδοτών που είναι πρόθυμοι να προσφέρουν εθελοντικά συστήματα συνταξιοδότησης στους εργαζομένους τους. Πρέπει να επιτρέψουμε στους εργοδότες που έχουν την οικονομική δυνατότητα να προσφέρουν γενναιόδωρες συντάξεις προκειμένου να προσελκύουν και να ανταμείβουν προσωπικό υψηλής στάθμης.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Ευρωβαρομέτρου, το 50% των νεότερων εργαζομένων και το 30% των εργαζομένων που ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα των 45-54 ετών προβλέπουν ότι θα έχουν αλλάξει εργασία εντός της επόμενης πενταετίας, οπότε στόχος μας πρέπει να είναι η διασφάλιση της δυνατότητας μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων καθ’ όλη τη διάρκεια του εργασιακού βίου των εργαζομένων. Στο πλαίσιο αυτό, στηρίζω τις προσπάθειες της εισηγήτριάς μας, κ. Oomen-Ruijten, για τη διατήρηση των αδρανοποιημένων δικαιωμάτων.

Καθώς τα κατά νόμο συνταξιοδοτικά συστήματα των κρατών μελών βρίσκονται αντιμέτωπα με όλο και μεγαλύτερες προκλήσεις λόγω των δημογραφικών εξελίξεων και της αλλαγής του λόγου εξάρτησης, τα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης καθίστανται όλο και πιο σημαντικά. Εντούτοις, οι επιχειρήσεις πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν συντάξεις με βάσεις εκκίνησης οι οποίες θα είναι βιώσιμες για τις ίδιες. Μπορώ να δεχτώ τον συμβιβασμό στον οποίο κατέληξε το Συμβούλιο ως προς το θέμα αυτό, σύμφωνα με τον οποίο, σε περιπτώσεις στις οποίες τα συστήματα προβλέπουν ελάχιστο όριο ηλικίας, αυτό δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 25 έτη. Στην Ιρλανδία, το 54% των εργαζομένων υπάγεται σε επαγγελματικό καθεστώς συνταξιοδότησης, ενώ η περίοδος θεμελίωσης είναι τα δύο έτη. Αυτό το σύστημα λειτουργεί πολύ αποτελεσματικά για τη χώρα μας, όμως μπορώ να δεχτώ μια πενταετή περίοδο θεμελίωσης προκειμένου να μειωθεί ο φόβος του κόστους και να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός που να διασφαλίζει τη μεταφορά κεφαλαίων από τα συνταξιοδοτικά συστήματα του ιδιωτικού τομέα χωρίς να τα υπονομεύει.

Ευελπιστώ ότι οι δυσκολίες θα διευθετηθούν γρήγορα, χωρίς να υπάρξουν καθυστερήσεις, και ότι η αναθεωρημένη πρόταση της Επιτροπής θα χαράσσει μια πιο αποδεκτή πορεία για το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο. Εξάλλου, όπως επεσήμανε ο κ. Επίτροπος, στόχος μας δεν είναι η εναρμόνιση, αλλά οι ελάχιστες απαιτήσεις, έτσι ώστε να διασφαλίζεται ότι η μετακίνησή τους δεν θα στερεί από τους εν αναμονή δικαιούχους τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ θερμά για τις αγορεύσεις σας. Θα ήθελα να μιλήσω για ένα ακόμα σημείο, το οποίο έθιξαν και διάφοροι συνάδελφοι.

Φυσικά, πολλοί αναφέρθηκαν στη στρατηγική της Λισαβόνας και στο θέμα της κινητικότητας των εργαζομένων που καθίσταται όλο και πιο απαραίτητη και στην ανάγκη δράσης που απορρέει από αυτό, όπως για παράδειγμα η υιοθέτηση ρυθμίσεων ειδικά για τη δυνατότητα μεταφοράς του δικαιώματος επαγγελματικής σύνταξης.

Ανεξάρτητα από την αξιολόγηση των επιμέρους προτάσεων που κάνατε ή που υπάρχουν στην έκθεση, στο Συμβούλιο απαιτείται ομοφωνία, και ένα κράτος μέλος λέει ξεκάθαρα ότι δεσμεύεται από απόφαση του κοινοβουλίου. Επομένως, κάποιοι συνάδελφοι του εθνικού κοινοβουλίου ζήτησαν από την κυβέρνησή τους να σεβαστεί αυτήν την απόφαση στις διαπραγματεύσεις στο Συμβούλιο και να υποβάλει ορισμένες προτάσεις και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην επιτευχθεί τελικά η ομοφωνία που χρειαζόμαστε.

Κυρία Schroedter, δεν είναι ανάγκη να κινούμαστε στον χώρο της φαντασίας και να επικρίνουμε εδώ τον ρόλο της Γερμανίας. Ήταν ήδη σαφές υπό την φινλανδική Προεδρία ποια κατεύθυνση μπορούμε να ακολουθήσουμε, πού υπάρχει προσέγγιση απόψεων και πού όχι. Γι’ αυτό είχε εξαιρεθεί τότε η δυνατότητα μεταφοράς με τη στενή της έννοια. Προσπαθήσαμε σε πολλές συνομιλίες να επιτύχουμε συνεννόηση και συμφωνία, στο τέλος όμως έλειπε η έγκριση ενός κράτους μέλους. Έλαβα από μία αγόρευση θετικά μηνύματα από τις Κάτω Χώρες και την Πορτογαλία – δηλαδή την επόμενη προεδρία. Αν λοιπόν υπάρχει επιθυμία προσέγγισης, τότε υπάρχει ελπίδα να συμφωνήσουμε, τουλάχιστον σε ορισμένους τομείς.

  Vladimír Špidla, Μέλος της Επιτροπής. – (CS) Κυρίες και κύριοι βουλευτές, αυτή η συζήτηση μπορεί σίγουρα να θεωρηθεί επιτυχής, καθόσον, από πολλές απόψεις, πέτυχε να αποσαφηνίσει τη δυναμική της προσέγγισης που υιοθέτησε η κ. Oomen-Ruijten στην έκθεσή της.

Αποσαφήνισε την ιδέα της προστασίας και ενίσχυσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων που αναζητούν εργασία σε τρίτες χώρες μέλη και, ως εκ τούτου, της διατήρησης και ενίσχυσης της μακροπρόθεσμης ισορροπίας αυτών των συμπληρωματικών συστημάτων, καθόσον η εμφανώς άδικη λύση που εφαρμόζεται επί του παρόντος θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε μείωση του αριθμού των εργαζομένων που μετέχουν σε συμπληρωματικά συστήματα. Σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, αυτή η προσέγγιση θα οδηγήσει με φυσικό τρόπο σε ενίσχυση του συστήματος.

Θεωρώ ότι, σε μια σύγχρονη ανθρώπινη κοινωνία η οποία χαρακτηρίζεται από μεγάλη αβεβαιότητα, υπάρχουν δύο βαθιά ριζωμένες βεβαιότητες. Η μια από αυτές είναι, φυσικά, η βεβαιότητα του θανάτου, ενώ η δεύτερη βεβαιότητα των σύγχρονων συστημάτων είναι ότι τα συνταξιοδοτικά μου δικαιώματα θα τύχουν δίκαιης προστασίας. Θεωρώ ότι αυτή η βεβαιότητα είναι τόσο θεμελιώδους σημασίας ώστε να είναι σκόπιμο να την ενισχύουμε κάθε φορά που μας προσφέρεται αυτή η δυνατότητα.

Κυρίες και κύριοι, εν συνόψει, η συζήτηση κατέδειξε ότι η έκθεση της κ. Oomen-Ruijten ακολουθεί μια ισχυρή, δίκαιη προσέγγιση η οποία στηρίζεται στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ενώ βελτιώνει την κατάσταση για τους μετακινούμενους εργαζόμενους προστατεύοντας τα εν αναμονή συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα και διασφαλίζοντας την ισότιμη απόκτηση δικαιωμάτων. Από τη συζήτηση φάνηκε σαφώς ότι η έκθεση είναι ισορροπημένη και ότι δεν βλάπτει ούτε δημιουργεί εμπόδια στα υφιστάμενα συστήματα, ακόμη και σε εθνικό επίπεδο.

Θέλω επίσης να αναφέρω ορισμένες απόψεις που ακούστηκαν στη συζήτηση. Μια εξ αυτών ήταν ότι η έκθεση αναφερόταν στην ιδέα της ενίσχυσης του δυναμικού χαρακτήρα των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Αυτή η ιδέα δεν περιλαμβανόταν ούτε στην αρχική πρόταση ούτε στην έκθεση της κ. Oomen-Ruijten.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, είναι σκόπιμο, κατά τη γνώμη μου, να υποστηριχθεί στο σύνολό της η υπό εξέταση έκθεση. Προσφέρει μια καλή βάση για περαιτέρω εξελίξεις, η οποία, όπως φάνηκε από τη συζήτηση, είναι ζωτικής σημασίας, ενώ θεωρώ επίσης ότι αποτελεί σημαντική βελτίωση σε σύγκριση με την τρέχουσα κατάσταση.

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα.

Γραπτή δήλωση (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Richard Seeber (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Η κινητικότητα των εργαζομένων είναι θεμελιώδες δικαίωμα στην ΕΕ, το οποίο μπορεί να υλοποιηθεί μόνον εάν δημιουργηθούν οι ανάλογοι όροι πλαίσιο. Αυτό ισχύει ιδίως για τον τομέα των κοινωνικών συστημάτων. Δεν είναι αρκετό να μπορούν να μεταφερθούν μόνο τα δικαιώματα κρατικής σύνταξης, αλλά αυτό πρέπει να ισχύει και για τα συστήματα επαγγελματικής σύνταξης.

Είναι σημαντικό να παραμείνουν οι κανόνες εφαρμόσιμοι. Δεν θέλουμε να χάσουν καλοπροαίρετες διαδικασίες το πρόσθετό τους όφελος γιατί η υπερβολική γραφειοκρατία θα δημιουργήσει μπλοκάρισμα. Γενικά, η επιλεγείσα προσέγγιση είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

3. Βελτίωση της μεθόδου διαβούλευσης με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις διαδικασίες διεύρυνσης της ζώνης του Ευρώ – Υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από την Κύπρο την 1η Ιανουαρίου 2008 - Υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από την Μάλτα την 1η Ιανουαρίου 2008 (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση:

- των δηλώσεων του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με τη βελτίωση της μεθόδου διαβούλευσης με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις διαδικασίες διεύρυνσης της ζώνης του ευρώ,

- της έκθεσης (A6-0244/2007) του κ. Werner Langen, εξ ονόματος της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου σύμφωνα με το άρθρο 122, παράγραφος 2 της Συνθήκης για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από την Κύπρο την 1η Ιανουαρίου 2008 (COM(2007)0256 – C6-0151/2007 – 2007/0090(COD)), και

- της έκθεσης (A6-0243/2007) του κ. Werner Langen, εξ ονόματος της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου σύμφωνα με το άρθρο 122, παράγραφος 2 της Συνθήκης για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από τη Μάλτα την 1η Ιανουαρίου 2008 (COM(2007)0259 – C6-0150/2007 – 2007/0092(COD)).

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, στο θέμα αυτό που αφορά διαδικαστικά ζητήματα πρέπει καταρχάς να μην ξεχάσουμε το ευχάριστο αποτέλεσμα των εκθέσεων σύγκλισης της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την Κύπρο και τη Μάλτα. Η Προεδρία επιδοκιμάζει θερμά το γεγονός ότι η Επιτροπή μπόρεσε να διαπιστώσει πως η Κύπρος και η Μάλτα έφθασαν σε υψηλό επίπεδο διαρκούς σύγκλισης και να παρουσιάσει προτάσεις για την εισαγωγή του ευρώ στις δύο αυτές χώρες.

Στη συνεδρίαση του Συμβουλίου στις 5 Ιουνίου 2007 οι Υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών συμφώνησαν με την εκτίμηση της Επιτροπής ότι η Κύπρος και η Μάλτα πληρούν τις προϋποθέσεις για την καθιέρωση του ευρώ.

Ως εκ τούτου, η Προεδρία θα θεωρούσε πολύ καλό να μην επισκιαστεί η επιτυχία της Κύπρου και της Μάλτας από διαδικαστικά ζητήματα και να καταλήξουν σε μία συναινετική λύση το Κοινοβούλιο, η Επιτροπή και το Συμβούλιο.

Είναι προς το συμφέρον όλων μας να αποφύγουμε αβεβαιότητες και καθυστερήσεις σχετικά με τις τεχνικές και νομικές προετοιμασίες της Κύπρου και της Μάλτας για την καθιέρωση του ευρώ. Ευχαριστώ θερμά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη διάθεσή του για συνεργασία.

Η Προεδρία κατανοεί τις ανησυχίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και την επιθυμία του να έχει στη διάθεσή του περισσότερο χρόνο για την εξέταση των εκθέσεων σύγκλισης και των προτάσεων της Επιτροπής για αποφάσεις του Συμβουλίου σχετικά με την καθιέρωση του ευρώ.

Ωστόσο, το Συμβούλιο και η Προεδρία δεσμεύονται από τη διαδικασία που καθορίζεται στη Συνθήκη ΕΚ. Το χρονοδιάγραμμα ορίζεται βασικά από τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και του κανονισμού του Μάαστριχτ για τις αναφορές.

Η υποχρέωση του Συμβουλίου για διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με προτάσεις για την εισαγωγή του ευρώ σε κράτη μέλη θεσπίζεται στο άρθρο 122 παράγραφος 2 της Συνθήκης ΕΚ. Η Προεδρία θεωρεί ότι το Συμβούλιο τήρησε στην περίπτωση της Κύπρου και της Μάλτας αυτή τη διάταξη της Συνθήκης ΕΚ.

Το Συμβούλιο έλαβε τις δύο προτάσεις της Επιτροπής για αποφάσεις του Συμβουλίου στις 21 και 22 Μαΐου 2007 σε τρεις γλώσσες. Οι υπόλοιπες γλωσσικές εκδοχές διαβιβάστηκαν στο Συμβούλιο κατά τη διάρκεια των δύο επόμενων εβδομάδων. Στις 25 Μαΐου το Συμβούλιο διεξήγαγε διαβουλεύσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις δύο προτάσεις της Επιτροπής.

Στο αίτημά του για διαβούλευση, το Συμβούλιο επεσήμανε ότι θα ήταν καλό να μπορούσε να εγκρίνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τις γνωμοδοτήσεις του για τις προτάσεις της Επιτροπής στην Ολομέλεια στις 18-21 Ιουνίου. Έτσι οι δύο αυτές γνωμοδοτήσεις θα ήταν στη διάθεση του Συμβουλίου των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων στις 21 Ιουνίου 2007.

Μολονότι αυτό δεν αποτελεί νομική προϋπόθεση, η Προεδρία θα χαιρόταν πολύ εάν μπορούσε να ληφθεί υπόψη και η θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη συζήτηση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Οπωσδήποτε οι γνωμοδοτήσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι προϋπόθεση για να μπορέσει να εγκρίνει το Συμβούλιο τις δύο του αποφάσεις για την υιοθέτηση του ευρώ.

Η Προεδρία υποστηρίζει καταρχήν τις προτάσεις που παρουσίασε ο πρόεδρος Barroso στην απάντησή του της 13ης Ιουνίου 2007 στην επιστολή του προέδρου Pöttering. Όπως εξήγησε η πρόεδρος του Συμβουλίου κ. Angela Merkel σε επιστολή της προς τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 19 Ιουνίου, η Προεδρία θεωρεί ότι αυτή η υπόθεση αφορά πρωτίστως την Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Joaquín Almunia, Μέλος της Επιτροπής. (ES) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θέλω να ξεκινήσω ευχαριστώντας την Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων αυτού του Κοινοβουλίου και τον εισηγητή, κ. Langen, για την ταχύτητα με την οποία εξέτασαν τις εκθέσεις σύγκλισης για την Κύπρο και τη Μάλτα που εγκρίθηκαν στις 16 Μαΐου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Αύριο στις Βρυξέλλες, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα συζητήσει τη διεύρυνση της ευρωζώνης με την ένταξη αυτών των δύο χωρών και πιστεύουμε όλοι ότι στις 10 Ιουλίου, μετά τη θετική συμφωνία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αύριο, το Ecofin θα λάβει την τελική νομική απόφαση να διευρύνει την ευρωζώνη με αυτές τις δύο χώρες.

Τόσο αυτό το Κοινοβούλιο όσο και το Συμβούλιο Ecofin της 5ης Ιουνίου συμφωνούν με την ανάλυση της Επιτροπής και της Κεντρικής Τράπεζας αναφορικά με την εκπλήρωση εκ μέρους της Κύπρου και της Μάλτας των κριτηρίων σύγκλισης που θεσπίζονται στη Συνθήκη.

Στη συνάντηση που διεξήχθη με τους συντονιστές της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων του Κοινοβουλίου στις 7 Ιουνίου, είχα την ευκαιρία να σας εξηγήσω ότι εμείς, στην Επιτροπή, διαθέταμε πλήρεις και αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με αυτές τις δύο χώρες προκειμένου να εκπονήσουμε τις εκθέσεις σύγκλισης.

Υπάρχει σύγχυση σε ορισμένα έγγραφα που συνοδεύουν το σχέδιο ψηφίσματος μεταξύ των στοιχείων που αφορούν τους τριμηνιαίους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς και των στοιχείων που κοινοποιούνται δύο φορές τον χρόνο από τις χώρες που βρίσκονται σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος, στοιχεία σχετικά με το έλλειμμα και το χρέος. Πρέπει να πω άλλη μια φορά σε αυτή την Ολομέλεια του Κοινοβουλίου ότι, αναφορικά με τις απαραίτητες πληροφορίες προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις σχετικά με διαδικασίες υπερβολικού ελλείμματος, η Επιτροπή δεν έχει καμία επιφύλαξη όσον αφορά την ποιότητα των στοιχείων που παρέχονται από τη Μάλτα και την Κύπρο. Καμία επιφύλαξη κανενός είδους.

Όσον αφορά τη Μάλτα, η Επιτροπή εξέδωσε μια γνώμη σχετικά με το κριτήριο της μακροπρόθεσμης σταθερότητας των δημόσιων οικονομικών, η οποία εξαρτάται από την έγκριση του Συμβουλίου Ecofin της ανάκλησης της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος η οποία είχε ανοίξει για αυτή τη χώρα το 2004 και το Ecofin της 5ης Ιουνίου επιβεβαίωσε αυτό το σημείο, βάζοντας τέλος στη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος αναφορικά με τη Μάλτα.

Υπάρχουν επίσης προηγούμενα αναφορικά με την εξάρτηση μιας έγκρισης στην έκθεση σύγκλισης από την εκπλήρωση των προϋποθέσεων, είτε όσον αφορά τη σταθερότητα των συναλλαγματικών ισοτιμιών είτε τη δήλωση υπερβολικού ελλείμματος. Αναφορικά με την εκπλήρωση αυτού του κριτηρίου από τη Μάλτα, επομένως, δεν υπάρχει κανενός είδους ιδιαίτερη κατάσταση ή εξαίρεση. Η γενική διαδικασία που εφαρμόζεται είναι η διαδικασία που εφαρμόστηκε σε πολλές άλλες προηγούμενες περιπτώσεις σε πολλές άλλες χώρες.

Τις ερχόμενες εβδομάδες και μόλις επιβεβαιωθεί η θετική απόφαση του Συμβουλίου σχετικά με τη διεύρυνση της ευρωζώνης με την Κύπρο και τη Μάλτα, η Επιτροπή θα δημοσιεύσει τις δύο εκθέσεις σχετικά με τον βαθμό ετοιμότητας της κάθε χώρας για την ένταξη στο ευρώ. Έχω επίσης επίγνωση των ανησυχιών ορισμένων αξιότιμων βουλευτών σχετικά με αυτό το θέμα. Αυτή η έκθεση σχετικά με τον βαθμό ετοιμότητας για την αλλαγή χαρτονομισμάτων και κερμάτων δεν είναι η ίδια με τις εκθέσεις σύγκλισης. Δεν είναι κριτήριο σύγκλισης και η Επιτροπή δημοσιεύει τακτικά, όπως θα κάνει τις επόμενες εβδομάδες, εκθέσεις και ανακοινώσεις εστιασμένες σε αυτό το θέμα.

Υπό αυτές τις συνθήκες, κυρίες και κύριοι, είμαστε σε θέση να προβλέψουμε ότι την 1η Ιανουαρίου 2008 η ευρωζώνη θα έχει δεκαπέντε κράτη μέλη με την ένταξη της Κύπρου και της Μάλτας. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά θετικό βήμα για αυτές τις δύο χώρες, για την ευρωζώνη και για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ευρώ είναι αναμφίβολα ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των πολιτών που απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματά του, τόσο περισσότερο αναγνωρίζεται η ικανότητα της Ένωσης να προσφέρει σε όλους τους πολίτες της μεγαλύτερες εγγυήσεις ευημερίας και κοινωνικής προόδου.

Κυρίες και κύριοι, με αυτή τη συζήτηση σχετικά με το αίτημα της Κύπρου και της Μάλτας να ενταχθούν στη ζώνη του ευρώ, αυτή είναι η τέταρτη φορά που τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα δίνουν την γνωμοδότησή τους σχετικά με τη σύνθεση της ευρωζώνης. Η πρώτη από αυτές ήταν το 1998 και αποσκοπούσε στο να προσδιορίσει ποιες χώρες θα αποτελούσαν αρχικά την ευρωζώνη την 1η Ιανουαρίου 1999. Τότε αποφασίστηκε ότι έντεκα κράτη μέλη θα εντάσσονταν στην ευρωζώνη. Δύο χρόνια αργότερα, το 2000, εξετάστηκε το αίτημα της Ελλάδας και συμφωνήθηκε ότι η Ελλάδα μπορούσε να ενταχθεί στην ευρωζώνη την 1η Ιανουαρίου 2001. Πέρυσι, όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα συζήτησαν και συμφώνησαν ότι η Σλοβενία θα εντασσόταν στην ευρωζώνη την 1η Ιανουαρίου 2007. Τέλος, έχουμε αυτό το αίτημα της Κύπρου και της Μάλτας, το οποίο ελπίζω ότι θα εγκριθεί οριστικά από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ecofin στις 10 Ιουλίου.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να λεχθεί, επομένως, ότι η ευρωζώνη είναι μια κλειστή λέσχη, όπως έχει υποστηριχθεί μερικές φορές. Είναι μια λέσχη που είναι εντελώς ανοιχτή σε όλα τα μέλη που επιθυμούν να ενταχθούν σε αυτή και τα οποία είναι προετοιμασμένα και πληρούν τις προϋποθέσεις για να φτάσουν σε αυτό το στάδιο.

Μετά από αυτές τις τέσσερις διαδικασίες για τη δημιουργία και τη διεύρυνση της ευρωζώνης, από το επόμενο έτος η ευρωζώνη θα αριθμεί δεκαπέντε κράτη μέλη, άλλα δύο έχουν μια ρήτρα εξαίρεσης (το Ηνωμένο Βασίλειο και η Δανία) και άλλα δέκα κράτη μέλη δεν ανήκουν ακόμη στην ευρωζώνη και ελπίζω ότι θα ενταχθούν σε αυτή μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια.

Χωρίς να κάνω καμία πρόβλεψη για το πότε μπορεί να εκπληρωθούν όλες οι προϋποθέσεις για την ένταξη στην ευρωζώνη, πιστεύω ότι κατά τα επόμενα χρόνια, σχεδόν κάθε χρόνο, εμείς τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα θα πρέπει να αποφαινόμαστε σχετικά με νέες υποψηφιότητες για την ευρωζώνη σύμφωνα με τη Συνθήκη, που ορίζει ότι το ευρώ είναι το επίσημο νόμισμα των κρατών μελών της Ένωσης.

Στα άρθρα 121 και 122 της Συνθήκης ορίζεται επίσης ποια κριτήρια καθορίζουν αν ένα κράτος μέλος πληροί τις προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος και θεσπίζεται η διαδικασία που πρέπει να ακολουθούν τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Αναφορικά με την πρόταση ψηφίσματος που έχουν εκπονήσει οι αξιότιμοι βουλευτές σχετικά με αυτές τις διαδικασίες διαβούλευσης με το Κοινοβούλιο για τη διεύρυνση της ευρωζώνης, θέλω να αναφερθώ σε αυτή την πτυχή στο δεύτερο μέρος της ομιλίας μου.

Σύμφωνα με τη Συνθήκη, στη διαδικασία πρέπει να συμμετέχουν πέντε φορείς: η Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Συμβούλιο Ecofin. Ωστόσο, η Συνθήκη δεν περιέχει συγκεκριμένες προβλέψεις σχετικά με τις χρονικές προθεσμίες στις οποίες πρέπει να εκδώσει τη γνωμοδότησή του καθένα από τα θεσμικά όργανα.

Στις τέσσερις περιπτώσεις στις οποίες έχουμε δώσει τη γνωμοδότησή μας, ακολουθήθηκε παρόμοιο χρονοδιάγραμμα: πρώτον, το αίτημα για ένταξη στην ευρωζώνη από το κράτος μέλος ή τα κράτη μέλη, το οποίο υποβάλλεται συνήθως στις αρχές του προηγούμενου έτους από το έτος που επιθυμούν να ενταχθούν στην ευρωζώνη· δεύτερον, η αξιολόγηση της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για το αν πληρούνται ή όχι οι προϋποθέσεις, η οποία διενεργείται την άνοιξη· τρίτον, η οριστική απόφαση του Συμβουλίου, η οποία λαμβάνει υπόψη τη γνώμη του Κοινοβουλίου και τη συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, η οποία διεξάγεται συνήθως στα μισά του έτους πριν από την εισαγωγή· και τέλος η υιοθέτηση του ευρώ από το κράτος μέλος ή τα κράτη μέλη την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους.

Υπάρχει μια σειρά καθοριστικών παραγόντων σε αυτά τα στάδια, και θέλω να αναφερθώ σε αυτούς επειδή αφορούν όλα τα θεσμικά όργανα. Καταρχάς, γιατί το ευρώ εισάγεται την 1η Ιανουαρίου; Λόγω των τεράστιων νομικών, οικονομικών, φορολογικών, λογιστικών και πρακτικών επιπτώσεων της αλλαγής νομίσματος θα ήταν εξαιρετικά ασύνετο να εξεταστεί μία άλλη ημερομηνία από την 1η Ιανουαρίου για την υιοθέτηση του ευρώ και πιστεύω ότι υπάρχει γενική συμφωνία μεταξύ όλων σε αυτό το θέμα.

Δεύτερον, το κράτος μέλος πρέπει να έχει στη διάθεσή του μία χρονική περίοδο για να ολοκληρώσει τις προετοιμασίες για την ένταξή του στην ευρωζώνη μεθοδικά και αποτελεσματικά και, βάσει της εμπειρίας μας από τις προηγούμενες διευρύνσεις, μπορούμε να δηλώσουμε ότι, προς το συμφέρον των πολιτών της εν λόγω χώρας, οι οποίοι θα πλήττονταν περισσότερο από τις συνέπειες μιας κακώς προετοιμασμένης υιοθέτησης του ευρώ, είναι ευκταίο η διαδικασία λήψης αποφάσεων από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να ολοκληρώνεται αρκετούς μήνες πριν από την 1η Ιανουαρίου του έτους κατά το οποίο θα εισαχθούν τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα και θα τεθεί σε ισχύ η οριστική συναλλαγματική ισοτιμία στη χώρα που υιοθετεί το ευρώ.

Αυτοί είναι οι καθοριστικοί παράγοντες στην πράξη και κανείς τους δεν είναι στα χέρια της Επιτροπής, φυσικά. Αυτό που εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Επιτροπής, ωστόσο, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, είναι η υιοθέτηση της έκθεσης σύγκλισης για το αν έχουν εκπληρωθεί τα κριτήρια ή όχι. Η ημερομηνία στην οποία πρέπει να εγκρίνει η Επιτροπή την έκθεση σύγκλισης καθορίζεται, καταρχάς, από τη χρονική στιγμή που το κράτος μέλος υποβάλλει το αίτημά του –η Επιτροπή δεν μπορεί να αποφασίσει πότε θα υποβάλλει ένα κράτος μέλος αυτό το αίτημα– και, δεύτερον, από τη χρονική στιγμή που η Επιτροπή διαθέτει τα αξιόπιστα και ακριβή στοιχεία που χρειάζεται προκειμένου να διενεργήσει μία ενδεδειγμένη, σχολαστική και ακριβή αξιολόγηση σχετικά με το αν τα κριτήρια σύγκλισης έχουν εκπληρωθεί ή όχι.

Επομένως, η ημερομηνία της έκθεσης σύγκλισης της Επιτροπής εξαρτάται, αφενός, από τη χρονική στιγμή που υποβάλλει το κράτος μέλος το αίτημα και, αφετέρου, από τη χρονική στιγμή που η Επιτροπή μπορεί να έχει στη διάθεσή της τα ενδεδειγμένα, εμπεριστατωμένα και ακριβή στοιχεία που απαιτούνται προκειμένου να διενεργήσει την αξιολόγησή της.

Το 1998 και το 2000, η Επιτροπή ενέκρινε τις εκθέσεις σύγκλισης γενικά στις αρχές του Μαΐου. Το 2006 και 2007, η έγκριση έγινε στα μέσα του Μαΐου επειδή, από το 2005, η χρονική προθεσμία για να υποβάλλουν τα κράτη μέλη τα στοιχεία σχετικά με τη δημοσιονομική τους κατάσταση μετατέθηκε κατά ένα μήνα, από την 1η Μαρτίου στην 1η Απριλίου. Αυτό έγινε προκειμένου να λαμβάνονται ακριβείς και λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με την εκτέλεση του προϋπολογισμού του προηγούμενου έτους από το κράτος μέλος που υποβάλει αίτηση ένταξης στη ευρωζώνη. Η εμπειρία έδειξε ότι οι κοινοποιήσεις της 1ης Μαρτίου δεν περιλάμβαναν όλα τα απαιτούμενα ακριβή στοιχεία προκειμένου να υπάρχει μια επαρκής εικόνα για το πώς είχε ολοκληρωθεί το προηγούμενο δημοσιονομικό έτος.

Υπό αυτές τις συνθήκες, αν λάβουμε υπόψη ότι η Κύπρος και η Μάλτα πληρούσαν το κριτήριο σταθερότητας της συναλλαγματικής ισοτιμίας στις 2 Μαΐου του τρέχοντος έτους, η Επιτροπή είχε δύο εβδομάδες, όπως συνέβη πέρυσι στην περίπτωση της Σλοβενίας, για να εκπονήσει και να υιοθετήσει τις εκθέσεις σύγκλισης. Αυτό που θέλω να πω μέσω αυτής της ίσως υπερβολικά αναλυτικής εξήγησης, είναι ότι όλα τα θεσμικά όργανα έχουν μικρές χρονικές προθεσμίες για να λάβουν αποφάσεις σε αυτή τη διαδικασία.

Η χρονική προθεσμία που έχει στη διάθεσή του το Κοινοβούλιο καθορίζεται, αφενός, από την έγκριση της έκθεσης σύγκλισης από την Επιτροπή και την Κεντρική Τράπεζα, αλλά επίσης, αφετέρου, από τις ημερομηνίες που αποφασίζονται από το Συμβούλιο για τη διαδικασία του λήψης αποφάσεων, τόσο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο όσο και στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ecofin, και αυτό προφανώς δεν εξαρτάται από την Επιτροπή.

Εν πάση περιπτώσει, ο Πρόεδρος της Επιτροπής, κ. Barroso, έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο Poettering στην οποία δήλωνε ότι η Επιτροπή είναι πρόθυμη να διερευνήσει τρόπους που θα επιτρέψουν σε κάθε θεσμικό όργανο να ασκεί τις αρμοδιότητες που του ανατίθενται από τη Συνθήκη με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, και η Επιτροπή και εγώ προσωπικά θέλω να επαναλάβω για άλλη μια φορά, σε απάντηση στην πρόταση ψηφίσματος αυτού του Κοινοβουλίου, ότι είμαστε πρόθυμοι να αναζητήσουμε μια συμφωνία μεταξύ των τριών θεσμικών οργάνων σχετικά με μια διαδικασία που θα βελτιώσει τον τρόπο εργασίας μας, δεδομένων των αντικειμενικών περιορισμών που αντιμετωπίζουμε κατά τη λήψη αποφάσεων σε αυτόν τον τομέα.

Κυρίες και κύριοι, η Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων γνωρίζει απόλυτα, και όλοι εσείς θα πρέπει να γνωρίζετε, ότι η Επιτροπή και εγώ προσωπικά είμαστε ασφαλώς απολύτως στη διάθεσή σας για την παροχή οιασδήποτε διαθέσιμης πληροφορίας πριν από το πέρας αυτών των χρονικών προθεσμιών –αναφορικά με την οικονομική κατάσταση των υποψηφίων χωρών και τον βαθμό εκπλήρωσης των κριτηρίων σύγκλισης– ακόμη και πριν από την υποβολή των αιτημάτων των κρατών μελών.

  Werner Langen (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριε Επίτροπε, επιτρέψτε μου να κάνω μερικές προκαταρκτικές παρατηρήσεις για το ευρώ πριν περάσω στη Μάλτα, την Κύπρο και τη διαδικασία. Το ευρώ είναι αναμφισβήτητα ένα πολύ επιτυχημένο σχέδιο. Διαθέτει εσωτερική και εξωτερική σταθερότητα κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε στη σημερινή συζήτηση: εσωτερικά, έχουμε χαμηλά ποσοστά πληθωρισμού και εξωτερικά το ευρώ έγινε το δεύτερο σημαντικότερο νόμισμα στον κόσμο και είναι πολύ σταθερό έναντι του δολαρίου. Όλα αυτά δεν έγιναν από μόνα τους, αλλά είναι αποτέλεσμα μίας δομής για την οποία την κύρια ευθύνη φέρουν τα κράτη μέλη και η Επιτροπή: πρόκειται για τα κριτήρια του Μάαστριχτ στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης –που αποδυναμώθηκε ήδη μια φορά υπό την ηγεσία του Επιτρόπου Almunia– για τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος και για τα σαφή στατιστικά στοιχεία και την ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Μόνον αν όλα αυτά υπάρχουν ταυτόχρονα, θα παραμείνει το ευρώ μακροπρόθεσμα ένα σταθερό νόμισμα. Αυτό το λέω ως προκαταρκτική παρατήρηση γιατί πρέπει να σχολιάσω ακόμα τη διαδικασία.

Ασφαλώς, η Συνθήκη είναι σαφής. Όμως στη Συνθήκη αναφέρεται και ότι πρέπει να γίνεται διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κύριε Επίτροπε, λέω ανοιχτά ότι δεν θα επιτρέψουμε να μειωθεί ο ρόλος μας σε κάτι έκτακτο και προαιρετικό! Μόλις άκουσα ότι η Επιτροπή τα έκανε όλα σωστά και το Κοινοβούλιο πρέπει να δημιουργήσει το δικό του χρονικό πλαίσιο. Τότε –αυτό είναι και το περιεχόμενο της πρότασης ψηφίσματος– αν δεν υπάρξει διοργανική συμφωνία που να περιλαμβάνει τα σημεία που θα εγκρίνουμε αργότερα με μεγάλη πλειοψηφία, την επόμενη φορά θα διακόψουμε τις διαβουλεύσεις μας, όπως κάνουμε και για τη γεωργική πολιτική. Δεν θα εγκρίνουμε τόσο γρήγορα αυτές τις γνωμοδοτήσεις όσο μας ζητείται τώρα για τρίτη φορά. Λέγω ξεκάθαρα ότι το Κοινοβούλιο δεν θα αφήσει κανέναν να το αντιμετωπίζει σαν προαιρετικό!

Τώρα για την Κύπρο και τη Μάλτα: χαίρομαι διότι μπορούμε να συνηγορήσουμε σε μία διεύρυνση των χωρών που συμμετέχουν από 13 σε 15. Η Μάλτα και η Κύπρος ζήτησαν τον Φεβρουάριο έκθεση σύγκλισης βάσει του άρθρου 121 με σκοπό τη συμμετοχή τους. Εξετάζοντας τα υπάρχοντα στοιχεία –ο Επίτροπος περιέγραψε τα προβλήματα που αναμφίβολα υπάρχουν σχετικά με τα στοιχεία– είμαστε υποχρεωμένοι να διαπιστώσουμε τα εξής: η Κύπρος, που συμμετέχει εδώ και καιρό στον ΜΣΙ ΙΙ, ικανοποιεί από τις 5 Μαΐου τις απαιτήσεις όσον αφορά τα μακροπρόθεσμα επιτόκια, έχει καλό κατά κεφαλήν εισόδημα, 85% του κοινοτικού μέσου όρου, και η οικονομίας της επιδεικνύει σημαντική σύγκλιση, παρουσίασε παρ’ όλ’ αυτά πρόβλημα με τα στοιχεία και συγκεκριμένα με τους τριμηνιαίους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς. Αυτό συζητήθηκε επίσης στις 3 Μαΐου.

Θα πρέπει επίσης να εξετάσουμε τη σαφήνεια των στοιχείων και από τη σκοπιά της ευθύνης της Επιτροπής. Δεν αρκεί να λέει η Επιτροπή ότι χρειαζόμαστε δεδομένα και τα κράτη μέλη να τα διαβιβάζουν. Η Επιτροπή είναι υπεύθυνη και για την ορθότητα των δεδομένων αυτών. Αυτό το είδαμε στην περίπτωση της Ελλάδας: η Επιτροπή δεν είχε κάνει επαρκή έλεγχο στην περίπτωση αυτή και έξι μήνες μετά αντιμετωπίσαμε μία δυσάρεστη έκπληξη.

Η Κύπρος πληροί τις προϋποθέσεις και προσάρμοσε και τη νομοθεσία της Κεντρικής Τράπεζάς της –αυτό ήταν ένα σημείο κριτικής– έστω και πολύ μετά από την αίτηση για έκθεση σύγκλισης, συγκεκριμένα στις 15 Μαρτίου, δηλαδή μετά από παραπάνω από ένα μήνα. Τώρα όμως έγινε τροποποίηση του νόμου, ο πληθωρισμός είναι χαμηλός, το δημόσιο χρέος εξακολουθεί βέβαια να ξεπερνά το 60%, αλλά κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Έτσι, σήμερα μπορούμε να πούμε ότι υποστηρίζουμε χωρίς επιφυλάξεις την προσχώρηση της Κύπρου. Είμαι βέβαιος ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα κάνει το ίδιο.

Για τη Μάλτα ισχύουν παρόμοια πράγματα, αν και με μία εξαίρεση. Είμαστε υπέρ της προσχώρησης της Μάλτας. Η Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων αποφάσισε τη Δευτέρα με μεγάλη πλειοψηφία, σχεδόν ομόφωνα –με 39 θετικές ψήφους για τη Μάλτα και 38 και μία αποχή για την Κύπρο– την προσχώρηση των δύο χωρών. Με τη Μάλτα όμως είχαμε το πρόβλημα ότι όταν παρουσιάστηκε η έκθεση σύγκλισης δεν είχε ακόμα ολοκληρωθεί η διαδικασία ελλείμματος. Έτσι η Επιτροπή παρουσίασε έκθεση σύγκλισης που δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 2 του πρωτοκόλλου για τα κριτήρια σύγκλισης που απαιτεί να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία ελλείμματος όταν γίνεται ο έλεγχος. Αυτό είναι γεγονός, παρ’ όλ’ αυτά όμως εγκρίναμε την έκθεση, αλλά η Επιτροπή δεν θα πρέπει να λέει εδώ ότι έκανε τα πάντα σωστά και μόνο το ενοχλητικό Κοινοβούλιο διακόπτει τις διαβουλεύσεις της με το Συμβούλιο.

Όσον αφορά την πρόταση ψηφίσματός μας, λάβαμε τις εκθέσεις και τις επιστολές του προέδρου Barroso και της κ. Merkel. Η κ. Merkel πρέπει να ολοκληρώσει μία δύσκολη διαδικασία: να ακούσει και τα 26 άλλα κράτη μέλη, ενώ ο κ. Barroso χρειάζεται μόνο μία απόφαση της Επιτροπής. Συμφωνώ πως πρέπει να αποφασίσουμε μολονότι δεν έχουν σε καμία περίπτωση εκπληρωθεί όλες μας οι επιθυμίες. Άλλωστε, γι’ αυτό ζητάμε διοργανική συμφωνία, η οποία θα πρέπει να έχει εγκριθεί μέχρι το τέλος του 2007. Εκεί ζητάμε από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να είναι πιο συνεργάσιμοι σχετικά με το χρονοδιάγραμμα, γιατί διαφορετικά, την επόμενη φορά –που προφανώς θα αφορά τη Σλοβακία– θα εμμείνουμε στο δικαίωμά μας για χρόνο διαβούλευσης τουλάχιστον δύο μηνών. Την επόμενη φορά δεν πρόκειται να δεχτούμε το χρονοδιάγραμμα που δεχτήκαμε τώρα για τρίτη φορά.

Με αυτό το πνεύμα επικροτούμε το γεγονός ότι η Κύπρος και η Μάλτα μπορούν να γίνουν μέλη, αλλά ζητάμε από την Επιτροπή και το Συμβούλιο τις κατάλληλες συνθήκες διαβούλευσης για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ONESTA
Αντιπροέδρου

  David Casa, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (MT) Κύριε Πρόεδρε, δεν έχω λόγια να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς τον πληθυσμό της Μάλτας και του Γκότσο για τα τεράστια άλματα που έχουν πραγματοποιήσει τα τελευταία τρία χρόνια, μετά την προσχώρηση της Μάλτας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η περίοδος των τριών αυτών ετών υπήρξε δύσκολη και αντιμετωπίστηκαν πολυάριθμες προκλήσεις. Στην περίοδο αυτή οι Μαλτέζοι απέδειξαν την ικανότητά τους να προσαρμοστούν στις ανάγκες του μέλλοντος. Ήταν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίοδος για τη χώρα μου, ενώ μπορώ να δηλώσω ευθαρσώς ότι τα αποτελέσματα έχουν αρχίσει να γίνονται εμφανή. Αυτό επιβεβαιώνεται, άλλωστε, από την εισαγωγή του ευρώ τον προσεχή Ιανουάριο.

Η Μάλτα απέδειξε σαφώς ότι μπορεί να εκπληρώσει όλα τα αναγκαία κριτήρια τα οποία θα διασφαλίσουν την ομαλή εξέλιξη αυτής της σημαντικής διαδικασίας μετάβασης η οποία θα ενισχύσει την οικονομία της χώρας και, συνακόλουθα, την ανταγωνιστικότητά της. Η αλλαγή δεν είναι ποτέ εύκολη. Ωστόσο, θεωρώ ότι η Μάλτα είναι πλήρως προετοιμασμένη για να ανταποκριθεί σε αυτή τη νέα πρόκληση τον Ιανουάριο. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι τα χρονικά περιθώρια που δόθηκαν στη Μάλτα για τη συμμόρφωση και την υιοθέτηση των αναγκαίων μέτρων υλοποίησης αυτής της μετάβασης ήταν περιορισμένα. Σε λιγότερα από τρία χρόνια, η Μάλτα μείωσε τον πληθωρισμό της στο 2,2%, ενώ ο λόγος του εθνικού χρέους προς το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν μειώνεται, προσεγγίζοντας το ποσοστό αναφοράς του 60%. Έχει επιτευχθεί σημαντική μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, το οποίο κυμαίνεται τώρα σε ποσοστό κάτω του 3%, ενώ πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι, μετά την ένταξη της Μάλτας στον μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών II, η μαλτέζικη λίρα δεν υπέστη καμία υποτίμηση και σε κανένα στάδιο της διαδικασίας δεν παρατηρήθηκε η παραμικρή εντύπωση αβεβαιότητας στη χώρα. Όπως δήλωσε ο Επίτροπος Almunia, η Μάλτα έχει επιτύχει υψηλό επίπεδο βιωσιμότητας και σύγκλισης. Η Μάλτα και οι Μαλτέζοι έχουν συνηθίσει στην αντιμετώπιση και υπέρβαση των προκλήσεων που τους παρουσιάζονται, προκλήσεων οι οποίες, στο παρελθόν, δεν ήταν καθόλου ασήμαντες, πλην όμως οδήγησαν σε μια σειρά επιτυχιών καθ’ όλη την ιστορία μας. Η στιγμή αυτή είναι ιστορική για την Ευρωπαϊκή Ένωση διότι θα οδηγήσει στη διεύρυνση της ευρωζώνης, η οποία θα περιλαμβάνει πλέον περισσότερες χώρες και κατοίκους. Είναι επίσης ιστορική για τη Μάλτα διότι θα συμβάλει στην περαιτέρω ενσωμάτωση των πολιτών της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Θέλω, τέλος, να ευχαριστήσω τον εισηγητή για το έργο του σε αυτόν τον τομέα, το οποίο αποδείχθηκε πολύ χρήσιμο.

  Dariusz Rosati, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, θέλω να δηλώσω ότι χαιρετίζω το γεγονός ότι, την 1η Ιανουαρίου 2008, η ευρωζώνη θα αποκτήσει δύο νέα κράτη μέλη, την Κύπρο και τη Μάλτα. Και οι δύο χώρες έχουν εκπληρώσει τα κριτήρια σύγκλισης που ορίζονται στη Συνθήκη. Θέλω, λοιπόν, να συγχαρώ θερμά τους συναδέλφους μας από την Κύπρο και τη Μάλτα.

Η διεύρυνση της ευρωζώνης είναι μια σημαντική διαδικασία η οποία προάγει την περαιτέρω ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διαδικασία αυτή έχει επίσης θετικό αντίκτυπο στις υποψήφιες χώρες και στην οικονομική κατάσταση της ευρωζώνης. Οι χώρες που προετοιμάζονται για την προσχώρησή τους στην ευρωζώνη αναπτύσσονται με πολύ ταχύτερους ρυθμούς από ό,τι οι χώρες που βρίσκονται ήδη εντός της ζώνης. Η μακροοικονομική τους κατάσταση είναι επίσης καλύτερη, ιδίως όσον αφορά το δημόσιο χρέος και τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Τα νέα μέλη θα ενισχύσουν το σύνολο της ζώνης και το κοινό νόμισμα.

Συγχρόνως, θέλω να δηλώσω επίσης ότι δεν χαιρετίζω το γεγονός ότι επιβάλλονται πολύ στενά χρονικά περιθώρια στο Κοινοβούλιο όσον αφορά τη διαδικασία αξιολόγησης της συμμετοχής των χωρών αυτών στην ευρωζώνη. Το τρέχον πρόγραμμα εργασίας μας δεν επιτρέπει στο Κοινοβούλιο να καταρτίσει μια ολοκληρωμένη γνωμοδότηση. Γι’ αυτό το ψήφισμα το οποίο ευελπιστώ ότι θα εγκρίνουμε σήμερα επιδιώκει την έναρξη διαλόγου για μια διοργανική συμφωνία η οποία θα διευκολύνει στο μέλλον την αποτελεσματική και ουσιαστική ανάλυση των εκθέσεων σύγκλισης.

Χαιρετίζω την ανοικτή και εποικοδομητική στάση που μόλις δήλωσαν ότι θα τηρήσουν ο Πρόεδρος Barroso και ο Επίτροπος Almunia εξ ονόματος της Επιτροπής. Υπουργέ Gloser, ευελπιστώ ότι η στάση του Συμβουλίου θα είναι εξίσου εποικοδομητική. Προσβλέπω στη δημιουργία ενός αποτελεσματικού μηχανισμού ο οποίος θα εξασφαλίζει τη χωρίς προβλήματα διεύρυνση της ευρωζώνης στο μέλλον.

Στη συζήτηση σχετικά με τη διεύρυνση της ευρωζώνης, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι ορισμένα από τα υποχρεωτικά κριτήρια σύγκλισης του Μάαστριχτ δεν ισχύουν στην τρέχουσα κατάσταση. Αυτό ισχύει κυρίως για τον πληθωρισμό. Καταρχάς, δεν νομίζω ότι είναι σωστό τα κριτήρια ένταξης στην ευρωζώνη να καθορίζονται με βάση τον μέσο ρυθμό πληθωρισμού σε χώρες οι οποίες δεν ανήκουν στην ευρωζώνη.

Δεύτερον, στο τρέχον κριτήριο δεν λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι η ταχεία οικονομική ανάπτυξη στα νέα κράτη μέλη οδηγεί φυσικά σε αύξηση του πληθωρισμού, η οποία δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ένδειξη οικονομικής αδυναμίας. Απεναντίας, ισχύει το ακριβώς αντίθετο· αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι τα νέα κράτη μέλη ανακτούν το χαμένο έδαφος έναντι των ανεπτυγμένων οικονομιών της παλαιάς Ένωσης.

Τρίτον, θέλω να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι ο ορισμός της σταθερότητας τον οποίο εφαρμόζουν η Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις εκθέσεις σύγκλισης διαφέρει από τον ορισμό της σταθερότητας των τιμών τον οποίο χρησιμοποιεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο πεδίο της νομισματικής πολιτικής. Εν τω μεταξύ, το κείμενο της Συνθήκης περιλαμβάνει έναν μόνο ορισμό της σταθερότητας των τιμών και δεν μπορούμε να εφαρμόζουμε δύο διαφορετικούς ορισμούς για τον ίδιο όρο.

Το κριτήριο του πληθωρισμού σημαίνει επί του παρόντος ότι ορισμένα από τα νέα κράτη μέλη ενδέχεται να μην μπορέσουν να ενταχθούν στη ζώνη του ευρώ για αρκετά ακόμη χρόνια. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, τα κράτη μέλη χωρίζονται μονίμως σε δύο κατηγορίες, ήτοι στα κράτη της ευρωζώνης και στα κράτη τα οποία παραμένουν εκτός της ευρωζώνης. Αυτή η κατάσταση απειλεί τη συνοχή της Ένωσης και έρχεται σε αντίθεση με το πνεύμα της Συνθήκης. Τα κριτήρια σύγκλισης καταρτίστηκαν πριν από 16 χρόνια, όταν επικρατούσαν εντελώς διαφορετικές συνθήκες. Πρέπει, λοιπόν, να προσαρμοστούν στην τρέχουσα κατάσταση. Απευθύνω έκκληση να διεξαχθεί εις βάθος διάλογος για το θέμα αυτό.

  Donato Tommaso Veraldi, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω τον εισηγητή κ. Langen για το εξαιρετικό έργο που επιτέλεσε, παρά το μικρό χρονικό διάστημα που είχε στη διάθεσή του.

Πράγματι, στις 16 Μαΐου 2007 η Επιτροπή ενέκρινε την έκθεση σύγκλισης σχετικά με τα κριτήρια για την ένταξη της Μάλτας και της Κύπρου στο ενιαίο νόμισμα και στις 25 Μαΐου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλήθηκε να αποφανθεί όσον αφορά την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από την Κύπρο και τη Μάλτα την 1η Ιανουαρίου 2008. Το μικρό χρονικό περιθώριο δεν επέτρεψε στο Κοινοβούλιο να εξετάσει σε βάθος την κατάσταση αυτών των χωρών και τις εκθέσεις που πρότεινε η Επιτροπή.

Εκφράζω, ωστόσο, θετική άποψη για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από την Κύπρο και τη Μάλτα, καθώς τα κριτήρια σύγκλισης έχουν εκπληρωθεί. Πράγματι, όσον αφορά τη Μάλτα, τους τελευταίους δώδεκα μήνες ο πληθωρισμός ήταν 2,2%, δηλαδή κατώτερος της τιμής αναφοράς του 3%. Το υπερβολικό έλλειμμα διορθώθηκε με τη σταθερή μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος κάτω από το όριο του 3% του ΑΕγχΠ και η δανειακή εξάρτηση μειώνεται πλησιάζοντας στην τιμή αναφοράς του 60% του ΑΕγχΠ. Έως τον Μάρτιο του 2007 το μέσο μακροπρόθεσμο επιτόκιο στη Μάλτα ήταν 4,3%, δηλαδή κατώτερο της τιμής αναφοράς του 6,4%. Η οικονομία της Μάλτας είναι στενά συνδεδεμένη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μειώθηκε στο 6,3% το 2006, εν μέρει ως αποτέλεσμα και των άμεσων ξένων επενδύσεων.

Όσον αφορά την Κύπρο, τους τελευταίους δώδεκα μήνες ο πληθωρισμός ήταν 2%, δηλαδή κατώτερος της τιμής αναφοράς του 3%. Για το 2007 σύμφωνα με τις προβλέψεις στις οποίες προέβη την άνοιξη του τρέχοντος έτους η Επιτροπή, το έλλειμμα θα παραμείνει αμετάβλητο στο 1,4% του ΑΕγχΠ. Μετά την ένταξή της στον ευρωπαϊκό μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών II, η κυπριακή λίρα διατηρεί σταθερά μια ικανοποιητική συναλλαγματική ισοτιμία. Τους τελευταίους δώδεκα μήνες το μέσο μακροπρόθεσμο επιτόκιο ήταν 4,2%, ήτοι κατώτερο της τιμής αναφοράς του 6,4%. Η κυπριακή οικονομία είναι στενά συνδεδεμένη με την οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Επιτροπή θεωρεί ότι η οικονομική ολοκλήρωση έχει συντελεσθεί, παρά την αύξηση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.

Για να αποφευχθούν στο μέλλον νέα προβλήματα όσον αφορά τα διαδικαστικά χρονοδιαγράμματα, θα πρέπει να βελτιώσουμε τη μέθοδο διαβούλευσης με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επιδιώκοντας μια διοργανική συνεργασία μεταξύ Κοινοβουλίου και Επιτροπής. Αυτό θα μας παράσχει τον αναγκαίο χρόνο για να αξιολογήσουμε δεόντως τις προτάσεις της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Για τον σκοπό αυτόν, φρονώ πως ήταν πολύ θετική η ανταλλαγή απόψεων με τον Επίτροπο Almunia και η απάντηση του Προέδρου της Επιτροπής Barroso στην επιστολή του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Pöttering. Η Επιτροπή θα πρέπει να κοινοποιεί εγκαίρως στο Κοινοβούλιο όλα τα αιτήματα για εκθέσεις σύγκλισης που υποβάλλουν τα κράτη μέλη και να αποφασίζει από κοινού με το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο το χρονοδιάγραμμα της διαδικασίας.

  Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, λαμβάνω τον λόγο σε αυτή τη συζήτηση για τη διεύρυνση της ευρωζώνης, με την προσχώρηση της Κύπρου και της Μάλτας, για να επιστήσω την προσοχή σας στα ακόλουθα ζητήματα. Καταρχάς, η Επιτροπή μας υπενθυμίζει για μια ακόμη φορά την ανάγκη να εκπληρώσουν τα νέα κράτη μέλη τα κριτήρια του Μάαστριχτ προκειμένου να μπορέσουν να ενταχθούν στην ευρωζώνη. Συγχρόνως, επιμένει να αγνοεί το γεγονός ότι, κατά την εισαγωγή του ευρώ, πολλά από τα παλαιά κράτη μέλη δεν πληρούσαν αυτά τα κριτήρια.

Δεύτερον, παρά την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, η Επιτροπή εξακολουθεί να αντιμετωπίζει με επιείκεια τα μεγαλύτερα κράτη μέλη όσον αφορά την προσήλωσή τους στα κριτήρια του Μάαστριχτ. Στο παρελθόν, η Επιτροπή είχε ανεχθεί, και φαίνεται ότι συνεχίζει να ανέχεται, σοβαρά δημοσιονομικά ελλείμματα και επίπεδα δημοσίου χρέους, ειδικότερα, τα οποία συχνά υπερέβαιναν το 60% του ΑΕγχΠ. Αυτό επιβεβαιώνεται από τα στατιστικά στοιχεία. Το 2006, το δημόσιο χρέος στις χώρες της παλαιάς Ευρωπαϊκής Ένωσης είχε αγγίξει το 63,3% του ΑΕγχΠ, ενώ στις μισές περίπου από τις χώρες της ευρωζώνης το δημόσιο χρέος υπερέβαινε το 60% του ΑΕγχΠ.

Τρίτον, η στάση της Επιτροπής έναντι των χωρών οι οποίες επιθυμούν να προσχωρήσουν στη ζώνη του ευρώ παρουσιάζει σημαντικές αποκλίσεις. Πολύ πρόσφατα, η αίτηση της Λιθουανίας να ενταχθεί στη ζώνη του ευρώ απορρίφθηκε, παρά το γεγονός ότι πληρούσε τα κριτήρια του Μάαστριχτ, ενώ ο ρυθμός πληθωρισμού της υπερέβαινε μόλις κατά 0,1% την τιμή αναφοράς.

Συνεπώς, η ταχεία έγκριση από την Επιτροπή των αιτήσεων της Κύπρου και της Μάλτας για ένταξή τους στην ευρωζώνη προξενεί ενδεχομένως έκπληξη ενόψει του γεγονότος ότι το δημόσιο χρέος και των δύο αυτών χωρών υπερβαίνει σαφώς το 60% του ΑΕγχΠ. Το 2006, το δημόσιο χρέος της Κύπρου έφτανε το 65,3%, ενώ το χρέος της Μάλτας ανερχόταν στο 66,5% του ΑΕγχΠ. Επιπλέον, και οι δύο χώρες δυσκολεύονται να παράσχουν στη Eurostat τα στατιστικά στοιχεία που περιγράφουν την οικονομική τους κατάσταση.

Παρά τις αμφιβολίες που μόλις εξέφρασα, θέλω να συγχαρώ τόσο την Κύπρο όσο και τη Μάλτα για την ένταξή τους στην ευρωζώνη.

  Cem Özdemir, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, τόσο η Μάλτα όσο και το ελληνικό τμήμα της Κύπρου πληρούν τα κριτήρια του Μάαστριχτ και, ως εκ τούτου, είναι σωστό να γίνουν δεκτές στην ευρωζώνη. Εγώ θα ήθελα να προσχωρήσουν στην ευρωζώνη και άλλα κράτη μέλη εφόσον πληρούν τα κριτήρια, γιατί αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υπάρχει όμως και ένα λυπηρό σημείο που θέλω να θίξω: δυστυχώς, στην Κύπρο χάθηκε η ευκαιρία να συμπεριληφθούν στην ευρωζώνη και τα δύο τμήματα του νησιού και να δοθεί έτσι ένα μήνυμα για την επανένωση της Κύπρου με βάση μία δικοινοτική, διζωνική λύση. Αυτό είναι πολύ λυπηρό γιατί έτσι, δυστυχώς, το τείχος της Κύπρου δεν θα αποδυναμωθεί παρά θα ισχυροποιηθεί.

  Andreas Mölzer, εξ ονόματος της Ομάδας ITS. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, οι οικονομολόγοι φαίνεται να συμφωνούν ότι στη ζώνη του ευρώ παρατηρείται γενική οικονομική ανάκαμψη, μιλούν μάλιστα για διαρκή θετική τάση ως προς την απασχόληση. Κατά τη γνώμη μου όμως, πολλές φορές σημειώνεται μόνο αύξηση της μερικής απασχόλησης –ή των νέων μορφών απασχόλησης, όπως αποκαλούνται κατ’ ευφημισμό– που δύσκολα μπορεί να αντισταθμίσει τις χαμένες θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν υπάρχει λόγος να απορούμε για τα φθίνοντα ποσοστά γεννήσεων. Δεν μπορεί κανείς να θρέψει μια οικογένεια με μια κακοπληρωμένη θέση εργασίας. Ο ενθουσιασμός για την ανάκαμψη είναι χαστούκι για κάθε έναν από τα εκατομμύρια των ανέργων στην ΕΕ και ειρωνεία για όλα εκείνα τα εκατομμύρια των ανθρώπων που πρέπει να δεχτούν τον χαρακτηρισμό του «εργαζόμενου φτωχού».

Στη ζώνη του ευρώ έχουμε πρόβλημα αύξησης των υφισταμένων διαφορών που δεν πρέπει να το υποτιμήσουμε – ένα παράδειγμα είναι η διαρκής επιδείνωση της κατάστασης στις χώρες της νότιας Ευρώπης όσον αφορά τον ανταγωνισμό. Το παράδειγμα του Ηνωμένου Βασιλείου αποδεικνύει ότι το ευρώ δεν είναι πανάκεια. Γνωρίζουμε πως η βρετανική οικονομία είναι καλή και χωρίς το ευρώ. Το Ηνωμένο Βασίλειο κατέχει την έκτη θέση παγκοσμίως στον μεταποιητικό τομέα και την όγδοη στην παροχή υπηρεσιών. Αυτό αρκεί ήδη κατά τη γνώμη μου για να μην πιέσουμε κανένα κράτος μέλος της ΕΕ να υιοθετήσει το ευρώ. Πρέπει να ληφθούν υπόψη ανησυχίες όπως εκείνη που αφορά την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά και ο φόβος του πληθυσμού για αύξηση των τιμών. Πολλά εκατομμύρια πολιτών θεωρούν ότι το ευρώ φέρνει πληθωρισμό, καθώς κατά κανόνα φέρνει αυξήσεις των τιμών των καθημερινών αγαθών. Αυτό δεν πρόκειται να το αλλάξουν ούτε επίσημες στατιστικές που δείχνουν το αντίθετο ούτε ενημερωτικές εκστρατείες. Όταν επίκειται σε μία χώρα η υιοθέτηση του ευρώ, θεωρώ ότι γενικά πρέπει πάντα να αποφασίζει ο κυρίαρχος λαός.

  Παναγιώτης Δημητρίου (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρώτα απ’ όλα επιθυμώ να ευχαριστήσω τον εισηγητή, τον κ. Langen και τα μέλη της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, για τη θετική έκθεσή τους όσον αφορά την ένταξη της πατρίδας μου, της Κύπρου, και βεβαίως της Μάλτας στην ευρωζώνη. Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Almunia για τη βοήθεια που έχει προσφέρει στην Κύπρο –όλον αυτόν τον καιρό– για την επίτευξη αυτού του στόχου. Παρά τα στενά χρονικά περιθώρια που παρασχέθηκαν από την Επιτροπή στο Κοινοβούλιο, και παρά τις αντιδράσεις που υπήρξαν, ο κ. Langen επέδειξε υψηλό αίσθημα ευθύνης, παρέκαμψε τα διαδικαστικά θέματα και, επαναλαμβάνω, επέδειξε επάρκεια ώστε να καταλήξει επί της ουσίας στη θετική του έκθεση. Ευχαριστώ και πάλι κ. Langen.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιβραβεύει σήμερα μακροχρόνιες προσπάθειες της Κύπρου, για εξυγίανση και σύγκλιση της οικονομίας της με τους δείκτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανάβει το τρίτο θεσμικό «πράσινο» φως για την υιοθέτηση του ευρώ από την Κύπρο. Η εισαγωγή του ευρώ στην Κύπρο φέρνει το ευρώ στον Μεσανατολικό χώρο. Συνδέει νομισματικά, μέσω της Κύπρου, την Ευρώπη με τις Αραβικές χώρες. Ο νομισματικός χώρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης επεκτείνεται από τις Βρυξέλλες στο τελευταίο σημείο της Ανατολικής Μεσογείου. Η Κύπρος είχε πάντοτε ισχυρή οικονομία ακόμη δε και στα δύσκολα χρόνια μετά τη στρατιωτική εισβολή και την κατοχή του βορείου τμήματός της από την Τουρκία καθώς και την απώλεια βασικών της οικονομικών πόρων, μπόρεσε να αναπτύξει ισχυρή οικονομία. Έτσι, ότι χρειάζεται να γίνει μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2008 από πλευράς Κύπρου, για πλήρη οικονομική ολοκλήρωση και σύγκλιση, θα πρέπει να γίνει και να είστε βέβαιοι ότι θα γίνει. Όσον αφορά την παρατήρηση της Eurostat για παροχή ελλιπών στοιχείων, η διευκρίνιση του κ. Almunia μας ικανοποιεί.

Εύχομαι μέχρι την 1/1/2008 να υπάρξει η απαραίτητη βάση για σωστή λύση του κυπριακού προβλήματος και επανένωση της Κύπρου πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά, ώστε το ευρώ να γίνει το νόμισμα όλων των Κυπρίων, Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υποχρέωση να αναλάβει πρωτοβουλία προς αυτήν την κατεύθυνση.

  Pervenche Berès (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Gloser, κύριε Επίτροπε, αυτή είναι για την ακρίβεια η τέταρτη φορά που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλείται να λάβει απόφαση σχετικά με τη ζώνη του ευρώ, για την αρχική δημιουργία της ή με την ευκαιρία των διευρύνσεών της. Το θέμα του ευρώ δεν είναι ένα θέμα ασήμαντο για τους συμπολίτες μας: είναι, στα χέρια τους, ένα από τα πολυτιμότερα ατού της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ωστόσο, από το περασμένο έτος, από την έναρξη της συζήτησης σχετικά με την ένταξη της Λιθουανίας, είχαμε την εντύπωση ότι έχει καταστεί μια συζήτηση από την οποία οιοδήποτε πολιτικό ζήτημα πρέπει να αφαιρεθεί και όπου μόνον καθαρά τεχνικά επιχειρήματα μπορούν να εγείρονται.

Σε αυτή τη συζήτηση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί να έχει τη δυνατότητα να καταλήγει σε απόφαση αυτού του είδους με τον κανονικό τρόπο. Για να συμβεί αυτό, όπως και για οιοδήποτε άλλο θεσμικό όργανο, χρειάζεται χρόνο. Αυτό είναι το πνεύμα της επιστολής που ο Πρόεδρός μας απέστειλε στους Προέδρους των άλλων δύο θεσμικών οργάνων. Η απάντηση που λάβαμε από τον Πρόεδρο της Επιτροπής διαπνέεται από πνεύμα συνεργασίας και συνδιαλλαγής, το εκτιμούμε αυτό. Από την πλευρά του Συμβουλίου, είναι ένα έργο σε εξέλιξη. Χρειάζεται να προχωρήσουμε πέραν αυτού, κύριε Gloser. Χρειάζεται να μας επιδείξετε το ίδιο πνεύμα διαβούλευσης και συνδιαλλαγής όπως η Επιτροπή, διαφορετικά θα έχουμε δυσκολία να συνεχίσουμε με αυτόν τον τρόπο.

Πέρα από τα τεχνικά επιχειρήματα, δεν θα ήθελα ολόκληρη η συζήτηση να διεξαχθεί χωρίς να εγείρουμε σε κάποια στιγμή τα προβλήματα διακυβέρνησης της ζώνης του ευρώ. Σε τι κατάσταση είμαστε σήμερα, τελικά, με δύο χώρες να έχουν μόνιμη ρήτρα εξαίρεσης και χώρες που πρέπει να υπογράψουν την ένταξή τους και να ανήκουν σε αυτόν τον χώρο, χωρίς σε καμία στιγμή να θέτουμε ερωτήματα για τη διακυβέρνηση του χώρου αυτού;

Προσεγγίζουμε τη στιγμή που θα λάβει χώρα η εκ περιτροπής επιλογή της ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Είναι ένας μηχανισμός που έχουμε επικρίνει εδώ, σε αυτό το Κοινοβούλιο, και τον οποίο, πιστεύω, εξακολουθούμε να επικρίνουμε. Εκτιμούμε επίσης ότι η λειτουργία της Ευρωομάδας δεν είναι απολύτως ικανοποιητική και ότι πρέπει να παρουσιάσουμε ακόμη καλύτερα αποτελέσματα.

Αύριο θα έχουμε την ένταξη στη ζώνη του ευρώ της Σλοβακίας και στη συνέχεια, έως το 2012, το χρονοδιάγραμμά μας θα είναι αισθητά ελαφρότερο. Ας επωφεληθούμε αυτού του χρονικού διαστήματος για να βελτιώσουμε τη διακυβέρνηση της ζώνης του ευρώ, διαφορετικά οι συμπολίτες μας δεν θα έχουν πλέον εμπιστοσύνη στο ίδιο τους το νόμισμα, η γεωγραφική επέκταση του οποίου διευρύνεται χωρίς πρώτα απ’ όλα να βελτιώνουμε τη λειτουργία του.

Με την άδειά σας, κύριε Πρόεδρε, θα ολοκληρώσω λέγοντας δυο λόγια για το κριτήριο του πληθωρισμού. Γνωρίζω ότι το κριτήριο αυτό ορίστηκε το 1992, σε μια εποχή όπου η Ευρώπη ήταν πολύ διαφορετική απ’ ό,τι σήμερα. Αν, ωστόσο, θέλουμε να αναθεωρήσουμε τα κριτήρια του Μάαστριχτ σε αυστηρά οικονομική βάση, ανεξάρτητα από οιεσδήποτε πολιτικές προϋποθέσεις οι οποίες θα επέτρεπαν να ξανανοίξει αυτή η συζήτηση, τότε υπάρχουν και άλλες πτυχές των κριτηρίων του Μάαστριχτ που θα πρέπει να αναθεωρηθούν.

  Μάριος Ματσάκης (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η ευρωζώνη είναι ένας ακόμη σημαντικός θεσμός, ο οποίος φέρνει τα ευρωπαϊκά κράτη πιο κοντά το ένα στο άλλο ενώ συνδέει περαιτέρω την ευημερία των πολιτών μας και τις προοπτικές για το κοινό μέλλον της ενωμένης Ευρώπης.

Για τον λόγο αυτόν, οι πολίτες τους οποίους εκπροσωπώ ως κύπριος βουλευτής του ΕΚ αισθάνονται ικανοποίηση για την απόφαση της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων να εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής να προχωρήσει η υιοθέτηση του ευρώ από την Κύπρο την 1η Ιανουαρίου 2008.

Βεβαίως, διαπιστώνω με λύπη ότι στην παράγραφο 7β της αιτιολογικής έκθεσης αναφέρεται, μάλλον ανακριβώς, ότι η κυπριακή κυβέρνηση έχει παραβιάσει τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 501/2004, της 10ης Μαρτίου 2004, σχετικά με την παροχή ολοκληρωμένης πληροφόρησης στη Eurostat όσον αφορά τους τριμηνιαίους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς του Δημοσίου.

Εχθές, απηύθυνα επιστολή στον κύπριο Υπουργό Οικονομικών και στην Επιτροπή για το θέμα αυτό. Χαιρετίζω την ταχεία διόρθωση στην οποία προέβη ο Επίτροπος Almunia, γραπτώς σε εμένα τον ίδιο αλλά και ενώπιον του Σώματος σήμερα το πρωί. Αναρωτιέμαι αν θα ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί η αντίστοιχη διόρθωση και διευκρίνιση στο κείμενο της έκθεσης, έστω και σε αυτό το προχωρημένο στάδιο. Θα εκτιμούσα τη συνδρομή του εισηγητή για την πραγματοποίηση αυτής της τροποποίησης.

Η υιοθέτηση του ευρώ από την Κύπρο θα έχει, εκτός από όλα τα υπόλοιπα, τις ακόλουθες δύο επωφελείς συνέπειες. Πρώτον, θα φέρει την Τουρκία πιο κοντά στην Ευρώπη καθώς, σε πρακτικό επίπεδο, το ευρώ θα αντικαταστήσει την τουρκική λίρα ως το νόμισμα που θα χρησιμοποιείται στο κατεχόμενο από την Τουρκία βόρειο τμήμα της Κύπρου.

Δεύτερον, θα φέρει την Ευρώπη πιο κοντά στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθόσον το ευρώ θα είναι το νόμισμα που θα χρησιμοποιεί το πολιτικό προσωπικό που υπηρετεί στις δύο βρετανικές αποικίες της Κύπρου, στο Ακρωτήρι και τη Δεκέλεια. Στις περιοχές αυτές, η λίρα –συγκεκριμένα η κυπριακή λίρα, η αποικιακή εκδοχή της πανίσχυρης βρετανικής λίρας– θα αντικατασταθεί από το ευρώ. Οι αποικίες αυτές θα είναι το πρώτο επίσημο τμήμα της βρετανικής επικράτειας στο οποίο το ευρώ θα είναι το νόμισμα γενικής χρήσης. Στο μέλλον, το ευρώ δεν αποκλείεται να ξεπεράσει σταδιακά τα όρια των αποικιών και να φτάσει στο κυρίως τμήμα της Βρετανίας, αναμφίβολα προς μεγάλη ικανοποίηση όλων των βρετανών βουλευτών του Σώματος, εκ των οποίων, παρεμπιπτόντως, δεν βλέπω να παρίστανται πολλοί σε αυτή τη συζήτηση.

Εν κατακλείδι, καλώ όλες και όλους τους συναδέλφους μου να στηρίξουν αυτή την έκθεση και εκμεταλλεύομαι την ευκαιρία να σας προσκαλέσω να επισκεφθείτε την Κύπρο το 2008, για να απολαύσετε την κυπριακή φιλοξενία και να ξοδέψετε τα ευρώ σας ελεύθερα κάτω από τον ήλιο.

  Alexander Radwan (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σήμερα θα περιοριστώ στη διαδικασία και δεν θα αναφερθώ στα πολλά άλλα σημεία που εθίγησαν. Επί της ουσίας μπορώ να συμφωνήσω απόλυτα με την εκτίμηση του κ. Langen για τη Μάλτα και την Κύπρο, καθώς και για την έγκριση του Κοινοβουλίου.

Θα επικεντρωθώ λοιπόν στη διαδικασία και θα ξεκινήσω από αυτό που είπε ο κ. Gloser, δηλαδή ότι δεν πρέπει να εξετάζει κανείς κυρίως τη διαδικασία. Έγινε λόγος για κατανόηση, αιτήματα και εξέταση. Θέλω να πω σχετικά με την επόμενη διαδικασία ότι θα εξετάσουμε με κατανόηση τα αιτήματα του Συμβουλίου και της Επιτροπής να λάβουμε γρήγορα τις αποφάσεις μας, όμως την επόμενη φορά θα χρησιμοποιήσουμε και τη διαδικασία που προβλέπει το Κοινοβούλιο για τέτοια θέματα. Καταλαβαίνουμε απόλυτα τους περιορισμούς που έχει το Συμβούλιο με το πρόγραμμα των συνεδριάσεών του, καθώς και τους περιορισμούς της Επιτροπής και την προθεσμία της 1ης Ιανουαρίου. Όλα αυτά τα καταλαβαίνει πολύ καλά το Κοινοβούλιο. Όταν όμως δεν γίνεται κατανοητό από την άλλη πλευρά ότι κι εμείς στο Κοινοβούλιο έχουμε μία συγκεκριμένη διαδικασία και τώρα είναι η πολλοστή φορά που δεν μπορούμε να τηρήσουμε όπως πρέπει κάποιον από τους βασικούς κανόνες της διαδικασίας αυτής, π.χ. σχετικά με τις προθεσμίες για τις μεταφράσεις, αυτό θα έχει την επόμενη φορά τις ανάλογες συνέπειες.

Επομένως, το μόνο που μπορεί κανείς να ζητήσει είναι να εγκριθεί μια κατάλληλη συμφωνία μεταξύ των θεσμικών οργάνων, αλλιώς θα πρέπει το Συμβούλιο να φροντίσει ώστε μελλοντικά να μην γίνεται πλέον διαβούλευση με το Κοινοβούλιο. Αναφέρθηκε ήδη πως αυτό θεσπίζεται στην αντίστοιχη Συνθήκη και εφόσον είναι έτσι, πρέπει και να τηρείται. Το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών και όλα τα άλλα ευρωπαϊκά υπουργεία Εξωτερικών επιδίωξαν επανειλημμένα να μην αφήσουν το Κοινοβούλιο να αποκτήσει πολύ μεγάλη δύναμη, αυτό όμως αφορά άλλους τομείς.

Ένας άλλος τομέας που έχει μεγάλη σημασία για μένα είναι η συγκέντρωση των δεδομένων, και γι’ αυτό θέλουμε να έχουμε αρκετόν καιρό για να ασχοληθούμε με αυτά. Είδαμε τι έγινε με την Ελλάδα και την Ουγγαρία. Καθιστούμε υπεύθυνη την Επιτροπή να εγγυηθεί ότι τα δεδομένα, στα οποία βασίζεται η απόφαση προσχώρησης, θα εξετάζονται αρκετά καλά ώστε να μπορούμε να θεωρούμε δεδομένο ότι είναι σωστά. Παραπέμπω στο παράδειγμα του ούγγρου Υπουργού Οικονομικών που μετά από όσα συνέβησαν στην Ουγγαρία, φιλοσοφούσε δημόσια για τις διάφορες δυνατότητες που έχει ένας Υπουργός Οικονομικών σχετικά με τα στοιχεία που διαβιβάζονται στις Βρυξέλλες. Και ο πρόεδρος της ΕΚΤ κ. Trichet επεσήμανε ότι η συγκέντρωση δεδομένων στην ΕΕ είναι προβληματική.

Για εμάς είναι αποφασιστικής σημασίας να μην παραπέμπει η Επιτροπή για τέτοια προβλήματα στην Eurostat αλλά να αναλαμβάνει η ίδια την ευθύνη. Θέλουμε όμως επίσης να ενισχύσουμε την Επιτροπή έναντι των κρατών μελών, γιατί είναι απαράδεκτο να πρέπει η Επιτροπή να ικανοποιήσει ανάλογες απαιτήσεις, τα κράτη μέλη όμως να εξακολουθούν να περιορίζουν με κάθε δυνατό τρόπο τις εξουσίες ελέγχου της Επιτροπής εκεί όπου είναι πραγματικά απαραίτητο να τις ασκήσει.

  Joseph Muscat (PSE). – (MT) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Η σημερινή ψηφοφορία είναι σημαντική για τη Μάλτα, διότι, εκτός από τα σημαντικά και εύλογα επιχειρήματα που έχουν διατυπωθεί όσον αφορά το ποια θα ήταν η πιο ενδεδειγμένη χρονική στιγμή για την υιοθέτηση του ευρώ, επικρατεί, παρ’ όλα αυτά, πολιτική συναίνεση και προσήλωση στον στόχο να πραγματοποιηθεί η μετάβαση την 1η Ιανουαρίου 2008. Όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεχτεί τα στατιστικά στοιχεία και τη μεθοδολογία που θα παρουσιάσουν οι αρχές της Μάλτας, τότε αυτά θα γίνουν δεκτά από όλες τις ευρωπαϊκές αρχές όταν η ίδια βάση χρησιμοποιείται από διαδοχικές κυβερνήσεις.

Τα επόμενα χρόνια θα χρειαστεί να καταβληθούν σημαντικές προσπάθειες για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας των δημοσίων οικονομικών, προκειμένου να συμμορφωθούμε με τα κριτήρια του Μάαστριχτ. Όπως έχουν δηλώσει τόσο η Επιτροπή όσο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η κυβέρνηση της Μάλτας χρησιμοποίησε μέχρι στιγμής το μέσο της πώλησης περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, ενώ συνέχισε την άσκηση φορολογικής πίεσης, κυρίως στους εργαζόμενους και τη μεσαία τάξη. Αυτή η κατάσταση δεν είναι βιώσιμη. Η Εθνική Επιτροπή προετοιμάζει πολύ αποτελεσματικά τη μετάβαση στο ευρώ, όμως πρέπει να επιδιωχθεί πιο δυναμικά η άμεση συμμετοχή εκπροσώπων των καταναλωτών στην προσπάθεια καταπολέμησης της αντίληψης ότι το ευρώ θα επιφέρει αύξηση του κόστους ζωής. Πρέπει να παρασχεθεί περισσότερη βασική πληροφόρηση, περιλαμβανομένων πληροφοριών σχετικά με τα επιτόκια. Η πρωτοβουλία «FAIR», η οποία επιτρέπει σε επιμέρους επιχειρήσεις να συνάπτουν συμφωνίες σχετικά με την εφαρμογή καθεστώτος διπλής τιμής, είναι αξιέπαινη. Εντούτοις, επί του παρόντος μόνο οι μισοί περίπου από τους επιχειρηματίες της Μάλτας και του Γκότσο μετέχουν σε αυτό το εγχείρημα. Απευθύνω θερμή έκκληση στις υπόλοιπες επιχειρήσεις που δεν έχουν ακόμη μετάσχει σε αυτή την πρωτοβουλία να το πράξουν το ταχύτερο δυνατόν.

Πρέπει να προσπαθήσουμε να είναι επιτυχημένη η μετάβαση στο ευρώ, αν και δεν πρέπει να έχει κανείς την αυταπάτη ότι αυτό θα λύσει τα οικονομικά προβλήματα της χώρας. Η επίλυση αυτών των προβλημάτων εναπόκειται σε εμάς τους ίδιους. Τα τελευταία χρόνια, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της Μάλτας μειώθηκε από το 78% στο 71% του κοινοτικού μέσου όρου. Η πρόοδος που καταγράφεται για την τρέχουσα περίοδο οφείλεται κυρίως στα κέρδη των μεγάλων τραπεζικών ομίλων και σε κυβερνητικά έργα με άμεσες δαπάνες. Οι πολιτικές αυτού του είδους θα περιοριστούν σημαντικά ενόψει των κριτηρίων σύγκλισης. Εν τω μεταξύ, οι τομείς που έπρεπε να αποτελούν τις ατμομηχανές της οικονομίας, όπως ο τουρισμός και η μεταποιητική βιομηχανία, ακολουθούν πτωτική πορεία. Αυτό αποδεικνύεται σαφώς από το οικονομικό και κοινωνικό πλήγμα που υπέστη εχθές η χώρα μας, όταν 570 άτομα έχασαν τις θέσεις εργασίας τους σε μία μόνο ημέρα, λόγω του κλεισίματος του εργοστασίου της VF. Γι’ αυτό απαιτείται εθνική προσπάθεια η οποία θα ευνοεί πραγματικά τον ανταγωνισμό σε αυτούς τους τομείς.

  Ieke van den Burg (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ζητώ και εγώ συγγνώμη από τους κύπριους και μαλτέζους συναδέλφους μου διότι τους χαλάσαμε αυτή την ιστορική στιγμή της προσχώρησής τους στην ευρωζώνη με τη συζήτηση για τα θεσμικά μας προβλήματα που αφορούν τον χειρισμό των θεμάτων που άπτονται της προσχώρησης. Εντούτοις, αυτό δεν υποβαθμίζει καθόλου το γεγονός ότι στηρίζουμε την υιοθέτηση του ευρώ από τις χώρες αυτές και τις δύο εκθέσεις του κ. Langen.

Δεν επιθυμούσαμε να επιβαρύνουμε την προσχώρηση των δύο αυτών χωρών με το θέμα της μελλοντικής διαδικασίας, όμως ευελπιστώ ότι θα μπορέσουμε να καταλήξουμε σε συμφωνία με την Επιτροπή και το Συμβούλιο σήμερα, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι, στο μέλλον, θα βελτιωθεί η εφαρμοζόμενη διαδικασία και θα ενισχυθούν οι εξουσίες γνωμοδότησης του Κοινοβουλίου επί του θέματος.

Γι’ αυτό καταρτίσαμε αυτή την πρόταση ψηφίσματος μη νομοθετικού περιεχομένου σχετικά με τη διαδικασία. Θέλουμε να κληθούμε σε συνάντηση με εκπροσώπους των δύο άλλων θεσμικών οργάνων με σκοπό την αναζήτηση διοργανικής συμφωνίας σχετικά με πολλά θέματα, τα οποία περιγράφονται στην πρόταση ψηφίσματός μας. Στο κείμενο αυτό ζητείται η εφαρμογή ενός συστήματος για την περίοδο που προηγείται της ανακοίνωσης, βάσει του οποίου τα κράτη μέλη που επιθυμούν να προσχωρήσουν στην ευρωζώνη θα μας ενημερώνουν εκ των προτέρων έτσι ώστε να μπορούμε να ξεκινήσουμε τη μελέτη της κατάστασης, και αφορά την αξιολόγηση της ποιότητας των παρεχόμενων δεδομένων και στατιστικών στοιχείων.

Η τελευταία μου επισήμανση αφορά το χρονοδιάγραμμα που ακολουθείται στην τυπική διαδικασία. Αναγνωρίζουμε ότι όλα πρέπει να γίνουν σε περιορισμένα χρονικά περιθώρια. Εντούτοις, αν είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι, θα έχουμε περισσότερες δυνατότητες διεξαγωγής σοβαρού διαλόγου.

Ο κ. Επίτροπος δήλωσε ότι είναι πρόθυμος να συνεργαστεί μαζί μας για την επίτευξη μιας τέτοιας διοργανικής συμφωνίας. Καλώ τον κ. Gloser να αναλάβει αντίστοιχη δέσμευση απέναντί μας, εξ ονόματος του Συμβουλίου, της γερμανικής Προεδρίας και των μελλοντικών προεδριών.

  Antolín Sánchez Presedo (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, το αίτημα της Κύπρου και της Μάλτας να αξιολογηθεί ο βαθμός σύγκλισής τους υποβλήθηκε λιγότερο από δύο χρόνια μετά την ένταξή τους στον μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών, στις 2 Μαΐου 2005, και οι εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Επιτροπής εκπονήθηκαν σύμφωνα με το παράδειγμα των εκθέσεων που ζήτησαν η Ελλάδα, η Λιθουανία και η Σλοβενία.

Μολονότι είναι πάντα χρήσιμο να βελτιώνουμε τις διαδικασίες για τη διεύρυνση της ευρωζώνης και να βελτιώνουμε τη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το βασικό μου μήνυμα απευθύνεται στους συμπολίτες μας από την Κύπρο και τη Μάλτα, ούτως ώστε να μάθουν την άποψή μας ότι η Κύπρος και η Μάλτα μπορούν να ενταχθούν στην ευρωζώνη και πρέπει να είναι σε θέση να απολαμβάνουν όλα τα πλεονεκτήματα της νομισματικής ένωσης από τις αρχές του επόμενου έτους.

Αυτή η διεύρυνση της ευρωζώνης θα είναι ένα σημαντικό βήμα στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Για πρώτη φορά από την επανένωση, η πλειονότητα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα αποτελούν μέρος της ευρωζώνης.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον εισηγητή κ. Langen και για τα δύο μέρη της αγόρευσής του. Συνηγορήσατε υπέρ της προσχώρησης της Μάλτας και της Κύπρου στην ευρωζώνη παρά τις αμφιβολίες που εκφράσατε στο δεύτερο μέρος για το θέμα του χρόνου. Είναι σημαντικό να μπορέσουμε να το πραγματοποιήσουμε αυτό εντός των διαφόρων προθεσμιών, όπως είπε προηγουμένως και ο Επίτροπος Almunia. Και οι δύο χώρες χρειάζονται κάποιο χρόνο για να προετοιμάσουν αυτά τα βήματα προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι πολίτες της Μάλτας και της Κύπρου δεν θα πληρώσουν τελικά για μια υπερβολικά αργή προπαρασκευαστική διαδικασία.

Θα ήθελα να αναφέρω κατηγορηματικά άλλη μια φορά ότι το Συμβούλιο είχε πει στον πρόεδρο του Κοινοβουλίου ότι η κατάσταση ήταν δύσκολη και πιθανόν να μην υπήρχε αρκετός χρόνος. Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ και πάλι στο θέμα του εφικτού. Τι είναι εφικτό πριν από τη λήξη ορισμένων επίσημων προθεσμιών; Τα χρονοδιαγράμματα είναι καθορισμένα και δεν μπορούμε να παρεκκλίνουμε από αυτά επειδή υπάρχουν σχετικές διατάξεις στη Συνθήκη ΕΚ. Το άλλο θέμα είναι κατά πόσον στις διαβουλεύσεις μεταξύ του ECOFIN και της επιτροπής σας λαμβάνετε τις απαραίτητες πληροφορίες για τη διαρκή παρακολούθηση της κατάστασης και για να είσαστε προετοιμασμένοι, καθώς και εάν έχετε εκ των προτέρων αντίγραφα των εκθέσεων των εκάστοτε χωρών που έχουν κάνει αίτηση εισδοχής.

Με αφορμή ορισμένα ερωτήματα που τέθηκαν στη σημερινή συζήτηση θα ήθελα να επαναλάβω ότι, αφενός, πολλά σημεία είναι προκαθορισμένα. Όμως όπου υπάρχουν ίσως δυνατότητες για αλλαγές –αυτό το ανέφερε η κ. Merkel στην επιστολή της προς τον κ. Poettering και το έθιξε και ο πρόεδρος της Επιτροπής– πρέπει να συνεχίσουμε τη συζήτηση με ανάλογες προτάσεις της Επιτροπής για να διαπιστώσουμε τις δυνατότητες αυτές. Για όλα τα άλλα πρέπει να περιμένουμε. Ως εκ τούτου, ζητώ την κατανόησή σας διότι δεν μπορώ να υποσχεθώ σήμερα τίποτα γι’ αυτό εξ ονόματος του Συμβουλίου.

  Joaquín Almunia, Μέλος της Επιτροπής. (ES) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρίες και κύριοι, σε αυτή την τελευταία παρέμβασή μου στη συζήτηση θέλω να συγχαρώ για άλλη μια φορά, προσωπικά και εξ ονόματος της Επιτροπής, την Κύπρο και τη Μάλτα για τις προσπάθειες που έχουν καταβάλλει για να φτάσουμε ως εδώ και για τις προσπάθειες που καταβάλλουν για να εισαγάγουν το ευρώ επιτυχώς, τόσο για την οικονομία τους όσο και για τους πολίτες τους.

Πιστεύω ότι αυτό αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι η ευρωζώνη δεν είναι μια κλειστή λέσχη και ότι η υιοθέτηση του ευρώ δεν είναι μόνο υποχρέωση για τα κράτη μέλη, αλλά μια εξαιρετική ευκαιρία για εκείνους που επιθυμούν να μοιραστούν το ενιαίο νόμισμα με άλλα 318 εκατομμύρια Ευρωπαίους και για τις χώρες που ανήκουν ήδη στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.

Επομένως, πιστεύω ότι είναι καλή απόφαση να υποστηρίξουμε την είσοδο της Κύπρου και της Μάλτας στο ευρώ, όπως προτείνει η έκθεση του κ. Langen.

Θέλω να κάνω δύο σχόλια σχετικά με την εκπλήρωση των κριτηρίων. Στην παρέμβασή του, ο κ. Langen αμφισβήτησε τον τρόπο με τον οποίο πληρούν τα κριτήρια η Κύπρος και η Μάλτα ή τον τρόπο με τον οποίο έχει αξιολογήσει η έκθεση σύγκλισης της Επιτροπής την εκπλήρωση αυτών των κριτηρίων.

Πρέπει να πω ότι η ανάκληση της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος για τη Μάλτα, η οποία συνέβη στο τελευταίο Συμβούλιο Ecofin κατόπιν πρότασης της Επιτροπής, είναι αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου να εκπληρώσει η Μάλτα το κριτήριο του Μάαστριχτ σε αυτό το σημείο και η έκθεση σύγκλισης της Επιτροπής της 16ης Μαΐου έλεγε ότι, αν το Συμβούλιο Ecofin ενέκρινε την ανάκληση της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος, η Μάλτα θα πληρούσε το κριτήριο. Το κάναμε αυτό προκειμένου να μην καθυστερήσει η έκθεση σύγκλισης, διότι διαφορετικά θα έπρεπε να περιμένουμε ως τις 5 Ιουνίου για να δημοσιεύσουμε την έκθεση σύγκλισης και εσείς θα είχατε ακόμη λιγότερο χρόνο για να τη συζητήσετε.

Συνεπώς, η αξιολόγηση της εκπλήρωσης των κριτηρίων που εξαρτάται από την οριστική έγκριση αποσκοπεί να βοηθήσει το έργο του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όχι να το παρεμποδίσει.

Ας δούμε τους αριθμούς λοιπόν: τα στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος που ανακοίνωσαν η Κύπρος και η Μάλτα στο πλαίσιο των διαδικασιών κοινοποίησης του υπερβολικού ελλείμματος που διεξάγονται δύο φορές τον χρόνο, την 1η Απριλίου και την 1η Οκτωβρίου, είναι τόσο αξιόπιστα –έχοντας αναλυθεί από τη Eurostat, η οποία δημοσίευσε τη γνωμοδότησή της στις 23 Απριλίου– όσο και εκείνα των άλλων κρατών μελών. Η Eurostat δεν έχει καμία επιφύλαξη σχετικά με τα ποσοστά ελλείμματος και χρέους που ανακοινώθηκαν.

Δεν υπάρχει καμία βάση για να αμφισβητηθούν τα στοιχεία της Κύπρου και της Μάλτας και να μην αμφισβητηθούν τα στοιχεία της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Γερμανίας, της Σουηδίας, της Δανίας, ή οποιουδήποτε άλλου κράτους μέλους. Καμία απολύτως.

Υπάρχουν δυσκολίες με άλλα στοιχεία: υπάρχουν δυσκολίες με τα νούμερα των τριμηνιαίων χρηματοοικονομικών λογαριασμών στους εθνικούς λογαριασμούς, με τα ποσοστά ανεργίας αυτή τη στιγμή της έρευνας για το γερμανικό εργατικό δυναμικό και με τα γαλλικά νούμερα, αλλά αυτό είναι το καθημερινό στατιστικό έργο, και αν το Κοινοβούλιο θέλει να δώσει στην Eurostat περισσότερους πόρους, θα είναι ευπρόσδεκτοι. Αν το Κοινοβούλιο θέλει να στηρίξει το έργο της Eurostat, οι αξιότιμοι βουλευτές γνωρίζουν ότι προσωπικά, ως αρμόδιος Επίτροπος για τη Eurostat, είμαι πάντα ευγνώμων για την υποστήριξη του Κοινοβουλίου προς την Επιτροπή και τη Eurostat, αλλά δεν θέλω να υπάρχει καμία αμφιβολία για την εγκυρότητα και την ποιότητα των στοιχείων βάσει των οποίων αξιολογούμε αν η Κύπρος και η Μάλτα πληρούν τα κριτήρια σύγκλισης.

Αναφορικά με τις διαδικασίες, επιθυμώ να απευθυνθώ προσωπικά σ’ εσάς, κύριε Langen. Η Επιτροπή δεν περιθωριοποιεί το Κοινοβούλιο ούτε παρεμποδίζει το έργο του σε αυτή τη συζήτηση σε καμία περίπτωση, και δεν έχει καμία επιθυμία ούτε κανένα λόγο να το κάνει. Ακριβώς το αντίθετο, και έχω εκφράσει, όπως και ο Πρόεδρος Barroso στην επιστολή του, την απόλυτη προθυμία της Επιτροπής και του Επιτρόπου για τα Οικονομικά και Νομισματικά Θέματα να συνεργαστεί μαζί σας.

Θέλω να με ακούσετε, κύριε Langen, επειδή σας λέω και επαναλαμβάνω αυτό που είπε ο Πρόεδρος της Επιτροπής στην επιστολή του στον κ. Poettering και αυτό που είπα στις 7 Ιουνίου στην Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων παρουσία σας– ότι είμαστε απολύτως πρόθυμοι να μοιραστούμε μαζί σας πληροφορίες και να προωθήσουμε τυχόν διαθέσιμες πληροφορίες. Αλλά αυτό που δεν μπορείτε να ζητάτε από την Επιτροπή είναι να υιοθετήσει την άποψη ότι μια χώρα έχει εκπληρώσει οριστικά το κριτήριο του ελλείμματος όταν το Συμβούλιο δεν έχει ανακαλέσει ακόμη τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος. Το επόμενο έτος, αν η Σλοβακία υποβάλλει αίτημα, θα έχουμε και πάλι αυτό το πρόβλημα, διότι η Σλοβακία βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε μια διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος που μπορεί να ανακληθεί μόνο –σε περίπτωση που ενδείκνυται αυτή η ανάκληση μόλις επικυρωθούν τα οριστικά στοιχεία για τον προϋπολογισμό του 2007 από τη Eurostat.

Επομένως, δεν θα είμαστε σε θέση να επισπεύσουμε, και ούτε το Συμβούλιο Ecofin, τις αποφάσεις σχετικά με την ανάκληση της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος για τη Σλοβακία πριν από τη χρονική στιγμή του τρέχοντος έτους που θα ανακληθεί η διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος της Μάλτας.

Μπορούμε να προβλέψουμε την έκθεση σύγκλισης λέγοντας ότι, αν το Συμβούλιο Ecofin εγκρίνει την ανάκληση, η Σλοβακία θα εκπληρώσει το κριτήριο. Αυτό είναι μία υπόθεση. Ωστόσο, δεν μπορούμε να πούμε τον Φεβρουάριο ότι η Σλοβακία πληροί το κριτήριο του ελλείμματος, όταν η ανάκληση μπορεί να εγκριθεί μόνο τον Μάιο ή τον Ιούνιο του επόμενου έτους. Παρομοίως, δεν μπορούμε να διενεργήσουμε ακριβή αξιολόγηση –και έχετε δίκιο να ζητάτε να διενεργήσουμε ακριβή αξιολόγηση– σχετικά με το αν οι χώρες πληρούν τα κριτήρια του Μάαστριχτ, τα κριτήρια σύγκλισης, πριν μάθουμε τις εαρινές οικονομικές προβλέψεις τον Μάιο του 2008, οι οποίες δεν μπορούν να εγκριθούν ή να δημοσιευτούν εκ των προτέρων από την Επιτροπή και τις υπηρεσίες της, διότι αν επισπεύσουμε τις εαρινές προβλέψεις θα είναι χειμερινές προβλέψεις και δεν θα προσφέρουν μια άποψη της οικονομικής κατάστασης και των οικονομικών στοιχείων για την άνοιξη.

Επομένως, επιθυμώ να καταστήσω σαφές σε αυτό το Κοινοβούλιο ότι η έκθεση σύγκλισης του επόμενου έτους δεν μπορεί να αναμένεται πριν από τον Μάιο. Η Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο πρέπει, συνεπώς, να μιλήσουν και να συμφωνήσουν για τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να εργαστούμε με ακρίβεια, με συνέπεια και με πνεύμα συνεργασίας προκειμένου να καταλήξουμε σε ορθές αποφάσεις που θα μας διευκολύνουν όλους να εργαζόμαστε μεθοδικά και να λαμβάνουμε αποφάσεις την κατάλληλη στιγμή ούτως ώστε οι πολίτες των επόμενων χωρών που θα ενωθούν με τα 13 σημερινά μέλη της ευρωζώνης να μην υφίστανται τις συνέπειες μιας καθυστερημένης απόφασης και της έλλειψης προετοιμασίας για την εισαγωγή χαρτονομισμάτων και κερμάτων του ευρώ.

Αυτή είναι η στάση και η πεποίθηση της Επιτροπής. Πρέπει να υπάρχει συμφωνία μεταξύ των τριών θεσμικών οργάνων. Αυτό είναι επιθυμητό. Δεν είναι λογικό, σε κάθε διεύρυνση της ευρωζώνης, να συζητάμε για τις διαδικασίες αντί για τις χώρες που εισέρχονται και τις ωφέλιμες συνέπειες για τους πολίτες τους. Πρέπει να επιλύσουμε αυτό το πρόβλημα, αλλά θα το επιλύσουμε μόνο διατηρώντας μια στάση συνεργασίας μεταξύ των τριών θεσμικών οργάνων και λαμβάνοντας υπόψη τους αντικειμενικούς περιορισμούς με τους οποίους πρέπει να λάβουν τα θεσμικά όργανα αυτή την απόφαση.

  Werner Langen (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, είμαι υποχρεωμένος να αναφερθώ στις τελευταίες δηλώσεις του κ. Almunia. Αισθάνομαι αρκετά απογοητευμένος από τον τρόπο με τον οποίο ερμήνευσε τα λόγια μου αντί να τα επαναλάβει πιστά.

Πρώτον, εγώ δεν είπα ότι τα στοιχεία για την Κύπρο και τη Μάλτα είναι χειρότερα από των άλλων κρατών. Ωστόσο, η Επιτροπή μας παρουσίασε κακά στοιχεία για καλά όσον αφορά την Πορτογαλία, την Ουγγαρία και την Ελλάδα. Αυτό είναι γεγονός. Δεύτερον, το ζητούμενο δεν είναι να επιτεθούμε σε συγκεκριμένες χώρες, αλλά να αναλάβει την ευθύνη της η Επιτροπή. Τρίτον, η Επιτροπή παρουσίασε στις 3 Μαΐου 2007 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο το έγγραφο COM(2007)0230, την έκθεση για την ποιότητα σχετικά με τους τριμηνιαίους χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς του Δημοσίου, όπου εκφράζονται αντιρρήσεις για τη Σλοβενία, τη Μάλτα και την Κύπρο. Αυτά περιλαμβάνει η αιτιολογική σκέψη της έκθεσής μου, τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο.

  Joaquín Almunia, Μέλος της Επιτροπής. (ES) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Langen, αναφορικά με την τελευταία πτυχή, θέλω να πω για άλλη μια φορά πως είναι σαφές ότι, αναφορικά με αυτούς τους τριμηνιαίους λογαριασμούς, η Επιτροπή και η Eurostat ζητούν από μια σειρά χωρών, μεταξύ των οποίων η Κύπρος και η Μάλτα, να παρέχουν ενημέρωση, να τη βελτιώσουν και να τη συμπληρώσουν. Επαναλαμβάνω, ωστόσο, ότι αυτές οι στατιστικές δεν είναι σχετικές από την άποψη της αξιολόγησης για το αν μια χώρα πληροί ή όχι τα κριτήρια σύγκλισης. Υπάρχουν χιλιάδες στατιστικές, πολλές σειρές στατιστικών που οι χώρες πρέπει να στέλνουν στη Eurostat, οι οποίες αποτελούν τον στατιστικό μηχανισμό του ευρωπαϊκού συστήματος στατιστικών. Αυτές οι στατιστικές, ωστόσο, που είναι ατελείς και ελλιπείς στην περίπτωση της Κύπρου και της Μάλτας, δεν είναι οι στατιστικές που έχουμε χρησιμοποιήσει και τις οποίες πρέπει να χρησιμοποιήσουμε προκειμένου να αξιολογήσουμε τα κριτήρια σύγκλισης. Είναι διαφορετικές στατιστικές.

Αναφορικά με το προηγούμενο σχόλιό σας, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Γαλλία, η Ελλάδα, η Ουγγαρία και πολλές άλλες χώρες έχουν λάβει αναθεωρήσεις από τη Eurostat για τα στοιχεία του ΑΕγχΠ, του ελλείμματος, του χρέους και πολλών άλλων παραγόντων. Ωστόσο, μιλάμε σαφώς για έλλειμμα και χρέος.

Εσείς, κύριε Langen, και όλοι οι αξιότιμοι βουλευτές, γνωρίζετε ότι έχουν γίνει αυτές οι αναθεωρήσεις και γνωρίζετε ότι τα νούμερα που χρησιμοποιούμε χάρη στο έργο της Eurostat και της Επιτροπής, έργο που έχει βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία τρία χρόνια, είναι τώρα πιο ρεαλιστικά και πιο εναρμονισμένα με την πραγματικότητα. Μαζί με το Συμβούλιο έχετε εγκρίνει έναν κανονισμό που προβλέπει καλύτερα μέσα και περισσότερες δυνατότητες για την αναθεώρηση των στοιχείων που λαμβάνει η Eurostat από κάθε κράτος μέλος. Σας ευχαριστούμε για τη στήριξη που έχει δοθεί στη Eurostat και η οποία μας διευκολύνει να παράγουμε έργο υψηλότερης ποιότητας σε σχέση με το παρελθόν, και αν εγώ, ως Επίτροπος αρμόδιος για τη Eurostat, χρειαστώ νέα νομοθετικά μέσα για τη βελτίωση της ποιότητας του έργου της, θα σας τα ζητήσω.

Μπορώ να σας πω σήμερα ότι, αν συγκρίνω την αξιοπιστία και την ποιότητα των στοιχείων του προϋπολογισμού, του ελλείμματος και του χρέους των κρατών μελών με τα οποία έπρεπε να εργαστώ τρία χρόνια πριν, τότε τα πράγματα έχουν σαφώς βελτιωθεί από αυτή την άποψη, και αυτό είναι κάτι που πρέπει όλοι να χαιρετίσουμε. Παρακαλώ μην κατηγορείτε την Επιτροπή που κάνει σωστά τη δουλειά της προσφέροντας σ’ εσάς και σε όλους τους άλλους καλύτερα στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος.

  Pervenche Berès (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, καλώ τον κ. Langen και όλους τους συναδέλφους του να συμμετάσχουν τόσο ενεργά όσο σήμερα στη συζήτηση στην Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, όταν καταβάλλουμε έντονες προσπάθειες για τη βελτίωση, στο πλαίσιο της συζήτησης που είναι αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη, για παράδειγμα, του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η Eurostat, και όταν εγκρίνουμε κείμενα για τα οποία μίλησε μόλις ο Επίτροπος, που θα καθιστούν δυνατή τη βελτίωση της διακυβέρνησης της Eurostat. Εκείνες τις ώρες δεν σας βλέπω.

Θα ήθελα να ρωτήσω τον κ. Gloser αν έχει τη βούληση να δεσμευτεί, εξ ονόματος του Συμβουλίου και στο πνεύμα της απάντησης του κ. Barroso προς τον κ. Poettering, να παρακαθίσει μαζί μας γύρω από ένα τραπέζι προκειμένου να καταλήξουμε σε μια συμφωνία για ένα κοινό χρονοδιάγραμμα και για τα τρία θεσμικά όργανα όταν έλθει η στιγμή να εξετάσουμε ένα νέο αίτημα ένταξης στη ζώνη του ευρώ.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Ακούσαμε στη συζήτηση ποιες δυνατότητες υπάρχουν. Ο Επίτροπος και ο κ. Barroso υπέβαλαν προτάσεις. Τώρα πρέπει να καθίσουμε και να ξεκαθαρίσουμε ποιες δυνατότητες υπάρχουν ακόμα με τις διατάξεις της υπάρχουσας Συνθήκης. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τον διαθέσιμο χρόνο για τον σκοπό αυτόν.

  Πρόεδρος. – Σύμφωνα με το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού, έλαβα πρόταση ψηφίσματος για περάτωση της συζήτησης⁽¹⁾.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, Πέμπτη 21 Ιουνίου 2007.

Γραπτές δηλώσεις (Άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Louis Grech (PSE), γραπτώς. – (EN) Η υποστήριξη των πολιτών της Μάλτας θα επηρεαστεί, μεταξύ άλλων, από τον αντίκτυπο που θα έχει η προσχώρηση στην ευρωζώνη στη ζωή των απλών πολιτών, στην επιχειρηματική κοινότητα και στην ίδια την οικονομία. Τρεις βασικοί παράγοντες ξεχωρίζουν. Ο πρώτος είναι η επιτυχία της μετάβασης. Μετά από μια μάλλον υποτονική αρχή, ο ρυθμός των προετοιμασιών φαίνεται να επιταχύνεται ενώ, αναμφίβολα, οι καταναλωτές και οι υπεύθυνοι φορείς επιβάλλεται να θέσουν υπό στενή παρακολούθηση την όλη διαδικασία.

Μέχρι στιγμής τείναμε να ακούμε μόνο τις απόψεις των ειδημόνων σχετικά με τα οφέλη που θα απολαμβάνουν οι μαλτέζοι καταναλωτές στα ταξίδια τους στο εξωτερικό, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Μάλτας ως τουριστικού προορισμού, τη μείωση του κόστους των συναλλαγών για επιχειρήσεις που αναπτύσσουν εμπορική δραστηριότητα εκτός των συνόρων της ΕΕ κ.ο.κ. Ακούσαμε, όμως, ελάχιστα σχετικά με τα πιθανά μειονεκτήματα.

Αφενός, η Μάλτα θα χρειαστεί να προσαρμοστεί στις πολιτικές, στους μηχανισμούς προσαρμογής και στα μέτρα που λαμβάνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όπως αυτά που αφορούν τα επιτόκια και τα συνολικά νομισματικά μεγέθη, τα οποία θα επηρεάσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό το μέλλον μας. Αφετέρου, η εκπλήρωση των κριτηρίων προσχώρησης από τη χώρα μας δεν μπορεί να στηρίζεται στα αποτελέσματα μιας ταχύρυθμης οικονομικής δίαιτας, αλλά πρέπει να στηρίζεται σε διατηρήσιμες οικονομικές πολιτικές οι οποίες θα διασφαλίζουν ότι δεν θα παραβιάσουμε τους κανόνες.

  Richard Corbett (PSE), γραπτώς. – (EN) Με ενδιαφέρον παρατηρώ ότι ακόμη περισσότερες χώρες, με πιο πρόσφατα παραδείγματα την Κύπρο και τη Μάλτα, επιλέγουν να προσχωρήσουν στη ζώνη του ευρώ, γεγονός που κάνει τη Βρετανία να ξεχωρίζει όλο και περισσότερο.

Δεδομένου ότι το ευρώ καθιερώνεται ταχύτατα ως το ισχυρότερο νόμισμα παγκοσμίως και έχει πλέον αντικαταστήσει το δολάριο ΗΠΑ ως κύριο νόμισμα αναφοράς στο διεθνές εμπόριο, καθώς αντιστοιχεί στο 45% της διεθνούς αγοράς έναντι 37% για το δολάριο, καθίσταται όλο και πιο σαφές ότι, για το Ηνωμένο Βασίλειο, η αποχή σημαίνει απώλειες.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. POETTERING
Προέδρου

(1) Βλ. συνοπτικά πρακτικά.

4. Υπογραφή των πράξεων που εγκρίθηκαν με συναπόφαση: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

  Marco Cappato (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, το άρθρο 28 του Κανονισμού μας ορίζει ότι οι ερωτήσεις που αφορούν τις δραστηριότητες του Προεδρείου του Κοινοβουλίου πρέπει να απαντώνται εντός 30 ημερών από την υποβολή τους.

Πριν από τρεις περίπου μήνες, στις 28 Μαρτίου, υπέβαλα μια ερώτηση σχετικά με τις δηλώσεις στις οποίες προέβη, παρουσία του Προέδρου του Κοινοβουλίου μας, ο Καρδινάλιος Angelo Scola, ο οποίος δήλωσε πως δεν είναι ορθό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να λαμβάνει συνεχώς αποφάσεις για ζητήματα όπως ο γάμος, η οικογένεια και η ζωή. Μετά από μια τέτοια επίθεση κατά του Κοινοβουλίου, αποφάσισα να υποβάλω την εν λόγω ερώτηση και πιστεύω πως είναι σημαντικό το Προεδρείο του Κοινοβουλίου να υπερασπίζεται το Σώμα και τις αποφάσεις του από τις επιθέσεις ενός ξένου κράτους, όπως είναι το κράτος της πόλης του Βατικανού.

  Πρόεδρος. Κύριε Cappato αν ισχύουν όσα λέτε –πράγμα για το οποίο δεν αμφιβάλλω– πρέπει φυσικά να λάβετε μία απάντηση. Οι ικανές κυρίες και κύριοι που βρίσκονται κοντά μου θα εξετάσουν το θέμα και θα λάβετε μια απάντηση.

5. Ώρα των ψηφοφοριών

  Πρόεδρος. Ακολουθεί η ώρα των ψηφοφοριών.

(Αποτελέσματα της ψηφοφορίας και άλλες λεπτομέρειες: βλ. συνοπτικά πρακτικά)

5.1. Άδειες διαμονής ενιαίου τύπου για τους υπηκόους τρίτων χωρών (ψηφοφορία)

- Έκθεση Coelho (A6-0211/2007)

– Πριν από την ψηφοφορία:

  Carlos Coelho (PPE-DE), εισηγητής. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, το 2003, το Κοινοβούλιο απέρριψε δύο πρωτοβουλίες της Επιτροπής σχετικά με το θέμα αυτό. Συγχαίρω την Επιτροπή για την αποδοχή της ιδέας του Κοινοβουλίου να διαχωριστεί το θέμα των αδειών διαμονής από το θέμα των θεωρήσεων.

Εκτός από τις τεχνικές πτυχές που αφορούν το ενδεχόμενο συγκρούσεων μεταξύ των διαφορετικών μικροεπεξεργαστών που χρησιμοποιούνται, τα δύο θέματα είναι ουσιαστικά εντελώς διαφορετικά. Άλλο πράγμα είναι η ύπαρξη ενός εγγράφου ταυτότητας προς χρήση εντός της ζώνης Σένγκεν και εντελώς άλλο ένα ταξιδιωτικό έγγραφο το οποίο προορίζεται για χρήση εκτός της ζώνης Σένγκεν. Αυτό θα επιτρέπει σε όλους τους υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν νομίμως στη ζώνη Σένγκεν να ταυτοποιούνται με τον ίδιο τρόπο.

Θέλω, λοιπόν, να συγχαρώ την Επιτροπή για την πρότασή της να καθιερώσουμε τη χρήση βιομετρικών αναγνωριστικών στοιχείων όπως η εικόνα του προσώπου και τα δακτυλικά αποτυπώματα υπό μορφή που διασφαλίζει τη διαλειτουργικότητα. Η χρήση αυτών των βιομετρικών στοιχείων είναι ο καλύτερος τρόπος καταπολέμησης των πλαστών ταυτοτήτων και της κλοπής στοιχείων ταυτότητας.

Επιτρέψτε μου, ωστόσο, να επιστήσω την προσοχή της Επιτροπής στην ανάγκη οι αλλαγές αυτές στις άδειες διαμονής να ακολουθούν τα ίδια υψηλά επίπεδα προστασίας που απαιτούνται για την έκδοση εθνικών δελτίων ταυτότητας. Θέλω επίσης να επιστήσω την προσοχή της Επιτροπής στα κενά που υπάρχουν όσον αφορά τον τρόπο συλλογής των δεδομένων, ιδίως στην περίπτωση των παιδιών, ή των ατόμων τα οποία δεν μπορούν να δώσουν δακτυλικά αποτυπώματα λόγω διαφόρων μορφών αναπηρίας. Τέλος, εφιστώ την προσοχή της Επιτροπής στα πρότυπα προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και στην ανάγκη κατάρτισης λεπτομερούς καταλόγου των αρχών οι οποίες θα έχουν πρόσβαση σε αυτά τα δεδομένα, καθώς και των αρχών οι οποίες θα έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιούν ελέγχους των αδειών διαμονής, προκειμένου να αποτραπεί η κατάχρηση των πιο ευαίσθητων δεδομένων.

5.2. Απαγόρευση των εξαγωγών μεταλλικού υδραργύρου και ασφαλής αποθήκευσή του (ψηφοφορία)

- Έκθεση Παπαδημούλη (A6-0227/2007)

5.3. Κοινοτικό πρόγραμμα Fiscalis 2013 (ψηφοφορία)

- Έκθεση Hans-Peter Martin (A6-0117/2007)

– Πριν από την ψηφοφορία:

  Hans-Peter Martin (NI), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα σας απασχολήσω μόνο για λίγο. Η παρούσα έκθεση για το κοινοτικό πρόγραμμα Fiscalis, που είναι νομοθετικό πρόγραμμα, υπέστη αισχρή λογοκρισία. Η πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων και μέλος των σοσιαλιστών Pervenche Berès λογόκρινε την αιτιολογική έκθεση με ανεξήγητο και αυθαίρετο τρόπο. Αυτό δεν είναι αντάξιο ενός κοινοβουλίου που αυτοαποκαλείται δημοκρατικό. Θα βρείτε τα χωρία που λογοκρίθηκαν στο τέλος μιας εκτενούς έκθεσης για τη σπατάλη χρημάτων και για τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε ένα συμπλήρωμα –μήπως μπορείτε να ανακαλέσετε το Σώμα στην τάξη, κύριε Πρόεδρε– σε ένα συμπλήρωμα για όσους ενδιαφέρονται.

(Ανάμικτες αντιδράσεις)

  Πρόεδρος. Εσείς δώσατε αφορμή για την αναταραχή. Αρνούμαι τις κατηγορίες σας για την κ . Berès. Δεν φέρεται κανείς έτσι εδώ στο Σώμα.

(Χειροκροτήματα)

  Pervenche Berès (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, η αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την έκθεση αυτή συμβαίνει να είναι σε πλήρη αντίθεση με την ψηφοφορία επί του ψηφίσματος που διεξήχθη στην επιτροπή, ένα ψήφισμα επί του οποίου αυτό το Κοινοβούλιο καλείται τώρα να ψηφίσει. Κατά συνέπεια, εφαρμόζοντας τον Κανονισμό μας, ζήτησα από τον εισηγητή μας όπως έχει την καλοσύνη να αποσύρει τους όρους της αιτιολογικής έκθεσης δεδομένου ότι αυτή δεν αντιστοιχεί στο ψήφισμα όπως αυτό είχε εγκριθεί στην επιτροπή. Οι όροι αυτοί προστέθηκαν στην αιτιολογική έκθεση με τη μορφή άποψης της μειοψηφίας, σύμφωνα με αυστηρή εφαρμογή του Κανονισμού μας.

Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, που μου επιτρέψατε να ενημερώσω το Σώμα σχετικά με την πραγματικότητα δημοκρατικής ζωής που χαρακτηρίζει την Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Ευχαριστώ πολύ, κυρία Berès. Δεν είχα καμία αμφιβολία γι’ αυτό.

5.4. Βελτίωση της δυνατότητας μεταφοράς των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης (ψηφοφορία)

- Έκθεση Oomen-Ruijten (A6-0080/2007)

5.5. Υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από την Κύπρο την 1η Ιανουαρίου 2008 (ψηφοφορία)

- Έκθεση Langen (A6-0244/2007)

5.6. Υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από τη Μάλτα την 1η Ιανουαρίου 2008 (ψηφοφορία)

- Έκθεση Langen (A6-0243/2007)

5.7. Galileo (ψηφοφορία)

- Πρόταση ψηφίσματος Galileo (B6-0238/2007)

5.8. Ειδικά προβλήματα στη μεταφορά και εφαρμογή της νομοθεσίας για τις δημόσιες συμβάσεις και η σχέση της με την Ατζέντα της Λισσαβώνας (ψηφοφορία)

- Έκθεση McCarthy (A6-0226/2007)

5.9. Αναπτυξιακοί στόχοι της Χιλιετηρίδας - το ήμισυ της διαδρομής (ψηφοφορία)

- Έκθεση Kinnock (A6-0220/2007)

– Πριν από την ψηφοφορία για την παράγραφο 9:

  Vittorio Agnoletto (GUE/NGL). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, προτείνω να προστεθεί στο τέλος της παραγράφου 9 η ακόλουθη φράση: «εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ιταλική κυβέρνηση δεν έχει ακόμη καταβάλει στο Παγκόσμιο Ταμείο για την καταπολέμηση του AIDS, της φυματίωσης και της ελονοσίας τα 260 εκατομμύρια που οφείλει για την περίοδο 2006-2007 και καλεί την ιταλική κυβέρνηση να εξοφλήσει το συντομότερο αυτό το χρέος».

(Οι προφορικές τροπολογίες εγκρίνονται)

– Πριν από την ψηφοφορία για την παράγραφο 45:

  Maria Martens (PPE-DE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, θα διαβάσω το κείμενο στα αγγλικά:

(EN) «καλεί την ΕΕ να αυξήσει τη χρηματοδότηση, προκειμένου να διασφαλίσει ότι η πρόοδος στη βασική επιστήμη και τη βιοϊατρική θα έχει ως αποτέλεσμα νέα και οικονομικά προσιτά φάρμακα, εμβόλια και διαγνωστικές μεθόδους για παραμελημένες ασθένειες· να στηρίξει τα στάδια ανάπτυξης της Ε&Α· και να διασφαλίσει τη χρήση νέων προϊόντων από παραμελημένες ομάδες πληθυσμού τηρώντας παράλληλα τις διατάξεις TRIPS (συμφωνία για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου)·»

(NL) … στη συνέχεια θα διαγραφεί τμήμα του κειμένου. Το εν λόγω τμήμα έχει την ακόλουθη διατύπωση:

και αντικαθίσταται από το εξής κείμενο:

(EN) «τηρώντας παράλληλα τα διεθνή δικαιώματα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, χωρίς τα οποία η φαρμακευτική Ε&Α θα κατέρρεε·»

(Η προφορική τροπολογία εγκρίνεται)

5.10. Εργασίες της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ το 2006 (ψηφοφορία)

- Έκθεση Cornillet (A6-0208/2007)

– Πριν από την ψηφοφορία για την παράγραφο 9:

  Thierry Cornillet (ALDE), εισηγητής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, η συνάδελφός μας βουλευτής, κ. Morgantini, κατέθεσε επίσης προφορική τροπολογία και προτείνω να συνδυάσουμε τις δύο τροπολογίες. Θα ήταν, κατά συνέπεια, θέμα αποδοχής της προφορικής τροπολογίας της κ. Morgantini και συμπλήρωσής της με το εξής τμήμα φράσης: «και να καλέσουμε τη διεθνή κοινότητα να διασφαλίσει την πραγματική εφαρμογή αυτής της πολυεθνικής δύναμης». Οι δύο τροπολογίες θα αλληλοσυμπληρωθούν για να σχηματίσουν μόνο μία.

  Luisa Morgantini (GUE/NGL). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ανακοινώσω ότι είμαι διατεθειμένη να δεχθώ την πρόταση του κ. Cornillet.

(Οι προφορικές τροπολογίες εγκρίνονται)

5.11. Βελτίωση της μεθόδου διαβούλευσης με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις διαδικασίες διεύρυνσης της ζώνης του Ευρώ (ψηφοφορία)

- Πρόταση ψηφίσματος: Ζώνη του ευρώ (B6-0264/2007)

6. Αιτιολογήσεις ψήφου

- Έκθεση Coelho (A6-0211/2007)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Όπως υποστηρίζει η Ομάδα μας, αυτή η πρόταση, η οποία ενσωματώνει βιομετρικά στοιχεία στις άδειες διαμονής ενιαίου τύπου για τους υπηκόους τρίτων χωρών, «προκαλεί ανησυχία όσον αφορά την τεχνική εφαρμοσιμότητά της, το οικονομικό κόστος και τον κίνδυνο αθέμιτης χρήσης».

Όπως έχουμε επισημάνει, είναι εξαιρετικά αμφίβολο το κατά πόσον η καθιέρωση βιομετρικών χαρακτηριστικών αυξάνει όντως την ασφάλεια ή αποτελεί μάλλον απειλή για την ασφάλεια λόγω του κινδύνου αθέμιτης χρήσης, τεχνολογικών ατελειών και έλλειψης διαφάνειας και ουσιαστικής προστασίας των δεδομένων.

Πρόκειται για ένα δυσανάλογο μέτρο το οποίο εντάσσεται σε μια υπερεθνική δυναμική, ένα μέτρο το οποίο αποσκοπεί στη δημιουργία μηχανισμών ελέγχου και επιτήρησης σε επίπεδο ΕΕ. Δεν συνοδεύεται σε καμία περίπτωση από «ιδιαίτερα συνεπείς και σοβαρές διασφαλίσεις, ιδιαίτερα όσον αφορά τον τρόπο συλλογής και χρήσης» των δεδομένων, ενώ είναι εντελώς αδύνατο να εγγυηθούμε τη χρήση του σε «σχετικά ασφαλές περιβάλλον».

Η πρόταση αυτή είναι συγχρόνως συνέπεια και αναπόσπαστο τμήμα της τάσης για υπερβολική εστίαση στα θέματα ασφάλειας που χαρακτηρίζει τις ενέργειες των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και, ως εκ τούτου, την απορρίπτουμε.

  Mary Lou McDonald (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Η δεύτερη τροποποιημένη πρόταση για την καθιέρωση βιομετρικών στοιχείων στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1030/2002, με τον οποίο καθορίζεται ενιαίος τύπος άδειας διαμονής για υπηκόους τρίτων χωρών, προκαλεί ανησυχία όσον αφορά την τεχνική εφαρμοσιμότητά της, το οικονομικό κόστος και τον κίνδυνο αθέμιτης χρήσης. Παραμένει ασαφές το κατά πόσον η καθιέρωση βιομετρικών χαρακτηριστικών αυξάνει όντως την ασφάλεια ή αποτελεί μάλλον απειλή για την ασφάλεια λόγω του κινδύνου αθέμιτης χρήσης, τεχνολογικών ατελειών και έλλειψης διαφάνειας και ουσιαστικής προστασίας των δεδομένων. Η αρχική πρόταση της Επιτροπής αποδείχτηκε επίσης τεχνικά ανέφικτη, οι δε χρηματοοικονομικοί πόροι για την ανάπτυξή της πήγαν εν μέρει χαμένοι. Για τους ανωτέρω λόγους, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε την τροποποιημένη πρόταση της Επιτροπής, η οποία θα ανέβαζε και πάλι το οικονομικό κόστος και θα προκαλούσε τεχνικές δυσκολίες εντελώς ασύμβατες με την προστιθέμενη αξία σε ασφάλεια.

  Andreas Mölzer (ITS), γραπτώς. – (DE) Εξαιτίας των πολυπολιτισμικών οραμάτων που έχουν ορισμένοι, δημιουργήθηκε μία κατάσταση που γίνεται όλο και πιο ανυπόφορη για τον ντόπιο πληθυσμό. Οι μετανάστες και τα παιδιά τους όχι μόνο δεν υπολογίζουν πολλές φορές τους ντόπιους, αλλά αντίθετα διεκδικούν όλο και πιο πολλά δικαιώματα, θέλουν προφανώς να εξαλείψουν την δυτική, χριστιανική μας κληρονομιά, ενώ αντίθετα κωφεύουν απλά όταν πρόκειται για τα καθήκοντά τους ως πολιτών ή τις υποχρεώσεις τους όπως η προθυμία για ενσωμάτωση.

Η ευρεία προσφορά κοινωνικής κατοικίας για υπηκόους χωρών εκτός ΕΕ και για νέους πολίτες της Ένωσης που δεν έχουν ενσωματωθεί δεν δημιούργησε μόνο μια βαθιά ανασφάλεια στους ντόπιους κατοίκους, αλλά οδήγησε και σε σοβαρή επιδείνωση όσον αφορά τις συνθήκες στέγασης και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων, όπου σχεδόν καθημερινά παρατηρούνται ξεσπάσματα βίας. Υπό το φως αυτών των γεγονότων απαιτείται να γίνει αυστηρότερη γενικά η νομοθεσία για τη μετανάστευση. Η έκθεση Coelho δεν αποτελεί την κατάλληλη βάση γι’ αυτό και ακριβώς γι’ αυτό την καταψήφισα.

- Έκθεση Παπαδημούλη (A6-0227/2007)

  Milan Gaľa (PPE-DE). – (SK) Το επάγγελμά μου είναι οδοντίατρος. Ο υδράργυρος χρησιμοποιείται στην ιατρική σε σφραγίσματα, και παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη στρατηγική της ΕΕ σχετικά με τη χρήση του υδραργύρου και την εξάλειψή του από όλους τους τομείς στους οποίους προσφέρονται κατάλληλες εναλλακτικές λύσεις. Καταρχήν, συμφωνώ με πολλά από τα μέτρα που έχει προτείνει η Επιτροπή με τη μορφή σχεδίου νομοθεσίας στο πλαίσιο της στρατηγικής για τον υδράργυρο.

Ωστόσο, αναμένω με αγωνία να δω πώς θα αντιμετωπίσουμε την άποψη ότι ο υδράργυρος πρέπει να καταργηθεί και στην οδοντιατρική, όπου τα αμαλγάματα υδραργύρου χρησιμοποιούνται επί 150 χρόνια, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Δεν υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις οι οποίες να αποδεικνύουν τοξική δράση αυτών των αμαλγαμάτων όταν χρησιμοποιούνται σωστά. Συγχρόνως, οι γνώμες διίστανται όσον αφορά το εάν υπάρχουν ικανοποιητικά εναλλακτικά υλικά. Φρονώ ότι, αν τα κατάλοιπα των αμαλγαμάτων διαχωρίζονται με ορθό τρόπο στα εργαστήρια οδοντιατρικής και αν τα απορρίπτουμε καταλλήλως, με ασφάλεια και σε μόνιμη βάση, όπως προτείνεται στην έκθεση, δεν είναι προς το παρόν αναγκαία η απαγόρευση των αμαλγαμάτων που χρησιμοποιούνται στα σφραγίσματα.

  Richard Seeber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να υποστηρίξω θερμά την έκθεση, την οποία υπερψήφισα. Είναι σημαντικό να έχουμε μία ευρωπαϊκή στρατηγική για τον υδράργυρο, αφού είναι ένα από τις πιο τοξικές περιβαλλοντικές ρυπογόνες ουσίες και η Ευρώπη πρέπει ασφαλώς να προηγηθεί εδώ. Δεν ενέκρινα ορισμένες προτάσεις για αυστηρότερους κανόνες διότι θεωρώ ότι είναι αναγκαίο να προβλέψουμε μεταβατικές διατάξεις για τις επιχειρήσεις και να καταστήσουμε δυνατή μία ομαλή μετάβαση προκειμένου να μην θέσουμε σε μεγάλο κίνδυνο τη γενική ανταγωνιστικότητα. Επίσης, με ανησυχεί η υπερβολική γραφειοκρατία και γι’ αυτό πρέπει να προχωρήσουμε εδώ με την απαραίτητη σταθερότητα για να αποφύγουμε τους κινδύνους. Γενικά πρόκειται για μία πολύ ενθαρρυντική έκθεση.

  Liam Aylward, Brian Crowley, Seán Ó Neachtain και Eoin Ryan (UEN), γραπτώς. – (EN) Καταψηφίσαμε τις τροπολογίες στις οποίες υποστηριζόταν ότι ο υγρός υδράργυρος πρέπει να αποθηκεύεται σε υπέργειες εγκαταστάσεις. Η Επιτροπή δεν έχει διενεργήσει αξιολόγηση αντικτύπου σχετικά με την ασφάλεια της αποθήκευσης υπό τέτοιες συνθήκες και δεν έχει αναπτυχθεί τεχνολογία στερεοποίησης του υγρού υδραργύρου. Η αποθήκευση υδραργύρου σε υπέργειες εγκαταστάσεις είναι, ως εκ τούτου, αμφισβητήσιμη όσον αφορά την ασφάλεια και τη χρονική της διάρκεια (στις εν λόγω τροπολογίες υποστηρίζεται ότι η αποθήκευση θα είναι προσωρινή). Χωρίς την ανάπτυξη νέας τεχνολογίας, η αποθήκευση δεν θα ήταν προσωρινή. Από την άλλη πλευρά, η Επιτροπή έχει διενεργήσει αξιολογήσεις αντικτύπου σχετικά με την αποθήκευση του υγρού υδραργύρου σε αλατωρυχεία και σε βαθείς υπόγειους σχηματισμούς σκληρών πετρωμάτων η ασφάλεια των οποίων έχει επιβεβαιωθεί.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στο εγγύς μέλλον μπορεί να αναπτυχθεί νέα τεχνολογία. Θεωρούμε ιδιαιτέρως ευπρόσδεκτη τη συμφωνία του Συμβουλίου με το αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να συμπεριληφθεί στον προτεινόμενο κανονισμό αναθεώρηση σχετικά με το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού καθώς και σχετικά με άλλες διαθέσιμες επιλογές για την αποθήκευση υδραργύρου το 2010.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Το 1990, η επιτροπή Όσλο-Παρισιού (OSPAR) συνέστησε όλες οι εγκαταστάσεις στοιχείων υδραργύρου χλωρίου-αλκαλίων να έχουν μεταπηδήσει σε τεχνολογίες χωρίς τη χρήση υδραργύρου πριν από το 2010. Με ψήφισμά του σχετικά με την κοινοτική στρατηγική για τον υδράργυρο, το οποίο εγκρίθηκε τον Μάρτιο του 2006, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλούσε την Επιτροπή να αναλάβει δράση για την εφαρμογή της απόφασης της OSPAR.

Πέρα από τις συνεχιζόμενες εκπομπές από τις εγκαταστάσεις στοιχείων υδραργύρου χλωρίου-αλκαλίων, όταν οι εγκαταστάσεις αυτές υιοθετούν τεχνολογίες χωρίς υδράργυρο, οι τεράστιες ποσότητες υδραργύρου στα στοιχεία τους πρέπει να τυγχάνουν περιβαλλοντικά ορθού χειρισμού.

Για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο αυτές οι πλεονάζουσες ποσότητες υδραργύρου να πλημμυρίσουν την παγκόσμια αγορά, τον Οκτώβριο του 2006 εγκρίθηκε πρόταση κανονισμού για την απαγόρευση των εξαγωγών μεταλλικού υδραργύρου από 1ης Ιουλίου 2011, ενώ έχουν καταβληθεί προσπάθειες συντόμευσης της προθεσμίας.

Η πρόταση περιλαμβάνει διατάξεις για την ασφαλή αποθήκευση του πλεονάζοντος υδραργύρου που θα προέρχεται, κυρίως, από τις εγκαταστάσεις στοιχείων υδραργύρου χλωρίου-αλκαλίων που κλείνουν, ώστε να αποτραπεί η πώλησή του. Σήμερα υπάρχουν στην Ευρώπη περίπου 12 000 τόνοι υδραργύρου, σε κυψέλες υδραργύρου. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή ζήτησε από την Euro Chlor (την ομοσπονδία βιομηχανιών χλωρίου-αλκαλίων της ΕΕ) να συντάξει μια εθελοντική συμφωνία για την αποθήκευση του πλεονάζοντος υδραργύρου στη βιομηχανία αυτή, πράγμα που η ομοσπονδία δέχτηκε.

  Marie-Noëlle Lienemann (PSE), γραπτώς. – (FR) Η διαχείριση του υδραργύρου είναι ένα σημαντικό θέμα για την προστασία του περιβάλλοντος.

Αν η Ευρώπη είναι υποχρεωμένη να αποθηκεύσει περισσότερα απόβλητα υδραργύρου, αυτό συμβαίνει επειδή οι βιομηχανίες μας δεν προέβλεψαν τους κινδύνους που συνεπάγεται η χρήση αυτού του μετάλλου, ιδιαίτερα δε για την παραγωγή χλωρίνης.

Μάθημα Πρώτο: πρέπει να ξανασκεφτούμε τάχιστα τις μεθόδους παραγωγής μας με σκοπό να είμαστε προετοιμασμένοι για μια ζωτική οικολογική επανάσταση.

Έπειτα, είναι απαραίτητο να παρακολουθείται σε σταθερή βάση η αποθήκευση των αποβλήτων, θεσπίζοντας τακτικούς ελέγχους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ψήφισα υπέρ της τροπολογίας 25 η οποία αποκλείει τη μόνιμη αποθήκευση σε υπέργειες και υπόγειες εγκαταστάσεις. Δυστυχώς όμως, αυτή δεν έλαβε την πλειοψηφία των ψήφων. Παρά ταύτα, οι λοιπές βελτιώσεις του κειμένου αιτιολογούν την ψήφο υπέρ της τελικής έκθεσης.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Η έκθεση, αν και αναγνωρίζει ότι δεν υφίσταται σήμερα δυνατότητα απόλυτα ασφαλούς αποθήκευσης του μεταλλικού υδραργύρου, επιδιώκει να νομιμοποιήσει έναν ιδιότυπο χωροταξικό «ρατσισμό», επιβάλλοντας την επιλογή της Ισπανικής επαρχίας «Almaden» ως χώρο μόνιμης «χωματερής» του πλέον τοξικού στοιχείου του πλανήτη. Το χειρότερο είναι ότι η άνωθεν αυτή επιβολή της συγκεκριμένης περιοχής, επιχειρείται να δικαιολογηθεί με την ύπαρξη εκεί υποδομών και «εργατικών χεριών». Με άλλα λόγια χρησιμοποιείται η ανεργία σαν μέσο ωμού εκβιασμού των εργαζομένων, ώστε να δεχτούν να μετατραπεί η περιοχή τους σε «χωματερή» των τοξικών αποβλήτων υδραργύρου ολόκληρης της ΕΕ, με ανυπολόγιστους κινδύνους για την υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον.

Στην ίδια επικίνδυνη πολιτική κινείται και η πρόταση της έκθεσης για την εμπλοκή και χρηματοδότηση κάθε λογής ΜΚΟ, στο κρίσιμο ζήτημα της εφαρμογής τεχνολογιών απαλλαγμένων από υδράργυρο στις αναπτυσσόμενες χώρες και στις ονομαζόμενες «μεταβατικές οικονομίες», παραμερίζοντας τους κανόνες που απορρέουν από δεσμευτικές διακρατικές συμφωνίες σ’ αυτό τον τομέα.

Για αυτούς τους λόγους το ΚΚΕ απέχει από την ψηφοφορία.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι το ζήτημα της χωροθέτησης για την αποθήκευση και τη διαχείριση του μεταλλικού υδραργύρου, αποτελεί αντικείμενο της επιστήμης και εφαρμογής των συμπερασμάτων της και όχι επιλογών που αντικατοπτρίζουν τα συμφέροντα, τα κέρδη των επιχειρήσεων.

- Έκθεση Oomen-Ruijten (A6-0080/2007)

  Milan Gaľa (PPE-DE). – (SK) Τα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, για τα οποία χρησιμοποιείται η γενική ονομασία «δεύτερος πυλώνας του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης», είναι αναπόσπαστο τμήμα της σύγχρονης κοινωνίας. Παρακολουθήσαμε στο παρελθόν τη μεταρρύθμιση των αγορών εργασίας και των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης σε αρκετά κράτη μέλη, η οποία περιελάμβανε και μεταρρυθμίσεις των συνταξιοδοτικών συστημάτων. Επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω τη Σλοβακία ως παράδειγμα χώρας η οποία θέσπισε συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Πολλοί σλοβάκοι πολίτες έχουν ήδη επιλέξει την ένταξή τους στον δεύτερο πυλώνα.

Οι πόροι που αποταμιεύονται στον δεύτερο πυλώνα ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα. Είναι πολύ πιο ασφαλείς από τις υποσχέσεις του κράτους να καταβάλει συντάξεις από τα δημόσια ταμεία. Ένα πλεονέκτημα του δεύτερου πυλώνα είναι το γεγονός ότι οι συνταξιοδοτικές παροχές δεν εξαρτώνται πλέον από τη δημογραφική σύνθεση της χώρας, αλλά από τις αποταμιεύσεις που συσσωρεύονται στον λογαριασμό κάθε ασφαλισμένου. Για τους λόγους αυτούς, και στο πνεύμα της ενθάρρυνσης της κινητικότητας των εργαζομένων στα κράτη μέλη, χαιρέτισα το σχέδιο οδηγίας το οποίο αποσκοπεί στη βελτίωση της δυνατότητας μεταφοράς των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, ενώ πιστεύω ότι αυτό το μέτρο θα οδηγήσει σε μείωση του αριθμού των προβλημάτων που σχετίζονται με τη θεμελίωση συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, τη διατήρηση των εν αναμονή δικαιωμάτων και τη δυνατότητα μεταφοράς των αποκτηθέντων δικαιωμάτων.

  Agnes Schierhuber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η εσωτερική αγορά και η κινητικότητα χρειάζονται κοινωνική ασφάλεια και μετά από τον ενεργό επαγγελματικό βίο. Εδώ πρέπει να διατηρήσουμε την ισορροπία μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών, η οποία είναι απολύτως απαραίτητη για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος.

Αυτή ήταν η πρώτη ανάγνωση και θα ακολουθήσουν πολλές ακόμα συζητήσεις. Η αντιπροσωπεία του Λαϊκού Κόμματος της Αυστρίας υποστήριξε ανεπιφύλακτα την έκθεση Oomen-Ruijten διότι θεωρούμε ότι είναι η σωστή προσέγγιση για την περαιτέρω ανάπτυξη της κινητικότητας και της εσωτερικής αγοράς.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE-DE). – (LT) Κύριε Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω την εισηγήτρια, κ. Ria Oomen-Ruijten, και τους υπολοίπους συναδέλφους που συνέβαλαν στην κατάρτιση αυτής της έκθεσης σχετικά με τη βελτίωση της δυνατότητας μεταφοράς των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης. Ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου, διότι θεωρώ ότι θα έχει θετικά αποτελέσματα για τα περισσότερα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως δε για τα νεότερα μέλη της ΕΕ. Στα κράτη της Βαλτικής, στην Τσεχική Δημοκρατία, στη Σλοβακία, στην Ουγγαρία και στη Μάλτα δεν έχει ακόμη θεσπιστεί νομοθεσία που να προβλέπει συμπληρωματικά συστήματα, ενώ, απεναντίας, στις σκανδιναβικές χώρες και στη Σλοβενία η πλειονότητα των εργαζομένων μετέχει σε τέτοια συνταξιοδοτικά συστήματα.

Η διακαής επιθυμία του Κοινοβουλίου μας να υποχρεώσει τις χώρες της ΕΕ να επιδιώξουν σταδιακά τη διευκόλυνση της δυνατότητας μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων πρέπει να προσφέρει νέα κίνητρα πρωτίστως στα νέα κράτη μέλη, αλλά και στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Πορτογαλία, για την τροποποίηση της νομοθεσίας τους κατά τρόπο που να ενθαρρύνεται, και όχι να τιμωρείται, η κινητικότητα των προσώπων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Carlo Fatuzzo (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, λαμβάνω τον λόγο για να πω στην Ευρώπη: «εάν είσαι εδώ, δώσε μας ένα σήμα». Η Ευρώπη πρέπει να επιδείξει μεγαλύτερη τόλμη και να αποδείξει ότι διαθέτει καρδιά λέοντος και όχι λαγού.

Η οδηγία για τη δυνατότητα μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων είναι εξαιρετικά σημαντική για όλους τους ευρωπαίους εργαζόμενους και πολίτες. Με την έγκριση της πρότασης αυτής συντελείται ένα βήμα υπέρ των εργαζομένων, αλλά στην πραγματικότητα δεν κατορθώνουμε να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα για το οποίο οι ευρωπαίοι πολίτες θα μπορούσαν να χειροκροτήσουν την Ευρώπη. Δεν θα πρέπει λοιπόν να παραπονούμαστε, κύριε Πρόεδρε, για τα δημοψηφίσματα στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες που απέρριψαν το Σύνταγμα. Η Ευρώπη οφείλει να επιδείξει περισσότερη τόλμη.

  Lena Ek, Olle Schmidt (ALDE) γραπτώς. – (SV) Ως Φιλελεύθερος, δυσκολεύομαι να καταψηφίσω μια πρόταση η οποία αποσκοπεί στη βελτίωση της δυνατότητας των Ευρωπαίων να κυκλοφορούν πιο ελεύθερα από χώρα σε χώρα. Την κατάσταση δεν διευκολύνει το γεγονός ότι η πρόταση αποσκοπεί επίσης να ενθαρρύνει τους εργαζόμενους να αναλάβουν μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την αποταμίευση υπέρ της συνταξιοδότησής τους, καθόσον αυτό είναι ένα από τα πιο αποφασιστικά ζητήματα για τις μελλοντικές εξελίξεις. Εντούτοις, δεν μπορούσα να υπερψηφίσω την αρχική πρόταση.

Το πρόβλημα είναι διττό. Καταρχάς, είναι αμφίβολο εάν αυτό το περίπλοκο θέμα είναι ορθό να θίγεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενόψει των πολύ διαφορετικών συστημάτων των κρατών μελών όσον αφορά τις αποταμιεύσεις υπέρ των συνταξιοδοτικών τους ταμείων. Δεύτερον, δεν μπορούσα παρά να σημειώσω ότι η Σουηδία, όπως και η Γερμανία, διαθέτουν συστήματα εξαιρετικά ακατάλληλα για τέτοιου τύπου προσαρμογές. Το σουηδικό πρότυπο, στο οποίο οι κοινωνικοί εταίροι λαμβάνουν τις αποφάσεις σε αυτόν τον τομέα, είναι ασύμβατο με την πρόταση της εισηγήτριας. Ενδέχεται εξάλλου να εμφανιστούν σοβαρά προβλήματα εφόσον αποδεσμευτούν ξαφνικά και σε σύντομο χρονικό διάστημα τεράστια ποσά με τη μορφή επενδύσεων, προκειμένου να διασφαλιστεί η δυνατότητα μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

Μακροπρόθεσμα, τάσσομαι υπέρ ενός συστήματος στο οποίο οι εργαζόμενοι θα μπορούν να αλλάζουν εργασία και να μετακινούνται από τη μια χώρα στην άλλη χωρίς να χρειάζεται να ανησυχούν για το εάν αυτό θα επηρεάσει τις συντάξεις τους. Συνεπώς, ψήφισα εν τέλει υπέρ του τροποποιημένου κειμένου της έκθεσης του Κοινοβουλίου στο οποίο επιτρέπονται εθνικές εξαιρέσεις.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Στο θέμα της δυνατότητας μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, υπάρχουν τουλάχιστον δύο κρίσιμες πτυχές οι οποίες πρέπει να ληφθούν υπόψη: η διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και η εγγύηση της βιωσιμότητας των δημοσίων συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης.

Το θέμα που μας απασχολεί εν προκειμένω είναι, συγκεκριμένα, τα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης και όχι τα δημόσια συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Ενόψει των δύο αυτών πτυχών, αντιτασσόμαστε στις τροπολογίες οι οποίες κατατέθηκαν στην έκθεση και τροποποιούν την αρχική πρόταση της Επιτροπής. Στις εν λόγω τροπολογίες προτείνεται, για παράδειγμα, να αυξηθεί η κατώτατη ηλικία πρόσβασης σε συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης από 21 σε 25 έτη και να τεθεί ως προϋπόθεση για την απόκτηση συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων η παρέλευση πενταετίας.

Τα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης δεν πρέπει, ωστόσο, να αντικαταστήσουν τα δημόσια συστήματα. Τα δημόσια συστήματα κοινωνικής ασφάλισης που στηρίζονται στην αλληλεγγύη και την καθολικότητα αποτελούν έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους οποιουδήποτε κράτους και πρέπει να είναι εγγυημένα σε μια πιο δίκαιη και ισότιμη κοινωνία.

Τέλος, αισθανόμαστε βαθιά απογοήτευση για την απόρριψη των τροπολογιών που είχαμε καταθέσει, περιλαμβανομένης της πρότασης να συνδυαστεί η αρχική θέση της Επιτροπής για το ελάχιστο όριο ηλικίας των 21 ετών με μια διετή περίοδο απόκτησης δικαιωμάτων, η οποία θα ήταν πιο ευνοϊκή για τους εργαζόμενους. Ως εκ τούτου, καταψηφίσαμε το κείμενο.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Επιλέξαμε να απόσχουμε από την ψηφοφορία επί αυτής της έκθεσης. Η Λίστα του Ιουνίου υποστηρίζει ολόψυχα τη δημιουργία μιας αποτελεσματικής εσωτερικής αγοράς. Υποστηρίζουμε, συνεπώς, την αρχή σύμφωνα με την οποία ένας εργαζόμενος πρέπει να είναι σε θέση να μεταφέρει χωρίς δυσκολία τα αποκτηθέντα συνταξιοδοτικά του δικαιώματα από ένα κράτος μέλος σε άλλο. Δεν πιστεύουμε, όμως, ότι η ΕΕ πρέπει να εκφέρει άποψη για τη διάρθρωση των συνταξιοδοτικών συστημάτων των κρατών μελών, στον βαθμό που όλοι οι πολίτες της ΕΕ τυγχάνουν ισότιμης μεταχείρισης στο πλαίσιο του εκάστοτε ισχύοντος συστήματος. Αντιμετωπίζουμε, λοιπόν, με κριτικό πνεύμα πολλές από τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στην έκθεση, όπως οι απόψεις σχετικά με τις προϋποθέσεις θεμελίωσης δικαιωμάτων από τους ασφαλισμένους στα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, οι απόψεις σχετικά με τα ελάχιστα όρια ηλικίας για την κατοχύρωση συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων ή σχετικά με τους κοινοτικούς κανόνες για την περίοδο θεμελίωσης που απαιτείται πριν από τη συμμετοχή σε ένα σύστημα συνταξιοδότησης. Οι επιλογές των κρατών μελών όσον αφορά τον σχεδιασμό των συνταξιοδοτικών τους συστημάτων πρέπει να παραμείνουν εξολοκλήρου εθνική υπόθεση, με μόνη προϋπόθεση να τυγχάνουν όλοι οι πολίτες της ΕΕ ισότιμης μεταχείρισης στο πλαίσιο του ισχύοντος συστήματος.

  Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. – (PL) Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης της κ. Oomen-Ruijten σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τη βελτίωση της δυνατότητας μεταφοράς των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης (COM(2005)0507 – C6 0331/2005 – 2005/0214(COD))

Οι δημογραφικές μεταβολές και η γήρανση του πληθυσμού μάς βοήθησαν να αντιληφθούμε την ανάγκη για συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης και κοινωνικής ασφάλισης, τα οποία διασφαλίζουν αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο. Η νέα οδηγία και η έκθεση της κ. Ria Oomen-Ruijten αποσκοπούν στη βελτίωση της κινητικότητας των εργαζομένων, στο εσωτερικό αλλά και μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεσπίζοντας ελάχιστα πρότυπα σχετικά με την απόκτηση και διατήρηση δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης.

Στην έκθεση επισημαίνεται πολύ εύστοχα ο ρόλος των κρατών μελών για την παροχή συνεπούς στήριξης στη μεταφορά των αποκτηθέντων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, ιδίως σε περίπτωση θέσπισης νέων συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης. Μετά από πέντε χρόνια εφαρμογής της οδηγίας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα κληθεί να εκπονήσει έκθεση στην οποία θα λαμβάνονται υπόψη οι όροι που διέπουν τις μεταφορές κεφαλαίων που αντιστοιχούν στις συμπληρωματικές συντάξεις των εργαζομένων ή στις παροχές κοινωνικής ασφάλισης.

  Thomas Mann (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Καταψήφισα την έκθεση για τη δυνατότητα μεταφοράς. Ο βασικός στόχος της ενίσχυσης της διασυνοριακής κινητικότητας των εργαζομένων μεταξύ των κρατών μελών είναι φανερό ότι δεν επιτεύχθηκε. Κατά μέσον όρο, μόνο το 10% των εργαζομένων στην ΕΕ παίρνει επαγγελματικές συντάξεις. Οι υψηλές ελάχιστες προδιαγραφές που μόλις θεσπίστηκαν έχουν ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει σχεδόν κανένα ενδιαφέρον για την επέκταση των συστημάτων επαγγελματικών συντάξεων εξαιτίας της αναμενόμενης αύξησης των δαπανών κατά τουλάχιστον 20%. Φοβάμαι ότι τώρα τίθενται υπό αμφισβήτηση όσα κατάφεραν οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες σε εθνικό επίπεδο προς το συμφέρον και των δύο πλευρών για πολλές δεκαετίες.

Το όριο ηλικίας για την απόκτηση επαγγελματικής σύνταξης διαγράφηκε εντελώς. Η πενταετής περίοδος θεμελίωσης καταργήθηκε. Επίσης, οι ελάχιστες προδιαγραφές θα έχουν και αναδρομική ισχύ, πράγμα που έρχεται σε σαφή αντίθεση προς την αρχή της διαφύλαξης των νομίμων απαιτήσεων. Εγώ ψήφισα επίσης υπέρ της διαγραφής της αναπροσαρμογής, που είναι πολύ πιθανό να ερμηνευτεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ως «δίκαιη προσαρμογή» και υποχρέωση. Εάν οι εργαζόμενοι που άλλαξαν επιχείρηση αντιμετωπίζονται ακριβώς όπως εκείνοι που παρέμειναν στην επιχείρηση, σύμφωνα με υπολογισμούς του γερμανικού Bundesrat θα προκύψουν επιπλέον δαπάνες της τάξεως του 30%.

Ο Επίτροπος Špidla εξήγγειλε ότι θα παρουσιάσει νέα πρόταση. Μετά την αδυναμία επίτευξης συμφωνίας στο Συμβούλιο, η πρόταση θα βασίζεται κυρίως στο σημερινό ψήφισμα του Κοινοβουλίου και έτσι θα θέσει σε κίνδυνο τα συστήματα επαγγελματικής σύνταξης – και όχι μόνο στη Γερμανία.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Η οδηγία 98/49/ΕΟΚ εγγυάται τα δικαιώματα συμπληρωματικής σύνταξης των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων οι οποίοι μετακινούνται στο εσωτερικό της ΕΕ, αλλά δεν προσφέρει καμία εγγύηση ως προς τη δυνατότητα μεταφοράς των δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης και την ευελιξία των προϋποθέσεων απόκτησης.

Αυτό το θέμα αντιμετωπίζεται στην πρόταση της Επιτροπής. Καθορίζονται όροι και προτείνονται τρεις ελάχιστοι κανόνες σχετικά με τη δυνατότητα μεταφοράς των δικαιωμάτων: είτε διατηρούνται στο σύστημα στο οποίο αποκτήθηκαν (αδρανοποιημένα δικαιώματα), είτε μεταφέρονται εντός συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, είτε καταβάλλονται σε ρευστό (μέχρις ενός ορισμένου ορίου). Σύμφωνα με την Επιτροπή, η νέα οδηγία πρέπει να ισχύει για όλες τις συμπληρωματικές συντάξεις οι οποίες σχετίζονται με εργασία.

Με λυπεί ιδιαιτέρως το γεγονός ότι η έκθεση Oomen-Ruijten εξαιρεί την πρόταση για τη δυνατότητα μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων από το κείμενο της οδηγίας. Στην παρούσα του μορφή, το κείμενο αναφέρεται μόνο στα αδρανοποιημένα δικαιώματα.

Κατά τη γνώμη μου, η νέα οδηγία πρέπει να μετέρχεται κάθε δυνατό μέσο για την υποστήριξη των εργαζομένων οι οποίοι επενδύουν σε δικαιώματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης. Ως εκ τούτου, κανείς δεν πρέπει να αποκλείεται μέσω της επιβολής ελαχίστων προϋποθέσεων όσον αφορά την ηλικία ή τον χρόνο ασφάλισης. Θα υπερψηφίσω την έκθεση μόνον εάν διατηρηθεί στην οδηγία το ευρύ πεδίο εφαρμογής που πρότεινε η Επιτροπή. Διαφορετικά, θα ψηφίσω κατά.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – H πρόταση οδηγίας της Επιτροπής, όπως διαμορφώθηκε με τις αντεργατικές αλλαγές που από κοινού ψήφισαν Χριστιανοδημοκράτες, Σοσιαλιστές και Φιλελεύθεροι, μαζί με ευρωβουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δυναμιτίζει τα δημόσια συστήματα επικουρικής ασφάλισης σε ολόκληρη την ΕΕ. Σηματοδοτεί χειροτέρευση των όρων ασφάλισης και συνταξιοδότησης των εργαζομένων, μείωση των συντάξεων και αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Επιταχύνει τις διαδικασίες ώστε οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες να αυξήσουν το μερίδιο τους στον τομέα αυτόν. Βασική κατεύθυνση των αντιδραστικών αυτών αλλαγών αποτελεί το λεγόμενο «τριαξονικό» σύστημα: κύρια σύνταξη επιδοματικού χαρακτήρα, με επικουρική σύνταξη και επαγγελματική ασφάλιση σε ιδιωτικές εταιρείες. Το χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον τομέα επικουρικής σύνταξης συνδέεται με τις επιδιώξεις των μονοπωλίων να χρησιμοποιούν τα αποθεματικά και αυτών των ασφαλιστικών ταμείων για χρηματοδότηση των επενδύσεών τους, νομιμοποιώντας ταυτόχρονα την αποδοχή του «επενδυτικού ρίσκου», δηλαδή της πιθανής απώλειας των χρημάτων των εργαζομένων.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από τη μία υπερψηφίζουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, ενώ από την άλλη δημαγωγούν και εξαπατούν τους εργαζόμενους στη χώρα μας, επιχειρώντας να εμφανίσουν φιλολαϊκό δήθεν προσωπείο.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στην αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ. Να υπερασπίσουν το δημόσιο χαρακτήρα των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης. Να απαιτήσουν την ικανοποίηση σύγχρονων αναγκών τους, αύξηση των συντάξεων και μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης.

  Thomas Ulmer (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Καταψήφισα την έκθεση για τη δυνατότητα μεταφοράς διότι είναι φανερό ότι δεν επιτεύχθηκε ο βασικός στόχος της οδηγίας, η ενίσχυση της διασυνοριακής κινητικότητας των εργαζομένων μεταξύ των κρατών μελών. Η ρύθμιση για τη μεταφορά δικαιωμάτων επαγγελματικής συνταξιοδότησης δεν έχει πλέον παρά χαρακτήρα σύστασης για τα κράτη μέλη. Γι’ αυτό ανέκαθεν συνιστούσα να απορριφθεί κατηγορηματικά η οδηγία, διότι είναι πλέον περιττή.

- Έκθεση Langen (A6-0244/2007)

  Andreas Mölzer (ITS). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ακόμα κι αν η καθιέρωση του ευρώ έφερε αναμφισβήτητα πολλές διευκολύνσεις –για παράδειγμα στο διασυνοριακό εμπόριο– δεν πρέπει να παραβλέπουμε τις λιγότερο θετικές πτυχές όπως για παράδειγμα την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων ή τις αυξήσεις των τιμών.

Όπως και στην περίπτωση διεύρυνσης της ΕΕ, η εισαγωγή του ευρώ σε νέα κράτη μέλη επηρεάζει τελικά την εύθραυστη σταθερότητα ολόκληρου του συστήματος. Γι’ αυτό θεωρώ πως πρέπει οπωσδήποτε να εξασφαλιστεί ότι δεν θα διαταραχθεί η γενική ισορροπία με την προσχώρηση αδύναμων εθνικών οικονομιών.

Μπορεί βέβαια η Κύπρος και η Μάλτα να είναι έτοιμες, στο παρελθόν όμως οι κυβερνήσεις έπαιξαν πολλές φορές με σημαδεμένη τράπουλα προκειμένου να γίνουν δεκτές οι χώρες τους στο κλαμπ του ευρώ. Θεωρώ ότι μία τόσο σημαντική απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί αγνοώντας τους πολίτες και γι’ αυτό απείχα από την ψηφοφορία.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Απείχαμε από την ψηφοφορία, επειδή εξαρτάται αποκλειστικά από το εκάστοτε κράτος μέλος το κατά πόσον επιθυμεί να λάβει την κυρίαρχη απόφαση να μετάσχει ή όχι στη ζώνη του ευρώ. Η αντίθεσή μας στη δημιουργία της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και στην ευρωζώνη είναι γνωστή σε όλους. Το παράδειγμα της Πορτογαλίας κατέδειξε με μεγάλη σαφήνεια ότι το ευρώ αποτελεί μέσο προώθησης της συγκράτησης των μισθών και της ευελιξίας στην αγορά εργασίας. Καθώς διατηρεί την ονομαστική και όχι την πραγματική σύγκλιση, έχει αποβεί εις βάρος της ανάπτυξης, της απασχόλησης και του βιοτικού επιπέδου, ενώ ωφελεί τις μεγάλες ευρωπαϊκές πολυεθνικές εταιρείες και τους χρηματοπιστωτικούς ομίλους.

Θέλω να επισημάνω ότι το θέμα της επιτάχυνσης της διεύρυνσης της ευρωζώνης στηρίζεται επίσης στα πολιτικά κριτήρια της ενίσχυσης τόσο της πολιτικής ολοκλήρωσης όσο και της ίδιας της ευρωζώνης. Με δύο νέα κράτη μέλη –τη Μάλτα και την Κύπρο– η ευρωζώνη θα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι περιλαμβάνει περισσότερα από τα μισά κράτη μέλη της ΕΕ. Πρόκειται για ένα σημαντικό ψυχολογικό όριο, σε μια περίοδο κατά την οποία βρίσκεται σε άνοδο η δυσαρέσκεια μεταξύ των εργαζομένων και των πολιτών συνολικά στην ευρωζώνη, ενώ συγχρόνως συζητείται η μελλοντική Συνταγματική Συνθήκη. Η πλειονότητα, συνεπώς, αποδέχεται την ιδέα της ένταξης, παρ’ όλο που η Μάλτα δεν πληροί όλα τα ονομαστικά κριτήρια σύγκλισης. Όπως και στο παρελθόν, η απόφαση δεν ήταν «οικονομική», αλλά πολιτική.

  Cem Özdemir (Verts/ALE), γραπτώς. – (DE) Βάσει των οικονομικών κριτηρίων, η απόφαση αυτή είναι ασφαλώς ορθή, αλλά από πολιτική άποψη είναι θλιβερή, γιατί έτσι χάνεται η ευκαιρία να ενταχθούν και τα δύο τμήματα της Κύπρου στη ζώνη του ευρώ. Αντί να προσεγγίσουν ο βορράς και ο νότος μέσω του ευρώ ως κοινό νόμισμα, θα γίνει βαθύτερο το χάσμα που χωρίζει τα δύο μέρη του νησιού.

- Έκθεση Langen (A6-0243/2007)

  John Attard-Montalto (PSE). – (MT) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει ως πολιτική της τον στόχο της εισαγωγής του ευρώ έως την 1η Ιανουαρίου 2008. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, έπρεπε να πληρούνται ορισμένα κριτήρια, για παράδειγμα όσον αφορά το έλλειμμα και τον πληθωρισμό. Είναι προφανές ότι αυτά είχαν αρνητικές επιπτώσεις για τις δημοσιονομικές πολιτικές της κυβέρνησης, καθώς και για τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα.

Μάλιστα, θεωρούσαμε ότι υπήρχε εναλλακτική λύση, η οποία οδηγούσε μεν στην υιοθέτηση του ευρώ, αλλά με βραδύτερους ρυθμούς. Προφανώς, η προσχώρησή μας στην ευρωζώνη θα συνοδεύεται από μια σειρά θετικών αποτελεσμάτων, όμως σε άλλους τομείς θα υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις. Εντούτοις, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, η αντιπροσωπεία του Εργατικού Κόμματος της Μάλτας ψήφισε υπέρ της έκθεσης.

  Sylwester Chruszcz (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα συζητήσαμε και ψηφίσαμε επί της διεύρυνσης της ζώνης του ευρώ και της συμμετοχής σε αυτή της Μάλτας και της Κύπρου. Αφήνω την κυρίαρχη απόφαση για την κατάργηση των εθνικών νομισμάτων της Κύπρου και της Μάλτας στους πολίτες των χωρών αυτών. Ωστόσο, ως εκπρόσωπος της Ένωσης Πολωνικών Οικογενειών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τάσσομαι κατά της συμμετοχής της Πολωνίας στην ευρωζώνη και των αρνητικών οικονομικών και κοινωνικών συνεπειών που θα είχε μια τέτοια κίνηση για τους Πολωνούς.

Όλες οι τρέχουσες έρευνες της κοινής γνώμης επιβεβαιώνουν ότι η πλειονότητα των Πολωνών δεν θέλει το ευρώ. Φρονώ ότι δεν πρέπει να αποφύγουμε απλώς βεβιασμένες κινήσεις, αλλά να μην εισαγάγουμε καν το ευρώ στην Πολωνία. Διαφωνώ επίσης με τις απόψεις που εκφράστηκαν σήμερα, ότι δηλαδή τα κράτη μέλη έχουν καθήκον να προσχωρήσουν στην ευρωζώνη. Οι Πολωνοί πρέπει να αποφασίσουν επί του θέματος αυτού σε εθνικό δημοψήφισμα, και ευελπιστώ ότι το πολωνικό ζλότι θα διατηρηθεί ως ευρωπαϊκό νόμισμα, πλάι στη βρετανική λίρα και στα εθνικά νομίσματα της Δανίας και της Σουηδίας.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Είναι γνωστό ότι ταχθήκαμε κατά της δημιουργίας της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και του ευρώ. Μάλιστα, καταψηφίσαμε το ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 2ας Μαΐου 1998 για τη δημιουργία της ευρωζώνης, η οποία αποτελούνταν αρχικά από 12 χώρες, περιλαμβανομένης της Πορτογαλίας. Θεωρούμε ότι η νομισματική πολιτική, καθώς και το δικαίωμα έκδοσης νομίσματος, αποτελούν αποκλειστικά προνόμια των κρατών μελών και, ως εκ τούτου, απορρίπτουμε αυτή τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων, η οποία θα καταστήσει αδύνατη την αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων κάθε χώρας, περιλαμβανομένης της Πορτογαλίας.

Επί του παρόντος, η διεύρυνση της ευρωζώνης στηρίζεται σε πολιτικά κριτήρια –όπως, για παράδειγμα, η ενίσχυση της πολιτικής ολοκλήρωσης και της ίδιας της ευρωζώνης– όπως καταδεικνύει ξεκάθαρα αυτή η έκθεση, δεδομένου ότι η Μάλτα δεν πληροί όλα τα κριτήρια ονομαστικής σύγκλισης. Εντούτοις, με δύο νέα κράτη μέλη –τη Μάλτα και την Κύπρο– η ευρωζώνη θα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι περιλαμβάνει περισσότερα από τα μισά κράτη μέλη της ΕΕ. Πρόκειται για ένα σημαντικό ψυχολογικό όριο, σε μια περίοδο κατά την οποία βρίσκεται σε άνοδο η δυσαρέσκεια μεταξύ των εργαζομένων και των πολιτών συνολικά στην ευρωζώνη, ενώ συγχρόνως συζητείται η μελλοντική Συνταγματική Συνθήκη.

Κατά τη γνώμη μας, είναι αποκλειστικό δικαίωμα κάθε κράτους μέλους να αποφασίζει με κυρίαρχο τρόπο κατά πόσον επιθυμεί ή όχι την ένταξη στην ευρωζώνη, και γι’ αυτό απείχαμε από την ψηφοφορία.

- Εκθέσεις Langen (A6-0244/2007 και A6-0243/2007)

  Jonathan Evans (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Ανέκαθεν οι βρετανοί Συντηρητικοί τάσσονταν κατά της προσχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου στη ζώνη του ευρώ. Εντούτοις, δεν ταχθήκαμε ποτέ κατά του δικαιώματος άλλων κυρίαρχων κρατών να δημιουργήσουν ένα κοινό νομισματικό σύστημα. Η αποχή μας αντικατοπτρίζει την πεποίθησή μας ότι είναι δικαίωμα των μελών της ζώνης του ευρώ να αποφασίσουν ποιος είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος διαχείρισης της νομισματικής πολιτικής προς όφελος της νομισματικής σταθερότητας.

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Η ψήφος μας σχετικά με την υιοθέτηση του ευρώ από τη Μάλτα και την Κύπρο θα είναι ταυτόσημη με την ψήφο μας για τη Σλοβενία: θα απόσχουμε. Δεν θα αντιταχθούμε σε αυτό που ελπίζουμε ότι θα είναι η συνειδητή βούληση κυρίαρχων λαών.

Οφείλουμε, ωστόσο, να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει υπέρβαση ενός ορίου: αυτές οι χώρες δεν θα υιοθετήσουν το ευρώ σύμφωνα με ρητό αίτημά τους, αλλά επειδή εκπληρώνουν σχεδόν τα «βλακώδη» κριτήρια του Μάαστριχτ, όπως θα έλεγε ο κ. Πρόντι. Αυτό το είπαν στους πολίτες τους; Τουλάχιστον μία από αυτές τις χώρες δεν εκπληρώνει αυτά τα περίφημα κριτήρια και καμία από τις δύο, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν έχει παράσχει τα απαραίτητα στατιστικά στοιχεία για μια ορθή αξιολόγηση της πορείας της προετοιμασίας τους. Προς τι λοιπόν η σπουδή; Τα πρακτικά και τεχνικά μέτρα για τη συγκεκριμένη μετάβαση στο ενιαίο νόμισμα είναι ο μεγάλος άγνωστος. Επίσης, η ικανότητα απορρόφησης της ζώνης του ευρώ, η οποία σε κάποια άλλη χρονική στιγμή ήταν θέμα ανησυχίας για τον κ. Langen, έχει εξαφανιστεί από την εικόνα και από την ανάλυση.

Εδώ είμαστε εκ νέου αντιμέτωποι με το σύνδρομο του δικύκλου, από το οποίο φαίνεται να υποφέρει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα: αν δεν κινείται προς τα εμπρός, πέφτει. Η ζώνη του ευρώ πρέπει να διευρύνεται με κάθε κόστος. Τελεία! Η αλήθεια είναι ότι αυτοί που θα πληρώσουν το τίμημα θα είναι οι πολίτες της Ευρώπης!

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Επιλέξαμε να απόσχουμε από την τελική ψηφοφορία επί των δύο αυτών εκθέσεων. Εναπόκειται στους λαούς της Κύπρου και της Μάλτας να αποφασίσουν, κατά προτίμηση μέσω δημοψηφίσματος, εάν επιθυμούν τη συμμετοχή των χωρών τους στην ΟΝΕ.

Δεν θεωρούμε ότι η Σουηδία πρέπει να μετάσχει στη νομισματική ένωση και δεν συνιστούμε σε άλλες χώρες τη συμμετοχή τους σε αυτή.

  Marie-Noëlle Lienemann (PSE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της εισαγωγής του ευρώ στη Μάλτα και στην Κύπρο, επειδή πρόκειται για υποστήριξη ενισχυμένης ολοκλήρωσης αυτών των χωρών με την έννοια που δίδεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, αυτή η απόφαση θα έπρεπε να συνοδεύεται από μέτρα που θα καθιστούν πιο δημοκρατικό τον έλεγχο του ενιαίου νομίσματος (εγκαθίδρυση πραγματικής οικονομικής διακυβέρνησης της ζώνης του ευρώ ικανής να εξισορροπεί την εξουσία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), τροποποίηση των στόχων της Κεντρικής Τράπεζας έτσι ώστε να περιλαμβάνουν την έρευνα για την ανάπτυξη και την πλήρη απασχόληση, τροποποίηση των κριτηρίων του Συμφώνου Σταθερότητας έτσι ώστε στο μέλλον να μην τιμωρείται η πολιτική δημοσίων επενδύσεων).

Ας φροντίσουμε να μην ακολουθήσουμε μια αέναη διεύρυνση της ζώνης του ευρώ χωρίς οποιεσδήποτε νέες προοπτικές.

- Πρόταση ψηφίσματος: Galileo (B6-0238/2007)

  Richard James Ashworth (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Η αντιπροσωπεία των βρετανών Συντηρητικών στηρίζει το ψήφισμα της Επιτροπής Προϋπολογισμών στο οποίο καλείται η Επιτροπή να καταθέσει εκ νέου τις προτάσεις της σχετικά με τη χρηματοδότηση του προγράμματος Galileo. Εντούτοις, διατηρούμε σοβαρές επιφυλάξεις όσον αφορά τις προτάσεις χρηματοδότησης του προγράμματος μέσω του υφιστάμενου ευρωπαϊκού προϋπολογισμού.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Μας απογοήτευσε πάρα πολύ η συνειδητή απόρριψη, από την πλειοψηφία των μελών του Κοινοβουλίου, των τροπολογιών τις οποίες κατέθεσε η Ομάδα μας, οι οποίες είχαν ως στόχο να διασφαλιστεί ότι «το πρόγραμμα Galileo δεν πρέπει, σε καμία περίπτωση, να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς», καθώς και ότι «πρέπει να υπάρξουν διασφαλίσεις ότι το Galileo δεν θα ιδιωτικοποιηθεί στο μέλλον», εξασφαλίζοντας έτσι τη χρηματοδότησή του από δημόσιους, αποκλειστικά, πόρους.

Μήπως αυτή η απόρριψη σημαίνει ότι, μετά τις πολυδιαφημισμένες δημόσιες επενδύσεις, εξετάζεται ήδη το απαράδεκτο ενδεχόμενο εκχώρησης του προγράμματος, μέσω δημοσίου διαγωνισμού, στον ιδιωτικό τομέα;

Η θέση μας είναι σαφής.

Θεωρούμε ότι το πρόγραμμα Galileo (ευρωπαϊκό δορυφορικό σύστημα πλοήγησης) θα μπορέσει να συμβάλει στην ενίσχυση της συνεργασίας, στην προαγωγή της επιστήμης και της τεχνολογίας και στην προώθηση της ανταλλαγής και πρόσβασης σε πληροφορίες.

Είναι ένα εγχείρημα το οποίο πρέπει να στηρίζεται σε μια στρατηγική δημοσίων επενδύσεων και δημοσίου ελέγχου, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί εν τέλει για την παροχή δημοσίων υπηρεσιών. Κατά τον τρόπο αυτόν, θα μπορεί να εξασφαλιστεί η ισότιμη πρόσβαση και η δωρεάν χρησιμοποίηση των διαθέσιμων πληροφοριών από όλους τους χρήστες.

Είναι ένα εγχείρημα στο πλαίσιο του οποίου πρέπει να διασφαλίζονται τα δικαιώματα των πολιτών και οι δημοκρατικές διασφαλίσεις και ελευθερίες. Πρέπει επίσης να εξασφαλιστεί ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς και/ή ως τμήμα της τάσης για υπερβολική ενασχόληση με την ασφάλεια.

  Jens Holm, Kartika Tamara Liotard, Helmuth Markov, Erik Meijer, Søren Bo Søndergaard και Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Προκειμένου να ολοκληρωθεί το Galileo, το ευρωπαϊκό πρόγραμμα δορυφορικής πλοήγησης, τα κράτη μέλη της ΕΕ καλούνται καταβάλουν επιπλέον 2 400 000 000 ευρώ. Για πολλά χρόνια υποστηριζόταν ότι το εν λόγω πρόγραμμα θα δημιουργούσε τεχνολογική καινοτομία, θα κάλυπτε τις ανάγκες των καταναλωτών, θα δημιουργούσε απασχόληση και θα εξασφάλιζε την ανεξαρτησία μας από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα πλεονεκτήματα αυτά μπορούσαν να δικαιολογήσουν τη δαπάνη κοινοτικών πόρων, αντί να αφήσουμε επισήμως το θέμα στα χέρια κερδοσκοπικών πολυεθνικών εταιρειών ή της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας. Στον βαθμό που το Galileo παραμένει ειρηνικό πρόγραμμα, δεν το απορρίπτουμε καταρχήν. Δυστυχώς, το Galileo θα αναπτυχθεί με καθυστέρηση 10 έως 20 ετών, ενώ εν τω μεταξύ το GPS, το αμερικανικό αντίστοιχο σύστημα, έχει κατακτήσει τη διεθνή αγορά. Αυτό σημαίνει ότι το Galileo δεν είναι παρά ένα δαπανηρό πρόγραμμα γοήτρου. Η δαπάνη μεγάλων ποσών από τον κοινοτικό προϋπολογισμό για το συγκεκριμένο πρόγραμμα μπορεί να μοιάζει ελκυστική για τις μεγάλες επιχειρήσεις, όμως με την πάροδο του χρόνου θα ενισχύεται όλο και περισσότερο η άποψη των ψηφοφόρων και των καταναλωτών ότι πρόκειται για σκανδαλώδη σπατάλη χρημάτων. Οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις αρνούνται να μετάσχουν σε συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα επειδή δεν αναμένουν κέρδος λόγω της υστέρησης έναντι του GPS. Προσβλέπουν, όμως, σε σημαντικές κοινοτικές επενδύσεις το 2012 οι οποίες δεν θα τους κοστίσουν τίποτε. Συνεπώς, δεν επιθυμούμε να δαπανηθούν ακόμη περισσότερα χρήματα για το Galileo. Αν δεν υπάρχουν ουσιαστικές προοπτικές, πρέπει να έχουμε το θάρρος να σταματήσουμε.

  Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Τα κράτη μέλη της ΕΕ θα παραμείνουν τεχνολογικώς εξαρτημένα από τις σημερινές και μελλοντικές στρατιωτικές υπερδυνάμεις, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Κίνα, αν δεν αναπτύξουμε δικά μας συστήματα δορυφορικής ραδιοπλοήγησης.

Το Galileo είναι αναμφίβολα αναγκαίο, όμως αυτό το δαπανηρό πρόγραμμα πρέπει να χρηματοδοτείται κατά κύριο λόγο από φορείς του ιδιωτικού τομέα με πολιτική υποστήριξη. Στην παράγραφο 6 του ψηφίσματος επισημαίνεται ότι, κατά τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το πρόγραμμα Galileo πρέπει να χρηματοδοτείται ολοκληρωτικά από τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν είμαι διατεθειμένος να δεχτώ κάτι τόσο δραστικό, γι’ αυτό επέλεξα να καταψηφίσω το κείμενο του ψηφίσματος συνολικά.

  Lydia Schenardi (ITS), γραπτώς. – (FR) Υποστηρίζουμε το πρόγραμμα Galileo, ακόμη και αν είχαμε ορισμένες επιφυλάξεις όσον αφορά την υποστήριξή του.

Ωστόσο, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε αυτό το ψήφισμα. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι, μετά την προβλέψιμη αποτυχία της σύμπραξης δημοσίου-ιδιωτικού τομέα, αυτό το Κοινοβούλιο θα πρέπει να πει ότι είναι διατεθειμένο να παραιτηθεί από ένα ανεξάρτητο σύστημα GPS αν αυτό παύσει να είναι ένα αμιγώς κοινοτικό πρόγραμμα για να συμπεριλάβει άμεση χρηματοδότηση από τα κράτη μέλη.

Το πρόγραμμα Galileo είναι χρήσιμο! Με οποιοδήποτε τρόπο, πρέπει να χρηματοδοτηθεί. Η Επιτροπή δεν μπορεί να βρει 2,4 δισ. ευρώ, από τις εκατοντάδες δισεκατομμύρια που προτίθεται να δαπανήσει, όχι πάντοτε επωφελώς, έως το 2013; Και λοιπόν; Γιατί θα πρέπει τα κράτη μέλη να παραμεριστούν; Το πρόγραμμα Galileo δεν είναι παιχνίδι, ούτε είναι το αποκλειστικό, συμβολικό πρόγραμμα της Ευρώπης των Βρυξελλών που θέλει να πιστέψουμε ότι δεν ενδιαφέρεται μόνον για τον εαυτό της, την ανταγωνιστικότητά της και τη βιωσιμότητά της.

Μόνο για μια φορά, αφήστε κατά μέρος το δόγμα. Βάλτε σε αυτό το βιομηχανικό εγχείρημα το ένα τέταρτο της πολιτικής βούλησης που μερικά κράτη μέλη έβαλαν, μερικά χρόνια πριν, για την οικοδόμηση μιας ευρωπαϊκής αεροναυπηγικής και διαστημικής βιομηχανίας, και αποδείξτε αυτό που αρνείστε να παραδεχθείτε: η διακυβερνητική συνεργασία λειτουργεί. Αντίθετα, στις Βρυξέλλες, αυτή βρίσκεται σε τέλμα.

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Σαφής στόχος αυτού του ψηφίσματος είναι να χρηματοδοτηθεί το Galileo μέσω μιας λευκής επιταγής η οποία θα προέρχεται από δημόσιους πόρους, προκειμένου να προωθηθούν οι πολιτικές φιλοδοξίες της ΕΕ. Η πείρα μας διδάσκει ότι τα συνεργατικά τεχνολογικά προγράμματα έχουν αβέβαια αποτελέσματα. Δεν προϋποθέτουν τη συμμετοχή της ΕΕ και πρέπει να αναπτύσσονται μόνο εφόσον στηρίζονται σε ξεκάθαρα οικονομικά, στρατηγικά και βιομηχανικά κίνητρα – όχι για να προωθηθεί η φιλοδοξία της ΕΕ να καταστεί παγκόσμιος παράγοντας.

Οι βρετανοί Συντηρητικοί επιθυμούν τη δημιουργία ευκαιριών για τη βρετανική βιομηχανία και τη βρετανική Ε&Α, όμως αυτό το ψήφισμα δεν εγγυάται τίποτα τέτοιο. Υποστηρίζει την πρόταση της Επιτροπής να χρησιμοποιηθούν δημόσιοι πόροι –μέσω του προϋπολογισμού της ΕΕ– για το σύνολο του προγράμματος Galileo. Το μέτρο αυτό θα οδηγήσει σε νέα αφαίμαξη των φορολογουμένων του Ηνωμένου Βασιλείου και άλλων κρατών μελών της ΕΕ, για την οποία δεν είχαν καμία απολύτως δυνατότητα παρέμβασης.

Ενώ στο παρελθόν η ΕΕ δίσταζε να παραδεχτεί πιθανές στρατιωτικές εφαρμογές, αυτές οι αναστολές έχουν πλέον εγκαταλειφθεί. Στην ανακοίνωση της Επιτροπής για την ευρωπαϊκή διαστημική πολιτική (26 Απριλίου 2007) ο στόχος της «ικανοποίησης των αναγκών της Ευρώπης στους τομείς της ασφάλειας και άμυνας όσον αφορά το διάστημα» είναι μια από τις κεντρικές επιδιώξεις. Ως επί μακρόν πολέμιοι της ΕΠΑΑ, οι βρετανοί Συντηρητικοί τάσσονται κατά προτάσεων με τις οποίες επεκτείνονται οι εξουσίες της Επιτροπής σε θέματα άμυνας.

- Έκθεση McCarthy (A6-0226/2007)

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η πρώτη αιτιολογική σκέψη ήταν αρκετή για να μας κάνει να αποφασίσουμε την καταψήφιση αυτής της έκθεσης. Η κοινοτική νομοθεσία για τις δημόσιες συμβάσεις επιδιώκει να ανοίξει –να ελευθερώσει θα ήταν πιο ακριβής έκφραση– τις δημόσιες αγορές των κρατών μελών στον διασυνοριακό ανταγωνισμό, στηρίζοντας έτσι την ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς, σύμφωνα με τις φιλελεύθερες επιδιώξεις της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Υποστηρίζουμε, ασφαλώς, την ύπαρξη εθνικών κανόνων για τη διαφάνεια των προκηρύξεων δημοσίων διαγωνισμών, με την προϋπόθεση ότι δεν ορθώνουν εμπόδια στις ευκαιρίες χρήσης των δημοσίων αγορών για την προώθηση του οικονομικού ιστού και των εθνικών ΜΜΕ, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος και τη σημασία τους. Υπάρχει μια σημαντική διαφορά, ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, η οποία μας ώθησε να ψηφίσουμε αρνητικά, και συνίσταται στο γεγονός ότι την ευθύνη αυτού του θέματος πρέπει να συνεχίσουν να φέρουν τα ίδια τα κράτη μέλη.

Οι δημόσιες συμβάσεις είναι επίσης ένα σημαντικό μέσο προώθησης της κοινωνικής και περιβαλλοντικής πολιτικής, δεδομένου ότι μπορούν να περιλαμβάνουν κριτήρια που άπτονται κοινωνικών και περιβαλλοντικών θεμάτων ως προϋποθέσεις για την ανάθεση των συμβάσεων. Δεν πρέπει να περιορίζονται σε υπερεθνικό επίπεδο, χρησιμοποιώντας ως προσχήματα την απουσία διακρίσεων ή τη διασφάλιση άλλων οικονομικών συμφερόντων.

- Έκθεση Kinnock (A6-0220/2007)

  Gay Mitchell, Mairead McGuinness, Colm Burke και Jim Higgins (PPE-DE) , γραπτώς. – (EN) Ψηφίσαμε υπέρ του πρώτου σκέλους της παραγράφου 40 και κατά του δευτέρου σκέλους της ίδιας παραγράφου. Ομοίως, ψηφίσαμε υπέρ του πρώτου σκέλους της παραγράφου 41 και κατά του δευτέρου σκέλους. Απείχαμε δε από την ψηφοφορία επί του συνολικού κειμένου.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν επιθυμούμε να θεωρηθεί ότι στηρίζουμε οποιαδήποτε ερμηνεία της λέξης «δικαιώματα» σύμφωνα με την οποία μπορεί να περιλαμβάνει την υποστήριξη της άμβλωσης. Εξυπακούεται, όμως, ότι στηρίζουμε τον γενικό προσανατολισμό των Στόχων της Χιλιετίας και, ως εκ τούτου, δεν καταψηφίσαμε το κείμενο συνολικά.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Kinnock (A6-0220/2007) «σχετικά με τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας – το ήμισυ της διαδρομής» διότι θεωρώ ότι, για να μπορέσουμε να επιτύχουμε τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας, έχουμε ανάγκη μια ευρεία εταιρική σχέση. Είναι, συνεπώς, επιθυμητή η συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων και της κοινωνίας των πολιτών σε όλες τις ενδιαφερόμενες χώρες.

Ένας από τους βασικούς παράγοντες για την επίτευξη των εν λόγω στόχων είναι η μείωση της φτώχειας κατά 50% έως το 2015, εστιάζοντας ιδιαιτέρως σε θέματα όπως το HIV/AIDS, η φυματίωση και η ελονοσία. Η ανισότητα των φύλων και οι διακρίσεις εις βάρος των γυναικών είναι ζητήματα που επίσης πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στα προγράμματα για την ανάπτυξη.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Χαιρετίζω το γεγονός ότι στην έκθεση αναγνωρίζεται η σοβαρότητα της διεθνούς κατάστασης.

Όπως αποκάλυψε η έκθεση των Ηνωμένων Εθνών για τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας, η πρόοδος στον τομέα της μείωσης της πείνας είναι υπερβολικά βραδεία. Μάλιστα, τα στοιχεία των τελευταίων ετών καταδεικνύουν επιδείνωση της κατάστασης: 854 εκατ. άτομα (17% του παγκοσμίου πληθυσμού) υποφέρουν καθημερινά από την πείνα ενώ σχεδόν 16 000 παιδιά πεθαίνουν καθημερινά από αιτίες που σχετίζονται με την πείνα.

Εντούτοις, στην έκθεση συγκαλύπτονται για μια ακόμη φορά τα πραγματικά αίτια αυτής της απαράδεκτης κατάστασης.

Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί το γεγονός ότι, την ίδια περίοδο που 16 000 παιδιά πεθαίνουν καθημερινά:

- η κυβέρνηση των ΗΠΑ διαθέτει 600 δισ. δολάρια για στρατιωτικές δαπάνες στον προϋπολογισμό της·

- οι 691 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο διαθέτουν καθαρή περιουσία ίση με 2,2 δισ. δολάρια ΗΠΑ, η οποία αντιστοιχεί στον συνδυασμένο πλούτο των 145 φτωχότερων χωρών του κόσμου·

- το άθροισμα των εισοδημάτων των 500 πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των εισοδημάτων των 416 εκατομμυρίων φτωχότερων ανθρώπων·

- τα 8 εκατομμύρια των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου διαθέτουν καθαρή περιουσία ισοδύναμη με 80% του ΑΕγχΠ όλων των χωρών του κόσμου.

Αυτά είναι τα πραγματικά αίτια του προβλήματος.

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Η προσέγγιση της εισηγήτριας σε αυτό το εξαιρετικά σημαντικό θέμα είναι αξιέπαινη. Επιβάλλεται να ενταθούν επειγόντως οι προσπάθειες για την επίτευξη των Στόχων της Χιλιετίας. Αυτό συνεπάγεται γενική κατάργηση του χρέους και αναβάθμιση, καλύτερο συντονισμό και στόχευση της παρεχόμενης βοήθειας.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Στο διάστημα που έχω στη διάθεσή μου γι’ αυτή την αιτιολόγηση ψήφου, υπάρχουν δύο παράμετροι τις οποίες πρέπει να επισημάνω.

Η πρώτη παράγραφος του ψηφίσματος υπογραμμίζει ότι: «ο πρωταρχικός στόχος της αναπτυξιακής συνεργασίας είναι και πρέπει να είναι η καταπολέμηση της φτώχειας· τονίζει, εντούτοις, ότι αυτή η καταπολέμηση δεν περιορίζεται στην υλική ανάπτυξη και, ως εκ τούτου, η εδραίωση της δημοκρατίας και η προώθηση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και των αρχών της δικαιοσύνης, της ισότητας, της διαφάνειας και της λογοδοσίας θα πρέπει να αποτελούν πάντα κεντρικά θέματα οποιασδήποτε τέτοιας συνεργασίας».

Δεν αντιτάχθηκα στο ψήφισμα διότι αντιλαμβάνομαι ότι αυτά τα ζητήματα μας επιβάλλουν να συμβάλουμε στον μέγιστο δυνατό βαθμό σε αυτή την προσπάθεια, όμως έχω την αίσθηση ότι πρέπει να υπογραμμιστεί η αντίληψη ότι η καταπολέμηση της φτώχειας δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική αν δεν καταπολεμηθούν τα αίτια της φτώχειας. Ένα από τα διαρθρωτικά σχεδόν αίτια της φτώχειας είναι πάντα η κακή διακυβέρνηση. Για τον λόγο αυτόν, και όχι λόγω της επιθυμίας για επιβολή κάποιου συγκεκριμένου μοντέλου, είναι τόσο σημαντικό να αγωνιστούμε συγχρόνως στα δύο αυτά μέτωπα. Διαφορετικά, θα λύνουμε ένα πρόβλημα σήμερα μόνο και μόνο για να το δούμε να επανεμφανίζεται αύριο.

Τέλος, η έκθεση μας πληροφορεί ότι «η Πορτογαλία, η οποία αναμένεται να φιλοξενήσει τη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Αφρικής κατά τη διάρκεια της Προεδρίας της, διέθεσε μόνο ποσοστό 0,21% ΕΑΒ/ΑΕΕ το 2006», πράγμα εντελώς απαράδεκτο.

  Konrad Szymański (UEN), γραπτώς. – (PL) Ήμουν υποχρεωμένος να καταψηφίσω την έκθεση σχετικά με τους «αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας στο ήμισυ της διαδρομής».

Η συμπερίληψη προτάσεων για τη χρηματοδότηση αμβλώσεων από τον προϋπολογισμό της ΕΕ οδηγεί αναπόφευκτα σε διαφορές ως προς το περιεχόμενο της στρατηγικής για την παροχή βοήθειας στην Αφρική. Αυτό υπονομεύει την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεών μας. Τόσο από ηθική όσο και από ιατρική άποψη, οι αμβλώσεις δεν προσφέρουν τη λύση στο πρόβλημα της γυναικείας θνησιμότητας κατά τον τοκετό.

Η χρήση πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη χρηματοδότηση αμβλώσεων στην Αφρική έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές που διέπουν την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Υποχρεώνει δε όλους τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εμπλακούν άμεσα σε αυτό το θέμα. Αντιπροσωπεύει επίσης ένα είδος ηθικού ιμπεριαλισμού απέναντι στην Αφρική. Το γεγονός ότι το παρόν Σώμα υποστηρίζει με συνέπεια τη χρηματοδότηση των αμβλώσεων σε αναπτυσσόμενες χώρες είναι το μεγαλύτερο σφάλμα που έχουμε διαπράξει ως προς τον σχεδιασμό της πολιτικής μας στον τομέα της παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας.

- Έκθεση Cornillet (A6-0208/2007)

  Gerard Batten, Roger Knapman και Thomas Wise (IND/DEM), γραπτώς. – (EN) Το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου δεν αναγνωρίζει τη νομιμότητα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να στηρίξει αυτή την τροπολογία. Εντούτοις, συμφωνούμε με το πνεύμα του κειμένου και ευχόμαστε ειλικρινά ότι η διεθνής κοινότητα συνολικά θα διασφαλίσει τον πλήρη σεβασμό της απαγόρευσης των διεθνών ταξιδίων κεντρικών μελών του καθεστώτος της Ζιμπάμπουε.

  Derek Roland Clark (IND/DEM), γραπτώς. – (EN) Το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου δεν αναγνωρίζει τη νομιμότητα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να στηρίξει αυτή την τροπολογία. Εντούτοις, συμφωνούμε με το πνεύμα του κειμένου και ευχόμαστε ειλικρινά ότι η διεθνής κοινότητα συνολικά θα διασφαλίσει τον πλήρη σεβασμό της απαγόρευσης των διεθνών ταξιδίων κεντρικών μελών του καθεστώτος της Ζιμπάμπουε.

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Το έργο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ είναι ζωτικής σημασίας, αν ληφθούν υπόψη ο μεγάλος αριθμός λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών που περιλαμβάνει η εν λόγω ομάδα και ο όγκος της αναπτυξιακής βοήθειας που παρέχει η ΕΕ στις χώρες ΑΚΕ. Στηρίζω πολλές από τις εκκλήσεις που περιλαμβάνονται στην έκθεση, όπως η έκκληση προς τα εθνικά κοινοβούλια και την κοινωνία των πολιτών να μετέχουν πιο δυναμικά στη διαδικασία προγραμματισμού της εθνικής βοήθειας στις χώρες ΑΚΕ.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση αποκαλύπτει με σαφήνεια πώς το έργο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ –τόσο το 2006 όσο και στο παρελθόν– αποτελεί θαυμάσιο όργανο για την εξασφάλιση των αναγκαίων υποδομών, των σχέσεων και του διαλόγου που θα επιτρέψουν την ανάπτυξη υγιών θεμελίων για καλές σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών και για την υλοποίηση πραγματικά χρήσιμων εγχειρημάτων.

Τούτου λεχθέντος, αν και πρέπει να σημειωθεί ότι η πρόοδος υπήρξε μέχρι στιγμής αξιέπαινη, το ενδιαφέρον μας πρέπει να επικεντρώνεται στις μελλοντικές προοπτικές. Έχουμε υποχρέωση –η οποία, αφενός, αποτελεί ηθική και δεοντολογική επιταγή και, αφετέρου, εξυπηρετεί και τα δικά μας συμφέροντα– να υποστηρίξουμε την ανάπτυξη σε συνδεδεμένες χώρες, να τις βοηθήσουμε να αναπτύξουν μηχανισμούς ανοίγματος των οικονομιών τους και να μετατρέψουμε από κοινού την παγκοσμιοποίηση σε θετικό κίνημα· εναπόκειται σε εμάς τους ίδιους να παρακάμψουμε, να μειώσουμε και να εξαλείψουμε τα πιθανά προβλήματα που θα εμφανιστούν σε αυτή τη διαδικασία.

Σε αυτό το πλαίσιο, σε σχέση με ορισμένους από αυτούς τους εταίρους, έχει ζωτική σημασία να αποφέρει θετικά αποτελέσματα η επικείμενη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Αφρικής, η οποία πρόκειται να διεξαχθεί κατά τη διάρκεια της πορτογαλικής Προεδρίας. Ο ρεαλισμός που προσφέρει αποτελέσματα είναι προτιμότερος από ουτοπικά ιδεώδη τα οποία δεν έγιναν ποτέ πραγματικότητα.

7. Διορθώσεις και προθέσεις ψήφου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 13.00 και επαναλαμβάνεται στις 15.00.)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. COCILOVO
Αντιπροέδρου

8. Σύνθεση του Κοινοβουλίου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

9. Έγκριση των συνοπτικών πρακτικών της προηγούμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

10. Προς την επίτευξη συνθήκης για το εμπόριο όπλων (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση των δηλώσεων του Συμβουλίου και της Επιτροπής – Προς την επίτευξη συνθήκης για το εμπόριο όπλων.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Ferrero-Waldner, κυρίες και κύριοι, το παράνομο εμπόριο όπλων και η ανεύθυνη πολιτική ελέγχου των εξαγωγών μερικών κρατών πυροδοτούν συγκρούσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, υπονομεύουν τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προάγουν την εγκληματικότητα και την τρομοκρατία. Επίσης, εμποδίζουν την αειφόρο οικονομική ανάπτυξη ολόκληρων περιφερειών.

Σε αυτό το πλαίσιο γεννήθηκε πριν από λίγα χρόνια η ιδέα να θεσπιστούν δεσμευτικές αρχές για το εμπόριο όπλων σε μία διεθνή συμφωνία. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα για τη συνθήκη για το εμπόριο όπλων. Τα κράτη μέλη της ΕΕ ήταν από την αρχή υπέρ μιας τέτοιας συνθήκης και η σημερινή Προεδρία του Συμβουλίου δίνει μεγάλη σημασία στη διαδικασία αυτή. Σε μία συνεδρίαση στις 18 Ιουνίου, το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων υπογράμμισε και πάλι τη σημασία μιας συνθήκης για το εμπόριο όπλων.

Χαίρομαι πολύ διότι ο εισηγητής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον κώδικα συμπεριφοράς της ΕΕ για την εξαγωγή όπλων κ. Romeva i Rueda δέχτηκε την πρόσκληση της Προεδρίας στο άτυπο σεμινάριο για τα μέλη της ομάδας εργασίας του Συμβουλίου για τις εξαγωγές συμβατικών όπλων (COARM) που έγινε στις αρχές Ιανουαρίου στο Βερολίνο και στο οποίο παρουσίασε διεξοδικά τις απόψεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για μία παγκόσμια συνθήκη για το εμπόριο όπλων. Η Προεδρία συμφωνεί με την άποψη του κ. Romeva i Rueda ότι μία τέτοια συνθήκη είναι εξαιρετικά σημαντική προκειμένου να υπαχθεί το παγκόσμιο εμπόριο όπλων σε νομικά δεσμευτικούς και υπεύθυνους κανόνες.

Ένα σημαντικό βήμα ήταν η έγκριση του ψηφίσματος 61/89 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 6 Δεκεμβρίου 2006, στο οποίο απευθύνεται έκκληση προς τον Γενικό Γραμματέα να ζητήσει τις θέσεις των κρατών μελών του ΟΗΕ και να συστήσει το αργότερο το 2008 ομάδα εμπειρογνωμόνων, με αποστολή να διερευνήσουν το εφικτό, την έκταση και τις παραμέτρους σύνταξης μιας τέτοιας συνθήκης. Πολλά κράτη μέλη της ΕΕ συμμετείχαν, την περίοδο πριν από τη σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης, στην εκπόνηση του ψηφίσματος και στην εκστρατεία για την έγκρισή του από τρίτες χώρες.

Μέχρι τώρα, περίπου 80 κράτη –στα οποία συμπεριλαμβάνονται όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ– συμμορφώθηκαν με την έκκληση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ. Η Προεδρία του Συμβουλίου παρουσίασε σε ξεχωριστή γνωμοδότηση της ΕΕ προς τον Γενικό Γραμματέα τον κώδικα συμπεριφοράς της ΕΕ ως θετικό παράδειγμα διεθνούς συνεργασίας στον τομέα του ελέγχου των εξαγωγών όπλων και ανέπτυξε την επιχειρηματολογία υπέρ μίας συνθήκης για το εμπόριο όπλων. Μαζί με άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, η Προεδρία εξακολουθεί να ασκεί πίεση για την υποβολή εθνικών εγγράφων. Ένας μεγάλος αριθμός θετικών γνωμοδοτήσεων είναι εξαιρετικά σημαντικός προκειμένου να καταδειχθεί η μεγάλη υποστήριξη του σχεδίου αυτού σε παγκόσμιο επίπεδο.

Για την επιτυχία μιας τέτοιας σύμβασης θα είναι καθοριστική η εξασφάλιση της συμμετοχής όχι μόνο όλων των μεγάλων εξαγωγέων όπλων, αλλά και η δέσμευση των χωρών που εισάγουν όπλα. Συνεπώς, ο ΟΗΕ είναι το κατάλληλο μέρος για τις διαπραγματεύσεις αυτές.

Επιτρέψτε μου να αναφέρω ενδεικτικά δύο τομείς στους οποίους πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή η ομάδα εμπειρογνωμόνων για να καταστεί δυνατό να είναι αποτελεσματική μια τέτοια συνθήκη. Πρώτον, το πεδίο εφαρμογής της συνθήκης πρέπει να παρουσιαστεί αναλυτικά. Για τον σκοπό αυτόν θα απαιτηθεί ένας ιδιαίτερος κατάλογος ελέγχου που δεν πρέπει να περιορίζεται στις κατηγορίες του μητρώου όπλων του ΟΗΕ, αλλά πρέπει να ισχύει π.χ. και για τα φορητά όπλα και τον ελαφρύ οπλισμό, για τα πυρομαχικά και τα φορητά συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας (MANPADS). Πρέπει επίσης να ληφθούν καταλλήλως υπόψη ο εξοπλισμός παραγωγής και η τεχνολογία.

Δεύτερον, η συνθήκη πρέπει να περιλαμβάνει και αναλυτικά κριτήρια που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τις αποφάσεις για τις εξαγωγές. Στα κριτήρια αυτά συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων το να λαμβάνονται υπόψη τα εμπάργκο όπλων, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα προορισμού, η διατήρηση της περιφερειακής σταθερότητας, η πρόληψη εσωτερικών ή περιφερειακών συγκρούσεων, η προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης και η αποτροπή ανεπιθύμητης μεταφοράς των αγαθών αλλού.

Με τα θέματα αυτά έχουν ήδη ασχοληθεί σε παγκόσμιο επίπεδο πολλές περιφερειακές οργανώσεις. Ο κώδικας συμπεριφοράς της ΕΕ για την εξαγωγή όπλων είναι το πιο ανεπτυγμένο διεθνές μέσον ελέγχου των εξαγωγών όπλων. Ως εκ τούτου, η ΕΕ μπορεί να αναφερθεί, ιδίως για τα θέματα αυτά, στις εμπειρίες της με τον κώδικα συμπεριφοράς. Πρέπει όμως να αποφύγει εδώ την εντύπωση ότι το ζητούμενο είναι να επιβληθεί ο κοινοτικός κώδικας συμπεριφοράς σε άλλα κράτη μέλη του ΟΗΕ. Στο κάτω-κάτω, σήμερα υπάρχει παντού στον κόσμο αξιοπρόσεκτη υποστήριξη αυτού του σχεδίου. Η ΕΕ όμως, στην οποία ανήκουν ορισμένα σημαντικά εξαγωγικά έθνη, έχει μία ιδιαίτερη ευθύνη σε αυτήν τη διαδικασία.

Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω ιδιαίτερα και τον ρόλο της κοινωνίας των πολιτών: μη κυβερνητικές οργανώσεις, επιστήμονες και μέσα ενημέρωσης συνέβαλαν σημαντικά στο να πεισθούν κυβερνήσεις που δίσταζαν ότι είναι αναγκαία μία συνθήκη για το εμπόριο όπλων. Προσέφεραν εξαρχής πολύτιμη ώθηση και συνεισφορά και θα ήθελα να ενθαρρύνω τις μη κυβερνητικές οργανώσεις να συνεχίσουν να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία αυτή.

Η Προεδρία σημειώνει με χαρά ότι το Κοινοβούλιο έχει συνηγορήσει σε διάφορες περιπτώσεις για τη σύναψη μίας διεθνούς συνθήκης για το εμπόριο όπλων και χρησιμοποιεί τις διακοινοβουλευτικές του επαφές για τον σκοπό αυτόν. Διάβασα με μεγάλη προσοχή την πρόσφατη πρόταση ψηφίσματος και επικροτώ κατηγορηματικά τις πειστικές προτάσεις της. Ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε και να εμβαθύνουμε περισσότερο τον εντατικό διάλογο με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και γι’ αυτό το σημαντικό ζήτημα.

(Χειροκροτήματα)

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω απλώς να προσθέσω ορισμένα σχόλια στα όσα ανέφερε ο Προεδρεύων του Συμβουλίου.

Τα τελευταία χρόνια, ο αγώνας κατά της παράνομης διάδοσης όπλων βρέθηκε στο επίκεντρο της προσοχής κοινού και πολιτικών, ενώ το θέμα εξακολουθεί να έχει μεγάλη σημασία για όλους μας. Επιτρέψτε μου να συγχαρώ τους αξιότιμους βουλευτές για τον ηγετικό τους ρόλο όσον αφορά τη νομικά δεσμευτική συνθήκη για το εμπόριο όπλων με σκοπό τη ρύθμιση του διεθνούς εμπορίου συμβατικών όπλων. Πρόκειται για μια φιλόδοξη προσέγγιση η οποία συνίσταται στην υποβολή προτάσεων για τη θέσπιση κοινών διεθνών προτύπων. Όπως πληροφορούμαι, η πρόταση ψηφίσματός σας έχει ήδη κατατεθεί. Η Επιτροπή χαιρετίζει επίσης τα συμπεράσματα του Συμβουλίου πριν από δύο ημέρες· δεν χρειάζεται να αναφερθώ στις λεπτομέρειες, μιας και έχουν ήδη παρουσιαστεί στο Σώμα.

Όλοι αναγνωρίζουμε τις αρνητικές συνέπειες των ανεύθυνων εξαγωγών στρατιωτικού εξοπλισμού για την περιφερειακή σταθερότητα, την οικονομική ανάπτυξη και την ανθρώπινη ασφάλεια σε ορισμένες από τις πιο ευάλωτες περιοχές του κόσμου. Μια συνθήκη για το εμπόριο όπλων θα είχε τεράστια αξία όσον αφορά τη μείωση, λόγου χάρη, της παράνομης διάδοσης φορητών όπλων και ελαφρού οπλισμού. Τα όπλα αυτά προκαλούν μεγάλη ανθρώπινη δυστυχία και, κάνοντας τον κόσμο λιγότερο ασφαλή, επηρεάζουν την ασφάλεια και την ευημερία μας.

Το παράνομο εμπόριο συμβατικών όπλων έχει επίσης διεθνείς επιπτώσεις, γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να ενισχύσουμε τη συνεκτικότητα μεταξύ της πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ και της κοινοτικής βοήθειας για την ανάπτυξη. Η ανάπτυξη και η ασφάλεια είναι σήμερα πιο στενά συνδεδεμένες από κάθε άλλη φορά, ενώ οι κίνδυνοι που δημιουργούν αυτά τα παράνομα όπλα δεν περιορίζονται στην άμεση βία που προκαλούν. Στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο στον οποίο ζούμε, οι απώλειες του ΑΕγχΠ και η μείωση των ξένων επενδύσεων, για παράδειγμα, αντιπροσωπεύουν χαμένες ευκαιρίες τις οποίες ελάχιστες χώρες θα είχαν την πολυτέλεια να αφήνουν ανεκμετάλλευτες.

Ακόμη και με τη θέσπιση μιας συνθήκης για το εμπόριο όπλων, αμέτρητα παράνομα όπλα θα συνέχιζαν να κυκλοφορούν ανά τον κόσμο. Για τον λόγο αυτόν, εκτός από την αποφασιστική πολιτική παρέμβαση της Ένωσης, παρέχουμε πρακτική στήριξη για μέτρα ανάπτυξης νομοθετικών και διοικητικών ικανοτήτων, γεγονός που σημαίνει ότι η ΕΕ διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον αγώνα κατά της παράνομης διάδοσης φορητών όπλων και ελαφρού οπλισμού.

Μετέχουμε πλήρως στην εφαρμογή της κοινοτικής στρατηγικής του 2005 κατά της παράνομης διάδοσης φορητών όπλων και ελαφρού οπλισμού. Όπως γνωρίζετε, ο τομέας αυτός δεν μας είναι πρωτόγνωρος. Η Επιτροπή έχει ασχοληθεί εντατικά με τον εν λόγω τομέα επί σειρά ετών και έχει αποκτήσει μεγάλη πείρα όσον αφορά τη συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς, πανεπιστημιακούς φορείς, μη κυβερνητικές οργανώσεις και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών για την αντιμετώπιση των συνεπειών της παράτυπης ή παράνομης πώλησης όπλων. Μένουν ακόμη να γίνουν πολλά, τόσο στο πλαίσιο της συνθήκης όσο και εκτός αυτού.

(Χειροκροτήματα)

  Ana Maria Gomes, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (PT) Τα τελευταία χρόνια, ελάχιστες είναι οι θετικές εξελίξεις που αναπτερώνουν το ηθικό όσων τάσσονται υπέρ του ελέγχου των όπλων και του αφοπλισμού με βάση πολυμερή νομικά όργανα. Η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τον περασμένο Δεκέμβριο να ξεκινήσει επισήμως τη διαδικασία κατάρτισης μιας διεθνούς συνθήκης για το εμπόριο όπλων είναι μια από τις σπάνιες ευπρόσδεκτες εξελίξεις.

Παρότι δεν προκάλεσε έκπληξη, η μοναχική ψήφος των Ηνωμένων Πολιτειών κατά του κειμένου με το οποίο ξεκίνησε αυτή η διαδικασία είναι λυπηρή. Η Συνθήκη αποσκοπεί στην εξεύρεση ενός ελάχιστου νομικού κοινού παρονομαστή για τις εισαγωγές, εξαγωγές και μεταφορές όπλων, στην αναζήτηση μιας διεθνούς λύσης για ένα εντελώς παγκοσμιοποιημένο εμπόριο και στην κατάρτιση ενιαίων κριτηρίων βάσει των οποίων το εμπόριο όπλων υπόκειται στις επιταγές της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της σταθερότητας και της βιώσιμης ανάπτυξης.

Αποσκοπεί επίσης στην κινητοποίηση της κοινής γνώμης σε ανεπτυγμένες χώρες κατά της αδιαφάνειας που χαρακτηρίζει τις νομικές συμβάσεις αξίας πολλών εκατομμυρίων που διέπουν τις πωλήσεις όπλων σε συμμαχικές χώρες. Η σκανδαλώδης απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου να εμποδίσει την τελευταία απόπειρα διερεύνησης των πωλήσεων όπλων στη Σαουδική Αραβία, καθώς και η συνακόλουθη διαφθορά υψηλού επιπέδου, προσφέρει ένα τέλειο παράδειγμα το οποίο αποκαλύπτει τον πραγματικό χαρακτήρα του εμπορίου όπλων.

Μόνο σε αυτό το πεδίο θα τολμούσε μια ευρωπαϊκή κυβέρνηση να εμποδίσει μια σοβαρή έρευνα επικαλούμενη το εθνικό συμφέρον. Λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών αυτού του τομέα, οι ανά τον κόσμο κυβερνήσεις έχουν λάβει ειδικά μέτρα για τον έλεγχο του εμπορίου όπλων. Η ΕΕ μπορεί και πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο σε αυτόν τον τομέα. Πρέπει να αγωνιστεί προκειμένου τα διδάγματα που έχει αντλήσει από την ερμηνεία και εφαρμογή του κώδικα συμπεριφοράς της –ειδικότερα όσον αφορά τα κριτήρια της βιώσιμης ανάπτυξης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων– να εφαρμοστούν στη νέα Συνθήκη, καθόσον οι δύο αυτές πτυχές έχουν ιδιαίτερη σημασία, όπως επεσήμανε η κ. Ferrero-Waldner.

Σε αυτό το πλαίσιο, χαιρετίζω τα συμπεράσματα του τελευταίου Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων, στο οποίο υπογραμμίστηκε ότι είναι σημαντικό να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με άλλες χώρες και περιφερειακούς οργανισμούς για την κατάρτιση μιας νέας Συνθήκης. Το μόνο που απομένει είναι να μετατρέψει η ΕΕ αυτές τις καλές προθέσεις σε διπλωματική στρατηγική, η οποία θα θεμελιώνεται μέσω κοινής θέσης του Συμβουλίου, σχετικά με τη συνθήκη για το εμπόριο όπλων. Ενώ η στάση του Λευκού Οίκου δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υποστηρίζεται από τη λογική ή την ηθική, ο ηγετικός ρόλος της Ευρώπης σε αυτόν τον τομέα αποτελεί επείγουσα αναγκαιότητα.

  Μάριος Ματσάκης, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, είναι πραγματικά επονείδιστο το γεγονός ότι, παρά τους κινδύνους που δημιούργησαν για την ανθρωπότητα οι αναρίθμητες ανεύθυνες πωλήσεις όπλων για τόσα πολλά χρόνια, εξακολουθούμε να μην διαθέτουμε μια νομικά δεσμευτική συνθήκη του ΟΗΕ για το διεθνές εμπόριο όπλων. Ωστόσο, ακόμη και αν διαθέταμε μια τέτοια συνθήκη, αμφιβάλλω αν θα είχαμε τα μέσα, ή αν αυτοί που κατέχουν την πραγματική εξουσία θα είχαν τη βούληση, να την παρακολουθούμε στενά και να την εφαρμόζουμε σωστά, όμως αυτό πρέπει να μας απασχολήσει αφού επιτύχουμε πρώτα τη θέσπιση μιας συνθήκης των Ηνωμένων Εθνών.

Σήμερα, τα πιο αδίστακτα και δολοφονικά στοιχεία παγκοσμίως μπορούν εύκολα να αποκτήσουν όπλα. Με αρκετά χρήματα και τις κατάλληλες διασυνδέσεις, τα πάντα μπορούν να αγοραστούν, από φορητά όπλα έως πολεμικά αεροσκάφη. Είναι ίσως θέμα χρόνου μέχρι να δούμε ακόμη και την πώληση πυρηνικών όπλων στην ελεύθερη αγορά.

Γιατί, θα αναρωτιέστε, υφίσταται μια τόσο άθλια κατάσταση στις κοινωνίες μας του 21ου αιώνα; Η απάντηση είναι πολύ απλή: στον κόσμο μας θα υπάρχουν πάντα διαταραγμένα άτομα τα οποία θα επιθυμούν να επιβάλουν τα παθολογικά εγκληματικά τους σχέδια σε άλλους ανθρώπους και, ως εκ τούτου, θα υπάρχουν πάντα κακοί έμποροι οι οποίοι θα προμηθεύουν τα μέσα πρόκλησης του θανάτου και της καταστροφής σε οποιονδήποτε, αρκεί να εξασφαλίζουν ικανοποιητικό κέρδος. Πρέπει εδώ να επισημανθεί ότι οι εξαιρετικά κερδοφόρες επιχειρήσεις της βιομηχανίας όπλων παράγουν διαρκώς πιο ανεπτυγμένες φονικές μηχανές σε όλο και μεγαλύτερες ποσότητες και με διαρκώς αυξανόμενους ρυθμούς.

Γνωρίζω ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο εν μια νυκτί και ότι οι δυνάμεις του κακού θα έχουν πάντα λόγο στον καθορισμό της μοίρας των συνανθρώπων μας. Ωστόσο, πρέπει τουλάχιστον να προσπαθεί κανείς να κάνει την αρχή στην προσπάθεια αλλαγής της κατάστασης, σε κάποιο βαθμό. Για τον λόγο αυτόν, στηρίζω την πρόταση ψηφίσματος, με την οποία ζητείται η θέσπιση κοινών διεθνών προδιαγραφών για την εισαγωγή, εξαγωγή και μεταφορά συμβατικών όπλων. Εξάλλου, αυτό είναι καλύτερο από το τίποτε, και μπορούμε να ελπίζουμε ότι κάποια μέρα τα ανθρώπινα όντα θα έχουν αρκετή κοινή λογική ώστε να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος ακόμη και να παράγουμε όπλα.

Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι αξίζει να αναφέρω ότι, από τους 17 μεγαλύτερους εξαγωγείς όπλων, οι περισσότεροι από τους μισούς είναι κράτη μέλη της ΕΕ. Ας χρησιμοποιήσουμε όλοι μας αυτό το δεδομένο ως τροφή για σκέψη.

  Raül Romeva i Rueda, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, αυτό το Κοινοβούλιο έχει εκφραστεί επανειλημμένα υπέρ μιας διεθνούς συνθήκης για τη μεταφορά όπλων.

Ωστόσο, αυτό που καθιστά αυτή τη συζήτηση και το ψήφισμα που παρουσιάσαμε ξεχωριστά, είναι ότι ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αναλαμβάνει πλέον δράση. Ένα ψήφισμα που εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του 2006 με την υποστήριξη 153 χωρών ήταν το σημείο αφετηρίας για τη συζήτησή μας σήμερα. Είναι καλό να θυμόμαστε ότι το υπέγραψαν 153 χώρες, επειδή αυτό δίνει στη διαδικασία πραγματική νομιμότητα.

Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να υπογραμμίσουμε ορισμένα σημεία του ψηφίσματος που συζητάμε σήμερα.

Καταρχάς, ζητείται από τις 153 χώρες να αποστείλουν τις εκθέσεις τους στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών υποδεικνύοντας τι θα πρέπει να περιέχει, κατά την άποψή τους, η συνθήκη, το πεδίο εφαρμογής της και, ιδιαίτερα, την άποψή τους σχετικά με τη βιωσιμότητά της.

Δεύτερον, αυτές οι εκθέσεις πρέπει να βασίζονται στην τρέχουσα διεθνή νομοθεσία, ιδιαίτερα όσον αφορά το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα γενικά. Υπάρχουν σημαντικές συνθήκες που πρέπει να ληφθούν υπόψη.

Τρίτον, οι κυβερνήσεις των κρατών πρέπει να δεσμευτούν ότι θα διενεργήσουν μία εμπεριστατωμένη μελέτη για τον βαθμό συμμόρφωσης και, πάνω απ’ όλα, μη συμμόρφωσης με τους τρέχοντες κανόνες, τα διεθνή εμπάργκο και, στην περίπτωση της Ευρώπης, την αυστηρή εφαρμογή του κώδικα συμπεριφοράς σχετικά με τις εξαγωγές όπλων. Μία από τις περιπτώσεις που αξίζει να επισημανθεί ιδιαίτερα είναι η περίπτωση των εξαγωγών όπλων στο Σουδάν, ένα θέμα που θα συζητήσουμε συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια της περιόδου συνόδου του Ιουλίου.

Τέταρτον, οι κυβερνήσεις πρέπει επίσης να επιστήσουν προσοχή και να παράσχουν κάθε δυνατή στήριξη στη σύσταση μιας ομάδας εμπειρογνωμόνων που θα πρέπει να δημιουργηθεί το 2008 προκειμένου να καθορίσει το περιεχόμενο της συνθήκης.

Τέλος, πρέπει να γνωρίζουμε ότι, μολονότι η διαδικασία εκπόνησης μιας διεθνούς συνθήκης για τη μεταφορά όπλων έχει ήδη ξεκινήσει, θα είναι μια αργή διαδικασία, και στο μεταξύ οι πωλήσεις όπλων στον κόσμο εξακολουθούν να αυξάνονται. Σύμφωνα με το SIP, το 2005, οι πωλήσεις, το ένα τρίτο των οποίων περίπου προέρχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ανέρχονταν σε 290 000 εκατομμύρια δολάρια. Στο μεταξύ, ως εκ τούτου, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα αυστηροί και απαιτητικοί όσον αφορά τους υφιστάμενους μηχανισμούς ελέγχου και να επιστήσουμε ιδιαίτερη προσοχή στον έλεγχο των μεσαζόντων, στην τήρηση των εμπάργκο και την αύξηση της διαφάνειας και του κοινοβουλευτικού ελέγχου αυτών των εξαγωγών.

  Tobias Pflüger, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, επικροτώ θερμά αυτήν την κοινή πρόταση ψηφίσματος για μία διεθνή συνθήκη για το εμπόριο όπλων, γιατί ο χρόνος πιέζει: σε ολόκληρο τον κόσμο παρατηρείται έκρηξη των δαπανών για εξοπλισμό και των εξαγωγών όπλων. Σύμφωνα με τη μελέτη του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών της Στοκχόλμης για την Ειρήνη (SIPRI) τον περασμένο χρόνο δαπανήθηκε για στρατιωτικούς σκοπούς ποσό ισοδύναμο με 900 δισ. ευρώ, δηλαδή 137 ευρώ ανά άτομο του παγκόσμιου πληθυσμού.

Το ποσό αυτό ήταν 3,5% μεγαλύτερο από το 2005. Κατά την προηγούμενη δεκαετία, οι δαπάνες για εξοπλισμό αυξήθηκαν παγκοσμίως κατά 37%. Όσον αφορά το διεθνές εμπόριο όπλων, στη νέα του επετηρίδα για τον εξοπλισμό, τον αφοπλισμό και τη διεθνή ασφάλεια, το SIPRI διαπίστωσε συνολική αύξηση του διεθνούς εμπορίου όπλων κατά 50% από το 2002, ενώ οι ΗΠΑ και η Ρωσία ήταν και πάλι μακράν οι δύο μεγαλύτεροι εξαγωγείς όπλων. Η Γερμανία, με εξαγωγές όπλων ύψους 9,2 δισ. δολαρίων, δηλαδή 6,9 δισ. ευρώ, μεταξύ 2002 και 2006 πέρασε στην τρίτη θέση, πριν από τη Γαλλία,.

Τα κράτη μέλη της ΕΕ είναι από τα πρώτα σε παγκόσμιο επίπεδο σχετικά με τις εξαγωγές όπλων. Πέρυσι εξήχθη από τη Γερμανία εξοπλισμός αξίας 3,9 δισ. δολαρίων, ποσό υπερδιπλάσιο από το αντίστοιχο του 2005 που ήταν 1,5 δισ. δολάρια. Η Γαλλία εξόπλισε το Σουδάν, το Βέλγιο εξάγει όπλα στον απολυταρχικό ηγέτη Joseph Kabila στο Κονγκό, εν μέρει και για να μπορεί να σφαγιάζει την αντιπολίτευση. Και μετά την υποδαύλιση μιας κρίσης, έρχεται η ΕΕ με τις στρατιωτικές της αποστολές στην Αφρική, στο Κονγκό, στο Σουδάν και αλλού. Οι εμπρηστές σβήνουν τη φωτιά με βενζίνη. Η ΕΕ και τα κράτη μέλη πρέπει να σταματήσουν επιτέλους αυτές τις συναλλαγές. Οι εξαγωγές όπλων παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ολόκληρο τον κόσμο και οι εξαγωγές όπλων σκοτώνουν ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας σταματήσουμε επιτέλους αυτό το εμπόριο θανάτου.

  Justas Vincas Paleckis (PSE). – (LT) Κύριε Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία μιλά πάντα για επίλυση των συγκρούσεων μέσω διαπραγματεύσεων και όχι με χρήση βίας, επιδιώκει τον περιορισμό της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης των επιχειρήσεων που εμπορεύονται τα όργανα του θανάτου. Πέρυσι, όπως αναφέρθηκε, δαπανήθηκαν 900 δισ. ευρώ για στρατιωτικούς σκοπούς. Αυτό αντιστοιχεί σε 137 ευρώ κατά κεφαλήν για το σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού. Με κριτήριο τις στρατιωτικές δαπάνες, έχουμε επανέλθει στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Σχεδόν το ήμισυ αυτού του τεράστιου ποσού αντιστοιχεί στις δαπάνες των Ηνωμένων Πολιτειών για στρατιωτικούς εξοπλισμούς.

Ο όγκος των δαπανών για εξοπλισμούς αυξάνεται επικίνδυνα, καθώς πέρυσι έφτασε τα 40 δισ. ευρώ περίπου. Οι μεγαλύτεροι εξαγωγείς τα τελευταία χρόνια είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία, καθεμιά εκ των οποίων είναι υπεύθυνη για το 30% του παγκοσμίου εμπορίου όπλων, ενώ η ΕΕ, με 20%, βρίσκεται ένα βήμα πιο πίσω. Τη μεγαλύτερη ανησυχία προκαλεί η ροή υπερσύγχρονων όπλων σε περιοχές οι οποίες μαστίζονται από συγκρούσεις, σε απρόβλεπτες χώρες.

Πέρυσι, 153 χώρες υποστήριξαν ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών για την έναρξη μιας διαδικασίας θέσπισης συνθήκης για το εμπόριο όπλων. Προς το παρόν είναι δύσκολο να επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ των διαφόρων χωρών για ένα νομικά δεσμευτικό έγγραφο το οποίο θα ρυθμίζει τις διεθνείς εισαγωγές και εξαγωγές όπλων· εντούτοις, η πραγματοποίηση βημάτων προς αυτή την κατεύθυνση στους κόλπους των Ηνωμένων Εθνών είναι ζωτικής σημασίας. Συγχρόνως, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι οι επιμέρους χώρες είναι οι πολεμιστές της πρώτης γραμμής για την καταπολέμηση του ανεύθυνου εμπορίου όπλων και των καταστροφών που προκαλεί για την ειρήνη, την ασφάλεια, την ανάπτυξη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η διεθνής κοινότητα, και συγχρόνως οι πολίτες κάθε χώρας η οποία χρησιμοποιεί το εμπόριο όπλων με επικίνδυνους και διεφθαρμένους τρόπους, έχουν καθήκον να ασκήσουν τις αναγκαίες πιέσεις σε τέτοιες κυβερνήσεις και κοινοβούλια.

  Margrietus van den Berg (PSE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κάθε χρόνο, σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι τραυματίζονται από φορητά όπλα, πολυβόλα και εκτοξευτές οπλοβομβίδων. Η έκταση της βίας με χρήση πυροβόλων όπλων είναι τεράστια, καθώς και ο ανθρώπινος πόνος που προκαλείται. Στις πιο πρόσφατες ένοπλες συγκρούσεις, συχνά τα μόνα όπλα που χρησιμοποιούνται είναι ελαφρά φορητά όπλα. Μόνο στη μεσημβρινή Αφρική, κυκλοφορούν περί τα 30 εκατομμύρια ελαφρά πυροβόλα όπλα· στη Μέση Ανατολή, οι εκτιμήσεις κυμαίνονται μεταξύ 60 και 110 εκατομμυρίων. Στην πλειονότητά τους αυτά τα όπλα παράγονται και πωλούνται νομίμως. Για πολλές δεκαετίες, βρίσκονται σε ισχύ διεθνείς Συνθήκες για τον έλεγχο των βιολογικών, χημικών και πυρηνικών όπλων και της διάδοσής τους· εντούτοις, παρά τον τεράστιο αριθμό θανάτων που προκαλούν, δεν ισχύει ακόμη το ίδιο για την πώληση και το εμπόριο συμβατικών όπλων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μακροχρόνιους πολέμους και χώρες οι οποίες βυθίζονται όλο και περισσότερο στη φτώχεια. Στη συντριπτική τους πλειονότητα, τα όπλα αυτά παράγονται από πέντε πλούσιες χώρες. Το 2005, η Ρωσία, οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν υπεύθυνες συνολικά για το 81% του διεθνούς εμπορίου όπλων.

Πάνω από τα δύο τρίτα αυτών των όπλων προορίζονται για την Αφρική, την Ασία, τη Μέση Ανατολή και τη Λατινική Αμερική. Δεν καταστρέφονται μόνο ανθρώπινες ζωές· αφανίζονται επίσης οικονομίες, υποδομές και συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και εκπαίδευσης. Μόνο στη Βόρεια Ουγκάντα, 2 500 παιδιά δεν έχουν πάει στο σχολείο τα τελευταία 20 χρόνια κατά τα οποία βρίσκεται σε εξέλιξη η ένοπλη βία.

Το ψήφισμα της 6ης Δεκεμβρίου 2006 των Ηνωμένων Εθνών δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια συνθήκη η οποία θα στρέφεται κατά της ανεξέλεγκτης αυτής κυκλοφορίας των όπλων και υπέρ του ελέγχου του εμπορίου συνολικά. Αυτό είναι, βεβαίως, απολύτως σημαντικό αν επιθυμούμε να μειώσουμε τη χρήση των συμβατικών όπλων. Καλώ, συνεπώς, το Συμβούλιο –και από τον εκπρόσωπο της Προεδρίας, τον κ. Gloser, συνάγω ότι κάτι γίνεται– να εξασφαλίσει τη δυναμική, ταχεία και θετική ανταπόκριση της Ευρώπης και, από τη δική μας πλευρά, να καταπολεμήσουμε τις σοβαρές ατέλειες στην εφαρμογή του ευρωπαϊκού κώδικα συμπεριφοράς του 1998. Όπλα τα οποία προέρχονται από την ΕΕ συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να καταλήγουν σε χώρες όπως το Σουδάν, η Κίνα και η Σιέρα Λεόνε. Είναι καιρός να καταστήσουμε αυτόν τον κώδικα πραγματικά δεσμευτικό νομικά, κάτι που θα ενισχύσει σημαντικά τη διαδικασία στα Ηνωμένα Έθνη.

  Richard Howitt (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πέρυσι επισκέφθηκα για δύο εβδομάδες τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό ως εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στον εμφύλιο πόλεμο στη χώρα αυτή και, βεβαίως, ο διεθνής εμπορικός αποκλεισμός για την πώληση όπλων στη χώρα δεν εμπόδισε την εισαγωγή όπλων από όλο τον κόσμο –περιλαμβανομένης της Γερμανίας και της Γαλλίας, για τις οποίες υπάρχουν σαφή αποδεικτικά στοιχεία– τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στον διεξαγόμενο πόλεμο. Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα των λόγων για τους οποίους η διεθνής κοινότητα οφείλει να καταβάλει μεγαλύτερες προσπάθειες προκειμένου να επιβάλει τη βούλησή της και τις αξίες της σε αυτόν τον τομέα.

Όπως επισημαίνουμε στο ψήφισμά μας, επιθυμούμε μια συνολική, αυστηρή συνθήκη για το εμπόριο όπλων η οποία θα εφαρμόζεται πλήρως. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στους κόλπους της διεθνούς κοινότητας προκειμένου να διασφαλίσει την επίτευξη αυτών των στόχων του κειμένου. Είμαι πολύ υπερήφανος διότι στο κείμενο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που εξετάζουμε σήμερα επισημαίνεται ότι το εμπόριο όπλων προκαλεί «απαράδεκτες ανθρώπινες δυστυχίες και επιδεινώνει τις ένοπλες συγκρούσεις, την αστάθεια και τις τρομοκρατικές επιθέσεις». Ευχαριστώ δε τον κ. Gloser, τη γερμανική Προεδρία και το Συμβούλιο καθόσον τήρησαν εξίσου αυστηρή στάση στο ψήφισμά τους και έκαναν λόγο για «ανεπιθύμητη και ανεύθυνη διάδοση των συμβατικών όπλων». Ας κάνουμε πράξη αυτά τα λόγια, έτσι ώστε να μπορέσουμε να επηρεάσουμε πραγματικά τις εξελίξεις στα Ηνωμένα Έθνη.

Το επόμενο στάδιο πρέπει να είναι η δυναμική συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών. Φρονώ ότι έχουμε φτάσει στο σημερινό επίπεδο χάρη στις εκστρατείες των ΜΚΟ στα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι οποίες κατόρθωσαν εν τέλει, σε συνεργασία μαζί μας, να οδηγήσουν στη θέσπιση του κώδικα συμπεριφοράς της ΕΕ. Είμαι πολύ υπερήφανος διότι οι εμπειρογνώμονες στο Κέντρο Lauterpacht του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ, στην εκλογική μου περιφέρεια, κατήρτισαν το πρώτο σχέδιο αυτής της συνθήκης το οποίο παρουσιάστηκε στη διεθνή κοινότητα. Απευθύνω έκκληση σε όλες και όλους τους βουλευτές να υπογράψουν τη δήλωση υπέρ της Συνθήκης στον ιστότοπο «www.controlarms.org». Η συνεργασία μας με την κοινωνία των πολιτών προκειμένου να ευαισθητοποιήσουμε όλους τους ανθρώπους ώστε να υποστηρίξουν μια ισχυρή συνθήκη είναι καίριας σημασίας.

Τέλος, είμαι υπερήφανος για τη χώρα μου, το Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία, μαζί με τη Φινλανδία, πρότεινε αυτή τη συνθήκη στον ΟΗΕ, ενώ όλα ανεξαιρέτως τα κράτη μέλη της ΕΕ προσέφεραν πρόθυμα τη στήριξή τους στα Ηνωμένα Έθνη. Πρέπει δε να είμαστε υπερήφανοι και για την ίδια την Ευρώπη.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά εξ ονόματος της Προεδρίας του Συμβουλίου για τις αγορεύσεις σας, τις προτάσεις σας, αλλά και τις πρωτοβουλίες που έχετε αναλάβει μέχρι σήμερα γι’ αυτό το πολύ σημαντικό ζήτημα, καθώς και για τις προειδοποιήσεις που διατυπώθηκαν σε ορισμένες αγορεύσεις.

Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε δύο σημεία: πρώτον, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ανθρωπιστικού διεθνούς δικαίου στις χώρες αποδέκτες πρέπει να είναι δεδομένος σε κάθε περίπτωση για να μπορεί να δοθεί η άδεια εξαγωγής. Κατέστησα σαφές ότι αγωνιζόμαστε παγκοσμίως σε διάφορα επίπεδα για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με το θέμα αυτό έχει ασχοληθεί επανειλημμένα και το Κοινοβούλιο. Ο αριθμός των κρατών του πλανήτη όπου εξακολουθούν να περιφρονούνται το δικαίωμα στη ζωή, η απαγόρευση της δουλείας, τα δικαιώματα πολιτικής και κοινωνικής συμμετοχής, η ισότητα απέναντι στον νόμο, η ελεύθερη έκφραση, το δικαίωμα του συναθροίζεσθαι και η απαγόρευση των διακρίσεων εξακολουθεί να είναι πάρα πολύ μεγάλος. Γι’ αυτό έχουμε καθήκον να φροντίσουμε ώστε να μην ευνοούνται αυτές οι παραβιάσεις θεμελιωδών αξιών από την παράδοση εξοπλισμού.

Το δεύτερο σημείο είναι τα εμπάργκο. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο ΟΟΣΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλαν εμπάργκο σε μια σειρά χωρών, και στην παρούσα πρόταση ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ζητείται ιδίως η τήρηση του εμπάργκο κατά του Σουδάν. Μία συνθήκη για το εμπόριο όπλων πρέπει οπωσδήποτε να καθιστά κεντρικό κριτήριο και την τήρηση των εμπάργκο. Δεν είναι τυχαίο πως το κριτήριο αυτό βρίσκεται στην αρχή του καταλόγου κριτηρίων του κώδικα συμπεριφοράς της ΕΕ.

Σας διαβεβαιώ ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ως Προεδρία για μία αποτελεσματική συνθήκη για το εμπόριο όπλων. Ο κεντρικός ρόλος που παίζει στη συζήτηση αυτή το Κοινοβούλιο είναι ταυτόχρονα και μια μεγάλη βοήθεια και υποστήριξη. Ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε και στις επόμενες προεδρίες αυτό το πνεύμα συνεργασίας.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ το Σώμα για τη στήριξή του, για την πρωτοβουλία του και για την πρόταση ψηφίσματος που κατέθεσε. Όπως ανέφερα προηγουμένως, η Επιτροπή, στο πλαίσιο των ευρύτερων προσπαθειών της ΕΕ, υποστηρίζει ενεργά την έναρξη διαπραγματεύσεων για μια νομικά δεσμευτική συνθήκη για το εμπόριο όπλων, η οποία πρέπει να εγκριθεί στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών – και αυτό είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί.

Ένα διεθνές μέσο το οποίο προωθεί υψηλά πρότυπα ευθύνης είναι σαφώς επιθυμητό και, προκειμένου να είναι επιτυχές αυτό το εγχείρημα, πρέπει να εξασφαλίσουμε την ευρύτερη δυνατή συναίνεση και να ενθαρρύνουμε όλα τα κράτη να υποστηρίξουν τη σχετική πρωτοβουλία. Θα προτιμούσαμε να ήταν μια νομικά δεσμευτική, ξεχωριστή και ανεξάρτητη πρωτοβουλία, η οποία θα κάλυπτε όλες τις μεταφορές συμβατικών όπλων, θα καθόριζε τις αρχές σύμφωνα με τις οποίες ορίζεται η παράνομη μεταφορά όπλων, θα περιελάμβανε την εποπτεία και θα διέθετε ευρεία βάση. Γνωρίζουμε ότι δεν θα είναι εύκολο να πείσουμε όλους τους προμηθευτές παγκοσμίως και, ως εκ τούτου, θα είναι πολύ σημαντικό να αποφύγουν όλοι οι μεγάλοι παραγωγοί όπλων μια κατάσταση όπως αυτή που διαμορφώθηκε όσον αφορά το ΔΠΔ ή τη συνθήκη για την απαγόρευση της χρήσης ναρκών. Θα επιδιώξουμε, συνεπώς, την ευρύτερη δυνατή συναίνεση.

  Πρόεδρος. Ανακοινώνω ότι έλαβα μία πρόταση ψηφίσματος⁽¹⁾ βάσει του άρθρου 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη 21 Ιουνίου 2007.

(1) Βλ. συνοπτικά πρακτικά

11. MEDA και οικονομική ενίσχυση προς στην Παλαιστίνη - αξιολόγηση, εφαρμογή και έλεγχος (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0210/2007) της κ. Ρόδης Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, εξ ονόματος της Επιτροπής Ελέγχου των Προϋπολογισμών, σχετικά με το MEDA και την οικονομική στήριξη προς την Παλαιστίνη - αξιολόγηση, εφαρμογή και έλεγχος (2006/2128(INI).

  Ρόδη Κράτσα-Τσαγκαροπούλου (PPE-DE), Εισηγήτρια. – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πολλοί λόγοι συντρέχουν αυτήν την περίοδο που δίνουν ιδιαίτερη σημασία και επικαιρότητα στην έκθεση που συζητούμε σήμερα.

Τα πενιχρά αποτελέσματα της Ευρω-μεσογειακής διαδικασίας και παράλληλα οι μεγάλες προκλήσεις στην περιοχή αυτή μας υποχρεώνουν να κάνουμε ένα σοβαρό απολογισμό και να αναλάβουμε σοβαρές πολιτικές και οικονομικές δεσμεύσεις.

Η τραγική κατάσταση στα Παλαιστινιακά εδάφη χειροτερεύει και οι εξελίξεις κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης και μας καλούν σε μια ουσιαστική αποτίμηση των δράσεών μας και συνειδητοποίηση των ευθυνών μας για το μέλλον.

Οφείλουμε, επίσης, να δώσουμε πειστικές απαντήσεις στις ανησυχίες των Ευρωπαίων πολιτών για τη διαχείριση πόρων σε περιοχές που υστερούν σε δημοκρατικούς δεσμούς και μηχανισμούς διαχείρισης και αξιολόγησης.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Επίτροπε, ότι το πρόγραμμα MEDA αποτελεί το βασικό χρηματοδοτικό μας μέσο για την εφαρμογή των συνοδευτικών μέτρων της Ευρω-μεσογειακής εταιρικής σχέσης για την πολιτική πτυχή και την οικονομική πτυχή με στόχο τη δημιουργία μιας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών καθώς και για την πολιτισμική και κοινωνική πτυχή που αποτελεί τον τρίτο πυλώνα,

Το MEDA II που είναι το τελευταίο πρόγραμμα MEDA που έχουμε εφαρμόσει, είχε προγραμματισθεί να χορηγήσει το ποσό των 5,3 δισεκατομμυρίων ευρώ από το 2000 έως το 2006. Ο κανονισμός MEDA έληξε το 2006 και σήμερα έχουμε ένα νέο ευρωπαϊκό μέσο γειτονίας και εταιρικής σχέσης που τέθηκε σε ισχύ το 2007 και πιστεύουμε ότι οι εμπειρίες που είχαμε από το MEDA θα είναι πολύ χρήσιμες για το νέο μηχανισμό.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι οι ετήσιες αναλήψεις υποχρεώσεων στο πλαίσιο του MEDA ΙΙ –στο μεγαλύτερό της μέρος η έκθεσή μας αφιερώνεται σε αυτόν τον απολογισμό– κυμάνθηκαν από 569 εκατομμύρια ευρώ το 2000 έως 697 εκατομμύρια το 2004. Είχαμε δηλαδή μια συνεχή αύξηση, όμως πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι μεταξύ MEDA Ι και MEDA ΙΙ οι υποχρεώσεις μας αυξήθηκαν για την Παλαιστίνη, τη Συρία, την Αλγερία και το Μαρόκο και τις περιφερειακές δράσεις, ενώ μειώθηκαν για την Αίγυπτο, την Ιορδανία, το Λίβανο και την Τυνησία. Αντίστοιχα οι αυξήσεις διαφοροποιήθηκαν και κατά τομείς εφαρμογής. Σημαντικότερη έγινε η χρηματοδότηση για δράσεις που περιλαμβάνουν την εκπαίδευση, την κατάρτιση, καθώς και την οικονομική θεσμική στήριξη, ενώ για άλλους τομείς, όπως είναι η γεωργία, η τοπική ανάπτυξη, οι μεταρρυθμίσεις στον ιδιωτικό τομέα δεσμεύτηκαν λιγότεροι πόροι μεταξύ MEDA Ι και MEDA ΙΙ.

Σύμφωνα με τη δική μας εμπειρία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την πληροφόρηση –αλλά και την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου– πιστεύουμε ότι η διαχείριση του προγράμματος MEDA από την Επιτροπή βελτιώθηκε σαφώς σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και μπορούμε να πούμε ότι βάσει και των πολιτικών συνθηκών που παίζουν το ρόλο τους στην περιοχή, η αποτίμηση είναι ικανοποιητική και καταβλήθηκαν πολλές προσπάθειες που οδήγησαν σταδιακά σε μια ομαλή κατανομή πόρων, σε συντομότερες περιόδους προετοιμασίας και γρηγορότερη εκταμίευση.

Θα μπορούσαμε να προτείνουμε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβει υπόψη της, για τις μελλοντικές δράσεις, ότι υπάρχει συνεχής αύξηση του αριθμού των έργων και των προγραμμάτων. Ότι το μερίδιο των ενισχύσεων από τον προϋπολογισμό μας επί του συνολικού προγράμματος αυξάνεται. Ότι ο ρόλος που παίζουν τα Γραφεία μας και ο καταμερισμός των ευθυνών σε τοπικό επίπεδο κρίθηκε ικανοποιητικός και σημαντικός και ότι θα πρέπει να αυξήσουμε αυτή την αποκέντρωση. Ότι έπαιξε ρόλο, και πρέπει να ενισχύσουμε τη σχέση αυτή, η συνεργασία με τις τοπικές αρχές. Επίσης, πρέπει να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο τη συνεργασία μεταξύ Μεσογειακών χωρών, εταίρων Νότου-Νότου, για την επίτευξη του πολυπόθητου στόχου της περιφερειακής συνεργασίας και ολοκλήρωσης.

Ως προς τους τομείς της χρηματοδότησης, είμαστε της γνώμης ότι η οικονομική πτυχή της εταιρικής σχέσης πρέπει να κατευθυνθεί προς την κοινωνική συνοχή και την αειφόρο οικονομική ανάπτυξη, αλλά επίσης δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι για την επίτευξη των στόχων μας χρειάζεται μια σφαιρική παρακολούθηση και ενίσχυση των δράσεων σε όλους τους τομείς. Δεν μπορούμε να πούμε ότι κάποιοι τομείς είναι προτεραιότητας έναντι άλλων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το θέμα της χρηματοδότησης της Παλαιστίνης είναι ένας σημαντικός τομέας της έκθεσής μας και απετέλεσε και αντικείμενο ενισχυμένου ενδιαφέροντος των συναδέλφων μας. Από το 1994 έως το 2006 η Επιτροπή έχει χορηγήσει περίπου 2.300 εκατομμύρια ευρώ στον παλαιστινιακό λαό. Οι πληρωμές στις παλαιστινιακές περιοχές είναι αρκετά σταθερές μεταξύ 232 και 260 εκατομμυρίων μεταξύ 2002 και 2005. Μόνο το 2006 χορηγήθηκαν 700 εκατομμύρια ευρώ, ποσό ρεκόρ μέχρι σήμερα. Όπως γνωρίζουμε από την απόφαση του «Κουαρτέτου» στις 9 Μαΐου του 2006, έχουμε το διεθνή μηχανισμό προσωρινής βοήθειας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω αυτού του μηχανισμού διέθεσε ένα ποσό ύψους 107,5 εκατομμυρίων ευρώ στις τρεις θυρίδες του, που αποτελούν η μία θυρίδα τις επείγουσες ανάγκες, η άλλη θυρίδα τις υποδομές και η τρίτη την καταβολή των ποσών στους δικαιούχους, που είναι οι πιο φτωχές και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Η επιτροπή μας έχει προβληματιστεί για τις σχέσεις μας με την παλαιστινιακή αρχή και τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης των αναγκών, τόσο για την πολιτική και οικονομική ενίσχυση της παλαιστινιακής αρχής αυτής καθεαυτής, όσο και προς τη διοχέτευση της ανθρωπιστικής βοήθειας, γι’ αυτό για να επικαιροποιήσουμε την έκθεση έχω προτείνει δύο προφορικές τροπολογίες: η μία αφορά την παράγραφο 38 που είναι μια παράγραφος «πεπερασμένη» θα έλεγα, οπότε μπορούμε ή να την διαγράψουμε ή να την τροποποιήσουμε σημαντικά και επίσης μια νέα παράγραφο, η οποία αναφέρεται στις αποφάσεις του Συμβουλίου, τόσο για την ενίσχυση της νέας κυβέρνησης όσο και για τη δέσμευση μέσω του διεθνούς μηχανισμού να προβούμε στις απαραίτητες ενέργειες για την ανθρωπιστική βοήθεια στην Γάζα. Θέλω να εκφράσω τη δέσμευσή μας ότι η πολιτική μας ομάδα την υποστηρίζει και πιστεύω να έχω και τη συμπαράσταση των λοιπόν συναδέλφων σε αυτή τη νέα παράγραφο.

(Χειροκροτήματα)

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Ferrero-Waldner, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά την εισηγήτρια. Αναλύσαμε τις συστάσεις και συμφωνούμε σε μεγάλο βαθμό με την αξιολόγηση και, φυσικά, με τα συμπεράσματα του Κοινοβουλίου για το πρόγραμμα MEDA.

Διαπιστώθηκε άλλωστε ότι η υποστήριξη που παρέχει το πρόγραμμα MEDA ήταν αποτελεσματική και συνεισέφερε σημαντικά στην υλοποίηση των στόχων του προγράμματος. Επιπροσθέτως, αναγνωρίστηκε ότι η βοήθεια ήταν ανάλογη με τα αναπτυξιακά σχέδια και τις ανάγκες των χωρών αποδεκτών. Αυτό θέλω να το επισημάνω κατηγορηματικά εδώ γιατί θυμάμαι ακόμα ορισμένες συζητήσεις.

Το Συμβούλιο εκτιμά τις προσπάθειες της Επιτροπής που οδήγησαν σε αισθητές βελτιώσεις όσον αφορά την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα του προγραμματισμού στο πλαίσιο του MEDA II.

Στο μεταξύ το πρόγραμμα MEDA ολοκληρώθηκε και από την 1η Ιανουαρίου 2007 έγινε η μετάβαση στο Ευρωπαϊκό Μέσο Γειτονίας και Εταιρικής Σχέσης (ENPI), το οποίο συνιστά ένα κατάλληλο μέσον για την υλοποίηση της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας.

Στο αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για επέκταση της συνεργασίας μεταξύ των εταίρων της Ευρώπης στον χώρο της Μεσογείου ανταποκρίνεται το περιφερειακό πρόγραμμα του ENPI για τον Νότο, στο οποίο διατίθενται 343,3 εκατ. ευρώ έως το 2010.

Συμμεριζόμαστε την άποψή σας ότι η συνέχιση της επιδίωξης όλων των στόχων της διαδικασίας της Βαρκελώνης για ολόκληρη την περιοχή είναι αποφασιστικής σημασίας. Το γεγονός ότι καταφέραμε παρά τις εντάσεις στην περιοχή να προσεγγίσουμε και να προωθήσουμε μαζί ουσιαστικά θέματα δείχνει ότι η διαδικασία της Βαρκελώνης, ο ευρωμεσογειακός διάλογος, εξακολουθεί πραγματικά να είναι το κατάλληλο πλαίσιο για την επίτευξη αλλαγών στη Μεσόγειο.

Η ευρωμεσογειακή κοινοβουλευτική συνέλευση συνεισφέρει σημαντικά με τον διακοινοβουλευτικό διάλογο στην εμβάθυνση των σχέσεων Βορρά και Νότου. Όλοι μας, η κοινωνία των πολιτών, οι κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια, παρά τις διαφορές ως προς τη δομή και τα καθήκοντα, έχουμε στόχο να προωθήσουμε την εταιρική σχέση με τη Μεσόγειο και θέλουμε να συνεργαστούμε γι’ αυτό.

Επιτρέψτε μου να περάσω τώρα στο τμήμα της έκθεσης που ασχολείται με τη χρηματοδοτική βοήθεια προς τους Παλαιστινίους. Προηγουμένως θα ήθελα, ωστόσο, να αναφέρω ότι παρακολουθούμε με μεγάλη ανησυχία τις πρόσφατες εξελίξεις στα παλαιστινιακά εδάφη και ιδίως στη Λωρίδα της Γάζας. Οι σοβαρές μάχες μεταξύ της Φατάχ και της ακραίας ισλαμιστικής Χαμάς την περασμένη εβδομάδα είχαν ως αποτέλεσμα περισσότερους από 100 νεκρούς και μεγάλο αριθμό τραυματιών.

Οι δυνάμεις της Χαμάς ανέλαβαν τον έλεγχο στην περιοχή χρησιμοποιώντας ωμή βία εναντίον των νόμιμων εθνικών δυνάμεων ασφαλείας, πολιτών και φορέων ανθρωπιστικής βοήθειας. Ενόψει όλων αυτών ο πρόεδρος Αμπάς υποχρεώθηκε να διαλύσει την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να διορίσει κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης. Έτσι κατέρρευσε η ενδοπαλαιστινιακή συμφιλίωση που είχε επιτευχθεί τον Φεβρουάριο στη Μέκκα μεταξύ των παλαιστινιακών ομάδων με τη βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας και τελείωσε η συμμετοχή της Χαμάς στην κυβέρνηση.

Επίσης επιδεινώθηκε περαιτέρω η ήδη δύσκολη ανθρωπιστική κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας. Τα νοσοκομεία είναι υπερπλήρη και αντιμετωπίζουν ελλείψεις σε ιατρικό υλικό. Η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού στη Γάζα εξαρτάται από την επισιτιστική βοήθεια. Οι οργανώσεις βοηθείας υποχρεώθηκαν σε μερική αναστολή της εργασίας τους διότι ανησυχούν για την ασφάλεια του προσωπικού τους – δυστυχώς δικαιολογημένα, όπως έδειξε ο θάνατος δύο συνεργατών του UNRWA από ανταλλαγή πυρών.

Οι Υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ ζήτησαν τη Δευτέρα στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων τον άμεσο τερματισμό της βίας και διαβεβαίωσαν τον πρόεδρο Αμπάς για την πλήρη υποστήριξή τους στις αποφάσεις του. Αποφάσισαν την άμεση επανέναρξη κανονικών σχέσεων με τη νέα κυβέρνηση υπό τον κ. Σαλάμ Φαγιάντ και δήλωσαν την πρόθεσή τους να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την επανάληψη της άμεσης οικονομικής και πρακτικής συνδρομής. Επίσης, οι Υπουργοί Εξωτερικών επανέλαβαν ότι δεν σκοπεύουν να αφήσουν μόνους τους τους ανθρώπους της Λωρίδας της Γάζας χωρίς ανθρωπιστική βοήθεια. Αυτό το διάστημα συζητείται ποια θα είναι τα επιμέρους συμπεράσματα από την αλλαγή της κατάστασης.

Η θέσπιση του προσωρινού διεθνούς μηχανισμού χρηματοδότησης TIM από την ΕΕ τον Ιούνιο του 2006 συνεισέφερε καθοριστικά στην κάλυψη των πιο πιεστικών αναγκών του πάσχοντος παλαιστινιακού πληθυσμού. Η δομή του TIM είναι διαφανής και ο μηχανισμός αυτός αποδείχθηκε ένα ευέλικτο και αποτελεσματικό μέσον.

Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη προσέφεραν πέρυσι ήδη μέσω του TIM βοήθεια ύψους άνω των 300 εκατ. ευρώ κατευθείαν στον παλαιστινιακό λαό και συνεχίζουν τις πληρωμές, ειδικά στη σημερινή κρίσιμη κατάσταση. Αυτό πρέπει να το υπογραμμίζουμε και να το τονίζουμε πάντα διότι κατά καιρούς δημιουργείται, ιδίως στα μέσα ενημέρωσης, μια διαφορετική εικόνα. Ως εκ τούτου, επιδοκιμάζουμε και την απόφαση του κουαρτέτου της Μέσης Ανατολής να παρατείνει την εντολή του TIM για άλλους τρεις μήνες, μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου.

Στην έκθεσή σας απευθύνετε δικαίως έκκληση προς το Ισραήλ να καταβάλει στους Παλαιστινίους τα παρακρατηθέντα έσοδα από δασμούς και φόρους. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση το έχει ζητήσει αυτό επανειλημμένα από το Ισραήλ, όπως π.χ. στα συμπεράσματα που εγκρίθηκαν πρόσφατα από το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της 18ης Ιουνίου. Η ισραηλινή κυβέρνηση –ως γνωστόν συζητήσαμε με την ισραηλινή Υπουργό Εξωτερικών Tzipi Livni– εξήγγειλε ότι είναι πλέον διατεθειμένη να αποδεσμεύσει τους πόρους.

Ελπίζουμε ότι αυτό θα δώσει την επειγόντως απαραίτητη ώθηση στην παλαιστινιακή οικονομία. Μία πολιτική λύση δεν θα είναι δυνατό να έχει επιτυχία χωρίς αισθητή βελτίωση και σε αυτόν τον τομέα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δραστηριοποιείται ήδη και σε σχέση με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις των δημοσίων οικονομικών, συμπεριλαμβανομένου και του δημοσιονομικού και λογιστικού ελέγχου. Η Επιτροπή υποστηρίζει το Υπουργείο Οικονομικών της Παλαιστίνης με τεχνική βοήθεια για την περαιτέρω δημιουργία διαφανών δομών για τον παλαιστινιακό προϋπολογισμό.

Στόχος της ΕΕ είναι και παραμένει να υπάρχουν δύο κράτη –το Ισραήλ και η Παλαιστίνη– που θα συμβιώνουν ειρηνικά μεταξύ τους και με τους γείτονές τους στην περιοχή. Θέλουμε να συνεισφέρουμε ώστε να δημιουργηθούν μακροπρόθεσμα καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για τους Παλαιστινίους αντί να ασχολούμαστε με τη διαχείριση κρίσεων. Οι τελευταίες εβδομάδες κατέστησαν απόλυτα σαφές για ποιον λόγο αυτό είναι επειγόντως απαραίτητο.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω την κ. Κράτσα-Τσαγκαροπούλου για την εξαίρετη έκθεσή της. Παρουσιάζεται σε μια αποφασιστική χρονική συγκυρία, καθώς αφορά τη συνεργασία με την περιοχή της νοτίου Μεσογείου, ενώ εφαρμόζεται συγχρόνως η ενισχυμένη πολιτική γειτονίας. Θα παρουσιάσω καταρχάς τα σημαντικότερα ευρήματα και στη συνέχεια θα αναφερθώ στην τρέχουσα κατάσταση στα Παλαιστινιακά Εδάφη και στην αντίδρασή μας σε αυτή.

Πρώτον, όσον αφορά τις επιδόσεις του MEDA την τελευταία δεκαετία, είμαι ικανοποιημένη από τις θετικές εκτιμήσεις του Κοινοβουλίου σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους αυτό το πρόγραμμα έχει συμβάλει στην υλοποίηση των στόχων της δήλωσης της Βαρκελώνης. Περαιτέρω πρόοδος μπορεί και πρέπει να σημειωθεί, όμως συμμερίζομαι την άποψη του Κοινοβουλίου ότι η διαδικασία της Βαρκελώνης παραμένει το πλέον ενδεδειγμένο πλαίσιο για τη μεσογειακή πολιτική. Η διαδικασία αυτή έχει τώρα τη στήριξη της πολιτικής γειτονίας, η οποία θα συμβάλει στην ανάπτυξη των διμερών σχέσεων και στην πρακτική εφαρμογή πολλών από τους στόχους της ημερήσιας διάταξης της Βαρκελώνης.

Από άποψη αποτελεσματικότητας και διεξοδικότητας, τα ευρήματα του Κοινοβουλίου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου ενθαρρύνουν την Επιτροπή να συνεχίσει την περαιτέρω βελτίωση των επιδόσεών της. Είναι σαφές ότι θα λάβουμε επίσης υπόψη τις διαφορετικές συστάσεις των δύο θεσμικών οργάνων. Δεσμεύομαι να συνεχίσω τις προσπάθειες της Επιτροπής προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ έχουμε ήδη ξεκινήσει την τελική αξιολόγηση του κανονισμού MEDA. Αναμένουμε τα αποτελέσματα στις αρχές του 2008.

Όλες οι προσπάθειές μας πρέπει να ερμηνεύονται στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων και προοδευτικών βελτιώσεων της διαχείρισης τις οποίες ξεκίνησε η Επιτροπή από το 2001. Συμμερίζομαι πλήρως την άποψη του Κοινοβουλίου ως προς τα θέματα της προώθησης της κοινωνικής συνοχής και της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης. Κατά τον ίδιο τρόπο, συμμερίζομαι την προθυμία σας να επιδιώξετε τους στόχους της διαδικασίας της Βαρκελώνης όπως ορίζονται στην έκθεση. Έχουμε αναλάβει πολυάριθμες πρωτοβουλίες σε αυτόν τον τομέα μέσω θεματικών ενισχύσεων, για παράδειγμα στους τομείς της χρηστής διακυβέρνησης, της δημοκρατίας και της ισότητας των φύλων. Τέλος, όσον αφορά την ορατότητα, έχω καταστήσει την αρχή της ορατότητας μείζονα προσωπική μου προτεραιότητα, ως προς την οποία σημειώνουμε πρόοδο.

Στην έκθεσή σας, κυρία Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, αναλύονται με σαφήνεια τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του προγράμματος MEDA. Αναγνωρίζονται οι βελτιώσεις που έχουν επέλθει, αλλά επισημαίνονται επίσης τα σημεία στα οποία πρέπει να επιτευχθεί περαιτέρω πρόοδος. Ο νέος κανονισμός για το ευρωπαϊκό μέσο γειτονίας και εταιρικής σχέσης, ο οποίος έχει τεθεί σε ισχύ από τις αρχές του τρέχοντος έτους, προσφέρει τεράστιο αριθμό νέων ευκαιριών. Προσβλέπουμε, συνεπώς, στη συνέχιση του διαλόγου μαζί σας και στην εποικοδομητική σας στήριξη.

Όσον αφορά την τρέχουσα κατάσταση στα Παλαιστινιακά Εδάφη, βρισκόμαστε περισσότερο από κάθε άλλη φορά σε κρίσιμο κομβικό σημείο. Παρακολουθούμε την κατάσταση από μέρα σε μέρα και από ώρα σε ώρα, ενώ προς το παρόν αντιμετωπίζουμε μόνο τις επείγουσες ανάγκες, τακτική την οποία πιθανότατα θα χρειαστεί να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε στο εγγύς μέλλον. Όπως δήλωσε η Προεδρία του Συμβουλίου στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων τη Δευτέρα, διεξήγαμε μακρά και εντατική συζήτηση για τη Μέση Ανατολή. Υπήρξε ευρεία συναίνεση ως προς την ανάγκη στήριξης του Προέδρου Αμπάς και της νέας κυβέρνησής του υπό την ηγεσία του πρωθυπουργού Φαγιάντ. Την ίδια στάση υιοθέτησε άλλωστε και το Κουαρτέτο.

Έχει ήδη επισημανθεί ότι η ΕΕ θα αποκαταστήσει αμέσως ομαλές σχέσεις με αυτή την κυβέρνηση. Συγχρόνως, όμως, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις ανάγκες για ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα και δεν πρόκειται να απογοητεύσουμε ποτέ τον παλαιστινιακό πληθυσμό.

Όσον αφορά την παροχή βοήθειας, εκφράστηκε η έντονη επιθυμία να αναπτυχθούν οι αναγκαίες προϋποθέσεις για την παροχή επείγουσας, πρακτικής και χρηματοδοτικής στήριξης. Αυτό περιλαμβάνει: την παράταση της έκτακτης βοήθειας μέσω του Προσωρινού Διεθνούς Μηχανισμού για τρεις ακόμη μήνες, αυτή τη φορά με την πλήρη συνεργασία του Σαλάμ Φαγιάντ· τη συνέχιση της χορήγησης ανθρωπιστικής βοήθειας, μεταξύ άλλων και στη Γάζα· την εξέταση των διαθέσιμων επιλογών για επανέναρξη της άμεσης οικονομικής στήριξης, περιλαμβανομένης της οικοδόμησης θεσμών· τη στήριξη της παλαιστινιακής πολιτικής αστυνομίας μέσω της επαναδραστηριοποίησης της Αστυνομικής Αποστολής της ΕΕ για τα Παλαιστινιακά Εδάφη· και, καλώς εχόντων των πραγμάτων, την επαναλειτουργία της αποστολής συνοριακής συνδρομής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το σημείο διέλευσης της Ράφα.

Κατέστησα σαφές στο Συμβούλιο και στον πρωθυπουργό Φαγιάντ ότι η επανέναρξη της χορήγησης άμεσης βοήθειας στην Παλαιστινιακή Αρχή θα εξαρτηθεί από την εκπλήρωση ορισμένων τεχνικών προϋποθέσεων –προϋποθέσεων ελέγχου δηλαδή– όσον αφορά τον λογιστικό έλεγχο και την επαλήθευση. Μπορώ να σας ενημερώσω ότι βρισκόμαστε ήδη σε επαφή με τον πρωθυπουργό Φαγιάντ και τους συνεργάτες για την αναζήτηση τρόπων επίτευξης αυτού του στόχου. Εχθές μάλιστα πραγματοποιήθηκε συνάντηση μεταξύ του επικεφαλής της αντιπροσωπείας μου και του πρωθυπουργού.

Ως πρώτο βήμα, σκοπεύουμε να καταβάλουμε 22 εκατ. ευρώ ως άμεση βοήθεια από ένα αποθεματικό προκειμένου να συνεισφέρουμε στην αποπληρωμή των εκκρεμών υποχρεώσεων πληρωμών της Παλαιστινιακής Αρχής, ιδίως στον ιδιωτικό τομέα, προκειμένου να καταστεί εμφανές ότι υπάρχει κάποια εξέλιξη.

Προς το παρόν, θα συνεχιστεί επίσης η διάθεση πόρων μέσω του Προσωρινού Διεθνούς Μηχανισμού για την κάλυψη ζωτικών αναγκών των Παλαιστινίων υπό καθεστώς λογοδοσίας και διαφάνειας. Όπως προανέφερα, θα χρησιμοποιηθεί πλέον ως μέσο στήριξης της κυβέρνησης Φαγιάντ. Στο πλαίσιο αυτό, θέλω να σας ευχαριστήσω και να χαιρετίσω την πολιτική συμφωνία για τη διάθεση 90 εκατ. ευρώ επιπλέον για τον Προσωρινό Διεθνή Μηχανισμό. Ευελπιστώ επίσης ότι θα καταστεί δυνατή η επιτάχυνση των διαδικασιών έγκρισης.

Όπως ήδη επεσήμανε ο Προεδρεύων του Συμβουλίου, εκείνο που έχει τώρα τη μεγαλύτερη σημασία είναι, καλώς εχόντων των πραγμάτων, να αποδεσμεύσουν επιτέλους οι Ισραηλινοί, όπως τους έχουμε επανειλημμένως ζητήσει, τους παλαιστινιακούς πόρους τους οποίους κατακρατούν προκειμένου να σταλούν στην κυβέρνηση του Μαχμούντ Αμπάς.

Τέλος, επιτρέψτε μου με την ευκαιρία αυτή να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά το Κοινοβούλιο για τη στήριξή του, η οποία έχει υπάρξει και θα συνεχίσει να είναι αποφασιστική. Μέσω του Προσωρινού Διεθνούς Μηχανισμού, ο οποίος αποτελεί ευρωπαϊκή πρωτοβουλία, έχουμε προσφέρει σημαντικές ενισχύσεις σε περισσότερα από ένα εκατομμύριο Παλαιστινίους – φάρμακα, νοσοκομειακό υλικό, καύσιμα για στοιχειώδεις δημόσιες υπηρεσίες, παροχές για τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού και για τον δημόσιο τομέα. Αυτό θα ήταν αδύνατο χωρίς τη στήριξή σας, την οποία χρειαζόμαστε και πάλι προκειμένου να εξασφαλίσουμε όλα τα υλικά που μόλις προανέφερα.

  Véronique De Keyser (PSE), συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, αυτή η εξαιρετική έκθεση της κ. Κράτσα, την οποία ευχαριστώ για το έργο της, περιέχει δύο σημαντικές δηλώσεις.

Πρώτον, η διαχείριση της βοήθειας που χορηγείται στην Παλαιστίνη από το 2003 υπήρξε καλή και χωρίς απάτες. Αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο, το οποίο θα θέσει τέλος στις επίμονες και αβάσιμες φήμες για διαφθορά στην εκτελεστική ομάδα.

Δεύτερον, ο προσωρινός μηχανισμός παροχής βοήθειας που αναπτύχθηκε μετά τις κυρώσεις το 2006 κατά της κυβέρνησης της Χαμάς, δεν κατόρθωσε, δυστυχώς, παρά τα ποσά που επενδύθηκαν, να αποτρέψει μια ανθρωπιστική τραγωδία με αύξηση της παιδικής θνησιμότητας, εμφάνιση νέων νόσων και ακραία ένδεια στα κατεχόμενα εδάφη.

Τούτων λεχθέντων, μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης έκτακτης ανάγκης και τη διάλυση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, η βοήθεια φαίνεται ως εκ θαύματος να έχει αποκατασταθεί και ακόμη και οι φόροι που παρακρατούσε το Ισραήλ μπορούν τώρα να επιστραφούν στη νέα κυβέρνηση. Είμαι ευτυχής. Παρ’ όλο που η χώρα βρίσκεται βυθισμένη σε εμφύλιο πόλεμο, διαιρεμένη στα δύο, αυτή η θεαματική μεταστροφή απαιτεί να κοιτάξουμε τα πράγματα διαφορετικά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ευθύνεται για την πολιτική της στη Μέση Ανατολή από τον Ιανουάριο του 2006. Η πολιτική αυτή αποσκοπούσε στο να απομονώσει την Χαμάς και να της στερήσει την εκλογική νίκη της. Αγνόησε τις προόδους της πολιτικής πλατφόρμας της, πάνω στην οποία σχηματίσθηκε η κυβέρνηση εθνικής ενότητας· αρνήθηκε να καταδικάσει το Ισραήλ για τη σύλληψη και φυλάκιση 45 παλαιστινίων βουλευτών. Σήμερα, οι εξτρεμιστές έχουν νικήσει και στην περιοχή έχει επιβληθεί καθεστώς ζώνης μη διέλευσης. Για τους Παλαιστίνιους οιαδήποτε πίστη στη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία έχει πεθάνει και η εικόνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αμαυρωθεί για πολύ καιρό.

Δεν υποστηρίζουμε, φυσικά, σήμερα τις δραστηριότητες της Χαμάς. Τις καταδικάζουμε. Όταν, ωστόσο, επικρατεί το χάος, όταν ξεσπά εμφύλιος πόλεμος, τότε έρχεται η ώρα της αιματοχυσίας και των βιαιοτήτων και θα έλεγα ότι έχουμε συμβάλλει στη δημιουργία του χάους αυτού. Προ μηνών το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ύψωσε κραυγή συναγερμού ότι οι ΜΚΟ ζητούσαν βοήθεια. Ακόμη και ο ΟΗΕ δεν είναι πλέον σιωπηλός. Διαβάστε την έκθεση do Santos. Στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης είμαστε υπόλογοι γι’ αυτή την καταστροφή, και αν οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν το σθένος μιας Επιτροπής Baker-Hamilton για να εξετάσουν την πολιτική τους στο Ιράκ, τότε και εγώ ζητώ σήμερα τη σύσταση κοινοβουλευτικής επιτροπής για να αξιολογήσει την ευρωπαϊκή πολιτική μας στη Μέση Ανατολή και τις συνέπειές της σήμερα.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ADAM BIELAN
Αντιπροέδρου

  Ingeborg Gräßle, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά την εισηγήτριά μας. Είναι κρίμα που η έκθεσή της επισκιάζεται τώρα από το ερώτημα αν είναι σωστό ή όχι να συνεχίσουμε να δίνουμε χρήματα στη δύσκολη αυτή περιοχή, γιατί τώρα το θέμα είναι μόνο η Παλαιστίνη. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια για τη σημαντική της εργασία διότι πιστεύουμε ότι μπορούμε να διδαχθούμε πολύ περισσότερα από την εμπειρία μας για τα μελλοντικά μας προγράμματα. Κυρία Επίτροπε, ένα από τα πράγματα που θα ήθελα να ζητήσω, είναι να αποφεύγουμε μελλοντικά να αφήνουμε να δημιουργούνται μεγάλες διακοπές στα προγράμματά μας. Η ΕΕ είναι ειδική στο να κάνει τα πάντα από την αρχή μετά από 7 χρόνια. Πιστεύω ότι μακροπρόθεσμα οι οικονομικοί ελεγκτές να μπορούσαν να σημειώσουν πολύ μεγαλύτερη πρόοδο αν μπορούσαμε να βασιστούμε στο ότι τα προγράμματά μας θα είχαν μεγαλύτερη συνέχεια.

Βλέπουμε σήμερα ότι η επικαιρότητα έχει ξεπεράσει ήδη αρκετές φορές την παρούσα έκθεση. Η εισηγήτρια κατέβαλε μεγάλο κόπο για το θέμα αυτό, ειδικά σε σχέση με την Παλαιστίνη, με επισκέψεις στην περιοχή και μία διευκρινιστική έκθεση της OLAF και πολύωρες συζητήσεις γι’ αυτήν την περιοχή που ασφαλώς είναι η πιο προβληματική στον κόσμο. Αντιμετωπίζουμε για τρίτη φορά το ερώτημα αν είναι σωστό να δαπανούμε χρήματα της ΕΕ για την εν λόγω περιοχή. Παρά τις επιφυλάξεις πολλών συναδέλφων, η Επιτροπή Ελέγχου των Προϋπολογισμών είπε «ναι», ιδίως για ανθρωπιστικούς λόγους, επειδή γνωρίζουμε και τα θετικά πράγματα που γίνονται εκεί με αυτά τα χρήματα, καθώς και ότι η απουσία τους θα ήταν μεγάλη έλλειψη. Προχθές έδωσε και το Συμβούλιο ξανά μια απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως δημοσιονομικός νομοθέτης και αρχή χορήγησης απαλλαγής, συμμετέχει και αυτό.

Θέλουμε επίσης να υποστηρίξουμε τη νόμιμη κυβέρνηση της Παλαιστίνης και φυσικά δεν θέλουμε να γυρίσουμε την πλάτη στην ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα. Όμως ακριβώς επειδή εκεί υπάρχει εμφύλιος πόλεμος, η Επιτροπή είναι ιδιαίτερα υποχρεωμένη να λογοδοτεί σε εμάς και πρέπει να εκπληρώσει αυτή την υποχρέωσή της διότι η δημοσιονομική ενίσχυση είναι η πιο επισφαλής μορφή ενίσχυσης.

Μου άρεσαν οι εξαγγελίες της Επιτρόπου Ferrero-Waldner ότι οι κοινοτικοί πόροι θα συνδεθούν και σε αυτήν την περιοχή περισσότερο με την ύπαρξη μιας επιτυχημένης μεταρρυθμιστικής πολιτικής, γιατί υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο δεν δείχνουμε κατανόηση: δεν μπορούμε να δεχτούμε ούτε για ανθρωπιστικούς και πολιτικούς λόγους να καταστρέφεται διαρκώς προσχεδιασμένα η βοήθεια που προσφέρουμε.

  Paulo Casaca, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρία Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, κυρία De Keyser, κυρίες και κύριοι, βρισκόμαστε εδώ για να συζητήσουμε την έκθεση της κ. Κράτσα-Τσαγκαροπούλου σχετικά με την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για το MEDA, το ευρωπαϊκό πρόγραμμα για τις χώρες της νοτίου Μεσογείου. Η υπό εξέταση έκθεση εστιάζεται ειδικότερα στην κοινοτική στήριξη που προσφέρεται στην Παλαιστίνη.

Η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν κάλυπτε τη στήριξη προς την Παλαιστίνη. Το μόνο ευρωπαϊκό όργανο που έχει διενεργήσει λεπτομερή ανάλυση αυτού του χρηματοδοτικού μηχανισμού, η υπηρεσία καταπολέμησης της απάτης (OLAF), αρνήθηκε να δημοσιεύσει την έκθεσή του. Η έκθεση δεν έχει γνωστοποιηθεί στα μέλη της Επιτροπής Ελέγχου των Προϋπολογισμών ούτε καν εμπιστευτικά.

Ενόψει αυτής της κατάστασης, δεν μπορούμε να προσφέρουμε καμία εγγύηση για την ορθή χρήση των κοινοτικών πόρων στη χώρα. Από πολιτική, πάντως, άποψη, βρισκόμαστε απέναντι σε ένα σοβαρό δίλημμα: αφενός, να προσφέρουμε αναπτυξιακή συνεργασία και ανθρωπιστική βοήθεια σε ανθρώπους οι οποίοι είναι θύματα ηγεσιών οι οποίες δεν ενδιαφέρονται για την ευημερία τους και, αφετέρου, να διασφαλίσουμε ότι οι κοινοτικοί πόροι δεν θα χρησιμοποιηθούν για την αγορά όπλων, την τρομοκρατία, την προπαγάνδα, ιδίως όσον αφορά την πολιτική κατήχηση μικρών παιδιών, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και το μίσος, ή τις βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας, όπως αποκαλύφθηκε στην περίπτωση των πόρων που είχαν διατεθεί στον Λίβανο.

Πρόκειται για θέμα υψίστης σημασίας το οποίο απαιτεί πολιτική παρέμβαση, με βάση την ανθρωπιστική πεποίθηση ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στη ζωή, ανεξαρτήτως της θρησκείας ή της εθνικότητας στην οποία ανήκουν οι ίδιοι ή οι πρόγονοί τους· με άλλα λόγια, απαιτείται πολιτική παρέμβαση η οποία θα μπορεί να αντισταθμίσει τη δημαγωγία και την υποκρισία.

Ως εκ τούτου, επικροτώ θερμά τη σημερινή χειρονομία των ισραηλινών αρχών να προσφέρουν ελεύθερη διέλευση προς τη Δυτική Όχθη σε εκατοντάδες παλαιστίνιους πρόσφυγες οι οποίοι έζησαν αρκετές ημέρες παγιδευμένοι στις σήραγγες του Ερέτζ, στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από το κύμα τρομοκρατίας που σαρώνει τη Γάζα. Θέλω επίσης να απευθύνω ειλικρινή, αδελφική έκκληση στις ισραηλινές και αιγυπτιακές αρχές να καταβάλουν το μέγιστο των προσπαθειών τους προκειμένου να συνεργαστούν με τις διεθνείς ειρηνευτικές δυνάμεις και με τη νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση που διορίστηκε από τον Πρόεδρο Αμπάς για τη διάσωση των Παλαιστινίων που εγκαταλείπουν τη Γάζα εξαιτίας των διώξεων οι οποίες έχουν ήδη κοστίσει τη ζωή πολλών κατοίκων της περιοχής.

Ευελπιστώ ότι μπορούμε να στηριχτούμε, όπως και πολλές φορές στο παρελθόν, στη συνεργασία της Υπηρεσίας Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ECHO) προκειμένου να συμβάλουμε στη μείωση της ανθρώπινης δυστυχίας στη Γάζα, με την προϋπόθεση ότι αυτό δεν θα εμποδίσει την ECHO να συνεχίσει την ανάπτυξη εξίσου επειγουσών ανθρωπιστικών παρεμβάσεων για να βοηθήσει τους ιρακινούς πρόσφυγες όχι μόνο στη Συρία και την Ιορδανία, αλλά και στην Αίγυπτο, τον Λίβανο και διάφορες χώρες του Αραβικού Κόλπου.

Η Παλαιστίνη αποτελεί αυτή την περίοδο στόχο μιας φανατικής ιδεολογίας η οποία χρησιμοποιεί τη θρησκεία για να κρύψει τη δίψα της για εξουσία και η οποία ερημώνει τον Λίβανο και το Ιράκ. Όποιος αρνείται να αντιληφθεί αυτή την πραγματικότητα θα βρεθεί και πάλι αντιμέτωπος με γεγονότα τα οποία είναι αδύνατο να προβλεφθούν.

  Jorgo Chatzimarkakis, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Gloser, κυρία Επίτροπε, θα ήθελα αρχικά να ευχαριστήσω θερμά την κ. Κράτσα-Τσαγκαροπούλου για την έκθεσή της. Έχει επεξεργαστεί πολύ καλά ειδικά το τμήμα που αφορά το MEDA, και παρουσιάζει τα βήματα που χρειάζεται να γίνουν. Συγχαρητήρια γι’ αυτήν την πραγματικά τεκμηριωμένη εργασία!

Θα ήθελα υπό το πρίσμα των γεγονότων και επειδή ο χρόνος είναι λίγος να περιοριστώ στο TIM, το ταμείο ενίσχυσης των Παλαιστινίων. Το σχέδιο έκθεσης καθιστά σαφές ότι η Επίτροπος κατάφερε εδώ κάτι εξαιρετικό και τη συγχαίρω γι’ αυτό, γιατί η ΕΕ θα ήταν υποχρεωμένη να αναστείλει πλήρως την καταβολή ενίσχυσης προς την Παλαιστινιακή Αρχή. Δεν είχαμε άλλη επιλογή. Δεν μπορούμε να υποστηρίζουμε τρομοκράτες. Δεν το κάναμε στο παρελθόν και δεν πρέπει να το κάνουμε ούτε στο μέλλον. Όμως πρέπει πάντα να ενεργούμε όταν υποφέρουν άνθρωποι. Η ΕΕ βρήκε με το TIM μία λύση που ανταποκρίνεται στις υψηλές ηθικές απαιτήσεις των Ευρωπαίων σχετικά με την καταβολή οικονομικής ενίσχυσης.

Σε αυτό το πλαίσιο πιστεύω ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη η κριτική για μικρής σημασίας λογιστικά σφάλματα και ανακρίβειες, παρακαλώ όμως να μην επικεντρωθούμε σε αυτή. Οπωσδήποτε πρόκειται για ένα σχέδιο που έγινε κάπως βιαστικά. Όλοι γνωρίζαμε πως ήμασταν κάπως πιεσμένοι. Δεν συμφωνώ με την υπόγεια κριτική της ισραηλινής στρατηγικής να αναστείλει τις φορολογικές πληρωμές. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε το Ισραήλ διότι δεν έτρεξαν πίσω από τους τρομοκράτες με τα χρήματα και γι’ αυτό θα πρέπει να αφήσουμε το θέμα αυτό. Άλλωστε οι σημερινές εξελίξεις έδειξαν ότι ήταν σωστό να κρατήσουν τα χρήματα για ασφάλεια, πράγμα από το οποίο τώρα μπορούν να επωφεληθούν διπλά ο πρόεδρος Αμπάς και οι μετριοπαθείς δυνάμεις. Σε συνάρτηση με αυτό θα ήθελα επίσης να επαινέσω την απόφαση του Ισραήλ να ανοίξει για ανθρωπιστικούς λόγους τη συνοριακή διάβαση Erez βοηθώντας έτσι άμεσα τους Παλαιστινίους που τρέπονταν σε φυγή μπροστά στη Χαμάς.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους προσφέρουν βοήθεια επί τόπου, γιατί η βοήθεια πρέπει να προσφέρεται επί τόπου στον πληθυσμό. Το Κοινοβούλιο τους ευχαριστεί για το ανθρωπιστικό τους έργο. Το καθήκον τους δεν είναι εύκολο και τους ευχαριστούμε θερμά.

  Αδάμος Αδάμου, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ την κ. Κράτσα –παρά το ότι σε ορισμένα θέματα διαφωνώ– για τη σκληρή της δουλειά.

Εγώ δεν θα συμφωνήσω με τον κ. Χατζημαρκάκη, θα είμαι αντίθετος με τον κ. Χάρη Χατζημαρκάκη, και θα υποδείξω τις ευθύνες που έχετε κυρία Επίτροπε, ως εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τη χαώδη κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Παλαιστίνη. Φέρετε ευθύνη διότι δεν επιτρέψατε να δουλέψει μια διαδικασία διοχέτευσης οποιασδήποτε χρηματικής βοήθειας σε μια κυβέρνηση που λέγεται Εθνικής Ενότητας. Ακόμη περισσότερο έχετε αμέριστη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση, διότι –επιλεκτικά και αβάσιμα– επιμένετε να παρακάμπτετε τις θεσμικές διόδους και την απ’ ευθείας διοχέτευση οικονομικής βοήθειας σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, που είχε αποδεχθεί τις συμφωνίες του PLO και, ως εκ τούτου, πληρούσε τις προϋποθέσεις του «κουαρτέτου». Και κάτι τελευταίο, από δω και πέρα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι ότι σε καμιά περίπτωση η επανέναρξη απ’ ευθείας οικονομικών σχέσεων δεν μπορεί να εξαρτηθεί από όρους που να διχάζουν τους Παλαιστινίους και να εξυπηρετούν την επεκτατική πολιτική του Ισραήλ.

Θα ήθελα, κυρία Επίτροπε, να σας παρακαλέσω να αναγνωρίσετε ότι υπάρχουν ευθύνες και να τις αναλάβετε.

  Simon Busuttil (PPE-DE). – (MT) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να εκφράσω και εγώ, όπως οι συνάδελφοί μου προηγουμένως, τα συγχαρητήριά μου στην Αντιπρόεδρο κ. Κράτσα για την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκθεσή της. Η έκθεση αυτή είναι ιδιαιτέρως σημαντική και χρήσιμη στην παρούσα συγκυρία, καθόσον διανύουμε μια περίοδο κατά την οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την πρόκληση να στείλουμε μήνυμα ελπίδας για μια κατάσταση η οποία μοιάζει εντελώς απελπιστική. Αυτή είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε, και η απάντησή μας, παρ’ όλα τα προβλήματα, πρέπει να είναι ότι εμμένουμε στις προσπάθειές μας και ότι πρέπει να αναθαρρήσουμε. Δεν αμφιβάλλω, κυρία Επίτροπε, ότι αυτό ακριβώς κάνετε με τον ενθουσιασμό που σας διακατέχει και ότι θα συνεχίσετε να αποτελείτε την αχτίδα ελπίδας μας σε αυτή τη δύσκολη περίοδο.

Γι’ αυτό υποστηρίζουμε τις πρωτοβουλίες που έχετε υιοθετήσει, όπως ο προσωρινός διεθνής μηχανισμός (ΠΔΜ), ο οποίος γνωρίζουμε τώρα ότι θα ανανεωθεί. Έχετε την πλήρη στήριξή μας διότι θεωρούμε ότι ο μηχανισμός αυτός θα είναι αρκετός για την κάλυψη των βασικών αναγκών. Έχετε επίσης τη στήριξή μας όσον αφορά τη δυνατότητα παροχής άμεσης βοήθειας στις παλαιστινιακές αρχές, με την προϋπόθεση, φυσικά, ότι θα είναι εγγυημένη η οικονομική διαφάνεια, καθόσον είναι καθήκον του Κοινοβουλίου μας να διασφαλίζει ότι τα χρήματα δαπανώνται κατά τρόπο διαφανή.

Είναι κρίμα που δεν έχουμε περισσότερο χρόνο για να συζητήσουμε τις υπόλοιπες πτυχές της Μεσογείου, καθόσον γνωρίζουμε ότι οι πόροι του MEDA χρησιμοποιήθηκαν σε άλλες χώρες και ότι χρησιμοποιήθηκαν κατά τρόπο αξιέπαινο. Για παράδειγμα, ο ρυθμός χρησιμοποίησης αυτών των πόρων σε χώρες όπως το Μαρόκο, η Ιορδανία και η Τυνησία έχει βελτιωθεί σημαντικά με την πάροδο του χρόνου.

  Proinsias De Rossa (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω την κ. Κράτσα-Τσαγκαροπούλου για τη σημαντική έκθεσή της, η οποία αντικατοπτρίζει το εξαιρετικό έργο που επιτελεί η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω του προγράμματος MEDA. Διατηρώ, εντούτοις, μια επιφύλαξη όσον αφορά την αιτιολογική σκέψη ΙΔ, η οποία δεν αντικατοπτρίζει τη ρεαλιστική πολιτική όσον αφορά την κατάσταση που επικρατεί μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Φρονώ ότι η συγκεκριμένη αναφορά πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να αντικατοπτρίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια αυτή την κατάσταση.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Κουαρτέτο δεν αντέδρασαν με ικανοποιητική ταχύτητα ή ρεαλισμό, κατά τη γνώμη μου, στο επίτευγμα του σχηματισμού κυβέρνησης εθνικής ενότητας από τους δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους των Παλαιστινίων. Φρονώ ότι αυτή η αδυναμία μας υπήρξε η τελευταία σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Βρισκόμαστε τώρα αντιμέτωποι με ένα πραξικόπημα στη Γάζα το οποίο απειλεί το ειρηνικό μέλλον που διακαώς επιθυμεί ο παλαιστινιακός λαός. Πράγματι, πρέπει να καταδικαστεί, όμως ακόμη και ένας αρχάριος πολιτικός θα μπορούσε να έχει προβλέψει αυτή την εξέλιξη. Άλλωστε, πολλοί από τους πιο έμπειρους συναδέλφους το είχαμε ήδη επισημάνει σε τούτο το Σώμα.

Μετά από 40 χρόνια βάναυσης κατοχής και διαρκούς ταπείνωσης από τις ισραηλινές αρχές, σε συνδυασμό με την άρνηση του κόσμου να ενεργήσει σύμφωνα με τους δημοκρατικούς κανόνες που ο ίδιος έχει θεσπίσει και να αναγνωρίσει τη δημοκρατική επιλογή των Παλαιστινίων, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η Παλαιστίνη διέρχεται σήμερα αυτή την κρίση. Ακόμη και σε αυτό το προχωρημένο στάδιο, η Ευρώπη πρέπει να προσπαθήσει να παρέμβει στο πλαίσιο συνεργασίας με όλους τους εκλεγμένους αντιπροσώπους του παλαιστινιακού λαού με σκοπό την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην πολιτική, τις διαπραγματεύσεις και τις εκλογές.

Πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να συμβάλουμε στην αποκατάσταση της δημόσιας τάξης, η οποία σήμερα είναι για τον παλαιστινιακό λαό εξίσου σημαντική με την ανθρωπιστική βοήθεια.

  Salvador Garriga Polledo (PPE-DE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αφιερώσει πολύ χρόνο, προσπάθεια και δημοσιονομική βοήθεια στη συνεργασία μεταξύ των χωρών της Μεσογείου. Τα δυο προγράμματα MEDA ανέρχονται σε περισσότερα από 7 000 εκατομμύρια ευρώ σε αναλήψεις υποχρεώσεων και περισσότερα από 600 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Πιστεύουμε ότι οι δράσεις MEDA είναι μία από τις μεγάλες επιτυχίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχουν συμβάλλει όχι μόνο στην οικονομική ανάπτυξη αλλά επίσης, σημαντικά, στη δημοκρατική ανάπτυξη και στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου.

Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο μέρος όλου του δικτύου οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών στις μεσογειακές χώρες οφείλουν την ύπαρξή τους στο έργο του προγράμματος MEDA. Επομένως, είμαστε πολύ περήφανοι που η εκτέλεση όλων των πτυχών αυτού του προγράμματος είναι πολύ καλή.

Η Παλαιστίνη ήταν πάντα ένα επίμαχο θέμα από δημοσιονομική άποψη· είναι η πτυχή του προγράμματος MEDA που προκαλεί τη μεγαλύτερη αντιπαλότητα. Η άμεση βοήθεια στην Παλαιστίνη είναι πολύ δύσκολο να ελεγχθεί, όπως είπαν ορισμένοι βουλευτές, τόσο από την άποψη του προορισμού όσο και από την άποψη της εφαρμογής της. Θέλω να αναφέρω ότι κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου είχαμε μία εξεταστική επιτροπή σχετικά με την άμεση δημοσιονομική βοήθεια, της οποίας ήμουν μέλος. Τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματά της οδήγησαν σε μια σειρά αποφάσεων και μέτρων που, μεταξύ άλλων πραγμάτων, κατέστησαν δυνατή τη δημιουργία αυτού του μεταβατικού μηχανισμού παρέμβασης.

Φυσικά, σήμερα είμαστε αντιμέτωποι με μια κατάσταση στην οποία η ανθρωπιστική και η πολιτική πραγματικότητα υπερβαίνει κάθε πρόβλεψη δημοσιονομικής βοήθειας που θα μπορούσαμε να κάνουμε από άποψη δημοσιονομικού ελέγχου.

Επομένως, συμμερίζομαι τη σχεδόν ομόφωνη άποψη αυτού του Κοινοβουλίου και συμφωνούμε απόλυτα με αυτή την ψήφο εμπιστοσύνης στην Παλαιστινιακή Κυβέρνηση. Γνωρίζουμε ότι η άμεση δημοσιονομική βοήθεια είναι πολύ δύσκολο να ελεγχθεί, αλλά εκφράζουμε την εμπιστοσύνη μας ούτως ώστε, με τη βοήθεια όλων, να μπορέσουμε να τη φέρουμε σε πέρας.

  Jamila Madeira (PSE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, αν και το πρόγραμμα MEDA είναι πολύ πρόσφατο, έχει ήδη προσφέρει θετικά αποτελέσματα στην πράξη, στην άλλη πλευρά της Μεσογείου. Έχουμε ακόμη δρόμο, ωστόσο, μέχρις ότου καταστεί πραγματικά αποτελεσματικό και αναγνωριστεί από τους ανθρώπους που ωφελούνται από αυτό άμεσα ή έμμεσα.

Έχοντας διαπιστώσει από πρώτο χέρι τα όσα έχει προσφέρει το MEDA στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, χαιρετίζω πολλές από τις προτάσεις που διατυπώνει στην έκθεσή της η κ. Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, την οποία επί τη ευκαιρία συγχαίρω. Συμφωνώ με τη θέση ότι η στήριξη και οι προσπάθειές μας πρέπει να εστιάζονται σε συγκεκριμένους τομείς, όμως πρέπει να επεκταθούν ώστε να καλύπτουν και άλλους τομείς οι οποίοι ενδέχεται να αποδειχθούν γόνιμοι σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα χωρίς να απαιτούνται υπερβολικές επενδύσεις, όπως στην περίπτωση των μικροπιστώσεων.

Διανύουμε μια περίοδο αλλαγών στην Παλαιστίνη, οι οποίες πρέπει, με την πρώτη ευκαιρία, να αποτελέσουν τον προάγγελο για την επανάληψη της διεθνούς οικονομικής βοήθειας και για τον τερματισμό, εν τέλει, της παράνομης κατακράτησης από το Ισραήλ των δασμολογικών εσόδων ενός λαού και μιας κυβέρνησης η οποία στραγγαλίζεται κατά κυριολεξία, χωρίς τρόφιμα, χωρίς οικονομικά έσοδα και χωρίς μελλοντικές προοπτικές για τις οποίες να μπορεί να αγωνιστεί.

Ο Σαλάμ Φαγιάντ μας έχει προσφέρει εγγυήσεις πολιτικής ικανότητας και ευθύνης. Είναι πλέον στο δικό μας χέρι, στο χέρι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να προσφέρουμε τους αναγκαίους πόρους, τόσο μέσω οικονομικής βοήθειας την οποία μπορούμε να διοχετεύσουμε στα παλαιστινιακά εδάφη όσο και μέσω της άρσης του αποκλεισμού ως προς την κυκλοφορία προσώπων, αγαθών και υπηρεσιών στη Δυτική Όχθη – κάθε πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα αυτής της βοήθειας αχρηστεύεται από τον αποκλεισμό. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ενεργεί προληπτικά εκ των προτέρων, και όχι να αντιδρά εκ των υστέρων.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, ευχαριστώ και πάλι θερμά την εισηγήτρια, αλλά και εσάς, για τη συζήτηση και τις αγορεύσεις σας που κατέστησαν σαφές πόσο σημαντικό ήταν το ότι δρομολογήθηκε πριν από περισσότερα από 10 χρόνια η διαδικασία της Βαρκελώνης και διαμορφώθηκε η σχετική πολιτική. Αυτό ήταν και μια προσπάθεια ανεύρεσης νέων μέσων.

Μερικοί από εσάς κατέστησαν επίσης σαφές ότι αυτό το πρόγραμμα συνεισέφερε και στη βελτίωση της πολιτικής κατάστασης και της υποδομής σε αυτές τις χώρες. Αν παρατηρήσει κανείς ορισμένες χώρες της νότιας Μεσογείου, δυστυχώς θα διαπιστώσει ότι ορισμένοι στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί ακόμα. Μερικοί από εσάς επεσήμαναν ότι εδώ απαιτείται μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Η διατήρηση του ευρωπαϊκού μέσου γειτονίας και εταιρικής σχέσης, ωστόσο, συμβάλλει σημαντικά στη διασφάλιση αυτού του ευρωμεσογειακού διαλόγου.

Θα ήθελα να υπογραμμίσω και πάλι την ιδιαιτερότητα της κατάστασης των Παλαιστινίων. Πολλοί από εσάς υπογράμμισαν ότι η Επίτροπος βρήκε έναν δρόμο μέσα σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση και την επαίνεσαν δικαιολογημένα. Επίσης, είναι σημαντικό να πούμε ότι πρέπει να βοηθήσουμε. Αν όμως βοηθήσουμε –και μερικές φορές η προσέγγισή μας θα έχει ως γνώμονα τον ρεαλισμό– δεν θα πρέπει ξαφνικά μετά από τρεις μήνες να ασκείται κριτική στη διαδικασία. Νομίζω όμως, κυρία Επίτροπε, ότι βρέθηκε ένας τρόπος για να βοηθήσουμε πραγματικά στο πλαίσιο της σημερινής κατάστασης.

Είπα ήδη χθες στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων ότι πρέπει να κάνουμε κάποια διάκριση ανάμεσα στην αιτία και το αποτέλεσμα. Η ΕΕ έχει πει επανειλημμένα πώς σκοπεύει να υποστηρίξει τη διαδικασία στη Μέση Ανατολή, όμως έχει πει επίσης ότι για την αναγνώριση της κυβέρνησης μετά από τις εκλογές πρέπει να πληρούνται ορισμένα κριτήρια, και συγκεκριμένα η αποκήρυξη της βίας, η τήρηση του οδικού χάρτη και η αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ, δηλαδή απαιτήσεις προκαθορισμένες από καιρό. Αυτό είναι σημαντικό να το γνωρίζουμε. Φυσικά, κάναμε κι εμείς ανάλογες προσπάθειες. Δεν θα ήθελα να επιρρίψω όλες τις ευθύνες στην ανεπαρκή αναγνώριση κυβερνήσεων ή σε ανεπαρκείς πόρους.

Στο Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών, η ΕΕ κατέβαλε προσπάθειες και πέτυχε να δώσει τώρα το Ισραήλ μία σημαντική υπόσχεση, δηλαδή ότι θα αποδεσμεύσει τους παρακρατηθέντες πόρους. Ασφαλώς αυτό έγινε και στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων με τους Παλαιστινίους. Όπως διασαφήνισε η Επίτροπος στη συζήτηση με τους Υπουργούς Εξωτερικών την περασμένη Δευτέρα, εδώ θα καταλήξουμε πολύ γρήγορα σε αποτελέσματα διότι είναι σημαντικό να προσφέρουμε βοήθεια τόσο στη Δυτική Όχθη όσο και στη Λωρίδα της Γάζας.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, είναι άκρως σημαντικό να αναγνωρίσουμε τη σημαντική σχέση μεταξύ του MEDA και της νέας πολιτικής γειτονίας. Είναι αλήθεια ότι έχουμε επιτύχει πολλά: οι χώρες της Μεσογείου συνεργάζονται πλέον μαζί μας, για πρώτη φορά όχι μόνο σε πολυμερές αλλά και σε διμερές επίπεδο, δηλαδή όχι μόνο στο πλαίσιο των μεσογειακών προγραμμάτων και της διαδικασίας της Βαρκελώνης αλλά και διμερώς, στο πλαίσιο του προγράμματος γειτονίας.

Το ευρωπαϊκό μέσο γειτονίας και εταιρικής σχέσης είναι ένα ειδικευμένο μέσο το οποίο στηρίζεται στο MEDA όσον αφορά τον προγραμματισμό και την υλοποίηση. Εντούτοις, προσπαθήσαμε να εστιάσουμε κάπως περισσότερο τις προσπάθειές μας προκειμένου να ενισχύσουμε την αποτελεσματικότητα.

Όσον αφορά την υπηρεσία ανθρωπιστικής βοήθειας της ΕΕ, την ECHO, ο κ. Michel, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την εν λόγω υπηρεσία, έκανε ό,τι μπορούσε προς αυτή την κατεύθυνση· εφέτος διατέθηκαν ήδη στους Παλαιστινίους 60 εκατ. ευρώ από την ECHO μέσω οργανώσεων των Ηνωμένων Εθνών και ΜΚΟ.

Επιτρέψτε μου να αναφερθώ εν συντομία στην ευρωπαϊκή υπηρεσία καταπολέμησης της απάτης, την OLAF. Όπως γνωρίζετε, ο Γενικός Διευθυντής έχει δηλώσει ότι οφείλει να σεβαστεί τους διάφορες κανόνες και διατάξεις που διέπουν τη λειτουργία της OLAF. Συγχρόνως, όμως, έχει παρουσιάσει μια περίληψη των βασικών συμπερασμάτων, έκτασης δέκα σελίδων περίπου, στο πλαίσιο ειδικής έκθεσης προς την Επιτροπή Ελέγχου των Προϋπολογισμών. Προσφέρθηκε επίσης να παραστεί στην εν λόγω επιτροπή και να απαντήσει σε ερωτήσεις κεκλεισμένων των θυρών. Ωστόσο, οφείλω να καταστήσω σαφές ότι αυτό θα αφορά μόνο χρηματικά ποσά που διατέθηκαν την περίοδο των ετών 2001-2003 και όχι την τελευταία περίοδο.

Επιτρέψτε μου να επανέλθω στο δύσκολο ζήτημα της Παλαιστίνης και της χρηματοδότησης που προσφέρουμε. Καταρχάς, γνωρίζετε ότι αυτή είναι μια πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι μόνο της Επιτροπής, γεγονός που σημαίνει ότι οι συναφείς αποφάσεις ελήφθησαν ομοφώνως από τα κράτη μέλη, ενώ εμείς προσπαθήσαμε στη συνέχεια να στηρίξουμε κατά το δυνατόν την υλοποίησή τους. Συνεπώς, όταν σχηματίστηκε η κυβέρνηση εθνικής ενότητας, η αντίδρασή μας δεν καθυστέρησε σημαντικά· πραγματοποίησα την πρώτη συνάντησή μου με τον Σαλάμ Φαγιάντ την αμέσως επόμενη εβδομάδα. Είχα ήδη συναντηθεί μαζί του πριν από τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση και προσπαθήσαμε να δούμε τι μέτρα μπορούσαν να ληφθούν. Ο ίδιος υποστήριξε ότι πρέπει να αφήσουμε να περάσει κάποιο χρονικό διάστημα: διαθέτετε τον Προσωρινό Διεθνή Μηχανισμό, οπότε προς το παρόν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτόν. Εντούτοις, είμαι υποχρεωμένος να υπογράψω εντολή προς το υπουργείο Οικονομικών, η οποία θα περιληφθεί στον ενιαίο λογαριασμό. Στη συνέχεια άνοιξε επίσης έναν ειδικό λογαριασμό της ΟΑΠ, τον οποίο όμως δεν χρησιμοποιήσαμε. Ο συγκεκριμένος λογαριασμός θα χρησιμοποιούνταν για χρήματα από τις αραβικές χώρες, συγκεκριμένα, και ίσως επίσης για χρήματα από το Ισραήλ, τα οποία όμως εν τέλει δεν διατέθηκαν.

Συνεπώς, πρέπει να καταστεί σαφές ότι η πολιτική αυτή ήταν πολιτική της ΕΕ. Έχει πλέον διαμορφωθεί μια νέα κατάσταση, στην οποία αντιδράσαμε αμέσως, όπως άλλωστε και το Κουαρτέτο. Περιέγραψα ήδη τι μπορούμε να κάνουμε όσον αφορά την εν λόγω πολιτική.

Απαντώντας στον βουλευτή που αναφέρθηκε σε μικροπιστώσεις, θέλουμε να συμβάλουμε στην προσπάθεια αναθέρμανσης της οικονομίας και, για τον λόγο αυτόν, καταβάλλουμε εκκρεμή ποσά στους επιχειρηματίες από τα 22 εκατ. ευρώ του αποθεματικού προγράμματος. Αυτό δεν είχε συμβεί εδώ και πολύν καιρό, και τώρα που έχουμε ενεργοποιήσει αυτή τη μέθοδο θα μπορούμε να ασκούμε ικανοποιητικό έλεγχο στις δαπάνες.

Σε γενικές γραμμές, κάναμε ό,τι μπορούσαμε και λαμβάναμε πάντα υπόψη ότι ο παλαιστινιακός λαός δεν πρέπει να υποφέρει. Προσπαθούμε τουλάχιστον να τον βοηθήσουμε.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη, 21 Ιουνίου 2007.

12. Παραβατικότητα ανηλίκων: ο ρόλος της γυναίκας, της οικογένειας και της κοινωνίας (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0212/2007) της κ. Κατερίνας Μπατζελή, εξ ονόματος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, σχετικά με την παραβατικότητα ανηλίκων: ο ρόλος της γυναίκας, της οικογένειας και της κοινωνίας (2007/2011(INI)).

  Κατερίνα Μπατζελή (PSE), Εισηγήτρια. – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σήμερα ανοίγει το φάκελο της παιδικής παραβατικότητας. Ένα φάκελο που συνεχώς διογκώνεται με ανεξιχνίαστες υποθέσεις, με δράστες και θύματα παιδιά, με μια κοινωνία η οποία προβληματίζεται και που πολλές φορές στιγματίζεται και αντιδρά αποσπασματικά, είτε θεωρώντας τα νεαρά αυτά άτομα ως μιάσματα της σημερινής μας εποχής και αναζητώντας την τιμωρία τους για παραδειγματισμό, είτε αδιαφορώντας για την πορεία τους, είτε αναδεικνύοντας τα αίτια και τη σημασία της επανένταξής τους στην κοινωνία.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να καθορισθούν τα ακριβή αίτια της παραβατικής συμπεριφοράς ενός ανηλίκου, καθώς η συγκεκριμένη δράση του ανηλίκου εκφράζεται στα πλαίσια μιας πολύπλοκης διαδικασίας κοινωνικοποίησης και κοινωνικού ελέγχου του. Ωστόσο, είναι δυνατό να γίνουν δύο ασφαλείς διαπιστώσεις. Κατ’ αρχήν, σε καμία περίπτωση ο ανήλικος παραβάτης δεν είναι ασθενής, η συμπεριφορά του οποίου οφείλεται σε σωματικές, νοητικές ή ψυχικές ανωμαλίες και κατά δεύτερον, για την ανάλυση της συμπεριφοράς των ανηλίκων –παραβατικής ή μη– θα πρέπει να ανατρέξουμε στο περιβάλλον μέσα στο οποίο εξελίσσεται η προσωπικότητα του ανηλίκου. Στο οικογενειακό, στο σχολικό, στο φιλικό, στο κοινωνικό περιβάλλον. Επιπρόσθετα όμως, στην εποχή μας υπάρχουν και εξωγενείς παράγοντες, όπως η εισβολή των μέσων μαζικής ενημέρωσης, της τεχνολογίας και ιδιαίτερα του Διαδικτύου στη ζωή του, κατά τέτοιο τρόπο που να τον προσγειώνουν απότομα στον κόσμο των ενηλίκων, γεγονός που προκαλεί συχνά τη βίαιη αντίδρασή του.

Κύριε Επίτροπε, σκοπός της έκθεσής μας δεν είναι τόσο να παρέμβουμε στα εθνικά δικαστικά και ποινικά συστήματα, εφόσον στον τομέα αυτό δεν έχει αρμοδιότητα η επιτροπή μας, αλλά και ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι ιδιαίτερα περιορισμένος. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε τις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζονται σε εθνικό επίπεδο, να ενισχύσουμε την ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών, να δικτυώσουμε τους αρμόδιους φορείς και τους υποστηρίξουμε θεσμικά, οργανωτικά και χρηματοδοτικά. Οι εμπειρίες που έχουν αποκομισθεί σε κάθε κράτος μέλος αποτελούν σημαντικό δείκτη για τα υπόλοιπα κράτη μέλη, ότι καινοτόμα και εναλλακτικά μέτρα μπορούν να λειτουργήσουν πιο αποτελεσματικά σε σχέση με τα παραδοσιακά μέτρα εγκλεισμού και ποινικής μεταχείρισης των παραβατικών ανηλίκων.

Απαιτείται μια ολοκληρωμένη στρατηγική σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, η οποία θα συνδυάζει μέτρα γύρω από τρεις πυλώνες. Μέτρα πρόληψης, μέτρα κοινωνικής ενσωμάτωσης των νέων καθώς και μέτρα εξωδικαστικής και δικαστικής παρέμβασης. Κατά το σχεδιασμό και την υλοποίηση όμως μιας ολοκληρωμένης εθνικής και κοινοτικής πολιτικής, αποφασιστική σημασία πρέπει να έχει η άμεση κοινωνική συμμετοχή όλων των σχετικών φορέων. Της περιφερειακής και της τοπικής αυτοδιοίκησης, των φορέων της σχολικής κοινότητας, της οικογένειας, των μη κυβερνητικών οργανώσεων, των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλει να θέσει –όπως αναλυτικά αναφέρεται και στις παραγράφους της έκθεσης– ως άμεση προτεραιότητά της:

Πρώτον, τη σύσταση ευρωπαϊκού παρατηρητηρίου για την παραβατικότητα των ανηλίκων, το οποίο θα βασίζεται και στη λειτουργία των εθνικών παρατηρητηρίων.

Δεύτερον, τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής τηλεφωνικής γραμμής άμεσης βοήθειας στα παιδιά.

Τρίτον, την παρουσίαση βασικών πολιτικών που πρέπει να εστιαστούν άμεσα: αφενός στη διεύρυνση της ενημέρωσης και στην προώθηση της ένταξης δράσεων σχετικά με την πολιτική της πρόληψης και ενσωμάτωσης στα ήδη υπάρχοντα κοινοτικά προγράμματα. Αφετέρου, στη δημοσίευση μελέτης σε συνεργασία με δίκτυο εθνικών εμπειρογνωμόνων με απώτερο σκοπό την έκδοση ανακοίνωσης της Επιτροπής και την εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος πλαισίου για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας, πρόγραμμα το οποίο θα χρηματοδοτείται και από νέο κοινοτικό κονδύλι του προϋπολογισμού.

Μεταξύ των βασικών δράσεων του προγράμματος μπορούν να περιλαμβάνονται δράσεις που αφορούν τη διεύρυνση των βέλτιστων πρακτικών πρόληψης, τη μέτρηση και ανάλυση των εξελιγμένων συστημάτων μεταχείρισης των ανηλίκων δραστών –όπως αυτό της restorative justice– την ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού προτύπου για την ενσωμάτωση και κοινωνική πρόνοια των νέων ανηλίκων και παραβατών και κυρίως τη δικτύωση των αρμοδίων υπηρεσιών σε επίπεδο τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης.

Κύριε Επίτροπε, γνωρίζοντας την πολιτική ευαισθησία σας και τις προτάσεις σας για τα δικαιώματα του παιδιού, είναι σκόπιμο να συμπεριλάβετε αυτόν τον προβληματισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε έναν ευρωπαϊκό σχεδιασμό για τους νέους. Τα κακά παιδιά είναι συνήθως τα θλιμμένα παιδιά, λένε. Ας τους δώσουμε εμείς σήμερα ένα χαμόγελο.

  Franco Frattini, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω αυτή την έκθεση και στηρίζω τις βασικές συστάσεις της εισηγήτριας, κ. Μπατζελή. Η εγκληματικότητα ανηλίκων είναι πραγματικά μια από τις προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στις σύγχρονες κοινωνίες μας. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη την οποία διενήργησε το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Καταπολέμησης του Εγκλήματος σχετικά με την ενδοσχολική βία, το εν λόγω φαινόμενο αποτελούσε, και συνεχίζει να αποτελεί, σοβαρό πρόβλημα στην Ευρώπη, καθώς αφορά έναν στους επτά έως έναν στους τρεις μαθητές κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε σχολικής περιόδου.

Ως πρώτο βήμα, πρέπει να βελτιώσουμε τις γνώσεις μας σχετικά με το φαινόμενο συλλέγοντας τα αντίστοιχα δεδομένα. Τα στατιστικά στοιχεία που συλλέγονται σε εθνικό επίπεδο δεν είναι εύκολα συγκρίσιμα λόγω των διαφορών στις νομοθεσίες των κρατών μελών και των διαφορετικών τρόπων με τους οποίους καταρτίζονται οι επίσημοι στατιστικοί πίνακες για την εγκληματικότητα. Την τελευταία πενταετία, το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Καταπολέμησης του Εγκλήματος έχει πραγματοποιήσει σημαντικό έργο για τη βελτίωση της ποιότητας και της συγκρισιμότητας των στατιστικών στοιχείων των κρατών μελών στον τομέα του ποινικού δικαίου. Επιπλέον, ο ιστότοπος του εν λόγω δικτύου έχει εξελιχθεί σε αποτελεσματικό μέσο παροχής πληροφοριών, τόσο στους ειδήμονες όσο και στο ευρύτερο κοινό, σχετικά με τις πολιτικές πρόληψης των κρατών μελών.

Άλλωστε, στο πενταετές σχέδιο δράσης για τις στατιστικές, το οποίο εγκρίθηκε από την Επιτροπή τον περασμένο Αύγουστο, θα περιλαμβάνονται επίσης και θα μετρώνται η εγκληματικότητα ανηλίκων και η δικαιοσύνη ανηλίκων, έτσι ώστε να αποκτήσουμε ευρύτερη εικόνα του φαινομένου σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ως εκ τούτου, θα είμαστε καλύτερα σε θέση να εντοπίζουμε τις ανάγκες πολιτικής και να αναπτύσσουμε δείκτες, λαμβάνοντας υπόψη το τρέχον έργο των διεθνών οργανισμών, ενώ θα μπορέσουμε ενδεχομένως να αναπτύξουμε μια στρατηγική πρόληψης της νεανικής εγκληματικότητας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η πρόληψη αποτελεί προφανώς αποφασιστική πτυχή σε αυτόν τον τομέα, και συμμερίζομαι την άποψη της εισηγήτριας ότι δεν πρέπει να αρκούμαστε στη λήψη μέτρων καταστολής για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Πρέπει να εργαστούμε σε διεπιστημονική και διοργανική βάση. Ειδικότερα, πολιτικές όπως ο χωροταξικός σχεδιασμός, η κοινωνική στέγαση, η κοινωνική ένταξη, η εκπαίδευση και κατάρτιση, τα μέτρα καταπολέμησης των διακρίσεων και του ρατσισμού, καθώς και η ένταξη των μεταναστών, διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο για την πρόληψη του εγκλήματος, κυρίως του νεανικού εγκλήματος.

Εξάλλου, η πείρα των δικτύων που αναπτύσσουν δραστηριότητες πρόληψης της νεανικής εγκληματικότητας και της εγκληματικότητας των πόλεων αποδεικνύει ότι όλες οι κοινωνικές δραστηριότητες που αποσκοπούν στη βελτίωση του περιβάλλοντος, όπως τα έργα που αφορούν τους δημόσιους χώρους, η ανάπλαση πλατειών, ο φωτισμός, ο καθαρισμός των δρόμων, η στεγαστική πολιτική, οι υποδομές και οι υπηρεσίες κοινωνικής δράσης, συμβάλλουν σε μια ενεργό και μακροπρόθεσμη πολιτική πρόληψης της νεανικής εγκληματικότητας.

Η πρόληψη της εγκληματικότητας πρέπει να συνεισφέρει επίσης αποτελεσματικά στις κοινοτικές πολιτικές ασφάλειας, οι οποίες αποσκοπούν στην αποτροπή της αύξησης της απειλής της εγκληματικότητας, ειδικότερα μέσω της καλλιέργειας υγιών κοινωνιών οι οποίες παρέχουν κοινωνική προστασία και προσφέρουν στους νέους το αναγκαίο κοινωνικό περιβάλλον το οποίο τους παρέχει αίσθημα ταυτότητας, ένταξη και μια ζωή με νόημα. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι τα κράτη μέλη και οι τοπικές αρχές φέρουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την εφαρμογή πολιτικών πρόληψης του εγκλήματος. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο στην περίπτωση του νεανικού εγκλήματος, το οποίο εκδηλώνεται κατά μείζονα λόγο σε τοπικό επίπεδο. Οι τοπικές αρχές φέρουν, συνεπώς, την κύρια ευθύνη της αντιμετώπισης του προβλήματος, ιδεωδώς με τη στήριξη των εθνικών αρχών.

Εντούτοις, η συνεργασία και οι ενέργειες στήριξης σε ευρωπαϊκό επίπεδο μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο χωρίς να αντικαθιστούν τις εθνικές πολιτικές των κρατών μελών. Ανέφερα ήδη το σημαντικό έργο του Ευρωπαϊκού Δικτύου Καταπολέμησης του Εγκλήματος όσον αφορά τη συλλογή και τη διευκόλυνση της ανταλλαγής πληροφοριών. Ωστόσο, το δίκτυο έχει διαδραματίσει εξίσου σημαντικό ρόλο για την ανταλλαγή εμπειριών και βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά την εφαρμογή αποτελεσματικών πολιτικών πρόληψης. Επιπλέον, πέρυσι ξεκίνησε μια εμπεριστατωμένη συγκριτική μελέτη της νεανικής εγκληματικότητας σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, καθώς και στις υπό ένταξη και υποψήφιες χώρες, η οποία θα ολοκληρωθεί πριν από τα τέλη του τρέχοντος έτους. Εξυπακούεται ότι θα την διαβιβάσω στο Κοινοβούλιο. Τέτοιες μελέτες θα προσφέρουν την κατάλληλη βάση για τη μελλοντική εξέλιξη της ευρωπαϊκής πολιτικής σε αυτό το πεδίο.

Τα τελευταία χρόνια, προσφέρθηκε σημαντική οικονομική ενίσχυση σε πολιτικές πρωτοβουλίες για την πρόληψη της εγκληματικότητας μέσω διαφόρων προγραμμάτων τα οποία χρηματοδοτούνταν από την Κοινότητα. Στο πλαίσιο των προγραμμάτων Ιπποκράτης και AGIS, η Επιτροπή έχει συγχρηματοδοτήσει περισσότερα από 120 υπερεθνικά προγράμματα τα τελευταία πέντε χρόνια σε τομείς όπως ο σχεδιασμός ασφαλών αστικών περιβαλλόντων, η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών για το νεανικό και αστικό έγκλημα και η ανάπτυξη ορθών πρακτικών στο σύστημα δικαιοσύνης ανηλίκων.

Επιπλέον, ανταποκρινόμενη στην ανάγκη λήψης αυστηρών μέτρων κατά της βίας μεταξύ παιδιών και νέων, περιλαμβανομένης της ενδοσχολικής βίας, η Επιτροπή έχει χρηματοδοτήσει, και θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί, αρκετά προγράμματα για τη βία μεταξύ συνομηλίκων και την ενδοσχολική βία μέσω του προγράμματος Δάφνη II, το οποίο θα το διαδεχθεί το πρόγραμμα Δάφνη III. Τα τελευταία χρόνια δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στην ενδοσχολική βία, όπως έχει ήδη επισημανθεί, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη αρκετά ενδιαφέροντα προγράμματα. Η νέα γενιά χρηματοδοτικών προγραμμάτων στο πλαίσιο των νέων δημοσιονομικών προοπτικών στο πεδίο της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της ασφάλειας, ιδίως το πρόγραμμα «πρόληψη και καταπολέμηση του εγκλήματος», σε συνδυασμό με το Δάφνη III, θα προσφέρει σημαντική οικονομική στήριξη σε εθνικά και υπερεθνικά εγχειρήματα σε αυτόν τον τομέα.

Τέλος, για την ίδια περίοδο –για τα έτη 2007-2013 δηλαδή– αυτές οι προσπάθειες θα συμπληρωθούν από πρόσθετη σημαντική χρηματοδότηση στον τομέα της εκπαίδευσης και της κατάρτισης, της νεολαίας, του πολιτισμού και της ιθαγένειας. Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε το νέο πρόγραμμα «Νεολαία σε Δράση». Όπως έχω ήδη αναφέρει, η εκπαίδευση είναι μια από τις καίριες συνιστώσες της προσπάθειας πρόληψης του νεανικού εγκλήματος, οπότε αυτά τα προγράμματα αποτελούν μια ακόμη σημαντική συνεισφορά στις μακροπρόθεσμες πολιτικές πρόληψης.

  Esther Herranz García, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, καταρχάς θέλω να αναγνωρίσω το έργο της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, καθώς και των ειδικών που ήρθαν στη δημόσια ακρόαση που διεξήγαμε, διότι οι συνεισφορές τους μας παρείχαν εξαιρετικά πολύτιμες γνώσεις προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο της παραβατικότητας ανηλίκων στην Ευρώπη. Θέλω επίσης να συγχαρώ την κ. Μπατζελή για αυτή την έκθεση και τους αξιότιμους βουλευτές για τις προσπάθειές τους και το έργο τους.

Ωστόσο, η αύξηση της παραβατικότητας ανηλίκων στην Ευρώπη είναι ένα φαινόμενο που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Οι ανήλικοι που διαπράττουν εγκλήματα είναι ολοένα και νεότεροι, και αυτό είναι εξαιρετικά ανησυχητικό. Επομένως, είναι αναγκαίο να απευθύνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έκκληση στα κράτη μέλη να μοιραστούν τις εμπειρίες τους και να συνεισφέρουν λύσεις για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου.

Για τον σκοπό αυτό, είναι επίσης σημαντικό όχι μόνο να δημιουργηθεί μια συνεπής και αποτελεσματική στρατηγική αλλά επίσης να ληφθεί υπόψη ο συγκεκριμένος ρόλος που διαδραματίζει η κοινωνία, οι εκπαιδευτικοί και η κοινωνία γενικά στη διαμόρφωση των αξιών των νέων. Θέλω να υπογραμμίσω ιδιαίτερα τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουμε εμείς οι πολιτικοί σε αυτό το πεδίο και, επομένως, χαιρετίζω την πρωτοβουλία που αναλήφθηκε στη La Rioja, όπου δημιουργήθηκε ο θεσμός του εξωσχολικού συντονιστή, ενός ατόμου κοντά στους νέους ανθρώπους που μοιράζεται τον ελεύθερο χρόνο τους έξω από τη σχολική τάξη και που ενθαρρύνει την ανάπτυξή τους και την κοινωνική τους ενσωμάτωση. Τώρα μπορούμε να ενισχύσουμε αυτή την πρωτοβουλία μέσω πιο φιλόδοξων προγραμμάτων, όπως εκείνα που εξήγησε ο Επίτροπος.

Όταν όμως μιλάμε για τη νεανική βία, δεν μπορούμε να ξεχνάμε την κοινωνική πραγματικότητα. Κυρίες και κύριοι, στις 17 Μαΐου 2003, η Sandra Palo, μια νεαρή Ισπανίδα 22 ετών με νοητική υστέρηση, απήχθη, βιάστηκε, χτυπήθηκε πολλές φορές με αυτοκίνητο και κάηκε ζωντανή από τέσσερις νέους ηλικίας μεταξύ 14 και 18 ετών. Έχοντας περάσει τέσσερα χρόνια σε ένα κέντρο κράτησης ανηλίκων, ένας από αυτούς θα αφεθεί ελεύθερος σύντομα.

Κυρίες και κύριοι, η ελευθερία φέρνει μαζί της ευθύνες και οι κοινωνίες μας, που είναι ελεύθερες, πρέπει να είναι υπεύθυνες. Αν θέλουμε να αποτρέψουμε να επαναληφθούν περιπτώσεις όπως αυτή της Sandra Palo, πρέπει να αποφύγουμε κάθε μήνυμα που δημιουργεί μια αίσθηση ατιμωρησίας μεταξύ των νέων και να υιοθετήσουμε αποτελεσματικά μέτρα που αποκαθιστούν την εμπιστοσύνη των πολιτών στο σύστημα.

  Lissy Gröner, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα πρώτα απ’ όλα να ευχαριστήσω την κ. Μπατζελή γι’ αυτήν την έκθεση πρωτοβουλίας της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που χάρηκε πολύ διότι σήμερα λάβαμε αυτόν τον κατάλογο ποικίλων και περιεκτικών μέτρων για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας των ανηλίκων. Φυσικά, η εφαρμογή είναι κυρίως θέμα των κρατών μελών, όμως κι εμείς στην ΕΕ φέρουμε ευθύνη για την αντιμετώπιση αυτού του εντεινόμενου φαινομένου. Επίσης, ο Επίτροπος παρουσίασε τη στρατηγική για τα δικαιώματα των παιδιών, που ασφαλώς είναι άλλη μία συμβολή προκειμένου να αναπτύξουμε κάτι μαζί. Δεν πρέπει να περιμένουμε να καούν πάλι τα προάστια για να κάνουμε κάτι.

Για να λύσουμε τα κοινωνικά προβλήματα πρέπει πρωτίστως να έχουμε μία ολιστική προσέγγιση. Πρέπει να φροντίσουμε να μειωθεί η ανεργία και η φτώχεια των νέων και να διορθωθούν οι κοινωνικές ανισότητες. Έχουμε φυσικά και τα διαρθρωτικά ταμεία που μπορούμε να συνεχίσουμε να τα χρησιμοποιούμε και προσφέρουν πολλές δυνατότητες στα κράτη μέλη. Όπως κατέστησε φανερό ο Επίτροπος, το πρόγραμμα Δάφνη προσφέρει πολλές πραγματικά καλές δυνατότητες αντιμετώπισης του φαινομένου της βίας σε διασυνοριακό επίπεδο και το πρόγραμμα «Νεολαία σε Δράση» προσφέρει επίσης τέτοιες θετικές δράσεις.

Ωστόσο, πιστεύω ότι τα κράτη μέλη πρέπει να προσφέρουν σε πολύ ευρύτερη κλίμακα μία αποτελεσματική ψυχοκοινωνική μέριμνα στις προβληματικές οικογένειες. Πρέπει να ενισχύσουμε τον ρόλο του σχολείου στην αντιμετώπιση της βίας και της εγκληματικότητας των ανηλίκων. Εδώ οφείλουμε να βοηθήσουμε με το πρόγραμμά μας για τη διά βίου μάθηση. Πιστεύω ότι πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ευθύνη των μέσων ενημέρωσης. Και εδώ συμπεριλαμβάνεται η ευθύνη για την περικοπή των σκηνών βίας. Θεωρώ απαραίτητη την απαγόρευση των βίντεο και των παιχνιδιών βίας για τους νέους.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Επίτροπο γιατί με την ανοιχτή τηλεφωνική γραμμή για παιδιά και νέους συνεισφέρουμε σημαντικά προσφέροντας υποστήριξη και δίνοντας στους νέους τη δυνατότητα να ακουστούν καλύτερα.

  Μάριος Ματσάκης, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συγχαίρω την εισηγήτρια για την εξαίρετη έκθεσή της για το άκρως σημαντικό αυτό θέμα, το οποίο επηρεάζει άμεσα ή έμμεσα, τις ζωές όλων των πολιτών.

Πολυάριθμες μελέτες μας πληροφορούν ότι η παραβατικότητα ανηλίκων παρουσιάζει αύξηση στην Ευρώπη, και αυτό είναι ένα πολύ δυσάρεστο και ανησυχητικό φαινόμενο της σύγχρονης κοινωνίας, το οποίο απειλεί σοβαρά το μέλλον της κοινωνίας μας. Κάτι πρέπει να γίνει για να σταματήσει και, ει δυνατόν, να αντιστραφεί αυτή η τάση.

Η κ. Μπατζελή αντιμετώπισε το πρόβλημα λεπτομερώς καλύπτοντας τους τομείς της αιτιολογίας, της πρόληψης και του χειρισμού της παραβατικότητας. Θεωρώ ότι η προληπτική προσέγγιση έχει ιδιαίτερη σημασία και, σε αυτό το πλαίσιο, οι ρόλοι της μητέρας, του πατέρα, της οικογένειας εν γένει, του σχολείου και της κοινωνίας είναι εξαιρετικά σημαντικοί. Στο σημείο αυτό θέλω να επισημάνω ότι, κατά τη γνώμη μου, αυτό που πρέπει να μας απασχολεί σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι ο ρόλος των γυναικών αλλά των μητέρων. Θέλω επίσης να επισημάνω ότι ο ρόλος του πατέρα είναι εξίσου σημαντικός και πρέπει ίσως να συμπεριληφθεί στον τίτλο της έκθεσης.

Διαπιστώνω επίσης με θλίψη ότι η έκθεση αυτή εγκρίθηκε σε επίπεδο κοινοβουλευτικής επιτροπής από γυναίκες μόνον, από μια επιτροπή η οποία, εξ όσων γνωρίζω –και διορθώστε με αν κάνω λάθος– απαρτίζεται αποκλειστικά από γυναίκες. Αδυνατώ να κατανοήσω πραγματικά γιατί μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο σε θεσμικό και πρακτικό επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά, θα περίμενα μεγαλύτερη συμμετοχή ανδρών στις διαβουλεύσεις της επιτροπής σχετικά με την υπό συζήτηση έκθεση. Δεν γνωρίζω γιατί αυτό δεν συνέβη.

Φαίνεται ότι η παραβατικότητα ανηλίκων είναι, σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον, παρενέργεια του λεγομένου σύγχρονου τρόπου ζωής και των απαιτήσεων που δημιουργούνται στους γονείς λόγω των σύνθετων κοινωνικοοικονομικών τους αναγκών. Ίσως στη δίψα μας για πλούτο και επαγγελματική ανέλιξη, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις υποχρεώνει και τους δύο γονείς να απουσιάζουν από το σπίτι για πάρα πολλές ώρες καθημερινά, εμείς οι γονείς δεν δίνουμε πια την αναγκαία προτεραιότητα στα παιδιά μας.

Με την ευκαιρία της συζήτησης αυτής της έκθεσης, θα ήταν ίσως σκόπιμο να απευθύνουμε έκκληση στους γονείς να σταματήσουν για μια στιγμή και να αναλογιστούν τι είναι πιο σημαντικό στη ζωή τους: το να εξασφαλίσουν μεγαλύτερο εισόδημα ή να περνούν περισσότερο χρόνο μαζί με τα παιδιά τους; Οι γονείς γνωρίζουν την απάντηση.

  Zdzisław Zbigniew Podkański, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η νεανική παραβατικότητα είναι ένα μαζικό φαινόμενο το οποίο, δυστυχώς, ακολουθεί αυξητική τάση. Δημιουργείται λοιπόν το ερώτημα: γιατί; Ποια είναι τα σφάλματα που έχουμε διαπράξει; Ποιες μεθόδους και πρότυπα πρέπει να υιοθετήσουμε στον αγώνα κατά του νεανικού εγκλήματος;

Ορισμένοι ζητούν να εγκαταλείψουμε εντελώς τις περιοριστικές μεθόδους και να εστιάσουμε την προσοχή μας σε μέτρα πρόληψης και στην προαγωγή της κοινωνικής αλληλεγγύης. Άλλοι ζητούν την ενίσχυση του ρόλου της οικογένειας και του σχολείου. Υπάρχουν επίσης ορισμένες ακραίες φωνές οι οποίες ζητούν την απομόνωση των νέων εγκληματιών.

Δυστυχώς, οι δημοφιλείς αναλύσεις και αντιλήψεις συχνά δεν περιλαμβάνουν τους βασικούς λόγους στους οποίους οφείλεται η κακή ανατροφή των παιδιών. Αυτοί είναι η παγκοσμιοποίηση, η οποία επιδεινώνει την οικονομική κατάσταση των οικογενειών, καθώς και η μαζική μετανάστευση προς αναζήτηση εργασίας και η κατάρρευση των οικογενειακών δεσμών και της επαφής μεταξύ των παιδιών και των γονέων, η οποία έχει ζωτική σημασία για την ανατροφή των παιδιών.

Δεύτερον, οι νέοι διαφθείρονται από την εκτεταμένη διαθεσιμότητα ανήθικου και αντιδεοντολογικού υλικού, το οποίο προάγει την επιθετικότητα και τη βία. Υπάρχει λιγότερη συνεργασία μεταξύ γονέων, κοινωνικοεκπαιδευτικών οργανώσεων και σχολείων, ενώ έχει επέλθει ρήξη με τις πολιτισμικές παραδόσεις και αποδυνάμωση του ρόλου που διαδραματίζει η εκκλησία στην εκπαίδευση των νέων ανθρώπων. Επιπλέον, δεν έχουν προταθεί θετικές εναλλακτικές λύσεις.

Φαίνεται ότι η καρδιά και το μυαλό των πλούσιων και ισχυρών έχουν κυριευθεί από το χρήμα, το οποίο δεν τους επιτρέπει να δουν τίποτε άλλο. Το χρήμα είναι τώρα πιο σημαντικό από την ανθρωπιά. Έχει συνθλίψει τον ανθρωπισμό και την πίστη στο κοινό καλό.

  Hiltrud Breyer, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ θερμά την εισηγήτρια. Γνωρίζουμε ότι ήταν σημαντικό βήμα το γεγονός ότι τέθηκε επιτέλους στην ημερήσια διάταξη της ΕΕ η εγκληματικότητα των νέων και ότι δόθηκε ένα πραγματικά θετικό μήνυμα μέσω ενός κοινοτικού προγράμματος πλαισίου.

Είναι σωστό ότι πρέπει να ασχοληθούμε με την πρόληψη προκειμένου τα παιδιά και οι νέοι να μην φθάνουν καν στη βία και, ως εκ τούτου, να μην δημιουργούνται καν εστίες κοινωνικής αναταραχής. Ωστόσο, θεωρώ λυπηρό ότι τόσοι πολλοί εδώ κουνούν το κεφάλι όταν λέγεται πως γι’ αυτό φταίει το ότι εργάζονται οι γονείς, ενώ ταυτόχρονα παρακολουθούν άπραγοι –ή ακόμη και συμβάλλουν– στο κλείσιμο ιδρυμάτων για νέους και παιδιά όπου τα παιδιά πετάγονται ουσιαστικά στον δρόμο και η κοινωνία τους στερεί τη δυνατότητα να συμμετάσχουν σε μια σειρά δυναμικών ενασχολήσεων.

Θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό ένα κεντρικό ζήτημα, που είναι η βία στα μέσα ενημέρωσης. Κύριε Frattini, θεωρώ λυπηρό ότι είπατε τόσο λίγα γι’ αυτό και ότι και στην έκθεσή σας για την προστασία των παιδιών γίνεται τόσο μικρή αναφορά σε αυτό. Γνωρίζουμε ότι τα παιδιά έρχονται πολύ νωρίς αντιμέτωπα με σκηνές φρίκης, βίας και με την πορνογραφία. Στη Γερμανία, στις 10 το βράδυ βρίσκονται ακόμα μπροστά στην τηλεόραση 800 000 παιδιά και γνωρίζουμε ότι στις ΗΠΑ ένας νέος 18 ετών έχει δει ήδη περισσότερες από 200 000 σκηνές βίας. Αυτό καθιστά σαφές πόσο σημαντικό είναι να ασχοληθούμε με το θέμα αυτό. Τα παιχνίδια με δολοφόνους, είτε παίζονται στο κινητό είτε στην πραγματικότητα, και η εξάσκηση στην εκτέλεση φόνων με προσομοίωση, δημιουργούν απώλεια ευαισθησίας στους νέους. Θα ήθελα να κάνει κάτι παραπάνω γι’ αυτό η Επιτροπή.

Θα υποβάλουμε τροπολογίες και στην έκθεση για τα δικαιώματα των παιδιών, ζητώντας μία απαγόρευση. Τα κράτη μέλη πρέπει να εξετάσουν πολύ πιο συστηματικά μήπως πρέπει να βελτιωθεί η προστασία των νέων σε σχέση με τα μέσα ενημέρωσης. Δεν πρέπει να κοιτάμε μακριά, να ακινδυνοποιούμε ή να εξωραΐζουμε τα πράγματα.

  Ilda Figueiredo, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, δεν μπορεί να μιλά κανείς για νεανική παραβατικότητα χωρίς να αναλύει τις υποκείμενες αιτίες. Εξάλλου, η προσοχή μας πρέπει να εστιάζεται στα αναγκαία μέτρα πρόληψης.

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οι βασικές αιτίες του προβλήματος είναι η ένταση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών οι οποίες έχουν οδηγήσει σε κοινωνικές και εδαφικές ανισότητες, σε νεανική ανεργία –οι παρενέργειες της οποίας είναι πολύ πιο σοβαρές από τις συνέπειες της γενικότερης ανεργίας– σε υψηλά επίπεδα φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού εξαιτίας των χαμηλών αποδοχών και της διάβρωσης των συστημάτων κοινωνικών παροχών, για να μην αναφέρουμε την υποβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών και τις επιπτώσεις της επισφαλούς εργασίας για τις ζωές των οικογενειών και την εκπαίδευση των παιδιών και των εφήβων.

Έτσι προκύπτει η ανάγκη πλήρους μεταστροφής των πολιτικών οι οποίες έχουν οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση· είναι δηλαδή καιρός να σταματήσουμε την εφαρμογή αυτών των στρατηγικών. Οι συνθήκες διαβίωσης των οικογενειών πρέπει να βελτιωθούν, έτσι ώστε να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στα παιδιά και τους νέους. Οι εργαζόμενοι χρειάζονται, συνεπώς, περισσότερα δικαιώματα, όπως καλύτερους μισθούς και λιγότερες ώρες εργασίας χωρίς απώλεια εισοδήματος. Απαιτείται επίσης βελτίωση των δημοσίων υπηρεσιών, περιλαμβανομένων της εκπαίδευσης, της υγείας, της στέγασης και της κοινωνικής προστασίας. Όπως γνωρίζουμε, όμως, όλα αυτά συνεπάγονται διαφορετικούς κοινοτικούς και εθνικούς πολιτικούς προσανατολισμούς οι οποίοι δίνουν προτεραιότητα στους ανθρώπους παρά στον ανταγωνισμό και στα κέρδη των μεγάλων οικονομικών και χρηματοπιστωτικών ομίλων.

Είναι καιρός να υπερασπιστούμε τις αξίες που περιγράφονται στη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού, η οποία υπογράφηκε στις 20 Νοεμβρίου 1989, όπως υποστηρίξαμε στις προτάσεις που καταθέσαμε. Υπογραμμίζουμε επίσης τη σημασία της ειδικής κατάρτισης των δικαστών που ασχολούνται με υποθέσεις ανηλίκων και όλων όσοι εργάζονται σε δικαστήρια ανηλίκων, έτσι ώστε να μπορέσουμε να επενδύσουμε στην πρόληψη πριν να είναι πολύ αργά.

  Urszula Krupa, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η αύξηση της νεανικής παραβατικότητας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη διαρκώς μεγαλύτερη υποβάθμιση και κατάρρευση της οικογενειακής μονάδας, καθώς και με την προαγωγή μιας συγκεκριμένης φεμινιστικής άποψης για τον ρόλο των γυναικών. Κατά την άποψη αυτή, η μητρότητα εμφανίζεται ως βάρος και ως εμπόδιο στην εκπλήρωση προσωπικών στόχων.

Οι ανήλικοι παραβάτες προέρχονται κυρίως από διαλυμένες ή δυσλειτουργικές οικογένειες, ενώ συχνά έχουν ανατραφεί από ανύπαντρες μητέρες οι οποίες δεν αντιμετωπίζουν μόνον υλικά προβλήματα. Τα συναισθηματικά προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ των γονιών, η χρήση ανήθικων και αντιδεοντολογικών μεθόδων στην ανατροφή των παιδιών, τα εγκληματικά πρότυπα συμπεριφοράς, οι ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης, τα κενά στην εκπαίδευση και το γεγονός ότι οι γονείς δεν αφιερώνουν αρκετό χρόνο για τα παιδιά τους δημιουργούν αισθήματα απόρριψης και απειλής. Καλλιεργούν επίσης αισθήματα αντιπάθειας προς τους άλλους ανθρώπους. Ένα παιδί που έχει στερηθεί τη σχέση με τους γονείς του συχνά εμφανίζει αποκλίνουσες συμπεριφορές και εγκληματικές τάσεις πριν από την ηλικία των πέντε ετών. Τα παιδιά αυτά εξελίσσονται σε αντικοινωνικά άτομα, καθώς η έλλειψη δεσμών αγάπης με πρόσωπα τα οποία είναι τόσο σημαντικά για τη ζωή ενός ανθρώπου είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί κανείς να φανταστεί.

Ένα άλλο, ξεχωριστό πρόβλημα είναι οι καταστροφικές συνέπειες της φιλελεύθερης εκπαίδευσης, στην οποία τίποτε δεν αποκλείεται και τίποτε δεν απαγορεύεται. Τα μέσα επικοινωνίας προάγουν επίσης ένα ηδονιστικό πρότυπο ζωής, ενώ καλλιεργείται όλο και περισσότερο ατμόσφαιρα βίας και επιθετικότητας, η οποία επηρεάζει ακόμη και τον κόσμο της πολιτικής. Δεν πρέπει να λησμονούμε τον ρόλο που διαδραματίζουν η εξάρτηση από το οινόπνευμα και το κάπνισμα, καθώς και τις καταστροφικές συνέπειες της τοξικομανίας και της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, οι οποίες στρέφονται εν τέλει κατά της κοινωνίας. Η πρόληψη πρέπει να στηρίζεται, πάνω από όλα, στην επαναφορά των ηθικών αρχών σε όλους τους τομείς της ζωής. Απαιτούνται επίσης νομοθετικές και προληπτικές παρεμβάσεις, σε συνδυασμό με δικαστικά και εξωδικαστικά μέτρα. Πρέπει, τέλος, να αποκαταστήσουμε τον πρωταγωνιστικό ρόλο των γυναικών. Μια γυναίκα η οποία χρησιμοποιείται απλώς για την εκπλήρωση των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας δεν πρόκειται να είναι σε θέση να μεγαλώσει σωστά το παιδί της.

Αυτή η ολοένα και πιο δυσλειτουργική κοινωνία –και όχι μόνο όσον αφορά το έγκλημα– μας επιβάλλει την υποχρέωση να αποκαταστήσουμε τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τον ρόλο της μητρότητας και της οικογένειας. Μόνο τα παιδιά που περιβάλλονται από αγάπη και ανατρέφονται σύμφωνα με πρότυπα ηθικής δεν παραβιάζουν τις ηθικές αρχές και τους νόμους.

  Viorica-Pompilia-Georgeta Moisuc, în numele grupului ITS. – Raportul doamnei Bazeli tratează o gamă foarte largă de aspecte privind delicvenţa în rândul tineretului, prezentând în mod corect cauzele acestui fenomen extrem de grav, aflat în plină expansiune pe diverse paliere, atât în statele Uniunii Europene, cât şi în afara ei. Mă voi referi la două aspecte pe care nu le-am găsit semnalate în raport, şi anume:

1. Biserica - indiferent cărui cult îi aparţine, poate şi trebuie să aibă un rol din ce în ce mai important în sistemul educaţional al copiilor şi tineretului, în şcoală şi înafara şcolii. Cooperarea bisericii cu şcoala şi familia este benefică în prevenirea unor alunecări nedorite a tinerilor pe panta infracţională, în formarea unei mentalităţi sănătoase şi corecte despre viaţă, dar şi pentru recuperarea unor tineri aflaţi în situaţii critice. Educaţia religioasă în şcolile de toate gradele este cvasi-absentă. Ea ar trebui să-şi recapete locul pe care l-a avut în urmă cu mulţi ani.

2. Spiritul de disciplină şi de responsabilitate al tinerilor faţă de familie şi societate, faţă de chiar viaţa lor, lasă mult de dorit ca urmare a unor multiple cauze analizate, de altfel, în raport. În plus, în statele foste comuniste, constrângerile exagerate la care au fost supuşi tinerii generaţii după generaţii, au fost înlocuite acum, în ultimii şaptesprezece ani, într-o măsură mult prea mare, cu un libertinaj deschizător al unor periculoase alunecări, spre negarea valorilor naţionale şi europene şi copierea unor aşa-zise modele extrem de dăunătoare pentru formarea civică şi profesională a tinerilor.

Ca profesor şi ca pedagog, apreciez în mod deosebit efortul doamnei Bazeli pentru analizarea acestei problematici atât de complexe şi o rog să se aplece cu bunăvoinţă asupra celor mai sus amintite.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Ουσιαστικά, η νεανική παραβατικότητα είναι πιο επικίνδυνη από την ενήλικη εγκληματικότητα διότι επηρεάζει ένα εξαιρετικά ευάλωτο τμήμα του πληθυσμού κατά το στάδιο της διαμόρφωσης της προσωπικότητας του ανθρώπου, ενώ πολύ συχνά εκθέτει τους ανηλίκους στον κίνδυνο του κοινωνικού αποκλεισμού. Σήμερα, η νεανική παραβατικότητα είναι ακόμη πιο ανησυχητική λόγω του μαζικού της χαρακτήρα, καθώς μειώνεται η ηλικία στην οποία αρχίζουν να εμφανίζονται στοιχεία εγκληματικής συμπεριφοράς ενώ αυξάνεται ο αριθμός των εγκλημάτων που διαπράττονται από παιδιά ηλικίας κάτω των 13 ετών. Επιπλέον, τα εγκλήματα που διαπράττουν χαρακτηρίζονται από όλο και μεγαλύτερη σκληρότητα.

Χαιρετίζω την έκθεση της κ. Μπατζελή, στην οποία περιγράφονται με σαφήνεια τα αίτια της νεανικής παραβατικότητας και αναζητούνται λύσεις για τη σταδιακή εξάλειψή της. Οι πιο πρόσφατες ψυχολογικές μελέτες καταδεικνύουν ότι η οικογένεια είναι ο πρώτος και μοναδικός χώρος στον οποίο το παιδί μαθαίνει να αγαπά, να σέβεται και να είναι αντικείμενο σεβασμού. Οι δυσλειτουργικές οικογένειες, στις οποίες οι γονείς δεν φροντίζουν τα παιδιά τους και στις οποίες το παιδί δεν περιβάλλεται με την αναγκαία αγάπη, κατανόηση και υποστήριξη, παράγουν τους περισσότερους νέους οι οποίοι εμφανίζουν παραβατική συμπεριφορά. Πριν από πολύ καιρό ο Πλάτων είχε περιγράψει την οικογένεια ως τη θεμελιώδη μονάδα κοινωνικής ζωής και βασικό χώρο εκπαίδευσης. Ο Αύγουστος Κόμτ περιέγραψε την οικογένεια ως γέφυρα μεταξύ του ατόμου και της κοινωνίας και υπογράμμισε τον κεντρικό της ρόλο στην κοινωνία.

Η ανατροφή ενός παιδιού ξεκινά τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού στους κόλπους της οικογένειας, πολύ πριν διασχίσει δηλαδή το παιδί το κατώφλι του σχολείου. Όλα όσα διδάσκεται το παιδί στο σχολείο ή εκτός του σχολείου διαμορφώνουν τη συμπεριφορά και την προσωπικότητά με θετικό ή αρνητικό τρόπο. Η εφηβεία είναι μια περίοδος κατά την οποία η πνευματική ζωή είναι πιο έντονη, είναι μια περίοδος η οποία διαμορφώνει τη στάση των ανθρώπων απέναντι στα προβλήματα της προσωπικής ζωής στην κοινωνία και κατά την οποία απαιτείται σημαντική στήριξη από την οικογένεια. Ο ρόλος της οικογένειας ως παιδευτικού περιβάλλοντος δεν περιορίζεται μόνο στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού αλλά συνεχίζεται μέχρι την ανεξαρτητοποίησή του, μέχρις ότου δηλαδή ξεκινήσει τον εργασιακό του βίο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αληθινό το λαϊκό ρητό ότι το σπίτι είναι τα χέρια που σε αγκαλιάζουν όταν κλαις. Έχω την πεποίθηση ότι μπορούμε να μειώσουμε τη νεανική παραβατικότητα στην κοινωνία μόνον εάν δημιουργήσουμε ένα βιώσιμο περιβάλλον στο οποίο κάθε οικογένεια θα είναι σε θέση να αναλαμβάνει αυξημένες ευθύνες στους κόλπους της κοινωνίας. Η οικογένεια πρέπει να είναι καταφύγιό μας, δάσκαλός μας και στήριγμά μας.

  Edite Estrela (PSE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να συγχαρώ την κ. Μπατζελή για την έκθεσή της, η οποία περιλαμβάνει λογικές και απολύτως αναγκαίες προτάσεις, όπως η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού παρατηρητηρίου για την παραβατικότητα των ανηλίκων.

Η αύξηση της νεανικής παραβατικότητας απαιτεί μια ολοκληρωμένη, αποτελεσματική πολιτική σε οικογενειακό, σχολικό και κοινωνικό επίπεδο, η οποία θα συμβάλλει στην καλλιέργεια κοινωνικών και πολιτικών αξιών και στην κοινωνική ένταξη των νέων. Συγχρόνως, απαιτούνται μέτρα καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Μια κοινωνία με οξείες κοινωνικές ανισότητες δεν μπορεί να προαγάγει την κοινωνική συνοχή, ούτε να αποτρέψει τη νεανική παραβατικότητα.

Οι εικόνες των επεισοδίων νεανικής βίας σε διάφορες ανεπτυγμένες χώρες, τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ, πρέπει να προκαλούν ανησυχία. Τι ωθεί εκατοντάδες νέους ανθρώπους να χρησιμοποιούν τη βία για να προσελκύσουν την προσοχή στα προβλήματά τους; Οι οικογένειες, οι πολιτικοί και οι κοινωνίες συνολικά πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να συζητήσουν σχετικά με το ποια είναι τα σφάλματα που έχουν ενδεχομένως διαπράξει και γιατί.

Η αύξηση της νεανικής παραβατικότητας είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα και πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί νέοι άνθρωποι 13 έως 17 ετών βιαιοπραγούν ή ακόμη και δολοφονούν ανυπεράσπιστα άτομα ως μορφή διασκέδασης. Είναι πραγματικά φοβερό. Οι καταδίκες και η κριτική δεν αρκούν. Απαιτείται δράση, προκειμένου να μην καταλήξουμε στο μέλλον να εκφράζουμε τη λύπη μας επειδή θα είναι πολύ αργά για να κάνουμε οτιδήποτε, όπως ο πατέρας ενός από αυτά τα παιδιά, ο οποίος δήλωσε ότι αισθάνεται αποτυχημένος ως πατέρας.

Οι ειδήμονες επισημαίνουν τα αίτια, με πρώτο την έλλειψη επιτήρησης και δεύτερη την αβελτηρία. Χωρίς κάποια απασχόληση, σχολείο ή εργασία, οι νέοι γίνονται ανεύθυνοι. Σε αυτό προστίθεται μια νοοτροπία ανοχής με ελάχιστες ή καθόλου υποχρεώσεις και απεριόριστα δικαιώματα. Δεν υπάρχει η αίσθηση ότι η κοινωνία απαιτεί με σταθερότητα οτιδήποτε από τους νέους· ούτε η εργατικότητα ούτε η αξία εκτιμώνται.

Ορισμένοι από αυτούς τους νέους έχουν πέσει θύματα βίας ή έχουν ανατραφεί σε ατμόσφαιρα βίας εντός της οικογένειας. Ορισμένοι αισθάνονται ότι δεν έχουν ρίζες και ότι είναι περιθωριοποιημένοι κοινωνικά, ενώ άλλοι μιμούνται τα παραδείγματα βίας που παρακολουθούν στην τηλεόραση. Ακόμη και τα παιδικά παιχνίδια και τα κινούμενα σχέδια καλλιεργούν τη βία.

  Kathy Sinnott (IND/DEM). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αυτή η έκθεση είναι πολύ δυσάρεστη. Όλο και περισσότεροι έφηβοι αναπτύσσουν παραβατικές συμπεριφορές σε διαρκώς μικρότερη ηλικία, ενώ οι πράξεις τους είναι όλο και πιο βίαιες. Το φαινόμενο αυτό είναι τόσο σοβαρό για τους εμπλεκόμενους νέους και για όλα τα μέλη της κοινωνίας ώστε να είναι αναγκαία η εξεύρεση λύσεων, όμως πρέπει συγχρόνως να είμαστε ακριβείς ως προς την ανάλυση του προβλήματος.

Η έκθεση περιλαμβάνει κατάλογο των κρίσιμων επιρροών που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα των παιδιών: οικογένειες, σχολεία, φίλοι και κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Χάριν ακρίβειας, επιτρέψτε μου να προσθέσω στον κατάλογο αυτόν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και τις τηλεπικοινωνίες, και αναφέρομαι ειδικότερα στον κινηματογράφο, την τηλεόραση, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και το Διαδίκτυο – και, τώρα, τις νέες τεχνολογίες κινητής τηλεφωνίας.

Σύμφωνα με μελέτες που έχουν διενεργηθεί, τα παιδιά δαπανούν περισσότερο χρόνο ασχολούμενα με τα μέσα μαζικής επικοινωνίας παρά με όλες τις υπόλοιπες επιρροές συνολικά. Με βάση τα άρθρα 13 και 17 της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία χρησιμοποιείται ως η κύρια πηγή αυθεντίας στην έκθεση αυτή, τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και οι τηλεπικοινωνίες αποτελούν απόλυτο δικαίωμα των παιδιών, στα οποία πρέπει να προσφέρεται πλήρης πρόσβαση στα μέσα μαζικής επικοινωνίας και τις τηλεπικοινωνίες. Ενόψει του σημερινού περιεχομένου τους, το οποίο είναι γεμάτο βία, μίσος, ρατσισμό και πορνογραφία, καθώς και της χρήσης τους από κακοποιούς οι οποίοι έχουν ως στόχους ανηλίκους –και όλοι αυτοί οι παράγοντες συμβάλλουν δυνητικά στην αύξηση της παραβατικότητας– είναι σωστό να θεωρούμε ότι τα μέσα μαζικής επικοινωνίας διαθέτουν τέτοια απόλυτα δικαιώματα και ότι τα παιδιά έχουν απόλυτο δικαίωμα πρόσβασης σε αυτά;

Αν οποιαδήποτε από τις άλλες επιρροές που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον κατάλογο, όπως η οικογένεια ή το σχολείο, κακοποιούσαν ή έβλαπταν τα παιδιά, θα απομακρύναμε τα παιδιά για την ασφάλειά τους. Κατά την εφαρμογή της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού στην ΕΕ και στα κράτη μέλη της, πρέπει να επανεξετάσουμε τα άρθρα 13 και 17. Είχαν γραφεί το 1989, όταν οι άνθρωποι δεν γνώριζαν ακόμα ποια μορφή θα λάμβανε το Διαδίκτυο το 2007.

Πρέπει επίσης να εξετάσουμε τον ρόλο των πατεράδων. Οι ψυχολόγοι μας πληροφορούν ότι οι μητέρες προσφέρουν στο παιδί το αίσθημα της ατομικής του ταυτότητας και της θέσης του μέσα στην οικογένεια, ενώ οι πατέρες κοινωνικοποιούν το παιδί και το βοηθούν να μάθει ποιοι είναι οι αποδεκτοί τρόποι συμπεριφοράς.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ: ΡΟΔΗ ΚΡΑΤΣΑ-ΤΣΑΓΚΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Αντιπρόεδρος

  Amalia Sartori (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θέλω να ευχαριστήσω την κ. Μπατζελή για το έργο που επιτέλεσε και την επιτροπή για την πρόταση που υπέβαλε.

Πιστεύω ότι είναι σωστό να αναρωτηθούμε τι μπορούμε να κάνουμε για την αντιμετώπιση ενός φαινομένου που εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο και το οποίο εκδηλώνεται και στην Ευρώπη με πολύ σοβαρές μορφές, όσον αφορά τόσο τον τύπο όσο και τον αριθμό των εγκλημάτων που διαπράττουν ανήλικοι. Η ιδέα θέσπισης ελάχιστων κανόνων κατάλληλων για όλες τις χώρες της ΕΕ και της ανταλλαγής των ορθών πρακτικών αποτελεί ασφαλώς ένα χρήσιμο βήμα για την αντιμετώπιση αυτού του εκτεταμένου προβλήματος. Συμφωνώ, συνεπώς, με την άποψη ότι είναι αναγκαίο να ασχοληθεί η Επιτροπή με αυτό το πρόβλημα.

Όσον αφορά το περιεχόμενο του κειμένου, πιστεύω πως είναι σημαντικό να επισημάνουμε ορισμένα σημεία. Καταρχάς, θα πρέπει να επαναλαμβάνουμε συνεχώς και προς όλες τις κατευθύνσεις ότι τα παιδιά αποτελούν μια αξία για όλη την Κοινότητα και αντιπροσωπεύουν το μέλλον μας. Για τον λόγο αυτό, το γενικό συμφέρον επιτάσσει να δημιουργούμε από τη στιγμή της γέννησης κάθε παιδιού τις συνθήκες που είναι αναγκαίες για να γίνουν πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό σημαίνει πολιτικές που θα συνοδεύουν την ανάπτυξη του παιδιού στην οικογένεια, στο σχολείο και στην εργασία, καταπολέμηση της φτώχειας, πολιτικές για τη στέγαση και την απασχόληση, δημόσιες υπηρεσίες, αυστηρό σεβασμό του δικαιώματος και της υποχρέωσης για σχολική και πολιτιστική εκπαίδευση έως την είσοδο στον κόσμο της εργασίας, καταπολέμηση της εξάπλωσης της βίας και μηδενική ανοχή στην εκμετάλλευση και στη βία κατά των ανηλίκων, ακόμη και εντός της οικογένειας. Είναι αναγκαία η αποσαφήνιση όχι μόνο των δικαιωμάτων, αλλά και των υποχρεώσεων και των κυρώσεων.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE). – Doresc să o felicit pe colega Bazeli pentru acest raport. Delicvenţa juvenilă şi violenţa în şcoli sunt fenomene care există în toate statele membre şi pe care avem responsabilitatea de a le combate prin strategii şi măsuri la nivel naţional şi european. Este nevoie de prevenire, de includerea socială şi reabilitarea delicvenţilor minori, precum şi de măsuri judiciare corespunzătoare. Pentru că anumite grupuri de minori sunt mai vulnerabile - fete între 14 şi 18 ani, grupuri de imigranţi, persoane fără domiciliu fix - şi pentru că există riscul ca organizaţii criminale să utilizeze minori pentru traficul de stupefiante, prostituţie şi furt, este important ca incitarea minorilor la delicte să se constituie în circumstanţe agravante pentru infractorii adulţi. Măsurile educative trebuie să devină prioritare şi este important să existe acorduri de parteneriat între diferite instituţii precum şcoală, poliţie, instituţie şi autorităţile locale pentru dezvoltarea de centre de recreere pentru tineri şi incluziunea socială a acestora. Instruirea părinţilor privind importanţa supervizării copiilor şi îndrumarea acestora, precum şi conştientizarea pericolelor, le va permite acestora să intervină de la primele semne ale apariţiei unor probleme de comportament.

  Anna Záborská (PPE-DE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θέλω να συγχαρώ την κ. Μπατζελή για την έκθεσή της. Ο τίτλος της έκθεσης δείχνει ότι εναπόκειται στις γυναίκες, την οικογένεια και την κοινωνία στο σύνολό της να αντιδράσουν στην παραβατικότητα ανηλίκων. Θα επιθυμούσα στον τίτλο να αναφέρονται επίσης οι άνδρες και οι πατεράδες. Ο καθένας αντιλαμβάνεται τη σημασία τους και θα ήθελα, στο μέλλον, να είμαστε αρκετά θαρραλέες για να αναφέρουμε τον ρόλο των πατεράδων ανοικτά στις διάφορες ευρωπαϊκές πολιτικές.

Ορισμένα πολύ λεπτομερή στατιστικά στοιχεία, ιδιαίτερα αυτά του ιρλανδού ερευνητή Patrick Fagan του Ιδρύματος Heritage στην Ουάσινγκτον, αποδεικνύουν χωρίς αμφιβολία ότι ο συναισθηματικός δεσμός μεταξύ των γονιών και των παιδιών τους διαμορφώνεται στην πρώιμη νηπιακή ηλικία. Χρησιμοποιώντας στοιχεία από αστυνομικές εγκληματολογικές στατιστικές, ο Fagan αποδεικνύει ότι όσο ισχυρότερος είναι ο συναισθηματικός δεσμός στους κόλπους της οικογένειας τόσο μικρότερος είναι ο κίνδυνος παραβατικότητας ανηλίκων.

Η Στρατηγική της Λισαβόνας ορίζει ότι το 60% των πολύ μικρών παιδιών θα πρέπει να βρίσκουν θέση σε νηπιαγωγείο. Δεν αμφισβητώ τις επιθυμίες των νεαρών γονιών που θέλουν να ακολουθήσουν επαγγελματική καριέρα, αλλά, υπό το πρίσμα των στατιστικών στοιχείων και της γονικής εμπειρίας που όλοι μας έχουμε, κυρίες και κύριοι, πρέπει να ζητούμε την υψηλότερη δυνατή ποιότητα για την φροντίδα των παιδιών. Κοντά στον χώρο εργασίας ενός εκ των γονέων πρέπει να βρίσκονται προσβάσιμα και οικονομικά προσιτά κέντρα φροντίδας παιδιών.

Ευχαριστώ την εισηγήτρια για το γεγονός ότι τονίζει τη σημασία της ποιότητας των ιδρυμάτων φροντίδας του παιδιού.

Η εξάλειψη της βίας μεταξύ των νέων είναι ευθύνη που η οικογένεια και η κοινωνία πρέπει να αναλάβουν από κοινού. Η κοινωνία πρέπει να θεσπίσει το πλαίσιο για την παρέμβαση του κράτους. Αρνούμαι να αποποινικοποιήσω και να απεγκληματοποιήσω πράξεις βίας διαπραχθείσες από νεαρούς ενηλίκους και συνιστώ η Ευρωπαϊκή Ένωση να δημιουργήσει παρατηρητήριο βίας των νέων με σκοπό να θεσμοθετηθεί η εκπαίδευση των νέων.

  Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριοι συνάδελφοι, συγχαίρω την εισηγήτρια για την πολύ καλή δουλειά που μας παρουσίασε, την καλή συνεργασία που αναπτύξαμε κατά τη διάρκεια της εξέτασης των τροπολογιών, και γιατί μας έδωσε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για την αντιμετώπιση της νεανικής παραβατικότητας.

Απαιτείται συνεργασία μεταξύ όλων των αρμοδίων φορέων που ασχολούνται με τα παιδιά προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα, που δεν είναι καινούργιο για την κοινωνία των ανθρώπων. Υπήρχε πάντοτε. Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω κάτι που με είχε εντυπωσιάσει στην παιδική μου ηλικία, όταν μας διηγούνταν μια ιστορία για κάποιον κατάδικο τον οποίο ερώτησαν ποιος φταίει για το ότι είσαι σήμερα μεγάλος παραβάτης στη φυλακή κι εκείνος ανέφερε τη μητέρα του λέγοντας ότι σε εκείνη είχε πρωτοπάει σε ηλικία 3 ετών ένα κλεμμένο αυγό και εκείνη το δέχτηκε. Δεν φταίνε λοιπόν οι γονείς που εργάζονται –πάντα εργάζονταν οι γονείς– αλλά φταίνε οι γονείς που δεν σέβονται τις βασικές ηθικές αρχές και αξίες, φταίνε οι εκπαιδευτικοί που δεν συμβάλλουν στην αναγνώριση της πρώτης μεγάλης αξίας, δηλαδή το σεβασμό της αξιοπρέπειας του ανθρωπίνου προσώπου. Από εκεί αρχίζουν όλα και έτσι μετά οδηγούμεθα στο να πάρουμε μέτρα και πρέπει να πάρουμε μέτρα και βέβαια πρέπει και να τιμωρήσουμε –αν σας πειράζει η λέξη, ας την μετριάσουμε– να επιτιμήσουμε λοιπόν τους νέους προκειμένου να μάθουν να αυτοσυγκρατούνται.

Βέβαια η αυτοσυγκράτηση διδάσκεται, όπως ακούστηκε, από πολύ νωρίς και άρα οι εκπαιδευτικοί και τα ιδρύματα στα οποία εμπιστευόμαστε από πολύ μικρή ηλικία τα παιδιά μας, έχουν και εκείνα ευθύνη. Πρέπει να μάθουν οι νέοι να είναι σωστοί και υπεύθυνοι πολίτες που θα μπορούν με την προσωπικότητά τους και τα προσόντα τους να βοηθήσουν την οικονομική και κοινωνική ζωή του χώρου στον οποίο δραστηριοποιούνται.

Δεν είμαι υπέρ του παρατηρητηρίου. Τα κράτη μέλη πρέπει να λάβουν μέτρα και να προσθέσουν ειδικές δράσεις με χρηματοδότηση μηχανισμών για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

  Tadeusz Zwiefka (PPE-DE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, θέλω και εγώ να ευχαριστήσω την κ. Μπατζελή για την εξαίρετη έκθεσή της. Ασφαλώς, οι περισσότεροι εξ ημών συμφωνούμε με την άποψη ότι η παραβατικότητα των ανηλίκων σημειώνει αύξηση και αποτελεί αυξανόμενη απειλή.

Οι τρόποι αντιμετώπισης και πρόληψης της νεανικής παραβατικότητας διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών. Επιπλέον, ορισμένοι πολιτικοί προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το πρόβλημα για την εξυπηρέτηση των ιδιοτελών πολιτικών σκοπών τους. Μέσω της προαγωγής δραστικά πιο αυστηρών ποινών και της θέσπισης αυστηρών πειθαρχικών μέτρων στα σχολεία, δεν αποτυγχάνουν απλώς να λύσουν το πρόβλημα της εγκληματικότητας των ανηλίκων, αλλά ενδέχεται ακόμη και να επιδεινώνουν την τρέχουσα κατάσταση.

Συμφωνώ πλήρως με το συμπέρασμα της εισηγήτριας ότι η πρόληψη πρέπει να είναι η κύρια και σημαντικότερη πτυχή της στρατηγικής για την καταπολέμηση της νεανικής παραβατικότητας. Οι πολιτικές πρόληψης είναι σαφές ότι θέτουν μακροπρόθεσμους στόχους, γεγονός που σημαίνει ότι σε γενικές γραμμές υπερβαίνουν τη διάρκεια της θητείας ενός κοινοβουλίου ή μιας κυβέρνησης. Οι πολιτικές αυτές έχουν επίσης μεγαλύτερο βραχυπρόθεσμο κόστος και δεν προσφέρουν άμεσα πολιτικά οφέλη. Δυστυχώς, αυτό σημαίνει ότι οι πολιτικοί προτιμούν πειθαναγκαστικές πολιτικές οι οποίες προσφέρουν γρήγορα και απλά αποτελέσματα, κυρίως με τη μορφή της δημοσιότητας στα μέσα ενημέρωσης. Ως εκ τούτου, ο κύριος στόχος είναι η πλήρης αποσύνδεση του προβλήματος της νεανικής παραβατικότητας από πολιτικές παρατάξεις και η θέσπιση κοινοτικών κοινωνικών πλαισίων, αντί της εστίασης στον τομέα του ποινικού δικαίου, ο οποίος παραμένει υπό τον έλεγχο των επιμέρους κρατών μελών.

Συμφωνώ με την άποψη ότι η υιοθέτηση ενός κώδικα πρόληψης και κοινωνικής αλληλεγγύης προς τους ανηλίκους θα αποτελούσε σημαντικό βήμα προόδου. Η εισηγήτρια υπογράμμισε ότι το πρόβλημα της νεανικής εγκληματικότητας πρέπει να αναλύεται με βάση τέσσερα κριτήρια, ειδικότερα την οικογένεια, το σχολείο, τις ομάδες συνομηλίκων και το υπόβαθρο. Μόνο αυτή η πολύπλευρη προσέγγιση προσφέρει πιθανότητες επιτυχίας. Έτσι, οι πολιτικές υπέρ της οικογένειας που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη δεν πρέπει να εστιάζονται κυρίως στην προσφορά οικονομικών κινήτρων για την τεκνοποιία. Πρέπει, απεναντίας, να αποβλέπουν πρωτίστως στην παροχή της ευρύτερης δυνατής βοήθειας και στήριξης στις οικογένειες μετά τη γέννηση ενός παιδιού. Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι ο πιο σημαντικός κρίκος αυτής της αλυσίδας είναι όντως η οικογένεια.

  Mairead McGuinness (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω την εισηγήτρια για την εξαίρετη αυτή έκθεση. Επιτρέψτε μου να σας επιστήσω την προσοχή σε μια νέα έκθεση σχετικά με την παραβατικότητα ανηλίκων η οποία δημοσιεύθηκε στην Ιρλανδία τις τελευταίες εβδομάδες και η οποία καταδεικνύει ότι τέσσερις στους πέντε νέους που βρίσκονται στα αναμορφωτήριά μας αντιμετωπίζουν ψυχιατρικά προβλήματα. Η εν λόγω έκθεση σχετικά με τη συναισθηματική νοημοσύνη, την ψυχική υγεία και την παραβατικότητα των ανηλίκων εκπονήθηκε από δύο επιστήμονες του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Δουβλίνου, και είναι η πρώτη έρευνα αυτού του είδους σε παγκόσμιο επίπεδο, γι’ αυτό είναι σημαντική στο πλαίσιο της σημερινής συζήτησης. Καταδεικνύει ότι τα δύο τρίτα των ανηλίκων παραβατών υποφέρουν από διαταραχές της συμπεριφοράς όπως το σύνδρομο διαταραχής της προσοχής και υπερκινητικότητας. Σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% κάνουν χρήση ναρκωτικών και οινοπνεύματος· ορισμένοι δε ξεκίνησαν τη χρήση κάνναβης και οινοπνεύματος σε ηλικίες ακόμη και εννέα ετών, ή ξεκίνησαν τη χρήση κοκαΐνης από ηλικίες ακόμη και 13 ετών.

Η έρευνα αποκαλύπτει ότι οι νέοι παρουσιάζουν πολύ αυξημένα ποσοστά ψυχιατρικών διαταραχών, μετέχουν σε σοβαρά εγκλήματα και παρουσιάζουν σημαντική υστέρηση ως προς τη συναισθηματική νοημοσύνη και τη γνωστική ικανότητα. Όπως προανέφερα, αυτό είναι σημαντικό, δεδομένου ότι μια τέτοια έρευνα πραγματοποιείται για πρώτη φορά. Οκτώ από τα δέκα νεαρά αγόρια της έρευνας πληρούν τα διαγνωστικά κριτήρια για μία τουλάχιστον σοβαρή ψυχιατρική διαταραχή.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι εν λόγω νέοι είχαν κατά μέσο όρο βιώσει τρεις ψυχιατρικές διαταραχές. Αυτό ισοδυναμεί με σχεδόν τριπλάσια συχνότητα διαταραχών μεταξύ των αγοριών τα οποία είχαν παραπεμφθεί σε ψυχιατρική υπηρεσία λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν.

Δυστυχώς, τα προβλήματα που επισημάνθηκαν σε αυτή την έρευνα δεν αντιμετωπίζονται στο πλαίσιο του τρέχοντος συστήματός μας για την παροχή υπηρεσιών στους νέους αυτούς ανθρώπους. Στη συντριπτική τους πλειονότητα δεν τυγχάνουν θεραπείας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, και σε αυτή την έκθεση υπογραμμίζεται –θα έλεγα δε ότι αυτό ισχύει για το σύνολο της Ευρώπης– η σημασία της αντιμετώπισης αυτών των προβλημάτων. Εκτός από τη μείωση των συνεπειών που έχουν τα προβλήματα ψυχικής υγείας για τη λειτουργία και την ανάπτυξη των παιδιών, η θεραπευτική αντιμετώπιση θα επιφέρει σημαντική μείωση της παραβατικής συμπεριφοράς και της εγκληματικότητας και, ως εκ τούτου, προσφέρει σημαντικά οφέλη για την κοινωνία και το δικαστικό σύστημα –στην Ιρλανδία και, αναμφίβολα, στο σύνολο της ΕΕ– και γι’ αυτό συνιστώ στο Σώμα να λάβει υπόψη αυτή τη μελέτη.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

H ψηφοφορία θα γίνει αύριο Πέμπτη 21/06/2007.

13. Στρατηγική σχετικά με την εξωτερική διάσταση του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης Bogdan Klich, εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με το χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης: Στρατηγική για την εξωτερική διάσταση και σχέδιο δράσης για την υλοποίηση του προγράμματος της Χάγης (2006/2111(ΙΝΙ) (Α6-0223/2007).

  Bogdan Klich (PPE-DE), εισηγητής. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, αυτή η έκθεση είχε αρχικά σχεδιαστεί ως αναθεώρηση της ανακοίνωσης της Επιτροπής, του 2005, σχετικά με τη στρατηγική την οποία είχε καταρτίσει το ίδιο έτος το Συμβούλιο. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια αυτής της εργασίας αποδείχθηκε ότι είχε σημειωθεί σημαντική πρόοδος ως προς τη δημιουργία ενός χώρου ασφάλειας, ελευθερίας και δικαιοσύνης στο εσωτερικό της ΕΕ, η οποία προσέφερε νέα δυναμική στο εγχείρημά μας. Έτσι, καταρτίστηκαν νέα έγγραφα, ελήφθησαν νέες αποφάσεις και αναλήφθηκαν νέες δράσεις. Η κατάσταση σήμερα είναι πολύ διαφορετική από αυτή που επικρατούσε πριν από ενάμισι έτος.

Γι’ αυτό αποφάσισα να στρέψω το βλέμμα προς τα εμπρός και όχι προς τα πίσω. Αυτή τη στάση πρέπει να υιοθετήσουν επίσης η Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών και η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, οι οποίες συνέβαλαν στην εκπόνηση αυτής της έκθεσης για την ενίσχυση της συνεργασίας. Δεν πρέπει, λοιπόν, να φανεί παράξενο το γεγονός ότι η έκθεση αποτελείται ουσιαστικά από μια σειρά συστάσεων προς την Επιτροπή και το Συμβούλιο.

Η έκθεση στηρίζεται σε δύο δεδομένα. Πρώτον, στον σύγχρονο κόσμο, η εσωτερική και η εξωτερική ασφάλεια είναι αλληλένδετες, επηρεάζουν η μια τη άλλη και είναι στην πραγματικότητα άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Δεύτερον, στα νομικά μας συστήματα και στις πολιτικές μας προσεγγίσεις πρέπει να διατηρούμε την ισορροπία μεταξύ των πολιτικών ελευθεριών και της ασφάλειας των πολιτών μας. Αυτό σημαίνει ότι, αν θέλουμε να εγγυηθούμε την ασφάλεια και την ελευθερία των πολιτών μας, οι δύο αυτές αξίες πρέπει να διαδοθούν εκτός των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όμως πρέπει να υπάρχει ισορροπία μεταξύ των δύο.

Συνεπώς, στην εξωτερική μας πολιτική πρέπει πάντα να λαμβάνουμε υπόψη αυτές τις αρχές και να προσαρμόζουμε αναλόγως τα μέσα της, συγκεκριμένα τις κοινές θέσεις και ενέργειές μας, καθώς και τις διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες. Με άλλα λόγια, στις συμφωνίες μας με τρίτες χώρες πρέπει, για παράδειγμα, να περιλαμβάνουμε συγχρόνως ρήτρες καταπολέμησης της τρομοκρατίας αλλά και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στο πλαίσιο της τρέχουσας συνεργασίας της με τις χώρες αυτές, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προάγει τόσο τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσο και τον κοινό αγώνα κατά της διεθνούς τρομοκρατίας.

Εδώ, στο Κοινοβούλιο, γνωρίζουμε επίσης τους υφιστάμενους περιορισμούς και φραγμούς οι οποίοι μειώνουν την αποτελεσματικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτόν τον τομέα. Οφείλονται εν μέρει στη σύνθετη και ασαφή διάρθρωση των θεσμικών μας οργάνων και εν μέρει στην απροθυμία για εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Στο πλαίσιο των επιμέρους πυλώνων ισχύουν διαφορετικές διαδικασίες για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη συνεργασία και τις εξωτερικές συμφωνίες. Η κοινή ευρωπαϊκή πολιτική στον τομέα της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας για θέματα που άπτονται του ποινικού δικαίου, για την οποία ακούγαμε να γίνεται πολύς λόγος εδώ και καιρό, δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί. Πρέπει να υλοποιηθεί σύντομα.

Αναμένουμε από την προσεχή σύνοδο κορυφής της ΕΕ να οδηγήσει σε μια διακυβερνητική διάσκεψη η οποία, έως τα τέλη του έτους, θα παρουσιάσει ένα νέο σχέδιο Συνθήκης. Η Συνθήκη αυτή πρέπει να προσφέρει στην Ένωση νομική προσωπικότητα, να καταργεί το ισχύον σύστημα των πυλώνων, να μειώνει τον αριθμό των κατηγοριών νομοθετικών κειμένων και να απλουστεύει και να ενοποιεί τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων.

Προτού, όμως, συμβούν όλα αυτά, και προτού τεθεί σε εφαρμογή η νέα Συνθήκη, καθώς ενδέχεται να μην έχει τεθεί σε ισχύ πριν από το 2009, στην υπό συζήτηση έκθεση προτείνεται η εφαρμογή μιας προσωρινής ρήτρας, μιας ρήτρας «γέφυρας», σύμφωνα με το άρθρο 42 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, στους τομείς της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας σε θέματα που άπτονται του ποινικού δικαίου, καθώς και της πολιτικής για τη νόμιμη μετανάστευση και την ενσωμάτωση των ξένων. Αυτό θα επιτρέψει στο Συμβούλιο και σε όλους μας να ενσωματώσουμε τους νέους σε αυτούς τους πολύ σημαντικούς τομείς. Ενόψει των πιέσεων που ασκεί η μετανάστευση στα νότια σύνορά μας και της απειλής του οργανωμένου εγκλήματος στα ανατολικά μας σύνορα, τυχόν αδυναμία να λάβουμε αυτές τις αποφάσεις θα αποτελούσε μείζον πολιτικό ατόπημα.

Καθώς συζητούμε το θέμα των συνόρων, θέλω να επιστήσω ιδιαιτέρως την προσοχή της Επιτροπής στην παράγραφο 42, στην οποία αναφέρεται η ανάγκη θεώρησης για την είσοδο στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία είναι άκρως ταπεινωτική για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για μια ακόμη φορά, το Κοινοβούλιο ζητεί τη διευθέτηση αυτού του θέματος. Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω θερμά όλους τους συνεργάτες μου, περιλαμβανομένων των μελών της πολιτικής μου ομάδας, τους σκιώδεις εισηγητές από τις άλλες πολιτικές ομάδες, καθώς και τον Επίτροπο Franco Frattini, για την εξαίρετη και εποικοδομητική τους συνεργασία.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει ως στόχο να δημιουργήσει για τους πολίτες της έναν χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Ωστόσο, η ΕΕ δεν μπορεί να πραγματοποιήσει μόνη της αυτόν τον στόχο. Η ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, καθώς και η οικονομική δύναμη και η δημοκρατική σταθερότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έχουν κάνει στόχο της παράνομης μετανάστευσης, του οργανωμένου εγκλήματος, του διεθνούς εμπορίου ναρκωτικών, αλλά και της ισλαμικής τρομοκρατίας.

Αυτό σημαίνει πως πρέπει να εξετάσουμε πώς μπορούμε να αναπτύξουμε περισσότερο τους υφιστάμενους μηχανισμούς και σχέδια στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων και –όπως μόλις αναφέρατε, κύριε εισηγητή– να τους ενσωματώσουμε στις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ.

Επικροτώ θερμά το μεγάλο ενδιαφέρον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την εξωτερική διάσταση του τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων και ιδίως για τη στρατηγική που αναφέρθηκε, οι δε συστάσεις της έκθεσης Klich δίνουν σημαντικές ιδέες για συζητήσεις στο Συμβούλιο σχετικά με το πώς μπορεί να ενισχυθεί και να γίνει ακόμα πιο αποτελεσματική η πολιτική της ΕΕ στις εξωτερικές σχέσεις του τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων.

Η στρατηγική για την εξωτερική διάσταση της πολιτικής δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων παρουσιάζει διεξοδικά τους στόχους και τις μεθόδους δράσης. Η συνεργασία με τρίτες χώρες συμπεριλαμβάνει και την υποστήριξη των θεσμικών οργάνων και της προσπάθειας δημιουργίας ικανοτήτων εκ μέρους της ΕΕ. Αυτό είναι ένα μακροπρόθεσμο καθήκον, του οποίου η πρόοδος εξετάζεται στο πλαίσιο των κοινών θεσμικών οργάνων. Οι άμεσοι γείτονες της ΕΕ παίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο για την ασφάλειά της. Για αυτόν τον λόγο τα σχέδια δράσης που εγκρίναμε από κοινού με τις χώρες εταίρους μας στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας περιέχουν πολύ αναλυτικά κεφάλαια για τη συνεργασία στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων.

Η Ουκρανία κατέχει μία εντελώς ιδιαίτερη θέση ανάμεσα στα κράτη της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας όχι μόνο εξαιτίας των μεγάλων κοινών της συνόρων με την ΕΕ. Η συνεργασία με την Ουκρανία στους τομείς της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο. Στις 11 Ιουνίου, με την υπογραφή στο Λουξεμβούργο της συμφωνίας συνεργασίας μεταξύ του Frontex και της ουκρανικής συνοριοφυλακής, τέθηκε άλλος ένας ακρογωνιαίος λίθος. Πέραν τούτου υπογράφηκαν στις 18 Ιουνίου και οι συμφωνίες για τη διευκόλυνση θεώρησης διαβατηρίων και τον επαναπατρισμό.

Η στενή συνεργασία με τις γειτονικές περιφέρειες είναι πολύ σημαντική για την ΕΕ στον τομέα της μετανάστευσης. Βάσει της παγκόσμιας προσέγγισης της μετανάστευσης, η ΕΕ εντατικοποίησε σημαντικά τη συνεργασία με τις χώρες της Αφρικής και της Μεσογείου κατά τον τελευταίο ενάμισι χρόνο. Τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά. Το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων αποφάσισε πριν από λίγες ημέρες, στις 18 Ιουνίου, να επεκτείνει την παγκόσμια προσέγγιση της μετανάστευσης στις γείτονες περιοχές στα ανατολικά και στα νοτιοανατολικά της ΕΕ. Εκτός από τη συνεργασία με τους άμεσους γείτονές της, για την ΕΕ έχει ιδιαίτερη σημασία και η συνεργασία στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων με τους στρατηγικούς της εταίρους, τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Η έκθεση αναφέρεται, ως εκ τούτου, και σε πολλές πτυχές αυτής της εταιρικής σχέσης.

Με τη Ρωσία συμφωνήθηκαν τον Μάιο του 2005 τέσσερις χάρτες πορείας για τη δημιουργία κοινών χώρων. Ο κοινός χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης είναι και κατά την άποψη της Ρωσίας εκείνος όπου σημειώθηκαν μέχρι τώρα οι μεγαλύτερες πρόοδοι. Φυσικά, σε αυτές συγκαταλέγεται και η συμφωνία για τη θεώρηση διαβατηρίων και τον επαναπατρισμό, που τέθηκε σε ισχύ στις αρχές Ιουνίου.

Ο γερμανός Υπουργός Εσωτερικών Wolfgang Schäuble, όμως, στην τελευταία συνάντηση των Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων ΕΕ-Ρωσίας έθιξε ανοιχτά στον ρώσο ομόλογό του Rashid Nurgaliyev και τη δυσανάλογα σκληρή επέμβαση των ρωσικών δυνάμεων ασφαλείας σε διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης. Λίγο μετά από την συνάντηση της τρόικας των Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων έγιναν και οι τακτικές διαβουλεύσεις με τη Ρωσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαδραμάτισαν κεντρικό ρόλο και στις συζητήσεις με το Ουζμπεκιστάν υπό τη γερμανική Προεδρία στο πλαίσιο της υποεπιτροπής για τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις.

Στο επίκεντρο της τελευταίας συνάντησης με τις ΗΠΑ ήταν η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, θέματα θεώρησης διαβατηρίων και προστασίας δεδομένων, περιλαμβανομένης της διαβίβασης δεδομένων επιβατών αεροπλάνων.

Η γερμανική Προεδρία καταβάλλει επίσης τις τελευταίες ημέρες εντατικές προσπάθειες για τη σύναψη μιας νέας συμφωνίας με τις ΗΠΑ για τις καταστάσεις ονομάτων επιβατών. Οι ΗΠΑ δεν είναι εύκολος εταίρος για διαπραγματεύσεις, πράγμα που μάθαμε από αυτές τις συζητήσεις.

Πέρα από αυτά, η γερμανική Προεδρία έφερε και τους δύο στρατηγικούς εταίρους, τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, στο ίδιο τραπέζι για διαβουλεύσεις σχετικά με κοινές προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας, όπως η καταπολέμηση των ναρκωτικών και της τρομοκρατίας και η διαχείριση της ασφάλειας των συνόρων.

Η έκθεση ασχολείται επίσης με την ενίσχυση της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας. Η γερμανική Προεδρία πιστεύω ότι πέτυχε σημαντικά πράγματα για τη βελτίωση της συνεργασίας εντός της ΕΕ. Εδώ πρέπει να αναφερθούν ιδίως η πολιτική συμφωνία για τη μεταφορά μεγάλου μέρους των διατάξεων της συνθήκης του Prüm στο κοινοτικό νομικό πλαίσιο.

Επιπροσθέτως, επιτεύχθηκε πολιτική συμφωνία για την υπαγωγή της Europol στο νομικό πλαίσιο της ΕΕ. Επίσης, τους τελευταίους έξι μήνες κατέστη δυνατό να ενισχυθεί σημαντικά και ο Frontex.

Πρέπει επίσης να δοθεί έμφαση στην απόφαση πλαίσιο για την ανταλλαγή πληροφοριών ποινικού μητρώου μεταξύ των κρατών μελών, στην οποία αναφέρεται η έκθεση Klich.

Η δυνατότητα συνεργασίας με τρίτες χώρες όπως η Ρωσία εξαρτάται και από το επί τόπου επίπεδο της προστασίας των δεδομένων, που θα πρέπει να εξετάζεται σε κάθε επιμέρους περίπτωση.

Οι παγκόσμιες απειλές και φαινόμενα μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά μόνο με διεθνή συνεργασία. Η προαναφερθείσα στρατηγική για την εξωτερική διάσταση στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων είναι συνεπώς ένα απαραίτητο στοιχείο για τη δημιουργία ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Το Συμβούλιο θα εξακολουθήσει επίσης να βασίζεται σε μία στενή και γεμάτη εμπιστοσύνη συνεργασία με την επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την υλοποίηση και τη μετεξέλιξη της στρατηγικής αυτής.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. DIANA WALLIS
Αντιπροέδρου

  Franco Frattini, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όλοι ασφαλώς συμμεριζόμαστε την αρχή σύμφωνα με την οποία τα θεμελιώδη δικαιώματα και οι ελευθερίες των ανθρώπων δεν μπορούν να γνωρίζουν γεωγραφικά σύνορα. Δυστυχώς, σύνορα δεν γνωρίζουν ούτε το οργανωμένο έγκλημα, ούτε η τρομοκρατία. Να γιατί, όπως είπαν ο εισηγητής και ο Προεδρεύων του Συμβουλίου, υπάρχει ένας διαρκώς ενισχυόμενος δεσμός ανάμεσα στην εσωτερική και τη διεθνή διάσταση των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης.

Αυτό σημαίνει συνεργασία για έναν σημαντικό πολιτικό στόχο προς δύο κατευθύνσεις: η πρώτη αφορά την ενίσχυση ενός εσωτερικού χώρου ασφάλειας που θα εγγυάται στους πολίτες και στους κατοίκους της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες και εναρμόνιση των συστημάτων και των κανόνων απόδοσης της δικαιοσύνης για όσους προσφεύγουν σε αυτή. Η δεύτερη αφορά τη διασφάλιση μιας διεθνούς διάστασης η οποία θα παρέχει κατά κάποιον τρόπο ένα μέσον στην εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενισχύοντας τον ρόλο του δικαίου και των θεσμικών οργάνων, προάγοντας τις δημοκρατικές αξίες εκτός των συνόρων μας και ισχυροποιώντας τα θεσμικά όργανα.

Πρόκειται για φιλόδοξους στόχους εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι επιτυγχάνονται με μέτρα σχετικά με την ασφάλεια, αφενός, και τον σεβασμό των θεμελιωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων, αφετέρου. Πρόκειται για δύο αξίες που μπορούν και πρέπει να συνυπάρχουν. Όπως αναφέρθηκε ήδη, η παροχή ασφάλειας για τους πολίτες και όλους τους ανθρώπους δεν μπορεί να έρχεται σε αντίφαση με την παράλληλη διασφάλιση του σεβασμού των θεμελιωδών ελευθεριών τους. Πιστεύω ότι οι κοινές αυτές αρχές πρέπει να αποτελέσουν τη βάση για τις συμφωνίες και τις διμερείς και εταιρικές σχέσεις με τις τρίτες χώρες. Όταν η Ευρώπη διαδραματίζει τον ρόλο της στη διεθνή σκηνή οι πολιτικές μας πρέπει, συνεπώς, να περιλαμβάνουν την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας.

Η υπό εξέταση έκθεση θίγει θεμελιώδη ζητήματα με τα οποία συμφωνώ ανεπιφύλακτα: βελτίωση της δημοκρατικής λογοδοσίας, ενίσχυση της ασφάλειας και των δικαιωμάτων, διασφάλιση υψηλότερου επιπέδου προστασίας των πολιτών από την τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα, προαγωγή της διασυνοριακής συνεργασίας μεταξύ των αστυνομικών δυνάμεων και των δικαστικών αρχών και ανάπτυξη μιας αποτελεσματικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μετανάστευση με μια αλληλεγγύη που πρέπει να υπερβαίνει τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου για όσους έχουν ανάγκη από διεθνή προστασία και μια συντονισμένη προσπάθεια για τη σκληρή και αποφασιστική καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων που εκμεταλλεύεται την απελπισία των μεταναστών.

Έχουμε ήδη προχωρήσει στην επίτευξη αυτών των στόχων. Η ευρωπαϊκή πολιτική για τη μετανάστευση εμπλουτίζεται. Τις προηγούμενες εβδομάδες παρουσίασα στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ορισμένα έγγραφα που αφορούσαν το άνοιγμα στην οικονομική μετανάστευση και την κυκλική μετανάστευση που θα ευνοήσει την κινητικότητα και συνεπώς την εγκατάλειψη της αποκλειστικά κατασταλτικής προσέγγισης της μεταναστευτικής πολιτικής, μολονότι εξακολουθεί να είναι αναγκαία η καταπολέμηση κάθε μορφής παρανομίας.

Πριν από λίγες μόλις ημέρες πρότεινα μία Πράσινη Βίβλο για τις πολιτικές ασύλου, η οποία θα επιτρέψει στο Κοινοβούλιο και σε όλους τους άλλους ενδιαφερόμενους φορείς να συμμετάσχουν, έτσι ώστε στις αρχές του προσεχούς έτους να μπορέσω να παρουσιάσω ένα σχέδιο δράσης με το οποίο θα υλοποιείται ένα ενιαίο ευρωπαϊκό σύστημα σχετικά με το καθεστώς του πολιτικού πρόσφυγα έως το 2010, όπως είχαμε υποσχεθεί.

Υπάρχουν, συνεπώς, πολλά ζητήματα που αφορούν τις πολιτικές ασύλου και μετανάστευσης στα οποία η Ευρώπη διαδραματίζει ήδη έναν ρόλο στη διεθνή σκηνή. Πιστεύω ότι η ευρωμεσογειακή διάσταση της Ευρώπης πρέπει να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο σε αυτόν τον τομέα, έχοντας ως πρότυπο τον ρόλο που διαδραματίζει η Ευρώπη στην ανατολική διάσταση, όσον αφορά τα Βαλκάνια, τον Καύκασο και τις σχέσεις με τη Ρωσική Ομοσπονδία και την Ουκρανία. Στην περιοχή αυτή έχουμε αναλάβει ήδη δραστηριότητες σε πολλούς τομείς που περιλαμβάνουν την εμπορία ανθρώπων, την καταπολέμηση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των παιδιών και των γυναικών και την καταστολή του ηλεκτρονικού εγκλήματος, το οποίο αποτελεί ένα ακόμη πρόβλημα που προφανώς δεν γνωρίζει σύνορα και χρήζει αντιμετώπισης σε διεθνές επίπεδο.

Όσον αφορά την τρομοκρατία έχουν ειπωθεί ήδη πολλά. Είναι βέβαιο ότι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας πρέπει να συνεχιστεί με τα μέσα του κράτους δικαίου, αλλά είναι αναμφίβολα αναγκαία η συνέχιση και η βελτίωση της διεθνούς συνεργασίας με τους μεγάλους πρωταγωνιστές της διεθνούς σκηνής.

Για τον λόγο αυτόν, χαιρετίζω το γεγονός ότι ο εισηγητής υπογραμμίζει τη σημασία διαδικασιών λήψης αποφάσεων που θα επιτρέπουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση να λαμβάνει τις αποφάσεις της. Επικροτώ θερμά την αναφορά στο άρθρο 42 της Συνθήκης, στην επονομαζόμενη «παρέκταση», αλλά φρονώ πως είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην χάσουμε την ευκαιρία που παρέχει το προσεχές Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για να συζητήσουμε σχετικά με το μελλοντικό θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για να μην λησμονήσουμε ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να παραμείνει αδρανής στον τομέα της ασφάλειας, της δικαιοσύνης και των θεμελιωδών ελευθεριών. Η Ευρώπη πρέπει να διαθέτει τα μέσα ταχείας λήψης αποφάσεων με αποτελεσματικότητα και μεγαλύτερη δημοκρατική νομιμότητα, ενισχύοντας, για παράδειγμα, τον ρόλο του Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

Τέλος, θέλω να αφιερώσω λίγα τελευταία λόγια στην ευρωατλαντική συνεργασία. Όπως είπε και ο Προεδρεύων του Συμβουλίου, διεξάγονται δύο δύσκολες διαπραγματεύσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Η μία αφορά τη διαβίβαση των δεδομένων για τις οικονομικές συναλλαγές που προέκυψε από την υπόθεση Swift και η άλλη τη διαβίβαση των δεδομένων των επιβατών των πτήσεων από και προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ελπίζω ότι και στις δύο περιπτώσεις θα μπορέσουν να επιτευχθούν σύντομα συμφωνίες, οι οποίες θα εξασφαλίζουν, αφενός, τη βεβαιότητα των νομικών μας θέσεων –μια ευρωπαϊκή νομική βάση, συνεπώς, και όχι εξάρτηση από διμερείς σχέσεις– και, αφετέρου, μια εξισορρόπηση ανάμεσα στις ανάγκες για καταπολέμηση της τρομοκρατίας και στη διασφάλιση της εμπιστευτικότητας των προσωπικών δεδομένων, τα οποία αποτελούν αμφότερα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου. Ελπίζω ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αποδεχθούν την ισορροπημένη προσέγγιση που επέλεξε η γερμανική Προεδρία με την υποστήριξη της Επιτροπής και οι συμφωνίες αυτές θα ολοκληρωθούν εντός του μηνός, πριν ολοκληρωθεί η θητεία της γερμανικής Προεδρίας.

Για την πορεία των διαπραγματεύσεων έχω ενημερώσει τον Πρόεδρο της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων. Εφόσον δεν έχουν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις, υπάρχουν ζητήματα που δεν μπορούν να ανακοινωθούν ακόμη, φρόντισα όμως να ενημερώνω συνεχώς για τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων τον Πρόεδρο και τους συντονιστές των κοινοβουλευτικών ομάδων σε αυτήν την επιτροπή.

  Aloyzas Sakalas (PSE), συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αυτή η έκθεση εκπονήθηκε στο πλαίσιο ενισχυμένης συνεργασίας μεταξύ της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Είμαι δε στην ευχάριστη θέση να ενημερώσω τους συναδέλφους μου ότι ο κ. Klich και εγώ έχουμε καταλήξει σε συμφωνία επί ενός εμπεριστατωμένου κειμένου το οποίο φρονώ ότι αντικατοπτρίζει τις απόψεις και των δύο επιτροπών. Ευχαριστώ θερμά τον κ. Klich για τον χρόνο που αφιέρωσε, για τη συνεργασία του και για την ευελιξία που επέδειξε.

Πέρα από τις πολλές επισημάνσεις που περιλαμβάνονται στην έκθεση, το βασικό μήνυμα που θέλω να απευθύνω προς το Συμβούλιο και την Επιτροπή είναι το εξής. Πρώτον, είναι προφανές ότι η εσωτερική σταθερότητα της ΕΕ εξαρτάται μέχρις ενός βαθμού από εξωτερικούς παράγοντες, όπως η κατάσταση σε γειτονικές χώρες. Δεύτερον, καμία από τις τυπικές προσεγγίσεις δεν πρόκειται να επιφέρει βελτίωση της πολιτικής κατάστασης στις χώρες αυτές, καθόσον οι οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές πραγματικότητες που επικρατούν σε αυτές διαφέρουν δραστικά. Τρίτον, υπογραμμίζω, συνεπώς, την ανάγκη εξειδικευμένων προσεγγίσεων έναντι των γειτονικών χωρών στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ στον τομέα της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση διακόπτεται έως τις 21.00.

14. Ώρα των Ερωτήσεων (ερωτήσεις προς το Συμβούλιο)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την Ώρα των Ερωτήσεων (B6-0125/2007).

Οι ακόλουθες ερωτήσεις υποβλήθηκαν στο Συμβούλιο.

Ερώτηση αριθ.1 του κ. Μανώλη Μαυρομμάτη (H-0354/07)

Θέμα: Φορολογική πολιτική της ΕΕ

Η φορολογική πολιτική που ακολουθούν τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι συμβατή με τους κοινοτικούς στόχους της δημιουργίας θέσεων απασχόλησης, την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ, την ενιαία αγορά και την ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων. Τα 27 κράτη μέλη είναι τα μόνα αρμόδια για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή της άμεσης φορολογικής πολιτικής, ενώ οι κοινοτικοί κανόνες που ορίζουν επιμέρους τομείς της φορολογικής πολιτικής στην Ένωση απαιτούν την ομοφωνία και των 27 προκειμένου για τη λήψη αποφάσεων. Ο φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) των προϊόντων έχει γίνει αρκετά περίπλοκη υπόθεση τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα, το ΦΠΑ στις χώρες της ΕΕ κυμαίνεται από 3% στο Λουξεμβούργο, έως 25% στη Δανία. Ερωτάται το Συμβούλιο εάν η ΕΕ κινείται όλο και πιο κοντά στο να θεσπίσει κοινό σύστημα για την επιβολή φόρου προστιθέμενης αξίας, σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι συζητήσεις σήμερα και ποιες είναι οι προθέσεις των κρατών μελών όσον αφορά τη θέσπιση κοινού ΦΠΑ.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας θεσπίστηκε το 1967 με την πρώτη και τη δεύτερη οδηγία για τον φόρο προστιθέμενης αξίας. Αυτές οι δύο οδηγίες όριζαν τις γενικές δομές του συστήματος. Οι διεξοδικές διατάξεις για την εφαρμογή του κοινού συστήματος φόρου προστιθέμενης αξίας θεσπίστηκαν το 1977 με την έγκριση της έκτης οδηγία για τον φόρο προστιθέμενης αξίας. Η εν λόγω οδηγία υπέστη έκτοτε πολλές τροποποιήσεις, οι περισσότερες από τις οποίες οφείλονταν στη δημιουργία της εσωτερικής αγοράς και τη συνακόλουθη κατάργηση των φορολογικών συνόρων μεταξύ των κρατών μελών.

Από την 1η Ιανουαρίου 2007 καταργήθηκε η έκτη οδηγία και αντικαταστάθηκε από την οδηγία 2006/112/EΚ για το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, η οποία περιλαμβάνει όλες τις τροποποιήσεις που έγιναν με τις νομικές πράξεις για την τροποποίηση της βασικής οδηγίας. Όσον αφορά τους συντελεστές ΦΠΑ, στην οδηγία προβλέπεται η εφαρμογή ενός κανονικού συντελεστή και ενός ή δύο μειωμένων συντελεστών. Ο κανονικός συντελεστής πρέπει να είναι τουλάχιστον 15%. Αυτό το ελάχιστο ύψος έχει οριστεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2010. Οι μειωμένοι συντελεστές, που πρέπει να είναι τουλάχιστον 5%, ισχύουν για προϊόντα και υπηρεσίες που προσδιορίζονται στην οδηγία. Ακόμα, η οδηγία προβλέπει ορισμένες εξαιρέσεις και μεταβατικές διατάξεις για τον γενικό αυτόν κανόνα προκειμένου να μπορούν τα κράτη μέλη να αντιδράσουν σε ειδικές καταστάσεις.

Για να μπορούν να εκτιμηθούν καλύτερα οι επιπτώσεις των μειωμένων συντελεστών, η οδηγία προβλέπει επιπλέον να υποβάλει η Επιτροπή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο το αργότερο στις 30 Ιουνίου 2007, επί τη βάσει έρευνας που θα διεξαχθεί από ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων για οικονομικά ζητήματα, μία γενική έκθεση αξιολόγησης των επιπτώσεων των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ που εφαρμόζονται σε υπηρεσίες που παρέχονται σε τοπικό επίπεδο, ιδίως όσον αφορά τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την οικονομική ανάπτυξη και την απρόσκοπτη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

  Μανώλης Μαυρομμάτης (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, όπως αναφέρατε η Επιτροπή μέχρι τις 30 Ιουνίου του 2007 θα πρέπει να έχει στη διάθεσή της και να κάνει γνωστά τα στοιχεία εκείνα που αφορούν τον αντίκτυπο στην οικονομική ευμάρεια και τη δημιουργία θέσεων εργασίας στα κράτη μέλη από τον διαφορετικό φόρο προστιθέμενης αξίας.

Είναι αναμενόμενο ότι οι διαφορετικές τιμές στο ΦΠΑ έχουν ισχυρή επίπτωση στους τομείς της εσωτερικής αγοράς και της οικονομικής άνθησης των κρατών μελών, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται οι επί μέρους οικονομικοί δείκτες και να οξύνονται οι ανισότητες στην οικονομία και την κοινωνία.

Σας ερωτώ, κύριε Υπουργέ, είναι ήδη γνωστός σε σας ο αντίκτυπος του διαφορετικού ΦΠΑ και αν ναι, ποιος είναι αυτός;

Και τέλος, σε ποιες πολιτικές προσανατολίζεται το Συμβούλιο προκειμένου να μειώσει τις αρνητικές συνέπειες αυτής της διαφορετικότητας.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Μαυρομμάτη, και εγώ είπα ότι είχαμε διαφορετικές εξελίξεις και αποφάσεις στο πλαίσιο που αυτό είναι δυνατό στην ΕΕ. Θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο να έχουμε, όταν παρουσιαστεί η έκθεση της ομάδας εμπειρογνωμόνων, τα δεδομένα για να μπορούμε να αξιολογήσουμε αν υπάρχουν εμπόδια στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς ή όχι και ποιες επιπτώσεις παρουσιάζονται σε ορισμένους τομείς όπου ίσχυαν στο παρελθόν μειωμένοι συντελεστές. Ζητώ την κατανόησή σας για το ότι στον τομέα αυτόν πρέπει να περιμένουμε. Μετά πρέπει να προβούμε –το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο– σε κοινή αξιολόγηση.

  Jörg Leichtfried (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να διευρύνω κάπως το ερώτημα: είναι βέβαια καλό να επιχειρείται η επιβολή ενιαίων ή εναρμονισμένων συντελεστών ΦΠΑ στην Ευρώπη, όμως βασικά ο στόχος της ευρωπαϊκής φορολογικής πολιτικής θα έπρεπε να είναι να έχουμε τελικά σε ολόκληρη την ΕΕ ενιαίους ή τουλάχιστον συγκρίσιμους φορολογικούς συντελεστές και φόρους. Θα ήθελα να μάθω πώς συζητείται γενικά το θέμα αυτό στο Συμβούλιο, αν υπάρχουν σχετικές προσεγγίσεις και εάν ναι, ποιες.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Leichtfried, απ’ όσο γνωρίζω, στο παρελθόν είχαμε, για παράδειγμα στο πεδίο της φορολογίας εταιρειών, μία συζήτηση για το ύψος των φορολογικών συντελεστών και για τους δείκτες για μία κοινή βάση υπολογισμού της φορολογίας. Γνωρίζετε ότι κατά τη γερμανική Προεδρία του Συμβουλίου έγιναν σχετικές εργασίες, αλλά δεν έχει επιτευχθεί ακόμα συμφωνία.

Όσον αφορά τον ΦΠΑ, επαναλαμβάνω ότι θα είναι το επόμενο σημείο με το οποίο θα ασχοληθούμε. Τι θα δείξει η έκθεση των εμπειρογνωμόνων; Ποιες προτάσεις και αξιολογήσεις θα κάνει η Επιτροπή; Ποιες προτάσεις θα παρουσιαστούν στο Συμβούλιο; Όμως επί του παρόντος δεν διεξάγεται στο Συμβούλιο ειδική συζήτηση για το συγκεκριμένο ερώτημα που θέσατε.

  Πρόεδρος. –

Ερώτηση αριθ.2 του κ. Claude Moraes (H-0356/07)

Θέμα: Διασυνοριακή συνεργασία στην ΕΕ με σκοπό την προστασία των παιδιών από την κακοποίηση και εκμετάλλευση – αμοιβαία αναγνώριση ρυθμίσεων που απαγορεύουν την εργασία με παιδιά

Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για αποτελεσματικά συστήματα εντός της ΕΕ που θα εξασφαλίζουν ότι μη κατάλληλα άτομα δεν θα είναι σε θέση να τύχουν απασχόλησης τα οποία τους οδηγούν σε επαφή με παιδιά.

Την 1η Ιουνίου 2006 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε την έκθεσή του σχετικά με την «πρωτοβουλία του 2004 του Βασιλείου του Βελγίου όσον αφορά τη θέσπιση, από το Συμβούλιο, απόφασης-πλαισίου σχετικά με την αναγνώριση και την εκτέλεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση των απαγορεύσεων που επιβάλλονται συνεπεία καταδικαστικών αποφάσεων για σεξουαλικά εγκλήματα εις βάρος παιδιών» (14207/2004 – C6-0244/2004 – 2004/0818(CNS)).

Ποια πρόοδος έχει πραγματοποιηθεί όσον αφορά την έγκριση από το Συμβούλιο της προτεινόμενης αποφάσεως πλαίσιο, η οποία είναι κρίσιμη για την εξασφάλιση προστασίας των παιδιών στην Ευρώπη;

Στην περίπτωση έλλειψης προόδου όσον αφορά την ένδυση, πώς προτίθεται το Συμβούλιο να εξασφαλίσει ότι όλοι οι στόχοι που η πρωτοβουλία αυτή έχει ως σκοπό να επιτύχει, θα υλοποιηθούν με άλλο τρόπο; (Εξασφάλιση ότι τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν και εκτελούν απαγορεύσεις όσον αφορά την εργασία με παιδιά που έχουν επιβληθεί σε άτομα από άλλα κράτη μέλη.)

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Η πρωτοβουλία του Βασιλείου του Βελγίου για την έγκριση απόφασης πλαισίου από το Συμβούλιο σχετικά με την αναγνώριση και την εκτέλεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση των απαγορεύσεων που επιβάλλονται συνεπεία καταδικαστικών αποφάσεων για σεξουαλικά εγκλήματα εις βάρος παιδιών συζητήθηκε διεξοδικά από το Συμβούλιο. Στη συνέχεια, η επιτροπή του άρθρου 36 αποφάσισε στη συνεδρίασή της στις 22 και 23 Μαρτίου 2007 να ρυθμίσει αυτά τα θέματα σε συνάρτηση με την απόφαση πλαίσιο για την οργάνωση και το περιεχόμενο της ανταλλαγής πληροφοριών ποινικού μητρώου μεταξύ των κρατών μελών και να τροποποιήσει ανάλογα την πρόταση απόφασης πλαισίου.

Επ’ ευκαιρία της συνεδρίασης του Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων στο Λουξεμβούργο στις 13 Ιουνίου 2007, το Συμβούλιο πέτυχε συμφωνία ως προς μία γενική κατεύθυνση για μία απόφαση πλαίσιο για την οργάνωση και το περιεχόμενο της ανταλλαγής πληροφοριών ποινικού μητρώου και ολοκλήρωσε ομόφωνα την πρωτοβουλία του Βασιλείου του Βελγίου. Έτσι ελήφθη υπόψη ιδίως η σημαντική πτυχή της βελγικής πρωτοβουλίας να διατίθενται και σε άλλα κράτη μέλη πληροφορίες για σχετικές καταδίκες και απαγορεύσεις που εκδίδονται σε ένα κράτος μέλος, έτσι ώστε κάθε κράτος μέλος να μπορεί να συναγάγει από τις πληροφορίες τα συμπεράσματα που είναι απαραίτητα για την προστασία των παιδιών από τον κίνδυνο σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

  Claude Moraes (PSE). – (EN) Ευχαριστώ τον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου για την απάντησή του, όμως θέλω επίσης να του ζητήσω να αναγνωρίσει η γερμανική Προεδρία την πραγματική ανησυχία που προκαλούν στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα πρόσφατα περιστατικά πιθανής απαγωγής παιδιών με σκοπό την εκμετάλλευση. Τον παρακαλώ να αναγνωρίσει ότι το θέμα αυτό έχει προσλάβει πλέον σοβαρές διαστάσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στη χώρα του, καθώς και στη δική μου και σε άλλες χώρες, και να διασφαλίσει ότι θα καταλήξουμε σε κάποιο αποτέλεσμα πριν από τη λήξη της γερμανικής Προεδρίας σχετικά με την ανταλλαγή στοιχείων από τα ποινικά μητρώα ατόμων τα οποία εργάζονται με παιδιά και τα οποία ενδέχεται, ως εκ τούτου, να τα θέσουν σε κίνδυνο.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Moraes, είπα ήδη ότι αναλάβαμε όντως αυτήν την πρωτοβουλία και ότι μόλις πρόσφατα συμφώνησαν και οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων να εφαρμόσουν το κεντρικό μέλημα που αποτελεί τη βάση της βελγικής πρωτοβουλίας. Παρά τις κάποιες διαφορές όσον αφορά τις πληροφορίες που επιτρέπεται να διαβιβάζονται, βρήκαμε τώρα στην ΕΕ μία κοινή λύση για το κεντρικό σημείο που αποτέλεσε τη βάση της βελγικής πρωτοβουλίας. Θεωρώ ότι αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα. Σίγουρα καταλαβαίνετε ότι ο χρόνος που απομένει στη γερμανική Προεδρία του Συμβουλίου προφανώς δεν θα είναι αρκετός για να επιτευχθεί συμφωνία σε άλλους τομείς.

  Sarah Ludford (ALDE). – (EN) Δεν είναι πραγματικά δυσάρεστο το γεγονός ότι, τρία χρόνια μετά την πρόταση και ενώ όλοι συμφωνούν ότι η διασυνοριακή διάθεση πληροφοριών σχετικά με άτομα τα οποία έχουν καταδικαστεί για σεξουαλικά εγκλήματα είναι μια από τις πιο επείγουσες προτεραιότητες η οποία μάλιστα υποστηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από το κοινό, δεν έχουμε καταλήξει σε συμφωνία; Και το Συμβούλιο δηλώνει τώρα ότι θα εξετάσει το θέμα σύντομα!

Δεν είναι επίσης συγκλονιστικό το γεγονός ότι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου επιδιώκει την εξαίρεση της εν λόγω χώρας από αυτόν τον τομέα ευρωπαϊκής συνεργασίας για την επιβολή του νόμου, πράγμα που σημαίνει ότι, ακόμη και αν επιτευχθεί συμφωνία, τα παιδιά μας δεν προστατεύονται ούτε καν με τη λήψη μέτρων για τον εντοπισμό ατόμων τα οποία έχουν διαπράξει σεξουαλικά εγκλήματα;

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Ludford, δεν θέλω τώρα να μιλήσω περισσότερο για την εκκρεμούσα απόφαση σχετικά με την τροποποίηση της Συνταγματικής Συνθήκης, όμως κατέστησα σαφές ότι οι υπουργοί Δικαιοσύνης συμφώνησαν στις 13 Ιουνίου και ότι στην προβλεπόμενη απόφαση πλαίσιο συμπεριλήφθηκε μία λύση με την ενσωμάτωση αυτού του σημαντικού στοιχείου της βελγικής πρωτοβουλίας για την ανταλλαγή πληροφοριών ποινικού μητρώου. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να έχουμε υπόψη μας ότι, σε περίπτωση που μόνο ένα κράτος μέλος έχει την πληροφορία, τι θα συμβεί εάν κάποιος αρχίσει να εργάζεται κάπου αλλού. Θα γίνει τότε αυτό γνωστό στην υπόλοιπη ΕΕ; Αυτό εξασφαλίστηκε τώρα με την απόφαση πλαίσιο που εγκρίθηκε.

  Πρόεδρος. –

Ερώτηση αριθ.3 της κ. Μαρίας Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου (H-0358/07)

Θέμα: Διακρίσεις εις βάρος ατόμων με αναπηρία ή παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες

Αν και το 2007 είναι έτος ίσων ευκαιριών για όλους, άτομα με αναπηρία ή με ειδικές ανάγκες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν διακρίσεις λόγω της ιδιαίτερης κατάστασής τους. Ενδεικτικά αναφέρονται α) οι περιπτώσεις αναπήρων που αδυνατούν να ασφαλιστούν και σε περίπτωση ατυχήματος επιβαρύνουν την οικογένειά τους και β) παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες (π.χ. τραυλισμός, δυσλεξία) που αντιμετωπίζουν την ανομοιογένεια των εθνικών σχολικών νομοθεσιών και ενώ ευνοούνται σε μια χώρα, π.χ. με προφορική εξέταση για δυσλεξικά άτομα, δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες σε άλλες χώρες της ΕΕ ακόμη και στα ευρωπαϊκά σχολεία.

Ερωτάται το Συμβούλιο εάν η επέμβασή του θα εξασφαλίσει τη δυνατότητα ιδιωτικής ασφάλισης για τους αναπήρους και την κάλυψη των αναγκών των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες, ιδιαίτερα στα ευρωπαϊκά σχολεία.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Επιτρέψτε μου να πω, καταρχάς, ότι κατά την άποψη της Προεδρίας, η ερώτηση που θέσατε είναι πολύ σημαντική και δικαιολογημένη. Το Συμβούλιο συνειδητοποιεί πλήρως ότι είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί η ευημερία των ατόμων με αναπηρία και των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες.

Το Συμβούλιο θέλει να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για να επιστήσει την προσοχή στο γενικό νομικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση των διακρίσεων στην απασχόληση και την εργασία εξαιτίας του θρησκεύματος, της κοσμοθεωρίας, κάποιας αναπηρίας, της ηλικίας ή του σεξουαλικού προσανατολισμού. Σε αυτήν την οδηγία που βασίζεται στο άρθρο 13 της Συνθήκης ΕΚ θεσπίζονται ελάχιστες απαιτήσεις που πρέπει να πληρούνται από όλα τα κράτη μέλη. Όμως το νομικό αυτό πλαίσιο δεν επεκτείνεται ούτε στην ασφάλιση ούτε στον τομέα της παιδείας. Τα κράτη μέλη μπορούν, ωστόσο, να θεσπίσουν ή να διατηρήσουν διατάξεις που ανταποκρίνονται ακόμα περισσότερο στην αρχή της ισότητας από τις διατάξεις της οδηγίας και προβλέπουν προστασία από διακρίσεις σε τομείς εθνικής αρμοδιότητας.

Αναφορικά με το Ευρωπαϊκό Έτος Ίσων Ευκαιριών για Όλους, το Συμβούλιο διαπιστώνει με ικανοποίηση πως η Επιτροπή προτίθεται να δημοσιεύσει αρκετές έρευνες που είναι σχετικές με την ερώτησή σας. Οι έρευνες αυτές θα ρίξουν φως στην κοινωνική κατάσταση, συμπεριλαμβανομένης και της παιδείας και κατάρτισης των αναπήρων, και θα συνοψίσουν στατιστικά στοιχεία για τους αναπήρους που διέθεσαν κυρίως φορείς κοινωνικής ασφάλισης, προκειμένου να έχουμε μία ρεαλιστική εικόνα της κατάστασης των αναπήρων γενικά, η οποία θα συμπεριλαμβάνει τη διάσταση της εκπαίδευσης.

  Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε προεδρεύοντα του Συμβουλίου σας ευχαριστώ για την απάντηση.

Ήθελα να επισημάνω ότι η Γερμανία ως χώρα, έχει ήδη δείξει κατανόηση για τους αναπήρους και υπάρχει νομοθεσία που τους επιτρέπει να ασφαλίζονται, ώστε στην απασχόληση να έχουν ίση μεταχείριση.

Επίσης, στα ευρωπαϊκά σχολεία δεν υπάρχουν τα κατάλληλα μέτρα για να διευκολύνουν τα παιδιά με αναπηρίες όπως σε χώρες μέλη και για τον λόγο αυτό παρακαλώ να υπάρξουν πρωτοβουλίες εκ μέρους του Συμβουλίου.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου, θα έπρεπε να εξετάσω ξανά την κατάσταση που μόλις εκθέσατε. Είπα όμως ήδη ότι πρέπει να γίνουν προσπάθειες ανάπτυξης νέων πρωτοβουλιών σχετικά με ορισμένα πράγματα. Όταν παρουσιάσει η Επιτροπή την έκθεση αυτή, θα δούμε πού υπάρχουν κενά. Μετά ασφαλώς θα καταστεί δυνατό να καλυφθούν τα κενά αυτά με νομοθετικά μέτρα είτε σε επίπεδο ΕΕ είτε –πράγμα που θεωρώ δεδομένο– σε εθνικό επίπεδο.

  Πρόεδρος. –

Ερώτηση αριθ.4 του κ. Manuel Medina Ortega (H-0361/07)

Θέμα: Διακυβερνητική συνεργασία και παράλληλες ρήτρες επί θεμάτων μετανάστευσης

Έχοντας υπόψη την αυξανόμενη σημασία των θεμάτων που σχετίζονται με τη μετανάστευση στο πλαίσιο των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ανάπτυξης μηχανισμών διακυβερνητικής συνεργασίας όπως ο Οργανισμός Διαχείρισης Εξωτερικών Συνόρων (Frontex) ή οι ομάδες ταχείας επέμβασης, ποια σχέδια μελετά το Συμβούλιο για την ενίσχυση του κοινοτικού πυλώνα στον τομέα αυτόν, ειδικότερα όσον αφορά τις λεγόμενες «παρακαμπτήριες ρήτρες» που προβλέπονται από τις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κυρία Πρόεδρε, ζητώ την κατανόησή σας διότι πρέπει τώρα να αναφέρω στην απάντησή μου πολλά τεχνικά σημεία που ίσως να μην είναι πάντα κατανοητά. Εκείνοι όμως που ασχολούνται εντατικά με το θέμα, γνωρίζουν ασφαλώς πόσο σημαντικές είναι οι αρχές στον τομέα αυτόν.

Για τον τομέα αυτόν, δηλαδή τη μετανάστευση, μπορούν σήμερα να ληφθούν μέτρα βάσει του μέρους ΙΙΙ τίτλος IV της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Σύμφωνα με το άρθρο 67, παράγραφος 2, δεύτερη παύλα, οι τομείς στους οποίους λαμβάνονται μέτρα στο πλαίσιο της συναπόφασης με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διευρύνονται με την απόφαση 2004/927/EΚ του Συμβουλίου της 22ας Δεκεμβρίου 2004 σχετικά με την εφαρμογή της διαδικασίας του άρθρου 251 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σε ορισμένους τομείς που υπάγονται στον τίτλο IV του τρίτου μέρους της εν λόγω συνθήκης.

Τα περισσότερα μέτρα που αναφέρονται σε αυτές τις διατάξεις λαμβάνονται τώρα στο πλαίσιο της διαδικασίας συναπόφασης. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ωστόσο, εξέφρασε την άποψη ότι μέχρι την έναρξη ισχύος της Συνθήκης για ένα Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, το Συμβούλιο θα πρέπει να συνεχίσει να αποφασίζει ομόφωνα για τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 63, παράγραφοι 3α και 4 της Συνθήκης ΕΚ στον τομέα της νόμιμης μετανάστευσης υπηκόων τρίτων χωρών προς τα κράτη μέλη και μεταξύ των κρατών μελών. Αυτό και άλλα θέματα εξετάζονται ακόμα στο πλαίσιο της διαδικασίας μεταρρύθμισης της Συνθήκης.

  Manuel Medina Ortega (PSE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου για τις πληροφορίες που μας έδωσε, τις οποίες, παρά τον τεχνικό χαρακτήρα τους, αυτό το Κοινοβούλιο γνωρίζει προφανώς πολύ καλά.

Αυτή τη στιγμή υπάρχει τεράστια ανησυχία στο Κοινοβούλιο για την ανικανότητα του Συμβουλίου να επιλύσει μεταναστευτικά θέματα μέσω της διακυβερνητικής συνεργασίας. Θα αναφερθώ σε μία μόνο περίπτωση, αυτή της διατήρησης του κανονισμού Δουβλίνο II, ο οποίος μας εμποδίζει αυτή τη στιγμή να δείξουμε αλληλεγγύη προς τη Δημοκρατία της Μάλτας προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα μετανάστευσης, κάτι που θα μπορούσε να επιλυθεί με μία κοινοτική μέθοδο.

Η ανησυχία μου είναι ότι η διακυβερνητική μέθοδος δεν είναι επαρκής και ότι πρέπει να περάσουμε στον πρώτο πυλώνα. Ένα σχετικό παράδειγμα είναι το θέμα του κανονισμού Δουβλίνο II.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Medina Ortega, έχουμε συζητήσει στο παρελθόν πολλές φορές για το θέμα της μετανάστευσης. Έχω επισημάνει επανειλημμένα –και σε συνάρτηση με μια άλλη σημερινή συζήτηση– ότι αύριο και μεθαύριο η γενική προσέγγιση της μετανάστευσης θα διαδραματίσει ασφαλώς σημαντικό ρόλο στα συμπεράσματα του Συμβουλίου, ότι θα ασχοληθούμε με το θέμα, ότι δεν πρόκειται για ένα μόνο θέμα. Ρωτάτε δικαίως πώς μπορούν να υποστηριχθούν χώρες όπως η Μάλτα, αλλά και άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Εμείς όμως θα προσπαθήσουμε επίσης να βρούμε λύσεις μαζί με τις χώρες καταγωγής για τα θέματα και τα αίτια της μετανάστευσης και ιδίως της λαθρομετανάστευσης.

Το άλλο ερώτημα είναι τεχνικής φύσεως, όμως όλα αυτά ασφαλώς εξαρτώνται από το πώς θα αντιμετωπίσουμε το θέμα του μέλλοντος της Συνθήκης για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.

  Andreas Mölzer (ITS). – (DE) Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, οι μαζικές νομιμοποιήσεις παράνομων μεταναστών σε διάφορα κράτη μέλη της ΕΕ έγιναν συχνά αντιληπτές ως πρόσκληση και οδήγησαν σε πραγματικά κύματα μεταναστών, ενώ έφεραν μια ανθηρή εποχή για τις συμμορίες μεταφορέων λαθρομεταναστών.

Σε ποιο μέτρο προβλέπεται η επέκταση των συμφωνιών επαναπατρισμού, κυρίως με εκείνες τις χώρες που υποστηρίζει οικονομικά η ΕΕ;

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Ο επαναπατρισμός είναι ένα ουσιαστικό σημείο, που ήταν στην ημερήσια διάταξη των κοινών συζητήσεων μεταξύ ΕΕ και κρατών της Αφρικής και συζητήθηκε για τελευταία φορά στην κοινή διάσκεψη για τη μετανάστευση που έγινε πέρυσι στην Τρίπολη. Φυσικά, αυτό ισχύει για πολλούς τομείς, γιατί σήμερα δεν έχουμε μόνο ένα μεταναστευτικό κύμα από τον Νότο προς τον Βορρά, αλλά και μετανάστευση από την Ανατολή προς τη Δύση – μολονότι αυτό δεν επηρέασε ουσιαστικά την παρούσα συζήτηση. Από αυτήν την άποψη, το αν είναι δυνατόν να βρούμε ρυθμίσεις για αντίστοιχες συμφωνίες επαναπατρισμού συμπεριλαμβάνεται πάντα στις συζητήσεις για διατάξεις θεώρησης διαβατηρίου. Αυτό ισχύει και για τις συνομιλίες π.χ. με χώρες της Αφρικανικής Ένωσης. Δεν μπορώ να σας δώσω τώρα αριθμητικά στοιχεία για τις χώρες με τις οποίες έχουν ήδη συναφθεί τέτοιες συμφωνίες, οπωσδήποτε όμως θα μπορέσουμε να σας τα δώσουμε αργότερα.

  Louis Grech (PSE). – (MT) Παρότι συμφωνώ με τη θέση του Προέδρου ότι το θέμα που πρέπει να συζητηθεί είναι τα αίτια της μετανάστευσης, θα ήθελα να μας εκθέσει η γερμανική Προεδρία τη θέση της σχετικά με την πρόταση της Μάλτας για την κατανομή των βαρών. Συμφωνούμε ότι, εν τέλει, αυτό το θέμα θα χρειαστεί να συζητηθεί υπό το φως της Συνταγματικής Συνθήκης, όμως εν προκειμένω βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια επείγουσα καταστροφή η οποία απαιτεί άμεση λήψη μέτρων.

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Πρόκειται για δύο διαφορετικούς τομείς. Τα αίτια των μεταναστευτικών κυμάτων θα αποτελέσουν ουσιαστικό θέμα και στη διάσκεψη κορυφής Αφρικής/ΕΕ που θα διεξαχθεί τον Νοέμβριο υπό την πορτογαλική Προεδρία. Ποιες πτυχές της κατάστασης μπορούμε να βελτιώσουμε μαζί με τις χώρες καταγωγής; Τη χρηστή διακυβέρνηση, τις καλύτερες δομές, τις προοπτικές για θέσεις εργασίας και για εκπαίδευση;

Από την άλλη, τι μπορούμε να προσφέρουμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση; Πρόσφατα ο Επίτροπος Frattini, αλλά και η γερμανική Προεδρία του Συμβουλίου, εξέτασαν την προσφορά προσωρινής πρόσβασης σε απασχόληση. Αυτό εξετάζεται περαιτέρω. Εκτός αυτού, ασφαλώς βρήκαμε με τον Frontex μία πρώτη δυνατότητα να βοηθήσουμε χώρες που ίσως δεν μπορούν να λύσουν επί τόπου κάποια προβλήματα και θα υποστηρίζονται από τον Frontex.

  Πρόεδρος. –

Ερώτηση αριθ.5 της κ. Sarah Ludford (H-0364/07)

Θέμα: Αντιτρομοκρατική δράση και ανθρώπινα δικαιώματα

Ποια στρατηγική προτείνει η γερμανική Προεδρία μετά τη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ του Απριλίου 2007 προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η διατλαντική συνεργασία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του εγκλήματος διεξάγεται με μεθόδους οι οποίες σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες;

Πότε και πώς προτείνει η Προεδρία να συμμετάσχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στον διατλαντικό διάλογο για την ασφάλεια, συμπεριλαμβάνοντας το νομικό πλαίσιο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας;

Ποιες ήταν οι απαντήσεις των κρατών μελών, τις οποίες ανέμενε η Προεδρία και τελικά έλαβε, όσον αφορά την έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περί εκτάκτων παραδόσεων, η έγκριση της οποίας πραγματοποιήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2007;

Μπορεί η Προεδρία να δώσει νεότερα στοιχεία σχετικά με την πλήρωση της θέσης του Συντονιστή Αντιτρομοκρατικής Δράσης και επανεξετάζει την ανάγκη ενίσχυσης του ειδικού βάρους της θέσης αυτής στη δομή του Συμβουλίου, αλλά και εξασφάλισης του σεβασμού του άρθρου 6 της ΣΕΕ;

  Günter Gloser, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Στη διάσκεψη κορυφής ΕΕ/ΗΠΑ του 2007, η ΕΕ και οι ΗΠΑ συμφώνησαν τα εξής: επαναλαμβάνουμε, σύμφωνα με τις κοινές μας αξίες, ότι προσπαθούμε εδώ και καιρό να εξασφαλίσουμε να είναι οι ενέργειές μας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας συμβατές με τις υποχρεώσεις μας που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο και τις προδιαγραφές για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη νομοθεσία περί προσφύγων και το ανθρωπιστικό διεθνές δίκαιο.

Θα συνεχίσουμε και θα εντατικοποιήσουμε τον σημερινό διάλογο για τα θεμελιώδη δικαιώματα στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου, που είναι σημαντικά για τον κοινό μας αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Ο διάλογος αυτός συνέβαλε στην καλύτερη γνώση του νομικού πλαισίου της εκάστοτε άλλης πλευράς και θα προαγάγει τη συνεργασία μας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Η Προεδρία ενημερώνει τακτικά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις διατλαντικές σχέσεις, καθώς και για θέματα που αφορούν το διεθνές δίκαιο. Πριν από τη διάσκεψη κορυφής ΕΕ/ΗΠΑ στις 24 Απριλίου 2007 έγινε ανάλογη ενημέρωση στο Σώμα.

Όσον αφορά τον διατλαντικό διάλογο, ο νομοθέτης συνεισφέρει στον διατλαντικό διάλογο για την ασφάλεια. Το Συμβούλιο έλαβε γνώση του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 14ης Φεβρουαρίου 2007 για την έκτακτη παράδοση στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων της 5ης Μαρτίου 2007. Η Προεδρία δεν ζήτησε, ούτε και έλαβε, απαντήσεις των κρατών μελών για το εν λόγω ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αυτό το διάστημα αξιολογείται η θέση του συντονιστή για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Η αναζήτηση καταλλήλου υποψηφίου ή υποψηφίας είναι εν εξελίξει.

  Sarah Ludford (ALDE). – (EN) Θα ήταν προτιμότερο να πραγματοποιήσουμε κανονική συζήτηση σχετικά με τις έκτακτες παραδόσεις της CIA και την ευρωπαϊκή συνενοχή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου συνόδου, όπως επιθυμούσαν οι Φιλελεύθεροι· δυστυχώς, όμως, οι μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες της δεξιάς και της αριστεράς αρνήθηκαν, κατά τρόπο παράδοξο, να υποστηρίξουν αυτή την ιδέα. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαμε να είχαμε πιέσει το Συμβούλιο να απαντήσει επιτέλους συλλογικά στι�