Συζητήσεις

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2007 - Στρασβούργο

9. Αιτιολογήσεις ψήφου

- Έκθεση: Κράτσα-Τσαγκαροπούλου (A6-0210/2007)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Διακόσιες λέξεις δεν είναι αρκετές για να εκφράσουν αυτό που πρέπει να λεχθεί αναφορικά με τη σειρά των θεμάτων που θέτονται σε αυτή την έκθεση, δεδομένης της τραγικής και περίπλοκης κατάστασης στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Θέλουμε, ωστόσο, να επισημάνουμε τα ακόλουθα σημεία:

- Η έκθεση παραβλέπει την ισραηλινή επιθετικότητα κατά του παλαιστινιακού λαού και την κατάφωρη ασέβεια των ισραηλινών αρχών για το διεθνές δίκαιο·

- Παραλείπει να αναφέρει τον ρόλο της ΕΕ στην κατάρρευση της Εθνικής Παλαιστινιακής Αρχής, με τη συμμετοχή της στο μποϊκοτάρισμα κατά της Παλαιστινιακής Αρχής, ένα μποϊκοτάρισμα που συνεχίζεται παρά τις προσπάθειες που έγιναν και τις συμφωνίες που επιτεύχθηκαν για τη σύσταση μιας παλαιστινιακής κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Η δημιουργία του «προσωρινού διεθνούς μηχανισμού» δεν αποσκοπούσε στην πρόληψη της κατάρρευσης των παλαιστινιακών θεσμικών οργάνων, ούτε απέτρεψε την επιδείνωση της ανθρωπιστικής κρίσης που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια παλαιστίνιοι στα κατεχόμενα εδάφη.

- Η έκθεση παραβλέπει την επιδείνωση της κατάστασης στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, που είναι το αποτέλεσμα 40 χρόνων ισραηλινής κατοχής –με τη συνενοχή των ΗΠΑ και των συμμάχων της– και της πολιτικής του Ισραήλ να μην αναγνωρίζει το θεμιτό και αναφαίρετο δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού σε ένα ανεξάρτητο, κυρίαρχο και βιώσιμο κράτος, σύμφωνα με τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ.

  Bairbre de Brún, Mary Lou McDonald και Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), γραπτώς. (EN) Η ΕΕ και η διεθνής κοινότητα φέρουν βαριά ευθύνη για τη σημερινή τραγωδία στην Παλαιστίνη. Η αποτυχία τους να ασκήσουν πίεση στο Ισραήλ, η ατιμωρησία των αρχών του Ισραήλ, η άρνησή τους να μιλήσουν σε δημοκρατικά εκλεγμένους πολιτικούς και οι κυρώσεις τους εις βάρος των αρχών της Παλαιστίνης μάς οδήγησαν στο σημείο στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα.

Η ΕΕ πρέπει τώρα να αντιληφθεί την πολιτική ευθύνη, ξεκινώντας τον πολιτικό διάλογο με όλους τους σχετικούς φορείς στην Παλαιστίνη – στη Γάζα καθώς και στη Δυτική Όχθη. Πρέπει να βοηθήσουμε τον λαό της Παλαιστίνης, ξεκινώντας τον διάλογο που θα αποσκοπεί συγκεκριμένα στη σύσταση ενός ενοποιημένου, βιώσιμου και ασφαλούς παλαιστινιακού κράτους.

Για αυτούς τους λόγους αποφασίσαμε να απόσχουμε από την ψηφοφορία όσον αφορά αυτήν την έκθεση.

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE), γραπτώς. (SK) Η διαδικασία της Βαρκελώνης αποκτά μεγαλύτερη σημασία και επιφέρει συγκεκριμένα αποτελέσματα. Παρομοίως, έχει γίνει πρόοδος πρόσφατα σε όλους τους τομείς της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης. Η πιο ενθαρρυντική πρόοδος επιτεύχθηκε στο πολιτικό τμήμα, του οποίου είμαι επίσης μέλος.

Το πρόγραμμα MEDA για το οποίο ψηφίσαμε είναι το βασικό οικονομικό μέσο της ΕΕ για την εφαρμογή της Ευρωμεσογειακής Εταιρικής Σχέσης. Στηρίζει τα μέτρα που συνοδεύουν μεταρρυθμίσεις σε οικονομικές και κοινωνικές δομές από τους μεσογειακούς εταίρους μας, που αποσκοπούν στην κάλυψη του χάσματος που υπάρχει ανάμεσα στις δύο πλευρές της μεσογειακής λεκάνης.

Η ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση δεν είναι μόνο η αιτία πολλών θανάτων στρατιωτών και αμάχων. Δημιουργεί επίσης αξιοθρήνητες και ανυπέρβλητες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες σε ένα τμήμα της παλαιστινιακής κοινωνίες. Τις τελευταίες μέρες έχουμε δει αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ των κινημάτων της Χαμάς και της Φατάχ, και την κλιμάκωση της βίας στα παλαιστινιακά εδάφη. Είναι απαραίτητο η χρηματοοικονομική βοήθεια που παρέχεται στο πλαίσιο του προγράμματος MEDA, σε οκτώ άλλες χώρες εκτός από την Παλαιστίνη, να μην την καταλήξει στα χέρια των εξτρεμιστών από το κίνημα της Χαμάς, αλλά αντίθετα στα χέρια των προορισμένων αποδεκτών της, που είναι οι πάμφτωχοι παλαιστίνιοι πολίτες.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – H οικονομική βοήθεια της Ε.Ε. προς την Παλαιστίνη, που προτείνει η έκθεση, κινείται στην ίδια κατεύθυνση, της επεμβατικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής της στην ευρύτερη περιοχή. Αποτελεί την άλλη όψη της πολιτικής του παγώματος της βοήθειας στον Παλαιστινιακό λαό, σαν τιμωρία, επειδή μέσα από δημοκρατικές και αδιάβλητες εκλογές επέλεξε κυβέρνηση που δεν ήταν αρεστή στην Ε.Ε. Τώρα προτείνεται να αρχίσει πάλι η παροχή οικονομικής βοήθειας στη "νέα κυβέρνηση" που διόρισε ο Πρόεδρος Αμπάς, την οποία εγκρίνει. Οι ιμπεριαλιστές της Ε.Ε. σε στενή συνεργασία με ΗΠΑ και Ισραήλ, στα πλαίσια του σχεδίου για τη "Νέα Μέση Ανατολή", εκμεταλλεύονται την τραγωδία του Παλαιστινιακού λαού που οι ίδιοι δημιούργησαν. Χρησιμοποιούν την οικονομική βοήθεια σαν μέσο πιέσεων και ωμού εκβιασμού, σαν εργαλείο παρέμβασης στην ενδοπαλαιστινιακή διαμάχη. Στην πραγματικότητα χύνουν λάδι στη φωτιά για να οξύνουν τις συγκρούσεις και τις διαιρέσεις, ώστε να κάμψουν την ηρωική αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού και των άλλων λαών της περιοχής και να επιβάλλουν τα εγκληματικά τους σχέδια.

Το ΚΚΕ αντιτίθεται στη χρησιμοποίηση της βοήθειας αυτής ως μηχανισμού ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και γι' αυτό καταψηφίζει την έκθεση. Εκφράζει την αλληλεγγύη του και απαιτεί την χωρίς όρους και προϋποθέσεις χορήγηση ανθρωπιστικής και οικονομικής βοήθειας στο Παλαιστινιακό λαό, τον τερματισμό της βάρβαρης Ισραηλινής κατοχής και την δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Όποτε εξετάζεται το θέμα αυτής της έκθεσης, το ερώτημα που τίθεται αναπόφευκτα είναι τι σκοπούς πρέπει να εξυπηρετεί η χρηματοδότηση της ΕΕ για την Παλαιστίνη και τι στρατηγική πρέπει να ακολουθηθεί από αυτή την άποψη. Υπάρχουν τρεις βασικοί άξονες που πρέπει να ξεκινούν από αυτή την απάντηση: καταρχάς, η στήριξη του λαού, δεύτερον, η ενθάρρυνση της δημιουργίας ενός μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους βασισμένου στη δημοκρατία και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και τρίτον, η προώθηση της ειρήνης.

Το αποτέλεσμα των ερευνών που διενεργήθηκαν από το Ευρωπαϊκό Γραφείο Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) δεν ήταν, μέχρι στιγμή, ιδιαίτερα καθησυχαστικό. «Βάσει των πληροφοριών που διαθέτουμε μέχρι στιγμής στο ανακοινωθέν τύπου της OLAF, δεν ευρέθησαν αποδεικτικά στοιχεία στήριξης ένοπλων επιθέσεων ή παράνομων δραστηριοτήτων που χρηματοδοτούνται από τις συνεισφορές της ΕΚ προς την Παλαιστινιακή Αρχή». Ωστόσο, «υπάρχουν σαφείς ενδείξεις που ενισχύουν την υπόθεση ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί το γεγονός ότι ορισμένα από τα κεφάλαια της Παλαιστινιακής Αρχής ενδέχεται να έχουν χρησιμοποιηθεί από ορισμένα άτομα για σκοπούς διαφορετικούς από τους προβλεπόμενους».

Η υποστήριξη της ΕΕ πρέπει να είναι ορατή, αναγνωρίσιμη και αποτελεσματική στην επίτευξη αυτών των στόχων. Δυστυχώς, δεν μπορεί να υπάρξει καμία βεβαιότητα ότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα των πρωτοβουλιών μας. Πρέπει επίσης να αναγνωριστεί ότι, σε γενικές γραμμές, ο ρόλος της ΕΕ στην περιοχή ήταν θετικός.

- Έκθεση: Díaz de Mera García Consuegra (A6-0170/2007)

  Andreas Mölzer (ITS), γραπτώς. – (DE) Ασφαλώς είναι ευπρόσδεκτη μια κάποια ανταλλαγή πληροφοριών που αφορούν το ποινικό μητρώο, ιδίως σε ευαίσθητους τομείς όπως η παιδεραστία, αλλά και για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τους εμπόρους ναρκωτικών και άλλες μορφές οργανωμένου εγκλήματος.

Αυτό όμως δεν θα πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα να θεωρούνται ποινικοί εγκληματίες και οι έντιμοι πολίτες που απέκτησαν ποινικό μητρώο για μικρής σημασίας λόγο. Όπως ακριβώς δείχνει το παράδειγμα των επονομαζόμενων αρχείων των χούλιγκαν, συχνά αρκεί να βρεθεί κανείς κοντά στον τόπο που έγινε κάποιο συμβάν για να καταλήξει σε μια τέτοια «μαύρη λίστα». Εκτός αυτού, ένας τέτοιος τρόπος δράσης που δεν περιορίζεται σε ευαίσθητους τομείς είναι ήδη αμφισβητήσιμος για λόγους προστασίας των δεδομένων και γι’ αυτό δεν μπόρεσα να τον εγκρίνω.

  Javier Moreno Sánchez (PSE), γραπτώς. (ES) Όπως και άλλα μέλη της ισπανικής σοσιαλιστικής αντιπροσωπείας, ψηφίζω υπέρ διότι δεν επιθυμώ να δω τη νομοθετική διαδικασία που αναφέρεται στην έκθεση να παραλύει και επειδή συμφωνώ με το αποτέλεσμα της διαβούλευσης του Κοινοβουλίου, όπως εγκρίθηκε από την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων.

Ωστόσο, μέσω αυτής της αιτιολόγησης, επιθυμώ να διαμαρτυρηθώ για την επιλογή του εισηγητή, του κ. Díaz de Mera, ο οποίος κατηγορήθηκε και του επιβλήθηκε πρόστιμο για ασέβεια προς το δικαστήριο αφού αρνήθηκε να συνεργαστεί με το Δικαστήριο που δικάζει τους φερόμενους δράστες των τρομερών επιθέσεων της 11ης Μαρτίου, της χειρότερης τρομοκρατικής επίθεσης που έγινε σε ευρωπαϊκό έδαφος, η οποία συνέβη κατά το διάστημα που ήταν Διευθυντής της Αστυνομίας. Λόγω της σοβαρότητας της συμπεριφοράς του, ο δικαστής έχει εκκινήσει προκαταρκτικές διαδικασίες προκειμένου να υποβάλει ένσταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Επομένως, πιστεύω ότι η ασέβεια του κ. Díaz de Mera προς το Δικαστήριο και το περιεχόμενο των δηλώσεών του δεν συνάδουν με την ιδιότητα του εισηγητή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για εκθέσεις σχετικά με τη δικαστική και αστυνομική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και πλήττουν την αξιοπιστία του Κοινοβουλίου.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Η οδηγία για την ανταλλαγή πληροφοριών ποινικού μητρώου αποτελεί ένα ακόμη πλήγμα στα δικαιώματα του απαραβίαστου της ιδιωτικής ζωής και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων των πολιτών της Ε.Ε. Προβλέπει την διαβίβαση πληροφοριών από το ποινικό μητρώο όχι μόνο σε κράτη μέλη της Ε.Ε., αλλά και σε τρίτες χώρες και μάλιστα όχι μόνο σχετικά με ποινικές διαδικασίες που έχουν κινηθεί εναντίον κάποιου ατόμου, αλλά και για οποιαδήποτε σκοπό! Κανένα ουσιαστικό μέτρο προστασίας των προσωπικών δεδομένων που αφορά τις πληροφορίες αυτές δεν υπάρχει στην οδηγία. Παραβιάζει κατάφωρα τις εθνικές νομοθεσίες των κρατών μελών και της χώρας μας, αλλά και διεθνείς συμβάσεις που προβλέπουν ότι οι πληροφορίες για ποινικές καταδίκες κάποιου προσώπου είναι απολύτως εμπιστευτικές και μπορούν να διαβιβάζονται μόνο στα πλαίσια ποινικής διαδικασίας σε βάρος του ή σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις που προβλέπονται ειδικά και περιοριστικά από το νόμο. Με τον τρόπο αυτό προωθεί ακόμη περισσότερο την εναρμόνιση -σε αντιδραστική κατεύθυνση- των ποινικών συστημάτων των κρατών μελών, με απώτερο στόχο τη διαμόρφωση ενιαίου ποινικού δικαίου στην ΕΕ, που θα περιορίζει και θα καταργεί θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες, αφαιρώντας ταυτόχρονα από τα κράτη μέλη ένα από τα κρίσιμα στοιχεία που θεμελιώνουν την εθνική κυριαρχία τους.

- Προτάσεις ψηφίσματος (B6-0265/2007)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Αυτό το ψήφισμα που υποβλήθηκε από την Επιτροπή Ανάπτυξης είναι τόσο σχετικό όσο και άκρως σημαντικό. Μερικά παραδείγματα καταδεικνύουν αυτό που ήταν γνωστό εδώ και πολύ καιρό, ότι οι πολιτικές και τα μέτρα που ακολουθούνται συχνά αντιβαίνουν στους δεδηλωμένους στόχους.

Η επιτροπή επισημαίνει ότι, αναφορικά με το έγγραφο περιφερειακής στρατηγικής 2007-2013 και το Πολυετές Ενδεικτικό Πρόγραμμα για την Ασία που προτείνει η Επιτροπή, και λαμβάνοντας υπόψη τον κανονισμό που θεσπίζει ένα χρηματοδοτικό μέσο για την αναπτυξιακή συνεργασία, το οποίο ορίζει ότι «κύριος και πρωταρχικός στόχος της συνεργασίας στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού είναι η εξάλειψη της φτώχειας στις χώρες και περιφέρειες εταίρους στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης» είναι αδύνατο να κατανοηθεί, για παράδειγμα, πώς «στον τομέα της στήριξης της Ένωσης Κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN), οι δεδηλωμένοι στόχοι του προγράμματος για τη θεσμική στήριξη και τον διάλογο μεταξύ περιοχών περιλαμβάνει και στήριξη πιθανών διαπραγματεύσεων για σύναψη και εφαρμογή συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου ASEAN-EΕ καθώς και αύξηση της ορατότητας της συνδρομής της ΕΚ στις χώρες ASEAN». Είναι δύσκολο να καταλάβουμε πώς αυτή η πρόταση μπορεί να εναρμονιστεί με τον πρωταρχικό στόχο της εξάλειψης της φτώχειας στο πλαίσιο της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας.

Αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου…

- Προτάσεις ψηφίσματος (B6-0251/2007)

  Richard Seeber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η αντιπροσωπεία του Λαϊκού Κόμματος της Αυστρίας απείχε της ψήφου για την έκθεση αυτή διότι είμαστε πεπεισμένοι για λόγους που αφορούν την επικουρικότητα ότι η απόφαση πρέπει να λαμβάνεται από τις περιφερειακές, τοπικές και εθνικές αρχές. Ασφαλώς πρόκειται για τραγωδίες για τα άτομα που πλήττονται, όμως η διαδικασία λήψης απόφασης δεν θα πρέπει για πολιτικούς λόγους να μεταφερθεί στις Βρυξέλλες, αλλά να παραμείνει στις αρμόδιες τοπικές αρχές.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. (SV) Κατανοούμε ότι μπορεί να υπάρχουν σημαντικά προβλήματα στον κατασκευαστικό τομέα στην Ισπανία και ότι ενδέχεται να προκύψουν καταστάσεις στις οποίες ανυποψίαστοι πολίτες αγοράζουν ακίνητα καλή τη πίστη τα οποία, αποδεικνύεται στη συνέχεια, ότι οι κατασκευαστικές εταιρείες δεν είχαν κανένα νομικό δικαίωμα να οικοδομήσουν. Αυτά, ωστόσο, είναι προβλήματα που μπορούν και πρέπει να επιλυθούν στο νομικό πλαίσιο του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους. Δεν υπάρχει λόγος να εισαχθεί νομοθεσία σε επίπεδο ΕΕ προκειμένου να αντιμετωπιστούν αυτά τα θέματα.

- Προτάσεις ψηφίσματος (B6-0249/2007)

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Θέλετε να κάνετε το αποκαλούμενο «νόμιμο» εμπόριο των λεγόμενων παραδοσιακών όπλων πιο δεοντολογικό και να το απαγορεύσετε σύμφωνα με κριτήρια που σχετίζονται με την πιθανή χρήση τους (τρομοκρατικές πράξεις, παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επιδείνωση ή έναρξη συγκρούσεων, κλπ). Πρόκειται βεβαίως για μια αξιέπαινη πρόθεση.

Όμως ταυτόχρονα, και για αρκετά χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επανειλημμένα κλονιστεί από συζήτηση για το αν θα άρει το εμπάργκο όπλων στην Κίνα. Η χώρα αυτή είναι ακόμη μια κομμουνιστική δικτατορία, όπου υπάρχουν ακόμη λαογκάι, στρατόπεδα καταναγκαστικών έργων, διώξεις Χριστιανών, υποδούλωση του θιβετιανού λαού, κλπ.

Σε αυτό το πλαίσιο, η αόριστη επιθυμία σας στην καλύτερη περίπτωση φαντάζει υποκριτική, και στη χειρότερη κυνική.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Τον περασμένο Δεκέμβριο, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε ένα ψήφισμα ξεκινώντας τη διαδικασία για τη δημιουργία μιας Συνθήκης για το Εμπόριο Όπλων. Το ψήφισμα είχε την υποστήριξη 153 χωρών, ενώ οι ΗΠΑ ήταν το μόνο κράτος μέλος του ΟΗΕ που καταψήφισε τη δημιουργία της συνθήκης.

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του 2007 του Διεθνούς Ερευνητικού Ινστιτούτου για την Ειρήνη της Στοκχόλμης –και όπως επισημαίνεται από την Ομάδα μας– οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες ανέρχονται σε 1 104 δισεκατομμύρια δολάρια σε τρέχουσες τιμές, δηλαδή, αύξηση 3, 5% σε σχέση με το ποσό του 2005. Επιπλέον, μεταξύ του 1997 και του 2006, το ποσό αυξήθηκε κατά 37%.

Στο πλαίσιο αυτής της πολύ επικίνδυνης αύξησης, έχουν συμβεί γεγονότα που απεικονίζουν ότι το παράνομο εμπόριο όπλων έχει αυξηθεί δραματικά. Πάρτε, για παράδειγμα, την υποτιθέμενη πληρωμή περισσοτέρων από 1 δισ. αγγλικές λίρες σε δώρα από την BAE Systems, με τη συγκατάθεση του βρετανού Υπουργού Άμυνας, στον Σαουδάραβα πρίγκιπα Bandar bin Sultan.

Πρέπει επίσης να λεχθεί ότι η ρύθμιση του εμπορίου όπλων θα είναι πιο αποτελεσματική αν συνοδεύεται από μία διαδικασία πολυμερούς, αμοιβαίου αφοπλισμού, και ιδιαίτερα τη διάλυση τεράστιων πυρηνικών οπλοστασίων.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Το ΚΚΕ απείχε από την ψηφοφορία του κοινού ψηφίσματος των πολιτικών ομάδων (Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλιστικό, Φιλελεύθεροι, ομάδα των Εθνών και Ευρωπαϊκή Αριστερά) για τη θέσπιση κοινών διεθνών κανόνων για την εισαγωγή, εξαγωγή και τη μεταφορά συμβατικών όπλων γιατί

• θεωρεί απύθμενη υποκρισία τη στιγμή που από το 1997- 2006 έχουν αυξηθεί οι στρατιωτικές δαπάνες κατά 37% παγκοσμίως, με τις χώρες της Ε.Ε. Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία να βρίσκονται στην πρώτη πεντάδα των εξαγωγών συμβατικών όπλων, να μη γίνεται καμιά αναφορά γι' αυτό.

• Αποτελεί τουλάχιστον αφέλεια να ζητούνται "κανόνες" από πολυεθνικές εταιρείες όπλων που είναι υπεύθυνες για διακίνηση και εμπορία συμβατικών όπλων, ακόμη και στο οργανωμένο έγκλημα, που αποτελεί και πεδίο των διεθνών τους αγορών. Άλλωστε, για κάθε εξαγωγή γνωρίζουν και οι εταιρείες και τα κράτη στα οποία εδρεύουν.

• Δεν συνυπογράφουμε με κόμματα και πολιτικές ομάδες που στηρίζουν την ανάπτυξη της βιομηχανίας όπλων, που κυβερνήσεις τους στο παρελθόν αλλά και σήμερα εξόπλιζαν και εξοπλίζουν αντιδραστικά καθεστώτα, παραστρατιωτικές και μιλιταριστικές οργανώσεις και προσπαθούν να εμφανίζονται ως αρχάγγελοι διεθνών κανόνων και αφοπλισμού.

• Δεν συνηγορούμε στη δημιουργία αυταπατών στους λαούς πως οι ιμπεριαλιστές και οι εταιρείες τους θα αποδεχτούν "δίκαιους κανόνες". Οι εξαγωγές και το εμπόριο όπλων για αυτούς έχουν κριτήριο τα πολιτικά τους συμφέροντα και το κέρδος.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Συμμερίζομαι ολόψυχα το περιεχόμενο αυτού του ψηφίσματος. Οι χώρες έχουν το δικαίωμα και το καθήκον να υπερασπίσουν τους πληθυσμούς τους και να διασφαλίσουν την ειρήνη στο έδαφός τους και την ακεραιότητα των συνόρων τους. Το παράνομο και ανεύθυνο εμπόριο που αψηφά τους έντιμους κανόνες συμπεριφοράς είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που προωθούν συγκρούσεις, πολέμους και θάνατο. Το εμπόριο όπλων, που στερείται ενός διεθνούς κώδικα συμπεριφοράς που θα επέβαλε κυρώσεις στους υπεύθυνους, είναι κάτι που πρέπει καταδικάσουμε σθεναρά και με συνέπεια, στο μέλλον, φυσικά, αλλά επίσης τώρα. Το γεγονός ότι δεν έχουμε ακόμη έναν κώδικα σε διεθνές επίπεδο δεν πρέπει να αποδυναμώσει τη στάση των κρατών μελών της ΕΕ και των συμμάχων μας, ούτε να μας κάνει λιγότερο απαιτητικούς. Υπάρχουν αξίες στις οποίες δεν πρέπει να συμβιβάζεται κανείς.

- Έκθεση: Μπατζελή (A6-0212/2007)

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE). – (SK) Ουσιαστικά, η παραβατικότητα ανηλίκων είναι ένα ανησυχητικό φαινόμενο λόγω της μαζικής του κλίμακας. Έχουμε διαπιστώσει την αύξηση του αριθμού των εγκλημάτων που διαπράττονται από παιδιά κάτω των 13 ετών. Δυστυχώς, οι στατιστικές δείχνουν ότι αυτά τα εγκλήματα γίνονται ολοένα και σκληρότερα. Οι λόγοι της παραβατικότητας ανηλίκων είναι σίγουρα πολυδιάστατοι, για παράδειγμα, κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, το περιβάλλον όπου συγκεντρώνονται οι νέοι, η οικογένεια και το σχολείο, το περιβάλλον των συμμοριών, οι ακατάλληλοι φίλοι, και η πρόωρη κατανάλωση αλκοόλ και κάθε είδους ναρκωτικών.

Θέλω να χαιρετίσω το γεγονός ότι, σε αντίθεση με το πρόσφατο παρελθόν, το εγκριθέν έγγραφο υπογραμμίζει επιτέλους τον απολύτως αναγκαίο ρόλο μιας δεμένης οικογένειας, στην οποία ο πατέρας και η μητέρα αφιερώνουν αρκετό χρόνο στα παιδιά τους. Διαφορετικά, στη διαμόρφωση των προσωπικοτήτων τους, τα παιδιά δεν θα έχουν πρότυπα από την οικογένειά τους. Επιτέλους, έχει γίνει η σύσταση ότι τα κράτη μέλη πρέπει να παρέχουν επαρκή στήριξη στις οικογένειες και στους γονείς. Επίσης κάνω έκκληση σε όλους τους ενδιαφερόμενους να πάρουν θέση και να περιορίσουν τη συνεχή προβολή υπερβολικής βίας, πορνογραφικών σκηνών και σκηνών που δείχνουν κατανάλωση ναρκωτικών στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τέτοιες εικόνες εμφανίζονται επίσης σε ιστοσελίδες του Διαδικτύου ή σε ευρέως διαδεδομένα βιντεοπαιχνίδια. Χαίρομαι που διαπιστώνω ότι ο δρόμος της προόδου δεν είναι μόνο μέσω της καταστολής των αρνητικών φαινομένων, αλλά, πρωτίστως, μέσω της πρωτογενούς πρόληψης.

  Frank Vanhecke (ITS). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα κατά της έκθεσης Μπατζελή διότι, κατά την άποψή μου, το Κοινοβούλιο αρνείται για άλλη μια φορά να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, παρερμηνεύει τις αιτίες της εγκληματικότητας μεταξύ των νέων και, σε μεγάλο βαθμό, προσφέρει λανθασμένες λύσεις. Συγκεκριμένα, αυτό το Κοινοβούλιο εξακολουθεί να αγνοεί το δυσανάλογα υψηλό ποσοστό εγκληματικότητας μεταξύ των νέων μεταναστών και ιδιαίτερα των νέων μουσουλμάνων, μολονότι είναι ένα φαινόμενο που είναι σαφώς διαδεδομένο σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη. Όταν δίνονται εξηγήσεις, αναφέρονται μόνο σε κάθε είδους κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες, ενώ τα πολιτισμικά στοιχεία αποτελούν επίσης μέρος του φαινομένου, όπως αποδεικνύουν τα ευρήματα της Marion van San, την ολλανδής εδικού, σε αυτό το θέμα.

Για άλλη μια φορά αναζητείται παρηγοριά σε κάθε είδους απαραίτητα –οφείλω να παραδεχτώ– κοινωνικά και προληπτικά μέτρα, ενώ τα δικαστικά και κατασταλτικά μέτρα δεν θίγονται καν· πρέπει να είναι σαφές σε όλους ότι οι ακραίες καταστάσεις απαιτούν ακραία μέτρα.

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. (SV) Είναι σημαντικό να αναλυθούν οι διαφορετικές εμπειρίες των κρατών μελών στην εγκληματικότητα ανηλίκων και να διαδοθούν οι καλές πρακτικές. Ωστόσο, αυτό μπορεί να γίνει στο πλαίσιο των ήδη υφιστάμενων δομών σε εθνικό επίπεδο, καθώς και σε κοινοτικό επίπεδο. Επομένως καταψηφίσαμε την παράγραφο 33 για την ίδρυση ενός Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για την παραβατικότητα ανηλίκων.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. (PT) Απείχαμε από την τελική ψηφοφορία της έκθεσης διότι οι πιο σημαντικές προτάσεις μας δεν συμπεριλήφθηκαν. Αυτές έχουν ως εξής:

- θεωρεί απαραίτητη την προαγωγή των αξιών της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού, της 20ής Νοεμβρίου 1989.

- τονίζει τη σημασία που έχει η εξειδικευμένη κατάρτιση (αρχική και διαρκής) των δικαστών που εργάζονται με ανηλίκους, εν προκειμένω με παραβάτες, και η καθιέρωση της παρουσίας τεχνικών συμβούλων στα δικαστήρια για ανηλίκους, οι οποίοι θα έχουν τη δυνατότητα έγκαιρης παρέμβασης.

Πιστεύουμε ότι τα δικαιώματα του παιδιού πρέπει να προωθηθούν και να αποκτήσουν μεγαλύτερη προβολή, και πιστεύουμε ότι πρέπει να αναληφθεί σθεναρή δράση στις περιπτώσεις των ανηλίκων παραβατών, για παράδειγμα, αναστέλλοντας την εφαρμογή σχεδίων συμπεριφοράς ανηλίκων, τα οποία πρέπει να συμπεριλαμβάνουν το εν λόγω άτομο και τους γονείς του ή τους κηδεμόνες του.

Δεδομένου ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν κοινωνικοί και οικονομικοί παράγοντες που ευθύνονται για την παραβατικότητα ανηλίκων, οι συνθήκες ζωής των οικογενειών πρέπει να βελτιωθούν κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εφιστούν μεγαλύτερη προσοχή στα παιδιά και στους νέους.

Επομένως υποστηρίζουμε τις επενδύσεις στην πρόληψη και όχι στις δικαστικές διαδικασίες, που είναι η γραμμή που υιοθέτησε η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών. Μολονότι δεν πέτυχαν εντελώς τους στόχους τους κατάφεραν να κάνουν την αρχική έκθεση χειρότερη.

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Παρά τις λίγες αναλαμπές, η εισηγήτρια φαίνεται ότι είναι οπαδός της συγγνώμης και ότι είναι πεπεισμένη πως μόνο η κοινωνία φταίει για τα εγκλήματα που υφίστανται τα μέλη της. Έτσι, παρουσιάζει αναλύσεις και προτάσεις οι οποίες προκαλούν, τουλάχιστον, έκπληξη.

Προσεγγίζει το παράλογο, με την «τριτογενή πρόληψη» (sic!) να επιφυλάσσεται για γνωστούς παραβάτες, ή με τη «σύγχρονη διαδικασία επίλυσης των συγκρούσεων στον χώρο του σχολείου». Οι βουλευτές που καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτό θα πρέπει να πάνε και να εφαρμόσουν αυτή την «προσέγγιση» επιτόπου, αντικαθιστώντας τους αξιοθαύμαστους καθηγητές οι οποίοι πηγαίνουν κάθε μέρα στη δουλειά τους με τον φόβο μήπως τους χτυπήσουν ή ακόμη και να τους μαχαιρώσουν για μια παρερμηνευμένη ματιά ή για έναν κακό βαθμό!

Αγγίζει τα όρια της παραφροσύνης όταν κάνει λόγο για διαχείριση «της παραβατικότητας των ανηλίκων προς την κατεύθυνση της απεγκληματοποίησης, αποποινικοποίησης, αποδικαστηριοποίησης και αποϊδρυματοποίησης». Εκ νέου sic! Ένα έγκλημα που δεν είναι πλέον έγκλημα αν διαπραχθεί από ανήλικο! Ένας δολοφόνος που δεν θα τιμωρείται πλέον επειδή είναι κάτω των 18 ετών!

Ό,τι και αν νομίζετε, ούτε το καλύτερο είδος πρόληψης δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κυρώσεις, διαφορετικά η κοινωνία θα γίνει ζούγκλα στην οποία τα πρώτα θύματα θα είναι οι πιο αδύναμοι.

  Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. – Δεδομένου ότι η παραβατικότητα των ανηλίκων είναι ένα σημαντικό πρόβλημα σε όλα τα κράτη μέλη, θα ήταν καταστροφικό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να στείλει λάθος μήνυμα.

Στην έκθεση αυτή δύο θέματα είναι κρίσιμης σημασίας:

1) Η αποδικαστηριοποίηση και αποϊδρυματοποίηση του δικαστικού συστήματος για ανηλίκους.

Αυτό το σύστημα εφαρμόζεται από το 1991 σε ένα κράτος μέλος, και οι δικαστές ανηλίκων πρόσφατα διαδήλωσαν έξω από τα δικαστήριά τους επειδή το σύστημα «απέτυχε να βοηθήσει τους ανθρώπους που κινδυνεύουν».

Ο διαμεσολαβητής ανηλίκων σε αυτή τη χώρα έκανε το εξής σχόλιο: «οι αρχές στέλνουν στους νέους ένα μήνυμα αδυναμίας, ατιμωρησίας και εγκατάλειψης».

Ευτυχώς, η αποδικαστηριοποίηση δεν διατηρήθηκε.

2) Το θέμα των «ποινών» καθίσταται ακόμη μια φορά σημαντικό στον ευρωπαϊκό πολιτικό διάλογο.

Η γνώμη της ΟΚΕ για την παραβατικότητα ανηλίκων έδωσε επίσης έμφαση στους πυλώνες για μια αποτελεσματική αντίδραση στην πρόληψη της παραβατικότητας ανηλίκων με δικαστικά και εξωδικαστικά μέτρα, αποκατάσταση, ενσωμάτωση και κοινωνική επανένταξη.

Μπόρεσα να ψηφίσω υπέρ αυτής της έκθεσης επειδή εγκρίθηκε η τροπολογία μας, η οποία είναι στο ίδιο πνεύμα με την παρέμβασή μου.

Θα πρέπει να αναρωτηθούμε κατά πόσον είναι αρμοδιότητα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να δίνει οδηγίες στα κράτη μέλη όσον αφορά τον τρόπο οργάνωσης του ποινικού τους συστήματος.

Η δημιουργία ενός νέου ευρωπαϊκού παρατηρητηρίου για την παραβατικότητα των ανηλίκων δεν είναι απαραίτητη. Οι σύγχρονες επικοινωνίες διευκολύνουν τα εθνικά παρατηρητήρια να δικτυώνονται μεταξύ τους.

- Έκθεση: Klich (A6-0223/2007)

  Viorica-Pompilia-Georgeta Moisuc (ITS). – Propunerea de intrare în vigoare a Tratatului Constituţional, cu precizarea de numire în funcţie a unui ministru de externe şi a unui aparat diplomatic corespunzător, mi se pare hazardată în situaţia în care acest Tratat a fost respins de unele state europene, iar în statele nou intrate în Uniune nici măcar nu a fost pus în discuţie.

Lipsurile grave în privinţa respectării drepturilor şi libertăţilor omului, în special în ţările terţe, cu care Uniunea are relaţii speciale, mi se par a fi tratate global şi generalizant, problema fiind mult mai complexă. Un exemplu: ignorarea totală a acestui lucru în zona Transnistria este o chestiune minimalizată în raport. După părerea mea, situaţia drepturilor omului în Transnistria ar necesita ea însăşi o dezbatere aparte, pentru că este vorba de un focar de insecuritate la frontiera de est a Uniunii Europene.

Combaterea corupţiei în statele Uniunii Europene, nu numai în statele terţe, trebuie văzută şi urmărită atent, deoarece se petrec alunecări periculoase chiar în sânul comunităţii europene, ce trec cvasi-neobservate. Un exemplu: în România au fost puşi sub acuzare şi urmărire penală, pentru însuşire de sume mari de bani, fals şi uz de fals, o serie de membri ai actualului guvern, dintre care şi unii membri ai ungurilor din România, cetăţeni români. Reacţia guvernului de la Budapesta a fost promptă: a cerut oficial explicaţii guvernului român pentru aceasta, politizând acţiunea Parchetului General. Este un gest nu numai reprobabil, dar şi de amestec făţiş în treburile interne ale unui stat vecin, membru al Uniunii Europene. Este motivul pentru care noi am supus acest raport unui vot negativ.

  Frank Vanhecke (ITS). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση Klich είναι, κατά την άποψή μου, άλλη μία έκθεση στην οποία το Κοινοβούλιο επιλέγει απλά να αγνοήσει τη βούληση της πλειοψηφίας του γαλλικού και ολλανδικού λαού που εκφράστηκε δημοκρατικά στα δημοψηφίσματά τους, και συνεχίζει να εφαρμόζει τμήματα αυτού του Ευρωπαϊκού Συντάγματος με έναν πολύ έμμεσο τρόπο. Είναι, κατά την άποψή μου, απαράδεκτο και μη δημοκρατικό να επιμένουν ορισμένοι ανοιχτά να ενεργοποιηθεί η ρήτρα «γέφυρας» και παραθέτω κατά λέξη: «ταυτόχρονα με την εξέλιξη της συνταγματικής διαδικασίας».

Επίσης, είναι εξίσου απαράδεκτο να επιμένουν ορισμένοι στην εισαγωγή της ειδικής πλειοψηφίας στους τομείς της μετανάστευσης και της ολοκλήρωσης. Πιστεύω ότι τα κράτη μέλη και οι λαοί δικαιούνται το δικαίωμα του βέτο και πρέπει να είναι σε θέση να διατηρήσουν το έλεγχο των αγορών εργασίας τους. Ενώ όλα αυτά μπορεί να είναι πολύ ευρωπαϊκά, σίγουρα δεν είναι δημοκρατικά.

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Τι κι αν τα εξωτερικά σύνορά μας είναι σουρωτήρια; Ας τα ανοίξουμε σε ακόμη περισσότερη μετανάστευση που θα την χαρακτηρίσουμε «νόμιμη» ή «επιλεγμένη» ή «χαλάρωση της πολιτικής θεώρησης διαβατηρίων». Τι κι αν οι τρομοκράτες σχεδιάζουν να καταστρέψουν τις δυτικές κοινωνίες μας, από μίσος για τα πολιτικά θεμέλια και τις αξίες τους; Ας απειλήσουμε ότι θα εξοστρακίσουμε τα κράτη που τους υποστηρίζουν και ας επικεντρωθούμε στο σημαντικότερο: έναν κοινό ορισμό της τρομοκρατίας στον ΟΗΕ! Οι οικογένειες των θυμάτων των επιθέσεων σε Λονδίνο και Μαδρίτη θα εκτιμήσουν αυτόν τον σημασιολογικό ορισμό. Τι κ’ αν οι αστυνομικές υπηρεσίες μας καταρρέουν από τις παράλογες και γραφειοκρατικές απαιτήσεις της Ευρωπόλ; Ας της δώσουμε την εξουσία να τους δίνει ακόμη πιο μάταιες εντολές και ας δώσουμε στους γραφειοκράτες της την εξουσία να επισπεύδουν τις έρευνες.

Ας σκεφτούμε με διαύγεια: καταστρέφοντας τα εσωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να ενισχύσουμε τα εξωτερικά σύνορα, η δημιουργία ενός χώρου «ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης» έχει ενθαρρύνει την έκρηξη της παράνομης μετανάστευσης, το λαθρεμπόριο και το διασυνοριακό έγκλημα και κατέστησε τα κράτη μας πιο ευάλωτα στην τρομοκρατία.

Γι’ αυτό ναι, η συνεργασία και η αλληλεγγύη στους χώρους αυτούς είναι ουσιώδης, αλλά πρέπει να εφαρμόζονται στο πλαίσιο της διακυβερνητικής συνεργασίας μεταξύ κρατών με σύνορα που ορίζονται και ελέγχονται σε εθνικό επίπεδο.

  Carl Lang (ITS), γραπτώς. – (FR) Έχοντας αποτύχει να οικοδομήσουν έναν «χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης», τον αληθινό παράδεισο ειρήνης που θα έπρεπε να γίνει η Ευρώπη μετά την επικύρωση των συμφωνιών Σένγκεν, οι Βρυξέλλες ανησυχούν για την «εξωτερική διάστασή τους».

Η Ευρώπη θέλει να εξάγει τις δημοκρατικές αξίες της και τις αρχές του κράτους δικαίου που βασίζονται στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην ύπαρξη υγιών θεσμών.

Όλα αυτά είναι ιδιαίτερα αξιέπαινα. Όμως ποιες είναι οι πραγματικές μέθοδοι που προτείνει; Μια αέναη προπαγάνδα υπέρ του αναπτυσσόμενου κόσμου, της μετανάστευσης και της Ευρώπης.

Κατά συνέπεια, η έκθεση μάς ζητά να ενεργοποιήσουμε τη ρήτρα γέφυρας στο άρθρο 42 της Συνθήκης, η οποία θα έφερνε τις διατάξεις που αφορούν τη δικαστική και αστυνομική συνεργασία και την παράνομη μετανάστευση εντός του κοινοτικού πλαισίου. Τα κράτη μέλη θα δεσμεύονταν έτσι με αποφάσεις εγκριθείσες με πλειοψηφία άλλων χωρών, ακόμη και αν αυτά τα κράτη μέλη δεν τις αποδέχονταν.

Η δημιουργία ευρωπαϊκού υπουργείου εξωτερικών υποθέσεων, μια πρόταση που κατατέθηκε στη Συνταγματική Συνθήκη, η οποία και η ίδια απορρίφθηκε από το γαλλικό και το ολλανδικό δημοψήφισμα, είναι ακόμη μια φορά στην ημερήσια διάταξη. Έτσι, για ακόμη μια φορά συζητούμε το ενδεχόμενο να αφαιρέσουμε λίγες ακόμη από τις κυρίαρχες εξουσίες των κρατών μελών και να τις δώσουμε στις Βρυξέλλες. Αυτό που προτείνει αυτή η έκθεση δεν είναι περισσότερη δημοκρατία αλλά ακόμη περισσότερη υποταγή.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Η Έκθεση προωθεί την υλοποίηση επιθετικότερης, κατά λαών και χωρών, εξωτερικής πολιτικής και πιο αυταρχικής και κατασταλτικής στο εσωτερικό της ΕΕ.

1. Ζητεί να τεθεί σε ισχύ το Ευρωσύνταγμα που τυπικά και ουσιαστικά είναι νεκρό, ώστε να θωρακισθεί ακόμη περισσότερο με εφαρμογή αντιδραστικών, αντιδημοκρατικών νόμων στο όνομα της τρομοκρατίας. Είναι χαρακτηριστικό πως οι αντιφασιστικές διαδηλώσεις στις Βαλτικές χώρες χαρακτηρίζονται "βίαιες ριζοσπαστικές τάσεις στις ρωσικές μειονότητες".

• Να κάνει αποτελεσματικότερους τους κατασταλτικούς μηχανισμούς σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

• Να χρησιμοποιήσει όλες τις πτυχές πολιτικής (στρατιωτική, οικονομική, πολιτική) για να ασκηθούν ωμοί εκβιασμοί για υποταγή λαών και χωρών.

• Να δυναμώσει τη συνεργασία με τις ΗΠΑ.

• Να περιορίσει οποιεσδήποτε διαφοροποιήσεις κρατών- μελών με τη θέση "ΕΕ μια φωνή"

2. Στον τομέα Διεθνών Σχέσεων και συναλλαγών υιοθετεί Αμερικάνικη συνταγή εξαγωγής εσωτερικού δικαίου και μετατροπής του σε Διεθνές, θέτοντας απαράδεκτες ρήτρες "δημοκρατίας", "τρομοκρατίας", "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" -ακόμη και σε εμπορικές συναλλαγές- ανατρέποντας βασικές αρχές διεθνούς δικαίου. Αναθέτει στον εαυτό της ρόλο ιεροεξεταστή για ανθρώπινα δικαιώματα και δημοκρατία, προσπαθώντας να θεσμοθετήσει την αρχή "όποιος δεν είναι μαζί μου", δηλαδή δεν αποδέχεται τον καπιταλισμό, είναι αντίπαλός.

3. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υπερψηφίζοντας την έκθεση αποδεικνύουν πως αποτελούν τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος και βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία για την ισχυροποίηση της Ε.Ε. και την εδραίωση της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Η πιο πρόσφατη ανακοίνωση της Επιτροπής σε αυτό το θέμα υποστηρίζει μια στρατηγική που είναι συνεκτική και σχεδιάζεται σε συνεργασία με τις χώρες προέλευσης της μετανάστευσης, ιδιαίτερα της παράνομης μετανάστευσης. Αυτή είναι η σωστή προσέγγιση και αυτήν υποστηρίζουμε. Ταυτόχρονα, ως ένα αναπόσπαστο μέρος αυτής της πολιτικής, πρέπει να δημιουργηθούν δίοδοι διευκόλυνσης της νόμιμης μετανάστευσης, δημοσιοποιώντας τους πιθανούς κινδύνους και τις συνέπειες της παράνομης μετανάστευσης, και καθιστώντας τις νόμιμες οδούς απλές και διαφανείς.

Αυτή η προσέγγιση συνεπάγεται επίσης την επένδυση στη δημιουργία θέσεων εργασίας, σε συνεργασία με αυτές τις χώρες. Διαφορετικά, όσο υπάρχει φτώχεια στη μία πλευρά και το δέλεαρ των ευκαιριών εργασίας στην άλλη, θα υπάρχει πάντα μετανάστευση, και η διαδικασία της μετανάστευσης θα επιδιωχθεί παράνομα αν δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος εισόδου στη χώρα.

Τέλος, υπάρχει επίσης η ανάγκη, φυσικά, να ανανεωθεί και να ενισχυθεί η συνεργασία με τις μεσογειακές χώρες, λόγω –αν και όχι αποκλειστικά– της μετανάστευσης.

- Έκθεση: Roure (A6-0151/2007)

  Philip Claeys (ITS). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, δεν υπερβάλλω όταν λέω ότι αυτό το Κοινοβούλιο, με την έγκριση της έκθεσης Roure, υπονομεύει ουσιαστικά την ελευθερία της έκφρασης, όπως θεσπίζεται στις διάφορες διεθνείς συμφωνίες. Από αυτή την άποψη, η έκθεση Roure προχωρά πολύ περισσότερο από όλες εκείνες τις προηγούμενες ιδεολογικές εκθέσεις που υποστηρίζουν τον μονόπλευρο ρατσισμό, στις οποίες αυτό το Κοινοβούλιο φαίνεται να έχει ειδικότητα. Πράγματι, με την άνευ όρων υποστήριξη μιας επικίνδυνης απόφασης πλαίσιο, αυτό το Κοινοβούλιο τίθεται υπέρ της αντιμετώπισης της έκφρασης απόψεων και πεποιθήσεων ως ένα ποινικό αδίκημα με ένα τρόπο που θυμίζει ολοκληρωτικά καθεστώτα.

«Κάθε άποψη» –και παραθέτω επί λέξει από την έκθεση– «που θα μπορούσε να προκαλέσει παράνομη συμπεριφορά, θα τιμωρείται εφεξής σε κάθε ευρωπαϊκό κράτος μέλος». Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε παρέκκλιση από την επικρατούσα πολιτική τάση στη μετανάστευση, την εθνική ταυτότητα και την ισλαμοποίηση θα καταπνίγεται από την αρχή. Το πνεύμα της ανοχής του Βολταίρου, που εκφράζεται τόσο θαυμάσια στη φράση «δεν συμφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες», βεβηλώνεται από την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία. Αυτή η Ευρώπη είναι πολύ πιο επικίνδυνη από τον φανταστικό δράκο που ισχυρίζεται ότι πολεμάει. Αυτή η Ευρώπη είναι κίνδυνος για τη δημοκρατία.

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Στις 19 Απριλίου, οι ευρωπαίοι υπουργοί δικαιοσύνης μετά πολλών δυσκολιών κατέληξαν σε πολιτική συμφωνία σχετικά με την καταπολέμηση του ρατσισμού στην Ευρώπη. Πρόκειται για ένα νέο νομικό μέσο το οποίο θα περιορίσει την ελευθερία έκφρασης ακόμη περισσότερο.

Σε αυτό το πλαίσιο, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τα κράτη μέλη που προέβαλαν αντίσταση στην έγκριση αυτού του κειμένου, τα οποία πιστεύουν ότι ο ρατσισμός δεν καταπολεμάται με περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης. Τα κράτη αυτά ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία, η Ιρλανδία και ορισμένες σκανδιναβικές χώρες.

Η ελευθερία της έκφρασης είναι θεμελιώδης ελευθερία. Μπορεί να περιοριστεί μόνο από το αστικό δίκαιο σε περιπτώσεις παραβίασης της ιδιωτικής ζωής, δυσφήμησης ή υποκίνησης για διάπραξη εγκλήματος .

Γιατί ένα τέτοιο κείμενο είναι συναφές ή επίκαιρο αυτή τη στιγμή; Σε μια στιγμή που τα σύνορα της Ευρώπης έχουν εξαφανιστεί, προκαλώντας έκρηξη παράνομης μετανάστευσης και διασυνοριακής εγκληματικότητας, δεν είναι πιο επείγον να διασφαλιστεί η ασφάλεια του ευρωπαϊκού λαού στο ίδιο το έδαφός του από το να ανησυχούμε για την ποινικοποίηση εκφράσεων που κατ’ ισχυρισμό είναι ρατσιστικές

Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω την περίεργη απουσία από αυτό το κείμενο οιασδήποτε καταδίκης των εγκλημάτων του Στάλιν ή της αρμενικής γενοκτονίας. Μόνο τα εγκλήματα του Χίτλερ και τα εγκλήματα που αναγνωρίζονται από διεθνή δικαστήρια (Σρεμπρένιτσα, Ρουάντα) αναφέρονται. Το κείμενο αυτό αποσκοπεί στον περιορισμό της ελευθερίας και είναι ανεπίκαιρο και σχισματικό. Θα ψηφίσουμε κατά.

  Andreas Mölzer (ITS), γραπτώς. – (DE) Μπροστά στον νόμο, όλοι είναι ίσοι, μερικοί όμως είναι πιο ίσοι. Σήμερα οι μετανάστες φαίνεται να χαίρουν ενός βαθμού ελευθερίας στην ΕΕ. Όχι μόνο γλιτώνουν ποινές από κακώς εννοούμενο σεβασμό για τα διαφορετικά τους ήθη, αλλά και στα μέσα ενημέρωσης δεν γίνεται αναφορά στην εγκληματικότητα και τον ρατσισμό των μεταναστών. Οι «καλοί» κατασκευάζουν αγανάκτηση με μεγάλες διαδηλώσεις και δυνατές εκκλήσεις για την καταπολέμηση του ρατσισμού.

Αντίθετα, εκ μέρους των κρατικών υπηρεσιών χρησιμοποιείται το χαρτί του ρατσισμού για να απαλλαγούν από δυσάρεστους αντιπάλους. Σε μία δημοκρατία θα έπρεπε να μην είναι δυνατό να απαγορεύονται εθνικά πατριωτικά κόμματα με το πρόσχημα του ρατσισμού μόνο και μόνο επειδή παραθέτουν στατιστικές κυβερνητικών υπηρεσιών που αφορούν τα δυσανάλογα υψηλά ποσοστά εγκληματικότητας των μεταναστών. Η προβλεπόμενη απόφαση πλαίσιο κατά του ρατσισμού είναι άλλο ένα βήμα προς ένα ολοκληρωτικό κράτος και οι οραματιστές του πολυπολιτισμικού χώρου θέλουν να μας οδηγήσουν ολοταχώς στις μπάρες ασφαλείας. Κάποιος πρέπει να τραβήξει το χειρόφρενο και γι’ αυτό καταψήφισα την έκθεση Roure.

  Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. (PL) Ψηφίζω υπέρ της έγκρισης της έκθεσης της κ. Roure με τίτλο «πορεία των διαπραγματεύσεων για την απόφαση πλαίσιο όσον αφορά την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας».

Εγκλήματα που υποκινούνται από τον ρατσισμό παραμένουν ένα συνεχιζόμενο πρόβλημα σε όλα τα κράτη μέλη. Εκτιμάται ότι πάνω από εννέα εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν θύματα ρατσιστικών εγκλημάτων κάθε χρόνο. Ταυτόχρονα, οι σημαντικές διαφορές μεταξύ των νομικών διατάξεων για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθιστούν αδύνατη την αποτελεσματική καταπολέμηση αυτών των συμβάντων σε διασυνοριακό ή ευρωπαϊκό επίπεδο.

Κατά συνέπεια, πρέπει να δοθεί σαφής πολιτική στήριξη στην Ευρώπη των πολιτών και στην απόφαση πλαίσιο που εγκρίθηκε ούτως ώστε να υπάρχει ισχυρή προστασία για τα θεμελιώδη δικαιώματα. Από αυτή την άποψη, πρέπει να αναπτυχθεί επίσης ένα σταθερό νομικό πλαίσιο που στοχεύει στην καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας διευκολύνοντας τη γρήγορη υιοθέτηση της οριζόντιας οδηγίας για την καταπολέμηση των διακρίσεων σύμφωνα με το άρθρο 13 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, που προβλέπει αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές ποινικές κυρώσεις.

- Έκθεση: Pirker (A6-0182/2007)

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θέλω να σας προστεθώ σε όλους εκείνους που σας ευχήθηκαν για την ονομαστική σας εορτή σήμερα. Το πρόβλημα των προσφύγων δεν αφορά μόνο κρίσιμες περιοχές όπως η Μάλτα. Οι πρόσφυγες ζουν ανάμεσά μας επίσης. Η χώρα μου –η Σλοβακία– είναι κυρίως μια χώρα διέλευσης για τους ξένους που εξαναγκάζονται να διαφύγουν από ένοπλες συγκρούσεις. Πολλοί από αυτούς έχουν βρει τις νέες τους πατρίδες εδώ και έχουν ενταχθεί στην αγορά εργασίας.

Αναφερόμενη σε συζητήσεις σχετικά με την έκθεση για το άσυλο, την πρακτική συνεργασία και την ποιότητα των αποφάσεων που λαμβάνονται στο πλαίσιο του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου που εκπονήθηκε από τον συνάδελφό μας Hubert Pirker, θα ήθελα να εκφράσω από τα βάθη της καρδιάς μου την ευγνωμοσύνη μου για το Συμβούλιο για τους Μετανάστες και τους Πρόσφυγες της Συνόδου των Επισκόπων της Σλοβακίας, και να χαιρετίσω την ευαίσθητη και υποδειγματική προσέγγισή τους για την επίλυση της εξαιρετικά δύσκολης κατάστασης των προσφύγων.

Οι συζητήσεις σχετικά με την έκθεση του κ. Hubert Pirker διεξάγονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 20 Ιουνίου, δηλαδή ακριβώς την ημέρα που έχει ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Το εκλαμβάνω αυτό ως ένα σύμβολο αλληλεγγύης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς τα κράτη μέλη που αγωνίζονται να επιλύσουν τη δύσκολη κατάσταση των προσφύγων. Είμαι ευγνώμων στον εισηγητή για αυτή την έκθεση, την οποία υποστήριξα με την ψήφο μου ως ένα βήμα προς την επίτευξη ενός κοινού συστήματος ασύλου στην ΕΕ. Αποτελεί μια εξαίρετη βάση για αποφάσεις που πρέπει να είναι ταχείες, ασφαλείς και δίκαιες για όλους τους ενδιαφερόμενους.

  Frank Vanhecke (ITS). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, μολονότι πιστεύω ότι εμείς σε αυτό το Κοινοβούλιο έχουμε ήδη δει πολλά από την άποψη των εκθέσεων, έχω την εντύπωση ότι όσον αφορά την πολιτική για τους πρόσφυγες, η έκθεση Pirker δεν έχει προηγούμενο. Τι λέει αυτή η έκθεση, λέξη προς λέξη; Λέει ότι μία προορατική κοινή πολιτική ασύλου βασίζεται, και παραθέτω κατά λέξη στην «υποχρέωση να γίνονται δεκτοί οι αιτούντες άσυλο και στον σεβασμό της αρχής της μη επαναπροώθησης». Αυτό δεν είναι μόνο καθαρή ανοησία από νομική άποψη και από την άποψη του διεθνούς δικαίου, αλλά στέλνει επίσης ένα εντελώς λανθασμένο πολιτικό μήνυμα.

Κατά την άποψή μου, μια πραγματικά προορατική πολιτική ασύλου πρέπει καταρχάς να εξετάζει την υποδοχή των πραγματικών αιτούντων άσυλο στην περιοχή και στην ήπειρο των αιτούντων άσυλο. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο σε αυστηρά ελεγχόμενα κέντρα και μόνο εκείνοι που, μετά από αυστηρό έλεγχο, αναγνωρίζονται ως πραγματικοί πρόσφυγες μπορούν να γίνονται δεκτοί σε μία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για λίγο καιρό. Κρίσιμη σε αυτή την πολιτική, φυσικά, είναι η λίστα των ασφαλών χωρών. Λυπάμαι που, από αυτή την άποψη, η έκθεση Pirker κινείται προς την εντελώς λάθος κατεύθυνση, κάτι που έχουμε συνηθίσει, δυστυχώς, σε αυτή τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

  Philip Bradbourn (PPE-DE), γραπτώς. (EN) Οι Συντηρητικοί αντιτίθενται πλήρως σε ένα κοινό σύστημα ασύλου για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αποτελεί κυρίαρχο δικαίωμα ενός κράτους μέλους, κυρίως όταν βρίσκεται εκτός των συμφωνιών Σένγκεν, να καθορίσει τις δικές του πολιτικές ασύλου και μετανάστευσης. Για αυτόν τον λόγο οι Συντηρητικοί καταψήφισαν αυτήν την έκθεση.

  Jörg Leichtfried (PSE), γραπτώς. – (DE) Εγκρίνω μία κοινή ενεργητική πολιτική ασύλου της ΕΕ.

Αυτή η πολιτική ασύλου πρέπει να στηρίζεται στις δεσμεύσεις για είσοδο των αιτούντων άσυλο και στον σεβασμό της αρχής της μη απέλασης. Επιπροσθέτως, εγκρίνω μία δικαιότερη κατανομή των βαρών μεταξύ των κρατών μελών, μία κοινή βάση δεδομένων για τις χώρες καταγωγής και ενημερωτικές εκστρατείες στις χώρες καταγωγής και διέλευσης.

Υποστηρίζω την καθιέρωση μίας κοινής διαδικασίας ασύλου σε επίπεδο ΕΕ μέχρι το 2010 και τη θέσπιση κοινού καθεστώτος για τα πρόσωπα που έχουν δικαίωμα στο άσυλο ή σε επικουρική προστασία.

  Andreas Mölzer (ITS), γραπτώς. – (DE) Το μόνο που μπορεί κανείς να υποστηρίξει από όσα περιέχει η έκθεση είναι οι προβλεπόμενες ενημερωτικές εκστρατείες στις χώρες καταγωγής. Καταψήφισα το παρόν έγγραφο γιατί δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε ποτέ όσο η Μεγάλη Βρετανία δέχεται το 12% του συνόλου των αιτήσεων προσφύγων και η Σουηδία δέχεται το 91%. Δεν πρόκειται να σταματήσουμε το asylum shopping με εναρμονισμένες ρυθμίσεις σε ολόκληρη την ΕΕ όσο γίνεται κατάχρηση του δικαιώματος ασύλου για την παράκαμψη νομοθετικών ρυθμίσεων για την είσοδο μεταναστών και όσο οι διαδικασίες μας παρατείνονται με άσκοπες ενστάσεις ακόμα κι όταν δεν υπάρχει κανένας λόγος χορήγησης ασύλου.

Όσο εξακολουθεί να είναι δυνατό να πετάει κανείς τα έγγραφά του, να λέει τη μαγική λέξη «άσυλο» και να παραμένει για χρόνια στην ΕΕ, πάντα θα υπάρχουν πολλοί τρόποι για να μείνουν οι κλέφτες ή για να εξαφανιστούν. Αυτήν την κατάχρηση μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε μόνον εάν οι αιτήσεις ασύλου επιτρέπονται μόνο στα στρατόπεδα υποδοχής πριν από τα σύνορα της ΕΕ.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – H Έκθεση αντανακλά και αποτυπώνει την εχθρική πολιτική της Ε.Ε. απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Αποφεύγει να μιλήσει για τις αιτίες που δημιουργούν τα κύματα των μεταναστών και προσφύγων: Τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις επεμβάσεις ΕΕ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, τη ληστρική εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών χωρών και λαών σ' ολόκληρο τον κόσμο. Χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες πνίγονται στα θαλάσσια σύνορα της ΕΕ, κρατούνται σε "στρατόπεδα συγκέντρωσης" στις χώρες της ΕΕ, σε συνθήκες που αποτελούν όνειδος για τον ανθρώπινο πολιτισμό. Οι εικόνες της απόλυτης αθλιότητας και της βάρβαρης μεταχείρισης των μεταναστών και προσφύγων που αντίκρισε η αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πριν λίγες ημέρες, στα κέντρα κράτησής τους στη Σάμο και την Αθήνα, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η ελληνική κυβέρνηση χορήγησε άσυλο σε 39 άτομα (0.84%) από 4.624 αιτήσεις. Ανάλογη είναι η κατάσταση και στα άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Η έκθεση, με τα μέτρα για ευρωπαϊκή διαδικασία επαναπατρισμού και κατάρτιση καταλόγου "ασφαλών τρίτων χωρών", στην ουσία προωθεί την κατάργηση του ασύλου, ενώ με τις προτάσεις για εφαρμογή συστημάτων παρακολούθησης και βάσεων βιομετρικών δεδομένων -στα πλαίσια του κοινού συστήματος ασύλου- αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες με κατασταλτικά μέσα. Επιδεινώνει την δραματική κατάσταση των προσφύγων στην Ε.Ε., αποκαλύπτοντας σε όλο της το μεγαλείο την απάνθρωπη και βάρβαρη φύση της ιμπεριαλιστικής αυτής Ένωσης και του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. (PT) Ο αριθμός των αιτούντων άσυλο αυξάνεται καθημερινά σε όλη την ΕΕ.

Η απελπισία πολλών ανθρώπων έχει τραγικές συνέπειες.

Είναι ζωτικό για την ΕΕ να θεσπίσει κοινούς κανόνες που θα συμβάλλουν να αποτραπεί η επανάληψη αυτών των καταστάσεων και θα θέσουν τις βάσεις για αμοιβαία συνδρομή μεταξύ των κρατών μελών, δεδομένου ότι οι πιέσεις που αντιμετωπίζουν ποικίλουν, συχνά ανάλογα με τη γεωγραφική τους θέση.

Η θέσπιση ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου πρέπει να βασίζεται σε τρεις κύριους άξονες: την εισαγωγή ενιαίας διαδικασίας, την ανταλλαγή πληροφοριών για τις χώρες προέλευσης και στενότερη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών προκειμένου να βοηθηθούν τα κράτη που δέχονται ιδιαίτερη πίεση. Επομένως πρέπει να ενθαρρυνθούν οι στενοί δεσμοί μεταξύ των αρχών των κρατών μελών, με απώτερο στόχο τη βελτίωση της ποιότητας της διαδικασίας λήψης αποφάσεων, η οποία πρέπει να είναι πιο ταχεία, πιο δίκαιη και πιο αξιόπιστη. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρουμε να επιτύχουμε τον στόχο ενός κοινού συστήματος ασύλου ως το 2010.

  Martine Roure (PSE), γραπτώς. – (FR) Η Ευρωπαϊκή Ένωση πάντα επέμενε ότι πρέπει να διατηρηθεί η προθεσμία για τη θέσπιση ενός κοινού συστήματος παροχής ασύλου έως το 2010. Η βελτίωση της ποιότητας αποφάσεων θα φέρει εγγύτερα τις πολιτικές των κρατών μελών προκειμένου να φθάσουμε σε αυτό το κοινό σύστημα. Η βελτίωση της ποιότητας των λαμβανόμενων αποφάσεων θα πρέπει να επιτρέπει στους ανθρώπους που χρειάζονται προστασία να εισέρχονται στην ΕΕ με ασφάλεια και οι αιτήσεις τους να εξετάζονται με τον αρμόζοντα τρόπο.

Πρέπει να καταπολεμήσουμε την τάση ορισμένων ανθρώπων να πιστεύουν ότι βελτιώνοντας τις αποφάσεις για το άσυλο θα μειώσουμε τον αριθμό των αιτήσεων παροχής ασύλου. Η κοινή πολιτική ασύλου πρέπει, πρώτα απ’ όλα, να προστατεύει τους ανθρώπους και να εγγυάται το δικαίωμα στο άσυλο και την αρχή της μη επαναπροώθησης σύμφωνα με τις συμβάσεις της Γενεύης. Απορρίπτω επίσης οποιαδήποτε απόπειρα να εξωτερικοποιηθούν οι αιτήσεις ασύλου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κατέθεσα και ψήφισα υπέρ τροπολογιών στον κατάλογο ασφαλών τρίτων χωρών. Θεωρώ ανησυχητικό το γεγονός ότι η Επιτροπή εξετάζει αυτόν τον κατάλογο χωρίς συναπόφαση για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και χωρίς να αναμένει την απόφαση του Δικαστηρίου των ΕΚ, στο οποίο προσφύγαμε για το θέμα αυτό.

  Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. (SV) Παρά το γεγονός ότι είμαι αντίθετος σε μια κοινή πολιτική ασύλου η οποία –και κάθε εμπειρία το καταδεικνύει αυτό– υπονομεύει τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο, απέχω από την ψηφοφορία διότι, παρ’ όλα αυτά, οι προτεινόμενες βελτιώσεις, δεν δικαιολογούν την απόρριψή της.

- Έκθεση: Roithová (A6-0191/2007)

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Θα ήθελα να διατυπώσω μερικά σχόλια γι’ αυτή την έκθεση.

Είναι βέβαιο ότι όσον αφορά το ηλεκτρονικό εμπόριο, οι καταναλωτές είναι σε ασθενή θέση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση του «eBay»: είναι κανείς υποχρεωμένος να εμπιστευτεί τον ανταποκριτή του, επί παραδείγματι αν αγοράζει κάτι, ότι θα του στείλει το προϊόν, ανεξάρτητα από το αν το παρήγγειλε στη δική του χώρα ή στο εξωτερικό.

Υπάρχουν ορισμένα εργαλεία, όπως το PayPal, τα οποία υποτίθεται ότι καθιστούν ασφαλή αυτού του τύπου τις συναλλαγές, αλλά δεν είναι πολύ πρακτικά ή εύκολα στη χρήση για τον μέσο καταναλωτή. Άρα, κάτι πρέπει να γίνει για να αυξηθεί η εμπιστοσύνη των καταναλωτών στο ηλεκτρονικό εμπόριο που είναι ένας ευρύς, επεκτεινόμενος κλάδος.

Ωστόσο θα πρέπει επίσης να είμαστε πολύ προσεκτικοί ώστε να μη ρυθμίσουμε υπερβολικά αυτή την αγορά και να μη δημιουργήσουμε υπερβολική εμπιστοσύνη μεταξύ των καταναλωτών. Πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου ότι υπάρχει κάποιος που αποκαλούμε «ενημερωμένος και υπεύθυνος καταναλωτής», ο οποίος μπορεί ο ίδιος να βρει τις πληροφορίες σχετικά με το προϊόν, και, αν προκύψουν προβλήματα, να κάνει χρήση των υφιστάμενων νομικών μέσων.

Κατά συνέπεια, νομίζω ότι βελτιώνοντας την ποιότητα των υφιστάμενων μέσων (επί παραδείγματι, τη νόμιμη εγγύηση), και ενημερώνοντας τους καταναλωτές σχετικά με αυτά είναι ο πρώτος στόχος που θα πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας, πριν δημιουργήσουμε νέους νόμους προστασίας των καταναλωτών.