Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 10 Ιουλίου 2007 - Στρασβούργο

7. Εκσυγχρονισμός της εργατικής νομοθεσίας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του 21ου αιώνα (συζήτηση)

  Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0247/2007) του κ. Jacek Protasiewicz, εξ ονόματος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, σχετικά με τον εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του 21ου αιώνα (2007/2023(INI))

  Jacek Protasiewicz (PPE-DE), εισηγητής. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, με αυτήν τη συζήτηση επισφραγίζουμε αρκετούς μήνες συζητήσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε σχέση με το θέμα του εκσυγχρονισμού της εργατικής νομοθεσίας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του 21ου αιώνα. Ήταν μια πολύ παθιασμένη, ενίοτε φορτισμένη συζήτηση, αυτό όμως πραγματικά δεν εκπλήσσει, δεδομένου ότι είναι ένα θέμα που αφορά σχεδόν όλους τους Ευρωπαίους, ασχέτως ηλικίας, πορείας ζωής ή τόπου κατοικίας.

Ωστόσο, οι εντατικές συζητήσεις δεν περιορίστηκαν σε αυτό το Σώμα. Η δημοσίευση της Πράσινης Βίβλου προκάλεσε ευρεία δημόσια συζήτηση σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και συμμετείχαν πολυάριθμα εργατικά συνδικάτα, εργοδοτικές οργανώσεις, τοπικές επιχειρηματικές και εργατικές ενώσεις και πολυάριθμες μη κυβερνητικές πρωτοβουλίες τόσο στα παλαιά όσο και στα νέα κράτη μέλη.

Στη διάρκεια αυτών των μηνών, αποκόμισα την εντύπωση ότι στην πλειονότητά τους οι συμμετέχοντες στη συζήτηση συμφωνούν ότι οι αλλαγές στην εργατική νομοθεσία είναι αναγκαίες λόγω των προκλήσεων που έφερε ο νέος αιώνας. Σε τι προκλήσεις αναφέρονταν; Υπήρχαν τέσσερις βασικές προκλήσεις. Πρώτον, οι θετικές και αρνητικές συνέπειες της επελαύνουσας παγκοσμιοποίησης στις ευρωπαϊκές οικονομίες. Δεύτερον, η ραγδαία ανάπτυξη του τομέα των υπηρεσιών, ο οποίος δημιουργεί με ταχύ ρυθμό νέες θέσεις εργασίας τόσο στα νέα όσο και στα παλαιά κράτη μέλη, μολονότι αυτές διαφέρουν εκ φύσεως από τις εργασίες που δημιούργησε κάποτε η βιομηχανία. Η τρίτη πρόκληση είναι οι κατακλυσμιαίες αλλαγές στην τεχνολογία, και κυρίως στις νέες τεχνολογίες επικοινωνιών, γεγονός που έχει μείζονα αντίκτυπο στον τρέχοντα τρόπο εργασίας μας. Μια άλλη μεγάλη πρόκληση είναι η δημογραφική αλλαγή, που ακόμη και τώρα μετέβαλε ριζικά την κατάσταση στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας και θα την μεταβάλει ακόμα περισσότερο στο προσεχές μέλλον.

Μολονότι υπήρξε ευρεία συναίνεση ότι απαιτούνται αλλαγές, δεν είναι και πολύ ξεκάθαρο προς ποια κατεύθυνση πρέπει να γίνουν αυτές οι αλλαγές. Ορισμένοι ευρωπαίοι βουλευτές τάσσονται υπέρ της μεγαλύτερης ευελιξίας στο ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι αυτό θα ενισχύσει την απασχόληση και θα μειώσει την ανεργία. Σε αντίθεση, άλλοι υποστηρίζουν μια μεγαλύτερη προστατευτική λειτουργία της εργατικής νομοθεσίας. Ορισμένοι ευρωπαίοι βουλευτές υποστηρίζουν μια μεγαλύτερη εναρμόνιση των εθνικών δικαϊκών συστημάτων, λέγοντας ότι αυτό είναι προϋπόθεση της διαδικασίας δημιουργίας της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς. Άλλοι υποστηρίζουν σθεναρά τις αρχές της επικουρικότητας, επικαλούμενοι διαφορές στις παραδόσεις και στα πρότυπα σε διάφορα κράτη μέλη, υπογραμμίζοντας δε ότι αυτή η ποικιλομορφία είναι θετική, διότι επιτρέπει την εξεύρεση βέλτιστων πρακτικών μέσω της πρακτικής της ανταλλαγής εμπειριών και είναι προτιμότερη από ένα νέο, συνήθως ανελαστικό κοινοτικό ρυθμιστικό πλαίσιο.

Το αρχικό σχέδιο της έκθεσης που ετοίμασα ως σχέδιο θέσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τασσόταν υπέρ μιας μεγαλύτερης ευελιξίας και αντιτίθετο στην εναρμόνιση. Πρότεινε επίσης διατάξεις στις οποίες γινόταν θετική αναφορά στην επιρροή των «άτυπων» μορφών απασχόλησης σε ό,τι αφορά τη δημιουργία θέσεων εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και καλούσε τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν ενεργητικές μεθόδους στην πολιτική απασχόλησης και να στηρίξουν την προσαρμοστικότητα με στόχο την προστασία των ατόμων παρά συγκεκριμένες υφιστάμενες θέσεις εργασίας.

Στο εισαγωγικό σχέδιο έκθεσης, επεσήμανα επίσης την ανάγκη βελτίωσης των κοινοτικών και εθνικών ρυθμίσεων, ώστε να απαλλαγούν οι επιχειρήσεις και οι πολίτες από περιττά κόστη και διοικητικά βάρη. Επεσήμανα επιπλέον ότι η υπέρμετρα περιοριστική εργατική νομοθεσία ενδέχεται να αποθαρρύνει τις επιχειρήσεις από το να προσλαμβάνουν νέους εργαζόμενους, ακόμη και σε περιόδους οικονομικής ανάπτυξης. Επιπλέον, επέστησα την προσοχή στην καίρια σημασία της εκπαίδευσης για την ενίσχυση των πιθανοτήτων των εργαζομένων και των ανέργων να βρουν νέες θέσεις εργασίας. Σε αυτό το πλαίσιο, πρότεινα να προβούμε σε έκκληση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στα κράτη μέλη και στους εργαζομένους να επενδύσουν στη διά βίου μάθηση και να βελτιώσουν την ποιότητα της εκπαίδευσης νέων ανθρώπων, ιδίως όσον αφορά τις ανάγκες των τοπικών και περιφερειακών αγορών εργασίας.

Τέλος, επέστησα την προσοχή στη μεγάλη σημασία της κινητικότητας για τη βελτίωση της κατάστασης στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας. Γι’ αυτόν τον λόγο, πρότεινα να παροτρύνουμε ζωηρά τα κράτη μέλη να άρουν τα προσκόμματα που επιβάλλουν στους πολίτες άλλων κρατών μελών και να ανοίξουν τις εγχώριες αγορές εργασίας τους.

Το πρώτο σχέδιο της έκθεσης προκάλεσε ζωηρή αντίδραση άλλων συναδέλφων βουλευτών. Τη φορτισμένη συζήτηση και τις 490 τροπολογίες που κατατέθηκαν επί του αρχικού κειμένου ακολούθησαν περαιτέρω συζητήσεις και διαπραγματεύσεις με όλες τις πολιτικές ομάδες. Σε αυτό το σημείο, θέλω ειδικότερα να ευχαριστήσω τους συναδέλφους μου της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και ιδιαιτέρως τον Ole Christensen και τους συμβούλους του, για τη συμβολή τους.

Το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων τέθηκε σε ψηφοφορία σε έκτακτη συνάντηση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων στις 18 Ιουνίου στο Στρασβούργο. Οφείλω να παραδεχθώ ότι το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δεν ήταν ακριβώς αυτό το οποίο προσδοκούσα. Έχω, επίσης, την αίσθηση ότι χάσαμε μια πολύτιμη πρόταση, την οποία υπέβαλα στο αρχικό σχέδιο και η οποία, κατά τη γνώμη μου, δεν εξετάστηκε όσο έπρεπε στις συζητήσεις που ακολούθησαν και συνίστατο στο ότι η όποια μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, περιλαμβανομένης της μεταρρύθμισης της εργατικής νομοθεσίας, πρέπει να χρησιμεύει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στην Ευρώπη, προκειμένου να ανταποκριθούμε αποτελεσματικά στην πρόκληση των 17 εκατομμυρίων πολιτών που στην παρούσα φάση είναι εκτός αγοράς εργασίας. Αυτά τα υψηλά ποσοστά ανεργίας αποτελούν άμεση απειλή για τις αξίες επί των οποίων βασίζεται το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, και πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για τη δραστική μείωσή τους.

Υπάρχουν πάνω από 60 τροπολογίες επί της τρέχουσας μορφής της έκθεσης. Σχεδόν το ήμισυ εξ αυτών στηρίζουν την προσέγγιση της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Ελπίζω ότι τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας θα είναι αρκούντως ικανοποιητικά ώστε να μου επιτρέψουν να συστήσω στο Σώμα να εγκρίνει αυτήν την έκθεση και ότι θα είναι μια σημαντική ψηφοφορία στη συζήτηση που άρχισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσιεύοντας την Πράσινη Βίβλο τον περασμένο Νοέμβριο.

  Vladimír Špidla, Μέλος της Επιτροπής. – (CS) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Πράσινη Βίβλος προσέφερε μια καλή ευκαιρία για συζήτηση σχετικά με την ανάγκη βελτίωσης της εργατικής νομοθεσίας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του 21ου αιώνα. Προκάλεσε τεράστια ανταπόκριση από ευρύ φάσμα ενδιαφερομένων μερών. Αυτές οι απαντήσεις εμπεριέχουν χρήσιμες πληροφορίες για τα εθνικά νομικά συστήματα και για τα νέα προβλήματα στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας, τα οποία προκάλεσε η διασυνοριακή κινητικότητα και η επέκταση του διεθνούς εμπορίου σε ολόκληρη την ΕΕ.

Η ποιότητα των απαντήσεων στην Πράσινη Βίβλο ήταν εκπληκτική, και πιστεύω ότι αυτό είναι η έκβαση διαβουλεύσεων και συζητήσεων τις οποίες καθοδήγησαν οι κυβερνήσεις και ορισμένα κοινοβούλια κρατών μελών, μαζί με τους κοινωνικούς εταίρους και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη τόσο σε κοινοτικό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Ορισμένα από τα προβλήματα τα οποία ανέκυψαν στην πορεία αυτής της δημόσιας διαβούλευσης είχαν αποτελέσει ήδη αντικείμενο των διαπραγματεύσεων και των ψηφισμάτων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Θέλω να συγχαρώ τον εισηγητή, τις πολιτικές ομάδες και τους βουλευτές του ΕΚ για τη συμβολή τους στη διατύπωση αυτής της έκθεσης πρωτοβουλίας.

Η έκθεση επιχειρεί να καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο θα χρησιμεύσει πρακτικά η συζήτηση για την Πράσινη Βίβλο, υπό τη μορφή πρακτικών μέτρων τα οποία θα χαίρουν ευρείας στήριξης. Η Πράσινη Βίβλος αναγνωρίζει, επίσης, την αρμοδιότητα των κρατών μελών στην εργατική νομοθεσία και στις δικές τους εργασιακές σχέσεις και παραδόσεις, καθώς και στην πρόοδο των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Η συζήτηση κατέδειξε πόσο χρήσιμη μπορεί να είναι η εργατική νομοθεσία στην επίλυση θεμάτων που αφορούν περικοπές στο εργατικό δυναμικό σε έναν ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο, με τεράστια κινητικότητα κεφαλαίου και τεχνολογιών.

Η εργατική νομοθεσία και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Η εργατική νομοθεσία καθορίζει τη βάση επί της οποίας οι κοινωνικοί εταίροι σε όλα τα επίπεδα μπορούν να διαπραγματευτούν συμβιβαστικές συμφωνίες σχετικά με τις εργασιακές σχέσεις, τη διά βίου μάθηση, τις ευέλικτες ρυθμίσεις του χρόνου εργασίας και την οργάνωση της αγοράς εργασίας, πράγμα που θα διευκολύνει την κινητικότητα ανάμεσα στις θέσεις εργασίας και από ένα είδος σύμβασης σε άλλο. Δεν εκπλήσσει κανέναν το γεγονός ότι, στις απαντήσεις των οργανώσεων των κοινωνικών εταίρων στην Πράσινη Βίβλο, υπήρξε μεγάλη διάσταση απόψεων σχετικά με το ποια πορεία πρέπει να ακολουθήσουμε. Ανέκυψαν σοβαρές διαφωνίες στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του Κοινοβουλίου σχετικά με αυτήν την έκθεση και σε παράλληλες διαπραγματεύσεις σε κοινοτικό και εθνικό επίπεδο σε σχέση με τα ακόλουθα σημεία:

– το καθεστώς των πλήρους απασχόλησης, τυποποιημένων συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου σε σύγκριση με τις νέες, ευέλικτες μορφές εργασίας και η έμφαση σε μέτρα επίλυσης του κατακερματισμού της αγοράς εργασίας·

– η προσέγγιση σε ό,τι αφορά την τροποποίηση των μη τυποποιημένων συμβάσεων, ορισμένες από τις οποίες δεν παρέχουν κατάλληλα εχέγγυα ασφάλειας της απασχόλησης· αυτό αφορά κυρίως περιπτώσεις πολυμερών εργασιακών σχέσεων· συχνά ζητείται ευελιξία χωρίς ενδεδειγμένη προστασία της απασχόλησης και χωρίς καμία πραγματική δυνατότητα κατοχύρωσης γνήσιας ασφάλειας στο πλαίσιο σταθερότερων εργασιακών σχέσεων·

– η έμφαση της Πράσινης Βίβλου στις ατομικές σχέσεις απασχόλησης ήγειρε το θέμα του κατά πόσον δόθηκε επαρκής προσοχή στη συλλογική διάσταση της εργατικής νομοθεσίας και στα οφέλη του κοινωνικού διαλόγου·

– ελέχθη ότι η Επιτροπή έπρεπε να περιορίσει αυτήν τη συζήτηση στους κοινωνικούς εταίρους σε κοινοτικό επίπεδο και δεν έπρεπε να ανοίξει τη δημόσια συζήτηση με τη συμμετοχή των οργάνων της ΕΕ, των κυβερνήσεων των κρατών μελών της ΕΕ και των κοινωνικών εταίρων σε κοινοτικό και εθνικό επίπεδο·

– υπήρχαν επίσης επιχειρήματα αναφορικά με τη συμβολή που θα μπορούσε να κομίσει η ΕΕ για τη στήριξη της μεταρρύθμισης της εργατικής νομοθεσίας και για την ανάπτυξη ελάχιστων κοινωνικών προδιαγραφών εφαρμόσιμων σε όλες τις μορφές εργατικών συμβάσεων.

Θεωρώ ότι η έκθεση καταρχήν υποστηρίζει τα ακόλουθα:

– εξέταση της ευελιξίας και της ασφάλειας ως δύο αμοιβαία ενισχυτικών παραγόντων που συμβάλλουν στη βελτίωση της παραγωγικότητας και της ποιότητας της εργασίας·

– θέσπιση μιας προσέγγισης που λαμβάνει υπόψη τον κύκλο ζωής όταν εξετάζεται η ανάπτυξη της ασφάλειας της απασχόλησης·

– παροχή βασικής προστασίας σε όλους τους εργαζομένους ασχέτως της μορφής της σύμβασης που έχουν υπογράψει·

– βοήθεια στους εργαζομένους να αλλάζουν δουλειές με ταχύ και βιώσιμο ρυθμό·

– εξασφάλιση ότι οι προσπάθειες εκσυγχρονισμού της εργατικής νομοθεσίας συμβαδίζουν με τις προσεγγίσεις για καλύτερη νομοθεσία και για περιορισμό του υπερβολικού διοικητικού φόρτου, ιδίως σε ό,τι αφορά τη συμμόρφωση με τις νομικές διατάξεις που διέπουν τις μικρές επιχειρήσεις·

– ορθή εφαρμογή των κοινοτικών νομικών διατάξεων που διέπουν την εργασία και την ενημέρωση των εργαζομένων και εργατών αναφορικά με τις ελάχιστες ισχύουσες κοινοτικές διατάξεις, ιδίως σε σχέση με την καταπολέμηση της παράνομης εργασίας.

Πιστεύουμε ότι οι αρχές της μη διάκρισης, της ισότητας των φύλων, της ευελιξίας του χρόνου εργασίας με στόχο την αρμονική συνύπαρξη της εργασίας με την οικογενειακή ζωή και τις ευκαιρίες για εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση, που είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι της ασφάλειας της απασχόλησης, ουσιώδεις για την ομαλή μετάβαση από μια θέση εργασίας σε μια άλλη και από μια μορφή σύμβασης απασχόλησης σε μιαν άλλη.

Η έκθεση αναγνωρίζει πόσο περίπλοκη είναι η διάκριση ανάμεσα στις διάφορες κατηγορίες εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων. Κυριαρχεί ο φόβος ότι η αυξανόμενη διασυνοριακή κινητικότητα ενδέχεται να πλήξει την ορθή εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου. Επικροτώ τη θετική στάση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε σχέση με την εξεύρεση τρόπων επίλυσης του προβλήματος, παράλληλα με τον σεβασμό του δικαιώματος των κρατών μελών να διακριβώσουν αν υπεισέρχεται σε μια υπόθεση ζήτημα εργασιακών σχέσεων.

Θεωρώ ότι η έκθεση δίνει εν προκειμένω έμφαση επίσης στα οφέλη του διαλόγου μεταξύ της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) με την ΕΕ. Πρέπει να επωφεληθούμε τα μέγιστα από την εμπειρογνωμοσύνη και την εμπειρία της ΔΟΕ και να χρησιμοποιήσουμε τις προσπάθειές της για να θεσπίσουμε βασικές εργασιακές προδιαγραφές που θα επιτρέπουν την αρμονική συνύπαρξη της ευελιξίας και της ασφάλειας.

Η Επιτροπή πρέπει να αναλάβει το καθήκον της αξιολόγησης των βασικών θεμάτων αυτής της πολιτικής και των εναλλακτικών προτάσεων που ανέκυψαν μέσα από σειρά απαντήσεων που λάβαμε, μεταξύ άλλων αυτών που πρόσφατα ενσωματώσαμε στην έκθεση πρωτοβουλίας του Κοινοβουλίου.

Αξιότιμοι βουλευτές του ΕΚ, προσμένω με ενδιαφέρον τη συζήτηση για αυτό το άκρως ευαίσθητο και περίπλοκο θέμα και περιμένω ότι θα φέρει περαιτέρω πρωτοβουλίες και θα οδηγήσει στην υπερψήφιση της έκθεσης που εξετάζουμε.

  Donata Gottardi (PSE), συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δίνει ένα καλό δείγμα του έργου του. Το έργο που επιτελέσθηκε μέχρι σήμερα στην επιτροπή –την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και την Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων– ήταν αξιόλογο. Κατόρθωσε να διαφύγει από τα στενά της ιδεολογικής σύγκρουσης και αντιπαράθεσης και επικέντρωσε το ενδιαφέρον στο πραγματικό θέμα της Πράσινης Βίβλου για τις πολιτικές απασχόλησης και στις πραγματικές δυνατότητες σχεδιασμού της καινοτομίας.

Η παγκοσμιοποίηση και το δημογραφικό πρόβλημα είναι δύο μόνον από τις βασικές προκλήσεις. Η αειφόρος ανάπτυξη απαιτεί επίσης αλλαγές στην οργάνωση της εργασίας και στη χρήση του χρόνου. Μια προσεκτική μελέτη αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει χρόνος μη εργασίας, αλλά χρόνος για προσωπική και οικογενειακή ζωή· ότι είναι λάθος να ορίζεται ως νέο μέτωπο της κοινωνικής σύγκρουσης η σύγκρουση μεταξύ ενταγμένων και μη ενταγμένων· ότι η σχέση μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας είναι αμφίδρομη και αφορά ανάγκες των εργοδοτών και των εργαζομένων· ότι η επέκταση των δικαιωμάτων είναι μια ενέργεια που δεν μπορεί να παραμένει στα χαρτιά, αλλά απαιτεί αλλαγή και διαφάνεια, καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, συντονισμό των πολιτικών και επαναφορά της εναρμόνισης με στόχο μια ευρωπαϊκή εργατική νομοθεσία.

  Mia De Vits (PSE), συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, με χαροποιεί αυτή η συζήτηση, όχι όμως η μέθοδος. Κύριε Επίτροπε, η εργατική νομοθεσία είναι πρωτίστως αρμοδιότητα των κρατών μελών, και ιδίως των κοινωνικών εταίρων. Εγγυάται το δικαίωμα για αξιοπρεπή μισθό, καλές εργασιακές συνθήκες και προστασία σε περίπτωση απόλυσης, προνοεί επίσης για σταθερό κοινωνικό κλίμα, το οποίο χρειαζόμαστε για την οικονομική ανάπτυξη και την παραγωγικότητα. Σε αυτό, η κανονική σύμβαση απασχόλησης, σε αντιδιαστολή με τα μεικτά, επισφαλή εργασιακά καθεστώτα, αποτελεί το σημείο αναφοράς.

Εκφράζω, επομένως, τη χαρά μου που η έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Θεμάτων υπογραμμίζει αυτά τα δύο κρίσιμα στοιχεία και που εγκρίθηκε η πρόταση της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών βάσει της γνωμοδότησής μου σχετικά με μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την αλυσίδα ευθύνης.

Η συζήτηση για τη χαλάρωση των προϋποθέσεων απόλυσης στέλνει λάθος μήνυμα στους ευρωπαίους εργαζόμενους. Τις τελευταίες εβδομάδες, αντιμετώπισα μεγάλο βαθμό αγανάκτησης στη χώρα μου αναφορικά με τις αποζημιώσεις απόλυσης που κατέβαλε η Opel Antwerp, σημείωσα όμως ότι υπάρχει μικρός βαθμός αγανάκτησης στους ίδιους ακριβώς ανθρώπους σχετικά με τα ανήθικα σχέδια αναδιάρθρωσης, τα οποία πραγματοποιούν οι εταιρείες.

Τόσο η έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση Συνδικάτων ασκούν δριμεία κριτική στην Πράσινη Βίβλο και γι’ αυτό ευελπιστώ, κύριε Επίτροπε, ότι θα μπορέσετε να απαντήσετε σε αυτήν την κριτική. Αν ένα μέρος στο πλαίσιο της κοινωνικής διαβούλευσης ασκεί τόσο δριμεία κριτική, του οφείλουμε μια ικανοποιητική απάντηση.

  Kartika Tamara Liotard (GUE/NGL), συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων. – (NL) Κύριε Protasiewicz, κύριε Επίτροπε, δεν είμαι αντίθετη στη μεταρρύθμιση της εργατικής νομοθεσίας, αν αυτό οδηγεί σε μεγαλύτερη βεβαιότητα σε σχέση με την επαρκή υγειονομική περίθαλψη, τα επιδόματα ανεργίας, τις συντάξεις όλων, μεταξύ άλλων για εκείνων με τα χαμηλότερα εισοδήματα.

Η Επιτροπή, όμως, αντιστρέφει αυτό το επιχείρημα. Αντί να επιχειρηματολογεί υπέρ της ενίσχυσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, η Επιτροπή προτίθεται να μετατρέψει την Ευρώπη σε παράδεισο των εργοδοτών, όπου το δικαίωμα να μην είναι δυνατή η απόλυση κάποιου χωρίς επαρκή αιτιολόγηση θα ανήκει οριστικά στο νοσταλγικό παρελθόν, όπου δεν θα μπορεί πλέον κανείς να έχει το δικαίωμα να αρνηθεί να εργαστεί υπερωριακά χωρίς να πληρωθεί και όπου οι συμφωνίες συλλογικών συμβάσεων εργασίας θεωρούνται παρωχημένες.

Η Επιτροπή το ονομάζει αυτό «ευελιξία-ασφάλεια». Ακούγεται ωραίο, αλλά η μετάφραση αυτού που ευελπιστεί να επιτύχει η Επιτροπή είναι απλή. Μεγαλύτερη ευελιξία για τους εργοδότες και μεγαλύτερη αβεβαιότητα για τους εργαζόμενους. Αυτό θα έχει όλως ιδιαιτέρως καταστροφικό αντίκτυπο στις γυναίκες, στους νέους και στις μειονότητες, που ήδη υποφέρουν από ένα μειονέκτημα στο πλαίσιο της αγοράς εργασίας και που καταλαμβάνουν δυσανάλογα πολλές σε σύγκριση με τον αριθμό τους θέσεις μερικής απασχόλησης και με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Θα είναι τα πρώτα θύματα αν αυτή η πρόταση εγκριθεί ως έχει, και θα ακολουθήσουν τα υπόλοιπα.

  José Albino Silva Peneda, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θέλω καταρχάς να επαινέσω τον εισηγητή Protasiewicz για τις προσπάθειές του. Ωστόσο, οφείλω να πω ότι η έκθεση, στη μορφή που μας υποβλήθηκε, είναι μεροληπτική. Είναι μεροληπτική διότι καλύπτει, πρωτίστως, πτυχές που αφορούν την κοινωνική προστασία –η οποία είναι αναμφίβολα σημαντική– αγνοεί όμως την άλλη θεμελιώδη προοπτική για μια μεταρρύθμιση των εργατικών νόμων του 21ου αιώνα, που πρέπει να λάβει υπόψη τη μεγαλύτερη ευελιξία στη λειτουργία των αγορών εργασίας. Επιπλέον, το κείμενο ερείδεται σε μια λίαν συντηρητική θεώρηση, που ενισχύεται επιπλέον από μια κουλτούρα βασισμένη στην υποψία και τη σύγκρουση. Ωραία λοιπόν, αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι το αντίθετο: μια κουλτούρα βασισμένη στην εμπιστοσύνη και τη συνεργασία μεταξύ των μερών.

Αυτή η εμβληματικού χαρακτήρα τροπολογία, η οποία είναι απολύτως αναγκαία αν θέλουμε οι αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας να συνυπάρχουν αρμονικά με τον αυξανόμενο ανταγωνισμό, δεν φαίνεται να έχει υιοθετηθεί σε αυτήν την έκθεση. Μια σαφής έκφραση της αμεροληψίας στην οποία αναφέρομαι και η οποία ελλείπει από το κείμενο της έκθεσης θα ήταν θεμελιώδης στην ενθάρρυνση της αλλαγής της συμπεριφοράς και της στάσης εκ μέρους εταιρειών και εργαζομένων με στόχο την ενθάρρυνση των επιπέδων εμπιστοσύνης.

Με λίγα λόγια, το κείμενο αυτής της έκθεσης είναι κατά κάποιο τρόπο απογοητευτικό, διότι δεν δίνει καμία ένδειξη ότι η σύγχρονη Ευρώπη έχει το πνεύμα, το ταλέντο και την ικανότητα να καταστεί πιο ανταγωνιστική, επιδεικνύοντας παράλληλα την ικανότητα διαφύλαξης των αξιών, που είναι αντιπροσωπευτικές του κοινωνικού μοντέλου της. Η αλήθεια είναι ότι το κείμενο που συζητάμε δεν φέρει ίχνη πνεύματος και καμία απόδειξη ταλέντου ή μεταρρυθμιστικής ικανότητας. Για τον λόγο αυτόν, η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών υπέβαλε σειρά τροπολογιών που, αν εγκριθούν, θα εξασφαλίσουν ότι αυτή η έκθεση δεν θα αποτελέσει χαμένη ευκαιρία.

  Ole Christensen, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DA) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τον εισηγητή, τον κ. Protasiewicz, για την εποικοδομητική συνεργασία του στην προπαρασκευή της έκθεσης. Αν θέλουμε πράγματι η ΕΕ να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις του 21ου αιώνα και να δημιουργήσει βιώσιμη ανάπτυξη με περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας, θα βελτιώσουμε την ποιότητα τόσο των θέσεων εργασίας όσο και της ίδιας της εργασίας. Η εργατική νομοθεσία οφείλει να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο σε αυτό το πεδίο. Αν ανταγωνιστούμε με βάση τις υποβαθμισμένες εργασιακές συνθήκες και χαμηλούς μισθούς, θα βρεθούμε να χάνουμε έχοντας να αντιμετωπίσουμε ένα πλαίσιο αυξανόμενης παγκοσμιοποίησης και ανταγωνισμού. Η ασφάλεια της απασχόλησης είναι συντελεστής παραγωγής. Υψηλός βαθμός ασφάλειας προωθεί την ευελιξία, την απασχόληση και την ανταγωνιστικότητα. Αυτή είναι μια σκέψη που πρέπει να εκφραστεί στην μελλοντική εργασιακή νομοθεσία, και απορρίπτω κάθε προσπάθεια υπονόμευσης της κοινωνικής και οικονομικής ασφάλειας, για την οποία οι εργαζόμενοι χρειάστηκε να παλέψουν σκληρά για πάρα πολλά χρόνια.

Τα τελευταία χρόνια, παρατηρήσαμε μια σαφή αύξηση στη χρήση άτυπων συμβάσεων εργασίας, αυτό όμως δυστυχώς είναι επίσης σημάδι εταιρειών που επιζητούν να παρακάμψουν την εργατική νομοθεσία και τις κοινωνικές υποχρεώσεις τους. Υπάρχουν, δυστυχώς, υπερβολικά πολλοί εργαζόμενοι που δεν έχουν καμία επιλογή όταν τους προσφέρονται τέτοιες συμβάσεις και που δεν χαίρουν προστασίας και ασφάλειας. Συχνά αναγκάζονται να εργαστούν σε θέσεις που δεν κατοχυρώνουν δικαίωμα σύνταξης, ούτε αναρρωτικής άδειας ή άδειας μητρότητας. Υπάρχουν ακόμη πολλοί εργαζόμενοι που δουλεύουν χωρίς βασικά κοινωνικά δικαιώματα. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας επεσήμανε επανειλημμένως τη σύνδεση ανάμεσα στην περιορισμένη και στην υποβαθμισμένη υγιεινή στον χώρο εργασίας αφενός, και στις συμβάσεις περιορισμένου χρόνου εργασίας, αφετέρου. Τούτου λεχθέντος, πάντως, πιστεύουμε επίσης ότι οι τυποποιημένες συμβάσεις πλήρους απασχόλησης πρέπει να είναι ο κανόνας. Οι συμβάσεις αορίστου χρόνου είναι καλές και για τους εργαζόμενους και για τις επιχειρήσεις. Παρέχουν ασφάλεια, προβλεψιμότητα και αυξημένες ευκαιρίες για ανάπτυξη.

Η ευελιξία και η ασφάλεια της εργασίας δεν είναι αντιτιθέμενες έννοιας, αλλά τουναντίον προϋποθέτουν η μία την άλλη. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αντικατοπτρίζεται στη μελλοντική εργατική νομοθεσία. Η ευελιξία αφορά κατά βάση την ανάπτυξη εποικοδομητικής συνεργασίας και την αμοιβαία εμπιστοσύνη στο εσωτερικό των εταιρειών. Σημαίνει ότι το συλλογικό σύστημα διαπραγματεύσεων και ο κοινωνικός διάλογος οφείλουν να διαδραματίσουν μείζονα ρόλο στην ανάπτυξη της «ευελιξίας-ασφάλειας». Η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απορρίπτει τη στενή θεώρηση της Επιτροπής σε σχέση με την ατομική εργατική νομοθεσία. Η καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στην ευελιξία και την ασφάλεια επιτυγχάνεται σε πολλές χώρες μέσω της υπογραφής συλλογικών συμφωνιών, που συνεχώς προσαρμόζονται στις εξελίξεις από πλευράς αναγκών τόσο των εργαζομένων όσο και των εργοδοτών. Η Επιτροπή, επομένως, πρέπει να προωθήσει τον κοινωνικό διάλογο τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

  Luigi Cocilovo, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αφού συγχαρώ και εγώ όχι μόνον τον εισηγητή, αλλά και όλες τις Ομάδες για το έργο που επιτέλεσαν και το οποίο είχε ως αποτέλεσμα το κείμενο που εξετάζουμε και ψηφίσθηκε από την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, θα κάνω μια προσπάθεια να διευκρινίσω ένα σημείο. Δεν πιστεύω ότι στο κείμενο που εγκρίθηκε υπερισχύουν οι συντηρητικές και οπισθοδρομικές θέσεις.

Θεωρώ ότι με το κείμενο αυτό συμβάλλουμε στην κατάργηση κάθε αντίδρασης και ιδεολογικού φραγμού προς τις μορφές της ευελιξίας στις σχέσεις εργασίας, οι οποίες συχνά σήμερα δεν υπάρχουν, αλλά αποτελούν μια ανάγκη που θα επιτρέψει στο ευρωπαϊκό επιχειρηματικό σύστημα να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του ανταγωνισμού που αντιμετωπίζει σε παγκόσμια κλίμακα.

Ωστόσο, για να ικανοποιηθούν αυτές οι ανάγκες, πρέπει να διασφαλίζεται η πραγματική εφαρμογή αυτών των μορφών σύμβασης. Μια πιο ευέλικτη σύμβαση –είτε μερικής απασχόλησης, είτε ορισμένου χρόνου, είτε με εταιρείες προσωρινής απασχόλησης– ανταποκρίνεται στην ανάγκη ευελιξίας για έγκαιρη ανταπόκριση σε περιόδους κορύφωσης της ζήτησης και στις ανάγκες προσφοράς παραγωγής που υπάρχουν στον ανταγωνισμό της αγοράς εργασίας. Δεν πρέπει, αντιθέτως, να αποτελέσει ένα ανάρμοστο μέσο για την καθιέρωση διακρίσεων όσον αφορά το κόστος και την προστασία, οι οποίες θα μετέτρεπαν την ευέλικτη σύμβαση σε ένα είδος σχεδίας ή πλαγίας οδού για το κοινωνικό ντάμπινγκ που δεν έχει καμία σχέση με τις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας και μετατρέπει την πρόκληση του ανταγωνισμού σε μια πρόκληση για τον ανταγωνισμό μόνο σε σχέση με το κόστος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θεωρώ ότι, επιβεβαιώνοντας την ανάγκη να αποδεχθούμε την ύπαρξη αυτών των μορφών σύμβασης και να μην τις καταπολεμούμε για ιδεολογικούς λόγους, πρέπει παράλληλα να ενισχύσουμε τον βαθμό προστασίας και τις εγγυήσεις που συνδέονται με αυτές τις μορφές ευέλικτης εργασίας.

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά: υπερίσχυση της συλλογικής ρύθμισης σε σχέση με τις ατομικές συμφωνίες· ύπαρξη ευρωπαϊκών αρμοδιοτήτων που σέβονται τα εθνικά προνόμια σε κοινωνικά ζητήματα, καθώς και μιας κοινοτικής διάστασης που διέπεται από επικουρικότητα, από την αρμοδιότητα θέσπισης ειδικών κανονισμών για τη διασφάλιση ελάχιστων προτύπων που δίνουν έναν χαρακτήρα στην ευρωπαϊκή διάσταση, ώστε να μην περιορίζεται μόνο στην αγορά· αγώνας κατά της μαύρης εργασίας και, τέλος, απόρριψη της λογικής των ανταλλαγών.

Το πρόβλημα είναι να διασφαλισθούν αυτοί οι στόχοι με ισορροπημένο τρόπο, και όχι ασφαλώς να γίνεται ανταλλαγή ειδών προστασίας, όπως, για παράδειγμα, η προστασία στην επιχείρηση με την προστασία στην αγορά εργασίας. Θα πρέπει επίσης να ενισχυθούν όλα όσα ευνοούν τις θετικές μορφές κινητικότητας και μεταστροφής χωρίς να συνδέονται, και πάλι, με την αντίθεση στα κοινωνικά είδη προστασίας.

  Jan Tadeusz Masiel, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η Πράσινη Βίβλος που πρότεινε η Επιτροπή και η έκθεση που συζητήσαμε είναι, κατά τη γνώμη μου, πολύτιμη εισαγωγή σε μια μακρύτερη συζήτηση αναφορικά με την προσαρμογή της εργατικής νομοθεσίας στη μεταλλασσόμενη πραγματικότητα τόσο στην Ευρώπη όσο και στον κόσμο.

Αυτή είναι μόνο η αρχή και αντιμετωπίζουμε ένα άκρως περίπλοκο καθήκον. Πρέπει να επιτύχουμε αποτελέσματα που είναι δύσκολο να συνυπάρξουν αρμονικά, όπως είναι ο αυξανόμενος αριθμός θέσεων εργασίας, παράλληλα με τη διαφύλαξη της ποιότητάς τους, η εγγύηση της κοινωνικής ασφάλισης των εργαζομένων και η διατήρηση όσο το δυνατόν περισσότερων τυποποιημένων συμβάσεων εργασίας, παράλληλα με τη μέριμνα για τα συμφέροντα των εργοδοτών και την αντιμετώπιση του ανταγωνισμού στην παγκόσμια αγορά.

Ένα θέμα έχει πρωταρχική σημασία: ασχέτως του αν μια σύμβαση εργασίας είναι πλήρους απασχόλησης ή όχι, ή αν υπάρχουν περισσότερες άτυπες μορφές απασχόλησης ή συνήθων συμβάσεων εργασίας, κάθε πολίτης της ΕΕ πρέπει να έχει το δικαίωμα στην εργασία ή στην παροχή εναλλακτικών υπηρεσιών και οπωσδήποτε το δικαίωμα σε εγγυημένες υπηρεσίες υγείας.

Η πολιτική ομάδα μου θα υπερψηφίσει ασμένως αυτήν την έκθεση κατά την αυριανή ψηφοφορία.

  Elisabeth Schroedter, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η συζήτηση για την ελευθέρωση των ταχυδρομείων μας πήρε σήμερα πάρα πολύ χρόνο, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα για το ότι, ειδικά στον τομέα των υπηρεσιών, η ελευθέρωση συμβαδίζει με την αύξηση των επισφαλών σχέσεων εργασίας.

Ενόψει τέτοιων εξελίξεων, όλοι περιμένουν από την Επιτροπή να ταχθεί υπέρ της ενίσχυσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων με μια Πράσινη Βίβλο για την εργατική νομοθεσία, να θεσπίσει ελάχιστες προδιαγραφές σε ευρωπαϊκό επίπεδο που θα σταματήσουν την ελεύθερη πτώση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και να ενισχύσει τη συλλογική εκπροσώπηση και τον κοινωνικό διάλογο. Αντί γι’ αυτό, η Επιτροπή διεξάγει στην Πράσινη Βίβλο μια συζήτηση για ιδέες «ευελιξίας-ασφάλειας» που ανοίγουν διάπλατα την πόρτα στο κοινωνικό ντάμπινγκ. Αυτό προξενεί μεγάλη απογοήτευση και επιφέρει αύξηση του ευρωσκεπτικισμού.

Το Κοινοβούλιο προέβη εδώ σε μια σαφή διόρθωση. Η εργατική νομοθεσία δεν είναι αποκλειστική, αλλά ισχύει για όλους τους εργαζομένους, ανεξάρτητα από τη συμβασιακή τους κατάσταση. Το καθοριστικό είναι η πραγματική κατάσταση. Η αύξηση της ευελιξίας είναι δυνατή μόνο εάν βασίζεται σε μεγαλύτερη ασφάλεια. Μόνο έτσι μπορεί να εξελιχθεί περαιτέρω αυτή η έκθεση.

  Roberto Musacchio, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Ευρώπη ασχολείται ελάχιστα με τα προβλήματα της εργασίας και με τρόπο εντελώς ακατάλληλο, λησμονώντας ότι η εργασία ήταν το κέντρο για την οικοδόμηση της δημοκρατίας και του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Ασφαλώς, σε αυτήν την ένοχη και σκόπιμη υποτίμηση οφείλονται πολλά από τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, στην οποία η επαγγελματική αβεβαιότητα είναι πολύ διαδεδομένη και εμποδίζει την κοινωνική συνοχή, αποτελώντας ένα πραγματικό δράμα – στην πραγματικότητα, το μείζον κοινωνικό δράμα στο οποίο ζουν ολόκληρες γενιές νέων, αλλά και ηλικιωμένων εργαζόμενων οι οποίοι εξοστρακίσθηκαν πρόωρα από την αγορά εργασίας. Όλα αυτά έχουν αντίκτυπο στις πόλεις μας, στις οικογένειές μας και σε όλους εμάς.

Η καταπολέμηση της επαγγελματικής ανασφάλειας είναι αναγκαία για την οικοδόμηση ενός μέλλοντος και για τη δημιουργία βεβαιότητας και ελπίδας. Αυτό είναι το βασικό μας καθήκον. Η Επιτροπή, αντί να καταπολεμά την προσωρινή εργασία, φαίνεται να την προωθεί και να την χρησιμοποιεί σχεδόν για να περιορίσει τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα, να ψαλιδίσει ακόμη περισσότερο τον ρόλο των συνδικάτων και να οδηγήσει σε σύγκρουση τους συνεχώς λιγότερους εργαζόμενους που διατηρούν τα δικαιώματά τους με όσους τα έχουν στερηθεί, στο όνομα μιας υποτιθέμενης πολιτικής απασχόλησης.

Αυτό είναι απαράδεκτο. Αυτό που πρέπει να πούμε είναι ότι η Ευρώπη θεωρεί την εργασία ως τη βάση της πραγματικής δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής, ότι η Ευρώπη έχει τη δική της ιδέα για την πραγματική εργασία –τη μόνιμη εργασία αορίστου χρόνου που προστατεύεται από τις συμβάσεις και από τον ρόλο των συνδικαλιστικών οργανώσεων– και ότι, για ίση εργασία θα πρέπει να ισχύουν ίσες συνθήκες για όλους τους εργαζόμενους είτε σε μόνιμες είτε σε προσωρινές εργασίες. Αυτή είναι η υγιής ιδέα για την εργασία που ωφελεί και την παραγωγή, καθώς επιβεβαιώνει ότι ο ανταγωνισμός δεν βασίζεται στην εκμετάλλευση, αλλά στην ποιότητα και στην καινοτομία. Η εξοικονόμηση από την εργασία θέτοντας σε θέσεις ανταγωνισμού τους εργαζόμενους παρέχει εύκολα και πρόσκαιρα κέρδη, αλλά δεν οδηγεί στην ανάπτυξη ούτε της οικονομίας ούτε της κοινωνίας.

Αυτό είναι το κοινωνικό μοντέλο που πρέπει να παρουσιάζει η Ευρώπη στον κόσμο και να το εμφανίζει ως πρότυπο. Το δικαίωμα στην εργασία αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της δημοκρατίας, καθώς θεσπίζει τους κανόνες για τη δραστηριότητα που βρίσκεται στη βάση της κοινωνίας και η κοινωνική ενότητα νέων και ηλικιωμένων πρέπει να θεμελιωθεί γύρω από τα δικαιώματα αυτά και όχι πάνω σε παράλογες αντιθέσεις. Η σύμβαση εργασίας πρέπει να προβλέπει αυτούς τους κανόνες και αυτά τα δικαιώματα, τα οποία δεν μπορούν να ανατίθενται σε τρίτους ούτε να υποκαθίστανται από εξωτερικές παρεμβάσεις, αφήνοντας τη σύμβαση της σχέσεως εργασίας έρμαιο στον νόμο του ισχυρότερου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν μας πείθει το σύστημα «ευελιξίας και ασφάλειας» με ασθενείς συμβάσεις που υποκαθίστανται από κοινωνικές εγγυήσεις. Όχι, οι εγγυήσεις πρέπει να προβλέπονται από τη σύμβαση και να λειτουργούν προστατευτικά για τον εργαζόμενο πολίτη της Ευρώπης.

Το κείμενο που παρουσιάζεται στο Σώμα είναι ένας συμβιβασμός με αμφιλεγόμενα σημεία, αλλά και με σημαντικά στοιχεία. Οι επιθέσεις στην εργασία, όπως αυτές που περιέχουν ορισμένες τροπολογίες, θα ήταν αρνητικές και θα μας οδηγούσαν σε σημαντικά βήματα οπισθοδρόμησης. Το τονίζω κυρίως στους σοσιαλιστές συναδέλφους, ιδίως όσον αφορά τις τροπολογίες εκείνες που διαστρεβλώνουν τη φύση της κανονικής εργασίας. Η έγκριση των τροπολογιών αυτών θα θεωρηθεί από εμάς ως παραβίαση του συμβιβασμού που επετεύχθη στο πλαίσιο της επιτροπής.

  Derek Roland Clark, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, το πρώτο σχέδιο του εισηγητή δεν έτυχε θετικής υποδοχής από την αρμόδια επιτροπή, διότι επεδίωκε τη μείωση της γραφειοκρατίας και των κανονισμών οι οποίοι, ενώ αποσκοπούν στην προστασία των εργαζομένων, στην πραγματικότητα προκαλούν ανεργία.

Συζητούμε το δεύτερο σχέδιο, το οποίο ήταν περισσότερο αποδεκτό, καθώς οι προτάσεις του εισηγητή ήταν πιο ήπιες. Αυτό είναι λυπηρό, διότι σημαίνει ότι θα συνεχίσουμε πολλές από τις περιοριστικές πρακτικές στο όνομα της εναρμόνισης, ενώ την ίδια στιγμή εκείνο το οποίο σας φοβίζει –η παγκοσμιοποίηση– κερδίζει διαρκώς έδαφος. Έτσι, η ΕΕ θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον ανταγωνισμό στις ελεύθερες διεθνείς αγορές, όμως δεν είστε προετοιμασμένοι για μια τέτοια εξέλιξη.

Εάν δεν μάθετε να λειτουργείτε ανταγωνιστικά στην Ευρώπη, δεν θα μπορέσετε να είστε ανταγωνιστικοί διεθνώς. Οι ποδοσφαιριστές ασκούνται διαρκώς στις ποδοσφαιρικές τους ικανότητες και στην ομαδική εργασία· δεν προετοιμάζονται για τον επόμενο αγώνα παίζοντας χαρτιά σε κακόφημα στέκια! Ομοίως, η συνέχιση των πρακτικών των ευρωπαϊκών συστημάτων προστατευτισμού θα σημάνει την ήττα στις πιο ανταγωνιστικές αναμετρήσεις οι οποίες πραγματοποιούνται σε εχθρικούς, διεθνείς αγωνιστικούς χώρους.

  Roger Helmer (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η πολιτική του κόμματός μου, του βρετανικού Συντηρητικού Κόμματος, αποβλέπει στην επαναφορά της βρετανικής εξαίρεσης η οποία συμφωνήθηκε στο Μάαστριχτ και στην απόσυρση του Ηνωμένου Βασιλείου από το πεδίο εφαρμογής της κοινοτικής νομοθεσίας στους τομείς της απασχόλησης και των κοινωνικών υποθέσεων. Ευελπιστώ ότι οι Συντηρητικοί συνάδελφοί μου στο Σώμα θα έχουν την πλήρη στήριξη της πολιτικής τους ομάδας, της Ομάδας ΕΛΚ-ΕΔ, για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής.

Όσον αφορά την ίδια την έκθεση, με έκπληξη διάβασα στην αιτιολογική σκέψη Γ ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μόνο ζώνη ελευθέρων συναλλαγών». Οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδεις γνώσεις διεθνούς εμπορίου θα γνωρίζει ότι η ΕΕ δεν είναι ζώνη ελευθέρων συναλλαγών: είναι τελωνειακή ένωση. Θα γνωρίζουν επίσης ότι η τελωνειακή ένωση, ή Zollverein, είναι μια βισμαρκιανή έννοια του 19ου αιώνα η οποία δεν θα έπρεπε να έχει θέση στον 21ο αιώνα. Όλα τα διαθέσιμα στοιχεία ανά τον κόσμο καταδεικνύουν ότι οι ζώνες ελευθέρων συναλλαγών λειτουργούν πολύ αποτελεσματικά, ενώ οι τελωνειακές ενώσεις λειτουργούν πολύ λιγότερο αποτελεσματικά. Επιπλέον, η ΕΕ είναι η μόνη ομάδα ανεπτυγμένων χωρών η οποία εξακολουθεί να λειτουργεί με βάση αυτό το παρωχημένο πρότυπο. Εάν το παρόν Σώμα επιθυμεί να μετατρέψει την ΕΕ από τελωνειακή ένωση με πολιτικές διεκδικήσεις σε σύγχρονη και αποτελεσματική ζώνη ελευθέρων συναλλαγών, θα έχει την πλήρη στήριξή μου.

Οι προτάσεις της Επιτροπής για τον εκσυγχρονισμό του εργατικού δικαίου και το πρώτο σχέδιο έκθεσής μας υποκρύπτουν την όψιμη αναγνώριση της τεράστιας ζημίας που έχουν προκαλέσει στις ευρωπαϊκές οικονομίες οι παρεμβατικοί και ανελαστικοί κανόνες για την αγορά εργασίας. Αποτελούν δε τα πρώτα διστακτικά βήματα προς την κατεύθυνση της ελευθέρωσης. Εντούτοις, οι τροπολογίες που υιοθετήθηκαν από την Επιτροπή Ανεργίας μεταβάλλουν άρδην τον προσανατολισμό του κειμένου και μετατρέπουν την έκθεση σε οπισθοδρομικό σοσιαλιστικό κατάλογο επιθυμιών με άκρως ζημιογόνες προτάσεις.

Οι σημερινές τροπολογίες αποκαθιστούν την ισορροπία και, στον βαθμό που θα διατηρηθούν, τα διστακτικά μέτρα της έκθεσης θα είναι καλύτερα από το τίποτε και θα αξίζουν τη στήριξή μας. Η παράγραφος 2 παραπέμπει στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Ο Χάρτης αυτός απορρίφθηκε δύο φορές με την υπογραφή του Τόνι Μπλερ, ο οποίος όμως, μετά τη διάσκεψη κορυφής των Βρυξελών στις 22 Ιουνίου, επέστρεψε σαν άλλος Τσάμπερλεν από το Μόναχο και δήλωσε ότι έμεινε πιστός στις δεσμεύσεις του και ότι ο χάρτης δεν πρόκειται να επηρεάσει το εργατικό δίκαιο του Ηνωμένου Βασιλείου. Θα μπορούσε μήπως η Επιτροπή να μου απαντήσει με ένα «ναι» ή ένα «όχι»; Είναι νομικώς υπερασπίσιμη η εξαίρεση του Μπλερ; Αναμένω με ενδιαφέρον την απάντηση της Επιτροπής.

  Πρόεδρος. Δεδομένου ότι είναι η ώρα των ψηφοφοριών, η συζήτηση διακόπτεται εδώ. Η συζήτηση θα συνεχιστεί στις 15.00.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. WALLIS
Αντιπροέδρου